'မိုးက ဆက္မရြာဘဲ…. မရပ္ေတာ့ဘူးလားကြာ?'
အိုး...စိတ္မ်ားေတာင္ ညစ္မိပါရဲ႕။ ထင္းရွဴးျမိဳင္ျမိဳ႕ၾကီးကိုေရာက္တာ ရက္သတၲပတ္ သံုးပတ္ ေလာက္ရွိျပီ တစ္ခါမွ မိုးမစဲေသးဘူး။ သေကၤတနိမိတ္ဆိုးတစ္ခုလားထင္ရတယ္ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲမက်င္းပမီ ရြာေနတဲ့မိုးလိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကံမေကာင္းျခင္းဆိုတာ ကို အခုအခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔လိုအပ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ကတည္းက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရး ပေရာဂ်က္ေတြနဲ႔အတူအသားက်ေနထိုင္ဖူးပါရဲ႕။ တစ္လထက္ပိုျပီး အတူေနထိုင္ခြင့္ေပးမယ့္ မိသားစုမ်ိဳးရွာမေတြ႕ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္အသက္အရြယ္က ေမြးစားဖို႕အရြယ္ထက္လြန္ေနျပီေလ။ ဒါေၾကာင့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လူငယ္ေတြကိုစုစည္းထိန္းေက်ာင္း ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုေအာက္မွာ အသက္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕ကို က်င္းပျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္လို လူငယ္ေတြ ဟိုသည္ကစုစည္းျပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာေတြသင္ေပး မေကာင္းတဲ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ ထပ္မံမက်င္ လည္ဖို႕ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကရတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ သူမ်ားေတြ ဘယ္လိုေနထိုင္ဆိုးသြမ္းလို႕ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လိုပတ္၀န္း က်င္က လာရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။
အရြယ္မေရာက္ခင္ ငယ္ရြယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ ေမြးစားသူမ်ားက အေတာ္ခ်စ္ၾကတာပါ။ အရြယ္ေရာက္စျပဳလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေသြးသားထၾကြမႈေၾကာင့္ သိကၡာေတြမထိန္း ဆိုးသြမ္းမိတာေၾကာင့္ 'ေနမင္းသား'ဆိုတဲ့ လူငယ္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕ေအာက္ေရာက္ရပါတယ္။ မိဘမဲ့ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြ ေနထိုင္ေကြၽးေမြးရာစခန္းတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ပါ။ အစိုးရ ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေပမဲ့ အေရးပါတဲ့အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါရဲ႕။ မိမိေရွ႕ေရးအတြက္ ရပ္တည္မႈကို စဥ္းစားမိသူမ်ားအတြက္ အရမ္းေကာင္းတဲ့ စနစ္ေတြႏွင့္ ထိန္းေက်ာင္းပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးေၾကာင့္၊ ေရာင္းစားခံလူငယ္၊ ေလလြင့္လူငယ္မ်ား စသျဖင့္အမ်ားၾကီးပဲရွိတယ္။ ထြက္ ေျပးလို႕ေတာ့ မရဘူးေနာ္။
ဟူး...ကြၽန္ေတာ္တို႕အုပ္စုလို႕ဆိုရမယ့္ လူငယ္တစ္စုဟာ ေနထိုင္ရမယ့္ ပင္မအေဆာက္အဦးဆီမေရာက္မီ ေရွးေခတ္ကေဆာက္ခဲ့တဲ့ အေဆာက္အအံုပံုစံတစ္ခုမွာေလာေလာဆယ္ စတည္းခ်ၾကရပါတယ္။ စံနမူနာျပေနထိုင္ရမႈဆိုသည့္ တစ္ခုေသာအရပ္ေဒသပါ။ ကိုယ့္အ၀တ္ကိုယ္ေလွ်ာ္၊ ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ရွင္း ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ့္တာ၀န္ စသျဖင့္။ ေနရာအႏွံ႕ကိုေတာ့ စက္ဘီးစီးလို႕ရတယ္ ဒါေပမဲ့ ရႈပ္ေထြးေပြလိမ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က အသင့္။ ဒီအုပ္စုႏွင့္ သိပ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မေရာေထြးျဖစ္ပါဘူး။ လူမႈ၀န္ထမ္းဆိုတဲ့ လူေတြႏွင့္ေတာ့ အိုေကပါတယ္။
ညေနေစာင္းတစ္ခုမွာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ကြၽက္စီကြၽက္စီႏွင့္ စားေသာက္ေနၾကတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႕ေတြကို ဂရုထားမေနေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါ အရြယ္တူျခင္းေၾကာင့္မ်ားလား?
'ထြက္မေျပးရဘူး၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကိုလိုက္နာပါ။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ တိုးတက္ေအာင္ၾကံေဆာင္ပါ'
Yeah, Yeah, Yeah မိုးၾကိဳးပစ္သံလို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ကြၽန္ေတာ္ၾကားရျခင္းပါ။ ဒါေပမဲ့ ၈ေယာက္ေသာ အျခားလူငယ္ေတြက သတိေတာင္မမူၾကပါဘူး။ သူတို႕အားလံုးက ညေနစာျပင္ေနတာကိုပဲ အာရံုစိုက္ေနၾကျပီး ဘာေျပာမွန္းေတာင္သိၾကရဲ႕လားမသိ။ မ်က္လႊာပင့္ျပီး သူတို႕ဘာဆက္လုပ္လည္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အားလံုးအစားအေသာက္ေတြႏွင့္လံုးေထြးေနၾကတာ ရပ္ေတာင္မရပ္။ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္၀န္းေထာင့္မွာ ေလွကားထစ္ေတြကဆင္းလာတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ျမင္မိပါတယ္။
သူပံုစံက အရပ္ရွည္ရွည္ အားကစားသမားတစ္ေယာက္ကိုယ္ဟန္ႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားတာ အထူူးသျဖင့္ ေရကူးသမားတစ္ေယာက္ႏွင့္တူပါရဲ႕။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို အံကိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ယူနီေဖာင္းဆန္ဆန္အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ အရွက္သည္းစြာဖံုးကြယ္ထားတယ္ေလ။ အညိဳရင့္ရင့္ဆံႏြယ္ေတြ မ်က္၀န္းညိဳေမွာင္ေမွာင္ေတြပါ ပိုင္ဆိုင္ထားတာပါ။ ဟီး... ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို သူေလွ်ာက္လာတုန္ုး အာရံုထဲမွာ အ၀တ္မပါဘဲ ျမင္ၾကည့္ျပီးျပီ။
'ေဟး...ပိုင္ထြန္းပါ။ ကိုယ္တို႕တစ္ခန္းထဲ အတူေနရမွာ'
'ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာ္ေက်ာ္ပါဗ်' ကြၽန္ေတာ္အသက္ရွဴမွားစြာျဖင့္အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။ Jeez, ကြၽန္ေတာ့္အရႈိက္ကိုထိုးႏွက္လိုက္သလိုပဲ သူ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲကိုင္ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္မွာ အသက္ရွဴမွားသြားပါျပီ။ သူကြၽန္ေတာ့္ အိတ္တစ္အိတ္ကိုဆြဲယူလို႕ ေရွ႕ကဦးေဆာင္ျပီး ေလွကား အေပၚကိုတက္သြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာပါလာသမွ် ဆြဲသိမ္းျပီးေနာက္ သူ႕ေနာက္ကိုလိုက္သြားရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႕အခန္းဟာ အေဆာက္အအံုၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္ျခမ္းမွာျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာက်က္ေတြရွိျပီး ပရိေဘာဂေတာ့ သိပ္မမ်ားပါ ဘူး။ ေမြ႕ယာပါ ဆင္တူ ခုတင္ႏွစ္လံုးႏွင့္အတူ ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာအ၀တ္ဘီရိုတစ္လံုး။ ဒါေပမဲ့… အဲဒါပဲေကာင္းပါတယ္ အေျခအေန က ယာယီေလးပဲဟာ။
'ဒါ ကိုယ့္အိပ္ယာ၊ ဒီဘက္က မင္းဟာေပါ့။ ဘီရိုဘယ္ဘက္ျခမ္းကို မင္းအ၀တ္ေတြထည့္ဖို႕ရွင္းထားေပးတယ္။ အစားအစာေကြၽးခ်ိန္ေတြ က မနက္ ၈း၀၀နာရီ၊ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္၊ျပီးေတာ့ ညေန ၆နာရီတိတိ။ ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ရွင္း ကိုယ့္အ၀တ္ကိုယ္ေလွ်ာ္ကေတာ့ ေန႕စဥ္ လုပ္ရမယ့္ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္ေပါ့။ ဒီမွာ နည္းနည္းေတာ့ မေခ်ာင္ဘူး' သူက စကားစမည္ေျပာရင္း စည္းကမ္းအခ်ိဳ႕ကို ေျပာျပပါရဲ႕။
'ေအာက္ကိုဆင္းျပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတာ ေက်းဇူးေနာ္' ရွက္ရြံ႕စြာျပန္ျပီးတုန္႕ျပန္လိုက္တယ္။ Damn, စကားေျပာတာ အဲဒီလို ရွက္ရြံ႕ စိတ္က ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္မသိဘူး။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚက်ေရာက္ေနတာ အေတာ္ၾကာတယ္ hetero တစ္ေယာက္ အေန နဲ႕ဆိုရင္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း သူ gay ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ အနည္းဆံုး straight ျဖစ္ေၾကာင္း အရိပ္အျမြက္ေတာင္မေပးပါဘူး ကြၽန္ေတာ့္ကိုေလ။ ထုပ္ပိုးလာတဲ့အရာေတြကိုဖြင့္ ကြၽန္ေတာ့္အ၀တ္ေတြတစ္ကိုယ္ရည္သံုးပစၥည္းေတြကို ေနရာခ်ပါတယ္ ဘီရိုေတြ၊ သစ္သားအံဆြဲေတြထဲ။ အညိဳ ေရာင္ သူ႕မ်က္၀န္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ေရြ႕လ်ားမႈအတိုင္း ထပ္ၾကပ္မကြာပါ။
'မင္းဆံပင္ေတြကို ကိုယ္ၾကိဳက္တယ္' ရုတ္တရက္သူစကားစေျပာတယ္။ သူစကားစေျပာေနျခင္းကို ေသခ်ာဆန္းစစ္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္မွန္ ၾကည့္ဖို႕မလိုပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး ေခြၽးေစးေတြႏွင့္ ေစးကပ္ေနမင့္ဟာ။ ပခံုးေပၚမ၀ဲတ၀ဲျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေခြေတြကလည္း ေမႊးပ်ံ႕မယ္မထင္ မေလွ်ာ္ရတာ ႏွစ္ရက္ရွိျပီေလ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္လို ပံုသဏၭာန္မ်ိဳးပါပဲ။ သူေတာ္ေတာ္ေခ်ာတာ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ လည္း အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသူပဲဆိုတာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္သိတယ္။ ကမ္းေျခက ေရလႈိင္းစီးသမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ဟန္ကို ေတြးျမင္ ၾကည့္လိုက္ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေတြက နည္းနည္းကပိုကရိုနဲ႕ ေခြလိပ္တဲ့ စတိုင္လ္၊ မ်က္၀န္းေတြက မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြႏွင့္ ၀န္းရံလို႔။ အေထြအထူးေတာ့ ကိုယ္ရည္မေသြးေတာ့ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္က စိတ္၀င္စားေနသူရွိရင္ သူလည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လာေစႏိုင္ပါတယ္။
'Thanks, ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းမွာဆံပင္ေတြကေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနျပီ၊ ဘယ္မွာကြၽန္ေတာ္တို႕ေရခ်ိဳးၾကမလဲဗ်'
ကြၽန္ေတာ့္ရွက္ရြံ႕စိတ္ ေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈစိတ္ေၾကာင့္ အေ၀းေျပးကုန္ျပီေပါ့။ ဒီဘဲ ေနာက္မနက္မေရာက္ခင္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ တစ္ခုခုပတ္သက္မႈ ျဖစ္ကိုျဖစ္ေစရမယ္။ ပိုင္ထြန္း ကြၽန္ေတာ္ရပ္ေနတဲ့ေနရာရဲ႕အေနာက္ဘက္က တံခါးကိုဖြင့္ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာ စၾကၤန္တစ္ဖက္စြန္းကိုလိုက္ ပို႕ျပီး အရာအားလံုးရွင္းျပပါတယ္။ သူက ေရခ်ိဳးခန္း တဘက္ေတြခြဲေ၀သံုးစြဲဖို႕အေၾကာင္း စကားမဆံုးခင္္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္အ၀တ္ေတြ အားလံုး ခြၽတ္ေနျပီ။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူရွိရာဘက္ကို ကိုယ္ခႏၶာကို လွည့္လိုက္စဥ္မွာ သူ႕ေပါင္ျခံက အရမ္းေဖာင္းၾကြေနတဲ့ အရာကို သူ၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီတိုေပၚကေနသတိျပဳမိခဲ့ရပါတယ္။ သူခပ္ကိုင္းကိုင္းရပ္ေနရာကေန ခါးကိုမတ္ ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ရင္း အမူအယာ ေျပာင္းတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဲဒါကို သတိမမူမိဟန္ေဆာင္ျပီး ေရပန္းေအာက္ကို ခုန္၀င္လိုက္တာေပါ့ေနာ္။ ေရပန္းခလုပ္ကို အသာဖြင့္ ကန္႕လန္႕ကာကိုနည္းနည္း ဟထားလိုက္တယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အတူ ေရလာခ်ိဳးခ်င္ခ်ိဳးမွာ။ ဒါေပမဲ့လည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႕က်န္ခဲ့ရပါတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို သူပိတ္ျပီး အိပ္ခန္းဆီကို လမ္းျပန္ေလွ်ာက္သြားသံကိုၾကားရတာပါ။ စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိ။
တစ္ကိုယ္လံုး အၾကိဳအၾကားမက်န္ေအာင္ ေဆးေၾကာေမႊးပ်ံ႕ေစျပီးေနာက္ အိပ္ခန္းဆီကိုျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ခပ္ၾကီးၾကီး တဘက္တစ္ထည္ကို ခါးမွာပတ္၊ ျပီးေနာက္ အခန္းတံခါးကို မေခါက္ဘဲ၀င္သြားလိုက္ပါရဲ႕။ ပိုင္ထြန္းက ခုတင္ေပၚမွာ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ထိုင္ျပီးဖတ္ေနတယ္။ အေပၚအက်ႌမပါ။ ရွက္ေသြးနည္းနည္းျဖန္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာႏွင့္။ အိပ္ရာခင္းေအာက္မွာမေပၚ့တေပၚျဖစ္ေနတာ Lube ဘူးအဖံုးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ေဟာကိန္းထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္၀င္လာေတာ့ သူ႕ႏႈတ္က 'ဟိုင္း'လို႕ေျပာေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမၾကည့္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ ရင္အုပ္ကိုမ်က္စိေရာက္ေတာ့ သူ႕ရင္အုပ္ဟာေခ်ာေမြ႕ေနျပီး ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက အနက္ရင့္ရင့္။ သူ႕ဗိုက္မွာ 6 pack မရွိေပမဲ့ အဆီပိုမရွိခ်ပ္ရပ္လို႕။
'အစ္ကိုက...ေရကူးလား?'
'အင္း...ဒိုင္ဗင္လည္းထိုး၊ ေရလည္းငုပ္တယ္။ ဘယ္လိုေတြးမိလို႕လဲ?' သူကျပံဳးျပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုျပန္ေမးတယ္။
'ေရကူးအားကစားသမားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီလိုေဘာ္ဒီပိုင္ရွင္ေတြေလ' သူဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ မဂၢဇင္းကို ျပန္ဖတ္ေနပါတယ္။ အ၀တ္အစားေတြလဲလွယ္ေတာ့ ခ်ည္သားေဘာင္းဘီပါးပါးတစ္ထည္ကို မ၀တ္မျဖစ္၀တ္တာေပါ့။ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းေအာင္လွတယ္လို႕ အေျပာခံရတဲ့ငပဲကိုျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပိုင္ထြန္းစာဖတ္ခ်င္ေယာင္ ဆက္ျပီးဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့။ သူ...ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို အသားလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြကို မ၀ယ္ခင္စစ္ေဆးေနတဲ့အတိုင္း အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္စျပဳျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွ သတိမျပဳမိဟန္ေဆာင္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အၾကိဳက္ဆံုး၀ါသနာက ႏႈိးဆြႏိုးထေစတဲ့ ပံုသဏၭာန္ေလ။
ညစာစားၾကျပီးေနာက္ ေအာက္ဆံုးထပ္က ပင္ေပါင္စားပြဲနားမွာ တျခားလူေတြႏွင့္ စကားဆက္ၾကကာ အတန္ၾကာမွ အိပ္ခန္းဆီျပန္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ တျခားလူငယ္ေတြကလည္း သူတို႕အိပ္ခန္းေတြဆီဦးတည္သြားကုန္ပါျပီ။ ပိုင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးျပီး အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာတာက ကြၽန္ေတာ္ အ၀တ္မပါဘဲ အခန္းထဲရပ္ေနတာျမင္ခ်င္လို႕ထင္။
'ညပိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႕အခန္းေတြဆီ စစ္ေဆးေရးလုပ္ေသးလား?'
'ဟင့္အင္ သူတို႕အေႏွာင့္အယွက္မေပးၾကပါဘူး'
'ေကာင္းပါ့, ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အ၀တ္မပါဘဲ အိပ္တတ္လို႕ဗ်' သူနည္းနည္း shock ျဖစ္သြားခဲ့ေပမဲ့ ဘာမွေတာ့စကား မဆိုဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ခုတင္ကိုယ္စီေပၚ တက္လွဲလိုက္ျပီး ၁၀မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ လိုက္ပါတယ္။ ေတာ္ေသးတာ အခန္းအပူခ်ိန္ကျမင့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စီမံကိန္းကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ ပိုလြယ္တာေပါ့။ ေခါင္းအံုးေပၚ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့လဲေလ်ာင္း၊ ေစာင္ပါးကို ကန္ထုတ္ျပီးေနလိုက္တယ္ ပိုင္ထြန္းေကာင္းေကာင္းၾကည့္လို႕ရတာေပါ့ သူျမင္ခ်င္ေနတဲ့အရာ ကို။ ဘာအသံမွမျပဳ အဲဒီအတိုင္းလွဲေန အိပ္ေနလိုက္တယ္။ သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေလခြၽန္သံသဲ့သဲ့ႏွင့္ အတူ ခပ္တိုးတိုး ညည္းညဴသံတစ္ခ်က္ ကိုၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးကို လႊမ္းျခံဳၾကည့္ျပီး ၾကည့္ျပီ။ အခုကြၽန္ေတာ္ဘာမွဆက္မလုပ္ ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းသာ။ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္လိုမ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ရင္ေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့လူေတြကို ဆြဲေဆာင္ရာမွာ လြယ္ကူႏိုင္ပါတယ္။
သိပ္ေတာ့မၾကာပါဘူး ပိုင္ထြန္း သူ႕အိပ္ယာကေနထျပီး ကြၽန္ေတာ္ရွိရာ တျဖည္းျဖည္းကပ္လာသံကိုၾကားရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အသက္ရွဴ သံကို အာရံုစုိက္ျပီး သတိထားရပါေရာ။ ဒါမွ သူကြၽန္ေတာ္တကယ္ႏိုးေနေသးမွန္း သူမသိမွာ။ စကၠန္႕အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ေပၚကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြႏွင့္ ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္သလို ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကိုေရာ ျငင္ျငင္သာသာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းရတာအေတာ္ေတာ့ခက္သား၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ထိန္းႏိုင္မွာပါ။ ဒီလိုလုပ္တာ ဒါရိုက္ထိေတြ႕ဆက္ဆံတာထက္ ရင္ခုန္ဖို႕ေကာင္း မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲက အစြမ္းကုန္မာေတာင္ေနျပီ။ ပိုင္ထြန္းက ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲဆိုျပီး ဟိုကိုင္ဒီကိုင္။ ကြၽန္ေတာ္မႏိုးေသးဘူး ပံုဟန္ဖမ္းထားတာ အိုေကပါ့မလား။
'ေဟး...ေက်ာ္ေက်ာ္' သူကြၽန္ေတာ့္ပခံုးကို ကိုင္ကာလႈပ္ရင္းခပ္တိုးတိုး ႏႈိးတယ္။
'ဟူး...ဘာလဲဗ်' ကြၽန္ေတာ္အိပ္ခ်င္မူးတူးပံုစံႏွင့္ ထထိုင္လိုက္တယ္။ 'ဒီလို ငါ..မင္းကို လုပ္ကိုင္ေနတာ စိတ္မဆိုးပါဘူးေနာ္' သူျပံဳးျဖဲျဖဲႏွင့္ စကားဆိုတယ္။ ခါတိုင္းလူေတြလိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကစားပြဲေအာင္ျမင္ပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ အားရပါးရျပံဳးျပလိုက္ကာ သူ႕ဦးေခါင္းကိုကိုင္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဆီကိုေတ့ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြထဲ အားပါးတရထည့္သြင္းလိုက္ရင္း အငမ္းမရစုပ္မ်ိဳပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ သိတာေပါ့ ေရခ်ိဳးခန္းက အျပန္ တဘက္ေလးခါးမွာပတ္ထားျပီး ၀င္လာတာကို သူၾကည့္ေနကတည္းက။
သူကြၽန္ေတာ့္ငပဲအရင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း သူ႕လွ်ာေတြ အာေတြႏွင့္အလုပ္ရႈပ္ပါတယ္။ သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးဟာ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ကစားေနတာမ်ား ၾကက္သီး ထေလာက္တယ္။ သူ႕ပါးစပ္ဟာ ငပဲထိပ္ျဖားေလးကိုမွ်ဥ္းျပီး စုပ္ေနတာအေတာ္မိုက္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္မ်ား မ်က္ျဖဴစိုက္ေနျပီလား ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးေသြးေတြပူေႏြးလာကာ အေရျပားေတြေတာင္ တင္းေတာင့္လာသလိုပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ေခါင္းကို ကိုင္ရင္း အသာတြန္းလိုက္ေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္တယ္။
'ေခ်ာဆီဘူး သြားယူလိုက္ေတာ့' ကြၽန္ေတာ္လႈိက္ေမာစြာေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ 'မင္း -ိုးတာကို ခံခ်င္ေနျပီ' သူကြၽန္ေတာ့္နံေဘးကိုတြား တက္လာျပီးေနာက္ ေခ်ာဆီဆြတ္ထားတဲ့ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ ခေရေပါက္ဆီ သုတ္လိမ္းပါတယ္။ ေခ်ာဆီပုလင္းကိုယူ ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲနည္းနည္းထည့္ကာ သူ႕ငပဲကိုပြတ္လိမ္းလိုက္ပါရဲ႕။ Wow! သူ႕ငပဲက အေတာ္ထြားတာပဲ ျပီးေတာ့ အရမ္းမာေနျပီ။ ေနာက္ ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕တင္ပါးအစံုကို ပြတ္သပ္ႏွိပ္နယ္လိုက္တယ္။ သူသက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်ကာ အိပ္ယာေပၚအသာလွဲလိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို နမ္းပါေလရဲ႔႕။
ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးအစံုကို အသာအယာ သူဆြဲယူရင္း တစ္ဖက္လွည့္ကာ ကုန္းေစပါတယ္ သူက။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္းအလိုက္တသင့္ ဂဏန္း နံပါတ္ေလးကို ေျပာင္းျပန္ေမွာက္လုိက္သလို တင္ပါးေတြကိုေထာင္ ရင္အုပ္ကို ေမြ႕ယာေပၚႏွိမ့္ကပ္ေပးလိုက္တယ္။
သူ႕ငပဲကို ကြၽန္ေတာ့္ တင္ပါးအကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ပြတ္သပ္ျပီးမွ ခေရ၀ထဲကိုတစ္ထစ္ျခင္းဖိသြင္းပါေရာ။ သူ႕ငပဲဟာ ကြၽန္ေတာ္လက္ခံဖူးသမွ် ငပဲေတြထဲ အၾကီးဆံုးပါပဲ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ သူ႕ပစၥည္းတျဖည္းျဖည္းသြင္းတာ သိပ္မနာလို႕ရယ္ အလိုက္တသင့္အဆင္ေျပလို႕။ ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို သူ အားျပဳရင္း ခပ္ေျဖးေျဖးအသြင္းအထုတ္သူ စလုပ္ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေႏွးေနရာကေန သြက္သထက္သြက္လာတယ္ ေဆာင့္ခ်က္ ေတြဟာ။ ကြၽန္ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ မွီႏိုင္သမွ် သူ႕တင္ပါးကိုေနာက္ျပန္ကိုင္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီဆြဲယူျဖစ္ပါရဲ႕။ သူ႕ေမႊခ်က္ ေဆာင့္ခ်က္ ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ့္အရသာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ညည္းညဴသံက်ယ္က်ယ္ထြက္လာေတာ့ ပိုင္ထြန္း ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ကို သူ႕လက္ႏွင့္ လွမ္းပိတ္လုိက္ပါတယ္။
Shit! ကာထားတဲ့ နံရံေတြက တကယ္ပါးလိုက္တာ။ ကြၽႏ္ေတာ္ ေခါင္းကိုျငိမ့္ျပလိုက္ရင္း ေခါင္းအံုးဆီမ်က္ႏွာအပ္လိုက္ကာ အသံတိတ္ဖို႕ၾကိဳးစားရတာေပါ့။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို အသံုးခ်ရတာအေတာ္သေဘာက် ဟန္ တူရဲ႕ ခပ္သြက္သြက္ သူ႕ခါးကိုလႈပ္ရွားေနတာေလ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဆိမ့္ကနဲအရသာခံစားရင္း အသံမထြက္ေအာင္ေတာ့ ထိန္းရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးသားေတြကို သူ႕လက္သည္းႏွင့္ျခစ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ၾကြက္သားေတြက သူ႕ငပဲကို ပိုညႇစ္ျပီေပါ့။ သူ႕ေျခေထာက္ေတြ ဟာ တုန္ခါလာျပီးေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ျပီးဆံုးတဲ့အခ်ိန္ဆိုက္ဖို႔နီးကပ္လာျပီ စတင္လာျပီသိလိုက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပိုင္ထြန္း။ သူ တစ္ခ်က္ျခင္းဖိကပ္ ေဆာင့္လိုက္ရင္း အတြင္းပိုင္းဆီ သူ႕အရည္ေတြ ပစ္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း မေရွ႕မေႏွာင္း အိပ္ယာခင္းေပၚ ပန္းထုတ္မိတာပါပဲ။ ပိုင္ထြန္း အသက္ရွဴသံေမာေမာကို ေနာက္ဖက္ဆီက ၾကားေနရပါတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္လည္တိုင္ ကို အနမ္းေပးတာ ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္ တဆတ္ဆတ္တုန္သြားေစပါေရာ။
'Fuck, ငါ့အတြက္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းပဲကြာ ဖီလင္က” ကြၽန္ေတာ့္နားရြက္နားကပ္ျပီး တိုးတိုးေျပာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ဘက္ကို ျပန္လွည့္ျပီး သူ႕နဖူးကို အားရပါးရ အနမ္းေပးလိုက္ပါတယ္။
'ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ထပ္လုပ္ၾကတာေပါ့' ကြၽန္ေတာ္ ရွက္ရြံ႕ရြံ႕ႏွင့္ တုန္႕ျပန္စကားဆိုလိုက္ပါတယ္။
'Uh...မိုက္တာေပါ့'
ရက္သတၲပတ္ အနည္းငယ္ၾကာသည္အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈကို ဖံုးထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ လူတိုင္း ညဘက္အိပ္ဖို႕ အိပ္ခန္းေတြဆီသြားခဲ့ျပီဆိုမွ ကြၽန္ေတာ္တို႕ လႈပ္ရွားျဖစ္ပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ဦးစလံုး ေက်နပ္ေနမႈ သာယာေနမႈေတြဟာ တစ္ေန႕ေန႕မွာေတာ့ သည့္ထက္ပိုျပီး အဓိပၸာယ္ရွိလာမယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ႏိုင္ပါျပီ။
'ေက်ာ္ေက်ာ္....ရာသီဥတုက တစ္မ်ိဳးပဲ ျပတင္းေပါက္ပိတ္လိုက္ေလကြာ'
'အိုေက...ပိုင္'
Alex Aung (13-3-11)
No comments:
Post a Comment