In The Bleachers

မလြတ္မလပ္ လူသိပ္မရွင္းေသာ public area မွာ တစ္ကိုယ္ေရအာသာေျဖတဲ့ ပထမဦးဆံုးအေတြ႕အၾကံဳကို ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းၾကီး ကိုမွတ္မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ေလာေလာလတ္လတ္ မေန႕ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကိုးဗ်။ အရင္တုန္းက ဒီလိုမ်ိဳးတစ္ခါမွကို မလုပ္ခဲ့ဖူးတာ။ အခုလို မလုပ္မိခင္ကဆိုပါေတာ့။ အနာဂတ္ကဘာေတြ ထိန္းသိမ္းကိုင္တြယ္မယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္မွမသိႏိုင္ဘူး ေတြးၾကည့္ေလဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ့္အသက္၂၀မျပည့္ခင္အေစာပိုင္းကာလေတြမွာ ေဘာလံုးအားကစားကိုအရူးအမူးလုပ္ၾကတဲ့ ေကာလိပ္အေသးစားတစ္ခုကို တက္ခဲ့ပါတယ္။ ေဘာလံုးအားကစားကို နည္းစနစ္တက်သင္ေပးတာေတြ ျပိဳင္ပြဲေလးေတြလုပ္ လူငယ္ေဘာလံုးသမားေလးေတြေမြး ထုတ္ေပးတာေတြကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တယ္ဆိုပါေတာ့ေလ။ တကယ္တန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေဘာလံုးအားကစားကို သိပ္စြဲလမ္း တတ္ ၀ါသနာပါတတ္သူတစ္ေယာက္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့လဲဗ်ာ မိုးရာသီကုန္ဆံုးေတာ့မယ့္အခ်ိန္ကာလလည္းျဖစ္ စေနေန႕ည ေတြဆို ဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူး။ အျပင္ကိုထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ လတ္ဆတ္တဲ့ေလေတြအားရပါးရ ရွဴရိႈက္တာမ်ိဳးေလးေတြပဲလုပ္ျဖစ္ပါ တယ္။ ဟီး…..အားကစားပြဲ၀င္ႏႊဲတာထက္ အားကစားမလုပ္ခင္ ေသြးပူေအာင္ေလ့က်င့္ခန္း အေသးစားေလးေတြလုပ္ရတာကိုပိုႏွစ္သက္ မိပါရဲ႕ေနာ္။

အေနာက္ပိုင္းမွာ ေကာလိပ္စတက္ကတည္းက ေဆာင္းဦးရာသီက ၀င္ခ်င္ခ်င္ဆိုေတာ့ နည္းနည္းေလးေအးသား။ ခုန္တက္ခုန္ဆင္း အားရပါးရေအာ္ဟစ္အားေပးတာေတြက ေသြးကို ပူေႏြးစီးဆင္းေစတယ္ေနာ္။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အေနနဲ႕ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ ေဘာလံုးကစားတဲ့သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တကယ့္ကို hot ၾကတာပဲ။ သူတို႕ေတြကိုၾကည့္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္အပူခ်ိန္ေတြ တိုးေစ တယ္ဗ်။ အပူခ်ိန္ ဒီဂရီနည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ တိုးတယ္ဗ်ာ။ ေဘာင္းဘီခပ္ၾကပ္ၾကပ္ေတြ၀တ္ထားတဲ့ သူတို႕ေပါင္ခြဆံုေတြ ျမင္ေန ရတာေၾကာင့္ ကစားပြဲတိုင္း ကၽြႏ္ေတာ့္ညီဘြား မမာရတဲ့ေန႕ကိုမရွိစဖူး။ ကစားပြဲျပီးတဲ့အခ်ိန္တိုင္း အိပ္ေဆာင္ကိုျပန္ ကိုယ့္ဖာသာ ငပဲ ကိုကိုင္ျပီး လက္ကစားရတာအေမာ့ေပါ့။ အသင္းထဲမွာ အျပစ္ေပးခံရတဲ့ သို႕မဟုတ္ ကစားပြဲမွာ ပါ၀င္ခြင့္မရတဲ့ အားကစားသမား တစ္ေယာက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျပန္လာဟန္ေဆာင္ရင္း အေဆာင္ကို အျမဲျပန္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီကိစၥက ပံုမွန္လိုကိုျဖစ္ေနျပီ။ အခန္းေဖာ္က ရက္သတၱပါတ္အဆံုးသတ္ရက္ေတြက်ရင္ သူ႕ေကာင္မေလးကို သြားသြားေတြ႕တာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ လြတ္လပ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ၾကိဳက္ -ြင္းထုျပီး သုက္ရည္ေတြပန္းခ်င္သေလာက္ ပန္းခ်င္တဲ့ေနရာပန္းပဲ။

တျခားေကာလိပ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕နဲ႕ တစ္နာရီစာေလာက္ေ၀းမယ္။ သူတို႕နဲ႕ အဓိကျပိဳင္ဘက္အျဖစ္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္း အေရြးျခယ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းသိရတဲ့ အခ်ိန္ကာလက မွတ္မွတ္ရရ လူေတြေသြးခဲသြားေလာက္တဲ့ ညေနေစာင္းၾကီးပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တက္ေနခဲ့တဲ့ ေကာလိပ္က သိပ္မၾကီးဘူးေလ ေျပာရရင္ ေဘာလံုးကြင္းခပ္ၾကီးၾကီးပါတဲ့ အားကစားရံု တစ္ခုမရွိခဲ့ဘူးဆိုပါ ေတာ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီေဒသဘက္မွာ အားကစားနဲ႔ပါက္သက္ျပီး ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့အထဲပါတယ္။ စေတးလက္စတီးနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ အမိုးမပါ သတၳဳခံုတန္းေတြက ကြင္းၾကီးရဲ႕ ေဘးႏွစ္ဖက္မွာ စီတန္းလို႕ပါ။ ခံုေတြက သိပ္ေတာ့မျမင့္ေပမယ့္ တေမွ်ာ္တေခၚရွည္လ်ားပါတယ္။ ခံုတန္းတစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုၾကား နည္းနည္းေလးေ၀းေတာ့ ခံုမွာထိုင္သူေတြရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္ျမင္ႏိုင္ပါရဲ႕။ နည္းနည္းေတာ့ အေမွာင္ရိပ္ ကဲပါတယ္။

အင္း….ျပိဳင္ပြဲၾကီးေန႕မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ လူေတြ အုပ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ေနတဲ့ ဒီကြင္းၾကီးထဲက ေနထြက္သြားခ်င္ပါရဲ႕။ ဟိုသည္ၾကည့္မိေတာ့ နားေနခန္းေတြဘက္နားက ခုံတန္းမွာထိုင္ေနသူတစ္စုကို သတိထားမိသြားရပါရဲ႕။ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ အဲ့နားမွာ မထိုင္တတ္ၾကဘူး အားကစားပြဲဘယ္ေလာက္ၾကီးက်ယ္က်ယ္ေလ။ ဘာေၾကာင့္ဆို ခံုေတြက ေဟာင္းေန ျပီ မသပ္မရပ္နဲ႕ ျပီးေတာ့ ေရွ႕ကျမင္ကြင္းေတြကိုလည္း သိပ္မရွင္းဘူးျမင္ရတာ။ ကြင္းကို ကာရံထားတဲ့ နံရံႏွင့္လည္းနီးကပ္ေနေသးတာ ပါ။ ပရိသတ္ေတြကလည္း သိပ္မထိုင္၊ ေက်ာင္းကလည္း အေျခအေနသိပ္မဆိုးဘူးလို႕ထင္သလားမသိ ဖယ္ရွားျပဳျပင္ဖို႕ စိတ္ကူးမရွိပါ ဘူး။ နည္းနည္းျမင့္တဲ့ ခုံတန္းထိပ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္လိုက္ရင္ ခဏေနကလူေတြကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ရတယ္။ သူတို႕ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ျခားနားစြာ လူေတြမထိုင္တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကေန နည္းနည္းကြယ္ေနတဲ့ ခံုတန္းမွာထိုင္ေနၾကတယ္ေပါ့ေနာ္။ သူတို႕ထိုင္ေန တဲ့ေနရာက လူအမ်ားစုထိုင္ေနတဲ့ေနရာေတြကေန ျဖတ္ေတာက္ထားသလားပဲ။ ဟဲ….ဟဲ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေတာ့ ေထာင့္ခ်ိဳးခပ္က်က်ျမင္ ရသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေခ်ာင္းၾကည့္ရတဲ့ ဖီလင္မ်ိဳးခံစားရသား။

ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္သြားသလားမသိဘူး လူရွင္းတဲ့ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေနရာကခုံတန္းမွာသြားထိုင္မိတာကိုး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပေနတဲ့ စံုတြဲရဲ႕ကစားပြဲကပိုစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းသဗ်ိဳ႕။ ရာသီဥတုကလည္း ေတာ္ေတာ္ေအးတာ မတ္တပ္ရပ္ၾကည့္ဖို႕ကမျဖစ္။ ဒီေတာ့ ထိုင္ခံုမွာထိုင္ျပီး ကိုယ့္ဖာသာျပန္ေထြးပိုက္ရေတာ့တယ္။ ၀တ္ထားတဲ့ ခပ္ၾကီးၾကီးအနက္ေရာင္ trench coat ႏွင့္ထုပ္ပိုးထားသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္လက္ေတြကို ခပ္က်စ္က်စ္ပိုက္ေထြးထားရတာေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းေတြက ေလေအးေအးေတြ ၀င္ထြက္ေနတာကို အေငြ႕ေတြလိုျမင္ေနရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဘာလံုးအသင္းရဲ႕ စတားျဖစ္တဲ့ ေဘာလံုးသမားေလးကေတာ့ သူ႕ဖာသာေသြးေႏြးေနေအာင္ ၾကိဳးစားေနပံုကတစ္မ်ိဳး။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သူခုန္လိုက္တိုင္း လႈပ္ရွားသြားတဲ့ ခပ္၀ိုင္း၀ိုင္းတင္သားဆိုင္ ေတြဟာ အိကနဲ အိကနဲဆိုေတာ့ ၾကည့္ျမင္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ ၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီခြဆံုၾကီးေဖာင္းလာတဲ့အထိ ျဖစ္မိရေရာ။ ကိုယ့္ဖာသာေတြးမိရတာက ဒီအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ အေဆာင္ျပန္သြားလိုက္လို႕ကေတာ့ အားရပါးရ -ုျဖစ္ဦးမွာလို႕။

ပြဲစဥ္တစ္ပြဲေလာက္ကစားျပီးခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ခံုတန္းမ်ားေအာက္နားက အသံတစ္သံထြက္လာတာကို သတိျပဳမိတယ္။ အဲဒါ ခပ္တိုးတိုး ေလခၽြန္သံ….. အခ်ိန္းအခ်က္ျပဳတဲ့အသံ။ ကၽြန္ေတာ္ ပခံုးေပၚကေန မသိမသာငဲ့ေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘာလံုးကစားသမား၀တ္စံု ၀တ္ဆင္ထားၾကတဲ့ ငနဲႏွစ္ေပြကိုျမင္မိတယ္။ သူတို႕ထဲက တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ေကာလိပ္ကျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ေတာ့ ျပိဳင္ဘက္အသင္းကဘဲတစ္ေပြပဲဗ်။ ပထမေတာ့ သူတို႕ေဘာ္ဒါက႑ခဏနားတုန္း စကားေျပာေနၾကတယ္ ေအာက္ေမ့မိတာ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းကေကာင္က တျခားလူရ႕ဲ ရင္အုပ္ေတြကို ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနတာကို သတိထားမိရတယ္။ ဟိုဘက္ အသင္းကဘဲရဲ႕လက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းက ငနဲရဲ႕ေပါင္ခြဆံုရွိ အထုပ္ၾကီးကိုကိုင္ထားတာပဲ။ ဘာေတြ….ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီ လဲမသိ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရတာေတြက။ ကၽြန္ေတာ့္အာရံုေတြ ဂရုထားမႈေတြအားလံုးက ကြင္းထဲက ကစားပြဲမွာ အာရံုမရွိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ေနတဲ့ ခုံရဲ႕ ေအာက္ဘက္နားက ျမင္ကြင္းစီသာ အကုန္ေရာက္သြားရျပီ။ အို…အို…သူတို႕ေတြ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းစုပ္နမ္းကုန္ျပီ။ လွ်ာေတြ နဲ႕ေတာင္သရပ္ေနၾကျပီလား တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္းသားကို ေနာက္တစ္ေယာက္ကေပါ့။

ကၽြန္ေတာ့္ကို သူတို႕သတိမျပဳမိ အသံတစ္သံမွ ကၽြန္ေတာ့္ဆီက မၾကားသြားမိေစဖို႕ၾကိဳးစားရင္း သူတို႕နားေရာက္ေအာင္ ခပ္ပုန္းပုန္းကပ္ သြားလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘဲေတြကို စိတ္၀င္စားတယ္။ ေသခ်ာတာေပါ့။ ဒါကိစၥ လူေတြကိုအသေပးသိေစဖို႕ေတာ့ အသင့္မျဖစ္ေသး ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ ဒီေဘာလံုးသမားႏွစ္ေပြ သူတို႕အလုပ္မ်ားေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ကို မမိသြားေစခ်င္တာေတာ့အေသအခ်ာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဖမ္းမိရင္ အသတ္ခံရမယ့္အေျခအေနလိုမ်ိဳးမွာေရာက္ေနရျပီ။ အေၾကာင္းျပခ်က္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရွိေနပါရဲ႕။ သူတို႕ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသတိမျပဳမိၾကဘူးထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ကၽြန္ေတာ္က တစ္ကိုယ္လံုးအနက္၀တ္ထားတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕အျမင္မွာ ကိုယ္ေပ်ာက္ေနသလားမသိ။ ဒါမွမဟုတ္ျဖစ္ႏိုင္တာက တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူတို႕ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတာကိုခံရတဲ့ ရင္တဖိုဖို ခံစားမႈမ်ိဳးကို ၾကိဳက္ၾကသလားမသိ? ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ကေတာ့ အတြန္႕တက္စရာမရွိပါဘူး။ အခုလို Free show ကုိ ပိုက္ဆံမေပးဘဲၾကည့္ေနခြင့္ရတာ အမိုက္သားပဲဟာကိုေနာ္။

မွတ္မွတ္ထင္ထင္ျမင္ေနႏိုင္ခဲ့တာက သူတို႕နဲ႕ မနီးမေ၀းေထာင့္ခ်ိဳးေလးမွာ မီးအလင္းေရာင္တစ္ခုက ရွိေနတာေလ။ ဒီေဘာလုံးသမား ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္က အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီခါးကၾကိဳးကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္တယ္ဗ်။ Wow!! အဲဒီလူက Jockstrap တစ္ထည္၀တ္ထားတာပဲ။ သူ႕အထုပ္အထည္က ေဖာင္းၾကြေနတာမ်ား ငပဲေခါင္းက ေမွ်ာ့ၾကိဳးအစြန္းမွ တိုးထြက္ေနတဲ့အထိပါ။ ေသြး ေၾကာေတြက ေဖာင္းၾကြျပီး တထိတ္ထိတ္တိုးေနတဲ့ အဲ့ဒီလူငပဲဟာ အျပင္မွာ ၾကာရွည္မေနရလိုက္ပါဘူး ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေပးေနတဲ့ လူရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ ‘ရွလြတ္’ ဆိုျပီး၀င္သြားေတာ့တာဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၾကားႏိုင္တဲ့အထိ ရင္ေတြခုန္လာရပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ က ခံုအျမင့္မွာထိုင္ေနတာ သူတို႕က ေအာက္ဖက္ မလွမ္းမကမ္းနီးနီးကပ္ကပ္မွာ လႈပ္ရွားေနၾကတာဆိုေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္ငပဲဟာလည္း မာသထက္မာလာျပီး ေဘာင္းဘီထဲကေဖာက္ထြက္မတတ္ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီငနဲႏွစ္ေပြလႈပ္ရွားေနၾက တုန္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္ငပဲကို ကိုယ္ကိုင္ကာ လက္ကစားခ်င္ခဲ့ပါေရာ့။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာေနတာထက္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႕က ပိုလြယ္တဲ့အေျခအေနပါ။ ကစားပြဲတစ္ခုကိုျမင္ရၾကည့္ေနရတဲ့ အေျခ အေနကေန ကၽြန္ေတာ္ ထထြက္သြားဖို႕ေတာ္ေတာ္ခက္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထြက္ခြာမသြားႏိုင္ခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ၾကားက ညီဘြား ကလည္း တိုက္တစ္လံုးအခိုင္အမာတည္ေဆာက္ထားသလို ခိုင္မာေတာင့္တင္းလြန္းပါျပီေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႕ရဲ႕ မာန္ဟုန္ျပင္းတဲ့ လႈိင္းလံုးေအာက္က ရုန္းထြက္ျပီး ကိုယ့္အာသီသကိုယ္ ေျဖေဖ်ာက္ဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ပိန္ပိန္ပါးပါး ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ျပီး ၀တ္ထားတဲ့ အားကစားကုတ္အက်ႌကလည္း ခပ္ၾကီးၾကီးဆိုေတာ့ မသိမသာလက္ကစားတဲ့ကိစၥက ရယ္စရာေတာ့ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး။ ၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီရဲ႕ဇစ္ကို ခပ္ေျဖးေျဖးေလးဆြဲဖြင့္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ငပဲကိုဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲ အေရျပားကေတာ့ ေအးစက္ေနျပီး အတြင္းသားကေတာ့ မီးေတာက္ေနတာပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲကို လက္ကေလးနဲ႕အသာအယာ ပြတ္သပ္ျပီးေနာက္ ခပ္မွန္မွန္ေလး-ုလိုက္ကာ မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ေအာက္နားက ဘဲႏွစ္ေပြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို အားရပါးရခံစား ပြဲၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲက အထိအခိုက္ သိပ္မခံႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္လံုး ဘာမွ မလုပ္မကိုင္ျဖစ္ခဲ့တာကိုး။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ လက္ကို အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ ကစားလိုက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး တြန္႕တြန္႕ တက္သြားမိတဲ့အထိ ခံစားခ်က္ေတြက တသိမ့္သိမ့္ျဖစ္ရပါတယ္။ Wow Wow! ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းက ေဘာလံုးကစားသမားက ဟိုလူ႕ ငပဲကို သူ႕လည္မ်ိဳထဲေရာက္တဲ့အထိ သြင္းခ်လိုက္တယ္။ စုပ္မႈတ္ရာကထြက္တဲ့အသံေတြရယ္ ဖီလင္ျမင့္လို႕ ညည္းညဴလိုက္တဲ့ တရွီးရွီး သံေတြကို ေအးစက္စက္ေလလႈိင္းေတြၾကားကပဲ ကၽြန္ေတာ္ၾကားေနရသား။ ဒူးေထာက္ျပီး ကီးေနတဲ့ ငနဲက သူ႕လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္း သံုးေခ်ာင္းကေလးေတြႏွင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ခေရ၀ေတြထဲ ေျဖးေျဖးျခင္း ဖိသြင္းဖိထုတ္ကစားတာကို တစ္ျပိဳင္တည္းလိုလုပ္တယ္။ အင္း….ဟင္း……သူတို႕လႈပ္ရွားေနတာၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ငပဲရဲ႕ ပန္းႏုေရာင္ထိပ္သားေတြကို လက္ဖ၀ါးသားႏုႏုေလးေတြနဲ႕ ပြတ္သပ္ ၾကည့္ရတာ ဖီးလ္ပါပဲ။ အရည္ၾကည္ေလးေတြေတာင္ စို႕ထြက္စျပဳလာျပီ။ အို….အို….ဟိုဘက္အသင္းလူက နံရံဘက္ကို မ်က္ႏွာမူျပီး ခပ္ကုန္းကုန္းလုပ္ေနကာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းကဘဲက လွ်ာအရွည္ၾကီးထုတ္ကာ အဲဒီ့သူ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ကုန္းေနတဲ့လူရဲ႕ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုျဖဲကာ မုန္တိုင္းေမႊေနေရာ။ အား..အ..shit!! ေရခဲမုန္႕ကိုလွ်ာနဲ႕လ်က္ေနသလိုပဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ အားရပါးရလ်က္ ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ၾကက္သီးထျပီး ေက်ာထဲက ခပ္တြန္႕တြန္႕ျဖစ္မိေသး။ ခေရ၀တေလ်ာက္ကိုလ်က္ျပဳေနတာက lube သိပ္ထည့္စရာမလိုေလာက္ေတာ့ဘူး။

ခဏၾကာေတာ့ ခေရ၀က နည္းနည္း loose ျဖစ္ျပီထင္တယ္။ လ်က္ျပဳေနတဲ့ငနဲက သူ႕လက္ဖ၀ါးထဲ တံေတြးခပ္ပ်စ္ပ်စ္ကိုေထြးထည့္ သူ႕ငပဲသူကိုင္ ပြတ္သပ္ကာ ငပဲထိပ္နဲ႕ တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခေရ၀ကို အထုတ္အသြင္းကလိပါ့။ ႏွစ္မိနစ္ သံုးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေရွ႕ကလူက doggie-style အေနအထားအတိုင္း ကုန္းခ်လိုက္ေတာ့ ေနာက္ကခ်တဲ့လူက အလိုက္သင့္ပံုစံေျပာင္းျပီး လႈပ္ရွားေရာ။ “အား…အ….ကၽြတ္ကၽြတ္….ေျဖးေျဖး” သူတို႕ႏႈတ္ဖ်ားက ညည္းညဴသံေတြေရာ ခႏၶာကိုယ္လႈပ္ရွားမႈေတြကေရာ ၾကားရတဲ့အသံေတြက အားရပါးရရွိလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြ ပိုမိုျပင္းထန္လာရသလို အသက္ရွဴသံေတြဟာလည္း ထို႕အတူေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲ ကို လက္ႏွင့္အားရပါးရကိုင္ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ကစားလိုက္တိုင္း တင္သားဆိုင္ေတြကိုက်စ္က်စ္လိုက္မိတဲ့အထိ ျဖစ္မိရပါတယ္။ သူတို႕ သူတို႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုလုပ္ကိုင္ေနၾကတာပါ။ တစ္စကၠန္႕ ႏွစ္စကၠန္႕ေလာက္ေတာင္ -ီးကိုအျပင္မွာ မထားဘူး ခေရ၀ထဲကို ပစ္ပစ္သြင္း တာမ်ားဗ်ာ။ ေရွ႕က ေလးဘက္ကုန္းေနတဲ့ငနဲရဲ႕ ငပဲရွည္ရွည္ၾကီးကလည္း ေလထဲမွာ တန္းလန္းရမ္းေနတာ။ ရုတ္တရက္ အဲ့လူရဲ႕ငပဲက ေန သုက္ရည္ ပြက္ကနဲက်လာတယ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို။ ျပီးေတာ့ သူ႕တင္ပါးေတြကို က်ံဳ႕က်ံဳ႕ျပီး ေနာက္ကလူရဲ႕ငပဲကို ညွစ္ညွစ္ေပးတာ တကယ့္ဆရာပဲ။ ေနာက္ကလူကလည္း အားက်မခံ bottရဲ႕တင္ပါးေတြကို ျဖန္းျဖန္းနဲ႕ ရိုက္ခတ္တာ နီစပ္လို႕။ ေနာက္ဆံုး ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ေဆာင့္သြင္းအျပီးမွာေတာ့ ေနာက္ကေနေဆာ္ေနတဲ့လူရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားကခပ္တင္းတင္းေအာ္ညည္းသံနဲ႕အတူ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာက တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားကာ ေရွ႕က ကုန္းေနတဲ့ သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ေက်ာျပင္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္တယ္ ငပဲကိုမကၽြတ္ေစဘဲနဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္….ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ငပဲသည္လည္း သုက္ရည္ေတြပန္းထုတ္ဖို႕ တာဆူေနျပီ အျပင္းအထန္။ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ အထက္ေအာက္ ကစားအျပီးမွာေတာ့ Oh…my….God!! ကၽြန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီအနားစေတြ၊ ကုတ္အက်ႌေပၚေတြ အားရပါးရ သုက္ရည္ ေတြ ျဖန္းပစ္လိုက္မိေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခံုေနာက္မွီေပၚ ႏြမ္းလ်စြာ မွီခ်ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ငပဲဟာ ျပန္ေပ်ာ့ သြားတာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီထဲျပန္၀ွက္လိုက္ပါရဲ႕။

ေဘာလံုးကစားသမားႏွစ္ေယာက္ အ၀တ္ေတြျပန္၀တ္ ေဘးဘီလုံး၀မၾကည့္ဘဲ ထြက္ခြာသြားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခံုတစ္ခုမွာထိုင္ေနတာ သူတို႕ သိလား မသိလား ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ဘူးဗ်။ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕ဘယ္သူ႕ကိုမွ လံုး၀ဂရုမစိုက္တာလား။

အထက္ပါအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေတြ႕ျမင္ခံစားခဲ့ရေသာ ညတစ္ညရဲ႕ေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဘာလံုးသမားေတြရဲ႕ငပဲေတြကို ပုိျမင္ခ်င္ ပိုဂရုစိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အသင္းအတြက္ ေသာက္ေရလိုတိုင္း ယူေပးတတ္တဲ့ water boy တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကေရာ။

ဘာေၾကာင့္ဆို ေရသန္႕ဘူးေတြ သြားသြားယူဖို႕ အ၀တ္လဲခန္းထဲ Locker room ထဲ ၀င္ရတာကိုး…ဟား ဟား။

Alex Aung (11 August 2013)

Note: ေလာေလာဆယ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြကို အာရံုက်ေနပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳအသစ္ေလးေတြကိုပဲ ႏွစ္ပုဒ္သံုးပုဒ္ေလာက္ ေရးဖြဲ႕ျဖစ္ဦးမယ္ထင္ပါတယ္။