`ပိုင္စိုးဟန္´ ဆိုတဲ့ လူဟာ အသားညိဳ ညိဳအရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ အရင္ေခတ္က ဗမာအမ်ိဳးသားတစ္ဦးရဲ႕ အသြင္အျပင္မ်ိဳး႐ွိတဲ့ လိင္တူေယာက်္ားမ်ိဳးကို သေဘာက်တတ္သူျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ သူလိုအပ္ခ်ိန္တိုင္း ဂြင္ဖန္လို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ယံုၾကည္ေနသူ တစ္ဦးပါ။ ဟုတ္ပါ့မလားေနာ္။ သူ႔အေၾကာင္း ၀တၳဳ အသြင္ ေရးသားလိုက္ပါတယ္ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။
––––––––––––––––––––
ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္က ပိုင္စိုးဟန္ျဖစ္ၿပီး အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ အပုန္း `ပန္းစုပ္သမား´တစ္ေယာက္လည္း ဟုတ္သူပါ။ ရက္သတၱပါတ္ တစ္ပတ္ကို သံုးႀကိမ္ သို႔မဟုတ္ ငါးႀကိမ္ေလာက္ ပန္းစုပ္ေပးျဖစ္တယ္။ ပံုမွန္သေဘာ အလွည့္က် လႈပ္႐ွားေနတာ မသိသာဘူးဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမအေနနဲ႕ လံုး၀ရိပ္မိဟန္ မ႐ွိပါ။
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ မွန္တန္းေတြ႕ေနၾက Date ေနၾကလူ ဆယ့္တစ္ဦး႐ွိတာေၾကာင့္ ပန္း၀တ္ရည္က အလံုအေလာက္မကဘူး လ်ွံေနေရာ။ သည္လိုကိစၥေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း စီစဥ္ႏိုင္ ကိုင္တြယ္တတ္သူမို႔ အ႐ႈပ္အ႐ွင္း မ႐ွိေပမယ့္ သေဘာက်မိတဲ့ လူညိဳထြား ရဖို႔အတြက္ေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္မိေနတယ္။ အထာက်တဲ့ လူညိဳထြားေတြရဲ႕ ငပဲေတြကို အသားျဖဴ ဘဲေတြက ပုေလြေပးေနၾကတဲ့ ပန္းစုပ္ေနၾကတဲ့ ဓာတ္ပံုေပါင္းမ်ားစြာကို အင္တာနက္ကေန ကြၽန္ေတာ္ စုေဆာင္းထားတယ္ဗ်။ ၾကာလာေတာ့ အဲသည္လိုအေနအထားဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အတြင္းစိတ္က လိုအပ္ေနတဲ့အရာလို႔ ယံုၾကည္လာမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လိင္အာသာေျဖဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ရတာေတာင္ အညိဳ ေရာင္ ငပဲကို အားရပါးရ ပုေလြေပးတဲ့ ပန္းစုပ္သမားလုပ္သေယာင္ ခံစားၿပီးမွ လုပ္တာရယ္။ အျပင္မွာ သြားလာလို႔ လူညိဳထြားေတြ ျမင္ရတဲ့အခါ သူတို႔ ငပဲဆိုဒ္ ဘယ္ေလာက္႐ွိမလဲ မွန္းၾကည့္ရတာအေမာေပါ့။ တစ္စက္မက်န္ စုပ္မ်ိဳပစ္ခ်င္လိုက္တာေလ။ ဒါေပမယ့္ အခုထိ ဆႏၵမျပည့္ေသးဘူး။
တစ္ရက္ေတာ့ Craigslist ကို အႏွံ႔ၾကည့္မိ စစ္ၾကည့္မိတာ `ညိဳညိဳထြားထြား ငပဲကို (BBC) ေသာက္ရမ္း လိုခ်င္ေနတဲ့ ငျဖဴေကာင္ ေတြ႐ွိလား´ဆိုတဲ့ ပို႔စ္တစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္ခဲ့ရတာပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ အဲသည့္စာသားေလးကို click လုပ္လိုက္ေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈျပင္းတဲ့ ဓာတ္ပံုေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ပံုမွာေတာ့ လူျဖဴငနဲတစ္ေပြက ပါးစပ္ထဲမွာ မီးညွိလို႔မရတဲ့ အညိဳေရာင္ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီးကို ခဲထားၿပီး ကင္မရာကိုၾကည့္ေနခဲ့တာ။ ေမးခြန္းထုတ္စရာကိုမလိုဘူး သည္လူ ႏွစ္လိုလက္ရ ငံုခဲရင္း သေဘာတက်နဲ႔ ပန္းစုပ္သမား လုပ္တာပဲ။ ေနာက္တစ္ပံုမွာေတာ့ မာေတာင္ေနတဲ့ ငပဲႀကီးရယ္ ေဘးမွာ သစ္သားေပတံႀကီးရယ္ ယွဥ္ျပထားတာဗ်။ အား.... ၈ လက္မနည္းပါး အေတာ္႐ွည္ၿပီး တုတ္တဲ့ ငပဲႀကီး။ တတိယဓာတ္ပံုကေတာ့ ခဏေနက လူျဖဴငနဲႀကီး ပါးစပ္ဟျပထားတာ သုက္ရည္ေတြ ေဖြးေနေရာ။
ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ ဓာတ္ပံုေတြကို တပ္မက္တဲ့စိတ္ဆႏၵေတြနဲ႔ ငမ္းေနမိတယ္။ ေရးထားတဲ့စာေတြက :
“Big Black Cock (BBC) ကို စုပ္ခ်င္မႈတ္ခ်င္ေနသလား။ အဲသည္ဆႏၵရွိေနတယ္ဆိုပါလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားအားလိုက္နာဖို႔လို အပ္ျပီး မ်က္ႏွာအျပည့္ပါေသာဓာတ္ပံုနဲ႔ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္အျပည့္အစံုကို ပို႔လိုက္ပါ။ အမွန္တကယ္စိတ္၀င္စားသူမ်ားသာဆက္သြယ္ ရန္ျဖစ္သည္။”
ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ျခင္းဆိုသလို ကၽြန္ေတာ့္ဓာတ္ပံုေတြထဲက တစ္ပံုကို attach တြဲျပီး e-mail နဲ႔ပို႕လိုက္ပါတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ လြန္တယ္ ဆိုဆို ဓာတ္ပံုပို႕ျပီးျပီးျခင္း လက္သမားတစ္ၾကိမ္လုပ္လိုက္ေသးတယ္ဗ်။ လုပ္လည္းျပီးေရာ ဒုတိယအေတြးတစ္ခု၀င္လာတယ္။ ေသခ်ာမသိ ေသးတဲ့လူတစ္ေယာက္စီကို မ်က္ႏွာအရွင္းျမင္ရတဲ့ဓာတ္ပံုကိုပို႕လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္လို႔ ေၾကျငာသလိုမ်ားျဖစ္သြားသလားလို႔။
ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အီးေမးလ္ကိုစစ္လိုက္တာ တုန္႔ျပန္မႈတစ္ခုကိုေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ေရးထားတဲ့စာအရ -
“ငျဖဴေကာင္ေတြအားလံုး အသားမည္းေတြရဲ႕-ီးကိုစုပ္ေပးသင့္တယ္။ က်ဳပ္-ီးကိုပဲ စုပ္ေပးမယ့္ ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ငျဖဴေကာင္ေတြ စုေဆာင္းထားျပီးျပီ။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္လိုခ်င္တဲ့အရာေတြ၊ လိုအင္ဆႏၵေတြအတိုင္း ခင္ဗ်ားေနထိုင္ဖို႕ေတာ့လိုမယ္။”
(၁) က်ဳပ္တကိုယ္တည္းကိုသာ -ုပ္ေပးရန္နဲ႔ ပံုမွန္-ုပ္ေပးရမယ္။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္သုက္ရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်ပစ္ရမယ္။
(၂) က်ဳပ္-ုပ္ခိုင္းတဲ့လူရဲ႕-ီးကိုလည္း အေမးအျမန္းမရွိ -ုပ္ေပးရမယ္။
(၃) ခင္ဗ်ား လက္ကိုင္ဖုန္းနံပါတ္ က်ဳပ္ကိုေပးထားရမယ္။ ဒါမွ ခင္ဗ်ား ပါးစပ္ကိုသံုးခ်င္တဲ့အခါ က်ဳပ္ ဖုန္းေခၚ ဒါမွမဟုတ္ စာပို႕လို႕ရမယ္။
(၄) ခင္ဗ်ား ကားေမာင္းလိုင္စင္ကိုျပရမယ္။ ဒါမွ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားသက္ေသခံအခ်က္အလက္အမွန္ကိုသိရမွာ။
(၅) ခင္ဗ်ားက ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း မသိေစခ်င္သူ သံုးေယာက္ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ အီးေမးလ္လိပ္စာေတြ က်ဳပ္ကိုေပးထား၊ ျပထားရမယ္။
(၆) ခင္ဗ်ား -ီးစုပ္ေနခ်ိန္မွာ က်ဳပ္ ဗီဒီယို ဒါမွမဟုတ္ ဓာတ္ပံုရိုက္တာကို ခြင့္ျပဳရမယ္။
ခင္းဗ်ား သေဘာတူရင္ ကားေမာင္းလိုင္စင္ကို scan ဖတ္ထားတာရယ္၊ က်ဳပ္ေျပာထားတဲ့ လူသံုးေယာက္ရဲ႕ အမည္နဲ႔ အီးေမးလ္လိပ္စာေတြ၊ ခင္ဗ်ား လက္ကိုင္ဖုန္းနံပါတ္၊ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႕ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ စျပီးလႈပ္ရွားလို႕ရမယ္ဆိုတာေတြ စာျပန္ပို႕ပါ။
Wow! သူ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကလည္း တျပံဳတေခါင္းၾကီးပါလား။ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးက သည္လိုအခ်က္အလက္ေတြကို လြယ္လင့္တကူ သေဘာတူၾကမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ မစဥ္းစားတတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သံသယ မကင္းဘူး။
တေနကုန္ ေက်နပ္ဖို႕မေကာင္းလွတဲ့ စကားကမ္းလွမ္းခ်က္အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိပါတယ္။ သည္လိုအာဏာနဲ႔ေတာင္းဆိုတဲ့အရာေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မလိုက္ေလ်ာခ်င္တာအမွန္ေပမယ့္ အလိုဆႏၵက ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္းအေပၚ အႏိုင္ယူသြားပါေရာ။ ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားသန္႔စင္ခန္းထဲသြားျပီး လိင္အာသာေျဖမိပါတယ္။ အာသာလည္းေျပသြားခ်ိန္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား ႏိုင္စြမ္းဆိုတဲ့စိတ္ျပန္လည္လာျပီး ဦးေခါင္းထဲမွာလည္း ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္လည္ၾကည္လင္လာတယ္ေပါ့။
ညေနခင္းလည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ့္ အလိုဆႏၵေတြက ေခါင္းျပန္ေမာ့လာျပန္တာေၾကာင့္ အေျဖျပန္ေပးဖို႕ အီးေမးလ္ပို႕ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အလုပ္ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
“ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ကန္႔သတ္ခ်က္္အေတာ္မ်ားမ်ားကို သေဘာတူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အကုန္လံုးကိုေတာ့ သေဘာမတူႏိုင္ဘူးဗ်။ ေဆြးေႏြးဖို႔ အခန္းေလးမ်ား အဲ့မွာရွိသလား။”
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ တကိုယ္ေရသံုး ပန္းစုပ္သမားျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျပာျပထားရမွာၾကီးကေတာ့ နည္းနည္းအင္တင္တင္ရယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကိုင္ဖုန္းနံပါတ္ သူ႕ကိုေပးရမွာ သို႕မဟုတ္ သူအလုိရွိခ်ိန္တိုင္း သူ႕ငပဲကို -ုပ္ေပးရမွာ ျပႆနာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္အမွန္ကိုေျပာရမယ္ ျပီးေတာ့ ဓာတ္ပံု သို႕မဟုတ္ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းတင္ထားမယ့္ကိစၥမွာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မေပါက္ၾကားတာေသခ်ာပါ့မလား။
BBC ကို အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္ျပီး အိပ္ရာ၀င္ရတဲ့ ညတစ္ညျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေရာက္ေတာ့ အီးေမးလ္စစ္လိုက္တာ ဘယ္လိုျပန္စာပို႕ထားလဲဆိုေတာ့ -
“ခၽြင္းခ်က္မရွိပါဘူး။ ေျပာထားသမွ်အားလံုး ခင္ဗ်ား သေဘာတူမလား ဒါမွမဟုတ္ မေပးဘူးလားဒါပဲ။ အေျဖမရွိဘူးဆိုရင္ အီးေမးလ္ထပ္ မပို႔ပါနဲ႕။ ခင္ဗ်ား သေဘာမတူဘူး မၾကိဳက္ဘူးဆိုရင္လည္း က်ဳပ္အခ်ိန္ေတြ လာမျဖဳန္းတီးပါနဲ႔ အိုေက။”
အေတာ္ကိုရွင္းလင္းတဲ့ စာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူ သေဘာတူတာ မတူတာေျပာဖို႔ အေရးတယူသူမလုပ္ပါဘူး။
အင္း….တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ သည္အေၾကာင္းကို မေတြးဘဲ ကၽြန္ေတာ္မေနႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ လိုအင္ဆႏၵက ဒါပဲတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ ကားဒရိုင္ဘာလိုင္စင္ကို scan ဖတ္ မင္မိုရီစတစ္ထဲသိမ္းမိတယ္။ ေန႕လယ္စာစားျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေခါင္းထဲ အနည္းငယ္ၾကည္လင္သလိုခံစားရသလို ေမးလ္အားစာမျပန္ျဖစ္ေသးတာကိုလည္း၀မ္းသာမိပါတယ္။ ဒရိုင္ဘာလိုင္စင္ စကင္ဖတ္ထားတာကို ဖ်က္လိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ျပီး အျခားအရာေတြအားလံုးကိုလည္းေမ့လိုက္ပါေတာ့မယ္။
အိမ္လည္းျပန္ေရာက္ေရာ စိတ္ဆႏၵေတြက အတူတူျပန္ေတာက္ေလာင္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္၊ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး၊ သူေဌးနဲ႔ အေမတို႔ရဲ႕ အီးေမးလ္လိပ္စာ၊ဖုန္းနံပါတ္ႏွင့္အတူ ကားေမာင္းလိုင္စင္ စကင္ဖတ္ထားတာေတြကိုတြဲဖက္ျပီး ျပန္စာတစ္ေစာင္ေရးလိုက္တယ္။ Send ကိုႏွိပ္ျပီး စာပို႕လိုက္တဲ့ေနာက္မွာေတာ့ စိုးရိမ္တၾကီးျဖစ္စိတ္အခ်ိဳ႕ ကတိုက္ကရိုက္ခံစားရပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ သူ႕အတြက္ ပန္းစုပ္သမား ဘယ္လိုလုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို ေမွ်ာ္မွန္းရင္း စိုးရိမ္စိတ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။
ညအခ်ိန္ေရာက္ျပန္ေသာ္လည္း အခန္းမီးမဖြင့္ဘဲ အိပ္ရာေပၚမွာ လိင္အာသာေျဖေနရင္း အထြဋ္အထိပ္ေရာက္လာေတာ့ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခား တဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ျပဳလုပ္မိခဲ့တဲ့ အားနည္းခ်က္ ေပ်ာ့ကြက္အေပၚ အေတြးေရာက္သြားလို႕ပါ။ တကယ့္ကို ျပန္ယူလို႔မရ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႕မရတဲ့ အတြင္းက်က် ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြကို ေပးလိုက္ျပီ။ အခုအခ်ိန္မွာ ေရွ႕မဆက္ေတာ့ဘူး ရပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ျပႆနာျဖစ္လာႏိုင္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းျဖတ္သန္းဖို႔သာၾကိဳးစားရေတာ့ မယ္ေလ။
နံနက္ခင္းအေရာက္မွာေတာ့ ျပန္စာအီးေမးလ္တစ္ေစာင္ေတြ႕ရပါတယ္။ မ်က္ႏွာအနီးကပ္ပံုႏွင့္ အျခားေသာ လိင္အဂၤါပံုကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ဓာတ္ပံုတစ္ပံုတြဲဖက္ပါလာတယ္။ ေရးထားတဲ့ စာက “ပိုင္စိုးဟန္ …..က်ဳပ္ရဲ႕ ‘တကိုယ္ေရသီးသန္႔ -ီး-ုပ္ေပးတဲ့သူ’ခင္ဗ်ားျဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အစီအစဥ္ဆြဲၾကဖို႕အတြက္ မၾကာခင္ ခင္ဗ်ားကိုဖုန္းဆက္လိုက္ပါ့မယ္ _ Jamal”
အခုေတာ့ Jamal ကိုအသံုးေတာ္ခံဖို႕ သေဘာတူ၀န္ခံခ်က္ေပးျပီးသား အဓိပၸာယ္ျဖစ္သြားရပါျပီ။ အားလံုး အားလံုး မၾကာခင္ျဖစ္လာ ေတာ့မယ္။
––––––––––––––––––––
အလုပ္ကို သြားသာသြားရတာ စိတ္ထဲမွာ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔မႈနဲ႕အတူ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားတာက ေရာသမေမႊေနတယ္။ ေသခ်ာတာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆိုးရြားတဲ့ အမွားအယြင္းတစ္ခု လုပ္မိေနျခင္းမဟုတ္ဖို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ရံုးတက္ခ်ိန္ ၉နာရီထိုးျပီး အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ Jamal ဆီက ဖုန္းေခၚဆိုမႈကိုလက္ခံရခဲ့ပါတယ္။
“ပိုင္စိုး…ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ခိုင္းတာကိုလုပ္ဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီလား…..-ီး-ုပ္ေပးရမွာေနာ္”
“ ဟုတ္ကဲ့….အသင့္ျဖစ္ေနျပီဗ်….ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္စလုပ္ရမွာလဲ”
“ခင္ဗ်ား…ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္ အျပင္ထြက္လို႕ရမလား?”
ျမန္လွခ်ည္လားလို႕ ကၽြန္ေတာ္မေတြးမိေတာ့ဘူး စလိုက္ဖို႕ကို အလြန္အမင္း စိတ္ထက္သန္ထၾကြေနခဲ့တာမို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူ လိုက္ခ်ိန္မွာ သူ႕တိုက္ခန္းလိပ္စာကို ကၽြန္ေတာ့္အားရြတ္ျပပါတယ္။ မြန္းလြဲခ်ိန္ေရာက္ရင္ေတြ႕ၾကဖို႔ ကၽြန္ေတာ္သေဘာတူလိုက္တယ္ဗ်။
အလုပ္စားပြဲေဘးကပ္ထားတဲ့ ျပကၡဒိန္မွာ ေန႕လယ္ေတြ႕ဖို႔လူရွိမရွိ မွတ္ထားတာေတြေသခ်ာစစ္ေဆးလိုက္ပါတယ္။ တမနက္ခင္းလံုး အလုပ္မွာ အာရံုစိုက္ဖို႕အေတာ္ခက္ခဲတာပါလားေနာ္။ Jamal ငပဲၾကီးကို အာေငြ႕ေပးဖို႔ ပန္းစုပ္သမားလုပ္ဖို႔စိတ္ေရာက္ေနတာကိုး။
ေန႕လယ္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လိပ္စာအတိုင္းသြားလိုက္တာ Jamal က ရႊင္ရႊင္ျပျပပဲ ၾကိဳဆိုပါတယ္။ သူ႕အရပ္က ၆ေပအေတာ္ေက်ာ္မယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ မပိန္မ၀ ပံုမွန္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္၀တ္ထားသမွ် အကုန္ခၽြတ္လိုက္ျပီး အနားက ခံုတစ္ခုေပၚတင္ထားလိုက္ဖို႕သူကေျပာတယ္။ သူခၽြတ္ေနသလို ကၽြန္ေတာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္အ၀တ္ေတြခၽြတ္ပစ္တယ္ေလ။
ဓာတ္ပံုစတူဒီယိုတစ္ခုလို အလင္းအေမွာင္ခ်ိန္ထားတဲ့ အခန္းတစ္ခုထဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူေခၚသြားပါတယ္။ ဘယ္ေနရာေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ဖို႔ သူညႊန္းၾကားတာေၾကာင့္ အဲသည္ေနရာမွာ အလိုက္အထိုက္ေနလိုက္တယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္လိုက္ ရင္း သူ႕ငပဲမာလာေအာင္ လက္သမားလုပ္ေပးဖို႕ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူခိုင္းတဲ့အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေပးကာ မွန္မွန္ေလး လက္ကစားေပး ပစ္တာေပါ့။
မာေတာင့္ျပီး မတ္လာေတာ့ တစ္၀က္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲထည့္ငံုလိုက္ဖို႔သူကေျပာရင္း ကင္မရာကိုတည့္တည့္ၾကည့္ ခိုင္းတယ္။ သူေျပာတဲ့အတိုင္း အလိုက္သင့္ကၽြန္ေတာ္လုပ္လိုက္ေတာ့ အေရအတြက္အေတာ္မ်ားမ်ား ရိုက္ပစ္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ျပီး တေပ်ာ္တရႊင္နဲ႕ ပန္းစုပ္သမားလုပ္တာ ထြားပါတယ္ဆိုတဲ့ငပဲၾကီး ပါးစပ္ထဲေရာက္လာတယ္အကုန္။ စိတ္အားထက္သန္ျပီး မက္မက္ဆက္ဆက္ သူ႕ငပဲကို-ုပ္-ႈတ္ခဲ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္ကၽြမ္းတဲ့ ပုေလြသမားတစ္ေယာက္လို႕ သူက ခ်ီးက်ဴးတယ္ေလ။ မၾကာခင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပုေလြေပးဖို႕ ဖန္ေပးေတာ့မယ္တဲ့။
သူ႕ငပဲက ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ တျဖည္းျဖည္းၾကီးလာသလိုခံစားရျပီး လည္မ်ိဳထဲေရာက္ေအာင္ ဖိဖိသြင္းတာေၾကာင့္ ေအာ့အံမလိုျဖစ္ရ ေသးတယ္။ မၾကာခင္ သူျပန္ဆြဲထုတ္သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ အဆံုးထိဖိသြင္းလိုက္ အကုန္ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ သူလုပ္တာမ်ား ေအာ့အံ သလိုျဖစ္ရတာကို အထာက်လာျပီး ေအးေအးေဆးေဆးကၽြန္ေတာ္ထိန္းတတ္လာတယ္။ ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေခါင္းကို သူထိန္းကိုင္ ကာ ငပဲကို ပါးစပ္ထဲထိုးသြင္းရင္း သုက္ရည္ေတြကို အလံုးအရင္းပန္းထည့္ပါေရာ။
မ်ိဳခ်ပစ္ဖို႕ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာရင္း သူ႕ငပဲကိုအသာျပန္ဆြဲထုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေလ ပါးစပ္ကိုဟ ကင္မရာကိုၾကည့္ျပီး တဖ်ပ္ဖ်ပ္ သူဓာတ္ပံုရိုက္တာကို ခံမိေရာ။ မ်ိဳခ်လိုက္လို႕သူေျပာခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳခ်ျပန္ေတာ့ ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ျပန္ေရာ။
ထရပ္ျပီး အ၀တ္ေတြ၀တ္လိုက္ဖို႔သူေျပာရင္း “သည္ည ခင္ဗ်ား အီးေမးလ္ကို စစ္လိုက္၊ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္သင္ေပးသလို အျခားလူေတြရဲ႕ ငပဲကို ပုေလြေပးဖို႕ အဆင္သင့္လုပ္ထားဦး” လို႕မွာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ကို နည္းနည္းခပ္လန္႔လန္႔နဲ႔ ကားျပန္ေမာင္းလာရတယ္။ အရင္က ဘယ္သူ႕ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ပန္းစုပ္သမားလုပ္ခ်ိန္ ဓာတ္ပံုအရိုက္မခံခဲ့ဖူးဘူးေလ။ ေနာင္တရစရာမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႕ေတာ့ ဆုေတာင္းရတာပါပဲ။
ေန႕လယ္ခင္းမွာေတာ့ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အစည္းအေ၀းေတြနဲ႔ ပ်င္းရိစြာျဖတ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား Jamal ငပဲကို ပုေလြေပးခဲ့ရတာ ျပန္ျပန္ျမင္ေနတယ္။ လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ ဖုန္းက တုန္ခါလာျပီးေနာက္ စာတိုတစ္ေစာင္ေရာက္လာတာကိုေတြ႕ရပါရဲ႕။
Jamal ဆီကစာပါ။ “ခင္ဗ်ားက တကယ္ေတာ္တဲ့ ပန္းစုပ္သမားပဲ - က်ဳပ္ရဲ႕ collection ကမၻာက ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ခင္ဗ်ား နံပါတ္က 79 ေနာ္” တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးမိျပီး ဖုန္းကို ခပ္လွမ္းလွမ္းထားလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႕ဆီကလာတဲ့ စာကိုမွ အေရးတယူဖတ္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ေလာေလာဆယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ အတြင္းေရးသတင္းအျပည့္အစံုကို ေျပာျပျပီး Jamal ဓာတ္ပံုရိုက္သမွ်ျငိမ္ေနရတဲ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ငနဲ ၇၉ေယာက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္ခဲ့ျပီ။ ငပဲတေခ်ာင္း-ုပ္-ႈတ္ရဖို႕အေရး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေျခာက္ကမ္းပါးထိပ္တက္ၾကတဲ့ အရူးေတြထဲက နမူနာ တစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာနားမလည္တဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြကလာေနသလို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ အရာေတြလည္း လုပ္ခဲ့မိျပီ။ အခု ေနာက္ျပန္ေကြ႕ဖို႕လမ္းမရွိေတာ့ဘူး။
အလုပ္ကျပန္ခ်ိန္မွာေတာ့ စာတိုတစ္ေစာင္လက္ခံရရွိပါတယ္။ "BJ Needed: [phone number]."
အဲ့ဖုန္းနံပါတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ Jamal နဲ႕လူမ်ိဳးတူ ဘဲတစ္ေပြထူးသံကိုၾကားရပါတယ္။ သူေနရပ္လိပ္စာကိုေျပာျပျပီး ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ႏိုင္မလဲေမးပါတယ္။ တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာရင္ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္မယ့္အေၾကာင္း သေဘာတူခဲ့ျပီး ကားကို သူ႕လိပ္စာရွိရာဘက္ဦးတည္လိုက္ပါတယ္။
အခန္းတံခါးကို ကၽြန္ေတာ္ေခါက္လိုက္ေတာ့ အတြင္းကို၀င္ဖို႕ဖြင့္ေပးပါတယ္။ ခပ္ထြားထြားဘဲၾကီး ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာလာရပ္ရင္း သူ႕ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္ေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ျပီး ပါးစပ္ထဲကို သူ႕ငပဲအား စုပ္မ်ိဳပစ္လိုက္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြး ထင္ထားသလို သူတို႕လူမ်ိဳးေတြၾကီးတယ္ဆိုတဲ့ဆိုဒ္ေလာက္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အျခားေသာ BBC ကို ပုေလြေပးရတာနဲ႔ကို၀မ္းေျမာက္ေနပါျပီ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္နဲ႕အျပည့္ သုက္ရည္ေတြကိုျဖည့္ေပးတာေၾကာင့္ မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ခပ္ရိုးရိုးပဲ "good bitch."တဲ့။
အဲ့ဘဲအခန္းက ျပန္လာျပီး မၾကာခင္မွာပဲ စာတိုတစ္ေစာင္ထပ္ေရာက္လာတယ္။
“ခင္ဗ်ား တကယ္ေတာ္တယ္….ဒါ အစေလးပဲရွိေသးတာေနာ္”
ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရႊင္ရႊင္ျပျပၾကိဳေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႕အတူ ညစာစားလိုက္ပါတယ္။ အျပင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့မွန္း သူမသိဘူး။ သိမ်ားသိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူသတ္ေလာက္တယ္။ ဘယ္လိုပဲဆိုဆို သူသတိထားမိေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္အေနအထိုင္က မေဟာ့ရမ္းတာ ကံေကာင္းတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အီးေမးလ္ကို စစ္လိုက္တာ Jamal ပို႕ထားတဲ့ တစ္ေစာင္ကိုျမင္တာေၾကာင့္ ဖြင့္ဖတ္လိုက္တယ္။ အင္တာနက္ Website တစ္ခုနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ လင့္ခ္တစ္ခုပါသလို ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြျဖစ္ျပီး သူေျပာထားတာေတြကို ေဖာက္ဖ်က္ပါက ကၽြန္ေတာ့္သူေဌး၊ အေမနဲ႕ ဇနီးစီေရာက္မယ့္ လင့္ခ္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သတိေပးထားပါေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေပးထားတဲ့လင့္ခ္ကို ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ ဓာတ္ပံုေပါင္းမ်ားစြာတင္ထားေသာ page တစ္ခုကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အဲ့ Page ရဲ႕ Title က "My Collection of White Sissies Taking Their Rightful Place" ပါတဲ့။ ဓာတ္ပံုေတြအားလံုးက အသားျဖဴေသာသူမ်ား သို႕မဟုတ္ လူျဖဴေတြရဲ႕ ပန္းစုပ္ပံုအေနအထားထပ္တူျဖစ္ေသာပံုေတြပါပဲ။ ေခါင္းစဥ္းနားမွာေတာ့ လူေတြရဲ႕ပထမနာမည္နဲ႔ A to Z စီထားျပီး ေအာက္ေျခမွာေတာ့ ရက္စြဲအလိုက္စီထားပါတယ္။ Scroll Bar ကိုအဆံုးထိဆြဲခ်လိုက္တာ နံပါတ္စဥ္ 79 မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဓာတ္ပံုကိုေတြ႕ရ ပါေရာ။
ကၽြန္ေတာ့္ဓာတ္ပံုကို ႏွိပ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ရာ page ကိုေရာက္သြားပါတယ္။ Jamal ငပဲကို ပုေလြေပးေနဟန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ မ်က္ႏွာအမူအယာအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြရယ္ သုက္ရည္အျပည့္ျဖစ္ေနတဲ့ ပါးစပ္ကိုဟထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေလ အခုၾကည့္ေတာ့မွ ရွက္ေသြး၀င္မိတယ္။ Video Icon ေလးတစ္ခုကိုလည္းေတြ႕တာေၾကာင့္ ႏွိပ္လိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ Jamal ကို မြတ္သိပ္စြာ ပုေလြေပးေနဟန္ Edition ေကာင္း ေကာင္းေလးနဲ႔ HD Quality ဗီဒီယိုက စျပပါရဲ႕။
ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ ကၽြန္ေတာ္က ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႕မရေတာ့တဲ့အေနအထားပါပဲ။ Jamal ကမၻာကေန အလြယ္တကူထြက္ေျပးဖို႕မလြယ္ေတာ့တာလည္း အမွန္တရားေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးျဖစ္သူ အခန္းထဲ၀င္လာတာေၾကာင့္ ဖြင့္ထားတဲ့ Web Page ကိုအျမန္ပိတ္လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ေလာက္ပဲ စကားစျမည္ေျပာ တိုင္ပင္စရာ ေျဖရွင္းစရာေတြေျပာျပီးေနာက္ အိပ္ခန္းရွိရာဘက္ကို သူထြက္သြားတယ္ေလ။ အင္း…. Web Page ေတြကို ဒီကေရွ႕ေလွ်ာက္ ဂရုတစိုက္ၾကည့္မွျဖစ္ေတာ့မွာပါပဲ။
စာၾကည့္စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေဘးက မိုဘိုင္းဖုန္းခမ်ာ စာတို၀င္လာေၾကာင္း တုန္ခါျပလာတယ္။ “BJ Needed” ဆိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ခပ္သြက္သြက္ ကားဂိုေထာင္ရွိရာဖက္ကို လမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ရတာ ဇနီးျဖစ္သူမၾကားေအာင္ ဖုန္းေျပာရမွာေလ။
သူတို႕ ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ မနက္ျဖန္ ၇ နာရီမွာ လိုအပ္ေနတဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူညွိႏႈိင္းလိုက္ျပီး အိမ္ထဲ ျပန္၀င္လာလိုက္တယ္။ မနက္ျဖန္ နံနက္ေစာေစာ ရံုးသြားရမယ္လို႕ မိန္းမကိုေျပာျပီးေနာက္ အိပ္ရာ၀င္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။
––––––––––––––––––––
အဲသည္ည အလင္းေရာင္ သိပ္မမ်ားတဲ့လမ္းသြယ္တစ္ခုထဲ ကၽြန္ေတာ္ ဆင္းခ်သြားတယ္လို႔ အိပ္မက္မက္တယ္။ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ခပ္ထြားထြား အသားညိဳညိဳငနဲေတြက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ဆိုတာသိေနဟန္နဲ႔ ျပံဳးျပၾကသတဲ့။ သူတို႕ေတြထဲက အခ်ိဳ႕လူေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို “bitch”လို႔ေခၚေျပာၾကျပီး သူတို႔ေပါင္ခြၾကားကိုပြတ္သပ္ျပၾကတယ္။ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ကုန္စံုစတိုးဆိုင္ေလးထဲ ၀င္သြားျပန္ေတာ့လည္း အသားမည္းမည္း အေရာင္းသမားတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္စီေလွ်ာက္လာျပီး “ဖန္ဖို႔ဘဲလာရွာတယ္ဆိုရင္ လမ္းအဆံုးက ဘားကိုသြားတာပိုမိုက္တယ္”လို႔ စကားအစပ္အဆက္မရွိဘဲေျပာျပတယ္ဗ်။
သည္ငနဲကေရာ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ားသိေနတာပါလိမ့္။ အိပ္မက္ထဲမွာပဲ လမ္းအဆံုးအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္တာ ဘားတစ္ခုကိုေတြ႕ေတာ့ ၀င္သြားလိုက္ပါသတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ လူျဖဴျဖစ္ေနေပမယ့္ သူတို႔ေတြက အေရးတယူ ၾကိဳဆိုၾကပါတယ္။ ကာရာအိုေကစင္ျမင့္တစ္ခုရွိရာဘက္ကို လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ညႊန္ျပတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ စင္ေပၚတက္သြားျပီး သူညႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း ဒူးေထာက္လိုက္ပါတယ္။ သူကလည္းတက္လာရင္း ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ကာ မိုက္နဲ႔ “ဒီလူက ပိုင္စိုးဟန္….က်ဳပ္ရဲ႕ bitch ….ဒါေပမဲ့ သည္ညမွာေတာ့ သူ႕ပါးစပ္က ခင္ဗ်ားတို႕အတြက္ ရယ္ဒီ” လို႕ေၾကျငာလိုက္သဗ်။ လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား၀ိုင္းၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲ သူ႕ငပဲကိုကၽြန္ေတာ္ ပုေလြေကာင္းေကာင္းေျဖးေျဖးစေပးရတယ္။ သူ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီး ဆြဲထုတ္သြားခ်ိန္မွာ ေနာက္ငနဲတစ္ေပြက အဆင္သင့္၀င္ရပ္လာတယ္ေလ။ သူ႕ငပဲတရမ္းရမ္းက ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္အတြက္အဆင္သင့္ဆို ပါလား။
နာရီအေတာ္ၾကာၾကာ အိပ္မက္ထဲမွာ ငနဲအေတာ္မ်ားမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ပုေလြဆက္ေပးေနရတာ ဘားထဲမွာရွိတဲ့ လူဦးေရ သံုးဆယ္ ဒါမွမဟုတ္ သည့္ထက္ပိုေနမလားမသိတဲ့ လူေတြအကုန္ထင္တယ္။ Jamal က ေျပာတယ္ အခု ခင္ဗ်ားေတြ႕ျဖစ္ၾကံဳျဖစ္တဲ့ ငမဲတစ္ေယာက္ ေယာက္ကို ပုေလြျပန္ေပးခိုင္းလို႕ရတယ္တဲ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာဘဲ အိုေကပဲတုန္႔ျပန္ရတာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ ဘားထဲကေနထြက္ျပီး လမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္ထြက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဓာတ္ပံုပါတဲ့ ပိုစတာေသးေသးေလးေတြ အႏွံ႕အျပား ေတြ႕ရပါတယ္။ ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း အလိုရွိသည္ ေၾကျငာတဲ့ ပိုစတာေတြကို သတိေတာင္ရမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့စာသားအစား “Bitch4U” လို႔ စာလံုးၾကီးၾကီးနဲ႔ ေခါင္းစည္းမွာထင္းေနေအာင္ေရးထားတယ္။ ေအာက္ေျခမွာေတာ့ “Use him well”လို႔ေရးထားျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ဖုန္းနံပါတ္ကိုပါ ေေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းခမ်ာ တဆတ္ဆတ္ အဆက္မျပတ္တုန္ခါေနရျပီး ဒါဇင္ခ်ီတဲ့ “BJ Needed” စာသားေတြကိုျမင္ရေရာ။ လူမည္းတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ေတြ႕မိ အၾကည့္ဆံုမိတာနဲ႔ “ပုေလြေပးရမလား”လို႕ ေျပာေတာ့တာပဲ။ (တကယ့္ဘ၀မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အဲ့သလို ခပ္လြယ္လြယ္လူထဲမွာမပါပါဘူး။) သူက ျပံဳးျပျပီး လမ္းၾကားတစ္ခုထဲ ဦးေဆာင္ေခၚသြားပါတယ္။ လမ္းၾကားထဲမွာလည္း ဘယ္သူမွမရွိ ရွင္းလင္းေနတာပါ လမ္းတေလ်ာက္လံုးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ျပီး အျခားငနဲတစ္ေပြေပြ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ ရပ္မၾကည့္ခင္အထိ ပုေလြေပးရတယ္။
သူ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ကိစၥျပီးတဲ့ေနာက္ အသာဆြဲထုတ္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ျမင္ကြင္းထဲကေန ေ၀းႏိုင္သမွ်ေ၀းေအာင္ ခပ္သြက္သြက္ ေလးပဲ လမ္းသြယ္အတိုင္း ေလွ်ာက္ထြက္သြားကာ ေထာင့္ခ်ိဳးကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားေရာ။ တန္းစီရပ္ေနတဲ့ငနဲေတြထဲက ေတာ္ေတာ္ၾကီးတဲ့ ငပဲဆိုဒ္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ရွင္းကနဲျမင္ရတယ္။ တိရစၧာန္ ျမင္းတစ္ေကာင္ရဲ႕ လိင္အဂၤါၾကီး မုန္ယိုေနတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ပါးစပ္ကိုဟႏိုင္သမွ်ဟေပးတာကိုပဲ သူ႕ငပဲၾကီးကိုအတင္းထိုးထည့္တာ ေမးရိုးေတြျပဳတ္ထြက္ေတာ့မယ္။ အရင္ကလည္း ငပဲ ခပ္ၾကီးၾကီးေတြကို ပုေလြေပးဖူးပါတယ္။ ကြမ္းသီးေခါင္းတ၀ိုက္ကို လွ်ာနဲ႕တို႕လိုက္ရစ္၀ိုက္လိုက္နဲ႕ အစဦးကစားေပးရင္းမွ တျဖည္းျဖည္း အာေခါင္ထဲထိ စုပ္မ်ိဳရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လက္နဲ႕လည္း ငရုတ္သီးေထာင္းသလို ကစားေပးရေသးတယ္။ သည္လူကိစၥျပီးလို႕ေနာက္ျပတ္ဆုတ္ သြားခ်ိန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကအဆင္သင့္ပါးစပ္ထဲ ငပဲကို ေလွ်ာကနဲသြင္းတာမ်ား ျငင္းခ်ိန္ေတာင္မရပါဘူး။ အသက္ကိုမနည္းရွဴလိုက္ရျပီး သုက္ရည္ေတြကိုေတာင္ မေထြးမိေရာေယာင္မ်ိဳခ်မိပါတယ္။
ေသစမ္း…..အိပ္ရာနံေဘးက ႏႈိးစက္နာရီသံ ခပ္ျပင္းျပင္းမည္တာေၾကာင့္ အိပ္မက္ကေန ရုတ္တရက္ႏိုးလာရတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးမွာ ဇနီးျဖစ္သူက အဆင္သင့္သေဘာလဲေလွာင္းေနေပမယ့္ နံနက္ခင္း သစ္ငုတ္တိုက သူ႕အတြက္မဟုတ္သလို အိပ္ရာထဲကထြက္လာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ လိင္စိတ္ဆႏၵေတြက သူ႕အတြက္ျဖည့္စြမ္းေပးဖို႕မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ကာ တကိုယ္လံုးအနံ႕အသက္ကင္းတဲ့အထိေရခ်ိဳးမိပါတယ္။ ေရခ်ိဳးရင္းနဲ႕ လက္ကျမင္းျဖစ္ေသးတာပါ အိပ္မက္ထဲက ပုေလြေပးမိတာေတြကိုျပန္ေတြးျမင္ေယာင္ရင္းေပါ့ေနာ္။ စိတ္ကူးေတြ စိတ္ဆႏၵေတြ တလႈိက္လႈိက္ျမင့္လာျပီးေနာက္ သုက္ရည္အမ်ားအျပားကို ေေရခ်ိဳးခန္းနံရံေပၚပန္းထုတ္ပစ္မိတယ္။
လိင္စိတ္အထြဋ္အထိပ္ျဖစ္တည္ခံစားရတဲ့ကိစၥမွာ အခုလို ကမန္းကတန္း ကိစၥရွင္းရတာမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္မၾကိဳက္ဘူး မုန္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ျဖစ္ေနရတာပါပဲ။ ပန္းစုပ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတဲ့အေပၚ ကၽြန္ေတာ္ ရွက္စိတ္ခံစားမိေပမယ့္ တဖက္ကလည္း Jamal အေနနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္အျပင္ အျခားသူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို အသံုးခ်ေနမႈအေပၚ ေေၾကာက္ရြံ႕စိတ္လည္း၀င္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အာသာရမၼက္က သည္လိုအရူးအႏွမ္းလုပ္ရပ္ေတြကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႕ဦးတည္သြားေနေစမွန္းသိသလို ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို တစ္မ်ိဳး တစ္ဖံုေျပာင္းလဲေနေစတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္သိတယ္။ အား…အ၀တ္အစားေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ အေမႊးအၾကိဳင္ေလးေတြ လိမ္းျခယ္ျပီးခ်ိန္ေရာက္ျပန္ေတာ့ သာမန္ပါပဲဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားမႈစျဖစ္သြားျပန္ေရာ။ သည္ေန႕ နံနက္ဘာေၾကာင့္ ခပ္ေစာေစာထရလည္း ပန္းစုပ္သမားလုပ္ဖို႕ ၇ နာရီမွာ ခ်ိန္းဆိုထားတာပါလား။
ရံုးလြယ္အိပ္ထဲက “To Do” စာရင္းတို႕ထားတဲ့ စာအုပ္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္မိေပမယ့္ ႏႈိးထ မယိုးမရြျဖစ္ေနတဲ့ ခ်ိန္းထားတဲ့ကိစၥကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ စိတ္ေစာေနမိပါတယ္။ Jamal တစ္ေယာက္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကိုယ္နဲ႕အသားအေရာင္မတူ လူမ်ိဳးမတူသူေတြရဲ႕ ငပဲေတြကို ပုေလြေပးေနရတာ ေန႕တိုင္းလိုလိုျဖစ္လာတယ္။ ကိုင္ထားတဲ့ မိုဘိုင္းဖုန္းတုန္ခါလာျပီး "BJ Needed" ဆိုတဲ့စာသားေရာက္လာတိုင္း ရင္ခုန္မိေနျပီ။ ျပန္ေျဖ ျပန္ခ်ိန္းျပီးတိုင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုတစိုက္ဖ်က္ဖို႔လုပ္ရတယ္ အျမဲ။ ကၽြန္ေတာ့္စိုးရိမ္စိတ္ကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရင္ခုန္မႈျဖစ္ေစသလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ နံနက္စာစားေနခ်ိန္အထိ မိန္းမက အိပ္ရာထဲကထြက္မလာေသးဘူး။ မၾကာခင္ သူ႕ေယာက္်ားက အျခား ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ပတ္သက္မႈတစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သူေတြးေတာင္ေတြးမိမွာမဟုတ္ဘူးဗ်။
ေန႕ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ပံုမွန္ေတြ႕ဆံုရတဲ့ငနဲေတြကိုၾကံဳရတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာ call boy တစ္ေယာက္သာသာျဖစ္လာျပီလို႕ေတြးမိတယ္။ ရက္သတၱပါတ္တစ္ပတ္ရဲ႕ ေန႔ရက္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သံုးေယာက္ သို႕မဟုတ္ ငါးေယာက္ေလာက္ ပုေလြေပးရတာ ပံုမွန္ျဖစ္လာတယ္ေလ။
အိမ္ကေန ၇နာရီမွာေတြ႕ဖို႕ခ်ိန္းတဲ့ေနရာဆီ ကားေမာင္းထြက္လာလိုက္ပါတယ္။ အိမ္တစ္လံုးရဲ႕ ေပၚတီကိုေအာက္ တံခါးမေရွ႕ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ေနခ်ိန္မွာကို ေရာင္နီမပ်ိဳ႕ ေမွာင္ေနဆဲပါ။ တံခါးကို အသာေခါက္လိုက္ေတာ့ ငနဲတစ္ေပြ တံခါးဟကာ ခပ္တိုးတိုးထူးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ျဖည္းျဖည္းသက္သာေနဖို႔ေျပာတယ္ သူ႕မိန္းမအိပ္ေနတုန္းမို႔တဲ့။ သူက တံခါးကိုဟ အသာထြက္လာျပီး တံခါးကိုပိတ္ပစ္တယ္။
“သည္…သည္ေနရာမွာ လုပ္ရမွာလားဗ်” ကၽြန္ေတာ္ လူျမင္ကြင္းမွာ ပုေလြေပးရမွာအေတာ္လန္႔သြားတယ္။
“ဟုတ္တယ္…..သိပ္မၾကာပါဘူး။ သည္၀န္းက်င္မွာ လူမရွိဘူး ရွင္းတယ္”
လန္႕လည္းလန္႔သလို အျခားသူေတြျမင္မလားစိုးရိမ္စိတ္အနည္းငယ္၀င္မိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လို္ကျပီး သူ႕ငပဲကို ပုေလြေပးခဲ့ ပါတယ္။ သည္လူက အဆင္သင့္ဆိုတဲ့အေနအထားေရာက္ေနတာၾကာျပီထင္တယ္ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္မွာပဲ တေလ်ာ့ျပီးတေလ်ာ့ ပန္းထုတ္ေတာ့တာ။ ကၽြန္ေတာ္ပုေလြေပးတာျပီးျပီးျခင္း မ်က္စိကစားလိုက္ေတာ့ သတင္းစာပို႕တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျမင္သြားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ရဲတစ္ေယာက္ေယာက္မေတြ႕သြားတာေတာ္ေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ အေတာ္ဆိုးဆိုးရြားရြားအျဖစ္ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ကိုေက်းဇူးစကားဆိုလိုက္ေတာ့ သူကလည္း တန္ျပန္ေက်းဇူးစကားဆိုျပီး အိမ္ထဲျပန္၀င္သြားပါတယ္။ ဒူးေထာက္ထိုင္ထား ရင္းကေနထရပ္တာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီကဖုန္ေတြကို ခါထုတ္ကာ အလုပ္ကိုကားျပန္ေမာင္းလာလိုက္တယ္ေလ။
ရံုးကိုေရာက္ေတာ့ အလုပ္စားပြဲက ကၽြန္ေတာ့္ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ တကိုယ္ရည္သံုး ကၽြန္ေတာ့္အီးေမးလ္လိပ္စာကို သည္တမနက္ မစစ္ရေသးဘူး။ အိမ္မေရာက္ခင္အထိ ဖြင့္မၾကည့္သင့္ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ အလုပ္ကြန္ပ်ဴတာမွာ ကိုယ့္တကိုယ္ေရသံုးအီးေမးလ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ အျခားသူေတြ ျမင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားရွိေနတာကိုး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရံုးရဲ႕ web access ဘယ္လိုဆိုတာသိေနတာမို႔ပါ။
သည္ေတာ့လည္း အလုပ္ အီးေမးလ္ကိုပဲဖြင့္ၾကည့္လိုက္တာ ထံုးစံအတိုင္း ကုမၸဏီေၾကျငာခ်က္၊ အစည္းအေ၀းတက္ဖို႔ဖိတ္စာေတြ၊ အျခား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အလုပ္အကိုင္အခ်က္အလက္ေတြပဲေတြ႕ရပါတယ္။ အီးေမးလ္ေတြကို အထက္ေအာက္ၾကည့္ရင္းစစ္လိုက္ရာ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ေခါင္းစည္းနဲ႔ ပို႔သူလိပ္စာမသိရတဲ့ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ကိုေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ "Only BBC?" တဲ့ဗ်။ ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္တာမွာ “က်ဳပ္လည္း ခင္ဗ်ားလိုအင္ကိုျဖည့္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္လာေတြ႕မယ္။” ဆိုပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ မလိုအပ္တဲ့ အီးေမးလ္ေတြအကုန္ ဖ်က္ပစ္လိုက္တယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ေနာက္ေၾကာင္းမလိုက္ႏိုင္ေအာင္လည္း ရွင္းထုတ္ ပစ္ရတာေပါ့။ ဘာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာဆိုတာသိသာေအာင္ မေနသလို အလုပ္၀န္းက်င္ကလူေတြနဲ႔လည္း ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ဇာတ္လမ္းမထြင္ဖူးဘူး။ ဘယ္သူျဖစ္မလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မေတြးတတ္ေတာ့ပါ။
နံနက္ ဆယ္နာရီ သံုးဆယ္မိနစ္အခ်ိန္မွာေတာ့ အမည္မမွတ္မိတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ရံုးခန္းထဲ၀င္လာျပီး အခန္းတံခါးကို ေလာ့ခ်္လုပ္လိုက္တယ္။ စာရင္းအင္းဌာနက ေသာ္ဇင္ျဖစ္ေၾကာင္း သူ႕ကိုယ္သူမိတ္ဆက္ျပီး သူ႕အီးေမးလ္ကို ဖတ္ၾကည့္ျပီးျပီလားလို႔ေမးပါတယ္။
“သမားရိုးက်မဟုတ္တဲ့ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ေတာ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲတာဘာအေၾကာင္းလည္းဆိုတာ ငါမသိဘူးကြ”
“မျငင္းပါနဲ႔ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ က်ဳပ္သိတယ္။ ျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားလ်ိဳ၀ွက္ခ်က္ကိုလည္း မေပါက္ၾကားေစရပါဘူး က်ဳပ္ကိုေရာ ဂရုတစိုက္လုပ္ေပးရင္ေပါ့”
ကၽြန္ေတ္ာတို႔ႏွစ္ေယာက္သား BJ ကိစၥရည္ညႊန္းမေျပာၾကေပမယ့္ အဲ့ဒါကိုဆိုလိုေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔သေဘာေပါက္ေနၾကတယ္။ ပံုမွန္ေလး ပုေလြေပးရမယ့္သူ ေနာက္တစ္ေယာက္ေပၚလာတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အထူးတလည္ကိစၥမဟုတ္ေပမယ့္ လုပ္ငန္းခြင္ကတစ္ေယာက္ ေယာက္နဲ႔ေတာ့ မဖန္ခဲ့ဖူးဘူးေလ။ “ဘယ္အခ်ိန္လဲ…ျပီးေတာ့ ငါတို႕ဘယ္ေနရာသြားလုပ္ၾကမလဲ?”
ေျမညီထပ္မွာ စာရင္းစာအုပ္ေတြသိမ္းတဲ့ စတိုခန္းတစ္ခုရွိတယ္၊ ဖြင့္ဖို႔ေသာ့လည္း သူ႕ဆီမွာရွိတဲ့အေၾကာင္း ေသာ္ဇင္ကေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဓာတ္ေလွကားစီးျပီး ေျမညီထပ္ကိုဆင္းသြားၾကတယ္။ ဆင္းသြားတဲ့တေလ်ာက္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲကိုင္ျပီး သူ႕ေပါင္ခြဆံုကို ကိုင္ေစပြတ္သတ္ေစတာေၾကာင့္ ေသာ္ဇင့္ငပဲၾကီးမာေတာင့္ေနတာကိုစမ္းမိရေရာ။ နီးနီးကပ္ကပ္မတ္တပ္ရပ္ေနရတာေၾကာင့္ေရာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ေရာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ မရိုးမယြျဖစ္လာပါတယ္။ စတိုခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္တဲ့ခဏ ေသာ္ဇင္က ၀င္ေပါက္တံခါးကို ေသခ်ာ ေသာ့ခတ္လိုက္တာ ရင္ထဲစိတ္ခ်သြားရသလိုခံစားရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အလ်င္အျမန္ပဲ သူ႕ေရွ႕မွာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး သည္ေန႕အတြက္ ဒုတိယအၾကိမ္ပုေလြစေပးပါတယ္။ ေန႕လယ္စာစား ခ်ိန္မေရာက္ေသးတာေၾကာင့္ ေန႕လယ္စာလို႕ေတာ့ေျပာလို႕မရဘူးေပါ့။ ခါးေကာ့ျပီးပန္းထည့္လိုက္တဲ့ သူ႕သုက္ရည္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳခ် လိုက္ျပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကိုဘယ္လိုသိ ဘယ္လိုရွာေတြ႕လဲလို႔ေမးမိတယ္။
“Craigslist ေလ။ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေတြကိုသည္ထက္ နည္းနည္းေလးပို ဂရုတစိုက္လွ်ိဳထားသင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရွာေတြ႕မိလို႔ က်ဳပ္ေတာ့ ၀မ္းသာတယ္။”
အလုပ္ခန္းရွိရာကိုျပန္လာေတာ့ ေသာ္ဇင္တစ္ေယာက္ Craigslist မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္လိုျမင္ခဲ့ေတြ႕ခဲ့လဲဆိုတာ အတိအက်သိခ်င္ေန မိတယ္။ တစ္ရက္လံုး "BJ Needed" စာတိုေတြ သံုးေစာင္ထက္မနည္း လက္ခံရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ အေၾကာင္းျပန္လိုက္တာေပါ့ေနာ္။ အလုပ္ခ်ိန္ ျပီးရင္ တစ္ေယာက္၊ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မနက္ျဖန္မွာေတြ႕ရေတာ့မယ္။
ေနာက္ဆံုး အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ စာဖတ္ခန္းထဲအျမန္၀င္ျပီး တကိုယ္ေရသံုးအီးေမးလ္အေကာင့္ကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ Inbox ထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားဆိုရမယ့္ ေမးလ္ေတြ မေတြ႕ရတာေၾကာင့္ Craigslist ထဲ၀င္လိုက္ျပီး ပို႕စ္ေတြကို ဟိုသည္ရွာၾကည့္မိေရာ။ သည္ထဲလဲ သိပ္မထူးပါဘူး။ Jamal ရဲ႕ ပို႕စ္ကေတာ့ တက္ေနဆဲ ‘အျဖဴေကာင္ ပန္းစုပ္သမားေတြကို သူ႕collection အတြက္ ရွာတုန္းစုတုန္းပါပဲ’။ ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ပို႕စ္ေလးကို ႏွိပ္ၾကည့္လိုက္တာ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာၾကီး ထင္းကနဲေပၚလာတယ္ သူ႕ BBC ကိုပါးျဖဲနားျဖဲ ပုေလြေပးေနတဲ့ ဓာတ္ပံုၾကီးေပါ့…အား။
Alex Aung (5 February 2019)
––––––––––––––––––––
To be continued ...
No comments:
Post a Comment