(ဇာတ်သိမ်း)
ရေးသားသူ - ဒဿန
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
အခုမှ ညီထွေးသတိထားမိသည်...။
ညီထွေးရဲ့ ခွအောက်ကနေ ထောက်နေတဲ့ အရာကြီးတစ်ခု....ဦးမင်းလွင်က ရှေ့တိုးလိုက်နောက်ဆုတ်လိုက်နဲ့ ညီထွေးကို စိတ် ပါလာအောင်လုပ်နေတော့သည်...။
ဒီအခြေအနေကျမှ ညီထွေးရပ်တန့်ပြစ်လိုက်ရမလား ရှေ့ဆက်တိုးလိုက်ရမလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေခဲ့သည်...။
ဘာထူးတော့မှာလဲ... ညီထွေးဘဝက ယောင်္ကျားတွေရဲ့ အသုံးတော်ခံဖြစ်နေခဲ့တာ ဒီခန္ဓာကိုယ်က ပြန်ပြီးသန့်ရှင်းလာမှာမှမဟုတ်တာ... ။
နောက်ပြီး ညီထွေးရဲ့ စိတ်ကလည်းဒါကိုနှစ်သက်မိနေခဲ့တာပဲမလား....။
ညီထွေးလက်တစ်ဖက်နဲ့ အောက်က အရာကြီးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ ပူနွေးမာတောင့်နေပြီး ညီထွေးလက်ထဲမှာ သွေးတွေ တိုးနေသလို တဒိတ်ဒိတ်ဖြစ်နေခဲ့သည်..။
နောက်ပြီး ညီထွေးရဲ့လက်အပြည့်.အထိ စံချိန်မှီယျောက်ကျားတန်ဆာ......
" ဟား...ဦးဟာကို ကြိုက်သွားပြီလား ချာ တိတ်..လုံးဝ စံချိန်မှီနော်...."
" ဦး...ဆေးထိုးထားတာလား...."
" မထိုးပါဘူး...ဦးတို့က မျိုးရိုးလိုက်တာ အကုန် လီးကြီးတဲ့သူတွေချည်းပဲ...."
ညီထွေး ကိုင်လို့ကောင်းတာကြောင့် မမှီမကမ်းလှမ်းကိုင်ရင်း ..ထုပေးနေလိုက်သည်။
တန်ဆာအောက်က အကြောတွေကလည်းအပြိုင်းပြိုင်းထလို့ မောင်းတင်ကာ ပြစ်လွှတ်တော့မည့် သေနတ်တစ်လတ်အ လား တင်းမာလို့နေတော့သည်....။
ဦးမင်းလွင်ရဲ့ အရက်နံ့တွေ နဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံဟာ ညီထွေ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အနိုင်ကျင့်လာကြသည်...။
ညီထွေး မနမ်းတတ်နမ်းတတ်နဲ့ ပြန်နမ်းပေးလိုက်သည်....။
" ညီထွေး....ဦစတော့မယ်နော်...."
" ဟုတ်...."
ဦးမင်းလွင်က သူ့ရဲ့ အရာကို ညီထွေးရဲ့ အတွင်းထဲ ဖိသွင်းလိုက်တော့ ညီထွေး နာကျင်စွာနဲ့ ခါးကော့သွားရသည်...။
သို့သော် ဦးမင်းလွင်ရဲ့ အရာကြီးက ရပ်တန့်မပေးဘဲ ပိုတိုးလို့ဝင်နေခဲ့သည်...။
" အာ့..ဦး...မဆန့်ဘူး.....အာ့..နာတယ်...."
" ဆံ့ပါတယ်..ချာတိတ်ရ..ခေါင်းဝင်ရင် ကိုယ်ဆန့်ပါတယ်...."
ပြောပြီး တဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းလာလိုက်တာညီထွေးရဲ့ တင်ပါးနဲ့ ဆီးခုံပါ ကပ်သွားရသည်....။
" ဟူး..ကြပ်နေတာပဲကွာ... အဆုံးထိရောက်သွားပြီ..."
" ဟင့်....နာတယ်ဦး...အရမ်းမလုပ်ပါနဲ့..."
ညီထွေးရဲ့ပထမဆုံးမဟုတ်ပေမယ့် အတော့်ကိုနာကျင်ရသည်...။
ညီထွေးနဲ့ ဆက်ဆံဖူးတဲ့ ဦးမျိုးရယ် ကိုအောင်ခန့်ရယ် ဥိးမင်းလွင်ရယ် သုံးယောက်မှာ ညီထွေးအတွက် ပိုပြီး ခက်ခဲရတာက ဦးမင်းလွင်ရဲ့တန်ဆာကြီးပေါ့..။
တစ်ချက်ချင်း အဝင်အထွက်တိုင်းမှာညီထွေးတစ်ယောက် ကြက်သီးတွေပါထရသည့်အထိကိုခံစားနေရသည်...။
တဖြည်းဖြည်း မြန်လာတော့ ညီထွေး အော်နေရသည်....။
မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်မှာ ဦးမင်းလွင်ရဲ့လိုးချက်တွေအောက်မှာ ညီထွေးတစ်ယောက် ရုန်းရင်းတစ်ခါ အော်ရင်းတလှည့်နဲ့ အလူးအလှိမ့်ခံနေရသည်....။
ဦးမင်းလွင်တော့ အရက်ရဲ့အရှိန်ရော သူကိုယ်တိုင်ညီထွေးကိုလိုးဖို့အားခဲထားတာကြောင့်ရောပေါင်းပြီး ညီထွေးကို အပြတ် အသတ် လိုးနေတော့တာပေါ့....။
" အာ့...ဦး..ကျွန်တော် အရမ်းကြမ်းတာပဲဗျ....."
" ဟာ့...ချာတိတ်က စောက်ရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲကွာ... ပြန်တောင်မထုတ်ချင်ဘူး....ဟူး..."
" အင့် အင့်...ဟာ့..."
ဦးမင်းလွင်က ရုတ်တရက် ညီထွေးကိုဆွဲလှည့်လိုက်တာကြောင့် ညီထွေး ဦးမင်း လွင်အပေါ် ထိုင်ရက်သားဖြစ်သွားရသည်....။
အခုမှ အောက်က အရာကို ပို့ပြီး ဝင်ရောက်သွားသည်။
" ဟင့်.... အ..အရမ်း နာတယ်ဦး....."
ညီထွေး နာကျင်လွန်းတာကြောင့် ထိုင်ရက်သားငြိမ်နေရသည်...။
ဦးမင်းလွင်က ညီထွေးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို အသာချုပ်ကိုင်ကာ အောက်ပိုင်းကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တာကြောင့် ညီထွေး တစ်ယောက် လူးပြန်သွားရသည် ။
" ဟာ့....အာ့..အာ့လိုမလုပ်...အာ့..အရမ်းနာတယ်..."
" ခဏပဲ ပြီးရင် ကောင်းသွားမှာ.....အာ့..
ဟူး...စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ကွာ ကြပ်နေတာပဲ...."
နှစ်ယောက်သား ရမ္မက်တိုက်ပွဲမှာ စီးချင်းထိုးနေခဲ့တာ ည၁နာရီပင်ထိုးတော့မည်...။
ညီထွေးဘက်က အကြိမ်ကြိမ်အရှုံးပေးနေခဲ့ရပေမယ့် ဦးမင်းလွင်ကတော့ အခုချိန်အထိ လက်နက်မချသေးဘဲ အပြင်းအ ထန်ကို တိုက်နေတော့သည်။
" တော်...တော်ပါတော့ ဦးရာ....ကျွန်တော် ဗိုက်တွေလဲ ကွဲထွက်မတတ် ပူထူနေပြီလို့..."
" အင်းပါ..ချာတိတ်ရာ.... ဒါဆို ဦးပြီးလိုက်တော့မယ်နော်....."
ညီထွေးရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုမလိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ်ကိုတင်လိုက်ကာ သူ့အရာကြီး ကို ဖိသွင်းလိုက်သည်...။
" ဟင့်... ဟုတ်.... အာ့..အာ့..."
အောက်ကနေ တရစပ် ထိုးစောင့်တက်လာတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ညီထွေး မာကျင်စွာနဲ့ ဆွဲမိဆွဲရာ ဆွဲထားလိုက်ရသည်....။
" အာ့....ချာတိတ် ဦးဆံပင်တွေကျွတ်ထွက်တော့မယ်.... ဖြေးဖြေးဆွဲပါကွ....."
" ဟင့်..ဦး..ကအာ့..အရမ်းဆောင့်..တာကိုး..အာ့....အာ့..."
" ပြီးပြီ.... ဟာ့....."
ဦးမင်းလွင်က ညီထွေးရဲ့ အတွင်းထဲကနေ သူ့တံဆာကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ညီထွေးရဲ့ဗိုက်သားလေးပေါ်ကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်...။
" ဟာ့...ချာတိတ်ရာ.....ဟာ့......"
ဦးမင်းလွင်ရဲ့သုတ်ရည်တွေက ညီထွေးရဲ့ ဗိုက်သားပေါ်မှာ စိုရွှဲလို့နေသည်....။
" ချာတိတ်..ပင်ပန်းသွားပြီလား...."
ညီထွေး ခေါင်းလေးကို ညိမ့်ပြလိုက်သည်။
လူကတော့ ပင်ပန်းမောဟိုက်မှု့ရော နာကျင်မှု့တွေရောကြောင့် နုံးလို့သွားရသည်..။
ဦးမင်းလွင်ကတော့ အသက်ကြီးနေသည့်တိုင် သက်လုံကောင်းလှသည်.....။
ဦးမင်းလွင် ညီထွေးက်ို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးတော့အခန်းပြင်ထွက်သွားသည်..။
ညီထွေးလည်း အဝတ်တွေ သေချာပြန်ဝတ်ကာ အိမ်ရှေ့ခန်းဆီပြန်ထွက်လာခဲ့သည်....။
တကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေတာကြောင့် ဆေးခြင်းတောင်းထဲက ဆေးယူဖို့အတွက် အိမ်ပေါ်ထပ်ကိုတက်လာခဲ့သည်.....။
ဆေးခြင်းတောင်းက အပေါ်ထပ်က စာကြည့်ခန်းထဲမှာ ထားခြင်းဖြစ်သည်...။
ညီထွေးဆေးယူပြီး ရေနဲ့သောက်လိုက်သည်..။
ထို့နောက် အောက်ကိုပြန်ဆင်းဖို့ လှည့်လိုက်တော့ ဦးမျိုးမြင့် ရောက်လာလေသည်....။
" ညီထွေး..."
" ဗျ...ဗျာ...ဦးမျိုး..တရေးနိုးလာတာလား...."
" ဟုတ်တယ်..နိုးတာတော့ကြာပြီ....."
" ဗျာ....."
ဦးမျိုးက ညီထွေးရှိရာကိုတိုးလာပြီး...
" ဦးနိုးတာကြာပြီ..... ညီထွေးတို့မပြီးသေးလို့ စောင့်နေတာ..."
" ဗျာ...."
" ညီထွေးနဲ့ ဟိုကောင်နဲ့ လိုးနေကြတာ ဦးစောင့်နေတာ... အခုဦးအလှည့်ရောက်ပြီလား....."
" ဗျာ...
" ဦးလည်း ဒီည ညီထွေးကိုလိုးမယ်ဆိုပြီးအားခဲထားတာ ဟိုကောင်အရင်ဦးသွားတယ်ကွာ...."
ဦးမျိုးမြင့်စကားကြောင့် ညီထွေးလန့်သွားရသည်...။
" ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုသဘောထားနေတာလဲဗျာ....ကျွန်တော်ကို့ အပေါစားတစ်ယောက်လို့ထင်နေတာလား....."
" မထင်ပါဘူးညီထွေးရ...ဦးတို့က ညီထွေးကိုချစ်လို့ပါ...."
" ဟင့်အင်း ကျွန်တော် အိပ်ပါရစေတော့.."
" နေပါဦးညီထွေးရ...ဦးတို့က အခုမှ လွတ် လွတ်လပ်လပ်ပျော်ရမှာလေ.... ဦးတို့သုံးယောက်အတူတူပျော်ကြရအောင်နော်...
ဦး မုန့်ဖိုးအများကြီးပေးမှာပါ...."
" ဟင့်အင်း..ကျွန်တော် ကြောက်တယ်ဗျ....နောက်ပြီး...ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ ထပ်မလုပ်တော့ဘူး......"
" ညီထွေးရာ..ဘာလို့လဲ ဟိုကောင်က ညီထွေးကို ကောင်းအောင်မလုပ်ပေးလို့လား..."
အရက်မူးပြီး ပုံမှန်အသိစိတ်ပျောက်နေသော ဦးမျိုးမှာ ညီထွေးကို အတင်းဖက်တွယ် နမ်းရှိုက်ရင်း အရယူဖို့ကြိုးစားနေတော့သည်...။
ညီထွေးလည်း အခုမှ မိမိအဖြစ်ကို တွေးမိပြီး... နောင်တရမိသလို.... အပေါစားဆန်နေပါ့လားလို့တွေးနေမိသည်...။
" ဟင့်အင်း..ညီထွေးကို လွှတ်ပေးပါနော်... ဒီလို မလုပ်ချင်တော့ဘူး....."
ညီထွေး ငိုပြီးတောင်းပန်သော်လည်းမရ.....။ ထိုစဥ် အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဦးမင်းလွင်ပါဝင်လာခဲ့သည်....။
" ချာတိတ်...ဦးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကရှယ်ပြုစုပေးမှာပါကွ....."
" ဟင့်အင်း....."
ညီထွေးကြောက်နေမိသည်....။
မိမိအဖြစ်က အပေါစားပြည့်တန်ဆာတစ်ယောက်နဲ့မခြားတော့...ယောင်္ကျားတကာရဲ့ အပျော်မယား....ခြေတော်တင်ခံရတဲ့ ပိုက်ဆံမရတဲ့ပြည့်တန်ဆာ....
အမေသာသိသွားရင်ဘယ်လောက်တောင် ရွံ့မုန်းသွားမလဲ....
ညီထွေး ငိုယိုတောင်းပန်ပြီး ရုန်းကန်နေသော်လည်း မရဘဲ ဦးမျိုးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရဲ့ အသုံးတော်ခံ ခြေတော် တင်ခံလိုက်ရပြန်သည်...။
ဒီညကတော့ညိီထွေးအတွက် ငရဲခန်းတစ်ခုပေါ့....
ကြောက်ရွံတုန့်လှုပ်နေခဲ့ရပြီး.... ထိုယောင်္ကျားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒတွေပြည့်ဝဖို့အ တွက် အကြိမ်ကြိမ်အသုံးချခံနေရတော့ သည်...။
ဒီညကြီး အမြန်ပြီးဆုံးပါစေတော့......
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
ညိီထွေးတစ်ညလုံး ထိုယောင်္ကျားသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒပြည့်ဝဖို့ အကြိမ်ကြိမ်အ သုံးတော်ခံရင်း....ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရသည်...။
ငိုရလွန်းလို မျက်ရည်တွေလည်း ခမ်းလှပြီ.....။
အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းရလွန်းလို့အသံတွေလည်း နာနေခဲ့သည်...။
ကူမယ့်သူ ကယ်မယ့်သူမရှိတဲ့ နေရာမှာ အော်ရင်း ဟစ်ရင်းနဲ့ပဲ အကြိမ်ကြိမ်အရှုံး ပေးခဲ့ရသည်...။
သူတို့အားရအောင်ဆက်ဆံခဲ့ကြပြီးညည့်နက်တော့မှ ရပ်တန့်ပေးကြသည် ။ပင်ပန်း လွန်းလို့ ညီထွေး ခဏချင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရသည်.....။
မနက်ခင်း နေရောင်ခြည်ခပ်နွေးနွေးကပြ တင်းတံခါးမှတဆင့် အခန်းထဲ ဖြန့်ကျက်လို့နေသည်...။
မျက်နှာပေါ်ကို ကျရောက်လာတဲ့ နေရောင် ခပ်စူးစူးကြောင့် ညီထွေး အိပ်ရာကနိုးလာ ခဲ့သည် ။ နာကျင်ကိုက်ခဲနေတဲ့ ခန္ဓာ ကိုယ်ကို ဥပေက္ခာပြုကာ အားယူပြီး ထလိုက်ရသည်....။
" အာ့..ကျွတ် ကျွတ်...."
အခန်းတစ်ခုလုံးလဲ ရှုပ်ပွလို့နေသည်...။
ညီထွေးရဲ့ဘေးမှာ အဝတ်ကင်းမဲ့နေတဲ့ ယောင်္ကျားသားနှစ်ယောက်ကတော့ အေး အေးချမ်းချမ်းအိပ်စက်လို့နေကြသည်...။
ညီထွေး ကုတင်အောက်က မိမိအဝတ်တွေကို ဝတ်လိုက်ပြီး ဒီအိမ်ကြီးထဲကနေအမြန်ဆုံးထွက်လာခဲ့သည်...။ ဖြစ်ခဲ့တာတွေအတွက်လည်း ညီထွေးပြန်ပြီးမတွေးချင်တော့သလို လက်တုန့်ပြန်ဖို့လည်း စိတ်မကူးချင်ပါ....။
ဒီပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ဝေးရာကိုပဲ ထွက်သွားချင်သည်...။ ဒီအိမ်က လူတွေနဲ့လည်း ထပ်မပတ်သတ်ချင်တော့....။
ညီထွေး အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ အမေက အိပ်ရာနိုးလို့ ဘုရားတောင်ရှိခိုး နေလေပြီ...။
အမေဘုရားရှိခိုးပြီးသည့်အထိ အိမ်ရှေ့လေးမှာပဲထိုင်စောင့်နေမိသည် ။ ဖြစ်နိုင် ရင် အမေ့ကိုဖက်ပြီး ငိုကြွေးပြစ်လိုက်ချင်သည်..။
ဖြစ်ခဲ့သမျှကို အမေ့ကိုတိုင်တန်းလိုက်ချင်သည်။ ဒါပေမယ့် တစ်ရှက်က နှစ်ရှက်ဖြစ်မှာ စိုးတာကြောင့် ရေငုံနှုတ်ပိတ်နေဖို့သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရသည်။
ရင်ထဲက ခံစားချက်တွေကို မြိုသိပ်ရင်း...
" အမေ....."
အမေ ဘုရားရှိခိုးပြီး လှည့်လာတော့ ညီထွေးခေါ်လိုက်သည်...။
" သား....အစောကြီးပြန်လာတာလား..."
" အင်း..ဟုတ်တယ်အမေ...အန်တီဒီနေ့ပြန်လာမှာဆိုတော့ သားပြန်လာတာ...."
" သြော်...."
" အမေ.....သားလေ...အာ့ဒီ့အိမ်ကြီးမှာမလုပ်ချင်တော့ဘူး....."
" ဟင်..ဘာလို့လဲသားရဲ့ ဘာအဆင်မပြေလို့လဲ..."
" အ..အဆင်မပြေတာတော့မဟုတ်ပါဘူးသားတခြားအလုပ်ပဲလုပ်ချင်တော့တာတစ်နေ့တစ်နေ့ အာ့ဒီ့အိမ်ကြီးထဲမှာပဲ ပိတ်လှောင်နေရတာ မွန်းကြပ်လို့ပါ..."
" အင်းပါ..သားမလုပ်ချင်ရင်လည်းမသွား နဲ့တော့လေ....ငါ့သားလေး ပင်ပန်းနေတာ အမေ့ကြောင့်ပါ...."
" မဟုတ်ပါဘူးအမေရ... သားမပင်ပန်းပါဘူး... အပြင်မှာ ဒီထက်ပိုက်ဆံပိုရတဲ့အ လုပ်ရှာပြီး အမေ့ကို လုပ်ကျွေးမှာ...."
" သာဓုပါ သားရယ် မိဘကျေးဇူးသိတတ် တဲ့ သားလေး ဘေးမသီ ရန်မခပါစေနဲ့ကွယ် လူကောင်းသူကောင်းတွေနဲ့တွေ့ပါစေ....."
.............
ညီထွေး အိမ်ရှေ့က အမှိုက်တွေလှည်းနေတုန်း ကိုကြီးမင်းနိုင်ကရောက်လာသည် ။
" ဟေ့..ညီထွေး....."
" အာ....လန့်လိုက်တာကိုကြီးရာ...အသံမပေးဘာမပေးနဲ့...."
" ညီထွေးကို တွေ့လို့ ဝင်လာတာ... ဒီနေ့ မသွားဘူးလား..ဟိုအိမ်ကို..."
" ဟင်း.... မသွားချင်တော့ဘူးကိုကြီးရာ..."
" ဘာလို့လည်းညီထွေးရ... အဆင်မပြေတာရှိလို့လား..."
" အဆင်ပြေပါတယ်...ညီထွေး တခြားပိုကောင်းတဲ့အလုပ်လိုချင်တာ....."
" ညီရယ်...အပြင်မှာက ပိုပင်ပန်းတယ်ညီရ ဟိုမှာဆိုရင် ညီထွေး အိမ်ထဲမှာပဲ အေး ဆေးလုပ်ရတာ..."
" ညီထွေးလေ... အပြင်မှာအလုပ်လုပ်ပြီးပိုက်ဆံရှာချင်တယ်...ကိုကြီး အလုပ်ကူရှာပေးပါဦးနော်...."
" အင်းပါ..ကိုကြီး ညီထွေးနဲ့ သင့်တော်မယ့် အလုပ်ရှာပြီးရင် ပြောမယ်နော်.."
" ဟုတ်....ကိုကြီးက အကောင်းဆုံးပဲ....."
ပြုံးပျော်နေတဲ့ညီထွေးရဲ့အပြုံးလေးတွေကိုကြည့်ရင်း ကိုမင်းနိုင်ပါအပျော်တွေကူးစက်လာရသည်..။
ညီထွေးရယ်...ကိုကြီးကလေ မင်းပျော်နေတာကိုပဲ မြင်ချင်မိတာပါကွာ...
ညီထွေးပျော်နေရင် ကိုကြီးကျေနပ်ပါတယ်....
..............
အလုပ်မရှိတာကြောင့် ညိီထွေးအိမ်မှာပဲ အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ရင်း ပျင်းနေမိ သည်...။
အလုပ်ကလည်း လက်လှမ်းမီသလောက် စုံစမ်းကြည့်ပေမယ့် အလုပ်ကြမ်းတွေမို့ ညီထွေး မလုပ်နိုင်ဘဲ လက်လျော့ရပြန် သည်...။
နေ့ခင်းဘက်ထမင်းစားချိန် အမေနဲ့အတူ ထမင်းစားနေတုန်း ကိုကြီးမင်းနိုင်ရောက် လာခဲ့သည်...။
" ဟာ..ထမင်းဝိုင်းနဲ့တိုးတာပဲကွာ...."
" ကိုကြီးမင်းနိုင်..တစ်ခါတည်းဝင်စားပါ့လား ထမင်းတွေရော ဟင်းတွေရောရှိတယ်..."
" မစားတော့ပါဘူး ညီရာ..."
" မရပါဘူးဗျာ...ကိုကြီးမင်းနိုင်ကို ထမင်းကျွေးချင်နေတာ..ဟင်းကတော့မကောင်း ဘူး..ကိုကြီးမင်းနိုင်စားရမယ်နော်..."
" မစားတော့ပါဘူးညီထွေးရာ..မခူးနဲ့.."
အတင်းခူးခပ်ကာ ကျွေးဖို့လုပ်နေသော ညီထွေးကြောင့် ကိုမင်းနိုင် အားနာစွာနဲ့ ထ မင်းဝိုင်းလေးထဲ ဝင်စားရတော့သည်...။
ကြက်ဥကြော်..ငပိရည်တို့စရာ...ပဲပြုတ်...
ခမ်းနားထည်ဝါတဲ့ ထမင်းဝိုင်းမဟုတ်ပေမယ့် ဖွယ်ဖွယ်ရာရာလေးတွေနဲ့မို့ ခံတွင်းမြိန်လှပါသည်...။
ညီထွေးရဲ့ လက်ရာလေးနဲ့ ထမင်းစားပြီးတော့ အိမ်ရှေ့ကွပ်ပြစ်လေးမှာထိုင်ပြီး စကားပြောကြတာပေါ့...။
" ကိုကြီး မင်းနိုင် စားလို့ကောင်းရဲ့လား..."
" ကောင်းတာပေါ့ညီထွေးရ...စားကောင်းလို့ ဘယ်နှစ်ပန်းကန်မှန်းတောင်မသိပါဘူး....."
" ဟုတ်လား...စားကောင်းရင် ခနခနလာစားလေဗျာ..."
" သြော်..ဒါနဲ့ညီထွေး..ကိုယ်အလုပ်တစ်ခုစုံစမ်းလာတယ်...."
" ဟုတ်လား..ဘာအလုပ်လဲကိုကြီးရ..."
" အလုပ်က..စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုမှာ ဝိတ်တာလိုလို့တဲ့...အလုပ်ကတော့သိပ်မပင်ပန်းလောက်ဘူး..."
" ဟုတ်လား...ဘယ်နားကဆိုင်လည်းကိုကြီး...."
" ဆိုင်က မြို့ပြင်ဘက်က ဆိုင်လို့ပြောတယ် "
" ဟုတ်လား..ညီလုပ်ချင်လိုက်တာဗျာ...."
" ဒါဆို ..ညီထွေးနဲ့ကိုကြီး ဆိုင်ကိုသွားမေးကြမယ်..."
" ဟုတ်...ဒါဆို ညီထွေး အဝတ်သွားလဲဦးမယ်...."
အားရဝမ်းသာနဲ့ အိမ်ပေါ်ပြေးတက်သွားတဲ့ ညီထွေး.....
အလုပ်ရတော့မှာမို့ပျော်နေရှာတဲ့ညီထွေးကို မင်းနိုင်သနားမိသည်...။တစ်နေ့ကျရင် ညီထွေးအခုလို မပင်ပန်းဘဲ နေနိုင်အောင် ကိုကြီးကြိုးစားမယ်ကွာ....။
အခုတော့ ညီထွေး..ပင်ပန်းရဦးမယ်.....။
" ဟင်း....."
သက်ပြင်းမောတွေ သာ ချနေမိတော့ သည်။
" ကိုကြီး..ပြီးပြီ ..သွားကြရအောင်...."
" အင်း ညီ..ကိုကြီး ဆိုင်ကယ်သွားထုတ်ဦးမယ်....."
" ဟုတ်......."
............
မြို့ပြင်ကို တစ်နာရီလောက်မောင်းပြီးတော့ စားသောက်ဆိုင်ကိုရောက်လာခဲ့သည်...။
စားသောက်ဆိုင်ဆိုပေမယ့် ညဘက်ဆို Beer Barလည်းရှိသည်.....တော်တော်လေး ကျယ်ဝန်းတဲ့ ဆိုင်ဖြစ်သလို ဝန် ထမ်းတွေလည်း အများကြီးပေါ့...။
" ကိုကြီး...ဆိုင်ကြီးက အကြီးကြီးပဲနော်...
ညီထွေးကို အလုပ်ပေးပါ့မလား..."
" ဘာမှမပူပါနဲ့ ညီထွေးရ...ကိုကြီးပြောကြည့်ပေးမယ်နော်...."
" ဟုတ်....."
နှစ်ယောက်သား...ဆိုင်ထဲကိုဝင်သွားလိုက်သည်...။
" အကို မဂ်လာပါဗျ..ဘာများအလိုရှိပါသလဲဗျ...."
" ဒီဆိုင်မှာ လူလိုတယ်လို့ ကြားလို့ အလုပ်လာစုံစမ်းတာပါ...တချက်လောက်မေးပေးပါ့လားညီ...."
" ဟုတ်..ခဏလေးထိုင်စောင့်ပေးပါဗျ..
ကျွန်တော် မန်နေဂျာခေါ်ပေးပါ့မယ်...."
" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ....."
ခဏလောက်ကြာတော့ ခုန ဝိတ်တာလေးနဲ့အတူ မန်နေဂျာဆိုသောသူပါရောက်လာလေသည်...။
" ဒီက ညီတို့က အလုပ်လာစုံစမ်းတာဆိုတာဟုတ်လားဗျ..."
" ဟုတ်ပါတယ်ဗျ...ဟောဒီက ကျွန်တော့်ညီအတွက် အလုပ်လေးများရမလားမသိဘူး....."
" ဒီမှာ လောလောဆယ်လိုနေတာက ညပိုင်း အရောင်းပိုင်းလုပ်ပေးရမယ့် ဝိတ်တာလိုနေတာဆိုတော့ ဒီညီလေးက လုပ်ပေးနိုင်ရဲ့လား..."
" ဟုတ်..ကျွန်တော် လုပ်နိုင်ပါတယ်ဗျ..."
" ဟုတ်ပြီညီ...လုပ်ချင်စိတ်ရှိတယ်ဆိုရင်တော့ အကိုတို့က အမြဲတမ်း welcome ပါဗျာ...."
" ကျေးဇူးပါနော်..အကိုဗျ...."
" အင်းညီ....ဒါဆို မနက်ဖြန်ညစ ဆင်းလေညီ... ညနေ ၆နာရီကနေ..ည၁နာရီအထိဆိုတော့..ညီအဆင်ပြေရဲ့လား...."
" ဟုတ်.....ကျွန်တော်လုပ်နိုင်ပါတယ်ဗျ.."
" အင်းညီ...အလုပ်စည်းကမ်းတွေကတော့ မနက်ဖြန်မှသေချောပြောပြမယ်ညီ.."
" ဟုတ်ဗျ....."
ဆိုင်ထဲကပြန်ထွက်လာတော့ ညီထွေးတစ်ယောက် ပျော်လွန်းလို့ခုန်ပေါက်နေသည် ။
" ကိုကြီး..ညီအလုပ်ရပြီဗျ....ပျော်လိုက်တာ..."
" ကိုယ်ကြီးလည်းဝမ်းသာတာပေါ့ ညီရာကဲပြန်ကြရအောင် သတင်းကောင်းကို အမေ့ကို ပြောရဦးမယ်မလား..."
" ဟုတ်...ကိုကြီး ကျေးဇူးပါနော်...."
" ရပါတယ်ဗျာ...ညီပျော်ရင် ကိုကြီးပျော်ပြီးသားပါ...."
..............
" အမေ့..သားအလုပ်ရလာတယ်...."
" ဟုတ်လား....ငါ့သားလေးအလုပ်ရလာတယ်ပေါ့..အမေဝမ်းသာလိုက်တာ..ကွယ်.."
" ဟုတ်အမေ...သားလည်းအရမ်းပျော်နေတာ...သားလုပ်ရမယ့် စားသောက်ဆိုင်က အကြီးကြီးပဲဗျ..ခမ်းနားလိုက်တာဆ်ုတာ နိုင်ငံခြားကားထဲက ဆိုင်ကြီးတွေကျနေတာပဲ....."
" ဟုတ်လား....."
" ဟုတ်တယ်အမေရ....မနက်ဖြန် စဆင်းရမှာ ဒါပေမယ့် သားက ညဘက်လုပ်ရမှာ.."
" ညဘက်လား..သားရယ် အမေစိတ်မချပါဘူး...."
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးအမေရ...ဆိုင်မှာက သားလို အလုပ်သမားတွေအများကြီးပဲ....."
" အင်းပါ...အမေ့သားလေး..အစစ အရာရာ အဆင်ပြေပါစေကွယ်....."
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
" အကိုတို့ဆိုင်က ညဘက်ဆို လူပိုကျတယ်ညီ...."
" ဟုတ် ဗျ..."
" ညီ့ရဲ့ တာဝန်က ညဘက်လာပြီး သောက်တဲ့ ဧည့်သည်တွေကို အကောင်းဆုံးဧည့်ခံပေးဖို့ပဲညီ..သူတို့မှာတာတွေ သေချာမှတ်ပြီး.. သေချာလေးပို့ပေးရမယ်..."
" ဟုတ်..ညီထွေးကြိုးစားပါ့မယ်ဗျ..."
" ဟုတ်ပြီညီ....နောက်တစ်ခုက ဒီက လာသောက်တဲ့ဧည့်သည်အများစုက သူဌေးတွေ အကြီးပိုင်းထဲက လာကြတာများတော့ရစ်တာ ဘာညာတော့ နည်းနည်းသည်းခံပေးရမယ်ညီ...."
" ဟုတ် ဗျ...."
" ကဲ..ဒါဆို ဟိုမှာဆိုင်ထဲကိုဝင်လာတဲ့သူတွေကိုသွားပြီး ဧည့်ခံကြည့်နော်...."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဗျ......"
ညီထွေး ဆိုင်ထဲကိုဝင်လာတဲ့ လူတစ်စုရှိရာကိုသွားပြီး...
" မဂ်လာပါဗျ...."
" အင်း....."
" ဘာများမှာမလဲဗျ...."
" Tiger 3 cups ညီ.... နောက်ပြီး... ဝက်နံရိုးမီးတောက် တစ်ပွဲ.. အရင်လုပ်ပေး..."
" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ... ခဏနေရင် လာပို့ပေးပါ့မယ်ဗျ...."
စားစရာတွေရတော့ ထိုဝိုင်းကိုသွားပို့ပေးပြီး...မန်နေဂျာအကိုရှိရာကောင်တာကိုပြန်လာခဲ့သည်...။
" မဆိုးပါဘူး..ငါ့ညီက တော်လိုက်တာ...."
" ဟုတ်ဗျ...."
" နောက်ထပ်ဝင်လာတဲ့ ဧည့်သည်တွေကိုလည်း အကောင်းဆုံး ဧည့်ခံပေးပါဦးညီ.."
" ဟုတ်ဗျ...."
တနေ့ထက် တစ်နေ့ ညီထွေးပိုပြီး ကြိုးစားတာကြောင့် အချိန်တိုအတွင်း ဧည့်သည်တွေကို ဝန်ဆောင်မှု့ ကောင်း ကောင်းပေးနိုင်သည်...။
မန်နေဂျာအကိုကလည်း ချီးကျူးတာခံရတာကြောင့် ညီထွေး အလုပ်လုပ်ရတာ အ လွန်အဆင်ပြေလှသည်...။
........
" ဟေ့....ချာတိတ်....လာဦး...."
ညီထွေး ထိုင်နေစဥ် ဝိုင်းတစ်ခုက လှမ်းခေါ်လိုက်တာကြောင့် ညီထွေး သွားလိုက်သည်...။
" အကို...ဘာလိုပါလဲဗျ..."
" ဘေလ်ရှင်းတော့မယ် ဘယ်လောက်ကျလဲ တစ်ချက်တွက်ပေးဦး ...ညီ...."
" ဟုတ်ဗျ...အားလုံးပေါင်းရင် ..၅သောင်း ခွဲပါဗျ...."
" ရော့ ညီ..၆သောင်း.... ၅ထောင်မင်းယူလိုက်..."
" ဟုတ်...ကျေးဇူးပါဗျ....."
ဧည့်သည်က ညီထွေးကို မုန့်ဖိုး ၅ ထောင်ပေးသွားသည်မို့ ဝမ်းသာမိသည်....။အရင် နေ့တွေကတော့ မရပေမယ့် ဒီနေ့ကျမှ မုန့်ဖိုးရတာ ၁သောင်းကျော်ပြီမို့...ပျော်နေရသည်...။
" ညီထွေး..ဘာတွေပြုံးနေတာလဲကွ...."
" ညီ့ကို မုန့်ဖိုးပေးခဲ့လို့ပါ...."
" ဟုတ်လားကွ.... ကောင်းတာပေါ့ကွာ အသုံးစားရိတ်ရတာပေါ့..."
" ဟုတ်...."
ည၁နာရီထိုးပြီမို့ ဆိုင်မှာလည်း လူရှင်းသွားလေပြီ....။ ဆိုင်ပိတ်ပြီး..ညီထွေးတို့ နားဖို့ပေးထားတဲ့အခန်းမှာ ဝင်အိပ်လိုက်သည်...။ ညီထွေး အလုပ်မှာပဲ နေရပြီး တစ်ပတ်ကို စနေနေ့ တစ်ရက်တော့ နားရက်ရသည်...။
စနေနေ့တိုင်း ကိုကြီးမင်းနိုင်က အကြိုအပို့လုပ်ပေးသည်..။
အဆောင်ပေးထားတာက ၂ယောက်တစ်ခန်းမို့..ညီထွေးက လုံခြုံရေး အကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့အတူနေရသည်..။
သူ့နာမည်က သူရဇော်။ ခန့်မှန်း ကြည့်ရတာတော့ အသက် ၃၀လောက်ပဲရှိဦးမည်။
ဆိုင်ကလူတွေအားလုံးကတော့ ကိုဇော်ကြီးလို့ခေါ်ကြသည်။ ကိုဇော်ကြီးက အိမ် ထောင်ကွဲတစ်ယောက် ဆိုတာတော့ သ်ိရသည်...။
အညာသားမို့ အသားညိုညို အရပ်အ မောင်း ကောင်းကောင်းမို့ တော်ရုံလူရှိန်သွားရသည်...။
ညီထွေးနဲ့လည်း အစပိုင်းသိပ်မရင်းနှီးပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း ပိုပြီး ခင်လာသည်..။
လုံခြုံရေးဆ်ိုတော့ တစ်နေ့လုံး မတ်တပ်ရပ်နေရတာများတာကြောင့် ကျွန်တော်တို့ထက်ပိုပင်ပန်းပြီး..ညဘက်ဆို အစောကြီး အိပ်သွားလေ့ရှိသည် ။
ဒီနေ့ ညီထွေးပြန်လာတော့ ကိုဇော်ကြီးက အိပ်နှင့်နေပြီ....။
နှစ်ယောက်အခန်းဆိုတော့ အတန်အသင့်တော့ကျယ်သည်...။ ညီထွေးက ကုတင်တစ်လုံး ကိုဇော် ကြီးက ကုတင်တစ်လုံး တစ်ယောက် တစ်ထောင့်စီအိပ်ကြသည်။
ညတိုင်း..ညီထွေးအိပ်ရာက တရေးနိုးတိုင်း ကိုဇော်ကြီးတစ်ယောက် ဂွင်းထုတာနဲ့ အမြဲကြုံရသည်...။
ညီထွေးနိုးတာကို မသိပဲ ပုဆိုးကိုလျော့ကာ အားရပါးရထုနေတတ်သည်။
ကိုဇော်ကြီးက အညာသားမို့ သူ့ရဲ့ တန် ဆာဟာလည်း သန်မာထွားကြိုင်း လှသည်။
တစ်ခါတရံ အိပ်ပျော်နေလို့ ပုဆိုးကျွတ်ကာ ထောင်မတ်နေလေ့ရှိပြီး...ညီထွေး နိုးတာ.နဲ့ကြုံရင် ညီထွေး ခိုးခိုးကြည့်နေမိသည်.....။
..........
ဒီနေ့က စနေနေ့မို့ အလုပ်ပိတ်သည်...။
ညီထွေး မနက်ပိုင်း အိမ်ပြန်ပြီး ညနေဘက် ဆိုင်ကယ်နဲ့ပြန်ရောက်လာသည်..။
" ကိုကြီး..ဂရုစိုက်ပြန်နော်... အမေ့ကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးပါဦးဗျ....."
" အင်းပါ..ညီလည်း ဂရုစိုက်နော်..."
" ဟုတ်....တာ့တာ..ညီသွားပြီ...."
ညီထွေး အခန်းကိုပြန်ရောက်တော့ တစ်ခန်းလုံးရှင်းလင်းနေသည်။ ကိုဇော်ကြီးရှင်းထားတာဖြစ်ရမည်...။
နောက်ပြီး ကုတင်ကလည်း နှစ်လုံးပူးထားလေသည်...။
" ကိုဇော်ကြီး..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဗျ..."
" ဟော..ညီထွေးပြန်လာပြီလား...."
" ဟုတ်...."
" သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာပါကွာ..အခန်းပွနေတော့ အားတာနဲ့ရှင်းနေတာ....ဒါနဲ့ အ ကို အခန်းပိုကျယ်သွားအောင် ကုတင်နှစ်လုံးပူးထားလိုက်တယ်..ညီအိပ်တတ်လား...."
" ဟို...ရ...ရပါတယ် ညီအိပ်တတ်ပါတယ်"
" အင်း.....ညီအကိုချင်းပဲကွာ ဘာကြောက်စရာရှိလဲနော့...."
" ဟုတ်...."
" ဒါနဲ့ လက်ထဲက ဘာတွေလည်း...."
" အမေထည့်ပေးလိုက်တာ..ငံပြာရည်ကြော် ဘူးတွေရော ငါးခြောက်ဖုတ်ဆီဆမ်း...တွေရော ကိုဇော်ကြီး "
" ဟုတ်လား....စားရချည်သေးရဲ့ကွာ..."
" စားပါဗျ..အများကြီးထည့်ပေးလိုက်တာ...."
...........
ညနေဘက်ကျတော့ ယောင်္ကျားလေးတွေက ခြင်းခတ်ကြသည်...။ ညီထွေးက မခတ်တတ်တော့ ဘေးကနေပဲ ထိုင်ကြည့်နေရသည်...။
ညီထွေးနဲ့ အရွယ်တူကောင်လေးတွေရော အသက်ကြီးပိုင်းတွေရော အရွယ်စုံကစားကြသည်...။
ညီထွေးကတော့ ခြင်းလုံးခတ်ရတာဝါသ နာမပါပေမယ့် ခြင်းပွဲကိုတော့ ဝါသနာပါသည်...။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခြင်းခတ်တဲ့အခါ တ ချို့က ပုဆိုး ခါးတောင်းကြိုက်ပြီးခတ်ကြသည်..။ တချို့က ဘောင်းဘီတိုတွေနဲ့ခတ်ကြသည်။
အာ့အချိန်ဆို ညီထွေးအကြိုက်ပေါ့...။
ခြင်းခတ်ရင်း ဘောင်းဘီထဲက လှုပ်ရှားနေတဲ့ အရာတွေ... ချွေးစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားထဲက အမြှောင်းတွေက ညီထွေးအတွက် မျက်စိအားကောင်းစေတဲ့ ဗီတာမင်ဓာတ်တွေပေါ့....။
လေပေါ်ကို ခုန်ပြီး ပြန်အကျမှာဆို..တလှုပ်လှုပ်နဲ့ လှုပ်ရမ်းနေတာဆို ညီထွေးအမိအရလိုက်ကြည့်ရတာ အမော.....။
" ညီထွေး.... ရေဘူးသွားယူပေးပါ့လား ကိုကြီးမောနေလို့...."
" ဟုတ်..ခဏစောင့်..."
ညီထွေး ရေသန့်ဘူးနဲ့ ရေခပ်ပြီး ခြင်းခတ်တဲ့သူတွေကိုတိုက်လိုက်သည်...။
" အား...အမောပြေသွားတာပဲ......"
ခြင်းပွဲသိမ်းတော့ ကိုဇော်ကြီးနဲ့အတူ အ ခန်းပြန်လာခဲ့သည်...။
" ကဲ..ချွေးတိတ်အောင် ခဏနားပြီးရင် ရေချိုးကြမယ်လေညီ...."
" ဟုတ်....."
ညီထွေးတို့ ဝန်ထမ်းတွေအတွက် ကတော့ ရေချိုးခန်းရယ်လို့သီးသန့်မရှိပဲ...ခြံဝန်းကြီးနောက်က ရေအုတ်ကန်အကြီးကြီးဘေးမှာပဲချိုးကြရသည်...။
အမျိုးသမီး ဝန်ထမ်းတွေကတော့ ရေချိုးခန်းမှာ ချိုးကြရပြီး ညီထွေးတို့ ယောင်္ကျားလေးတွေက အုတ်ကန်မှာချိုးကြရသည်...။
ရေချိုးချိန်ဆို ညီထွေးတစ်ယောက် အမြဲ တမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်...။
ရေလောင်းချလိုက်တဲ့အခါ ပုဆိုးတွေက ရေစိုသွားတာကြောင့်... ဂွကြားထဲက ညီဘွားတော်တွေက ပိုပြီးထင်ပေါ်လာကြသည်...။
ညီထွေး ပေါ်တင်တော့ မကြည့်ရဲပေမယ့် ခိုးခိုးကြည့်ကာ တံတွေးမြိုချနေရသည်။
တတခြားယောင်္ကျားလေးတွေ ရေချိုးပြီးချိန်လောက်မှကိုဇော်ကြီးက ရေချိုးမည်ဆိုကာ ကန်ဘက်ကိုထွက်သွားခဲ့သည်။
ညီထွေးလည်း ရေလဲပုဆိုးယူကာ ရေချိုးဖို့လိုက်ရတာပေါ့....။
ရေချိုးရင်း ကိုဇော်ကြီးက ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်...။
ညီထွေးကတော့ ရေချိုးလိုက် ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့ ပေါ့...။
ပုဆိုးလဲပြီးညီထွေး ရေကန်ဘေးက နေ ပြန်လှည့်အထွက် ပုဆ်ိုးစကိုပြန်နင်းမိပြီးနောက်ပြန်လဲကျသွားရသည်....။
" အား......သေပါပြီ...."
တော်သေးတာပေါ့..က်ုဇော်ကြီးက ညီထွေးကိုအမြန်လှမ်းထိန်းပေးလိုက်တာကြောင့် မြေကြီးပေါ်မကျဘဲ ကိုဇော်ကြီးရဲ့ တောင့်တင်းသန်မာလှတဲ့ ရင်ခွင်ထဲပြစ်ကျသွားရသည်...။
ဒါပေမယ့် ညီထွေးရဲ့ ပုဆိုးကတော့ ဂွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားခဲ့သည်....။
ညီထွေးရဲ့ဖြူဖွေးဖွေးတင်ပါးလေးနှစ်ခုက ကိုဇော်ကြီးရဲ့ညီဘွားကို သွားထိမိနေသည်..။
တခဏလောက်အထိတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကြောင်အနေမိသည်....။
ပြီးမှ ညီထွေး သတိပြန်ရကာ ကျွတ်ကျ နေတဲ့ပုဆိုးကို အမြန်ပြန်ကောက်စွတ်လိုက်ရသည်...။
ညီထွေး မျက်နှာတွေလည်း ရဲလို့ အတော်လေးကိုရှက်နေမိသည်.....။
အတူအိပ်တဲ့ကိုဇော်ကြီးရှေ့မှာမှ ပုဆိုးကျွတ်ကျရတယ်လို့...နောက်ပြီး..သူ့ရင် ခွင်ထဲရောက်ခဲ့တဲ့အပြင်..ညီဘွားတော်ကိုပါ သွားနှိုးသလိုဖြစ်ရသည်...။
" ညီ...ညီထွေး...သတိမထားမိလိုက်ဘူး....
ကို..ကိုဇော်ကြီး.ကျေးဇူးပါ...."
ညီထွေး ကိုဇော်ကြီးရှေ့ကနေ ခပ်သွက် သွက်ထွက်လာခဲ့သည်...။
.........
ကိုဇော်ကြီးကတော့ ထွက်ပြေးသွားတဲ့ ညီထွေးကို ကြည့်ရင်း ကြောင်နေမိသည်....။
ညီထွေးရဲ့တင်ပါးဖြူဖြူလေးနှစ်လုံးရဲ့ နူးညံတဲ့အထိအတွေ့က ကိုဇော်ကြီးရဲ့ တိမ် မြုပ်နေတဲ့ ကာမစိတ်တွေကို လှုပ်နှိုးလိုက်သလိုဖြစ်သွားခဲ့ရသည်...။
မိန်းမနဲ့ သုံးနှစ်လောက်သာ ပေါင်းလိုက်ရပြီး နောက်တစ်ယောက်နဲ့ဖော်ပြန်ခဲ့တာကြောင့် ကွာရှင်းပြစ်ခဲ့သည်....။
ကိုဇော်ကြီးက မိန်းမကို ချစ်လို့ယူထားခဲ့တာကြောင့် လိုလေသေးမရှိအောင်ထားပေးခဲ့တယ်....။
ညတိုင်းလည်း မိန်းမရဲ့ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ပေမယ့် ကိုဇော်ကြီးတစ်ယောက်ထဲနဲ့ မလုံလောက်နိုင်ခဲ့တဲ့မိန်းမကို ကိုဇော်ကြီးထားခဲ့ကာ ရန်ကုန်ကို တစ်ယောက်ထဲ တက်လာပြိးအလုပ်လုပ်ရင်း နေခဲ့သည်..။
အာ့အချိန်ကတည်းက အိမ်ထောင်ရေးကိုလည်း စိတ်မဝင်စားပဲ အလုပ်ကိုသာအာရုံစ်ုက်ခဲ့သည်...။
အခုတော့ ထိန်းချုပ်ထားခဲ့တဲ့စိတ်တွေကို ညီထွေးက ကြိုးဖြေပေးလိုက်တော့သည်။
အတွေးတွေကို ဘေးဖယ်လိုက်ပြီး အဝတ်တွေလှန်းကာ အခန်း ရှိရာကိုသာ ပြန်ခဲ့လိုက် တော့ သည်..... ။
.
.
.
.
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
ရေချိုးကန်မှာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကြောင့် ညီထွေး ကိုဇော်ကြီးကိုရှက်နေမိသည်...။
မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာကြောင့် ရှောင်နေမိသည်...။
ညဘက် ထမင်းစားပြီးတော့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်ကြသည်..။
တချို့ ယောင်္ကျားလေးတွေက အပြင်ထွက်ကြသည်...။ ညီထွေး အခန်းပြန်ရောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖုန်းသုံးနေလိုက်သည်...။
ကိုဇော်ကြီးကတော့ အခုထိ အပြင်က ပြန်မရောက်သေး ထမင်းစားပြီးချိန်ကတည်း က အပြင်ခနသွားဦးမည်ဆိုကာ ထွက်သွားတာ အခုချိန်ထိ ပြန်မရောက်သေး။
၁၁နာရီတောင် ထိုးတော့မည်...။ ဘာလို့များ အခုချိန်ထိပြန်မရောက်သေးတာလဲ....။
"...ကျွီ....."
ထိုအချိန် အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး..ကိုဇော်ကြီး ပြန်ဝင်လာလေသည်...။
ညီထွေးလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ခြေလှမ်းတွေတောင်ယိုင်နေခဲ့သည်....။
မျက်လုံးတွေကလည်း နီရဲလို့...
" ကိုဇော်ကြီး..ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲဗျာ..နောက်တောင်ကျနေပြီ...."
" အပြင်ခနသွားတာပါညီ..ဘီယာသောက်ရင်း..ကြာသွားတာ..."
" ဘီယာသောက်တာ....ဟုတ်လား...ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုဇော်ကြီးရ..အရင်က အဲ့လိုသောက်တာ တစ်ခါမှမတွေ့ပါဘူး...."
" အခုမှ သောက်ချင်လာလို့ပါ.....ညီမအိပ်သေးဘူးလား...."
" ကိုဇော်ကြီးကိုစောင့်နေတာလေ...ပြန်မလာသေးတော့ ကျွန်တော်စိတ်ပူတာပေါ့.."
" ကဲ..အခုပြန်ရောက်ပါပြီဗျာ..စိတ်ချလက်ချ အိပ်ကြရအောင်နော်...."
ကိုဇော်ကြီးက အပေါ်အကျီတွေချွတ်ပြီး တိုင်မှာ ချိတ်လိုက်ပြီး..ကုတင်ရှိရာသို့လျှောက်လာခဲ့သည်...။
ညီထွေးဘေးကို တိုးကပ်ပြီး အတင်းဖက်ကာအိပ်နေလေသည်...။
" ကိုဇော်ကြီး..လွှတ်ပါဗျာ...အရက်နံတွေနဲ့အသက်ရှူကြပ်နေပြီ...."
" မလွှတ်ပါဘူးကွာ...ဒီညတော့ ညီထွေးကို ဖက်ပြီး အိပ်မှာ..မရုန်းနဲ့နော်... ကိုယ်က မူးနေတာ...ရုန်းလို့ကတော့ ဆွဲစားပြစ်လိုက်မယ်....."
" အာ...ကိုဇော်ကြီး..ခင်ဗျားကြီး မူးနေတာမလား.ကောင်းကောင်းအိပ်ဗျာ.လိုက်စမနေနဲ့...."
ညီထွေး စောင်ကို ဆွဲခြုံလိုက်ပြီး..ကိုဇော်ကြီးကို ကျောခိုင်းပြစ်လိုက်သည်...။
အမှန်တကယ်တော့ ညီထွေး စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ရင်ခုန်နေခဲ့မိတာ...။
ခဏကြာတော့ ကိုဇော်ကြီး တရှူးရှူးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားခဲ့လေသည်...။
ညီထွေး မီးဖွင့်ပြီး မအိပ်တတ်တာကြောင့် ကိုဇော်ကြီး ဘေးကနေ အသာထပြီး အ ခန်းမီးပိတ်လိုက်သည်..။ ကုတင်ပေါ်ပြန်ရောက်တော့ စောင်ခြုံကာပြန်အိပ်လိုက်သည်။
ညီထွေးအိပ်ပျော်ခါနီးကျမှ ညီထွေးခါးကို ဆွဲယူလိုက်သော လက်တစ်ဖက်...ညီထွေး ကိုဇော်ကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ တန်းရောက်သွားခဲ့ရသည်....။
ညီထွေး အသံမထွက်ရဲဘဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်...။ ရင်ခုန်သံတွေက တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ အပြင်ကို ပေါက်ထွက်မတတ်ခုန်နေတော့ သည်..။ ညီထွေးက တဖက်စောင်းအိပ်နေတာကြောင့် ညီထွေးရဲ့ ကျောပြင်က ကိုဇော်ကြီးရဲ့ ရင်ခွင်နဲ့ ထိကပ်နေသည်။
နောက်ပြီး..ညီထွေးရဲ့ လည်ပင်းကို မထိတ ထိလာရောက် ကျီစယ်နေသော ကိုဇော်ကြီးရဲ့ ထွက်သက် နွေးနွေးများ....။
ညီထွေးခါးကို ဖက်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်က ရင်ဘတ်တလျှောက်မှာ မထိတထိ ရှပ်ပြေးကစားနေသည်....။
ခဏကြာေတာ့ ကိုဇော်ကြီးအသက်ရှူသံတွေပိုမိုပြင်းထန်လာခဲ့သည်.....။
ညီထွေးရဲ့ နောက်ဖက်ကနေလာထောက်နေတဲ့ ပူနွေးနွးအရာတစ်ခု...
" ကိုဇော်ကြီး ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲဗျာ..."
" ညီထွေး....ကိုယ်ထန်နေပြီ...."
" အာ...ထန်တာ ကိုယ့်ဘာသာဖြေရှင်းလေဗျာ...ဘာဘို့ ကျွန်တော့်ကိုလိုက်စနေတာလဲ...."
" ကိုယ့်ဘာသာ ဖြေရှင်းလို့မရတော့ဘူး....
ကိုယ်ဆေးတွေ သောက်ထားတာ..."
" ဟင်...ဘာဆေးသောက်ထားတာလဲဗျ..."
" ဒီလိုကွ ညီထွေးရ... ကိုယ်ဘီယာသောက်ရင်း... ဒီညတော့ စော်ခေါ်အိပ်မယ်ဆိုပြီး ဆေးသောက်ထားတာ..."
" ဟာဗျာ....တော်တော်ဆိုးနေပြီ ခင်ဗျား..."
" အင်း...အဲဒါကိုယ့်ဆီဘယ်သူမှ မလာချင်ကြဘူး အတင်းငြင်းလွှတ်ကြတာနဲ့ ကိုယ်ပြန်လာခဲ့ရတာ...."
" ဘာလို့ သူတို့ကငြင်းတာလဲဗျ...."
ကိုဇော်ကြီးက ညီထွေးကို သူ့ဘက်ဆွဲလှည့်ကာ မျက်နှာ မူစေလိုက်သည်...။
" ညီထွေး တစ်ကယ် သိချင်တာလား.."
" ဟုတ်....ကိုဇော်ကြီး ပြောပြမယ် ဆိုရင်ပေါ့..."
" ကိုယ်အရင်က ဆော်တွေချဖူးတယ် ကိုယ်နဲ့လိုက်ပြီးတိုင်း ဆော်တွေ အကုန် နောက်တစ်ခါမလိုက်တော့ဘူး..အကုန်ငြင်းကြတာ...ဘာလို့လဲဆိုတော့..ကိုယ်ကအရမ်းထန်လို့တဲ့ကွာ...."
" ဟား.... တော်တော်မနိုင်တဲ့လူပဲ... အဲလိုလုပ်စားတဲ့ သူတွေတောင် မလိုက်ရဲဘူးဆိုတော့..."
" အခု..ကိုယ်ဆေးစွမ်းပြနေပြီ....ကိုင်ကြည့်ပါ့လား..."
ညီထွေးလက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ရဲ့ တန်ဆာပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်...။
" ဟာ....ကိုဇော်ကြီးကလည်းဗျာ....."
" ညီ...ကိုယ့်ကို ထုပေးပါ့လား...."
" ကိုယ့်ဘာသာ ထုဗျာ..."
" လုပ်ပါ...ညီထွေးလက်ကလေးနဲ့ထုပေး..
ဒါမှ မြန်မြန်ပြီးမှာ မဟုတ်ရင်ပေါက်ထွက်တော့မယ်..."
" ပြီးရောဗျာ...."
ညီထွေး ကိုဇော်ကြီးရဲ့တန်ဆာကို အထက် အောက်ပွတ်ဆွဲရင်း ထုပေးလိုက်သည်...။
" ကောင်းတယ်ကွာ..လက်ကလေးက ရှယ်စွမ်းတာပဲ...."
ညီထွေး ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ရှား ပေးလိုက်တော့ ကိုဇော်ကြီး အကောင်းကြီးကောင်းလို့နေသည်...။
" ညီထွေး..ခနလေးနေပါဦး..ကိုယ်ပြောစရာရှိလို့..."
" ဘာလို့လဲဗျ..."
" ကိုယ့်ကို ညီထွေးရဲ့ ပါးစပ်လေးနဲ့ စုပ်ပေးပါ့လားကွာ..."
" ဟာ...."
" လုပ်ပါ...ကိုယ်အရမ်းတောင့်တနေလို့ပါ...."
" မလုပ်ချင်ပါဘူးဗျာ...."
" ညီထွေးရာ..ကိုယ်အရမ်းတောင့်တနေလို့ပါ..တစ်ခါပဲကွာနော်...."
ပြောရင်း.ကိုဇော်ကြီးက ညီထွေးရဲ့ မျက် နှာရှေ့ကို သူ့တန်ဆာကြီး ကော့ထိုးပေးလာသည်... ။
" ဒီတစ်ခါတော့ လုပ်ပေးလိုက်မယ်နောက် တစ်ခါမရဘူးနော်..."
" အင်းပါ....."
ညီထွေး..ကိုဇော်ကြီးရဲ့ တန်ဆာကို ထိပ်မှ စပြီး ငုံပေးလိုက်တော့...ကိုဇော်ကြီးထံမှ ညီးသံလေးတွေထွက်လာသည်....။
" ဟား....မိုက်တယ်ကွာ...."
ညီထွေးရဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ ပြုစုချက်တွေကြောင့် ကိုဇော်ကြီး မနေနိုင်အောင် ကော့ထိုးနေတော့သည်..။
တစ်ခါတစ်ခါ..ညီထွေးခေါင်းကိုကိုင်ကာ အတင်းဖိစောင့်တာကြောင့် ညီထွေး ပျို့ အန်သွားရသည်မှာလည်း အခါခါ....
" ညီထွေး..ကိုယ်လိုးချင်တယ်ကွာ...."
" ဟင့်အင်း...မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ...ကျွန်တော်မခံချင်ဘူး...."
" လုပ်ပါကွာ..ဘယ်သူမှမသိစေရဘူး...ကိုယ့်ကိုမသနားဘူးလား..."
" ကိုဇော်ကြီးကလည်း..မခံချင်ဘူးဗျာ..
နောက်ပြီး ခင်ဗျားဟာက အကြီးကြီး ကျွန်တော် သေမှာပေါ့..."
" မသေပါဘူးကွာ...လုပ်ပါနော်..."
" ဟင့်အင်း...ဟိုမိန်းမတွေတောင် ခင်ဗျားကိုကြောက်ကြတာ..."
" ညီကလည်း...သူတို့က ပိုက်ဆံပေးရတာဆိုတော့ တန်အောင်လုပ်ရတာပေါ့...ညီထွေးက ကိုယ်ချစ်လို့လုပ်တာဆ်ုတော့ သူတို့လိုမကြမ်းဘူးနော်..."
" ဟာ...မခံချင်ပါဘူးဆို..."
ညီထွေး ငြင်းနေမိပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ တောင့်တနေမိသည်...။ ညီထွေး ဟိုအိမ်ကြီးထဲကနေထွက်လာပြီးကတည်းက sex မဖြစ်ရတော့တာကြောင့်..ယောင်္ကျားတန် ဆာတွေရဲ့ အရသာကို သတိရနေမိတာ...
အခုတော့..ကိုဇော်ကြီးရဲ့ တောင်းဆ်ုချက်ကို လိုက်လျောပေးရမှာလား..ဒါမှမဟုတ်
ငြင်းဆိုရမှာလား..ညီထွေးအတွေးများနေခဲ့ရသည်...။
" လုပ်ပါညီရာ...ကိုယ်မရတော့ဘူး...."
ကိုဇော်ကြီးက ညီထွေးရဲ့ ပုဆိုးလေးကို အသာဆွဲချွတ်ပြီး..သူ့လီးကြီးကို ညီထွေးရဲ့ တင်ပါးနဲ့ ထိကပ်ထားသည်..။
လီးကြီးရဲ့ ပူနွေးနွေးအထိအတွေ့က ညီထွေးကို ပိုပြီးစိတ်ကြွလာစေသည်.. ။
" ညီလည်း စိတ်ပါတယ်မလား...ကိုယ်မကြမ်းဘူး..ကတိပေးတယ်နော်...."
ညီထွေး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ကိုဇော်ကြီးက အားရဝမ်းသာနဲ့ ညီထွေးကိုနမ်းလိုက်သည်...။
" ဒါဆို ကိုလိုးမယ်နော်....."
ပြောရင်း ညီထွေးရဲ့ အတွင်းထဲကို ဖိသွင်းချလိုက်သည်...။
" အာ့...."
အဝင်အထွက်မလုပ်ရတာကြာနေပြီဖြစ်တာကြောင့် ညီထွေး နာကျင်စွာခံစားလိုက်ရသည်...။
" ဟူး...ကြပ်နေတာပဲကွာ...ညီထွေး...ညီအဆင်ပြေလား..."
" အင်း..ပြေ..ပြေတယ်ဗျ.... အရမ်းမဆောင့်နဲ့နော်..ဖြေးဖြေးချင်လိုးဗျ..."
" အင်းပါ....ကိုယ် ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမှာ...."
တစ်ချက်ချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ချောင်လာတော့ ညီထွေးဆီမှ ငြီးသံလေးတွေ ထွက်လာသည်...။
" ကိုယ် မြန်မယ်နော်..ညီ..."
တဖြည်းဖြည်းအရှိန်မြန်လာတော့ ညီထွေး မျက်ဖြူစ်ိုက်မတတ် ကောင်းနေရသည်...။
လီးကြီးက ဆေးစွမ်းကြောင့် အစွမ်းကုန် မာကြော ထောင်မတ်နေတော့ ညီထွေးအ တွက် ပိုပြီး သာယာမှု့ကိုခံစားရသည်..။
" ညီ... ကိုယ့်အပေါ်တက်ပြီး..မြင်းစီးသလိုလုပ်ပေး...."
ကိုဇော်ကြီးရဲ့ အပေါ်ကို ညီထွေး ထိုင်လိုက်တာနဲ့တန်ဆာက အဆုံးထိ တိုးဝင်သွားခဲ့သည်....။
" ဟူး.... ညီ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီ အဆင် ပြေရဲ့လား..."
" ရ..ရတယ်...ကိုဇော်ကြီး..ကောင်း..
ကောင်းတယ်မလား....ဟင့်..အင့်...ဟာ့..."
ညီထွေးက အထိုင်အထလုပ်ရင်း..ကိုဇော်ကြီးကို မြူစွယ်နေသည်...။
ညီထွေးရဲ့ အပြောလေးတွေနဲ့ ညီးသံလေးတွေက ကိုဇော်ကြီး စိတ်ကို အဆုံးစွန်အထိ မြှင့်တင်ပေးလိုက်သည့်နှယ်....။
" မရတော့ဘူး...ညီထွေး..ကိုကြမ်းမှရတော့မယ်...."
ညီထွေးရဲ့ ခါးကို ကိုင်က အောက်ဘက်မှ အားရပါးရပင့်ဆောင့်နေတာကြောင့် ညီထွေး ကော့တက်သွားရသည်...။
" အာ့..ဘာ..လို့.အရမ်းဆောင့်.အာ့..အာ့..."
" ဟာ့... မိုက်တယ်ကွာ...ရှီး...ဒီညတော့ ကိုယ်ကြမ်းမယ်..နောက်နေ့မှ ပြန်ချော့မယ်ကွာ..."
ညီထွေးကို ဆွဲလှည့်ချလိုက်ပြီး နံရံကပ် ထားလိုက်သည်...။ ထိုနောက်တန်ဆာကြီးကို ညီထွေးနောက်ကနေ..ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်...။
" ဟာ့..... ကိုဇော်ကြီး..ခင်ဗျား....လူ..သတ်နေတာလား..ဟာ့..."
ကိုဇော်ကြီးရဲ့ အတင်းထိုးဆောင့်ချက်တွေကြောင့်..ညီထွေး စကားတောင်မပြောနိုင်ဘဲ...နှုတ်ခမ်းကိုက်ထားရသည်...။
" ဟာ့...ပြီးပြီကွာ.....အာ့...."
ညီထွေးရဲ့ ဗိုက်လေးထဲကို ကိုယ်ဇော်ကြီးရဲ့ သုတ်ရည်တွေ အားပါးတရ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်.....။
" ဟာ့.... ညီထွေးရာ...ကိုယ်အရမ်းကြိုက်သွားပြီ...."
" ခင်ဗျား..ပြီးရင် ဖယ်တော့ဗျ..ကျွန်တော် နာနေပြီ..."
" မချွတ်ချင်ဘူးညီရာ...ဒီအတိုင်း အိပ်ကြမယ်နော်...."
" ခင်ဗျား သဘောဗျာ....."
နှစ်ယောက်သား စောင်လေးခြုံပြီး ကွေးနေကြသည်..။ကိုဇော်ကြီးကတော့ နောက်ကနေ အငြိမ်မနေဘဲ ညီထွေးကို ညှောင့်ထိုးနေသညိ...။
" ကိုဇော်ကြီးခင်ဗျား မအိပ်သေးဘူးလား...."
" အိပ်မှာပေါ့ ညီရ.... "
ပြောရင်း...ညီထွေး အထဲက ပိုပြီး တင်းကြပ်စွာခံစားလာရသည်...။
" ကိုဇော်ကြီး.ခင်ဗျားဟာ..ပိုကြီးလာတယ်..."
" ကိုယ်..နောက်တစ်ခါထပ်လုပ်မယ်..ရလား..."
" ဟာ..ခင်ဗျားလွန်နေပြီ...မရတော့ဘူး..
ညီထွေး အိပ်ချင်ပြီဗျ...."
" ညီကအိပ်လေ..ကိုယ်ကလိုးပေးမယ်..."
ပုစွန်တုပ်ကွေးသလို ကွေးအိပ်နေသော ညီထွေးကို နောက်ကနေ.တချက်ချင်း ဖြေး ဖြေးလေး ဆွဲလိုးပေးနေတာကြောင့် ညီထွေး မှေးပြီး ခံစားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်...။
နောက်ဆုံး သိလိုက်တာက..ညီထွေးရဲ့ကိုယ်ထဲကို ကိုဇော်ကြီးရဲ့ ပူနွေးနွေးသုတ်ရည်တွေ ဒုတိယအကြိမ်ထပ်ဝင်ရောက် လာခဲ့တယ်ဆိုတာပါပဲ......။
.............
အဲ့ဒီလိုနဲ့ ကိုဇော်ကြီးဟာ..ညီထွေးကို ညတိုင်းချော့ကာ လိုးတော့သည်...။
ညီထွေးတားမရတာနဲ့ သူ့သဘောအတိုင်းလွှတ်ပေးထားလိုက်တော့သည်..။
သူလည်း ဆန္ဒပြည့်ဝ..ညီထွေးလည်း အာသာပြေတာပဲမလား...။
ညတိုင်းလိုးတာတောင် အားမရတဲ့ ကိုဇော်ကြီးဟာ...နေ့ဘက် အလုပ်ခဏနားချိန်ဆို
ညီထွေးရှိရာပြန်လာပြီး..ညီထွေးအထဲကိုထည့်ထားတတ်သည်...။
ညီထွေး ညဘက် ဂိမ်းဆော့တာတောင်ကောင်းကောင်းမဆော့ရဘဲ..ကိုဇော်ကြီးရဲ့လီးကြီးပေါ် တက်ထိုင်ပြီးဆော့ရသည်။
တစ်ခါတခါဆို ဂိမ်းဆော့နေရင်း..ညီထွေးအထဲကို ပြီးသွားတာတောင်ရှိသည်..။
ကိုဇော်ကြီးက တကယ့်အထန်ကြီးပေါ့....ဗျာ
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
" ညီထွေး...."
ညီထွေးအလုပ်လုပ်နေတုန်း မန်နေဂျာအကိုခေါ်လိုက်တာကြောင့်...
" ဗျာ..အကို.."
" ဘယ်လိုလဲ..အလုပ်လုပ်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား...."
" ဟုတ်...ပြေပါတယ်ဗျ..."
" ဟုတ်ပြီ..ကြိုစားကွာ...ဒါနဲ့..ညီကိုတစ်ခုလောက်ပြောမလို့...."
" ဟုတ်အကိုဘာများလဲ..."
" ညီအခုလစာကရော..အဆင်ပြေလား..
အိမ်စာရိတ်လောက်လား..."
" ဟုတ် လောက်တာတော့လောက်ပါတယ် အကို..ဘာလို့လဲဗျ..."
" ညီ့ကို ကိုယ်စော်ကားတာမဟုတ်ဘူးနော်ညီ.... ကိုယ့်တို့ရဲ့ VIP က ဧည့်သည်တွေက ညီထွေးကို မေးမေးနေကြလို့ ကိုယ်က တော့ ပြောထားတာ..ညီထွေးက ရိုးရိုး Waiter ပါလို့ Service မလုပ်ဘူးလို့..."
" သြော်....."
" သူတို့ကခဏခဏမေးနေကြတာကွ..
တချို့ဆို တော်တော်ချမ်းသာတာ... အဲဒါကြောင့်ညီစိတ်ဝင်စားလားမေးတာ...."
" မလုပ်ချင်ပါဘူးအကို....ညီထွေးဒီတိုင်းလေးပဲ လုပ်ပါရစေနော်..."
" အင်းပါ..ကိုယ်ကညီထွေး ဆန္ဒကိုမေးကြည့်တာ..ဒီလိုမေးလို့ ကိုယ်ကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်..."
" ဟုတ်..ရပါတယ်ဗျ...ဒါဆိုညီထွေးသွားလိုက်ဦးမယ်နော် ဧည့်သည်တွေကျနေလို့..."
" အင်းပါ ညီ....."
...........
" အာ့....ကိုဇော်ကြီး..ညီထွေး ဂိမ်းကောင်း ကောင်းဆော့ပါရစေ....."
" ဆော့လေညီရ....ကိုယ်က အောက်ကနေဆောင့်ပေးမယ်..."
" ဟာ့....ဟာ့...."
ညီထွေးခါးလေးကိုကိုင်ကာ အထဲကို သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်လိုက်သည်...."
" ကျွီ........"
" ဟာ....."
" ဟာ...."
ညီထွေးတို့နှစ်ယောက်..ထန်နေကြတုန်း အခန်းထဲကို ဘေးခန်းက ကောင်လေးတစ်ယောက်ဝင်လာလေသည်...။
သူ့နာမည်က ကရင်လေး...အသားဖြူဖြူ လူကောင်ထွားထွား အသက်ကတော့ ညီထွေးနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပေါ့...။
ကရင်လေးက လီးထွားတဲ့အထဲမှာ ပါ သည် ။
ခြင်းခတ်တိုင်း...ကရင်လေးရဲ့ ဘောင်းဘီမဝတ်ထားတဲ့လီးဟာ..အပြင်ကို ဖောင်း ထွက် လို့နေသည်..။ ညီထွေး ကြည့်ခဲ့တဲ့လီးတွေထဲက တစ်ခုပေါ့...။
" ကိုဇော်ကြီး..ခင်ဗျားက နည်းနည်းပါးပါးလက်မတို့ဘူးနော်.တစ်ယောက်ထည်းကြိတ်စားနေတာ...."
" ဟာ..."
ညီထွေးရှက်ရွံစွာနဲ့...ကိုဇော်ကြီးအပေါ်ကထလိုက်ပေမယ့် ကိုဇော်ကြီးက ပြန်ဆွဲထိုင်စေလိုက်သည်...။
" ဘာမှ မဖြစ်ဖူးညီ..သူအားလုံးသိတယ်..."
" ဟင်...."
" ဟုတ်တယ်ညီထွေး..ငါလည်းမင်းတို့လိုးတာအားလုံးသိတယ်.... မင်းတို့လိုးတိုင်း ငါက ဟိုဘက်ခန်းကနေ ချောင်းပြီး.အမြဲထုနေခဲ့ရတာ...."
" ဟုတ်တယ်ညီထွေးရ..ဒီနေ့မှ ကိုယ့်ကိုသူလာပြောလို့ သူလည်း ညီထွေးကို လိုးချင်တယ်တဲ့...."
" ဟာ...."
" လုပ်ပါညီထွေးရ....ဘယ်သူမှမသိပါဘူး...တို့တွေပဲသိတာ....."
ကရင်လေးက ညီထွေးရှေ့တိုးလာပြီး..သူ့ဘောင်းဘီထဲက လီးကိုထုတ်ပြလိုက်သည်...။
ကရင်လေးလီးကလည်း..ကိုဇော်ကြီးလီးလို ထွားလှသည်...။
" ပေးလုပ်ခိုင်းလိုက်ပါညီရယ်...သူ့လည်း တော်တော် ဆာနေတာ....နော်..."
ညီထွေးမထူးတော့သည်မို့ ဘာများငြင်း ဆန်နိုင်တော့မှာလဲ.....။
ကရင်လေးလီးကို ကိုင်ကာ ထုပေးလိုက်တော့ နဂိုထက်ပိုကြီးလာသည်...။
အာ့ဒီ့တညလုံး ညီထွေးကတော့ ထိုယောင်္ကျားနှစ်ယောက်ကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ပြုစုပေးရင်း...အခမဲ့ပြည့်တန်ဆာတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေတော့သည်.....။
.........
" ညီထွေး.....ညီထွေး....."
ညီထွေး အခန်းမှာအိပ်နေတုန်း..ကိုဇော်ကြီးကလာနှိုးလေသည်...။
" ဗျာ..ကိုဇော်ကြီးဘာဖြစ်လို့လဲ...ဆိုင်ရှေ့မှာ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်..အရေးကြီးလို့တဲ့.."
" ဘယ်သူလဲ..ကိုဇော်ကြီး..."
" ညီထွေးကိုလာခေါ်နေကျ အကိုကြီးလေ...ဘေးတွဲမောင်းတဲ့သူ..."
" ကိုကြီးမင်းနိုင်ပေါ့...ဒါဆို....."
ညီထွေးကမန်းကတမ်းထကာ ကိုကြီးမင်းနိုင်ရှိရာ ဆိုင်ရှေ့ကို ထွက်လာခဲ့သည်။
" ကိုကြီးမင်းနိုင်...ဘာလို့လဲ...."
" ဒေါ်လေး...မူးလဲလို့ ဆေးရုံတင်ထားရတယ်...."
" ဗျာ...အမေ......."
" အခု..ကိုကြီးနဲ့ဆေးရုံလိုက်သွားရအောင်နော်...."
" ဟုတ်...."
ညီထွေး ဆိုင်က မန်နေဂျာကိုပြောပြီးတာနဲ့ ကိုကြီးမင်းနိုင်နဲ့အတူလိုက်လာခဲ့သည်။
လက်ထဲမှာလည်း ဆိုင်က ကြိုထုတ်လာတဲ့ ၆လစာ ပိုက်ဆံထုပ်.....
ဆေးရုံရောက်တော့ညီထွေးရဲ့အမေဟာ..
ဆေးပိုက်..အသက်ရှူပိုက်တွေများစွာနဲ့အတူ ကုတင်ထက်မှာလဲလျှောင်းနေရသည်...။
" ဒေါက်တာ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဗျ...."
" လူနာက နှလုံးအမောဖောက်သွားတာမို့...လောလောဆယ်တော့သတိမရနိုင်သေးဘူးဗျ....."
" အသက်အန္တရာယ်ရော စိုးရိမ်ရလားဆရာ...."
" လောလောဆယ်တော့ အန္တရာယ်ရှိသေး တာမို့ ဆေးရုံမှာပဲ စောင့်ကြည့်နေရဦးမှာ...."
" ဟုတ် ဆရာ....."
ဆရာဝန်ထွက်သွားတော့ အမေ့လက်က လေးကိုင်ကာ ညီထွေး ငိုကြွေးမိသည်...။
" အမေ...ဘာမှ မဖြစ်ရဘူးနော်...သားတစ်ယောက်ထည်းစိတ်ချလို့လား.....အမေ...."
" ညီရယ်...အဲဒီလောက် စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့..ကိုယ်တစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ်...."
" ကိုကြီးမင်းနိုင်..အမေ့ကို ကယ်နိုင်မှာပါနော်..."
" ဒါပေါ့.ညီထွေးရ...ကယ်နိုင်မှာပါ..ဒါ့ကြောင့်ညီထွေးက ပိုပြီးသန်မာရမယ်..."
" ဟုတ်....."
........
ဒီနေ့ဆို အမေသတိမရတာ တစ်ပတ်ပင်ပြည့်တော့မည်...။
နေ့တိုင်း..ဆေးဖိုးက တစ်သိန်းကျော်သည်မို့ ညီထွေးလက်ထဲ ပိုက်ဆံမကျန်တော့...။
ဆေးရုံမှာလည်း ဆပ်ဖို့ကြွေးက ၅သိန်းကျော်သည်....။
" ကိုကြီးမင်းနိုင်... အမေ့ကို ဂရုစိုက်ပေးပါနော်...ညီအလုပ်ပြန်ဆင်းတော့မယ်..."
" အင်းပါ ညီရယ်...ကိုယ်ဂရုစိုက်ပါ့မယ်..."
ညီထွေးအမေ့အနားမှာနေချင်ပေမယ့်... ပိုက်ဆံရှာမှဖြစ်မည်...။
ပိုက်ဆံရှိမှ အမေ့ကို ဆေးဆက်ကုပေးလို့ရမှာမို့ ညီထွေးအလုပ်ပြန်လုပ်ရမည်....။
ဆိုင်မှာအလုပ်ဆင်းတော့ မန်နေဂျာအကို့ဆီကိုသွားတွေ့လိုက်သည်...။
ညီထွေးသေချာဆုံးဖြတ်ပြီးမှ ဒီလမ်းကိုလျှောက်ဖို့ရွေးချယ်ခဲ့ရသည်။
" အကို....."
" ဟာ...ညီထွေး..အလုပ်ပြန်ဆင်းတာလား..."
" ဟုတ်တယ်အကို..ကျွန်တော်အလုပ်ပြန်ဆင်းတာပါ..."
" အင်း ဒါနဲ့ အန်တီ့အခြေအနေ ကောင်းလား သတိရလာပြီလား..."
" အခုထိတော့ သတိမလည်သေးဘူးအ ကို..ဆေးတွေချိတ်ထားရတုန်းပဲ...."
" စိတ်မကောင်းပါဘူးညီရာ..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အားတင်းထားနော်...."
" အကို....."
" ပြောလေညီထွေး....ပိုက်ဆံလိုလို့လား..."
" ပိုက်ဆံကတော့လိုတယ်အကို အများကြီးလိုနေတာ...ကျွန်တော်..ကျွန်တော်လေ... Service ဘက်ကူးချင်လို့...."
" ဟင်...."
" ညီထွေး service waiter အဖြစ် လုပ်ပါရစေနော်...တကယ် လိုအပ်နေလို့ပါ..."
" အင်းပါ..ညီ့မှာလည်း အခက်အခဲတွေနဲ့ဆိုတော့... ကိုယ်အများကြီးမကူညီပေးနိုင်လို့ စိတ်မကောင်းပါဘူးကွာ..."
........
ညီထွေး မန်နေဂျာအကိုရဲ့ အကူအညီနဲ့ serviceဘက်ရောက်လာခဲ့သည်...။ ကို ဇော်ကြီးတို့ကိုတော့ အလုပ်ထွက်ပြီလို့သာအသိပေးထားခဲ့သည်...။
ဆိုင်မှာက ရိုးရိုးwaiterတွေနဲ့ service waitersတွေကို သပ်သပ်စီထားပေး သည်...။
ဒါကြောင့် serviceပေးတဲ့သူတွေကို အ ပြင်မှာ သိပ်မတွေ့ရ....။ ဒီညက ညီထွေး service waiter အဖြစ် ပထမဆုံး အလုပ် ဆင်းရမည်။
service waitersတွေရဲ့ Uniform ကအစ ရိုးရိုး waiterတွေနဲ့မတူ....။
နောက်ပြီး..ညီထွေးတို့က Private Room တွေမှာ ဧည့်ခံပေးရတာဖြစ်သည်...။
အင်္ကျီအဖြူနဲ့ စတိုင်ပန် အနက်ရောင်ကိုမှ ညီထွေးကို့က နက်စ်တိုင် ပါဝတ်ရသည်..။ မျက်နှာမှာလည်း မျက်လုံးဖုံးရုံ မျက်နှာဖုံးကိုယ်စီစွတ်ထားရသည်...။
ဒီက Service waiter တွေ အားလုံးမှာ ကိုယ် ပိုင်နာမည်တွေအစား..ရင်ဘတ်မှာ အသစ်ပေးထားတဲ့ ဘိုဆန်ဆန် နာမည်ကတ်ကလေးတွေ ထိုးထားရသည်...။
ညီထွေးနာမည်က...Jack...
ဆိုင်ရဲ့ စည်းမျဥ်းအရညီထွေးတို့အားလုံးကမျက်နှာဖုံးချွတ်ပြခွင့်မရှိ...။ Service ယူမည့် ဧည့်သည်ရှေ့ အားလုံးက မတ်တပ်ရပ်ကာ အရွေးခံရသည်...။
ရင်ဘတ်က Name plateပြားလေးတွေအောက်မှာ Role လေးတွေကိုပါ။ အတို ကောက်ရေးပေးထားသည်မို့..ဧည့်သည်တွေအတွက် ကိုယ်ဘယ်လို serviceပေးမလဲဆိုတာရှင်းပြစရာမလို....။
ညီထွေးရဲ့ ရင်ထိုးကပ်လေးက...
JACK(B)♥
..............
Service waiterတွေအားလုံးရပ်ကာ အရွေးခံနေကြရသည်..။ ရှက်စိတ်ဖြစ်မိပေ
မယ့်..ညီထွေးတို့ဘဝက ရွေးချယ်ခွင့်မှ မရှိတာ..တခြားလူရွေးချယ်တာကိုသာခံရသည်...။
ရွေးနေတဲ့ ဧည့်သည်က အသက်အလတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားတစ်ယောက်....
" JACK"
ညီထွေးနာမည်ကြားတာကြောင့် လူတန်းထဲမှ ရှေ့ထွက်လာပြီး..ထိုလူ့ရှေ့မှ ရပ်လိုက်သည်....။
" ဒီည JACK လေးနဲ့ ပျော်မယ်ကွာ...ကျန် တဲ့သူတွေအားလုံးပြန်သွားတာကြောင့် ညီထွေးသာကျန်ခဲ့ရသည်...။
" Baby မျက်နှာဖုံးချွတ်လိုက်ပါဦး...."
ညီထွေး မျက်နှာဖုံးချွတ်ကာ...ထိုလူ့ကို မရဲတရဲ ကြည့်လိုက်မိသည်...။
" Oh... baby က အလန်းလေးပဲ..ဒီညတော့ အပီကဲပီကွာ....."
ထိုလူခေါ်တဲ့နောက်ကို..ညီထွေးလိုက်သွားရသည်...။
ညီထွေးတို့မှာ ကိုယ် ပြုစုပေးရမယ့် ဧည့်သည်ရဲ့ နာမည်ကိုသိခွင့်လည်း မရှိ မေးခွင့်လည်းမရှိ...။ သူတို့ပြောပြတာ ကိုသာ နားထောင်ခွင့်ရှိသည်...။
ကားကို ဟော်တယ် တစ်ခုအောက်ရပ်လိုက်ပြီး ထိုလူက အခန်းငှားလိုက်သည်။
ညီထွေးက ရှက်နေမိသလောက်..ထိုလူကတော့ အေးဆေးပင်....
အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ညီထွေးကို အရင် ရေချိုးသန့်စင်ခိုင်းသည်..။ ညီထွေး ရေ ချိုးသန့်စင်ပြီးမှ ထိုလူ့ဆီသွားကာညိီထွေး တတ်နိုင်သလောက်ပြုစုပေးလိုက်သည်....။
တညလုံး...ထိုလူ အာသာမပြေမချင်း ညီထွေး ပြုစုပေးရသည်...။
ဒါညီထွေး ကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်လိုက်တဲ့ဘဝ ပဲမလား...။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငွေရဖို့သာအဓိက.....။
.......
........
...............
ညီထွေး အိပ်ယာနိုးတော့ ဟော်တယ်အ ခန်းထဲမှာပေါ့...။
ရေချိုးခန်းထဲက ရေကျသံကြားရပြီး သိပ်မကြာခင် ထိုလူထွက်လာလေသည်..။
" Baby....နိုးပြီလား..."
" ဟုတ် နိုးပါပြီအကို...."
" မျက်နှာသွားသစ်လေ..ပြီးရင် ပြန်လိုက် ပို့ပေးမယ်...."
" ဟုတ်..."
ညီထွေး ရေချိုးခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတော့..ထိုလူက ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေလေသည်...။
"Jack baby လာပါဦးကွ..."
ညီထွေးလှမ်းကြည့်လိုက်တော့..ထိုလူကာ အောက်ပိုင်းက တဘတ်ကို ဖြေချထားပြီး သူ့ရဲ့ တန်ဆာက ထောင်မတ်နေသည်...။
" မနက်ခင်းလေး ပြုစုပေးပါဦးကွာ..
ညီထွေး ငြင်းခွင့်မရှိ...။
ထိုလူ့ရဲ့ ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကာ အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးလိုက်သည်....။
တခဏကြာတော့ ညီထွေးရဲ့ ခေါင်းကို ထိုသူ့ရဲ့ ဆီးခုံနဲ့ ဖိကပ်လို့ သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်လိုက်သည်. ..။
ညီထွေး..ကျိတ်မှိတ်ကာ မြိုချလိုက်ရသည်။
" Baby ကိုတော့ ကြိုက်သွားပြီကွာ..ရော့..
မုန့်ဖိုး..."
တစ်သောင်းတန် တစ်အုပ်.....
ညီထွေးကို အများကြီးပေးလိုက်တာလား
မယုံနိုင်စွာ မော့ကြည့်လိုက်သည်..။
" ယူပါ Babyရဲ့ Babyရဲ့ အပြုအစုကောင်း လို့ ဆုချတာ....."
" ဟုတ်.. ကျေး...ကျေးဇူးပါဗျ.."
အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ ထိုလူက ညိီထွေးကို ဆိုင်အထိပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ်..။
" ဘယ်လိုလဲ ကိုကောင်းမြတ် အဆင်ပြေရဲ့လား...."
" ပြေတယ် ဂျာကြီး....Babyကိုတော့ သ ဘောကျသွားပြီ..... ကဲ Jack ကိုယ်ပြန်ပြီနော်...."
ညီထွေး ထိုလူ့ ကားနားမှာ ရပ်ပြီး..နှုတ် ဆက် လိုက်သည်....။ ထိုလူကားထွက်သွားပြီးမှ...
" ညီထွေး...အဆင်ပြေတယ်မလား..."
" ဟုတ်အကို..ပြေပါတယ်ဗျ....."
" အင်း...ညီ့အပြုအစုကောင်းရင် ကောင်းသလို ဧည့်သည်တွေက အရေးပေးလိမ့်မယ်....."
" ဟုတ်....."
" ကဲ..ဒါဆို သွားနားလိုက်ဦးလေ...."
မန်နေဂျာအကို ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး..ညီထွေး အခန်းရှိရာပြန်လာခဲ့သည်...။
အခန်းထဲရောက်မှာ ကုတင်ပေါ် ခြေပြစ်လက်ပြစ်လှဲရင်း အနားယူလိုက်ရသည်။
ပင်ပန်းပေမယ့်..ညီထွေးကျေနပ်သည်...။
ညီထွေးဘဝ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကို ကယ်နိုင်ရင်..ညိထွေးကျေနပ်ပါပြီ....။
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
ဆိုင်ရှေ့မှာ လာခေါ်တဲ့ ကိုကြီးမင်းနိုင်ရှိရာကိုအထုတ်တွေ ဆွဲလို့ ညီထွေးလမ်း လျှောက်လာခဲ့သည်..။
လက်ထဲမှာ အမေ့အတွက် လိုအပ်မယ်ထင်တဲ့ ဆေးတွေ..အားဆေးဘူးတွေ..အဟာရမှုန့်တွေအများကြီးကိုလည်း မနိုင်မနင်းသယ်လာရသည်..။
" ညီထွေး..အထုတ်တွေက များလှချည်လား...."
" ဟုတ်တယ် ကိုကြီးမင်းနိုင် အမေ့ အ တွက်ဝယ်ထားတဲ့ပစ္စည်းတွေ....."
" အများကြီးပဲ ဒီလောက်အများကြီးကို ညီ ဘယ်ပိုက်ဆံနဲ့ ဝယ်လာတာလဲ...."
" ဟို....ချေးထားတာပါ...ညီထွေးစုထားတာလေးတွေရယ် စုဝယ်ထားတာ.... "
"...ညီထွေးပင်ပန်းနေမှာပေါ့နော်.....အ လုပ်ကတစ်ဖက် အမေကတစ်ဖက်နဲ့...."
ကိုကြီးမင်းနိုင်က ညီထွေးရဲ့ ခေါင်းလေးကို ပွတ်ကာအားပေးစကားပြောရှာသည်။
" မပင်ပန်းဘူးလို့ပြောရင်..လိမ်ရာကျမှာပေါ့...ညီထွေးသိပ်ပင်ပန်းတယ်ကိုကြီးရ..ဒါပေမယ့်..အမေ့အတွက်မို့..ညီထွေးအားတင်းထားတယ်..."
" ညီရယ်....."
" ဒါနဲ့..အမေ့အခြေအနေရော..သက်သာလား ကိုကြီး..."
" သက်သာတယ် ညီ..ဘာမှစိတ်မပူနဲ့..."
" ဟုတ် ကိုကြီး ဒါဆိုသွားကြမယ်လေ...."
ကိုကြီးမင်းနိုင်ရဲ့ဘေးတွဲလေးနဲ့..အမေ့ဆီလာခဲ့သည်...
အမေ..အခုထိ သတိမရသေးပေမယ့်..အခြေအနေကတော့ အရင်ကထက်စာရင် တော်တော် တိုးတက်လာသည်...
"ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အားတင်းထားနော်အမေ..သားလည်း အားတင်းထားတယ်...
အမေ့လက်ကလေး ဆုပ်ကိုင်ရင်း..ညီထွေးအိပ်ပျော်သွားခဲ့ရသည်....
.............
"Jack....."
" ဗျာ..အကို..လာပါပြီဗျ..."
" ဧည့်သည်တစ်ယောက်က ညီ့ကိုခေါ်နေလို့..."
" ဟုတ်အကို..ကျွန်တော်သွားလိုက်ပါ့မယ် ..နံပါတ်ဘယ်လောက်လဲ အကို.."
" 201မှာညီ...ဒီ တစ်ယောက်က ပိုက်ဆံရှိတယ်ညီ...ဒါ့ကြောင့်..ညီသေချာလေး..
ဂရုစိုက်ပေးလိုက်နော် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါအကို..."
" အေးအေး ညီ..ကိုယ်သွားလိုက်ဦးမယ်..."
" ဟုတ်အကို..."
မန်နေဂျာအကိုထွက်သွားတော့..ညီထွေးခေါ်ထားတဲ့အခန်းကို service ပေးဖို့သွားလိုက်သည်...။
" ဒေါက်ဒေါက်....."
" ဝင်ခဲ့..တံခါးဖွင့်ထားတယ်..."
ညီထွေး အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး..ဝင်သွားလိုက်တယ်..။ အခန်းထဲမှာ..အသက်ကြီးကြီး ဘိုးတော်နှစ်ယောက်....ညီထွေး ထိုလူနှစ်ယောက်ရှေ့သွားပြီး ထိုင်လိုက်သည်..။
" ကျွန်တော် Jack ပါ...လူကြီးမင်းတို့ကို service ပေးဖို့ပါဗျ..ကျွန်တော့်ကို ဘယ်သူခေါ်ထားပါသလဲဗျ..."
" ဦးတို့နှစ်ယောက်စလုံးက Jack ကိုပဲ ခေါ်ထားတာ..."
" ဗျာ...."
" ဘာလဲ..အန်ကယ်တို့နှစ်ယောက်ဆိုတော့မရဘူးလား...."
" ဟုတ်..အန်ကယ်..Jack က တစ်ခါမှ နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း service မပေးပါဘူးဗျ...တစ်ယောက်ချင်းပဲ..."
"...ရော့..ချာတိတ်......"
ညီထွေးရှေ့ကို ပြစ်ချပေးလိုက်တဲ့ ငွေတစ်ထုတ်....
" ဒါက မင်းအတွက် အန်ကယ်တို့က စရံ ပေးတာ...မင်းလက်ခံရင်..ကိစ္စပြီးတာနဲ့ ထပ်ပေးဦးမှာ....မင်းတော်ရင်တော်သ လောက်..ဆုထပ်ချဦးမှာ..ဘယ်လိုလဲ..."
" ဟို....ကျွန်တော်..."
" ကိစ္စမရှိဘူး..မင်းငြင်းမယ်ဆိုလည်း အန်ကယ်တို့က တခြားသူကိုပဲ....."
ညီထွေး..စဥ်းစားရကြပ်နေသည်..။ ငြင်း လိုက်ရမလား...ဒါမှမဟုတ်လက်ခံလိုက်ရမလား....။
လက်ခံလိုက်မယ်ဆိုရင် ငွေအများကြီးရမှာ ဒါဆို..အမေ့ဆေးဖိုး.ဆေးရုံစရိတ်..
အိမ်စရိတ်အားလုံး....
" ကျွန်..ကျွန်တော် လက်ခံပါတယ်...."
ညီထွေးစကားကြောင့် ထိုလူနှစ်ယောက် ပြုံးသွားကြသည်...။
" ဒီလိုမှပေါ့..လိမ္မာရင်..အိမ်ပါ ပါမှာနော်..
ချာတိတ်...."
ညီထွေး..အရှက်တရားတွေအကြောက်တရားတွေကို ကြိတ်မှိတ် မြိုချလိုက်ရသည်...။
ဒီထပ်ပိုပြီး ဆုံးရှုံးစရာမှမရှိတော့တာ...
" ဟုတ်ကဲ့ပါ..အန်ကယ်...ကျွန်တော် သ ဘောတူပါတယ်.."
" ကဲ...အန်ကယ်တို့နဲ့တစ်ခါတည်းလိုက်ခဲ့တော့နော်..."
" ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ်..."
အခန်းထဲက ညီထွေးရယ် ထိုအဖိုးကြီးနှစ်ယောက်ရယ် ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်...။ တစ်ယောက်က ကားမောင်းပြီး..တစ်ယောက်က ကားနောက်ခန်းထဲမှာ ညီထွေးနဲ့အတူထိုင်လေသည်...။
အပြင်မှာသာ လူကြီးလူကောင်းဆန်သလို မြင်ရပေမယ့်.. တကယ့် တဏှာရူး အဖိုး ကြီးတွေပါ....။
ညီထွေးနဲ့အတူ ထိုင်လိုက်တဲ့ အန်ကယ်ကကားပေါ်မှာတောင် ညီထွေးကို နမ်းလိုက် ဖက်လိုက်နဲ့...ဒီကြားထဲ..သူ့လီးကိုပါ ကိုင်ခိုင်းတာကြောင့် ညီထွေးတစ်လမ်းလုံးဆွပေးခဲ့ရသေးသည်...။
ကားလေးက ကွန်ဒို တစ်ခုကို မောင်းဝင်သွားပြီး..ကားပါကင်မှာရပ်လိုက်သည်...။
" ကဲ...ချာတိတ်..ဒီည အန်ကယ်တို့နှစ်ယောက်နဲ့ နတ်ပြည်တက်ကြရအောင်ကွာ...."
ထို အဖိုးကြီးနှစ်ယောက်ကြကနေ..ညီထွေး....လိုက်သွားခဲ့ရပြန်သည်....။
........
အခန်းက သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေပြီး..နေချင်စရာကောင်းလှသည်...။
" ကဲ..ချာတိတ်....အန်ကယ်တို့နဲ့လိုက်လာရတာ ပျော်ရဲ့လား..."
" ဟုတ်..ပျော်..ပျော်ပါတယ်..အန်ကယ်..."
ညီထွေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်စေပြီး ဘေးတစ်ဖက်စီမှာ ထို အဖိုးကြီးနှစ်ယောက်က ထိုင်ကြသည်...။
"...ပိုပြီးပျော်ရဦးမှာ ချာတိတ်ရ..ဦးတို့နှစ်ယောက်က ချာတိတ် ကိုပျော်အောင်ထားပေးမှာ...ချာတိတ်သာ လိမ္မာရင်ပေါ့...."
ညီထွေးအတွက် ဒါကအခွင့်အရေးတစ်ခုလား....
ညီထွေးတို့လို service ပေးတဲ့ လူတချို့က စပွန်ဆာကောင်းကောင်းရသွားပြီးကောင်း စားသွားတဲ့သူတွေတောင်ရှိတယ်တဲ့...
ညီထွေး..မင်းကမျက်နှာမြင်ချစ်ခင်ပါစေဆိုတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်တယ်...မင်းကိုသဘောကျတဲ့လူတွေများလာမှာ..ညီထွေးသာ...... အ ကောင်းဆုံးကြိုးစား....
မန်နေဂျာအကိုရဲ့စကားကိုကြားယောင်ရင်း....
" အန်ကယ်...ကျွန်တော်လိမ္မာရင်..အန်ကယ်တို့က ဘာလုပ်ပေးမှာမို့လို့လဲဟင်..."
ညီထွေးနည်းနည်းလောက်ချွဲကြည့်လိုက်သည်...။
" အန်ကယ်တို့က..ချာတိတ်လိုတာအကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးမှာပေါ့..."
" တကယ်လား အန်ကယ်...."
" တကယ်ပေါ့..ချာတိတ်ရ..ချာတိတ်ကသာ..ဦးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်..ဦးတို့က ချာ တိတ်လိုတာအားလုံးဖြည့်ဆည်းပေးမှာ..."
" တကယ်...တကယ်နော် ဦး...."
" တကယ်ပေါ့ ကဲ...အချိန်ရှိတုန်းနတ်ပြည်ကို တက်ကြရအောင်နော်..ဘယ်လိုလဲ..
ချာတိတ်...."
"ဟုတ်..ဦးတို့စိတ်ကြိုက်သာ..လုပ်ပါ...
ကျွန်တော် အစွမ်းကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးပါ့မယ်..."
ညီထွေးကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှ နမ်းရှုံ့နေကြပြီး...ညီထွေးလည်း ပြန်လည်နမ်းရှိုက်ပေးရတာပေါ့..."
အင်္ကျီတွေချွတ်လိုက်ကြပြီး..သုံးယောက် လုံး အဝတ်အစားမဲ့ကုန်ကြသည်...။
အဖိုးကြီးနှစ်ယောက်ဆိုပေမယ့် အသက်က ၅၀ ကျော်လောက်သာ ရှိကြသေးတာမို့..sex ကိစ္စကို ကောင်းကောင်းလုပ်နိုင်ကြသေးသည်...။
သူတို့ရဲ့ တန်ဆာတွေကလည်း အရမ်းမကြီးသလို အရမ်းမသေးကြတော့..ညီထွေးအတွက် သိပ်မခက်ခဲ....။
နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်နက် ဆက်ဆံဖို့ဆိုတာ ညီထွေးမှာ အတွေ့အကြုံရှိခဲ့ပြီးသားမို့..အ ရမ်းတော့ မပင်ပန်းခဲ့ပေမယ့်..ညီထွေး ရဲ့..
အပေါ်ရောအောက်ရောက လုံးဝအနားမရ.. ထိုလူကြီးနှစ်ယောက်စလုဲးကိုအကြိမ် ကြိမ်ပြုစုပေးရသည်...။
တစ်နာရီကျော်လောက်ဆက်ဆံပြီးတော့မှ..ထိုလူကြီးနှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးမြောက်သွားကြသည်....။
ထိုလူကြီးနှစ်ယောက်ကြားမှာ ညီထွေးအမောဖြေနေရသည်...။
" သိပ်တော်တယ် ချာတိတ်...ချာတိတ်ကြောင့် အန်ကယ်တို့နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ကျေနပ်မှု့အပြည့်ရတယ်...."
" အန်ကယ်တို့ ကျေနပ်တယ်ဆို ဝမ်းသာပါတယ်....."
" ချာတိတ်ကို အန်ကယ် တစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား..."
" ဟုတ်..ရပါတယ် အန်ကယ်..."
" ချာတိတ် ဒီအလုပ်ကို ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်တာလဲ..ဦးတို့ကိုပြောပြပါ့လား...."
" စိတ်ညစ်စရာတွေချည်းပါပဲ အန်ကယ်ရာ....ဒီဘဝကို မရောက်ချင်ဘဲ ရောက်ခဲ့ရတာ.. "
"........"
" ကျွန်တော့်မိသားစုကအရမ်းဆင်းရဲတယ် ဗျ အရင်က ကျွန်တော်က အဲ့ဒီ့ဆိုင်က ရိုး ရိုး waiterလေးတစ်ယောက်ပါ... ဒါပေမယ့်..ကျွန်တော့်ရဲ့အမေ...ကျန်းမာရေးကြောင့်..အိမ်ရဲ့ စားဝတ်နေရေးကြောင့်... ဒီဘဝကို ကျွန်တော်မျက်စိ စုံမှိတ်ပြီး ဝင်ခဲ့ရတာ...."
ညီထွေးစကားကြောင့် ထိုလူကြီးနှစ်ယောက်မှာ ကရုဏာ သက်သွားကြရသည်....။
" ချာတိတ်ရဲ့ဘဝက..သနားစရာကောင်းလိုက်တာကွာ...ဒါပေမယ့်.ဘာမှအားမငယ်နဲ့..အခုချိန်ကစပြီး..ချာတိတ်မှာ ဦးတို့ရှိသွားပြီ...."
" ဗျာ..."
" ချာတိတ်လိုအပ်သမျှ အားလုံး..ကိုယ်တို့ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်...."
"တကယ်လား..ဦး...."
" တကယ်ပေါ့...ဒီအခန်းက ဦးပိုင်တာ...
နောက်နေ့ကစပြီးချာတိတ် ဒီမှာ ပဲနေပေါ့...ဦးတို့ အလုပ်အားတိုင်း ချာတိတ်ဆီလာမယ်..အဒီ့အခါကျရင် ချာတိတ်က ဦးတို့ကို ပြုစုပေးပေါ့..."
" ကျွန်တော်...ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးဗျာ...ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...."
" ကဲ...အိပ်ကြရအောင်ကွာ...."
ဘေးက လူကြီးနှစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားကြပေမယ့်..ညီထွေးအခုထိ အိပ်မပျော်နိုင်.....။
ငါ့ဘဝကြီးကလည်း..
အနာဂတ်မဲ့လိုက်တာ........
ဘယ်အချိန်ထိ..ဒီလိုဘဝကြီးထဲမှာ ဖြတ်သန်းနေရဦးမှာလဲ.....ကွာ
...........
အမေ့ကို ဆေးရုံမှာ တလလောက်ကုလိုက်ရသည်..။ အခုတော့ ပြန်ကောင်းလာပြီမို့ ညီထွေးအိမ်မှာပဲ အနားယူခိုင်းရသည်...။
ညီထွေးကတော့..ဆိုင်မှာ မနေတော့ဘဲ..
မြို့ထဲက ကွန်ဒိုမှာသာ နေရသည်.....။
တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်တော့ အန်ကယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်လာတတ်သည်...။ တစ်ခါတလေ နှစ်ယောက်အတူလာကြတာလဲရှိသည်...။
ဘယ်သူလာလာ..ညီထွေးကတော့..
အသုံးတော်ခံပေးရသည်...။
ဆိုင်ကိုလည်း တစ်ပတ်တရက်လောက်သာ သွားတော့သည်....။
" Jack..."
" ဗျာ.... အခုတလော သိပ်လာတာမတွေ့လို့..အဆင်ပြေရဲ့လား...."
" ပြေပါတယ်အကို... "
" ဆိုင်မှာလည်း မနေတော့ဘူးကြားတယ် အပြင်မှာနေတာလား..."
" ဟုတ်တယ်အကို..ကျွန်တော့်ကိုကွန်ဒိုတိုက်ခန်း တစ်ခန်းပေးထားလို့ အဲဒီမှာပဲနေနေတာ..."
" ဟုတ်လား...ကောင်းတာပေါ့ညီရာ...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဆိုးထဲကအကောင်းပေါ့...."
" ဟုတ်အကို....."
.......
" တီ..တီ...."
" ဟလို.အန်ကယ်....."
" ချာတိတ်...ဒီည ဦးတို့လာမယ်.... နောက် ပြီး..သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်လည်းပါမှာ....ချာတိတ်..အဆင်ပြေတယ်မလား...."
" ဟို....."
" လက်ခံလိုက်ပါ..ချာတိတ်ရာ..ဦးတို့မျက် နှာ မပျက်ချင်ဘူး....."
"ဟုတ်ကဲ့ပါအန်ကယ်...ကျွန်တော် လက်ခံပါ့မယ်....."
"ဒီလိုမှပေါ့...ဒါဆို..ညကျရင်..ကွန်ဒိုမှာ party လေး ကျင်းပကြတာပေါ့ကွာ......"
ဖုန်းကျသွားတော့..ညီထွေး...သက်ပြင်းချမိပြန်သည်....။
ဘယ်လို လူတစ်ယောက် ထပ်တိုးလာမလဲမသိဘူးကွာ.....
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
........
ည၇နာရီလောက်ကျတော့ အန်ကယ်နှစ်ယောက်နဲ့အတူ...သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပါလာသည်....။
" ရောက်လာပြီလား အန်ကယ်တို့..... Jack ကမျှော်နေတာ...."
" ညီ.....ညီထွေး...."
ဧည့်သည်အဖြစ်ပါလာတဲ့သူက...ညီထွေးနဲ့ ဇာတ်လမ်းရှိခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးမင်းဝေ......
" မင်းဝေ..မင်းနဲ့ ချာတိတ်နဲ့ သိလို့လား.."
" ဟို..မသိပါဘူးကွာ..ငါ့အသိတစ်ယောက်နဲ့တူလို့..လူမှားသွားတာ...."
ညီထွေး ဦးမင်းဝေကို အကြည့်မဆုံမိအောင်ရှောင်နေမိသည်...။ ဘာလို့..ဒီလူကြီးနဲ့မှ..ထပ်ဆုံရတာလဲ......
" ကဲ...သောက်ကြမယ်ကွာ.... ဟျောင့် မင်းဝေ သောက်လေ..ရှက်မနေနဲ့..ဒီည..ဟော ဒီက ချာတိတ်က.. ဖျော်ဖြေပေးမှာကွ "
ညီထွေးကို ဆွဲကာ သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်စေပြီး လည်ဂုတ်ကို နမ်းလိုက်..ပါးကိုနမ်းလိုက်နဲ့..လုပ်နေလေသည်...။
ဦးမင်းဝေကတော့..ညီထွေးကို တစ်ခုခုပြောချင်နေပုံရသည်......။
" ထိုလူကြီးသုံးယောက်..အမူးသောက်ကြပြီး..သိပ်မကြာခင်..အန်ကယ်နှစ်ယောက်မူးပြီး ခုံပေါ်မှောက်သွားကြသည်...။
အခုထိ..မူးပုံမရသေးတာက ဦးမင်းဝေ...
" ညီထွေး..ဦးနဲ့.ရေချိုးခန်းခဏလိုက်ခဲ့..."
" ဗျာ......"
" ဦး..မင်းနဲ့ စကားပြောချင်လို့...."
ဦးမင်းဝေက ရှေ့ကနေထသွားတာကြောင့်ညီထွေးနောက်ကနေလိုက်သွားရသည်...။
ရေချိုးခန်းရောက်တော့ ဦးမင်းဝေက တံ ခါးကိုဂျက်ချလိုက်သည်။
" ညီထွေး...."
" ဗျာ...."
" ကိုယ်တစ်ကယ်ထင်မထားဘူး..မင်းဒီလိုလုပ်လိမ့်မယ်လို့... ဘာလို့ ဟိုအိမ်ကထွက်သွားတာလဲ"
" ကျွန်တော့်ကို ဦးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အတင်းအနိုင်ကျင့်ကြတာ....
ကျွန်တော်ကြောက်လို့...."
" ကြောက်လို့..ဟုတ်လား....ဒါဆို..အခု မင်းဒီလိုလုပ်နေတာကရော.....မကြောက်ဘူးလား..အခုတော့ လီးမကြောက်တော့ဘူးပေါ့ဟုတ်လား...."
" ဦး..ခင်ဗျား..ကျွန်တော့်ကိုမစော်ကားနဲ့ဗျ...ကကျွန်တော် ပျော်နေလို့ လုပ်တယ်ထင်နေလား.... ကျွန်တော့်အမေကို ကယ်ဖို့ ဒီတစ်လမ်းပဲရှိလို့ ကျွန်တော် ရွေးလိုက်ရတာ....."
" sorry..ဦးမသိလို့..မင်းကို ဒေါသထွက်သွားမိတာ...အမှန်တကယ်ဆို...ဦးကို ဒါမှမဟုတ်..မျိုးမြင့်ကိုပြောပြီး အကူအညီတောင်းခဲ့သင့်တာ....."
" ကျွန်တော်ကြောက်တယ်...အဲ့ဒီ့မှာဆက်နေရင်လည်း...သူတို့ဆန္ဒရှိလာတိုင်း..ကျွန်
တော်အသုံးချခံနေရတာ..ဒီမှာလုပ်တာကမှ ပိုက်ဆံရသေးတယ်...အသက်ရှူချောင်သေးတယ်....."
" ဒါနဲ့..ညီထွေး...မင်းက ဒီည ကိုယ်တို့သုံးယောက်ကို ပြုစုပေးဖို့ သဘောတူထားတယ်ပေါ့...ဟုတ်လား..."
အရက်ခိုးဝေနေသော ဦးမင်းဝေက..ညီထွေးရှေ့ကို တိုးကပ်လာသည်...။
" ဦး..ဦးမင်းဝေ..ကျွန်..ကျွန်တော့်ကိုဘာလုပ်မလို့လဲ..."
" ဘာလို့ကြောက်နေတာလဲ...ညီထွေးပဲ..ခုညပြုစုပေးမှာဆို......"
" ဟင့်အင်း..ဦး...ဦးမှန်း. ကျွန်တော်မသိလို့...."
" ဘာ....ကိုယ်မှန်းမသိလို့ဆိုတော့...မင်းက.ငါမှန်းသိရင် လက်မခံဘူးလို့ပြောတာလား...."
ညီထွေး ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ခေါင်းခါလိုက်သည်...။ အရက်မူးပြီး ဒေါသထွက်နေသော ဦးမင်းဝေက သိပ်ကြောက်စရာကောင်းတယ်....။
" ဟိုကောင်တွေက မူးပြီးအိပ်ပျော်နေပြီဆိုတော့..မင်းနဲ့ကိုယ် နှစ်ယောက်ထဲ စကြတာပေါ့..."
" ဟင့်အင်း..ဦးမင်းဝေ..ခင်ဗျား..ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်...."
" မလွှတ်ဘူး...မင်းကို.အားရအောင်လိုးပြီးမှ လွတ်ပေးမယ်...."
ညီထွေးကို အတင်းချုပ်ကာ နမ်းရင်း အကျီကို ဆဲဲွဖြဲပြစ်လိုက်သည်...။
" လူတကာလိုးတာကျ ကော့နေအောင်ခံပြီး..ငါ့ကိုကျတော့ မင်းက သေလောက်ငြင်းတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား..."
" လွှတ်ဗျာ....ဦးမင်းဝေ..ခင်ဗျားကြီး..မယုတ်မာနဲ့...."
" ယုတ်မာတယ်ပြောရအောင်..မင်းကိုယ်မင်းအပျိုစင်ထင်နေလား....."
ညီထွေးက်ိုအတင်းတွန်းလှဲလိုက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲ လဲကျသွားရသည်....။ ရေ
ပန်းကိုလည်း ဖွင့်ထားလိုက်တာကြောင့်
ညီထွေးပေါ်ရေတွေစိုရွှဲသွားရသည်....။
" ဟား..... ရေပန်းအောက်မှာ ကဗျာဆန်ဆန် ကဲရအောင်ကွာ...."
အတင်းတိုးဖက်ကာ နမ်းရှိုက်လာတဲ့.ဦးမင်းဝေရဲ့အနမ်းတွေကို ညီထွေး အတင်းရှောင်နေရသည်....။
" ဦး... ဦးမင်းဝေ...အာ့...လူယုတ်မာကြီး..."
ညီထွေး ဦးမင်းဝေရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ဆောင့်ကန်လိုက်တာကြောင့် နောက်လန်သွားရသည်...။
" ခွေးကောင်....မင်းက ငါ့ကိုကန်တယ်ပေါ့...."
ညီထွေး အတင်းတွန်းပြီး တံခါးဖွင့်ပြေးလိုက်တယ်....။ ဦးမင်းဝေကလည်း ညီထွေးကို အတင်းလိုက်တာကြောင့်ညီထွေးအိမ်ထဲမှာပတ်ပြေးနေရသည်....။
" ညီထွေး...လာစမ်း..မင်းကိုလိုးရမှ ဖြစ်မယ်... ထပ်ပြေးရင်..မင်းကို သေအောင်လိုးသတ်မှာနော်.. ငါ့အကြောင်းသိတယ်မလား..."
ညီထွေးပြေးရင်းမီးဖိုခန်းဆီရောက်လာသည်မို့ ပြေးပေါက်ပိတ်သွားရသည်။
" ဟား....ပြေးလေ..ထပ်ပြေးဦး..ဘာလဲမင်းက.မီးဖိုထဲမှာအလိုးခံရတာကို ပိုကြိုက်တာလား...."
ညီထွေး..နောက်ဆုတ်ရင်း..နံရံနားကပ်သွားရသည်...။
" ခင်ဗျား..ရှေ့တိုးမလာနဲ့နော်...ကျွန်တော့်ကို အတင်းအကြပ်မလုပ်နဲ့....."
" ဟား....အတင်းမလုပ်ဘူး..ချော့ပြီးလုပ်မှာ....."
ညီထွေး..လက်နောက်စမ်းရင်း..နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့.ဓားကိုစမ်းမိသွားရသည်။
" ခင်ဗျား..ရှေ့တိုးမလာနဲ့လို့ပြောနေတယ်"
မူးပြီး အသိစိတ်ပျောက်နေတဲ့ ဦးမင်းဝေက.ညီထွေးဆီ အတင်းပြေးဝင်ကာ နမ်းဖို့လုပ်တာကြောင့်..ညီထွေး မျက်စိမှိတ်ကာ..ဓားနဲ့ ကာထားလိုက်သည်...။
ဖြစ်ချင်ရာသာဖြစ်တော့.....ဒီလူကြီးကို သိပ်မုန်းသည်...။
ညီထွေးသဘောဆန္ဒမပါဘဲ အတင်းအ ကြပ်ယူသွားတဲ့လူကြီး...အခုလည်း..ညီထွေးကို အတင်းအကြပ် ထပ်ပြီး ကြံစည်ဦးမည်....။
" အာ့.....ညီ..ညီထွေး...မင်း......"
ဦးမင်းနိုင်က.သူ့ဝမ်းဗိုက်ကိုင်ကာ လဲကျသွားတော့သည်...။
" ဟာ...မင်းဝေ..... "
" ချာတိတ်...မင်း....သူ့ကိုသတ်လိုက်ပြီ.."
" မဟုတ်...မဟုတ်ဘူး...သူ..ကျွန်တော့်ကိုအနိုင်ကျင့်..လို့..ကျွန်တော့်ကိုယ်..ကျွန် တော်..ကာကွယ်လိုက်တာ...."
ကျွန်တော်နဲ့ဦးမင်းဝေနဲ့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေတုန်း..အန်ကယ်နှစ်ယောက်နိုးလာကြပြီး..ညီထွေး..ဦးမင်းဝေကို သတ်မိတာကိုတွေ့သွားသည်...။
" မင်းဝေ.....သတိထားပါဦး..."
သွေးတွေအဆက်မပြတ် အန်နေပြီး..ခဏကြာတော့.ဦးမင်းဝေ..ဇက်ကျိုးကျသွားတော့သည်..။
" မင်းဝေ.....သူသေသွားပြီ....ချာတိတ်..
မင်းလူသတ်လိုက်ပြီ...."
" ဗျာ...."
ညီထွေး လက်ကဓားကို လွှတ်ချလိုက်မိသည်..။
ငါလူသတ်မိသွားပြီလား........
ညီထွေးကြောက်လန့်စွာနဲ့ .....ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားပေမယ့်. .မရတော့..ထိုအန်ကယ်နှစ်ယောက်က ညီထွေးကိုသွားခွင့်မပေး ။
" ဖယ်...ကျွန်တော့်ကိုသွားခွင့်ပေးပါ...."
" မရဘူး...မင်းလူသတ်လိုက်ပြီ... ဒီတိုင်းထွက်သွားလို့မရဘူး မင်းတရားဥပဒေကိုရင်ဆိုင်ရမယ်...."
" ကျွန်တော်..တောင်းပန်ပါတယ်..အန်ကယ်တို့ရာ...ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်ပေးပါနော်....ထောင်ထဲမသွားချင်ဘူး......"
" သွားလို့မရဘူး...မင်းအခု လူသတ်သမားဖြစ်သွားပြီ...."
ညီထွေးကို တစ်ယောက်က အတင်းဖမ်းချုပ်ထားတာကြောင့်..ညီထွေးငိုရင်း..ရုန်းကန်နေမိသည်....။
ကျွန်တော် ထောင်ထဲမသွားချင်ဘူး...
ကျွန်တော်အမေကိုသတိရတယ်....။
...............
သံတိုင်တွေကြားထဲမှာညီထွေးတစ် ယောက်တည်း အထီးကျန်နေမိသည်...။
ခုချိန်လောက်ဆို..အမေသိပြီးလောက်ရောပေါ့...။
ညီထွေးကြောင့်..အမေဘယ်လောက် စိတ်ဆင်းရဲနေရမလဲ.......။
" ညီထွေး........"
ညီထွေးကိုခေါ်သံကြောင့်မော့ကြည့်လိုက်တော့..ကိုကြီးမင်းနိုင်....
" ကိုကြီး...ကိုကြီးမင်းနိုင်....."
" ညီထွေး...ကိုယ်ကြားကြားချင်းလိုက်လာခဲ့တာ...မဟုတ်ဘူးမလား..စွပ်စွဲခံရတာမလား..."
" ကိုကြီး...အမေ..အမေရော...သိသွားပြီလား..."
" အန်တီက...ကြားကြားချင်း..မူးလဲသွားတာညီထွေးရ...အခု..အိမ်မှာ အမေတို့နဲ့အပ်ထားခဲ့ရတယ်.."
" ကျွန်တော်ကြောက်တယ်......"
" ညီထွေးရာ...ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ...ညီထွေးသတ်တာ..မဟုတ်ဘူးမလား...."
" ဟီး...ကိုကြီး..ကိုကြီးမင်းနိုင်..ညီထွေးလေ...ဟောဒီ့လက်နဲ့လူသတ်မိသွားပြီ..."
" ညီထွေးရာ.....ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ..ကိုယ့်ကလေးကဒီလို လူမျိုးမဟုတ်ပါဘူး..."
" ကိုကြီးမင်းနိုင်.....ကျွန်တော်ထောင်ကျတော့မှာလားမသိဘူး..ကျွန်တော်ကြောက်တယ်....."
" ဘာမှမကြောက်နဲ့..ကိုကြီးတစ်ယောက် လုံးရှိပါသေးတယ်...ညီထွေးဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ..ကိုကြီးကိုပြောပြ...."
" ဦးမင်းဝေ...ညီထွေးကို.အတင်းအကြပ်ကြံစည်လို့..ညီထွေး..သူ့ကို မတော်တဆသတ်လိုက်မိတာ..."
" ဘာ...ညီထွေးကို..အတင်းအကြပ်ကြံ စည်တယ်ဟုတ်လား....."
" ကိုကြီး...တကယ်...တကယ်တော့လေ..."
" ညီထွေး....ဘာဖြစ်လဲ..ကိုယ့်ကိုပြော...."
ညီထွေးရဲ့လက်တွေတုန်ရီလို့ ကိုကြီးမင်းနိုင်ကိုပြောဖို့.မနည်းအားယူနေရသည်။
သံတိုင်တွေကို ကိုင်ထားတဲ့ ညီထွေးရဲ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လို့.. ကိုကြီးမင်းနိုင်က.အားပေးရှာသည်။
" တကယ်တော့လေ ညီ ...ညီထွေးက...
ကြေး စား..တစ်ယောက်ပါ..."
" ကြေးစား...ဟုတ်လား..ကိုကြီးနားမလည်ဘူး..ရှင်းအောင်ပြော..ညီထွေး...."
" ညီထွေးက..ပိုက်ဆံယူပြီး...ယောင်္ကျားတွေနဲ့ လိုက်အိပ်ရတဲ့...ကောင်ပါ...."
" ဟာ....ညီ..ညီထွေး..ကိုကြီးကို မညာနဲ့..ကိုယ်ယုံတယ်..ကိုယ့်ကလေးက..ဒီလိုလုံးဝမဟုတ်ဘူး...."
" ကိုကြီးရာ..ညီထွေးလေ..အမေ့ရဲ့.ဆေး ကုသစရိတ်တွေအတွက်....ဒီလို..အလွယ်လမ်းကိုလျှောက်ခဲ့မိတယ်....."
" ညီထွေးရာ....ကိုယ့်ကိုဘာလို့မပြောပြခဲ့တာလဲ..ညီ့ရဲ့အခက်အခဲတွေ..ကိုယ်ဖြေရှင်းပေးမှာပေါ့...အခုတော့ကွာ......"
" ကိုကြီးရာ...ကျွန်တော့်ကြောင့် မျက်ရည်မကျပါနဲ့...ညီထွေးလိုကောင်က..အကို့ရဲ့မျက်ရည်တွေနဲ့တောင်မတန်ပါဘူး...."
" ကိုယ်..ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိဘူးကွ..ညီထွေး..မင်းသိပ်ကိုတကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်...တကယ်ဆို..ကိုကြီးကိုပြောပြသင့်တာ....ကိုယ်က..အမြဲတမ်းညီထွေးရဲ့ အနီးဆုံးမှာရှိနေပေးခဲ့တာတောင်......"
" အချိန်ပြည့်ပြီ.....ဧည်သည်...တွေ့ချိန်ကျော်ပြီမို့..ရုံးချိန်းကျမှ.ထပ်တွေလို့ရမယ်...."
" ကိုကြီး..ပြန်တော့နော်...နောက်ပြီး..အမေ့ကိုလည်းစောင့်ရှောက်ပေးပါနော်...."
" ညီရာ...စိတ်ချပါ...အမေ့ကို..ကို သေချာစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်...ညီ...စိတ်မလျော့လိုက်နဲ့နော်...ညီထွေးရဲ့နောက်မှာ..ညီထွေးရဲ့အမေရှိသေးတယ်....."
" ကိုကြီး....အမေ့ကို..စိတ်မပူနဲ့လိုပြောပေးပါနော်...နောက်ပြီး..ညီထွေးအကြောင်းကို အမေ့ကိုပေးမသိပါနဲ့...."
" စိတ်ချပါကလေးရာ....ကိုယ်သွားပြီနော်....ဘာပဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့...ညီထွေးဘက်မှာ..ကိုယ်အမြဲရှိနေမှာ...တလောကလုံးက..ညီထွေးကိုဆန့်ကျင်နေခဲ့ရင်တောင်မှပေါ့....."
ပြန်ထွက်သွားတဲ့..ကိုကြီးမင်းနိုင်ကိုကြည့်ရင်း..ညီထွေး..ငိုနေရပြန်သည်...။
" ကိုကြီးရာ...ညီထွေးက..မကောင်းတဲ့ကောင်ပါ...."
ညီထွေးအားတင်းထားပါတယ်....။
ဒီပြဿနာတွေအားလုံးအဆုံးသတ်သွားရင်..ညီထွေးရဲ့ဘဝကို..အသစ်ကပြန်စမယ်...။
အရင်လို..ဖြူစင်တဲ့ ညီထွေးလေးဖြစ်အောင်..ကြိုစားပါ့မယ်......ကိုကြီး..
နောက်ပြီး..ညီထွေးဘက်မှာ ရှိနေခဲ့ပေးလို့..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.....။
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
...............
၅နှစ်ခန့်ကြာသော်.........
လူသတ်မှု့နဲ့ ထောင်ဒဏ် ၅နှစ် ကျခံရပြီးနောက် ညီထွေးတစ်ယောက် ထောင်မှလွတ်မြောက်လာခဲ့သည်.....။
အကျဥ်းထောင်ထဲကနေ အပြင်ဘက်ကိုရောက်တာနဲ့..မြင်သမျှအရာရာဟာ..ညီထွေးအတွက် ပြောင်းလဲလို့နေခဲ့သည်.....။
ပတ်ဝန်းကျင်သစ်မှာ စိတ်သစ်...လူသစ်အနေနဲ့ ဘဝသစ်တစ်ခုကိုပြန်စမယ်လို့ ညီထွေးဆုံးဖြတ်ထားခဲ့သည်........။
ညီထွေးပြစ်ဒဏ်ကျခံနေရတဲ့အတောအ တွင်း ညီထွေးရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော..အမေက လောကကြီးထဲကနေ နှုတ်ဆက်သွားခဲ့ရသည်...။
အမေ့ရဲ့နောက်ဆုံးအချိန်မှာတောင် ညီထွေး အနားမှာ ရှိမနေပေးနိုင်ခဲ့လို့ ဝမ်း နည်းခဲ့ရသည်....။
ညီထွေး..အိမ်ကိုလည်းမပြန်ချင်တော့...
အဲ့ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း..ထပ်ပြီးမနေချင်တော့ဘူး....။
နေရာအသစ်တစ်ခုမှာ ဘဝသစ်စချင်သည်...။
ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ နှစ်တွေအတွင်းမှာ ကြုံ တွေ့ခဲ့ရတဲ့အရာတွေက ညီထွေးကို ဘဝနဲ့ရင်းပြီး သင်ခန်းစာတွေအများကြီးရခဲ့သည်....။
...ကိုကြီးမင်းနိုင်.....
ကျွန်တော်သိပ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...။
ညီထွေး ထောင်ထဲက ထွက်လာခဲ့ရပေမယ့် ကိုကြီးမင်းနိုင်ကို လာမနှုတ်ဆက်နိုင်လို့ တောင်းပန်ပါတယ်...။
တလျှောက်လုံးမှာ ကျွန်တော့်အတွက်..အမေ့အတွက်..မိသားစုအတွက်..ဒုက္ခများခဲ့ရမယ်ဆိုတာလည်းသိပါတယ်....။
ကျွန်တော့်ရဲ့အမေဆုံးသွားပြီး..ကိုကြီးရဲ့ မိဘတွေ တယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရတယ်...။
ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုက္ခတွေ ကိုကြီးအပေါ် ကူးစက်စေခဲ့လို့ထက်ပြီး တောင်းပန်ပါတယ်
ကျွန်တော် ကိုကြီးကို ဒုက္ခတွေ ထပ်မပေးချင်တော့ဘူး.........
တချိန်ချိန်တော့ ကိုကြီးဆီ ညီထွေးပြန် လာခဲ့မှာပါ....
" ညီထွေး........"
ညီထွေးကိုခေါ်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် ညီထွေးလှည့်ကြည့်လိုက်သည်...။
" ကိုကြီးမင်းနိုင်......"
ညီထွေးဆီကို ပြေးလာပြီး..တင်းနေအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်..။
" ညီထွေး ဒီနေ့ထွက်လာရမယ်ဆိုတာ ကိုကြီးသိလို့ လာစောင့်နေတာ..... ကြည့်ပါဦးကွာ.. ညီထွေးလေးက လူကြီးပေါက်လေးကျနေတာပဲ..... အရပ်တွေလည်းရှည်လာတယ်...."
ကျွန်တော့်ကို လာကြိုရှာတဲ့ ကိုကြီးမင်းနိုင်ကိုကြည့်ရင်းညီထွေးရင်ထဲဝမ်းနည်းလာခဲ့ရသည်...။
ကိုကြီးမင်းနိုင်ရဲ့ မျက်ရည်တွေကိုကြည့်ရင်း..ညီထွေးလည်းငိုမိသည်....။ ဒီနှစ် တွေ အတောအတွင်းမှာ ညီထွေးအတွက် ပထမဆုံးကျတဲ့မျက်ရည်ပါ...။
" ကိုကြီးမင်းနိုင်...ဘာလို့ငိုနေတာလဲဗျာကျွန်တော်လွတ်လာတာ..ဝမ်းမသာဘူးလား..."
" ဝမ်းသာတာပေါ့ကွာ....ကိုကြီး ညီထွေးပြန်လာမယ့်ရက်ကို နေ့တိုင်းစောင့်နေခဲ့ရတာ..."
" ညီထွေး လာကိုကြီးတို့ပြန်ကြမယ်..နှစ်ယောက်အတူတူ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေသွားကြရအောင်.."
ညီထွေးကို ကြိုဆိုမယ့်သူရှိလို့ ဝမ်းသာရပေမယ့်...ညီထွေးအတွက် အရိပ်ဆိုးတွေရှိတဲ့ ထိုနေရာကို ညီထွေးပြန်မသွားချင်ပါ...။
" ညီထွေးလေ.....အဲ့ဒီ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပြန်မသွားချင်တော့ဘူး.... ညီထွေးမှာ တွယ် တာစရာ..အမေလည်း မရှိတော့ဘူး...ညီထွေး..နေရာသစ်မှာပဲ အခြေချချင်တယ်..
ကိုကြီး...."
" ဒါဆို..ကိုကြီးကရော....မင်းကိုတစ်ချိန်လုံးစောင့်နေခဲ့ရတဲ့ ကိုကြီးကိုရော...."
" ကိုကြီး..ကျွန်တော့်ကို စိတ်မနာဘူးလားကျွန်တော်က တချိန်က ယောင်္ကျားတကာရဲ့ လိင်စိတ်ဆန္ဒတွေကို အခကြေးယူပြီး ဖျော်ဖြေခဲ့ရတဲ့ကောင်ပါ ကိုကြီး... အဲ့လိုကောင်ကို..မရွံဘူးလား...."
" ဟင့်အင်း...ကိုယ် အဲဒါတွေ နားမလည်ဘူး ညီထွေး....ညီထွေးဘယ်လိုလူပဲ ဖြစ် ဖြစ်..ကိုကြီးလက်ခံနိုင်တယ်...."
" ကျွန်တော့်နဲ့ဆိုရင်..ကိုကြီးမင်းနိုင်ကိုလူတွေ ဝိုင်းပြောကြမှာ...မကြောက်ဘူးလားဟင်...."
" ကိုကြီးမကြောက်ဘူး..ညီထွေး..တချိန်က ညီထွေး အမှားတွေ လုပ်ခဲ့တာ မှန်တယ်..အဲ့တာတွေအတွက်လည်း..ညီထွေး..အပြစ်တွေ ခံယူပြီးပြီမို့..အခုချိန်မှာ စိတ်သစ်လူသစ်နဲ့ ဘဝသစ်ပြန်စတော့ မယ့် ညီထွေးကို..ဝိုင်းပြီး အပြစ်တင် ကဲ့ရဲ့နေမယ့်အစား...စိတ်ဓာတ်ခွန်အားတွေပေးရမှာ မဟုတ်ဘူးလား....."
ကိုကြီးမင်းနိုင်ရဲ့စကားကြားရတော့ ညီထွေးဝမ်းသာမိသည်....။
" ညီထွေးကို..အခုလို နားလည်ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကိုကြီး....."
" ညီထွေး...ဒီမှာဒီမှာ မနေချင်ဘူးဆိုရင်လည်း...တခြားနေရာတစ်ခုမှာ ကိုကြီးနဲ့အတူ ဘဝသစ်စကြမယ်နော်...."
" ကိုကြီးရဲ့အိမ်ကိုရော..ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...."
".ညီ...ကိုယ့်ဘဝမှာ တွယ်တာစရာ...သံယောဇဥ်ကြိုးဆိုလို့..ညီထွေးပဲရှိတော့တာ.... ကျန်နေကတဲ့ ကိုယ့်ဘဝတစ်ခုလုံးကို ညီထွေးနဲ့ပဲ ကုန်ဆုံးချင်တယ် ကိုယ့်အိမ်နဲ့ခြံကို ရောင်းပြီး..တခြားနေရာသစ်မှာ ညီထွေးနဲ့ ကိုယ် ဘဝသစ်တစ်ခု ထူ ထောင်ရအောင်....ကိုကြီးကို..လက်ခံပေးနိုင်မလား..."
" ညီထွေးလက်ခံပါတယ်..... ကိုကြီးမင်းနိုင်...."
ညီထွေး မျက်ရည်တွေ ကျရင်း ကိုကြီးမင်းနိုင်ကို ပြန်ဖက်လိုက်သည်...။
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..ညီထွေးဘဝရဲ့ အမဲစက်တွေ ဒဏ်ရာတွေကို ကိုကြီးမင်းနိုင်ရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့ သန့်စင်ပေးခဲ့လို့. ညီထွေး...ရဲ့ဘဝတစ်ခုလုံး.. ကိုကြီးမင်းနိုင်နဲ့ပဲ ဖြတ်သန်းသွားပါ့မယ်........."
.............
" ညီရေ...ကိုယ်ပြန်လာပြီ....."
" အာ...အကိုပြန်လာပြီလား......"
အလုပ်က ပြန်လာတဲ့ ကိုကြီးမင်းနိုင်ကို ညီထွေးအပြေးလေးကြိုလိုက်သည်.....။ အိုး ဝေ ဆိုင်ကယ်လေးကို အိမ်ရှေ့က အမိုးလေး အောက်မှာရပ်လိုက်ပြီး ကိုကြီးမင်းနိုင် ဆင်းလာခဲ့သည်..။
" ကိုကြီး...ရော့..ရေသောက်လိုက်ဦး...."
"...ရော့..ညီ...ဒီနေ့ ရတဲ့ ပိုက်ဆံ......"
" ဟုတ်.... ကိုကြီး..ရေချိုးပြီးရင် ထမင်း စားရအောင်နော်...ဒီနေ့ ကိုကြီးအကြိုက်ဝက်သားကို ငရုပ်သီးစပ်စပ်လေးချက်ပေးထားတယ်...."
" ကောင်းတာပေါ့ညီရ..ဒီနေ့ညတော့ ဗိုက်ကားအောင် စားရတော့မှာပေါ့...."
" သွားသွား..ရေသွားချိုးတော့..ညီထွေး..
ထမင်းခူးထားလိုက်မယ်...."
" အိုကေ...ကိုယ်ရေသွားချိုးတော့မယ်.....
အာဘွား...."
" အာ........"
ရေချိုးဖို့ထသွားတာတောင်..ညီထွေးပါးကို နမ်းသွားလိုက်သေးသည်..။တော်တော်ကို အကဲပိုတဲ့ ကိုကြီးမင်းနိုင်ပါ.....။
ကိုကြီးမင်းနိုင်နဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘဝသစ်တစ်ခုကို ထူထောင်လာခဲ့တာ..အခုဆို..
တစ်နှစ်တောင်ပြည့်တော့မည်...။
ကိုကြီးမင်းနိုင်က ညီထွေး ပတ်သတ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ယောင်္ကျားတွေလို မဟုတ်ဘဲ..ညီထွေးအပေါ် အကြင်နာစစ်တွေ..မေတ္တာတွေနဲ့လမ်းပြပေးခဲ့တယ်...။
အိမ်ထောင်ဦးစီးတစ်ယောက်ရဲ့တာဝန်ကိုလည်း အဘက်ဘက်က ကျေပွန်ခဲ့တယ်။
ညီထွေးဘဝရဲ့ ကြုံခဲ့ရတဲ့ အဆိုးတွေအား လုံးအတွက်... ကံကြမ္မာက သနားသွားခဲ့တယ်ထင်တယ်...။
ညီထွေးဘဝရဲ့ အမှောင်တွေအတွက် ကိုကြီးမင်းနိုင်က မီးအိမ်လေးတစ်ခုပါ....။
ထမင်းဝိုင်းမှာ ထိုင်ပြီး ကိုကြီးမင်းနိုင်ကိုစောင့်ရင်း..ညီထွေး..အတိတ်တွေကို ပြန်တွေးမိသည်....။
နာကျင်စရာ...ခါးသီးစရာတွေချည်းပါပဲ...
မတွေးမိအောင် နေခဲ့ပေမယ့်...အတိတ်ကအမှတ်တရတို့က လွယ်လွယ်မေ့လို့မရနိုင်တဲ့ အရိပ်ဆိုးတွေလိုပဲ....။
...ဟူး....
" ညီ.... ဘာလို့သက်ပြင်းတွေချနေတာလဲအရင်ကအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးနေပြန်ပြီလား...."
ညီထွေးရဲ့ ဘေးနားကိုလာထိုင်ပြီး..ခေါင်းလေးပွတ်ကာ..ကိုကြမင်းနိုင်က နှစ်သိမ့်ပေးသည်..။
" ဟုတ်...တခါတလေကျတော့.. စိတ်က သူ့အလိုလို တွေးမိနေတာပါ....ကိုကြီးရာ...."
"အင်း..အတိတ်မှာ ဘာတွေပဲရှိခဲ့ရှိခဲ့..အခု ညီထွေးအနားမှာ..မင်း ယောင်္ကျား ကိုကြီးတစ်ယောက်လုံးရှိတယ်...နောင် အနာဂတ်မှာလည်း ကိုကြီးက ညီထွေးအနားမှာ ရှိနေဦးမှာပဲ... ဒါကြောင့်. ဘာမှ စိတ်ပျက်အားငယ်နေစရညမလိုဘူးနော်...."
" ဟုတ်....ထမင်းအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ....စားတော့မလားကိုကြီး..."
" အင်း..စားကြမယ်လေ ညီ...."
"...ရော့.ကိုကြီးကို ဦးချတာ....."
" အင်း..ညီလည်းထည့်စား......ရော့...."
" ဟုတ်......"
...........
" ညီ....ဖုန်းကိုဘာလို့ သဲကြီးမဲကြီး ကြည့်နေတာလဲ...နောက်ကျနေပြီ...လာတော့ အိပ်ရအောင်..."
" ဟုတ်...ညီ Freddy's Note ချန်နယ်မှာ တင်ထားတဲ့ဝတ္ထုလေးဖတ်နေတာ....ဇတ်မ်းပိုင်းရောက်နေပြီ....ခဏပဲနော်"
" ဘာဝတ္ထုလဲ....."
" ဆရာ..ဒဿနရဲ့..အပြာရောင်နေ့စွဲများတဲ့... အရမ်းသနားဖို့ကောင်းတယ်...ဇတ်သိမ်းမှာ..သူ့ဘဝလေး..ပျော်ရွှင်ရပါ့မလားမသိဘူး..."
" ကိုယ်ပြောပြမယ်....လာ ဒီကို...."
" ကိုကြီးက ဖတ်ဖူးလို့လား....."
" ဖတ်ဖူးတာပေါ့..ကိုယ်လည်း VIP မန်ဘာပဲလေ အဲဒါကြောင့်ပြောပြမယ်ပြောတာ...
လာခဲ့...."
" ဟုတ်....."
ညီထွေး ဖုန်းပိတ်ပြီး..ကိုကြီးမင်းနိုင်ဘေးကို ဝင်လှဲလိုက်သည်...။
" ကိုကြီး.. ဇတ်သိမ်းပြောပြမယ်ဆို..ပြောတော့လေ..."
" ခဏလေး...ဇာတ်သိမ်းက သိပ်သနားဖို့ကောင်းတာ....မီးအရင် သွားပိတ်လိုက်ဦး...."
" ဟုတ်....."
"....ဂျောက်...."
" ပိတ်ပြီးပြီ ကိုကြီး...ဇာတ်သိမ်းက အရမ်းသနားဖို့ကောင်းတာလား....."
" အင်း..သိပ်ကို သနားဖို့ကောင်းတာ..."
" ဟုတ်လား...ဘာလို့လဲ ဟင် ကိုကြီး...."
" ဇာတ်သိမ်းမှာ....သူကစားခံလိုက်ရတယ်....."
" ဟာ...ကိုကြီး........."
ညီထွေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ဆွဲပြီး..ရင်ခွင်အောက်ကို သွင်းပြစ်တာခံရသည်...."
ထို့နောက်....အမှောင်ထဲမှာ..ညီထွေးမျက်နှာနဲ့..တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာတဲ့ ကိုကြီးမင်းနိုင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ......
" ဒါ..ဇာတ်သိမ်းပဲ..ညီ....."
" ကိုကြီးပြောတော့..သနားစရာကောင်းတယ်ဆို....."
" အင်းလေ..ဘာလို့လဲဆိုတော့..သူ့ဇာတ်သိမ်းပိုင်းမှာ တစ်ညလုံး အစားခံရတာ..."
" သနားစရာပဲ....."
" အခုညီ..သနားရမှာက...ညီ့ကိုယ်ညီပဲ...."
" ဗျာ....ဘာလို့......"
" ညီသိပါတယ်......"
" အာ........ကိုကြီး.....ခင်ဗျား..လူလည်ကျတာ.....အာ့....."
" ခုရက်ထဲ..ကိုယ်အလုပ်တွေပင်ပန်းနေလို့..ညီထွေးကို မချစ်ရတာ..ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ...အခုညတော့..အလွတ်မပေးတော့ဘူး...."
....ကိုကြီးမင်းနိုင်နဲ့အတူ..အကြိမ်ကြိမ် အတူနေခဲ့ပေမယိ့..ညီထွေးအတွက်တော့ အမြဲတမ်း ရင်ခုန်ရသည်...။
ကိုကြီးမင်းနိုင်ရဲ့ ဆန္ဒတွေကို အကြိမ်ကြိမ်ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း...... မိုးလင်းသွားခဲ့ရသည်....။
သိပ်ချစ်တယ်ကိုကြီး.....
ညီထွေးဘဝကိုပျော်ရွှင်စရာတွေဖန်တီးပေးခဲ့လို့...
ညီထွေးရဲ့ အသက်မဲ့နေခဲ့ရတဲ့ ဘဝကို..ကိုကြီးရဲ့မေတ္တာတွေနဲ့ တဖန်ပြန်ပြီး..ရှင်သန်လာစေခဲ့လို့....
ကျန်တဲ့ဘဝတစ်ခုလုံး ကိုကြီးအပေါ်..
သစ္စာရှိခြင်း လေးစားခြင်းတွေနဲ့ ပြန်ပြီးပေးဆပ်ပါ့မယ်လို့ ရင်ထဲကနေ ကတိပေးရင်း....
ဝတ္ထုထဲက ကောင်လေးရေ..မင်းလဲ..ငါ့လိုပျော်ရွှင်ရပါစေကွာ.......
.....,.....................
ပြီးပါပြီ။
---------------------------------------------------
