ထင္းရွဴးျမိဳင္မွ
ညတစ္ည
ထင္ရွဴးပင္ေလးေတြ
၀ိုင္းပတ္ေနတဲ့ ေအးျမျမေလေတြ ၀န္းရံ ထားတဲ့ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ဧည့္သည္
အျဖစ္ ေရာက္ ရွိေနတာပါ။ ေန႕ခင္းေတြမွာ မပူမေအး အေန ေတာ္ ေနထိုင္လို႕ အဆင္ေျပလွေသာ္လည္း
ညပိုင္းတြင္ေတာ့ အေတာ္ေအးလွသည္။ ညပိုင္းတြင္ ဤျမိဳ႕ေလးကို ဆိုက္ေရာက္ ခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ္
ရာသီဥတုရဲ႕ တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ျမိဳ႕အစြန္ နားက တည္းခိုခန္းအေသးစား ေလးမွာ အျမန္၀င္နားလိုက္ရ
ပါျခင္းပါပဲ။
တံခါးကိုဖြင့္ေပးေသာ
လူၾကီးမွာ ဆက္ဆံေရးက်ဲတယ္ဗ်။ တံခါး ကို ၀င္သာရုံဖြင့္ေပးျပီး ကြၽန္ေတာ့္အထုပ္အပိုးေတြကို
လည္း ဂရုတစိုက္ ယူေဆာင္ေပးျခင္းမရွိ။ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးမရွိတဲ့ ခပ္ ရြယ္ရြယ္မိန္းမၾကီးက
ေအးစက္စက္ ႏို႕တစ္ခြက္ႏွင့္ အသင့္စား ေပါင္မုန္႕ နည္းနည္းကို ညစာအျဖစ္ ေကြၽးတယ္။
စားေသာက္
ျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေရွးေဟာင္းေလွကားထစ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အခန္းရွိရာကို တက္လာရ
တာဗ်။ နံရံနားက မီးဖို အပူေၾကာင့္ အခန္းတစ္ခုလံုး ေအးေနမွန္း သတိထားမိရကာ သစ္သားၾကမ္းျပင္မ်ားဟာလည္း
ေျခသံခပ္ျပင္းျပင္း ျဖင့္ ေလွ်ာက္နင္းလိုက္လွ်င္ ကြၽံက်ေတာ့မည့္ဟန္။ ပင္ပန္းေနတာ ေၾကာင့္
ဘာမွလုပ္မေနေတာ့ဘဲ အ၀တ္ေတြအျမန္လဲလွယ္ လိုက္ျပီး ေနာက္ ခုတင္ေဘးက ေတြ႕တဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဆြဲ
ကိုင္ကာ အိပ္ယာထဲ၀င္ခဲ့လိုက္ေတာ့တာေပါ့။
စာအုပ္က
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္၂၀ေလာက္က အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕ေလးရဲ႕ လမ္းညႊန္စာအုပ္ေလး။ ပထမစာရြက္ကိုလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
စာအုပ္ အစြန္းနားမွာ 'မိုးမခ တည္းခိုခန္း' ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ေလး ႏွိပ္ထားပါတယ္။ ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း
ထူးဆန္းမႈအေၾကာင္းအရာ မ်ားစြာ ျဖစ္ပ်က္ ခဲ့ေၾကာင္း၊
ျပီးေတာ့မယံုႏိုင္ဖြယ္ ကိစၥေလး ေတြျဖစ္သြားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ့္အရင္ တည္းခိုမိသူမ်ား
က စာအုပ္ေလးရဲ႕ ေနာက္ ေက်ာဖက္မွာ မွတ္ခ်က္တိုေလးေတြ ေရးသြားတာကို ဖတ္ရတာေၾကာင့္ မနက္က်မွ
တစ္ေယာက္ ေယာက္ကို စပ္စုၾကည့္ရမယ္။ အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မီးလံုးကိုမွိတ္ အလ်င္အျမန္ကို
အိပ္ေမာက်သြားမိေတာ့၏။
အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာသြားျပီးေနာက္မွာ
ကြၽန္ေတာ္လန္႕ႏိုးလာခဲ့ ပါတယ္။ ပထမ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနခဲ့မွန္း ေသ ခ်ာမသိပါ။
ႏွင္းေတြေဖြးေနေအာင္ က်ေနတဲ့ ေတာင္ေစာင္း တစ္ခုကေန မီးေရာင္မွိန္မွိန္လင္းေနတဲ့ အခန္းေလးရွိရာ
အား တင္းျပီး ေလွ်ာက္လွမ္းေန တာ မရမက။ မ်က္လံုးမ်ားဖြင့္ လိႈက္ ေမာစြာ အသက္ရွဴျပီး
ဟိုသည္ၾကည့္မိေတာ့မွ အိုေဟာင္းေန ေသာ တည္းခိုခန္းေလးရဲ႕ အခန္းတစ္ခု ထဲက ခုတင္ေပၚမွာမွန္း
ျပန္သတိရမိရသည္ပဲ။ ျပန္အိပ္မေပ်ာ္ေသးတာနဲ႕ အသာျငိမ္ျပီး လွဲေနစဥ္ခဏ ျပတင္းကေန ၀င္လာတဲ့
အလင္း မဟုတ္တဲ့ ျပတင္းေပါက္ေထာင့္ေတြ တံခါးမၾကီးေထာင့္ေတြကေန လင္း ထိန္လာတယ္ အလင္းစက္ေတြစုစည္းျပီး။
ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ အ ေတာ္အံ့ၾသသြားရသည္ အာရုဏ္တက္တာျမန္လွခ်ည္လား ဒီ တစ္ခါေပါ့။ ရုတ္တရက္
အခန္းထဲ ေရးခဲတံုးေတြ ေရာက္လာသို ေက်ာထဲ ကစိမ့္ကနဲျဖစ္သြားရတာေၾကာင့္ ေမႊးပြေစာင္ကို
ရင္ ဘတ္ဆီဆြဲျခံဳလိုက္မိတယ္။
အလင္းစက္္ေတြ
တျဖည္းျဖည္းစုသြားျပီးေနာက္အလြန္လွပ ေသာ ခ်စ္စရာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ပံု သဏၭာန္ျဖစ္တည္
လာသည္။ ေၾကာက္လန္႕မႈေၾကာင့္ မလႈပ္ မရွားႏိုင္ျဖစ္သြားသည့္ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္ေခ်ာေလးကို
ျမင္ရ ခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်နပ္မႈေၾကာင့္ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့။ သူ႕တစ္ ကိုယ္လံုးမွာ အလင္းေတြဖ်ာေနျခင္းေၾကာင့္
ခႏၶာကိုယ္အစိတ္ အပိုင္းတိုင္းကိုကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေနရသည္။ ဒီအခန္းထဲကို ကြၽန္ေတာ္၀င္လာခဲ့ဟန္အတိုင္း
သူေလွ်ာက္လွမ္းလာျပီး အရာ ရာကို လိုက္လံစစ္ေဆးေနသည္လားမသိ တစ္ခုခုကို ရွာေန ဟန္။ သူ၀တ္ဆင္ထားသည္မွာ
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဒယ္ဒီေတြေခတ္ ကလို ဘဲလ္ေဘာင္းဘီ ၊ ေကာ္လံခပ္ၾကီးၾကီး ရွ႔ပ္လက္ရွည္ႏွင့္။
ဒါေတြကိုျမင္ရေတာ့ တစ္ခါက ၾကားဖူးေနရတဲ့ ပံုျပင္ေလးကိုျပန္ သတိရမိတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့
'ျပည့္စံု'ႏွင့္ 'ရဲလႈိင္ဘြား'တို႕အေၾကာင္း။ ဟုတ္တယ္ ဒီေကာင္ ေလးက ျပည့္စံုဆိုတဲ့ေကာင္ေလး၀တ္ဆင္ထားသည့္
အတိုင္းပါ ပဲ။ အဲဒီေနာက္ အ၀တ္ ေတြကို စခြၽတ္ေနတာကို ျမင္ရခ်ိန္ ပိုင္ စိုး ပိုင္နင္းအခန္းထဲလာလုပ္ေနတယ္
ခံစားရေပမဲ့ မ်က္၀န္းမ်ား ကိုေတာ့ မွိတ္မပစ္မိ။
သူ႕မညီမညာအ၀တ္အစားေတြကို
ခပ္ျဖည္းျဖည္း ခြၽတ္ေတာ့ အေမႊးအမွ်င္မရွိ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ေတြ႕ရသလို ေအာက္ပိုင္း ေဘာင္းဘီေတြ
ကိုဖယ္ရွားျပန္ေတာ့ ခ်က္ကေန ဆီးစပ္အထိ အေမႊးအမွ်င္တန္းေလးက ၅လက္မေလာက္ရွိတဲ့ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့
-ိင္တံတစ္ေခ်ာင္းမွာ အဆံုး သတ္ေရာ။ ေနာက္ အိပ္ယာဆီ လွမ္းလာျပီးလွဲခ်လိုက္တယ္ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးကိုေလ။
ကြၽန္ေတာ္ေဘးကိုေရႊ႕ေပးလိုက္ေပမဲ့ အကြာအေ၀း က သိပ္မ ရွိ။ ေမြ႕ယာေပၚ၀ယ္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း
လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ အနီးကပ္ေတြ႕ေနရသည္ေလ။ အစ တုန္းကေၾကာက္လန္႕ေနခဲ့တာ
အသားကုန္၊ အခုေတာ့လည္း ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စိတ္ေတြရင္ထဲ အျပည့္ပါ။ သူ႕အသြင္အျပင္က အရမ္း
ရင္ခုန္ဖို႕ေကာင္းေနတာေၾကာင့္ေရာ အရမ္းျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာလွဲေလ်ာင္းေနတာ ၾကည့္ရင္းနဲ႕
ေပါင္ၾကား က ညီဘြားက တျဖည္း ျဖည္းမာလာတယ္။ ဒီေတာ့လည္း ညာဘက္လက္ကေလးႏွင့္ အသာကိုင္ျပီး
စတင္အလုပ္လုပ္ရ ေတာ့တာ။ ျမင္ေနရတဲ့ေကာင္ေခ်ာေလး ကလည္း ထို႕အတူ သူ႕ေရႊနီငွက္ေပ်ာကို
ကိုင္ရင္းဆြေနတာ ၾကည့္ေနရင္း ၾကည့္ေန ရင္း မိုးေပၚေထာင္လာက ၇လက္မနီးပါးရွည္လာပါ ေရာ။
ဒီ အခ်ိန္ေၾကာက္စိတ္ဆိုတာကို လာေမးရင္ေတာ့ ရင္ထဲမရွိ ေတာ့ဘဲ အဲဒီေနရာမွာ စိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္မႈေတြက
အစား ထိုးကာ သာသာယာယာပဲ သူ႕လႈပ္ရွားမႈကိုၾကည့္ေနျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို
ထိကိုင္ဖို႕ၾကိဳးစား ေပမဲ့ ေလကိုသာထိုး ေဖာက္သြားပါေရာ။
အေမႊးအမွ်င္မရွိ ေကာင္ေခ်ာေလးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ
တဆတ္ဆတ္ တုန္လာ ျပီးေနာက္ ေရႊနီၾကီးကေန အရည္ျဖဴပ်စ္ ပ်စ္ေတြ ပန္းထုတ္ လိုက္တာ သူ႕ဦးေခါင္းေပၚေတာင္
ေက်ာ္သြားပါရဲ႕။ အဲဒါပဲ. ...အဲဒါပဲ..... ကြၽန္ေတာ္လည္း မ်က္လံုးမ်ားကိုေမွးမွိတ္ လက္ကို
ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားကာ ဗိုက္သားမ်ားေပၚ မထုတ္ရတာ ၾကာ ျပီျဖစ္တဲ့ အရည္ပ်စ္ေတြကို အားရစြာ
ပန္းထုတ္လိုက္မိပါ တယ္။ စကၠန္႕အနည္းငယ္ၾကာမွ မ်က္ခြံမ်ားကို ပင့္ၾကည့္ လိုက္ ရာမွာ
အခန္းထဲ ဘယ္သူမွမရွိ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ။
အိပ္ယာေပၚမွ
ကြၽန္ေတာ္ထရပ္လိုက္ကာ အခန္းမီးကို ဖြင့္လိုက္ ပါတယ္။ တစ္ရွဴးစကၠဴဘူးကိုရွာကာ ဗိုက္သားေပၚႏွင့္
တျခား ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းေတြကိုသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ေကာင္ေခ်ာေလးေပၚလာတဲ့
အခန္းေထာင့္ကို ေသ ေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးၾကည့္ ေတာ့ ဘာအေပါက္မွမရွိ နံရံၾကီး သက္သက္သာ။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
မနက္ ၃နာရီထိုး ေနျပီမို႕ အိပ္ယာဆီျပန္လာခဲ့ျပီး ခပ္ေၾကာင္ ေၾကာင္ အိပ္မက္ တစ္ခုကိုမ်ား
မက္ခဲ့သလားေတြးမိရပါ၏။ ကြၽန္ေတာ္လွဲေလ်ာင္း ခဲ့တဲ့ေနရာရဲ႕ ေဘးက ေခါင္းအံုးဆီၾကည့္လိုက္ေတာ့
အရည္ပ်စ္ အစက္အေျပာက္မ်ားစြာ။ အဲဒါေတြ႕ို ငံု႕နမ္းရင္း အခ်ိဳ႕ကို လက္ ေခ်ာင္းႏွင့္တို႕
ပါးစပ္ထဲထည့္ၾကည့္ျဖစ္ပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ဟာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ ဒီေလာက္ေ၀းေ၀း ကြၽန္ေတာ္မပန္း
ထုတ္ႏိုင္ဘူး။ ရုတ္တရက္ အလည္လာတဲ့ ေရႊဧည့္သည္ေလး ပန္းထုတ္ သြားျခင္းသာ။ နံရံက မီးကိုပိတ္
သက္ျပင္းေမာကို ဟူး ကနဲခ်ကာ အိပ္ယာေပၚလွဲေလ်ာင္းျပီးေနာက္ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ ကြၽန္ေတာ္
အိပ္ေပ်ာ္ သြားရပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ႏိုးထလာခ်ိန္မွာေတာ့
ေနေရာင္ျခည္က အခန္း ျပတင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္လ်က္ တစ္ခန္းလံုးကို ေတာက္ေပေနေစ ေတာ့သည္။ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း
ရွင္းလင္းစြာျမင္မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္အေၾကာင္း ေခါင္းထဲေရာက္လာျပန္ေတာ့ နံေဘးက ေခါင္းအံုးကို
ၾကည့္မိျပန္ တယ္။ ေျခာက္ေသြ႕ေနေသာ အရည္ ကြက္အခ်ိဳ႕။
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ခင္းဟာ
တည္းခိုခန္းေလးကို ပိုျပီး ေတာက္ပေနေစသလားပဲ။ အရသာအလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ နံနက္ စာကိုစားသံုးျပီး
ျပန္ေတာ့ အာရုံထဲ မေန႕ညက အျဖစ္ကရွိေန ဆဲ။ ယုတၲိေဗဒနည္းလမ္းအရေတာ့ ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခု။
ဒါေပမဲ့ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ ဟိုဟာေတြကေရာ မေသခ်ာလိုက္ တဲ့အရာပါ။ အရာအားလံုး အစိတ္အပိုင္းေတြ
ဆက္စပ္ေနရတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခု အလား။
x x x
အလုပ္အကိုင္
သဘာ၀အရ ရက္အနည္းငယ္အားလပ္ရက္ ရျပန္ေတာ့ ျမိဳ႕ေလးသို႕ျပန္လာကာ အရင္ကတည္းခဲ့တဲ့ အခန္း
မွာပဲေနျပီး တစ္ ခုခုကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႕ ၾကိဳးစားမိျပန္တာ ေလ။ အလုပ္ကိုေသခ်ာလုပ္
ရက္သတၲပတ္ေနာက္ဆံုးရက္ ေတြမွာ တည္းခုိေနက် အခန္းမွာပဲ တည္းရဖို႕ ၾကိဳးစားျဖစ္ပါ တယ္။
အလုပ္ေတြျပီးဆံုးသြားတဲ့
ေသာၾကာေန႕ညတစ္ညမွာ ျမိဳ႕ေလး ရဲ႕တည္းခိုခန္းေလးဆီျပန္လာျဖစ္ပါတယ္။အစဦးေရာက္ခါစတုန္းကလို
ရာသီဥတုမဆိုးေတာ့ဘဲ မွ်တေနပါရဲ႕။ ညစာစားဖို႕ စား ေသာက္ခန္းထဲ၀င္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဧည့္သည္ႏွစ္ဦးသည္
လည္း ေရာက္ရွိစား ေသာက္ေနၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အ ရာအားလံုးဟာ သာမန္အတိုင္းပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကသာ
ေသာက္ ရူးအိပ္မက္တစ္ခုမက္ျပီးေတာ့ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းသလိုျဖစ္ေနတာ ျဖစ္မယ္။ ဒီတည္းခိုခန္းပတ္၀န္းက်င္ေလးက
မဆိုးပါဘူး ေတာ အုပ္ေလးတစ္ခုႏွင့္ ဆက္စပ္ေနေတာ့ အေညာင္းအညာေျပ လမ္းေလွ်ာက္လို႕ရပါေရာ။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ညစာစားေသာက္ ျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ အခ်င္းခ်င္းမိတ္ဆက္ျပီး စကား စျမည္ ေျပာ
ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္က အေတာ္အထာက်တဲ့သူ ေတြပဲ။ gay စံုတြဲတစ္တြဲလို႕ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့
ထင္တာပါ ဒါေပမဲ့ မေသခ်ာပါဘူးေလ။ သူတို႕ေတြ ဘာကိုေျပာဆိုေနၾကမွန္း ကြၽန္ေတာ္အာရုံမစိုက္မိ။
'စိုးသူရ'ဆိုတဲ့ ဘဲက ေကာ္ဖီေသာက္ ျပီး ေနာက္ သရဲ ေျခာက္လွန္႕ျခင္းအေၾကာင္း စကားစတင္ပါ
ေရာ။၀ိညာဥ္ေတြ၊ သရဲေတြအေၾကာင္း ျပီးေတာ့ သူတို႕ေတြႏွင့္ လူသားေတြ ထိေတြ႕လို႕ရမရ ကိစၥေတြလည္းပါေသးတယ္။
ဒီ တည္းခိုခန္းကလည္း နည္းနည္းေျခာက္တယ္လို႕ သူၾကား သတဲ့။ 'စိုးသူရ'သူငယ္ခ်င္း 'ေနမင္း'က
အဲဒါ ကိုၾကားေတာ့ သ ေဘာက်စြာရယ္ပါရဲ႕ စိုးသူရ သူရဲေၾကာက္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပီး။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း
ေျပာျပတာ ေပါ့ ဒီတည္းခိုခန္း မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ လူေသမႈအေၾကာင္း။ ကြၽန္ေတာ္တို႕စားေသာက္
ျပီးတာေတြကို ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က လာသိမ္း ေတာ့ အဲဒီ့ အေၾကာင္း ေမးျမန္းျဖစ္ၾကပါတယ္။ တည္းခုိခန္း
၀န္ထမ္းေျပာ တာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အေတာ္ၾကာ တည္းခုိခန္းေဆာက္ လုပ္ျပီးခါစက တကၠသိုလ္
ေက်ာင္းသား လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ လာတည္းရင္း အေၾကာင္းရွာမရ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း၊ လူ ေတြေျခာက္
လွန္႕ခံရတယ္ ေျပာၾကေပမဲ့ သူ႕အေနႏွင့္ အခုထိ မျမင္ဖူးေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ေနမင္းက ဒါတည္းခုိသူေတြကို
ဆြဲေဆာင္တဲ့နည္း တစ္ခုလို႕ ထင္ပါသတဲ့။
စကားစျမည္ေျပာရင္း
လက္ဆံုက်ေနၾကတာ နည္းနည္း ညဥ္႕ နက္လာမွ လမ္းခြဲျပီး ကိုယ့္အခန္းကို ကိုယ္ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ပါလာတဲ့ စာအုပ္ေတြကို အတန္ၾကာဖတ္ေနျပီးမွ မီးပိတ္လိုက္ ကာ အလ်င္အျမန္ပဲ အိပ္ေမာက်သြားျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ ၾကိမ္ ႏိုးလာေတာ့ အျပင္မွာ ေမွာင္ေနတုန္းပါပဲ။ အလင္းစက္ ေတြက အရင္တစ္ခါေပၚခဲ့ဖူးတဲ့
ေထာင့္စြန္းကေန ခပ္ျဖည္း ျဖည္းေပၚလာတယ္။ ေၾကာက္လန္႕ ရမယ့္အစား ကြၽန္ေတာ္ ရင္ခုန္စြာျဖင့္
ေပၚထြက္လာမယ့္သူကို ၾကည့္ေနမိတာ ပထမ အၾကိမ္က ေတြ႕ဖူးရတဲ့ေကာင္ေခ်ာေလးေပၚလာပါ ေရာ။ အေမႊး
အမွ်င္မရွိ ေခ်ာမြတ္တဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ အ၀တ္တစ္ခုမွမပါ ေရႊနီငွက္ေပ်ာသီးၾကီး တရမ္းရမ္းနဲ႕
ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေနရာေဘး ကို ေလွ်ာက္လွမ္းလာကာ ၀င္ျပီးလွဲေလ်ာင္းလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္အစံုဟာ
သူ႕-ိင္တံရွိရာကို လွမ္းျပီး ကိုင္လိုက္ ေပမဲ့ ဘာအထိ အေတြ႕မွမရ။ ဒါေပမဲ့ ျမင္ေနရတဲ့
ေကာင္ေခ်ာ ေလးရဲ႕ -ီးေနရာကို အသာကိုင္ဟန္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ျပီးကစား လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေန
နဲ႕ ဘာဖီးလ္မွမရေပမဲ့ သူ႕ ပစၥည္းက ကြၽန္ေတာ္ျပဳစုတာကို တုန္႕ျပန္တာျဖင့္ မာျပီး မိုးေပၚ
ေထာင္လာပါေတာ့တယ္။ ခပ္သြက္သြက္ လက္ ကိုလႈပ္ရွားေပး ဟန္ျပဳေနေတာ့ သူ႕ဗိုက္သားေတြ ေရျပင္အလား
လိႈင္းထကာ လႈပ္လာေတာ့ ဒါသူ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ရိပ္မိပါ ျပီ။ မ်က္စိကို အသာမွန္
သူ႕-ီးရွိရာကိုမွန္းကာ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ အတြင္းထည့္လိုက္တာ ရုတ္တရက္ -ီးတစ္ေခ်ာင္းပါးစပ္ထဲရွိ
ေနတာကို ခံစားလိုက္ရာျပီး လည္ေခ်ာင္းထဲသို႕ ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲအရည္ ေတြ ေရာက္ရွိတာကို ခံစားရပါ၏။
မ်က္သန္းမ်ားကိုဖြင့္ သူ႕ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္မယ္ လုပ္ေတာ့ မရွိေတာ့ သြားျပီ။
အိပ္ယာေပၚကေန
အျမန္ထ နံရံကမီးကိုဖြင့္ မွန္ထဲၾကည့္လိုက္ ေတာ့ သံသယမရွိဖြယ္ ပါးစပ္ႏွင့္အျပည့္ ေကာင္ေခ်ာေလးရဲ႕
ေရႊရည္ေတြ။ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲက ပလတ္စတစ္အိတ္ အ ၾကည္တစ္ခုကိုယူကာ အဆိုပါအရည္ပ်စ္ေတြကို
ေထြးထည့္ လံုျခံဳစြာပိတ္ရင္း စားပြဲက အံဆြဲထဲမွာ ေသခ်ာထည့္ထားလိုက္ ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ
အိပ္ယာေပၚျပန္လွဲျပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အိပ္ စက္ရေလသတည္းေလ။
x x x
ခ်စ္စရာေဆာင္းဦးမနက္ခင္းေလးက
ေလေအးေအးျဖင့္ႏိုးထေစ ပါတယ္။ အိပ္ယာေပၚကထထျခင္း စားပြဲအံဆြဲကို ပလတ္စတစ္ အိတ္ အျဖဴကို
ယူျပီးအထဲမွာပါတဲ့ဟာေတြကို အနံ႕ရွဴၾကည့္ လိုက္တယ္။ သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ဒါသုတ္ရည္ေတြ။ ေရခ်ိဳးသန္႕
စင္ျပီးေနာက္ မနက္စာစားဖို႕ေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ့ျပီး မ်က္လံုးေ၀့ ၾကည့္လိုက္တာ့ စိုးသူရ
ႏွင့္ ေနမင္းတို႕ကေရာက္ေနၾကျပီ။ သူတို႕ေတြ ခ်စ္သူစံုတြဲ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ပိုပိုျပီး
သေဘာ ေပါက္စျပဳလာပါရဲ႕။ ႏွစ္ဦးသားလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကမလို႔တဲ့။ ရိုးရာအစားအစာေတြျမည္းစမ္းဖို႕
ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႕ႏွင့္ အတူလိုက္ခဲ့ဖို႕ ဖိတ္ေခၚတာေၾကာင့္ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ စိုးသူရတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ
အေတာ္ၾကည့္ ေကာင္းအဆင္ေျပ ၾကတဲ့ ဘဲေတြဗ်။ သူတို႕ႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး စကားေျပာရတာ
အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ေျပာရင္း ေျပာရင္း ပြင့္လင္း လာၾကျပီး gay စံုတြဲအျဖစ္ေနထိုင္ၾကျခင္းရဲ႕
အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္ ေတြေျပာၾက၊ ကြၽန္ေတာ္သည္လည္းgay ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေျပာ မိပါ တယ္။
ကိုယ္ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးမွာ အထိအခိုက္မရွိရင္ေကာင္းမယ္ဆိုတာ
ေဆြး ေႏြး ရင္းႏွင့္ မေန႕ညကအျဖစ္အပ်က္ကို သူတို႕ကိုေျပာျပ ခ်င္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေျပာဖို႕
ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါျပီ။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ျမိဳ႕ေလးထဲကို၀င္ၾကည့္မွ
အေတာ္တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳး ေနတာကိုေတြ႕ရသလို သေဘာလည္းက်မိပါရဲ႕။ ျမိဳ႕မေစ်းၾကီး ထဲမွာလည္း
အေတာ္စံုလင္လွတာကိုေတြ႕ရ႔ပါတယ္။ ေစ်းၾကီး ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ၅ရက္တစ္ခါေစ်းလို႕
ေခၚမလား ၅ရက္ေနမွ တစ္ခါ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ ကလာေရာင္းၾကတဲ့ ေစ်းတန္းကိုလည္းေတြ႕ရပါေသးတယ္။
အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ဂ်ဴးျမစ္ပါတဲ့ ပဲပုတ္ျပားေတြ၊ ဂ်င္းပါတဲ့ ပဲပုပ္ျပား၊ ေခါပုပ္
ေတြ ဆိုးေဆးမပါ လက္ဖက္ညြန္႕ေတြ ၀ယ္လိုက္တာ ၾကြပ္ၾကြပ္ အိပ္ၾကီးတစ္လံုးအျပည့္မွ ၅၀၀၀က်ပ္ေလာက္
က်တာဗ်။ လက္ ဖက္ေျခာက္ေတြ၊ တို႕ဟူးေျခာက္ေတြလည္းပါတာေပါ့။ ေဘာ္ဒါ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တို႕ဟူးေႏြးႏွင့္
ဆန္စီးကို သူတို႕ အေခၚ ရွမ္းခ်ဥ္ႏွင့္ အားရပါးရတီးေနတာမ်ား ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုျဖစ္မိပါ
တယ္။ ေနာက္တစ္ခါေရာက္ရင္ ျမိဳ႕ထဲကို လာလည္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ မိပါျပီ။
ညေနလည္းေစာင္း
လူေတြလည္း ဖားမွ ျမိဳ႕ေလးအစြန္က တည္းခိုခန္းဆီျပန္လာျဖစ္ၾကပါတယ္။
အခန္းရွိရာကိုတက္လာ
ျပီး ေရမိုးခ်ိဳးဖို႕ ျပင္ဆင္ခါ ဘံုေရခ်ိဳးခန္းဆီလွမ္းျဖစ္တာေပါ့။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၀တ္ဆင္ကာ
ညစာစားဖို႕ စားေသာက္ခန္းဆီ သြားေတာ့ စိုးသူရတို႕အတြဲက စားစျပဳေနပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ လည္း
သူတို႕ႏွင့္အတူ ၀ိုင္းထုိင္ကာ ငါးဒုကၡႏွင့္ ဆြဲလိုက္ပါ တယ္။ ထမင္းစားအျပီး စကားလက္ဆံုၾကရင္း
ခဏ ပဲရွိေသး အိပ္ခ်င္စိတ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ သူတို႕ ကို Excuse
လုပ္ကာ အခန္းကိုျပန္လာျဖစ္ပါတယ္။ ေလခြၽန္သံ လိုလို ျပီး ေတာ့ ျပတင္းမဖြင့္ထားဘဲ အခန္းထဲေအးစက္လာ
မႈေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာျပန္ေတာ့ အျပင္မွာ မဲေမွာင္တုန္း ပါပဲ။ ျမင္ေတြ႕ေန က် အလင္းစက္ေလးေတြ
စုစည္းတာကို ျမင္ခ်င္မိေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ ဘာမွမျမင္ရပါ။ အတန္ၾကာေစာင့္ၾကည့္ ေနေပမဲ့ ဘာမွျဖစ္မလာပါ။
အိပ္ယာ ေပၚမွာ အသာလွဲေလ်ာင္း ရင္း ၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အထင္ အခန္းထဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ေရြ႕လ်ားလာကာ
ခုတင္ရွိရာကို လွမ္းလာ တယ္လို႕ အာရံုက ခံစားမိေနရသလိုပါပဲ။ ေက်ာထဲစိမ့္တဲ့အထိ ေၾကာက္လန္႕မိသလို
စိတ္လည္း တျပိဳင္နက္လႈပ္ ရွားမိပါရဲ႕။
လက္တစ္ဖက္....မျမင္ရတဲ့
လက္တစ္ဖက္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ ည၀တ္ေဘာင္းဘီကို ပြတ္သပ္ကာ အတြင္းထဲက ညီဘြားကို ကိုင္လိုက္တာကို
ခံစားရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ေဘး ဘက္ဆီ ေရာင္ရမ္းစမ္းသပ္လိုက္ေတာ့ အေမႊးအမွ်င္မရွိ
ေခ်ာ ေမြ႕တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို စမ္းမိသလို ဗိုက္သားေနရာကေန ေအာက္ကို ေရြ႕လာေတာ့ ဆီးစပ္အထိ
ဆက္စပ္ေနတဲ့ အေမႊးႏု ေလးေတြကတစ္ဆင့္ ၇လက္မနီးပါးရွိတဲ့ -ိင္တံၾကီး ကို ကိုင္မိပါ ေရာ။
ထို႕အတူ ကြၽန္ေတာ့္-ီးကိုဆြဲျပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တာ ကို ခံစားရမိပါတယ္။ ကြၽမ္းက်င္တဲ့
အစုပ္အမႈပ္ေတြ ခံစားေနရ ရင္း အခန္းထဲ အလင္းစက္ေတြပိုမိုစုစည္းလာကာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ပံုမွန္လာေနက်
ဧည့္သည္ေလးက အားရပါးရျပဳစုေနတာကို ျမင္ လိုက္ရ ပါျပီ။ အခုေတာ့ အမွန္တကယ္ အထိအေတြ႕ကို
ခံစားရ ျပီေပါ့ေလ။
သူကြၽန္ေတာ့္-ီးကို
အရင္းမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း -ိင္တံတ ေလွ်ာက္ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္လ်က္တယ္။ ကြမ္းသီးေခါင္းကို
တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ကာ ဖီးလ္အရွိန္ျမႇင့္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ ေရႊဥ ေတြကို တစ္လံုးျခင္း ငံုစုပ္ေတာ့တာ။
သူ႕လႈပ္ရွားမႈမွာေျမာေန တဲ့ခဏ သူ႕ဦးေခါင္းဟာ ကြၽန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေတြၾကားငံု႕ လွ်ိဳးလာျပီးေနာက္
ခေရ၀ဆီလွ်ာဖ်ားေလးက ၀ိုက္ကာ ၀ိုက္ကာ ျဖင့္ခံစားမႈေတြ ဟိုးအျမင့္ဆီေရာက္ေအာင္ သူ လုပ္ပါေပါ့။
လွ်ာ ဖ်ားေလးကိုမာေအာင္လုပ္ရင္း ခေရ၀ထဲ ဖိကာဖိကာျဖင့္ တြန္း တာ.....အား.....ဘယ္လိုဖီးလ္မွန္းမေျပာတတ္ဘူး။
ရုတ္တရက္ သူထရပ္လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြကို ပခံုးေပၚထမ္း တင္လိုက္ရင္း ေရႊနီငွက္ေပ်ာၾကီးကို
ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ဆီေတ့ ကာ ႏွဲ႕သြင္းသြင္းပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အခုအျဖစ္အပ်က္ ကို အိပ္မက္လို႕
ထင္ရေအာင္လည္း ခေရ၀က နာက်င္မႈက အစစ္အမွန္ ခံစားေနရတာ။ တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္
ရင္း သူ႕ဒစ္ကိုရွန္တိန္လုပ္ကာ အဆံုးထိသြင္းလိုက္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္ေအာင့္ကနဲ ျဖစ္ သြားရပါ၏။
ခပ္ေျဖးေျဖး သူအထုတ္ အသြင္းလုပ္ေနစဥ္မွာပဲ အခန္းထဲ အလင္းပိုမိုမ်ားလာျပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာအနီး
ေနာက္ထပ္ ေကာင္ေခ်ာေလးတစ္ေပြ အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္ထီး မာေတာင္ေနတဲ့ သူ႕-ီးကိုကိုင္ရင္း
ေပၚထြက္လာျပန္သည္။ သူ႕ပစၥည္းသြင္းႏိုင္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ ကို အသာဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့
ရွည္လ်ားလွတဲ့ဟာကို အလိုက္ သင့္ထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ေယာက္က လည္ ေခ်ာင္းထဲ အထိ သြင္းခ်ိန္
ေနာက္တစ္ေယာက္က ခေရ၀က အျပင္ကို ထုတ္တယ္ အထုတ္အသြင္း တိုင္ပင္ကိုက္သလို သူတို႕ အရွိန္
ျမႇင့္ ေနၾကေတာ့တာ။ ခဏေနေတာ့ သူတို႕ပစၥည္းေတြ ပိုမိုၾကီး ထြားလာသလို ခံစားရျပီးေနာက္
ေရႊရည္ေတြ႕ို သူတို႕ထည့္သြင္း ထားတဲ့အ ေပါက္ေတြထဲ တျပိဳင္တည္းလိုလို ပန္းထည့္ၾကပါ ေတာ့တယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့
မ်က္စိမမွိတ္မိဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး ပစၥည္းေတြကို အသာဆြဲထုတ္လိုက္ၾက
ျပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ အသာလွဲေလ်ာင္းၾကတယ္။ ခဏ ၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးထလိုက္ကာ
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို တစ္ျပိဳင္တည္းျပဳစုပါရဲ႕။ တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္းက ကြမ္းသီး ေခါင္းဆီ လႈပ္ရွားေနခ်ိန္မွာ
ေနာက္တစ္ေယာက္က ေရႊဥမ်ား ဆီမွာ။ ဒုတိယေပၚလာေသာ ေကာင္ေလး က မတ္တပ္ထရပ္ လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ေပၚခြထိုင္လိုက္ျပန္ကာ
သူ႕ခေရ၀ဆီ ကြၽန္ေတာ့္-ီးကိုဖိသြင္းရင္း ထိုင္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ တင္ပါး ေတြဟာ ေျမၶာက္ကာ
ေျမႇာက္ကာထိုင္ထိုင္ခ်ေနတာကိုၾကည့္ ရင္း သူ႕အေတြ႕အၾကံဳရွိတာကို မွန္းမိရပါတယ္။
ပထမေကာင္
ေခ်ာ ေလးကေတာ့ သူ႕ေဘာ္ဒါရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပင္သစ္အ နမ္းတပ္မက္စြာေပးေနတာ ေထာင္မတ္ေနတဲ့
ငပဲၾကီးကို ကြၽန္ေတာ္အသာဆြဲ ကိုင္ရင္း ကစားေပးမိပါရဲ႕။ ဒုတိယ ေကာင္ေလးရဲ႕ အားမာန္ပါပါ
ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ၾကာရွည္ မထိန္းႏိုင္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အခ်က္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္သြင္း
ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးတင္ပါးမ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေရႊဥေတြ ကို ဖိကပ္ထားရင္း အားရစြာပန္းထည့္ပစ္
လိုက္တယ္။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္သားသည္လည္း အလ်င္အျမန္ ကိုယ္စီ ဗံုတံေခါက္ ၾကရင္း ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးကို
ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲအရည္မ်ား ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းသြားေစပါ၏။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ႏွဏ္ေယာက္သား ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးမွာ
ေမာလ်စြာလွဲေလ်ာင္းရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြား ၾကပါ ေတာ့တယ္။ သတိထားေနရင္း ထားေနရင္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္
သည္လည္း ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တာေပါ့ မၾကာခင္။
အရမ္းေအးစက္တဲ့
ခံစားမႈကို ရရွိလို႕ ႏိုးထလာခ်ိန္မွာ မိုးမလင္း ေသးပါ။ အခန္းမီးကိုကြၽန္ေတာ္ဖြင့္လိုက္တယ္။
အိပ္ယာတစ္ခု လံုး ဖရိုဖရဲ၊ အိပ္ယာခင္းေတြ ေစာင္ေတြသည္လည္း ၾကမ္းျပင္ ေပၚမွာ။ ေနရာတိုင္းမွာ
စိုစြတ္ေနေသာ အကြက္ငယ္မ်ားႏွင့္။ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ေပၚ မွာလည္း ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနသလို
ခေရ၀မွာလည္း နည္းနည္း နာက်င္မႈကို ခံစားရတယ္။ ကဲ... ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ပဲ ေစာင္ကို ေကာက္ယူလိုက္ကာ
အိပ္ယာ ေပၚလွဲ အိပ္စက္လိုက္သည္ေလ။ မနက္ခင္းမွာေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး သန္႕စင္လိုက္ကာ အထုပ္အပိုးေတြျပင္ဆင္
ျပန္ဖို႕အသင့္လုပ္ ထားလိုက္ပါတယ္။ မနက္စာစားဖို႕ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာ ေတာ့ ဗိုက္ထဲအရမ္းကို
ဆာေလာင္လာတာေၾကာင့္ ခပ္ မ်ား မ်ားေလးစားျဖစ္ပါရဲ႕။ စိုးသူရ ႏွင့္ ေနမင္းတို႕ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္တို႕
လိပ္စာတို႕ကို ကြၽန္ေတာ့္လိပ္စာကဒ္ျဖင့္ လဲလွယ္ၾကျပီးေနာက္ သူတို႕ ကို တစ္ခါတည္းႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္
မိုးမခ တည္းခိုခန္းေလးကို အၾကိမ္မ်ားစြာ ထပ္သြား ျဖစ္ တည္းခိုျဖစ္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့
ညေတြမွာ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ သလို ဘာမွလည္း မျဖစ္ေတာ့ေပ။
စာၾကြင္း။ ။ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ျမိဳ႕ကေလးကို
သြားေလ့လာစမ္းသပ္မႈအခ်ိဳ႕လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က ေက်ာင္းသားေလးႏွစ္ေယာက္
အလည္လာရင္း ညတစ္ညမွာ သူတို႕တည္းတဲ့ အခန္းထဲ အလင္းေတြျဖာျပီး ေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း။
တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကေတာ့ ေသဆံုးသြားၾကတယ္လို႕သာ ဘယ္သူေမးေမးေျဖေၾကာင္း သိခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
Alex Aung (9 August
2010)
No comments:
Post a Comment