The Dream

အိပ္မက္သံစဥ္တစ္ခုကေနလာခဲ့တဲ့ သူဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ့္အစစ္အမွန္ပါ။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေသးငယ္လွေသာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ခုတင္ေလးကေန မွန္းဆၾကည့္ရရင္
အေတာ့္ကို ေ၀းလွေသာ သစ္ေတာအုပ္ၾကီးရဲ႕ အလယ္မွာ
ေရအိုင္ငယ္ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ မၾကာခဏဆိုသလို သစ္ေတာအုပ္အလယ္က ေရကန္ေလးဆီ
လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွ တစ္ဆင့္ ကားေမာင္းသြားရင္ အရာအားလံုးကေန
ခဏပုန္းကြယ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္မွတ္လဲ။ သစ္ပင္ၾကီးေတြ အံု႕ဆိုင္း ေနတဲ့
အလယ္မွာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလးမွတစ္ဆင့္ ၾကည္လင္က်ယ္ေျပာေသာ ေရကန္ငယ္တေလွ်ာက္
လမ္းေလွ်ာက္ရတာ တကယ္ ျငိမ္းတယ္။

ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ညတစ္ညမွာ အဲဒီသစ္ေတာအုပ္အလယ္က
ေရကန္မွာ ေရာက္ေနခဲ့တယ္လို႕ အိပ္မက္ပါရဲ႕။ မၾကာ ခဏအနားယူလွဲေလ်ာင္းတဲ့
ေက်ာက္ဖ်ာေပၚမွာ အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္တည္းလွဲေလ်ာင္းလို႕။ ေရခဲပံုး၊
စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြထည့္ ထားတဲ့ျခင္း၊ ျပီးေတာ့ ေန႕လည္ခင္းမွာေသာက္ဖို႕
၀ိုင္ခ်ိဳခ်ိဳေတြပါသတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ငါးမွ်ားမေနခဲ့ပါဘူး။ ကမ္းေျခကို
ႏုညံ့စြာပုတ္ခတ္ေန တဲ့ ေရလႈိင္းခတ္သံႏွင့္ သဘာ၀ေတာေကာင္ငယ္ေတြရဲ႕
ေအာ္မည္သံ သဲ့သဲ့ေတြကို နားေထာင္ရင္း ေရကန္အစပ္က ၀က္သစ္ခ်ပင္
ေအာက္မွာလွဲေလ်ာင္းေနတာေပါ့။

လူသူအလာနည္းတဲ့ ေနရာျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ေနရာလို
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႕ရတာအမွန္ပါပဲ။ ေရကန္တစ္၀ိုက္ ကြၽန္ေတာ္
တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာဆိုေတာ့ အဦးဆံုးကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တာက ၀တ္ဆင္ထားတဲ့
အ၀တ္ဟူသမွ် ခြၽတ္ကာ အ၀တ္မပါ စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ေနလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေႏြရာသီကာလရဲ႕ အလယ္ပိုင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေႏြးေထြးေသာ
ေန႕ေလးတစ္ေန႕ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ကန္ေရျပင္က ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေတြက
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အ၀တ္မပါ အသားဆိုင္ေတြကို အံ့အားသင့္ဖြယ္ ခံစား
မႈေတြေပးရဲ႕။

ေအးေဆးျငိမ္သက္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးအခ်ိန္
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းနားက ရိပ္ကနဲလႈပ္ရွားမႈတစ္ခုျမင္လိုက္ရပါ
တယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူဟာ ျခံဳပုတ္ေတြကို တိုး၀င္ ေရကန္ရွိရာကို
လာေနျခင္းပါပဲ။ အေပၚစီးေရာက္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္လွဲ ေလ်ာင္းရာေနရာေလးေၾကာင့္
က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာသူကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ရမယ့္ အေနအထားျဖစ္ပါတယ္။ သူ
သို႕မဟုတ္ သူမ ေတာ့ အရိပ္ထဲပုန္းေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို
ရုတ္တရက္ျမင္ႏိုင္မယ္မထင္။

ရုတ္တရက္ ျမင္ကြင္းထဲကို အသက္၁၈ႏွစ္ထက္မပိုေသးေသာ
အလြန္ေခ်ာေမာသန္႕စင္သည့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာပါ တယ္။ ဒီေနရာကို
ငါးမွ်ားဖို႕လာဟန္မတူ လက္ထဲမွာ ဘာငါးမွ်ားတံမွ မပါလာ။ တကယ့္ကို
သူ႕လက္ထဲမွာ ဘာမွယူေဆာင္လာျခင္းမရွိပါ ဘူး။ ပိန္ပိန္ပါးပါးအရြယ္အစား
ကိုယ္ခႏၶာထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ အရပ္အျမင့္က ၅ေပ ၆လက္မေလာက္ဆိုေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္အရပ္အျမင့္ ၆ေပထက္စာရင္ နိမ့္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့
က်စ္လစ္ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ၾကြက္သားေတြႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။
အညိဳရင့္ေရာင္ဆံႏြယ္ေတြက သူ႕ပခံုး တ၀ိုက္မွာေနေရာင္ေတြႏွင့္
ေတာက္ပလို႕ပါပဲ။ သူ႕ရဲ႕သမင္မ်က္လံုးေတြထဲ မ်က္ဆံအေရာင္ကိုေတာ့
ေသခ်ာမျမင္ရပါဘူး အညိဳေဖ်ာ့ ေရာင္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႕အသြင္အျပင္က
အရာအားလံုး perfect ျဖစ္လုနီးပါးေပါ့ေလ။ လွပေအးခ်မ္းတဲ့ေန႕ေလးထဲမွာ
အျပဳံး လွလွနဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲေပၚထြက္ေနတာက ပန္းေသြးေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးရဲ႕
ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္က ခ်စ္စရာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ပြင့္ေၾကာင့္။

ေကာင္ငယ္ေလးက သူ႕အေပၚတီရွပ္ကို ေခါင္းေပၚကေနဆြဲခြၽတ္လိုက္ကာ
ေျမျပင္ေပၚခ်လိုက္ပါတယ္။ ေခ်ာေမြ႕ျဖဴေဖြးတဲ့ ရင္အုပ္ေတြကို လွစ္ဟျပရင္း။
ေနာက္ေတာ့ သူ႕ဂ်င္း(န္)ေဘာင္းဘီ ခပ္က်ပ္က်ပ္က ၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္တာ
ေျခေထာက္က ေျခညႇပ္ဖိနစ္ ဒီဇိုင္းဆန္း ဆန္းကို ကန္ထုတ္အျပီးမွာေပါ့။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို သန္မာတဲ့ေပါင္တံေတြကေန အတင္းခြာရင္း ခဏေနက
အက်ႌေပၚထပ္ပံုလိုက္တယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၀တ္မထားတဲ့
သူ႕ေအာက္ပိုင္းျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အသက္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ
ကြၽန္ေတာ္ရွဴသြင္းမိရဲ႕။ သူ႕ငပဲမာျပီးေတာင္ လာရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ
ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခ်င္မိပါျပီ။ ပံုသဏၭာန္လွပ တစ္ရစ္တဲ့
ေပါင္တံႏွစ္ခုၾကားမွာေတာ့ ၾကက္မေလးရဲ႕ ဥေတြလို ေရႊဥ ႏွစ္လံုးက
ကပၸယ္အိပ္ထဲတြဲက်လ်က္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သတိထားမိစဥ္မွာေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းအစံုက ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကို ျပဴးၾကည့္ေနမိတာ ျပီးေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းလႊာထဲမွ သြားရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ရွက္လိုက္တာ..။

ဘယ္ကေနစျပီးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဦးေခါင္းထဲ ရွင္းသြားဖို႕
ေခါင္းကိုခါရမ္းမိပါတယ္။ မ်က္၀န္းမ်ားကို ျပန္ဖြင့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့
ကန္ေရ ျပင္က်ယ္မွာ သူကူးခတ္ေနပါျပီ။ ေရျပင္မွာ ကူးခတ္ေနတဲ့ ေျခတံေတြရယ္
လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ရင္ခုန္ဖြယ္ျမင္ရတာက ၀ိုင္းစက္ျပည့္တင္း တဲ့
တင္ပါးအစံုပါပဲ။ ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေရျပင္ထဲ အားရပါးရ ေဆာ့ကစားကူးခတ္ေနတာ
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ အေပၚကိုတက္လာျပီး ေရစပ္မွာ အသာရပ္ ေရစစ္ျပီးမွ
အ၀တ္ပံုရွိရာကို လွမ္းလာပါတယ္။ အ၀တ္ကိုေကာက္ျပီးေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွ
ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္ သြားပါေရာ။ သူ႕ပါးျပင္မွာ
ရဲရဲနီရွက္ေသြးျဖန္းသြားေပမဲ့ အ၀တ္မဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ဖံုးကြယ္ဖို႕
မၾကိဳးစားတာေတာ့အမွန္။

ကြၽန္ေတာ္ ထထိုင္လိုက္ရင္း သူ႕ဆီလက္လွမ္းျပလိုက္ကာ 'ေဟး...ညီေလး...
ကိုယ္နဲ႕အတူ လာစားပါလား။ ႏွစ္ေယာက္စာ အစားအစာ ေတြ ျခင္းထဲမွာအျပည့္၊
ျပီးေတာ့ ၀ိုင္ေအးေအး ဒါမွမဟုတ္ ေရ ေသာက္ခ်င္ရာေရြး'

အံ့အားသင့္ဖို႕ေကာင္းစြာ ေကာင္ေလး ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ေနတဲ့
ေနရာကိုလွမ္းလာတယ္။ ခ်ီတံုခ်တံုေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
က်န္ခဲ့တဲ့ သူ႕အ၀တ္ပံုကို တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္ေသးရဲ႕။ သူ
ပခံုးတစ္ခ်က္တြန္႕လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ္ကမ္းလွမ္းတာကို သေဘာညီ ေၾကာင္း
'ညီ...ခဏေနရင္ စားပါ့မယ္။ နည္းနည္း ၀မ္းဟာေနျပီဗ်' ေျပာပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ေျခလွမ္းနည္းနည္းအကြာမွာ ရပ္ရင္းေျပာ ေနတာေလ။

'ညီ့တစ္ကိုယ္လံုးစိုေနတာ'

ျခင္းေတာင္းထဲက တဘက္အသန္႕ကိုယူျပီး သူ႕ကိုပစ္ေပးလိုက္တယ္။ ေလထဲေျမာက္ကနဲ
လြင့္လာတဲ့ တဘက္ကိုယူျပီး ပါးခ်ိဳင့္ႏွစ္ ဖက္ေပၚလာေအာင္ သူျပံဳးလိုက္ကာ
'ေက်းဇူး..အစ္ကို' လို႕ေျပာရင္း တစ္ကိုယ္လံုးေျခာက္ေသြ႕ေအာင္
သုတ္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ နံေဘးကို သူအသာ၀င္ထိုင္ခ်ိန္မွာေတာ့
တဘက္အစိုကို ကြၽန္ေတာ္လွမ္းယူလိုက္ကာ
ကြၽန္ေတာ့္အ၀တ္အစားေတြပံုထားတဲ့နားကို ပစ္ ထည့္လိုက္ပါရဲ႕။

'ဘာကိုသံုးေဆာင္မလဲ? အေအးလား ဒါမွမဟုတ္ ေရသန္႕?'

'အေအးတစ္ပုလင္းဆို ပိုျပီးေကာင္းမွာ' အဲဒါေလာက္ဆိုေတာ္ပါျပီဆိုတဲ့ ေလသံႏွင့္ဆိုတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ အေအးပံုးထဲက Coke ႏွစ္ဘူးယူလိုက္ကာ တစ္ဘူးသူ႕ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သား toast လုပ္လိုက္ၾက ရင္း နည္းနည္းစီ
ေသာက္လိုက္ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိတ္ဆက္ၾကပါတာေပါ့။

'ကိုယ္က ေက်ာ္ဇင္'

'ညီက Andy, ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္'

ႏွစ္ဦးသားလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ 'မၾကာခဏ ကိုယ့္ေရကန္ကို
မင္းေရလာကူးတာလားညီ? ကိုယ္ကေတာ့ အလုပ္အားခ်ိန္ တိုင္းလာျဖစ္ပါရဲ႕။
ဒီေန႕လည္း ရာသီဥတုက သာယာတာနဲ႕ေလ'
သူ႕မ်က္၀န္းေတြျပဴးက်ယ္သြားကာ သက္ပ်င္းခ်လိုက္ရင္း 'ဒီေနရာက အစ္ကို႕ေနရာ?
အိုး...sorry အစ္ကိုရယ္၊ ညီမလာပါဘူး ဒီေနရာ ဟာ တစ္ဦးဦးပိုင္....'

'Relax. ညီ ဒီေနရာမွာ ေရလာကူးႏိုင္တယ္ ဒါမွမဟုတ္
ကိုယ့္သစ္ေတာအုပ္ေလးထဲမွာ လာပုန္းႏိုင္ပါတယ္ကြ။ ဒီသစ္ေတာလမ္းေလးရဲ႕
အဆုံးက ကိုယ့္အိမ္မွာလည္း လာနားႏိုင္ပါတယ္ အလည္ေပါ့။ ေရခဲေသတၲာထဲမွာ
၀ိုင္ေအးေအးေတြ ဘီယာေတြ အဆင္သင့္ မင္းၾကိဳက္ တတ္တယ္ဆိုရင္ေပါ့ေနာ္'

'ညီၾကိဳက္တယ္'

ေကာင္ေလး အျပံဳးေတြေပးျပန္ျပီ။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြဟာ
မသိမသာကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးကို ၾကည့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ဂြဆံုကို
တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ရင္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္းက စကားသံတိုးတိုးေပၚထြက္လာပါေရာ။

'ေရကန္ထဲမွာ ကူးေနတုန္းကတည္းက ညီ့ကိုၾကည့္ေနတာ ျမင္တယ္ဗ်။
ဘာကိုသေဘာက်လို႕ ၾကည့္တာလဲဟင္'

ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ေတြ ရွက္ေသြးေၾကာင့္ ပူေႏြးသြားသလားခံစားရကာ
ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ သူျမင္ရတဲ့
ျမင္ကြင္းကိုၾကိဳက္မွန္း။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ သူ႕ထက္
၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကီးတဲ့ အရပ္ ၆ေပနဲ႕ညီေအာင္ ေလ့က်င့္ထားတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာပံုရိပ္ကို သေဘာက်ေနတဲ့ဟာ။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲက သူ႕ညီဘြား
မာေတာင္လာတဲ့ အေျခအေနရဲ႕ တစ္လက္မေလာက္ေတာ့ ပိုရွည္မွာ။
ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြက အံုထူျပီး မည္းနက္ပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက
ႏုညံ့တဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာ ထက္စာရင္ ပါးသိုင္းေမႊးေရးေရးရွိေတာ့
ၾကမ္းတယ္ေပါ့ေလ။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြက အညိဳေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြက အနက္ေရာင္ စစ္စစ္။

သူ႕အၾကည့္သူခိုးေတြက မမာ့တမာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဆီေရာက္ေရာက္ေနသား။
ကြၽန္ေတာ့္ျခင္းၾကီးကို အလယ္ခ်ေပးလိုက္ျပီး စားခ်င္တာ
စားလို႕ေျပာလိုက္တယ္။ လတ္ဆတ္တဲ့ေပါင္မုန္႕ခ်ပ္ေတြ၊ သုတ္ျပီးစားဖို႕
ခ်ိ(စ္)၊ စေတာ္ဘယ္ရီယို၊ ၀ိုင္နဲ႕အတူျမည္းဖို႕caviar ၊ ခပ္တုတ္ တုတ္
၀က္အူေခ်ာင္းေက်ာ္ေတြအျပင္ အိမ္နားက ေဒၚနန္းစိန္လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့
နာနတ္ယိုပါပါေသး။ ေဒၚနန္းစိန္က သူ႕အိမ္လုပ္ ဂ်ယ္လီ ေတြ၊ ယုိေတြကို အျမဲ
ကြၽန္ေတာ္စားဖို႕ေပးတယ္။ ပန္းကန္ျပားတစ္ခ်ပ္၊ ဓားႏွင့္ခက္ရင္း၊
လက္သုပ္ပ၀ါသန္႕သန္႕ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ တို႕ ေပ်ာ္ပြဲစားအေသးေလးကို
ခင္းက်င္းလိုက္ပါေရာ။

ကြၽန္ေတာ္တို႕ စကားမဆိုဘဲ စားေသာက္ေနက်တာ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခိုးၾကည့္လိုက္။ ဗိုက္၀ ေအာင္စားျပီးေနာက္
ကြၽန္ေတာ္အားလံုးျခင္းထဲသိမ္းလိုက္ျပီး ေနာက္ထပ္အေအးဘူးေလးေတြကို
ယူလိုက္ပါတယ္။ အေအးေမာ့ေနတုန္း မွာပဲ သူ႕လက္သြယ္သြယ္ေတြဟာ
ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံဆီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ဦးၾကား စကားလံုးေတြမွ မလိုတာပဲ။
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကို သူ႕ရင္အုပ္ဆီ ထားလိုက္ကာ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို
အသာအယာပြတ္သပ္မိပါျပီ။ ခပ္တိုးတိုးညည္းညဴသံေပးလိုက္ရင္း သူ
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းအစံုထဲ အသာခို၀င္လာပါေရာ။ အတူေဘးခ်င္းယွဥ္
လွဲေလ်ာင္းလက္ေပါ့ေလ။

ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာ ဒီလိုေရာင့္ရဲတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးတစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးဘူး။
အဲဒါျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ကႏိုးထလာပါတယ္။ မနက္ခင္း
ေတာင္ကုန္ေတာ့မွာပါလား။ ေနာင္တသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီ
ေရခ်ိဳးဖို႕ ပါးသိုင္းေမႊးရိတ္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ေရြ႕ရပါရဲ႕။ အ၀တ္ေဟာင္းေတြ
အ၀တ္ျခင္းထဲထည့္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ နံနက္စာျပင္ဆင္ဖို႕
၀င္လာခ်ိန္နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ ၁၁း၀၀နာရီ ထိုးေန ပါေပါ့။
ေကာင္းလိုက္တာ ဒီေန႕ စေနေန႕ပဲ။

ေဒၚနန္းစိန္ပဲေပးထားတဲ့ သူ႕ျခံထြက္ ၾကက္ဥလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႏွစ္လံုးကို
မက်က္တက်က္ေၾကာ္လုိက္တယ္။ ပန္းကန္ျပားထဲ စေတာ္
ဘယ္ရီယိုသုတ္ေပါင္မုန္႕ႏွစ္ခ်ပ္ႏွင့္ အတူထည့္လိုက္ရတာေပါ့။ တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့
ဒီအန္တီၾကီးရဲ႕ ေမတၲာေစတနာအတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေပးဦးမွပါ။ မနက္စာအျဖစ္
မီးဖိုေခ်ာင္စားပြဲမွာ ေပါင္မုန္႕၊ ၾကက္ဥေၾကာ္၊ လိေမၼာ္ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္၊
ေကာ္ဖီခါးခါး တစ္ခြက္တို႕ကို ထိုင္ျပီး စားေသာက္ျဖစ္ပါတယ္။ Jelly
ကိုျမင္ေတာ့ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္ကို သတိရမိရပါ၏။

အိပ္မက္ထဲက လူငယ္ေလးဟာ တကယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ေတြးမိလိုက္တာနဲ႕ ေပါင္ၾကားက
ညီဘြားကို ေခါင္းေထာင္လာေစေရာ။ ေတြးမိတာ ေလးေပ်ာက္သြားေအာင္
ေခါင္းကိုရမ္းၾကည့္ေပမဲ့ ေပ်ာက္မသြားပါဘူး။ ၾကိမ္ျခင္းၾကိးထဲ
မုန္႕ပဲသြားေရစာေတြထည့္၊ ျပီးေတာ့ အေအးပံုး ထဲ ေဖ်ာ္ရည္ဗူးေတြျဖည့္ကာ
ေရကန္ေလးဆီ သြားဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ဂိုေထာင္ထဲက
ဂ်စ္ကားကို အသာထုတ္ သစ္ေတာထဲက ဖုန္ထူထူလမ္းကတစ္ဆင့္ ေရကန္ရွိရာဘက္ကို
ခပ္ေျဖးေျဖး လိမ့္သြားမိပါရဲ႕။

ခါတိုင္းရပ္တဲ့ေနရာမွာပဲ ကားကိုပါကင္လုပ္၊ ယူေဆာင္လာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို
ဆြဲကိုင္ကာ ေရကန္နားက ကြၽန္ေတာ္နားခိုေနက်ေနရာ ေလးကို လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း
လမ္းေလွ်ာက္လာလိုက္ပါတယ္။ သစ္ခြပန္းေတြအမ်ားအျပားရွိေနတဲ့ အပင္ကို
ေက်ာ္လိုက္တာနဲ႕ ျမင္ လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ
တကယ္အသက္ရွဴမွားေလာက္ေအာင္လွပပါရဲ႕။ ဟိုးအရင္ သံုးေလးပတ္ေလာက္က ကြၽန္ေတာ္
သစ္ေတာတခြင္ လွည့္ၾကည့္တုန္းက ဒီေရကန္ေနရာကို ရွာေတြ႕ခဲ့တာ။ ခပ္အုပ္အုပ္
၀က္သစ္ခ်ပင္ၾကီးနားေရာက္ေတာ့ ၀တ္လာတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ဆြဲခြၽတ္၊
သားေရရွဴးကို ကန္ခြၽတ္၊ျပီးေတာ့ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ညီညာႏုညံ့တဲ့
ျမက္ခင္းေပၚလွဲလိုက္ပါတယ္။

အခ်ိန္အတန္ၾကာ ျငိမ္သက္ေအးေဆးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ေလးမွာ ေမ်ာေနျပီးေနာက္
ကြၽန္ေတာ္ထထိုင္လိုက္ကာ ေရခဲဗူးကိုဖြင့္လိုက္ပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အၾကိဳက္
၀ိုင္ပုလင္းတစ္ခုဆြဲေဖာက္ ငံုေသာက္လိုက္ရင္း
ေရကန္တစ္၀ိုက္ျခံဳငံုၾကည့္ေနမိပါရဲ႕။ Andy ဆိုတဲ့ ဘိုဆန္ ဆန္ေကာင္ကေလး
ကြၽန္ေတာ့္ဆီလွမ္းလာတာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့
တစ္ေယာက္တည္း။ သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ် ပုလင္းေလးထဲက လက္က်န္ကို ေမာ့ကာ
ပက္လက္အိပ္လိုက္ပါတယ္။ မ်က္၀န္းမ်ားကို အသာမွိတ္လိုက္စဥ္မွာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ကို အိပ္ေမာက်သြားရတာ။

ေႏြးေထြးတဲ့ အေပြ႕အဖက္၊ စိုစြတ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစံုႏွင့္ အားရပါးရ
အနမ္းခံရတာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးထရပါျပီ။ အိပ္မက္ဟာ ဘယ္ေနရာမွာ ရပ္
ဘယ္ေနရာက ဆက္ဆိုတာ အလိုလို ျဖစ္ေနတာလို႕ ထင္ပါရဲ႕။ သူ႕အာခံတြင္းထဲမွ
ပူေႏြးေနတဲ့ လွ်ာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အာခံတြင္းအႏွံ႕ ထိေတြ႕ေနတာ
တကယ့္အစစ္အမွန္အတိုင္း ခံစားရပါတယ္။ ဒါအိပ္မက္တစ္ခု မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ေသးသြယ္က်စ္လစ္တဲ့ သူ႕ကိုယ္ေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းေတြထဲ ေရာက္ေနသလို
မာျပီးေတာင္ေနတဲ့ သူ႕ညီဘြားဟာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံက အေျမႇာက္တံႏွင့္
ပြတ္တိုက္ေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕လက္ေတြဟာ ႏွစ္ဦးသားခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႕ပြတ္သပ္၊ ဖ်စ္ညႇစ္
ခံစားမႈေတြ ျမႇင့္တင္ေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္း ေတြဟာ
ရွည္ရွည္ထြားထြား သူ႕ငပဲ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ပြတ္သပ္ရင္း အံ့အားသင့္စဖြယ္
ေရႊဥေတြကို ကလိေပါ့။ ဖေယာင္းတိုင္ေတြလို အရြယ္ညီတုတ္ခိုင္တဲ့
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ကို ေကာင္ေလးပါးစပ္ထဲ စုပ္ျပဳဖို႕ ပန္းႏုေရာင္
ႏႈတ္ခမ္းေပၚတင္ေပးလိုက္တာ သူ တကယ့္ကို စိတ္ႏိုးထလာေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ
လွ်ာေတြႏွင့္ ကစားတယ္ေလ။ စိုစြတ္ေနတဲ့ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဖိဳးျဖိဳးအိအိ
သူ႕ တင္ပါးအလယ္က ခေရေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ေျဖးေျဖး
ဖိထည့္လိုက္မိပါတယ္။

'Damm...မင္းေလးက အရမ္းေဟာ့တ္တာပဲ။ I want to fuck you'

'ညီလည္း အဲဒါကို လိုခ်င္ေနတာ' ခပ္တိုးတိုး သူညည္းညဴလိုက္ရင္း
ကြၽန္ေတာ့္ကို ရီေ၀ေ၀ၾကည့္ တယ္။
Andy ပက္လက္အေနအထားမွာ ဒူးကိုရင္ဘတ္ဆီေကြးတင္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္
ထိန္းထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က တံေတြးေခ်ာဆီကို လက္ထဲေထြးထည့္
ငပဲကိုမံလိုက္ျပီး ကြမ္းသီးေခါင္းကို ခေရေပါက္ဆီ ေတ့လိုက္ပါတယ္။
ႏွစ္ဦးသား အသက္ရွဴသံေတြက ျမန္လာသလို ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္
တေျဖးေျဖးျခင္းဖိသြင္းေနစဥ္ သူရုတ္တရက္ ဖင္ကိုလႈပ္ျပီးေဆာင့္လိုက္တာ
ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုးနီးပါး ၀င္သြားေရာ။ သူ လည္း ေအာင့္သြားတယ္ထင္ရဲ႕
ခဏျငိမ္သြားသလို ကြၽန္ေတာ္လည္း ေသြးေၾကာထဲထိ ဆိမ့္ကနဲျဖစ္သြားရကာ
ဆက္မလႈပ္ရွားျဖစ္။

ဟူး....ခပ္ေအးေအး ေလတစ္ခ်က္ တိုက္လိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္
သက္ျပင္းေမာႏွင့္အတူ ႏိုးထရပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြ မာန္
ဟုန္ျပင္းေနျပီး ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာလည္း အရမ္းမာေနတာေၾကာင့္
လက္ကစားလိုက္ရပါျပီ။ အိပ္မက္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြဟာ အျမင့္ဆံုး orgasm
ျဖစ္တဲ့အထိ ေပးစြမ္းပါေသးတယ္။ ေအာက္ကခင္းထားတဲ့ အခင္းလည္း ေခြၽးႏွင့္အတူ
သုတ္ရည္ေတြျဖင့္ ရႊဲသြားရပါေရာ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေအာက္အခင္းနဲ႕ပဲ
တစ္ကိုယ္လံုးသုတ္သင္သန္႕ရွင္းလိုက္ပါတယ္။ ျခင္းၾကီးထဲကို
ယူေဆာင္လာတဲ့ပစၥည္းေတြ ျပန္ထည့္ေတာ့မွ ယူလာတဲ့အစားအေသာက္ေတြထဲ စားစရာေတြ
တစ္ခုမွမထိမိေၾကာင္း သတိထားမိေတာ့တာပါ။ ရွပ္အက်ႌ၀တ္၊ ဂ်င္း(န္)
ေဘာင္းဘီကို ေကာက္စြတ္၊ ျပီးေတာ့ ညစ္ပတ္ေနတဲ့အခင္းကို ေခါက္လိုက္ကာ
ျခင္းထဲကိုထည့္လိုက္ပါတယ္။ မလွမ္းမကမ္းမွာ ခြၽတ္ ထားတဲ့
သားေရဖိနပ္ကို၀တ္ျပီးေတာ့ ကားဆီအျပန္ေျခလွန္းေတြစခဲ့ပါရဲ႕။
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ တံခါး၀အေရာက္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ တည္း အထီးက်န္တဲ့
ခံစားမႈၾကီး စတင္ခံစားမိပါ၏။

ကြၽန္ေတာ့္မွာသူငယ္ခ်င္းအမ်ားၾကီးမရွိ။ အလယ္တန္းေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္း
တိုင္းရင္းသားဆိုလို႕ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း။ တကၠသိုလ္တက္ေနတုန္းမွာေတာ့
မိသားစုက ရပ္ေ၀းေျမျခားထြက္ခြာသြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အသြင္အျပင္က
အေတာ္ၾကည့္ေကာင္း တဲ့ အထဲမွာပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ boyfriend
တစ္ေယာက္ပဲရွိခဲ့ဖူးျပီး မိန္းကေလးေတြဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ
turn-on မျဖစ္ေစခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ bf က
တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းရွာဖို႕ဆိုျပီး သေဘၤာလိုက္သြားေလရဲ႕။
အဆက္အသြယ္ကေတာ့မျပတ္ ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ရွင္သန္မႈႏွင့္
သူ႕အသက္ေမႊးမႈကကြာျခားၾကတာကိုး။ အခုေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ထက္သာတာ
ရသြားျပီထင္ပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က နည္းပညာကြၽမ္းက်င္၀န္ထမ္းေတြ ဦးစီးေပးေသာ
အၾကီးစားစက္ပစၥည္းေတြ ျပင္ဆင္ေပးႏိုင္တဲ့ ဆိုင္ၾကီးတစ္ခုဖြင့္ ထားပါတယ္။
ဆိုင္က အေျခအေနေကာင္းတာေၾကာင့္ ျမိဳ႕၀န္းက်င္မွာ
ဆိုင္ခြဲႏွစ္ခုဖြင့္ထားပါ၏။

အသက္၃၀၀န္းက်င္အမ်ိဳးသားအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆးအျငိမ္းစားေနဖို႕
စဥ္းစားတာေစာမ်ားေနသလား ထားပါ...အ၀တ္ေတြ အားလံုးခြၽတ္ ေရပန္းေအာက္
၀င္ေနခ်ိန္မွာ ေရစက္ေတြရဲ႕ ထိေတြ႕မႈက ပိုသာယာပါတယ္။
အင္း...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လုပ္သက္ ၅ႏွစ္နီးပါးရွိျပီ ျဖစ္တဲ့ မန္ေနဂ်ာ
ေဇာ္ဦးလြင္ကို ေခၚျပီး စီစဥ္စရာရွိတာ စီစဥ္ဦးမွပါပဲ။ အဓိကဆိုင္မွာ
လည္းေကာင္းေကာင္း စီမံခန္႕ ခြဲႏိုင္သလို ဆိုင္ခြဲႏွစ္ခုမွာလည္း
အလားတူေကာင္းေကာင္း စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေပးႏိုင္သူျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ထဲမွာမေနပဲ
သစ္ေတာအစပ္က ဒီအိမ္ မွာ ေနျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ သူလာလို႕အဆင္ေျပပါ့မလားမသိ။
ခရီးရွည္ၾကီးတစ္ခုထြက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.....ကြၽန္ေတာ္သြားခ်င္ေနတဲ့
ေနရာေတြကို ကမၻာတစ္ပတ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မေပါ့။

တနဂၤေႏြည၊ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္က ျပန္လည္ခရီးဆက္ပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ Andy ကို
-ိုးေနခဲ့တာေလ ၀က္သစ္ခ်ပင္ၾကီးေအာက္မွာ။ အိုး....ဖီလင္အရမ္းမိုက္တယ္
ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ခေရေပါက္ထဲ အားႏွင့္ အရွိန္မျပတ္ေဆာင့္ခ်ိန္မွာ
သူလည္းနာက်င္မႈကို ၾကိတ္မွိတ္စရာမလို စိတ္တိုင္းက် ေအာ္ဟစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္
ခ်ဳပ္တည္းမႈမရွိသူ႕အသံက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားေစပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲက သူ႕ခေရ၀ ထဲအ၀င္အထြက္ျပဳခ်ိန္မွာ သူ႕ငပဲဟာ
ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ၾကြက္သား အန္စာတံုးေတြႏွင့္ ပြတ္သပ္ေနေရာ။ ခဏအၾကာမွာေတာ့
ႏွစ္ဦးသား အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ကို မေရွ႕မေႏွာင္းေရာက္ၾကပါျပီ။
ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္သားႏွင့္ ရင္အုပ္ေတြမွာ
ေဖြးေနပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားအတူလွဲေလ်ာင္းရင္း
အသက္မွန္ေအာင္ရွဴကာအျပင္ကိုဆြဲထုတ္ျပီးတဲ့အထိမာေနဆဲ
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကိုၾကည့္ျပီး ရယ္ေမာ မိပါတယ္။

'အစ္ကိုရယ္....အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ညီတို႕ေန႕တိုင္းအတူတူရွိရင္ေကာင္းမွာ။ ညီ
သိတယ္...ေတြ႕ဆံုရုံေလးပဲရွိေသးတာ အစ္ကိုနဲ႕ေလ။ ဒါေပမဲ့
ညီ...အစ္ကို႕ကိုခ်စ္မိသြားျပီဗ်ာ'

သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ္သူ႕စကားကိုဆက္ျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။
'ညီ့ကိုခ်စ္ပါတယ္ အစ္ကိုလဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာအိပ္မက္တစ္ခုပါ။
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာရွိေနတတ္တဲ့ ျပီးျပည့္စံုအေဖာ္မြန္ ပုံသဏၭာန္ေလးတစ္ခု
ထင္ပါရဲ႕။ ညီဟာ အစစ္အမွန္လူသားျဖစ္ပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္'
သူ႕ရဲ႕ လွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးမွာ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ ေပၚလာတာကို
ေနာက္ဆံုးေငးၾကည့္ရင္း ေခြၽးအရႊဲသားနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာပါတယ္။

'Noooooo!' ကြၽန္ေတာ့္အသံ တဆံုးေအာ္လိုက္မိသံဟာ မနက္ေစာေစာ
ေမွာင္ရိပ္ထိုးေနဆဲမွာ ေပၚထြက္လာရေပါ့။

တနလၤာ ၊ ဗုဒၶဟူးေန႕မ်ားမွာ ကြၽန္ေတာ့္စီးပြားေရးကို ေကာင္းေကာင္း
ဂရုတစိုက္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္ခဲ့လို႕ေတာ္ပါေသးတယ္။ ကိုယ့္စီးပြား
တိုးတက္ဖို႕ မစိုးရိမ္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္ခ်င္မိေအာင္ အိပ္မရခဲ့တာ
ႏွစ္ညရွိခဲ့ျပီ။ အိပ္မက္ထဲကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ကြၽန္ေတာ္မသြား
ခ်င္ေတာ့ဘူး။အိပ္မက္က ႏိုးထလာတာနဲ႕ Andy ကထြက္သြားမွာပဲ မဟုတ္လား။
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြျဖင့္ စိုစြတ္ျပီး
က်န္ရစ္ျဖစ္ေနခဲ့ရတာ။

ေအးေအးသက္သာၾကည္ႏူးဖြယ္အရာတစ္ခုကေန အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုအသြင္ျဖစ္လာေနျပီ။
နည္းနည္းေလး အိပ္ေပ်ာ္လိုက္တာနဲ႕ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ျပည့္ေတာ့မွာ။ Andy က
သူ႕သဏၭာန္ ဟန္ဟာ တကယ့္အစစ္အမွန္ ထပ္ထူညီတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးထဲက
ခ်စ္သူဆိုတာ နားလည္ေစဖို႕ ၾကိဳးစားေနမႈမ်ားလား။ သူႏွင့္လိင္ဆက္ဆံရတာ
ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ခါေနေအာင္ ေက်နပ္ရသလို ႏိုးထလာ ခ်ိန္ထိ
ဘယ္လိုမွ မရပ္တည္ႏိုင္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အဲဒါ အစစ္အမွန္ မဟုတ္မွန္း
ကြၽန္ေတာ္သိေနခဲ့ခ်ိန္ေတြရဲ႕အဆံုးစြန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြဟာ
ေလဟာနယ္ျဖစ္သြားပါျပီ။ ဟင့္အင္....ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အထီးက်န္ေနခဲ့ရတာ
အခုေရာ အထီးက်န္ေနရေတာ့မွာလား။
ၾသဂုတ္လရဲ႕ ေတာက္ပတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ ၾကိမ္ျခင္းၾကီးကို
ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္ အရင္တစ္ခါထည့္တဲ့
ပစၥည္းမ်ားႏွင့္မတူေသာအရာေတြကိုေပါ့။ ပစ္စတို တစ္လက္ရယ္ က်ည္ဆန္တစ္ဘူးရယ္
ျမိဳ႕ထဲက ကြၽန္ေတာ္၀ယ္ခဲ့တယ္။ ေသနတ္ ထဲမွာ က်ည္ဆန္ျဖည့္ျပီးသားပါ။
အိပ္မက္က ကြၽန္ေတာ္တဖန္ႏိုးထလာတာနဲ႕ ပစ္စတိုက ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲမွာဆိုေတာ့
ပစ္ဖို႕အသင့္ ေပါ့ေနာ္။

ေဒၚနန္းစိန္ရဲ႕ အိမ္ေဘးက အျဖတ္ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ လက္ေ၀ွ႕ရမ္းျပ
ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ကားပါကင္ထိုး၊ ေရကန္ရွိရာ ကြၽန္ေတာ္
ခပ္ေႏွးေႏွးေျခလွမ္းေတြျဖင့္ သြားေနပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလံုးေတြဟာ
အရင္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေန႕မ်ားထက္ ပိုေပါ့ ပါးေနသေယာင္။ ၀က္သစ္ခ်ပင္ရဲ႕
အရိပ္ေအာက္ ကြၽန္ေတာ့္ Andy ေလး ယိုင္နဲ႕နဲ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ
ထာ၀ရေတြ႕ဆံုျဖစ္ေတာ့မယ့္ အစီ အစဥ္။ ကမၻာတပတ္ ခရီးစဥ္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ
အိပ္မက္ကမၻာထဲ သြားေတာ့မယ့္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ေလ။
လမ္းသြယ္ေလးထဲ ၀င္လာရင္း ကြၽန္ေတာ့္အေတြးစိတ္အလ်ဥ္ဟာ ေလဟာနယ္ထဲ
ပိုေရာက္လာသလိုပဲ။ သာယာလွပတဲ့ ဒီေရကန္ ဒီ၀န္းက်င္
ေနာက္တစ္ခါ...အား...ဘာမွမေတြးေတာ့ဘူး စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္။
ေနာက္ဆံုးခရီးတစ္ခုကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ ပါတယ္။
လမ္းအတိုင္း မေႏွးမျမန္လာလိုက္တာေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရကန္နားကို
နီးကပ္ေရာက္ရွိလာပါျပီ။

၀က္သစ္ခ်ပင္ေအာက္ အၾကည့္ကိုေရြ႕မိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြ ရုတ္တရက္
ရပ္တန္႕သြားခဲ့ပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခဲ့ရတာကို မယံုႏိုင္ ပါဘူး။
သစ္ပင္အိုၾကီးရဲ႕ ေအာက္က ျမက္ခင္းကမၺလာမွာ Andy လွဲေနတာ။
ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကို ခါရမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ အိပ္မက္တစ္ခု
လံုး၀မဟုတ္ဘူး။ ပက္လက္အိပ္လ်က္၊ လက္တစ္ဖက္ကို သူ႕မ်က္၀န္းေပၚေမွးတင္ကာ
အ၀တ္မဲ့ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ။ လက္က သယ္လာတဲ့ပစၥည္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ပစ္ခ်ျပီး
သူ႕ဆီေျပးသြားမိကာ လႈပ္ႏိုးမိပါေရာ။

လွဲအိပ္ေနရာက ထထိုင္၊ သူ႕မ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို
တည့္တည့္ၾကည့္တယ္။ မ်က္၀န္းေတြ ျပဴးက်ယ္ ပါးစပ္က အံ့ၾသ၀မ္းသာသံထြက္ကာ
'ကိုေက်ာ္ဇင္...အိပ္မက္မဟုတ္ပါဘူးေနာ္'
သူ႕နံေဘးကို ကြၽန္ေတာ္၀င္ထိုင္ျပီး အေပ်ာ္ေတြအျပည့္ျဖင့္ သူ႕ကိုဖက္ကာ
အေမးကိုေျဖလိုက္ပါတယ္ 'No, အခ်စ္ေလးရယ္ ဒါတကယ့္ အစစ္အမွန္ပါ'

ပတ္၀န္းက်င္ကို သူလွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနဟန္။

'ေရကန္....ဒါအိပ္မက္တစ္ခုပဲျဖစ္မယ္။ ဒီေနရာကို ညီဘယ္လိုေရာက္လာလဲ?'

'ေနာက္ဆံုးဘာတစ္ခုကို ညီမွတ္မိလဲ အစ္ကို႕ကိုေျပာျပၾကည့္'

'ညီ့အထင္ တီဗီေရွ႕က ဆိုဖာေပၚ ဇာတ္လမ္းတြဲထိုင္ၾကည့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။
ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာလားအစ္ကို'

ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုသြက္သြက္ ျငိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္။
'အိပ္မက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ မႏိုးထခ်င္ေတာ့ဘူး။ မင္းဟာ အစစ္အမွန္ဆိုတာ
ယံုၾကည္ ဖို႕ ကိုယ့္အတြက္ခက္ခဲခဲ့တယ္။ မင္းနဲ႕အတူ အျမဲေနႏိုင္ဖို႕ဆို
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသလိုက္တာ တစ္နည္းပဲရွိတယ္လို႕ေတြးခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္
ဒီေနရာကို ကိုယ္ေရာက္လာတာေလ'

'မဟုတ္ဘူး!! အခုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလဗ်ာ။ အစ္ကို တကယ္ပဲ ဒီအနားမွာ ေနတာလား?'
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲဖက္ျပီး သူငိုတယ္။

ေခါင္းကို အသာဆတ္ျပလိုက္ရင္း 'ဟုတ္တယ္..လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္းဆင္းသြားရင္
သစ္ေတာ့ၾကီးရဲ႕ အစပ္က အိမ္မွာေနတာ။ ဒါေပမဲ့ ...ညီ...မင္းဘယ္မွာေနတာလဲ
အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းဘယ္မွာေနလဲ မေမးခဲ့ဖူးဘူးကိုယ္'

'ညီ ဒီေရကန္နဲ႕ဆို မိုင္ငါးဆယ္ေလာက္ေ၀းမယ္ေနတာ။ ဒါေပမဲ့ ညီ့ဦးေလးအိမ္ကို
လာလည္ေနတာ ႏွစ္ပတ္မကေတာ့ဘူး။ သူ႕အိမ္က အစ္ကို႕အိမ္နဲ႕ နည္းနည္းပဲေ၀းတယ္။
ညီေရကန္နားေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ဦးေလးအိမ္မွာ မရွိႏိုင္ဘူး ဟုတ္တယ္ဟုတ္'

အေၾကာင္းရင္းကို ရွာဖို႕နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကားေပၚ
သူ႕ကိုတင္ ေရကန္ကိုထားပစ္ခဲ့လိုက္တာေပါ့။ ကားေပၚ အတက္ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ
အ၀တ္မရွိမွန္း သတိထားမိသြားျပီး သူ႕မ်က္ႏွာ ရဲရဲနီသြားပါတယ္။

'ေကာင္းျပီ' ေဒၚနန္းစိန္ အျပင္ထြက္သြားေလာက္ပါတယ္။ 'ရာသီဥတုက အရမ္းပူေတာ့
ဥယ်ာဥ္ထဲထြက္ျပီး အလုပ္လုပ္လား မထြက္ဘူး လား မေသခ်ာဘူး။ သူ႕အိမ္က
ကိုယ့္အိမ္ႏွင့္ သစ္ေတာလမ္းအၾကားမွာရွိတယ္။ တကယ္လို႕ သူအျပင္မွာဆို
ကိုယ္တို႕ အေျခအေန ၾကည့္ျပီး ကိုယ့္အိမ္ထဲေရာက္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကတာေပါ့'
အိမ္နားကိုအေရာက္ ေဒၚနန္းစိန္အိမ္ဘက္ကို တစ္ခ်က္ check လိုက္တာ
သူ႕အိမ္မွာျမင္ေနက် လိပ္ခံုးကားေလးမရွိဘူးဆိုေတာ့ အျပင္ ထြက္သြားပါျပီ။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္ေအးေအး ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ဆီ ၀င္လို႕ရသည္ေပါ့။
Andy ေျပာတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ဖုန္း ခြက္ကိုအသာမ ျပီး ႏွိပ္လိုက္ပါတယ္။
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ ခပ္ၾသၾသအသံႏွင့္ တုန္႕ျပန္သံကိုၾကားရပါရဲ႕။

'ဟယ္လို ?'

'ဟယ္လို, Andy အိမ္မွာရွိပါသလားခင္ဗ်ာ? သူနဲ႕စကားေျပာခ်င္လို႕ပါ'

'မရွိဘူးကြ၊ ဦးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူထြက္သြားျပီ။ သူ႕ကားက ဦးျခံထဲက
ဂိုေထာင္ထဲမွာပဲဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ အျပင္ထြက္ သြားတာျဖစ္မယ္။
ဘယ္သူေခၚတယ္လို႕ ေျပာေပးရမလဲ?'

'သူ႕....သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါပဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ ေက်ာ္ဇင္ပါ။
ဦးအိမ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းတဲ့ ေနရာမွာေနပါတယ္'

'ေကာင္းျပီေလ Andy ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဦး သူ႕ကိုေသခ်ာေျပာလိုက္ပါ့မယ္'

'ေက်းဇူးပါ ခင္ဗ်ာ့'

ဖုန္းလက္ကိုင္ခြက္မွာ ေနသားတက်ျပန္ထားလိုက္ကာ Andy ဘက္ကို ကြၽန္ေတာ္
ရႊင္ပ်ေသာအျပံဳးမ်က္ႏွာျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။

'မင္းအိမ္မွာ မရွိဘူး။ အစစ္အမွန္ပဲ ညီ'

ဖြင့္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ Andy အေျပးေလးခိုနားပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ မသိခဲ့ ဘယ္လုိထူးဆန္းတဲ့အရာက အိပ္မက္ေတြကို
အမွန္တရားျဖစ္ေစခဲ့သလဲဆိုတာ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။
သူကြၽန္ေတာ့္ကို အိပ္မက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကို
အိပ္မက္ေနခဲ့တာ။ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ ကမၻာေပါင္းစပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ရွာေတြ႕ခဲ့ပါ၏။

Alex Aung (23-12-2010)