That's so good, right?: July 2024

Tuesday, July 23, 2024

သက်တံ့ရောင်စုံချစ်ကမ္ဘာက ဟန်ကျစ့်ကောင်း

(韩子高) #ဟန်ကျစ့်ကောင်း

ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ နန်ပေချောင် တောင်မြောက်မင်းဆက်ခေတ်က ချန်နိုင်ငံရဲ့ ဘုရင် ဝိန့်သိရဲ့ စစ်သူကြီး ဖြစ်ပါတယ်။ ထို့အပြင် သူဟာ ချန်ဝိန့်သိရဲ့ ချစ်သူ အမျိုးသားမိဖုရားလဲ ဖြစ်ပါသေးတယ်တဲ့။ ချန်ဝိန့်သိ ဘုရင်မဖြစ်ခင် ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ စစ်သားဘဝနဲ့ ချန်ဝိန့်သိထံမှာ စစ်မှုထမ်းခဲ့ပါတယ်။ တရုတ်သမိုင်းရာဇဝင်ထဲမှာတော့ သူတို့ ၂ ဦးရဲ့ လိင်တူချစ်သူဖြစ်တဲ့အကြောင်းကို ရေးသားထားခြင်း မရှိပါဘူး။ ပါးစပ်ရာဇဝင်အဖြစ်သာ တပိုင်းတစ တွေ့ရပါတယ်။

ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ဟွေချီတောင်ခြေမှာ နေထိုင်တဲ့ အညတရမိသားစုလေးက မွေးဖွားခဲ့သူ ဖြစ်ပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်း ကျင်းတုမှာ နေထိုင်နေစဉ် ဟော့ယင်းပုန်ကန်မှု ဖြစ်ပွာခဲ့ပါတယ်။ ထိုအခါ နောင်တချိန် ချန်ဝိန့်သိဖြစ်လာမယ့် ဟော့ယင်းပုန်ကန်မှုကို နိမ်နင်းပြီး ဝူရှင်းမှာ တပ်စခန်းချထားပါတယ်။ အဲ့အချိန် ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ အသက် ၁၆ နှစ်ပဲ ရှိသေးပါတယ်။ သူ့ဆံပင်လေးကို ကလေးတစ်ယောက်လို စည်းထားလေ့ရှိပါတယ်။ သူဟာ ချောမောလှပချက်ကတော့ မိန်းကလေး ချောတာထက်ကို ပိုပါတယ်တဲ့။ ချန်ဝိန့်သိဟာ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို ဟွိုင်မြစ်ကမ်းဘေးမှာ ရုတ်တရတ် တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ မြင်မြင်ချင်း မိန်းကလေးလို့ ထင်သွားရလောက်အောင် ချောမောလှပတဲ့ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို သူနဲ့အတူ နန်းတွင်းကို ခေါ်သွားချင်ခဲ့တာပေါ့။ ချန်ဝိန့်သိက ဟန်ကျစ်ကောင်းကို "မင်းငါ့အတွက် အမှုတော် မထမ်းပေးချင်ဘူးလား" လို့ တွေ့ဆုံတဲ့အခါ မေးလိုက်ပါတယ်။ ထိုအခါ ဟန်ကျစ့်ကောင်းက သဘောတူပြီး သစ္စာခံယူပါ့မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့ပါတယ်။

ဟန်ကျစ့်ကောင်းရဲ့ မူလအမည်က မုန့်ကျစ့် ဖြစ်ပါတယ်။ ချန်ဝိန့်သိက သူရဲ့ နာမည်ကို ဟန်ကျစ့်ကောင်းလို့ ပြောင်းပေးခဲ့ပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ သဘောထားကောင်းသူ ဖြစ်ပြီး လျှိုဝှက်တာမျိုးမရှိပဲ ဟန်ဆောင်ကင်းသူ တစ်ယောက်ပါ။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ချန်ဝိန့်သိ ဘေးမှာနေရသူဖြစ်ပြီး ဘုရင့်ရဲ့ ဓားကို ကိုင်ဆောင်ရပြီး ဘုရင့်အတွက် အစားအသောက် အဝတ်အထည်က အစ စီမံပေးရသူ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဘုရင်ဟာ စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိသူ ဖြစ်ပေမယ့် ဟန်ကျစ့်ကောင်းအပေါ်မှာတော့ နားလည်မှုရှိပေးပါတယ်တဲ့။ ဟန်ကျစ့်ကောင်း အရွယ်ရောက်လာတဲ့အခါမှာတော့ သူ့ကို ဘုရင်က မြင်းစီး မြှားပစ် ဓားရေး လှံရေး စသည့် စစ်ပညာရပ်များကို သင်ကြားပေးခဲ့ပါတယ်။

ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ရဲစွမ်းသတ္တိရှိသူဖြစ်ပြီး အမိန့်ပေးရာမှာလဲ ဆုံးဖြတ်ချက် ပြတ်သားသူလဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သူရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့် ချန်စစ်တပ်ရဲ့ တပ်မှူးတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ တုခန်းပုန်ကန်မှု အပြီး ငြိမ်းချမ်းတဲ့ ကာလတွေမှာတော့ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ စစ်တပ်ကို အဓိက အုပ်ချုပ်ရတဲ့ တပ်မှူးကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပါပြီ။ ဘုရင်ကလဲ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို အင်မတန်မှ နှစ်သက်သဘောကျတာမို့ သူ့ဘေးနားမှာ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို တချိန်လုံး နေစေပါတယ်။ တစ်နေ့ ဘုရင်ဟာ သူ့အိပ်မက်ထဲကလို တောင်ပေါ်လမ်းခရီးကို မြင်းနဲ့ ခရီးနှင်လိုသဖြင့် ဟန်ကျစ့်ကောင်းနဲ့အတူ တောင်ပေါ်သို့ တက်လာခဲ့ပါတယ်။ တောင်ပေါ်လမ်းခရီးဟာ အန္တရာယ်များလှပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ဘုရင့်ကို ကာကွယ်ပေးရင်း သူတို့ ၂ ဦးသားဟာ တောင်ပေါ်အထိ ရောက်အောင် တက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

တစ်နေ့တော့ စစ်ဘုရင် ကျန်းပြောင်နဲ့ ချန်ဝိန့်သိတို့ စစ်မက်ဖြစ်ပွာကြပါတယ်။ ချန်နိုင်ငံရဲ့ မဟာမိတ် စန်းထိုက်ဟာ ကျန်းပြောင်ထံမှာ လက်နက်ချခဲ့တာကြောင် ချန်ဝိန့်သိဟာ ကျိူးမြို့စား ကျိုးဝိန်ယွီနဲ့ ကျိူးမြို့မှာ ခုခံဖို့ ပြင်ဆင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျိုးဝိန်ယွီကို မြို့ရိုး မြောက်ဘက်ရှိ ရှန်းယန်ဘုံကျောင်းမှာ စစ်စခန်းချပြီး ကြီးကြပ်ဖို့ တာဝန်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ကျန်းပြောင်ဟာ ရှန့်စီရင်စုထဲကို ညအချိန် တိတ်တဆိတ်ဝင်လာပြီး ကျိူးမြို့ကို အလစ်အငိုက်ယူကာ ဝင်ရောက် ထိုးဖောက်ခဲ့ပါတယ်။ ထိုအခါ အငိုက်မိသွားတဲ့ ချန်တပ်ဖွဲ့များဟာ ပြန်မစုစည်းနိုင်လောက်အောင် တပ်ပျက်ပြီး ထွက်ပြေးရပါတယ်။ ချန်ဝိန့်သိလဲ မြောက်ဘက်တံခါးကနေ ကိုယ်လွတ်ရုန်း ထွက်ပြေးခဲ့ရပါတယ်။ ညအမှောင်ထဲမှာ အလစ်အငိုက် မိသွားတဲ့ ချန်တပ်ဖွဲ့များဟာ အကျအဆုံးများခဲ့ပြီး ဘုရင် ချိန်ဝိန့်သိဟာ မြို့စား ကျိုးဝိန်ယွိရဲ့ သတင်းကို မကြားရတာကြောင့် စုံစမ်းဖို့ လူလွှတ်တဲ့အခါ ဟန်ကျစ့်ကောင်းက သူကိုယ်တိုင်သွားမည်ဟု ဘုရင်ကို လျှောက်တင်ပါတယ်။ ထိုအခါ ဘုရင်က ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို ကျိူးဝိန်ယွိနဲ့ သူ့စစ်သည်တွေ ရှိနေတဲ့နေရာကို ရှာဖွေဖို့ စေလွှတ်ခဲ့ပါတယ်။ သိပ်မကြာခင် ဟန်ကျစ့်ကောင်းလဲ ပြန်ရောက်လာပြီး ကျိူးဝိန်ယွိနဲ့ အဆက်အသွယ် ရခဲ့ကြောင်း ကျိူးတပ်ဖွဲ့များဟာ အမှောင်ထဲမှာပဲ ပုန်းအောင်းနေကြောင်းနဲ့ ရန်သူဟာ ချက်ချင်း ခံစစ်စည်းကို မပြင်ဆင်သေးတာကြောင့် တပ်ကို ပြန်စုပြီး တိုက်သင့်ကြောင်း သူ့အား တပ်သားတချို့ပေးရန် တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ ထိုအခါ ဘုရင်က စစ်သားတွေကို ပြန်လည် လူစုစေပြီး ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို ဦးဆောင်စေပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ကျိူးမြို့စား ပုန်းအောင်းရာ စခန်းကို သွားရောက်ပြီး အင်အားချင်း ပူးပေါင်းခဲ့ပါတယ်။

နောက်တစ်နေ့ ရောက်တဲ့အခါမှာ ပေါ့လျော့နေတဲ့ ကျန်းပြောင်ရဲ့ တပ်တွေက်ုိ ဟန်ကျစ့်ကောင်း ဦးဆောင်ပြီး ထိုးစစ်ဆင်ခဲ့ရာ ကျန်းပြောင်ရဲ့ တပ်မှူး စန်းကျင်း လက်နက်ချသဖြင့် ကျန်းပြောင်လဲ မခုခံရဲတော့ပဲ ထွက်ပြေးခဲ့ရပါတယ်။ အဲ့အချိန်ကစပြီး ဘုရင် ချန်ဝိန့်သိဟာ သူ့တပ်ဖွဲ့များကို ဟန်ကျစ့်ကောင်းထံ အပ်နှံထားခဲ့ပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို ဆုလာဘ်များ ပေးသနားခဲ့ပါတယ်။ အဆိုပါ တိုက်ပွဲ၌ ဟန်ကျစ့်ကောင်း၏ စွမ်းရည်ကို သိရှိသွားကြပြီး ပြည်သူများကလဲ ချန်တပ်ဖွဲ့များနှင့် ပူးပေါင်းခဲ့ကြပါတယ်။

ချန်ဝိန့်သိဟာ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို လက်ယာဝင်းမှူး စစ်သူကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်ခဲ့ပြီး အိမ်ခြေ ၃၀၀ ရှိတဲ့ ဝိန်ကျောက်စီရင်စုကို အပိုင်စားအဖြစ် ချီးမြင့်ခဲ့ပါတယ်။ ဝမ်လင်း ပုန်ကန်မှု ဖြစ်ပွားတဲ့အခါမှာလဲ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ သူကိုယ်တိုင် ဦးဆောင်ပြီး နှိမ်နင်းခဲ့ပါတယ်။ ချန်ဝိန့်သိနဲ့အတူ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ချန်နိုင်ငံရဲ့ နယ်နမိတ်ကို ချဲ့ထွင်ရင်း ဘုရင်အပေါ် သစ္စာရှိစွာ အမှုထမ်းခဲ့ပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ ရုပ်ရည်ချောမောပြီး အရည်အချင်း ပြည့်စုံသူ ဖြစ်တာကြောင့် သူ့ကို ကြိုက်တဲ့ မိန်းမပျိုတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေပေမယ့် တစ်ယောက်ကိုမှ ပြန်မချစ်ခဲ့ပါဘူးတဲ့။ ပါးစပ်ရာဇဝင် အဆိုအရ ချန်ဝိန့်သိဟာ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို မိဖုရားမြှောက်ဖို့ စီစဉ်ခဲ့ဖူးပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် အဲ့ခေတ်အခါက လိင်တူချင်း လက်ထပ်တာမျိုးကို ပြင်းထန်စွာ ရှုံ့ချလေ့ရှိတဲ့ ခေတ်ပဲ မဟုတ်ပါလား။ ဒါ့ကြောင့် ဟန်ကျစ့်ကောင်းနဲ့ ချန်ဝိန့်သိတို့ လိင်တူချစ်သူ ဖြစ်တဲ့ ကိစ္စဟာ ပါးစပ်ရာဇဝင် အနေနဲ့သာ ကျန်ခဲ့တာပါ။

၅၆၆ ခုနစ်မှာတော့ ချန်ဘုရင် ဝိန့်သိဟာ အပြင်းဖျားပြီး နတ်ရွာစံသွားခဲ့ပါတယ်။ ထိုအခါ သူ့သားတော်ဟာ ချန်ဖေးသိအဖြစ် နန်းတက်လာခဲ့ပါတယ်။ သူနန်းတက်လာတဲ့အခါ နန်းတွင်းအာဏာလုပွဲများ ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး ၃ နှစ်အကြာမှာ ချန်ဝိန့်သိရဲ့ ညီတော် ချန်ဖေးသိရဲ့ ဦးရီးတော်ဖြစ်သူ ချန်ရွှယ်ဟာ နောက်ဆုံးမှာ အနိုင်ရရှိခဲ့ပြီး ချန်ဘုရင်အသစ် ဖြစ်လာပါတယ်။

ထိုမတိုင်ခင်မှာပဲ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို ချန်ရွှယ်က ဖမ်းဆီးပြီး သတ်ပစ်ခဲ့ပါတယ်။ နန်းတွင်း အာဏာလုပွဲအတွင်း ချန်ရွှယ်ဟာ ဟန်ကျစ့်ကောင်းကို အကွက်ကျဖမ်းဆီးပြီး ယခင် ဘုရင်ဟောင်း ချန်ဝိန့်သိရဲ့ အုတ်ဂူရှေ့မှာပဲ မသေသေအောင် တုတ်ဖြင့် မတရားရိုက်နှက် သတ်ပစ်ခဲ့တာကြောင့် အသက် ၃၀ အရွယ်မှာပဲ ဟန်ကျစ့်ကောင်းဟာ သေဆုံးခဲ့ရပါတယ်။ ဟန်ကျစ့်ကောင်းနဲ့ ချန်ဝိန့်သိတို့ကို အမှတ်တရ အနေဖြင့် ဟန်ကျစ့်ကောင်းသေဆုံးခဲ့တဲ့ ချန်ဝိန့်သိရဲ့ အုတ်ဂူရှေ့နားမှာပဲ ကျောက်ထွင်း ပန်းချီကားတချပ်ကို ထွင်းပြီး ရေးဆွဲထားပါတယ်တဲ့။ ထိုပန်းချီကားထဲမှာ ဘုရင်နဲ့ မိဖုရားတပါး လက်ချင်းချိတ်ထားတဲ့ ပုံစံကို ထွင်းထုထားပြီး ပန်းချီကားထဲက မိဖုရားဟာ မိန်းမမဟုတ်ပဲ ယောကျာ်းတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ပါတယ်တဲ့။ အဲ့ဒီ ကောင်လေးဟာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ ပြောပြဖို့ မလိုတော့ဖူး ထင်တယ်နော်။

ဟန်ကျစ့်ကောင်းရဲ့ ဒရမ်မာဇာတ်လမ်းတွဲကို ကြည့်ချင်ရင် The Male Queen ဆိုပြီး ရှာဝယ်ကြည့်လိုက်ပါနော်။

#SwamHtet(天下第一)

Saturday, July 20, 2024

အမျိုးသားကိုယ်လုပ်တော် တင်မြှောက်ခဲ့တဲ့ မင်းသမီး

အဆင်လေးကို ကိုယ်လုပ်တော်တင်မြှောက်ခဲ့တဲ့ သမိုင်းထဲက မင်းသမီး

တရုတ်သမိုင်းထဲတွင် အမျိုးသားကိုယ်လုပ်တော်များကို တင်မြှောက်ခဲ့သော တော်ဝင်မင်းသမီးတစ်ပါး ရှိခဲ့ဖူးသည်။ သူမ၏ အမည်မှာ လျိုချူယွီ (劉楚玉） ဖြစ်ပြီး တောင်-မြောက်မင်းဆက်များခေတ်ကာလ၊ လျိုစုန့်တိုင်းပြည် (劉宋時代 420-479) မှ မင်းသမီးဖြစ်သည်။ သူမ၏ မင်းသမီးဘွဲ့အမည်မှာ စန်းယင်မင်းသမီး (山陰公主) ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် အဆင့်အတန်းပိုမြင့်သော ကွေ့ကျီးမင်းသမီး (會稽公主) အဖြစ် ချီးမြှင့်ခံရလေသည်။

လျိုချူ၏ ဘဝ

လျိုချူယွီသည် လျိုစုန့်ဧကရာဇ် ရှောက်ဝူ(劉宋孝武帝) နှင့် မိဖုရားခေါင်ကြီး ဝမ်ရှန့်ယွမ် 王憲嫄 တို့၏ သားသမီး ၆ ယောက်ထဲတွင် သမီးတော်ကြီး ဖြစ်သည်။ လျိုချူယွီ၏ မွေးနှစ်သက္ကရာဇ်ကို တရုတ်နန်းတွင်းထုံးစံအရ မှတ်တမ်းမတင်သောကြောင့် မသိရှိရပေ။ ရှောက်ဝူဧကရာဇ် လက်ထက်တော်၌ လျိုချူယွီကို စန်းယင်မင်းသမီးဘွဲ့ပေးကာ နန်းတွင်းအမတ်ကြီး ဟယ်ရန် 何偃 ၏ သားတော် ဟယ်ကျီ 何戢 နှင့် လက်ထပ်ထိမ်းမြားပေးခဲ့သည်။

၄၆၄ ခုနှစ်၌ လျိုချူယွီ၏ ဖခမည်းတော် ရှောက်ဝူဧကရာဇ် နတ်ရွာစံသွားခဲ့သောကြောင့် သူမ၏ မောင်ငယ်လေး လျိုကျစ့်ရဲ့ (劉子業) သည် ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ် 劉宋前廢帝 အဖြစ် နန်းတက်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ မောင်ငယ်သည် သူမကို ချစ်ခင်သောကြောင့် မောင်နှမများထဲတွင် သူမတစ်ဦးတည်းသာ နန်းတော်ပြင်ပမှ နန်းတွင်းထဲသို့ တံခါးမရှိ၊ ဓားမရှိ ဝင်ထွက်နိုင်လေသည်။ တစ်နေ့သောအခါ လျိုချူယွီက ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ်ကို “ငါတို့ဟာ ခမည်းတော်တစ်ပါးတည်းမှ မွေးဖွားလာတဲ့သူများ ဖြစ်ပါလျက် အဘယ်ကြောင့် ငါတို့၏ (လိင်) ဖြစ်တည်မှုကြောင့် ရပိုင်ခွင့်များ ကွာခြားကုန်ရသနည်း။ မောင်ငယ် နင့် နန်းတော်ထံပါးမှာတော့ဖြင့် မောင်းမမိဿံ ၁၀၀၀၀ ကျော်ရှိပါလျက်နှင့် ငါ့ထံမှာတော့ လင်ကောင်တစ်ယောက်သာ ရှိပေမယ်။ ဒါကတော့ လုံးဝမမျှတပေ” ဟု ဆိုလေသည်။

ထိုအခါ ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ်သည် ချက်ချင်းပင် ရုပ်ရည်ချောမောလှပသော အမျိုးသား ၃၀ ကို ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ် လျိုချူယွီထံသို့ ပေးအပ်ပြီး ထိုကိုယ်လုပ်တော်များကို မြန့်ရှို (面首 - အဆင်လေး/ လင်ငယ်လေး) ဟု ခေါ်တွင်စေသည်။ ထိုမှစ၍ တရုတ်သမိုင်းထဲမှ 面首 အသုံးအနှုန်းသည် အမျိုးသမီးတို့၏ ချစ်မြတ်နိုးသော အမျိုးသားအဆင်လေးများကို ခေါ်ဝေါ်သည့် အသုံးအနှုန်း ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ချမ်းသာသောအမျိုးသမီးများ သူတို့၏ ဘေးတွင်း အဆင်လေးများကို ထားရှိပါက ထိုသူများကို 面首 ဟု ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး သုံးနှုန်းကြလေသည်။ မောင်ငယ် ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ်သည် အစ်မတော် လျိုချူယွီ၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို မထိပါးဝံ့စေရန် အဆင့်အတန်းကို မြှင့်တင်သည့်အနေဖြင့် ကွေ့ကျီးမင်းသမီး (會稽公主) အဖြစ် ချီးမြှောက်ပေးလေသည်။

လျိုချူယွီသည် ထိုမျှနှင့် မတင်းတိမ်သေးပဲ ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ်ထံခစားနေသော ငယ်ရွယ်ချောမောလှသည့် အလယ်တန်းအရာရှိ ချူယွမ်ကို မြင်သောအခါ ဆွဲစားချင်လာပြန်သည်။ လျိုချူယွီက ဧကရာဇ်ထံသို့ ချူယွမ်ကို သူမ၏ ချစ်သူအဖြစ် ပေးအပ်ရန် တောင်းဆိုလေသည်။ ဧကရာဇ်လည်း ချက်ချင်းသဘောတူလိုက်ပြီး ချူယွမ်ကို အစ်မတော်၏ အိမ်တော်၌ ၁၀ ရက်နေရန် အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ လျိုချူယွီသည် ထိုရက်အတွင်း အရာရှိလေးကို ဆွဲဆောင်နိုင်မည်ဟု တွေးထင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ချူယွမ်က သူမနှင့် အတူအိပ်စက်ချစ်တင်းနှောရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သောကြောင့် လျိုချူယွီလည်း အလျှော့ပေးလိုက်ရတော့သည်။

၄၆၆ ခုနှစ်တွင် ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ်ကို သူ၏ ကိုယ်ရံတော် ရှို့ကျိကျစ်း 壽寂之 လုပ်ကြံသောကြောင့် နတ်ရွာစံသွားလေရာ ဦးရီးတော် ရှန်းတုန့်မင်းသား လျိုယွီသည် မင်ဧကရာဇ်အဖြစ် တက်လာခဲ့သည်။ ဦးရီးတော်သည် နန်းမတက်ခင် လျိုချူယွီ၏ ဖွားတော် မယ်တော်ကြီး လုဟွေ့နန်၏ အမည်နာမဖြင့် အမိန့်ထုတ်ပြန်ကာ လျိုချူယွီနှင့် မောင်ငယ်လေး ယွီ့ကျန်းမင်းသား လျိုကျစ့်ရှန်တို့ကို သေဒဏ်ပေးခဲ့သည်။ လျိုချူယွီနှင့် လျိုကျစ့်ရှန်တို့သည် အကျင့်စာရိတ္တပျက်ပြားမှု၊ အကြမ်းဖက်လိုမှုတို့ဖြင့် မိမိကိုယ်မိမိ အဆုံးစီရင်လိုက်ကြရန် အမိန့်ပေးခဲ့လေသည်။ လျိုချူယွီသည် ၄၆၆ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၂ ရက်နေ့တွင် အဆုံးစီရင်သွားလေသည်။

ကဲ အမျိုးသမီးတို့ အားကျတယ်ဆိုရင် အရင်ဆုံး ချမ်ဖေ့ဧကရာဇ်လို လိမ္မာတဲ့ မောင်လေးတစ်ယောက်ကိုသာ မိဘတွေကို ထပ်မွေးခိုင်းကြပေတော့ဗျာ။

#林圛朙「天下第一」

Saturday, July 13, 2024

''တောကြောင်''

ရေးသားသူ - ဒီပါအောင်
..............................................

" ဖြောင်း"

ပြင်းထန်သောရိုက်ချက်ကြောင့် ခွေလဲသွားရာမှ ပူထူသွားသောပါးတဖက်ကိုကိုင်ရင်း ပြန်ထထိုင်လိုက်သည်။ နာကျင်မှုကို အံတင်းတင်းကြိတ်ခံရင်း လက်သီး ဆုပ်ထားမိသည်။ နူတ်ခမ်းထောင့်မှစီးကျလာသော သွေးစက်များကို လက်ဖမိုးနှင့်သုတ်လိုက်သည်။

" မင်းတို့ရွာကလူတွေ သိပ်သတ္တိကောင်းနေကြတာလား ဟလား သိပ်မိုက်နေလို့ ငါ့စကားကိုအာခံချင်နေကြတာလား "

" မဟုတ်ရပါဘူး ဗိုလ်တေဇရယ် မင်းလဲသိ တဲ့အတိုင်းပဲကွာ ခုတလောက မိုးကခေါင် စိုက်ပျိုးသီးနှံတွေ မဖြစ်ထွန်းတော့
တို့ရွာမှာလဲ အကြပ်အတည်းဖြစ်နေလို့ပါပုံမှန်ဆို မင်းတို့တောင်းတိုင်း တို့တွေထောက်ပံ့ပေးနေတာ မင်းတို့လဲအသိပဲ "

ရွာလူကြီး ဦးထွန်းသာ က ဖေးဖေးမမနဲ့ပြောဆိုနေတော့ ဗိုလ်တေဇဆိုသည့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်က မကျေနပ်သော်လည်း စိတ်လျော့လိုက်ဟန်ဖြင့် သူ့ရှေ့မှာရှိနေသည့် ရွာသူရွာသားများကို ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ကာဖြင့်

" ကောင်းပြီ ဒီလိုရိုကျိုးမှတော့လဲ ကျုပ်တို့ဘက်ကအလိုက်သိနေရမှာပေါ့ ခင်ဗျားတို့အခက်အခဲကိုစာနာတဲ့အနေနဲ့ အရင်ပေးနေကျထက် လျော့ပေါ့ပေးလိုက်မယ် ဆန် ၂ အိတ် နွား ၂ ကောင်ဆိုဖြစ်မလား "

" ဖြစ်ပါတယ် အဲ့လောက်တော့ ဦးတို့ဆွေး နွေးကြည့်ပါ့မယ် "

" ဘာဆွေးနွေးတာမှမလိုချင်ဘူး မနက် ဖြန်ညနေ ကျုပ်တပည့်တွေ လာယူလိမ့် မယ် တခါထဲပြင်ထားပေးလိုက် ပြီးတော့ ဒီကောင်တွေ အချိုးမပြေဘူးနော် သိပ်က လန်ကဆန်လုပ်ချင်နေတာ..မင်းတို့ရွာလူ ကြီးပြောဆိုနေလို့ ဒီတခါခွှင့်လွှတ်လိုက်မယ် နောက်တခါဆိုကိုယ့်အလောင်းထည့် မဲ့ကျင်း ကိ်ုယ့်ဘာသာတူးထား "

အစိမ်းရောင်အင်္ကျီ ဘေးစောင်းဦးထုပ်ဆောင်း၍ ကာကီရောင်ဘောင်းဘီရှည်ဝတ်ထားပြီး ခါးမှာသေနတ်ချိတ်ထားသည့် ဗိုလ်တေဇဆိုသည့်လူက အိမ်ဝန်းကျင်တဝှိုက်တွင် သေနတ်များကိုင်ဆောင်ကာ
ရပ်နေကြသည့် သူ့လူတွေကိုခေါ်ကာ ပြန်ထွက်သွားကြ၏။

ထိုအခါမှ ရွာသူရွာသားတွေမှာလဲ ပွစိပွစိရေရွတ်ကာဖြင့် အသီးသီးထပြန်သွားကြ ၏။ လူကြီးတချို့ကတော့ ကျန်ရှိနေခဲ့ကာ တေဇအဖွဲ့ကို ဆတ်ကြေးပေးဖို့ရာကိစ္စကိုဆွေးနွေးနေကြ၏။

အ်ိမ်အပေါ်ထပ်၌ပုန်းနေသော ရွာလူကြီးသမီး အေးမြသည်လဲ ထိုအခါမှဆင်းလာကာဖြင့် သူ့ဆီအပြေးလာထူ၏။ စစ်ဖိနပ်တွေဖြင့် ဝိုင်းကန် သေနတ်ဒင်နှင့်ထုရိုက်ခံထားရသည်ကြောင့် သူ့မှာ မတ်တပ်ရပ် ဖို့တောင် အားမရှိတော့၍ လူအကူအညီယူပြီးမှ ထရပ်ရလေသည်။

" အကို အကိုအဆင်ပြေရဲ့လားဟင် "

" ရပါတယ် အာ့ အတော်လေးတော့နာနေသေးတယ် "

" အကို့ကိုပြောပါတယ် သူရဲကောင်းမလုပ်ပါနဲ့ဆို သူတို့က လူစိတ်ရှိတာ မဟုတ်ဘူးလို့ အတန်တန်ပြောခဲ့ပါရဲ့နဲ့ အဟင့် ဟင့်"

မိန်းမသားတန်မဲ့ ရှိုက်ငိုနေသည့် အေးမြကို နာကျင်နေသည့်ကြားမှ ပွေ့ဖက်နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်၏။ ဒီဝါကျွတ်လျင် လက်ထပ်ကြဖို့စီစဉ်ထားတာမို့ အေးမြသည် ချစ်သူဖြစ်သောသိန်းမောင်ဆိုသည့်သူ့ကိုစိုးရိမ် ပူပန်တတ်သလို သူကလဲ အေးမြကို မျက် နှာအညိုးမခံချင်ပေ။

အချိန်အားဖြင့်တော့ မြန်မာနိုင်ငံ၌ ဒီမိုကရေစီရွေးကောက်ပွဲမှတဆင့် တင်မြှောက် ထားသည့် အစိုးရအဖွဲ့ကို ဖယ်ရှားကာ စစ် တပ်မှ အာဏာထိန်းထားသည် ဆိုသည့်ကာလဖြစ်သည်။

တနိုင်ငံလုံးရှိ ဒေသအသီးသီးမှ လူငယ်လူရွယ်များမှာ ကာကွယ်ရေးအဖွဲ့များ
ဖွဲ့စည်းကာ စစ်တပ်နှင့် စစ်ပွဲဆင်နွှဲရင်း တော်လှန်ရေးပြုလုပ်နေချိန်ဖြစ်သည်။ နေရာအနှံ့ တိုက်ပွဲသတင်း လုပ်ကြံခံရ
သည့်သတင်းတွေမှမကြားချင်မှအဆုံးဖြစ်နေ၏။

စစ်ပွဲကြောင့် ပြေးရှောင်ရသူတွေ နေအိမ်စည်းစိမ်ကိုပစ်ခွာ၍ထွက်ပြေး ကြရသူတွေမှ ဒုနဲ့ ဒေးဖြစ်သည်။

တောမီးလောင် တောကြောင် လက်ခ မောင်းခတ်ဆိုသည့်အတိုင်း စစ်တပ် နှင့် ထိတွေ့တိုက်ခိုက်ပြီး တော်လှန်ရေးလုပ်နေသော ကာကွယ်ရေးအဖွဲ့အစည်းစစ်စစ်များရှိသလို အယောင်ဆောင်ကာ လက် နက်ပြ၍ လူထုကို အနိုင်ကျင့်နေသောအဖွဲ့တွေလဲရှိပေသည်။

ထိုအဖွဲ့အစည်းများ၏ အနိုင်ကျင့်အမြတ်ထုတ်ခံရသည့်ဒေသများထဲ သူတို့ နေထိုင်ရာ ညောင်ညိုပင်ကျေးရွာလဲ တစ်ခုအပါ အဝင်ဖြစ်သည်။

ရိုးမတောင်တန်းနှင့် နီးကပ်စွာတည်ရှိနေသောကြောင့် ရိုးမတောတန်းကိုအမှီပြု၍ သစ်ခုတ်ခြင်း တောလိုက်ခြင်း တောင်ယာစိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့်အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုနေသည့် သူတို့ရွာသည် ယခင်က စည်း လုံးညီညွတ်စွာဖြင့် အေးချမ်းပျော်ရွှင်နေခဲ့သောရွာဖြစ်သည်။

မြို့နှင့် အလှမ်းဝေးပြီး ဆက်သွယ်ရေးဆို ၍ လှည်းလမ်းကြောင်းတစ်ခုထဲသာရှိသော သူတို့ရွာသည် ဖွံ့ဖြိုးမှုနောက်ကျနေသော်ငြား အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာဖြင့် နေချင့်စဖွယ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။

သို့သော် ကံတရားသည် သူတို့ရွာကို အ ကောင်းမြင်ချင်စိတ်မရှိတော့၍ထင် ရိုးမတောင်တန်းပေါ်သို့ ဗိုလ်တေဇဆိုသည့် လူဦးဆောင်သည့်အဖွဲ့ကို ရောက်ရှိလာသည့်အချိန်မှစ၍ သူတို့ရွာမှာ ကံဆိုး မိုးမှောင် ကျခဲ့ရတော့သည်။

ကနဦးကတော့ တော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုမှ သူတို့ဒေသကို ကာကွယ်ရန် တာဝန်ပေးအပ်၍ ရောက်လာသည်ဆိုသော်ငြား သူတို့အဖွဲ့၌ရှိနေသည့် လူ ၂၀ ကျော်စာအတွက် ရိက္ခာကို ရွာမှထောက်ပံ့ပေးရသည်။

ဒါက သူတို့တရွာထဲမဟုတ် တခြားရွာနီးချင်းတွေဖြစ်သည့် ရေပူစမ်းကျေးရွာ သစ်တပင်ရွာ ဆူးခြုံစုရွာ စသည် ဖြင့် ရွာများမှ အလှည့်ကျစနစ်ဖြင့် စားနပ်ရိက္ခာကစ သုံးစရာငွေကြေးအထိ ခွဲတမ်းဖြင့် ပေးပို့ခဲ့ရသည်။

ဝေးလံခေါင်ခိုက်ပြီး စစ်ခွေး ရဲခွေး လာရောက် ခြင်းမရှိသည့် ဒေသမှာ သူတ်ို့ကိုယ်တိုင်တော့ ဘာလုပ်သည်ထင်ပါသနည်း..။

တောထဲအမဲလိုက်သည်။ စစ်ရေးလေ့ကျင့်သည်ဆိုကာ တောတောင်ထဲ သေနတ်တွေ ပစ်ချင်ရာပစ်သည်။ အများစုက လူ ငယ်တွေဖြစ်သော်လဲ အပြောအဆိုအမူအ ရာများကြမ်းတမ်းကာ ရိုင်းပျလွန်းကြသည်။

ထိုအထဲတွင် သူတို့ခေါင်းဆောင် ဗိုလ်တေ ဇဆိုသည့်ပုဂ္ဂိုလ်က အဆိုးဆုံးဖြစ်သည်။ မုတ်ဆိတ်မွေးထူထူနှင့် လူမိုက်ရုပ်ထွက်နေသည့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် အသက် ၃၀ ကျော် လောက်သာရှိအုံးမည်ဖြစ်သော်လဲ
ရုပ်ကအသက်ထက်ကြီးနေပုံရသည်။ မထင်ရင်မထင်သလို လူကြီးသူမမရှောင် ဘာမရှောင်ကြမ်းတမ်းစွာဆက်ဆံတတ် သည်။

သူတို့လိုချင်တာမရလျင် ရွာတွေဝင်ပြီး ပြဿနာရှာတတ်သောကြောင့် နယ်ခံများက သူတို့အဖွဲ့နှင့် ကင်းကင်းနေကြ၏။

" ကျုပ်တော့ လုံးဝမကျေနပ်ဘူး ဘကြီးရာ ဒီကောင်တွေ လွန်နေပြီဗျ "

" ငါတို့လဲ ဘယ်ကျေနပ်ပါ့မလဲကွာ ဒီကောင် တွေမှာက လက်နက်တွေနဲ့ကွ ရွာကိုတခုခုလုပ်သွားမစိုးလို့သာ မဟုတ်ရင် ဒီလောက်ထိ သည်းခံနေစရာအကြောင်းမရှိနေဘူး "

အတိတ်မှာရောက်ရှိနေသည့် သူ့အတွေးတွေက ရွာလူကြီး ဉ်ီးဘဦးနှင့် ရွာကာလ သားခေါင်း ကိုနောင်တို့ စကားသံကြောင့် လက်ရှိအချိန်ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။

" ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ အဘ အခုတောင် ရွာကလူတွေကို ကိုယ်ထိလက်ရောက်နှိပ် စက်ညှင်းပန်းတာတွေလုပ်လာတာ
နောက်ကျရင် ဘာတွေလုပ်နိုင်မလဲ မသိနိုင်ဘူး "

ကျေးရွာများမှ ၃ လတစ်ခါ ရိက္ခာနှင့် ငွေ ကြေးပို့ပေးရသည့်အချိန် သူတို့ ရွာအလှည့်မှာ ရွာက မိုးခေါင်ကာ သီးနှံလဲမဖြစ် ထွန်းသည်မို့ မပေးအပ်နိုင်သည်ကို ရွာအ ထိရောက်လာကြသည်။

အရက်နံ့ထောင်းထောင်းထနေသည့် ဗိုလ်တေဇက အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ရှင်းပြနေသည့် ရပ်မိရပ်ဖလူကြီးများကို မချေမငံပြောဆိုနေသည်မို့သူဝင်တားမိရာမှ သူ့ကို ဝိုင်းနှိပ်စက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။

" ငါလဲ ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး ကွာ ဘယ်လိုဝဋ်ကြွေးတွေရှိလို့ ဒီလိုကောင်တွေနှင့် လာဆုံနေရမှန်းကိုမသိတော့ဘူး ဒီအတိုင်းတော့ နေလို့မရတော့ဘူးကွ ခက်နေတာက တို့ရွာတွေက မြို့နဲ့ဝေးနေတာလဲ အားနည်းချက်ပဲ "

" ကျုပ်မှာ အကြံရှိတယ်အဘ၊ "

တန်းလျားပေါ်မှီထိုင်နေသည့် သူ့အသံကြောင့် စကားဝိုင်းရှိလူအများစု၏ အာရုံက သူ့ထံရောက်လာကြသည်။

" ဘာအကြံတုန်း သိန်းမောင် ဘယ်လိုလုပ်မတုန်း ပြောပြကြည့်ကွာ၊"

" ဒီလိုဗျာ...ကျွန်တော် မြို့တက်စုံစမ်းချင်တယ် ဒီကောင်တွေဘယ်ကလာလဲ ဘယ်အ ဖွဲ့ကလဲသိရအောင်ပေါ့ သူတို့နဲ့ပတ် သက် တဲ့ အဖွဲ့အစည်းကို ဒီအကြောင်းတွေသတင်းပေးလိုက်မယ်လေ ဒါမ မဟုတ် စစ်တပ်ကိုသွားအကြောင်းကြားလိုက်မယ်လေ "

" ဟ စစ်တပ်ကြောင့် ဒီလိုပြဿနာတွေဖြစ်လာတာလေ မင်းက အဲ့ဒါကို စစ်တပ် ကို သွားခေါ်မလို့လားဟ "

စစ်တပ်ကိုမုန်းတီးနေသည့် ရွာရပ်မိရပ်ဖ ဦးဘိုးမောင်က ဝင်ကန့်ကွက်သည်။ သူ့ခံ စားချက်ကိုနားလည်သည်မို့ အသာခေါင်း ငြိမ့်ကာ...

" ဒီသဘောရယ်မဟုတ်ပေမဲ့ ကျုပ်တို့မှာရွေးချယ်စရာမှမရှိတာလေ ပြီးတော့ သူတို့ကိုအကြောင်းကြားမယ် ဆိုတာကလဲ နောက်ဆုံးအဆင့်ပါ အရင်ဆုံး သူတို့နဲ့ပတ်သက်တဲ့အဖွဲ့ကိုအရင်ရှာရမယ်လေ "

" အန္တရာယ်တော့များတယ်နော် ဟ်ိုကောင်တွေသိသွားရင် လွယ်မှာမဟုတ်ဘူး ဒါနဲ့ မင်းက မြို့မှာအဆက်သွယ်ကောရှိရဲ့လား "

" ရှိတယ်လေဘကြီးရဲ့ဟိုတစ်နှစ်က ရွာက ထွက်သွားတဲ့ ဘိုးလေး အောင်စိုးရှိတာပဲသူက လိပ်စာပေးခဲ့တယ် အဲ့ဒိအတိုင်းသွားလိုက်မယ်လေ သူ့ဆီတည်းပြီး စုံစမ်း ရမှာပေါ့ "

" အေးကွာ လုပ်ကြည့်တာပေါ့ မောင်သိန်းမောင်ရာ ဒီအတိုင်းနေလဲ မထူးမှမထူးတာစမ်းတော့ စမ်းကြည့်ရမှာပေါ့ မင်းနဲ့အတူ ဘယ်သူ လိုက်အုံးမလဲ "

ရွာလူကြီး ဦးဘဦးက အများကိုဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့ တော်တော်များများက မတုန်မလှုပ် ငြိမ်သက်နေကြ၏။

ကာလသားခေါင်း ကိုနောင်က မတ်တပ်ရပ်ကာ...

" ကျွန်တော်လိုက်သွားမယ် အဘ "

" အေး ကောင်းတယ် လိုတာပြောကွာလောလော ဆယ်တော့ မောင် သိန်းမောင် မင်းဒဏ်ရာတွေ ဆေးအရင်ကုလိုက်အုံးသက်သာတာနဲ့ တို့ အကောင်အထည်ဖော်ကြတာပေါ့ "

သွားရမဲ့လမ်းခရီး လိုအပ်နိုင်သည့်အရာတွေကို ဆွေးနွေးကြရင်းဖြင့် မိုးချုပ်ကာ နီးမှ လူစုခွဲကြသည်။

သူကတော့ ဒဏ်ရာတွေကိုကုသရန် သုံး ရက်မျှ အချိန်ယူလိုက်ရသည်။ ရွာမှာက ကျန်းမာရေးအတွက် ဆရာဝန် ဆေးမှူးဟူ၍ မရှိသော်ငြား ရွာ၏ သမားတော်အဖြစ် ဆေးဆရာ ဦးမြထွန်းက နာမည် ကြီးသည်။ ဂရုတစိုက်ကုသမှုပေး၍ အ ချိန်တိုအတွင်း ကျန်းမာသက်သာလာခဲ့၏။

ဗိုလ်တေဇတို့အဖွဲ့ထံ သတင်းမရောက်သွားစေရန် မြို့တက်ရန်ကိစ္စကို လျှို့ဝှက်စွာစီစဉ်ကြပြီး နံနက်အစော၌ ရွာမှထွက်ဖို့ပြင်ကြ၏။ ရပ်ရွာကိုတော့ မြို့တက်စပါးရောင်းသွားမည် သတင်းလွှင့်ထားသည်။
နံနက်ဝေလီဝေလင်းအချိန်၌ လှည်းပေါ်သို့ပစ္စည်းပစ္စယများတင်နေချိန် ချစ်ရသော အေးမြရောက်လာ၏။

" အကို ဂရုစိုက်သွားနော် ဒါ လမ်းမှာအကိုဆာရင်စားရအောင် ငါးခြောက်ဖုတ်ဆီဆမ်းလေး..အေးမြကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာ "

ကမ်းပေးလာသည့် အဝတ်ထုပ်လေးကို ကြင်နာစွာလှမ်းယူလိုက်ကာ အေးမြ၏ လက်ဖဝါးနုနုကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အေးမြသည် သူ့ကိုစိတ်မချဟန်ဖြင့် ငေးမောကြည့်နေကာ..

" မသွားလို့မရဘူးလား အကိုရယ် အေးမြ စိတ်ထဲထင့်နေတယ် အကို့ကိုစိတ်ပူနေတယ် "
..............................................

" အကိုမှမသွားရင် ဘယ်သူသွားမှာလဲ အေးမြရဲ့ ဘာမှစိတ်မပူပါနဲ့ အဆင်ပြေသွားမှာပါ အကိုယောက်ျားပါ ဘာမှမဖြစ်ဘူး အေးမြသာ အစစအရာရာဂရုစိုက်ပြီးနေနော် ဟိုကောင်တွေမမြင်စေနဲ့ အကိုစိတ် ချမယ်နော် "

" အေးမြကို စိတ်ချပါ အကိုသာ အရာရာဂရုစိုက်ပါ အမြန်ဆုံးပြန်လာခဲ့နော် "

" အင်းပါ အကိုသွားမယ်နော် ဟိုမှာ လှည်းစောင့်နေပြီ "

ချစ်သူအေးမြကို နူတ်ဆက်ရင်း တလိမ့်ချင်းလိမ့်နေသည့် နွားလှည်းပေါ်ခုန်တက်လိုက်သည်။

သိန်းမောင်ဆိုသော သူ့ဘဝက ရွာမှာ ဥစ္စာမရှိသူဖြစ်သော်လည်း သူ့ဘဝကိုအောက် သက်ကျေစွာ ရိုးသားကြိုးစားသည့်အပြင် ရပ်ရွာအရေးမှာလဲ သာရေးနာရေး မှန်သ မျှကိုယ်ရောစိတ်ပါပါဝင်ကူညီတတ်သည် မို့ ရပ်ရွာကလဲ သူ့ကိုချစ်သည်။

သူ၏ ရိုးသားမှုဂုဏ်သတင်းကြောင့်ရွာလူ ကြီးကအစ သူ၏ သမီးဖြစ်သူ အေးမြနှင့် သဘောတူထားခြင်းဖြစ်သည်။

" ဟဲ့ နွား..တယ် နွား"

လမ်းချော်နေသည့်နွားတွေကိုလှမ်းငေါက် လိုက်ရင်း လှည်းကိုထိန်းမောင်းလာခဲ့သည်။ ချစ်သူအေးမြနှင့် ညောင်ညိုပင်ရွာကြီးသည် နံနက်ခင်း ဆီးနှင်းများကြား ဝေး၍ ဝေး၍ ကျန်ခဲ့၏။

ရွာအပြင် လယ်ကွင်းများကို ဖြတ်တိုက် သွားသော လေပြည်အေးကြောင့် အနည်း ငယ်ချမ်းတုန်သွားသည်မို့ ဝတ်လာခဲ့သည့် အနွေးထည်အင်္ကျီကို ခပ်တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားမိသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့်လယ် ကွင်းတွေကိုဖြတ်ကျော်ကာ သစ်ပင်ကြီးများဖြင့် အုပ်ဆိုင်းနေသည့် နေရာသို့ရောက်လာခဲ့၏။

ထိုနေရာကိုဖြတ်ပြီး နေ့တစ်ဝက်စာမျှသွားလိုက်ပါက မြို့သွားရန် လမ်းကြောင်းပေါ် သို့ရောက်မည်။

နံနက်စောစော သူတို့ရွာမှထွက်လျင် မြို့သို့ ညမိုးချုပ်အချိန်လောက်ရောက်ပေမည်။ ဤမျှလောက် အဆက်သွယ်ဝေးလံနေသောရွာမို့လဲဗိုလ်တေဇဆိုသည့်ကောင် မျိုးကအနိုင်ကျင့်ဗိုလ်ကျရဲတာဖြစ်သည်။

ယခုတော့ ဒီကောင်မိုက်ဇာတ်တွေ ဇာတ် သိမ်းရတော့မည်။ မြို့မှာအဖွဲ့တွေကိုချိတ် ဆက်ပြီး ဒီကောင်ကို အရေးယူပေးဖို့ အ ကြောင်းကြားရမည်။ ဒီကောင့်အဖွဲ့ကိုရှင်းပြီးသည်နှင့် အေးချမ်းသွားမည့် သူတို့ရွာလေးတွင် သူနှင့်အေးမြမင်္ဂလာပွဲကို ကြီး ကြီးကျယ်ကျယ်ကျင်းပဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

" ဒိုင်း"

" ဝမ်းဘဲ ထပ်ထရိန်း "

" ဟေ့ကောင် ရပ်စမ်း "

ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ်ကြည်နူးနေမိခိုက် ရုတ်တရက်ကျယ်လောင်စွာပေါ်လာသည့် သေနတ်သံနှင့်အတူ အော်ငေါက်သံကြောင့် တရွေ့ရွေ့သွားနေသည့်လှည်းသည် ရပ်တန့်သွား၏။

ကြောက်လန့်တကြားဖြစ်သွားသည့် နွားတွေကိုထိန်းရင်း ဘေးဘီဝဲယာကိုကြည့်လိုက်တော့ ကုက္ကိုလ်ပင်ကြီးနောက်မှ ထွက်လာသည့် ဗိုလ်တေဇနှင့် သေနတ်ရှည်တွေကိုယ်စီကိုင်ထားသည့် လူ ငါးယောက်။

" မင်း ဘယ်သွားမလို့လဲ...ဆင်းလာစမ်း လှည်းပေါ်က "

သိန်းမောင် လှည်းပေါ်က ခုန်ဆင်းကာ ဗိုလ်တေဇရှေ့မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ ဗိုလ်တေဇက မခိုးမခန့်ကြည့်နေ၏။

ခါးမှာချိတ်ထားသည့် သေနတ်ကိုဖြုတ်ကာ လက်ထဲမှာလှည့်ကစားရင်း စိုက်ကြည့်နေသည်မို့ သူ အနည်းငယ်တော့လန့်သွား၏။ သူ့အကြံအစည်တွေကို ရိပ်မိသွားတာလား။ မဖြစ်နိုင်ပါ။ သူပြောပြမိ သည်မှာ ရွာလူကြီးတချို့သာရှိသည် သူ တို့ကလဲ နူတ်မဖွာလောက်ပါ။

" မင်း ဘယ်သွားမလို့လဲ မှန်မှန်ဖြေ "

" ကျုပ် မြို့တက်ပြီး စပါးသွားရောင်းမလို့ပါ ဗိုလ်တေဇလဲ မြင်မြင်ချည်းနဲ့ ဘာလို့မေးနေတာလဲ လှည်းပေါ်ကစပါးပုံကြီးမမြင်ဘူးလား "

" မင်းကို ငါအမှန်တိုင်းဖြေလို့ ပြောနေတယ် "

" ကျုပ် အမှန်အတိုင်းပြောနေတာပဲလေ "

" ငါ လိုးမသား မင်း မြို့တက်ပြီး ငါတို့အဖွဲ့ကိုတိုင်မလို့ဆို ငါ့လီးကို သွားတိုင်ပါလား"

" ခွပ်"

မေးရိုးတချက်ပူခနဲဖြစ်သွားကာ လူကခွေကျသွား၏။ ဗိုလ်တေဇက သူ့အပေါ်ခွရပ်ကာ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဆောင့်ဆွဲကာဖြင့်

" မင်းလိုအဆင့်က ငါ့ကိုလိမ်ဖို့ကြိုးစားသေးတယ် မင်းတို့တရွာလုံးကို မီးရှို့ ပစ်လို့လဲ ငါ့ကို ဘယ်သူဘာမှမလုပ်ရဲဘူးကွ ရှင်းလား သနားလို့ လွှတ်ပေးထားတာကို လူပါးဝလို့ မင်းကများ.."

" ခင်ဗျား အထင်လွဲနေပြီ "

" ငါတို့က မင်းတို့ကိုဘာလုပ်ဖူးလို့လဲ ဘာကျူးလွန်ဖူးလို့လဲ ရိက္ခာလေးတောင်းမိရုံကို ငါ့ကိုတိုင်မယ် ငါ့လီးကိုသွားတိုင်လေ "

" မဟုတ်ဘူး ဗိုလ်တေဇ ကျွန်တော်တကယ် စပါးသွားရောင်းပြီး ခင်ဗျားတို့ကိုပိုက်ဆံပေးမလို့ပါ ကျွန်တော်မလိမ်ပါဘူး "

" မင်းတို့ရွာက လူကိုယ်တိုင် ငါ့ကိုပြောလိုက်ပြီးသား မင်းက ငါ့ကိုဗြောင်ငြင်းချင်နေသေးတာလား မင်းတွေ့မယ် ငါ့ အ ကြောင်း မင်းတို့ ကောင်းကောင်းသိစေရမယ် "

" ခွပ်"

မြောက်တက်သွားသည့် ဗိုလ်တေဇ၏ လက်မှာ လက်ခနဲဖြစ်သွားသည့်ငွေရောင် သေနတ်ဒင် ၊ ခေါင်းတခုလုံး ထုံထိုင်းမူး ဝေသွားပြီးနောက် မျက်စိတွေပါ ပြာဝေသွားကာ သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွား၏။ လဲကျသွားသည့်သူ့ကို တရစပ်ဝိုင်းကန်ကြသည်။ ထို့နောက် တရွတ်တိုက်ဆွဲခေါ်သွားခြင်းခံရပြီး နောက်ဆုံး သူသိလိုက်ရသည်ကား ဗိုလ်တေဇ၏ အမိန့်စကားသံဖြစ်သည်။

" ဒီသူ တောင်း စား ကို စခန်းခေါ်သွားလိုက်..ဒီကောင့်ကို စခန်းရောက်မှ ငါရှင်းမယ် "

***

ပိန်းပိတ်အောင်မှောင်မဲနေသည့် အမှောင်ထုကြီးထဲ စမ်းတဝါးဝါးလျှောက်သွားနေတုန်း အဝေး၌ အလင်းစလေးတစ်စကိုလှမ်း မြင်လိုက်ရသဖြင့် အားတက်သရောပြေးသွားမိသည်။

ဘာကြောင့်ရယ်မသိ အလင်းရောင်နားရောက်ခါနီးလေ လူကနာကျင်လေလေဖြစ်လာသည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အ လင်းထဲသို့ တိုးဝင်သွားမိ၏။

" အားးးးး ကျွတ် ကျွတ်"

မခံမရပ်နိုင်အောင်နာကျင်နေသည့် ကိုယ် ခန္ဓာကြောင့် အသံထွက်ညည်းညူရင်းမှ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်စိကစားလိုက်တော့ တဲအိမ်ငယ်တစ်ခုထဲရောက်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်။ အပြင်ဘက်ကလွှမ်းမိုးဝင်ရောက်လာသည့်အမှောင်ထုကိုသေးသွယ် သော ဖယောင်းတိုင် အလင်းက ခုခံ ဆန့် ကျင်နေလျက်ရှိသည်။

ဒီနေရာကို ဘယ်လို ရောက်နေသနည်း။
ဖြစ် ခဲ့သမျှကို ပြန်တွေးနေခိုက် ခေါင်းထဲသို့အကြောင်းအရာများက အစီအရီ ဝင်လာခဲ့၏။ သူ ရွာကထွက်လာပုံတွေ ဗိုလ်တေဇတို့လူစုနဲ့ ဆုံစည်းရပုံများ ဒါဆို ယခု သူရောက်နေတာ ဗိုလ်တေဇတို့စခန်းဖြစ်ပေမည်။

" ဟင်"

ယခုမှ သတိထားမိသည်ကား သူ့ကိုကွပ် ပျစ်တစ်ခုပေါ်၌ ပက်လက်အနေ အထားချည်နှောင်ထားပြီး လေးထောင့်တိုင်တစ် ဖက်စီမှာ သူ့လက်တွေ ခြေထောက်တွေကိုကြိုးတုပ်ထားခြင်းဖြစ်ကာ ကိုယ်ပေါ်၌
အဝတ်အစားဟူ၍ မရှိနေပါချေ။

သူတို့ ဘာလုပ်ကြမှာလဲ။ ဘာလို့ သူ့ကိုကြိုး တုပ်ထားကြတာလဲ။ စဉ်းစားမရစွာ ရုန်းကန်လှုပ်ရှားကြည့်ပေမဲ့ ခိုင်မာကျစ်လစ်သောကြိုးသည် တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်နေပါ။

" မင်း သတိရလာပြီပေါ့"

" ခင်ဗျား ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ဘာလုပ်တာလဲ ဗိုလ်တေဇ ခင်ဗျား"

တဲအပေါက်ဝအမှောင်ထုထဲမှ တဲအတွင်းသို့ဝင်လာသည့် ဗိုလ်တေဇဆိုသူဖယောင်း တိုင်မီးရောင်အောက် အရက်ခိုးဝေနေသည့်မျက်လုံးတွေကို အတိုင်းသာတွေ့နေရ သလို အဆီပြန်နေသောမျက်နှာကြီးက
ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းနေ၏။

" ခင်ဗျားကို မေးနေတယ်လေ "

" မင်းပါးစပ်ပေါက် ပိတ်ထားစမ်းပါ၊ ငါမေးတာပဲဖြေ "

ပုဆိုးတစ်ထည်သာဝတ်ထားပြီး ချွေးစီးများဖြင့်ရွှဲနစ်နေသည့် ကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် အ နားကပ်လာသည့်ထိုလူ အားကစားလုပ်ပုံရကာ အဆီပိုမရှိ ကျစ်လစ်သောဝမ်းဗိုက်နှင့် သန်မာထွားကြိုင်းနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက လူ့ဘီလူးကြီးတစ်ကောင်ပမာဖြစ်နေ၏။

" မင်းတို့တွေ ငါတို့အဖွဲ့ကိုသိပ်မုန်းနေတာလား"

" အထင်မလွဲပါနဲ့ဗျာ ကျွန်တော်တို့က"

" အမှန်အတိုင်းပဲဖြေစမ်းပါ ယောက်ျားပဲ သတ္တိရှိရှိပေါ့"

" ဟုတ်တယ် ခင်ဗျားတို့ကိုမုန်းတယ်လက် နက်နဲ့ အနိုင်ကျင့်နေတာ အာဏာပြတာကိုမခံနိုင်တော့လို့ အခုလိုကြံစည်တယ်ဗျာ ဒါပဲ ရှင်းလား"

" အေး ငါကလဲ အဲ့ဒိအဖြေကိုကြိုက်တယ် ငါ့ကိုအာခံတဲ့မင်းကို ကောင်းကောင်း အ ပြစ်ပေးရမယ်"

" ခင်ဗျား ဘာလုပ်မလို့လဲ ခင်ဗျား ခင်ဗျား မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ကယ်ကြပါအုံး"

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ပုဆိုးဆွဲချွတ် လိုက် ကာ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တက်လာသော ဗိုလ်တေဇ

ဖယောင်းတိုင်မီးရောင်အောက် မဲပြောင်တောက်ပနေသည့် လီးမဲကြီးက မြွေ ဟောက်တစ်ကောင်လို ယမ်းခါလှုပ်ရှားနေ၏။

အရှည်အားဖြင့် ၇ လက်မနီးပါးရှိကာ လုံး ပတ်အရွယ်အစားကလဲ လက်တဆုတ်စာ မကရှိလေ၏။

ရှည်လျားကြီးမားသည့် လီ၊းကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်း အနားကပ်လာသော ဗိုလ်တေဇကိုကြည့်ကာ ဘာဖြစ်တော့မည်ကို ခန့်မှန်းမိသည်မို့ အလန့်တကြားကုန်းအော်တော့ သဘောကျသွားပုံရကာ
ပြုံးသွားလေသည်။

" မင်းအော်လဲ အပြင်မှာ မင်းကို ဘယ်သူမှကယ်မဲ့လူမရှိဘူး အဲ့ဒိအစားငါပြီးရင်မင်း ကိုဝိုင်း လိုး ဖို့စောင့်နေတဲ့ကောင်တွေပဲရှိတယ် "

" ခင်ဗျား လူယုတ်မာ ယောက်ျားချင်း မမိုက်ရိုင်းနဲ့"

" ယောက်ျားချင်းကမှ ပိုကောင်းတာကွ မင်းမကြုံဖူးသေးလို့ပါ ဒီစခန်းမှာ ငါ မလိုးဖူးတဲ့ကောင် တစ်ယောက်မှမရှိဘူး ဒီညတော့ မင်းက ငါ့အစာပေါ့ကွာ ငြိမ်ငြိမ်နေနော် မဟုတ်ရင် မင်း နာမယ် "

တိုင်တဖက်တချက်မှာ ကြိုးချည်ခံထားရ၍ ကားကားကြီးဖြစ်နေသော သူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ ဗိုလ်တေဇဝင်လာကာ ဒူးထောက်ထိုင်ချ၏။

သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲမြှောက်လိုက်တော့ သူ့ဖင်နှင့် ဗိုလ်တေဇ၏ လီးးက ကပ်သွားသည်မို့ အလန့်တကြားတွန့်လိမ်မိသည်။

" မလုပ်ပါနဲ့ ဗိုလ်တေဇရယ် ကျွန်တော်မြို့မသွားတော့ပါဘူး ခင်ဗျားတို့ကိုမတိုင်ပါဘူးဗျာ ဒီလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်
တောင်းပန်ပါတယ် "

" ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ဘာအသံမှမကြားချင်ဘူး "

" ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ။"

" တောက် စကားကိုများတယ်"

" ဘုန်း"

" အင့်"

ဒေါသထွက်သွားပုံရသည့် ဗိုလ်တေဇက သူ့ဗိုက်ကိုလက်သီးနဲ့ထိုးတော့ အောင့် တက်သွားကာ အသက်ရှုရပ်မတက်ဖြစ်သွား၏။ ဗိုလ်တေဇက သူ့ဖ၊င်ဝကိုစမ်းကာ လက်ညိုးတစ်ချောင်းထိုးသွင်းလာ၏။

" အား"

" ပါးစပ်ပိတ်ထား အသံမထွက်နဲ့"

ဖင်ဝမှ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းခံစားချက်ကြောင့် အနေရခက်နေခိုက်တွင် ဗိုလ်တေဇက လက်တဖက်က လီးမဲကြီးကို ဂွင်းထုနေရင်း ကျန်တဖက်ကလဲ သူ့ခရေဝထဲသို့ လက်ညိုး လက်ခလယ်ကို အထုတ် အ သွင်းလုပ်နေ၏။

အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် ကာမဘီလူးစီးနေ
သည့် ဗိုလ်တေဇမျက်နှာကိုကြည့်နေရာမှ တဖက်လွှဲရင်း လက်ကိုချည်ထားသောကြိုးကိုမသိမသာဖြည်ကြည့်နေ၏။

ထိုအချိန်၌ လက်ချောင်းတွေပြန်ထုတ်သွားကာ ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့် ဖင်ဝထဲ သို့ ဗိုလ်တေဇ၏ လီးကြီးက တရှိန်ထိုးဝင်ရောက်လာ၏။

" အားးးးးးး သေပါပြီ ကယ်ကြပါအုံး ကယ်ကြပါအုံး အား"
..............................................

" ဗျစ်..ဗလစ်..ဗြိ"

" အရသာရှိလိုက်တာကွာ ပါကင်စစ်စစ်ပဲ ဒါ"

" အားးးး ကယ်ကြပါအုံး"

တကြိမ်တခါမှခံဖူးခြင်းမရှိသည့် ကြပ်သိပ်ကျဉ်းမြောင်းနေသော ဖင်ထဲသို့ အ ဆမတန်ကြီးမားသည့် လီးကြီးဝင်ရောက် လာသည့်အချိန် သိန်းမာင်၏ငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်သံက တဲအပြင်ထိလျှံထွက်သွားစေတော့၏။

စအိုဝ နူတ်ခမ်းသားများစုတ်ပြဲသွားကာ အတွင်းမှလဲ သွေးများယိုစီးကျလာ၏။ အရှင်လတ်လတ်တံစို့ထိုးသလို နာကျင်ခံရခက်လွန်းတာမို့ သိန်းမောင်မှာ အစွမ်း ကုန် ရုန်းကန်နေမိတော့၏။

" မင်း လူယုတ်မာ လူ့ တိရစ္ဆာန်ကောင် အားးး"

" ကောင်းလိုက်တာကွာ ငါ ဒီလိုအရသာမျိုးလိုချင်နေခဲ့တာကြာပြီ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ စီးကြပ်နေတာပဲ အား အား"

" ဗျစ်..ဘွတ် ဖတ် ဖတ်"

ဗိုလ်တေဇက သူ့အော်သံ ဆဲသံတွေကိုဂရုမစိုက်ပါ။ သူ့ခါးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ဆောင့်လိုးရင်း ဖ၊င်ထဲမှ အဝင်အထွက်ဖြစ်နေသည့် လီးကိုကြည့်ကာ အားရကျေနပ်နေပုံပေါ်၏။

" အား ရှီး..တကယ့် ပါကင်စစ်စစ်ပဲ ငါလီးအစောထဲကသိရင် တခါထဲခေါ်လိုးပစ်တယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ"

နာကျင်လွန်း၍ ဖင်ထဲရောက်နေသည့်လီးကို ညှစ်လိုက်မိသည်က တွန်းအားပေးသ လိုဖြစ်သွားသလားမပြောတတ်ဗိုလ်တေဇမှာ အံတင်းတင်းကြိတ်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်။

လီးကို ဖင်မှ ကျွတ်ထွက်လုထွက်ခင်အ နေအထားထိထုတ်သွားပြီးမှတရှိန် ထိုးပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့်အခါ သူ့မှာဗိုက်တွေပါအောင့်တက်သွားရလေ၏။

" ဟေ့ကောင် ငါလိုးပေးတာ ကောင်းတယ်မလား မင်းကြိုက်နေတာမို့လား မင်း ဖင်က အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ ညှစ်ပါအုံး ညှစ်လိုက်စမ်းပါ အ အားး"

" ဖတ် ဖတ် ဖတ်"

ဥကြီးနှစ်လုံးက ဖ၊င်ကို လာရိုက်ခတ်နေ ကာ လုံးဝရပ်နားခြင်းမရှိ တရပ်စပ်ကို ဆောင့်လိုးနေလေတော့၏။ ပြင်းထန်သောနာကျင်မှုကို အံကြိတ်ခံရင်း ရုန်းကန်လှုပ်ရှားမိသည်မှာ ကြိုးနှင့်ပွတ်တိုက်ပါများ၍ လက်ကောက်ဝတ်နှင့် ခြေထောက်များပင် သွေးရောင်ထနေ၏။

ဗိုလ်တေဇကား သူ့အပေါ်မှစီးမိုးထားကာ ခါးနှစ်ဖက်ဘေး၌ လက်ထောက်၍ ဒိုက်ထိုးသလိုလိုးနေပြန်၏။ လီ၊းကြီးကဝင်လာတိုင်းအတွင်းသားအူနံရံတွေကိုပွတ်ဆွဲတိုက်သွားတော့ ခံစားချက်က သိသိသာသာကို ဖြစ်နေလေ၏။

" ဘွတ်...ဗလွတ်...ဗျစ်"

" ဖတ် ဖတ် ဘတ် ဘတ်"

" အိုးးးး ကျွတ်ကျွတ် သေပါပြီ"

" ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင် ဟိုကောင်တွေနဲ့ ကွာပါ့ လီးပဲ ထုတ်တောင်မထုတ်ချင်တော့ဘူး "

ကြမ်းတမ်းစွာပြောဆိုရင်းဖြင့် အားရပါးရကိုစောင့်လိုးနေပေ၏။ သူလဲအစွမ်းကုန်ကြိုးစားကြည့်ပေသော်ငြား လွတ်လမ်းမမြင်သည်မို့ အားမတန် မာန်လျော့ကာဖြင့် ဗိုလ်တေဇမြန်မြန်ပြီးပါစေသာ ဆုတောင်း မိနေတော့သည်။

လီးအဝင်အထွက်က အကြိမ်ရေများလာသည်မို့ အစက လောက်မနာကျင်တော့သ လို လီးကြီးက ဖင်ထဲကထွက်သွားတိုင်း ဟာတာတာဖြစ်သွားသလို ဖင်ထဲဝင်လာတိုင်းလဲ ပြည့်တင်းကျပ်နေသလို ခံစားချက်ဖြစ်နေ၏။

ဗိုလ်တေဇက သူငြိမ်သွားသည်ကို သတိ ထားမိ၍ ထင်သည်။ ဒိုက်ထိုးသလို ဖင်လိုးနေရာမှ အရှေ့ကိုတိုးလာကာ အပေါ် စီးမှအုပ်မိုးပြီး သူ့နို့နှစ်ဖက်ကိုလှမ်းစို့လေ ၏။

" အားးးယားတယ် မနေတတ်ဘူး ခင်ဗျား"

" ပြွတ် ပလွတ် ကျွတ် "

" အိုးးးး အာ့ အား"

" ဘတ် ဘတ် ဘတ်"

အံကြိတ်တင်းခံနေရင်းမှသည် အသံထွက်ညည်းညူနေမိ၏။ ဗိုလ်တေဇကို ကိုယ်မှခွာရန်ခါထုတ်ပေမဲ့ အလွတ်မပေးပဲ နို့တစ်ဖက်စီစို့နေရင်း လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ပွတ်က စားနေလေတော့ သူ့မှာခြေမတွေပင် ကွေးသွားရ၏။ ဒီလို ဖင်လိုးခံနေရတာကိုပင် ထူးဆန်းစွာ သူ့လီးထိပ်မှ အဖြူရောင် သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်လာလေသည်။

တကိုယ်လုံးမှ အကြောအချဉ်များပြေလျော့သွားသလိုခံစားရကာ အားအင်ကုန်ခမ်းသလိုမောဟိုက်သွား၏။

" အားးးး တော်ပါတော့ တော်ပါတော့ တောင်း ပန်ပါတယ်"

" ဗလွတ် ဘွတ် ဘတ်ဘတ်"

အချိန်ခဏအကြာ၌ ဗိုလ်တေဇက ငုတ်တုပ်ထိုင်ကာ လီးကိုမချွတ်သေးပဲ နောက် ပြန်လှည့်ကာ ခြေထောက်မှချည်ထားသောကြိုးတွေကိုဖြည်ပေး၏။ ထို့နောက် သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ကာ အပြင်သို့စူထွက်လာသောခရေဝအတွင်းသို့ မာကျောတောင့်တင်းနေသည့် လီ၊းရှည်ကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်လေ၏။

" အားးးးး"

" ကောင်းတယ်မလား မင်းကြိုက်သွားတယ်မလား ငါလိုးမသားလေးအရည် တောင်ပန်းထွက်လို့ ငါ့လီးကို မင်းစွဲသွားပြီမလား"

" အ အ တော်ပါတော့"

" မှတ်ထား ငါ့လီ၊းနဲ့တွေ့ရင် အကုန်ကြိုက်သွားရတာချည်းပဲကွ မင်းကို အကြိုက်လိုးမှာ ငါ့ကိုတိုင်ချင်တဲ့ကောင် ငါ့လီးပဲရမယ်"

" ဘွတ် ဖလွတ်"

" ဘတ် ဘတ်"

" အိုး အီးးးး အာ့"

" ဗျစ် ဗလစ်"

" ကောင်းတယ်ကွာ ရှယ်ပဲ"

ဖ၊င် နှင့် လီ၊းထိခတ်သံ အော်သံ ညည်းသံတို့ဆူညံစွာဖြင့် အကြီးအကျယ်လို၊းပွဲဆင်နေ၏။ ဇောချွေးများပျံကာ အံတင်းတင်းကြိတ်ရင်း ညည်းနေသည့် ရွာသားသိန်းမောင်ကို သေချာကြည့်နေရင်း အားတက် သရောကို လိုးနေမိသည်။

တောသားမို့ အသားညိုသည့် ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ မဲပြောင်တောက်နေကာ အရည်ကြည်များဖြင့် ပြောင်လက်နေသည့်လီးကြီးက အဝင်အထွက်ရှိနေ၏။

ဗိုလ်တေဇဆိုသော သူသည် လီးကြီးသလို လို၊းလျှင်လဲတစ်နာရီ ၂ နာရီလောက်နဲ့မပြီးတတ်၊ အနှေးအမြန် အကြမ်းအနု အစုံရသည်မို့ သူလိးတာ တကြိမ်လောက်ခံလိုက်သည်နှင့် တန်းတန်းစွဲဖြစ်သွားတတ်ကြလေ၏။

ယခုလဲ သူ့ကိုတိုင်မည်ဆိုသည့် ရွာသားကို ကနဦးက တခြားနည်းပြစ်ဒဏ်ပေးဖို့စိတ် ကူးသော်လဲ ပုဆိုးအောက်ကမို့မောက်နေသည့် ဖင်ကြီးကိုကြည့်ကာ စိတ်ပြောင်းသွားရခြင်းဖြစ်လေသည်။

" အား အင့် အင့်"

" ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် အော်ပေး အော်ပေး ညှစ် ညှစ်"

" ဘွတ် ဘတ် ဗျစ်တစ်တစ်..ဗလစ်"

အချိန်များစွာကြာလာသောအခါ သိန်းမောင်ဖင်ထဲက သူ့လီးက အကြောများတောင့်တင်းလာလေ၏။ သူပြီးပေတော့မည်။

" အား အား"

" ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း"

" အိုး အိုး အား ပြီးပြီ ပြီးပြီ"

သိန်းမောင်၏ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ခပ် တင်း တင်း ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း တစ တစ နှင့် တောင့်တင်းဆန့်တန်းလာသည့် လီး ကြီးမှ လရေပျစ်ပျစ်များက ဖ၊င်ထဲအပြည့်ပန်းထွက်သွားတော့သည်။ ဖင်တခုလုံးပြည့်သွားရုံသာမက အဝသို့ပါလျှံထွက်လာသည့် လရေများကြားထဲ လီးကိုမချွတ်သေးပဲစိမ်ထားရင်း လေးငါးချက်မျှ စောင့်လိုက်သေးသည်။

လီးမဲကြီးက ပျော့ခွေထွက်ကျလာသည့်အခါမှ ထိုင်နေရာမှ အသာထကာ သိန်းမောင်၏ မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်သည်။

ရွာသားသိန်းမောင်ကား သူ့ကိုမကြည့်နေပါ တဖက်ကိုမျက်နှာလွှဲနေ၏။ သွေးစသွေးနများ လရည်ဖြူပစ်ပစ်များဖြင့် ပေကျံနေသည့်လီးကို အားရကျေနပ်စွာတချက်ပွတ်လိုက်ရင်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်ကာ
တဲအပြင်ထွက်လာ၏။ အပြင်မှာရပ်စောင့်နေသည့်တပည့်ဖြစ်သူကမ်းပေးသော တဘက်ကို လှမ်းယူရင်း ချွေးများဖြင့်ရွှဲနစ်နေသည့် ကိုယ်လုံးကိုသုတ်လိုက်သည်။

" အာစရိ ဟဲ ဟဲ ကျွန်တော်တို့လဲ စားလို့ရမလား"

တဲအပြင်ဘက်၌ ပြီတီတီမျက်နှာပေးဖြင့်ရပ်နေသော တပည့်ကျော် ငါးယောက်ကို ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာ တဲအတွင်းမေးဆတ်ပြလိုက်၏။

တဲအတွင်း၌ ကုန်ခါနီးဖယောင်းတိုင်က မီးငြိမ်းသွားလေပြီ။ ခဏအကြာ တဲအ တွင်းမှ သိန်းမောင်၏ အော်ဟစ်သံတချို့ထွက်လာပြီး သူ့တပည့်တွေ ပါးစပ်ပိတ်လိုက်၍ထင်သည် အချိန်တိုအတွင်း၌တိမ် ဝင်ပျောက်ကွယ်သွား၏။

သူကိုယ်တိုင်ကတော့ စခန်းရှေ့၌ မြေ ကွက် လပ်ပေါ်၌ ချထားသည့်ပက် လက်ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ရင်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ အမောဖြေငြိမ်သက်နေလေတော့ သည်။

" ဒိုင်း"

" ဖြန်း ဖလပ် ဖလပ်"

" အ အ အ"

တောအုပ်အတွင်း ညဉ့်နက်ကာလ သန်း ခေါင်ယံအချိန်၌ ကျယ်လောင်စူးရှစွာပေါ်ထွက်လာသည့် သေနတ်သံကြောင့် သစ်ပင်များပေါ် အိပ်တန်းတက်နေသည့်ကျေးငှက်တချို့ အလန့်တကြားထပျံပြေးကြ၏။ ကျေးငှက်သံတို့ဖြင့် ခဏတာမျှဆူညံပြီးနောက်တွင် တောအုပ်သည် သူမဟုတ်သလို ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားကာ
တိတ်ဆိတ်မှုက တဖန်ပြန်ပြီးမင်းမူသွားလေ၏။

........................

" လွန်ခဲ့ သော တစ်လခန့်က ဘဝတပါးသို့ ပြောင်းရွှေ့ကွယ်လွန်သွားသော မောင်သိန်းမောင်နဲ့တကွ ဝေနေယျသတ္တဝါအား လုံး ကုသိုလ် အားလုံး ကြားကြသမျှ အမျှ အမျှ အမျှ ယူတော်မူကြပါကုန်သော်"

" သာဓု သာဓု သာဓု"

" အားလုံး ကြားကြသမျှ အမျှ အမျှ အမျှ ယူတော်မူကြပါကုန်သော်"

" သာဓု သာဓု သာဓု"

ညောင်ပင် ကုက္ကိုလ်ပင်တွေကြီးစိုးနေသည့် သုဿန်အတွင်းအမျှဝေသံက သာယာစွာပေါ်ထွက်လာ၏။

သုဿန်အလည်ခေါင်၏ ဇရပ်အတွင်း ရွာဦးကျောင်း ဆရာတော် ဦးသုမန၏ အသံဦးဆောင်မှုနောက် သူ့ရှေ့ရှိညောင်ညိုပင်ကျေးရွာနေ ရွာသူရွာသားများက သံပြိုင် ညီညာစွာဖြင့် အမျှဝေ သာဓုခေါ်နေကြ၏။

လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်က သူတို့ရွာကိုအနိုင်ကျင့်ဗိုလ်ကျနေသော ဗိုလ်တေဇ တို့ရန်မှ ကာကွယ်ရန်အတွက် သူတို့ရွာသား သိန်းမောင်နှင့် ကာလသားခေါင်းတို့မြို့တက်သွားကြ၏။

အန္တရာယ်ကို ကြိုတင်တွက်ဆမိသော သိန်းမောင်က လှည်းကိုသူမောင်းကာ ကာလသားခေါင်းကိုတော့ ကောက်ရိုးပုံအတွင်းပုန်းအောင်းလိုက်ပါစေခဲ့၏။

သိန်းမောင်ကို ဗိုလ်တေဇတို့လူစုဖမ်းခေါ်သွားကြချိန် ကောက်ရိုးပုံအတွင်းမှ ရွာကာလသားခေါင်းက မြို့ဆက်တက်သွားကာ စုံစမ်းဆက်သွယ်ရင်းဖြင့် တော်လှန် ရေးအဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုနှင့် ချိတ်ဆက်မိသွားကာ လက်နက်အားကိုးဖြင့် သူတို့ရွာကိုအနိုင်ကျင့်ခြယ်လှယ်နေသော ဗိုလ် တေဇတို့အဖွဲ့ကို သုတ်သင်ဖယ်ရှားလိုက် ကာ ဗိုလ်တေဇကိုလဲ အသေ ပစ်ခတ်နိုင်ခဲ့ကြ၏။

သူတို့ချစ်သော သူတို့နေထိုင်သောညောင်ညိုပင်ရွာသည် ဗိုလ်တေဇတို့ ရန်မှကင်းဝေးသွားခဲ့သော်လဲ သူတို့ရွာသား သိန်းမောင်ကတော့ အိမ်ပြန်မလာနိုင်ပါပေ။

အဘယ်ကြောင့်နည်း။

ဗိုလ်တေဇတို့စခန်းကို စီးနင်းဝေးရောက်စဉ် စခန်း၏ အနောက်ဘက်လျှိုကြီးထဲမှာ တွေ့ရှိရသောအလောင်းများအနက် ရင်ဘတ်ပွင့်လျက်သေဆုံးနေသော သိန်းမောင်၏ အလောင်းကိုတွေ့ခဲ့ရသောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။

" အားလုံး ကြားကြသမျှ အမျှ အမျှ အမျှ ယူတော်မူကြပါကုန်သော်"

" သာဓု သာဓု သာဓု"

လူအားလုံး၏ရှေ့မှာတော့ မြစိမ်းရောင်ပုဝါစနှစ်ဖက်ကိုအသာချရင်း ရေစက်ခွက်ကို ကိုင် အမျှဝေနေသော အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဉ်ီးရှိသည်။ ယောဂီရောင်ဝတ်စုံဖြင့် ငယ်ရွယ်နုပျိုနေသောထိုမိန်းကလေးမှာ
ပါးပြင်ထက်၌ မျက်ရည်များစီးကျနေကာ တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေ၏။

ထိုအမျိုးသမီးငယ်ကား မည်သူဖြစ်ပါသနည်း။

ဘေးရန်တွေအေးသွားသည့်တနေ့ လက် ထပ်ကြမည်ဟု သိန်းမောင်ထံမှ ကတိရ ထားသည့် ချစ်သူအေးမြပင်ဖြစ်ပေတော့ ၏။

The End

---------------------------------------------------
Note: ကျွန်တော်စာရေးပြီး အဆက်မပြတ် တင်ဖို့အဆင်မပြေချိန်မှာ စာဖတ်သူသူငယ်ချင်းတွေမပျင်းရအောင်အခြားသော စာရေးသူများ ရေးတဲ့စာတွေကို ကူးယူမျှဝေ ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

Wednesday, July 10, 2024

DAY LABOR (Part I)

နာရီနှိုးစက်မှ ၄နာရီ ၃၀မိနစ်တိတိတွင် ဘဲလ်သံထထမြည်တတ်တဲ့ နံနက်ခင်းတိုင်း ကျွန်တော် အိပ်စက်ရာခုတင်ပေါ်ကနေ အခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေစုံရပ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း အလုပ်နောက်မကျစေရေး ခပ်သွက်သွက်လုပ်စရာရှိတာတွေဆက်တိုက်စလုပ်ပါတယ်။ သည်နေ့ပဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး နေ့တိုင်း လိုလိုပါပဲ။ ရေချိုးခန်း တနည်း သန့်စင်ခန်းဟာ ကျွန်တော့်အပိုင်ဖြစ်သွားတယ် ဆိုပါတော့။

ညက ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေ ခန္ဓာကိုယ်ကနေခွာချ ရေပန်းခေါင်းကိုဖွင့် ရေပူစက်ကိုအလှည့်ပေး ရေနွေးနွေးနဲ့ရေချိုးရ ဖို့မိနစ်အနည်းငယ်စောင့်ခဲ့ရတယ်။ ရေနွေးငွေ့အခိုးတွေရိုက်ခတ်နေတဲ့ ရေချိုးခန်းနံရံကမှန်ကြီးကို ကျွန်တော်ကြည့်ရင်း အသက် တစ်ဆယ့်လေးနှစ်အရွယ်က ပုံရိပ်ကိုပြန်မြင်မိတယ်ဗျ။ လယ်တောခြံထဲက ခပ်ရှုပ်ရှုပ်ဆံပင်အညိုရောင်၊ မျက်ဝန်းအညိုရောင်ပိုင်ရှင် သွယ်လျတဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ကြံ့ခိုင်တဲ့ သာမန်ကောင်လေး တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်အရွယ်အရ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မယ် အမွှေးနုအနည်းငယ် ဟိုသည်တစ်စုရှိလာခဲ့တဲ့အချိန် အခြားသော အသက်ရွယ်တူကောင်လေးများနဲ့မတူ ကိုယ်တွင်းဟော်မုန်းများရဲ့တွန်းကန်မှုကြောင့် ထွားကျိုင်းမှုမြန်သော ကျွန်တော်ပါ။ ခန္ဓာကိုယ် အသားဆိုင်တွေပေါ်က အမာရွတ်အချို့နဲ့ အညိုအမည်းစွဲနေပုံတွေပေါ် အကြည့်ရောက် သွားပြန်တော့ ကျွန်တော့်လည်မျိုထဲ တစ်ဆို့ဆို့လိုမျိုးခံစားရသလို အသက်ရှူနှုန်းမြန်လာပြီး နှလုံးခုန်နှုန်းလည်းမြင့်လာပါတယ်။ ပေါင်ကြားထဲက ကျွန်တော့်ညီဘွားကလည်း ခပ်သေးသေးကနေ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားတုန်ခါစပြုပြီ။ ဟူး….အသားဆိုင် အရေပြားပေါ် အညိုအမည်းစွဲသလို အမာရွတ်အချို့ဘယ်လိုကြောင့်ဖြစ်လာ ရလာရသလည်း ပိုင်ဆိုင်ရသလဲဆိုတဲ့ မှတ်ဉာဏ်ကတဆင့် လိင်စိတ် ထန်လာတယ်ဆို ထူးဆန်းနေမလား။

ကျွန်တော့်အနောက်ဘက်မှာရှိတဲ့ ကြည့်မှန်ကတစ်ဆင့် ခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းကို ငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ အနီရောင် အစင်းကြောင်း နှစ်ခုကို အသားအရေပေါ်မယ် ထင်းကနဲမြင်ရပါတယ်။ တစ်ခုက တင်သားဆိုင်တွေမှာ မြင်ရသလို အခြားတစ်ခုကိုတော့ ကျွန်တော့် ခြေထောက်တွေနဲ့ ပေါင်ခွဆုံတလျောက် ရဲနေတာကိုမြင်ရတယ်။ မှန်ထဲမှာမြင်ရတဲ့ ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းအလှကို ဟိုသည်ကြည့် ငေးနေရင်း တင်သားဆိုင်တစ်ဖက်ကိုဆွဲကာ တောင်ကြားလမ်းထဲမှ ခရေဝအခြေအနေကိုလည်း စပ်စုမိတယ်။

အာ….ဘယ်လိုပြောမလဲ သာယာမှုတွေပေးသလို တစ်ခါတလေ နာကျင်ကြိမ်းစပ်မှုတွေပေးတတ်တဲ့ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပါပဲ။ ရေချိုး ခန်းထဲ ကြည့်မှန်အကြီးကြီးတွေထားထားတာ အလကားမှမဟုတ်ဘဲ အခုလို ကိုယ့်နောက်ကြောဘက်က ခန္ဓာကိုယ်ပုံရိပ်တွေကို ရှင်းရှင်း လင်းလင်းမြင်နိုင်ခြင်းက အမြတ်မဟုတ်လား။ ဟိုသည် ဆန်းစစ်ရင်း ရှေ့ကိုအနည်းငယ်ကုန်းလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကြားမှာ အမွှေးအမျှင်မရှိတဲ့ ကပ္ပယ်အိတ်ကို တွေ့ရရော။ အပေါ်ကိုမတ်ထောင်နေတဲ့ ငပဲကြီးကိုပါ အောက်ကိုဖိစိုက်ချလိုက်တော့ မှန်ထဲမှာ အမျိုးသားအင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းအပြည့်အစုံကို မြင်နိုင်ပြီလေ။ ကျွန်တော့်ခရေဝ၊ ကျွန်တော့်ကပ္ပယ်အိတ်နဲ့အတူ ငှက်ပျောသီးလုံး ချောကြီးလို ကျွန်တော့်လိင်တံကိုပါ ဖွက်ထားတဲ့ရတနာအလား မြင်နိုင်တွေ့နိုင်ပါတယ်ပေါ့။

ကျွန်တော် ရှေ့တည့်တည့်ပြန်လှည့်ပြီး ရေပန်းခေါင်းအောက်မဝင်ခင် သူအမှတ်တရစွပ်ပေးတဲ့အရာစီ မျက်လုံးအကြည့်ရောက်သွား ပါတယ်။ ဘယ်ဟာလည်းဆိုတော့ အားရစရာကြီးလို့ပြောပြီး သူစုပ်မျိုခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲရဲ့အရင်းမှာ တပ်လျက်သား cock ring စိမ်းဝါရောင်တစ်ခုစီကိုပါပဲ။

‘သည်ဟာကို မင်း ကြည့်မြင်တိုင်း ငါတို့နှစ်ယောက် ဟောသည့်အခန်းထဲမှာ ပြုလုပ်ခဲ့သမျှကို ပြန်အမှတ်ရစေချင်တယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စိတ်ကျေနပ်တဲ့အထိ ဘယ်လောင်တောင် ပြုစုပေးခဲ့ကြတယ်ဆိုတာကောပေါ့’

သူ့လည်မျိုထဲထိရောက်အောင် ကျွန်တော့်ငပဲကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း သုက်ရည်တွေ အားရပါးရပန်းထည့်ပေးထားတဲ့အခိုက်အတန့် ပါးစပ်ထဲကနေ ငပဲပြန်ဆွဲထုတ်ကာ အမောသံစွက်တဲ့ အဆိုပါစကားကို ရေရွတ်ခဲ့တာဗျ။ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း သူ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ လျှာအစုံမှ စွတ်စိုနေဆဲ သုက်ရည်လက်ကျန်တွေကို ကျွန်တော့်လျှာနဲ့လျက်ခဲ့တယ်။ နှစ်ယောက်သား လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် သုက်ရည်ရဲ့အရသာကို ခံစားကြည့်နေကြခြင်းလို့ပြောရမယ်။

ရေပူအချို့ရောစွက်နေတဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ လိင်အာသာဖြေတာမျိုး ကျွန်တော်အမြဲတစေ မလုပ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရေအပူချိန် ခပ်နွေးနွေး အောက်မှာ ရေချိုးဆပ်ပြာရည်သုံးပြီး အာသာဖြေရတာလည်း မဆိုးဘူးရယ်။ ရေပန်းအောက်မှာ အားရပါးရရေချိုး ဖယ်သင့်တာ ဖယ်လျက် ပြန်ထွက်လာကာ အိပ်ခန်းထဲခပ်သွက်သွက်ဝင်လျက် အဝတ်အစားလဲလှယ်ဝတ်ဆင်ပါတယ်။ သူပေးခဲ့တဲ့လက်ဆောင်ကို လည်း အခြားလူတွေ သိပ်မသိတဲ့ ဘူးတစ်ခုထဲအမြန်ထည့်သိမ်းရတယ်။ အိမ်အောက်ထပ် ကားထဲကနေ အဖေ ကားဟွန်းသံခပ်ကျယ် ကျယ်တီးပြီးမခေါ်ခင် ခပ်သွက်သွက်ပြင်ဆင်ရတဲ့အဖြစ်ပေါ့။

ကျွန်တော်တို့ ကားမောင်းထွက်ခဲ့ပြန်တော့ ဒယ်ဒီက သူ့နှုတ်ဖျားမယ် စိတ်ကြိုက်အဖြစ်တွဲခိုနေတဲ့ မိန့်ခွန်းကိုခြွေပြန်ပါတယ်။ ‘အလုပ်ကို ကြိုးကြိုးစားစားလုပ်ဖို့မမေ့နဲ့နော် သား’ ဆိုတဲ့စကားမျိုးပါ။ သူ့မျက်ဝန်းကို ကားလမ်းမထက် ပြန်မကြည့်ခင် ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို အပြန်အလှန် စေ့ငုကြည့်လိုက်သေးတာ။

‘ရဲကျော်ခေါင်ဆိုတဲ့ သုန်သုန်မှုန်မှုန်နဲ့ အဘိုးကြီးက မင်းကိုတော့ လုပ်ခလစာ ကောင်း ကောင်းပေးသားပဲ။ ယောက်ျားတစ်ယောက် လုံလောက်တဲ့ လုပ်ခလစာအပြည့်အဝရမှ မိသားစုစားဝတ်နေရေးအတွက် အဆင်ပြေတယ် ဆိုတာ ထုံးစံဖြစ်နေပြီ ငါ့သားရ’

နားလည်ပါကြောင်း ဒယ်ဒီပြောတာထောက်ခံကြောင်း ပြသတဲ့အနေနဲ့ ကားမောင်းသူထိုင်ခုံနံဘေးခုံမှာထိုင်နေတဲ့ကျွန်တော် ဝတ္တရား ကျေပွန်စွာ အပြုံးတစ်ချက်ပြုံးပြရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ‘ဟုတ်ကဲ့ ဒယ်ဒီ’ လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။

‘ကျော်ခေါင် စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးခြံ’ ဟာ ကျွန်တော့်တို့အိမ်နဲ့ဆို ဆယ်မိုင်လောက်ဝေးကွာပြီး ကျွဲ၊နွားတွေကိုထားတဲ့ တင်းကုတ် သပ်သပ် ရပ်ရပ် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်အများကြီးရှိတဲ့ခြံကျယ်ကြီးတစ်ခုပါ။ ဧကပမာဏ ၁၁၀လောက် ကျဲဖြန့်ထားတာမို့ စိမ်ပြေနပြေ လမ်း လျှောက်လို့ရမယ့် သစ်ပင်တောတန်းခပ်အုပ်အုပ်တွေ ခပ်စိမ်းစိမ်းမြက်ခင်းပြင်ကျယ်ကြီးတွေ များမှများပေါ့။ လုပ်ငန်းမှာလိုအပ်မယ့် ပစ္စည်းပစ္စယ ၊ စက်ပစ္စည်း၊ ယာဉ်တွေအဆုံး အများအပြားကိုသိုလှောင်ထားတဲ့ ဂိုထောင်အဆောက်အဦးတွေက ငါးမွေးမြူရေးကန်နဲ့ ရေလှောင်ကန်တွေအနားမှာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်စီတန်းနေတာပါပဲ။ ဦးရဲကျော်ခေါင်နဲ့ သူ့ဇနီး ဒေါ်အိအိခင်တို့ဟာ ဦးရဲကျော်ခေါင်ရဲ့ ဖခင် ဦးဝေသာ သေဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း ၁၉၇၀နှစ်များကစပြီး စတင်ဦးဆောင်လုပ်ကိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဦးရဲကျော်ခေါင်နဲ့ဒေါ်အိအိခင်တို့ သားသမီး မရနိုင်မှန်းသိကတည်းက ဦးဝေသာတစ်ယောက် သူ့စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးခြံလုပ်ငန်းကို အကူအညီပေးနိုင်မယ့် စိုက်ပျိုး/မွေးမြူရေး ပညာရှင်များနဲ့ အလုပ်သမားများကို လစာနှုန်းထားကောင်းကောင်းပေးပြီးငှားပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်တိုင်း နေရာတိုင်းမယ် အလုပ်သမား ဝန်ထမ်း အင်အားက ပိုသည်မရှိ အံကိုက်ဖြစ်နေတတ်တယ်။ ကျွန်တော်နောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းစာမေးပွဲဖြေပြီးချိန် လောက်မှာ ဦးရဲကျော်ခေါင်က အလုပ်ရာ ထူးတစ်ခုအကြောင်းပြု အလုပ်ခန့်ငှားရမ်းခဲ့တာပါ။ စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးခြံကြီးတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်စေချင်နေတဲ့ ဒယ်ဒီရဲ့ ဆန္ဒကြောင့် မငြင်းဆန်ခဲ့မိဘူး။ အရှေ့ဘက် မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းအနားသတ်အထိ ကျယ်ပြောလှတဲ့ ခြံကြီးမှာ အတွေ့အကြုံကောင်းယူရင်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် အလုပ်လုပ်စေချင်ခဲ့တဲ့ ဒယ်ဒီရယ်ပါ။

အရှေ့မျက်နှာ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းတစ်ခုလုံးကျော်လွန်ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ စိုက်ပျိုးမွှေးမြူရေးခြံကျယ်ကြီးတစ်ခုထဲ ကျွန်တော့်ကို ဒယ်ဒီဆွဲသွင်းပြီး နောက် နေ့ရက်ကောင်းတွေ ပိုင်ဆိုင်စေကြောင်း ဆုတောင်းပေးပုံက မထူးခြားဘူးလားဗျာ။ ကျွန်တော် အဆောက်အဦးတစ်ခုရဲ့ အနောက်ဘက် မီးဖိုချောင်လှေကားရှိရာကို တစ်ချက်လှည့်ဝင်သွားပြီး တံခါးကို တတောက်တောက် အသံထွက်အောင်ခေါက်လိုက်ပါ တယ်။ မအိရဲ့ လှမ်းအသံပေးတာကို ကြားရတာနဲ့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ သူ့အဖွားရဲ့အပြုံးမျိုး မျက်နှာမှာဆင်မြန်းလျက် တံခါးရွက်နောက် ကနေ ပေါ်လာတယ်။ ပူပူနွေးနွေးချက်ပြုတ်ထားတဲ့ နံနက်စာရဲ့ ရနံ့က မွှေးပျံ့နေတာပါ။

‘ဝင်ခဲ့ကောင်လေး။ ခုံတစ်ခုမှာဝင်ထိုင်လိုက်။ ဟိုမှာ ပန်းကန်ပြားအလွတ်တွေထပ်ထားတယ် ကြိုက်တာထည့်စား။ လူငယ်တစ်ယောက် ဆိုတော့ များများစားနော်။ ကိုရဲကျော်ခေါင်ကတော့ မကြာခင် အပေါ်ထပ်က ဆင်းလာလိမ့်မယ်’ သူမ သက်ပြင်းမောတစ်ချက်ချရင်း စကားဆက်ပါတယ်။ ‘သူ မနေ့ညက ကောင်းကောင်း အိပ်မပျော်ရှာဘူး။ သက်ပြင်းချလိုက် ဟိုသည်လူးလှိမ့်လိုက်နဲ့။ သူ့စိတ်ထဲ တစ်ခုခုတော့ရှိနေပုံပဲကွဲ့’

မအိက စိတ်သဘောထားကောင်းမွန်သလို အိမ်ထောင်ရှင်မကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ သို့ပေမယ့် အခုအချိန်ထိ ဘာကြောင့် သည်အမျိုးသမီး ကလေးမရှိသေးတာလဲလို့ ကျွန်တော်တွေးမိတယ်။ နံနက်စာကတော့ အထူးစပါယ်ရှယ်ပါပဲ။ ပရိုတိန်းဓာတ်ကောင်း ကောင်းပါတဲ့ အစားအသောက်တွေ အများကြီးဗျ။ မကြာခင် အလုပ်လုပ်ရမယ့် ကျွန်တော့်အတွက် စွမ်းအင်ကောင်းကောင်းရစေ တာအမှန်။

ဦးရဲကျော်ခေါင် အပေါ်ထပ်ကနေ မီးဖိုချောင်ဘက် ဆင်းလာချိန်အထိ ကျွန်တော်နဲ့မအိ စကားစမြည်ပြောနေကြတယ်။ ဦးရဲကျော်ခေါင်က စားပွဲဝိုင်းရဲ့ထိပ်တည့်တည့်မှ ခုံမှာအကျအနဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဦးရဲကျော်ခေါင်က အရပ်မြင့်မြင့် ပိန်ပိန်သွယ်သွယ် လူကြီးတစ် ယောက်၊ အသက်အရွယ်ကတော့ ခြောက်ဆယ်ဝန်းကျင်လောက်ရှိပါလိမ့်မယ်။ TV ကလာတဲ့ Herman Munster ဆိုတဲ့ TV Show ကသရုပ်ဆောင် Fred Gwynne ကို အတော်သတိရစေမယ့်အနေအထားပါ။ အပြာလဲ့လဲ့ မျက်လုံးတစ်စုံ၊ မှန်အိမ်တစ်ခုလို မေးရိုးတစ်စုံနဲ့ ရှည်သွယ်တဲ့မျက်နှာပုံစံတွေက အတူတူပါပဲ။ အသက်အရွယ် ငယ်တုန်းက အတော်တောင့်တင်းသန်မာခဲ့ပုံရတယ်။ အချိန်နဲ့ဇရာဆို တာကလည်းတားလို့မရ စက္ကန့်နဲ့အမျှ တိုက်စားနေတာဆိုတော့ ဆင်ပိန် ကျွဲလောက်ဆိုတဲ့အနေအထားတော့ ရှိပါသေးတယ်။ သူအလုပ်လုပ် ချိန်မှာရော ကျွန်တော်တွေ့မြင်လိုက်ချိန်မှန်သမျှ အဝတ်မပါ ဝတ်လစ်စလစ်ဆိုတဲ့အနေအထားလုံးဝမမြင်ဖူးပါဘူး။ အမြဲသပ်သပ်ရပ်ရပ် သန့်သန့်ရှင်းရှင်း ဝတ်စားဆင်ယင်တတ်သူပါပဲ။ အခု ထမင်းစားပွဲဝိုင်းမှာလည်း သာမန်ထသွားထလာ အကြောင်း အရာတွေကိုပဲ စကားစမြည်အဖြစ် အနည်းငယ်လောက်သူပြောတယ်။ အင်း….ကျွန်တော့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေနဲ့ အဆင်ပြေမပြေရယ်၊ သူတို့ကျန်းမာရေးကိစ္စရယ် ပြီးတော့ ရာသီဥတုအခြေအနေအကြောင်းလိုမျိုးလေးတွေနဲ့ပြီးသွားတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နံနက်စာစားသောက်ပြီးနောက် ဦးရဲကျော်ခေါင်က စားပွဲမှထရပ်လျက် သူ့ဇနီး မအိကိုကြည့်ကာ ‘ဟို….မင်းကိစ္စတွေပြီးရင် အပေါ်ထပ်လာပြီး ငါ့အတွက် Hand Cream ဘူးလေး ရှာပေးစမ်းကွာ။ ရာသီဥတု နည်းနည်းအေးတော့ ငါ့လက်တွေ ခြောက်ပြီး အသားပပ် ချင်သလိုဖြစ်နေလို့’ ပြောတယ်။

‘ဟုတ်ကဲ့…..ကျွန်မ ခပ်မြန်မြန်လက်စသပ်ပြီး လာခဲ့ပါ့မယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး’

စားပွဲမှာ ထိုင်ကျန်ရစ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့တွေ စကားသံတိပ်ပြီး စားလက်စကို လက်စသပ်ကြပါတယ်။ အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားတဲ့ ခြေသံ တဖြေးဖြေးပျောက်သွားတာကို နားစွင့်ရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်မိကြသေးတယ်။

တစ်နေ့တာ အလုပ်ကို ကိုယ်စီဆက်လက်လုပ်ကိုင်ကြပြီး ညနေစောင်းချိန်မယ် မိုးအသည်းအသန်ရွာချလိုက်တာကြောင့် ကျွန်တော် အိမ်ပြန်အိပ်ဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ကြောင်း၊ ဧည့်သည်ဆောင်က အခန်းတစ်ခန်းမှာ အိပ်စက်အနားယူဖို့ မအိက စီစဉ်ပေးမယ့်အကြောင်း ဦးရဲကျော်ခေါင်မှ ပြောလာပါတယ်။ အင်း….မှတ်မှတ်ရရ ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်တာ တစ်နှစ်ပြည့်ချိန်ထင်ပါရဲ့။ ခါတိုင်း မြို့ထဲကို ပြန်လိုက်ပို့တတ်တဲ့ ခြံထဲမှ ကားကို လမ်းကြုံစီးရင်းပြန်နေကြ။ သည်နေ့တော့ မိုးရွာတာအကြောင်းပြု မပြန်မဖြစ်သူတွေသာ ခြံကကားနဲ့ပြန်သွားကြတယ်။ ကျွန်တော် ကတော့ စားရင်းအင်းအချို့ကို လက်စသပ်ရင်း မအိလာပြောလို့ ဦးရဲကျော်ခေါင်ရှိရာ စာကြည့်ခန်းဘက်ကို သွားရပါဦးမယ်။

တဂျိမ်းဂျိမ်း မိုးခြိမ်းသံတွေက အိမ်ကြီးဝန်းကျင်မှာ လျှပ်ပျက်လို့ လင်းကနဲ လင်းကနဲဖြစ်တာနဲ့အတူ မိနစ်ခြားလျက်ကြားနေရတာမို့ ကျွန်တော် လန့်လည်းလန့် ရင်လည်းခုန်မိသလိုပါပဲ။ စာကြည့်ခန်းက အိမ်အပေါ်ထပ်ရဲ့ ထောင့်စွန်းအခန်းမှာရှိကြောင်း မအိညွှန်ပြ လိုက်တာကြောင့် ဟိုသည် စမ်းတဝါးဝါး ကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တက်သွားတယ်။

အိမ်ကကြည့်တော့သာ သိပ်မကြီးသလိုထင်ရတာ အတွင်းပိုင်းအခန်းတွေ ဖွဲ့စည်းပုံက ထူးဆန်းသလို ကျယ်လည်းအတော်ကျယ်ပါတယ်။ ဝိုး…..စာကြည့်ခန်းနံဘေးမလှမ်းမကမ်းမှာ အားကစားပစ္စည်းအချို့ကို စနစ်တကျ ခင်းကျင်းထားတဲ့ အခန်းငယ်လေးတစ်ခုလည်းရှိတယ် ဗျ။ ယောဂဖျာတွေလည်းတွေ့ရတာမို့ သည်အိမ်က မိသားစုတွေဟာ ခေတ်နောက်ကျ ကျန်သူတွေ မဟုတ်ဘူးဘဲ။ နောက်တော့ စာကြည့်ခန်းတံခါးကို အသာခေါက်လျက် တံခါးအသာတွန်းဖွင့်ကြည့်ကာ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ စာကြည့်ခန်းရဲ့ထောင့်ချိုးတစ်ခုမှာ သန့်စင်ခန်းအသေးစားလေးထည့်သွင်းတည်ဆောက်ထားပြီး အဲသည့်ထဲမှာ ဦးရဲကျော်ခေါင်ရှိနေတယ်။

‘ဒုန်း’ ဟာ…သွားပြီ…..ဟူး…..တော်ပါသေးရဲ့။ စားပွဲတစ်လုံးပေါ်မယ် ဖတ်လက်စ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖန်တုံးနဲ့ဖိတင်ထားတာကို ကျွန်တော် သတိမထားမိဘဲ တိုက်ချလိုက်တာ ဘာမှ မကွဲမပြုပါဘူး။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချရင်း စာအုပ်ကော ဖန်တုံးကော ကျွန်တော် ကောက်ယူနေစဉ် ဦးရဲကျော်ခေါင် အနားရောက်လာတယ်။

‘အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား ကောင်လေး’ သူမေးလိုက်သံကိုပဲ ကြားလိုက်တယ်။ စကားရှေ့ပိုင်းက ဘာပြောလိုက်မှန်းမသိဘူးရယ်။

‘ဟုတ်ကဲ့….’ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုအသံမျိုးနဲ့ပြန်ပြောမိသည်မသိ သူမနှစ်မြို့မှန်းနောက်မှ သဘောပေါက်ရပါတယ်။

ဦးရဲကျော်ခေါင်က သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်နံဘေးကို လာရပ်တယ်။

‘ဘာလဲ ဟုတ်ကဲ့’ တဲ့ သူမေးလာတာ။

စကားလည်း ခွန်းတုံ့မပြန်နိုင်ဘူး ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်ပါးရဲ့အောက်မှ သူ့ငပဲကြီးလှုပ်ရမ်းသွားတာကိုသာ စိုက်ကြည့်မိပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်တော့်မျက်နှာနဲ့ သူ့ဟာကြီး လက်မအနည်းငယ်လောက်ပဲ ကွာဝေးတော့တာ။ သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီပါးရဲ့ အောက်မှာ အတွင်းခံမဝတ်ထားဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်။ ကျွန်တော်သည်လည်း ဝတ်ထားတဲ့ Quarter ဘောင်းဘီအောက်မှာ အတွင်းခံဝတ်မထားဘူးလေ။

အစပိုင်းက ရိုးရိုးသားသား ရှက်ရွံ့စိတ်ဝင်မိတာသက်သက်ပါပဲ။ သူသည် အလုပ်ရှင်ဖြစ်သလို အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်မို့ အထူးအထွေ စိတ်မလှုပ်ရှားတာ ထင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းအနားကပ်လာတဲ့ ဦးရဲကျော်ခေါင်ရဲ့ ဘောင်းဘီပါးအောက်မှ ငပဲကြီးရယ်၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တဲ့ သူ့လက်ချောင်းများမှ ပျံ့လွင့်လာတဲ့ မွှေးရနံ့ရယ်ကြောင့် ရင်ခုန်လာတာ တော့ဝန်ခံပါရစေ။ ဘောင်းဘီခပ်ပါးပါး အောက်မှ ငပဲကြီးဟာ နီဂရိုးလူမျိုးတွေရဲ့ ငပဲလိုပဲ ရှည်လျားတုတ်ခိုင်လှသလို ကွမ်းသီးခေါင်းက လည်း ရေဆေးလာလို့ထင်တယ် အနည်းငယ်စိုစွတ်နေပါရော။

‘ဟုတ်ကဲ့…ဆရာ အဲ ဦးရဲ’ လို့သာ ကျွန်တော့်နှုတ်ဖျားက ခပ်တိုးတိုးအသံပြုနိုင်ပါတယ်။

ကိုယ်ပိုင် ပေါင်ခြံကြားက ငပဲကလည်း မာတောင့်ပြီး မတ်ထောင်စပြုလာသည်မို့ ဆီးစပ်ကို ဆီးမွှေးလိမ်းကျံပေးသလို ပူနွေးလာတယ်။ ဦးရဲက အားရပါးရပြုံးပြီ ‘အင်း…အဲဒါပိုကောင်းတယ်’ တဲ့ ဘာလဲမသိ။ သူ့လက်ချောင်းများဟာ ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်း သားတဝိုက်ကို ညင်ညင်သာသာပွတ်သပ်ပြေးလွှားကစားလာတာကြောင့် လက်ချောင်းထိပ်လေးများကို ကျွန်တော့်လျှာနဲ့ အသာအယာ ပုတ်ခပ်ကစားလိုက်ပါတယ်။ စိုစွတ်ပူနွေးနေတဲ့ ကျွန်တော့်လျှာတလျှောက် သူ့လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကိုပူးပြီး တွန်းထည့်တော့ ပါးစပ်ထဲ ရောက်သည်နှင့် တြ့ပွတ်ပြွတ်မည် အောင် အသာစုပ်မျိုလိုက်ပါတယ်။

‘သည်ပါးစပ်လေးက မင်းကို တစ်နေ့နေ့ဒုက္ခရောက်အောင်လုပ်တော့မှာ ကောင်လေး’

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သားကြား မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် အသံတိတ်ဆိတ်သွားသလို ဘာမှမလုပ်ဘဲ ငြိမ်သွားကြတယ်။ သူဟာ ကျွန်တော့်အနားကို ရည်ရွယ်ချက်တစ်မျိုးနဲ့ကပ်လာတာဖြစ်နိုင်သလို အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ညွှန်းဆိုစေခိုင်းတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် အမူအယာ၊ တုန့်ပြန်ပုံနဲ့ လှုပ်ရှားလိုက်တာက အဓိပ္ပာယ်တစ်မျိုးသက်ရောက်သွားစေဟန်တူတယ်။ သူက လူကြီးမို့လည်းဖြစ်နိုင်ပါရဲ့ ဘာမှဆက်မလုပ်ဘဲ ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကိုသာ လက်နဲ့အသာအယာသပ်နေတာအချိန်အတော်ကြာသွား ရော။

ကျွန်တော့် အသိစိတ်နဲ့ မသိစိတ်အတန်ကြာ စကားစစ်ထိုးနေပြီးနောက် မျက်နှာအနားကပ်နေတဲ့ ဦးရဲကျော်ခေါင်ရဲ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်ချလိုက်ကာ သူ့ငပဲကြီးကို ငုံစုပ်ပစ်ပါတယ်။ ငပဲခေါင်းကို အသံမြည်အောင် ငုံစုပ်နေရင်းမှ ရွှေဥတွေကိုပါ တစ်လုံးခြင်းပါးစပ် ထဲထည့် လျှာနဲ့သရပ်နေချိန် လှေကားထစ်တွေကို နင်းတက်လာတဲ့ မအိရဲ့ခြေသံများကို ကြားလိုက်တယ်ဗျ။ ဦးရဲက အခန်းပြတင်းတစ်ခု ရှိရာကိုသွားပြီး အပြင်မှာ ဘယ်သူရှိလဲ စူးစမ်းတဲ့သဘော သူလှမ်းကြည့်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ပြန်ဆွဲမတင်ဘဲ ငပဲကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ လျှောက်သွားနေတာ သူ့ဇနီး မအိသာမြင်ရင်တော့ ဒုက္ခပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့ စားသောက်ပြီးထားခဲ့တဲ့ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေကို မအိ တစ်ယောက် သိမ်းဆည်းဆေးကြောရင်း သူ့အခန်းရှိရာကိုပြန်တက်သွားတာဗျ။ စာကြည့်ခန်းထဲ အချိန်ကြာကြာနေဖို့ စိတ်မလုံလို့ ထင်တယ် ဦးရဲ ဘောင်းဘီထဲကို ငပဲပြန်ထည့်လျက် အခန်းထဲမှထထွက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်တသိ နောက်ပါးက လိုက်သွားတော့ ခြံထဲက ကုန်ကားတွေထားတဲ့ ဂိုထောင်ရှိရာဘက် သူခြေလှမ်းတယ်။ ဘာရယ်မဟုတ် အိမ်မကြီးအပေါ်ထပ်ကို တစ်ချက်ပြန်မော့ကြည့်တော့ မအိက မှန်ပြတင်းကနေ မသိမသာ လှမ်းစပ်စုတာမြင်ရတယ်။

ကုန်ကားဂိုထောင်ကလည်း အပြင်က မိုးစက်တွေနဲ့လားလားမှမဆိုင် အံ့အားသင့်စဖွယ်နွေးနေရော။ ဦးရဲအပြင်သွားရင် မောင်းနေကြ 4WD ကားပေါ်တက်ပြီး ရှေ့ခန်းတံခါးကို အသင့်ဖွင့်ပေးတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ခပ်သွက်သွက်တက်လိုက်တာ စိုက်ခင်းတွေရှိရာ ဘက် အသာလှိမ့်မောင်းသွားပါတယ်။ မအိကတော့ သူ့အခန်းပြတင်းကနေ လှမ်းကြည့်ပြီး ကျန်ခဲ့လေရဲ့။ ဦးရဲ ကားမောင်းပုံကလည်း လမ်းအမြန်လျှောက် သူတစ်ယောက်ရဲ့ အရှိန်နှုန်းလောက်သာ မြန်သည်မို့ ညဘက်ကြီး စိုက်ခင်းတွေလိုက်ကြည့်သလိုလိုထင်ရတယ်။ ပိန္နဲပင်ကြီးတွေကြားအရောက်မှာ ကားကိုစက်သပ်ပြီး ရပ်လျက် ဘာစကားမှမဆိုဘဲ ဦးရဲ ငြိမ်နေတယ်။ သည်မှာ အလုပ်လုပ်တာလည်း နှစ်ချီ ဦးရဲအထာလည်းပေါက်သည်မို့ ကျွန်တော်ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ရှူးဖိနပ်တွေ၊ ခါးကဂျင်းဘောင်းဘီ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။

ဆီးစပ်တဝိုက် အမွှေးသန့်ရှင်းရေး လုပ်တတ်သူမို့ ကျွန်တော့်ငပဲအစွမ်းကုန်မတ်ထောင်ခါရမ်းနေတာပေါ်လာကာ ဗိုက်ကိုဘတ်ကနဲ ပြေးကပ်ပါတယ်။ ကွမ်းသီးခေါင်း လည်း လိင်တံမာတောင့်မှုကြောင့် အရောင်ရင့်ရင့်ပြောင်းနေပြီ။ ဦးရဲက ဘာမှမပြောတာကြောင့် အပေါ်ကဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အကျီကိုပါ ကျွန်တော် ချွတ်လိုက်တယ်လေ။ အခုတော့ ကိုယ်လုံးတီး အဝတ်အစားမကပ်တဲ့အနေအထားနဲ့ သူ့ပေါ်ကိုခွှထိုင်ပစ်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သားရဲ့ပေါင်တံတွေ တို့ထိပူးကပ်နေတာပေါ့။ သူ့ပေါင်ပေါ်ကို ကျွန်တော့်ဘယ် ဘက်လက်တစ်ဖက်တင်လိုက်ကာ ညာဘက်လက်နဲ့ ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ သူ့ငပဲကိုပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်ကစားပစ်တယ်။

‘မင်း သုက်ရည်အနံ့ကို သည်ကနေတောင် ရနေရော ကောင်လေး’ သူ့လေသံက နောက်ပြောင်ကျီစယ်သံရောနှောနေသလို ကျေနပ်ဟန် လည်း ပေါက်နေတယ်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကို အသာပင့်မြောက်လိုက်ကာ ဖုဖောင်း ရုန်းကြွနေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို ဘောင်းဘီအပေါ် ကနေ အသာအယာဆွဲယူဖျစ်ညှစ်ပါတယ်။ ကိုင်တွယ်ပုံက ပညာသားပါတာမို့ မတ်ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲ ခါရမ်းသွားသလို သူ့ဖျစ် ညှစ်ကိုင်တွယ်မှုအပေါ်အလိုက်သင့်စီးမျောရင်း နှုတ်ဖျားမှ မထိန်းနိုင်စွာ ညည်းညူမိတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ရာနှုန်းပြည့်နည်းပါး မတ်ထောင်နေတဲ့ ငပဲကို အစွမ်းကုန်ထိန်းထားရသလို ကျွန်တော့်နည်းတူ မာတောင့်မတ်ထောင် လာတဲ့ ဦးရဲ ငထွားကြီးတစ်ခုလုံးကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။ အသက်အရွယ်အရ သက်ဆိုင်မှုရှိမရှိတော့ မသိဘူး သူ့ငပဲ ကြီးက ကျွန်တော့်ဟာထက် ပိုထွား ပိုတုတ်ကာ သွေးကြောကြီး တွေလည်းဖောင်းကြွနေပြီး ကွမ်းသီးခေါင်းလည်း တကယ်အားရပါးရပါ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် စက္ကန့်အနည်းငယ် စိုက်ကြည့်ရင်း စက္ကန့်မဆိုင်း အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်း ခြင်းတေ့ကာ နမ်းရှိုက်ကြတယ်။

ကိုယ့်လျှာ သူ့လျှာတွေ အပြန် အလှန် အာခံတွင်းထဲထိ ထိုးသွင်းကြ ကလိကြတာမို့ ခံတွင်းသန့်ရှင်းရေး ဂရုစိုက်တတ်မှုကို ကျေးဇူး တင်ရတဲ့အချိန်ပေါ့နော်။ ခပ်ထူထူ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ကျွန်တော်က စုပ်နမ်းရုံပဲဆိုပေမယ့် သူကတော့ ကျွန်တော့်အောက်နှုတ်ခမ်းသားကို အနည်းငယ်ကိုက်ခဲထားသေးတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကို အားရပါးရ သူဆုပ်ကိုင်ထားပေးမယ့် ပွတ်သပ်တာ လက်ကစားတာ ငရုတ်ဆုံ ထောင်းပေးတာမလုပ်တာမို့ အားမလို အားမရနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားရပါတယ်။ ကြာလာတော့ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေထဲ ကျွန်တော့်ငပဲကို ကော့ကော့ထိုးလိုက် ပြန်ဆွဲ ထုတ်လိုက်နဲ့လုပ်ပစ်မိရော။

အရမ်းကာရောတော့မဟုတ် အလိုက်သင့်ဆုပ်ကိုင်ထားတာမို့ အထုတ်အသွင်းစည်းချက်တော့ညီတယ်။ သူ့လက်ထဲ အဝင်အထွက်ပြု နေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို သူငုံ့ကြည့်ပြီးမှ ကျွန်တော့်မျက်နှာအမူအယာဖြစ်ပျက်နေတာကို ပြန်ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို စိတ်လိုလက်ရ နမ်းလာပါတယ်။ သူ့ကို လိင်စိတ်ထန်ပြီး သွေးဆူလာအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်ဆိုတာတော့ ကျွန်တော်သေချာ ပြောနိုင်တယ်ဗျ။ ဦးရဲက ကျွန်တော့်ငပဲထိပ် ကွမ်းသီးခေါင်းအဝကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်တို့ထိကြည့်ရင်း အောက်ခြေက ကပ္ပာယ်အိတ်ကိုပါ ပွတ်သပ်စမ်းကိုင်ပေးလာတယ်။

‘ကောင်လေး….သည်လိုပုံစံမျိုး အာသာဖြေနေကြပေါ့ ဟုတ်လား’

ကျွန်တော် ခေါင်းငြိမ့်ပြခဲ့တယ်။ ‘ဟုတ်ကဲ့ဗျ။ ကျွန်တော့် မေးစိကို စိုရွှဲတဲ့အထိ သုက်ရည်ပန်းထုတ်ဖူးတယ်။ ညစ်ပတ်ရှုပ်ပွကုန်တာပါပဲ။ အဲတစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း သိပ်မပြင်းထန်တော့ဘူး’ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံကို ဆက်မပြောတော့ဘဲ သူနဲ့ သာမန်စကားစမြည်ပြော တဲ့ ပုံစံဖြစ်အောင် ဟိုသည်မေးဖြစ်ပါတယ်။

‘မနေ့ညက ဦးရဲအိပ်နေတုန်း အိပ်မက်ဆိုးမက်ခဲ့တယ်ဆို။ ဦးရဲ စိတ်ထဲတစ်ခုခုများ ဖြစ်ခဲ့လို့ လား’

သူဘာမှ စကားပြန်မပြောဘူး။ဒါပေမဲ့ ပေါင်ခြံထဲက သူ့အထုပ်အထည်ကြီးက ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ဆိုတော့ ဘယ်လိုအိပ်မက်မျိုးတွေ မက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ခံစားလို့ရတယ်။

ဦးရဲ ငပဲထိပ်က အရည်ကြည်အချို့ စိမ့်ထွက်စပြုလာတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်လည်း စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေကို လက်မလေးနဲ့ အသာဝေ့ဝိုက်ပွတ်သပ်ရင်း သူ့ငပဲထိပ်ရွှဲစိုအောင် လိမ်းကျံပေးလိုက်ပါတယ်။

‘ကျွန်တော်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံရတယ်လို့ နောက်တစ်ကြိမ် အိပ်မက်ဦးမှာလား ဦးရဲ။ ငပဲကြီး ကျွန်တော့်ခရေထဲ ထိုးသွင်းရတဲ့ ဖီလင် အလွန် ကောင်းတာ၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခရေကြွက်သားတွေက ဦးရဲ ငပဲကြီးကို ချော်ထွက်မသွားအောင် မျှော့တစ်ကောင်လို ဘယ်လိုများ ရစ် ပတ်ညှစ်ထားတာတဲ့လဲ။ ဦးရဲ ရွှေဥတွေထဲက သုက်ရည်တွေ ကုန်သွားအောင် ဘယ်လိုများ ကျွန်တော့်ကို -ိုးခဲ့တာလဲဟင်’

ကျွန်တော့်ပြောစကားများကြောင့် မေးရိုးအောက်ဘက် ညာဘက်နားက လည်တိုင်မှာ နှလုံးသွေးခုန်နှုန်းမြန်မှုကြောင့် တထိတ်ထိတ် သွေးတိုးနေတာ သိသိသာသာကို မြင်ခဲ့ရပါတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာ သွေးခုန်နှုန်းပုံမှန်ဖြစ်သွားချိန်မှာတော့ ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ငပဲထိပ် တစ်ဝိုက်ကို လျှာနဲ့သရပ်ပြီး ငုံစုပ်လိုက်တာ တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတာတွေ့လိုက်ရတယ်။

‘ဦးရဲ မိန်းမကို ပြောပြလို့မရနိုင်တာ ရှိတယ်ဟုတ်။ သည်ည ငါအိပ်လို့မပျော်ဘူးကွာ။ မနက်ဖြန် တနေကုန်နီးပါး မင်းသူနဲ့ အတူ အလုပ်လုပ်စရာရှိတော့ အနီးကပ်တွေ့နေရမှာ။ ခါတိုင်း ခဏတဖြုတ်ပဲ တွေ့ရတာလေ။’

‘မင်းရဲ့ pussy ကိုအသုံးပြု ဆက်ဆံရသလိုမျိုး မဟုတ်ဘူးကွ။ အတော် feel လို့ကောင်းမှာ။ မင်းနဲ့ အတူအိပ်ရုံ လိင်ဆက်ဆံရုံနဲ့ ငါမကျေနပ် နိုင်တော့ဘူး’ အဲသလိုစကားတွေပြောလို့ မဖြစ်ဘူးပေါ့ ဟုတ်တယ်ဟုတ်။ အသက်အရွယ် ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ ယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ရဲ့ တင်သားဆိုင်တွေထဲ ဒါမှမဟုတ် စုပ်အားမှုတ်အားကောင်းတဲ့ ပါးစပ်ထဲ ဦးရဲ ငပဲကြီးကို အထုတ်အသွင်းကောင်းကောင်း လုပ်နိုင်လို့ ပိုကြိုက်ကြောင်း သူသိချင်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။

ဦးရဲ ပါးစပ်မှ စိတ်လှုပ်ရှားသည့် လေသံမပါဘဲ ‘အဲဒါ သောက်ရမ်းယွံစရာကောင်းတယ်’ လို့စကားတစ်ခွန်းထွက်လာတယ်။

“No, ဦးရဲ ငပဲကြီး ကျွန်တော့်ခရေထဲ တဆုံးမြုပ်အောင် ထိုးသွင်းထားတာက ယွံစရာကောင်းတာလား။ အသက်မပြည့်သေးတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့လိင်ဆက်ဆံရတာ ဒါမှမဟုတ် အခြားယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လိင်ကိစ္စပတ်သက်ရတာကိုရော သဘောမကျဘူးပေါ့။ ကျွန်တော်က ဦးရဲ မြေးအရွယ်ထက် အသက်ပိုငယ်တယ်လေဗျာ။ ရွံ့ရှာစရာကောင်းတာ၊ တိရစ္ဆာန်အကျင့်ကျင့် တာ၊ လမ်းလွဲစေတာဆိုပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ကြိုက်တယ်လေ မဟုတ်ဘူးလား။ ကျွန်တော်တို့ မတော်တဆ အမှားအယွင်းတစ်ခုကြူး လွန်မိကြတာပဲဟာ။ သည်လိုအချက်အလက်လေးတွေနဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် လိင်မဆက်ဆံသင့်ဘူးလို့ပြောရမှာလား’

ကျွန်တော် သူ့ငပဲအရင်းကနေ လက်နဲ့အသာတင်းတင်းရင်းရင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ငပဲထိပ် ကွမ်းသီးခေါင်းတဝိုက်ကို လျှာနဲ့ရစ်ဝိုက်ပြီး အာခံတွင်းထဲထိ အထုတ်အသွင်းလုပ်တာများ အသံတွေတောင်ထွက်လာတယ်။ အားရပါးရ ပါးစပ်ထဲထည့် ငုံစုပ်တာ ဦးရဲ ငပဲကြီး တဖြည်းဖြည်း ရှည်ထွက်ခုန်းထလျက် ရာနှုန်းပြည့်မတ်ထောင်တာများ စိတ်ပါလက်ပါ။ ကလေး တစ်ယောက်က မိခင်နို့အုံကနေ အစာအဟာရအဖြစ် နို့ရည်ကို အငမ်းမရစုပ်မြိုသလိုမျိုး ဦးရဲရဲ့ လိင်တံကြီးရော အမွှေးနု အနည်းငယ် ပေါက်နေတဲ့ ကပ္ပာယ်အိတ်အပြင် ရွှေဥတွေကိုပါ ကျွန်တော်အားရပါးရစုပ်မှုတ်ပစ်ပါတယ်။

အစပိုင်းကတော့ အင်တင်တင်နဲ့ ဦးရဲဟာ မိနစ်အပိုင်း အခြားသိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့ငပဲကြီးကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်အတွင်းသာမက လည်မျိုထဲထိ အာသီးကိုတွန်းတိုက်တဲ့အထိ အထုတ်အသွင်း လုပ်လာတယ်။ အရည်ကြည်အချို့စိမ့်ထွက်လာတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကို သေချာဖမ်းကိုင်ပြီး ကွမ်းသီးခေါင်းလေးကို အသံထွက်အောင် ခပ်ယွယွစုပ်တာမျိုး၊ လိင်တံတလျောက်ကို လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ သရပ်တာ လျက်တာမျိုးတွေကို သူ့ဘက်က ဘယ်လောက် စိတ်ထန်ကြောင်းပြပြ ကျွန်တော် အချိန်ဆွဲပြီး သေချာလုပ်တယ်။ ရှည်လျားတုတ်ခိုင်လှတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကို လည်ချောင်းထဲ ဖိဖိသွင်းချင်တာကို မသိကျိုးကျွံပြုပြီး ဆွသလို ကလူသလိုမြူသလိုလုပ်တာ ကြောင့် ဦးရဲစိတ်အစဉ်ဟာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့လျော့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်ပြုစုပေးတာကို သူကြိုက်တယ်။ ပြုလုပ်နေသမျှကို မိနစ်အနည်းငယ်လောက် လွှတ်ထားပေးပြီးမှ ကျွန်တော့်ပခုံးအစုံကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင် မတ်တပ်ရပ်စေလျက် နှုတ်ခမ်းများကို မက်မက်မောမော သူစုပ်နမ်းတယ်။

‘ကောင်လေး…မင်းပါးစပ်ကိုအတော်သုံးတတ်တာပဲ။ စိတ်ထန်လာအောင်ပြောတတ်တယ်….ပြီးတော့ ပြုစုတတ်တယ်။ အဲသလိုသာ လုပ်နေ မင်းကို ဦးရဲ ဘာလုပ်မိမယ်ဆိုတာမှန်းလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး’

ကျွန်တော် သဘောတကျရယ်မောလိုက်တော့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့အနည်းငယ်ကိုက်ခဲသလို မေးစေ့ချွန်းချွန်းလေးကိုလည်း အသံထွက်အောင် သူစုပ်ပါတယ်။ ‘အို….ဦးရဲဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်ဗျာ။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်လောက်ကလို ကျွန်တော့်ကို နောက်တစ်ကြိမ် rape လုပ်ဦးမလို့မလား။ အခုထိ ကျွန်တော့်ခရေကြိမ်းစပ်နေတုန်းပဲ။ ကျွန်တော့်ခရေထဲ ဦးရဲဟာကြီးထိုးထည့်ထားပြီး သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်တာ သတိရတယ်။ သည်ည အားလုံးပြီးလို့ ကျွန်တော်ရေချိုးတဲ့အချိန် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဦးရဲ ယူထား လိုက်နော်။ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် လွှင့်ပစ်ရမှာ။ အိမ်ရောက်လို့ မာမီ အဝတ်ယူလျှော်တဲ့အချိန် မြင်သွား သိသွားနိုင်တယ်ဗျ။ သုက်ရည် တွေရော သွေးစသွေးနတွေရော ပေကျံနေလောက်တယ်။’

ဦးရဲ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကိုယူပြီး အမှိုက်အိတ်ထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီက ဝတ်ထားလက်စမို့ သူအတင်းဆွဲ ချွတ်ပုံက ကျွန်တော့်ကို စိတ်ထန်လာစေတယ်။ မကြာပါဘူး ခပ်အမ်းအမ်း သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျွန်တော့်ညာဘက် နို့သီးခေါင်းကို ပွတ်တိုက် ငုံစုပ်တာ လုပ်သလို သွားနဲ့အနည်းငယ်ကိုက်ခဲတာမျိုး ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်မျိုတာမျိုး အလှည့်ကျ သူလုပ်တယ်။ မိန်းကလေးတွေ သူတို့ရင်သားကို နှိုးဆွရင် ဘယ်လိုခံစားရတယ်တော့မသိဘူး ကျွန်တော်ကတော့ ရင်ဘတ်ထဲ လှိုင်းထန်သလိုခံစားရပြီး ပေါင်ကြားက ငပဲကလည်း တားမရ စီးမရ မတ်ထောင်ထလာတယ်။ သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ ကျွန်တော့်တင်သားဆိုင်တွေကို ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ် ပြီး လက်ချောင်းလေးတွေသုံးကာ ခရေဝတဝိုက်ကို တွန်းတိုက်ကလိပါတယ်။

စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာမှ ဦးရဲ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ ‘ဟိုဘက်လှည့်ပြီး ကုန်းလိုက်ကောင်လေး….မင်းရဲ့ခရေ အနာကျက်မကျက် ကြည့်ပေးမယ်’ တဲ့။

ကုန်ကားဂိုထောင်တံခါးကို မျက်နှာချင်းဆိုင်နေရာက အခန်းနံရံထက်မှာကပ်ထားသော ကုန်စည်ဈေးနှုန်းစာရင်း vinyl ဘက်ကို လှည့်ကြည့် ကာ ဖင်ကိုလေထဲမြောက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ရေချိုးသန့်စင်ပြီးနောက် ထည့်ထားခဲ့သော ပန်းရောင် anal plug ကို သူဆွဲထုတ်တယ်။ ကျွန်တော့် တင်သားတစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲပြီးနောက် ပူနွေးလှတဲ့ သူလျှာအရှည်ကြီးနဲ့ ခရေဝတဝိုက် ထိုးသွင်းဆော့ ကစားပါတယ်။ Anal Plug အစွန်းလေးအပေါ်ကိုရော လျှာဖျားနဲ့ခလုပ်တိုက်သလိုကလိတယ်။ ပြီးမှ Anal Plug အစွန်းလေးကို သူ့သွား အစုံနဲ့ကိုက်ကာ အပြင်ကိုဆွဲ ထုတ်တာပါပဲ။ အသည်းတယားယားဖြစ်အောင် သူကလိတယ်ထင်ပါရဲ့။ သူ့အသက်ရှူသံကလည်း ကျွန်တော့်လိုပဲ ခပ်ပြင်းပြင်းဖြစ်နေပြီ။

တင်းရင်းကာ ဝိုင်းစက်အိထွေးနေပါတယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့်တင်သားဆိုင်တွေကို သူအားမလိုအားမရ ပွတ်သပ်ရင်း ဖျစ်ညှစ်လိုက် လွှတ်လိုက် လုပ်ပြန်ပါတယ်။

"God, that's good!" သူအမောတကောပြောတယ်ဗျ။

ခဏနေတော့ ရေစိုတစ်ရှူးနဲ့ခရေဝတဝိုက်ကို ပွတ်သပ်ရင်းမှ သူ့လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ထိတို့ထိ ကလိပြန်တယ်။ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်ဓာတ်စီးဆင်းသွားသလိုမျိုး ခံစားရပြီး ကြက်သီးများ တဖြန်းဖြန်းထကာ ပါးစပ်ကနေ မနေနိုင်စွာ ညည်းညူမိပါတယ်။ ဦးရဲလေ….. ကျွန်တော့်တင်သားတွေရော ပေါင်ခြံအတွင်းပိုင်းရော အသည်းယားစဖွယ်ပွတ်သပ်သေးတာ။ အတွေ့အကြုံများသည်လို့ မဆိုသာသည့် ကျွန်တော့်အသက်အရွယ်မှာ သည်လိုအပွတ်အသပ် ကယုကယင်လုပ်ပေးတာ ခံစားရတာကိုက နိဗ္ဗာန်ပါပဲ။

‘မင်း ခရေ၀ နောက်တစ်ကြိမ် ကျိမ်းစပ်အောင် လုပ်ရဦးတော့မှာပဲ ကောင်လေးရေ’

‘ကျွန်တော်…ကျွန်တော်သိပါတယ်…’ ဦးရဲရဲ့ ပွတ်သပ် ဂရုစိုက်မှုတွေအပေါ် သာယာမိန်းမူးရင်း ခပ်တိုးတိုး ကျွန်တော်ရေရွတ်မိတယ်။

‘မင်းကို ပတ်သက်ချင်စိတ်ဖြစ်အောင် လုပ်နေတာတွေကိုရပ်စမ်းကွာ။ မင်းသာ မိန်းမရိုင်းလေးတစ်ယောက်ဆိုရင်တော့ ငါ လိုချင်တပ်မက် စိတ် ဖြစ်မိဦးမယ်။ ငါတို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လိင်ကိစ္စပတ်သက်ယှက်နွယ်နေတာ မှားတယ်ကွာ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုမူ ဆက်ဆံနေကြပုံက မတင့်တယ်ဘူးရယ်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက် အတူယှဉ်တွဲ ပျော်မြူးကြတယ်ဆိုတာ သိပ်သဘာဝမကျဘူး မဟုတ်လား။’

‘အို…ကျွန်တော်လိုချင်တယ် လိုလားတယ်လေဗျ။ အဲလိုလုပ်တာ အတော်ကောင်းတယ်’

ဦးရဲကျော်ခေါင် တစ်ယောက် အားရပါးရရယ်မောပါတယ်။

‘အေး….ငါလည်း ကြိုက်တယ်။ မင်းတို့အသက်အရွယ်လောက်ကတည်းက အလုပ်သမားကြီး ဦးမင်းလွင်က နည်းပေးလမ်းပြလုပ်ခဲ့လို့ သောက်ရမ်းသဘောကျခဲ့တာ။ မင်းကို ငါ နည်းပေးလမ်းပြ မြူဆွယ်ခဲ့သလိုမျိုးပေါ့။ ဦးမင်းလွင်ရဲ့ မိန်းမ ဘုရားကျောင်းသွား ပရဟိတ အလုပ်တွေလုပ်တတ်တဲ့ စနေနေ့ မွန်းလွဲချိန်တွေဆို ငါတို့သောက်ရမ်းပျော်တာ။ ဟင်းသီး ဟင်းရွက် အပယ်တွေပုံထားတဲ့နေရာဟာ တိရစ္ဆာန်တွေလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံတတ်ကြတဲ့ ငါတို့အတွက် အိပ်ရာပဲ။ တစ်ခါတလေ သူ့မိန်းမနဲ့ အတူအိပ်တတ်တဲ့ အိပ်ရာပေါ် လည်း ဖြစ်ကြသေးတယ်။ ငါတို့အပြုအမူတွေဟာ ဘာသာရေးအဆုံးအမအနေနဲ့ကြည့်ရင် ရိုင်းစိုင်းပြီး မပြုလုပ်သင့်ဘူးဆိုပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ပြင်းပြတဲ့ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝဖို့လုပ်ခဲ့ကြတယ်လို့ ခံယူကြတယ်လေ။ တစ်ယောက် ကိစ္စပြီးရင် အခြားတစ်ယောက်ကို အလှည့်ပေးဆက်ဆံခဲ့တယ်။ လိင်ဆက်ဆံဖို့ အခွင့်မသင့်ဘူးဆိုရောင်တောင် တစ်ယောက်တစ်လှည့် ပုလွေအရမှုတ်ခဲ့ကြတာကွ’

‘သည်နေ့ ငါ့အပေါ်တက်ပြီးမြင်းစီးသလို ခုန်ဆွ ခုန်ဆွလုပ်ပေးစမ်းကွာ။ လုပ်ပေးမယ်မဟုတ်လား’ ကျွန်တော့် ဂုတ်နေရာကနေ သူဖမ်းဆွဲပြီး မျက်နှာနှစ်ခု ပူးကပ်တဲ့အနေအထားဖြစ်အောင်လုပ်ကာ အားရပါးရနမ်းပါတယ်။

အတော်ထန်တဲ့လူဗျ…ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့ပေါင်ခွဆုံထဲ ဆွဲမသွင်းခင် အားရပါးရနမ်းသေးတာ။ ကြီးမားသလောက် ရှည်လျားတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကို ကျွန်တော့်လည်မျိုထဲထိထိုးသွင်းပြီးနောက် ပျို့အံပြီး ပြန်ဆွဲမထုတ်နိုင်အောင် အတင်းချုပ်ကိုင်တတ်သေးတယ်။ အားရ လောက်တဲ့အထိ ဆိမ်ထားပြီးမှ အသာလွှတ်ပေးကာ သူ့ငပဲကို ခပ်ဖြည်း ဖြည်း စုပ်တာမှုတ်တာလုပ်ခိုင်းတာမျိုး။ ဘယ်လိုပြောမလဲ အလှည့်ကျ စည်းချက်ကျလုပ်တတ်တဲ့လူကြီးပါဗျာ။

‘ကောင်းကောင်းလေး လုပ်ပေးစမ်းကွာ’ လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို အထုတ်အသွင်း ပုံမှန်လုပ်တယ်။

‘ကောင်းကောင်းလေးလုပ်ပေး……ဒါပေမဲ့ မင်းပါးစပ်ထဲတင် ငါမပြီးချင် ဘူးနော်….မပြီးသေးဘူး။’ အဲသလိုပြောပြီး သူ့ဘာသာသူ ရယ်လိုက်သေးတယ်။

‘မင်း ငါ့ငပဲတုတ်တုတ်ကြီးကို စွဲလမ်းနေဦးမယ်ဆိုတာ လောင်းတောင်လောင်းလိုက်ချင်သေး။ ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား ကောင်လေး။’

ဦးရဲနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဇာတ်လမ်းက လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်သတ္တပါတ်နှစ်ပတ်လောက် စတာပါ။ အဲသည့်နေ့က….

Alex Aung (July 5, 2024)

To be continued……

Friday, July 5, 2024

''ကျွန်တော် ချစ်ခဲ့သောယောကျာ်းတစ်ချို့''

ရေးသားသူ - ကောင်းခန့်ဝေ
..............................................

ကျွန်တော် ၈တန်းတုန်းကပါ။ ၁၄ နှစ် ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ အိမ်က ဖုန်းပေးသုံးခါစအ ချိန်ပေါ့။

Facebook မှာကောင်လေးချောချောလေးတွေ လိုက် add ပြီး friend ဖြစ်နေတဲ့ အ ချိန်တွေ ရှယ်ယွခဲ့စဥ်ပေါ့။

အကိုတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောဖြစ်တာကြာပါပြီ။ ၄ ပတ်လောက် ရှိပြီထင်တယ်။ ခပ်ပိန်ပိန်နဲ့ slim bodyအစားမျိုးနဲ့ တစ်နေ့တော့ သူက flirt တဲ့ စကားတွေစလာရော။ ကျွန်တော်ကလဲ အဲ့အချိန် ရည်းစားလေးတစ်ယောက်လောက် အလိုရှိခဲ့တဲ့အချိန်ဖြစ်နေတော့ ရေလိုက်ငါးလိုက် ပြန်ပြောပေးနေရင်းသိပ်တောင်မကြာလိုက်ပါဘူး။ ဒုတိယတစ်ရက်နဲ့တင် ကျွန်တော် အဖြေပေးလိုက်တယ်။

မကြိုက်ချင်စရာ ရုပ်ရည်တော့မဟုတ်ပေမယ့် သူ့ရုပ်နဲ့သူကြည့်ကောင်းတဲ့ အနေအ ထားမျိုးပါ။ သူက ၂၄နှစ် အသားဖွေးရုံဖွေးတယ်။ ကျွန်တော်နေတဲ့နေရာနဲ့လဲ နီးတော့ ကျွန်တော်တို့ date လို့ ရပြီ အထင်နဲ့ ၁၄ နှစ်အရွယ်နဲ့ လိုက်အောင် ရင်တွေခုန်နေခဲ့တာပေါ့။

နောက် ၂ရက်လောက်ကြာတော့ သူကျွန်တော့်ကိုတွေ့ဖို့ပြောတယ်။လာတွေ့ခိုင်းတဲ့အချိန်ကလဲ ညဘက် စနေနေ့ ၉နာရီ။

စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေပေမဲ့ 2018 လောက်ကဆိုတော့လဲ သူလဲယောကျာ်းချင်းတွဲရတာ။ လူသိမခံချင်ဘူးနေလိမ့်မယ်ဆိုပြီး လာခဲ့ပါ့မယ်လို့သာ ဖြေခဲ့လိုက်တယ်။

အဲ့လိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးမှာပုံမှန်အတိုင်းလေး သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ပါ အပါ တွေ့ဖြစ်ကြပြီး ၉ နာ ရီ ၄၅ လောက်ကျတော့ တစ်နေရာရာသွားရအောင်ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ လမ်းတစ်နေရာရောက်တော့ သူ့သူ ငယ်ချင်းက ဘောပွဲကြည့်ဖို့ဆိုပြီး ထွက်သွားတယ်။

ကျွန်တော်ကလဲ ဪ ဒီနေ့ဘောပွဲရှိတာပဲပေါ့။ အိမ်က အဖေကတော့ ငါပြန်မရောက်သေးရင်တောင် သိမှာမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး လုံးဝလွတ်လပ်ပြီဆိုပြီး တွေးရင်းအပျော်တွေ တိုးနေတာပေါ့။

သူ့သူငယ်ချင်းပြန်သွားတဲ့အချိန်က စပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲပြီး လမ်းလျှောက်တော့ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ လိပ်ပြာလေးတွေပျံနေတော့တာပေါ့ဗျာ။

ကိုယ့်အပျော်နဲ့ကိုယ်မို့လို့ သူဘယ်ခေါ်သွားမှန်းတောင်သတိမထားမိ။ သတိထား မိတဲ့ အချိန်ကျတော့ အ်ိမ်နဲ့ ၂လမ်း အ ကျော်က ကျောင်းအဟောင်းထဲကို ခေါ်သွားတာ သူက။

အဲ့ကျောင်းက သရဲခြောက်တယ် ဘာညာကြားနေပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ပရလောသသားတွေနဲ့ပက်သက်ရင် လက်တွေ့မြင်ရမှ ယုံကြည်မှာဆိုတော့လဲ စိတ်ထဲမထားဘဲ သူ့ကိုသာအားကိုးပြီး ဝင်သွားလိုက်တယ်။

ကျောင်းခြံဝန်းက သော့ခတ်ထားလို့ အုတ်တံတိုင်းကိုကျော်ဝင်ရတယ်။

ကျောင်းက ခြံဝန်းကသာသော့ခတ်ထားပေမဲ့ ကျောင်းခန်းတွေကတော့ သော့တွေပျက်လို့ ။ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းခန်းထဲရောက်တော့ လုံးဝမှောင်မဲနေတာပါပဲ။ မီးဆိုလို့ ကျောင်းထဲဝင်လာထဲက လုံးဝမတွေ့ရတာပါ။ ဖုန်းမီးလေးသာထွန်းပြီးလာခဲ့ကြတာမို့ စာသင်ခုံတန်းမှာ ကျွန်တော် ခ ဏလောက် ထိုင်လိုက်ပြီး ရေဆာလာလို့ အကိုများထွက်ဝယ်ပေးမလားဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့

" အကို? ညီလေးရေဆာလိုက်တာ"

လို့ပြောလိုက်တယ်။ အကိုက

" ခဏလေးနော်"

ဆိုပြီး မှန်ကွဲနေတဲ့ ပြတင်းပေါက်နားခဏသွားပြီး ဆေးလိပ်ဖက်ကြမ်းတစ်လိပ်ကိုထုတ်ပြီး ဆေးလိပ်ဖွာနေလေရဲ့ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို လည့်ကြည့်ပြီး

" ရော့သောက်လိုက် ဆေးလိပ်ကရေဆာသက်သာတယ်"

ဆိုပြီးပြောတယ်။ ကျွန်တော်လဲ လုံးဝမသောက်ဖူးဘူးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ စီးက ရက်လေးတွေ ဝယ်သောက်ဖူးတော့လဲ သူ့လက်ထဲက စီးကရက်လေးကိုယူပြီး တစ်ချက်လောက်ဖွာလိုက်တယ်။

ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် မရှိုက်တတ်သေးပါဘူး။ အကိုက ကျွန်တော်ဖွာတဲ့ပုံကို စိတ်တိုင်းမကျသလိုကြည့်ပြီး ဖက်ကြမ်းကို ကျွန်တော့်လက်ထဲကယူလိုက်ပြီး

" အကိုပြမယ် အကိုနမ်းတဲ့အခါကျရင် ညီက နှုတ်ခမ်းကနေ အသက်ရှုရမယ်"

လ်ု့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူဘာလုပ်နေမှန်းမသိပါဘူး။ သူနမ်းတော့မယ်ဆိုတဲ့အတွေးလေးနဲ့တင် ရင်ခုန်နေပြီမို့ အင်းလို့ပြောပြီး ခေါင်းသာငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။

အကိုက ဆေးလိပ်ကိုစုပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရာကနေ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကိုငုံ့ပြီးကပ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဟပေးထားထားတယ်။ ကျွန်တော်ကလဲ သူပြောသလို သူနမ်းနေတဲ့အချိန် အသက်ရှုလိုက်တော့ သူ့ပါးစပ်ထဲက ဆေးလိပ်ငွေ့တွေ ကျွန်တော့် ရင်ခေါင်းထဲထိတွေရောက်ကုန်တာပေါ့။ လည်ချောင်းထဲ ကြမ်းရှရှတွေဖြစ်နေပေမဲ့ အဆင်ပြေနေသေးတာမို့ အကို့က်ုတစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်တယ် ။

သူကတော့ ဆေးလိပ်ကို ထပ်စုပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ထပ်နမ်းတယ်။ ၆ခါလောက်ရှိမယ် ထင်တယ်။ လုပ်ပြီးတော့ အရက်တခွက်လောက်ဝင်ထားသလို ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲမှာ ရီဝေဝေတွေဖြစ်လာတော့တယ်။ နောက်တော့ အကိုက ပြတင်း ပေါက် နားကိုသွားပြီး ဆေးလိပ်ကိုထပ်ရှိုက်နေတယ်။ ကျွန်တော်သူ့နားကို ရီဝေဝေနဲ့ လျှောက်သွားလိုက်ပြီးပြတင်းပေါက်ကိုလက်ထောက်ခါအပြင်ကိုခဏလောက် ကြည့်နေလိုက်တယ်။

ခေါင်းများ ကြည်သွားမလားဆိုတဲ့စိတ် လေးနဲ့ ကျွန်တော်အပြင်ကို ကြည့်နေတုန်း အကိုက ကျွန်တော့်အနောက်ကို ရောက် လာပြီး ကျွန်တော့်ခါးကိုဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ် ခေါင်းလေး ငုံ့တင်လိုက်တယ်။

သူကတော့ မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ပထမဆုံးအထိအတွေ့ ပထမဆုံး အတွေ့ အကြုံတွေဆိုတော့ ရင်ထဲဗလောင်ဆူနေတာပါပဲ။

" ညီ?"

" ဗျာ "

" အကို့ကို ချစ်လား?"

" omm ချစ်တယ်"

" ညီက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ"

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို တစ်ချက်နှာခေါင်းလေးနဲ့ နမ်းလိုက်တယ်။ တစ် ကယ် ကျွန်တော်အရည်ပျော်နေပါပြီ။

နောက်တော့ ခါးဖက်ထားရာကနေ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက ကျွန်တော့်ကိုယ် ကိုကပ်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်တင်ပါးကို သူ့အရှေ့နဲ့ ကပ်လာတယ်။ ကျွန်တော် တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေပေမဲ့ သဘောကျသလိုလိုရှိတာကြောင့် သူဘာဆက်လုပ်မလဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။

နောက်တော့ သူပွတ်သလိုလိုနဲ့ သူ့ခါးကိုကော့ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လို မျိုးလုပ်လာတယ်။ ကျွန်တော် အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေပြီ။ သူဘာလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေလဲဆိုတာသိသွားပြီမလို့ ခဏကြာတော့ ကျောင်းအ ရှေ့ကနေ လူအုပ်တစ်အုပ်ဖြတ်သွားလို့

" ညီငုံ့နေ ငုံ့နေ"

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကိုခါးကနေကိုင်းချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ အနောက်ကနေ ကပ်ပြီး ပွတ်နေတာတောင် မဟုတ်တော့ဘဲ သိ သိသာသာကြီးကို ဆောင့်လာပါတယ် ။

၇ချက် ၈ချက်လောက်အပြီးမှာ ကျွန်တော်ရီဝေဝေဖြစ်နေတာ မပျောက်သေးတာမို့ပြတင်းပေါက်အောက်ကနံရံကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး မှီချလိုက်တယ်။

အကိုက အပြင်ဘက်ကိုကြည့်ရင်းကျွန်တော့်ဆီကိုကပ်လာတယ် ကျွန်တော့်အ ရှေ့တည့်တည့်ကြီးမှာပဲ ခါးကိုင်းပြီး ပြ တင်းပေါက်ဘောင်ကို တံတောင်ဆစ်နဲ့ထောက်လိုက်တယ်။

သူ့လီးရှိရာနေရာနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာနဲ့က တည့်တည့်ပါပဲ။ အဲ့အတိုင်းကြီးတော်တော်ကြာကြာနေလိုက်ရတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ဘက်က ဘာမှမစတော့ သူစိတ်မရှည်တော့လို့နေမယ်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့လီးရှိရာနေရာနဲ့ လုံးဝကပ်ပစ်လိုက်တယ်။

ကျွန်နော့်နှာခေါင်းနဲ့ သူ့လီးနဲ့ ဘယ်ညာပွတ်နေတယ်။ တစ်မျိုးပြောရရင် လီးနံ့ရှူခိုင်းနေသလိုပါပဲ။နောက်တော့ သူဘောင်း ဘီကို အောက်ဆွဲချလိုက်တယ်။

အတွင်းခံအပါးလေးထဲမှာ လီးက လုံးဝမထန်သေးဘဲ အမြှောင်းလိုက် အောက်ကိုတွဲကျနေပါတယ် ။

တံခါးဘောင်ကိုထောက်ထားရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်မေးစေ့ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ မော့ရင်း အတွင်းခံရဲ့ လီးထိပ်ဖူးရှိတဲ့နေရာကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ပွတ်တယ်။

ကျွန်တော် ကြိုက်တယ် မကြိုက်တယ်လဲမတွေးမိပါဘူး။ ကျွန်တော် တွေးမိတာဆိုလို့ ကျွန်တော်မကြုံဖူးတာတွေ ခံစားနေရတယ် ဆိုတာလောက်ပါပဲ။

ကျွန်တော့်ပါးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ညှစ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်ပါးစပ်လဲဟလာရော သူ့လီးကိုထိန်းထားတဲ့ အတွင်းခံအ ထုပ်အထည်ကြီးကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကော့ထည့်ပေးတယ်။

နောက်တော့ သူပြတင်းပေါက်ကို လက် ပြန်ထောက်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း

" အကို့အတွင်းခံ ချွတ်ပေး"

လ်ို့ပြောလာတယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူ့စ ကားအတိုင်း သူ့အတွင်းခံကို ချွတ်ပေး လိုက်တော့ သူ့ရဲ့သိပ်မတောင်နေသေးတဲ့လီးက ငေါက်ခနဲထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုလာရိုက်တယ်။

ကျွန်တော် အဲ့အတိုင်းပဲကြည့်နေလိုက်တယ်။ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲလဲ မသိဘူး။ကျွန်တော်က date တယ်ဆိုတာ ပုံမှန်လောက်လေးပဲထင်ထားတာကိုး။

" ပါးစပ်ဟ"

သူကပါးစပ်ဟခိုင်းတော့ ကျွန်တော်လဲဟပေးလိုက်တယ်။ သူကလက်နဲ့တောင် မကိုင်ဘူး။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို ထိုးချလိုက်တယ်။ အာခေါင်ထိ လာထောက်တော့ ကျွန်တော် ရုန်းမလို့ ခေါင်းလေးစောင်းရုံရှိသေးတယ်။

ကျွန်တော်ခေါင်းစောင်းမယ့်ဘက်ကို သူကပါလိုက်စောင်းပြီး သူ့လီးကိုလိုက်ထည့်တယ် ကျွန်တော်လဲ သူမကြိုက်ဘူးထင်လို့ မရုန်းတော့ဘဲ ပါးစပ်ထဲသူ့လီးကြီးဝင်လျက်သားနဲ့ ထိုင်နေလိုက်တယ်။ သူစပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို လိုးလာတယ်။

၁၄ နှစ်အရွယ် ကျွန်တော့်အတွက် အသစ် အဆန်းတွေခံစားနေရတာမို့ ကျွန်တော်သိတာကတော့ သူ့လီးက လူပျိုအနံ့ရယ် လီး က အာခေါင်ထောက်တာတောင် ပါးစပ်အ ပြင်မှာ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ကျန်နေသေးတာရယ်။

သူ့လီးကြီးက ပါးစပ်ထဲမှာစီးထန်းစီးထန်း နဲ့ရယ် လောက်ပဲသိပါတယ်။ အချက် ၂၀ လောက် သူတစ်ချက်ချင်းဆီအထုတ် အ သွင်းလုပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော်သိလာတာက ဒီ အိစိစိလီးချောင်းကြီးကို စုပ်ရတာ အရသာတွေ့လာတယ်ဆိုတာပါပဲ။

ကျွန်တော်ပါ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက် ဆုတ် လှုပ်ပေးနေမိတယ်။ လှုပ်ပေးနေရင် ဟန်ချက်လွဲပြီး သူက ထိုးထည့်တဲ့အချိန် ကျွန်တော်ကလဲ အရှေ့တိုးပေးမိတော့ အာခေါင်ထဲတော်တော်ဝင်သွားတယ်။

အဲ့တော့ သူ့ဆီက "အားးး" ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေးထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီ။ အဆုံးထိဝင်ရင် ပို feelရှိစေတယ်ဆိုတာ ။

ကျွန်တော်ကတော့ အသက်ရှုတောင်ရပ်သွားသလားတောင်ထင်ရတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော် ၇ချက် ၈ချက်လောက်ကို တစ်ခါအာခေါင်ထဲထိ ရောက်အောင် ကြိုးစားပေးမိတယ်။

လည်ချောင်းထဲ စီးထန်းနေတာကြီးကိုတော့ မကြိုက်ပေမဲ့ပေါ့။ သိပ်မကြာပါဘူး။ ကျွန်တော့်တံတွေးတွေနဲ့ ချွဲပြစ်လာတော့ ကျွန်တော် တစ်ချောင်းလုံးစုပ်နိုင်အောင် ပိုလုပ်ပေးမိတယ်။

ဒါပေမဲ့ မလုပ်နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့ပထ မဆုံးအကြိမ်ကိုး။

ကျွန်တော်စုပ်ပေးနေရတာ တော်တော်ကြာပါပြီ။ ကျွန်တော်ခဏရပ်ပြီး အသက်လေးဝအောင်ရှူလိုက်တယ်။

အကိုကတော့ ကျွန်တော့်ကို ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီးဆွဲထူပြီးတော့စာရေးတဲ့ခုံတန်း နားကိုခေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုခုံပေါ်တင်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာနားကပ်လာပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖွဖွလေးနမ်းတယ်။

၃ ၄ချက်လောက်နမ်းပြီးတော့ ဖွဖွလေးနမ်းရုံမဟုတ်တော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းတွေဆွဲစုပ် လျှာတွေထိုးထည့်လုပ်လာတယ်။

အနည်းနည်းလောက်ကြာအောင် နမ်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ နည်းနည်းတော့ လန့်သွားတာတော့အမှန်ပေမဲ့ တစ်ကယ်တမ်းတော့လန့်စရာမရှိတော့ပါဘူး။ ကျွန်တော် အခုဖြစ်နေတာက ကျွန်တော်ကြုံဖူးတာ တစ်ခုမှမှမပါတာကိုး။

နောက်တော့ သူ့လက်ထဲက ဖက်ကြမ်းကိုနောက်ဆုံးတစ်ဖွာ ရှိုက်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ် ။

စောစောကလို အသက်ရှူခိုင်းတာနေမယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော်လဲ သူရှိုက်ထားတဲ့အငွေ့တွေအကုန်ပြန်စုပ်လိုက်တယ်။

နောက်တော့ သူအင်္ကျီချွတ်လိုက်တယ်။

..............................................

ကျွန်တော်ကတော့ မချွတ် ရသေးဘူး။ စာ ရေးခုံတန်းအောက်က ထိုင်ခုံတန်း အစွန်မှာ သူထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အပေါ်ထိ ဆွဲခေါ်တော့ ကျွန် တော်လဲ သူ့ပေါင်ပေါ်မှာခုံတန်းကို ခွလျက် ကြီး မတ်တပ်ရပ် အနေအထားဖြစ်သွားတယ်။

သူကတော့ သူ့လီးကို တံတွေးတွေ ထွေးသုတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို သူ့လီးအပေါ်နားထိရောက်အောင် ဆွဲတိုးလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဖင်ဝရှိတဲ့နေရာကို စမ်းနေတယ်။

တွေ့သွားလို့ထင်ပါတယ်။ သူတံတွေးတွေထပ်ထွေးပြီး ကျွန်တော့်ဖင်ဝကို သုတ်နေတယ်။ တံတွေးသုတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခါးကိုကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ လိုးခါနီးမို့ အစွမ်းကုန်တောင်နေတဲ့ လီးပေါ်ကိုထိုင်ခိုင်းတယ်။

သူ့လီးက ကျွန်တော့်ဖင်နဲ့ ထိတော့ ကျွန် တော်ရင်ထဲ တစ်ကယ်ကို ဒိန်းခနဲဖြစ်သွားတာပါပဲ။

လီးက မဝင်ဘူးဆိုတော့ သူလီးကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဖင်ကြားကိုလိုက်ပွတ်ဆွဲတယ်။
၄ ၅ ချက်လောက်ဆွဲပြီးနောက် ကျွန်တော့်ဖင်စအိုဝကို သူ့ဒစ်ကြီးနဲ့ တေ့ပြီး လက်တ ဖက်ကလဲ ကျွန်တော့်ခါးကိုကိုင်ပြီး ဖိချလိုက်တယ်။

အဆင်မပြေပါဘူး။ ကျွန်တော့် ဖင်စအိုဝတွေ အောင့်သက်သက်ဖြစ်သွားတာပဲ အ ဖက်တင်ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့သူတစ်ခေါက်ထဲ ထိုးတာမဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ခါးကိုလဲဖိချရင်း လက်တ ဖက်ကလီးကိုလဲကိုင်ရင်း သူကပါအောက် ကနေ ကော့ ကော့ထိုးနေတော့တယ်။

သူ တော်တော် ကြိုးစားနေရှာတာပါ။မဝင် တော့တဲ့အဆုံးသူ့လက်ထဲကိုတံတွေးထွေး ပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ကျနော့်ခရေဝလေးကိုဖိ ပြီး ပတ်လည်ပွတ်ပေးရင်း နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လက်ချောင်းကို တစ်ရစ်ချင်းဝင်အောင် ထိုးထည့်တော့တယ်။

လက်ချောင်းရဲ့ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်ပြီး တံတွေးထပ်ထွေးပြီး ထပ်ထည့်တယ်။

ဖင်က တံတွေးတွေနဲ့ လက်ကအဝင်ချောလာတော့ သူ့လက်ခလယ်ချောင်းကို ကျွန်တော့်ဖင်ထဲမှာ ပတ်မွှေနေတယ်။

ကျွန်တော်တော့ ဖင်အတွင်းသားထဲက ခံ စားရတာကို အာရုံရောက်နေတာပါပဲ။

နောက်တော့သူ လီးကိုတံတွေးထပ်သုတ်ပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်နား သူတံတွေးသုတ်နေတဲ့ လက်ရောက်လာပြီး

" တံတွေးထွေးချလိုက်"

လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်အချိန်ထဲက အာခေါင်ခြောက်ပြီး တံတွေးအချွဲတွေပြည့်နေလဲမသိပါဘူး။ သူ့လက်ထဲထွေးချပေးလိုက်တာ အများကြီးပဲ။

အဲ့တံတွေးတွေကိုပါ သူ့လီးကို သုတ်ပြီး စောစောကလို ကျွန်တော့်ခါးကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးပေါ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းနှိမ့်ချလိုက်တယ်။

စောစောက လက်နဲ့ချဲ့ထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့် ဒစ်ဖျားလေး ဝင်သွားသလို ခံစားနေရတယ်။ နာတယ်ရယ်လို့ မရှိသေးပါဘူး။

နည်းနည်းပဲ ဝင်သေးတော့ ကျွန်တော်ဝမ်း ချုပ်သလောက်ပဲ ရှိတာမို့ ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။

နောက်တော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို ကျွန်တော့်ခါးကိုကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချလိုက်တော့ ကျွန်တော် မျက်နှာတွေ ဘာတွေတော်တော်ပျက်သွားတယ်။

သူကတော့ ကျွန်တော်နာလက်စနဲ့ နာစေတော့လို့တွေးမိလို့နေမယ်။ ကျွန်တော့်ဖင်ထဲ ပြည့်ကြပ်ပြီး နာနေတာကိုခံစားလို့ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်သိလိုက်တာကတော့ ကျွန်တော့်ဖင်ထဲ သူ့လီးကတော်တော်ရောက်နေပြီးပါပြီ။

ညအလင်းရောင်လောက်ကြောင့်နဲ့ မှောင်မှောင်မဲမဲတွေကြား လုပ်နေရပေမဲ့ ကျွန် တော်စိတ်အထင်အရတော့ ဒစ်နည်းနည်းကားကားလေးနဲ့ လီးအလယ်ပိုင်းလောက်က လုံးပတ်ပိုကြီးတယ်လို့ထင်မိတယ်။

အရှည်ကတော့ လက်နှစ်ဆုပ်စာအပြင် ဒစ်က ထွက်နေသေးတယ်။ ကျွန်တော့်မျက် နှာကို သူအရိပ်အခြေကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ခံစားရတာ သက်သာသွားပြီလို့ ထင်ပြီး

" ဆောင့်"

" ဗျာ?"

" ဆောင့်ပေး အကို့ ကို"

ကျွန်နော့်ကိုလှုပ်ရှားခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်ကလဲ ဘယ်လို ဘယ်ပုံလှုပ်ရှားရမယ်ဆိုတာ မသိသေးတော့ ထိုင်လိုက် ထလိုက်လုပ်ချလိုက်တာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ထိပ်ကနေ အရင်းထိရောက်ရောက်သွားတဲ့ ပုံပါပဲ။

" အားးး ကောင်းလိုက်တာ"

သူ့ဆီက ညည်းသံလေး ထွက်လာတော့ ကျွန်တော်နာနေရလဲ အဆင်ပြေတယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့အကို့ပုခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်ကိုလက် တင်ပြီး လီးအရင်းကနေအဆုံးထိကို ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေပါတော့တယ်။

" အားး...အား....ရှီးးးး....မိုက်လိုက်တာကွာ"

သူ့ဆီက ညည်းသံတွေသာ ထွက်နေ ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ သူကောင်းပါစေဆိုပြီး မျက်လုံးကိုအသေမှိတ်ပြီး မျက်နှာကိုရှုံ့ပြီး ကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်းပေါ့။

ကျွန်တော်ထိုင်ထလုပ်ရတာ ပေါင်တွေတောင့်လာတာပါ ခံစားလာရတော့ မခံစားနိုင်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်ခဏရပ်လိုက်မိတယ်။

အဲ့တော့မှ သူက မေးမော့ပြီး မှိန်းနေရာကနေ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော့ လည်ပင်းကိုလှမ်းဆွဲပြီး အနမ်းကြမ်းတွေနမ်းပေးတော့တယ်။

ကျွန်တော့်ကိုယ်ကိုပါ ဆွဲပြီး ထိုင်ခုံတန်းပေါ်က်ိုလှဲချလ်ိုက်တယ်။

သူကအောက်က ကျွန်တော်က အပေါ်က နမ်းနေတဲ့ အခြေအနေဖြစ်သွားတာပေါ့။
သူနမ်းတာခဏရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ခါးကို နည်းနည်းလောက်မလိုက်ပြီး ကျွန်နော့်ကိုအဲ့ပုံစံအတိုင်းနေဆိုတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ သူ့လက်တွေကို လွှတ်လိုက်တယ်။

နောက်တော့ ထိုင်ခုံတန်းကို ဘယ်ညာကိုင်ပြီး အရှိန်ယူပြီးအားနဲ့ ကော့ထိုးချလိုက်တယ်။

" အားးးး..... အ...အ...အ...အ..."

ကျွန်တော့်မှာ ပြီးအောင်တောင်အော်ချိန်မရလိုက်ပါဘူး အောက်ကနေ တရစပ်ကော့ထိုးပြီး လိုးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်အသံ နည်းနည်းကျယ်သွားလို့နေမယ်။ ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို လှမ်းဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်း အောက်ကလဲ တ ရစပ် ကော့လိုးနေပါတော့တယ်။

ကျွန်တော် ဒါကိုပိုစိတ်တိုင်းကျတယ် သိပ်မနာသလိုခံစားလာရတာမို့ ကျွန်တော်ပထ မဆုံးအကြိမ်နဲ့တင် အပေါက်ချောင်သွားပြီလို့တောင် ထင်တဲ့အထိပါပဲ။

သူလီးတစ်ခါထွက်သွားတိုင်း ကျွန်တော့်ဖင်စအိုသားတွေက်ို ပွတ်ဆွဲသွားတာကို ကျွန်တော်ခံစားနေရတယ်။

၇မိနစ်လောက် တရစပ်ဆောင့်လိုးနေတာ
ပြီးတော့မှ သူ့လီးတုန်ခါနေတာကို ကျွန်တော့်ဖင်ထဲကနေ ခံစားနေရတော့ ပြီးသွားပြီထင်ပါတယ်။

သူဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ဖင်ထဲမှာ ဟာပြီးကျန်နေခဲ့သလိုပဲ။ ကျွန်တော်အဲ့တာကို နည်းနည်းမနှစ်မြို့တော့

" အကို့?"

" ကျွန်တော့်ရင်ထဲ ဟာတာတာကြီး"

အကိုကတော့ အလိုက်တသိ ချက်ချင်းပဲပြန်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ အကို့ ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ခဏလောက်လှဲနေလိုက်ပြီး ၂မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ နိုင်ငံခြား straightအောကားတွေထဲကလို စော်ကြီးတွေ လီးပေါ်တက်ပြီး မြင်းစီးသ လိုစီးတာကိုမြင်ယောင်လာပြီး ကျွန်တော် လှဲနေရာကနေ ထိုင်လျက်သား ထလိုက်တယ်။

အကို့လီးကြီးကလဲ ကျွန်တော့်ဖင်ထဲ တဆုံးဝင်နေတော့ ကျွန်တော်လဲ မျက်စိထဲပေါ်လာသလို လီးကိုဖင်ထဲစိမ်ပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လေးလုပ်လိုက်မိတယ်။

လီးအကြီးကြီးတစ်ချောင်းက ဖင်ထဲဝင် နေတယ်ဆိုတဲ့အတွေးက ပိုပြီးထန်စေတယ်။ ကျွန်တော်အဲ့အရသာလေးကို မှိန်းပြီးခံစားရင်း ကျွန်တော့်လီးကို လာထိတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။

"ဟာ အကိုကလဲ မလုပ်ပါနဲ့ အားနာစရာကြီး"

ဆိုပြီး အကို့လက်ကိုဖယ်ချလိုက်တယ်။

" ညီ ထန်နေသေးတယ်မလား?"

" မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော် အောကားထဲက ပုံစံတွေမျက်လုံးထဲပေါ်လာလို့ပါ"

အကိုက တစ်ချက် ဟက်ခနဲ ရယ်လိုက်တယ်။ နောက်ပြီး သူပါ ထိုင်လျက်သားထလာပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို လိုးတုန်းကလောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း မနမ်းတော့ပါ။ အသာလေး စုပ်ယူရင်း ကျွန်တော့်လက်နှစ်ဖက်ကို အနောက်မှာ စုပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ချုပ်ထားလိုက်တယ်။

ကျန်တဲ့တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ၅ လက် မ ခွဲလောက်ရှိသေးတဲ့လီးကိုကိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်းစီထုပေးတော့တယ်။

ကျွန်တော်လဲ ကိုယ့်လီးအကိုင်ခံရတော့ ရှက်ပေမဲ့ အကိုကဖြစ်စေချင်တဲ့အဆုံး မျက်လုံးကိုအသားကုန်မှိတ်ပြီးတော့ပဲ ငြိမ်နေလိုက်တော့တယ်။

၂ မိနစ်လောက်ကြာတော့ သူထုပေးတာပိုမြန်လာတယ်။ ထွက်ခါနီးမို့ ကျွန်တော့်လီး တင်းမာလာတာကို သူလဲခံစားမိတယ်ထင်ပါတယ်။

သိပ်မကြာခင်မှာ ကျွန်တော်လဲ ကိုယ်မ ဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်ထုပေးတဲ့အ ရ သာကို အပြည့်အဝခံစားရင်း လရည်တွေပန်းလွှတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော် ဘယ်လောက်ထိ ထန်နေသလဲဆိုရင် လရည်တွေက နှစ်ယောက်သားမျက်နှာကို တက်စင်တဲ့ အထိပါပဲ။

ကျွန်တော်ကတော့ ဘာမှမဖြစ်ပေမဲ့ အကို့မျက်နှာကို စင်သွားတော့ ကျွန်တော်အား နာသလိုလို ဖြစ်သွားတာမို့ ကျွန်တော့်အင်္ကျီစနဲ့ သုတ်ပေးဖို့လုပ်တုန်း အကိုကသူ့မျက်နှာပေါ်က ကျွန်တော့်လရည်တွေကို လက်မနဲ့သုတ်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ လက်မကိုစုပ်လိုက်တယ်။

ကျွန်တော်ဖြင့် မျက်နှာတွေပူထူသွားတာပဲ နဂိုထဲက အားနာနေပါတယ်ဆို။

ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုဆွဲပြီး သူ့လျှာပေါ်တင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လရည်တွေကို နမ်းရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်။ နောက်ပြီး သူကပဲ အဲ့ လရည်တွေကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကနေ လျှာနဲ့ပြန်ဆွဲယူပြီး မြိုချလိုက်တော့တယ်။

အကိုနမ်းတာရပ်သွားတော့ အကို့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလေးမှီပြီးခဏလောက်ငြိမ်နေလိုက် တော့တယ်။

အဲ့တော့မှ ကျွန်တော့်ဖင်ထဲက အကို့လီးကြီးကလဲ မမာမပျော့အနေအထားကနေ လျှောထွက်သွားတော့တယ်။

" အကို့?"

" ဟမ်"

" date တယ် ဆိုတာ ဒီလိုလား"

" ဒါကကျတော့ date တာထက် ပိုသွားပြီ
အချစ်တွေ အများကြီးပိုတယ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ပဲ ညီရ"

" ဪ အဲ့လ်ိုလား ကျွန်တော်က date တယ်ဆိုတာ အတူလျှောက်လည်တာ လောက်ပဲထင်ထားတာ"

အကိုက သူ့ပုခုံးပေါ်မှီထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုပုခုံးနှစ်ဖက်ကနေကိုင်ပြီး မျက်နှာချင်း ဆိုင်အောင် ဆွဲလိုက်ရင်း

" ညီက အဲ့လို date ချင်လို့လား"

" မသိဘူးလေ အဲ့လိုလေးလဲ ပျော်ဖို့ကောင်းမှာပေါ့"

" အခုကကော ညီကမပျော်ဘူးလား"

" အခုကတော့... ညီက စိတ်လှုပ်ရှားတယ်လို့ပြောရင် ပိုမှန်မယ်ထင်တယ်"

" ဟုတ်ပြီ အဲ့တာဆို မနက်ဖြန်ကျ မြို့ထဲမုန့်လိုက်စား ရအောင် ညီလုပ်ချင်သလိုလေး"

" ဟုတ် ရတယ်"

" အခုတော့ အကိုတို့အိမ်ပြန်ရအောင် ညီ့အိမ်က တအားညဥ့်နက်လို့မရဘူးမလား"

" ဟုတ် ပြန်မယ်လေ"

ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်လောက် နမ်းပြီး အဝတ်အစားကိုယ်စီဝတ်ပြီး အ ပြင်ပြန်ထွက်ခဲ့တော့တယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ လရည်တွေက ခြောက်ကပ်ပြီး ညှီစို့စို့အနံ့တွေထွက်လာလို့ ရေတစ်ခေါက်ချိုးလိုက်ပါသေးတယ်။

နောက်နေ့ရောက်တော့ နေ့လည်ကနေ ညနေစောင်းတဲ့အထိ အကိုနဲ့တစ်ခါမြို့ထဲထပ်လည်ဖြစ်တယ်။ အကိုနဲ့ ကျွန်တော် ၂ ပတ်ကျော်ကျော်ကြာအောင် Date ဖြစ်ကြတယ်။ sex dateမျိုးမဟုတ်ဘဲပေါ့။

အကို့ကိုမေးကြည့်သေးတယ်။ အကိုပထ မတစ်ခေါက်ကလို မ dateချင်ဘူးလားလို့
အကိုက ကိုချစ်တဲ့ညီလေးက အမြဲနာနေအောင် မလုပ်ရက်ပါဘူးကွာ ဆိုလို့ အကို့စိတ်တိုင်းကျသာ ကျွန်တော်က ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ နေလိုက်တော့တယ်။

၂ ပတ်ကျော်တော့ အကိုတို့အိမ်ပြောင်းသွားတယ်။ အိမ်ပြောင်းသွားပြီး ၂လလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော် လိုင်းပေါ်ကပဲ ချစ်ကြောင်းကြိုက်ကြောင်းပြောနေရတာပျင်းလာတော့တယ်။

အကိုကလဲ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ Acc active မဖြစ်တော့ဘူး။ active status off ထားသည်ရှိသော်ငြားလဲ ကျွန်တော်စာပို့တဲ့အခါ စာရောက်သွားတယ်ဆိုတဲ့ အမှန်ခြစ်လေးပဲ ပြတယ်။

လိုင်းတက်တဲ့အခါ ပြတဲ့အမှန်ခြစ်လေးမပေါ်တော့ဘူး seen ပြဖို့ဆိုဝေးရောပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ လုံးဝ အဆက်အ သွယ်ပြတ်သွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော် တော့ အတွေ့အကြုံရလိုက်ရုံကလွဲရင် အသည်းကွဲတယ်ဆိုတာမျိုး မခံစားလိုက်မိတာတော့တစ်ကယ်ပါ။

ဘာလို့ဆိုတော့ 14နှစ်အရွယ်မှာ တွေ့တဲ့လူတစ်ယောက်နဲ့ အချစ်စစ်လို့ မသတ် မှတ်ချင်သေးလို့ပါ။

ကျွန်တော် အခု အသက်၂၀ရှိပြီမို့ သူငယ် ချင်းတွေ ဆေးချ ဘာညာလုပ်နေတုန်း ကျွန်တော်လဲ try ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အဲ့တုန်းက အကိုကျွန်တော့်ကို တိုက်ခဲ့တဲ့ ဆေးလိပ်ဖက်ကြမ်းက ဝေါ်ကီး (weed) တွေရောထားတယ် ဆိုတာကို သိလိုက်ရ‌ လေ တော့သည်။
..............................................

ကျွန်တော် ၈တန်းအပြီး နွေရာသီပိတ်ရက်တောင်ရောက်လို့လာပြီ။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း အကိုနဲ့ လျှောက်လည်ခဲ့ဖူးတာမျိုးကို သတိရမိသလိုရှိသည်။

အကို့အကြောင်း ဘာထူးသေးလဲ သိဖို့အ တွက် အကို့သူငယ်ချင်းတွေကို facebook ပေါ်ကနေ လိုက် add ထားသေးသည်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူ့ဆီကမှ သူ့အကြောင်းမကြားရတော့ပါ။

အကို့နဲ့ ပထမဆုံး date တုန်းက လက်ဖက် ရည်ဆိုင်ကိုပါလာတဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့တော့ စကားအနည်းငယ်ပြောဖြစ်သည်။ စကားပြောဖြစ်တယ်ဆိုတာကလည်း သူကချည်းပဲ အဲ့နေ့ညက ဘာဖြစ်ခဲ့သေးလဲဆိုတာတွေချည်းပဲ မေးနေတော့ သည်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး သာ လှိမ့်ငြင်းနေတော့သည်။

ကျွန်တော် ၂ လပိုင်း ၁၅ နှစ်ပြည့်ပြီဖြစ် သည်။

အိမ်ကို ဒီည နောက်ကျမယ်ပြောထားပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မွေးနေ့လုပ်ဖို့စီစဥ်ထား သည်။ ညရောက်တော့ ကျွန်တော့်သူငယ် ချင်းတွေကို barတစ်ခုမှာ လိုက်တိုက်ရင်း messengerက စာတစ်ကြောင်းဝင်လာသည်။

- Happy birthday ပါ ငါ့သား

အကို့သူငယ်ချင်း ကိုဥာဏ်လင်းဖြိုးဖြစ် သည် ။

သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ကိုဖြိုးလို့ခေါ်ပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ကိုဥာဏ်လို့ခေါ်တယ်။
က်ိုဥာဏ်က အသား အတော်ညိုပြီး သူ့အ သားရေက ဝင်းပါဝင်းနေသည်။ အသားရေ လတ်တယ် ခေါ်ရမှာပေါ့။ အရပ် က တော့ ကျွန်တော်နဲ့ တန်းတူလောက်ပါပဲ။ ကျွန်တော်က ၅ပေ၇ ဆို သူက ၅ပေ၈ လောက်ပဲ ရှိမယ်။

ကိုဥာဏ်က စော်တအားပွေတာ သူတက္က သိုလ်တက်ပြီး ပြန်လာရင် စော်တွေတစ်ပွေပြီးတစ်ပွေခေါ်ခေါ်လာတာ။ အဲ့တော့ ကျွန်တော်လဲ သူ့ကို ဖင်ချရတာမကြိုက်လောက်ဘူးထင်လိုက်တာပေါ့။

ခပ်ပြားပြားခန္တာကိုယ်လေးပေါ် ရင်အုပ်လေးမို့မို့လေးနဲ့ six packရယ်လို့မဟုတ်ဘူး ဗိုက်သားက ချပ်ပြီး ဒေါင်လိုက် အမြှောင်းလေးသုံးချောင်းပေါ်နေတာပေါ့ သူဘောကန်တဲ့အချိန်တွေဆို တစ်ချက်တစ်ချက်တွေ့တွေ့နေရတာပေါ့။ ကျွန်တော်က တော့ လီးနေရာမျိုးတွေ သိပ်မကြည့်ဖြစ်ဘူး ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ အလှက ပေါ်လွင်လွန်းရင် လီးနေရာတောင်ကြည့်စရာမလိုဘူး အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းခန္ဓာ ကိုယ်နဲ့တင် feel တက်စရာကောင်းတာကိုး။

- ဟုတ် ကျေးဇူးပါ ကိုဥာဏ် ရေ

- ဘာကျွေးမှာလဲ?

- လူကိုစားလေ?

- စားမယ်လေ အခုtoiletထဲလာခဲ့

- ဟ? စတာလို့ ကိုဥာဏ်ကလဲ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့သောက်နေတာ အတူ လာထိုင်ပါလား

- ဟာ....မထိုင်ချင်ပါဘူး မင်းပဲလာခဲ့ မွေး နေ့လက်ဆောင်ပေးချင်လို့

- ဘာပေးမှာ?

- ဒီရောက်ရင် သိလိမ့်မယ်

- ခဏနေထလာခဲ့မယ်

သူဘာပေးမလဲတော့ ကျွန်တော်စိတ်ဝင် စားတယ်။ အကိုနဲ့တွဲဖြစ်မှ သူနဲ့ ပေါင်း သင်း ဖြစ်တာဆိုတော့ သူကပဲ ထူးထူး ဆန်းဆန်း မွေးနေ့လက်ဆောင်ဆိုတော့ စိတ်ဝင်စားတာပေါ့။

ခဏကြာတော့ ကျွန်နော် ထသွားလိုက်တယ်။ Toilet ထဲရောက်တော့ toiletတံခါးတစ်ခုကို မှီပြီးဖုန်းသုံးနေတယ်။

ကျွန်တော်ကလဲ မွေးနေ့လက်ဆောင်ဆိုလို့ အရိပ်တောင် မမြင်ရတာနဲ့

" ဘယ်မှာလဲ မွေးနေ့လက်ဆောင်"

ကိုဥာဏ်က toilet အဝင်ဝကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

နောက်တော့ Toilet ၄ခု ကို တံခါးတွေလိုက်ဖွင့်ကြည့်ပြီး ၂ခန်းမြောက်ကိုရောက်တော့ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး toiletအဝနားရောက်တော့ ကျွန်တော့်ပုခုံးကို ကိုင်ပြီး အိမ်သာခန်းထဲကို တွန်းထည့်လိုက်တယ်။

နောက်တော့ သူပါဝင်လာပြီး တံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်တယ်။

" ကိုဥာဏ် ဘာလုပ်မို့လဲ?"

" မွေးနေ့လက်ဆောင်ဆိုလို့လေ မင်းကို ငါ့လီး ပေးမလို့"

ကျွန်တော်မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီးကြည့်လိုက်ပြီး တံခါးဂျက်ကို ပြန်ဆွဲပြီးထွက်ဖို့ အ လုပ် သူက ခါးကနေလှမ်းဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်နဲ့ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ကပ်လိုက်တယ်။

တံခါးဂျက်ကိုပါ ပြန်ထိုးလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လည်ပင်းတွေကို လိုက်နမ်းနေပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လဲ ဖက်ထားတဲ့လက်တွေကိုဖယ်ထုတ်ပြီး ကိုဥာဏ်ဘက်ကို လှည့်လိုက်ပြီး ဒေါသတကြီးလေသံနဲ့

" ကိုဥာဏ် ဘာလုပ်နေတာလဲ"

" တစ်ခါလောက် မင်းကို လိုးချင်လို့ပါကွာ ခွင့်ပြုပါနော် "

" ဘာကိစ္စခွင့်ပြုရမှာလဲ ကျွန်တော့် ရည်း စားမှမဟုတ်တာ"

" ဆိုတော့ မင်းက ဟိုကောင်နဲ့ ခံခဲ့တယ်ပေါ့"

အကိုနဲ့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကိုပါ ဆွဲထည့်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ မျက်နှာတွေပူပြီး

" ဘာကိစ္စခံရမှာလဲ အကို့ကအဲ့လိုလုပ်တတ်တဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူး"

ကိုဥာဏ်က မျက်နှာနားကပ်လာသည် ကိုဥာဏ့်မျက်လုံးတွေက နေရာအနှံ့နီရဲနေ သည်။ အရက်မူးပြီး ကွဲနေတဲ့ပုံစံမျိုးဖြစ် သည်။

" မင်းကသာ ကာကွယ်ပေးနေတာ အဲ့ကောင်က မင်းကိုလိုးပြီးငါတို့ဆီမှာ ဘောပွဲလာကြည့်တော့ သူကိုယ်တိုင်ပြောသွားတာကွ"

ကျွန်တော် ခဏလောက် ကိုဥာဏ် အ နောက်က နံရံကြီးကိုကြည့်နေမိသည်။

ကိုဥာဏ် ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်ယူပြီးနမ်းတော့သည်။ ကိုဥာဏ့် လက်က ကျွန်တော့်နို့တွေကိုချေပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော့်ဖင်နားကို ရောက်လာသည်။

ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီထဲ လက်ထည့်ပြီး ကျွန်တော့်ဖင်ကို ဖြဲပြီး လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ စအိိုနား တဝိုက်ကို အပေါ်အောက်ဆွဲနေ သည်။

ကျွန်တော် လုံးဝသတိမရောက်ပါ။ အကိုက ငါ့ကိုအဲ့လိုလုပ်သွားတာလား ဆိုတဲ့ အတွေးဆီသာ ရောက်နေတော့သည်။

ခဏကြာတော့ ကိုဥာဏ်က ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီးဆွဲသွားသည်။ အဲ့တော့မှ ကျွန်တော်လဲသတိပြန်လည်ရင်း

" အားးးး အားးး အားးး ဘယ်လို ဖြစ်လို့ကိုက်ရတာတုန်း"

" မသိဘူးကွ ငါလဲ ငါ့စော်ကိုနမ်းတိုင်းကိုက်ဆွဲနေကျဆိုတော့ အကျင့်ပါသွားတာနေမယ်"

" မရဘူး ကျွန်တော်မလုပ်ချင်ဘူး ကျွန် တော်လုပ်ချင်ရင်တောင် ကျွန်တော့်သူ ငယ်ချင်းတွေဆီကို ဖယိုဖရဲ ပုံစံနဲ့ပြန်မသွားချင်ဘူး"

" အဲ့တာဆို စုပ်ပေးလေကွာ"

" စုပ်ပေးလဲ ကျွန်တော့်ဆံပင်ကေ ပျက်သွားမှာပေါ့"

" ဆံပင်က အပြင်ကရေနဲ့ သပ်တင်ရင်တောင်ရတာကို"

ကျွန်တော် ဘာမှခံမငြင်းချင်တော့ပါဘူး။ခဏလောက် သူ့ကိုကြည့်ပြီးငြိမ်နေလိုက်သည်။ ကိုဥာဏ်က အနီးကပ်ကြည့်ရင်ပိုချောသည်။ မျက်လုံးတွေက နီရဲပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေပုံက စူးရှနေသည်။

မျက်ခုံးတွေကလဲ မထူပေမဲ့ ပုံစံကျပြီး ကြည့်ကောင်းသည်။ နှာခေါင်းမှာတော့ အလယ်မှာ အဖုလေးနဲ့ ဆေးလိပ်သောက်ထားလို့ ခရမ်းပြာရောင်ထွက်နေတဲ့ နှုတ် ခမ်းပါးလေးတွေနဲ့ လေးထောင့်ကျနဲ့ မျက် နှာနှင့် မေးရိုးပုံစံတို့မှာ အနီးကပ်ကြည့်နေရတဲ့ ကျွန်တော့်အဖို့ ရင်ထဲ အနည်းငယ်လှိုက်မောစေပါသည်။

ခဏကြာတော့ ကိုဥာဏ့်ဆီက အသံထွက်လာသည်။

" နော်"

ကျွန်တော်လဲ လက်လျှော့လိုက်တဲ့ဟန်နဲ့မျက်ခုံးကျုံ့ပြီး မျက်နှာ လွှဲလိုက်တယ်။
ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ကျွန်တော့်ပုခုံး နှစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး ဖိချလိုက်သည်။

ကျွန်တော်က သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ရက် သား ဖြစ်သွားတဲ့အချိန် သူ့ရဲ့ဂျင်းဘောင်း ဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံထဲက လီးကိုပါတစ်ခါထဲထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

ဒစ်ကားကြီးနဲ့ အဖျားကြီးပြီး အရင်းမှာ အနည်းငယ်ရှူးနေတဲ့ လီီးမဲကြီးက ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ တဆက်ဆက်တုန်နေပါတော့တယ်။

အရှည်က ၆လက်မနဲ့ တစ်ဝက်ကျော် လောက် ပဲထင်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လဲ မူမနေတော့ပါဘူး။ ပထမဆုံးမှမဟုတ်တော့တာကိုး။ ပါးစပ်ထဲ တံ တွေးတွေစုပြီး လီးကို ကျွန်တော်တက်နိုင်သလောက်လေးထိ ငုံပြီး စုပ်ပေးတော့တယ်။ ကျွန်တော် တတ်နိုင်သလောက်လေး ပါပဲ။

အချက် ၂၀ ၂၅ ချက် လောက်စုပ်ပေးပြီးနောက်တော့ သူ့လီးမှာ ကျွန်တော့်တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေပါပြီ။

အဲ့တော့မှ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး တရစပ်လိုးပါတော့တယ်။

" အ... အ...အ...အားးး...အား...."

အချက် ၃၀ နီးပါးလောက် လိုးပြီးတဲ့အ ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကိုင်လျက်နဲ့ပဲ သူလိုးနေတဲ့ ပမာဏထက် ဖြည်းဖြည်းချင်းပိုပြီး ထိုးထည့်လာပါတော့တယ်။

လည်ချောင်းထဲ ထိ ရောက်လာတော့ ကျွန် တော်မျက်နှာတွေ အသက်ရှူမဝလို့ နီရဲနေပါပြီ သူကတော့မရပ်ပါဘူး။

ကျွန်တော့်ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်ချက်စီချလိုက်ရင်း

" ဖြန်း ဖြန်း"

" ဟရုံ ဟမပေးထားနဲ့လေကွ မင်းပါးကို ချိုင့်နေအောင်လုပ်ပြီး စုပ်"

ကျွန်တော်လဲ သူ့လီးကြီးကို ဖွီခနဲ့ ထုတ်လိုက်ပြီး

"ကျွန်တော်စုပ်နေတာတောင် မဟုတ်တော့ဘူး ကိုဥာဏ်က လိုးနေတာလေ"

" မရတော့ဘူးကွာ ငါတအားလိုးချင်တာပဲသိတယ် တစ်ခါလောက်ပဲ ခံပါကွာနော်?"

" ကျွန်တော်လဲ အပြင်မှာသူငယ်ချင်းတွေရှိလို့ တစ်ခြားအချိန်ဆို စိတ်တိုင်းကျသာလုပ်ခိုင်းသေးတယ်"

" အဲ့ဒါဆို နောက်တစ်ခါ လိုးလို့ရသေး တာပေါ့"

ကျွန်တော်လဲ အခုနေ ဘာမှမဖြစ်ရင်ပြီးရောဆိုပြီး အင်းလို့ဖြေလိုက်တယ်။

နောက်တော့ ကျွန်တော်လဲ သူကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို လိုးတာနဲ့တင်လန့်နေပြီ ဖြစ်လို့

" အခု တော်ပြီလား"

" လီးကိုတော်လား စုပ်လက်စနဲ့ လရည်ထွက်တဲ့ အထိစုပ်ပေး"

ကျွန်တော့်ကို ဘိုထိုင်အိမ်သာကြွေခွက်ကိုမှီခိုင်းပြီး သူကတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီတစ် ဖက်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။

နောက်တော့ ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ကနေ ကျော်ပြီး အိမ်သာခွက်ပေါ်ခြေထောက်ထောက်လိုက်ပြီးတော့ ကျန်တစ်ချောင်းက ကြမ်းပြင်ကိုထောက်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့် မေးစေ့ကိုကိုင်မော့လိုက်ပြီး လီးကိုပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ကာ လိုးတော့သည်။

" ဟားးး....ရှီးးးးး.... ဟားးးးး.. ရှီးးးးးးး....."

ကျွန်တော့်လည်ပင်းထဲ ပြည့်ကြပ်နေတော့ သည်။ တော်သေးတယ်။ အကို့လောက် မရှည်လို့ပေါ့။ အကိုသာဆို ကျွန်တော့်ကိုဒီလိုလုပ်မှာမဟုတ်ပါဘူး။

အကိုပြောတယ်ဆိုတာလဲ ကျွန်တော်မယုံပါဘူး။ သူ့ဟာသူ တနည်းနည်းနဲ့သိသွားတာနေပါလိမ့်မယ်။ ကျွန်တော် အကို့ကို အပြစ်မပြောနိုင်ပါဘူး။

ခဏနေတော့ toilet ထဲ တစ်ယောက် ယောက်ဝင်လာပုံရသည်။

ခြေသံကြားရတော့ သူ ရပ်လိုက်သည်။
လီးကို တဆုံးထိ လည်ချောင်းထဲထည့်ထားရင်းပေါ့။

" ယောက်ဖ မင်းအိမ်သာတက်နေတာလား"

ကျွန်တော်လဲလန့်ဖြန့်ပြီး လီးကြီးကိုလည် ချောင်းထဲက ထုတ်မလို့အလုပ် ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ၄ ၅ ချက်လောက် ဆောင့်လိုက်သေး သည်။ နောက်တော့ ပါးစပ်ထဲကနေထုတ်လိုက်ပြီး

" အေးဟုတ်တယ် ဟေ့ယောင်ရေ နေ့လည် က သရက်သီးထောင်းစားထားတာကွာ အ ခု ငါ့ဖင်တွေ ပူထူနေပြီ"

ကျွန်တော်ပြောနေရင်း သူ့လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး တစ်ဖက်ဖက်နဲ့ရိုက်နေသည်။

မျက်နှာအနှံ့ကို လီးအချောင်းလိုက်ကပ်ပြီး လိုက်ပွတ်နေသည်။

" အေးအေး အေးဆေးလုပ်ယောက်ဖ ဟို ကောင်တွေတော့ ကောင်းနေပြီ"

" အေးအေး ပြီးတာပဲ"

ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းထွက်သွားတော့ ချက်ချင်းကို လီးကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ တဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုကိုင်ကာဖိထားသည်။ လီးကို အရင်းထိ ထည့်ထားရင်း လိုးနေ သည်။

တော်တော်နဲ့ မပြီးတော့ပါဘူး။နောက်ထပ် ၁၅ မိနစ်လောက် ကျွန်တော့်လည်ပင်းထဲ တအွတ်အွတ်မည်အောင် လိုးပြီးနောက်
သူပြီးခါနီးပြီထင်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ တစ်ချက် ချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း လီးနဲ့ လိုးထည့်သည်။ ၅ချက်လောက် လိုးထည့်ပြီးနောက် ကျွန်တော့်လည်ပင်းထဲ သူ့လီးကြီး တုန်ခါနေတာကို ခံစားနေရသည်။ လရည်ထွက်ပြီးသွားတာတောင် သူ့လီးကိုပြန်မထုတ်ဘူး။

ကျွန်တော်လဲ မြိုချစရာတောင်မလိုဘဲ အ စာအိမ်ထဲ သူ့လရည်တွေ တန်းရောက်သွားပြီလို့တောင် ထင်ပါသည်။

ခဏနေတော့ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကို တဖက်ဖက်နဲ့ ရိုက်ရင်း

" ငါလ်ိုးမ ပါးစပ် လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ"

" ပြီးပြီမလား သွားတော့မယ် ငါလိုးမ ကိုဥာဏ်"

" ဟမ်းးး ဟမ်းးး အဲ့ဒါလေးကိုက လိုးချင်စရာကောင်းနေတာ"

ကျွန်တော်လဲ ထပြီး လက်ဆေးဘေစင်နားသွားပြီး မျက်နှာသစ်နေတော့သည်။ ခဏနေတော့ သူထွက်လာပြီး

" နောက်ခါက ဘယ်အချိန်လဲ"

ကျွန်တော် မျက်နှာသစ်ရင်း မှန်ထဲကနေ မျက်စောင်းထိုးကြည့်လိုက်သည်။

သူကလဲ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်အနားကပ်လာပြီး

" အဲ့ဒါဆို ငါထန်လာရင် စာပို့လိုက်မယ်"

လို့ပြောရင်း ပါးက်ို လျှာနဲ့လျက်ပြီး လှည့်ထွက်သွားသည်။

ကျွန်တော်လဲ ဆေးကြောပြီး သူငယ်ချင်းတွေဝိုင်းကို ပြန်သွားလိုက်သည်။

ကျွန်တော့်မျက်နှာမှာ ရေတွေစိုလာတာတွေ့တော့

" ဟေ့ယောင် မင်းဘာဖြစ်လာတာလဲ "

" အိမ်သာထဲကွာ ပျင်းလို့ ရေပန်းကိုကလိလိုက်တာ မျက်နှာတက်စင်လို့ အပြင်မှာမျက်နှာသစ်လာတာ"

ဒါကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုတိယအကြိမ်အတွေ့အကြုံပါပဲ။ ကျွန်တော့်နားထဲမှာတော့ ကိုဥာဏ် ညည်းတဲ့ ညည်းသံလေးတွေပဲ စွဲကျန်နေခဲ့ပါတော့တယ်။

ဒါ့အပြင် ကျွန်တော် ပါးစပ်ယားမှု ကြောင့် နောက်တစ်ခါဆိုတာကြီးကိုလဲ ရင်ခုန်စွာစောင့်မျှော်နေမိပါတော့တယ်။
..............................................

ကိုဥာဏ်.....ကိုဥာဏ်.....ကိုဥာဏ်

ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲမှာ ကိုဥာဏ်သာရောက် နေတော့သည်။

ဆေးလက်စပန်းကန်တွေ ဘေစင်ထဲမှာ တဂွမ်းဂွမ်းမြည်နေသည်။ ဒေါသလေးနည်းနည်းတော့ပါတာပေါ့။

ကိုဥာဏ့်ကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး။ အမေ့ကြောင့်ပါ။ အိမ်ကို သင်္ကြန်နားနီးမို့ ဧည့်သည်တွေ ၉ယောက် ၁၀ယောက်လောက်ရောက်နေသည်။

ထမင်းစားချိန်အပြီး သူ့သားလေး လိမ္မာကြောင်းပြဖို့ ပန်းကန်တွေအကုန်ဆေးခိုင်းထားတာ။ ရန်ကုန်ကနေ အလည်လာကြတဲ့အမျိုးတွေပါ။

လူများလို့ ၅အိမ်ကျော်က အိမ်အလွတ်တစ်လုံးကိုပါငှားပြီး နေခိုင်းထားရသည်။ ဧရာဝတီတိုင်းဘက်ဆိုတော့ တစ်ချို့ ပင် လယ်ဖျားဒေသတွေမှာ သဘာဝကျကျကမ်းစပ်အချို့တည်ရှိလေသည်။

အလကားရတဲ့နေရာ အလကားရတဲ့ အ စား အသောက်နဲ့ အလကားသွားလာလို့ရတဲ့နေရာဆိုတော့စုပုံပြီးရောက်ချလာတာ ။ လူကြီး ၄ယောက် ကျွန်တော့်ထက် လပိုင်းလောက်ငယ်တဲ့ ညီလေးတစ်ယောက်နဲ့ အဖေ့ရဲ့ ၂၈နှစ်အရွယ် ညီဖြစ်သူနဲ့ သူ့ရည်းစားအပြင် ၄ နှစ် ၅ နှစ် အရွယ် က ရလေး ၂ယောက်ပါ ပါသေးသည် ။

ဒါပေမဲ့ စိတ်ထဲမရောက်နိုင်ပါဘူး။ အ တွေးထဲမှာတော့ က်ိုဥာဏ့်ရဲ့ ညည်းသံစီစီလေးတွေဆီရောက်နေတော့သည်။

" ဟဲ့"

" ဗျာ ဗျာ "

" ငါခေါ်နေတာ ကြာနေပြီ နင့်စိတ်တွေ ဘယ်နိုင်ငံရောက် "

" ပန်းကန်ဆေးရင်း တေလာဆွစ်နဲ့အတူ သီချင်းထုတ်နေတာလေ အမေကလဲ"

" အောင်မယ်....အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေလုပ်မနေနဲ့ သွား ဧည့်သည်တွေနဲ့ ခလေးတွေဖို့ ကိတ်မုန့်အဆင်ပြေတာ သွားဝယ်ခဲ့"

" ပိုက်ဆံပေးလေ"

" ရော့"

အမေပိုက်ဆံ ၂၀၀၀၀ ပေးလိုက်သည်။
ကျွန်တော်လဲ ဆေးလက်စ ပန်းကန်တွေချထားလိုက်ပြီး ချက်ချင်း လစ်ထွက်ခဲ့တော့တယ်။ ပြန်လာရင်တော့ ပန်းကန်ဆေးဖို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့မယ် ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ တစ်ဖက်လမ်းက မုန့်ဆိုင်ဆီထွက်ခဲ့တော့သည်။

တစ်ဖက်လမ်းထိပ်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ကိုဥာဏ်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း ၂ယောက်နဲ့ ထိုင်နေတာတွေ့လိုက်သည်။ ကျွန်တော်ကိုတွေ့တော့ နှုတ်ခမ်းဆူပြပြီး အာဘွားပေးသည့်ပုံစံလုပ်ပြတယ်။

ကျွန်တော်လဲ မျက်မှောင်ကျုံ့မျက်လုံးထောင့်ကပ်အောင်စောင်းကြည့်ပြီး ဆက်လျှောက်လာခဲ့တယ်။

မုန့်ဝယ်ပြီး မုန့်ဆိုင်ကနေ ထွက်လာတာနှစ် အိမ်ကျော်လောက် ရောက်တော့ ကျွန်တော့် လက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီး တိုက်အိမ် နှစ်အိမ်ကြားထဲ ဆွဲတာခံလိုက်ရတယ်။ ဘယ် သူလဲလို့မျက်နှာကြည့်လိုက်တော့ ကိုဥာဏ် ကျွန်တော်လဲ ဘေးပတ်လည်တစ်ချက်လောက်ကြည့်ပြီး သူ့မျက်နှာကိုပြန်ကြည့်ပြီးတော့

" ဘာလုပ်တာလဲ"

" မင်းနဲ့ ကိစ္စမပြတ်သေးလို့လေ ဒါတွေကဘာတွေလဲ ငါနဲ့လိုးရင် အားရှိအောင် စားဖို့လား"

" စောက်ပိုမပြောနဲ့ အိမ်မှာ ဧည့်သည်တွေရောက်နေလို့ သူတို့ဖို့"

" ဒါနဲ့ ငါတို့ ဘယ်အချိန်လိုးကြမလဲ"

" ဟာ အဲ့တာက အဲ့တုန်းက လူကြားထဲမှာမို့ ကိစ္စပြတ်အောင်ပြောလိုက်တာ အ တည် မဟုတ်ဘူး"

" ဟ မင်းက လူလိမ်ပါလား ကိုယ်ပြောတဲ့စကားကိုယ်လဲ မတည်ပါလား"

" ဘာကိစ္စတည်ရမှာလဲ ကတိမှမဟုတ်တာ"

ကိုဥာဏ် ကျွန်တော့်မျက်နှာနားကပ်လာပြီးနောက်

" မင်းကို သက်ညှာပြီး မင်းအားတဲ့အချိန်လေးလိုးမလို့ပြောနေတာနော် မဟုတ်ရင် နောက်ကို လူကြားထဲ ဆွဲလိုးပစ်မှာ"

" ခဏလေးနော်"

ကျွန်တော် ဘေးဘီပတ်လည် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ စက္ကူပန်းပင်နဲ့ ပန်းပွင့်တွေကြားမှာ လူမမြင်ရလို့တော်သေးသည်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်

" အိမ်ကလူတွေ ကမ်းစပ်သွားဦးမှာ ဘယ် သူမှ မရှိတဲ့ အချိန်ကျ စာပို့လိုက်မယ်"

" အင်း အဲ့လိုလိမ္မာမှပေါ့"

ကျွန်တော့်ပုခုံး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ခါးကနေ ကိုင်ကာ

" လိမ္မာတဲ့အတွက် ဆုချပေးမယ် မင်းကို အဲ့လို လိုး! လိုး! လိုး! ပေးမှာ"

ဆိုပြီး သူ့လီးရှိတဲ့နေရာနဲ့ ကျွန်တော့်ဖင်ကို သုံးချက်လောက် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ကိုင်ဆောင့်လိုက်သည်။

ကျွန်တော်လဲ လူမြင်သွားမှာလန့်လို့ အလန့်တကြားဖြစ်နေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး

" ကျစ်"

သပ်တစ်ချက်စုပ်ခါ သူ့လက်တွေကိုဖယ်ချပြီး အိမ်ကြားမှထွက်ကာခပ်သွက်သွက်အိမ်ပြန်လျှောက်လာခဲ့တော့သည်။ လမ်းမှာလဲ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ မလုံမလဲတွေကိုဖြစ်လို့

နောက်တစ်နေ့ ညနေ ၃နာရီထိုးတော့ အိမ်ကလူတွေအကုန် ကမ်းစပ်သွားကြသည်။ လဝက်လောက်ငယ်တဲ့ ညီလေးတော့ကျန်ခဲ့သည်။ ပင်လယ်ဘက်ရောက်တော့ ပင် လယ်စာ ပုစွန်တွေ ဂဏန်းတွေအစားလွန်ပြီး ဗိုက်နာလို့ လှဲအိပ်နေခဲ့တာဖြစ်တယ်။

အင်းပေါ့လေ မြို့သားတွေဆိုတော့ ပင် လယ် စာ တစ်ပွဲ ၄၀၀၀ ၅၀၀၀ပေးစားနေရတဲ့နေရာကနေ အလကားစားရတဲ့နေရာရောက်လာတော့လဲ တစ်ဖြဲ နှစ်ဖြဲပေါ့။

ကမ်းစပ်ကို သွားဖို့ မိနစ် ၂၀လောက် ကြာတယ်။

ဧည့်သည်တွေကလဲ ပျော်ပွဲစားထွက်သ လားတောင်မှတ်ရတယ်။ မုန့်တွေ ထမင်းချိုင့်တွေ အခင်းဖျာတွေနဲ့ကို ထွက်သွားတော့တာပဲ။

ဒါအချိန်ကိုက်ပဲ ဟိုကောင်လေးလဲ အိပ်နေတာနဲ့ ကိုဥာဏ့်ကို လက်စဖြတ်ရမယ်။ မြန်မြန် ကိစ္စပြတ်လေအေးလေပဲ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ကိုဥာဏ့်ကိုစာပို့လိုက်တယ်။

- ကိုဥာဏ်

- အေး အားပြီလား

" အကို့ "

ကျွန်တော်ခေါ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ကျန်နေခဲ့တဲ့ကောင်လေး

" အေး ညီလေး ဘာလိုလို့လဲ"

" အမေတို့ သွားကြပြီလား"

" အင်း သွားကြပြီ ၁၀မိနစ်လောက်ရှိပြီ"

" ဪ အင်းအင်း အဲ့တာဆိုနေပါစေတော့"

" ဗိုက်အောင့်သေးလား"

" ဟင့်အင်း မအောင့်တော့ဘူး"

" omm omm အေးဆေး နားလိုက်ဦး တခု ခုလိုရင် ပြောလေ"

ကောင်လေးက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်ရင်း

" ကျွန်တော်နဲ့ စကားပြောမယ်လေ ကျွန် တော်လဲ ပျင်းနေတော့မှာ"

ကျွန်တော်လဲ သူတောင်နိုးနေပြီပဲ။ ကိုဥာဏ့်ကိုခေါ်လို့မရတော့ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့

" omm လေ ခဏနေ ညီလေးအိမ်ဘက်လာခဲ့မယ် နော် တစ်ခုခုစားဦးမလား"

" ကျွန်တော် ကြက်ဥစားချင်တယ်"

စိတ်ထဲမှာတော့ စောက်ခလေးလေး စောက်အားလဲမနာတတ်ဘူး။ စောက်ခွက်ကို စောက်ခွက်နဲ့ ကောက်ပေါက်လိုက်လို့ စောက်ဂဏန်းတွေ အတောင့်လိုက်အန်ထွန်ကုန်တော့မယ် လို့တွေးနေပေမဲ့

" Omm omm အဲ့တာဆို အကိုပြုတ်ပြီးလာခဲ့မယ်နော်?"

" ဟုတ် ဟုတ် ကျေးဇူးနော် အကို့"

ဪ သူကျေးဇူးတော့ တင်တတ်သားဟ။ မဆိုးပါဘူး ဆိုပြီး ပြုံးပြရင်း ဖုန်းပြန်သုံးနေလိုက်တယ်။ သူလှည့်ထွက်သွားတော့မှ ကိုဥာဏ့်ကို

- ဘာမှ မဟုတ်တော့ဘူး

- အဲ့တာဆို လီးဖြစ်လို့ လာပို့နေသေးတာလား ငါ့ကိုလီးလီးလားလား လာလုပ်မနေနဲ့ ငါလုပ်မှ အော်ငိုရင် လ်ိုးသတ်ပစ်မှာ

ကျွန်တော်စာပြန်မပို့တော့ဘဲ လိုင်းပိတ်ပြီး ကြက်ဥ ၃လုံးလောက် ထပြုတ်ပြီး စောက်သတောင်းစားလေးဆီ သွားဖို့လုပ်တော့တယ်။

ဟိုဘက်အိမ်ရောက်တော့ စောက်သတောင်းစားလေးက PUBGဆော့နေတယ်
ကျွန်တော်လဲ သူ့အိပ်ရာဘေးနား ထိုင်လိုက်ရင်း

" ကဲ....ရပါပြီ သခင်လေး"

" ဟီး...ကျေးဇူးပါနော်"

သူကြက်ဥကို ခွာစားနေသည်။ ကြက်ဥခွာတာလေးလောက်ကို အာရုံစိုက်ပြီး အား သွန်ခွန်စိုက်လုပ်နေလိုက်တာများ သူက တော့သူ့အာရုံနဲ့သူပေမဲ့ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကိုသေချာကြည့်နေမိသည်။

ဖြောင့်ဆင်းနေတဲ့ဆံပင်လေးတွေကို ဘေးခွဲဖြီးပြီး အနောက်ကိုဂျယ်နဲ့ထောင်ထားသည် ကြက်ဥက်ုမျက်မှောင်ကြုံ့ကြည့်နေတဲ့ မျက်လုံးမျက်ခုံးတွေက အလုပ်လုပ်နေရင် ပိုဆွဲဆောင်မှုရှိသည်လို့တောင်ထင်ရသည်။ ပလုပ်ပလောင်းစားနေသည့် ပါးလေးကဖွေးဖွေးလေးနဲ့ဖောင်းဖောင်းလေး မို့ ဘေးက ပြတင်းပေါက် အလင်း ရောင်နဲ့အတူ သူ့ရဲ့ပါးပြင်မှာ ဝင်းနေတော့သည်။

ပါးစပ်ထဲ ဘာမှ မရှိတဲ့အချိန် နှုတ်ခမ်း သားလေးတွေကိုလဲ ကြည့်မိသေးသည်။ အသားရေနဲ့ ဟပ်တဲ့ နီဖျော့ဖျော့အရောင် လေးနဲ့ မိန်းခဘေးတစ်ယောက်လိုလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

ကြက်ဥဝါးနေချိန်တွင် နားထင်နဲ့ နှဖူးတို့မှာ သွေးကြောလေးတွေ လှုပ်ရှား နေ သည်။ ကျွန်တော်သူစားပြီးသည်အထိငေးကြည့်နေမိသည်။ ဘာလို့ငေးကြည့်နေတာလဲလို့မေးရင်တောင် သူကချောလွန်းလို့လို့ အပြစ်တင်ခံပြီး ဖြေရမလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ။

အိမ်ကိုရောက်လာထဲကိုက လုံးဝသတိမထားမိတာတော့အမှန်ပါ။ မျက်နှာချင်းလဲ လုံးဝမဆိုင်မိပါ။ သူကြက်ဥ အခွံတွေလိုက် ကောက်နေတော့ ကျွန်တော်လဲ အဲ့တော့မှသတိရပြီး

" နေ နေ အကို ကောက်လိုက်မယ် Game ဆော့နေတာမလား ဆော့ဆော့"

အံမယ် ငါတစ်ယောက် ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာပါလိမ့်။ ဂယောင်ခြောက်ခြားနဲ့ သ ဘောတွေ ကောင်းနေလိုက်တာများ

" ဟင့်အင်းမဆော့တော့ဘူးး အကို ရောက် လာပြီပဲကို စကားပြောကြမယ်လေ"

" ဪ ဟုတ်ပါပြီဗျာ ဘာပြောချင်လဲ ပြော"

" အကို့ နာမည်က?"

" ကောင်းခန့်ဝေလေ မင်းကလဲအိမ်ရောက် တာကြာပြီ ငါ့နာမ်မည်တောင်မသိဘူးလား'

" အမ်... အကိုတောင် ကျွန်တော့်နာမ်မည်သိလို့လား?"

" အ ဟဲ ဟဲ....မသိဘူး"

" ထက်ကိုကျော်, ကျွန်တော့်နာမ်မည်"

" ဪ "

" ကျွန်တော်က နောက် ၄ ၅ရက်ဆို ၁၆နှစ်ပြည့်တော့မယ်"

" ဟမ် "

ကျွန်တော်ကြောင်ကြည့်နေမိသည် ကိုယ့်ထက်ရုပ်နုတော့ ငယ်သေးတာပဲထင်ခဲ့တာ ကိုယ်က ၁၂ လပိုင်းလောက်မှ ၁၆ပြည့်မှာမို့

" ဪ ငါ့ထက် ၄ ၅လလောက်ကြီးတာပဲ"

" အဲ့ဒါဆို လွတ်လွတ်လပ်လပ်မင်းနဲ့ ငါပဲပြောကြမယ်လေ"

" အိုခေပါ ရပါ့ဗျာ"

" မေးဦးမယ် ကိုကောင်းကို"

ကိုကောင်းတဲ့ ခေါ်လို့တော့လှသား အမေတောင် အဲ့လိုမခေါ်ဘူး

" omm မေးစေ"

" က်ိုကောင်းက gayလား "

" ဟ "

သူသတိထားမိတာ မြန်လှချည်လား။

ကြောက်တောင် ကြောက်လာပြီ လို့တွေးရင်း စိတ်ထဲမှာတော့ တော်တော်ထင့်နေပါပြီ။

" သိသာလို့လား"

" ဎဟင့်အင်း ဒါပေမယ့် ရန်ကုန်မှာက အဲ့လိုတွေရှိတယ်လေ ကျားကျားယားယား ပုံစံနဲ့ gay နေကြတဲ့သူတွေ"

" ဪ ဟုတ်ပါပြီ"

" အဲ့ဒါဆို တစ်ခုထပ်မေးဦးမယ်"

ဘာတွေလျှောက်မေးဦးမလဲ မသိဘူး။ စောက်ကောင်ကတော့ လို့တွေးရင်း

" ကဲ လုပ် မေး"

" ကိုကောင်း လိင်ဆက်ဆံဖူးလား"

ကျွန်တော် ဖြေရကောင်းနိုး မဖြေရကောင်းနိုးတွေးနေမိသည်။ နောက်တော့ သူနဲ့ကိုယ်လဲ သိပ်မသိသေးတော့ လုံးဝကြီးပွင့်လင်းလို့လဲမရပါဘူးလေဆိုပြီး

" အဲ့တာကတော့ privacy မို့ ပြောလို့မရ ဘူး ကျော်လိုက်"

" ကိုကောင်း မငြင်းပုံ ထောက်ရင်တော့ သေချာပါပြီ"

ကျွန်တော် ငိုင်တောင်ငိုင်သွားသည်။

ဒီကောင် စိတ်ဖတ်တာ တော်တော် တော်သည်။

ဒါပေမဲ့ ဆက်မပြောရင်ကောင်းမယ်ထင်ပြီး ကျွန်တော် ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်ရင်း

" ငါ အိမ်ပြန်ဦးမယ် အိမ်မှာလူမရှိဘူး
အေးဆေးနေနော် "

"ဟာ ကိုကောင်းကလဲ ပျင်းပါတယ်ဆို
မရဘူး ကျွန်တော်ပါလိုက်ခဲ့မယ်"

ခက်တော့နေပြီ။ ဒီကောင်နဲ့တော့ နောက်တော့ကျွန်တော် အကြံတစ်ခုရသွားပြီး

" မင်း Mobile legends ဆော့လား"

" omm ဆော့တယ်"

" အေး ဟိုဘက်အိမ်သွားဆော့မယ် လိုက်ခဲ့"

" Omm"

ချက်ချင်း လှဲနေရာကနေထပြီး ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော် သူ့‌ပေါင် ကြားက အတွင်းခံ ဝတ်မထားတဲ့ အထုတ် အ ထည် ကိုမြင်မိသွားတယ်။

နောက်တော့ ကျွန်တော် တစ်ဖက်လှည့်ပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တစ်ဖက်လှည့်ကာ အိမ်ကို တည့်တည့်တန်းတန်းပြန်လျှောက်လာခဲ့တော့တယ်။

အိမ်ရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ကျွဲစိမ်းဘူးတစ်ဘူးထုတ်ပြီး game ဆော့ရင်း သောက်ရအောင်ဖောက်လိုက်တယ်။ ခဏနေသူရောက်လာတော့ အိမ်ဧည့်ခန်း တမံသလင်းက ဖျာခင်းထားတဲ့ အပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားထိုင်ရင်း game ဆော့ကြတော့ တယ်။

ခဏကြာတော့ သူညောင်းလာလို့ထင်တယ် ခေါင်းဦးယူပြီး လှဲလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ကခေါင်းဦးတွေက ပါးပြီးသေးတယ်။ နောက်တော့ သူ့ဆီကအ သံထွက်လာတယ်။

" ခေါင်းဦးက သေးလိုက်တာကွာ"

" ခဏလေး နောက်တစ်လုံးသွားယူပေးမယ်"

" နေ နေ ရပြီ"

ထယူဖို့ လုပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို လှမ်းတားလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်ထိုင်လိုက်တော့မှ သူလှဲနေရာကနေ ပြန်ကြုံးထပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ် လာလှဲတော့တယ်။ နောက်တော့သူက

" ရတယ်မလား အုံးလို့"

" အကြာကြီးတော့မရဘူး ငါ့ပေါင်နာလိမ့်မယ်"

" Omm omm ဒီတစ်ပွဲပြီးရင် ထမယ်'

နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ gameကို အာရုံပြန်စိုက်နေလိုက်တော့တယ်။ ပြဿနာက စလာပြီ။

ကျွန်တော် အာရုံစိုက်မရတော့ပါ။ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ဒီမျက်နှာချောချောလေးက လာလှဲနေတာ။ ဒါ့အပြင် လူကပါ ထန်လာတော့တယ်။

အစကတော့ ဒီအတိုင်းထန်နေပေမဲ့ ထန်တာကြာလာတော့ ကျွန်တော့်လီးကငေါက် ခနဲ တစ်ချက်ထောင်သွားတာ သူ သတိ ထား မိသွားပုံပေါ်တယ်။

" ကိုကောင်း "

" ဟမ် "

" ကိုကောင်း လီးတောင်နေတာလား"
" အင်း ဟုတ်တယ် စိတ်ထဲမထားနဲ့ရတယ်"

Defeat !!!!!.....

Gameရှုံးသွားပြီ။ ရှုံးမှာပေါ့။ လူက အာရုံမှမရောက်တော့တာကိုး။ Game ပြီးသွားတော့ သူက ပြန်ကြုံးထပြီး ကျွန်တော့်ကိုပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ရင်း

" ကျွန်တော်တို့ တစ်ခါလောက်လုပ်ကြမလား?"

" ဟ ဘာလဲဟ ဒီဘဲက စားပြီ"

" မစားရသေးပါဘူး ကိုကောင်းကလဲ"

" မင်းကိုလဲ မကျွေးနိုင်ပါဘူး ငါ့ဟာငါတောင် တိုင်ပတ်နေရတဲ့ကြားထဲ"

" ဘာကို တိုင်ပတ်တာ"

ကျွန်တော့် ပါးသပ်သရမ်းမှုတွေက်ို စိတ် ပျက်လက်ပျက်နဲ့ "ကျစ်" သပ်တစ်ချက်စုပ်ရင်း

" ဒီလိုကွာ ....ဒီလို ငါ့အရင်ရည်းစားရဲ့ သူ ငယ်ချင်းက ငါတို့ sex dateတာသိပြီး ငါ့ကိုအဲ့တာအကြောင်းပြပြီး သူပါ လုပ်ဖို့လုပ်နေတာ"

" ဪ..."

" အဲ့ဒါ ကျွန်တော်ကြည့်လုပ်ပေးမယ် စိတ်ထဲမထားနဲ့"

" မင်းက ဘယ်လို ကိုယ့်ကြည့်တော့ အခုမှ ဒီကိုရောက်ဖူးပြီး"

ကျွန်တော် အထင်သေးတဲ့ ပုံစံနဲ့မေးလိုက်တော့ သူကရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်လက်တင်လိုက်တယ်။ ငယ်သေးလို့ အသားဖွေးဖွေးလေးပေါ်မှာ သွေး ကြော စိမ်စိမ်းလေးတွေ ဖြာယှက်နေ သည်။

နောက်တော့ ကျွန်တော့် ဘောလုံးဘောင်း ဘီကြား လက်ရောက်လာသည်။

ကျွန်တော် သူ့မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်မိသည်။ အပြုံးချိုချိုလေး ပြုံးပြီး ကျွန်တော့် မျက်နှာဆီကပ်လာကာ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းသားဆီ အသာလေး ဖိကပ် လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ မသိစိတ်ကနေ နှုတ်ခမ်းလေး အသာ ဟ ပေးမိပြီး အပြန်အလှန် အနမ်းချင်း ဖလှယ်မိနေတော့သည်။

နောက်တော့ ကျွန်တော် တစ်ခုသတိရသွားသည်။ အိမ်ရှေ့ကိုတစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ တော်သေးတယ်။ ဘယ်သူမှ မမြင်လို့

" လူတွေ မြင်ကုန်လိမ့်မယ်ကွ"

" အဲ့ဒါဆို ကိုကောင်းအခန်းထဲသွားမလား"

ကျွန်တော်လဲ ဒီအထိရောက်နေပြီးတဲ့ အ ဆုံး မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး

" အေး ချကွာ ရတယ်လာ "

ကျွန်တော်လဲ အိမ်ရှေ့တံခါးက်ို ပိတ်ပြီး ဂျက် ထိုးပြီး အခန်းထဲလျှောက်လာခဲ့တော့တယ်။

အခန်းထဲ ရောက်တော့ သူက ကုတင်ပေါ်မှာ ဖြဲကားပြီး လှဲနေနှင့်ပြီ စိတ်ထဲမှာတော့ ဪ သခင်ကျလိုက်တာ လို့တွေးရင်းနဲ့ သူ့ နားသွားထိုင်လိုက်သည်။ ထိုင် ပြီး ပြီးချင်း သူက ကြုံးထပြီး ကျွန်တော့် လည် ပင်း ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲကာ သူ့အပေါ်ကနေ လှဲချလိုက်ပြီး လှဲလျက်နှင့် ကျွန်တော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတော့သည်။

သူ့ပုဆိုးအောက်က ဘာမှဝတ်မထားတာ ကြောင့် ပုဆိုးအောက်က သူ့လီးက ထိုးထောင်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ လက်တ ဖက်က အောက်ကိုဆင်းရင်း သူ့ရဲ့ထောင် ထနေတဲ့ လီးကိုကိုင်လိုက်သည်။

ကျွန်တော်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်ပြီးနမ်း နေရင်းနှင့်ပင် မျက်လုံးခဏဖွင့်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ နောက်တော့ကျွန်တော်

" မင်း ဟာက ဘယ်နှလက်မရှိလဲ"

" 6 လက်မ အတိထင်တာပဲ"

ကျွန်တော် တောင် ၁၅နှစ် နဲ့ ဒီလောက်မရှိပါ။ အခု သူ့ဟာက လုံးပတ်ဆို လက်ညှိုးနဲ့ လက်မပဲထိသည်။ ကျန်တဲ့လက်ချောင်းသုံးချောင်းမှာ မဆန့်မပြဲနဲ့ ကိုင်ထားရသည်။

" ကိုကောင်း လက်က နွေးနေတာပဲ "

" ကျွန်နော့်ကို ထုပေးပါလား "

ကျွန်တော်လဲ နှစ်ခါတောင် မေးစရာမလိုလိုက်ဘူး။ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အသားရေလဲတဲ့အပြင် လီးကပါဖြူနေ သည်။ အပေါ်ကို အနည်းငယ် ကွေးနေပြီး ဒစ်ခေါင်းလုံးလုံးလေးမှာ ပန်းရောင်မကျ အနီရောင်မကျနှင့်ကြည့်ကောင်းလှသည်။

ကျွန်တော်လဲ သူ့ပေါင်ခွကြားကနေ ထိုင်ပြီး လီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ ဖြည်း ဖြည်းချင်း လှုပ်ရှားပေးနေသည်။ သူ က တော့ လှဲနေရာကတော့ ပါးစပ်လေးဟပြီး ခေါင်းလေးထောင်ပြီး ကြည့်လျက်...

ကျွန်တော် အိုက်စက်စက် ဖြစ်လာတာကြောင့် အင်္ကျီချွတ်လိုက်သည်။

" ကိုကောင်းက ဒီအတိုင်းဆို တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းတာပဲ "

" ဟုတ်လား မင်းကကော "

သူချက်ချင်းကြုံးထပြီး အင်္ကျီပါ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ သူက ပို ကြည့်ကောင်းတာပေါ့။ ဖောင်းထနေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ ချပ်နေတဲ့ six packလေးတွေနဲ့ ရင်ဘတ်အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ အသားအရေကြောင့် ပို၍ ပင်လိုက်ဖက်ရသည်။

ကျွန်တော် ဘာမှပြန်မပြောဖြစ်တော့ပါ။သူ့ လီးအား ဆက်၍ထုပေးနေလိုက်သည်။

" အားးး......ကိုကောင်းက မိုက်လိုက်တာဗျာ....ကိုကောင်း ကျွန်တော့်ကို စုပ်ပေးပါလား"

ကျွန်တော်ကလဲ အတွေးထဲ သူ့ Body အ လှကြောင်းပဲ စဥ်းစားနေမိတော့ ကြောင်စီစီနဲ့ကြည့်ရင်း

" နှုတ်ခမ်း ကိုလား "

သူကလဲ ပြန်ကြောင်ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုလက်လှမ်းပေးတယ်။ ကျွန်တော် လက် ပြန်ကိုင်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကိုဆွဲလှဲပြီး
နှုတ်ခမ်းတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ဖက်နမ်းတော့တယ်။

နောက်တော့ နမ်းနေရင်း ခေါင်း ကို သူတ ဖြည်းဖြည်း အောက်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ သူ့ကြွက်သားတွေဆီ နမ်းလာရင်း သူ့လီးဆီရောက်လာတော့တယ်။

အဲ့တော့မှပဲ သတိပြန်ရပြီး အော် လီးစုပ်ခိုင်းတာဟ လို့ တွေးပြီးတစ်ချက် ရီလိုက်မိသည်။

ဖွေးဥနေတဲ့ သူ့လီးကိုကျွန်တော် အရင်းကနေထိပ်ထိ လျှာပြားနဲ့တစ်ချက်လျက်လိုက်သည်။ နောက်တစ်ချက် ထပ်လျက်ရင်း ဒစ်နားရောက်တော့ တစ်ခါထဲ ငုံချလိုက်သည်။ သူကတော့ မှိန်းနေဆဲ နောက် တော့ နည်းနည်းချင်းစီ တိုးတိုးပြီး ပါးစပ်ထဲ တက်နိုင် သလောက် ဝင်အောင် စုပ်ပေးလိုက်တယ်။

" အားးး.....ဟ အားးးး...... မိုက်လိုက်တာ ကိုကောင်းရာ "

သူခါးကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ ကျွန် တော်လဲ တက်နိုင်သလောက်လုပ် ပေးနေတာမို့ အာခေါင်ထဲ လာလာထောက်မိနေတော့ ဗိုက်ကြွက်သားနေတွေက်ု တစ်ချက်လောက်ပွတ်ဆွဲရင်း ခါးနားရောက်တော့ ခါးကို ဖိထားလိုက်သည်။ သူ ထပ်မကော့ပေးတော့ပါ။ feel ကြဲသွားပြီ ထင်ပါတယ်။

" ကိုကောင်း? ကျွန်တော်လိုးချင်တယ်"

" ဪ..အေးရတယ်လေ"

" ဟိုဘက်လှည့်"

" နေပါဦး ငါနာမှာပေါ့ကွ မင်းဟာက တံ တွေးတောင် မစိုသေးဘူး"

" မနာအောင် ထည့်ပေးမှာပေါ့ ကိုကောင်းကလဲ"

" မရဘူး ငါ့ skin care တွေတင်မထားတဲ့ ခုံပေါ်မှာ သံလွင်ဆီဖြစ်ဖြစ် vaseline ဖြစ် ဖြစ်တစ်ခုခုသွားယူလိုက်"

ကျွန်တော် ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူသံလွင်ဆီဘူး ထယူပြီး လီးပေါ်လောင်းချလိုက်တယ်။

နောက်တော့ လက်ထဲ အများကြီးထည့်ပြီး ကျွန်တော့် ဖင်အနှံ့ကို လိုက်ပွတ်နေတော့တယ် မသိရင် spa ကကောင်ကျနေတာပဲ။ စိတ်ထဲမှာတော့ သံလွင်ဆီတစ်ဘူး ၁၂၀၀၀ တောင် ငါ့သားရယ် နှမြောလိုက်တာ လို့သာတွေးနေမိသည်။

ကိုယ့်ဟာကိုယ် နှမြောလို့တောင် မပြီးသေး ချစ်သားက ထိုးချထည့်တာ

" အားး အ အားးး သေပါပြီ ငါလိုး... လီးလိုထည့်နေတာလားလို့"

" ကိုကောင်းကလဲ လီးလိုမထည့်လို့ ဘယ် လိုထည့်ရမှာလဲ"

ကျွန်တော့်ဖင်ထဲ အောင့်သက်သက်ကြီးဖြစ်သွားသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်က ဖင်ထဲ ဝင်နေပြီဖြစ်သည်။ နာလွန်းလို့ ခ ဏ လောက်အသားကျသွားအောင်

" ခဏလေး ခဏလေး မလှုပ်ရှားနဲ့ ဦး ငါလိုးမ နာလိုက်တာ"

ခဏအကြာ အောင့်သက်သက်ဖြစ်နေတာကြီးသက်သာသွားတော့

" ရပြီ ထင်တယ်"

ခါးကိုကိုင်ပြီး ၅ချက် ၆ချက်လောက် တရစပ်လိုးချလိုက်တော့ကျွန်တော်တော်တော် ပူထူသွားပြီး

" အ အ အ အားး အားး သေပါပြီ ဟေ့‌ ရောင် ရေး.......မင်းစော်တွေလဲ အဲ့လ်ို လိုးနေကျလားဟ "

" အရမ်း နာသွားလား"

" နာတာပေါ့ လီး"

" ကျွန်တော်မှ တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးတာ"

ဟုတ်တယ် ရန်ကုန်မှာနေတဲ့သူက ဒီလောက် ထိစကားတတ်နေပြီး တစ်ခါမှ sex မလုပ်ဖူးဘူးဆိုပဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ်အောင့် သက်သက်ဖြစ်နေတာ ကြီးကို ခံစားရင်း

" ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးဟ"

" ဟုတ်ကဲ့"

ဟုတ်ကဲ့ ပြောပြီး တစ်ချက်ချင်းဆီကို ဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။

" အား... အားးး. ရှီးးးး.. အားး...အား...."

ကျွန်တော့်ဆီကပဲ အသံတွေချည်းထွက်နေတော့သည်။ သူကတော့ အားသွန်ခွန် စိုက်ပေါ့။ ၅မိနစ်လောက် ကြာတော့ ကျွန် တော် ခံရတာ နည်းနည်း အရသာတွေ့လာသည်။ အောင့်သက်သက်လဲ မဖြစ်တော့ဘဲ သူ့လီးအဝင်အထွက်ကိုက ရင်ထဲ ရှိန်းခနဲရှိန်းခနဲဖြစ်သွားတာမျိုးလေးကို သ ဘောကျလာသည်။

သူ့ကိုတော့ နည်းနည်းလေး ပိုဆောင့်ပေးလို့ တောင် မပြောချင်တော့ပါဘူး။ ကျွန် တော်မှတ်နေပြီမို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ။

ဒီ အရသာလေးနဲ့ ကျေနပ်နေပါတော့တယ်။ ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လက်တွေ ညောင်းလာပြီမို့

" ခဏလေး ခဏလေး ငါလက်ညောင်းလာပြီ"

" ဝမ်းလျားမှောက်မလား ပက်လက်လှန်မလား"

ကျွန်တော် ပက်လက်လှန်ပေးပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးထားလိုက်တယ်။ကျွန် တော့်ပေါင်တစ်ချောင်းကိုပုခုံးပေါ်မြှောက် တင်ပြီး လီးပြန်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

နောက်တော့ သူ့ဟာသူ ပေါင်ကိုလဲ ဆွဲဆောင့်ရင်း သူလဲ ခါးကော့ပြီးဆောင့်ရင်း စလိုးတုန်းက အရှိန်နီးနီး ဆောင့်တော့တယ်။ ကျွန်တော်ပြောခဲ့သလိုပါပဲ။ သူကတစ်ခုခုကို အာရုံစိုက်လုပ်နေရင် ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ် ဆိုတာပေါ့။

အခုလဲအားစိုက်ပြီးလိုးနေပုံက ကျွန်‌တော့် ကို ပိုထန်စေတာမို့ ကျွန်တော် လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုနေလိုက်တယ်။ သူကတော့ လိုးရင်း ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ပြွတ်ခနဲ နမ်းရင်းလုပ်နေတော့တယ်။

ဒီအတိုင်း ၇မိနစ်လောက်လိုးပြီး ခဏကြာတော့ သူ့လ်ုးချက်တွေက အစတုန်းကလိုပဲ ပိုမြန်လာတယ်။

ကျွန်တော် ပို feel ရှိလာတာမို့ ကျွန်တော့်ဖင်စအိုထဲ ရောက်နေတဲ့ လီးအရသာကို မေးမော့ပြီး ဂွင်းထုပြီး ခံစားရင်း feel ပိုတက်လာတာမို့ ကျွန် တော် အရင်ပြီးသွားပါတော့တယ်။

" ငါပြီးပြီ ငါပြီးပြီ အားးး အားး အားးးအား...."

သူလ်ိုးတာကို ခဏအရှိန်လျော့ပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ဗိုက်ပေါ်က လရည်တွေကို ယူပြီး ကျွန်နော့်ဖင်ဝနဲ့ ဖင်ထဲဝင်လက်စ သူ့လီးမှာ သုတ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ပေါင်ကိုပြန်ချပြီး ကားထားပြီး ကုတင်ပေါ် လက်ထောက်လိုက်တယ်။

ကျွန်တော်ကလဲ သူ့Positionအတိုင်းမို့ ဖင်က မိုးပေါ် အနည်းငယ်ကြွသွားတယ်။

နောက်တော့ တဖောင်းဖောင်းနဲ့ စောစောက အရှိန်အတိုင်း ပြန်လိုးတော့တာပါပဲ။

တစ်ခါဆောင့်တိုင်း ကျွန်တော့်ဖင်မှာ ကုတင်နဲ့ အသားကျသွားတဲ့အထိပါပဲ။

အချက် ၂၀ ၂၅ချက်လောက်လိုးပြီးတဲ့အခါမှာတော့ သူမျက်မှောင်တွေကြုံ့လာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးလဲ ဟလာသည်။

နောက်တော့ လီးကို "ဖွတ်" ခနဲမြည်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး ကျွန်တော့် ကိုခွကာ မျက်နှာနားဒူးလာထောက်ပြီး ဂွင်းလာတိုက်နေတော့သည်။

" အားးး ဟ..အားးးးး ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ် အားးး....."

ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ဒစ်ကိုပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။

" အ. ဟားးး......ရှီးးးးးးဟားးးးး"

နောက်တော့ လီးကိုပြန်ထုတ်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ကြည့်ကာ

" ကျွန်တော် လိုးတာအဆင်ပြေလား "

ကျွန်တော်လဲ သူ့လရည်တွေကို " ဖွီ " ခနဲမြည်အောင် ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး

" လီးမှ မကောင်းဘူး ဖင်နာတယ်"

လို့ပြောလိုက်တော့ သူမျက်မှောင်တစ်ချက်ကြုံ့သွားတယ်။

" ကို ကောင်းကလဲ ဒါ ကျွန်တော့ပထမဆုံးအကြိမ်ကို"

" ငါက အားကြီးကြီး ယုံတယ်ဆိုတော့မင်း က ပထမဆုံးပဲ ဆက်ပြောနေပေါ့"

ကျွန်တော်ပြောလဲပြောရင်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဘေးခုံက ရေဘူးကိုယူပြီး ရေနည်းနည်းလောက်ငုံပြီး ပလုတ်ကျင်းလိုက်တယ်။

သူကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ရင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်တဲ့မျက်နှာနဲ့
စောစောက အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးနေတဲ့မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့မဲ့ ဖြစ်နေတာ ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းတောင်ဖြစ်လာပြီမို့

" ကဲ ကောင်းတယ် ဟုတ်ပြီလား ထတော့ သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ် အမေတို့ပြန်မလာခင်"

သူပြုံးပြီး ချက်ချင်းကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကျွန်တော့်ကိုပြေးဖက်ကာ ပါးကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်တယ်။

" အဲ့တာဆို နောက်ခါ ခံဦးမယ်မလား"

ကျွန်တော် ပါးစပ်ထပ်သရမ်းမိမှာစိုးပေမဲ့ သူကလဲ အိမ်မှာရှိနေဦးမှာ ဒါ့အပြင် ဒီချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ကောင်လေးကို မငြင်းရက်တာမို့

"နောက်ခါ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ရင် ခံမယ်"

လို့ဖြေလိုက်တယ်။

" ဒါမှ ကိုကောင်းးကွ"

ဆိုပြီး ကျွန်တော့် ပါးနှစ်ဖက်ကို ညှစ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို ၂ချက်လောက်နမ်းပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ကိုယ်တီးလုံးထွက်သွားတော့တယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့

" မပျော်တော့ဘူးး ခံပေးရမယ့်လူတွေများနေပြီ လို့သာတွေးရင်း ကျွန်တော်လဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ သူပြီးမယ့်အချိန်ကိုအခန်းထဲ သီချင်းဖွင့်ရင်း ထိုင်စောင့်နေလိုက်တော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုဥာဏ်ဆိုတဲ့ဟာထက်စာရင် ဒီကောင်က အနည်းငယ်ပိုကောင်းသည်မဟုတ်ပါလား။

ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် GAME ပြန်ဆော့နေရင်း အမေတို့ပြန်လာတော့ နှစ်ယောက်သား ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ဟန်ဆောင်ရင်းနေလိုက်တော့သည်။
..............................................

" ကိုကောင်း "

" ဗျာ "

" ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ"

" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာ"

ကျွန်တော်အိမ်နောက်ဖေးတွင် ထိုင်ပြီး ငိုင်နေတာကို ထက်ကိုကျော်တစ်ယောက်တွေ့ပြီး ကျွန်တော့်အား လာမေးခြင်းဖြစ်သည်
တွေးနေတာကတော့ သူ့အကြောင်းပါပဲ။

သူ လာမေးလို့ကို ဘာမှမဟုတ်ဘူးလို့ ဖြေလိုက်တာပါ။

" ကျွန်တော်တို့ မုန့်ထွက်စားရအောင်"

" ဘာ စားချင်လို့လဲ"

" အဆင်ပြေတာ တစ်ခုခုပေါ့"

" အေး လာသွားမယ်"

ကျွန်တော်တို့ အပြင်သွားဖို့ပြင်ဆင်ပြီး ထက်ကိုကျော် အား ဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်ကာ ထွက်ခဲ့တော့တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ အကင်ဆိုင်ရောက်သွားတယ်။ ဆိုင်မှာ လူပြည့်နေတာမ်ို့ အကင်သုပ် ပါဆယ်ဝယ်ပြီး တစ်နေရာရာမှာ စားဖို့ စဥ်းစားတော့တယ်။

" ကိုကောင်း"

" ဟမ်"

" ကျွန်တော်တို့ သောက်ကြမလား"

" အင်းရတယ်လေ ဘယ်မှာသောက်မှာ"

" ကျွန်တော်တော့ အရက်ဆို ဆိုင်ထိုင်သောက်ရတာမကြိုက်ဘူး"

" အေးလေ အဲဒါကြောင့် ဘယ်သွားချင်လဲလို့"

" ကမ်းစပ်သွားကြမယ် ကမ်းဘေးမှာထိုင်သောက်ကြတာပေါ့"

" ကဲ လာဗျာ"

Gold ၈ ပတ်ပြား soda နဲ့ cola တစ်ဘူး, ကော်ခွက်လေး ၂ခွက်လောက်နဲ့ စီးက ရက် တစ်ဘူးဝယ်ပြီး ကမ်းစပ်က်ု မောင်းလာခဲ့တော့တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ အေးဆေးထိုင်သောက်နေလိုက်တယ်။

" ကိုကောင်း ကိုကောင်း ရည်းစားထားဖူးလား"

ကျွန်တော် အနည်းငယ် တွေဝေသွားသည်။ အကိုနဲ့တုန်းကလဲ တွဲတယ်လို့တောင်မထင်လိုက်ရအောင်ကို အဖြစ် အပျက်တွေက မြန်ဆန်လွန်းသည်။

သေချာတွေးကြည့်ရင် အခုချိန်ထိ ကျွန် တော်နဲ့ ပက်သက်ခဲ့သမျှ ဘဲတွေက အားအားနေ လိုး ဖို့ချည်းတွေးနေကြတာဖြစ် သည်။

အကိုကတော့ ၂ပတ်လောက်ပဲ dateပြီး ပျောက်ထွက်သွားလို့ကို စိတ်ထဲမထားချင်တော့တာပါ။

အဲ့တော့ ကျွန်တော် ခေါင်းပဲခါပြလိုက်တယ်။

" ကျွန်တော်လဲ အတူတူပဲ"

ကျွန်တော်မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး မျက်စောင်း ထိုးကြည့်လိုက်သည်။ မယုံဘူးပြောရင်လဲ မျက်နှာပျက်သွားဦးမည် အဲ့တော့ ကျွန် တော်

" အင်း ယုံပါတယ်"

" ကိုကောင်း မယုံတာသိပါတယ် ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်အတည်ပြောတာ"

" အေး ဟုတ်ပါပြီ ကဲ ကဲ လာ cheer!!!
ရည်းစားမထားဖူးသေးတဲ့ ငါတို့အတွက်"

ကျွန်တော်တို့စကားလေးအနည်းငယ်ပြောပြီး ခဏကြာတော့ ဧည့်သည်ဖြစ်သူ အဖေ့ညီ ဦးမင်းသူက လမ်းလျှောက်ဖိနပ်နဲ့ အားကစားကိုယ်ကျပ် အင်္ကျီနဲ့ ဘောလုံးဘောင်းဘီနဲ့ အတူ လမ်းလျှောက်ထွက်လာရင်း ရောက်လာတော့တယ်။

ကျွန်တော်တို့ကို တွေ့တော့

" ဟာ မင်းတို့က ငါ့တောင်မခေါ်ပါလား"

" ဦးလေးက လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်မလို့ လုပ်နေတာလေ ဘာလို့ခေါ်ရမှာလဲ"

ထက်ကိုကျော်က ချက်ချင်း ရဲကျဲကျဲနဲ့ဖြေလိုက်တယ်။

" မရဘူး ငါလဲ သောက်မယ်ကွာ"

" မသောက်ပါနဲ့ ဦးလေးရယ် အားကစားဝတ်စုံနဲ့ လမ်းလျှောက်ထွက်လာပြီး မူးနေလို့ တော်ကြာ စော်က ပြောနေဦးမယ်"

" ဖိနပ်ချွတ်လိုက်ရင်တော့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့ ပုံမပေါက်တော့ဘူးမလား။

" အဟားးဟားး"

ကျွန်တော်နဲ့ ထက်ကိုကျော်တို့ ဟားတိုက်ရယ်ကြတော့သည်။ ဦးလေးတစ်ယောက်နဲ့တော့ မနိုင်တော့ပါ။

အဲ့ဒါကြောင့် ဦးလေးက ချွတ်ပေးတဲ့ ဖိနပ် ကို ဆိုင်ကယ် Box ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်အရက်ခွက်နဲ့ တစ်ခွက် ငှဲ့ပေး လိုက်ပြီး အတူသောက်ဖြစ်ကြသည်။

ခဏကြာတော့ တစ်ပုလင်းကုန်သွားပြီး ဘယ်သူမှ မူးမနေသေးတာကြောင့် ဦးလေးက နောက်တစ်ပုလင်းသွားဝယ်ဖို့ပြောသည်။ တစ်ပုလင်း မဟုတ်ဘဲ ၂ ပု လင်းလောက်ဝယ်ခဲ့ဖို့မှာသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်လိုက်တော့ ထက်ကိုကျော်ကလဲ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ခွလိုက်သည်။

" ဟေ့ယောင် မင်းနေခဲ့လေ ဒီမှာ ဦးလေးတစ်ယောက်ထဲ"

" ဪ ငါကရပါတယ်ကွာ ဘယ်သူမှလာမဆွဲပါဘူး သွားသွား"

ဥိီးလေး က ဘာမှမဖြစ်ဘူးပြောနေမှတော့ ကျွန်တော်လဲ ဘာမှပြောမနေတော့ဘဲ မောင်းထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ လမ်းတစ် လျှောက်လုံး ထက်ကိုကျော်က ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ် မေးစေ့လေးတင်က မျက်လုံးလေးမှေးပြီး လိုက်လာပါတော့တယ်။

အရက်ဆိုင်ရှေ့ ရောက်တော့ ထက်ကိုကျော်က

" ရီဝေဝေလေးနဲ့ ဆိုင်ကယ်လိုက်စီးရတာမိုက်လိုက်တာ ကိုကောင်းရာ"

" အေး ဆင်းတော့ ငါသွားဝယ်ရဦးမယ်"

သူ့လက်တွေကို အသာလေးဖြေလျှော့လိုက်တယ်။ နောက်တော့ အရက်တွေဝယ်ပြီး ပြန်မောင်းလာခဲ့တယ်။ လာတဲ့အတိုင်းနည်းတူပါပဲ။ ကျွန်တော့်ခါးကို တင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ပြီး ပြန်လိုက်လာခဲ့တယ်။

ရောက်ခါနီးကျတော့ ထက်ကိုကျော်တစ်ယောက် ဖိနပ်ပြုတ်ကြကျန်ခဲ့လို့ ယိုင်နဲ့နဲ့နဲ့ ပြန်သွားကောက်နေတုန်း ကျွန်တော်က ဦးလေးရှိရာကိုထွက်ခဲ့တော့တယ်။ အနားရောက်တော့ ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတာကို အံ့သြသွားတယ်။ ဦးလေးတစ်ယောက် ပက်လက်လှန်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုထုတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ဆွဲနေတယ်။

" ဟာ ဦးလေး လူမြင်ကွင်းကြီးမှာလေ"

အဲ့တော့မှ သူ့လီးကိုဘောင်းဘီထဲ ပြန်ထည့်လိုက်တယ်။

" အေးကွာ ငါလဲ လေလေး တဖြူးဖြူးနဲ့ဆိုတော့ စိတ်ထဲနေလို့ကောင်းလာတာနဲ့ ထန်လာလို့ ပတ်ဝန်းကျင်တောင်မကြည့်မိတော့ဘူး"

ခဏနေတော့ ထက်ကိုကျော်ရောက်လာတယ်။

" ဘာတွေ ဖြစ်နေကြတာလဲ"

" ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူးကွာ လာသောက်ရအောင်"

တစ်ယောက် ၂ခွက်စီလောက်မော့ပြီးနောက် ထက်ကိုကျော်ကတော့ ဦးလေးပေါင်ပေါ်လဲသွားသည်။ ဦးလေးလက်ကိုကိုင်ပြီး လက်ချောင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ ကျွန်တော်တို့သူတို့ ပူးကပ်နေပုံကိုကြည့်ပြီး ခဏချင်းဆိုသလို စိတ်ထဲမှာ ထန်လာတော့သည်။ မူးပြီး တိတ် ဆိတ်နေကြတာကြောင့် ကျွန်တော်လဲ အရက်အရှိန်ကြောင့် စိတ်ထဲပေါ်လာတဲ့ စကားကို ဒဲ့ပြောချလိုက်သည်။

" ဦးလေး အဲ့ကောင် စော်မဖုတ်ဖူးဘူးဆိုတာ ဟုတ်လား"

" ငါဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲကွ ဟုတ်ချင်လဲဟုတ်မှာပေါ့ အဲ့ကောင်ကို ငါပထမဆုံး ဂွင်းထုပေးတုန်းက ၁၅ချက်လောက်နဲ့ ပြီးသွားတာ"

ထက်ကိုကျော်ကတော့ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြီး

" ကိုကောင်းက ကျွန်တော့်ကိုမယုံဘူးပဲ"

ဦးလေးက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး

" မင်းတို့ကဘာတွေလဲ မဟုတ်မှ....?"

ကျွန်တော်လဲ ရှက်ပြုံးလေး တစ်ချက်လောက်ပြုံးလိုက်တယ်။ ဦးလေးကချက်ချင်းသတိထားမိပြီး

" မင်းတ်ို့ကွာ ငါတို့ မရှိတဲ့ အချိန်လေးတစ်ချိန်ကိုဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်ကြသေးတယ် မကျေနပ်ဘူး ဟေ့ယောင် ငါလဲမလုပ်ရဘူး"

ဦးမင်းသူ တစ်ယောက်မူးပြီး အော်ပြောနေတော့သည်။

" ငါအခုထန်နေတယ် ငါတို့ အခုလိုးကြမလား"

ထက်ကိုကျော် မျက်လုံးပွင့်သွားသည်။
ကျွန်တော်လဲ ဦးလေးကို ခဏလောက်စိုက်ကြည့်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုတစ်ချက်လောက်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဒီနေရာက နည်းနည်းလူမြင်ကွင်းရောက်နေတယ် အတွင်းဘက်ကို နေရာပြောင်းကြမလား"

" အေး ချကွာ"

ဦးလေးက မူးပြီးပြောတော့ ကျွန်တော်ပုလင်းတွေ ခွက်တွေကောက်ဆွဲပြီး ခြုံတွေကြားထဲတိုးသွားလိုက်သည်။ ဦးလေးတို့ကို အခင်းဖျာလေးယူခဲ့လို့ပြောခဲ့လိုက်သည်။ ခြုံအရမ်းကွယ်တဲ့နေရာ ရောက်တော့သူတို့ကိုပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

အခင်းဖျာလဲ ယူမလာသလို သူ့ခမျာယိုင်နေတာတောင် ထက်ကိုကျော်ကို ဂုတ်ကဆွဲလာရသည်။ ကျွန်တော့်ဘေးနားရောက် တော့ ထက်ကိုကျော်ကို လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူက ဘောင်းဘီကို ချက်ချင်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။

စောစောက ဂွင်းထုနေတဲ့ ဦးလေးရဲ့ လီးပျော့ကြီးမှာ သူ့တံတွေးတွေစွတ်ပြီးထုထားပုံပေါ်သည်။ လီးကြီးမှာ တံတွေးတွေနဲ့ဝင်းနေတော့သည်။ ၇ လက်မကျော်လောက်ရှိမည် ထင်သည်။ အကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီး လီးဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးမှာ နီရဲနေသည်။ စော်တကာပတ်စားထားသည့်လီးမျိုးဖြစ်သည်။

ကျွန်တော် သဲပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးဒစ်ခေါင်းကို ငုံလိုက်သည်။ လီးကိုအနည်းငယ်စီတိုးစုပ်ပေးတိုင်း လီးကြီးမှာ ပျော့အိနေသောကြောင့် ဘေးကိုယိုင်သွားသည်။

ကျွန်တော်လဲ လီးအရင်းကနေဆုပ်ပြီး ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်စုပ်ပေးတော့သည်။ ကိုဥာဏ့်ကောင်းမှုကြောင့် ကျွန်တော် အာခေါင်ထဲထိရောက်အောင် တစ်ချက်တစ်ချက် စုပ်ပေးနေမိသည်။

" အားးး....ကောင်းလိုက်တာကွာ မင်းက ငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတယ် တော်တော်လီးစုပ်ကျွမ်းနေပါလား"

" ထက်ကိုကျော်နဲ့ မှ ၂ခါလောက်ပဲရှိပါသေးတယ် ဦးလေးကလဲ"

လို့ပြောပြီး ဆက်စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏအကြာစုပ်ပေးပြီးတော့ သူမနေနိုင်တော့ဘူးထင်သည်။

" ထကွာ ငါလိုးတော့မယ် သစ်ပင်ကိုမှီလိုက်"

ဪ မတ်တပ်ကြီးလိုးတော့မှာဟ လို့စိတ်ထဲတွေးပြီး သစ်ပင်ကိုမှီပြီး ဖင်ကိုကော့ပေးထားလိုက်သည်။ ထက်ကိုကျော်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်ချိန်ထဲကမှန်းမသိ ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ကျွန် တော်တို့ကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေသည်။

တစ်ခါမှ အခုလို သုံးယောက်မဖြစ်ဘူးသည်မို့ တစ်ယောက်ယောက်ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် တွေးပြီးရှက်နေမိသည်။ ကျွန်တော် တစ်ချက်သတိရသွားပြီး ဦးလေးကိုလှည့်ပြောလိုက်သည်။

" ဦးလေး ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်နော်"

" အေးပါကွာ ငါလဲ ဒီလောက်တော့သိပါတယ်"

ဦးလေးလီးက တအားကြီးလွန်းသည်မို့ ကျွန်တော် ရင်ထဲ တထိန်းထိန်းဖြစ်နေမိသည်။ ဒါပေမဲ့ ဦးလေးက သူ့သက်တမ်းကြောင့်ဖြစ်မည် တစ်ကယ်တော်ပါသည်။ ဒစ်ဖျားလေးက်ုပဲ ဖင်စအိုဝကို တစ်ချက်တစ်ချက်ထိုးထိုးပေးသည်။

၁၀ချက်လောက် ထိုးပြီးနောက် သူ လီးကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဖင်ဝကို တေ့ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိချလိုက်သည်။

" အားးး...အားး...."

ကျွန်တော့်ဆီက ညည်းသံထွက်သွားသည်မို့ ဦးလေးက အဆင်ပြေရဲ့လားလို့မေး သည်။ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး ဆက်ငြိမ်နေလိုက်သည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်ထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းပြီး အထုတ်အသွင်းလုပ်နေသည်။ ဦးလေးလီးက ကြီးပေမဲ့ ဦးလေးကောင်းမှုကြောင့် ကျွန်တော့်ဖင်ထဲပြည့်ကျပ်ပြီး ခံလို့ကောင်း နေသည်။

အတော်ကြာအောင် လီးတဝက်လောက်ပဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်နေသည်။ နောက်တော့ ကျွန်တော် ပိုလိုချင်စိတ်တွေ ဖြစ် လာတာကြောင့် ဖင်ကို နောက်ပြန်ဆောင့်ဆောင့်ပေးရင်း အဆုံးထိသွားတော့ သည်။

" အားး...ကောင်းလိုက်တာ ငါ့ကောင်ရာ"

ဦးလေး ညည်းသံမှာလဲ အသက်လတ်ပိုင်း အရွယ်မို့ထင်သည်။ အတော်ပင်ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။ ဒါ့အပြင် ဦးလေးက ရန်ကုန်မှာလဲ gymဆော့သူပီပီ six pack တွေ ရင် အုပ်တွေနဲ့ အသား ခပ်လတ်လတ်နဲ့အတူ ပို၍ဆွဲဆောင်မှုရှိနေတော့သည်။

ဦးလေးက ကျွန်တော့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲနောက်ပြန်ဆွဲထည့်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမြှောက်လိုက်သည်။

နောက်တော့ အဲ့အတိုင်းမပြီး ၇ ချက် ၈ ချက်လောက် မြှောက်လိုး လိုးပေးသည်။ နောက်တော့ လီးထည့်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ ကျွန်တော့်ကို သဲပြင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ ဒိုက်ထိုးလိုးတော့သည်။

ဦးလေးလိုးချက်တွေက တစ်ကယ်ထိမိလှသည်။

" အားး အားး အားး ကောင်းလိုက်တာ ဦးလေးရာ"

ကျွန်တော် တစ်ကယ် နာကျင်မှုမရှိဘဲ လုံးဝခံလို့ကောင်းနေပါတော့သည်။ ၅မိနစ်လောက်အပြီးမှာတော့ ဦးလေးက ကျွန်နော့်ကိုမှောက်ယက်အတိုင်းထားပြီး သူက ထိုင်လိုက်ပြီး အပေါ်ကနေခွထားကာ ပုံမှန်လေး လှုပ်ပြီး လိုးပေးနေတော့သည်။

နောက်တော့ ဘေးနားက ဂွင်းထုနေတဲ့ကောင်က ထလာပြီး ကျွန်နော့်ကိုခွကာ ဦးလေးမျက်နှာရှေ့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည် ဦးလေးကလဲ ကျွန်တော့်ကိုလိုးနေရင်းကနေ ထက်ကိုကျော့်လီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးနေတော့သည်။

ကျွန်တော်အံ့သြမနေတော့ပါဘူး။ ဂွင်းတောင် ထုပေးဖူးသေးတယ် ဆိုတော့ ဦးလေးတစ်ယောက် လီးစုပ်ပေးနေရာကနေ အရှိန်ပါပြီး ကျွန်တော့်ကို လိုးနေတာခဏရပ်သွားတော့ ကျွန်တော်ကြုံးထပြီး လေးဘက်ထောက်လိုက်သည်။ ဦးလေးကလီးစုပ်ရင်း ကျွန်တော့်ဖင်ကို ဆုပ်နှယ်ပြီး ကျွန်တော့်ကြောပြင်တစ်လျှောက်ပွတ်သပ်လာရင်း ကျွန်တော့်လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲလိုက်သည်။

အဲ့တော့မှ position အမှန်ဖြစ်သွားတော့ လီးစုပ်တာရပ်ပြီး ပုံမှန်ထက်ပိုအားစိုက်ကာ လိုးတော့သည်။ ထက်ကိုကျော်က လဲဦးလေးမျက်နှာ ရှေ့ကနေ ခွာလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာနား မတ်တပ်လာရပ်ကာ ကျွန်နော့်ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး လီးထိုး
ထည့်လိုက်သည်။

" အင့် ကွာ အင့် ကွာ ငါလိုးမ ငါလိုးမ"

ဦးလေးဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလာသည်။ ကြည့်ရတာ စော်နဲ့ပွားထားပုံရသည်။ ဦးလေးဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ကျွန်တော့်မှာ ထက်ကိုကျော်လီးကို စုပ်ပေးစရာမလိုဘဲ ပါးစပ်ထဲ auto ဝင်နေပါတော့သည်။

အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဦးလေးက ညည်းသံတိုးတိုးလေးညည်းပြီး ကျွန်တော့်ဖင်ထဲ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်သည်။ ဦးလေးက လီးကိုမထုတ်သေးဘဲ စိမ်ထားပြီး ထက်ကိုကျော်ကို မေးငေါ့ပြသည်။

နောက်တော့ ဦးလေးက လက်နှစ်ဖက်ကို ချလိုက်ပြီး ဆံပင်က ဆွဲကာ ခေါင်းမော့ခိုင်းထားလိုက်သည်။ ထက်ကိုကျော်က တော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကိုအငြိမ်လိုးတော့ သည်။

ဦးလေးရဲ့ ကျန်တဲ့လက်တစ််ဖက်က ကျွန်တော့်လီးကိုလာကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေ သည်။ ထက်ကိုကျော်က တအားဆောင့်လိုးတဲ့သူပီပီမို့ ပါးစပ်ထဲ လီးတဆုံးထိရောက်ပြီး လမွှေး ရေးရေးလေးတွေဆီ နှာခေါင်းနဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက်ထိမိနေတော့သည်။

အတန် အနည်းငယ်ကြာပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ထက်ကိုကျော် ညည်းသံလေးတွေ ပိုကျယ်လာပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းချလိုက်သည်။

" အားး....ရှိးးအားးး..ဟားးး....ရှိးးးး........"

ကျွန်တော်လဲ ထက်ကိုကျော် ပြီးခါနီး အ ချိန် သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်တာမို့ သူ feelတက်နေတာလေးကြည့်ပြီး ဦးလေးက ထုပေးနေတဲ့အရှိန်ကြောင့် ပြီးသွားပါတော့သည်။

ဦးလေးကလဲ ဆံပင်ကိုဆွဲထားတုန်းပါပဲ။ ထက်ကိုကျော်ကလဲ ပါးစပ်ထဲလီးထိုးထည့်ထားတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော်က သူတို့ ဘာလုပ်ဦးမို့လဲဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ပါးစပ်ထဲက လရည်တွေကို မြိုချမှန်းမသိ မြိုချလိုက်သည်။ အဲ့တော့မှ နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူ လီးတွေထုတ်လိုက်ကြသည်။

အဲ့အချိန်ခဏလေးတော့ တော်တော် ဟာ တာတာကြီးဖြစ်သွားသည်။ ဖင်ထဲကလီးကော ပါးစပ်ထဲကလီးကော တပြိုင်ထဲမရှိတော့တာမို့ နောက်တော့ ကျွန်တော် ခြေ ပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်ပြီး မှိန်းနေလိုက်တော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်လဲ ခဏလောက်နေပြီး နောက် အရက်ခွက်ကိုယ်စီပြန်ကိုင်လိုက်ကြသည်။ နေဝင်ချိန် တော်တော် စွန်းမှ ကျွန်တော်တို့ ပြန်ဖြစ်ကြသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အမေကမေးသည်။

" သား ရန်ကုန်မှာ ၉တန်း ၁၀တန်း သွား တက်မလား"

" ဘာလို့လဲ အမျိုးတွေက နေခိုင်းမယ်ပြောလို့လား"

" အင်း ရန်ကုန်မှာဆိုတော့လဲ ပညာရေးစနစ်ပိုကောင်းတာပေါ့"

" ရတယ်လေ အဲ့တာဆိုလဲ သာက ဘယ်မှာ တက်တက်ရတယ်"

" အဲ့ဒါဆို သူတို့ပြန်ရင် တစ်ခါထဲလိုက်သွား ကြားလား"

" ဟုတ် ဟုတ် "

ကျွန်တော်တော်တော်ပျော်ပါသည်။ ထက်ကိုကျော်အိမ်မှာလိုက်နေရမည်။

ကျွန်တော်နေချင်တဲ့ မြို့ပြကြီးမှာလဲ နေရဦးမည်။ နောက်ပြီး ဟို မအေလိုး ကိုဥာဏ်နဲ့လဲ တွေ့စရာမလိုတော့ပြီမို့ သင်္ကြန်အပြီး ကျွန်တော် အမျိုးတွေနဲ့အတူရန်ကုန်လိုက်ခဲ့ပါတော့သည်။

ရန်ကုန်မှာ ကျောင်းပြန်မဖွင့်မှီ အချိန်ထိ နွေရာသီပိတ်ရက် စိတ်တိုင်းကျကဲလို့ရသေးသည်။ အမျိုးတွေကလဲ ပိုက်ဆံရှိအတန်းစားထဲမှာမို့ ကျွန်တော့်ကို မုန့်ဖိုး မကြာမကြာပေးလို့ ငွေကြေးလဲစိတ်ပူစရာမရှိပါ။ ထက်ကိုကျော်ကတော့ ကျွန်တော့်ကို နွေရာသီတစ်ခုလုံး Sex လုပ်ဖို့ လုံးဝမတောင်းဆိုပေမဲ့ နမ်းလိုက် ဖက်လိုက်နဲ့လုပ်နေသည်။

ကျောင်းတက်တော့ သူကောင်မလေး ၃ ယောက်လောက်နဲ့ အထည်အလဲတွဲလိုက်သေးသည် ။

တစ်နေ့ကျတော့ ညဘက်သူနဲ့ ကျွန်တော် ကျူရှင်ကနေပြန်လာတော့ ရှုံ့မဲ့ရှုံ့မဲ့နဲ့ အိမ်အနားနီး တစ်လမ်းကျော်လောက်မှာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြီးငိုတော့တယ်။

" ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ကိုကောင်း ရယ် ကျွန်တော့်ဘေးနားရှိနေတဲ့သူကို မမြင်ဘဲ တစ်ခြားသူတွေကို ပတ်တွဲနေမိတယ်"

ဒါသေချာပါပြီ။ သူစော်နဲ့ပြတ်လာတာနေမယ်။ ပထမ၂ ယောက်က စောစောစီးစီးပြတ်သွားပေမဲ့ ဒီတစ်ယောက်က ၄ လ နီးနီး တွဲခဲ့ကြတာဖြစ်တယ်။

နောက်တော့ ကျွန်တော့်ပုခုံးကိုကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ပြီး

" ကိုကောင်း ကျွန်တော်နဲ့တွဲပါလား ဟမ်"

" အမ် "

ကျွန်တော် ခဏလောက်တော့ စဥ်းစားမိ သည်။ မကြိုက်ဘူးဆိုလဲ မဟုတ်ပါဘူး။ ချစ်နေတယ်ဆိုရင်လဲ မဟုတ်သေးပါဘူး။ ဒီအတိုင်းလေးနေနေရတာကို ပျော်တာမို့ ကျွန်တော်လဲ အဲ့ အချိန်က ရည်းစားမရှိသေးတာမို့ရယ် ။

" ကိုကောင်း ကျွန်တော်မေးနေတယ်လေ ကျွန်တော်နဲ့ တွဲပါလားလို့"

" အင်း လုပ်လေ ဘာလုပ်လုပ် မင်းပြတ်မှာပဲကို "

" ကိုကောင်းကလဲ ကိုကောင်းက ဟိုစော်တွေနဲ့မှမတူတာ ကျွန်တော့်ဆို သည်းခံတယ်လေ"

" အေးကွာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လာအိမ်ပြန်ရအောင်"

အိမ်ပြန်လမ်း တစ်လျှောက်လုံး ပလီပလာတွေ (စောက်ပို) တွေ ပွစိပွစိနဲ့ပြောပြီး လိုက်ခဲ့ပါတော့တယ်။

သူက အသက်နည်းနည်း ပိုကြီးတော့လဲက်ိုကိုလို့ ခေါ်ဆိုလို့ကျွန်တော့်မှာ ဒီစောက်ခွက်လေးကို မငြင်းရက်တော့လဲယောကျာ်း အသံကြီးနဲ့ ကိုက်ိုလို့ခေါ်ရတာပါပဲ။

Sex ကိစ္စတော့ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် အနည်းဆုံး လုပ်ဖြစ်ကြပါတယ်။

ရည်းစားဖြစ်သွားမှ သဝန်တိုတာလဲ လွန်ရော ယောကျာ်းလေးမို့ ယောကျာ်းလေးတွေနဲ့ပေါင်းတာတောင် ၃ပေ ခွာနေ ၄ပေခွာနေနဲ့ ။

ဦးမင်းသူကတော့ တစ်ခြားအိမ်မှာနေတာမို့ ဦးမင်းသူလာလည်တော့မယ်ဆိုတဲ့ရက်တွေဆို မိုးလင်းထဲက ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး အပြင်ထွက်သွားပါတော့တယ်။

မိုးချုပ်နေဝင် ညနက်မှ ပြန်ရောက်ဖြစ်တယ်။

၁၀ တန်းနှစ်ထိ ကျွန်တော်တို့ မသိမသာတွဲဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ၁၀တန်း နှစ်ကြီးဖြေခါနီး Valentine's dayရောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို supriseအနေနဲ့ official ချပြခဲ့ပါတယ်။

သူကပဲ အမြဲဆိုးသွမ်းနေပြီး ကျွန်တော်သည်းမခံနိုင်တော့တဲ့အခါ ပြတ်မယ်ပြောလိုက် သူကပြန်ချော့လိုက်နဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အဲ့လိုအချိန်မျိုးပဲ ပြန်အချော့ခံရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲအဆင်ပြေပါတယ်လေ။ အချိန်တွေကြာလာတော့လဲ သံယောစဥ်တွေပိုတွယ်လာတာပေါ့။

အခု 2023 December 20 ထိ တွဲနေကြတုန်းပါပဲ.....။

နောက်လဲ ကျွန်တော်တို့ ဆက်ချစ်သွားကြဦးမှာဖြစ်ပါတော့တယ်....။

The End

That's so good, right?

Tuesday, July 23, 2024

သက်တံ့ရောင်စုံချစ်ကမ္ဘာက ဟန်ကျစ့်ကောင်း

Saturday, July 20, 2024

အမျိုးသားကိုယ်လုပ်တော် တင်မြှောက်ခဲ့တဲ့ မင်းသမီး

Saturday, July 13, 2024

''တောကြောင်''

Wednesday, July 10, 2024

DAY LABOR (Part I)

Friday, July 5, 2024

''ကျွန်တော် ချစ်ခဲ့သောယောကျာ်းတစ်ချို့''

You can talk to me openly.

Myanmar Time

Visitors to My Blog!

About Me

Choose Your Fonts

Online Radio

My Favourite Blogs

Popular Posts

Blog Archive