ျပာလြင့္ေနတဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးကမြန္းတည့္ေနရဲ႕စူးရွေတာက္ပမႈေၾကာင့္ ေတာက္ပၾကည္လင္ကာရွင္းသန္႔ေန ေလရဲ႕။အဲ့ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ျဖဴမို႔မို႔တိမ္သားဆိုင္ေတကမြမြတတ္ျပီးအလိပ္လိုက္အလိပ္လိုက္လြင့္ေျမာေရြ႕လ်ား ေနလိုက္တာဝါဂြမ္းမိႈ႕႔ၾကီးေတြ႔လိုပါပဲ။အေဝးကေလနတ္သားေလးသယ္ေဆာင္လာတဲ့ ေလေျပတစ္ခ်ိဳ႕ကကြ်န္မရဲ႕ ပုတုန္းေရာင္ဆံႏြယ္ေတြကို တျဖတ္ျဖတ္ခတ္ျပီး လြင့္လူးေနေစပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕မ်က္ႏွာသားတစ္ေလွ်ာက္နဲ႔ လက္ေမာင္းလက္ျဖန္ေတြကို ကြ်န္မပြတ္သပ္ၾကည့္မိတယ္။ အသားအေရကေနေရာင္ေၾကာင့္ လားေတာ့မသိဘူး ဝင္းဝါညက္ညာစိုေျပေနပါတယ္။ ကြ်န္မကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒီေန႔မလွမွာအရမ္းစိုးရိမ္ခဲ့ပါတယ္ ...
ဒါေၾကာင့္မနက္အေစာၾကီးထေရခ်ိဳးျပီး ျဖီးျဖီးလိမ္းျပင္ဆင္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွန္ေရွ႕မွာမတ္တတ္ရပ္ျပီးကြ်န္မနဲ႔လိုက္မယ့္အဝတ္စားေတြကို ေေရြးေနရတာေတာ္ေတာ္ေတာင္အခ်ိန္ၾကာသြားတယ္ရွင့္။ ဒါေပမယ့္ကြ်န္မေၾကနပ္ပါတယ္ ကြ်န္မလိုခ်င္တဲ့လွလွပပပံုစံေလးရေအာင္ေတာ့ကြ်န္မ ရေအာင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါမွလည္းကြ်န္မက ကိုကို႔ကိုစိတ္ေက်နပ္မႈေတြေပးစြမ္းႏိုင္မွာေပါ့။
အဟင္းဟင္း ကြ်န္မကအသက္ ၁၇ ႏွစ္ရြယ္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ဆိုေပမယ့္ ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိပါတယ္ကြ်န္မဟာဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့မိန္းကေလးတစ္ယာက္ ဆိုတာကိုေပါ့။ ဒါကလည္း ကြ်န္မကိုျမင္ရံုနဲ႕ လူတိုင္းက သိေနၾကတာပါပဲ ။ ကြ်န္မကလွတယ္ေလ။ ခ်စ္စရာလဲ ေကာင္းတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ကိုကို႕ဆီက အသည္းႏွလံုးေလးကိုပဲ လုိခ်င္ေနမိတယ္။ ကိုကိုနဲ႔ကြ်န္မက လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ ကြ်န္မဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္သမီးကတည္းက ရင္းနီးခဲ့ၾကတာေလ။ ကိုကိုကမ်က္ခံုးေကာင္းျပီးႏွာတံစင္းတယ္ ကိုကို႔မ်က္လံုးအိမ္ကနက္ေနျပီးသူ႔အၾကည့္ေတြက စူးရွမႈရွိတယ္။ ကိုကိုက ေျပာမယ္ဆိုရင္လူေခ်ာတစ္ေယာက္ပါ။ ရယ္လိုက္ရင္ပါးခ်ိဳင့္ေရယ္လိုက္ရင္ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚလာျပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ကိုကို႔ကို ကြ်န္မခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကမွကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မသိလိုက္ရတယ္။
ျပီးေတာ့ကြ်န္မျမတ္ႏိုးရတဲ့ကိုကို႕ရဲ႕အျပဳအမူေလးေတြရွိေသးတယ္။ ကိုကိုကေရေသာက္ျပီဆိုရင္ ႏႈတ္ခမ္းမွာေရစက္ေလးေတြမေပေအာင္ ေသေသသပ္သပ္ေလးေသာက္တတ္တာ။ ေျခေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႕လိုက္ဖက္တဲ့ ကတီၱပါဖိနပ္ေလးေပၚမွာ ဖုန္မႈန္႕ေလးေတြ ကပ္ေနျပီဆိုဆိုရင္ မေနတတ္ပဲ လက္ကေလးနဲ႕ ေတာက္ခါတတ္တာ။ ျပီးေတာ့ ေနတာထုိင္တာ ဝတ္တာစားတာကအစ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႕ Smart က်က်ေနတတ္တာ။ ဒီအျပဳအမူေလးေတြက ကိုကို႕ကိုကြ်န္မရင္ထဲမွာစြဲလန္းသြားေစဖို႕ တြန္းအားေတြ အမ်ားၾကီးေပးခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္မထက္အသက္သံုးႏွစ္ၾကီးတဲ့ ကိုကိုကကြ်န္မကို ညီမေလးဆိုျပီးဂရုတစိုက္ရွိလွပါတယ္။ တစ္ခါတံုးကဆို ကိုကိုအိပ္ေနတံုး ကြ်န္မကိုကိုအခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္တာ ကိုကိုကအိမ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနျပီးလန္႔ႏိုးလာတယ္ကြ်န္မကိုလဲေတြ႕ေရာ ညီမေလးဆိုျပီးဖက္ထားလိုက္တာ အၾကာၾကီးပဲ။
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္က ကြ်န္မႏွလံုးသား ရဲ႕အနက္ရိႈင္းဆံုးေနရာက အစိုင္အခဲေတြလႈပ္ရွားသြားတာေလ။ ကြ်န္မရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြဟာ ေပါက္ကြဲျပီးအျပင္ဖက္ကို လြင့္စင္လာေတာ့မလားေအာက္ေမ့ရတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕လိႈက္ေမာမႈေတြကို ကိုကိုက ဆြဲထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစျပီး ကြ်န္မဟာ ကိုကို႕အေပၚမွာ ယိမ္းယိုင္သြားခဲ့တယ္ထင္ပါ့။ ကိုကို႔အိမ္နဲ႔ကြ်န္မအိမ္က အရမ္းရင္းနီးၾကတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ကြ်န္မက ကိုကကိုကို႔ဆီကို တံခါးမရွိဓါးမရွိဝင္ထြက္လို႔ရေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္မလက္ထဲက ကိုကို႔အတြက္လမ္းကဝယ္လာတဲ့ ေရခဲစိမ္ပက္စီ အခ်ိဳေရဘူးေလးေတာင္မွ အရည္ေတြတစက္စက္ၾကေနျပီ ကိုကိုေရာက္မလာေသးပါဘူး။ ဒီေန႔ကြ်န္မကို ကိုကိုကတစ္ေနရာကိုသြား လည္မယ္ဆိုျပီးခ်ိန္းထားခဲ့တာေလ။ အင္း ကိုကိုေရာက္လာလို႔ကြ်န္မကိုျမင္ ဘယ္လိုမ်ားေျပာမယ္မသိပါဘူး။ ကြ်န္မရဲ႕ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုက ခါတိုင္းထက္ထူးျခားေနတယ္မဟုတ္လား။ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲအေတြးလြန္ေနတံုး..........
"ကလင္ ကလင္ ကလင္........."
အေနာက္ဖက္ကေန စက္ဘီးဘဲတီးသံၾကားတယ္။ ကိုကိုေရာက္လာျပီထင္တယ္။ ကြ်န္မလွည့္ မၾကည့္ဘဲနဲ႔မ်က္လံုး ႏွစ္ဖက္ကိုမိွတ္ထားလိုက္တယ္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကိုကို႔စက္ဘီးသံက နီးကပ္လို႔လာပါတယ္။ စက္ဘီးသံကကြ်န္မနားမွာဝဲေနေလရဲ႕။ ေသခ်ာတယ္ ကြ်န္မကိုပတ္ျပီးကိုကိုနင္းေနတာပဲေနမွာ။ ကြ်န္မရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာျပံဳးေနေပမယ့္ ကြ်န္မမ်က္လံုးကိုေတာ့မွိတ္ထားဆဲပါ။ ခဏေနေတာ့ စက္းဘီးသံရပ္သြားတယ္။ ကြ်န္မမ်က္လံုးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရွ႕တည့္တည့္မွာျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကို..........
"ဘာေတြဝတ္လာတာလဲညီမေလးရယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲၾကည့္ပါဦး ကေလးနဲ႔ေတာင္မတူေတာ့ဘူး"
"ကိုကိုေနာ္ ကိုကုိပဲကေလးကုလားပံုေတြ ဝတ္မလာနဲ႔ဆို"
"ဟားဟား အလကားစတာပါညီမေလးရာ အခုလိုဝတ္ထားေတာ့ညီမေလးက အပ်ိဳၾကီးဖားဖားျဖစ္လာသလိုပဲ"
ဟင္းဟင္း ကိုကိုကကြ်န္မကိုကေလးလို႔ထင္ေနတာကိုး ကြ်န္မကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး အပ်ိဳရွင့္အပ်ိဳ သိရဲ႕လား။ ကိုကို႔ကိုခ်စ္ေနတာပါေျပာလိုက္ရင္ ကိုကိုဖ်ားသြားလိမ့္မယ္။
"ကဲပါ ထားလိုက္ပါ ေရာ့ဒါကိုကိုအတြက္PESSIဘူး"
"ေက်းဇူးညီမေလး အဲဒါေၾကာင့္ညီမေလးကိုခ်စ္ေနရတာ"
"ေတာ္ပါကိုကုိကသိပ္ပိုတာပဲ ကဲအခုညီမေလးတို႔ဘယ္သြားၾကမွာလဲ"
"ညီမေလးကိုဒီေန႔ခ်ိန္းထားတာ ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့ ၾကည္ျပာေရာင္လိႈင္းလံုးေတြၾကားထဲမွာ သည္းထိပ္ရင္ဖိုေမာ္ေတာ္ဘုတ္စီးမလို႔ ။ဘယ္ႏွယ့္လဲ။"
"ဟား........ဒါဆိုပင္လယ္ထဲမွာေလွ်ာက္စီးၾကမွာေပါ့ ေပ်ာ္စရာၾကီး။"
"အင္း ဟုတ္တယ္ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လဲပါမယ္။ လာစက္ဘီးေပၚတက္ ကိုယ္တို႔ကမ္းနားကိုသြားရေအာင္"
ကြ်န္မကကိုကိုနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲလို႔ထင္ထားခဲ့တာအခုေတာ့ၾကားထဲမွာတစ္ေယာက္ကပါဦးမယ္တဲ့။ကိုကိုနဲ႔အတူ ရင္ခုန္စရာေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈေတြကိုကြ်န္မဖန္တီးခ်င္တာေလ။ ကိုကိုနဲ႔အတူလြတ္လြတ္လပ္လပ္အခ်စ္ဂီတသံစဥ္ေအာက္မွာ ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္းသာယာခ်င္တာေလ ကိုကိုရယ္။ အခုေတာ့ကြ်န္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တစ္စစီယိုင္လဲျပီး ဂြ်မ္းထိုးေမွာက္ခံုျဖစ္ကုန္ပါျပီ။ ကြ်န္မေလ ကိုကို႕ကိုသိပ္ျပီးအားမလိုအားမရျဖစ္တာပဲ။
"ကဲဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ တက္ေလ"
"ဟုတ္......"
ကြ်န္မေက်နပ္ပါတယ္ကိုကိုရယ္။ ကိုကိုနဲ႔အခုလိုသြားေနခြင့္ ရတာကိုကကြ်န္မအတြက္ မဟာအခြင့္အေရးၾကီးပါပဲ။ ကြ်န္မစက္ဘီးေပၚ ခြထိုင္လိုက္ျပီး ကိုကို႔ခါးကို အတင္းဖက္ထားလိုက္တယ္။ ကိုကိုဝမ္းဗိုက္သား ကိုကိုင္ထားရတာေႏြးေနတာပဲ။ ကြ်န္မရင္ထဲ ဘယ္ကေနဘယ္လိုဝင္လာမွန္း မသိတဲ့အေပ်ာ္ေတြက ခုန္ေပါက္ျပီးဝုန္ဒိုင္းက်ဲေနေလရဲ႕။ သစ္ရြက္ေျခာက္လို လူးလြင့္ေနတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြေလ။
ကိုကိုက စက္ဘီးကိုအေရွ႕ကေန ခပ္မွန္မွန္ေလးနင္းေနတယ္။ ။ျဖတ္သန္းလာတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္မွာ စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႔သစ္ပင္ၾကီးေတြက အစီအရီပါပဲ။ ေလေလးတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ေနသာသာေအာက္မွာ စက္ဘီးစီးရင္းရတဲ့အရသာက ကြ်န္မအတြက္ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္ပါဘူး။ ကိုကို႔ေက်ာျပင္ေလးကိုမွီထားရင္း ကြ်န္မစိတ္ထဲအူေတြယားလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုကို႔ကိုဖက္ထားတဲ့ ကြ်န္မလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုကို႔ဗိုက္သားေႏြးေႏြးေလးကို ဖြဖြေလးညွစ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကိုကိုနဲနဲေတာ့တြန္႔သြာပါတယ္။ ။ျပီးမွကြ်န္မကိုေနာက္လွည့္ျပီးေျပာတယ္.......
"က....ေလး.....မ......ေနာ္......" တဲ့။
********
ကြ်န္မတို႔ကမ္းနားကိုေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ခဏဝင္ျပီးသူ႕သူငယ္ခ်င္းကိုဝင္ေခၚပါတယ္။ စက္ဘီးကိုလည္းအဲ့ဒီ့အိမ္မွာပဲထားခဲ့ၾကျပီး ကြ်န္မတို႔လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ကိုကိုကသူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လဲေတြ႕ေရာ စကားေတြေျပာလိုက္တာဟာေဖာင္ဖြဲ႕မတတ္ပဲ။ ကြ်န္မကိုလဲေမ့သြားတယ္ထင္ပါ့။ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းေလးကလဲ ကိုကို႔လိုပါပဲ အရပ္ရွည္ရွည္ရုပ္ေအရပ္ရွည္ရွည္ရုပ္ေခ်ာခ်ာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကည့္လို႔ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး သူ႕ကိုသိပ္ျပီးမလိုလားမႏွစ္သက္သလိုပဲ။ ကိုကိုကကြ်န္မကို သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးေလရဲ႕ ....
"ညီမေလး ဒါကိုကို႔သူငယ္ခ်င္း ကိုဦးတဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့ပါကိုကို"
ကြ်န္မစိတ္ထဲကမပါေပမယ့္ စျပံဳးျပလိုက္ရပါတယ္။ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းကကြ်န္မကိုၾကည့္ ျပီးျပန္ျပံဳးျပပါတယ္။ ျပီးေတာ့ကိုကို႔ဖက္ကိုလွည့္ျပီး.....
"မင္းညီမေလးလား"
"အင္း ဟုတ္တယ္"
"ခ်စ္စရာေလးပဲကြ ......ညီမေလးရည္းစားေတြရွိေနျပီလား"
ၾကည့္စမ္းေထာင့္မကိ်ဳးလိုက္တာ ဒါမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုေမးရမယ့္ စကားလား။ ကြ်န္မသူ႕ကို မာန္ပါပါနဲ႔ နဂါးမ်က္ေစာင္းတစ္ခုေကြ်းလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွဒင္းက မ်က္ႏွာပိုးသတ္သြားတယ္။ ကိုကိုနဲ႔ပက္သက္ေနလို႔ေပါ့ ႏို႔မီုဆိုကြ်န္မအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိသြားမယ္။ကြ်န္မမ်က္ႏွာကိုစူပုပ္ပုပ္လုပ္ထား လိုက္ျပီးေရွ႕ကေနခပ္သုတ္သုတ္ေလးေလွ်ာက္လိုက္တယ္။
သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး ကြ်န္မတို႔ကမ္းနားကိုေရာက္လာၾကတယ္။ ကမ္းနားမွား စက္ေလွေတြ ငါးဖမ္းေမာ္ေတာ္ေတြ နဲ႔ပင္လယ္ကူးသေဘာၤၾကီးေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရျပာျပာၾကီးက လတ္လတ္ လဲ့လဲ့ ႏွင့္မ်က္စိေတာင္စူးပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ သံုးဦးသားဆိပ္ခံေဘာတံတားမွတဆင့္ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ရွိရာကိုေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ကြ်န္မတို႔စီးမယ့္ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးပါပဲ။ ဦးေခါင္းခြ်န္ခြ်န္နဲ႔ ေရထဲမွာ ဖိုက္ဘာေရာင္ေလးပါ။ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းက ဘုတ္ေပၚအရင္တက္သြားတယ္ျပီးေတာ့ကိုကိုတက္တယ္ ျပီးမွကြ်န္မကို လက္ကမ္းေပးျပီးတြဲေခၚပါတယ္။
"လာတက္ေလညီမေလး ကိုကို႔ကိုလက္ေပး"
"ဟုတ္ကဲ့ "
အဲ့ဒီ့ေနာက္ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႔ကြ်န္မတို႔ ပင္လယ္ထဲကိုထြက္ခဲ့ၾကထယ္။ ကိုကိုကေတာ့သိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုပါပဲ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အေရွ႕မွာထိုင္ျပီးရယ္လို႔ေမာလို႔။ ကြ်န္မကေတာ့ အေနာက္မွာတစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ျပီးလိုက္ပါလာခဲ့တယ္။ ကိုကိုမတရားဘူး ကြ်န္မကိုတစ္ေယာက္ထဲပစ္ထားတယ္ အခုခ်ိန္မွာေပ်ာ္ရႊင္မႈရမယ့္အစား ကြ်န္မရင္ထဲမွာ ဆို႔ဆို႔နင့္နင့္ၾကီးနဲ႔ေၾကကြဲေနရတယ္။ ကြ်န္မကိုကို႔ အက်ယ္ၾကီးေအာ္ျပီး ရုိက္ထုပစ္လိုက္ခ်င္တယ္သိလား။ ကြြန္မဒီလိုစိထ္ဆင္းရဲရမယ္မွန္းသိရင္ အစကတည္းကလိုက္မလာပါဘူး။ ဒီေမာ္ေတာ္ဘုတ္စီးရတာ ကကိုကိုနဲ႔စက္ဘီးစီးရတာေလာက္ ကြ်န္မအတြက္အရသာမရွိပါဘူး။ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့တစ္ကယ့္ ငရဲလိုပါပဲ။ ကြ်န္မေလ သိပ္စိတ္ညစ္တာပဲ ေရထဲသာခုန္ခ်ပစ္ခ်င္လိုက္ေတာ့တယ္ တကယ္။
ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ေရျပင္ကို ဓါးတစင္းလိုပဲထိုးခြင္း လိုက္ေတာ့ အေနာက္မွာ ေရလိႈင္းဂရက္ေလးေတြထျပီးက်န္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္မတို႔ေဘးနားကေန တစ္ခါတစ္ခါျဖတ္သြားတဲ့ကုန္တင္ သေဘာၤၾကီးေတြ အုတ္ၾသဆြဲလိုက္တာမ်ား ပင္လယ္တစ္ခြင္ကို ပဲ့တင္သံေတြရုိက္ခတ္သြားတယ္။ ေရျပင္ေပၚမွာ ရွပ္ေျပးေနတဲ့ကြ်န္မတို႔ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေလးကေတာ့ အရွိန္မွန္မွန္ပါပဲ။
ေလေတြကလည္းတဟူးဟူးနဲ႔ တိုက္လိုက္တာ ကြ်န္မအသားအေရေတြၾကမ္းတမ္းကုန္ပလားေတာင္မသိဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္မလိုခ်င္တာ ကိုကို႔ရဲ႕ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးေလးပါပဲ။ ကိုကို႔ရဲ႕ရင္ခြင္ေလးက ကြ်န္မအတြက္တစ္ကယ္ကို လံုျခံဳေႏြးေထြးေစပါတယ္။ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲ ထဲအားငယ္လာသလိုျဖစ္လာတယ္။ ကြ်န္မစိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထိုင္ခံုေပၚမီွၿပီး မွိန္းေနလိုက္တယ္။ ညကေတာ္ရံုနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္တာေကာ ဒီမနက္အေစာၾကီးထထားတာေၾကာင့္ေကာလားမသိဘူး ကြ်န္မမ်က္ခြံေတြေလးလံလာၿပီးအိပ္ခ်င္လာယ္။ ကြ်န္မ မ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားရင္း တျဖည္းျဖည္း အေမွာင္ထုထဲကိုေရာက္လာတယ္ ။ နားထဲမွာေနသံေတြသဲ့သဲ့သာၾကားရေတာ့ၿပီး ကြ်န္မအသိစိတ္ကခဏအနားယူၿပီး ကြ်န္မႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
ညေလေအးတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ကြ်န္မ ေအးလာျပီးလန္႔ႏိုးသြားတယ္။ ဘုရားေရ မိုးေတာင္ခ်ဴပ္ေနပါပေကာလား။ ကြ်န္မအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာေအာင္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာပဲ။ ကြ်န္မကိုယ္ေပၚမွာ ကိုကိုကသူ႕ဂ်င္းဂ်ာကင္ေလးကို ျခံဳထားေပးတာပဲ။ ကြ်န္မတို႔ေမာ္ေတာ္ဘုတ္က ေဘာတံတားကိုျပန္ေရာက္ေနပါျပီ။ လေရာင္ေဖြးေဖြးေအာက္မွာ လႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔ အျခားေရယာဥ္ေတြက ျငိမ္သက္ေနၾကပါတယ္။
ကိုကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ထိပ္မွာထိုင္ေနၾကပါတယ္။ ကြ်န္မအိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို မႏႈိးရက္လို႔ေစာင့္ရင္း မိုးခ်ုဳပ္သြားတယ္ထင္ပါ့။ ကိုကိုသူငယ္ခ်င္း ကိုကို႔ကိုလေရာင္ေအာက္မွာဖက္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုကိုတို႔စကားေျပာသံကတိတ္သြားျပီး ကိုကိုက သူ႕သူငယ္ခ်င္းပုခံုးေပၚကို မီွလိုက္တယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက ကြ်န္မကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားေစပါတယ္။ ဘုရား ဘုရား ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။ ဟင္ .......ကြ်န္မၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ...... ကိုကိုက သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ၿပီးနမ္းလိုက္ပါလား။
အိုျမတ္စြာဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါ။ ကြ်န္မတစ္ကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြတျဖန္းျဖန္းထသြားတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္နမ္းေနလိုက္တာမ်ား ရုပ္ရွင္ထဲကအတုိင္းပဲ။ ကိုကိုကသူ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ဆံပင္စေတြကိုပြတ္သပ္ရင္း နမ္းေနတယ္။ ကိုကို႕သူငယ္ခ်င္းကလဲ ကိုကို႕ကိုဖက္ထားရင္းျငိမ္သက္ေနတယ္။ ကိုကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္နမ္းေနရင္းကတျဖည္းျဖည္း အရွိန္တက္လာတယ္ထင္တယ္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ ဂရုမစိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။ ဒါဟာကြ်န္မလံု၀ကိုနားမလည္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါပဲ။ ဒါဆို ဒါဆို.......ကိုကိုက ေယာက်ာၤးစစ္စစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဟင့္အင္း.....ဟင့္အင္း ကိုကိုဒီလိုမျဖစ္ရဘူး။ ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ ကိုကိုဟာ ဒီလိုမျဖစ္သင့္ပါဘူး။
ကြ်န္မရင္ထဲၾအ အံ့ၾသမႈေတြအျပည့္အက်ပ္နဲ႔ ဝမ္းနည္းလိႈက္ေမာမႈေတြ ဆို႔တက္တာပါတယ္။ ကြ်န္မအသားေတြ တဆက္ဆက္တုန္လာၿပီး ကြ်န္မရဲ႕အသက္ရူသံေတြကိုေတာင္ ကြ်န္မျပန္ၾကားေနရတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ပါးျပင္မွာလဲ စြတ္စိုျပီးပူေႏြးေနတဲ့ မ်က္ရည္စေတြ တသြင္သြင္စီးက်လာပါတယ္။ ဝင္သက္ထြက္သက္ေတြဟာ လိႈက္ခုန္လာၿပီး ကြ်န္မအသက္ရႉရတာေတာင္ ခက္ခဲလာတယ္။ မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး ကြ်န္မ ဝုန္းကနဲထရပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ကိုကို တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးလန္႔သြားျပီး ကြ်န္မဆီကိုအၾကည့္ေတြေရာက္လာတယ္။
"ညီမေလး ဘာျဖစ္တာလဲ ႏိုးျပီလား"
ကြ်န္မေဒါသထြက္လြန္းလို႔ကြက နားထဲမွာဘာမွမၾကားေတာ့သလိုပါပဲ။ ကိုကို ကိုကိုကြ်န္မအနားကို ေရာက္လာၿပီး ကြ်န္မပုခံုးကိုကိုင္ၿပီးေမးတယ္။ ကိုကို႕မ်က္လံုးမွာ စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႕ ထိတ္လန္႕မႈေတြ စိုစြတ္ေနမွန္းကြ်န္မရိပ္မိလုိက္တယ္။ ကြ်န္မမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ကိုကို႔ကိုႏွေျမာတသတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး.....
"ကိုကို ကိုကိုတို႕ဘာေတြလုပ္ေနက်တာလဲဟင္။ကိုကိုတို႕က ဘာေတြလဲဟင္။ ညီမေလးနားမလည္ေတာ့ဘူး။ အဟင့္အဟင့္ ကိုကိုေယာက်ၤၤား စစ္စစ္ မဟုတ္ဘူးလားကိုကိုရယ္ အဟင့္အဟင့္ ......ညီမေလးသိပ္ဝမ္းနည္းတာပဲ"
"ညီမေလးရယ္ ကိုကို........"
"ဟင့္အင္း.... အဟင့္အဟင့္ .........ညီမေလးဘာမွမသိခ်င္ဘူး။ ကိုကို႔ကို ေယာက်ၤၤားေကာင္းတစ္ေယာက္ပီသတယ္ဆိုၿပီး ေလးစားထားတာအလကားပဲ။ ကိုကို႕ကို ခင္တြယ္ခဲ့တဲ့ညီမေလးေလ အခုလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ညီမေလးရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ ညီမေလးမခံစားတတ္ေတာ့ဘူး။ အခုေတာ့ညီမေလးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအားလံုး အဟင့္အဟင့္ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ကုန္ျပီ။ ကိုကို႕အေပၚမွာ ညီမေလးေလ အဟင့္........ ေတာ္ျပီကိုကိုရယ္"
"ညီမေလးရယ္ ကိုကိုရွင္းျပပါရေစဦးေနာ္"
" ေတာ္ၿပီကိုကို ညီမေလးမွာ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းမရွိေတာ့ဘူး။ ဘာမွမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့ ျပီးေတာ့ အဟင့္ .......ကိုကို႔ကိုမုန္းတယ္ အရမ္းမုန္းတယ္။"
ကြ်န္မကိုကို႔လက္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။
ညအေမွာင္ထုၾကီးထဲမွာ ညီမေလး........ဆိုျပီးေအာ္က်န္ခဲ့တဲ့ ကိုကို႔အသံက ကမ္းနားတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဖံုးလႊမ္းလို႔သြားပါတယ္။ အေမွာင္ထုထဲမွာ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲေျပးလႊားရင္းရင္ခုန္သံေတြဟာ ေမာဟိုက္ႏြမ္းလ်လာတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚက အတားအဆီးမဲ့က်ဆင္း လာတဲ့မ်က္ရည္ပူေတြဟာ ကြ်န္မလည္ပင္းတစ္ခုလံုးေတာင္ ရႊဲရႊဲစိုေနၿပီ။ ကြ်န္မရဲ႔အနာဂတ္ဟာလဲ မႈန္ဝါးေပ်က္ကြယ္သြားၿပီေလ။ အို ................ကြ်န္မအတြက္ ဘာဆိုဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ပါဘူး။
