အိပ္ယာကအထ မ်က္ေတာင္အခတ္မွာ က်ေနာ့္ေခါင္းတစ္ခုလံုး ဆံပင္ေတြရႈပ္ပြေနျခင္းကို သတိျပဳမိပါတယ္။ ပါးစပ္ေတြ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ေနတာမ်ား အခုအခ်ိန္ ေရခြက္ထဲကို ၀ါဂြမ္းလံုးတစ္လံုးပစ္ခ်လိုက္ရင္ အကုန္စုပ္မ်ိဳသြားမယ့္ဟန္အတိုင္း ျဖစ္ေနေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းတ၀ိုက္ကို လွ်ာနဲ႔သရပ္လိုက္မိေရာ။ အိပ္ေနတဲ့ အိပ္ယာခင္းနဲ႔ျခံဳခဲ့မိတဲ့ျခံဳေစာင္က က်ေနာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ရစ္ပတ္ထားတာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ လက္အစံုကို လႈပ္ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ဦးေခါင္းအထက္မွာ တန္းလန္းႀကီး ခ်ဳပ္ထိန္းထားသလို ခံစားရတယ္ဗ်။
တကယ့္အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ အခန္းထဲမွာ က်ေနာ့္ကို ေၾကာက္လန္႔စိတ္ေတြက ဖ်စ္ညႇစ္ထားသလားပဲ။ ဦးေခါင္းအထက္ ေရာက္ေနတဲ့ လက္အစံုကို ဆြဲခါၾကည့္မိေတာ့ အိပ္ရာေခါင္းရင္း တိုင္နဲ႔ တြဲခ်ည္ထားတာ သိရတယ္။ ေျခေထာက္အစံုကိုလည္း ထို႔အတူ ဆြဲယူလႈပ္႐ွားၾကည့္ျပန္ေတာ့ ရလဒ္က အတူတူျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ လုပ္လုပ္ ကူကယ္ရာမဲ့ အေနအထားျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ကေန မ်က္ရည္က် တဲ့ အေျခအေနဘက္ေျပာင္းသြားရတာ တကယ္ပါပဲ။ `ေဟး....တစ္ေယာက္ေယာက္ မ႐ွိၾကဘူးလားဗ်ာ....က်ဳပ္ကို ကူညီၾကပါဦး´ အခ်ည္းအႏွီး မျဖစ္ေအာင္ အသံထြက္ ေအာ္ဟစ္မိတယ္။
`ဖန္ထားတဲ့ တစ္ေယာက္ ႏိုးထလာၿပီကြ´ လူမျမင္ရဘဲ စကားသံကို ေလထဲကတဆင့္ၾကားလိုက္ရတယ္။ `ငါတို႔ သူ႔ကို စၿပီး လိုင္းသြင္းၾကစို႔´ အသံက အထက္စီးေလသံ ေပါက္သလို ကရုဏာကင္းတဲ့ ေလဟန္အျပည့္ပါ။ က်ေနာ့္ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေတြ ဗိုက္ထဲကေန အေပၚကို လွိမ့္တက္လာပါတယ္။ `သူ႔ေနာက္က ေရာက္လာတဲ့သူေတြဆီ ပို႔ၾကတာေပါ့။´
တံခါးတစ္ခု ဖြင့္လိုက္သံကို က်ေနာ္ၾကားလိုက္ရသလို ေခါင္းအစ ေျခအဆံုး အျဖဴေရာင္ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္ဆီ ေလ်ွာက္လာတာကို ျမင္ရပါတယ္။ တစ္လက္မထက္ ကြာေ၀းေအာင္ သူနဲ႔ ေ၀းေ၀း ေနာက္ကို က်ေနာ္ျပန္ဆုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ႀကိဳးေတြအရ မလူးလြန္႔သာခဲ့ပါ။ စကားလံုးမဲ့စြာ သူခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာဖံုးတစ္ခု အုပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ခပ္ေအးေအး ေလစိမ္းေတြ အခုအခံမဲ့ အေရျပားအႏွံ႔ တို႔ထိ႐ိုက္ခတ္ခ်က္ကို ျပန္လည္ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
`ေရကူးသမား ကိုယ္လံုး၊ နည္းနည္း ႂကြက္သား႐ွိ´ အသံက က်ေနာ့္ကို စတင္ၿပီး အတန္းအစားခြဲျခားတယ္။ `ငပဲက ထိပ္အေရျပား မျဖတ္ထားဘူး၊ နည္းနည္း ေပ်ာ့ေနတယ္´ က်ေနာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို တြန္႔လိမ္ကာ မျမင္သင့္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ဖံုးကြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားမိတယ္။ `ခႏၶာကိုယ္ အေမႊးအနည္းငယ္႐ွိ၊ မ်က္ႏွာမွာ အေမႊးေတြ ပံုသြင္းရိတ္တိထား၊ အနည္းငယ္ ေကာက္ေကြး´ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ ခံစားမႈကင္းတဲ့ေလသံေတြထဲ ျပန္ၾကားသိေနရတာ လူသားတစ္ေယာက္ မဟုတ္သလို ခံရခက္ႀကီးပါ။
`အေရျပားက စိမ္း၀ါေရာင္ ပံုစံ၊ ေနေလာင္ခံထားတယ္´
`ႏို႔သီးေခါင္းက ငါးမူးျပားေစ့ အရြယ္အ၀န္းအ၀ိုင္း´
`အရပ္အျမင့္ ၅ေပ ၁၀လက္မ နဲ႔ ၆ေပၾကား´
`ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၄၀ကေန ၁၅၀ေပါင္အတြင္း´
`မ်က္လံုး အညိဳေရာင္´
`စကားသံအရ တိုင္းရင္းသားစပ္ပံုရ´
က်ေနာ့္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ ငံု႔မိုးၾကည့္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔လူကို ေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ ဒီလူေတြ ဘယ္လို ႐ူးႏွမ္းတဲ့ အလုပ္ကို အဲ ကစားေနၾကတာပါလိမ့္။ `မင္း သြားလို႔ရၿပီ´ ခပ္အက္အက္အသံတစ္သံ ဘယ္ကထြက္လာမွန္းမသိ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ခဏေနက ျမင္လိုက္ရတဲ့ သူေတြက က်ေနာ့္ကို ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း အခန္းထဲေခၚလာၿပီးမွ ထားခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္ ကလစ္ဆိုတဲ့ အသံၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ လက္ေတြေကာ ေျခေထာက္ေတြေကာ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္႐ွားလို႔ရခဲ့ပါတယ္။ အိပ္ရာခင္းေတြ ဘာေတြဆြဲယူၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အ႐ွက္လံုေအာင္ ႀကိဳးစားရတာေပါ့။ အျဖဴေရာင္ ပိတ္စႀကီးပတ္ကာ လြတ္ပါေစဆုေတာင္းရင္း အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုျဖစ္ဖို႔လည္း ေမ်ွာ္လင့္မိတယ္။
`ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သန္႔႐ွင္းေအာင္လုပ္ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေပါ့´ ေဆာင့္ႂကြားႂကြား အသံက ေျပာလည္းေျပာ ေဘးေလ်ာတံခါးတစ္ခ်ပ္လည္း ဖြင့္ေပးလိုက္ပါရဲ႕။ `အဲ့ဒီမွာ မင္းနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ေတြ႔လိမ့္မယ္´
အိပ္ရာခင္းနဲ႔ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ မရစ္သိုင္းခင္က လ်ွပ္စစ္ဓာတ္လႊတ္ထားတဲ့ တံခါးခ်ပ္ကို ထိရေတာ့မယ့္အတိုင္း ေၾကာက္လန္႔မိခဲ့ေသးတာပါ။ ေထြးရစ္ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အိပ္ရာခင္း ပိတ္စကို ပစ္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ သက္ေသာင့္သက္သာ႐ွိတဲ့ အ၀တ္အစားတစ္စံုကို ေကာက္ယူလိုက္ပါတယ္ တင္းေနတဲ့ ဆီးအိမ္ကို ဒုကၡမေပးတဲ့ အ၀တ္အစားမ်ိဳးေပါ့ေလ။
ေရပန္းေခါင္းက တဖြားဖြားက်လာတဲ့ ေရေတြေၾကာင့္ ယခုလက္႐ွိ အေျခအေနကေန နည္းနည္းေတာ့ ႏွစ္သိမ့္မႈရသလို ႐ွိေပမယ့္ စိတ္ထဲ အထိတ္တလန္ ့ ျဖစ္ခဲ့ရတာ အေပၚ တရစ္၀ဲ၀ဲခံစားရၿပီး ထိုင္ခ် ငိုေႂကြးမိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အငိုရပ္ကာ တဘက္နဲ႔ တကိုယ္လံုး သုတ္ၿပီး ခါးမွာပတ္ရင္း အေပၚယံ ဖံုးကြယ္ဖို႔ အ၀တ္႐ွိမ႐ွိ ႐ွာတာေပါ့။ တီ႐ွပ္ လက္တိုတစ္ထည္နဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုတစ္ထည္ကို ေကာင္တာတစ္ခုမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေခါက္တင္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ႏွစ္ထည္စလံုး အျဖဴေရာင္ျဖစ္ၿပီး နံေဘးတေလ်ာက္ ႏွစ္ဖက္စလံုး အနက္ေရာင္ အစင္းေၾကာင္းနဲ႔ပါ။
စစသတိရျခင္း လွဲေလ်ာင္းခဲ့ရတဲ့ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ရင္း အိပ္ရာကို ႐ွာၾကည့္မိေတာ့ စားပြဲခံု ေသးေသးတစ္ခံုနဲ႔ ကုလားထိုင္ ႏွစ္ခံု အစားထိုးေရာက္ေနပါတယ္။ `ထိုင္လိုက္ပါ´ ၾကင္နာသံေပါက္တဲ့ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရဲ႕။ အသက္ သိပ္မႀကီးေသးတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို သတိျပဳမိေတာ့မွ လူတစ္ေယာက္က စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ရပ္ေစာင့္ေနမွန္း အာရံုကပ္ပါတယ္။ ေနေလာင္ခံ အသားအေရ ၊ နက္ေမွာင္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြ၊ က်ေနာ္၀တ္ထားသလို တီ႐ွပ္လက္တိုရယ္ ေဘာင္းဘီတိုရယ္ ၀တ္ထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ကြက္တိ သပ္ရပ္ေနပါေရာ။ ဒါေပမဲ့ အစိမ္းေရာင္ ကင္းဗတ္စကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ အနက္ေရာင္ အစင္းသုတ္ထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္ပါတယ္။
သူ က်ေနာ့္အနား ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့ခ်ိန္ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေနတဲ့ ဟန္ကို သူသတိျပဳမိသြားတယ္။ က်ေနာ္ ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး ေရခ်ဳိးခန္းဆီေျပးသြားခဲ့တာ ခန္းမၾကီးထဲ ေရာက္ခ်ိန္ကတည္းက အသံတိတ္ ပိတ္ထားတာ ေတြ႕လို႔ပါပဲ။ သူ အနားေရာက္လာခ်ိန္ က်ေနာ္ကေလ နံရံကို ေက်ာျပင္နဲ႔ အတင္းကပ္ေနမိတယ္။ သူ႔အျပံဳးက ေႏြးေထြးတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါသလို ဖိတ္ေခၚတဲ့ သေဘာလည္းပါရဲ႕။ `မေၾကာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ´ သူက လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ အသနားခံခဲ့တယ္။ သူ႔လက္အစံုကိုေျမႇာက္ၿပီး က်ေနာ့္ကို ကိုင္မလို လုပ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အသည္းအသန္ ေၾကာက္ရြံ႕စြာ တြန္႔ဆုတ္မိပါေရာ။
တစ္စံုတစ္ခု ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္ရင္း က်ေနာ့္ မ်က္လံုးေတြကို အထိတ္တလန္ ့ မွိတ္ထားလိုက္တယ္။ အံ့ၾသဖြယ္ သူက က်ေနာ့္ လက္ေမာင္းအစံုကို ႏုႏုညံ့ညံ့ဖ်စ္ညႇစ္ခဲ့ၿပီး အထက္ ေအာက္ စုန္ဆန္ ပြတ္သပ္တယ္ေလ။
`မေၾကာက္ပါနဲ႔ ကိုလူေခ်ာရယ္´
က်ေနာ္ ႐ွက္ရြံ႕စြာျဖင့္ သူ႔ကို မ်က္လွန္ၾကည့္လိုက္တယ္။
`ခင္ဗ်ားကို ႏွစ္သက္စရာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာတခုခုေပးဖို႔ ဒီကို ေရာက္လာတာပါ။ က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားကို လမ္းၫႊန္ေပးဖို႔ ၊ ကူညီျပင္ဆင္ေပးဖို႔ လာခဲ့တာ´
က်ေနာ္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္တင္းၾကပ္တာ ေလ်ာ့ပါးသြားတယ္။ `က်ဳပ္...က်ဳပ္ သြားလို႔ရမလား´ ငိုလုနည္းပါး အသံနဲ႔ က်ေနာ့္ လြတ္ေျမာက္မွုအတြက္ အသနားခံခဲ့တယ္ေလ။ `က်ဳပ္ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၿပီ ´ သူ က်ေနာ့္ ပခံုးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲကိုင္ကာ နံရံကို ေက်ာမွီေစရင္း ေၾကာက္စိတ္ေတြ လြင့္ေပ်ာက္သြားေစဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ငိုေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို သူ႔အေမက ျပဳလုပ္ေပးသလိုမ်ိဳး က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို ခ်စ္ခင္စိတ္အျပည့္ ပြတ္သပ္ေပးေရာ။ စိတ္ထဲက ထိတ္လန္႔စိတ္ေတြ မယံုသကၤာ ျဖစ္ေနတာေတြကို ခံစားရတာကို တိုက္ခိုက္ႏိုင္ဖို႔ ဒီအခိုက္အတန္႔ေလးက က်ေနာ့္ အတြက္ အေရးပါပါရဲ႕။
`အဆင္ေျပသြားမွာပါ.. ....အဆင္ေျပမွာ´ သူက ဆက္ေျပာတယ္။ `က်ေနာ္တို႔ ကိစၥၿပီးရင္ အိမ္ျပန္ခြင့္ ခ်က္ခ်င္းရမွာပါဗ်´ သူ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျငင္သာထိကိုင္မႈက က်ေနာ့္အတြက္ ေက်ရာေက်ေၾကာင္းျဖစ္ရသလို နား၀င္ခ်ိဳတဲ့ သူ႔အသံအရည္အေသြးကလည္း ႏွစ္သိမ့္မႈရသလို ခံစားရတယ္။ `အခ်ိန္တန္လို႔ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ အစပ်ိဳးခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့သလိုမ်ိဳး ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ခ်ည္ေႏွာင္ခြြင့္ျပဳခ်င္လာလိမ့္မယ္။ သာလြန္ထူးကဲတဲ့ အခ်စ္နဲ႔ ေမတၱာက မိသားစုတစ္ခုပဲ ဥစၥာ´
မ်က္ရည္၀ိုင္းေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ သူ႔ကို က်ေနာ္ ေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ `လာ...ထိုင္´ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ဖို႔ က်ေနာ့္ကို သူ ၫႊန္ျပခဲ့တယ္ေလ။ `ခင္ဗ်ားကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရတာ အေတာ္ ဂုဏ္ယူဖို႔ေကာင္းတာ ...အာ....ေနာက္မွ က်ေနာ္ ႐ွင္းျပမွာပါ....ေကြၽးဖို႔ အစားအစာေတြက အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ´ က်ေနာ္ တိတ္ဆိတ္စြာထိုင္ရင္း သူေျပာတာေတြကို နာခံလိုက္တယ္။ နံရံကေလးပြင့္ လင္ဗန္းတခ်ပ္ေလ်ာကနဲ ေရာက္မလာခင္ က်ေနာ့္ နဖူးကို သူနမ္း႐ိႈက္ခဲ့ပါတယ္။ `ဒီအစားအစာေတြက ခင္ဗ်ားအတြက္ အထူးျပင္ဆင္ထားတာ´ သူက ေႏြးေထြးတဲ့ အျပံဳးတခ်က္ျပံဳးျပၿပီး လင္ဗန္းကို က်ေနာ့္ဘက္ တိုးေပးတယ္။
က်ေနာ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ခံုမွာ သူထိုင္ခ်လိုက္ကာ ဗန္းအား ဖံုးထားတဲ့ အဖံုးကို ဖယ္ေပးေတာ့ ၾကက္ဥေၾကာ္ပူပူမ်ား၊ ၀က္ဆားနယ္ေျခာက္၊ အဆာသြပ္ ၀က္အူေခ်ာင္း ၊ ေပါင္မုန္႔မီးကင္ နဲ႔ လိေမၼာ္သီး ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္တို႔ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အစားအစာေတြကို က်ေနာ္ မထိကိုင္ခင္မွာပဲ သူ ဇြန္းနဲ႔ ဓားကိုယူ ၾကက္ဥေၾကာ္ကို ျခမ္းျပဳကာ ပါးစပ္နား ေတ့ေပးေရာ။ `ပါးစပ္ဟ...baby´ သူေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးလိုက္ရင္း အစာ ႀကိတ္၀ါးေနစဥ္မွာပဲ ၀က္အူေခ်ာင္း တစ္ဖဲ့ကို က်ေနာ့္အတြက္ လွီးျဖတ္ၿပီးၿပီ။ `ခင္ဗ်ားကို ေကြၽးေမြးရတာ တကယ္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ ၊ က်ေနာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္.. .....Please´
သူခြံ႕ေက်ြးတာကို မျငင္းဆန္ဘဲခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ထမင္းခြံ႕ခ်ိန္ ပါးစပ္က ဘာေတြ လ်ွံက်လာမလဲ ဖိတ္စင္လာမလဲဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ လက္သုတ္ပ၀ါေလးနဲ႔ ပါးစပ္၀န္းက်င္ကို တို႔သုတ္ေပးတဲ့ပံုဟန္အတိုင္း သူလုပ္ေနေသးတာပါ။ လိေမၼာ္ရည္ခြက္ကိုလည္း သူက မကိုင္ေပးထားတာေၾကာင့္ အေအးပိုက္တံကေန က်ေနာ္စုပ္ေသာက္ႏိုင္တာပါပဲ။ က်ေနာ့္စိတ္ေတြကို ေျပေလ်ာ့ေစဖို႔၊ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစဖို႔ အစြမ္းကုန္ ျပဳစုျပေနတာဆိုတာ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို ေကြၽးေမြးတဲ့ အစီအစဥ္ ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ လင္ဗန္းထဲ အလံုးစံုျပန္ထည့္ကာ ဘာစကားမွမဆိုဘဲ တေနရာရာသြားထားလိုက္တယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္လာထိုင္ကာ ႏွစ္လိုလက္ရ ျပံဳးျပၿပီး ၿငိမ္ေနတယ္။
`အျခားလူေတြနဲ႔မတူဘဲ ညီအစ္ကိုလို မိသားစုလို ခင္ဗ်ားက
အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္လာတာဗ်´ က်ေနာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္သည့္သေဘာျဖင့္ က်ေနာ့္ ဒူးအေပၚ သူလက္ေတြတင္ေရာ။ `ခင္ဗ်ား အရင္ ဘယ္တုန္းကမွ မရဘူးတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ ေၾကနပ္စရာ အေတြ႕အၾကံဳ ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ေရြးခံခဲ့ရတာပါ´ သူေျပာတာကို မယံုသကၤာ ျဖစ္မွာစိုးရိမ္တဲ့ အျပံဳးတစ္ခ်က္ ျပံဳးျပတယ္။ `က်ေနာ္ အေရြးခံရခ်ိန္တုန္းကလည္း ခင္ဗ်ားလိုပါပဲ ဆိုးဆိုးရြားရြား ေၾကာက္စိတ္၀င္ခဲ့တာပါပဲ။ က်ေနာ့္လို လူတစ္ေယာက္က ဒီမွာ ဘာမွေၾကာက္စရာမ႐ွိဘူးလို႔ လာ႐ွင္းျပခဲ့တာေပါ့´
ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ရင္း က်ေနာ္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ `ဒီေနရာမွာ ဘာမွ စိုးရိမ္ပူပန္စရာ ကိစၥရယ္မ႐ွိပါဘူး´ က်ေနာ္ စိတ္ေလ်ာ့ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ။ `ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ေနၾကတဲ့ ခင္ဗ်ားမသိတဲ့သူေတြရဲ႕ အခ်စ္ခံရတာ၊ ဂ႐ုစိုက္ခံရမွာကို စိတ္ထဲေတြးၾကည့္ဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားဟာ ဂ႐ုစိုက္ယုယခံရတာ၊ ေပြ႕ဖက္ေထြးပိုက္ခံရတာေတြကို အမွတ္ထင္ထင္ျဖစ္ေနမွာပါ။ ခင္ဗ်ားကို အယူ၀ါဒေရးရာ သင္ျပတဲ့ အစီအစဥ္မွာ တစိတ္တေဒသပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔ လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ အၿပိဳင္အဆိုင္ ျဖစ္ေနၾကတာပါ။ ´ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ၀မ္းနည္းရိပ္ အနည္းငယ္ေပၚလာတယ္။ `က်ေနာ္က ကဖ်က္ကယက္ မလုပ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီ အထူးအခြင့္အေရး အစီအစဥ္မွာ ခင္ဗ်ား အဆင္ေျပေျပျဖတ္သန္းႏိုင္ေအာင္ ကူညီခြင့္ရခဲ့တာေလ´
`သူတို႔....သူတို႔ က်ဳပ္ကို ဘာေတြလုပ္ၾကမွာလဲ´ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္ ထုတ္ေမးလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္အသံက စူးစမ္းေလ့လာလိုစိတ္ကဲေနေရာ။ `က်ဳပ္က အခ်စ္ခံေနရတဲ့ အေတြးကို သေဘာက်ပါတယ္။ ´
သူ အားရပါးရ ျပံဳးပါတယ္။ ` ဘာေတြ ျဖစ္လာမယ္လို႔ အတိအက် က်ေနာ္မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒါက တကယ့္အံ့အားသင့္စရာအေကာင္းဆံုး အေတြ႕အၾကံဳ ဆိုတာေတာ့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီအေတြ႕အၾကံဳဟာ အေတာ္မိုက္တယ္။´ သူ႔မ်က္၀န္းအၾကည့္ကို အကဲခတ္ဖို႔မရခဲ့ဘူး မွိတ္ထားတယ္။ `ခင္ဗ်ား recovery ေကာင္းေကာင္းျပန္ရဖို႔ က်ေနာ္က ေစာင့္ေ႐ွာက္မွာပါ။´ သူေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို ပီတိျဖစ္ေနပံုပဲ ၾကည့္ရတာ။
`အခ်ိန္က်လာတဲ့အခါ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္ တပည့္ေတြက ခင္ဗ်ားကို အခန္းတစ္ခုထဲ ဦးေဆာင္ဆြဲေခၚသြားမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျပင္ဆင္မြမ္းမံထားတဲ့ အိပ္ရာေပၚလွဲေလ်ာင္းေပးမယ္´ သူ႔လက္အစံုက က်ေနာ့္ ဒူးေပၚျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ `ခင္ဗ်ား ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ နာက်င္ေအာင္ မလုပ္မိ မျဖစ္ေစေအာင္ ႀကိဳးနဲ႔ က်ေနာ္ျပန္ခ်ည္ေႏွာင္ေပးမယ္။ၿပီးေတာ့ အထူးေရြးခ်ယ္ထားတဲ့သူေတြ ထြက္လာၿပီး ခင္ဗ်ား ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴ းမယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားလည္း သူတို႔ေပးတဲ့ သာယာမႈေတြအေပၚ သေဘာက်ေၾကနပ္မွာပါ။ ေနာက္မွ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ သူတို႔ရဲ႕ တပ္မက္ျပင္းျပတဲ့ အာသာဆႏၵေတြထဲ ေမ်ာပါသြားဦးမယ္။´
တံခါးတခ်ပ္ပြင့္လာတာကို က်ေနာ့္မ်က္၀န္းေထာင့္ကေန ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ `လာ´ က်ေနာ့္ လက္ကို သူဆြဲကိုင္ၿပီး ေဘးအခန္းထဲ ေခၚသြားပါရဲ႕။ အခန္းအလယ္မွာ အႏွိပ္ခံုတစ္ခုခ်ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ `သြားပါဗ်......အ၀တ္ေတြ အကုန္ခြၽတ္ၿပီး ခုန္ေပၚတက္ေနလိုက္ေနာ္။´ က်ေနာ္ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေနတာကို သူျမင္ေတာ့ လက္၀ါးႏွစ္ဖက္ကုိ လက္ခုပ္ပံုလုပ္ကာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ညႇပ္ကိုင္လိုက္တယ္။
`ခင္ဗ်ား ဘာမွ ႐ွက္စရာမလိုပါဘူးဗ်ာ။ ေယာက်္ားေလးတိုင္းက သူ႔တို႔ အထုပ္အထည္ကို ျပဖို႔ဆိုတာ အလန္႔ဇယားဆိုတာ နားလည္ပါတယ္။´ က်ေနာ္ ႐ွက္ရြံ႕စြာ ျပံဳးမိရၿပီး ၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္ေတြကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ကာ ခံုေပၚတက္ အသာေမွာက္ေနျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္အေရျပားေပၚကို ေအးျမတဲ့ လို႐ွင္းေတြလိမ္းက်ံတာကို အဦးဆံုးခံစားရမိၿပီးေနာက္ ပူေႏြးေနတဲ့ သူ႔လက္အစံုက ႏွိပ္နယ္ေပးတာကို ရလိုက္ပါတယ္။ အဖုအထံုးျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရတာေတြ ေျငာင္းျငာပင္ပန္းေနတာေတြကို သူ ဆြဲဆြဲထုတ္သြားတယ္။ က်ေနာ့္ ေက်ာျပင္တေလ်ာက္နဲ႔ တင္ပါးအစံုကို ခပ္ယြယြ ခပ္တင္းတင္းေလး နည္းအစံု ကစားေနတာ က်ေနာ္ မေအာင့္အည္းႏိုင္စြာ အသံထြက္ ညည္းညဴမိတဲ့အထိပါ။ `က်ေနာ္က Pro တေယာက္ပါဗ်´ သူ ရယ္လည္းရယ္ေမာရင္း က်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြကို စႏွိပ္ပါတယ္။ `ဒီလို ႏွိပ္နယ္ေပးတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေနာ္´
က်ေနာ့္ တကိုယ္လံုး အေညာင္းအျငာေတြ ေျပေလ်ာ့သက္သာသြားတဲ့အထိ ႂကြက္သားအကုန္ ဆီလိမ္းကာ သူဆက္ႏွိပ္နယ္ပါတယ္။ သူ က်ေနာ့္ကို အလိုက္သင့္ ပက္လက္လွန္ခိုင္းခ်ိန္မွာ အနည္းငယ္ေတာ့ ႐ွက္စိတ္ ၀င္ခဲ့ေပမယ့္ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ ေသြးေတြက အလိုက္တသိ လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ `အမိုက္စား ´ သူ အသံထြက္ ရယ္ေမာေရာ။ `သတိထား မွတ္ထားရမယ္ေနာ္ ဒီလို ႏွိပ္နယ္မႈမ်ိဳး မဟုတ္လာႏိုင္ဘူး ဆိုတာ´
က်ေနာ္ ႐ွက္သလိုလို ျပံဳးရင္း သူဆက္လက္ လုပ္ေနတာေတြကို ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္ေပါ့။ သူ႔ ႏွိပ္နယ္တဲ့အလုပ္ အလံုးစံုၿပီးဆံုးခ်ိန္မွာ ေတာ႔ က်ေနာ့္တကိုယ္လံုး ေပါ့ပါးကာ စိတ္ထဲ ကလိကလိနဲ႔ တခုခုျဖင့္ ေပ်ာ္ပါးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာပါတယ္။
`ဘယ္လိုခံစားရလဲ Bro.´ သူ က်ေနာ့္ ဆံပင္ေတြကို အစုန္အဆန္ပြတ္သပ္ရင္းေမးတယ္။
`က်ဳပ္ေတာ့ ေကြးၿပီး အိပ္ေမာက်လုလုျဖစ္ေနၿပီ´ ေၾကာင္ညည္းသလို က်ေနာ္ျပန္ေျဖရပါရဲ႕။ `အႏွိပ္ခံရတာ တကယ့္ အမိုက္စားပဲ´
`သေဘာေပါက္ၿပီ´ ပူေႏြးေနတဲ့ ခပ္မတ္မတ္ က်ေနာ့္ ငပဲကို သူကိုင္ေနရင္း ပစ္ခ်လိုက္တာ ဗိုက္သားျပင္မွာ ကပ္သြားေရာ။ `အ၀တ္ေတြျပန္၀တ္လိုက္ အစ္ကို။ အျခားအခန္းမွာ ခင္ဗ်ား အတြက္ အိပ္ရာတစ္ခု က်ေနာ္ အသင့္ျပင္ထားေပးတယ္။´
က်ေနာ္ ခပ္ေလးေလး ထရပ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ အေရျပားေပၚတို႔ထိေနတဲ့ သူ႔ ကယုကယင္ေတြ လက္လႊတ္ရပါၿပီ။ အ၀တ္အစားေတြကို ေျဖးေျဖးပဲ ၀တ္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ လိုသည္ထက္ပိုသည့္ ဂ႐ုတစိုက္ ျဖစ္မႈေတြက ကန္ ့သတ္ခ်က္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနေစတာပါ။ အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္လို႔အၿပီး ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေဘးအခန္းထဲ တံခါးဖြင့္၀င္သြားႏွင့္ၿပီ။ အရင္ကလည္းမရွိခဲ့တဲ့ ကုလားထိုင္ေတြ စားပြဲေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီမသိေသာ အိပ္ရာတစ္ခုရဲ႕ေဘးမွာ ရပ္ေနေသာ သူ႔ဆီ က်ေနာ္ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ခပ္ပါးပါး အိပ္ရာခင္းကို ဆြဲဟလို႔ က်ေနာ္ ၀င္လွဲဖို႔ အမူအရာသူျပတယ္ေလ။
`လွဲမယ္ မဟုတ္လား´
`က်ဳပ္လွဲခ်တဲ့အခ်ိန္ ထိန္းကိုင္ေပးထားေနာ္´
သူ ႏုႏုညံ့ညံ့ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ေစာင္အခင္းေအာက္ တိုး၀င္လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔ဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္လုလုအခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ့္ကို လက္ေတြနဲ႔ ရစ္သိုင္းဖက္တြယ္ပါေရာ။
`အခုေတာ့ အနားယူလိုက္´ ႏုညံ့စြာ ခပ္တိုးတိုး သူဆိုတယ္။
`ခင္ဗ်ားအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား?´
ႏုညံ့ေႏြးေထြးေသာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ က်ေနာ္ရင္ေငြ႕လွံုခဲ့ရတယ္ေပါ့။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခြင္ဆိုတာ ဒီလို လံုျခံဳတယ္ ေႏြးေထြးတယ္ စသျဖင့္ အေတြး၀င္မိရင္း ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။
အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို အလန္႔တၾကားကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ က်ေနာ္ ႏိုးလာပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ထင္သာျမင္သာ႐ွိေသာ စိတ္၀င္တစားျဖစ္မႈနဲ႔အတူ သန္မာအားပါစြာ ဆြဲဖက္ထားမႈကေန က်ေနာ့္ကို အထိတ္တလန္ ့ ျဖစ္မႈက ႐ုန္းထေစတာပါ။ က်ေနာ့္ စိတ္ေတြ ခဏေတာ့ ကဆုန္စိုင္းေျပးကာ တြန္းထိုး႐ုန္းကန္မႈလည္း အနည္းငယ္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုရမယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း က်ေနာ့္ အုပ္ထိန္းသူေလး ရင္ခြင္ထဲ ျပန္ေမွးမွီခဲ့ပါတယ္။ တပ္မက္မႈေတြက ဟိုဘက္သည္ဘက္လႈပ္႐ွားျပန္ေစသလို လိုအင္ဆႏၵေတြက ေၾကာက္ရြံ႕မႈနဲ႔ ထိန္းမရတဲ့ ထိတ္လန္႔မႈေတြအစားထိုးလာပါရဲ႕။ သူ႔အသက္႐ွဴသံေငြ႔ေငြ႔က `ဒါကို ခြင့္မျပဳဘူးေနာ္´လို႔ က်ေနာ့္နားရြက္ကို လာေျပာတယ္။ သူ႔အသံက လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ကို ပိုပိုတိုးေစမယ့္ အက္႐ွ႐ွအမ်ိဳးအစားေလး။
စိတ္မပါ့တပါနဲ႔ အိပ္ရာမွ သူထကာ က်ေနာ့္ကို ဆြဲေခၚခဲ့ပါတယ္။ `ခင္ဗ်ားကို အသင့္ျပင္ထားေပးဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ´
အဆင္သင့္ပြင့္လာတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဆီ ဦးေဆာင္ေခၚလာတဲ့ သူ႔အသံက နည္းနည္းေတာ့ နာက်င္မႈ စြက္ေနသလားပဲ။
`ေရခ်ိဳးဖို႔ ေရပန္းေခါင္းေဘးနားမွာ ပစၥည္းတစ္ခု ခ်ိတ္ထားတယ္။ အဲတာကိုသံုးၿပီး ႏိႈက္ခြၽတ္ေဆးေၾကာလိုက္။ ၿပီးရင္ ဟိုနားမွာ ပစ္ခ်ထားခဲ့ေနာ္။´ သူ ကသိကေအာက္ ျဖစ္မႈနဲ႔အတူ ႐ွက္ေသြးအနည္းငယ္ျဖန္းသြားတယ္ မ်က္ႏွာရဲပေတာင္းခတ္။
`အခ်ိန္ယူၿပီး ေသခ်ာ႐ွင္းထုတ္ခဲ့ေနာ္။ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ဒီ၀တ္ရံုကို ၀တ္ခဲ့။´
အ၀တ္ေတြကို ခ်ိတ္မွာ ေသခ်ာ သူခ်ိတ္ေပး ၫႊန္ျပေပးတယ္။
`ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္ အျပင္က ေစာင့္ေနမယ္´
တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ေတာ့ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ က်ေနာ္ ေသခ်ာသန္႔႐ွင္းလိုက္ပါတယ္။ ၾကံဳဆံုရမယ့္ အေတြ႕အၾကံဳ သစ္တစ္ခုအတြက္ ျပင္ဆင္ေနရတဲ့ အသိစိတ္က က်ေနာ့္ကို စိတ္အားငယ္ ေစသလိုပဲ။ သူေျပာသြားတယ္ေလ အဲ့ဒီအေတြ႕အၾကံဳဟာ က်ေနာ့္ဘ၀ကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္တဲ့ေလ။ အားလံုးၿပီးခ်ိန္၀ယ္ ဟိုသည္ စိတ္လြတ္ေနခ်ိန္မရ အျဖဴေရာင္ ၀တ္ရံုကို လွမ္းယူလိုက္ရတယ္။ ၀တ္ရံု အသားက သံလြင္ေရာင္ က်ေနာ့္အသားအေရကို ႐ွတတဲ့ ခံစားမႈ မေပးေသာ ပိုသားအျဖဴေရာင္ပါ။
`အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား အကို´ က်ေနာ့္ဆီက ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ့္ေလသံနဲ႔ သူေမးတာမ်ား။ သူ႔ကို သံသယ၀င္မိတာ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ျပံဳးျပသလို က်ေနာ့္ လက္ကိုကိုင္ဆြဲပါတယ္။ `ခင္ဗ်ား..က်ေနာ့္ကို ဒီအထိ ယံုၾကည္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲဗ်ာ။ ေနာက္ထပ္ နည္းနည္းေလး ပိုယံုေပးပါ။ လမ္းမွားကို က်ေနာ္ မေခၚသြားဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားေတြ႕ရမွာပါ´
က်ေနာ္ အသက္ျပင္ျပင္း ႐ွဴ ႐ႈိက္လိုက္ရင္း သေဘာတူညီမႈအား ေခါင္းၿငိမ့္ျပခဲ့ပါတယ္။ `ခင္ဗ်ား ၾကာခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္အတိုင္းသာ ထိန္းထား၊ ၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ ႐ွိေနပါမယ္။´ က်ေနာ့္ လက္ကို အတည္ျပဳတဲ့ သေဘာ သူညႇစ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ `သြားစို႔´"
ျဖဴေဖြးတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခန္းတစ္ခုထဲ က်ေနာ္ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ တခ်ိန္လံုးလိုလို က်ေနာ့္လက္ကိုဆြဲကိုင္ထားတာမ်ား သံသယကင္းဖြယ္ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနမိခ်ိန္ထိလို႔ဆိုရမယ္။ သူ တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ၿပီး ေမွာင္မည္းေနတဲ့ အခန္းတစ္ခုထဲ ဦးေဆာင္ေခၚသြားတာ အလင္းေပးထားတဲ့ အိပ္ရာကို အခန္းအလယ္မွာ ေတြ႔ခ်ိန္အထိပါပဲ။ အခန္းတံခါးေတြ ပိတ္တဲ့အတိုင္း က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြ အလင္း အေမွာင္ က်င့္သားရဖို႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေတာ့ယူရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ကိုျမင္ခဲ့ရတာေပါ့။ အခန္႔အသန္႔ ၀တ္စံုကို ၀တ္ မ်က္ႏွာဖံုးကိုလည္း တပ္ထားတဲ့သူေတြနဲ႔ ခန္းလံုးျဖည့္ထားတယ္။
အခန္းအျပင္ကို ျပန္သြားဖို႔ က်ေနာ္ ေနာက္ျပန္လွည့္ခ်ိန္ သူက ခပ္သြက္သြက္ က်ေနာ့္ကိုဆြဲထားလိုက္ေရာ။ `မစိုးရိမ္နဲ႔ အစ္ကို´ ခပ္တိုးတိုး ႏုႏုညံ့ညံ့ သူေျပာတယ္။ `ခင္ဗ်ားကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္မယ့္သူ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး၊ သူတို႔က ခင္ဗ်ားရဲ႕ အလွအပေတြကို ၾကည့္ျမင္ခ်င္ၾကရံုသက္သက္ပါ´ က်ေနာ္လည္း အိပ္ရာစီကို တြန္႔ဆုတ္ တြန္႔ဆုတ္ နဲ႔ဆက္တိုးရတာေပါ့။ အခန္းထဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အေျခအေနက အဓိပၸါယ္ တစ္ခုခုေျပာေနသလား။ က်ေနာ္ ၀တ္ထားတဲ့ ၀တ္ရံုကို ႐ုတ္တရက္ သူဆြဲဖယ္လိုက္ကာ သဘာ၀အရ ႐ွက္ရြံ႕စြာ ျဖစ္ေနမႈကို လွစ္ဟပစ္တာပါ။ `Relax, အစ္ကို´
က်ေနာ့္ကို သူလွဲေလ်ာင္းေစကာ လက္ေတြကို အိပ္ရာ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ပြတ္သပ္တယ္ ကေလးတေယာက္ပါးျပင္ကို ပြတ္သလိုေပါ့ေနာ္။ `သက္ေသာင့္သက္သာ ေနပါ အစ္ကို။ အကုန္လံုးက ခပ္ျမန္ျမန္ေလး စလုပ္ၾကမွာပါ´ သူ က်ေနာ့္ျမင္ကြင္းကေန အေမွာင္ထဲကို တေျဖးေျဖးတိုး၀င္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္ က်ေနာ့္ကို အလင္းေရာင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းထားသြားၿပီးေတာ့ေလ။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ အခိုက္အတန္ ့ေလးမွာပဲ ခပ္ဖြဖြ လွမ္းလာေနတဲ့ ေျခသံအခ်ိဳ႕ကို က်ေနာ္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ မ်က္၀န္းမ်ားကို ခဏေမွးမွိတ္လိုက္ၿပီး ျပန္အဖြင့္မွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ အရြယ္အစား အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မ်က္ႏွားဖံုးတပ္ထားၾကေသာ ကိုယ္လံုးတီး ငနဲေျခာက္ေယာက္ က်ေနာ့္ေဘးမွာ ၀ိုင္း၀န္း ရပ္ေနၾကတာ ေတြ႔လိုက္ရပါေရာ။
က်ေနာ္ ထိန္းမရေအာင္ ေၾကာက္စိတ္မႊန္တဲ့စိတ္ စျဖစ္လာခဲ့ေပမယ့္ ေခါင္းထဲမယ္ `စိတ္ေလ်ာ့ထား...အစ္ကို´လို႔ သူ႔ေျပာသံကို ၾကားခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာက္ ခပ္ျပင္းျပင္း အသက္႐ွဴသြင္း ႐ွဴထုတ္ တစ္ခါလုပ္ခဲ့လိုက္ခ်ိန္ ေမာင္းသံတစ္ခ်က္ ထပ္ျမည္လာပါရဲ႕။ ေနာက္ေတာ့ ေဘး၀န္းက်င္က ငနဲေတြဟာ ငါးအစာကို ငါးေတြ၀ိုင္းတြတ္သလို က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ တို႔ထိကစားပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ခပ္ဖြဖြ လိုက္နမ္းသလို လ်ွာေတြနဲ႔လည္း က်ေနာ့္အေရျပားေပၚကို ႏုညံ့စြာ ပြတ္သပ္တယ္ေလ။ သူတို႔ေပးတဲ့ အတို႔အထိမ်ားေၾကာင့္ ရင္ထဲ တသိမ့္သိမ့္ သာယာမႈေတြ တိုးရပါတယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ ဘယ္ေနရာကို တို႔ထိလ်ွင္ တြန္႔လိမ္ကာ ၊ ဘယ္ေနရာကို ကလိလ်ွင္ က်ေနာ္ လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔သိသြားပါတယ္။ ငနဲ ႏွစ္ေပြက အေမႊးအမ်ွင္မဲ့ က်ေနာ့္ခ်က္ေပါက္ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး စုပ္တာ လ်က္တာ ကလိတာ စလုပ္ပါတယ္။ အရင္က လံုး၀မခံစားဖူးတဲ့ ၿပီးလုလု ခံစားခ်က္ေတြ ရခဲ့တယ္။ အျခား ႏွစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ ရင္အုပ္နဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို သူတို႔လ်ွာေတြအကုန္ လႈပ္ရမ္းပြတ္သပ္ေတာ့တာပါပဲ။ တင္းထားေသာ စိတ္ေတြ ေျပလုလုျဖစ္ရသလို လ်ွာမုန္တိုင္း ထန္မႈေၾကာင့္ က်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္ ေပါင္တံေတြ အိပ္ရာနဲ႔ တဖတ္ဖတ္႐ိုက္မိတယ္ဗ်ာ။ တစ္ေယာက္က ေထာင္ထေနတဲ့ က်ေနာ့္ငပဲကို ကိုင္တြယ္ျပဳစုေနၿပီး ေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ့္ဦးေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္လ်ွက္ မြတ္သိပ္စြာ အနမ္းေခြၽရင္း စိတ္လႈပ္ရွားတာ ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းေပးတယ္။
သူတို႔စိတ္ဆႏၵအတိုင္း က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ သာယာမႈ ႐ွာၾကတာ တီေကာင္ ဆားတို႔ျဖစ္ရသလို ႐ုန္းကန္မရ ဘာမရျဖစ္ခဲ့ေရာ။ သူတို႔ဘာေၾကာင့္ ယခုလို လုပ္ေနၾကသလဲ ကာရန္ မညီ အေၾကာင္းျပခ်က္ကင္းစြာ အျခားသူတစ္ေယာက္ေယာက္အတြက္ ဖန္တီးေနၾကတာလား။ သူတို႔ခႏၶာကိုယ္ကို အသံုးျပဳ ၿပီး က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ အေပ်ာ္႐ွာၾကတာ သည္းခံႏိုင္စြမ္းမဲ့ေတာ့မလားဘဲ။ ခက္ခက္ခဲခဲ အသက္႐ွဴ ရတာျဖစ္လာသလို က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္ ခေရ၀က ဖမ္းဆဲြ လႈပ္႐ွားလာသည့္အျဖစ္အျပင္ ငပဲကလည္း ေမာင္းသံတစ္ခ်က္ ၾကားလိုက္ခ်ိန္ စတီးပိုက္အတိုင္း ေျပာင္းလဲပါတယ္။
ငနဲေတြက က်ေနာ့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ သူတို႔ ထိေတြ႕အာရံုခံစားေနႃကတာေတြကို လက္လႊတ္ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ေပးလိုက္တယ္ဗ်။ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ေပးၿပီး ဒူးေထာက္တဲ့ အေနအထား က်ေနာ့္ကို ေနခိုင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အသံမဲ့ ညည္းတြားသံတစ္ခုနဲ႔အတူ က်ေနာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း ထားသြားေရာ။ က်ေနာ့္မွာ အေမွာင္ထဲကို စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး ၿငိမ္ေနရတယ္ေလ။ ငနဲအခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူ႔တို႔ငပဲေတြ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေလာက္ေအာင္ လက္သမားလုပ္ေနၾကသလို အခ်ိဳ႕ေတြက သူတို႔ပါတနာေတြကို ျပဳစုေပးေနၾကတာပါ။ မလင္းတလင္း ကြက္တိ အလင္းေရာင္အခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ ထင္သာျမင္သာ႐ွိေသာ ကိုယ္ခႏၶာကိုသာ ျပထားၿပီး ႏွာေခါင္းအထက္ပိုင္းတေလ်ွာက မ်က္ႏွာဖံုးအုပ္ထားတဲ့ နတ္ဘုရားတစ္ပါးကို ျမင္လိုက္မိတယ္။
အေမႊးအမ်ွင္မဲ့ သူ႔ကိုယ္ခႏၶာပံုရိပ္ကို ဂုဏ္ယူ၀ံ့ႂကြားစြာနဲ႔ ခပ္မတ္မတ္ ရပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ အိုး....ေတာင့္ေျဖာင့္ေနတဲ့ သူ႔ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ၾကားမယ္ လံုး၀န္းျပည့္တင္းတဲ့ ေရႊဥေတြအျပင္ ထိပ္အေရျပား မျဖတ္ထားတဲ့ ပိုက္တံႀကီးက သရက္သီးခူးေတာ့မယ့္ ျခဴတံႀကီးအတိုင္းပါ။ သူ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲ ေ႐ွ႕တိုးလာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္လက္အစံုက သူ႔ကို ထိေတြ႔ဖို႔ အလိုလို ေျမာက္တက္သြားေရာ။ သူ႔ငပဲကို ကိုင္ဖို႔ မရည္ရြယ္ဘဲနဲ႔ လိင္ဆြဲေဆာင္မႈျပည့္ေနတဲ့ အျခားအစိတ္အပိုင္းေတြကို ခံစားၾကည့္ဖို႔ လိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ က်ေနာ့္ အနားကပ္မရပ္ခင္ အားမလိုအားမရျဖစ္ေအာင္ ငပဲကို ေလထဲလႊဲရမ္းခါေနေသးတာပါ။
က်ေနာ့္ လက္ေတြနဲ႔ ထိကာနီးမွ သူ႔ငပဲကိုကိုင္ၿပီး ေနာက္နည္းနည္း ဆုတ္လိုက္ေသးတယ္။ ထိပ္၀မွာ အရည္ၾကည္ အနည္းငယ္ ခပ္လဲ့လဲ့လင္းလို႔။ က်ေနာ့္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြၾကား သူ႔ငပဲကို ဖိသြင္းလိုက္ခ်ိန္ လ်ွာနဲ႔ သရပ္ၿပီး အရသာခံၾကည့္တာ ပ်ားရည္လိုပဲ ခ်ိဳေပစြ။ သူ႔ငပဲကို တျဖည္းျဖည္း ထပ္ထပ္သြင္းတာ အလိုက္သိ ပါးစပ္ကို အသားကုန္ ဟထားေပးရတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔ညီဘြား လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးဟာ က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲ ျပည့္ေရာ့မယ္။ လည္ေခ်ာင္းကေန ယားက်ိက်ိ မျဖစ္ေအာင္ ေအာ့အံတာ မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားစိတ္ထိန္းရင္း လည္မ်ိဳထဲထိေရာက္ဖို႔ ခြင့္ျပဳရတာပဲေပါ့ေနာ္။
ေ၀ါ့....မနည္းထိန္းထားတဲ့ၾကားက ေအာ့အံတာမ်ိဳး တခ်က္ျဖစ္တာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ သူ႔ငပဲႀကီး အျပင္ကို ျပန္ေလ်ွာထြက္သြားရေရာ။ ဒီေတာ့ မ်က္ရည္၀ဲ၀ဲနဲ႔ လံုး၀န္းႀကီးမားတဲ့ သူ႔ေရႊဥေတြကို ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ တို႔ထိ ပြတ္သပ္ကစားျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သမ်ွ သူ႔ငပဲကို အာခံတြင္းထဲျပန္သြင္းမ်ိဳခ်တာ ေနာက္ဆံုး တစ္လက္မေလာက္ က်န္တဲ့အထိဆိုပါေတာ့။ သူ႔စိတ္ဆႏၵေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္ဆိုတာျဖစ္တဲ့အထိ က်ေနာ္ျပဳစုမိတာမွာ သူ႔ငပဲကို ျပန္ဆြဲထုတ္တဲ့ အသံ `ပေလာက္´ ျမည္တာ ၾကားရသလို တံေတြးေတြေရာ သူ႔ အႀကိဳရည္ေတြေကာ ေမႊထားတဲ့ အရည္ေတြ ပါးေစာင္က စီးက်တာ အမ်ားအျပားပါ။
သူ႔မ်က္၀န္းေတြထဲ က်ေနာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြလာေတာ့မယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ္ေျပာရမယ္။ က်ေနာ့္ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ မ၀ံ့မရဲျဖစ္ဟန္က သူျပဳသမ်ွ ႏုရေတာ့မယ္ ခြင့္ျပဳမယ္လို႔မ်ား ေျပာလိုက္သလားမသိ ေခ်ာဆီ ေအးေအးေတြ ခေရ၀မွာ စိုရႊဲလာတာ ခံစားလိုက္ရတယ္။ အာ....သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ အစက တစ္ေခ်ာင္း ၊ ေနာက္ ဒုတိယ တစ္ေခ်ာင္း ၊ ၿပီးေတာ့ တတိယ တစ္ေခ်ာင္း ထပ္ထည့္ရင္း ခေရထဲ ထုတ္လိုက္ သြင္းလိုက္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေပး အဆင္ေခ်ာေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးပါေတာ့တာပါပဲ။
အပူမိေနတဲ့ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ညည္းတြားသလို ၿငီးတြားရင္း သူ႔ပစၥည္းက အေပါက္ထဲ တစ္ဆို႔လာခ်ိန္မွာေတာ့ အသံထြက္ ေအာ္ညည္းရင္း ေ႐ွ႕ဆက္ဖို႔ ငံ့လင့္မိတယ္။ က်ေနာ့္ ခါးအစံုကို လက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ရင္း ငပဲကိုႏွဲ႔သြင္းတာမ်ား အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ရတဲ့အထိပါ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ အတန္ၾကာ ႏိႈက္ျပဳေနရင္းမွ ခပ္႐ွည္႐ွည္ အသားေခ်ာင္းႀကီးက အစားထိုး ေလ်ွာ၀င္လာတာ အသံက်ယ္က်ယ္ မေအာ္မိေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို ကိုက္ အံႀကိတ္ၿပီးေနရတဲ့ က်ေနာ့္အျဖစ္ေလ အမေလး....။
အစပိုင္းက က်ေနာ့္ ခေရ၀ကို ကြမ္းသီးေခါင္းနဲ႔ တို႔ထိတို႔ထိ ထိလိုက္ ပြတ္သပ္လိုက္၊ ၿပီးမွ ထိပ္ပိုင္းေလး ထိုးသြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ လုပ္ရင္းမွ တဆံုးထိ ဖိကပ္သြင္းတာေလ။ က်ေနာ့္ စိတ္ဆႏၵကလည္း Oral တစ္ခုထဲ မျပည့္၀တာအမွန္ျဖစ္ၿပီး သူကလည္းပဲ ျပင္းရွ မြတ္သိပ္စြာ ေ႐ွ႕ဆက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း တဆံုးသြင္းလိုက္တာ က်ေနာ့္ခေရ၀မွာ ေနရာလပ္မ႐ွိေတာ့သလို သူျပန္ဆြဲႏႈတ္ခ်ိန္မွာလည္း အကုန္ျပန္ပါသြားမလားထင္ရေရာ။ သူကလည္း အသာဖိ က်ေနာ္ကလည္း အသာေနာက္ျပန္ကပ္ စည္းခ်က္ညီေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာ မာန္ယူသလို သူ႔ေရႊဥေတြ က်ေနာ့္ တင္သားေတြနဲ႔ ႐ိုက္ခတ္တဲ့အထိ သူ႕မာန္သြင္းခ်က္က ျမန္ထန္ေနတာပါ။
သူ႔လက္ေတြက က်ေနာ့္တင္ႏွစ္ဖက္ကို ညႇစ္ကိုင္ထားခဲ့ၿပီး ေနာက္ဘက္ကို တင္ေတြဘယ္လိုျပန္ပင့္ေပးရမလည္း ျငင္သာစြာ ထိန္းေပး လမ္းေၾကာင္းျပေပးရင္း သူက တစ္ခ်က္ျခင္း ထိထိမိမိ ငပဲ အသြင္းအထုတ္လုပ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ မသိဘူး...သူ စိတ္ပိုပါလာေအာင္ မာန္ပါလာၿပီး ခပ္ထန္ထန္ျဖစ္လာဖို႔ က်ေနာ္က မသယ္ႏိုင္ခဲ့ဘဲ သူကသာ တကယ့္ spot ကို ဇိမ္နဲ႔ေခြၽတာမ်ား ေထာင့္ေပါင္းစံုက ပစ္သြင္းသလိုမ်ိဳး က်ေနာ့္ရင္ထဲ တလွိမ့္လွိမ့္ ခံစားရတဲ့ အထိပါပဲ။
က်ေနာ့္ လက္ေတြ ၊ ေျခေထာက္ေတြဟာ ေက်နပ္ မိန္႔မူးသာယာမႈေပးေသာ သူ႔အစြမ္းေၾကာင့္ လႈပ္ေတာင္ မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ့္လက္ေတြကို အိပ္ရာေပၚ ေထာက္ထားႏိုင္စြမ္း မ႐ွိေတာ့ဘဲ ပံုက်သြားတယ္။ သူက ေ႐ွ႕ကို ကိုင္းၿပီး ဇာတ္လမ္းကို ေ႐ွ႕ဆက္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါရဲ႕။ ဒါေပသိ အိပ္ရာေပၚ တြားတက္ကာ ပက္လက္လွဲခ်လိုက္ရတဲ့ က်ေနာ့္အျဖစ္ေၾကာင့္ သူ နည္းနည္းေတာ့ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေလာက္တယ္။
က်ေနာ့္ ေျခေထာက္ေတြကလည္း အားေလ်ာ့သထက္ေလ်ာ့လာတာ ၿပိဳလဲေတာ့မယ့္အတိုင္း သူ႔အစြမ္းမွာ ေမ်ာပါရပံုမ်ားေလ။ သူ႔ရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္မႈေတြ သဘာေတြအရ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္စိတ္လည္ဖို႔ မခက္ခဲဘဲ မ႐ိုးမရြျဖစ္ကာ တစံုတစ္ခုကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ လာပါတယ္။ က်ေနာ့္ ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ပခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚထမ္း ခႏၶာကိုယ္ကို ေ႐ွ႕ကိုင္းခ်လိုက္တာေၾကာင့္ ငပဲနဲ႔ ခေရေတြ႕ဆံုမႈက တဆံုးပါပဲ။
ခပ္ညိဳညိဳမ်က္၀န္းေတြရဲ႕ အၾကည့္စူးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလို `သြင္းလိုက္မယ္ေနာ္´ဆိုတဲ့ အလိုက္တသိ ခပ္တိုးတိုး ေတာင္းဆိုစကားေတြနဲ႔ ရစ္ပတ္တယ္ေလ။ ခဏေတာ့ က်ေနာ္ မ်က္လံုးျပဴ းသြားမိရေသးတာက ကြၽမ္းက်င္ေသာ အစြမ္းအစမ်ား၊ တဖက္သား စိတ္အလိုကို ဆ႒မအာရံုရေနသူလို အလိုက္သင့္ စီးေမ်ာႏိုင္စြမ္း႐ွိမႈတို႔ေၾကာင့္ပါ။ တခ်က္ တခ်က္ သူ႔အေပးက မ်က္လံုးထဲ ၾကယ္ျမင္လျမင္ပဲဗ်ာ။ အာ....ဘာကို သေဘာတက် ျဖစ္သြားၾကသလဲမသိ လုပ္ခုပ္တီးသံ ႃသဘာေပးသံအခ်ိဳ႕ကို ခပ္သဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အေရးတယူ ဂ႐ုမထား ဒီအတိုင္းပဲ က်ေနာ္ ေနလိုက္တယ္။
အေပၚကေန ဖိခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္ငပဲကိုယ္ မ်က္ႏွာနဲ႔ ထိကပ္ရလုနည္းပါး အေနအထားပါပဲ။ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မေမ်ွာ္လင့္ထားသလို အရင္က မလုပ္ဖူးတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို က်ေနာ္ လုပ္လိုက္တယ္။ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ကာ ညီဘြားကေန ေျပးထြက္လာတဲ့ သုက္ရည္ေတြကို ပါးစပ္ဟရင္း အလိုက္သင့္ ခံယူလိုက္တာပါ။ ကိုယ့္သုက္ရည္ကို ကိုယ့္လ်ွာေပၚရႊဲရႊဲစိုေအာင္ လုပ္ေဆာင္လိုက္တဲ့ က်ေနာ့္အျဖစ္အား သူၾကည့္ရင္း လႈပ္႐ွားမႈေတြ မာန္ပိုပိုထန္လာပါေတာ့တယ္။ ပူးကပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္ခႏၶာ ႏွစ္ခုၾကား၀ယ္ အမည္မေပးတတ္ေသာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ၊ အလိုက္သိစိတ္၊ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုစိတ္ေတြ အလိုလို harmony ကိုျဖစ္လို႔။
က်ေနာ့္ ခေရအတြင္းနံရံေတြက သူ႔ပစၥည္းကို အားရပါးရ ပိုပိုညႇစ္ျပဳတာ ႐ႈံ႕ပြပြလုပ္တာေတြအေပၚ သူ အာရံုရ သို႔မဟုတ္ ခံစားမိပံုေပၚတယ္ဗ်။ အသားဆိုင္ အခ်င္းခ်င္း တဖတ္ဖတ္ ႐ိုက္ခတ္သံေတြ ေအာ္ဟစ္သံ ညည္းညဴသံေတြ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စီမွသာမက နံေဘး၀န္းက်င္ ေစာင့္ၾကည့္လႈပ္႐ွားသူမ်ားစီကလည္း ဆူဆူညံညံ ေပါက္ကြဲလာၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္ ခေရထဲျမဳပ္ေနတဲ့ ငပဲအေပၚ၊ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ကိုယ္ ထိေတာ့မတတ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ညီဘြားအေပၚ၊ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္ ပါတနာ ႏွစ္ေယာက္အေပၚပဲ အာရံုစိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္မွ ၀န္းက်င္က လူေတြလည္း ထပ္တူဆိုတာ သိရေရာ။
က်ေနာ့္ ခေရ၀ထဲကေန သူ႔ငပဲကို အသာေနာက္ျပန္ဆြဲထုတ္ခ်ိန္၀ယ္ ေက်နပ္မႈေတြ ပီတီတစိမ့္စိမ့္ျဖာတဲ့ အရိပ္အေရာင္သန္းေနေသာ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕ရတာ စိတ္ထဲ တလိႈက္လိႈက္ခုန္တယ္။ က်ေနာ္ စိတ္ထဲ ဘာရယ္မဟုတ္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မြတ္သိပ္စြာ အနမ္းေခြၽခ်င္စိတ္ ေတာင့္တမိေပမယ့္ သူကေတာ့ ခ်ိတ္ထားေသာ က်ေနာ့္ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ၾကား ဒူးေထာက္ရပ္ရင္း သူ႔ပစၥည္းႀကီးကို လက္သြက္ခ်က္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ေနပါေရာ။ ျမင္ေနရတာ ခပ္၀ါး၀ါးေအာက္ အျဖဴေရာင္ သုက္ရည္ေတြ တစ္ဂါလံေလာက္ အမ်ားအျပား ပန္းထြက္လာမွ အ႐ွိန္ေလ်ာ့လာေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးတစ္စက္ သူညႇစ္ထုတ္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သက္ျပင္းေမာခ်ရင္း စိတ္လိုလက္ရပဲ က်ေနာ့္ကို ျပံဳးျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ မမာ့တမာ ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ ငပဲကို သူ မ်က္ႏွာအပ္ပါေရာ။ ကြၽမ္းက်င္သလို ေႁမြေပြးအလား အရစ္အျပဳသန္တဲ့ သူ႔လ်ွာေႏြးေႏြးႀကီးကို အသံုးျပဳကာ က်ေနာ့္ ငပဲတ၀ိုက္ ကစားပါတယ္။ ပင္ကိုစြမ္းရည္ နဲ႔ ကြၽမ္းက်င္မႈ အေလ်ာက္ က်ေနာ့္ လက္ကိုင္ဓားကို မ်ိဳခ်လိုက္တာ သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ က်ေနာ့္ဆီးစပ္က အေမႊးႏုေတြ ထိကပ္တဲ့အထိပါ။ သူဘယ္လို ထိန္းသိမ္းသလဲမသိ လည္မ်ိဳ ထဲထိ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနေသာ က်ေနာ့္ ငပဲျပန္ မာေတာင့္လာတာကိုေလ။ ေအာ့အံတာ လံုး၀မျဖစ္ပါဘူး။
သူ လည္မ်ိဳထဲက ျပန္ဆြဲထုတ္ခ်ိန္ ႏႈတ္ခမ္းသားနဲ႔ အလိုက္သင့္ထိန္းရင္း ေသခ်ာေလ့က်င့္ထားတဲ့ လက္က အကြၽမ္းတ၀င္႐ွိစြာ ကစားပါတယ္။ သူ႔လက္သီးဆုပ္ထဲ က်ေနာ့္ ငပဲ ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ အ၀င္အထြက္ ကစားတာ ဖင္ကိုက်ံဳ႕မိေရာ။ အို....အို....တိမ္ေတြေပၚ လြင့္ေမ်ာသြားသလား....အာ...အာ...ဒုတိယအႀကိမ္ သုက္ရည္ကို ပန္းထုတ္မိပါေကာ။ က်ေနာ့္ တကိုယ္လံုး ေကြးေကာက္ၿပီး ေျခဖ်ားေတြကလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္တယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ အသက္႐ွဴ ဖို႔ေမ့ေလ်ာ့စြာ ေၾကနပ္စိတ္လႊမ္းသြားပါတယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေပြ႔ခ်ီထားတဲ့အတိုင္း က်ေနာ့္ကို သူဖက္ထားတာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ ဦးေခါင္းက သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေမွးမွီထားသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ႏွစ္ဦးသား အထြဋ္အထိပ္ေရာက္ျခင္းရဲ႕ သက္ေသ သုက္ရည္ေတြ ရႊဲစိုေနတာ ဂ႐ုမထားမိၾက။
`မင္း...ေကာင္းေကာင္းေလး အစြမ္းျပခဲ့တာပဲ မင္းသစ္´
လက္႐ွိ အခန္းထဲ ေခၚေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ပထမလူရဲ႕ အသံခပ္တိုးတိုး ၾကားရခ်ိန္မွ ႏွစ္ဦးသား ပူးကပ္ေနရာက ခြာလိုက္ၾကပါတယ္။ ေဘးဘီၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခန္းနဲ႔ ျပည့္လုနည္းပါး႐ွိတဲ့ ဒြိယံဒိြယံ လူေတြရဲ႕ သူတို႔ဘာသာ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတာကို ဂ႐ုျပဳမိပါတယ္။
`ဒါဆို ေဘာ္ဒါႀကီးက က်ေနာ့္လူလို႔ သေဘာေပါက္လိုက္မယ္ေနာ္´ က်ေနာ္ အျပံဳးတစ္ခ်က္ မပ်က္ဘဲ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။
ႏုညံ့ေသာ အခ်စ္လႊမ္းေသာ အနမ္းတစ္ခ်က္ သူ႔ကိုေပးရင္း ေမးေသာ ေမးခြန္းကို အေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။
Alex Aung (2 April 2018)
No comments:
Post a Comment