A SECOND CHANCE AT LOVE - PART 2

Note: I do not advocate any unsafe sexual practices portrayed in this story. Their inclusion is for erotic story-telling pleasure only.

Chapter Two:

ဇေယျာလင်းနဲ့ ကျွန်တော် ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ် အတူထိုင်ပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ပြုံးလျက်ကြည့်နေမိကြပါတယ်။ သူသည်လည်း ကျွန်တော့်စိတ်ခံစားချက်အတိုင်း ခံစားနေရတယ်ဆိုတာ ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူးရယ်။ ဘယ်သူကထင်မှာလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၈နှစ်လောက်က  သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေဖြစ်ခဲ့ဖူးသူတွေဟာ Facebook ကတစ်ဆင့်ပြန်သိ ပြန်တွေ့ပြီး အချစ်ပန်းဖူးပွင့်ကြမယ်ဆိုတာ။ ကျွန်တော် သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အငမ်းမရနမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး မထိန်းနိုင်စွာ အသံထွက်ရယ်မောမိတယ်လေ။ 

‘မင်းက ပထမဆုံးတွေ့ချိန် အလွန်ကို ချစ်စရာကောင်းခဲ့တယ်၊ နောက်ပြန်တွေ့တော့ အတော်ချောမောနေပါရော၊ အခုကျတော့ မတရား စွဲဆောင်မှုရှိနေတယ်ကွာ’ 

ကျွန်တော့်ပြောစကားကိုကြားပြီးနောက် ဇေယျာက ကျွန်တော့်ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ထိန်းကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းပူးကပ်မတတ် နမ်းရှိုက်လာ တယ်။ ကျွန်တော့်လက်အစုံဟာ သန်မာတဲ့ သူ့လည်တိုင်အနှံ့ပွတ်သပ်ရုံတင်မက အောက်ဘက်ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေစီစတင် ခရီးဆန့်ပစ်ပါတယ်။ ကျယ်ပြန့်တဲ့ ပခုံးကနေ ကျစ်လစ်တင်းရင်းနေတဲ့ သူ့လက်မောင်းအစုံကို ရှပ်အကျီပေါ်ကနေ စမ်းသပ် ဖျစ်ညှစ်ရတာ ရင်တကယ်ခုန်တယ်ဗျာ။ သူ့လက်အစုံဟာလည်း အလားတူ အလိုအလျောက် ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့စမ်းသပ်မှု ပြုလုပ်လာတာပါပဲ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အကျီက ကြယ်သီးတွေကို ကျွန်တော်စဖြုတ်ခဲ့သလို အောက်ခံတီရှပ်အကျီကိုလည်း မကာပင့်ကာချွတ်ပစ်တယ်။ ကျွန်တော်ပြုလုပ်တဲ့အတိုင်း သူက လိုက်ပြီး Copy ကူးလုပ်လာတယ်။

လက်တွေ့ဘဝဟာ ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို ထပ်တူမကျနိုင်ပါဘူး။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြုပေးပြီး နောက်ဆုံး ခန္ဓာကိုယ်မှာကျန်တဲ့ ဘောင်းဘီတိုကိုယ်စီကိုတော့ ချွတ်ဖို့လက်တွန့်ကာ စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် စကားမစဘဲ ငြိမ် သွားကြတယ်။ ဇေယျာရဲ့ ဘောင်းဘီကိုလှမ်းအကိုင် ကျွန်တော်ကပဲ စပြီး ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်တယ်….သူ့မျက်နှာဟာ အပျိုစင်လို ရှက်သွေး ဖြန်းနေလို့ပါ။ 

‘ခဏ…ခဏလေး’ သူလည်း ရယ်မောရင်း လုပ်လက်စကို ခဏရပ်တန့်ခိုင်းတယ်။ 

‘ကဲ…ငါပဲချွတ်လိုက်ပါ့မယ် ဟော့သည်မှာ…’ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိသမျှအဝတ်ကို ချွတ်ချပစ်လိုက်တာပါ။ သူလည်း အလားတူချွတ်ချပစ်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား လက်အစုံဟာ တိုင်ပင်ထားသည့်အတိုင်း အပြန်အလှန် စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်မှုတွေကို ရင်အုပ်အစုံကနေစတော့တာ။

နှစ်ယောက်သား ပြောစရာမလို အကျီတွေကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ချွတ်တယ်။ နှစ်ယောက်သားရဲ့မျက်လုံးတွေဟာ ကိုယ်စီ ကိုယ်စီ ပေါင်ခွဆံကို စိုက်ကြည့်မိကြတယ်။ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံးမှာ အမွှေးနုတွေပဲရှိသလို အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ ဆီးစပ်အကြားမှာ ခပ်မည်းမည်း အမွှေးအချို့ထွက်ပြူနေပါတယ်၊ ကျွန်တော့်နို့သီးခေါင်းတဝိုက်မှာလည်း အမည်းရောင်အမွှေးနုအနည်းငယ်ရှိပြီး စိတ်လှုပ်ရှား နေတဲ့ လတ်တလောအခိုက်အတန့်ကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မာတောင့်နေတယ်ပေါ့။ သူတွေ့မြင်နေရတာတွေကို သဘောတကျ  ငမ်းနေ ကြောင်းတော့ ကျွန်တော်အတတ်ပြောနိုင်ပါတယ်။

ဇေယျာက ကျွန်တော့်ထက်စာရင် အမွှေးအမျှင်ပိုသန်တယ် များတယ်ဗျ။ ရင်အုပ်အလယ်တည့်တည့်ကနေ ဝမ်းဗိုက်ကတဆင့် ဆီးစပ်အထိ အမွှေးနုလေးတွေဟာ မြားတံလိုတတန်းထဲဖြစ်နေရော။ သူ့ရင်အုပ်တဝိုက်ကို ကျွန်တော့်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ပွတ်သပ်လိုက်ရင် နုညံ့တဲ့ သားမွှေးထည်ကိုပွတ်သပ်ရတဲ့အတိုင်း ရင်ဖိုမှုကိုခံစားရပါတယ်။ အမွှေးနုလေးတွေဟာ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုံစလုံးရဲ့ ဝန်းကျင်မှာ ဝေ့ဝိုက်ကာရှိနေတော့ လက်နဲ့ပွတ်သပ်လိုက်တိုင်း မာတောင့်လာသယောင် ထင်မြင်ရသား။ သန်မာတောင့်တင်းတဲ့ သူ့ပခုံး အစုံကို ကြည့်မိ နေရာက လက်မောင်းနောက်သားတွေရဲ့ ကျစ်လစ်အချိုးကျမှုစီ အာရုံပြောင်းမိတယ်။ လေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်နေကျမို့ အချိုးကျလှပနေတာ မဟုတ်ဘဲ ပင်ကိုယ်သဘာဝအရ အချိုးကျလှပတဲ့ကောက်ကြောင်းတွေဖြစ်ကြောင်း ကျွန်တော်သိနေပါရဲ့။ လှပ အချိုးကျတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေကို သေချာစေ့ငုကြည့်မြင်ရခြင်းပါပဲ။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို ဇေယျာရှေ့ ကိုတိုးကပ်လာကာ ကျွန်တော့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်လိုက်ရင်း လည်တိုင်အနှံ့ နမ်းရှိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ရင်အုပ်တဝိုက်ကို နှုတ်ခမ်းသား တွေနဲ့ပွတ်သပ်ကာ နို့သီးခေါင်းတွေကို သူ့လျှာနွေးနွေးအားအသုံးပြုလျက် လျက်ပြုကစားတာမို့ ကြက်သီးများပင်ထပါရဲ့။

ဇေယျာရဲ့ တို့ထိလျက်ပြုနေတဲ့ ဧရိယာက ကျွန်တော့်အတွက် အထိအခိုက်မခံတဲ့ အဝန်းအဝိုင်းမို့ ထိန်းချုပ်မရစွာ ပါးစပ်ကအသံထွက် ညည်းညူမိတဲ့အထိ သာယာမိန့်မူးမိပါတယ်။ သူ့လက်အစုံက ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကြီးကို ဆိုဖာခုံတန်းပေါ် တွန်းလှဲကာ လဲလျောင်းစေ တာပါ။ သူ့ဘာသာသူ အလိုက်သင့်နေရာပြန်ယူ အနေအထားပြင်ပြီးမှ လျှာအရှည်ကြီးထုတ်လျက် ကျွန်တော့် ညာဘက်ရင်အုံပေါ်က နို့သီးခေါင်းကို ရစ်ဝိုက်လျက်ပြုကာ အတန်ကြာမှာ ဘက်ဘက်ရင်အုံစီပြောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကြောပြင်တလျှောက် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှု ကြောင့် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထလျက် အနည်းငယ်လွန့်လူးမိသေးတယ်။ သူ့အနမ်း သူ့အပွတ်အသပ် သူ့အလျက်အပြုတွေကြောင့် မျောလွင့်နေတဲ့ အချိန်ခဏအကြာ ကျွန်တော့်ပေါင်ခွဆုံကို ရောက်ရှိလာတဲ့ သူ့လက်တစ်ဖက်ကြောင့် အလန့်ထန်းလျက်ဖြစ်ရတာအမှန်ပဲ။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ညီဘွားကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ပုံက ဆရာကျသလို စိတ်ထန်အောင်လည်းလုပ်နိုင်တယ်ဗျ။ မာသထက် မာတောင့်လာမှုကြောင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးတင်းကာ အတွင်းထဲကနေ ခေါင်းပြူထွက်လာတဲ့ညီဘွားကိုသူ့လက်ဖဝါးနုနုနဲ့ အသာအယာလှမ်းပွတ်သပ်လိုက်သေးတာပါ။ နောက်မှ ဘောင်းဘီကို သူဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ငေါက်ကနဲပေါ်လာတဲ့ ညီဘွားကို ဝမ်းသာ အားရဆုပ်ကိုင်ပါရော။ ကျွန်တော့်ညီဘွား ထိပ်ပိုင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတဲ့သူ့လက်ကို ညီဘွားအောက်ခြေအားပြောင်းရွှေ့ခိုင်း အဲ…နေရာချပေးရပါတယ်။

ခန္ဓာကိုယ်ကို ရှေ့ကိုညွှတ်ကိုင်းလိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို ကျွန်တော်နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လျှာကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ် သူ့အာခံတွင်းထဲသွင်းကာမွှေရင်းနမ်းတာပါ။ ခါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့အသာထိန်းကိုင်းရင်းမှ သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးထဲလက် လျှိုသွင်းလျက် ဒူးထိရောက်အောင် ဆွဲချချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ခွဆုံ ဧရိယာကိုရောက်နေတဲ့လက်ကို ရုတ်သိမ်းပစ်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အနေအထားအရ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ပစ္စည်းကိုတစ်ယောက်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ကြည့်ရှုရတာ အဆင်မပြေတာမို့ အနေအထားပြောင်းဖို့ ပြုလုပ်ရခြင်းပါ။

တစ်ယောက်မျက်ဝန်းထဲမှာ အခြားတစ်ယောက်ရဲ့အပြုံးတစ်ပွင့်ကို မြင်ကြရတဲ့အပြင် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဝတ်ထားသမျှ အဝတ်အကုန် ချွတ်ဖို့ အထာပေါက်စေတဲ့ အကြည့်တစ်ချက်ပေါ်လာတယ်။ ခြေထောက်မှာစီးနင်းထားတဲ့ tennis shoesတွေ၊ ခြေအိတ်တွေကိုလည်း အပြိုင်ချွတ်ပြုလျက် ဆိုဖာခုံရှည်အစွန်မှာ ပစ်တင်ထားလိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဇေယျာက အဝတ်ချွတ်တာ ပိုမြန်သလို ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျ အောင် ပစ်ပုံလိုက်တာက လှစ်ကနဲပဲ။ Oh…အမွှေးအတော်ထူတဲ့ ခြေတံနှစ်ဖက်ပါလား။ အမွှေးများတဲ့အပြင် ရှည်လျားပုံက ကျွန်တော့်လို ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဇေယျာက ပိုပြီး ထူထဲသန်မာပါတယ်။

ကျွန်တော့်မျက်လုံးအကြည့်တွေဟာ အဖြူရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်ထားတဲ့ ဇေယျာရဲ့ပေါင်ကြားကအထုပ်အထည်ကြီးစီပဲ တဝဲ လည် လည်ရောက်နေခဲ့ပါတယ်။ သူဟာ ကျွန်တော့်ထက် အရာရာထွားကျိုင်းသာလွန်တယ်လို့ပြောပြီးခဲ့ပြီထင်တယ်နော်။ ကျွန်တော့် ဘယ်ဘက် ရင်အုပ်ထဲက နှလုံးခုန်သံဟာ အတွင်းခံဘောင်းဘီချွတ်ချလိုက်တဲ့ သူ့အပြုအမူနဲ့အတူ ပိုမိုမြန်ဆန်လာခဲ့တယ်လေ။ ဆီးစပ်ကနေ တဖြည်း ဖြည်းလျှောကျလာတဲ့ ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးနဲ့အတူ လုံးဝန်းတဲ့ ကပ္ပာယ်အိပ်ရယ်၊ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားတဲ့ငပဲကြီးဟာ  လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခုန်ထွက်လာတယ်။ ဇေယျာ့ငပဲကြီးက အရှည် ၇လက်မထက်မနည်းရှည်သလို အတုတ်ကလည်း အားရစရာပါ။ လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရရင် အားရစရာကြီးထင်ပါရဲ့။ သူ့ငပဲရဲ့ကွမ်းသီးခေါင်းကလည်း ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်လိုပဲ ခပ်ကြီးကြီးနဲ့ မှိုပွင့်ပုံစံလိုလိုပေါ့။ ဇေယျာက a porn star တစ်ယောက်မဟုတ်သော်လည်း အဲသည့် porn model တွေလို ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းလှပပြည့်စုံတဲ့သူတွေထဲပါမယ်။

ဇေယျာက ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီရဲ့ခါးအစပ်ကနေ လက်အစုံနဲ့ကိုင်ပြီး ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာ ဒူးကောက်ကွေးထိရောက်တယ်။ ပြီးလည်းပြီး ရော ကျွန်တော့်ကို ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ် အတင်းပက်လက်ပြန်လှဲလျောင်းစေပြန်ရော။ ကျွန်တော့်ခြေထောက်အစုံကို အထက်အောက် အပြန် အလှန် လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်သလို ရှိသမျှအမွှေးအမျှင်တွေလည်း သူ့လက်ချောင်းတွေကြားတိုးဝင် တိုးထွက်ရတဲ့ ခံစားချက်က ကြက်သီးတောင်ထပါတယ်။ ပေါင်ခြံထဲတိုးဝင်လာတဲ့ သူ့လက်ချောင်းများရဲ့ နုညံ့တဲ့အတို့အထိဟာ တကယ်စိတ်လှုပ်ရှားစေတာပါ။ နောက်တော့ ပေါင်ခွဆုံမှာ ရပ်တန့်သွားပြီး ကျွန်တော့်ငပဲကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ထိန်းကိုင်လျက် သူ့ပါးစပ် ကိုဖွင့်ဟကာ ကွမ်းသီးခေါင်း တစ်ဝိုက်ကို ပွတ်တိုက်ငုံခဲပါတယ်။

ဇေယျာ့နှုတ်ဖျားက အသံကျယ်ကျယ်ထွက်လာပုံက တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ဟိန်းဟောက်လိုက်သလို မာန်ဖီသံလိုလိုပဲ။ ကျွန်တော့်ခါးက အတွင်းခံဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး အောက်ကိုဆွဲချွတ်ချပြီးနောက် မြင်လိုက်ရတဲ့ ငပဲကို ဆော့စရာရတဲ့ ခွေးပေါက်လေး အတိုင်း ရွှင်မြူးစွာ နမ်းရှိုက်လျက် ခေါင်းနဲ့တိုးဝှေ့ပွတ်သပ်ပါတယ်။ သူ့ပါးစပ်က ဟိန်းသံပြုပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို နမ်းရှိုက်တာမို့ မထိန်းနိုင်စွာ ရယ်မောမိရော။ “You animal!” လို့ ကျွန်တော်အော်လိုက်တာ လွှတ်ကနဲ။ ကျွန်တော့်အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဒူးအထိ ချွတ်ချထားတာကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း ကောက်ကောက်ကွေးကွေး သူ့ဆံပင်တွေအနှံ့ လက်နဲ့အသာပွတ်သပ်ပေးတာပေါ့။ ကျွန်တော့် ပေါင်တံတဝိုက် ဆီးခုံတဝိုက်ကို သူ့လက်အစုံနဲ့ပွတ်သပ်ရင်း ကျေနပ်သယောင်အကြည့်တစ်မျိုးနဲ့ မော့ကြည့်လာချိန် ကျွန်တော့်ကျောထဲက စိမ့်ကနဲတက်လာပြီး ချက်ချင်းပဲ သုက်ထွက်မတတ် စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုန်သွားရော။

ဟုတ်တယ်လေ အပွတ်အသပ်လေး အကြည်ဆိုက် မျက်ဝန်းလည်းဆုံနေတုန်း ဇေယျာက ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲချချွတ်ပစ်ပုံက ထိတ်ကနဲ ရင်ခုန်စရာကိုး။ သူချွတ်လို့လွယ်အောင် တင်ပါးလေးကို အသာကြွပေးခဲ့ရတာ။ ပေါင်ကြားက ညီဘွားကလည်း မထိမကိုင်ရသေးဘဲ ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်လိုက်တာနဲ့ ဗိုက်ကို ဘမ်းကနဲမြည်အောင် ပြေး ကပ်တယ်။ ဇေယျာရဲ့မျက်နှာပေါ်က ဟန်အမူအယာတွေ ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်လိုက်တဲ့ သူ့ပါးစပ်ကအသံအချို့ကြောင့် ကျွန်တော် ပိုစိတ်ထန်ရတာလဲ အမှန်ပဲ။ ကြွထားတဲ့ တင်ပါးကို ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ်ပြန်ချလိုက်ချိန်မှာ ဇေယျာရဲ့မျက်နှာက အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုလို့မရတဲ့ အပြုံးတစ်ချက်ပေါ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့် ငပဲက အရှည် ၆လက်မပဲရှိပေမယ့် တုတ်တဲ့အထဲပါပါတယ်။ ကြည့်ရင်တော့ ပိုရှည်သယောင် ထင်ရတာပေါ့နော်။ တကိုယ်ရည်အတွေးအရကတော့ အရွယ်အစား size ကအရေးမကြီးဘူး ဒါကိုဘယ်လိုကောင်းကောင်းအသုံးချမလဲ ဆိုတာက ပိုအရေးပါတယ်လို့ တွေးထင်ယူဆထားတာပါ။ (အရင် ရည်းစားများရဲ့အပြောအရတော့ မွေးရာပါကြီးကို ကောင်းကောင်း အသုံးပြုတတ်သူလို့ ချီးကျူးခဲ့ကြပါတယ်။) ဒါပေမယ့် ဇေယျာက သည်အရာကို သဘောကျပါ့မလားလို့ စိုးရိမ်စိတ်ဝင်ခဲ့တာတော့ အမှန်ပါပဲ။ “You’re beautiful” ဆိုတဲ့စကားလုံးရေရွတ်သံ ဇေယျာ့နှုတ်ဖျားကထွက်လာချိန်မှာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက စိုးရိမ်စိတ်တွေဟာ နေလာ နှင်းပျောက်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ အဟဲ….ကျွန်တော့်ငပဲကြီးလည်း သူ့ပါးစပ်ထဲတိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားတာ တဆုံးပေါ့။

ဝိုး….ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့အထိအတွေ့နဲ့အတူ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ အစုပ်အမှုတ်များကြောင့် ကျွန်တော့်နှုတ်ဖျားက ညည်းညူသံတွေ မထိန်းနိုင် မသိမ်းနိုင်စထွက်လာခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကို သူ့အာခံတွင်းထဲထိ တဆုံးထည့်ပြီး လျှာနဲ့ရစ်ပတ်လျက် ပညာကုန်ပြနေတာက ဘယ်လိုလုပ်နေပါတယ်လို့ ပြန်ပြောရအတော်ခက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက် အပြင်ပြန်ထုတ်လိုက်တာနဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ အသာဆုပ်ကိုင်လျက် ပွတ်သပ်ထုထောင်းလိုက်ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ငပဲဟာ တရားလွန်ကို ဖောင်းကြွတောင့်တင်းလာပါတယ်။ သူ့လက်နဲ့ ပါးစပ် စည်းချက်ကိုက် အထိန်းပြုလုပ်ကစားနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ကိုက်ပြီး တင်ပါးကို ကြွကြွပေး ပင့်မြောက် ပေးတာတွေ ပြုလုပ်လိုက်တာပါပဲ။ ဘာရယ်မဟုတ် ဇေယျာရဲ့ ဆံပင်တွေနဲ့ သူ့ပခုံးတဝိုက်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော့်အပြုအမူ ဟာလည်း စည်းချက်ကိုက်ဟန်တူရဲ့။

“Oh, Anth”, ဆိုတဲ့ ခပ်တိုးတိုးညည်းညူသံကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ပါးစပ်က အော်ညည်းမိတာ တစ်ခါနဲ့တစ်ခါ ကွာဟအောင် ကျွန်တော် ကြာရှည်မထိန်းနိုင်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော့်အတွက် နေမွန်းတည့်ချိန်ရောက်ပြီထင်ပါတယ်။ သည်ရက်သတ္တပါတ်တစ်ပတ်လုံး ရာဂစိတ်နှိုးဆွမှုခံ စားချက် ဘယ်သူကမှ မပေးစွမ်းခဲ့တာ အခုတော့ ဇေယျာရဲ့ ခပ်ပါးပါးလေးတို့ထိကလိနေတဲ့ သာယာမှုက သူကိုယ်တိုင်လည်းကျေနပ် ကျွန်တော့်စိတ်အခြေအနေလည်း အထွဋ်အထိပ်ရောက်ကာ သူ့ပါးစပ်ထဲ သုက်ရည်တွေအများအပြား ပန်းထည့်လိုက်မိပါတယ်။ ပါးစပ် ကလည်း “Oh God!” လို့အဆက်မပြတ်ရေရွတ်ရင်းပေါ့။ ဇေယျာတစ်ယောက် သူ့ပါးစပ်ရဲ့ ခပ်ယွယွလေးလှုပ်ရှားနေမှုကို မရပ်တန့် သလို ခံတွင်းထဲအပြည့်ဝင်လာတဲ့ ကျွန်တော့်သုက်ရည်တွေကိုလည်း လည်မျိုထဲက ဂလုဆိုတဲ့အသံမြည်အောင် မျိုချနေပါတယ်။

အိပ်ရာပေါ်ကို လှဲချလိုက်သော်လည်း လူက တိမ်ဆိုင်ပေါ်ရောက်နေ မျောလွင့်နေတဲ့အတိုင်း ခံစားမိနေတာပါ။ ခေါင်းအုံးပေါ်လည်း မလှဲမအိပ် ကိုယ့်လက်ကိုကိုယ် ခေါင်းခုအိပ်ရင်း ‘တိမ်တွေပေါ် လွင့်နေတဲ့ ငါလေ’ ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကို ဇေယျာရဲ့ပြုစုမှုကပေးလာတာ။ ဖုန်စုပ်စက်ကို ပိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက်လုပ်သလိုမျိုး ကျွန်တော့်ငပဲကို ငုံစုပ်နေတဲ့ သူ့ပါးစပ်ကြီး ပလွတ်ကနဲဖယ်သွားချိန် ရင်ထဲမှာဟာကျသွားတာ အမှန်ဗျာ။ သူ့နှုတ်ခမ်းသားတွေကို သူ့ဘာသာသူ လျှာနဲ့သရပ်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကြည့်နေတဲ့ မျက်နှာက ဝင်းပလို့။ ပြီးမှ ကျွန်တော့်မျက်နှာစီ ငုံ့ကိုင်းလာရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငြင်ငြင်သာသာအရင်ဆုံးအနမ်းပေးလျက် သူ့ရဲ့အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း တစ်ခုလုံးကို အပေါ်ကထပ်လျက်သား လဲှချလိုက်ပါတယ်။ နှစ်ဦးသား ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းချင်း ထိကပ်ပွတ်သပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးရတာကို ကျွန်တော်ဘယ်လိုရင်ခုန်သဘောကျမိမှန်း မပြောပြတတ်ဘူး။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့အနမ်း၊ အမွှေးနုတွေရှိတဲ့ သူ့ရင်အုပ်နဲ့ အမွှေးသိပ်မရှိတဲ့ ကျွန်တော့်ရင်အုပ်အစုံ တို့ထိနေရတာ၊ မာတောင့်နေတဲ့ သူ့ငပဲကြီး ကျွန်တော့်ဗိုက်သားကို တွန်းတိုက်တာ သို့မဟုတ် ပေါင်ခွဆုံထဲ ပွတ်သပ်တာ၊ နောက်ဆုံး အမွှေးထူတဲ့ သူ့ခြေတံအစုံရဲ့ရစ်ပတ်ခွမှုတွေ အို…ဘယ်လိုမှန်းကိုမသိဘူး ရင်ထဲ လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ဖြစ်နေတယ်ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် သေချာပေါက်သိတာတစ်ခုက သူပြုလုပ်ပေးတဲ့ သာယာမှု အပြုအမူ အပြုအစု အကုန်လုံး ပြန်လုပ်ပေးချင်တဲ့စိတ်ရှိတာပါပဲ။

အပေါ်က အုပ်မိုးပြီး အနမ်းပေး ပွတ်သပ်နေတဲ့သူ့ကို အသာတွန်းပြီး ကျွန်တော်ထထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆိုဖာခုံရှည်အစွန်မှာ ခြေချထိုင်ခိုင်းပစ်တာပေါ့။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကျွန်တော် ဒူးထောက်ထိုင်ချရင်း သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားစေလိုက်ကာ လက်နဲ့အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးသလို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့လည်း အနမ်းခပ်ဖွဖွ အပေါ် အောက် အပြန်အလှန် စတင်ပေး စမ်းသပ်ပစ်ပါတယ်။ အနီးကပ်ကြည့်မှပဲ အကြောကြီးထောင်ထနေတဲ့သူ့ငပဲရဲ့ထွားကျိုင်းမှုနဲ့အတူ တထိတ်ထိတ်သွေးတိုးနေတာရယ် ကွမ်းသီးခေါင်းက အရည်ကြည်အချို့ စို့ထွက်တာပါ မြင်ရရော။ အမွှေးထူတဲ့ သူ့ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို ကျွန်တော်မက်မက်မောမောနမ်းရှိုက်ပစ်သလို ငပဲကလွဲလို့ ကျန်တာအစုံအလင် အား ပိုမိုသတိထားပြီး ပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်တာ ပိုလုပ်တယ်။ ဆီးခုံတစ်ဝိုက်ကို နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်ရင်းမှ ပေါင်ခြံစီပြန်လာ ရင်း သူ့ရွှေဥတွေကို လျှာနဲ့စတင်လျက်ပြုကစားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ သူ့ငပဲ အသားချောင်းကို မနာမကျင်အောင် အသာအယာကိုက်ခဲပစ် တယ်ဗျို့။နောက်တော့ သူ့ငပဲရဲ့ ထိပ်ပိုင်း ကွမ်းသီးခေါင်းကနေ အောက်ခြေအထိ အပြန်အလှန် လျှာနဲ့ပွတ်သပ်တယ်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ လျှာစွမ်းအာစွမ်းကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင်ပြသပြီးမှ သူ့ငပဲခေါင်းကို အသာအယာဆုပ်ကိုင်ကာ ပလွတ် ပလွတ်နဲ့အသံမြည် အောင် ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ဘယ်လိုပြောမလဲ မှိုပွင့်နဲ့ခပ်ဆင်ဆင် ငပဲခေါင်းကို ကျွန်တော့်လျှာသုံးပြီး ရစ်ပတ်လိုက် အပေါက်လေးကို ကလိလိုက် လုပ်တာလည်းလုပ်တော့ ငံကျိကျိအရသာ သုက်ရည်ကြည် မြည်းစမ်းရတာကအမြတ်ပေါ့နော်။ နောက်တော့ လျှာအပြား လိုက်ထားလျက် လိင်တံတလျောက်နောက်ပြန်ဆွဲကာ အောက်ခြေအရင်းထိ အပြန်အလှန်လျက်ပြုပါတယ်။ ကျွန်တော့်အကျင့်အတိုင်းပါ ပဲ တစ်ဘက်သားရဲ့ ကြိုက်နှစ်သက်မှု တုန့်ပြန်မှုတစ်ခုခုမရမခြင်း နှစ်ကျော့ပြန်ကစားတာလည်းလုပ်တာပါ။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို နုညံ့တဲ့ သူ့ငပဲခေါင်းကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားအစုံနဲ့ညှပ်ပြုလျက် စတင်စုပ်မှုတ်လိုက်တယ်။ တကယ့်ကို ယွယွလေးပြုမူလုပ်ကိုင်တာပါ အစဦး မို့။ ခပ်မြန်မြန်မလုပ်ဘဲ အသည်းယားစဖွယ် နှေးနှေးအေးအေးနဲ့ သူ့ငပဲတစ်ချောင်းလုံးကို ထိပ်ကနေ အရင်းထိအောင် အာခေါင်ထဲ အသွင်းအထုတ်စလုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လည်မျိုထဲထိရောက်အောင် သူ့ငပဲကြီးကိုထည့်ပြီးကလိတာမို့ ဇေယျာ့နှုတ်ဖျားက မာန်ဖီသံလို ညည်းညူသံ ခပ်ကျယ်ကျယ်ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်က ခပ်သေးသေးဆိုတော့ တချို့အရမ်းကြီးတဲ့ အမျိုးသားလိင်အင်္ဂါတွေ ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ရာမှာ အခက်တွေ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဇေယျာရဲ့ငပဲအရွယ်အစားက ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့အံကိုက်လို့ပြောရအောင် မနည်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း ပြုစုရတာ သူ့မိန့်မူးသံကြောင့် အဆင်ပြေကြောင်း သိရလို့ မဆိုးပါဘူး။

သည်နေ့ တနေကုန် ဇေယျာတစ်ယောက် လိင်ကိစ္စအာရုံအပေါ် ကျကျနန စိတ်နှစ်ပြီးပြုကျင့်ဖြစ်ပုံရတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့အကြိုက် သူ့အထာသိဖို့ စမ်းသပ်ပြုစုတာမှာ စိတ်ပါလက်ပါမို့ နှစ်ယောက်သားအတွက် တကယ့်အချိန်ကောင်းရခဲ့ပါတယ်။ အခု ဇေယျာ့ငပဲကို ထိပ်ဝကနေ အရင်းထိ ကျွန်တော့်လည်မျိုထဲတိုင် အထုတ်အသွင်းခပ်မှန်မှန် မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် ပြုလုပ်လိုက် တော့ “I’m cumming!”ဆိုတဲ့ အော်ညည်းသံကို ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ကြားရရော။ ဘယ်တုန်းကမှ အခြားယောက်ျား တစ်ယောက်ကို ပါးစပ်ထဲ သုက်ရည်ပန်းထည့်ခွင့် ကျွန်တော်မပေးခဲ့ပါ။ဇေယျာခမျာ သူ့ငပဲကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ စည်းချက်မှန် အထုတ် အသွင်းလုပ်လျက် လည်မျိုထဲထိ တဆုံးဖိသွင်းကာ သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပါတော့တယ်။ ဆိုးတော့မဆိုးပါဘူး ကျွန်တော့်နှာဝလည်း မပိတ် လည်မျိုထဲလည်း ငပဲမတစ် လျှောလျှောရှုရှုူ သုက်ရည်တွေကို မျိုချနိုင်ပါရဲ့။ ပူပူနွေးနွေး သုက်ရည်တွေ လည်မျိုထဲ တစ်လျော့ပြီး တစ်လျော့ ပန်းထည့်ခံရတဲ့ ခံစားချက်က တကယ့်အသစ်ပေါ့။ လိင်တူဆက်ဆံခဲ့တဲ့ သည်နှစ်တွေများစွာကို ကျွန်တော်ဘယ်လိုဖြတ်သန်း ခဲ့ပါလိမ့်။

သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တဆတ်ဆတ်တုန်တာ ပါးစပ်က မိန်းမောညည်းညူသံတိတ်သွားချိန်မှာမှ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ငပဲကနေချွတ်ပစ် တယ်။ နှုတ်ခမ်းတဝိုက်မှာ စိုလူးနေတဲ့ သူ့သုက်ရည်လက်ကျန်တွေကို ယောင်ရမ်းပြီး လျှာနဲ့သရပ်မိချိန် မှေးမှိတ်ထားတဲ့ ဇေယျာရဲ့ မျက်ဝန်းတွေ ပွင့်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ သူ့နံဘေးဆိုဖာခုံရှည်နေရာလွတ်မှာ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ပဲ ကပ်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့ပခုံးအစုံကို ကျွန်တော့်လက်မောင်းနဲ့ထွေးဖက်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြာကြာလေးနမ်းရှိုက်မိတယ်။ မှန်သောသစ္စာပါ အခုအသက်အရွယ်ထိ ပတ်သက်ခဲ့သော လိင်တူယောက်ျားများထဲမှာ ဇေယျာ့အပေါ် ခံစားမိတဲ့ တပ်မက်မှုနဲ့ ရင်ခုန်မှု မျိုး တစ်ခါမှ မဖြစ်ပေါ် မခံစားဖူးပါ။ ဇေယျာ့ကိုထွေးဖက်ထားတာ ကျွန်တော်လွှတ်ပေးလိုက်တော့ သူမတ်ထပ်ထရပ်ကာ ကျွန်တော့်လက် အစုံကိုဆွဲယူလျက် ခြေစုံရပ်စေပါတယ်။

သူဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းတွေကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖျစ်ညှစ်ရင်း “Come on” လို့တီးတိုးပြောဆိုလျက် သူ့အိပ်ခန်း ရှိရာ ဦးတည်ခေါ်ဆောင်သွားတယ်။ 

ကျွန်တော်ရယ် သူရယ် တကယ့်ကို သက်သောင့်သက်သာအိပ်စက်အနားယူနိုင်မယ့် အိပ်ခန်း တစ်ခုဖြစ် ကြောင်းတော့ သိနေပါတယ်။

To be continued…

Alex Aung (24 October 2023)

ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရခဲ့သော်

အမျိုးသားတွေရဲ့ ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရခဲ့သော်

 (Aye Thi Mon မှ အချက်အလက် စစ်ဆေးထားပါသည်။

Aye Thi Mon မှ ရေးသားသည်။ )

အမျိုးသားတွေရဲ့ ဖွားဖက်တော်မှာ မျိုးဆက်ပွားနိုင်မယ့် အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတွေ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းထားပါတယ်။ ဒီမျိုးပွားအင်္ဂါက သုက်ရည်ထုတ်လုပ်တာ၊ သုက်ပိုးနဲ့ သုက်ရည်တွေကို သယ်ယူပို့ဆောင်တာ၊ သုက်ပိုးတွေ ထုတ်လုပ်ပေးတာ၊ ဟော်မုန်းတွေ ထုတ်လွှတ်တာတွေကို လုပ်ဆောင်ပေးပါတယ်။

ဒီတစ်ခေါက်တော့ အမျိုးသမီးတွေရဲ့ မျိုးပွားအင်္ဂါစနစ်လိုမဟုတ်ဘဲ ခန္ဓာကိုယ် အပြင်ဘက်မှာ အများဆုံး ဖြစ်တည်နေတဲ့ အမျိုးသားတွေရဲ့ ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရခဲ့ရင် ဘယ်လို သက်သာအောင် လုပ်ရမလဲဆိုတာကို ပြောပြပေးချင်ပါတယ်။

အမျိုးသားတွေရဲ့ မျိုးပွားအင်္ဂါစနစ်မှာ ဘာတွေပါလဲ ……..

အမျိုးသား မျိုးပွားအင်္ဂါစနစ်မှာ

လိင်တံ

ကပ္ပာယ်အိတ် နဲ့

ဝှေးစေ့

ဆီးကျိတ်တို့ ပါဝင်နေပါတယ်။

ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရနိုင်လား …….

အမျိုးသားတွေရဲ့ဖွားဖက်တော်မှာ ပါဝင်နေတဲ့ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတွေဖြစ်တဲ့ ကပ္ပာယ်အိတ် နဲ့ လိင်တံတွေကို အရိုးတွေနဲ့ ကာကွယ်ထားတာမျိုး မရှိတာကြောင့် အလွယ်တကူ ထိခိုက် ဒဏ်ရာရနိုင်ပါတယ်။ မကြာခဏဆိုသလိုလည်း အသေးစား ထိခိုက်တာမျိုးတွေ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဥပမာ – ကုတ်ခြစ်မိတာ၊ ပွန်းရှတာ၊ ပြတ်ရှတာ၊ ဓာတ်မတည့်တာကြောင့် နီမြန်းရောင်ရမ်းတာမျိုးတွေပါ။

ဘယ်လိုအခြေအနေတွေက ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရစေနိုင်တာလဲ

အခုလို အခြေအနေတွေက ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရနိုင်ပါတယ်။

အားကစားလုပ်တာ [တောင်တက် စက်ဘီးနင်းတာ၊ ဘောလုံးကန်တာ၊ ဘေ့စ်ဘော ကစားတာ]

ဓာတ်မတည့်မှု ဖြစ်စေနိုင်တဲ့ ဓာတုပစ္စည်းတွေနဲ့ ထိတွေ့မိတာ

လိမ့်ကျတာ

လိင်ဆက်ဆံတာတွေကြောင့် ထိခိုက်မှုတွေ ခံစားရနိုင်ပါတယ်။

အမျိုးသားတွေရဲ့ ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရခဲ့သော်

အမျိုးသားတွေရဲ့ ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရခဲ့သော် အခုလို သက်သာအောင် လုပ်ပေးလို့ ရပါတယ်။ အိမ်တွင်းကုထုံးတွေက နာကျင်တာ၊ ရောင်ရမ်းတာတွေကို သက်သာစေပြီး မပြင်းထန်တဲ့ ထိခိုက်မှုတွေကို အနာကျက်သက်သာစေဖို့ လုပ်ဆောင်ပေးပါတယ်။

အနားယူပါ 

သက်သောင့်သက်သာ နားနေပြီး ထိခိုက်တဲ့နေရာကို ထပ်မံ ထိခိုက်တာမျိုး မဖြစ်စေဖို့အတွက် ထိုက်သင့်တဲ့ ကာကွယ်မှုတွေကို လုပ်ဆောင်ပြီး နားနားနေနေ နေပါ။ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား လုပ်တာမျိုး မလုပ်ပါနဲ့။

ရေခဲကပ်ပါ

ရေခဲကပ်တာက နာကျင်ရောင်ရမ်းမှုကို သက်သာစေနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ထိခိုက်မိပြီဆိုရင် ရောင်ရမ်းတာကို လျော့ကျစေဖို့ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ရေခဲဝတ် ကပ်ပေးပါ။ တစ်ခါကပ်ရင် ၁၀ မိနစ် ကနေ ၁၅ မိနစ်လောက်အထိ ကပ်ပေးပြီး တစ်နေ့ကို ၃ ကြိမ် နဲ့ အထက် ကပ်ပေးလို့ ရပါတယ်။

ရေခံဝတ် ကပ်တဲ့အခါ အရေပြား နဲ့ ရေခံအိတ်ကြားမှာ အဝတ်စ သန့်သန့် ခပ်ပါးပါးတစ်ခု ထားပေးပါ။ ၂ ရက် ၃ ရက်လောက်အထိ ကပ်ပေးပါ။ အရောင်ကျသွားပြီဆိုရင် ၄ ရက်မြောက်လောက်မှာ ရေနွေးဝတ် ကပ်ပေးပါ။

လေဝင်လေထွက် ကောင်းအောင် ဝတ်ဆင်ပါ

ဖွားဖက်တော်ကို ထပ်မံ ထိခိုက်မိတာမျိုး မဖြစ်စေဖို့အတွက် ပွပွချောင်ချောင် ဘောင်းဘီတို ဝတ်ဆင်ပါ။ တင်းကြပ်တဲ့ အတွင်းခံတွေကို ဝတ်တာမျိုး မလုပ်ပါနဲ့။ ထိခိုက်မှု လုံးဝ သက်သာသွားမှ အတွင်းခံကို ဝတ်ဆင်ပါ။

ဒီလို အခြေအနေဆိုရင် ဆရာဝန် ပြပါ

ကပ္ပာယ်အိတ်မှာ ထိခိုက်မိတာက သွေးမတိတ်တမ်း ထွက်နေမယ်။ ထိခိုက်မှုကြောင့် သတိလစ်သလို ဖြစ်မယ်။ အားနည်းမယ်။ နာကျင်နေမယ်။ မတ်တတ်ရပ်ဖို့တောင် ခက်တဲ့ အနေအထားမျိုးဖြစ်စေတဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ထိခိုက်မှုတွေ ဖြစ်မယ်ဆိုရင် အရေးပေါ်ပြုစုကုသနည်း လုပ်ဆောင်ပြီး နီးစပ်ရာ ဆေးခန်းကို အမြန်ဆုံး ပို့ဆောင်လို့ ကုသမှု ခံယူဖို့ လိုပါမယ်။

အရေပြားက ပွင့်သွားတာ၊ ပေါက်ပြဲသွားတာမျိုး ဖြစ်ပြီး ချုပ်ဖို့လိုမယ်ဆိုရင်

အရေပြားက ပြတ်ရှမိတာဖြစ်ပြီး မေးခိုင်ကာကွယ်ဆေး ထိုးမထားဘူးဆိုရင်

ကပ္ပာယ်အိတ်က ရောင်ရမ်းနာကျင်နေမယ်ဆိုရင်

နာကျင်ပြီး ဆီးသွားရခက်နေမယ်ဆိုရင်

ဆီးသွားတဲ့အခါ သွေးပါနေမယ်ဆိုရင်

အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး သောက်ထားပေးမယ့် ဆေးသောက်ပြီး ၂ နာရီ ကြာတဲ့အထိ နာကျင်တာ မသက်သာဘူးဆိုရင်

အသက် ၁ နှစ်အောက် ကလေး ဖြစ်နေမယ်ဆိုရင် တော့ နီးစပ်ရာဆေးခန်းကို အမြန်ဆုံး သွားရောက်ဖို့ လိုပါမယ်။

ဖွားဖက်တော်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရနိုင်လား

အမျိုးသားတွေရဲ့ ဖွားဖက်တော်မှာ ပါဝင်နေတဲ့ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတွေဖြစ်တဲ့ ကပ္ပာယ်အိတ် နဲ့ လိင်တံတွေကို အရိုးတွေနဲ့ ကာကွယ်ထားတာမျိုး မရှိတာကြောင့် အလွယ်တကူ ထိခိုက် ဒဏ်ရာရနိုင်ပါတယ်။ မကြာခဏဆိုသလိုလည်း အသေးစား ထိခိုက်တာမျိုးတွေ ရှိနိုင်ပါတယ်။

ကြည်ကြည်နူးနူး တို့နှစ်ဦး

အပိုင်း - ၁

ရေးသားသူ - မင်းဉာဏ်ထွန်း

............

                   
ဒီနေ့မနက် မျက်စိနှောက်အောင်ကို အလုပ်ရှုပ်သွားတယ်။ တစ်ယောက် တစ်ပေါက် ခိုင်းသံတွေနဲ့ ကျနော့်ဘယ်သူခိုင်းလို့ ဘာတွေလုပ်မိမယ်မှန်းမသိတော့ပါဘူး။ သေချာတာတော့ ကျနော့်တော်တော်ပင်ပန်းသွားတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျေနပ်ပါတယ် မနက်က ကျနော့်ကိုခိုင်းတဲ့သူတွေ အခုတော့ အိမ်မှာ တစ်ယောက်မှမရှိတော့ဘူး။ 

အခုလို တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တော့လဲ လွတ်လပ်တာပေါ့။  ဒီလိုလွတ်လပ်နေတဲ့ ကျနော့် အချိန်တွေကို အသုံးချဖို့ မဟာအကြံအစည်ကို စဥ်းစားရတော့မယ်။

အမကြီးရဲ့ကွန်ပျူတာကို ကလိရင်ကောင်းမလား။ ကျနော့်ကိုပေးမသုံးချင်ပဲ အမြဲဖွက်ထားတဲ့ အမေမြတ်ရဲ့ဖုန်းကိုသုံးရမလား။ ဒါမှမဟုတ် ပြန်လာရင်သုံးမယ်ဆိုပြီးကြိုပို့ထား တဲ့ အကိုရဲ့ PS4 ကိုခိုးဆော့ရင်ကောင်းမလား စဥ်းစားမရဘူး။

ဒီလိုအချိန်ကြ ဦးနှောက်က ချက် ချင်းထွက်မလာဘူး။

ရှုပ်ပါတယ်...

ဘီဒိုပေါ်က အားသွင်းထားတဲ့ အမေမြတ်ရဲ့ဖုန်းကိုကျနော့်အရင်ယူလိုက်တယ်။ ကျနော့်ခိုးသုံးလို့မရ အောင်ဆိုးပြီး ပိတ်ထားတဲ့ Lock ကလဲ တော်တော်ခက်ခက်။ ရယ်တောင်ရယ်ချင်သေးတယ်။ ဒိုး ကိုများ ဒီလိုစမ်းမယ်ပေါ့၊ ဘယ်ရမလဲ ဒီအဖွားကြီးလောက်ကတော့အေး ဆေး။ ၀၀၀၉ တဲ့ ခက်ခက်ခဲခဲ ကျ နော် မသိအောင်ပေးထားတဲ့ ပက်စ်ဝါ့.....

အမေမြတ်ရဲ့ ဖုန်းက Samsung၊ဖုန်းက တော်တော်စုတ်နေပြီး နှစ်များစွာ သူများမသုံးလို့ ကျန်နေတဲ့ဖုန်း၊ ဒါပေမဲ့ သုံးလိုရပါသေးတယ် ဂိမ်းတွေဆော့မရတောင် အိမ်က Wifi နဲ့ချိတ်ပြီး ရုပ်ရှင်တွေလျှောက်ကြည့်လိုရတာပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဖုန်းမရှိတဲ့ ကျနော့် အတွက်တော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။

ကျနော့်အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်တာ ရက်ပိုင်းကျော်နေပြီ။ မမလှိုင်က တော့ သူ့ဖုန်းအသစ်ဝယ်ပြီးရင် သူ့ဖုန်းကိုပေးမှာတဲ့။

ဒီစကားပြောခဲ့တာ အခုနဲ့ဆို ၂ နှစ်နဲ့ ၂လ၊ ဒီလောက်ကြာနေပြီးကို ကျ နော် မမျှော်နေတော့ပါဘူး။ ဒီခေတ် ဒီအခါမှာ အသက်၁၈နှစ် ရှိနေပြီးဖြစ်တဲ့ လူတစ်ယောက် ဖုန်းမရှိဘူးဆိုတာက ရယ်တော့ရယ်ချင်စရာပါပဲ။
......
           
နှိပ်ရခက် ပြုရခက်နဲ့ အမေမြတ်ရဲ့ဖုန်းကို ကျနော့်ကြာကြာစိတ်မရှည်ဘူး။ လွယ်လွယ်ကူကူ နိုင်နိုင်တဲ့ဂိမ်းတောင် ခဏခဏရှုံးနေတာ အ ဆင်မပြေလှဘူး။  သူ့ဖုန်းကို အားပြန်သွင်းပြီး မမလှိုင်ရဲ့ ကွန်ပျူတာကို ကလိကြည့်ရမယ်။

မမလှိုင်ရဲ့ ကွန်ပျူတာကို ကျနော့်မကြာခဏကိုင်ဖူးပါတယ်။ မမလှိုင်က  ကျနော့်ကို ကွန်ပျူတာစာစီစာရိုက် သင်ပေးတယ်။ အဂ်လိပ်စာတွေလဲသင်ပေးတယ်။ ဒီအိမ်မှာတော့ မမကသဘောအကောင်းဆုံးပဲ။

ကျနော့်ကိုဖုန်းပေးမယ်ဆိုပြီး ကတိမတည်သေးတာကလွဲလို့ပေါ့။ မမလှိုင်ရဲ့ ကွန်ပျူတာထဲမှာတော့ ဘာဂိမ်းမှမရှိဘူး ဘာရှုပ်ရှင်မှလဲမရှိဘူး။ မမလှိုင်က ရုပ်ရှင်ကြည့်တာဝါသနာမပါဘူး။ စာဖတ်တာပဲဝါသ နာပါတယ်။ စာဖတ်ဝါသနာ ပါဆို မမက စာရေးဆရာကိုး...။

တစ်နေ့တစ်နေ့ ကွန်ပျူတာရှေ့ကိုမခွါဘူး။ သူ့ကွန်ပျူတာ မကြည့်တဲ့အ ချိန်ဆိုလို့ အလုပ်သွားတဲ့အချိန်ပဲရှိမယ်ထင်တယ်။

ကျန်တဲ့ရက်တွေက တတောက် တောက်နဲ့ ဘာတွေရိုက်လိုရိုက်မှန်းမသိဘူး။ အောင်မြင်တဲ့ စာရေးဆ ရာမမဟုတ်ပေမဲ့ Online ပေါ်မှာတော့ နည်းနည်းနာမည်ရတယ်ပြောတာပဲ။ တခါတလေ စာမူတွေလဲပို့တယ်ပြောတယ်။  ကျနော့်ကတော့ မမကို အောင်မြင်တဲ့စာရေးဆရာမအနေနဲ့တော့ မြင်ချင်သေးတယ်။

သူမြန်မြန်အောင်မြင်ပြီး ပိုက်ဆံအ များကြီးရရင်လဲကောင်းသား ဒါမှသူဖုန်းအသစ်ဝယ်ပြီး ကျနော့်သူဖုန်းကိုရမှာ...

မမလှိုင်ရဲ့ ဘာမှမရှိတဲ့ကွန်ပျူတာထဲ ဟိုဖွင့်ဒီဖွင့်နဲ့လျှောက်လုပ်မိနေတယ်။ သူ့ကွန်ပျူတာကို ကလိရတာနည်းနည်းတော့ စိုးရိမ်သား၊ ကျနော့်လျှောက်ကလိ လျှောက်ကြည့်တာတဲ့ Video တွေသေခြာပြန်ဖျတ်ရမယ် မဟုတ်ရင် မမလှိုင်သိလို့ကတော့ အဆဲခံရလိုက်မဲ့အ မျိုး

........

မထူးတော့ပါဘူး။ကိုမျိုးရဲ့ဂိမ်းစက်ကိုပဲ ယူဆော့တော့မယ်။ မမလှိုင်ကွန်ပျူတာထဲ ဟိုဖျက်ဒီဖျက်နဲ့ သူစာမူတွေမှားဖျတ်မိရင် ဒုက္ခ။

သူ့ကွန်ပျူတာကို ကလိနေတာထက် ကိုမျိုးဂိမ်းစက်က ပိုအဆင် ပြေမယ်။ ပေါက်ကရ ဆိုဒ်တွေ ဝင်ကြည့်မရတော့တာက လွဲရင် သေ နတ်ပစ်ဂိမ်းတွေ ကားမောင်းပြိုင်ဂိမ်းတွေက ရှယ်။

ဂိမ်ဆော့ရတာက ဟုတ်ပါပြီ ပိုင်ရှင်ကမရောက်သေးတော့ ဂိမ်းဆော့ဖို့ တစ်ခါတစ်ခါလုပ်ရတာလဲမလွယ်ပါဘူး ဗူးထဲ ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက် နောက်ပြီး TV နဲ့တပ်လိုက်ချွတ်လိုက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကလည်းဆော့မရ ဒီကြားထဲ လုပ်ရတာက မကျွမ်းတော့ ဒုက္ခ။

အမေမြတ်က တစ်ခါတလေ ပေးဆော့ပါတယ်။ တကယ်တော့ ပေးဆော့ချင်လွန်းလို့ မဟုတ်ဘူး။ သူသားကိုမျိုးဂိမ်းစက်ပျက်မှာစိုးရိမ်လို့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင် ပေးဆော့တာ။

ပျက်သွားမှာကလဲ ကြောက်ကြသေး။ တရိုတသေကိုင်ဖို့ ပြောနေတာက ဆော့ရတာနဲ့တောင် မတန်ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော့်ကိုက ကံမကောင်းတာပါ။

..........

" ဒိုးရေ.... ဒိုး.... ဒိုး.... "

အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံ။ ဒီခေါ်သံ ဘယ်သူဆိုတာ ကျနော့်သိပါ့။

" ဒိုးရေ... ဒိုး... "

ကိုလင်းက ပြန်မထူးမချင်းကို ခေါ်နေတော့တာပဲ။ သူ့ကို ကျနော့်ပြန်မထူးနိုင်သေးဘူး။ အိမ်ကလူတွေမသိအောင် မွှေထားတဲ့ကိစ္စတွေရှင်းရမယ်။ မဟုတ်လို့ သူ့ပြန်တိုင်လိုက်ရင် ဒုက္ခ

" ဟာ... ဒီကောင် မရှိဘူးလား၊ တံခါးသော့ခတ်ထားတယ် ဟေ့ယောင် ဒိုး... "

မဖြစ်မနေပြန်ထူးမှ ဖြစ်တော့မယ်။ မဟုတ်ရင် မမလှိုင်ဆီ ဖုန်းခေါ်ရင် ဒုက္ခ၊ ဒီလိုဆို မမက ကျနော့်ကို ဘာလုပ်နေလဲဆိုပြီး ဆူတော့မှာ ...

" ကိုလင်းလား....ခဏလေးနော် လာပြီ အိမ်သော့ရှာနေတာ မတွေ့သေးလို့ "

" ဪ အေး အေး... "

အိမ်ထဲကနေ ကိုလင်းကို မျက်နှာပြပြီး မြန်မြန်ပြန်ဝင်လာတယ်။ ဒီဂိမ်းစက်ကလဲ အရေးအကြောင်းဆို Signout လုပ်ရတာ တော်တော်ကြာပိတ်သွားရင်လဲ ဗူးထဲအမြန်ပြန်ထည့် ပြီးရင်နေရာပြန်ထား။

...........

" ကြာလိုက်တာ ဒိုးရာ ဘာလုပ်နေတာလဲ အိမ်ထဲ တစ်ယောက်တည်း "

" အာ...သော့ပျောက်နေပါတယ်ဆိုမှ "

" မင်းသော့ ပျောက်နေတာကြီးကလဲကွာ... "

ကျနော် တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ကိုလင်းမျက်နှာက အပုတ်လိုက်။ သူ့ကို နည်းနည်း ကြာကြာစောင်ခိုင်းလိုင်တော့ စိတ်ရှုပ်သွားပုံပါပဲ။

" တကယ် သော့ပျောက်နေလို့ပါ အကိုရ "

" မယုံပါဘူး မင်း ငါ့မသိအောင် တခုခု ကျိတ်လုပ်နေတာပဲဖြစ်ရမယ် "

" ဟာ... ဘာမှမလုပ်ပါဘူးဗျာ "

" မင်း... မင်း... ငါ့သိတယ်နော် "

ခြံထဲကနေ အိမ်ထဲရောက်ခါနီး ကိုလင်း မျက်နှာပြုံးရယ်လာတာတွေရတယ်။ အခုလို မျက်နှာပြုံရယ်လာတော့ ကိုလင်းက တော်တော်ချောသား..။

" ကိုလင်းက..ဘာလာလုပ်တာလဲ "

" မင်း အမပေါ့ မင်းတယောက်တည်း အိမ်ကြီးထဲစိတ်မချလို့တဲ့လေ "

" ဟာ... မမလှိုင်ကလဲ ဘာစိတ်မချစရာရှိလဲဗျာ "

" အဲ့ အဲ့... ဘာလဲ မင်းက ငါ့လာတာမကြိုက်လို့လား "

" မဟုတ်ပါဘူး ကိုလင်း ပင်ပန်းလို့ပြောတာပါ "

အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း ကိုလင်းက ထိုင်ခုံထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

" ကိုလင်း "

" ဘာလဲ... "

" ဘာသောက်မလဲ ဘာစားမလဲ "

" မသောက်ပါဘူး "

ကိုလင်းက ဘာရယ်မသိ၊ ဟိုဟိုဒီဒီမျတ်လုံးများက အိမ်ထဲနေရာအနှံလျှောက်ကြည့်နေတော့ ဒီလိုကြ ကျ နော့်လိပ်ပြာမလုံဘူး။ ကျနော့် မ ဟုတ်တာလုပ်သွားတာကို သိမှာစိုးရိမ်သွားတယ်။

တကယ်တော့ ကိုလင်းက တော် တော် ချောတဲ့ထဲပါတယ်။ အိမ်က မေမေမြတ် တောင် ကိုလင်းကို ရုပ် ရှင်မင်းသားလုပ်ခိုင်းနေတာ။ အရပ်က ၆ပေနီးပါး အသားက ခပ်လတ် လတ်၊ ယောက်ျားပိသတဲ့ မျက်နှာ၊ လက်ချောင်းရှည်ရှည်ပေါ် လက် သည်းလုံးလုံး၊ အမွှေးအမျှင်က သာ မန်ထက်နည်းနည်းပိုထူတော့ ပိုခန့်ညှားနေတာပေါ့။

" မင်းအခု ဘယ်နှနှစ်လဲ "

" ၁၈ နှစ် "

" ကောင်မလေး ရပြီးလား "

ကိုလင်းရဲ့ အမေးကို ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။

" မိသူ ကိုမကြိုက်ဘူးလား "

" မကြိုက်ပါဘူး "

" ဘာလိုလဲ ဟိုက မင်းကို သဘော ကျနေတာကို "

" ဟာ...ပေါက်ကရ "

မိသူဆိုတာ ကိုလင်းရဲ့ညီမ ကိုလင်းက မမလှိုင်နဲ့ ဘာတွေလဲဆိုတာ ကျ နော် မသိဘူး။ သိရသလောက် မြင်ရသလောက်ကတော့ မမလှိုင်နဲ့ သူ ငယ်ချင်း...

" မင်းအမေဖုန်းဆက်သေးလား "

" ဆက်ပါတယ် "

" အဆင်ပြေလား "

" ပြေမှာပေါ့ ... "

အမေဆိုတာနဲ့ ကျနော့်အသံက နစ်ဝင်သွားသလိုလို ဒီလိုခံစားနေရတာကိုလဲ ကိုလင်းကရိပ်မိပြီးသား။ ဒါကြောင့်နဲ့ တူတယ် ကိုလင်းဆီကအ သံတိတ်သွားပြီး ဖုန်းကိုပဲကြည့်နေတော့ ကျနော့်လဲ ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ စာအုပ်တအုပ်ကို လှမ်းဆွဲဖတ်နေလိုက်မိတယ်။

........

မေမေမြတ်က ကျနော့်ရဲ့ ကြီးဒေါ်၊ ဖေဖေရုတ်တရက်ဆုံးသွားတော့ မေ မေအစီစဥ်တွေ ပျက်တာပေါ့။ ခုလိုကြတော့ ကျနော့်တို့မိသားစုက တ ကွဲတပြား၊ အခုတော့ မေမေက ယိုး ဒယားနယ်စပ်မှာ အလုပ်လုပ်နေရတာ၊ အဆင်ပြေပေမယ့် ကျနော့်ကိုပြန်ခေါ်ဖိုထိ မပြေသေးဘူး။ ဖေဖေသာရှိရင်တော့ ကျနော့်လည်းနယ် စပ်မှာ တူတူရှိနေမှာပေါ့။

ဖေဖေ ၉တန်းနှစ်မှာ ဆုံးသွားတော့ ကျနော့်နဲ့မေမေ နယ်စပ်ကနေ ဒီကိုပြောင်းလာခဲ့ကြတယ်။ မေမေမြတ်တို့ရဲ့ကျေးဇူးနဲ့ပဲ ၁၀ တန်း တက်ရတယ်။ အခုကျနော့်က ဒုတိယနှစ်။

" ဒိုး... "

" ဗျာ အကို "

" ဘာတွေဖတ်နေတာလဲ "

" တွေ့ကရာလေ "

ရုတ်တရက် ကိုလင်းက လက်ထဲကစာအုပ်ကိုဆွဲယူလိုက်တယ်။ စာအုပ်ထဲ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်ပြီး ကျ နော့်ဆီပြန်လှမ်းပေးတယ် ။

" ညှောင်းတယ် ကွာ၊ လှဲနေချင်တယ် "

" ဟို ကုတင်ပေါ်အိပ်ပါလား... "

" အိပ်ချင်ဘူး အောက်မှာပဲ ဆင်းအိပ်မယ် "

" ဟာ... ညစ်ပတ်နေမှာပေါ့၊ ခဏ ခဏ ကျနော်ဖျာသွားယူပေးမယ် "

ကျနော့်အပြောကိုမစောင့်ပဲ ကိုလင်းကတော့ အောက်မှာပဲ လှဲချလိုက်ပြီး

" နေပါစေကွာ... ငါ့လွတ်လပ်နေချင်တယ်၊ ဘာမှမခင်းနဲ့ ပူတယ် "

" အအေးပတ်မယ် "

" ပတ်ပါဘူး ဒီလောက်ပူတာ "

" မပူပါဘူး၊ အေးလာမှာနော် မိုးကလဲရွာထားတာ "


ဧည့်ခန်းက ဘဘကြီးအိပ်တဲ့ ကျနေ ာ့်ကုတင်ဘေးမှာ လိပ်ထားတဲ့ဖျာအပိုတစ်ချပ်ရှိတော့ ကျနော် ကိုလင်းကို ခင်းပေးဖို့ ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့

" ဖယ်ခင်းမယ် ပြီးရင် အေးလာမှာ အေးလာရင် ကိုက်ခဲ့နေမယ် "

" မအေးပါဘူး လာကွာ ပွစိပွစိနဲ့ လူကြီး ကြီးလို လုပ်မနေနဲ့ ကွာ "

" ဟာ... ဟာ... ကိုလင်း မလုပ်နဲ့ ယားတယ် ဟာ... ကိုလင်း "

သူ့အရှေ့ရပ်နေတဲ့ ကျနော့်လက်ကိုဆွဲပြီး ကလိထိုးတော့ ကျနော့်မခံနိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ကိုလင်းက အိမ်လာရင် အမြဲကျနော့်ကိုစနေကြ။

ကိုလင်းမှာ အေးစက်စက်ပုံစံရှိပေမဲ့ ကျနော်တို့ရှေ့မှာတော့ ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့ သူလိုပဲ

တခြားသူတွေကတော့ ကိုလင်းကို အေးလို့ဆိုပြီး ပြောကြတယ်။ ကျနော်တော့ မထင်ပေါင်။

ကိုလင်းက ကျနော့်နဲ့ဆို အမြဲတမ်းစနောက်နေကြ၊ ကျနော် ကိုလင်းနဲ့တွေ့ရင် အရမ်းပျော်တယ်။ သူ့ကိုတွေ့တာနဲ့ ကျနော့်စိတ်ထဲ အလိုလိုပျော်လာတာပဲ။ 

အိမ်ကလူနည်းတော့ ပျင်းဖို့ကောင်းတာလဲပါမှာပေါ့။ အခုလည်း ကြည့်လေ။ ကျနော့်ကို ကလိထိုးနေတာ ကျနော့်မှာ သူ့ကလိထိုးတာကို မခံနိုင်လို့ ရှောင်လိုက်ရတာဗျာ။

" မလုပ်နဲ့တော့.... ကိုလင်း ယားတယ်ဗျာ..အား း နာတယ် ကိုလင်း ကိုလင်း မလုပ်နဲ့ "

" ဟာ ဟေယောင် ဒိုး တိုးတိုး အော်ပါ ကွ မင်းဟာကလည်း ဘေးအိမ်တောင် ကြားကုန်တော့မယ် "

" ယားတာကိုဗျာ ကိုလင်းက အ တင်းလုပ်တာပဲ "

" မင်းအသံက အကျယ်ကြီးပဲ မရှက်ဘူးလား "

" ရှက်ပါဘူး သူပဲ ယားအောင်လုပ်ပြီး ပြီးတော့ ဘယ်သူမှမကြာဘူး ခြံက အကျယ်ကြီးကို "

" ခြံက ကျယ်တာတော့ ကျယ်တာပေါ့ မင်းအသံကလဲ မသိရင် ငါ့ကပဲ မင်းကို မဒိန်းကျင့်နေသလိုလို "

" ဟာ... မဟုတ်လို့လား "

" ဘာ "

" ဟုတ်တယ်လေ အခုလည်း အ တင်းကာရော လုပ်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား "

" ဟား ဟား...  " 

ကိုလင်းထံမှ ရယ်သံအကျယ်ကြီးထွက်လာတော့ ကျနော်ပါရယ်လိုက်တယ်။

ရယ်သံတိတ်ဆိတ်သွားပြန်တော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ရယ်မိတယ်။ ရယ်ချင်စိတ်က ရပ်မရအောင်ပဲ။ ကိုလင်းကလည်း ကလိထိုးမယ်ကြီး လုပ်ပြနေတော့ သူပုံစံက ပိုရယ်ဖိုကောင်းတယ်။ ကျနော့်က အရမ်းရုန်းပြီး သူကိုပြန်လုပ်တော့ သူ့ကျနော့်လက်ကို တင်း တင်းကြီး ဆုတ်ထားတယ်။ ကျနော်ပိုရုန်းမရတော့ဘူး။ 

နောက်ဆုံး ကျနော် အတင်းကြီးရုန်းချလိုက်တာ ကိုလင်း ရဲ့ မျက်နှာကို နမ်းလိုက်မိတဲ့အထိပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူဘယ်လိုမှ မနေဘူး။ 

ကျနော့်ကတော့ လန့်ပြီး ငြိမ်သွားမိတယ်။

........ 

" ဟူး..... "

ရေတစ်ခွက်လုံး ကုန်သွားတာတောင် အမောမပြေ။ နောက်ရေတစ်ခွက်ကိုထပ်ယူပြီး လိုက်ကာမောနေသော ရင်ဘတ်ကိုဖိကာ။

ငါ့ ရင်တွေခုန်နေတာပဲ။ ငါ့ ကိုလင်းရဲ့ အထိအတွေ့ကို သဘောကျနေတာလား။ ဟင့်အင်း မဟုတ်ပါဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် လိမ်ကာ ခွက်ထဲက လက်ကျန်ရေကို ထပ်သောက်လိုက်တယ်။

ကိုလင်းရဲ့အသားပေါ် သွေးကြောစိမ်းစိမ်းတွေ ပေါ်တဲ့အထိ လှနေတဲ့လက်တွေ ကျနော့်ကိုအားကျစရာ၊ လစဥ် Gym ကိုသွားပြီးဆော့ထားလို့နေမှာပေါ့။

" ဒိုး... ငါ့အတွက် ရေ မေ့မယ်နော် "

" ပါပါတယ် ဗျာ "

ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲ ဖုန်းသုံးနေတဲ့ ကိုလင်းဆီကို ရေခွက်လှန်းပေးလိုက်တယ်၊ သူ့ဖန်ခွက်ထဲကရေကို တစ်ဂျိတ်ထဲကုန်အောင်သောက်ပြီး ဖန် ခွက်ကိုပြန်လှမ်းပေးတယ်။ 

ကျနော့်လည်း သူပေးလာတဲ့ ဖန် ခွက်ကို သောက်ရေအိုးနားသွားမထားတော့ပဲ ခုံပေါ်ပဲတင်းထားပြီး ကိုလင်းဘေးနာမှားသွားထိုင်လိုက်တယ်။

" ကိုလင်း ကိုမျိုးနဲ့တွေ့ဖူးလား "

" တွေ့ဖူးတယ် "

" ဟုတ်လား ဘယ်တုန်းကတွေ့ဖူးတာလဲ "

" ငယ်ငယ် ကတည်းကပေါ့ "

" ဟင့် ဒါဆို ကြာပြီးပေါ့ "

" ကြာ ဘယ်ကမလဲ ဒီအိမ်မှာပဲကြီးလာတာကို "

ကျနော့် အချိန်ရတုန်း စပ်စုသလိုဖြစ်သွားတယ်။ မလိမ်တန်းပြောရရင် ကိုမျိုးပြန်လာရင် ဆိုပြီး ကျ နော့်စိုးရိမ်းနေသလိုပဲ။ ကျနော့်စိတ်ထဲ သိချင်တာက ကိုမျိုးက စိတ်သ ဘောထားကောင်းရဲ့လား။

ကိုမျိုးက ကျနော့်ဝမ်းကွဲ အကိုဆိုပေမဲ့ ကျနော့်တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ကျနော့် ဒီကိုရောက်လာကတည်းက ကိုမျိုးက နိုင်ငံခြားမှာ

" ကိုမျိုးက သဘောကောင်းလား "

" ကောင်းတယ် ဘာလို့ "

" သိချင်လို့လေ "

" အင်း... " 

ကျနော့် ကိုလင်းရဲ့ဘေးမှာဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုလင်း ဖုန်းထဲဘာတွေကြည့်နေလဲဆိုပြီး ဝင်ကြည့်လိုက်တယ်။

---------------------------------------------------

အပိုင်း - ၂

ရေးသားသူ - မင်းဉာဏ်ထွန်း

.............

" ရုပ်ရှင်ကားပဲ"

" အင်း မင်းက ဘာထင်လို့လဲ "

" ဪ ကောင်မလေးတွေနဲ့များ ချက်နေ ပြောနေတာလားလို့ "

" ဘယ်ကသာ မင်းကငါ့ကိုတော် တော်အထင်ကြီး "

" မယုံပါဘူး "

" မနက်မို့လို့ မပြောတာမှတ်လား "

" မဟုတ်တာ မနက်လဲမပြောဘူး ညလဲပြောစရာလူမရှိဘူး ငါ့ကိုစကားလာပြောမဲ့လူမပြောနဲ့ ငါ့သွားပြောရင်တောင် ပြန်စာမလားဘူး "

" ဟား ဟား မယုံပါဘူး "

" ဪ ဒါနဲ့ မိလှိုင်တို့က ဘယ်အ ချိန်ပြန်ရောက်မှာလဲ "

" မသိဘူးလေ ကိုလင်းမမေးကြည့်ဘူးလား "

" မေးပါဘူး လာဆိုတော့ လာခဲ့ယုံပေါ့ မင်းက အိမ်မှာနေပြီး မသိဘူးလား "

" မသိပါဘူး၊ "

" ဖြစ်ရမယ် "

ကိုလင်းကြည့်နေတဲ့ ဇာတ်ကားက ပျင်းစရာကောင်းတယ်။ ကိုလင်းအတွက်အတွက်တော့ မသိဘူး။ တဝက်တပျက်နဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကျနော်တော့ စကားပဲများနေတယ်။

" ပျင်းစရာကြီးဗျာ "

" အချစ်ကားလေ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ "

" ဪ "

" ဒိုးက အချစ်ကားမကြိုက်ဘူးနဲ့တူတယ် "

" မကြိုက်ဘူး ကျနော့်က ခုတ်ထစ်သတ်ဖြတ်နေမှကြိုက်တာ "

" ဟား ဟား ဟား Action ကားတွေကြိုက်တာပေါ့ "

" ဟုတ်တယ် Action ကားတွေပဲကြိုက်တာ "

" ပါဝါရိန်းဂျားတွေ ကားတွေကြည့်လား "

" ကြည့်တာပေါ့၊ ကျနော်ကြိုက်တယ် "

" တခြားကော ကြိုက်ဘူးလား "

နှစ်ယောက်သား စကားများလာတော့ ကိုလင်းက ဖုန်းထဲက Video ကို ရပ်လိုက်တယ်။

" မကြိုက်ဘူး "

" တကယ် "

" ဘာလဲ၊ အက်ရှင်ကားဆို ကြိုက်တယ်လေ "

" ဟိုကားလေ မကြိုက်ဘူးလား "

" ဘယ်ကားလဲ "

" ဪ... ဘာညာလေကွာ "

ကိုလင်းကျနော့်ကို စနေမှန်းသိလိုက်မှ အထာနပ်သွားတယ်။ လက်အမူအရာနဲ့ ကျနော့်ကို ဖူးကား လို့ပြတာ ချစ်စရာလေး.....

" ဪ သိပြီ ဟား ဟား မပြောပြဘူး "

" မပြောပြဘူးဆိုတော့ ကြည့်ဖူးတယ်ပေါ့ "

" ဟာ မဟုတ်ပါဘူး ကိုလင်းကလဲ "

" ဟား ဟား ရှက်မနေပါနဲ့ကွာ အချင်းချင်းတွေကို ပြောပါ မင်းကလဲ"

" ဟာ အကိုကလဲဗျာ "

" မလိမ်နဲ့ ကွာ ပြောပြ "

" ဟာဗျာ ... ကိုလင်းကသိတော့ ဘာလုပ်မှာမို့လဲ "

" ဪ... မင်းကြည့်ဘူးတာနဲ့ အကိုကြည့်ဘူးတာ တူလား သိချင်လို့ "

" ကြည့်ဖူးတယ်ဗျာ ကျနော့်ကြည့်ဖူးတာက တောထဲမှာ ကောင်မ လေးက ရေချိုးနေတာကို လူကြီးနှစ်ယောက်က ချောင်းတာဗျာ "

ကျနော် သိသလောက်ပြောပြပြီးပြီးဓမို့ ရပ်လိုက်တော့ ကိုလင်းက ရယ်ပြလာတယ်။

" ချောင်းပြီးတော့ "

ကိုလင်းက ဇာတ်လမ်းအစအဆုံး သိချင်နေပုံပါပဲ။ ကျနော်ရှက်ရှက်နဲ့ပြောပြနေတာကို နားမလည်ပဲဆက် မေးလာတော့ ကိုလင်းကို အံဩကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်မိတယ်။

" မကြည်ဖူးဘူးလား အဲ့လိုဇာတ် ကား "

" ကြည့်ဖူးရင်ကြည့်ဖူးမှာပေါ့ ဒါပေ မဲ့ ဒီလောက်နဲ့မသိနိုင်ဘူးလေ ဇာတ် ကာ ပုံစံတူတွေအများကြီးကို၊ ဒိုး ဆက်ပြောပြမှသိမှာပေါ့ "

" ဟာဗျာ ရှက်စရာကြီးကို "

" ပြောပါကွာ "

" ဟာ... အဲ့ဖိုးကြီးတွေထဲက တစ်ယောက်က အဲ့ကောင်မလေးကို ကျိတ်သဘောကျနေတာ၊ နောက်တစ်ယောက်က ကောင်မလေးက ရေချိုးရင် အဲ့တောထဲမှာ သွားချိုးနေတာသိတော့ သွားချောင်းနေကြ၊ "

" အင်း မဆိုးဘူးပဲ ငါ့ မကြည့်ဖူးသေးဘူး၊ ဇာတ်လမ်းနာမည်က "

" ဟာ... အဲ့ဒါတော့ ကျနော့်လဲ မမှတ်မိတော့ဘူး "

ကိုလင်း ကျနော့်ပြောပြတဲ့ဇာတ် လမ်းကို သဘောကျပုံပဲ လက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ ဖုန်းကိုဘေးချပြီး ကျ နော့်အနားကိုပိုတိုးလာတယ်။

" အင်း အဲ့ဒါနဲ့ ဆက်ပြောပြပါဦး "

" ကောင်မလေးကို ကြိတ်ကြိုက်နေတဲ့ အဖိုးကြီးက လမ်းမှာ ကောင်မ လေးကိုတွေ့ပြီး လိုက်ချောင်းဖို့လိုက်လာတာ နောက်အဖိုးကြီးက အရင်ကတည်းကချောင်းဖို့ စောင့်နေတာ "

" အင်း  ဒါနဲ့ အဖိုးကြီးတွေက တော် တော်အသက်ကြီးတာလား "

" ဟာ မဟုတ်ဘူး အဲ့လောက်လဲမဟုတ်ဘူး ရုပ်တွေတော့ နည်းနည်းရင့်တယ် "

" ပြီးတော့ "

" နောက်တော့ ကောင်မလေးက ရေ ချိုးဖို့ အင်္ကျီတွေချွတ်ပေါ့ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းလှတာပေါ့အသားအရည်က ဖြူနေရော ရင်းသားဆိုလဲ ဆူဆူလေး "

ကိုလင်းက ကျနော့်အပြောကို နားထောင်ရင် ပြုံးလာတယ်။

" တင်တွေလဲ လုံးကျစ်ပေါ့ "

" အဲ့အဲ့ အကိုသိချင်လို့ ဟိုဟာတွေကော ပြလား "

" ဟား ဟား သူသိချင်နေပြီး "

ကျနော့်အကွက်ထဲမို့ ကိုလင်းကို စလိုက်တော့ မျက်နှာရဲလာတယ်

" ပြတယ် ကိုလင်းတွေ့ရင် သဘော ကျနေမှာ အဲ့ဇာတ်ကား ကိုလင်းမကြည့်ဖူးတာ သေချာလို့လား "

" မကြည့်ဖူးဘူး "

" ဖုန်းကြီးရှိနေတာ ကိုလင်းက လျှောက် မကြည့်ဘူးလား တကယ်ဆို ကျနော်ကတောင် ကိုလင်းကိုမေးရဦးမှာ "

" ကြည့်တာတော့ ကြည့်တာပေါ့ ဒါပေမဲ့ မင်းပြောတဲ့ကားကိုမသိဘူးပြောပြလေ ဆက်ပြီး "

" တော်ပြီးဗျာ မပြောတော့ဘူး "

" ပြောလေ "

" ဟင့်အင်း "

" ပြောပါကွ ကောင်းခန်းရောက်နေပြီကို "

" မပြောဘူး "

ကျနော့်ကိုလင်းကို စချင်တယ်။ သူသိချင်စိတ်ရှိနေတဲ့အချိန်ဆို ကိုလင်းက ကလေးလိုပဲ။ ကိုလင်းရဲ့ ရှက်သွေးဖြာနေတဲ့ အခြေအနေက ကျနော်စိတ်ကို အေးချမ်းစေတယ်။

" တော်ပြီ လို့ "

" ပြောပါကွာ မင်းကလဲ တန်းလန်းကြီး "

" တော်ပြီဗျာ ကျနော်လုပ်စရာရှိတာ လုပ်တော့မယ် "

ကျနော် ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ စနောက်ချင်မိတယ်။ ကိုလင်းစိတ်ထဲ ဆန့်တငန့် ငန့်ဖြစ်စေချင်တယ်။ ကျနော် ကိုလင်း ဘေးမှာအိပ်နေရာက ကောက် ထလိုက်တော့

" ဟေ့ယောင် ပြောလို့မပြီးသေးပဲ ထဖို့မစဥ်းစားနဲ့ "

" ဟား ဟား "

" မရဘူး "

သူ့အနားက ထွက်သွားတော့မဲ့ သူတစ်ယောက်လို ကျနော့ လက်ကိုကောက်ဆွဲလာတယ်။

" ဟား ဟား တစ်ကယ် လုပ်စရာရှိသေးလို့ "

" ဟေ့ယောင်မညစ်နဲ့ "

ကိုလင်းရဲ့ လက်က ကျနော့်လက်ကိုဆွဲထားတော့ ရုန်းကန်မရဘူး။ကျနော့်လက်ကို သူ့ဘယ်လောက်ဆွဲထားလဲဆို သွေးကြောအပြိုင်း ပြိုင်းထနေပြီး

" ဟာဗျာ "

" မဗျာနဲ့ပြော "

" ဟာ ကိုလင်း မလုပ်နဲ့ "

သူ့စိတ်မရှည်တော့။ ကျနော့်လက်ကနေတဆင့် ဆွဲယူပြီး ကျနော့်ခန္ဓာ ကိုယ်ကို ဆွဲဖက်လိုက်တော့

" ကိုလင်း ဖယ်ဗျာ ကျနော်မနေတတ်ဘူး "

ကိုလင်း ကျနော့်ကိုဆွဲဖက်ထားလိုက်တော့ ကျနော်ရုန်းကြည့်တာပေါ့။ သူ့ကိုစိတ်ထဲသဘောကျ အား ကျနေပေမဲ့ ကျနော့်ရုန်းကန်နေမိတယ်။ သဘောကျတဲ့ စိတ်ထက် ရှက်စိတ်က စိုးမိုးနေလို့လား။ ဘာမှမဝေခွဲမိပဲ ကျနော်ရုန်းနေမိတယ်။

" ပြောမလား မပြောဘူးလား "

" လွှတ်ဗျာ အဲ့လိုလုပ်ရင် ပိုပြီးမပြောတော့ဘူး "

" ဟေယောင်း မင်းကအရမ်းညစ် ပတ်တာပဲ လူကို တန်းလန်းကြီး ထားချင်တယ်ပေါ့ "

" ဟုတ်တယ် ထားတယ်ဗျာ "

သူရဲ့လက်ကပိုတင်းကြပ်လာတယ်။ ကျနော်ရုန်းနေပေမဲ့ အင် အားကုန်ခန်းနေပြီ။

" မပြောဘူး လွှတ်ချင်လွှတ်မလွတ်ချင်နေ "

" ပြောလဲ မလွှတ်ဘူး၊ မပြောလဲ မလွှတ်တော့ဘူး "

" ဟာဗျာ ကျနော်အသက်ရှူကြပ်နေပြီ "

" ကြပ်ပါစေ "

" ဟာဗျာ ခက်တာပဲ "

ကျနော်မရုန်းတော့ ကိုလင်းလဲ မညစ်ထားတော့ဘူး။ အဲ့လိုအချိန်ကျမှ ကျနော့်မျက်နှာ သူ့ဘက်လှည့်လိုက်တယ် ။

" လွတ်တော့ "

ငြင်ငြင်သာသာပဲ ပြောလိုက်ပေမဲ့ ကိုလင်းက ခေါင်းခါပြတယ်။

" ဒါဆို ဒီအတိုင်းနေတော့မှာလား "

" အင်း "

ကျနော့်ကိုလင်းအဖြေပေါ်စိတ်ပျက် သွားဟန်ပြလိုက်တယ်။ ကျနော့် သူ့အပေါ် စိတ်ထဲ ရှက်စိတ်မရှိတော့ဘူး။ အဲ့ဒီအချိန်မှာမှ ခန္ဓာကိုယ့်ရဲ့ အပူငွေ့တွေကို ခံစားမိလာတယ်။

နွေးထွေးလှတဲ့ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ထိုင်နေမိတာပဲ။ သူ့ကိုယ်နံ့ကိုလဲ ရလာတော့ ကျနော့်စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာတယ်။ ကျနော့်တို့ မျက်ဝန်းတွေ တိတ်ဆိတ်စွာ ဆုံနေကြပြီး ကျနော့်စိတ်တွေလဲ ထိန်းမရတော့ဘူး။

ခံစားချက် တစ်ခုခုကို ရုတ်တရက်ခံစားလိုက်မိတယ်။ အဖြေရှာမရတဲ့ အရာတွေက အဲ့ဒီအချိန် အကန့်အ သတ်မှာ တစ်မျိုးပြီး တစ်မျိုးဖြစ်နေတယ်။

ကျနော့် သူ့နဲ့ဆုံနေတဲ့ မျက်ဝန်းကို ဖြတ်ပစ်ဖို့ ကြိုးစားကြည့်မိသလိုပဲ ဒါပေမဲ့မရဘူး။ ဆွဲဆောင်မှုရှိနေတဲ့ သူမျက်ဝန်းထဲက စကားလုံးတွေကို ကျနော့်ဘာသာပြန်နေသလိုပါပဲ။

အသိစိတ်တွေ စောင့်ထိန်းရမဲ့စည်းတွေ ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့တုန်ပြန်သံ တွေကို ကျနော့်မကြားတော့ဘူး ဒီအချိန်ကျနော်ကြားနေတာ ရင်ခုန်သံ...

ကျနော့်ရင်ခုန်သံ....

..........

အရာအားလုံးက အခိုက်အတန်ပါပဲ။ အချိန်တိုအတွင်း တစ်ခုပြီးတစ်ခုပြောင်းလဲနေတတ်တယ်။

တစ်ကယ်တမ်းကျ ကျနော့်တို့ လူ သားတွေဟာ အသိဉာဏ်တွေရှိကြပေမဲ့ ရုတ်တရက်ဆို ပြန်စဥ်းစားဖို့ အချိန်တွေယူနေမိတယ်။

ရေတခွက်ဝင်သွားမှ စို့နေတဲ့ အလုံးကြီးကျသွားသလိုပဲ။ နှလုံးခုန်သံ တွေကြားနေရပြီးစိတ်ထဲကကျေနပ် သလိုလို ရှက်သလိုလိုခံစားနေမိတယ်။ သည်ခံစားချက်ကို သဘော ကျနေသလိုလို

ကျနော့် ကိုလင်းအတွက် ရေတစ်ခွက်ခတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ဘက်ယူလာမိတယ် ။

ပြီးတော့ ကျနော်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ သူ့လှမ်းယူတယ်။  ဒါပေမဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို သူမကြည့်ဘူး။
ဒီလိုပဲ ကျနော့်လဲသူ့မျက်နှာကို မကြည့်ဘူး ။

ကျနော့်တို့ နှစ်ဦးလုံးတစ်နေရာဆီမှာ တိတ်ဆိတ်နေပြီး ကိုလင်းဘယ်လိုခံစားနေရမလဲ ကျနော့်မသိပေမဲ့ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာတော့ ကြည်နူးနေမိတယ်။ တခါတခါ ကိုလင်းကို လှမ်းလှမ်းအကဲခတ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကျနော့်ကိုပြန်မကြည့်ဘူး ။

" ဒိုး  "

" ဒိုး "

ကိုလင်း ကျနော့်နာမည်ကို လှမ်းခေါ်သံတော့ကြားလိုက်ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြန်မထူးမိဘူး။ မထူးဆို ကျနော့်စိတ်ထဲက ခေါ်စေချင်လို့နေမှာပေါ့။

အခန်းထဲပျင်းခြောက်ခြောက် တိတ် ဆိတ်ဆိတ်နဲ့ကျ အရင်လို သွက် လက် အောင် ပြန်လုပ်ဖို့ စဥ်းစားမိတယ်။ ဒီအတွေးတွေကြောင့် ကိုလင်း လှမ်းခေါ်တာ အစစ်အမှန်မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်နေတုန်းပဲ...။

" ဟေယောင် ဒိုးလေး "

သေချာပြီ။ မမှားနိုင်ဘူး ။

" ဗျာ "

" အိမ်ကလူတွေက ကြာမှာလား "

နံရံမှာ ကတ်ထားတဲ့ နာရီကို လှမ်းကြည့်တော့ ၁၁ နာရီ ၊ ထွက်သွားချိန် ၃ နာရီ၊ လေယာဥ်ဘယ်အချိန်ဆင်းမလဲ ကျနော်မသိ ။

" ဖုန်းဆက်ကြည့်လေ ထွက်သွားတာ ကြာနေပြီကို "

ကိုလင်း လှမ်းခေါ်ကြည့်ပေမဲ့ ဖုန်းလိုင်းက မမိ

' လူကြီးမင်း.... '

" မရဘူး "

" ပြန်လာနေပြီးနေမယ် ကားပေါ်မှာမို့ လိုင်းမမိတာလား "

ဒီအဖြေကို ကိုလင်း လက်ခံပုံမရကျ နော့်ကိုကြောင်ပြီးသာ ကြည့်နေတယ်။

" မင်းက ဘာလုပ်နေတာလဲ အဲ့မှာ၊ လာ အတူတူရုပ်ရှင်ကြည့်မယ် ဒါမှမဟုတ် ဂိမ်းဆော့မယ် "

ဂိမ်း၊ ဂိမ်းဆိုတဲ့ နာမည်နာမနဲ့ ကိုလင်းကျနော့်ကို ဆွဲဆောင်လိုက်သလိုပဲ။

" တကယ်လား "

ပြီးခဲ့တဲ့ အချိန်အပိုင်းခြားမှ ခံစားချက်တွေမရှိတော့ 

" အင်း "

သူ့အနားတိုးကပ်ကာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ပုံမှန်အတိုင်း ဟန်ဆောင်မှုများမရှိ။

" ဘာဂိမ်းဆော့မလဲ "

" ML "

" ဟာ ခေါင်းမူးတယ် တခြားဟာဆော့ "

" ဟင့်အင်း ML ပဲ ကျန်တာ ဖုန်းထဲမရှိဘူး "

" အင်းပါ ရှိတာဆော့ ကျနော့်ကြည့်မယ် "

ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ့်ကသာ ကျန်နေပေမဲ့ ခေါင်းကတော့ ကိုလင်းနဲ့အနီးဆုံးမှာ ဖုန်းကို အားရအောင်ကြည့်ရဖို့ ခေါင်းကို တိုးနေမိသည်မှာ တော့ အမှန်

........... 

မျက်ဝန်းရဲ့ဆွဲအားက ကြီးမားလှတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ကိုအားလုံးပြောင်းလဲစေနိုင်တယ်။ လက်ရှိခံ စားနေရတဲ့ အရာရာအပေါ် စိတ်ကိုရောက်သွားစေတယ်။ ပိုဆိုးသည်မှာက တစ်ဖက်ရဲ့ဆွဲအားတစ်ခုကြောင်းလဲ ပါတယ်။

အခုတော့ ကိုလင်းကို သူမကြည့်တော့ဘူး။ ဂိမ်းထဲမှ အရာကိုပဲ အာရုံရောက်နေတယ်။ ပြီးခဲ့သောအချိန်များအတွက် သူ့ထံဘာခံစားချက်မှ မရှိတော့၊  ကျနော့်စိတ်မဝင်စားသော ဂိမ်းထဲက အကောင်များကို စိတ်ထဲဝင်စားအောင်ကြည့်ကာ ဆော့ချင်လာမိတယ်။

" မင်း ခုနကပြောတဲ့ဇာတ်ကားလေး မဆိုဘူး "

ကိုလင်း ဂိမ်းထဲစိတ်ပါစွာ ဆော့နေပေမဲ့ ကျနော့်ပြောတဲ့ဇာတ်လမ်းက သူ့ကိုဆွဲဆောင်မှုပိုပေးတယ်။

ဆက်လက်ကာ မပြောပြတော့ သိလိုစိတ်ပိုဖြစ်တယ် ထင်တာပဲ။

လူတွေက လိုချင်တာကို လွယ်လွယ်ရရင်သာ တန်ဖိုးဆိုတာကိုမေ့နေတာ။ ခက်ခက်ခဲခဲဆိုမှ တန်ဖိုးရှိတယ် ထင်ကြတာ။ ဒါကလဲ သဘာဝပါပဲ။

" နောက် ဘာကားတွေထပ်ကြည့်သေးလဲ "

" ဂျပန်ကားလေး တစ်ကား "

" ဟုတ်လား ဘယ်လိုမျိုးလဲ "

" ကျနော့်ပြောပြရင် ကိုလင်းကော ပြန်ပြောပြမလား "

" အင်း ... "

ကျနော့်စိတ်ထဲ ထိုကိစ္စများ မပြောဖို့ဟန့်တားနေပေမဲ့ စိတ်ကချုပ် ထိန်း မရ၊ အခုတော့ ကိုလင်းကို စိတ်အားထက်သန်စွာပြောပြနေမိသည်။ 

" ဒါဆို သူ့မိန်းမက ဖောက်ပြန်တာပေါ့ "

" မဟုတ်ဘူးလေဗျာ "

" သူ့ယောင်္ကျားကိုယ်တိုင်ကခေါ်လာတာ ဖောက်ပြန်တယ်ဖြစ်တော့မလား "

သူ့ဇာတ်လမ်းများက ကိုလင်းကိုဆွဲဆောင်နိုင်လှသည်။

" သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ အဲ့လူက မန်းတူမန်းဆွဲတာလား "

" မသိဘူး အဲ့ထဲမှာတော့ မပါဘူး "

...........

အပိုင်း - ၃ ဇာတ်သိမ်း

ရေးသားသူ - မင်းဉာဏ်ထွန်း

.............

သူ့ဇာတ်လမ်းကို စိတ်ဝင်တစား နား ထောင် မထောင်တော့မသိ။ လက်ထဲမှဂိမ်းကိုတော့ အောင်နိုင်စွာဆော့ နေသေးသည်။ ML ဂိမ်းထဲ သူ့တို့အဖွဲမှ တိုင်များစွာချိုးထားပြီးပြီး ကျနော့်လဲ သူ့ကိုဇာတ်ကာlပြောပြရင်း ဂိမ်ကိုကြည့်နေသည်။

" ပြောပါဦး ဒိုးပြောတဲ့ဇာတ်လမ်းတွေက မိုက်တယ် ဒိုးက ရှာရှာဖွေ ဖွေကြည့်တတ်တာပဲ "

" သူ့တိုတွေ အတွဲလိုက်ဖြစ်ကြတာထက် သူ့မိန်းမနဲ့ သူခေါ်လာတဲ့သူဖြစ်တာကိုပဲ သူ့ကကြည့်ချင်တာ၊ အဲ့လိုနဲ့တစ်နေမှာ သူ့ကကိစ္စတစ်ခုပေါ်လို အပြင်ထွက်သွားတာ သူ့ခေါ်ခေါ်လာတဲ့သူက အိမ်ကိုပေါက်ချလာတယ် "

" အင်း "

ကိုလင်းက ဂိမ်းကို ဖုန်းကွဲလောက်အောင် နိမ့်ရင်းသာ

" သူမိန်းမက မရှိဘူးပေါ့ သူ့လာမှပြန်လာဖို့ တံခါးအရှေ့မှာပြောနေတာ အထဲမဝင်လာအောင် ငြင်းနေတာပေါ့ ဒါကို အဲ့လူကမရဘူး အ တင်းဝင်လုံးတာ ပြီးတော့ အဲ့အမျိုး သမီးကို ကြမ်းကြမ်းကြီးနမ်းတာ "

" အင်း "

" ကောင်မလေးက ငြင်းတာပေါ့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်ကြတာ "

" ဟေ့ လုပ်ပြီးသားပဲကို သူ့ကသဘောမတူဘူးလား "

" မတူဘူး သူ့ယောင်္ကျားမရှိလို့နေမှာပေါ့ ထူးဆန်းတယ် သူ့ယောင်္ကျားက ဘာလိုခေါ်လာလဲမသိဘူးနော် "

" ဪ သူ့မိန်းမကို မလိုးနိုင်လို့နေမှာပေါ့ ဆက်ပါဦး "

" နောက်ဆုံး အတင်းချုပ်လုပ်တာပေါ့ ငြီးသံကြားတော့ ကောင်းမ လေးက ဆက်မရုန်းတော့ဘူး "

" ကောင်းသွားလို့နေမယ် "

" ဟား... မသိဘူး ဒါပေမဲ့ ဟိုကရှယ်လုပ်တာ သူ့ယောင်္ကျားမရှိတော့ လွတ်လပ်တယ်ဆိုပြီး "

" ရှယ်ကောင်းပေါ့ နောက်ကော "

" နောက်တော့ ပြီးသွားပြီး ငြိမ်သွားတယ် အမျိုးသမီးက မျက်ရည်ဝဲနေတယ် သူ့က ဖက်ထားပြီး သူ့ယောင်္ကျားကို မပြောဖို့ နားချနေတာပေါ့ "

" အင်း... နောက်ကော "

" ဒီတစ်ခေါက် လွတ်သွားပေမဲ့ နောက် တစ်ခေါက်ကျ သူ့ယောင်္ကျား မိသွားပါလေကော "

" သူ့အမျိုးသမီးကော ခိုးစားရတာ ကြိုက်သွားပြီလား "

" ဟင့်အင်း မကြိုက်ဘူး ငြင်းတာပဲ "

ဂိမ်းက ပြီးသွားပြီ။ ကိုလင်း ကျနော့်ကိုကြည့်လာတယ်။ လက်ထဲကဖုန်းကိုလဲ ဘေးကို ချလိုက်တယ်။ ကျ နော် ဘေးကပ်ကာ လှဲအိပ်လာတော့ ကျနော့်လဲ လှဲလိုက်တယ်။

" ဒါပေမဲ့ သူ့ယောင်္ကျားတွေ့သွားတယ် သူ့မိန်းမနဲ့အဲ့လူကြီး ဖြစ်ချင် တိုင်းဖြစ်နေတာကိုတွေ့ပြီး စိတ်မ ကောင်းဖြစ်နေတာပေါ့ အိမ်အပြင်ဘက်ကနေ လှမ်းကြည့်ပြီး သွားပြောရအခက် ဒီအတိုင်းနေရအခက်ပေါ့ သူ့ကိုယ့်သူလဲ နောင်တရနေသ လိုပဲ "

" အင်း သူမပါပဲ လုပ်နေတော့ ဘယ် စိတ်ကောင်းမလဲနော်၊ ဆက်ပြောပါဦး "

" အရင်သူအရှေ့မှာ သူတို့ဖြစ်ချင် တိုင်းဖြစ်နေရင် သူ Feel လာနေပေမဲ့ ခုတော့ ဝမ်းနည်းတာပဲ သူသိတယ် အချိန်အတော်ကြာ သူချောင်း ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာ ဟို့လူတွေကပြီးသွားပြီးလေ သူ့လဲ စိတ်မကောင်းပဲ အပြင်ကိုပဲ ရှောင်ထွက်သွားတယ် "

" အင်း... "

" အကို... အကိုဆိုရင်ကော ကိုယ့်မိန်းမကို တခြာသူပေးလုပ်မှာလား "

" ငါ့လား ... ပေးမလုပ်ဘူး "

" သူ့က ဘာလို့ပေးလုပ်တာလဲ မသိဘူးနော် "

" အင်း... အဲ့တာ Main point ပဲ ဒိုးပြောတဲ့အထဲ မိန်း Point ကိုချန်တာတယ် "

" ကျနော့်မသိဘူး "

ကိုတိုး ပြောမှပဲ ဇာတ်လမ်းရဲ့ အဓိ ကအချက်ကိုကျန်သွားတယ်။

ကျနော် က ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတာထက် ထန်စိတ်က များနေတော့ ဇာတ်လမ်းကိုသေချာမကြည့်ဖြစ်ဘူး။ တစ်ခါတလေ ကျော်တောင်ကြည့်လိုက်သေးတယ်။ အဓိကက အဓိကလေ။

ကိုလင်းက ကျနော့်အမေးကို ပြန်မေးပြီး ကျနော့်ကိုတစ်ချက်ကြည့်တယ်။

ကိုလင်း ကျနော့်ကို ကြည့်တာကို ခံစားမိတော့ ကျန်တော်ကလဲ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုလင်းနဲ့ ကျ နော့်မျက်နှာတော်တော် ကပ်နေပြီ။

" တစ်ခါတလေမှာ လူတွေက အ သစ်အစမ်းတွေကိုရှာဖွေတတ်ကြတယ် "

ကျနော့်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ကြမ်း ပြင်ပေါ်ယှဥ်လျက် အိပ်နေပြီး အ ကြည့်ချင်းဆုံနေကြတယ်။ ကိုလင်းက ကျနော်ကိုကြည့်ပြီး နူနူညံ့ညံ့စကားပြောလာတယ်။

" အမြဲတမ်းတစ်ခုထဲဆို ရိုးအီလာတတ်ကြတယ်လေ အဝတ်အစားတွေလို အစားအသောက်တွေလိုပဲ ပြောင်းပြီး စားချင်လာကြတယ် "

ကျနော့် ကိုလင်းရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ပြန်ပြောလာတဲ့စကားသံကိုသေခြာနားထောင်မိတယ်။

" အဲ့လိုအခြေအနေတွေမှာ မဖြစ်သင့်တာတွေဖြစ်တာပေါ့ လွတ်လပ်တဲ့ သူ့တိုနိုင်ငံတွေကပိုဆိုးပေါ့ "

ကျနော့်တိုနှစ်ယောက်လုံး အကြည့်တွေမလွဲကြဘူး။

" အမျိုးမျိုး စမ်းသပ်ကြတဲ့အထဲ ကောင်းတာတွေရှိသလို မကောင်းတာတွေလဲရှိတယ် အဲ့ထဲအတွဲ နှစ်တွဲ ဖလှယ်ပြီး စမ်းကြတာတွေလဲရှိတယ် တစ်ခါတလေ မူးယစ်ဆေးတွေသုံးပြီး ဆက်ဆံကြတာလည်း ရှိတယ် တစ်ခါတလေလဲထန်ဆေးပေါ့ နောက်ဆုံးဒါတွေရိုးအီလာရင် အုပ်စုလိုက်ဖြစ်ကြတာတွေလဲရှိတယ် နောက်ဆုံး သဘောကျတဲ့သူတွေဆိုရင် ယောင်္ကျားချင်း မိန်းမချင်တောင်ဖြစ်ကြတယ် "

" သူ့တိုတွေက မချစ်ပဲဖြစ်ကြတာလား "

" အင်းပေါ... "

" မရွံ့ကြဘူးလား မသိဘူးနော် မချစ်ပဲဖြစ်ကြတာဆိုတော့ "

" တဏှာက ခေါ်သွားတာဆိုတော့ အချစ်မလိုပါဘူး ပြင်းထန်တဲ့ ဆက် ဆံမှုတွေမှာ ပိုလို့တောင်မလိုသေးတယ်ဒိတ်တယ်တွေ့တယ်သဘော ကျတယ် အခန်းထဲသွားကြတယ် ဖြစ်ကြတယ် "

" ဟုတ်လား "

ကိုလင်းပြောတာတွေက စိတ်ဝင် စားစရာကောင်းသား။ အဲ့ဒီထက် နီးနီးကပ်ကပ် ကိုလင်းမျက်နှာက ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။

" ကိုလင်းရော ဖြစ်ဖူးလား ကိုယ့်မချစ်တဲ့သူနဲ့ နေဖူးလား "

" ကိုယ်လား "

" အင်း "

" မနေဖူးပါဘူး ကိုယ်က ကိုယ့်ချစ်တဲ့သူနဲ့ပဲနေချင်တာ "

ကိုလင်းရဲ့ လက်က ကျနော်လက်ကို မသိမသာလာထိတော့ ကျနော့်စိတ်ထဲလန့်သွားတယ်။ ကိုလင်းဘာများလုပ်မလဲ စိတ်ဝင်စားသလို ရင်လဲခုန်တယ်။

" ဒိုးကော မချစ်တဲ့သူနဲ့ နေဖူးလား "

" ဟင့်အင်း "

ကျနော့်ရင်တွေခုန်နေပြီး ကိုလင်းလည်း အသံတွေတုန်နေတယ် ကျ နော့်ရဲ့လက်ချောင်းကို ပွတ်သပ်နေတဲဲ့ ကိုလင်းရဲ့လက်က ပိုသိသာလာတယ်။

ကျနော့်ကို ကြည့်နေတဲ့ အ ကြည့်တွေလည်း ပိုနီးကပ်လာတယ်။

သူ့မျက်နှာက ကျနော့်မျက်နှာနားနီးကပ်လာတော့ ကျနော့်မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တော့တယ်။

..........

အခန်းတစ်ခုလုံးပဲ မဟုတ်ဘူး။ လောကကြီးတစ်ခုလုံးက တိတ် ဆိတ်နေတယ်။ အပြင်လောကကြီးက တစ်ကယ်ပဲဘာသံမှမထွက်တာလား။ ဒါမှမဟုတ် ကျနော့်ကပဲ ဘာသံမှမခံစားတော့တာလား မသိဘူး။

စိတ်လှုပ်ရှားနေတာပဲသိတယ်။ခန္ဓာ ကိုယ်တစ်ခုလုံး ပူအမ်အမ်းကြီး။သူ့ ဘက်က အပြုအမူနဲ့ ကိုယ့်ဘက်ကအပြုအမူဟန်ချက်ညီအောင် နေလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းက ဘာအ ရ သာမှမရှိသလို ဘယ်လိုမှလဲ မနေပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ ကျနော့် အနမ်းတွေမရပ် တန့်ချင်ဘူး။ ကျနော့်ခွာမယ် လုပ်ရင် သူဘက်က ဆွဲငင်တယ်။

သူဘက်က ခွါမယ်ဆိုရင် ကျနော့်ဘက်ကဆွဲငင်မိတယ်။ အိပ်မက်မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့လဲ ဆုတောင်းနေမိတယ်။

သူတော့မသိဘူး။ ကျနော့်တော် တော်မောနေပြီး၊သူ့ဘက်ကလဲ နှေးလာသလို ကျနော့်လဲနှေးလာတော့ အတူတူခွာပြီး မှိတ်ထားတဲ့မျက်လုံးကိုပြန်ဖွင့်လိုက်တယ်။

ကျနော့်တို့ နှစ်ယောက်လုံး လုံးထွေးနေပြီး နှစ်ကိုယ့်တစ်စိတ် ခန္ဓာကိုယ်အတိုင်း အချင်းချင်းဖလှယ်ကာ ဖက်ထားတဲ့လက်တွေက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်၊ မျက်နှာကိုအချင်ချင်းခွာပြီး သူ ကျနော့်နဖူးကို နမ်းလာတော့ ကျနော့်လဲ ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်တယ်။

" ဒိုး သဘောကျလား "

" ဗျာ... ဟုတ် "

ကိုလင်း မေးလာတော့ ရင်ခုန်သံ တွေကိုတောင်ပြန်ကြားရတယ်။ ကျနော့်တို့ အချင်းချင်း အချိန်တော်တော်ကြာဖက်ထားလိုက်တယ်။

" အော်... ဒို အကိုတစ်ခုပြမယ် "

ဖက်ထားတဲ့လက်တွေဖယ်ပြီး ကိုလင်းက ဖုန်းကိုဖွင့်ပြတယ်။

" ဒီမှာ... "

Videoထဲမှာ ယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်နမ်းနေကြတယ်။ အဲ့ Video ကိုပြပြီး သူ့ကျနော့်မျက်နှာကိုကြည့်တယ်။ ကျနော့်လည်း ကိုတိုးကိုပြန်ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။

" သူတို့လို နေကြရအောင် "

ကျနော့်မငြင်နိုင်ပါဘူး။ ကိုတိုးရဲ့အ ကြည့်ထဲမငြင်းနိုင်ဘူး။ကျနော့်ရှက်ပေမဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ ကိုတိုးက ကျနော့်ရဲ့နှုတ်ခန်းကိုပြန်နမ်းလာတယ်။ ကျနော့်လဲ ပြန်နမ်းတယ်။ ဒီအတိုင်းပဲ ကျ နော့်လက်ကိုလှမ်းယူပြီး သူ့ရဲ့ပေါင် တံနှစ်ချောင်းအလည်က တင်းမာမာ အရာပေါ်တင်လိုက်တော့ ကျ နော် ဘောင်းဘီအောက်ကို စမ်းနေလိုက်မိတယ်.... ။

" Arrr.... Good. Oh F... Yes.... "

Video ထဲကအသံတွေကကြားနေရတယ်။ ဘယ်လိုအနေအထားတွေဖြစ်နေတာမသိပေမယ့် ကျနော့်တို့နမ်းနေတုန်းပဲ။ ကျနော့်လက်ကပွတ်နေမိတာ အောက်က ထိုးထွက်ချင်နေတဲ့အရာကို ပိုထိုးထွက်အောင် စွနေသလိုပဲ ။

" Do hard... "

ကျနော့်တို့ ခဏရပ်တော့ Video ကိုအတူတူပြန်ကြည့်တယ်။ တစ်ယောက်က အသံတွေအရမ်းထွက်နေတာ တစ်ယောက်က ဒစ်ကို လျှာနဲ့ သပ်ပေးလို့

ကိုလင်းက ကျနော့်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးတစ်ခုခုကိုတောင်းနေသလို၊ Video ထဲက အတိုင်းဆို လီးစုပ်ပေးရမှာပေါ့။ ကျနော့်ဘယ်ငြင်းမလဲ။ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှတဲ့ကိုလင်းရဲ့ လိင်တံကို မြင်ရမဲ့ အခွင့်အရေးမှတ်လား ။

ကျနော့်ကိုလင်းရဲ့ရင်ခွင်ထဲကထွက်ပြီး ကုန်းထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်ပြီး ဘောင်းဘီနဲ့အတွင်းခံကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ဒစ်ရဲရဲ့နဲ့ လီးသန့်သန့်က ရုန်းထွက်လာလေရဲ့ ။

" ပြွတ်... "

" အား.... "

ကျနော့်ပုံမှန်ဆို လီးစုပ်ဖို့မပြောနဲ့ ကိုင်တောင်ကိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ အခုတော့ ဘယ်လိုကြောင့်လည်းမသိဘူး။ ကိုလင်းလီးကိုစုပ်ယုံ မဟုတ်ဘူး အရသာပါခံကြည့်နေပြီ။

ဒစ်နီရဲရဲက ကျနော့်ရဲ့စုပ်ချင်စိတ်ကိုစွလာတယ်။ ဘောင်းဘီ အောက်က ရုန်းထွက်လာတဲ့ ကိုလင်းရဲ့လီးကို လက်နဲ့စုပ်လိုက်တော့ လက်ထဲအပြည့်၊ အသားရေနဲ့အတူတူ သန့်ပြန်နေတဲ့ ကိုတိုးလီးက ကျနော့်အ တွက်အားကျစရာ၊ မြင့်မားတဲ့အရပ်နဲ့အတူတူ တောင့်တင်နေမှုက ခန္ဓာ ကိုယ်နဲ့အပြိုင်အကြောများလီးပတ် ပတ်လည်ရစ်ခွေက ထိုးထိုးထွက်ထွက်၊ ၃ချက် ၄ချက်လောက် လက်နဲ့စွအပြီး၊ အားရအောင် ဒစ်ရဲရ လေးကို ဆွဲဖြဲကာ ငုံစုပ်လိုက်တော့ ကိုလင်းထံမှ ကြားလိုက်ရပြီး

တစ်ချက်က စိတ်အလိုအရ လွယ် ကူခဲ့ပြီး၊ ကိုတိုးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့၊ ညိုးငယ်စွာမျက်မှောင်ကျုံ့ပြလာတော့ နောက်တစ်ချက်စုပ်လိုက်ပြီး

" အား... ကောင်းလိုက်တာ ဒိုးရာကြိုက်တယ် "

ကျနော့် ရေခဲချောင်းကို အရသာခံစုပ်သလို စုပ်နေမိပြီး၊ တစ်ချက်မှ နှစ်ချက်၊ ကျနော့်ပါးစပ်မှ တပြွတ် ပြွတ်မည်အောင် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အထိ ငုံကြည့်လိုက်သေးသည် မရ။ လီးက စုပ်လေ ပိုကြီးလာလေ။ ဒစ်နဲ့အပြိုင်အကြောက ထိုးထိုးထောင်ထောင်၊ရသလောက်ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ စုပ်ကြည့်တော့ မွန်ကြပ်သွားပြီး

" အု... အု... အား.... "

" ရလား ... ဒိုး ရလား "

ကိုလင်း အရမ်းတွေထန်လာပြီးအ ပေါ်ကတက်ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ကိုအောက်ဘက်က ရုန်းထပြီး ဆွဲလာတယ်။

ကျနော်ရဲ့ပုခုံးကိုလဲ တင်တင်းကြပ်ကြပ်ကိုင်လာတယ်။ အဲ့လိုကြီးအ တင်းလုပ်လာတော့ ကျနော့်မခံနိုင်အောင်နေရခက်ခဲတယ်။

ကျနော့်အတင်းရုန်းလာမှ မွှန်နေတဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး နှုတ် ခမ်းကို လှမ်းနမ်းတယ်။

" ရတယ်... ရတယ် အကို လောသွားလို့ "

" ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ ဒိုးရဲ့ "

" ဟုတ်... "

" ကြိုက်လား ... "

" ကြိုက်တယ်... ဒါပေမဲ့ ကြီးလွန်းတယ် ဆိုဒ်က ဘယ်လောက်လဲ "

" မတိုင်းမိဘူး ၇ လက်မ တော့ ရှိမယ်ထင်တယ် "

" မကလောက်ဘူး "

" တိုင်းကြည့်လေ သိချင်ရင် ပေတံရှိလား "

" ထားပါ အကိုဟာက ကြီးယုံမှမ ဟုတ်တာ တုတ်လဲတုတ်တယ် "

" ဟုတ်တယ်... ဒိုးမကြိုက်လို့လား "

" ကြိုက်တာပေါ့ စုပ်လိုရှယ်ကောင်း "

ကျနော့် သူ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထုချေနေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ကိုလင်းက ကျနော့်ကိုဆွဲပြီး သူအောက်ကိုပို့လိုက်တယ် ။

" အကို ဒိုးရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်မယ်နော် "

" ဟုတ်... "

ကျနော့်ကိုလုပ်ချင်တာလုပ်ပါစေဆိုပြီးစိတ်ကိုလျော့ချထားတယ်။

အင်္ကျီတွေချွတ်ပြီးနို့ကိုလာစို့တယ်။ ပထမတော့နေရခက်သလိုပဲ။ ကိုလင်းက မုတ်ဆိတ်မွှေးမရှိပေမဲ့ တခါတခါ နာတယ်။ ဘယ်လိုမှ ခံစားလို့မရဘူး။ ကိုလင်းက ကျနော့်ကို အမျိုးမျိုးလုပ်တယ်။ ကျနော့်မနေနိုင်ရင် ငြင်းတယ်။ ဘယ်လိုမှမခံစားတတ်ဘူး။

သူ့ကတော့မေးရှာပါတယ်။

" အဆင်ပြေလားတဲ့ "

ကျနော် တော်တော်ဖြစ်နေတယ်လို့ပြောရင်လဲခံရမှာပဲ။ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ခွင့်ရမှပဲ ကျနော့်သဘောကျသွားတယ်။ သူကတော့ ကျနော့်ကိုလိုးချင်ပုံပဲ။ သူ့လက်က ဖင်ကိုလာလာထိနေတယ်။ ကျနော် နည်းနည်းရှောင်တော့ အတင်း မလုပ်တော့ပါဘူး။

ကျနော် သူ့လီးကို လျှာလေးနဲ့ အ မျိုးမျိုးလုပ်တယ်။ သူကတော့ ဘယ်လိုလုပ်လုပ် သဘောကျနေသလိုပဲ။ သူအားမရရင် ကျနော့်ပါးစပ်ကိုတောင် ပြန်လိုးတာ ။

ကျနော့် တဏှာအထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး အင်္ကျီတွေချွတ်လိုက်ကြတယ်။ သူ့ရဲ့ခန္ဓာ ကိုယ်လှလှက ကျနော့်အရာအား လုံးကို အရှုံးပေးစေတယ်။ သူ့ရဲ့အ ဖု အထစ် ခန္ဓာကိုယ့်ကိုလက်နဲ့သပ်ပြီး နမ်းလိုက်မိတယ်။

" လိုးချင်တယ် ဒိုးရယ် "

" ဗျာ... "

" ဟုတ်တယ် အဲ့Video လေးထဲကအတိုင်း လိုးချင်တယ် "

" ရပါ့မလားအကိုရာ အကိုလီးက အကြီးကြီးပဲ "

" ရပါတယ် ဒိုးရ အစပိုင်းလောက်ပဲခက်မှာ "

" အကိုက လိုးဖူးလို့လား မလုပ်ဖူးရင်နာမှာပေါ့ "

" မနာပါဘူး၊ စမ်းကြည့်မယ်လေ နာတော့ ဆက်မလုပ်တော့ဘူး "

မျက်နှာငယ်လေး ကျနော့်ဆီမှာ သူတခုခုလိုချင်သလို မျက်နှာငယ် လေးနဲ့

" နာမှာကြောက်တယ် အကိုရာ "

" ဖင်ထဲ လက်စမ်းထည့်ကြည့်မယ်လေ ဒိုးနာရင်ပြော "

" နောက်မှလိုးပါလား အခုတော့မလုပ်နဲ့လေ ကျနော့်ခံပါ့မယ် တ ကယ် "

" ခုလိုးချင်နေတာ လီးကိုကြည့်လေ ဒိုးကိုလိုးချင်လို့ ပွင့်အာနေတာပဲ ဒိုးသာ လက်ခံရင် သူ့အရမ်းပျော်မှာ "

" အကိုကလဲဗျာ... ကျနော့်မှမခံဖူးသေးတာ "

" အဲ့ကြောင့်ခံကြည့်လေ "

" နောက်ခံမယ်လေ "

" မနောက်နဲ့တော့ ခုခံကြည့် "

ကျနော့်ကြောက်တာအမှန်။ နာမှာကြောက်သလိုပဲ။ ကျနော့်ဖင် ဖွင့်ခံရ တော့မှာကိုကြောက်တယ်။ ဖင်ဖွင့်ခံရ ပါကင်ဖောက်ခံရ စကားလုံးက သူငယ်ချင်းကြားထဲ စစနောက်နောက်မို့ ကြောက်တာအမှန်။ အခုတော့ ခံရတော့မယ်။

ကိုလင်းကိုငြင်းတာ ရမဲ့ပုံလဲမပေါ်၊ စိတ်ထဲမှာလဲ ဘယ်လိုကြီးခံစားနေရတာလဲမသိ ။

" ဒိုး... နော် လို့..."

" သဘောဗျာ... သဘော သဘော နာရင်တော့ ငြင်းမှာနော် "

" အင်း... "

" ဪ... ခဏ လက်နဲ့တော့အရင်လုပ်"

ကိုလင်း လက်သွယ်သွယ်တစ်ချောင်းချောင်းကိုတော့ ခံစားမိတယ်။ ဘယ်လိုခံစားချက်လဲမသိ၊ မနေတတ်တာတော့ အမှန်။

" ကိုတိုး မရဘူးထင်တယ် "

" ရတယ်လေ ဝင်နေတာပဲ "

" မဝင်ဘူး... ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး "

ကိုလင်း စိတ်ရှည်ပုံမရ

" ခဏလေး... "

ကိုတိုး တံတွေးစများများယူကာနွေးနွေး အရာတစ်ခု ထိုးထည့်လိုက်တော့

" အား ကိုတိုး နာတယ် ထုတ်ထုတ် "

" ခဏ... ခဏ "

နာလိုက်တာဗျာ ကျနော့်သည်းခံနိုင်တဲ့အထိ သည်းခံကြည့်သေးတယ် မရဘူး။  နာတယ်။ ငြင်းပြီး အားယူဖယ်ထုတ်ပေမယ့်  ကိုတိုးက ဆွဲမထုတ်ပဲ ကျနော့်ကိုချုပ်ထားတယ်။

" ဝင်သွားပြီ စိတ်လျော့... စိတ်လျော့ကြည့် "

" တင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ပြီးတော့ စပ်တယ် နာလဲ နာတယ် "

ကိုလင်း တင်တင်းကြပ်ကြပ် ချုပ် ထားတော့ လိုးခံရတာ မနာပဲ အ ချုပ်ခံရတာပိုနာလာတယ်။ ကိုလင်းက ကျနော့်ဆံပင်ကိုနမ်းတယ်။ လည်ပင်းကိုကော နမ်းလို့ရတာလှမ်းနမ်းတော့ ကျနော့်ငြိမ်ပြီး စိတ်လျော့လိုက်တယ် ။

" ကိုလင်း တအားမဖက်နဲ့ "

ကိုလင်း ခဏနေတော့ ဖက်ထားတာလျော့ပေးလာတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲ နာသလိုလို မနာသလိုလို၊ ထိုးထည့်လိုက်ရင် နာသလိုလို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင် မနာသလိုလို...

" အဆင်ပြေလား "

" နာတယ်... "

" တကယ်လား ထုတ်လိုက်ရမ
လား "

" မထုတ်နဲ့ "

ကိုလင်း ဆွဲထုတ်တော့မလိုလိုနဲ့ ကျနော့်ကို ဆောင့်လိုးလိုက်တာ

" အား... "

ပြီးတော့ နောက်တစ်ချက်

" အား... ကိုလင်း "

" အင်း... ထုတ်လိုက်ရမလား "

" မသိဘူး... ကိုလင်း သဘော "

" အား... အင်း... အား "

" ကောင်းလား "

" အင်း... ကောင်းတယ် နာမလိုလိုနဲ့ ကောင်းလာတယ် "

" ကြိုက်လား "

" ကြိုက်ပါတယ် "

" အား... ကိုလင်း... အိုး... အင်း ကိုလင်း "

ကျနော် အဆင်ပြေသလိုလိုပေမဲ့ ကြောက်စိတ်က စိုးမိုးနေတုန်းပါပဲ။ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့လား မသိဘူး။ နာကျင်မှု ဒဏ်က အပြည့်။ ဆွဲ ထုတ်လိုက်ဖို့ ငြင်းချင်ပေမဲ့ ဒီလိုအခွင့်အရေးက မလွယ်ကူတော့ ရပ်တန့်ဖို့ နှမျောမိတာအမှန်။ အခုလို့ နာကျင်မှုထဲ လိင်စိတ်ရဲ့ဆွဲခေါ်မှုကလဲရှိနေတော့ ကျနော့် သူနဲ့ဆက်ပြီးစီးမျောလိုက်တယ်။ နာ ကျင်တဲ့ဒဏ်ကို ညည်းသံနဲ့ အားယူနေလိုက်ပြီး

" ကောင်းလား ဒိုး ကိုယ်တော့အ ရမ်း ကောင်းတယ်ကွာ "

" အင်း... ကောင်းပါတယ် ... မြန်မြန်လေးပြီးလိုက် အကို "

" ဒိုး... "

" ဟင်း "

" ခဏခဏ လုပ်ရအောင် "

" ဟာ... ကိုလင်းကလည်းဗျာ "

" နော်လို့ "

" ကိုလင်း ကလည်းဗျာ "

" မကြိုက်ဘူးလား "

" ကြိုက်တယ် ဒါပေမဲ့နာတယ်လေ "

ကိုလင်း စကားသံကိုနားထောင်နေမိတော့ နာကျင်ဒဏ်ရုာ မရှိသ လောက်ပဲ တစ်ခါတစ်ခါတော့ စပ်သလိိုလို၊ အပြင်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တိုင်း အပြင်ထွက်သွားမှာတောင် ကြောက်မိသလိုလို ....

" အရမ်းနာလို့လား "

" နာတာပေါ့ အကိုဟာက အကြီးကြီးကိုဗျာ "

" အစမို့ပါ နောက်အဆင်ပြေ မှာပေါ့ "
" သိဘူး "

အနောက်ဘက် ကျနော့်ကို လိုးနေ ရာမှ ကိုတိုးက လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး ကျနော့်အပေါ်ဘက် ရောက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ လီးနဲ့ ထပ်ထိုးထည့်ဖို့ကြိုးစားတယ်။

ကိုတိုး လီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျ နော် နေသာသလို ပိုရှိသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ အားမရသလိုပဲ တစ်ခုခုလွတ်သွားသလိုပဲ။ ပြီးခဲ့တဲ့ အခြေ အနေကို ပိုမျှော်လင့် သလိုလို

ကျနော့်အပေါ်ကနေ လီးကိုစမ်းပြီး ထိုးထည့်တာ ပထမတော့ ထိုးမရဘူး။ နောက်တစ်ချက် သူ့ကြိုးစာရတယ် မရဘူး။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ အရမ်းနာမှာ ကျနော်ကြောက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ တော်ပြီးလို့ မငြင်းချင်ဘူး ကျနော့်မသိစိတ်ထဲ တောင့်တနေတဲ့အရာက အားမရ သေးဘူး။

" အား... ကိုလင်း အိုး... အား အကို "

ဝင်သွားပြီ။ သူ့ကတော့ ဘယ် လောက်ကောင်းနေမလဲ မသိပေမဲ့ ကျနော့်မှာတော့ တော်တော်ခံလိုက်ရတယ် ။

“ ဒိုး အဆင်ပြေလား အရမ်းနာသွားတာလား.... “

ကျနော့်ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ဘူး။ ထိချက်တော်တော်ပြင်းတယ်။ စုပ်ပြဲသွားပြီးလား ထင်ရလောက်တယ်၊ ၃ကြိမ် ၄ကြိမ်လောက် မရတော့၊ မရမကထည့်လိုက်တာ တစ်ကယ်ဝင်သွားတော့ ခက်ခက်ခဲခဲ။ မနာ ပဲ နေမလားဗျာ။  တော်သေးတာပေါ့ ။

အဆင်ပြေလားမေးဖော်ရသေးလို့..

" ဒိုး... "

" ခဏ အကို ခဏ "

ကျနော့်ဘာမှပြန်မပြောတာကို အ ဆင်ပြေတယ်ထင်ပြီး လိုးကြည့်လာတော့ ကျနော့်တစ်ကယ်မခံနိင်ဘူး။သူ့လိုးလာတာတာကို ထိန်းလိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ မဖြစ်ဘူး။ နောက်တစ်ခါထပ်လုပ်ရင်ပိုနာမှာ ။

ကျနော် သူ့ရဲ့ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ အတင်းထိန်းထားလိုက်တယ်။ သူ့လဲ ကျနော်ဆွဲထုတ်ခိုင်းမှာကိုကြောက်နေပုံပဲထပ်ထည့်ရတာ တော်တော်ခက်မှန်းသူလဲသိနေတော့

" အရမ်းနာသွားတာလား "

" အင်းပေါ့ အတင်းလုပ်တာကို "

" Sorry ပါကွာ၊ ဒိုး မကောင်းဘူးလား "

" မသိတော့ဘူး "

" ခဏပဲ ပြီးတော့မှာ "

ကျနော့်ကိုဖက်လာတယ်။ တင်းကြပ်အောင် ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုလှမ်းနမ်းတယ်။ အခုလို သူဆီက ဂရုစိုက်တာခံလိုက်ရတော့ နာကျင်တာတွေပျောက်သွားသလိုလို တ ဏှာဆိုတဲ့အရာကလဲ ဒါမျိုးကိုခေါ်တာဖြစ်မှာပါ။

သူ့အနမ်းတွေပေးရင် တဖြည်ဖြည်းလိုးလာတယ်။ အရင်ထက် နည်းနည်းအဆင်ပြေလာသလိုပဲ။ ကျ နော့်စိတ်တွေလဲ ခံရတာ ကြိုက်လာသလိုပဲ။ နာကျင်တဲ့ ဒဏ်ရှိပေမဲ့ လက်ခံနိုင်လာတယ်။ သူကျနော့်အပေါ်ကနေတဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေရာက အခု ကျနော့်ခါးကိုကိုင်ပြီး ကြမ်းလာပြီ။

" အား... အား အကို... အိုး အကိုရယ် "

ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး။ ကျနော့်ညည်းနေမိတယ်။ ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရဘူး။ လိုးလိုက်ပါ အားရအောင် လိုးပစ်ပါလို့ ပြောချင်ပေမဲ့ ပါးစပ်ကထွက်မလာဘူး။

ကျနော့်အရမ်းကို ညည်းမိနေပြီး နာကျင်နေရတယ်ဆိုတာကို ဖြေ ဖျောက်နိုင်တဲ့အထိပေါ့။

" အကိုပြီးအောင်လိုးလိုက်တော့မယ် ကွာ... "

ပြီးအောင်တဲ့လား၊ ဒါဆို ကျနော့်ဖင်ထဲ လရည်တွေပြည့်သွားမှာပေါ့။ ကျနော့်ထုတဲ့အချိန်မှာ ထွက်လာတတ်တဲ့အရည်တွေက အခုတော့ ကျနော့်ဖင်ထဲပြည့်လာတော့မယ် ၊

" ကောင်းလား ဒိုး... "

" အင်... "

" အကိုကြမ်းမယ်နော် "

" အင်း "

" အရမ်းကြမ်းမှာနော် "

" ကြမ်းပါ အားရအောင်လိုး "

လိုးချက်တွေက စည်းချက်မှန်မှန် ပြွတ်ပြွတ်ပြဲပြဲ....

ကျနော့် အခု နာကျင်တာတွေကိုမေ့နိုင်ပြီး ပူနွေးနွေး အမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ ကျနော့်ဖင်ထဲ ၇လက်မသာသာ လီးကြီးက ကျပ်ကျပ်ပြည့်ပြည့် ဒါန

" အရမ်းကောင်းနေပြီးလား ဒိုး "

" ကောင်းတယ် အကို"

" ကြိုက်လား "

" ကြိုက်တယ် အကိုရာ "

အခုတော့ ကျနော့်မငြင်းနိုင်တော့၊ လိင်စိတ်ရဲ့ခေါ်ဆောင်ရာနောက် လိုက်နိုင်သွားပြီးထင်......
..............

" လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ဒိုးရာ "

" တကယ်ကောင်းတာလား "

" ကောင်းတာပေါ့ ဒိုး ဖင်ထဲ အကိုလီးက ကြပ်နေတာပဲ အကိုလီးကိုဆွဲယူထားသလိုကြီး ကြိုက်တယ်ကွာ နောက်လဲခံပေးဦး "

" ဟာအကိုကလဲ "

" မကြိုက်လို့လား "

" ကြိုက်ပါတယ် "

" ဒါဆို ခံကွာ "

" ဟာ... အကိုကလဲ "

" လုပ်ကွာ... လုပ်ကွာ... "

" အား... အကို အား... အကိုရယ် ခံပါမယ် ခံပါမယ် "

စည်းချက်မှန်မှန် ကောင်းကောင်းလိုးနေရာမှ ထဖောက်ကာ လီးကို ထုတ်မတတ် ဆွဲထုတ်ပြီး ဆွဲတင်ကာ လိုးလာတော့မခံမရပ်နိုင်။ စိတ် ထဲ ပေးချင်လိုက်တဲ့ ကတိ။ ဒါပေမဲ့ မပေးရဲ။  အခုလို အတင်းတောင်းလာတော့ ညည်းသံကြား ပေးလိုက်မိပြီး

" တကယ်နော် "

" အင်းပါဗျာ... ဒါပေမဲ့နော် အရမ်းတော့မကြမ်းနဲ့ "

" စိတ်ချ... ဒိုး ဒီထက်အများကြီးကောင်းလာစေရမယ် "

" အင်းပါ... အား... ! အကို "

" ကောင်းလိုက်တာကွာ... အင်း "

" အား ကိုလင်း... အား... အကို... အိုး ကောင်းတယ် အိုး..."

ကိုလင်း တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာပြီး ကျနော့်ဘက်ကလဲ လက်ခံနိုင်ပြီး တဏှာ၏ ဆွဲခေါ်မှုနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ကိုလင်းအပေါ်ထားတဲ့စိတ်က အခုတော့ နာကျင်ဒဏ်ခံနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကြောက်စိတ်လဲမဖြစ်မိ။

ညည်းသံက အခန်းတွင်းအပြည့်၊ ကျနော့်၏ အပေါ်ဘက်တွင် ကျနော်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မကာ အမျိုးမျိုးလိုးနေသည့် ကိုလင်းက အားအင်ပြည့်ပြည့်ဝဝ၊ လိုးချက်များက မှတ်ယူမရအောင် အချက်ရေစိတ်လာတော့၊ နွေးထွေးသောခံစားချက်ကိုခံစားလာရသလို ကိုလင်းထံမှလဲ ညည်သံကျယ်ကျယ်ကို ရိုင်းစိုင်းသောစကားသံဖြင့်ကြားလာရပြီး

" အာကွာ... ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကွာအိုးကွာ.. အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ၊ အား... အား...အီဆိမ့်နေတာပဲ၊ အား ... ကြိုက်တယ် မိန်းမ... အမြဲလိုးမယ်ကွာ "

" အား... ကိုလင်း ကောင်းလိုက်တာဗျာ အားမိုက်တယ် လိုးပေး လိုးပေးပါဗျာ အမြဲ၊ အမြဲလိုးပါဗျာ နော်..."

စကားတွေကြမ်းပေမဲ့ သဘောကျ နေတဲ့ ကျနော့်စိတ်ကိုအံဩမိတယ်။သူ့နဲ့အတူတူ ညည်းနေတဲ့ ကျနော့်ကို ကျနော့်လည်း အံဩမိတယ်။

သူ့ရဲ့လိုးဒဏ်တွေနဲ့ ဖင်ထဲနွေးထွေတဲ့အရေတွေက ကျနော်စိတ်ကိုအ ဆုံးအစွန်ထိပို့နိုင်တာလား မသိ တော့။

အခုတော့ ကျနော့်ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာ ပြိုင်တူပန်းထားတဲ့ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေက ရွဲ့လို့။ သူ့ကလဲမရွံ့မရှာ ကျနော့်ကိုတောင်ဖက်လိုက်လေရဲ့

" ရလား ဒိုး "

" ရတယ် အကို "

" ကောင်းလား ... "

" ကောင်းတယ် အကိုရာ ကြိုက်တယ် "

" အကိုထုတ်လိုက်ရတော့မလား ဒိုးဒီအတိုင်းထားမလား "

" အကိုထုတ်လိုက်ရင် နားမလားမသိဘူးနော်၊ ခဏပဲဟာ ထုတ်လိုက်တော့ "

" အင်း "

" အား... အကို "

နာကျင်မှုကို ထိထိမိမိခံစားလိုက်ရ ပေမဲ့ ရင်ခုန်နေဆဲ ကျနော့်ကို တင်းကြပ်စွာဖက်လာတဲ့ သူလက်ကိုကျနော်နမ်းရှုက်လိုက်တယ်။

သူကလဲ ကျနော့်နဖူးကို နမ်းလာတယ်။ ခဏနေတော့ ကျနော်တို့နှုတ်ခမ်းကိုဆက်နမ်းဖြစ်ကြတယ်။ ကျေကျေနပ်နပ်

" သွေးတွေပါတယ် ... တအားနာနေလား "

" နာတာပေါ့ဗျာ "

" Sorry ပါကွာ... ဒါပေမဲ့ ကြိုက်တယ်မှတ်လား "

" ကြိုက်တယ်၊ အမြဲတော့ မလုပ်နဲ့ဗျာ၊ မမတိုလဲရှိတယ်၊ အခုဆို အကိုလဲတိုးလာပြီးဆိုတော့ "

" အင်းနော် လူလွတ်ပါ့မလားမသိဘူး "

" မသိဘူး အမြဲမလုပ်နဲ့ လွတ်လဲ နာတယ် "

" အင်းပါ မိန်းမရဲ့ "

" ဟာဗျာ... "

မိန်းမတဲ့  နားမခံနိုင်ပေမဲ့ ကျနော့်သ ဘောကျသလိုလို၊ သူ့ကျနော့်ကို စ နောက်ပြီး တင်ကြပ်အောင်ထပ်ဖက်လာတယ်။

အခုတော့ ကြမ်းပြင်ကြီး အေးနေတာ ကျနော့်ပြန်ခံစားမိနေပြီ။

အပြင်ဘက်ငှက်သံတွေကိုလဲ ကြားနေရပြီ။

အိမ်တံခါးရွက်က လေရိုက်သံကိုလဲ သိနေရပြီ။

" အကို အင်္ကျီဝတ်ရအောင် အေးတယ် "

" အင်း "

" ခုချိန် သူ့တို့ ပြန်လာပြီးမလား မသိဘူး "

" မသိဘူးလေ... ပြန်မလာသေးရင်ကောင်းမယ် ရေဆေးပြီးနောက်တစ်ခါ "

" ဟာ... ကိုကိုနော်

" ဟား း း စတာပါ၊ ဒီကောင်လေး ကြောက်နေပြီး "

ကျနော့်တို့ အိမ်နောက်ဖေးဘက်ထွက် လာကြတယ်။

နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားမပါ၊ ကျနော့်လက်ထဲမှာတော့ အဝတ် အစားတွေကိုင်းထားတာပေါ့။ သူ့ရဲ့စနှောက်သံနဲ့ ရယ်သံတွေကအပြည့်ရေချိုးခန်းထဲမှာလဲ အတူတူ

လွတ်လွတ်လပ်လပ်....။

.........

ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ ကျနော့်တို့နှစ်ယောက် ထဲရှိတော့သလိုပဲ။ အိမ်ကပြန်လာမှာကိုလဲ မစိုးရိမ်ကြဘူး။ အပြင်ဘက် ဘယ်သံမကြားမချင် ပျော်မြူးနေကြတယ်။

ကျနော့်တို့ အင်္ကျီတွေပြန်ဝတ်ပြီးတာတောင် တစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ် တစ်ယောက် အခုမှပိုင်ဆိုင်ကြသ လို ကြည့်နေကြတယ်။

ကိုလင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကျနော်သ ဘောကျဆုံး ဆံပင်ကို ခဏခဏပွတ်မိတယ်။ ပြီးတော့ နို့၊ ကျစ်လစ်နေတဲ့ ဗိုက်ပေါ်ကကြွက်သား၊ကြွက် သားအရာ မျှင်မျှင်လေးတွေကအ စ၊ လီးကိုလဲ ခဏခဏကိုင်နေမိတော့ ထပ်ပြီးထောင်လာတယ်။

" တာဝန်မယူနိုင်ရင် မထိနဲ့တော့နော် ထပ်စားပစ်လိုက်မှာ  ပြီးတော့မှနာတယ်ပြုတယ် လုပ်မနေနဲ့ "

" ဟား ဟား ... ၊

ကိုလင်း မေးလို့ရလား "

" မေး... "

" ကျနော် အမြဲခံရမှာလား "

" အင်းပေါ့.ငါ့မိန်းမမလုပ်ဘူးလား "

" ဟာ... ကိုလင်းကလဲဗျာ၊ ဒါနဲ့လေဗျာ... ဟို... ကျနော်လဲ လုပ်ချင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "

" အဲ့ဒါတော့ မသိဘူးလေ "

" ဟာ... ပြန်လုပ်လို့မရဘူးလား "

" အား... မရဘူး ငါ့ခံတာ မကြိုက်ဘူးဟ "

" စမ်းဖူးလို့လား ကြိုက်မကြိုက်သိတာ "

" စမ်းဖူးပါဘူး "

" စမ်းကြည့်လေ ကျနော့်လုပ်မယ် "

" မရဘူးကွာ "

" အင်းပါဗျာ မကြိုက်လဲ သူ့များကိုကြလုပ်ပြီးတော့ "

" ကျေးဇူးပါ မိန်းမရာ ပြန်တော့မလုပ်ပဲ ကိုပဲ လုပ်ပါရစေနော် "

" ဟာ... "

ကျနော့် ကိုလင်းရဲ့လက်ကလေးကို အသားနာအောင် ဆွဲဖဲ့ပြစ်လိုက်တော့ ကိုလင်းဆီက နာကျင်သံ ထွက်လာတာကို ကျနော်သဘော ကျပြီး ရယ်လိုက်မိတော့တယ်။

ကျနော့်နဲ့  ကိုလင်း ဘယ်လိုဘယ်ပုံရှေ့ဆက်ရမလဲမစဥ်စားဖြစ်သေးပေမဲ့ လူလစ်ရင် လစ်သလို ခိုးစားဖြစ်မလား..

ကိုလင်းကကော ကျနော့်ကို အရင်ထက်ပိုပြီး ဂရုစိုက်နေမလား ကျ နော့်တို့နှစ်ယောက်ကိစ္စ အိမ်ကသိသွားမလား.....

ကျနော့်ကို မေမေလာခေါ်လို့ ကိုလင်းနဲ့ ဝေးသွားမလား

မေးခွန်းများစွာပါပဲ။ စိတ်ထဲ မဖြစ် လာသေးတဲ့ အရာတွေကို စဥ်းစားပြီး ကိုလင်းကို တင်းကြပ်အောင်လှမ်းဖက်လိုက်တော့ ကိုတိုးကလဲ တင်းကြပ်အောင် ပြန်ဖက်လာကာ  

" အရမ်းချစ်တယ် ကွာ.... "

နှစ်ဦးသားရဲ့ ကြည်နူစရာ အချိန်တစ်ခုကို အတွေးကိုယ်စီဖြင့် ကျေ နပ်စွာ ခံယူခဲ့ပြီ။

ပြီး။

---------------------------------------------------

*** အခြားသူရေးတဲ့ စာတွေထဲက သဘောကျသော ဝတ္ထုများကိုပြန်တင်ခြင်းပါ။ ကျွန်တော်ရေးတဲ့စာတွေမှာ Alex Aung ဆိုတဲ့ ကလောင်နာမည် ပါပါတယ်။ 

A SECOND CHANCE AT LOVE - PART 1

Chapter One:

ဇေယျာလင်းကို မမြင် မတွေ့ မဆုံဖြစ်တာ တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်လို့ပြောရင်ယုံကြည်ကြပါ့မလား။ ၉၀ ခုနှစ်များစီက ပေါ်ပြူလာအတော်ဖြစ် ခဲ့တဲ့ dance club တစ်ခုရဲ့ The Twilight Zone မှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သိခဲ့ကြတာပါ။ အဲ….ကလပ်ရှိတဲ့ အဆောက်အဦးကြီး ရဲ့ စာအုပ်အရောင်းဆိုင်တစ်ခုမှာ management ဝန်ထမ်းအဖြစ် ကျွန်တော်အလုပ်လုပ်နေတုန်း ဆိုင်ကို ပုံမှန်လာနေကျ customer တစ် ယောက်ဖြစ်ကြောင်း မျက်မှန်းတန်းမိနေတာကြာပြီလို့တော့ဝန်ခံပါတယ်။ မကြာခဏဆိုသလို Sci-Fi Fiction တွေအကြောင်း ၊ ပြီးတော့ သူအထူးတလည်စိတ်ဝင်စားတဲ့ Star Trek ကိစ္စတွေကို စကားလက်ဆုံကျမိတတ်တယ်ပေါ့။ ညပိုင်း Club မှာတွေ့ကြရင် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် hi လုပ် ၊ တစ်ချက်ပွေ့ဖက်နှုတ်ဆက် စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး ကိုယ်လုပ်လက်စအလုပ်ကို ဆက်လုပ်ကြတယ် သည် လောက်ပေါ့။ မြူးကြွတဲ့ ဂီတသံစဉ်တွေကြား ကပွဲကြမ်းပြင်ပေါ် တစ်ခါတလေ တွန်းတိုက်မိတာလည်းရှိတယ်။ စာအုပ်ဆိုင်ကိုလာတိုင်း အပြင်ကို လေညှင်းခံထွက်ဖို့ နှစ်ကြိမ်လောက်သူ့ကို ကျွန်တော်ဖိတ်ခေါ်မိလုလု ဖြစ်ဖူးတယ် ပြောရမယ်။

နှစ်ကြိမ်စလုံး စကားလုံးတွေ နှုတ်ဖျားမှာပျောက်ရှကုန်တာပါပဲ။ ဘာကြောင့်ဆို အငြင်းခံရမှာကို ကျွန်တော်ကြောက်လန့်နေခဲ့လို့ပါ။ ဇေယျာလင်းက အတော်ချောသည့်အပြင် ချစ်စရာသွင်ပြင်လည်းရှိတာမို့ ကျွန်တော့်လိုအသွင်အပြင်ရှိသူတစ်ယောက်ကို ကြိုက်နှစ်သက် ဖို့ဆိုတာ ဝေးပါတယ်။ အဲသလိုပြောလို့ ကျွန်တော်က ရုပ်ဆိုးသူတစ်ယောက်တော့မဟုတ်ပါဘူး။ တွေ့ကြုံဆုံကြဘူးသူ မိတ်ဆွေအများ စုက ကျွန်တော်ဟာ ရုပ်ရည်ချောမောသူ စာရင်းထဲမပါပေမယ့် cute ဖြစ်လွန်းတယ်လို့ မပြောဘူးသူမရှိသလောက်ဘဲ။ ကျင်လည်ဖူးတဲ့ သိုင်းလောကထဲမှ Homosexuals အများစုက ကျွန်တော့်ဆို ငြင်းဆန်တဲ့လူ ရှားပါတယ်။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အထင်ကြီးလွန်းတယ်၊ မြောက် ပင့်လွန်းတယ်လို့ ဆိုချင်ဆို ဇာတ်လမ်းတွဲ သရုပ်ဆောင်မင်းသား စည်သူရဲထွဋ် (Sithu Ye Htut) လိုရုပ်ရည်ပိုင်ရှင်များပင် ကော်ဖီ date ဖို့အကြောင်းပြတောင်းဆိုတာတွေ မကြာခဏခံရသူပါပဲ။ သည်လိုနဲ့ အရွယ်ရောက်ပြီးနှစ်ကာလတွေကို complain တက်ခံရသူ မဟုတ် ဘဲ ကျော်ဖြတ်လာတာ ကြာပြီဆိုပါတော့။ ငယ်စဉ်ကတော့ အရည်ရှည်ရှည် ပိန်ပိန်သွယ်သွယ် သွားစွယ်တွေနဲ့ ကောင်ကလေးဟာ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုရှိရှိ နေလာခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် အထက်တန်းကျောင်းပြီးလို့ ဆယ်နှစ်သော အချိန်ကာလအရောက်မှာတော့ အလွန့် အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ငနဲအချို့နဲ့ပတ်သက်ဖူးတဲ့ မှတ်တမ်းအချို့ရှိနေပါပြီ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကြည့်ကောင်းရှုကောင်းတဲ့ အမျိုးသားတစ် ယောက်အဖြစ် ယုံကြည်ဖို့ခက်ခဲနေဆဲ ဒါမှမဟုတ် ကပွဲကြမ်းပြင်ပေါ် အတူတွဲကဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခံ ရလောက်သူအဖြစ် မထင်မှတ်ရဲသေးသူ ပါ။ ဆိုတော့ ခရီးတော့ထွက်တာကြာပြီ အဝေးကြီးရောက်ဖို့လိုသေးတယ်လို့ပြောနိုင်ပါတယ်။

အချိန်ကာလ အနည်းငယ်ဖြတ်သန်းပြီးနောက် ဇေယျာက ဟိန်းမင်းသူဆိုတဲ့ သူ့ဘော်ဒါတစ်ပွေနဲ့အတူ New York ကိုပြောင်းရွှေ့သွား သလို ကျွန်တော်သည်လည်း သူရိန်ဦးဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ ပေါင်းသင်းရင်းနီးခဲ့ပါတယ်။ အဲသည်ကတည်းက ဇေယျာနဲ့ ကျွန်တော် တစ် ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ထပ်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ပါဘူး။ ဘယ်သူတွေရဲ့ ဘယ်လိုဆက်ဆံရေးက ဘယ်လောက်တည်မြဲမယ်ဆိုတာ ဘယ် သိနိုင်မှာလဲလေ။ ဟိန်းမင်းသူက ဇိုးငနဲလေးမို့ အသောက်အစားကိစ္စနဲ့ပြဿနာမကင်းသလို သူရိန်ဦးကလည်း ကျွန်တော့်ငွေကြေး များကို အလွှတ်မဲ့သုံးစွဲတတ်သူဖြစ်တာကြောင့် ခွာပြဲသွားကြတဲ့အဖြစ်ကို နောက်ပိုင်း စကားဆက်စပ်မိမှ ပြောကြတာ အမှတ်ရတယ်။ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတဲ့ ကြားကာလ ခြောက်နှစ်သောအချိန်တွေကို သက်ဆိုင်ရာ ရင်းနှီးပတ်သက်သူတွေနဲ့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကိစ္စ၊ ကိုယ့်ပါတနာတွေရဲ့ ပြဿနာပေါင်းစုံဖြေရှင်းရတဲ့ကိစ္စအပြင် ကိုယ်တွေနဲ့မသက်ဆိုင်စွာ မိသားစုအရေးအရာတွေပါ ခေါင်းထဲထည့် ဖြေရှင်းရင်း ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်ပြောရမယ်။

ကျွန်တော့်ကိစ္စကိုပဲ ပြောရရင် သူရိန်ဦးနဲ့ဇာတ်လမ်းက သိပ်မကြာလိုက်ဘဲ ကွဲပြဲသွားခဲ့ပြီး အံ့အားသင့်စရာကောင်းလောက်အောင် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ မျိုးကျော်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကို စတင်ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့တွေကို ချစ်တယ်လို့ပါးစပ်ကပြောနေသော် ငြား အတွင်းစိတ်အစဉ်ကတော့ ဇေယျာစီကိုပဲ တဝဲလည်လည်ရယ်ပါ။ ကျွန်တော် မကြာခဏဆိုသလို ပြီးပြည့်စုံသူလေး မျိုးကျော်နဲ့ ချိန်းတွေ့ရင်  ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ သိချင်စိတ်တော့ရှိတာပေါ့။ သို့သော် သူသည် အခြားသောအကြောင်းအရာတရပ်လို့ပဲ ခံစားရ တယ်။ ဇေယျာမဟုတ်တဲ့ အခြားသူတွေများစွာနဲ့ ချစ်ဇာတ်လမ်းခင်းခဲ့သော်လည်း ‘ex’ စာရင်းတွေသာများသထက်များလာပါတယ်။ သြော် သူတို့တွေနဲ့ ပြဿနာအရှုပ်အရှင်းမဖြစ်ဘဲ အမုန်းမပွားဘဲ လမ်းခွဲခဲ့ကြတာပါ။ ဘယ်လိုပြောမလဲ စီနီယာကြီးတွေပြောသလို စားဘဲကြီးများ ဖြစ်နေပြီလားလို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တွေးမိတဲ့အခါလည်းရှိတယ်။

လက်ရှိစာရေးနေတဲ့အချိန်က ၂၀၁၀ခုနှစ်ပါ။ Facebook စာမျက်နှာမှာ “remembering the nightclub Twilight Zone” ဆိုပြီး မင်မိုရီ ပြန်တက်လာတော့ ဇေယျာလင်းက အဲ့အချိန်မှာဖွင့်ခဲ့ကြိုက်ခဲ့ ကခဲ့သော သီချင်းအမည်ရယ်၊ သတိရကြောင်းရယ် မှတ်ချက်ပြုရေးသားခဲ့ တာပါ။ အစတုန်းက ကျွန်တော် အမှန်တကယ်သိခဲ့ရသော ဇေယျာလင်း ဟုတ်မဟုတ်မသေချာခဲ့ဘူး။ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ကြတော့မှ  ကြားကာလ ၁၈နှစ်ကြာဝေးကွာခဲ့ရသော သူဖြစ်နေမှန်းသိရတယ်။ Facebook က သူ့ profile ပုံကလည်း မထင်မရှားခပ်သေးသေးလေး တင်ထားတာကိုး။ ဒါပေမယ့် Friend add လိုက်ကြ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားစပြောလိုက်ကြနဲ့ တဖြည်းဖြည်းပြန်ပြီး ရင်းနီးလာ ပါတယ်။ ဟိုတုန်းက ဘယ်လိုပြောခဲ့ကြတာ၊ သည်လိုကိစ္စကို ဘယ်သူတွေနဲ့ကြုံတွေ့ခဲ့ရတာလေ စသဖြင့် အတိတ်ကာလအကြောင်း တွေ ဆက်စပ်စကားပြောဖြစ်တယ်။ ကြာလာတော့ ဘယ်တုန်းကမှ မခွဲခွာဖူးခဲ့ကြသူတွေလို တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိလာ ကြတယ်ပေါ့။

ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပြခဲ့ဘူးတဲ့ ကျွန်တော်တို့ အသက်ရှင်သန်နေထိုင်ခဲ့သောဘဝတွေ၊ အတွေးအခေါ်တွေနဲ့ ခံစားချက်တွေကို အကုန် ဝေမျှကြပါတယ်။ ပြီးတော့ တလျှောက်လုံးလိုလို တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စွဲလမ်းမှု နှစ်သက်မှုတွေ ရှိခဲ့ကြောင်း အခြင်းခြင်းထုတ်မေး လုနည်းပါး ဝန်ခံပြောဆိုခဲ့ကြတယ်။ ဇေယျာကတော့ ပြောခဲ့သမျှစကားတွေကို ပြန်ရုတ်သိမ်းတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ နှစ်ဦးသား ကြားဆက်ဆံရေး အမြန်ဆုံး နီးကပ်သွားမှာကို သူကြောက်လန့်လာလို့ပါ။ ကျွန်တော်တို့တွေ သူငယ်ချင်းအဖြစ် အရင်ဆုံး ဆက်ဆံ သင့်ပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဆင့်တက်ဖို့လိုလားပုံပြတယ်။ အမှားအယွင်းတစ်စုံတရာကြောင့် တန်ဖိုးထားရတဲ့ အရာတွေ ဆုံးရှုံးသွားရမှာ သူ ကြောက်လန့်လို့ထင်ပါရဲ့။

E-mails အပြန်အလှန်ပို့ကြတဲ့အခါ သူက ‘မင်းက ရုပ်ရည်ချောမောနေတုန်းပဲ၊ ချစ်စရာကောင်းတယ်၊ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေး ကောင်း တယ်၊ ဟာသဉာဏ်ရွှင်တယ်၊ ပြီးတော့ ပျော်တတ်တယ်။ မင်းနဲ့လိုက်တဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ကို အရယူနိုင်မှာ သေချာတယ်’ စသဖြင့် ရေးသားလာတဲ့အခါ ကျွန်တော်က ဟာသမြောက်အရေးအသားတစ်ခုခုနဲ့ သူ့ရဲ့လေးနက်မှုကို ဖော့ပစ်ပါတယ်။ သူက နောက်တစ်ဖန် ‘မင်းက ချိုသာယဉ်ကျေးတယ်၊ တကယ့်ကို ရုပ်ရည်ချောမောသူပဲ၊ ပြီးတော့ မင်းကိုယ်မင်း ချစ်စရာကောင်းတယ်လို့ မထင်ဘူးလား’ စကားစလာရင် ကျွန်တော်က အကြောင်းအရာတစ်ရပ်ရပ်ကို လှီးလွှဲပြောဆို ပြောင်းလဲပစ်တာမျိုး ကောင်းကောင်းလုပ်ရတာပေါ့။ နေ့စဉ် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ် အလုပ်တစ်ခုလို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြန်အလှန်စာပို့ ဒါမှမဟုတ် ဖုန်းဆက်ပြောဆိုကြတာ ရက်သတ္တပါတ် နှစ်ပတ်လောက်အကြာမှာ လူချင်းအပြင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ဖို့ စာအုပ်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ စီစဉ်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်နည်းနည်းကြောက်လန့်နေခဲ့တာတော့အမှန်ပါ။ ကိုယ်စီ ကိုယ်စီ Facebook စာမျက်နှာရှိ ဓာတ်ပုံအယ်လ်ဘမ်တွေကို မြင်ဖူးပြီး သားဆိုပေမယ့် တကယ့်ဘဝမှာ မြင်ရမယ့်မျက်နှာနဲ့ထပ်တူ မတူနိုင်ဘူးမဟုတ်လား။ အသက်အရွယ် ၄ ထိပ်စီးပြောင်းစမို့ လူငယ် မဟုတ်တော့တာသေချာတယ်။ သည်အသက်အရွယ်ထိ ဂရုတစိုက်နေထိုင်ခဲ့တာမို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အမှတ်သင်္ကေတ “boyish-cuteness” လေး ပိုင်ဆိုင်သေးတာက တကယ့်ဘုရားကျေးဇူးတော်ပါပဲ။ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ အညိုရင့်ရောင် ဆံနွယ်တွေဟာလည်း ကြာဆံမွှေးကြိုကြား ရောယှက်စမို့ အရောင်ဖျော့စပြုပါပြီ။ အလံဖြူ အများအပြားမစိုက်သေးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ကံကောင်းတယ်လို့လည်းဆိုနိုင်ပါတယ်။ နဂို ကတည်းက ဆံသားပါးသူမို့ မပြောသာသော်လည်း ဆံပင်မကျွတ် ထိပ်မပြောင်တာကို ကြံဖန်သဘောကျရပါရဲ့။ ဟိုးယခင်အချိန် ငယ်ရွယ်စဉ်က ကျွန်တော့်ရုပ်ရည်ကို မမြင်ဖူးသူဆိုရင်တော့ သိပ်သတိပြုမိမယ်မထင်ပါဘူး။

အရပ်အမြင့် ၆ပေ ၂လက်မမှာ မဆိုစလောက် ခါးဆိုဒ်လေးအနည်းငယ်ပြောင်းတယ်ဆိုပေမယ့် လက်မောင်းတို့ ရင်အုံတို့ ပေါင်တံတို့ တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်ဆဲပါ။ ထွားကျိုင်းသန်မာသူတစ်ယောက် မဖြစ်ခဲ့သလို ပိန်သွယ်သူတစ်ယောက်လည်း မဟုတ်ခဲ့တော့ ကိုယ်ပုံရိပ်နဲ့ ကိုယ် သက်သောင့်သက်သာဖြစ်စွာ နေထိုင်ခဲ့တာပဲ ကြာကြာလှပေါ့နော်။

စာအုပ်ဆိုင်ထဲကို ဇေယျာဝင်လာကတည်းက ကျွန်တော်မှတ်မိခဲ့သလို သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်သား တစ်ဖန်ပြန်တွေ့ရတဲ့အခိုက် ထွေး ဖက်မ၀ ဝမ်းသာအယ်လဲဖြစ်ရပါတယ်။ သူရောကိုယ်ရော တစ်ချိန်တည်းပြောလုနည်းပါးစကားက ‘မင်း ဦးခေါင်းကဆံပင်တွေ ပါးသွား တယ်နော်’ လို့ ပါးစပ်ကထွက်လာကြပြီး တစ်ယောက်ရဲ့သွင်ပြင်ကို တစ်ယောက် ရယ်ပွဲဖွဲ့မိကြတယ်။ ဇေယျာရဲ့ အညိုရင့်ရောင် ဆံပင် တွေကတော့ အရင်လို အုံထူထူမဟုတ်ဘဲ ထိပ်ပိုင်းအနည်းငယ်ပါးသယောင်ဆိုပေမယ့် ခိုင်မာတောင့်တင်းတဲ့ မျက်နှာသွင်ပြင်နဲ့ ပနံရ လှပါတယ်။ အတော်ကြည့်ကောင်းတယ်။ တနည်းပြောရရင် ကျွန်တော့်စိတ်ကူးထဲမှာ အမြဲမြင်ယောင်နေတဲ့ ပိန်သွယ်ပြီး အရပ်မြင့်မြင့် ရုပ်ရည်ချောမောသူ ဆိုတဲ့ပုံရိပ်အတိုင်းမယိုယွင်းသေးပါဘူး။ မေးရိုးနဲ့ နှာတံက ထင်းနေတာဆိုပေမယ့် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းပုံစံနဲ့ ပြာလဲ့လဲ့မျက်ဝန်းများက ငယ်စဉ် ကျွန်တော့်အသည်းနှလုံးထဲမှာ တောက်ပခဲ့သော ကြယ်ပွင့်အတိုင်း လင်းလက်နေဆဲပါ။

ကြာဆံမွှေးအနည်းငယ်တော့ ကြိုကြားတွေ့ရသလိုပဲ။ ကိုယ်ခန္ဓာတောင့်တင်းဖြောင့်စင်းမှုကိုတော့ ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အကျီ ကြယ်သီးဖြုတ် ထားတာရယ် အောက်ခံဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်အကျီ ခပ်ပါးပါးတို့ကြောင့် ရမှတ်ကောင်းပါတယ်။ ဟူး….အသက် လေးဆယ်တန်းမှာကိုပဲ သူဟာ အတော်ကြည့်ကောင်းလွန်းလှသူပါ။ နှစ်ဦးသားပွေ့ဖက်နှုတ်ဆက်ကြတော့ သန်မာတဲ့ ကျောပြင်ကို ကျွန်တော့်လက်ချောင်းများနဲ့ စမ်းသပ်မိရသလို မို့မောက်ပြည့်တင်းတဲ့ ရင်အုပ်များကလည်း အထိအတွေ့နဲ့တင် ကျွန်တော့်ကိုရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ‘ဟေး…. ငါတို့နှစ်ယောက်က သူငယ်ချင်းတွေနော်….ဟိုဟိုသည်သည်မဟုတ်တာတွေ လျှောက်မတွေးနဲ့’လို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သတိပေးရ တဲ့အဖြစ်ပါ။

နှစ်ယောက်သား ဖတ်ဖြစ်ကြတဲ့ စာအုပ်တွေအကြောင်း၊ လုပ်ကိုင်နေတဲ့ အလုပ် သို့မဟုတ် စီးပွားရေးအကြောင်း အပြန်အလှန်ပြောဆို ကြရင်း နောက်တစ်နာရီလောက်ကြာသွားတယ်။ လျှပ်ပျက်သလို ခံစားမှုတွေပေးခဲ့တဲ့ Star Trek series နဲ့ အခြားသော ရုပ်ရှင်များ အကြောင်း စကားဆက်လိုက်ကြတာ အီစီကလီထုဖို့အချိန်ကိုမရဘူးရယ်။နောက်ဆုံး နှစ်ယောက်စလုံး ဗိုက်ဆာလာကြမှ နေ့လယ်စာကို Chilli’s မှာသွားစားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ကားထဲ သူဝင်ထိုင်လိုက်တာမို့ မမေးတော့ဘဲ မောင်းထွက်လာရင်း ဇေယျာနဲ့ ပြန်ရင်းနီးရတာ ပျော်မိကြောင်း ပြောမိတယ်။ သူ့စီက ရယ်သံလွင်လွင်ထွက်လာပုံအရ အဲ့စကားမှန်ကြောင်း သဘောတူတဲ့ပုံပါ။

နေ့လယ်စာအချိန်ဖြတ်သန်းပြီးနောက် ပြောကြဆိုကြတဲ့အကြောင်းအရာအချက်အလက်တွေဟာ ပိုမိုလေးနက်လာသလို နှစ်ယောက် သားရင်ထဲမယ် စွဲထင်ကျန်နေဆဲ ယခင်ကြုံဆုံဖူးခဲ့တဲ့ ဆိုးရွားတဲ့ RS တွေအကြောင်းဆွေးနွေးပြောဆိုကြရင်း ၉၀ခုနှစ်များစီက တစ် ယောက်ကိုတစ်ယောက် ငြိတွယ်ခဲ့တာရယ်၊ နှစ်ဦးသားကြား ဆက်ဆံရေး ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့် အေးဆက်ပြတ်တောက်ခဲ့ရ တယ် ဆိုတာရယ် သုံးသပ်ပြောဆို အဆုံးသတ်လိုက်ကြတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဇေယျာတို့နှစ်ယောက်ကြား ဘဝအဘိဓမ္မာခံယူချက်တွေက တော် တော့်ကိုတူနေတယ်။ နောင်တရမယ့်အလုပ်တွေကို မလုပ်သလို လုပ်ခဲ့တဲ့အလုပ်တွေအပေါ်လည်း နောင်တမရတတ်ဘူး။ ဘဝဆိုတာ ပုံသေကားချပ်ဆွဲလို့မရသလို သင်ခန်းစာတွေကနေသင်ယူရမှာ အသေအချာပဲ။ အခက်အခဲတွေ ရှုံးနိမ့်မှုတွေကို ကျွန်တော်ရော ဇေယျာ ရော ဆင်ခြေမပေးဘဲ ပိုကောင်းသည်ထက်ကောင်းအောင် ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ရင်း ဖြတ်သန်းလာကြတာ ဟိန်းမင်းသူတို့ သူရိန်ဦးတို့လို လူတွေနဲ့ Relationship တည်ဆောက်ခဲ့မိခြင်းကတော့ ချွင်းချက်ပေါ့။ သူတို့ဟာ ကျွန်တော်နဲ့ ဇေယျာအတွက် လက်တွဲဖော်ကောင်း မဟုတ်ခဲ့ကြဘူး။ အရင်ကပြောခဲ့ဘူးသလို အရသာအသစ်အဆန်းကို မတော်တဆမြည်းစမ်းဖြစ်ကြတဲ့အခြေအနေမျိုးလိုပါပဲ။ ကျွန်တော် နဲ့ ဇေယျာ မျက်ဝန်းခြင်းအကြည့်ဆုံကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှစ်လိုစွာပြုံးပြမိသလို စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ လက်အစုံဟာလည်း မထိခလုပ်ထိခလုပ် တွန်းတိုက်မိကြတယ်။

ဇေယျာ သူ့တိုက်ခန်းကိုပြန်တဲ့အချိန် ကျွန်တော်ဘာကိုမျှော်လင့်ပြီး လိုက်သွားမိမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တကယ်မသိဘူးရယ်။ Chilli’s မှာ ထိုင်မိတဲ့ အချိန်အခိုက်အတန့်လေးမှာပဲ စကားအပေါက်အလမ်းတည့်ပြီး DVD collections လုပ်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအထိ ပြောဖြစ် ကြတယ်။ သူ့တိုက်ခန်းကိုပြန်တော့ စုသိမ်းထားတဲ့ “Clue” ဂိမ်းရဲ့ ဟိုးယခင်က vintage editions အချို့ကိုလိုက်ကြည့်ဖို့ဖိတ်ခေါ်တယ် လေ။ ဇေယျာ့လို board game collector တစ်ယောက်က အခြားအကြောင်းပြချက် မရှိဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်ယုံကြည်မိတာ လည်းပါ တယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးသား ဘာရယ်မဟုတ် ပျော်ရွှင်ရယ်မောခဲ့ကြတယ်။ Bookstore ရဲ့ကားပါကင်ဘက်မှာ သူ့ကိုချပေး ခဲ့ပြီး မြို့ရဲ့ဘယ်အစိတ်အပိုင်း ဘယ်ရပ်ကွက်မှာနေတယ်ဆိုတာ ကြားခဲ့ရတာမို့ အဲသည့်လမ်းဘက်ကို ကျွန်တော့်ကားကို ဦးတည်ထား လိုက်တယ်။ ဇေယျာကားထွက်လာမှ သူ့နောက်ပါးကနေ မျက်ခြေမပြတ်အောင်လိုက်မောင်းသွားတယ်ပေါ့။

ကျွန်တော့်နှလုံးခုန်သံတွေဟာ လမ်းမနံဘေးက နီယွန်လမ်းမီးတိုင်များကြောင့်ရော၊ သူ့ကားနောက်ကြည့်မှန်လေးကတစ်ဆင့် ကျွန်တော့် ကို ပြန်ကြည့်လိုက် လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်လုပ်တာကြောင့်ရော ပိုမိုခုန်ပေါက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လက်ကို အသာပြန်ဝှေ့ ယမ်းပြမိရင်းက လက်ရှိအခြေအနေ အမူအယာ ခံစားချက်တွေက ဘာကိုဆိုလိုမှန်း ပိုမိသိချင်လာရော။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး သည် လိင်တူချစ်သူများဖြစ်ကြသလို စကားပြောဆိုဆက်ဆံ အမူအယာတွေက မကြာခင်အချိန်မှာ အိပ်ရာအခန်းထဲ အတူဝင်ကြတော့ မယ်လို့ အလိုအလျောက်အဓိပ္ပာယ် မရောက်သွားလောက်ပါဘူးနော်။ ‘ငါတို့တစ်ယောက်ရဲ့ စရိုက်သဘာဝကို အခြားတစ်ယောက်က နှစ်သက်ကြ ကြိုက်ကြတယ်….အခြားပေါက်တတ်ကရတွေ မစဉ်းစားစမ်းနဲ့’ လို့ ကျွန်တော် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပြောခဲ့မိတယ်။

 ဘာတွေဖြစ် ဘယ်လိုတွေရှေ့ဆက်ဖြစ်ကြမှာပါလိမ့်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ဇေယျာ့ကို နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ဆုံတွေ့ရခြင်းဟာ အတော်ဝမ်း မြောက်စရာကိစ္စတစ်ခုဖြစ်ကြောင်းကိုတော့ သူ့ကိုပြောပြခဲ့ချိန်က ရင်ခုန်နေခဲ့တာသတိထားမိတယ်။ ဇေယျာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သားမှာ ကိစ္စအတော်များများကြုံဆုံဖြေရှင်းခဲ့တာတွေ၊ ဘဝနေထိုင်မှှုဟန်ပန်တွေ၊ အကျင့်စရိုက်တွေက ဆင်တူနေတာ ကြောင့် အသစ်တစ်ဖန်စတင်တဲ့ ခင်မင်မှုကို သာမန်ကြုံဆုံဖြစ်သောလူတွေထက်ပိုပြီးကျွန်တော်တန်ဖိုးထားပါတယ်။

ဇေယျာရဲ့ Apartment က ကျွန်တော်တွေးထင်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ သုံးဖို့လိုအပ်သလောက် အိမ်ထောင်ပရိဘောဂတွေနဲ့သာ အခန်း တွေကို ဖွဲ့စည်းထားတယ်။ စဉ်တွေပေါ်ရှိနေတဲ့ စာအုပ်တွေ၊ DVDs နဲ့ Toys တွေအတော်များများက sci-fi ရုပ်ရှင်ရယ် တီဗီစီးရီးတွေ ရယ်ကနေဆင့်ပွား စုစည်းထားပုံရတယ်။ အိမ်အခန်းဖွဲ့စည်းပုံလေးက သူ့လိုပဲ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတဲ့နေရာလေးပါ။ သူ့ရဲ့ board game collectionကို ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာ ဒီဇိုင်းဆင် ပြသထားပုံက တကယ်အထင်ကြီးစရာပဲ။ “Clue” ဆိုတဲ့ ဂိမ်းရဲ့ နှစ်ကာလအလိုက် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲပုံကို ကြည့်ရတာကိုက ခေတ်ရေစီးရဲ့လိုအပ်ချက်ကို ရောင်ပြန်ဟပ်နေသလိုထင်ရတယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်ပါ ကျွန်တော့် နံဘေးမလှမ်းမကမ်းမှာ ရပ်နေတဲ့ သူ့ဆီက ကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးကြောင့် အိမ်ရဲ့အခြားသော အခန်းတွေ ဘက်ကို စပ်စုချင်စိတ်က ဝင်ဝင် လာတယ်။ သူပြောပြနေတဲ့ စကားရဲ့အကြောင်းအရာကို အာရုံစိုက်ဖို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် တွန်းအားပေး ရတဲ့အဖြစ်လို့ဆိုနိုင်ပါတယ်။

နောက်တော့ သူ New York မှာ နေခဲ့စဉ်ကမှတ်တမ်းတင်ခဲ့တဲ့ ဓာတ်ပုံတွေထည့်ထားသော photo album ဆွဲထုတ်လာပြီး ဆိုဖာရှည် ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ကာ သူ့နံဘေးမှာ ကျွန်တော့်ကိုထိုင်ကာကြည့်စေပါတယ်။ ကျွန်တော်ဝန်ခံပါတယ် ကြုံဆုံနေရသော ပတ်ဝန်းကျင်ရယ်၊ အချိန်ရယ်၊ အခြေအနေတွေရယ်က ဇေယျာဆိုသောသူ့အပေါ် ပုံမှန်တွေ့နေကြသူငယ်ချင်းများထက် အမြတ်ထုတ်ဖို့ဖြစ်လာတယ်။ 

9/11 terrorist attacks ကြောင့် ဖြစ်ပျက်သွားတာကို သူမှတ်တမ်းတင်မိခဲ့တဲ့ ဓာတ်ပုံကို လက်ညှိုးထိုးပြမှ ဝမ်းနည်းစာနာစိတ်ဝင်မိပြီး အာရုံပြန်ကပ်တယ်။ ကျွန်တော်သာဆို အဲသည့်အချိန် အဲသည့်နေရာမှာ ဘယ်လိုနေထိုင်လုပ်ကိုင်ရပါ့မလဲလို့ တွေးလို့ကိုမရဘူး။ သည်အတွေး သည်လိုခံစားချက်မျိုုးက ဇေယျာ့ကို အနှောင့်အယှက်ခံစားချက်မျိုးပေးနေတုန်းထင်ပါတယ်။ သူ့လက်ဖဝါးအစုံကို ကျွန်တော် ဆုပ်ကိုင်ပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်ရတယ်ဗျာ။

သည်လိုပြုမူလိုက်ခြင်းက တမင်လုပ်လိုက်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ သဘာဝအရ စိတ်ထဲကခံစားချက်ကို ခန္ဓာကိုယ်ကလိုက်လံနာခံခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ သူ့စိတ်ခံစားချက်ဘာဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာအလိုလို ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီး လက်ကိုဖျစ်ညှစ်ခြင်းက မင်းဘာကိုခံစားရတယ်ဆိုတာ နားလည်တယ် အသိအမှတ်ပြုတယ်ပေါ့ဗျာ။ ကြိုတင်ကြံစည်ထားတာ ကြံရွယ်ထားတာမဟုတ်ဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားမိတဲ့ သူ့လက်ကို မလိုက် ပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ နုနုညံ့ညံ့နမ်းရှိုက်ခဲ့ပါတယ်။ ဖယောင်းတိုင်တွေလို စီရရီညီပြီးတုတ်ခိုင်တဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေကိုစေ့ငု ကြည့်မိ သည်သာမက ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ပွတ်တိုက်မိတဲ့ သူ့လက်ခုံက အမွှေးနုအနည်းငယ်ရဲ့အထိအတွေ့ကိုပါ အာရုံ နှစ်မျိုးခံစားလိုက်ရတယ်။ လက်ချောင်းလေးတွေ အရွယ်ညီပြီး သန်မာအားကောင်းတဲ့ လက်အစုံကို အစကတည်းက တပ်မက်တတ်တဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် ဇေယျာရဲ့လက်တွေဟာ လိင်စိတ်ကြွလာစေတယ်လေ။ ဟုတ်တယ်…အသားအရေက နုညံ့တယ် ဒါပေမဲ့ ယောက်ျား ပီပီသသ တုတ်ခိုင် သန်မာတဲ့ လက်အစုံပါ။

ဇေယျာရဲ့ မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကြည်လင်တောက်ပတဲ့ သူ့မျက်လုံးအစုံဟာ ကျွန်တော့်ကို အုပ်မိုးစိုက်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်အစုံကို လွှတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကို သူ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်စီ နေရာရွှေ့စေတယ်။ အစကနဦးတော့ နုညံ့တဲ့ ပါးပြင်ပေါ်က အမွှေးငုတ်စိလေးတွေကို တို့ထိခံစားမိပြီးနောက် သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်မျက်နှာစီ ဆွဲယူတိုးကပ်ပစ်မိရော။ တုန့်ပြန် ရုန်းကန်မှုမရှိ အလိုက်သင့်အလျားသင့်ပါပဲ။ နှစ်ဦးသားရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံဟာ သွေးတိုးစမ်းသလို နုနုညံ့ညံ့တို့ထိနမ်းရှိုက်ကြပြီး ဇေယျာ ဘက်က ပါးစပ် အနည်းငယ်ဟကာ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအစုံကို ဆာလောမွတ်သိပ်စွာ စတင်သွေးတိုးစမ်း နမ်းလာတယ်။ တစ်ယောက်ရဲ့ လျှာဟာ အခြားတစ်ယောက်ရဲ့ အာခံတွင်းထဲက အစိတ်အပိုင်းတွေကို စူးစမ်းရှာဖွေ စတင်စမ်းသပ်ကြတယ်။ ဇေယျာလည်း သူ့လက် အစုံကို ပင့်မြောက်ကာ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို အသာအယာထိန်းကိုင်တာမို့ နှစ်ယောက်သားရဲ့အနမ်းစစ်ပွဲက အသက်ရှူငွေ့တွေပါ အနံ့ခံမိသလိုလို။ ငါ့လူရေ….သည်ကောင်ဟာ အနမ်းတော်တော်ကျွမ်းကျင်တဲ့သူဟ။

ဇာတ်ရှိန်သေသွားမှ အနမ်းစစ်ပွဲကိုရပ်တန့်လိုက်ကြရင်း လေ၀၀ရှူကြပါတယ်။ ဆိုဖာခုံရှည်ေ့ပါ် အသာအယာထိုင် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကိုင်ရင်း ရင်ထဲအသည်းထဲက ပျော်ရွှင်မှုတွေ တလှိုက်လှိုက်ခံစားရင်း ပြုံးမိကြပါတယ်။ 

“I love you,” လို့ ကျွန်တော် ဇေယျာကိုပြောခဲ့တယ်။ 

‘သည်ရက်ပိုင်းအတွင်း တွေ့ကြုံခံစားရတာတွေက ငါ့ဘဝမှာ တစ်ခါမှ မကြုံဆုံ မခံစားဖူးတဲ့ ခံစားချက်တွေပဲကွာ။ အချိန်အကြာကြီး အခုလိုအခိုက်အတန့်ကို စောင့်နေခဲ့ရသလိုမျိုး။’ 

ဇေယျာလည်း ချောင်းတစ်ချက်ဟန့် လည်ချောင်းရှင်းလိုက်ရင်း ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့ “I love you too. တစ်ခါတလေ မင်းပြောတဲ့စကား တွေ ရေးတဲ့စာတွေက မသေချာသလိုမို့ ငါ့ဘက်က မျှော်လင့်ချက် မထားချင်ခဲ့တာ’ 

ကြည့်ရတာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးသားအတွက် အချိန်အခိုက်အတန့်လေးတစ်ခုကို ဘုရားသခင်က စီမံလိုက်ပုံပဲ။ ဒါမှမဟုတ် ဘဝရဲ့ ပုံသေကားချပ်ဖြစ်စဉ်တွေထဲက တစ်ခုသောအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ 

ဒုတိယအကြိမ်ပေးတဲ့ ကံကြမ္မာရဲ့ အခွင့်အရေးတစ်ခု ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်မလားဘဲ။

To be continued…

Alex Aung (1 October 2023)