No Regret (Ending)

'ဒါအပိုင္းတစ္ပဲရွိေသးတယ္။ ပ်င္းစရာမေကာင္းတဲ့အစီအစဥ္လို႕ေတာ့ ေမွ်ာ့္လင့္တာပဲ။'
ရာသီဥတုကလည္းဒီေန႔မွ ေအးစက္ေနလိုက္တာ ႏွင္းေတြေတာင္က်ေနတာ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္လူ ေတြမ်ားရွင္းလို႔ပါလား။ တိုက္ခန္းေတြမရွိတဲ့ လံုးခ်င္းအိမ္ရာေတြမွာ လူေတြက အပူေပးစက္ေတြနဲ႔အိမ္ထဲမွာျငိမ့္ေနၾကျပီေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကေတာ့ အဲဒီလိုစက္တစ္လံုးမလိုအပ္ဘဲ ပူေႏြးေနပါရဲ႕။

ဆိုင္ထဲမွာေတာ္ေတာ္စံုတာပဲဗ် အိမ္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ၊ စာေရးကိရိယာေတြ စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းေတြ။ ျမိဳ႕စြန္နားမွာ ဒီလိုဆိုင္ၾကီးမ်ိဳးရွိတာ ဒီနား၀န္က်င္ကလူေတြအတြက္ အေတာ္ဟန္က်တယ္။

'ေကာ္ဖီတစ္ေပါင္....ဟုတ္တယ္ နည္းနည္းအရသာပိုခါးတာကိုေပးပါ။'
'ဒီကိတ္က ၃၀၀က်ပ္ဟုတ္လား၊ ဟုတ္တယ္ဗ် ေခ်ာကလက္အညိဳပါတာပဲေပးပါ ႏို႔ပါတာမၾကိဳက္လို႔။'

တိပ္ေခြတစ္ေခြ၊ အခိုင္ခံ့ဆံုးၾကိဳးေခြတစ္ေခြ ျပီးေတာ့ ေဂၚျပား....ေဂၚျပားကေတာ့ ကားထဲမွာရွိပါတယ္ေလ။ ခပ္သြက္သြက္သြားမွေကာင္း မွာ ေတာ္ၾကာ သူရစိတ္တိုေနဦးမယ္။ အခုေတာင္ သူ႔အစီအစဥ္ေတြကို သေဘာသိပ္ညီခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မထားသင့္ေတာ့ဘူး မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခဲ့တဲ့ ေသာက္ေရတစ္ခြက္ကို အသူရာတြင္းနက္ထဲကို ေလာင္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္မေသာက္သံုး ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။

အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ျပီးမွ ျပတင္းေပါက္ကတစ္ဆင့္ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ ႏွင္းခဲဖတ္ေတြ အဖတ္အဖတ္ေတြနဲ႕ တဖြဲဖြဲက် ေနတာ ကားေတြအေပၚေတာင္ေတာ္ေတာ္ဖံုးေနျပီ။ ကားေပၚမွာထိုင္ျပီး စိတ္မရွည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးအတြက္ သူ႕အၾကိဳက္ SPY၀ိုင္ ပုလင္းေတြ၀ယ္သြားဦးမွ။ မိမိအတြက္ အဆင္မေျပေနေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ဘ၀ကိုနားလည္ျပီး အရာရာစိတ္မွာ ႏွစ္ျမႇဳပ္ျပီး ခံစား ကူညီတတ္တဲ့သူ သူ႔မွာ ဘယ္လိုစိတ္ေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အတြင္းက်က်မသိေသးပါ။ ဒီေန႔ထိေတာ့ ႏွစ္လိုဘြယ္ေကာင္း ပါ့။

၀ါး.......ပ်င္းဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ဘ၀ဟာညည္းေငြ႕စရာမ်ားနဲ႔ျပည့္ေနျပီလို႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဖို႔လိုေနျပီ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္။ အိမ္ေလး တစ္လံုးကိုပိုင္ျပီ၊အလုပ္အကိုင္ကလည္း ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရမယ္ ေငြေၾကးကလည္း ကိုယ္သံုးဖို႔ပဲဆိုေတာ့ တစ္ျခားသူေတြေျပာ သလို ပစၥဳပၸန္မွာပဲေပ်ာ္ရႊင္ၾကတာအေကာင္းဆံုး။ အတိတ္ကိုလည္း ေနာက္မလွည့္ေတာ့ဘူး အနာဂတ္ကိုလည္း မွန္ဘီလူးနဲ႕ေခ်ာင္း မၾကည့္ေတာ့ဘူး။

တံခါးကိုဖြင့္ ေစြ႕ကနဲအ၀င္မွာ ကားကိုေဆာင့္ထြက္လိုက္တာေၾကာင့္ လူေတာင္ယုိင္သြားတာပဲ။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ျမန္တဲ့အေကာင္။ ကားခါးပတ္ကိုအျမန္ပတ္ျပီး ျငိမ္ျငိမ္ထိုင္လိုက္ရတာ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့ ေမာင္းရိုးေမာင္းစဥ္လုိပါပဲ။

'ဘယ္လိုလည္း ရာသီဦးရဲ႕ ပထမဆံုးျပပြဲကေတာ့ ေက်ာစိမ့္စရာပဲမဟုတ္လား။'
'မင္းအျပင္ထြက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေသြးေႏြးေအာင္ လႈပ္ရွားမွပဲျဖစ္မယ္ေလ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။'
'Great!.................ဒုတိယပိုင္းအစီအစဥ္ကေတာ့ သီခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔လာျပီ'

ခပ္ျမန္ျမန္ေမာင္းလာတဲ့သူရကားေပၚမွာ ရင္တဖိုဖိုနဲ႕လိုက္လာရတာ ျမိဳ႕စြန္ရွိ စတိုးဆိုင္ေလးလည္း တရိပ္ရိပ္နဲ႕ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့ျပီ။ ႏွင္းေတြနဲ႕မို႔ကားကိုအရွိန္ေလ်ာ့ဖို႕ေျပာရင္း သူရမ်က္ႏွာကိုလွမ္းအၾကည့္ သူ႔မ်က္ႏွာကဘာေတြမ်ားသေဘာက်ေနပါလိမ့္ အျပံဳးတစ္ခု ႏႈတ္ခမ္းမွာခိုတြဲလို႔။ ဟိုးအေ၀းေရွ႕ကိုလွမ္းေမွ်ာ္လိုက္ေတာ့လည္း ႏွင္းေတြၾကားမွာ သစ္ေတာအုပ္က အံု႕အံု႕မႈိင္းမႈိင္း။

' ေဖ်ာက္....ေဖ်ာက္' ျမည္ေနတဲ့ အသံကလြဲလို႔သစ္ေတာထဲမွာ ဘာသံမွမၾကားရဘူး။ ကားမီးကိုသာအားျပဳျပီး ႏွင္းမႈန္ေတြၾကားမွာ တစ္ဆင့္ သစ္ေတာခပ္နက္နက္ဆီ ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုးတိုက္ျပီး သြားရတာ ေရခဲေရေတြလိုေအးျမေနတဲ့စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ ကိုလည္း ျဖတ္ရေသးတယ္။ လူတစ္ရပ္နီးပါး
ရွည္လ်ားလွတဲ့ကိုင္းေတာေတြထဲလည္းျဖတ္ရေသးတယ္။

'Did you think that I was something I was gonna do and cry?
Don't try to tell me what to do,
Don't try to tell me what to say,
You better off that way
Better off that way
I'm better off alone anyway.'

'ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ ေဘာ္ဒါရာ၊ ငါတို႔သြားရမဲ့ေနရာကိုေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။'
'ဒီဘဲၾကီးလူေတြက ရဲကိုေခၚရင္ေတာ့သြားျပီေနာ္ အားလံုး'
'အဲလိုသာဆိုမင္းဘာမွ လုပ္ႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။'
လူတစ္ေယာက္ကို အနံ႔ေမႊးတဲ့ ပန္းႏွင္းဆီေလးတစ္ပြင့္လွမ္းေပးခဲ့တယ္။ ေမႊးၾကဴတယ္၊ ရင္ခြင္ထဲထည့္တယ္ ျပီးေတာ့ နင္းေခ်တယ္။ သူ႕ေျခေထာက္ေအာက္မွာ ရဲရဲနီတဲ့ ေသြးေရာင္အျဖစ္ေျပာင္းသြားျပီး ေအးစက္တဲ့ႏွင္းေတြၾကားမွာ ခဲသြားျပီ.....ေရခဲတစ္တံုးျဖစ္သြားျပီ ထင္ပါရဲ႕။

'သူဟာ မင္းအလိုအပ္ဆံုးျဖစ္ခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္၊ ျပီးေတာ့ ဒါဟာ မင္းအလုပ္ခ်င္ဆံုး အလုပ္တစ္ခုလို႔ငါထင္တယ္၊ ဒါမွတရားမွ်တမယ္မဟုတ္လား။'
'Shut up, bastard! Fuck.'

ကားကို ဂရုစိုက္ေမာင္းေနရရင္း ေနာက္ခန္းဆီလွည့္ျပီးၾကိမ္းေမာင္းလိုက္ေသးတယ္။ ဘာမွမခံစားရဘူးလားလို႔ ေမးဦးမလား။ မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ....ကြၽန္ေတာ္ဘာမွကို မတံု႕ျပန္မိဘူး သူရေျပာဆိုဦးေဆာင္လႈပ္ရွားေနတာကိုပဲ နားေထာင္လိုက္လုပ္ျဖစ္ေနတာ သံပတ္ေပးထားတဲ့ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လိုျဖစ္ေနျပီ။

ခ်စ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ မုန္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူတစ္ေယာက္အေပၚ ခံစားမႈအစြမ္းကုန္ေပးျပီးရင္ လူေတြရဲ႕စိတ္ဟာ ဒီလိုပဲျဖစ္သြားတတ္သလား။

အဖဘုရားသခင္ သားေတာ္အား ဒီခံစားမႈေတြက လြန္ေျမာက္ေအာင္ ခြန္အားမ်ားေပးသနားပါ......သနားပါ။
သစ္ေတာခပ္နက္နက္ထဲကို ေမာင္းလာၾကတာ သားေကာင္ၾကီးေတြရဲ႕အသံကို ၾကားစျပဳလာျပီဆိုေတာ့ အေတာ္နက္လာျပီထင္ပါရဲ႕။ တစ္ခါတစ္ေလ ေ၀ါင္းကနဲ ေဟာက္လိုက္တဲ့ ေတာေကာင္ၾကီးရဲ႕အသံေၾကာင့္တုန္ေတာင္ တုန္သြားမိေသး။ သူရမ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းေတြနဲ႔အျပိဳင္ ေအးစက္စက္။

ကားကိုေတာတန္းေလးအလြန္ေရာက္ေတာ့ ရပ္လိုက္ကာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ႏွစ္ဦးသားျငိမ္သက္ေနမိၾကေသးတယ္။ ကားေရဒီယိုကေတာ့ ရာသီဥတုအေျခအေနကို အသံခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ ေၾကာ္ျငာေပး ေနတာကိုၾကားေနရတာေပါ့ေလ။ ေရခဲမွတ္ေအာက္ ေရာက္ႏိုင္သတဲ့၊ဒီလိုရာသီဥတုမ်ိဳးမွာ ေအးစက္တဲ့ႏွင္းမႈန္ေတြေအာက္မွာမ်ားလွဲေလ်ာင္းေနရရင္ ဟင္း.....ဟင္း။

x x x

ေနာက္ဖံုးတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ဘာမ်ားေတြ႕ရမယ္လို႔ထင္ပါသလည္း။ အခိုင္အခံ့ဆံုးၾကိဳးေတြနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ အသံမျပဳႏိုင္ေအာင္ တိပ္ၾကီးၾကီးနဲ႕ကာဗာလုပ္ေပးထားတဲ့ စတီဗင္ရယ္ေလ။

'Stop quacking, you fucker!'
ဟာ....ဘာျဖစ္တာလည္း ရင္ဘတ္ထဲက စစ္ကနဲျဖစ္သြားရေသးတယ္။
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မျဖစ္ဘူး....မျဖစ္ဘူး....။

ဓာတ္မီးနဲ႔ စတိဗ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို အေသအခ်ာထိုးၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနတဲ့သူရကေတာ့ အလုပ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပး ႏိုင္လို႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္လို သူေဌးအလိုက် ျဖစ္ေစေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။

"Wow, it really is something to see, worth seeing."
ကားေပၚကေန ဆြဲခ်လိုက္တာ ဘုန္းကနဲအသံမည္သံနဲ႔အတူ သူ..သူျပဳတ္က်လာတယ္။ အသည္းမဲ့သူလိုပါပဲ ခႏိုးခနဲ႔ေလသံနဲ႕ သူရက သူ႔ကို စကားေတြနဲ႔ကန္ေက်ာက္လိုက္ေသးတယ္။

သူရဘာေတြကိုနာၾကည္းေနတာလည္းမသိ တကယ္ဆို ကာယာကံရွင္ ကၽြန္ေတာ့္ ထက္သူက ပိုျပီးဘာေၾကာင့္ထူးကဲေနရတာလဲ။

'Sir, have you enjoyed enough so far?'
'Last time for mountain-climb training, Sir.'

စတိဗ္ ထိတ္လန္႔သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ သူရကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး မလုပ္ပါနဲ႔လို႔မ်ားေျပာခ်င္ေနသလား ပါးစပ္ကတလႈပ္လႈပ္ႏွင့္။ မ်က္၀န္းေတြကေရာ မ်က္ရည္စမ်ားေ၀့ေနေရာ့သလား။

ဓာတ္မီးကိုစြဲကိုင္ ေဂၚျပားကိုပုခံုးမွာထမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕က ခပ္ေျဖးေျဖးေလွ်ာက္လာသလို သူရက ၾကိဳးေတြနဲ႔တုပ္ေႏွာင္ထား တဲ့စတိဗ္ကို ေခၚေဆာင္လာေနတဲ့ ဒီအခ်ိန္မ်ားမွာေတာ့ သူရဟာ စကားေတြေျပာေျပာျပီး ရိုက္ႏွက္ေနတဲ့ အာဏာပါးကြက္သားနဲ႔တူေန ျပန္ပါတယ္။
ဆက္ေလွ်ာက္လာတဲ့လမ္းမွာ ေလေအးတစ္ခ်က္ အေ၀့ ရင္ဘတ္ကဇစ္ကိုဆြဲစိရင္း ေရွ႕နားလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေတာ့ ဆီးႏွင္းေတြက ျမက္ခင္းေတြေပၚ သစ္ပင္ေတြေပၚ ေဖြးေနေအာင္က်ေနတာ စိုစြတ္လို႔။ ေျခလွမ္းကိုခပ္သြက္သြက္ေလး လွမ္းရင္းသြားေတာ့ သူရကလည္း ေလေလးတခြၽန္ခြၽန္နဲ႔။

ေတာင္ကုန္းေလးအတက္ကိုအေရာက္ စတိဗ္ကိုေျခလွမ္းေတြသြက္ေစျပန္ရင္း သူရ ေနာက္ကေနျပီးအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာစကား ေတြနဲ႕ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့အျဖစ္က သူ႔ေျခလွမ္းေတြကို တုန္႔ေႏွးသြားေစတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ကိုျပန္လွမ္းၾကည့္လိုက္စဥ္မွာေတာ့ ေခြၽးေတြ ရႊဲေနျပီး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းကိုျပန္စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ စတိဗ္မ်က္လံုး.... မ်က္လံုး ကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္....စိုက္မ ၾကည့္ရဲပါ လိမ့္။

ေတာင္ကုန္းေလးေတြကိုေက်ာ္လႊား စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြကိုျဖတ္နဲ႔ ေအးစက္တဲ့ရာသီၾကားမွာ စတိဗ္ေခြၽးျပန္ေန...တယ္။ စတိဗ္လို လူမ်ိဳးအတြက္ကေတာ့ ယိုင္တိယိုင္တိုင္ေျခလွမ္းမ်ိဳးေတြကိုျဖစ္ေစတဲ့ ခရီးစဥ္ပါပဲ။ မၾကာခင္ရင္ဆိုင္ရေတာ့မည့္အျဖစ္အတြက္လည္း သူေၾကာက္မ်ားေၾကာက္ေနသလား။
'You despicable prick! Fucking stupid mutt!"
ေရွ႕ကေနဦးေဆာင္ေနရာကေန ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိလိုက္ျပန္ေတာ့ ေျမျပင္ေပၚကို လဲက်ေနတဲ့စတိဗ္။ ဒါကို သူရကေဒါကန္ျပီး ျမည္တြန္ေတာက္တီးလုပ္ေနတာ။ ျမင္ရျပန္ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ ေတာ္ေတာ္ခံျပင္းသား။

အို....သြားစမ္းပါ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လည္း။

'ထစမ္းပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဟန္ေဆာင္ေနတာ ေတာ္သင့္ျပီ။ အခုထစမ္း။'
သူ..သူ ဒဏ္ရာရေနသူတစ္ေယာက္က လဲက်ေနရာမွ ကုန္းထသလိုမ်ိဳးေျမျပင္ေပၚကေန ၾကိဳးစားထတယ္။ လွမ္းသြားတယ္ ေျခလွမ္းေတြ တစ္လွမ္းျခင္း ခပ္ယိုင္ယိုင္..။

ဟိုး....တိုက္အျမင့္ ျပတင္းေပါက္ကေန ကြၽန္ေတာ့္အရုပ္ေလးျပဳတ္က်သြားတယ္။ ရင္ထဲမွာ ဟာကနဲပဲ။ ဒါေပမဲ့ အသံုးမလိုေတာ့တဲ့ အရုပ္ပဲ ဒီတစ္ၾကိမ္မလႊင့္ပစ္လည္း ေနာက္ဆိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္မွ မရေတာ့တာ။ ဒီေတာ့ ျပဳတ္က်ပါေစေတာ့။ ေလျပင္းအေႏွာ့မွာ ေလဟာနယ္ ထဲထိုးက်ေနတဲ့ အရုပ္ကေလးကိုၾကည့္ရင္း .....ရင္ထဲေမာေနရုံပါပဲေပါ့။

အျပိဳင္းအရိုင္းေပါက္ေနတဲ့ ျမက္ရိုင္းေတာေတြရဲ႕ အလယ္အေရာက္မွာေတာ့ သူရက ေျမက်င္းနက္နက္ကို အားသြန္ခြန္စိုက္ တူးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေဘးကေန မီးထိုးျပျပီးကူညီရတာေပါ့။

ဟူး........အျငိဳးအာဃာတက အျပဳခံရသူအတြက္ေတာ့မသိဘူး ျပဳသူေတြေတာင္ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းသား။
အေရးထဲ ရာသီဥတုေအးေနတာ ဆီးကသြားခ်င္ေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်င္းေဘးကိုတစ္ခ်က္လွမ္းသြားျပီး ေသးေပါက္မိေနစဥ္ သူရအသံေၾကာင့္ေရာ မသိစိတ္ကလႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ေရာပဲလားမသိ အလိုလိုေစာင္းငဲ႕ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ စတိဗ္က ေျမေပၚတြားသြား ရင္းအေ၀းကို ဖယ္ေရွာင္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတာကို သူရကျမင္သြားတာျဖစ္မွာ။

'ေဘာ္ဒါၾကီး ဒါစစ္ေရးေလ့က်င့္ေနတာမဟုတ္ဘူးဗ်ေနာ္။'
'ေဟး ေဆြမင္း သူ႕ကိုၾကည့္လိုက္စမ္း။ သူတြားသြားေနတာကိုၾကည့္လိုက္စမ္း.....ဟား ဟား။'
'အခ်စ္ကေလး....လာပါ......ဒီကိုလာပါ။ ေကာင္းကင္ဘံုက အခ်စ္ကေလးကိုေစာင့္ေနပါတယ္။'
'ျမန္ျမန္လာဗ်ာ.....။'

အို.......ကြၽန္ေတာ္သူရလုပ္သမွ်ကိုမတားျမစ္ျဖစ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ကဘာလည္း။ မုန္းတီးမႈလား ဟန္ေဆာင္သရုပ္ေဆာင္မႈေတြလား။

ၾကိဳးတုပ္ထားတဲ့ စတိဗ္ကို ေျခေထာက္ကေန သူရဆြဲေခၚလာတယ္ ေျမက်င္းရွိရာကို။တရြတ္..တရြတ္နဲ႕....ေျမက်င္းရွိရာကို ပါလာတာ။

ေျမက်င္းႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚမွာ စတိဗ္ပက္လက္ေလးလွဲေလ်ာင္းေနရခ်ိန္မွာ သူရကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြအတိုင္း ဆက္လက္ ေဖာ္ေဆာင္ေနတာမ်ား ကလည္း တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္။
ေျမသားေတြက က်င္းႏႈတ္ခမ္းေပၚ အေတာ္အသင့္ေရာက္ရွိလာခ်ိန္မွာေတာ့ သူရအေပၚကို တက္လာတယ္။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာင္ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး ရုပ္ရွင္ထဲကလူၾကမ္းတစ္ေယာက္လို ဆက္လက္သရုပ္ေဆာင္ေနေတာ့တာ။

'မေသခင္ စီးကရက္တစ္လိပ္ေလာက္ ေသာက္ခ်င္ေသးလား..။'
'Ooops! ေမ့ေနလိုက္တာ စီးကရက္က ခင္ဗ်ားက်န္းမာေရးကိုထိခိုက္ေစတယ္ေလ။'
သူရရဲ႕ေျခတစ္ဖက္ေျမာက္တက္သြားျပီး ဘုန္းကနဲက်င္းထဲက်သြားတဲ့ စတိဗ္ကိုမၾကည့္ရဲေတာ့သလိုပဲ။ သူဟာ ဘာမွ ျပန္လည္မတုန္႔ျပန္ ႏိုင္ တဲ့အတြက္လား ဒါမွမဟုတ္ အရာရာကို လက္ေလ်ာ့ျပီး ေနေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို႔ခံယူသြားတာေၾကာင့္လား အဲဒီလိုလူရဲ႕ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနရတာ ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္း။
တကယ္ဆိုသူရုန္းကန္ထြက္ေျပးရင္ရေနသားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္...ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္မ်ား ခ်စ္ေနေသး တာလား။

လႊားကနဲျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ သူရရဲ႕ ေဂၚျပား လႈပ္ရွားမႈအတိုင္း စတိဗ္အေပၚကိုေျမသားေတြ ဖြာကနဲဖြာကနဲ က်ေနတာ သူ႔ေျခေခ်ာင္း ေလးေတြကိုေတာင္ ဖုန္းလႊမ္းစျပဳလာျပီ။ စတိဗ္မ်က္၀န္းေတြက မ်က္ရည္ေတြစီးဆင္းလာသလို ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာဆီကိုစိုက္ၾကည့္ ေနတာက မခြာေတာ့ဘူး...။

'ဟမ္.....ပိုက္ဆံက သစ္ပင္ေတြကို မရွင္သန္ေစႏိုင္ဘူး ခင္ဗ်ားသိလား'
'ဒါေပမဲ့ လူေသေပၚမွာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းရွင္ႏိုင္တယ္ဗ်'
'ခင္ဗ်ား မနာမက်င္ဘဲနဲ႕ ေကာင္းကင္ဘံုကိုေရာက္ရေစမယ္။ ေနာက္မ်ားမွ ေက်းဇူးမတင္နဲ႔ေနာ္...။'

ျပတင္းေပါက္ကေန ေျမျပင္ေပၚလဲက်ေနတဲ့ အရုပ္ေလးကို လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ မိုးစက္ေလးေတြကလည္း တဖြဲဖြဲက်လာျပီ။ ရႊံ႕ေရေတြလည္း လမ္းေပၚမွာအိုင္စျပဳလာျပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ ဘယ္လိုမွ တင္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္မပိုင္ဆိုင္ရေပမဲ့ အသံုးမျပဳခ်င္ေတာ့ေပမဲ့ စင္ေပၚမွာထားျပီး သူ႔ကိုအလွၾကည့္ေနႏိုင္ေသးတာပဲ။ ျပီးေတာ့ သူနဲ႔ပတ္သက္ခဲ့ရတဲ့ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတိတ္ကို တမ္းတႏိုင္ေနေသးတာပဲ။

'Stop that. It's almost done. I said stop that.'

ကိုယ့္ညီအကိုေမာင္ႏွမကို တစ္ေယာက္ေယာက္က လည္းပင္းညႇစ္ေနတာကို လွမ္းျမင္လိုက္ရသလိုမ်ိဳး၊ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္သမွ်အားလံုးကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကလႊင့္ပစ္ေနတာကို ျမင္ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားမႈမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲခံစား...ခံစားလာရတာေၾကာင့္ သူရဆီကို အေျပးလွမ္းသြားျပီးတားျမစ္မိပါေတာ့တယ္။ သူရလက္ထဲက ေဂၚျပားကုိဆြဲယူျပီး ဟိုးအေ၀းကို လႊင့္ပစ္လိုက္တယ္။

'Fuck you what wrong?'
'Just stop that. I can't do this. Take all the money with you.'

ႏွစ္ဦးသားေျမျပင္ေပၚကိုလံုးေထြးျပီး အျပင္းအထန္လံုးေထြးသတ္ပုတ္ၾကတာ ျမက္ပင္ေတြေတာင္ လဲျပိဳကုန္ပါေရာ။

'မင္းေသာက္ရူးပဲေဟ့ေကာင္....'
'မင္းငါ့ကို အဲဒီလိုမေျပာနဲ....'
'ခြပ္...ခြပ္'

ဘယ္တုန္းကမွ ဒီလိုေဒါသမ်ိဳးမထြက္ခဲ့ဖူးတဲ့ကြၽန္ေတာ္ သူရကိုေျမာက္တက္သြားေအာင္ ကန္ပစ္လိုက္တဲ့အထိ ထိုးႏွက္မိသည္ အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သူတစ္ပါးကိုနာက်င္ေစဖို႔ဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ထဲမွာမျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူ..ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့သူကို အမွန္ တကယ္ရန္ရွာႏိုင္ေတာ့မယ္ဆိုေသာအခါမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။

'မင္းသြားေတာ့...ငါတို႔ကိုထားျပီး သြားေတာ့။ ကားထဲမွာရွိတဲ့ပိုက္ဆံေတြအားလံုးကိုယူသြား၊ ငါမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ငါပိုက္ဆံအတြက္ လႈပ္ရွားခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊'
'သူကလည္း ရဲကိုတိုင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ သြားေတာ့..သြားေတာ့'

သူရမ်က္၀န္းေတြက အတန္ငယ္ျငိမ္သက္သြားျပီး ထိုးၾကိတ္တာေတြလည္းမလုပ္ေတာ့ပဲ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုသာ စူးစိုက္ၾကည့္တယ္။ ဒါဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေျမက်င္းထဲမွာ ထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားစြာ လွဲေလ်ာင္းေနရတဲ့ စတိဗ္...ကိုၾကီးရွိရာကို အေျပးေလးဆင္းျပီး ကူကယ္ရာမမဲ့ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးရေတာ့မေပါ့။

ေျမသားထဲနစ္ျမဳပ္စျပဳေနတဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို အသာဖယ္....ရင္ဘတ္ေပၚက သစ္ရြက္ကေလးေတြကိုအသာအယာဖယ္ျပီး ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာေငြလ၀န္းကို ကြၽန္ေတာ္၀မ္းသာအားရ ၾကည့္မိရသလို ၀မ္းနည္းမ်က္ရည္ေတြလည္း ေတြေတြက်မိရတာေပါ့ဗ်ာ။

'ကိုၾကီးကို မုန္းလို႔မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ....ကိုၾကီး ကိုၾကီးကထားသြားမွာကိုမခံစားႏိုင္လို႔ပါ'
'ကိုၾကီး.....စိတ္မဆိုးပါဘူးေနာ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေလ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မဆိုးပါဘူးေနာ္'

ကိုၾကီးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ၀မ္းသာမ်က္ရည္ေတြနဲ႔အတူ ေမွ်ာ္လင့္ေရာင္ျခည္ေတြနဲ႔ လင္းလက္လာတဲ့မ်က္လံုးေတြျဖင့္ ၾကည့္မ၀ျဖစ္ေနရင္း ဘာကိုထိတ္လန္႔တၾကားျဖစ္သြားသလည္း မသိ ရုတ္တရက္ျပဴးက်ယ္လာရင္း တစ္စံုတစ္ခုကို ေျပာခ်င္ေနတဲ့ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္တည္လာတယ္။ ဒီေတာ့မွ သူ႕ပါးစပ္က တိပ္ကိုခြာဖို႔ ခြာေပးဖို႕ သတိတရလက္လွမ္းလိုက္စဥ္မွာ ' ခြပ္...'

'Aw, you fucker what a sight!'

ေလရူးသုန္သုန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေတြခ်ာခ်ာလည္မႈနဲ႔အတူ ခိုလႈံဖူးရာ ရင္ခြင္က်ယ္ထဲ တအိအိလဲက်သြားရတာကို ေနာက္ဆံုးသတိရလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အေမွာင္ေလာကဟာ မိတ္ေဆြရင္းပဲဆိုပါေတာ့ေလ...။

'အား...'

x x x

ခ်ာခ်ာလည္လို႔ မူးမိုက္သြားခဲ့ရာက အေမွာင္တိုက္ထဲကို ကြၽန္ေတာ္ထိုးစိုက္က်ေရာက္သြားခဲ့ရတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာခဲ့ရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ဘာေၾကာင့္မ်ား ရုတ္တရက္မူးေ၀ျပီး လဲက်သြားခဲ့ရတာလည္း ဘာျဖစ္သြားခဲ့ရတာလည္း စဥ္းစားမရခဲ့ဘူး။

ေအးျမတဲ့ အရိုင္းေလေတြရဲ႕ ထိခတ္မႈကို အေရျပားကတစ္ဆင့္သိလိုက္ရခ်ိန္မေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးဟာ ၾကိဳးေတြႏွင့္ တုပ္ေႏွာင္ထားတာခံေနရေၾကာင္း ျပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကလည္း အသံျပဳမရေအာင္ တိပ္ျပားၾကီးၾကီးႏွင့္ ပိတ္ခံထားရေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္အလြန္ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စြာသိလိုက္ရပါျပီ။

လမ္းေတြရဲ႕ ေျဖာင့္ျဖဴးမႈ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြရဲ႕ အာရံုကို အတိအက်သိေနရတဲ့ ကားေနာက္ခန္းက ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘာကို လုပ္ေဆာင္ ရမည္မွန္းမသိ၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာပါလိမ့္။ ဒယ္ဒီတို႔မွာ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရန္ညႇိဳးထားမဲ့သူမရွိဘူး အခုအခ်ိန္ထိမရွိခဲ့ဘူးပါ။ ေငြေၾကာင့္လား ေငြေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကားထဲမွာလည္း အေတာ္အသင့္ပါေနသား မဟုတ္လား။

ကားျပတင္းကတစ္ဆင့္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ နီယြန္မီးေရာင္ေၾကာင့္ ျမိဳ႕စြန္လမ္းမေပၚကတစ္ေနရာဆိုတာကို သတိျပဳမိလိုက္တယ္။ ေရွ႕ခန္းက ဒရိုင္ဘာေနရာကလူကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ကားေရဒီယိုက သီခ်င္းကိုလိုက္ညည္းေနရင္း ဘယ္သူ႔ကိုေစာင့္ေနသည္မသိ။

ခဏေလးအၾကာမွာေတာ့ ကားတံခါးဖြင့္ျပီး ေဆာင့္ပိတ္သံႏွင့္အတူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ကားထဲ၀င္ထိုင္လိုက္တာကို သတိျပဳမိ လိုက္တယ္။ ဟင္......ဒီေရေမႊးနံ႔ကို ရဖူးတယ္...ရဖူးခဲ့ပါတယ္ ေဆြမင္း......ေဆြမင္းသံုးတဲ့ေရေမႊးနံ႔။ သူမ်ားလား.... ။

ခပ္ေျဖးေျဖးေမာင္းထြက္လာတဲ့ကားဟာ အရွိန္အေတာ္အသင့္ရလာေတာ့ အျမန္ေမာင္းေတာ့တာပဲ။ အေ၀းေျပးလမ္းမ....ဟုတ္တယ္ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚေရာက္လာျပီထင္ပါရဲ႕။ ကားေမာင္းေနသူနဲ႔ ေဘးကထိုင္လိုက္လာသူတို႔ စကားကိုတေျပာေျပာနဲ႕ တစ္ခါတစ္ေလ ၾကားလိုက္ရတာရွိသလို မၾကားလိုက္ရတာလည္းရွိပါရဲ႕။

ထို႕ေနာက္ ျမက္ေတာေတြထဲ တိုး၀င္လာခဲ့သလို နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ေမာင္းရင္း ေျမျပင္ညီတစ္ခုကိုအေရာက္ ျငိမ့္ကနဲကားထိုးရပ္ သြားတယ္။
လာျပီ....လာေနျပီ ကားေနာက္ခန္းကို။

'၀ုန္း'
ကားေနာက္ခန္းတံခါးကို ခပ္ျပင္းျပင္းဖြင့္လိုက္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ရုတ္တရက္လန္႔သြားရသလို မ်က္ႏွာဆီကို စူးရွစြာထိုးလာတဲ့ အလင္းဓာတ္မီးေၾကာင့္ မ်က္လံုးမ်ား ျပာေ၀သြားရတာ။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ခပ္ေျဖးေျဖးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တာ ေဆြမင္း....ေဆြမင္းရယ္ သူ႔ေဘာ္ဒါေလးရယ္ပါလား။ ကိုယ့္ကို ရက္စက္ႏိုင္ျပီလား....ညီရာ။

ကားေပၚကေနဆြဲခ်လိုက္တာမ်ားရက္ရက္စက္စက္.. နာက်င္သြားေပမဲ့ အားယူျပီးထလိုက္ရပါတယ္။ ဒီေကာင္ေလးက မင္းအတြက္ ဘာလည္း မင္းနဲ႔ဘယ္လိုပတ္သက္လည္း သူက ကိုယ္နဲ႔ဘာဆိုင္လို႔ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေနရတာလည္း။

“ဘယ္လိုလည္း သူေဌးမင္းရဲ႕ အခုေကာရယ္ႏိုင္ေသးရဲ႕လား။ မဒီေလးကေတာ့ေဆြးေနေတာ့မွာေနာ္"
အိုး.....မင္းစကားေတြက စြပ္စြဲခ်က္ေတြမ်ားလွခ်ည္လား။

တစ္ဖက္သတ္စြပ္စြဲခ်က္ေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာေကာမင္းသိရဲ႕လား။ ကိုယ့္အေနနဲ႔က်ေတာ့ ဘာမွျပန္လည္ေခ်ပခြင့္မရွိရပါလား။ ညီ မင္းကေရာ ကိုယ့္ကို ဒီလိုလုပ္မွ ေက်နပ္ေတာ့မွာလား။
သူ႕မ်က္ႏွာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာမွခံစားခ်က္မရွိ ေအးစက္ ခံစားခ်က္မဲ့။
ေတာင္ကုန္းေတြေပၚလည္းတက္ရတယ္ ဒီခရီးဟာ ဘာခရီးပါလိမ့္။ ပင္ပန္းလိုက္တာ....ဘာလိုအပ္တာလည္း ကိုယ္ကဘာလုပ္ေပး ႏိုင္မွာမို႔လိုက္ခဲ့ရမွာလည္း။ ေနာက္ကေနတြန္းထိုးလိုက္တာမ်ား ရာဇ၀တ္သားကိုေခၚလာတာက်ေနတာပါပဲ။

'ရႊပ္.....ရႊပ္'

ေျမက်င္းကိုတူးေနျပီ ဘုရား...ဘုရား ငါ့ကို ငါ့ကို မင္းတို႔ဘာလုပ္မွာလည္း။ ဘ၀ဟာဒီလိုအဆံုးသတ္ရေတာ့မွာလား။ ကိုယ့္အတြက္ မင္းတို႔ ဒီလိုစီရင္ေတာ့မွာလား....။
ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ေျမက်င္းကို ဂရုစိုက္တူးေနတုန္း လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမိရတာေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..လြတ္ရမယ္။
လြတ္ေတာ့မယ္.....လြတ္ေတာ့မယ္။

'ဟား ဟား.....ေဘာ္ဒါၾကီး ဒါစစ္ေရးေလ့က်င့္ခန္းဆင္းေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။'
ေျခေထာက္က ၾကိဳးကို တရြတ္တိုက္ဆြဲျပီး က်င္းဆီကိုဆြဲေခၚသြား...သြားျခင္းနဲ႔အတူ ဘုန္းကနဲပစ္ခ်ျခင္းကို ခံရပါတယ္ ေျမက်င္းထဲ။

ညီရယ္ မင္းအၾကည့္ေတြကေအးစက္လွခ်ီလား။ ကိုယ့္အေပၚ နည္းနည္းေလးမွ မခ်စ္ေတာ့ဘူး။
ရင္ထဲမွာ တကယ့္ကိုနာက်င္မႈေတြ ၀မ္းနည္းဆံုးရႈံးမႈေတြနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ေတြေတြက်မိပါေတာ့တယ္။
ေျမသားေတြ တဖြားဖြားခႏၶာကိုယ္ေပၚက်လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဆြမင္းနည္းနည္းလႈပ္ရွားစျပဳလာတယ္။ သူ႔ေဘာ္ဒါကေတာ့ ၀မ္းသာအားရမ်ားျဖစ္ေနသလားမသိ ခပ္သြက္သြက္က်င္းကို ဖုိ႔ေနတာမ်ား။

ခဏေလးေနေတာ့ ေဆြမင္းနဲ႕ သူ႔ေဘာ္ဒါ စကားမ်ားျပီး လံုုးေထြးသတ္ပုတ္က်ပါေရာ။ ကိုယ္သိပါျပီ ကိုယ္သိေနပါတယ္ ညီရယ္ မင္းကိုယ့္ကို မရက္စက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ။ က်င္းေပၚကေန ေဆြမင္းခုန္ဆင္းလာတယ္။ ျပီးေတာ့ .....ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ရင္းေတာင္ပန္းစကားေတြဆိုတယ္။

ကိုယ္မင္းခံစားခ်က္ကို နားလည္ပါတယ္။ နားလည္ေပးပါတယ္....ညီ။ ကိုယ္၀မ္းသာလိုက္တာ....မင္းကိုယ့္ကို နာက်ည္းမုန္းတီးမႈ မျဖစ္ေသးဘူးေပါ့။ ကိုယ္လည္းထို႔အတူ..အတူ။

'ညီ...မင္းအေနာက္မွာ အေနာက္မွာ...သတိထား'

သူ႔ေဘာ္ဒါက ေဂၚျပားကိုေျမာက္တင္ရင္း ေဆြမင္းကိုရိုက္ထည့္လာတာ ျဖာကနဲဆင္းလာတဲ့ေသြးေတြနဲ႕အတူ စိုက္က်လာတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ရွိရာ။

'Yeah, if you love him so much, I'll burry you together with him'
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ဦးသားကို ေျမသားေတြနဲ႔ ဖို႔ဘို႔ၾကိဳးစားရင္း ေဂၚျပားကိုလႊင့္ပစ္ကာ ဓာတ္မီးကိုက်င္းထဲကန္ခ် ျပီးေတာ့ အေ၀းကိုထြက္ခြားသြားေတာ့တယ္။
'Fuck! Why should we be this miserable?' ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုထားခဲ့ေတာ့တာပါလား။ မထားခဲ့ပါနဲ႕ ကူညီပါဦးကြာ...။

ေကာင္းကင္ေပၚကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ေလရူးတသုန္သုန္နဲ႕ ႏွင္းေတြက်ေနတဲ့ ေအးစက္စက္ညမွာ ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္ပါလားဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုသာရရွိခဲ့။ ေျခလက္ေတြကလည္း ၾကိဳးခ်ည္ထားတာ။ ပါးစပ္ကလည္း တိပ္နဲ႔ပိတ္ထား...အား။

'ေဆြမင္း....ခ်စ္ညီ'

ေအာက္ေျခကိုမျမင္ရေလာက္ေအာင္ နက္ရႈိင္းလွတဲ့ ေရကန္ၾကီးထဲကို ထိုးက်သြားတယ္။ ေရွ႕ကေရျပင္မွာလည္း ကိုယ့္ခ်စ္သူက ေမ့ ေျမာျခင္းနဲ႕အတူ တျဖည္းျဖည္းနစ္ျမႇဳပ္လို႔။ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွာလည္း ဘယ္လိုကယ္ဆယ္ရမလည္း ထမင္းလံုးတေစၦေျခာက္ခံ ရသူလို႔ အလြန္တရာထိတ္လန္႔ေျခာက္ျခားေနရတဲ့အေျခအေနကိုရင္ဆိုင္ေနရျပီ။

ဟင့္...အင္ ညီ မင္းကိုကိုယ္မဆံုးရႈံးပါရေစနဲ႕....။

.....'ခ်စ္ညီ'.....။

x x x

အေမွာင္......နက္ေမွာင္ေနတဲ့ ေလာကကမၻာၾကီး။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ကိုသြားရမလည္း။ ဟိုးအေ၀းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္းအေမွာင္ အေပၚေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့လည္းအေမွာင္၊ ေျခေထာက္ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အေမွာင္........။

အား....။

တစစ္စစ္ ကိုက္ခဲေနတဲ့ေခါင္းကို ေထာင္မၾကည့္မိႏိုင္လိုက္ေအာင္ မူးေ၀ေနေသးတာ အတန္ၾကာ။ ေအးစက္ေနတဲ့ အရာေပၚလဲ က်ေနတာေတာ့လည္းမဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူး။ ႏွလံုးခုန္သံ တဒုုတ္ဒုတ္နဲ႔အတူ ေႏြးေထြးတဲ့ရင္ခြင္တစ္ခုထဲမွာပါလား....။

ရာသီဥတုရဲ႕ ေအးစက္မႈက ဦးေခါင္းကိုနည္းနည္းပိုျပီးနာက်င္ေစသလိုပါပဲ။ သစ္ပင္ထက္က သစ္ရြက္ေတြကလည္း တဖြဲဖြဲက်ေနတာမ်ား ႏွင္းမိုးစက္ေတြအတိုင္း။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ မေသးေသးပါဘူး။

သစ္ေတာၾကီးက ဘာေၾကာင့္မ်ားတိတ္ဆိတ္ေနရပါလိမ့္။ ေတာေကာင္ေတြရဲ႕ အသံလည္းမၾကားရ ဟိန္းေဟာက္သံေတာင္ မျမည္။ ဒါေပမဲ့ ရဖူးေနၾက ကိုယ္သင္းနံ႔သင္းသင္းေလးေၾကာင့္ အမူးေျပ လာရတာေၾကာင့္ အသာေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္မိရျပန္ပါတယ္။

မ်က္ရည္ေတြနဲ႔စိုရႊဲျပီး ထိတ္လန္႔ေနတဲ့ မ်က္၀န္းမ်ားနဲ႕စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုၾကီး....ကြၽန္ေတာ့္လႈပ္ရွားမႈ ေခါင္းေထာင္ထလာတဲ့အျပဳ အမူေတြေၾကာင့္ သူ႕မ်က္လံုးမ်ားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ လင္းလက္လာပါေတာ့တယ္။
အားအင္ေတြမရွိေတာ့သလို ခႏၶာကိုယ္ဟာ ႏႈံးက်သြားတာမ်ားမယံုႏိုင္ပါဘူး။ ရွိသမွ်အားေတြနဲ႔ အသာထက ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ၾကိဳးေတြ ပါးစပ္မွာ ပိတ္ထားတဲ့ တိပ္ေတြစတဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ မွန္သမွ်ကို ဖယ္ရွားေပးလိုက္ရတာ ခရီးရွည္တစ္ခုကို သြားရသလို ေမာလိုက္တာ ဗ်ာ..။

'ညီ....မင္း...မင္းဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္'

ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မထပါရေစနဲ႔ ခဏေလးျငိမ္ေနေပးပါလားဗ်ာ။ ဒီရင္ခြင္...ရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးထဲ ခဏတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခိုလႈံပါရေစ....ခိုလႈံခြင့္ေပးပါဦး။

တည္ျငိမ္ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္မွာ ေလျပင္းေတြေၾကာင့္ လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြထခဲ့တယ္။

မုန္တိုင္းေၾကာင့္ကန္ေရျပင္ဟာ လႈိင္းထန္ခဲ့တယ္။ ကန္ရဲ႕တစ္ဖက္ကမ္းကိုမေရာက္ေသးတဲ့ ေလွငယ္ေပၚမွာ အသည္းအသန္ ထိတ္လန္႔ေနရတဲ့ လူသားေတြက ႏွစ္ေယာက္ထဲ။ အခုေတာ့ ေလျပင္းမုန္တိုင္းဆဲသြားေတာ့ ေလွေပၚမွာ မလႈပ္မယွက္ ျငိမ္သက္ေနၾကမိေရာ။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ စကားေတာင္မေျပာ ျဖစ္ၾကပါဘူး ေလ။
'ညီ..ထ ကိုယ့္ေက်ာေပၚတက္' ကြၽန္ေတာ့္အျဖစ္ကိုၾကည့္ျပီး ခ်စ္စိတ္၀င္သြားတယ္ထင္ပါ့။

သူ႔ေက်ာျပင္ေပၚကိုအသာအယာတင္ျပီး ရပ္ထားခဲ့တဲ့ကားရွိရာကို ခပ္ေျဖးေျဖးေရြ႕ခဲ့ၾကပါတယ္။
ကိုၾကီးရယ္ ဒီအခ်ိန္ေလးက အရမ္းခ်မ္းေျမ႕တာပဲ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္။ ခ်စ္ရသူရဲ႕ ေက်ာျပင္ေပၚမွာ ေမွးစက္ျပီးလိုက္ပါရတာ ဘယ္ ေလာက္စိတ္ခ်မ္းေျမ့ေစတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ပါဘူး။ သိမယ္မထင္ပါဘူး။

ရပ္ထားတဲ့ကားကို ကားလမ္းမရွိရာဘက္ကိုအသင့္လွည့္ျပီးသားေတြ႕ရတဲ့အခါ သူရ...ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဒိို႔ေတြက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ တံခါးကိုအသာဖြင့္.... အသာခ်ျပီးထိုင္ေစကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္၀န္း ေတြႏွင့္ ေတြေတြစိုက္ၾကည့္ေနတာ စူးစူးနင့္နင့္။ ဒီလိုအၾကည့္ေတြမွာ နစ္ေျမာခဲ့ရတာ ရင္ခုန္တိမ္းမူးခဲ့ရတာပါ။

အေရွ႕ဆီက ေရာင္ျခည္ေတြထြန္းလင္းစ မနက္ေစာေစာေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ အေမွာင္ေတြကြယ္ေပ်ာက္စျပဳလာတယ္။ ခပ္သြက္သြက္ ေမာင္းလာတဲ့ ကိုၾကီးလက္ေတြက ကြၽမ္းက်င္စြာ စတီယာရင္ ကိုလွည့္ပတ္လို႔။ ဒါေပမဲ့ မ်က္လံုးေတြက ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန အဆက္မျပတ္ၾကည့္ေန အကဲခတ္ေနတာမၾကာခဏ။

မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး။ အရိုင္းစိတ္ေလးေတြ၀င္ခဲ့မိတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားေပးပါေနာ္။
ခ်စ္လို႔ ...ခ်စ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ ေတာ့မွာစိုးရိမ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္........။
'Sorry' 'Nice to meet you, Steven'

စကားေတြကိုျပန္မေျပာပဲ မ်က္ရည္ေတြေ၀့ေနတဲ့ မ်က္၀န္းကတစ္ဆင့္ ကိုၾကီးရင္ဘတ္ကိုလွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါျပီဗ်ာ ကိုၾကီးက ကြၽန္ေတာ့္လိုထုတ္ေဖာ္ျပီး မခ်စ္ျပ တတ္သူဆိုတာ။ ကားကေလးက ခပ္သြက္သြက္ႏွင့္ ခရီးမိုင္ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုျဖတ္သန္းလာခဲ့ပါျပီ။ စိတ္ေတြေအးေဆးသြားျပီဆိုေတာ့မွ ခရီးမိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားညက လာခဲ့တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳမိရပါေတာ့တယ္။
ေနေရာင္ျခည္ကေတာ့ ႏွင္းမႈန္ေတြၾကားကေန ထြက္ျပဴစျပဳလာပါျပီ။ ခပ္သဲ့သဲ့ေလးလင္းလို႔....။

'ဒုန္း.......'

မိတ္ေဆြၾကီးျဖစ္တဲ့ အေမွာင္ကမၻာၾကီး တစ္လွည့္ေရာက္လာျပန္ေပါ့။
ေနာက္ကိုပဲလွည့္ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႔ေၾကာင့္လို႔ အျပစ္မတင္ရက္ပါ။ ......တစ္စကၠန္႔.........၅မိနစ္ .......မိနစ္ ၂၀..........။

x x x

ေႏြးေထြးစိုစြတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဆီက အေတြ႕၊ ရင္ဘတ္ဆီကို ခပ္ဖြဖြတို႔ထိလာတဲ့ လက္အစံုတို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ေမွာက္ကမၻာကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိ......ႏိုးထလာခဲ့ပါျပီ။ အို.....နဖူးမွာ ေသြးစအနည္းငယ္နဲ႕ ကိုၾကီး။ စိုးရိမ္မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ စိုက္ၾကည့္ေနတာ....အခုေတာ့ အပူလံုးက်သြားေရာေပါ့ေနာ္။

မ်က္ရည္က်တာ ေယာက္်ားေတြရဲ႕အလုပ္မဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုၾကီးကေျပာခဲ့ဘူးတယ္ေနာ္။ ဘယ္တုန္းကမွ မ်က္ရည္က် ေအာင္မခံစားခဲ့မိဖူး ဘူးကြၽန္ေတာ္။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ၾကိဳးစားရင္း အလိုလို မ်က္ႏွာေၾကာတင္းလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့...အခ်စ္ဆိုတာ ရင္ထဲ၀င္ ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခါ ခ်ိဳခ်ဥ္စပ္ခါးအရသာမ်ားစြာျဖင့္ လူသားဆန္ခဲ့ရပါတယ္။

ဟင့္အင္.......၀မ္းသာမ်က္ရည္ပါဗ်ာ။ ကိုၾကီးလည္း မ်က္ရည္မက်နဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း.....မ...ငို.....ေတာ့.....ဘူး။

ေကာင္းကင္ဘုံက ဘုရင္းသခင္သာၾကည့္ေနရင္ ျပဳံးရႊင္ေနတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး......လူသူကင္းမဲ့ရာ ေဒသကေန လူေတြအလြန္ရႈပ္ေထြး အပူအပင္ေတြမ်ားလွတဲ့ လူစုလူေ၀းရွိရာ အရပ္ကို ဇြတ္တိုး၀င္ဖို႔ ကားတစ္စင္းႏွင့္ ေမာင္းထြက္သြားတာကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႔မ်ားၾကည့္ေနမလားပဲ။

မဟူရာေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္......ေနအလာ ႏွင္းေပ်ာက္ခ်ိန္။ သစ္ပင္ေတြထက္မွာလည္း သစ္ရြက္ေတြ ဟာေစြးေစြးနီလို႔။

ကားျပဴတင္းကတစ္ဆင့္ တိုး၀င္လာတဲ့ ေလေအးေအးေလးေၾကာင့္ ကိုၾကီးပုခံုးဆီ ကၽြန္ေတာ္ တိုးလို႔ကပ္မွီရင္း... ..ျငိမ္သက္လိုက္ပါသြားရေပါ့။

ကိုၾကီး..'I Love You'...။

x x x

၀ရံတာ အက်ယ္ၾကီးမွာ တစ္ေယာက္တည္းရပ္ေနကာ ေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ က်ယ္ေျပာလိုက္တာ..။

ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း လူေတြ ကားေတြက အလွ်ိဳလွ်ိဳသြားလာလႈပ္ရွားေနၾကသည္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ပင္လယ္အနားသတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း လႈိင္းလံုးျပာျပာေတြက တက္လိုက္က်လိုက္..။
ေနေရာင္ကလည္း သိပ္မပူျပင္းေတာ့ အရာအားလံုးဟာ သာယာေနၾကသလိုပဲ။

ပုခံုးထက္ကေႏြးေထြးတဲ့လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ အနားကို ကိုၾကီးေရာက္လာမွန္းသိလိုက္ရသည္။ ကိုယ္သင္းနံ႔ေမႊးရီရီက တိမ္းမူးဖြယ္ပင္။

'ဘာလည္းကိုၾကီး..ဘာကိုသေဘာက်ေနတာလည္း'
'ညီ့ဒိုင္ယာရီကို ဖတ္ျပီးသေဘာက်ေနတာ...ဟုတ္လား။ အင္းဟုတ္တယ္...အဲဒီကဗ်ာေလးက ကြၽန္ေတာ့္ခံစားမႈနဲ႔တိုက္ဆိုင္လို႔ ကူးေရးထားတာဗ်။'

၀ကၤပါ မုဆိုး
ေတာနဲ႔ ေတာင္နဲ႔
ေက်းငွက္သာရကာနဲ႔
တိတ္ဆိတ္မႈနဲ႔
ၾကည္ႏူးစရာ
အာ႐ုံမွာ၀ိုးတ၀ါး။
ေနလာလည္း ႏွင္း မေပ်ာက္ဘူး
ခံစားခ်က္ေတြလည္း မျငိမ္းသက္ႏိုင္ေသးဘူး
မကြၽတ္လြတ္သူ လူစစ္စစ္မို႔
တရားရွာလည္း တရား မေတြ႔ေသးဘူး။
သံသရာ တစ္ေကြ႔မွာ
ဒုကၡကို ၀ါးမ်ိဳျပီး
ဒုကၡကို စြန္႔ပစ္ခ်င္သူ လူငယ္ေလး တစ္ဦးပါ
ေမတၲာကို ၀ါးမ်ိဳျပီး
ေမတၲာကို ေပးဆပ္ခ်င္သူ လူငယ္ေလး တစ္ဦးပါ
ႏႈတ္ဆိတ္
ရပ္တန္႔
ပစ္မွတ္ရဲ႕လားရာ
ျမားကို ခ်စ္ျခင္းတရားဆီ အထပ္ထပ္ ပစ္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။

လူေဇာ္သစ္

ကြၽန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႔ရပါျပီ။ ဘ၀ဟာ အားလံုးအိုေကစိုေျပသြားျပီမဟုတ္လား။ လူဆိုတာ ခ်စ္ရမွေနေပ်ာ္မွာတဲ့။ ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတယ္ အခ်စ္ခံရတယ္။ ေက်ာင္းကိုလည္း အဆင့္ျမင့္ျမင့္တက္ႏိုင္ျပီ။ ကိုၾကီးလည္း အလုပ္မွာေရာ ဘ၀မွာေရာ ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွမရွိေတာ့ဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ကေတာ့ အသစ္၊ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ကလည္း အသစ္ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တသား ထဲ ဆက္ဆံတတ္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ခ်စ္ျခင္းကိုလည္း ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္တစ္ခုလိုသာ သေဘာထားၾကတယ္။ ကဲ...ဘယ္ေလာက္ သာယာလိုက္သလည္း။

'ဟုတ္..ကိုၾကီး သြားၾကတာေပါ့။ မာမီတို႔ဆီ စာသြားထည့္ရင္း လက္ေဆာင္ေလးေတြပါ ၀ယ္ထည့္ေပးရတာေပါ့ဗ်။'
'ဒါေလးေတြေၾကာင့္ ခ်စ္ေနရတာ'
'အဲလိုမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ခ်စ္ေတာ့ဘူးေပါ့ေလ....ဟုတ္လား။ ဟား ဟား'
စိမ့္ကနဲေအးလာတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေလေၾကာင့္ တံခါးေတြကိုပိတ္ ယင္းလိပ္ေတြကိုအသာခ်ရင္း မီးပြင့္ေတြကို ပိတ္လိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုၾကီးက စာသြားထည့္ခ်င္လို႔တဲ့ေလ။

ညေနခ်မ္းေလးဟာ အေအးပိုလာတာေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသားေလွကားေတြကတစ္ဆင့္သာ ခပ္သြက္သြက္ဆင္းျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ေျခသံေတြဟာ တေဒါက္ေဒါက္ေပါ့။ Lobby ထဲအေရာက္ ႏွင္းဆီရနံ႔ေလး ထံုသင္းသြားတာေၾကာင့္ ေ၀့၀ဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ခ်စ္စရာေကာင္မေလးကို ခ်စ္ရည္ေ၀့ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္ရင္း ပန္းစည္းတစ္ခုကို ဆက္သေနတာကို ျမင္ျဖစ္ ေအာင္ျမင္လိုက္ရေသးေတာ့တာ။

'ဘယ္လိုလည္း ဟန္နီ...မင္းေကာ ပန္းစည္းေလးမလိုခ်င္ဘူးလား။'
'ဟင့္အင္......အဲဒါလိုခ်င္ဘူး.....ဟိုဟာလိုခ်င္တယ္.....ဟိ'
'ဘာလိုခ်င္တာ.....လာထား.....'
'ဟား......ဟား'

ရယ္သံမ်ားဟာ ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္။


Alex Aung
Ref: 'No Regret' Movie (Korean)

No Regret Part V

အျပာေရာင္မီးလံုးေလး ခပ္မွိန္မွိန္လင္းေနတာ ကဗ်ာဆန္လိုက္တာ။ သီခ်င္းသံေလးကလည္း ၾကည္ႏူးဖို႔အေကာင္းသား။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ သီခ်င္းဖြင့္ထားရင္ စားသူေတြအေနနဲ႕ အစားကိုပိုစားမိေစသတဲ့။ဂီတမွာ ေမ်ာပါသြားရင္းစားမွန္း မသိစားမိေနတာမ်ိဳးေလ။ ဒီအခ်ိန္....ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ သူအိမ္ျပန္ေရာက္ျပီလား ရုံးမွာပဲ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းလား။ ႏို႔နည္းနည္းပိုျပီးပါတဲ့ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳေကာ္ဖီမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္အစတုန္းက သိပ္မၾကိဳက္ခဲ့ပါ။ ေကာ္ဖီဆိုတာက နည္းနည္းခါးမွ ေကာ္ဖီအရသာ ဆိုတာ ပီျပင္မွာ မဟုတ္ဘူးလား။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရဲ႕ခါးသက္မႈကို ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တယ္။ အစားအစာမွာေတာ့ ပုဇြန္တင္ပူရာကို ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္။ သူကေတာ့ဆူရွီလို အရသာကိုပိုၾကိဳက္တယ္။ သူ႕အတြက္၀ယ္သြားဦးမွပါ။ ရုံးကျပန္လာရင္ေမာေနလို႔ သူဘာမွခ်က္ျပဳတ္ႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူးေလ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကို စားေသာက္ ေကာ္ဖီခြက္ကလက္က်န္ေလးအဆံုးသတ္ျပီး ဖူဂ်ီကေဖးကေနထြက္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ေရႊအိုေရာင္ည ေနခင္းဟာ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုေတာ့ ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းသား။ လမ္းမၾကီးတေလွ်ာက္ လူေတြကိုယ္စီကိုယ္စီသြားလာ လႈပ္ရွားေနၾကတာ အိမ္ျပန္လမ္းကိုမေရာက္ေတာ့မွာက်ေနတာ။ ေတြ႔ေနက် ကြၽန္ေတာ္လာေနက်အခ်ိန္ေလးေရာက္ရင္ ေျခလွမ္းေတြက ကိုၾကီးရွိရာကို လွမ္းမိေနတာပါ။ သူလည္းပဲကြၽန္ေတာ့္ကိုေမွ်ာ္ေနမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာေျပာႏိုင္ပါတယ္။ " ခ်စ္သူ ေဘးနားမွာေနတဲ့ခဏ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးသလို အၾကည့္ေလးမ်ားထဲ တင္းထားမယ္ တို႔စိတ္ကူးေတြ အခုိုးအေငြ႕ျဖစ္ကာရယ္ ႏွလံုးသားဟာ ပန္းလိုေၾကြက်တယ္။" သီခ်င္းေလးခပ္တိုးတိုးညည္းရင္း တိုက္ခန္းေလွကားေတြကို ခပ္သြက္သြက္တက္လာရင္း ရင္ေတြမ်ားေတာင္ခုန္မိပါရဲ႕။ 'တီး.....ေတာင္....တီးေတာင္' ဖ်ပ္ကနဲတံခါးပြင့္လာေတာ့ ၀မ္းသာအားရအတြင္းကို၀င္မယ္ျပင္ျပီးခါမွ ကိုၾကီးမဟုတ္ဘဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္။သူမ ဘယ္သူလည္း...။ "စတီဗင္ မေရာက္ေသးပါဘူး။" "ခင္ဗ်ာ။က ဘယ္သူလည္း။" "မင္းကေရာ ဘယ္သူလည္း။" အဲဒီေကာင္မေလးက ဘယ္သူလည္း။ အထက္တန္းလႊာကျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕ သန္႔စင္လွပေနလိုက္တာ ဖူးႏုေနတာ။ စတိဗ္နဲ႔ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္သလည္း။ ေမးခြန္းအမ်ားၾကီးကို တိတ္တဆိတ္ ရင္တြင္းမွာေမးေနမိခဲ့ပါေရာ။ သူမ.....သူမဟာ....။ ပူပန္စိတ္ ရႈပ္ေထြးမိတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ျပန္လာျဖစ္တာမ်ား ေျမညီထပ္ကိုဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းသတိမထားမိေအာင္ပါပဲ။ အခ်စ္ဆိုတာ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ေတြကို ျဖစ္ထြန္းေစသလား။ ခံစားမႈကိုေရာ ေပးစြမ္းတာအခ်စ္ပဲလား။ ေဆြးေျမ႕မႈကိုေတာ့မေပးပါနဲ႕ အခ်စ္ဆိုတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာရယ္။အခ်စ္ဆိုတာ.......။ လူေတြသြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့ လူေတြၾကားထဲျဖတ္သန္းလာရင္း ပလက္ေဖာင္းတစ္ခုေပၚအေရာက္မွာ အဲဒီေကာင္မေလးေပးလိုက္တဲ့ ေဖာင္းၾကြစာလံုးမ်ားနဲ႔ ကဒ္ျဖဴျဖဴေလးကိုဖြင့္ဟ ၾကည့္မိေတာ့....ဟား......စတိဗ္ရယ္ ၊ ေႏြးေႏြးဆိုတဲ့ေကာင္မေလးရယ္ ေစ့စပ္ေၾကာင္း လမ္းမယ့္ ဖိတ္စာေလးပါလား။ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရႏိုင္ေသးတဲ့ ေနရာေလးကို ဆံုးရႈံးေတာ့မယ္ေပါ့။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့လည္း အထီးက်န္ဆန္ေနသလို ခံစားရမိသလိုလိုပဲ။ အရင္ကလည္း တစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့ရတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းမေနတတ္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕။ ခါတိုင္းအခ်ိန္မွာ ေလတဖ်ပ္ဖ်ပ္တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ျပတင္းကလိုက္ကာစလည္း ေလအေနာ့မွာမလြင့္ႏိုင္ေတာ့သလို ဖြင့္ေနက် တီဗီကလည္း တိတ္ဆိတ္လို႔။ ခုတင္ေပၚက ေမြ႔ယာေပၚမွာ ေျခကားယားလက္ကားယားနဲ႔ ေမွာက္ျပီးျငိမ္သက္ေနမိတာ အခ်ိန္အတန္ၾကာပါရဲ႕ေလ။ အစားအေသာက္စားခ်င္စိတ္လည္း သိပ္မရွိေတာ့သလိုပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္ကအသံေတြကေန ေ၀းရာကိုခဏေျပးဖို႔ နားမွာတပ္ထားတဲ့ နားၾကပ္ေလးကိုအသာျဖဳတ္ရင္း တံခါးမၾကီးကို အသာ လွမ္းသြားတာ တံခါးေခါက္သံက မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနသလိုပါပဲ အားေပ်ာ့လိုက္တာ။ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္...။ "ကြၽီ.." "It's hurt!" စတိဗ္....ကိုၾကီး...ေမာင္းတင္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြအေ၀းေျပးသြားျပီ။ ေျမွာက္ျပေသာ ေသြးယိုထြက္ေနတဲ့သူ႕လက္တစ္ဖက္ကို အသာလွမ္းကိုင္ လိုက္ရင္း အခန္းထဲကိုေခၚလာ ျပီးေတာ့ ေရွးဦးသူနာျပဳ ေသတၲာေလးထဲက ပတ္တီးကိုထုတ္ကာ အသာအယာ သန္႔ရွင္းေပးရင္း ဖြဖြ ျငင္သာစည္းေပးေနရပါပေကာ။ "မင္း...မင္းငါ့ကို Playful လုပ္ခဲ့တဲ့သူလို႔ထင္ေနတယ္၊ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။" "Disgusting, Yes" "ငါ အစျပဳကတည္းက Disgusting ျဖစ္ေနခဲ့ရတာေလ။" တုန္႔ရပ္သြားတဲ့ပတ္တီးစည္းေနတာကေန ျငိမ္သက္သြားမိရင္း သူ႕မ်က္ႏွာကို အသာေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခပ္ေတြေတြစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူ႔မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္သီသီေ၀့ေနတာ။ "ဒါေပမဲ့ မင္းကို ငါ..ငါခ်စ္တယ္" အသံတိတ္မ်က္၀န္းမ်ားနဲ႔ စကားဆိုရင္း အတန္ၾကာႏႈတ္ဆိတ္သြားတာ မိနစ္မ်ားစြာပါ။ ယိုင္နဲ႔နဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို သူ႔ေဘးမွာ အသာေရြ႕လိုက္ရင္း 'ဒါဆို..ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ relationship ကဘာလည္းဗ်ာ။' စကားေလးမ်ားျပန္ပါဦး။ ဒီလိုေတာ့ျဖင့္တိတ္ဆိတ္တဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္မေနပါနဲ႔ တစ္ခုခုေျဖပါဗ်ာ။ "ကြၽန္ေတာ္က ပညာတတ္မဟုတ္လို႔လား၊ ကြၽန္ေတာ္စာၾကိဳးစားသင္ပါ့မယ္။" "ကြၽန္ေတာ္က ညစ္ႏြမ္းေနလို႔လား၊ ကိုၾကီး....ကိုၾကီးအတြက္ဆို ယံုၾကည္စြာနဲ႔သီးသန္႔ရွိရေစပါ့မယ္။" "ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္က ဆင္းရဲလို႔မ်ားလား။ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းၾကိဳးစားပါ့မယ္ဗ်ာ။ ကိုၾကီး...။" သူ မ်က္ရည္ေ၀႔ေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ရင္းထရပ္ကာ တိုက္ခန္းေလွကားရွိရာဦးတည္သြားပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္မတားမိဘူး။ တားပိုင္ခြင့္မရွိဘူးဆိုေပမဲ့ ဟစ္ေအာ္ေခၚျပီး တားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ထဲက လွမ္းထြက္သြားမယ့္ေျခလွမ္း ေတြမျဖစ္ပါေစ နဲ႔.....ကို...ၾကီး။ "What it us?" "What am I to you?" ကိုယ့္စိတ္ခံစားမႈေတြကို အစြမ္းကုန္ေဖာက္ထုတ္ပစ္ဖို႔ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အားရပါးရငိုေၾကြးဖို႔ ဟိုး...လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ အားကစားကြင္းထဲ ေျပး...အေျပးသြားရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ် ငိုေၾကြးမိပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးဆိုတာ မငိုရဘူးတဲ့ ကိုၾကီးကေျပာခဲ့တယ္။ ညီ....ညီဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ လူသားဆန္ပါရေစ ကိုၾကီးရယ္။ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္ ပလက္ေဖာင္းမီးေတြကလည္း ပိုမိုေမွာင္ေနသလား၊ ျပီးေတာ့သြားလာလႈပ္ရွားမႈမ်ားလွတဲ့ျမိဳ႕ျပက လမ္းေတြကလည္း တိတ္ဆိတ္လွပါလား။ နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့မွ သန္းေခါင္ယံေရာက္ေနမွန္းသိေတာ့တယ္။ အဲဒီည တိုက္ခန္းေလွကားက ေျခသံတေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကားရတဲ့ေျခသံဟာ ကြၽန္ေတာ့္ေျခသံပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေလးကန္စြာနဲ႔ အိမ္အျပန္ေျခလွမ္းေတြ...။ x x x အေပၚကိုလည္းမတက္ရဲ .....ေႏြးေႏြးဆိုတဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔တိုးေနမွျဖင့္။ အေတာ္ေတာ့ခက္သားပဲ။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို စပ္စုသြားေလရဲ႕။မ်က္ခြံေတြရဲျပီး မို႔ေနသမို႔ေလ။ အသားျဖဴျဖဴေကာင္ကေလး မ်က္၀န္းေတြက ငိုထားသလား ဘာေၾကာင့္လည္းေပါ့။ ေတြ႔လည္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ ကိုၾကီး။ ဒါေပမဲ့.... "ခဏေလး ခဏေလးပဲ ေခၚမွာပါ။ ကိုၾကီးမကိုင္ပါေစနဲ႔ မကိုင္ပါေစနဲ႔။" ကိုၾကီးေအာက္ကိုဆင္းလာမည့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ေနပါ့မယ္ဗ်ာ။” "ကြၽတ္.....ဖုန္းက၀င္လာေသးတယ္။" ကိုၾကီးကိုေခၚေနပါတယ္ဆိုမွေလ။ "ဗ်ာ.......ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္အဲဒီဌာနကို အေရာက္လာခဲ့ပါ့မယ္။ ေက်းဇူး ေက်းဇူးပါခင့္ဗ်ာ့။" ကမၻာၾကီးလည္သြားသလား မသိ။ရင္ထဲမွာ တစ္ခုခုဆံုးရႈံးသြားသလိုပဲ။ ျမိဳ႕စြန္က ကန္သာယာနားက လမ္းလည္ပလက္ေဖာင္းမွာ ကားျဖဴေလးတစ္စီး တိမ္းေမွာက္သြားပါသတဲ့။ အဲဒီကားထဲက ေမာင္းသူကေတာ့ ပြဲခ်င္းျပီးျဖစ္သြားပါတယ္ဆိုပဲ။ ျပီးေတာ့ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲက လိပ္စာကဒ္က ကြၽန္ေတာ့္လိပ္စာကဒ္ျဖစ္ေနသမို႔ ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ရေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာပါတယ္။ သီဟ.......ကားျဖဴၾကီးကိုေမာင္းျပီး ျမိဳ႕ၾကီးကိုပတ္မယ့္ သီဟရယ္။ ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ျဖစ္ေနမယ့္ မင္းခႏၶာကိုယ္ကို ငါ...ငါျမင္ရေတာ့မွာပါလား။ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ကတစ္ဆင့္ လြင့္ေမ်ာသြားတဲ့ မီးခို႔ေငြ႔ေတြနဲ႔အတူ သီဟရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ေတြေမ်ာလြင့္ပါသြားျပီ....ေလေတြထဲကို ေမ်ာလြင့္ပါသြားျပီထင္ပါရဲ႕။ ျမိဳ႔အစြန္က်ေနတဲ့ေနရာျဖစ္တဲ့ သုႆန္က သျဂိဳဟ္ဌာနမွာ အရိုးအိုးျဖဴျဖဴကို ယူေဆာင္လာရင္း ကားရွိရာကိုျပန္ခဲ့တာ ကားနားမွာ သူရကေဒါပြရင္း ေစာင့္ေနပါရဲ႕။ သူဘာေၾကာင့္ေဒါပြေနသလည္း ဆိုတာကိုေတာ့ ခံစားနားလည္မိ ပါတယ္။ စိတ္ထဲကခံစားမႈကို အျပင္ထုတ္ျပီးမျပတတ္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္လို မဟုတ္တဲ့ သူရကေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ညီအစ္ကိုေတြလို ေနထိုင္ခဲ့ၾကရတဲ့ သီဟရယ္ ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းရယ္ကို ဂဃနဏ သိေနသူမို႔ ျပီးေတာ့ သူ႔မွာလည္းသူ႔ဇာတ္ေၾကာင္းနဲ႔သူ အစကတည္းကေပါက္ကြဲေနတာ။ အခုေတာ့ သူတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမ်ားေတြ႔ရင္ အေသသတ္ေတာ့မလားဘဲ။ "Fuck! ငါတို႔ဟာလူေတြမဟုတ္ၾကဘူးလား။ ဒီလိုပဲအဆံုးသတ္ၾကရသလား။ ေတာက္..." ေဒါမာန္အျပည့္နဲ႔ကားနားအျမန္သြားရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနတယ္ အသင့္ေပါ့။ အေပၚယံအသြင္အျပင္က ၾကမ္းတမ္းေနေပမဲ့ ညီအစ္ကိုအေပါင္းအသင္းစိတ္အျပည့္ရွိတဲ့သူရရယ္ မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ "ျမိဳ႕ထဲျပန္ေမာင္းေတာ့ သူရ...သူငယ္ခ်င္း" တရွိန္ထိုးေမာင္းလာတဲ့ ကားေနာက္ခန္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ေနရင္း တံခါးမွတစ္ဆင့္ အရိုးမႈန္ေလးေတြကိုၾကဲခ်ေနမိပါတယ္။ ေလအယူမွာ လြင့္ေမ်ာျပီး ေ၀့၀ဲသြားတဲ့ အမႈန္ေလးေတြနဲ႔ အတူ မင္းလြတ္လပ္ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကြာ။ သီဟ.....သီဟရယ္။ ေအးျငိမ္းရာမွာ နားခိုႏိုင္ေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ကြာ...။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြက မ်က္ရည္ေတြ ေတြေတြစီးဆင္းေနတယ္ ဘယ္လိုမွမထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ဘူး ရင္ဘတ္ထဲက တလႈိက္လႈိက္ကိုခံစားရျပီး ငိုေၾကြးမိေတာ့တာ။ ဒါကိုသူရက ဂရုဏာ ေဒါေသာနဲ႔ ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနမွန္းသိေပမဲ့ မတတ္ႏိုင္ပါ။ "Stop crying." " ေခြးမသား ကားကိုေကာင္းေကာင္းမေမာင္းတတ္ဘူးလား။ " "တရားမမွ်တတဲ့ ေလာကၾကီးကြာ...။ သီဟကို ကား၀ယ္ေပးတဲ့သူ႔လူက ရဲအရာရွိဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီေကာင္ကို လံုး၀မေက်နပ္ဘူး။" "ငါ ညေမႊးပန္းမွာ ျပန္အလုပ္လုပ္မယ္။" "ဘာ.....မင္းဘာေၾကာင့္ ညေမႊးပန္းကိုျပန္လာမွာလည္း။ ဘာေၾကာင့္..." သူရလည္းဆက္မေမး ကၽြန္ေတာ္လည္းဆက္မေျဖမိဘဲ ရုတ္တရက္ႏွစ္ဦးသားစကားေတြ မဆိုျဖစ္ရင္း ကားဆက္ေမာင္းလာၾကတာ တိတ္ဆိတ္လို႔ပါ။ ျမိဳ႕ထဲလာတဲ့လမ္းကလည္း ရွည္လ်ား လြန္းလို႔ ေမာင္းတာမ်ားေႏွးေနေရာ့သလား။စိတ္ေတြက ေလအလ်င္လို လြင့္ေနမိလို႔မ်ားလား။ သူရအေနနဲ႔ အံၾသသြားသလား ကြၽန္ေတာ့္စကားကို။ အရာရာအဆင္ေျပေနျပီလို႔ သူမွတ္ထင္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေျခအေနမွာ ျပန္လာမယ္လို႔ ေျပာတဲ့အတြက္ေလ။ အခုခိုလႈံရာမဲ့ေတာ့မည့္ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုးဟာ ဒီေနရာပဲမဟုတ္လား။ ခိုနားစရာမရွိသူမ်ားအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုးပါပဲေလ။ အသင့္ေတာ္ဆံုးေနရာလို႔ပဲဆိုပါရေစ။ "ေသြးစုပ္ဖုပ္ေကာင္ေတြ.......မင္းစိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာႏွစ္ျပီးေပးရလိုက္ေအာင္ မင္းခံစားေနတာ အရူးလား။ ဘယ္ေလာက္ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းၾကီးလဲကြာ။" "ၾကည့္ေန အဲဒီေကာင္ လက္ထပ္ျပီးရင္လည္း မင္းဆီျပန္လာလိမ့္မယ္ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးျပီးေတာ့။" "အဲဒီလို မေျပာပါနဲ႔ကြာ။" ကြၽန္ေတာ့္စကားကိုၾကားေတာ့ သူရ မ်က္လံုးျပဴးနဲလွည့္ၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္အေပၚလည္းသူ ေဒါေဖာင္းသြားျပန္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ ဘာေတြခံစားရတယ္ဆိုတာ ကိုယ္လည္းခံစာမိေနတဲ့အခ်ိန္ပါကြာ။ မင္းမသိေသးတာေတြအမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္ သူငယ္ခ်င္းရယ္။ "မင္းကိုခ်နင္းသြားတာေလ ေသာက္ရူးရဲ႕။ သီဟဘာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ မင္းမျမင္ဘူးလား။ငါ့အျဖစ္ကိုလည္း မင္းသိတာပဲ ေသာက္ေကာင္မက ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စံုသြားတာ့ ငါ့လိုေကာင္မ်ိဳး လက္မထပ္ႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ လူေတာမတိုးႏိုင္ပါဘူးတဲ့ အဲဒါမင္းသိတယ္မလား။ ရုိက္ႏွက္ပစ္လိုက္ရင္ ေငြေတြအေတာင့္လိုက္ သူ႔ဗိုက္ထဲကထြက္လာမွာ။ အခုေတာ့ေျပးျပီေလ။" "မင္းမသိဘူးလား ေသြးစုပ္ဖုပ္ေကာင္ေတြကို ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ရမယ္ဆိုတာ။ သူတို႔ႏွလံုးသားကို သပ္လွ်ိဳရိုက္ျပီးအဆံုးသတ္ပစ္ရမယ္။ မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ကြာ။" "ကားရပ္လိုက္ေတာ့" "မင္းလုပ္ခ်င္တယ္လို႔သာေျပာ ငါလုပ္ေပးႏိုင္တယ္...." ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ အမွန္တရားတစ္ခုျဖစ္တည္လာျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္လက္မခံႏိုင္ေသးပါ။ သူကၽြန္ေတာ့္အေပၚဘယ္လို သေဘာထားသြားသလည္း မစံုစမ္းခ်င္ပါ။ သူ႔အေပၚအျပစ္တင္စကားေတာင္ ......လက္မခံႏိုင္.....ပါ။ ကားကိုရပ္ရင္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္က်န္ခဲ့တဲ့သူ႔ကို ဘာမွမေျပာဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ ပလက္ေဖာင္းတေလွ်ာက္ သီဟကိုရင္ထဲပိုက္ လို႔ျပန္လာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါမာန္အျပည့္နဲ႔ သူရ သူနဲ႔သေဘာမညီသလို ထြက္ခြာသြားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့ရင္း ကားအျပင္းေမာင္း ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္...ကြၽန္ေတာ္ကိုေရာ ဒီလိုအဆံုးသတ္မႈမ်ိဳးအျဖစ္မခံဘူးမဟုတ္လား ကိုၾကီး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား.... ဟင္။ x x x မဟူရာေရာင္ မည္းနက္ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ ေျမြတစ္ေကာင္လိုရွည္လ်ားလွတဲ့လမ္းမၾကီး ကားမီးနီနီေတြက နဂါးေငြ႕တန္းတစ္ခုအသြင္ကိုျဖစ္လို႔။ လမ္းမၾကီးေဘး ပလက္ေဖာင္းတစ္ေလွ်ာက္ တေဒါက္ေဒါက္ေလွ်ာက္လာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ ေလးကန္ေနဆဲ အေတြးဆန္ေနဆဲ။ ရင္ခြင္ထဲကေအးဆက္ဆက္ အရုိးအိုးျဖဴျဖဴေလးကို ငံုၾကည့္ရင္း သီဟအတြက္၀မ္းနည္းမိျပန္ေရာ။ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔အတူေနခ်င္တယ္ ခ်စ္တဲ့သူ သူခ်စ္တဲ့သူက ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူေပ်ာ္ရႊင္စြာေနသြားခ်င္မွာပဲ။ 'သီဟ......ငါဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာကကို ဦးေဆာင္ေခၚခဲ့့မိသလည္း။' 'မင္းမွာ ငါ့လိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိခဲ့ဘူး။မွန္တယ္မဟုတ္လား သူငယ္ခ်င္း။' 'ဒီျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ငါတို႔ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယံုျဖစ္ၾကဘူး။ မယံုၾကည္ခဲ့ၾကဘူး။' 'ခ်စ္ျခင္းတရားကိုေရာ....ငါတို႔' ေျခလွမ္းမ်ားစြာကိုလွမ္းရင္ အိမ္ကိုေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာကာ အိပ္ယာထက္ကိုလည္း အသိမဲ့စြာလွဲေလ်ာင္းျငိမ္သက္ခဲ့ရတာ ....မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ ညတစ္ည....ျဖစ္ခဲ့....။ ခံစားတတ္သူမွသာ ခံစားရတာမ်ားလား၊ မခံစားတတ္သူမ်ားအတြက္ေရာ ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္။ မနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေလးေတြ က်ဆင္းလာတဲ့ ျပတင္းတံခါးက တစ္ဆင့္ေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ မိုးလင္းသြားျပီပဲ။ မနက္အိပ္ယာထမယ္ အလုပ္သြားမယ္ ညအိမ္ျပန္အိပ္မယ္ လူေတြဟာ ေန႔ေတြ လေတြ ႏွစ္ေတြ ျဖတ္သန္းေနၾကတာ ကြၽန္ေတာ္လည္းပဲ ကာလအေတာ္ၾကာျပီ။ ဒီေန႔မနက္ခင္းေလးဟာေတာ့ ကြက္လပ္ေတြမ်ားေနသလိုခံစားမိပါတယ္။ ေရစက္အခ်ိဳ႕ တင္ေနတဲ့ၾကည့္မွန္ကတစ္ဆင့္ ထူးထူးဆန္းဆန္းျမင္ရတာကေတာ့ နာက်င္တဲ့ခံစားမႈေတြ ေရာစပ္ေနတဲ့ အျပံဳးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ပံုရိပ္ကိုပါပဲ။ နာက်င္မႈအျပည့္နဲ႔အျပံဳးတစ္ခု ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုဖန္ဆင္းမိပါလိမ့္။ ေဘာင္းဘီ၊ ေအာက္ခံအက်ႌေတြ ၀တ္အျပီးအေပၚကုတ္အက်ႌကို ၾကယ္သီးမ်ားတပ္ေနစဥ္မွာေတာ့ ဒီလို၀တ္စံုကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ကိုင္ၾကည့္ရင္း ေငးၾကည့္ေနတတ္တဲ့ သီဟရဲ႕ပံုသ႑ာန္ကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိရင္း မ်က္ရည္မ်ားေတာင္၀ဲမိပါတယ္။ ဟူး.....သြားေတာ့....သြားေတာ့ အေတြးေတြ။ ေျခေထာက္ေတြရဲ႕သယ္ေဆာင္ရာအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္လွမ္းလာရင္ ျမိဳ႕လည္ေကာင္ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြဟာ ကိုၾကီးရဲ႕ ရံုးခန္းကို ဦးတည္ေနမွန္း သတိကပ္ပါေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္...သူ႔ကိုသြားေတြ႕သင့္တယ္။ေမးျမန္းသင့္တယ္။ကိုယ့္ဘာသာ အက်ဥ္းက်မေနသင့္ဘူးေလ။ တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာတဲ့ နံပါတ္ေတြနဲ႔အတူ တစ္ထပ္ျပီးတစ္ထပ္ျမင့္တက္လာတဲ့ ဓာတ္ေလွကားကတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြဟာ ျပန္လည္ျမင့္မားလာရသလိုပဲ။ ကိုၾကီးကိုေတြ႕ရေတာ့မွာမို႔ထင္ပါရဲ႕။ ရုံးခန္းထဲမွာလည္း ၀န္ထမ္းေတြမရွိဘူး။ ကိုၾကီးအခန္းဖက္ကိုရွာၾကည့္ေတာ့လည္း သူမရွိျပန္ဘူး။ အစည္းေ၀းခန္းမဘက္မွာေရာ.....တံခါး မၾကီးပြင့္လာမႈနဲ႔အတူ ၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕ေရာ ကိုၾကီးေျပာျပတဲ့ ဒယ္ဒီမာမီတို႔ေတြပါ ထြက္လာတာကိုျမင္ရပါတယ္။ "လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ကိုပါစီစဥ္ေပးရမယ္ဗ်။ ဒါမွလက္ထပ္ပြဲဆိုတာ တရား၀င္တာ။" "မဂၤလာပြဲကိုဘယ္ေတာ့ေလာက္က်င္းပျဖစ္မလည္း။" "ျဖစ္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္ေပါ့ဗ်ာ။သားက အရြယ္ေရာက္ေနျပီမို႔လား။" ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္း စကားဆိုေနၾကတာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္ တိုက္မသြားၾကတာကံေကာင္းပါပဲ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ သူတို႔စံုတြဲကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ စို႔တက္လာသလိုျဖစ္လာရပါျပီ။ တကယ္ပဲ....တကယ္ပါပဲလား။ "အစ္ကို....ကားအတြက္ေရာစီစဥ္ျပီးျပီလားဟင္" "ညီမတို႔မဂၤလာပြဲက်င္းပမယ့္ေနရာကိုေတာ့ မာမီနဲ႔တိုင္ပင္ျပီးစီစဥ္လိုက္မယ္ေနာ္။" '............................' '..............................' ခပ္တုန္႔တုန္႔ေျခလွမ္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ စတိဗ္ ကြၽန္ေတာ္ရွိရာကိုေတာင္ သတိမထားဘဲ ေႏြးေႏြးနဲ႔အတူ လွမ္းေလ်ာက္သြားတာ။ မသက္ဆိုင္သူတစ္ေယာက္လို သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ျမင္ရသလိုမ်ိဳးတစ္ခ်က္သာၾကည့္ျပီး လွမ္းထြက္သြားတာေလ သူ....သူ ရက္စက္လိုက္တာဗ်ာ။ "ကိုၾကီး...." ႏႈတ္ကရုတ္တရက္ေခၚမိလိုက္ေပမယ့္ သူကေတာ့ၾကားဟန္မတူ။ ဆက္ေလွ်ာက္သြားဆဲ ဆက္ေလွ်ာက္သြားဆဲေလ တူယွဥ္ေမာင္ႏွံတြဲ၍ ကြၽန္ေတာ့္ျမင္ကြင္းနဲ႔ ေ၀းရာကို...။ အမွန္တရားက တစ္ျဖည္းျဖည္းေရာက္လာျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျငင္းဆန္မိေနဆဲ။ ျငင္းေနဆဲ......ပါပဲ။ x x x အား....နာလိုက္တာ လက္ကပိုျပီးနာက်င္လာသလိုပါပဲ။ ဒယ္ဒီရုံးခန္းထဲကေန ေျပာစကားေတြ စကားနဲ႔ဆံုးမတဲ့ ဒယ္ဒီ့စကားလံုး ေတြေအာက္မွာ နစ္ျမဳပ္ျပီး ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ ဘာျဖစ္လည္း ဒယ္ဒီ ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္ကေရာ ခ်စ္ခြင့္မရွိေတာ့ ဘူးလား။ ေလာကမွာ လူ လူခ်င္းခ်စ္တဲ့ကိစၥမွာ အမွားေတြပါေနရင္ေတာင္အျပစ္လို႔မထင္မွတ္ခဲ႕တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒယ္ဒီက ရႊံ႕ရုပ္ မျဖစ္ခဲ့လို႔ စိတ္ဆိုးခဲ့သလား။ လိုရာပံုသြင္းခံခဲ့ရတာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကဆိုရင္မွန္ႏိုင္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္အရြယ္ေရာက္ျပီေလ။ ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိတယ္လို႔ကြၽန္ေတာ္ထင္တာပဲဗ်ာ။ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသလား၊ ပညာေရးကေရာ ထိပ္တန္းေလ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကေရာ စတားပါပဲဗ်ာ။ ႏွလံုးသားေရးရာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ၾကိဳက္တာဆံုးျဖတ္ခြင့္ေပးပါ။ ဓာတ္ေလွကားကေန အထြက္ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ကားေမာင္းထြက္ခဲ့တာ ေဆြမင္းေလးနဲ႔ သြားခဲ့တဲ့ ကမ္းေျခဆီကိုေရာက္ခဲ့ျပန္ေပါ့။ တစ္ဦးထဲေမ်ာခ်င္ရာေမ်ာ စိတ္ေတြလြင့္ေနရင္း ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတဲ့သူေတြကို ေတြ႕ရတာရင္ထဲတစ္မ်ိဳးပါ။ ေလေတြ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ေနတဲ့ကမ္းေျခမွာ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးေလးကိုမွီျပီးစကားတြတ္ထိုးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေလးကို သတိရတယ္။ လက္ျခင္းယွက္ လို႔လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ခ်ိန္ေလးကိုေရာ...။ ညေနေလးေစာင္းလို႔ လက္ကအနာကိုက္လာေတာ့မွ ျမိဳ႕ထဲကိုျပန္လည္ေမာင္းထြက္လာခဲ့ရျပန္တယ္။ အိမ္ကိုျပန္ရမွာလား....ညေမႊးပန္း ကိုေရာ မသြားဘူး ေဆြမင္းမွမရွိတာပဲ။ ဟိုဟိုဒီဒီ ေတြးမိေနေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဆြမင္းရဲ႕တိုက္ခန္းဆီကိုသာ ဦးတည္မိခဲ့ပါတယ္။ "ေဒါက္....ေဒါက္" အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ အခန္းထဲကေရြ႕လ်ားသံမၾကားရဘူး။ ခ်စ္ညီေလး ကိုယ့္ကိုမ်ား အလိုမရွိေတာ့တာလား။ မင္း....မင္း ေလးသာ ကိုယ့္စိတ္ေျဖရာ ဦးတည္ရာဆိုတာ မင္းယံုၾကည္ တယ္မို႔လား။ .....တစ္စကၠန္႔.....ႏွစ္စကၠန္႔.......သံုးစကၠန္႔..... ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ေျခသံေတြနဲ႕အတူ တံခါးကို အသာလွစ္ဟလာတယ္။ ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလး တံခါး၀မွတစ္ဆင့္ျမင္လိုက္ရတာ မ်က္ခြံမ်ားေတာင္ နီရဲလို႔။ နာက်င္ေနတဲ့ လက္ကေလးကိုေျမႇာက္ျပလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ခုခုေျပာဖို႔ဟန္ျပင္ေနတဲ့သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားက စကားသံထြက္မလာဘဲ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုသာ အသာအယာဆြဲကိုင္လို႔ စိုးရိမ္တၾကီးျဖစ္သြားျပန္ေတာ့ စိတ္ထဲကစိုးရိမ္စိတ္ေလး အေ၀းေျပးထြက္ သြားျပန္ ပါေရာ။ ဟင္း......။ ပတ္တီးျဖဴျဖဴေလးကို တစ္စတစ္စစီးေႏွာင္ေပးရင္ ေကာင္ငယ္ေလးမ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ၾကည္ေတြေ၀႔လာတာကိုျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခံစားခ်က္ေတြျမင့္လာရတာပါပဲ။ သူ႔ဘက္ကဘာေတြခံစားေနရလည္း မခြဲႏိုင္တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။ ကိုယ္လည္းမခြဲႏိုင္ မခြဲႏိုင္ပါဘူးကြာ...။ "............................." ".................................." "..................................." "...................................." ဘာမွမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ မင္းေျပာတာေတြတစ္ခုမွ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာမရွိခဲ့ဘူး။ မင္းမ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရယံုေတာင္ ေက်နပ္တတ္ခဲ့တာ မင္းသိမလား။ ကိုယ့္မိသားစုရဲ႕အေနအထား ကိုယ့္ဘ၀ကို မင္းနည္းနည္းေတာ့ရိပ္မိေကာင္း ရိပ္မိမယ္။ ဒါေပမဲ့ကြာ မိဘေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္း ကိုနည္းနည္းေတာ့ငဲ့ရဦးမယ္ေလ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား...။ ဟင္း....ရင္ဖြင့္ေနတဲ့ သူ႕ခံစားမႈေတြကို နားေထာင္သူသက္သက္သာျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုဘာမွျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုး...ဘယ္လိုမွတားဆီးမရေတာ့ဘူး အဆံုးစြန္ထိေပါက္ကြဲေတာ့ မယ့္ ခံစားမႈေတြျဖစ္တည္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ထရပ္ျပီး အခန္းထဲကေန တလွမ္းျခင္းထြက္ခြာလာရပါတယ္။ ေနရစ္ခဲ့ဦးေတာ့ ေကာင္ေလးရယ္...။ အခု...အခုမွအလံုးၾကီးက်သြားတဲ့ပံုစမ်ိဳးနဲ႔ မာမီတို႔မ်က္ႏွာကိုျမင္ရျပန္ေတာ့ နည္းနည္းေလးေက်နပ္မိသလိုလို။ ဒါေပမဲ့လူဆိုတာ အတၲစိတ္ကေလးရွိတယ္ဆိုတာေတာ့အမွန္ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္အတၲေလးအတြက္ စဥ္းစားမိခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ဘက္ရင္အံုထဲက တဆစ္ဆစ္ပါ။ ေႏြးေႏြးကေရာ တကယ္ပဲကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းမသိတာလား တကယ့္ကိုပဲ ကိုယ့္ကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တာလား ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္ေတာ့္လိုပဲ မိဘေတြအတြက္ သက္ျပင္းတစ္ခုခ်လိုက္ျခင္းလား။ လက္ထဲကဖုန္းေရာ အိမ္ကဖုန္းေရာမအားႏိုင္ၾကပါဘူး။ မဂၤလာသတင္းေမးသူ စုံစမ္းသူမ်ားရဲ႕ဖုန္းေတြ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြရဲ႕ ဖုန္းေတြ လာလိုက္ၾကတာ မအားပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အင္း...အင္းပါပဲ။ သတို႔သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြမႈဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္မွာမရွိတာ သူတို႔အတြက္ထူးဆန္းသလား ဟား...........ဟား။ မနက္ခင္း.......မိသားစုစံုညီ ရုံုးခ်ဳပ္ကိုအတူလာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေဆာင္းဦးေလေျပနဲ႔အတူ သစ္ရြက္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြက်ေနတာ စိမ္းစိုေနတဲ့သစ္ပင္အစား နီေစြးေစြးအေရာင္ သစ္ပင္တို႔ကို ျမင္ေနရတာ။ ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္ နီေစြးေနတဲ့သစ္ပင္အိုအား တဖန္စိမ္းစို ရေအာင္ အၾကင္နာေလးမ်ား ဆြတ္ျဖန္းေပးပါ စိုစြတ္ပါရေစလားဗ်ာ...။ ကြန္ကရက္က်ဴေလးရွင္းလုပ္ၾကတဲ့ အစည္းအေ၀းလာ လူၾကီးမင္းမ်ားကေတာ့ ၀မ္းသာအယ္လဲျဖစ္ေနၾကေလရဲ႕။ မဂၤလာကိတ္စအတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းေတြ ေပးေနၾကတာ ၀မ္းသာသူမာမီတို႔အတြက္ကေတာ့ တျပံဳးျပံဳး။ သစ္သီးခ်ိဳေတြကိုစားသံုးေနၾကတဲ့လူေတြအၾကားမွာ ခ်ိဳျမိန္တယ္ဆိုတဲ့အသီးကိုစားျပီး သြားမွာအခ်ဥ္အရသာခံစားေနရ သူတစ္ဦးအျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ခံစားေနရပါတယ္။ အစီအစဥ္ေတြလုပ္ၾက လုပ္ငန္းေရးရာေတြေဆြးေႏြးၾကနဲ႕ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္စည္ကားေနၾကပါရဲ႕။ "အကို ကြၽန္မတို႔မဂၤလာပြဲမွာ ေမာင္ေလးကို သတို႔သားအရံလုပ္ခိုင္းမယ္ေနာ္" ".............." "ေရႊ၀ါေရာင္ ဂါ၀န္ေလးနဲ႔ မာမီေပးထားတဲ့ ေရႊေရာင္ပုလဲနားဆြဲေလးကို၀တ္ရင္ဘယ္လိုလည္း။" "............." အစည္းအေ၀းခန္းမတံခါးကိုအဖြင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြ ဒုတ္ခနဲခုန္သြားရပါတယ္။ ညႇိဳးႏြမ္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေဆြမင္းကို မလွမ္းမကမ္း မွာ ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္။ ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမွာ သူ႔ကိုဘာမ်ားေျပာရမွာပါလိမ့္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကအလို လိုတိတ္ဆိတ္ သြားၾကတာ ခႏၶာကိုယ္လႈပ္ရွားမႈေတြ တုံ႕ဆိုင္းကုန္တာ တျပိဳင္နက္တည္းျဖစ္တည္သြားတာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အျဖစ္ေတြပါ။ ေႏြးေႏြးက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာစကားတေျပာေျပာနဲ႕လိုက္ပါလာေနတာ.....ဟင့္အင္.....မင္းနဲ႕ငါမသိဘူး။ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္သြားတဲ့မ်က္၀န္းဟာလည္း ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူး၊ လွမ္းေခၚဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ့ မင္းႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ လႈပ္ခတ္မႈဟာလည္း ငါမၾကားဘူး။ "ကိုၾကီး" ဘယ္သူ႔ကိုမင္းေခၚတာလည္း။ ေႏြးေႏြးေျပာေနတဲ့ စကားေတြကိုအာရံုစိုက္ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း ကားပါကင္ရွိရာကိုလွမ္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ နိမ့္ကနဲျဖစ္သြားတဲ့ ဓာတ္ေလွကားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈက ရင္ထဲသိမ့္ကနဲျဖစ္သြားရေပါ့။ ေဘးခ်င္းယွဥ္စီးလာတဲ့ ေႏြးေႏြးမ်က္၀န္းကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ သူမမ်က္၀န္းေတြက တစ္စံုတစ္ခုကိုသိေနသလို ျပီးေတာ့ အေျဖသိခ်င္ေနတဲ့ပံုဟန္ေတြကိုျမင္လိုက္ရတာ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားရျပီ။ 'အစည္းအေ၀းခန္းမ အျပင္မွာက်န္ခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္ကဘယ္သူလည္းအစ္ကို' 'သူဟာ အစ္ကို႕ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိေနသလိုပဲ' 'ကြၽန္မနဲ႔....ကြၽန္မနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ဆိုတာ အစ္ကို တကယ္မွ ၀မ္းသာရဲ႕လား။' 'သူဟာ.....ငါ့ရင္ထဲက ခ်စ္ခဲ့ရသူတစ္ေယာက္' ' မာမီနဲ႕ မင္းစိတ္ခ်မ္းသာရင္ ျပီး.......' 'ဖ်န္း' 'သိပ္အတၲမၾကီးပါနဲ႕ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လက္ထပ္တာ တစ္ခုတည္းနဲ႕ျဖစ္တည္သြားတယ္လို႔ ကြၽန္မထင္ေနတယ္မ်ားထင္သလား။' 'အစ္ကို သိပ္ျပီးတစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္သင့္ဘူး သူ႔အေပၚမွာေရာ ကြၽန္မအေပၚမွာေကာ' 'ေက်းဇူး' ေအာက္ဆံုးထပ္ကိုမေရာက္ခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ဟာ လြတ္လပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရျပီ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေႏြးေႏြး။ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္စြာ အေပၚထပ္ရုံးခန္းရွိရာကို အျမန္ျပန္ေျပးလာမိတယ္။ ေကာင္ကေလး ခါတိုင္းလို နားေနခန္းတစ္ခုမွာထိုင္ေနေလာက္တယ္။ ဘယ္မွာလည္း......မေတြ႕ပါလား.....ဒီအခန္းမွာေရာ....မရွိ....အား....။ ကားကိုခပ္သြက္သြက္ေမာင္းျပီး ေဆြမင္းအိမ္ကို အေရာက္သြားျပန္ေတာ့ တံခါးကေသာ့ခတ္ထားျပန္တယ္။ ကိုယ္ရင္ေတြပူလာ ျပီကြာ....မင္းကိုယ့္ကို စိတ္နာသြားသလား....တကယ္ပဲ မင္းကိုယ့္ကို စြန္႕ခြာသြားျပီလား။ အိမ္ေလွကားကခပ္ေျဖးေျဖးဆင္းလာလို႔ လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ပန္းျခံေထာင့္က အုတ္နံရံဘက္ကို ရုတ္တရက္ၾကည့္မိေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္မ်ားရွိေနသလား။ စိတ္အထင္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဒီအခ်ိန္ဆိုလူေတြအားလံုး အလုပ္မွာရွိမယ္ ဘယ္သူက အားအားယားယား အနားယူေနႏိုင္မွာလည္း။ 'တီ.....တီ' 'ညီ မင္းဘယ္မွာလည္း မင္းဘယ္မွာလည္းကြာ' 'မဟုတ္ဘူး....မဟုတ္ဘူး ကိုယ္မင္းနဲ႕ဘယ္လိုမွမခြဲႏိုင္ဘူး။' 'အင္း.....ကုမၸဏီရုံးခန္းက ကားပါကင္မွာပဲ ဟုတ္လား.....ကိုယ္အခုလာခဲ့မယ္' 'ညီ ဘယ္မွမသြားပါဘူး မသြားဘူးလို႔ကိုယ့္ကို ကတိေပးစမ္း။' လက္ထဲက ဖုန္းရဲ႕မည္သံနဲ႕အတူ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြအခုန္ျမန္လာတယ္ သူ...သူကြၽန္ေတာ့္ကိုမခြဲႏိုင္ပါဘူး။ နားလည္ေပးမယ္ နားလည္ေပးမွာပါ။ မီးပြိဳင့္ကလည္း အခုခ်ိန္မွလာျပီးက်ပ္ေနရ ေသးတယ္။ မီးအစိမ္းေရာင္ျပလည္းျပေရာ ကားကိုေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲေမာင္းထြက္လာလိုက္တာ ေဘးဘီကိုေတာင္ မၾကည့္မိေတာ့တဲ့အထိပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူနဲ႕ေတြ႕ဖို႕ကိစၥကလြဲလို႔ ဘာကမ်ားအေရးၾကီးမွာလည္း။ လူေနအိမ္ခန္းေတြက ကားေတြကလြဲလို႕ ကားပါကင္မွာကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမရွိေတာ့ပါဘူး။ သူဘယ္နားမွာ မ်ားလည္း......သူ႕ကား လည္းမေတြ႕မိပါလား။ ပိုင္ဆိုင္ျပီးေသာအရာတစ္ခုကို အခန္းထဲ ထည့္ထားခဲ့ျပီး အခုလိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရွာေဖြမရသူရဲ႕ စိတ္မ်ိဳးခံစားရတာ ေမာတယ္။ 'ကိုၾကီး' ေဟာ ဟိုးပန္းခံုေတြဘက္ကေခၚသံၾကားတယ္။ ေကာင္ေလးအဲဒီမွာထိုင္ေနတာေနမွာ။ ကြၽန္ေတာ္ေျခလွမ္းေတြဟာ မာရသြန္ပါပဲ။ ဟင္...မရွိပါလား။ တစ္ဖက္ပန္းခံုကိုလွမ္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ အို...သူဟိုမွာပဲ တိုင္လံုးကိုမွီျပီးရပ္ေနတယ္။ 'ညီ..' 'ဒုတ္..' ကြၽန္ေတာ့္အာရုံေတြ အသိစိတ္ေတြအေမွာင္....အေမွာင္ကမၻာထဲ...ဟိုးအေ၀း..... to be continued..

Uncle Kyaw

'သားညီ....ဒါဦးငယ္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါ ေက်ာ္စြာလင္းတဲ့၊ ဦးငယ္နဲ႔အတူလာေနမွာ။ သားညီက အန္ကယ္ေက်ာ္လို႔ေခၚေပါ့။'

ဦးငယ္သည္ ေအာင္ျမင္စျပဳေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုရဲ႕ ဦးစီးဦးေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဖက္ရွင္ဆိုင္ေတြဖြင့္ထားသည္။ ေယာက္်ားေလးသံုးပစၥည္းေတြ တင္သြင္းသည့္ကုမၸဏီလုပ္ငန္းမွာလည္း ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ပင္ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ျဖင့္ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ေနသည္ပင္။

ေဖၾကီး၊ ေမၾကီးႏွင့္ ကိုကိုတို႔အားလံုး ကေနဒါမွာ ေနထိုင္ေနၾကသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္ဆယ္ေက်ာ္သက္မစြန္းတစြန္းအရြယ္ကတည္း ကပင္။ ကြၽန္ေတာ္သည္သာ ဦးငယ္ကို သံေယာဇဥ္ရွိတာေရာ ျမန္မာျပည္မွာ ေနေပ်ာ္သည္ေရာေၾကာင့္ ေက်ာင္းတက္ရင္း ဦးငယ္ကို ကူညီလုပ္ကိုင္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္ပဲ။

ဦးငယ္သည္ အခုအရြယ္ထိ အိမ္ေထာင္မက်ေသးသည့္လူပ်ိဳၾကီးျဖစ္သည္။ စီးပြားရွာေကာင္းေသာ၊ ရုပ္ရည္ခန္႔ညားေသာ သူ႕အတြက္ အိမ္ေထာင္ဘက္မွာ မရွားေပ။ ဒါေပမဲ့ ဦးငယ္သည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာျဖင့္သာ သြားလာလႈပ္ရွားေနသည္ကမ်ားပါသည္။

အျမင္စူးရွမႈ၊ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ၊ လမ္းသစ္ထြင္ႏိုင္မႈတို႔ေၾကာင့္ ဦးငယ္ရဲ႕ ဖက္ရွင္ဆိုင္မ်ားစြာဟာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ေနရာအႏွံ႕အျပားမွာ လက္ညႇိဳးထိုးမလြဲ။ ဒုတိယျမိဳ႕ေတာ္ မႏၲေလးျမိဳ႕မွာပင္ ဆိုင္ခြဲ ၂ခုရွိသည္။ ဦးငယ္ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အမ်ားၾကီးထဲမွာ လူမ်ိဳးစံု ပါသည္။ သည္အထဲမွာမွ အခုအိမ္မွာ လာေရာက္ေနထိုင္မည့္ အန္ကယ္ေက်ာ္နဲ႔ အေတာ္တြဲသည္။ ဘယ္သြားသြား ဘယ္လုပ္ငန္းျဖစ္ ျဖစ္ ႏွစ္ဦးအတူ ထူေထာင္ၾကသည္ကမ်ားသည္။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လူငယ္ပီပီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနတတ္သည္။ ယခုႏွစ္မွစျပီး UFL မွာ အဂၤလိပ္စာေမဂ်ာျဖင့္ ေက်ာင္းစ တက္ရ မည္ ျဖစ္ျပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္လြန္ခါစ လူငယ္တစ္ဦးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက အားကစား၀ါသနာ ပါသည္ ေၾကာင့္ေရာ ေဖၾကီးနဲ႕ တူသည္ေၾကာင့္ေရာထင့္ ထြားၾကိဳင္းသည္မွာ ဦးငယ္ေဘာ္ဒီႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္းပင္။ စိတ္ထားကေတာ့ ကေလး ဆန္ခ်င္တုန္းျဖစ္ သည္။

မနက္ခင္းအိပ္ယာႏိုးခါစ အိမ္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာစဥ္ ဦးငယ္ မႏၲေလးကျပန္ေရာက္ျပီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပး လာျခင္းျဖစ္ သည္။ အန္ကယ္ေက်ာ္ဆိုသူကို သိပ္သေဘာမက်ခ်င္ပါ။ မ်က္လံုးမ်ားက တစ္မ်ိဳးလို႔ေတာ့ ထင္မိသည္။ ညအိပ္ေဘာင္းဘီမလဲရေသး သည့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္သည့္ပံုစံက နည္းနည္းဆန္းခ်င္သည္။

တကၠသိုလ္စတက္ခါစ လူငယ္ေတြထံုးစံအတိုင္း သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြျဖင့္ သြားတာလာတာ သင္တန္းေတြ တက္ကာျဖင့္ေနမိသည္ ေၾကာင့္ ပထမႏွစ္၀က္ စာေမးပြဲတြင္ အမွတ္အလြန္နည္းလွစြာျဖင့္ ေအာင္သည္။ ညေနခင္း အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိတ္ကို ဦးငယ္ယူၾကည့္စဥ္မွာေတာ့ ထိုအမွတ္စာရင္းစာရြက္ ဦးငယ္လက္ထဲေရာက္သြားခဲ့ေလသည္။ စာႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ေဖၾကီးထက္ပင္ စနစ္ၾကီးေသာ ခြင့္မလႊတ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေဖၾကီးက စိတ္ခ်ယံုၾကည္ျခင္းကို ခံယူရသူျဖစ္သည္။

'ေက်ာ္စြာ...ဒီေကာင့္ကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကိုၾကီးက အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဘယ္လိုမွသူ႕ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာ္စြာက ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ ကိုၾကီး ကိုယ္စားထိန္းသိမ္းေစာင့္ၾကည့္ေပးပါ။ ျပီးေတာ့ အမွတ္စာရင္းမွာက ဒီေကာင္ေတာ္ေတာ္အမွတ္နိမ့္ေနတယ္။ ညီက ၾသဇီက ပါရဂူဘြဲ႕ယူခဲ့သူဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲ ေကာင္းေကာင္းထရိန္နင္ လုပ္ေပးပါ။' ဦးငယ္သည္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အန္ကယ္ေက်ာ္အား ရွည္လ်ားစြာမွာၾကားျပီး စာၾကည့္ခန္းရွိရာသို႔ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။

'ကဲ...ေကာင္ကေလး မင္းဦးေလးကေတာ့ အန္ကယ္ေက်ာ့္လက္ထဲ မင္းကိုအပ္လိုက္ျပီ...ဒီေန႔ကစျပီး သားညီရဲ႕ ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္းက အန္ကယ္ေက်ာ့္အေပၚကိုေရာက္လာျပီ။'

ထိုစကားကို အန္ကယ္ေက်ာ္က ကြၽန္ေတာ့္ပုခံုးကို အသာညႇစ္ကိုင္ရင္းေျပာေလသည္။ တစ္မ်ိဳးေတာ့ တစ္မ်ိဳးပင္ ဦးငယ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ကြၽန္ေတာ့္အား အလံုးစံုအပ္ႏွံသည့္ပံုျဖစ္ေနသည္။

ကြၽန္ေတာ္သည္ အခုအရြယ္ထိ ကေလးစိတ္မကုန္ေသးေပ။ ကိုယ့္ထက္ငယ္ေသာ ကေလးေတြႏွင့္ ကစားေကာင္းတုန္း၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွင့္ ကစားတုန္းပင္။ ျပီးေတာ့ အိမ္မွ ကားဒရိုင္ဘာ ဦးေလးရဲ႕ သား ရဲမြန္ႏွင့္လည္း နဘမ္းလံုးေကာင္းတုန္းရွိေသးသည္။ ဒါကို အိမ္ေရာက္ ခါစ အန္ကယ္ေက်ာ္က မၾကိဳက္သလို ရွိေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္အား ဘာမွမေျပာခဲ့ေပ။ အခုေတာ့ အန္ကယ္ေက်ာ့္အၾကိဳက္ျဖစ္ခဲ့ရေလ ျပီ။

အိယ္ယာထခ်ိန္မွစ၍ မ်က္စိႏွစ္လံုးမွိတ္ခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္အား Time Table ဆြဲေပးေလသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို နား၀င္ေအာင္ ေခ်ာ့ေမ့ာ့ဆို ဆံုးမသည္။ သူ႔အစီအစဥ္ျဖင့္ အဂၤလိပ္စာကို သူကိုယ္တိုင္ ၾကပ္မတ္သင္ၾကားေပးသလို ေက်ာင္းကစာမ်ားကိုလည္း ေျဖရွင္းေပးသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာ ေတာ့ သူ႔ကိုအထင္ၾကီးအားက်လာမိေတာ့သည္။

အလုပ္က လက္ေအာက္ငယ္သားတစ္ခ်ိဳ႕အပါအ၀င္ ရဲမြန္တို႔ျဖင့္ ေရာေႏွာေနသည္ကို ဘာမွမေျပာေပမဲ့ ကြယ္ရာတြင္ေတာ့ သူတို႔အား ဆူသည္ေျပာသည္ဟု သိရသည္။ ေနာက္ သူတို႔ေတြက ခပ္တန္းတန္းဆက္ဆံေသာ အခါမွ အန္ကယ္ေက်ာ္က အာရုံမလြင့္ေအာင္ စာကိုပိုဂရုစိုက္ေအာင္ ၀ိုင္းျပီးၾကပ္မတ္ေပးဖို႔ ေျပာထားလို႔ဆိုသည္။

အိမ္က ရဲမြန္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ၂ႏွစ္သာၾကီးျပီး အေ၀းသင္တက္ေနသူျဖစ္သည္။ သူ႔အေဖ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ ဒရိုင္ဘာလာ ေလွ်ာက္စဥ္ကတည္းက ပါလာေသာ ငယ္ေမြးျခံေပါက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကစားေဖာ္ေျပာသမွ် လုပ္ေဆာင္ေပးတတ္ေသာ သူအျဖစ္ အိမ္တြင္ရွိေနသူျဖစ္သည္။

ဒါကိုအန္ကယ္ေက်ာ္က ဘာျဖစ္သည္မသိ ရဲမြန္ႏွင့္ လံုးေထြးေနသည္ကို မ်က္စိစပါးေမႊးဆူးေလသည္။ 'သားညီ ဒီေကာင္ေတြနဲ႕ အေရာ ၀င္လံုးေထြးေနရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သားညီအားလပ္ခ်ိန္ ပ်င္းရင္ အန္ကယ္ေက်ာ္နဲ႔ တင္းနစ္ရိုက္ရင္ရိုက္၊ ဗီဒီယိုၾကည့္ ခ်င္ရင္ လည္းၾကည့္။' အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္အား ထိုအခ်ိန္က (ကြၽန္ေတာ့္အထင္) သားအရင္းႏွင့္မျခား ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေလ သည္။ လက္သည္းေျခသည္း ညႇပ္ေပးတာမ်ိဳး၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေရခ်ိဳးခါနီး ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးတတ္တာမ်ိဳး လုပ္ေပးေလ့ရွိသည္။ ထိုအခ်ိန္ မ်ားတြင္ ရဲမြန္သည္ မ်က္ႏွာသုပ္ပ၀ါေလးကိုင္ကာ ကြၽန္ေတာ့္အား ေတြေ၀စြာေငးၾကည့္ေနတတ္၏။

တစ္ေန႔ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ သူအိမ္အျပင္ထြက္သြားစဥ္ အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္၊ ထမင္းခ်က္လင္မယား၊ ရဲမြန္သာလွ်င္ က်န္ေနခဲ့၏။ ကြၽန္ေတာ့္အား အန္ကယ္ေက်ာ္ေပးခဲ့ေသာ အိမ္စာမ်ားအား အခန္းထဲတြင္ ေရးေျဖေနခ်ိန္တြင္ 'ေဒါက္....ေဒါက္' ဆိုတဲ့တံခါးေခါက္ သံႏွင့္အတူ အခန္းအျပင္ဘက္မွ အသံျပဳတာကိုၾကားလိုက္ရသည္။

'ဘယ္သူလဲ ၀င္ခဲ့ေလ'

'ကိုညီ ကြၽန္ေတာ္ရဲမြန္ပါ။'

အခန္းတံခါးကို အသာလွစ္ျပီး ၀င္လာသည့္ရဲမြန္သည္ အခန္းထဲေရာက္မွ ဘာကို မလံုမလဲျဖစ္ေနသည္မသိ ဟိုၾကည့္ သည္ၾကည့္။

'ကိုညီ့ကို ကြၽန္ေတာ္သတိေပးခ်င္လို႔ပါ'

'ဟမ္...ကိုရဲက ဘာသတိေပးမလို႔တုန္းဗ် ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါဗ်ာ။'

'ကိုညီ ဘယ္သူ႕မွ ျပန္မေျပာဘူးလို႔ ကတိေပးမွ ေျပာမယ္ကြာ။'

' ဟုတ္ပါဗ်ာ...အကိုကလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း။'

'ဒီလို ကိုညီရဲ႕ ကိုညီ့ဦးငယ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအန္ကယ္ေက်ာ္ေလ ကိုညီ့အေပၚ မရိုးသားသလိုပဲ။ ဟိုတေန႔က သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လာလည္ရင္း ေျပာေနၾကတာ ဘာအဓိပၸာယ္မွန္းမသိေပမဲ့ တစ္မ်ိဳးပဲဗ်ာ။ ေကာင္ေလးကို ငါေမြးထားတာ သိပ္မၾကာခင္စားလို႔ရျပီတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္းက နင္တစ္ေယာက္ထဲၾကိတ္စားမေနနဲ႔ ငါ့ကိုလည္း ေပးေကြၽးဦးလို႔ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းေျပာေနၾကတယ္။'ဟု ရဲမြန္က တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖင့္ေျပာေလသည္။

သူေျပာေသာစကားေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အလြန္႔ကို နားရႈပ္သြားေလ၏။ ဘာေတြလည္း ေမြးစားတာေတြေရာ စားလို႔ရျပီဆိုတာေတြေရာ ငါ့ကိုလည္း ေကြၽးဦးဆိုတာေတြေရာ။ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားရေလသည္။

'ကိုညီကလည္းဗ်ာ ေျပာရမွာ ခက္တယ္။ အန္ကယ္ေက်ာ္က ကိုညီ့ကိုၾကိဳက္ေနတာဗ်။' ရဲမြန္ေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ အလြန္ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားမိသည္။

'ကိုရဲကလည္း ၾကည့္ေျပာပါဦး။ ေယာက္်ားေလးခ်င္းၾကိဳက္စရာလား။ မိုးၾကိဳးေတြပစ္ကုန္ပါဦးမယ္။'

'ဘယ္က မိုးၾကိဳးပစ္ကုန္ရမွာလည္း ကိုညီရဲ႕ ဦးငယ္....ဦးငယ္နဲ႕ သူနဲ႕က လင္မယားလိုေနၾကတာ။ ဦးငယ္က အလုပ္မ်ားေနေတာ့ ကိုညီ့ဘက္လွဲ႕လာတာေပါ့။'

ကြၽန္ေတာ္ေတြေ၀သြားရပါ၏။ ကိုရဲဆိုသည့္ ရဲမြန္သည္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဆို ငယ္စဥ္ကတည္းက အနစ္နာခံသူ၊ အက်ိဳးလိုလားသူျဖစ္ သည္။ ကြၽန္ေတာ့္အား လိမ္ေျပာလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

'ဟုတ္ကဲ့ပါ....ကြၽန္ေတာ္သတိထားေနပါ့မယ္။'

'ကိုညီလိုခ်င္တာရွိရင္ေျပာ....ကိုရဲေပးမယ္။ အဲဒီ့လူၾကီးနဲ႕ေတာ့ သြားမပတ္သက္ပါနဲ႕ဗ်ာ'

ရဲမြန္သည္ အဓိပၸာယ္ႏွစ္ခြပါေသာ ထိုစကားကို ေျပာဆိုကာ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားေလသည္။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ၾကည့္ဖူးၾကားဖူးေနေသာ ကိစၥ....အား...ဘ၀၏ ရႈပ္ေထြးမႈဆိုတာၾကီးနဲ႕မ်ား ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆံုးအၾကိမ္စ၍ ရင္ဆိုင္ေနရျပီနဲ႔တူသည္။

x x x

'သားညီ...အန္ကယ္ျပန္လာျပီ၊ အန္ကယ္ေက်ာ့္အခန္းကိုလာခဲ့ဦး။ ဒီမွာ မင့္ ဦးငယ္က အ၀တ္အစားဒီဇိုင္းအသစ္ေတြ ထည့္ေပးလိုက္ တယ္။ ေတာ္မေတာ္ၾကိဳက္မၾကိဳက္ လာ၀တ္ၾကည့္ဦး။'

ျမိဳ႕ထဲမွျပန္လာေသာ အန္ကယ္ေက်ာ္၏ အသံကို ၾကားလိုက္ရ၏။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ အန္ကယ္ေက်ာ့္အခန္းကို အျမန္၀င္ကာကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ယူလာေသာ အ၀တ္အစားမ်ားအားေျပးယူမိမည္ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ရဲမြန္ေျပာစကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ရြံ႕တြန္႔တြန္႕ျဖစ္ေန၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အန္ကယ္ေက်ာ့္အခန္းရွိရာကို ေရာက္သြားရတာပါပဲ။

'သားညီ ဒီမွာ၀တ္ၾကည့္စမ္းပါဦး ဂ်င္းေဘာင္းဘီဒီဇိုင္းအသစ္ေတြ။ အခုေခတ္စားေနတဲ့ Skinny ေရာ ၊ Retro ဒီဇိုင္းေတြေရာ။ အက်ႌက ေတာ့ Body Fit ေတြယူ လာတယ္။ မင္းေဘာ္ဒီနဲ႔ဆိုလိုက္မွာပါ။' အန္ကယ္ေက်ာ္က ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္၀တ္ထားေသာ အက်ႌၾကယ္သီး အားျဖဳတ္ေပး ေန၏ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ေပးေနၾက အန္ကယ္ေက်ာ္မွာ ဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရင္တုန္သလိုလို ဘာလိုလို ျဖစ္ေန ရေတာ့သည္။

ျပီးေနာက္ သူယူလာေသာ အက်ႌမ်ားကို တစ္ထည္ျပီး တစ္ထည္၀တ္ၾကည့္ခိုင္းေတာ့သည္။ 'သားညီ ေဘာင္းဘီလည္း ၀တ္ၾကည့္ဦး ေလ..မေတာ္ရင္ဆိုင္ကို ျပန္ယူသြားရေအာင္။'

'ဟို....ဟိုေလ' ' ဘာဟိုေလလဲ...ကဲခြၽတ္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပါတယ္မဟုတ္လား...ကိုယ့္ဦးေလးပဲ ရွက္မေနစမ္းပါနဲ႕။'

သူေျပာသမွ်စကားေတြကို လိုက္လုပ္ဖို႔လိုသလား။ ဟိုေတြးဒီေတြးျဖစ္ရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျငင္းမရသည့္အဆံုး ေဘာင္းဘီအားခြၽတ္ခ် လိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္မွ သတိထားမိသည္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုေအာက္မွ ကြၽန္ေတာ့္ ငပဲသည္ ေဘာင္းဘီအတြင္းမွ ကြဲထြက္ေတာ့မည့္အလား ရုန္းကန္ေနေလသည္။

ပထမတြင္ အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ေအာက္ခံေဘာင္းဘီအတြင္းမွ ရုန္းထြက္ေတာ့မည့္အလား ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေန ေသာ အရာကို မွင္သက္မိသလိုမ်ိဳးၾကည့္ေနမိေသာ္လည္း သတိျပန္၀င္လာသည့္ပံုျဖင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ သူယူလာေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတစ္ထည္အား ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးကာ 'ကဲ...သားညီ ၀တ္ၾကည့္'ဟု တုန္ရင္တိုးလွ်ေသာ အသံေလးျဖင့္ ေျပာေလသည္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအားသူ႔လက္မွ ေကာက္ယူ၀တ္လိုက္ျပီး ေဘာင္းဘီဇစ္အားဆြဲတင္ လိုက္ေသာအခါ၀ယ္ 'အား' မ်က္စိထဲတြင္ မီးပြင့္သြားျပီး ကြၽန္ေတာ့္လိင္တံအား မီးစႏွင့္ ထိုးခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရေလသည္။ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို မဆင္မျခင္ဆြဲတင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ဇစ္ႏွင့္ ထိပ္ဖ်ား မိတ္ဆက္သြားရေလျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္စိထဲဘာမွမျမင္ေတာ့။ အန္ကယ္ေက်ာ့္အခန္းထဲ ကုန္းကုန္းကြကြျဖစ္ေနရေလေတာ့သည္။ 'ဟ..ဟ သားညီ ဘာျဖစ္တာလဲ အထိတ္တလန္႔ရွိလိုက္တာကြာ။'

အန္ကယ္ေက်ာ့္အသံၾကားမွ ကြၽန္ေတာ္သတိ၀င္လာေတာ့သည္ပဲ။ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ရွက္စိတ္မ်ားသည္ ဘယ္ကိုလြင့္စင္ သြားသည္မသိ။ နာက်င္မႈကသာ ဦးေဆာင္ေနေလသည္။ 'ဟို...ဟိုေလ ေဘာင္းဘီဇစ္ညႇပ္ေနလို႔....အား'

'အင္း....ဘာမ်ားျဖစ္သလည္းလို႔ မင္းကေလ မင့္ဦးေလးနဲ႕ ေတာ္ေတာ္တူတယ္။ လုပ္ခ်င္ရာစြတ္လုပ္တာပဲ ေရွ႕ေနာက္ဘာမွ မၾကည့္ဘူး။ တူနဲ႕ဦးေလးနဲ႕ လိုက္ပ။'

ဗီရိုထဲမွ ဆီတစ္မ်ိဳးကိုယူ ေဘာင္းဘီဇစ္အားသုတ္လိမ္းျပီး ဇစ္ကိုရုတ္တရက္ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္စိထဲတြင္ ဘာမွမျမင္ေတာ့ ဘဲ ဒူးေထာက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီဇစ္အားဆြဲျဖဳတ္ေပးေနေသာ အန္ကယ္ေက်ာ့္ ေခါင္းအား ကိုင္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္နဲ႔ဆြဲကပ္ ထားေနမိေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ သတိ၀င္လာေသာအခါ၀ယ္ အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံတြင္ မ်က္ႏွာအပ္ေနလွ်က္ အေရျပားမွပဲ့၍ထြက္လာေသာ ေသြးစတို႔သည္ သူ၏ပါးျပင္၀ယ္ စြန္းေပလွ်က္ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

'ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တအားနာသြားလို႔။'

'ဘာအခုမွ ကန္ေတာ့လည္း ဒီမွာေသြးေတြေပကုန္ျပီ အသည္းငယ္လိုက္တာလည္းလြန္ေရာ လူေကာင္ၾကီးနဲ႕မွမလိုက္။'

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ အျပစ္တင္စကားဆိုေသာ္လည္း ေဒါသထြက္ဟန္မတူ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာသာ အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔သြားရသည္။

ထိုအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္သည္ ဒစ္မျပဳတ္ေသးေပ။ အေရျပားသည္ ကြၽန္ေတာ့္အတံအား ငံုထားသည္မွာ ငွက္ေပ်ာဖူးၾကီးသကဲ့သို႔ ပင္။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ဖက္ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြား အရွည္မွာ ၅လက္မႏွင့္ ၈စိတ္ေလာက္၊ လံုးပတ္မွာ ၁ိ^က်ပ္လံုးပတ္ ခန္႔ရွိေနေလျပီ။

'ကဲ..ဒီအတိုင္းထားလို႔ ေသြးကတိတ္မွာ မဟုတ္ဘူး...လာ အန္ကယ္ေက်ာ္လုပ္ေပးမယ္။'

ရဲမြန္သတိေပးစကား ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ၀င္လာေပမည့္ ခုလိုအေျခအေနမွာ ဘယ္လိုမွျငင္းဆန္၍ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ့္အား ခုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ခိုင္းကာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီအား ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ ကြၽန္ေတာ့္အတံသည္ ေဘာင္းဘီ ေအာက္မွ ရုန္းထြက္လာျပီး အန္ကယ္ေက်ာ့္မ်က္ႏွာဆီသို႔ အေျမာက္နဲ႕ခ်ိန္ထားသကဲ့သို႔ ဒူးေထာက္၍ ထိုင္ေနေသာ အန္ကယ္ေက်ာ္၏ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနေလသည္။

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ အရက္ျပန္အား ဂြမ္းျဖင့္တို႔ကာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲအား သုတ္လိမ္းေပးေလသည္။

'အား...စပ္တယ္ဗ်..'

'မင္းကလည္း ေယာက်္ားေလးမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ခဏေလးေအာင့္ခံ'

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ္မစပ္ေစရန္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဟာကိုဆုပ္ကိုင္လွ်က္ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးကေလးမ်ားကို စူလွ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းကို ေလျဖင့္မႈတ္ေပးေလသည္။

အရက္ျပန္အရွိန္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အန္ကယ္ေက်ာ္ မႈတ္ေပးေသာေလေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေအးကနဲျဖစ္သြားကာ အနည္းငယ္ အစပ္ေျပသြားေလေတာ့သည္။ အန္ကယ္၏ ႏႈတ္ခမ္းအစံုသည္ ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းထိပ္နားတြင္ ကပ္ကာမႈတ္ေပးေနသည့္ပံုမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ဘ၀ရဲ႕ ခံစားမႈအသစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေမ့ႏိုင္စရာပင္။ ကြၽန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္လွ်က္ လက္အားေနာက္သို႔ေထာက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ေကာ့ေပးေနမိေတာ့၏။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ဟာႏွင့္ အန္ကယ္ေက်ာ္၏ စိုလက္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာသည္ ထိတစ္ခ်က္ မထိတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ အတန္ၾကာ မိန္႔မူးေနမိျပီးေတာ့မွ သတိ၀င္လာကာ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ တြင္ သူ၏လက္အစံုက ကြၽန္ေတာ့္ငပဲအား ယုယစြာကိုင္လွ်က္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းအစံုအား စူလွ်က္ကြၽန္ေတာ္ မစပ္ေစရန္ ထိပ္နားကပ္လွ်က္ တဖူးဖူးႏွင့္ မႈတ္ေပးေနေလသည္။

အန္ကယ္ေက်ာ္၏ မ်က္လံုးအစံုသည္ ကြၽန္ေတာ္ကဲ့သို႔ ေမွးစင္းေနေလသည္။ 'အန္ကယ္ ညီ့ဟိုဟာမွာ ေသြးနည္းနည္းထြက္ေနေသး တယ္ ေဆးခန္းသြားျပရမလားဟင္' ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္စြာနဲ႔ ေမးမိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီကိစၥႏွင့္ ေဆးခန္းသြားျပရမွာ ရွက္စရာေကာင္းသမို႔လား။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေယာက္်ားေလးေတြမွာ ဒီဟာက အဓိကပင္ မရွိမျဖစ္ပစၥည္း၊ ေတာ္ၾကာ တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လူညြန္႔ တုန္းေပေတာ့မည္။

'ဘာမွ ေဆးခန္းသြားျပစရာမလိုဘူး... ခုခ်က္ျခင္း ေသြးတိတ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ မ်က္စိမွိတ္ထား။'

'နာဦးမွာလားဗ်ာ။'

'မနာပါဘူးကြာ...မနာတဲ့အျပင္ နတ္ျပည္ေရာက္သလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားမယ္။'

'ဘာနတ္ျပည္လည္း။'

'စကားေၾကာမရွည္နဲ႕ကြာ...မ်က္စိမွိတ္မွာျဖင့္မွိတ္'

ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္စြာျဖင့္ မ်က္စိအစံုအား မရဲတရဲပိတ္လိုက္၏ ပထမတြင္ ကြၽန္ေတာ္၏ ငပဲထိပ္သည္ ေငြ႕ေငြ႕ေလးပူေႏြးလာကာ တျဖည္းျဖည္း စိုစြတ္လာေလသည္။ ထိပ္မွသည္ တစ္ကိုယ္လံုးရွိ အေၾကာအျခင္မ်ားကို စုပ္ယူျခင္း ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားေလသည္။ အန္ကယ္ေက်ာ္ဘာလုပ္လိုက္ေလသနည္း။

ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္စိတ္ကို ထိန္းမရေတာ့တာေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို တျဖည္းျဖည္းျခင္းဖြင့္လိုက္ေသာအခါ အ့ံၾသေသာ....အားနာေသာ မေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ ခံစားမႈတရပ္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို ၀င္ေရာက္လာေလျပီ။

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ၏ ပါးစပ္တြင္ ငံုကာစုပ္ေပးေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 'အန္ကယ္.... မလုပ္ပါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုငရဲမေပးပါနဲ႕' ကြၽန္ေတာ္အလန္႔တၾကား ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

'ဘာမွ ငရဲမၾကီးပါဘူးကြာ ျပီးမွ မင္းငရဲမၾကီးေအာင္ အန္ကယ္ျပန္ျပီး လုပ္ေပးမွာေပါ့။'

ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ အန္ကယ္ေက်ာ္ဘာကိုဆိုလိုသနည္း။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္သူလာတားတား ကြၽန္ေတာ္ ဂရုစိုက္ေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။ အန္ကယ္ေက်ာ္လုပ္ေပးသမွ် ျငိမ္ခံေနမိေတာ့၏။

ပထမတြင္ ျငင္သာစြာ အာေငြ႕ေပးျပီး ေျဖးညင္းစြာ စုပ္ေပးေနေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲအား ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ိဳး သူ၏လက္အစံုျဖင့္ လုပ္ေပးေနသည့္အျပင္ သူ႔ပါးစပ္ထဲတြင္ တပ္လွ်က္ျဖစ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္အတံအားလည္း အဆက္မျပတ္ အားျပင္းစြာ စုပ္ယူေပးေနေလသည္။

ကြၽန္ေတာ္သည္ ကာမအရာသာ၏အထြဋ္အထိပ္ဆံုးျဖစ္ေသာ ပုေလြမႈတ္ေပးျခင္းခံရသည္ကို အဦးဆံုးစတင္ခံစားရမိျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အျပာဇာတ္လမ္းမ်ားကိုၾကည့္ဖူး၊ ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ တြဲဖူးေပမဲ့ လက္ေတြ႕ဘယ္တုန္းကမွ မစမ္းသပ္ၾကည့္ခဲ့ေပ။ ရွက္သည္ေရာ ေၾကာက္သည္ေရာေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕။

အခုမ်ားေတာ့ ေယာက္်ားေလးအခ်င္းခ်င္းဆိုသည့္စိတ္ေၾကာင့္ေရာ၊ ျပႆနာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုသည့္ မသိစိတ္ေၾကာင့္ေရာ ပါသည္ထင့္ အန္ကယ္ေက်ာ္ျပဳသမွ်ကို အသာတၾကည္လိုက္ပါသြားမိေတာ့သည္ပင္။

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲအား အခ်က္ ၂၀ခန္႔အားကုန္စုပ္လိုက္ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္ လုပ္ေပးေသာအခါ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္ လံုး ဓာတ္လိုက္သလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားျပီး ဆီးသြားလမ္းေၾကာင္းမွတစ္ဆင့္ ျဖဴပစ္ပစ္အရည္မ်ား အန္ကယ့္ပါးစပ္တြင္းသို႔ ပန္းထြက္သြားေလ ေတာ့၏။

'အား....အ..အ ေဆာရီး.....ေဆာရီး'

'မင္းကိုခ်စ္လို႔လုပ္ေပးတာေနာ္။ အဲဒါကိုပုေလြမႈတ္ေပးတယ္လို႔ေခၚတယ္ သားညီရ။အဲဒီလိုလုပ္ေပးလိုက္ရင္ ဘယ္ေကာင္မွ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မင္း ဦးငယ္ဆိုရင္ ညဘက္အန္ကယ္ေက်ာ္ ပုေလြမႈတ္ေပးမွ ေက်နပ္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တာ။'

'ဟာဗ်ာ...အန္ကယ္ေက်ာ္ကလည္းဗ်ာ..နားရွက္စရာေတြ လာေျပာေနျပန္ပါျပီ။'

'ဘာခုမွ နားရွက္စရာလဲ...ခုနကေတာ့ တဟင္းဟင္း တဟဲဟဲနဲ႕'

'အာ..ဒါကေတာ့ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီလိုမ်ိဳး အေတြ႕အၾကံဳမွ မရွိတာဘဲကို။'

'ဒါဆိုရင္..ဒီကိစၥအတြက္ ဘာမွမပူနဲ႕ အန္ကယ္ေက်ာ္ကဘဲ သားညီကို ပညာစံုသင္ေပးလိုက္မယ္။ ဒါမွ သားညီ ဘာလာလာ ဂိမ္းမွာ။'

အန္ကယ္ေက်ာ္ သိမ္းသြင္းစျပဳေလျပီ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေတြ႕၊ ျပီးေတာ့ ထပ္မံစူးစမ္းခ်င္စိတ္၊ ဘာေတြထပ္ျပီး ခံစားရဦးမလဲ စတာေတြပါ၀င္တဲ့ ကြန္ယက္မွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ဘဲ ျငိတြယ္သက္ဆင္းရျပီေပါ့။

ရဲမြန္ကေရာ ဒါေတြ ဘာေၾကာင့္ သိရသလည္း။ သူေျပာတဲ့စကားမ်ားက တျဖည္းျဖည္းမွန္လာေလျပီ။
x x x
ေနာက္တေန႔ မနက္ခင္းအေရာက္မွာေတာ့ မနက္ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္ကို တမင္လႊဲျပီးမွ ထသည္။ ဦးငယ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ ရွိန္းေနသလိုပင္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းပိတ္တာကို အေၾကာင္းျပျပီး အိပ္ယာထ ေနာက္က်ပစ္သည္။

ရဲမြန္လာႏႈိးေတာ့မွ မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ အိပ္ယာထဲကထြက္သည္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ရဲမြန္ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားသိပ္မေျပာ။ ထားလိုက္ပါ ဒီေကာင္ ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး။

သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးေတြ လွမ္းေခၚလို႔ျမိဳ႕ထဲေလွ်ာက္သြားေတာ့လည္း ခါတိုင္းလို သိပ္စိတ္မ၀င္စားဘဲ မေန႔ညက အေတြ႕အၾကံဳကို ေတာင့္တေနမိသည္ပဲေလ။

'သားညီ.....ဦးငယ္ရုံးခန္းကို ခဏလာဦး' ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ ဒိန္းကနဲျဖစ္သြားတာပဲ။ သိမ်ားသိသြားသလားမသိ။ သူ႔ပါတနာကို ကြၽန္ေတာ္က လုတာမွမဟုတ္တာဘဲေနာ္။
'သားညီ.....ေရာ့ဒါကိုယူသြား အန္ကယ္ေက်ာ္ကိုေပးလိုက္။'

ပက္ကင္ေပပါ လွလွေတြနဲ႔ ထုပ္ပိုးထားေပမဲ့ အထဲမွာ ဘာေတြပါသည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ ရိပ္မိသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သံုးဖို႔ Lube ေတြ၊ ကြန္ဒုံးေတြကို ၀ယ္လာျခင္းျဖစ္မည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာ ဒါေတြမသိႏိုင္ဘူးလို႔ ဦးငယ္ထင္ထားသလားမသိ။ ဒီလိုမွမဟုတ္.....။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္လို႔ ဒရိုင္ဘာတို႔ မာလီတို႔ ျခံထဲမွာ သူ႔အလုပ္ႏွင့္သူ။ ရဲမြန္လည္း ေက်ာင္းကမျပန္လာေသးဘူး ထင္ပါရဲ႕။ အဲဒီေကာင္က အေ၀းသင္တက္ေနတာ ဒီေန႔စာစဥ္သြားတင္တာေလ။
ေရမိုးခ်ိဳး ေက်ာင္းကစာေတြလုပ္၊ အန္ကယ္ေက်ာ္ နားေထာင္ခိုင္းတဲ့ အဂၤလိပ္စာေလ့က်င့္တဲ့ စီဒီေတြနားေထာင္၊ အားလံုးျပီးသြားေတာ့ တစ္ခုခုကို ေတာင့္တမိသလိုပါ။ ထမင္းစားျပီး တစ္မ်ိဳးလိုျပီထင္ပါရဲ႕။
အန္ကယ္ေက်ာ္တို႔ အခန္းဘက္ကို သြားၾကည့္ဦးမွပါ။ 'ဟင္အခန္းတံခါးကို ေစ့ရုံပဲေစ့ထားပါလား။' အခန္းတံခါးကိုခါတိုင္းဆို ေသာ့ခတ္ထားတတ္ပါသည္။ အထဲမွာ ေတာ္ေတာ္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေနသလိုပဲ။ ဦးငယ္တစ္ေယာက္တည္း ေနတုန္းကလိုမဟုတ္ ေမႊးၾကိဳင္ေအးျမလို႔။ တီဗီစင္နားမွာလည္း စီဒီေတြ၊ ဒီဗီဒီေခြေတြ အမ်ားၾကီး...ဘာေခြေတြရွိလည္း။ Frozen Flowers တဲ့ Brokeback Mountain တဲ့...ဟိုကားေတြ။ အားပါးပါး... ဘာေခြေတြလည္း ေဘာ္ဒီလွလွ ငနဲေတြရဲ႕မေပါ့တေပၚေခြေတြ၊ ဆူးေလပလက္ေဖာင္းနားက ေခြဆိုင္မွာေတြ႔ဖူးတဲ့ M2Mလို႔ေရးထားတဲ့ ကားေတြပါလား။

ကိုရီးယားကားကို စက္ထဲထည့္ျပီး ၾကည့္ျဖစ္သည္။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းသည္။ ျပကြက္ေတြက စိတ္လႈပ္ရွားစရာအျပည့္။

ေနာက္ M2M အေခြေတြ ေလွ်ာက္ေမႊၾကည့္ေတာ့ ေဘာ္ဒီေတာ္ေတာ္မိုက္တဲ့ ဘရာဇီး သရုပ္ေဆာင္ေတြပါတဲ့ အေခြအားစက္ထဲထည့္ရင္း စတင္စူးစမ္းျဖစ္ပါေတာ့သည္။ဇာတ္ကားစာတန္းထိုးကတည္းက သရုပ္ေဆာင္ေတြ အကုန္လံုး ေရကူးကန္မွာ ပါတီလုပ္ေနၾကသည္။ ေဘာ္ဒီေတြက ေတာ္ေတာ္မိုက္သည္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ သူတို႔လိုျဖစ္ခ်င္လာသည္။ သူတို႔ရင္အုပ္၊ ဘယ္လီၾကြက္သားေတြျပီးေတာ့ တင္ပဆံုေတြက လံုးက်စ္လွပေနၾကသည္မွာ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးတမည္ျဖစ္ကေရာ့။

ဇာတ္လမ္းတစ္ခန္းႏွစ္ခန္း အေရာက္ သူတို႔တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္စျပဳလာျပီ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အား...လက္ေတြက ေအာက္ပိုင္းကို ေရြ႕လာျပီး အားလံးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္တာ....၀ိုး....ဒစ္ေတြက ထြားလိုက္တာ ေရႊငွက္ေပ်ာသီးေတြ ၾကေနတာပဲ။ ျပီးေနာက္ ဇာတ္ေဆာင္တစ္ေယာက္က တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒစ္ကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာျဖင့္ညႇပ္ဆြဲရင္း လွ်ာနဲ႔ကစားေနတာ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားသည္ သံေခ်ာင္းကဲ့သို႔မာေၾကာလာျပီးလွ်င္ ၄င္းတို႔ကဲ့သို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ စပ္ယွက္ခ်င္စိတ္မ်ား တားမရဆီးမရျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

အန္ကယ္ေက်ာ္နဲ႔ ဦးငယ္ဘယ္လိုလုပ္ၾကသလည္း။ ဒီဇာတ္ကားထဲကအတိုင္းမ်ားလား။ ေတြးရင္းျပဳရင္း မေန႔ညကအျဖစ္ကို ျပန္သတိရမိလာျခင္းနဲ႔အတူ လက္ကေလးနဲ႔ခပ္ဖြဖြကစားမိရေပါ့။ ေထာင္ေထာင္ထလာေသာ ညီဘြားကို ေဘာင္းဘီတိုထဲ လက္လွ်ိဳရင္း ဂုတ္ခ်ိဳးေပးေနရတာေလ။
'ကြၽိ' အာ....အခန္းတံခါးရုတ္တရက္ ပြင့္လာမွ တံခါးေလာ့ခ္မခ်မိတာကို သတိရမိျခင္းႏွင့္အတူ အန္ကယ္ေက်ာ္၀င္လာတာကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ဇာတ္ကားကိုလည္း မပိတ္မိ ေဘာင္းဘီထဲ လက္လွ်ိဳထားတာကိုလည္း မရုပ္သိမ္းမိ သူ႔ကိုေၾကာင္အမ္းအမ္းႏွင့္ သူခိုးလူမိ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္မိရေတာ့သည္။

'ေကာင္သူခိုးေလး....လူမိသြားျပီေဟ့...ဘာမွမလုပ္တတ္သလိုလိုနဲ႕ အခန္းထဲလာ တီဗီၾကည့္ရင္း ဂြင္းတိုင္ေနတာေပါ့ေလ။' အန္ကယ္ေက်ာ္ရဲ႕ ပြင့္လင္းေသာအေျပာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ျဖစ္ေနမိသည္။ 'ဟာဗ်ာ....အန္ကယ္ေက်ာ္ကလည္း' 'ဒါမထူးဆန္းပါဘူးကြ...ေယာက္်ားေလးဆိုတာ ဒီလိုမွေပါ့။ မခုတ္တတ္တဲ့ေၾကာင္သူေတာ္ ၾကြက္သူခိုးလိုေနရင္သာ အန္ကယ္မၾကိဳက္တာ။ ဟား...ဟား'
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ဦးငယ့္ပါတနာဆိုတာကိုလည္း သတိမရေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းလည္းသိပ္မရွိေတာ့။ ေသြးသား အဆူဆံုးအရြယ္ႏွင့္ မဲမဲျမင္သမွ် ေျပးေခြ႕ခ်င္ေနေသာ ႏြားရိုင္းပ်ိဳကဲ့သို႔ပင္...။

'အန္ကယ္ေက်ာ္...ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္နည္းသင္ေပးမယ္ဆို' ကြၽန္ေတာ္မရဲတရဲ စလိုက္၏။ အန္ကယ္ေက်ာ္က ဘာမွမေျပာေသးဘဲ အဓိပၸာယ္ပါေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ကာ အခန္းတံခါးေလာ့ခ္ကို သြားခ်လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြခုန္လာသည္မွာ တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္။ အသစ္အဆန္း စတင္ၾကံဳရေတာ့မည္မဟုတ္လား။
'ေကာင္ကေလး...ခဏေစာင့္ဦး အန္ကယ္ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္' စိတ္ထဲမရိုးမရြျဖစ္သြားရသည္။ ေရခ်ိဳးဦးမတဲ့ေလ။ အ၀တ္ေတြကို တစ္လႊာျခင္းခြၽတ္ တဘက္တစ္ထည္ကို ခါးမွာပတ္ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားတာ။ တင္ပါးေတြက စြင့္ကားျပီး အိစက္ေနတဲ့ပံု။ 'ဂလု' တံေတြးမ်ားပင္ မ်ိဳခ်မိရေတာ့သည္ေပါ့။

ဇာတ္လမ္းဘက္ကို အာရုံစိုက္မိျပန္ေတာ့ ဒီတစ္ခါ Falcon Studio ကထုတ္တဲ့ ဇာတ္ကားျဖစ္ေနသည္။ သရုပ္ေဆာင္ေတြက ေဘာ္ဒီအေတာင့္စားၾကီးေတြ ခဏေနကၾကည့္တဲ့ Bel Ami ကလိုမဟုတ္။ အား...ဒီတစ္ခါေနာက္က အေပါက္ကို လွ်ာဖ်ား ေလးနဲ႕ကလိေနတာ။ ဘယ္လိုဖီးလ္ရွိလည္း မသိ အလွ်က္ခံရတဲ့ သရုပ္ေဆာင္ကေတာ့ တရွီး...ရွီးနဲ႔ ေကာ့ေကာ့တက္ေနတာ။

ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးသံမၾကားရဘဲ ေခါင္းေလွ်ာက္ရည္နံ႔ သင္းသင္းေလးရေတာ့မွ အန္ကယ္ေက်ာ္ေရာက္ေနမွန္း သတိထားမိေတာ့သည္။ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ၾကားက သံေခ်ာင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနတာမို႔ မ်က္ႏွာပူကနဲျဖစ္သြားရသည္။

သူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ ပတ္ထားေသာ ေရခ်ိဳးခန္းတဘက္သည္ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ။ ေဘာ္ဒီက ေတာ္ေတာ္ကိုလွသည္။ဇာတ္ကားထဲက သရုပ္ေဆာင္ေတြေလာက္မထြားေပမဲ့ လို႔ေျပာရမည္လားမသိ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္သည္ပဲ။ သူ႔ေပါင္ၾကားတြင္ ကြၽန္ေတာ့္လိုပဲ ေထာင္မတ္ေနေသာ လွံတံတစ္ေခ်ာင္းက မတ္မတ္ေထာင္လွ်က္။

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ရွိေသာ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္ျပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္အား ဒူးေထာက္ထိုင္ရန္ ပါးစပ္ကမေျပာဘဲ မ်က္ရိပ္ျပေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ အိပ္မက္ထဲတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရသူပမာ အန္ကယ္ေက်ာ္ခိုင္းသမွ်ကို တေသြမတိမ္းလိုက္လုပ္ေနမိ၏။ ကိုယ္တံုးလံုးျဖင့္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထြားက်ိဳင္းေသာေပါင္တံအစံုအား ကားကာ အေမႊးႏုလိမ္ေကာက္ေကာက္ကေလးမ်ား ဖုံးေနေသာ ေရႊငွက္ေပ်ာသီးကို ေရွ႕သို႔အနည္းငယ္ေကာ့ကာ ထိုင္ေနေသာ အန္ကယ္ေက်ာ္ေပါင္ၾကား၌ ကြၽန္ေတာ္၀င္ထိုင္လိုက္မိ၏။ အန္ကယ့္ေရႊငွက္ေပ်ာသီးသည္ ကြၽန္ေတာ့္ ႏွာေခါင္း၀ႏွင့္ လက္မအနည္း ငယ္မွ်သာ ကြာေတာ့သည္။ ညႇီစို႔စို႔ ေမႊးအီအီအနံ႔သည္ ကြၽန္ေတာ့္ႏွာေခါင္း၀သို႔တိုး၀င္လာေလသည္။ အန္ကယ္သည္ ကြၽန္ေတာ္၏ ေခါင္းကို ျငင္သာစြာ ကိုင္လွ်က္ဆံပင္တို႔အား ထိုးဖြေပးေနေလသည္။
၄င္းေနာက္ အန္ကယ္ေက်ာ္က ကြၽန္ေတာ့္ဦးေခါင္းကို သူ၏ေရႊငွက္ေပ်ာသီးစီသို႔ ဆြဲယူလိုက္ေလသလား၊ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ေလသလားမသိ ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိခ်ိန္တြင္ အန္ကယ္ေက်ာ္၏ ငွက္ေပ်ာသီးအား လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔ကာ တို႔ကာ ေမွ်ာ့ေသြးစမ္းမိေတာ့သည္ပဲ။
တျဖည္းျဖည္းေထာင္မတ္လာေသာ သူ႔အေခ်ာင္းကို ဟိုကားေတြထဲကအတိုင္း စမ္းသပ္ျပဳစုေပးေတာ့ အန္ကယ္ေက်ာ့္ခမ်ာ တအင္းအင္းတအဲအဲျဖင့္ အရသာအေတြ႕ၾကီးေတြ႕ေနေလေတာ့သည္။
အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ အိပ္ယာေပၚကို အသာေမွာက္ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို အသာဆြဲျဖဲရင္း အထာေပးျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း တတ္သိပညာမေနသာဆိုသလို လွ်ာဖ်ားေလးကို ထိုးထိုးေကြၽးရင္း တစ္ခါတစ္ခါ ကေလာ္လိုက္ရင္း ပညာကုန္ျပေတာ့သည္။

'အား....အ...အ ေတာ္ေတာ့ အရမ္းကို မရိုးမရြျဖစ္ေနျပီ ခုေလာက္ ႏွဴးရ၊ စုပ္ရရင္ ေတာ္ေရာေပါ့ကြာ...ဒီမွာ အန္ကန္ေက်ာ္ ခံခ်င္လွျပီ။'
အန္ကယ္ေက်ာ့္စကားသံၾကားမွ ကြၽန္ေတာ္သတိ၀င္လာေလေတာ့၏။ ထိုစဥ္အခါက မိန္းမတစ္ေယာက္ ခံခ်င္လာေအာင္ ႏွဴးႏွပ္တတ္ေပမယ့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ခံခ်င္လာေအာင္ မဆြတတ္ေသးေပ။ ပန္းႏုေရာင္ အေပါက္ေလးက သန္႔ရွင္းျပီး လွ်က္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ လွ်က္မိေနျခင္းသာျဖစ္ေပသည္။
'အင္..ဒါဆိုရင္ အန္ကယ္ေက်ာ္ကို သားညီဘာထပ္လုပ္ေပးရမွာလဲ။'

'ဟာကြာ...သားညီကလည္း ေခတ္လူငယ္မဟုတ္တာက်ေနတာပဲ မင္း..ဦးငယ္ အန္ကယ့္ကို ညတိုင္းလိုးသလို လိုးေပးရမွာေပါ့ ...ရွင္းျပီလား။'
'လိုးေပးရမယ္' ကြၽန္ေတာ္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လို လိုးရမယ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္မသိေသးေပ။ ဘယ္ထဲထိုးထည့္ရမည္မသိ။

'ဘယ္လို လိုးေပးရမွာလည္း ဘယ္ထဲထိုးထည့္ရမွာလဲ။' ကြၽန္ေတာ္အန္ကယ္ေက်ာ္ကို ျပန္ေမးလိုက္ေသာအခါ ကြၽန္ေတာ့္အား သနားစရာ သတၲ၀ါကိုျမင္လိုက္ရသူတစ္ေယာက္ပမာ 'အင္း....မင္းကေလးကလည္း ဒုကၡ။ ကဲ..ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကပဲ မင္းကေလးကို ပညာကုန္သင္ေပးပါေတာ့မယ္ ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္အိပ္ေတာ္မူပါ။'

အန္ကယ္ေက်ာ္ေျပာသလို ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္အိပ္ခ်လိုက္ေသာအခါ ခုတင္ေခါင္းရင္းျခင္းထဲမွ ကြန္ဒုံးအားယူလွ်က္ တစ္ခုေဖာက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဒစ္ေပၚ အသာစြပ္ခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ျပီး ေခ်ာဆီမ်ားလူးေပးလိုက္ရာ ကြၽန္ေတာ့္ဒစ္သည္ မိုးေပၚသို႔ေထာင္မတ္လွ်က္ အေၾကာမ်ားျပိဳင္းျပိဳင္းထကာ နဂိုရွိရင္းစြဲထက္ ႏွစ္ဆခန္႔ပိုၾကီးေနသလို ထင္လိုက္ရသည္။

အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚသို႔တက္ကာ ကားယားခြလွ်က္ ထိုင္လိုက္သည္မွာ ကြၽန္ေတာ္၏ကိုယ္လံုးကိုအုပ္မိုးလွ်က္ လက္ႏွစ္ဘက္...ဒူးေခါင္းႏွစ္ဘက္ကို အားျပဳလွ်က္ထိုင္ျပီး သူ႔အေပါက္ကို ေခ်ာဆီနည္းနည္း ထပ္စြတ္ကာ ခပ္ျဖည္းျဖည္းထိုင္ခ်လိုက္ရာ ကြၽန္ေတာ္၏ဒစ္ထိပ္ဖ်ားသည္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားေလသည္။
'အား...အား က်င္တယ္ အန္ကယ္ရ'ဟု ကြၽန္ေတာ္ညည္းတြားမိ၏။
'ဒီမွာလည္းနာတာပဲ ဘာလည္းမေကာင္းဘူးလား။'
'ေကာင္းပါတယ္ အန္ကယ္ရ ဒါေပမဲ့ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ။'

'ဒီထက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးဦးမွာ'ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ သူ၏လက္တြင္ကိုင္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ့္ဒစ္အား သူ႔အေပါက္၀တြင္ ေတ့လွ်က္ ဆတ္ကနဲထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ လိင္ဆက္ဆံသည့္အေတြ႕အၾကံဳသိပ္မရွိေသာ ကြၽန္ေတာ္သည္ အန္ကယ္ေက်ာ္ရဲ႕ စီးပိုင္ေနေသာ အေပါက္အတြင္းသို႔ ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္း၀င္သြားရေသာ အရသာကိုအခုထိမေမ့ႏိုင္ေသးေပ။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ၀င္ေရာက္သြားေသာ ကြၽန္ေတာ့္လူပ်ိဳအသစ္စက္စက္ ဒစ္ၾကီးသည္ တစစႏွင့္ အရင္းထိတိုင္ ၀င္ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ လႈပ္ရွားမႈသိပ္မလုပ္ေတာ့ဘဲ ဖင္ကိုႏွဲ႕၍သာ ကစားေနေလသည္။

ကြၽန္ေတာ့္မွာေဖာ္မျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အရသာေတြ႕ေနေလေတာ့တာ....ကြၽန္ေတာ့္နည္းတူ အန္ကယ္ေက်ာ္သည္လည္း မ်က္စိစံုမိွတ္ကာ အဆက္မျပတ္ႏွဲ႕ရင္း ပါးစပ္ကလည္း တဟင္းဟင္းတဟဲဟဲႏွင့္ အဆက္မျပတ္ျမည္တမ္းေနေတာ့သည္။ သူ႔ရင္အုပ္ထြားထြားေပၚက ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ကိုင္၍ ကိုင္၍ဆြေပးေသာအခါ၀ယ္ အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ဘယ္ညာရိမ္းထိုးလွ်က္ သူ႔စိတ္ၾကိဳက္ အားကုန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။

အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေဆာင့္ျပီးခ်ိန္မေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အားမရေတာ့ပါ။ သူ႔လိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ အေပၚမွေန၍ေဆာင့္ခ်င္လာမိသည္။ 'ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဆာင့္ဦးမယ္ဗ်ာ....' ကြၽန္ေတာ္အားမလိုအားမရေျပာလိုက္မိရသည္။

အန္ကယ္ေက်ာ္ကလည္း အားက်မခံ'ဒီကလည္း ေအာက္ကေန အားရပါးရ ခံခ်င္ေနတာ'လို႔ေျပာရင္း ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚ ကားယားခြထိုင္၍ ေဆာင့္ေပးေနရာမွ ဆင္းျပီးေနာက္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ သူ႔တင္ပါးအစံုကို ေကာ့ျပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းကို လက္ျပန္ကိုင္၍ အေပါက္၀ကိုေတ့ျပီး 'သားညီ....အန္ကယ့္ကိုအားမနာနဲ႕ေနာ္..အားကုန္သာေဆာင့္ခ်က္ပစ္လိုက္ နာနာေလးသာေဆာင့္ခ်ပစ္လိုက္..'

ထိုစဥ္အခါက ကြၽန္ေတာ္သည္ ငယ္ရြယ္သူျဖစ္သည့္အျပင္ အားအင္အျပည့္၀ဆံုးအခ်ိန္လည္း ျဖစ္၏။ ဖင္ကိုလည္း ခ်ဖူးစအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ကို၀ေအာင္ရွဴကာ ရွိသမွ်အားကိုစုစည္းလွ်က္တပ္ေပးထားေသာ အေပါက္၀အတြင္းသို႔ အားကုန္ေဆာင့္ခ်လိုက္ေလ ေတာ့သည္။ 'ရွီး....အားလားလား ရွီး....ဟင္းဟင္း ေကာင္းလိုက္တာ သားညီရယ္ အန္ကယ္ေက်ာ္က အဲဒီလိုမ်ိဳး ခံခ်င္ေနတာ မင့္ ဦးငယ္က ျငင္ျငင္သာသာနဲ႕ အခ်ိန္အၾကာၾကီးဆြဲေနတာ ဖင္ပူတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ မင္းလိုမ်ိဳး အားနဲ႔ မာန္နဲ႕မွၾကိဳက္တာ။ အရွိန္ကိုေရာေမေလွ်ာ့လိုက္နဲ႔ေနာ္။....အင့္..အင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္' အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ အံၾကိတ္လွ်က္ ေနာက္သို႔ျပန္ေဆာင့္ကာ စည္းခ်က္ညီညီ အလိုးခံေလသည္။

ခုတင္ထက္တြင္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ကိုင္စရာမရွိသျဖင့္ သူ႔ကိုအားကုန္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာသည္ ယိုင္၍ယိုင္၍ သြားေလသည္။ ဒါကိုသိေသာ အန္ကယ္ေက်ာ္က 'သားညီ ယိုင္မသြားေအာင္ အန္ကယ့္ဆံပင္ေတြကို ေနာက္ကေန စုဆြဲထားလိုက္ ဒါမွျမင္းစီးသလိုမ်ိဳး ဟန္ခ်က္မပ်က္မွာ။' သူ၏စိတ္သေဘာထားကို ရွင္းရွင္းေျပာျပလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း အားမနာေတာ့ပါ။ ေနာက္မွေန၍ ျမင္းဇက္ၾကိဳးကို စုပ္ကိုင္သကဲ့သို႔ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္လိုက္ျပီး ဇာတ္ကနဲေဆာင့္ဆြဲ၍ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲအား အရွိန္ျပင္း ထန္စြာထိုးထည့္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာျပင္းထန္စြာ ေဆာင့္ေနမိေတာ့သည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း အန္ကယ္ေက်ာ့္တင္ပါးအစံုအား ျမင္းႏွင္တံႏွႈ့္တို႔သည့္အလား တျဖန္းျဖန္းႏွင့္ ရိုက္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ျဖဴေဖြးေသာ တင္ပါးအစံုမွာ ကြၽန္ေတာ္၏ လက္ငါးေခ်ာင္းရာမ်ား သည္ အထင္းသားျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

ဒါကိုနာရေကာင္းမွန္းမသိေသာ အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ 'နာနာေလးရိုက္လိုက္စမ္းပါ သားညီရဲ႕ ဆက္ေဆာင့္လိုက္စမ္းပါဦး ဒီမွာ အန္ကယ္ေက်ာ္ ဖီးလ္အရမ္းျမင့္ေနျပီ'
ကြၽန္ေတာ္အလြန္အံ့ၾသသြား၏။အန္ကယ္ေက်ာ္သည္ ကာမဆက္ဆံရာတြင္ Pain Feeling ကိုအဓိကထား၏ နာက်င္မႈမွ ဖီလင္အျပည့္ယူေသာ လူမ်ိဳးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ္သည္ အန္ကယ္ေက်ာ့္အေျပာမ်ားေၾကာင့္ေရာ အေပးေကာင္းမႈေၾကာင့္ေရာ ညႇတာမႈကင္းမဲ့စြာ ေဆာင့္ခ်က္ကို အရွိန္ျမႇင့္ ခါးကို စက္ေသနတ္ပပစ္သလို အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္မိေလေတာ့သည္။
သူကလည္း အားက်မခံ ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုခံယူရင္းလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူ႔ငပဲကိုေဆာ့ကစားေနတာကလည္း အရွိန္ျပင္း ျပင္းေပါ့။ 'အား...အား အ သားညီရယ္ေကာင္းလိုက္တာ....ရွီး' လို႕ေျပာကာ ဆန္႕ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္သြားရင္း အိပ္ယာေပၚကို ေမွာက္လ်က္ အိပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ အလိုက္သင့္ေမွာက္ခ်လိုက္ျပီး ေနာက္မွေန၍ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႔ ေဆာင့္လိုက္ေသာ အခါ၀ယ္ ကြၽန္ေတာ့္ေရႊျပြန္မွ အရည္မ်ားသည္ ေရျပြတ္ႏွင့္ပန္းသည့္အလား ပန္းထုတ္မိေတာ့သည္။ အတန္ၾကာစိမ္ထားရင္း ဖင္မွ ခြၽတ္လိုက္ကာ ကြန္ဒံုးအားလည္း အမႈိက္ျခင္းထဲ အသာထည့္လိုက္ရေတာ့သည္။

အဲဒီညေနခင္းတစ္ခင္းလံုး ႏွစ္ဦးသားတက္ညီလက္ညီ ျပိဳင္ပြဲ၀င္လိုက္တာ ေမာပန္းျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေရာ။ အိပ္ယာကႏိုးလာေတာ့ ညေနေစာင္းေနျပီ။ အန္ကယ္ေက်ာ္နဲ႕အတူ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး ကြၽန္ေတာ့္အခန္းဘက္ ခပ္သြက္သြက္ျပန္လာကာ အ၀တ္အစားလဲရေတာ့ သည္။ ဦးငယ္ျပန္လာေတာ့မည္ မဟုတ္လား။

ေနာက္ေန႔မ်ားမွာေတာ့ ေက်ာင္းတက္လိုက္၊ အလုပ္သြားလိုက္၊ သြားစရာမရွိရင္ အိမ္ကိုအခ်ိန္မွန္ျပန္ျဖင့္ ပံုမွန္လည္ပတ္ျဖစ္သည္ပဲ။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သိျပီ ေယာက္်ားေလးခ်င္းလည္း ခ်စ္လို႔ရသည္ဆိုျခင္းကို။
မနက္ခင္းတိုင္း ထမင္းစားပြဲမွာ သံုးေယာက္သား ထမင္းအတူစားတိုင္း ဦးငယ္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုဂရုစိုက္သလို အန္ကယ္ေက်ာ္ကလည္း မလစ္ဟင္းေစရ။

ကဲ..... ဘယ္လိုပါလိမ့္ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ဟာ ေပ်ာ္စရာမ်ားေကာင္းေရာ့သလား...မုန္းစရာမ်ားလား။

Wrote by
Alex aung

ဆရာသစ္၏သင္ျပမႈ

ေအာင္ေအာင္သည္ အခန္းထဲသို႔အေရာက္တြင္ အကၤ်ီမ်ား၊ ေက်ာင္းစိမ္းလံုခ်ည္မ်ား၊ အတြင္းခံမ်ားပါမက်န္ အားလံုးကို ခြ်တ္ပစ္လို္ကသည္။ တေနကုန္ေက်ာင္းတြင္ ပင္ပမ္းလာသမွ် ေရခ်ိဳးလိုက္မွသာ လန္းဆန္းသြားေပေရာ႔မည္။ သူသည္ အိပ္ခန္းႏွင္႔ တဲြလ်က္ရွိေသာ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္ရာ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္တြင္တြင္ေတြ႔ရေသာ သူ၏ခႏၶာကိုယ္အား ေက်နပ္စြာ ၾကည္႔လုိက္မိသည္။ မႏွစ္ေလာက္ကမွ စတင္ဖြံ႔ျဖိဳးလာေသာ သူ၏ရင္အုပ္မ်ား၊ လက္ေမာင္းအိုးမ်ား၊ ၾကြက္သားမ်ား၊ ျပီးေတာ႔ ကေလးဘဝတုန္းကႏွင္႔မတူ ေျပာင္းလဲမွဳ႔မ်ားစြာျဖင္႔ ပိုမိုသိသိသာသာ ႀကီးထြားလာေသာ လီးႀကီး။ ႏုိ႔ႏွစ္ေရာင္ကဲ႔သို႔ ျဖဴႏွစ္ေနေသာ ဆီးခံုေပၚတြင္ မဲနက္သန္စြမ္းးစြာ ေပါက္ေနေသာ လေမြးမ်ားသည္ ေကာက္ေကြးလ်က္ရွိသည္။ ၾကည္႔ရင္းၾကည္႔ရင္းႏွင္႔ပင္ သေဘာက် ေက်နပ္မိသည္။

" ဂြမ္း----"

ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာဗူးလြတ္က်မွပင္ သတိျပန္ဝင္လာသည္။ ဆက္လက္ျပီး ဖီလင္တက္ေန၍ မျဖစ္ေတာ႔ပါ။ မၾကာမီ သူ႔အားဂိုက္လုပ္ေပးမည္႔ ဆရာသစ္ေရာက္လာေတာ႔မည္။ မၾကာမီ သူ႔အားဂိုက္လုပ္ေပးမည္႔ ဆရာသစ္ေရာက္လာေတာ႔မည္။ ယခု Scholarship ရသျဖင္႔ လန္ဒန္သို႔ မမျဖဴထြက္သြားရာ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္ အခက္ေတြ႔ေတာ႔သည္။ ေမေမသည္ အေမတစ္ခုသားတစ္ခု ဘဝတြင္ ေအာင္ေအာင္လိုအပ္သည္မွန္သမွ် (ေဖေဖ ႏွင္႔႔ အစ္ကိုတစ္ေယာက္မွလြဲလွ်င္) လိုေလေသးမရွိေအာင္ ျဖည္႔ဆည္းေပးတတ္သည္ျဖစ္ရာ ဂုိက္ဆရာတစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္းရွာေပးသည္။ မမျဖဴႏွင္႔ကေတာ႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေမာင္ႏွမလိုေနလာသည္မို႔ ကိစၥမရွိ။
ဂိုက္ဆရာမရွာေပးလွ်င္ ေအာင္ေအာင္စိတ္ကစားမည္ဆိုး၍ ေယာက်ားၤဆရာကို တမင္ရွာေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မိခင္တစ္ေယာက္၏ အတၱမို႔ ေအာင္ေအာင္နားလည္ပါသည္။ ေမေမ႔အမွားမွာ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာေသာ၊ ဆဲြေဆာင္မွဳ႔ရွိေသာ ဆရာငယ္ငယ္ေလးအား ရွာေပးမိျခင္းျဖစ္သည္။ မိန္းကေလးမ်ားကို သူစိတ္မဝင္စားတတ္တာ ေမေမမသိပါ။ ဒီ႔အတြက္လည္း ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ပင္ အံ႔ၾသမိသည္။ အတန္းထဲမွ စႏၵာစိုးအား ေယာက်ာၤးေလးမ်ား စိတ္ဝင္စားၾကသည္။ ေအာင္ေအာင္ကေတာ႕ ဘယ္လိုမွ ခံစား၍မရပါ။ စႏၵာစိုးလွတာကိုေတာ႕ လက္ခံပါသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ဝင္စား၍ေတာ႔ မရပါ။ တခါတုန္းကလည္း ျဖိဳးေမာင္ေမာင္ အျပာပံုမ်ားပါေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ယူလာသည္။ ေအာင္ေအာင္သည္ အျပာပံုမ်ား အျပာကားမ်ားကို တခါမွ်မၾကည္႔ ဖူးသည္ျဖစ္ရာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင္႔ လုယူၾကည္႔ရွဳ႔မိသည္။ သို႔ေသာ္ မိန္းကေလးမ်ား၏ ကုိယ္တံုးလံုးပံုမ်ားသာ ျဖစ္ေန၍ စိတ္ညစ္ခဲ႔ရဖူးသည္။

ဆရာသည္ သူ႔ထက္ ၅ႏွစ္သာ ပိုၾကီး၍ အသက္ ၂၁ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ ဆရာ၏အသားအေရသည္ ေအာင္ေအာင္႔ကဲ႔သို႔ ျဖဴၽႏွစ္မေနေသာ္လည္း အေတာ္အတန္အသားလတ္၍ ၾကည္္လင္ေနသည္၊ ေယာက်ာၤးပီသစြာေခ်ာေမာေသာ ရုပ္ရည္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး နီေထြးေနေသာ ႏွဳတ္ခမ္းပါးမ်ားမွာ စဲြမက္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ တစ္ပတ္မွ်သာ သင္ၾကားရေသးေသာ ဆရာသစ္ေလးအား ခိုင္ျမဲစြာ သံေယာဇဥ္ ျငိတြယ္ေနမိသည္။ ဆရာလာမည္႔ အခ်ိန္အား ေစာင္႔႔ေမွ်ာ္ေနမိသည္။

ဆရာေရာက္လာလွ်င္လည္း ညိွဳ႔ဓါတ္ျပင္းထန္ေသာ ဆရာ႔မ်က္ႏွာအား ေငးၾကည္႔ေနမိသည္။ ပုဆိုးၾကားကြဲေၾကာင္းမွ ေဖာင္းေဖာင္းလံုးလံုးေလးျဖစ္ေနေသာ ဆရာ႔ငပဲအား ခိုးခုိးၾကည္႔ျပီးရင္ခုန္မိသည္။ Bio ပုံမ်ားဆြဲေသာအခါ ေအာင္ေအာင္လက္အား အေပၚမွထပ္ကုိင္၍ ဆြဲနည္းမွန္ကန္ေအာင္ သင္ေပးျခင္းကို သာယာေနမိသည္။
" ေဒါက္.....ေဒါက္.....ေဒါက္ "
တံခါးေခါက္သံၾကားမွပင္ သတိဝင္လာသည္။ ဆရာေရာက္လာျပီထင္သည္။
"ဝင္ခဲ႔ပါဆရာ...Lock ခ်မထားဘူး....ကြ်န္ေတာ္ေရခ်ိဳးေနလုိ႔ "

အျမန္လက္စသက္ျပီး အျပင္ထြက္မည္အျပဳတြင္ ဒုကၡတရေပေတာ႔သည္။ ေရလည္းစရာ အဝတ္မယူခဲ႔မိ။ ဆရာ႔ကုိယူခိုင္း၍လည္း မျဖစ္ျပန္။ သူ၏ဗီဒိုထဲတြင္ ေခ်ာေမာလွပေသာ ေယာက်ၤားေလးေမာ္ဒယ္မ်ား၏ underwear photo မ်ားရွိေနသည္။ လီးေပၚေသာ အျပည္႔ပံုမ်ားဟုတ္ေပမယ္႔ မ်ားျပားလွေသာ ေယာက်ၤားေလး ကိုယ္လံုးခြ်တ္ပံုမ်ားကို ဆရာေတြ႔လွ်င္ ေအာင္ေအာင္႔အား အထင္ေသးသြားႏုိင္သည္။ ေယာက်ၤာခ်င္းပဲမို႔ မတတ္သာသည္႔အဆံုး လက္ႏစ္ဘက္ကို ေရွ႔သုိ႔ အုပ္၍ ထြက္လာခဲ႔ရသည္။ ဗီဒိုထဲမွ အကၤ်ီမ်ားအထုတ္တြင္ သူ၏ခန၏ ခႏၶာကိုယ္ေနာက္ပုိင္းသည္ ဗလာက်င္းလွ်က္ရိွသည္။
မသိမသာ ဆရာ႔ကို ခိုးၾကည္႔မိလွ်င္ ဆရာသည္ ႏုပ်ဳိဝင္းမြတ္ စြင္႔ကားလံုးဝန္းေနသည္႔ ခႏၶာကိုယ္ေနာက္ပိုင္းအား စိုက္ၾကည္႔ေနသည္။ ေအာင္ေအာင္သည္ ရွက္ရွက္ႏွင္႔ပင္ ေတြ႔ရာ ေဘာင္းဘီတိုတစ္ထည္ႏွင္႔ ရွပ္အကၤ်ီတစ္ထည္ကို ဆြဲယူလိုက္မိသည္။ ထုိစဥ္သူ၏ ပုခံုးႏွစ္ဘက္ဆီမွ နုးည႔ံစြာ ဆုပ္ကုိင္ေသာ အထိေတြ႔ကို ခံစားလိုက္ရသည္။

သူမွင္တက္အံ႔ၾသမိေနစဥ္မွာပင္ ေႏြးေထြးစိုစြတ္ေသာ ဆရာ႔၏ ႏွဳတ္ခမ္းလႊာတို႔သည္ သူ၏လည္တုိင္ဆီသို႔ က်ဆင္းလာသည္။ အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရပါလွ်င္ သူတိတ္တဆိတ္ ရင္ခုန္ရေသာ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသည္႔ ေယာက်ၤားတစ္ဦး၏ အထိအေတြ႔အေပၚ ျငင္းဆႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ႔ပါ။ သူ၏ရင္အစံုတုိ႔သည္ တဒိန္းဒိန္းခုန္လွ်က္ရွိသည္။ တစ္ပတ္မွ်သာ သင္ၾကားခဲ႔ေသာ ဆရာသစ္ေလးသည္ သူ႔အားဤသို႔ ျပဳမူမည္ဟု မေမွ်ာ္လင္႔ရဲခဲ႔ပါ။ ဆရာသည္ သူ႔အား ကုတင္ေပၚသို႔ ညင္သာစြာ တြန္းလွဲလိုက္ျပီး ႏွဳတ္ခမ္းအစံုတို႔ျဖင္႔ သူ၏ႏို႔အား မထိတထိကိုက္လိုက္ လွ်ာျဖင္႔လွ်က္လိုက္ျဖင္႔ ကလိေနသည္။ ဆရာသည္ အေတြ႔အၾကံဳရွိပံုရကာ ပါးနပ္ကြ်မ္းက်င္သေလာက္ ေအာင္ေအာင္ခမ်ာ တဟင္းဟင္းျငီးလွ်က္ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေတာ႔သည္။ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးၾကားရွိ အခ်ိဳင္႔အားလွ်ာျဖင္႔ စုပ္ယူသည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာက္တည္႔တည္႔သို႔ ႏွဳတ္ခမ္းျဖင္႔ ဆြဲစုပ္၍ ဆင္းလာရာ သူ၏ဗိုက္သားျပင္သည္ ပင္လယ္ေရလွဳိင္းပမာ တြန႔လိမ္ေနေတာ႔သည္။ လေမြမ်ားအားလည္း ျပင္းထန္စြာ နမ္းရွဳ႔ရာ လီးထိပ္မွ တဆစ္ဆစ္ ဆာေလာင္မွဳ႔ကို ခံစားရသည္။ ဆရာသည္ လီးကုိေက်ာ္၍ သူ၏စအိုအေပါက္အား လွ်ာျဖင္ကလိေတာ႔သည္။

“အား....အား......ေတာ္ပါေတာ႔ဆရာ....ကြ်န္ေတာ္မခံစာႏိုင္ေတာ႔ဘူး...”
ဆရာသည္ လွ်ာျဖင္႔ အတန္ၾကာ ကလိေနျပီးမွ လည္ကတံုးအကၤ်ီႏွင္႔ ပုဆိုးကို ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိပါ ခြ်တ္ခ်လုိက္ေသာ အခါ ဒစ္ၾကီးလန္၍ အေၾကာမ်ားအျပိဳင္းျပိဳင္းထေနေသာ လီးၾကီးကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူ၏လီးထက္ ႏွစ္ဆမွ်ၾကီးျပီး သူ႔ဖင္အားလိုးရန္ အသင္႔ျဖစ္၍ မာေတာင္႔ေနေသာ ဆရာ႔လီးၾကီးအား ထိတ္လန္႔စြျဖင္႔ ၾကည္လုိက္မိသည္။
“ဟာ....နာလိမ္႔မယ္ထင္တယ္ဆရာ....ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တယ္...ေတာ္ျပီ...စာသင္ၾကရေအာင္....ေနာ္”
သူဆရာ႔အား တြန္းဖယ္ျပီး ေျပာလိုက္သည္။ “ ေအာင္ေအာင္ကလဲ လိမၼာပါတယ္ကြာ....မနာပါဘူး...ဆရာေခ်ာ႔ျပီးျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းမွာေပ႔ါ”
ဆရာသည္ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္းေတ႔၍ kiss ဆြဲျပီးေခ်ာ႔ေျပာေသာအခါ အေခ်ာ႔ၾကိဳက္ေသာ ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္ ဆက္လက္ျငင္းဆန္နိုင္စြမ္း မရွိေတာ႔ေခ်။

ၾကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးၾကီးအား ေခါင္းလိမ္းဆီသုတ္၍ ႏုညံ႔ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေအာင္ေအာင္အေပါက္ထဲ ထည္႔လိုးရန္ ၾကိဳးစားေနသည္။ ေအာင္ေအာင္၏ ေျခအစံုတို႔အား မုိးေပၚသို႔ ပင္႔ေျမွာက္ျပီး ကြဲဲဟသြားေသာ ဖင္ၾကားအေပါက္ဝသို႔ လီးဒစ္အား အသာေခ်ာ႔၍ ထည္႔လိုက္သည္။ ဝမ္းခ်ဳပ္ေသာ အခါခံစားရသကဲ႔သို႔ စတင္ခံစားလိုက္ရသသည္။ လီးၾကိီးသည္ တဆတဆတိုးဝင္လာျပီး နာက်င္မွဳ႔အား စတင္ခံစားရသည္။ ဆရာသည္ ေအာင္ေအာင္၏ နာက်င္မွဳ႔ကို နားလည္ဟန္ရွိျပီး ေခ်ာ႔ေမာ႔၍ လီးအား အဆံုးထိ လိုးေနေတာ႔သည္။ အစပိုင္းတြင္နာက်င္သေယာင္ရွိေသာ္လည္း ေခါင္းလိမ္းဆီ၏အစြမ္းေၾကာင္႔လား၊ ဆရာ႔၏ကြ်မ္းက်င္မွဳ႔ေၾကာင္႔လားမသိပါ လီးၾကီးတစ္ခံုလံုးဝင္သြားေသာအခါ ျပည္႔တင္းတင္းက်ပ္မွဳ႔ႏွင္႔အတူ ထူးျခားေကာင္းမြန္ေသာ ခံစားမွဳ႔ကို ခံစားရသည္။ ခံစားမွဳ႔မွာ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာသည္ႏွင္႔အမွ် ဆရာအားလြတ္ထြက္သြားမည္ကို စိုးရြံသည္႔အလား ပိုမိုးတင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားမိသည္။

“အား....အား...အား.....အ.....အ......အ.....အ.....”
ဆရာသည္ ေအာင္ေအာင္ေကာင္းမွန္းသိ၍ နဖူးတြင္ေခြ်းမ်ားရြဲ၍ မ်က္ႏွာနီျမန္းကာ နထင္ေၾကာမ်ားေထာင္ေနသည္ အထိ အစြမ္းကုန္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ထိုး၍ထုိး၍ လိုးေနေတာ႔သည္။
“ေအာင္ေအာင္ ညီေလး...ေကာင္းလား....နာေသးလားဟင္... ”
“မနာေတာ႔ဘူးဆရာ .....ေကာင္းတယ္.....အ.........အ......”
ေအာင္ေအာင္သည္ အားကိုးခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္တုတ္ခိုင္ေသာ ဆရာ႔လက္ေမာင္းအားဆုပ္ကိုင္၍ အလိုးခံေနမိသည္။

ဆရာသည္ ေအာင္ေအာင္႔ဖင္ထဲရွိ ဘာမွန္းမသိေသာ ခိုးလိုးခုလု အရာတစ္ခုအား ခ်ိန္၍လိုးေနျပီး ေအာင္ေအာင္႔တြင္ ေအာင္႔ေတာင္႔ေတာင္႔ ခံစားမွဳ႔မ်ားကို ခံစားေနရျပီး ဆရာသည္လည္း လီးဒစ္ထိပ္မွ ထူးျခားေသာ ခံစားမွဳ႔ကို ခံစားေနရသည္။
“အ.....အ.......အ........ဟင္႔.....အင္႔........အင္႔...”

ေအာင္ေအာင္႔ထံမွသာ မက ဆရာ႔ထံမွပါ ျငီးသံမ်ား ထြက္ေပၚလ်က္ရွိျပီး နွစ္ဦးသား ေလာကစည္းစိမ္ကို ခံစားေနၾကသည္။ အခ်က္ေပါင္း မေရတြက္နိုင္ေလာက္ေအာင္ လိုးျပီးေနာက္ ဆရာ႔၏ ျဖဴေဖြးခြ်ဲျပစ္ေသာ လရည္တို႔သည္ ေအာင္ေအာင္႔စအိုအတြင္းသို႔ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ႔သည္။ ဆရာသည္ လရည္မ်ားေပက်ံေနေသာ လီးကို ဖင္အတြင္းမွ ဆြဲထုတ္ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္သြားေတာ႔သည္။ ေအာင္ေအာင္လည္း စိတ္မသန္႔လွ၍ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းသို႔ လုိက္လာမိသည္။ ဆရာသည္ အသန္႔ၾကိဳက္သူတစ္ဦးျဖစ္ဟန္တူကာ လီးအားဆပ္ျပာျဖင္႔ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဆးေၾကာေနသည္။ သူလည္း အိမ္သာမွ ေရပန္းျဖင္႔ စအုိအား ေဆးေၾကာလိုက္ရာ စအိုတဝိုက္ စပ္ဖ်ဥ္းက်ိမ္းစက္ေသာ ခံစားမွဳ႕ကို ခံစားရျပီး ငိုခ်င္စိတ္ပင္ေပါက္လာေတာ႔သည္။ ဆရာသည္ ေအာင္ေအာင္႔အား ၾကင္နာစြာျဖင္႔ အိပ္ယာေပၚသို႔ တြဲေခၚလာသည္။

“ေဆာရီးပါ ကေလးရယ္....ဆရာနဲနဲၾကမ္းသြားလို႔ ကြဲသြားတယ္ထင္တယ္...စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ...”
“ရပါတယ္ ဆရာရယ္..”
“ကေလးကို ဆရာသိပ္ခ်စ္သြားျပီကြာ”
ၾကည္ႏူးစိတ္မ်ားေၾကာင္႔ ေအာင္ေအာင္ အသက္ရွဴရန္ပင္ေမ႔ေရာ႔သြားသည္။ အဝတ္မဲ႔ေသာ ေယာက်ၤားပ်ိဳႏွစ္ဦးတို႔သည္ အိပ္ယာထက္တြင္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ long kissing ဆြဲေနၾကသည္။ “ဆရာ႔ကိုခ်စ္လားလို႔ေရာ မေမးေတာ႔ဘူးလား”
“ေမးစရာမွ မလိုတာ...သိေနတာပဲေလ”

ေအာင္ေအာင္ထိတ္လန္႔သြားမိသည္။ မိမိသေဘာက်စဲြလမ္းေနသည္ကို ဆရသိသည္ဆိုပါလား.... “ဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲဟင္” ျပံဳးလိုက္လွ်င္ ပိုၾကည္႔ေကာင္းေသာဆရာ ျပံဳးေနပါသည္။ ေအာင္ေအာင္သေဘာၾကႏွစ္သက္စြာၾကည္႔႔ေနမိစဥ္ “ကေလးက ဆရာ႔ပုဆိုး ေပါင္ၾကားထဲကိုခဏခဏ ခိုးခိုးၾကည္႔တာကိုး။ ျပီးေတာ႔ အျပစ္ကင္းစင္တဲ႔ ကေလးတို႔အရြယ္မ်က္လံုးေလးေတြက ဖတ္ရလြယ္တယ္ေလ” “ဒါေၾကာင္႔ပဲ ဆရာက ဒီေန႔အတင္႔ရဲတယ္ဆိုပါေတာ႔ ။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ ဆရာလူဆိုး”

ကေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္ေျပာေနေသာ ေအာင္ေအာင္႔ကို ဆရာျမတ္နိုးစြာျဖင္႔ နမ္းလိုက္မိသည္။ ထုိညက ဆရာသည္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးတြင္ ေထြးေပြ႔ထား အခ်ိန္အတန္ၾကာ ရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးတြင္ ေထြးေပြ႔ထားျပီး ည ၈နာရီထိုးမွ ျပန္သြားသည္။ ေမေမကေတာ႔ ဘာမွမသိရွာပဲ ဆရာ႔အားေက်းဇူးတင္စကားပင္ ဆိုလိုက္ေသးသည္။ ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္သာ အိပ္ယာထကတြင္ ေခါင္းအံုးပိုက္ျပီး ၾကည္ႏွဴးေနမိသည္။ သူသိပ္ခ်စ္ရေသာ၊ သူ႔အားခ်စ္ေသာ ဆရာသည ္ ညေန ၆နာရီတိုင္းတြင္ သူ၏အခန္းေလးအတြင္းသို႔လာေပလိမ္႔မည္။

ျပီးလွ်င္သူတို႔ႏွစ္ဦး..................။

ကာယ၊စိတၱ ႏွစ္ျဖာေသာသုခႏွင္႔ ျပည္႔စံုၾကပါေစ။
(ဖြင္႔ဟဝန္ခံေသာ သူငယ္ခ်င္း ေအာင္မ်ိဳးမင္းအား ဤဇာတ္လမ္းျဖင္႔ ဂုဏ္ျပဳပါသည္။)

စာၾကြင္း ။ ။ http://lulinnpyo.webs.com/index.htm မွရယူထားျခင္းျဖစ္သည္။

၀ံပုေလြေရျခံဳေသာ သိုး

ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ စစ္ေအာင္ ပါ။ နာမည္ က ေယာက်ာ္း ဆန္ေပမယ့္ ေနပံုထုိင္ပံုေျပာပံုဆိုပံု က မိန္းမ အနည္းငယ္ဆန္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ႕နာမည္က ဖုိးေတ ။ သူက ရန္ကုန္မွာေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေနတာ ေတာင္ႀကီး မွာ ။ ဖိုးေတ တို႕ငယ္ငယ္တုန္း ကေတာင္ႀကီးမွာ အေျခခ်ခဲ့တယ္။ သူ ေတာင္ႀကီးက ေနေျပာင္းသြားတာ ဖိုးေတ ၁၂ႏွစ္ ေလာက္ကထင္တာပဲ။ ဖိုးေတ ရဲ႕ အေမ နဲ႕ အေဖ က အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ကြာရွင္းျပတ္စဲၾကတယ္။ အဲ့ဒီ့ ကစၿပီး ဖိုးေတ ကို သူ႕အေဖက ေခၚၿပီး ထြက္သြားလုိက္တာ အခု ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ဖိုးေတ ျပန္ဆံုတဲ့အထိ ဆိုပါေတာ့။

ျပန္ေတြ႕တာက ကၽြန္ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းကို ရန္ကုန္မွာ လာတတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတြ႕တာဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ က Networking တတ္ေနတာ ။ သူကေတာ့ Graphic ။ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတြ႕ပံုက Corner တစ္ခုမွာတိုက္ၿပီး ျပန္ေတြ႕တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။

အဲ့ဒီလို ေတြ႕တဲ့ပံုစံက လြန္ခဲ့တဲ့ ၀တၳဳစာအုပ္ေတြထဲမွာပဲရွိတယ္ေလ။
ကၽြန္ေတာ္က သင္တန္းတစ္ခု ရဲ႕ ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္တဲ့ခံု ရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာ ဖိုးေတ ထိုင္ခဲ့တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီေကာင္ ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ။ တစ္ရက္တည္းမက ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ နဲနဲေတာ့ ျဖံဳသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံက ႏြဲ႕တဲ့တဲ့ျဖစ္ေနတယ္လို႕ ေျပာတာၾကားဖူးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ဖာသာ
ကိုယ္မလံုဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတြ႕ဖူးတယ္လို႕ ထင္သား။ ေၾကာက္စိတ္ရွိတဲ့ကၽြန္ေတာ္ ကဘယ္လိုမွ သြားမေျပာရဲဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကလူကသာ ႏြဲ႕ေနတာစိတ္က ေယာက်ာ္းစိတ္ဗ်။ ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ္ထင္တာလည္းေနမွာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ဘဲေခ်ာေခ်ာေလးကို ေတြ႕ရင္ေတာ့ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္တတ္တာ ကၽြန္ေတာ္အက်င့္ေလ။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္မေလးေတြကိုလည္းၾကည့္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးေတြကို ၾကည့္တာ ကေတ့ာႁခြင္းခ်က္ေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္ ရုပ္မေျဖာင့္တာလည္းပါတယ္။ ရုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ အစ္ကိုႀကီးေတြကို ေတြ႕ရင္အားက် အၾကည့္နဲ႕ ၾကည့္ခဲ့ မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖုိးေတကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ပဲျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ထုိင္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကို အားၿပဲၿပဲနဲ႕လွမ္းေခၚတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖိုးေတကို ၾကည့္ေနလို႕ လန္႕သြားတယ္။


` ေဟ့ေကာင္ . . . စစ္ေအာင္ ´
` ဟ . . . ေဂါ့လ္ ´ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ အက်င့္ပါေနတဲ့ေယာင္နညး္တစ္မ်ိဳးပါ။ လန္႕သြားတဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္က ထြက္လာတတ္ပါတယ္
ဘာေၾကာင့္ ထြက္လာလည္းမသိဘူးဗ်။ ငယ္ငယ္ကတည္းကပဲ။ အိုးမိုင္ေဂါ့လ္ ဆိုၿပီးေယာင္တတ္တဲ့ အလယ္တန္းက ဆရာကို ကၽြန္ေတာ္ လိုက္လိုက္ေနာက္လို႕ရလာတဲ့အက်ိဳးပဲထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖိုးေတကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးေတြေ၀လို႕။ မိႈရတဲ့မ်က္မွာမ်ိဳးဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကိုေျပာတာထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ့မေတြ႕ဖူးဘူဗ်။ မႈိရတဲ့မ်က္ႏွာ ကို ေတြ႕ဖူးတဲ့လူရွိရင္ေျပာျပၾကပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္။ ဖိုးေတက ကၽြန္ေတာ္ထိုင္တဲ့ခံုကို လာတယ္။


`စစ္ေအာင္ ဟုတ္တယ္မလား´
`ဟုတ္ပါတယ္´
`ေတာင္ႀကီးမွာ ငယ္ငယ္တုန္းက ေနဖူးလား ´
` ကၽြန္ေတာ္ ကေတာင္ႀကီးက လာတာပါ´ မေျပာမဆို ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို ကိုင္ၿပီး ဆြဲမလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အားရပါးရ ဖက္ထားေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိဘူး။
` ေဟ့ေကာင္ . . . ေရစစ္ . . . ငါ... ငေတ ေလကြာ´ ကၽြန္ေတာ္၀မ္းသာသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖိုးေတကုိ ျပန္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရစစ္ လို႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြက ေခၚတတ္ပါသည္။
` ငေတ . . . ´ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ဖက္ထားတာ လိုတာထက္ပိုၾကာသြားတယ္ထင္တယ္။ ဖိုးေတ က လက္ေတြကို ျဖဳတ္လုိက္ၿပီး
` ေရစစ္ . . . ဘယ္တုန္းက ေရာက္ေနတာလဲ။ ေျပာင္းလာတာၾကာၿပီလား။´
` ေအးကြ. . . ၃ လ ၄ လ ေလာက္ေတာ့ရွိေတာ့မယ္။...ငါ့သူငယ္ခ်င္းက ေခ်ာလာတယ္။ မွတ္ေတာင္မမွတ္မိဘူး´
`ေအးေပါ့ကြာ. . . မင္း က ငါမင္းကို ခင္သေလာက္မွမခင္တာ . . . ငါက မင္းမ်က္ႏွာကို ၀က္၀ံကုတ္သြားေတာင္မွတ္မိတယ္´ ေခြးစားသြားတယ္ဆိုလည္းစားသြားတယ္ေပါ့။ ဘာလဲဟ . . . ၀က္၀ံ ကုတ္သြားတယ္။ ရီရတယ္။
`မင္းအခုအၿပီးေျပာင္းလာတာလား´
`မဟုတ္ဘူးကြ။ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းလာတက္တာ . . . ´
`ဘယ္မွာေနလဲ´
`လွည္းတန္းကအေဆာင္တစ္ခုမွာေနတယ္´ ငေတ က ပိုခန္႕ညားလာတယ္။အရင္လို ပိန္ေျခာက္ေျခာက္မဟုတ္ေတာ့။ အရပ္လည္းျမင့္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၄ လက္မေလာက္ပိုျမင့္မယ္ထင္တယ္။
` အေဆာင္မွာေနတာဘယ္ေကာင္းမလဲ ... ငါနဲ႕လာေန... ငါရယ္ င့ါအေဖရယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ တစ္ပတ္တစ္ခါမွာ အေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္က အိမ္သန္႕ရွင္းေရးလာလုပ္ေပးတယ္။ ေယာက်ာ္းသားႏွစ္ေယာက္ဆုိေတာ့လည္း အိမ္ေဖာ္ေခၚလို႕မရဘူးေလ။ ´
` ရပါတယ္ ငေတ ရာ. . . ငါအခု ေနရတာအဆင္ေျပပါတယ္ ´
`ေျပေျပမေျပေျပ ကြာ။ ငါလည္းတစ္ေယာက္တည္းပ်င္းတယ္။ မင္းလာေတာ့ စကားေတြေျပာလို႕ရတာေပါ့။´
`ေအးပါ . . . ေနာက္မွေျပာၾကတာေပါ့။´ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ငေတနဲ႕ လုိက္ေနခ်င္တယ္။ အေဆာင္ေနရတာ ဘာပဲေျပာေျပာသိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ စရိုက္မတူတဲ့လူေတြ စုေနေတာ့လည္း ျပႆနာေတာ့ရွိတာပဲ။
` ေနာက္မွ မရဘူး . . . ဒီေန႕တစ္ခါတည္းေျပာင္းလာေန . . . အေဖ ကိုဘာမွေျပာစရာမလိုဘူး။ မင္းကို လည္းခင္ေနတာပဲဟာ´
ငေတ အေဖ ကခင္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ သေဘာလည္းေကာင္းတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ေန႕မွာ ငေတ တို႕အိမ္ကိုေျပာင္းျဖစ္သြားတယ္။

+ + +


ငေတတို႕အိမ္က ရန္ကုန္ တိုက္ခန္းေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း အက်ယ္ႀကီးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အခန္းငယ္ ႏွစ္ခန္းေတာ့ရွိတယ္။ ငေတ့ အတြက္ တစ္ခန္းရယ္ သူ႕အေဖ အတြက္ တစ္ခန္းရယ္။ ငေတ့ အခန္းေလးက အရမ္းေတာ့မက်ဥ္းဘူး။ ကုတင္နိမ့္နိမ့္ေလး တစ္လံုးရယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးရယ္၊ ဂစ္တာ တစ္လံုးရယ္။ ငေတ က ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႕ကုတင္မွာ အိပ္ခိုင္းတယ္။ သူက ကုတင္ေဘးမွာ ဖ်ာခင္းၿပီးအိပ္မယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ က ဖ်ာမွာပဲအိပ္မယ္
လို႕အတင္းေျပာယူရတယ္။ ညေနေရာက္ေတာ့ ငေတ့အေဖ အလုပ္ကျပန္လာတယ္။ ငေတ့ အေဖက ကိုယ္ပိုင္ ၀က္ေရွာ့ေထာင္ထားတယ္။ ကားအင္ဂ်င္ေတြ ကို အဓိက ျပင္တယ္။ သူကိုယ္တုိင္လည္းတစ္ခါတစ္ခါ၀င္လုပ္တယ္။ ငေတ့ အေဖ ကို ကၽြန္ေတာ္ က အန္ကယ္လို႕ပဲေခၚလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာင္းလာမယ္ဆိုတာသိၿပီးသားမို႕ ၀မး္သာအားရ ႀကိဳဆိုတယ္။


` သား . . . ေရစစ္လိုအပ္တာေတြကို လုပ္ေပးၿပီးသြားၿပီလား ´
` ၿပီးၿပီ အေဖ . . . ေရစစ္က အရမ္းအားနာေနတယ္။ သူလာေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႕အလုပ္ရႈပ္တယ္တဲ့ေလ ´ ေရစစ္က သူ႕အေဖနဲ႕မတူဘူး။
အန္ကယ္ က ေရစစ္ေလာက္ ရုပ္မေျဖာင့္ဘူး။ အသားက ညိဳတယ္။ အရပ္က ေရစစ္ထက္ေတာင္ နဲနဲျမင့္ေသးတယ္။ လက္ဖ်ံေတြမွာလည္း အေၾကာေတြက ေထာင္လို႕။
Gym မွာ အၿမဲတမ္းကစားထားတဲ့ပံုစံလို ခႏၶာကိုယ္က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း။ ရင္အုပ္ကားကား နဲ႕ ရွပ္အက်ၤ ီ ၀တ္ထားတာ အင္မတန္ၾကည့္ေကာင္းတယ္။ အသက္က ကၽြန္ေတာ့္ အေဖထက္ငယ္ပံုရတယ္။ ၄၅ ႏွစ္ပတ္၀န္း က်င္ေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ မုတ္ဆိတ္ေမြး ပါးသိုင္းေမြးေတြက သူ႕ရုပ္ကိုပိုၿပီးေယာက်ာ္း ပီသေစတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အန္ကယ့္ကို မင္သက္စြာၾကည့္မိတယ္။ လိင္စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ပဲ။


` ေရစစ္ ... မင္းကဘာအားနာစရာလိုလို႕လဲ . . . ဦးနဲ႕ မင္းအေဖကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဟာ လိုတာရွိရင္ေျပာ ... ေရစစ္ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အရာေတြဆိုရင္ ဦးကို ေျပာ ... ဟုတ္ၿပီလား။ ´ အန္ကယ္က သေဘာေကာင္းတဲ့သူ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းကသိသည္။ ငေတ အိမ္မွာ သြားကစားရင္ ငေတနဲ႕အတူ အရုပ္ေတြ၀ယ္ေပးသည္။
` ဟုတ္ကဲ့ . . . ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္ကယ္´
` မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္စကားေျပၾကအံုး ဦးေရမိုးခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္ ´ ေရခ်ိဳးမယ္ဆိုရင္လည္းေရခ်ိဳးတယ္ေပါ့။ ဘာလဲ ေရ မိုး ခ်ိဳး လိုက္အံုးမယ္။
` ဟုတ္ကဲ့ ´
` ေရစစ္ မင္းအိမ္မွာ ခဏေစာင့္ေန ... ငါ ညစာ အတြက္ဟင္းသြား၀ယ္လိုက္အံုးမယ္။ မင္း ဘာဟင္းနဲ႕စားမလဲ ´
` ငါပါလိုက္ခဲ့မယ္ေလ။ ဒီေန႕အတြက္ညစာကို ငါ၀ယ္ေကၽြးမယ္ ´
` ေနပါ... ငါ၀ယ္ခဲ့မယ္။ မင္းအခုပဲေရာက္တယ္။ နားအံုးေပါ့ ...ကဲ ဘာနဲ႕စားမလည္းတာေျပာ ´
` မင္းတုိ႕စားတဲ့ဟင္းပဲစားမယ္။ ငါ့အတြက္ေထြေထြထူးထူးမလုိပါဘူး။ ငါ ဘာနဲ႕မဆို စားတတ္ပါတယ္ကြ´
`ဒါဆို လည္း ငါၾကည့္၀ယ္ခဲ့မယ္။ အိမ္မွာပဲေစာင့္ေနေတာ့´ ကၽြန္ေတာ္ ငေတ ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကည့္မိတယ္။
`ငေတ ... ခဏ´
`ဘာလုပ္မလို႕လဲ´ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာမဆို ငေတကို သိုင္းဖက္ထားလိုက္တယ္။
` ေရစစ္ ... ဘာျဖစ္တာလဲ´ ငေတက ကၽြန္ေတာ့္ကို အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ထားတယ္။
` ေက်းဇူးတင္တယ္ သူငယ္ခ်င္းရာ´
` ငါလခြီးပဲ ... ငါကဘာမ်ားျဖစ္တာလဲလို႕... ကဲ အိမ္မွာပဲေစာင့္ေန ... ျပန္လာရင္ထမင္းစားၾကတာေပါ့´
`အင္း . . . ´ ငေတ က ထိုကဲ့သို႕ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနရင္း မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ေကာက္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။
၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ေနတုန္း ... ကၽြန္ေတာ္ ေခၚသံကိုၾကားေနတယ္။
`သား ... အေဖ့ အိမ္ေနရင္းပုဆိုးယူေပးပါအံုး။ အေဖ့ကုတင္ေျခရင္းမွာတင္ထားတယ္။´ အန္ကယ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေအာ္ေခၚတယ္။ ငေတကလည္းထြက္သြားၿပီ။ကၽြန္ေတာ္ကပဲ
` အန္ကယ္... ဖိုးေတ ... ထမင္းဟင္းသြား၀ယ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ယူခဲ့ေပးရမလား´
`ေအး...ဦးက အရမ္းေမ့တတ္တယ္ကြ။ ဦးကုတင္ေျခရင္းမွာ ခရမ္းေရာင္အကြက္စိတ္စိတ္ေလး´
`ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္။´ အန္ကယ့္အခန္းတံခါးက ဖြင့္ထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အလြယ္တကူ၀င္သြားတယ္။ ခရမး္ေရာင္ပုဆိုးေလးက ကုတင္
ေျခရင္မွာ တင္ထားတယ္။ အန္ကယ္ က တစ္ေယာက္တည္းအိပ္တာတာေျပတယ္။ ကုတင္က ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္။ အန္ကယ့္အခန္းက ပိုက်ယ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကုိ ေခါက္လိုက္တယ္။


`အန္ကယ္ . . . ပုဆိုးက ဒီမွာ . . .´ ကၽြန္ေတာ္လက္ကို တံခါး၀မွာေပးထားၿပီးမ်က္ႏွာကို အျပင္ကို လွည့္ထားတယ္။ ေယာက်ာ္းခ်င္းပဲဆိုေပမယ့္ ေလးစားရမယ္ေလ။ အန္ကယ္က တံခါးကို ဟရံုတင္မဟပဲနဲ႕ အကုန္ဖြင့္လိုက္တယ္။
` ေက်းဇူးပဲ ေရစစ္ေရ.. အန္ကယ္က အရမ္းေမ့တတ္တယ္။ ´ ကၽြန္ေတာ္က စကားေျပာရာကို လွန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္ကယ္က မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါနဲ႕ေခါင္းကိုသုတ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ပုဆိုးကို အခုထိမယူေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ကို အန္ကယ္က မၾကည့္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စပ္စုတဲ့အေနနဲ႕အန္ကယ့္ ေအာက္ပိုင္းက ပစၥည္းကုိ ၾကည့္လိုက္တယ္။ အန္ကယ့္ လီးက ေပ်ာ့ေနတာေတာင္ ၃ လက္မ ခြဲေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ လံုးပတ္က ခပ္တုတ္တုတ္ပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ လန္႕သြားတယ္။ Porn Movie ေတြမွာသာ ဘိုေတြရဲ႕လီးကို ေတြ႕ဖူးေပမယ့္အျပင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္လီးက လြဲၿပီးမေတြ႕ဖူးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ သိမ္ငယ္သြားတယ္။ကၽြန္ေတာ့္လီးဘာလို႕ေသးေနတာလဲ။ အျပည့္အ၀ ထေနတဲ့အခ်ိန္ ေတာင္ ၅လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ေကာင္းတုန္းၾကည့္ေနမိတယ္။
ပုဆိုးလွမ္းေတာင္းေနတဲ့အန္ကယ့္လက္ကိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဘူး။ အန္ကယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတာ ၾကာသြားၿပီထင္တယ္။
` ေရစစ္... သား...´
` ဟုတ္... အ..န္...ကယ္... ပုဆိုးဒီမွာ . . .´ ကၽြန္ေတာ္ လူမိသြားတဲ့သူခိုးလို ေၾကာက္သြားမိတယ္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ ရွက္လည္းရွက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခပ္သုတ္သုတ္ အျပင္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ အန္ကယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုထင္သြားမလဲ။ မသိ။ ကၽြန္ေတာ္ခုန က ဖတ္လက္စ မဂၢဇင္းကိုျပန္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ တဒုန္းဒုန္းနဲ႕။ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး။ စာကိုဖတ္ေနေပမယ့္ အန္ကယ့္လီးႀကီးက တဖြားဖြားေပၚလာတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္းအန္ကယ့္ လီးႀကီးတဒုတ္ဒုတ္နဲ႕ထလာတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေယာက်ာ္းေတြကို စိတ္၀င္စားေနၿပီလား။ မျမင္ဖူးတဲ့အရာကို ျဗဳန္းခနဲ ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတာေနမွာပါလို႕ ကိုယ့္ဖာသာပဲ ေျဖသိမ့္လိုက္ရတယ္။ အန္ကယ္အခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ အက်ၤ ီ ခ်က္ခ်င္းမ၀တ္ေသးဘူး။ ပုဆိုးကိုလည္း
တိုတုိတုတ္တုတ္ပဲ၀တ္ထားတယ္။ အန္ကယ္က ခုနက အေၾကာင္းဘာမွမေျပာလို႕ေတာ္ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စာထဲမွာအာရံုစိုက္ထားလိုက္တယ္။ အန္ကယ္ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေနတဲ့ထိုင္ခံုေနာက္ကေန မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။
`ေရစစ္...ဘာေတြ ဖတ္ေနတာလဲ´
`ဟုိ... ကဗ်ာ ပါ အန္ကယ္´
` ဖိုးေတ မျပန္လာေသးဘူးလား။ ေရစစ္ေကာ ဗိုက္ဆာၿပီလား။ ဒီေကာင္က အျပင္တစ္ခါထြက္ရင္ ဟိုလူေတြ႕ဒီလူေတြ႕နဲ႕´
`ရပါတယ္ အန္ကယ္.. ကၽြန္ေတာ္လည္းထမင္းမဆာေသးပါဘူး´ အန္ကယ္ ကၽြန္ေတာ့္အေရွ႕ခံုမွာလာထိုင္တယ္။ အန္ကယ္ျဖတ္ေလ်ာက္သြားေတာ့ ဆပ္ျပာနံ႕က သင္းသင္းေလးရလိုက္တယ္။ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးတမည္ျဖစ္သြားသလိုပါပဲ။


` ဒါနဲ႕ ... ေရစစ္ ... ဖိုးေတက ...သားအိပ္ဖို႕ဘယ္လို စီစဥ္ထားလဲ´
` သူ႕အခန္းထဲမွာပဲအိပ္လို႕ေတာ့ ဖုိးေတေျပာတယ္´

အန္ကယ္ က ညာဖက္ေျခေထာက္ကို ဘယ္ဘက္ ဒူးေပၚတင္လိုက္တယ္။ ပုဆိုးက တိုတုိ၀တ္ထားေတာ့ ေအာက္စ မသိမသာလြတ္သြားတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ မသိမသာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္႕ကယ့္ရဲ႕ ေရႊေခ်ာင္းေလး ရဲ႕ထိပ္ဖူးေလးကို ျမင္ေနရတာ။
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးကို လြဲလိုက္တယ္။ အန္ကယ္ ေနာက္တစ္ခါမိသြားမွာေၾကာက္လို႕။
` သူ႕အခန္းက က်ဥ္းက်ဥး္ေလးရယ္။ ဘယ္ေနရာမွာသြားအိပ္မလဲ။ အန္ကယ္ ကတစ္ေယာက္တည္းေပမယ့္ ကုတင္က ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေလ... ေရစစ္ အန္ကယ္နဲ႕လာအိပ္ေလ။ ဖိုးေတကိုေတာ့မအိပ္ခိုင္းရဲဘူး ။ သားက အအိပ္အရမ္း ၾကမ္းတယ္။ တေခါက္ သူ႕အေဒၚအငယ္လာလို႕ ဦးအခန္းမွာလာအိပ္တာ ... ဦးကို ကုတင္ေပၚက ကန္ခ်တယ္ေလ... . အအိပ္က အရမ္းၾကမ္းတယ္။ ေရစစ္ ေကာအအိပ္ၾကမ္းလား . . .´
` ဟင္းအင္း . . .ကၽြန္ေတာ္ အအိပ္မၾကမ္းပါဘူး။ ´ ကၽြန္ေတာ္ဘာလို႕ဒီလုိေျဖမိတာလဲ။ အမွန္ဆို...အအိပ္ၾကမ္းတယ္လို႕လိမ္ေျပာလုိက္ရမွာ။လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ကုတင္မွာတူတူအိပ္ရင္ ဘယ္လြပ္လပ္ ေတာ့မလဲ။


` ဒါဆို ဦးနဲ႕လာအိပ္ေလ။ ေရစစ္အခန္းမွာ အိပ္စရာေနရာလည္းမရွိဘူး။ ေရစစ္ က သားကို သိပ္ခ်စ္တာကြ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႕အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ ေရစစ္ကို အိပ္ခိုင္းတာေပါ့။´
` ရပါတယ္ အန္ကယ္... ကၽြန္ေတာ္ ေရစစ္အခန္းမွာပဲ အိပ္လိုက္ပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လာအိပ္ရင္ အန္ကယ္ အိပ္ရတာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေန ပါ့မယ္´ အန္ကယ္ဘာလို႕မ်ားငါ့ကို အတင္းသူ႕အခန္းမွာအိပ္ခိုင္းေနရတာလဲ။ ငါေကာ ဘာလို႕ဒီလိုမ်ိဳး ေတြးေနရတာလဲ။ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ကို ဧည့္၀တ္ေက်တာပဲေလ။
`အင္းေလ။ ဦး ကအတင္းမတုိက္တြန္းပါဘူး။ ဖိုးေတကိုေျပာၾကည့္အံုးေပါ့. . .ဟုတ္ၿပီလား´
`ဟုတ္ကဲ့အန္ကယ္... ´
` ေဟာ ... သားေတာင္ျပန္လာၿပီ . . . လာ..ေရစစ္ တစ္ခါတည္းစားၾကတာေပါ့´
` ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္´
+++

ငေတက သူ႕အေဖအခန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ သြားအိပ္ဖို႕သေဘာမတူဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အန္ကယ္ေမးခိုင္းလို႕ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာင္စိတ္ဆိုးေသးတယ္။
` မင္းက ငါနဲ႕မအိပ္ခ်င္ရေအာင္ ငါကမင္းကိုဘာလုပ္မွာမို႕လို႕လဲ´
` မဟုတ္ရပါဘူး ငေတ ရာ...မင္းအေဖ က ငါ့ကို ေျပာလို႕ေမးၾကည့္တာပါ။´ ငေတ စိတ္ဆိုးေနပံုကရယ္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ စကားေျပာေနတယ္။
`မင္းကုတင္ေပၚမွာအိပ္ . . . ငါ..ဖ်ာခင္းၿပီးမင္းေဘးနားမွာအိပ္မယ္..´ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကုတင္ေပၚမွာပဲအတင္းအိပ္ခိုင္းျပန္တယ္။
`မရဘူး။ မင္းအိပ္ရာမွာမင္းအိပ္...ငါဖ်ာ နဲ႕ပဲအိပ္မယ္... ´ ငေတ ဖ်ာကို ယူခင္းၿပီး ကုတင္ေဘးမွာပက္လက္လွန္ၿပီးလွဲလိုက္သည္။ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမေျပာဘဲ ငေတ ေဘးနားမွာအတင္းတိုးအိပ္လိုက္သည္။
` သြား . . . ဒါမင္းအိပ္ရာမဟုတ္ဘူး...လာမလုနဲ႕။´
` ငေတ လိမၼာပါတယ္...သြား .. .ကုတင္ေပၚမွာသြားအိပ္ခ်ည္ ´ ကၽြန္ေတာ္အတင္း တိုးထုတ္လိုက္သည္။
` ေကာင္းၿပီေလ. . . မင္း . . .ငါေျပာတဲ့စကားနားမေထာင္ရင္ ငါ့ဖားသားႀကီးနဲ႕သြားအိပ္ ... ´ ငေတ တကယ္စိတ္ဆိုးေနပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ကုတင္မွာအိပ္ၿပီး ငေတ့ကို ေအာက္မွာမအိပ္ေစခ်င္ပါ။
` ဒါဆို ငါတို႕ကုတင္ေပၚမွာတူတူအိပ္မယ္ေလ။´ ငေတ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ျပံဳးသြားသည္။
` မင္း ငါ့ကို မေၾကာက္ဘူးလား´ ငေတ ခပ္ညစ္ညစ္ေလး ထပ္ျပံဳးသည္။
` ဟ . . . ဘာေၾကာက္ရမွာလဲ . . . ငါ ကမိန္းခေလးမွမဟုတ္တာ´
` ၿပီးေရာ...ကုတင္ေပၚမွာတူတူအိပ္မယ္။ မင္းၿပီးမွေၾကာက္ပါၿပီမလုပ္နဲ႕´
` ေအးပါကြာ . . . ေမာင့္ သေဘာ... ေမာင့္သေဘာ . . .´ ငေတ အားရပါးရရီတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အခုမွ လုိက္ရယ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။
` ခဏေနအံုး ... ငါ...အန္ကယ္ကို ေျပာရအံုးမယ္. သူ႕အခန္းထဲမွာမအိပ္ေတာ့ဘူးလို႕´
` ေအး ၿပီးေရာ´ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းျပင္ကိုထြက္သြားေတာ့ အန္ကယ္ က TV ၾကည့္ေနတယ္။
` အန္ကယ္. . . ကၽြန္ေတာ္ ဖိုးေတနဲ႕ပဲတူတူအိပ္ေတာ့မယ္´
` အဆင္ေျပပါ့မလား ေရစစ္ . . . မင္းတုိ႕ဘယ္လိုလုပ္အိပ္ၾကမွာလဲ ... ကုတင္က တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္နဲ႕´
` ဟုိ... ကုတင္ေပၚမွာတူတူ အိပ္မွာပါ´
`ေဟ . . .´ အန္ကယ္ မ်က္ႏွာက ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ ျဖစ္သြားတယ္။
`မင္း ဖိုးေတ ကုတင္ေပၚက ကန္ခ်မွာမေၾကာက္ဖူးလား´ ကၽြန္ေတာ္ အသံမထြက္ဘဲ ရယ္လိုက္သည္။
` ဟုတ္... ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္ပါတယ္။ ရပါတယ္ ကိစၥမရွိပါဘူး´
` ေအးေလ . . . ဒီညေတာ့အိပ္ၾကည့္ေပါ့ . . . အဆင္မေျပရင္ဦး အခန္းမွာလာအိပ္ . . .ဟုတ္ၿပီလား ..ကဲ..သြားအိပ္ရင္အိပ္ေတာ့...´
` ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္´
ကၽြန္ေတာ္ ငေတ့အခန္းထဲျပန္လာေတာ့ ငေတ ကုတင္ကို ေသခ်ာခင္းေနတယ္။
` လာ . . . ေရစစ္ . . . ငါ ျပင္ၿပီးသြားၿပီ ..အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား´
`ဘာအဆင္သင့္ျဖစ္တာလဲ´
` ဟဲ... အိပ္ဖို႕ပါ´
`မင္း အျပင္ဘက္မွာအိပ္ . .. ငါ နံရံနားကပ္အိပ္မယ္။ မင္း အအိပ္ၾကမ္းတယ္လို႕ အန္ကယ္ကေျပာတယ္။ ငါ့ကို ေတာ္ၾကာ ကုတင္ေပၚကကန္ခ်ေနအံုးမယ္ ´
`ေအးပါ ... ေမ့သေဘာ ေမ့သေဘာ ´
` ဟ . . . ေစာ္ကားလိုက္ခ်ည္လား . . . ငေတ မင္းေတြ႕မယ္။´
` ကဲ . . .စကားမမ်ားနဲ႕ေတာ့ ကုတင္ေပၚအရင္တက္ ... ´ ကၽြန္ေတာ္ ညအိပ္၀တ္ဖို႕ ေဘာင္းဘီတုိေလးကို ထုတ္၀တ္လုိက္သည္။ စြပ္က်ယ္ကေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီးကတည္းက ၀တ္ထားသည့္အတုိင္းပင္။ ငေတ က ေရခ်ိဳးၿပီးကတည္းက ဒူးေပၚေလာက္တာ ရွိတဲ့တိုနံ႕နံ႕ေဘာင္းဘီတုိႏွင့္။ အက်ၤ ီကလက္တို ပါးပါးေလးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္ အတြင္းဘက္ ကို ၀င္အိပ္သည္။ နံရံကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္လိုက္သည္။ ငေတက
` ဟုိဘက္လွည့္အိပ္ . . . ငါ့ဘက္မလွည့္နဲ႕ ... တုတ္တုတ္ခ်င္း ဓားဓားခ်င္း ထိုးမိကုန္မယ္´
` ဘာလို႕ဟိုဘက္လွည့္အိပ္ရမွာလဲ´
` ဘာလဲ မင္းက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အိပ္မလို႕လား´
` မဟုတ္ပါဘူး . . . မင္း ဟိုဘက္လွည့္အိပ္ေလ...ငါနံရံကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္မယ္´
` ေအးကြာ...ၿပီးေရာ... ကတိတစ္ခုေတာ့ေပး ... မင္းငါ့ကို ဘာမွမလုပ္ပါဘူးလို႕။´
`ေပးတယ္ကြာ...ေပးတယ္´


ဒီလုိနဲ႕ငေတ ဟိုဘက္လွည္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္က က်ဥ္းေပမယ့္ အခုလိုက်ေတာ့ အိပ္လို႕ျဖစ္သည္။ ငေတ ကို ငယ္ငယ္ကေလးကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ခင္သည္။ ငေတ ကို ညီအစ္ကို ရင္းတစ္ေယာက္ လိုခင္သည္။ အစ္မ မ်ားသာ ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ညီအစ္ကို တစ္ေယာက္လို လိုခ်င္သည္။
` ငေတ . . . အိပ္ၿပီလား´
` မအိပ္ေသးဘူး...ဘာလဲေျပာ´
` ငါ အခုလိုအိပ္တာ မင္းအတြက္ အဆင္မေျပရင္ေျပာေနာ္...ဘာမွ အားမနာနဲ႕။ ´
` ေအးပါ . . . မင္းသာ အဆင္မေျပရင္ငါ့ကိုေျပာ. . . ကိုယ့္အိမ္လိုသေဘာထားၿပီးေန...ဟုတ္လား´
` ငေတ... ´
` ေျပာ . . ..´ ကၽြန္ေတာ္ ငေတ့ကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ ငေတ့ ခႏၶာကုိယ္က ခေလးေလးတစ္ေယာက္ ရဲ႕အနံ႕ကိုရသည္။
` ေဟး. . . ေရစစ္... မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ . . .´
` ဘာလုပ္လို႕လဲကြ . . . ငါမင္းကို ခင္လို႕ဖက္ထားတာေလ´
` မလုပ္နဲ႕ေလ. . . ငါေၾကာက္တယ္။ ေယာက်ာ္းခ်င္းႀကီးကို... ´
` ငါမင္းကို မေထာက္ထားပါဘူး။ ငါဒီစိတ္ေတြမရွိပါဘူး။ ငါ . . . straight ပါကြ။ မေၾကာက္ပါနဲ႕´ ငေတ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေတြကိုဖယ္လိုက္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ဖက္ကို လွည့္လိုက္သည္။
` ဒါဆို မင္းဟုိဖက္လွည့္ . . . ငါလည္းမင္းလိုပဲ ခင္တယ္။ ငါ့ကို တဖန္ျပန္ခင္´
` ေအာ္... မင္းက ငါ့ကို တဖန္ျပန္ခင္...တခါဖင္ခံ ခိုင္းတာေပါ့ ...ေခြးေကာင္... ရမလားကြ´ ကၽြန္ေတာ့္ ငေတ့ကို ကလိထုိးလိုက္သည္။
ငေတက ကလိ ထိုးခံရလွ်င္အင္မတန္ေၾကာက္သည္။ သူ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို အတင္းဖယ္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းဖက္ထားသည္။ ငေတက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အေကာင္ႀကီးသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမွာက္ရက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး အေပၚက တက္ခြထားသည္။


` ရမလားကြေရစစ္...ငေတတဲ့ ...တေတထည္းရွိတယ္။ ကဲ..ဘာလုပ္လို႕ရမလဲ´
` ငေတစုတ္...ငေတနာ...ငါ့ကို မဖိထားနဲ႕ကြ...ဆင္းေတာ့´
` ေနပါအံုးကြာ...ငါၿပီးေတာ့မယ္...အား...ေကာင္းလိုက္တာ´ ငေတ က သူ႕ဖင္ေတြကို မိန္းခေလးကို လိုးသလိုမ်ိဳးေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီတိုေလးပဲ၀တ္ထားေတာ့ ငေတ့ရဲ႕ ငနဲက ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားထဲကို တည့္တည့္ လာပြတ္ေနသည္ကို ခံစားရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္လာသည္။ ငေတ တကယ့္ကို မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လိုးေနသည့္ပံုစံမ်ိဳးလုပ္ေနသည္။
` ေဟ့ေကာင္.. ငေတ...မင္းေတာ္ေတာ့ေနာ္။ ငါစိတ္မဆိုးခင္ ငါ့ေပၚကဆင္းေတာ့´
` မိန္းမ ကလည္း ... ခဏေလးေနပါအံုး . . . ငါေကာင္းေနလို႕ပါ´
` ငေတ... မင္းက ငါ့ကို ေခၚအိပ္တာ ငါ့ဖင္ကိုခ်ခ်င္လို႕ေပါ့ . .. မင္း ေယာက်ာ္းေကာစစ္ ေသးလား..ေဟ့ေကာင္.. ဆင္းေတာ့...ငါနာလာၿပီကြ
မင္းက အေလးႀကီးပဲ´ ငေတ တကယ့္ကို မဆင္းေသး။ သူ႕ ငနဲ က တျဖည္းျဖည္း မာလာသည္။ ပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ပြတ္ေနသလို ခံစားရသည္။
ကၽြန္ေတာ္ တကယ့္ကို တုန္ယင္လာသည္။ အားေတြ မရွိသလိုလည္းခံစားရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ပါးစပ္ကသာေျပာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ တကယ္ေတာ့ ဒီလိုအရသာကုိမသိစိတ္က ခံစားခ်င္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္အားနဲ႕ရုန္းလို႕ရသည့္သားနဲ႕မရုန္းပဲ ၿငိမ္ေနသည္။
` ေအးကြ... မင္းဖင္က က်စ္ေနတာပဲ။ လိုးခ်င္စရာႀကီး´
`ငေတ.. ေတာ္ေတာ့ကြာ။ မေနာက္နဲ႕ေတာ့ ... ျမင္လို႕လညး္မေကာင္းဘူး။ ´ ငေတ ဒီတစ္ခါ ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ေပၚမွ တကယ္ဆင္းသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေမာၿပီးက်န္ခဲ့သည္။ တစ္ခုခု ဟာ သြားလိုလဲျဖစ္မိသည္။
` ေက်းဇူးပဲ ေရစစ္... ဘယ္လိုလဲ ငါေကၽြးတာေကာင္းလား´
` ငေတ .. မင္းတကယ္ ေျခာက္သြားၿပီလား ။ ေဟ့ေကာင္ .. ငါတကယ္ေမးေနတာ´ ကၽြန္ေတာ္ေကာ ငေတပါ အခုပက္လက္လွန္အိပ္သည္။
` မဟုတ္ပါဘူးကြာ...ငါ မင္းကို မေတြ႕တာၾကာလို႕ေနာက္ေနတာ´
` မင္းေနာက္တာကလည္း ေၾကာက္စရာႀကီး. . . ငါေတာ့မယံုဘူး ... မင္း အေျခာက္ကို ဖင္ခ်ဖူးတယ္မလား´
` ဟဲ...ဟဲ... တစ္ခါတည္းပါ´ ကၽြန္ေတာ္ လန္႕သြားသည္။ ငေတ ဒီလို လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိသည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေျခာက္ေတြကို ျမင္ရင္ အလြန္မုန္းသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္းအၿမဲတန္းသတိေပးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကအစ္မေတြသာ မ်ားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မိန္းမလ်ာျဖစ္သြားမွာ ငေတ ကစိုးရိမ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က သနပ္ခါးလိမး္တာ ငေတ ျမင္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္းကို မ်က္ႏွာသစ္ခိုင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္းေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေျခာက္ျဖစ္သြားလွ်င္ သူငယ္ခ်င္းလံုး၀ လုပ္မွာမဟုတ္ဟု အျမဲေျပာတတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူေျပာသလိုေနသည္။ ခက္တာက အေျခာက္ေတြကို အင္မတန္မွာရြံတဲ့ငေတ ... အေျခာက္ဖင္ကို ခ်ရတယ္လို႕။


`မေနာက္နဲ႕ ကြ။ ငါ မယံုဘူး ´
`ငါမင္းကို မေနာက္ဘူး ။´
` တကယ္...´ ကၽြန္ေတာ္ ယံုကိုမယံုခ်င္ပါ။ ဒီေကာင္ေနာက္ေနတာပဲျဖစ္မွာပါ။
` ဒါဆို အစ အဆံုးေျပာျပ..လံၾကဳတ္ လုပ္ၾကံေတာ့မေျပာရဘူး´ ငေတ ေလသံကေတာ့ အတည္ပံုစံေပါက္သည္။ ငေတ့မ်က္ႏွာလိမ္လွ်င္ မသိသာေတာ္လည္း စကားေျပာလွ်င္ အသံက လိမ္လို႕မရပါ။ ရီခ်င္သလိုလို ...တုန္ေနသလိုလို ျဖစ္တတ္သည္။
` တကယ္... အဲ့တုန္းက ငါမူးေနတာ ..။ ငါမွတ္မိတာက သၾကၤန္ အတက္ေန႕ . . . ျဖစ္တာ ကအဲ့ဒီ့အေျခာက္ အိမ္မွာ..
ဘဲႀကီးက ခ်မ္းသာတယ္။ ငါ အဲ့ဒီ လူကို ဖင္ခံမယ့္လူလို႕လုံး၀မထင္ထားဘူး။ ေဘာ္ဒီက လည္း ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ဘဲ။ ရုပ္ရည္ကလည္း မင္းသားတေယာက္လိုပဲ။
ငါက ေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ေတာင္ထင္တာ။ ငါ့သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါ..။ ဒီဘဲႀကီးက တစ္ေယာက္တည္း ေနတာ။ အတတ္ေန႕ ကားနဲ႕လည္ၿပီးအျပန္ငါတို႕ေတြ ဘီယာသြားေသာက္ၾကတယ္။ ငါ ေသာက္က်င့္သိပ္မရွိေတာ့ မူးတယ္ကြ။ ငါ့အေဖသိမွာေၾကာက္လို႕ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကဖုန္းဆက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာအိပ္
မယ္လို႕လိမ္ေျပာ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲ့ဒီ့ ဘဲႀကီးအိမ္မွာသြားအိပ္ျဖစ္တာ။ ´


`ဒါနဲ႕ မင္းက ေက်းဇူးရွင္ကို ဖင္ခ်ျဖစ္သြားတယ္ေပါ့´
` မဟုတ္ပါဘူးကြာ... အဲ့ဘဲႀကီးက သူ႕အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ ေရခ်ိဳးခိုင္းၿပီး သူ႕အ၀တ္အစားေတြေပး၀တ္တယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႕ကုတင္မွာအိပ္ခိုင္း တယ္။ ကုတင္က ႏွစ္ေယာက္အိပ္။ ငါလည္းရုိးရိုးသားသားအိပ္ပါတယ္။ သူက သာရိုးရိုးသားသားမအိပ္တာ ´
` ဟုတ္လို႕လား´ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၿပီးထထိုင္လိုက္တယ္။ ငေတ့ ေဘာင္းဘီၾကားမွာ ငေတ့ညီေလးက ေခါင္းေထာင္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပြတ္ထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္လား။ ဒါမွမဟုတ္ သူအခုေျပာေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေၾကာင့္လား။
` ဟာကြာ...စကားမျဖတ္နဲ႕´
`ေအးပါ...ေအးပါ...ဆက္ေျပာ´
` ငါ အိပ္ေပ်ာ္ခါစပဲရွိအံုးမယ္ထင္တယ္။ ငါ့အသားကို တခုခု ထိေနတယ္ထင္လို႕ငါမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္တာ ... ဘဲႀကီးရဲ႕ ေခါင္းက ငါ့ေပါင္ၾကားထဲမွာေရာက္ေနတယ္။ ငါ့ လီးကို စုပ္ေပးေနတာ ။ ငါ ေၾကာင္ေနၿပီး သူ႕ေခါင္းကို တြန္းထုတ္ လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီ့မွာ သူက ငါ့ကို အတင္းဖက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ Gay တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ။ သူ႕ကိုသနားဖို႕ ... ငါ့ကို ျမင္ျမင္ျခင္း ႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္း။ စကားေတြအမ်ာႀကီးေျပာၿပီးခ်ဳပ္ေတာ့တာပဲ။ ငါက နဂိုတည္းကမွ အေျခာက္ဆို
ရင္ ရြံတဲ့ေကာင္။ ငါ ထၿပီးျပန္မယ္လို႕လုပ္ေတာ့ ငါ့ကို ဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ . . .သူ႕မွာ ငါ့လီးကို စုပ္ေနတဲ့ ဓာတ္ပံုရွိတယ္ တဲ့။ ငါက မယံုဘူးေပါ့။ သူ ကင္မရာကို ယူၿပီးထုတ္ျပတယ္။ ပံုထဲမွာ ငါ့မ်က္ႏွာက ထင္းေနတာပဲ။ Vedio အပိုင္းေလးလဲ ရိုက္ထားေသးတယ္။ ငါသူ႕ဆီကလုတယ္။ မရဘူးကြ။ သူငါ့ကို ေတာင္းပန္တယ္။
ငါသူ႕ကို ဒီညလိုက္ေလ်ာရင္ ငါ့ပံုေတြအကုန္ဖ်က္ေပးပါ့မယ္တဲ့။ ငါလည္း ပထမ ဂရုမစိုက္ဘူးေပါ့။ ေယာက်ာ္းေလးပဲ ။ ေနာက္ၿပီး ငါက ႏိုင္ငံေက်ာ္လည္းမဟုတ္ဘူး။
မိုးေဟကို လိုလည္း ၾကည့္ခ်င္စရာမွမေကာင္းတာ..။ ဒါေပမယ့္ ...ငါျပန္စဥ္းစားတယ္ ... တစ္အခ်က္ . .. အေဖသိသြားရင္ အေသသတ္မွာ။ မိန္းမနဲ႕မရႈပ္ဘဲ အေျခာက္တစ္ေယာက္နဲ႕ရႈပ္ေနတယ္ဆိုတာသိရင္လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်က္ က ဒီပံုကို ငါခ်စ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးသိသြားရင္...သြားၿပီ။ ငါအဲ့ဒါကို အေၾကာက္ဆံုးပဲ။
ဒါနဲ႕...ငါလိုက္ေလ်ာခဲ့တယ္။´ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ထားတာမမွားပါဘူး။ ငေတ က ဒီလိုလူစားမဟုတ္ပါဘူးလို႕။ ဒီေကာင္ ၿခိမ္းေျခာက္တာကို ခံလုိက္ရတာပါ။
`ေဟ့ေကာင္...ငါ့အနားမကပ္နဲ႕ေတာ့ ..ငါေၾကာက္တယ္ .. AIDS ေတြဘာေတြရွိေနၿပီလားေတာင္မသိဘူး။´
` ငါလခြီးမွပဲ...ငါကြန္ဒံုးသံုးပါတယ္ကြ။ ဒီဘဲႀကီးက ဖင္သိပ္ခံဖူးေသးပုံမရဘူး။ ေတာ္ေတာ္သြင္းယူရတယ္´
` ဒါေၾကာင့္မင္းက ဖင္ကို ၾကိဳက္ေနတယ္ေပါ့´
` မဟုတ္ပါဘူးကြာ... ငါ ... မိန္းကေလးေတြကိုပဲႀကိဳက္တာပါ။ ဖင္ခ်မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မိန္းမဖင္ကိုပဲခ်မယ္´
` ေအးပါ... ကဲအိပ္ေတာ့။ ေကာင္းေကာင္းအိပ္..။ မအိပ္ရင္ ငါ့ မင္းအေဖနဲ႕သြားအိပ္မွာ´
` ခ်ီးပဲ...ဘယ္သူအရင္စတာလဲ...ေဟ့ေကာင္ေရစစ္....မင္းပဲ တစ္ေနကုန္ငါ့ကိုလာလာဖက္ေနၿပီးေတာ့..သြား...ငါ့အေဖနဲ႕သြားအိပ္...
အေဖ က...မိန္းမ ငတ္ေနတာ . . . မင္းကိုဖင္ခ်လြတ္လိမ့္မယ္´
` ငေတ...ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕ . . . အန္ကယ္ ၾကားသြားရင္မေကာင္းဘူးကြ ... ေတာ္ၿပီ..အိပ္ေတာ့´
` ဟုတ္ကဲ့ပါ..ဟုတ္ကဲ့ပါ..´ ကၽြန္ေတာ္ ငေတ့ကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္လိုက္သည္။ ငေတလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္သည္။ သို႕ေသာ္ႏွစ္ေယာက္စလံုးဖင္ခ်င္းေပါက္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိပါ။ ရင္ေတြတုန္ေနသည္။ အာေခါင္ေတြလည္းေျခာက္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ တကယ့္ကိုေျခာက္ေနၿပီလား။ မသိပါ။ ဒီလုိနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။

+++


ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးေတာ့ငေတ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာမရွိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီမွာ စီးကပ္ေနတယ္။ အိပ္မက္မက္ၿပီးလရည္ေတြထြက္သြားပံုပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ပုဆိုးတစ္ထည္ယူၿပီးလဲထားလိုက္တယ္။ အခန္းျပင္ထြက္လိုက္ေတာ့ ငေတက ဧည့္ခန္းထဲက ထိုင္ခံုမွာ အိပ္ေနတယ္။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၆ နာရီပဲရွိေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လရည္စိုသြားတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ယူၿပီးေရခ်ိဳးခန္းမွာ သြားေလွ်ာ္လိုက္သည္။ ေလွ်ာက္ၿပီးထြက္လာမွငေတ့ကို ႏိုးၿပီး သူ႕အိပ္ရာမွာျပန္သြား
အိပ္ခုိင္းသည္။ ငေတ အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ထသြားသည္။ ငေတ ဘာေၾကာင့္ခံုေပၚမွာလာအိပ္ေနသလဲဆိုတာ သူႏိုးလာမွေမးရ အံုးမည္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္အိပ္လို႕မရေတာ့။


အခန္းထဲေရာက္ေနတဲ့သတင္းစာလိပ္ေလးကို ျဖန္႕ဖတ္ေနလိုက္သည္။ အန္ကယ့္အခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားရသည္။
` ေရစစ္ ... အေစာႀကီးထ ေနၿပီလား...´
` ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္... ကၽြန္ေတာ္ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ႏိုးတတ္ပါတယ္။´ အန္ကယ့္ကိုသတိထားၾကည့္မိေတာ့ ဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင့္။ မုတ္ဆိတ္ေမႊးႏွာခမ္းေမႊးတို႕က ပိုၿပီးမည္းနက္ေနသည္။ ျဖစ္သလို၀တ္ထားေသာပုဆိုးေအာက္မွာ ခပ္ေဖာင္းေဖာင္း ပံုစံ အန္႕ကယ့္ ပစၥည္းႀကီးကို သတိထားမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္အန္ကယ္နဲ႕ေတြ႕တုိင္း ဒါကိုပဲ မ်က္စိက် ေနသည္။
` ဘာလဲကြ... ဖိုးေတ ညက မင္းကို ကန္ခ်လို႕လား´
` မကန္ပါဘူး အန္ကယ္...ကၽြန္ေတာ္က အထဲမွာအိပ္တာပါ။ ခုနေလးတင္မွ ဖိုးေတကိုအခန္းထဲျပန္သြားအိပ္ခိုင္းရတယ္။ သူဒီခံုေပၚမွာလာအိပ္ေနတယ္ေလ... ´ အန္ကယ္ ပုဆိုးကိုျပင္၀တ္လိုက္သည္။
` ဟုတ္လား....ၾကည့္ရတာ ဒီေကာင္ ကုတင္ေပၚက လိမ့္က်တယ္ထင္တယ္။ ဦးေျပာသားပဲ...အိပ္ရတာအဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူးလို႕...ဒီည ဦးအခန္းထဲမွာလာအိပ္... ဖုိးေတကိုလည္း ဦး ေျပာထား မယ္။...ေရစစ္ဘာမွ အားနာစရာမလိုဘူး။ ဦးကုတင္က အက်ယ္ႀကီး..။ ဦး ကုတင္ေပၚကျပဳတ္က်စရာ အေၾကာင္း
လည္းမရွိဘူးေလ။ ´ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ဦးနဲ႕သြားအိပ္ဖို႕ လက္ခံလိုက္မိမွန္းမသိပါ။
` ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္... ကၽြန္ေတာ္ က အန္ကယ္အိပ္ရတာ မလြပ္လပ္မွာေၾကာက္လို႕ပါ´
` ေဟ... ဦးက ေဘးနားမွာလူရွိလည္းအိပ္တတ္ပါတယ္... ဘာလဲ မင္းက ဦး ကိုေၾကာက္လို႕လား´ အန္ကယ္ဘာသေဘာနဲ႕ထိုေမးခြန္းကိုေမးမွန္းကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။
`မဟုတ္ပါဘူး..အန္ကယ္... အားနာလို႕ပါ´
`အားနားစရာ ဘာလိုလို႕လဲကြာ...မင္းတို႕နဲ႕ငါတို႕က လူရင္းႀကီးေတြပဲ။ ေတာင္ႀကီးလာရင္ ဦးလည္းမင္းအိမ္ မွာလာေနမွာေပါ့ကြ..ဟုတ္ပလား´
`ဟုတ္ကဲ့...ကၽြန္ေတာ္ ဒီည အန္ကယ့္အခန္းမွာအိပ္ပါ့မယ္။´
`ok ဦး မ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္အံုးမယ္...တေအာင့္ေလာက္မွ ဖိုးေတကို ႏႈိးၿပီး မနက္စာသြားစားၾကတာေပါ့´ မ်က္ႏွာပဲသစ္တာလား။ သြားေကာမတိုက္ဘူးလား။ လူေတြက မ်က္ႏွာသစ္လိုက္မယ္ပဲေျပာေနမွန္းမသိပါ။


` ဟုတ္ကဲ့ ဦး´ သူ႕ကိုသူ တစ္ဦးထဲ ဦးေနေသာ ဖိုးေတအေဖကို ကၽြန္ေတာ္ ဦး ဟုပဲေခၚေတာ့မည္။ ဦး ထြက္လာ ေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိုးေတကိုသြားႏႈိးခိုင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ငေတ အခန္းထဲ၀င္သြားေတာ့ ငေတက ပုဇြန္ေကြးေကြးၿပီး အိပ္ေနသည္။ နံရံဘက္ကို မ်က္ႏွာေပးထားသည္။ ငေတ့ ေဘာင္းဘီကတိုေသာေၾကာင့္ ေကြးေကြးေလး ေနလိုက္ သည့္အတြက္ ငေတ့ ဖင္တစ္၀က္ေလာက္ကၽြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အၾကံတစ္ခုရလိုက္သည္။ ငေတ့အနားကို ေျဖးေျဖးခ်င္းကပ္သြားၿပီး တ၀က္နီးပါးကၽြတ္ေနေသာ ငေတ့ ေဘာင္းဘီးကို ထပ္ၿပီးျဖည္းျဖည္းေလး ခၽြတ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ဖိထားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ခၽြတ္မရ။ ခုနထက္စာရင္ေတာ္ေတာ္ေတာ့ကၽြတ္သြားသည္။ ငေတ့ ရဲ႕ ေရႊဥ ႏွစ္လံုးကို နဲနဲျမင္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဆက္မခၽြတ္ဘဲ စားပြဲေပၚက ေဘာပန္ကုိယူၿပီး ငေတ့ ဖင္ၾကားထဲ ထိုးထည့္ လိုက္သည္။ စအိုထဲထိုးျခင္းမဟုတ္။ ဖင္ၾကားထဲက ျဖည္းျဖည္းေလးထုိးထားလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ငေတ့နား နားကပ္ၿပီး ေခၚလုိက္သည္။
` ငေတ... အိပ္ပုတ္..ထေတာ့´
` အေဖ ကလည္း အေစာႀကီးရွိေသးတယ္။´ ငေတ လက္က ေဘာပန္ကို စမ္းမိသြားသည္။ ေဘာပန္ကို ယူၿပီးကၽြန္ေတာ့္ဖက္လွည့္ၾကည့္သည္။
` ေခြးေကာင္... ေရစစ္... ငါ့ဖင္ကို ေဘာပန္နဲ႕လာထိုးတယ္...သြားပါၿပီကြာ...ေဘာပန္ေတာ့ညစ္ပတ္ပါၿပီ´
` ထေတာ့ ကြ...မင္းအေဖ breakfast စားဖို႕ေစာင့္ေနတယ္။ .. ´
` ေအးပါကြာ... ေရစစ္ မင္းနာမယ္... ငါက မင္းလို ေဘာပန္နဲ႕မထုိးဘူး ...ေဟာဒါႀကီးနဲ႕ထိုးမွာ´ ငေတက ခါးေကာ့ျပသည္။ ေဘာင္းဘီၾကားထဲက ငေတ့ လီးႀကီးက ေခါင္းေထာင္ေနသည္။ ေဘာင္းဘီေပါက္ထြက္ မတတ္ေခါင္းေထာင္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ လီးကို လက္နဲ႕ဆြဲညစ္လိုက္သည္။ ငေတရုန္းသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ႏွင့္မလြတ္ေပး။
` ေဟ့ေကာင္...နာတယ္ကြ... လြတ္... ´
` ဘာလို႕လြတ္ရမွာလဲ . . . မင္းကို မွတ္ေလာက္ေအာင္ပညာေပးမွ´
`လြတ္ပါေရစစ္ရာ... လက္ေရာင္လိုက္သြားပါအံုးမယ္...မင္းကိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေအးေဆးေပးကိုင္မယ္။ ဒီလုိေတာ့ မညစ္ထားနဲ႕ကြ´
` အစုတ္ပလုတ္...မင္းဟာကို ပဲငါကကိုင္ခ်င္လို႕ကိုင္တယ္လို႕မင္းထင္တယ္... ကဲဟာ´


ကၽြန္ေတာ္ အားနဲ႕ညွစ္လိုက္သည္။ ငေတ့ လီးက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ႀကီးသည္။ ေျပာရမွာလညး္ရွက္သည္။ ေတာ္ေတာ့္ကို ႀကီးသည္။ လံုးပတ္ ကေတာ္ေတာ့္ကိုတုတ္သည္။ ကိုင္ရသူအဖို႕ အားရစရာျဖစ္သည္။ရွည္လည္းရွည္သည္။ ေျခာက္လက္မေတာ့ အသာေလးေက်ာ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အားနဲ႕ညွစ္လုိက္ေသာ္လည္း တကယ္တန္း ငေတ မနာပါ။ ဒီေကာင္ ဟန္လုပ္ ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လြတ္ေပးလုိက္သည ္။
` ငါ့ ညီေလး သနားပါတယ္။ မနက္ေစာေစာ လည္ပင္းလာညွစ္သူနဲ႕တုိးေနတယ္။ ညီေလးဘာျဖစ္သြားလည္းမသိဘူး။´ ေျပာေျပာဆိုဆို ငေတက သူ႕ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ၿပီး ေထာင္မတ္ေနေသာလီးကို လက္နဲ႕ဂြင္းတိုက္သလိုလုပ္ျပသည္။ အရွက္မရွိတဲ့ေကာင္။
` ေစာက္ရွက္လည္းမရွိဘူး... ´
` ဘာရွက္ရမွာလဲကြ...မင္းေတာင္ အရွက္မရွိငါ့ညီကို ကိုင္ေသးတာပဲ..အခု ကိုင္ခ်င္ေသးလား´ ခါးထပ္ေကာ့ျပသည္။ ငေတ့ လီးက နီညိဳေရာင္ထေနသည္။ အေၾကာေတြ ကလည္း တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္။ လီးက မိန္းကေလးေတြႏွင့္ အေျခာက္ေတြ စြဲမက္ခ်င္စရာေကာင္းသည္။ ငေတ ဖင္လိုးခဲ့တဲ့အေျခာက္ေတာ့ ကံေကာင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မကိုင္ေတာ့ပါ။
` ေတာ္ၿပီ... ငါမင္း နဲ႕ မေဆာ့ေတာ့ဘူး ...သြား ... မ်က္ႏွာသြားသစ္...ငါ အ၀တ္အစားလဲလိုက္အံုးမယ္။´
` ေကာင္းပါၿပီတဲ့ခင္ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ပါအံုးမယ္´ ငေတ ထြက္သြားေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ အ၀တ္အစားလဲလိုက္တယ္။ အျပင္ကိုထြက္လာေတာ့ ဦးက အ၀တ္အစားလဲၿပီးေနၿပီ။ ထိုင္ခံုေပၚမွာထိုင္ေစာင့္ေနတယ္။
` ေရစစ္...လာ...ထိုင္ေစာင့္အံုး...ဖိုးေတက ေတာ္ရံုနဲ႕ ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး။ မ်က္ႏွာသစ္တာေတာင္ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာတယ္´
` ဟုတ္ကဲ့ ဦး ´


ကၽြန္ေတာ္ တို႕ဖိုးေတ ထြက္လာေတာ့ မုန္႕သြားစားၾကတယ္။ ဦးက သူ႕အလုပ္သြားတယ္။ ဖိုးေတနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က ကြန္ပ်ဴတာ သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လမ္းမွာ ဖိုးေတကို ေမးတယ္။ ည ကဘာလို႕ ထိုင္ခံုမွာသြားအိပ္တာလဲလို႕။ သူေျပာေတာ့ ကုတင္ေပၚက လိမ့္က်တာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕အေဖ ေျပာတာကိုေျပာျပေတာ့ဒီတစ္ခါ သေဘာတူတယ္။ ငေတ ၾကည့္ရတာ ည က ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႕ မေပ်ာ္ဘူးထင္တယ္။ မ်က္တြင္းေတြမဲ ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီည ငေတ့အေဖနဲ႕ တစ္ကုတင္ထဲအိပ္ရမွာကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြးၿပီးရင္ေတြခုန္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တကယ့္ကို မိန္းမစိတ္ ျဖစ္ေနၿပီလား။ ကၽြန္ေတာ္ ထုိကဲ့သို႕အေတြ႕အၾကံဳကုိခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ။ ကၽြန္ေတာ္ ကမၻာေက်ာ္ ေဟာလီး၀ုဒ္ ရုပ္ရွင္မင္းသားေတြကုိသေဘာက်တယ္။ Brad Pitt, Colin Farrel, Hugh Jackman, Keanu Reeves, Heath Ledger,Jake Gyllenhaal ...ေျပာရင္ ၿပီးမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။ သူတို႕ေတြလို ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္တယ္။ သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းအျပင္ စြဲေဆာင္မႈက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။ ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာမင္းသားေတြထဲမွာဆိုရင္ ဦးေဇာ္လင္းတုိ႕လို ၀င္းဦးတို႕လို လူႀကီးေတြကိုသေဘာက်တယ္။

သူတို႕ေတြက အသက္ႀကီးေပမယ့္ စြဲေဆာင္မႈက အျပည့္။ ခက္တာက သူတို႕ေတြ လူ႕ျပည္မွာမရွိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ႏွေျမာမိတယ္။ မင္းသမီးေတြထဲမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေထြေထြထူးထူးႀကိဳက္တယ္ဆိုတာသိပ္မရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ေယာက်ာ္းေတြကို စိတ္၀င္စားမွန္းမသိ။ ကၽြန္ေတာ္ လူကသာအနည္းငယ္ႏြဲေနေပမယ့္ စိတ္က ေယာက်ာ္းစိတ္ဆိုတာကို ပါးစပ္က တစ္ဖြဖြေျပာေနေပမယ့္ တကယ္တမ္းကၽြန္ေတာ္ဟာ ၀ံပုေလြအေရခြံ ျခံဳထားတဲ့ သိုးတစ္ေကာင္ပါ။ ၀ံပုေလြေတြရဲ႕ အစားခံရဖို႕အတြက္မသိစိတ္က အျမဲေတြးေနတဲ့သိုးတစ္ေကာင္ေပါ့။

+++


ညက အိုမင္းရင့္ေရာ္လာသည္။ ထမင္းစားေသာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ငေတ အခန္းထဲမွာ ခဏေနၿပီးစကားေတြေျပာသည္။ ေရာက္တတ္ရာရာစကားေတြေျပာသည္။ ငေတ့ကို ကၽြန္ေတာ္ခင္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထက္ပိုသည္။ ခ်စ္သည္ဟုေျပာလို႕ရေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းခ်စ္လိုမ်ိဳးရိုးရိုးသန္႕သန္႕ခ်စ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ စကားေတြေကာင္းေနတုန္း ဦးက တံခါးလာေခါက္သည္။ ငေတ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
`ေရစစ္... မအိပ္ေသးဘူးမလား...သားအိပ္ခ်င္ရင္..ဦး အခန္းထဲလာအိပ္ေလ။ ဦး ေဘးမွာ ေခါင္းအံုးနဲ႕ေစာင္တစ္ထည္ခ်ထားတယ္´ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို အိပ္ဖို႕ေစာင့္ေနပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္က
` ကၽြန္ေတာ္လည္းအခုပဲအိပ္ေတာ့မွာဦး ... ငေတ...ငါသြားအိပ္ေတာ့မယ္..မင္းလည္းအိပ္ေတာ့..´
`ဟုတ္ကဲ့ပါ....ဟုတ္ကဲ့ပါ...ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ´ ငေတက အရႊန္းေဖာက္သည္။
` ေနာက္မွာဆက္ေျပာၾကတာေပါ့ ဟုတ္လား´
`သြား... အသစ္ေတြ႕ေတာ့ အေဟာင္းေမ့ၿပီေပါ့´ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးက သူ႕အခန္းထဲေရာက္သြားႏွင့္ၿပီ။ ငေတ ေျပာတာကိုၾကားသြားပံုမ ေပၚ။ ငေတ ေျပာတာၾကားသြားလွ်င္ မလြယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေနရထုိင္ရပိုခက္သြားမည္။
` ေခြးေကာင္...မင္းအေဖၾကားသြားလွ်င္မေကာင္းဘူးကြ...ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕´
` ေအးပါကြာ..ငါေနာက္တာပါ..သြားအိပ္ေတာ့ ´
` good night ´ ကၽြန္ေတာ္ တံခါး၀ေရာက္ေတာ့ ငေတက
` ေဟ့ ...ေနအံုး...မင္း တခုက်န္ခဲ့ၿပီ´
` ဘာလဲကြ..´
` ဆီပုလင္း´
`ေခြးေကာင္...မင္းကိုယ့္ကို သံုး...ငါမလိုဘူး ´ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲထြက္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲ၀င္သြားေတာ့ဦးက ပက္လက္လွန္ၿပီးအိပ္ေန သည္။ ညအိပ္မီးမွိန္မွိန္ေလးထြန္းထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးေဘးနားမွာေျဖးေျဖးေလး ၀င္အိပ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးဖက္ကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္သည္။ ဦး အိပ္ေပ်ာ္ေနပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားဘဲ အိပ္ပစ္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ဦး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ၿပီးအိပ္ေစ ခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးကို ခ်စ္မိေနၿပီလား။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚကို တစ္စံုတစ္ခုတင္ထား သလိုခံစားရသည္။ အိပ္မက္ ဟုထင္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကကၽြန္ေတာ့္အေနာက္ကေန ပြတ္သပ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးအသာဖြင့္ၾကည့္သည္။


အိပ္မက္ မဟုတ္တာေသခ်ာသြားသည္။ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ ေနာက္ဖက္ေနသိုင္းဖက္ထားၿပီး သူ႕ေျခေထာက္ႀကီးမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြထားသည္။ အခုမွ ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားထဲတြင္ပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းေထာက္ ထားမွန္းခံစားရ သည္။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြခုန္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္တာဒါပဲမဟုတ္လား။ ဦးက ဒီတိုင္းခြထားတာမဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ၾကားထဲကို သူ႕လီးႀကီးနဲ႕ပြတ္ေနသည္။ ဦးမအိပ္ေသးဘူးလား။ ဒါမွမဟုတ္ အိပ္မက္မက္ေနတာလား။ ကၽြန္ေတာ္ အသာ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ဦး ရဲ႕အသက္ရႈသံေတြျမန္လာသလို ဦးရဲ႕လီးႀကီးကလဲ မာၿပီး ႀကီးလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အလုိက္သင့္ ဖင္ကို ဦးဘက္ကို ေပးလိုက္သည္။ ဦး လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းဖက္ၿပီး အသက္ရႈသံေတြပိုျပင္းလာသည္။ ဦး ဖင္ရဲ႕ေစာင့္ခ်က္ေတြက ပိုပိုျပင္းလာသည္။ ေနာက္...ဦး တစ္ခုခုကိုေရရႊတ္ ေနပံုရသည္။ ဟုတ္သည္။ နာမည္တစ္ခုကိုေခၚေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာနားေထာင္လုိက္သည္။


`ခင္... ခင္... အား... ´ ဦးဇနီး ေဒၚခင္ခင္ကို ေခၚေနသည္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ထုိကဲ့သို႕ဆက္ေနလွ်င္ေကာင္းမလား။ ဦးကို ႏိႈးလိုက္ရင္ေကာင္းမလား။ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဦးရဲ႕ လီႀကီးကိုလိုခ်င္ေနမိသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အခုမွ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္
ပဲ။ ဒီ့ထက္္ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းေျပာလွ်င္...ဖင္ခံခ်င္တဲ့ အေျခာက္၊ဂ်ီပုန္း၊ မိန္းမလ်ာ ၊ေဂ်ာ္လကီး .. . Queer, faggot, ဟူး ... ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဦးေဘးနားက ေျဖးေျဖးခ်င္းခြာလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဦးကို အလုိက္သင့္ ႏိႈးလုိက္သည္။
` ဦး ... ဦး ... ဘာျဖစ္တာလဲ...ေနမေကာင္းလို႕လား´ ဦးက မ်က္လံုးျဖည္းျဖည္းခ်င္းပြင့္လာသည္။
` ဘာျဖစ္လို႕လဲ ...ေရစစ္..´
` ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး. . . ဦး က အဖ်ားတတ္သလို စကားေတြ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားေျပာေနလို႕ပါ´ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာ တစ္ခု တစ္ကယ္တမ္းကၽြန္ေတာ္ ေျပာ လိုက္တာကတစ္ခုျဖစ္ေနသည္။ အမွန္ဆိုရင္...ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ကို ပြတ္ေနလို႕...ကၽြန္ေတာ္အိပ္လုိ႕မရလို႕ပါလို႕ေျပာရမွာ။ ဦး မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့
` ေရစစ္...sorry...ဦး ကအိပ္မက္မက္ ရင္အဲ့ဒီလိုပဲ... ေရစစ္ စိတ္မဆိုးဘူးမလား´ ဦးဘာကို ဆိုလိုေနမွန္းကၽြန္ေတာ္သိသည။္


` ရပါတယ္ ဦး ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး။ ဦးကို ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ေပးလုိ႕ရပါတယ္။´
`ေက်းဇူးပဲ သား ... ဒါနဲ႕ ဖိုးေတကို သြားမေျပာျပနဲ႕အံုး´
` ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာျပပါဘူး၊´ ကၽြန္ေတာ္ ဦးကို ေျပာခ်င္သည္။ ဦး ဆက္ၿပီးပြတ္ခ်င္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္... တကယ့္လက္ေတြ႕ လုပ္ခ်င္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္အဆင္သင့္ပါပဲလို႕ ေျပာလိုက္ခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြတအားခုန္ေနသည္။
` ဦး တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ရင္ေတာ့ ဒီလိုျဖစ္မျဖစ္မသိဘူးေရစစ္... ဦးက မင္းကို ေျပာျပဖို႕ေမ့သြားတယ္။ တေခါက္က ဦး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လာအိပ္လည္းဦး အခုလိုမ်ိဳးလုပ္မိတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ဆိုေတာ့နားလည္ေပးတယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး ဦး ကအိပ္မက္ မက္ေနတာဆိုေတာ့ ဦးကို ခြင့္လြတ္ေပးတယ္။ ဒါေတာင္ မနက္ေရာက္မွ ဦး သိရတာ...
ဦး အဲ့ဒီ့ကိစၥကို ေမ့ေနလို႕ပါ´
` ရပါတယ္ ဦး... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဘာမွျဖစ္မသြားဘဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမွအားနာစရာမလိုပါဘူး´
` ဦး ဒီလိုထပ္ျဖစ္ရင္ ဦးကို ႏိႈးလိုက္ေနာ္ သား... အားမနာနဲ႕... ဦး ကအိပ္မက္ထဲမွာ ဦး မိန္းမကို မက္ေနလို႕ကြ...ရွက္ဖို႕ေတာင္ေကာင္းတယ္´
` ဟုတ္ကဲ့ပါဦး... ´
` ကဲ...သား လည္းအိပ္ေတာ့ ... ဘာမွစိတ္ထဲမထားနဲ႕၊ ဟုတ္ၿပီလား´
` ဟုတ္..´ ကၽြန္ေတာ္ အရင္လိုပဲ ဦးဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အာေခါင္ေတြေျခာက္လာသည္။ ရင္ေတြ တုန္ေနသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လုိလုပ္ဆက္ၿပီးအိပ္လို႕ရမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ႏိႈးလိုက္မိတာမွားသြားၿပီလား။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလုိပဲ အလိုက္သင့္ ေနသင့္သည္။ ထားလိုက္ပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မေတြးဘဲရင္ခုန္စြာနဲ႕မရရေအာင္ ဆက္အိပ္လိုက္သည္။ မနက္မိုးလင္းခါနီးျဖစ္ပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာ ဦးက အိပ္ေနတုန္း။ ေျခရင္းနားက နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့၅ နာရီခြဲပဲရွိေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပက္လက္လွန္အိပ္ေနသည္။


ဦးပုဆိုးက ေပါင္ရင္းနားထိလိပ္ၿပီး တက္ေနသည္။ ဦး၏ ေတာင့္တင္းေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ ခ်င္ေသာ ေရ႔ႊလီးႀကီးက ေခါင္းေထာင္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ့္ေတာ့ကို ျဖံဳသြားသည္။ လီးႀကီးက အနဲေလး ၈ လက္မေလာက္ရွိမည္။ မိုးေပၚကို မတ္ေန သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚက ေျဖးေျဖးခ်င္းဆင္းလာလုိက္သည္။ ကုတင္ ေျခရင္းနားသြားၿပီး ေပါင္ရင္းနားလိပ္တက္ေနေသာ ပုဆိုးကို လက္ႏွင့္အသာဟလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ
တကယ့္ကို တဒိတ္ဒိတ္နဲ႕ခုန္ေနသည္။ အားပါးပါး..။ အေၾကာေတြ တေထာင္းေထာင္းထေနေသာေရႊလီးႀကီး ကိုျမင္ရသည္။ ဦး ရဲ႕အသားေရာင္အတိုင္း ညိဳၿပီး လံုးပတ္ကလည္းတုတ္ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားသည္။ ပုဆိုးကို အသာ ျပန္ခ်ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဦးေဘးနားမွာ ျပန္လွဲေနလိုက္သည္။ ဦး ရဲ႕ဘက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဖင္ႏွင့္တမင္တကာ တုိးလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီတိုကို ဖင္တ၀က္ေရာက္သည္အထိ အသာေလွ်ာထားလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ တိုးလိုက္ေတာ့ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ညက အတိုင္းသူ႕ ေပါင္လံုးႀကီးေတြကိုအားယူၿပီး လာခြသည္။

ကၽြန္ေတာ္ အမွန္ပင္ေပ်ာ္သြားသည္။ ဦးရဲ႕ လီးႀကီးက ဖင္ၾကားတေလွ်ာက္ ထိပ္ဖူးႀကီးက ေထာက္ထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အလိုက္သင့္ ဖင္ကို ေနာက္ကိုထပ္တိုးေပးလိုက္သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဦးရဲ႕လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္လိုက္သည္။ ခြထားေသာ ေျခေထာက္ေတြကို ပိုပို ၿပီးခြထားလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးရဲ႕လီးက ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားတေလွ်ာက္အတုိင္း ထိမိေနသည္။ ဦး စတင္ၿပီး ပြတ္ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္းအလိုက္သင့္ ဖင္ကို တိုးတုိးေပးလုိက္သည္။ မနက္မိုးလင္းခါနီးမက္တဲ့ အိပ္မက္ျဖစ္ပံုရသည္။ ဦး ကဖင္တလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားထဲကို သူ႕လီးႀကီးထည့္ၿပီးပြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီကို မသိမသာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခက္တာ ကဦးရဲ႕ ပုဆိုးကခံေန သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အသားခ်င္းထိကပ္ခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးဘက္ကို မလွည့္ဘဲ လက္ကို ေနာက္ပို႕ၿပီး ပုဆိုးစကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ ပထမေတာ့ မရ၊ ဦးရဲ႕အရွိန္က ျပင္းလာသည္။
ေနာက္တေခါက္ေခါင္းကို အသာလွည့္ကာ ၾကည့္ၿပီး ပုဆိုးကို လွန္တင္လိုက္သည္။ အခုမွ ဦးရဲ႕ေရႊလီးႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားထဲကို အသားကုန္ပြတ္ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြတုန္လာသည္။ လီးႀကီးကို ဖင္ထဲထည့္ထားခ်င္စိတ္ ေတြတုိးလာသည္။ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္။ ကၽြန္ေတာ္ အခုေတာ့ ဒီလိုပဲအလုိက္သင့္ ဖင္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးသည္။ ဦး အသံေတြထြက္လာသည္။ တအင္း အင္း ႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးစင္းၿပီး ဖီးလ္၀င္ေနတုန္း
` သား.... sorry... တကယ့္ကို sorry ...´
` ရပါတယ္ဦး´
` သားက ဦးကို လည္းမႏိႈးဘူး ၊ ´ ဦးက ပုဆိုးကို ကဗ်ာကယာ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ေဘာင္းဘီကို ဆြဲတင္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ပံုကို ဦး ရိပ္မိသြားလားမသိ၊
`ဦး အိပ္ေရးပ်က္သြားမွာစိုးလို႕ပါ´ ဦးက သူ႕လီးကို လက္နဲ႕ကုိင္ထားရင္း
` သား...ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ... နာသြားလား´
`မနာပါဘူး ... ´ ဦးက သူ႕လီးကို ဂြင္းတိုက္သလိုလုပ္ေနသည္။
` ဒီညေတာင္ သားဦးနဲ႕အိပ္ရဲပါ့မလား၊ ေတာ္ၾကာဦးကို တမ်ိဳးထင္ဦးမယ္။´
` မထင္ပါဘူးဦး၊ ´ ေျပာရင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ဦးရဲ႕ လီးႀကီးကို ၾကည့္မိသည္။
` ဦး ပစၥည္းက ထၿပီးရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မက်ဘူးကြ၊ ငတ္ေနတာလဲပါတယ္ ... သား စိတ္မဆိုးဘူးဆိုရင္ ..သား ကိုဦးေတာင္းဆိုစရာတစ္ခုရွိတယ္´
`ရပါတယ္...ေျပာပါဦး´ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြခုန္ေနသည္။
` ဦး ခုနလိုပဲ ေနခ်င္တယ္´ ဦးဘာကိုဆိုလိုမွန္းကၽြန္ေတာ္သိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္လြန္းလို႕ မရယ္မိေအာင္သတိထားရသည္။
`ရပါတယ္...အခုလားဦး´
` သားအဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ . . . ´
`ေျပပါတယ္ ဦး ´ ကၽြန္ေတာ္ ဦးဘက္ကို ေက်ာျပန္ေပးလိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီကို ဒူးေအာက္ေရာက္ေအာင္ ေလ်ာခ် လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္အခုမွ အသိအလင္းခံစားရေတာ့မည္။ ဒီကိစၥ ဖိုးေတ သိသြားလွ်င္ ဘာေတြျဖစ္လာအံုးမည္မသိပါ။
`ေက်းဇူးပဲသား ... ဖိုးေတကို မေျပာနဲ႕အံုး။ သားဂတိတည္တယ္ဆိုတာ ဦးယံုပါတယ္´ ဦး ကစကားနဲ႕ ပါအၿပီ ခ်ဳပ္ေနသည္။ ဒီတစ္ခါ ဦးက ပုဆိုးကို ကြင္းလံုးခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖင္ၾကားထဲကို ပူေႏြးေႏြး အသားေခ်ာင္း ႀကီးက လာေထာက္သည္။ ၿပီးမွ ဖင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲက အေၾကာင္းၾကားထဲကို မရမက ထိုးထည့္လိုက္သည္။ တခ်က္တခ်က္ ဦး ဒစ္က ကၽြန္ေတာ့္ စအို၀ေလးကို လာလာေထာက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္ေခ်ာင္းေတြေျခာက္ကပ္ၿပီး လက္ေတြတုန္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အလိုက္သင့္ေနေပးသည္။


` သား... ဦး ပစၥည္းကို သား ေပါင္ၾကားထဲထည့္လို႕ရလား´
` ရပါတယ္ဦး ... ဦး အဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ´ကၽြန္ေတာ္ ဦးမ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ရဲေသး။
` ဒါဆို သား ေမွာက္ေပးပါလား´ ...ကၽြန္ေတာ္ လန္႕သြားသည္။ ငါ့ဖင္ကို ဦးတကယ္ခ်မလို႕ အစၿပိဳးေနတာလား။ ကၽြန္ေတာ္ ေမွာက္ေပးလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအံုးႏွင့္ကပ္ထားလိုက္သည္။ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚတက္ခြသည္။ အရပ္လည္းျမင့္ လူေကာင္လညး္ႀကီးတဲ့ဦးက ေတာ္ေတာ္ေလးသည္။
` သား . . . ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တင္းတင္းေစ့ထားလိုက္´
`ဟုတ္ကဲ့ဦး´ ဦးလီးႀကီးက ဖင္ႏွစ္လံုးႏွင့္ ေပါင္ၾကားထဲကို တုိး၀င္လာသည္။ စစခ်င္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဥေတြကို ဦးရဲ႕ဒစ္နဲ႕ထိုးမိသည္။ ရုတ္တ ရက္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နာသြားသည္။
`အား ´
` သား...နာသြားလား .. ဒါဆို သားေပါင္ေအာင္မွာေခါင္းအံုးကို ခုထားပါလား´
` ဟုတ္ကဲ့´ ဦး လိုခ်င္တဲ့ပံုစံက ဖင္ေလးကိုေကာ့ေပးေစခ်င္သည္။ အခုမွ ဦးလီး က ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ၾကားထဲ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနသည္။ အသားခ်င္းပြတ္ေနတာနဲနဲၾကာေတာ့ပူလာသည္။ ဦး ရဲ႕လက္က ကုတင္ေဘးနားက အံဆြဲထဲကိုႏိႈက္သည္။ ဘူးတစ္ခုကိုထုတ္လိုက္သည္။
`ဆီမရွိေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးေပါ့...ဒါက ဆီေတာ့မဟုတ္ဘူး။ လိင္ကိစၥေတြ အတြက္ သံုးတဲ့ ေရပါတဲ့ အဆီတစ္မ်ိဳးကြ။ KY Jelly ဆိုလား၊ ဦးသူငယ္ခ်င္း ႏိုင္ငံျခားကေနလာတုန္းေပးထားတာ ၊ ´ ပါးစပ္ကလညး္ေျပာရင္း ပုလင္းထဲက jel ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားထဲေလာင္းထည့္ေနသည္။ စစခ်င္းေအးခနဲျဖစ္သြားသည္။ ဦး က သူ႕လီးႀကီးကို ေပါင္
ၾကားထဲက ျပန္ထုတ္ၿပီးမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထည့္လိုက္သည္။ ဒစ္ေခါင္းက ကၽြန္ေတာ့္စအိုကို လာထိုးမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အဖ်ားတတ္သလိုညည္းမိသည္။
` အား .......ဟင္း......´
` သား . . .ျဖစ္ရဲ႕လား´
` ဟုတ္...ျဖစ္ပါတယ္ဦး ...´ ဦးက ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ၾကားကို မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးသလိုမ်ိဳး လုပ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦး၏ လီးႀကီးကို ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ ထဲကို သြင္းထားခ်င္သည္။ ဦး လုပ္ေနရင္း အရွိန္တတ္လာသည္။
`သား... ေပါင္ကို ပိုၿပီး ကပ္ထားေပး...ဦးၿပီးေတာ့မယ္´
`ဟုတ္..´ ေပါင္ကို ပိုၿပီးခပ္တင္းတင္းေစ့ေပးလိုက္သည္။ ဦး၏လီးလံုးပတ္က တုတ္လို႕သာ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္လို႕ ရသည္ဟုထင္သည္။ မဟုတ္လို႕ကေတာ့ ေခ်ာင္က်ေနမွာအမွန္ပင္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ ပစ္ခဲၿပီး ခၽြဲပ်စ္ေနေသာ ဦးရဲ႕ သုတ္ေရေတြ တရစပ္ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ဦး က ဂြင္းထုသလိုလုပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ေပၚမွာ ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ပူေႏြး
ေသာအရသာ က ဖင္ၾကားထဲကေန လိမ့္ဆင္းသြားသည္။ jel ရဲ႕ ခၽြဲပစ္ပစ္ႏွင့္ေရာသြားကာ ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ၾကားတစ္ခုလံုးစီးပိုင္ေနသည္။


` ေက်းဇူးတင္တယ္သား... ဖိုးေတ ကိုေက်းဇူးၿပဳၿပီးမေျပာပါနဲ႕သား´
` ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦး...ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာဘူးလို႕ကတိေပးပါတယ္´ ဦးက သူ႕ပုဆိုးကိုယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ၾကားထဲကို သုတ္ေပးသည္။
`ရတယ္ ဦး...ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာလုပ္လိုက္မယ္´
` ရပါတယ္...ဦး လုပ္ေပးမယ္။ သားဒီအတုိင္းေန...ၿပီးမွ ေရခ်ိဳးလုိက္ေပါ့´ ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ႏွစ္မြာကို ၿဖဲခ်လိုက္ၿပီး ပုဆိုးကို သြင္းကာ သုတ္ေပးသည္။ ဦး ကၽြန္ေတာ့္
ဖင္ကို ၿဖဲၿပီးၾကည့္ေနသည္ဟု ထင္သည္။ တခ်က္တခ်က္ ဦး လက္ခလယ္က စအို၀ေလးကို မသိမသာ ပြတ္ဆြဲလိုက္ေသးသည္။
`ရၿပီ ဦး...ကၽြန္ေတာ္ ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ေတာ့မယ္´
` ေကာင္းၿပီသား´ ကၽြန္ေတာ္ ကို သား . . သား ႏွင့္ကိုေခၚေနေတာ့သည္။ ဦးရဲ႕လီးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနည္းငယ္ေပ်ာ့သေယာင္ရွိေသာ္လည္း တုတ္တုတ္ခိုင္ခုိင္ႀကီးရွိတုန္းပင္။ အေၾကာေတြက ထေနေသးသည္။ ဒစ္ဖ်ားမွာသာ လေရေတြေၾကာင့္၀င္းေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးရဲ႕လီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ဂြင္းတုိက္ခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ထိုကဲ့သို႕လီးမ်ိဳးရွိရင္ ေန႕တုိင္းဂြင္းထုမိေနမလားမသိ။ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးကုိျဖတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လုိက္သည္။ ေရခ်ိဳးေနရင္း ခုနက ျမင္ကြင္းကုိျမင္ကာ ဂြင္းထုလိုက္သည္။ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အႀကိမ္ေတြထဲမွာ ဒီတစ္ခါဂြင္းထု သည္က ပိုၿပီး ေကာင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ည ဦးႏွင့္အိပ္ဖို႕ကုိေမွ်ာ္ေနမိသည္။ အခ်ိန္ ရယ္...ကုန္တာေႏွးလိုက္တာ။ ည အိပ္ဖို႕ကိုသာ ေမွ်ာ္ေနမိသည္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ အစားခံရဖို႕ က်ားရဲတစ္ေကာင္ရဲ႕ အေရွ႕ကို ရဲရဲ ထိုးေကၽြး၀ံ့တဲ့ သိုးငယ္တစ္ေကာင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

+++


ညက မီးပ်က္တာႏွင့္အၿပိဳင္ မည္းခ်င္တုိင္းမည္း ေမွာင္ခ်င္တုိင္းေမွာင္ေနေတာ့သည္။ ငေတ တို႕အိမ္တြင္ LED မီးအိမ္ေလးပဲရွိသည္။ အခန္းတခုလံုးကို အရမ္ႀကီးလံု ေလာက္ေအာင္မလင္းပါ။ စူးရွၿပီးမ်က္စိကို ျပာေ၀တတ္ေသာ ထိုမီးေရာင္ျဖင့္ကၽြန္ေတာ္ စာမၾကည့္ျဖစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ငေတက ထံုးစံအတုိင္း ညမအိပ္ခင္စကား ေတြတ၀ႀကီးေျပာေနသည္။
ဒီေန႕ေျပာသည့္အေၾကာင္းအရာကနဲနဲထူးဆန္းသည္။ ငေတက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႕အေဖႏွင့္အိပ္ရတာအဆင္ေျပလား ဟုေမးသည္။ ငေတ့ ေမးေနေသာအမူအယာမွာ နဲနဲထူးျခားေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ဦး အေၾကာင္းေတြကုိ ငေတ သိသြားလို႕လား။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕အေဖအေၾကာင္းကိုသူသိလို႕လား။ စကားလမ္းေၾကာငး္ကိုသာကၽြန္ေတာ္ မရမက လႊဲလိုက္သည္။
` ငေတ... မင္း mp3 ထဲမွာ ေလးျဖဴသီခ်င္းရွိလား´
` ေအး ... ရွိတယ္...ယူမလို႕လား...ယူသြားေလ..ဓာတ္ခဲကေတာ့ကုန္ခါနီးၿပီ ...´
` မယူေတာ့ပါဘူး။ ငါျပန္ခါနီးမွCD ခုတ္ခိုင္းမလို႕´
` ေအးပါကြာ..ငါမင္းကို သီခ်င္း CD ေတြေကာ porn DVD ေတြေကာအားရပါးရခုတ္ေပးလိုက္မယ္´
` တယ္ေတာ္ပါလား ငါ့အႀကိဳက္ကိုသိသားပဲ´
` သိတာေပ့ါကြာ..ငေတပဲ...မင္းဘာႀကိဳက္လဲအကုန္သိတယ္။ ငေတပဲ...ေလ...၊ ေရစစ္ဆိုတဲ့မင္းက ေအာကားၾကည့္ရင္ေတာင္ ေဆာ္ေခ်ာဖို႕ထက္ ဘဲေခ်ာေခ်ာကိုပိုၾကည့္တာမဟုတ္လား´ ကၽြန္ေတာ္ လန္႕သြားသည္။ ငေတ ကၽြန္ေတာ္ ေဂးလ္တစ္ေယာက္ဆိုတာသိသြားၿပီလား။
` မဟုတ္ပါဘူးကြာ....မင္းထင္လို႕ျဖစ္မွာပါ။ ငါ..က ေဆာ္ေခ်ာေခ်ာေလးကိုပဲၾကည့္တာပါ။´ ငေတ က ခစ္ခနဲ ခနဲ႕တဲ့တဲ့ရယ္သည္။
` လာၿဖီးမေနနဲ႕။ this man နဲ႕ this man ဘာမွာညာလို႕မရဘူး...´
` ဘာလဲငေတ...မင္းကငါ့ကို ေဂးလ္ လို႕ေျပာခ်င္တာလား´
` မသိဘူးေလ။ ´
` ေတာ္ၿပီ...ငါသြားအိပ္ေတာ့မယ္´ ကၽြန္ေတာ္ထၿပီးအခန္းအျပင္ထြက္မယ္လုပ္မွ ငေတက လွဲေနရာကထၿပီးကၽြန္ေတာ့္ အေနာက္ကေန ခါးကိုလာဖတ္ထားတယ္။


` စိတ္မဆိုးဘာနဲ႕ကြာ...ငါကခ်စ္လို႕စတာပါ..မင္းပံုစံက စိတ္ဆိုးရင္ အပ်ိဳေဖာ္၀င္စေကာင္မေလး စိတ္ဆိုးတဲ့ပံုစံနဲ႕ တူလို႕ပါ´ ငေတ က ကၽြန္ေတာ့္ထက္အရပ္နည္းနည္းပိုျမင့္ေပမယ့္ ငေတ့ရဲ႕ ညီေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ကိုေထာက္ ထားတယ္။ ငေတ ဒူးေကြးၿပီးဖက္ထားပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မရုန္းဘဲ ေနလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ပါးေတြ ေႏြးခနဲ စိုသြားမွ
အသိျပန္၀င္လာသည္။ ငေတ ကၽြန္ေတာ့္ညာဘက္ပါးကို နမ္းလိုက္သည္။
` ေခြးေကာင္...ညစ္တီးညစ္ပတ္´ ပါးေတြကို လက္ဖ်ံႏွင့္အတင္းပြတ္ျပလိုက္သည္။ အခုထိ မရုန္းမိေသး။
`လာကြာ...´ ဆိုၿပီး အီတီတီ အသံႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျမာက္တတ္သြားေအာင္ ခါးက ဖက္ၿပီးခ်ီလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကို ပစ္တင္လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ပက္လက္ အေနအထား ကုတင္ေပၚေရာက္သြားေတာ့ ငေတက အေပၚကေနတက္ခြၿပီး ကိုယ္ေပၚကို အလ်ားလိုက္ေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။
` ေဟ့ေကာင္...ထ ...ငါဒါေတြစိတ္မ၀င္စားဘူး´
` မသိပါဘူးကြာ...မင္းကဒီလိုမ်ိဳးကိုႀကိဳက္တယ္ထင္လို႕...´ စကားေျပာၿပီးတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚမွဆင္းသြားသည္။
` မင္းလြန္ၿပီ ငေတ...မင္းဒီေန႕တညေနလံုးငါ့ကို စကားေတြနဲ႕ဖဲ့ေနတယ္။´
` မင္းက ဘာနဲ႕အဖဲ့ခံခ်င္လို႕လဲ´ အခုလိုေျပာေနပံုက ညစ္တစ္တစ္ႏိုင္သည္။
` ေတာ္ၿပီ...မင္းသိေအာင္ေျပာမယ္။ ငါ မင္းထင္သလို ေဂးလ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ေတာင္ မင္းနဲ႕ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး ´
` အိုး... လာလာခ်ည္ေသး... ေအးပါ ေရစစ္ရာ...ငါက သူငယ္ခ်င္း ခ်င္းခ်စ္လို႕စတာ... ငါလည္းမင္းကို မလုပ္ရက္ပါဘူး´
` ကဲ..ငါသြားအိပ္ေတာ့မယ္...´
`အခုမွ ၉နာရီခြဲပဲရွိေသးတယ္။ ငါနဲ႕ေနပါအံုးကြာ...စိတ္မဆိုးပါနဲ႕..စကားထပ္ေျပာၾကမယ္´
` စိတ္မဆိုးပါဘူး။ ငါအိပ္ခ်င္လာလို႕ပါ။ ေနာက္ရက္ေတြရွိေသးတာပဲ´


အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဦးအခန္းထဲကို၀င္ၿပီးအိပ္ခ်င္ေနသည္။ ဒီေန႕ေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီးကတည္းက စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္တစ္ထည္နဲ႕ အိမ္ေနရင္းပုဆိုးခပ္ပါးပါးေလးကိုသာ၀တ္ထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ က အိပ္ခ်င္ထာထက္ ဒီေန႕မနက္ကလိုမ်ိဳး ဦးဘာေတြလုပ္မလဲဆိုတာကိုသိခ်င္ေနသည္။
` ေအးေပါ့ေလ...အသစ္ေတြ႕ေတာ့ အေဟာင္းေမ့တာေပါ့´ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေပါက္သြားသည္။ ငေတ က ကေလးမဟုတ္လူႀကီးမဟုတ္ ေျပာတဲ့စကားေတြက တစ္ဖက္
သားကို ဘယ္ေလာက္ထိ ထိခိုက္မွန္းသူမသိပါ။ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ (မ်ားေသာ အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကဲ့သို႕ ပုန္းေနေသာ ေဂးလ္လိုလူ) ကို အေျခာက္ လို႕သြယ္၀ွက္ၿပီးျဖစ္ေစ တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ ထိုသို႕စကားမ်ိဳးေတြကို လံုး၀ သည္းမခံႏိုင္ပါ။ မိမိ ကိုယ္ကုိယ္ ေယာက်ာ္းစစ္စစ္ တစ္ေယာက္ဟု သိစိတ္ကေတာ့ ခံယူထားမၿမဲျဖစ္သည္။


` ဟုတ္တယ္ ကြ..´ ရြဲ႕ၿပီးေျပာလိုက္သည္။
` ငါ့ အေဖ က ပိုေကာင္းတယ္ေပါ့´
` ဟုတ္မယ္... ဦးက မင္းထက္ ပိုေကာင္းတယ္။ မင္းလို မမိုက္ရိုင္းဘူး´
` ဟ... ဘလိုင္းႀကီးပါလား´
` ....´ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မေျပာဘဲ အခန္းထဲက အၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။ ငေတ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ က ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီလိုပဲ။ ငေတ က ကၽြန္ေတာ့္ကို အၿမဲလိုလို စိတ္ဆိုး ေအာင္စသည္။ၿပီးမွ ျပန္ေခ်ာ့မည္။ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေသာ ငေတ့အဖို႕ အေဖာ္မက္သည္ မွာမဆန္း။ အခန္းထဲ၀င္သြားေတာ့ ဦး က လွဲေနသည္။ ဘယ္ဘက္ကို ကိုယ္တျခမ္းေစာင္းေလး
ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မည့္ဘက္ကို ေက်ာေပးထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ညစ္သြားသည္။ ဦး တကယ္အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီလားမသိ။ ကၽြန္ေတာ္ ေျခေထာက္ကိုခပ္ေဖာ့ေဖာ့နင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မည့္ဖက္
အျခမ္းကုိသြားသည္။ ကုတင္ေပၚတက္လုိက္တဲ့အခါ ကုတင္လႈပ္သြားလို႕လားမသိ။ ဦး ႏိႈးလာသည္။
` ဦး..ကန္ေတာ့ ...ကၽြန္ေတာ္ လုပ္လို႕ႏိုးသြားၿပီ။´
` ဦး ကမအိပ္ေသးဘူးကြ... သားကိုေစာင့္ေနတာ´
`ဗ်ာ´ ဦးေျပာပံုစံက ေယာက်ာ္းက သူ႕ဇနီးကို အိပ္ဖို႕ေစာင့္ေနသလိုမ်ိဳးႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္ အမွန္ပင္ေပ်ာ္သြားတယ္။
` ဘာေျပာစရာရွိလို႕လည္းဦး´
` ဟို... သားကိုေျပာရမွာ အားလည္းနာတယ္။ ဦး ကိုယ့္ဖာသာလည္း...ေျပာမထြက္လို႕´
` ရပါတယ္ဦး...ကၽြန္ေတာ့္ကို သားအရင္းတစ္ေယာက္လိုသေဘာထားၿပီးေျပာႏိုင္ပါတယ္...အားနာစရာမလိုပါဘူး´
` ဦး...ပထမ ဆံုး မနက္က ကိစၥကိုေတာင္းပန္ခ်င္တယ္။ ဦး စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဦးလုပ္ရပ္ေတြက မေကာင္းဘူး... အိမ္မွာလာေနတဲ့ဧည့္သည္ကို ဒီလိုမ်ိဳးမဆက္ဆံသင့္ဘူးေလ။ ေနာက္ၿပီး...ေရစစ္က သားသူငယ္ခ်င္း..၊ ဦး သူငယ္ခ်င္းဆိုရင္လည္းထားဦး၊ ေနာက္..ဦးက ေရစစ္ အေဖထက္နဲနဲပဲငယ္တယ္။ ေရစစ္ ဦးကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါကြာ´
` ရပါတယ္ဦး... ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကူညီႏိုင္တာကိုပဲ၀မ္းသာလွပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လိုက္ေလ်ာေပးလို႕ရတာ အကုန္လုိက္ေလ်ာေပးပါ့မယ္´


ကၽြန္ေတာ္ ေရလာေျမာင္းေပး လုပ္ေနသည္။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုဘ၀ကို ေရာက္ရတာလဲ။ တစ္ခါတစ္ခါ ကုိယ္ရထားတဲ့ဘ၀ကို စိတ္ပ်က္မိသည္။ ေယာက်ာ္းစစ္စစ္တစ္ေယာက္က သူ႕စိတ္ကုိအာသာေျဖရန္ အေပ်ာ္မယ္ (ျပည့္တန္ဆာ) တစ္ေယာက္ကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး လုပ္လို႕ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုတဲ့ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ဟာစိတ္အာသာ ေျဖဖို႕ဘယ္သူ႕ကို ေခၚလို႕ရမွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးတာ က တစ္ခ်ိဳ႕ ေငြကို ေရလိုသံုးႏိုင္တဲ့ ေဂးလ္ေတြကေတာ့ ခပ္မိုက္မိုက္ ဘဲေတြကိုေငြနဲ႕ေပါက္ၿပီးေပ်ာ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုးအေတြ႕အၾကံဳကို ခံစားၾကည့္ခ်င္သည္။ ဘာလို႕မ်ားဖင္ခံခ်င္စိတ္၊ လီးစုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ထေနမွန္းမသိ။ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေကာင္မေလးေတြ။ ခါးေသးရင္ခ်ီ ေကာင္မေလးေတြက ကၽြန္ေတာ္လုိလူမ်ိဳးအတြက္မဟုတ္သည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ လူျဖစ္ရံႈးသလို ခံစားရသည္။
` ေက်းဇူးပဲသား... ဦးက သား စိတ္ဆိုးေနၿပီး ဖုိးေတ နဲ႕သြားအိပ္ၿပီလားလို႕´
` မအိပ္ပါဘူး။ ငေတနဲ႕စကားခဏသြားေျပာတာပါ´
` ေရစစ္ မွာ ရည္းစားရွိလား´
` ဟုတ္ကဲ့ ရိွပါတယ္´ ငါ ဘာလို႕ဦးကိုလိမ္လိုက္မိတာလဲ။
` ဒီမွာလား´
` မဟုတ္ဘူး ၊ ဂ်ပန္မွာေက်ာင္းသြားတတ္တယ္´
`ေတာ္တယ္ကြ၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေက်ာင္းတတ္ရတာ လြယ္တာမွတ္လို႕´
` ဟုတ္တယ္ ဦး...သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္အမ်ားႀကီး စာေတာ္တယ္။ မွတ္ဥာဏ္လည္းတအားေကာင္းတယ္´ ဆက္ၿပီးလိမ္ေနမိသည္။ ဦး နဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္မွာထုိင္ၿပီး မ်က္ ႏွာေတြကို မၾကည့္ဘဲ စကားေျပာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မသိမသာ ဦးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ၾကည့္သည္။ ဦး ပံုစံက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာစရာရိွေသးပံုပင္။


` ဦး ေျပာစရာရွိရင္ေျပာေလ... ကၽြန္ေတာ့္ကို အားမနာနဲ႕´
` ဟို... ဦး ... ေျပာရင္ ေကာင္းမေကာင္းေတြးေနတာ´
` ေျပာပါဦး ...အားမနာပါနဲ႕´
` သား... စိတ္မဆိုးရင္... သား မနက္က ပံုစံ အတုိင္းေနေပးပါလား´ ဟိုက္ရွားပါး ...ေရခဲေတြေပ်ာ္တာထက္ အဆ ၁၀၀ ေလာက္ပိုၿပီး ေပ်ာ္သြားသည္။
` ရပါတယ္ ဦး..ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အပန္းမႀကီးပါဘူး´ ကၽြန္ေတာ္ေျပာၿပီး ေခါင္းအံုးကို ခါးေအာက္မွာခံၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ထားေပးလိုက္သည္။
` ဦး... ဒီေန႕အလုပ္မွာ တစ္ေနကုန္ မနက္က အေၾကာင္းကို ေတြးလိုက္တိုင္း ဦး ငပဲႀကီးက ထ လာတယ္။ တစ္ေနကုန္ ထ ေနတယ္။ ဦး ဒီလိုမျဖစ္တာ ႏွစ္နဲ႕ေတာင္ခ်ီၿပီ။
ဦး ပထမ ဒီေန႕ ေရွာခ္ဘိ သြားမလို႕ပဲ။ ဦး ေရာဂါေတြကူးမွာကို ေတြးမိလိုက္လို႕။ ´
` ...´
` ေနာက္...ည သန္းေခါင္ ဦးစိတ္ရူးထလို႕ သားကို ေနာက္ကေနေညွာင့္မိရင္..သား အိပ္ေရးပ်က္မွာလည္းစိုးတယ္´
` ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ ဦး လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ပါ´
` သား...ကို ဦးတကယ္ကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ ´ ေျပာၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ႏွစ္လံုးကို လက္နဲ႕နယ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ့္ပုဆိုးကို လွန္တင္လိုက္သည္။ မနက္ကလို
KY jel ကို ဖင္ၾကားထဲ ညွစ္ထည့္လိုက္သည္။ စအို၀ ေလးကို ထိသြားေတာ့ ေအးခနဲျဖစ္သြားသည္။ ဦး မနက္လို ခ်က္ခ်င္း သူ႕လီးႀကီးကို ထိုးမထည့္။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ ႀကီးေတြ
နဲ႕ဖင္ၾကားထဲကို ပြတ္ေပးေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းေထာင္ၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးက သူ႕ေရႊေခ်ာင္းႀကီးကို ဘယ္ဘက္လက္နဲ႕ဂြင္းတုိက္ေနတယ္။ ညာလက္က ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ၾကားထဲမွာ။


စအို၀ ေလးကို လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးနဲ႕ကလိေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာလို႕ရမွာလဲ။ မေျပာရင္ေကာ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဂးလ္ စစ္ ပါလို႕ထင္သြားမွာေပ့ါ။ ခက္တယ္။ လက္ေခ်ာင္းက ဂ်ယ္အကူအညီနဲ႕ စအို၀ ထဲကို ျဖည္းျဖည္းထိုးထဲ့တယ္။ မ၀င္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။ ဦးကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၿပီးသြားၿပီပဲ။ ဦးလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ပါ လို႕။ မ်က္လံုးမိွတ္ၿပီးအသာေနေပးလိုက္တယ္။ ဒီတစ္ခါပြတ္ေနတာက ေနအားနည္းနည္း ပိုသံုးတယ္။ တစ္ခါမွ ဖင္မခံဘူးေပမယ့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဖင္ေပါက္က လက္ေခ်ာင္းေလာက္ကိုေတာ့အားနဲ႕သြင္းေတာ့ ၀င္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္နာ
တယ္။


`အား...´
` ေဆာရီး...သားနာသြားလား...ဦး က သား ရဲ႕ အေပါက္ေသးေသးေလးကိုျမင္ၿပီး ကလိခ်င္သြားလို႕ပါ...သားနာတယ္ဆို.ဦးမလုပ္ေတာ့ဘူး´ ဦးလက္ကျပန္ထုတ္လိုက္သည္။
လက္တစ္ဆစ္စာပဲ၀င္ပံုရသည္။
` ျဗဳန္းခနဲမို႕ လန္႕သြားလို႕ ေအာ္လိုက္မိတာပါဦး... ´ လုပ္ျပန္ၿပီ၊ ဦးေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ဆုိရင္ ဒီေကာင္ေဂးလ္ ဆိုတာေသခ်ာသိၿပီ။ ေယာက်ာ္းစစ္စစ္တေယာက္က
ကိုယ့္ဖင္ထဲကိုေတာ့ လက္အထိုးထည့္ခံမွာမဟုတ္။
` ဦး မနက္က အတိုင္းပဲလုပ္ေတာ့မယ္။ ဦး က သား ဖင္ေလးကို ပြတ္ေနရင္း ဦး ဇနီးကိုသတိရသြားလို႕။ သား ဆိုတာကို လည္း ေမ့သြားတယ္´
` ရပါတယ္ဦး... ဦး အဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အဆင္မေျပရင္ေျပာပါ့မယ္။´ အခုလိုေျပာလိုက္တာက ကိုယ့္ကုိကိုယ္ကာကြယ္သလိုေတာ့ျဖစ္သည္။
` ေက်းဇူးပဲသား´ ဦးက မနက္ကလိုပဲ သူ႕လီးႀကီးကို ေပါင္ၾကားထဲထိုးထည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ စၿပီး မိန္းမကိုလိုးသလို လိုးေနေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကို အတင္းဖက္ထားသည္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္းေပါင္ကို တင္းတင္းေစ့ထားသည္။ ေမာသြားလို႕လားမသိ။ ခဏ နားသည္။ လီးကိုလည္း ေပါင္ၾကားထဲက ျပန္ထုတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚကေတာ့ မဆင္းေသး။ ေပါင္ၾကားထဲ
ကထုတ္ၿပီး ဖင္ၾကားထဲ ထဲ့ထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ထိုကဲ့သို႕ေနတာကို ပုိႀကိဳက္သည္။ ဒါမွပဲ လီးရဲ႕ပြတ္သပ္မႈက ကၽြန္ေတာ့္တကိုယ္လံုးကို ဖီးလ္ျဖစ္ေစသည္။ ေတာင့္တင္းမာေၾကာေနေသာ လီးက
ဖင္ၾကားထဲမွာေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္လုပ္သည္။ တခ်က္တခ်က္ စအို၀ကို ေထာက္ထားသည္။ အားနဲ႕လည္း စအို၀ကို ေတ့ၿပီးေစာင့္သည္။ တုတ္ႀကီးႀကီးနဲ႕ထိုးသလိုမ်ိဳးေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ျဖစ္သြား
သည္။ စအိုထဲကို အတင္းထိုးထည့္ေနပံုရသည္။ အာေခါင္ေတြပိုေျခာက္လာသည္။ အေၾကာေတြလည္း တုန္ခါသြားသည္။


`ဦး ... ျဖစ္ရဲ႕လား´
` ေအးကြယ္... ဦး ေတာ္ေတာ္နဲ႕မၿပီးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သား ကိုလည္းအားနာလွၿပီ၊´
` မရိုမေသ...ဦးကို သား ဂြင္းတိုက္ေပးရမလား´ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္ေနတာ ဦးရဲ႕လီးကုိအားရပါးရကိုင္ခ်င္သည္။
` သား ... အဆင္ေျပပါ့မလား´
`ေျပပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္ေနက်မို႕ပါ´
` ေအးေလ... စမ္းၾကည့္တာေပါ့´ ဦးက ကိုယ္ေပၚက ဆင္းၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ေပးသည္။ ဦးလီး မွာအေၾကာေတြ ေထာင္းေထာင္းထေနသည္။ ဒစ္ႀကီးမွာလည္း
လန္ေနသည္။ နီညိဳေရာင္ထေနေသာ ဒစ္ေခါင္းႀကီးက စုပ္ခ်င္စရာေကာင္းသည္။ ထိပ္ဖူးအရည္ျပားက ရွည္ပံုရသည္။ ဒစ္ ေအာက္ေျခနားမွာထူထူေလးျဖစ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ထထိုင္ၿပီး လီးႀကီးကိုကိုင္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ညိႈးနဲ႕ လက္မ ေကာင္းေကာင္းမထိခ်င္။ ကၽြန္ေတာ္ ပထမေတာ့ျဖည္းျဖည္း ထုေပးသည္။ အရည္ျပား ေအာက္ကို ေရာက္သြားတုိင္း ဒစ္ေခါင္းႀကီးက ေျပာင္တင္းသြားသည္။ ေႏြးေနေသာ လီးကို စုပ္ေပးခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ရဲပါ။ ၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာသြားသည္ထင္။ လက္ေတာင္ဘယ္ညာေျပာင္းၿပီးသြားသည္။ ဦးက မၿပီးေသး။ အသက္ႀကီးလို႕ၾကာတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဆးေသာက္ထားလို႕လား။
` သား . . . လက္ေညာင္းေနၿပီလား။ ဦး ဒီေန႕မွာၾကာတယ္ကြာ... ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သား ဦးကို ထုေပးတုန္း သားရဲ႕ဖင္ေတြကို ေပးကိုင္ပါလား ..ဦး ဒါဆိုရင္ ျမန္ျမန္ၿပီးမယ္ထင္တယ္´ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို သူလိုရာကို ေျပာေနသည္။


` ဟုတ္ကဲ့ဦး ။ ရပါတယ္။ ´
` သား ေျပာင္းျပန္ေမွာက္အိပ္လိုက္ပါလား´
` ဦး ကိုယ္ေပၚမွာလား´
` ေအး...သားအဆင္ေျပမလား´
` မဟုတ္ပါဘူး။ ငရဲႀကီးမွာေၾကာက္လို႕ပါ´ 69 ပံုစံေနခိုင္းေစခ်င္သည္။ ဒါဆို ေတာင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးက ဦးရင္ဘတ္ေပၚကို ေထာက္ထားမွာေပါ့။မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေနလိုက္သည္။
` ငရဲမႀကီးပါဘူး။ သားက မိန္းကေလးမွမဟုတ္တာ´
` ဟုတ္ကဲ့ဦး´ ကၽြန္ေတာ္ ဦးေျပာတဲ့အတိုင္းေနေပးလုိက္သည္။ ဒီလိုေနေပးလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္က ဦးထက္ အရပ္ပုတဲ့အတြက္ ဦးလီးႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနဲ့ အပ္ေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ေတြက ဦး ရင္ဘတ္ေက်ာ္ ေက်ာ္မွာပဲရွိေနသည္။ လီးကို အနီးကပ္ၾကည့္လို႕ရသြားသည္။ ဂ်ယ္ေတြေၾကာင့္ပါေျပာင္လက္ေနတဲ့ လီးႀကီးက ဘာအနံမွမရွိ။ ဦးေသေသခ်ာခ်ာေဆးထားပံုရသည္။ တခ်က္တခ်က္ ပါးႏွင့္အပ္မိသည္။ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ႏွစ္မြာကို လက္နဲ႕အားရပါးရညွစ္သည္။ ႏုိ႕ေတြကိုညွစ္သလိုမ်ိဳးညွစ္သည္။ ညွစ္လို႕အားရၿပီးမွ လက္ေခ်ာင္းထိပ္က
ဖင္ၾကားထဲကို ေလွ်ာသြင္းကာ ပြတ္ေနသည္။ လက္ညိႈးျဖစ္ပံုရသည္။ စအို၀တည့္တည့္ကို အားနဲ႕ဖိလိုက္သည္။ ခုနကလို လက္တစ္ဆစ္ေလာက္၀င္သြားသည္။ ခ်ီးပါခ်င္လာသလိုလိုျဖစ္လာသည္။
ဒီတစ္ခါမေအာ္မိေတာ့။ မနက္တိုင္း ၀မ္းကို အားရပါးရသြားတတ္သည့္ အက်င့္ေၾကာင့္ အိမ္သာမေျပးခ်င္။ လက္ေခ်ာင္းကပိုထိုးထည့္လိုက္သည္။ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ျဖစ္သြားသည္။ ဖင္ရဲ႕ၾကြက္သားမ်ားကို ပိုညွစ္ေပးလုိက္သည္။ ေနာက္ကို ျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး ထုတ္ခ်ည္သြင္းခ်ည္လုပ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဦးရဲ႕လီးကို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး ထုေပးလိုက္သည္။
`သား... အား...ဦး ၿပီးေတာ့မယ္။ ...အား...သားေခါင္းကို ဖယ္ထား။ ေပကုန္လိမ့္မယ္´ ေျပာသာေျပာေနသည္။ ဖင္ထဲမွာ ၀င္ေနေသာ လက္ညိႈးကို မထုတ္ေသး။ ကၽြန္ေတာ္အရွိန္ျပင္းသလို လုိက္ၿပင္းၿပင္းအသြင္းအထုတ္လုပ္သည္။ ၿပီးေတာ့မယ္သာေျပာသည္။ ၁၀ ခ်က္ေလာက္ပံုမွန္ထုေပးေသာ္လည္းမၿပီးေသး။ ဖင္ထဲက လက္ကို ထုတ္လိုက္သည္။
`အား...´ ဒီတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ရသည္။ ဦး ရက္စက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းကို ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီးထိုးထည့္လိုက္သည္။ KY jel ေၾကာင့္လားမသိ ၀င္သြားသည္။ ဖင္ထဲလည္းျပည့္က်ပ္က်ပ္ျဖစ္သြားသည္။ ဦးက` အား... ထြက္ၿပီ´ ပစ္ခဲပူေႏြးေသာ လရည္မ်ားတၿပြတ္ျပြတ္နဲ႕ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ညီွစို႕စို႕အနံ႕နဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေတြေပသြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းနားမွာလည္း တခ်ိဳ႕အစက္ေတြစင္သြားသည္။ ဖင္ထဲက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ဟာ ခနဲျဖစ္သြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ စင္ထားေသာ လရည္စက္ကို ဦးမျမင္ေအာင္ လွ်ာႏွင့္သပ္လုိက္ သည္။ ငံက်ိက်ိ အရသာ ရွိသည္။ ( စာအုပ္ေတြထဲက ဖတ္ဖူးလို႕ ေရးလိုက္ပါသည္။တကယ္ငံရဲ႕လားမသိပါ)။ ကၽြန္ေတာ္ဘာလို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ လိင္တူကို စိတ္၀င္စားမွန္းမသိ။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အင္မတန္ရြံဖို႕ေကာင္းသည္။ ဦး ကိုယ္ေပၚက ထၿပီး ပုဆိုးျပန္၀တ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားေဆးေၾကာသည္။ ဦးက ေမာၿပီး ပက္လက္လွန္ကာ က်န္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေတာင္ေနေသာလီးကို ဂြင္းတိုက္လိုက္သည္။ ဒီလိုဆိုရင္မလြယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ငေတ တို႕အိမ္တြင္ဆက္ေန သင့္သလား။ ဦး နဲ႕ ဒီလို ဆက္သြားရင္ေတာ့ ဒီ့ထက္လြန္တာေတြပဲျဖစ္ဖုိ႕ရွိသည္။ ေတြးရင္းနဲ႕ေၾကာက္လာသည္။ ငေတ့ကို ဖြင့္ေျပာရင္ေတာ့ ဂတိမတည္ေသာ လူ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းထဲၿပန္၀င္လာေတာ့ ဦး က ထိုင္ေနသည္။


` သား ... ေက်းဇူးပဲ´
` ရပါတယ္ဦး´
` ဦး ... သြားေဆးေၾကာလိုက္အံုးမယ္´ ေခါင္းသာ အသာျပန္ညိမ့္ျပလိုက္သည္။ ဖင္ထဲက အခုမွ က်ိမ္းစပ္စပ္ျဖစ္လာသည္။ ဘာလို႕မ်ား ဘုရား က ကၽြန္ေတာ္တို႕လို လူမ်ိဳးေတြဖန္ဆင္းေပးထားတာလဲ။ ကုတင္ေပၚမွာလွဲရင္း စဥ္းစားမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ဟု ဦးကို ဖြင့္ေျပာလိုက္ရမွာလား။ ဒါဆိုရင္ဘာေတြျဖစ္လာႏိုင္လဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္။
တကယ္တမ္း ဒီ အိမ္က ထြက္သြားရင္ေကာ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွေပ်ာ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ သူ၏ အေဖကို မခြဲႏိုင္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ဦးကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနမိသည္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

+++


မိုးစင္စင္လင္းေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးေတာ့သည္။ ခါတိုင္းလို ခပ္ေစာေစာ မႏိုးေတာ့။ ေဘးနားမွာ ဦး မရွိေတာ့။ ဒီေန႕ ည ကၽြန္ေတာ္ အရင္ အခန္းထဲ ၀င္အိပ္မွျဖစ္မည္။
ဒါမွမဟုတ္ ငေတ့ အခန္းထဲမွာသြားအိပ္မည္။ ဒီေန႕ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းပိတ္သည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ ေနာက္ေတာ့ ငေတ တို႕အိမ္နားက အင္တာနက္ဆိုင္သြားသံုးျဖစ္သည္။ ဆိုင္ထဲတြင္လူသိပ္မရွိေသး။ ဆိုင္ရွင္ အစ္ကုိႀကီးက အသားက ခပ္ညိဳညိဳ။ ကုလားမင္းသားေတြနဲ႕ခပ္ဆင္ဆင္။ ေျဖာင့္တန္းေနေသာ ႏွာတံက သူ႕ရုပ္ကို ပုိၿပီးအားျဖည့္ေပးထားသည္။


ဆိုင္ထဲက ထိုင္ခံုေတြ က ထိုင္လိုက္ရင္ နံရံကို သာေက်ာေပးထားသျဖင့္ ႀကိဳက္ရာဖြင့္ၾကည့္လို႕ရသည္။ ဒီေန႕ ကၽြန္ေတာ္ ေယာက်ာ္းခ်င္းလိင္ဆက္ဆံပံုေတြကို ၾကည့္ခ်င္ေနမိသည္။ ဟိုးအရင္တုန္းက ေတာ့ သင္တန္းကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဓာတ္ပံုေပးဖူးသည္။ vedio ေတာ့ မၾကည့္ဘူးေသး။ google ထဲမွာ search လိုက္သည္။ gtalk ထဲက ေဂးလ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို တစ္ျခားတစ္ေယာက္ ကေမးသည့္ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ေမးလိုက္သည္။ bananalover ဆိုတဲ့ Nick name ေလးနဲ႕ ေဂးလ္က လိပ္စာေတြေပးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဟိုေလၽွာက္ဖြင့္ဒီေလွ်ာက္ဖြင့္ၾကည့္သည္။ ၾကည့္သည့္အထဲတြင္www.uknakedmen.com ဆုိတဲ့ website ေလးကို ခိုက္သြားသည္။ web ထဲက gay porn star ေတြက ရုပ္ေတြက မင္းသားေတြအရံႈးေပးရေလာက္သည္။ ေတာင့္သည္။ ေျဖာင့္သည္။ ႏြဲ႕ႏြဲ႕လ်လ်ပံုစံမ်ိဳးေတြ လံုး၀ မေတြ႕ရ။ ဒီထဲက model တခ်ိဳ႕ကို ခိုက္သြားသည္။ လီးေတြကို အားရပါးရစုပ္ ေနပံုေတြ။ ဖင္ထဲကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသြင္းထားပံုေတြမွာ ရင္ေတြခုန္ၿပီး ေရေတြငတ္လာသည္။


air-corn က ေအးေပးမယ့္ရင္ထဲတြင္ ပူေနသည္။ video အစမ္းေလးေတြကို ၾကည့္မိသည္။ ပိုက္ဆံရွိရင္ ထုိေခြေတြကို ကၽြန္ေတာ္ online က၀ယ္ခ်င္သည္။ ၾကည့္ေနရင္း ခုနက ဆိုင္ရွင္အစ္ကိုကၽြန္ေတာ့္ နားကို ဘယ္လိုေရာက္ေနမွန္းမသိ။ window ကုိပိတ္တာမမွီ။ သူျမင္သြားပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အခုမွ ရွက္လာၿပီး အကုန္ပိတ္ခါ ပိုက္ဆံသြားရွင္းသည္။
` 1200 က်ပါတယ္´ ကၽြန္ေတာ္သံုးတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္။ 2000 ေပးလိုက္သည္။
` 800 ပါ။ ညီ ေနာက္လည္း လာသံုးပါ။ ညီ့အတြက္ေနရာေကာငး္ေကာင္းစီစဥ္ေပးထားမယ္´ သူဘာသေဘာႏွင့္ေျပာမွန္းမသိ။


` အင္း ...´ ၿပံဳးရံုသာၿပန္ၿပံဳးျပလိုက္သည္။ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿပန္ၿပံဳးၿပသည္။ ငါ မင္းဘာေကာင္လဲဆိုတာ ငါသိတယ္ လို႕ေျပာေနသလိုပင္။ ဒီလို စိတ္ပ်က္စရာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္အခ်ိန္အထိမ်ားေတြ႕ရအံုးမည္နည္း။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ငေတ ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသာ့အပို တစ္စံုေပးထားသည့္အတြက္ဘာမွ စိတ္ပူစရာမလို။ အိမ္ေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္း ငေတက
` ေရစစ္... ဘယ္ေတြေလွ်ာက္လွိမ့္ေနတာလဲ...´
` အင္တာနက္သြားသံုးတာ´
` မင္းျပန္လာတာအေတာ္ပဲ ... ငါ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဖံုးဆက္လာလို႕... သြားေတြ႕မလို႕´
` ေအးပါ..ငါ ဘယ္မွသြားစရာမရွိေတာ့ဘူး။ စိတ္ခ်လက္ခ်သြား´
` အေဖ ျပန္လာရင္ ငါ ေနာက္က်မယ္လို႕...ညစာ၀ယ္ရင္ငါ့ကို မေစာင့္နဲ႕လို႕´
` ေအးပါ...ငါေျပာထားလိုက္ပါ့မယ္´
` မင္းေကာ စားၿပီးၿပီလား´ ငေတ က ဂရုစိုက္တတ္သည္။
` ေအး... စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြား... ´
` မင္းပ်င္းရင္း စာအုပ္ေတြရွိတယ္။ မီးလာရင္ ေခြေတြလည္းရွိတယ္..ၾကည့္ေပါ့ ´
`ေအးပါ... ´ ငေတ အျပတ္ကို ရိႈင္းထားသည္။ သူငယ္ခ်င္းက ေယာက်္ားေလးေတာ့မျဖစ္ႏိုင္။ မိန္းခေလးေတာင္မွ ရိုးရိုးသူငယ္ခ်င္းမျဖစ္ႏိုင္။
` သြားၿပီ´
တံခါးကို ပိတ္ေပးလိုက္သည္။ မီးက လာသည္။ ငေတ့ အခန္းထဲက ေခြေတြကို ေမႊေနလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ခ်င္ေသာ ဘာကားေတြရွိမလဲ။ ဟိုးအရင္က ၾကည့္ဖူးတဲ့အႀကိဳက္ဆံုးဇာတ္လမ္း Brokeback Mountain လိုမ်ိဳးၾကည့္ခ်င္သည္။ ေဂးလ္ေတြအႀကိဳက္ဇာတ္လမ္း ျဖစ္သည္။ သည္ကားကို ျပန္ၾကည့္တိုင္း ငိုခ်င္သည္။ ေသသြားတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ အက်ၤ ီ ကို နမ္းရႈပ္ေနတဲ့ အခန္းကို ကၽြန္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဂးလ္ ဇာတ္လမ္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားႀကည့္ဖူးသည္။ ဇာတ္လမး္နာမည္ေလးေတြကို ေျပာခ်င္သည္။ စာဖတ္သူစိတ္၀င္စားမယ္လို႕ လည္း ထင္သည္။ ၾကည့္ဖူးၿပီးသားရွိသလို မၾကည့္ဖူးတာလည္း ရွိမည္။ ပထမဆံုးၾကည့္ေသာ ေဂးလ္ဇာတ္ကားမွာ.. MAURICE (James wilby, Hugh grant, Rupert graves) ျဖစ္သည္။


The merchant ivory collection က ထုတ္လုပ္သည္။ ေရွးေဟာင္းဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ကို အေျခခံထားသည္။ brokeback mountain နဲ႕အၿပိဳင္ကို ေကာင္းသည္။ ေနာက္ a.k.a ဇာတ္လမ္းကရႈပ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ပါ။ ဒီေခြေတြက BC (British Council Library) က ရွာေတြ႕ၿပီးငွားၾကည့္ျဖစ္တဲ့ဇာတ္လမ္းေတြျဖစ္သည္။ အဲ့ဒီက ပဲ ေနာက္ႏွစ္ကားရွိေသးသည္။ သိပ္မမွတ္မိေတာ့။


The beautiful laundry သိပ္မေကာင္းပါ။ ဘိုးေတာ္ဘုရားက ေဂးလ္ကားျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းဆက္တိုက္ၾကည့္ျဖစ္တာေတြေကာင္းသည္။ ဇာတ္လမ္းတြဲထဲတြင္ Queer as Folk ကေတာ့ေကာင္း
သည္။ Bangkok Love Story ထိုင္းႏုိင္ငံက ဇာတ္လမ္း။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္သည္။ No Regret ရယ္ Forzen Flower က ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းေတြ။ ေကာင္းသည္။ ႏွစ္ကားစလံုးေကာင္းသည္။


Eternal Summerက ထိုင္၀မ္ႏိုင္ငံက ဇာတ္လမ္း၊ အႀကိဳက္ႀကီးေတာ့မဟုတ္။ ရိုက္ခ်က္ေတြကေတာ့ေကာင္းသည္။ ဇာတ္လမ္းဖြဲ႕စည္းပံုေကာင္းသည္။ Antique ကလည္း ကိုရီးယားေဂးလ္ဇာတ္လမ္း။
ၾကည့္ရတာေတာ့မဆိုး။ ကိတ္မုန္႕လုပ္တာနဲ႕ ေဂးလ္ရဲ႕အေၾကာင္းကို ဇာတ္လမ္းက လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာရိုက္ထားသည္။ Aai no Kotodama က ဂ်ပန္ဇာတ္လမ္း။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေန ခ်စ္ေနတဲ့ပံုစံရိုက္ထားသည္။ မင္းသားေတြက ပိန္လြန္းအားႀကီးသည္။ ဇာတ္လမ္းက ျမန္မာၿပည္အေနနဲ႕ေတာင္ရိုက္လို႕ရႏိုင္သည္။ တခ်ိဳ႕ၾကည့္ဖူးတဲ့ အဂၤလိပ္ကား ေတြက သိပ္မမွတ္မိေတာ့။ ရွိေသးရင္လည္းကၽြန္ေတာ့္ကို အီးေမးလ္နဲ႕ ေျပာျပႏိုင္ပါသည္။ ေက်းဇူးတင္အထူးတင္ပါသည္။Lan Yu ကိုေတာ့ မၾကည့္ရေသး။ ေဟာင္ေကာင္ဇာတ္ကားျဖစ္သည္။ ရွာလို႕မေတြ႕။ ျမန္မာျပည္အင္တာနက္ ႏႈန္းနဲ႕ေတာ့ ဘယ္လိုမွၾကည့္ျဖစ္မည္မဟုတ္။ ေနာက္အခု အရမ္းကို ၾကည့္ခ်င္ေနတဲ့ ႏွစ္ကားရွိေသးသည္။ တစ္ကားက စပိန္က ျဖစ္ဖုိ႕မ်ားသည္။ ေနာက္တစ္ကားက ေဟာင္ေကာင္ က ရိုက္သည္။ Permanent Residence (HongKong)နဲ႕ Cover Boy (စပိန္ျဖစ္ဖို႕မ်ားသည္)။ ငေတ ၀ယ္ထားတဲ့ကားထဲက Knowing ဆိုတဲ့ကားကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဇာတ္လမ္းက အရွိန္တတ္ေနတုန္းတံခါးလာေခါက္သည္။ ငေတ ေတာ့မျဖစ္ႏုိင္။ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလုိက္သည္။

` ဦး...´ ၃ နာရီေလာက္တာရွိအံုးမည္။
` ဦး ... ဒီေန႕ အလုပ္က ေစာေစာပိတ္တယ္ေလ။ ´ ဒီေန႕ တနဂၤေႏြဆိုတာကို ေမ့ေနသည္။
` ဦးကို ငေတ ကမွာထားတယ္။ ည စာကိုသူ႕အတြက္မ၀ယ္ထားပါနဲ႕တဲ့... သူငယ္ခ်င္းနဲ႕သြားစားမလို႕တဲ့´ ဦး က ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္သည္။
` သားကိုေကာ မေခၚဘူးလား...သားပ်င္းေနမွာေပါ့´
` ဟို...သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕သီးျခားေတြမွာ မို႕လို႕ပါ´ ဦးက ေခၽြးေတြကို လက္ဖ်ံႏွင့္သုတ္လိုက္သည္။ ရွ ပ္အက်ႌÐကိုလည္း ခၽြတ္လိုက္သည္။
` ေအးေလ... သားက ေခြၾကည့္ေနတာကိုး...ၾကည့္...သားဘာသာ ဆက္ၾကည့္ ...ဦးေရခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္။ ည စာကို ဦးနဲ႕သားအျပင္ထြက္စားၾကတာေပ့ါ´
`ဟုတ္ကဲ့ ဦး..´ ဦး သူ႕အခန္းထဲ၀င္သြားသည္။ ဘာကိုမွ မစဥ္းစားဘဲ ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ နစ္ျမဴပ္ေနလိုက္သည္။ ေနာက္ေန႕မွ ေခြဆိုင္တြင္ Shinjuku Incident သြား၀ယ္အံုးမည္။ Jackie Chan ကားအသစ္။ ရန္ကုန္မွာက အကုန္အဆင္ေျပသည္။၀ယ္ခ်င္တာေတြ၀ယ္လို႕ရသည္။ ေခြက ဇာတ္သိမ္းခါနီးၿပီ။ ဦးက အခန္းထဲမွထြက္လာသည္။ ေရလဲပုဆိုးကို ခပ္တုိတုိ၀တ္ထားသည္။
` သား ေကာ ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား´
` မခ်ိဳးရေသးဘူးဦး . . . ဦးခ်ိဳးၿပီးမွပဲခ်ိဳးေတာ့မယ္´ ပြေယာင္းေယာင္းရွိေနတဲ့ဆံပင္ေတြထဲကို ဖြလိုက္ပံုမွာ စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိသည္။
` ဦး နဲ႕တူတူခ်ိဳးမလား...။ ´ ကၽြန္ေတာ္ ျပာသြားသည္။ ဒီတိုင္းဆိုရင္ ငေတ့ ေဖေဖ က ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ေဂးလ္ စစ္စစ္မဟုတ္ရင္ေတာင္ ေဂးေတြနဲ႕ဆက္ဆံရတာကို ႏွစ္သက္တဲ့ gay lover တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာျပန္ေျဖရမလဲ။ ငေတနဲ႕ေတာင္ ေရတစ္ခါမွတူတူခ်ိဳးဖူးတာမဟုတ္။ ခက္ေတာ့သည္။

` ဟို... ဦးၿပီးမွပဲခ်ိဳးေတာ့မယ္ေလ´
` လာပါ...ဦးကို ရွက္မေနပါနဲ႕ ... သားအေၾကာငး္ဦးမသိတာက်ေနတာပဲ´ ကၽြန္ေတာ္ပိုလန္႕သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းသိေနသည္။ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းသိေနသည္။ ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္ႏိုင္သည္။ဦးက လည္း ငယ္ရာကႀကီးလာတာပဲမဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ။ ဒီေန႕ ငေတ မရွိေတာ့ ကိစၥေတာ့မရွိ။ ကၽြန္ေတာ္ မျငင္းမိဘဲ ေမးခြန္းတစ္ခုသာေမးျဖစ္သြားသည္။
` ဦး က ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းဘာသိလို႕လဲ´
` ဒါလား...ေရခ်ိဳးခနး္ထဲေရာက္မွေျပာျပမယ္...ဦးအထဲက ေစာင့္ေနမယ္´ အခု မွျပႆနာ.။ ဦးက အၿပီကိုခ်ည္ ေနေတာ့သည္။ ဘာကိုမွဆက္မေတြးဘဲ ေဘာင္းဘီတိုေလးကိုသာခ်န္ထားၿပီး အားလံုးခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ရင္ေတြလည္း ခုန္ေနသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ေတာ့ဦးက ေမြးကာစကေလးတစ္ေယာက္လို။ လီးကေတာ့ မေတာင္ေသး။
` သား ... လာ..´
` ဦး ေျပာမယ္ဆို´
` ေအာ္...ဒါလား... ဦးနဲ႕သား မေန႕ညက ျဖစ္တာေတြကိုေျပာတာပါ။ သားအေၾကာင္းဦးသိတာက သားကအသန္႕ ႀကိဳက္တယ္ေလ။ ဦးနဲ႕ ဟို...ဟာ လုပ္ၿပီးတာနဲ႕ေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပး၀င္တာပဲမဟုတ္လား...ဒါေၾကာင့္အခုထဲက သားကိုေခၚလိုက္တာ´ ဘုရား...ဘုရား...။ ေတာ္ေတာ္လည္း ကာမမီး ေတာက္ေနတဲ့ ငေတ့အေဖပါလား။ အခုမွ ရင္ဘတ္က အလံုးႀကီး ျပဳတ္က်သြားသည္။ ရယ္ဖို႕ေတာ့ေကာင္းသည္။ သိုးတစ္ေကာင္ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႕ ၀ံပုေလြအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ တကယ္ေတာ့ပင္ပန္းလွသည္။ ဦး က ဒီထက္လြန္တာေတြလုပ္လာရင္ေကာ ..ကၽြန္
ေတာ္လိုက္ေလ်ာရမွာလား။ မေန႕ကညေတာင္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ဖင္ထဲထိုးထည့္ၿပီးၿပီပဲ။ ဟူး..။ ကၽြန္ေတာ္ တံခါးကုိဆြဲပိတ္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တံခါးဘက္မ်က္ႏွာလွည့္ေနလိုက္သည္။
`သား ... ျဖစ္ရဲ႕လား...´
` ျဖစ္ပါတယ္။ ငေတ သိသြားမွာကိုပဲေၾကာက္ေနတာပါ။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကေယာက်ာ္းေလးဆိုေတာ့ ..´
`သားကို ဦးက ေယာက်ာ္းေလးျဖစ္လို႕ပဲ ဒီလိုလုပ္မိတာပါ။ မိန္းခေလးဆိုရင္ မုဒိန္းမႈေျမာက္မွာေပါ့..။ သားက လည္း ဦးကိုလိုက္ေလ်ာလို႕ပါ´ မွားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲလိုက္ေလ်ာတယ္ရွိေသး။
` ဦးကုိ ကူညီတာပါ၊ ဦး ကတစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ အထီးက်န္ေနမွာေပါ့´ ဦးက ကၽြန္ေတာ့ကို အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ ဦးရဲ႕ေခၽြးနံ႕က ခပ္ျပင္းျပင္း ။

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနံ႕ဟာ ကၽြန္ေတာ္တကိုယ္လံုးကို မြန္ထူသြားေစပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အလုိက္သင့္ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ကုန္းၿပီးခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ဖင္က ဦးရဲ႕လီးကို ေတာင္းတသလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားတယ္။ ဦးက ခပ္တင္းတင္းေလးခါးကို ဆြဲဖက္လိုက္တယ္။ ဦး လီးကမာေတာင္မာေနၿပီ။

` သား... ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား´ ႏွစ္ခါမေျပာရပါဘူး။ မြန္ထူေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္တယ္။ ဦးက ထံုးစံအတိုင္း ဖင္ေတြကို အရင္ကိုင္တယ္။ ၿပီးမွ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို လီးထိုးထည့္လိုက္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္းကတည္းက ယူထားမွန္း္မသိတဲ့ KY Jel ကို ေလာင္းထည့္လိုက္တယ္။ လက္ကလည္း စအို၀ေလးကိုကလိေနတယ္။ ခါးကိုကိုင္ၿပီး အျပတ္ေစာင့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လီးကို ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ထဲကို ထည့္ေစခ်င္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးကိုခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ေျပာလည္းမေျပာရဲဘူး။

`အား...´ ေတြးေနတုန္းမွာ လက္ေခ်ာင္းလက္တစ္ထစ္ေလာက္ထိုးထည့္လိုက္တယ္။

`ရလား..သား..´

` ရပါတယ္... နဲနဲနာသြားလို႕ပါ´ နာတယ္လို႕ေျပာလို႕လားမသိ။ ဂ်ယ္ေတြကိုထပ္ ေလာင္းထည့္လုိက္တယ္။ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ လက္ကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ အစားလီးကို လိုခ်င္ေနမိတယ္။ တကယ္သြင္းရင္ေကာ ခံႏိုင္ပါ့မလား။ ဦး က လက္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ခဏရပ္လိုက္တယ္။ ေမာသြားပံုရတယ္။ လီးကို ေပါင္ၾကားထဲကထုတ္လိုက္တယ္။

`သား... ဦးကို နဲနဲေပးသြင္းပါလား ´

`ဗ်ာ´

` ဟို...သားရဲ႕အထဲကို ဦးရဲ႕ လီးကို နဲနဲေပးသြင္းပါလား။ ဦး ဒီေန႕တစ္ေန႕လံုး လည္းသားရဲ႕ အေပါက္ေလးထဲ သြင္းဖို႕ပဲအာရံုမ်ားေနတယ္။ ဘယ္လိုမွအလုပ္လုပ္လို႕မရဘူး။

သားနဲ႕ပဲ ေနခ်င္ေနမိတယ္။ သား...ဦးကို ကူညီလက္စနဲ႕...´

` ကၽြန္ေတာ္... တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူး။ ဦး ကိုကူညီခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ...နာမွာလည္း ေၾကာက္တယ္..ဦး ဟာ က အႀကီးႀကီးေလ´

` သား...ကိုမနာေအာင္ဦးလုပ္မွာပါ...အဖ်ားေလးပဲသြင္းမွာ..ဟုတ္ၿပီလား´ ရင္ေတြအဆေပါင္းမ်ားစြာခုန္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္တာကိုရၿပီေပါ့။ ဂ်ယ္ကိုထပ္ေလာင္းလိုက္သည္။ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြန္ဒံုးအိတ္ေလးတစ္အိတ္ကုိ ဦးေဖာက္ေနသည္။ ဦးက မဆိုးဘူး။ ေရာဂါပိုးေရာ ညစ္ပတ္မွာေကာကို ေၾကာက္ပံုရသည္။ ဒူးေထာက္ထားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဒူးေတြေခ်ာင္ခ်င္လာသည္။ ဦးက လီးကိုကိုင္ၿပီး စအို၀ေလးကို ေတ့ထားသည္။ မသြင္းေသဘဲပြတ္ေပးသည္။ ဖင္ထဲကေတာင္ယားသလိုလိုျဖစ္လာသည္။ စအို၀ေလးကို ေတ့ထားၿပီး ျဖည္းျဖည္းဖိသည္။

မ၀င္ေပ။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ဒီ့ထက္ျပင္းသည္။ မ၀င္ေသး။ ဖင္ေတာင္ ေအာင့္လာသလိုလိုရွိသည္။

` သား... စိတ္ကိုေလ်ာ့ထား...အစ ခဏဘဲနာမွာ...ေနာက္မနာေတာ့ဘူး.. ဦး...လုပ္ဖူးတယ္ ...သားမေၾကာက္နဲ႕´ လုပ္ဖူူးတယ္ဆိုတာ ဦးမေျပာလည္းကၽြန္ေတာ္ ရိပ္မိသည္။

သားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လံုးကိုေတာင္ ဒီလို ေလးဘက္ေထာက္ပံုစံမ်ိဳးရေအာင္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေသးတာပဲ။ ခက္တာက နဂိုကမွ ခံခ်င္ေနတဲ့ဖင္ကိုသြားဆြေတာ့လည္း။

` ဟုတ္ကဲ့ပါဦး ´ စိတ္ကိုေလ်ာ့ၿပီး စအိုၾကြက္သားေတြကို ေလ်ာ့ေပးထားသည္။ ဒီတစ္ေခါက္ပိုၿပီးျပင္းသည္။

` အား.... ´ စအို၀တစ္ခုလံုးျပည့္က်ပ္သြားသည္။ ဒစ္တစ္ခုလံုး၀င္သြားပံုရသည္။ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္။

` သား... ခဏေလး ေအာင့္ထား´ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ ဂုတ္သားေတြကိုလာနမ္းသည္။ လီးကို ဆက္မသြင္းေတာ့။ ခဏနားထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၿငိမ္သြားမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထပ္သြင္းသည္။ အီးပါခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားသည္။ ျပည့္က်ပ္သြားသည္။ ေအာင့္လည္းေအာင့္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မေအာ္ျဖစ္ေတာ့။

` ဦး ..အကုန္မသြင္းနဲ႕ေနာ္´

` အင္းပါ...သားကို အဲ့ဒီေလာက္မရက္စက္ပါဘူး... သားကို ဦး ခ်စ္ပါတယ္။ သားက ငေတနဲ႕ အသက္တူတူပဲဟာ...ငေတ ဟာဦးသားအရင္းျဖစ္သလို သားဟာလည္းဦးရဲ႕သားပဲေပါ့ ... သားသေဘာတူရင္ သားကိုေတာင္ ဦးရဲ႕သားအရင္းလိုေမြးစားခ်င္တာ´ ေမြးစားသား ဆိုတာ ေမြးၿပီစားတာကိုေျပာတာလား။ ေျပာရင္းနဲ႕လီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ အကုန္လံုးေတာ့မဟုတ္ဘူး။တစ္၀က္ေလာက္ပဲ။ အခုမွ ေနသားက်လာတယ္။ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ေပမယ့္ ၄ လက္မေလာက္ကို ပဲသြင္းထုတ္လုပ္ေနပံုပဲ။ အခုမွ လီးကို ထပ္လိုခ်င္ေနမိတယ္။ အကုန္လံုးထိုးထည့္

လိုက္ေတာ့လို႕မေျပာရဲဘူး။ မ်က္လံုးကိုေမွးစင္းၿပီး ဖီးလ္ယူေနမိတယ္။ ဖင္ခံတဲ့အရသာကို ႀကိဳက္သြားရင္ေတာ့ ...ကၽြန္ေတာ္ ဦးရဲ႕ေမြးစားသားပဲလုပ္လုိက္ေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လီးကိုကိုင္ၿပီးလက္တစ္ဖက္က ဂြင္းထုေနလိုက္တယ္။ လက္က တစ္ဖက္တည္းေထာက္ထားတာၾကာေတာ့ ေညာင္းလာတယ္။ ဦးက ခါးကို ကိုင္ၿပီး ေဆာင့္တယ္။ ျမန္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ေတြကို အေနာက္ကိုမသိမသာ ဆုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အား... ပို၀င္သြားလို႕လားမသိ။ နာေသးတယ္။ ဦးက ထပ္ၿပီးေညွာင့္တယ္။ ပိုၿပီးအရွိန္ျပင္းလာတယ္။

` အား.....သား...ဦး...အဆုံးထိသြင္းခ်င္တယ္...´ ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းသြင္းထဲ့လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ျဖဴလန္မတတ္ဘဲ။ ဖင္တစ္ခုလံုးေအာင့္သြားတယ္။

` ေသၿပီ...အား.....´

` ...ေကာင္းတယ္ကြာ..က်ပ္ေနတာပဲ...သား....ရလား´

` အား............ရ ..ပါ...တယ္´ တဒုတ္ဒုတ္ တဖြတ္ဖြတ္နဲ႕။ ေရဘံုဘိုင္ကေရက်သံႏွင့္အတူ သံစဥ္ညီေနတယ္။ ဖင္ခံတဲ့အရသာကို ကၽြန္ေတာ္တကယ္ႀကိဳက္သြားတယ္။

ဘာလို႕အခုလိုေနာက္က်မွ ခံျဖစ္သြားတာလဲ။ အရင္ကအခ်ိန္ေတြကို ႏွေျမာမိတယ္။ ဖင္က စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႕။ ေအာင့္ကလည္းေအာင့္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ဘယ္လိုမွေျပာမျပတတ္တဲ့အရသာကိုလည္းတစ္ၿပိဳင္နက္ခံစားေနရတယ္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေတာ္ေတာ့္ကိုျပင္းလာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးေဆာင့္ၿပီးေတာ့

` သား ... ဦး ၿပီးေတာ့မယ္။ ...သားလည္းၿပီးခ်င္ရင္ၿပီးလုိက္ေလ´ ဦးက ဂြင္းတုိက္တာကို ေတြ႕ပံုရတယ္။

` ဟုတ္´ ဂြင္းအဆက္မျပတ္ထုလိုက္တယ္။ အား..ပါး...။ မ်က္လံုးေတြျပာသြားတယ္။ ဖင္ႏွစ္လံုးႀကားထဲကို ပူေႏြးေႏြးလရည္ေတြ စီးသြားတယ္။ လီးႀကီးကိုထုတ္လုိက္ေတာ့ဟာသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿပီးသြားတယ္။ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီးအေပၚကေနဖိထားတယ္။ ဂုတ္သားေတြကို နမ္းတယ္။ ပါးေတြကိုလည္းနမ္းတယ္။ဒီလိုမ်ိဳးကို ေန႕တိုင္းလိုခ်င္ေနမိတယ္။

` သား...ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္။..ဦး သားကိုေမြးစားလို႕ရမလား´

` ဗ်ာ´

` သားကို ဦးေမြးစားခ်င္လို႕ပါ။ သားဦးနဲ႕တူတူ ဖုိးေတနဲ႕တူတူ ဒီမွာေနသြားေပါ့´ ကၽြန္ေတာ္ က ဒီတစ္ခါ သေဘာတူမိသြားတယ္

` ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ေမြးစားအေဖျဖစ္သြားရင္ ...ဖိုးေတလိုပဲ ဦးကို ေဖေဖလို႕ေခၚရေတာ့မွာေပါ့´

` အင္းေပါ့... သားသေဘာတူတယ္မလား၊ သားအေဖကို ဦး ကဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာေပးမယ္။ သားေဖေဖ က အေဖအရင္းေပ့ါ...ဦးက ေမြးစားအေဖေပါ့။ သားမွာ အေဖႏွစ္ေယာက္ရတာေပါ့´ ေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတာ့ ဦးမ်က္ႏွာမွာေခၽြးေတြစို႕ေနသည္။

` သေဘာမတူစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္... ဦး သားကို ဒီလုိပဲေန႕တုိင္းလုပ္ေနမွာလား´

` ေန႕တိုင္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဦး ... အဲ...ေဖေဖလည္းသားကိုေန႕တိုင္းမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး´

` ဦး ကိုေမးစရာရွိတယ္။ အမွန္အတုိင္းေျဖရမယ္ေနာ္´ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လိုႏြဲ႕ေနမိသည္။

` ဦးလို႕မေခၚရင္ႀကိဳက္တာေမး´

` ဟို..ကၽြန္ေတာ္ေခၚလို႕မထြက္ေသးဘူး´

` ဘာမေခၚထြက္စရာရွိလဲ... ေဖေဖ လို႕ေခၚၾကည့္..သားကလိမၼာပါတယ္´ ကၽြန္ေတာ့္ပါးကို တစ္ခ်က္ငံု႕နမ္းလိုက္သည္။ သိခ်င္တာေမးဖို႕ေခၚလိုက္ရေတာ့သည္။

` ေဖေဖ..´

` သား´

` ေဖေဖက သားကို ဒီလုိမ်ိဳးဘာေၾကာင့္လုပ္ရတာလဲ´

` သားက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လိုႏူးညံ့တယ္။ ခ်စ္ဖို႕လည္းေကာင္းတယ္။ ေဖေဖရဲ႕ ဇနီးကို သြားသတိရေစတယ္။ သားသံုးတဲ့ shampoo အနံ႕ကလည္း `ခင္´ သံုးတဲ့အန႕ံနဲ႕တစ္ပံုစံတည္း... ´ ဦးက သူ႕မိန္းမနဲ႕အနံ႕တူလို႕ဖင္ခ်တာေပါ့။

` ဦး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လုိျမင္လည္း။ ဦး ဖင္ခ်တာကိုခံလို႕ ဘယ္လုိျမင္လည္း´

` သားကို ဘယ္လိုျမင္ရမွာလဲ´

` ဟုိ...သား...ကို မိန္းမလ်ာ တစ္ေယာက္လို႕မျမင္ဘူးလား´

` အင္း...သားကို...ပထမေတာ့ မထင္ဘူး။ ´

`ဒါဆိုေနာက္ေတာ့မွထင္တာေပါ့...ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက သားကို ေဂးလ္ဆိုတာသိသြားတာလဲ´

` သား ...ဟာ ေဂးလ္ တစ္ေယာက္မဟုတ္ရင္...ဦးကို ဖင္ခံေပးဖို႕မေျပာနဲ႕...အိပ္ေနတုန္း ေနာက္ကေန ပြတ္တာေတာင္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကေနသိသြားတာ´ လတ္စသတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေဂးလ္မွန္းသိသြားလို႕ ဖင္ခ်တာေပါ့ေလ။

` သြားပါၿပီ။ ဦး...အဲ...ေဖေဖ ...ငေတကိုဒီအေၾကာင္းေတြမေျပာပါနဲ႕ ေနာ္...ကၽြန္ေတာ္ေဂးလ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို´ လူမိသြားမွေတာ့ ၀န္ခံဖို႕ပဲရွိေတာ့မွာမဟုတ္လား။ ဦး က ဒီတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကို နမ္းတယ္။ ရင္ေတြအခုထိ တုန္ေနတုန္း။ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ခဏဖယ္လိုက္ၿပီး...

` ေဖေဖ ... သား..ကိုခ်စ္လားဟင္´

` အင္း.. ငေတ ထက္ပိုခ်စ္တယ္´

` ဘာလို႕လဲ´

` ငေတကို ေဖေဖက ဒီလုိလုပ္လို႕မွမရတာ´

`သြား... ေဖေဖလူဆိုး´ ဒီလုိနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ငေတ့အိမ္မွာေနျဖစ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိသည္။ ေဂးလ္တစ္ေယာက္ အတြက္သူလိုခ်င္တာကို ရတာဟာေလာကမွာအေပ်ာ္ဆံုးလို႕ထင္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္မည့္သူအခုရွိမည္မထင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေရမိုးခ်ိဳးသည္။ ထမင္းတူတူစားသည္။ ညတူတူအိပ္သည္။ ဦးကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိသြားသည္။

14.9.2009 တြင္ အၿပီးသတ္ေရးသည္။
စာေရးသူ - သိုးငယ္

စာၾကြင္း။ ။ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလံုးသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္။

* ညီငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကိဳးစားေရးသားမႈျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဆင့္ျပန္လည္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။