အေ၀းေျပးကားလမ္းမနဲ႕ေ၀းရာ ျမိဳ႕အစြန္တစ္ေနရာရဲ႕ ဂိုေထာင္ပ်က္တစ္လံုးမွာ အခုႏွစ္ Halloween အခ်ိန္သမယေလးကိုျဖတ္သန္း ေနခဲ့ပါတယ္။ အစဥ္အလိုက္ပံုစံမက်တဲ့ တိမ္တိုက္ေတြၾကားျဖတ္သန္းကာ ေကာင္ကင္ေပၚမွထိုးက်ေနေသာ အလင္းတန္းမ်ားဟာ ဂိုေထာင္အမိုးေပါက္ေတြကတစ္ဆင့္ ထိုးက်ေနပံုကိုက သည္ေနရာပါဆိုတာကိုညႊန္ျပေနသလိုပါပဲ။
ဂီတသံေတြဟာ လွ်ပ္စီးလက္သလို ျမန္ဆန္ေသာ တီးလံုးသံေတြ၊ခပ္ျပင္းျပင္း ေဘ့စ္သံေတြနဲ႕ ဂိုေထာင္ၾကမ္းျပင္ကိုေတာင္ တုန္ခါေနေစသလိုေတာင္ျဖစ္ေနပါတယ္။
ပါတီပြဲသြားသူအမ်ားစုဟာ ေသြးစုပ္ဖုပ္ေကာင္ေတြရဲ႕အစြယ္ေတြလိုျဖစ္ေအာင္ ပလစ္စတစ္သြားစြယ္တုေတြကိုစြပ္လို႕ျပင္ဆင္ထား ၾကသလို အခ်ိဳ႕ေသာ ပါတီပြဲသြားသူေတြကေတာ့ မ်က္ႏွာကိုျဖဴေရာ္ေရာ္ျဖစ္ေအာင္ မိတ္ကပ္ေတြနဲ႕ျပင္ျပီး tuxedo ၀တ္စံုေတြ ဦးထုပ္ေတြကိုေဆာင္းလို႕ဗ်။ တျခားေသာ လက္နက္ပံုစံေတြတန္ဆာမဆင္ထားေပမယ့္ ဂိုေထာင္နံရံအခ်ိဳ႕မွာေတာ့ ထက္ျမေနေသာ ဓားအစံုစံုကလွပေနပါတယ္။ တကယ့္ Vampire အစစ္ေတြဒီလူအုပ္ထဲေရာေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ မသိသာေလာက္ဘူး။ အတူေရာေႏွာ ပါတီပြဲႏႊဲျပီးမွ သူတို႕အစာေတြကိုအသာမသြားလို႕ရေလာက္တယ္။ သူတို႕အတြက္ ဥပေဒဆိုတာမလိုအပ္ဘူးဆိုတဲ့အခ်က္အေပၚ မနာလို ေတာ့ျဖစ္မိပါရဲ႕။
တကယ့္အစစ္တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခြဲျခားၾကည့္ဖို႕လြယ္ကူပါတယ္ သိႏိုင္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဆလိုက္မီးေတြ မီးေရာင္အခ်ိဳ႕ဖ်က္ကနဲ လက္သြားလင္းသြားခ်ိန္၀ယ္ သူတို႕မ်က္၀န္းေတြဟာ ေငြေရာင္ သို႕မဟုတ္ ေရႊေရာင္ေတာက္ေနၾကသလို စကားေျပာတိုင္း ျပံဳးျပလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ခၽြန္ထက္ေသာသြားစြယ္ေတြကမဖံုးမဖိႏိုင္ေပၚလာတတ္ၾကတယ္။ သူတို႕အသားအေရဟာ ျခြင္းခ်က္မရွိ အျပစ္ အနာအဆာမဲ့ေနတတ္ၾကသလို သူတို႕ရပ္တည္ေနထိုင္ပံုေတြက ေတာ္၀င္ဆန္တယ္လို႕ေျပာရမယ္။ အျခားေသာ ပါတီမ်ား နဲ႕ အျခား ကလပ္ေတြမွာ ေတြ႕ခဲ့ဖူးေသာ gay တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ဟာ vampire အျဖစ္မေျပာင္းလဲခင္ကတည္းက စတိုင္လ္က် လိုက္တာလို႕ ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိခဲ့ျပီးသားပါပဲ။ အခုသူတို႕ဒီပါတီမွာေကာရွိလား ရွာၾကည့္ရမယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို႕ထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္လို႕ေလ။ တိရစၧာန္တစ္ေကာင္ သူ႕သားေကာင္ရွိရာ အစာရွိရာကို အနီးကပ္စူးစမ္းတဲ့ဟန္နဲ႕ကၽြန္ေတာ့္မွာ လိုက္ၾကည့္ေနရတယ္။ လူေတြကိုလိုက္ၾကည့္လိုက္ စူးစမ္းလိုက္တိုင္း စူးရွေတာက္ပေသာ မ်က္၀န္းတစ္စံုက ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ခ်ပ္ မကြာၾကည့္ေနသလားလို႕။ ေအးစက္စူးရွလိုက္တာမ်ား ေက်ာရိုးထဲကစိမ့္ျပီး အခုပဲ လည္တိုင္မွာ အကိုက္ခံရေတာ့မယ့္အတိုင္း ခံစားရပါ တယ္။
ထိုင္ဖို႕ခင္းက်င္းထားတဲ့ သားေရထိုင္ခံုေတြ ရွန္ပိန္ပုလင္းေတြ ခြက္ေတြ ျပီးေတာ့ စားျမိန္စဖြယ္ အစားအေသာက္ေတြကို platinum ပန္းကန္ျပားေတြနဲ႕ တည္ခင္းထားပါတယ္။
အိုး….ပတ္၀န္းက်င္က ေလထု စိုစြတ္ထိုင္းမႈိင္းလာသလို အလင္းေရာင္ေတြကလည္း သိပ္မလင္းေတာ့ဘဲ ဟိုသည္ကြက္ၾကားလွည့္ပတ္ကစားေနပါတယ္။ အလင္းသိပ္မမ်ားေတာ့ နံရံအခ်ိဳ႕မွာအလွဆင္ထားတဲ့ ေၾကးမံုျပင္ ေတြကေန အလင္းျပန္တာသိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ ေသြးစုပ္ဖုပ္ေကာင္ေတြရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြဟာ ေၾကးမံုျပင္မွာ ပံုရိပ္မထင္ဘူးဗ်။ ကိုယ္ေတြ႕ေနက် လူေတြ ရင္းနီးျပီးသားလူေတြထဲက လူအခ်ိဳ႕ဟာ ေသြးစုပ္ဖုပ္ေကာင္ျဖစ္ေနၾကမွန္း အရက္မူးေနေသာက္စားေပ်ာ္ျမဴးေနသူေတြမွာ သတိမထားမိၾကဘူးထင္တယ္။ သားေကာင္ျဖစ္ၾကဖို႕ဆိုတာ သတိမူမိပါရဲ႕လား။
‘ငါတို႕လမ္းခြဲျပီးဟိုသည္ၾကည့္ရေအာင္ကြာ၊ ထူးထူးျခားျခားဘာရွိလည္းစူးစမ္းခဲ့ေနာ္၊ လူခ်င္းျပန္စံုဖို႕ခက္ရင္ ငါေျပာထားတဲ့ ကားရပ္ထား တဲ့ေနရာမွာပဲျပန္ဆံုၾကမယ္၊ ဒီပါတီပြဲကိုဘယ္သူဦးေဆာင္လုပ္လဲ သိခ်င္လို႕ကြာ..ေနာ္’ ကၽြန္ေတာ္ ပိုင္ပိုင့္ကို ဂီတသံေတြၾကားမွာ သူၾကား ေအာင္ ေအာ္ျပီးေျပာရတယ္။
‘သတိလဲထားဦး’
‘မင္းလည္း သတိထားဦးဟ….ငါ့ကိုမေတြ႕ရေတာ့ဘူးဆိုရင္ Plan B အတိုင္းလုပ္ေနာ္ ငါ့လူ’
ပိုင္ပိုင္၀တ္စားထားတာက ထသြားထလာပံုမွန္စတိုင္လ္၊ မ်က္ႏွာကိုျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ေသြးေရာင္စို႕လို႕ vampire တစ္ေယာက္ အသြင္ တုပျပင္ဆင္ထားတဲ့အျခယ္အသနဲ႕ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ တီလံုးေတြနဲ႕လူးလိွမ့္ေနတဲ့ လူလႈိင္းေတြၾကား ပိုင္ပိုင္ေပ်ာက္သြားတာကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာကိုလုပ္ဖို႕ၾကံရြယ္လိုက္ပါတယ္။
ဟိုသည္စူးစမ္းရင္းမွ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနသလားလို႕ခံစားရတာေၾကာင့္ မသိစိတ္ေခၚေဆာင္ရာဘက္ လွည့္ ၾကည့္လိုက္တာမွ ဥကၠာရဲ႕ တည္ျငိမ္ေအးစက္လြန္းတဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ေျပာင္းလဲျခင္း ေခါက္ရိုးက်ိဳးျခင္းမရွိတဲ့ မူလပထမ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ပါပဲ။ သူ႕မ်က္၀န္းမ်ားကလည္း စိန္ပြင့္မ်ားအတိုင္း ဆလိုက္မီးမ်ားၾကားမွာလက္ကနဲ။ စင္ျမင့္သေဘာလုပ္ထားတဲ့ သီးသန္႕ စားေသာက္၀ိုင္းေတြဘက္ရွိ သတၳဳထိုင္ခံုတစ္ခုမွာ သူထိုင္ေနတာပါ။ အဲ့ေနရာကိုၾကည့္ျမင္ရတာ ဂိုေထာင္အေဟာင္းထဲမွာလုပ္ေနတဲ့ပြဲ လို႕မထင္ရေအာင္ အသြင္ေျပာင္းထားပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ ေလးကိုင္းသဏၭာန္ႏႈတ္ခမ္းအစံုက လွမ္းျပီးႏႈတ္ဆက္ၾကိဳဆိုေနသ ေယာင္ ျပံဳးျပပါရဲ႕။ လွစ္ခနဲ ေပၚသြားတဲ့ သြားစြယ္ခၽြန္ခၽြန္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ခ်စ္သူရည္းစားျဖစ္စဥ္တုန္းကထက္ ပိုမိုခၽြန္ျမေနသလား။ ကၽြန္ေတာ္သူ႕စီလွမ္းလာခဲ့ဖို႕ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႕ ေခၚလိုက္ျပီးတဲ့ေနာက္ ရုတ္တရက္သူေပ်ာက္သြားပါတယ္။
ဒီအထဲမွာရွိတဲ့ လူေတြအကုန္လံုးဟာ ဥကၠာရဲ႕လူေတြလားလို႕ေတြးမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွ ေမ့ေပ်ာက္လို႕မရတဲ့ အခ်စ္ဦး ex-boyfriend ေလးပါ။
စင္ျမင့္ေလးရဲ႕ေထာင့္ခ်ိဳးအကြယ္ေလးမွာ ေလွကားေလးတစ္ခုရွိျပီး အေပၚထပ္ခိုးအခန္းေတြစီတက္သြားဖို႕စြဲေဆာင္ေနပါတယ္။ တစ္လွမ္းျခင္း တစ္ထစ္ျခင္းတက္သြားလို႕အေပၚလည္းေရာက္ေရာ VIP lounge ပံုစံခင္းက်င္းျပင္ဆင္ထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ဒါဇင္ေလာက္ရွိတဲ့ vampire ေတြဟာ ပံုစံမတူအ၀တ္မဲ့သဏၭာန္အဆင့္ဆင့္နဲ႕ေတြ႕ရပါတယ္။ အ၀တ္အစားေတြကင္းမဲ့သြားေအာင္ နပန္းလံုးထားလို႕ေမာပန္းေနတဲ့ဟန္ျဖင့္ ငနဲသံုးေပြဟာ ဆိုဖာေပၚမွာ ၀စ္လစ္စလစ္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့လွဲေလ်ာင္းေနၾကပါရဲ႕။ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သူတို႕လည္တိုင္နဲ႕ လက္ေကာက္၀တ္ေတြကို သူတို႕ရဲ႕ vampire သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အသင့္ျပင္ ေပးေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္ေျပာႏိုင္တာလဲဆိုရင္ သူတို႕လည္တိုင္ေတြ ေသြးေၾကာဆံုတဲ့ေနရာေတြကုိ လက္ေတြနဲ႕ပြတ္သပ္ စူးစမ္းေနတဲ့ ဆာေလာင္ေနေသာ လူအခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕ရတာေၾကာင့္ပါဗ်ာ။
ေကာင္ငယ္ေလးထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသြးေၾကာဆံုတစ္ေနရာက ေသြးကိုအားရပါရစုပ္မ်ိဳေနတာမ်ား သူ႕နားထင္ကေသြးေၾကာ ၾကီးေတာင္မွ လႈပ္ေနသလားထင္ရပါတယ္။
‘မင္း ဒါကိုလုပ္လိုက္ႏိုင္တာကို ငါ၀မ္းသာပါတယ္’ ကၽြန္ေတာ္ ဥကၠာကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕ သူ႕ဘက္ကိုလွည့္လိုက္ရင္းေျပာလိုက္ပါတယ္။
‘မင္းလိုခ်င္တာ မင္းျဖစ္ခ်င္တာကိုရွာေဖြဖို႕ ငါ့ကိုမင္းထားရစ္တယ္။ မင္းျဖစ္ခ်င္တာ ရွာေနတာေတြ႕ျပီေပါ့ေနာ္…အဲဒါက vampire တစ္ေယာက္ အျဖစ္လား?’
ဥကၠာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာပါတယ္။ သူ႕ရယ္ေမာသံက လႈိဏ္သံေပါက္ေနသလားပဲ။ အရင္က ဒီလိုရယ္ေမာပံုမ်ိဳးကၽြန္ေတာ္ မၾကားခဲ့ဘူးပါ။ “အမ်ားၾကီးေပါ့ ဘိုဘို။ မင္းနဲ႕အတူ အမ်ားၾကီး ငါမွ်ေ၀ခံစားခ်င္ပါတယ္”
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕စကားသံထဲမွာ ေဒါသအရိပ္အေငြ႕ေတြယွက္သမ္းေနသလိုခံစားရပါတယ္။
‘မင္းက မင္းတစ္ေယာက္တည္းၾကိတ္ခံစားတယ္ မင္းလိုခ်င္တဲ့ပံုစံမင္းဖာသာေျပာင္းလဲပစ္တတ္တယ္ေလ။ ငါ့ဇာတိ ဒီျမိဳ႕မွာ ျမင္ဖူးသမွ် အၾကီးဆံုး vampire အုပ္စုကို မင္းစုစည္းႏိုင္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ ငါ့မွာေတာ့ မင္းကိုေ၀မွ်ေပးစရာဆုိလို႕ ခ်စ္တတ္တဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ တဆတ္ဆတ္ခုန္ေနဆဲ ႏွလံုးသည္းပြတ္ပဲရွိခဲ့တာပါ’
အေတြးတစ္ခုေတြးလိုက္သလို လွ်င္ျမန္မႈမ်ိဳးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လက္ေကာက္၀တ္ေတြကိုေနာက္ဖက္ကေန ဆုပ္ကိုင္ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဥကၠာရဲ႕ သန္မာတဲ့ ညာဘက္လက္ေမာင္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္ခါးအစံုကိုရစ္ပတ္ပစ္လိုက္ေရာ။ အိုး….သံၾကိဳးၾကီးနဲ႕တြဲခ်ိတ္ခံလိုက္ရသလို သန္မာခိုင္ျမဲတာ လန္႕ေတာင္သြားရပါတယ္။
‘ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တက္မက္စရာေကာင္းလိုက္သလဲ’ ဥကၠာရဲ႕စကားသံက ဟိုးအေ၀းၾကီးကလာသလိုခံစားရျပီး သူ႕အသက္ရွဴေငြ႕ ဟာ ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္ေမႊးညွင္းေတြကို အသည္းယားေစေရာ။ ေလးကိုင္းသဏၭာန္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္အႏွံံ႔ ကခုန္ေနၾကတယ္။ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ အေပြ႕အဖက္ အနမ္းအရႈိက္ေတြကို ဘယ္လိုမွမျငင္းႏိုင္သလို ရုန္းကန္ဖို႕လည္းမစြမ္းေတာ့သလား ဒူးေတြ ေတာင္ တဆတ္ဆတ္ခါကုန္ရပါရဲ႕။ ‘ငါတို႕အုပ္စုကိုမင္းလိုက္ေနတာက ငါတို႕အုပ္စု၀င္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့လို႕ေပါ့ ဟုတ္လား။ မင္းေျခပုန္းခုတ္ေနတဲ့ ကိစၥ မင္းဖ်က္လိုက္ေတာ့မလို႕ေပါ့ေလ။ ငါအခုသိျပီ….မင္းလိုခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္ေနတာကို ငါလုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ ငါတို႕အတူတူ ထာ၀ရရွိႏိုင္ ေနႏိုင္ၾကမွာပါ’
ကၽြန္ေတာ့္ ဗိုက္ၾကြက္သားေတြ ခါးပတ္ေခါင္းမွတစ္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲတိုင္ ေလွ်ာက်၀င္ေရာက္ေနေသာ ဥကၠာရဲ႕ ေအးစက္ေနေသာလက္ကို ကၽြန္ေတာ္မရုန္းကန္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
‘မင္းမလုိခ်င္ဘူးဆိုရင္လည္းေျပာ…ငါဆက္မလုပ္ေတာ့ဘူး’ ဥကၠာက ခပ္တိုးတိုး အနားကပ္ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တံေတြးမ်ားကို ခက္ခက္ခဲခဲမ်ိဳခ်ရပါျပီ။ အာ….ဥကၠာရဲ႕သြားအစြယ္မ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္တေလ်ာက္ျခစ္ျပဳေနတာက တကယ့္ကို ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ရင္ခုန္ေစပါတယ္။ ပိုင္ပိုင္တစ္ေယာက္ ျပတင္းေပါက္ကေန တစ္ဆင့္ မ်က္လံုးမ်ား၀ိုင္းစက္ေန ေအာင္ျပဴးက်ယ္ျပီး အထိတ္တလန္႕ အေပၚထပ္မွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ၾကည့္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတာ့ျမင္လိုက္ရေသးသလိုပဲ။
‘အျခားဘယ္သူမွ ငါျမင္သလိုမျမင္ႏိုင္သလို…..ငါ မင္းကိုတို႕ထိသလိုမ်ိဳးဘယ္သူမွ မတို႕ထိႏိုင္ဘူး’ သူ႕လက္မ်ားဟာ တစ္စစနဲ႕ ေႏြးစ ျပဳလာပါတယ္။
ဥကၠာတစ္ေယာက္ မာေတာင့္စျပဳလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ညီဘြားကိုေဘာင္းဘီထဲလက္လွ်ိဳကစားေနဆဲျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္ကို လည္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားအစံုနဲ႕ တပ္မက္စြာအနမ္းေပးေနခဲ့ပါတယ္။ ဟိုးအရင္က အခ်ိန္မ်ားစြာ ျဖဳန္းတီးခဲ့တဲ့ အိပ္ရာထဲက အျဖစ္အပ်က္ မ်ားစြာဟာ အာရံုထဲမွာ အခုပဲျဖစ္ပ်က္ေနရသလိုမ်ိဳးထင္ျမင္ခံစားရလာတာက ဥကၠာတစ္ေယာက္ သူ႕သြားစြယ္ခၽြန္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ လည္တိုင္ထဲ နစ္ျမဳပ္ခြင့္အသာတၾကည္ေပးေနမိသလိုပဲ။ အို….မိန္႕မူးသာယာဖြယ္ အနမ္းေတြ…အျမင့္ဆံုးခံစားခ်က္ေတြစီကို ေခၚေဆာင္ သြားတတ္တဲ့ ဥကၠာရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္တဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြ ခုတင္ေစာင္းမွာ ဧည့္ခန္းကၾကမ္းျပင္ထက္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရပန္းေအာက္မွာ …. အာ….ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ပါးျပင္ေပၚမွာ တင္သားဆိုင္ေတြေပၚမွာ ေဖြးကနဲ ေဖြးကနဲ သုက္ရည္ေတြ စိုရႊဲသြားၾကတာေတြက… ကၽြတ္ကနဲ ညည္းတြားမိရတဲ့အထိ ျပန္ခံစားရပါတယ္။ ေနျခည္ေႏြးေႏြးရဲ႕ေအာက္မွာ အတူယွဥ္တြဲေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပံုေတြ….တစ္ေယာက္ရင္ခြင္ ထဲ တစ္ေယာက္ နားခိုေမွးစက္ခဲ့တာေလးေတြ….ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္နဲ႕အညီအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာေတြကိုအခုလား အရင္ကလားေ၀၀ါးမိ သလိုျဖစ္ေနရပါတယ္။ ဥကၠာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လိင္ဆက္ဆံျဖစ္တိုင္း အသံတိုးတိုးတိတ္တိတ္ဆိုတာမရွိခဲ့စဖူး ေခၽြးေတြစိုရႊဲ ေျခမေတြ ကုတ္ေကြးမိတဲ့အထိ အိပ္ရာခင္းေတြ တြန္႕ေၾကကုန္တဲ့အထိ အသံက်ယ္က်ယ္ထြက္ခဲ့ၾကတာပါ။
အခုအၾကိမ္ဟာလည္း သိပ္ေတာ့မကြာျခားပါဘူး။ ကပြဲၾကမ္းျပင္က တီးလံုးသံေတြ ေဘ့စ္သံေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရွိေနတဲ့အခန္းဟာ တုန္ခါေနသလို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေသာ ေအာ္ညည္းသံေတြဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနာက္ပါးစီမွ မျပတ္ၾကားေနရပါတယ္။ ‘အာ…အ’ အစြမ္းကုန္မာေတာင့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲကို ဥကၠာဘယ္လိုမ်ားေဆာ့ကစားေနတယ္မသိ ရင္ထဲဟိုက္ကနဲ ဟိုက္ကနဲျဖစ္ ေအာင္ ခံစားေနရတာပါ။ နားရြက္နားကိုကပ္ျပီး ‘မင္းမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ….ငါ့ကိုေျပာေနာ္…ရပ္လိုက္မယ္’ တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ စကားျပန္မေျပာႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ မ်က္၀န္းမ်ားကိုအသာေမွးမွိတ္ထားရင္း အဆံုးသတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာတဲ့ စိတ္ဆႏၵကို အသာခ်ိဳးႏွိမ္ရင္း ဥကၠာရဲ႕ေျပာင္းလဲေနတဲ့အထိအေတြ႕ရင္ခြင္ကို အထူးတဆန္းခံစားေနမိပါတယ္။ ခၽြန္ျမေနေသာ သြားစြယ္မ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္အႏွံ႕ဟိုသည္ထိုးစိုက္ျပီး ကလိေနေပမယ့္ အခုအခ်ိန္ထိေဖာက္မ၀င္ေသးပါဘူး။ ေအးစက္ေသာ မာေတာင့္ေတာင့္ အရာတစ္ခုကလည္း ကၽြန္ေတာ့္တင္သားဆိုင္ေတြအႏွံ႕ဟိုသည္ထိုးျပီး ကလိေနပါရဲ႕။
ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပါပဲ ဥကၠာရဲ႕လက္အစံုနဲ႕အတူ ေဘာင္းဘီအတြင္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္သုက္ရည္ေတြကို အားကုန္ပန္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ တစ္ျပိဳင္တည္းလိုလိုမွာပဲ ဥကၠာ သူ႕ပါးစပ္ကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ဟ သူ႕သြားစြယ္ေတြကို တဆတ္ဆတ္ခုန္ ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ လည္တိုင္က ေသြးေၾကာမွာ နစ္ျမဳပ္ဖို႕စတင္လိုက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီအခိုက္အတန္႕မွာပဲ မီးထိတ္လန္႕မႈ ဘဲလ္တီးသံနဲ႕အတူ ခရာမႈတ္သံအခ်ိဳ႕ေပၚထြက္လာသလို အလိုအေလ်ာက္ေရျဖန္းစနစ္က ပြင့္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ခဏေနကသာယာေနေသာအခ်ိန္က ေကာက္ပင္ေတြကိုရိတ္သိမ္းလိုက္သလို ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာေျပာင္းလဲ ကုန္ပါျပီ။ အေပၚထပ္ကရွိေနေသာ သူေတြအကုန္ ေျခဦးတည့္ရာထြက္ေျပးျခင္းအေျခအေနတစ္ခုစီေျပာင္းလဲကုန္ပါတယ္။
Vampire ေတြအတြက္ အထိတ္တလန္႕ေၾကာက္ရြံ႕တာထက္ပိုေသာ မခ်ိမဆံ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္ေပၚၾကပါျပီ။ ဥကၠာနဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြအကုန္လံုး အသားကုန္ေအာ္ဟစ္ၾကျပီး ေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ သူတို႕မ်က္၀န္းေတြ သူတို႕အေရျပားေတြကိုပြတ္သပ္လိုက္ၾကတာ အတံုးအတစ္အျဖစ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ျပဳတ္က်ကုန္ပါတယ္။
ပိုင္ပိုင္ အခန္းထဲ၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ့ vampire ေတြဟာ တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ အ၀တ္ပံုမ်ားအသြင္ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ပိုင္ပိုင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အေပၚကအခန္းအႏွံ႕ေရာ ကပြဲၾကမ္းျပင္ေပၚက vampire မ်ားေသြးအိုင္ထဲမွာလူးလြန္႕ေနျပီး အျမွဳပ္ပံုစံ ေျပာင္းလဲေပ်ာက္ကြယ္ေနၾကတာကိုေရာ ခဏေတာ့ ျငိမ္ဆိတ္ျပီးေစာင့္ၾကည့္ေနမိၾကတယ္။
‘ငါ မင္းကိုလိုက္ရွာတာ လံုး၀မေတြ႕ေတာ့ အရမ္းလန္႕သြားျပီး မင္းေျပာခဲ့တဲ့ Plan B အတိုင္းလုပ္လိုက္တာေလ’တဲ့ ပိုင္ပိုင္က သက္ျပင္းခ် ရင္းေျပာတယ္ဗ်။ ‘ၾကက္သြန္ျဖဴအဆီေတြကို ေရျဖန္းပိုက္ထဲေရာက္မယ့္ ေရေလွာင္ကန္ထဲအကုန္ေလာင္းထည့္ပစ္ခဲ့တာကြ၊ ျပီးေတာ့ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ တျခားလုပ္စရာရွိတာေတြကိုလုပ္လိုက္တာ။’ ပိုင္ပိုင္ ကၽြန္ေတာ့္လည္တိုင္က သြားျခစ္ရာအခ်ိဳ႕ကိုသတိထားမိဟန္နဲ႕ ၾကက္သြန္ျဖဴေရအခ်ိဳ႕နဲ႕ေဆးေၾကာေပးတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေနတာေတြ လံုး၀ေပ်ာက္မသြားေသးပါဘူး။ ၾကက္သြန္ျဖဴေရေတြျဖန္းပက္ေနဆဲ မ်က္ႏွာၾကက္ကို ေငးၾကည့္ၾကရင္း ကပြဲၾကမ္းျပင္ထက္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မယံုႏိုင္သလုိ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
‘ေခါင္းေဆာင္ဘယ္သူဆိုတာ မင္းရွာေတြ႕ခဲ့လား?’
‘ေအးကြ, ငါစဥ္းစားမိခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္ကို အဆံုးသတ္ႏိုင္လိုက္ျပီထင္ပါရဲ႕’ ပိုင္ပိုင့္အေမးကို ကၽြန္ေတာ္ ဇေ၀ဇ၀ါအေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
‘သူ႕အေပၚ မင္းအျပတ္ျဖတ္ႏိုင္ျပီေပါ့ ဟုတ္လား?’ ပိုင္ပိုင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ေစးကပ္ကပ္အ၀တ္ပံုတစ္ပံုအား ကန္ထုတ္လိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို စူးစမ္းသလိုေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူ႕အေမးကိုသိေၾကာင္းအၾကည့္နဲ႕အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
‘လံုး၀ပဲ….ကဲအခု ငါတို႕ ဒီေနရာက သြားၾကစို႕….ျပီးေတာ့ တစ္ခုခုစားၾကရေအာင္…တစ္ခုခုေပါ့ကြာ ၾကက္သြန္ျဖဴခပ္မ်ားမ်ားပါတဲ့ အစားအစာတစ္ခုခု’
‘OK baby…Let’s go’
Alex Aung (4 Nov 2014)
(က်ေနာ္စာမေရးျဖစ္တာၾကာပါျပီ….အခုဒီေန႕တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္အေဟာင္းေတြျပန္ေမႊရင္း ဟိုးအရင္ကေရးခဲ့တဲ့တစ္ပုဒ္ကို သူငယ္ခ်င္းတို႕အပ်င္းေျပဖတ္ဖို႕ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္)
