No Regret Part III

စတီဗင္ဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေလာကအလည္မွာ ျပည့္စံုျခင္းေတြနဲ႔ေမြးဖြားလာသူပါ။ အေဖ အေမ အာလံုးေသာသူေတြဟာ ခ်မ္းသာျခင္းၾကြယ္၀သူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုးငယ္ငယ္ေလးတုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအျပည့္နဲ႔ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္။ အရြယ္ ေရာက္လာေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုသိလာတယ္ မိန္းကေလးေတြကို မႏွစ္သက္သူတစ္ေယာက္ ဆိုတာ။ ဒါဟာျဖစ္သင့္ပါသလား လို႔ ေတြးထင္မိၾကမယ္ထင္ရဲ႕။ ဒီမိဘႏွစ္ဦးမွာ တစ္ဦးတည္းေသာသား မ်ိဳးဆက္အေမြခံယူရမည့္သူက ဒီလိုလူမ်ိဳးျဖစ္သင့္ သလားလို႔ တစ္ေလာကလံုးကသတ္မွတ္ထားပါတယ္။

အလုပ္သြားမယ္ အိမ္ျပန္မယ္ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္လုပ္ငန္းခြင္ေတြထဲ လွည့္လည္စစ္ေဆးမယ္....ဒါဟာ တစ္သက္လံုး လုပ္လာခဲ့တဲ့အလုပ္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္အလိုအတိုင္း ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္ဆိုတာ လံုး၀မရွိခဲ့ဘူးပါ။

ဒါကိုလည္းေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့.... တစ္ရက္သား စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ဘားမွာ အရက္မူးရင္း ကားမေမာင္းႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ တကၠဆီလုပ္ငန္းတစ္ခုက အခ်ိန္ပိုင္းအငွားသမားေလးကို ငွားရမ္းလိုက္မိစဥ္မွာ....ဒီေကာင္ေလးကို ၾကည့္ရင္း မိမိဘ၀အတြက္အေဖာ္မြန္ သူျဖစ္မွာပဲလို႔ ခံစားမိခဲ့ေတာ့...အလြန္ေတာ့မထင္မွတ္မိခဲ့။

မာနတစ္ခြဲသားသူေဌးသားတဲ့လား မိမိဖခင္ပိုင္တဲ့စက္ရုံတစ္ခုမွာ သူ႔ကိုျပန္ေတြ႔စဥ္မွာ နီးစပ္ဖို႔ေျခလွမ္းစခ်င္ေပမယ့္ သူကေတာ့စကားေျပာခြင့္ေတာင္မရ လွမ္းထြက္သြားပါေရာလား။ ေနာက္တစ္ေန႔ရုံးခန္းထဲ၀င္လာတဲ့သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္စကား ဆိုရင္း လိပ္စာကဒ္ေလးေပးမိျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ထြက္ေတာ့မတဲ့။ ငါ...ဒီေလာက္သိမ္ငယ္ရသလားသူ႔အတြက္ေလ....။

သူ..သူ႔ရဲ႕ေနာက္ေၾကာင္းကို စံုစမ္းေတာ့ နယ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ကတက္လာသတဲ့....ေကာလိပ္တက္ဖို႔ၾကိဳးစားေငြစုေနသတဲ့။ အခု..အခုေငြရလြယ္တဲ့ ညေမႊးပန္းလို ဘားတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနျပီတဲ့။ တစ္ခုခုဆံုးရႈံးသြားသလို ခံစားရေပမယ့္.....သူ.. သူရွိရာကိုသြားေတြ႔မိခဲ့ျပန္ေရာ..။
သူ႔အတြက္အၾကင္နာဆိုတာ ေငြပဲလား.....မိမိအေပၚဆက္ဆံမႈက ၾကမ္းတမ္းေလရဲ႕။ ဘယ္ေတာ့မွ သူ႔ဆီမလာပါနဲ႔တဲ့ေလ။ ဟူး.....။

ရႊန္းျမျမလေရာင္ေတြျဖာက်ေနတဲ့ ျပဴတင္ေပါက္ကတစ္ဆင့္ အေ၀းကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း ရင္ခြင္ထဲအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေႏြးေႏြးကို အသာဖယ္လိုက္ရင္း ထထိုင္မိပါတယ္။ ဒီေကာင္မေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ပါ။ ရုပ္ရည္ေခ်ာတယ္ အရည္အခ်င္းျပည့္တယ္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာတယ္....။ မိဘေတြသေဘာတူထားသူေလးေပါ့။

အ၀တ္အစားလဲ ျမိဳ႕ထဲက မဂၤလာ၀တ္စံုဆိုင္ကို ခပ္သြက္သြက္လွမ္းလာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ခ်စ္သူစံုတြဲ ခ်စ္သူစံုတြဲေတြ မဂၤလာပြဲက်င္းပဖို႔ စီမံကိန္းေတြခ်ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနၾကေလရဲ႕။ မင္မိုရီဆိုတဲ့ မဂၤလာ၀တ္စံုဆိုင္ေလးမွာ ... ၾကြၾကြရြရြ ေလး လွလွပပမွန္ေရွ႕မွ ဟန္တျပျပနဲ႔ ေႏြးေႏြးကို အေမနဲ႔အတူ ၾကည္ႏူးေနတာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ အေမကေတာ့ ခ်ိန္းထား တဲ့သားကို တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲပါ....ဒါကိုကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာဘာျဖစ္မွန္းမသိ ဆိုင္တြင္းမ၀င္ေတာ့ဘဲ ျပန္လွည့္ လာျဖစ္ရေပါ့။

စိတ္ထဲတင္းက်ပ္မႈကို ခံစားရတဲ့အခါ လူတစ္ခ်ိဳ႕က လူသူကင္းရာကိုသြားျပီး ေအာ္ဟစ္လိုက္ရင္ သက္သာသြားသလိုပဲတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေသနတ္ပစ္ကြင္းကိုသြား စက္၀ိုင္းအလယ္ဗဟိုေတြကို အေပါက္ေပါင္းမ်ားစြာျဖစ္ေအာင္ " ဒိုင္း....ဒိုင္း"။

x x x

လတ္ဆတ္တဲ့ ေလေတြ အရွိန္ျပင္းျပင္းတိုက္ခတ္တတ္တဲ့ မနက္ခင္းမွာ အေျပးေလ့က်င့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ လန္းဆန္းတက္ၾကြေစတဲ့အျပင္ ေခြၽးသိပ္မထြက္ေတာ့ သိပ္မဟုိက္ဘူးေပါ့ဗ်။ ေခြၽးေတြလည္းရႊဲ ခရီးလည္းအေတာ္ေပါက္ ေတာ့မွ ျပန္လွည့္လာျဖစ္ပါတယ္။ ဟူး...ခပ္ဆာဆာရွိတာနဲ႔ အိမ္မေရာက္ခင္ ပဲႏို႕နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ကို အစာေျပစားျပီး ခပ္သြက္ သြက္ျပန္အလာ ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ခန္းရွိရာလမ္းၾကားအေရာက္ သီဟကိုအိတ္တစ္လံုးနဲ႔တံခါးေရွ႕ ေမွာက္အေရာက္ေတြ႔ ေတာ့တာပါပဲ။
သူ႔ကိုရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ၀မ္းသာသြားတာေတာ့အမွန္။

ေဘာင္ထူထူမ်က္မွန္ေလးနဲ႔ သူ႔ပံုစံကစာၾကမ္းပိုးရုပ္ေလး ပါ။ လိပ္စာကဒ္ေလးတကိုင္ကိုင္နဲ႔ အိမ္ခန္းကိုၾကည့္လိုက္ လမ္းမေပၚကိုေမွ်ာ္လိုက္နဲ႔သူ႕ခမ်ာ မုန္႔ေပ်ာက္ေနတဲ့ ကေလးေလး လိုပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႔သြားေတာ့ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ေျပးေတာင္လာၾကိဳပါရဲ႕။
ထံုးစံအတိုင္း နားေနခန္းထဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔စုထိုင္ေနတဲ့ေန႔ေလးတစ္ေန႔မွာ သီဟလည္းအတူတူထုိင္ေနျဖစ္ပါတယ္။ စားပြဲခံုေပၚမွာလည္း သူ႔အ၀တ္ထုတ္နဲ႔ လက္ထဲမွာလည္း ေခြးရုပ္ကေလးကိုကိုင္ထားေသးတယ္။ တျခားလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြကသူ႔ကို ညီငယ္တစ္ေယာက္လို စေနတာ....ဟာ ဟ။
"ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း"ဆိုတဲ့လက္ခုပ္တီးသံႏွင့္အတူ အထိန္းေတာ္ကအခန္းထဲ၀င္လာေလတယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာလည္း စမတ္က်က်၀တ္စံုတစ္ခုကို ကိုင္ဆြဲလို႔။
"မင္းက ဒီေန႔အလုပ္စဆင္းမဲ့ အသစ္မဟုတ္လား...။ မ်က္မွန္ၾကီးခြၽတ္ပစ္စမ္းပါကြာ....ေရာ့ဒီ၀တ္စံုကိုသြားလဲလာခဲ့။"

"ဟုတ္"ဆိုတဲ့စကားသံန႔ဲအတူ သူ၀တ္စံုကိုကိုင္ၾကည့္ျပီး က်န္ခဲ့တာေပါ့။ ဒီလို၀တ္စံုမ်ိဳးသူမွ၀တ္ေနမက်တာပဲေလ။ သူဟာ အရင္က Sunna တစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးသူပါ။ ဒီမွာ သူတို႔အလုပ္နဲ႔မတူတာကေတာ့ လက္ေတြ႕က်က် အလုပ္လုပ္ၾက ရတာေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း အလုပ္ခန္းေတြဆီ ထြက္လာျဖစ္ၾကပါ တယ္။သူ႔ကိုအကူအညီေပးဖို႔လိုမွ မလိုတာပဲေနာ္။

မနက္ခင္း က်ီးမႏိုးခင္ မီးမွိန္စျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ သီဟရယ္ေလ ကြၽန္ေတာ့္အ၀တ္အိတ္ကိုေရာ သူ႔အိတ္ကိုေရာဆြဲကိုင္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ ေနာက္ကခပ္ကုပ္ကုပ္ လိုက္လာပါရဲ႕။ အစတုန္းက ကြၽန္ေတာ္စအလုပ္လုပ္တုန္း ကလည္း ဒီလိုညပိုင္းကို ၾကံဳခဲ့ရတာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္သတိရျဖစ္မိပါတယ္။

ေနာက္က ရွဴးသံတေဒါက္ေဒါက္ၾကားရလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ခပ္သြက္သြက္လိုက္လာတာ ျမင္လိုက္ရတယ္။ ဒီေန႔ သူ႔ေကာင္မေလးေမြးေန႔တဲ့ လာမယ့္ညက်ရင္ အလုပ္မဆင္းဘူးဟုဆိုကာ အထိန္းေတာ္ၾကီးကို ေျပာေတာ့ အထိန္းေတာ္ၾကီးေအာ္ဟစ္ျပီးက်န္ခဲ့ေလရဲ႕။ေဇာ္ေဇာ္က ေဖာက္သည္ကိုအမ်ားဆံုးေက်နပ္မႈ ေပးႏိုင္တဲ့သူ ေတြထဲကတစ္ေယာက္မဟုတ္လား။
ေရာင္နီေပၚစ နီယြန္မီးေတြမွိန္စျပဳေနတဲ့ လမ္းမၾကီးရဲ႕ ေဘးပလက္ေဖာင္းကေန ခပ္ေျဖးေျဖးလမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာၾကရင္း သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္စကားေျပာျဖစ္ပါရဲ႕။ သီဟ ...သူဟာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မတူတဲ့အခ်က္က နီယြန္မီးေတာက္ပေနတဲ့ျမိဳ႕ေတာ္ ကိုသေဘာအက်ၾကီးက်ေနျပီဆိုတာပါပဲ။ျဖစ္ႏိုင္ရင္ တစ္ျမိဳ႕လံုးထိန္ထိန္ညီးေနေစခ်င္သတဲ့။

"ငါေတာ့ အဲဒီမီးလံုးၾကီးေတြကို အရမ္းသေဘာက်တာပဲကြ.....ျမိဳ႕ၾကီးဟာ အရမ္းရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းတာပဲေနာ္။"
"အင္း....မင္းကိုေျပာလိုက္ဦးမယ္ ျမိဳ႕မွာ မင္းဘယ္သူ႔ကိုမွ မယံုနဲ႔၊ မင္းဒီျမိဳ႕ၾကီးကို ဘာလို႔လာတာလည္း"
" ပိုက္ဆံရွာဖို႔ေပါ့။ ေတာမွာ ဘာမွလုပ္စရာမွ မရွိတာကို ၊ စကားမစပ္ မင္းငါ့ကိုဘာေၾကာင့္ ၾကင္နာရတာလည္း။"
"မင္းက ငါ့ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတိရေအာင္လုပ္ေပးလို႔။"
"သီဟ၊ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္။"
"ဆူရွီ၊ ေၾကးအိုး Yammy!"

x x x

ဒီေန႔မနက္ေစာေစာ ႏိုးေနတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ၀ရန္တာထြက္ျပီး ဟိုေငးဒီေငး။ ေလေအးေအးတိုက္ေနတဲ့ အခါသာမယ ေလးမွာ ေရေအးေအးကိုေသာက္ရတာလည္း ဖီးလ္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဟိုးေကာင္းကင္ၾကီးကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့လည္း အေျပာ က်ယ္တဲ့ မ်က္စိတစ္ဆံုးမဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ ျပင္က်ယ္ၾကီးကိုတိမ္ေတြ ကူးခတ္ေနေလတယ္။
ခက္သြက္သြက္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အတူစားစရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို လက္မွာဆြဲလို႔ ေဆး႐ုံကိုအေျပးသြားရတယ္ ေန႔လည္မွာ။ လက္က်ိဳးလို႔ေဆးရုံတက္ေနရတဲ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆီကိုေပါ့ဗ်ာ။ စက္ရုံမွာ အတူတူအလုပ္လုပ္တုန္းက ၾကင္နာစြာကူညီခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးဆီကိုေပါ့။

" ငါနည္းနည္းနာေသးတယ္ကြ၊ မၾကာခင္ဆင္းရေတာ့မယ္။"
"လက္ေမာင္း မေကာင္းေတာ့ ေဂါ့ဖ္မေဆာ့ရေတာ့ဘူးေပါ့ ဟုတ္တယ္ဟုတ္"
"ဟား ဟား ငါ့မွာ masturbation ေတာင္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။"

"ဒါႏုိ႔အေကာင္းစားကြ ေသာက္လိုက္ဦးေနာ္။" ဒီေကာင္ေဆးရုံတက္ေနရတာေတာင္ ဟာသေျပာႏိုင္ေသးတယ္။ ၀ယ္လာတဲ့မုန္႔ရယ္ ျပီးေတာ့ႏို႔ပုလင္းကို ပိုက္တပ္ျပီးသူ႔ကို အစားအေသာက္ေတြေကြၽးျဖစ္ပါတယ္ေလ။ အားရပါးရစားေနတာျမင္ရေတာ့ ၀မ္းသာမိတာအမွန္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့သူ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအျပစ္မတင္ေတာ့ပါဘူး။

"မင္းဒီအေတာအတြင္း ဘာေတြလုပ္ေနလည္း။ ဟို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ကလူေလ မင္းဆီလာေသးလား။သူကေမးတယ္ မင္းဘယ္မွာေနလည္း ဘာလုပ္လည္းဆိုတာ။ ငါေျပာျပလိုက္တယ္။ ညေမႊးပန္းမွာလို႔။သူကမင္းကို ေတာင္းပန္စရာရွိလို႔တဲ့။"
ညဦးေလျပည္နဲ႔အတူ အလုပ္ကိုေရာက္သြားေတာ့လည္း သူ႔အေၾကာင္းၾကားရျပန္တယ္။ ညေမႊးပန္းကိုလာတယ္ အခန္းေတြကို လွပ္ၾကည့္တယ္။ဘာလုပ္ဖို႔လည္းမသိ စုံေထာက္လားမသိဘူး။ မင္းသူန႔ဲျပႆနာရွိလို႔လားတဲ့ အထိန္းေတာ္ၾကီးကေမးျပန္တယ္။ ဒီလူေတာ့ကြာ....။

အထိန္းေတာ္ၾကီးအေျပာကို မ်က္လံုးထဲျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိတဲ့အခါ သူ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ျမင္ေယာင္မိလာသလိုပါပဲ။ သူကြၽန္ေတာ့္အေပၚဘာေတြ ခံစားခ်က္ရွိေနပါလိမ့္။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာ...။ အခန္းေလးေတြလိုက္လွပ္ၾကည့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို မျမင္တဲ့အခါ စၾက္ံန္နံရံကို ရီေ၀ေ၀ ေငးျပီးမွီေနတယ္။ ကလပ္ကတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုလက္စြဲေခၚသြားျပီး အခန္းတစ္ခုထဲမွာ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ ဆားဗစ္ေပးေပမဲ့ သူထြက္ခြာသြားသတဲ့။

ေဆြမင္းဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္သူ႔အေၾကာင္းေတြနားေထာင္ျပီး ကားဆီျပန္လာ ျပန္လည္ေမာင္းထြက္လာေတာ့ သီခ်င္းသံလည္း နားထဲမေရာက္ပါဘူး။ မ်က္ရည္ေတြသာ ေတြေတြက်လာေတာ့တယ္။ ဟင့္အင္.....။

x x x

စိတ္ထဲကဘာကုိရႊင္ျမဴးေနတယ္မသိဘူးဒီေန႔ည။ အထိန္းေတာ္ၾကီးလာပြားေနတာကိုလည္း နားမညည္းသလိုပါပဲ။ သီဟ အေၾကာင္းေျပာေနတာေလ တစ္ခါတစ္ေလ သူေျပာတာေတြကိုနားေထာင္ရတိုင္း အျပစ္တင္သံေလး ေတြညႇပ္ညႇပ္ျပီးပါ လာတတ္ေသးတာ။ အရာအားလံုးသူ႔စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္မွာျဖစ္ႏိုင္မလည္းေနာ္။

"မ်က္မွန္နဲ႔ ေရာက္လာတဲ့ေကာင္ကို သတိရလား။ သူ႔ကို ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္က Credit Card ေတာင္ေပးသံုး ထား သတဲ့။ မင္းကို ပိုက္ဆံကိစၥေတြလာေျပာရင္ မင္းသြားမရႈပ္နဲ႔ေနာ္။ "တဲ့ေလ။ ဟုတ္တယ္ ေဇာ္ေဇာ္ေျပာသလိုပါပဲ ေဖာက္သည္ ေတြက အသည္းစြဲရင္ အားလံုးေပးခ်င္ၾကတာထံုးစံျဖစ္ေနျပီ။ သူတို႔ အထီးက်န္မႈကိုကြၽန္ေတာ္တို႔က အေဖာ္ျပဳ ေပးရတာ မဟုတ္လား။

နားေနခန္းထဲကအတြက္မေတာ့ အခန္းတစ္ခုထဲက ယိုင္တိုင္တိုင္ထြက္လာတဲ့ ဘဲတစ္ေပြကိုတြဲလာရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိစ္လုပ္ျပသြားတဲ့ သီဟကိုေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူေပ်ာ္ရႊင္အသားက်သြားျပီထင္ပါရဲ႕။ သူဟာဒီေလာကမွာ အထာ က်ျမန္လွခ်ီလား။
"တီ...တီ"ဆိုတဲ့ဖုန္းသံနဲ႔အတူ စတီဗင္ဆီက ဖုန္းလာတယ္။သူ...သူအေရးေပၚေငြနည္းနည္းလိုသတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ ထူပူသြားတာပဲ ဘာလုပ္ေပးရမလည္းသူ႔အတြက္။ ပိုက္ဆံရဖုိ႔က ....။

"ေ၀ါ့...ေ၀ါ့" ရင္ဘတ္ထဲက အန္ခ်င္စိတ္အဆက္မျပတ္ျဖစ္ျပီး အန္ေနရတယ္။ လက္ထဲမွာေတာ့ ေငြအေတာ္မ်ားမ်ားကိုကိုင္ ထားရင္းေပါ့။ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့တဲ့အရာကိုေပးအပ္ရင္း ျပဳစုခဲ့တာေလ ေငြမ်ားမ်ားရဖို႔့။ ဒါေၾကာင့္...'ေ၀ါ့..ေ၀ါ့'...

x x x

ျငိမ့္ေျငာင္းတဲ့တီးလံုးသံေတြအၾကားမွာ ထံုးစံအတိုင္း ဒိြယံဒိြယံအတြဲေတြက မီးမေမွာင့္တေမွာင္ထဲမွာ ရင္ျခင္းအပ္ အနမ္းျခင္းဖလွယ္ေနၾကတာ ၾကည္ႏူးတတ္သူဆိုရင္ေတာ့ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းမွာအမွန္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ရုိးသြားပါျပီ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ အလုပ္တစ္ခုသက္သက္သာ။ ခမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ ဟိုဘက္ေရာက္လိုက္ ဒီဘက္ ေရာက္လိုက္ အလိုက္သင့္စီးေမ်ာေနၾကတာ အျပည့္။

ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္ကို တြဲျပီး တီးလံုးသံနဲ႔အတူကေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေလ အခန္းတံခါး'၀ုန္း'ကနဲ ပြင့္လာကာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲကာ ကလပ္အျပင္ကိုေခၚထုတ္လာတာကိုခံရတာမ်ား အလန္႔တၾကားကိုျဖစ္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္သြားတာေတာ့အမွန္ အလုပ္လုပ္ေနတာေလ။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းအတြက္ လုပ္ေနတာေလဗ်။
"မင္း.....ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာကို ၾကည့္ျပီးမခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ"
"ေျပာ ငါဟာမင္းအတြက္ sugar daddy လား...."

စိတ္ထဲေထာင္းကနဲေဒါသထြက္သြားတယ္ဗ်ာ။ သူကြၽန္ေတာ့္ကိုဒီလိုေျပာပိုင္ခြင့္ရွိလို႔လား။ သူ႔ေကာ္လံကိုဆြဲကိုင္ျပီး ထုိးပစ္မလိုရြယ္အျပီးမွာ မလုပ္ျဖစ္ဘဲ....
"ခင္ဗ်ားကို ခင္ဗ်ားကို သတိေပးထားတယ္ ကလပ္ကိုေနာက္တစ္ၾကိမ္ မလာနဲ႔ဆိုတာ။"
"တစ္ၾကိမ္....တစ္ၾကိမ္ထဲပါ။ ငါ့မွာလည္း ပိုက္ဆံရွိ ပိုက္ဆံရွိသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျမင္မေပးႏိုင္ဘူးလား။"

သူကြၽန္ေတာ့္ပုခံုးကို ဆြဲကိုင္ရင္းသူျပန္ေျပာေတာ့ သူ႔မ်က္၀န္းေတြကိုစိုက္ၾကည့္မိတဲ့ကြၽန္ေတာ္ သတိေမ့သလိုျဖစ္သြားမိတာ သူ႔ကားေပၚေရာက္ေတာ့မွ ဘယ္လိုအသာတၾကည္ပါလာမိပါလိမ့္လို႔ သတိျပန္ကပ္ရေတာ့တယ္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာလို႔ဆြဲထုတ္ခဲ့ရတာလည္းဗ်။"
သူဆိုတဲ့ စတီဗင္ စကားျပန္မရဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေနာက္ၾကည့္မွန္ကတစ္ဆင့္ ျပန္ၾကည့္ရင္း သူဆိုခ်င္ေသာ စကားကိုသာဆိုေလရဲ႕။
"တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ မိတ္မဆက္ရေသးဘူးေနာ္။ ငါ့နာမည္
စတီဗင္ပါ။"

x x x

ကိုယ့္အေပၚမွာ တကယ္မင္းနားလည္ရင္
ဘ၀မွာေလ လိုအင္အကုန္လံုးျပည့္သလို
အခ်စ္တစ္ခုထဲနဲ႔ အရဲစြန္႔လဲလွယ္ႏိုင္တယ္
အနစ္နာခံဖို႔ ဆံုးျဖတ္၀့ံတယ္....

ေျမသားလမ္းတစ္ခု လူသူသိပ္မရႈတ္တဲ့ လမ္းမတစ္ခုမွာ ႏွစ္ဦးသား အတူလမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္း ရင္ဖြင့္ျဖစ္ၾကတယ္။ စိတ္ေတြဘယ္လိုပဲ ကြယ္လွ်ိဳးထားေပမယ့္ သူကြၽန္ေတာ့္အေပၚ သံေယာဇဥ္တစ္စံုတစ္ရာနက္နက္ရႈိင္းရိႈင္းရွိခဲ့ျပီ။ ညိဳမႈိင္းတဲ့မီးေရာင္ေတြနဲ႔ အတူ လူသားႏွစ္ဦးစိတ္ထဲမွာ နက္နက္နဲနဲခံစားမႈေတြက ျပည့္ေနၾကပါေပါ့။

"မင္းနဲ႔ ကိုယ္စေတြ႕ဆံု စကတည္းက ငါနာက်င္မႈခံစားခဲ့ရတယ္"
"ဘာလို႔လည္းဗ်ာ.... prostitute တစ္ေယာက္အတြက္ ခင္ဗ်ား လဲက်ခ်င္ေနတာလား။"
" ဘာေၾကာင့္မင္း ငါ့ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို လစ္လ်ဴရႈရတာလည္း"
"ခင္ဗ်ား....ကခ်မ္းသာတယ္၊ ပညာတတ္တစ္ေယာက္ ျပီးေတာ့ပိုက္ဆံဆိုတာကို ရဖို႔ဘယ္လိုၾကိဳးစားရတယ္ဆုိတာ နားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။"
"မင္းဒီထက္ေကာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြကို မသံုးတတ္ေတာ့ဘူးလား ေဆြမင္း"
သူအဲဒီစကားကိုေျပာျပီး အတန္ၾကာျငိမ္သက္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ သူ႔မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနည္းနည္းေ၀့ေနသလိုပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ျပီးတဲ့ေနာက္ လက္ကိုလွမ္းကိုင္ရင္း တစ္ခုခုကိုေျပာခ်င္ေနေသးသလို။

"လက္ကိုလႊတ္လိုက္ပါ ...ကြၽန္ေတာ္ဒီပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ အျပင္ထြက္ဖို႔သေဘာမက်ဘူးဗ်။"
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ကို ရုန္းျပီးလွည့္ထြက္ဖို႔အလုပ္မွာသူက ေျပာေသးရဲ႕ "ငါလည္းမင္းလိုပါပဲ....မင္းလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးရွိခဲ့တာပါပဲကြာ ငါ့ဘ၀မွာ။"
"ဒါထက္မင္း ငါ့နာမည္ကိုမမွတ္မိေသးဘူးလား...နာမည္ကိုေခၚပါလားကြာ။"
"ထားလိုက္ပါ...ခင္ဗ်ားကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေပးသလုိျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ့္ကို ထပ္မေခၚပါနဲ႔ေတာ့ မပတ္သက္ပါနဲ႔ေတာ့။"

စကားေတြကို အဆံုးသတ္ျပီးလွည့္ထြက္လာခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလည္း အသည္းကြဲတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ မ်ိဳးရရွိလိုက္သလိုပါလား။ ေနာက္မွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သူ႔ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္မိတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္သြားရာကို လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသလားပဲ။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ဆီခပ္သြက္သြက္ ျပန္လွည့္သြားကာ တုန္ယင္ေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို အနမ္းေပးရင္းႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။

" ဒီအနမ္းဟာ ေနာက္ဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေလးပါ....ေဖာက္သည္ၾကီးအတြက္"
" ခင္ဗ်ားဆီက မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ေငြေတြကိုကြၽန္ေတာ္လက္လည္းလက္မခံခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ေတြ႕ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေမ့ပစ္လိုက္ပါေတာ့။"

တုန္ယင္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔စကားမဆိုဘဲ က်န္ခဲ့မဲ့သူ႕ကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရင္း ျပန္ခဲ့တယ္ ျပန္ခဲ့တယ္ အထီးက်န္အိပ္ခန္းေလးဆီကို။
ခပ္ေ၀းေ၀းမေရာက္ခင္မွာ ၾကားလိုက္ရတာက ဘယ္လိုအဓိပၸာယ္မွန္းမသိပါ။
ျပန္လွည့္ၾကည့္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြထိန္းမရေတာ့ဘူး တံတိုင္းကို လက္သီးနဲ႔ခပ္ျပင္းျပင္းထိုးမိပါတယ္ "၀ုန္း......၀ုန္း"။

က်ည္က်ည္က်ာက်ာျမည္တဲ့ ေက်းငွက္ေတြရဲ႕ အသံႏွင့္အတူ မနက္ခင္းတစ္ခု ျပဴတင္းေပါက္ကတစ္ဆင့္ေရာက္လာျပန္ပါျပီ။ လြတ္သြားမွာစိုးသည့္အလားဖက္ထားတဲ့ စတီဗင္ရဲ႕ လက္ကိုအသာအယာဖယ္လိုက္ျပီး ခုတင္ေပၚထထိုင္မိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ့ရင္ခြင္ထဲ အိပ္စက္ခဲ့ရတာ သိစိတ္ကျငင္းဆန္ေနေပမဲ့ မသိစိတ္ကေတာ့ ႏွစ္ျခိဳက္စြာသာယာခဲ့တာ အခုေရာင္နီလာေတာ့မွ ႏိုးထျဖစ္ပါရဲ႕။

ခပ္ေကြးေကြးအိပ္ေနတဲ့သူ႔ကို ေစာင္ပါးေလးဆြဲျခံဳေပးရင္ အျပင္၀ရံတာကိုထြက္ခဲ့တယ္။ ရင္ထဲတစ္ခုခုေတာ တစ္ခုခုပဲ ေလာကၾကီးရယ္ ဘာမွန္းမေျပာျပတတ္ပါဘူးဗ်ာ။

x x x

ျမက္ပင္ႏုႏုေတြအျပိဳင္းအရုိင္းထေနတဲ့ အားကစားကြင္းထဲမွာ သီဟနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ စကားေတြဆို ရင္ေတြဖြင့္ ႏွစ္ဦးသားတိုင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ခန္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ။ ကြၽန္ေတာ္က ေနသားက်ေနတဲ့ဘ၀နဲ႔ ေရွ႕ေရးကိုဆိုေပမဲ့ သူကေတာ့ ရင္ခုန္တိမ္းမူးဖြယ္ လူတန္းစားတစ္ရပ္အတြက္ ေသြးပူေနေလတယ္။

"ေဖာက္သည္ရဲအရာရွိက ငါ့ကိုက်ေနျပီထင္တယ္ကြာ။ ငါ့အတြက္ကားအသစ္တစ္စင္း၀ယ္ေပးမလို႔တဲ့။"
ဒီစကားၾကားမိေတာ့ျပံဳးမိပါရဲ႕ေလ။ သူ႔ၾကည္ႏူးမႈေလးေတြကို မပ်က္ေစခ်င္ေသးပါဘူး။
"ကားရရင္ေတာ့ကြာ ဒီျမိဳ႕ၾကီးတစ္ျမိဳ႕လံုးကိုပတ္ေမာင္းပစ္မယ္ ။ ခရီးအတူထြက္ရေအာင္ေလ ဘယ္လိုလည္း။"
"ေငြစုဖို႔ မစဥ္းစားဘဲ မင္းကျဖံဳးဖို႔စဥ္းစားေနတာမလား။ ေကာလိပ္တက္ဖို႔ မင္းဘယ္လိုလုပ္မွာလည္း။"
"ရြာမွာတုန္းက ငါ့အေဖက ငါ့ကိုဘာေျပာလည္းသိလား။ မင္းဘယ္ေတာ့မွ ေကာလိပ္တက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေန႔တိုင္းအစားအမ်ားၾကီးစားလို႔တဲ့။"

လူဆိုတာ သူ႔အၾကိဳက္သူ႔စရိုက္နဲ႔အသက္ရွင္ေနၾကတာတဲ့။ သီဟက ဘ၀မွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနဖို႔ပဲစဥ္းစားဟန္တူပါတယ္။ အစားေကာင္းေကာင္းစားမယ္။ ေကာင္းေကာင္း၀တ္မယ္ ေနမယ္ ဒါဆိုရင္ သူ႔ဘ၀ကေနေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့။

"အင္း...အဲဒီလိုေတာ့မခံစားပါနဲ႔ကြာ မင္းေကာဘယ္အခ်ိန္မွာ..."
"မင္းနဲ႔မၾကာခဏေတြ႔ရတဲ့ဘဲနဲ႔ အဆင္ေျပလား"
"ဘာကိုလည္း"
"ငါေလ...ငါ့စိတ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနျပီလို႔ထင္တယ္။"
"ငါ့မွာမရွိဘူး။ မိန္းမေတြက ဒီလိုေကာင္ေလးမ်ိဳးေတြကို မၾကိဳက္ၾကပါဘူးကြာ။"
"အင္း....မင္းေကာ အဲဒီလူနဲ႔ေရာဘယ္လိုလည္း။ သူကဘယ္သူတဲ့လည္း။"

သီဟအေမးကို မေျဖခ်င္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္စကားမျပန္ေတာ့ဘဲထလာခဲ့ပါတယ္။ သီဟကေနာက္မွ ခပ္ေႏွးေႏွးထရပ္ရင္း ပါးစပ္ကဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိ နားလည္လိုက္ရတာကေတာ့ "ငါသူ႔ကိုခ်စ္မိျပီလားမသိ"တဲ့။

ထံုးစံအတိုင္း ညေနေစာင္းေလးမွာ ေရမိုးခ်ိဳး သန္႔ျပန္႔ေနေအာင္သျပီး ညေမႊးပန္းကိုလာခဲ့တယ္။ အခ်ိန္နည္းနည္းေနာက္ က်တယ္ေလ သီဟကို ၀င္ႏႈိးေနရေတာ့။ အထိန္းေတာ္ၾကီးကို ေနာက္က်လို႔ ေဆာရီးလို႔ေတာင္းပန္ရျပန္ေတာ့တာေပါ့။ သီဟကေရာင္ေပေပနဲ႔ သန္႔ရွင္းေရးကို၀င္လုပ္ကူေနတုန္း အထိန္းေတာ္ၾကီးက သူ႔နားကြၽန္ေတာ့္ကို ခဏေခၚရင္း စကား တင္းဆိုတယ္ "မေန႔ညက ဒီနားထိုင္တဲ့လူကို မင္းအေၾကာင္း ငါေျပာျပလိုက္တယ္။ သူကလိုလိုခ်င္ခ်င္နားေထာင္ တယ္ကြ။ မင္းကိုသူစိတ္၀င္စားေနမွန္းသိလို႔ ေျပာျပလိုက္တာပါကြာ။"
သူေျပာတာ စတီဗင္ဆိုတာကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕လိပ္စာကဒ္ေလးကြၽန္ေတာ္မယူခဲ့တာကိုပဲ အခုေပးထားခဲ့ျပန္ျပီ။ အထိန္းေတာ္ၾကီးအေပးကို လွမ္းယူစဥ္မွာ သူရကျဖတ္ယူၾကည့္ရင္း အဲဒီလူက ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာလားကြ၊ ေဘာ့ပ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ့္ပံုပဲတဲ့ေလ။ ကဒ္ကိုယူရင္း သန္႔စင္ခန္းထဲ၀င္သြားေလရဲ႕။ စိတ္ထဲေထာင္းကနဲျဖစ္သြားေပမယ့္ ေဒါသျဖစ္ျပလို႔လဲမျဖစ္ပါဘူး။ စိတ္မ၀င္စားသေယာင္ေနျပခဲ့တာဆိုေတာ့။

ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ဖ်ပ္ကနဲက်သြားေလရဲ႔။ တကယ္တမ္းသူ႔အတြက္ဘာမွ အသံုးမ၀င္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသက္သက္ကလိ ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ကဒ္ကိုလုယူခဲ့တဲ့သူရ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ေကာင္။ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့တဲ့အခါမွ ကဒ္ျပားကေလးကို အသာ ေကာက္....ဟိုလူ႔ဆီ။

x x x

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ေတြအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနသလား။ ခ်စ္စိတ္ေတြမႊန္ေနျပီလားမသိေတာ့ပါဘူး။ တစ္ဦးတည္းေသာသား အတြက္ ၾကင္ယာဖက္စီစဥ္ေပးေနတဲ့ အေမ႔ကိုလည္း အျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့သလို ဘာကိုမွလည္း မခံစားတတ္ေတာ့။

ကားေလးကို အသာေမာင္းရင္း ေႏြးေႏြးေစာင့္ေနတဲ့ အေနာက္တိုင္းစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုကိုလွမ္းလာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အၾကိဳက္စီစဥ္ေပးတဲ့ေကာင္မေလး၊ ဂရုတစိုက္ျပဳစုေနတဲ့ ေကာင္မေလး စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာမင္းအတြက္ေလ။ ေပါင္မုန္႔ ကိုတစ္ခ်က္လွီး ပါးစပ္ထဲသြင္း သူေျပာတဲ့စကားက နားထဲ၀င္တစ္ခ်က္ မ၀င္တစ္ခ်က္။

"အစ္ကို မင္မိုရီဆိုတဲ့ မဂၤလာ၀တ္စံုဆိုင္မွာေလ ညီမစိတ္ၾကိဳက္၀တ္စံုကိုအပ္ခဲ့တယ္သိလား။"
"........................"
"ညီမတို႔ မဂၤလာေဆာင္ျပီးရင္ ဟန္းနီးမြန္းကို ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ကိုသြားရေအာင္ေနာ္။"
"......................."

တေဒါက္ေဒါက္ ဖိနပ္သံနဲ႔အတူ အေမလည္းေရာက္လာခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔စကား၀ိုင္းက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ အိတ္ေလး အသာခ် မဂၤလာအခမ္းအနားက်င္းပဖို႔ ခန္းမဓာတ္ပံုေတြ၊ ၀တ္စံုအတြက္ ဓာတ္ပံုေတြကိုျပရင္း ႏွစ္ေယာက္ အၾကိဳက္ေရြး ခိုင္းတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေခါင္းပဲျငိမ့္ေနတဲ့အတြက္ အေမက မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ထားသလားတဲ့။ ျပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ စကားေတြေျပာျပန္ေရာ။ ေႏြးေႏြးက သေဘာက်မက်မသိေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ နားေထာင္ေန ရင္း အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေအာင္ ခံစားေနရပါတယ္။ လြတ္လမ္းမရွိ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲကို ခုန္၀င္ရေတာ့ မွာ။

တျဖည္းျဖည္းနိမ့္ဆင္းလာတဲ့ ဓာတ္ေလွကားနဲ႔အတူ စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွားလာမိတယ္။ အျမင့္ကျပဳတ္က်တဲ့ခံစားမႈနဲ႔ေလ။ သြားကြာ......။ ပြင့္ထြက္လာတဲ့ တံခါးကတစ္ဆင့္ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္....ဓာတ္ေလွကားနံရံကမွန္ခ်ပ္ကြဲအပ္ေနတာကို ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ခံုမွာ ေသြးေတြတစ္စက္စက္။

ေဆြမင္းဆီဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း ေကာင္ေလး....ေကာင္ေလးက ဖုန္းမကိုင္ပါ။
နံရံျပဴတင္းေပါက္ကတစ္ဆင့္ တစ္သြင္သြင္စီးေနတဲ့ ေရစီးေခ်ာင္းလို သြားလာေနတဲ့ ကားမီးေရာင္မ်ားအား အမွတ္မဲ့ေငးေနျဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အထီးက်န္ခံစားခ်က္ျဖစ္ေပၚေစမတဲ့လား။ ကိုယ့္ခ်စ္သူ နဲ႔အတူေနထိုင္သြားဖို႔မရႏိုင္ဘူးလား။

"ေဒါက္....ေဒါက္" ဆိုတဲ့ တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ...ေဟာ ေဆြမင္း၀င္လာတယ္။လက္မွာလည္း လိပ္စာကဒ္ေလးကိုင္လို႔။ ဒီေကာင္ေလးၾကည့္ရတာ သိပ္ေတာ့မဆိုးေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚသိပ္ျပီး မဆန္႔က်င္ေတာ့သလုိပဲ။
"တစ္ခါတုန္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ပံုျပင္ေျပာျပဖူးတယ္။ သူဟာတစ္ခါတုန္းက သူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ နဲ႔ခ်စ္ပြဲ၀င္ခဲ့ဖူးသတဲ့။ သူကဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ သူဆင္းရဲက သူ႔အသည္းႏွလံုးကို ဂရုေတာင္မစိုက္ပါဘူးတဲ့။"
"ကြၽန္ေတာ္က ဘာတတ္ႏိုင္မွာလည္းဗ်ာ...."

ေဆြမင္းကြၽန္ေတာ္ရပ္ေနတဲ့ ျပဴတင္းေပါက္ဆီလွမ္းလာရင္း အဲဒီစကားကိုဆိုေလေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ တလႈိက္လႈိက္ ျဖစ္ျခင္းနဲ႔အတူ မ်က္ရည္ေတြ၀ဲလာမိတယ္။ ညင္သာစြာ ပတ္တီးစီးထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ဖမိုးကို လွမ္းအကိုင္မွာေတာ့ သူ႔ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူရင္း ေၾကြျပီ မ်က္ရည္တစ္စက္ပါးျပင္ေပၚကို။

"အဲဒီထက္ပိုျပီးေကာင္းတဲ့ နားခံသားတဲ့စကားလံုးကို မင္းမေတြ႔ေသးဘူးလား။"
"Why should be your penis special of all the penises I suck every night?"
"Cause mine is sole!"
"Yours is also sole."

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုသူခပ္ၾကာၾကာစိုက္ၾကည့္ျပီး သူအခန္းထဲက ထြက္သြားေလတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို လွမ္းမတားမိပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျဖစ္က အမွန္ပါပဲ သူေျပာသြားသလိုေလ။

မီးခပ္မွိန္မွိန္နဲ႔ ညေမႊးပန္းထဲမွာ ဟိုအခန္းမွာမ်ား ေဆြမင္းရွိမလား......ဒီအခန္းမွာေရာ.....ဟာ .....ဒီမွာေရာ... ...အား... ..ေဆြမင္း......ေဆြမင္း။ ကြၽန္ေတာ္မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး ဘယ္မွာလည္း ေဆြမင္း။ ထိန္းသိမ္းမရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ဘားတစ္ခုလံုးလိုက္ရွာမိေနတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ဘားကလံုျခံဳေရးေတြတြဲျပီး အျပင္ေခၚထုတ္ခံရတဲ့အထိ မူပ်က္ခဲ့တယ္ အဲဒီညက။ ခံစားခ်က္ေတြ က....။

x x x

'ဘာျဖစ္ေနတာလည္း....ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ေနတာလည္းဗ်ာ' သူဒီေလာက္ထိ ကြၽန္ေတာ့္လိုလူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ သူစူးစူး နစ္နစ္ခံစားေနတာျမင္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ေလဟာနယ္ထဲလမ္းေလွ်ာက္ေနမိသလို ခံစားရျပီး သူ႔ကို သူ႔ကို ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ပါဘူး။ မ်က္ရည္ေတြေရာ ေခြၽးေတြေရာ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္ေရာ ထိန္းသိမ္းေပးျပီး ကြၽန္ေတာ္ ကုန္းပိုးေခၚလာျဖစ္တယ္။ ေဟာ...သူ႔လက္သီးမွာေရာ ေသြးေတြတစက္စက္က်ေနပါလား။

ကုတ္အက်ႌေလးေတြအသာခြၽတ္ေပး ရွဴးေတြအသာခြၽတ္ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြနဲ႔လဲလွယ္ေပးျပီး အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲသိပ္ထားေပးျဖစ္ပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ မီးေတြထိန္ေနေအာင္ဖြင့္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္မၾကိဳးစားျဖစ္သလို ဘာမွ လည္း ထမလုပ္ျဖစ္ပါ။ ရင္ခြင္ထဲတဆတ္ဆတ္ခုန္ေနတယ္ ရြာမွာ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႔ စက္ဘီးအတူစီးတုန္းက ခံစားခ်က္ ထက္ ပိုျပင္းထန္တယ္ လႈပ္ရမ္းေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကည္ႏူးမႈျဖစ္ေစတဲ့ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးပါ။

အိပ္ယာေပၚမွာ ခပ္ေကြးေကြးအိပ္ေနတဲ့သူ ကြၽန္ေတာ္ျပဳစုေပးေနတာကို သိေနဟန္တူတယ္။ အမူးလည္းေျပေနေလာက္ ပါျပီ။ သူ႔ရင္ဘတ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြက သူ႔ရင္ခြင္ကို ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ျပင္း ထန္လာခဲ့တယ္။ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဖက္တြယ္ထားေပးမယ့္ရင္ခြင္ ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးရႈံးေစခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ သူ႔ပါးျပင္ ႏုႏုေလးကိုတစ္ခ်က္ ငံု႔နမ္းရင္း ရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးထဲအသာလွဲအိပ္ခ်လိုက္ပါတယ္။

ေတာင့္တင္းတဲ့ သူ႔လက္ေမာင္းေတြၾကားမွာ ရင္ေတြတခုန္ခုန္ျဖစ္ေနတယ္။ ရင္ခြင္ေပါင္းမ်ားစြာရခဲ့ဖူးတယ္။ ဖက္တြယ္ခဲ့ဖူး တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အပ်ိဳစင္တစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနပါလား ဒါဟာ ဘာခံစားခ်က္ပါလိမ့္။ အေျမႇာင္းေျမႇာင္း ထေနတဲ့ သူ႔ဘယ္လီသားေလးေတြကို တို႔ထိခ်င္တယ္။ အေမႊးေလးေတြ ေရးေရးေပါက္ေနတဲ့ သူ႔ဆီးခံုက အိုး....တဒိန္းဒိန္းပဲ ။

ခပ္ဖြဖြအသာ သူ႔ဆီးခံုကိုလွမ္းကိုင္မိခ်ိန္မေတာ့ သူ႔လက္ေမာင္းေတြက တင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္လာသလို ႏူးညံ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဟာလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတုန္႔ျပန္လာတယ္။ ဟုတ္တယ္ သူအခ်စ္မူးမူးေနျပီ။

သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာအႏွံ႔ လႈပ္ရွားသြားလာေနရင္း ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားလာေတာ့တာ။ ဟင့္အင္ဗ်ာ.. ...ခင္ဗ်ားၾကိဳက္တာသာလုပ္ပါေတာ့။
အနမ္းေတြဟာ မဆံုးေတာ့ဘူး တိမ္ေတြအေပၚေခၚသြားတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို။ ျပီးေတာ့ ဟိုးအနက္ဆံုးဆီထိ ပစ္ခ်လိုက္ျပန္ ေရာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မူးျပီး မူးျပီး ရိုင္ေနျပီ.....။

'ဟိ' ယားပါတယ္ဗ်။သူ႔ေမးစိက မုတ္ဆိတ္ေမႊးစူးစူးေလးေတြေၾကာင့္။
"ဒါမင္းေဘာ့ပ္ေနတာ ပထမဆံုးအၾကိမ္လား"
"မင္းကိုၾကည့္ရတာ နည္နည္းအထာမက်ေသးဘူးထင္ပါရဲ႕။"

ေခါင္းေလးအသာျငိမ့္ျပမိေတာ့ သူကအလိုက္တသိပါပဲ အနမ္းတပြင့္ ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ကိုေခြၽရင္း "ငါသိပါတယ္ ငါေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ မင္းအတြက္ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခုျဖစ္မယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။"

ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘူး ဂ်စ္တူးတူးမလုပ္ေတာ့ပါဘူး ခင္ဗ်ားရင္ခြင္မွာ မိန္႔မူးေနပါျပီဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ကို ပါးျပင္ကို ျမတ္ႏိုးစြာ အနမ္းဖြဖြေပးတဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေက်းဇူးပါ။

(to be continued)

My Third Time – Then I lost Count

၁၉၈၅၊ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ရဲ႕ တစ္ခုမွာ တာ၀န္က်ခဲ့ပါတယ္။ စစ္တပ္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ရုံးခန္းတစ္ခုမွာ စာေရးလိုမ်ိဳး ရာထူးနဲ႔ သီးသီးသန္႔သန္႔ အလုပ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့စစ္တန္းလ်ားတစ္ခုမွာ တစ္ျခား စစ္သားေတြနဲ႔အတူေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ ေျခလ်င္တပ္ထရိန္နင္ကုမၸဏီ ဆိုပါေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စစ္သားအသစ္ေတြ စုေဆာင္းရရွိတယ္ ျပီးလွ်င္သူတို႔ကို ေျခလ်င္တပ္တစ္ခုရဲ႕ အေျခခံေတြကို ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးတယ္ေလ။

ဒီေန႔ အပတ္စဥ္အသစ္အတြက္ စစ္သားသစ္ေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီေရာက္လာတယ္။ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ အစည္းကို တာ၀န္ေတြေပးအပ္ေတာ့တာ။ ညေရာက္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္စင္ရွိရာစစ္တန္းလ်ားကို ျပန္လာခဲ့တာ ေဘးကအိပ္စင္မွာ စစ္သားအသစ္တစ္ေယာက္ကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္လိုက္ရပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ဘိုဆန္ ဆန္ စတီဗင္၊ အသက္က၂၅ႏွစ္၊ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသူတစ္ဦး၊ ခႏၶာကိုယ္ကလည္းေတာင့္ေတာင့္တင္း တင္း ျပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးျပီး သူ႔အိပ္စင္ရွိရာကို လွမ္းအလာမွာ ျမင္လိုက္ရတာက ေပါင္ၾကားထဲက ေရႊဖီငွက္ေပ်ာ သီးၾကီးက တရမ္းရမ္းေပါ့။ သင္ေတြးထင္ထားတဲ့အတိုင္းေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ သူူ႔ toy ႏွင့္ ေဆာ့ကစားခ်င္စိတ္ျဖစ္ မိခဲ့ပါတယ္။

စစ္တန္းလ်ားဆိုတာ ငယ္ရြယ္သူျဖစ္တဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာ၊ သူတို႔အားလံုး horny ျဖစ္တဲ့အခါ တစ္ခု ခုကိုလုပ္ဖို႔ သူတို႔လိုအပ္ေနၾကတာေတာ့အမွန္။ ကြၽန္ေတာ္သိတာေပါ့ သူတို႔ေတြ ဘာလုပ္ၾကမယ္ဆို တန္းကနဲ။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔လုပ္တာကို မသိမသာၾကည့္ျပီး အသံကိုနားေထာင္ျဖစ္ေနခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ညဆို သူတို႔ ဗုံတံေခါက္သံေတြကို အားလံုးၾကားႏိုင္ခဲ့သေပါ့။ သင့္အေနန႔ဲ စစ္သားတစ္ေယာက္ Jerking off လုပ္ေနတာ မွန္မမွန္ အတတ္ေျပာႏုိင္တဲ့နည္းရွိပါတယ္။ သူပက္လက္အိပ္မယ္ ဒူးေထာင္ထားျပီး ေစာင္တစ္ ထည္လႊမ္းထားမယ္ေလ အဲဒါမွသူ jerking off လုပ္တာကို ေစာင္က မျမင္ေအာင္ကြယ္ထားေပး မေပါ့။

အဲဒီလိုနဲ႔တစ္ညမွာေတာ့ စတီဗင္ jerked off လုပ္ေနတာကို ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔အိပ္စင္ေပၚမွ ေရြ႕လ်ားသံ လက္ကစားမႈေၾကာင့္ တဖတ္ဖတ္ျမည္သံ ၊ ျပီးေတာ့ ခပ္တိုးတိုးညည္းသံနဲ႔အတူ ျငိမ္က်သြားတဲ့ သူ႔လႈပ္ရွား သံအားလံုး။

မသိမသာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေဘာင္းဘီတိုကို အသာခြၽတ္ သူ႔ cum ေတြကိုသုတ္ျပီးေတာ့ အိပ္စင္ေဘးက ၾကမ္းျပင္ေပၚ အသာေလွ်ာခ်လိုက္ေလရဲ႕။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္စင္နဲ႔ ေ၀းရာ ဘက္သို႔ တေစာင္းလွဲ႕လိုက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ မ်က္လံုးေတြက်ယ္ျပီး အိပ္မရတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ။

အိပ္ေပ်ာ္တာေသခ်ာသြားခ်ိန္မေတာ့ မီးေမွာင္က်ေနတဲ့ စစ္တန္းလ်ားထဲ စတီဗင္ခ်ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတိုကို စမ္းသပ္ရွာေဖြမိတာေပါ့။ သူ႔ေဘာင္းဘီတိုကို ကြၽန္ေတာ့္ေစာင္ေအာက္ အသာဆြဲယူတယ္။ တစ္ေယာက္မွ ကြၽန္ေတာ့္လႈပ္ရွားမႈကို မသိဘူးလို႔ခံစားရမိခ်ိန္မွာ သူ႔ေဘာင္းဘီက အနံ႔၊ ျပီးေတာ့ သူ႔ေရႊရည္ေတြကို လွ်ာနဲ႔ လွ်က္မိတယ္။ they were delicious! သူ႔ေဘာင္းဘီတစ္ခုလံုးေျပာင္သြားေအာင္လွ်က္ ေနာက္ကြၽန္ေတာ့္ ညီဘြားကို အသာဆြဲကိုင္ကာ ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားရင္း သူ႔ေဘာင္းဘီေပၚ ပန္းထုတ္ကာ စတိဗ္ရဲ႕အိပ္စင္ ေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပန္ခ်ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။

သံုးေလးပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ စစ္သားအသစ္ေတြ အျပင္ထြက္ခြင့္ရတဲ့အခါ စတိဗ္ အျမဲတမ္း ျမိဳ႕ၾကီးဆီ ဒါမွမဟုတ္ ေတာင္ေအာက္ကျမိဳ႕ထဲကို ဦးတည္တာၾကီးပါပဲ။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ေငြေၾကးအသံုးအတြက္ လက္ထဲ အသင့္ရွိေနတတ္ပံုပဲ။ တနဂၤေႏြညေနခင္းေတြမွာေတာ့ ေနာက္က်ျပီးမွ ျပန္ေရာက္လာေလ့ရွိပါတယ္။

တစ္ေန႔ စတီဗင္တစ္ေယာက္ ရက္သတၲပတ္တစ္ခုရဲ႕ အားလပ္ရက္ကို ျဖတ္သန္းဖို႔ အသင့္ျပင္ေနဟန္ ေတြ႔ရတာ။ သူ႔အ၀တ္ေတြကိုေမႊရင္း ဘာေတြစိတ္ အလိုမက်ျဖစ္ေနတယ္မသိ။ "Damn" တဲ့ေရရြတ္သံ ပဲၾကားလိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဘာေတြအဆင္မေျပလို႔လည္းလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ျမိဳ႕ထဲသြားဖို႔ ျပင္ျပီးကာမွ သူ႔ေဘာင္းဘီတိုေတြ ညစ္ပတ္ေနတာ အ၀တ္အိတ္နဲ႔ အျပည့္ျဖစ္ေနလို႔တဲ့။ သူ႔မ်က္ႏွာက လက္ကနဲျဖစ္သြားျပီး ဘာအၾကံရသလဲဆိုေတာ့ အကယ္၍ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေလွ်ာ္ျပီးသား ေဘာင္းဘီကိုငွားေပးမယ္ဆိုရင္ $ 1.00 ေပးမတဲ့။ Hey, business is business , သူ႔ကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ေဘာင္းဘီတစ္ထည္ကို ကြၽန္ေတာ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကလည္း အဲဒါကို အသံုးျပဳမႈအတြက္ ေပးဆပ္ေလရဲ႕။

ျမိဳ႕ထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ တစ္ပတ္တာ အနားယူမႈအျပီးမွာေတာ့ သူ႔တန္းလ်ားကို ျပန္လွမ္းလာခဲ့ရေလရဲ႕။ ညခ်မ္းေရာက္ ေတာ့ အ၀တ္ေတြလဲတယ္ ျပီးေတာ့ သူ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတိုကို အသာခြၽတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္စင္ဆီ ပစ္တင္ေပးရင္း "Thanks" တဲ့ေလ။ ေဘာင္းဘီကို ခုတင္နားက အ၀တ္ေဟာင္းျခင္းထဲ အသာထည့္လိုက္ရင္း ဘာမွမျဖစ္သေယာင္နဲ႔ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရေတာ့တာေပါ့။ သူ႔အိပ္စင္အေပၚအသာ အယာ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ ေဘာင္းဘီတိုကို အသာေကာက္ယူ ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕အနံ႔အသက္ေလးေတြကို ေဖြရွာရတာေပါ့ ေလ။ Great scent ပါပဲ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရနံ႔နဲ႔အျပည့္။ အနံ႔နဲ႔အတူ ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္လာေစတာ ေၾကာင့္ .......ဟား ဟား ဗံုတီးျပီး ေဘာင္းဘီေပၚ ပန္းထုတ္လိုက္ေပါ့တစ္ခါ။

၁၉၉၀ႏွစ္လြန္ေတြတုန္းက စစ္သားေတြ တစ္ပတ္၆ရက္အလုပ္လုပ္ရပါတယ္။

စေနေန႔ဆိုတာ အုပ္စုလိုက္ သြားလာလႈပ္ရွား အတူအျပင္ထြက္ဆိုတဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ။ စေနေန႔ မနက္ခင္း တန္းစီစစ္ေဆးတဲ့အခ်ိန္မွာ စတိဗ္နည္းနည္းေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ေနပါရဲ႕ ရက္သတၲပတ္ကုန္ဆံုးတဲ့ရက္ေတြ မွာ အသြားအလာကို နည္းနည္း ကန္႔သတ္ခံရလို႔ေလ။ အဲဒီလိုကန္႔သတ္ခံရျခင္းက အက်ပ္ကိုင္တဲ့သေဘာျဖစ္ေနသေပါ့ေလ ျမိဳ႕ထဲသြားျပီး အေပ်ာ္ရွာဖို႔ စတိဗ္ က်ပ္ခံရတာေပါ့....ဟာ ဟ။

x x x

တနဂၤေႏြေန႔လည္ေလးမွာ ကြၽန္ေတာ္ တန္းလ်ားထဲေနေနစဥ္ စတီဗင္က သူနဲ႔အတူ အျပင္ကိုလမ္းထြက္ ေလွ်ာက္ခ်င္ပါသလားတဲ့ သူနဲ႔အတူေပါ့။ ဒီေတာ့ သူရယ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း အသာ ေရြ႕လာရင္း စကားတေျပာေျပာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စစ္တပ္တန္းလ်ားရဲ႕အစပ္ဟာ ေတာအုပ္ၾကီးတစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသားေတာထဲ ေျခစၾကၤာျဖန္႔ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။ ပူေႏြးတဲ့ ေလေျပေတြ တသုန္သုန္တိုက္ ခတ္ေနတဲ့ ေႏြဦးေန႔ေလးမွာ စတိဗ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္အေတာ္ၾကီးတဲ့ ၀က္သစ္ခ်ပင္ရဲ႕ ေျခရင္းမွာထိုင္ရင္းအနား ယူျဖစ္ၾကပါတယ္။ အနားယူတာမၾကာပါဘူး လိင္ကိစၥအေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ေျပာေတာ့တာပါ။

စတိဗ္ေျပာျပခဲ့တာေတြက အမွန္ေတြလားေတာ့မသိ ခပ္ၾကြားၾကြားေတာ့ ျဖစ္တာအမွန္။ေကာင္မေလးေတြကို ဘယ္လိုဆြဲခဲ့တာ ေကာင္မေလးေတြက သူ႔ကိုေတြ႔ဖို႔ ဘယ္လိုေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာေတြကို ခပ္မ်ားမ်ား အေလး ေပးေျပာပါေတာ့တယ္။ ဒီတပ္ကိုေရာက္ျပီး စေနတနဂၤေႏြအားလပ္ရက္ေတြမွာ ျမိဳ႕ထဲသြားျပီး ဘယ္လို ေသာင္း ၾကမ္းတာဆိုတာကိုေရာ ေျပာျပန္ပါရဲ႕။ သူဟာလိင္ကိစၥအလိုဆႏၵေတြမွာ အာသာျပင္းတဲ့ ဒီလိုလူမ်ိဳး ဆိုတာ သူ႔စကားေတြက သက္ေသခံေနပါရဲ႕ေလ။

သူစကားေျပာတာေမာသြားျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့အလွည့္ ေပါ့ေလ။ ေတာင္ေပၚစခန္းတစ္ခုမွာ ေရခဲျပင္စကိတ္သြားစီးရင္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့ပံု၊ သူမဟာကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အဦးဆံုး လိင္အေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုဆိုတာကိုေရာ ၊ အားရပါးရ အတူေပ်ာ္ျပီးမွ camp ကိုျပန္လာျဖစ္ေၾကာင္းလည္းရွင္းျပရေသးသေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေျပာျပရရင္ ရင္ခုန္တာလည္းပါတယ္ အဦးဆံုးအေတြ႔အၾကံဳဆိုေတာ့ မေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္တာ လည္းပါခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။

သူနဲ႔ေပ်ာ္ပါးျပီး "pro station" ကိုသြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ "pro station" ထဲေရာက္ေတာ့ ေဆးမႉးကို ကြၽန္ေတာ္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အိပ္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းေျပာျပတဲ့အခါ သူက အခန္းထဲေခၚ ေဘာင္းဘီရွည္ေတြ အတြင္းခံေတြကိုခြၽတ္ခိုင္းတယ္။

ကြၽန္ေတာ္သူေျပာတဲ့အတိုင္းခြၽတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ေဆးမႉးက ကြၽန္ေတာ့္ေရႊပန္းရယ္ ေရႊဥရယ္ ေဆးဆပ္ျပာနဲ႔ ေရခပ္ေႏြးေႏြး အသံုးျပဳကာ ေဆးေၾကာေပးခဲ့ျပန္တယ္။ တကယ့္ေယာက္်ားစစ္စစ္က အစစ္အမွန္ကို ေဆးေၾကာေပးေနတာကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ အားလံုးျပီးခ်ိန္မေတာ့ အစိမ္းေရာင္ခရင္မ္တခ်ိဳ႕ကို ဘူးတစ္ခုထဲကေန ညႇစ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အတံနဲ႔ ဥတစ္ေလွ်ာက္ ခပ္သြက္သြက္ ပြတ္ျပီးလိမ္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ပိတ္ပါးစ ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ရစ္ပတ္ထားေပးဖို႔ေျပာခဲ့ပါရဲ႕။ ကအျပန္ေပါင္ၾကားက ညီဘြားကို ထုပ္ပိုးျပီး ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သေပါ့။ ေနာက္တေန႔အထိ ေရမခ်ိဳးဖို႔လည္း သတိ ေပးခံခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ညလံုး ကပ္စီးစီးနဲ႔ဗ်ာ၊ တန္းလားထဲက ေကာင္ေတြ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ေဆးနံ႔ ေတြရျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိသြားႏိုင္တယ္။ "I was so proud!"

ကြၽန္ေတာ့္ဇာတ္လမ္းအဆံုး ကလည္းေနာက္ cock story တစ္ပုဒ္ကို စတင္ေျပာျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပဲအိပ္ဖူးတာဆိုေတာ့ cock story ေတြေျပာဖို႔ အျမဲထြက္ေျပးေနရတာ။ ဒါေပမဲ့ စတိဗ္ အတြက္ကေတာ့ ေျပာဖို႔အျပည့္။ ႏွစ္ဦးသားစကားေတြေျပာျဖစ္ေနၾကရင္း စတိဗ္ထလာတာကို ျမင္ေနရေပမဲ့ မ်က္စိအၾကည့္ကို သူ႔ဟာဆီကေန မလႊဲျဖစ္ပါ။

ကြၽန္ေတာ္သူ႔ေပါင္ၾကားကို စိုက္ၾကည့္မိေၾကာင္းသူသတိမူမိသြားခ်ိန္မေတာ့ ေဘာင္းဘီကို အသာေလ်ာခ် သူ႔ငပဲကိုကိုင္တြယ္ျပရင္း ၾကည့္စမ္းပါဦး ပ်ိဳေမ့အသည္းစြဲတဲ့ သူ႔ဟာကိုတဲ့ေလ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ငပဲကို စိတ္၀င္တစားၾကည့္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဘယ္အလြတ္ခံပါ့မလည္း အခြင့္အေရးကို။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးေတြဆီက blowjobs လုပ္ေပးတာကို ဘယ္လိုအရသာခံခဲ့ပံု၊ ခပ္ကဲကဲ အမ်ိဳး သားေတြဆီကလည္း blowjobs လုပ္ေပးတာကို ဘယ္လိုအရသာရွိခဲ့ ေၾကာင္းေတြကို ၾကြားတာလည္း ေဆာင္းပါးရိပ္ေျခေျပာသလားမသိ ေျပာျပန္တယ္။ သူ႔ငပဲကို စုပ္ေပးရင္ပဲေက်နပ္ျပီ စုပ္ေပးသူက ေယာက္်ား ျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုပဲ။

ဒီအေၾကာင္းစကားဆက္ေနစဥ္မွာ စတိဗ္သူ႔ေဘာင္းဘီထဲလက္သြင္းရင္း ငပဲကိုဆြေနတာ ေဘာင္းဘီက ႏိုင္လြန္သားဆိုေတာ့ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ျပီး ထလာတာကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရေပါ့။ ကိုင္ေတာ့မယ္ တကဲကဲျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို အသာဆြဲယူျပီး သူ႔ဒစ္ေပၚတင္ေပးတဲ့အခါ အသာညႇစ္ၾကည့္ျပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ စတီဗင္တစ္ေယာက္ စိတ္ထေနတာ ျပင္းထန္ပံုေပၚရဲ႕ ျပဳမူပံုေတြကိုက။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။

x x x

စတိဗ္ကေတာ္ေတာ္ေတာ့ အသင္းသားပါလား။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေစျပီး သူဘာ လုပ္ေစခ်င္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာအလိုလိုလုပ္ျဖစ္ေအာင္စြမ္းပါတယ္။ ဒါကို သေဘာမေပါက္ မိခင္မွာပဲ သူ႔ေရႊပန္းကို ငံုစုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။ ထိပ္အေရျပား ျဖတ္မထားတာကိုက ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုျဖစ္ေစသလို သူ႔ငပဲရဲ႕ taste ကလည္း great ပါ။ "ျဖည္းျဖည္းသက္သာစုပ္ေပးပါလား" ဆိုေလေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ ပညာေတြ အစြမ္းကုန္သံုးျပီး ျငင္ျငင္သာသာ ျပဳစုေပးလိုက္တာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားတဲ့အထိ။ သူ႔လက္ေတြ ကလည္း အျငိမ္မေနပါဘူး ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာျပင္ကို ျငင္ျငင္သာသာပြတ္သပ္ျပီး တင္ပါးဆံုေတြကိုလည္း ဖ်စ္ညႇစ္ျပန္တယ္။

"Get ready!!!" ဆိုတဲ့ သူ႔အသံႏွင့္အတူ ပါးစပ္ထဲကို အျပည့္ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တာ။ ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္ပါပဲ။ ဒီလို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒစ္ကို sucking လုပ္ခဲ့တာ တတိယအၾကိမ္ေျမာက္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တန္းလ်ား ကို ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ သူကေျပာေသးတယ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ဘာမွ မဟဖို႔ေပါ့။ တပ္တြင္း ဧရိယာ လည္းေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ပုခုံးကို အသာဖက္လိုက္ရင္း သူေကာင္းေကာင္း အရသာ ေတြ႔ခဲ့ေၾကာင္း။ ညေလးသံုးေလးညျဖတ္သန္းအျပီး စတိဗ္က သူနဲ႔အတူရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ဖို႔ေျပာျပန္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရုပ္ရွင္ အတူသြားၾကတယ္။ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ဆိုလိုတာက အျပန္လမ္းခရီးရဲ႕ ၾကာခ်ိန္ကို သူၾကာၾကာဆြဲဆန္႔ ခ်င္ပံုပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ သစ္ေတာမွာ ခဏတာအဆံုုးသတ္ျဖစ္ၾကျပန္ေရာ။ စတီဗင္က သူ႔ငပဲကို ျပန္ျပဳစုေပးပါဦးတဲ့ ေျပာျပန္တယ္။ ဒီငနဲေလးကို တကယ္သေဘာက်လာမိသလို သူ႔ငပဲခပ္ၾကီးၾကီးကို စုပ္ရတာလည္း ၾကိဳက္ လာျပီ။

ကြၽန္ေတာ့္အျဖစ္က အသက္ငယ္လို႔ ရူးသြပ္မိတာျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ သူ႔ညီဘြားေခ်ာေခ်ာေလးအေပၚခ်စ္မိ သြားမိျပီထင္ပါရဲ႕။ သူအျမဲတမ္းေကာင္းေကာင္းေကြၽးတယ္။ ဘယ္ေနရာသြားသြား ကြၽန္ေတာ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနရာစံုအတူသြားစျပဳလာျပီ။ ဒါေပမဲ့ သူအျပင္ထြက္ခြင့္ရျပီး ေနာက္ပိုင္း ျမိဳ႕ၾကီးဆီကိုေရာက္ေန တာခ်ည္းပါပဲ။ သူ႔မွာပိုက္ဆံေတြရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မရွိ ဒါေၾကာင့္ျမိဳ႕ၾကီးဆီသူနဲ႔အတူ လိုက္ဖို႔ဘယ္ေတာ့မွ မေခၚေတာ့ပါဘူး။

သူ႔ညီဘြားနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာ ရက္ပတ္မ်ားစြာၾကာလာခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ရက္သတၲပတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရက္ေတြမွာ ျမိဳ႕ၾကီးထဲကို သြားခြင့္ရတာနဲ႔ သူသြားခဲ့တာပါပဲ အပတ္တိုင္း။ camp ကို သူျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း hot story တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုပါလာတာခ်ည္းပါ။ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ဘယ္လိုေတြ႔ဆံုျပီး ညေတြကို ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ ခဲ့ေၾကာင္းေတြ အပါအ၀င္ေျပာျပဖို႔။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေကာင္မိန္းမလွေတြအမ်ားၾကီးကို fuck ဖို႔ရွာေတြ႕ႏိုင္တာ ကံေကာင္းလြန္းတယ္လို႔ စဥ္းစားမိေသးတယ္။ တစ္ဖန္သစ္ေတာထဲကို လမ္းအတူေလွ်ာက္ဖို႔ေခၚမည္ ျပီး သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ အဆံုးသတ္မည္ဆိုတာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလိုကို ျဖစ္ေနပါျပီ။ အဲဒီေနရာေရာက္ရင္ သူ႔ကို blowjobs ေလးေပးဖို႔ ေျပာေနက်။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အေသအခ်ာကို လုပ္ေပးတတ္ခဲ့တာ ေကာင္ေခ်ာ ေလးရဲ႕ ပစၥည္းကိုေပါ့။

တစ္ခုေသာ တနလၤာေန႔မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ အိပ္ယာကအႏိုး စတီဗင္ရဲ႕ အိပ္စင္ကိုလွမ္းအၾကည့္ အိပ္စင္မွာ သူရွိမေနဘူး။ ညက သူ႔အိပ္စင္မွာ အိပ္စက္ခဲ့ပံုမရပါဘူး။ Steve was A.W.O.L.

စစ္ဗိုလ္ေတြအတြက္ စီမံခန္႔ခြဲမႈဆိုင္ရာဌာနအခန္းဆီသို႔ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္သြားစဥ္ ခဏအ၀င္မွာ တပ္ၾကပ္ၾကီး တစ္ဦးက တပ္တြင္းအရာရွိကိုေျပာေနတာ ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔တပ္ထဲက တစ္ေယာက္က ျမိဳ႕ၾကီးက ေဂ်းထဲေရာက္ေနသတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္စတင္ျပီး ပူပန္စျပဳရျပီ စတီဗင္အတြက္ေလ။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းခဲစျပဳျပီ။ တပ္ၾကပ္ၾကီးက စတိဗ္ရဲ႕ အ၀တ္ေတြ အိတ္ေတြအားလံုးကို စာရင္းလုပ္ ျပီးေတာ့ စတိုခန္းထဲသိမ္းဆည္းလိုက္တာကိုး။ တကယ့္ကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈေတြျဖစ္ရျပီေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္ဟန္နီခ်စ္ခ်စ္ ေလးအတြက္၊ သူဘာေတြျဖစ္ခဲ့လည္းဆိုတာ ကိုသိခ်င္ေနတယ္။

x x x

ေနာက္ဆံုးေတာ့ အမွန္တရားကေပၚထြက္လာေတာ့တာပါ။ စတိဗ္တစ္ေယာက္ ေဂ်းထဲေအာင္းခဲ့ရတာ အမွန္ ပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူဟာဟိုမိုေလာကမွာ အေတာ္ေသာင္းက်န္းခဲ့လို႔ပါပဲ။ သူတို႔ပိုက္ဆံကိုယူ တယ္၊ ေဂးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုရိုက္ႏွက္ျပီး ေငြယူတယ္။ အခုေတာ့ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ဆီမွာေငြ အျမဲမျပတ္ရွိေနရတာ နားလည္ သြားျပီ။ ဒီအေၾကာင္းကို သိျပီးေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႔ မပတ္သက္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္တစ္ေယာက္ေပါ့..... လာထား။

စတိဗ္ေထာင္ထဲေရာက္သြားျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေထာင္က်သူအေနနဲ႔ မွတ္တမ္းေကာင္းေတြ၊ ရလဒ္ေကာင္း ေတြပိုင္ဆိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ စစ္တပ္ထဲကိုျပန္၀င္ေရာက္ႏိုင္ဖို႔ လက္ခံစဥ္းစားမွာပါ။ စတိဗ္ေထာင္ကထြက္ျပီးေနာက္ ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕အစည္းကိုျပန္လာတယ္ Basic Training ျပန္ယူရဖို႔။ အင္း....သူနဲ႕ျပန္ဆံုခ်ိန္မေတာ့ စတိဗ္က ေထာင္လူထြက္အသစ္စက္စက္ေလးေပါ့။ နားလည္ခဲ့ရပါတယ္ သူဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေကာင္ေလးမ်ိဳးျဖစ္ ရတယ္ ဆိုတာ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံဖို႔ဆိုတာ သူ႔အတြက္ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ သူ႔အတြက္ အထာက်ေနခဲ့ျပီပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ အၾကိတ္ခံခဲ့ရတာပ။ ဘယ္ေတာ့မွ သူ႔ကိုသြားမေတြ႔ေတာ့ပါဘူး။

အေျပးေလ့က်င့္ရင္းနဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔တန္းလ်ားက ေနာက္ထပ္စစ္သားေကာင္ေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ခဲ့ရျပန္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ပစ္မွတ္အတြင္း သူ၀င္လာဖို႔ အစီအစဥ္ခ်ပစ္ခဲ့တာေဘ။ တစ္ညေနခင္းမွာ ေရတြင္း ရွိရာကို အတူသြားရင္း စကိတ္ကြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ဆံုခဲ့တဲ့ ခ်ခဲ့တဲ့ေကာင္မေလး အေၾကာင္းေျပာျပျဖစ္တယ္။

ေနာက္ေတာ့သူရယ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ စကိတ္ကြင္းဆီ သူမကိုအရွာထြက္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ အဲဒီေကာင္မေလးက စကိတ္ကြင္း၀န္းက်င္မွာပဲေနတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အရြယ္ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလးပါပဲ။ သူမနဲ႔အတူ စကိတ္အူစီးျပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ ျမိဳ႕ထဲကို စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကတယ္။ သြားတဲ့လမ္းမေပၚရွိ သူ႔ကိုအရင္က ခ်ခဲ့တဲ့အေဆာက္အဦးကိုျမင္ေတာ့ အလြတ္ျဖစ္ေနဆဲ ဒီအိမ္ၾကီးထဲကို သြားမလားလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ သူမက အိုေကတဲ့။ ဒီအိမ္ၾကီးထဲမွာ ျမင္းေတြအတြက္ထားတဲ့ ေကာက္ရုိး တံုးၾကီးေတြကိုေတြ႔ျပန္ေတာ့ အိပ္ယာသဖြယ္ခင္းလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္နဲ႔ အိပ္ယာၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ သူမရဲ႕ေဘာင္းဘီေတြကိုခြၽတ္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီကိုလည္း ခြၽတ္ေပါ့တစ္ခါ။ မၾကာခင္မွာပဲ တဘန္းဘန္းရိုက္သံနဲ႔အတူ ေကာင္မေလးေကာ့ေကာ့တက္သြားပံု၊ ကြၽန္ေတာ့္ခါး ဇေကာ၀ိုင္း ေနပံုေတြ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ကေတာ့ အျပင္မွာ အသင့္အေနအထားနဲ႔ မ်က္လံုး ရွင္ရွင္ ထားေနေလရဲ႕။ ေကာင္မေလးအေပးေကာင္းေတာ့ သိပ္မၾကာပါဘူး ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ျပီး ျပီးခဲ့ျပန္တာ။ အ၀တ္လဲျပီးထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ အျပင္ကို။

အရည္ေတြအမ်ားၾကီးထြက္ခဲ့ရသလိုခံစားရတယ္ အျပင္ကေစာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ဆီအသြားမွာ။ မင္းလည္းခ်ခ်င္ရင္ သြားေလအတြင္း ကိုလုိ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဆရာသမားက အေပၚေခါင္းေရာ ေအာက္ေခါင္း ေရာ တျငိမ့္ျငိမ့္။ အထဲ၀င္သြားျပီး မၾကာပါဘူး ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္သံေတြ နဲ႔အတူ အင္း အားျဖစ္ၾကတာ ၾကားရတယ္။ ေကာင္မေလးနဲ႔အတူ သူအျပင္ထြက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေကာင္မေလးအိမ္ရွိရာျမိဳ႕ ထဲလိုက္ပို႔ေပးျဖစ္တယ္။ သူမက ေငြေတာ္ေတာ္ေလးလိုေနတဲ့ အေၾကာင္းကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေျပာေတာ့ ႏွစ္ဦးသားေပးလိုက္ပါတယ္။

စစ္သားေကာင္ေလးရယ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ကားစီးျပီး camp ဆီျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူ႔ကို the "pro" station အေၾကာင္းေျပာျပခဲ့ျပီး ကြၽန္ေတာ္အရင္က တျခား "pro" ဆီသြားခဲ့ဖူးေၾကာင္းကိုေရာေပါ့။ သူကတပ္တန္း လ်ားကို ျပန္ေလွ်ာက္သြားေတာ့မယ္ "pro" ဆီမသြားခ်င္ဘူးတဲ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္်ား မာန္ကိုတိုးျမႇင့္ေပးခဲ့လို႕ၾကိဳက္တယ္သြားရတာ။

ႏွစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဖ်ားတယ္ေလ သူ႔ခမ်ာ ကာလသားေရာဂါရသတဲ့။ တန္းလ်ားကို သူျပန္သြားျပီး သူ႔အ၀တ္ေတြထုတ္ပိုးကာ ေဆးရုံဆီ သတင္းပို႔ဖို႔ သြားေလရဲ႕။ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ေျပာတာကေတာ့ တပ္ကို အဲဒီေကာင္မေလးအေၾကာင္းေျပာျပခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာျပျဖစ္ခဲ့တာက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ အဲဒီေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထဲကို ဆက္ဆံခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အၾကားအျမင္ေတြ ရျပီးေနာက္ပိုင္း ဂရုတစိုက္ၾကည့္ပါေတာ့တယ္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဆက္ဆံမဲ့သူေတြအေပၚ သတိအေနအထားနဲ႔ေပါ့။
အင္း....အခုအခ်ိန္ကေနျပန္တြက္ရင္ ၾကာခဲ့ပါျပီ။

ဒါေတြကိုျပန္ေျပာင္းသတိရေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ တပ္တြင္းအမႈထမ္းစဥ္က အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြကို မွ်ေ၀လိုရင္းပါ။ ေရးခဲ့သမွ်အေၾကာင္းအရာေတြက အမွန္ေတြသာျဖစ္ျပီး ကြၽန္ေတာ္ငယ္ႏုစဥ္အခ်ိန္က အျဖစ္ေတြပါပဲ။ စာဖတ္သူေတြဆီက ေ၀ဖန္အၾကံျပဳတာ ေတြကိုလိုခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေပါ့ေလ။

ေက်းဇူးပါ။
Jason

No Regret (Part II)

အခ်ိန္တန္ေတာင္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္လြန္ခဲ့တဲ့

နာရီေတြေပ်ာက္တဲ့ ငွက္တို႔ရယ္

ရင္ခြင္မွာ ေ၀ဒနာေတြဖြင့္မေျပာရဲ

နာက်င္စရာေတြမ်ားလို႔ ခက္လွတယ္

ေလျပည္ေတြသာတဲ့ အခိုက္မွာ

ေလႏွင္ရာသာ ရြက္လြင့္သြားေတာ့မယ္....။

စက္ရံုကအလုပ္ထြက္လာရေတာ့ အဦးဆံုးစဥ္းစားမိတဲ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာေပးေသာ ဘားမွာ ေန႔ပိုင္းသြား အလုပ္လုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေန႔ပိုင္းမန္ေနဂ်ာနဲ႕ေတြ႔ရတဲ့အခါ ဘ၀မွာ ဘယ္လိုမွမထင္မွတ္ထားတဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း စားေသာက္ခန္းမမွာ ၾကမ္းတိုက္ပါတဲ့။ ေနာက္မင္းလို ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေကာင္ မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ တန္ပါ သတဲ့.....ပန္းကန္ေဆးခဲ့ရပါေရာ။ေမွ်ာ္လင့္ထားတာနဲ႔ ရတာကမတန္ပါလား။ တစ္ေန႔ေတာ့ မိန္းမရြယ္တစ္ေယာက္၊ လူရြယ္ ႏွစ္ေယာက္လာ စားေသာက္ၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္သြားျပီးေနာက္ပိုင္း အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက စားဖိုေဆာင္ မန္ေနဂ်ာကို ဘာေျပာတယ္မသိ အျပစ္ရွာျပီးအလုပ္ျဖဴတ္ခံရ ပါေရာလား။ ဒါဟာ....ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀အေျပာင္းအလည္းတစ္ခုမ်ားျဖစ္ေရာ့။

ေနာက္ဖက္ေဆာင္ ဟုတ္တယ္ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ညေမႊးပန္းဘားကလပ္ရဲ႕ အတြင္းခန္းတံခါးကိုဖြင့္၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ ညပိုင္းမန္ေနဂ်ာကိုရွာဖို႔ကိုေလ။ ရီဆက္ပ္ရွင္းေကာင္တာကိုအေရာက္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဖုန္းလာပါတယ္။ ဘယ္သူမ်ား လာကိုင္မွာပါလိမ့္....။ ဖုန္းရဲ႕တီတီျမည္သံအဆံုးမွာ အတြင္းခန္းတစ္ခုမွာ လူတစ္ဦး ဟန္ပါပါလွမ္းလာရင္းဖုန္းေကာက္ ကိုင္ျပီး ေဖာက္သည္ဆိုသူတစ္ေယာက္နဲ႔ အတန္ၾကာစကားေျပာေနပါရဲ႕။ လူကိုဂရုမစိုက္တာလား ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္မွာ ေနရာတစ္ေနရာစာရထားသူမ်ားဟာ ဒီလိုပဲေနတတ္ၾကသလား။

"ဒီမွာ မိန္းမဆန္တဲ့ေကာင္ေတြကို မခန္႔ဘူး၊အလိုမရွိဘူးကြ"

"ျပီးေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကလည္း ေယာက္်ားဆန္ဆန္ေတြကိုပဲသေဘာက်ၾကမွာ။"

"ဒါထက္စကားမစပ္ ငါကလည္း ေဂးပဲ၊မင္းကေရာ ဘာရိုးလည္း။"

"ေက်ာ္ေက်ာ္ကို မေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ၊ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာအလုပ္လုပ္တာကိုမသိေစခ်င္ဘူး။"

အစဦးပိုင္းကေတာ့ ကိုယ့္ကိုပဲ အလုပ္မခန္႔ခ်င္ သေဘာမက်တဲ့ပံုစံ အထာကိုင္တဲ့စကားေတြေျပာေနျပီး ေနာက္ဆံုး သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ေဂးပါတဲ့။ကြၽန္ေတာ္ကဘာရုိး လည္းဆိုတာစပ္စုလိုက္ေသး။ သေဘာမက်ေပမဲ့ အလုပ္တစ္ခု ရမွျဖစ္မယ္မဟုတ္လား။ ဖုန္းကလည္းေျပာေသးကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြကိုလည္း မ်က္လံုးနဲ႔ ေစငု လိုက္ေသးေတာ့တာ။

ဆိုဖာဆက္တီေပၚမွာထုိင္ေနၾကေသာလူတစ္ခ်ိဳ႕......တီးလံုးသံေတြ ကာရာအိုေကသီခ်င္းဆိုသံေတြ ဘာကိုသေဘာက် ေနၾကမွန္းမသိ တဟီဟီတဟာဟာ အသံေတြလည္း လြင့္ပ်ံလို႔ပါအခန္းက်ယ္တစ္ခုထဲမွာ ။ ကြၽန္ေတာ့္လိုဘား၀န္ထမ္းေကာင္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဧည့္သည္ေတြရဲ႕ေဘးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုေလးေတြႏွင့္။ သူတို႔မွာ ရွက္ရႊံ႕တဲ့အမူအရာ မရွိၾကသလို ေပ်ာ္ရႊင္မႈရယ္သံေတြၾကားမွာေမ်ာပါၾကလို႔။ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ က်ားေတြအလယ္ သားသမင္ေရာက္ေနသလို ရွက္ရြံ႕ျပီးခပ္တြန္႔တြန္႔ ျဖစ္ေနမိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္ ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳးကို စတင္ရေတာ့မွာပါလား။

အက်ႌက ၾကယ္သီးေလးကို တစ္လံုးျခင္း တစ္လံုးျခင္း ျဖဳတ္.....ရင္အုပ္ၾကြက္သားေတြတျဖည္းျဖည္းေပၚလာခ်ိန္ ရင္ထဲအတိုင္းမသိရွက္ရြံ႕ျပီး ဆက္လုပ္ဖို႔တုန္႔ဆုတ္ေနမိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ကာရာအိုေကသီခ်င္းဆိုျပရင္း ထိန္းေနတဲ့ စီနီယာတစ္ေယာက္က တင္ပါးကိုစသလိုလိုနဲ႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ရင္း ဆက္လုပ္ဖို႔တြန္းအားေပးခ်ိန္မွာေတာ့ သြားစမ္းကြာ.....အက်ႌေတြ.....။ေနာက္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ လူအုပ္ထဲမွာ ၀တ္လစ္စလစ္မေနဖူးတဲ့ကြၽန္ေတာ္ အခုေတာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ ေဘာင္းဘီတိုအျဖဴ ေကာက္ေၾကာင္းအတိုင္းသားနဲ႔ ဂီတသံနဲ႔အတူ ခႏၶာကိုယ္ကို ယိမ္းႏြဲ႕...ယိမ္းႏြဲ႕ရင္း။

စားပြဲခံုေပၚက ရမ္တခြက္ကို ရဲေဆးတင္တဲ့သေဘာ ေကာက္ေသာက္ရင္း မသိမသာ လႈပ္ရွားမိေနစဥ္မွာ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ပူေႏြးလာျပီး ဘာမဆိုလုပ္ဖို႔အသင့္ျဖစ္သြားခဲ့ရေပါ့။ သူတို႔မ်က္စိပႆဒျဖစ္ဖို႔ ေဖ်ာ္ေျဖေနရတဲ့ အျဖစ္ဟာ ရင္ထဲဟာလာ လင္းေန ေအာင္ျဖစ္ေန ခံစားေနရတာ ဘယ္တုန္းကမွ မခံစားဖူးေသးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳသစ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔မ်ားေတာ့ ပိုက္ဆံေတြကိုသုံးျပီး မိမိစိတ္အပန္းေျဖသာယာဖို႔ လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးျပီးေတာ့ေတာင္ သေဘာမ်ားက်ေနရဲ႕ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာ ပိုက္ဆံအတြက္....။

ဟိုးတစ္ခ်ိန္က အိမ္မွာေနရင္း ဗီဒီယိုၾကည့္မိခဲ့စဥ္က ေကာင္မေလးေတြဒီလိုကလပ္မ်ိဳးမွာ လူေတြေရွ႕မွာ ခုႏွစ္လႊာအကက ေဖ်ာ္ေျဖေနတာကို သေဘာမ်ားပင္က်ျဖစ္ခဲ့မိေသး။ သူတို႔...သူတို႔ေနရာမွာ ဘယ္တုန္းကမွ ၀င္ေရာက္မခံစားမိခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လူမ်ားစြာရဲ႕ေရွ႕မွာ စားပြဲခံုရွည္ေပၚမွာ ခပ္ပါးပါးေဘာင္းဘီတိုတစ္ထည္နဲ႔ သူတို႔လိုပဲ ခႏၶာကိုယ္ကို လႈပ္ရွားရင္းေဖ်ာ္ေျဖေနရပါေပါ့လား။ ကစမ္း...ကလိုက္စမ္း......ရမ္းစမ္းခါးေတြရမ္းလိုက္စမ္း....ခံစားေနလို႔ေရာ ဘာေတြထူးလာမွာလည္း။ ေဘးကသာၾကည့္ ေနရင္ မ်က္ရည္ေတြခပ္ေ၀့ေ၀့ျဖစ္ေနတဲ့ နည္းနည္းယိုင္တိုင္တိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ရမွာအမွန္ပါ။ ဘ၀တစ္ခုကို ေဆာက္တည္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ ဒီလိုဖန္တီးထားပါသလား။ ေဘာင္းဘီၾကားထဲမွာေတာ့ ပိုက္ဆံေတြကအမ်ားသား... အိုး.....ေလာကၾကီးရယ္။

"ေက်းဇူးပါ....ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္။"

ခြၽတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီရွည္ေရာ အတြင္းခံေရာ အက်ႌကိုေရာစုကိုင္ျပီး အခန္းတံခါးကိုအသာပိတ္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖမႈအလွည့္ ျပီးဆံုးခဲ့ျပီေလ.....အခန္းထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္ပြဲျပင္ဆင္ေနတဲ့အသံေတြမဆံုးႏိုင္ေသးပါဘူး။ အ၀တ္ေတြ လည္း အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ခ်ိန္ဟာ မနက္ခင္းေ၀လီေ၀လင္းအခ်ိန္ေလးပါ။ နီယြန္မီးေတြထိန္ထိန္ျငီးေနတဲ့လမ္းမၾကီး ေကာင္းကင္ၾကီးကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္းအထီးက်န္ေနတဲ့ေငြေရာင္လမင္းၾကီး...သူလည္းကိုယ့္လိုပါပဲလား။ သူ႔ေတာက္ပမႈေတြနဲ႔ ကမၻာၾကီးကိုေပးဆပ္ေန ေပမဲ့ ကမၻာက နီယြန္မီးေတြအေပၚ ေအးျမတဲ့အလင္းတန္း မထိုးေဖာက္ႏိုင္ ေတာ့ပါေလ။

x x x

ေနာက္ေန႔ည....ေနာက္ေန႔ညေလးမွာေတာ့ အိမ္ကိုတန္းမျပန္ျဖစ္ရပဲ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ဟိုတယ္တစ္ခုကို လိုက္လာခဲ့ရတာဗ်။ ညဟာေမွာင္မိုက္ေနသလား လင္းေနသလား မသိ အခန္းထဲမွာေတာ့ဒင္းမ္လိုက္ေလးက ခပ္မိွန္မွိန္ပါ။ အဲဒီအခန္းေလးထဲမွာ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ျပီးေတာ့ ေပါင္ၾကားက ေရခဲေခ်ာင္းကို အားရပါးရစုပ္ေနတဲ့ ေရႊဧည့္သည္ၾကီးရယ္ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေသြးသားအလိုအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးေတြကိုသူစုပ္ယူေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ခံစားခ်က္မဲ့ အမူအယာမ်ားျဖစ္ထြန္းစျဖစ္ေပၚေနျပီ။ ကိုယ့္ခ်စ္သူမဟုတ္တဲ့သူမ်ားရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ အျပံဳးမေ၀တတ္ဘဲေနတတ္ပါျပီ။

" ဒီမွာ ေဂးေတြၾကာရွည္မလုပ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ေတြက ေဖာက္သည္ေတြ သူ႔တို႔ေဖာက္သည္ေတြနဲ႔ လက္ထပ္သြားျပီး ဒီဘ၀ကထြက္ေျပးသြားၾကတယ္။"

"အင္း...ငါတို႔ဒီမွာ ပိုက္ဆံရွာဖို႔ရွိေနၾကတာပါပဲ။"

”Dam it!" ဘ၀..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘ၀ဟာဒီလိုျဖစ္တည္ေနသလား။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ေယာက္ရယ္ကြၽန္ေတာ္ရယ္ ဘားကလပ္ရဲ႕ေခါင္မိုးေပၚမွာ ထိုင္ျပီးစကားေျပာ ေနျဖစ္တာပါ ဧည့္သည္ေတြမက်ခင္ေပါ့။ သက္ျပင္းျပိဳင္တူခ်မိၾကတာ မထူးဆန္းလွပါဘူးေလ။

"ငါကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ပိုင္းေပးမခ်ဘူးလို႔ ငါေတြးထားတယ္။"

"စကားမစပ္ မင္းပထမဦးဆံုး ဆားဗစ္ကဘယ္လိုလည္း အိုေကရဲ႕လား။"

ဒီေမးခြန္းကို ....သူ႔ကိုမၾကည့္မိပဲ မ်က္၀န္းကိုမဆိုင္ျဖစ္ဘဲ ဟိုးအေ၀းကိုၾကည့္ျပီး အေျဖမေပးမိပါဘူး။

"မင္းကေရာ ဒီမွာဘာေၾကာင့္လာလုပ္ရတာလည္း။"

"ငါ့အေမ...ငါ့အေမမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေနတယ္။ သူေဆးကုဖို႔ေငြလိုတယ္ေလ။ ေငြရဖို႔အိမ္မွာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့အရြယ္ဆိုတာ ငါပဲရွိတာ။ အခုေတာ့ အေမဆံုးသြားပါျပီ အေမေသသြားေတာ့လည္း ငါ...ငါဆက္လုပ္ျဖစ္ေနတာ...က"

"တီ...တီ" ဆိုတဲ့ဖုန္းမည္သံ။ "သြားစို႔ အထိန္းေတာ္ၾကီးကေခၚေနျပီ၊ ငါတို႔ကို ေဖာက္သည္ေတြေစာင့္ေနၾကျပီတဲ့ေလ။ Let's go!"

ေနသားက်လာျပီ ညပိုင္းအလုပ္လုပ္တယ္ ေန႔ပိုင္းအနားယူတယ္ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုသြားတယ္။ ခံစားခ်က္ရင္ထဲသို၀ွက္တတ္လာျပီ။

ထားပါေတာ့ေလ.... ႏွစ္ဦး သားမ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္မ်ားေ၀့ေနသလား။ အေခၚေတာ္ရွိျပီဆိုေတာ့ သြားၾကရမေပါ့။

"ဒီညေတာ့ ေစာက္႐ူးေဂးတစ္ေယာက္ကိုရွာျပီး သူ႔ေသြးတစ္စက္က်န္တဲ့အထိ စုပ္မ်ိဳပစ္လိုက္မယ္...ဟာဟ"

" ငါပိုက္ဆံေတြစုမိရင္ ျပိဳင္ကားေတြ၀ယ္မယ္၊ အမိုက္စားေလးေတြ၀ယ္မယ္ကြာ။ငါဒီလုိအလုပ္လုပ္ေနတာ အခုခ်ိန္ေတာ့ ငါ့ေကာင္မေလးအတြက္ပဲ။"

ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ဘာမွမေျပာမိေပမဲ့ျပံဳးျပီးနားေထာင္ေနျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုတက္ၾကြစြာေျပာေနဟန္ေလးက သေဘာက်စရာ ခင္စရာေကာင္းတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေလးကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေစေပါ့တစ္ခါ။

"မင္းေကာင္မေလးရွိလား"

" မရွိဘူး"

"မရွိဘူး၊ ဒါဆိုဘာေၾကာင့္လုပ္ေနတာလည္း"

"ပိုက္ဆံ၊ ဟုတ္တယ္ ပိုက္ဆံရဖို႔ပဲ" သူကြၽန္ေတာ့္စကားကိုနားေထာင္ျပီး ေခါင္းကိုရမ္းတယ္။ ျငင္းပယ္လိုတဲ့အမူအရာျပတာ မဟုတ္ေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အမူအယာလည္း မဟုတ္ပါဘူးေလ။ ေနာက္ "ပိုက္ဆံဟုတ္တယ္.....မင္းငါ့ကိုပိုက္ဆံေပးရင္ မင္းဒစ္ကိုငါစုပ္ေပးမယ္..ဟာ ဟ" ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုခ်စ္စႏိုးကိုင္ရင္းေျပာေတာ့ သူ႔မ်က္၀န္းကို အံၾသရိပ္နဲ႔စိုက္ၾကည့္မိ တာေပါ့။

မီးခိုးေတြေ၀့၀ဲေနတယ္ စီးကရက္မီးခိုးေတြေလ......မ႐ွဴခ်င္လို႔အဆုတ္ထဲေရာက္ေနတာပါပဲ။ အရက္ဖန္ခြက္ျခင္းထိခတ္သံ ေတြ ထိခတ္လႈပ္ရွားရယ္ေမာသံေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေန တဲ့အခန္းက်ယ္ထဲမွာ ေန႔တိုင္းလိုလိုၾကားေနရပါရဲ႕။ မျမင္ခ်င္လို႔မရ ျမင္ေနရတဲ့ ကိုယ္လံုးတီးေတြ...ကြၽန္ေတာ္ကေရာဘာထူးလို႔လည္း အရွက္ဆိုတာသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ အခုလည္း .......စားပြဲခံုေစာင္းမွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေလးတစ္ေယာက္ masturbation လုပ္ေနတာကို သေဘာတက်ၾကည့္ေနၾကတယ္ ၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ႏွစ္ဦးသားၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးဖက္ျပီး ဂီတနဲ႔ေမ်ာေနတဲ့သူေတြလည္းရွိသလို... ဘာမွဂရုမစိုက္ပြတ္သပ္ ေနၾကသူေတြလည္းရွိရဲ႕။ ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ပုခံုးမွာမွီတြယ္ရင္း လက္တစ္ဖက္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီထဲလက္သြင္းကစားရင္း သူ႔ဘ၀သူ႔အေၾကာင္းကိုေျပာျပေနျပန္ေရာ။ အနားယူရင္း အရသာခံရင္း သူ႔အထီးက်န္ ခံစားမႈ ဘ၀အေမာေတြကိုေ၀မွ်ေနျပန္ေရာ။ လက္မခံခ်င္လည္း နားေထာင္ေနရတာ ထံုးစံျဖစ္ေနပါျပီကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ေလးမွာ။

"ကိုၾကီးေလ အေဖ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာ၊အေဖအရက္ေသာက္ျပီး ကားေမာင္းျပန္လာရင္း ကားတိုက္မႈျဖစ္ျပီးဆံုးသြားတာေပါ့။ မိသားစုထဲမွာ ကိုယ္ကဦးစီးဦးေဆာင္ဆိုေပမဲ့ အိမ္ေထာင္မျပဳျဖစ္ပဲ အခ်ိန္ရရင္ဒီကလပ္ကိုလာလာျဖစ္ေနေတာ့တာ။ မင္းေလးက ေတာ္ေတာ္စြဲေဆာင္အားျပင္းတဲ့ေကာင္ေလးပဲ။"

"မင္းေကာ ဒီဘ၀မွာေပ်ာ္ေနသလား။" သူ႔ကိုျပံဳးျပရုံပဲျပံဳးျပကာအေျဖမေပးေတာ့ သူလည္းအေရးတယူျပန္မေမးေတာ့ပါဘူး။

ထံုးစံအတိုင္း ညေလးနက္လာေတာ့ ေဖာက္သည္တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာဘားကိုလာရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမရွာဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသာရွာတယ္။ ေနာက္သံေယာဇဥ္အရိပ္အေရာင္ေတြျပသူပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမခြဲႏိုင္ေတာ့ ပါတဲ့။ခုတင္ေပၚကို တက္ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲတိုး၀င္ကာ မီးကိုအေမွာင္ခ်လိုက္ျ႔ပီးတဲ့ခဏ ပူေလာင္ျပင္းျပတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ေတြ...အား...။

ခုတင္ေဘးက မီးအိမ္ေလးကိုထြန္းျပီးခုတင္တစ္ဘက္စြန္းမွာထိုင္ေနရင္း ျပဴတင္းေပါက္ကတစ္ဆင့္ ၾကယ္ေတြကိုေငးၾကည့္ ေနမိပါတယ္။ ေဖာက္သည္ၾကီးက အတန္ၾကာ ျငိမ္သက္ေနရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို တမ္းတမ္းတတ ၾကည့္ကာ 'I'm think I'm falling in love with you.' တဲ့။ အခ်စ္တဲ့လား... .သူ႔အေပၚရင္ခုန္ သံေတြတိတ္ဆိတ္ေနရဲ႕။ ဒီလိုပဲေျပာ ဒီလိုပဲေတြ႕ ေရရွည္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ခုတင္စြန္းကထ အ၀တ္ေတြကို၀တ္ဆင္ၾကယ္သီးေတြကိုတပ္ရင္း "အစ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ခ်င္ရင္ ဘားကိုလာေတြ႕ ႏိုင္ပါတယ္။" ။

လမ္းသြယ္ေလးက ခပ္ေမွာင္ေမွာင္...အိပ္ေရာက္ေတာ့လည္း ၾကိဳဆိုမယ့္သူကမရွိ....ဘ၀ဟာ အထီးက်န္...

။x x x

It's a damn cold night

Trying to figure out this life

Won't you take me by the hand?

Take me somewhere new

I don't know who you are but I

I'm with you.

ေလျပည္ေလညႇင္းေလးေတြတိုက္ခတ္ေနေသာ ၀ရန္တာနားကတံခါးကိုထပိတ္လိုက္မိပါတယ္။ ေမြ႔ယာေပၚမွာထုိင္ရင္း တီဗီၾကည့္ေနရာကေန ေလတိုက္တာၾကမ္းလာလို႔ ထပိတ္လိုက္ရတာ။ အခန္းေထာင့္က အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ကလည္း တဒုန္းဒုန္း။ မီးဖိုေခ်ာင္က ေရေႏြးအိုးကလည္း တရႊီရွီေလသံေပးေနျပီ။ အိုး.....အလုပ္ရႈပ္လိုက္တာ ...မရွိခင္တုန္းကလည္း ရႈပ္...အခုေတာ့ျပည့္စုံေနလို႔ရႈပ္တယ္ထင္ပါ့။

အခုခ်ိန္မ်ားေတာ့ ဘ၀ဟာ ၀ရန္တာက ေလညႇင္းေလးေတြလို သာယာလာပါျပီ။ ကိုယ္ပိုင္တိုက္ခန္းေလးလည္း၀ယ္ႏိုင္ျပီ၊ ကိုယ္၀တ္ခ်င္တဲ့ အ၀တ္အစားေလးေတြကို ၀ယ္ျပီးေတာ့လည္း ၀တ္ႏိုင္ျပီ၊ အထီးက်န္ဘ၀ကိုေျဖေဖ်ာက္ရာ ေခြးအေမႊး စုတ္ဖြားေလးကိုလည္းေမြးႏိုင္ျပီ။ ျမိဳ႕ၾကီးဟာ အခ်ိဳအရသာကို အနည္းငယ္ေတာ့ေၾကြးပါရဲ႕ေလ။ ဒါေပမဲ့ စားခါစေတာ့ ခါးသက္ပါရဲ႕ မ်ိဳခ်လိုက္မွ ခ်ိဳသကိုး။

"ရွဴး"ခနဲ ေရေမႊးတစ္ခ်က္ဆြတ္အျပီး အခန္းတံခါးပိတ္ခါ နီယြန္ေတြေတာက္ပေနမယ့္ လမ္းသြယ္ရွိရာကိုလွမ္းလာခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ကိုျမဴးၾကြေစတဲ့ တီးလံုးသံေတြလြင့္ပ်ံရာ ၊ ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြ ေ၀့၀ိုက္ေနတဲ့ အခန္းငယ္ေလးေတြရွိရာ ညေမႊးပန္းဘား ကေလးကေတာ့ ဧည့္သည္ေတြရဲ႕ ကားနဲ႔အတူျပည့္က်ပ္ေနျပန္ပါတယ္။ အေနာက္ဖက္ေဆာင္တံခါးနားကို အသြား အထိန္း ေတာ္ၾကီးနဲ႔ ခပ္ထြားထြားလူတစ္ေယာက္ စကားမ်ားေနေရာ့သလား။ ေခါင္းတခါခါလည္တခါခါေတြ ေဒါမာန္ထတဲ့ စကားေတြ မၾကားတၾကား။

"ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကိုရူးေအာင္လုပ္ေနရတာလည္း၊ သူ႔ကိုဒီမွမလုပ္ဖို႔ေျပာေသးတာပဲ သူ႔ဘာသာလုပ္တာငါတားလို႔ရပါ့မလား။"

" သူ႔ဘာသာလာအလုပ္လုပ္ေနတာေလကြာ၊ မင္းသူ႔ဘ၀ကိုတာ၀န္ယူႏိုင္လို႔လား။"

ဘာေတြျဖစ္ေနၾကသလည္း တံခါး၀နားမွကပ္ျပီး။ အဲဒီလူစိမ္းကို ရင္းႏွီးသလိုပါပဲ မီးကနည္းနည္းေမွာင္ေနေတာ့ ဘယ္သူ မ်ားပါလိမ့္။

"ေဖ်ာင္း"ကနဲ႔ျမည္သံနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ကနာက်င္မႈနဲ႔အတူ တစ္ပတ္လည္သြားရတယ္။ "မင္းကိုဒီလိုလုပ္ခိုင္းခဲ့သလား ေဆြမင္း၊ မင္းကိုေန႔ပိုင္းမွာ စားေသာက္ခန္းမမွာအလုပ္ရျပီးအဆင္ေျပဖို႔ကိုသာ ငါေျပာေပးမိခဲ့တာ။ ျမိဳ႕တက္လာတာ ဒီကိစၥ လုပ္ဖို႔လားေျပာစမ္းပါ ငါ့ကို။"

ေက်ာ္ေက်ာ္ – သူအရမ္းကိုေဒါသထေနပါလား။ သာမန္အလုပ္ေလးရတယ္ ၀င္ေငြနည္းနည္းပဲရမည့္အလုပ္ကို သူေစတနာ ထားတာမွန္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ မတင္းတိမ္ႏိုင္ခဲ့တာပဲေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္း သူ႔မ်က္၀န္းမွာ တစ္ခုခုကို ဆံုးရႈံးသြားတဲ့ခံစားမႈေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ကာ ...ကလပ္ျပင္ပ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းတစ္ခုဆီသို႔ဦး တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။

မဟာလူတန္းစား အိပ္မက္တစ္ခုမက္ဖို႔ ေတာင္တန္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ တစ္ခါတစ္ရံလည္း မီးေတာက္ေတြၾကား ခုန္ဆင္း ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ေတြဟာပံုစံမ်ိဳးစံုပါလားဗ်ာ။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြလို ျငိမ့္ေျငာင္းတဲ့ ေရစီးကိုမပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရပါဘူး။ အေမရယ္......အိမ္ကိုလြမ္းလိုက္တာ။

"ငါမင္းကိုေျပာခဲ့တာေတြ ဒီကလပ္မွာအလုပ္လုပ္မလားေျပာခဲ့တာေတြက မင္းကို စကားအျဖစ္သာေျပာခဲ့တာ။ တကယ္တမ္းေတာ့မင္းကိုမလုပ္ေစခ်င္ခဲ့ပါဘူး။ ေန႔ပိုင္းရရာအလုပ္ေလးကို မင္းရရင္ေတာ္ျပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ညီရာ... ..ငါေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြက မင္းကိုပံုစံေျပာင္းေပးလိုက္သလိုမ်ားျဖစ္ေနသလား။"

"မင္းအဆင္မေျပျဖစ္ေနတာကို ကူညီဖို႔ေျပာမိတာ ေနာက္ဆံုးမင္းဒီလိုျဖစ္သြားစရာလားကြာ။"

သူဒီေလာက္ခံစားစရာလိုသလားမသိဘူး။ ညီလိုခင္လို႔ ၀မ္းနည္းေနသလား ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးမို႔ ရပ္ရြာနာမည္ပ်က္မွာစိုး လို႔မ်ားလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကိုယ့္အေပၚ ဒီလိုစိတ္ထားေလးရွိေပးတာကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ သူေသာက္ေနတဲ့ အရက္ဖန္ခြက္ေလးထဲ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ေလးငွဲ႔ေပးအျပီးမွာ သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ဖို႔ ကားငွားလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့သူ႔ကို သိပ္မစိုးရိမ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ဒီဘ၀မွာ ၾကာရွည္မေနပါဘူးဆိုတာ...ဆိုတာ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။

"ငါ့ဘ၀ဟာ ....လူ႔အသံုးခ်ပစၥည္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ငါပိုက္ဆံခ်မ္းသာျပီး ေကာလိပ္မွာအဆင္ေျပေျပတက္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့လို႔ေပါ့။"

"ေကာလိပ္...ေကာလိပ္ကိုသြားမယ္။"

"အဘဘုရားသခင္ တပည့္ေတာ္အား ခြန္အားေပးသနားပါ။ အခ်ိန္နည္းနည္းေလးေပးပါ ခဏ...ခဏေလးပါဗ်ာ။"

x x x

ရုတ္တရက္၀ုန္းကနဲျမည္သံေၾကာင့္ အလန္႕တၾကားျဖစ္သြားမိပါတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္ဖရုိဖရဲေဘာင္းဘီ ႏွင့္အခန္းတြင္း၀င္လာျပီး အက်ႌကိုဆိုဖာေပၚပစ္တင္လိုက္တာေၾကာင့္ပါ။

"Fuck! Damn it!"

" ေခြးမေသားေတြ ေတာ္ေတာ္လူပါး၀တဲ့ေကာင္ေတြ သူတို႔ခိုင္းလို႔လည္း အကုန္ခြၽတ္ျပီးကျပရေသးတယ္ ေသာက္ပိုက္ဆံက်ေတာ့မေပးခ်င္ဘူး။ျပီးေတာ့..."

"ျပီးေတာ့ဘာျဖစ္လို႔လည္းကြ..."

"ျပီးေတာ့ Threesome လုပ္ခ်င္ေသးသတဲ့။မင္းဆိုရင္ေရာလုပ္မွာလား။}}

"Why? Why not?

"ဧည့္သည္ေတြအလုိကို ျငင္းေနရင္ မင္းကိုဘယ္သူမွဖိတ္ေခၚေတာ့မွမဟုတ္ဘူး။သတိထားဦးေနာ္။"

ဘား၀န္ထမ္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအနားယူၾကတဲ့အခန္းထဲမွာ သူေသာင္းက်န္းေနတာပါ။ အထိန္းေတာ္ၾကီးေရွ႕မွာသူမလုပ္ရဲပါဘူး။ အခန္းထဲကလူေတြက သူ႔စကားကို နားေထာင္ေနၾကတဲ့လူေတြရွိသလို မထူးတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ျငိမ္သက္ေနသူေတြလည္းရွိတာေပါ့။

"ေျဖာင္း....ေျဖာင္း"

" ငါ့ေကာင္ေတြ လုပ္က်လုပ္က် ..ဟိုေကာင္ေဘာင္းဘီကိုသပ္ရပ္ေအာင္လုပ္။"

လက္ခုပ္သံေပးရင္း အထိန္းေတာ္ၾကီး၀င္လာတာေလ။ ဆိုဖာမွာထိုင္ေနရာကေန ထလိုက္ေတာ့ တျခားလူေတြလည္း အက်ႌေတြေဘာင္းဘီေတြသပ္ရပ္ေအာင္ဆြဲဆန္႔ၾကရင္း ထရပ္ၾကရျပန္တယ္။ ေရာင္းကုန္လွေအာင္ အသင့္ထုပ္ပိုးျပင္ဆင္ၾကေလသတည္းေပါ့။အခုလည္း လူေတြကို ကုန္နံပါတ္သတ္မွတ္ေပးေနျပန္ေရာ။ ဒီလူကနံပါတ္တစ္ အေကာင္းဆံုး လူၾကိဳက္အမ်ားဆံုး....နံပါတ္ႏွစ္က...။ ဒါဟာအထူးဧည့္သည္ေတြအတြက္ လုပ္ေနၾကထံုးစံတစ္ခုပါ။ သူစိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ဖို႔ ေပ်ာ္ပါးႏိုင္ဖို႔ေပါ့။

"သူရိန္ ကနံပါတ္တစ္၊ သူရကနံပါတ္ႏွစ္၊ေဆြမင္း နံပါတ္သံုး....." နံပါတ္သံုးတဲ့ ။ ေဇာ္ေဇာ္ကသူ႔နံပါတ္ကြၽန္ေတာ္ရသြားလို႔မေက်မနပ္ျဖစ္ေနေသးတာ။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ နံပါတ္ကအေရးမၾကီးခဲ့ပါဘူး။ နံပါတ္တစ္က ငါဆိုျပီးဘာလုပ္ရမွာတဲ့လည္း။

"နံပါတ္တစ္က သူရိန္ပါ" "ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္သူရိန္ပါ။" "နံပါတ္ႏွစ္က သူရပါ။" "ကြၽန္ေတာ္သူရပါ။"

လူၾကီးမင္းၾကိဳက္တဲ့သူကိုေရြးခ်ယ္ႏိုင္ပါတယ္။ အထူးေရြးခ်ယ္ထားတဲ့လူေတြပါပဲ။

"နံပါတ္သံုးက ေဆြမင္း။" "ဟုတ္ကဲ့....." သူ....သူပါလား ကြၽန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရာ၀န္းက်င္ကိုအျမဲေရာက္ေရာက္လာတယ္။ အခုလည္းေရာက္လာျပန္ျပီ။

သူ႔မ်က္၀န္းညိဳက ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာရပ္တန္႔သြားရင္း...ျငိမ္သက္သြားေတာ့ "လူၾကီးမင္းမၾကိဳက္ေသးရင္ တျခားေရြးစရာရွိပါေသးတယ္ခင္ဗ်။"လို႔ဆိုေတာ့ သူလက္ကာျပလိုက္ရင္း ႏႈတ္ဖ်ားကထြက္လာ တယ္ "ေဆြမင္း.."။

အမိုက္စားအခိုက္စားေတြကိုေက်ာ္ျပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုေရြးခ်ယ္တာဆိုေတာ့ အားလံုးရဲ႕မ်က္၀န္းဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီစိုက္ေရာက္လာၾကတယ္။ "ေတာက္" ဘာမွမေျပာ ထထြက္လာမိတယ္ အထိန္းေတာ္မန္ေနဂ်ာၾကီးေအာ္ေခၚေနတဲ့ၾကားကေလ။

"မင္း...ဘယ္သြားမလို႔လည္း ေဟ့ေကာင္....မင္းငါ့စီးပြားဖ်က္ေနတာလား။" လူတစ္ေယာက္ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကဘယ္တုန္းကမွ မျငင္းဆန္ခဲ့တာ သူၾကမွ စိတ္ထဲမွာ မႏွစ္ျမိဳ႕ေနသလိုပဲ။ စိတ္ထဲမွာအားငယ္တာလား တကယ္ျငင္းဆန္ခ်င္ခဲ့တာလား မေသခ်ာခဲ့ပါဘူး။

စၾကၤန္ေထာင့္ခ်ိဳးေရာက္ေတာ့မွ....ဟူး....ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္က ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့အလုပ္မွမဟုတ္ခဲ့တာပဲ။ သက္ျပင္းအခါခါခ်မိျပီး မန္ေနဂ်ာစကားေတြ တိုက္တြန္းတာေတြ ကိုနားပူခံရျပန္တယ္။ ေဇာ္ေဇာ္ အက်ႌပစ္ခ်ျပီးေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရွိေသးတယ္ အခုကြၽန္ေတာ့္အလွည့္။ ဒီေတာ့လည္းလက္ထဲက ေရသန္႔ဘူးကို ပစ္ခ်ရင္း ေနာက္ျပန္လွည့္ခဲ့ရေပါ့ဗ်ာ။

ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာေျပာေနတဲ့ ကလူပါပဲ။ သူကေရာ ဒီလိုကလပ္ကိုလာေနက်ပဲလား။သူ႔ပိုက္ဆံနဲ႔သူလာေပ်ာ္ပါးတာပဲလို႔စိတ္ထဲမွာဘာေၾကာင့္မ်ားကြၽန္ေတာ္မထားႏိုင္ရ တာပါလိမ့္။ရင္ထဲ မေက်နပ္သလုိလို...တစ္ခုခုကိုအလိုမက်ျဖစ္မိေနသလိုပါ။

"ငါအျပင္က ေစာင့္မယ္။"လို႔သူကေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူကကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဧည့္သည္ျဖစ္သြားျပီမလားေလ။

x x x

အလင္းေရာင္မလင္းလက္တဲ့ ညမီးေမွာင္ေမွာင္အခန္းေလးထဲ တန္း၀င္လာခဲ့တယ္။ စကားေတြနဲ႔ ဧည့္ျမဴဖို႔ ၊ မထိတထိ ေထြးေပြ႔ေနဖို႔လိုမွမလိုတာ ။ သူလိုတာက ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကို အသံုးျပဳေပ်ာ္ပါးဖို႔ပဲမဟုတ္လား။ ဟင့္အင္...ဒီလိုသေဘာထားမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ...။

အ၀တ္ေတြအားလံုးခြၽတ္ခုတင္တစ္ဖက္ျခမ္းမွာသြားထိုင္ရင္း သူအခန္းထဲ၀င္အလာကို အသင့္ေစာင့္ေနျဖစ္တယ္။ အခန္းထဲသူလိုက္မ၀င္လာဘဲ ကြၽန္ေတာ္လႈပ္ရွား ေနသြားလာေနတာကို စိုက္ၾကည့္ျပီးဘာေတြခံစားေနတယ္မသိ ဧည့္ခန္းထဲမွာ အတန္ၾကာရပ္ျပီးျငိမ္သက္လို႔ပါ။ျပဴတင္းေပါက္ကတစ္ဆင့္ ျမင္ေနရတဲ့ နီယြန္မီးေတြက ေတာက္ပမႈကင္းသလို လေရာင္ကလည္းရင္ထဲကို မေအးျငိမ္းေစဘဲ ေအးဆက္လို႔ပါ။ ကိုယ္မခ်စ္မႏွစ္သက္သူရဲ႕ ရင္ခြင္ေပါင္းမ်ားစြာမွာခိုနားခဲ့ဖူးပါတယ္။ခိုနားေနရဆဲပါ။ ဒါေပမဲ့သူ႔အေပၚက်ေတာ့ေရာ ဘာေၾကာင့္တျခားသူေတြအေပၚမွာထားသလို သေဘာမထားႏိုင္....။

ျဖဴလြလြ အိစက္ညက္ေညာတဲ့ ေမႊ႕ယာေပၚအသာလွဲေလ်ာင္းေပးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ေျခဖ်ားေလးေတြကတစ္ဆင့္ တစ္ကိုယ္လံုးကို အနမ္းေတြေပးရင္ တေျဖးေျဖးအေပၚတက္လာ တဲ့သူ႔အျပဳအမူဟာ ရင္ေတြကိုခုန္လာေစသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တုန္႔ျပန္မႈကင္း ျငိမ္သက္ေနျခင္းသာျပဳမိေနမိတာကကြၽန္ေတာ့္အျဖစ္ပါ။ သူ....သူ ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့...အို..ဟင့္အင္...ေခါင္းကိုအသာငဲ့လိုက္ျပီးျငင္းဆန္..။

ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကိုနမ္းခြင့္ျပဳဖို႔ဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္သတ္မွတ္ထားတာမွမဟုတ္တာဘဲ။

ျငင္းဆန္တာကိုသူအသာတၾကည္လက္ခံတာလား စိတ္ပ်က္သြားတာလား ညင္သာတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ ၾကင္နာခ်စ္ခင္မႈကိုသူမရႏိုင္မွန္းသိသြားဟန္တူပါတယ္။ တျခားအစိတ္ အပိုင္းေတြကိုထိကိုင္ရင္း သူ႔စိတ္ၾကြဖို႔သာၾကိဳးစားရေတာ့တာေပါ့။ က်စ္လစ္သန္မာတဲ့ေျခသလံုးေတြ ေပါင္တံေတြ ဘယ္လီၾကြက္သားေတြ...ေနာက္ျပီး တင္ပါးေတြကို အသာပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ျပီးေနာက္ ဇာတ္လမ္းဆက္ဖို႔ၾကိဳးစားျပန္ေတာ့လည္း အလိုလိုျငင္းဆန္မိျပန္ေရာ။ သူလိုခ်င္တာမရမွန္းသိေတာ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ခုတင္ေပၚေျခပစ္လက္ပစ္ေမွာက္အိပ္သြားေပါ့။

ျဖဴစင္တဲ့အသားအေရ ႏူးညံ့တဲ့အသားဆိုင္ေတြနဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့သူ႔ခႏၶာကိုယ္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚဆြဲေဆာင္တာေတာ့အမွန္။တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔တင္ပါးထြားထြားအသားဆိုင္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္မိစဥ္မေတာ့ စိတ္ေတြဘယ္လိုမွမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အနမ္းမိုးေတြေစြမိေတာ့တယ္.....သူမျငင္းဆန္ပဲျငိမ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ဆင့္တက္ကာ အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ဆီတက္လွမ္းဖို႔ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသာလႈပ္ရွားပစ္ေပါ့။ "အား...အား..စက္ေသနတ္ပစ္သလို ေဆာင့္...အားအား" "မင္းရဲ႕ေရႊရည္ေတြ ငါ့အတြင္းထဲမွာပဲပစ္ထည့္လိုက္စမ္း..."အား.....သူေတာ္ေတာ္အေပးေကာင္းတာပဲ။

ျပီးသြားေတာ့လည္း သူ႔ကိုၾကင္ၾကင္နာနာဖက္ျပီးေနတာမ်ိဳးမလုပ္မိျပန္ဘူး။ ျပီးျပီးခ်င္းထထိုင္ခါခုတင္တစ္ဖက္ကိုသြားထိုင္ေနမိျပန္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကြၽန္ေတာ္ မသိေတာ့ပါဘူး ဘာခံစားေနမိသလဲဆိုတာ။ ခုတင္ေပၚကထထိုင္ျပီးအ၀တ္လဲေနခ်ိန္မေတာ့ သူအိပ္ယာေပၚကေန ပက္လက္လွန္ရင္းမ်က္စိကလိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ေက်နပ္မိသလား ရင္ထဲ။

"ေနာက္တစ္ခါ ခင္ဗ်ား...ဘားကိုမလာပါနဲ႔...ကြၽန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္ကိုမလာသင့္ဘူး....မလာခဲ့နဲ႔ေနာ္...သတ္ပစ္မွာဗ်"

"ငါ..ငါလည္းပိုက္ဆံရွိပါတယ္။ မင္းကိုေပးႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ မင္းမ်က္စိထဲမျမင္မိဘူးလား။"

"မေရာင္းဘူး ခင္ဗ်ားအတြက္ဆိုရင္။"

ေလွကားထစ္ေတြအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္ဆင္းလာ....ေလွကားထစ္ ေနာက္ဆံုးေလွကားထစ္ကိုနင္းအမိမွာေတာ့ ရင္ထဲဟာတာတာ။ နီယြန္မီးေတြေတာက္ေတာက္ပပ ျဖစ္ေနတဲ့ ကားလမ္းမတေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာျဖစ္ေနတာ ေညာင္းမွန္းမသိေတာ့သလိုဘဲ။ အတန္ၾကာေလွ်ာက္မိေနရင္း တကၠဆီတစ္စီးကိုတားမိျပန္ေတာ့လည္း ခရီးသည္ႏွင့္ အျပည့္။ ႏူးညံ့ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ အလုပ္အကိုင္ၾကမ္းေတြမလုပ္ရလို႔နူးညံ့ေနတဲ့လက္...ေစ့ေစ့ငုငုၾကည့္မိမွ...ဟူူး။ ေလွ်ာက္စမ္း လမ္းမေပၚမွာ ေလွ်ာက္ရင္း .....ခပ္သြက္သြက္ ဒီမွတစ္ဆင့္ ေျပးေျပး....အေျပး။

Wrote by Zar Ni @ Alex