ညေနေစာင္းေနလံုးၾကီးက မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းအနားသတ္ဆီသို႕ ေလွ်ာဆင္းက်ေနေလျပီ။
သစ္ရြက္စိမ္းကေလးမ်ားကလည္း ညေနခင္း၏ ေလျပည္ထဲတြင္ အေရာင္တစ္မ်ိဳးျဖင့္ ယိမ္းႏြဲ႕ေပ်ာ္ပါးေနသည္။
ပုစြန္ဆီေရာင္ တိမ္ေတာက္ေနေသာ ေကာင္းကင္သည္ ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္၏ လက္ရာမြန္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကဲ့သို႕
လက္ရာေျမာက္လြန္းလွ၏။
မၾကာခင္မွာပင္ မဟူရာအေမွာင္ထုက တစ္စစတိုး၀င္လာေတာ့သည္။
ထိုစဥ္ မလဲလွယ္ရေသးေသာ ေက်ာင္းစိမ္း၀တ္စံုကို လဲလွယ္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္သတိရမိသည့္ခဏ က်ဴရွင္မွာ
ကိုထူးဆီကငွားခဲ့ေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္အား ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကေန စာၾကည့္စားပြဲေပၚ သတိတရတင္လိုက္မိရသည္။
"၀ါး....ထမင္းစားရမွာေတာင္ ပ်င္းလာျပီ"
"သားငယ္.....ထမင္းစားမယ္ အ၀တ္လဲျပီးဆင္းခဲ့ေနာ္"
"ဟုတ္...ေမေမ...သား လာျပီ"
x x x
Adam ရဲ႕သြင္ျပင္လကၡဏာတိုင္း ႏွင့္အစိတ္ပိုင္းတစ္ခုျခင္းကိုက
စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ပါ။ ဂရိနတ္ဘုရားရုပ္ထုတစ္ခုလို က်ယ္ျပန္႕ခိုင္မာ ေသာ ေက်ာျပင္၊
abs ႏွင့္ ျပည့္စံုလွေသာလက္ေမာင္းဆံု(biceps) မ်ားျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။
ေက်ာင္းမွာေတာ့ သူပဲ အားကစားသမားတစ္ေယာက္လို ၾကံ႕ခိုင္သန္စြမ္းတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး
၁၈ႏွစ္ ကိုယ္စီျဖစ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းလို႕ေတာ့ ေျပာလို႕ရပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္စျပဳသူတို႕ ထံုးစံအတိုင္း
စကားေျပာတဲ့အခါ ဟိုကိစၥ ဒီကိစၥေျပာမိၾကေပမဲ့ လိင္ကိစၥတို႕ ေစာ္ကိစၥတို႕ကို ေတာ့ ထည့္မေျပာျဖစ္ၾကပါဘူး။
စကားလက္ဆံု မေျပာျဖစ္ၾကဘူးဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခြင့္အေရးရတိုင္း အျမဲလိုလို
မထိ တထိ အသားယူတာေတာ့ရွိပါတယ္။
မၾကာခဏဆိုသလို ကၽြန္ေတာ္ gym ကိုေလ့က်င့္ခန္းယူဖို႕သြားျဖစ္ပါတယ္
ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ကိုယ္ကာယသြင္ျပင္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႕ေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္သြားတိုင္း
Adam ကေရာက္ႏွင့္ေနျပီးျပီ။ တစ္ခုေသာေသာၾကာေန႕ ေနမြန္းတိမ္းခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
Adam ေက်ာင္းပတ္ ၀န္းက်င္ကို hang out လုပ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ Adam တို႕ႏွစ္ေယာက္
အျပင္ေရာက္ေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလေတြဟာ ေနမင္းကို ကန္ထုတ္ျပီးသကာလ မည္းေမွာင္တဲ့တိမ္မည္းေတြကို
မွ်ားေခၚေနပါရဲ႕။ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာတုန္းက ဖ်တ္ကနဲေတာ့ လွ်ပ္ပ်က္ တာ ျမင္လိုက္မိတယ္
ထင္တာပဲ။
ေက်ာင္း၀န္း ေရွ႕မလွမ္းမကမ္းက ပန္းျခံထဲမွာ ခဏထိုင္မိၾကေတာ့
ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ တီရွပ္ ႏွင့္ ေဘာင္းဘီတို႕ကို ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ သူ႕ ကိုယ္ လံုးကို ၾကည့္ျပီး
ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးေတြက အလိုလိုဆူပြက္လာမိပါရဲ႕။ ႏွစ္ဦးသား ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္စဥ္မွာပဲ
မိုးစက္မ်ားဟာ မ်က္ႏွာေပၚကို ခုန္ေပါက္က်လာပါေရာ။ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ မိုးသည္းထန္လာျပီး
ႏွစ္ေယာက္စလံုးရႊဲစိုကုန္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ သူရယ္ ခပ္ျမန္ျမန္ထ ေက်ာင္းၾကီးရဲ႕
အေရွ႕တံခါး၀ဆီ ခပ္သြက္သြက္ အေျပးအလႊား သြားတာေပါ့ေလ။ ကံေကာင္းစြာပဲ ဆရာတစ္ေယာက္ ေသာ့ခတ္ဖို႕ေမ့သြားတယ္ထင္ရဲ႕
တံခါးမၾကီးဘယ္ဘက္နားက တံခါးတစ္ခ်ပ္က ခပ္ဟဟ။
သူလည္းစကားမေျပာ ကၽြန္ေတာ္လည္း စကားမဆိုျဖစ္ဘဲ ၀င္သြားၾကပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕စိုစြတ္ေနတဲ့ တီရွပ္က ရင္အုပ္ေတြကို ထင္းကနဲျမင္ ေနရေပမဲ့....ေအာက္ပိုင္း ေပါင္ခြဆံုက
ေရစိုျပီး ကပ္မေနတာကခက္တယ္ေနာ္။ ခဏတာျငိမ္ေနျပီးမွ ရာသီဥတုအေျခအေနၾကည့္ဖို႕ တီဗီြ တစ္လံုးေလာက္ရွိတတ္တဲ့ေနရာကို
ရွာဖို႕ သူကေမးသဗ်။ စကၠန္႕နည္းနည္းၾကာေအာင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားမျပန္ျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့
အသံခ်ိဳခ်ိဳ ရဲ႕ လႈံ႕ေဆာ္မႈကို ဘယ္သူကမ်ား ျငင္းဆန္ႏိုင္မွာလဲေလ။
ႏွစ္ေယာက္ ေဘးျခင္းယွဥ္ကာ ေမွာင္ေနတဲ့ အလယ္လမ္းမၾကီးအတိုင္းေလွ်ာက္ကာ
ေက်ာင္းၾကီးရဲ႕အလယ္ပိုင္းဘက္ကို သြားၾက ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ၾကီးက တကယ့္ကို ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္သြားပါျပီ။
ညေနေစာင္း ၆နာရီထိုးတာျဖင့္ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ ခန္းမၾကီးထဲက ျဖတ္သန္းလာစဥ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
သူ႕ေပါင္တံေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားေနတာကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ အားမာန္ပါပါ လွမ္းေနတဲ့ ေျခလွမ္းနဲ႕အတူ
သူ႕ေပါင္တံေတြဟာ ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီႏွင့္အတူ အေတာ္ၾကည့္လို႕ေကာင္းတာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီေၾကာ္ျငာ
ေမာ္ဒယ္လ္ေတြ အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူ႕ကိုၾကည့္ေနမိတာ သူသတိမထားမိေအာင္ၾကိဳးစားရပါတယ္။
တီဗီြကိုေတြ႕ေတာ့ ဖြင့္လိုက္ ၾကခ်ိန္ ေက်ာင္းေခါင္မိုးေပၚ မိုးစက္ခပ္ျပင္းျပင္း ထိခတ္သံေတြက
သတိမမူမိလိုက္ေအာင္ပါပဲ။ သူခပ္ျမန္ျမန္ ရွာလိုက္တဲ့ ရာသီဥတု အေၾကာင္း ေဆြေႏြးေနတဲ့အစီအစဥ္မွာ
အနီေရာင္အကြက္တစ္ခုဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမိဳ႕ဆီကို ဦးတည္လာေနၾကာင္းျပတာကို ျမင္လိုက္ ရတယ္။
မိုးေလ၀သသတင္းေၾကျငာသူကေတာ့ "ကၽြႏု္ပ္တို႕ ဧရိယာရဲ႕ အေပၚတည့္တည့္မွာ ထုထည္ၾကီးမားတဲ့
မုန္တိုင္းစနစ္တစ္ခုျဖစ္ တည္ေနတာကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ မုန္တိုင္းဟာ ေနာက္ထပ္ ေလးနာရီေလာက္
တည္ရွိေနမယ္ သို႕မဟုတ္ ဒီထက္ေစာေစာ ျပန္လည္ျငိမ္ သက္သြားႏိုင္ပါတယ္လို႕ ေဟာကိန္းထုတ္ပါရေစ"
တဲ့ေျပာေနပါရဲ႕။
လွ်ပ္ပ်က္မီးေရာင္မ်ားက လမ္းမေပၚမွာ ေရမ်ားလွ်ံလာမလား ေမွ်ာ္လင့္မိေစပါရဲ႕။
Interstate 6 ႏွင့္ Mellow Meadows လမ္းက်ဥ္းေလး ဟာ မၾကာခဏဆိုသလို ေရလွ်ံတတ္ေၾကာင္း
အစီရင္ခံစာတက္လာေနၾကဆိုေတာ့ ဘာမ်ားၾကားရဦးမွာပါလိမ့္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းက
Mellow Meadows ေပၚမွာတည္ရွိျပီး I-6 က ေက်ာင္းကိုလာႏိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာလမ္းျဖစ္ပါတယ္။
Adam က ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ျပီး
"အင္း....ငါ့အထင္ ဒီမွာ ခဏေတာ့ရွိေနရဦးမွာပဲ" လို႕ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
သူ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အတိုင္း ခန္းမထဲက ခံုတန္းေပၚ သူႏွင့္အတူ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သိေနခဲ့ျပီးသားဆိုေတာ့ Intro ေတြေပးျပီး မိတ္ဆက္စရာမလိုဘူးေပါ့ဗ်ာ။
"ကၽြတ္...အ၀တ္စိုေတြနဲ႕ ေနရတာေလာက္ ငါမုန္းတာမရွိဘူး" သူ႕ကိုယ္ေပၚက ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္
ရွပ္အက်ႌေတြကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း ညည္းသဗ်။ "လာ...ဒီဘက္မွာ Locker အခန္းေတြရွိတယ္။
အ၀တ္ ေတြ ထားခဲ့တာရွိရင္ လဲ၀တ္လို႕ရမယ္ကြ"
သူေလွ်ာက္သြားတဲ့ေနာက္က ထပ္ၾကပ္မကြာ
လိုက္သြားတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အမ်ိဳးသားအ၀တ္လဲခန္းထဲက Locker ေတြနားေရာက္ သြားပါတယ္။ အခန္းထဲမ၀င္ေသးခင္မွာပဲ
သူ႕ကိုယ္နဲ႕တစ္သားတည္းျဖစ္ေနတဲ့ တီရွပ္ကို ေခါင္းေပၚကေန စြဲခၽြတ္ပစ္ေရာ။ ရင္ထဲ ဒိတ္
ကနဲ ျဖစ္သြားတာပဲဗ်ာ ဖ်က္ကနဲသူက ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္တာေၾကာင့္ အၾကည့္သူခိုးမိေတာ့မလို႕။
သူေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ခ်ိတ္ ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတိုေတြႏွင့္ တီရွပ္ကိုယ္စီ ဆြဲယူလိုက္ၾကတယ္။
"ေဟး!!" Adam က အလန္႕တၾကား။
" ငါေရသြားခ်ိဳးဦးမယ္ကြာ၊ မင္းလည္းခ်ိဳးခ်င္ရင္လိုက္ခဲ့ေပါ့"
ဆံပင္ေတြ ေထာင္ထျပီး ၀မ္းသာလႈိက္လွဲစြာျဖင့္
"Yes" ေပါ့ ဟိဟိ။ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းျငိမ့္ျပီး ျပံဳးျပလိုက္မိပါတယ္။ Adam ေရပန္းေအာက္
ကို စ၀င္ဖို႕ျပင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္မွန္သမွ် ခပ္သြက္သြက္ ခၽြတ္ပစ္သည္ေပါ့။
ေရပန္းေအာက္ကို၀င္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေျခစလွမ္းခ်ိန္မွာ ကမၻာေျမၾကီး တုန္ဟီးသြားမတတ္ အသံက်ယ္က်ယ္
မုိးခ်ိန္းသံႏွင့္အတူ လွ်ပ္ပ်က္တာမွ ၀င္းကနဲ လက္ကနဲပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေယာင္ယမ္းျပီး နံရံက
တစ္ခုခုကို ဆြဲကိုင္လိုက္တာ ဘာမွမရွိေတာ့ ေရခ်ိဳးၾကမ္းျပင္ေပၚ ေနာက္ျပန္ ဘိုင္းကနဲလဲက်ရျပီေပါ့
ေနာ္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ၀ယ္ မထႏိုင္မျပဳႏိုင္ မ်က္လံုးမွိတ္ျပီး ခဏေတာ့ ျငိမ္သက္ေနရပါတယ္။
တျဖန္းျဖန္း က်ေနတဲ့ ေရသံေတြေအာက္က ေျခလွမ္းစေရြ႕သံကို စတင္ၾကားရပါေရာ။ မ်က္ႏွာေပၚ
မ်က္၀န္းေတြေပၚေရာက္ေနတဲ့ ေရေတြကို လက္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ဖယ္ရွားျပီး မ်က္ခြံမ်ား ကို ဖ်က္ကနဲဖြင့္လိုက္တယ္။
တျခားဟာေတြကို သတိမထားမိခင္မွာ ခပ္ထြားထြား လႈပ္ရမ္းေနတဲ့ ငပဲ၊ ျပံဳးျမျမ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္
Adam ကို အဦးဆံုးျမင္မိသည္ေပါ့။
"မင္း..အဆင္ေျပရဲ႕လား ေဘာ္ဒါ"
x x x
နယ္ေျပာင္းသြားတဲ့ မိတ္ေဆြေဟာင္းနဲ႕
ျပန္ေတြ႕မယ္။ အဟုတ္ပဲ ‘ေက်ာ္ေက်ာ္’ တစ္ေယာက္စိတ္ေတြေျပာင္းသြားလိုက္တာ။ အရင္က ကိုယ္နဲ႕ျပိဳင္ဘက္
ျဖစ္ေပမယ့္ အခုေတာ့ သူပဲ အစစအရာရာ ကူညီေနပါသည္။ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ ျပန္ေလွ်ာက္ရမွာ၊ ေက်ာင္းစံုစမ္းရတာ
ေတြအပါအ၀င္ လိုအပ္သည္ ထင္တာေလးေတြကိုပါ ကူညီသည္။
ကၽြန္ေတာ့္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို သူေထာက္ျပသည္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ႏိုင္၏။ ေမေမကေတာ့ ရုတ္တရက္ လွမ္း ေခၚသည့္ ေဖေဖ့ကိုသာ
အျပစ္တင္ေတာ့သည္။ ဒီႏိုင္ငံမွာလည္း အထက္တန္းေက်ာင္းေတာင္ မျပီးဆံုးေသးေတာ့ ေဖေဖေနသည့္
ႏိုင္ငံမွာလည္း အထက္တန္းေက်ာင္းေလာက္ျပန္တက္ရရင္ ကံေကာင္း။
University Foundation Programs ေတြထဲက
တစ္ခုခုကို တက္ေတာ့မယ္လုပ္မွ ေဖေဖက အေရးတၾကီး။ YIUS ကဆရာေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ကရုဏာေဒါေသာေတာ့ေျပာၾကပါသည္။
အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းက ဆရာမေတြကေတာ့ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ရွိေစ ျပေစခ်င္ေနေသးသည္။
"သား....အားလံုးအသင့္ျဖစ္ျပီလား?"
" ဟုတ္ ေဖေဖ....ေက်ာင္းက ေခၚစာရတာႏွင့္
လာဖို႕အသင့္"
" ဟုတ္ပါ ေဖေဖရ...ေမေမက အေဖာ္ရေနပါျပီ
မမၾကီးတို႕ လင္မယား သူတို႕တိုက္ခန္းေသာ့ ပိတ္ျပီးလာေနတယ္ေလ။ အိမ္မွာ တူ တူမ ေတြႏွင့္
ဆူေနေရာ"
" ဟုတ္....ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ"
x x x
ႏႈတ္ဖ်ားက နာက်င္ရမႈေၾကာင့္ ညည္းညဴမိေပမဲ့
မ်က္လံုးအၾကည့္ကိုေတာ့ သူ႕ရတနာပစၥည္းဆီက မလႊဲဖယ္ျဖစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ ကိုဆြဲ ပခံုးကို
ေဖးမကာ မတ္တပ္ရပ္ႏိုင္ဖို႕ သူ ကူညီပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ငပဲက တျဖည္းျဖည္း မတ္လာတာ...စိတ္ကို
မနည္း ထိန္းေပမဲ့ ျမင္ရတဲ့ အာရံုက စြဲေဆာင္မႈ ခပ္ျပင္းျပင္း။ သူ သတိမထားမိပါေစနဲ႕လို႕
ဆုေတာင္းမိပါရဲ႕။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေရပူေရေႏြးေတြ တဖြားဖြား က်ေနတဲ့ ေရပန္းေအာက္ကို လွမ္း၀င္လိုက္ၾကတယ္။
ေရေႏြးေငြ႕ေတြက ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ၾကား ကၽြန္ေတာ္မသိမသာ သူ႕ကို ၾကည့္ေနမိပါေရာ။ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ
ရင္အုပ္ေတြကို ဆပ္ျပာျမွဳပ္ေတြနဲ႕ ပြတ္သပ္သလို ႏြဲ႕ေျပာင္းေသာ ဆံႏြယ္ေတြကို ထိုးဖြျပန္
ပါတယ္။ သူ႕ငပဲ တျဖည္းျဖည္းမာလာတာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရတာက အေတာ္မိုက္တယ္ဗ်ာ။ က်စ္လစ္ျပည့္တင္းေနေသာ
abs တေလွ်ာက္ကေန V ပံုသဏၭာန္ ခါးက်ဥ္းက်ဥ္းဆီ ေရေတြစီးဆင္းသြားရာက ခ်က္ကိုမတ္မတ္ညႊန္ျပေနေသာ
ငပဲနားမွာ အနားသပ္သြား တယ္။ ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပါပဲ လွ်က္ျပက္တာကို ျမင္လိုက္ရသလို မိုးျခိမ္းသံကို
မေရွးမေႏွာင္းၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လင္းေနတဲ့ မီးေတြ အကုန္ပိတ္ အေမွာင္ထုထဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္သြားပါေရာ။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ျပတင္းေပါက္က ဖြင့္မရ
ထြက္ဖို႕ကလည္း တံခါးမၾကီးတစ္ခုသာရွိတာေလ။ ကၽြန္ေတာ္ေရပန္းေအာက္ကေနထြက္ ေျခေခ်ာ္မလဲေအာင္
ၾကိဳးစားကာ အ၀တ္တန္းနားေရာက္ေအာင္သြားဖို႕ ၾကိဳးစားမိပါတယ္။Adam ရဲ႕ေဘးမလွမ္းမကမ္းနားကိုအေရာက္ "မင္းဘယ္မွာလဲ သူငယ္ခ်င္း?" တဲ့ေမးသံထြက္လာေရာ။
သူ႕အသံက ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္သိပ္မေ၀းဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းရင္း ဒူးတုပ္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။
ေရေတြက အရမ္းေခ်ာေစတာေၾကာင့္ပါ။ အနားကိုလူေရာက္လာတာ အာရံုခံစားမိေတာ့ Adam လက္ေမာင္းအထင္နဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ဆြဲယူအားျပဳလိုက္ပါတယ္။ သံသယျဖစ္တာႏွင့္ လက္ကိုျပန္ေလ်ာခ်လိုက္ျပန္ေတာ့ ခပ္ခံုးခံုးႏွင့္
အသားဆိုင္တစ္ခုကို ခလုတ္တိုက္မိတယ္ေလ။ OMG!! Adam ရဲ႕ ငပဲၾကီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲ ဆုပ္ကိုင္မိသည္ေပါ့။
လက္ကို မဖယ္ခ်င္ တုန္႕ျပန္မႈ ဘယ္လိုလာမလဲဆိုတဲ့ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္မႈေတြႏွင့္အတူ လက္ကိုျပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္မိေပမဲ့
ျပန္စမ္းကိုင္ကာ ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ ေပးမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္လႈပ္ရွားမႈက တျခားေနရာကိုလည္းမေရြ႕သလို
သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားကလည္း ဘာစကားသံမွထြက္မလာပါ။ အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္ လ်က္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႕ငပဲကိုကိုင္လ်က္။
အလင္းေရာင္က လံုး၀မရွိဆိုေတာ့ သူ႕တုန္႕ျပန္မႈက ဘယ္လိုဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ႏိုင္ ပါဘူး။
သူက ေဘးကိုနည္းနည္းေရႊ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလိုက္သင့္ေရႊ႕ပါတယ္။ ၾကမ္းျပင္ေၾကြေျပားေတြက
ေအးေနေပမဲ့ ေရပူေတြ ေၾကာင့္ ေႏြးေနလို႕ေတာ္ပါေသးတယ္။ သူ ကၽြန္ေတာ့္အနားတိုးကပ္လာသံကိုၾကားရေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္မသိစိတ္က နည္းနည္းလန္႕သလို ခံစားမိတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲကိုင္ကာ သူ႕ငပဲကိုကိုင္တြယ္ေစသလို
သူ႕လက္တစ္ဖက္က ကၽြန္ေတာ့္ဦးေခါင္းကိုဆြဲကိုင္ အရည္ ၾကည္စို႕ထြက္ေနေသာ သူ႕ငပဲထြားထြားၾကီးကို
ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲဖိသြင္းေရာ။ သူ႕ငပဲကို ကၽြန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲမွတစ္ဆင့္ လည္ေခ်ာင္းထဲကို
အထုတ္အသြင္းမွန္မွန္လုပ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ ကပ္ေအာင္ၾကိဳးစားျပီးေနရတယ္။
တစ္ခါ တစ္ခါ မ်ား သူ႕ဆီးခံုေမႊးေတြႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ပါးျပင္ ထိထိသြားတာကို ခံစားရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕တင္သားဆိုင္ေတြကို ဆြဲဆြဲညွစ္ျပဳ မိေသးေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားက ေက်နပ္မိန္႕မူးသံထြက္လာပါသတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ လွ်ာစြမ္းအာစြမ္းကို အေမွာင္ထုထဲမွာ အစြမ္းကုန္ျပမိပါတယ္။
အာခံတြင္းထဲ သူ႕ငပဲထြားထြားၾကီးရဲ႕ လႈပ္ရွားေျပာင္းလဲလာတာကို သတိျပဳမိခ်ိန္မွာ သူ႕
ညည္းညဴသံကလည္း က်ယ္သထက္က်ယ္လာပါတယ္။ "အာ...အား...ငါျပီး...ျပီးေတာ့မယ္" လႈိဏ္သံပါတဲ့
ေအာ္သံႏွင့္အတူ ေအာ္ဟစ္ ပါေလေရာ။
"ဒုန္း" ဆိုတဲ့မိုးျခိမ္းသံႏွင့္အတူ
သူ႕ရဲ႕ပူပူေႏြးေႏြးသုက္ရည္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္လည္မ်ိဳထဲ ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္
ေတာင္မ်ားသလဲဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ဖ်ားမွ လွ်ံက်လာတဲ့အထိပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
ႏိုင္သေလာက္ ေယာင္ရမ္းမ်ိဳခ်မိရဲ႕။ မာေနဆဲ သူ႕ငပဲကို ကၽြန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲက အသာဆြဲထုတ္ျပီးေနာက္မွာေတာ့
သူ႕လက္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲကို လွမ္းဆြဲကိုင္ လိုက္ပါတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားေနမႈေၾကာင့္ေရာ
ကိုယ္သေဘာက်လာမိသူရဲ႕ ကိုင္တြယ္မႈေၾကာင့္ေရာထင့္ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲဟာ ေျဖာင္းကနဲ ျမည္ေလာက္ေအာင္
မာေတာင့္သြားတယ္ဗ်။ သူ႕အကိုင္အတြယ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ထိန္းႏိုင္ပါ့မလား ကိုင္တြယ္ႏိုင္ပါ့မလား
ေတြးေနတုန္း သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို မတ္မတ္ရပ္ေစလိုက္ကာ ေရႊဥေတြကို ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြႏွင့္
စတင္ပြတ္သပ္ပါေရာ။ "အိုး.... အိုးမိုင္ေဂါ့" ကၽြန္ေတာ့္ငပဲထိပ္ဖ်ားေလးကေန
ဖြဖြ ဖြဖြျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း သူ႕အာခံတြင္းထဲမ်ိဳခ်လိုက္တာဗ်ာ ပူေႏြးစိုစြတ္ျပီး ခံစားခ်က္က
တကယ့္ဖ်ားစရာ။ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြထဲကေန တျဖည္းျဖည္း ပြတ္ဆြဲျပီး အျပင္ထြက္လိုက္ ၀င္လိုက္ႏွင့္
လွ်ာေလးႏွင့္လည္း တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ကလိကာ ရစ္ပတ္လိုက္....."အာ.......အာ...ရွီး"
သံုးေလးမိနစ္ေလာက္ သူျပဳစုျပီးေနာက္
ကၽြန္ေတာ့္အား နံရံကို မ်က္ႏွာမူကာ ခပ္ကုန္းကုန္းေနေစပါတယ္ ခႏၶာကိုယ္ကိုေလ။ ျပီးေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ခါးအစံုကို သူ႕လက္ႏွင့္ ထိန္းကိုင္ ခပ္ထြားထြား ရွည္ရွည္ ငပဲၾကီးကို တစ္ရစ္ျခင္းဖိသြင္းျပန္သည္ေပါ့ေနာ္။
သူ႕ဆီးစပ္က အေမႊး ႏုႏုေတြ ကၽြန္ေတာ့္တင္သားဆိုင္ေတြႏွင့္ ဖိကပ္သြားေတာ့မွ လႈပ္ရွားမႈကို
ခဏရပ္တယ္ဗ်။ ခဏၾကာေတာ့ သူ႕တင္ပါးေတြကို ဇေကာ၀ိုင္း ၀ိုင္းသလိုေမႊေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြဲထဲ
ဆီးသြားခ်င္သလိုလို ဒီထက္ ခပ္ျပင္းျပင္းအရသာေတြလိုခ်င္သလိုလိုပဲခံစားရတယ္။ အို... မၾကာပါဘူးေလ
သူ႕ငပဲကို ဖိဖိသြင္းျပန္ထုတ္တာ ျမန္ျမန္လာတာ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုဟာ ပူးကပ္ေနေတာ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚေရာ
သူ႕ကိုယ္ေပၚေရာ ေရေတြက တျဖန္းျဖန္း က်ေနေတာ့လည္း အသံေတြမည္ေနပါတယ္ တျဗန္းျဗန္းေပါ့။
Adam ႏႈတ္ဖ်ားက အသံက်ယ္က်ယ္ တစ္ခ်က္ေအာ္သံၾကားရျပီးေနာက္
ကၽြန္ေတာ့္တင္သားဆိုင္ႏွစ္ဖက္ၾကားက ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေလးထဲ၀ယ္ ပူေႏြးမႈကို ခံစားရပါေတာ့တယ္။
"Ugh, ငါဒီလိုျပီးတာ...ဖီလင္ေကာင္းတာ မၾကံဳဖူးဘူးကြာ" တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္နားရြက္နားကပ္ျပီး
ေျပာခ်ိန္ထိ သူ႕ငပဲရွည္ရွည္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ခေရ၀ထဲက မထုတ္ေသးပါဘူး။ ပါးစပ္ကိုဟ အသက္ကို
ရွဴရႈိက္လိုက္ျပီးကာမွ ကၽြန္ေတာ့္ခါးအစံုကိုထိန္း ကိုင္ျပန္ကာ ဆြဲထုတ္ပါေတာ့တယ္ သူ႕ငပဲကို။
ႏွစ္ဦးစလံုး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ေထြးဖက္ျပီး ေရပူေႏြးေႏြးေအာက္မွာ အနမ္းပြဲ က်င္းပေနစဥ္မွာ
မီးေတြျပန္လင္းလာပါ၏။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ မုန္တိုင္း၀င္မွာလည္း သိပ္မေၾကာက္ မီးပ်က္မွာလည္း
မေၾကာက္ အားအင္ကိုျပည့္လို႕....."So Warm!!"
x x x
'ေတာင္သမန္အင္း' ကို ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာေသာေလသည္
လတ္ဆတ္ေအးျမေန၏။
အင္းထဲသို႕ ယေန႕ 'ေရတိုး' ေသာ္လည္း
ေလက ခက္ထန္ျခင္းမရွိ။
အင္း၏ အေနာက္ဘက္ အေကြ႕အ၀ိုက္ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ
'မယ္ဇယ္ပင္' အၾကီးၾကီးမ်ားက အံု႕ဆိုင္းရိပ္မိုးေနၾကသည္။
အေရွ႕ဘက္ 'ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရား' ႏွင့္
အေနာက္ဘက္မွ 'ေတာင္မင္းၾကီးဘုရား' မ်ားကိန္း၀ပ္ေတာ္မူရာကုန္းေျမမ်ားကို ဆက္သြယ္ ႏိုင္ေအာင္
တည္ေဆာက္ထားသည့္ေျခတံရွည္ၾကီးမ်ားႏွင့္ 'ဦးပိန္တံတား'သည္ အင္းေရျပင္ကို ကန္႕လန္႕ျဖတ္
တည္ေဆာက္ ထားေလသည္။
ဤေတာင္သမန္အင္းႏွင့္ ဦးပိန္တံတားကို
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား မေရာက္ဖူးလွ်င္သာရွိမည္၊ မျမင္ဖူးသူရွားပါလိမ့္မည္။
"ဟဲ့...ထိုင္ေငးေနတာ ေတာ္ေတာ့ေလ။
ဒီေန႕ ညေနပဲ ရန္ကုန္ျပန္ရမွာ မဟုတ္လား?"
"ဟုတ္တယ္....ငါေတာ့ ဒီရႈခင္းကို
လြမ္းေနဦးေတာ့မွာပဲ"
"ကၽြန္ေတာ္တို႕ မႏၱေလးေရာက္တိုင္း
လိုက္ပို႕ေနတာကိုမ်ားပိုပိုလြန္းတယ္ဗ်ာ"
"မိဂ်စ္...ဂ်စ္တူးမလို႕ ေခၚလည္းမၾကိဳက္။
ညည္းလို ေမ့လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္မဟုတ္ဘူး သိလား"
"ကဲပါဗ်ာ....ျပန္လာလည္လို႕ရတာပဲ။
ဂ်စ္တူးတို႕ ျမန္မာျပည္က....Warmly Welcome!!"
Alex Aung (20 Dec 2012)
