အလကားေယာက္်ား?

ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို ဘာနဲ႕တိုင္းတာမွာလဲ?

စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရးစတဲ့နယ္ပယ္စံုမွာ ေအာင္ျမင္တယ္၊ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေဇာတယ္ဆိုရင္ ဒီလူဟာ ေအာင္ျမင္ တဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျပည့္စံုေသးဘူး။ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အတြက္ အေျခခံ အ က်ဆံုးအရာဟာ က်ားစြမ္းေဆာင္မႈပါ။ အဘက္ဘက္မွာ ဘယ့္ေလာက္ပဲ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ ေစတစ္လံုးပိုင္ရွင္ သင္ ေယာက္်ားျဖစ္ေနပါေစ လိင္ဆက္ဆံမႈပိုင္းနဲ႕ မ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြားမႈပိုင္းကို ျပည့္ျပည့္၀၀ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရင္ သင္ဟာအလကား ေယာက္်ားျဖစ္သြားမွာပါပဲ။ လိင္ဆက္ဆံမႈသာမက မ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြားမႈမွာပါ ေအာင္ျမင္မွ အိမ္ေထာင္ေရး ဘ၀ပိုမို ခိုင္ျမဲ အဓိပၸာယ္ရွိလာမွာပါ။ လိင္ဆက္ဆံမႈျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသားေတြဟာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာဖို႔အထူးလိုအပ္ပါတယ္။

ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရၾကည့္ရင္ –
(၁) ေမြးရာပါ လိင္အဂၤါျပည့္စံုရမယ္။
(၂) လိင္ဆက္ဆံေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ ျပည့္၀တဲ့ လိင္အဂၤါအရြယ္အစား ေရာက္ေနရမယ္။
(၃) လိင္ဆက္ဆံျခင္းနဲ႕ မ်ိဳးပြားျခင္းကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သည္အထိ အဆင့္ဆင့္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရမယ္။

အဲဒီအဆင့္ေတြကို မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ထိုေယာက္်ားဟာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခုမွာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိေနျပီဆိုတာ ေသခ်ာေနပါျပီ။

ခ်ိဳ႕ယြင္းရတဲ့အေၾကာင္းရင္း
(၁) ေမြးရာပါ လိင္အဂၤါ ျပည့္စံုရမယ္။
ေမြးရာပါေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ Gene's ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဟိုမုန္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လိင္အဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းတတ္ပါတယ္။ ေမြးကေတည္းက Testist (ေ၀ွးေစ့) ပံုမွန္ကပ္ပယ္အိတ္အတြင္းေရာက္မေနသူေတြဟာ အမ်ိဳးသမီး နဲ႕အတူေနလို႔ရတယ္။ မ်ိဳးပြားလို႔မရဘူး။ တခ်ိဳ႕ကလည္း နားမလည္ခဲ့လို႔၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ခြဲစိတ္ရ ေကာင္းမွန္း မသိခဲ့လို႔၊ ငယ္ငယ္ကတည္းကသာ သိခဲ့မယ္၊ လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္အထိ ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေသးတယ္။ အသက္ၾကီးမွ ခြဲစိတ္ရတာဆိုရင္ေတာ့ ကေလးရဖို႔လံုး၀ မစဥ္းစားပါနဲ႕ေတာ့။

(၂) လိင္ဆက္ဆံေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ ျပည့္၀တဲ့ လိင္အဂၤါအရြယ္အစားေရာက္ေနရမယ္။
လိင္အဂၤါပိုင္းမွာ အူက်ေရာဂါကဲ့သို႔ေသာ အလားသ႑ာန္တူတဲ့ Varicocoeleဆိုတဲ့ေသြးေၾကာထံုးေရာဂါတစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ ေရာဂါပါ။ အမ်ားသေဘာေပါက္ေအာင္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကပ္ပယ္အိတ္ထဲ ဆင္းသြားတဲ့ ေ၀ွးေစ့ အညႇာမွာ ေသြးေၾကာထံုးတဲ့ေရာဂါေပါ့။ အဲဒီေရာဂါက တစ္ဘက္တည္းမွာဆို ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ဘယ္ေရာ၊ ညာပါ စံုတြဲ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ Sexual Function ေတြေကာင္းေကာင္း အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အျပင္ မ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြားဖို႔ခက္ခဲလာလိမ့္မယ္။ စိတ္သာရွိျပီး လူမလိုက္ႏိုင္တဲ့ ျပႆနာတစ္ခုေပါ့။

Function ေတြ မသန္စြမ္းရင္ ေသာက္ေဆးအကူအညီနဲ႔ ပ့ံပိုးေပးႏိုင္ပါတယ္။ အခုေခတ္မွာ Viagra ထက္ပိုမိုအစြမ္းထက္ တဲ့ Sexual Function ေတြကိုအားေပးတဲ့ New Generation ေဆး၀ါးသစ္ေတြေပၚထြက္ေနပါျပီ။ဒါေပမယ့္ အဲဒီေဆးေတြ က အစြမ္းထက္သေလာက္ အသက္အႏၲရာယ္ကို စိုးရိမ္ရေလာက္တဲ့အဆင့္ထိ လူကိုဒုကၡေပးႏိုင္ျပန္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါရွိတဲ့သူေတြဟာ ေရာဂါရဲ႕ အနိမ့္အျမင့္ အတက္အက်ေပၚမူတည္ျပီး ဒီေဆးေၾကာင့္ အသက္ ဆံုးရႈံးေနရတာေတြ ကမၻာမွာ အမ်ားၾကီးပါ။ ေသြးေၾကာထံုးတဲ့ေရာဂါျဖစ္ေနခ်ိန္ၾကာလာျပီဆိုရင္ေတာ့ ခြဲစိတ္ကုသရင္ ေတာင္ မူလသဘာ၀ အတိုင္း ျပန္ေရာက္ဖို႔ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ ဒီအတိုင္း လ်စ္လ်ဴရႈထားရင္လည္း အေျခအေနဆိုးလာႏိုင္ ပါတယ္။

(၃) လိင္ဆက္ဆံျခင္းနဲ႕ မ်ိဳးပြားျခင္းကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သည္အထိ အဆင့္ဆင့္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရမယ္။
လိင္ဆက္ဆံမႈ မျပီးေျမာက္ရျခင္းဟာ ႏွီးႏြယ္ခ်ိန္ကို ေကာင္းမြန္စြာ အရွိန္ျမႇင့္မေပးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႕လည္း သက္ ဆိုင္ပါတယ္။ ရႈပ္ေထြးတဲ့အေျခအေနေတြ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖိစီးမႈေတြ ျဖစ္လာေစပါတယ္။ ထိုအေျခအေနမ်ိဳးမရႏိုင္ရင္ တတိယအဆင့္ကို ျပီးေျမာက္ဖို႔ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။ လိင္ဆက္ဆံႏိုင္ေသာ္လည္း ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ သုတ္ ေကာင္ေရနည္းျခင္းနဲ႕ စံခ်ိန္မမီျခင္းေတြဟာ သေႏၶသားမရႏိုင္တဲ့ အခက္အခဲတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အဆိုး၀ါးဆံုးကေတာ့ လိင္အဂၤါမွာေဆးထိုးျခင္းပါပဲ။ ေဆးထိုးျပီးႏွစ္ပတ္အၾကာ လိင္အဂၤါသိသိသာသာၾကီးထြားလာေပမယ့္ လိင္ဆက္ဆံရာမွာ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာေတြ႕လာၾကတယ္။ Sexual Life က အားရေက်နပ္ႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္ လင့္ခဲ့သည့္တိုင္ က်ားေရာမပါ Sexual Pleasure အျပည့္အ၀မရၾကဘူး။ အဓိကျပႆနာက အမ်ိဳးသားေတြမွ ထိေတြ႕မႈနဲ႕ အာရုံခံစားမႈ မရေတာ့ျခင္းပါပဲ။

"ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္တိုင္းက ဒီ Case နဲ႕ မလြတ္ကင္းၾကပါဘူး။ခြဲစိတ္လူနာအေယာက္(၁၀၀)မွာ (၅)ေယာက္က ဒီကိစၥနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ေနရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲျပႆနာေပၚေနပါေစ။ဒီစြန္႔စားမႈက ေလ်ာ့သြားတဲ့အျပင္ ပိုေတာင္မ်ားလာတယ္။" လို႔ခြဲစိတ္အထူးကု ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ၀င္းျမင့္ကဆိုပါတယ္။ အေၾကာင္းအရင္းက အေပါင္းအသင္းစကားနားေယာင္မိ ျခင္း၊ လိင္အဂၤါအရြယ္အစားၾကီးထြားလိုျခင္း၊ အမ်ိဳးသမီးအေပၚစိတ္ေက်နပ္မႈ ပိုရေစလိုျခင္း၊ အိမ္ေထာင္ေရးခိုင္ျမဲလိုျခင္း၊ အရြယ္လြန္သည့္တိုင္ က်ားစြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားလိုျခင္း၊ စိတ္ဆႏၵကို ေရွ႕တန္းတင္လိုျခင္းေတြေၾကာင့္ပါပဲ။ ျပႆနာေျဖရွင္းရသူအမ်ားစုဟာ အသက္(၄၀ မွ ၅၀) အတြင္းရွိ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသားမ်ားပဲျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ေတြ ေဆး၀ါးမွီ၀ဲျခင္း၊ လိင္အဂၤါျပဳျပင္ျခင္းဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႕လည္း ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈရွိေနပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး ေတြက ဟိုမုန္းေျပာင္းလဲလာလို႔ လိင္စိတ္ဆႏၵက်ဆင္းေနခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသားေတြက လိင္စိတ္ထက္သန္ဆဲပါ။

အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေတြးေခၚယူဆခ်က္ေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ မတူၾကပါဘူး။ လိင္စိတ္ျပင္း ထန္မႈေပၚမူတည္ျပီး တခ်ိဳ႕ေသာေယာက္်ားေတြဟာ မူမမွန္တဲ့ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေတြးေခၚမႈေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္။

အမ်ားစုေသာ ေယာက္်ားေတြဟာ ေရာဂါျဖစ္ျပီဆိုရင္ သာမန္ေ၀ဒနာေလာက္ကို တစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္ျပီး ခံစားၾက တယ္။ အၾကံကုန္နည္းလမ္းမရွိ၊ ေတာ္ေတာ္ေလးအခက္ေတြ႕မွသာ ဆရာ၀န္ကို အားကိုးၾကတာပါ။ လိင္အဂၤါထိုးေဆး သံုးျပီး ပံုသ႑ာန္ပ်က္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြကို ျပဳျပင္ခြဲစိတ္မႈပိုင္းဟာ အဆင့္(၃)ဆင့္ေလာက္ရွိပါတယ္။ လိင္အဂၤါခြဲစိတ္သူ အေယာက္(၁၀၀)မွာ ၂ေယာက္ေလာက္သာ ေအာင္ျမင္မႈရႏိုင္တယ္။ သဘာ၀အတိုင္း ျပန္မျဖစ္ရင္ ေတာင္ ဖိုမဆက္ဆံေရးေျပလည္တဲ့ ဒုတိယအဆင့္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးလို႔ရတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြဘက္က ခြဲစိတ္ကုသမႈေအာင္ျမင္လား၊ မေအာင္ျမင္လား သိခ်င္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသားေတြက ပထမနဲ႕ ဒုတိယ အဆင့္ေလာက္မွာတင္ စိတ္ေက်နပ္မႈ မရလို႕ လက္ေလွ်ာ့သြားၾကတာမ်ားပါတယ္။ ပထမဆင့္ေလာက္နဲ႕ သက္သာသြား ျပီဆိုျပီး ရပ္သြားတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္။ (၆)လ (၁)ႏွစ္ေလာက္အၾကာ အေျခအေနပိုဆိုးလာတဲ့အခါ ေနာက္ဆရာ၀န္တစ္ ေယာက္ေျပာင္းျပၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

ပထမအဆင့္ေလာက္နဲ႕ ထူးျခားမႈမရွိဘူးဆိုတာကလည္း လိင္အဂၤါရဲ႕ ပ်က္စီးမႈပမာဏနဲ႕ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ေတြက ခြဲစိတ္ေအာင္ျမင္မႈမွာ (၅၀%)ေအာက္ေလ်ာက်သြားျပီဆုိရင္ ေရွာ့ခ္ရသြားတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါကလည္းထိုးေဆးရဲ႕ ပမာဏနဲ႕ လူေတြရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအင္ေပၚမူတည္ပါတယ္။ထိုးေဆးေၾကာင့္ လိင္အဂၤါကေန ကပ္ပယ္အိတ္၊ ကပ္ပယ္အိတ္ ကေန ေနာက္ဆံုး ဆီးခံုတစ္ျပင္လံုးအထိ ေယာင္ရမ္းလာပါတယ္။ (ပ)အဆင့္ လိင္အဂၤါကိုခြဲစိတ္ ရမည္။ (ဒု)အဆင့္ ကပ္ပယ္အိတ္ကိုခြဲစိတ္ရမည္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ျဖတ္ထုတ္ျပီး အေရျပား အစားျပန္ထိုးရမယ္။ အေရျပားရဲ႕ သဘာ၀က ေပ်ာ့ေျပာင္းေပမယ့္၊ ဆီလီကြန္ေၾကာင့္ အေရျပားမွာေရာ အဆီျပင္မွာပါမာျပီး ဆင္ေျခေထာက္ ေရာဂါလို အေရခြံေတြ ထူသြားတတ္တယ္။ ထူေနတဲ့ ဆီလီကြန္ေတြကို ထုတ္လိုက္ရင္ အတြင္းထဲမွာ အသားမရွိေတာ့လို႔ မိမိရဲ႕ ေကာင္းေန ေသးတဲ့ ကပ္ပယ္အိတ္မွ အေရျပားကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိေပါင္မွ အေရျပားကိုေသာ္လည္းေကာင္း အစားျပန္ထိုး ႏိုင္ပါတယ္။ မကုတာထက္စာရင္ ကုသလိုက္ေတာ့ လိင္ဆက္ဆံေရးဘ၀ မဆံုးရႈံးေတာ့ဘူးေပါ့။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ဆိုရင္လည္း ကုသရင္ Normal အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။

ဘ၀ဆိုတာ အရာအားလံုးျပီးျပည့္စံုတယ္ရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ ေယာက္်ားတိုင္းဟာ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အခ်ိန္ တိုင္း၊အခါတိုင္း ရာႏႈန္းျပည့္ျဖည့္ဆည္းစြမ္းေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႕။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဆံုးရႈံးသြား ခဲ့ရင္လည္း စိတ္ဓာတ္က်စရာမလိုပါဘူး။ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ ၾကိဳးစားရင္ မေအာင္ျမင္စရာမရွိပါဘူး။ ရာႏႈန္းျပည့္ မေအာင္ ျမင္ခဲ့ရင္ေတာင္ အဆင့္တစ္ခုအထိ ျပန္ေရာက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေခတ္ၾကီးျဖစ္ေနပါျပီ။ နည္းပညာေတြ တိုးတက္ေကာင္း မြန္လာတာနဲ႕အမွ် လိင္မႈဆက္ဆံေရးအဆင္ေျပမႈရွိေအာင္ ေခတ္မီပစၥည္းေတြသံုးျပီး ဆႏၵျဖည့္ဆည္းလို႔ရေနပါျပီ။ ဥပမာ- ဒုတိယအဆင့္ မေရာက္ႏိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ မိမိလိင္အဂၤါအတြင္းကို Implant လို႔ေခၚတဲ့ ပစၥည္းနဲ႕ ခြဲစိတ္အစားထိုး ျပီး အမ်ိဳးသမီးေတြစိတ္ေက်နပ္မႈရေအာင္ ရာႏႈန္းျပည့္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေတြ ဖန္တီးယူလို႔ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လူမေသပဲ ဘ၀ေသႏိုင္တဲ့၊ သဘာ၀ကိုလြန္ဆန္တဲ့ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ Don't think, don't do unnecessarily. Stay healthy in good ways.

ဇာနည္
Ref: Internet and some Medical Articles from Myanmar People Magazine.

အိပ္မက္ ကၾကိဳး

`ညီ ... ဒီဟာကိုပါ တစ္ခါတည္းေရႊ႕ေပးပါလား´
` ဟုတ္ကဲ့...´ ေခၽြးတရြဲရြဲနဲ႕ အက်ၤ ီက ဗလာ ၊ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္သာရွိေသးပံုေပၚသည္။ အရင္တုန္းကကုန္ထမ္းဖူးသည္။ ရုပ္ရည္က မဆိုး။ ခႏၶာကိုယ္က ေသခ်ာေလ့က်င့္ထားတဲ့ လူေတြလို ရင္အုပ္က က်ယ္က်ယ္။ ညိဳေမာင္းတဲ့အသားအရည္။

ေကာက္ေကြးေကြးနဲ႕လိႈင္းတြန္႕ပံုစံသဘာ၀အတိုင္းရွိတဲ့ ဆံပင္။ အဖုအထစ္ေတြနဲ႕ ညီညာစြာ သူ႕ေနရာႏွင့္သူရွိေနတဲ့ ဗိုက္သားေပၚက ၾကြက္သားေတြ။ ၅ေပ ၁၀ ေလာက္ ရွိတဲ့အရပ္အေမာင္း။ အေၾကာေတြတၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းထေနတဲ့ လက္ဖ်ံ၊အရာအားလံုးကို ေပါင္းၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္။

လိင္စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ခပ္ထူထူ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုက လည္း ထိုလူငယ္၏ အလွကို ထပ္ျဖည့္ေပးသည္။ ထိုလူငယ္သည္ ကုန္ထမ္းဖို႕မေကာင္း။ porn movie သရုပ္္ေဆာင္ လုပ္ဖို႕ေကာင္းသည္။ အာ..အေတြးေတြကလည္း...အားနာသြားမိရသည္ပဲ သူကေတာ့ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနသည္။

` အစ္ကို ... ဟိုဘက္က အထုပ္ေတြေကာ ေရႊ႕မွာလား´
` အဲ... မေရႊ႕ေသးဘူး။ ညီ...သြားနားရင္သြားနားေတာ့ ... လိုရင္အစ္ကိုေခၚလိုက္မယ္´ ပထမေန႕အလုပ္၀င္၀င္ခ်င္းကို အစြမ္းကုန္ လုပ္ျပေနသည္။ သူ ...သနားသြားသည္။ သူက ဒီလိုအသက္ အရြယ္မွာ မိဘလုပ္စာထုိင္စားတုန္း။အခုလည္း မိဘ ရဲ႕လုပ္ငန္းကို ၀ိုင္း၀န္းၾကည့္ေပးရံုပဲရွိေသးသည္။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္မရပ္တည္ႏိုင္ေသး။ နာမည္..။
ထိုေကာင္ေလး၏ နာမည္ကို မေမးရေသး။

` ညီ...´
` ဘာခိုင္းမလို႕လည္းအစ္ကို...´ အနားကပ္ၿပီးလာေျပာေတာ့ သူ႕ဆီက ေခၽြးနံျပင္းျပင္း ကိုရလိုက္သည္။အရင္ကဆိုရင္ ႏွာေခါင္းကို ပိတ္မိအံုးမည္။ အခုေတာ့ သူ ထိုကဲ့သို႕ေသာ အနံ႕ေတြနဲ႕ယဥ္ပါး လာသည္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္ ႏွစ္သက္လာသည္။ ခပ္သြက္သြက္ရွိတဲ့ ထိုေကာင္ေလးကို သူသေဘာ က်သြားသည္။
`ညီ့ နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ´
` ေမာင္ေအာင္ ပါ´
` ဒါဆို ေမာင္ေမာင္ေအာင္ေပါ့´
` မဟုတ္ပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က ေအာင္ တစ္လံုးတည္းပါ´
` ဟ... အဆန္းပါလား.. ကုိယ္..ညီကို ေအာင္ လို႕ပဲတစ္လံုးတည္းေခၚမယ္ ျဖစ္တယ္မလား´
` ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္ အစ္ကို´ ေအာင္ ဆိုတဲ့နာမည္ တစ္လံုးတည္းကိုေခၚၾကည့္တဲ့အခါ သူ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားသည္။ သူ တကၠသိုလ္တုန္းက ခ်စ္ခဲ့ေသာ မင္းေအာင္ ဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုသတိရသြား သည္။ မင္းေအာင္ကို လည္း သူ `ေအာင္´ ဟုပဲ ေခၚသည္။ အခု မင္းေအာင္က မိန္းမ ရသြားၿပီ။
` အစ္ကို႕နာမည္ကိုလည္းမွတ္ထားအံုး... ရဲသစ္ ... အသက္က ၃၃ ၊မိန္းမ မရွိ၊ လူပ်ိဳ´ ေအာင္က ေခါင္းညိတ္ရံုသာညိတ္ျပသည္။
` ေအာင္ ေကာ... အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ...´
` ၂၂ ရွိပါၿပီ ´
` အစ္ကိုနဲ႕ ၁၁ ႏွစ္ေတာင္ငယ္တာပဲ၊ အစ္ကို ညီေလး အခုထိ အသက္ရွင္အံုးမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ ထက္ေတာင္ႀကီးအံုးမယ္´ ေအာင္ မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ၿငိဳးသြားသည္။ ညီေလး ဆံုးသြားတံုးက ၁၁ ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိအံုးမည္။ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကေန တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္သြားသည္။ တစ္ဦးတည္း ေသာသား ကလည္းေယာက်ာ္းစစ္စစ္ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေယာက်ာ္းေတြကိုသာ ခ်စ္တတ္တဲ့ ေဂးလ္ စစ္စစ္ တစ္ေယာက္။ အေဖက သိခ်င္သိေပမယ့္ သူ႕ကို ဘာမွမေျပာ။ သူအေနအထိုင္ပိရိတာလည္းပါမည္။ အေမက ေတာ့ လံုး၀ သိပံုမေပၚ။ အေမတို႕သေဘာတူတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို အားတဲ့အခ်ိန္ ေတြတြဲျပေတာ့ သူ႕ကို ပိုၿပီး ယံုသြားသည္။ ၾကည္ျပာ ကေတာ့ သူ႕ကို ယံုၾကည္သည္။ ခ်စ္သည္။ အားကိုးသည္။ သူ က သူမ ကို သနားသည္။ထပ္ၿပီးလည္း မလိမ္ခ်င္ေတာ့။ ၾကည္ျပာသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္...၊

` ကဲ...ေအာင္... နားရင္သြားနားေတာ့...အလိုရွိတာအကုန္ အစ္ကို႕ကိုေျပာ...´
` ဟုတ္ကဲ့အစ္ကို ..´ ေအာင့္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သူ သေဘာက်သြားသည္။ အသက္က ငယ္ငယ္၊ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း၊ အခု ဂိုေထာင္ထဲတြင္ ေအာင္ ႏွင့္သူ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ သူ႕စိတ္ေတြက ပံုမမွန္ေတာ့။ ရင္ေတြခုန္လာသည္။ ေအာင္ ကိုဖက္ထားခ်င္သည္။ အသက္က ကြာသည္။ လူငယ္ဆိုေတာ့ စိတ္က ဆတ္သည္။ သူ ေလ်ာက္လုပ္လို႕မျဖစ္။ ဒီေန႕မွ အလုပ္၀င္သူကို ခ်က္ခ်င္း သူလုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႕ မျဖစ္။ သူ႕အလုပ္က ကုန္ေတြကို နယ္ေတြကိုပို႕ေပးရသည္။ သူ႕မိဘပိုင္ဆိုင္တဲ့ကုန္ကားႀကီး ေတြထဲကို ကုန္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာေနရာလပ္မက်န္ေအာင္စီေပးရသည္။ ကုန္မ်ားကို ညေန ၅ နာရီ ေနာက္ဆံုး ထားၿပီးလာပို႕ၾကသည္။ ဒီေန႕ပို႕ရမွာက ေအာင္လံ ကို၊ ဒီေန႕မွ ေအာင္ တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ေနသည္။ ဘာဘူ က ဒီေန႕အလုပ္မဆင္း။

ေဖေမာင္ ကလည္း သူ႕မိန္းမ ကေလးေမြးလို႕မလာ။ ေအာင္ က အသစ္ေပမယ့္ သြက္သြက္လက္လက္ရိွသည္။ တစ္ခါေျပာရံုႏွင့္နားလည္သည္။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄ နာရီ ခြဲေနၿပီ။ လာပို႕မယ္လို႕ဖုန္းဆက္ထားေပမယ့္ အခုထိမလာေသး။ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လည္း ၆နာရီ ေက်ာ္အထိ ေစာင့္ေပးရသည္။ ေဖာက္သည္ ပ်က္မွာ ကိုလည္းေၾကာက္ရေသးသည္။ ေအာင္ က ကုန္ထုတ္ေတြေပၚမွာ ပက္လက္လွန္အိပ္ေနသည္။ ပုဆိုးက တုိတုိ တုတ္တုတ္၀တ္ထားသည္။ လူငယ္ပီပီ ေပါင္ကို ကားၿပီးအိပ္သည္။ ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနသည္။ အတြင္းခံ၀တ္ထားပံုရသည္။ ကုန္ထမ္းသမားအေနနဲ႕ အတြင္းခံမ၀တ္လွ်င္ အူက်ႏိုင္သည္။ ေအာင္ဘာေတြကို စဥ္းစားေနမွန္းမသိ။ သူ...ေအာင္ ၏ထိုေနရာေဖာင္းေဖာင္းေလး ကိုၾကည့္ေနမိသည္။ ေအာင္ ကဒါကိုသိပံုမေပၚ။

သူ ဒါကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ေတြၾကြလာသည္။ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ရင္း ေအာင္အနားကုိသြားမိသည္။ ၿပီးေတာ့
` ေအာင္...´
` ဟုတ္...´ အသံႏွင့္အတူ ေငါက္ခနဲထထိုင္လိုက္သည္။
` ေအာင္...အစ္ကို႕ကို ခါးခ်ိဳးေပးပါလား။ ခါး က မ်က္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လို႕။ ေအာင္...လုပ္တတ္တယ္မလား´
` လုပ္တတ္တာေပါ့... ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုလူမ်ိဳးေတြ အၿမဲလိုလို လုပ္ေနက်ေလ´ ေအာင့္ ကို သနားသြားသည္။သူ ကတကယ္ ခါးမ်က္ခ်င္လို႕မဟုတ္။ ေအာင္ ၏ ပစၥည္းႏွင့္ထိေတြဖို႕အတြက္ အကြက္ ဆင္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
` ေက်းဇူးပဲကြာ´
` ရပါတယ္ ... ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ အစ္ကို႕ကိုေက်းဇူးတင္ရမွာပါ. .ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္ေပးထားလို႕ေလ။ ကဲ...အစ္ကို ဟိုဖက္လွည့္။ တံေတာင္ကိုေကြးၿပီး လက္ေတြက ေခါင္းရဲ႕ေနာက္ဖက္ကို ကိုင္ထား။´
သူ ေအာင္ေျပာသလိုလုပ္လုိက္သည္။ ေအာင္ က
` ေနာက္...အစ္ကို နဲနဲကုန္းေပးထား´ ေအာင္ က ရိုးရိုးသားသားေျပာေသာ္လည္း သူ႕အဖို႕ ရင္ေတြခုန္ျမန္သြားသည္။
` ရၿပီ အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ေတာ့မယ္´ ဘုရားေရ။ ေအာင္ ေျပာတဲ့စကားေတြက အဓိပၸာယ္ႏွစ္မ်ိဳးထြက္ေနပါေရာ။
` အင္း ရၿပီ´ ေအာင္က သူ႕ထက္အရပ္ျမင့္သည္။ ေအာင့္ရဲ႕လက္ေတြက သူေကြးထားတဲ့ လက္ေတြကို ဖက္လိုက္သည္။
ကုိယ္လံုးခ်င္းႏွစ္ခုပူးကပ္သြားၿပီး ေအာင္ရဲ႕ မမာမေပ်ာ့ လိင္တံက သူ႕ဖင္ၾကားထဲကိုကြက္တိလာေထာက္သည္။ ေအာင္ က ဒူးကိုအနည္းငယ္ေကြးထားပံုရသည္။ ႏို႕မို႕ရွိရင္..ဘယ္လိုမွကြက္တိမျဖစ္ႏိုင္။ ေအာင္ ခ်က္ခ်င္း သူ႕ကိုယ္ကုိ မလွန္ခ်ေသး။ စကၠန္႕အနည္းငယ္ေလာက္ေနေနေသးသည္။ ၿပီးေတာ့မွ တစ္ခ်က္တည္း ေကာ့ခ် လိုက္သည္။ ` ဂၽြတ္ ´ ဆိုတဲ့ျမည္သံနဲ႕အတူ ခါးအဆစ္ေတြ ေျပေလ်ာ့သြားသည္။
ေအာင္ လက္ေတြကို ခြာလိုက္သည္။

` ေကာင္းလိုက္တာကြာ၊ ေက်းဇူးပဲ ေအာင္´ ေအာင္က သြားတက္ေလး ေပၚေအာင္ၿပံဳးျပလုိက္သည္။
` ရပါတယ္ အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ့္ကို ခိုင္းစရာရွိတာခိုင္းပါ။ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ညီအရင္းတစ္ေယာက္လို လည္း ဆိုဆံုးမႏိုင္ပါတယ္။ ´
` အင္း...ဒီေန႕မွ ကုန္ေတြကအခုခ်ိန္ထိ လာမပို႕ေသးဘူးကြာ... ေအာင္ အိမ္ျပန္မိုးခ်ဳပ္လို႕ျဖစ္ရဲ႕လား´
` ဟုတ္ကဲ့ ...ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ေျပာခဲ့ပါတယ္´
` ေအးကြာ...ေအာင္ အလုပ္လုပ္တာ ပထမေန႕မွပဲ...ဟုိႏွစ္ေယာက္ကလည္း မလာဘူး...အေရးမႀကီးဘူး။ မိုးခ်ဳပ္ရင္ အစ္ကိုျပန္လုိက္ပို႕ေပးမယ္´
` ရပါတယ္ ...ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ´ ေအာင္ က ေျပာရင္းဆိုရင္းပုဆုိးကို ျပင္၀တ္လိုက္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘၤီအနီရဲရဲေလး၀တ္ထားမွန္းသတိထားလိုက္မိသည္။
` အစ္ကိုလည္းအားေနတာပဲေလ..ဘာမွလုပ္စရာမရွိတာ။ အိမ္ျပန္ရင္လည္း တစ္ေယာက္တည္းပဲဟာ´ ေအာင္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းထူထူကို နမ္းခ်င္စိတ္ေတြကို မနည္းထိန္းထားရသည္။

` ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က အေ၀းႀကီး၊ အစ္ကို ခါးလည္းသိပ္မေကာင္းဘူးေလ။ ကားအၾကာႀကီးေမာင္းလို႕မျဖစ္ပါဘူး´ အိုး... လူတစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႕ကို ဂရုစိုက္တာကို ခံလုိက္ရေတာ့ သူ႕ ေပ်ာ္သြားသည္။ ခါးက ဟန္ေဆာင္မေကာင္းတာ ေကာင္ေလးရဲ႕။
` ေအာင္က ေတာ္ေတာ္ သိတတ္တာပဲ။ ေအာင္ သာအစ္ကို႕ညီအရင္းျဖစ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာ´
` ဟို... အစ္ကို႕ညီက ဘာလိုျဖစ္သြားတာလဲ´
` ေသြးလြန္တုပ္ေကြးဆိုပါေတာ့။ အခ်ိန္ေႏွာင္းမွ ေဆးရံုေရာက္သြားလို႕ ပါ၊ အစ္ကို႕ညီ ဆံုးသြားတုန္းက ၁၁ ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတာ။ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကိုဘာမွေတာင္ ေကာင္းေကာငး္ မသိသြားရွာဘူး´
`အစ္ကို၀မ္းနည္းစရာေတြကို ေမးမိျပန္ေနၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို လည္းညီအရင္းတစ္ေယာက္ လိုခင္ႏိုင္ပါတယ္´ ေအာင္ ရဲ႕ေယာက်ာ္းပီသတဲ့ေလသံကိုက ခ်စ္ခ်င္စရာေကာင္းသည္။ သူ အရင္က အခ်ိန္ေတြကိုျပန္ေရာက္သြားသလိုမ်ိဳးခံစားရသည္။ အရင္က သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ ေအာင္ ကိုလည္းသူ ဒီလိုမ်ိဳးရင္ေတြခုန္ခဲ့သည္။ အရင္ ေအာင္ က သူဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနမွန္းသိကတည္းက သူ႕ကို လံုး၀ အဆက္ အသြယ္မလုပ္ေတာ့။

သူအဲ့ဒီတုန္းက ေတာ္ေတာ္ခံစားရသည္။ အခု ေအာင္ ေကာ....အရင္က ေအာင္ လို လုပ္အံုးမွာလားမသိ။ ေဂးလ္ျဖစ္တဲ့ဘ၀ ကို တစ္ခါတစ္ခါ အင္မတန္ကို ရႊံ႕မုန္းမိသည္။
ဒီႏိုင္ငံမ်ိဳးက ေဂးလ္ ဆိုရင္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ၾကသည္။ အဆက္အသြယ္မလုပ္ခ်င္ၾက၊ ကဲ့ရဲ႕ဖို႕၊ မေကာင္းေျပာဖို႕ ေလာက္ပဲသိၾကသည္။ ထားပါေတာ့။

` ရပါတယ္... ဟ... ၅နာရီေတာင္ခြဲသြားၿပီ။ ဟိုလူေတြကလည္းမလာေသးဘူး။ ေအာင္ ရရဲ႕လား´
` အိမ္ျပန္ ေနာက္က်ရင္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေဘးကို ဖုန္းဆက္ၿပီးအေမ့ကိုေျပာခိုင္းထားလို႕ရပါ တယ္´ ေအာင္ ကိုသူဘယ္လိုလုပ္ေပးရမွာလဲ။ ေအာင္ မရွိလို႕လဲမျဖစ္။
`အေမ စိတ္ပူေနပါအံုးမယ္။ ဘာဘူက လည္းဘာလို႕မလာမွန္းမသိဘူး။ မေန႕က အေကာင္း၊ ဘာဘူရွိရင္ ေအာင္ ျပန္လို႕ရတယ္။´
အေမ ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းကို သူတမင္တကာ ေရြးသံုးလုိက္သည္။ ေအာင္က သတိထားမိပံုမေပၚ။

` ကၽြန္ေတာ့္ကိုအိမ္ျပန္ေနာက္က်မွာ မပူပါနဲ႕အစ္ကို၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္အိပ္ခ်င္မွအိပ္တာ´
` စပ္စုတယ္လို႕ေတာ့ အစ္ကို႕ကိုမထင္ပါနဲ႕... ေအာင္ အိမ္ျပန္မအိပ္ေတာ့ ဘယ္မွာသြား အိပ္လဲ´ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ တစ္ခ်က္ရီလိုက္သည္။
ေအာင္ ရဲ႕ရယ္သံေတြဟာ ခေလးတစ္ေယာက္လိုျဖဴစင္လွသည္။
` သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာသြားအိပ္တာေပါ့၊ အေမ က ကၽြန္ေတာ့္ကို နားလည္ေပးပါတယ္။ ´
` ဒါဆို ေအာင္ က အိမ္ပိုင္တာေပါ့´ ေအာင္ ေခါင္းတစ္ခ်က္သာညိတ္ျပသည္။
` ဘာပဲေျပာေျပာ... အေမ့ကို ဖုန္းဆက္ထားလိုက္ေလ။ ဖုန္းနံပါတ္ေျပာ...ကို ေခၚေပးမယ္´
` x x x x x x´ ႏွိပ္ၿပီး တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဟိုဖက္က လာကိုင္သည္။ သူ ေအာင္ကို ဖုန္းထိုးေပးလိုက္သည္။ ေအာင္ က စကားကိုတိုတိုတုတ္တုတ္သာေျပာသည္။ ေျပာသည့္အထဲတြင္..အရမ္းေနာက္က်ရင္ မျပန္လာေတာ့ဘူး ဆိုတာပါေနသည္။ ေအာင္ ေျပာၿပီးသြားတာႏွင့္
` ေက်းဇူးပါပဲ အစ္ကို...´
` ေအာင္ မုိးခ်ဳပ္ရင္လို႕မျပန္ျဖစ္ရင္ အစ္ကို႕ အိမ္မွာပဲလိုက္အိပ္ေလ´ အိမ္မွာညအိပ္ဖို႕ သူဘယ္အလုပ္သမားကိုမွမေခၚ။ အေမႏွင့္အေဖကေတာ့ဘာမွေျပာမွာမဟုတ္။ သူေျပာရင္အားလံုးျဖစ္သည္။
` ရပါတယ္ အစ္ကိုရဲ႕ ... ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ဒီေနရာကေန ႏွစ္မွတ္တိုင္ ေလာက္ပဲေ၀းသာ။ သူက သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးေနတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သြားအိပ္လုိ႕ရပါတယ္။ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္နဲ႕က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ ´ သူဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့။

ခက္တာက သူ ေအာင္ ကိုတကယ့္ကို ရင္ထဲကခ်စ္မိသြားသည္။ အခ်စ္ဆိုတာ ရုတ္တရက္ေပၚေပါက္တတ္ သလားမသိ။ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို၊ ခေလး ေလးတစ္ေယာက္လုိၿပဳစုခ်င္သည္။ ယုယခ်င္သည္။

` အင္း...သေဘာပဲေလ၊ ေအာင္ အဆင္မေျပရင္ အစ္ကို႕ ကိုဖုန္းဆက္လိုက္ေလ။ ေရာ..ဒါအစ္ကို႕ဖုန္းနံပါတ္´
` ေက်းဇူးပါပဲ အစ္ကို..´
` ေအာင္..ေနာက္တစ္ခါ ေက်းဇူးပါပဲ လို႕တခြန္းေျပာရင္ လုပ္ခထဲက ၅၀၀ ျဖတ္မယ္´
` ဗ်ာ...´ ပါးစပ္ကေလးကို ၀ိုင္းသြားေအာင္ဗ်ာလိုက္တဲ့ပံုစံေလးဟာ ရင္ကို ပိုခုန္သြားေစ ပါသည္။
` ေနာက္တာပါကြ... အစ္ကို႕ကို ခင္ရင္ ေက်းဇူး ဆိုတဲ့စကားကိုမေျပာနဲ႕ေတာ့..ဟုတ္ပလား´
` ဟုတ္´ စကားေတြေျပာရင္းနဲ႕အခ်ိန္ေတြကုန္ျမန္သြားသည္။ ကုန္ လာပို႕မည့္သူက ၆နာရီေက်ာ္မွလာပို႕သည္။ ၄ ထုပ္ ၅ထုပ္ေလာက္ပဲရွိသည္။
အလုပ္ကိစၥေတြၿပီးေတာ့ ေအာင္က
` အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လို႕ရၿပီလား´
` အင္း...ရၿပီ..ညီ...ေက်းဇူးပဲ´ ပုခံုးကိုပုတ္ၿပီးသူေျပာလိုက္သည္။
` အစ္ကို ၅၀၀ ေပး´
` ဟင္...၅၀၀... ´
` ဟုတ္တယ္ေလ...ေက်းဇူးပဲေျပာရင္ ၅၀၀ ျဖတ္မယ္ဆို... အစ္ကို႕ကိုကၽြန္ေတာ္က လချဖတ္လို႕မရလို႕ေတာင္းတာ´ သူ အားရပါးရရီလိုက္သည္။
` အင္းပါ...ေရာ့..´ သူငါးရာတန္တစ္ရြက္ထုတ္ေပးလုိက္သည္။
`ေက်း.........အဲ...အာရိိဂတို´ ေအာင္ ကငါးရာကိုတစ္ကယ္ယူသြားသည္။ သူကလည္း ေအာင္ကိုပိုက္ဆံေပးဖို႕အစီအစဥ္ရွိသည္။ အခ်ိန္ေတြပိုလုပ္ေပးထားတာပဲမဟုတ္လား။
` ဂ်ပန္လိုမႈတ္တတ္တယ္ေပါ့...ေနာက္ ဘာနဲ႕ေျပာေျပာ ၅၀၀ ျဖတ္မွာ...အခုေတာ့ ေအာင္ ကိုခြင့္လြတ္လုိက္မယ္´ ေအာင္ ရဲ႕အျပံဳးက ေတာက္ပေန၏။

` သြားၿပီအစ္ကို...´
` ေအာင္...ဘယ္မွာအိပ္မွာလဲ..´
` သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာအိပ္မွာ...´
` တာ့တာ့..´
` မတ အရွိတ´ ေနာက္ေန႕မွေမးရအံုးမည္။ ေအာင္ က ဂ်ပန္လိုေျပာတတ္ပံုရသည္။ သူ တံခါးေတြအကုန္ပိတ္လုိက္သည္။ ဒီေန႕ သူ႕အတြက္ေတာ့အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္ေနေတာ့သည္။

+++

အိမ္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရကိုခပ္ၾကာၾကာခ်ိဳးလိုက္သည္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၇ နာရီခြဲလို႕ေနသည္။ ဒီေန႕သူဘာမွလုပ္စရာမရွိ။ ဘယ္သူမွလည္းမခ်ိန္းထား။ ေအးေအးေဆးေဆး ကုတင္ေပၚမွာ စာအုပ္ဖတ္မည္ဟုစိတ္ကူးလိုက္သည္။ ဖုန္းသံျမည္လာသည္။ သူ႕ကို ေမာင္ေမာင္ တို႕လက္ဖက္ရည္ေသာက္ဖို႕ေခၚတာပင္ျဖစ္မည္။ ဖုန္းနံပါတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင္ မဟုတ္။

` ဟယ္လို...´
` ဟယ္လို... အစ္ကိုလားမသိဘူး ´ အသံက ၾကားဖူးနား၀ရွိသည္။
` ကၽြန္ေတာ္ရဲသစ္ပါ...အခုေျပာတာဘယ္သူပါလဲ´
` ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ ပါ...အစ္ကို..´
` ေအာင္...ေျပာ...ဘာကိစၥရွိလို႕လည္း...´
` ဟို...ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားတာ...ဒီေကာင္က အလုပ္ကိစၥနဲ႕ နယ္သြားတယ္ တဲ့...အဲ့ဒါ...ကၽြန္ေတာ္ အိမ္လည္းမျပန္ျဖစ္တာနဲ႕´ သူအမွန္ပင္ေပ်ာ္သြားသည္။

`ဟုတ္ၿပီေလ၊ ေအာင္ အခုဘယ္မွာလဲ...အစ္ကိုလာေခၚမယ္..´
`ဟို...ရပါတယ္။ အစ္ကို႕အိမ္လိပ္စာသာေျပာလိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့မယ္´
` ေနပါ...အစ္ကိုလာေခၚမယ္...မင္းအခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ´
`ကၽြန္ေတာ္ x x x x x x x မွာပါ။ ´
` ေအး ...ေစာင့္ေန...အခုပဲထြက္လာခဲ့မယ္´ သူ ဒီလိုတစ္ခါမွမျဖစ္ဘူးပါ။ သူငယ္ခ်င္း ေတြလာေခၚခိုင္းတာေတာင္ ညဆိုရင္သူကားေမာင္းၿပီးမသြားခ်င္ပါ။

ေန႕အလင္းမွာသာ သူ ကားေမာင္းခ်င္သည္။ တီရွပ္တစ္ထည္နဲ႕ ေဘာင္းဘီတုိ တစ္ထည္ကိုထုတ္၀တ္ လိုက္သည္။ သူသံုးေနက် CK ေရေမႊးကို ဆြတ္လိုက္သည္။ ကားကို သတိထားၿပီးေမာင္းလာခဲ့သည္။ သူခ်ိန္းထားေသာမွတ္တိုင္တြင္ ေအာင္ ေစာင့္ေနသည္။
` ေအာင္...လာ ..ကားေပၚတက္´
` အစ္ကို ေဆာရီးပဲ.... အစကတည္းက အကိုေျပာစကားကိုနားေထာင္ရမွာ´ ခပ္ျပံဳးျပံဳးမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ခပ္ၾသၾသ အသံေတြက သူ႕ကို စြဲေဆာင္ေနျပန္သည္။
` ရပါတယ္ကြာ... ေအာင္ မစားရေသးဘူးမလား´
` ဟုတ္...´
` ေအာင္...ဘာစားခ်င္လဲ´
` ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုေတာ့ ထမင္းပဲစားခ်င္တယ္၊´ ေအာင္ ကိုယ္ေပၚမွ ခပ္ျပင္းျပင္းကုိယ္နံ႕ကိုသူရလိုက္သည္။
` ထမင္းစားတာေတာ့ဟုတ္တာေပါ့ကြ... ဘာစားခ်င္လဲဆိုတာ...ျမန္မာဟင္းလား...တရုတ္ဟင္းလား...ကုလားဟင္းလား...ဒါကိုေျပာတာ´
` ျမန္မာဟင္းပဲစားခ်င္တယ္.. အစ္ကိုက မိန္းကေလးက်ေနတာပဲ...ေမႊးႀကိဳင္ေနတာပဲ´ ေအာင္ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ။ သူ မေတြးခ်င္ေတာ့။

` ေကာင္းၿပီေလ။ သိပ္မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မယ္´ ေအာင္ကစကားကို နားေထာင္ပံုမေပၚ။
` အနံ႕က အရမ္းေကာင္းတယ္။ အစ္ကိုသံုးတာ ဘာေရေမႊးလဲ...ေစ်းႀကီးမွာေတာ့အမွန္ပဲ´ ႏွာေခါင္းကို တရႈံရႈံလုပ္ကာ အားရပါးရရႈေနသည္။ ေအာင္က ဒီလိုဆိုေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။
` ေအာင္ ႀကိဳက္လို႕လား။ ´
` အင္း...ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္...ရႈလို႕ေတာင္မ၀ဘူး...´
` ဒါဆိုရင္ တ၀ႀကီးရႈ...´
` အစ္ကို ဘယ္နားမွာ ဆြတ္ထားတာလဲ...´ ဘာလို႕ဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္၀င္စားေနရတာလဲေကာင္ေလးရဲ႕။
` လည္ပင္းႏွစ္ဖက္စလံုးပဲ´ မထင္မွတ္တဲ့ အျပဳအမူကို ေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ေအာင္က ေခါင္းကို ေစာင္းၿပီး သူ႕လည္ပင္းေတြကို လာနမ္းသည္။
ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႕အတူ ရင္ခုန္သံေတြျမန္သြားရသည္။

` ဟ...ေအာင္...ဘာလုပ္တာလဲကြ´
` အကိုပဲ တ၀ႀကီးရႈဆို´ ေအာင္ တကယ္ပဲရိုးသားတာလား။ ျဖဴစင္တာလား။ ဟန္ေဆာင္မႈေတြမပါပါေစႏွင့္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းေနမိသည္။ဟန္ေဆာင္မႈကို အလြန္မုန္းေသာ သူ ကိုယ္တုိင္ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရဲ႕နဲ႕ မိဘေတြ...သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ ဟန္ေဆာင္ေနတုန္းပါပဲ။ သူ...အျဖစ္မွန္ကုိေျပာဖို႕သတၱိေတြမရွိေသးပါ။

` ဒါဆို အစ္ကို လည္ပင္းမွာ မဆြတ္ထားပဲ ဖင္မွာဆြတ္ထားရင္ေကာ...ေအာင္ ကနမ္းမွာပဲလား´ သူ တမင္တကာ ေမးလိုက္သည္။
` နမ္းမွာပဲ..တ၀ႀကီးကို ရႈအံုးမွာ...´ ဘုရားေရ။ ဒီေကာင္ေလး တကယ့္ကို အာဂေလးပါလား။ သိပ္မၾကာခင္မွာထမင္းဆိုင္သို႕ေရာက္လာသည္။

ေအာင္က ဆိတ္သားႏွင့္စားသည္။ သူက ထံုးစံအတုိင္း ငါးဖယ္ႏွင့္စားသည္။ လူငယ္ပီပီ ထမင္းကို အားရပါး ရစားသည္။ ေအာင္ ကိုၾကည့္ၿပီး သူပါ ထမင္းလိုက္ပြဲေတြယူမိသည္။
` အစ္ကို ထပ္ယူအံုးေလ´
` ေတာ္ၿပီကြ..အစ္ကိုမစားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေအာင္ ...ဟင္းမေလာက္ ရင္ထပ္မွာ... အားမနာနဲ႕..ဟုတ္ၿပီလား´
` အစ္ကို ... က အစားနည္းလိုက္တာ´
` အရင္ကဆို အစ္ကို ဒီ့ထက္ေတာင္စားတာနည္းေသးတယ္။ ဒီေန႕က ေအာင္ စားတာကို အားက်လို႕လိုက္စားတာ၊ ဗိုက္ကိုတင္းသြားတာပဲ´
သူ ေအာင္ ေသာက္ဖို႕ ေရေႏြးၾကမ္းပန္းကန္ထဲကို ေရေႏြးငွဲ႕ထဲ့ေပးလိုက္သည္။ ပန္းကန္ထဲက ထမင္းကို အကုန္စားၿပီး တစ္ရႈးႏွင့္အားရပါးရ ပါးစပ္သုတ္လုိက္သည္။ ေအာင္ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြက ဟန္ခ်က္ညီညီႏွင့္ ၾကည့္လို႕ေကာင္းေနသည္။ ေရေႏြးကို ခဏမွ်မႈတ္ၿပီး တႀကိဳက္ေသာက္လိုက္သည္။

` ေအာင္...ဘယ္သြားခ်င္လဲ..´
` ဘယ္သြားရမွာလဲ... အစ္ကို အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား´ သူနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္သာရွိေသးသည္။
` မျပန္ခ်င္ေသးဘူး...တစ္ေနရာရာေပါ့...´
` ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕သြားေနၾကေနရာက ကမ္းနား ေဘာတံတားမွာ လမ္းေလွ်ာက္တာ. ..ေလညွင္းခံရင္း စကားေျပာတယ္ေလ´
` အင္း...မဆိုးဘူး။ ကဲ...သြားၾကတာေပါ့´
` အိုေက...ဂိုး´


+ + +


ကမ္းနား ေဘာတံတားကို သူ တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးေပ။ ကားကို လမ္းက်ယ္တစ္ခုမွာ ရပ္ထား လိုက္သည္။ ေအာင္ ကေဘးခ်င္းကပ္ေလွ်ာက္ေတာ့သူ႕ထက္သိသိသာသာကို ျမင့္သည္။ လမ္းက်ယ္ကုိကားလမ္းျဖစ္ကူးခ်ိန္မွာ ေအာင္ ကသူ႕လက္ကုိကိုင္ၿပီး ျဖတ္ကူးသည္။ သေဘာၤအငယ္စားေတြ ကုန္တင္ကုန္ခ်၊ လူတင္လူခ် လုပ္ေသာ ေနရာျဖစ္သည့္အတြက္အနံ႕အသက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုရသည္။ လမ္းမီးတိုင္ တို႕ရဲ႕အလင္းေရာင္ေၾကာင့္သာ ခပ္ပ်ပ်လင္းေနသည္။
ေရာင္စံုမီးေတြနဲ႕ထိန္ထိန္ညီးေနေသာ ဇိမ္ခံသေဘာၤငယ္တစ္စီးကိုလည္းေတြ႕လိုက္ရသည္။
` ေခြးမသား... လူလိမ္ ... ငါေတြ႕လို႕ကေတာ့ ဖင္ခ်လြတ္လိုက္မယ္...´ အမူးသမားတစ္ေယာက္ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ႏွင့္ေအာ္ေနသည္။
သူတို႕ဘ၀ေတြက ညညဆုိ အရက္ျဖဴဆိုင္ေလးမွာ သူတို႕တတ္ႏိုင္သေလာက္ တစ္ပက္ တစ္ပိုင္း ေသာက္ၾကသည္။ အျမည္းေတြကလည္းစံုစံုလင္လင္ေတာ့မဟုတ္၊ ေျမပဲဆားေလွာ္ေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလမွ။ သူတို႕ရဲ႕အသည္းေတြကို၊ ဘ၀အေမာေတြကို အရက္ျဖဴ ေတြနဲ႕စိမ္ထားၾကပါလား။

` အစ္ကို ဘာေတြေတြးေနတာလဲ... စိတ္ညစ္ေနၿပီထင္တယ္´ ေအာင္ က လူကဲခတ္တာေတာ္သားပဲ။
` မဟုတ္ပါဘူးကြာ... လူ႕ဘ၀ဆိုတာႀကီးကိုေတြးၾကည့္ေနတာပါ´ ေအာင္က သူ႕ပုခံုးကိုလာဖက္သည္။ စိတ္ထဲတြင္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုခံစားရသည္။ ေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ျပင္းျပင္းက စူးခနဲ၀င္လာသည္။ ကမ္းနားကလာေသာ ညွီစို႕စို႕အနံ႕ထက္ေတာ့ ေအာင္ ကိုယ္သင္းရနဲ႕ကုိသူ ႏွစ္ၿခိဳက္မိသည္။

`ဒီလိုပဲေပါ့အစ္ကိုရာ... တစ္ေန႕ကို ထမင္းႏွစ္နပ္စားတာျခင္းအတူတူ လုပ္တဲ့အလုပ္ ေတြကမွမတူတာ...ေလာကႀကီးက မတရားပါဘူးဗ်ာ... အစ္ကိုပဲစဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလည္း မနက္ေစာေစာကတည္က ဘတ္စ္ကားကိုတိုးေ၀ွ႕စီး၊ မနက္ကမွေတာ္ေသးတယ္၊ ည အျပန္ဆိုရင္
ရံုးဆင္းခ်ိန္ဆိုရင္ ငါးပိသိပ္ ငါးခ်ဥ္သိပ္၊ အစ္ကိုတာဆိုရင္ ဘယ္လိုမွသည္းခံႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အိမ္ ျပန္ေရာက္ရင္လည္း ဆူဆူပူပူနဲ႕၊ အိပ္ေတာ့လည္းဧည့္ခန္းမွာ အိပ္ရတာ၊ လူပ်ိဳလူလြတ္ဆိုေပမယ့္ ေနရတာ အိပ္ရတာက လူျမင္ကြင္းမွာပါ။ ´ ေအာင္က သူ႕ဘ၀အေမာေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျပေနသည္။

` လူျမင္ကြင္းဆိုတာက...´
` လူျမင္ကြင္းဆိုတာက... ကၽြန္ေတာ္ အိပ္တာကို အိမ္ကလူေတြအကုန္ျမင္တာကိုေျပာတာဗ်။ အစ္ကိုတို႕လင္မယားက အခန္းထဲမွာအိပ္ေပမယ့္ မနက္ မနက္ သူတို႕မထခင္ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ထရတာ အေမာ၊ အစ္ကုိ႕မိန္းမက ေစာေစာထလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ ပိုးစိုးပက္စက္ ပိုးလိုးပက္လက္ ဟိုေပၚဒီေပၚအိပ္ ေနတာျမင္ရင္ မေကာင္းဘူးေလ၊ ျမင္သူက မရွက္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ရွက္တယ္။ ေယာက်္ား ေလးခ်င္းဆိုေတာ့ရွက္စရာမရွိဘူးေလ။

”မဟုတ္ဘူးလား...´ ေအာင္ က သူ႕ကို တကယ့္ ငယ္ေပါင္းေတြလို စကားေျပာေနသည္။ သူေကာ..သူ႕အေၾကာင္းေတြ သူ႕ဘ၀ရဲ႕အေမာေတြကို ထုတ္ျပ ရမွာလား။ ဒီေကာင္ေလး က သူ႕ခံစားေနရတာေတြကို နားလည္ႏိုင္ပါ့မလား။
`ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့ ေအာင္ရ။ သည္းခံလိုက္ေပါ့။ ညီက ေတာ္ပါတယ္။ ႀကိဳးစားၿပီးကိုယ္ပိုင္အိမ္တစ္လံုး၀ယ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္´
ေအာင္ ကသူ႕ကိုဖက္ထားတဲ့လက္ကိုျဖဳတ္ခ်လိုက္ၿပီး
` အစ္ကိုက ရီစရာသိပ္ေျပာတတ္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္လိုေကာင္က ဘယ္လိုလုပ္အိမ္တစ္လံုး ၀ယ္ႏိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ရတဲ့လခကအိမ္ငွားေတာင္ေနႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး။ ´ ရုတ္တရက္ သူ႕အေရွ႕မွာ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ အသက္ႀကီးႀကီးလူက ပုဆိုးျဖန္႕၀တ္လုိက္သည္။ မည္းနက္ေနတဲ့ဖင္ႏွစ္လံုးကိုျမင္လိုက္ရသည္။ ဒါေတြဟာ လူ႕အဆင့္အတန္းကိုျပတာပဲလား။ သူ မေတြးခ်င္ေတာ့။

` ဘ၀မွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကုိမေျပာနဲ႕ ညီ...၊ ေနာက္ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ အဆိုးမျမင္နဲ႕၊ ဘယ္အရာမဆိုၾကည့္တဲ့လူ ရဲ႕အျမင္နဲ႕ပဲဆိုင္တာ၊ ေရတစ္၀က္ပဲရွိတဲ့ ဖန္ခြက္ကို တစ္ခ်ိဳ႕က `ဟာ..ေရ တစ္၀က္ပဲရွိတယ္´ လို႕ျမင္ၿပီး တခ်ိဳ႕က ` ေရ တစ္၀က္ႀကီးမ်ားေတာင္ရွိေသးတာပဲ´လို႕ျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘယ္ေတာ့မွလက္မေလ်ာ့နဲ႕။ ပြဲေတြက်ပ္ေနရင္ေတာင္ ဇြဲခတ္သူေတြက ႏုိင္စၿမဲပါကြာ´ သူေျပာတာေတြကို ေအာင္ နားလည္ႏုိင္မယ္လို႕ထင္သည္။ သူ ေအာင့္ကို လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္သည္။ တစ္သက္လံုး ကုန္ထမ္းတဲ့သူဘ၀ကို မျဖစ္ေစခ်င္။

` ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ရထားတဲ့ဘ၀ကို စိတ္ကုန္တယ္၊ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေတြးရင္စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႕လိုမ်ိဳး ေအးေဆး လြတ္လပ္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္။´ ေအာင္ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း သူ မွန္းလို႕မရ။ သူ႕လိုဘ၀မ်ိဳးကိုေတာ့ ေအာင္ ကိုမရေစခ်င္။ ပိုက္ဆံကိုရွာႏိုင္ေပမယ့္ အခုလို အမွန္တရားကို ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ဘ၀၊ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးကို သူ မလိုခ်င္ေတာ့။

ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္အားလံုးကို အမွန္အတိုင္းဖြင့္ေျပာၿပီး စိတ္ေအးလက္ေအးေနခ်င္သည္။ သူ ေအာင္ ကိုေျပာျပသင့္ သလား။ အခုမွ သိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုေျပာျပခဲ့ရင္၊ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာ သူ မေတြးရဲပါ။ ျပီးေတာ့ သူဟာ တစ္ျခားလူေတြလိုပဲ အျမင္က်ဥ္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ရင္...။

` ကဲ... အစ္ကို႕ ကုိအားက်မေနနဲ႕ကြ၊ လူဆိုတာ အရာရာမွာ ၿပီးျပည့္စံုတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူးကြာ၊ တနည္းမဟုတ္တနည္း လိုအပ္ေနတာပဲ... လာ... ဟိုဘက္နားမွာ သြားရပ္ၾကရေအာင္´ ဆိပ္ခံတံတားေပၚက သံတုိင္ေတြကို လက္ တင္ၿပီး ျမစ္တစ္စီးရဲ႕ ခြန္အားပါပါစီးစင္းေနေသာ ညအလွ
ကို သူ တ၀ႀကီးၾကည့္လိုက္သည္။ ငါးညီွနံ႕ကလည္းေထာင္းခနဲတက္လာသည္။ ေအာင္ က သူ႕ ပုခံုးေပၚက လက္ကို ျဖဳတ္ၿပီး ခါးကို လာဖက္ထားသည္။

တစ္ဦးတစ္ေယာက္...အထူးသျဖင့္ သူနဲ႕အတိအလင္းတြဲေနတဲ့ သူ႕ ေကာင္မေလးေတြ႕သြားရင္ေကာ ဘယ္လုိျဖစ္သြားမလဲ။ ၾကည္ျပာ က ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကို လာမည့္သူေတာ့မဟုတ္။ ေလက တ၀ွီး၀ွီးနဲ႕တုိက္ ေနတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေအးခနဲျဖစ္သြားသည္။

`အားပါး ... ေလကေကာင္းလိုက္တာ၊ ခ်မ္းေတာင္ခ်မ္းလာၿပီ´ ေအာင္ က
` ဟုတ္တယ္၊ ေလက ေအးၿပီးစိမ့္ေနတာပဲ၊ ေန႕လည္က ပူသေလာက္...´ နာရီကို သူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၉ နာရီေတာင္ေက်ာ္သြားၿပီ။
` ေအာင္ ...အစ္ကိုတို႕ျပန္ၾကရေအာင္...၉ နာရီေတာင္ေက်ာ္ၿပီ´
` မျပန္ခ်င္ေသးဘူး။ အစ္ကို ခ်မ္းေနၿပီလား၊...´
` အင္း...နည္းနည္းပါးပါး ပါကြ´
` ကၽြန္ေတာ္ ဖက္ထားေပးမယ္...ဒါဆို ႏွစ္ေယာက္လံုးမခ်မ္းေတာ့ဘူးေပါ့´ ေအာင္အျပဳအမူေတြက သူ႕အတြက္ထူးဆန္းေနသည္။
သူလိုခ်င္ေနတဲ့အရာေတြကို ေအာင္ က ႀကိဳသိေနပံုရသည္။
` ဟာ..ကြာ...ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ ဖက္ေနတာကို တျခားသူျမင္ရင္ရွက္စရာႀကီး´ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုျဖင့္ သူ ျငင္းလုိက္သည္။
` မသိဘူး၊ ပတ္၀န္းက်င္ ကိုကၽြန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ဘူး။ အစ္ကိုလည္းဂရုစိုက္မေနနဲ႕၊ ကိုယ့္ထမင္းကုိယ္စားၿပီး လုိက္ကဲ့ရဲ႕ေနတဲ့လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္မရဘူး။ ´ ေအာင္ က ေျပာၿပီးတာနဲ႕ သူ႕အေနာက္ကေန ခါးကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္။

ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္လိုက္ေတာ့ သူ႕ရင္ထဲအထိ ေႏြးသြား သည္။ ေအာင္ က သူ႕ပုခုံးေပၚကို ေခါင္းတင္ထားသည္။ သူ ဘာမွထပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့။
` အစ္ကို မခ်မ္းေတာ့ဘူးမလား၊´
` အင္း... ေအာင္ က Heater ႀကီးပဲ...´
` အစ္ကိုက ေမႊးေနတာပဲ´ ေဟာ...သူ႕လည္ပင္းကို ဒုတိယအႀကိမ္နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ ေအာင္ က သူဘာေကာင္လဲဆိုတာကိုသိရက္နဲ႕ သူ႕ စိတ္ကိုဆြေပးေနတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေအာင္ က တကယ့္ကို ရိုးသားတာလား။ ခေလးတေယာက္လိုျဖဴစင္တာလား။

` ေဟ့... ငါ့ကို နမ္းတာ ႏွစ္ခါရွိၿပီ၊ ဘာလဲ...ေအာင္က မိန္းမငတ္ေနတာလား´
` ...´ ေအာင္ ကဘာမွမေျဖ။ သူ သတိထားမိတာက ေအာင္ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ေလးက သူ႕ကိုခုလုခုလုနဲ႕ေထာက္ထားသည္။ေန႕လည္ကထက္ထြားလာသလိုခံစားရသည္။
` ေအာင္ က heater ေတာင္မကဘူး။ အပူေခ်ာင္းပါ ရွိတာကိုး´
` ဗ်ာ.....´ ေအာင္ ခဏေလာက္ေတြသြားသည္။
`ဟာ...အစ္ကိုကလဲ... ´
` အစ္ကိုက ဘာမွမလဲဘူး။ ေအာင္ က သာ...´ သူ႕ကို ဖက္ထားတာကေန မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လုိက္သည္။
` ကၽြန္ေတာ္ တမင္တကာ လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ဗ်ာ´
` အင္းပါ၊ လာ..အိမ္ျပန္က်ရေအာင္၊ မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ။´
` ဟုတ္... ´ ေအာင္ က တကယ့္ကို ခ်စ္ဖို႕ေကာငး္သည္။ ဒီေကာင္ေလးက မသံုးတာၾကာ ေနတဲ့ ဖုန္တက္ေနတဲ့ သူ႕ႏွလံုးသားကိုျပန္ခုန္လာေအာင္ လုပ္ေပးေနၿပီ။ ေအာင္ ကို သူ ခ်စ္သည္။

+++

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၁၀ နာရီ ထိုးေနၿပီ။ အေဖ နဲ႕ အေမ အိပ္ေနေလာက္ၿပီ။ သူ တုိ႕အိမ္က ေဟာင္ေကာင္ႏွစ္ထပ္အိမ္ျဖစ္သည္။အေဖႏွင့္အေမ က အေပၚထပ္တြင္အိပ္သည္။ သူ ကေတာ့ ေအာက္ထပ္ သူ႕အခန္းထဲတြင္အိပ္သည္။ အေဖႏွင့္အေမက အေပၚထပ္တက္အိပ္ေနၿပီ။ ကိုရီးကားကိုေတာ့ ေအာက္ထပ္ ဧည့္ခန္းတြင္လာၾကည့္တတ္သည္။ ေတာ္ရံုတန္ရံုဆို ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲသည္။

` အစ္ကို႕ မိဘေတြေကာ..´
` အေပၚထပ္မွာေနတာ´
` ကၽြန္ေတာ္နဲ႕မ်ားကြာပါ့...´ ေအာင္ ကို သူသနားသြားသည္။ ေအာင္ သာသူႏွင့္တူတူေနလွ်င္...ေခၚထားခ်င္သည္။
` ကဲ...ေရမခ်ိဳးရေသးဘူးမလား...သြား...ေရသြားခ်ိဳး...အစ္ကိုမင္းအတြက္ အိမ္ေနရင္း အက်ၤ ီ ထုတ္ေပးထာမယ္။´
` ဟုတ္ကဲ့ ´ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါထုတ္ေပးဖုိ႕သူသတိရသြားသည္။
` ေအာင္...ေနအံုး...မ၀င္နဲ႕အံုး...ေရာ့...မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ..´ ေအာင္ က အက်ၤ ီ ခၽြတ္ၿပီးေနၿပီ။ ညိဳေနေသာ အသားအေရာင္ႏွင့္ၾကြက္သားဖုထစ္မ်ားက သူ႕ကို ရင္ခုန္ေစသည္။ ခ်က္ ရဲ႕ေအာက္နားတြင္ အေမြးမည္းမည္းေလးတစ္တန္းက အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အနီေရာင္ေလးထဲသို႕ ၀င္သြားသည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကို သူ ပစ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေအာင္ က ဖမ္းယူလိုက္သည္။

` အိမ္ထဲမွာေတာ့ ပူတယ္ေနာ္...´ ေျပာေျပာၿပီးခ်င္း ေအာင္ က ပုဆိုးကိုခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ သူ မင္သက္သြားသည္။ သူတစ္ခါမွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေရွ႕မွာ မေနဖူးေပ။ ေဖာင္းကားေနေသာ ေအာင္ ပစၥည္းေလးကို သူ ေငးမိသြားသည္။ အတြင္းခံေပမယ့္ စကားအရသာေျပာရသည္။ ေလွ်ာ္ပါမ်ားလို႕ ပါးပါးလ်လ်ျဖစ္ေနသည္။ ေအာင္ ရဲ႕လိင္တံ အေခ်ာင္းေလးက အထင္းသားေလးေပၚေနသည္။
ေဘာင္းဘီဂြၾကားတြင္ ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြး အေမြးေလးမ်ားက ဟိုတစ ဒီတစ ထုိးထြက္ေနသည္။

` အစ္ကို... ကၽြန္ေတာ္ ခ်ိဳးေတာ့မယ္... အစ္ကိုေကာ..ခ်ိဳးအံုးမလား´
` ဟင္´ ေငးၾကည့္ေနတာႏွင့္တင္ သူ ေမာလာသည္။
`ေအး...မခ်ိဳးေတာ့ဘူး၊ အစ္ကိုခ်ိဳးၿပီးသြားၿပီ´ ခံုေပၚကို ပစ္တင္ထားေသာ ပုဆိုးႏွင့္အက်ၤ ီကို သူယူၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲထည့္လိုက္သည္။ ဆပ္ျပာမႈန္႕ထည့္ၿပီးမွ သူသတိရသြားသည္။ ေအာင္ ရဲ႕ေဘာင္းဘီ..
` ေအာင္... မင္း အတြင္းခံကို ေပး...အစ္ကို ဒီမွာမင္းအ၀တ္အစားေတြတစ္ခါတည္း ေလွ်ာ္မလို႕´ ေရက်သံႏွင့္အတူ ေအာင္ကေအာ္ေျပာသည္။
` မေလွ်ာ္ေပးပါနဲ႕အစ္ကိုရ...ကၽြန္ေတာ္ မနက္ျဖန္၀တ္စရာမရွိဘဲေနပါအံုးမယ္။´
` အစ္ကုိ အက်ၤ ီ ေပး၀တ္မွာေပါ့ ...´
` ဟုတ္ကဲ့...ခဏေလး...´ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေဘာင္းဘီေလးကို တံခါးကို အနည္းငယ္ဟၿပီး ထုတ္ေပးသည္။
` ရၿပီ´
` အာရိဂတုိ´ ဂ်ပန္လိုေအာ္ေျပာျပန္သည္။ ေအာင္ ေဘာင္းဘီအနွီေလး သူ႕လက္ထဲေရာက္ လာေတာ့ သူ စိတ္ေတြတမ်ိဳးျဖစ္သြားသည္။ နမ္းၾကည့္မည္ဟု ေတြးလိုက္ေသးသည္။ စိတ္ထဲက တမ်ိဳးျဖစ္သြား တာနဲ႕ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲပစ္ထည့္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္...သူေဘာင္းဘီကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ေတာ့ နမ္းျဖစ္ လိုက္သည္။ ေအာင္ ရဲ႕ကိုယ္နံ႕ကိုပဲရလိုက္သည္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္ထားခ်ိန္တြင္ သူေခြထုိးၾကည့္သည္။
မေန႕ကမွ ၀ယ္လာတဲ့ Bruno ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားျဖစ္သည္။

ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းကိုေတာ့သူသိသည္။ ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း စိတ္ပ်က္သြားသည္မွာ ေခြကလံုး၀မၾကည္ေသး။ ရုပ္ရွင္ရံုကေနျပန္ရိုက္ထားတဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အသံကလည္း quality ကမေကာင္း။ ဆူညံသံမ်ားေရာေနသည္။ တစ္ခါတစ္ခါရုပ္ရွင္ၾကည့္ပရိသတ္၏ ရီသံေတြ ေတာင္ၾကား ရသည္။ ထုိဇာတ္လမ္းထဲတြင္ ဒီဇိုင္းနာေဂးလ္ ၾသစေတးလ်ားသား Bruno က နာမည္ႀကီး ခ်င္သည္။

Superstar တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္သည္။ ဒါေပမယ့္သူလုပ္လိုက္တိုင္းက တစ္ခုမွအခ်ိဳးမေျပ။ ထားပါေတာ့။ ဘာလို႕မ်ား လူေတြက ေဂးလ္ ေတြဆိုလွ်င္ရယ္စရာ ေမာစရာ သတၱ၀ါအျဖစ္သေဘာထားၾကလည္းမသိ။ ျမန္မာျပည္က ဇာတ္လမ္းေတြဆိုလွ်င္ပိုဆိုးေသးသည္။ ေဂးလ္ တိုင္းကပဲ ေယာက်ာ္းဆိုရင္ ငမ္းငမ္းတက္ သတၱ၀ါမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ Bruno ဇာတ္လမ္းကလည္းဘာမွမထူး။ ဟာသကားျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ေဂးလ္ ေတြကို ဟာသအျမင္ကပဲရိုက္ထားသည္။ၾကည့္ေနရင္း သူ စိတ္ပ်က္လာသည္။ သူ အခုမွသတိရသည္။ ေအာင္ ေရခ်ိဳးတာအခုထိမၿပီးေသး။

` အစ္ကို ... ကၽြန္ေတာ္...´ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ မ်က္လံုးေတြကၽြတ္ထြက္မတတ္ျဖစ္ရသည္။ ေအာင္ က သူ႕ပစၥည္းေလးကို မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ ႏွင့္အုပ္ထားသည္။ သူ ေပးလိုက္တဲ့မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါက ခါးပတ္လို႕ရေလာက္ေအာင္ မႀကီးေပ။

` ေအာင္....ေဆာရီး...အစ္ကို မင္းကို ေရလဲပုဆိုးထုတ္ေပးဖုိ႕ေမ့သြားတယ္....ေဆာရီး...´
` ရပါတယ္အစ္ကိုရ... ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ေခၚေသးတယ္...´
` ေအး..ဟုတ္တယ္..အစ္ကို က ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရင္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိေမ့သြားတတ္တယ္၊´ အ၀တ္ဗီဒိုကို သူေလွ်ာက္သြားရင္း ေအာင္ကို သူတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစား ညီညာစြာ သူ႕ေနရာႏွင့္သူ အဆီမရွိပဲ က်စ္လစ္ေနတဲ့ ေယာက်ာ္းပီသတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုသူ ရင္ေတြခုန္မိသည္။

အတြင္းခံေဘာင္းဘီေၾကျငာတဲ့ေမာ္ဒယ္လ္ေတြလို။ သူ ၀တ္ေနက်ထဲက ခပ္ပါးပါး အက်ၤ ီႏွင့္ ပုဆိုးတစ္ထည္ ထုတ္ေပးလုိက္သည္။

` ေဆာရီးပဲ ေအာင္...ေရာ့.. ...ေခါင္းကို ေသခ်ာသုတ္အံုး´ သူ႕ဆီက ပုဆုိးကို လွမ္းယူသည္။ ေအာင္ က ပုဆို႕ကို အရင္၀တ္ရမလား။သူအုပ္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကို အရင္ဖယ္ရမလား ေ၀ခြဲရ ခက္ေနသည္။

` ဟာ...ရႈပ္ပါတယ္...´ ဘုရားေရ။ ေအာင္ က မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကို ဖယ္လိုက္သည္။ ဘာဆိုဘာမွမရွိေတာ့တဲ့ ေအာင္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကိုသူ အသက္ရႈရပ္ေလာက္တဲ့အထိၾကည့္မိသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီးခ်င္းမို႕ ေရစက္တခ်ိဳ႕တင္ေနသည့္ လေမြးအံုေလးမွာ မီးေရာင္ေအာက္တြင္ တလက္လက္
ႏွင့္ မည္းေျပာင္ေနသည္။ ၃ လက္မ သာသာရွိတဲ့ ေအာင္ရဲ႕လိင္တံေလးက ေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလး။ နီညိဳေရာင္ဒစ္ေလးက အေရးျပားထူထူေအာက္မွာၿပဴထြက္ေနသည္။ circumcision (လိင္တံအေရျပား ျဖတ္ထားျခင္း) လုပ္ထားသလိုပင္။ တုတ္ေလးေအာက္မွာ ေပ်ာ့အိအိ အိတ္ေလးကလည္းတြဲလဲ
ခိုေနသည္။ သူ ဘာကိုေျပာရမွန္းမသိ။

ေအာင္က..
` အစ္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားလား...´
` မျဖစ္ပါဘူး... ေအာင္ ရဲ႕အိမ္လိုသေဘာထားၿပီးေနေပါ့´
` အိမ္မွာေတာ့ဒီလို မေနရဲပါဘူး အစ္ကုိရဲ႕... သူငယ္ခ်င္းအေဆာင္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့အခါ ေနတတ္တယ္...ကၽြန္ေတာ္က ဒီလိုကိုယ္တံုးလံုးေနရတာကိုႀကိဳက္တယ္ေလ...´ သူ ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့။ ေအာင္ က အခုထိပုဆိုးမ၀တ္ေသး။ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါႏွင့္ ေခါင္း
သုတ္ေနသည္။

` ေအာင္...ပုဆိုးမ၀တ္ခ်င္ေတာင္မွ အက်ၤ ီ၀တ္ထားအံုး...အေအးမိေနအံုးမယ္...´
` အစ္ကိုပဲ ေခါင္းေသခ်ာသုတ္ဆို´ ဒီေကာင္ေလး ကတ္သပ္ေနျပန္သည္။
` အက်ၤ ီ အရင္၀တ္...ေခါင္းက ေနာက္မွသုတ္..´ သူ႕နားကိုကပ္လာသည္။
` ေခါင္း ကို အစ္ကိုသုတ္ေပး...ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မွာဆိုေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီးရင္ေခါင္းသုတ္တာမဟုတ္ဘူး...´ ေအာင္ ကတကယ့္ကို ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းသည္။ သူရင္ေတြ ခုန္ျမန္လြန္းသည္။ ဒီေကာင္ေလးႏွင့္တူတူေနရလွ်င္ႏွလံုးေရာဂါရႏုိင္သည္။

` ေအးပါ...ၿပီးရင္ဒီကိုလာခဲ့´ သူ ကုတင္ေပၚမွာသြားထိုင္လိုက္သည္။ ေအာင္ က သူ႕ေဘးနား မွာ၀င္မထိုင္ဘဲ ကုတင္ေအာက္ေျခသူ႕ေပါင္ၾကားထဲကိုထိုင္လုိက္သည္။ ေအာက္ပိုင္းကေတာ့ အခုထိ ဘာမွ မ၀တ္ထား၊ ေရခ်ိဳးၿပီးသားမို႕လတ္ဆတ္တဲ့ကိုယ္သင္းရနံ႕အျပင္ ဆပ္ျပာနံ႕ေၾကာင့္ သူ နမ္းခ်င္စိတ္ေတြကို ထိန္းထားရသည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာသုတ္ေပးေနမိသည္။ မည္းေမွာင္ေကာက္ေကြးေနေသာ
ဆံပင္ၾကားထဲတြင္ သူ႕လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ကစားေနမိသည္။
` ကဲ...ရၿပီ ညီ´
` ေက်းဇူး...´
` လာ...၅၀၀´ ေအာင္က မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ သူ႕ကုတင္က သာမန္ကုတင္ထက္အနည္းငယ္နိမ့္ေသာေၾကာင့္ ေအာင္ရဲ႕ ညီငယ္နဲ႕ သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ တည့္တည့္ရွိေနသည္။ တဒိတ္ဒိတ္နဲ႕ခုန္ေနတဲ့သူ႕ရင္ခုန္သံေတြကို ေအာင္ ၾကားေလာက္သည္။
` ဟာ...အစ္ကိုကလည္း....ဘြာေတး...ေမ့သြားလို႕...´
` မရဘူး... ကတိအတိုင္းပဲ ၅၀၀..´
` အစ္ကိုေပးတဲ့ ၅၀၀ ကိုကၽြန္ေတာ္ လက္ဖက္ရည္၀ယ္ေသာက္လိုက္ၿပီ ...၂၀၀ ပဲက်န္ေတာ့တယ္´ ေအာင္က သူေျပာသည္ကိုတကယ္ေအာက္ေမ့ေနပံုရသည္။
`ဒါဆိုရင္... ၅၀၀ အစားတစ္ခုခုေပး´ ေအာင္ မ်က္ႏွာညိႈးသြားသည္။
` အစ္ကို ဘာလိုခ်င္လို႕လဲ´ ေအာင္ရဲ႕ လိင္တံေလးကို သူ ၾကည့္မိသည္။ ခုနျမင္သည္ထက္အနည္းငယ္ႀကီးလာသည္ဟု သူထင္သည္။

` အရင္ဆံုး...ပုဆိုးအရင္၀တ္... အစ္ကို႕ေရွ႕မွာတန္းလန္းတန္းလန္းနဲ႕...အစ္ကို ကိုက္မိလိမ့္မယ္´
` ဟာ...ဗ်ာ´ ေအာင္ ရွက္သြားသည့္ပံုစံမွာတကယ့္ကို ခ်စ္ဖုိ႕ေကာင္းသည္။ သြားတက္ကေလးက ခပ္ထူထူ ႏႈတ္ခမ္းၾကားကေန လက္ခနဲထြက္လာသည္။ ေအာင္ ကိုသူ တကယ္ခ်စ္သြားသည္။ ခံုေပၚတင္ထားခဲ့တဲ့ပုဆိုးကို သြားယူၿပီး ေကာက္၀တ္လိုက္သည္။
` ကဲ...အခု အစ္ကိုလိုခ်င္တာေျပာမယ္..´
` အင္း...´
` ေအာင္ကို အစ္ကို ဖက္ထားခ်င္တယ္´ ေအာင္ မ်က္ႏွာမွာဘာမွ ထူးျခားသြားတဲ့အမူအယာေတာ့မေပါက္။
` ဒါပဲလားအစ္ကို..´
` အင္း´ သူ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တာနဲ႕ ေအာင္ ကသူ႕ကိုလာဖက္သည္။ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္ဖက္ထားသည္။ သူ႕ရဲ႕လည္တုိင္မွာ စြတ္စိုသြားမွ ေအာင္ သူ႕ကိုနမ္းလိုက္တယ္ဆိုတာကို သူသိသြားသည္။
` ဒီေကာင္ေလးေတာ့ ငါ့ကို နမ္းတာ ၃ ခါရွိၿပီ..´
` အစ္ကိုပဲ ဖက္ခ်င္တယ္ဆို...အစ္ကိုကို႕ကၽြန္ေတာ္လည္းဖက္ခ်င္ေနတာ...အစ္ကို႕ေရေမႊးနံ႕ကိုရရင္ ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ဘူးဗ်ာ´ ရိုးရိုးသားသားနဲ႕ ျဖဴစင္စြာေျပာတဲ့ ေအာင္ရဲ႕စကားေတြက ေအာင္ကို ပိုခ်စ္ သြားေစသည္။ သူလည္း ေအာင္ လည္တိုင္ေတြကိုျပန္နမ္းလိုက္သည္။

` ကလဲ့စားေခ်တာ...´ ေအာင္ ဘာမွမေျပာ။ သူ႕ကိုပဲတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားသည္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဖက္ထားတာေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္။
` ေအာင္... ´
` ဗ်ာ..´
` ေအာင္ ကို ကုိယ္ခ်စ္တယ္´ သူ ေျပာထြက္သြားသည္ကို သူ႕ဖာသာအံ့အားသင့္သြားသည္။
` ေအာင္လည္းခ်စ္ပါတယ္´ ဘုရားေရ။ ေအာင္ တကယ္ေျပာတာလား။
` တကယ္ေျပာတာလား´
` တကယ္ေပါ့..အစ္ကို က ေအာင္ အစ္ကိုအရင္းထက္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ ေအာင္ အစ္ကို႕ကို အစ္ကိုအရင္းထက္ေတာင္ခ်စ္ပါတယ္´
သူ ထင္ေတာ့ထင္ပါသည္။ ေအာင္ဟာ straight တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္သည္။ သူ႕ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကလည္း အစ္ကို တစ္ေယာက္လို ခ်စ္တာမ်ိဳးပဲျဖစ္သည္။ ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြကို ေျဖခ်လိုက္သည္။
` ကဲ...အိပ္က်ရေအာင္...´
`ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်´ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေတာ္ေသးသည္။ မေန႕ကမွေလွ်ာ္ထားေသာ ေၾကာင့္ အိပ္ယာခင္းကေမႊးပ်ံ႕ေနသည္။
` ေအာင္...ခဏေလး´
` ...´ ေအာင္ က အထူးအဆန္းတခုလိုၾကည့္သည္။ သူ ဆြတ္ေနက်ေရေမႊးပုလင္းကိုယူကာ သူ႕လည္တုိင္ေတြကို ထပ္ဆြတ္လုိက္သည္။
ၿပီးမွ...
` ေအာင္ လာခဲ့ အစ္ကို ေရေမႊးဆြတ္ေပးမယ္..ေအာင္ၾကိဳက္တဲ့ အနံ႕ေလ´
` ကၽြန္ေတာ္ က ဒီေရေမႊးကို အစ္ကို ဆြတ္ထားတာကိုပဲႀကိဳက္တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေရေမႊးဆြတ္တာကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။´ သူအံ့ၾသသြားသည္။
` ေအာင္ ကအထူးအဆန္းပါလား။ ´
` ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္းမသိဘူး။ တျခားသူတစ္ေယာက္ေယာက္ ကေရေမႊးနံ႕ ကိုေတာ့ႀကိဳက္တယ္... အစ္ကို သံုးတဲ့ေရေမႊးနံ႕ကုိေတာ့ကၽြန္ေတာ္ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ အႀကိဳက္ဆံုးပဲ...´
` Thanks'
` ၅၀၀...ေပး...´ သူ သတိလြတ္ၿပီးေျပာထြက္သြားသည္။
` အခု မေပးဘူး၊ မနက္ျဖန္မွေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား။´
` မရဘူး။ ၅၀၀ မေပးရင္ တခုခုေပး´ ခေလးေလး တစ္ေယာက္လို ဆိုးေနပံုမွာ ဖက္နမ္းခ်င္စရာပင္ေကာင္းေတာ့သည္။
` ေအာင္ ဘာလိုခ်င္လို႕လဲ´
` ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္အိပ္ခြင့္ေပး´ သူ ေအာင္ကို လံုး၀မယံုေတာ့။ ဒီေကာင္ေလးက straight တေယာက္ေကာဟုတ္ပါေသးရဲ႕လား။
သူ႕လိုပဲ ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လား။ ဒါမွမဟုတ္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို ခင္တြယ္ေနတာလား။
` ေကာင္းၿပီေလ...၊ ´
` ဒါမွ အစ္ကိုႀကီးကြ၊´
`ေနအံုး...မီးသြားပိတ္လိုက္အံုးမယ္´ အခန္းမီးကိုပိတ္ၿပီးေတာ့ ညအိပ္မီးေလးကို ထြန္းထား လိုက္သည္။ ညအိပ္မီးအေရာင္က အျပာေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျဖစ္သည္။ ေအာင္က ကုတင္ေပၚလွဲေနသည္။ သူ ေအာင့္ကို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လုိခ်စ္ခ်င္မိသည္။ one night stand ေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္။

လိင္ဆက္ဆံဖို႕အတြက္နဲ႕ေတာ့ ေအာင္ လိုလူမ်ိဳးကို သူမေရြးခ်ယ္ခ်င္ေတာ့။ သူ ေအာင္ ကိုျဖဴစင္စြာ နဲ႕ခ်စ္ ေနခ်င္ေတာ့သည္။ လူဆိုတာ တစ္ခါတစ္ရံထိုကဲ့သို႕ ထူးဆန္းမႈေတြ၊ လွ်ိဳ႕၀ွက္မႈေတြ၊ ဆန္းၾကယ္မႈေတြနဲ႕ ျပည့္ေနတတ္သည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ သူဖတ္ဖူးသည္။ လူဆိုတာ အၿမဲလိုလိုအေၾကာင္းအရာ တခုခုကို ေတြးေတာ စိတ္ကူးေနတတ္ၾကသည္တဲ့။ အဲ့ဒီ့အရာေတြထဲမွာ အမ်ားဆံုးကေတြးေတာၾကတာက ေငြ ..ေနာက္ တစ္ခုက လိင္။

သူ ကုတင္ေပၚတက္တက္ျခင္း ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္သည္။

` ဂြတ္ႏိုက္´
` ဟိုက္...အိုရာစုမိနာဆိုင္ (ေကာင္းမြန္စြာအနားယူပါေတာ့)´
` I don't get it ´
` နန္းဒက္စ္ကာ (ဘာမ်ားပါလဲ)
` ေတာ္ၿပီကြာ...ေအာင္ ဂ်ပန္လိုမမႈတ္နဲ႕ေတာ့´
` ဟိုက္... ၀ါခတာ (နားလည္ပါၿပီ) ´
` လူဆိုးေလး...ဂ်ပန္လိုေတာ္ေတာ္တတ္ေနတယ္ေပါ့´ ေအာင္ ကအခုထိပက္လက္ လွန္အိပ္ေနဆဲ။ သူၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္ထားသည္။
` နဲနဲပါးပါး သင္ဖူးတာပါ အစ္ကို´
` ေကာင္းပါတယ္ကြ၊ ဘာသာစကားတစ္ခုခုကိုတတ္ထားတာက ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္ေလ။ ´
` ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဂ်ပန္စကားသင္တာ ဂ်ပန္မ ေလးေတြကိုယူမယ္ လို႕စိတ္ကူးရွိလုိ႕´ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ေအာင္ က straight တစ္ေယာက္ရဲ႕ေလသံနဲ႕။
`ဘာလဲ...ေအာင္ က ဂ်ပန္မွာ အျပာကား ေတြသြားရိုက္မလုိ႕လား၊ ေအာင္ body structure နဲ႕ေတာ့ျဖစ္တယ္။´
`မရိုက္ရဲပါဘူးဗ်ာ။ ရွက္စရာႀကီး၊´
` ကဲ...အိပ္ေတာ့မယ္´ သူ ေအာင္ ဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္လုိက္သည္။
` အစ္ကို..အေႀကြးရွိေသးတယ္ေလ´
`ဘာလဲ...´
` ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႕ကုိဖက္အိပ္ဖို႕ေလ´ သူကလည္း ေအာင္ ရဲ႕ေပြ႕ဖက္မႈကို ေတာင့္တ ေနသူပါ။ ေအာင္ ဘာလို႕မ်ားအဲ့ဒီေလာက္ထိသူ႕ကို အလိုက္သိတတ္ရတာလဲ။ သူ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့။
` ဖက္ေလ၊ ရပါတယ္ကြ ´ ေအာင္ သူ႕ရင္ဘတ္ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ ေအာင္ ရဲ႕လက္ေတြကို သူကိုင္ထားလိုက္သည္။ ၾကမ္းရွရွ ႏွင့္။ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။
` အစ္ကို သာ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္ကိုရင္း ျဖစ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ...ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုရင္းက ကၽြန္ေတာ့္ဆို သိပ္ႏွိမ္တာပဲ´
` ဘာလုိမ်ိဳးႏွိမ္တာလဲ´
` အစ္ကိုက ဘြဲ႕ရၿပီးသားေလ၊ company တစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနတယ္။ လခကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ေကာင္းတာေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္က ၁၀ တန္းပဲေအာင္တာ၊ တကၠသိုလ္ကို ကၽြန္ေတာ္ မတတ္ ခ်င္လို႕ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ဦးေႏွာက္ ေသြးေၾကာျပတ္ၿပီးဆံုးတယ္ေလ၊ အစ္ကိုကလည္း သိပ္မၾကာဘူး မိန္းမခိုးေျပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕မိန္းမလည္း တခါတည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕အိမ္ကိုလိုက္လာတာပဲေလ။ အစ္ကိုရဲ႕ ၀င္ေငြတစ္ခုတည္းနဲ႕ ဘယ္လိုမွရပ္တည္လို႕ မရတဲ့ အဆံုး ကၽြန္ေတာ္ အခုလို ကုန္ထမ္းတဲ့ဘ၀ကိုေရာက္သြားတာပဲ၊ အဲဒါကိုပဲ အစ္ကို က ကၽြန္ေတာ္ ကအသံုးမက်လို႕ဆိုၿပီးပဲ အျပစ္တင္ေနတယ္။ သူရတဲ့လခ ကသူ႕မိန္းမ မိတ္ကပ္ဖိုးနဲ႕တင္ကုန္ေနပါ
ၿပီ အစ္ကုိရာ၊ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္ မိန္းမေတာင္ ယူဖို႕ေၾကာက္လာတယ္။´ သူကေတာ့ ၁၀တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ ကိုအပူအပင္မရွိတတ္ႏိုင္တာကို ပင္ ဆက္မတတ္ခ်င္။ ေအာင္ ကအခုမွ အသက္ငယ္ငယ္ပဲရွိေသးသည္။ ပညာသင္တဲ့အရြယ္မွာ အခုလိုပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္ေတြကို လုပ္ေနရသည္။

` မေၾကာက္ပါနဲ႕ ေအာင္ရဲ႕။ ေအာင္ အခု အစ္ကို အသစ္တစ္ေယာက္ရွိေနၿပီပဲ။ ဒီေန႕ကစၿပီး ေဟာဒီက ရဲသစ္ က ေဟာဒီကေအာင္ ရဲ႕ အစ္ကို ျဖစ္သြားၿပီ။ ေအာင္ ေကာ သေဘာတူတယ္မလား´ ေအာင္ လက္ေတြက ဒီ့ထက္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္လိုက္သည္။
` တကယ္ေျပာတာလား အစ္ကို´
` တကယ္ေပါ့ ေအာင္ရဲ႕။ ေအာင္ ဟာ ကိုယ့္ညီအရင္းထက္ေတာင္ ငယ္ေသးတာ၊ ညီတစ္ေယာက္ရလို႕ အစ္ကိုက ေအာင္ ကိုေတာင္ေက်းဇူးတင္ရအံုးမယ္´
` ကၽြန္ေတာ္က ေက်းဇူးတင္ရမွာပါအစ္ကို´
` ကဲ..အိပ္ေတာ့ မနက္ျဖန္မထႏိုင္ဘဲေနအံုးမယ္´
` Good night brother'
'OK...good night' သူ႕ရဲ႕ ထၾကြေနတဲ့ လိင္စိတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိေတာ့။ ေအာင္ ကိုသူ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို၊တကယ့္ကိုညီ တစ္ေယာက္လို ခ်စ္မိသြားသည္။ အခု သူ႕ကို ဖက္ထားတဲ့ ေအာင္ လက္ေတြကို ကိုင္ထားရင္း သူ ၾကည္ႏူးမိသည္။ “ေအာင္.....ကိုယ္ ညီ့ ကို တကယ္ခ်စ္မိသြားၿပီ။”



+++


သူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာင္ က အက်ၤ ီ ဗလာ။ ပုဆိုးကလည္းတုိတုိ၀တ္ထားသည္။ အေတာ့္ကို အိပ္ေမာက်ေနပံုရသည္။ေပါင္ရင္းနားကေန လိပ္တက္ေနေသာ ပုဆိုးရဲ႕ အေပၚ မွာ ထိုးထိုး ေထာင္ေထာင္ထြက္ေနေသာ ေအာင္ လိင္တံကို ေတြ႕ရသည္။ အရွည္ႀကီးေတာ့ျဖစ္ပံုမေပၚ။ သူလက္ေတြက ပုဆိုးေအာက္နားကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ ေပါင္ေပၚကိုလိပ္တက္သြားေသာ ပုဆိုးစသည္
ေအာင္ ၏ လိင္တံႏွင့္ ၿငိေနသည္။ ထပ္တခါ လွန္လိုက္ေတာ့မွပဲ ဒစ္ကေလးၿပဴထြက္ေနေသာ ေအာင္ ၏ ဖြားဖက္ေတာ္ေလးကို ေတြ႕လုိက္ရသည္။ သူ ရင္ေတြခုန္ျမန္ေနသည္။ ေရေတြငတ္လာသည္။ ေအာင္ ရဲ႕ညီဖြားက မရွည္။ ၅လက္မခြဲေလာက္သာသာရွိမည္။ သာမာန္ေလာက္သာျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ လံုးပတ္က ေတာ္ေတာ္ တုတ္သည္။ သူ လန္႕ျဖန္႕သြားသည္။ သူ႕ လက္မ ႏွင့္လက္ညိႈး ထိပ္ႏွစ္ခု ထိရံုပဲထိေလာက္
သည္။ ခပ္ထူထူရွိတဲ့ လိင္တံ အေရၿပားေအာက္တြင္ နီညိဳေရာင္သန္းေနေသာ ဒစ္ကေလးက စုပ္ခ်င္စရာ ေကာင္းသည္။ သူ ျဖည္းျဖည္းေလးခ်င္းထိလိုက္သည္။ ေအာင္ က ဘာမွသိပံုမေပၚ။ ညာဖက္လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေႏြးေနေသာ ေအာင္ လိင္တံရဲ႕ ေသြးေၾကာေတြက တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည္။ ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ဘဲ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက လိင္တံေလးကို မထိတထိတို႕လိုက္သည္။ မသိမသာ လႈပ္သြားေသာေၾကာင့္ သူ ဒီတိုင္းေနလိုက္သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ လိင္တံတေခ်ာင္းလံုးကို သူ႕ပါးစပ္ထဲ ထုိးသြင္းလိုက္သည္။ အားပါး....
သူ႕ပါးစပ္ထဲျပည့္က်ပ္သြားသည္။ ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလးစုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ ဒစ္ဖ်ားေအာက္ေလးကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ စုပ္သက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေအာင္သိသိသာသာ လႈပ္ရွားသြားသည္။ ေအာင္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား။ မသိ။ ေရခဲေခ်ာင္းကို စုပ္သလို အငမး္မရ သူ စုပ္ေနမိလိုက္သည္။

သူ႕ဆံပင္ေတြကို တစံုတခုက ထိလာမွ သူေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

` အား...ေကာင္းလိုက္တာ အစ္ကို...´ သူ ျပန္ေျပာမည္အလုပ္ ေအာင္က သူ႕ေခါင္းကို လက္ႏွင့္ဖိခ်လိုက္သည္။ သူ အလိုက္သင့္စြာ ပါးစပ္ထဲျပန္ထည့္ထားေပးလိုက္သည္။
` အား...ရွီး.....ဂြတ္လုိက္တာ´ ေအာင္ လက္ေတြက သူ႕ဆံပင္ထဲထိုးဖြေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ သူစုပ္ေပးေနလိုက္သည္။
သူ အရွိန္ျပင္းျပင္း အားပါပါ စုပ္ခ်လိုက္ေတာ့ေအာင္ ရဲ႕
` အား..........ရွစ္...........´ အသံေတြနဲ႕အတူ ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲ ျဖဴေဖြးေဖြး သုတ္ရည္ေတြက သူ႕ပါးစပ္ထဲျပည့္လွ်ံသြားသည္။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းစက္ကေန လွ်ံက်လာေသာ သုတ္ရည္တခ်ိဳ႕ ေအာင္ရဲ႕ ဆီးစပ္ေပၚကိုက်သြားသည္။
` အစ္ကို...ေဆာရီး....ကၽြန္ေတာ္....မထိန္းႏိုင္...´ သူ ပါးစပ္ထဲက သုတ္ရည္ေတြေၾကာင့္ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျပာႏိုင္။ ညွီစို႕စို႕အနံ႕ေတြေၾကာင့္ သူ ပ်ိဳ႕တက္လာသည္။ ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ ဆိုတဲ့အမူအယာကို သူလုပ္ျပလိုက္ၿပီး ေရခ်ိုဳးခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္သည္။
သူေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္ထြက္လာေတာ့ ေအာင္က ကိုယ္လံုးတီးနဲ႕။ ေအာင္ က သူ႕ကိုလက္လွမ္းျပၿပီးေခၚေနသည္။ သူ ကုတင္ေပၚတက္သြားေတာ့ေအာင္ က သူ႕ကိုလွမ္းဖက္လိုက္သည္။

` အစ္ကို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္´ သူ႕လည္တိုင္ေတြကို အားရပါးရနမ္းသည္။ သူ႕ စိတ္ေတြျပန္ႀကြလာသည္။ သူ ေအာင္ရဲ႕ေခါင္းေတြကို လက္ေတြနဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ေအာင္က အလုိက္သင့္ ျပန္နမ္းသည္။ ေအာင္က
` အစ္ကို... ခုနကလိုမ်ိဳး...ေနာက္တစ္ေခါက္ေလာက္´ သူ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ေအာင္ရဲ႕ လည္ပင္းေတြဆီ အနမ္းမိုးေတြရြာခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပည့္တင္းေနတဲ့ ႀကြက္သားေတြေပၚက အညိဳေရာင္ ႏို႕သီးေခါင္းေလး ဆီ။

`အား...ဟူး...........ရွစ္..´ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးက ေကြးေကြးေကာက္ေကာက္ မညီမညာေပါက္ေနတဲ့ ေအာင္ရဲ႕၀မ္းဗိုက္ေမြးေတြက ေန ဆီးစပ္ ဆီသို႕။ မေပ်ာ့တေပ်ာ့ ေအာင္ လိင္တံေလးကို ပါးစပ္ထဲတြင္ငံုထားလိုက္သည္။ ခုနက ထြက္ထားေသာ cum ေတြရဲ႕ငံက်ိက်ိအရသာကို သူရသည္။ သူ႕ပါးစပ္ထဲတြင္ေအာင္ လိင္တံက တျဖည္းျဖည္းထြားလာသည္။ ေအာင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ခ်လိုက္သည္။

မားမားမတ္မတ္ေထာင္ေနေသာ ေအာင္ ရဲ႕တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္လီးႀကီးမွာ အေၾကာေတြ ယွက္ျဖာေနသည္။ မာန္ဖီေနေသာ ေျမြတစ္ေကာင္လို၊ သူ ဒစ္ဖ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ကာ အားနဲ႕စုပ္ယူလိုက္သည္။
` ေကာင္းလိုက္တာ..အစ္ကိုရာ...´
`......´ ေအာင္ က သူ႕ေခါင္းကို ဆြဲေမာ့လိုက္သည္။ စိုစြတ္ေသာ ထူထဲေသာ ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သူ အငမ္းမရ နမ္းရႈတ္လိုက္သည္။ တခ်က္တခ်က္ ထိုးထည့္လိုက္ေသာ ေအာင္ ရဲ႕လွ်ာကို သူအာသာငမ္းငမ္း စုပ္သပ္လုိက္သည္။ သူ႕ ခါးေတြကို ကိုင္ၿပီး ရုတ္တရက္ သူ႕ကို လွဲခ်လိုက္သည္။ ေအာင္ သူ႕ကို ျပန္ၿပဳစုေပးမလို႕လား။ သူထင္တာႏွင့္လြဲသြားသည္။

` အစ္ကို ေမွာက္ေပးပါလား´
` ေအာင္ ...လုပ္မလို႕လား၊´
` ဟုတ္တယ္ေလ...ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊´
` ဟို... အစ္ကို က...ဒါ...´
` ပထမဆံုးလို႕ေျပာမလို႕လား´
` မဟုတ္ပါဘူး... ပထမဆံုးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး...ဟို...ကြန္ဒံုး´ ေအာင္ က ခပ္ညစ္ညစ္ရီလိုက္သည္။
` မလိုဘူး၊ ဒီတိုင္းပဲေကာင္းတယ္...´ ေအာင္ ကေျပာစကားနားမေထာင္ဘူးပဲ။
` မရဘူး...။ ညစ္ပတ္လိမ့္မယ္..၊ေနာက္...အိစ္ ...´
` ညစ္ပတ္ရင္ေဆးလို႕ရတာပဲ... ဒီတုိင္းကပိုေကာင္းတယ္´ သူ႕ေပၚမွာခြထိုင္ေနေသာ ေအာင္ ကို လွည့္လွည့္ၿပီးေျပာေနရသည္။
` ကုိ႕ မွာ အိစ္ရွိရင္ ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ´ ေအာင္ တခ်က္ေတြသြားသည္။
` ၿပီးေရာ....ဘယ္မွာလဲ´
` အံဆြဲထဲမွာ...´ အနံ႕စံု၊ တံဆိပ္စံု အေရာင္စံု ကြန္ဒံုးမ်ားကို ေအာင္ ေရြးရခက္ေပလိမ့္မည္။
` အစ္ကို ဘာအနံ႕ႀကိဳက္လဲ´
` စေတာ္ဘယ္ရီ´ အခုအခ်ိန္မွာ အနံ႕ကအေရးႀကီးလို႕လား။
` ေကာင္းၿပီ...ေနအံုး... ေရာ့..´ သူ႕မ်က္ႏွာနားကို ေအာင္ ကပ္လာသည္။ ကြန္ဒံုးကို သူ႕ကို စြပ္ခိုင္းသည္။ သူ အသာတၾကည္ပဲစြတ္ေပးလိုက္သည္။ လံုးပတ္တုတ္ေသာ ေအာင္ရဲ႕ လီးနဲ႕ ကြန္ဒံုးက က်ပ္သိပ္ေနသည္။ အေပၚကေန ေအာင္ တက္ခြလိုက္ေတာ့ သူ ရင္ေတြတုန္ေနသည္။ ဒစ္ဖ်ားကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းထိုးထည့္လိုက္သည္။
` အား........´
` နာသြားလား...´
`အင္း...´
` ကၽြန္ေတာ္ ျဖည္းျဖည္းေလးလုပ္တာကို...´
` ေအာင္ ဟာက တုတ္တယ္...´
` ဟုတ္တယ္ေလ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို တုတ္ႀကီးတဲ့´
` စီလီကြန္ထုိးထားတာလား´
` မဟုတ္ပါဘူး။ သဘာ၀အတိုင္းပါပဲဗ်ာ´ ထပ္ၿပီးထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ စအို အတြင္းမွာ ျပည့္က်ပ္သြားသည္။ ရင္ထဲမွာလည္းျပည့္၀တဲ့အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္။ တခ်က္ထုိးလိုက္တိုင္း prostate gland ကိုထိမိသည္။ ေအာင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္ေနသည္။ သူ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး ဖီးလ္ယူေနလိုက္သည္။

`အား...´ ေအာင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းလွသည္။ အခု က အကုန္လံုးျပန္ဆြဲ ထုတ္လိုက္သည္။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးအကုန္အျပင္ေရာက္သြားၿပီဆိုမွ အ၀တြင္ေတ့ၿပီး အားနဲ႕ ျပန္ေဆာင့္လိုက္သည္။ တကုိယ္လံုးပူထူသြားသည္။
` Fuck...က်ပ္က်ပ္ေလးနဲ႕ေကာင္းလိုက္တာအစ္ကိုရာ..ဒါေတာင္ First time မဟုတ္လို႕´
` အား...ေအာင္....အား........shit...ၿပီးေတာ့မယ္...´
` မၿပီးနဲ႕အုံးေလ...ကၽြန္ေတာ္ မၿပီးေသးဘူး။´
` မရေတာ့ဘူး........အား...........´ သူ႕လိင္တံကို အသာအယာ ထိလိုက္ရုံနဲ႕ သူ႕ သုတ္ရည္ေတြ ဒလေဟာ ပန္းထြက္သြားသည္။
ေအာင္ သူ႕ပုခံုးေတြကုိကုိင္ၿပီးထပ္ေဆာင့္ေနသည္။ အားနဲ႕ေဆာင့္ေနေသးသည္။
` ေအာင္..အား....အား.........´
သူ လႈပ္ေနသည္။ တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္လႈပ္ေနသည္။ ပုခံုးေတြကို ကိုင္လႈပ္ေနသည္။


+++



` အစ္ကို...မထေသးဘူးလား...အစ္ကို.....ထေတာ့ေလ´ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို တစံုတေယာက္ကလႈပ္ႏိႈးလိုက္သည္။ အသံသာ ၾကားေနေပမယ့္ မ်က္လံုးမဖြင့္ခ်င္ေသး။
` အိပ္ပုတ္ႀကီးေနတယ္...ထေတာ့ေလ´ သူ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ။ သူ႕အခန္းထဲမွာဘယ္သူေရာက္ေနတာလဲ။ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
` ေအာင္... ´ သူ ညက ေအာင္နဲ႕ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ ကပ္စီးစီးျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႕စမ္းမိသြားသည္။
` ၇ နာရီေတာင္ ေက်ာ္ၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဆို ၆ နာရီေလာက္ကတည္းက ႏိုးေနတာ...´ သူ ျပန္စဥ္းစားသည္။ သူ အိပ္ရင္းနဲ႕ သုတ္လြတ္သြားတာပဲျဖစ္မည္။ သူ အိပ္မက္မက္ခဲ့တာပဲ။ Wet dream ကို သူမမက္တာၾကာၿပီပဲ။

` အစ္ကို ေသးေပါက္ခ်တာလား....အဲ.......ဒါမွမဟုတ္....´ ေခြးေကာင္ေလး၊ သူ႕ပုဆိုးက သုတ္ရည္အကြက္ကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္သြားေသးသည္။
` ေသးေပါက္ခ်တာ´
` မယံုဘူး ....အဲ....အစ္ကို...ဟို....´
` ေတာ္ၿပီ..အစ္ကို ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္´ ေအာင္ ၿပံဳးစိစိလုပ္ေနသည္။
` ငါ့ အစ္ကိုႀကီး ရွက္သြားၿပီ...။ ´ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲကို အျမန္၀င္လိုက္သည္။ ႏို႕မဟုတ္ရင္ ေအာင္ ေျပာတာကိုခံေနရအံုးမည္။

ေရပန္းေအာက္ထဲ၀င္လိုက္ၿပီး ရင္ထဲက အေမာ ေတြကိုပါ ေဆးေၾကာပစ္လိုက္သည္။ အိပ္မက္ထဲ ကအေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားရင္း သူ႕ ညီဘြားေခါင္းေထာင္လာသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာေဆးပစ္လိုက္သည္။ လံုး၀န္းၿပီး က်စ္လစ္ေနေသာ သူ႕ဖင္ၾကားထဲကို ပြတ္သပ္မိသည္။ ဟုတ္သည္။ သူအိပ္မက္ထဲမွာ မက္သည့္အတိုင္း first time မဟုတ္။ ပထမ ဆံုး သူ.....။ သူ ဆက္မေတြးခ်င္ေတာ့။ လံုး၀ ဆက္မေတြးခ်င္ေတာ့။
` အစ္ကို ... မၿပီးေသးဘူးလား... ေတာ္ၾကာ အေအးမိအံုးမယ္။´

တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ သိတာ 48 နာရီပင္မရွိေသး။ ေအာင္က သူ႕အေပၚအစ္ကို ရင္းကဲ့သုိ႕ ၿပဳမူေနသည္။ ထိုအရာေပၚမွာ သူ သာယာသင့္သလား။ မေတြးတတ္။
` ေအး...ၿပီးၿပီ ကြ..´
` အစ္ကို မေန႕က ကၽြန္ေတာ့္ အက်ၤ ီေတြေကာ...´ သူ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေအာင္ က
` Wow... ငါ့အစ္ကိုႀကီး က လည္း နဲနဲေနာေနာႀကီးမဟုတ္ဘူး။´ သူ ေယာင္ေယာင္မွားမွား ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္လိုက္သည္။ပုဆိုးပိုင္းျဖင့္ပတ္ထားသည္မွာလံုလံုျခံဳျခံဳပဲ။

` ဘာႀကီးတာလဲ´
` Body structure ကိုေျပာတာပါ အစ္ကိုရ.´
` လာေျမွာက္မေနနဲ႕ ... ဒီေလာက္ပံုပ်က္ေနတဲ့ body ကို´
` အစ္ကို နဲနဲေလာက္ျပန္ေဆာ့လိုက္ရင္ ဂ်ိန္းစဘြန္းေတာင္ရံႈးသြားအံုးမယ္´
` ေတာ္ၿပီ...ဘာမွမေကၽြးဘူး´
` အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ့္ အက်ၤ ီေတြေကာ´
` ဟိုက္... ညက အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲထည့္ၿပီး လွန္းဖို႕ေမ့သြားတယ္.. .ရတယ္... အစ္ကို႕အက်ၤ ီယူ၀တ္´
` မ၀တ္ပါဘူးဗ်ာ...ေတာ္ၾကာ အက်ၤ ီ အေကာင္းေတြ၀တ္ၿပီး အက်င့္ပါသြားအံုးမယ္´ ေအာင္ က တကယ့္ကိုရိုးသားသည္။ သူ႕ဆံပင္ေတြကို ဖြလိုက္သည္။

`ဒါဆိုလည္း ခဏယူ၀တ္ထား...အလုပ္သြားခါနီး အစ္ကို ေအာင္ အတြက္ အက်ၤ ီလိုက္၀ယ္ ေပးမယ္။´ ဗီဒိုထဲက အျဖဴေရာင္တီရွပ္ကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ပုဆိုးကေတာ့ အျပာေရာင္ရင့္ရင့္။ ေအာင္ ႏွင့္လိုက္မည္ဟုသူထင္သည္။
` ကၽြန္ေတာ္လည္း အက်ၤ ီ၀ယ္ခ်င္ေနတာ။ လခထုတ္ ရင္ ကၽြန္ေတာ့္လခ ထဲကျဖတ္ လုိက္ေပါ့´ မာနခဲေလးပဲ။ သူ ကပဲအေလွ်ာ့ေပးရမဲ့ပံုမ်ားသည္။
` မျဖတ္ဘူး ေအာင္ ရ။ အစ္ကိုတို႕ဆီမွာ အလုပ္စ၀င္တဲ့လူကို ဒီလိုပဲ အက်ၤ ီတစ္စံု၀ယ္ေပးေနက်။ အားမနာနဲ႕...´
` တကယ္ဟုတ္လို႕လား´
` အစ္ကိုက ညီ့ကို လိမ္ရမွာလား...ေအာင္ ေရမခ်ိဳးေတာ့ဘူးလား´
` မခ်ိဳးေတာ့ဘူး´
` ညစ္ပတ္ေလး...ငါ့နားလာမကပ္နဲ႕´
` ဟာ ဗ်ာ... ကပ္မွာပဲ....´ အက်ၤ ီ ဗလာနဲ႕ ေအာက္ ကသူ႕ကို အတင္းလာဖက္သည္။ ေအာင္ က ခေလးစိတ္မကုန္ေသးတဲ့လူႀကီးေလးျဖစ္ေနသည္။ သူမရုန္းဘဲ ေပးဖက္ထားလိုက္သည္။ သူ႕ အေနာက္က ေနသိုင္းဖက္ထားသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးစ သူ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာေအာင္ ရင္ခြင္ထဲတြင္ ေႏြးေထြးသြားသည္။

+++

ထံုးစံအတိုင္း ဘာဘူ ကေနာက္က်သည္။ ဘာဘူ ဆိုေပမယ့္ အသားမည္းနက္ေသာ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ အိႏိၵယလူမ်ိဳးမဟုတ္။ အေဖက အိႏိၵယ ႏွင့္ အေမက ကရင္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဘာဘူ ၏ အသားေရာင္မွာ သာမန္ မည္းျခင္းျဖစ္သည္။
မည္းနက္ေနေသာ မ်က္ခံုးေမြးမ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္စင္းၿပီးခၽြန္ေနေသာ ႏွာတံတို႕ကို ဘာဘူပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ဘာဘူ သာ အသားျဖဴမည္ဆိုရင္ ကိုရီးယား မင္းသားေတြ ေလာက္ေတာ့သနားသည္။ ၆ေပ ေလာက္ရွိသည့္အရပ္ အေမာင္းကလည္း အားက်စရာေကာင္းသည္။

စူၿဖိဳးေနေသာရင္အုပ္ကားကား၊ မည္းနက္ေကာက္ေကြးေနေသာ ရင္ဘတ္ေမြးမ်ား။ ဒါေတြအားလံုးေပါင္း လိုက္ရင္ ဘာဘူ က ေဂးလ္ေတြရဲ႕အႀကိဳက္ျဖစ္သည္။ အသက္က ေတာ့ သူ႕ထက္ ၃ ႏွစ္ငယ္သည္။ မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္ ဘာဘူေမြးေန႕ပင္။ အလုပ္သမားေတြကိုသူငယ္ခ်င္းလို သေဘာထားေသာေၾကာင့္ ဘာဘူ ႏွင့္ ေဖေမာင္ တို႕မွာ သူ႕ကို အလုပ္ရွင္လိုတစ္မ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းလိုသဖြယ္ ဆက္ဆံၾကသည္။ ေဖေမာင္ က သူ႕တုိ႕ေတြအားလံုးထက္ႀကီးသည္။ ၄၀ ျပည့္ခါနီးဆိုေပမယ့္ အလုပ္ေတာ္ေတာ္လုပ္ႏိုင္သည္။ ထမင္းတခါ
စားလွ်င္လည္း နဲနဲေနာေနာမဟုတ္။ အရပ္အေမာင္းက သူနဲ႕တူတူပင္။ ဒီတစ္ခါ ခေလးေမြးတာ ၄ ေယာက္ေျမာက္၊ ေဖေမာင္ ကအသက္ ၂၀ ေက်ာ္မွာ အိမ္ေထာင္က်သည္။ ေဖေမာင္ က လိင္စိတ္ပိုၾကြသည္။ ေဖေမာင္ က ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေကာင္မေလးေတြ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ ပါးစပ္က အၿငိမ္မေနသလို လက္ကလည္းအၿငိမ္မေန။ ဘာဘူ ေဘးနားမွာရွိလွ်င္ ဘာဘူ႕ဖင္ေတြကို ကိုင္လုိက္၊ ႏိႈက္လိုက္လုပ္တတ္သည္။ သူ႕ကိုေတာ့ အလုပ္ရွင္ျဖစ္လို႕ ဟိုကုိင္ဒီကိုင္ေတာ့ မလုပ္။ ေဖေမာင္ႏွင့္ဘာဘူက သူအေဖဆီက လက္လြဲ ယူကတည္းက ရွိေနတဲ့အလုပ္သမားေတြျဖစ္သည္။ ေဖေမာင္ကေတာ့ လုပ္သက္ပိုမ်ားသည္။
အလုပ္သမားျခင္းအတူတူ သူက ေအာင္ ကို ပိုၿပီး ခင္သည္။ ခ်စ္သည္။ လိင္စိတ္နဲ႕ေတာ့ မခ်စ္ခ်င္။ ျဖဴစင္စြာခ်စ္ခ်င္သည္။

` ကိုေမာင္... ကေလး ေကာလူႀကီးေကာ ေနေကာင္းလား´ တံခါး၀တြင္ေစာင့္ေနေသာ ေဖေမာင္ ကိုသူ ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္းေမးလုိက္သည္။ ေဖေမာင္ ကခ်က္ခ်င္းမေျဖေသး။ မ်က္ႏွာကေတာ့လံုး၀မေကာင္း။ သူ႕ဆီက ခါတိုင္းလိုလခ ႀကိဳထုတ္ဖုိ႕ေျပာခ်င္ေနတာပဲျဖစ္မည္။ မီးဖြားတဲ့စရိတ္ကို ေဖေမာင္ မေတာင္းလည္း ေပးမည္ဟု သူအေစာႀကီးထဲကေတြးထားသည္။
ခါတိုင္းလဲေပးေနက်ပဲျဖစ္သည္။

`ကိုရဲ...ကၽြန္ေတာ့္........မိန္းမ....´ စကားေတာင္ မဆံုးေသး၊ မ်က္ရည္ေတြေပါက္ေပါက္က်ကာကိုေမာင္အသံေတြတုန္ေနသည္။ ေအာင္ ကဘာမွ ၀င္မေမးဘဲ သူ႕လက္ေတြကို လာကိုင္ထားသည္။
` ကိုေမာင္ မိန္းမ ဘာျဖစ္လို႕လဲ´ ကၽြန္ေတာ္ သူေျပာမည့္စကားကို နားမေထာင္ရဲ။
` ေမြးေမြးၿပီးခ်င္း ဆံုးသြားၿပီ´ သူ စိတ္ထဲတြင္လံုး၀မေကာင္း၊ သူ ပါငိုခ်င္လာသည္။
` ဟာ.........´ ေအာင္က
`ကိုေဖေမာင္...ကေလး ေကာ´ သူ ထပ္မေမးရဲသည့္ေမးခြန္းကိုေအာင္က သူ႕အစား၀င္ေမးလုိက္သည္။
` ကေလး ကေကာင္းတယ္၊ ေမြးၿပီးမွ ဆံုးသြားတာ၊ သား လိုခ်င္လြန္းတဲ့သူက သားေလးေမြးတာပဲသိသြားရွာတယ္...´ ေဖေမာင္က မ်က္ႏွာကို အုပ္ၿပီး အသံတိတ္ငိုေနသည္။ သမီးသံုး ေယာက္ရွိေသာ ကိုေမာင့္ မိန္းမ က သားေယာက်ာ္းေလးလုိခ်င္သည္မွာ ကိုေမာင္ေျပာျပ လို႕သူသိထားသည္။ အခုက သားေလးတဲ့။ သူ ကိုေမာင္ ကိုဘယ္လိုႏွစ္သိမ့္ေပးရမလဲ။ တံခါးကို အျမန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ကိုေမာင့္ ကိုအထဲ၀င္ခိုင္းလုိက္သည္။

+++

သူတို႕ ဒီေန႕က် ကိုေမာင္ အိမ္ကိုသြားၾကသည္။ သူရယ္ ဘာဘူရယ္၊ ေအာင္ ကေတာ့ မေန႕က အိမ္ျပန္မအိပ္တဲ့အတြက္ ေအာင္ ကို ျပန္ခိုင္းလိုက္သည္။ ကိုေမာင့္သမီး အႀကီး မွာ အပ်ိဳဖားဖားကိုျဖစ္ေနၿပီ။ အသားက ညိဳညက္ညက္ေလးႏွင့္။ မည္းနက္ ၿပီး၀ုိငး္စက္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြက ငိုထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္သာ အနညး္ငယ္ ညိႈးေနပံုရသည္။

ႏို႕မဟုတ္ရင္အင္မတန္မွ ေတာက္ပလြန္းေသာ ညိႈ႕မ်က္၀န္းပိုင္ရွင္ေလးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုအလွေတြက သူ ႏွင့္မဆိုင္။ ေကာင္မေလးကသူ႕ကို ခပ္စိမ္း စိမ္းစိုက္ၾကည့္သည္။ အခုအငယ္ဆံုးေလးကို ကိုေမာင္ ေယာကၡမႀကီးက ေခၚထားလို႕ေတာ္ေသးသည္။ ကိုေမာင္ ကိုကူေငြမ်ားေပးလိုက္သည္။ ကိုေမာင္ က သူ႕လက္ေတြတင္းတင္းဆုပ္ရင္း
` ကိုရဲ ရဲ႕ေက်းဇူးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုျပန္ဆပ္ရမွန္းေတာင္မသိ ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ´
` ဒါေတြကို ဘာမွမေတြးပါနဲ႕ကိုေမာင္...ကၽြန္ေတာ္ ကူညီႏိုင္တာနဲ႕ပဲကူညီရတာပါ´ တင္းတင္းဆုပ္ထားေသာကိုေမာင့္လက္ေတြက တုန္ယင္ေနသည္။ ဒီေန႕ေတာ့ ကိုေမာင္ ေသာက္ရေသး ပံုမေပၚ။

`ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မလို႕... ´
` ကိုရဲ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ပါ့မလား..၊ မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ...ေနအံုး...´
`ရပါတယ္ဗ်ာ..အရင္ကလည္းျပန္ေနက်ပါ။ ကားလည္းပါတာပဲ..´
` ဘာဘူ... ကိုရဲနဲ႕အိမ္ျပန္လိုက္သြား...´
` ရပါတယ္ကိုေမာင္ရ..´
` မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီေလ...ေနာက္ၿပီး ဒီကေန ၁နာရီေက်ာ္ေလာက္ေမာင္းရအံုးမွာ...ဘာဘူ ကမေမာင္းတတ္ေပမယ့္အေဖာ္ရတာေပါ့...´
` ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုက္ပို႕ရင္ ဘာဘူအိမ္ျပန္ေနာက္က်မွာေပါ့´
` ကိုရဲ ကအဆင္ေျပရင္...ကိုရဲအိမ္မွာပဲတညအိပ္ခိုင္းလိုက္ေပါ့´ ကိုေမာင္ က တကယ့္ကို ဘေဘာရိုးနဲ႕ေျပာမွန္းေတာ့သူသိသည္။ ဘာဘူ...သူနဲ႕တူတူ ညအိပ္လို႕ျဖစ္ပါ့မလား။ ဘာဘူနဲ႕သူ...၊ သူေတြးရင္းႏွင့္ပင္ ရင္ခုန္ျမန္သြားသည္။

ဘာဘူက အရင္ကအေၾကာငး္ေတြကို အစေဖာ္မွာကိုသူေၾကာက္ေနမိသည္။ မျဖစ္ပါဘူး။ သူနဲ႕လိုက္အိပ္လို႕မျဖစ္ပါဘူး။
` ရတယ္ ကိုေမာင္..ေနပါေစ၊ ကၽြန္ေတာ့္ဖာသာျပန္လုိက္ပါ့မယ္´
` ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို မေခၚခ်င္လို႕လား´ ဘယ္ကေနဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ဘာဘူ အနားေရာက္ေနမွန္းမသိ၊
` မဟုတ္ပါဘူးကြ..၊ ငါ့အတြက္အလုပ္ပိုျဖစ္မွာဆိုးလို႕ပါ´
` လုိက္ပို႕ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မွာပါ..´ သူထပ္ျငင္းေနလွ်င္..သူ႕အမွားျဖစ္သြားမည္။ သူ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။

ဘာဘူ အိမ္ႏွင့္ ေဖေမာင္ အိမ္က ၂ မွတ္တိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲေ၀းသည္။ သူ႕ေဘးနားတြင္ ဘာဘူ လာထိုင္ေတာ့ ေခါင္းလိမ္ဆီနံ႕လိုလို ဆပ္ျပာနံ႕လိုလို ရလိုက္သည္။ ခါတိုင္းလို ကိုယ္နံ႕ျပင္းျပင္းကို မရႈရသျဖင့္ ဘာဘူကိုေက်းဇူးတင္မိသည္။ ခုနက ဘာဘူေပ်ာက္သြားသည္မွာ အိမ္ျပန္ၿပီးေရမိုးခ်ိဳးခဲ့ပံုရသည္။ ႏွစ္ေယာက္ၾကားကတိတ္ဆိတ္မႈကို ေလးျဖဴ ၏ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ သီခ်င္းက ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။

` ေလးျဖဴက အသံက အရမ္းေကာင္းတယ္...ဆရာႀကိဳက္လား´ ႀကိဳက္လြန္းလို႕ ဖြင့္ထားတာကို ႀကိဳက္လားဆိုေတာ့၊ သူ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးဆိုတာကိုေတာ့ အကဲခတ္တတ္ၿပီး သူဘာႀကိဳက္ တယ္ဆိုတာကို ေမးရေလာက္ေအာင္ ဘာဘူက ထံုလြန္းထုိင္းလြန္းေနသူေတာ့ဟုတ္ပံုမေပၚ။ စကားမရွိစကားရွာတယ္ဆိုတာ ပဲျဖစ္မည္။
` အင္း´ သူစိတ္ထဲတြင္ ဘာဘူ ေမးမည့္ေမးခြန္းေတြကိုေၾကာက္လန္႕ေနမိသည္။ အခုလိုမ်ိဳး ညမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ ဘာဘူႏွင့္အတူ အိမ္ျပန္လာဖူးသည္။ ျပန္လာသည္ကေတာ့ taxi နဲ႕။ သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ မင္းေအာင္ မိန္းမယူတဲ့ေန႕မွာ သူအရက္ေတြအလြန္ေသာက္ျဖစ္သည္။

မဂၤလာဧည့္ခံပြဲသြားဖို႕သူ႕မွာ သတၱိမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း... ဘာဘူကို အေဖာ္ေခၚၿပီး သြားေသာက္ျဖစ္သည္။ သူ အဲ့ဒီညက ဘာဘူနဲ႕ သူ...၊အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္ သူက ဘာဘူကို သူ႕ဖက္ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့သည္။ သူအဲ့ဒီည က အရမ္းကို ေသြးဆိုးခဲ့သည္။ ေတြးၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ သူ႕ညီဖြားေထာင္လာသလို မ်က္ႏွာတခုလံုး အနီေရာင္လႊမ္းသြားသည္။ ဘာဘူ ကသူ႕ကို လိုက္ေလ်ာခဲ့သည္။ သာမန္လုိက္ေလ်ာမႈမ်ိဳးထက္ပိုခဲ့သည္။ အဲ့ဒီညက သူ႕ရဲ႕ first time ဆိုလည္းဟုတ္သည္။ ဘာဘူ၏ ၇ လက္မေက်ာ္ ေလာက္ရွိသည့္ တုတ္ခိုင္ခုိင္လီး ႀကီးက သူ႕ရဲ႕ အသစ္စက္စက္ ခ်ယ္ရီအေပါက္ေလးကို မညွာမတာထိုးသြင္းခဲ့သည္။ မႊန္ထူေနေသာ သူ ေနာက္ေန႕မနက္မွာ လမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္ႏိုင္။

` ဆရာ ေနမေကာင္းလို႕လား´
` ေကာင္းပါတယ္´
` မသိပါဘူး။ ဆရာဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲလို႕´ ဘာဘူက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ဆိုတာကို သူသိသည္။ သူ ဘာဘူကို အလုပ္ထုတ္ပစ္ခဲ့ဖို႕ေကာင္းသည္။ ျပႆနာ ပိုႀကီးႏိုင္သည္ ဟုထင္ခဲ့လို႕လည္း အခုခ်ိန္ထိ ဘာဘူ ရွိေနတာပဲျဖစ္သည္။ ေသခ်ားစဥ္းစားေတာ့လည္း ဘာဘူ
ကဘာမွအမွားမလုပ္ခဲ့။ သူသာ...အရွက္မရွိ အမွားေတြကို စတင္ခဲ့သည္။

` ေဖေမာင္အေၾကာင္းပါ...´ စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲပစ္လုိက္သည္။
` ဘာလဲ...ဆရာက ေဖေမာင္ ေနာက္မိန္းမ ယူမယ္ဆိုတာကိုေတြးေနတာလား´
` မဟုတ္ပါဘူး....ကေလးေတြနဲ႕ သူတစ္ေယာက္တည္း... ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္မလဲဆိုတာကိုေတြးေနတာ´ ဘာဘူရဲ႕ညာဖက္လက္က ေပါင္ၾကားထဲက ပစၥည္းကို အသာ ဆုတ္ကိုင္လိုက္တာကို သူျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးသည္။
` ဆရာကလည္း... ေဖေမာင္ႀကီးက အေပါက္မွန္ရင္ လီးေတာင္တည့္ လူမ်ိဳး...အခုမိန္းမဆံုးသြားၿပီဆိုေတာ့ ... အရက္ႀကိဳက္တဲ့ လူ အရက္မရွိလို႕ ေသြးရူးေသြးတန္းျဖစ္ ေနသိလုိမ်ိဳး ျဖစ္မွာကို ျမင္ေယာင္ေသးတယ္´ ေဖေမာင္ က ထန္မွန္းသူသိသည္။ ဘာဘူ ေျပာသေလာက္ေတာ့ ဆိုးမည္မထင္။ အရက္ႀကိဳက္တတ္သာလည္း သူအသိဆံုးျဖစ္သည္။

` မင္းက ေဖေမာင့္ အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္ သိလို႕လား´
` သိတာေပါ့...သူက အစြန္းေရာက္ ၀ါဒီ´ ဘာဘူဆိုလိုတာ သူနားမလည္။
` ဘာလဲဟ...အစြန္းေရာက္၀ါဒီ´
` သူ က သူ႕မိန္းမ တင္မကဘူး၊ သူ႕ေယာက္ဖကိုပါစားတာ´ ၾကားသည့္နားကိုေတာင္မယံုခ်င္။
` ခယ္မ လုပ္စမ္းပါကြာ...´
` ေယာက္ဖပါ ဆရာရ... ေဖေမာင္ကိုယ္တိုင္ေျပာျပတာ...သူ႕ေယာက္ဖက ဟို......ဟို...´ သူ့ေရွ႕မွာေျပာရမွာကို တြန္႕ဆုတ္ေနသည္။ သူကပဲ..
` အေျခာက္လား´ ဘာဘူက ရီက်ဲက်ဲလုပ္ၿပီး
` ဟုတ္တယ္...အဲ့ဒီ့အေပါက္ကိုလည္း အလြတ္မေပးဘူး..၊´ ကၽြန္ေတာ္ ျဖံဳသြားသည္။ ကိုေမာင္ အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ ထန္မွန္းအခုမွသိသည္။ ဒါဆို ကိုေမာင္က ေဂးလ္ လား။ မျဖစ္ႏိုင္၊ ဒါဆို bi လား၊ မေျပာတတ္၊ သူ႕အထင္ ေဂးလ္ေတြနဲ႕ အခြင့္ေပးလွ်င္ဆက္ဆံတတ္သည့္ ေယာက်ာ္း Straight ေတြထဲတြင္ ကိုေမာင္လည္းပါေပလိမ့္မည္။ သူ ဆက္မေျပာျဖစ္...ဘာဘူကဆက္ၿပီး
` ေဖေမာင္ႀကီးက ေျပာတယ္... သူ႕မိန္းမကိုလိုးတာ ထက္ပိုေကာင္းတယ္ တဲ့...ကၽြန္ေတာ္လည္းျပန္ေျပာတာေပါ့...´ သူလန္႕သြားသည္။
ဘယ္လိုပဲလမ္းေၾကာင္းလြဲလြဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဘူတာပဲျပန္ဆိုက္လာသည္။

`....´ သူျပန္မေမးေတာ့ ဘာဘူက ဆက္ေျပာသည္။
` ဟုတ္တယ္...ဖင္က ပိုေကာင္းတယ္လို႕´ သူဘာဆုိဘာကိုမွ ဆက္မေမးခ်င္ေတာ့၊ ၾကားလည္းမၾကားခ်င္ေတာ့။ volume ကို ထပ္ျမွင့္လိုက္သည္။ ဘာဘူ သူ႕အမူအယာကို ၾကည့္လွ်င္ သိေလာက္သည္။ ဘာဘူ ကစကားေျပာလွ်င္ အခုလို အားရပါးရ ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြကို ေျပာတတ္သည္။

ဘာဘူက သူ႕ကို အစျပန္ေဖာ္ေပးေနသည္။ သူ မသိခ်င္ေယာင္ပဲေဆာင္ေနလိုက္သည္။ သူနာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့္ ၁၁ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီပံုစံအတုိင္းဆိုလွ်င္ဘာဘူကို သူ႕အိမ္တြင္အိပ္ခိုင္းရေတာ့မည္။ သူ..ဒီလိုညမ်ိဳးကို ဘယ္လုိလုပ္ျဖတ္ေက်ာ္ရမလဲ၊

+++

အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း သူေရခ်ိဳးပစ္လိုက္သည္။ စိတ္မၾကည္လင္မႈေတြ၊ ပင္ပန္းမႈေတြကို တၿပိဳင္နက္ ေျဖေဖ်ာက္ပစ္လိုက္သည္။
ေအာင္ ႏွင့္တူတူ အိပ္တာထက္ပင္ သူရင္ေတြခုန္ျမန္ေနသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး ထြက္လာေတာ့ ဘာဘူက ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီး TV ၾကည့္ေနသည္။ သူ ၀တ္ေနက်အက်ၤ ီႏွင့္ပုဆိုးကို ပဲထုတ္၀တ္လိုက္သည္။

` ဆရာ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မွာအိပ္ရမွာလဲ´ သူဘယ္လိုေျဖရမွန္းမသိ။ ေအာင္ လိုဘာဘူကို သူ႕ေဘးနားတြင္ အိပ္ခိုင္းလွ်င္ သူ တညလံုးအိပ္လို႕ရမည္မဟုတ္။ မအိပ္ခိုင္းလွ်င္လည္း မျဖစ္။
` ငါ့ေဘးမွာအိပ္ေပါ့...´
` ဆရာ... ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္မဆိုးဘူးမလား´
` ဘာကို စိတ္ဆိုးရမွာလဲ´ သူ တကယ့္ကို စိတ္ပ်က္လာသည္။ ဘာဘူက သူႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့သည့္အေၾကာင္းအရာကုိပဲ ေျပာခ်င္ေနသည္။
` ဟို...အစ္ကို႕ကို ကၽြန္ေတာ္... ဟိုေန႕ည က လုပ္ခဲ့တာကို..ပါ´ စကားေတြ အထစ္ေနသည္။
` ၿပီးခဲ့တာေတြကို အစျပန္မေဖာ္နဲ႕..အိပ္ေတာ့...မနက္ျဖန္ ေဖေမာင္ဆီသြား ရအံုးမယ္။´ ေဖေမာင္ မိန္းမ ကမနက္ျဖန္အသုဘ ခ်မည္။
သူတို႕မနက္ျဖန္အလုပ္ကို သြားၿပီး ေအာင္ ကို ၀င္ေခၚကာ ေဖေမာင္ ဆီ ေစာေစာသြားရမည္။

` အစ္ကို က ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးေနတုန္းပဲကိုး၊ ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ဒီေန႕က မူးသြားၿပီး...´
` ေတာ္ၿပီ ဘာဘူ...ဒီမွာပဲရပ္ေတာ့..ငါထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး´ သူက စလို႕ ဘာဘူက လုိက္ေလ်ာခဲ့တာကို ျပန္နားေထာင္ဖို႕သူ႕မွာအင္အားမရွိပါ။
` မဟုတ္ဘူး၊ အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ္ မေျပာျပရင္..ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့လို႕ပါ.´ သူထပ္ၿပီးမေျပာခ်င္ေတာ့။ မၾကားခ်င္ေယာင္ပဲေဆာင္ေနလိုက္သည္။ ဘာဘူကဆက္ၿပီးေျပာသည္။

` ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ဒီညက အစ္ကို႕ကို လုပ္ၿပီး ဘယ္လိုမွေနလို႕မရဘူး၊ အစ္ကိုက လိုက္ေလ်ာခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္အျပစ္ရွိသလိုခံစားရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ထြက္ဖို႕ စဥ္းစားပါ ေသးတယ္.. .ဒါေပမယ့္´ ဒါဆိုရင္ အဲ့ဒီညက ဘာဘူလည္းေတာ္ေတာ္ မူးခဲ့သည္ေပါ့။ ဘာဘူကို သူကလိုက္ေလ်ာ
ခဲ့တာလို႕ဘာဘူ ထင္ေနပံုလည္းရသည္။

` ဒါေပမယ့္... ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကမထြက္ခ်င္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္....ကၽြန္ေတာ္... အစ္ကို႕ကို ...ခ်စ္တယ္´ oh my god! ဘာဘူက သူ႕ကိုခ်စ္တယ္တဲ့လား၊ ဘာဘူ ဇာတ္လမ္းေတြဆင္ေန တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္၊ တကယ္ပဲလား၊
` ဘာဘူ ...ဒီေန႕လည္း မင္း မူးေနၿပီထင္တယ္...ေပါက္ကရေတြေျပာေနတယ္...ကဲ အိပ္ေတာ့´
` ကၽြန္ေတာ္မမူးပါဘူး အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ္ အခု အဲ့ဒီညကလို ပဲမူးခ်င္တယ္.. ´ ဘာဘူက သူ႕ကို အဲ့ဒီည ကလို သူ႕ဖင္ကို ခ်ခ်င္တယ္လုိ႕သြယ္၀ွိက္ၿပီးေတာ့ကို ေျပာေနသည္။ သူဘာလုပ္ရမလဲ။ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရလွ်င္ သူ ငတ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ဘာဘူ နဲ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ ညစဥ္ရက္ဆက္အပြဲပြဲ ႏြဲခဲ့ဖူးသည္။ သူ ဘာလုပ္သင့္လဲ။

` မင္း င့ါကိုဘာထင္လို႕လဲ´
` အစ္ကို ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာပဲသိတယ္၊ ဘာဆိုဘာမွမထင္ဘူး´
` မင္းက ေယာက်ာ္းခ်င္း ႀကိဳက္ရေအာင္ ... အ...ေျခာက္လား´ သူစကားေတြ ထစ္အကုန္သည္။
` အစ္ကို ထင္ခ်င္သလိုထင္...ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႕ကိုခ်စ္တယ္´ ေျပာၿပီးခ်က္ခ်င္း ထိုင္ေနရာကေနထလာၿပီး သူ႕ကို အတင္းလာဖက္သည္။

သူမရုန္းမိ၊ ဘာဘူ ၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ ေတ့စပ္လိုက္သည္။ အားရပါးရေပြ႕ဖက္မႈႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း ထိေတြ႕မႈက သူ႕ကို အရည္ေပ်ာ္က်သြားေစသည္။ သူ ေက်ာက္ရုပ္တရုပ္လို ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ဘာဘူ၏ လက္ေတြက သူ႕ရဲ႕ေက်ာကေန လံုး၀န္းေသာ ဖင္မ်ားဆီသို႕ဦးတည္ေနသည္။ နမ္းေနရာမွ
ခဏဖယ္လုိက္ၿပီး....
` အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္မလား´ သူအခုမွ အသိ၀င္လာကာ..
` ဘာကို ခ်စ္ရမွာလဲ...ဘာဘူ မင္းရူးေနလား´
` ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အစ္ကိုကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ခ်စ္မခ်စ္ခ်စ္ ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကို႕ကိုခ်စ္တယ္´ ဒီတခါ သူ႕ကို ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္သည္။

ပက္လက္လွန္သြားေသာ သူ႕ကိုယ္ေပၚကို ဘာဘူ ကအားရပါးရေမွာက္အိပ္လုိက္သည္။ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာ ဘာဘူ လီးႀကီးက သူ႕ေပါင္သားေတြကို လာလာပြတ္ေနသည္။ သူ႕ လီးကလည္း အခုဆို အစြမ္းကုန္မာေတာင္ေနသည္။ သူ႕လည္ပင္းေတြကို အငမ္းမရနမ္းေနသည္။ သူ႕တကိုယ္လံုး အေၾကာေတြ အေသြးေတြထဲထိ ပူထူေနသည္။ သူ ဘာေၾကာင့္မ်ားအားကုန္မရုန္းမိပါလိမ့္။ ဘာဘူ႕ ေက်ာျပင္ကို အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္လာကာ တကုိယ္လံုးတုန္ ယင္ေနသည္။ ဘာဘူ ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြဆီကို ေရာက္သြားသည္။ ပူေႏြးအိစိုေနေသာ ၾကမ္းရွရွ ႏိုင္တဲ့ လွ်ာဖ်ားကေလးက သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို မထိတထိ လ်က္ေပးေနသည္။ ေရွ႕သြားျဖင့္ ခပ္ဖြဖြလည္းကိုက္ေသးသည္။ ကာမေရစီးေၾကာင္းတြင္သူ လံုး၀ကို ေမ်ာပါသြားသည္။

` အား.......ဘာဘူ....မင္း........´ သူဘာေျပာရမွန္းမသိ။
`...´ သူရဲ႕စကားေျပာတာကို ေတာင္ မၾကားဘဲ မြႊန္ထူေနသည္။ မေျပာမဆို ဘာဘူက ထထုိင္လိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ကို တြန္းၿပီးေမွာက္ပစ္လုိက္သည္။ သူ႕ပုဆိုကို ဆြဲျဖည္ၿပီး တကြင္းလံုးကို ခၽြတ္ခ်ပစ္သည္။ သူ ဘာဘူ႕ကို ျပန္ေျပာဖို႕ အားေတြမရွိေတာ့။ ဘာဘူ ၏ ႏူးႏွပ္မႈေတြၾကားတြင္ သူ နစ္ျမႈပ္ခဲ့သည္။

သူ ေနာက္ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ မ်က္လံုးမွိတ္ေနလိုက္သည္။ ဘာဘူ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက ူရဲ႕ေက်ာရိုးတေလွ်ာက္ ...၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ လံုး၀န္းေနတဲ့ ဖင္ႏွစ္မြာဆီသို႕။ ေႏြးေထြးစိုစြတ္တဲ့ လွ်ာဖ်ားက ဖင္ၾကား တေလွ်ာက္လာပြတ္သည့္အခါမွ
` ဘာဘူ.....မင္း...ေတာ္ေတာ့.... ညစ္ပတ္လိမ့္မယ္.......အား............´ သူစကားေတာင္ ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ မ်က္လံုးမွိတ္ကာေနမိေတာ့သည္။ အခုလို အခ်ိန္မ်ိဳးကို သူ တစ္ေန ကုန္တစ္ေနခန္းရခ်င္သည္။ အား....။ အူနံရံေတြအထဲအထိေအာင္ ယားယံလာသည္။ သူ...မေနႏိုင္ေတာ့။

` ေတာ္ေတာ့...ဘာဘူ....မင္း...ငါ့ကို ...လုပ္ခ်င္လုပ္ပါေတာ့...´ သူ႕ပါးစပ္ကဘဲအလိုအေလ်ာက္ေျပာထြက္သြားသည္။
` အစ္ကို ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုေကာ..မျပဳစုေပးေတာ့ဘူးလား..´
`ဘာကိုလဲ..´
` ဒီဟာကိုေလ...´ ဘယ္တုန္းကတည္းက ကိုယ္တုံးလံုးျဖစ္ေနမွန္းမသိ။ ေရာမေခတ္က ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ထုေတြလို ႀကြက္သားအဖုအထစ္ေတြနဲ႕။ ေဖာင္းကားေနတဲ့ ရင္ညြန္႕ၾကားမွာ နက္စိုေနတဲ့ ရင္ဘတ္ေမြးေတြဟာ မညီမညာ။ ဗိုက္တျပင္လံုးနီးပါအေမြးေတြက သူ႕ေသြးေတြကို ပိုဆူပြက္ေစသည္။ေပါင္ၾကားထဲက ညိဳမည္းေျပာင္တင္းေနေသာ ထြားလွတဲ့ ဒစ္ႀကီးမွာလည္းစြဲမက္စရာ။ အေၾကာေတြတၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းထေနတဲ့ လီးႀကီးမွာ သူလိမ္းေနက် လင္ဇီးေဆးပုလင္း လံုးပတ္ထက္ေတာင္ တုတ္အံုးမည္။ ဒီေလာက္ရွည္ၿပီးထြားေသာ လီးျဖင့္ သူ...အဲ့ဒီညက ခံႏိုင္ခဲ့သည္မွာ သူ႕ကိုယ္သူ အံ့ၾသရသည္။ အခု သူဒါႀကီးနဲ႕...။

` ဘာလုပ္ရမွာလဲ´ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာအခုအခ်ိန္မွာအေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္ဟု သူထင္သည္။ သူက သာ ဘာဘူ အလိုကိုလိုက္ေလ်ာေပးသည္ဟုထင္ေစခ်င္သည္။
` စုပ္ေပးေလ...´
` ဘာဆိုင္လို႕စုပ္ေပးရမွာလဲ...မင္းကို ငါ...လုပ္ခိုင္းလို႕လား´ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားမွာ ဘာဘူက ၿဗဳန္းခနဲ သူ႕ေခါင္းကို ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး လီးႀကီးတည့္တည့္ သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္အပ္ထား လိုက္သည္။ ဒစ္ႀကီးက သူ႕ႏွာေခါင္း၀တည့္တည့္လာထိသည္။ ဘာအနံ႕အသက္မွမရွိ။ အလိုခ်င္ဆံုးေသာ ပစၥည္းကိုသူ ထပ္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ဖို႕ အားေတြမရွိေတာ့ပါ။ ပါးစပ္ကိုအသာ ဟလိုက္ၿပီး ဒစ္ဖ်ားကို ငံုေပး လိုက္သည္။ ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕က သူ႕တကိုယ္လံုး တုန္ခါသြားေစသည္။

` ဒါေၾကာင့္ အစ္ကို႕ကိုခ်စ္တာ´ ဘာဘူက သူ႕ဆံပင္ေတြကိုင္ၿပီး ဖီးလ္းယူေနသည္။ သူ႕လွ်ာဖ်ားကို အစြမ္းကုန္သံုးကာ အခ်က္မ်ားစြာရစ္ပတ္စုပ္သပ္ေနမိသည္။ တခ်က္တခ်က္ ေဆာင့္လိုက္ေသာ ဘာဘူ႕လီးႀကီးကသူ႕အာေခါင္ထဲထိေရာက္ေရာက္လာသည္။

` အု.....အု...အဟြတ္...´
` ေဆာရီး ...ေဆာရီး...ငါ့အစ္ကို ...နင္ကုန္ၿပီ...ကဲ...ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး... .အစ္ကို ေလးဘက္ေထာက္ေပး´ သူ ထပ္ၿပီးစုပ္ခ်င္ေသးသည္။ သူ႕ပါးစပ္ထဲတြင္ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနေသာ ေရႊလီးႀကီးကို ထပ္စုပ္ခ်င္ေသးသည္။ ယားက်ိေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႕ခ်ယ္ရီေပါက္ေလးကလည္း တဆာဆာ ေအာ္ေနသည္။
` ေနအံုး...ကြန္ဒံုး´
` ကၽြန္ေတာ္မွာ မရွိဘူး´
` အံဆြဲထဲမွာ...´ ေျပာသာေျပာရသည္။ ဘာဘူ႕လီးႀကီးက သာမန္အရြယ္ကြန္ဒံုးဆိုလွ်င္ ဆုတ္ၿပဲသြားႏိုင္သည္။
` ရႈပ္ကိုရႈပ္တယ္..´ သူ ဘာဘူ႕အတြက္ ဆင္သင့္ေလးဘက္ေထာက္ေပးထားသည္။ ကြန္ဒံုးအေရာင္ က အနီေရာင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘာဘူ႕လီးႀကီးမွာ နီရဲတြတ္ေနသည္။ ေခါင္းအံုးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး သူေစာင့္ေနမိသည္။ ဘာဘူ ကခ်က္ျခင္းမသြင္းေသး၊ အလ်ားလိုက္ သူ႕ဖင္ၾကား ထဲတြင္ ပြတ္ေနသည္။

` သြင္းေတာ့ေလ...´
` ခ်က္ခ်င္းဆိုရင္အစ္ကိုနာမွာေၾကာက္လို႕´
` ရပါတယ္... first time မွမဟုတ္တာ´ first time မဟုတ္ေပမယ့္ ၁ လေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ ရွိေတာ့မည္။ ဘာဘူက လီးႀကီးကို ထိပ္၀တြင္ေတ့လိုက္သည္။ သူ႕ အေပါက္ေလးကို နဲ႕ၿပီး သြင္းေနသည္။
` အား...´ ဒစ္တခုလံုး၀င္သြားသည္ႏွင့္ သူ႕ခ်ယ္ရီေပါက္ေလးမွာ တင္းက်ပ္ ျပည့္၀သြားသည္။
` အစ္ကို...ရရဲ႕လား´
` အင္း...´ တျဖည္းျဖည္းတိုး၀င္လာေသာ ဘာဘူ႕လီးႀကီးက သူ႕တကုိယ္လံုးကို တုန္ယင္လာေစသည္။ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ျဖစ္မႈႏွင့္အတူမေျပာျပတတ္ေသာ အရသာကိုပါ တၿပိဳင္ နက္ခံစားရသည္။
` အား...ေကာင္းလိုက္တာအစ္ကိုရာ...က်ပ္ေနတာပဲ´ သူ႕ခါးကို ကိုင္ၿပီး ဘာဘူက စည္းခ်က္ညီညီ ေဆာင့္ေပးေနသည္။ သူ႕အေပါက္ထဲကေန လြတ္သြားမွာကိုပင္ သူစိုးရိမ္လာသည္။ ဘာဘူကို အရင္ကသူေရွာင္ေနတာ သူ မွားသလိုေတာင္ ခံစားရသည္။
` ရွီး....အင္း......´
` အစ္ကို ... ေကာင္းလား´ သူဘယ္လိုေျဖရမွန္းမသိ။
` ဘာေကာင္းတာလဲ.... ´
` ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ေပးတာေကာင္းလားလို႕´ ဘာဘူက သူ႕အေၾကာင္းေတြကို ေကာင္းေကာင္းသိေနပံုရသည္။
` မသိဘူး´
` ငါ့ အစ္ကိုက ဟန္ေဆာင္ေနတယ္....ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္မဟုတ္လား´ သူၾကားဖူးတာက တခ်ိဳ႕လူေတြက အခုလိုမ်ိဳးအပိုင္ခ်ဳပ္ၿပီးလွ်င္ေငြညစ္တတ္သည္။ ဘာဘူ လဲ အဲဒီလို လူစားမ်ိဳးထဲကပဲလား၊
` ဘာကို ခ်စ္ရမွာလဲ... ´
` အစ္ကိုက ညာေနတယ္..၊ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္လို႕ပဲ လိုက္ေလ်ာခဲ့ တာမဟုတ္လား၊´ ဘာဘူကို လိင္စိတ္နဲ႕သာစိတ္၀င္စားေပမယ့္သူ ခ်စ္လို႕မရပါ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ သူကိုယ္တုိင္လည္းမသိေပ။
` မဟုတ္ဘူး´
` ဒါဆို... အခုလို အစ္ကိုဘာလို႕ေနေပးရတာလဲ´ သူဘာျပန္ေျဖရမွာလဲ။
` လုပ္စရာရွိတာ ျမန္ျမန္လုပ္...မနက္ျဖန္အေစာႀကီးထရအံုးမယ္´
` ကၽြန္ေတာ္က တညလံုး အစ္ကို႕ထဲမွာ စိမ္ထားခ်င္တာ´ ေသလိုက္စမ္း။ တညလံုးေတာင္ စိမ္ထားရင္...သူ...။ မနက္ျဖန္ဆို ကြတကြတ နဲ႕။
သူဘာမွျပန္မေျပာေတာ့။ မ်က္လံုးအသာမွိတ္ၿပီး ေနလိုက္သည္။ ဘာဘူ ရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုပိုၿပီးျပင္းလာသည္။ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ။ သူ႕ စအိုထဲလဲပူထူလာသည္။

ဘာဘူ႕လက္ေတြက သူ႕ညီငယ္ကို မသိမသာ ေဆာ့ကစားေနသည္။ အား....။ သူ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ။ ဘာဘူ ေဆာင့္လိုက္တုိင္း သူ႕ဖင္ေတြကို ေနာက္ဆုတ္ေပးလိုက္သည္။ဘာဘူ ကပိုၿပီးခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္သည္။

` အား...............အား.........ထြက္ကုန္ၿပီ...´ ဘယ္လိုမွေျပာမျပတတ္ေအာင္ သူ႕တကိုယ္လံုးတုန္တက္သြားသည္။ ပူေႏြးပ်စ္ခၽြဲေနေသာ သုတ္ေရေတြက အိပ္ယာခင္း ေတြေပၚမွာ ဟိုတစက္ဒီတစက္၊
` အစ္ကို ၿပီးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္မၿပီးေသးဘူး၊´ အခုမွ သူ႕စအိုထဲကပိုၿပီးပူထူလာသည္။
` ေတာ္ၿပီ...ဘာဘူ...ဆင္းေတာ့´
` ကၽြန္ေတာ္ မၿပီးေသးဘူးေလ´
` ငါ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး´ သူ ေလးဖက္ေထာက္ေနရာမွ ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီးက သူ႕စအို၀ထဲကေန ပလြတ္ဆိုတဲ့ အသံႏွင့္အတူ ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ သူ႕၀မ္းဗိုက္တခုလံုး ဟာ သြားသည္။

` အစ္ကို မတရားဘူး။ ´ သူ ေမွာက္ရက္သား အနားယူလိုက္သည္။ ဘာဘူ ကုတင္ေပၚက ဆင္းသြားတာသူသိလိုက္သည္။ သူမ်က္လံုးမွိတ္ၿပီးေနေနလိုက္သည္။
` ဘာဘူ မင္းဘာလုပ္တာလဲ´ သူ႕အခန္းထဲက ပလတ္စတစ္ႀကိဳးေတြကုိယူၿပီး သူ႕လက္ေတြကို တုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္ေတြ။အားေပ်ာ့ေနတဲ့သူ႕ကို ႀကိဳးတုတ္လိုက္တာ တကယ့္ကို ခဏေလး။

` မင္း...ဘာလုပ္တာလဲ... ဘာဘူ...ေတာ္ေတာ့´
` ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးေအာင္လုပ္ခ်င္လို႕...အစ္ကိုကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္။´
` မင္းင့ါကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ဒီလိုမလုပ္သင့္ဘူး´ သူ႕လက္ေတြကို ကုတင္ေခါင္းရင္းက တိုင္ႏွင့္ပါပူးခ်ည္လုိက္သည္။ အခု သူကေမွာက္ရက္သား။
သူ႕ဆီးစပ္ေအာက္နားကို ေခါင္းအံုးတလံုးႏွင့္ခုလိုက္သည္။ မိုးေပၚကို ေမွ်ာ္ေနေသာ သူကဖင္ႏွစ္လံုးမွာ လိုးပါဟု ေျပာေနသလိုပင္။

` ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လြတ္ပါ အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္ထုတ္ပစ္ခ်င္ရင္ ထုတ္ပစ္လိုက္ပါ..။ အစ္ကိုကို႕ကၽြန္ေတာ္ အခုလို လုပ္ခ်င္ေနတာကို လုပ္လိုက္ရမွ ကၽြန္ေတာ္ ေနလို႕ထုိင္လို႕ရမွာပါ။ ´

` အား......´ မေျပာမဆို အားနဲ႕ေဆာင့္သြင္းလိုက္တဲ့ဘာဘူ႕ လီးႀကီးက သူ႕စအို အတြငး္သားေတြကို ပါပြတ္သပ္သြားသည္။ အေၾကာေတြကိုတခုခု ႏွင့္စုပ္ယူလိုက္သလို။ သူ ဘာဘူ႕ကို အလုပ္ထုတ္ရက္ပါ့မလား။ သူ မက္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ဘာဘူက မင္းသားျဖစ္ခဲ့သည္ပဲ။ တခါတေလ ေဖေမာင္ေတာင္ ပါေသးသည္။ အိုး....သူ အလုိက္သင့္ေနေပးလိုက္သည္။ ဘာဘူကို အျပစ္မေျပာခ်င္ေတာ့။ တကယ္ေတာ့ ဘာဘူကသာ သူလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့လူပင္။ ဘာဘူကို ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရအံုးမည္။ အခ်က္တိုင္း စည္းခ်က္မွန္စြာသြင္းထုတ္ေနသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုပိုျပင္းလာသည္။

` ကၽြန္ေတာ္...ၿပီးေတာ့မယ္....´ သူ႕ရဲ႕စအိုထဲက ႀကြက္သားေတြကို ညစ္ထားေပးလိုက္သည္။
` အား......က်ပ္လိုက္တာ...အား...ေကာင္းလိုက္တာ...ရွီး........´ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႕ခုန္ေနတဲ့ ဘာဘူ႕လီးႀကီးက သူ႕အထဲမွာရွိတုန္းပင္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္လုိက္ေတာ့ ဒုတိယ အၾကိမ္ ဟာ သြားသည္။ သူ႕ႀကိဳးေတြကို ဘာဘူ ျဖည္ေပးလိုက္သည္။

ေပ်ာ့သြားေသာဘာဘူ႕လီးႀကီးက ေျပာင္လက္ေနသည္။ သူႏွင့္ဘာဘူ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး ဘာဘူ႕မ်က္လံုးေတြကို စိုက္ႀကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ...၊ သူ...။ ဘာဘူ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ နမ္းလိုက္သည္။
ဘာဘူ ကအလိုက္သင့္ျပန္နမ္းသည္။ သူတို႕ႏွစ္ဦး ဒီညေတာ့ ကာမေရစီးေၾကာင္းေတြေမ်ာပါရင္း....။ သူ ဘာဘူ႕ကို .... အခုေတာ့...သူ....ခ်စ္မိသြားျပန္ျပီဟုထင္သည္။

+++

ေဖေမာင္ မိန္းမ အသုဘ ခ်ၿပီးေတာ့ သူတို႕ေတြျပန္လာခဲ့သည္။ ေဖေမာင္ ကိုေတာ့ ရက္လည္ၿပီးမွ အလုပ္လာခိုင္းထားေသာ္လည္း ေဖေမာင္ကမရ။ အိမ္မွာခ်ည္းေနလွ်င္ သူ႕မိန္းမကိုပို သတိရ လိမ့္မည္ဟု ဆုိသည္။ ေျပာမရသည့္အဆံုး မနက္ျဖန္မွလာခိုင္းထားသည္။ ဒီေန႕ေတာ့ ၅ နာရီ
ေက်ာ္တာနဲ႕ အလုပ္သိမ္းလိုက္သည္။

` ကဲ...ျပန္လို႕ရၿပီ´ ေအာင္ ႏွင့္ဘာဘူက စကားေတြေျပာေနသည္။ ဘာအေၾကာင္း အရာကုိေျပာေနမွန္းသူ မွန္းလို႕မရ။ သူေျပာလိုက္မွ စကားေျပာေနတာ အရွိန္ပ်က္သြားသည္။ ေအာင္က
` အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ေကာ အစ္ကုိနဲ႕လိုက္အိပ္လို႕ရမလား´ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေအာင္ ဒီလိုေျပာမွန္းသူ မွန္းလို႕မရ။

မရဘူး ဟုေျပာရင္လည္း သူ ရိုင္းရာက်မည္။ အမွန္တိုင္း၀န္ခံရလွ်င္ သူ ဒီေန႕လည္း ဘာဘူ ႏွင့္ ႏွစ္ပါးသြားခ်င္သည္။ ေအာင္ကို သူ ညီတေယာက္လိုပဲျဖဴစင္စြာျဖင့္ခ်စ္ခ်င္သည္။ သူ ဘာကို ဘယ္လိုေျဖရမွန္းမသိ။
` ဟုိ...အစ္ကို အခုခ်က္ျခင္းမျပန္ေသးဘူး၊ ခ်ိန္းထားတာေလးတခုရွိတယ္။..ေအာင္ အိမ္နဲ႕ဘာျဖစ္လို႕လဲ´ ဘာဘူကေတာ့ ဘာမွကို၀င္မေျပာ။ ဘာဘူေျပာလို႕ေအာင္က လိုက္အိပ္မည္ ေျပာတာ လား။ ဒါမွမဟုတ္... ေအာင္ကိုယ္တုိင္ကပဲ..။

` ဘာမွေတာ့မျဖစ္ပါဘူး..။ အစ္ကိုနဲ႕တူတူအိပ္ခ်င္ယံုသက္သက္ပါ။ အစ္ကို ဒီေန႕အဆင္မေျပလည္းရပါတယ္..ေနာက္ေန႕ေပါ့´
ဟူး..။ ေအာင္ သူ႕ကုိသံေယာဇဥ္တြယ္ေနၿပီလား။ သူ ေအာင္ကို မျငင္းခ်င္ဘဲ ျငင္းလိုက္ရသည္။ ေဆာရီးပဲ ေအာင္..။ အစ္ကို႕ကို ဒီေန႕ေတာ့ ဘာဘူနဲ႕ေနခြင့္ေပးပါ။
` အိုေက... အစ္ကို အဆင္ေျပတဲ့ေန႕ ေအာင္ လာအိပ္...´ေခါင္းေလးကို အသာပုတ္လိုက္သည္။ ဘာဘူရဲ႕အၾကည့္ေတြကသူ႕ကို တခုခုေျပာခ်င္ေနပံုရသည္။
` ဒါဆို..ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္..´
` ေအး.....´
` ဘာဘူ ေကာမျပန္ေသးဘူးလား..´
` ဘာဘူက ျပန္လို႕မရေသးဘူး...ကုန္တစ္ခုလာပို႕စရာရွိေသးတယ္...၊´ ဘာဘူက
` ဆရာက ဘာဘူ႕ဆိုရင္ အၿမဲ ႏွိပ္စက္ေနက်ေလ...။´ ဘာဘူကေျပာသာေျပာေသာ္လည္းစိတ္ထဲကပါပံုမေပၚ။
` ကၽြန္ေတာ္ ေကာ ေနေပးဖို႕လိုရင္ေျပာေလ...´
` ရပါတယ္ေအာင္ရဲ႕...ဘာဘူ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ရပါတယ္။ ´ ေအာင္ မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားသည္ ဟုသူထင္သည္။
ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးကို ယူၿပီး လွည့္ထြက္သြားသည္။
` သြားၿပီ အစ္ကို...ဘာဘူ...သြားၿပီ´ ေအာင္ ျပန္သြားတာနဲ႕ဘာဘူက တခါးကို ပိတ္ခ်လိုက္သည္။

` အစ္ကို သူ နဲ႕ျဖစ္ေနတာလား´
` ဘာကိုျဖစ္ရမွာလဲ..´ ဘာဘူ႕အသံေတြကတင္းမာေနသည္။
` သူက ဘာလို႕အစ္ကိုနဲ႕အိပ္ခ်င္ေနရတာလဲ...´ ဘာဘူက သ၀န္တိုတတ္မွန္းအခု မွသူသေဘာေပါက္ေတာ့သည္။အေၾကာင္းစံုကိုရွင္းျပလိုက္သည္။ ဘာဘူက စာေရးစားပြဲကို ဖင္တင္ရံု မွီၿပီးရပ္ေနသည္။ ဘာဘူရဲ႕ ေခၽြးနံ႕ျပင္းျပင္းက သူ႕စိတ္ေတြကို ရိုင္းသြားေစသည္။ ရဲသစ္ ဆိုတဲ့လူ တစ္ေယာက္ ကေန...တျခားတစ္ေယာက္သို႕ေျပာင္းသြားသလိုပင္။ ဘာမွမေျပာမဆို ဘာဘူေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။

အေမြးေတြထူထပ္ေနေသာ ဘာဘူ၏ ေျခသလံုးတုတ္တုတ္ခိုင္ခုိင္မ်ားမွတဆင့္ သူလိုခ်င္ဆံုးေသာ ဘာဘူ႕ ပစၥည္းရွိရာသို႕ တျဖည္းျဖည္း လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ ေဖာင္းကားေနေသာ ဘာဘူ႕ ေပါင္ၾကားက ပစၥည္းကို လက္ျဖင့္ အုပ္မိုးလိုက္သည္။ ပူေႏြးေနေသာ လိင္တံႀကီးက တဒုတ္ဒုတ္ခုန္ေနသည္။ ဘာဘူ က သူ႕ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ အသာအယာ ဖြေနသည္။ ပုဆိုးကပံုစကို သူျဖည္ခ်လိုက္သည္။ အနက္ေရာင္ အတြင္းခံ ေပၚတြင္ အေျမာင္းလိုက္ထေနေသာ ဘာဘူ႕ လိင္တံႀကီးကို သူ ေငးေမာ မိသည္။

ေဘာင္းဘီအျပင္ကေန လက္ျဖင့္ မထိတထိ ပြတ္သပ္လိုက္ေတာ့ ဘာဘူ႕ထံမွ ၿငီးသြားသံကို သူၾကားလိုက္သည္။ သူ ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိကပ္လိုက္ေတာ့
` အစ္ကို...ေနအံုး... ကၽြန္ေတာ္ ေရသြားေဆးလိုက္အံုးမယ္´ ဘာဘူက သူ႕ကို သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္းေပးခ်င္ပံုရသည္။
` ရတယ္...ဒီတုိင္းေကာင္းပါတယ္´
` မလုပ္ပါနဲ႕... ေခၽြးေစာ္ေတြေကာ ေသးေစာ္ေတြေကာ နံေနတာ.´ သူ ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ရႈလိုက္ၿပီးမွ ဘာဘူက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားသည္။ သူ မလိုက္သြားေတာ့။ ဘာဘူ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာေတာ့ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတုိင္း။သူ႕ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးျပဳတ္ထြက္ မတတ္ သူရင္ေတြ ခုန္ေနသည္။ သူ ထိုင္ေနက် ထုိင္ခံုတြင္ထိုင္ေနေတာ့ ဘာဘူက စားပြဲခံုေပၚတြင္ လာထိုင္သည္။ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ေနေသာဘာဘူ႕လီးႀကီးမွာ တဒိတ္ဒိတ္ျဖင့္ခုန္ေနသည္။ အေရျပားထူထူကလည္း ဒစ္ျပဳတ္ေနေပမယ့္ ဒစ္တ၀က္ေလာက္ကို အုပ္ထားေသးသည္။ သူ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဘာဘူက သူ႕ေခါင္းကို ကိုင္လိုက္ၿပီး လီးႀကီးရွိရာသို႕ဦးတည္ေပးသည္။ လီးႀကီးကို ညာလက္ျဖင့္ ဆုတ္ကုိင္ လုိက္ၿပီး လ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ အရသာခံလုိက္သည္။
` အား...ပါး...´ ဘာဘူ၏ ေအာ္သံေၾကာင့္ ဒစ္တခုလံုးကို ပါးစပ္ထဲအျပည့္ငံု ထားလိုက္သည္။ တုတ္ထိုး သၾကားလံုး စုပ္သလို တၿပြတ္ၿပြတ္နဲ႕စုပ္ေပးေနမိသည္။ ေခါင္းကိုလည္းေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ တရွီးရွီး တအင္းအင္း ႏွင့္ဘာဘူ ေကာင္းခ်င္တုိင္းေကာင္းေနသည္။
` အား...အစ္ကို...အမႈတ္ေတာ္တယ္....အား....´ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားသည္မသိ။ သူ႕ပါးေခ်ာင္ေတြေတာင္ ေညာင္းလာသည္။ ငံက်ိက်ိ အရသာကိုလည္းရလိုက္သည္။
` အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ္...ထြက္ေတာ့မယ္..ေခါင္းဖယ္...´ ဘာဘူ စကားကိုသူ နားမေထာင္ဘဲ အရွိန္ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးေနလိုက္သည္။
ပူေႏြးက်ိခၽြဲ ေနေသာ ပစ္ခဲခဲ ငံက်ိက်ိ သုတ္ေရေတြက သူ႕အာေခါင္ထဲကို ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ထဲ သုတ္ေရေတြျပည့္လွ်ံသြားသည္။
` အစ္ကို....ေဆာရီး...ေဆာရီး...´ ပါးစပ္ထဲက သုတ္ေရေတြကို မထုတ္ေသးဘဲ ဘာဘူ႕ရဲ႕မေပ်ာ့တေပ်ာ့လီးႀကီးကို ထပ္စုပ္ေပးလိုက္သည္။
` အား.....အစ္ကို..အား.........ရွီး.......´ သူေရခ်ိဳးခန္းထသြားၿပီးမွ ေထြးထုတ္ပစ္ လိုက္သည္။ သူ႕ပါးစပ္ကိုေသခ်ာေဆးၿပီးထြက္လာေတာ့ ဘာဘူက ေရခ်ိဳးခန္းအေပါက္၀တြင္ လာေစာင့္ေနသည္။
` အစ္ကို...ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ´
`ဘာမွမျဖစ္ဘူး....´
` ကၽြန္ေတာ္အားနာလိုက္တာ...ကၽြန္ေတာ္ မေအာင့္ႏုိင္ဘဲ....အစ္ကို႕ပါးစပ္ထဲ...´ သူလက္ကာျပလိုက္သည္။
` မင္းငါ့ကို ကတိတခုေပးမလား´
` ဘာကိုလဲ´
` အခုျဖစ္တာေတြကို ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာပါဘူးဆိုတာ´ ဘာဘူက အားရပါးရရီ လိုက္သည္။ သူ စိတ္ပ်က္သြားသည္။
` ဘာရီတာလဲ´
` ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာပါဘူးအစ္ကိုရာ...စိတ္ခ်ပါ.. အစ္ကိုကိုေမးစရာ တစ္ခုရွိတယ္..အစ္ကိုအမွန္အတိုင္းေျဖ´ ဘာဘူေမးမည့္ေမးခြန္းကို သူမွန္းလို႕မရ။
` ဘာလဲ´
` အစ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရဲလား´ သူခ်စ္တယ္ဆိုတာကို အမွန္အတုိင္း၀န္ခံရမည္လား။ သူ...ဘာလုပ္သင့္သလဲ။
` ဘာလို႕အဲ့ဒီေမးခြန္းကိုေမးတာလဲ´
` အစ္ကို က ကၽြန္ေတာ့္ကို မခ်စ္ဘဲ အခုလို လုပ္ေပးေနတာ မလိုခ်င္ဘူး´ လူထူးလူဆန္းနဲ႕လာေတြ႕ေနသည္။
` ဒါဆို...ဘာဘူ ကိုယ္ေမးတာအရင္ေျဖ...´ ေခါင္းတခ်က္ညိတ္ျပလိုက္သည္။
` ဘာဘူက ေဂးလ္လား´
` ေဂးလ္လားဆိုေတာ့ ေဂးလ္ပါလို႕ပဲေျဖရမွာပဲ... အစ္ကုိ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ေတာ့မဆိုးနဲ႕..ေျမြေျမြခ်င္းေျချမင္တယ္ ဆိုတဲ့စကားပံုရွိတယ္မဟုတ္လား´ ဘာဘူေျပာသည့္ပံုအရ...သူဟာ ေဂးလ္ဆိုတာ ဘာဘူက အေစာႀကီးကတည္းကသိတာေပါ့။ ဒါဆို...၊
` ေကာင္းၿပီေလ...။ မင္းေမးတာကို ကိုယ္ေျဖမယ္...ဘာဘူကို ခ်စ္ပါတယ္၊´ ဘာဘူက ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ သူ႕ကိုတအားဖက္ထားလိုက္သည္။ ဒါေတြဟာ အိပ္မက္ေတြပဲလား။ အိပ္မက္ေတြဆိုရင္လည္း ႏိုးထစရာမလိုတဲ့အိပ္မက္ပဲျဖစ္ခ်င္သည္။ ဘာဘူ ကအခုထိ ပုဆိုးျပန္မ၀တ္ေသး။ သူ ဘာဘူ႕ကို အားနဲ႕ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ သူ ဘာဘူ႕ေခၽြးနံ႕ေတြကို သူ႕အႀကိဳက္ဆံုး CK ေရေမြးထက္ပင္ ႀကိဳက္သြားသည္။ သူ...ဘာဘူကို တကယ္ခ်စ္မိသြားသည္။

+++
ညက တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ကြန္ပ်ဳတာေရွ႕တြင္ထိုင္ရင္း MHS ထဲကို၀င္ၾကည့္မိသည္။ ဒီေန႕ေကာ ၀တၳဳေတြ ဘယ္သူအသစ္တင္ထားလဲဆိုတာကို ရွာၾကည့္လိုက္သည္။ Alex Aung ရဲ႕ Uncle Kyaw ၀တၳဳအသစ္ တင္ထားသည္။ သူ ေအးေအးေဆးေဆး ဇိမ္ႏွင့္ဖတ္ေနလိုက္သည္။ အားပါး....။

ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ စ်ာန္၀င္သြားသည္။ အၿပီးထိ တခါထဲဖတ္ျဖစ္သြားသည္။ Alex Aung က ဘာသာျပန္ ေတြေကာ ကိုယ္တုိင္ေရးေတြေကာေကာင္းသည္။
သူ အဲ့ဒီလိုဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြေရးခ်င္သည္။ ခက္တာက စာေရးႏိုင္တဲ့အင္အားသူ႕တြင္မရွိ။ ဖတ္ၿပီးေတာ့ Queer as Folk season 5 ကိုၾကည့္သည္။ သူ႕အတြက္ဒီဇာတ္လမ္းတြဲက တကယ့္ကို စိတ္ေဖ်ာ္ေျဖေပး ၿမဲျဖစ္သည္။ ဇာတ္လမ္းထဲက brain, မိုက္ကယ္, justin စတဲ့ ဇာတ္ေကာင္မ်ားက သူႏွင့္အတူ တသားတည္း ျဖစ္ေနသည္။ ဘရိုင္ရန္ကဲ့သို top ေဂးလ္တေယာက္ေလာက္လိုခ်င္သလို၊ ဘရိုင္ရန္ကို တိတ္တခိုးခ်စ္ေနေသာ မိုက္ကယ္ လည္းျဖစ္ခ်င္ျပန္သည္။

ညည ဆို သူတို႕ေတြသြားတဲ့ ကလပ္ကိုလည္းသြားခ်င္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္းဇာတ္လမ္းထဲက အတိုင္း gay club ေတြရွိခ်င္သည္။ အျပတ္ကဲလို႕ရသည္။ အျပတ္ကလို႕ရသည္။အပိုင္းတပိုင္းၿပီးေတာ့ သူကြန္ပ်ဴတာ ကို ပိတ္ၿပီး အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ညက ေတာ္ေတာ့္ကို တိတ္ဆိတ္ေနၿပီ။ အခု ဆိုဘာဘူ အိပ္ရင္း အိပ္မက္ ပင္မက္ေနေလာက္ၿပီ။ ေအာင္ ေကာ... အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ။ သူ မနက္ျဖန္ဘာဘူ မသိေအာင္ ေအာင္ကို ဟိုေန႕ကလိုထမင္းတူတူစားၿပီး ညတူတူအိပ္မည္။ အေတြးေတြထဲ သူနစ္ျမဳပ္ေနလိုက္သည္။ စိတ္ကူးယဥ္မႈသည္ သူ႕အတြက္ေတာ့ အပန္းေျဖစရာ အရာတစ္ခုလည္းျဖစ္ခဲ့သည္။ စိတ္ကူးယဥ္သည့္အခါ မည္သူမွ ကဲ့ရဲ႕ခြင့္ ပိတ္ပင္ခြင့္မရွိသလို...ေလွာင္ရယ္ခြင့္လည္းမရွိပါ။ သူရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာေလးထဲမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနမိသည္။ သူ...အေတြးထဲတြင္ လိုက္ပါသြားရင္းႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

+++

`ကိုရဲ...မထေသးဘူးလား...´ မ်က္လံုးမ်ားက က်ိန္းစပ္ေနသည္။ ထို႕အတူ သူ႕ခ်ယ္ရီေပါက္ကေလးက ပါ က်ိန္းစပ္ေနသည္။မ်က္ခြံကို အသာပြတ္လိုက္ရင္း မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
` ကိုေမာင္....´ ၀တ္ေနက် စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ႕ ေဖေမာင္ က သူ႕ေဘးနားတြင္ရပ္ေနသည္။
` ကိုရဲက အိပ္ပုပ္ႀကီးလိုက္တာ´ ေဖေမာင္ ဘယ္တုန္းက သူ႕အခန္းထဲကို ေရာက္လာမွန္းမသိ။
` ကိုေမာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းထဲေရာက္လာတာလဲ´ ေဖေမာင္က သူ႕လက္ေမာင္းေတြကို တခ်က္ပြတ္လိုက္ရင္း
` အလုပ္ေရာက္ေတာ့ ကိုရဲ မလာေသးလို႕ ဒီကိုလာတာ´ ဒါဆိုရင္ သူ အိပ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီထင္တယ္။
` က်န္တဲ့လူေတြေကာ..´
` မေရာက္ၾကေသးဘူး...ကိုရဲကို လာေခၚတာ´
` အင္း....ၿပီးေရာ..ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးၿပီးလာခဲ့မယ္´ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲထြက္လာခဲ့သည္။ ေဖေမာင္ကေတာ့ သူ႕ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနသည္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေဖေမာင္က သူ႕ကိုလာႏိႈးသည္။ ဆပ္ျပာကို အႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ။ ေအးစက္ေနတဲ့ေရပန္းေတြေအာက္မွာ သူအၾကာႀကီးေနပစ္လိုက္သည္။

` ဒုန္း...ဒုန္း........´ ေရခ်ိုဳးခန္းတံခါးေတြကိုလာေခါက္သည္။
` ကိုရဲ...မၿပီးေသးဘူးလား... အေအးမိေနအံုးမယ္´
` ၿပီးေတာ့မယ္... ´
` ကိုရဲ....တံခါးဖြင့္ေပးလို႕ရမလား´ ေဖေမာင္က သူ႕ကိုတခါးဖြင့္ခိုင္းသည္။ ဘာလုပ္မလို႕လဲ။
` ဘာေျပာမလို႕လဲ´
` အစ္ကို အေပါ့သြားခ်င္လို႕...´ အိမ္သာႏွင့္ေရခ်ိဳးခန္းတဆက္တည္းရွိေသာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးေနလွ်င္ အိမ္သာ အသံုးျပဳလို႕မရ။
သူ ဖြင့္ေပးရမလား။ ခဏေစာင့္ခိုင္းရမလား။ တန္းေပၚက မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကိုယူၿပီး ခါးမွာပတ္လိုက္ၿပီးမွ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
` ေဆာရီးပဲ ကိုရဲ..ကၽြန္ေတာ္က ဆီးမေအာင့္ႏိုင္လို႕..´
` ခဏေလး....ကၽြန္ေတာ္ခဏထြက္ေပးမယ္´
` ရပါတယ္... ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းပဲဟာ...´ ေဖေမာင္ကေျပာေျပာၿပီးခ်င္း ပုဆိုးကိုလွန္လိုက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီမ၀တ္ထား။
ညိဳညစ္ညစ္ ႏွင့္ တြဲက်ေနေသာ ေဂြးဥႀကီးေပၚတြင္ ဒစ္ျပဳတ္ေနေသာ မေပ်ာ့တေပ်ာ့လီးႀကီးကိုေတြ႕ရသည္။ မည္းနက္ေတြေသာ လေမြးအံုႀကီးေဘးတြင္ေကာက္ေကြးေနတဲ့ အေမြးမ်ားက ေတာထေနသည္။ လီးႀကီးရဲ႕လံုးပတ္ကလည္း သာမန္လီးေတြရဲ႕ေတာင္ေနတဲ့လံုးပတ္ေလာက္ရွိသည္။ ဒစ္ႀကီးမွာ ပင္ေပါင္
လံုးေလာက္ရွိသည္။ သူ...မင္သက္စြာေငးမိသြားသည္။ ေဖေမာင္ တြင္ ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့လီးႀကီးရွိေနမွန္း သူအခုမွသိရသည္။ ဒါေတာင္ မေပ်ာ့တေပ်ာ့ပဲရွိေသးသည္။ ၀ါက်င္က်င္ ဆီးမ်ားက ဒစ္ထိပ္ကေန ေ၀ါခနဲထြက္က်လာသည္။ သူႀကည့္ေနတာကို ေဖေမာင္ သတိထားမိသြားပံုရသည္။

` ကိုရဲ ကလည္း ရွက္ေနျပန္ၿပီ...တပတ္ႀကီးပတ္ထားတာ ေကာင္မေလးက်ေနတာပဲ´
` ဟာဗ်ာ...ကိုေမာင္ ကလည္း..´
` အစ္ကိုေတာင္ မရွက္ပဲ ကိုရဲေရွ႕မွာလွန္ေပါက္ရဲေသးတာပဲ...ခၽြတ္ခ်လိုက္စမ္းပါ...ေတာ္ၾကာ ကုိယ္သုတ္တဲ့အခါ တပတ္က ေရစို
ေနပါအံုးမယ္´ သူ ကိုေမာင္ေျပာတဲ့အတုိင္းတဘက္ကို ေျဖခ်လိုက္သည္။ ကိုေမာင္ လီးႀကီးကို ဆက္ၾကည့္ခ်င္ ေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကေန ကိုေမာင္ကိုေက်ာေပးၿပီးရပ္ေနလိုက္သည္။
` အားရွားပါး...ကိုရဲ ဖင္ေတြက ျဖဴေဖြးေနတာပဲ..´
` ကိုေမာင္ ၿပီးရင္...ကၽြန္ေတာ္ေရဆက္ခ်ိဳးေတာ့မယ္...´
` ေအး....ၿပီးၿပီ...´
` ဒုန္း´ ဆိုတဲ့အသံၾကားမွ သူ တံခါးဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ရင္ေတြခုန္ျမန္ေနသည္။ သူေရအျမန္ခ်ိဳးလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကိုလွမ္းယူေတာ့ ...မရွိ။ ဒါဆုိ..ကိုေမာင္...ယူသြားသည္ေပါ့။ သူ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို အသာဟရင္း
` ကိုေမာင္...ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါေကာ..´
` ေရစိုေနလို႕ လွမ္းေပးထားတယ္´
` ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ယူေပးပါလား...´
` ငါ့ညီက ရွက္ေနျပန္ၿပီ။ ဒီတုိင္းထြက္ခဲ့...အျပင္ေရာက္မွေပးမယ္´ ေဖေမာင္ ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ။ သူ ခပ္ညစ္ညစ္ ႏွင့္ပဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ညီငယ္ကို အုပ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။
` ကိုရဲက ေတာ္ေတာ္ရွက္တတ္တာပဲ...ေကာင္မေလးအတုိငး္ပဲ...´ ေကာင္မေလးလို႕ေျပာတာႏွစ္ခါေတာင္ရွိၿပီ။ ေဖေမာင္ သူ႕ကိုဘာေတြေျပာခ်င္ေနလို႕လဲ။
` ကၽြန္ေတာ့္ကို ယူေပးေလ...ခ်မ္းလားၿပီ´ ေဖေမာင္က မ်က္ႏွာသုတ္ ပု၀ါကိုလွမ္းေပးရင္း...သူ႕လက္ေတြကို ဖယ္လိုက္သည္။
` ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး...ကိုရဲ လည္းမေသးဘူးပဲ..´ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ ႏွင့္ခ်က္ျခင္းအုပ္လိုက္ေသာ္လည္းမမီလိုက္။
` ကိုေမာင္ အျပင္ကေစာင့္ေန...အက်ၤ ီ လဲၿပီးထြက္လာခဲ့မယ္´
` ဒီမွာပဲေစာင့္ေတာ့မယ္.....ေခါင္းအျမန္သုတ္... အေအးမိေနအံုးမယ္´ ေအာင္ ကိုသူေျပာတဲ့စကားေတြကို ေဖေမာင္ ျပန္ေျပာေနသည္။

ေဖေမာင္က သူ႕နားကပ္လာၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကိုယူလိုက္သည္။ သူက အခုဆို ကိုယ္တံုးလံုး။ မွန္ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း မွန္ထဲကေန ေဖေမာင္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ တပတ္ႏွင့္ အသာအယာ သုတ္ေပးေနသည္။ ေဖေမာင္ ရဲ႕ညီငယ္က သူ႕ေအာက္ပိုင္းကို လာလာထိသည္။ ေဖေမာင္က ေခါင္းကေန သူ႕လည္ပင္း
ေတြကို သုတ္ေပးသည္။ သူ ၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ ေနာက္...ေက်ာကေန..သူ႕ရဲ႕ ဖင္မ်ားဆီသို႕ ဦးတည္သြားသည္။

` ကိုရဲ ဖင္ေတြက ေဖြးၿပီးလံုးေနတာပဲ။ ဂ်ပန္မဖင္က်ေနတာပဲ´ သူေတာ္ေတာ္ေလ းတင္းသြားသည္။ တခ်ိန္လုံး ဒီေကာင္မေလးနဲ႕တူသည္ဆိုတာကိုပဲထပ္ခါတလဲလဲေျပာေနသည္။
` ကိုေမာင္ ႀကိဳက္လို႕လား´
` ႀကိဳက္တာေပါ့...´ အရြဲ႕တိုက္ၿပီးေမးတာကို တကယ္ထင္ပံုရသည္။
` ဘာလဲ... ကိုရဲက ေဖေမာင္ကို ေကၽြးမလို႕လား´ သြားပါၿပီ။ သူ...တကယ္ ေကၽြးရမည္လား။ ကိုေမာင့္ ရဲ႕ လီးႀကီးကို သူခံႏိုင္တဲ့အင္အားရွိလို႕လား။
`ဘာလုိ႕ေကၽြးရမွာလဲ..´
` မေကၽြးလဲစားမွာပဲ´ သူ႕ခါးေတြကိုေဖေမာင္ အားနဲ႕ဖက္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကို တင္လိုက္သည္။ ကုန္ထမ္းသူတေယာက္အေနနဲ႕သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေလာက္ေတာ့ အသာအယာပဲမလိုက္သည္။ သူရင္ေတြတုန္လာသည္။ အာေခါင္ေတြေျခာက္လာသည္။ ေမွာက္ရက္သား သူ႕ကိုယ္ေပၚတြင္ ကိုေမာင္ က
လာဖိထားသည္။ ၾကမ္းတမ္းၿပီးစူးရွေနတဲ့ ကိုေမာင္ ႏႈတ္ခမ္းေတြက သူ႕ေက်ာျပင္ေတြကို နမ္းေနသည္။ သူ...လံုး၀ကိုမရုန္းမိ။ ၾကမ္းရွရွ ကိုေမာင္လက္ေတြကသူ႕ဖင္ၾကားထဲကို ႏိႈက္ေနျပန္သည္။

` ကိုရဲက ႏူးညံ့ေနတာပဲ...အစ္ကိုမိန္းမနဲ႕တျခားစီ..´
`...´ သူဘာဆိုဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ေဖေမာင္ ျပဳသမွ်ကို ႏုေနေတာ့သည္။ ဖင္ၾကားထဲကိုခုလုခုလု ႏွင့္ေဖေမာင္ရဲ႕ ပူေႏြးတဲ့လီးႀကီးကအစြမ္းကုန္ထိုးေနသည္။
` ထြီ...´ တံေတြးေထြးသံႏွင့္အတူ သူ႕ဖင္၀ေလး စြတ္စိုသြားသည္။ ၿပီးေတာ့...
` အား..........နာတယ္......အား....´ အားႏွင့္ေဆာင့္လိုက္ေသာ ေဖေမာင့္လီးႀကီးက သူ႕စအို၀ေလးကို အတင္းၿဖဲၿပီး၀င္သြားသည္။
ဒါေတာင္ ဒစ္ထိပ္ဖူးပဲ ၀င္သြားပံုရသည္။

` ခဏေလးပဲ...ေနာက္ဆိုေကာင္းသြားမွာပါ...´
` ေတာ္ၿပီ..ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့...မရေတာ့ဘူး..´ သူတကယ္ကို နာသြားသည္။ တခါမွ ဒီေလာက္ထိ မီးမပြင့္ဖူး။
` တကယ့္ခဏ ဆိုခဏေလးပါပဲ...ေဖေမာင္က ျမန္ပါတယ္´ ေျပာရင္းႏွင့္ ပင္ လီးႀကီးကို ထပ္ထိုးထည့္လုိက္သည္။ အတြင္းသားတခုလံုး ျပည့္က်ပ္သြားသည္။
` က်ပ္သိပ္ေနတာပဲ...ေကာင္းလိုက္တာ....´
` ကိုေမာင္တာ ေကာင္းေနတာ ကၽြန္ေတာ္ ေသေတာ့မယ္´ သူ႕ဂုတ္သားေတြကိုလည္း ကိုက္ထားေသးသည္။ ေၾကာင္မိတ္လိုက္တာႏွင့္ပင္တူေနေသးသည္။ လီးႀကီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္တုိင္း တကိုယ္လံုးအေၾကာေတြ ထံုက်င္သြားသည္။

` ကလင္...ကလင္....´ ဖုန္းလာေနသည္။
` ကိုေမာင္...ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းသြားကိုင္လိုက္အံုးမယ္´
` မကိုင္နဲ႕´
` ကလင္....ကလင္.........ကလင္......´ ဖုန္းက အဆက္မျပတ္ျမည္ေနသည္။ ေဖေမာင္ ကအဆက္မျပတ္ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္
လုပ္ေနသည္။ သူ႕ေအာက္ပိုင္းတပိုင္းလံုးထူပူေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေနသားက်လာသည္။
`ကလင္...ကလင္...´
` သား .....မင္းရဲ႕ဖုန္း...´ ဒါ အေဖ့ အသံပဲ..။ သြားၿပီ။ သြားၿပီ။
` သား....မထေသးဘူးလား´

+++

` သား...မထေသးဘူးလား...´ သူ႕ ေျခေထာက္ေတြကို တေယာက္ေယာက္က လႈပ္ႏိႈးလိုက္သည္။

` သား...ေနေကာင္းရဲ႕လား..´ စူးရွတဲ့ အလင္းေရာင္က သူ႕မ်က္လံုးေတြထဲ တည့္တည့္၀င္လာသည္။ မ်က္လံုးေတြက်ိန္းစပ္သြားသည္။
ေဖေဖ့ အသံကိုလည္းၾကားေနရသည္။

ေလးလံေနတဲ့မ်က္ခြံေတြကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လိုက္သည္။
` ေဖေဖ....´
` ငါ့သား...ေနေကာ ေကာင္းရဲ႕လား...အေဖက အလုပ္သြားၿပီေတာင္ထင္တာ..´ သူ႕ ပထမဆံုးစဥ္းစားမိတာ...ေဖေမာင္။
` ေဖေမာင္ေကာ...´
` ေဖေမာင္ ခုနပဲဖုန္းဆက္တယ္....သားမလာေသးလို႕တဲ့...ဒါေၾကာင့္...အေဖ သားအခန္းထဲလာၾကည့္တာ´ လက္စသတ္ေတာ့ သူအိပ္မက္ မက္ေနတာပဲ။ ေယာင္ေယာင္မွားမွား သူ႕ဖင္ေလးကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ စိတ္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိ။ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္။

` ကၽြန္ေတာ္ ေနေကာင္းပါတယ္...ညက နဲနဲဥာဥ့္နက္သြားလို႕ပါ´
` ဒါဆို...အေဖသြားၿပီ..။ ´ သူ ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ သူ႕အိပ္မက္ေတြ ...။ ထူးဆန္းတဲ့သူ႕ အိပ္မက္ေတြကို...သူ...။ အိပ္မက္ထဲမွ မႏိုးထခ်င္ေတာ့။
သူ...အိပ္မက္ေစရာ...အိပ္မက္ကႀကိဳးေတြထဲမွာ....။

THE END

01-Sep-09 တြင္အၿပီးသတ္ေရးသည္။

စာေရးသူ - သိုးငယ္

စာၾကြင္း။ ။ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလံုးသည္ စာေရးသူ ၏ စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။