(၁)
အၿမဳပ္ေတြအေပၚကဖုံးလြမ္းေနသၿဖင့္သာအေငြ႔မထြက္ဟန္ရွိေသာေကာ္ဖီတစ္ခြက္သည္သူမေရွ႔တြင္(သူမလုိပင္)
တိတ္ဆိတ္စြာရွိေနသည္။အၿပင္မွာမုိးေတြသည္းေနေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္းအနည္းငယ္စုိစြတ္ေနေသာအ၀တ္အစားမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္းခ်မ္းစိမ့္လာေသာ္လည္းဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေကာ္ဖီကုိမေသာက္ၿဖစ္ေသးေခ်။
ဘာကုိမ်ားေစာ့င္စားမိပါလိမ့္။ေကာ္ဖီေသာက္ၿခင္းဆုိတာဟာသူမတစ္ေယာက္တည္းၿဖင့္ၿပီးေၿမာက္ႏိုင္ေသာအရာပဲမဟုတ္လား။အၿမဲတမ္းလုိလိုေနာက္က်တတ္ေသာေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကုိဘာေၾကာင့္မ်ားမုိက္မဲစြာေစာင့္ေနမိပါသလဲ။
အၿမဳပ္ေတြအေပၚကဖုံးလြမ္းေနသၿဖင့္သာအေငြ႔မထြက္ဟန္ရွိေသာေကာ္ဖီတစ္ခြက္သည္သူမေရွ႔တြင္(သူမလုိပင္)
တိတ္ဆိတ္စြာရွိေနသည္။အၿပင္မွာမုိးေတြသည္းေနေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္းအနည္းငယ္စုိစြတ္ေနေသာအ၀တ္အစားမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္းခ်မ္းစိမ့္လာေသာ္လည္းဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေကာ္ဖီကုိမေသာက္ၿဖစ္ေသးေခ်။
ဘာကုိမ်ားေစာ့င္စားမိပါလိမ့္။ေကာ္ဖီေသာက္ၿခင္းဆုိတာဟာသူမတစ္ေယာက္တည္းၿဖင့္ၿပီးေၿမာက္ႏိုင္ေသာအရာပဲမဟုတ္လား။အၿမဲတမ္းလုိလိုေနာက္က်တတ္ေသာေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကုိဘာေၾကာင့္မ်ားမုိက္မဲစြာေစာင့္ေနမိပါသလဲ။
ဟင့္အင္း။ေမာင့္ကုိဒီေန႔ေတြ႔ရမွၿဖစ္မည္။ေမာင္မရွိတဲ့ကာလမ်ားအတြင္းေမာင့့္ကုိသူမမည္မွ်ခ်စ္ၿမတ္ႏုိး
ခဲ့ေၾကာင္းေသခ်ာလာခဲ့သည္။ေမာင္မ်က္ႏွာေလးကုိစုိက္ၾကည့္ရင္းေၿပာဖုိ႔ရန္ရည္ရြယ္ထားေသာစကားမ်ားစြာ
သူမရင္ထဲမွာရွိပါသည္။ဒါေတြဟာသူမဆီၿပန္လာဖုိ႔ဆြဲေဆာင္တာမဟုတ္ပဲရင္ထဲက
စကားေတြသာၿဖစ္ေၾကာင္းေမာင္ယုံၾကည္မယ္ဆုိရင္ေပါ့ေလ။တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့သူမအၿမဲလုိထုိင္တတ္ေသာ
ေကာ္ဖီဆုိင္တြင္သူမေရွ႔မွအၿမဲလုိေနရာယူၿပီးေစာင့္ၾကည့္တတ္ေသာမ်က္၀န္းညိဳညိဳေလးမ်ားကုိဟက္ဟက္ပက္
ပက္ရယ္ေမာပစ္ခဲ့ဖူးသည္။ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကုိေရွ႔ခ်ရင္းစာေရးစာဖတ္လုပ္ကာစိတ္ထြက္ေပါက္ကုိရွာတတ္ကာစ
အခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ထုိမ်က္၀န္းကေလးမ်ားသည္သူမကုိၿမတ္ႏုိးရိပ္မ်ားတစ္ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနခဲ့ပါသည္။
ခဲ့ေၾကာင္းေသခ်ာလာခဲ့သည္။ေမာင္မ်က္ႏွာေလးကုိစုိက္ၾကည့္ရင္းေၿပာဖုိ႔ရန္ရည္ရြယ္ထားေသာစကားမ်ားစြာ
သူမရင္ထဲမွာရွိပါသည္။ဒါေတြဟာသူမဆီၿပန္လာဖုိ႔ဆြဲေဆာင္တာမဟုတ္ပဲရင္ထဲက
စကားေတြသာၿဖစ္ေၾကာင္းေမာင္ယုံၾကည္မယ္ဆုိရင္ေပါ့ေလ။တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့သူမအၿမဲလုိထုိင္တတ္ေသာ
ေကာ္ဖီဆုိင္တြင္သူမေရွ႔မွအၿမဲလုိေနရာယူၿပီးေစာင့္ၾကည့္တတ္ေသာမ်က္၀န္းညိဳညိဳေလးမ်ားကုိဟက္ဟက္ပက္
ပက္ရယ္ေမာပစ္ခဲ့ဖူးသည္။ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကုိေရွ႔ခ်ရင္းစာေရးစာဖတ္လုပ္ကာစိတ္ထြက္ေပါက္ကုိရွာတတ္ကာစ
အခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ထုိမ်က္၀န္းကေလးမ်ားသည္သူမကုိၿမတ္ႏုိးရိပ္မ်ားတစ္ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနခဲ့ပါသည္။
ဆယ္စုႏွစ္ထက္၀က္စာကာလၾကာၿပီးေနာက္ထုိမ်က္၀န္းေလးေတြသူမအနားမွာမရွိေတာ့တာကေတာ့
သခၤါရတရားပဲၿဖစ္သည္။ခ်ိန္းထားသည့္အခ်ိန္ကုိဆယ္မိနစ္ခန္႔လြန္သြားေသာအခါမေစာင့္သင့္ေတာ့ၿပီဟု
စိတ္ၿမန္လက္ၿမန္ဆုံးၿဖတ္ကာၿပန္ရန္မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ေလသည္။(ေမာင့္ကုိသိပ္ခ်စ္သည္မွာမွန္ေသာ္လည္း
အရႈးံအႏုိင္တြက္တတ္တဲ့စိတ္ကကိုယ့္ရင္ထဲမွာရွိေနတုန္းပဲ)
ထုိစဥ္မွာပဲ သူမေနာက္မွခပ္သုတ္သုတ္၀င္လာေသာေၿခသံႏွင့္အတူရင္းႏွီးၿပီးသားေမာင့္ကုိယ္န႔ံကေလးကုိရမိသည္။
ေစာေစာကစိတ္တုိထားေသာအရွိန္ၿဖင့္မ်က္ႏွာကုိတင္းထားမိေသာ္လည္းေမာင္ႏွင့္သူ႔မၾကားတြင္ထုိသုိ႔ေသာပတ္သတ္မႈမ်ိဳးမရွိေတာ့သည္ကုိရုတ္ခ်ည္းသတိရသြားေလသည္။
(၂)
သူမႏွင့္ေတြ႔ဆုံလ်င္ေၿပာမည္ဟုၾကိဳတင္စဥ္းစားထားေသာစကားလုံးမ်ားသည္အၾကိမ္ၾကိမ္ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးေသာအ
ၾကည့္စူးစူးတုိ႔တြင္က်ဆုံးသြားၿပန္သည္။ေခါင္းေမာ့ကာသူမမ်က္လုံးမ်ားထံသို႔ရင္ဆုိင္ရန္အားယူမိေသာ္လည္း
တကယ္တမ္းေတာ့သူ႔ေရွ႔တည့္တည့္မွစားပြဲဆီသုိ႔သာစုိက္ၾကည့္ေနၿဖစ္သည္။နဖူးဆီသုိ႔၀ဲက်ေနေသာဆံပင္မ်ား
ၾကားမွခုိးၾကည့္မိေသာအခါတင္းတင္းေစ့ထားေသာဆုိးေဆးမတင္သည့္ႏူတ္ခမ္းပါးတစ္စုံကုိဦးစြာၿမင္ရ၏။
အိမ္မက္ထဲထိလုိက္ပါေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ေသာ မ၏ႏူတ္ခမ္းတုိ႔သည္သူ႔ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိဆုတ္ၿဖဲပစ္ႏုိင္ေသာ
စကားလုံးတုိ႔တည္ေနရာလည္းၿဖစ္ေသးသည္။
သူမႏွင့္ေတြ႔ဆုံလ်င္ေၿပာမည္ဟုၾကိဳတင္စဥ္းစားထားေသာစကားလုံးမ်ားသည္အၾကိမ္ၾကိမ္ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးေသာအ
ၾကည့္စူးစူးတုိ႔တြင္က်ဆုံးသြားၿပန္သည္။ေခါင္းေမာ့ကာသူမမ်က္လုံးမ်ားထံသို႔ရင္ဆုိင္ရန္အားယူမိေသာ္လည္း
တကယ္တမ္းေတာ့သူ႔ေရွ႔တည့္တည့္မွစားပြဲဆီသုိ႔သာစုိက္ၾကည့္ေနၿဖစ္သည္။နဖူးဆီသုိ႔၀ဲက်ေနေသာဆံပင္မ်ား
ၾကားမွခုိးၾကည့္မိေသာအခါတင္းတင္းေစ့ထားေသာဆုိးေဆးမတင္သည့္ႏူတ္ခမ္းပါးတစ္စုံကုိဦးစြာၿမင္ရ၏။
အိမ္မက္ထဲထိလုိက္ပါေႏွာင့္ယွက္ခဲ့ေသာ မ၏ႏူတ္ခမ္းတုိ႔သည္သူ႔ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိဆုတ္ၿဖဲပစ္ႏုိင္ေသာ
စကားလုံးတုိ႔တည္ေနရာလည္းၿဖစ္ေသးသည္။
“ ‘‘ဘာလုိ႔ေနာက္က်ေနတာလည္း’
ပထမဆုံးစေၿပာလာေသာစကားမွာပင္ မမ ဘာမွမေၿပာင္းလဲေသးပါလားဟုသူေသခ်ာသြားေတာ့သည္။
‘ကားလမ္းေတြပိတ္ေနလုိ႔ပါ’
ေၿပာေနက်ရုိရုိက်ိဴးက်ိဴးအသံပါမသြားေစရန္အတတ္ႏုိင္ဆုံးထိန္းေသးေသာ္လည္းမေအာင္ၿမင္ေၾကာင္း
သူသိသည္။ဒါပဲေပါ့..။ေ၀းကြာေနေသာကာလရွည္တစ္ေလွ်ာက္လုံးဘယ္မိန္းမကုိမွစိတ္ကစားလုိ႔မရေအာင္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏုိင္ခဲ့ေသာသီတာေမရဲ့အစြမ္းေတြ။အုိ..ဒါေတြကုိေၿပာၿပလို႔လဲယုံမွာမဟုတ္ပါဘူး.။
မမရဲ့မ်က္လုံးေတြကသူ႔ကုိၾကည့္သမွ်သံသယေတြအၿမဲဖုံးလႊမ္းထားတာပဲမဟုတ္လား။
‘ဘာၿပဳံးတာလဲ’
‘ကြၽန္ေတာ္ၿပဳံးခြင့္မရွိဘူးလား’
ရုတ္တရက္ၿဖစ္ေပၚလာေသာမခံခ်င္စိတ္ၿဖင့္ၿပန္ေၿဖလုိက္မိေသာ္လည္းဒီလုိမေၿပာသင့္ဘူးထင္သည္။
သူ႔အထင္မွန္ေၾကာင္းကုိမမၿပဳံးေသာအၿပဳံးတြင္ေတြ႔ရေလသည္။
ႏူတ္ခမ္းပါးေလးတြန္႔ေကြးသြားရုံမွ်အၿပံဳးၿဖစ္ေသာ္လည္းခါးသီးေသာအဓိပၸါယ္မ်ားစြာပါ၀င္ေၾကာင္းသူနားလည္
၏။မင္းမရင့္က်က္ေသးပါလားဟုမွတ္ခ်က္ၿပဳလုိဟန္ရွိေသာ
အရမ္းကေလးဆန္ပါလားဟုေလွာင္ေၿပာင္သေရာ္ရိပ္အၿပည့္ရွိေသာထုိအၿပဳံးကုိသူမႏွင့္ခ်စ္သူဘ၀ကတည္းက
ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာလက္ခံရရွိဖူးသည္။ခ်စ္သူဟူေသာအသုံးအႏူန္းကုိသတိၿပဳမိသြားေသာအခါသူ႔ရင္ထဲတြင္စူးစူးရွရွ
နာက်င္လာသည္။
ဒီအသုံးအႏူန္းဟာကြၽန္ေတာ္တစ္ဖတ္သက္သုံးစြဲေနခဲ့ရတာမ်ားလား။
ကြၽန္ေတာ့္..ကုိတကယ္ပဲမခ်စ္ခဲ့ဘူးလား..မရယ္။
အေတြးမ်ားစြာၿဖင့္သူမကုိကူကယ္ရာမဲ့စြာလွမ္းၾကည့္မိေတာ့သူ႔ကုိလုံး၀စိတ္၀င္စားဟန္မရွိပဲ မီႏူး ထဲမွာ
တစ္စုံတစ္ခုကုိရွာေဖြေနသည္ကုိေတြ႔ရ၏။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမိန္းမတစ္ေယာက္ေရွ႔မွာဒူးေထာက္ေနခဲ့ရေလာက္ေအာင္ညံ့ဖ်င္းလွေသာသူ႔ကုိယ္သူ
ပထမဆုံးအၾကိမ္မုန္းတီးမိေတာ့သည္။
(၃)
သူမေရွ႕တြင္အၿပစ္ရွိေသာကေလးငယ္တစ္ေယာက္လုိတြန္႔ဆုတ္ဟန္ရွိေနေသာေမာင့္ကုိၿမင္ရေသာအခါေစာင့္
ဆုိင္းရစဥ္ကခံစားရေသာေဒါသမ်ားသည္လြယ္ကူစြာေပ်ာ္၀င္သြားၾကသည္။တကယ္ဆုိအၿပစ္ရွိတာကုိယ္ပါ
ေမာင္ရယ္။ကုိယ္မွားယြင္းခဲ့တာ..။ေတြေ၀ခဲ့တာ..။
ဆုိင္းရစဥ္ကခံစားရေသာေဒါသမ်ားသည္လြယ္ကူစြာေပ်ာ္၀င္သြားၾကသည္။တကယ္ဆုိအၿပစ္ရွိတာကုိယ္ပါ
ေမာင္ရယ္။ကုိယ္မွားယြင္းခဲ့တာ..။ေတြေ၀ခဲ့တာ..။
ပတ္၀န္းက်င္ကဆုိတဲ့စကားတင္းေတြကုိယုိင္နဲ႔လြယ္လြန္းခဲ့တာ.။
တကယ္ဆုိကိုယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္တည္ေဆာက္ရမယ့္ဘ၀ဟာကုိယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ပဲသက္ဆုိင္တာမဟုတ္လား။
ဘာေၾကာင့္တစ္ၿခားလူအၿမင္ကုိဂရုစိုက္ရမွာလဲ။
ေမာင္ႏွင့္ေ၀းကြာေနစဥ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံးရင္ထဲတြင္ပဲ့တင္ထပ္ၿမဲစကားတုိ႔သည္အသံအၿဖစ္စီးဆင္းရန္
အတြက္မူေႏွာင့္ေႏွးလ်က္ရွိ၏။ေၿပာစရာစကားစတစ္ခုကုိမွရွာမရေသာအခါစားပြဲေပၚကမီႏူးကုိဖြင့္မိသည္။
တစ္ခုခုေသာက္ရရင္ေကာင္းမွာပဲ။
Tequilla sunrise, black Russian , Screw driver …ဟင့္အင္းၿပင္းေနမလား။
Gin Fizz တစ္ခြက္’
သူမတစ္စုံတစ္ရာေၿပာရန္ၿပင္ေတာ့သူမဘာေၿပာမည္ကုိၾကိဳတင္ရိပ္မိဟန္ရွိေသာေမာင္က၀င္ေၿပာသည္။
‘သံပုရာသီးကုိအစိပ္လုိက္ပဲယူခဲ့’
မေတြ႔ရတာၾကာၿပီၿဖစ္ေသာ္လည္းသူမအၾကိဳက္ကုိေမာင္မွတ္မိဆဲပါလားဟုၾကည္ႏူးစြာေမာင့္ကုိၾကည့္ေတာ့
ေမာင္ၿပဳံးသည္။
‘ကြၽန္ေတာ္ဟုိမွာတစ္ေယာက္တည္းေနတုန္းကမၾကာခဏေသာက္ၿဖစ္တယ္
ကိုယ့္ဟာကိုယ္စပ္ေသာက္တာဆုိေတာ့ ...’
ေရွ႔ဆက္ေၿပာရမည့္စကားကုိေၿပာသင့္မေၿပာသင့္ခ်ိန္ဆေနဟန္ရွိ၏။
‘ မ စပ္သေလာက္မေကာင္းဘူး’
ဒီလုိအေၿပာေတြ ဒီလုိအၿပဳံးေတြနဲ႔ပဲ ေမာင္သူမကုိမခ်စ္ပဲမေနႏုိင္ေအာင္ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ခဲ့တာေပါ့။
သူမၾကိဳတင္စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ေသာ ကုိယ့္ထက္အသက္ၾကီး ကုိယ့္ထက္ပညာတတ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္
ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္၏ပုံရိပ္သည္ သူမထက္အသက္ေလးႏွစ္မွ်ငယ္ေသာသာမန္ေမဂ်ာတစ္ခုမွေကာင္
ေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေသာေမာင္ႏွင့္ေတြ႔ေသာအခါလြင့္ၿပယ္စၿပဳ၏။
ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကုိေတာ္ရုံႏွင့္အထင္မၾကီးတတ္ေသာသူမပတ္၀န္းက်င္မွသူမသူငယ္ခ်င္းမ်ားကပင္သူမ
ေနာက္မွအၿမဲလုိ လုိက္ပါေနတတ္ေသာေမာင့္ကုိၿမင္လ်င္ခ်စ္စရာေလးဟုမွတ္ခ်က္ၿပဳၾကေတာ့သူမကုိယ္
တုိင္လည္းေမာင့္ကုိသိပ္ခ်စ္မိေနေၾကာင္း၀န္ခံရေတာ့သည္။
ေနာက္မွအၿမဲလုိ လုိက္ပါေနတတ္ေသာေမာင့္ကုိၿမင္လ်င္ခ်စ္စရာေလးဟုမွတ္ခ်က္ၿပဳၾကေတာ့သူမကုိယ္
တုိင္လည္းေမာင့္ကုိသိပ္ခ်စ္မိေနေၾကာင္း၀န္ခံရေတာ့သည္။
ဦးေႏွာက္ႏွင့္စဥ္းစားလ်င္္ဘယ္လုိမွလက္ခံႏုိင္ဖြယ္ရာမၿမင္ေသာေမာင့္ကုိအခ်စ္တစ္ခုတည္းႏွင့္ဇြတ္မွိတ္
ဆုံးၿဖတ္ခဲ့ၿခင္းသည္သူမ၏အၾကီးဆုံးအမွားၿဖစ္ဟန္တူသည္။ေလးႏွစ္ဟူေသာအသက္ကြာဟမႈသည္တစ္ခ်ိဳ႔ေသာ
လူေတြအတြက္အေၾကာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္းရွိရင္းစြဲအသက္အရြယ္ထက္လူၾကီးဆန္ခ်င္ေသာသူမႏွင့္
ဘယ္ေတာ့မွရင့္က်က္သည့္ပုံမေပါက္ေသာေမာင္တုိ႔တြင္ေတာ့ၾကီးမားေသာၿပသနာၿဖစ္သည္။
ေမာင့္ကုိလက္ခံလိုက္မိၿခင္းအတြက္ကုိယ္ရင္ဆုိင္ရေသာဖိအားေတြကုိေမာင္ကုိယ္ခ်င္းစာပါရဲ့လား။
ကေလးကုိမုန္႔ေပးၾကိဳက္တာ ဟုစသလုိလုိႏွင့္အတည္ေၿပာၾကေသာစကားတင္းမ်ား အၿပစ္တင္ၿငဳစူေသာ
မ်က္လုံးမ်ားလက္ညိဳးမ်ားသူမဘယ္လုိရင္ဆုိင္ခဲ့ရမလဲဆုိတာေမာင္ေတြးမိပါ့မလား။
အုိ..တကယ္ေတာ့ေမာင္သူမ ကုိနားမလည္ခဲ့ပါဘူး။
(၄)
မ ကြၽန္ေတာ္ကုိနားမလည္ခဲ့ဘူး။
နာၾကည္းစြာႏွင့္သူေတြးသည္။အနည္းဆုံးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မ ကုိဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆုိတာနားမလည္ဘူး။
သုိ႔ေသာ္လည္းအေတြးသည္အေတြးသာၿဖစ္၏။သူ႔ရင္ထဲတြင္မည္သုိ႔ခံစားရသည္ကုိႏူတ္ကဖြင့္ေၿပာရန္အတြက္
ကုိေတာ့အၿမဲတမ္း၀န္ေလးတတ္သည္။မ ႏွင့္ပတ္သက္ရင္အရႈံးဟူေသာစကားကိုေမ့ေလ်ာ့ထားခဲ့ရတာကာလ
မည္မွ်ၾကာၿပီလဲ။အခုမွ မဟုတ္ဘူး။
သူထုိင္တတ္ေသာလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေရွ႔မွေခါင္းငု႔ံၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားတတ္သည့္ငယ္ႏုေသာအသက္အရြယ္ႏွင့္
မလုိက္ေအာင္တမင္ၾကီးရင့္ပုံဖမ္းထားေသာ မမတစ္ေယာက္ကုိစ ေတြ႔ကတည္းကေပါ့။
ထုိစဥ္ကေတာ့သူသည္ မ ေၿပာတတ္သည့္ တန္ဖုိးဟူေသာစကားလုံးကုိေကာင္းစြာနားမလည္ေသာေပါ့သြမ္းသြမ္း
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့သည္။(အခုခ်ိန္မွာသူနားလည္သည္ကလည္းမ သူ႔ဘ၀တြင္ရွိၿခင္းႏွင့္မရွိၿခင္း၏
ကြဲၿပားၿခားနားေသာတန္ဖုိးသာၿဖစ္သည္)
မလုိက္ေအာင္တမင္ၾကီးရင့္ပုံဖမ္းထားေသာ မမတစ္ေယာက္ကုိစ ေတြ႔ကတည္းကေပါ့။
ထုိစဥ္ကေတာ့သူသည္ မ ေၿပာတတ္သည့္ တန္ဖုိးဟူေသာစကားလုံးကုိေကာင္းစြာနားမလည္ေသာေပါ့သြမ္းသြမ္း
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့သည္။(အခုခ်ိန္မွာသူနားလည္သည္ကလည္းမ သူ႔ဘ၀တြင္ရွိၿခင္းႏွင့္မရွိၿခင္း၏
ကြဲၿပားၿခားနားေသာတန္ဖုိးသာၿဖစ္သည္)
အခ်စ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာေ၀ဒနာခံစားရသူမ်ားကုိေလွာင္ေၿပာင္တတ္စဥ္ကေတာ့ထုိ၀ဋ္သည္ၾကီးစြာလည္
လိမ့္မည္ဟုသူမေတြးခဲ့ဖူးတာေသခ်ာ၏။ ဘယ္လုိမိန္းကေလးႏွင့္မွ ဘယ္လုိအေၿခအေနမ်ိဴးကုိမွရင္မခုန္ခဲ့ဖူး
ေသာသူသည္ မ မ်က္ႏွာကေလးကုိတစ္ရက္မၿမင္ရရင္မေနတတ္မထုိင္တတ္ၿဖစ္ေသာအခါကုိယ့္ကုိယ္ကုိ
ပင္ၿပန္အံ့ၾသယူရသည္။မေဘးတြင္၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေနသည့္သူ႔ထက္လည္းအစစအရာရာၿပည့္စုံသူမ်ားၾကားမွ
သူ႔ကုိေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္အတြက္ေတာ့ မမ ကုိအၿမဲေက်းဇူးတင္ခဲ့ပါသည္။မမ နဲ႔ ခ်စ္သူၿဖစ္ခြင့္ရခဲ့ေသာကာလတုိ
ကေလးသည္ သူ႔ဘ၀၏အေရးၾကီးေသာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုၿဖစ္သည္။မႏွင့္သူ႔ၾကားကအေတြးအေခၚအယူအဆေတြ
သည္မွ်ဆန္႔က်င္ေနလိမ့္မည္ဟုမသိေသးခင္အခ်ိန္ထိေပါ့။
သူဆံပင္အရွည္ထားတာ မ မၾကိဳက္
သူၾကည့္ေသာ စိတ္ကူးယဥ္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမ်ားကုိ မ မၾကိဳက္(မ ကနည္းနည္းမွစိတ္ကူးမယဥ္တတ္သူၿဖစ္သည္)
simple plan ကုိမၾကိဳက္
မိုခ ကုိမၾကိဳက္
ကြၽန္ေတာ့္ကုိပင္ မမ ၾကိဳက္ပါရဲ့လား။
အတူလမ္းသြားရင္း မ လက္ကေလးကုိကုိင္ထားခြင့္မရသည့္အခါကသိကေအာင့္ၿဖစ္ရသည့္ခံစားခ်က္ကုိ
မမ နားလည္မည္မဟုတ္။
သူႏွင့္မ အေၾကာင္းကုိမသိေသာမသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္လမ္းမွာဆုံစဥ္က ေမာင္ေလးပါဟုေၿပာၿပီးမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ေတာ့
သူ႔ရင္ထဲတြင္ဘယ္လုိခံစားခဲ့ရသည္ကုိလည္း မ ဘယ္ေတာ့မွလက္ခံလိုက္လိမ့္မည္မဟုတ္။
ေၿပာမိလ်င္ပင္သူက အေသးအမႊားေလးေတြကုိပင္ၿပသနာရွာတတ္သူ အေရးမပါသည့္အရာေတြကုိေရွ႔တန္းတင္
တတ္သူၿဖစ္ရၿပန္သည္။တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ သူ႔ကုိ မ ဘာေၾကာင့္မ်ားေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသနည္းဟုနားမလည္ႏုိင္ၿဖစ္ရ
တတ္သည္။သူ႔ထံတြင္ မ ႏွင့္ မသူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားစုေရွ႔တန္းတင္ၾကေသာ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးေတြမရွိ
ေလးစားေလာက္ေသာ တည္ၿငိမ္မႈမရွိ။ သူ႔မွာရွိသည္က မကုိသိပ္ခ်စ္သည့္အခ်စ္တစ္ခုတည္း...။
အဲ့ဒီအခ်စ္အတြက္နဲ႔ပဲကြၽန္ေတာ့္ကုိေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလုိ႔ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိအထင္မၾကီးရဲတာအမွန္ပါ မမ။
သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏တုိက္တြန္းမႈၿဖင့္စေကာ္လာ တစ္ခုကုိေလွ်ာက္ခဲ့စဥ္က မကုိအသိေပးဖုိ႔သူစိတ္ကူးမရခဲ့ေပ။
ဘယ္အသိေပးရဲပါ့မလဲ။ရ ရင္ေတာ္ေသးရဲ့။
မရခဲ့လ်င္ တုံ႔ၿပန္မည့္စကားလုံးမ်ား၏ၿပင္းထန္စူးရွမႈကုိသူၾကိဳသိသည္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာ သူေအာင္သြားေတာ့လည္း မကုိအသိမေပးၿဖစ္ေသး။
အဓိက ကေတာ့မ ႏွင့္ ႏွစ္ႏွစ္တာကာလရွည္တစ္ခုလုံးခြဲႏုိင္လိမ့္မည္ဟုသူ႔ကုိယ္သူမယုံၾကည္တာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။
ထုိအခ်က္ကေလးသည္ၾကီးမားေသာၿပသနာတစ္ခုအၿဖစ္ မႏွင့္ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ကုိၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ေလာင္ကြ်မ္း
ေစလိမ့္မည္ဟုေတာ့ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေတြးမိခဲ့ပါမလဲ မရယ္။
မမတုိ႔မိန္းမေတြရဲ့ရုပ္ေထြးဆန္းၿပားတဲ့အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကုိကြၽန္ေတာ္ဘယ္နားလည္ခဲ့ပါမလဲ။
(၅)
‘အဲ့ဒါအမွန္ပဲလား’
ဟုသူမေမးေသာအခါေမာင္ၿပဳံးသည္။
ဟုသူမေမးေသာအခါေမာင္ၿပဳံးသည္။
ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကုိင္ရမွန္းမသိေသာအခါၿပဳံးေသာအၿပဳံးၿဖစ္၏။ပါးခ်ိဳင့္ကေလးတစ္ဖက္ခြက္၀င္သြားကာသြားတန္းကေလးမ်ားလက္ကနဲေပၚလြင္လာသည့္ခ်စ္စရာေကာင္းလွေသာေမာင့္အၿပဳံးတြင္သူမေဒါသမ်ားအၾကိမ္မ်ားစြာေပ်ာ္၀င္ခဲ့ဖူးသည္။ဒီတစ္ခါေတာ့မရေတာ့ဘူးေမာင္။
‘ေမာင္ ..ေမးေနတယ္ေလ’
‘အင္းဟုတ္တယ္..ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္ကအားလုံးၿပီးေတာ့မွ မ ကုိအသိေပးမလုိ႔စီစဥ္ထားတာ’
‘ေတာ္စမ္းပါ..ဒီကိစၥ ကရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ဖုိ႔လက္မွတ္ၾကိဳ၀ယ္ထားတဲ့ခပ္ေပါ့ေပါ့ကိစၥ
မ်ိဴးမဟုတ္ဘူးေမာင္ရဲ့ ဘ၀တစ္ခုလုံးရဲ့အေၿပာင္းအလဲ..
ကုိယ့္ကုိနည္းနည္းပါးပါးတုိင္ပင္ဖို႔စိတ္ကူးမရဘူးလား’
‘ဟာကြာ မကလဲ
မ မတားေလာက္ဘူးဆုိတာကြၽန္ေတာ္သိတာပဲ’
ၾကည့္စမ္း
ေမာင္သူမကုိသိပ္အထင္ေသးခဲ့ပါလား။
ေငြေၾကးနဲ႔ဂုဏ္ၿဒပ္ေတြကလြဲလုိ႔ခ်စ္သူနဲ႔ႏွစ္ကာလရွည္ခြဲရမည့္အေရးကုိပင္နည္းနည္းမွထည့္မတြက္ေလာက္ဖူးလုိ႔
တစ္ထစ္ခ်ယုံၾကည္ထားခဲ့သည္လား။
‘မင္းကုိမတားဘူးဆုိတာေတာ့ေသခ်ာတယ္ ဒါေပမယ့္
ကုိယ့္ကုိယ္အသိေပးသင့္တယ္လုိ႔ေၿပာေနတာကုိယ့္ရည္းစားဘာလုပ္ေနတယ္ဆုိတာ
ေဘးသူစိမ္းလာေၿပာမွသိရတဲ့အၿဖစ္ဟာဘယ္ေလာက္ရင္နာစရာေကာင္းသလဲဆုိတာ
မင္းသိရဲ့လား ေၿပာၿပရင္လည္းနားလည္မွာမဟုတ္ဘူး
ကုိယ္ကပဲအၿပစ္မရွိအၿပစ္ရွာရစ္တတ္တယ္လုိ႔အစြပ္စြဲခံရဦးမယ္ ဒီမွာ
မင္းေရွ႔မွာရပ္ေနတဲ့မိန္းမဟာမင္းေၿပာလာမယ့္ surprise ဆုိတဲ့အသံမွာ
ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကုိင္ရမွန္းမသိပဲအူေၾကာင္ေၾကာင္က်န္ခဲ့မယ့္သူမ်ိဴးမဟုတ္ဘူး
ဆုိတာမွတ္ထားလုိက္စမ္းညီညီ’
‘ မ ဘာၿဖစ္လုိ႔ဒီေလာက္ေတာင္ေဒါသၾကီးေနရတာလဲ
ကြၽန္ေတာ္မ ကုိဖြင့္မေၿပာၿဖစ္ေသးတာ surprise လုပ္ဖုိ႔မဟုတ္ဘူး
ေၿပာဖို႔မရဲေသးလုိ႔ အဲ့ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာၾကီးမနဲ႔မခြဲႏုိင္လုိ႔
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ဘာလုိ႔အဲ့ဒီေလာက္အရႈူံးအႏုိင္တြက္ရတာလည္း
ကြၽန္ေတာ္ကုိ မခ်စ္ဘူူးလား’
ေမာင္ကသူမကုိေထြးေပြ႔ႏွစ္သိမ့္ရန္ၾကိဳးစားေသာ္လည္းခ်က္ခ်င္းပင္ရုန္းထြက္ပစ္လုိက္၏။ေမာင္မ်က္ႏွာကေလးငယ္သြားေတာ့အနည္းငယ္သနားသြားေသာ္လည္းေမာင္သူမကုိဖုံးကြယ္ထားသည့္ ကိစၥကုိလာေၿပာစဥ္ကသူမသူငယ္ခ်င္း
၏ႏူတ္ခမ္းေပၚမွာခ်ိတ္တြယ္ထားသည့္သေရာ္ေမာ္ကားအၿပံဳးကုိၿပန္သတိရသြားေတာ့သူမေသြးမ်ားဆူပြက္လာၾက
ၿပန္သည္။ ‘ကုိယ္ေၿပာဖူးသလား
မင္းကုိ ခ်စ္ပါတယ္လုိ႔ကုိယ္ေၿပာခဲ့ဖူးသလား’
အသားအရည္ပါးလ်ားၾကည္လင္ေသာေမာင့္မ်က္ႏွာတြင္ၿဖတ္ရုိက္ခံလုိက္ရသလုိနာက်င္ရိပ္ၿဖင့္နီရဲသြားေတာ့သူမစကားလြန္သြားၿပီဟုရိပ္မိသြားသည္။ေမာင္ကသူမ မ်က္ႏွာကုိမယုံႏုိင္သလုိၾကည့္၏။
အုိမဟုတ္ဘူးေမာင္ရယ္။ကုိယ္မေၿပာသင့္ဘူးေနာ္။
အသံမထြက္ေသာရင္ထဲကစကားေတြကုိေမာင္ဘယ္ၾကားပါ့မလဲ။လွည့္ထြက္သြားေသာေမာင့္ကုိစကားတစ္ခြန္းၿဖင့္
ၿဖစ္ေစေတာင္းပန္သင့္ေသာ္လည္းသူမႏူတ္ခမ္းမ်ားတင္းတင္းေစ့လ်က္သာရွိေနခဲ့သည္။
မခြဲႏုိင္ဘူးတဲ့လားေမာင္။ကုိယ့္ကုိမခြဲႏုိင္ပါဘူးဆုိတဲ့ေမာင္ကပဲစကားေလးတစ္ခြန္းအတြက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ထားခဲံရက္သလား။
(၆)
မင္းကုိခ်စ္တယ္လုိ႔ေၿပာခဲ့ဖူးသလားတဲ့။ဟုတ္မွန္ေပမယ့္သိပ္ရက္စက္တဲ့စကားၿဖစ္ခဲ့တယ္။
မ ေၿပာတာသိပ္မွန္ပါတယ္။မ အရယ္အၿပဳံး စကားလုံးေတြကုိသာယာေနသမွ်အဲ့ဒါေတြရဲ့အေၿဖကုိအခ်စ္လုိ႕ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့တယ္။အခ်စ္စစ္ဆုိတာစကားလုံးေတြနဲ႔ေဖာ္က်ဴးစရာမလုိပါဘူးေလလုိ႔ကြၽန္ေတာ္ယုံခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့...။
မ ေၿပာတာသိပ္မွန္ပါတယ္။မ အရယ္အၿပဳံး စကားလုံးေတြကုိသာယာေနသမွ်အဲ့ဒါေတြရဲ့အေၿဖကုိအခ်စ္လုိ႕ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့တယ္။အခ်စ္စစ္ဆုိတာစကားလုံးေတြနဲ႔ေဖာ္က်ဴးစရာမလုိပါဘူးေလလုိ႔ကြၽန္ေတာ္ယုံခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့...။
ေနာက္ဆုံးေတာ့စကားလုံးတစ္လုံးအၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ေတာင္ မကုိ ၿပန္လည္မေခ်ပရဲတဲ့ကြၽန္ေတာ္..ဟုိးအေ၀းၾကီးကုိ
လြင့္ခဲ့တယ္။
ေတြးေတာရင္းၿဖင့္ေခါင္းကုိစိတ္ပ်က္ညည္းညဴစြာခါယမ္းပစ္လုိက္ေသာအခါမကသူ႔ကုိနားမလည္ႏုိင္သလုိၾကည့္၏။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာသူ႔ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးတြင္ေနရာအၿပည့္ယူထားႏုိင္ခဲ့ေသာမိန္းမတစ္ေယာက္အၿဖစ္ေက်နပ္စြာလက္ခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္မ ကလွပဆဲၿဖစ္သည္။ေကာ့ေတးခြက္ေပၚတြင္တင္ထားလက္စၿဖစ္ေသာသံပရာသီးစိပ္ကေလးကုိ
လက္လွမ္းမိေသာအခါမ ကတားသည္။
“ရပါတယ္..ကုိယ္မေသာက္ခ်င္ေသးဘူး''
ေရွ႔မ်က္ႏွာစာမွၿမင္ေနရေသာစားပြဲထက္သုိ႔သာစုိက္ၾကည့္လ်က္ေၿပာစရာစကားမ်ားရွားပါးသြားၿပန္သည္။
တစ္ခုခုေၿပာရန္အားယူလုိက္တုိင္းတင္းတင္းေစ့ထားေသာမ ႏူတ္ခမ္းမ်ားကုိၿမင္ရေသာအခါစကားလုံးမ်ားေပ်ာက္ဆုံး
ကုန္သည္။မ ကုိေၿပာၿပခ်င္ေသာစကားမ်ားစြာရင္ထဲတြင္ရွိေသာ္လည္းဘယ္ေနရာကစရမည္မွန္းမသိေအာင္ၿပည့္က်ပ္
ေနသည္။
' အဆင္ေၿပရဲ့လား'
' ဘာကုိေၿပာတာလည္း'
သူ႔အားၿပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္သည္ကုိမၾကိဳက္ဟန္ၿဖင့္မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည့္ေသာဟန္သည္ ဆရာ မတစ္ေယာက္အၿဖစ္အသားက်ခဲ့ေသာ မ၏ကုိယ္ပုိင္ဟန္ၿဖစ္သည္။တကယ္ေတာ့ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွာလည္း
မရွင္းတဲ့သင္ခန္းစာေတြအတြက္ၿပန္ၿပီးေမးခြန္းထုတ္ခြင့္ရွိတာပဲမဟုတ္လား။သူ၏ကလန္ကဆန္လုပ္လုိေသာစိတ္
ဓာတ္ကၿပန္ေၿပာရန္တြန္းအားေပးေသာ္လည္းမ မ်က္ႏွာေပၚမွအၿပဳံးကိုခဏၿဖစ္ၿဖစ္ထပ္ၿမင္ခ်င္ေသးေသာစိတ္ဓာတ္
ကအႏိုင္ရသြားသည္။
' မဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္တကယ္မရွင္းလုိ႔ပါ'
' အစစအရာရာေပါ့'
'အဲ့ဒီလုိဆုိရင္ေတာ့ တစ္ခုကလြဲလုိ႔အားလုံးအဆင္ေၿပပါတယ္'
သူ၏ဆုိလုိရင္းကုိသေဘာေပါက္နားလည္ဟန္ၿဖင့္မ ၿပဳံးၿပန္သည္။ဘာဟန္ေဆာင္မႈမွမပါပဲၿပဳံးရယ္လုိက္လ်င္အလြန္
လွေသာမရဲ့ ႏူတ္ခမ္းေတြကဘာေၾကာင့္မ်ားအၿမဲတင္းတင္းေစ့ထားခဲ့ပါသလဲ မမ။
ဖန္ခြက္ကုိကိုင္ကာလက္သည္းႏွင့္အေၾကာင္းမဲ့ကုတ္ၿခစ္ေနေသာမ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြကုိဆြဲယူနမ္းရႈိက္
ပစ္လုိက္ခ်င္စိ္တ္ကုိခ်ဳပ္တည္းလုိက္ေသာအခါသူ႔ရင္ထဲတြင္မြန္းက်ပ္လာသည္။ဒီေ၀ဒနာဟာမ နဲ႔ပတ္သက္မွပထမဆုံးခံစားဖူးေသာေ၀ဒနာၿဖစ္သည္။ခ်စ္သူသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးမလက္ကေလးကို
လူလစ္ရင္ဆုပ္ကုိင္ထားခြင့္မွအပဘာမွမရခဲ့ေသာသူ႔ကုိသူငယ္ခ်င္းမ်ားကေလွာင္ေၿပာင္ရယ္ေမာတတ္သည္ပဲ။
ေစ်းသြားရန္အေဖာ္လုိသည့္အခါ။ညဥ္႔နက္သန္းေကာင္က်ဴရွင္မွၿပန္ရသည့္အခါ ေတြမွာဖုန္းဆက္ေခၚလုိက္တုိင္း
တစ္ေခါက္တစ္ခါမွမၿငင္းမိပဲအၿမဲတမ္းေရာက္လာခဲ့တဲေကာင္ ကုိ မႏွလုံးသားရဲ့ဘယ္ေနရာမွမမ ထားခဲ့ပါသလဲ။
ဘယ္အခြင့္အေရးမွမေတာင္းဆုိခဲ့ဖူးပဲ မေၿပာသမွ်အၿမဲေခါင္းၿငိမ့္နားလည္ေပးခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္ကုိ ဒီေလာက္ရက္စက္
ခဲ့တဲ့ မကုိနည္းနည္းေလးမွမုန္းေမ့လုိ႔မရတဲ့အၿဖစ္ဟာဘယ္ေလာက္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့အၿဖစ္ပါလဲ...။
ဒီလုိနဲ႔..ပဲ..။ဒီလုိနဲ႔ပဲ..။ မ..ရယ္..။
(၇)
' အုိေက..ဘာမွေၿပာစရာမရွိရင္..ကုိယ္ၿပန္ေတာ့မယ္'
'.........................................................'
' ကြၽန္ေတာ္...'
မွန္တံခါးအၿပင္ဘက္ရွိၿမင္ကြင္းအလြန္ေ၀၀ါးေနတာ..မုိးေတြသည္းေနေသာေၾကာင့္ပဲၿဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
ေ၀ဟံ
