Tuesday, January 27, 2015

Feeling Our Love Flow



ကၽြန္ေတာ္ ….ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာေလးမွာ ရွိေနခ်င္ရံုေလးသက္သက္ ဆိုတဲ့ ဖီလင္ကို ခံစားေနရပါတယ္။ ဥကၠာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအရသာ ကိုမွ်ေ၀ခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္ေတြမ်ားစြာပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးေစတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားစြာကို အမွတ္ရေနေစတဲ့ေနရာေလး။ ၾကည္ႏူးမႈေတြေ၀မွ်ခဲ့ၾကတယ္၊ ၀မ္းနည္းမႈေတြကို အခ်င္းခ်င္းေဖးမခဲ့ၾကတယ္၊ ေရွ႕လာမယ့္ အနာဂါတ္ကာလေတြအတြက္ တုိင္ပင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လည္တမ္းတေစပါေသာေနရာေလးပါ။ အခုေတာ့ သူက သူက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါျပီ မေန႕ညက ေကာင္းကင္တစ္ခြင္ရဲရဲနီေနတဲ့ မုန္တိုင္းၾကီးလို အခုေတာ့အခ်ိန္နဲ႕အတူ မွိန္ေဖ်ာ့ေ၀းကြာသြားျပီေလ။

ဒါေပမဲ့ အျမဲတမ္း ထာ၀ရ မတည္ျမဲဘဲ ေ၀၀ါးသြားမယ့္ အခ်စ္စိတ္ ခံစားခ်က္ေတြမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ခေရပန္းေလးေတြလို တစိမ့္စိမ့္ေမႊးၾကဴ ေနလည္း ရနံ႕ေလးကမျပယ္ ခပ္သင္းသင္းနဲ႕ေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ့ အခ်စ္ရနံ႕ေလးေတြ၊ ပန္းေသြးေရာင္ ႏွင္းဆီေရာင္ ဘယ္လိုရည္ညႊန္းရမလဲ မသိတဲ့ အခ်စ္ျခည္ထည္ေတြနဲ႕ လြန္းထိုးယက္လုပ္ထားတဲ့ ျခံဳထည္ေတြနဲ႕ ေထြးဖက္ခဲ့ၾကတဲ့ ၾကည္ႏူးရင္ခုန္ တိမ္းမူးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ခႏၶာကိုယ္ေတြရဲ႕ ထိခတ္ခဲ့ၾကခ်ိန္မ်ားရဲ႕ ပူေႏြးမႈမ်ားကို အခုအခ်ိန္ထိ ကိုယ္ စိတ္ ခႏၶာေတြထဲ အနက္ရႈိင္းဆံုး စူးနစ္၀င္ေရာက္ေနစဲဆိုရင္ လြန္တယ္ေျပာၾကမလား။ လွပေကာင္းမြန္ေသာ အခ်ိန္ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အခု မတ္မတ္ရပ္ေနမိေသာ ကမ္းေျခသဲေသာင္ေပၚ၀ယ္ မ်က္စိေတြကို ေမွးမွိတ္လိုက္စဥ္တိုင္း ဟိုသည္ျပန္႕က်ဲေနတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္ မ်ားထဲက ခပ္ေသးေသးေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုမွာ သူရပ္ေနပံုကို မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ ပံုေဖာ္မွန္းဆလို႕ရေနပါရဲ႕။ လႈိင္းလံုးၾကီးေတြရိုက္ခတ္ လာတိုင္း ေဟးကနဲ ေအာ္ေအာ္တတ္တဲ့ ဥကၠာ၊ ညေနခင္း ဘယ္သူမွေရမကူးေတာ့ခ်ိန္ ကမ္းစပ္မွာ ဟန္ေရးတျပျပနဲ႕လမ္းေလွ်ာက္တတ္ ျပီး အလင္းေရာင္သိပ္မရွိတတ္တဲ့ သဲျပင္ေပၚဆင္းခဲ့ဖို႕ ‘ေဟး… Teddy ရုပ္ကေလး….လာခဲ့ပါကြ…ေအးေဆးေပါ့….ျပီးမွ ညစာသြားစားၾက မယ္ေလ’ လို႕ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေစတဲ့ သူ႕အသံခပ္ခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ေခၚတတ္တာကိုလည္း ၾကားေယာင္မိေနတယ္။

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ရင္ခုန္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္မ်ားပါလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဥကၠာအတြက္ဆိုရင္ အရာရာတိုင္းျဖစ္ခ်င္ ေနခဲ့သူပါ။ ေဟာ….ဟိုမွာ ရပ္ေနတာ သူမ်ားလား? သူ႕အေငြ႕အသက္ေတြကို ခံစားရရွိေနသလိုပဲ… ခပ္သိပ္သိပ္တိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေလးေတြက  ကၽြန္ေတာ့္ပါးျပင္ကို သူ႕ဆံႏြယ္ေတြနဲ႕ပြတ္သပ္ေနဆဲအတိုင္း ခံစားရရွိေနသလိုပဲ…အာ ဆားနံ႕သင္းတဲ့ေလကို ရွဴရႈိက္ရတာေလးကလည္း သူ႕ရင္ခြင္အႏွံ႕ လွ်ာနဲ႕တို႕ထိစဥ္တုန္းကအတိုင္းပါပဲေလ။ သတိရမိေသးတယ္ ကၽြန္ေတာ္၀တ္ထားတဲ့ ဂ်င္း ေဘာင္းဘီကို သူဆြဲခၽြတ္တာမရလို႕ ႏွစ္ေယာက္သား ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ရယ္ေမာၾကတာ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေတာင္ၾကာမလားဘဲ။ သူ ကမူးရူးထိုးဆန္တာေလးက တစ္ခါတေလ အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ တည္းခိုၾကတန္းအခန္းထဲ၀ယ္ ဘယ္သူမွမျမင္ဆိုျပီး အတြင္းခံ ေလးေတြနဲ႕ ဟိုသည္သြားလာစားေသာက္ေနၾကရင္း ရုတ္တရက္လူလာလို႕ အေပၚ၀တ္ထယူကာမွ ေဘာင္းဘီေလ်ာက်တဲ့အျဖစ္က ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ္ရင္ခုန္ဖို႕ေကာင္းခဲ့ပါရဲ႕။ အနက္ေရာင္ပိုးသား ေဘာင္းဘီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေပၚကေနျမင္ေနရတဲ့ သူ႕ငပဲေကာက္ ေၾကာင္းၾကီးက အေျမွာင္းလိုက္ခုန္းခုန္းထေနခဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူပစၥည္းျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ခါတေလေတာ့ လန္႕မိသားပါ။

အိုး….သူ႕ရင္ခြင္ထဲကို အသာလွဲေလ်ာင္းရင္း ရင္ဘတ္ေပၚကအေမႊးႏုေလးေတြကို တို႕ထိကစား ဗိုက္သားေပၚက မွဲ႕ေလးတစ္ခုကို အသာခိုးနမ္း တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတဲ့ သူ႕ရင္ခုန္သံ ကဆုန္ဆိုင္းေျပးေနတာကိုနားေထာင္ရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို အရမ္းႏွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္။ အျပင္ပန္းအရၾကည့္ရင္ သူေျပာသမွ်ေန သူဆိုသမွ်လိုက္ေလ်ာ အစပိုင္းမွာ မာန္မပါဘူးထင္ရေပမယ့္ သူ႕အျပဳအစုေတြၾကားလြင့္ေမ်ာ ကာ စိတ္မုန္တိုင္းထန္လာရပံုမ်ား သူေတာင္ တားျမစ္ယူရတဲ့အထိအရိုင္းဆန္လြန္းလွပါတယ္။ ကိုယ္ဟန္လွလွနဲ႕ ေႏြးေထြးလွတဲ့ သူ႕ရင္ခြင္အစံုဟာ ပုိးသားေဘာင္းဘီတို အနက္ေလးေၾကာင့္ မ၀ံ့မရဲ ခို၀င္ရတဲ့ေနရာေလးျဖစ္ခဲ့ရတာ အခုအခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားမိရခ်ိန္တိုင္း အခုတိုင္ တသိမ့္သိမ့္ ရင္တုန္မိပါရဲ႕ေလ။

သူ႕နာမည္ေလးကို ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္တိုင္း ရင္ဘတ္ထဲ၀ယ္ က်ားတစ္ေကာင္ဟိန္းေဟာက္လိုက္သလိုဟိန္းသြားပံုမ်ား ကၽြန္ေတာ့္ နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနပါတယ္။ ေရအိမ္တက္ခ်င္လို႕ ေၾကြကမုတ္ေပၚထိုင္ ကိစၥျပီးခ်ိန္ ေရပန္းနဲ႕ထိုးေဆးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ခေရ၀တြင္သာမက အတြင္းထဲကပါ ကလိကလိျဖစ္လာမိပါရဲ႕။ မို႕မို႕ေမာက္ေမာက္နဲ႕ အတြင္းခံ၀တ္ထားတာေတာင္လွ်ံက်ေနတာ မိန္းကေလးေတြထက္ေတာင္မိုက္ေသးတယ္ဆိုတဲ့ ဥကၠာ့ေျပာစကားရယ္ ႏုညံ့စြာပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္မႈေတြကို သတိရမိပါတယ္။ ကိုယ့္လက္နဲ႕ကိုယ္ အသာပြတ္သပ္ေဆးေၾကာမိျပန္ေတာ့ ပူေႏြးတဲ့လွ်ာၾကီးကိုအျပားလိုက္ထားကာ တျပတ္ျပတ္မည္ေအာင္ လွ်ာမုန္တိုင္းေမႊေပးခဲ့တဲ့အရသာကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီးမ်ားေတာင္ထတဲ့အထိ တမ္းတရပါျပီ။ လွ်ာကိုထိပ္ဖ်ားေလးမွာစု ခေရ၀အတြင္း ပိုင္းထဲ ထိုးထိုးထည့္ကာ ကလိတာကိုေရာ အားမရေတာ့လို႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ႏႈိက္ျပဳခ်င္လာရင္သံုးတတ္တဲ့ ေခ်ာဆီရဲ႕ စြဲမက္ဖြယ္ရနံ႕ ခ်ိဳအီအီကိုေရာ လိုခ်င္လာျပန္တယ္။ အိုး….အ…အ လံုး၀န္းတဲ့ထိပ္ဖူး အရင္းအဖ်ား တညီတည္းတုတ္တဲ့ စတီးလိုမာတဲ့ သူ႕ညီဘြား ခပ္ေျဖေျဖးတိုး၀င္ တိုးထြက္တာကိုလဲ လိုအပ္ေနျပီကြာ။ ပင္လယ္ေလညွင္းအနံ႕လို ဆားငံနံ႕သင္းတဲ့ အရသာခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေလးကို လွ်ာနဲ႕တို႕ထိ အရသာခံခ်င္လိုက္တာ…အိုး…ကၽြန္ေတာ့္တင္ပါးေတြ ဖ်ဥ္းကနဲယားယံသြားမိတာမ်ား တင္သားဆိုင္ေတြေကာ ေရႊဥေတြေကာ ျပီးေတာ့ ငပဲကိုေရာ ဥကၠာဆံႏြယ္ေတြနဲ႕ပြတ္တိုက္သြားမိသလိုျဖစ္သြားတာေလ။ ေခ်ာေမြ႕ေသာ ခပ္တြဲတြဲျဖစ္ေနေသာ သူ႕ရဲ႕ေရႊဥေလးေတြ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာျပင္နား၀ယ္ ရႈံ႕ပြ ရႈံ႕ပြျဖစ္ေနတတ္တာကို သူ႕ငပဲေအာက္ေျခရင္းကို ကၽြန္ေတာ္ လွ်ာနဲ႕သရပ္လိုက္ တိုင္း ျဖစ္တတ္တာကို တမ္းတမိေစတယ္။

‘အိုး…ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းခဲ့လဲ ေဘဘီရယ္’
၀င္း၀ါေနတဲ့ သူ႕တင္သားဆိုင္ေတြကို ကိုင္တြယ္လိုက္တိုင္း စိတ္ထဲမွာ ေရျမဳပ္ေမြ႕ယာတစ္ခုေပၚလက္ေထာက္လိုက္ရသလိုပဲ အိေထြး ေထြးျဖစ္ေနတတ္တာ၊ အင္း……တင္ႏွစ္မႊာကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ စံုကိုင္ျပီး အသာျဖဲလိုက္တိုင္း ပန္းေသြးေရာင္ေတာက္ေနတဲ့ သူ႕ခေရ၀ ေလးက လာပါ လွ်က္ပါလွည့္လို႕ဖိတ္ေခၚေနသလိုျဖစ္တတ္တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ လွ်ာမုန္တိုင္းေမႊတဲ့နည္းလမ္းအတိုင္း သူျပန္လုပ္ေပးခ်ိန္ ေရာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေလဟာနယ္ထဲ ပစ္ပစ္က်သလိုခံစားရတာ အိုး….အခုေတာင္ ရင္ဘတ္ထဲက တထိတ္ထိတ္ ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးခုန္သံေတြက ေထာက္ခံေနတတ္တယ္။ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လံုး၀န္းရွည္လ်ားတဲ့ သူ႕ငပဲၾကီး ကၽြန္ေတာ့္တင္သားဆိုင္ေတြၾကား တိုး၀င္လာ တဲ့ ခံစားခ်က္က ၀င္စက ခပ္ေအာင့္ေအာင့္ဆိုေပမယ့္ ေခ်ာဆီအျမဲသံုးတတ္တဲ့အတြက္ ရင္ထဲဟာတာတာျဖစ္ေအာင္ကို ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ကိုငံ့လင့္ေစပါရဲ႕။ တစ္ခါ တစ္ခါမ်ား ေဘးက တည္းခိုေနတဲ့လူေတြၾကားသြားမွာ မစိုးရိမ္မိဘဲ ပါးစပ္ထဲက လႊတ္ကနဲ ေအာ္သံေတြထြက္ ထြက္သြားမိတဲ့အထိ ျပင္းထန္တဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြပါ။ အခန္းထဲက ညစာစားပြဲ မေဟာ္ဂနီေရာင္ကၽြန္းစားပြဲၾကီးေပၚ ေမွာက္ခိုင္းလိုက္ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းလိုက္နဲ႕ အေနအထားမ်ိဳးစံုမွာ အလိုက္သင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ထိုးသြင္းလိုက္တဲ့ သူ႕ပစၥည္းၾကီးဟာ ကၽြန္ေတာ့္တင္သားဆိုင္ေတြကိုျဖတ္သန္းလို႕ ခေရ၀ထဲတိုး၀င္လာတာမ်ား အရမ္းမိုက္တဲ့ဆိုဒ္ပါပဲ။

အခ်ိန္ေကာင္း ေနရာေကာင္းတစ္ခုမွာ ေတြ႕ဆံုေအာင္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးရဲ႕ ေမြးေန႕ပြဲေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ေျပာရပါမယ္။ ေတာက္ပေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ ညေနခင္းေမြးေန႕ပြဲမွာ ၾကယ္တစ္ပြင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ဥကၠာဆိုတဲ့ ေကာင္ကေလး သူ႕ကားပ်က္သြားလို႕ ကၽြန္ေတာ့္ကားနဲ႕ေခၚသြားေပးဖို႕ၾကံဳဆံုလာတဲ့အခ်ိန္အခိုက္အတန္႕ဟာ တကယ့္ ၾကယ္ေရာင္စံုတဲ့ညျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကားကို စီးလာခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္လံုးလိုလို ရယ္ေမာစရာစကားေလးေတြနဲ႕ စကားၾကြယ္တတ္တဲ့ ဥကၠာဟာ တကယ့္ကိုစကားေျပာေကာင္းသူပါ။

အာ….ဥကၠာရဲ႕ ဒံုးပ်ံထိပ္ဖူးကေန ေနာက္ဆံုးတစ္စက္က်တဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ လွ်ာဖ်ားေလးေတြနဲ႕ရစ္သိုင္းစုပ္ျပဳမိတိုင္း ဘယ္လုိအနံ႕အသက္ ဆိုးဆိုးရြားရြားကိုမွမရခဲ့စဖူး။ တစ္ကိုယ္ေရသန္႕ရွင္းမႈအားေကာင္းသူမို႕လား ဒါမွမဟုတ္ က်န္းမာေရးလိုက္စားသူ မို႕လား အို…မသိေတာ့ပါဘူး ေခၽြးနံ႕ေလးကိုက ရင္ခုန္တိမ္းမူးေစတာပါပဲ။ ေလရူးသုန္သုန္တိုက္ခတ္ေနခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေထြးဖက္ထားခ်ိန္ လက္ကေလးေတြ ယွက္ႏြယ္ထားခ်ိန္ ပါးေလးေတြကို ေမႊးၾကဴက်ခ်ိန္ေတြကို ၾကည္ႏူးခဲ့ၾကသလို ေတာက္ေတာက္ပပ ေႏြရာသီေန႕လယ္ခင္းေတြမွာ တိရစၧာန္ေတြလို အရိုင္းအစိုင္း လိင္ဆက္ဆံခဲ့ၾကခ်ိန္မ်ားကို တမ္းတမိတာ မလြန္ဘူးထင္ပါရဲ႕။ 

ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ သူက သြားျပီ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ထဲက ထြက္ခြာသြားပါျပီ။ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိတာ ဒါမွမဟုတ္ ဖရိုဖရဲ ကၽြတ္က်ဲသြားတဲ့ rhyme ေတြလိုပဲ ေမွးမွိန္သြားပါေရာ။ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ ဘ၀ဆိုတာ တစ္ခါတေလမွာ အေျဖာင့္အတိုင္းေလွ်ာက္လွမ္းခြင့္ မရပါလိမ့္?

Shit!!! ပင္လယ္ေလေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေတြကို ခပ္ျပင္းျပင္း တိုးခတ္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္၀န္းေတြကို အသာေမွးမွိတ္လိုက္ကာ ေမးေၾကာေတြတင္းျပီး လည္ပင္းေသြးေၾကာအခ်ိဳ႕ေထာင္သြားတဲ့အထိ အံၾကိတ္မိပါရဲ႕။ ဒီေနရာကိုေရာက္ရွိေန တာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္သလိုခံစားေနရတယ္။ တစ္စံုတစ္ခု…..တစ္စံုတစ္ရာ ဒီအ၀န္းအက်င္တစ္၀ိုက္မွာ ခိုေအာင္း…. ကၽြန္ေတာ့္ အနီးအနားမွာ…..အာ….ကၽြန္ေတာ့္ နားရြက္ေတြကို ေလေႏြးေႏြးနဲ႕မႈတ္လိုက္သလား….လည္တိုင္အႏွံ႔ကို လက္ဖ၀ါးႏုႏုနဲ႕ ပြတ္သပ္လိုက္သလား?
ဒါ ဒါ မင္းပဲ ဥကၠာ….ဒီလိုလုပ္တတ္တာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲရွိခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ပတ္၀န္းက်င္အႏွံ႕ေ၀့၀ိုက္ရွာေဖြၾကည့္မိျပန္ေတာ့ တစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ ရွိမေနခဲ့ပါဘူး။

မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ေတာ့ ဟိုသည္ရွာၾကည့္မိရျပီး ေနာက္တစ္ေနရာမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ရွာေဖြ႕ၾကည့္ျပန္တယ္။ ညေနေစာင္း၀ယ္ တစ္ေယာက္မွ ကမ္းေျခအနီးအနားမွာမရွိ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြဟာ ေၾကာက္လန္႕စိတ္မ၀င္ဘဲ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးမႈေတြ တိုးလာပါရဲ႕။ အိုး…..ပင္လယ္ေလညွင္းနဲ႕အတူ ရလိုက္တဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႕အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အလြန္တရာျငိမ္းခ်မ္းသြားရတယ္ဆိုရင္ ယံုႏိုင္ ၾကပါ့မလား ကၽြန္ေတာ့္ႏွာေခါင္း၀၀ယ္ ေ၀့၀ဲေနျပီ။ ဟာ ဟ ေရွ႕ကသဲျပင္ေပၚမွာ ဒီပတ္၀န္းက်င္မွာ မရွိတတ္တဲ့ တရုပ္စကားပန္းပြင့္ေလး ေတြက ေျခရာခံလိုက္ဖို႕ သဲလြန္စေပးထားတယ္။ မွားယြင္းစရာ မရွိဘူး သူပဲ ဥကၠာ…..အား။ ရုတ္တရက္ ေလထဲေျမာက္ကနဲျဖစ္သြားရ ကာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ၾကီး ပင္လယ္ေရျပင္ေပၚ ျဗန္းကနဲက်သြားရပါျပီ။ ဥကၠာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕မိၾကျပီ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ခြဲထုတ္ဖို႕မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါေလ။ မ်က္လွည့္ဆန္တဲ့ ခရီးတိုတစ္ခုရဲ႕အလြန္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕အိပ္မက္ေတြရွိရာေနရာတိုင္းကို ကူးခတ္ေတာ့မယ္၊ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕သြားခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ရွိရာကို ေျခလွမ္းၾက မယ္။

အခု ေျခတစ္လွမ္း တစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္တဲ့ သဲျပင္ေပၚကေျခရာေတြနဲ႕အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အခ်စ္စိတ္ ခံစားခ်က္ေတြဟာ….

‘အရမ္းခ်စ္တယ္ ေဘဘီ’

‘ပိုျပီ….ကိုယ္ကပိုခ်စ္တာ’

‘မဟုတ္ပါ….ဒီက ပိုခ်စ္တာ ဟာ ဟ’

‘အား….မလုပ္နဲ႕ ဟိဟိ’


Alex Aung (27 Jan 2015)

No comments: