Sunday, August 19, 2018

♥ Hungry for Love ♡





 နံနက္ခင္း အိပ္ရာကႏိုးႏိုးျခင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ၾကည့္မွန္ကို အရင္ေျပးၾကည့္မိတယ္။ ဒီေန႔ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ၄၉ႏွစ္ျပည့္တဲ့ ေမြးေန႔ေလ။ ပါးစပ္နားမွာ အေရးအေၾကာင္းႏွစ္ခု ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေပမယ့္ ေခ်ာေမြ႕သန္႔ျပန္႔တဲ့ မ်က္ႏွာ၊ က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းဆဲ ကိုယ္​ခႏၶာႏွင့္ အံ့ဘနန္း လံုး၀န္းျပည့္တင္းတဲ့ တင္သားဆိုင္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ထားတုန္းလို႔ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။

သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္က ေပၚျပဴ လာျဖစ္တဲ့အရြယ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိန္​းဂဏန္​းေတြကို မုန္းမိပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့အခန္းက ေႏြးေထြးလံုျခံဳေပမယ့္ ဘာကိုေၾကာက္မိသလဲ မသိစြာ စိတ္ထဲေအးစိမ့္ေနပါတယ္။ အခုေန႔ရက္ကေန စတြက္ၾကည့္ရင္ ဒီလိုခံစားခ်က္ျဖစ္တာ တစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္႐ွိပါၿပီ။ မၾကာခင္ ႏွစ္မွာ အသက္ငါးဆယ္အရြယ္ ေယာက်္ားတေယာက္ကို မွန္ခ်ပ္ထဲမွာ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရဦးမယ္ မဟုတ္လား။

စိတ္ထဲ အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ျဖစ္ေနတာနဲ႔ နံနက္​စာလည္း က်ြန္ေတာ္မစားျဖစ္သလို အဆာေျပ မုန္႔ပဲသြားေရစာေတြကိုလည္း မထိမိပါဘူး။ ေန႔တိုင္း နံနက္တိုင္း ျပဳလုပ္ေနၾက ​ေလ့က်င္​့ခန္​းလည္း မလုပ္မိ၊ ဒါေပမယ့္ ေရခ်ိဳးတာနဲ႔ အျခားလုပ္ေနၾကေလး ေတြကိုေတာ့ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ ေရမခ်ိဳးခင္ အလုပ္အတြက္ ျပင္ဆင္တာေလးေတြ သီခ်င္းနားေထာင္တာေလးေတြေကာ လုပ္ေသးတာပါ။ ဟူး.....လူလည္း မလန္းဆန္းခ်င္သလိုလိုပဲ။
 
 
 `ေတာ္ၿပီ အလုပ္ကို ဒီေန႔မသြားေတာ့ဘူး ေမြးေန႔ ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ့္ ေမြးေန႔ပဲဟာ´

သူတပါးလို ဟိုသည္သြားေနရတာ မလုပ္ခ်င္လို႔ အိမ္မွာပဲ ေနဖို႔ က်ြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ၀ရန္​တာမွာ ခဏတာ ၀င္​သက္​ထြက္​သက္​႐ွဴ တရားထိုင္ရင္း ေ႐ွ႕အနာဂတ္အတြက္ အာရံုစုစည္းမိတယ္ဗ်ာ။ ေသာက္ေနၾက ဗီတာမင္​ ေဆးျပားတစ္ျပားကို အသီးေဖ်ာ္ရည္ တစ္ခြက္နဲ႔ ေမ်ာခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ အနားယူဖို႔ စာဖတ္ဖို႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ အခန္းထဲ ဆင္းခ်သြားလိုက္ရင္း ဆိုဖာ႐ွည္ေပၚ ေက်ာဆန္႔လွဲေလွာင္းပစ္တယ္။ မ၀တ္တာအေတာ္ၾကာ တစ္နွစ္ေလာက္ပစ္ထားတဲ့ cargo ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ တီ႐ွပ္ကို ၀တ္ထားျဖစ္ရဲ႕။ ၀တ္ထားတဲ့ ႐ွပ္အက်ႌကို ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ၾကပ္ေနတာ သတိထားမိေပမယ့္ ႂကြက္သားေတြဟာ တင္းရင္းေနေသးေၾကာင္း အသားေပးျပသလိုမို႔ လႊင့္ပစ္ဖို႔ အသဲမမာေသးတာပါ။

ရင္းနီးတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​းမိတ္ေဆြေတြကို အံ့အားသင္​့စရာ လက္ေဆာင္ေလးေတြေပးရင္း ေဂးဘားတစ္ခုခုမွာ ဒီညေန ေမြးေန႔ပါတီတစ္ခုလုပ္ဖို႔အေတြး အရင္ဆံုး ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲေပၚလာတယ္။ ရံုးပိတ္ရက္အမ်ားစုတိုင္း ဘားေတြသြားေလ့႐ွိေပမယ့္ ဘယ္ေနရာက ဒီလိုအေရးပါတဲ့ ညေနခင္းကို အခ်ိန္ျဖဳန္းလို႔ အဆင္ေျပမလည္း စိတ္ကူးၾကည့္ရဲ႕။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္လိုစီစဥ္ ဘယ္သူေတြနဲ႔
စသျဖင့္ စိတ္ကူးထဲ စီစဥ္သူလုပ္ေနတာ အတူသြားလို႔ရမယ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္မွ မ႐ွိဘူး။ စိတ္ဓာတ္က်မႈေတြထဲ ကြၽန္ေတာ္ နစ္ျမဳပ္သြားခဲ့ရၿပီေပါ့။

     ေနာက္ထပ္ မွတ္သားမိသေလာက္ လိင္ကိစၥအတြက္ လႈပ္႐ွားတာ ခ်ိတ္ဆက္ေတြ႔ဆံုတာလည္း နည္းသထက္နည္းလာၿပီပဲ။ ဒီေန႔ရက္ေတြမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ တစ္လကို ႏွစ္ႀကိမ္ သို႔မဟုတ္ သံုးႀကိမ္ေလာက္ ပက္သက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးအတြက္ မွ စိတ္ခုတာ စိတ္ညစ္တာမ်ိဳးမ႐ွိခဲ့ေတာ့တာ အသက္ႀကီးလာလို႔ထင္ပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္စက္ရတာ၊ ဖက္တြယ္ ေတြးဖက္ဖို႔ တစ္ေယာက္မွမ႐ွိတာ၊ တယုတယ ပြတ္သပ္ နမ္း႐ႈံ႕ဖို႔ မ႐ွိတာေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မိပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က တစ္ေယာက္တည္းစားေသာက္တာကေတာ့ ထံုးစံပါ။ ဒါေပမဲ့ အေဖာ္အေပါင္းနဲ႔ စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ပိုစားခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ တကမၻာလံုးမွာ အစားအ​ေသာက္​ကို ေ၀မ်ွစားျဖစ္တာဆိုလို႔ လျပည့္၀င္းတစ္ေယာက္ပဲ အျမဲလိုလိုေပါ့။ လျပည့္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ေထာက္၀န္ထမ္းျဖစ္ၿပီး သူနဲ႔ပဲ ေန႔လယ္စာ ပံုမွန္နီးပါး အတူစားျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုေျပာမလဲ ကြၽန္ေတာ္ ေမ်ွာ္မွန္းတဲ့ ဘ၀ေနထိုင္မႈဟန္ပန္က ယခုထိ အစမပ်ိဳး ေသးဘူးထင္ပါရဲ႕။ ေမြးေန႔တစ္ရက္ဟာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီလို က်ေရာက္ခဲ့တာပါ။    Straight လက္ေထာက္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကလြဲလို႔ တကယ့္ကို အေဖာ္မဲ့သူ ကြၽန္ေတာ္ေလ...ဟူး။

ကြၽန္ေတာ့္မွာ႐ွိတဲ့ အသိအကြၽမ္းအခ်ိဳ႕အေၾကာင္း စဥ္းစားျပန္ေတာ့ သူတို႔အမ်ားစုမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အတြဲကိုယ္စီ႐ွိၾကတယ္ဗ်။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ဘားကို အတူသြားဖို႔ အေဖာ္ တစ္ေယာက္မွ ကြၽန္ေတာ္ မ႐ွိဘူးပဲ။ အဲ...အထူးတလည္​ အခ်ိန္ေန႔ေတြအတြက္ ကလပ္တက္ဖို႔ စံုတြဲ တစ္တြဲကေတာ့ အကူအညီေပးႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ကိုယ္စီမွာ ပါတနာေတြ႐ွိေနေတာ့ ဘားကို အျမဲ မေရြ႕သလို သို႔မဟုတ္ ရက္သတၱပါတ္ ကုန္​ဆံုးတိုင္း ဘယ္မွာမွ အခ်ိန္မျဖဳန္းႏိုင္သူေတြပါပဲ။

     ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဂြင္ဆင္ၿပီး ႏွစ္ခါအတူမအိပ္သလို သူတို႔ထဲက အခ်ိဳ႕နဲ႔ တစ္ညလံုး အတူမအိပ္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ဘာသာ အီစီကလီပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေပါက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္ apartment ကို ေပါက္ခ်လာရင္လည္း လိင္ကိစၥ ပတ္သက္ၿပီးတာနဲ႔ ခြာတာပဲ။ အလားတူပဲ ကြၽန္ေတာ္က သူတို႔ေနရာကို လိုက္သြားျဖစ္ရင္လည္း ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ဆုတ္လာခဲ့တာပါ။ ဘယ္ငနဲကေတာ့ ငါ့လင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဘယ္လိုေတြျပည့္စံုေနတာဆိုသည္မ်ိဳး တခါမွကို မစူးစမ္းမိဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ သူနဲ႔ထပ္ပတ္သက္ခ်င္စိတ္႐ွိရင္ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံတယ္ ဒါပဲ။

       ဒီေန႔ညေန ကလပ္တစ္ခုကိုသြားဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ျပင္ဆင္ထားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေမြးေန႔ညကို အတူက်င္းပဆင္ႏႊဲေပးမယ့္ ငနဲတစ္ေပြ ႐ွာရမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ Mr. Right ကို အေသအခ်ာ စ႐ွာဖို႔ အ​ေလးအနက္​ထားမိၿပီဆိုပါေတာ့။ အခ်ိန္တကယ္က်လာၿပီ။ ေနာက္ႏွစ္ ဒီအခ်ိန္ ဒီလိုေန႔ရက္မ်ိဳးမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ပါတနာနဲ႔ အတူ ေမြးေန႔ပြဲ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္။ ဒါမွ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို တကယ့္ အ႐ိႈက္ထိေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာ။

                                -1-

ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဒီေန႔ညေနအတြက္ ျပင္ဆင္ျပဳလုပ္မႈ  အားလံုးကိုျပဳလုပ္ျပီးေနာက္ မွန္ထဲၾကည့္ကာ  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စစ္ေဆးေရးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ႐ုပ္ရည္က သန္႔စင္ေခ်ာေမာမွန္း ကြၽန္ေတာ္ သိၿပီးသားပါ။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳစဲ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္​ကို ပိုင္ဆိုင္ထားေတာ့ ညေနအစီအစဥ္အတြက္ ခံစားခ်က္ေတြအရ သာယာၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေရြးခ်ယ္စရာ ကလပ္ေတြကလည္း အမ်ားအျပားဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြလို အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ အမ်ားစုလာတတ္တဲ့ ကလပ္ကိုသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္​ရမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ ဘ၀တေလ်ာက္ အနားယူခ်ိန္ေတြကို Twinkle Twinkle Little Stars ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားဖို႔ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ အတိတ္ကာလကေတာ့ ဘားေတြ ကလပ္ေတြအသြားနည္းပါတယ္။ သြားျဖစ္ရင္လည္း ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳ သူေတြ အမ်ားစု႐ွိတဲ့ေနရာေတြကို ေရြ႕တာေလ။

ကြၽန္ေတာ္ ကလပ္ထဲ၀င္သြားၿပီး ဘားမွာထိုင္ခ်လိုက္ကာ Scotch နဲ႔ ဆိုဒါကိုမွာလိုက္တယ္။ အလ်င္​စလိုမ႐ွိ ေအးေဆးအေနအထားနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကို တစ္ခ်က္႐ိႈးလိုက္ေသးတာပါ။ အခုမွ ေမြးေန႔ပါတီတစ္ခု စတင္ျခင္းေပါ့။ ငနဲေတြက တစ္ေယာက္ျခင္း၊ ႏွစ္ေယာက္တြဲ ၊ ၿပီးေတာ့ အုပ္စုလိုက္ တဖြဲဖြဲေရာက္လာေနၾကတယ္။ သူတို႔ေတြအားလံုး လွတပတ ထုပ္ပိုးထားတဲ့ လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြ ကိုယ္စီယူလာၾကတာဗ်။ `The maître d' ကေတာ့ စားပြဲခံု သံုးခုဆက္ထားတဲ့ ကလပ္ရဲ႕ ေထာင့္ေကြးတစ္ခုကို ၫႊန္းျပခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ ျပင္ဆင္ထားတာ.... အခုေတာ့ လာသမ်ွငနဲေတြ လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြကို အဲ့ဒီ ခံုေတြမွာ သြားထားၾကေရာ။ လာသမ်ွ ငနဲေတြကို အကဲခတ္မိသေလာက္ အသက္​အရြယ္​က သံုးဆယ့္ငါးႏွင့္ ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္အတြင္း႐ွိၾကၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ထက္ပိုမိုစြဲေဆာင္မႈ မ႐ွိၾကဘူးထင္တာပဲ။

 စားပြဲထိုးတစ္ေယာက္က သူတို႔မွာထားတဲ့ ေအာ္ဒါႏွင့္ အျခားသယ္ေဆာင္ဖြယ္ရာမ်ားကို  စားပြဲေတြအႏွံ႔ အစီအရီ ခင္းက်င္း ခ်ေပးပါတယ္။ ထိုင္​ခံုေတြအကုန္ ထိုင္သူမ်ား႐ွိေနေပမယ့္ စားပြဲခံု တစ္ခုက ထိုင္ရန္ ႏွစ္ေနရာကေတာ့ လြတ္ေနတယ္ဗ်။ Surprise ပါတီတစ္ခုအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ မၾကာခင္ လူလံုးထြက္ျပဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မယ္။ လြတ္ေနတဲ့ ခံုႏွစ္လံုးက သည္ေနရာေရာက္ေအာင္ ေခၚေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဂုဏ္သေရ႐ွိ ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ႀကိဳတင္ သီးသန္​ ့ ဖယ္ထားျခင္းလို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

    ကြၽန္ေတာ္ ႐ွင္းျပလို႔ မရစြာ မနာလိုစိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ထြက္လာေနသလားပဲ။ လူေတြခပ္စုစုျဖစ္ေနတဲ့ ပါတီလုပ္တဲ့ေနရာမွ ထထြက္လာရင္း ေသာက္လက္စ ၀ီစကီခြက္ကို ဘားခံုေပၚမွယူၿပီး ဆက္ေသာက္လိုက္ပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို "SURPRISE!!" လို႔ ပါတီပြဲလာ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ တၿပိဳင္တည္းနည္းပါး ေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္နားစည္ေတြ တဒိန္​းဒိန္​း မည္ကာ ပြဲလုပ္ရာဖက္ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္မိရသဗ်။ ေမ်ွာ္မွန္းထားတာထက္ ပိုက်ယ္တဲ့ အသံၾကားရတာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ခိုးလို ့ခုလု။

ဧည့္ပရိသတ္အကုန္ ထိုင္ေနရာ သူတို႔စားပြဲခံုေတြမွ ခုန္ထရင္း ထရပ္ဖို႔ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ခံု႐ွိ ေမြးေန႔႐ွင္ငနဲေလးကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက ၊ အနမ္းေႁခြေနၾကပါတယ္။ အဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ သူငယ္​ခ်င္​းကေတာ့ ေဘးတစ္ဖက္မွာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာပဲ ရပ္ေစာင့္ေနေလရဲ႕။ အားလံုး အားလံုးက အနမ္းေခြၽၿပီးေနာက္မွာ ေမြးေန႔႐ွင္ငနဲေလးက သူ႔နံေဘးမွ ပါတီကိုပါလာေသာ သူငယ္​ခ်င္​း တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ကို ပြဲလာ ပရိသတ္​ေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ဒီေကာင္ေလးေတြလည္း အျခားဧည့္သည္ေတြကို သိပံုမရေပမယ့္ လက္ေမာင္းျပဳတ္ထြက္မတတ္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနရေရာဗ်ာ။

ထိုင္ေနရာ ခံုေပၚ ကြၽန္ေတာ္ေအးခဲဆြံ႕အသြားၿပီ။ ေမြးေန႔႐ွင္ရဲ႕ အေရးတယူ မိတ္ဆက္ေပးေနေသာ ဂုဏ္သေရ႐ွိ ဧည့္သည္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္က လက္ေထာက္၀န္ထမ္း ေန႔လယ္စာ စားေဖာ္စားဖက္ လျပည့္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဧည့္သည္ အျဖစ္ဖိတ္ေခၚျခင္းခံရေသာ straight တစ္ေယာက္လား၊ ေမြးေန႔႐ွင္ရဲ႕ ပါတနာလား၊ သို႔မဟုတ္ ေဂးသူငယ္ခ်င္းပဲလား ကြၽန္ေတာ္ သိခ်င္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အခု အလုပ္ထဲမွာမွ မဟုတ္ဘဲ....လူေတြ အကုန္ထိုင္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွ လျပည့္စီသြားၿပီ ဟယ္လိုဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္ရမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စပ္စုတာ စူးစမ္းတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိဘူးထင္လို႔ ေမြးေန႔ပြဲေလးအတြက္ အျပင္အဆင္အခ်ိဳ႕ ဘယ္လိုလုပ္ထားလဲပဲ ေငးေနလိုက္ပါတယ္။

လူတိုင္းလိုလို ေအးေဆးအေနအထားနဲ႔ မျဖစ္ခင္ လျပည့္ သန္႔စင္ခန္းဘက္ ထြက္သြားတာကို ကြၽန္ေတာ္သတိျပဳမိခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္သြက္သြက္ထကာ လျပည့္ေနာက္ကိုလိုက္၀င္သြားလိုက္တယ္ဗ်ာ။ ႏွစ္ေယာက္က ေဘးျခင္းယွဥ္လ်က္ ဆီးသြားတာကို အလုပ္မွာ ျဖစ္ေနၾကဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ စိတ္အလႈပ္အခတ္မျဖစ္ပါဘူး။ သန္႔စင္ခန္းကို တၿပိဳင္နက္တည္း ေရာက္တာအတူတူမွာ `လျပည့္....အာ...ငါ့ေကာင္....ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္´လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ၿပီးႏႈတ္ဆက္မိတယ္။  

မ်က္လႊာကိုပင့္ ကြၽန္ေတာ့္ျမင္ခ်ိန္ သူေပြ႕ဖက္တာ အ႐ိုးက်ိဳးမတတ္ပါပဲ။ ငနဲႏွစ္ေပြ သန္႔စင္ခန္းထဲ၀င္လာတာကို ျမင္လိုက္မွ အ႐ွိန္တန္႔မိၾကတယ္။

`ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေဂးဘားကို လာျဖစ္တာလဲ ညီေလး?´ ေမးလည္းေမး လျပည့္ရဲ႕ အမွန္ဖြင့္ဟမႈကိုသိခ်င္ ငံ့လင့္မိေရာ။

`အစ္ကိုႀကီးက အသက္ ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ေလ ဒီေန႔က။ ဒါ​ေၾကာင္​့ သူ႔ေမြးေန႔ကို စည္စည္ကားကားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာ။ ညီတို႔နဲ လာ Join ပါလား။  အစားအေသာက္ အတြက္ စပါယ္႐ွယ္ပါ။ စကားမစပ္ ေဘာစိနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ေပး မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ေနတာၾကာၿပီ အခုအခြင့္အေရးရသား။ အမွန္ေျပာရရင္ ဒီ​ည ေဘာစိကို အတူ႐ွိေနေစခ်င္တာ ေတြ႔မယ့္အခြင့္အေရးလည္း ႐ွိမယ္ မထင္ခဲ့ဘူးဗ်။´

  `အကို႔ေမြးေန႔အတြက္ ေဘာ္ဒါ အခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ဒီကို လာတာကြ´ ကြၽန္ေတာ္ အလိမ္တစ္၀က္ အမွန္တစ္၀က္နဲ႔ေျပာလိုက္တယ္။

လက္အစံုကို ေသျခာေဆးေၾကာၿပီးေနာက္ လျပည့္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲကိုင္ကာ ေမြးေန႔ပါတီလုပ္ေနရာကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားပါတယ္။ ပါတီလာ ငနဲေတြ မတ္​တတ္​ရပ္​ဆဲ စကားစျမည္ေျပာေနၾကဆဲ ပါပဲ။ လျပည့္က သူ႔အစ္ကိုကို လွမ္းေခၚၿပီး ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။

 `ေဟး ကိုၾကီး.. ..ဒါ ညီ့အလုပ္က ​ေဘာ္​ဒါ ကိုမင္းႏိုင္ဦး´
`Wow....လျပည့္က ခင္​ဗ်ားအေၾကာင္း တခ်ိန္လံုးလိုလို ေျပာေျပာျပေနတာ၊ က်ဳပ္ပံုစံကို သေဘာမက်လို႔ဆိုၿပီး ျပင္ေပးဖို႔ သူ႔ခမ်ာ ႀကိဳးစားတာ....သိလား´

`သူကေတာ့ အကိုအေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို တခါမွကို မေျပာျပဘူးပဲ...ဒါေပမဲ့ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ႔ၾကၿပီဆိုေတာ့ အိုေက စိုေျပတာေပါ့ေနာ္´

`ကိုၾကီး.. ..ကိုမင္းႏိုင္ကို ကိုၾကီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ဦးေလ.... ညီ  the maître d ကိုစကားေျပာလိုက္ဦးမယ္။ ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္´ လျပည့္ကေျပာေျပာဆိုဆို ထြက္သြားတယ္။
 
 ကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းလို႔ေျပာၿပီး မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ေျပာဖို႔မလိုေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ အံ့အားလည္းသင့္ရင္း ေၾကနပ္တာလည္း အလြန္ေပါ့။ ဧည့္သည္ေတြထဲက တစ္ေယာက္မွ ကိုႀကီးကို တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ တြဲၿပီး မေတြ႕ဘူးေၾကာင္းေျပာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေရာ ကိုႀကီးေကာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ပါးျပင္ေတြမွာ ရဲရဲနီေရာ။

လျပည့္ စားပြဲထိုး တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ညီအစ္​ကို ႏွစ္ေယာက္ၾကား ခံုတစ္လံုးထိုးထည့္ၿပီးထိုင္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ အေကာင္းစား ယမကာေတြေကာ အစားအစာေတြေကာ မရပ္မနား ဧည့္ခံေတာ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုႀကီးက လက္ထဲ ကိုင္ထားလက္စ ယမကာခြက္ထက္ ပိုၿပီးမေသာက္ၾကပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ကားကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေမာင္းျပန္မယ္လို႔စီစဥ္ထားတာမွာ ကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူ႔ညီကို လိုက္ေမာင္းပို႔မယ္လို႔ စီစဥ္တယ္။ အျခားသူေတြက မူးၿပီလို႔ ေျပာေနၾကခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုႀကီးက စကားအမ်ွင္မျပတ္ေသးပါ။
       
ေနာက္ဆံုး လျပည့္က သူ႔အစ္ကိုကို သူ႔လက္ေဆာင္ထုပ္ကိုဖြင့္ၾကည္ဖို႔ စတိုက္တြန္းသလို အျခားေသာ ဧည့္သည္မ်ားကလည္း ကိုႀကီးကို ၀ိုင္း၀န္းႏိႈးေဆာ္ၾကတယ္ေလ။ လက္ေဆာင္ အမ်ားစုက ရယ္​စရာ ပစၥည္​းေလးေတြျဖစ္ၿပီး ပါတီပြဲလာ သူငယ္​ခ်င္​းအေပါင္းနဲ႔ ရဲ​ေဘာ္​ရဲဘက္​စိတ္႐ွိ႐ွိ ရယ္ပြဲဖြဲ႔ပါေရာ။ လက္ေဆာင္ထုပ္ေတြ အကုန္ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး သယ္ေဆာင္ဖို႔ အဆင္ေျပခ်ိန္ အားလံုးကို ကိုႀကီးကားေပၚအကုန္တင္လိုက္တယ္ဗ် ။ စားပြဲထိုးက ေမြးေန႔ကိတ္ကို ယူလာတာ လွမ္းျမင္လိုက္ရၿပီး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ယူလာတာကို ျမင္ရျပန္ေရာ။ တစ္လံုးမွာ `Happy Birthday ကိုႀကီး´လို႔စာထိုးထားၿပီး ေနာက္တစ္လံုးမွာေတာ့...`Happy Birthday ကိုမင္းႏိုင္ဦး ´တဲ့ေလ။ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ လျပည့္ေလးလဲ။ ခဏေနက the maître d' ကို စကားခဏသြားေျပာမယ္လို႔ေျပာၿပီး စီစဥ္ခဲ့တာပဲျဖစ္မွာ။ သည္ခဏမွာ လျပည့္သည္ ကြၽန္ေတာ့္နည္းတူ gay ျဖစ္ေစခ်င္မိၿပီး ကိုႀကီးကိုေတာ့ gay မျဖစ္ေစခ်င္မိပါ။


ဧည့္သည္ေတြအကုန္လံုးက "Happy Birthday" သီခ်င္းကို ၿပိဳင္တူသီဆိုၾကရင္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုႀကီး ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။

ပါတီပြဲလည္းၿပီးေရာ ကိုႀကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ လိပ္စာကဒ္အျပန္အလွန္ လဲလိုက္ၾကကာ အခ်ိန္ရရျခင္း ဖုန္းေခၚဖို႔ ကတိေပးျဖစ္တယ္။ ဒီညအတြက္ အိပ္ရာထဲ အိပ္ေဖာ္ အိပ္ဖက္ မရခဲ့ေပမယ့္ ညေနခင္းေလးဟာ ကြၽန္ေတာ္ထင္ထားတာထက္ ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ခဲ့ပါတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ေမြးေန႔ပြဲကို လူခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ က်င္းပႏိုင္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။

အိပ္ရာေပၚ တက္လွဲလိုက္ခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေဏွာက္က အနားမယူဘဲ အခ်ိန္ပိုစဆင္းပါေတာ့တယ္။ ပထမဆံုး အေတြးက ကိုႀကီးဆိုတဲ့ မင္းေက်ာ္ထင္အေၾကာင္းပါပဲ။ ကိုႀကီးက keeper တစ္ေယာက္လား? ကြၽန္ေတာ္ အေသအခ်ာေတြးၾကည့္မိေပမဲ့ မ​ေသခ်ာဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ လျပည့္ အၾကည့္ေတြရယ္ အျပဳအမူေတြရယ္က မ႐ိုးဘူး တက္မက္မႈ ကဲေနသလားလို႔။ ဒါေပမဲ့ လျပည့္က Straight မဟုတ္ဘူးလား ဒါမွမဟုတ္​ ကိုႀကီးက Straight ျဖစ္ေနလား။ လျပည့္ အသက္က ေလးဆယ့္သံုးႏွစ္႐ွိၿပီ။ သူ ဘယ္တုန္းကမွ လက္မထပ္ခဲ့သလို ရည္းစား႐ွိတယ္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဒိတ္ခဲ့သလားဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သတိမထားမိခဲ့ မမွတ္မိပါ။ လျပည့္ သူ Straight သိပ္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ လိင္စိတ္တိမ္းၫႊတ္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာလို႔ ၀န္မခံႏိုင္ခဲ့တာပါလိမ့္။ ေန႔လယ္စာ အတူစားခ်ိန္ေတြမွာ လျပည့္ရဲ႕အေၾကာင္းကိုပိုသိဖို႔ႀကိဳးစားမယ္လို႔ ကတိေပးတယ္။

သည္နံနက္ ေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာ လက္သမားမလုပ္ခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္နဲ႔ အဆံုးသတ္​ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လက္သမားစလုပ္စအခ်ိန္ ကိုႀကီးအေၾကာင္း စိတ္​ကူးယဥ္​ ပံုေဖာ္ၾကည့္တာနဲ႔ သာယာမႈက တလိႈက္လိႈက္တက္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးက လျပည့္ဘက္ကို ယိမ္းေနခဲ့တယ္ ထင္ပါရဲ႕။

ကြၽန္ေတာ္ ဒီကိစၥကို ၀န္မခံပါရေစနဲ႔လို႔ ဆႏၵျပဳေပမယ့္ ဘ၀အေဖာ္တစ္ေယာက္ ေဖြ႐ွာစဥ္မွာပဲ လျပည့္ကို ခ်စ္မိေနမိခဲ့တာေတာ့အမွန္ပါ။ Straight ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိျခင္းသည္ ေဘးအႏၱရာယ္႐ွိတဲ့ ဟင္းတစ္မယ္အား စားဖို႔ဟန္ျပင္လိုက္ျခင္းမည္ပါတယ္။

                                      -2-

     ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေစာေစာ ရံုးခန္​းထဲအေရာက္ ကုတ္အက်ႌကို ခ်ိတ္မွာ မခ်ိတ္ခင္ ကြၽန္ေတာ့္ အိတ္ကပ္ထဲက ဖုန္းျမည္လာပါတယ္။ အာ....ကိုႀကီးေခၚတဲ့ဖုန္းပဲ။

`ေဟ့လူ....ခင္ဗ်ားရံုးခန္းနဲ႔ က်ဳပ္အလုပ္ နီးနီးေလးပဲဗ်။ ေန႔လယ္စာ Freddie's မွာစားရင္း ေတြ႕ရေအာင္ ဘယ္လိုလဲ?´
Freddie'sဆိုတာ လူတိုင္းသိတဲ့ နာမည္​ရ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ပါ။ Land Mark တစ္ခုလိုကို လက္ေတြ႕ က်က် လူေျပာမ်ားတဲ့ ေနရာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ျငင္းရခက္ပါတယ္...သို႔ေသာ္ လျပည့္နဲ႔ ေန႔လယ္စာ အတူစားခြင့္ကို မဆံုး႐ႈံးခ်င္ပါဘူး။

လျပည့္ ရံုးလာခ်ိန္မွာ အခန္းထဲအေရာက္ ကိုၾကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေန႔လယ္စာသြားစားမလို႔ အတူလိုက္မလားလို႔ ေျပာေမးေမးလိုက္တယ္။

 `ေတာ္ၿပီဗ်....ညီက အစ္ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခ်ိတ္ေပးဖို႔ႀကိဳးစားေနတာေလ....အကိုတို႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားစားၾကပါ....တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္သိႏိုင္တာေပါ့။ အ​ေပၚယံ အသြင္​အျပင္​ အလန္းစား ျဖစ္ေနရံုနဲ႔ ဘယ္ဟုတ္မလဲ....ညီ့အထင္ေတာ့ အစ္ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္က တကယ့္ အမိုက္စားေတြပဲ။´
စားေသာက္ဆိုင္ကို လမ္းေလ်ွာက္သြားေနစဥ္ခဏ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး ပထမဆံုး ဒိတ္တင္အတြက္ သြားေနရတဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ ဗိုက္ထဲ လိပ္ျပာေလးေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ ပ်ံသန္းေနသလို  သူ႔အနားက တစ္ေပအထက္ ခြာလို႔ကိုမရဘူး။ ကိုႀကီးကေတာ့ စားပြဲရလို႔ ထိုင္ေတာင္ေနၿပီ။ မီႏူးစာအုပ္ကိုလွန္ ေသခ်ာဆန္းစစ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္စားပြဲခံု႐ွိရာကို သြားလိုက္ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

     `ေဟး....ေရာက္ၿပီလား...ကိုလူေခ်ာ၊ ေတြ႕ရတာ တကယ္၀မ္းသာပါတယ္လို႔ ထပ္ေျပာရမွာပဲ´ ကိုၾကီး ပါးစပ္ကလည္းေျပာ သူ႔လက္တဖက္ကို ကမ္းေပးကာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆုပ္​ကိုင္​ လႈပ္ရမ္းတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေန႔လယ္စာ စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ကိုႀကီးက `ကိုမင္းႏိုင္ က်ဳပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က ကေလးေတြလို ဟိုသည္အေၾကာင္းျပ ဇာတ္လမ္းဆင္ဖို႔လည္း အသက္ရေနၿပီ။ က်ဳပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ခင္​ဗ်ားကို ​ေျပာစရာရွိတယ္​။ ဒီ ညေနပိုင္း ခင္ဗ်ား အခ်ိန္အား႐ွိလား´

     `ကြၽန္ေတာ္ အားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့  ေအးေဆးလုပ္ပါ ကိုႀကီးရာ။ ကြၽန္ေတာ္.. ..ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ စကားေျပာဖို႔ သေဘာက်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို အလန္႔ထန္းလ်က္ လုပ္တာ....နည္းနည္းေလး မျမန္ဘူးလားဗ်ာ´

ကိုႀကီးက စိတ္လိုလက္ရပဲ ရယ္ေမာကာ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ပါရဲ႕။ `လုပ္ပါ ကိုမင္းႏိုင္ရာ....လက္ခံပါ။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ဳပ္က အတိအက်ကို တူတဲ့လူေတြပါ။ က်ဳပ္တို႔ ခ်စ္တယ္....ၿပီးေတာ့ အဲဒိလူေတြကို ထားပစ္ခဲ့တယ္။ က်ဳပ္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ RS လည္းမခ်ိတ္ခ်င္ဘူး။ က်ဳပ္မေသခင္ ေနာက္ဆံုးရက္အထိေတာ့ လြတ္လပ္ေနခ်င္ေသးတာဗ်။´

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ကေတာ့ သူေျပာသလို အတိအက်ကို ခံစားခဲ့ရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုၾကီးနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံဖို႔ ရည္​ရြယ္​ခ်က္​က သူေျပာတဲ့ သည္ေန႔ ညေနခင္းမတိုင္ထိကို ႐ွိခဲ့သလားပဲ။ ဒါေပသိ ကိုႀကီးကို ကြၽန္ေတာ္ `ေစာင့္ၾကည့္ ´စာရင္းထဲသာ ထည့္ထားခဲ့တာပါ။

  `ကဲပါေလ က်ဳပ္ေနရာမွာေတြ႕ၾကစို႔.......လျပည့္နဲ႔ က်ဳပ္အတူေနတာ ခင္​ဗ်ား သိပါတယ္။ ခင္ဗ်ား ေဘာ္ဒါရဲ႕ အိပ္​ခန္​းနဲ႔ က်ဳပ္အိပ္ခန္းက ကပ္ရက္ဆိုေတာ့ လွုပ္ရွားဖို႔က နည္းနည္းေတာ့  ရဲဖို႔လိုမယ္။ အခု.....ကပ္ရက္အခန္းက က်ဳပ္ညီကို ပထုတ္ဖို႔ လုပ္လိုက္ဦးမယ္.. .အိုေက´

  လျပည့္အေၾကာင္း ကိုၾကီးနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္ဖို႔ အေျခအေနေပးလာၿပီ။

`လျပည့္အေၾကာင္းက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးပဲ။ သူ႔အသက္ ေလးဆယ္မတိုင္ခင္ကေတာ့ Straight လို႔ ဖြင့္ေျပာခဲ့ေပမယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕တာမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မသိျမင္ခဲ့ဖူးဘူး။ သူက straight လား ေဂးလားဗ်ာ။´

"က်ဳပ္​လည္း ခင္​ဗ်ားလိုပါပဲ။ သူဘယ္ေတာ့မွ မဒိတ္ဘူး ဒါေပမဲ့ သူ႔လိင္စိတ္တိမ္းၫႊတ္မႈအေပၚ က်ဳပ္ အဲ့သေလာက္ထိ မေတြးဖူးဘူးရယ္။"

         `လျပည့္က ေဂးတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္လို႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စူးစမ္းမိေသးတယ္´ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့သလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုၾကီး အရယ္ရပ္သြားတယ္။

`ဒီည က်ဳပ္တို႔နဲ႔ လာ Join ေအာင္ မႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ဘူးလား´
`အင္းေလ....ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ လုပ္ႏိုင္တာက ႀကိဳးစားတာပဲဟာ´

-3-

 ကိုၾကီးတေယာက္ Gym သမားေတြ၀တ္ေလ့႐ွိတဲ့ အသားကပ္တဲ့ ေဘာင္းဘီတိုကို ၀တ္လ်က္ အခန္းတံခါးကေန ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္တယ္။  ကြၽန္ေတာ္ စိတ္႐ႈပ္သြားသလား စိတ္​လႈပ္​ရွားသလား မေျပာတတ္ဘူး။ ကိုႀကီးက ခႏၶာကိုယ္ အလန္းစားတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာဆိုေတာ့ မၾကာခဏ ေလ့က်င့္ခန္း အေတာ္လုပ္ပံုပဲ။

    "က်ဳပ္တို႔ သည္ညေတာ့ လျပည့္ကို စမ္းသပ္ၾကည့္ဖို႔ အခြင္​့အ​ေရး မ႐ွိေလာက္ဘူး၊  က်ဳပ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ထားသြားဖို႔ တစ္ျပားသားမွမေလ်ာ့ဘဲ ႐ုပ္႐ွင္ သြားၾကည့္တယ္ေလ။ ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ပါ....သူ အိမ္မျပန္လာခင္အထိ က်ဳပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အၾကာႀကီး လႈပ္႐ွားလို႔ရတာပဲ"

အသစ္ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မုန္းတီးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုး သတိထားမိျခင္းေတြ ျပန္တည္ေဆာက္လာခဲ့ၿပီပဲ။ ဟိုးအရင္က မင္းႏိုင္ဦး ေလသံေတြ ျပန္ၾကားရသလိုပဲ ....ေက်းဇူးပါ ကိုႀကီးေရ။ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးရင္ လျပည့္ အိမ္ျပန္မေရာက္ခင္ ျပန္ဖို႔အခ်က္ျပလိုက္တာပါပဲ။ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ကိုၾကီး အ၀တ္ေတြကို အကုန္ခြၽတ္ၿပီး ယခုရပ္ေနတဲ့ေနရာကေန ခြာသြားတာကို ကြၽန္ေတာ္ မေစာင့္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ပေဟဠိဆန္ေသာ လျပည့္ရဲ႕ လိင္စိတ္တိမ္းၫႊတ္မႈက ဘာလဲ မွန္းဆဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေပါ့။

  ကြၽန္ေတာ္ တိုက္ခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လိုက္တဲ့ေနာက္ ကိုႀကီးက တံခါးေလာ့ခ်္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ   ေလ်ာကနဲ ခြၽတ္ခ်လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကိုဆြဲကိုင္ သူ႔အိပ္ခန္းထဲ ေခၚသြားပါရဲ႕။

`ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို အရင္လုပ္တယ္ဆိုတာအေပၚ က်ဳပ္တို႔ အျငင္းအခုန္မလုပ္ၾကရေအာင္ဗ်ာ၊ အစပိုင္းကေတာ့ sixty-nine ကစားပြဲလုပ္ၾကတာေပါ့၊ ေနာက္မွ ဒခ်ိ ၾကမယ္´

`ဗ်ိဳ႕....ေလသံက က်ေနာ့္အတြက္ အစီအစဥ္​ ဆြဲထားသလိုပဲ´
အစပိုင္းကေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ရင္​းရင္​းႏွီးႏွီး ဖက္ၾကမယ္၊ နည္းနည္းေတာ့ ရင္ျခင္းအပ္ကာ နမ္းၾကမယ္ေပါ့ ​ေနာက္​ဆံုး ပန္းတိုင္ႀကီးမေရာင္ခင္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးက အဲ့သလိုအေတြးမ်ိဳးစိတ္ထဲမ႐ွိဘူး တိုက္​ရိုက္​ပဲ တဲ့တိုး။ ကြၽန္ေတာ္ ၀တ္ထားသမ်ွ အ၀တ္ေတြကို ခြၽတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္လာဖို႔ ကိုႀကီးက ေျခကားယားလက္ကားယားနဲ႔ အ၀တ္မဲ့လွဲကာ ေစာင့္ေနတယ္ေလ။ ေပါင္ၾကားက သူ႔ငပဲက မာၿပီး မတ္ေထာင္ေနၿပီးသားဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အံ့အားသင္​့ၿပီး ခဏၾကည့္ေနမိတယ္။ ၇လက္မ၀န္းက်င္႐ွည္ၿပီး ထိပ္အေရျပားမျဖတ္ထားဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ ပစၥည္​းကလည္း ၿပိဳင္ဘက္ကင္း အဲ...ထိပ္အေရျပားေတာ့ျဖတ္ထားတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အေတြ႕အၾကံဳက အေတာ္အတန္႐ွိၿပီးသားျဖစ္တာေၾကာင့္ အဆံုးစြန္ကိစၥကို ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေရာက္ဖို႔ မတုန္႔ဆိုင္းေတာ့ဘူး။ ထိုစဥ္မွာ ကိုႀကီးက Lube နဲ႔ Condom ေတြထုတ္ယူလာတယ္။ သူ...အာ....ကြၽန္ေတာ့္ကို doggie style နဲ႔ အရင္ အ..လုပ္တယ္။ သူၿပီးတာကလည္း ၿပီးၿပီလို႔ေျပာတာထက္ျမန္ပါတယ္။ ၾကည့္ရတာ သူ႔ကိစၥလည္းၿပီးေရာ လက္႐ွိကိစၥအေပၚ သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့သလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ B ေနေပးရမယ့္ကိစၥက်ေတာ့ သူ႔ဘ၀မွာ အေတာ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ လုပ္​ရပ္​ကို လုပ္ေနရသလို လုပ္ေနခဲ့တယ္ေလ။ ေအာ္....သူက ခ်စ္တာ...ေမတၱာ ဆိုတာေတြထက္ အရင္က ကြၽန္ေတာ့္ စ႐ိုက္အတိုင္းပါပဲလား။ ၀မ္းသာပါတယ္.. ...ဒီေတာ့လည္း အခ်စ္ဆိုတာ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုကို ေဖာ္ေဆာင္မယ့္ အေတြးအေခၚသက္သက္ပဲေပါ့....အစပ်ိဳး ပြတ္သပ္နမ္း႐ႈံ႕တာလည္း မလုပ္၊ ႐ွင္းမျပႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္အခ်ိဳ႕အတြက္ လျပည့္ကို ေတြးေနမိတာပါ၊ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုအနမ္းေပးခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ဆႏၵ။

ကြၽန္ေတာ္လည္းၿပီးေရာ ကိုႀကီးလိုပဲ သြက္ႏိုင္သမ်ွ ခပ္သြက္သြက္ေလး သန္႔႐ွင္းမႈလုပ္ အ၀တ္အစား ၀တ္ကာ ထြက္လာလိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေတြ႕ဖို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မေမးမေျပာၾကပါဘူး။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္မ၀င္စားမႈကို အျခားတစ္ေယာက္က အာရံုရ ခံစားမိခဲ့ၾကတယ္။

    အိမ္ကို ကားေမာင္းျပန္လာရင္း ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္ကိုယ့္ကိုယ္ ကတိတစ္ခုေပးခဲ့တယ္။ မနက္ျဖန္ ေန႔လယ္စာ စားခ်ိန္ လျပည့္ကို ဖြင့္ေျပာျပေတာ့မယ္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူ႔ အစ္ကို ဘာမွ အထူးတဆန္း မျဖစ္ခဲ့ဘူးလို႔။ အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လျပည့္ကို ႐ူး႐ူးမူးမူး ခ်စ္ေနလို႔ပဲ။ လျပည့္က ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မလဲဆိုတာေတာ့ က်န္ေတာ္ မေတြးတတ္ဘူး။ ဒါေပသိ ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုး တပ္ခြင့္မ႐ွိခ်င္ပါ။

ေနာက္ေန႔ နံနက္ ပထမဆံုး ေကာ္ဖီေသာက္နားခ်ိန္ လျပည့္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္ သူေရခ်ိဳးေနတုန္း ကိုၾကီးက အျပင္ထြက္သြားတာဆိုေတာ့ မေန႔ညက ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့ကိစၥအေၾကာင္း ၾကားခ်င္လွၿပီ ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္အထိ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္အထိ အခ်ိန္ဆြဲထားခ်င္ေပမယ့္ တခ်ိန္တည္းလိုလို ရင္ထဲမွာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကစိတ္ေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနမိတယ္။

အလုပ္နားက စား​ေသာက္​ဆိုင္​မွာ ထိုင္မိၾကေတာ့ လျပည့္က စိတ္အားထက္သန္စြာနဲ႔ ေမးပါေရာ `အလားအလာေကာင္းတယ္မလား ေဘာ့စ္´

`အလားအလာေကာင္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူးကြာ.....။ မင္းအစ္ကိုကို ေျပာရမွာေတာ့ အားနာပါတယ္။     အကိုတို႔က တကယ့္ကို သဟဇာတမျဖစ္တာပါ။ အကိုက အခ်စ္ကို လိုခ်င္တာ ခ်စ္သူထားခ်င္တာ၊ ကိုႀကီးက ONS ညအိပ္အေဖာ္တစ္ေယာက္ပဲ လိုခ်င္ေနခ့ဲတာေလ။´

လျပည့္မ်က္ႏွာကို တိမ္မည္းေတြဖံုးသြားတယ္။ "Gee.....ညီၾကားရတာေတာင္ မုန္းလာၿပီ။ အကိုတို႔  တစ္ေယာက္အတြက္ အျခားတစ္ေယာက္က တကယ့္ကို Perfect ျဖစ္လြန္းတယ္လို႔ ညီထင္ခဲ့တာဗ်"

     `ငါ့အတြက္​ perfect ျဖစ္မယ့္လူဟာ မင္းပဲ လျပည့္။ ငါဟာလည္း မင္းအတြက္ ၿပီးျပည္​့စံုမယ့္လူပဲ။ ဘာေၾကာင့္ မင္းက straight ျဖစ္ေနရတာလဲ။ ကိုႀကီးနဲ႔ လုပ္ေနတုန္းကလည္း မင္းရယ္ ငါရယ္ ခ်စ္ပြဲ၀င္ဖို႔ပဲ ေတြးေနခဲ့တာ။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါအတြက္ပဲ မဟုတ္​ဘူးေနာ္။ တာ့တာပဲ။ တစ္ဘ၀လံုးအတြက္ ရည္ရြယ္တာ။ မင္​းနဲ႔အတူ ႐ွိခ်င္တယ္၊ အတူအိပ္ခ်င္တယ္၊ နံနက္ခင္းတိုင္း အတူႏိုးခ်င္တာ၊ မင္းေနမေကာင္းရင္ ငါျပဳစုမယ္ ဂ႐ုစိုက္ေပးခ်င္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါ ငါ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။´

"Oh my God" လျပည့္တစ္ေယာက္ ငါေတြ မင္းေတြနဲ႔ ႐ုတ္တရက္ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ဖြင့္သံကိုၾကားၿပီး ဘုရားတပါေရာ။

"ညီ...ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ေျပာေနၾကတာ ေန႔လယ္စာ နားခ်ိန္ထဲက နာရီ၀က္ေလာက္ ကုန္​သြားၿပီဆိုေတာ့ ခဏရပ္ထားၾကမယ္။ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ၾကရင္ တေနရာရာသြားၿပီး အဲ့ဒီေအၾကာင္း ညီတို႔ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့။ အခုေတာ့ လုပ္စရာအလုပ္ေတြ နည္​းနည္​း​ေလာက္​ ျဖတ္ၾကရေအာင္။´ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္ၿပီး ေအးေဆးျငင္သာ စကားဆိုတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ လျပည့္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ပစ္ပစ္ခါခါ မလုပ္ဘူးဘဲ.....ဟင္း..။

ရံုးခန္​းကိုျပန္တဲ့လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ လျပည့္ကို စကားစၾကည့္တယ္။ `အစ္ကို.....မင္းနဲ႔ နီးနီးကပ္​ကပ္​ ေနမယ္၊ လန္႔ေတာ့မသြားနဲ႔ဦး.....အလုပ္ကအျပန္ အစ္ကို႔အိမ္ကို လိုက္ႏိုင္မလား? ညစာအတြက္ ဟင္းေတြအမ်ားႀကီး ျပင္ဆင္ထားလို႔ပါ။ အေကာင္းဆံုးကကြာ...အစ္ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ သီးသန္႔စကားေျပာလို႔ရမယ္၊ ၾကားျဖတ္ေႏွာင့္ယွက္မယ့္ ကိစၥေတြကို မၾကံဳရေတာ့ဘူးေပါ့။´

 `အာ....အလြန္သေဘာက် ေပါ့ဗ်ာ....ညီလိုက္ခဲ့မယ္´ လျပည့္ ပါးခ်ိဳင့္ေပၚေအာင္ျပံဳးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားျပန္တယ္ဗ်။

   ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္အတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ညစာစားေနခ်ိန္တေလ်ာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ လတ္တေလာ အေနအထားေရာ အေျခအေနကိုေရာ ဘာမွ စကားမစ မေျပာၾကဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆက္အစပ္မ႐ွိ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြကို ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ညစာကိုအဆံုးသတ္ရင္း ေဆးေၾကာစရာ ပန္းကန္ေတြလည္း ေဆးစက္ထဲထည့္လိုက္တာေပါ့။ လျပည့္ေလ....ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကိုဆြဲကိုင္ၿပီး ဆိုဖာ႐ွိရာေခၚေဆာင္ကာ ေဘးျခင္းကပ္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

´ညီတို႔ႏွစ္ေယာက္ လင္မယားေတြလို လုပ္ခဲ့တာပဲ ဒီည´

`အစ္ကိုသိတယ္....ညီသိတာထက္ပိုၿပီး အစ္ကိုသေဘာက်တယ္´ လျပည့္ေျပာတဲ့ စကားလံုးအတိုင္း ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ေလ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အဲ့ဒီစကား တကန္႔က ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ အထူးအဓိပၸါယ္ေဆာင္ေနတာပါ။

`အခု အစ္ကို႔ကို ေျပာျပေတာ့ကြာ....´ ကြၽန္ေတာ္ အသာအယာ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။

`ညီေျပာလို႔ မၿပီးမျခင္း စကားျဖတ္မေျပာဘူးလို႔ အစ္ကို ကတိ​ေပးပါ ´

`အစ္ကို.. .ကတိေပးတယ္။ ´

 `ကိုႀကီးက သူ႔ကိုယ္သူ ေဂးဆိုတာ လူပ်ိေဖာ္၀င္ခ်ိန္ကတည္းက သိခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ဖံုးကြယ္​ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မႀကိဳးစားဘူး။ ညီ့ကိုယ္ညီေတာ့ Straight တစ္ေယာက္လို႔ အျမဲစဥ္းစားတယ္ဗ်။ ဘယ္နည္းနဲ႔မဆို တကၠသိုလ္​စတက္တဲ့အခ်ိန္ထိ ညီ Virgin တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတက္တဲ့ ၿမိဳ႕မွာက အမ်ိဳးအိမ္႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ အေဆာင္ေနေက်ာင္းသား အေတြ႕အၾကံဳ မ႐ွိခဲ့ဘူးေပါ့။ အဲ႔အခ်ိန္က မိန္းကေလးေတြနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံဖို႔ သံုးႀကိမ္ေလာက္ အခြင္​့အ​ေရးေတြရခဲ့ေသာ္ျငားလည္း မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ လိင္တံ မာေက်ာဖို႔ အခက္​အခဲ ေတြ႕ေနလို႔မဟုတ္ဘူးေနာ္ လိုသလိုသံုးလို႔ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ နံရံကို လက္သီးနဲ႔ ထိုးရင္း ကိုယ့္စိတ္ကို အ႐ွံုးေပးလိုက္မိတာေလ။ ေနာက္ထပ္ေတာ့ အခြင္​့အလမ္​း ၾကံဳဆံုတာမ႐ွိေတာ့သလို ကိုႀကီးလိုပဲ ေဂးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလား စဥ္​းစားတုန္​းပါ။ ရလဒ္​ကေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိ လူပ်ိဳစစ္ေနေသးတာပဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ လိင္ဆႏၵကို မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ ၀န္ေလးသလို ရယ္​စရာ လိုျဖစ္ေနတယ္။ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္ပြဲ၀င္ဖို႔ၾကေတာ့လည္း အလြန္႔ကို ေၾကာက္လန္႔ေနမိတာဆိုေတာ့ အျခားကိစၥေတြကိုေကာ မဖန္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။´

ကြၽန္ေတာ္ အသက္ ေလးဆယ့္သံုးႏွစ္အရြယ္ တကယ့္ လူပ်ိဳစစ္စစ္တစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနရတာကို မယံုႏိုင္ဘူးျဖစ္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုခုကို ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ၾကားျဖတ္​ဝင္​ မေျပာဘူးလို႔ ကတိေပးထားတာေၾကာင့္ လျပည့္ဆက္ေျပာတဲ့စကားေတြကို နားေထာင္ဖို႔ ၿငိမ္ေနလိုက္တာပါပဲ။

  ` ရံဖန္​ရံခါ ကိုၾကီး သူ႔ပါတနာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ အိပ္ခန္းထဲ ၀င္သြားသံၾကားရခ်ိန္ဆို ညီ့စိတ္ေတြ အလြန္ထန္မိတယ္ တကယ္ပါ။ လိင္တံ မတ္ဖို႔ မာဖို႔ဆိုတာလည္း အလြယ္​တကူဆိုေတာ့ လက္သမားလုပ္ၿပီး အဆံုးသတ္ရတာပဲ။ တခါတေလ အားျပန္ျဖည့္ခ်ိိန္ေတာင္ ယူစရာမလို ဒုတိယအႀကိမ္ သုက္ရည္ ပန္းထုတ္ရေသး။ လအနည္းငယ္ေလာက္က ကိုၾကီး အျပင္ထြက္သြားတုန္း သူ႔အခန္းထဲ တီဗီစဥ္ေအာက္က အံဆြဲထဲ သူသိမ္းထည့္ထားတဲ့ DVD ေတြေမႊၾကည့္မိတယ္။ ေခြအမ်ားစုဟာ အမ်ိဳးသား အသားေပး ႐ုပ္႐ွင္ေတြႀကီးပဲဗ်။ တစ္ေခြေလာက္ဆြဲထုတ္ၿပီး ဖြင့္စက္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ထည့္လိုက္တယ္။ ဘ၀မွာ အဲ့အခ်ိန္ေလာက္ turn-on မျဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး။ ညီ....ညီကလည္း ေဂးပဲဆိုတာ အဲ့အခ်ိန္အခိုက္အတန္႔ေလးမွာ သတိျပဳမိရတယ္။ ပို.....ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာက ညီ....အစ္ကို႔ကို ခ်စ္တယ္။ စေတြ႕ခ်ိန္ကတည္းက အစ္ကို႔ကို ခ်စ္မိခဲ့တယ္။ ´

လျပည့္ စကားေျပာေနရင္း ရပ္သြားတယ္။ သူ႔မ်က္၀န္းေတြကို ေမွးမွိတ္လိုက္ၿပီး လက္ခံုနဲ႔မသိမသာ သုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခပ္တိုးတိုး ႐ိႈက္ငိုေတာ့တာပဲဗ်ာ။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ပခံုးအစံုကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲေပြ႕လိုက္ရင္း လက္ဖ၀ါးထဲ မ်က္ႏွာအပ္ထားတဲ့ လျပည့္မ်က္ႏွာေလးကို အသာေမာ့ေစလိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတေလ်ွာက္ ကြၽန္ေတာ္ အနမ္းဖြဖြ စေပးမိတာေပါ့။ လျပည့္က ကြၽန္ေတာ့္ နားအနားကပ္ကာ `ညီ.....virgin တစ္ေယာက္အျဖစ္ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ညီနဲ႔ ခ်စ္ပြဲ၀င္ေပးပါလား အစ္ကိုရာ´လို႔ေျပာတယ္ဗ်။

ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္လိုလက္ရ ျပံဳးလိုက္ရင္း လက္ဖ၀ါးနဲ႔ လျပည့္မ်က္ႏွာကို အသာအယာ ပြတ္ၿပီး ပါးကို ညႇစ္လိုက္တယ္။

 `အ၀တ္ေတြကို ခြၽတ္........အစ္ကိုနဲ႔ ေရအတူခ်ိဳးရေအာင္´

Epilogue

  ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ​ေရခ်ိဳးခန္​းမ၀င္ခင္ အ၀တ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ျခင္း ဖိကပ္ကာ ေထြးဖက္မ၀ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လျပည့္ရဲ႕ မ်က္ခြံမ်ား ၊ ပါးျပင္မ်ား၊ သူ႔ နားရြက္ေတြနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အနမ္းျပင္းျပင္းျပျပ ဆက္ေပးတာပါပဲ။ ခပ္ေစ့ေစ့ျဖစ္ေနတဲ့ လျပည့္ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြကို ကြၽန္ေတာ့္လ်ွာဖ်ားနဲ႔ ထိုးခြဲလို႔ အတြင္းထဲ၀င္လိုက္တာ သူ႔လ်ွာနဲ႔ တို႔ထိမိရင္း ကကြက္ဆင္ၾကပါတယ္။ အနမ္းပန္း ဆက္ေခြၽေနရင္းမွ လျပည့္က ` အစ္ကို႔ကို ညီအရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္ အစ္ကို႔ကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ လန္႔ေနရလဲမသိဘူး။ ညီက ဘာဆိုတာ ေျပာျပၿပီး ဒီလိုေပြ႕ဖက္ဖို႔ ေၾကာက္ေနတာမ်ားလား။ အစ္ကိုနဲ႔ ညီ့ ကိုႀကီး ျပႆနာ မျဖစ္ေလာက္ဘူးေနာ္။´ လို႔ခပ္တိုးတိုးေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အသာေခါင္းရမ္းျပလိုက္တာေပါ့။

 ေနာက္ဆံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ၾကတယ္။ `အကိုလုပ္တတ္တာေလးေတြ လုပ္ခြင့္ျပဳမယ္မလား။ ညီ ေတြးထင္ထားတဲ့ သာယာမႈထက္သာေအာင္ အစ္ကိုလုပ္ေပးႏိုင္မွာပါ´

     ပထမ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး လျပည့္ငပဲကို ေစ့ငုၾကည့္ ကိုင္တြယ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ လျပည့္ငပဲဟာ သူ႔အစ္ကိုငပဲလို ထပ္တူ စံခ်ိန္​မီ ပစၥည္းပါပဲ။ တျဖည္းျဖည္း ထြားၿပီး မတ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ငပဲအႏွံ႔သာမက တစ္ကိုယ္လံုး ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြေဖြးေဖြးလႈပ္ေအာင္ တိုက္ေပးပစ္တယ္ေလ။ စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ထိပ္အေရျပားကို ေနာက္ျပန္ဆြဲ ဆပ္ျပာျမဳပ္နဲ႔ ၀ိုက္ကာ ၀ိုက္ကာ ပြတ္သပ္ကစားရင္း ေရႊဥေတြပါ ပြတ္သပ္ပစ္တယ္။ လျပည့္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ေနာက္ပိုင္းေတြစီ အလွည္​့က်ျပန္ေတာ့ တင္သားအကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ကို ေသခ်ာသန္႔စင္ေပးရင္း သူ႔ခေရ၀ကို လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စမ္းထိၾကည့္ရတာေပါ့။ လျပည့္ မူးေမ့မိန္းေမာမသြားဖို႔ ႀကိဳးစားထိန္းရင္း သာယာေနတယ္။

  ကြၽန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး တင္ပါးအစံုကို ေနာက္နည္းနည္း ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ခေရ၀တ၀ိုက္ကို ဆပ္ျပာျမဳပ္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းသုတ္လိမ္းထားသလို လျပည့္ရဲ႕ ငပဲကိုလည္း ဆပ္ျပာရည္ေတြ တစက္စက္ျဖစ္ေအာင္ လိမ္းထားခဲ့ၿပီေလ။

"Fuck me," ကြၽန္ေတာ္ အမိန္႔ေပးခဲ့တယ္။
"ခပ္ေျဖးေျဖး သြင္းေနာ္"

လျပည့္က ကြၽန္ေတာ့္ သေဘာအတိုင္းလိုက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ သူ႔ငပဲႀကီးတစ္ခုလံုး ကြၽန္ေတာ့္ တင္သားဆိုင္ေတြၾကား ျမဳပ္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ လျပည့္ကိုယ္လံုးက တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္။
"ဒီလို.....ဒီလိုလုပ္တာ တကယ္​ပဲ ႏွစ္သက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...အ´
`ညီတို႔ အတူေနရတဲ့ ညေတြတိုင္း လုပ္ၾကစို႔ဗ်ာ...."
 `အင္း....ရည္​မွန္​းခ်က္​တစ္ခုထားၾကတာေပါ႔ကြာ´
   
႐ုတ္တရက္ဆိုသလို လျပည့္ အသက္႐ွဴ သံေတြ ျမန္လာၿပီး..ေနာက္`ညီ....ညီ.....ၿပီးေတာ့မယ္.. ..အျပင္...အျပင္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရမလား´လို႔ မသဲမကြဲ ေျပာသဗ်။

`မလုပ္နဲ႔.. ....အကုန္​လံုး အတြင္းထဲမွာပဲ ပန္းထည့္လိုက္´ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတဲ့အတိုင္း က်င္းစိမ္ႏိုင္သမ်ွစိမ္ဖို႔ သူႀကိဳးစားပါတယ္။

သူ႔ငပဲ လံုး၀ေပ်ာ့ၿပီး ကြၽတ္ထြက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ `အစ္ကို.. ...အစ္ကို႔ငပဲကို -ုပ္ခ်င္တယ္၊ ၿပီးေတာ့.....ညီ့ကို ျပန္-ိုးေပးပါလား´တဲ့။

"မင္း......ေသခ်ာလို႔လား....ခ်စ္ဆံုး"
" ညီ တစ္​စံုတစ္​ခုအတြက္ သိပ္ေသခ်ာတယ္ဆိုတာ မ႐ွိခဲ့ဖူးဘူး။ အစ္ကိုက ညီ့ရဲ႕ ဘ၀မွာ ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ ဟာကြက္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တယ္ေနာ္။ အစ္ကို႔အတြက္ ညီတစ္ခုခုလုပ္ေပးမယ္ဗ်ာ။"

"အစ္ကို.....အစ္ကို တစ္ခုေလးပဲ ေတာင္းဆိုပါရေစ" ကြၽန္ေတာ္ ခပ္တိုးတိုး စကားဆိုလိုက္ရဲ႕။

"ဘာ တစ္ခုခုမ်ား...."

 "Love me."

 "Love me back," လျပည့္က အသံခပ္တုန္တုန္နဲ႔ စကားျပန္ပါေရာ။

က်ယ္ေျပာတဲ့ အာကာသ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အမည္ေပးထားတဲ့ စၾက၀ဠာထဲ၀ယ္ အံ့​ၾသဖြယ္ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦး မြတ္သိပ္ေသာ အခ်စ္စိတ္အတြက္ သူတို႔မ်က္လံုးေတြကို ဖြင့္ထားခဲ့ရင္း မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္မ်ားကို ေက်နပ္စြာ ခံစားေနျခင္းျဖစ္ရပ္ပါ။


Alex Aung (18 August 2018)

Tuesday, August 14, 2018

♡ ♥ ဆူးေပါက္ဖက္နဲ႔မိုးတဲ့အိမ္♥ ♡




မိပုတ္ သည္ေန႔ စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ မကပ္ေပ။ ထိုေန႔က ခါတိုင္းေန႔ေတြလိုပဲ မိပုတ္ အိပ္ရာထေနာက္က်သည္။ ဒီႏွစ္မွ အသစ္ဖြင့္သည့္ အသုပ္ဆိုင္ေလးသည္ ဘယ္ေလာက္ပင္ အရသာရွိလွသည္မသိ မိပုတ္ပင္ နံနက္စာ အိမ္က လံုးဝ မစားေတာ့။ အေမက ''စားစမ္းပါ'' စိတ္တိုတိုႏွင့္ ဇြတ္ေကြ်းလည္း မစား။ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးမို႔ မိပုတ္က မ်က္ႏွာကေလး စူပုပ္ျပလိုက္ရံုႏွင့္ အေမ့ခမ်ာ ဇြတ္မေကြ်းဝံ့ေတာ့ဘဲ အလိုလိုက္ရသျဖင့္ အသုပ္ဖိုး တစ္ရာကိုသာ ေန႔စဥ္ေပးရသည္။ အေဖကေတာ့ ဘာဆို ဘာမွ်မေျပာ။ သို႔ေသာ္ အေဖသည္ အိမ္သို႔ ဧည့္သည္ေတြလာလ်င္ ''ငါ့သမီးက ေနဖင္ထိုးမွ ထတာ'' ဟု ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ေျပာတတ္သည္။ အေဖ၏ အျပံဳးမ်က္ႏွာေပၚမွာ မိပုတ္အေပၚ ခ်စ္ရိပ္ေတြ လႊမ္းေနသည္။

ခါတိုင္းေန႔ေတြတုန္းကဆိုလ်င္ မိပုတ္အိပ္ရာကနိုးေတာ့ အေဖႏွင့္ အေမက ယာေတာသို႔ ႏြားလွည္းႏွင့္ သြားစျပဳၿပီ။ အေမက မိပုတ္အား အိပ္ေရးဝပါေစသေဘာႏွင့္ စိတ္ရွိတိုင္း အိပ္ခြင့္ေပးထားသည္။ နံနက္စာ မစားခ်င္မွန္း သိတာေရာေၾကာင့္ နံနက္စာ စားခ်ိန္ပါ အိပ္ခြင့္ေပးထားသည္။ သို႔ေပမဲ့ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္အထိ အိပ္ေနမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ယာေတာသို႔ မသြားခင္ေလးမွာ မိပုတ္ကို ''ဟဲ့ ေကာင္မေလး ေနျမင့္ၿပီ။ ေက်ာင္းတက္ေတာ့မယ္။ ထေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ေတာသြားေတာ့မယ္။ ပိုက္ဆံ လြယ္အိတ္ေပၚမယ္ေနာ္'' ဟု ႏိႈးျဖစ္ေအာင္ ႏိႈးၿပီး လွည္းအသင့္ ျပင္ထားၿပီးၿပီျဖစ္ေသာ အေဖရွိရာလွည္းေပၚသို႔ အေျပးကေလးတက္ၿပီး ေမာင္းထြက္သြားသည္။ မိပုတ္နံနက္စာ စားစား မစားစား မုန္႔ဖိုးတစ္ရာကိုေတာ့ လြယ္အိတ္ေပၚ အသင့္ တင္ထားေပးခဲ့ေသးသည္။ မိပုတ္လည္း ေနဘယ္ေလာက္ ျမင့္ေအာင္အိပ္အိပ္ ေက်ာင္းေနာက္က်သည္ဟူ၍မရွိ။

 ေက်ာင္းက ရြာႏွင့္ကပ္ရက္ေလးသာ ေဝးသည္။ အိပ္ရာထထခ်င္း မ်က္ႏွာကို ေရစိုရံုသာသစ္ၿပီး သြားမတိုက္ဘဲ သနပ္ခါးေက်ာက္ျပင္ဆီ ေျပးသည္။ သနပ္ခါးလိမ္း ကြ်မ္းက်င္ေနေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚ ေလးငါးပတ္ ပြတ္ၿပီး ပါးကြက္ျခယ္လိုက္ရံုႏွင့္ သနပ္ခါးလိမ္းျခင္း လက္စသတ္ၿပီ။ ဆံပင္က အတိတ္က ကုသိုလ္ေကာင္း၍ထင့္။ ေျဖာင့္စင္းေနသည္မို႔ ဘီးႏွင့္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ၿဖီးလိုက္ရံုႏွင့္ လွၿပီ။ ၿပီးလ်င္ အေမေလွ်ာ္ေပးေသာ အျဖဴ အစိမ္းဝတ္စံုေလးကိုဝတ္ကာ လြယ္အိတ္ေပၚက တစ္ရာတန္ေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ၿပီး လြယ္အိတ္ကေလးကို မိန္းကေလးဆန္ဆန္ ေဘးလြယ္လ်က္ ေက်ာင္းသို႔ တန္းသြားသည္။ အိပ္ရာက အထ အေပါ့ အေလးလည္း မစြန္႔။ ေရအဝေသာက္ဖို႔လည္း မသိ။ မေနနိုင္လ်င္ ေက်ာင္းမွာပဲ ဆရာဆရာမေရွ႕ လက္တစ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး ကိစၥၿပီးလိုက္မည္။ နံနက္စာ ဟင္းေကာင္းေကာင္း ခ်က္ထားသည္လားလည္း မိပုတ္စိတ္မဝင္စား။ ေက်ာင္းဝင္ေပါက္မွ မမိသန္း၏ တစ္ရာတန္အသုပ္စံုေလးကို မိပုတ္ နတ္သုဒါၶ မစားခ်င္ေလာက္ေအာင္ စြဲေနၿပီ။ တခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြမွာ တစ္ပြဲသံုးရာေတာင္မွ မမိသန္းက တစ္ရာတည္းမို႔ အလြန္တန္သည္ဆိုၿပီး မိပုတ္မလြတ္တမ္း စားျဖစ္ရာက စြဲသြားျခင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ေက်ာင္းဝင္ေပါက္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေခြးေျခေလးကို ဆြဲထိုင္ကာ လူလံုးျပလိုက္ရံုႏွင့္ ''အသုပ္တစ္ပြဲ'' ဟု လွမ္းမွာစရာပင္ မလိုေတာ့ေလာက္ေအာင္ မမိသန္းကလည္း မိပုတ္အႀကိဳက္ကို သိေနၿပီ။

သည္ေန႔ေတာ့ မိပုတ္စိတ္ထဲ ေဝခြဲမရျခင္းေတြ၊ နားမလည္နိုင္ျခင္းေတြ ႀကီးစိုးေနျခင္းေၾကာင့္ သနပ္ခါးလိမ္းအၿပီး လြယ္အိတ္ကေလးကို ဆြဲလြယ္လိုက္စဥ္  ''ဟဲ့ မိပုတ္ မုန္႔ဖိုးမယူေတာ့ဘူးလား'' ဟု အေမလွမ္းေမးသည္ကို မၾကားခဲ့။ မုန္႔ဖိုးတစ္ရာ ယူရမည္ကိုလည္း ေမ့ေနခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသြားလမ္းတေလွ်ာက္ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ စက္ဘီးေတြ မိပုတ္ေဘး သီသီကေလး လြတ္သြားခဲ့သည္လားလည္း မိပုတ္ သတိမထားမိ။ မမိသန္းဆိုင္ေရွ႕အေရာက္ ''ဟဲ့ မိပုတ္ အသုပ္မစားေတာ့ဘူးလား'' ဟု မမိသန္းက လွမ္းေအာ္ေမးသည္ကိုလည္း မၾကားျပန္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ''မိပုတ္ေရ႕႕႕ ဖန္ခုန္မလို႔႕႕ ပါမလား'' ဟု ေမးသည္ကိုလည္း မိပုတ္မသိ။ ကိုယ့္အတန္းထဲေရာက္လို႔ ခံုေပၚ ထိုင္လိုက္ေသာ္လည္း မိပုတ္အေတြးစမ်ားက ျပတ္ေတာက္မသြား။

မိပုတ္ ေက်ာက္သင္ပုန္းကို အသက္မပါစြာၾကည့္ရင္း ေခါင္းတရမ္းရမ္းႏွင့္ စဥ္းစားခန္းဝင္မိသည္။ ဘယ္လိုႀကီးပါလိမ့္။ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္တာပါလိမ့္။ အေျဖရွာရတာ ေခါင္းထဲ ရႈပ္ေထြးလိုက္တာ။ ထိုေန႔မနက္က ေဝခြဲရခက္သည့္ ျမင္ကြင္းတစ္ခု မိပုတ္ျမင္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔က ေတာင္ဘက္ရြာမွ ေပပင္တိုက္ရြာတြင္ အလွဴပြဲရွိသည္။ အေဖႏွင့္ အေမတို႔ အလွဴသြားမည္မို႔ ေတာသို႔မသြားေပ။ မေန႔ကလည္း လွည္းေပၚမွာ ႏြားစာေတြ အျပည့္အေမာက္ ရိတ္လာတာ ေတြ႔ရသည္။ ေတာင္ဘက္အိမ္က အရီးစိန္က ''ႏြားစာေတြ မ်ားလွေခ်လား။ တအားေပါတာေပါ့ညည္းယာထဲ'' ဟု အေမ့ကို ေျပာေတာ့ အေမက ''ေပါတယ္လို႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ မနက္ျဖန္ ေပပင္တိုက္မွာ အလွဴရွိတယ္ေလ။ မနက္ျဖန္စာအတြက္ပါ ရိတ္လာတာ'' ''ဟင္ အလွဴက မနက္ျဖန္လား။ ငါ့ႏွယ္ ေမ့တတ္ပါ့။ ညည္းေျပာမွ မွတ္မိတယ္။ ဒုကၡပါပဲ။ ညေနက်မွ မနက္ျဖန္စာ သြားရိတ္ရေတာ့မယ္'' ဟု ေျပာေနၾကသည္ကို မိပုတ္ သခ်ၤာတြက္ရင္းက ၾကားခဲ့ရသည္။ မိပုတ္လည္း အလွဴလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ အရိုက္ၾကမ္းသည့္ ဆရာမက ေက်ာင္းပ်က္ရင္ ရိုက္တတ္ေတာ့ ''ငါေရာလိုက္မယ္'' ဟု မိပုတ္ အေမ့ကို မပူဆာရဲေတာ့ေပ။

သည့္ေၾကာင့္ သည္ေန႔ မိပုတ္အိပ္ရာထအၿပီး ေက်ာင္းသြားရန္ ၿဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ၿပီးသည့္တိုင္ အေဖႏွင့္ အေမတို႔ ေတာသို႔မသြားဘဲ အိမ္မွာပဲ ရွိေနေသးသည္။ အလွဴသြားရာတြင္ လိမ္းဖို႔ အေမေသြးထားသည့္ သနပ္ခါးမ်ားကို မိပုတ္က လုလိမ္းပစ္သည္။ အေမကေတာ့ ဘာမွ်မေျပာေပ။ မိပုတ္လိမ္းအၿပီး အေမလည္း လိမ္းရန္ သနပ္ခါးေသြးေနခ်ိန္ အေဖက ေရခ်ိဳးေနတုန္းပဲ ရွိေသးသည္။ မိပုတ္လည္း သည္ေန႔က်မွ အေပါ့က မေအာင့္နိုင္သျဖင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးသို႔ အေျပးကေလး သြားစြန္႔လိုက္သည္။ ထိုစဥ္က ေဝခြဲရခက္သည့္ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို မိပုတ္ ျမင္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

မိပုတ္တို႔အိမ္တြင္ အိမ္သာႏွင့္ အေပါ့စြန္႔ရန္ ျခံေလးရွိသည္။ အေပါ့စြန္႔ျခံေလးကို ထန္းလက္မ်ားျဖင့္ ကာရံထားသည္။ မိပုတ္အေပါ့စြန္႔ေနစဥ္ ထန္းလက္ေပါက္ၾကားကေန ေရခ်ိဳးေနသည့္ အေဖ့ဆီက ထူးဆန္းသည့္အရာႀကီး အမွတ္မထင္ ျမင္ခဲ့သည္။ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မိပုတ္ပင္ ေၾကာင္အသြားသည္။ အေပါ့စြန္႔ခ်ိန္လည္း ၾကာသင့္သည္ထက္ ၾကာသြားေသးသည္။ အေဖ့ကိုလည္း အ့ံၾသမင္သက္စြာႏွင့္ ေငးၾကည့္ေနမိေသးသည္။ အေဖကေတာ့ မိပုတ္ကို မျမင္။ အေဖသည္ ေရခ်ိဳးအၿပီး ကိုယ္ကို တဘတ္ျဖင့္ ေရသုတ္ၿပီးေနာက္ တဘတ္ကိုဖယ္လိုက္စဥ္ လံုးဝန္း ျပည့္တင္း ျဖဴေဖြးေနေသာ သားျမတ္အစံုကို ျမင္လိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။

*****

 ဆရာမ စာျပမႈေတြထဲ မိပုတ္စိတ္မပါႏိုင္ရေတာ့ပါ။ အေဖ့မွာ ဘာေၾကာင့္ လံုးဝန္းျပည့္တင္းၿပီး ျဖဴေဖြးေနသည့္ သားျမတ္အစံု ရွိေနရတာလဲ။ မိပုတ္မ်ား အျမင္မွားသည္လား။ မျဖစ္နိုင္ပါ။ မိပုတ္ ေသေသခ်ာခ်ာကို ျမင္ခဲ့တာပါ။ အေဖ့သားျမတ္မ်ားသည့္ အေမ့သားျမတ္မ်ားထက္ပင္ ျပည့္တင္းလံုးဝန္းကာ လွပေနေသးသည္။ သို႔ေသာ္ အေမသည္ အသားညိဳကာ ပိန္သြယ္ၿပီး မိန္းမဆန္စြာ လွသည္။ အေဖသည္ အသားျဖဴၿပီး ကိုယ္လံုးျပည့္ျပည့္ႏွင့္။ ဆံပင္ရွည္လာတိုင္း ညွပ္ပစ္တတ္သျဖင့္ သန္႔ျပန္႔ေနကာ ေယာက်္ား ပီပီခန္႔သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေဖ၏ သားျမတ္ေတြကေတာ့ အျပင္ပန္းက အသားအေရထက္ ပိုကာ ျဖဴေဖြးလို႔ေနသည္။ ပိန္သြယ္သည့္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အေမ့သားျမတ္မ်ားသည္ မိန္းမဆန္ေလာက္ေအာင္ မျပည့္တင္းပါ။ မလွပပါ။ အေဖက လံုးဝန္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္အတြက္ အဆီေတြေၾကာင့္ သားျမတ္မ်ားပါ ျပည့္တင္းေနတာမ်ားလား။ မိပုတ္ ေခါင္းရမ္းလိုက္ရမိျပန္သည္။ အို ႕႕႕ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ အေရွ႕ဘက္အိမ္က အဘက်န္းဆိုလ်င္ အေဖ့ထက္ပင္ ဝေသးသည္။ သို႔ေပမဲ့ အဘက်န္းေရခ်ိဳးတိုင္း ျမင္ျမင္ေနရသည့္ အဘက်န္း၏ သားျမတ္မ်ားသည္ ယခု မိပုတ္ျမင္ခဲ့ရသည့္ အေဖ၏ သားျမတ္မ်ားေလာက္ မႀကီးပါ။ အေဖ့သားျမတ္မ်ားက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္တြင္ ရွိသင့္သည့္အရြယ္အစားထက္ ႀကီးေနသည္။ မဟုတ္မွလြဲေရာ ႕႕႕႕။ မိပုတ္သည္ ေတြးေနရင္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခု ထိတ္လန္႔စြာ စိတ္ထဲကေန ေပးလိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိပုတ္သည္ ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကို ကိုယ္တ္ိုင္ လက္မခံခ်င္သလိုျဖစ္ကာ အို႕႕႕ မျဖစ္နိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္သည္။

မိပုတ္သည္ ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကို ကိုယ္တ္ိုင္ လက္မခံခ်င္သလိုျဖစ္ကာ အို႕႕႕ မျဖစ္နိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းကို ခါရမ္းေနမိရင္းကပဲ ျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိသည့္ ေတြးစရာေတြက ေခါင္းထဲ တေရးေရးေပၚလာေသာေၾကာင့္ ''အို႕႕႕ တကယ္မ်ား ဟုတ္ေနၿပီလား'' ဆိုၿပီး မျဖစ္နိုင္ပါဘူးလို႔ ေတြးခဲ့သည့္အေတြးအတြက္ ေခါင္းကို ထပ္ဆင့္ ရမ္းေနမိျပန္သည္။

အေဖဟာ တကယ္ပဲလားကြယ္႕႕။ မိပုတ္ဘဝမွာ အေဖေရခ်ိဳးသည္ကို လြတ္လြတ္ကင္းကင္း မျမင္ဖူးေသး။ အေဖ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို မိပုတ္ေသခ်ာ မျမင္ဖူးေသး။  ၿပီးေတာ့ အေရွ႕ဘက္အိမ္က အဘက်န္းတို႔၊ ေတာင္ဘက္အိမ္က အရီးဝင္းေမာင္တို႔၊ အေနာက္ဘက္အိမ္က အရီးစံလူတို႔ဆို ေရခ်ိဳးလ်င္ အိမ္ေရွ႕မွာသာ ခ်ိဳးၾကသည္။ အေဖ့က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာပဲ အၿမဲခ်ိဳးတာလဲ။ အဘက်န္းဆိုတို႔ ပူအိုက္သည့္ရာသီမွာ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာနဲ႔ ေနၾကေပမဲ့ အေဖကေတာ့ တစ္ခါမွ ဘာေၾကာင့္ မေနရတာလဲ။ အေဖ၏ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာႏွင့္ ေနသည္ကို မိပုတ္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မျမင္ဖူးေသးပါ။ ေရခ်ိဳးသည့္ေနရာကိုလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ ဘာေၾကာင့္ မထားရတာလဲ။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြမွာ ပုဆိုးကို အိမ္ေရွ႕တြင္ ေလွ်ာ္ၾကပါလ်က္နဲ႔ အေဖကေတာ့ ဘာလို႔ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာပဲ အၿမဲေလွ်ာ္ရတာလဲ။ ဟင္ ဒါျဖင့္ အေဖဟာ႕႕႕႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္မ်ားလား။ ထိုအေတြးအသိေၾကာင့္ မိပုတ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိတ္လန္႔မိသြားသည္။ ထိတ္လန္႔ေနမိရင္းကပဲ ဒါဆို ငါဟာ အေဖရဲ႕ သမီး ဟုတ္ပါ့မလားဟု ေတြးမိလာရကာ ဝမ္းနည္းခ်င္သလို ျဖစ္လာသည္။ အို မဟုတ္ပါဘူး မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ငါဟာ အေဖ့သမီးပါဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မနည္းႏွစ္သိမ့္ေနရသည္။

ႏွစ္သိမ့္ေနရင္းကပဲ အမွတ္ရစရာတစ္ခုက မိပုတ္ေခါင္းထဲ ဖ်တ္ကနဲ႔ ဝင္လာသည္။ မိပုတ္ အေမႏွင့္ ေက်ာင္းအပ္တုန္းက အေဖ့နာမည္ေနရာမွာ အေဖ့အမည္ ဦးဖိုးခိုင္ဟု မေရးဘဲ တျခားနာမည္ ေရးခဲ့သည္ကို မိပုတ္အမွတ္ရလိုက္ရသည္။ ထိုစဥ္က နားမလည္နိုင္ျဖစ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဘာလို႔ အေဖ့နာမည္ မေရးတာလဲဟု ကေလးပီပီ အေမ့ကို ေမးရမွန္းမသိခဲ့ေပ။ အခုေတာ့ မိပုတ္ နားလည္စျပဳသလို ျဖစ္လာသည္။ ဒါျဖင့္ရင္ မိပုတ္အေဖဟာ တစ္ျခားသူမ်ား ျဖစ္ေနေလသလား႕႕႕။ အို႕႕ ထိုအေတြး ေတြးမိရင္းက အေတြးအသိတစ္ခု ထပ္ဆင့္ဝင္လာျပန္ေသာေၾကာင့္ မိပုတ္ သိမ္ငယ္စြာ အို ဟု တလိုက္မိသည္။ အေဖဟာ မိပုတ္အေဖမဟုတ္ရင္ အေမကလည္း မိပုတ္အေမ မဟုတ္နိုင္ေပဘူးေပါ့။ အေမသည္ ေယာက်္ားမရွိဘဲႏွင့္ မိပုတ္ကို ေမြးလာစရာ အေၾကာင္းမရွိေၾကာင္း မိပုတ္ငယ္ေသးေပမဲ့ သည္ေလာက္ေတာ့ သိပါသည္။ ဒါျဖင့္ရင္ မိပုတ္ကို ေမြးစားထားၾကသည္လား။ မိပုတ္မိဘေတြက ဘယ္မွာလဲ။ ''ဟင့္ ဟင့္႕႕'' မိပုတ္ေတြးေနရင္း အလိုလိုဝမ္းနည္းလာကာ ရႈိက္သံေလးမ်ားပင္ ထြက္မွန္းမသိ ထြက္လာသည္။

''ျဖန္း''
ထိုစဥ္မွာပဲ ေက်ာျပင္ေပၚသို႔ တုတ္ႏွင့္ရိုက္ဒဏ္ က်ဥ္ကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရသည္။

''ဘာလို႔ စာလိုက္မဆိုတာလဲ။ ငါ့ကိုမထီမဲ့ျမင္လုပ္တာလား ေျပာစမ္း''

ဆရာမ၏ စိတ္မရွည္သည့္ အသံမာမာကို ၾကားရစဥ္မွာပဲ မိပုတ္သည္ နာက်င္မႈထက္ ဝမ္းနည္းမႈက ပိုလာေသာေၾကာင့္ ''အီး ဟီး ဟီး'' ဟု အသံၿပဲႀကီးႏွင့္ ငိုခ်လိုက္သည္။

''အယ္ ဒီေကာင္မေလး ဘာျဖစ္႕႕႕''
ခါတိုင္းက အရိုက္ခံရလ်င္ မငိုတတ္သည့္ မိပုတ္ေၾကာင့္ ဆရာမပင္ ေၾကာင္သြားသလို အတန္းေဖာ္ေတြ အားလံုးကလည္း မိပုတ္ထံ အၾကည့္ပို႔လိုက္ၾကသည္။

**********

မိပုတ္ေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့ အေမသည္ ထန္းလ်ားေပၚထိုင္ကာ လက္ကို စားပြဲေပၚတင္ရင္း ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ႏွင့္ မိပုတ္ကို ေစာင့္ေနသည့္အလား အသင့္ေတြ႔ရသည္။ မိပုတ္ကိုျမင္ေတာ့ အေမ့မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ စူးစမ္းေနသလို ထင္ရသည္။

''ဂ်ိဳင္း ဂ်ိဳင္း ဂ်ိဳင္း႕႕႕႕''

ထိုစဥ္ေနာက္ေဖးမွာ စက္ခံုသံၾကားရသည္။ အေဖႏြားစာစဥ္းေနတာ ျဖစ္ရမည္။ အေဖ့ကို မေမးရဲသည္မို႔၊ အေမ့ကိုေမးလ်င္လည္း အေဖေဘးမွာရွိလ်င္ ေမးရဲမွာ မဟုတ္သည္မို႔ အေဖႏြားစာစဥ္းေနခ်ိန္သည္ အခြင့္ေကာင္းဆိုၿပီး မိပုတ္ အေမ့ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ အေမ့ကို ေမာ္ၾကည့္ေတာ့ တုန္လႈပ္ေနသလိုလိုမ်ားလားလို႔။

''အေမ အေဖက မိန္းမႀကီးလားဟင္''
မိပုတ္အေမးေၾကာင့္ အေမသည္ အ့ံၾသကာ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။ အေမသည္ မျပံဳးနိုင္သည့္ၾကားက အတတ္နိုင္ဆံုးျပံဳးၿပီး လိမ္ညာေျပာလိုက္သည္။

''မဟုတ္တာ သမီးကလည္း႕႕''
''အေမ မလိမ္ပါနဲ႔ မနက္က အေဖေရခ်ိဳးေတာ့ မိပုတ္ျမင္လိုက္တယ္။ အေဖက တကယ္ မိန္းမႀကီးလားဟင္။ အေဖက မိပုတ္အေဖမဟုတ္ဘူးလားဟင္။ ဒါဆို အေမကေရာ မိပုတ္ကို ေမြးထားတာ မဟုတ္ဘူးလား''
မိပုတ္သည္ ေမးေနရင္းက အလိုလိုဝမ္းနည္းကာ ငိုသံေတြထြက္လာသည္။

''အို သမီး႕႕ သမီးက အေဖနဲ႔ အေမတို႔ရဲ႕ သမီးပါကြယ္''
''မလိမ္နဲ႔အေမ။ မနက္က သမီးအကုန္ျမင္ၿပီးၿပီ။ အမ်ားႀကီးလည္း စဥ္းစားၿပီးၿပီ။ အေဖဟာ မိန္းမႀကီး။ သမီးရဲ႕အေဖ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ပိုေသခ်ာတာက သမီးေက်ာင္းအပ္တုန္းက အေဖ့နာမည္မေရးဘဲ ဘာလို႔ တျခားနာမည္ေရးရတာလဲဟင္။ အေမတို႔ သမီးကို အကုန္လိမ္ထားတာမဟုတ္လား''
မိပုတ္၏ ရွည္ေဝးသည့္စကားေၾကာင့္ အေမသည္ ငိုမဲ့မဲ့ႏွင့္ ေခါင္းကို တဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပသည္။

''မနက္က စိတ္နဲ႔ကိုယ္မကပ္တဲ့ သမီးအျဖစ္ေၾကာင့္ အေမလည္း ထင္ေတာ့ထင္သား။ သမီးအေဖကလည္း ျမင္သြားသလားမသိဘူးလို႔ ေျပာလာေတာ့ အေမတို႔မွာ အလွဴေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မသြားနိုင္ပါဘူးသမီးရယ္။ သမီးအရြယ္ေရာက္မွ သိမယ္ထင္ထားတာ။ အခုမွ ေလးတန္းအရြယ္ေလးနဲ႔ သ္ိသြားလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားဘူး။ ဟုတ္တယ္သမီး။ အေဖဟာ ေယာက်္ားမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သမီးက အေမ့သမီးပါ။ အေမ့သမီးအရင္းပါ။ အေမကိုယ္တိုင္ ဝမ္းနဲ႔လြယ္ထားတဲ့ အေမ့ရဲ႕ သမီးအရင္းပါကြယ္''
အေမ့စကားအမွန္ျဖစ္ပါေစလို႔ မိပုတ္ေမွ်ာ္လင့္လိုက္မိေပမဲ့ အေဖမပါဘဲ မိပုတ္ျဖစ္လာစရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ အေမ့စကားကို မိပုတ္မယံုရဲေသးေပ။

''ဒါဆို အေဖကဘယ္သူလဲ''
''သမီးအေဖက သမီးေက်ာင္းအပ္တုန္းက ထည့္လိုက္တဲ့သူ ဦးစိုးေမာင္ပါကြယ္။ ဒါေပမဲ့ေလ သမီးအေဖကိုဖိုးခိုင္က သမီးကို သမီးအရင္းနဲ႔မျခား ခ်စ္တာပါ''

''အေဖ့နာမည္က ဦးစိုးေမာင္လား။ အေဖက ဘာလို႔ အေမနဲ႔အတူမေနတာလဲ။ ဟို မိန္းမႀကီးေၾကာင့္လား''

''အို သမီး ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ။ ဟိုမိန္းမႀကီးတဲ့လား''
မိပုတ္အေခၚအေဝၚက လြန္သြားတယ္လို႔ အေမက ေထာက္ျပလိုက္ေပမဲ့ လြန္ေနတယ္လို႔ မိပုတ္တကယ္မသိ။

''ကိုစိုးေမာင္က အေမနဲ႔အတူမေနတာ အေဖကိုဖိုးခိုင္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ ကိုစိုးေမာင္က အတူမေနတာပါ။ သမီးကိုေမြးအၿပီး ေနာက္မိန္းမယူသြားတာပါ''

''အေဖေနာက္မိန္းမယူေတာ့ အေမလည္း ေနာက္ေယာက်္ားယူေလ။ ဘာလို႔ ေယာက်္ားမယူဘဲ ေယာက်္ားမဟုတ္တဲ့ မိန္းမႀကီးကိုယူတာလဲ''

''တကယ္က သမီးမသိတာေတြ ရွိပါေသးတယ္ကြယ္''
အေမသည္ မေျပာခင္ရႈိက္လိုက္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်လာသည္။ မိပုတ္သည္ သိခ်င္လြန္းအားႀကီးေနေသာေၾကာင့္ အေမ့ကို သနားရမွန္းမသိ။

''တကယ္က အေမတို႔က မိန္းကေလးခ်င္း ခ်စ္တဲ့သူေတြပါ။ အေမနဲ႔ အေဖကိုဖိုးခိုင္က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သိပ္ခ်စ္ၾကတာ။ အေမတို႔က မိန္းကေလးခ်င္းခ်စ္ၾကေပမဲ့ အေမက ေယာက်္ားလိုမဝတ္ခ်င္ဘူး။  အေဖကိုဖိုးခိုင္က ေယာက်္ားလိုဝတ္ရမွ ႀကိဳက္တယ္။ အေမတို႔ မိန္းကေလးခ်င္းခ်စ္တာကို မႏွစ္ကဆံုးသြားတဲ့ သမီးရဲ႕ အေမႀကီးက သေဘာမတူဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုစိုးေမာင္နဲ႔ အတင္းေပးစားၿပီး အေမတို႔မိန္းကေလးခ်င္းခ်စ္တာကို ခြဲခဲ့ၾကတာပါ။ သမီးကိုေမြးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကိုစိုးေမာင္က ေဖာက္ျပန္ၿပီး အေမနဲ႔သမီးတို႔ကို ထားခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခါက်မွ အေမႀကီးက အေဖကိုဖိုးခိုင္နဲ႔ အေမတို႔ကို ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးေလ''

''ဟင္ ဒါဆို ဒါဆို အေမတို႔ကို သူမ်ားေတြက မေျပာၾကဘူးလားဟင္။ အေမတို႔ မရွက္ၾကဘူးလား''

''ေျပာၾကပါတယ္။ အေမတို႔က ငယ္ငယ္တုန္းက ခ်စ္လာခဲ့ၾကေတာ့ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ဂရုမစိုက္ဘူး။ မိန္းကေလးခ်င္းခ်စ္တာက သူမ်ားပစၥည္းခိုးတာမဟုတ္ေတာ့ ရွက္စရာမဟုတ္ပါဘူးသမီးရယ္။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရတာ။ သူမ်ားေတြကို ဂရုစိုက္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး။ သမီးသာ ရွက္ရင္ သမီးအေဖအရင္းဆီသြားေလ။ ေပေတာရြာမွာ ရွိတယ္''

''ေပေတာရြာမွာ အေဖရွိတယ္လား။ အေဖက မိပုတ္ကိုလာေတြ႔ဖူးလားဟင္''

''မလာပါဘူး။ အခုဆို ကေလးေတြေတာင္ ႏွစ္ေယာက္ရေနၿပီၾကားတယ္''
အေမေျပာေတာ့ မိပုတ္ အေဖအရင္းကို စိတ္နာသြားမိသည္။

''ဒါဆို အေမက အေဖ့ကို စိတ္နာေနမွာေပါ့ေနာ္''

''ဟင့္အင္း အေမ သမီးအေဖကို တစ္ခါမွ စိတ္မနာဖူးပါဘူး။ သမီးအေဖက သမီးကို အေမ့အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးသြားတယ္ေလ။ အေမတို႔ငယ္ငယ္က အေဖကိုဖိုးခိုင္နဲ႔ တစ္သက္လံုး အတူေနသြားၾကမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမတို႔က မိန္းကေလးခ်င္းဆိုေတာ့ ကေလးမရႏိုင္ဘူးေလ။ ကေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ အေမတို႔ လိုခ်င္တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုစိုးေမာင္က သမီးေလးကို ေပးခဲ့ေတာ့ ေက်းဇူးေတာင္ တင္ေနမိတာ။ ဒါေပမဲ့ အေမတစ္ခုေတာ့ စိုးရိမ္မိတယ္။ ကိုစိုးေမာင္က ေနာက္မိန္းမနဲ႔ ကြဲၿပီး အေမ့ဆီ ျပန္လာမွာကိုပဲ''

''အာ အေမကလည္း ျပန္လာရင္ တစ္ခါတည္း ထုတ္လႊတ္လိုက္ေပါ့။ သမီးကေတာ့ အဲ့လိုလူမ်ိဳး အေဖမေခၚႏိုင္ပါဘူး''

မာန္ပါပါႏွင့္ ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာလိုက္သည့္ မိပုတ္စကားေၾကာင့္ အေမပင္ အ့ံၾသသြားသည္။ ထိုစဥ္မွာပဲ ျပတင္းေပါက္ကေန ေခ်ာင္းနားေထာင္ေနသည့္ အေဖ့ကို မိပုတ္ ဖ်တ္ကနဲ႔ ျမင္လိုက္သည္။ အေဖ့မ်က္ႏွာသည္ ဝမ္းနည္းေနသည့္ မ်က္ႏွာ။ အေဖဘယ္တုန္းကမ်ား နားေထာင္ေနပါသလဲ။ အိုး အခုမွပဲ သတိထားမိေတာ့သည္။ မိပုတ္တို႔ စကားေျပာေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ႏြားစာစဥ္းသံ တဂ်ိဳင္းဂ်ိဳင္းဟာ အေစာႀကီးကတည္းက တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာကိုပင္ ေမ့ေနခဲ့သည္။ ဒါျဖင့္ အေဖဟာ အေစာႀကီးကတည္းက နားေထာင္ေနခဲ့တာေပါ့။ နားေထာင္ေနခ်ိန္မွာ အေဖရင္တမမႏွင့္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းနည္းေနလိုက္ရွာမည္လဲ။ မိပုတ္ေတြေဝမေနေတာ့ဘဲ ေနရာမွထကာ အေဖ့ဆီ ေျပးသြားလိုက္ၿပီး အေဖ့ကို ေပြ႔ဖက္ကာ တစ္ခြန္းတည္း ေျပာလိုက္သည္။
''မိပုတ္မွာ ေဟာဒီ အေဖတစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္''

အေဖသည္ ေခြ်းသီးေခြ်းေပါက္ၾကားကေန မိပုတ္ကို အစြမ္းကုန္ျပံဳးျပလိုက္သည့္တစ္ခဏ ေခြ်းစက္လား မ်က္ရည္စက္လားမသိသည့္ ေအးစက္စက္ အစက္တစ္စက္ အေဖ့မ်က္ႏွာေပၚကေန မိပုတ္မ်က္ႏွာေပၚက်သြားသည္။ ဝမ္းသာမ်က္ရည္သာ ျဖစ္ပါေစေတာ့။

*****
(ေဒးဗစ္ေမာင္ေမာင္)
ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း ဇြန္ ၂၀၁၈

Saturday, August 11, 2018

☺ အပယ္ခံ/အႏွိမ္ခံဘဝကို ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားမလဲ ☺



(How to Cope With Being a Social Outcast)

အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြနဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေတြအတြက္ အႏွိမ္​ခံ/အပယ္ခံ (social outcast) တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရတာ အခက္​အခဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ လူအမ်ားစုအေနနဲ႔ လူမႈအ၀န္းအ၀ိုင္းအတြင္း ကာလအပိုင္းအျခား တစ္ခုအထိ အပယ္ခံ၊အျဖည့္ခံ အျဖစ္ ျဖတ္​သန္​းခဲ့ၾကဖူးမွာပါ။

 အမွန္အားျဖင့္ အဲ့သလိုအေတြ႕အၾကံဳမ်ားဟာ ျဖစ္ရပ္မွန္ စာေပနဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္ေတြကို  ဖန္တီးရာမွာ အျမဲလိုလို ထိခတ္စူး႐ွတဲ့ ရလဒ္​ေကာင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ၾကရပါတယ္။ အက်ဥ္ခံေနရတာ ကိုယ့္အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ အသိတရား၊ သိ႐ွိနားလည္မႈေတြ ကိန္းေနမယ္ဆိုရင္ ဘ၀ရဲ႕ သည္အခ်ိန္ေလးကို ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မယ္ ပိုမိုၿပီးလည္း ေကာင္းမြန္လာပါလိမ့္မယ္။

သည္အခ်ိန္အေတာအတြင္း လူမႈ အ၀န္းအ၀ိုင္းက ပစ္ပယ္ခံရမႈေတြအေပၚ ေက်ာ္လႊားဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ ေတြးၾကည့္ၾကတာေပါ့။

ခြဲျခားနွိမ္ခ်မႈကို ရင္ဆိုင္ျခင္း 

(၁) ခ်စ္ခင္ရေသာသူတစ္ေယာက္ကို ယံုစားအပ္ႏွံပါ။ သို႔ေသာ္ အဲဒါက ခက္ခဲေကာင္းခက္ခဲႏိုင္ေသာ္လည္း ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ အေထာက္အကူေပးသူ၊ ၿပီးေတာ့ အရာရာ နားေထာင္ေပးသူေကာင္း တစ္ေယာက္ ႐ွာေဖြရာမွာေတာ့ အကူအညီျဖစ္မွာပါ။ ကိုယ့္မိဘ ၊ အႏွစ္သက္ရဆံုး ဆရာ/ဆရာမ၊ သို႔မဟုတ္ အျခား ခ်စ္ခင္ရသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ လိုလူမ်ိဳးေပါ့။ လူငယ္ေတြဟာ သက္တူရြယ္တူ အျခားသူေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အနာတရ ျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္ ကူညီတတ္ေသာ အရြယ္​​ေရာက္​ျပီးသူမ်ားကို ယံုၾကည္စြာ ဖြင့္ေျပာသင့္ပါတယ္။

ဖယ္က်ဥ္ခံရခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုခံစားရတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပပါ။

ၾကားရတဲ့အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေသခ်ာနားေထာင္ ခံစားနားလည္ေပးျခင္းက ကိုယ့္ခံစားခ်က္ အဆင္ေျပဖို႔ အကူအညီရပါတယ္။

အရြယ္ေရာက္သူတစ္ဦးကို ဖြင့္ဟေျပာျခင္းျဖင့္ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ေၾကာင္း သိခြင့္ရတာေပါ့။

(၂) ကိုယ္ဆက္ဆံေနထိုင္တဲ့ လူမႈအ၀န္းအ၀ိုင္း တစ္ခုထဲမွာသာ မက်င္လည္ပါနဲ႔။ အင္တာနက္ ေခတ္ႀကီးမွာ မိတ္​​ေဆြ သူငယ္ခ်င္း႐ွာဖို႔ မိတ္ဖြဲ႔ဖို႔ဆိုတာ လြယ္ပါတယ္။ မၾကာခဏဆိုသလို ေက်ာင္းကဲ့သို႔ ေနရာတစ္ခုမွာ အႏွိမ္​ခံ ဖယ္က်ဥ္ခံရသူတစ္ေယာက္ကို အားကစားအသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုလို အျခားတစ္ေနရာမွာေတာ့ လက္ခံၾကပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္ ေနရာစံု က႑စံုမွာ ပစ္ထည့္ထားကာ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ခြင့္ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္ခြင့္ အခြင္​့အ​လမ္းေတြ တိုးခြင့္ရေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ့။

ကိုယ္လည္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွစ္သက္တဲ့ သင္႐ိုးျပင္ပ လႈပ္႐ွားမႈအစံုကို အဆင့္ဆင့္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ သူငယ္ခ်င္း႐ွာဖို႔ သူငယ္ခ်င္းရဖို႔ အခြင္​့အလမ္​း ပိုရနိုင္ပါတယ္။ တေနရာထဲေန၊ က်င္လည္ေနၾကေနရာမွာပဲ က်င္လည္၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ ဖူးတဲ့ သူေတြနဲ႔သာ ေပါင္းတာထက္ ကိုယ့္စိတ္၀င္စားမႈ ကိုယ့္ လႈပ္႐ွားေနထိုင္မႈကို ေ၀မ်ွလို႔ရတဲ့ အျခားကေလးေတြကို ႐ွာေတြ႕ႏိုင္တာေလ။

ကိုယ့္စိတ္၀င္စားမႈအေပၚ အာရံုစိုက္ပါ။ အားကစားအသင္းတစ္ခု၊ အႏုပညာသင္တန္းတစ္ခု၊ ေႏြရာသီ camp တစ္ခု သို႔မဟုတ္​ အမွန္တကယ္ စိတ္၀င္စားတဲ့ အျခား လႈပ္႐ွားမႈတစ္ခုကို ႐ွာေဖြ အဖြဲ႕၀င္ပါ။ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြဖြဲ႕ခြင့္ အပါအ၀င္ ကိုယ္စိတ္၀င္စားရာကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ရယ္ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမႈကို အာရံုစိုက္ဖို႔ရယ္ လိုပါမယ္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားမႈအား ျမႇင့္တင္ပါ။ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ စာသင္ခန္းျပင္ပ လႈပ္႐ွားမႈေတြကို ပါ၀င္လႈပ္႐ွားျခင္းျဖင့္ ရည္​ရြယ္​ခ်က္​နဲ႔ စိတ္အားျပင္းျပမွုရဲ႕ အာရံုခံစားမႈတစ္ခုကို အျမတ္ရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့အရာ တစ္ခုခုကို လုပ္ေနျခင္းျဖင့္ အဲ့ဒီ အရာမွာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽမ္းက်င္ ေကာင္းမြန္လာၿပီး မိမိကိုယ္​ကို ယံုၾကည္မႈကလည္း တိုးလာပါလိမ့္မယ္။ မိမိကိုယ္​ကိုယ္ ယံုၾကည္သူမ်ားဟာ အျခားသူကို စြဲေဆာင္မႈတစ္ခုေပးသလို ကိုယ့္တန္ဖိုးအေၾကာင္းကိုယ္ေလ့လာခြင့္ရကာ မိတ္ေဆြဖြဲ႕တဲ့ ကိစၥမွာလည္း အကူအညီျဖစ္ပါတယ္။

အြန္လိုင္းကေန သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ႐ွာဖို႔ ေတြးေတာၾကံဆပါ။ ကိုယ့္စိတ္၀င္စားမႈ ကိုယ့္၀ါသနာကို ေ၀ငွဖို႔ အသက္​အရြယ္​ မတိမ္းမယိမ္းလူေတြ ႐ွာဖို႔ ယေန႔ေခတ္မွာ အရင္ကထက္ ပိုလြယ္ေနပါၿပီ။ ကိုယ္စိတ္၀င္စားရာ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားနဲ႔ အသင္​းအဖြဲ ့ေတြကို ႐ွာေဖြပါ။ မိဘအစ္ကိုအစ္မမ်ားရဲ႕ ထိန္​းကြပ္​မႈေအာက္မွာ အင္တာနက္ကို ယံုၾကည္စြာ အသံုးျပဳနိုင္ဖို႔ အေသအခ်ာလုပ္ေနာ္။

(၃) ခပ္ေသးေသးကေန စတင္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းအသစ္တစ္ေယာက္ကို စတင္မိတ္ေဆြဖြဲ႕ဖို႔ အာရံုစိုက္ပါ။ ေက်ာင္းတြင္ အရင္းအနီးဆံုး အနီးကပ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္႐ွိျခင္းကပင္  ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးက႑မွာ ခိုင္မာအားသန္မႈနဲ႔ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ယံုၾကည္ကိုးစားမႈ ျပသခြင့္ရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအမ်ားႀကီးပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုတာထက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းက ပိုအေရးပါပါတယ္။ သူငယ္​ခ်င္​းေကာင္း တစ္ေယာက္က အသိအကြၽမ္း ဆယ္ေယာက္ထက္ ပိုေကာင္းပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္မိသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ၾကံဳဆံုရေသာအခ်ိန္ သူ သို႔မဟုတ္ သူမနဲ႔ စကားစျမည္တစ္ခု စေျပာၾကည့္ပါ။ သူ/သူမရဲ႕ အေၾကာင္း၊ စိတ္၀င္စားတတ္တဲ့ အ​ေၾကာင္​းအရာမ်ားကို ေမးခြန္းထုတ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဦးသား လက္႐ွိ ေတြ႕ဆံုရာ လႈပ္႐ွားမႈအေၾကာင္း အလာပသလႅာပေျပာပါ။

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ဖို႕ အလားအလာ႐ွိတဲ့သူနဲ႔စကားေျပာၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ ကိုယ္ဟာ ခင္မင္စရာ အသိအကြၽမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လံုေလာက္သလို ကိုယ္နဲ႔ တစ္ခုခုျပဳလုပ္ဖို႔ အဲ့ဒီလူကို ဖိတ္ၾကားပါ။ အစဦးေတာ့ ထိတ္လန္႔စရာဆိုေပမဲ့ ဒါကပဲ အသိအကြၽမ္းကေန သူငယ္​ခ်င္​း ျဖစ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းပါပဲ။

အဆိုပါလူရဲ႕ အဆက္​အသြယ္​ သတင္းစံုကို အရယူထား၊ သိထားလ်ွင္ အျပင္ကို အတူထြက္တဲ့အခါ ဘာေတြလုပ္ၾကမယ္လို႔ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားႏိုင္တာေပါ့။

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လာႏိုင္သူက ဖိတ္ေခၚမႈ တစ္ခုခုလုပ္လာရင္လည္း လက္ခံလိုက္ပါ။

သူငယ္ခ်င္းက႑ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျဖစ္ဖို႔အတြက္ အျပင္သြားဖို႔ သို႔မဟုတ္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ ႀကိဳတင္ အစီအစဥ္​ခ်တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပဳလုပ္ပါ။

(၄) ခင္မင္မႈတစ္ခု အဆံုးသတ္​ျခင္းသည္ က်႐ႈံးမႈတစ္ခုမဟုတ္တာကို အသိအမွတ္ျပဳပါ။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းအရ ဆက္ဆံေရး ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို  ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကေလးဘ၀ သို႔မဟုတ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ႏွစ္မ်ားလိုကာလတေလ်ာက္မွာ ခင္မင္မႈတစ္ရပ္ကို အဆံုးသတ္ခဲ့ရပါလ်ွင္ စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခုဆိုေသာ္လည္း မလြဲဧကန္ ဘ၀ရဲ႕ အစိတ္​အပိုင္​း တစ္ရပ္ရယ္ပါ။

သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ ကိုယ့္ကိုစြန္႔ခြာသြားျခင္းကို လက္သင့္ခံပါ။ အဲဒါကပဲ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ရဖို႔အတြက္ အခြင္​့အလမ္​း တစ္ရပ္ ဖန္တီးလိုက္သလို ျဖစ္လာမွာပါ။

(၅) သိကၡာ႐ွိမႈနဲ႔ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ႐ွိမႈ ျပန္လည္ က်င့္သံုးပါ။
သို႔ေသာ္လည္း ထိုအရာေတြဟာ ကိုယ္က ခင္မင္မႈကိစၥတစ္ရပ္ကို အဆံုးသတ္လိုက္တဲ့ ျပဳမူပံုျဖစ္သလို ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈမ်ားကို အဆံုးသတ္​တဲ့ သာမန္ကိစၥျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း မဟုတ္သူေတြ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္အေပၚ ဖယ္က်ဥ္ထားသလိုဆက္ဆံသူေတြအေပၚ ျပဳမူမိတဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ ပိုမိုရင့္က်က္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လိုက္စမ္းပါေလ။

သိကၡာ႐ွိ႐ွိနဲ႔ ကင္းေအာင္ေနလိုက္ပါ။

ယခင္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ့ဖူးသူက ေအးဆက္ဆက္ဆက္ဆံလာျခင္း သို႔မဟုတ္ တသီးတသန္႔ တကူးတက ဆက္ဆံလိုက္ရျခင္း ဘယ္လိုမ်ိဳးလုပ္ေနပါေစ ေဒါသစိတ္ကို ေ႐ွာင္ၿပီး ဆက္ဆံေပးလိုက္ပါ။

အျခားလူမ်ား သို႔မဟုတ္ အြန္လိုင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူတပါးအေၾကာင္း အပုပ္ခ်တာ သြားပုပ္ေလလြင့္ေျပာတာမလုပ္ပါနဲ႔။ အဲ့ဒီကိစၥဟာ ကိုယ့္ကို ခပ္နိမ့္နိမ့္လူအျဖစ္ျမင္ေအာင္လုပ္သလို သူငယ္ခ်င္း အသစ္ျဖစ္ႏိုင္မယ့္လူေတြလည္း ေၾကာက္လန္႔ကာ ေျပးသြားႏိုင္ပါတယ္။

အမွန္အားျဖင့္ ခင္မင္မႈ ပ်က္သုဥ္းသြားေသာသူ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ အျခားသူေတြကို အလြန္အမင္း အားမစိုက္ အာရံုထားမေနဖို႔လိုပါတယ္။ လွမ္းေနတဲ့ေျခလွမ္း အေပၚ အာရံုစိုက္ၿပီး ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ မွန္ကန္တဲ့အရာေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ပါ။ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြ ႐ွာေဖြကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့ လႈပ္႐ွားမႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ပါ။

(၆) အြန္​လိုင္​းေပၚက ေပ်ာက္မွာေၾကာက္တဲ့အမူအက်င့္ကို တမ္​းတမ္​းစြဲ ျဖစ္ေနျခင္းအား ခုခံပါ။ အျခားသူေတြ update ျပဳလုပ္ေနတဲ့ အ​ေၾကာင္​းအရာေတြ မၾကာခဏ ဖတ္ျခင္း၊ ကိုယ္မျပဳလုပ္နိုင္တဲ့၊ ဦးမေဆာင္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေပ်ာ္စရာကိစၥ အျခားသူေတြလုပ္ေနျခင္းကို စိတ္ထဲစြဲကာ လူမႈမီဒီယာအေပၚ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ အေတာ္မ်ားမ်ားပဲ ကုန္​ဆံုးေနတတ္တာမ်ိဳးေတြေပါ့။ လူေတြဟာ သူတို႔ေနထိုင္စားေသာက္သြားလာပံုေတြကို အြန္​လိုင္​းေပၚတင္ၾကတာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ သက္တူရြယ္တူ သူတို႔ေတြဟာ သူတို႔ေျပာသလို ​ေပ်ာ္​စရာေကာင္းခ်င္မွ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔​ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္ဆိုဦး ဒါက ကိုယ္လည္း အလားတူ မေပ်ာ္ရႊင္ရေလာက္ဘူးလို႔ မဆိုလိုဘူးေလ။

`"likes" နဲ႔ "friends" ေတြကို ျမင္ေနရတဲ့ ပံုရိပ္​ေယာင္ေလာကနဲ႔ အျပင္မွာ လူျခင္း ခင္မင္ရတဲ့ကိစၥ အတူတူ မဟုတ္တာကို နားလည္ပါ။ အြန္​လိုင္​း follower ေထာင္ ေသာင္း႐ွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ထက္  ေကာင္းမြန္တဲ့ တကယ့္ ဘ၀ထဲက သူငယ္​ခ်င္​းအခ်ိဳ႕နဲ႔ ပိုမိုေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါတယ္။

အဆင္မေျပတဲ့ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေတြကို ဆို႐ွယ္မီဒီယာေပၚမွတဆင့္ တိုက္ခိုက္ ေျဖ႐ွင္းေနမယ့္အစား အြန္လိုင္းကို ခဏအသံုးမျပဳဘဲ ေ႐ွာင္ေနလိုက္ပါ။ ဆို႐ွယ္မီဒီယာေပၚက အေဖာ္အေလွာ္ေတြရဲ့အေကာင့္မ်ားကို နည္းနည္းေလး မၾကည့္ဘဲေ႐ွာင္ေနလိုက္။ အြန္လိုင္းသံုးလို႔ ကုန္မယ့္အခ်ိန္ေတြမွာ အျခားေသာ လႈပ္႐ွားမႈေတြကို လုပ္လို႔ရတာေပါ့။ ကိုယ္ဘာကို တကယ္စိတ္၀င္စားလည္း အာရံုစိုက္ ၊ လက္ေတြ႔ ဘ၀ထဲမွာ သူငယ္​ခ်င္​း အသစ္ေတြ႐ွာပါ။

အြန္လိုင္းေပၚမွာ ကိုယ္ဘာပို႔စ္ေတြ တင္ေနမိလဲဆိုတာ သတိထားပါ။ အင္တာနက္ေပၚကို ကိုယ္ဘာပို႔စ္တင္တင္ မဖ်က္သေရြ႕ေတာ့ အျမဲတေစ ႐ွိေနႏိုင္တာကိုး။ မၾကင္နာတတ္တဲ့၊ အဆိုးဘက္ေရာက္တဲ့ ေ၀ဖန္ခြဲျခားတဲ့ပို႔စ္ေတြ ကိုယ္ကလည္း မတင္ မွတ္ခ်က္မျပဳမိရေအာင္ ေ႐ွာင္ပါ။ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာသူအျဖစ္၊ ကိုယ္စိတ္စားရာကို အာရံုစိုက္၊ ကိုယ့္ကို လိုလားေသာ လူမ်ားနဲ႔ လူမႈအဖြဲ႔အုပ္စုအသစ္ ဖန္တီးပါ။

(၇) အကုန္​လံုးကို ပုဂၢိဳလ္ေရးထိပါးမႈ မျပဳလုပ္ပါနဲ႔။ လူေတြဟာ မၾကာခဏဆိုသလို သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ျပႆနာမ်ားနဲ႔ သူတို႔ ပုဂၢလိက ဘ၀ အေပၚသာ အာရံုစိုက္ခဲ့ၾကတာပါ။ အထူးသျဖင့္ ႀကီးေကာင္၀င္ခ်ိန္ ကာလမွာေတာ့ သူတို႔​ေတြက အျခားသူမ်ားအေပၚ အမွန္အကန္ အာရံုစူးစိုက္မႈ မျပဳလုပ္ၾကပါဘူး။ ကိုယ္အပါအ၀င္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အပယ္ခံတစ္ေယာက္လို ခံစားသြားရႏိုင္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာမေပါက္ၾကပါ။

တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို တက္တက္ႂကြႂကြ အာရံုစိုက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပါမွ သူ သို႔မဟုတ္ သူမရဲ႕ မုန္းတီးျခင္းမွတဆင့္ေပၚေပါက္ရေသာ ေစတနာ ကိုယ့္ဆီဦးတည္လာတာကို လက္မခံပါနဲ႔။ တစ္​ခါတစ္​ရံ မျမင္ဘဲ သတိမထားမိဘဲ တစ္​စံုတစ္​ရာကို ဖိတ္ေခၚမႈ ျပဳခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္က သူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ တကယ္မျဖစ္ခ်င္ပါဘူးလို႔ ထင္ေနသူျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲဆိုဆို ၾကံဳဆံုရေသာ သူတစ္ဦးအေပၚ ရင္​းရင္​းႏွီးႏွီး ခင္ခင္မင္မင္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးပါ။ အဲသလို လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

ဒါကပိုေကာင္းပါတယ္။ လူမႈ၀န္းက်င္က ဖယ္ထုတ္ခံရသလိုျဖစ္တာ၊ ခံစားရတာ ပ်ိဳေဖာ္၀င္ခ်ိန္ကာလမွာ  ျဖစ္ေလ့႐ွိၿပီး အုပ္​စုဖြဲ႔ ဂိုဏ္းဂဏဖြဲ႔တဲ့အေလ့ဟာလည္း အထက္တန္းေက်ာင္းၿပီးခ်ိန္၊ အဆံုးသတ္ခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာပါ။ ဘ၀ဟာ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာသလို ကိုယ္ဟာ အျမဲတမ္း အႏွိမ္ခံ တစ္ေယာက္ ျဖစ္မေနပါဘူးေလ။ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ ေနထိုင္ၿပီး ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္တာကိုေတာ့သိပါ။

(၈) အမွန္တရားနဲ႔ အတူေနထိုင္ပါ။ ဘာက ေပၚျပဴ လာျဖစ္ေနတာလဲဆိုျပီး လိုက္ေနရင္ ကိုယ့္စိတ္အားထက္သန္မႈနဲ႔ ကိုယ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ ႏွစ္လိုဖြယ္႐ွိ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတယ္ဆိုတဲ့အေပၚ စိတ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အစစ္အမွန္ေတြကေတာ့ လြတ္လပ္ၿပီး ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးအေပၚ ေလးစားမႈ ေပးပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ့္ အမွန္နဲ႔ အမွား အသိတရားေတြရယ္၊ ကိုယ့္ စိတ္အလိုဆႏၵေတြရယ္ေၾကာင့္ သူငယ္​ခ်င္​းေတြရဖို႔ ပို၍ေ၀းကြာေစႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ရင္တတူ လူေတြအေပၚ တစ္ခုခုျပဳလုပ္ဖို႔ စိတ္ထဲ မသက္မသာခံစားရရင္ အဲ့ဒီ အလုပ္ ၊ျပဳမူခ်က္ကို ဆက္မလုပ္ပါနဲ႔။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း တစ္​စံုတစ္​ရာ အမွားျပဳလုပ္ခဲ့ခ်ိန္ ႏႈတ္က ထုတ္ေျပာဖို႔လိုပါတယ္။

(၉) သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါေစ။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ သူငယ္ခ်င္း အေယာက္ တစ္ရာပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မလားဆိုတာထက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတဲ့ လူေတြဟာ မွန္ကန္မႈကို ၾကည္ႏူးတတ္ၿပီး ေပၚျပဴလာျဖစ္ေနမႈ ၾကာ႐ွည္တာကို လိုလားတတ္ၾကတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္​က ေလးစားသမႈ႐ွိေနျခင္း၊ ဘက္မလိုက္ဘဲ တရားမ်ွတျခင္း၊ စိတ္၀င္တစား႐ွိျခင္း၊ ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာ အားကိုးရျခင္း၊ ႐ိုးသားျခင္း၊ ဂ႐ုစိုက္မႈ႐ွိျခင္းႏွင့္ ၾကင္နာ ေထာက္ထားတတ္သူျဖစ္ေနျခင္းလို႔ ဆိုလိုပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကိုယ္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္လည္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနရပါမယ္။ ကိုယ္က ဘယ္လိုသူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးလိုခ်င္လဲ ကိုယ္ကလဲ အဲ့သလို သူငယ္​ခ်င္​းမ်ိဳးျဖစ္ေနဖို႔ပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနျခင္းက အျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းအသစ္မ်ားကို ဆြဲ​ေဆာင္​မႈတစ္ခုျဖစ္ေစသလို ႐ွိၿပီးသား သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေအာင္လည္း အကူအညီေပးပါတယ္။

ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္းလုပ္မႈကို ရင္ဆိုင္ျခင္း 

(၁) အႏိုင္က်င့္မႈ သို႔မဟုတ္ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္းလုပ္မႈကို ခြဲျခမ္​းစိတ္​ျဖာၾကည့္ပါ။အႏိုင္က်င့္တယ္ဆိုတာမွာ ပံုမွန္ စေနာက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အုပ္စုကေန အဖယ္ရွားခံရျခင္းလို လြယ္​လင့္တကူ ျဖစ္ေနတာေတြရဲ႕အလြန္ ထက္ေက်ာ္လြန္ပါတယ္။ ဒီကိစၥက အေလးအနက္ထားသင့္တဲ့ ျပႆနာတစ္ခုပါ။ ထိခိုက္ေစေသာ၊ ရက္စက္ေသာႏွင့္ အ​ေတာမသတ္​ေသာ စေနာက္ျခင္းေတြ က အႏိုင္က်င့္မႈမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ အႏိုင္က်င့္မႈသည္ တမင္ျပဳလုပ္ေသာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္းလို႔မည္ပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စကားလံုးေတြႏွင့္ နက္နက္နဲနဲ သို႔မဟုတ္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ဒုကၡေပးျခင္းေတြပါ၀င္ႏိုင္ပါတယ္။

ထိုးႏွက္​ျခင္း၊ တိုးဖယ္၀င္ေနျခင္း၊ နာမည္ကို ဆိုးေအာင္ေခၚျခင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္အတူ ဒုကၡေရာက္ေနသူရဲ႕ ပိုက္​ဆံ သို႔မဟုတ္ လက္၀ယ္႐ွိသည့္အရာမ်ားကို စေနာက္ယူေဆာင္ျခင္း ဥပမာ - ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ေန႕လယ္စာစားဖို့ပိုက္ဆံ သို႔မဟုတ္ စီးထားတဲ့ဖိနပ္ကိုယူလိုက္ျခင္းေတြကေန အစျပဳကာ အလွမ္းက်ယ္လာႏိုင္ပါတယ္။အခ်ိဳ႕ေသာကေလးေတြဟာ အျခားကေလးေတြရဲ႕ဖယ္ၾကဥ္ထားျခင္း၊ မဟုတ္မဟပ္ အတင္းေျပာခံရျခင္းမ်ိဳးေတြနဲ႔ အႏိုင္က်င့္ခံရပါတယ္။

ဆို႐ွယ္မီဒီယာ အသံုးျပဳ ျခင္း သို႔မဟုတ္ အီးေမးလ္ကို အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ အျခားသူမ်ားကို ေျပာဆိုလိုက္တာမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို နာက်င္ေအာင္ ျပဳလုပ္တာေတြကလည္း အႏိုင္က်င့္မႈ ေခါင္းစည္းေအာက္ ပါ၀င္ႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ဆိုက္ဘာကေန အႏိုင္က်င့္မႈ(Cyber-bullying) ေတြ တိုး၍တိုး၍လာေနပါတယ္။

(၂) ဘာေၾကာင့္ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္း/အႏိုင္က်င့္မႈ ျဖစ္ေပၚလာရသလဲဆိုတာ ေလ့လာပါ။အေၾကာင္းျပခ်က္ မ်ားစြာကေန အႏိုင္က်င့္မႈ ျဖစ္ပြားပါတယ္။ တစ္​ခါတစ္​ရံ အႏိုင္က်င့္သူျဖစ္သြားတဲ့လူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သူသည္ အျခားလူေတြထက္ ပိုအေရးပါတယ္၊ ေက်ာ္ၾကားထင္႐ွားတယ္၊ သို႔မဟုတ္​ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္ဆိုတာ ခံစားမိဖို႔ အႏိုင္က်င့္ခံရမည့္ လူတစ္ဦးကို လိုအပ္ပါတယ္။

ရံဖန္​ရံခါ မိသားစု၀င္မ်ား သို႔မဟုတ္ အျခားကေလးမ်ားရဲ႕ သူ႔အေပၚဘယ္လိုဆက္ဆံခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနကေန ကေလးဟာ အႏိုင္က်င့္မႈ အေပၚ အသားက်ေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္နာမည္ကို တစ္ေယာက္က ဒီအတိုင္း ဦး/ကို မတပ္ဘဲေခၚဆိုျခင္း သို႔မဟုတ္​ အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔ အသားက်ေနေသာ မိသားစုအသိုက္အ၀န္းကလာသူအဖို႔ သူတို႔ အမူအက်င့္ကို သာမန္ပဲလို႔ေတြးထင္ႏိုင္တာလည္း႐ွိပါတယ္။

တစ္ခါတေလ အႏိုင္က်င့္မႈဆိုတာ လတ္တေလာ ေပၚျပဴလာျဖစ္ေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈမွ ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုကို သင္ယူမိေနျခင္းပါပဲ။ အႏိုင္က်င့္ျခင္းက သာမန္ပါ သို႔မဟုတ္ အျပတ္မိုက္တယ္လို႔ ေတြးထင္ေအာင္ ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ ေပၚျပဴ လာယဥ္ေက်းမႈ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာက ျဖစ္ရပ္မွန္ တီဗီ အစီအစဥ္​ ႏွင့္ အင္တာနက္ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ ေတြကလည္း ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုရဲ႕ ဆိုလိုရင္းကို အေထာက္အကူျပဳ ပါတယ္။

(၃) လူႀကီးမိဘ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အသိေပးပါ။  ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္း ကိစၥက တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လ်ိွဳိထားလို႔ မသင့္တဲ့ အရာပါ။ ကိုယ္အႏိုင္က်င့္ခံရခ်ိန္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ​ေျပာျပပါ။ ေက်ာင္းအမ်ားစုနဲ႔ လူမႈအဖြဲ႔အစည္း အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အႏိုင္က်င့္မႈကို ဆန္႔က်င္တဲ့ မလိုလားတဲ့ ​ေပၚလစီေတြ ႐ွိၾကပါတယ္။

လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းၾကားတာ၊ အစီရင္ခံတာ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ လက္ရွိေနရာ လတ္တေလာအခ်ိန္မွာပဲ အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျဖ႐ွင္းေပးရင္း ရပ္​တန္႔သြား၊ ေျပေပ်ာက္သြားေစႏိုင္ပါတယ္။

မိဘတစ္ေယာက္၊ ဆရာတစ္ေယာက္၊ နည္းျပတစ္ေယာက္၊ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတစ္ေယာက္၊ ေက်ာင္းခန္းေစာင့္ တစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ အျခား လူႀကီး တစ္ေယာက္ေယာက္က အႏိုင္က်င့္ခံရျခင္းကို ကူညီကိုင္တြယ္ေျဖ႐ွင္းေပးႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သတိရေနာ္။

(၄) အခ်စ္ရဆံုးသူတစ္ေယာက္ကို ယံုၾကည္စြာဖြင့္ေျပာပါ။ ဘ၀မွာ ကိုယ့္မိဘေတြလို အႏွစ္သက္ရဆံုး ဆရာတစ္ေယာက္၊ သို႔မဟုတ္ အျခားေသာ ခ်စ္ခင္ရသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကဲ့သို႔ နားေထာင္ေကာင္းသူတစ္ေယာက္ ၊ ဘ၀အတြက္ ကူညီေထာက္ပံ့သူတစ္ေယာက္က ႐ွာေဖြဖို႔ ခက္ခဲႏိုင္ေပမယ့္ အကူအညီျဖစ္မွာပါ။ လူငယ္ေတြက သူတို႔ အသက္​အရြယ္​၀န္းက်င္ အျခားလူငယ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အနာတရ ျဖစ္တတ္ၾကတာဆိုေတာ႔ သူတို႔အေနနဲ႔ ကိုယ့္အေပၚအေထာက္အကူျပဳမည့္ လူႀကီးမ်ားကို စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာ ဖြင့္ေျပာသင့္ပါတယ္။

အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားခံရတဲ့အခါ ကိုယ္ဘယ္လိုခံစားရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆိုပါ။

ကိုယ္ၾကားရတဲ့အတိုင္း ခံစားရတဲ့အတိုင္း နားလည္စာနာေပးျခင္းခံရခ်ိန္ ဖိစီးေနတဲ့ စိတ္အေျခအေနေတြ တိုးတက္ ေကာင္းမြန္လာႏိုင္ပါတယ္။

လူၾကီးတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပေဆြးေႏြးႏိုင္ျခင္းကိုက ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ေၾကာင္း သိခြင့္ရသလို ကိုယ့္စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ဆိုင္တဲ့ ပူပင္ေသာကေတြကို ကိုင္တြယ္ရာမွာ အကူအညီေပးပါလိမ့္မယ္။

(၅) လံုျခံဳေဘးကင္းေသာ Heaven ကို ႐ွာေဖြပါ။ ကိုယ္အႏိုင္က်င့္ခံရခ်ိန္မွာ အကူအညီသြားေတာင္းလို႔ရမယ့္ အရြယ္ေရာက္ လူႀကီးငါးေယာက္ေလာက္ေတာ့ အနည္းဆံုးေရြးထား ႀကိဳးစားထားရပါမယ္။ ကိုယ္ အႏိုင္က်င့္ခံရလို႔ ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္ အႏိုင္က်င့္သူေတြစီက ထြက္ေျပး ကြားေ၀းကာ ခိုနားႏိုင္မယ့္ ဘုရား႐ွိခိုးေက်ာင္း၊ လူမႈ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေရးေဂဟာ တစ္ခု၊ ကိုယ္ပိုင္တဲ့အိမ္ စသျဖင့္ ေနရာတစ္ခုကို ႐ွာေဖြပါ။

(၆) အႏိုင္က်င့္မႈကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္ပါ။ မိတ္ေဆြတိုးတဲ့ စနစ္တစ္ခုကို အသံုးျပဳပါ။ အႏိုင္က်င့္သည္ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႔ ခပ္ေ၀းေ၀းေနတာေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနတာကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္းက ကာလတိုအတြင္းေတာ့ အကူအညီျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါရဲ႕။ ဘယ္ေနရာမွာ အႏိုင္က်င့္ခံရေလ့႐ွိတယ္ ဘယ္လိုဆိုတာသိေနရင္ အဲ့ဒီ​ေနရာ မသြားဖို႔ရယ္ ၊ လတ္​တ​ေလာအႏိုင္က်င့္ခံေနရခ်ိန္ဆိုရင္ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္မေနဖို႔ႀကိဳးစားပါ။ ဘတ္​စ္​ကား တစ္စီးေပၚမွာ ၊ စၾကံံႍလမ္းထဲမွာ၊ သို႔မဟုတ္ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အႏိုင့္က်င့္ျခင္းကိစၥကျဖစ္တာပါပဲ။

(၇) တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျဖစ္ေနပါေစ။ အႏိုင္က်င့္မႈကိစၥမွာ `အႏိုင္က်င့္ခံရသူရဲ႕ ရန္စမႈအေပၚ တုန္႔ျပန္တဲ့အေျခအေနသည္ အႏိုင္က်င့္သူက ဆက္လက္ အႏိုင္က်င္ဖို႔ အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳရာေရာက္သည္´ဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္။ အႏိုင္က်င့္ခံေနရခ်ိန္ဆိုရင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေဆး ရင္ဆိုင္ပါ။ ျပန္လည္တိုက္စစ္ဆင္တာ၊ အႏိုင္ျပန္က်င့္သလို ဖန္တီးတာေတြနဲ႔ မတုန္႔ျပန္ပါနဲ႔။ သည္လိုလုပ္ျခင္းျဖင့္ တစ္စထက္တစ္စ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဒဏ္ရာအနာတရ ရလာႏိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္ ငို​ေၾကြးမိရင္ သို႔မဟုတ္ စိတ္တို၊ စိတ္ဆတ္လာရင္ အႏိုင္က်င့္မႈက ပိုမိုအားေကာင္းလာေအာင္ လုပ္သလိုျဖစ္ပါတယ္။

ဘာမွ မတုန္႔ျပန္ျခင္းကို လက္ေတြ႕လုပ္ပါ။ လက္ေတြ႕က်က် အေတာ္မ်ားမ်ားလုပ္ၾကည့္ဖို႔လိုတာပါပဲ။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္စရာ ၾကံဳဆံုေနရတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုမွာ ေအးေအးေဆးေဆး၊တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ဘယ္လိုေနရမလဲ ရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုတာ သင္ယူဖို႔ အသံုး၀င္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘယ္လိုမွ တုန္႔ျပန္မႈမ႐ွိ ထင္ျမင္ခ်က္မေပးႏိုင္သူကို အႏိုင္ဆက္က်င့္ဖို႔ထက္ တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့မွာပါ။

တစ္ ကေန တစ္ဆယ္အထိ ေရတြက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အသက္ခပ္ျပင္းျပင္း႐ွဳလိုက္ပါ။ တစ္​ခါတစ္​​ေလ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ပူပန္စရာေတြ ႐ွင္းလင္းသည့္တိုင္ေအာင္ "poker face" ေလးတစ္ခု ဆင္ယင္ထားျခင္းက အေကာင္းဆံုး အရာပါေလ။

အနိုင္က်င့္ခံရခ်ိန္ ျပံဳးေနျခင္း သို႔မဟုတ္ ရယ္ေမာေနျခင္းကလည္း ပိုၿပီးအႏိုင္က်င့္ဖို႔ ရန္စသလို ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူလဘူတ အေျခအေန၊ တည္ၿငိမ္တဲ့ မ်က္ႏွာအမူအယာမေျပာင္းလဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ႀကိဳးစားပါ။

(၈) အႏိုင္က်င့္သူအေပၚ သူငယ္ခ်င္း၊မိတ္ေဆြ စည္းမ်ဥ္း စည္းေဘာင္ေတြ မထားပါနဲ႔ေတာ့။ အႏိုင္က်င့္တဲ့ သူ/သူမရဲ႕ ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုက မသင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္း ေျပာပါ။ ဥပမာ `မင္းလုပ္ေနတာကို ငါမႀကိဳက္ဘူးေနာ္ ရပ္လိုက္ဖို႔ေကာင္းၿပီ´ သို႔မဟုတ္ `ဒါ မမွန္ကန္ဘူး...အႏိုင္က်င့္ေနတာပဲ´ လို႔ေျပာလိုက္ပါ။

(၉) အေ၀းကို ေလ်ွာက္သြားလိုက္ပါ။ အနိုင္က်င့္သူကို ရပ္တန္႔လိုက္ဖို႔ ျပတ္​ျပတ္​သားသား ခိုင္ခိုင္မာမာေျပာဆိုၿပီး အေ၀းကို ေလ်ွာက္လွမ္းသြားပါ။ ဖုန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို မက္ေဆ့စ္ပို႔ သလိုပါပဲ ထိခိုက္ေစေသာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို မသိက်ိဳးကြၽံျပဳဖို႔ လမ္းေၾကာင္းေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ပါ။ အႏိုင္က်င့္သူအေပၚ မသိက်ိဳးကြၽံျပဳေနျခင္းက သူ/သူမ ဘာေျပာေျပာ  ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလို႔ အခ်က္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အႏိုင္က်င့္သူခမ်ာ ပ်င္းလာမွာ ေသခ်ာသေလာက္႐ွိၿပီး ကိုယ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့ပါလိမ့္မယ္။

(၁၀) အခြင့္အာဏာ႐ွိသူ၊ ပိုင္ဆိုင္သူူမ်ားကို အေၾကာင္းၾကား အစီရင္ခံပါ။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ စတင္တိုက္ခိုက္မႈတစ္ခုခံရရင္ သို႔မဟုတ္ နာက်င္ေစရင္ လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အာဏာပိုင္ကိုလည္း အေၾကာင္းၾကားပါ။ ကိုယ္ခႏၶာကို အႏိုင္က်င့္ျခင္းက ျပစ္မႈတြင္အက်ံဳး၀င္ေသာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴ းလြန္မႈလို႔ေခၚၿပီး ဥပေဒႏွင့္ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေျပာျခင္းက အဆိုပါ အႏိုင္က်င့္သူကို အျပစ္ေပးခံရဖို႔ ေသခ်ာေအာင္ လုပ္တာျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ဆက္လက္မနာက်င္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ျခင္းပါ။

(၁၁) ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈဆိုတဲ့ စိတ္​ဓာတ္ အေနအထားကို နဂိုအတိုင္းျပန္ျဖစ္ပါေစ။
အႏိုင္က်င့္ခံေနရျခင္းက မိမိကိုယ္မိမိ တန္ဖိုးထားတတ္ျခင္းအား ဒဏ္ရာအနာတရ ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ဘာမွ အမွားမလုပ္ထားဘူးဆိုတာ သိဖို႔ရယ္ အဓိကျပႆနာ က အႏိုင္က်င့္မႈ ဆိုတာသိဖို႔ပါပဲ။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းမြန္တယ္လို႔ခံစားရေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းပါ။

အသင္​းအဖြဲ ့ေတြ၊ အားကစားလႈပ္႐ွားမႈေတြ၊ သို႔မဟုတ္ အျခားေသာလွုပ္ရွားမွုေတြမွာ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ရင္း `ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္မႈ´တည္ေဆာက္ျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ အေကာင္းဘက္ျမင္ေသာ ခင္မင္ရင္းနီးမွုကို တည္ေဆာက္ရာမွာ အာရံုစိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အဆိုပါအေၾကာင္းအရာအားလံုးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္အား ေျပာျပပါ။

အကူအညီ ႐ွာေဖြပါ

(၁) လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေျပာပါ။ အႏိုင္က်င့္ခံေနရလ်ွင္ သို႔မဟုတ္ ဘယ္လိုပဲ ျပဳမူေနသည္ျဖစ္ပါေစ ဖယ္ၾကဥ္ ခံရသူတစ္ေယာက္လို ခံစားေနရေသာေၾကာင့္ မေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ခံစားရလ်ွင္ ကိုယ္ယံုၾကည္သူ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပပါ။ ဒီလိုေျပာျပျခင္းျဖင့္ ကိုယ့္ခံစားခ်က္အေၾကာင္း ဖြင့္ဟဖို႔ အကူအညီရသလို လူႀကီးအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္ေျပာျပခ်က္ေတြအရ ဘယ္လို အကူအညီေပးရမလဲ သိသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္​ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္း ကိစၥေၾကာင့္ အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ျဖစ္ေနရတာကို ရပ္တန္႔ေစပါလိမ့္မယ္။

(၂) လူမႈေရးစြမ္းရည္ျမႇင့္ အစီအစဥ္​တစ္ခု(a social skills program)မွာ စာရင္းေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ပါ။ ကိုယ္​က လူမႈေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အရိပ္အႁမြက္ေတြကို နားလည္တဲ့ေနရာမွာ ျပႆနာ  ႐ွိေနရင္၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြဖြဲ႕ရာမွာ၊ လူမႈ​ေရး သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရာမွာ ၊ ဒါမွမဟုတ္​ အျခားေသာ လူမႈ​စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ားမွာ အဆင္မေျပျဖစ္ေနလ်ွင္ ကိုယ့္ကို လူမွုေရး စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ား သင္ေပးမယ့္္ ပ႐ိုဂရမ္တစ္ခုမွာ စာရင္းသြင္းေပးဖို႔ မိဘမ်ားကို ေမးျမန္းရပါလိမ့္မယ္။

(၃) ေရာဂါကုထံုး ႐ွာေဖြပါ။ ၀မ္းနည္းညိဳးငယ္ျခင္း၊ ေသာကစိတ္၀င္ျခင္း၊ ေက်ာင္းကိစၥ ေက်ာင္းနဲ႔သက္ဆိုင္မႈအ၀၀တြင္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားေနရျခင္း၊ အိပ္စက္ရာမွာ အခက္​အခဲျဖစ္ျခင္း၊ အေျပာင္းအလဲမ႐ွိစြာ ၀မ္းနည္းျခင္း သို႔မဟုတ္ မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဒါမွမဟုတ္​ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အျခားသူေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အႏၱရာယ္ျပဳေနတယ္လို႔ ခံစားရလ်ွင္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေျပာပါ။ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးေပးသူ/စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ကုထံုးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေပးႏိုင္သူကို ႐ွာပါ။ စိတ္အားငယ္ စိတ္ဓာတ္က်တာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္းကိစၥက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္း မကိုင္တြယ္သင့္တဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ လူမႈ၀န္းက်င္က ဖယ္ၾကဥ္ခံရျခင္းျဖစ္သလဲ ဆိုတာ ေလ့လာသင္ယူပါ။

(၁) အပယ္ခံ/အႏွိမ္ခံ တစ္ေယာက္က ဘာေၾကာင့္ နာက်င္ခံခက္တဲ့ ခံစားမႈ ခံစားရျခင္းျဖစ္ေနလဲ ေလ့လာပါ။ ပင္ကိုမူလကတည္းက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျခင္းသည္ပင္ လူမႈေရးကိစၥအ၀၀နဲ႔ သက္ဆိုင္ေသာ မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးစိတ္ရဲ႕ ေမ်ွာ္လင့္ထားေသာ ေအာင္ျမင္မႈပံုရိပ္ဟာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း လြန္ကဲစြာ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္းပါ။ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ႐ႈျမင္ပံုတစ္ခုအရ လူလူျခင္း ျငင္းပယ္ျခင္း ျဖစ္စဥ္က အံ့​ၾသဖြယ္မဟုတ္သလို ပုဂၢလိကအျမင္အရ အပယ္ခံ /အႏွိမ္ခံ ဆိုတာ အႏုတ္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ မ်ားမဟုတ္ပါ။

(၂) ဘာေၾကာင့္မ်ား အပယ္ခံ /အႏွိမ္ခံကိစၥျဖစ္ပြားရသလဲ ေလ့လာပါ။ လူေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ အျခားသူကို ဖယ္​ထုတ္​တာမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ၾကဥ္တာမ်ိဳးလုပ္ရတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျပခ်က္အမ်ားႀကီး႐ွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ကိုယ္ကေရာ ဖယ္ၾကဥ္ခံထားရတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးဖို႔ အကူအညီရႏိုင္တာေပါ့ေလ။  အဖယ္ၾကဥ္ခံရတာ ကိုယ့္အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းကပဲ အျခားသူေတြ ဘယ္လိုထင္ျမင္ေနၾကသလဲ ေတြးေနလဲ နားလည္ဖို႔ အကူအညီျဖစ္ၿပီး၊ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုျပဳလုပ္ရမလဲ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈ တစ္ခုခုရတာေပါ့။  ဖယ္ၾကဥ္ထားသူေတြမွာမွ အဓိက လူအုပ္စု ေလးခု႐ွိပါတယ္။

လူတစ္စု အုပ္စုတစ္ခု ႐ွိတယ္ဆိုပါစို႔။ အဆိုပါအုပ္စုရဲ႕ စီမံခန္​ ့ခြဲမႈကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္​သူက ပထမ အမ်ိဳးအစားပါ။ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ ႐ႈျမင္ပံုတစ္ခုအရ မိမိတို႔အုပ္စုထဲကို တစ္​စံုတစ္​ရာ ေပါင္းထည့္သည္ကို လက္ခံေသာ အစုအဖြဲ႕ရဲ႕ စီမံခန္​ ့ခြဲမႈကို အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ ျဖစ္ေစသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ အပယ္ခံ/အႏွိမ္ခံ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ အေပးအယူလုပ္ဖို႔ အျပန္အလွန္သေဘာထားမ႐ွိ ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕လူေတြက ဖယ္​ထုတ္​ခံ အပယ္ခံျဖစ္ရပါတယ္။ အျခားအခ်ိန္မွာေတာ့ လူေတြ အလြယ္​တကူ ဖယ္​ထုတ္​ခံရျခင္းက မတူကြဲျပားျခားနားေနလို႔ပါတဲ့။ ပင္ကိုယ္အားျဖင့္ လူေတြဟာ သူတို႔နားမလည္တဲ့ သေဘာက္မေပါက္တဲ့ အ​ေၾကာင္​းအရာေတြကို ေၾကာက္လန္႔တတ္ၾကပါတယ္။

ဒုတိယ အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက မိမိတို႔ အသင္းအဖြဲ႕၊ လူအုပ္စု အတြင္းမွာ မတူကြဲျပားျခားနားေနမႈကို ခိုင္မာစြာနဲ႔ အေကာင္းဘက္ကေန ေတြးဆေလ့လာဖို႔လိုပါတယ္။ မိမိတို႔ လူစုထဲမွာ ဘယ္တစ္ေယာက္က အႏၱရာယ္ယူေဆာင္လာသူျဖစ္မလဲ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာက ရန္မူေသာ ရန္လိုေသာသူ၊ မိမိတို႔ အစုအဖြဲ႕ရဲ႕ တန္​ဖိုးရွိ အခ်က္အခ်ာအေၾကာင္းအရာကို ၿခိမ္းေျခာက္သူ၊ မယံုၾကည္ထိုက္ေသာသူ စေသာ စေသာသူမ်ားကို အစုအဖြဲ႕အား ကာကြယ္ေပးသည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုအျဖစ္ ဖယ္ၾကဥ္ပစ္ၾကပါတယ္။မိမိတို႔ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းအား သတ္သတ္မွတ္မွတ္ အက်ိဳးေက်းဇူး မျပဳႏိုင္သူမ်ားကိုေပါ့ေလ။

တတိယအေနနဲ႔ေျပာရရင္ တစ္​ခါတစ္​ရံ လူအုပ္စု သို႕မဟုတ္ အဖြဲ႔တစ္ခုအေနျဖင့္ အသင္း၀င္ မန္ဘာပမာဏ ေတာ္သင့္ၿပီလို႔ ခံစားမိတဲ့အခါ ဘယ္လိုအက်ိဳးေက်းဇူးပဲရရ အသင္းထဲကို ထပ္မထည့္ ထပ္ၿပီးလက္မခံဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုၾကတယ္။ ပုဂၢလိကဆံုးျဖတ္ခ်က္သက္သက္မဟုတ္ဘဲ အသင္​းအဖြဲ ့အေနျဖင့္ အသင္း၀င္ပမာဏ ထပ္တိုးလာဖို႔ ပြားလာဖို႔ စိတ္​မ၀င္​စားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ဗ်။

စတုတၳအေနနဲ႔ေျပာရရင္ မနာလိုစိတ္ အဘိဇၥၽာပြားေသာ လူအုပ္စု႐ွိေနတာမ်ိဳး သိဖို႔လိုတယ္။ ဉာဏ္​ပညာ ျမင့္မားတာ၊ အားကစားစြမ္းရည္၊ အလွအပဆိုင္ရာ ၊ ဂီတဆိုင္ရာ ပင္ကိုစြမ္းရည္ ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္မႈ၊ သို႔မဟုတ္ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ ထင္႐ွားတဲ့ အမူအက်င့္ေတြလို အျခားသူမ်ား မရွိေသာ မပိုင္ဆိုင္ေသာ ဂုဏ္ျဒပ္ အရည္​အခ်င္​းမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားရင္ မ်က္ေမွာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို သတိေပးသလို ျဖစ္ေနႏိုင္တာကိုး။ အဲဒါက သူတို႔အတြက္  သိကၡာက်တဲ့ ခါးသီးေသာ ခံစားခ်က္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိစၥမဟုတ္ သူတို႔ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုပါ။

(၃) လူမႈ၀န္းက်င္ကေန ဘယ္လို အပယ္ခံ /အႏွိမ္ခံ ရတယ္ဆိုတာသိခြင့္ရခဲ့ရင္ စိတ္အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ဆိုတာလည္း သိထားပါ။ လူေတြရဲ႕ ဖယ္ၾကဥ္ခံရျခင္းက စိတ္ဓာတ္က် ျခင္း၊ ပူပန္ေသာကေရာက္ျခင္း၊ ေဆး၀ါး တလြဲသံုးျခင္း၊ လူေတြနဲ႔ အဆက္ျပတ္ ကင္းကြာျခင္း၊ ေက်ာင္းအတြင္း စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းျခင္း၊ မိမိကိုယ္​ကို သတ္ေသျခင္း၊ ၿပီးေတာ့ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားနဲ႔ေသာ္မွ အခ်ိတ္အဆက္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။

အသိုက္​အ၀န္​းကေန ဖယ္ၾကဥ္ခံရျခင္းက ဦး​ေဏွာက္​ရဲ႕ အေျခခံလုပ္ငန္းေဆာင္တာကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ၿပီး ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္႐ွိေသာ ဆံုးျဖတ္​ခ်က္​ခ် ျခင္းမ်ားစီ ဦးတည္သြားေစပါတယ္။

(၄) လူမႈ၀န္းက်င္က ဘယ္လို အပယ္ခံ /အႏွိမ္ခံ ရတယ္ဆိုတာက ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ထြန္းႏိုင္ေစတာကို လည္းသိဖို႔လိုတယ္။ လတ္​တ​ေလာ ေလ့လာမႈ တစ္ခုအရ သည္အပယ္ခံ /အႏွိမ္ခံကိစၥက တစ္​ခါတစ္​ရံ အေပါင္းလကၡဏာ သေဘာေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။

သူတို႔အျမင္ သူတို႔ယူဆခ်က္ေတြက အျခားသူမ်ားနဲ့မတူျခင္းကို ဂုဏ္ယူေသာ တသီးတသန္႔ သေဘာ႐ွိသည့္ လ့ူမ်ားအေနနဲ႔ လည္း လူ႔အသိုက္အ၀န္းက ဖယ္ၾကဥ္ခံရတတ္ပါတယ္။ သည္ကိစၥမွာ အမွီအခိုကင္းကင္း လြတ္လပ္သည့္ စိတ္ဓာတ္႐ွိသူမ်ားအတြက္ အဖယ္ၾကဥ္ခံ/အပယ္ခံရတာက တီထြင္​ၾကံဆႏိုင္စြမ္းကို ႏိႈးေဆာ္အားေပးကူညီသမႈ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။

လူအုပ္စု သို႔မဟုတ္ အသင္​းအဖြဲ ့ရဲ႕ အစိတ္​အပိုင္​းတစ္ခုျဖစ္ေနျခင္းက အျမဲတမ္းေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ မျဖစ္ေလာက္ပါ။ အုပ္​စု / ဂိုဏ္​းအဖြဲ ့ဆိုတာ အလြန္မြန္းၾကပ္ေစႏိုင္တာပါ။ သူတို႔ အသင္း၀င္မ်ားရဲ႕ အသြင္​အျပင္​၊ အေတြးအျမင္၊ အ၀တ္အစား၊ ၿပီးေတာ့ ဣေျႏၵရရေနတာ အဆင္ေျပတာကိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားမယ္ေလ။

အုပ္စုတစ္ခု ၊ ဂိုဏ္​းအဖြဲ ့တစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အစိတ္​အပိုင္​း သို႔မဟုတ္ အသင္း၀င္မျဖစ္ျခင္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စစ္မွန္စြာေနဖို႔နဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ခင္မင္ရင္းနီးမႈမ်ား တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔ အကူအညီ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕ တီထြင္​ၾကံဆမႈ သို႔မဟုတ္ ပင္ကိုလကၡဏာအား မြန္​းၾကပ္​မႈ မျဖစ္ေစပါ။

အေမး နဲ႔ အေျဖအခ်ိဳ႕ (Community Q&A)

(၁) Question :
ေက်ာင္းမွာ က်ေနာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္သူ တစ္ေယာက္မွ မ႐ွိဘူး။ က်ေနာ္က ႐ုပ္ဆိုးလို႔လား၊ ဘာကြာျခားေနလို႔လဲဗ်ာ?

Answer:
လူေတြဘာေတြးေနလဲ ဘာထင္ေနလဲဆိုတာ ဂ႐ုမစိုက္သင့္ဘူး။ သူတို႔နဲ႔ မတူကြဲျပားေနတာကလည္း အဆိုးမဟုတ္ပါဘူး။ အ​ေပၚယံ အသြင္​အျပင္​ တစ္ခုတည္းေၾကာင့္ေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူဘူးဗ်။ မိမိရဲ႕ အေပၚယံ အသြင္​သဏၭာန္​ကို သေဘာမက်ဘူးဆိုရင္ ေျပာင္းပစ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ေနာ္ အတြင္းအႏွစ္ကိုေရာ ေျပာင္းလဲဖို႔လိုမယ္။ ေကာင္းမြန္မ်ွတတဲ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး တစ္ခု႐ွိျခင္း ပိုင္ဆိုင္ျခင္းက ပိုအေရးပါတာေပါ့။

(၂) Question:
က်ေနာ့္ ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လံုးလိုလို အပယ္ခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ တစ္ေယာက္၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ဘယ္အရြယ္ကလို႔ လက္ညိွဳးထိုးျပရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္က တစ္သက္လံုး ဒီပံုစံ ဒီအေနအထား အတိုင္းျဖစ္ေနရမယ္လို႔ လူေတြက ဘာေၾကာင္႔ထင္ျမင္ယူဆ ၾကတာလဲဗ်ာ။ သူတို႔ က်ေနာ့္ကို စေနာက္ေနၾကတာမ်ားလား။

Answer:
က်ေနာ္လည္းပဲ အပယ္ခံ အႏွိမ္ခံ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္က သည္ကိစၥကို ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခုအျဖစ္ ျမင္ၾကည့္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္ဗ်။ က်ေနာ့္အျမင္ ေက်ာင္းမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ မိန္​းက​ေလးအားလံုးဟာ အရာရာ အလြန္​အကၽြံ စိတ္ပုတ္လြန္းတယ္လို႔။ ဒီ​ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာခဲ့တယ္ေလ `မင္း ေပၚျပဴလာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ေနတဲ့ လူေတြက တကယ့္ တဇြတ္​ထိုး အ႐ိုင္းအစိုင္းေတြ၊ မင္း အဲ့သလို ျဖစ္ခ်င္လို႔လား´ လို႔။

က်ေနာ္ အပယ္ခံ တစ္ေယာက္လို႕ စတင္ခံစားရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေျပာခဲ့သလိုေလး ျပန္ျပန္သတိကပ္ရတာပါပဲ။ ႐ိုး႐ိုး သားသား ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္တစ္ခုမွ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ အဲ့ဒီ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ က်ေနာ့္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးရတာနဲ႔ အဆံုးသတ္​လိမ္​့မယ္​ တစ္ေန႔ေန႕ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့။

(၃) Question:
ကိုယ့္အိမ္မွာကိုပဲ ဖယ္ၾကဥ္ခံေနရတယ္ဆိုေတာ့ အျခားမိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ အေပးအယူအခ်ိတ္အဆက္မိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ္စိတ္၀င္စားတဲ့အရာေတြကို မိသားစု၀င္​မ်ားက အေထာက္အပံ့မျပဳ ၾကတာ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ နာက်င္သလိုခံစားရတယ္။ ဘာက ျပႆနာ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မသိဘူး။

Answer:
လူတိုင္းက မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္အိမ္အတြင္းမွာ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေနသင့္ပါတယ္။ လူေတြက သို႔မဟုတ္ မိသားစု၀င္ေတြက ကိုယ့္ယူဆခ်က္/စိတ္ကူးကို နားေထာင္မေပးဘူး၊ အေထာက္အပံ့မျပဳဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယံုၾကည္မႈ႐ွိသူ ကိုယ္ကလည္း ယံုၾကည္မိသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေျပာျပ ဖြင့္ဟပါ။ ဆရာတစ္ေယာက္၊ လမ္းၫႊန္ခ်က္ေပးႏိုင္တဲ့ အၾကံဉာဏ္​​ေပးသူ၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ့္အိမ္မွာမေနေသာ အျခား မိသားစု၀င္ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးက ေကာင္းမြန္တဲ့ ေရြးပိုင္ခြင့္ပါပဲ။

(၄) Question :
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဒီဇိုင္း၊ ကာလာ တစက္ကေလးမွမတူတဲ့ အတန္းထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ရမလဲဗ်။

Answer:
သူတို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ဖို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ အတိအက်ႀကီးတူေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ႀကိဳးစားေနဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ ေက်ာင္းခ်ိန္ျပင္ပ သူတို႔​ထဲက လူအမ်ားစုပါ၀င္ေသာ အသင္းအဖြဲ႕ သို႔မဟုတ္ ကိုယ့္စိတ္ပါ၀င္စားမႈကို  ဆြဲ​ေဆာင္​မႈေပးနိုင္တဲ့ လႈပ္႐ွားမႈအစီအစဥ္ေတြမွာ ခ်ိတ္ဆက္ ပါ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ပါ။ ကိုယ္နဲ႕ အႀကိဳက္စ႐ိုက္ေတြ အမ်ားစု ခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့  တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေတြ႕ဖို႔ အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုပဲေလ။

Alex Aung (8 August 2018)

Resource: www.wikihow.com