ရေးသားသူ - အောင်စိုး
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
................
၂၀၀၀ ပြည့်နှစ် အောက်တိုဘာလ သိမ် ကြီးစျေး ဂုံးတံတား
" အကို ခေါ် လို့ရလားဗျ"
အသံကြောင့် စစ်သွေး လှည့်အကြည့် အ သက် ၂၅ နှစ်အရွယ် လူရွယ်တစ်ဦး ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
" ဗျာ ရပါတယ် ညီလေး ဘယ်နှစ်နာရီလဲဗျ တစ် shot ကတော့ ငါးထောင်ပါ"
စစ်သွေး သွက်လက်မြူးကြွစွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ သူ ဒီတံတားကို ငွေလိုတိုင်း လာနေကြပါ။ သူ့နေရပ်က ရွှေပြည်သာ ဘက် အခုလည်း သမီးလေး ကျောင်းအပ်ရတော့မည်ဖြစ်လို့ သူရဲ့ ပွဲရုံလုပ်အားခ နဲ့ မလောက် လို့ ဂမုန်းပွင့် မှ သူဝယ်ဖူးသော တီရှပ် ဘောင်းဘီ တို့ကို ဝတ်လျက် သူလာခဲ့ရပြန်သည်။ နှစ်ဖက်ချွန် Bisexual ဖြစ်သော သူ့အတွက်တော့ ဘာမှအပန်းမ ကြီးလှပါ။
သူက နှစ်ဖက်မက သုံးဖက်ချွန်သည်။ မ နဲ့ လည်း ရ၊ ကျားကို အရှေ့ရော အနောက်ရောပါရသည်။ လူကလည်း အရပ်ရှည်ရှည် လက်မောင်းရင်အုပ်ထွား၍ ဖောက် သည်မရှားလှပါ။
မိနိးမနှင့်မို့ ညတိုင်းထွက် လုပ်ဖို့ အဆင်မပြေသော်လည်း တခါတခါ တော့ ငွေလိုတိုင်းထွက်တတ်သည်။
" ကျတော် ညခေါ်ချင်တာပါ မြို့ထဲ က New Ayar ဟိုတယ်ကိုပါ ကျန်တာ ဟိုရောက်မှပြောကြတာပေါ့"
သိမ်ကြီးစျေး တံတားကား အုပ်စုလိုက်ရပ်နေကြသော ကောင်လေး သို့ ယောင်္ကျားများ တယောက်ချင်းစီရပ်၍ လာသ မျှကို အကဲခတ်နေသောလူများ ခပ်နွဲ့နွဲ့ မိန်းမ လျာများ နှင့် မလင်းတလင်း ညနေဆည်းဆာမှာ စည် ကားလျက်....
*
New Ayar Hotel
" အကို လာ လာ လာတော့ "
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကောင်လေးက တံခါးပိတ်ပြီး သူ့ကိုခေါ်ကာ အငမ်းမရနမ်းသည်။ လိင်စိတ်ကိုအလွန်တောင့်တနေပုံရသည်။
" ပြွက် ပြွက် အကို အားး"
ကောင်လေးက ခေါင်းကိုကိုင်ကာ kissing ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်သည်။ သူ့လျှာကို စုပ်နမ်းသည်။ ကောင်လေး တစ်ကိုယ်လုံးနတ်ပူးသလို တုန်ယင်နေသည်။
" အားးး အားးး "
ကောင်လေး က စစ်သွေး ကို နံရံကပ် ကာ အငမ်းမရ နမ်းသည်။ ထို့နောက် စစ်သွေး အင်္ကျီများကို ချွတ်ပစ်သည်။ သူ့အဝတ်တွေကိုလည်း ချွတ်သည်။
" ပြွတ် ပြွတ် အားး ပြွတ် ပြွတ်"
သူ့ စိတ်တွေထကြွလာသည်။ ကောင်လေး ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြန်နမ်းရင်း ဖက်ထား သည်။ ထို့နောက် ကောင်လေး ကို သိမ်းဖက် ပြီး ရုတ်တရက် ပွေ့လိုက်သည်။
" အကို...အကို ရယ် ..."
ကောင်လေး ညည်းနေသည်။ ထို့နောက် စစ်သွေးကောင် လေးကို ကုတင်ပေါ် သို့ချသည်။ ကောင်လေးကအောက် မှာ ဖြစ်၍ သူ့က အပေါ်မှာ ထပ်ရက်သား နမ်းကြပြန် သည်။
ကောင်လေးက စစ်သွေးရဲ့ မို့မောက် လှသော နို့အုံကြီးများကို ပွတ်သတ်ရင်းစိတ်တွေ ထန်လာသည်။ စစ်သွေး ကလည်း ကောင်လေး နို့တွေစုပ်ပေးသည်။ ကောင်လေး လီးကိုစမ်းသည်။ မတ်တောင်နေသော အရည်ကြည်စို့နေသောကောင်လေး ရဲ့ လီးဖြူဖြူကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်ကာ ထုလိုက်သည်တွင်ကောင်လေးတယောက် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ပဲ အထိအတွေ့မှာတင် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်သွားသည်။
ဖြူပစ်ပစ် လရည်များကား ကောင်လေး ဗိုက်ပေါ် တွင် စီးကပ်နေတော့သည်။
***
" အကို ထမင်းစားရအောင်ဗျ"
" ဟိုတယ်မှာဆို စျေးကြီးမှာ ညီ ကျတော်မဆာလို့ မစားတော့ပါဘူး"
စစ်သွေး တောင်ပြီး ပြန်ကျသွားရသည်။ သူ့ ဆန္ဒကိုရှေ့တန်းတင်လို့မဖြစ် ဖောက် သည်ကို ဦးစားပေးရပေမည်။
" ရပါတယ် အကိုရယ် အင်္ကျီဝတ် လာလာသွားကြစို့"
နှစ်ယောက်သား စားသောက်ခန်း သို့ သွားကြသည်။
" Espresso တစ်ခွက် Bacon နဲ့ Half fried egg တစ်ပွဲ saussages တစ်ပွဲ အကိုကရော"
" ထမင်းပေါင်း ပဲ စားမယ် ဝက်နဲ့"
" အကို ဒါက မွတ်ဆလင် 786ဆိုင် အကို ဝက်မရဘူး"
" ဒါဆိုလည်း ကြက် ပဲပေါ့"
ကောင်လေးက ဖြူဖြူဖွေးဖွေး နုနုလေး ဖြစ်သည်။ နေပုံထိုင်ပုံ စားပုံသောက်ပုံ အ ထက်တန်းစားဆန်သည်။
" စား အကို ထပ်မှာဦး ဗျ ကျတော် နာမည် နေလင်း လို့ပဲမှတ်ထားပါ ကန်ရိပ်သာ မှာနေတယ် ဗျ ကျတော်က ဆန္ဒရှိချိန်မှ နေဖြစ်တာပါ "
" စစ်သွေးပါ ရွှေပြည်သာကပါ"
ကောင်လေး မျက်လုံးတွေ အရောင်တ ဖိတ်ဖိတ်လက်နေသည်။ အပြုံးမြမြကား စားချိန်မှလွဲ၍ အချိန်တိုင်း ချစ်သူကောင် မလေး ကို dinner တည်ခင်းသည်နှင့်တူနေတော့သည်။
" ကျွန်တော်က များသောအားဖြင့် အခုလိုနေပြီး ရင် ပြန်တာများတယ် နောက်ပြီး ကျွန်တော် အမည် နေရပ်အစစ်ကို ပြောလေ့မရှိဘူး ငါ့အကို ကိုတော့ ပြောမိသွားပြီ အကို့ကိုဆက်ရမယ့်ဖုန်းလေးပြောထားဦးဗျ"
" ဟုတ် လမ်းထိပ် ကမ္ဘာသစ် လက်ဖက် ရည်ဆိုင် ဖုန်းပါ စစ်သွေး ဆို ပြီး ပြော ထားပါ ကျတော်ပြန်ဆက်ပါမယ်"
" Ok လေ အကိုလဲ စားပြီးပြီ ကျွန်တော်တို့ အခန်းပြန်သွားကြမယ် ဒီတခါအကိုက အ ဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ် ပြီး ပက်လက်နေပေးနော်"
" ဗျာ ဟုတ်ဟုတ် "
" ကျွန်တော် အကို့ တစ်ကိုယ် လုံးကို ယက်ချင်တာ ဟိုလိုလုပ်တာခံတာတွေထက် ယု ယ ချင်တာ အပြန်အလှန်"
" သိပ်ရတာပေါ့ ညီလေး"
စစ်သွေးစိတ်ထဲ ထူးခြားသည်ဟု မှတ်လိုက်သည်။ ဒီလိုမျိုး သူတခါမှမကြုံဖူး ပါ။
.................
အခန်းထဲတွင် မီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထား သည်။ စစ်သွေး တကိုယ်လုံး ချွတ်ကာ အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်နေပေးသည် ။
သူ့နောက်မှ နေလင်းက လိုက်တက်သည်။ နေလင်း အင်္ကျီ ဘောင်းဘီတို့ကို ချွတ်ပြီး စစ်သွေး ဘေးတွင် ဒူးထောက် လိုက်သည်။ ထို့နောက် စစ်သွေး ၏ ကျယ်ပြော မို့မောက်လှသော ရင်အုပ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ကိုင်သည်။
ထို့နောက်တဖြည်းဖြည်း စိတ်ပါလာပြီး
ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်သည်။ စစ်သွေး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းသည်။ စစ်သွေးကလည်း နေလင်းက်ု သိုင်းဖက်ကာ ပြန်နမ်းသည်။
" ပြွက် ပြွက် အား အား အကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာ"
သူတို့နှစ်ယောက် မြွေတွေမိတ်လိုက်သလို ပူးကပ်သွားကြသည်။ တယောက်နှင့် တယောက် ကျစ်နေအောင် ဖက်ရင်း အပေါ်ရောက်လိုက် အောက်ရောက်လိုက် ဖြစ်နေ သည်။ စစ်သွေး လီးက အစွမ်းကုန်တောင်နေသည်။
အရည်ကြည်များပင် စို့နေသည်။
" ကျတော် အကို့ဟာ ကို စုပ်ပေးမယ်"
ပြောလည်းပြော လက်က စစ်သွေး လီးပေါ်ရောက်သွားသည်။ အလွန်အဖိုးအနဂ္ဃ ထိုက်တန်သော ရတနာ အလား နေလင်း စစ်သွေး လီးကို တယုတယ ပွတ်သည်။
ဒစ်ကိုဖော်ကာ ခပ် မှန်မှန်ဂွင်းတိုက်ပေး သည်။ ထို့နောက် လီး အပေါ် ပါးအပ်ထားတော့သည်။
" မြတ်နိုးလိုက်တာ အကိုရာ အကို့ကိုလေ"
" ဗျာ အားး ညီ ကောင်းလိုက်တာ"
ကောင်လေးက သူ့မျက်နှာ ကို လီးပေါ် အပ်ရာမှ လီးကိုကိုင်ပြီး ဒစ်ကိုဖော်ကာ တမြှင်းမြှင်း စစုပ်သည်။ လီးဒစ်ကြီးကား မှိုပွင့်ပမာ ကား လျက်ရှိသည်။ စစ်သွေး မျက် လုံး မှိတ်ထားသည်။ သူ့ လက်တို့က ကောင်လေးခေါင်း ကို ကိုင်ထားသည်။
" အားး ညီ အကို လဲ ညီ့ ဟာကိုယက်ပေးမယ်လေ"
" ရပါတယ် အကိုရ မလုပ်ပါနဲ့"
" မဟုတ်ဘူး အကို ဆန္ဒရှိလို့ပါ ညီလေးရာ"
ထို့နောက် သူတို့နှစ်ယောက် 69လို နေကာ အပြန်အလှန် လီးစုပ်ကြသည်။ ကောင်လေး လီးကား သိပ်မကြီးလှပါ ဖြူဖွေးနေသည်။
" ပြွက်ပြွက် အားးးး ကိုရေ"
" ပြွက်ပြွက် အားး ညီရာ ကောင်းလိုက်တာ"
စုပ်နေရင်း ကောင်လေး ဖင်လုံးတွေကကြွ လာသည်။ စစ်သွေး လီး ကို မြင်ကာ ခံကြည့်ချင်စိတ်ဖြစ်လာသည်။
" အားးး အကို ထည့်ကြည့်ပါလား ကျတော် ခံချင်လာတယ်ဗျ"
" ရတယ်ညီလေး ကုန်းထားနော်"
အထာတွေကျွမ်းလှသောစစ်သွေး မှောက် ထားသောကောင်လေး ဗိုက်အောက်ခေါင်း အုံး ခံလိုက်သည်။
ထို့နောက် ကောင်လေးကျော ပေါ် တက်ကာ သိုင်းဖက်ထားသည်။ လည်ပင်းတို့ကိုခပ်ဖွဖွ ကိုက်သည်။ လက်တွေက ချိုင်းအောက်လျှိုကာ နို့တွေ ကိုနယ်သည်။
" အားး အကို မလုပ်နဲ့တော့ဗျ ထည့် gel သုတ် ကွိုင်စွတ် ပြီး ထည့်"
စစ်သွေး သူ့ရဲ့ လီးတန်ထွားထွားကြီးကို gel တွေသုတ်သည်။ ကောင်လေး စအိုကိုလည်း သုတ်ပေးသည်။ စအိုထဲကို လက် ချောင်းများ ထိုးသွင်းကာ ကလိသည်။
" အားးးး အကိုရေ အားးး လိုးးးပါတော့ ဗျ အားးးး"
" ညီ စိတ်လျော့ထားနော် အကို ဒစ် စထည့်မယ်"
" အားးးးး ထည့် အားးး နာတယ် အကို ပြန်ထုတ်တော့"
" ခဏလေး သည်းခံနော် ညီ ခဏ ပဲ ညီကောင်းသွားမှာ"
စစ်သွေး ဆက်မလိုးသေးပဲ လီးကို ဖင်ထဲ စိမ်ထားသည်။ သူ့လက်တွေက နို့တွေကိုနယ်ရင်း ကောင်လေးကို kissing ကြမ်းကြမ်းဆွဲသည်။
" အားးး ကို ပြွက်ပြွက်"
စစ်သွေး လီး ကား ရှေ့သို့ ဖြေးဖြေးတိုးနေသည်။ ကောင်လေး နာတယ် ဟုမပြောတော့ပါ။ စစ်သွေး ခပ်ဖြည်းဖြည်း မှနိမှန်လေး လိုးနေတော့သည်။
" အားးး ကိုရယ် အားး ဗွက်ဗွတ် ဗြွက်ဗြွက် အားးး"
" ညီ အကိုနည်းနည်း မြန်မယ်နော်ဗျ စီးပိုင်နေလိုက်တာကွာ "
ကောင်လေးက သူ့ဖင်လေးကို မြှောက်ထားသည်။ စစ်သွေးဒူးထောက်ကာ လက်နှစ်ဖက် က ကောင်လေး ခါးကိုကိုင်ရင်း ဆောင့်သည်။
" အားးး အားးးး ညီရယ် ဘွက် ဘွတ် ဗြုန်း ဗြုန်းဗြုန်း"
" အားး အကိုရေ အားးးး ချ ချ ညီ ညီ လရည်သောက်မယ် မျက်နှာပေါ်ပြီးနော် အားးးးး အားးး"
" အကို အကို ပြီးချင်နေပြီ ညီရ ညီ့ကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲ"
" ရတယ် အကို ချ ချ ဆောင့်လိုးးးး လိုးးးး စမ်းပါဗျ"
" လိုးးးး ပြီ လိုးးးပြီ အားးး ဗြုန်းဗြုန်း အားးး"
အခန်းထဲတွင် လိုးသံ အော်သံ များ ဆူညံနေတော့ သည်။
" အား ညီ လရည်သောက်မလားးး အားး"
" သောက်မယ်အကို အကို့လီးရည် အားး "
ကောငိလေး ကုတင်ပေါ်တင် ပက်လက်လှနိနေသည်။ စစ်သွေး သူ့ ဗိုက်ပေါ် ခွရင်း ခပ် သွက်သွက် ဂွင်းတိုက်လေသည်။
" အားးးး အားးးး ထွက် ပြီ ထွက်အားးးးး "
ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ် လရည်များ ကား ကောင်လေး မျက်နှာပေါ် နဲ့ပါးစပ်ဝ စင်သွားသည်။
" အားးးအားးးး ချိုတယ် အကိုရေ အားးး"
ကောင်လေးကို စစ်သွေး နို့နယ်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေး သည်။ သိပ်မကြာခင်ကောင်လေး လည်းပြီးသွားပါတော့သည်။
****
နောက်တနေ့ လှည်းတန်းရှိ အင်္ဂလိပ်စာ သင်တန်း
" အခု တခါ သင်မှာကတော့ Unreal Past Tense လို့ခေါ်တယ် Past Tense ကို အ တိတ်မှာ မဟုတ်ပဲ ပစ္စုပ္ပန်နဲ့ အနာဂတ်မှာသုံးတာ"
ဆရာ မျိုးသွင် တယောက် ရှေ့တွင် အာ ပေါင်အာရင်း သန်သန်ရှင်းနေသော်လည်း
" နေလင်း မင်းမနေ့က ဘယ်သွားနေတာလဲ ငါ မင်းအိမ် ဖုန်းဆက်သေးတယ် မင်းပြန်မလာဘူးဆို့လို့"
" ငါ့ကိစ္စ နဲ့ ငါပေါ့ ငထွဋ် ရယ် မင်းကလဲ ငါလည်းတခါတလေ သွားကြည့်တာပေါ့"
" နေလင်း မင်းနဲ့ ငါနဲ့ ငယ်ငယ်ကတည်းက ခင်လာကြတာ ကျောင်းလဲ အတူ အခု စ လုံးထွက်တော့မှာလဲ အတူတူလေ တစ်ခု ခုဆို ငါ့ကို ပြောပါကွာ ငါက စိတ်ပူတတ်တယ်"
" အေး ဟေ့ နောက် ဆို ငါ ဘယ်သွားသွား အိမ်သာတက်တာကအစ အသိပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"
နေလင်း စိတ်တွေ စာထဲ၌ မရှိပါ ။ သူ့စိတ်ထဲ စစ်သွေး ကိုမြင်နေသလို ဂရုဏာသက် နေသည်။ သူ စစ်သွေးကို စွဲလန်းနေ လေသည်။ စစ်သွေးရဲ့နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကို တမ်းတမိသည်။
အင်း ........မနက်ဖြန် ငထွဋ် ကို တခုခု အ ကြောင်း ပြပြီး ကိုစစ်သွေးနဲ့ ကော်ဖီ ဆိုင်ဖြစ်ဖြစ်ထိုင်ရမယ်။ သူအားနေပါစေ။
***
ရွှေပြည်သာမြို့နယ်
" သမီးရေ ဖေကြီးပြန်လာပြီ"
" ဟာ ဖေကြီး လာပြီ မေမေရေ ဖေကြီး လာပြီ "
သမီးငယ်ဖြစ်သူ၏ အော်သံကြောင့် သန္တာစိုး တယောက် ဟင်းချက်နေရာမှ ထွက်လာသည်။
" ကို ပြန်လာပြီလား အချိန်ပို ဆင်းလာတာပင်ပန်းနေပြီပေါ့ သန္တာ ထမင်းကြော်ထားတယ် ပြင်လိုက်မယ် ကို"
" နေ နေ မစားတော့ဘူး သန္တာ ရော့ သန္တာ ဒါက သမီးကျောင်းအပ်ဖို့ သုံးသောင်းလောက်လား"
"မနည်းဘူး ကိုရေ ပိုက်ဆံတွေအများကြီး ကို့သူဌေးက ရက်ရော လိုက်တာ"
သန္တာစိုး ငွေတွေမြင်ပြီး အံ့သြနေသည်။ သူ့ယောင်္ကျား နှစ်ပတ် တခါလောက် ည ဘက် အလုပ်ဆင်းပြီးတိုင်း တစ်သောင်းခွဲ နှစ်သောင်း ပါတတ်ပေမယ့် သုံးသောင်း က တော့ ခုမှပထမဆုံး ဖြစ်သည်။
သန္တာစိုး ယောကျ်ား လစာတစ်ခုတည်းကိုသာ မှီခိုနေရသည်။ အထည်ချုပ်မှာ အရင် က အလုပ်ဆင်းသော်လည်း အခုတော့ ကလေးရပြီးသည့်နောက် မဆင်းနိုင်တော့ပေ။
ထိုစဉ်
" စစ်သွေး ရေ စစ်သွေး မင်းဆီ ဖုန်းလာတယ်ကွ နေလင်း တဲ့ အလုပ်ကိစ္စ ရှိလို့ ညနေ ၇ လောက် ပြန်ဆက်ပေးပါတဲ့ "
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုထွန်းဝင်း ကျေးဇူးဗျ ညနေ မှ ကျတော် ပြန်ဆက်လိုက်မယ်"
စစ်သွေး တွေခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ အင်း အခုပဲ ပြန်လာတာ ဘာများဖြစ်လို့ ပြန်ဆက်ခိုင်းလဲ .....
" ကို့ဆိုင်ကလား ကို နောက်ထပ်အချိန်ပိုလား အကို ပင်ပန်းနေပြီ နားပါလား "
ဘေး က ဇနီး ဖြစ်သူ စကားကြောင့် အသိဝင်လာသည်။
" ဟုတ်တယ် သန္တာ ကို ညနေ တော့ပြန်ဆက်ကြည့်ဦးမယ် သူဌေး အိမ်အလုပ်လား မသိဘူး ကဲပါ သန္တာလဲ စျေးသွား လေ ကို လဲ ခဏအိပ်လိုက်ဦးမယ် "
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ စစ်သွေး အခန်းထဲသို့ဝင်သွားလေတော့သည်။
***
ရန်ကုန် ကန်ရိပ်သာ
" သားရေ စစ်သွေး တဲ့ ဖုန်းလာတယ်"
" ဗျာ အမေ ဟုတ်..ဟုတ် ကဲ့ လာပြီဗျ"
" ဟဲ့ဟဲ့ ဖြေးဖြေး လာလေ ဘယ်နှယ့် လှေ ကားကို ပြေးဆင်းလာတာလဲ မတော်ကျိုး မှဖြင့်"
" သား အသိ ပါ မေကြီး ရ ပေး ပေး ဖုန်း ကဲ မေကြီး တို့ သွားကြတော့ ဟယ်လို"
နေလင်းတစ်ယောက် သူမျှော်လင့်တဲ့ ဖုန်းလာ၍ အလွန်ပျော်နေသည်။
" ကျတော့်ကို ပြန်ဆက်ခိုင်းလို့ဗျ"
" ဟုတ်တယ် အကိုရ မနက်ဖြန်ညနေ အားလားဗျ"
" ကျွန်တော့်အလုပ်က ညနေ ၄ခွဲလောက်မှ ပြီးတာပါ "
" အင်းပါ အကို ၅နာရီလောက် လေ ကျတော် ခုနစ်မိုင် မှာစောင့်မယ်ဗျ ကော်ဖီသောက်ရင်း အလုပ်ကိစ္စပေါ့ဗျာ"
" ဗျာ..ဟို..ဟို"
" ကဲပါ ကျတော် စောင့်မယ်နော် ဒါပဲဗျ"
" ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့"
စစ်သွေး ဖုန်းချလိုက်ပြီး လေပူမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ သူ က ငါ့အပေါ် တိမ်းညွှတ်နေတာပဲ ကိုး။ ငါချူစား ညာစားတာမျိုးတော့ မလုပ်သင့်ဘူးဆိုပေမယ့်လည်း သူ့လိုဖောက်သည်ကောင်းကို လက်မလွှတ်သင့်ဘူး။ အ တန်းပညာ ၈တန်းနဲ့ အတတ် ပညာ အရင်းအနှီးမရှိတဲ့ ငါ့လိုကောင် အ တွက် သူ...သူဟာ......
****
" ငထွဋ် ပါလား ဘာလဲ ညဖက်ကြီး"
" မင်း ကို ငါ မဝင်လာခင်ကတည်း က အ ခန်းဝ ကကြည့်နေတာ မင်းတယောက်တည်း ပြုံးလိုက် ရယ်လ်ုက်နဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကွာ"
" အာ ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ကွာ ဒီလိုပါပဲ"
" ငါ အခုလာခေါ်တာက ငါတို့ အကင်သွားစားမလို့ မင်းနဲ့ ငါနဲ့လေ နောက်ပြီး ငါ့မွေး နေ့ ကမနက်ဖြန် လေ အဲဒါ မင်းမေ့နေမှာစိုးလို့ပါ မနက်ဖြန် ၅နာရီလောက် ငါလာကြိုမယ်နော်"
ငထွဋ် ခေါ် ထွဋ်ကိုကိုကျော် ၏ မျက်နှာကား သကာလောင်းထားသည့်နှယ် မျက် လုံးတွေကလည်း အရောင်တလက်လက် နှင့် စကားသံတွေကလည်း တိုးညှင်းညင်သာလှလေသည်။
" မနက်ဖြန် Dinnerက ဘယ်သူမှမပါဘူး ဖိုးနေ မင်းနဲ့ ငါနဲ့ ပဲ စိမ်းလန်းစိုပြေမှာ ငါ့မွေးနေ့အမှတ်တရ အဖြစ် မင်းကိုငါပြောစရာလည်း ရှိတယ် ပေးစရာ လည်းရှိတယ် ဟိုကွာ ပြောရရင်တော့ ငါ့ဘဝအ တွက် အရမ်းအရေးကြီးလို့ပါကွာ"
" အိုး တယ်ဆို တဲ့ စာပါလား ငထွဋ် ရယ် ဒါပေမယ့်ကွာ ဝမ်းနည်းစွာနဲ့ ငါငြင်းပါရစေ ငါမအားဘူး ကွ ငါလည်း အရေးတ ကြီး လုပ်စရာလေးတွေရှိနေတယ် ဒီလိုလုပ်ကွာ ဒီည....ဒီည ငါ လိုက်စားမယ်ကွာ ပိုစားမယ် မနက်ဖြန် အတွက်ပါ ပေးစရာလည်း ခုညပဲ ပေးကွာနော် "
ငထွဋ် နဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက်ကတော့ ဖိုးနေ ဖြစ် သည်။
သူကစိတ်ဝင်စားဟန်မပြပါ။
နောက် ပြီး သူ feeling တက် နေခိုက် ငထွဋ်ရောက်လာ၍ သူ့ကိုနှောင့်ယှက်သည်ဟုပင်မြင်၍ ဒေါသပင် ထွက်နေသည် ။
" ဟာ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ ဒီ..ဒီလို လုပ်လေ မင်း သွားစရာ နေရာ ကို ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ငါ ဘယ်လောက်ကြာကြာစောင့်ပါမယ်ကွာ ပြီး.. ပြီး မှပဲ"
" ကဲ ကွာ စကားမများ နဲ့ ခုလိုက်စားမယ် ပေးစရာ ပြောစရာခုပြောကွာ မနက်ဖြန်တော့မသိဘူး ကွာ စိတ်တွေရှုပ်တယ် အာ ရုံလာစားနေတယ် ကဲ ငါ အောက်က စောင့် နေမယ် မင်း လိုက်ခဲ့"
ပြောပြောဆိုဆို နှင့် ဖိုးနေ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး နှင့် အိမ်အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားသဖြင့် နောက်မှ ငထွဋ် ကလိုက်ရတော့လေသည်။
****
ည ၈ နာရီ
ရွှေပြည်သာမြို့နယ်တနေရာ
" ကို ညောင်းနေလားဟင် သန္တာ နှိပ်ပေးရမလား"
" ရပါတယ် သန္တာရယ် ကိုမညောင်းပါဘူး သန္တာအိပ်နှင့်လေ"
" ကို့ ကိုသန္တာ တစ်ခုပြောချင် လို့ပါ ကို တယောက်တည်းရှာနေရတာ ပင်ပန်းတယ် ဒါကြောင့် သန္တာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ် ကို ကို့ ကိုအသိမပေးတာ ကိုက တားနေမှာစိုးလို့ပါ "
" မဟုတ်ဘူးလေ သန္တာရဲ့ ကို သန္တာ နဲ့သမီးကို ရှာကျွေးနိုင်ပါတယ် သန္တာအိမ်မှာပဲ အိမ်မှုကိစ္စ လုပ်ပါ အလုပ်တွေ မလုပ်ပါနဲ့ဦးကွာ"
" ကို ရယ် မောင်တထမ်း မယ်တရွက် ဆိုတဲ့ စကား လည်းရှိတာပဲ ခုဟာက အိမ် ဖော်အလုပ်ပါ မနက်သွား ညနေ ပြန်ပါ အမေ တို့က လာကြည့်ပေးထားမယ် သ မီး ကိုလေ အခုအိမ်ရှင်တွေက အရမ်းစိတ်ထားပြည့်ဝတာတဲ့ သန္တာတော့ လုပ်မယ်လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ် ကိုရယ်"
" အေး မင်းဆုံးဖြတ် ထားလဲ ငါ့ ဘာလို့လာပြောနေသေးလဲ လုပ်ကွာ လုပ်လုပ်"
" ကို နောက်ဆို သဘောပေါက်လာမှာပါ"
စစ်သွေး စိတ်ခုကာ တဘက်သို့စောင်းအိပ်လိုက်တော့သည်။ အိမ်ဖော် အလုပ် ကို သူ့မိန်းမ က လုပ်တော့မယ်တဲ့ တားလို့လည်း မရပါ။ ဇာတ်ကားတွေထဲက လို အိမ် ရှင် နဲ့ သူ့မိန်းမ အာ... သူ ဘယ်လို မှ ပုံဖော်ကြည့်၍ မရပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုတားမရလည်း နောက် တော့ ချော့မော့ပြီးတားတန်တား ခြိမ်းခြောက်ပြီး တားတန် တား လုပ်ရတော့မည်လေ။
*
" သားလေး ကိုထွဋ် သားသူငယ်ချင်း က ထွက်သွားပြီသားရဲ့ သင်တန်းဆိုလားပဲ"
" ဗျာ သူ..သူတကယ် ထွက်..... ထွက်တာပေါ့ အန်တီ"
" အို သားကလဲ လေ အန်တီ တို့က သားကို လိမ်ပါ့မလားကွယ်"
" မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ မနေ့က သူပြောတော့ သားက နောက်နေတာ ထင်လို့ပါ အခု သူက တကယ်ကြီး သွားတာကိုး သားကိုခွင့်ပြုပါဦး အန်တီ"
ထွဋ်ကိုကိုကျော်တယောက် ကုတ်အကျီ ဆင်စွယ်ရောင် ဘောင်းဘီဆင်စွယ်ရောင် ရှူးဖိနပ်အဖြူ ဆင်စွယ်ရောင်တို့ဖြင့် မင်း သားရှုံး မတတ်ပြင်ဆင်ထားသည်။
သူဘောင်းဘီအိတ်ထဲတွင်လည်း စိန်လက် စွပ်လေးတကွင်းပါသည်။ မနေ့က ဖိုးနေက သူ့ကို ပြောနေသော် လည်း သူမယုံခဲ့ အခုတော့ .....
RAV 4 ကားလေးကို အရှိန်နဲ့ မောင်းရင်း သူ့ရင်ထဲ မွမ်းကြပ်လာသည်။
ဖိုးနေရယ်...
မင်းကတော့ကွာ ငါ့ကိုဘယ်တော့မှ
အလေးမထားဘူးကွာ....
ငါ့မှာတော့ မင်းကို တိတ်တိတ်လေး ချစ်နေခဲ့တာ....
ငါ့မွေးနေ့ ညမှာ မင်းနဲ့ ကြည်ကြည်နူးနူးဖြတ်သန်းမယ်လို့တွေးထားတာကွာ....
ထွဋ်ကိုကိုကျော် တယောက် ဘာမှဖြစ်မလာသည့်အဆုံး သူ့မွေးနေ့ကို အရက်အ မူးသောက်၍ ကုန်ဆုံးမည် ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် Prome Garden သို့ ဦးတည်မောင်းသွားပါတော့သည်။
****
" ဟာ အကို လာပြီ တက်ဗျ ကားပေါ် "
ဖိုးနေ အိမ်ကနေ ကားယူလာသည်။ သူ့မျက်နှာကား မှိုရထားသကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။
" ကဲ အကို အချိန်ရတယ်မဟုတ်လား ကျတော်တို့ shopping ထွက်မယ်ဗျာ အကို့အ တွက်လည်း လက်ဆောင်ပေးချင်လို့ပါ ပြီးရင် Cocoon Bar သွားမယ် ပြီး မှ ဟဲဟဲ"
" ဗျာ ကျတော် ညီ့နောက် လိုက်ဆို လိုက်ပါ့မယ်ဗျ လက် ဆောင်တော့မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ မယူပါရစေနဲ့"
စစ်သွေး အလွန်အံသြသွားသည်။နေလင်း
ဒီလောက် ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ သူထင်မထားပါ။ မနက်ကလည်း သူ့မိန်းမ အစော ကြီး အလုပ်လုပ်ဖို့ထွက်သွား၍ မိန်းမကိုဒေါသထွက်နေ၍ စိတ်ကမကြည် အလုပ်မှာလည်းစိတ်မပါ။ အခုလည်း အဝတ်အ စား လဲ၍ သာလာရသည်။ စိတ်ထဲက မ ပါ။
" မရဘူးဗျာ မရဘူး ကဲ အကို နောက်ဆို ကျတော်တပတ်တရက် အကို့ကိုခေါ်မယ်နော် ကျတော်နဲ့ အဖော်လုပ်ပြီး ဆိုင်တွေ ထိုင် Dinner အတူတူစား နောက်ပြီးဟဲဟဲ"
" ရပါတယ် ညီရ အကို့အားချိန် ညီ့ဆီ ဖုန်းဆက်ချိန်းမယ်လေ ဖြစ်ပါတယ်ဗျ"
Mark 2 အဖြူ ကားလေးကား ဆည်းဆာ တိမ်များကို ကျောပေးလျက် ရန်ကုန်မြို့လမ်းမထက်တွင် ပြေးနေလေတော့သည်။
*
ရွှေဂုံတိုင်ဟိုတယ် ရန်ကုန်
" အကိုချစ်တယ်ဗျာ ကျတော်မြင်မြင်ချင်း ချစ်တာဗျ ဘဲကြီး ကို အေ့"
" ကျေးဇူးပါ ညီရ"
နေလင်း အရက်နဲနဲ မသောက်စဖူးသောက်လာ၍ ရီဝေဝေ ဖြစ်နေသည်။ သူအလွန်ပျော်ရွှင်နေသည်။ သူ စစ်သွေး အတွက် တော်ဝင်ရှိ Fashion Palace နှင့် Guys' corner တို့မှ အင်္ကျီ ဘောင်းဘီ တို့ကိုဝယ်ပေးသည်။ ထို့နောက် Cocoon Bar တွင် အတူတူသောက်သည်။
ထိုမှနေ၍ အိမ်ကိုလညိး ဖုန်းဆက် Hotel ကိုလည်း booking လှမ်းလုပ်သည်။ သွားတုန်းကတော့ စကားပြောပြီး ပြန်မလို့ပါ။ သို့သော်လည်း တကယ်တမ်းတော့ သူမပြန်ချင်တော့ပေ။
" ကဲ လာ ရေအတူ ချိုးမယ် အကိုချွတ်"
စစ်သွေး အကျီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ရင်အုပ်ကားကား လက်မောင်း အိုးကြီးကြီး ဗိုက်ရှိကြွက်သားအမြှောင်းမြှောင်းတို့ကား ချွေးကြောင့် ပြောင်လက်နေတော့ သည်။
" ဘောင်းဘီ ကျတော်ချွတ်ပေးမယ်ဗျ"
" အာ နေပါ ညီရ ရပါတယ်"
" ရဘူး ဗျာ ဟာ ကို့ဟာကြီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူးဗျ မတောင်တာ တောင် ကြီးကြီးပဲ"
နေလင်း စစ်သွေးဒုတ်ကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ရင်း အားမရတော့ လက်ဖြင့် ဂွင်းတိုက် လီးဒစ်ကို ဖော်လိုက်သည်။ စစ်သွေး လီးချောင်းကြီးက တဖြည်းဖြည်း မာ လာ လေတော့ သည်။
" အားးး စုပ်မယ်ဗျ အကို့ဟာကို"
" လာစုပ်လာ ညီ့အတွက် ကို့လီး"
စစ်သွေး ကား ပြောရင်း လီးကို ရမ်း ရင်း နေလင်း ပါးစပ်နား ကို တိုးသွားသည်။ နေလင်းကား ဆာလောင်ငတ်မွတ်နေသူတစ်ဦး ပမာ လီးကို အငမ်းမရ ကိုင်ကာ စုပ်လေတော့သည်။
" အားး စုပ် စုပ် ညီ အားးးး"
စစ်သွေး နေလင်း၏ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပင့်၍ ဆောင့်လိုးလေသည်။ လီးကား လုံး ပတ်လည်းကြီးပြီး ရှည်လည်း ရှည် လှတာကြောင့် နေလင်း သွားရည်တို့ပင် ကျဆင်းလာသည်။
" အားးး စုပ် ဒစ်ကိုစုပ် လီး ဥ ကို ယက် အားးးး"
" အားးး ချိုလိုက်တာဗျ လီးကြီး က အားးးး ကိုရေ"
"ညီ ကုန်းထား ကုန်း အကို့ ညီ ဖင်ဝ လေးကိုယက်ပေး မယ်နော် အားးး"
" ကုန်းပြီ အကို"
နေလင်း ဖင်ကြားရှိ ပန်းရောင်သန်းနေသော စအိုဝလေးကို စစ်သွေး လျှာဖျားနှင့်ထိုးကာ ယက်လေတော့သည်။
" ပြွက် ပြွက် "
" အိုးးးး ကိုရေ အားးး ကို အဲ့လိုမလုပ်နဲ့တော့"
" ညီ ကျွန်တော် လိုးတော့မယ် ဒီတစ်ခါ ညီ ကျတော် ခါးကို ခွထား ကျတော်ပွေ့ထားမယ် လက်တွေ က ကျတော့်ကိုဖက် ဟုတ်ပြီ စိတ်လျော့ထားနော်"
စစ်သွေး gel တွေ သုတ် ကွိုင်စွတ်ပြီး သူ့လီးဒစ်နှင့် နေလင်း စအိုဝ ကို စထောက် သည်။ နေလငိး တကိုယ်လုံး ကျဥ်တက်သလို့ဖြစ်ပြီးလက်များက ကျစ်နေအောင် ဖက်ထားလေတော့သည်။
" ထည့်ပြီ ဗြွက် ဗြွက် အားးး"
စစ်သွေး က နေလင်းခါးကို ကိုင်ကာ သူ့လီးနှင့် ဆောင့်သည်။ ဖင်ဝ တစ်ခုလုံး ကို လီးကြီး က ထိုးခွဲ လိုက်သလို ဝင်သွားသည်။ စီးပိုင်ပြီး ကြပ်နေသောကြောင့် လိုးသူရောအလိုးခံ သူပါ အရမ်းကောင်း နေကြသည်။ အခန်းတွင်း လည်း လိုးသံ အော်သံများ နှင့် ညံနေတော့သည်။
" ဗြောင်း ဗြောင်း အားးး ဗြွက် ဗြွက်"
" အားးး ကိုရေ ချဗျ ချ အားးး ကျတော်ကောင်းလိုက်တာကိုရာ အား"
" ညီ ကျတော် အားမရတော့ဘူး အရမ်း ကောင်းနေပြီ ညီပက်လက်လှနိ ကျတော် ကျတော် အပြီးထိ လိူးးတော့မယ်"
" အင်းး လှန်မယ် ကိုရေ အားးးး ချစ်လိုက်တာ ဗျာ"
နေလင်း ပက်လက်လှန်ကာ ခြေထောက် ကို ကားထားသည်။ စစ်သွေး က နေလင်း ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင် ကာ အံကြိတ်လျက် အရှိန်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုး ပါတော့သည်။
" အားးး ညီရေ အားးး ကောင်းတယ် ဗျ အားး ဗြောင်းဗြောင်း"
" အားးးးး ချဗျာ ချ မညှာနဲ့ ကို ချပါဗျ"
အချက် ၃၀ခန့် ဆက်တိုက်လိုး အပြီး စစ်သွေး အီစိမ့်လာကာ ပြီးချင်လာသည်။
" ညီ ကျတော် ပြီးတော့မယ် ညီ့ပါးစပ်ထဲပန်းရမလား"
" သောက် မယ် ပန်း ကို့ လရည်ကို သောက်မှာ"
" ပန်းပြီ ကွာ အားးး အားးးး ထွက် ...ထွက် အားးးး"
" အားးးး အများကြီးပဲ ကိုရာ အားးးးး ချိုတယ် အားး"
ပန်းထွက် လာသော လရည်များကို အငမ်း မရ နေလင်း စုပ်နေသည်။ ထို့နောက် စစ်သွေး က နေလင်း ကို ဂွင်း ပြန်တိုက်ပေး သည်။
" အားးး ကို ရေ အားးးး ပြီးပြီ ပြီးးးး"
**
ကန်ရိပ်သာအိမ်
မနက် ၈နာရီ
" ဟော သားပြန်လာပြီ မနေ့ကတော့ ကိုထွဋ် လာသေးတယ်သားရဲ့ တွေ့ကြသေးလား"
" အလကား ပါ မေကြီး ရာ သား သူ့ကို ပြောထား တာပဲ မအားပါဘူး ဆိုမှ "
" အေးပါ ငါ့သား မဟုတ်တာမလုပ်ဘူး ဆိုတာ ယုံ လို့ စိတ်အေးပါတယ် သားရယ် "
" အမေ သား ဗိုက်ဆာ တယ် ဘာရှိလဲ"
" ဪ အေး အေး သန္တာ ရေ မုန့်ဟင်းခါး လေး ပြင်တော့ကွယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ ပါ မမ"
ပြောသံ နှင့် အတူ နေလင်း တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသော အမျိုးသမီး တယောက် မီးဖိုခန်း မှနေ၍ ထမင်းစားခန်း ဘက်သို့ မုန့်ဟင်း ခါး ချိုင့် ဟု ထင်ရသော ချိုင့်ကို ကိုင်၍ ဝင်သွားသည်။
" အမေ သူက"
" ဪ သူက လင်နောက်လိုက်သွားတဲ့ မအေးနေရာမှာဝင်ပြီး ဒေါ်ထွေးကို တောက် တိုမယ်ရ ကူလုပ်ဖို့ အမေ ခေါ်လိုက်တာပါ ညအိပ်တော့ မဟုတ်ဘူး ခဗျာ အိမ်ထောင် သည် မို့ မနက်သွား ညနေ ၅ နာရီလောက်ပြန် ပေါ့သား"
" ဪ အင်းပါအမေ"
**
ညနေ ၆နာရီ
ရွှေပြည်သာမြို့နယ်
" သမီး ရေ ဖေကြီး ပြန်လာပြီ သမီးအတွက် ကြက်ကင် နဲဂါဝန်လေးတွေ "
" ဝေး ဖေကြီး လာပြီ ကွ မေကြီး ရေ "
ကလေးမ လေး ရဲ့ ခေါ်သံနဲ့အတူ သန္တာစိုး တယောက် မီးဖို မှထွက်လာသည်။
" ကို က ၂ရက် လုံးလုံး အချိန်ပိုပါ ဆင်းနေတော့ ပင်ပန်း မှာပဲ သန္တာ ထမင်းပြင်ပြီးပြီ ကိုရေ ဒီနေ့ သန္တာ အလုပ် ပထမ ဆုံးနေ့လေ အလုပ်ရှင် မမ က သိပ်သဘော ကောင်းပြီး အိမ် မှာစားဖို့ ချဥ်ရည်ဟင်း နဲ့ ငါးကြော်တွေပေးလိုက်တယ် ကိုရေ ရေ ချိုး ပြီး သန္တာ တို့အတူစား ရအောင်"
သန္တာစိုး က အားတက်သရော ပြောလိုက်ပေမယ့် စစ်သွေး မျက်နှာကတော့ စိတ် ပျက်သည့် အသွင်ဆောင်နေသည်။
" သန္တာရယ် ကိုလည်းရှာဖွေနေတာပဲ နောက် လည်း အပိုချိန်ဆင်းရင် အခုလိုပဲ ရမှာလေ သန္တာ လကုန်ရင်မလုပ်နဲ့ တော့နော် သန္တာယူလာတဲ့ ဟင်းတွေ လည်း ကိုမစားချင်ဘူး "
" ကို ရယ် သန္တာ က ရိုးရိုးသားသား လုပ် စားတာပါ နောက်ပြီးအခုအလုပ်က အ ရမ်းလည်းမပင်ပန်းဘူး ကိုရယ် မိသားစု ၃ယောက် တည်းနေတဲ့ အိမ် မှာ အလုပ်လုပ်ရတာပါ ကဲပါ နောက်တော့ သန္တာရှင်းပြပါ့မယ် ကိုရေသွားချိုးတော့နော်"
စစ်သွေးတယောကိ ရလာသည့် ငွေ တချို့ကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး ဘာမှ မပြောတော့ ပဲ စိတ်ပျက်လက်ပျက် ရေချိုးဆင်းလာပါတော့သည်။ သူ့အနေနဲ့ ယောက္ခမတွေနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် က သမီးနဲ့ မိန်းမ ကို ရှာမကျွေး နိုင်၍ မိန်းမက အိမ်ဖော် လုပ်ရပါ သည် ဟူ၍ အထင်ခံရမှာ ကို အလွန်ကြောက်မိနေသည်။
သို့သော် လည်း သူ့မိန်းမ ကတော့ အိမ်ဖော်အလုပ်ကို ပျော်ပျော်ကြီးသာ လုပ် ချင် နေတာကိုတော့ သူလုံးဝနားမလည်ပါ။
****
ည ၈နာရီ
" ကို စိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလားကွာ စူပုတ်နေတာပဲ ထမင်းလည်း ငါးပိရည်နဲ့ပဲ စားတယ်"
" သန္တာ တို့ အလုပ်က ယောင်္ကျား ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိလဲ"
" အင်း ၃ယောက် မမကြီး ယောင်္ကျား ရယ် သူ့သား ရယ် နောက် ကားမောင်းတဲ့ ဦးလေးကြီး"
" မိန်းမ နော် သတိထား"
" အမလေး မောင်ရယ် မိန်းမ အလုပ်က လူတွေက အဲ့လိုတွေမဟုတ်ပါဘူး သူတို့ သားကလည်း သဘော ကောင်းပုံရပါတယ် လူကတော့အစိတ်လောက်ပဲ ကျန်တဲ့ နှစ်ယောက်ကလည်း မဆိုးပါဘူး "
" အေးပါ မိန်းမကို ထိရင် တော့ ကို က ဓား နဲ့ ပဲရှင်းမှာ"
"အမလေး ကိုယ်တော်ချောရယ် ကြောက်ပါတယ်ရှင် ကဲ မနက်သွားရမယ်လေ အိပ်တော့နော် ကို "
မကြာမီ သန္တာတယောက် စစ်သွေး ရင် ဘတ်ပေါ် လက် တင်လျက် အိပ်ပျော်သွားပါတော့သည် ။ စစ်သွေး အိပ်မပျော်သေး ပါ။ သူ နေလင်း ကို ရုတ်တရက်သတိရ ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည် ။
ချာတိတ်ရေ မင်းရဲ့ကို က မိနိးမ နဲ့ကလေး နဲ့ဆိုတာသိရင် မင်း ချစ်တယ်လို့ပြောဦး မှာလားကွာ.....
စစ်သွေး မနေ့ညက နေလင်းပြောစကားတွေ ကို ပြန်ပြီး တွေးရင်း ကြည်နူးနေတော့လေသည်။
" ကိုရေ..ညီတော့ ကို့ကို ချစ်နေမိပြီ ညီ က စင်ကာပူမှာ အလုပ်လုပ်မယ့် သူပါ ကွန်ပြူတာ နဲ့ပါတ်သတ်ပြီး ပေါ့ ကို့ကို ဖြစ်နိုင်ရင် တသက်လုံး အတူရှိနေစေချင်တာ ကို ဒီအလုပ်မလုပ်နဲ့တော့ ညီ တပတ်တခါ ငှားပါ့မယ် နောက်ပြီး ညီ ကို့ ကို propose လုပ်ပါရစေဗျာ ကို့အတိတ်ကို ညီ စိတ်မဝင်စားဘူး ကို ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ ညီနား လည်တယ် ကို ညီ့ကိုချက်ချင်းမဖြေနဲ့နော် နောက်အပတ် ဒီအချိန် ကျမှဖြေပေးနော် ကို "
စစိသွေး ကြည်နူးရင်းနဲ့ လက်ရှိအခြေအ နေ ကို သတိရ ကာစိတ်ထဲလေးလံ သွား သဖြင့် သက်ပြင်းရှည်ကြီးကို ချလိုက်ပါတော့သည်။
ငါ နဲ့ နေလင်း မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး.. ငါက အိမ်ထောင်သည် နေလင်း က သူဌေးသား ဒါပေမယ့် မင်းကို ငါပျော်ရွှင်မှုတွေပဲပေးပါရစေ...
မင်း နိုင်ငံခြား မသွားခင် မင်း နဲ့ အတူ ငါ ဖဲမွေ့ ယာ ပေါ်မှာ ကစားရမှာပေါ့ ရွှေမင်း သားလေး ရယ်
**
နောက်တနေ့ နေ့လည် ၂နာရီဝင်ဒါမီယာ ရှိ ထွဋ်ကိုကိုကျော်၏ အိမ်ရှေ့ ဒန်းတွင် စ ကားပြောနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။
" ဖိုးနေ ရက်စက်တယ်နော် မင်း"
" ဟ ငါက မင်းကို ဘာလုပ်လို့လဲဟ"
" မင်း ဟိုနေ့ က လေ ငါ့ကိုရှောင်တာ"
" အာ မင်းကိုပြောပြီးပြီလေ ငါ မအားပါဘူးလို့"
" ကဲပါ ငါ မင်းကို လက်ဆောင်ပေး...ပေး..
မလို့ "
ထိုစဥ် ဟ ထားနေသော ခြံတခါး အနီး ကားတစီးရပ် ကာ ယဥ်မောင်း ဘေးမှ လူတယောက်ဆင်းလာသည်။
" အကိုရေ ဒီ အိမ်က ဦးစောလွင် အိမ်လားဗျ မှာထားတဲ့ ပစ္စည်း တွေ လာပို့ခိုင်းလို့ပါ"
အသံကြောင့် ခြံဝ သို့အကြည့် နေလင်း အ လွန်အံ့သြသွားလေတော့သည်။
" ကို....ကို စစ်သွေး"
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
" ဟာ ညီ..ညီက ဒီမှာနေတာလား"
ရုတ်တရက် နေလင်း ကို တွေ့လိုက်ရ၍ စစ်သွေး အံ့သြသွားလေသည်။
" မဟုတ်ဘူး အကိုရ ကျတော့်သူငယ်ချင်းဆီ လာတာပါ အကိုက ကျောက်ပြားတွေရောင်းတဲ့ဆိုင်မှာ လုပ်တာလားဗျ"
" ဟုတ်တယ် ညီ ဘုရင့်နောင် ဘက်မှာလေ ခု က လာပို့ပေးရတာပါ"
" အကို ဂရုစိုက်ဦးနော်ဗျ "
" အေးပါ ညီ"
စစ်သွေး နှင့် နေလင်း အကြည့်ချင်းဆုံမိကြသည်။ စစ်သွေးရင်ထဲ တချက်နွေးခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ အရင်က တော့ နေလင်း
နှင့်ပတ်သတ်ရင် ထိုသို့တခါမှမဖြစ်ခဲ့ဖူးပါ။ ထို့အတူ နေလင်း လည်း စစ်သွေးအကြည့်မှာ အရည်ပျော်မတတ်ဖြစ်သွားလေသည်။
နေလင်း ပျော်သလို ရင်တွေလည်း ခုန်လာသည်။ သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင် တ ဖိတ်ဖိတ်တောက်လာသည်။ သို့သော် ဘေးတွင် ထွဋ်ကိုကိုကျော်ရော တခြားအလုပ်သမားတွေပါ ရှိ၍ ကိုယ်ရှိန်သတ်ထားရသည်။
သိပ်မကြာမီ ထပ်တွေ့ဖို့တော့ စိတ်ထဲတေးထားလိုက် သည်။
" ဟေ့ကောင် ဖိုးနေ ဟာ မင်း ဘာတွေ ငိုင် ငေး "
" အာ လန့်လိုက်တာကွာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကွာ မင်းကလည်း"
ထွဋ်ကိုကိုကျော် တယောက် သူ့ရှေ့တွင်ဖြစ်နေသောအခြေအနေ ကို နားမလည်နိုင်သလို ဖြစ်နေသည်။
" ဘာလဲ"
" ဟိုအလုပ်သမား ဘဲကြီး နဲ့ ဖိုးနေ နဲ့က ဘာလဲ"
"ဖိုးနေကရော ဘာလို့ ကြည်နူးသလို ဖြစ်နေရတာလဲ"
အစကတော့ အိမ်မှာထိုင်ရင်း နေလင်း ကို လက်စွပ်လေး ပေးရင်း တစွန်းတစ ရင်ဖွင့် မယ် စိတ်ကူးထားခဲ့သော်လည်း အခုတော့ မထင်မှတ်ပဲ အခြားသောစိတ်ရှုတ်စရာအတွေးတို့က ခေါင်းထဲရောက်လာသည်။
" မင်း က ခုနက လူနဲ့ သိနေတာလား ဟင် ဖိုးနေ"
" အေး သိတယ်လေ ဘာလို့လဲ"
" ဘယ်လို သိတာလဲ ကွ မင်းနဲ့ ငါ အမြဲ အတူနေနေတာပဲ ငါ မသိရပါလား"
" ဟ ငါ့ကား ပျက်တုန်းက ကူညီတာကွာ အရေးထဲ အ မေးအမြန်းက ထူလိုက်တာ ပြန်တော့မယ် ကွာ"
" နေပါဦး ဖိုးနေ ရာ ငါ...ငါ ကလေ မင်းကို ငါ့ မွေးနေ့အမှတ်တရ အနေနဲ့ ညစာအတူစားရင်း လက်စွပ်က လေး ပေးချင်တာ အဲ့ဒါ ဟိုနေ့က ငါမပေးရလို့ အခု ပေးမလို့ပါ"
ထွဋ်ကိုကိုကျော် လေသံတို့ ရုတ်တရက်နူး ညံ့သွားလေသည်။ သို့သော် နေလင်း ကို သူတည့်တည့်မကြည့်ရဲ အောက်ကိုငုံ့လျက် ပြောနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အမှန်တော့ သူ ဖွင့်ထုတ်ပြောလိုက်ချင်သည်။ ငယ်ငယ်က တည်းက အတူနေတာမို့ နေလင်းစိတ် နေလင်းအကြိုက် နေလင်း လိင်တိမ်းညွှတ်မှု တို့ကို သူသိနေသည်။
နေလင်း အချက်အပြုတ်ဝါသနာပါတာ အသန့်အပြန့်ကြိုက်တာ ရွယ်တူ ဆတ် ကော့လတ်ကော့မိန်းကလေးမျိုးရော မာနတခွဲသား နေသည့်မိန်းကလေး မျိုးရော ခပ်မှန်မှန်နေတတ်သူရောကို နေလင်းစိတ် မဝင်စားတာ သူသိသည်။
သို့သော်လည်း muscular men များ နိုင်ငံ ခြား ဇာတ် ကားတွေမှ ဗလတောင့်တောင့် မင်းသားများ Tom Cruise တို့လို Brad Pitt တို့လို တွေကိုတော့အသေကြိုက်ပြီး ပုံတွေပင် တိတ်တိတ်စုဆောင်းထားတတ်ကြောင်းသူသိထား သည်။
ဒါပေမယ့်လည်း သူ့ကိုတော့ ဘယ်လိုပြော ဆိုဝနမခံခြင်းကိုမှမလုပ်ပါ။
သူနဲ့ခင်သည်။ ငယ်ပေါင်းဖြစ်သည် မှန်သော်လည်း မုန့်စားဖော် သင်တနိးတက်ဖော် ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖော် ခရီးသွားဖော် ထက် နေလင်းက မပိုတတ်ပါ။ ဒါပေမယ့် အပေါင်း အသင်း နည်းသော နေလင်းအ တွက် ထွဋ်ကိုကိုကျော် ကတော့ အနီးကပ်ဆုံး ဖြစ်နေပေသည်။
" မင်း က ငါ့ကို လက်စွပ် ပေးမယ် ဟုတ် လား"
နေလင်း မျက်လုံးကို လှန်ပြီး မေးလိုက်သည်။ မျက်နှာကတော့ အံ့သြခြင်းအရိပ် အယောင်တွေနှင့် ဖြစ်သည်။ ခုနက စစ်သွေးကို ကြည့်သောအကြည့်တို့နှင့်တော့ မိုးနဲ့မြေပါ။
" အင်း အမှတ်တရပါကွာ ငါ..ငါက"
" ထားလိုက်ပါငထွဋ် ငါနဲ့မင်းကငယ်ပေါင်းတွေပါ မင်းကို ငါ ခင်ပါတယ် ဒါပေမယ့် လက်စွပ်တော့ငါမကြိုက်လို့မယူပါရစေနဲ့သူငယ်ချင်း နောက်ပြီး တစ်ချိန်ကျရင် ငါ မင်းကို ပြစရာ ဝန်ခံစရာ တွေ ရှိလာမှာပါ မင်းလက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ ငါ့ကိုရွံသွားပါစေ ငါ ပြောကို ပြောရမှ ကိစ္စတွေ ရှိလာမှာပါ သူငယ်ချင်း ကဲပါ ငါ့ကို ကြေးအိုး လိုက်တိုက်လေ လာ ငါ့ကား နဲ့ပဲ လိုက်ခဲ့ ငါပြန်ပို့ပေးမယ်"
နေလင်း အတွေးထဲတွင် စစ်သွေး သာရှိနေ၍ ပြောမိပြောရာ ပြောလ်ုက်ခြင်း ဖြစ်ပါ သည်။ လက်စွပ်ကိုတော့ငြင်းလိုက်ပေမယ့် ငယ်သူငယ်ချင်း ကို အားနာလို့ ကြေးအိုး အတူသောက်ဖို့ ပြောလိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်ပါတော့သည်။
သူ့စိတ်ထဲတွင် သူငယ်ချင်း အဆင့်အထိသာ ထွဋ်ကိုကိုကျော် အတွက်ရှိနေပါတော့သည်။
****
" အမယ် စစ်သွေး order ချပြီး ကတည်း က ဘာတွေဖြစ်နေလဲ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပြုံးဖြီးနေတာပဲ"
ကားဒရိုင်ဘာ ကိုမိုးလွင်က လှမ်းနောက်တော့မှ စစ်သွေး သတိဝင်သွားသည်။ စစ်သွေး ဘာဖြစ်တယ်လို့ပင် သူ့ကိုယ်သူ့မသိပဲ ချာတိတ် ကို မြင်လိုက်ရ၍ ပျော်ရွှင် သ လိုလို ခံစားနေရခြင်းသာ ဖြစ်ပါတော့ သည်။
" ဒါနဲ့ သန္တာ တယောက် ကော အလုပ်လုပ်နေတယ်ကြားတယ်"
" ဗျာ ဟုတ်တယ်ဗျ အကို့ ညီမ က တားလို့လည်းမရဘူးဗျာ မလုပ်စေချင်တာကို အ တင်းပဲ ဗျာ"
" မင်းတို့ လင်မယား ကတော့ကွာ ကလေးတယောက်ရတဲ့အထိ အခုထိ တယောက်ကို တယောက်သိပ်ကိုချစ်ကြတာ ပဲ ကွာ အားကျလိုက်တာ တချို့တွေ နောင်ဂျိမ်နေကြပြီ"
ကိုမိုးလွင် ဘာရယ်မဟုတ် ပြောလိုက်သော စကား က စစ်သွေး အရှိုက်တည့်တည့်ထိသလို ဖြစ်သွားသည်။
ဟုတ်တယ်.. ငါ့က အိမ်ထောင်သည် ပဲ...
ငါ့သမီး လည်း ရှိသေးတယ်...
ငါ့စိတ်တွေ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ....
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ ကောင်လေးအပေါ် ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားမပြောမိအောင်တော့နေရမယ်...
ငါကရော သူ့ကို တကယ်ချစ်လို့လား....
ဒီကောင်လေးရဲ့ အပြုံးမျက်နှာလေးတော့ ဆက်ပြီး ရှင်သန်နေစေချင်တာ....
*"
ည၇နာရီ ကမ်းနားလမ်းရှိ နာမည်ကျော် Bar တစ်ခုတွင်ဖြစ်ပါသည်။ Richard Marx ရဲ့ Right Here Waiting For You သီချင်း သံကား တိုးတိုးညှင်းညှင်း ပျံ့လွင့်နေသည် ။
Oceans apart day after day
And I slowly go insane
I hear your voice on the line
But it doesn't stop the pain
If I see you next to never
How can we say forever
Wherever you go Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you
I took for granted, all the times
That I thought would last somehow
I hear the laughter, I taste the tears
But I can't get near you now
Oh, can't you see it baby
You've got me going crazy
Wherever you go Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you
I wonder how we can survive This romance
But in the end if I'm with you
I'll take the chance
Oh, can't you see it baby
You've got me going crazy
Wherever you go Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you Waiting for you
မီးရောင်မှိန်မှိန် အောက် ရန်ကုန်မြစ်ပြင်ကို မျက်နှာ လှည့်ထားသော စားပွဲ တစ်ခု တွင် စစ်သွေး နှင့် နေလင်း တို့ မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ထိုင်နေကြသည်။
" ကို ဒီနေ့ ကျတော့် ကို့ ကို ခေါ်တာဟာ ခါတိုင်းအခေါက်တွေနဲ့ မတူဘူး ကို "
တိုးညှင်းသောလေသံဖြင့် ပြောလိုက်သော နေလင်းကား ပြောင်လက်နေသော အနက်ရောင်ပေါ်တွင် ငွေရောင် တလက်လက် ထနေသော ကုတ်အကျီ ကိုဝတ် ဆင်ထား သည်။ နေလင်း တယောက် နာမည်ကျော် Westlife မှ Nicky Byrne နဲ့ပင်ဆင်နေ သည်။
သူ့ နှုတ်ခမ်းတို့က တချက်တချက် လှပစွာ တွန့်ကွေး လျက် ပြုံးယောင်ယောင် ဖြစ်နေသည်။ သမင်ပျို မျက်လုံးတွေကလည်း အရည်လဲ့နေသလိုပင် .....
" ဟုတ်လား ညီ ရ ဘာတွေ ထူးခြားနေ လို့လဲ"
မေးရိုးကားကား အသံသြရှရှ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း နှာတံပေါ်ပေါ် နှင့် ကြီး မားတုတ်ခိုင်သော ကိုယ်ခန္ဓာပိုင်ရှင်စစ်သွေး ကတော့ body fit shirt အသားကပ်အဖြူ လက်ရှည် ဂျင်းပင် နက်ပြာဖြင့် ခါတိုင်းလိုပင် ကြည့်ကောင်းနေတော့သည်။
" ဒီနေ့ဟာ ကျွန်တော့်အတွက် ကျတော့် ဘ ဝ အတွက် ခြေလှမ်းသစ်တစ်ခု အစပျိုးမယ့် နေ့လို့ ပြောလို့ရတယ် ကို ကျွန်တော် အားလုံး ဆုံးဖြတ် ပြီးပြီ ခက်ခဲပေမယ့် အားလုံး ကို ကျတော်ရင်ဆိုင်မယ် ကို ကျွန်တော်အရင်ကတော့ နိုင်ငံခြားထွက်ဖို့ပါ အခုကျတော့် အစီအစဥ်တွေ အားလုံး ဖျက်လိုက်ပြီ ကို ကျတော်မှာ ဘဝ နဲ့ ချီပြီး အရေးပါတဲ့ အရာတစ်ခု ရှိ လို့ပါ ကို လူတွေ ကျွန်တော့ အသိုင်းအဝိုင်းက ကျွန် တော်ကို ဝိုင်းပါယ်ကြပါစေ ပြစ်တင်ကြပါစေ ရွံရှာကြပါစေ ကျွန်တော် ရင်ဆိုင်မယ်ကို ကျတော်အားလုံး ပြင်ပြီးသွားပြီ အဲ့ဒါ ဘာကြောင့် လို့ ကို ထင်လဲ ......"
နေလင်း ခံစားချက် အပြည့် နှင့်ပြောနေ ရာမှ ခဏ ရပ်ကာ စစ်သွေးကို ရွှန်းရွှန်း စားစားကြည့်လျက်မေးလိုက် ပါတော့ သည်။
" ကိုယ့် ကြောင့် လို့ ပြောချင်တာလား ညီက"
" တခြား ဘာအတွက်များ ဖြစ်နေဦးမလဲ ကိုရာ ကျွန်တော့်အတွက် ကို ဟာ လမ်းပြကြယ် ပါ ကျွန်တော် ကိုနဲ့အတူ အလုပ်လုပ်ရင်း နေချင်မိတယ်ဗျာ ဆောရီး ကျွန် တော်အဆင့်ကျော်သွားတယ် ကို ... ကို ကျတော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ပေးပါ "
စစ်သွေး အညှို့ခံရသလိုဖြစ်သွားသည်။ နေလင်းမျက်လုံး တည့်တည့်ကို စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
" ကို့ လက် ကလေးပေး ပါ "
နေလင်း စစ်သွေး လက်ကို ကျစ်နေအောင်ဆုတ်ထားရင်း
" ကျတော် နေလင်း ဒီနေ့ ဒီနေရာ မှာ ရန်ကုန်မြစ်ကြီးကို သက်သေ ထားပြီး ကျွန် တော် ကျတော် ကိုစစ်သွေး ကို တသက်တာအတွက် ချစ်ကြောင်း ပြောပါရစေတော့ဗျာ ကျွန်တော့် အချစ်ကို လက်ခံပေး ပါနော်ကို ..နော် ကို ရာ"
နေလင်းပြောရင်း မျက်ရည်များပိုးပိုး ပေါက်ပေါက်ကျလာသည်။
စစ်သွေး လည်း နေလင်းရဲ့ ပျားသကာ စ ကားတွေအပေါ် စီးမြောလိုက်ပါသွားရင်း နေလင်း လက်ကို ပြန်၍ဆုတ်ကိုင်ထားလေတော့သည်။
" ညီ... ညီ ကို ပြောပါရစေ ညီ တကယ်တော့ ညီဟာ ရွှေမင်းသား ပါ အကိုက offer ပါ နောက် ညီ မသိသေးတာတွေလည်းရှိသေးတယ်.. ညီ ဒါကြောင့် ကိုယ် ကိုယ် လက်မခံပါရစေနဲ့ ညီရယ် နော် ညီ ကိုယ်တို့ မကြာမကြာတွေ့ကြမယ် ညီ့အ လိုကျ ကိုယ်နေပါ့မယ်ညီ ဒါပေမယ့် ကျေး ဇူးပြုပြီး ချစ်သူဆိုတဲ့စည်းဝိုင်းထဲ ကိုတော့ အကိုနဲ့ညီ မဝင်သင့်ဘူးညီ အကို လည်းမဝင်ဘူး ညီ ဒါပေမယ့် ငါ့ညီလေး ပျော်အောင် အကိုဟာ ငါ့ညီ နားမှာ အမြဲရှိနေမှာပါဗျာ နော် ညီ ကို တို့ ပျော်ပျော်ပါးပါး ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပဲ စားသောက်ကြရအောင်ပါ"
စစ်သွေး အသိကို ပြန်ကပ်မိလိုက်သည်။ သူ့အနေနဲ့ ကောင်လေးအပေါ် ဘာမှန်းမသိသော ခံစားချက်တို့ ရှိနေသော်လည်း သူ လုပ်သင့်တာကို လုပ်ရပေတော့မည်။
မျက်စိစုံမက်ရင်း ပြောလိုက်သော သူ့စ ကားတို့ကား အသွားနှစ်လက်ပါသောဓားနှယ် နှစ်ဖက်စလုံး ကို နာကျင် သွားစေတော့သည်။
" အကို ကျေးဇူးပြု၍ဗျာ ကျတော့်ကို မငြင်းပါနဲ့ ကျတော်အကို့အကြောင်းအကို့ဘဝ ကိုစိတ်မဝင်စားဘူးဗျ အကိုနဲ့အတူနေချင်တယ် မနက်တိုင်းအကိုနဲ့အတူ နိုးချင်တယ် အကို့ကိုချစ်တယ် အကိုရယ် မငြင်းပါနဲ့ဗျာ"
" မဟုတ်သေးဘူး ညီ မဟုတ်ဘူးနော်"
ထိုစဉ်
" ဟာ ဖိုးနေ ငါ မင်းအိမ်ရောက်သေးတယ် မင်းအပြင်ထွက်သွားတယ်ဆိုလို့ ကားနဲ့ပါတ်ကြည့်တာ အောက်မှာ မင်းကား တွေ့လိုက်လို့ ငါ တက်လာခဲ့မိတာ မင်းတို့က ဒီ မှာ ရောက်နေတာပဲ ဒီအကိုကဟိုနေ့က အ ကို မဟုတ်လား"
ထွဋ်ကိုကိုကျော် ရုတ်တရက် ရောက်လာခြင်းဖြစ်ပါတော့သည်။
" ကိုစစ်သွေး ခဏနော် ကျွန်တော် သူ့ကို စကားနည်းနည်းပြောမလို့ပါ ၁၅ မိနစ်လောက်ပဲဗျ"
နေလင်း ရုတ်တရက် ချိုမြိန်လှသော အိမ် မက်မှလနိ့နိုးသောသူတယောက်လို ဖြစ်သွားရသည်။
ဟုတ်တယ် ရှင်းရမည့် ဒီကောင် နဲ့ ခုရှုပ် မှ နောက်ရှင်း ခုမသိလည်းနောက်သိရမှာပဲ......
" ငထွဋ် အောက်ကို ခဏ သွားရအောင် ငါ မင်းကို ပြောစရာရှိတယ်"
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
ည ၈နာရီခန့်ရှိပြီ။ ကမ်းနားလမ်း bar အ တွင်း မီးမှိန်မှိန်အောက်ဝယ် စစ်သွေးတယောက် တသွင်သွင်စီးနေသော ရန်ကုန် မြစ်ကြီး ကို မှန်ချပ်များနောက်ကနေ ငေးမော နေလေသည်။
သူ့မျက်ဝန်းတွင် ဝမ်းနည်းရိပ် ကြေကွဲရိပ်တို့ ယှက်သန်းနေသည် ရှေ့တွင်ချထားသော Double Black အရက်ခွက်ကို တရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်သည်။ နေလင်း နှင့် ထွဋ်ကိုကိုကျော် အောက်သို့ ဆင်းသွားသဖြင့် သူတစ်ဦးတည်း ကျန်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါ သည်။
ငါ မှန်ပါတယ်...
ငါ လုပ်သင့်တာကိုလုပ်ခဲ့တာပဲလေ...
ငါခဏ သာယာနတော ...
သူဟာငါ့အတွက်တော့ ဖောက်သည်ပါပဲ...
ဘာကြောင့် သူကိုရော
ငါ့ကိုယ်ငါ ပါ နစ်မွနိးတဲ့အလုပ်ကို
ငါ လုပ်မလဲ ....
ဒါဆို ငါကရော ဘာလို့ဝမ်းနည်းနေရတာလဲ... နောက်ပြီးအခု လာတဲ့ကောင်လေး နဲ့
သူနဲ့ကရော ဘာတွေလဲ ....
Bar အတွင်း မီးမှိန်မှိန်အောက်တွင် Truely, Madly, Deeply သီချင်းသံကလွဲ၍ တိတ်နေသယောင် ရှိပါ သည်။
I'll be your dream, I'll be your wish, I'll be your fantasy
I'll be your hope, I'll be your love, be everything that you need
I'll love you more with every breath, truly, madly, deeply do
I will be strong, I will be faithful 'cause I'm counting on...
" ငါ ကိုစစ်သွေး ကို Propose ( ချစ်ရေးဆို ) လုပ်နေတာ ငထွဋ် "
နေလင်းရဲ့ ကားထဲတွင် စထိုင်စဥ် ရုတ်တ ရက် စကားချီး နိဒါန်းမပါသော စကား ကို ကြားလိုက်ရ၍အကြီးအကျယ်အံ့သြသွား သည်။ ဒီလောက် မြန်ဆန်လိမ့်မယ် ဟု သူထင်မထားပါ။
" ဘယ်လို..ဖိုးနေ..မင်း..မင်းက "
စကားလုံးများကား ဗလုံးဗထွေး
" ဟုတ်တယ် အသေးစိတ် နောက်မှ ငါပြောပြမယ် အခုအချိန်ဟာ ငါ့အတွက်အ ရေးကြီးတယ် သားကြီး ကဲ..ငါ ပြန်တက်တော့မယ် မနက်မှ ပြန်လာမှာ အိမ်ကိုတော့ dinner party ရှိတယ်လို့ ပြောထားတယ် မနက်ဖြန်ညနေ သင်တန်းမှာဆုံမယ်"
နေလင်း ပြောပြောဆိုဆို နှင့် ကားတံခါးဖွင့်ကာ ပြန်တက်ဖို့ ပြင်သည်။
" နေ..နေပါဦး..ဖိုးနေရယ် ဘာတွေ ဘယ် လိုက စဖြစ်"
ထွဋ်ကိုကိုကျော် ကားပေါ်က ဆင်းရင်း က ယောင်ကတမ်းပြောလိုက်သည်။
" နောက်မှပဲ ပြောမယ်ကွာ ငါအချိန်မရလို့"
နေလင်း ရီမုဒ်ဖြင့် ကားတံခါးပိတိပြီး နောက်လှည့်မကြည့်ဘဲ တက်သွားပါတော့သည်။
..................
ည ၈နာရီ လမ်းမှာ လူတွေ စည်ကားဆဲ မိုးကဗြုန်းကနဲ စရွာလာသည်။ လမ်းဘေး ပလက်ဖောင်းထက်တွင် ငူငူကြီးရပ်နေသော ထွဋ်ကိုကိုကျော် အသိပြန်ဝင်လာကာ သူ့ကားပေါ်ပြန်တက်လိုက်သည်။
ရက်စက်လိုက်တာကွာ...
လုပ်ရက်လိုက်တာ ဖိုးနေရယ်...
ပါးပေါ်လိမ့်ဆင်းလာသော မျက်ရည်တို့ကို သုတ်ပြီး ထွဋ်ကိုကိုကျော် အံကို တင်း တင်းကြိတ်လိုက်ကာ ကားကို တရှိန်ထိုးမောင်းထွက်သွားပါတော့သည်။
*
ည ၉ နာရီ ဝင်ဒါမီယာ ရှိ ထွဋ်ကိုကိုကျော် အိမ်
" အမေ ဟိုတခါ ပြောထား ခေါ်ပြထားတဲ့ မေစန္ဒီ ဆိုတာ နဲ့ လုပ်စရာ ရှိတာဆက်လုပ်ပါ အမေ စေ့စပ်ဖို့ သားလက်ခံပါတယ်"
" ဟဲ့ သား အရင်က ခါးခါးသီးသီး ငြင်းနေတာကနေ အခု ဘယ်လို ဖြစ်ရပြန်တာလဲ"
" ဘာမှမဖြစ်ဘူး အမေ သား သဘောတူတယ် ဆက်စီစဥ်ပါ ကဲသား ပင်ပန်းလာလို့ အပေါ်တက်ပြီ"
တအံ့တသြ ကြည့်နေတဲ့အမေ ကို ကျော ခိုင်း ပြီး လေးတွဲ့သောခြေလှမ်းများ နှင့် ထွဋ်ကိုကိုကျော် အပေါ်ထပ် သူ့အခန်းဆီကို တက်လာခဲ့ပါတော့သည်။
**
" ဟော ကို တယောက်တည်း ငူ0နေလား ဘာလဲ ငထွဋ်လာလို့ စိတ်မချတာလား ကိုရ ဟီး ကို က သဝန်တိုနေတာလား"
စောစောကပုံနှင့် ခြားနားစွာပင် နေလင်းပြန်လည် မြူးထူးသွက်လက်လာသည်။
" သူ က သူငယ်ချင်း လားညီရ"
" ဟုတ်တယ် ကိုရ ငယ်ငယ်လေးကတည်း က ခင်လာတာ အခု ကျတော်နဲ့ ကို့ အ ကြောင်း ပထမဆုံးအကြိမ်သူ့ကိုပြောပြီး မနှောင့်ယှက်ဖို့ ပြောလိုက်တာ ပြန်သွားတယ်လေ ညီ gay တာကို သူကခုမှသိသွားတာ ထင်တယ်"
" ဪ ညီက ကိုယ့်အရှက်သိက္ခာတောင် မထောက်တော့ပဲ ပြောလိုက်တာကိုး "
" ခု မသိလည်း နောက်သိမှာပေါ့ ကိုရာ ကျွန်တော့်အတွက် ကို ကအရေးကြီးဆုံး ပါ တစ်ဘဝလုံးတောင် ပေးမှာ ကျန်တာကတော့ဗျာ"
" ညီ ကျတော့်ကို တကယ်ချစ်တာလား"
စစ်သွေး အကြည့်အပြုံးတို့ကနူးညံ့နေ သည်။ ခုနက သတိဆွဲကပ်ထားတာတို့ ပျောက်သွားသလိုနှယ်....
" အာ ချစ်တာပေါ့ ကိုရာ ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲ အားလုံးနဲ့လဲ မယ်ဆိုရင် တောင် ကိုယ့်ကိုပဲ ရွေးမှာ"
" အချိန် လိုတယ် ညီ.. ညီရော ကိုရော သေချာဖို့ပေါ့ နော်ညီ"
ရုတ်တရက် စစ်သွေးပြောထွက်သွားသည်။ သူ့မျက်လုံးတို့က မှေးစင်းနေ သည်။ အရက်အရှိန်ကြောင့်လား ဘာလားတော့ မသိ ။
" ကဲပါ ကို က အချိန်ဆိုတော့လည်း ချိန်တာပေါ့ဗျာ ဒီကြားထဲ ကျွန်တော်တို့ ၂ ရက် ခြား တခါလောက်တွေ့ကြမယ် နော် ကို ကျွန်တော် အရင်က နိုင်ငံခြားမှာကျောင်း ဆက်တက်ရင်း အလုပ်လုပ်ဖို့ပါ ကို အခုတော့ ကျွန်တော် မလုပ်ချင်တော့ ဘူး ဒီမှာ ကို နဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ အနာဂတ်တွေရှိနေတယ်လေ ကျွန်တော်မှာ ဝင်ငွေ က တော့ အိမ်ကတောင်းတဲ့မုန့်ဖိုးရယ် နောက် ကျတော် စုထားတဲ့အထဲက ငွေအချို့ကို အမဝမ်းကွဲရဲ့ ဆေးဆိုင်တွေပါ share ပါထားတယ် အဘိုးရဲ့ကျွန်တော့်အသက် ၁၈ နှစ် တုန်းက မွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့ တိုက်ခန်းလေးကတော့ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုကိုငှားထားတယ် ဒါကြောင့် ကို့အနေနဲ့ offer လုံးဝဆက်မလုပ်တော့ဘူးလို့ ကျွန်တော့်ကို ကတိပေးပါ ကျတော် ပိုက်ဆံဟာ ကို့ ပိုက်ဆံ ပါပဲဗျာ ကျတော်တို့ကြား မလိုအပ်တဲ့ မာနတွေ မထားပါနဲ့ဗျာ နော်ဗျ"
နေလင်း တည်ကြည်လေးနက်စွာနှင့် ခပ်မှန်မှန်ပြောနေသည်။ သူ့လက်တို့က စစ်သွေးကို ဖွဖွဆုတ်ကိုင်ထားသည်။ အပြင်တွင် မိုးကား အငြိုတကြီး ရွာနေသည်။
ပတ်ဝန်းကျင် အနေအထား နှင့် အရက်ကြောင့်ရော နဂိုကတည်းက စိတ်အရင်းခံတို့ကြောင့် စစ်သွေး စိတ်တို့ယိုင်ချင်လာသည်။ နေလင်းရဲ့ လက်ကို ခပ်တင်း တင်း ပြန်ဆုတ်ကိုင်ထားသည်။
" ညီ..ညီရယ်"
" ဗျ.. ကို "
" ကို ဘယ်လိုပြောရမလဲဗျာ"
" ကို ညီ တို့ မိုး ရေထဲ ခဏ လမ်းလျှောက်ရအောင်"
" ဟင် ခုလားဗျ အအေးမိမှာပေါ့"
" ခဏ ပဲလေ ကို ရ နော်ကို "
နေလင်း ရဲ့မထင်မှတ်သော ကမ်းလှမ်း မှုကြောင့် စစ်သွေး အံ့သြပျော်ရွှင်သလိုဖြစ် သွားသည်။
" ခဏ ပဲနော် ညီ အအေးမိလိမ့်မယ်"
" အင်းပါ ကိုရ"
**
ည ၉ နာရီခန့် ရှိပြီ။ အလုံလမ်း လူရှင်းသောနေရာတွင် လုလင်ငယ်နှစ်ဦး မိုးရေထဲတွင် လက်ချင်းချိတိကာ လျှောက်နေကြသည်။
(ကမ်းနားလမ်း မှ အလုံ လမ်းသို့ကားမောင်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။)
မှောင်မဲ အချိန်မှန် ရွာသွန်းပေးပါကွယ်
မင်းအတွက် အဆင့်သင့်
လိုသလိုအသုံးချ
ဘယ်လိုနေရာတွေဝေးလဲ
မိုးရေပြန်လာခဲ့အုံး
မျှော်နေသူ ငါ့ရဲ့လွမ်းဆွတ်မှုတွေ
နင်အသိမှတ်ပြု
မင်းမသိနိုင်ပါဘူး...
မင်းအကြောင်းတွေသာရူးနေ
မိုးထဲလေထဲမှာ
အခုတော့ တစ်ယောက်တည်းပါ...
ဘယ်သူတွေ ဘယ်လိုပုံစံ
ကာဆီးထားနေလဲ...
လိုအပ်ခြင်းက မိုးစက်များပဲ
မိုး . . .
ကိုယ့်ရင်ခွင့်ကို0လာသည်းပေးပါကွယ်
ဒီလို မိုးထဲ ငါလေရူးတော့မယ်
မင်းကြောင့်ပဲရူး
ဘာမှမသိဘူး
အကြောင်းမဲ့ချစ်ခဲ့ခြင်းလား
မိုး . . .
မင်းအတွက်နဲ့ အရာရာကိုငါ
မမြင်နိုင်ခဲ့ဘူး
ငါလေမင်းကို မင်းကို
ချစ်တယ်
နှစ်ယောက်သား ရဲလေး ရဲ့ မိုးသီချင်း ကို ပြိုင်တူရွက်ရင်း တယောက်ခါးကိုတယောက် ပွေ့ဖက်ထားသည်။
" ကို ကျတော်ကို မိအောင်ဖမ်းဗျ လာ"
" ဟာ ကားတွေ တိုက်မှာပေါ့ ညီရာ လမ်းပဲလျှောက်"
" ကိုရာ ဒီလောက်မိုး ရွာနေတာ ဘယ်က ကားတွေက လာမှာလဲ ဗျ လာပါဗျ လာဖမ်းစမ်းပါ"
" ဟာ အရူးလေး ပြေးစမ်း ဟားဟား"
" ဟား အပေါကြီး ဖမ်းပါဗျ ခင်ဗျားဗလကြီးနဲ့ ဟားဟား "
" ဟာ ဒီအရူးလေး ဟားဟားးးးး"
****
နောက် တနေ့မနက် ၆နာရီခွဲ ရွှေပြည်သာ bus မှတ်တိုင် တစ်ခုတွင်
" ဟဲ့ သန္တာအလုပ်သွား ပြီလား စစ်သွေးရော ပြန်လာပြီလား"
" ဟာ မမစိုး ညက မပြန်လာဘူးလေ သူ့အလုပ်ညဆိုင်းပါတယ်"
" ညကတောင် ၁၁လောက်ရှိမယ် မိုးတွေ ရွာ ပြီးချိန် ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီး က ငါတို့ပြန်တော့ မြို့ထဲဘက် မှာ ညည်းယောင်္ကျားကိုတွေ့သေးတယ် ကောင်လေးတယောက် နဲ့ ဟိုတယ် တစ်ခုထဲဝင်သွားတာလေ"
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
" ဪ ဟုတ်တယ်အမ သူ့အလုပ်ရှင်ရဲ့သားကို အဖော် လုပ်နေရတာလေ ကောင်လေး သွားတဲ့ဆီ သူ့အလုပ်ရှင်က ထည့်လိုက်တာ"
( ထိုအချိန်တုန်းက Gay တို့ လိင်တူဆက် ဆံ သူတို့ သည်ယခုခေတ်လို မပွင့်လင်းပါ။ မေးသူရော သန္တာကပါ ဒီလိုသွားတာကို ထူးဆန်းသည်ဟု မမြင်သလို သံသယဝင်ရမှန်း လည်းမသိပါ။
တွေ့သူကလည်း တွေ့သည့်အကြောင်းပြော၍ သန္တာကလည်း အလိုက်အထိုက်ပြန်ဖြေခြင်းသာဖြစ်ပါသည်။ ) ဤကားစကားချပ်။
****
" သန္တာ စစ်သွေး အိပ်တုန်းလား ဟ နင့်အလုပ်သွားချိန် မနှိုးခဲ့ဘူး လား"
Bus ပေါ်ရောက်တော့လည်း စစ်သွေး ရဲ့အလုပ်မှ လုပ် ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦး နှင့်တွေ့ပြန်သည်။
" ဟာ ကိုအောင်ခင် သူက ညဆိုင်းပါတယ်လေ"
သန္တာစိုး ရဲ့အပြောကြောင့် ကိုအောင်ခင် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည်။
" ဘယ်လို ညဆိုင်းဟုတ်လား"
" ဟုတ်တယ်လေ တဆိုင်တည်းလုပ်နေပြီး ရှင်ကမသိဘူး လား"
" ဪ ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ညဆိုင်း ပါတယ် သူ..သူ"
ကိုအောင်ခင် ချောလဲရောထိုင်သလို က မန်းကတန်းဖြေလိုက်သည်။
" ည ကတော့ သူဌေးရဲ့သားနဲ့ မြို့ထဲပါ သွားတယ် ထင်တယ်"
ကိုအောင်ခင် အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေ၍ သန္တာစိုး အစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
" ဘယ်လို သူဌေးရဲ့ သား နဲ့ မြို့ထဲပါသွားတာ ဟုတ် လား"
သူဌေးတွင် သားသမီး မရှိမှန်း ဝန်ထမ်းအားလုံးသိကြသည်။
" ရှင်ကတော့ လေ အိပ်ရေးမဝဘူးထင်တယ်"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ပါသွားတယ်ပါသွားတယ်"
ကိုအောင်ခင့် အမူအယာ ကို ကြည့်ရင်း တစ်ခုခုတော့မှားယွင်းနေမှန်း သန္တာစိုး ရိပ် မိသော်လည်း ဘာမှားနေမှန်း မသိပါ။
ကို ဘာတွေလုပ်နေလဲ...
ညက သူတို့တွေ့တာ ယောင်္ကျားလေးရောဟုတ်ရဲ့လား... ညအမှောင်နဲ့ မိန်းကလေး နဲ့များ မှားလား...
ကိုယ် က ဒီလိုလုပ်နိုင်ပါ့မလား......
သန္တာစိုး သူ့အသိဥာဏ် မှီသလောက် အ သည်းအသန် စဥ်းစားတော့သည်။
မသင်္ကာစရာ ဘာရှိမလဲ။ ဖုန်း call ဟုတ်တယ်။ သူ အပြင်မထွက်ခင်ရက်တွေ ညဘက်တရက်ခြားလောက် ဖုန်းတွေလာတတ်သည်။ ဖုန်းလာလျှင် စစ်သွေး ရွှင် မြူးနေတတ်သည်။
နောက်ပြီး နောက်ရက် ညဆိုင်း ဆင်းရာက ပြန်လာလျှင် ကလေးအတွက် မုန့်တွေ နဲ့ အင်္ကျီအရုပ်တွေပင် မနည်းမနောပါ ပါ လာတတ်သည်။
ဘာလဲ ကိုဆေးတွေဘာတွေ မှောင်ခို လုပ်နေတာလား......။
ဒီကိစ္စ ကိုတော့ ကြိတ်စုံစမ်း အကဲခက်ရမည်။ မိန်းမ သားလည်းဖြစ်၊ အလုပ်နဲ့လည်းဖြစ်တာ မို့ လိုက်ပြီးစုံစမ်းဖို့ကတော့ အတော်ခက်ခဲမယ်မှန်း သန္တာစိုး သိသည်။
****
" ဪ အမ လာပြီလား"
Bus ပေါ်ကဆင်းပြီးလမ်းတလျှောက် အိမ် နားရောက်ခါနီးတွင် ကားမှန်ကိုချ၍ နေလင်းက နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ နေလင်း မျက်လုံးတို့က နီရဲနေသည်။ ရုတ်တရက် သန္တာစိုးမျက်လုံးတို့က နေလင်း လည်ပင်း ဆီသို့ရောက်သွားသည်။
နေလင်း လည်ပင်းတွင် သွားကိုက်ရာလိုအရာ တစ်ခုကိုတွေ့ရသည်။
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ အကိုလေး "
" အင်း အင်း ကျတော် သွားပြီ"
နေလင်းသဘောအတိုင်းဆိုရင်တော့သန္တာ စိုးကို တင်ခေါ်လာမှာဖြစ်ပေမယ့် စည်း ကမ်းကြီးပြီး ခွဲခြားတတ်သော သူ့အမေ ကြောင့် မတင်ခဲ့ပါ။
သန္တာစိုး လမ်းလျှောက်ရင်း တွေးလာ နေ သည်ကတော့ စစ်သွေးရဲ့မူမမှန်ပုံတွေကိုသာဖြစ်သည်။ သို့သော်စစ်သွေး နှစ်ဖက် ချွန်မှန်း၊ offer ခေါ် ယောကျ်ားဖာ မှန်းတော့ သူမလုံးဝမတွေးမိခဲ့ပါပေ။
*
မြေနီကုန်း City Mart ရှိ ကော်ဖီဆိုင်တစ်ခု
" ဘယ်လို မင်းက စေ့စပ်မယ် ဟုတ်လား အရင်ကတော့ မင်းပဲ မကြိုက်ဘူးဆို"
" အခုတော့ ကြိုက် ကြိုက် မကြိုက်ကြိုက်ယူတော့မယ် ကွာ"
" ဟားဟား ငထွဋ် ဘာများဖြစ်လာလို့လဲကွာ မိန်းမ ယူရအောင်"
" စိတ်ညစ်လို့ လောကကြီး ကိုစိတ်ကုန်လို့"
ထွဋ်ကိုကိုကျော် ပုံက ချစ်သူ ကို စိတ်ဆိုးနေသော ကောင်လေးတယောက်နှင့်တူနေ သည်။
" ငထွဋ် မင်းလည်းငယ်တော့တာမှမဟုတ် တာ ကွာ ဘာလို့များ မင်း စိတ်ညစ်တိုင်း လုပ်ချင်ရာတွေ လုပ်တော့မှာလား တဖက် က မိန်းကလေးနော်"
" ငါ..ငါ ကံဆိုးတယ်ကွာ"
ထွဋ်ကိုကိုကျော်ပြောရင်း မျက်ရည်တို့ဝဲလာသည်။ သို့ သော် ကမန်းကတန်းဟန် ဆောင်လိုက်သည်။
" အဲ ကံမြင့်အောင် စုတ်ဝင်အောင်ယူလိုက်တာ "
" ဪ ...."
နေလင်းစဥ်းစားကြည့်သည်။ ဟိုနေ့ည သူတို့နဲ့ မတွေ့ခင်ကတော့ ဘာမှမဖြစ်ဘဲ အ ခုမှ ထူးထူးခြားခြား စိတ် ညစ်လို့ မိန်းမယူမယ် လို့ ပြောတော့ သူမှာထွေထွေ ထူးထူးစိတ်ညစ်စရာ ဘာများ ရှိပါ့မလဲ။
နောက်ပြီး မိနိးမယူတော့မည့်သူက အ သည်းကွဲသလို ဘာလို့ဖြစ်နေရတာလဲ။ အရင်ရက်က လက်စွပ်ပေးတာကရော....
ဒါ ဆို သူ...သူ က....နေလင်း အဖြေ တစ်ခု ကိုထုတ်မိသွားသည်။
သူ့ သူငယ်ချင်းအပေါ်သနားသော်လည်း ဒါမျိုးက သနားလို့ ပြန်လိုက်လျော ပြန်ချစ်လို့ရတဲ့ အရာမျိုး မဟုတ်ပါ။
" သူငယ်ချင်း ငထွဋ် ငါ့ကိုကြည့်"
နေလင်းရဲ့တည်ငြိမ်တဲ့ အသံကြောင့် ထွဋ်ကိုကိုကျော် နေလင်းမျက်လုံးတည့်တည့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
" သူငယ်ချင်း လောကကြီး ဟာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်သလို ဖြစ် လာတတ်တဲ့အရာမျိုး မ ဟုတ်ဘူး မင်း လိုချင်တာ ဖြစ်ချင်တာ မဖြစ်လာတာနဲ့ ပဲ မင်း တစ်ဘဝလုံး နောင် တရစေမယ့် အဖြစ်မျိုး မင်း လုပ်တော့မလားဟင် ကဲပါမင်းနဲ့ငါ ဒီညအတူသောက် မယ်ကွာ နော် ငါ့သူငယ် ချင်း စိတ်တွေ ပြန်လန်း လာအောင်ပါကွာ"
အမှန်တော့ သူ့သူငယ်ချင်း ကို သူ စစ်သွေး ကို ဘယ် လောက်ချစ်သည်။ သူတို့ ဘယ်လိုရှေ့ဆက်မည် စသည် တို့ကို ပြောချင်လှသော်လည်း အခုအချိန်ပြောရင် ငထွဋ် သူ့ကိုယ်သူ သတ်၍ပင် သေသွားမလားမပြောတတ်ပါ။
သြော် ငါ့ကလည်း ညံ့လိုက်တာ ငါ့အပေါ်ကြွေနေတာကို ငါကမရိပ်မိ။ ဒီကောင်ဘယ်တုန်းကတည်းကကြိုက်နေပါလိမ့်။ ငါ့စိတ်ထဲထင်နေတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး ဟူး.... မတတ်နိုင်ဘူး သူငယ်ချင်း.....
****
ဘုရင်နောင်ရှိ ကျောက်ပြားနှင့်အိမ်ဆောက် ပစ္စည်းဆိုင်
ကောင်လေးရယ် ငါ ထားခဲ့ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ငါ စိတ်တွေ မပြတ်နိုင်ဘူးကွာ ရှေ့လျောက်ဒီလိုသာဆို ရင်တော့.....
ညကအဖြစ်ကို တွေးရင်း စစ်သွေးကြည် နူးနေသည်။ မိုးရေထဲနှစ်ယောက် အတူတူသီချင်းတွေဆိုရင်း ကဲ ခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဟိုတယ် တွင်
" ကို မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကလည်း"
" ဘာလို့လဲညီရ ကိုက ညီ့ဟာကို မြှင်းပြီးစုပ်ချင်တာ"
" ကို အားး ကန်တော့ နော်ဗျ ကျတော် ကို့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲစောင့် လိုးမယ်"
" အားးး အားးးး ကောင်းတယ်ကိုရေ စုပ် စုပ်ကို ဒစ်ကို လျှာဖျား နဲ့ အားးး ကိုရာ ကျတော် မရတော့ဘုူဗျ ပြှီးတော့မှာ"
" ပြီးရင် ကို မြိုချ မှာပေါ့ ကိုက ညီ့ဟာကိုသောက်ပစ်မှာဗျ"
" အားး ချစ်တယ် ကိုရာ အားးး ထွက်ပြီ ကို ရေ အားးးအားးး"
" ဟေ့ကောင် စစ်သွေး ဘာတွေတွေးရင်းပြုံးနေတာလည်း မင်းသန္တာကို ဘာတွေလိမ်ထားလဲ ညဆိုင်းတွေဘာတွေ ပြော ထားတယ် မဟုတ်လား"
ကိုအောင်ခင့် အသံကြောင့် စစ်သွေး Feel ပျက်သွားသည်။
" ဟင် ဟုတ်လား ကိုအောင်ခင် က ဘာပြန်ပြောလိုက်လဲ"
" ငါကတော့ ဟုတ်တယ်ပေါ့ကွာ တော်သေး မင်းမိန်းမ က မရိပ်မိ သူဌေးသား နဲ့ မြို့ထဲ ညဘက်သွားတာလည်းမေးသေးတယ်"
" ဟင် ဟုတ်လား ဘယ်...ဘယ် လိုဖြေလိုက်လဲ"
" ဟ Yes ပေါ့ကွာ မင်းနောက် ကြည့်လုပ် ကြည့်လုပ် ဟင်းဟင်း"
သန္တာတွေ့သွားတာလား။ ရိပ်မိနေတာလား။ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ သူဘယ်လိုမှမသိနိုင်ဘူး။
ငါ ဟာ လင်ယောင်္ကျား ဝတ္တရား ပျက် ကွက်တာ ဘာမှမရှိခဲ့ဘူး။ အခုလည်း မိ သားစုအတွက်ငွေရှာရင်း ကြုံခဲ့တာပဲ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ ဟာ မိသားစုကို ရှာကျွေးနေတာ ဟုတ်တယ်။
စစ်သွေး ထိတိလန့်သွားသော်လည်း သူ့စိတ်ကို သူ့ဖာသာဖြေတွေးနေသည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နောက်ဆုတ်ဖို့ခက်ခဲလာမှန်း အကျဥ်းအကြပ်ထဲကို ကျနေလာမှန်း အော်ဖာ စစ်သွေး တယောက် မသိ တတ် နိုင်ခဲ့ပါ။
***
ညနေ ၆နာရီခွဲ ကန်ရိပ်သာ
" သား ရော့ ဒါ သားအတွက်"
" ဟာ ဟန်းဖုန်းလေး"
Nokia ခလုပ်ဖုန်းလေးကို လှမ်းယူရင်း နေလင်း ပျော်နေသည်။
( ထိုအချိန်က လူကုံ ထံ အလွှာမှသာ ဖုန်းကိုင်နိုင်၍ ဖြစ်သည်။)စကားချပ်
" တလတခါ billတော့ သားဖာသာ သားဆောင် ရမှာလား"
" သားရယ် ဒီလောက်ကတော့ သားဆောင်နိုင်မှာပါ တမိနစ် ၅၀နော်"
" အမလေးဗျာ စျေးကလည်းကြီးလိုက်တာ ကဲပါ ဖေကြီး နဲ့မေကြီးကို သားကအ ရမ်းချစ်ပါတယ်ဗျာ"
" သား နိုင်ငံခြား သွားဖို့ စာကြိုးစားနော်သား ဟိုမှာ ကျောင်းဆက်တက်နိုင်အောင် အလုပ်လုပ်နိုင်အောင်"
" ဟိုလေ ...သား ..သား မသွားတော့ဘူး အဖေရယ်မသွားချင်တော့ဘူး"
" သားကလည်းကွာ ကလေးကျနေတာ ပဲ ကဲပါ ဖေဖေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ပြီးရင်တို့ မိသားစု ထမင်းအတူစားမယ်"
" နောက်မှ စားတော့မယ် ဖေကြီးရေ သား ဒီည ငထွဋ်နဲ့ချိန်းထားတာ သူ့ကို ဆက်လိုက်ဦးမယ် နော် ဗျ"
***
ယူနန်အကင်ဆိုင် ည ၈နာရီ
" ငထွဋ် အရမ်းမသောက်နဲ့လေ မင်းက သောက်မှ မသောက်ဖူးတာ"
" သောက်မယ်ကွာ သောက်မယ် ငါ့ဖာသာ သေသေ"
" အေး ခဏ လေး ကွာ ငါ ငါ ကို့ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ဦးမယ်ကွာ မဆက်ရသေးဘူး ခုချိန် သူပြန်ရောက်လောက်ပြီ"
****
" စစ်သွေး ရေ စစ်သွေး ဖုန်းလာနေတယ်ဟ"
" ကိုစစ်သွေး ပြန်မလာသေးဘူး ကျမ ကိုင်မယ် လာပြီ"
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
" မစီရေ အိမ်ကိုခဏ လာနေပေးပါဦး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ဖုန်းသွားကိုင်မလို့"
" အေးအေး လာပြီ လာပြီ"
သန္တာစိုး ခြေလှမ်းတွေက သွက်နေသည်။ ဖုန်းဆက် ဆက်နေတာ ဘယ်သူလဲ သူသိချင်နေသည်။
သို့သော် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် ဘောလုံးပွဲပြနေ၍ လူတွေစည်ကားနေသည်။ သူ ဆိုင်ဝ သို့အရောက် ကောင်တာ ဘက်သို့အကြည့် ဘယ်အချိန်က ရောက်နေမှန်းမသိသော စစ်သွေးကား ချိုမြလှသော အ ပြုံးဖြင့် ဖုန်းကိုကိုင်ကာ စကား ပြောနေ သည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
ဒါပေမယ့်လည်း စစ်သွေးကလည်းသူ့ကို မြင်ရပြီမို့ ခုဏ ကအပြုံးမျက်နှာ ရုတ်ချည်းပျောက်ကွယ်ကာ ခပ်တည်တည်အ နေအထားဖြင့် ဖုန်းကိုခဏ သာပြောပြီး ချလိုက်ကာ ငွေရှင်းလျက် ဆိုင်ဝတွင် ငူငူကြီး ကြည့်နေသော သူ့ထံသို့လျှောက်လာနေသည်။
" သန္တာက ဖုန်းလာကိုင်တာလား ညဘက်ကြီး သမီးကိုထားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကို? "
" ဟုတ်တယ် ကို ဆီ အလုပ်ကိစ္စ အရေး ကြီးလို့များလား လို့ပါ"
စစ်သွေး မခိုးမခန့် ရယ်သွေးသွမ်းလိုက်သည်။ ( အိမ်ဘက်လျှောက်သွားရင်းပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်)
" ဟာဟ သန္တာ လည်း မယုံသင်္ကာ တွေ ဖြစ်လာပြီကိုး ဟုတ်လား"
" အမှန်အတိုင်းပြောရရင်တော့ ကို ဘာတွေ လုပ်နေတယ်ဆိုတာ ဇနီးမယားတယောက်အနေနဲ့ သိချင်ရုံပါ "
" ဟ ငါက ဘာလုပ်ရမလဲ ငါ မင်းတို့ စားဖို့နေဖို့ အိမ်စရိတ်ရှာတာလေ ဒီမှာ သန္တာ နောက်ဆို အခုလိုမျိုး လိုက်မစုံစမ်းမသိချင်ပါနဲ့ ကိုမကြိုက်ဘူး "
" ဖေကြီး ပြန်လာပြီ ဖေကြီးရေ"
" ဟာ သမီး က ဖေဖေ့ကို စောင့်နေတာ ဖေ ဖေက သမီးအတွက် ဂမုန်းပွင့်က အင်္ကျီရယ် မုန့်တွေရယ်ဝယ်နေတာ သမီးရ ကဲ ငါ့သမီးလေး စား ပြီးရင် စာကျက်ရမှာနော်"
" အမလေး စစ်သွေး ငါလဲ အိမ်စောင့်ပေးနေတာနော် ငါ့လည်း မုန့်လေး ဘာလေးကျွေးဖို့ စဥ်းစားကြ"
" ဟုတ်သားပဲ ကဲ သမီး အန်တီစီစီ ကို မုန့်လေးကျွေးလိုက်ပါဦး သွား သမီး "
သမီး နှင့်အဖေ အကဲပို အလွမ်းသည်နေ သည်ကို သန္တာကြည့်နေရင်း ဘာကိုဝမ်း နည်းမှန်းမသိဝမ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်များကျလာပါတော့သည်။
သို့သော်လည်း အံကိုကြိတ်ကာ မျက်ရည်တို့ကို သုတ်လိုက်သည်။ သူ့ စိတ်ထဲ သူ့ကို စစ်သွေး စပြီး ဖယ်ကျဥ်လာသလိုခံစားနေရသည်။
ထမင်းစားပွဲဝိုင်းပေါ် ဟင်းများချပေးပြီး အခန်းထဲသို့ဝင်ခဲ့ပါတော့သည်။ အရင်က တော့ အခုလိုကတောက်ကဆဖြစ်ပြီးမိနစ် ပိုင်းအကြာ လောက်တွေပင် စစ်သွေးရဲ့အနမ်းမိုးတို့က သန္တာအပေါ် ရွာသွန်းနေကြဖြစ်သည်။ အ ခုတော့......
***
ည ၈နာရီ၄၅ ယူနန်အကင်ဆိုင်
" တော်တော့ ငထွဋ် မင်းအရမ်းမူးနေပြီ"
" ဟာ ငါသောက်ဦးမှာ ဖိုးနေ ငါ မူးပြီးသေသွားပါစေ"
" မင်းကတော့ကွာ အိမ် ဘယ်လိုပြန်မလဲ အဲ့လောက်မူးနေ မင်းကားထားခဲ့ ငါ လိုက်ပို့ပေးမယ်"
" ငါ ဟိုတယ် မှာပဲ အိပ်တော့မယ်"
" ကဲပါ သောက် သောက် ဒီတခွက် ပြီးရင် ငါ လိုက်ပို့ပေးမယ်"
ငထွဋ်အတော်မူးနေသည်။ သောက်ရင်း ပြောသည့်စကားတို့ကလည်း သောင်စဥ်ရေမရ။ သူတို့ငယ်စဥ်က အကြောင်း သူတို့ အတူတူ ကျောင်းတက်ခဲ့သည့် အ ကြောင်းတွေကို မျက်ရည်ဝဲဝဲနှင့် ပြောနေခြင်းဖြစ်ပါ သည်။
" ငါက ငါက လေ မင်းကို အရမ်းကို သံယောဇဥ်ကြီးတာ ဖိုးနေရ မင်းသိမှာပါကွာ ငါဆေးလိုင်း မီပေမယ့် မင်းနဲ့မတူမှာစိုး လို့ ကွန်ပြူတာ ယူခဲ့တာတွေလေ နေ့တိုင်း မင်းကျောင်းတက်မှ ငါတက်တာ မင်း လစ်ရင်ငါလစ်တာ တွေလေ အခုတော့လည်း ငါ့အတွက်ရလဒ်ကြီးက မမျှတ လိုက်တာ ဖိုးနေရာ"
မူးသံနှင့် ပြောနေရင်း ထွဋ်ကိုကိုကျော် မျက်ရည်တွေ စီးကျ လာပါတော့သည်။
" ကဲ ငါ မင်းကို New Ayar လိုက်ပို့ပေးမယ်နော် ဟိုကျမှသောက်ရင်သောက် လေ ငါ ပြန်ရဦးမှာ အိမ်က မျှော်နေမှာ"
နေလင်း စကားစ ကို ဖြတ်ကာ ဝိုင်းသိမ်းဖို့ကြိုးစား သည်။ အချိန်ကား ၉ နာရီ မထိုးသေး။ သို့သော် သူပြန်ချင်လှပြီ။ သူ မနေ့က အဖြစ်တွေကို စမြုံ့ပြန်ရင်းအိပ်ယာထဲ တွင် အာသာဖြေချင် လှပြီ။
မနေ့က စစ်သွေး ရင်အုပ်ကားကြီးကို သူနယ်တာတွေ၊ စစ်သွေး လီးကော့ကြီး ကို သူစုပ် တာတွေ၊ စစ်သွေးလရည် ကို သူသောက် တာတွေကို မြင်နေသည်။ မနေ့က ၂ခါ နေသည်။ နေလင်းအဖို့နတ်ပြည်ပေါ်ရောက်တဲ့ ဖီလင် ပင်တည်း။
သူတွေးတိုင်း လိင်တန်တောင်မတ်ကာ ရင်တွေဖို လာသည်။ သူ စစ်သွေးအပေါ် ချစ် သောအချစ်တို့ ကား တဖြည်းဖြည်းတိုး၍ သာ နေတော့သည်။
****
New Ayar Hotel ည ၉နာရီ ၁၅
" ကဲ ငထွဋ် ငါ တက္ကစီငှားပြီး ငါ့ကား စီကို သွား ရဦးမယ် မင်း နားတော့ နော် သူငယ် ချင်း မနက် ငါ ငါ့အမ ဆေး ဆိုင်အုပ်စု လပတ်အစည်းအဝေး သွားတက်ဖို့ ရှိသေးတယ် နောက် ငါ့တိုက်ခန်း စာချုပ်အသစ် ချုပ်ဖို့ လည်း ရှိတယ် ပိုက်ဆံသွားသိမ်းရမှာပေါ့ မင်းဆက်မသောက်နဲ့တော့နော် သူ ငယ်ချငိး ငါ မင်း အိမ် ဖုန်းဆက်ပေးရမလား"
" ဖိုးနေ ငါ ဒီည မင်းနဲ့အတူ တညတာလေး ရှိပါရစေကွာ"
" ဘယ်...ဘယ်လို ငထွဋ်"
"ငါ့ကို အခွင့်အရေး တစ်ခုလောက် ပေးပါ ဖိုးနေ ငါ ဒီည မင်းနဲ့ မင်းနဲ့ ဟို..ဟို"
ငထွဋ်ကား မူး၍ လွတ်နေချေပြီ။ သူပြောသောစကားအဓိပ္ပါယ်ကိုနေလင်း ကောင်းစွာ သိသော် လည်း
" ငထွဋ် ငါ့အချစ်နဲ့ ငါ့ခန္ဓာ ဟာ ငါ့ချစ်သူ အတွက်ပဲ ဖြစ်ရမယ် မင်းနဲ့ငါ သူငယ်ချင်း အဖြစ်နဲ့ အရင်က အကြိမ်များစွာ အတူအိပ်ခဲ့တယ် အခုချိန်မှာတော့ ငါ့ကိုနား လည်ပေးပါ ငါပြန်ပါရစေ"
ပြောပြီး နေလင်း လှည့်အထွက်
" ဖိုးနေ ရာ ရပါတယ် မင်း ထွက်သွားပါ မင်း ငါ့ဘဝ ထဲ ကအပြီးထွက်သွားပါ ငါတို့ နှစ်ယောက် ဘာအကြောင်းနဲ့မှ မဆုံတာဟာ ငါ့အတွက်အကောင်းဆုံး ဖြစ် မှာပါ ရတယ် ငါ တချိန် က မင်း ပေးခဲ့တဲ့ ဟောဒိဒဏ်ရာ အမာရွက်လေး ကိုပဲ ငါ လက်ဆောင်အဖြစ်....ငါ...ငါ...ဟင့် "
ပြောရင်း ထွဋ်ကိုကိုကျော် အသံတို့တိမ်ဝင်သွားသည်။ သူပြသည့် အမာရွက်လေး က သူတို့ ၄တန်းတုန်းက မိုနိုမိုလီဆော့ရင်း ရန်ဖြစ် ရာမှ နေလင်းက ခဲတံချွနိတဲ့ဓားဖြင့် ထိုးသဖြင့် ရခဲ့သည့် ဒဏ်ရာဖြစ်ပါသည်။ နေလင်းခြေလှမ်းတို့ တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။ ထွဋ်ကိုကိုကျော် ရဲ့ဘေးကို ပြန်သွားပြီး အားကုန် ဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။
" ငထွဋ်ရေ သူငယ်ချင်း ရာ ငါ နားလည်ပါတယ်ကွာ ဒါပေမယ့် ငါ့နှလုံးသား ကိုငါ မ ညာ ချင်ဘူး နောက်ပြီး ငါ့ချစ်သူ ကို သစ္စာ ရှိခွင့်ပေးပါ သူငယ်ချင်းရာ ငါ..ငါတောင်း ပန်ပါတယ်ကွာ ငထွဋ်ရာ "
**
ထိုအချိန် ရွှေပြည်သာစစ်သွေး အိမ်၌
ကောင်လေးရယ်...
မင်းပြုစားတယ်ကွာ....
ငါ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲရှေ့လျှောက်....
မင်း....သိပ်ဆိုးတာပဲ....
စစ်သွေး အိပ်ယာထဲမှာတွေးရင်းပြုံးနေ သည်။ သန္တာစိုးက တဖက်သို့လှည့်၍ လှဲနေသည်။ သူမလည်း အိပ်မပျော်သေးပါ။ စစ်သွေး ချော့များချော့လေ မလား မျှော်ပေမယ့်လည်း ကိုယ်တော်ချော ကတဖက် လှည့်ကာ ကြည်နူး ဖီလင်တက်နေသည်။ စည်းတို့ စတင်ကျော်စပြုချင်လေပြီ။
တစ်ချိန် နေလင်းကို ဖွင့်ပြောပြီး အဆက် ဖြတ်ဖို့ တွေးထားသည်တို့က လည်း ခုချိန်မှာတော့ မရေရာတော့ပေ။
စစ်သွေး ထို့နေ့ရောက်မှာကိုပင် ကြောက်နေသည်။ သူချာတိတ်အပေါ် တနေ့ တ ခြား မခွာနိုင်ဖြစ်နေသည်က တော့ ဘာကြောင့်မှန်း အဖြေရှာ၍မရပါ။
အမှန်တရား ဆိုတာကြီး ကို မေ့ထားရင်း မီးထဲသို့တိုးဝင်ကာ ဆိုးပင်ဆိုး ခါးပင်ခါးသီး လှပါစေ ရှေ့ဆက်ချင်နေ ပါတော့ သည်။
ထိုစဥ် မိုးတွေက ဖွဲဖွဲ ရွာလာပြန်သည်။ စစ်သွေးမနေ့ကအဖြစ်ကိုသတိရလာမိသည်။
**
" ဦးလေး ရပြီ ရပ်ရပ်"
နေလင်း ထွဋ်ကိုကိုကျော်ကို ထားခဲ့ကာ သူ့ကား ရှိရာ အကင်ဆိုင်သို့ပြန်လာသည်။
သူ့ကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်စဥ် ကား ကက် ဆက်မှ Truely Madly Deeply သီချင်းသံကြားရသည်။
ထိုစဥ်မိုးကလည်းရွာချလိုက်တော့ မနေ့က ဖြစ်ရပ်တွေကို မြင်ယောင်ကာ ကြည် နူးမိပြီး စစ်သွေးကို သတိရလာပြန်သည်။ စစ်သွေးနှင့် ဖုန်းထပ်ပြောလိုစိတ် ဖြစ်နိုင်လျှင် စစ်သွေး နဲ့ထပ်တွေ့လိုစိတ်တွေကား မုန်ယိုနေသော ဆင်ကြီးတကောင်အလား
...........
ထို့ကြောင့် စစ်သွေး ဆီသို့ ဖုန်းခေါ်ဖို့ပြင်သည်။ လက် ဖက်ရည်ဆိုင်တို့ ထုံးစံအ တိုင်း ဘောလုံးပွဲ ပြသည်နေ့တွေဆို ညနက်မှ သိမ်းမှန်းသူသိသည်။
***
" စစ်သွေး ရေ ဖုန်းလာပြန်ပြီဟေ့"
အသံကြောင့် ဆတ်ခနဲတုန်သွားသူက စစ်သွေးတယောက်တည်း မကပါ။ သန္တာတယောက် လည်း ရင်ထိတ်သွားသည်။
" ဒီအချိန်ကြီး ဘာ များ ပါလိမ့်"
သန္တာ အမေးကို လျစ်လျူရှုရင်းစစ်သွေး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့ သည်။
**
" ကို ကျတော်တယောက်တည်းဗျ မိုးကလည်းရွာ ကားကလည်း ဘာဖြစ်တယ်မသိဘူး ဗျ အိမ် ကိုလည်းဖုန်းက ခေါ်မရဘူးကိုရာ "
" ဟင် ညီ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ ညီ့သူ့ငယ်ချင်းရော"
" သူ့တော့မမေးပါနဲ့တော့ဗျာ ကို လာခဲ့ပါဗျာ ညီသတိတွေရနေတာဗျ"
" ညီကလည်းဗျာ ခုချိန်ကျမှ ရွှေပြည်သာက ဘယ်လို လာရမလဲ"
" ရတယ် ကို ကားသာငှားစီး ညီစောင့်နေမှာဗျ လာခဲ့ပါကိုရာ ညီအရမ်းတွေ့ချင်နေတာ"
" ညီကလည်း ကွာ အင်း ကို လာခဲ့ မယ် စောင့်နေလိုက်"
*
" ဟယ်လို မေ ငထွဋ်က သူနဲ့အိပ်ပါတဲ့ မေရ သား သူနဲ့ဒီည အိပ်လိုက်မယ်နော်မေ"
" ဘာလဲ အမေက မယုံဘူး လား ခဏ
စောင့်အမေ သူက သူရည်းစားနဲ့ ပြောနေလို့ ခဏနေ အမေ့ကို သူနဲ့ပေး ပြောမယ်"
***
" ဘယ်လို ဘယ်လို ကို အခုချိန်ကြီး ကျမှ မြို့ထဲ သွားမလို့ ဟုတ်လား ကို.. ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ရတာလဲ... ကို တယောက်တည်း ဒီလောက်အဝေးကြီး သန္တာပါ လိုက်မယ်ကို... ပြီး အတူပြန်လာမယ်"
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
" ဖြစ်မလားကွ ဟိုက ကလပ်ကနေ ခေါ်နေတာ သူဌေးမျက်နှာထောက်ပြီးအလိုက်အ ထိုက်တော့နေရမှာပေါ့ ကလပ်မှာသောက် စား မူးရူးသူတွေ နဲ့ မင်းလိုက်လို့ရမလား နောက်ပြီးသမီးကိုဒီလိုပဲတယောက်တည်း ထားခဲ့မလို့လား ခေါင်းသုံးစမ်းပါ သန္တာ ကဲ ငါ သွားပြီ"
ဂျင်းအကျီကောက်ဝတ် ပြီး ကတိုက်က ရိုက်ထွက်သွားသော စစ်သွေး ကျောပြင်ကို သန္တာစိုး ငေးကြည့်ရင်း ရင်ထဲတွင်စို့
နင့်လာသည်။
ဒါတွေဟာ သဘောရိုးလား...
ကို က ရိုးသားရဲ့လား....
ကိုအရင်က ဒါမျ်ုးတခါမှမဖြစ်ဖူးပါဘူး...
အို ရိုးသားပါတယ်...
ကိုကငါနဲ့ သမီး ကို သိပ်ချစ်တာပဲ....
ခုထိ သူ့ဝတ္တရား ပျက်ကွက်ခဲ့တာ...
တစ်ခု မှ မရှိခဲ့ဘူး....
ငါသံသယတွေဟာ ငါ့ကိုယ်ငါ ရော ...
ကို့ကိုပါလောင်မြိုက်စေတာပဲ....
နောက်ဆို ငါ ဆင်ခြင်မှပဲလေ.....
သန္တာစိုး တယောက်တည်းဖြေတွေးရင်း အိပ်မောကျသွားပါတော့သည်။
*
" ဟယ်လို New Ayar Hotel က ပါလားခင်ဗျာ အခန်း 302က ဧည်သည့်နဲ့ပြောချင်လို့ပါ"
" ဟုတ်ကဲ့ ခဏစောင့်ပါ"
" -------------"
" ဟယ်လို"
" ငထွဋ် ငါ ဖိုးနေ"
" ဟင် မင်း မပြန်သေးဘူးလား"
" အေး ငါ New Ayar မှာပဲ အိပ်မလို့ အဲ့ဒါ ကွာ ငါ့အိမ် ကိုတချက်ဆက်ပေး စမ်းပါ စိတ်တွေပူနေမှာစိုးလို့ မင်းနဲ့အတူရှိနေပါတယ် လို့"
" ဘယ်လို မင်း...မင်းက "
" ရောက်မှမေးကွာ ဆက်ပေးနော်သူငယ် ချင်း နောက်တစ်နာရီလောကိဆို ငါရောက်ပြီ"
နေလင်း ဖုန်းချသွားခဲ့သည်။ ထွဋ်ကိုကိုကျော် အံ့သြပြီးပျော်သွားသည်။ သူ..သူ တကယ် ငါ့ဆီ လာပြန်လာမှာလား။ ငါ့ကို ငါကို့ သူ သနားပြီး ငါပြောတာတွေကိုလိုက်လျောမလို့လား ဟုတ်ပါ့မလား....
မူးနေဆဲဖြစ်သော်လည်း စောစောကလောက်တော့မဆိုးတော့သော ထွဋ်ကိုကိုကျော်ရင်တွေခုန်လာသည်။ ချက်ချင်း ရေ ချိုးခန်းဝင် သွားတိုက် ရေပူနှင့် ချိုး ခြင်းတို့ကို လုပ်လေတော့သည်။ စိတ်ကူးနှင့် ရူးနေခြင်းသာဖြစ်ပြီးလက် တွေ့ကတော့ ဘယ်လိုလာမလဲ သူမသိတတိနိုင်ခဲ့သေး ပါ။
*
ည ၁၁ နာရီ
" ညီ...ညီ"
နေလင်း ကားဘေး သို့တက္ကစီ တစီးရပ်လာကာ စစ်သွေးဆင်းလာသည်။
" ဝေး ကို လာပြီကွ ပျော်လိုက်တာ"
" ညီရယိ စိတ်ပူလိုက်တာကွာ တယောက်တည်း ဒီချိန်ကြီး ကားရော ဘာဖြစ်သွား"
" ကား က ဘာမှမဖြစ်ဘူး ကိုရ ညီက ကို့ကို လွမ်းလို့ ခေါ်လိုက်တာပါ ဘာလဲ ကို့က စိတ်ဆိုး မှာလား"
နေလင်း အသံတွေ မြူးကြွသွက်လက်နေ သည်။ သူအလွန်ပျော်နေ၍ ဖြစ်သည်။
" ညီရယ် ဒီအထိ လာပြီးတော့မှတော့ စိတ် ဆိုးတယ်လို့ထင်နေတုန်းလာကွာ ကဲ လာ သွားကြမယ် ဟိုတယ်ကို"
*
"0ဒေါက်...ဒေါက်"
"0ဝင်ခဲ့ ဝင်ခဲ့ ဖိုးနေ"
ငထွဋ် မျှောိလင့်တကြီးစောင့်ရသော အ ချိန်သို့ရောက်ခဲ့ ပြီ။ သူရဲ့ မျှော်လင့်ချက်တို့ ပြည့်နေသော အရောင်တလက်လက် မျက်ဝန်းအစုံ က တံခါးဝ သို့ လှမ်း ကြည့်ပြီးနောက်တွင်တော့ ချီးတွင်းထဲ ရုတ်တ ရက်ပြုတ်ကျသူနှယ်ဖြစ်သွားတော့လေသည်။ နေလင်း နောက်မှ စစ်သွေး ကို ပါတွေ့လိုက်ရ၍ ဖြစ်ပါတော့သည်။
" ဖိုးနေ...ဟိုအကို ပါ ပါလာ"
" ဟုတ်ကဲ့ ညီလေး အကို့ကို ညီ က ဖုန်းဆက်ခေါ်လို့ ရောက်လာဖြစ်တာ"
" အေး ဟုတ်တယ် ငထွဋ် ရ ငါ့အမေ က ရစ်နေတော့ မင်းကိုလှမ်း အကူအညီတောင်းရတာပါကွာ ကဲ ငါတို့ ၃ယောက် မနက်ကျ breakfast အတူစားကြတာပေါ့ ငါတို့လာနှုတ်ဆက်တာ 307 မှာ ငါတို့ရှိနေမယ် သူငယ် ချင်း သွားပြီနော်"
ထွက်သွားသော နှစ်ယောက်အတွဲ ကို ကြည့်ရင်း ငထွဋ်ဒေါသတွေ ထွက်လာပါတော့သည်။
" တောက် မင်းအတ္တသိပ်ကြီးတယ် မင်း ငါ့ကိုအနိုင်ယူတယ် ငါ့ခံစားချက် ကို အ လေးမထား အရေးမစိုက်ဘူး ထွဋ်ကိုကိုကျော် ရေ မင်းကို တန်ဖိုးမထား တဲ့ လူနောက် မင်း ဘာကိုမက်မောပြီး လိုက်နေတော့မလဲကွာ မင်း လုပ်သင့်တာကို လုပ်ဖို့အချ်န်က လွန်တောင်နေပြီ"
**
" ကို"
" ဟင် ညီ ပြောလေ"
" ညီ့ကို အဖြေ ပေးတော့လေ"
" မစောလွန်း ဘူးလားညီရ"
" ကိုကလည်းဗျာ မနှိပ်စက်နဲ့ကွာ"
အခန်းထဲ မီးတွေမှိတ်ကာ ရေချိုးခန်း မီးလေးကိုသာ ဖွင့် ထားသည်။ စစ်သွေး ၏ ဖွံ့ထွားလှသော လက် မောင်း အိုးကြီးပေါ်ကိုခေါင်းမှီ အိပ်ရင်း နေလင်း လက်တစ်ဘက်က စစ်သွေးရဲ့ နို့အုံကြီးတွေကိုချေနေသည်။
နှစ်ယောက် စလုံး အဝတ်မပါကြပါ။ သူတို့အသံတို့ကား ရမ္မက်သံ လွှမ်းမိုးနေပါတော့သည်။
" ညီ ခေါ်ရင် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ကို လာတာပဲလေ အဲဒါ ဘာလို့ ညီထင်လဲ"
စစ်သွေးကား နေလင်းရဲ့ ပျော့စင်းနေသော ဆံပင်လေး များကိုလက်ဖြင့် ပွတ် သတ်ရင်း ပြုံးထေ့ထေ့ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" မသိဘူး ဗျာ ချစ်လား ပြောတော့ ဒီက လူက သေတော့မယ်"
" ဒါဖြင့် ကို အဖြေ ပေးတော့မယ် မပေးခင် စကားနည်းနည်းပြောမယ်"
" ပြောပါ ကိုရ တကတည်း အရစ်ကရှည်တာ ကဲဗျာ ရွှတိ"
နေလင်း စိတ်မရှည်ဟန် ဖြင့် စစ်သွေး ပါးလေးကို နမ်းလိုက်လေသည်။
" ကတိပေး ၁. ကို့ ကို ညီ ဘယ်တော့မှမခွဲရဘူး ၂. အား နည်းချက်တွေလိုအပ်ချက်တွေ အများကြီး ရှိတဲ့ ကို့ အတိတ်ကို ညီ နားလည်ပေးနိုင်ရမယ်"
" ဟောဗျာ ကျတော်က ကို့ကို ဘာလို့ခွဲရမှာလဲဗျ နောက် ပြီး ကို့အတိတိက ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ ကျတော်စိတ်မဝင်စား ဘူး ဗျ ကဲ ပြောပါတော့ကိုရာ ကြားချင်လှပြီ ဗျ"
" ချစ်ပါတယ်ဗျာ ချစ်ပါတယ်ဗျ"
" ဟားး ပျော်လိုက်တာ ကိုရာ ညီ့ အိမ်မက်လေး တကယ်ဖြစ်လာပြီ ပေါ့ ကိုနဲ့ ညီ ဘဝလေးတစ်ခုတည်ဆောက်ဖို့လေ ကို"
စစ်သွေး ဘယ်လိုက ဘယ်လို ပြောထွက်သွားသည် ဆိုတာ သူကိုယ်သူ ပင်မသိတော့ပါ။ သူ့မျက်လုံးထဲ သန္တာစိုး လည်းမမြင်တော့။ ညအမှောင်နဲ့အထိအတွေ့ တို့က ဖျားယောင်းလွန်းသည် ကြောင့်လားမသိ။
သို့သော် သေချာတာ တစ်ခုကတော့ သူ ကောင်လေး အပေါ်နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းတွယ် တာနေမိပြီ။ ဒါ ကို အချစ်လို ဆိုလျင်လဲ ဆိုနိုင်ပေသည်။ နေလင်းကတော့ကြည်နူး မှုကြောင့်မျက်ရည်တွေဝဲ အသံတွေတုန်လာသည်။ သူအလွန်ပျော်နေသည် ။
" ကိုရာ ကျေးဇူးပါဗျာ"
" အံမာ ကောင်လေး မျက်ရည် မကျနဲ့လေကွာ ဒါက ပျော်ရမယ့်အချိန်လေ"
"ဝမ်းသာ လွန်းလို့ပါဗျာ ကို နဲ့ ကျတော် သက်ဆုံးတိုင်အတူနေသွားကြမယ်နော်ဗျ"
**
အခန်းတွင်း အသက်ရှုသံနှစ်ခုကသာ ကြီး စိုးနေသည်။
စစ်သွေးနှင့် နေလင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လွတ်သွားမှာ စိုးသည့်အလား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ရင်း အနမ်းမိုးတို့ကား အဆက်မပြတ်ရွာသွန်းနေတော့သည်။ နေလင်း စစ်သွေးရဲ့ လျှာကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်ကာနေသည်။ စစ်သွေး ကလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြန်စုပ် နမ်းရင်း နေလင်း တင်ပါးတို့ကို လက်ဖြင့် ပွတ်ချေသည်။ တင်သား ကြားကို လက်ဖြင့်ကလိရာ နေလင်းရဲ့ တင်ပါးဆိုင်ကြီးတို့ အပေါ်သို့ ကြွလာရတော့သည်။
" အားးးး ကိုရေ အားးးးး ချစ်တယ်ဗျာ ကို ကျတော်စုပ်ချင်တယ်ဗျ"
" စုပ်ရမှာပေါ့ ချစ်ရာ ကဲ စုပ်စေဗျာ "
စစ်သွေး နေလင်းရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါး စပ်ကို ဆောင့်လိုးလေသည်။ နေလင်း က ဒစ်ကိုယက်ရင်း လီးတချောင်းလုံးကို ပါး စပ်ထဲဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်စုပ်သည်။
၆လက်မခွဲ ထိပ်ကော့ လီးချောင်းကြီးကား အကြောကြီးများထောင်ထ လျက် မာန်ထနေသောမြွေဟောက်ကြီးတကောင်အလား ဖြစ်နေသည်။
နေလင်း လီးချောင်းကိုစုပ်ရင်း လက်တို့ က လီးဥတွေကို ဆုတ်နယ်သည်။
ထို့နောက် လီးဥ များကို ပါးစပ်ထဲ ငုံရင်း စုပ်လေတော့ သည်။ စစ်သွေး Feel တွေတက်ကာ တအင်းအင်းဖြစ် လာသည်။
" အားးး ညီ အားးး ကောင်းလိုက်တာဗျာ အား"
စစ်သွေး ညည်းရင်း နေလင်းရဲ့ တင်ပါးစိုင်ကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း နယ်သည်။
စ အိုဝထဲ သို့ လက်ဖြင့်ကလိသည်။ နေလင်း တအင်းအင်းဖြစ်လာသည်။
" အား ကို လိုးတော့ လိုး တော့ဗျာ အားးးး အားးးးးး"
စစ်သွေး နေလင်းကို ပက်လက် လှန်စေကာ ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကိုကားစေလျက် လီးဒစ်ကြီးကို ဖင်ဝသို့တေ့သည်။
ထို့နောက် ခပ်မှန်မှန် စလိုးတော့သည်။
" အားးး ကို ရာ အား ချစ်တယ်ဗျာ ထည့်"
အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်လိုးအပြီးနေလင်းအားမရတော့ပဲ သူ့ဖင်က စစ်သွေးလီးကြီးကို ညှစ်ထားကာ
" ကို မညှာ နဲ့ လိုးးး ဗျ လိုးး အားးးး"
" အားးး လိုးပြီ ဗျ အးး ကဲ အာ ဘွတ်ဘွတ်"
" အားးး ချ ကို ချသာချ"
ခပ်ကြမ်းကြမ်း အချက် ၃၀ ခန့်မနား တမ်း စောင့်လိုးအပြီး
" ညီ ကိုပြီးတော့မယ် ညီ လရည်သောက်မလား ညီ လရည်လည်း ကို သောက်မယ် လေ"
ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား 69 ပုံစံနေရင်း တယောက်လီးတယောက် ဂွင်းတိုက် ကာ လရည်များ ပြိုင်တူ လိုလိုထွက်သွားလေတော့သည်။
" အားးး ချိုလိုက်တာ ကို့လရည်က"
" ညီ လရည်က မွှေးနေတာဗျ မလိုင်လို"
" သွားပါ ကိုကိုပိုကြီးရာ"
" တကယ်ပြောတာဗျ ခက် ပြီ ဒီကောင်လေးတော့"
*
" ကို ရေ ခဏစောင့်လေ သန္တာ လာနေပြီ ကိုရ လှည့်ကြည့်ပါဦး အား မီးတွေ မီးတွေပါလား ပူလိုက်တာ ကိုရေ"
သန္တာစိုး စစ်သွေးနောက်ကို လိုက်နေသော် လည်း ကြားထဲက မီးတောက်တွေကြောင့်လိုက်မရခဲ့......
" ကို ..ကိုရေ လုပ်ပါဥိး အားးးးး"
ဟင်.... ငါ အိမ်မက်မက်နေတာပါလား....
တော်ပါသေးရဲ့ ဘုရားမလို့... ကို ဘာမှမဖြစ်ပါစေနဲ့ ....
သန္တာတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၃ နာရီ ....
သန္တာစိုး ဘုရားကို အာရုံပြုကာ ရွက်ဖတ်လိုက်ပါတော့ သည်။
ဗုဒ္ဓံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ.....
ဓမ္မံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ.....
သံဃံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ.....
---------------------------------------------------
