Growing up in Africa (to be continued)

ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခုပဲေရာက္တယ္။ ဒက္ဒီရယ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ သူ႔တပည့္မိသားစု တစ္ခ်ိဳ႕ရယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ခရီးရွည္ၾကီးကိုျဖတ္သန္းလာျပီးေနာက္ ညဦးပိုင္းအခ်ိန္ေလးမွာေပါ့။ ေႏြဦးရာသီေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ ဒက္ဒီ အလုပ္ရွိရာ ဒီေဒသကို လိုက္လာခဲ့တာ။ ဘာလို႔မွန္းေတာ့မသိ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း လူေတြၾကားမွာ ေရာက္ေနရတာကို ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတာအမွန္။ ခရီးေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနေပမဲ့ အိပ္ငိုက္တာေတြ မျဖစ္ လန္းဆန္း၏။ ကြၽန္ေတာ္ေနရမယ့္ ဘန္ဂလိုအိမ္ေလးကို ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္ေတာင့္ ခ်စ္စဖြယ္အျပံဳးပိုင္ရွင္ လူညိဳေခ်ာေလးက လိုက္ပို႔တယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ထက္ပိုျပီးၾကီးမယ္ မထင္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အထင္ေတာ့ ၂၉ႏွစ္ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ ေတာင့္တင္းသန္မာတာမ်ား ကြၽန္ေတာ့္ထက္သာတယ္။

“My name is James.” သူ႔နံမည္ကို စတင္ေျပာဆိုျပီး မိတ္ဆက္တယ္ေလ။ က်ယ္က်ယ္ ၀န္း၀န္း ရွိတဲ့အခန္းကို သူကိုယ္တိုင္ဖြင့္ အထုပ္အပိုးေတြ ကူသယ္ေပးရင္းေပါ့။ “I am Paul.” ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို ျပန္ေျပာ ျပရင္း လက္ဆန္႔ေပးလိုက္ေတာ့ ၀မ္းသာအယ္လဲ အမူအယာနဲ႔ ဆြဲကိုင္ႏႈတ္ဆက္ရင္း စကားေတြမ်ား ေျပာလိုက္တာ။

သူ႔ပ်ဴငွာေဖာ္ေရြမႈကို သေဘာက်မိသြားတာေတာ့အမွန္။ “ကြၽန္ေတာ္ တကယ့္ကို ၀မ္းသာတယ္ဗ်။ သူေဌးက သူ႔သား အေၾကာင္းေျပာေျပာ ေနတာ။ အခုမွပဲ ေခၚလာေတာ့တယ္။ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ပတ္၀န္းက်င္ ေလ့လာ ေရးထြက္ခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ပါ့မယ္။ ဒီပတ္၀န္းက်င္က လူေတြေနထိုင္စားေသာက္ပံုေတြ၊ စိုက္ပ်ိဳးခင္းေတြပါမက်န္ ေရာက္ေစသိေစရမယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေတြၾကားမိကတည္းက သေဘာက် ျပီးသားပါဗ်ာ” တဲ့။

သူ႔ရဲ႕လက္ၾကီးၾကီးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို မလႊတ္ဘဲဆက္ကိုင္ထားရင္း ေျပာေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက အလိုက္ကန္းဆိုးမသိ ရွက္ေသြးမ်ားဖ်ာေနေရာ့သလား…..ပူထူလို႔ပါပဲ။ “ေအး…….ငါလည္း တကယ့္ကို၀မ္းသာပါတယ္။ မင္းနဲ႔ခင္ရတာေရာ ျပီးေတာ့ အရာအားလံုးအတြက္ေပါ့။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ အရင္းႏွီးဆံုး အခင္မင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေက်းဇူး”လို႔ျပန္ေျပာ မိတာေပါ့ေလ။ “That’s for sure” အျပံဳးနဲ႔ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္အျဖစ္ေလးကို ရိပ္မိဟန္တူပါရဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ထား တဲ့လက္ကို ေျဖလႊတ္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ့္လက္မကို အသာအယာပြတ္ကိုင္ျပီးမွ လႊတ္တာေတာ့ ဘာသေဘာမ်ားပါလိမ့္။

“အိုေက….မင္းလည္း ပင္ပန္းေနေတာ့မယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ အိပ္စက္အနားယူပါဦး။ နက္ျဖန္က်မွ ကိုယ္လာေခၚမယ္” ႏူးညံ့အျပံဳးေလးႏွင့္ေျပာရင္း အခန္းတံခါးကိုပါ အလိုက္တသိပိတ္ေပးသြားေလေတာ့ ရင္ေတြကလည္းခုန္ေနလိုက္ တာ အသက္ရွဴမမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ျမန္ျမန္ အ၀တ္ေတြခြၽတ္ ေအးျမျမေရေတြထဲ အျမန္ဆင္း…အားပါးပါး ခရီးေၾကာင့္ ေျငာင္းျငာေနတဲ့ ကိုယ္လက္ ေတြ အခုမွပဲ အေျငာင္းေျပသြားေတာ့တယ္။ ရာသီဥတုက ေအးျမေနေပမဲ့ ခဏေနက ဒက္ဒီတပည့္ ေကာင္ေခ်ာ ေလးေၾကာင့္ ရင္ခုန္လႈပ္ရွားေသြးပူျပီး ေခြၽးျပန္တာေတြအတြက္…အိုေက ေပါ့။

ေရခ်ိဳးခန္း ျပဴတင္းေပါက္ကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘန္ဂလိုရဲ႕ ေနာက္ဘက္ျခံစည္းရုိးတေလွ်ာက္ အိမ္ပုေလး ေတြ စီစီရီရီနဲ႔ လွလွပပေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ရြာငယ္ေလးေပမယ့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ စနစ္တက်။ ေရစိမ္ခ်ိဳးေနရင္း ျပတင္းေပါက္က တစ္ဆင့္ေငးေမာေနခ်ိန္မွာ ရြာထဲကလူေတြမွာေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနျပီထင္ပါရဲ႕။ ထပ္ျပီး သတိ ျပဳမိတာကေတာ့ ျခံစည္းရိုးကို ခါးအျမင့္သာသာေလာက္သာရွိတဲ့ သစ္သားေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ကာရံထားတာကိုေရာ အပင္ပုေလးေတြ ၀ိုင္းရံေနတာကိုေရာေပါ့ေလ။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ရင္ ျခံစည္းရုိးက အပင္ေတြနဲ႔တန္းေနတာပဲ။

ဟူး….ေရခ်ိဳးျပီးတာနဲ႔ အိပ္ယာထဲကို ဒုိင္ဗင္ထိုး၀င္လိုက္တာ။ ဒါေပမဲ့ မအိပ္ခ်င္ေသးပါ။ စိတ္ထဲမွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ေတြနဲ႔ျပည့္ေနသလို ေႏြရာသီ ဒီခရီးေန႔ရက္မ်ားဟာ James နဲ႔အတူကုန္ဆံုးေစေတာ့မယ္ဆိုတာ အလိုလိုသိ ႏွင့္ ေနေတာ့ ဟီး…ဟီး…မထူးဆန္းဘူးလား။ He’s so cute…….. ေတာင့္တင္းထြားက်ိဳင္းတဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို T-shirt ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီေအာက္မွာကိုပဲ သိသာထင္ရွားေနတာဆိုေတာ့ အေတြးထဲမွာေတာင္ ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိတာ အမွန္။

သူ႔လက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲကိုင္ႏႈတ္ဆက္တုန္းကလည္း ျပည့္ျပည့္ တင္းတင္း သူ႔ေပါင္တံၾကားမွ ခပ္ေဖာင္းေဖာင္း အရာနားကို မထိတထိ လႈပ္ရွားႏႈတ္ဆက္ေသးတာ အခုမွ ျပန္ေတြးမိတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း butt ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ဂ်င္းေဘာင္းဘီရဲ႕ ေအာက္မွာ တင္းကားေနတာ ျမင္ရသူ ရင္ဖိုစရာပါပဲ။ အဲဒါေတြ စိတ္ထဲျပန္ျမင္ေယာင္လိုက္ ရင္ထဲတခုန္ခုန္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ toy-dick ကုိေဆာ့ကစားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့မိတာေပါ့…ဟီး။

x x x

အခန္းတြင္းဘာေတြလိုအပ္ေနေသးလည္း Check - in အတူ၀င္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ဦးသားစကားဘယ္ကစေျပာ ရမွန္း မသိၾကေတာ့ ခုတင္ေပၚမွအတူထိုင္ရင္း… “So you are not in school? Are you not still attending?” James enquired.
“Yeah.., ေက်ာင္းမွာပဲ ။ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ တက္ျပီးရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တက္ေနတဲ့ Account Diploma ရျပီ။ ေတာ္ေတာ္ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ profession ပါပဲေနာ္။
” အို…ဒါေပမဲ့ ဒီမွာေတာ့ accountant ေတြကို ေတာ္ေတာ္ respect ေပးၾကတယ္ကြ။”
“ဒါဆိုမင္းက အလည္သက္သက္ပဲေပါ့။ ျပီးေတာ့ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ရမွာလဲကြ။”

“I don’t know” အသံေတြမ်ား တုန္ခါေနေရာ့သလား။ “I wish I could be here forever…” သူ႔ကိုျပန္ေျဖတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အသံ သတိမထားမိခင္ ၀မ္းနည္းသံေပါက္ေန သလားပဲ။ သတိထားျပီးထိန္းပါမွေလ အခုမွာေတြ႕ ၾကတာ မၾကာေသးဘူးမလား။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုခံုးေပၚသူ႔လက္ေမာင္းႏွင့္ ေပြ႔ဖက္ျပီး ႏွစ္သိမ့္သလိုသူဆိုတာကေတာ့ ” အဲဒါေတြ စဥ္းစား မေနပါနဲ႔ကြာ ဒီကိုလာတုန္းလာခိုက္ မင္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနထိုင္ေနတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။” သူ႔ရင္ခြင္က်ယ္ ၾကီးဟာ ကြၽန္ေတာ္မွီွခိုေမွးစက္ရာျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေခြေတြကို သူက ညင္သာစြာပြတ္သပ္ ေပးေနျပန္ေတာ့ ရင္ထဲတသိမ့္သိမ့္ ၾကည္ႏူးရျပန္ေရာ။ I loved it… ကြၽန္ေတာ့္ႏူးညံ့ပါးျပင္ေလးနဲ႔ သူ႔ရင္ဘတ္ ေမႊးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ေနတာေရာ ညင္ညင္သာသာ ပြတ္သပ္ေနတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြရဲ႕ အထိအေတြ႕ကိုေရာေပါ့။ ဘာျဖစ္မွန္း မသိပါဘူး ေပါင္ၾကားက ညီဘြားက အတင္းေခါင္းေထာင္ထတာမ်ား ေထာင္းကနဲ ငုတ္တုတ္။