Monday, November 23, 2020

Two Adam (Part VII)

Two Adam (Part VII) 




#ဆောင်းလုလင်

#အာဒမ်နှစ်ယောက်

#လိင်တူအချစ်သရုပ်ဖော်ဇာတ်လမ်း

#BL_Story


#Part_7


"အချစ်ဆိုတာကို အမေ ဘယ်လိုများ နားလည်ပါသလဲ အမေ"


"မေးပုံဆန်းပါဘိ မယ်သံသာ၊ တန်တော့- သမီးမှာ အချစ်တွေ့နေပြီထင်ပါရဲ့ကွယ်"

သံသာလေးက ရှက်စနိုးဟန် ပြုံးနေပါတယ်။


"ငါက ငယ်ရာက ကြီးလာတာပဲအေ၊ ညီးဘာကြောင့် ဒီမေးခွန်း မေးရတယ်ဆိုတာ သိတာပေါ့၊ ပြောပါဦးမယ်သံသာ၊ ညီးချစ်သူက ဘယ်သူများတုန်း"


"ကျွန်မပြောလိုက်ရင် အမေက ကျွန်မကို ရွံမုန်းသွားမှာ စိုးမိပါရဲ့အမေရယ်၊ အို.. ခုချက်ချင်း အိမ်ပေါ်ကတောင် နှင်ချမလား မသိပါဘူးရှင်"


"ငါက အိမ်ပေါ်ကနှင်ချလောက်တဲ့ အဖြစ်ဆိုတော့ .... တန်တော့- ညီးချစ်သူဆိုတာ တခြားမဟုတ်၊ ငါ့လင် မောင်ဝဏ္ဏပဲ ဖြစ်ရမယ်၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား မယ်သံသာ"


"အို- အမေ၊ ကျွန်မကိုခွင့်လွှတ်ပါ၊ ကျွန်မကို နှင်မထုတ်ပါနဲ့၊ ကျွန်မဟာ ကျေးဇူးရှိသူကို ကျေးဇူးကန်းတဲ့ အမိုက်မပါ အမေရယ်"


"မငိုနဲ့ မယ်သံသာ၊ တကယ်တော့ ညီးမပြောခင်ကတည်းက ဒီအကြောင်းကို ငါသိပြီးပါပြီ၊ ညီးဖွင့်ပြောလာရင် ဣန္ဒြေမပျက် နားထောင်ဖို့လည်း ငါပြင်ဆင်ထားပြီးသားပါ အေရယ်"


"အို- အမေ၊ အမေဘယ်လိုသိလဲဟင်"


"ဘယ်လိုသိရမှာလဲ၊ ညည်းချစ်သူ ငါ့လင်ကိုယ်တိုင် ပြောပြလို့ပေါ့အေ.."


"အို.. အမေရယ်"


"သူက ငါ့ကို ချိုချိုသာသာနဲ့ပဲ သူ့ခံစားချက်တွေကို ရင်ဖွင့်ခဲ့တာပါ၊ ညီးဟာ ကုန်သည်မလေးတယောက် ဖြစ်နေပေမယ့် ညီးကို စောင့်ရှောက်မယ့် မိဘမောင်ဘွား မရှိရှာဘူးတဲ့၊ ညီးအဖေကို လူဆိုးများက သတ်ပစ်ပြီးနောက်ပိုင်း ညီးကိုလည်း ဘဝပျက်အောင် ဖျက်စီးဖို့ ကြံစည်ကြတယ်တဲ့၊ ညီး လည်ဝယ်လို့သာ လူဆိုးသူဆိုးများလက်က လွတ်မြောက်လာပြီး ကောင်းရောင်းကောင်းဝယ် လုပ်ကိုင် စားနေနိုင်တာတဲ့၊ သို့ပေမယ့် ညီးအတွက် အစောင့်အရှောက် အဖော်မွန်ကောင်း လိုတယ်တဲ့၊ သူက ညီးကို မေတ္တာရှိလို့ ညီးအတွက် အဖော်ကောင်းတယောက်အနေနဲ့ စောင့်ရှောက်ပါရစေတဲ့၊ ငါ့အပေါ်မှာလည်း မေတ္တာမပျက်ပါဘူးတဲ့၊ ငါ့ကိုလည်း အစ်မကြီးအရာ အမေအရာထားပြီး ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်သွားမှာပါတဲ့၊ အဲဒီလို ပြောရှာတယ်၊ တကယ်တော့ ငါဟာ မောင်ဝဏ္ဏကို လင်ဖြစ်ပေမယ့် ငါ့မောင်လေး သားလေးလို ချစ်ရတာမို့ သူ့ဆန္ဒကို မငြင်းဆန်ရက်ခဲ့ဘူး၊ ငါ့အသည်းတွေ ကွဲမတတ်တော့ ခံစားခဲ့ရတာပေါ့အေရယ်၊ ဒါပေမယ့် သူ ချစ်ပါရစေ၊ စောင့်ရှောက်ပါရစေဆိုတဲ့ မိန်းကလေးဟာ ညီးမှန်းသိရတဲ့အချိန်မှာတော့ ငါ့ရဲ့ သောကဗျာပါဒတွေ ပြေပျောက်သွားရပါတယ်"


"ဘာဖြစ်လို့များလဲ အမေရယ်"


"ညည်းကိုတွေ့မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ ညည်းရဲ့ ပြောပုံဆိုပုံ သိမ်မွေ့စွာဆက်ဆံတတ်ပုံတွေကို တွေ့တော့ ညည်းကို ညီမငယ်လေး တယောက်လို၊ သမီးလေးတယောက်လို ချစ်စိတ်ဝင်မိလိုပေါ့အေ"


"အမေရယ်.. စိတ်ထားမြင့်မြတ်ပါပေ့အမေ"


"ပြီးတော့- ငါ့အသက်အရွယ်ဟာ မောင်ဝဏ္ဏလို သက်နှစ်ဆယ်ကျော်လူငယ်လေးအတွက် ကာမဂုဏ်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းတဲ့အရွယ် မဟုတ်တော့ဘူးလေ၊ သူနဲ့ညားခါစ ငါ့အသက် ၃၅နှစ်လောက်က ဘာပဲပြောပြော မိန်းမတယောက်အတွက် အလှဆုံး အရွယ်မို့ မထောင်းထာလှပေမယ့် ဆယ်နှစ်ကျော် ကြာမြင့်လာတဲ့ ခုအချိန်မှာ ငါဟာ မိန်းမအို အဘွားကြီးတယောက် ဖြစ်ခဲ့ပြီလေ၊ သူ ငါ့အပေါ် စိတ်မဝင်စားတော့ပါဘူး၊ သူ့အချစ်တွေ ယုတ်လျော့သွားတာတော့မဟုတ်ဘူး၊ ငါ့ကို အစ်မကြီးလို အမေလိုပဲ သဘောထားနိုင်တော့တာကို ငါသိနေလို့ပါ"


"အမေရယ်…"


"သူချစ်ခင်ပြီး ကယ်တင်စောင့်ရှောက်ချင်တဲ့ မိန်းကလေးဟာ တခြားမဟုတ်ဘူး၊ ညီးဆိုတာ သိလိုက်တော့ ညီးကို ချစ်ခင်ရင်းစွဲရှိနေတဲ့ ငါ့က ခွင့်ပြုလိုက်တာပါ မယ်သံသာ"


"အမေ.. အမေ.. ကျေးဇူးကြီးလှပါပေ့အမေရယ်"


"သို့ပေမယ့်… ငါ့ကို ကတိတခုတော့ ပေးပါ မယ်သံသာ"


"ဘာများပါလိမ့်အမေ"


"သူ့ကို ငါမျက်စိအောက်ကနေ ခေါ်ထုတ်မသွားပါဘူးဆိုတဲ့ ကတိပေါ့၊ ညီးတို့ငယ်ရွယ်သူနှစ်ယောက် ချစ်ခင်ကြပါ၊ စုံမက်ကြပါ၊ ပေါင်းကြသင်းကြပါ၊ သို့သော်- ငါ့ရှေ့မှာပဲ ပေါင်းသင်းနေထိုင်ပါအေ၊ သူ့ကို ငါ့ဘဝထဲက ဆွဲထုတ်ခေါ်သွားမယ်ဆိုရင်တော့ ငါ့ရင်တွေ ကွဲလို့ ငါသေရပါလိမ့်မယ်အေ"


"အမေရယ်.. ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ၊ ကျွန်မ ဒါလောက် မိုက်မဲပါ့မလား အမေရဲ့၊ ကျွန်မလေ ကိုဝဏ္ဏကိုလည်း ဘုရား တဆူလို ရိုသေလုပ်ကျွေးပါ့မယ်၊ အမေ့ကိုလည်း အမေရင်းတယောက်လို့ ပြုစုပါ့မယ်အမေ၊ ဒါလောက် စိတ်သဘောထားပြည့်ဝတဲ့ ဟောဒီကအမေကို ကျွန်မအမေရင်းနေရာထားပြီး ကျွန်မ ပြုစုစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်ရှင်။ ကိုဝဏ္ဏကို အမေ့မျက်စိရှေ့က ခေါ်ထုတ် မသွားပါဘူး၊ ကျွန်မတို့သုံးယောက် သေတပန်သက်တဆုံး အတူနေသွားဖို့ ကတိပေးပါတယ် အမေရယ်"


"ကောင်းပါလေ့အေ၊ အများအမြင်မှာတော့ တလင်တည်း နှစ်မယားဆိုပြီး အမြင်တင့်ချင်မှ တင့်မယ်၊ ကဲ့ရဲ့စကားဆိုခံရလည်း တတ်နိုင်ဘူး၊ တို့အချင်းချင်း အဆင်ပြေ ပြီးတာပဲပေါ့လေ"


+++++


မသိတော့ လိုချင်တယ်တဲ့။ လိုချင်တော့ စွဲလမ်းတယ်တဲ့။ စွဲလမ်းတော့ ရအောင်လုပ်တယ်တဲ့။ ရအောင်လုပ်တော့ ရတယ်တဲ့။ ရလာတာနဲ့အမျှ ဒုက္ခဆင်းရဲကို ရင်ဝယ်ပိုက်ရတော့တာပါပဲ။


လိုချင်တာရနေစဉ်တုန်းတော့ ဆင်းရဲဒုက္ခဆိုတာမသိ။ ပျော်လို့ ရွှင်လို့ပါပဲ။ ပျော်ချိန်ရွှင်ချိန်ကုန်တော့လည်း ဒုက္ခဆင်းရဲက တလှည့် ရောက်လာပြန်တာပါပဲ။


"အို- အမေ၊ သူပြန်လာချိန် နီးနေပါပြီအမေ၊ အမေ ဘာတွေ ချက်ပြုတ်နေလဲ အမေ"


"ဘာရမလဲအေ့၊ မောင်ဝဏ္ဏကြိုက်တတ်တဲ့ ဟင်းလျာတွေ ချက်ပြုတ်နေတာပေါ့၊ ဒီနေရာမှာတော့ သူ့အကြိုက်ကို ညီးထက် ငါက ပိုသိပါတယ်အေ"


"ဟုတ်ပါတယ်အမေ" 


"သွား- သွား- ချက်တာပြုတ်တာ ငါ့တာဝန်ထား၊ ညီးက ငယ်ရွယ်သူဆိုတော့ လှလှပပဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ချယ်သချေ၊ ဒါမှ တို့လင်တော်မောင် ရင်အေးရလိမ့်မယ်"


"ကျွန်မကလည်း အဲဒါပဲ ပြောမလို့ပါ အမေရယ်၊ သူပြန်လာရင် လှလှပပလေး ကြိုဆိုရအောင် ကျွန်မဆံပင်ကို ပြင်ဆင်ပေးပါဦး အမေရဲ့"


"အေးလေ.. လှချင်ပချင်သပဆိုတော့လည်း ပြင်ပေးရတာပေါ့ အေရယ်၊ ပေး- ငါ့ကို ဘီး"


မယ်ရူပါဟာ မယ်သံသာ့လက်ထဲက ဘီးကိုယူပြီး ဆံပင်များကို ရှင်းလင်းဖြီးသင်ပေးပါတော့တယ်။


"ဟဲ့- မယ်သံသာ၊ ညည်းဦးခေါင်း ငယ်ထိပ်မှာ အနာရွတ်ကြီးပါလားအေ့"


မယ်ရူပါက မေးလည်းမေး၊ တစုံတရာကိုလည်း မျက်စိထဲ မြင်ယောင်သတိရလိုက်မိပါတယ်။


"ဟုတ်ပါတယ် အမေ၊ ကျွန်မငယ်စဉ် ကလေးဘဝကတည်းက ရခဲ့တဲ့ အနာရွတ်ပါအမေရယ်"


"ဟင်- ဂဃနဏ ပြောပါဦးအေ"


"ကျွန်မရဲ့မွေးသမိခင်အမေလေ၊ ကျွန်မရဲ့အဖေ ဓားပြကြီးက အတော်ကြမ်းတမ်းဆိုပဲ၊ တနေ့ အဖေနဲ့အမေ ရန်ဖြစ်တော့ အဖေထိုးလို့ကြိတ်လို့ ကျွန်မကိုချီထားတဲ့အမေ လဲအကျမှာ ကျွန်မငယ်ထိပ်မှာ ဒဏ်ရာရခဲ့တယ်တဲ့လေ၊ ကျွန်မအမေက အတော်ဆိုးပါတယ် အမေရယ်၊ ကျွန်မကို အဖေနဲ့ထားရစ်ပြီး အဲဒီကတည်းက ပစ်ပြေးသွားခဲ့ပါတယ်၊ ကျွန်မအမေက မိခင်စိတ်မရှိတဲ့ မိန်းမဆိုးကြီး တယောက်ပေါ့ အမေရယ်"


"အမလေး- ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ သမီး၊ ငါ့သမီးအရင်းလေးရဲ့၊ ပြောရက်လိုက်လေခြင်းအေ၊ ငါ ညီးကို ချစ်သပေါ့အေ၊ ဝမ်းနဲ့ လွယ်မွေးခဲ့ရတာပဲ၊ မချစ်ပဲနေမလား သမီးရဲ့၊ ညီးအဖေ လူဆိုးကြီးကို ကြောက်လွန်းလို့ ညီးကို ထားခဲ့ရတာပါအေရဲ့"


"အို- အမေ၊ အမေဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ အမေငိုနေတယ်"


"ဟုတ်တယ်မိသံသာ၊ တကယ်တော့ ညီးဆိုးပါတယ်လို့ စွပ်စွဲနေတဲ့ ညီးအမေဟာ ငါပဲ၊ ငါပါပဲအေ၊ ငါ့သမီးအရင်းလေးရဲ့၊ ညီးအမေက ဟောဒီက မိရူပါဆိုတဲ့ အဘွားကြီးပါအေ့၊ အမေ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ သမီးရယ်"


"အို- အမေ၊ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ၊ ကျွန်မအမေရင်းကို ပြန်တွေ့ရလို့ ဝမ်းသာလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့်- ဒါပေမယ့်- အမေရယ်.. ကျွန်မတို့သားအမိဘဝက ဆိုးလှချည်လား၊ အမေနဲ့သမီး တစ်လင်တည်းမယား လာဖြစ်ရတယ်၊ ကောင်းကြသေးရဲ့လား အမေရဲ့"


အမေနဲ့သမီး ဇာတ်စုံခင်းပြီး အားပါးတရ ငိုယိုနေတုန်း မောင်ဝဏ္ဏပြန်ရောက်လာပါတယ်။


"ဟင်- ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက် ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာတုန်း၊ ကျုပ်ကိုကတိပေးထားတုန်းက သင့်သင့်မြတ်မြတ် ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေပါ့မယ်ဆို၊ ခုတော့ ငိုကြယိုကြလို့ပါလား၊ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ၊ ပြောစမ်း"


မယ်ရူပါနဲ့ မယ်သံသာ ဇာတ်စုံရှင်းပြလိုက်လို့ သိလိုက်ရတဲ့ မောင်ဝဏ္ဏက တဟားဟားဟစ်အော်ပြီး ရယ်လိုက်ပါတော့တယ်။


"ဒါများ ဘာဖြစ်လဲဗျာ၊ အမေနဲ့သမီး ပြန်တွေ့ပြီပဲ၊ ဝမ်းသာလိုက်ကြစမ်းပါ၊ ကျုပ်အတွက်တော့ ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက် သားအမိ ဖြစ်နေတာ အလွန်ကောင်းသဗျို့၊ အမေနဲ့သမီးဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက် မတည့်မှာကို ကျုပ် စိုးရိမ်နေဖို့ မလိုတော့ဘူး၊ ဟားဟားဟား…"


"ဒါတော့ဒါပေါ့လေ၊ သို့ပေမယ့် အမေနဲ့သမီး လင်တယောက်တည်း ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်ရှက်စရာကောင်းလဲကွယ်"


"ရှက်မနေနဲ့၊ ဒီမယ်- ကျုပ်ပြောမယ်၊ လူတိုင်းမှာ အတိတ်ဆိုးဆိုတာ ရှိကြမြဲပဲဗျ။ ဒီလိုပဲ စိတ်ကို ပြေအောင် ဖြေသိမ့်ရတာပါပဲ၊ ခင်ဗျားတို့သိအောင်ပြောရရင် ကျုပ်မှာလည်း အတိတ်ဆိုးရှိတာပါပဲ၊ တကယ်တော့ လှည်းကုန်သည်အကြီးအမှူးကြီးဟာ ကျုပ်ဖခင် အရင်း မဟုတ်ဘူးဗျ၊ ကျုပ်ကို ကောက်ရလို့ မွေးစားထားတဲ့ ကျုပ်မွေးစားအဖေပဲ၊ ကျုပ်ဘဝမှာ အမေအရင်း ဘယ်သူဆိုတာ မသိခဲ့ရဘူး၊ ကျုပ်အဖေက လှည်းသားငါးရာနဲ့ကုန်ကူးရင်း သာဝတ္ထိနဲ့ရာဇဂြိုဟ်ကြားက တောတန်းထဲက ဇရပ်မှာ ကျုပ်ကိုပစ်ထားတာတွေ့လို့ ကောက်ယူပြီး မွေးစားခဲ့တာပဲ"


မောင်ဝဏ္ဏစကားကိုလည်း ကြားရော မယ်ရူပါဟာ ခေါင်းကို မိုးကြိုးပစ်ခံလိုက်ရသလိုဖြစ်သွားပြီး ကမ္ဘာမြေကြီးတခုလုံးဟာလည်း သူ့ စိတ်ထဲမှာ ခြာခြာလည်သွားပါတော့သတဲ့။


"ကိုယ်ကျိုးနည်းပါပေါ့၊ ကိုယ်ကျိုးနည်းပါပေါ့၊ အမလေး- မောင်ဝဏ္ဏ မင်းစကားကို ထပ်ပြောလိုက်ပါဦး"


"ဘာလို့လဲဗျ၊ ကျုပ်ဟာ မွေးစားခံရတဲ့ သားတယောက်၊ ကျုပ်ကို ကျုပ်အဖေက သာဝတ္ထိနဲ့ရာဇဂြိုဟ်ကြားက တောထဲက ဇရပ်မှာ ပစ်ထားတာ တွေ့ပြီး ကောက်ယူမွေးခဲ့တာလို့ ပြောတာလေ"


"အမလေးသားရယ်၊ ငါ့သားအရင်းလေးရဲ့၊ တကယ်တော့ အမေ မင်းကို စွန့်ပစ်ခဲ့ရတာ မဟုတ်ပါဘူးကွယ်၊ မင်းအတွက် ရေရှာထွက်ရင်း ရေယူပြီး ဇရပ်ကိုပြန်အလာမှာ မင်းမရှိတော့တာပါကွယ်၊ ငါလေ- မင်းကို အရူးတပိုင်း တတောလုံးအနှံ့ လိုက်ရှာခဲ့ပါ တယ် ငါ့သားရယ်"


"ဘာ- ဘယ်လို၊ ဒါဖြင့်… ခင်ဗျားဟာ ခင်ဗျားဟာ ကျုပ်အမေ အရင်းပေါ့ ဟုတ်လား"


"ဟုတ်ပါတယ်ငါ့သား၊ မင်းပျောက်သွားလို့ အရူးတပိုင်းလိုက်ရှာရင်းက ဟောဒီက မယ်သံသာရဲ့အဖေ ဓားပြကြီးနဲ့ တွေ့ရ တာပါကွယ်"


"အောင်မယ်လေးဗျာ- ကိုယ်ကျိုးနည်းပါပေါ့၊ အမေအရင်းနဲ့ သားအရင်း၊ အကိုအရင်းနဲ့ညီမအရင်း တလင်တည်းမယား ညားရတာပါလား၊ ရှက်စရာကောင်းပါဘိ၊ ကျုပ်- ကျုပ်- လူ့ပြည်မှာနေဖို့ မသင့်တော့ပါဘူးဗျာ"


မောင်ဝဏ္ဏဟာ ခါးကဓားမြှောင်ကိုထုတ် ရင်ဝတည့်တည့်ကို စိုက်ဖို့ ဟန်ပြင်လိုက်ပါတယ်။


မယ်သံသာက မောင်ဝဏ္ဏရှေ့ကို ပြေးသွားပြီး မောင်ဝဏ္ဏ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။


"အစ်ကို- အစ်ကို၊ မသေပါနဲ့ဦး၊ အဲဒီဓားနဲ့ ကျွန်မကို အရင်ထိုး သတ်ပေးပါ အစ်ကို၊ ပြီးမှ အစ်ကို့ကိုယ်ကို အစ်ကို သတ်သေပါ၊ ကျွန်မကို အရင်သတ်ပေးပါရှင်"


သားနဲ့သမီးရဲ့ ကြေကွဲဖွယ်အဖြစ်ကိုကြည့်ပြီး မယ်ရူပါဟာ သားနဲ့သမီးကြားမှာ ဝင်ရပ်လိုက်တယ်။


ခုအခါမှာတော့ မယ်ရူပါရဲ့မျက်နှာဟာ သောကဗျာပါဒတွေ ကင်းစင်ပြီး သန့်ရှင်းကြည်လင်နေပါတယ်။


"သားနဲ့သမီး၊ စိတ်ကို အေးအေးထားကြပါ၊ အမေလည်း ဒီအဖြစ်ကို ကြားသိလိုက်တော့ သားနဲ့သမီးလိုပဲ ကမ္ဘာပျက်မတတ် ခံစားရပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သားနဲ့သမီး၊ မင်းတို့ စဉ်းစားကြည့်စမ်း၊ ဒီအဖြစ်မှာ အမေရော၊ ငါ့သားနဲ့သမီးရော သုံးယောက်လုံး ဘယ်သူ့မှာ မှ အပြစ်မရှိကြဘူး၊ ငါတို့ဟာ မသိလို့ မှားခဲ့ကြတာသာဖြစ်တယ်၊ အမှားကို သိသိကြီးနဲ့ ကျူးလွန်ခဲ့ကြတာ မဟုတ်ဘူး၊ အဲဒီတော့ သားနဲ့သမီး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်သေလို့ တစ်ဘဝပဲတုံးမယ်၊ အစတော့ ဆုံးမှာမဟုတ်သေးဘူး၊ သံသရာရှိသမျှ ဒီအရိပ်ဟာ လိုက်နေ ဦးမှာပဲ၊ ဒီတော့ ငါတို့ ဘာလုပ်သင့်တယ်ဆိုတာ.. ဘာကြောင့်ဒီလိုအဖြစ်ဆိုးကြုံရတယ်ဆိုတာ မြတ်စွာဘုရားထံမှာ လျှောက်တင် မေးမြန်းပြီး အဆုံးအဖြတ်ခံယူကြမယ်၊ လာ- သွားကြစို့"

+++++


ရေးသားသူ - ဆောင်းလုလင် 


Part 8 မျှော်ပါ...


(Zawgyi) 

Two Adam (Part VII)




#ေဆာင္းလုလင္
#အာဒမ္ႏွစ္ေယာက္
#လိင္တူအခ်စ္သ႐ုပ္ေဖာ္ဇာတ္လမ္း
#BL_Story

#Part_7

"အခ်စ္ဆိုတာကို အေမ ဘယ္လိုမ်ား နားလည္ပါသလဲ အေမ"

"ေမးပုံဆန္းပါဘိ မယ္သံသာ၊ တန္ေတာ့- သမီးမွာ အခ်စ္ေတြ႕ေနၿပီထင္ပါရဲ့ကြယ္"
သံသာေလးက ရွက္စနိုးဟန္ ျပဳံးေနပါတယ္။

"ငါက ငယ္ရာက ႀကီးလာတာပဲေအ၊ ညီးဘာေၾကာင့္ ဒီေမးခြန္း ေမးရတယ္ဆိုတာ သိတာေပါ့၊ ေျပာပါဦးမယ္သံသာ၊ ညီးခ်စ္သူက ဘယ္သူမ်ားတုန္း"

"ကၽြန္မေျပာလိုက္ရင္ အေမက ကၽြန္မကို ရြံမုန္းသြားမွာ စိုးမိပါရဲ့အေမရယ္၊ အို.. ခုခ်က္ခ်င္း အိမ္ေပၚကေတာင္ ႏွင္ခ်မလား မသိပါဘူးရွင္"

"ငါက အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ေလာက္တဲ့ အျဖစ္ဆိုေတာ့ .... တန္ေတာ့- ညီးခ်စ္သူဆိုတာ တျခားမဟုတ္၊ ငါ့လင္ ေမာင္ဝဏၰပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား မယ္သံသာ"

"အို- အေမ၊ ကၽြန္မကိုခြင့္လႊတ္ပါ၊ ကၽြန္မကို ႏွင္မထုတ္ပါနဲ႔၊ ကၽြန္မဟာ ေက်းဇူးရွိသူကို ေက်းဇူးကန္းတဲ့ အမိုက္မပါ အေမရယ္"

"မငိုနဲ႔ မယ္သံသာ၊ တကယ္ေတာ့ ညီးမေျပာခင္ကတည္းက ဒီအေၾကာင္းကို ငါသိၿပီးပါၿပီ၊ ညီးဖြင့္ေျပာလာရင္ ဣေျႏၵမပ်က္ နားေထာင္ဖို့လည္း ငါျပင္ဆင္ထားၿပီးသားပါ ေအရယ္"

"အို- အေမ၊ အေမဘယ္လိုသိလဲဟင္"

"ဘယ္လိုသိရမွာလဲ၊ ညည္းခ်စ္သူ ငါ့လင္ကိုယ္တိုင္ ေျပာျပလို့ေပါ့ေအ.."

"အို.. အေမရယ္"

"သူက ငါ့ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔ပဲ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္ခဲ့တာပါ၊ ညီးဟာ ကုန္သည္မေလးတေယာက္ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ညီးကို ေစာင့္ေရွာက္မယ့္ မိဘေမာင္ဘြား မရွိရွာဘူးတဲ့၊ ညီးအေဖကို လူဆိုးမ်ားက သတ္ပစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ညီးကိုလည္း ဘဝပ်က္ေအာင္ ဖ်က္စီးဖို့ ႀကံစည္ၾကတယ္တဲ့၊ ညီး လည္ဝယ္လို့သာ လူဆိုးသူဆိုးမ်ားလက္က လြတ္ေျမာက္လာၿပီး ေကာင္းေရာင္းေကာင္းဝယ္ လုပ္ကိုင္ စားေနနိုင္တာတဲ့၊ သို့ေပမယ့္ ညီးအတြက္ အေစာင့္အေရွာက္ အေဖာ္မြန္ေကာင္း လိုတယ္တဲ့၊ သူက ညီးကို ေမတၱာရွိလို့ ညီးအတြက္ အေဖာ္ေကာင္းတေယာက္အေနနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ပါရေစတဲ့၊ ငါ့အေပၚမွာလည္း ေမတၱာမပ်က္ပါဘူးတဲ့၊ ငါ့ကိုလည္း အစ္မႀကီးအရာ အေမအရာထားၿပီး ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္သြားမွာပါတဲ့၊ အဲဒီလို ေျပာရွာတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ငါဟာ ေမာင္ဝဏၰကို လင္ျဖစ္ေပမယ့္ ငါ့ေမာင္ေလး သားေလးလို ခ်စ္ရတာမို့ သူ႔ဆႏၵကို မျငင္းဆန္ရက္ခဲ့ဘူး၊ ငါ့အသည္းေတြ ကြဲမတတ္ေတာ့ ခံစားခဲ့ရတာေပါ့ေအရယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ ခ်စ္ပါရေစ၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါရေစဆိုတဲ့ မိန္းကေလးဟာ ညီးမွန္းသိရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ရဲ့ ေသာကဗ်ာပါဒေတြ ေျပေပ်ာက္သြားရပါတယ္"

"ဘာျဖစ္လို့မ်ားလဲ အေမရယ္"

"ညည္းကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ညည္းရဲ့ ေျပာပုံဆိုပုံ သိမ္ေမြ႕စြာဆက္ဆံတတ္ပုံေတြကို ေတြ႕ေတာ့ ညည္းကို ညီမငယ္ေလး တေယာက္လို၊ သမီးေလးတေယာက္လို ခ်စ္စိတ္ဝင္မိလိုေပါ့ေအ"

"အေမရယ္.. စိတ္ထားျမင့္ျမတ္ပါေပ့အေမ"

"ၿပီးေတာ့- ငါ့အသက္အရြယ္ဟာ ေမာင္ဝဏၰလို သက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လူငယ္ေလးအတြက္ ကာမဂုဏ္နဲ႔ စိတ္လွုပ္ရွားစရာ ေကာင္းတဲ့အရြယ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ၊ သူနဲ႔ညားခါစ ငါ့အသက္ ၃၅ႏွစ္ေလာက္က ဘာပဲေျပာေျပာ မိန္းမတေယာက္အတြက္ အလွဆုံး အရြယ္မို့ မေထာင္းထာလွေပမယ့္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္လာတဲ့ ခုအခ်ိန္မွာ ငါဟာ မိန္းမအို အဘြားႀကီးတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီေလ၊ သူ ငါ့အေပၚ စိတ္မဝင္စားေတာ့ပါဘူး၊ သူ႔အခ်စ္ေတြ ယုတ္ေလ်ာ့သြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ငါ့ကို အစ္မႀကီးလို အေမလိုပဲ သေဘာထားနိုင္ေတာ့တာကို ငါသိေနလို့ပါ"

"အေမရယ္…"

"သူခ်စ္ခင္ၿပီး ကယ္တင္ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တဲ့ မိန္းကေလးဟာ တျခားမဟုတ္ဘူး၊ ညီးဆိုတာ သိလိုက္ေတာ့ ညီးကို ခ်စ္ခင္ရင္းစြဲရွိေနတဲ့ ငါ့က ခြင့္ျပဳလိုက္တာပါ မယ္သံသာ"

"အေမ.. အေမ.. ေက်းဇူးႀကီးလွပါေပ့အေမရယ္"

"သို့ေပမယ့္… ငါ့ကို ကတိတခုေတာ့ ေပးပါ မယ္သံသာ"

"ဘာမ်ားပါလိမ့္အေမ"

"သူ႔ကို ငါမ်က္စိေအာက္ကေန ေခၚထုတ္မသြားပါဘူးဆိုတဲ့ ကတိေပါ့၊ ညီးတို့ငယ္ရြယ္သူႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ခင္ၾကပါ၊ စုံမက္ၾကပါ၊ ေပါင္းၾကသင္းၾကပါ၊ သို့ေသာ္- ငါ့ေရွ႕မွာပဲ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ပါေအ၊ သူ႔ကို ငါ့ဘဝထဲက ဆြဲထုတ္ေခၚသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ရင္ေတြ ကြဲလို့ ငါေသရပါလိမ့္မယ္ေအ"

"အေမရယ္.. ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ၊ ကၽြန္မ ဒါေလာက္ မိုက္မဲပါ့မလား အေမရဲ့၊ ကၽြန္မေလ ကိုဝဏၰကိုလည္း ဘုရား တဆူလို ရိုေသလုပ္ေကၽြးပါ့မယ္၊ အေမ့ကိုလည္း အေမရင္းတေယာက္လို့ ျပဳစုပါ့မယ္အေမ၊ ဒါေလာက္ စိတ္သေဘာထားျပည့္ဝတဲ့ ေဟာဒီကအေမကို ကၽြန္မအေမရင္းေနရာထားၿပီး ကၽြန္မ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္ရွင္။ ကိုဝဏၰကို အေမ့မ်က္စိေရွ႕က ေခၚထုတ္ မသြားပါဘူး၊ ကၽြန္မတို့သုံးေယာက္ ေသတပန္သက္တဆုံး အတူေနသြားဖို့ ကတိေပးပါတယ္ အေမရယ္"

"ေကာင္းပါေလ့ေအ၊ အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ တလင္တည္း ႏွစ္မယားဆိုၿပီး အျမင္တင့္ခ်င္မွ တင့္မယ္၊ ကဲ့ရဲ့စကားဆိုခံရလည္း တတ္နိုင္ဘူး၊ တို့အခ်င္းခ်င္း အဆင္ေျပ ၿပီးတာပဲေပါ့ေလ"

+++++

မသိေတာ့ လိုခ်င္တယ္တဲ့။ လိုခ်င္ေတာ့ စြဲလမ္းတယ္တဲ့။ စြဲလမ္းေတာ့ ရေအာင္လုပ္တယ္တဲ့။ ရေအာင္လုပ္ေတာ့ ရတယ္တဲ့။ ရလာတာနဲ႔အမၽွ ဒုကၡဆင္းရဲကို ရင္ဝယ္ပိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။

လိုခ်င္တာရေနစဥ္တုန္းေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡဆိုတာမသိ။ ေပ်ာ္လို့ ရႊင္လို့ပါပဲ။ ေပ်ာ္ခ်ိန္ရႊင္ခ်ိန္ကုန္ေတာ့လည္း ဒုကၡဆင္းရဲက တလွည့္ ေရာက္လာျပန္တာပါပဲ။

"အို- အေမ၊ သူျပန္လာခ်ိန္ နီးေနပါၿပီအေမ၊ အေမ ဘာေတြ ခ်က္ျပဳတ္ေနလဲ အေမ"

"ဘာရမလဲေအ့၊ ေမာင္ဝဏၰႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းလ်ာေတြ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာေပါ့၊ ဒီေနရာမွာေတာ့ သူ႔အႀကိဳက္ကို ညီးထက္ ငါက ပိုသိပါတယ္ေအ"

"ဟုတ္ပါတယ္အေမ"

"သြား- သြား- ခ်က္တာျပဳတ္တာ ငါ့တာဝန္ထား၊ ညီးက ငယ္ရြယ္သူဆိုေတာ့ လွလွပပျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သေခ်၊ ဒါမွ တို့လင္ေတာ္ေမာင္ ရင္ေအးရလိမ့္မယ္"

"ကၽြန္မကလည္း အဲဒါပဲ ေျပာမလို့ပါ အေမရယ္၊ သူျပန္လာရင္ လွလွပပေလး ႀကိဳဆိုရေအာင္ ကၽြန္မဆံပင္ကို ျပင္ဆင္ေပးပါဦး အေမရဲ့"

"ေအးေလ.. လွခ်င္ပခ်င္သပဆိုေတာ့လည္း ျပင္ေပးရတာေပါ့ ေအရယ္၊ ေပး- ငါ့ကို ဘီး"

မယ္႐ူပါဟာ မယ္သံသာ့လက္ထဲက ဘီးကိုယူၿပီး ဆံပင္မ်ားကို ရွင္းလင္းၿဖီးသင္ေပးပါေတာ့တယ္။

"ဟဲ့- မယ္သံသာ၊ ညည္းဦးေခါင္း ငယ္ထိပ္မွာ အနာရြတ္ႀကီးပါလားေအ့"

မယ္႐ူပါက ေမးလည္းေမး၊ တစုံတရာကိုလည္း မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္သတိရလိုက္မိပါတယ္။

"ဟုတ္ပါတယ္ အေမ၊ ကၽြန္မငယ္စဥ္ ကေလးဘဝကတည္းက ရခဲ့တဲ့ အနာရြတ္ပါအေမရယ္"

"ဟင္- ဂဃနဏ ေျပာပါဦးေအ"

"ကၽြန္မရဲ့ေမြးသမိခင္အေမေလ၊ ကၽြန္မရဲ့အေဖ ဓားျပႀကီးက အေတာ္ၾကမ္းတမ္းဆိုပဲ၊ တေန႔ အေဖနဲ႔အေမ ရန္ျဖစ္ေတာ့ အေဖထိုးလို့ႀကိတ္လို့ ကၽြန္မကိုခ်ီထားတဲ့အေမ လဲအက်မွာ ကၽြန္မငယ္ထိပ္မွာ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္တဲ့ေလ၊ ကၽြန္မအေမက အေတာ္ဆိုးပါတယ္ အေမရယ္၊ ကၽြန္မကို အေဖနဲ႔ထားရစ္ၿပီး အဲဒီကတည္းက ပစ္ေျပးသြားခဲ့ပါတယ္၊ ကၽြန္မအေမက မိခင္စိတ္မရွိတဲ့ မိန္းမဆိုးႀကီး တေယာက္ေပါ့ အေမရယ္"

"အမေလး- ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ သမီး၊ ငါ့သမီးအရင္းေလးရဲ့၊ ေျပာရက္လိုက္ေလျခင္းေအ၊ ငါ ညီးကို ခ်စ္သေပါ့ေအ၊ ဝမ္းနဲ႔ လြယ္ေမြးခဲ့ရတာပဲ၊ မခ်စ္ပဲေနမလား သမီးရဲ့၊ ညီးအေဖ လူဆိုးႀကီးကို ေၾကာက္လြန္းလို့ ညီးကို ထားခဲ့ရတာပါေအရဲ့"

"အို- အေမ၊ အေမဘာေတြေျပာေနတာလဲ၊ အေမငိုေနတယ္"

"ဟုတ္တယ္မိသံသာ၊ တကယ္ေတာ့ ညီးဆိုးပါတယ္လို့ စြပ္စြဲေနတဲ့ ညီးအေမဟာ ငါပဲ၊ ငါပါပဲေအ၊ ငါ့သမီးအရင္းေလးရဲ့၊ ညီးအေမက ေဟာဒီက မိ႐ူပါဆိုတဲ့ အဘြားႀကီးပါေအ့၊ အေမ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ သမီးရယ္"

"အို- အေမ၊ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ၊ ကၽြန္မအေမရင္းကို ျပန္ေတြ႕ရလို့ ဝမ္းသာလိုက္တာ၊ ဒါေပမယ့္- ဒါေပမယ့္- အေမရယ္.. ကၽြန္မတို့သားအမိဘဝက ဆိုးလွခ်ည္လား၊ အေမနဲ႔သမီး တစ္လင္တည္းမယား လာျဖစ္ရတယ္၊ ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား အေမရဲ့"

အေမနဲ႔သမီး ဇာတ္စုံခင္းၿပီး အားပါးတရ ငိုယိုေနတုန္း ေမာင္ဝဏၰျပန္ေရာက္လာပါတယ္။

"ဟင္- ခင္ဗ်ားတို့ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတုန္း၊ က်ဳပ္ကိုကတိေပးထားတုန္းက သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနပါ့မယ္ဆို၊ ခုေတာ့ ငိုၾကယိုၾကလို့ပါလား၊ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ၊ ေျပာစမ္း"

မယ္႐ူပါနဲ႔ မယ္သံသာ ဇာတ္စုံရွင္းျပလိုက္လို့ သိလိုက္ရတဲ့ ေမာင္ဝဏၰက တဟားဟားဟစ္ေအာ္ၿပီး ရယ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

"ဒါမ်ား ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ၊ အေမနဲ႔သမီး ျပန္ေတြ႕ၿပီပဲ၊ ဝမ္းသာလိုက္ၾကစမ္းပါ၊ က်ဳပ္အတြက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို့ႏွစ္ေယာက္ သားအမိ ျဖစ္ေနတာ အလြန္ေကာင္းသဗ်ိဳ့၊ အေမနဲ႔သမီးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို့ႏွစ္ေယာက္ မတည့္မွာကို က်ဳပ္ စိုးရိမ္ေနဖို့ မလိုေတာ့ဘူး၊ ဟားဟားဟား…"

"ဒါေတာ့ဒါေပါ့ေလ၊ သို့ေပမယ့္ အေမနဲ႔သမီး လင္တေယာက္တည္း ျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ရွက္စရာေကာင္းလဲကြယ္"

"ရွက္မေနနဲ႔၊ ဒီမယ္- က်ဳပ္ေျပာမယ္၊ လူတိုင္းမွာ အတိတ္ဆိုးဆိုတာ ရွိၾကျမဲပဲဗ်။ ဒီလိုပဲ စိတ္ကို ေျပေအာင္ ေျဖသိမ့္ရတာပါပဲ၊ ခင္ဗ်ားတို့သိေအာင္ေျပာရရင္ က်ဳပ္မွာလည္း အတိတ္ဆိုးရွိတာပါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ လွည္းကုန္သည္အႀကီးအမွူးႀကီးဟာ က်ဳပ္ဖခင္ အရင္း မဟုတ္ဘူးဗ်၊ က်ဳပ္ကို ေကာက္ရလို့ ေမြးစားထားတဲ့ က်ဳပ္ေမြးစားအေဖပဲ၊ က်ဳပ္ဘဝမွာ အေမအရင္း ဘယ္သူဆိုတာ မသိခဲ့ရဘူး၊ က်ဳပ္အေဖက လွည္းသားငါးရာနဲ႔ကုန္ကူးရင္း သာဝတၳိနဲ႔ရာဇၿဂိဳဟ္ၾကားက ေတာတန္းထဲက ဇရပ္မွာ က်ဳပ္ကိုပစ္ထားတာေတြ႕လို့ ေကာက္ယူၿပီး ေမြးစားခဲ့တာပဲ"

ေမာင္ဝဏၰစကားကိုလည္း ၾကားေရာ မယ္႐ူပါဟာ ေခါင္းကို မိုးႀကိဳးပစ္ခံလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားၿပီး ကမၻာေျမႀကီးတခုလုံးဟာလည္း သူ႔ စိတ္ထဲမွာ ျခာျခာလည္သြားပါေတာ့သတဲ့။

"ကိုယ္က်ိဳးနည္းပါေပါ့၊ ကိုယ္က်ိဳးနည္းပါေပါ့၊ အမေလး- ေမာင္ဝဏၰ မင္းစကားကို ထပ္ေျပာလိုက္ပါဦး"

"ဘာလို့လဲဗ်၊ က်ဳပ္ဟာ ေမြးစားခံရတဲ့ သားတေယာက္၊ က်ဳပ္ကို က်ဳပ္အေဖက သာဝတၳိနဲ႔ရာဇၿဂိဳဟ္ၾကားက ေတာထဲက ဇရပ္မွာ ပစ္ထားတာ ေတြ႕ၿပီး ေကာက္ယူေမြးခဲ့တာလို့ ေျပာတာေလ"

"အမေလးသားရယ္၊ ငါ့သားအရင္းေလးရဲ့၊ တကယ္ေတာ့ အေမ မင္းကို စြန႔္ပစ္ခဲ့ရတာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္၊ မင္းအတြက္ ေရရွာထြက္ရင္း ေရယူၿပီး ဇရပ္ကိုျပန္အလာမွာ မင္းမရွိေတာ့တာပါကြယ္၊ ငါေလ- မင္းကို အ႐ူးတပိုင္း တေတာလုံးအႏွံ့ လိုက္ရွာခဲ့ပါ တယ္ ငါ့သားရယ္"

"ဘာ- ဘယ္လို၊ ဒါျဖင့္… ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္အေမ အရင္းေပါ့ ဟုတ္လား"

"ဟုတ္ပါတယ္ငါ့သား၊ မင္းေပ်ာက္သြားလို့ အ႐ူးတပိုင္းလိုက္ရွာရင္းက ေဟာဒီက မယ္သံသာရဲ့အေဖ ဓားျပႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ရ တာပါကြယ္"

"ေအာင္မယ္ေလးဗ်ာ- ကိုယ္က်ိဳးနည္းပါေပါ့၊ အေမအရင္းနဲ႔ သားအရင္း၊ အကိုအရင္းနဲ႔ညီမအရင္း တလင္တည္းမယား ညားရတာပါလား၊ ရွက္စရာေကာင္းပါဘိ၊ က်ဳပ္- က်ဳပ္- လူ႔ျပည္မွာေနဖို့ မသင့္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ"

ေမာင္ဝဏၰဟာ ခါးကဓားေျမႇာင္ကိုထုတ္ ရင္ဝတည့္တည့္ကို စိုက္ဖို့ ဟန္ျပင္လိုက္ပါတယ္။

မယ္သံသာက ေမာင္ဝဏၰေရွ႕ကို ေျပးသြားၿပီး ေမာင္ဝဏၰ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ပါတယ္။

"အစ္ကို- အစ္ကို၊ မေသပါနဲ႔ဦး၊ အဲဒီဓားနဲ႔ ကၽြန္မကို အရင္ထိုး သတ္ေပးပါ အစ္ကို၊ ၿပီးမွ အစ္ကို့ကိုယ္ကို အစ္ကို သတ္ေသပါ၊ ကၽြန္မကို အရင္သတ္ေပးပါရွင္"

သားနဲ႔သမီးရဲ့ ေၾကကြဲဖြယ္အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး မယ္႐ူပါဟာ သားနဲ႔သမီးၾကားမွာ ဝင္ရပ္လိုက္တယ္။

ခုအခါမွာေတာ့ မယ္႐ူပါရဲ့မ်က္ႏွာဟာ ေသာကဗ်ာပါဒေတြ ကင္းစင္ၿပီး သန႔္ရွင္းၾကည္လင္ေနပါတယ္။

"သားနဲ႔သမီး၊ စိတ္ကို ေအးေအးထားၾကပါ၊ အေမလည္း ဒီအျဖစ္ကို ၾကားသိလိုက္ေတာ့ သားနဲ႔သမီးလိုပဲ ကမၻာပ်က္မတတ္ ခံစားရပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သားနဲ႔သမီး၊ မင္းတို့ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း၊ ဒီအျဖစ္မွာ အေမေရာ၊ ငါ့သားနဲ႔သမီးေရာ သုံးေယာက္လုံး ဘယ္သူ႔မွာ မွ အျပစ္မရွိၾကဘူး၊ ငါတို့ဟာ မသိလို့ မွားခဲ့ၾကတာသာျဖစ္တယ္၊ အမွားကို သိသိႀကီးနဲ႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ သားနဲ႔သမီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသလို့ တစ္ဘဝပဲတုံးမယ္၊ အစေတာ့ ဆုံးမွာမဟုတ္ေသးဘူး၊ သံသရာရွိသမၽွ ဒီအရိပ္ဟာ လိုက္ေန ဦးမွာပဲ၊ ဒီေတာ့ ငါတို့ ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ.. ဘာေၾကာင့္ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးၾကဳံရတယ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ ေလၽွာက္တင္ ေမးျမန္းၿပီး အဆုံးအျဖတ္ခံယူၾကမယ္၊ လာ- သြားၾကစို့"
+++++

ေရးသားသူ - ေဆာင္းလုလင္

Part 8 ေမၽွာ္ပါ...

Thursday, November 12, 2020

Two Adam (Part VI)

Two Adam (Part VI)




#ဆောင်းလုလင်

#အာဒမ်၂ယောက်

#လိင်တူအချစ်သရုပ်ဖော်ဇာတ်လမ်း

#BL_Story


#Part_6


မွေးဖွားပြီးကာစ အားအင်က ချိနဲ့နဲ့၊ ရေကလည်း တော်တော်နဲ့ ရှာမတွေ့။ တွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း သတ္တဝါတွေ ဖြတ်သန်း မွှေနှောက်သွားလို့ ရေက ရွှံ့ရေတွေဖြစ်နေပြီ။ မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ မရူပါ အားရှိအောင် ရွှံ့ရေကိုပဲ အားတင်းသောက်လိုက်ပါတယ်။


သားလေးကို သန့်ရှင်းပေးဖို့ ရေကိုဘယ်လိုယူရပါ့မလဲ။ ထည့်စရာလိုက်ရှာတော့ တော်တော်နဲ့ရှာမတွေ့။ နောက်ဆုံး အုန်းမှုတ်ခွက်တခုအတွေ့မှာ အုန်းမှုတ်ခွက်ထိပ်က အပေါက်ကို လက်နဲ့စို့ပြီး ရသမျှရေလေးကို သားလေးအတွက်ခပ်ရင်း ဇရပ်ကို အမြန်ပြန်ပြေးလာခဲ့ပါတော့တယ်။

ကြည့်စမ်း။ နေထွက်ပြူစက ဇရပ်ကနေထွက်လာလိုက်တာ နေတောင် ခေါင်းတည့်တည့်ရောက်နေပါပကော။

မရူပါဟာ မနည်းအားတင်းပြီး ဇရပ်ကိုပြန်အလာ လမ်းကမှားပြီး လမ်းလွဲနေရသေးသတဲ့။


နောက်ဆုံးတော့ ရောက်ပါပြီ။

ဇရပ်ကိုမြင်ရရင်ပဲ ငါ့သားလေး ငိုသံလည်း မကြားရပါလား။ ရှိမှ ရှိသေးရဲ့လား။ သတ္တဝါကြီးတွေများ ကိုက်ချီသွားလေပြီလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ဇရပ်ဆီ အပြေးတပိုင်းလာခဲ့တယ်။

ဇရပ်ကိုရောက်တာနဲ့ မရူပါဟာ အသည်းနှလုံးကို ထုတ်ယူလွှင့်ပစ်ခံလိုက်ရသလို ဟာကနဲ့ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။

ဇရပ်ပေါ်မှာ မွေးခါစသားကလေး မရှိတော့ပါဘူး။ မရူပါ အရုပ်ကြိုးပြတ် လဲကျသွားပါတော့တယ်။


+++++


မရူပါ သားပျောက်ကို နေရာအနှံ့ရှာခဲ့တယ်။ တောတခွင် ပြဲပြဲစင်အောင် လျှောက်ရှာရလွန်းလို့ အဝတ်အစားတွေလည်း စုတ်ပြတ်၊ လူလည်း နွမ်းလျနေပါပြီ။ 

မရူပါက သားလေးကို သားကောင်တိရိစ္ဆာန်ကြီးတွေ စားသွားတာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ယုံကြည်တယ်။ 


သတ္တဝါတကောင်ကောင် စားသောက်သွားရင် အနီးအနားမှာ သွေးစသွေးန ကျန်ရမယ်လေ။ ခုဟာက သားလေးကို ထွေးပွေ့ထားတဲ့ ပဝါပါ ပျောက်ဆုံးနေတာ ဆိုတော့ လူသားတစ်ယောက်ယောက် ယူဆောင်သွားလေသလားလို့ တွေးမိပါတယ်။


ဒါပေမယ့် ရက်လတွေသာ ကြာသွားတယ်။ မရူပါဟာ တောထဲမှာ သားပျောက်ကို အရူးတပိုင်းရှာရင်းနဲ့ အချိန်တွေသာ ကုန်ခဲ့ပါတယ်။


လူတွေ့တိုင်း ကလေးသတင်းရလိုရငြား မေး။ ကြုံရာနေရာမှာ ကြုံသလိုစားသောက်ရင်းနဲ့ သားပျောက်ကိုရှာခဲ့တာ

တနေ့တော့- 

"ဟိတ်- မိန်းကလေး ရပ်လိုက်စမ်း"

တောတန်းလေးတခုအကွယ်က ထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံနဲ့အတူ ဓားလွတ်ကိုင်လူတစ်ယောက်ကို ဘွားကနဲ တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ 

ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကတော့ သူခိုးဓားပြတယောက်လိုပါပဲ။


"အကိုကြီးရယ်၊ ကျမ သားသည်မိခင်တယောက်ပါ၊ သားလေး ပျောက်သွားလို့ လိုက်ရှာနေတာပါရှင်။ လသားအရွယ် သားငယ်လေး တွေ့မိတယ်လို့များ သတင်းမကြားမိဘူးလား ရှင်"


တကယ်တော့ မရူပါတွေ့နေရတဲ့သူဟာ တောတန်းထဲမှာ ခရီးသွားတွေကို လုယက်နေတဲ့ တကိုယ်တော် ဓားပြကြီးတယောက် ဖြစ်ပါတယ်။ 


ဓားပြကြီးဟာ တသားမွေး တသွေးလှနေတဲ့ မရူပါကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။ မရူပါဟာလည်း အဝတ်အစားမလုံမခြုံ ဖြစ်နေပေမယ့် ကပိုကယိုဟန်ကပဲ စိတ်ဝင်စားစရာဖြစ်နေပြန်ပါတယ်။


"သား- ဟုတ်လား"

"ဟုတ်ပါတယ်အကိုကြီးရယ်၊ ကျမသားလေး ပျောက်သွားလို့ပါ"

"သား ဘာလုပ်မှာလဲ၊ လင်ရှိရင် သားရှိတာပဲ၊ လာ-ငါနဲ့လိုက်ခဲ့"

ဓားပြကြီးဟာ မရူပါကို အကြမ်းပတမ်း ဆွဲခေါ်သွားပါတော့တယ်။


+++++


လုပ်တဲ့အလုပ်က သူခိုးဓားပြ။ အပြောအဆိုက ရိုင်းရိုင်း။ အပြုအမူက ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း။

မရူပါဟာ ဓားပြလူကြမ်းကြီးလက်ထဲမှာ အလိုမတူပဲ မယားဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။


"ဟဲ့ကောင်မ။ ဘာငိုင်နေတာလဲ၊ နင့်လင်ဟောင်းကို လွမ်းနေတာလား၊ နင့်လင်ဟောင်းက ဘာကောင်မို့လဲ၊ သကျသာကီဝင် မင်းမျိုးမို့လို့လားဟဲ့၊ တယ်- ငါကန်လိုက်ရ"

အမြဲတမ်း နုနုနယ်နယ်နေထိုင်ခဲ့တဲ့ မရူပါ။ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ပြောတတ်ဆိုတတ်တဲ့ မရူပါ။ အသွင်မတူတဲ့ ဓားပြကြီးနဲ့ ပေါင်းသင်းရင်းနဲ့ လင်ဆိုးမယားဖြစ်ခဲ့ရပြန်ပါပြီ။

ဒီလိုနဲ့ ဓားပြကြီးနဲ့ပေါင်းသင်းရင်း သမီးလေးတယောက် မွေးဖွားခဲ့ရပြန်ပါတယ်။ 


ဓားပြကြီးဟာ လူကြမ်းသလို အချစ်ကလည်း ကြမ်းပါရဲ့။ သူ့သမီးလေးတော့ ချစ်တတ်ရှာသား။ သမီးကို မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံ။ မရူပါ သမီးကို ဂရုမစိုက်ဘူးလို့များ သူ့စိတ်ထဲက ထင်ရင် လက်ဝါးကြမ်းကြီးက မရူပါပါးပေါ် ဗြန်းကနဲရောက် လာတတ်ပါတယ်။

နှုတ်ကလည်း.. "ဟဲ့ကောင်မ၊ ငါ့သမီးကို ဂရုမစိုက်ပဲ ဘယ် လင်ငယ်အကြောင်း တွေးနေတာလဲဟဲ့" 

ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းစွာ ပြောတတ်ပါသေးရဲ့။


+++++


တစ်နေ့.. တည်ထားတဲ့ထမင်းအိုး ဝေကျလို့ သွားပြီးအငှဲ့၊ ကလေးက အငို။ တစ်ထပ်တည်းကျသွားစဉ်မှာ.. ဓားပြကြီး အပြင်ကပြန်ရောက်လာလို့ သူ့သမီးကို ဂရုမစိုက်ရကောင်းလားဆိုပြီး မြည်တွန်တောက်တီးပြန်ပါတော့တယ်။


မရူပါလည်း ထမင်းအိုးကို ရေစင်အောင် မငှဲ့နိုင်တော့ပဲ ကမန်းကတန်း မီးဖိုပေါ်ပြန်တင်ပြီး ကလေးကို ပြေးပွေ့ရပါတော့တယ်။ ကလေးပွေ့ယူတုန်းရှိသေး၊ ဓားပြကြီးက နောက်ကနေ ဆောင့်ကန်လိုက်လို့ ရှေ့ကိုငိုက်အကျမှာ ကွပ်ပျစ်အစွန်းနဲ့ တိုက်မိပြီး အင်္ကျ ီပင် ပြဲသွားရပါတယ်။


ကလေးက စူးကနဲငိုလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ကလေးငယ်ထိပ်နဲ့ ကွပ်ပြစ်နဲ့ဆောင့်မိကာ ငယ်ထိပ်က သွေးတွေထွက်လာတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ မရူပါဟာ ယောက်ျားမြင်မှာစိုးတာနဲ့ ကလေးဒဏ်ရာက သွေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ယူလိုက်ရပါတော့တယ်။

တော်ပါသေးရဲ့။ ဓားပြကြီးက အိမ်ပေါ်က သူလိုတဲ့အရာကို ယူပြီး ပြန်ဆင်းသွားလို့ ကလေး သွေးထွက်တာ မသိလိုက်ပါဘူး။


မရူပါဟာ ကလေးဒဏ်ရာကို ဆနွင်းနဲ့သိပ်ပေးရင်းက တွေးမိတယ်။


ကလေးမှာ ဒဏ်ရာရတာသိလို့ကတော့ မလွယ်ဘူး။ သူ့သမီး ထိမှန်းသိရင် သတ်ချင်တောင် သတ်မှာ။


မရူပါဟာ ဓားပြကြီးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မဝံ့ရဲတော့ပါဘူး။

ကလေး ပုခက်ထဲမှာ အိပ်ပျော်သွားချိန်မှာ နဖူးနဲ့ပါးပြင်ကို အားရအောင်နမ်းပြီး ဓားပြကြီးစံရာတဲကနေ ထွက်ပြေးခဲ့ပါ တော့တယ်။


+++++


ဒုတိယလင် ဓားပြကြီးကို ကြောက်ကြောက်နဲ့ ထွက်ပြေးလာတဲ့ မရူပါ။ ဘိက္ခုနီများ သီတင်းသုံးတဲ့ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်အနီးက ကျောင်းတကျောင်းကို ရောက်သွားပါတယ်။ ဘိက္ခုနီများကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြလို့ ဘိက္ခုနီများက မရူပါကို စောင့်ရှောက်ထားကြပါတယ်။ 


တရားရှင်များရဲ့အရိပ်မှာ ခိုလှုံရပေမယ့် မရူပါဟာ သာသနာအတွင်းကို အပြီးဝင်ရောက်ဖို့ အကြံကတော့ အထမမြောက်သေးပါ။


ဘိက္ခုနီများကို ရေပူရေချမ်းကမ်းလှမ်းရင်း၊ ကျောင်းတော်ရဲ့ ဝေယျာဝစ္စတွေ ဆောင်ရွက်ရင်းဖြင့် နေလာခဲ့သည်မှာ ဆယ်ငါးနှစ်ပင် ကြာမြင့်ခဲ့ပါပြီ။


+++++


မရူပါခိုလှုံနေတဲ့ ဘိက္ခုနီကျောင်းနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ညောင်ညိုပင်ကြီးတပင်ရှိပါတယ်။ အရိပ်ရညောင်ပင်ကြီးဖြစ်လို့ ရာဇဂြိုဟ်ကို ကုန်ကူးသန်းဖို့လာတဲ့ လှည်းများဟာ ညောင်ညိုပင်ကြီးအောက်မှာ တထောက်နားနေကျဖြစ်ပါတယ်။

ခရီးသည်များဟာ ကျောင်းတော်ထဲက ရေတွင်းမှာ ရေလာခပ်နေကျမို့ ဒီခရီးကိုသွားလာနေကျ လှည်းသမားများဟာ ကျောင်းတော်နဲ့ ရင်းနှီးနေကြပါပြီ။ လှည်းသားများက လိုတဲ့ရေလည်းခပ်၊ သူတို့မှာပါလာတဲ့ ကုန်စည်များကို ဘိက္ခုနီကျောင်းအတွက် လှူနဲ့ အဆင်ပြေလို့နေပါတယ်။


မယ်ရူပါဟာလည်း ကျောင်းတော်ရဲ့ဝေယျာဝစ္စတွေ ဆောင်ရွက်ရင်းက လှည်းသမားများနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လို့ နေပါပြီ။


လှည်းသားများရဲ့ အကြီးအမှူးကြီးနဲ့အတူ သားတော်မောင် လုလင်ပျိုလေးလည်း ပါလာခဲ့ပါတယ်။ လှည်းသားခေါင်းဆောင် ကြီးရဲ့သား မောင်ဝဏ္ဏလေးဟာ အသက်က ၁၆နှစ်၊ ရုပ်ရည်က ချောမော၊ အရပ်မြင့်မြင့်ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနဲ့ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင် လုလင်ပျိုလေးပါပဲ။


မယ်ရူပါတယောက် သူ့ဖခင်နဲ့ ပါလာနေကျ မောင်ဝဏ္ဏလေးကို ချစ်ခင်နေမိတာ ကြာပါပြီ။ လူငယ်လေးက အပြောအဆိုကလည်း သိမ်မွေ့ အမူအရာကလည်း နန်းဆန်ဆန်နဲ့မို့ မယ်ရူပါ နှစ်သက်မိရခြင်းပါ။

အဲသည်လို လူပျိုပေါက်ကလေးက မိမိကို ရည်းစားစကားပြောလိမ့်မယ်လို့ မယ်ရူပါ ထင်မထားမိတာ အမှန်ပါပဲ။


"အမကြီး၊ နားနဲ့မနာ ဖဝါးနဲ့နာပါခင်ဗျာ၊ ကျနော်တော့ အမကြီးကို မြင်တဲ့အချိန်ကစပြီး စွဲလမ်းနေမိပါပြီ အမကြီးရယ်၊ ကျနော့်ကို မေတ္တာမျှပါနော် အမကြီး"


"ဟဲ့- ဟဲ့- မြတ်စွာဘုရား ကယ်တော်မူပါ"

မယ်ရူပါဟာ ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ဖိ ဘုရားတမိတဲ့အထိ ဖြစ်ရပါတော့တယ်။


အံ့ဩမင်သက်မိတာက တပိုင်း၊ လုလင်ပျိုချောလေးရဲ့ ချစ်စကားအပြောခံရလို့ ကြည်နူးနှစ်သိမ့်မိတာက တပိုင်းပါပဲလေ။


"မတော်ပါဘူး ငါ့မောင်ရယ်။ မတော်ပါဘူးကွယ်"

နှုတ်က ငြင်းပယ်ပေမယ့် လိုချင်ရက်နဲ့ မူနေဟန်များ ပေါ်နေလေမလား။


"တမိသားနဲ့တမိသား မတော်ဘူးဆိုတာ မရှိပါဘူး မမရယ်၊ ကျနော်က မမကို ချစ်သလို၊ မမက ကျနော့်ကိုချစ်ရင် ပြီးတာပဲ မဟုတ်လား"


"အိုကွယ်- မင့်ဖခင်က အမကြီးလို သက်ကျားအိုကြီးနဲ့ သူ့သား နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးကို ဘယ်သဘောတူလိမ့်မလဲကွဲ့"


"ဖခင်က မောင်ခေါင်းခွေ့ရင် တချက်ပါပဲ မမရယ်၊ မမသာ မောင့်ကို ချစ်မချစ် ပြောပါ၊ အို- မမမျက်လုံးတွေက မောင့်ကို ချစ်တယ်လို့ ပြောနေပါတယ် မမရယ်"


"အို.. ကြည့်စမ်း၊ ဒီကောင်လေး၊ ဖယ်ပါကွယ်၊ လက်ကြီးကလည်း သရမ်းလိုက်တာ၊ ကဲလည်း ကဲပါဘိ"

+++++


ထန်းရေမူးပြေတာနဲ့ ထန်းနို့ကို မော့်ကြည့်တဲ့ ထန်းရည်သမားလိုပါ။ လင်နှစ်လင်နဲ့ အဆင်မပြေခဲ့ပေမယ့် သံဝေဂရသည်က တခဏ၊ လုလင်ပျိုငယ်ငယ်လေးက ချစ်ရည်လူးချင်တယ်ဆိုပြန်တော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မမြင်၊ ရှက်ရကောင်းမှန်းမသိ။ မယ်ရူပါတယောက် သူတော်စင်များရဲ့ ကျောင်းသင်္ခန်းကို စွန့်ခွာပြီး လင်ငယ်ငယ်လေးနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားပါတော့တယ်။

လင်ကလေးကလည်း မယ်ရူပါကို အကြီးဆုံးအစ်မအရွယ်၊ အမေအရွယ်ဖြစ်ပေမယ့် တကယ်ကို သည်းသည်းလှုပ်အောင် ချစ်တော့ မယ်ရူပါတို့ မိုးမမြင်လေမမြင်ဖြစ်ပြီပေါ့။

တကယ်တော့ မယ်ရူပါ့စိတ်က မောင်ဝဏ္ဏလေးကို တစိမ့်စိမ့် ထိုင်ကြည့်ပြီး ချစ်နေချင်တာပါ။ သူပြောတဲ့စကားလေးတွေကို တေးချင်းတပုဒ်လို တသိမ့်သိမ့်နဲ့ နားထောင်နေချင်တာပါ။ သူ့မျက်နှာလေးကိုမြင်ရတိုင်း မယ်ရူပါ့ရင်မှာ အေးမြရပါတယ်၊ 

မောင်ဝဏ္ဏကတော့ သည်လိုမဟုတ်။ မယ်ရူပါ့ကို မယားလိုတဖုံ အမေလိုတသွယ်၊ အစ်မကြီးလိုတမျိုး အမျိုးမျိုးချစ်ရှာပေတယ်။ 

မောင်ဝဏ္ဏရဲ့ဖခင်ကြီး မကြာခင်မှာ ကွယ်လွန်သွားတော့ သားတော်မောင် မောင်ဝဏ္ဏက လှည်းသားများရဲ့ အကြီးအမှူးဖြစ် လာပါတော့တယ်။

ရှာဖွေရသမျှ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေ ချစ်မမကို အကုန်အပ်တော့ အို လောကမှာ မယ်ရူပါလို ကံကောင်းတဲ့မိန်းမ ရှိပါဦးမလား လို့တောင် ဂုဏ်မောက်မိပါသေးရဲ့။

+++++


မီးဆိုတာ တောက်ခါစမှာတော့ အရှိန်တညီးညီးနဲ့ ပူပြင်းလောင်မြိုက်ပါပေရဲ့။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ မီးညွန့်ကျိုး၊ မီးအရှိန် လျော့လို့ တဖြည်းဖြည်းဝပ်ကျပြီး နောက်ဆုံး ပြာပုံဘဝရောက်ရတာလည်း ဓမ္မတာပါပဲ။


သာဝတ္ထိပြည်မှ ကုန်သည်မလေးတယောက်မှာ လှည်းအုပ်စုနှင့် မကြာမကြာ လိုက်ပါလာတတ်သည်။ ရာဇဂြိုဟ်တွင် တထောက်နားသည့်အခါတိုင်း မယ်ရူပါတို့အိမ်မှာပင် တည်းခိုသည့်အတွက် မယ်ရူပါနှင့် ရင်းနှီးနေရပါပြီ။ 

ကုန်သည်မလေးက ငယ်လည်းငယ်၊ လှလည်းလှပါဘိ။ စကားပြောသံလေးတွေများ ချိုသာလိုက်တာ။ နားထောင်လို့ မငြီး။ နာမည်နဲ့လည်း လိုက်ပါပေ့။

သူမနာမည်က သံသာ တဲ့လေ။

မယ်သံသာလေးကို မြင်သည်နှင့် မယ်ရူပါက ခင်မင်မိသည်။ မယ်သံသာကလည်း မယ်ရူပါ့ကို တွေ့တွေ့ချင်း အမေဟု ခေါ်ရှာပါသည်။

သည်လိုနှင့် ကုန်သည်မလေး မယ်သံသာ ကုန်ကူးသန်းရင်း မကြာခဏရောက်လာ တည်းခိုကာ ယခုတခေါက်မှာတော့ အချိန်အကြာကြီး တည်းခိုနေထိုင်လျှက်ရှိပါတော့သည်။

+++++


Part 7 မျှော်ပါ...


(Written by ဆောင်းလုလင်)


Two Adam (Part VI)




#ေဆာင္းလုလင္
#အာဒမ္၂ေယာက္
#လိင္တူအခ်စ္သ႐ုပ္ေဖာ္ဇာတ္လမ္း
#BL_Story

#Part_6

ေမြးဖြားၿပီးကာစ အားအင္က ခ်ိနဲ႔နဲ႔၊ ေရကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ရွာမေတြ႕။ ေတြ႕မယ့္ေတြ႕ေတာ့လည္း သတၱဝါေတြ ျဖတ္သန္း ေမႊေႏွာက္သြားလို့ ေရက ရႊံ့ေရေတြျဖစ္ေနၿပီ။ မတတ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ မ႐ူပါ အားရွိေအာင္ ရႊံ့ေရကိုပဲ အားတင္းေသာက္လိုက္ပါတယ္။

သားေလးကို သန႔္ရွင္းေပးဖို့ ေရကိုဘယ္လိုယူရပါ့မလဲ။ ထည့္စရာလိုက္ရွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ရွာမေတြ႕။ ေနာက္ဆုံး အုန္းမွုတ္ခြက္တခုအေတြ႕မွာ အုန္းမွုတ္ခြက္ထိပ္က အေပါက္ကို လက္နဲ႔စို့ၿပီး ရသမၽွေရေလးကို သားေလးအတြက္ခပ္ရင္း ဇရပ္ကို အျမန္ျပန္ေျပးလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ၾကည့္စမ္း။ ေနထြက္ျပဴစက ဇရပ္ကေနထြက္လာလိုက္တာ ေနေတာင္ ေခါင္းတည့္တည့္ေရာက္ေနပါပေကာ။
မ႐ူပါဟာ မနည္းအားတင္းၿပီး ဇရပ္ကိုျပန္အလာ လမ္းကမွားၿပီး လမ္းလြဲေနရေသးသတဲ့။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရာက္ပါၿပီ။
ဇရပ္ကိုျမင္ရရင္ပဲ ငါ့သားေလး ငိုသံလည္း မၾကားရပါလား။ ရွိမွ ရွိေသးရဲ့လား။ သတၱဝါႀကီးေတြမ်ား ကိုက္ခ်ီသြားေလၿပီလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဇရပ္ဆီ အေျပးတပိုင္းလာခဲ့တယ္။
ဇရပ္ကိုေရာက္တာနဲ႔ မ႐ူပါဟာ အသည္းႏွလုံးကို ထုတ္ယူလႊင့္ပစ္ခံလိုက္ရသလို ဟာကနဲ႔ျဖစ္သြားရပါေတာ့တယ္။
ဇရပ္ေပၚမွာ ေမြးခါစသားကေလး မရွိေတာ့ပါဘူး။ မ႐ူပါ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ လဲက်သြားပါေတာ့တယ္။

+++++

မ႐ူပါ သားေပ်ာက္ကို ေနရာအႏွံ့ရွာခဲ့တယ္။ ေတာတခြင္ ျပဲျပဲစင္ေအာင္ ေလၽွာက္ရွာရလြန္းလို့ အဝတ္အစားေတြလည္း စုတ္ျပတ္၊ လူလည္း ႏြမ္းလ်ေနပါၿပီ။
မ႐ူပါက သားေလးကို သားေကာင္တိရိစၧာန္ႀကီးေတြ စားသြားတာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို့ယုံၾကည္တယ္။

သတၱဝါတေကာင္ေကာင္ စားေသာက္သြားရင္ အနီးအနားမွာ ေသြးစေသြးန က်န္ရမယ္ေလ။ ခုဟာက သားေလးကို ေထြးေပြ႕ထားတဲ့ ပဝါပါ ေပ်ာက္ဆုံးေနတာ ဆိုေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ေယာက္ ယူေဆာင္သြားေလသလားလို့ ေတြးမိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ရက္လေတြသာ ၾကာသြားတယ္။ မ႐ူပါဟာ ေတာထဲမွာ သားေပ်ာက္ကို အ႐ူးတပိုင္းရွာရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္ခဲ့ပါတယ္။

လူေတြ႕တိုင္း ကေလးသတင္းရလိုရျငား ေမး။ ၾကဳံရာေနရာမွာ ၾကဳံသလိုစားေသာက္ရင္းနဲ႔ သားေပ်ာက္ကိုရွာခဲ့တာ
တေန႔ေတာ့-
"ဟိတ္- မိန္းကေလး ရပ္လိုက္စမ္း"
ေတာတန္းေလးတခုအကြယ္က ထြက္ေပၚလာတဲ့အသံနဲ႔အတူ ဓားလြတ္ကိုင္လူတစ္ေယာက္ကို ဘြားကနဲ ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ပုံပန္းသ႑ာန္ကေတာ့ သူခိုးဓားျပတေယာက္လိုပါပဲ။

"အကိုႀကီးရယ္၊ က်မ သားသည္မိခင္တေယာက္ပါ၊ သားေလး ေပ်ာက္သြားလို့ လိုက္ရွာေနတာပါရွင္။ လသားအရြယ္ သားငယ္ေလး ေတြ႕မိတယ္လို့မ်ား သတင္းမၾကားမိဘူးလား ရွင္"

တကယ္ေတာ့ မ႐ူပါေတြ႕ေနရတဲ့သူဟာ ေတာတန္းထဲမွာ ခရီးသြားေတြကို လုယက္ေနတဲ့ တကိုယ္ေတာ္ ဓားျပႀကီးတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဓားျပႀကီးဟာ တသားေမြး တေသြးလွေနတဲ့ မ႐ူပါကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ မ႐ူပါဟာလည္း အဝတ္အစားမလုံမျခဳံ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ကပိုကယိုဟန္ကပဲ စိတ္ဝင္စားစရာျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။

"သား- ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္အကိုႀကီးရယ္၊ က်မသားေလး ေပ်ာက္သြားလို့ပါ"
"သား ဘာလုပ္မွာလဲ၊ လင္ရွိရင္ သားရွိတာပဲ၊ လာ-ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့"
ဓားျပႀကီးဟာ မ႐ူပါကို အၾကမ္းပတမ္း ဆြဲေခၚသြားပါေတာ့တယ္။

+++++

လုပ္တဲ့အလုပ္က သူခိုးဓားျပ။ အေျပာအဆိုက ရိုင္းရိုင္း။ အျပဳအမူက ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း။
မ႐ူပါဟာ ဓားျပလူၾကမ္းႀကီးလက္ထဲမွာ အလိုမတူပဲ မယားျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

"ဟဲ့ေကာင္မ။ ဘာငိုင္ေနတာလဲ၊ နင့္လင္ေဟာင္းကို လြမ္းေနတာလား၊ နင့္လင္ေဟာင္းက ဘာေကာင္မို့လဲ၊ သက်သာကီဝင္ မင္းမ်ိဳးမို့လို့လားဟဲ့၊ တယ္- ငါကန္လိုက္ရ"
အျမဲတမ္း ႏုႏုနယ္နယ္ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ မ႐ူပါ။ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ေျပာတတ္ဆိုတတ္တဲ့ မ႐ူပါ။ အသြင္မတူတဲ့ ဓားျပႀကီးနဲ႔ ေပါင္းသင္းရင္းနဲ႔ လင္ဆိုးမယားျဖစ္ခဲ့ရျပန္ပါၿပီ။
ဒီလိုနဲ႔ ဓားျပႀကီးနဲ႔ေပါင္းသင္းရင္း သမီးေလးတေယာက္ ေမြးဖြားခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

ဓားျပႀကီးဟာ လူၾကမ္းသလို အခ်စ္ကလည္း ၾကမ္းပါရဲ့။ သူ႔သမီးေလးေတာ့ ခ်စ္တတ္ရွာသား။ သမီးကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံ။ မ႐ူပါ သမီးကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလို့မ်ား သူ႔စိတ္ထဲက ထင္ရင္ လက္ဝါးၾကမ္းႀကီးက မ႐ူပါပါးေပၚ ျဗန္းကနဲေရာက္ လာတတ္ပါတယ္။
ႏွုတ္ကလည္း.. "ဟဲ့ေကာင္မ၊ ငါ့သမီးကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ဘယ္ လင္ငယ္အေၾကာင္း ေတြးေနတာလဲဟဲ့"
႐ုန႔္ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ေျပာတတ္ပါေသးရဲ့။

+++++

တစ္ေန႔.. တည္ထားတဲ့ထမင္းအိုး ေဝက်လို့ သြားၿပီးအငွဲ႕၊ ကေလးက အငို။ တစ္ထပ္တည္းက်သြားစဥ္မွာ.. ဓားျပႀကီး အျပင္ကျပန္ေရာက္လာလို့ သူ႔သမီးကို ဂ႐ုမစိုက္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး ျမည္တြန္ေတာက္တီးျပန္ပါေတာ့တယ္။

မ႐ူပါလည္း ထမင္းအိုးကို ေရစင္ေအာင္ မငွဲ႕နိုင္ေတာ့ပဲ ကမန္းကတန္း မီးဖိုေပၚျပန္တင္ၿပီး ကေလးကို ေျပးေပြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ကေလးေပြ႕ယူတုန္းရွိေသး၊ ဓားျပႀကီးက ေနာက္ကေန ေဆာင့္ကန္လိုက္လို့ ေရွ႕ကိုငိုက္အက်မွာ ကြပ္ပ်စ္အစြန္းနဲ႔ တိုက္မိၿပီး အကၤ် ီပင္ ျပဲသြားရပါတယ္။

ကေလးက စူးကနဲငိုလို့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကေလးငယ္ထိပ္နဲ႔ ကြပ္ျပစ္နဲ႔ေဆာင့္မိကာ ငယ္ထိပ္က ေသြးေတြထြက္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ မ႐ူပါဟာ ေယာက္်ားျမင္မွာစိုးတာနဲ႔ ကေလးဒဏ္ရာက ေသြးေတြကို ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ယူလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ေတာ္ပါေသးရဲ့။ ဓားျပႀကီးက အိမ္ေပၚက သူလိုတဲ့အရာကို ယူၿပီး ျပန္ဆင္းသြားလို့ ကေလး ေသြးထြက္တာ မသိလိုက္ပါဘူး။

မ႐ူပါဟာ ကေလးဒဏ္ရာကို ဆႏြင္းနဲ႔သိပ္ေပးရင္းက ေတြးမိတယ္။

ကေလးမွာ ဒဏ္ရာရတာသိလို့ကေတာ့ မလြယ္ဘူး။ သူ႔သမီး ထိမွန္းသိရင္ သတ္ခ်င္ေတာင္ သတ္မွာ။

မ႐ူပါဟာ ဓားျပႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ မဝံ့ရဲေတာ့ပါဘူး။
ကေလး ပုခက္ထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာ နဖူးနဲ႔ပါးျပင္ကို အားရေအာင္နမ္းၿပီး ဓားျပႀကီးစံရာတဲကေန ထြက္ေျပးခဲ့ပါ ေတာ့တယ္။

+++++

ဒုတိယလင္ ဓားျပႀကီးကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထြက္ေျပးလာတဲ့ မ႐ူပါ။ ဘိကၡဳနီမ်ား သီတင္းသုံးတဲ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္အနီးက ေက်ာင္းတေက်ာင္းကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ဘိကၡဳနီမ်ားကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပလို့ ဘိကၡဳနီမ်ားက မ႐ူပါကို ေစာင့္ေရွာက္ထားၾကပါတယ္။

တရားရွင္မ်ားရဲ့အရိပ္မွာ ခိုလွုံရေပမယ့္ မ႐ူပါဟာ သာသနာအတြင္းကို အၿပီးဝင္ေရာက္ဖို့ အႀကံကေတာ့ အထမေျမာက္ေသးပါ။

ဘိကၡဳနီမ်ားကို ေရပူေရခ်မ္းကမ္းလွမ္းရင္း၊ ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့ ေဝယ်ာဝစၥေတြ ေဆာင္ရြက္ရင္းျဖင့္ ေနလာခဲ့သည္မွာ ဆယ္ငါးႏွစ္ပင္ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါၿပီ။

+++++

မ႐ူပါခိုလွုံေနတဲ့ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေညာင္ညိဳပင္ႀကီးတပင္ရွိပါတယ္။ အရိပ္ရေညာင္ပင္ႀကီးျဖစ္လို့ ရာဇၿဂိဳဟ္ကို ကုန္ကူးသန္းဖို့လာတဲ့ လွည္းမ်ားဟာ ေညာင္ညိဳပင္ႀကီးေအာက္မွာ တေထာက္နားေနက်ျဖစ္ပါတယ္။
ခရီးသည္မ်ားဟာ ေက်ာင္းေတာ္ထဲက ေရတြင္းမွာ ေရလာခပ္ေနက်မို့ ဒီခရီးကိုသြားလာေနက် လွည္းသမားမ်ားဟာ ေက်ာင္းေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေနၾကပါၿပီ။ လွည္းသားမ်ားက လိုတဲ့ေရလည္းခပ္၊ သူတို့မွာပါလာတဲ့ ကုန္စည္မ်ားကို ဘိကၡဳနီေက်ာင္းအတြက္ လွူနဲ႔ အဆင္ေျပလို့ေနပါတယ္။

မယ္႐ူပါဟာလည္း ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့ေဝယ်ာဝစၥေတြ ေဆာင္ရြက္ရင္းက လွည္းသမားမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္လို့ ေနပါၿပီ။

လွည္းသားမ်ားရဲ့ အႀကီးအမွူးႀကီးနဲ႔အတူ သားေတာ္ေမာင္ လုလင္ပ်ိဳေလးလည္း ပါလာခဲ့ပါတယ္။ လွည္းသားေခါင္းေဆာင္ ႀကီးရဲ့သား ေမာင္ဝဏၰေလးဟာ အသက္က ၁၆ႏွစ္၊ ႐ုပ္ရည္က ေခ်ာေမာ၊ အရပ္ျမင့္ျမင့္ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းနဲ႔ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ လုလင္ပ်ိဳေလးပါပဲ။

မယ္႐ူပါတေယာက္ သူ႔ဖခင္နဲ႔ ပါလာေနက် ေမာင္ဝဏၰေလးကို ခ်စ္ခင္ေနမိတာ ၾကာပါၿပီ။ လူငယ္ေလးက အေျပာအဆိုကလည္း သိမ္ေမြ႕ အမူအရာကလည္း နန္းဆန္ဆန္နဲ႔မို့ မယ္႐ူပါ ႏွစ္သက္မိရျခင္းပါ။
အဲသည္လို လူပ်ိဳေပါက္ကေလးက မိမိကို ရည္းစားစကားေျပာလိမ့္မယ္လို့ မယ္႐ူပါ ထင္မထားမိတာ အမွန္ပါပဲ။

"အမႀကီး၊ နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔နာပါခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ေတာ့ အမႀကီးကို ျမင္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး စြဲလမ္းေနမိပါၿပီ အမႀကီးရယ္၊ က်ေနာ့္ကို ေမတၱာမၽွပါေနာ္ အမႀကီး"

"ဟဲ့- ဟဲ့- ျမတ္စြာဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါ"
မယ္႐ူပါဟာ ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိ ဘုရားတမိတဲ့အထိ ျဖစ္ရပါေတာ့တယ္။

အံ့ဩမင္သက္မိတာက တပိုင္း၊ လုလင္ပ်ိဳေခ်ာေလးရဲ့ ခ်စ္စကားအေျပာခံရလို့ ၾကည္ႏူးႏွစ္သိမ့္မိတာက တပိုင္းပါပဲေလ။

"မေတာ္ပါဘူး ငါ့ေမာင္ရယ္။ မေတာ္ပါဘူးကြယ္"
ႏွုတ္က ျငင္းပယ္ေပမယ့္ လိုခ်င္ရက္နဲ႔ မူေနဟန္မ်ား ေပၚေနေလမလား။

"တမိသားနဲ႔တမိသား မေတာ္ဘူးဆိုတာ မရွိပါဘူး မမရယ္၊ က်ေနာ္က မမကို ခ်စ္သလို၊ မမက က်ေနာ့္ကိုခ်စ္ရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား"

"အိုကြယ္- မင့္ဖခင္က အမႀကီးလို သက္က်ားအိုႀကီးနဲ႔ သူ႔သား ႏုႏုထြတ္ထြတ္ကေလးကို ဘယ္သေဘာတူလိမ့္မလဲကြဲ႕"

"ဖခင္က ေမာင္ေခါင္းေခြ႕ရင္ တခ်က္ပါပဲ မမရယ္၊ မမသာ ေမာင့္ကို ခ်စ္မခ်စ္ ေျပာပါ၊ အို- မမမ်က္လုံးေတြက ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္လို့ ေျပာေနပါတယ္ မမရယ္"

"အို.. ၾကည့္စမ္း၊ ဒီေကာင္ေလး၊ ဖယ္ပါကြယ္၊ လက္ႀကီးကလည္း သရမ္းလိုက္တာ၊ ကဲလည္း ကဲပါဘိ"
+++++

ထန္းေရမူးေျပတာနဲ႔ ထန္းနို့ကို ေမာ့္ၾကည့္တဲ့ ထန္းရည္သမားလိုပါ။ လင္ႏွစ္လင္နဲ႔ အဆင္မေျပခဲ့ေပမယ့္ သံေဝဂရသည္က တခဏ၊ လုလင္ပ်ိဳငယ္ငယ္ေလးက ခ်စ္ရည္လူးခ်င္တယ္ဆိုျပန္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မျမင္၊ ရွက္ရေကာင္းမွန္းမသိ။ မယ္႐ူပါတေယာက္ သူေတာ္စင္မ်ားရဲ့ ေက်ာင္းသခၤန္းကို စြန႔္ခြာၿပီး လင္ငယ္ငယ္ေလးေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားပါေတာ့တယ္။
လင္ကေလးကလည္း မယ္႐ူပါကို အႀကီးဆုံးအစ္မအရြယ္၊ အေမအရြယ္ျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္ကို သည္းသည္းလွုပ္ေအာင္ ခ်စ္ေတာ့ မယ္႐ူပါတို့ မိုးမျမင္ေလမျမင္ျဖစ္ၿပီေပါ့။
တကယ္ေတာ့ မယ္႐ူပါ့စိတ္က ေမာင္ဝဏၰေလးကို တစိမ့္စိမ့္ ထိုင္ၾကည့္ၿပီး ခ်စ္ေနခ်င္တာပါ။ သူေျပာတဲ့စကားေလးေတြကို ေတးခ်င္းတပုဒ္လို တသိမ့္သိမ့္နဲ႔ နားေထာင္ေနခ်င္တာပါ။ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ရတိုင္း မယ္႐ူပါ့ရင္မွာ ေအးျမရပါတယ္၊
ေမာင္ဝဏၰကေတာ့ သည္လိုမဟုတ္။ မယ္႐ူပါ့ကို မယားလိုတဖုံ အေမလိုတသြယ္၊ အစ္မႀကီးလိုတမ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးခ်စ္ရွာေပတယ္။
ေမာင္ဝဏၰရဲ့ဖခင္ႀကီး မၾကာခင္မွာ ကြယ္လြန္သြားေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ ေမာင္ဝဏၰက လွည္းသားမ်ားရဲ့ အႀကီးအမွူးျဖစ္ လာပါေတာ့တယ္။
ရွာေဖြရသမၽွ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ခ်စ္မမကို အကုန္အပ္ေတာ့ အို ေလာကမွာ မယ္႐ူပါလို ကံေကာင္းတဲ့မိန္းမ ရွိပါဦးမလား လို့ေတာင္ ဂုဏ္ေမာက္မိပါေသးရဲ့။
+++++

မီးဆိုတာ ေတာက္ခါစမွာေတာ့ အရွိန္တညီးညီးနဲ႔ ပူျပင္းေလာင္ၿမိဳက္ပါေပရဲ့။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ မီးညြန႔္က်ိဳး၊ မီးအရွိန္ ေလ်ာ့လို့ တျဖည္းျဖည္းဝပ္က်ၿပီး ေနာက္ဆုံး ျပာပုံဘ၀ေရာက္ရတာလည္း ဓမၼတာပါပဲ။

သာဝတၳိျပည္မွ ကုန္သည္မေလးတေယာက္မွာ လွည္းအုပ္စုႏွင့္ မၾကာမၾကာ လိုက္ပါလာတတ္သည္။ ရာဇၿဂိဳဟ္တြင္ တေထာက္နားသည့္အခါတိုင္း မယ္႐ူပါတို့အိမ္မွာပင္ တည္းခိုသည့္အတြက္ မယ္႐ူပါႏွင့္ ရင္းႏွီးေနရပါၿပီ။
ကုန္သည္မေလးက ငယ္လည္းငယ္၊ လွလည္းလွပါဘိ။ စကားေျပာသံေလးေတြမ်ား ခ်ိဳသာလိုက္တာ။ နားေထာင္လို့ မၿငီး။ နာမည္နဲ႔လည္း လိုက္ပါေပ့။
သူမနာမည္က သံသာ တဲ့ေလ။
မယ္သံသာေလးကို ျမင္သည္ႏွင့္ မယ္႐ူပါက ခင္မင္မိသည္။ မယ္သံသာကလည္း မယ္႐ူပါ့ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း အေမဟု ေခၚရွာပါသည္။
သည္လိုႏွင့္ ကုန္သည္မေလး မယ္သံသာ ကုန္ကူးသန္းရင္း မၾကာခဏေရာက္လာ တည္းခိုကာ ယခုတေခါက္မွာေတာ့ အခ်ိန္အၾကာႀကီး တည္းခိုေနထိုင္လၽွက္ရွိပါေတာ့သည္။
+++++

Part 7 ေမၽွာ္ပါ...

(Written by ေဆာင္းလုလင္)

Monday, November 2, 2020

Impossible Love (Part One)

Impossible Love (Part One)




[သည်ဝထ္ထုလေးက ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုကြိုက်နှစ်သက်သူ အရွယ်ရောက်အမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ စွဲမက်စရာကောင်းသော ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်အကြားက အချစ်အကြောင်း(အဆုံးသတ်အနေနဲ့ လိင်ကိစ္စပတ်သက်မှုပါဝင်လာ)ရေးဖွဲ့ထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ တိုင်းပြည်အတော်များများမှာရော စာဖတ်သူ သင်နေထိုင်ရာ အဝန်းအဝိုင်းမှာကော အသက်မပြည့်သေးသူနဲ့ လိင်ကိစ္စပတ်သက်ဖို့ဆိုတာ တားမြစ်ခြင်းခံရမယ့် စည်းကမ်းတစ်ခုပါ။]


ကျွန်တော့်သား ‘ဒိုဒို’ ဟာ ရယ်မောပျော်ရွှင်နေတတ်တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ သူတက်ရောက်သင်ကြားနေတဲ့ အလယ်တန်းကျောင်းမှာ ပေါ်ပြူလာဖြစ်တဲ့ ဘောလုံးကစားသမားလေးတစ်ယောက်ပေါ့။ သူ့အတွက် ကျွန်တော်အမြဲတမ်း ဂုဏ်ယူပါတယ်။ အမှန်တရား အတွက်ဆို ချက်ချင်းမတ်တပ်ရပ်ထောက်ခံမယ့်သူလေးလဲဖြစ်တယ်။ ဒါကဘဲ သည်ဝတ္ထုရဲ့ အစပျိုးအကြောင်းအရာတစ်ရပ်ဖြစ်ခဲ့တာပါ။


ဒိုဒိုကို ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ အုပ်ထိန်းခွင့်မရပါဘူး။ ကျွန်တော့်ဇနီးဟောင်းနဲ့ သည်တာဝန်ကို မျှတူယူထားကြတာပါ။ ကျောင်းပိတ်ရက် weekend တိုင်းရယ်၊ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်တွေရဲ့ တစ်ဝက်လောက် ဘာမှလုပ်စရာမပေါ်လာရင် အတူခေါ်ထားခွင့်ရှိပါတယ်။ သူနဲ့ အလိုက်အထိုက် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ကြိုးစားသလို သူ့အရေးကိစ္စမှန်သမျှ ကျွန်တော်အာရုံစိုက်အလေးမူပေးတယ်ပေါ့။ ကျွန်တော့် မိန်းမနဲ့ လမ်းခွဲပြီးနောက် အချိန်အနည်းငယ်ကြာချိန် နည်းနည်းတော့ ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံတာတွေလုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ သို့သော်လည်း အရာအားလုံး အချိန်ကုန်၊ငွေကုန်၊အားကုန်ရတဲ့ သည်မိန်းကလေးတွေနဲ့ ချစ်ဇာတ်လမ်းတော့မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ အချိန် နှစ်နှစ်လောက်ကြာပြီးနောက်မှာတော့ အားလုံးပစ်ထားလိုက်ကာ ကျွန်တော့်သားကိစ္စကိုပဲ အာရုံစိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဇနီးဟောင်းကတော့ ရည်းစားအသစ်နဲ့ အိုကေစိုပြေနေတာပါပဲ။ ကျွန်တော်မြင်စကဆို အတော်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သေးတာ။ ဒါသူ့ဘဝပဲလေလို့ ကျွန်တော်တွေးလိုက်ပါတယ်။ ဘယ်အရာကမှ ပြီးပြည့်စုံတယ်မရှိပါဘူး။ အရာအားလုံးကောင်းတယ်ဆိုတာလည်း မရှိဘူးလေ။


အမှန်တော့ ဒိုဒိုက တော်တော်ထက်မြက်တယ်၊ အားကစားသမားဟန်ပေါက်တဲ့ လိမ္မာတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ပါ။ သူ့အသက် တစ်ဆယ့်သုံးနှစ်ပြည့်ချိန်နောက်ပိုင်းမှာတော့ ပြဿနာနည်းနည်းဖြစ်လာပြီး သူ့ကျောင်းကိစ္စတွေမှာ အာရုံမစိုက်နိုင်ဘူးဗျ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့် ဇနီးဟောင်းနဲ့ ဆွေးနွေးတိုင်ပင်တာမျိုး နည်းနည်းလုပ်ရပါတယ်။ ဇနီးဟောင်းရယ်၊ ကျောင်းအုပ်ရယ်၊ ကျောင်းအတိုင်ပင်ခံရယ် စည်းဝေးကြရင်း ဒိုဒို့ကို Grade 7 ပြန်တက်ခိုင်းတာ အသင့်တော်ဆုံးလို့ ကျွန်တော်တို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။ သူ့အတွက်နှိမ်သလိုလို နိမ့်ကျစေတာမျိုး နည်းနည်းတော့ရှိပေမယ့် သူစိတ်အဝင်စားဆုံးကိစ္စတွေဆီရောက်ဖို့  အပြေးလမ်းကဝေးနေတယ်၊ သူလည်း ကျွန်တော်တို့ကို မဆန့်ကျင်လောက်ဘူလို့ထင်ပါတယ်။ ဒိုဒိုအစိုးရိမ်ဆုံးကိစ္စက ကျွန်တော်သူ့အပေါ်စိတ်ပျက်သွားမှာကိုပါပဲ။ သည်လိုကိစ္စတွေနဲ့ ကျွန်တော် စိတ်မပျက်ဘူးလို့ အာမခံရတာပေါ့နော်။


အထက်တန်းကျောင်းသွားမတက်ခင် အသက်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ပြည့်ကာနီးမှာတော့ အဆိုးကိစ္စရပ်တွေအဆုံးသတ်သွားခြင်းက ရလာဒ်ကောင်းပါပဲ။ ပုံမှန်မဟုတ်စွာ အလယ်တန်းကျောင်းမှာ Grade 8 ကို ပြန်ပြန်တက်နေရသေးတဲ့ ကျွန်တေ်ာ့သား ဆင်ခြေက ကျောင်းမှာလူများလို့ အခြားကျောင်းပြောင်းပေးပါဆိုတာလေ။ သည်အခြေအနေအရ သူ့ထက်ငယ်တဲ့ကောင်လေးတွေအတော်များများနဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်ခွင့် ရနေပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်စကားထဲထည့်ပြောရမယ့် ကောင်လေးနဲ့ ကျွန်တေ်ာ တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်ဖို့ ဖန်လာတယ်ဗျ။ 


သည်လိုပဲ အစပျိုးခဲ့တာပါပဲ။ သောကြာနေ့တိုင်း ကျွန်တော့်သားကို မကြာခဏကျောင်းသွားကြိုတယ်၊ တစ်ခါတလေ ကျောင်းသွား ပို့တယ်။ အေမီနဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်နဲ့ သိပ်မဝေးတော့ တာဝန်ယူရတာ သိပ်အပန်းမကြီးဘူး။ အေမီဆိုတာ ကျွန်တော့်ဇနီးဟောင်းပါ။


တစ်ရက်သား မြောက်များလှစွာသော အလယ်တန်းကျောင်းသားတွေကြား အခြားကလေးတွေနဲ့ကွဲပြားစွာ သီးသန့်မတ်တပ်ရပ်ပြီး တစ်ခုခုကို စောင့်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ကျွန်တော်အာရုံစိုက်မိခဲ့တယ်။ 


နုညံ့နက်မှောင်နေတဲ့ ဆံသားတွေ၊ ဝမ်းနည်းရိပ်စွက်နေတဲ့ အပြာရောင်မျက်ဝန်းတွေနဲ့ တော်တော်စွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ကောင်လေး တစ်ယောက်။ သူ့အကြည့်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းတွေ ထိပ်တိုက်တွေ့ကြိမ် အနည်းငယ်မှာ ချိတ်ဆက်မှုတစ်ခုခုရှိနေသလို ခံစားရတယ်။ ပြည့်စုံမှုမရှိသေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်သွင်ပြင်သော်မှ တော်တော်ကြည့်ကောင်းတဲ့အနေအထားဖွံ့ဖြိုးစပြုနေပါပြီ။ ချောမွေ့နုညံ့သော အသားအရေက အပြစ်ကင်းနေတာများ  လင်းလက်နေတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ ခြုံကြည့်ရင် အတော့်ကိုထူးခြားစွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့ ကောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်ပေါ့။ 



စတိုင်ကျကျ skater-boy fashion ကိုဝတ်ဆင်ထားခဲ့ပြီး အမြဲလိုလို သူ့လည်တိုင်ဝန်းကျင်မှာ ပစ္စည်းတစ်ခုခု ဝတ်ဆင်ချိတ်ဆွဲထား တတ်တယ်။ သားရေကြိုးတစ်ခုခုလို ဒါမှမဟုတ် ဘုန်းတော်ကြီးအင်္ကျီကော်လာလိုမျိုးဆိုတော့ ကျားမမကွဲဘူး တစ်ခါတလေ မြင်ရကြည့်ရတာ။ 


ဒါပေမဲ့ သူ့ကို ကျွန်တော်မြင်ရချိန်တိုင်း တစ်ယောက်တည်းလိုလိုတွေ့ရပြီး တစ်ခုခုကိုအာရုံစူးစိုက်တွေးနေဟန် မျက်နှာပေးကို သူ့မျက်နှာပြင်ပေါ်တွေ့နေရတယ်။


သူ့ကြည့်ရမြင်ရတာ အတော်အတန်ရုံးကန်လှုပ်ရှားနေရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို့ ကျွန်တော်ထင်မိရော။


ပထမဆုံးအကြိမ် သူ့ကိုမြင်ခဲ့ချိန်က အသက် ဆယ့်တစ်နှစ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်။ ကျွန်တော့်သား ကျောင်းတက်ချိန်ပြီးတဲ့အထိ မကြာခဏဆိုသလို သူ့ကိုရှာနေမိခဲ့တာပါ။ တစ်ချက်ကလေး အရိပ်အမြွက်လေးတောင် သူ့ကိုမမြင်ခဲ့ရဘူးဆိုရင် ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ တနေကုန် ဟာနေပြီး မပြီးပြည့်စုံသလို ခံစားခဲ့ရတယ်။ ယောက်ျားစစ်စစ် ယောက်ျားဝတ်စုံပြည့်နဲ့လူတစ်ယောက်က ဆယ့်တစ်နှစ်အရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို စိတ်ထဲစွဲနေတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားအတွက်ထူးဆန်းတယ်လို့ တွေးကောင်းတွေးနေလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ သည်ကလေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဗျ။ အပြောအပြကောင်းကောင်းနဲ့ နားယောင်မိသလိုဆိုတာမျိုး ခပ်ဆင်ဆင်ပါ။ သူ့မျက်နှာလေးကြည့်မြင်ရရုံနဲ့ သူ့ကိုချစ်မိသွားတဲ့ ခံစားချက်မျိုး ဖြစ်ပေါ်လာတာလေ။


သည်လိုနဲ့ပဲ လအနည်းငယ်ကုန်ဆုံးလာခဲ့ပါတယ်။ ကောင်လေးအကြောင်း အတွင်းကျကျထိသိချင်မိနေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အသေအချာ လေး ကြားသိမိရချိန်မှာတော့ စိတ်ထဲအလိုမကျသလိုခံစားရပါရော။ အခြား  အမျိုးသားတွေ ကောင်လေးတွေလည်း ဘဝအခက်အခဲဖြတ် သန်းကြရတာပဲဆိုပေမယ့်  သူ့ကျမှ ကျွန်တော့်အတွက် အထူးတလည်ဖြစ်နေတာမျိုးလေ။ ကျောင်းကိုရောက်တိုင်း သည်ကောင်လေးကို တွေ့မြင်တိုင်း မျက်လုံချင်းဆုံနိုင်ဖို့ အမြဲကြိုးစားမိတယ်။ များမကြာခင်အချိန်မှာတော့ ကောင်လေးအကြောင်း ကျွန်တော့်အိပ်မက်တွေထဲ ရောက်လာပါတယ်။ အရင်ဆုံး လိင်မှုကိစ္စ နှာထန်တဲ့အကြောင်းမဟုတ်ရပါဘူး။ ကျွန်တော့်ကို တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့။ သည်ကောင်လေး အသက်အရွယ် ကလေးတွေကို ဘယ်တုန်းကမှ ကျွန်တော်မစွဲလမ်းဖူးဘူး။ သားရဲတိရစ္ဆာန် တစ်ကောင်မှမဟုတ်တာဘဲ။ ဒါပေမဲ့ နာမည်လည်းမသိရသေး၊ ကောင်လေးအကြောင်းလည်း သေချာမသိပါဘဲနဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ခံစားချက် တွေ ကျွန်တော့်ရင်ထဲခိုဝင်လာ နေပါတယ်။


အချည်းအနှီးမဲ့ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ခံစားချက်တွေဟာ  ကံတရားရဲ့ ကြည်စယ်မှုကြောင့်လို့ပြောရမလား ကံကောင်းလာတာလို့ ပြောရမလား တစ်စုံတစ်ခုသော ဖန်ဆင်းရှင်ကြောင့် မဖြစ်နိုင်စွာ လမ်းသွယ်ချင်းထိစပ်လာပါတယ်။ တကယ်တမ်း ကျွန်တော့်အတွက် မဖြစ်နိုင်သလို ယုံကြည်စရာမလိုသော အတုအယောင်လဲ မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ကျွန်တေ်ာတို့တွေ ကျူးလွန်ကြမယ့် အမှုကိစ္စကို လောကကြီး သာသိသွားရင် ရာဇဝတ်သားအဖြစ် ကျွန်တော့်ကို ချုပ်နှောင်ထားကြမှာ။  လူ့ပတ်ဝန်းကျင်က ကျွန်တော်တို့ကို  ရှုံ့ချမုန်းတီးကြတော့မှာ။ သို့သော်လည်း မတော်တဆ တိုက်ဆိုင်စွာပဲ အခြေအနေကဖန်လာပါတယ်။


တစ်ရက်မှာ ကျွန်တော့်သားက သူ့သူငယ်ချင်းအသစ်တစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။

‘တကယ်လား….ဘယ်လိုတွေဖြစ်တာလဲ’ ကျွန်တော်မေးမိတယ်။

‘ပါးပါး သားကိုပြောတယ်လေ ကိုယ့်ထက်အားနည်းသူ  အနိုင်ကျင့်ခံရတဲ့သူတွေဘက်က အမြဲရပ်တည်ပေးပါဆိုတာ။ သူ့ထက် အကောင်ကြီးတဲ့ကျောင်းသားတွေက အမြဲအနိုင်ကျင့်နေကြလို့ ပါးပါးပြောသလိုပဲ ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့တာဗျ။ သည်ကောင်လေးကို ကြည့်လိုက်….ကျောင်းကလူတွေတိုင်း သူ့ကို ဂေးလို့ထင်နေကြတာ။ ကျောင်းက ဘောလုံးအသင်းမှာဆို အသင်းသားတွေက သူရကို အမြဲဘေးကြပ်နံကြပ်ဖြစ်အောင် ခြောက်လှန့်နေကြတာနဲ့ အနိုင်ကျင့်ရတာနဲ့ဆိုတော့ သားက ကြားဝင်ဟန့်တားပေးရတယ်။ အဲဒါမှ သူ့ကိုစနောက်တာတွေရပ်ပြီး အဝေးကိုထွက်သွားကြတာ။ သည်လိုနဲ့ စကားစမြည်ပြောဖြစ်ကြပြီးနောက်ပိုင်း အရင်းနီးဆုံးသူငယ်ချင်း ဖြစ်လာကြတာဗျ’

‘ကြားရတာ တကယ်ကောင်းတယ် သား၊ ပါးပါး ဂုဏ်ယူတယ်’ ကျွန်တော်နှလုံးသားမှာ ဂုဏ်ယူစိတ်ကြောင့် တုန်ခါလာတယ်။ သားကို ကျစ်အောင်ထွေးဖက်မိတာပေါ့။

‘ပါးပါး’

‘ဘာလဲ သား’


‘ကျောင်းပိတ်ရက် ပါးပါးဆီနေချိန်တိုင်း သူရကိုပါ သားခေါ်လာမလားလို့ တွေးမိတယ်။ ဟိုလေ သူ့မှာ အဖေမရှိတော့ဘူးရယ်၊ သူ့အမေ ကလည်းအလုပ်သွားလုပ်တာ ညနက်မှာပြန်ရောက်တာ တစ်ယောက်တည်းလိုလိုဖြစ်နေတတ်တယ်လေ။ ကျောင်းပိတ်ရက် ကျွန်တော်တို့ နဲ့အတူ အချိန်ကုန်ရင် သူ့အတွက်အဓိပ္ပာယ်ပိုရှိမလားလို့ပါ။’


သားက သူ့သူငယ်ချင်းအကြောင်း ပြောဆိုနေတာတောင်မှ ကျွန်တော် ဘယ်ကောင်လေးကိုပြောနေမှန်း ပုံဖမ်းလို့မရသေးဘူး။ သူ့သူငယ်ချင်းဆိုတော့ သားအသက်အရွယ်လောက်ပဲဖြစ်မှာပါ။ ဒိုဒိုက သူ့သူငယ်ချင်းအကြောင်း တဖွဖွပြောနေတာကြောင့် သဘောတူ ပါတယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းသွားကြိုနေကြနေရာ ခါတိုင်းသွားကြိုနေကြအချိန်မဟုတ်ဘူး အခြားတနေရာကို ကျွန်တော် သွားကြို ရတာပါ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကောင်လေးက ကျွန်တော်တို့နဲ့အတူ ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ အတူနေမှာမဟုတ်လား။


နောက်နေ့ သောကြာညနေမှာ အလုပ်ကနေ စောစောကားမောင်းထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်သားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း သူရဆိုသူဆီ သွားလိုက်တယ်။ ကားပါးကင်မှာ ကားသေချာရပ်ပြီးနောက်မှာ ဒိုဒိုနဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို အဆင်သင့်မြင်ရပါရဲ့။ ကျွန်တော် ငေးနေမိတဲ့ ကောင်းလေးအစစ်ပါ။ ကားပါကင်အဆောက်အဦးနံရံကို မှီထားပြီး အမြဲလိုလိုသူလုပ်နေကြ အောက်ကိုခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ တစ်ခုခုကို အလေးအနက်တွေးနေဟန်။ ဒါပေမဲ့ မမှားနိုင်ဘူး သူလေးပါပဲ။


ကျွန်တော်ကားပေါ်ကဆင်းပြီး သူတို့ရပ်နေရာဆီသွားလိုက်တယ်။ မိမိကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်စိတ်ချတဲ့သဘော ဟန်ပါပါအမြဲ လျှောက်လှမ်း တတ်တဲ့ ကျွန်တော် မိမိကိုယ်မိမိယုံကြည်ဖို့အကြောင်းအရာတွေက ခိုင်လုံပြီးသားမို့ပါ။ အရပ်မြင့်မြင့်၊ ကြည့်ကောင်းချောမွေ့သောသွင်ပြင်၊ ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းသော ကိုယ်ခန္ဓာဖွဲ့စည်းပုံနဲ့ အလုပ်ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း ကောင်းသတင်းမွှေးတဲ့ အောင်မြင်သူ ကျွန်တော်ရယ်လေ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း အောင်မြင်အောင်ကြိုးစားနိုင်ခဲ့သလို မွေးထားတဲ့သားကိုလည်း ကောင်းကောင်းပျိုးထောင်ပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဘဝမှာ မအောင်မြင်စွာ ကျရှုံးတာကတော့ လက်ထပ်ထားတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကို သေသည်အထိမထိန်းသိမ်းဖြစ်ခဲ့တာပါပဲ။


သူတို့ဆီ စိတ်အေးလက်အေး ပုံမှန်အတိုင်းရောက်သွားပေမယ့် စိတ်အတွင်းထဲမှာတော့ ရက်များစွာ သည်ကောင်လေးအကြောင်း စောင့်ကြည့်တွေးဆဖြစ်နေတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကလိတိတိငြိတိတိဖြစ်မိပါတယ်။ ရက်သတ္တပတ်ကုန်ဆုံးချိန်တိုင်း ကျွန်တေ်ာတို့နဲ့အတူ လအနည်းငယ်လောက် နှစ်ညတာရှိနေဦးမှာသေချာပါရဲ့။ရုတ်ခြည်းဆိုသလို ကျွန်တော့်နှလုံးခုန်သံတွေ မြန်ဆန်လာရင်း  လက်တွေတောင် မြင်တော့မမြင်သာခဲ့ပေမယ့် အနည်းငယ်တုန်ခါလာသယောင်ပါပဲဗျာ။

‘ဟေး သား….မင်းဘော်ဒါလေးနဲ့ ပါးပါးကိုမိတ်ဆက်ပေးဦးလေကွာ’ လို့အနားကပ်သွားချိန် ကျွန်တော်ပြောလိုက်ပါတယ်။ 

‘ဟုတ်ကဲ့ပါးပါး……သူငယ်ချင်းနာမည်က သူရပါ။ Grade 6 တက်နေတာ။ သူရ ဒါက ငါ့ပါးပါး မင်းဝေလေ’ 


‘တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် သားသား’ လို့ ပြုံးရယ်ပြီး လက်ကိုဆန့်ထုတ်ပေးကာ ကျွန်တော်နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

သူရက သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လှုပ်ရမ်းရင်း မော့ကြည့်ပါတယ်။ လျှပ်စစ်ဓာတ်နဲ့ တို့ထိခံလိုက်ရသလိုပဲ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ တုန်ခါသွားတယ် တကယ်ပါဗျ။ ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းတွေကိုစိုက်ကြည့်တာရယ် ကျွန်တော့်လက်ကိုထိကိုင်လိုက်ချိန် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ တကိုယ်လုံးကို လျှပ်စစ်ဓာတ်တွေစီးဆင်းသွားတာမျိုး။ အဲသည့်အချိန်မှာ သေချာမသေချာ ကျွန်တော်မသိပေမယ့် သူသည်လည်း အဲသလိုခံစားရမယ်လို့ ထင်မိတယ်။ သစ္စာဆိုပြရမလားပဲ ကျွန်တော့်ကို အကြာကြီးစိုက်ကြည့်တဲ့ ကောင်လေးအကြည့် တစ်ချက်က အမှန်အကန်ပါ။

ကျွန်တော်တို့  လက်ကို အတိုချုံးလှုပ်ရမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်ကြပြီးနောက် သူရရဲ့ခရီးဆောင်အိတ် ကားပေါ်ကျွန်တော်ကူတင်ပေး လိုက်တယ်။ သည်လိုလေးလုပ်မှ သူ့စက်ကွင်းကနေ ကျွန်တော်လွတ်မြောက်မှာ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို သည်ကောင်လေးက ချုပ်ကိုင်ထားလိုက်သလိုဖြစ်နေလို့လေ။ ကားပေါ်အတူတက်လိုက်ချိန် ကျွန်တော့်သားက ရှေ့ခန်းမှာအတူထိုင်ပြီး သူရကတော့ နောက်ခုံမှာထိုင်လေရဲ့။ ကားကို ကျွန်တော်ဂရုတစိုက်မောင်းနေပေမယ့် နောက်ကြည့်မှန်ကတစ်ဆင့် သူ့အပြုံးလေးကို ခိုးခိုးငေးမိတာ ဟန်ဆောင်လို့မရဘူး။ ကားပြတင်းကနေ သည်ကောင်လေးအပြင်ကို ငေးချိန်တိုင်း ကျွန်တေ်ာကြည့်ကြည့်နေမိတာ တစ်ကြိမ်မှာ သူသိသွား၊မိသွားတော့ ရင်ထဲထိတ်ကနဲဖြစ်သွားရပြန်တယ်။ သည်ကောင်လေးအကြည့်က  ရင်းနီးပြီးသားလူတစ်ယောက် ကို ပြန်ကြည့်ပုံနဲ့ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်သလို သူ့အတွက်အရေးပါအရာရောက်သူတစ်ယောက်ကို ငေးပုံနဲ့လည်းတူနေတယ်။


ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရောက်ချိန်မှာတော့ ကောင်လေးတွေ သူတို့အိတ်ကို အိပ်ခန်းထဲသယ်သွားကြတယ်။ ကျွန်တော့်အိမ်မှာ အခန်းပိုနှစ်ခန်း ရှိပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးက ဒိုဒိုအခန်းထဲမှာနေချင်ကြတာကိုး။ အခန်းထဲမှာ တစ်ခုတင်တည်းရှိတာ သူတို့စိတ်မကျဉ်းကြပ်ဘူးလား မသိ။


အိမ်အနောက်ဘက် Backyard ထဲက ရေကူးကန်မယ် ကောင်လေးတွေရေကူးကြမယ်လုပ်တော့ အသားကင် barbecue စလုပ်ဖို့ ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။



ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူး ရေကူးဝတ်စုံတစ်ခုနဲ့ အတော်ကြည့်ကောင်းတဲ့ သူရ လှပတင့်တယ်နေပုံကို။  စိုက်မကြည့်မိဘို့ ငေးမကြည့်မိဘို့ ကျွန်တော်ကြိုးစားပေမယ့် အတော်ခက်ပါတယ်။ အချိန်တိုင်းလိုလို ငေးစိုက်ကြည့်မိတယ်ထင်ပါရဲ့။ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရေထဲမှာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွင်ဆော့ကစားနေကြပြီး သူရကကူးပြေးလိုက် ဒိုဒိုကလိုက်ဖမ်းရင်း ရေကန်ဘောင်နဲ့တွန်းဖိကပ်ထားတာမျိုးမြင်ရတယ်။ ဒိုဒို နေထိုင်ပုံက သူရနဲ့နီးကပ်လွန်းသယောင်ထင်ရပြီး အခုပဲငုံ့နမ်းတောင့်မယောင်ခံစားရပါရော။ နောက်တော့ သူရက ဒိုဒို့ကိုရေနဲ့ပက်ရင်း ခွာလိုက်ကြတယ်။ သို့သော် သူတို့ကို ကျွန်တော်စောင့်ကြည့်နေမလား သံသယနဲ့ ကျွန်တေ်ာ့ကို မသိမသာအကဲခတ်ပြီးမှ ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခု ခွာလိုက်ကြတာပါ။ ကျွန်တော်လည်း အဝေးကိုအကြည့်မြန်မြန်လွှဲလိုက်ရင်း စိတ်ထန်နေမှုကို မသိကျိုးကျွံနေပြလိုက်တယ်။ သားဖြစ်သူက ကောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ဆော့ကစားနေတာကိုကြည့်ပြီးထန်နေမိတာကိုး။ ကြွက်သားတောင့်တောင့်တင်းတင်း အားကစားသမား ဟန်အပြည့် ကျွန်တေ်ာ့သားနဲ့ ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ ကောင်ငယ်လေး သူရတို့ရဲ့အသွင်အပြင်က သတိမပြုမိဘို့ဆို တကယ်ခဲယဉ်းပါတယ်။ နှစ်ဦးသား မတူကွဲပြားကြသော်လည်း အတူတကွယ်မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းထဲမှာတော့ အတော့်ကိုလှပကြည့်ကောင်းတာပါပဲ။




သူတို့ရေကူးကြပြီးနောက် မြက်ခင်းပြင်ပေါ် ဝင်လုလုနေရောင်ခြည်အောက်မှာ လှဲလျောင်းနေကြတယ်ဗျ။ သူရက မှောက်လျက်လှဲကာ သူ့ဦးခေါင်းကိုတော့ အခြားတဘက်ကိုလှည့်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူ့ကောက်ကြောင်းတွေကို ကျွန်တော်စောင့်ကြည့်နေခဲ့တာ ကျောပြင် တလျောက်နဲ့အတူ တင်းပြည့်အိစက်နေသော တင်သားဆိုင်တွေအပါအဝင်ပေါ့။ တဖက်လှည့်နဲ့ အချိန်အတော်ကြာ  စူးစမ်းကြည့်ရှုနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို မကြည့်မမြင်တာကလည်း အတော်အဆင်ပြေတယ်။ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတိုင်းရဲ့ အသွင်အပြင်ကို ကျွန်တော်မှတ်မိ နေပါရစေ။


ခဏအကြာ ရေစိုနေတာတွေ အနည်းငယ်ခြောက်သွေ့လာတော့ ထရပ်ပြီး မီးသွေးမီးဖိုနဲ့ အသားတွေကင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဆီ လှမ်းလာပါတယ်။ သူဘာမှမပြောပေမယ့်  ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကနေ ထူးထူးကဲကဲငေါထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အရှေ့ပိုင်းကို အထက် အောက်စုန်ဆန်စောင့်ကြည့်နေခဲ့တာပဲဗျ။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ ရုတ်တရက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပြန်ငုံ့ကြည့်ရင်းမှ သည်ကောင်လေးကို အရွယ်ရောက်သူတွေ တတ်အပ်တဲ့ကိစ္စ  ပိုမိုသင်ကြားပေးချင်လာမိတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်နိုင်သမျှ စမ်းလုပ်ကြည့်ချင်ပြီး ဘယ်အရာမှ လွှတ်မချချင်မိဘူး။

အသားမြှောင်းအချို့ကို  အကင်ဆန်ကာပေါ်တင်လိုက်ရင်း သူရ ရေထပ်ချိုးပြီး အဝတ်လဲလှယ်ခဲ့ဖို့ ရေချိုးခန်းဆီညွှန်းပစ်တယ်။ သူက တချိန်လုံး ရေကူးထားတဲ့အဝတ်ကိုပဲ ဝတ်ဆင်ထားတာကိုး။ တကယ်တန်းတော့ သူလေးသာ သည့်ထက်ပိုပြီး အနားကပ်ကာ တရင်းတနှီးလာနေရင် မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် ရူးရူးမိုက်မိုက်တစ်ခုခုကို ကျွန်တော်လုပ်မိမှာကြောက်လို့ပါပဲ။


သူက အိုကေလို့ပြောပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားပါတယ်။ သည်အချိန်မှာပဲ ဒိုဒိုတစ်ယောက်ရောက်လာကာ ‘သူ့ကိုစိတ်မခုပါနဲ့ပါးပါး။ သူက အဖေ မရှိတော့ တရင်းတနှီးနေချင်နေတာဖြစ်မှာပါ’ လို့ပြောတယ်။

‘ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ သားရဲ့’

‘အော်…..သူ့မှာ အဖေမရှိဘူးဗျ။ သူက အဖေတွေအကြောင်းပဲ တစ်ချိန်လုံးလိုလိုတွေးနေမိတယ်လို့ သားကိုပြောပြဘူးတယ်’


အင်း….ဒါကပဲ သူ့ကို ချစ်တယ်လို့ပြောတဲ့၊ သူ့ကိုဖက်တွယ်ထားတဲ့၊ သူ့ကို ဂရုစိုက်စေချင်တဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်အကြောင်း ကြံဖန်စိတ်ကူးနေရခြင်းပေါ့။


‘တကယ်ကြီး? သူက သားကိုသည်လိုပြောခဲ့တာပေါ့’ ကျွန်တော် ခက်ခက်ခဲခဲတံတွေးမျိုချမိရင်းစကားပြန်ပြောမိတယ်။

‘ဟုတ်တယ် ပါးပါး…..သားတို့စကားအများကြီးပြောဖြစ်တယ်လို့ပြောတာ မှတ်မိတယ်မဟုတ်လား။ သူ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စအကုန်လုံး ကျွန်တော့်ကိုပြောပြတယ်ဗျ’

‘ဘယ်လိုပြောပြတာလဲ’ သည်လိုစပ်စုတာ မသင့်လျော်မှန်းသိသော်လည်း သိချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ ကျွန်တော်မေးမိတယ်။

‘အော်….သည်လို လိုက်နေဖြစ်တဲ့ကိစ္စအထိပေါ့ ပါးပါးရာ’

‘ပါးပါးကိုပြောပြရင်ကော သူစိတ်မဆိုးဘူးလား’ သည်မေးခွန်းမေးချိန်မှာတော့ ခုံတန်းလျားပေါ်နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင် နေကြပါပြီ။

‘စိတ်မဆိုးပါဘူး ပါးပါးရ….သူ့အကြောင်း ပါးပါးကိုပြောပြလို့ သဘောကျမယ်ဆိုတာ သားလောင်းရဲတယ်’ ဒိုဒိုမျက်ဝန်းတွေဟာ စိတ်လို လက်ရ၊ ကိုယ်ချင်းစာစွာ အရောင်တစ်မျိုးတလက်လက်တောက်နေတာ ကျွန်တော်မြင်ရတယ်။

‘ဆက်ပြောလေ သား’ ကျွန်တော် စကားတောက်လိုက်တယ်။ သူရတစ်ယောက် လှေကားကနေ မဆင်းလာပါစေနဲ့ဦးလို့ မျှော်လင့်ရတာပဲ။

‘သူပြောတာကတော့ သူ့မာမီ နောက်ဆုံးတွဲနေတဲ့ ပါတနာကြောင့်လို့ပြောတာပဲ။ သားအထင် အဲ့ဘဲက သူရကို  ကိုယ်ထိလက်ရောက် စော်ကားပုံရတယ်’

ကျွန်တော် အာခံတွင်း ခြောက်သွေ့ကာ ရေငတ်သွားသလိုပဲ။

‘သားက အဲလိုဘာကြောင့်ထင်ရတာလဲ’

‘သူအတိအကျတော့ မပြောဘူးဗျ။ သူ့မာမီက သူရနဲ့ အဲ့ဘဲအတူတူမိချိန်မှာ တတ်နိုင်သမျှ ခပ်ဝေးဝေးသွားနေဖို့ပြောသတဲ့။ အဲဒါကြောင့် ရုတ်တရက်ဆိုသလို သည်ကိုပြောင်းနေတော့တာပဲ။ သူတို့အတူတူနေဖို့မတတ်သာလို့နေမှာပေါ့။ ငွေကြေးမပြည့်စုံတဲ့လူတွေ အများစု နေတဲ့ eastside ဘက်မှာ သူရတို့က တိုက်ခန်းငှားနေနေကြတာလေ’


‘အတော်ဆိုးတာပဲ’ သူရ မာမီရဲ့ပါတနာနဲ့ သူရ ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်မှန်းဆသိမြင်နိုင်နေတယ်ဗျ။ သူရကို ထွေးဖက်ဖို့ဆို ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ဘာအရောင်မှာ စွန်းထင်းမနေဖို့လိုလိမ့်မယ်။ သူ့ကို ချစ်ကြင်နာကြောင်းပြောဖို့နဲ့ သူ့ကို ဂရုစိုက်ပေး မယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပြောဖို့လည်းလိုမှာပေါ့။ အခုတော့ သည်ကောင်လေးရဲ့လျှိုဝှက်နေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒကို နည်းနည်းတီးခေါက်မိပါပြီ။


မကြာခင်မှာပဲ သူရ အိမ်ပေါ်မှဆင်းလာတော့ ဒိုဒိုအပေါ်တက်ပြီး ရေချိုးအဝတ်စားလဲလှယ်ဖို့ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ သူရ နှစ်ယောက်တည်း ချန်ထားပြီးတော့ပေါ့။ တစ်ခုခုသောက်ဖို့ သူရကိုပြောလိုက်သလို ကျက်သွားပြီဖြစ်တဲ့ အသားကင်တွေကို အိမ်ထဲသယ်ကာ ညစာအတွက်ပြင်ဆင်ကြဖို့ ဆော်သြလိုက်တယ်။


နောက်တစ်ခါ သူ စကားအများကြီးမပြောပြန်ဘူး။ တက်နေတဲ့ကျောင်းအကြောင်း၊ စာသင်တဲ့ဘာသာရပ်ဆရာတွေအကြောင်းတွေလို သာမန်မေးခွန်းအနည်းငယ်ကို ကျွန်တော်မေးလိုက်တော့ ခပ်ရိုးရိုးပဲ သူပြန်ဖြေပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့စိတ်ထဲက အတွင်းကျကျအကြောင်း အရာတွေကိုရော တကယ့်ကိုဖြေဆိုပြောပြချင်စိတ်ရှိကြောင်းတော့ ကျွန်တော်ခံစားလို့ရတယ်။ သူ့မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ငေးငေး ကြည့်ချိန်တိုင်း သူ့ကိုပိုပိုချစ်ဖို့ ကျွန်တော့်ကိုတိုက်တွန်းနေသလိုဖြစ်နေတယ်ဗျ။


ကျွန်တော့်သားဖြစ်သူ ဒိုဒို ပြန်ဆင်းလာချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်တို့တွေ စားပွဲကို အိမ်အပြင်ထုတ်ပြင်ဆင်ပြီး  အတူတကွ စားသောက်ကြပါတယ်။ အတော်ကြေနပ်သာယာဖွယ်အချိန်လေးပါပဲ။ ကျွန်တော်ဘာမှ  မကူညီနိုင်သော်ငြား သူရနဲ့ပတ်သက်လို့ ဒိုဒို တစ်ယောက် ဆတ်ဆတ်ထိမခံတာကို ကျွန်တော်သတိထားမိတယ်။ ခပ်ပါးပါးလေးဆိုပေမယ့် သူရအလေးပြုဂရုစိုက်မှုကို ဒိုဒိုလိုချင်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ပြောနိုင်တယ်။


ကျွန်တော့်သားအကြောင်း ကျွန်တော်ကောင်းကောင်းသိတာပေါ့။ သူက တကယ့် straight တစ်ယောက်လို့ ကျွန်တော်တွေးမြင်မိတာပဲ။ သုံးယောက် ဒါမှမဟုတ် လေးယောက်လားမသိ မိန်းကလေးရည်စားရှိပြီးသားလေ ယောက်ျားလေးခြင်းစိတ်ဝင်စားပုံ နည်းနည်းလေးမှ မပြဖူးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူရက တော်တော်ချောမွေ့လှပတာဆိုတော့ ဒိုဒိုတစ်ယောက် မတတ်နိုင်စွာ စွဲလမ်းနေပြီထင်တယ်။ သူရရဲ့ လှုပ်ရှားသွားလာမှုလေးတွေ၊ တစ်ခုခုကိုရှက်စိတ်ဝင်တဲ့အခါ ခေါင်းငဲ့လိုက်တာ၊ ဒိုဒို့ကိုမော့ကြည့်လိုက်တာတွေ၊ မျက်တောင်တွေလည်း အတော်ရှည်လျားသလို တစ်ခါတလေ မျက်တောင်ရဲ့အရိပ်တွေက သူ့ပါးပြင်မှာတောင်တင်ချင်တင်နေသေးတာပါ။ သက်ရှိ အနုပညာ လက်ရာမြောက်ပစ္စည်းတစ်ခုလိုပဲ ဂီတသံ၊ ကဗျာရွတ်သံတွေလို နုနုညံ့ညံ့နဲ့လှပနေတော့ သည်လိုကောင်လေးမျိုးကို ကျွန်တော့်တစ်သက် မမြင်ဖူးဘူးပြောရမယ်။ အရွယ်ရောက် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က လက်တွဲပြီး ချစ်ကြည်ဖြူမယ့်ကိစ္စ ငံ့လင့်နေသူဆိုတာကြီးကို ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲက လုံးဝထုတ်မရဘူး တဝဲလယ်လယ်ဖြစ်နေတယ်။ 


အကုန်လုံးစားသောက်ပြီးလို့ ကျွန်တော် ရှင်းလင်းဆေးကြောနေချိန်မှာတော့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာ ဧည့်ခန်းထဲမယ် PlayStation ကစားနေကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာလိုက်တော့တယ်လေ။ သည်လိုလုပ်ဖို့မရည်ရွယ်ပေမယ့် သူရနဲ့ အချိန်ကြာကြာဖြုံးလိုက်တာ လိင်စိတ်တွေထန်ကာ သောင်းကြမ်းလာတာကြောင့် အခန်းထဲပြန်ပြီး  ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်အာသာဖြေ ခဲ့တယ်။  သည်အချိန်လေးမှာ သူရက ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေသတဲ့၊ ကျွန်တော့်လည်တိုင်၊ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်ပေးပြီး တကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေတာလို့ စိတ်ထဲတွေးထင်ပစ်ခဲ့တာပါပဲ။ စိတ်တွေအထွဋ်အထိပ်ရောက်ချိန်မှာတော့ နုညံ့လှတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကိုဆွဲဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို မွတ်သိပ်စွာနမ်းရှိုက်သလို အတွင်းခံဝတ်ထားတဲ့ သူ့Peach က အကွဲကြောင်း တလျောက် ကျွန်တော့်လက်တွေကိုပြေးလွှားပစ်လိုက်တယ်။ တကယ်ဆိုရင်ကောင်းမှာဗျ။


သည်လို ကောင်လေးတစ်ယောက်အကြောင်းတွေးပြီး လိင်အာသာဖြေဖို့ဆိုတာ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ တွေးတောင်မတွေးဖူးသလို ကြံလည်း မကြံစည်ဖူးဘူး။ နည်းနည်းတော့ အပြစ်ရှိသလိုခံစားရပေမယ့်  မတွေးတော မရပ်တန့်နိုင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်ရယ်ပါ။ ကျွန်တော့်စိတ်အစဉ်ကို ဖုံးလွှမ်းအုပ်စိုးသွားပြီထင်ပါတယ်။ ခပ်တိုးတိုး ကျွန်တော့်နှုတ်ဖျားက ‘I Love You’ လို့ သူရကိုပြောသလို သူရကလည်း ‘I love  you too’ လို့ ပြန်ပြောသံကို ကြားယောင်နေတယ်။ 


နောက်ဆုံးတော့ သုက်ရည်အများအပြား ပန်းထုတ်ကာဇာတ်သိမ်းခန်းရောက်ပါတယ်။ တစ်ဘက်တစ်ထည်လှမ်းယူလိုက်ရင်း ကိုယ့်ဘာသာ သုတ်သင်သန့်ရှင်းလိုက်တယ်ပေါ့။  ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အပြစ်ရှိသလို နာကျင်ခံစားမနေဖို့ ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သည်ထက်ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့နည်းလမ်း မလုပ်ဆောင်နိုင်ဘူးဗျ။ ကောင်ကလေးကတော့ ကျွန်တော့်စိတ်အစဉ်နောက်ကို အရိပ်လိုကပ်ပါ နေတော့မှာသေချာပါတယ်။


ခဏအနားယူပြီးနောက် ကောင်လေးတွေကို အိပ်ရာဝင်အောင် သတိပေးဖို့ ဒါမှမဟုတ် တစ်ညလုံး ဂိမ်းကစားနေမှာကိုတားဖို့ ဧည့်ခန်းကိုကျွန်တော်ဆင်းသွားလိုက်တယ်။ ကစားနေတာကို လက်စသတ်ပြီး  အပေါ်ထပ်တက်ကာ အိပ်ကြဖို့ပြောလိုက်ရင်း ကိုယ့်အခန်းကိုပြန်လာခဲ့ပါတယ်။


အချိန်နည်းနည်းကြာပြီးနောက် ဒိုးဒိုးအခန်းဆီက ခိုးခိုးခစ်ခစ်ရယ်သံတိုးတိုးကို ကျွန်တော်ကြားလိုက်ပါတယ်။ သိချင်စိတ် စူးစမ်းချင် စိတ်တွေကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့တာကြောင့် ကျွန်တော့်အခန်းထဲကထွက်ကာ ဒိုဒို့အခန်းတံခါးနားကို ခြေဖွလျှောက်ပြီးကပ်သွား လိုက်တယ်။ 


သူရအသံကို ကျွန်တော် ခပ်တိုးတိုးကြားရတာ ‘ဟေ့….တော်တော့ ရပ်တော့ ဒိုဒို….လာကွာ….မင်း ပါးပါးက ငါတို့ကို အိပ်စေချင်နေပြီ မဟုတ်လား’


‘အာ….ပြီးတာပဲ’ တဲ့ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးပြန်ပြောသော ဒိုဒို့အသံကြားရပြန်တယ်။


နောက်ဆုံးတော့ မသည်းမကွဲ တီတိုးတီတိုးစကားပြောသံတွေကိုကြားရပြီး အိပ်မောကျသွားတဲ့အသံကို တဖြည်းဖြည်းကြားလာရပါတယ်။ တစ်ယောက်တော့ အနည်းဆုံးအိပ်ပျော်သွားပြီပေါ့။


ကျွန်တော့်အခန်းပြန်လာပြီး အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အချည်းအနှီးပါပဲ။ သူရအကြောင်းမတွေးဘဲမနေနိုင်ဘူးဆိုတော့ သူ့ကို ကျွန်တော်ဘယ်လောက်လိုအပ်နေလဲဆိုတာသိသာတယ်ဗျာ။ အသားကင်တွေစားပြီးတဲ့နောက် ခပ်စောစောက ဘီယာ အနည်းငယ်သောက်ထားခဲ့တာပဲကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မူးယစ်ရီဝေနေမယ့်အစား အိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်။ နံရံထက်က နာရီကို ကျွန်တော် မော့ကြည့်လိုက်တော့ သန်းခေါင်ယံရောက်နေပြီပဲ။ အခန်းတံခါးဖွင့်သံတိုးတိုးနဲ့အတူ ခပ်ဖော့ဖော့ခြေသံလေးထွက်လာတာကို ကျွန်တော် ကြားတယ်။ ကျွန်တော့်နှလုံးခုန်သံတွေ စည်းချက်မမှန်တော့ဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်တော့ ရေချိုးခန်းဘက်ကို သွားနေပြီ။ ဒါပေမဲ့ တိတ်ဆိတ်သံက ကြာလှချည်လား။ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာပြီးချိန်မှာတော့ လိုက်လံစစ်ဆေးရှာဖွေဖို့ ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။အိပ်ရာကနေထပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံပေါ်ကနေ ဝတ်ရုံတစ်ခုကိုခြုံလွှမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒိုဒို့အခန်းတံခါးက ပိတ်ထားသလို အပေါ်ထပ်တစ်ထပ်လုံးလည်း ဘာသံမှမကြားရပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အိပ်ခန်းဆီကို ပြန်လာတဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ခြေသံကိုလည်း ကျွန်တော် မကြားခဲ့ဘူးထင်တယ်။ ကျွန်တော်အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားလိုက်ပါတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မီးလင်းနေလေရဲ့။ ကျွန်တော့်နှလုံးခုန်သံတွေ ကြိုတင်မျှော်လင့်ချက်နဲ့အတူ တထိတ်ထိတ်ခုန်နေတယ်။ သူရတစ်ယောက် လှုပ်ကုလားထိုင်မှာ မှီထိုင်နေရင်း ကျွန်တော့်ကိုစောင့် နေသယောင်ထင်ရတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်အသာဝင်သွားလိုက်ရင်း စားပွဲပေါ်က ရေတကောင်းမှ ရေတစ်ခွက်ငှဲ့သောက်ကာ သူနဲ့မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်ပါတယ်။

‘အိပ်ဖို့နောက်ကျနေပြီ ကောင်လေး…..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ’ လို့ခပ်ရိုးရိုးလေသံနဲ့ပဲမေးလိုက်တယ်။


‘မသိဘူး အန်ကယ်….သား အိပ်မပျော်ဘူး’ သူပြန်ဖြေတယ်။


ဆိုဖာခုံပုတစ်လုံးကိုဆွဲယူကာ သူ့အနားနီးနီးကပ်ကပ် ကျွန်တော်ထိုင်လိုက်ပေမယ့် ဘာပြောရမှန်းမသိ။


‘တစ်ယောက်ယောက်ကို စကားပြောချင်နေပုံပဲ….ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား သား’ လို့ကျွန်တော်စကားပြောခဲ့တယ်။


‘ဟုတ်တယ်ဗျ….တစ်ချိန်လုံးလိုလို ကျွန်တော်စိတ်ထဲမှာ အများကြီးပဲပြောစရာတွေရှိနေတယ်’ တိုးငြင်းသလို လေသံသဲ့သဲ့နဲ့ သူ့ပါးစပ်က ထွက်လာတယ်။


‘အတွေးခေါင်ဖို့ဆိုရင် သားအသက်က တော်တော်ငယ်ပါသေးတယ်ကွာ။ ဘာတွေစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေတာလဲ။ ဘာအကြောင်းအရာပဲဖြစ်ဖြစ် အန်ကယ့်ကိုပြောပြလို့ရတယ်။ အန်ကယ်က နားလည်ပေးတတ်ပါတယ်ကွ’  ကျွန်တော်လည်း ချော့မော့ ပြောတတ်သလောက်ပြောတာပေါ့နော်။


ထိခိုက်နာကျင်နေတဲ့မျက်နှာအမူအယာတစ်ခုနဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူမော့ကြည့်ပါတယ်။ သူပြောဖို့စကားစသော်လည်း ဘာပြောရမှန်း အစကမသိဘူး။


‘သားမာမီရဲ့ အမျိုးသားမိတ်ဆွေက သားကိုဗလက္ကာယလုပ်ခဲ့တယ်လို့ အန်ကယ့်သားကပြောတယ်။ အဲသည့်အကြောင်း အန်ကယ့်ကို ပြောပြချင်လား’ ကျွန်တော်သိချင်တာကို စကားစမေးတာထက် သူ့အတွက်လွယ်ကူမယ်ထင်တဲ့အကြောင်းအရာကို ပျိုးပေးလိုက်တယ်။


ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်တော့ သူ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်မယ် ရဲသွေးနီနေတာကိုမြင်ခဲ့ရပါတယ်။ နောက်တော့ ရုတ်တရက်သူပြောတာက ‘အဲဒါပဲ လေ မာမီခေါ်တာ’


‘အန်ကယ့် နားမလည်ဘူး’

‘သူ ကျွန်တော့်ကို ဗလက္ကာယလုပ်တဲ့ကိစ္စ သဘောကျတယ်။အဲဒါ သားလိုချင်ခဲ့တဲ့အရာပဲ။ ဟုတ်တယ်…..အဲဒါမှားမှန်းလည်းသိတယ်။  သားဆိုလိုတာက  သူဟာ မာမီရဲ့အမျိုးသားမိတ်ဆွေဗျာ ရည်းစားဗျာ။ တကယ်တမ်းဆို သားဖက်က အရင်စခဲ့တာပါ။ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ သူ့အနားဝန်းကျင်ရောက်တိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ဘူး။ သူက အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိတာလေ။ သားတို့နှစ် ယောက်တည်းရှိချိန်ဆိုရင် သူ့ကိုကလိထိုးစတာမျိုးဖက်တာမျိုးတွေ မရိုးမယွဖြစ်အောင်သွားသွားလုပ်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ အရူးအမူးဖြစ်သွားတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ သားတို့ကို မာမီဖမ်းမိချိန်ကျတော့ သူ့ကိုပဲ အကုန်အပစ်တင်ခဲ့တယ်ဗျ။’


ကျွန်တော် ကြားဖို့မမျှော်လင့်ခဲ့သလို အတိအကျပြန်ပြောပြဖို့လည်း မလိုလားခဲ့ပါ။ သူတွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ နာကျင်ခံစားရမှုတွေကို ပြန်ပြောင်း အမှတ်မရစေချင်တာလို့ အယောင်ဆောင်တာမျိုးလည်း မလုပ်ချင်ဘူး။



‘နောက်တော့ မာမီက ဘယ်လိုဖမ်းမိသွားတာလဲ’


‘ကျွန်တော်တို့ဆီ သူလျှောက်လာတုန်းမိတာ။ အလုပ်မှာ တနေကုန်အလုပ်များနေလောက်တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ထင်ပေမယ့် နေမကောင်းလို့ အိမ်ကိုရုတ်တရက်ပြန်လာခဲ့ချိန်ပေါ့။ သူ့ဘဲက သားကို rape လုပ်နေတဲ့ပုံစံမြင်သွားမှာသေချာတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ တစ်ခါတလေအဲ့ဘဲက ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံတတ်တာဗျ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံတာကို သားကလည်းကြိုက်ပါတယ်။ သူ့ကို သား တအားချစ်တာပဲ’


ရေထည့်ထားတဲ့ဖန်ခွက်ကို ပါးစပ်ဆီရောက်အောင်မတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ဟာ အနည်းငယ်တုန်ခါနေပါတယ်။ သည်ကောင်လေးနဲ့ သူ့အမေရည်စား ထိုနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖြစ်ထွေကို ကျွန်တော့်စိတ်အာရုံမှာ ထင်းကနဲမြင်လာတာကြောင့် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်လိုက်ဘူး။


‘ဆက်ပြော…’ ကျွန်တော်အသံပေးမိတယ်။


‘သား  အာရုံပြန်ကပ်မိချိန်ကျတော့ တအားငိုမိတယ်လေ သူ့ကိုနောက်တစ်ကြိမ်မတွေ့နိုင်တော့ဘူးမဟုတ်လား။ သူဗလက္ကာရလုပ်လို့ သားငိုတယ် မာမီထင်နေတာပါ။ ဒါပေမဲ့  အဲဒီအကြောင်းတစ်ခုတည်းကြောင့်မဟုတ်ခဲ့ဘူးဗျာ’


‘ဒါဆို သူက…..သားကို….အန်ကယ်ဆိုလိုတာက သူက သားကိုထိုးသွင်းဆက်ဆံတာမျိုးလုပ်ခဲ့သေးတာလား’


‘ဟုတ်ကဲ့….’ သူရ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်သေးတယ်။ ပြီးမှ ‘သားသိပါတယ်။ လူတိုင်းလိုလို သည်လိုအကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ရင် ဆိုးဆိုးရွားရွားအတွေ့အကြုံလို့ယူဆကြတာမျိုး။ သားအတွက်ဝမ်းနည်းပေးကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ သူထွက်သွားပြီဆိုပေမယ့် သည်လို ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးပုံစံတစ်မျိုးကို သားလိုချင်နေတုန်း စိတ်ထဲထားနေတုန်းပဲ။ သားလိုချင်သလို သားကိုချစ်မယ့် ယောက်ျား တစ်ယောက်ကိုရှာဖို့မလွယ်ဘူးဗျ။’ သူရ စကားပြောနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းတွေကိုမော့ကြည့်ကာ သူလိုလားတဲ့ အရိပ်အယောင် အဆက်အနွယ်များရှိမလား ရှာကြံလေရဲ့။ ‘လူတွေက သား ပြဿနာဖြစ်မှာကိုပဲတွေးပူပေးနေကြတာ’


‘အင်း…ဟုတ်တယ် ဆင်ခြင်ကြည့်ရင် သည်ကိစ္စက တကယ့်ရာဇဝတ်မှုကြီးတစ်ခုပဲလေ။ အန်ကန်ပြောချင်တာကတော့ သားအရွယ်က လူကြီးတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံလို့ရတဲ့ အသက်အရွယ်မရောက်သေးဘူးကွာ’ ကျွန်တော် သူရကို ပြောပြရှင်းပြန်နေချိန် တပြိုင်နက်တည်းမှာပဲ သည်အသက်အရွယ်လေးနဲ့ ကောင်လေးကအတော်စွဲဆောင်မှုကောင်းကြောင်းတွေးမိတယ်။ တို့ထိလို့မရတဲ့ အလွန်လှပသော တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ဘုရားသခင်ကဘာကြောင့် ဖန်ဆင်းခဲ့ရသလဲလို့ ကျွန်တော်သိချင်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းအတွက် ဖန်ဆင်းထားတဲ့ ဆင်းရဲဒုက္ခသက်သက်ပဲလား။ ‘ သားအတွက်အချည်းအနှီးကိစ္စသက်သက်ဆိုတာ သိပေမယ့် လက်တွေ့မှာ လိင်ကိစ္စအတွက် အဲ့ဘဲကို အရင်တောင်းဆိုခဲ့တာ။ သားဘာလိုအပ်တယ်ဆိုတာရယ် အပြောခံပြီး မပိုင်ဆိုင်ရ တဲ့ သားလိုအင်ကို တစ်လောကလုံးက နားမလည်တဲ့အတွက် မုန်းတယ်ဗျာ။ အရွယ်ရောက်အမျိုးသားတစ်ယောက်က သားကိုကြိုးစား အားထုတ်ခြင်းကြောင့်  ဥပဒေနဲ့ငြိတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်လို့ရပေမယ့်  အမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ သားကပတ်သက်တာ ဘာမှားနေ လို့လဲ။ စော်ကားမှုတစ်မျိုးပဲ တကယ်ပါ။  လူတွေထင်တာက သားက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်မှုမလုပ်နိုင်သေးဘူး အုပ်ထိန်းမှုလိုအပ် သေးတယ်တဲ့။’


ကျွန်တော်တွေးထင်ထားသလို မလွယ်ကူဘူးဆိုတာ နောက်ဆုံးတော့ ခံစားလာရပါတယ်။ သူရအကြောင်း ကျွန်တော် စိတ်ကူးယဉ် သာယာခြင်းက လွယ်ကူလှသော်လည်း လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ သူ့အမေရဲ့ရည်စားကို ဖျားယောင်းပတ်သက်သလိုမျိုး ကျွန်တေ်ာ့ကို  စတင်လှုပ်ရှားဖို့ဆိုတာ သူအတော်ကြောက်လန့်နေပါတယ်။ သူရ ဖျားယောင်းသိမ်းသွင်းမှုစွဲအားကို ကျွန်တော်တွန်းလှန်နိုင်ပါ့မလား။ ငြင်းဆန်ချင်ရဲ့လား။ သို့သော်လည်း လူ့လောကစည်းမျည်းတွေကို ကျော်ခွပြီး ဖြစ်နိုင်သော အကျိုးဆက်များကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လုလု ကျွန်တော်ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ဘယ်လိုခံစားကြသည်ဖြစ်ပါစေ ဖုံးကွယ်ထိန်ချန်ဖို့လိုအပ်တဲ့ ရှက်စရာလျှိုဝှက်ချက် တစ်ခုကဲ့သို့သော  အချစ်မျိုးကိုဖန်တီးရင် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက ကြိုဆိုကြမယ်မထင်ပါ။


အချို့သော အချက်အလက်တွေကြောင့် တစ်ခုခုကို ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ချက်ချရတော့မယ် ဒါမှမဟုတ် သူ့လိုအင်ကို ကျွန်တော် ခွင့်ပြုသင့်သလားဆိုတာ စဉ်းစားရတော့မယ်။  အချိန်တော့မကျသေးဘူးထင်ပါရဲ့။



‘သားဆိုလိုချင်တာကို အန်ကယ်သဘောပေါက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ လောကစည်းမျဉ်းတွေအရရော လူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကခံယူကျင့်သုံးနေကြ တာတွေအရရော အကာအကွယ်ပေးရတဲ့ကိစ္စတစ်ရပ်ဖြစ်ခဲ့တာကိုး။ ဒါကိုပြောင်းလဲဖို့ဆိုတာ သိပ်မလွယ်ဘူးလေ။ သားအနေနဲ့ကတော့ သာမန်ကာလျှံကာကိစ္စတစ်ခုလို သဘောထားချင်ပေမယ့် ကိစ္စအကြီးကြီးကွ။ အန်ကယ်ဆိုလိုတာကကွာ လူပျိုပေါက်ကောင်လေးတွေ အတော်များများ သည်လိင်ကိစ္စမျိုး အတွေ့အကြုံရှိခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့ကိုပျက်စီးမသွားအောင်  အကိုတွေ ဦးလေးတွေက ထိန်းသိမ်း ပေးကြရတာပါလို့ပြောချင်တာ။’



‘ဟုတ်ကဲ့….’ သူ သဘောတူတယ်ထင်ရဲ့။


‘ကဲ…သားရေ….သည်ည သားအကြောင်းအများကြီးပြောပြခဲ့ပြီ။ အန်ကယ်တို့ စကားစဖြတ်ပြီး အိပ်ကြစို့ကွာ။ သားမအိပ်သေးဘူးလား’


‘ဟုတ်ကဲ့..’ နောက်တစ်ကြိမ် ခေါင်းငြိမ့်ပြန်ပြီ။


ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အပေါ်ထပ်ကို အတူတက်ခဲ့ချိန်မယ် သူ့ပခုံးပေါ်လက်တစ်ဖက်တင်မိခဲ့တယ်။ ဟုတ်တယ်…..သူ့အပေါ် မရိုးမသားစိတ်ရှိသော်လည်း သည်အခြေအနေမှာ အခွင့်ကောင်းမယူသင့်သလို သားတစ်ယောက်လို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်တာက အလုပ်ပိုဖြစ်လောက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုကျွန်တော်လက်သင့်ခံတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း စကားစမြည်လက်ဆုံကျချင်သေးသလို ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကမ္ဘာကြီးက လက်သင့်မခံနိုင်သော ခွင့်မပြုသော သူ့ခံစားချက်တွေအကြောင်း ဆွေးနွေးချင်သေးတယ်။ သူ့အနေနဲ့ စိတ်သက်သောင့်သက်သာဖြစ်ဖို့ အချိန်အနည်းငယ်လိုဦးမယ်ထင်ပါရဲ့။


အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းမထဲရောက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းက ‘Good Night’ လို့ကျွန်တော့်ကိုနှုတ်ဆက်စကားပြောသလို  ကျွန်တော်က သူ့ပခုံးတဖက်ကိုညှစ်လိုက်ပြီး လမ်းခွဲခဲ့ကြပါတယ်။


နောက်ဆုံးတော့လည်း ကျွန်တော်နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်တစ်နေ့နံနက်မှာတော့ အတော်နောက်ကျမှ အိပ်ရာနိုး ခဲ့တယ်။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြရတဲ့ အိမ်ပါပဲ။ သုံးယောင်သား မီးဖိုချောင်ထဲအတူဆုံကြတာပေါ့။ နံနက်ခင်းကော်ဖီ တစ်ခွက်၊ စမ်းတဝါးဝါးလုပ်ထားသော အဆာပြေအစားအစာနဲ့  ကတုန်ကယင်မဖြစ်အောင်ဖြတ်သန်းကြတာဗျ။


များသောအားဖြင့် သူရနဲ့ ကျွန်တော် စကားစမြည်သိပ်မပြောကြပေမယ့်  ဒိုဒိုမသိအောင် အကြည့်လေးတွေ မကြာခဏဖလှယ်ကြပါတယ်။


ဒိုဒိုရဲ့ကောင်မလေးဆီက ဖုန်းလာပြီး တစ်နာရီလောက်ပွားပြီးချိန်မှာတော့  သူရနဲ့  ကျွန်တော့်ကို ပစ်ထားကာ အိမ်ကထွက်သွားပါတယ်။


ကျွန်တော်နွေးထွေးမှုတွေပေးချင်တယ်၊ နောက်ထပ်သူ့အတွက်ချစ်သူသစ်မရခင်စပ်ကြား စေတနာ့ဝန်ထမ်းအဖြစ် ကျွန်တော်လုပ်ပေးချင် တယ်။ ပြီးတော့ သူရအတွက် မေးခွန်းတစ်ခု ကျွန်တော့်မှာရှိနေတယ်။


‘သူရ….သားနဲ့မအပ်စပ်တဲ့လေသံပေါက်ချင်ပေါက်လိမ့်မယ် ဒါပေမဲ့ အန်ကယ် တကယ်သိချင်တာက သားအနေနဲ့ လိင်ကိစ္စပတ်သက်ဖို့ပဲ RS လုပ်ဖို့ရှာနေတာလား။သူရကို သားတစ်ယောက်လိုချစ်တဲ့ အဖေတစ်ယောက်ပုံစံမျိုးနဲ့ဆိုရင်ကော မတည်ငြိမ်နိုင်ဘူးလား။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အဖေတစ်ယောက်လိုပုံစံမျိုးလိုချင်တယ်ဆိုရင် အန်ကယ်က သားအဖတွေလိုနေထိုင်ဖို့ ကမ်းလှမ်းချင်တယ်။ သူရနဲ့ သားနဲ့ အချိန်အတူတူဖြုန်းမယ်ကွာ၊ သွားချင်တဲ့နေရာတွေလိုက်ပို့မယ်၊ လိုချင်တဲ့ အလေးထားဂရုစိုက်တာတွေလုပ်ပေးမယ်’


တူညီသောအခိုက်အတန့်လေးမှာ ကျွန်တော်ပြောသော အတွေးအမြင်ကို ထောက်ထားဆင်ခြင်ရင်း ငြင်းပယ်ရင်းမှာပဲ အတွေးထဲစဉ်းစားတွေဝေနေရာမှ သူရတစ်ယောက် နိုးကြားလာခဲ့သယောင် ဖြစ်လာတယ်။


‘အဲသလိုပဲဖြစ်ချင်ပါတယ်…..ဒါပေမဲ့ အဲသလိုနည်းလမ်းနဲ့ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းဖြစ်သွားမယ်လို့တော့ မသေချာဘူးဗျ။ ဆိုလိုတာက အန်ကယ်သိပါတယ် သားက sex drive တစ်ခုရှိနေသလိုပဲလေ။ အဲကိစ္စကို တအားကြိုက်တာ။ နောက်ဆုံးတော့ သားကြောင့်ပဲ ကဖျက်ကယက်ဖြစ်သွားမှာသိတယ်။ အိမ်နီးနားချင်းအစ်ကိုကြီးလို အသက်ကြီးပြီး သားနဲ့လိင်ဆက်ဆံချင်စိတ်ရှိတဲ့ ဘဲကြီးတွေကို အတည်မထားဘဲ လိင်ဆက်ဆံဖို့စရှာနေတာပါပဲ။ သူတို့ ဒီဇိုင်းနဲ့ အမူအယာတွေက gangster ပုံစံတွေကျနေတာဗျ သားကိုကြည့်ရင်း စားတော့ဝါးတော့မတတ်ဆိုရင် သေချာပြီမို့ ချိတ်လိုက်ရော။ ဥပဒေတွေဘာတွေ သူတို့က ဂရုမစိုက်ဘူးရယ်’


ဘယ်လို အာမေဋိတ်ပြုရမလဲမသိတော့ဘူး။ သည်ကောင်လေးက gangster ပုံစံ သူ့အိမ်နီးနားချင်းဘဲလို ငနဲတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖို့ ရှာချိတ်သတဲ့လား။ အခုချက်ချင်းဘဲ သည်ကောင်ငယ်လေးကို ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ချင်စိတ် ထောင်းကနဲထလာ သော်လည်း အနာဂတ်မှာ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သောအခြေအနေအချို့ကို အကာအကွယ်ပြုဖို့ဆိုရင် စိတ်အလိုမလိုက်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ကောင်လေး အမှန်တကယ် ဘာလိုအပ်နေတာလဲ၊ စိတ်ဆန္ဒက ဘယ်လိုရှိနေတာလဲ ၊ မျှော်လင့်နေတာလဲဆိုတဲ့အချက်က ကျွန်တော့် မသိစိတ်ကို မရိုးမယွလာလာကလိနေတယ် ဆိုသော်ငြားလဲပေါ့။


‘နားထောင်…သား….အန်ကယ်တို့ ဖြေးဖြေးပဲစကြတာပေါ့ အိုကေ? အန်ကယ့်သား ဒိုဒို့ကို သားသူရ သဘောထားကိုသဘောပေါက် အောင်ပြောပြထားလိုက်မယ်ကွာ။ သားနဲ့အတူ အန်ကယ်အချိန်ဖြုန်းဖို့လုပ်ပေးနေတဲ့အကြောင်းကိုရောပေါ့။ အန်ကယ်တို့သည်လိုပဲ ဘော်ဒါစဖြစ်ကြတာပေါ့။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖိအားမပေးဘူးကွာ….ဟုတ်ပြီလား’ သည်ကောင်လေးကို ပြောဆိုဖြစ်ပုံလေး ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်တောင်မယုံနိုင်ဘူး ချိုချိုသာသာပြောဖြစ်တာ၊ အရွယ်မရောက်သေးတဲ့ အဲလေ အသက်မပြည့်သေးတဲ့ ဆယ့်သုံး ဆယ့်လေးအရွယ်ကောင်ကလေးနဲ့ Sexual Relationship တစ်ရပ်အတွက် တံခါးချပ်ကို လက်တွေ့ကျကျဖွင့်ပစ်လိုက်တာ ကိုလေ။ 


သူ့အသက်အမှန်ဘယ်လောက်ရှိပြီမှန်း အတိအကျကျွန်တော်မသိတာကြောင့် မေးလိုက်တယ်။ ခေတ်ကလေးတွေရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာက ထွားနေတတ်တော့ ကျွန်တော်မမှန်းတတ်တာပါ။ သူရအဖြေက အံ့အားသင့်စဖွယ် သူ့အသက် ဆယ့်သုံးနှစ်ပြည့်ဖို့ လေးလလောက် လိုသေးသတဲ့။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမယ် နည်းနည်းလေးတော့ စိုးရိမ်စိတ်လျော့သွားသလိုလို၊ တင်းနေတဲ့စိတ်တွေ မကြပ်တည်းတော့သလို လိုဖြစ်သွားတယ်။ အသက်အလွန်ငယ်တဲ့ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ပတ်သက်ဖို့ဆိုတာ ဥပဒေအကြောင်းအရာနောက်မှာထား သူတို့ကိုယ် ခန္ဓာနုနုလေးတွေကို နှိပ်စက်ရာကျသွားမလား မသိစိတ်ကထင့်နေတာ။ လူ့လောကပတ်ဝန်းကျင်မျက်လုံးတွေရယ်၊ ဥပဒေချိန်ခွင်အရ အတော့်ကို တကယ် အတော့်ကိုငယ်သေးတဲ့ သူရရယ်ပါ။ ဟူး….လိင်ကိစ္စထပ်မံပတ်သက်ရသည်ဖြစ်ပါစေ မဆက်နွယ်ရသည်ဖြစ်ပါစေ သည်အရွယ်ကောင်လေးအတွက် အားကိုး ကိုးကွယ်ထိုက်သူတစ်ယောက်ဖြစ်အောင် ကျွန်တော်ကြိုးစားမယ်။ သိသင့် တတ်သင့်တာတွေ ကို ကျွန်တော်ပြောပြသင်ကြားပေးမယ် သားအရွယ်လေး သူရကိုပေါ့ဗျာ။


Alex Aung (October 24, 2020)


To be continued ……


(Zawgyi) 


 Impossible Love (Part One)




[သည္၀ထၳဳေလးက ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ကိုၾကိဳက္ႏွစ္သက္သူ အရြယ္ေရာက္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ႔ စြဲမက္စရာေကာင္းေသာ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္အၾကားက အခ်စ္အေၾကာင္း(အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ လိင္ကိစၥပတ္သက္မႈပါ၀င္လာ)ေရးဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာေရာ စာဖတ္သူ သင္ေနထိုင္ရာ အ၀န္းအ၀ိုင္းမွာေကာ အသက္မျပည့္ေသးသူနဲ႔ လိင္ကိစၥပတ္သက္ဖို႔ဆိုတာ တားျမစ္ျခင္းခံရမယ့္ စည္းကမ္းတစ္ခုပါ။]


ကၽြန္ေတာ့္သား ‘ဒိုဒို’ ဟာ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတက္ေရာက္သင္ၾကားေနတဲ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ ေဘာလံုးကစားသမားေလးတစ္ေယာက္ေပါ့။ သူ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အျမဲတမ္း ဂုဏ္ယူပါတယ္။ အမွန္တရား အတြက္ဆို ခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ရပ္ေထာက္ခံမယ့္သူေလးလဲျဖစ္တယ္။ ဒါကဘဲ သည္၀တၳဳရဲ႕ အစပ်ိဳးအေၾကာင္းအရာတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။


ဒိုဒိုကို ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ အုပ္ထိန္းခြင့္မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေဟာင္းနဲ႔ သည္တာ၀န္ကို မွ်တူယူထားၾကတာပါ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ weekend တိုင္းရယ္၊ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြရဲ႕ တစ္၀က္ေလာက္ ဘာမွလုပ္စရာမေပၚလာရင္ အတူေခၚထားခြင့္ရွိပါတယ္။ သူနဲ႔ အလိုက္အထိုက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားသလို သူ႕အေရးကိစၥမွန္သမွ် ကၽြန္ေတာ္အာရံုစိုက္အေလးမူေပးတယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမနဲ႔ လမ္းခြဲျပီးေနာက္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာခ်ိန္ နည္းနည္းေတာ့ ခ်ိန္းဆိုေတြ႕ဆံုတာေတြလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အရာအားလံုး အခ်ိန္ကုန္၊ေငြကုန္၊အားကုန္ရတဲ့ သည္မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတာ့မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အခ်ိန္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာျပီးေနာက္မွာေတာ့ အားလံုးပစ္ထားလိုက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္သားကိစၥကိုပဲ အာရံုစိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေဟာင္းကေတာ့ ရည္းစားအသစ္နဲ႔ အိုေကစိုေျပေနတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ျမင္စကဆို အေတာ္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေသးတာ။ ဒါသူ႕ဘ၀ပဲေလလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္အရာကမွ ျပီးျပည့္စံုတယ္မရွိပါဘူး။ အရာအားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာလည္း မရွိဘူးေလ။


အမွန္ေတာ့ ဒိုဒိုက ေတာ္ေတာ္ထက္ျမက္တယ္၊ အားကစားသမားဟန္ေပါက္တဲ့ လိမၼာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕အသက္ တစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျပႆနာနည္းနည္းျဖစ္လာျပီး သူ႕ေက်ာင္းကိစၥေတြမွာ အာရံုမစိုက္ႏိုင္ဘူးဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးေဟာင္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တာမ်ိဳး နည္းနည္းလုပ္ရပါတယ္။ ဇနီးေဟာင္းရယ္၊ ေက်ာင္းအုပ္ရယ္၊ ေက်ာင္းအတိုင္ပင္ခံရယ္ စည္းေ၀းၾကရင္း ဒိုဒို႕ကို Grade 7 ျပန္တက္ခိုင္းတာ အသင့္ေတာ္ဆံုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူ႕အတြက္ႏွိမ္သလိုလို နိမ့္က်ေစတာမ်ိဳး နည္းနည္းေတာ့ရွိေပမယ့္ သူစိတ္အ၀င္စားဆံုးကိစၥေတြဆီေရာက္ဖို႔  အေျပးလမ္းကေ၀းေနတယ္၊ သူလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို မဆန္႔က်င္ေလာက္ဘူလို႔ထင္ပါတယ္။ ဒိုဒိုအစိုးရိမ္ဆံုးကိစၥက ကၽြန္ေတာ္သူ႕အေပၚစိတ္ပ်က္သြားမွာကိုပါပဲ။ သည္လိုကိစၥေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မပ်က္ဘူးလို႔ အာမခံရတာေပါ့ေနာ္။


အထက္တန္းေက်ာင္းသြားမတက္ခင္ အသက္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ျပည့္ကာနီးမွာေတာ့ အဆိုးကိစၥရပ္ေတြအဆံုးသတ္သြားျခင္းက ရလာဒ္ေကာင္းပါပဲ။ ပံုမွန္မဟုတ္စြာ အလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ Grade 8 ကို ျပန္ျပန္တက္ေနရေသးတဲ့ ကၽြန္ေတ္ာ့သား ဆင္ေျခက ေက်ာင္းမွာလူမ်ားလို႔ အျခားေက်ာင္းေျပာင္းေပးပါဆိုတာေလ။ သည္အေျခအေနအရ သူ႕ထက္ငယ္တဲ့ေကာင္ေလးေတြအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္ ရေနပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားထဲထည့္ေျပာရမယ့္ ေကာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတ္ာ တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္ဖို႔ ဖန္လာတယ္ဗ်။ 


သည္လိုပဲ အစပ်ိဳးခဲ့တာပါပဲ။ ေသာၾကာေန႔တိုင္း ကၽြန္ေတာ့္သားကို မၾကာခဏေက်ာင္းသြားၾကိဳတယ္၊ တစ္ခါတေလ ေက်ာင္းသြား ပို႔တယ္။ ေအမီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့အိမ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းေတာ့ တာ၀န္ယူရတာ သိပ္အပန္းမၾကီးဘူး။ ေအမီဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးေဟာင္းပါ။


တစ္ရက္သား ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြၾကား အျခားကေလးေတြနဲ႔ကြဲျပားစြာ သီးသန္႔မတ္တပ္ရပ္ျပီး တစ္ခုခုကို ေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္အာရံုစိုက္မိခဲ့တယ္။ 


ႏုညံ့နက္ေမွာင္ေနတဲ့ ဆံသားေတြ၊ ၀မ္းနည္းရိပ္စြက္ေနတဲ့ အျပာေရာင္မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္စြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္။ သူ႕အၾကည့္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကိမ္ အနည္းငယ္မွာ ခ်ိတ္ဆက္မႈတစ္ခုခုရွိေနသလို ခံစားရတယ္။ ျပည့္စံုမႈမရွိေသးတဲ့ ခႏၶာကိုယ္သြင္ျပင္ေသာ္မွ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့အေနအထားဖြံ႔ျဖိဳးစျပဳေနပါျပီ။ ေခ်ာေမြ႔ႏုညံ့ေသာ အသားအေရက အျပစ္ကင္းေနတာမ်ား  လင္းလက္ေနတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ျခံဳၾကည့္ရင္ အေတာ့္ကိုထူးျခားစြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့။ 



စတိုင္က်က် skater-boy fashion ကို၀တ္ဆင္ထားခဲ့ျပီး အျမဲလိုလို သူ႕လည္တိုင္၀န္းက်င္မွာ ပစၥည္းတစ္ခုခု ၀တ္ဆင္ခ်ိတ္ဆြဲထား တတ္တယ္။ သားေရၾကိဳးတစ္ခုခုလို ဒါမွမဟုတ္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးအက်ႌေကာ္လာလိုမ်ိဳးဆိုေတာ့ က်ားမမကြဲဘူး တစ္ခါတေလ ျမင္ရၾကည့္ရတာ။ 


ဒါေပမဲ့ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရခ်ိန္တိုင္း တစ္ေယာက္တည္းလိုလိုေတြ႕ရျပီး တစ္ခုခုကိုအာရံုစူးစိုက္ေတြးေနဟန္ မ်က္ႏွာေပးကို သူ႕မ်က္ႏွာျပင္ေပၚေတြ႕ေနရတယ္။


သူ႕ၾကည့္ရျမင္ရတာ အေတာ္အတန္ရံုးကန္လႈပ္ရွားေနရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္မိေရာ။


ပထမဆံုးအၾကိမ္ သူ႕ကိုျမင္ခဲ့ခ်ိန္က အသက္ ဆယ့္တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သား ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ျပီးတဲ့အထိ မၾကာခဏဆိုသလို သူ႕ကိုရွာေနမိခဲ့တာပါ။ တစ္ခ်က္ကေလး အရိပ္အျမြက္ေလးေတာင္ သူ႕ကိုမျမင္ခဲ့ရဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲ တေနကုန္ ဟာေနျပီး မျပီးျပည့္စံုသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေယာက္်ားစစ္စစ္ ေယာက္်ား၀တ္စံုျပည့္နဲ႔လူတစ္ေယာက္က ဆယ့္တစ္ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို စိတ္ထဲစြဲေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားအတြက္ထူးဆန္းတယ္လို႔ ေတြးေကာင္းေတြးေနလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ သည္ကေလးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲဗ်။ အေျပာအျပေကာင္းေကာင္းနဲ႔ နားေယာင္မိသလိုဆိုတာမ်ိဳး ခပ္ဆင္ဆင္ပါ။ သူ႕မ်က္ႏွာေလးၾကည့္ျမင္ရရံုနဲ႔ သူ႕ကိုခ်စ္မိသြားတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာတာေလ။


သည္လိုနဲ႔ပဲ လအနည္းငယ္ကုန္ဆံုးလာခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္ေလးအေၾကာင္း အတြင္းက်က်ထိသိခ်င္မိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေသအခ်ာ ေလး ၾကားသိမိရခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ထဲအလိုမက်သလိုခံစားရပါေရာ။ အျခား  အမ်ိဳးသားေတြ ေကာင္ေလးေတြလည္း ဘ၀အခက္အခဲျဖတ္ သန္းၾကရတာပဲဆိုေပမယ့္  သူ႕က်မွ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အထူးတလည္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးေလ။ ေက်ာင္းကိုေရာက္တိုင္း သည္ေကာင္ေလးကို ေတြ႕ျမင္တိုင္း မ်က္လံုခ်င္းဆံုႏိုင္ဖို႔ အျမဲၾကိဳးစားမိတယ္။ မ်ားမၾကာခင္အခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြထဲ ေရာက္လာပါတယ္။ အရင္ဆံုး လိင္မႈကိစၥ ႏွာထန္တဲ့အေၾကာင္းမဟုတ္ရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔။ သည္ေကာင္ေလး အသက္အရြယ္ ကေလးေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ ကၽြန္ေတာ္မစြဲလမ္းဖူးဘူး။ သားရဲတိရစၧာန္ တစ္ေကာင္မွမဟုတ္တာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ နာမည္လည္းမသိရေသး၊ ေကာင္ေလးအေၾကာင္းလည္း ေသခ်ာမသိပါဘဲနဲ႔ ထူးဆန္းတဲ့ခံစားခ်က္ ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲခို၀င္လာ ေနပါတယ္။


အခ်ည္းအႏွီးမဲ့ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြဟာ  ကံတရားရဲ႕ ၾကည္စယ္မႈေၾကာင့္လို႔ေျပာရမလား ကံေကာင္းလာတာလို႔ ေျပာရမလား တစ္စံုတစ္ခုေသာ ဖန္ဆင္းရွင္ေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္စြာ လမ္းသြယ္ခ်င္းထိစပ္လာပါတယ္။ တကယ္တမ္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္သလို ယံုၾကည္စရာမလိုေသာ အတုအေယာင္လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ကၽြန္ေတ္ာတို႔ေတြ က်ဴးလြန္ၾကမယ့္ အမႈကိစၥကို ေလာကၾကီး သာသိသြားရင္ ရာဇ၀တ္သားအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားၾကမွာ။  လူ႔ပတ္၀န္းက်င္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို  ရႈံ႕ခ်မုန္းတီးၾကေတာ့မွာ။ သို႔ေသာ္လည္း မေတာ္တဆ တိုက္ဆိုင္စြာပဲ အေျခအေနကဖန္လာပါတယ္။


တစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္သားက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအသစ္တစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။

‘တကယ္လား….ဘယ္လိုေတြျဖစ္တာလဲ’ ကၽြန္ေတာ္ေမးမိတယ္။

‘ပါးပါး သားကိုေျပာတယ္ေလ ကိုယ့္ထက္အားနည္းသူ  အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့သူေတြဘက္က အျမဲရပ္တည္ေပးပါဆိုတာ။ သူ႕ထက္ အေကာင္ၾကီးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက အျမဲအႏိုင္က်င့္ေနၾကလို႔ ပါးပါးေျပာသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တာဗ်။ သည္ေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္….ေက်ာင္းကလူေတြတိုင္း သူ႕ကို ေဂးလို႔ထင္ေနၾကတာ။ ေက်ာင္းက ေဘာလံုးအသင္းမွာဆို အသင္းသားေတြက သူရကို အျမဲေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ေနၾကတာနဲ႔ အႏိုင္က်င့္ရတာနဲ႔ဆိုေတာ့ သားက ၾကား၀င္ဟန္႔တားေပးရတယ္။ အဲဒါမွ သူ႕ကိုစေနာက္တာေတြရပ္ျပီး အေ၀းကိုထြက္သြားၾကတာ။ သည္လိုနဲ႔ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ၾကျပီးေနာက္ပိုင္း အရင္းနီးဆံုးသူငယ္ခ်င္း ျဖစ္လာၾကတာဗ်’

‘ၾကားရတာ တကယ္ေကာင္းတယ္ သား၊ ပါးပါး ဂုဏ္ယူတယ္’ ကၽြန္ေတာ္ႏွလံုးသားမွာ ဂုဏ္ယူစိတ္ေၾကာင့္ တုန္ခါလာတယ္။ သားကို က်စ္ေအာင္ေထြးဖက္မိတာေပါ့။

‘ပါးပါး’

‘ဘာလဲ သား’


‘ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ပါးပါးဆီေနခ်ိန္တိုင္း သူရကိုပါ သားေခၚလာမလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဟိုေလ သူ႕မွာ အေဖမရွိေတာ့ဘူးရယ္၊ သူ႕အေမ ကလည္းအလုပ္သြားလုပ္တာ ညနက္မွာျပန္ေရာက္တာ တစ္ေယာက္တည္းလုိလိုျဖစ္ေနတတ္တယ္ေလ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နဲ႔အတူ အခ်ိန္ကုန္ရင္ သူ႕အတြက္အဓိပၸာယ္ပိုရွိမလားလို႔ပါ။’


သားက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း ေျပာဆိုေနတာေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေကာင္ေလးကိုေျပာေနမွန္း ပံုဖမ္းလို႔မရေသးဘူး။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ သားအသက္အရြယ္ေလာက္ပဲျဖစ္မွာပါ။ ဒိုဒိုက သူ႕သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း တဖြဖြေျပာေနတာေၾကာင့္ သေဘာတူ ပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ခါတိုင္းသြားၾကိဳေနၾကေနရာ ခါတိုင္းသြားၾကိဳေနၾကအခ်ိန္မဟုတ္ဘူး အျခားတေနရာကို ကၽြန္ေတာ္ သြားၾကိဳ ရတာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ အတူေနမွာမဟုတ္လား။


ေနာက္ေန႔ ေသာၾကာညေနမွာ အလုပ္ကေန ေစာေစာကားေမာင္းထြက္လာျပီး ကၽြန္ေတာ့္သားနဲ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္း သူရဆိုသူဆီ သြားလိုက္တယ္။ ကားပါးကင္မွာ ကားေသခ်ာရပ္ျပီးေနာက္မွာ ဒိုဒိုနဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို အဆင္သင့္ျမင္ရပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ ေငးေနမိတဲ့ ေကာင္းေလးအစစ္ပါ။ ကားပါကင္အေဆာက္အဦးနံရံကို မွီထားျပီး အျမဲလိုလိုသူလုပ္ေနၾက ေအာက္ကိုေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ တစ္ခုခုကို အေလးအနက္ေတြးေနဟန္။ ဒါေပမဲ့ မမွားႏိုင္ဘူး သူေလးပါပဲ။


ကၽြန္ေတာ္ကားေပၚကဆင္းျပီး သူတို႔ရပ္ေနရာဆီသြားလိုက္တယ္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့သေဘာ ဟန္ပါပါအျမဲ ေလွ်ာက္လွမ္း တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ မိမိကိုယ္မိမိယံုၾကည္ဖို႔အေၾကာင္းအရာေတြက ခိုင္လံုျပီးသားမို႔ပါ။ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ၾကည့္ေကာင္းေခ်ာေမြ႔ေသာသြင္ျပင္၊ ၾကံ့ခိုင္သန္စြမ္းေသာ ကိုယ္ခႏၶာဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ အလုပ္ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ေကာင္းသတင္းေမႊးတဲ့ ေအာင္ျမင္သူ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေလ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ေအာင္ျမင္ေအာင္ၾကိဳးစားႏိုင္ခဲ့သလို ေမြးထားတဲ့သားကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းပ်ိဳးေထာင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘ၀မွာ မေအာင္ျမင္စြာ က်ရႈံးတာကေတာ့ လက္ထပ္ထားတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကို ေသသည္အထိမထိန္းသိမ္းျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။


သူတို႔ဆီ စိတ္ေအးလက္ေအး ပံုမွန္အတိုင္းေရာက္သြားေပမယ့္ စိတ္အတြင္းထဲမွာေတာ့ ရက္မ်ားစြာ သည္ေကာင္ေလးအေၾကာင္း ေစာင့္ၾကည့္ေတြးဆျဖစ္ေနတာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ကလိတိတိျငိတိတိျဖစ္မိပါတယ္။ ရက္သတၱပတ္ကုန္ဆံုးခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္ေတ္ာတို႔နဲ႔အတူ လအနည္းငယ္ေလာက္ ႏွစ္ညတာရွိေနဦးမွာေသခ်ာပါရဲ႕။ရုတ္ျခည္းဆိုသလို ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြ ျမန္ဆန္လာရင္း  လက္ေတြေတာင္ ျမင္ေတာ့မျမင္သာခဲ့ေပမယ့္ အနည္းငယ္တုန္ခါလာသေယာင္ပါပဲဗ်ာ။

‘ေဟး သား….မင္းေဘာ္ဒါေလးနဲ႔ ပါးပါးကိုမိတ္ဆက္ေပးဦးေလကြာ’ လို႔အနားကပ္သြားခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ 

‘ဟုတ္ကဲ့ပါးပါး……သူငယ္ခ်င္းနာမည္က သူရပါ။ Grade 6 တက္ေနတာ။ သူရ ဒါက ငါ့ပါးပါး မင္းေ၀ေလ’ 


‘ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ သားသား’ လို႔ ျပံဳးရယ္ျပီး လက္ကိုဆန္႔ထုတ္ေပးကာ ကၽြန္ေတာ္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။

သူရက သူ႕လက္ကေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လႈပ္ရမ္းရင္း ေမာ့ၾကည့္ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္နဲ႔ တို႔ထိခံလိုက္ရသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ တုန္ခါသြားတယ္ တကယ္ပါဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကိုစိုက္ၾကည့္တာရယ္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုထိကိုင္လိုက္ခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တကိုယ္လံုးကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြစီးဆင္းသြားတာမ်ိဳး။ အဲသည့္အခ်ိန္မွာ ေသခ်ာမေသခ်ာ ကၽြန္ေတာ္မသိေပမယ့္ သူသည္လည္း အဲသလိုခံစားရမယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ သစၥာဆိုျပရမလားပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို အၾကာၾကီးစိုက္ၾကည့္တဲ့ ေကာင္ေလးအၾကည့္ တစ္ခ်က္က အမွန္အကန္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔  လက္ကို အတိုခ်ံဳးလႈပ္ရမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကျပီးေနာက္ သူရရဲ႕ခရီးေဆာင္အိတ္ ကားေပၚကၽြန္ေတာ္ကူတင္ေပး လိုက္တယ္။ သည္လိုေလးလုပ္မွ သူ႕စက္ကြင္းကေန ကၽြန္ေတာ္လြတ္ေျမာက္မွာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို သည္ေကာင္ေလးက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္သလိုျဖစ္ေနလို႔ေလ။ ကားေပၚအတူတက္လိုက္ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္သားက ေရွ႕ခန္းမွာအတူထိုင္ျပီး သူရကေတာ့ ေနာက္ခံုမွာထိုင္ေလရဲ႕။ ကားကို ကၽြန္ေတာ္ဂရုတစိုက္ေမာင္းေနေပမယ့္ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကတစ္ဆင့္ သူ႕အျပံဳးေလးကို ခိုးခိုးေငးမိတာ ဟန္ေဆာင္လို႔မရဘူး။ ကားျပတင္းကေန သည္ေကာင္ေလးအျပင္ကို ေငးခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္ေတ္ာၾကည့္ၾကည့္ေနမိတာ တစ္ၾကိမ္မွာ သူသိသြား၊မိသြားေတာ့ ရင္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္သြားရျပန္တယ္။ သည္ေကာင္ေလးအၾကည့္က  ရင္းနီးျပီးသားလူတစ္ေယာက္ ကို ျပန္ၾကည့္ပံုနဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္သလို သူ႕အတြက္အေရးပါအရာေရာက္သူတစ္ေယာက္ကို ေငးပံုနဲ႔လည္းတူေနတယ္။


ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးေတြ သူတို႔အိတ္ကို အိပ္ခန္းထဲသယ္သြားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ အခန္းပိုႏွစ္ခန္း ရွိေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ဒိုဒိုအခန္းထဲမွာေနခ်င္ၾကတာကိုး။ အခန္းထဲမွာ တစ္ခုတင္တည္းရွိတာ သူတို႔စိတ္မက်ဥ္းၾကပ္ဘူးလား မသိ။


အိမ္အေနာက္ဘက္ Backyard ထဲက ေရကူးကန္မယ္ ေကာင္ေလးေတြေရကူးၾကမယ္လုပ္ေတာ့ အသားကင္ barbecue စလုပ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။



ယံုေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး ေရကူး၀တ္စံုတစ္ခုနဲ႔ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ သူရ လွပတင့္တယ္ေနပံုကို။  စိုက္မၾကည့္မိဘို႔ ေငးမၾကည့္မိဘို႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားေပမယ့္ အေတာ္ခက္ပါတယ္။ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ေငးစိုက္ၾကည့္မိတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ေရထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရြင္ေဆာ့ကစားေနၾကျပီး သူရကကူးေျပးလိုက္ ဒိုဒိုကလိုက္ဖမ္းရင္း ေရကန္ေဘာင္နဲ႔တြန္းဖိကပ္ထားတာမ်ိဳးျမင္ရတယ္။ ဒိုဒို ေနထိုင္ပံုက သူရနဲ႔နီးကပ္လြန္းသေယာင္ထင္ရျပီး အခုပဲငံု႔နမ္းေတာင့္မေယာင္ခံစားရပါေရာ။ ေနာက္ေတာ့ သူရက ဒိုဒို႔ကိုေရနဲ႔ပက္ရင္း ခြာလိုက္ၾကတယ္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္ေနမလား သံသယနဲ႔ ကၽြန္ေတ္ာ့ကို မသိမသာအကဲခတ္ျပီးမွ ကိုယ္ခႏၶာႏွစ္ခု ခြာလိုက္ၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေ၀းကိုအၾကည့္ျမန္ျမန္လႊဲလိုက္ရင္း စိတ္ထန္ေနမႈကို မသိက်ိဳးကၽြံေနျပလိုက္တယ္။ သားျဖစ္သူက ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတာကိုၾကည့္ျပီးထန္ေနမိတာကိုး။ ၾကြက္သားေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း အားကစားသမား ဟန္အျပည့္ ကၽြန္ေတ္ာ့သားနဲ႔ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး သူရတို႔ရဲ႕အသြင္အျပင္က သတိမျပဳမိဘို႔ဆို တကယ္ခဲယဥ္းပါတယ္။ ႏွစ္ဦးသား မတူကြဲျပားၾကေသာ္လည္း အတူတကြယ္ျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းထဲမွာေတာ့ အေတာ့္ကိုလွပၾကည့္ေကာင္းတာပါပဲ။




သူတို႔ေရကူးၾကျပီးေနာက္ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚ ၀င္လုလုေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ လွဲေလ်ာင္းေနၾကတယ္ဗ်။ သူရက ေမွာက္လ်က္လွဲကာ သူ႕ဦးေခါင္းကိုေတာ့ အျခားတဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူ႕ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာ ေက်ာျပင္ တေလ်ာက္နဲ႔အတူ တင္းျပည့္အိစက္ေနေသာ တင္သားဆိုင္ေတြအပါအ၀င္ေပါ့။ တဖက္လွည့္နဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ  စူးစမ္းၾကည့္ရႈေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မၾကည့္မျမင္တာကလည္း အေတာ္အဆင္ေျပတယ္။ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းတိုင္းရဲ႕ အသြင္အျပင္ကို ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိ ေနပါရေစ။


ခဏအၾကာ ေရစိုေနတာေတြ အနည္းငယ္ေျခာက္ေသြ႕လာေတာ့ ထရပ္ျပီး မီးေသြးမီးဖိုနဲ႔ အသားေတြကင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ လွမ္းလာပါတယ္။ သူဘာမွမေျပာေပမယ့္  ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကေန ထူးထူးကဲကဲေငါထြက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေရွ႕ပိုင္းကို အထက္ ေအာက္စုန္ဆန္ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာပဲဗ်။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ရုတ္တရက္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ျပန္ငံု႔ၾကည့္ရင္းမွ သည္ေကာင္ေလးကို အရြယ္ေရာက္သူေတြ တတ္အပ္တဲ့ကိစၥ  ပိုမိုသင္ၾကားေပးခ်င္လာမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ႏိုင္သမွ် စမ္းလုပ္ၾကည့္ခ်င္ျပီး ဘယ္အရာမွ လႊတ္မခ်ခ်င္မိဘူး။

အသားေျမွာင္းအခ်ိဳ႕ကို  အကင္ဆန္ကာေပၚတင္လိုက္ရင္း သူရ ေရထပ္ခ်ိဳးျပီး အ၀တ္လဲလွယ္ခဲ့ဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဆီညႊန္းပစ္တယ္။ သူက တခ်ိန္လံုး ေရကူးထားတဲ့အ၀တ္ကိုပဲ ၀တ္ဆင္ထားတာကိုး။ တကယ္တန္းေတာ့ သူေလးသာ သည့္ထက္ပိုျပီး အနားကပ္ကာ တရင္းတႏွီးလာေနရင္ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ ရူးရူးမိုက္မိုက္တစ္ခုခုကို ကၽြန္ေတာ္လုပ္မိမွာေၾကာက္လို႔ပါပဲ။


သူက အိုေကလို႔ေျပာျပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားပါတယ္။ သည္အခ်ိန္မွာပဲ ဒိုဒိုတစ္ေယာက္ေရာက္လာကာ ‘သူ႕ကိုစိတ္မခုပါနဲ႔ပါးပါး။ သူက အေဖ မရွိေတာ့ တရင္းတႏွီးေနခ်င္ေနတာျဖစ္မွာပါ’ လို႔ေျပာတယ္။

‘ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ သားရဲ႕’

‘ေအာ္…..သူ႕မွာ အေဖမရွိဘူးဗ်။ သူက အေဖေတြအေၾကာင္းပဲ တစ္ခ်ိန္လံုးလိုလိုေတြးေနမိတယ္လို႔ သားကိုေျပာျပဘူးတယ္’


အင္း….ဒါကပဲ သူ႕ကို ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတဲ့၊ သူ႕ကိုဖက္တြယ္ထားတဲ့၊ သူ႕ကို ဂရုစိုက္ေစခ်င္တဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ၾကံဖန္စိတ္ကူးေနရျခင္းေပါ့။


‘တကယ္ၾကီး? သူက သားကိုသည္လိုေျပာခဲ့တာေပါ့’ ကၽြန္ေတာ္ ခက္ခက္ခဲခဲတံေတြးမ်ိဳခ်မိရင္းစကားျပန္ေျပာမိတယ္။

‘ဟုတ္တယ္ ပါးပါး…..သားတို႔စကားအမ်ားၾကီးေျပာျဖစ္တယ္လို႔ေျပာတာ မွတ္မိတယ္မဟုတ္လား။ သူ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥအကုန္လံုး ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာျပတယ္ဗ်’

‘ဘယ္လိုေျပာျပတာလဲ’ သည္လိုစပ္စုတာ မသင့္ေလ်ာ္မွန္းသိေသာ္လည္း သိခ်င္စိတ္ကိုမထိန္းႏိုင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေမးမိတယ္။

‘ေအာ္….သည္လို လိုက္ေနျဖစ္တဲ့ကိစၥအထိေပါ့ ပါးပါးရာ’

‘ပါးပါးကိုေျပာျပရင္ေကာ သူစိတ္မဆိုးဘူးလား’ သည္ေမးခြန္းေမးခ်ိန္မွာေတာ့ ခုံတန္းလ်ားေပၚႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ ေနၾကပါျပီ။

‘စိတ္မဆိုးပါဘူး ပါးပါးရ….သူ႕အေၾကာင္း ပါးပါးကိုေျပာျပလို႔ သေဘာက်မယ္ဆိုတာ သားေလာင္းရဲတယ္’ ဒိုဒိုမ်က္၀န္းေတြဟာ စိတ္လို လက္ရ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစြာ အေရာင္တစ္မ်ိဳးတလက္လက္ေတာက္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရတယ္။

‘ဆက္ေျပာေလ သား’ ကၽြန္ေတာ္ စကားေတာက္လိုက္တယ္။ သူရတစ္ေယာက္ ေလွကားကေန မဆင္းလာပါေစနဲ႔ဦးလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ။

‘သူေျပာတာကေတာ့ သူ႕မာမီ ေနာက္ဆံုးတြဲေနတဲ့ ပါတနာေၾကာင့္လို႔ေျပာတာပဲ။ သားအထင္ အဲ့ဘဲက သူရကို  ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားပံုရတယ္’

ကၽြန္ေတာ္ အာခံတြင္း ေျခာက္ေသြ႕ကာ ေရငတ္သြားသလိုပဲ။

‘သားက အဲလိုဘာေၾကာင့္ထင္ရတာလဲ’

‘သူအတိအက်ေတာ့ မေျပာဘူးဗ်။ သူ႕မာမီက သူရနဲ႔ အဲ့ဘဲအတူတူမိခ်ိန္မွာ တတ္ႏိုင္သမွ် ခပ္ေ၀းေ၀းသြားေနဖို႔ေျပာသတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ဆိုသလို သည္ကိုေျပာင္းေနေတာ့တာပဲ။ သူတို႔အတူတူေနဖို႔မတတ္သာလို႔ေနမွာေပါ့။ ေငြေၾကးမျပည့္စံုတဲ့လူေတြ အမ်ားစု ေနတဲ့ eastside ဘက္မွာ သူရတို႔က တိုက္ခန္းငွားေနေနၾကတာေလ’


‘အေတာ္ဆိုးတာပဲ’ သူရ မာမီရဲ႕ပါတနာနဲ႔ သူရ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မွန္းဆသိျမင္ႏိုင္ေနတယ္ဗ်။ သူရကို ေထြးဖက္ဖို႔ဆို ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာအေရာင္မွာ စြန္းထင္းမေနဖို႔လိုလိမ့္မယ္။ သူ႕ကို ခ်စ္ၾကင္နာေၾကာင္းေျပာဖို႔နဲ႔ သူ႕ကို ဂရုစိုက္ေပး မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာဖို႔လည္းလိုမွာေပါ့။ အခုေတာ့ သည္ေကာင္ေလးရဲ႕လွ်ိဳ၀ွက္ေနတဲ့ စိတ္ဆႏၵကို နည္းနည္းတီးေခါက္မိပါျပီ။


မၾကာခင္မွာပဲ သူရ အိမ္ေပၚမွဆင္းလာေတာ့ ဒိုဒိုအေပၚတက္ျပီး ေရခ်ိဳးအ၀တ္စားလဲလွယ္ဖို႔ထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူရ ႏွစ္ေယာက္တည္း ခ်န္ထားျပီးေတာ့ေပါ့။ တစ္ခုခုေသာက္ဖို႔ သူရကိုေျပာလိုက္သလို က်က္သြားျပီျဖစ္တဲ့ အသားကင္ေတြကို အိမ္ထဲသယ္ကာ ညစာအတြက္ျပင္ဆင္ၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသလိုက္တယ္။


ေနာက္တစ္ခါ သူ စကားအမ်ားၾကီးမေျပာျပန္ဘူး။ တက္ေနတဲ့ေက်ာင္းအေၾကာင္း၊ စာသင္တဲ့ဘာသာရပ္ဆရာေတြအေၾကာင္းေတြလို သာမန္ေမးခြန္းအနည္းငယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့ ခပ္ရိုးရိုးပဲ သူျပန္ေျဖပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕စိတ္ထဲက အတြင္းက်က်အေၾကာင္း အရာေတြကိုေရာ တကယ့္ကိုေျဖဆိုေျပာျပခ်င္စိတ္ရွိေၾကာင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခံစားလို႔ရတယ္။ သူ႕မ်က္၀န္းေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေငးေငး ၾကည့္ခ်ိန္တိုင္း သူ႕ကိုပိုပိုခ်စ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုတိုက္တြန္းေနသလိုျဖစ္ေနတယ္ဗ်။


ကၽြန္ေတာ့္သားျဖစ္သူ ဒိုဒို ျပန္ဆင္းလာခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ စားပြဲကို အိမ္အျပင္ထုတ္ျပင္ဆင္ျပီး  အတူတကြ စားေသာက္ၾကပါတယ္။ အေတာ္ေၾကနပ္သာယာဖြယ္အခ်ိန္ေလးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ  မကူညီႏိုင္ေသာ္ျငား သူရနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဒိုဒို တစ္ေယာက္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံတာကို ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတယ္။ ခပ္ပါးပါးေလးဆိုေပမယ့္ သူရအေလးျပဳဂရုစိုက္မႈကို ဒိုဒိုလိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာႏိုင္တယ္။


ကၽြန္ေတာ့္သားအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့။ သူက တကယ့္ straight တစ္ေယာက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးျမင္မိတာပဲ။ သံုးေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ေလးေယာက္လားမသိ မိန္းကေလးရည္စားရွိျပီးသားေလ ေယာက္်ားေလးျခင္းစိတ္၀င္စားပံု နည္းနည္းေလးမွ မျပဖူးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူရက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာေမြ႕လွပတာဆိုေတာ့ ဒိုဒိုတစ္ေယာက္ မတတ္ႏိုင္စြာ စြဲလမ္းေနျပီထင္တယ္။ သူရရဲ႕ လႈပ္ရွားသြားလာမႈေလးေတြ၊ တစ္ခုခုကိုရွက္စိတ္၀င္တဲ့အခါ ေခါင္းငဲ့လိုက္တာ၊ ဒိုဒို႕ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တာေတြ၊ မ်က္ေတာင္ေတြလည္း အေတာ္ရွည္လ်ားသလို တစ္ခါတေလ မ်က္ေတာင္ရဲ႕အရိပ္ေတြက သူ႕ပါးျပင္မွာေတာင္တင္ခ်င္တင္ေနေသးတာပါ။ သက္ရွိ အနုပညာ လက္ရာေျမာက္ပစၥည္းတစ္ခုလိုပဲ ဂီတသံ၊ ကဗ်ာရြတ္သံေတြလို ႏုႏုညံ့ညံ့နဲ႔လွပေနေတာ့ သည္လိုေကာင္ေလးမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္ မျမင္ဖူးဘူးေျပာရမယ္။ အရြယ္ေရာက္ ေယာက္်ားၾကီးတစ္ေယာက္က လက္တြဲျပီး ခ်စ္ၾကည္ျဖဴမယ့္ကိစၥ ငံ့လင့္ေနသူဆိုတာၾကီးကို ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲက လံုး၀ထုတ္မရဘူး တ၀ဲလယ္လယ္ျဖစ္ေနတယ္။ 


အကုန္လံုးစားေသာက္ျပီးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းလင္းေဆးေၾကာေနခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ဧည့္ခန္းထဲမယ္ PlayStation ကစားေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေပၚထပ္ကိုတက္လာလိုက္ေတာ့တယ္ေလ။ သည္လိုလုပ္ဖို႔မရည္ရြယ္ေပမယ့္ သူရနဲ႔ အခ်ိန္ၾကာၾကာျဖဳံးလိုက္တာ လိင္စိတ္ေတြထန္ကာ ေသာင္းၾကမ္းလာတာေၾကာင့္ အခန္းထဲျပန္ျပီး  ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္အာသာေျဖ ခဲ့တယ္။  သည္အခ်ိန္ေလးမွာ သူရက ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚတက္ထိုင္ေနသတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္၊ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းရႈိက္ေပးျပီး တကိုယ္လံုးကို သူ႕လက္ကေလးနဲ႔ပြတ္သပ္ေပးေနတာလို႔ စိတ္ထဲေတြးထင္ပစ္ခဲ့တာပါပဲ။ စိတ္ေတြအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ႏုညံ့လွတဲ့ သူ႕ကိုယ္လံုးကိုဆြဲဖက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မြတ္သိပ္စြာနမ္းရႈိက္သလို အတြင္းခံ၀တ္ထားတဲ့ သူ႕Peach က အကြဲေၾကာင္း တေလ်ာက္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကိုေျပးလႊားပစ္လိုက္တယ္။ တကယ္ဆိုရင္ေကာင္းမွာဗ်။


သည္လို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေတြးျပီး လိင္အာသာေျဖဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ေတြးေတာင္မေတြးဖူးသလို ၾကံလည္း မၾကံစည္ဖူးဘူး။ နည္းနည္းေတာ့ အျပစ္ရွိသလိုခံစားရေပမယ့္  မေတြးေတာ မရပ္တန္႔ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အစဥ္ကို ဖံုးလႊမ္းအုပ္စိုးသြားျပီထင္ပါတယ္။ ခပ္တိုးတိုး ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားက ‘I Love You’ လို႔ သူရကိုေျပာသလို သူရကလည္း ‘I love  you too’ လို႔ ျပန္ေျပာသံကို ၾကားေယာင္ေနတယ္။ 


ေနာက္ဆံုးေတာ့ သုက္ရည္အမ်ားအျပား ပန္းထုတ္ကာဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ပါတယ္။ တစ္ဘက္တစ္ထည္လွမ္းယူလိုက္ရင္း ကိုယ့္ဘာသာ သုတ္သင္သန္႔ရွင္းလိုက္တယ္ေပါ့။  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္ရွိသလို နာက်င္ခံစားမေနဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ သည္ထက္ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့နည္းလမ္း မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဘူးဗ်။ ေကာင္ကေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အစဥ္ေနာက္ကို အရိပ္လိုကပ္ပါ ေနေတာ့မွာေသခ်ာပါတယ္။


ခဏအနားယူျပီးေနာက္ ေကာင္ေလးေတြကို အိပ္ရာ၀င္ေအာင္ သတိေပးဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ညလံုး ဂိမ္းကစားေနမွာကိုတားဖို႔ ဧည့္ခန္းကိုကၽြန္ေတာ္ဆင္းသြားလိုက္တယ္။ ကစားေနတာကို လက္စသတ္ျပီး  အေပၚထပ္တက္ကာ အိပ္ၾကဖို႔ေျပာလိုက္ရင္း ကိုယ့္အခန္းကိုျပန္လာခဲ့ပါတယ္။


အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာျပီးေနာက္ ဒိုးဒိုးအခန္းဆီက ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္သံတိုးတိုးကို ကၽြန္ေတာ္ၾကားလိုက္ပါတယ္။ သိခ်င္စိတ္ စူးစမ္းခ်င္ စိတ္ေတြကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲကထြက္ကာ ဒိုဒို႔အခန္းတံခါးနားကို ေျခဖြေလွ်ာက္ျပီးကပ္သြား လိုက္တယ္။ 


သူရအသံကို ကၽြန္ေတာ္ ခပ္တိုးတိုးၾကားရတာ ‘ေဟ့….ေတာ္ေတာ့ ရပ္ေတာ့ ဒိုဒို….လာကြာ….မင္း ပါးပါးက ငါတို႔ကို အိပ္ေစခ်င္ေနျပီ မဟုတ္လား’


‘အာ….ျပီးတာပဲ’ တဲ့ ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးျပန္ေျပာေသာ ဒိုဒို႔အသံၾကားရျပန္တယ္။


ေနာက္ဆံုးေတာ့ မသည္းမကြဲ တီတိုးတီတိုးစကားေျပာသံေတြကိုၾကားရျပီး အိပ္ေမာက်သြားတဲ့အသံကို တျဖည္းျဖည္းၾကားလာရပါတယ္။ တစ္ေယာက္ေတာ့ အနည္းဆံုးအိပ္ေပ်ာ္သြားျပီေပါ့။


ကၽြန္ေတာ့္အခန္းျပန္လာျပီး အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ၾကိဳးစားလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ည္းအႏွီးပါပဲ။ သူရအေၾကာင္းမေတြးဘဲမေနႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္လိုအပ္ေနလဲဆိုတာသိသာတယ္ဗ်ာ။ အသားကင္ေတြစားျပီးတဲ့ေနာက္ ခပ္ေစာေစာက ဘီယာ အနည္းငယ္ေသာက္ထားခဲ့တာပဲကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မူးယစ္ရီေ၀ေနမယ့္အစား အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ နံရံထက္က နာရီကို ကၽြန္ေတာ္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သန္းေခါင္ယံေရာက္ေနျပီပဲ။ အခန္းတံခါးဖြင့္သံတိုးတိုးနဲ႔အတူ ခပ္ေဖာ့ေဖာ့ေျခသံေလးထြက္လာတာကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြ စည္းခ်က္မမွန္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို သြားေနျပီ။ ဒါေပမဲ့ တိတ္ဆိတ္သံက ၾကာလွခ်ည္လား။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လိုက္လံစစ္ေဆးရွာေဖြဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။အိပ္ရာကေနထျပီး ညအိပ္၀တ္စံုေပၚကေန ၀တ္ရံုတစ္ခုကိုျခံဳလႊမ္းလိုက္ပါတယ္။ ဒိုဒို႕အခန္းတံခါးက ပိတ္ထားသလို အေပၚထပ္တစ္ထပ္လံုးလည္း ဘာသံမွမၾကားရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အိပ္ခန္းဆီကို ျပန္လာတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ေျခသံကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ မၾကားခဲ့ဘူးထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားလိုက္ပါတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ မီးလင္းေနေလရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြ ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔အတူ တထိတ္ထိတ္ခုန္ေနတယ္။ သူရတစ္ေယာက္ လႈပ္ကုလားထိုင္မွာ မွီထိုင္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ ေနသေယာင္ထင္ရတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္အသာ၀င္သြားလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚက ေရတေကာင္းမွ ေရတစ္ခြက္ငွဲ႔ေသာက္ကာ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္လိုက္ပါတယ္။

‘အိပ္ဖို႔ေနာက္က်ေနျပီ ေကာင္ေလး…..ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ’ လို႔ခပ္ရိုးရိုးေလသံနဲ႔ပဲေမးလိုက္တယ္။


‘မသိဘူး အန္ကယ္….သား အိပ္မေပ်ာ္ဘူး’ သူျပန္ေျဖတယ္။


ဆိုဖာခံုပုတစ္လံုးကိုဆြဲယူကာ သူ႕အနားနီးနီးကပ္ကပ္ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္လိုက္ေပမယ့္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ။


‘တစ္ေယာက္ေယာက္ကို စကားေျပာခ်င္ေနပံုပဲ….ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား သား’ လို႔ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာခဲ့တယ္။


‘ဟုတ္တယ္ဗ်….တစ္ခ်ိန္လံုးလိုလို ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ အမ်ားၾကီးပဲေျပာစရာေတြရွိေနတယ္’ တိုးျငင္းသလို ေလသံသဲ့သဲ့နဲ႔ သူ႕ပါးစပ္က ထြက္လာတယ္။


‘အေတြးေခါင္ဖို႔ဆိုရင္ သားအသက္က ေတာ္ေတာ္ငယ္ပါေသးတယ္ကြာ။ ဘာေတြစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနတာလဲ။ ဘာအေၾကာင္းအရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အန္ကယ့္ကိုေျပာျပလို႔ရတယ္။ အန္ကယ္က နားလည္ေပးတတ္ပါတယ္ကြ’  ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခ်ာ့ေမာ့ ေျပာတတ္သေလာက္ေျပာတာေပါ့ေနာ္။


ထိခိုက္နာက်င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာအမူအယာတစ္ခုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူေမာ့ၾကည့္ပါတယ္။ သူေျပာဖို႔စကားစေသာ္လည္း ဘာေျပာရမွန္း အစကမသိဘူး။


‘သားမာမီရဲ႕ အမ်ိဳးသားမိတ္ေဆြက သားကိုဗလကၠာယလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ အန္ကယ့္သားကေျပာတယ္။ အဲသည့္အေၾကာင္း အန္ကယ့္ကို ေျပာျပခ်င္လား’ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တာကို စကားစေမးတာထက္ သူ႕အတြက္လြယ္ကူမယ္ထင္တဲ့အေၾကာင္းအရာကို ပ်ိဳးေပးလိုက္တယ္။


ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ သူ႕ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္မယ္ ရဲေသြးနီေနတာကိုျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ရုတ္တရက္သူေျပာတာက ‘အဲဒါပဲ ေလ မာမီေခၚတာ’


‘အန္ကယ့္ နားမလည္ဘူး’

‘သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဗလကၠာယလုပ္တဲ့ကိစၥ သေဘာက်တယ္။အဲဒါ သားလိုခ်င္ခဲ့တဲ့အရာပဲ။ ဟုတ္တယ္…..အဲဒါမွားမွန္းလည္းသိတယ္။  သားဆိုလိုတာက  သူဟာ မာမီရဲ႕အမ်ိဳးသားမိတ္ေဆြဗ်ာ ရည္းစားဗ်ာ။ တကယ္တမ္းဆို သားဖက္က အရင္စခဲ့တာပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူ႔အနား၀န္းက်င္ေရာက္တိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ဘူး။ သူက အလြန္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတာေလ။ သားတို႔ႏွစ္ ေယာက္တည္းရွိခ်ိန္ဆိုရင္ သူ႕ကိုကလိထိုးစတာမ်ိဳးဖက္တာမ်ိဳးေတြ မရိုးမယြျဖစ္ေအာင္သြားသြားလုပ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ အရူးအမူးျဖစ္သြားတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သားတို႔ကို မာမီဖမ္းမိခ်ိန္က်ေတာ့ သူ႕ကိုပဲ အကုန္အပစ္တင္ခဲ့တယ္ဗ်။’


ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖို႔မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သလို အတိအက်ျပန္ေျပာျပဖို႔လည္း မလိုလားခဲ့ပါ။ သူေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ နာက်င္ခံစားရမႈေတြကို ျပန္ေျပာင္း အမွတ္မရေစခ်င္တာလို႔ အေယာင္ေဆာင္တာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး။



‘ေနာက္ေတာ့ မာမီက ဘယ္လိုဖမ္းမိသြားတာလဲ’


‘ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ သူေလွ်ာက္လာတုန္းမိတာ။ အလုပ္မွာ တေနကုန္အလုပ္မ်ားေနေလာက္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထင္ေပမယ့္ ေနမေကာင္းလို႔ အိမ္ကိုရုတ္တရက္ျပန္လာခဲ့ခ်ိန္ေပါ့။ သူ႕ဘဲက သားကို rape လုပ္ေနတဲ့ပံုစံျမင္သြားမွာေသခ်ာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တစ္ခါတေလအဲ့ဘဲက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံတတ္တာဗ်။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံတာကို သားကလည္းၾကိဳက္ပါတယ္။ သူ႕ကို သား တအားခ်စ္တာပဲ’


ေရထည့္ထားတဲ့ဖန္ခြက္ကို ပါးစပ္ဆီေရာက္ေအာင္မတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ဟာ အနည္းငယ္တုန္ခါေနပါတယ္။ သည္ေကာင္ေလးနဲ႔ သူ႕အေမရည္စား ထိုႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖစ္ေထြကို ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အာရံုမွာ ထင္းကနဲျမင္လာတာေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွမထိန္းႏိုင္လိုက္ဘူး။


‘ဆက္ေျပာ…’ ကၽြန္ေတာ္အသံေပးမိတယ္။


‘သား  အာရံုျပန္ကပ္မိခ်ိန္က်ေတာ့ တအားငိုမိတယ္ေလ သူ႕ကိုေနာက္တစ္ၾကိမ္မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ဘူးမဟုတ္လား။ သူဗလကၠာရလုပ္လို႔ သားငိုတယ္ မာမီထင္ေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့  အဲဒီအေၾကာင္းတစ္ခုတည္းေၾကာင့္မဟုတ္ခဲ့ဘူးဗ်ာ’


‘ဒါဆို သူက…..သားကို….အန္ကယ္ဆိုလိုတာက သူက သားကိုထိုးသြင္းဆက္ဆံတာမ်ိဳးလုပ္ခဲ့ေသးတာလား’


‘ဟုတ္ကဲ့….’ သူရ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ေသးတယ္။ ျပီးမွ ‘သားသိပါတယ္။ လူတိုင္းလိုလို သည္လိုအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဆိုးဆိုးရြားရြားအေတြ႕အၾကံဳလို႔ယူဆၾကတာမ်ိဳး။ သားအတြက္၀မ္းနည္းေပးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ သူထြက္သြားျပီဆိုေပမယ့္ သည္လို ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးပံုစံတစ္မ်ိဳးကို သားလိုခ်င္ေနတုန္း စိတ္ထဲထားေနတုန္းပဲ။ သားလိုခ်င္သလို သားကိုခ်စ္မယ့္ ေယာက္်ား တစ္ေယာက္ကိုရွာဖို႔မလြယ္ဘူးဗ်။’ သူရ စကားေျပာေနရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကိုေမာ့ၾကည့္ကာ သူလိုလားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ အဆက္အႏြယ္မ်ားရွိမလား ရွာၾကံေလရဲ႕။ ‘လူေတြက သား ျပႆနာျဖစ္မွာကိုပဲေတြးပူေပးေနၾကတာ’


‘အင္း…ဟုတ္တယ္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ သည္ကိစၥက တကယ့္ရာဇ၀တ္မႈၾကီးတစ္ခုပဲေလ။ အန္ကန္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ သားအရြယ္က လူၾကီးတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံလို႔ရတဲ့ အသက္အရြယ္မေရာက္ေသးဘူးကြာ’ ကၽြန္ေတာ္ သူရကို ေျပာျပရွင္းျပန္ေနခ်ိန္ တျပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ သည္အသက္အရြယ္ေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးကအေတာ္စြဲေဆာင္မႈေကာင္းေၾကာင္းေတြးမိတယ္။ တို႔ထိလို႔မရတဲ့ အလြန္လွပေသာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ဘုရားသခင္ကဘာေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ရသလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡသက္သက္ပဲလား။ ‘ သားအတြက္အခ်ည္းအႏွီးကိစၥသက္သက္ဆိုတာ သိေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ လိင္ကိစၥအတြက္ အဲ့ဘဲကို အရင္ေတာင္းဆိုခဲ့တာ။ သားဘာလိုအပ္တယ္ဆိုတာရယ္ အေျပာခံျပီး မပိုင္ဆိုင္ရ တဲ့ သားလိုအင္ကို တစ္ေလာကလံုးက နားမလည္တဲ့အတြက္ မုန္းတယ္ဗ်ာ။ အရြယ္ေရာက္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က သားကိုၾကိဳးစား အားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္  ဥပေဒနဲ႔ျငိတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လို႔ရေပမယ့္  အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ႔ သားကပတ္သက္တာ ဘာမွားေန လို႔လဲ။ ေစာ္ကားမႈတစ္မ်ိဳးပဲ တကယ္ပါ။  လူေတြထင္တာက သားက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္မႈမလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး အုပ္ထိန္းမႈလိုအပ္ ေသးတယ္တဲ့။’


ကၽြန္ေတာ္ေတြးထင္ထားသလို မလြယ္ကူဘူးဆိုတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခံစားလာရပါတယ္။ သူရအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္ သာယာျခင္းက လြယ္ကူလွေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ဘ၀မွာေတာ့ သူ႕အေမရဲ႕ရည္စားကုိ ဖ်ားေယာင္းပတ္သက္သလိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတ္ာ့ကို  စတင္လႈပ္ရွားဖို႔ဆိုတာ သူအေတာ္ေၾကာက္လန္႔ေနပါတယ္။ သူရ ဖ်ားေယာင္းသိမ္းသြင္းမႈစြဲအားကို ကၽြန္ေတာ္တြန္းလွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ ျငင္းဆန္ခ်င္ရဲ႕လား။ သို႕ေသာ္လည္း လူ႕ေလာကစည္းမ်ည္းေတြကို ေက်ာ္ခြျပီး ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လုလု ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဘယ္လုိခံစားၾကသည္ျဖစ္ပါေစ ဖံုးကြယ္ထိန္ခ်န္ဖို႔လိုအပ္တဲ့ ရွက္စရာလွ်ိဳ၀ွက္ခ်က္ တစ္ခုကဲ့သို႔ေသာ  အခ်စ္မ်ိဳးကိုဖန္တီးရင္ လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းက ၾကိဳဆိုၾကမယ္မထင္ပါ။


အခ်ိဳ႕ေသာ အခ်က္အလက္ေတြေၾကာင့္ တစ္ခုခုကို ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရေတာ့မယ္ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕လိုအင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္ျပဳသင့္သလားဆိုတာ စဥ္းစားရေတာ့မယ္။  အခ်ိန္ေတာ့မက်ေသးဘူးထင္ပါရဲ႕။



‘သားဆိုလိုခ်င္တာကို အန္ကယ္သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလာကစည္းမ်ဥ္းေတြအရေရာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ကခံယူက်င့္သံုးေနၾက တာေတြအရေရာ အကာအကြယ္ေပးရတဲ့ကိစၥတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့တာကိုး။ ဒါကိုေျပာင္းလဲဖို႔ဆိုတာ သိပ္မလြယ္ဘူးေလ။ သားအေနနဲ႔ကေတာ့ သာမန္ကာလွ်ံကာကိစၥတစ္ခုလို သေဘာထားခ်င္ေပမယ့္ ကိစၥအၾကီးၾကီးကြ။ အန္ကယ္ဆိုလိုတာကကြာ လူပ်ိဳေပါက္ေကာင္ေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား သည္လိင္ကိစၥမ်ိဳး အေတြ႕အၾကံဳရွိခဲ့ၾကေသာ္လည္း သူတို႔ကိုပ်က္စီးမသြားေအာင္  အကိုေတြ ဦးေလးေတြက ထိန္းသိမ္း ေပးၾကရတာပါလို႔ေျပာခ်င္တာ။’



‘ဟုတ္ကဲ့….’ သူ သေဘာတူတယ္ထင္ရဲ႕။


‘ကဲ…သားေရ….သည္ည သားအေၾကာင္းအမ်ားၾကီးေျပာျပခဲ့ျပီ။ အန္ကယ္တို႔ စကားစျဖတ္ျပီး အိပ္ၾကစို႔ကြာ။ သားမအိပ္ေသးဘူးလား’


‘ဟုတ္ကဲ့..’ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေခါင္းျငိမ့္ျပန္ျပီ။


ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အေပၚထပ္ကို အတူတက္ခဲ့ခ်ိန္မယ္ သူ႕ပခံုးေပၚလက္တစ္ဖက္တင္မိခဲ့တယ္။ ဟုတ္တယ္…..သူ႕အေပၚ မရိုးမသားစိတ္ရွိေသာ္လည္း သည္အေျခအေနမွာ အခြင့္ေကာင္းမယူသင့္သလို သားတစ္ေယာက္လို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တာက အလုပ္ပိုျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုကၽြန္ေတာ္လက္သင့္ခံတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း စကားစျမည္လက္ဆံုက်ခ်င္ေသးသလို ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကမၻာၾကီးက လက္သင့္မခံႏိုင္ေသာ ခြင့္မျပဳေသာ သူ႕ခံစားခ်က္ေတြအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်င္ေသးတယ္။ သူ႕အေနနဲ႔ စိတ္သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ဖို႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္လိုဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕။


အေပၚထပ္ ဧည့္ခန္းမထဲေရာက္ေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းက ‘Good Night’ လို႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုႏႈတ္ဆက္စကားေျပာသလို  ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ပခံုးတဖက္ကိုညွစ္လိုက္ျပီး လမ္းခြဲခဲ့ၾကပါတယ္။


ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္မွာေတာ့ အေတာ္ေနာက္က်မွ အိပ္ရာႏိုး ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾကရတဲ့ အိမ္ပါပဲ။ သံုးေယာင္သား မီးဖိုေခ်ာင္ထဲအတူဆံုၾကတာေပါ့။ နံနက္ခင္းေကာ္ဖီ တစ္ခြက္၊ စမ္းတ၀ါး၀ါးလုပ္ထားေသာ အဆာေျပအစားအစာနဲ႔  ကတုန္ကယင္မျဖစ္ေအာင္ျဖတ္သန္းၾကတာဗ်။


မ်ားေသာအားျဖင့္ သူရနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စကားစျမည္သိပ္မေျပာၾကေပမယ့္  ဒိုဒိုမသိေအာင္ အၾကည့္ေလးေတြ မၾကာခဏဖလွယ္ၾကပါတယ္။


ဒိုဒိုရဲ႕ေကာင္မေလးဆီက ဖုန္းလာျပီး တစ္နာရီေလာက္ပြားျပီးခ်ိန္မွာေတာ့  သူရနဲ႔  ကၽြန္ေတာ့္ကို ပစ္ထားကာ အိမ္ကထြက္သြားပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္ေႏြးေထြးမႈေတြေပးခ်င္တယ္၊ ေနာက္ထပ္သူ႕အတြက္ခ်စ္သူသစ္မရခင္စပ္ၾကား ေစတနာ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေပးခ်င္ တယ္။ ျပီးေတာ့ သူရအတြက္ ေမးခြန္းတစ္ခု ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိေနတယ္။


‘သူရ….သားနဲ႔မအပ္စပ္တဲ့ေလသံေပါက္ခ်င္ေပါက္လိမ့္မယ္ ဒါေပမဲ့ အန္ကယ္ တကယ္သိခ်င္တာက သားအေနနဲ႔ လိင္ကိစၥပတ္သက္ဖို႔ပဲ RS လုပ္ဖို႔ရွာေနတာလား။သူရကို သားတစ္ေယာက္လိုခ်စ္တဲ့ အေဖတစ္ေယာက္ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ေကာ မတည္ျငိမ္ႏိုင္ဘူးလား။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အေဖတစ္ေယာက္လိုပံုစံမ်ိဳးလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ အန္ကယ္က သားအဖေတြလိုေနထိုင္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းခ်င္တယ္။ သူရနဲ႔ သားနဲ႔ အခ်ိန္အတူတူျဖဳန္းမယ္ကြာ၊ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြလိုက္ပို႔မယ္၊ လိုခ်င္တဲ့ အေလးထားဂရုစိုက္တာေတြလုပ္ေပးမယ္’


တူညီေသာအခိုက္အတန္႔ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာ အေတြးအျမင္ကို ေထာက္ထားဆင္ျခင္ရင္း ျငင္းပယ္ရင္းမွာပဲ အေတြးထဲစဥ္းစားေတြေ၀ေနရာမွ သူရတစ္ေယာက္ ႏိုးၾကားလာခဲ့သေယာင္ ျဖစ္လာတယ္။


‘အဲသလိုပဲျဖစ္ခ်င္ပါတယ္…..ဒါေပမဲ့ အဲသလိုနည္းလမ္းနဲ႔ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းျဖစ္သြားမယ္လို႔ေတာ့ မေသခ်ာဘူးဗ်။ ဆိုလိုတာက အန္ကယ္သိပါတယ္ သားက sex drive တစ္ခုရွိေနသလိုပဲေလ။ အဲကိစၥကို တအားၾကိဳက္တာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သားေၾကာင့္ပဲ ကဖ်က္ကယက္ျဖစ္သြားမွာသိတယ္။ အိမ္နီးနားခ်င္းအစ္ကိုၾကီးလို အသက္ၾကီးျပီး သားနဲ႔လိင္ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ရွိတဲ့ ဘဲၾကီးေတြကို အတည္မထားဘဲ လိင္ဆက္ဆံဖို႔စရွာေနတာပါပဲ။ သူတို႔ ဒီဇိုင္းနဲ႔ အမူအယာေတြက gangster ပံုစံေတြက်ေနတာဗ် သားကိုၾကည့္ရင္း စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ဆိုရင္ ေသခ်ာျပီမို႔ ခ်ိတ္လိုက္ေရာ။ ဥပေဒေတြဘာေတြ သူတို႔က ဂရုမစိုက္ဘူးရယ္’


ဘယ္လို အာေမဋိတ္ျပဳရမလဲမသိေတာ့ဘူး။ သည္ေကာင္ေလးက gangster ပံုစံ သူ႕အိမ္နီးနားခ်င္းဘဲလို ငနဲေတြနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံဖို႔ ရွာခ်ိတ္သတဲ့လား။ အခုခ်က္ခ်င္းဘဲ သည္ေကာင္ငယ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ့္အိပ္ခန္းထဲက ခုတင္ေပၚဆြဲတင္ခ်င္စိတ္ ေထာင္းကနဲထလာ ေသာ္လည္း အနာဂတ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေသာအေျခအေနအခ်ိဳ႕ကို အကာအကြယ္ျပဳဖို႔ဆိုရင္ စိတ္အလိုမလိုက္ဖို႔ၾကိဳးစားလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္ေလး အမွန္တကယ္ ဘာလိုအပ္ေနတာလဲ၊ စိတ္ဆႏၵက ဘယ္လိုရွိေနတာလဲ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလဲဆိုတဲ့အခ်က္က ကၽြန္ေတာ့္ မသိစိတ္ကို မရိုးမယြလာလာကလိေနတယ္ ဆိုေသာ္ျငားလဲေပါ့။


‘နားေထာင္…သား….အန္ကယ္တို႔ ေျဖးေျဖးပဲစၾကတာေပါ့ အိုေက? အန္ကယ့္သား ဒိုဒို႕ကို သားသူရ သေဘာထားကိုသေဘာေပါက္ ေအာင္ေျပာျပထားလိုက္မယ္ကြာ။ သားနဲ႔အတူ အန္ကယ္အခ်ိန္ျဖဳန္းဖို႔လုပ္ေပးေနတဲ့အေၾကာင္းကိုေရာေပါ့။ အန္ကယ္တို႔သည္လိုပဲ ေဘာ္ဒါစျဖစ္ၾကတာေပါ့။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဖိအားမေပးဘူးကြာ….ဟုတ္ျပီလား’ သည္ေကာင္ေလးကို ေျပာဆိုျဖစ္ပံုေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာျဖစ္တာ၊ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ အဲေလ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ ဆယ့္သံုး ဆယ့္ေလးအရြယ္ေကာင္ကေလးနဲ႔ Sexual Relationship တစ္ရပ္အတြက္ တံခါးခ်ပ္ကို လက္ေတြ႕က်က်ဖြင့္ပစ္လိုက္တာ ကိုေလ။ 


သူ႕အသက္အမွန္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီမွန္း အတိအက်ကၽြန္ေတာ္မသိတာေၾကာင့္ ေမးလိုက္တယ္။ ေခတ္ကေလးေတြရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာက ထြားေနတတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မမွန္းတတ္တာပါ။ သူရအေျဖက အံ့အားသင့္စဖြယ္ သူ႕အသက္ ဆယ့္သံုးႏွစ္ျပည့္ဖို႔ ေလးလေလာက္ လိုေသးသတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမယ္ နည္းနည္းေလးေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေလ်ာ့သြားသလိုလို၊ တင္းေနတဲ့စိတ္ေတြ မၾကပ္တည္းေတာ့သလို လိုျဖစ္သြားတယ္။ အသက္အလြန္ငယ္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပတ္သက္ဖို႔ဆိုတာ ဥပေဒအေၾကာင္းအရာေနာက္မွာထား သူတို႔ကိုယ္ ခႏၶာႏုႏုေလးေတြကို ႏွိပ္စက္ရာက်သြားမလား မသိစိတ္ကထင့္ေနတာ။ လူ႕ေလာကပတ္၀န္းက်င္မ်က္လံုးေတြရယ္၊ ဥပေဒခ်ိန္ခြင္အရ အေတာ့္ကို တကယ္ အေတာ့္ကိုငယ္ေသးတဲ့ သူရရယ္ပါ။ ဟူး….လိင္ကိစၥထပ္မံပတ္သက္ရသည္ျဖစ္ပါေစ မဆက္ႏြယ္ရသည္ျဖစ္ပါေစ သည္အရြယ္ေကာင္ေလးအတြက္ အားကိုး ကိုးကြယ္ထိုက္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားမယ္။ သိသင့္ တတ္သင့္တာေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပသင္ၾကားေပးမယ္ သားအရြယ္ေလး သူရကိုေပါ့ဗ်ာ။


Alex Aung (October 24, 2020)

To be continued ……