Christmas in Florida

Christmas in Florida

Christmas ေန႔ဟာ ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအေကာင္းဆံုးအခ်ိန္လို႔ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အၾကိဳက္ဆံုး အႏွစ္သက္ဆံုးအခ်ိန္အျဖစ္ မထင္မွတ္ မခံစားခဲ့ဖူးပါ။ ျပီးေတာ့ မႏွစ္သက္မိပါ။ ဦးဆံုး မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ျပီးျပည့္စံုေသာ မိသားစု ပံုရိပ္ေၾကာင့္ဟု ဆိုရမည္ထင္ပါသည္။
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးၾကမယ္၊ ေတာက္ပသစ္လြင္တဲ့ ၀တ္စံုေတြ၀တ္ၾကျပီး မီးလင္ဖိုနားမွာ ရင္းႏွီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၀ိုင္းဖြဲ႕စားေသာက္ စကားစျမည္ေျပာ....ဒါေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ မိသားစု ပံုရိပ္မဟုတ္ပါလား။ ကဲ..... ကြၽန္ေတာ္မွာ ဒီလိုမိသားစုပံုရိပ္ မရွိခဲ့......ငယ္ငယ္ကေလး ထဲကကိုမရွိခဲ့ပါဘူး။

ဒုတိယအေနနဲ႔ေျပာရရင္ ရာသီဥတုေၾကာင့္လို႔ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ဘိုးေဘးေတြက ေအးတဲ့ရာသီဥတုရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ကျဖစ္ၾကေပမဲ့ ဒီရာသီဥတုနဲ႔ အထာမက်ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵကေတာ့ ေနေရာင္ျခည္ေတြ ရႊန္းလဲ့ပူေႏြးတဲ့ အံ့ၾသစရာ တုိင္းျပည္တစ္ခုမွာ တက္ၾကြလန္းဆန္းပူေႏြးစြာ အေျခခ်ေနထိုင္ဖို႔ပါ။ ခရစ္စမတ္ရာသီဥတု ခ်ိန္ခါေရာက္လာတာနဲ႔ အထုတ္အပိုးေတြျပင္ Christmas ပံုရိပ္ေတြကို တာ့တာလုပ္ျပီး ေ၀းရာေဒသကို ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေရြ႕ေတာ့တာပါပဲ။

အိမ္ေထာင္မျပဳ တစ္ကိုယ္တည္းေနသားက်ေနသလို စဥ္းလည္းမစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ပါ။ တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္တာက ပိုျပီးေကာင္းတယ္လို႔ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ထင္တာပဲဗ်ာ။ အခုလည္း တစ္ေယာက္တည္း အခ်ိန္ျဖဳန္း ေအးေအးေဆး ေဆးအနားယူခ်င္ခဲ့တယ္။ ပူေႏြးတဲ့ ပင္လယ္ေလညႇင္းေလးေတြက အ၀တ္ မပါကိုယ္ခႏၶာကို ညင္ညင္သာသာထိေတြ႔ တဲ့အရသာကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သလို အုန္းပင္စိမ္းစိမ္းေတြ ကိုျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာတဲ့ အကိုင္းအခက္ေတြရဲ႕ ျမည္သံသဲ့သဲ့ကိုလည္း ၾကားခ်င္မိျပန္ရဲ႕။

I wanted Freedom!

ဒီကာလမတိုင္ခင္ ၁၀ရက္အၾကိဳကတည္းက Melbourne ျမိဳ႕ရဲ႕ေပၚျပဴလာ သိပ္မျဖစ္တဲ့ ဆိုရရင္ေတာ့ လူၾကိဳက္မ်ားျပီး ဟိုတယ္ေတြ ဘန္ဂလိုေတြရႈပ္ေနတဲ့ Florida ကမ္းေျခ ဘက္ကိုမေရြးခဲ့ပါ။အမွန္တကယ္ကို ေအးေဆးျငိမ္သက္မယ္လို႔ထင္တဲ့ ကမ္းေျခနားက ဟိုတယ္ကိုပဲ booking လုပ္ခဲ့ျပီးပါျပီ။ Orlando airport ကေန ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္ ေတာင္ဘက္အရပ္ဆီကို ေအးေအးေဆးေဆးကားေမာင္းထြက္ခဲ့သေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္ရည္မွန္းရာအရပ္ဆီကို။

ဟိုး.....ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္ျမင္ခ်င္ခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြအမ်ားၾကီးပါလား..ဟား ဟ။ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ... .ေအးေဆးျငိမ္သက္တဲ့ ေနရာေဒသေလး၊ ၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းတဲ့ မိုတယ္ေလးေတြ၊ ေကာင္တာမွာ မဂၢဇင္းထိုင္ဖတ္ေနတဲ့ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ ဘဲေတြျပည့္ညႇပ္ေနတဲ့ ကလပ္ပိုင္ရွင္ေကာင္ေခ်ာေလးကိုလည္း လွမ္းျမင္လိုက္ရလို႔ေျပာမိတာပါ။အင္း.... ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူဖို႔အခ်ိန္မွ ရပါဦးေတာ့မလား....ဟီး။

ပထမႏွစ္ရက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အမွန္တကယ္အနားယူျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မနက္ဆိုရင္ ေနာက္က်မွအိပ္ရထတယ္၊ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ အေျငာင္းအျငာေျပအေျပး ေလ့က်င့္တယ္၊ အုန္းပင္ေအာက္မွာ အုန္းစိမ္းေရေသာက္ရင္း အနားယူတယ္၊ စာဖတ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ေလ ညေနပိုင္းအခ်ိန္မွာေတာ့ လူတကာနည္းတူ ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ ထိုင္ရင္း အခ်ိန္ေတြကို ေအးေအးေဆးေဆးျဖဳန္းျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့။

Melbourne ရဲ႕ တတိယေျမာက္မနက္ခင္းမွာ ထံုးစံအတိုင္းေနာက္က်မွ ထျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။ လန္းဆန္းသြားေအာင္ ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ room service မွတစ္ဆင့္ မနက္စာကိုမွာယူစားသံုးလိုက္ေသးတယ္။ အင္း....မနက္၁၀း၃၀ မွာ ေရဒီယိုက အပူခ်ိန္ ၈၂ ဒီဂရီ ရွိသတဲ့။ ႏိုင္လြန္ေဘာင္းဘီတိုတစ္စံုကို ေကာက္လဲလိုက္တယ္ jogging လုပ္ဖို႔ အျပင္ကိုထြက္ မယ္ေလ။ ကိုယ့္ခႏၶာရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြကို သူမ်ားကိုျပသရာေရာက္ မလားေတာ့မသိ။ ေဘာင္းဘီတိုကိုပဲၾကိဳက္တယ္။

မႏွစ္ Rio မွာျမိဳ႕ထဲလမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း အမိုက္စားဘဲတစ္ေပြကိုျမင္ခဲ့ဖူးေတြ႕ ခဲ့ဖူးေသး တယ္။ ကမ္းေျခနားမွာေနာက္ တစ္ၾကိမ္ေတြ႔ျပန္ေတာ့ အေပၚပိုင္းဗလာ၊ ေအာက္ပိုင္းမွာ အစိမ္းေရာင္ bikini နဲ႔ အေျပးသမားတစ္ေယာက္ ပံုစံမ်ိဳးေတြ႔ ရျပန္ ေရာသူ႔ကို။ႈ It seemed so natural. That's the way it should always be! အခုေနမ်ားသူ႔လို ၀တ္စား ျပီးကမ္းေျခထြက္မလားစိတ္ကူးေသးေပမဲ့ ေတာ္ပါျပီ စိတ္ရႈပ္တယ္။

အေရးထဲ card-key ကစားပြဲခံုေရွ႕က်ေနရေသးတယ္ အျပင္ထြက္ပါမယ္ဆိုမွ။ ေဟာ....ေရွ႕တံခါးကလွမ္းၾကည့္လိုက္ ေတာ့ ကမ္းေျခမွာ ရာသီဥတုက သာယာလိုက္ တာ။ ေနထြက္တယ္....ေလကလည္းတျဖဴးျဖဴး၊ ပင္လယ္ျပာျပာၾကီးကလည္း တေမွ်ာ္ တစ္ေခၚ။ Jogging လုပ္ရင္း ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ စနည္းနာထြက္ဦး မွ...ေဘာ္ဒါ ေလးရရ ဘာပဲရရ။

ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ မိုင္၀က္ေလာက္ခပ္ေျဖးေျဖးေျပးလာခ်ိန္မွာ ပင္လယ္လိႈင္းရဲ႕ ဂီတသံကိုစည္းခ်က္ညီညီ ၾကားေနရတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ဆီကို မထိတထိလာ လာကလိတဲ့ လႈိင္းေလးေတြရဲ႕ ေအးျမမႈရယ္ ျပီးေတာ့ ဖိနပ္ခြၽတ္ေျပးေနတဲ့အတြက္ သဲျပင္ရဲ႕ ပူေႏြးတဲ့အထိအေတြ႕ရယ္ ၾကိဳက္တယ္ႏွစ္သက္မိတယ္။ နည္းနည္းေလးေမာ လာမွ ကိုယ့္ဖာသာသတိထားမိတယ္ နားလိုက္ေျပးလိုက္ ေငးလိုက္နဲ႔ ညေနေစာင္း ေနျပီ....ေလေျပေတြလည္း ေအးကုန္ျပီ ပူေႏြးတဲ့သဲျပင္လည္း စိုစြတ္စြတ္ ေအးစက္လာျပီေလ။

ေျပးေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြ ခဏရပ္တန္႔လိုက္စဥ္မွာပဲ ေနမင္းၾကီးလည္း ပင္လယ္ထဲကို တစ္၀က္ငံု႔လွ်ိဳးေန တာျမင္ရသလို ေနေရာင္ျခည္ေတြလည္း ေရခ်ိဳးဆင္းကုန္ သလားပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ေနမင္းၾကီးနဲ႔ ေရလႈိင္းေတြၾကားရပ္ၾကည့္ ေငးေမာေနရင္း ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုေတြးမိတာ....ေရလႈိင္းေလးေတြက ဖိနပ္မဲ့ေျခဗလာကို ညင္ညင္သာသာ ပုတ္ခတ္ထိ ေဆာ့ေနတာ ....ဟိုးမိုးကုတ္စက္၀ိုင္းၾကီးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဆံုးမဲ့ျမင္ကြင္းက်ယ္. ..ဒါေပမဲ့ ကမ္းစပ္တစ္ခုနဲ႔ အနားသပ္ထားေလရဲ႕။ ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္ရွိ လႈိင္းလံုုး ေလးေတြရယ္ မင္းတို႔ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာသလည္း ကမ္းစပ္ကို ရုိက္ခတ္ေနတာမ်ား အဆက္မျပတ္။ဟင္း....သူတို႔ကိုၾကည့္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိထားမိေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း၊ ဟုတ္တယ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ အနားသပ္မဲ့ကမ္းစပ္ မရွိ ေသး......ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သဲေသာင္ကမ္းစပ္နားမွာရပ္ လွမ္းၾကည့္ေနဆဲ ေနမင္းၾကီးလည္း အေနာက္ဖက္ ေဂၚယာကြၽန္းဆီ ရြန္းျပီ။ ေလျပည္ ေတြက တျဖည္း ျဖည္း ေအးလာသလိုပဲ ကမ္းေျခက သဲေသာင္ကိုရိုက္ခတ္ေနဆဲ လႈိင္းေလးေတြအပါ အ၀င္ေပါ့။ ေလေအးေအးကို ခပ္ျပင္းျပင္းရႈရႈိက္ရင္း ပင္လယ္ေလညႇင္း အနံ႔ေလး ေတြ......အိုး.. ..Life was delicious.

ေခြၽးရႊဲေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္က အခုမွျပန္သတိေပးတယ္ ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ျပီ။အျပန္လမ္းကို ေခါင္းျပန္ငဲ႔လိုက္ေတာ့ ေရွ႕နားခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ခပ္မိုက္မိုက္ ဘဲႏွစ္ေပြ ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို လွမ္းလာေနသလား သူတို႔လဲ ကြၽန္ေတာ့္လို အေျပးေလ့က်င့္သလားမသိ ေတြ႕လိုက္ ရတယ္။

တစ္ေယာက္က အရပ္ ၆ေပ၂လက္မေလာက္ ေရႊေရာင္ဆံပင္နဲ႔ အသားအေရက ေၾကးနီေရာင္လႊမ္းလို႔။ သူ႔ေဘာ္ဒီက နည္းနည္းပိန္သလိုပဲ ဒါေပမဲ့ၾကံ့ခိုင္ပံုေပါက္သူပါ။ သူ႔ေဘးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အနက္ေရာင္ဆံပင္ရွည္ရွည္ မာဆယ္လ္ေဘာ္ဒီနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ Latino-face ေပါက္သူကေတာ့ နည္းနည္းအရပ္ပုတာေပါ့ ပထမတစ္ေယာက္ထက္ စာရင္ေတာ့။ တျဖည္းျဖည္းနီးလာေတာ့ သတိထားမိတာက ကြၽန္ေတာ္ကသူတို႔အေပၚ အၾကည့္စူးမိသလို သူတို႔ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေခြၽးရႊဲခႏၶာ ကိုယ္ကို စူးစမ္းေနၾကတာကိုေပါ့။ မ်က္လႊာတစ္ခ်က္ပင့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူတို႔ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ဒါရိုက္ဟစ္ဆံုမိတာ ရင္ေတြေတာင္တုန္သြားသလိုပါပဲ အၾကည့္သူခိုး လူမိတာကိုးေလ။ တည္းခိုတဲ့ ေနရာနဲ႔နီးလာေတာ့မွ သတိထားမိတယ္ သူတို႔လည္းဒီ အနီးအနားမွာေနပါလားဆိုတာ။

သူတို႔ျခံ၀င္းထဲ ၀င္သြားရင္း ဂ်စ္တစ္စီးကိုေမာင္းထြက္လာတယ္ ဆံပင္အနက္ေရာင္ ေလးက။ ျပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္းလာရင္း ျခံ၀င္းထဲက ေရအိုင္နားမွာရပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရႊ၀ါေရာင္သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုညႊန္ျပရင္း ဘာေတြေျပာ တယ္မသိ ဆံနက္ေလးကလွမ္းလာရင္း ခပ္ေျဖးေျဖးလွမ္းေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေျခလွမ္းေတြေနာက္ကို စကား ဆိုေလရဲ႕။ "Hey bit hot jogging, isn't it? He smiled.

"Never too hot for my taste." အေျပးေျခလွမ္းကိုမရပ္မိပဲ စကားဆိုမိတာေပါ့ေလ ႏႈတ္ဆက္စကားပဲဆိုမယ္ ထင္တာကိုး။ "About to wash the wheels?" I continued ေရႊေရာင္ေကာင္ေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီလွမ္း လားရင္း... "Yeah. Needs it badly too." အင္း...သူ႔အျပဳံးနဲ႔စကားဆိုပံုေလးက ရင္ထဲမွာ ဘာကလိုလိုေတာ့ ျဖစ္မိေသးတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း အေျပးေလ့က်င့္တာက ျပန္လာရင္း လီမြန္ေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္မ လုိ႔စဥ္းစားေနတာ။ ေနာက္မွ မနက္ျပန္ရင္ကားညစ္ပတ္ေနမွာစိုးလို႔ အခုေဆးမ လို႔လုပ္ေနတာဗ်။” စကားေျပာတာကို ခဏရပ္ရင္း သူ႔လက္ကိုေရွ႕ကိုကမ္းလိုက္ရင္း "Name's Ruben" ။

"I'm Evan." သူ႔လက္ကိုခပ္ဖြဖြညႇစ္ရင္းျပန္မိတ္ဆက္ရတာေပါ့။ ဆံနက္ေလးက လည္းသူ႔ရဲ႕ သန္မာပံုေပါက္တဲ့ လက္တစ္ဖက္ကို ကမ္းေပးရင္း "Theo," လို႔ေခၚႏိုင္ ပါတယ္တဲ့။ "C'mon. We're got some lemonade with your name on it."

ဟူး....ဒီလို ဘဲေခ်ာေခ်ာႏွစ္ေပြနဲ႔ခင္မင္ခြင့္ရတာ ကံေကာင္းတာပဲ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုၾကည့္ရတာ အတြဲထင္ပါရဲ႕။ သူတုိ႔နဲ႔ဘယ္လိုဇာတ္လမ္းျဖစ္လာမယ္မသိေသးဘူး။ ရင္ခုန္ဇာတ္လမ္းေလးေတာ့ျဖစ္လာမလား မိတ္ေဆြအဆင့္မွာပဲရပ္ရ မလားပဲ။ လီမြန္ေဖ်ာ္ရည္ကို တစ္၀ၾကီးေသာက္ျဖစ္တယ္ ခြက္ၾကီးၾကီးနဲ႔ေပါ့။ Theoက ဒီမွာေနတယ္ Ruben ကေတာ့ အလည္လာတာတဲ့။၊ University of Florida တက္ေနတယ္ ျပီးေတာ့ဒီေနရာကို ခရစ္စမတ္ အားလပ္ရက္အတြက္ အလည္ လာတာတဲ့။ Marine biology ဘာသာရပ္ကိုေလ့လာေနတာဆိုပဲ။

လီမြန္ေဖ်ာ္ရည္ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးကို ေသာက္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ Theo က အိမ္အေနာက္ ဖက္ျခမ္းကိုလိုက္ခဲ့ဖို႔ ဖိတ္ေခၚတာေၾကာင့္ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်စ္ေပၚကိုတက္ အိမ္ေဘးကလမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ Theo ကားကိုအျမန္ေမာင္းျပတာ ရိုလာကိုစတာ ကို စီးရသလိုပဲ ရင္ထဲတဖိုဖိုနဲ႔....ဟား ဟား။ ေရကန္ေဘးနားက ကားပါကင္ကို ေရာက္ေတာ့ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ကားကိုရပ္လိုက္ရင္း Theo အေျပာအရ “ဒီေနရာက ကားေရေဆးဖို႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ် ေရလည္းေပါ တယ္၊ ေလတျဖဴ ျဖဴးနဲ႔ ကမ္းေျခကိုလည္းျမင္ေနရတယ္ေလ” သိရပါတယ္။ ဖုန္ေတြတင္ေနတဲ့ကားကို ေဆးဖို႔ ေရပုန္း၊ ဆပ္ျပာရည္၊ ေရျမႇဳပ္စတာေတြကို Ruben ယူလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လည္းသူ႔ ကိုကူသယ္ေပးရင္း ကားကိုေရေဆးေပးျဖစ္ေသးတာ။

သူ႔ Sneeakers ကို ကန္ထုတ္ပစ္လိုက္ျပီး တီရွပ္ကိုဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္တာမ်ား ျမင္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ ရင္ခုန္ခ်င္စရာ အလြန္ေကာင္းတာပဲ။ Ruben ပိန္တယ္လို႔ထင္ရေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့သူပါပဲ။ သူ႔ရင္အုပ္ကလည္း ထြားထြား ဘယ္လီၾကြက္သား တံုးေတြကလည္း အဖုဖုနဲ႔။ ေငးမိတာ သူသိသြားေတာ့မလို႔ ဟီး....ဟီး။

သုံးေယာက္လံုး မ်က္လံုးခ်င္း အၾကည့္ဆံုျပီးေနာက္ စကားသိပ္ေျပာစရာမလိုဘဲ ဘာဆိုတာ သေဘာေပါက္မိၾကတယ္။ ကားကိုေရေဆးၾက ဆပ္ျပာျမႇဳပ္ နဲ႔တို႔ထိက စားၾကေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္ေတြကေရစိုကုန္ေပါ့။ Theo ကခႏၶာကိုယ္ လွေတာ့ ပိုျပီးဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္လို႔ထင္မိေပမဲ့ Ruben ကရင္ခုန္ စရာပိုေကာင္း ေနသ လိုပါပဲ။ သူ႔ေဘာင္းဘီက ေရစိုေနေတာ့ cock ေကာက္ေၾကာင္းကိုရင္ဖိုဖြယ္ ေတြ႔ေန ရတာလည္းပါတာေပါ့ေလ။ အိုး....Theo ေရနဲ႔လွမ္းပက္ေတာ့ ဟိုဒီေရွာင္တိမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ လည္းရႊဲရႊဲစိုေပါ့ေရေတြ...ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ေကာင္ေလး။