ေဆာင္းကာလေရာက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းျပဆိုေနတဲ့ လွပေသာ တနဂၤေႏြေန႕ေလးတစ္ရက္ျဖစ္ပါတယ္။
ျပာလြင္ေတာက္ပေနေသာ ေကာင္းကင္ၾကီး၊ ရွင္းလင္းထင္းပေနေသာ ေန၀န္းနဲ႔အတူ ေအးျမေသာေလေအးေအးတို႔ကလည္း
ဟိုသည္မျပတ္တိုက္ခတ္ေနပါေရာ။ ရာသီဥတုက ဒီလိုေတြသာယာေနေတာ့ အျပင္ထြက္ဖို႔ က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
တနဂၤေႏြအားလပ္ရက္ေတြဆိုရင္ ပံုမွန္အားျဖင့္ က်ေနာ္ေနထိုင္ေသာ တိုက္ခန္းေသးေလးထဲမွာ
အခ်ိန္ကုန္ဆံုးေလ့ရွိတာေပါ့ေနာ္။ စာဖတ္မယ္၊ တီဗီအစီအစဥ္ေတြဟိုေျပာင္းသည္ေျပာင္း ၾကည့္မယ္၊
တစ္ခါတေလ အ၀တ္မပါ ဒါမွမဟုတ္ boxer ေဘာင္းဘီတိုေလး၀တ္ျပီး အခန္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္မယ္
၊ အျပာကားၾကည့္ျပီး လူပ်ိဳ႕ထံုးစံ လက္သမားလုပ္တယ္ေပါ့။ ဒီတနဂၤေႏြေန႔မွာေတာ့ က်ေနာ္ေနထိုင္ရာ
တိုက္ခန္းအေ၀းမွာ အားလပ္ခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းပစ္လိုက္ ေတာ့မယ္ မေကာင္းဘူးလား။
တစ္ကိုယ္ရည္ေနထိုင္ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ သဘာ၀ေလာကၾကီးအတိုင္းစီးေမ်ာျပီးေနထိုင္ျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။
လိင္ကိစၥစက္ယွက္မႈကို ဘ၀ရဲ႕အေရးပါတဲ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္အျဖစ္ စိတ္ထဲမထည့္မေတြးမိဘူးဆိုပါေတာ့။
အဲ…အမွတ္ရစရာအစိတ္အပိုင္းအျဖစ္လို႔ဆိုလိုခ်င္ တာပါ။ လူပဲဗ်ာ Sex ကိုခ်စ္ပါတယ္။ မၾကာခဏဆိုသလို
သူငယ္ရဖို႔ ေျပာရမလား လိင္ဆက္ဆံဖို႔ ပါတနာရဖို႔လို႔ဆိုမလား အျပင္ထြက္ရွာ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေလ
ေဆာင္းဦးရာသီရဲ႕ ေအးျမလတ္ဆတ္ေသာ ေလကိုရွဴရႈိက္ျပီး သူနဲ႔အတူပါလာတတ္တဲ့ ေတာပန္းရနံ႔ေလးေတြကို
ပိုသေဘာက်တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ လိင္ကိစၥဆိုတာ လံုး၀မရွိ မဖန္ခ်င္ဘူး။
တိုက္ခန္းတံခါးကို အေသအခ်ာပိတ္ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲ ထည့္စရာရွိတာေလးေတြထည့္ကာ
သြားေနၾက ပန္းျခံက်ယ္ၾကီးဆီ က်ေနာ္ဦး တည္လိုက္တယ္။ ေခၽြးရႊဲေနတဲ့ တီရွပ္လက္ျပတ္အက်ီတစ္ထည္၊
ေခၽြးစိုေနတဲ့ အားကစားေဘာင္းဘီတိုရယ္၊ ျပီးေတာ့ အနီနဲ႔အျဖဴစပ္ ၾကားေခါင္းစီးကို နဖူးေပၚဆံပင္ေတြမက်ေအာင္စီးလို႔
၀တ္လို႔ ေပါ့။ ပန္းျခံက်ယ္ၾကီးရဲ႕ တစ္၀က္ေလာက္အေရာက္မွာ အမ်ားျပည္သူသံုး သန္႕စင္ခန္းေတြ႕တာနဲ႔
ဆီးသြားရေအာင္ ခဏအေျပးရပ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္သိတာေပါ့ ေဂးအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီေနရာမွာ ရွာၾက
ေဖြၾက ဂြင္ဖန္ၾကလုပ္တတ္ၾကတယ္ဆိုတာ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ အမ်ားသံုးသန္႕စင္ခန္းမွာ
လိင္ကိစၥမဖန္ဘူး မလုပ္ဘူး။
အတြင္းထဲ၀င္သြားေတာ့ ငနဲတစ္ေပြ ဆီးသြားခံုတစ္ခုမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။
၀င္လာမွန္းလည္းသိေရာ သူက ေခါင္းကို ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ကာ က်ေနာ့္တကိုယ္လံုးကို အထက္ေအာက္
အစုန္အဆန္ၾကည့္တယ္ေလ။ က်ေနာ့္မွာ တကိုယ္လံုးအ၀တ္ခၽြတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ လူၾကည့္ခံရတဲ့အတိုင္း
ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ သူ႕ေဘးနားကိုေရာက္ဖို႔နီးလာခ်ိန္မွာေတာ့ အဲ့ငနဲက က်ေနာ့္ဘက္ကို သူ႕ငပဲၾကီး
တန္းလန္းနဲ႔ လွည့္လာတယ္။ မာေတာင့္ေနတဲ့ သူ႕ငပဲၾကီးကိုလက္နဲ႔တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရင္း
က်ေနာ့္ကို အထာနဲ႔ၾကည့္ေနတာဗ်။
က်ေနာ့္ရဲ႕အလိုအေလ်ာက္တုန္႕ျပန္မႈကေတာ့ ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပါပဲ
ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ သန္႕စင္ခန္းထဲကေန တန္းထြက္လာခဲ့မိ ပါတယ္။ တုန္႔ဆိုင္းျခင္းမရွိ ခ်က္ျခင္းထြက္လာခဲ့တာပါ။
What the fuck? အခုမွ နံနက္ခင္း ၇နာရီထိုးျပီးစပဲရွိေသးတာ။ ေျပးေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း
မေႏွးမျမန္ jogging လုပ္လာရင္း အေတြးထဲမွာ အဲ့ဒီငနဲအေၾကာင္းပါလာပါတယ္။ တကယ္ေျပာတာ….သူ႕အၾကည့္
နဲ႔အတူ သူ႕ငပဲကိုၾကည့္ရတာ မာန္ပါသလို ေတာ္ေတာ္ထန္မယ့္ပံုလည္းေပၚတယ္။ က်ေနာ့္ေရႊဥေတြထဲက
ကလိကလိျဖစ္လာသလို ခံစား ရျပီး သူ႕ငပဲၾကီး က်ေနာ့္မ်က္စိထဲ တ၀ဲ၀ဲျဖစ္ေနေရာ။ အခုပဲဆက္ေျပးေနတာကေန
ေနာက္ျပန္လွည့္ရင္း အဲ့ဒီငနဲၾကီးပစၥည္းကိုကိုင္ကာ ေကာင္းေကာင္း ပုေလြေပးလိုက္ခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အဲ့အသံုးမက်စိတ္ကို ျငင္းဆန္လိုက္ျပီး ေရွ႕ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ့္အိမ္ျပန္ရာလမ္းမွာေတာ့ ခဏေနကငနဲရဲ႕ပစၥည္းၾကီးအေၾကာင္းေမ့ေလ်ာသြားေပမယ့္
ေပါင္ၾကားကညီဘြားက တမ်ိဳးတမည္ ထၾကြေနပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္က ခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္လာတဲ့ ရာသီဥတုကိုသာယာရင္း
ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ႕ေရွ႕မွာရပ္တန္႕လိုက္တယ္။ ေကာ္ဖီေလးေသာက္ ဒိုးနတ္ေလးစားဖို႔ေပါ့။
ဆိုင္ရဲ႕အေရွ႕ဘက္ မွန္ေတြနားကပ္ခ်ထားတဲ့ စားပြဲခံုတစ္ခုံမွာ ေနရာယူလိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦး
ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕ က်ေနာ့္အေရျပားေပၚ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ အရသာကို ခံယူလိုက္ရေရာ။ ျပီးေနာက္
နားရက္အတြက္ ဘာေတြလုပ္မယ္ဆိုတာ အစီအစဥ္ခ် ေတးမွတ္မိပါရဲ႕။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လကေန အခုထိ ပါတနာတစ္ေယာက္မွ က်ေနာ့္မွာမရွိတာ
ျပႆနာပါပဲ။ လိင္ကိစၥအတြက္လည္း အိမ္ေထာင္မျပဳ တစ္ကိုယ္ တည္း လက္သမားလုပ္ေနခဲ့တာ။ က်ေနာ့္စိတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို
ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္မိခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ခုန္ေက်ာ္သြားလို႔မရ ေမ့လို႔မရျဖစ္ေနတာက ပန္းျခံအိမ္သာထဲရွိ
ငနဲရဲ႕ပစၥည္းၾကီးကိုပါ။ ဘယ္လိုစဥ္းစားဆင္ျခင္ျပီး ေျဖသိမ့္သိမ့္ မေပ်ာက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။
“ေကာ္ဖီရပါျပီ ခင္ဗ်ာ”
သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ရွင္းသန္႕တဲ့ စားပြဲထိုးေလး အနားကိုလာျပီး
ဒိုးနတ္နဲ႔ ေကာ္ဖီခြက္ကိုခ်ေပးခ်ိန္မွ သတိျပန္ကပ္မိတယ္။ သၾကားမႈန္႔ေတြ တရားလြန္ကပ္ေနမေန
တစ္ခ်က္ေ၀့ၾကည့္ျပီးမွ ဒိုးနတ္ကို အသံျမည္ေအာင္၀ါးစားမိတယ္ေလ။ ေပါင္ၾကားကညီဘြားခမ်ာ
တစ္၀က္ တစ္ပ်က္ ေခါင္းေထာင္ထလာေတာ့ ေခၽြးရႊဲေနတဲ့ အတြင္းခံ boxer ေဘာင္းဘီနဲ႔ အေပၚက
အားကစားေဘာင္းဘီတိုေတြဟာ ဘယ္လိုမွ မဖံုးကြယ္ႏိုင္ဘူး။ ျမင္သာထင္သာၾကီးျဖစ္လာတာေၾကာင့္
ဖင္ကိုဟိုသည္ေရြ႕ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးလိုက္ခြာလိုက္ ခ်ိန္ညွိၾကည့္မိပါတယ္။
အသက္ျပင္းျပင္းရွဴလိုက္ရင္း ဒိုးနတ္ကိုကိုက္လိုက္တာ သီးမလိုျဖစ္သြားရပါတယ္။
အိမ္သာထဲကငနဲ ဆိုင္ဘက္ရွိရာလာေနတာကို ျမင္လိုက္ရတာကိုး။ ပန္းျခံဘက္ျခမ္းကေန လမ္းကူးျပီးဆိုင္ဘက္ကိုလာေနတာေလ။
Fuck! ခဏေနကလူနဲ႕အတူတူပဲထင္တယ္? ပန္းျခံထဲက အိမ္သာမွာ အဲ့သည့္ငနဲကိုေတြ႕တုံုးက သူ႕မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကည့္မေလ့လာျဖစ္ခဲ့ဘူး
စကၠန္႔နည္းနည္းေလာက္ပဲ ၾကည့္ျပီးျပန္ထြက္ခဲ့တာကိုး။ အာ…ဟုတ္တယ္ အဲ့သည့္ငနဲပဲ အတူတူပဲ
ေသခ်ာတယ္။ က်ေနာ္ ဆိုင္ထဲကိုသူ၀င္၀င္လာျခင္း သူ႕ေပါင္ခြဆံုကို အၾကည့္မလႊတ္မိေအာင္ ၾကိဳးစားလို႔မရခဲ့ပါဘူး။
ခဏေတာ့ေငးလိုက္မိတယ္။
"ေဟ့လူ.." က်ေနာ္ထိုင္ေနတဲ့ခံုရဲ႕ ေရွ႕ညာဘက္မွာ
သူလာရပ္ျပီး အသံျပဳတာမွာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲက ငပဲေကာက္ေၾကာင္းနဲ႔ ငံု႔ျပီး မုန္႔စားေနတဲ့
မ်က္လံုးနဲ႔တန္းေနေရာ။ ဂ်င္းအပါးစားေဘာင္းဘီရဲ႕ ညာဘက္ျခမ္းထဲေစာင္းထည့္ထားတဲ့ ငပဲေကာက္ေၾကာင္းက
ဖုေဖာင္း ေနတာပါ။
က်ေနာ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒီငနဲက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာပဲဗ်။ အသက္က
၂၂ ဒါမွမဟုတ္ ၂၃ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္။ ပါးေစာင္ေတြ မွာလည္း ရိတ္သင္ျပီးစ ခပ္စိမ္းစိမ္းအေမႊးႏုေလးေတြထင္းေနတာပါ။
က်ေနာ့္မ်က္ႏွာမွာ ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားျပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားငပဲက
တကယ္ၾကီးသလား ထြားလားဗ်လို႕ေမးရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ public ေနရာေတြမွာ သူ႕ငပဲကို လူျမင္သူျမင္
ျပေလ့ရွိသလားလို႔ ေျပာလိုက္သင့္သလား။ ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲကအတိုင္း ခဏေနက ပထမဆံုးအၾကိမ္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ေနရာကိုျပန္
သြားၾကစို႔ ကီးေပးမယ္လို႔ ေျပာရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီမနက္ အေတြးထဲ၀င္ေနတဲ့ လိင္ဆက္ဆံဖက္ပါတနာတစ္ေယာက္ရဖို႔
ၾကိဳးစား လိုက္ရေတာ့မလား? က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဖ်က္ကနဲ ဖ်က္ကနဲ အေတြးေတြေျပာင္းရင္းမွ ဒိုးနတ္ကို
တစ္ကိုက္ကိုက္ျပီး ေကာ္ဖီနဲ႔မ်ိဳခ်လိုက္ရပါ တယ္။
က်ေနာ္ ေကာ္ဖီကိုတစ္ငံုေလာက္ အျမန္မ်ိဳခ် လွ်ာကိုသရပ္လိုက္ရင္း
"Hello," လို႔ျပန္ႏႈတ္ဆက္အသံျပဳလိုက္ပါတယ္။
"ညီတို႕ တစ္ေနရာရာမွာ ဆံုဖူးၾကတယ္ထင္တယ္၊ ဟုတ္တယ္မလား
Bro” သူ ဟန္လုပ္ျပံဳးရင္း စကားစတယ္။
Shit! က်ေနာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြ ကဆုန္ေပါက္ေနပါျပီ။ ေပါင္ၾကားက
ညီဘြားကလည္း သူ႕အသံၾကားကာမွ ပိုျပီးမာေတာင့္လာခဲ့ျပန္တယ္။ ဘုရားသခင္….အမွတ္မထင္ဆံုေတြ႕ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့
ငနဲေလးရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္က ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား မသိပါ။
"ဘယ္လို ဆံုေတြ႕…" က်ေနာ္ အသံကိုထိန္းျပီး ခပ္ေျဖးေျဖးစကားျပန္လိုက္တယ္။
"အာ…ညီတို႔ အရႈပ္ထုတ္ေတြ လက္ေတြ႕ရွင္းရင္းေတြ႕ခဲ့ၾကတာေလ”
သူ႕အၾကည့္က သူ႔ေပါင္ခြဆံုအဖုအေဖာင္းကို တခ်က္ေရြ႕ျပျပီး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာစီျပန္ၾကည့္ပါတယ္။
“Bro…Donut ထပ္၀ယ္ခဲ့ရမလား…ညီ့အတြက္ ေကာင္တာမွာသြားယူမလို႕ဗ်”
ငနဲေလး စကားျပန္ကိုမေစာင့္ က်ေနာ့္နံေဘးကျဖတ္သြားရင္း မုန္႔ေကာင္တာရွိရာကို
ဦးတည္ေနပါတယ္။ သူ ဘယ္လိုမ်ား က်ေနာ့္စိတ္ အေျခအေနကိုသိသလဲ? သန္႔စင္ခန္းထဲတုန္းကလည္း
သူ႕ဟာကိုျပကတည္းက တုန္႔ျပန္မႈမေပးဘဲ ေနာက္ျပန္လွည့္တန္းျပန္လာခဲ့တာ ပါ။ က်ေနာ့္အမူအယာက
အဲ့သေလာက္လည္း မိန္းမမဆန္လွပါဘူး။ က်ေနာ္၀တ္ဆင္ထားတဲ့အ၀တ္အစားေတြကလည္း က်ေနာ့္ လိင္စိတ္တိမ္းညႊတ္မႈကိုေဖာ္ေဆာင္ရေလာက္ေအာင္
မဟုတ္ရပါ။ ဘယ္လို? ဒီငနဲေလးက က်ေနာ့္မ်က္ႏွာအမူအယာရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေတြ ကို ဘာသာျပန္တာ ေတာ္လြန္းေနသလားပဲ။
“ေဟ့လူ ေခၽြးျပန္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ ဒီေနရာကိုလာတာ
ပထမဆံုးအၾကိမ္ထင္တယ္။
က်ေနာ္ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္။
“ၾကည့္…ညီ ဒိုးနတ္နဲ႔ ေကာ္ဖီသြားယူလိုက္ဦးမယ္..အိုေက?
အခုအေ၀းကိုမေျပးသြားနဲ႔ဦး” သူ သတိေပးသြားေလရဲ႕။
ဆိုင္ထဲ ခပ္ေျဖးေျဖးလမ္းေလွ်ာက္၀င္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕
တင္ပါးေတြကို ၾကည့္မိေတာ့ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ ၾကြက္သားဆိုင္ေတြပိုင္ ဆိုင္ထားတာပဲဗ်။ ၀ိုင္းစက္ျပည့္တင္းျပီး
၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီနဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေနေတာ့တာ။ ဆိုင္ခန္းထဲ ေျခလွမ္းလိုက္ရင္းမွ က်ေနာ့္
ဘက္ကို ေခါင္းတစ္ခ်က္ေစာင္းငဲ့လိုက္ကာ ခပ္သြက္သြက္ မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲက
ႏွလံုးခုန္သံဟာ ျမင္း တစ္ေကာင္ ကဆုန္ဆိုင္းေျပးသလို ျမန္လာပါတယ္။ ေပါင္ၾကားက ညီဘြားကလည္း
မတ္ကနဲ ေထာင္ျပီး ရမ္းသြားေသးတယ္ေလ။ ဘယ္လို လုပ္ျပီး က်ေနာ္အေ၀းကိုထြက္သြားႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။
က်ေနာ္ထိုင္ေနတဲ့ ခံုလက္ရမ္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသလို ႏွလံုးခုန္သံျမန္လာတာမ်ား
ပါးစပ္ကေန ခုန္ထြက္ေတာ့မယ့္အတိုင္းပါပဲ။
ဒီ ဒီေတာ့ အခုဘာလုပ္ရမလဲ? ဟိုအရင္ကမလုပ္ဘူးတဲ့ ကိစၥကို
အကၽြမ္းတ၀င္ျဖစ္ဖို႔ ခဏေနက သန္႕စင္ခန္းကိုျပန္သြားျပီး က်ေနာ္ လုပ္ခ်င္ေနတာကို လုပ္လိုက္ရေတာ့မလား။
ငနဲေလးကို ဆဲလႊတ္ ျငင္းဆန္လိုက္ရမလား။ ငါက ဒီလိုလူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး လံုး၀ ၀ါသနာမပါ ဘူးလို႕ေျပာလိုက္ရမလား။
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ထိုင္ေနတဲ့ခံုကေန တစ္လက္မမွမေရြ႕ျဖစ္ပါဘူး။
က်ေနာ္ ငပဲေတြကို တပ္မက္မႈတစ္ခုနဲ႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေနဆဲပဲ။ ဒီငနဲေလး ၾကည့္ရတာ သိပ္မရိုင္းပါဘူး
စကားေျပာၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့။ ျပီးေတာ့ သူ၀တ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲက ငပဲၾကီးကလည္း ေခါင္း
တျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႔ ျငင္းဆန္တတ္တဲ့သေဘာမရွိေၾကာင္းျပေနတယ္။
သူ႕စိတ္ေတြထန္ေနေၾကာင္းျပဆိုရာေရာက္သလို က်ေနာ့္စိတ္ကိုထၾကြ လာေအာင္စြမ္းပါတယ္ေလ။ မာေတာင့္ျပီး
ေရွ႕ကိုတန္းေနတဲ့ ငပဲၾကီးရဲ႕ပံုရိပ္ကို က်ေနာ့္စိတ္ထဲကထုတ္လို႕မရဘူး။ ထိပ္အေရျပားျဖတ္
ထားျပီး ၾကီးလည္းအေတာ္ၾကီးတယ္ဗ်။ ၇လက္မ အတိထက္ တစ္လက္မ ႏွစ္လက္မမ်ားစြန္းေနေရာ့လားပဲ
သူ႕ေဘာင္းဘီထဲေခြေန မွာေနာ္။
My God! က်ေနာ္ဘာေတြမ်ားလုပ္မိေနတာလဲ? ေကာင္ေလးကို စိတ္ထဲကေန
သူ႕အ၀တ္ေတြကိုခၽြတ္ၾကည့္ေနမိတာ။ စိတ္ထန္ျပီး မတ္ေထာင္ေနတဲ့ သူ႕ငပဲပံုကို မ်က္စိထဲက
ထုတ္မရဘူးျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္တင္ပါးေတြ လိင္အဂၤါေတြအကုန္ အလိုလိုပူေႏြးေနသလို ခံစားေနရပါရဲ႕။
ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ ခ်စ္ပြဲဆင္ကာနီး ရင္ေတြခုန္ တစ္ကိုယ္လံုးပူေႏြးလာတဲ့အတိုင္းျဖစ္ေနတာပါ။
"ကဲ…ဒီမွာေရာ့.." ေကာင္ေလးျပန္လာျပီး က်ေနာ့္ေရွ႕ကို
ယူလာတဲ့ဒိုးနတ္ပန္းကန္ေလးခ်ေပးကာ ခံုအလြတ္မွာ၀င္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။
Damn! သူ က်ေနာ္ဘယ္လိုဒိုးနတ္ကို ၾကိဳက္တတ္တယ္ဆိုတာ သတိထားမိတယ္ဗ်။
သူ႕ေရွ႕မွာခ်လိုက္တဲ့ ဒိုးနတ္ကိုၾကည့္လိုက္ ေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီ သၾကားရည္ကြပ္ထားတာတစ္ခုရယ္
အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို စားပြဲေပၚမွာ အခန္႔သားေတြ႕ ရပါတယ္။
"ညီက အခ်ိဳၾကိဳက္တယ္ဗ်" သူက ဒိုးနတ္ေတြကို တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း
က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ျပန္မ်က္ႏွာမူလိုက္ပါတယ္။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြက က်ေနာ့္ဆီက မေရြ႕ေတာ့ဘူး။
က်ေနာ့္စိတ္ေတြကို အေသအခ်ာဖတ္ၾကည့္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕။ က်ေနာ့္ ငပဲခမ်ာလည္း အေပၚကိုေထာင္ထရလြန္းလို႔
ဗိုက္သားနဲ႔ခြာမရေအာင္ကပ္ေတာ့မယ္။ တင္သားဆိုင္ေတြၾကားက ခေရၾကြက္သားေတြကလည္း ကလိ ကလိနဲ႔
ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနေရာ။
"အကိုလည္း အတူတူပဲ အခ်ိဳၾကိဳက္တယ္" လို႔ က်ေနာ္ခပ္တိုးတိုးျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ႏွစ္ဦးသား ပတ္၀န္းက်င္ကိုအေလးမမူ ေလထဲလြင့္ ေနၾကသလားလို႔။ ဘယ္လိုခံစားခ်က္မ်ားပါလိမ့္။
ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကိုေတာင္ က်ေနာ္အခုထိသိမွမသိရေသးဘဲနဲ႔။
"ညီ့နာမည္က နႏၵပါ" သူ စေတာ္ဘယ္ရီ ဒိုးနတ္ကို
နည္းနည္းကိုက္လိုက္ျပီး သူ႕အမည္ကိုေျပာျပတယ္။ ကၽြတ္….သူ က်ေနာ့္စိတ္ကို အတိအက် ဖတ္ႏိုင္တာပဲဗ်။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာေပေနေသာ စေတာ္ဘယ္ရီသၾကားရည္အခ်ိဳ႕က အလြန္ sexy ျဖစ္ေနသလိုပဲ။ က်ေနာ့္
လွ်ာေလးနဲ႔ အဲ့သည့္ခရင္မ္ေလးကို လ်က္မ်ားလ်က္ခြင့္ရရင္ ရင္ခုန္သံရပ္သြားႏိုင္တယ္။
"စည္သူ" သူ႕မ်က္ႏွာကို မ်က္ေတာင္မခတ္ျပန္ၾကည့္ရင္း က်ေနာ့္နာမည္ကိုေျပာလိုက္တယ္။
အခုေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ႏိုင္ၾကည့္ႏိုင္တာေၾကာင့္
စူးစမ္းရာမွာ အေတာ္အၾကည့္ခံတဲ့ ရုပ္ရည္ပိုင္ရွင္ ေလးဆိုတာသိလိုက္ရပါတယ္။
"နာမည္ေလးက မစိုးပါဘူး၊ ကိုစည္သူေပါ့ေနာ္" သူ
ျပံဳးရယ္လ်က္၊ ဒိုးနတ္အသားကို ကိုက္ကာ၀ါးလ်က္၊ သူ႕လ်ာဖ်ားမွာ ေပလူးေနေသာ သၾကားပြင့္ေတြကို
အရသာခံလ်က္ က်ေနာ့္အား စကားဆိုပါတယ္။ အျပင္ျခံ၀န္းအတြင္း ခင္းက်င္းထားေသာ စားပြဲခံုမွာထိုင္ရင္း
ေကာင္ ေလး မုန္႔စားေနတာကို ၾကည့္ရတာ ဘာလို႔မွန္းကိုမသိတာ စကားသံမထြက္ ျငိမ္ေနမိပါတယ္။
ေကာ္ဖီခြက္ထဲက ေကာ္ဖီရည္ေတြကို တစ္ငံုျပီးတစ္ငံုစုပ္ယူမ်ိဳခ်ရင္း
နႏၵဆိုတဲ့ငနဲေလးကို အလြတ္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာမိတာမွာ သူလည္းပဲ
က်ေနာ့္စိတ္ဆႏၵအတိုင္းပဲျဖစ္ႏိုင္ပါရဲ႕။ သူ႕ငပဲကို က်ေနာ္ျမင္ရေအာင္ အေသအခ်ာၾကီးကိုျပခဲ့တာပဲေလ။
သူ႕ငပဲကလည္း မတ္ေထာင္ေနခဲ့တာမ်ား အားရစရာ။ သူ႕စိတ္ဆႏၵေတြကလည္း အျခားဘာမ်ားရွိေနဦးမွာလဲ။
အိုး….သူ႕အတြက္ဆို က်ေနာ္ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသင့္ျဖစ္ေနျပီ။
စကားစျမည္ေျပာၾက၊ ေဆာင္းဦးေနရဲ႕ ေနေရာင္ေတြေအာက္ ခုန္ဆြခုန္ဆြ
လမ္းေလွ်ာက္ၾက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္ေကာင္းေလးေတြနဲ႔ အလ်င္စလိုမလုပ္ဘဲ အလုပ္စၾကတာေပါ့။
က်ေနာ့္အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ မနက္ခင္းအေျပးေလ့က်င့္ခန္းအခ်ိန္ေလးတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္မွာပါ။
"စကားမစပ္," နႏၵက သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာေပးေနေသာ
မုန္႔ကရင္မ္ကို တစ္ရွဴးနဲ႔သုတ္လိုက္ရင္းစကားစတယ္။ “ကိုစည္သူ၊ ညီ့အေနနဲ႔ နည္းနည္းရိုင္းတယ္လို႔
ေတြးေနမလားပဲ” အဲ့စကားကိုေျပာရင္း ပန္းျခံဘက္ကို ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပကာ စကားဆက္ပါတယ္။
“ဒီေန႔ မနက္ အိပ္ယာထေတာ့ ေပါင္ၾကားက ငပဲက အတင္းေခါင္းေထာင္ထေနတာ၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အာသာေျဖတာထက္
တစ္ေယာက္ ေယာက္နဲ႔ ကိစၥရွင္းရင္ပိုေကာင္းတယ္လို႔ေတြးမိခဲ့တယ္။ အာ…ေဆာရီးဗ်ာ…အကို႔ကို
ေစာ္ကားသလိုမ်ားျဖစ္သြားလားမသိဘူး”
"ရပါတယ္…အကို႕ကို တစ္မ်ိဳးတစ္မည္အေတြးေပါက္တာမ်ိဳးေတာ့
မလိုခ်င္ဘူးဗ်။ နႏၵကို ရိုးရိုးသားသားေျပာျပရရင္ ေသးေပါက္ခ်င္လို႔ လာခဲ့တာ။ အဲ့တာေၾကာင့္လဲ
ဘာမွမျမင္သလိုလုပ္ျပီး ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပန္လာခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့…ဒါေပမဲ့ အကိုျမင္ခဲ့ရတဲ့ကိစၥအေပၚ
သတိမထားခဲ့တာ ေသခ်ာတယ္။” က်ေနာ္ မထိန္းႏိုင္ တစ္ခ်က္ျပဳံးရယ္လိုက္မိပါတယ္။
“ဒါေပမဲ့….”
“ဒါေပမဲ့???” နႏၵက သူ႕မ်က္ခံုးကိုပင့္ျပီး က်ေနာ့္စကားကိုဆက္ဖို႔အထာေပးပါတယ္။
"အဲ…ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို public ဧရိယာလို ျပင္ပမွာဘယ္ေတာ့မွလုပ္ေလ့မရွိဘူးေလ။
အဲ့လိုလုပ္တာက နည္းနည္းမလံုျခံဳသလိုခံစားရ သလားလို႔။ ဘယ္လိုေျပာရမလည္း အံ့ၾသစိတ္လႈပ္ရွားတာေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့ေနာ္”
နႏၵ သေဘာတက်ရယ္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္သိတယ္ နႏၵတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္အထာေပါက္သြားတယ္ဆိုတာ။
"ၾကည့္…ညီတို႕ အစကတည္းက ေျခလွမ္းမွားေနၾကတာပဲ” တဲ့
နႏၵကေျပာပါတယ္။
ႏွစ္ဦးသား ခပ္ရြံ႕ရြံ႕နဲ႕ ရယ္ေမာမိၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အျပန္အလွန္စိတ္လႈပ္ရွားေနမိၾကတာ
သိသာထင္ရွားေနၾကသလို ေပါင္ၾကားက ညီဘြားေတြမတ္ေနၾကတယ္ဆိုတာလည္း ေသခ်ာတယ္။ မာေတာင့္ရွည္လ်ားလွတဲ့
သူ႕ငပဲၾကီးနဲ႔ က်ေနာ့္ပါးျပင္ေတြကို တဖတ္ဖတ္ရိုက္ ၊ အာခံတြင္းအဆံုးထဲထိ အ၀င္အထြက္ျပဳ၊
အာ…ခေရ၀ထဲ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္း…စိတ္ကူးထဲမွာတင္ က်ေနာ္အားရမိျပီ။
"ႏွစ္ေယာက္သား သပ္သပ္ၾကီးျဖစ္ေနၾကတယ္ထင္တယ္။ အကို႕ေနရာကို
ညီလိုက္ခ်င္လား?"
"က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္?" နႏၵက ျပန္အေမးထုတ္ရင္း
သူ႕ေပါင္ခြဆံုကို တစ္ခ်က္ငံုၾကည့္ပါတယ္။
သူ က်ေနာ့္ကိုလိပ္စာေမးဖို႔စကားစတယ္ထင္ေနခဲ့တာပါ။ တကယ္ေတာ့
သူ႕ေပါင္ၾကားက ငပဲကိုစကားေျပာေနတာပဲဗ်။ “သူက ေခါင္းျငိမ့္ျပတယ္ဗ် သေဘာတူတယ္တဲ့” နႏၵဆိုတဲ့
ငခၽြတ္က အေတာ္ေနာက္တတ္တာပဲ။ သူ႕ငပဲကိုလက္နဲ႕အသာဖိျပျပီး ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ က်ေနာ့္ကို စကားဆက္ေျပာပါတယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ရယ္ေမာမိၾကပါတယ္။ ငနဲေလးနဲ႕
စကားေျပာဆက္ဆံရတာ တျဖည္းျဖည္း ပိုျပီးသက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္လာတယ္လုိ႔ခံစားမိပါတယ္။ ပထမဆံုးအၾကိမ္
က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သားေတြ႕ၾကေတာ့ သူ႕ငပဲၾကီးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္တယ္၊ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္
နည္းနည္းေတာ့ ရြံရွာမိခဲ့တယ္ေျပာရပါမယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း က်ေနာ္ စျပီးသာယာလာမိတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
က်ေနာ္ လံုး၀ ရမ္းကားၾကမ္းတမ္းသူျဖစ္သြားပါျပီ။ နႏၵကို က်ေနာ္နဲ႔အတူ လိုက္လာေစခ်င္မိျပီ
တကယ္။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ အ၀တ္စတစ္ခုမွမရွိတဲ့ပံု ကို က်ေနာ္ျမင္ခ်င္ေနျပီဗ်ာ။ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့
က်ေနာ့္ကိုယ္ခႏၶာေပၚကို အေပၚကေနငံု႕ကိုင္း ဒိုက္ထိုးေနတဲ့ခံစားမႈမ်ိဳးရခ်င္တယ္။ အာ…ပူပူေႏြးေႏြးအရာၾကီး
က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲတိုး၀င္ တိုးထြက္တဲ့ဖီလင္ကို အလြန္႔ကိုလုိအပ္ေနျပီ။
ျမန္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္ က်ေနာ္ေနထိုင္ရာအခန္းကို ႏွစ္ေယာက္သားေျခကုန္သုတ္ၾကပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔စိတ္ဆႏၵေတြေပါက္ကြဲဖို႕စလုပ္ ၾကတယ္ဆိုပါေတာ့။ နႏၵတစ္ေယာက္ အခန္းထဲခပ္ျမန္ျမန္၀င္
သူ႕ေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ ငပဲၾကီးထုတ္ က်ေနာ့္ကို ဒူးေထာက္ခိုင္းတာ လုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာပါ။
သူသာ အေလာသံုးဆယ္လိုခ်င္ရင္ က်ေနာ္က ျဖည့္ဆီးေပးဖို႕အသင့္ပါပဲ။ ႏွစ္ေယာက္သား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္လိုက္ၾကျပီးေနာက္
ႏႈတ္ခမ္းျခင္းေတ့ကာ အနမ္းျပင္းျပင္းနမ္းၾကပါတယ္ လွ်ာေတြေရာ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြေကာ ပူထူတဲ့
အထိေပါ့ေနာ္။ သန္မာတဲ့သူ႕လက္ေမာင္းေတြနဲ႕ က်ေနာ့္ကိုေထြးဖက္ထားသလို က်ေနာ္ကလည္း သူ႕လည္တိုင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္
နဲ႔ ရစ္သိုင္းတာ မလႊတ္မိပါဘူး။ မာေတာင့္ေနတဲ့သူ႕ငပဲအဖုအေဖာင္းဟာ က်ေနာ့္ေပါင္ျခံကိုတြန္းတိုက္ဖိကပ္ေနေတာ့
ငပဲဆိုဒ္ကိုမွန္းလို႔ရ ရင္ခုန္လို႕ရေနပါတယ္။
နႏၵေလ..က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္အစားေတြကို ဆြဲခၽြတ္ေပးတယ္။
အေမႊးမရွိရင္အုပ္၊ ခ်က္ဆီကိုမတ္ျပီးကပ္ေနတဲ့ ငပဲ၊ တြဲရရြဲ ေရႊဥ၊ ေျဖာင့္စင္းေနေသာ ေပါင္တံေတြႏွင့္
ေျခဖ၀ါးအစံုျဖင့္ သူ႕ေရွ႕မတ္တပ္ရပ္ေနရပါေရာ။ အသက္ရွဴသံခပ္ျပင္းျပင္းထြက္ေနတဲ့ သူ႕အနားမွာ
လႈပ္ရွားမႈမလုပ္ဘဲ မတ္ေနတဲ့ငပဲနဲ႕ ျမန္ေနတဲ့ႏွလံုးခုန္သံနဲ႔ က်ေနာ္ရပ္ေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့
သူ က်ေနာ့္ကိုဆြဲဖက္ျပန္ရင္း လုပ္လက္စ အနမ္းစစ္ပြဲကို မြတ္သိပ္တပ္မက္စြာျပန္ႏႊဲပါတယ္။
မာေတာင့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ငပဲဟာ သူ႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီသားကို ပြတ္တိုက္ ေနတာေပါ့။ စိုစြတ္ေနတဲ့
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြဟာ က်ေနာ့္လည္တိုင္စီ ေနရာေျပာင္းသြားျပီးေနာက္မွာေတာ့ အထိအခတ္မခံ
နည္းနည္း မာေတာင့္ေနတဲ့ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္တိုက္စုပ္ျပဳတာေတြ လုပ္ပါတယ္။ ဗိုက္သားျပင္တစ္၀ိုက္
ခ်က္တစ္၀ိုက္ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ဆက္ကလိျပီးျပန္ေတာ့ က်ေနာ့္ငပဲေခါင္းတစ္၀ိုက္ကို ေႏြးေထြးစိုစြတ္ေနတဲ့
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ တို႕ထိပြတ္တိုက္ကစားပါတယ္။
နႏၵတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္တင္ပါးအစံုကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ထိန္းကိုင္အားျပဳရင္း
ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္ထိုင္ေနရင္း သူ႕အာခံတြင္းျဖင့္ က်ေနာ့္ငပဲကို အားရပါးရ အထုတ္အသြင္းလုပ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ဒူးအစံု ရုတ္တရက္ အားနည္းယုတ္ေလ်ာ့သြားသလို အေထာက္အကူ မဲ့သြားသလို ခံစားရတာေၾကာင့္
သူ႕ဦးေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ထိန္းကိုင္အားျပဳလိုက္ရတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ငပဲေခါင္းအဖ်ားေလးကအစ
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီးစပ္ထိတဲ့အထိ ခပ္ေျဖးေျဖးျခင္းဖိကပ္သထက္ဖိကပ္မိေအာင္ၾကိဳးစားတယ္။
က်ေနာ့္ငပဲတစ္ခုလံုး ကို သီးျခင္း ေအာ့အံ့လိုဟန္ျပျခင္းမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ဘဲ အလြယ္တကူ မ်ိဳခ်လိုက္ႏိုင္တဲ့သူ႕ကို
အံ့အားသင့္မိပါရဲ႕။ အသံဗလံေတြျမည္တဲ့အထိ က်ေနာ့္ငပဲကို စုပ္တယ္ လ်က္တယ္ေလ။
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက တစ္ဖက္ကိုခပ္ေျဖးေျဖးလႊတ္လိုက္ရင္း
တင္သားဆိုင္ႏွစ္ခုၾကားထဲက အကြဲေၾကာင္း ထဲ တိုး၀င္လာတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကိုရလာတယ္။ခေရ၀ရွိတဲ့ေနရာကို
တည့္တည့္ၾကီးတိုး၀င္လာတာပဲ။ က်ေနာ့္မွာ တြန္႕ကနဲျဖစ္သြားရသလို ခံစားခ်က္အဟုန္ဟာလည္း
အေဆာက္အဦးၾကီးတစ္ခုအျဖစ္ အဆင့္ျမင့္လာရပါျပီ။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲတိုး၀င္လာခ်ိန္မွာ
သတိထားမိရတာကေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြဟာ သူ႕တံေတြးအခ်ိဳ႕နဲ႔စိုစြတ္ေနတယ္ဆိုတာပါ။ အလြယ္တကူ
တအိအိတိုး၀င္လာမႈနဲ႕အတူ က်ေနာ့္စိတ္ေတြ မယိုးမရြျဖစ္ေအာင္ ကလိႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ လက္ေခ်ာင္းေတြကို
က်ေနာ့္ ခေရၾကြက္သားေတြနဲ႔ ဖ်စ္ညွစ္မႈလုပ္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ငပဲကိုပါးစပ္အျပည့္ငံုထားတဲ့
နႏၵဆီမွ သာယာမိန္႕မူးတဲ့အသံထြက္လာတာကိုၾကား လိုက္ရပါတယ္။ လႈပ္ခါသြားတဲ့ က်ေနာ့္တင္သားဆိုင္ေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ကိုသူခံစားရမိပံုပါ။
ငပဲထဲကေန သုက္ရည္ေတြ အားရပါးရ ပန္းထုတ္မိေတာ့မယ္…အား။
"အိုး…ေဘာ္ဒါၾကီး" နႏၵ သူ႕တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုရြႊဲျပီး
အရည္တလဲ့လဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ငပဲကို လႊတ္ခ်လိုက္ရင္း မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ပါ တယ္။ က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲ
ႏႈိက္လက္စ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကိုေတာ့ မထုတ္မျပဳ ထိမ္းကိုင္ထားလ်က္ပဲ အေတာ္ဆရာက်ပါရဲ႕။
“အကို႔ ခႏၶာကိုယ္က အေတာ္လွတာပဲဗ်ာ…အေတာ္လွတယ္…I want you, baby” သူ႕လည္ေခ်ာင္းထဲက လႈိက္တက္လာတဲ့အသံနဲ႔ေျပာပါ
တယ္။
Baby? သူ က်ေနာ့္ကို ေဘဘီလို႔ေခၚေျပာလိုက္သလား? My
God. က်ေနာ့္ေက်ာျပင္ထဲက ဖ်ဥ္းကနဲ တြန္႔ကနဲ ခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္သြားကာ တကိုယ္လံုး နည္းနည္းတုန္ခါသြားမိရပါတယ္။
"အ၀တ္ေတြခၽြတ္…နႏၵ…အ၀တ္ေတြခၽြတ္ေတာ့ကြာ..ကိုယ့္ကို
အ၀တ္ေတြခၽြတ္ျပေနာ္" ေတာင္းပန္ခယေသာေလသံနဲ႔ က်ေနာ့္ဘာသာ မထိန္းႏိုင္စြာေတာင္းဆိုလိုက္မိတယ္။
မတုံ႔ဆိုင္းဘဲ သူ႕အ၀တ္ေတြကိုခၽြတ္ပစ္လိုက္တာ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေလာက္တဲ့
ကိုယ္ဟန္အထင္းသားေပၚလာပါေရာ။ ရင္အုပ္ ၂ခုၾကား၀ယ္ အေမႊးႏုမ်ားရွိေနျပီး သူ႕ခ်က္ကေန ဆီးစပ္အထိ
အေမႊးႏုေလးေတြအေၾကာင္းလိုက္ဆက္စပ္ေနတာပါ။ သူ႕ငပဲၾကီးက လည္း အျခားငပဲမ်ားနဲ႔မတူ တမူထူးပါတယ္။
က်ေနာ္မွန္းဆထားတာထက္ပိုၾကီး ပိုရွည္လားတဲ့ အမ်ိဳးသားအဂၤါအစိတ္အပိုင္းၾကီးပါပဲ။ ခ်ပ္ရပ္က်စ္လစ္ေနေသာ
ၾကြက္သားမ်ားနဲ႔ဗိုက္သားျပင္၊ သန္မာခုန္းထေနေသာ ပခံုးၾကြက္သားမ်ား၊ ျပိဳင္ျမင္းတစ္ေကာင္ရဲ႕
ေပါင္တံ ေတြလို ေတာင့္တင္းသန္မာလွတဲ့ ေပါင္တံေတြရယ္၊ ခိုင္မာက်ယ္ျပန္႕ေသာ ေျခဖ၀ါးအစံုနဲ႔
နတ္သားတစ္ပါးအလားထင္ရပါတယ္။
က်ေနာ္ အရည္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရျပီ။
အိပ္မက္တစ္ခုျဖစ္တည္ခြင့္ရေနခဲ့ပံုဟန္နဲ႔ က်ေနာ္ ဆိုဖာတစ္လံုးေပၚအသာလဲွေလ်ာင္း
ေပါင္တံေတြကိုးကားရင္း လာပါ ခ်စ္ပြဲ၀င္ပါလွည့္ လို႔ သူ႕ကို ေတာင္းဆိုေနမိပါတယ္။ အံ၀င္ဂြင္က်
ဒါေပမဲ့ ခပ္ေျဖးေျဖးေလးလုပ္ပါကြာ။ ဒီငနဲေလးကို အားလံုးေပးဆပ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ပန္းျခံတစ္ခုရဲ႕
သန္႕စင္ခန္းထဲက အမွတ္မထင္ေတြ႕ဆံုခဲ့ရေသာ ငနဲေလးရဲ႕ ရမၼက္လႈိင္းေတြအစား အခုေတာ့ ခပ္ျငိမ္ျငိမ္အေတြ႕အၾကံဳ
ရင့္ေသာ သူ႕ေရြ႕လ်ားမႈေတြၾကားမွာ က်ေနာ္ေငးေနမိပါတယ္။ ဖိတ္ေခၚေနေသာ က်ေနာ့္ေျခတံေတြၾကားက
ေကာ္ေဇာေပၚမွာ သူ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနရင္း က်ေနာ့္ေပါင္တံေတြကို အထက္ေအာက္ အသာအယာပြတ္သပ္ပါတယ္။
မာေက်ာေတာင့္တင္းေသာ သူ႕ငပဲထိပ္ နဲ႔ က်ေနာ့္ခေရ၀ကို တို႔ထိကစားခ်ိန္မွာေတာ့ တကိုယ္လံုး
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြ စီးဆင္းသြားသလို တဆတ္ဆတ္ ခံစားရပါေရာ။ ပူေႏြးေနတဲ့ အဖုအထံုးတစ္ခု ခေရ၀ကို
တံခါးလာလာေခါက္ေနတယ္ေလ။
"အကို႕ကိုလုပ္ေစခ်င္သလား…ကိုစည္..သူ?လုပ္ရမလား..ဟင္"
က်ေနာ့္လည္တိုင္နဲ႔ ပခံုးသားေတြကို ျငင္ျငင္သာသာ ငံု႔ကိုင္းနမ္းျပဳရင္း ေမးျမန္းေတာ့
က်ေနာ့္ခေရ၀ခမ်ာ မယိုးမရြျဖစ္ရသလို ထိုးသြင္းဆက္ဆံဖို႔ငံ့လင့္လွပါျပီ။
"နႏၵ….ခဏေစာင့္" က်ေနာ္ သူလုပ္တာကိုဟန္႔လိုက္မိတယ္။
"အကာအကြယ္?"
"အင္း…ညီ…နည္းနည္း ေပတာျပဳတာျဖစ္မွာစိုးလို႔…ေရာ့…ေခ်ာဆီနဲ႔
ကြန္ဒံုး"
က်ေနာ့္ခေရၾကြက္သားေတြ အလိုက္သင့္ေျပေလ်ာ့ေနမိခ်ိန္အထိ
သူ႕ငပဲက တိုး၀င္လာတာမရွိေသးဘဲ အျပင္မွာတန္းလန္းရွိေနဆဲ။ က်ေနာ္ သူ႕ကို ကြန္ဒံုးမပါဘဲ
လုပ္ခြင့္ေပးသင့္ပါ့မလား? အလႊာမပါ ကမၻာမျခားဘဲ ဒီအတိုင္းထိုးသြင္းဆက္ဆံတာက အာသာဆႏၵပိုျပည့္
သလို ခံစားရေပမဲ့ စြန္႕စားရာေတာ့ၾကလြန္းပါတယ္။ စြန္႔စားမႈလုပ္သင့္သလား?
အ…သူ႕လက္ေတြ ခပ္သြက္သြက္အလုပ္မ်ားသြားျပီးေနာက္မွာေတာ့
ရုတ္တရက္ဆိုသလို ငပဲေခါင္းၾကီးဟာ က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲ တိုး၀င္လာ ပါတယ္။
အကာအကြယ္သံုးဖို႔ ဘယ္သူဂရုစိုက္ၾကသလဲ? အ..က်ေနာ္ေတာ့သြားျပီ…နစ္၀င္သြားျပီ…တျဖည္းျဖည္းငံု႕ကိုင္းတိုးကပ္လာတဲ့
ရင္ခုန္ ဖြယ္ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ထဲျမဳပ္သြားျပီ။ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ငပဲၾကီး
အတြင္းထဲေရာက္ေနႏွင့္ျပီ။ Dear God! နာက်င္မႈေတြက တိုးပြားလာေပမယ့္ အျခားခံစားမႈေတြက
ေက်ာထဲဖ်ဥ္းကနဲထျပီး ဖိန္းရွိန္းလာတာပိုတယ္။ က်ေနာ္ တင္သားကိုေနရာေရြ႕ပံုစံေျပာင္းေပး
လိုက္ေတာ့ သူ႕ငပဲၾကီး က်ေနာ့္ခေရထဲပိုပိုတိုး၀င္လာပါတယ္။
က်ေနာ့္ေျခတံႏွစ္ဖက္နဲ႔ သူ႕ခါးအစံုကို ရစ္သိုင္းတြယ္ခ်ိတ္ကာ
ငပဲကို အတြင္းထဲ၀င္ႏိုင္သမွ်၀င္ေအာင္ ဆြဲဆြဲယူမႈ လႈပ္ရွားသမႈျပဳျဖစ္ ပါတယ္။ သူ႕မ်က္ႏွာကေတာ့
က်ေနာ့္ရင္အံုအႏွံ႔ ပြတ္သပ္လႈပ္ရွားေနေရာ။ က်ေနာ့္ ရင္အံုေပၚက ပဲေစ့ေလးေတြကို ပြတ္သပ္တယ္၊
ျဖည္းျဖည္းျခင္း ကိုက္၀ါးတယ္၊ လွ်ာေလးနဲ႔ ကလိကလိလုပ္တယ္…အား သြားနဲ႔ကိုက္ေနတယ္။ သူ႕လက္အစံုဟာလည္း
က်ေနာ့္ တကိုယ္လံုးအႏွံ႔ ပြတ္သပ္ေန တယ္၊ ၾကင္ၾကင္နာနာပြတ္သပ္တယ္… ဆိတ္တယ္…အ။ က်ေနာ့္အေရျပားဟာ
သူ႕အတို႕အထိေအာက္မွာ တစစ္စစ္ တၾကြၾကြ တရြရြျဖစ္ေနရပါတယ္။
နႏၵ ငပဲကို က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲ နက္သထက္ နက္ေအာင္ ေလ်ာသြင္းေနပါတယ္။
နာက်င္မႈက နည္းနည္းေတာ့ ေနာက္ျပန္ေလ်ာ့သလိုပဲ။ သူ႕ေရႊဥေတြနဲ႔ က်ေနာ့္တင္သားဆိုင္ေအာက္ပိုင္း
ထိကပ္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ မမွီတမွီေရႊဥေတြကို လက္နဲ႔အသာ က်ေနာ္ ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ေတာ့
နႏၵႏႈတ္ဖ်ားက မိန္႔မူးသာယာသံအခ်ိဳ႕ထြက္လာတယ္ေလ။ အံအားသင့္စရာ သူ႕ငပဲရဲ႕ တစ္၀က္ေလာက္က
အျပင္မွာ ရွိေနဆဲပါ။ သူ႕တင္ပါးအစံုကို ပိုမိုဖိႏွိမ့္ေအာင္ က်ေနာ္ျပဳလုပ္လိုက္တယ္။
သူ႕ငပဲအရင္းက အဖ်ားပိုင္းထက္ပိုျပီးတုတ္ေနတယ္ဗ်။ အာ.. က်ေနာ့္ၾကိဳးစားမႈကို ရပ္လိုက္တယ္။
သူ႕ဘာသာသူ တျဖည္းျဖည္း အဆံုးထိ၀င္ေအာင္ၾကိဳးစားျပန္ေတာ့ ငပဲအရင္းပိုင္းေလ်ာ၀င္ခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္ အသံထြက္ေအာ္ညည္းမိရပါေရာ။ ဒီငနဲေလး သူ႕ပစၥည္းကို အထုတ္အသြင္းအဆင္ေခ်ာေအာင္ၾကိဳးစားေနတာနဲ႔တင္
က်ေနာ့္မွာ ေမ်ာ့ခ်င္ေနျပီ။
ႏွစ္ဦးသား လိင္ဆက္ဆံမႈစတင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ စလုပ္ခ်ိန္ကထက္စာရင္
က်ေနာ္အသင့္ျဖစ္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ က်ေနာ့္ငပဲလည္း ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္မႈနဲ႔အတူ
ထိပ္၀မွာ အရည္ၾကည္ေတြစို႔စျပဳျပီေပါ့။ ခါတိုင္း ခေရ၀ကိုသံုးျပီး လိင္ဆက္ဆံခ်ိန္တိုင္း
က်ေနာ့္ငပဲ က အခုလို မာေတာင့္ခါရမ္းေနမႈမ်ိဳးမျဖစ္ဘဲ ျပန္ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားစျမဲပါ။ အခုေတာ့
နႏၵလုပ္ေဆာင္မႈ အထုတ္အသြင္းျပဳတိုင္း ျပဳတိုင္း မာေတာင့္ေနသလို ရမ္းခါေနတာလည္း တကယ္
အခ်ိန္ကိုက္။ မြတ္သိပ္ျပင္းျပတဲ့ သူ႕အထုတ္အသြင္း ေဆာင့္ျပဳမႈေတြဟာ အရွိန္ရလာ ေတာ့ နာက်င္မႈကို
သိပ္မျပင္းေစေတာ့ပါဘူး။ အနည္းငယ္ နာက်င္မႈနဲ႕အတူ သာယာေပ်ာ္ရႊင္လာမႈကို ခံစားလာရပါတယ္။
တကယ္လို႕ bottom မေနဖူးခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ငနဲတစ္ေပြရဲ႕ မာေတာင့္ေနတဲ့ငပဲကို ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲ
ထိုးသြင္းလိုက္ ဆြဲထုတ္လိုက္ တေဖာင္းေဖာင္း ေဆာင့္သြင္းဆက္ဆံခံရခ်ိန္ ဘယ္လို ဖီလင္ခံစားရမယ္ဆိုတာ
က်ေနာ္ေျပာျပေနတာ သေဘာေပါက္မယ္မထင္။
က်ေနာ္ တျခားအေၾကာင္းအရာကို စိတ္ေျပာင္းျပီး အာရံုလႊဲလို႔လည္းမရ
တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး ဂဏန္းေတြ ေရတြက္လို႔လည္းမျဖစ္ႏိုင္ ေတာ့ပါဘူး….။ နႏၵ တစ္ေယာက္ သူ႕ဇာတ္လမ္း
အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသးဘူးဆိုတာ က်ေနာ္သိေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ သုက္ရည္ေတြကို အားရပါးရ ပန္းထုတ္လိုက္ပါျပီ။
နႏၵတစ္ခ်က္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း သုက္ရည္ တစ္ပြက္ တစ္ပြက္ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္
ခေရၾကြက္သားေတြဟာ မာေတာင့္ေနတဲ့ နႏၵငပဲကို အစြမ္းကုန္ ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ ေျပေလ်ာ့လိုက္လုပ္တာေပါ့ေနာ္။
"Oh, baby," နႏၵ သူ႕အသက္ရွဴသံခပ္ျမန္ျမန္ထြက္ေနဆဲအခ်ိန္ေတြၾကား
တိုးတိုးျငင္သာညည္းညဴပါတယ္။ "ပန္းပစ္လိုက္…yeah.. ကို႕ သုက္ရည္ပူေတြကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ဗ်ာ…ရွီး…ကို႕အထဲကိုလည္း
ညီ့သုက္ရည္ေတြပန္းထည့္မွာေနာ္…အ"
သူ႕ငပဲကို က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲ ပိုပို၀င္ေအာင္ ထိုးသြင္း ေဆာင့္သြင္းေနဆဲျဖစ္သလို
က်ေနာ့္တင္သားဆိုင္ေတြနဲ႔ သူ႕ေရႊဥေတြ တဖတ္ဖတ္ ဖိရိုက္မိတဲ့အထိ ဖိကပ္ေနဆဲျဖစ္သလို သန္မာတဲ့
သူ႕လက္အစံုကေတာ့ က်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြကို ကိုင္တြယ္ထားေနဆဲပါ။
"အာ…နႏၵ…တကယ္မိုက္တယ္ကြာ..အာ" က်ေနာ္အသံခပ္က်ယ္က်ယ္
ေအာ္ဟစ္လုနီးပါး အသံထြက္မိတယ္။ "ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေကၽြးကြာ…အိုး…ငါ့ေကာင္…မင္းအရည္ေတြကို
ပန္းထည့္ပစ္လိုက္ေတာ့…အာ fuck fuck oh fuck meeeee."
ဘယ္လိုအသံေတြနဲ႔ ေအာ္ညည္းတာ ေတာင္းဆိုတာေတြ လုပ္မိေနမွန္း
က်ေနာ္မသိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္သိတာကေတာ့ သူ႕ေဆာင့္သြင္း ဆက္ဆံေနမႈအေပၚ သာယာသလို သူ႕သုက္ရည္ေတြ
ပန္းထည့္တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို လိုလားႏွစ္သက္ေနပါျပီ။ ေတာင္းဆိုတာေတြ ေတာင္းခံတာေတြကို
မရွက္မေၾကာက္ လုပ္ေနမိသလို က်ေနာ့္မ်က္၀န္းေထာင့္ေတြကေန ပူေႏြးမ်က္ရည္မ်ား တစ္သြင္သြင္စီးဆင္းေန
တာကိုလည္း အလြယ္တကူ ခံစားမိရပါတယ္။ နႏၵရဲ႕ လႈပ္ရွားထိုးသြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ထူးထူးဆန္းဆန္း
က်ေနာ့္ငပဲဟာ ေခါင္းျပန္ေထာင္ လာျပီး ဒုတိယအၾကိမ္ သုက္ရည္ပန္းထုတ္ဖို႔ျဖစ္တည္စျပဳလာပါေရာ။
ဘယ္လိုမွမယံုႏိုင္ပါဘူး…အရင္ကလည္း မျဖစ္ဖူးဘူးေလ။ ခေရ၀ထဲ ငပဲထိုးသြင္းဆက္ဆံခ်ိန္မွာ
သာယာတာျဖစ္ဖူး ခံစားဖူးေနေပမဲ့ ကိုယ့္ငပဲကိုကိုယ္ မကိုင္မတြယ္ မဆြမျပဳဘဲ ဒုတိယအၾကိမ္
ျပန္လည္ မာေတာင့္လာဖို႔ဆိုတာ ရွားပါးအျဖစ္အပ်က္ပါ က်ေနာ့္အတြက္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ရင္း က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို
ငံု႕ကိုင္းနမ္းရႈံ႕ရင္း နႏၵတစ္ေယာက္ မထိန္းႏိုင္စြာ သူ႕သုက္ရည္ေတြကို ခေရ၀ထဲ ဖိဖိျပီးပန္းထည့္ပါတယ္။
"FUCK, ညီ…..ျပီး….ျပီးျပီ" နႏၵ ေဘးလူၾကားမွာမစိုးရိမ္တဲ့အတိုင္း ေအာ္ညည္းပါရဲ႕။
တစ္ေလ်ာ့ျပီး တစ္ေလ်ာ့ ပန္းထုတ္ျပီးတဲ့အထိ သူ႕ငပဲကို က်ေနာ့္တင္သားဆိုင္ေတြထဲ
ျမဳပ္သထက္ျမဳပ္ေအာင္ၾကိဳးစားလ်က္ပါ။ သူ႕ ေနာက္ေက်ာျပင္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲတြန္႔သြားသလို
သူ႕မ်က္ႏွာေပၚက ေခၽြးစက္အခ်ိဳ႕ဟာလည္း က်ေနာ့္မ်က္ႏွာေဘးကိုက်သလို သူ႕ၾကြက္သားေတြ ေတာင့္တင္းလႈပ္ရွားျပီးေနာက္
မ်က္၀န္းေတြ ေမွးမွိတ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္က အျငိမ္မေန သူ႕ႏုိ႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အသာအယာညွစ္ျပဳလိုက္ေတာ့
က်န္ရွိ သူ႕သုက္ရည္ေတြကို ထပ္ျပီးပန္းထည့္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အထင္ သူ႕ သုက္ရည္ ပန္းထုတ္တာ
မျပီးဆံုးေတာ့သလို ေပါက္ကြဲေတာ့မတတ္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ေနတဲ့ ငပဲဟာလည္း တြင္းေအာင္းလို႔
မဆံုး ေသးဘူးလို႔ ခံစားရပါတယ္။ နႏၵဆိုတာ အေတာ္သန္မာတဲ့ ငနဲေလးပါပဲလား။
သူ က်ေနာ့္ရင္ခြဲထဲ လဲက်လွဲေလ်ာင္းသည့္အခ်ိန္ထိ သူ႕သုက္ရည္ေနာက္ဆုံုး
တစ္ေလ်ာ့ကို ပန္းထုတ္ဆဲျဖစ္ပါတယ္။
"Baby, you are beautiful."
သူ႕ငပဲကို ဆြဲထုတ္ျပီး ကြန္ဒံုးကိုခၽြတ္ေနစဥ္အခ်ိန္ သူ႕သုက္ရည္အခ်ိဳ႕
က်ေနာ့္ေရႊဥေတြေပၚစိုသြားတာကို ခံစားရတယ္ဗ်။ စိုစြတ္ဆဲ မမာ မေပ်ာ့သူ႕ငပဲကို က်ေနာ့္ခေရ၀နဲ႔
တဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္ခတ္ျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္အထဲျပန္သြင္းဖို႔ၾကိဳးစားတာေၾကာင့္ ကြန္ဒံုးအသစ္ကို
အျမန္ပဲ က်ေနာ္စံခ်ိန္သစ္နဲ႔ စြပ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူဘာစိတ္ကူးေပါက္လည္းမသိဘူး
ေခ်ာဆီအမ်ားၾကီး ညွစ္ထည့္လိုက္ျပီးမွ ငပဲကို ျပန္သြင္းတယ္။ ဘုရားတရမလားဘဲ မယံုႏိုင္စရာ
သန္မာတဲ့ ငနဲေလးပါ။ အခုပဲ တစ္ၾကိမ္ျပီးထားတာကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ ဆက္ဆံဖို႔ အသင့္ျဖစ္ျပန္ျပီ။
က်ေနာ္ ကိုယ့္ငပဲကိုကိုယ္ လက္နဲ႔ဆြဲကိုင္ျပီး ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ကစားျဖစ္ပါတယ္။ မသိဘူး…ဘာမွမသိဘူး
ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ လက္ကစားမိတာပါ။ နႏၵကလည္း သူ႕ငပဲကို ခေရထဲထိုးသြင္းဆက္ဆံတာ ျမန္ခ်က္က
သူ႕ေရႊဥေတြနဲ႔ က်ေနာ့္တင္ပါးေတြ တျဗန္းျဗန္း ရိုက္ခတ္သံဆူညံေနတဲ့အထိျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္စိတ္ေတြ အရွိန္ျမင့္ျပီး climax မျဖစ္ခင္မွာပဲ သူ႕သုက္ရည္ေတြကို
ဒုတိယအၾကိမ္ ပန္းထုတ္လိုက္တာကို ခံစားသိရွိရပါတယ္။ နႏၵ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္သည္မသိ က်ေနာ့္ငပဲကို
လက္နဲ႔အသာဆုပ္ကိုင္ သူ႕ကိုယ္ကိုငံု႔ကိုင္းျပီး ပါးစပ္က ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ရစ္သိုင္းစုပ္မ်ိဳ
လိုက္ပါတယ္။ သူ႕သုက္ရည္ေတြကို ပန္းထုတ္လို႕မျပီးခင္မွာ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္သုက္ရည္ေတြကို
ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္မိပါရဲ႕။ သူကေတာ့ က်ေနာ့္ငပဲကို စုပ္မ်ိဳေနဆဲ သုက္ရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်ေနဆဲ
က်ေနာ့္ခေရ၀ထဲ သူ႕ငပဲကို အထုတ္အသြင္းျပဳလုပ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ သူ႕ျပဳစားခ်က္ေတြထဲ
ေသဆံုးခဲ့ရျပီေပါ့။
အေပၚက ေျပာျပခဲ့တာေတြ ေရးျပခဲ့တာေတြက နႏၵနဲ႔ က်ေနာ္ ဘယ္လိုခ်စ္သူေတြ
ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာရဲ႕ အစပါပဲ။ ေဆာင္းဦးကာလ ပထမဆံုးရက္တစ္ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ခင္းမွာ
ၾကံဳဆံုခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္တစ္ခုေပါ့။ လူတကာစံုတဲ့ သန္႔စင္ ခန္းထဲက
ခပ္ထြားထြားငပဲတစ္ေခ်ာင္းကို အာရုံစိုက္မိတဲ့ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႕ က်ေနာ့္အိပ္မက္ေတြထဲကပံုရိပ္
ထပ္တူမက်မႈကေန ေပါက္ပြားလာတာ။ က်ေနာ္ က်ေနာ့္လူကိုခ်စ္တယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ သူ႕ကို က်ေနာ္ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတာ
ဘာေျပာရမွာလဲ။ So fucking what?
I just love him.
Alex Aung (13 Nov 2016)
