Second Chance (Part II)

Second Chance (Part II)

*** This story is fiction and it’s not meant to offend anyone.

ကျွန်တော် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး အခန်းတံခါးကို အသာစေ့ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဆေးသုံးပြီး high နေဆဲ အဖေရဲ့ လှဲလျောင်းနေမှုကို သတိမပြုမိခဲ့ဘူး။ 

‘ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲ ကောင်လေး’

"အဖေ့ အလုပ်မဟုတ်ပါဘူး”

"မင်းက ငါ့သားလေ ကောင်လေး…အဲတော့ ငါနဲ့ဆိုင်တာပေါ့ကွ"

"ကျွန်တော် သည်မှာမနေတော့ဘဲ ထွက်သွားရင် အဖေနဲ့မသက်ဆိုင်တော့ဘူးလေ။ Fuck off."

“မင်း ငါ့ကို ဘာပြောလိုက်တယ်”

"Fuck. Off."

သူ့ကြည့်ရတာ ပျော်ရွှင်မှုမရှိ မှုံမှိုင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်က မူးယစ်ဆေးမသုံးဘူးတော့ ဆေးသမားတွေ ဆေးသုံးပြီး high နေချိန် ဝမ်းနည်းနေတတ်သလား၊ ပျော်ရွှင်နေတတ်သလား သေချာမပြောတတ်ပါဘူး။ အဖေ ဘာမူးယစ်ဆေးတွေသုံးနေလဲ မသိပေမယ့် အဲ့ဆေးတွေက ခါတိုင်း ပုံမှန်အချိန်ထက် ဒေါသဖြစ်တာ၊ ဒေါသထွက်တာ ပိုမြန်စေတာတော့အမှန်ပဲ။ 

‘မင်း အားကိုးရှိနေတယ်ပေါ့။ သည်လအတွက် အခန်းငှားခလဲ မင်းမပေးရသေးဘူး။ နှစ်ရက်လောက်ပျောက်နေပြီး အခုပြန်လာတော့ လည်း သည်မှာမနေတော့ဘူး ထွက်သွားမယ်ပြောတယ်။ မင်း ဘော်ဒါ ေ-ာက်ခြောက်တွေက တစ်သက်လုံးခေါ်တင်ထားမှာလား လောင်းတောင်လောင်းလိုက်ချင်သေး’ ကြမ်းပြင်ပေါ် ကျွန်တော် ပက်လက်လဲကျသွားအောင် သူ ကန်ကျောက်ခဲ့ပါတယ်။ မလှမ်းမကမ်းက ရာဘာဘောလုံးတစ်လုံးကို အားရပါးရကန်လိုက်သလိုမျိုးပေါ့။ ခြေတွေကို ရင်ဘတ်စီကပ် လက်နှစ်ဖက်ကို မျက်နှာတဝိုက်မှာကာထားရင်း ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဦးခေါင်းတွေကို ထိခိုက်မှုမရှိအောင် ကြိုးစားရပါတယ်။

‘မင်းက ေ-ာက်ခြောက်သူခိုးပဲ။ ပေါင်းသင်းစရာဆိုလို့ ေ-ာက်ခြောက်တွေပဲရှိတယ်။’ 

မီးဖိုချောင်ထဲက ဓားတစ်ချောင်းကို သူဆွဲယူလိုက် ပါတယ်။ နှစ်သိမ့်စရာဆိုလို့ ကျွန်တော်သေဆုံးသွားရင် အနည်းဆုံး ဒေါင်းနဲ့ပြန် တွေ့နိုင်မယ် ဒါမှမဟုတ် အဖေဆိုသူရဲ့ အရိပ်မည်း ခြောက်လှန့်မှုအောက်ကနေ လွတ်မြောက်သွားမယ်မဟုတ်လား။  

‘မင်းကို သတ်မယ်၊ ပြီးတော့ မင်းရဲ့ ေ-ာက်ခြောက် boyfriend ကိုလိုက်ရှာပြီး သတ်ဦးမှာ’ ကျွန်တော့်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ ကန် ကျောက်ပြန်တယ်။ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို နာကျင်အောင်ပြုလုပ်သလို စိတ်ထဲ အသည်းထဲထိ ခံစားရအောင်လည်း ပြုလုပ်နေတာပါ။ ကျွန်တော့်ကို နောက်တစ်ကြိမ်ကန်ဖို့ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို လွှဲလိုက်ချိန်မှာ ခပ်ပြင်းပြင်းရိုက်နှက်သံတစ်ချက်ကြားလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မင်းအောင်တစ်ယောက် မီးဖိုချောင်ထဲက သံဒယ်အိုးတစ်ခုကို လက်မှာဆွဲကိုင်လျက် အဖေ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ခွရပ်ထားတာတွေ့ရရော။ 

‘မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ဟိန်းမင်း’  ကျွန်တော် မတ်တပ်ထရပ်နိုင်အောင် ဆွဲထူပါတယ်။

‘အဆင်ပြေတယ်….ကျွန်တော်တို့ သည်ကထွက်သွားနိုင်မလား။’ 

ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံးနာကျင်နေပြီ၊ ဆေးရုံသွားပြသင့်သင့်ပေမယ့် မကြာသောရက်တွေကပဲ ဆေးရုံမှာ သုံးလေးရက်မက အချိန်ဖြုန်းခဲ့ ရတာ။ ကျွန်တော် သည်နေရာကထွက်သွားပြီး ပြန်ကိုမလာချင် တော့ဘူးရယ်။ 

‘No, ငါတို့ ရဲခေါ်ကြမယ်။ မင်းနောက်ကို သူလိုက်လာပြီး အကြမ်းဖက်မှာကို ငါခွင့်မပြုဘူး’

မင်းအောင် အပြင်ထွက်သွားပြီး သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းနဲ့ 119 ကိုဖုန်းခေါ်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သူ့နောက်ပါးမှာ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ရပ်နေမိတာပါပဲ။

‘ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းနဲ့ ကျွန်တော် သူ့တိုက်ခန်းမှာ ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပိုးမလို့လုပ်နေတုန်း သူ့အဖေ ဆေးမူးပြီး တိုက်ခိုက်လာတယ် ဗျ။ သည်မှာဆက်နေရင် အသတ်ခံရမလားတောင်မသိဘူး။ အဲ့လူ သတိလစ်သွားအောင်တော့ ကျွန်တော်ရိုက်လိုက်မိတယ်။ ရဲအရာရှိ တစ်ယောက်ယောက် ဒါမှမဟုတ် တာဝန်ရှိသူတစ်ယောက်ယောက်လောက် သည်ကို လွှတ်ပေးရင် ကောင်းမှာပဲဗျာ’

‘ဟုတ်ကဲ့….ဟုတ်’

‘ဟိန်းမင်း…..သည်တိုက်ခန်းလိပ်စာကို ပြောပြ’

ကျွန်တော်လိပ်စာပြောပြလိုက်တာနဲ့ မင်းအောင်က ဟိုဘက်ကို တိုက်ရိုက်အစီရင်ခံပါတယ်။

‘…….’

"ဟုတ်ကဲ့….ကျေးဇူးဗျ’ သူ ဖုန်းဆက်ကိုင်ထားတယ်။ 

‘ပတ္တရောင်လှည့်နေတဲ့ ကားတစ်စီးက သည်နေရာနဲ့ နှစ်ဘလောက်အကွာမှာ ရှိသတဲ့။ သူတို့ နှစ်မိအတွင်း ရောက်လာလိမ့်မယ်’ 

‘သူတို့မြန်မြန်ရောက်လာပါစေလို့ ငါမျှော်လင့်ပါတယ်’ ကျွန်တော် သတိလစ်နေတဲ့ အဖေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လဲနေတာကို ကြည့်ရင်း ဘယ်ဘယ်ရင်အုံကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဆုပ်ညှစ်မိတယ်။ နှလုံးခုန်သံမြန်သလို နည်းနည်းလည်းနာကျင်သလိုခံစားရလို့ပါ။ ကျွန်တော်နဲ့ မင်းအောင် အဖေ့ကိုယ်ခန္ဓာကြီးကို ခုံတန်းလျားပေါ် မတင်ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖေ့လက်ထဲက ဓားကို ကျွန်တော် ယူလိုက်တယ်။ 

ခုံတန်းလျားရဲ့အောက်မှာ သေနတ်တစ်လက်အဖေဖွက်ထားမှန်း ကျွန်တော် တကယ်မေ့သွားတာ။ 

‘သူတို့ သူနာတင်ယာဉ်တစ်စင်းကော အတူပါလာလိမ့်မယ်’ မင်းအောင်က အသိပေးတယ်။

‘ဟုတ်ကဲ့… အဆင်ပြေပါတယ်’လို့ သူ့ကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်ပြန်ဖြေခဲ့တယ်ပေါ့။  

‘သူတို့စမ်းသပ်စစ်ဆေးပါစေဦးကွာ။ မင်း နံရိုးတစ်ချောင်းကျိုးထားတာမကြာသေးဘူးမဟုတ်လား။ ဒဏ်တစ်ခုခုဖြစ်သွားလား ဘာလားပေါ့’ 

"ဟုတ်ပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဆေးရုံမှာ နောက်တစ်ညလောက် အချိန်ထပ်မဖြုန်းချင်တာတော့အမှန်ပဲ။ သူနာပြုတွေ တစ်ညလုံး ပြေးလွှား အလုပ်ရှုပ်နေသံကို နားမထောင်ချင်ဘူး"

‘အနည်းဆုံး မင်းက အိပ်ရာတစ်ခုပေါ်မှာအိပ်၊ ငါက ကုလားထိုင်မှာ ငိုက်လို့ရတာပေါ့ဟ။’ ကျွန်တော့်ကို စကားပြန်ရင်း ပြုံးလိုက်တဲ့ အပြုံးဟာ သူ့ညီ ဒေါင်းရဲ့အပြုံးအတိုင်းပါပဲလား။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ သရိုးသရီခံစားလိုက်ရပါတယ်။ 

အခန်းတံခါးကနေ တံခါးခေါက်သံ တစ်ချက် ကြားရတာကြောင့် ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ကျွန်တော်ကြည့်ရင်း တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ မြို့ထဲမှာ မြင်နေကြ တွေ့နေကြ ရဲအရာရှိတစ်ယောက်ပုံစံဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ရဲတစ်ဦး တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာတယ်။ 

ဘာတွေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ်၊ ဘယ်လိုအခြေအနေတွေကြောင့် ပြဿနာဖြစ်တယ်ဆိုတာ ဝိုင်းဝန်းရှင်းပြရင်း ကျွန်တော်တို့နှစ် ယောက် အာရုံများသွားတဲ့အခိုက် အဖေ သတိရ ထရပ်တာကို သတိမမူမိဘူး။

‘ဒိုင်း’

ကျွန်တော် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လဲကျသွားတဲ့အဖေ့ကိုမြင်တွေ့ရပါတယ်။ သူ့ဦးခေါင်းဘယ်ဘက်ခြမ်း မယ် အပေါက်တစ်ပေါက်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး အပေါက်ဝန်းကျင်တဝိုက်မှာ သွေးစက်တွေ ဖွာလန်ကြဲနေတယ်လေ။ မူးယစ်ဆေးဝါးနဲ့ ပတ်သက် ဆက်နွယ်မှုကြောင့် ထောင်ထဲ နှစ်နှစ်လောက်ဆွဲစိခံခဲ့ရပြီး သူဘယ်တော့မှာ ပြန်မလာဘူးလို့ ကျွန်တော့်ကိုပြောဖူးတယ်။ အခုတော့ အခန်းတံခါးဝမှာ အသင့်အနေအထားရပ်ပြီး ယမ်းငွေ့မပြယ်သေးတဲ့ သေနတ်ကိုကိုင်ထားတဲ့ ရဲအရာရှိကြောင့် အဖေဟာ ဘ၀ ထွက်ပေါက် တွေ့သွားပြီထင်ပါတယ်။ ရုတ်တရက် ကျွန်တော် နေမကောင်းသလိုခံစားလိုက်ရတယ်ဗျာ။ ကျွန်တော့်အဖေကို မုန်းခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့ သူ့ကိုသေစေချင်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုလိုမြင်ကွင်းကြီးကတော့ ကျွန်တော့်အတွက် အကြီးကြီးပဲဗျ။ ရဲအရာရှိက ကျွန်တော်နဲ့ မင်းအောင်ကို တိုက်ခန်းအပြင်ကိုခေါ်ဆောင်သွားရင် ရေဒီယိုဖုန်းနဲ့ သတင်းပို့အကြောင်းကြား အစီရင်ခံနေပါရဲ့။ EMT ရောက်လာချိန် မယ် ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံးကို စစ်ဆေးပေးလျက် ဘာမှမဖြစ်ကြောင်း ပြောပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ကို ရဲစခန်းခေါ်သွားပြီး ဖြစ်စဉ်မှတ်တမ်းကို မေးမြန်းပြီး ပြုလုပ်စရာရှိတာတွေကို လုပ်ငန်းစဉ်အတိုင်း လုပ်တယ်လေ။ ကျွန်တော်က မင်းအောင်ရဲ့ တိုက်ခန်းကို ပြန်ချင်တာပဲသိတယ်။

***

ဇာတ်လမ်းမဆက်ခင် မင်းအောင်ရဲ့တိုက်ခန်းအကြောင်း ညွှန်းဆိုပြောပြသင့်တယ်ထင်တယ်။ ခပ်စောစောကတည်းက အရိပ်အမြွက် ပြောပြခဲ့ပေမယ့် သည်တိုက်ခန်းအမျိုးအစားက the penthouse အမျိုးအစားဖြစ်ပြီး မြို့လယ်ပန်းခြံနဲ့ လမ်းတစ်လမ်းခြားပါတယ်။ အဓိကအနေနဲ့ အိပ်ခန်းကြီးနှစ်ခန်းပါပြီး အခန်းသေး သို့မဟုတ် အခန်းလတ် အပိုလေးတွေပါတဲ့ တိုက်ခန်းအတွင်းဖွဲ့စည်းပုံမတူတာကို ရွေးဝယ်လို့ရသတဲ့။ ဒေါင်းနဲ့ မင်းအောင်ရဲ့မိဘတွေ ချမ်းသာပြည့်စုံပုံကိုတော့ ကျွန်တော်ထပ်ဆောင်းပြောပြဖို့မလိုတော့ဘူးထင်ပါ တယ်။ သာမန်မိသားစုတွေ တစ်သက်လုံးအလုပ်လုပ်ပြီး ဝယ်ခြမ်းပါမှ ရလောက်တဲ့ တိုက်ခန်းမျိုးကို လေးယောက် လေးခန်းလောက် မြို့ရဲ့ နာမည်ကြီး ရပ်ကွက်တွေမှာ ဝယ်ယူပိုင်ဆိုင်ထားကြတာပါ။ တစ်နှစ် တစ်နှစ်ဝင်ငွေဟာ ဂဏန်းရှစ်လုံးအထက်ရှိသည်မို့ သူတို့ မိသားစုရဲ့ စုစုပေါင်းဝင်ငွေဟာ ဘီလျံချီလောက်တယ်။ သူတို့ငွေတွေကို ဘဏ်များမှာလည်း ရင်းနှီးမြုပ်နှံ့မှုမလုပ်သလို ရွှေတုံးတွေ အဖိုးတန်ကျောက်မျက်ရတနာတွေကိုလည်း ဝယ်ယူ သိမ်းဆည်းတာမျိုးမလုပ်ပါဘူး။ ဒါဟာ ဒေါင်းမသေခင်က ကျွန်တော်သိခဲ့ရ သလောက်ပြောတာပါ။ ရွှေဈေးကလည်း မတည်ငြိမ်ဘူးမဟုတ်လား။ မင်းအောင်ရဲ့ အနာဂတ်ဟာ အခန်းဝရံတာက စတီးလက်ရန်းလို အခိုင်အမာတောက်ပြောင်ပြီးသားဗျ။ မိသားစုလုပ်ငန်းကို ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နေသလို သူအစပျိုးထားတဲ့ ပန်းချီကားအရောင်းအဝယ် ပြခန်းကိုလည်း ဆက်လုပ်နေတယ်။ သူ့ကိုကြည့်မြင်ရုံနဲ့ အထက်တန်းလွှာမှန်းသိနိုင်လောက်အောင် ဖွေးသန့်နေတာမို့ တောက်တောက် ပပ Branded အဝတ်အစားတွေတောင် ဝတ်စရာမလိုဘူးရယ်။ မင်းအောင်က သပ်ရပ်ပြီး ခန့်ထည်တဲ့အဝတ်အစားတွေကိုဝတ်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ရွယ်တူတန်းတူတွေလို ပေါ်တိုင်းဝတ် ပေါ်ပြူလာဖြစ်တိုင်းဝယ်သူမဟုတ်တာ သေချာတယ်။ သူ့အတွက် ပိုက်ဆံဆိုတာ စိတ်ချမ်းသာဖို့နဲ့ ပေးကမ်း ဒါနပြုဖို့အတွက်ပဲ ကုန်ပေါက်ရှိပါတယ်။ 

မင်းအောင်က သူ့တိုက်ခန်းကို သူကိုယ်တိုင် Deco တန်ဆာဆင်ပြင်ဆင်ထားတာပါ။ ခေတ်လွန်ပုံစံမဟုတ်သလို ရှေးရိုးပုံစံမဟုတ်ဘဲ ဒီဇိုင်း၊အလင်းအမှောင်၊ပရိဘောဂနဲ့ အခန်းဖွဲ့စည်းပုံက ထူးခြားပါတယ်။ ရက်သတ္တပါတ် နှစ်ပတ်လောက် နေထိုင်လာစဉ်အတွင်း သူ့တိုက်ခန်းကို ဘယ်သူ အဲလေ အရင်ဦးဆုံး သူနဲ့အတူတူ အခန်းပြင်ဆင်တဲ့အလုပ်ကို လုပ်ခဲ့ပါလိမ့်လို့ သိချင်လာမိတယ်။ အခန်းရှိရာတက်ဖို့ ဓာတ်လှေကား စီးမယ်ဆိုရင် သော့တစ်ချောင်းလိုအပ်သလို ဓာတ်လှေကားထဲကထွက်ထွက်ချင်းမယ် အခန်းတံခါးရှိ လူခေါ်ခေါင်းလောင်းကိုနှိပ်တဲ့ခလုပ်အနားမှာ ထိုင်စောင့်ဖို့ ဆိုဖာခုံတစ်လုံးနဲ့ ပန်းအိုးတစ်လုံးက လှတပတရှိနေတယ်လေ။ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ရင် အစားအသောက်ပြင်ဆင်ရာ မီးဖိုချောင်နဲ့အတူ ဧည့်ခံအကျယ်ကြီးကို အရင်မြင်ရတယ်။ မီးဖိုချောင်တစ်ခုမှာရှိသင့်တဲ့ ပစ္စည်း အကုန်ရှိတယ်ဗျာ အညှော်စုပ်စက်ဘာညာကောတပ်ထားတာ။ အဖေနဲ့အမေအပြင် မိသားစုတစ်ခုလုံးဆုံးရှုံးထားတဲ့ မင်းအောင် အတွက် အချက်အပြုတ်ကို ကိုယ်တိုင်ပြင်ဆက်ချက်တတ်အောင် သင်ကြားထားပြန်သတဲ့။ ဧည့်ခန်းမှာထားတဲ့ ဆိုဖာခုံတွေကလည်း သားရေအစစ်တွေဖြစ်မယ်၊ တီဗွီကြီးကလည်း အရောင်စုံတောက်ပပြီး ကြွယွနေတာပါ။ ဧည့်ခန်း ညာဘက်ခြမ်းရှိ အခန်းနံရံမှာတော့ အားကစား ဆုတံဆိပ်အချို့နဲ့အတူ ပန်းချီ၊ ပိုစတာတွေကို အနေအထားလှလှနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားပါရဲ့။ y-chromosome တစ်ခုနဲ့ အသက် နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် အရွယ်လူငယ်မို့ထင်ပါ့ တီဗွီနဲ့အတူ X-Box တစ်လုံးချိတ်ဆက်ထားတာလည်း သတိပြုမိတယ်။ လသာဆောင် ကလည်း မိသားစုပါတီပွဲလေးကျင်းပလို့ရအောင် ကျယ်သလို လေညှင်းခံရင်း စိမ်လို့ရမယ့် Hot Tub တစ်ခုရှိတယ်ဗျ။ လောလောဆယ် တော့ အဲတာကို ပြင်ဖို့ ဆောက်လုပ်ပြင်ဆင်ပေးတဲ့အဖွဲ့တစ်ခုကို ဆက်သွယ်ထားရတယ်။ အရင်နှစ်ရက်လောက်က သူငယ်ချင်းတွေစု ပြီး ပါတီလုပ်တာမှာ နည်းနည်းပျက်စီးတာတွေဖြစ်သွားလို့။ သည်ပြင်ဆင်တဲ့ကိစ္စကို သူအာရုံမစိုက်နိုင်တာကြောင့် ကျွန်တော်ပဲ ဆောက်လုပ်ရေးအဖွဲ့ကို ခေါ်ပြုညှိနှိုင်းပြင်ဆင်ခိုင်းရပါတယ်။ 

မင်းအောင်ရဲ့ အိပ်ခန်းကလည်း အကြီးကြီးပါ။ အမှန်တကယ်အသုံးပြုတဲ့ ဧရိယာက နည်းနည်းလေးရယ်။ King Sized အိပ်ရာတစ်ခု၊ လျှောက်လမ်း နှစ်ခုခြားထားတဲ့ အဝတ်ဘီရိုတွေ၊ ထိုင်ပြီး စာဖတ်ဖို့ ခုံအချို့နဲ့ Bean Bag တစ်လုံးထားထားတာကို Space ကြီးက ကျယ်နေသေးတာ။ အဓိကသုံးတဲ့ ရေချိုးခန်းကလည်း အပင်အချို့နဲ့အတူ လှတပတရှိပါတယ်။ အခန်းရဲ့ထောင့်ချိုးတွေမှာတပ်ထားတဲ့ Marble သားတွေကလည်း ဖြူဖွေးသန့်ရှင်းနေတာပါပဲ။ ရေစိမ်ချိုးဖို့ကန်လုပ်ထားတာက လူနှစ်ယောက်လောက်တော့ အသာလေး သက်သောင့်သက်သာ လှဲလျောင်းစိမ်ချိုးလို့ရတယ်။ ကန်တစ်ဖက်မှာ စတီးရောင်ပြောင်နေတဲ့ ရေပန်းခေါင်းကြီးလည်းရှိတယ်။ မြင်သာထင်သာ ဒီဇိုင်းနဲ့ အိမ်သာ ကြွေကမုတ်တစ်ခုကတော့ အခန်းထောင့်နားမှာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိတာပေါ့။ ကြည့်မြင် တွေ့ရှိရ သလောက် မင်းအောင်ဟာ ဖြူဖွေးသန့်စင်တာကို သဘောကျပုံရပါတယ်။ အခန်းတွေကကျယ်တာမို့ အခြား master bedroom ကို ကျွန်တော် မရွေးဘဲ အခန်းသေးတစ်ခန်းမှာ Queen sized အိပ်ရာတစ်လုံးနဲ့အိပ်မယ်လို့ သူ့ကိုအတွန့်တက်ရတယ်လေ။ အရင် တစ်သက်လုံးနေခဲ့တဲ့ အခန်းထက်စာရင် သည်လောက်လေးကိုက ကျွန်တော့်အတွက် လုံလောက်နေပါပြီ။

***

နောက်ဆုံး ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် မင်းအောင်ရဲ့တိုက်ခန်းကိုရောက်တော့ နံနက် ၂ နာရီထိုးပါပြီ။ မင်းအောင်က ကျွန်တော့်ကို ရေအရင်ချိုးစေရင်း ပါလာတဲ့ အထုပ်အပိုးတွေကို အိပ်ခန်းအလွတ်တစ်ခုထဲ သေချာထည့်ပေးတယ်။ ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ ချိုးရတဲ့အရသာက အတော်ကောင်းတာပဲ။ 

ရေပန်းအောက်မှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကျွန်တော်ငိုကြွေးခဲ့ပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်းမေ့ အချိန်ကိုလည်းသတိမပြုမိလောက်အောင် ငိုနေတာ မင်းအောင် ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခပ်ပြင်းပြင်းခေါက်လာမှပဲ အာရုံပြန်ကပ်မိတယ်။

‘အထဲမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား ဟိန်းမင်း’

"ပြေ…ပြေပါတယ် အစ်ကို"

"ဘာသံမှမကြားရလို့လေ”

"ကျွန်တော်….ကျွန်တော်…ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ်’

"မင်းအသံကြားရတာ သိပ်အဆင်မပြေပါဘူး။ ငါဝင်လာပြီ’ သူ အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လာတော့ ရေပန်းအောက်မှာထိုင်ရင်း တုန်ရီ လှုပ်ခါ တဲ့အထိ ကျွန်တော်ငိုကြွေးနေတာကို မြင်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်ငိုရှိုက်သံထက် မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းက ပိုပြီးအခြေအနေမလှပုံပေါ်ရဲ့။

‘ငါရောအတူချိုးမယ်…ရတယ်မဟုတ်လား’

“ဟုတ်ကဲ့….ရ…ရပါတယ်”

သူ့ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်က အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးသာချန်ကာ ရေပန်းအောက်ကိုဝင်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်နံဘေးမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း သူ့လက်မောင်းကြီးတွေနဲ့ထွေးဖက်ပါရော။ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲရောက်အောင် လက်အစုံနဲ့ထွေးဖက်ခံရတဲ့ ခံစားချက်က အတော်ကောင်းတယ်။ ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းကို သူ့ပခုံးတစ်ဖက်မယ် မှီတွယ်လိုက်သည်ပေါ့။ ကျွန်တော့်ပခုံးပေါ် ဒါမှမဟုတ် ရင်အုပ်ပေါ် ဒါမှမဟုတ် ပေါင်ပေါ်ကို ဒေါင်းမှီတွယ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အား သတိရမိတယ်။ ဒေါင်းရှိစဉ်အချိန်က နှစ်ဦးသားအတူနေချိန်တိုင်း ပြုမူခဲ့တာလေးတွေကော။ သည်လိုအပြုအမူကို မင်းအောင်အပေါ် ပြုခဲ့မိတဲ့အတွက် ကျွန်တော် နည်းနည်း တော့ အပြစ်ရှိသလိုခံစားရပါတယ်။ ကျွန်တော်ဘာကြောင့် အပြစ်ရှိသလိုခံစားရတာပါလိမ့်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဘာဆိုဘာမှ မလုပ်ကြသေးဘဲနဲ့။ ဒါဟာ platonic love လောက်ပဲဟာ မဟုတ်ဘူးလား။ မင်းအောင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ခံစားမှုတစ်စုံတရာ ထူးခြားတာ မရှိဘူး။ ရှိများရှိမလား။ ထူးဆန်းတဲ့ခံစားချက်တွေ ဖြစ်လို့မရဘူးထင်တယ်။ ဒေါင်းအပေါ် ကျွန်တော် သစ္စာဖောက်ရာများကျသွား မလားလို့။

"ဘယ်လိုလဲ စိတ်ပြေသွားပြီလား’ ကျွန်တော် ခန္ဓာကိုယ်တုန်ရီငိုရှိုက်တာတွေ ရပ်သွားတာကြောင့် သူမေးလာတာပါ။

‘ဟုတ်….ကျွန်တော်တွေးနေတာ’

‘ဒေါင်းအကြောင်းလား’

‘အဲလိုပြောလို့ရပါတယ်’

‘ဘယ်လိုအကြောင်းအရာမျိုးလဲ’

‘ကျွန်တော် ခေါင်းထဲဝင်လာတာ အများကြီးပါပဲ။ သူသေသွားပြီ…သေသွားပြီလေ။ ကျွန်တော်တို့ အတူတူလည်းမနေရ လမ်းခွဲတာလည်း မလုပ်ခဲ့ဘူး။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မတွေ့မဆုံရတာလည်း နှစ်နှစ်ဝန်းကျင်ကြာတယ်။ သူ မဟုတ်တဲ့ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ရှေ့ဆက်မယ်ဆိုရင် သူ့အပေါ် သစ္စာမဲ့ရာကျမလား မသေချာဘူးလေ’

‘အာ…အဲတာက သစ္စာမဲ့တာ မဟုတ်ရပါဘူး။ သူကလည်း မင်းပျော်ရွှင်တာကိုပဲ လိုချင်တာပါ။ ငါ့မိသားစုတွေအကုန် ဆုံးရှုံးခဲ့ရပေမယ့် ဘဝကိုပျော်ရွှင်အောင် ကြိုးစားဖန်တီးနေထိုင်နေတယ်ကွာ။ငါ အသက်မသေဘဲ အသက်ရှင်သန်ရခြင်းက ဘုရားသခင်ကျေးဇူးတော်ပဲ လေ။ ပြီးတော့ မိသားစုဝင်တွေကလည်း ငါ့ကိုငါအပြစ်တင်ပြီးနေထိုင်အသက်ရှင်သန်သွားမှာထက် ပျော်ရွှင်နေတာကိုပဲ လိုလားမှာပါ။ ဒေါင်းက မင်းကိုပျော်ရွှင်စေချင်မှာပါ။ မင်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေထိုက်ပါတယ်ကွာ’

‘တကယ်လို့ သူ့အစ်ကိုဖြစ်သူနဲ့ဇာတ်လမ်းထွင်ရင်တော့ သစ္စာမဲ့မှုတစ်ခုလို့ သူထင်မြင်သင့်တာပေါ့’ သည်စကားကို ဘယ်သူ့ကိုပြော နေတယ် သို့မဟုတ် ဘယ်လိုစကားတွေပြောမိနေတယ်ဆိုတာ တကယ်အာရုံမကပ်မိချိန် ပါးစပ်ကထွက်သွားပါတယ်။ မင်းအောင် ပခုံး ပေါ်မှီထားတဲ့ ကျွန်တော့် ဦးခေါင်းကို ပြန်မတ်ရင်း သူ့မျက်နှာကို လှည့်ကြည့်ပြီးနောက် မျက်နှာနီရဲတဲ့အထိ ရှက်သွားမိတယ်။ ကျွန်တော် ဟာ တော်တော်ဆိုးဆိုးပဲ။

‘မဟုတ်တာ။ သည်ကိစ္စက သစ္စာဖောက်မှုတစ်ခုအဖြစ် သူထင်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ သူ့အချစ်ခင်ရဆုံး လူနှစ်ဦး တစ်ယောက်ပျော်ရွှင်အောင် တစ်ယောက်က ဖန်တီးပေးတာကို သူသဘောကျမှာပါ’

ကျွန်တော် ပြုံးမိတယ်။ သူပြောတာ မှန်မှန်း ကျွန်တော်သိတယ်။ ကျွန်တော်ပျော်ရွှင်နေတာကိုပဲ ဒေါင်းလိုချင်ခဲ့တာပါ။ ကျွန်တော်နဲ့ မင်းအောင် နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်ရွှင်စေချင်တာ သူ့စိတ်ရင်းလေ။ 

‘ရေချိုးပြီး….အိပ်ရာဝင်ကြတော့မလား’ 

ကျွန်တော့် တုန့်ပြန်အမေးစကားကို မင်းအောင် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားဟန်မပြပါဘူး။ ရေပန်းခေါင်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို မချီကာ သူ့အခန်းထဲသယ်သွားရင်း အိပ်ရာပေါ်ချလိုက်ပါတယ်။ သည်လိုအခြေ သည်လိုအနေအထားမှာ မင်းအောင်ရဲ့ အထုပ်အထည် ကြီးကို သတိမပြုမိတာအမှန်ပါ။ သူဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ချိန်မှာတော့ ၈လက်မ အထက်ငပဲကြီး မြင်လိုက်ရ တာကြောင့် မျက်လုံးပြူးသွားရရော။ ကျွန်တော့်ငပဲသည်လည်း သူ့ထက်တော့ မလျော့ပေမယ့် မင်းအောင်အပေါ် ရင်ခုန်သွားတာမျိုး မရှိသေးပါလား။ သို့သော် ကျွန်တော့် လည်တိုင်ကို သူလှမ်းကိုင်ပွတ်သပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စတင်အနမ်းပေးချိန်မှာတော့ မယုံနိုင်အောင် စိတ်ထန်ထကြွလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ နည်းနည်းတော့ ကြောက်လန့်စိတ်ဝင်သလိုပဲဗျ။

“အမ်…အစ်ကိုမင်းအောင်”

"Yeah, babe?" ကျွန်တော့်လည်တိုင်အနှံ့ သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ နမ်းရှိုက်ပွတ်ဆွဲနေခဲ့တာပါ။ 

“ကျွန်တော်…အမ်….ကျွန်တော် ဒေါင်းနဲ့ ပတ်သက်ခဲ့ပေမယ့် အတွင်းကျကျလိင်ဆက်ဆံတဲ့အထိ မလုပ်ခဲ့ဘူး။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် blow jobs နဲ့ အပါးအယားလောက်ပဲလုပ်ကြတာရယ်။ ဒါပေမဲ့ ထိုးသွင်းဆက်ဆံတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုအဆင့်တော့ တကယ် မလုပ်ခဲ့ဘူးဗျာ’

"အေးပါ….မင်းစိတ်ထဲ သက်သောင့်သက်သာမဖြစ်ခင်အထိ ငါထိန်းသိမ်းပါ့မယ်"

"Ok."

‘ဒါပေမယ့် ငါနဲ့ မင်းအိပ်ပြီးသွားရင်….ငါ-ီးကြီးကိုကြိုက်သွားမှာပါ။ နောက်ဆို -ီးကြီးနဲ့-ိုးပေးပါ -ိုးပေးပါလို့ တစာစာတောင်းဦးမှာ မြင်ယောင်သေးတယ်’

ဝိုး….ဒေါင်းဘယ်တုန်းကမှ ကျွန်တော့်ကိုသည်လိုမသုံးနှုန်း မပြောဆိုဖူးဘူး။ မင်းအောင်ရဲ့ မျက်နှာအမူအယာနဲ့ ပြောဆိုသံကြောင့် စိတ်ထဲ ထောင်းကနဲနေအောင် ထန်လာတာတော့ အမှန်ပေါ့။ သူ့အပြောကြောင့် ပါးစပ်လေးဟပြီး ကျွန်တော် ဘာမှပြန်မပြောဖြစ်ပါဘူး။ 

ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအစုံကို နှစ်လိုလက်ရသူနမ်းတယ်။ တင်းစေ့ထားတဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ထိုးခွဲပြီး အာခံတွင်း ထဲထိ သွင်းထည့်မွှေနှောက်ပါတယ်။ မင်းအောင်ဟာ တကယ့်အနမ်းကျွမ်းကျင်သူတစ်ယောက်ပဲဗျ။ နှုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးရာ က ကျွန်တော့် မေးရိုးတလျောက်ကို နမ်းရင်း လည်တိုင်တလျောက်ရွေ့သွားပြီး နို့သီးခေါင်းတွေစီ ရောက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော့် နို့သီး ခေါင်းတစ်ဖက်ကို ခပ်ဖွဖွ ကိုက်ခဲသလို အခြားတစ်ဖက်ကိုလက်ချောင်းများနဲ့ပွတ်ဆွဲ ဖျစ်ညှစ်တယ်လေ။ အား…..ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံ ကငပဲကြီးလည်း ရာနှုန်းပြည့်မတ်ထောင်ကာ ထိပ်ဝမှာ အရည်ကြည်များပင် စို့ထွက်လာရော။ 

‘မင်း-ီးက အခုတော့လည်း ထွားကြိုင်းလှပလာပါလား။ တစ်ခုခုနဲ့ပြုစုစေချင်နေပြီထင်တယ်’

"အင်း….နည်းနည်းလောက် လက်နဲ့ပွတ်ဆွဲရင် သည်ထက်ထောင်မတ်လာဦးမှာဗျ’

‘ကဲပါ….ဖြစ်လာမှ ရှက်နေစရာမလိုတော့ပါဘူး….ပြုစုရမှာပေါ့’

မင်းအောင်က သူ့ဦးခေါင်းကို ကျွန်တော့်ငပဲရှိရာစီ နေရာပြောင်းလျက် သူ့ပါးစပ်ကို အလုပ်စပေးပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲအရင်းကို လက်နဲ့သူသေချာဆုပ်ကိုင်ကာ ကွမ်းသီးခေါင်းတဝိုက်အား လျှာနဲ့ရစ်သိုင်းလျက်ပြုတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အာခေါင်အတွင်းပိုင်းထဲထိ ထိုးသွင်းလိုက်ရင်း deep throat စလုပ်တာ ကျွန်တော့်ဆီးခုံမွှေးတွေနဲ့ မျက်နှာအပ်တဲ့အထိပါပဲ။ သူ့ပါးစပ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို ထိန်းကျောင်း ရင်း လှုပ်ရှားပြုစုတာကျွမ်းကျင်ပုံများ အော့အံတာမျိုးလည်းမဖြစ်ဘဲ ကျွန်တော့် ခံစားချက်တွေ high သထက် high အောင် လုပ်နိုင်စွမ်း တယ်။ ကျွန်တော် ခပ်တိုးတိုးညည်းညူရင်း အိပ်ရာခင်းကို ဆုပ်ညှစ်မိပါတယ်။ အရှိန်မြင့်လာပြီး သုက်ရည် ပန်းထုတ်လု ပန်းထုတ်ခင်မှာ သူရပ်တန့်ပစ်ပါတယ်။

"Oh fuck ကျွန်တော် သုက်ရည်ပန်းထုတ်မိတော့မယ်ထင်တယ်”

ငပဲကို ငုံစုပ်နေရာက သူ့ပါးစပ်ကိုဖယ်လိုက်ပြီး ‘အာ…မရဘူးလေး…မထုတ်ရသေးပါဘူး’ လို့ပြောပြီး ပက်လက်အနေအထား ကျွန်တော့် ကိုယ်လုံးကို မှောက်လျက်ဖြစ်အောင် လက်နဲ့မပြင်ပေးပါတယ်။ 

‘မင်း မပြီးချင်သေးပါဘူးလေ…ဟုတ်တယ်ဟုတ်’ ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်တင်သားဆိုင်တွေကို သွားနဲ့ကိုက်ခဲတယ်လေ။ နာကျင်တဲ့အထိ မဟုတ်သော်လည်း ကြက်သီးမွှေးညှင်းထပြီး စိတ်ထန်ဖို့အတွက် လုံလောက်ပါတယ်။ တကယ်ကြီးလည်း ကျွန်တော့်ငပဲဟာ မတ်ကနဲ မတ်ကနဲ ခါရမ်းသွားတယ်။  

‘မင်း….ငါ့-ီးကြီးကို အခုလိုချင်နေပြီဆိုတာ လောင်းတောင်လောင်းရဲတယ်’

"Mmmmmmm…အင်…..’ ကျွန်တော် ခေါင်းအုံးကိုပဲ ကိုက်ခဲထားမိတယ်။ ‘Fuck me’ လို့ အော်မပြောမိအောင် ထိန်းထားနိုင်တဲ့ နည်းက သည်လိုလုပ်ထားမှပဲဖြစ်မှာ။ ပြီးတော့ သူ့ပစ္စည်းကြီးနဲ့ ထိတွေ့မှုကို ငံ့လင့်နေတာမျိုး ခံစားရပါတယ်။

‘မင်း….ဒါလေးတွေကိုရော မျှော်လင့်နေမှာပါကွာ….’ သူ့ပါးစပ်ကို ကျွန်တော့် ခရေဝစီအပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက်ထုတ်ကာ စတင်လျက်ပြု ပါတော့တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်တင်သားဆိုင်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပြီး သူ့လျှာကို အတွင်းထဲရောက်သထက်ရောက် အောင် ကြိုးစားကလိပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ ခေါင်းအုံးထဲမျက်နှာနှစ်ပြီး ညည်းညူရတာပါပဲ။ မိနစ်အနည်းငယ်လောက် သူဆက်ကလိ တယ်။ ကလိတာ လုံလောက်ပြီလို့ သူယူဆမိချိန်မှာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်ပြန်လှန်စေပြီး ကိုယ်လုံးကြီးကို ခုတင်အစွန်းရောက်အောင် ခြေထောက်ကနေ ဆွဲယူရောဗျ။

"Fuck me, pleeeeease fuck me."

သူ သဘောကျစွာ ရယ်သံစွက်ပါတယ်။ 

‘မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ဘေဘီရာ….ငါ မင်း ခရေ အကျဉ်းအကျယ် loose ဖြစ်အောင် အရင်လုပ်ရဦးမယ်။ မဟုတ်ရင် မင်းအတော်နာမှာ’ နှုတ်ခမ်းတွေကို တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင် မက်မက်မောမော အနမ်းပေးရင်း သူ့လက်ချောင်း တစ်ချောင်းက ကျွန်တော့်ခရေထဲကို တအိအိဖိပြီး ဝင်သွားကာ prostate ကို မထိတထိ ပွတ်သပ်ကလိပါတယ်။ ယခင်က ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ရေချိုးရင်း နှိုက်ပြုဖူးပေမယ့် မင်းအောင် ပြုလုပ်ပေးပုံက ပိုကောင်းသလိုပဲ။ နှစ်မိနစ်လောက်အကြာမှာ ဒုတိယလက်ချောင်းတစ်ချောင်း၊ သိပ်မကြာဘူး နောက်ထပ် လက်ချောင်း နှစ်ချောင်းထပ်ဆောင်းထည့်တယ်။ 

"Are you ready for the real thing?"

"Shut up and fuck me."

"I love you, too, babe." သူ ကျွန်တော့်ကို ချစ်စကားဆိုချိန်မှာ ပါးပြင်တွေ ရဲပတောင်းထတဲ့အထိ အရှက်သည်းမိတယ်။ အိပ်ရာနံဘေး စားပွဲပုပေါ်က ကွန်ဒုံးတစ်ခုနဲ့အတူ ချောဆီ Lube တစ်ဘူးကို သူလှမ်းယူလိုက်ပါတယ်။ ကွန်ဒုံးကို သူ့ငပဲကြီးမှာအကျအနစွမ်ပြီးနောက် ချောဆီပမာဏ ခပ်များများကို သူ့လက်ထဲညှစ်ထည့်ကာ ကျွန်တော့် ခရေဝတဝိုက်ကော အတွင်းထဲထိကော ပွတ်သပ်နှိုက်ပြုပြီး ထည့်တယ်ဗျ။

"Are you ready?" သူ့အမေးစကားကြောင့် ကြီးမားထွားကြိုင်းလှတဲ့ သူ့ငပဲကို ကျွန်တော်တစ်ချက်တော့ ငုံ့ကြည့်မိတယ်။

"Yeah, I'm ready." ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအစုံကို အသံထွက်မအော်နိုင်အောင်ထင့် အပေါ်ကနေ ငုံစုပ်နမ်းရှိုက်ထားကာ သူ့ငပဲကြီးကို တော့ ခရေဝထဲ လမ်းကြောင်းတည့်အောင် တို့ထိပါတယ်။

သူထပ်မံသတိပေးစကားပြောသေးတာပါ။ ‘လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးသွင်းကလိထားပေမယ့် ငါ့-ီးကြီးထည့်တဲ့အခါ နာမှာနော်။ အထုတ်အသွင်း ခပ်ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ဖို့ ငါကြိုးစားမှာဆိုပေမယ့် ပထမတော့ နာလိမ့်မယ်။ ချောဆီတော့ များများထည့်ထားတာပဲ တကယ်လို့ -ီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်စေချင်တဲ့အခါ ချက်ချင်းပြောနော် ငါပြန်ဆွဲထုတ်မှာ’

ပြောဆိုပြီးနောက် သူ့ငပဲခေါင်းကို ကျွန်တော့်ခရေထဲ ဖိသွင်းပါတယ်။ ဘယ်လိုခံစားရလဲမေးရင် ဖင်ကိုမီးမြိုုက်သလို ပူထူသွားတာပဲ။

"Fuck သောက်ရမ်းနာတာပဲ’

"ဒါဆို ငါပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရမလား’

"No...မထုတ်သေးနဲ့ဦး" သူ့ငပဲကို ဆက်မသွင်းသေးဘဲ ကျွန်တော့် လည်တိုင်အနှံ့ကို အနမ်းပေးချိန်မှာတော့ နာကျင်မှုတွေဟာ စတင် ပျံ့လွင့်ပျောက်ကွယ်ကုန်သလိုမျိုး ခံစားရပါတယ်။ 

"Ok, ကျွန်တော် အသင့်ဖြစ်ပြီ…အ’

"နောက်ထပ်နာချင်နာမှာနော်…စိတ်ကိုလျော့ထား’ ရှစ်လက်မ ဘယ်နှစ်စိပ်ကျော်မှန်းမသိတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကို ကျွန်တော့် ခရေထဲ ရောက် သထက်ရောက်အောင် ဖိသွင်းရင်း မကြာခင်မှာပဲ တဆုံးဝင်သွားတယ်။ အဲဒါကြီး အကုန်သွင်းတာ ခံနိုင်မှုကို ကိုယ့်ဘာသာတော့ အံအား သင့်မိတာ မညာပါဘူး။ အနည်းငယ် နာကျင်တာမှန်ပေမယ့် တစိမ့်စိမ့်တိုးလာတဲ့ သာယာမှုကြောင့် မရုန်းကန်မိတော့ပါ။ ပါးစပ်ကနေ ကျွန်တော် ခပ်တိုးတိုး ညည်းညူပစ်တယ်လေ။

"I'm going to make you mine, babe." ဟာသနှောတဲ့သဘောနဲ့ သူပြောဆိုတဲ့အခါ ထည့်ပြောတတ်သော ရည်ညွှန်းစကားဟာ သည်လို အချိန်အခါမှာ နည်းနည်း အလေးအနက်ပြောသလိုမျိုးထင်ရတယ်။ အဘယ်သို့သော တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုမှ ချစ်မှုရေးရာ စကားကို သေချာတပ်အပ်မပြောစေချင်သော်လည်း မင်းအောင်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံရတာကို လိုလားခဲ့ပါပြီ။

လိင်ထိုးသွင်းဆက်ဆံတာကို သူစတင်လှုပ်ရှားတယ်ပေါ့။ သူ့ငပဲကြီးကို တဆုံးပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ တငြိမ့်ငြိမ့်လှုပ်ရှား ပါတယ်။ အထုတ်အသွင်း တစ်ချက်တိုင်း တစ်ချက်တိုင်းမှာ ကျွန်တော့်ကြောပြင်ထဲစိမ့် စိမ့်တက်သွားအောင်း ခံစားမှုတွေအရှိန်တက် လာတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းလည်း အငြိမ်မနေနိုင်စွာ ဘာညာလူးလိမ့်ရသလို ပါးစပ်ကလည်း ညည်းညူသံခပ်ကျယ်ကျယ်အော် ဟစ်မိပြီပဲ။ အရှိန်ရလာချိန် အထုတ်အသွင်းအဆင်အချောလာချိန်မှာ သူ့အရှိန်ကိုပိုမြန်အောင် လုပ်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ငပဲ တဝိုက်ကို လက်နဲ့အသာအယာပွတ်သပ်ပေးရင်း နောက်ဆုံး ငပဲကိုလက်နဲ့သေချာဆုပ်ကိုင်ကစားပေးတယ်လေ။ သူ့ခါးအစုံကို အလုပ် ပေးသလို လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ငပဲကို တပြိုင်နက်တည်း အလုပ်ရှုပ်ပုံများ အတော်ဆရာကျတဲ့ မင်းအောင်ပါ။ သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့် ဗိုက်သားမှာ သုက်ရည်ကြည်တွေ စိုလူးနေရော။

"Fuuuuck that feels sooooo gooood." 

အသံပီပီသသ စကားလုံးမှန်မှန်မပြောနိုင်ပဲ ကျွန်တော့်ညည်းညူသံတွေသာ ပလုံးပထွေးထွက်လာတယ်။ ဘယ်လိုအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ရမလဲ မသိ နာကျင်တာနဲ့ သာယာတာရောထွေးနေတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက ယခင်တွေ့ဖူးကြုံဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေနဲက မတူတာအမှန်ပဲ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် straight တစ်ယောက်လို မြင်ယောင်ယူဆဖို့နည်းသော်လည်းပဲ -င်ကို အသုံးပြုလိင်ဆက်ဆံတဲ့ ခံစားချက်မျိုးကို လန့်နေခဲ့တာ သေချာတယ်။ အခုတော့ သာမန်ထက်ထွားတဲ့ ငပဲကြီးနဲ့မှ တဆုံးအထုတ်အသွင်း တဘောင်းဘောင်းမြည်အောင် အဆက်ဆံ ခံနေရပြီ။ တစ်ချက်ဆို တစ်ချက် ရင်ထဲသိမ့်ကနဲပါပဲလေ။ 

"မင်း -င်က သောက်ရမ်း ကြပ်တယ်ကွာ….ငါ…ငါ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ပြီးတော့မယ်’

"ကျွန်တော်….ကျွန်တော်ရောပဲ’ ပြောပြောဆိုဆို ရင်အုပ်တွေ၊ ဗိုက်သားပြင်တွေအနှံ့ ကျွန်တော် သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တာ အများကြီး။ ခရေထဲက ထိုးသွင်းကလိ ဇကောဝိုင်းမွှေနေတဲ့ သူ့ငပဲကြောင့်လည်းပါမယ်။ ကျွန်တော့် ခရေကြွက်သားများရဲ့ ရှုံ့ပွရှုံ့ပွ ဖျစ်ညှစ်မှုကြောင့်ထင်တယ် အတွင်းထဲမှာပဲ သူ့သုက်ရည်တွေကို ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ ခဏအကြာ ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ သူ လဲလျောင်း လာပါရော။  

"အဲဒါပဲ….ဒါပဲ….ဝိုး….ကျွန်တော် သည်လို ဖီလင်မျိုး လုံးဝမခံစားဖူးဘူး’

‘ငါလည်း စိတ်ကျေနပ်ရတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုး မကြုံဖူးခဲ့ဘူး။ ပြီးလို့သာပြီးခဲ့တာ’ သူ့ငပဲကြီးကို အသာအယာ ပြန်ဆွဲထုတ်သွားတာ ကျွန်တော့် ရင်ထဲဟာတာတာ ဖြစ်သွားသလားလို့။ အမြင်အားဖြင့် သိသာသွားတယ်ထင်ရဲ့ ‘မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ဘေဘီရာ။ ငါတို့ ထပ်လုပ်ကြ ဦးမှာပဲ ခဏ ခဏ…မဟုတ်ဘူးလား’ပြောကာ အခန်းနံရံထက်က နာရီကို သူတစ်ချက်ကြည့်ပါတယ်။ ‘ကဲ….မနက် ၃နာရီခွဲပြီ။ သွားစရာ အစီအစဉ် ဘာမှမရှိပေမယ့် အခုတော့ ငါတို့ အိပ်ရာဝင်ကြစို့’

‘ကျွန်တော်လည်း သွားစရာမရှိပါဘူး။ အိပ်ကျတာကောင်းတယ်’ 

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာပေါ် ပြန်တွားတက်ရင်း spoon လေးတွေ ဘေးချင်းယှဉ်တဲ့အနေအထားအတိုင်း လှဲလိုက်ကြ ပါတယ်။ ကျွန်တော့် ကိုယ်လုံးကို ထွေးဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်မောင်းအစုံကြောင့် နွေးထွေးလုံခြုံသလို ခံစားရသား။ ပျော့ခွေနေတဲ့ သူ့ငပဲကြီးကတော့ ကျွန်တော့်တင်သားဆိုင်တွေနဲ့ ဖိကပ်နေတာမို့ ပြုံးမိရပါသေးတယ်။ ကျွန်တော့် ဦးခေါင်း အနောက်ဘက် နောက်စိကို သူ ငြင်ငြင်သာသာ အနမ်းပေးလာတယ်။ 

"I love you, ဟိန်းမင်း"

"I love you too, အစ်ကိုမင်းအောင်"

နှစ်များစွာအိပ်စက်ခဲ့တဲ့ ညများထက် သည်တစ်ကြိမ်ဟာ အိပ်စက်လို့အကောင်းဆုံးထင်ပါရဲ့။

နောက်တစ်နေ့လို့ပြောရမယ့် နောက်ရက်မှာ ကျွန်တော် မွန်းတိမ်းချိန်လောက် အိပ်ရာနိုးပါတယ်။ ပထမတော့ ကျွန်တော် ဘယ်ရောက် နေလဲ မမှတ်မိသလိုလို၊ ပြီးရင် ဘယ်သူကများ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြုပြီးအိပ်နေပါလိမ့်လို့ တွေးမိတယ်။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရလောက်အောင် ကြောက်စိတ်ဝင်လာတယ်ဗျ၊ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ပစ်ခတ်မှုတွေရော အဖေသေဆုံးသွားတာရော စိတ်ထဲ အရင်ရောက် လာတာကိုး။ 

‘Good morning, babe. ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ခဲ့ရဲ့လား’ မင်းအောင် အိပ်ရာနိုးနှင့်နေပြီးသားထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်နေရာ ရောက်နေတယ်ဆိုတာ အာရုံပြန်ကပ်မိသလို ပျော်လည်းပျော်သွားတယ်။ ကျွန်တော် သူ့ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်လိုက်ရင်း 

"ဟုတ်ကဲ့၊ တစ်ယောက်ယောက်ကတော့ တစ်ညလုံး ကျွန်တော့် တင်တွေကို ဆက်ညှောင့်နေတယ်လို့ ထင်နေသေးတာ။ ဘယ်သူများ Morning Wood ကြောင့် အခက်တွေ့မလဲပေါ့’

‘မင်းလေးကို ငါ့ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်ထားချိန်ကတည်းက ထန်တာတွေလျော့သွားပြီး မမာတော့ဘူးလေ’ ကျွန်တော့်ကို သူ ဆွဲယူပွေ့ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းလာတယ်။ Monday လို အလုပ်များမယ့် နေ့ရက်တစ်ရက်လို ခံစားရလားမေးရင် ကျွန်တော်ကတော့ Saturday မနက်မှာ ချစ်ကြည်နူးနေသလို ခံစားနေရတာလို့ ဖြေမှာပါ။ သည်လို ချစ်စဖွယ် ရုပ်ရည်ကော ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကော ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့ ချစ်ပွဲဝင်ရတာက နေ့စဉ်ကြုံဆုံနေရတဲ့ ဒုက္ခသုက္ခတွေကြားက အိုအေစစ် နားရက်လေးပါပဲ။

‘လာကွာ….နံနက်စာစားကြစို့’ ကျွန်တော့်လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ မီးဖိုချောင်ထဲကို သူခေါ်သွားချိန် နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်မကပ် ကြသေးဘူး။ 

‘မင်း ထူးထူးထွေ ဘာစားချင်လဲ’

"Sausage?" သူ့ကိုမျက်စပစ်ပြရင်း ပြောလိုက်တယ်။

‘တစ်ယောက်ယောက် စိတ်ထလာတဲ့အခါ စားကြတာပေါ့။ အဲတာထားကွာ…..လာ ငါတကယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ တကယ်ပြောတာ’

‘Sorry ဗျာ…..ခပ်မြန်မြန် ကြက်ဥနဲ့ ဝက်ပေါင်ခြောက်ကြော်လိုက်မယ်’

‘ကောင်းသားပဲ။ ဒါထက် မင်း ရေအရင်ချိုးလိုက်ပါတယ်။ မင်းရင်အုပ်ပေါ်မှာ စေးကပ်ကပ်အရည်တွေခြောက်ပြီးကပ်နေတယ်ထင်တာပဲ’

ကျွန်တော် ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။ 

‘ဟူး….အစ်ကိုပြောတာ ဟုတ်သား’

ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းထဲကထွက်ပြီး တဘက်တစ်ထည်ခါးပတ်ကာ ပြန်လာချိန် မင်းအောင်က ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ကာ စားဖို့အရန်သင့် ဖြစ်နေရော။ 

‘ထိုင်လေ….ဘေဘီ။ အခုပဲ လိမ္မော်သီး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ညှစ်ပြီးဖျော်ထားတယ်’

"Wow,မြန်လိုက်တာ အကုန်ပြီးနေပြီ"

ကိုယ်မဟုတ်တဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူက ကျွန်တော့်အပေါ် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံပေးတာကို ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူးရယ်။ ဒေါင်းနဲ့တွဲနေစဉ်ကတော့ ကျွန်တော်ကသာ ဦးစားပေးပြုလုပ်စီစဉ်ပေးခဲ့တာများတယ်လေ။

‘အင်း….အမြန်ရတာလေးတွေပဲလုပ်ထားတာပါ။ မင်းကျေးဇူးတွေ ငါ့မှာအများကြီးရှိတယ် သိလား’

"ဘာတွေပြောနေတာလဲ အစ်ကိုရာ။ ကျွန်တော်နေဖို့နေရာပေးတယ်၊ ကျွန်တော့်အသက်ကိုကယ်တယ်၊ အစ်ကို့ကျေးဇူးတွေသာ ကျွန်တော့်အပေါ်များမှာ မဟုတ်ဘူးလား’ 

‘မင်းကသာ ငါ့ကိုအရင်ကယ်တင်ခဲ့တာပါ’

"အစ်ကိုကလည်း ပြောပြန်ပြီ…ဘာတွေပြောနေတာလဲဗျာ။ ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့တာဆိုလို့ အစ်ကို့ဆီက ပစ္စည်းလုဖို့ကြိုးစားတာပဲရှိတယ်’

‘မင်းကို ငါရှင်းပြသင့်တာပေါ့နော်’

‘ဟုတ်တယ်….အစ်ကိုပြောပြမှ ကျွန်တော်သဘောပေါက်မှာ’

‘ငါ့မိသားစုဝင်တွေအကုန်လုံး အသတ်ခံခဲ့ရချိန်က အတော်စိတ်ဓာတ်ကျနေခဲ့တာ။ တက္ကသိုလ်ပြီးအောင် မနည်းကြိုးစားပြီးတက်ခဲ့ရပေ မယ့် နောက်ဆုံးစာမေးပွဲမှာ အောင်မှတ်ကောင်းကောင်းနဲ့အောင်ခဲ့လို့တော်သေးတယ်။ အဲသည်ကတည်းက အလုပ်ကိုသွားလိုက် အိမ်ပြန်လိုက်နဲ့ တစ်နှစ်လောက် လည်ပတ်နေတာလေ။ မင်းနဲ့တွေ့မယ့် ဆုံမယ့်ညက ငါ့ကိုယ်ငါ သတ်သေတော့မလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် အခန်းတံခါးကို မင်းဖျက်နေတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ပထမတော့ မင်းကို ငါမမှတ်မိဘူး။ အခန်းမီးကိုဖွင့်မှ မင်းဘယ်သူလဲဆိုတာ ချက်ချင်းဆိုသလို မှတ်မိသွားတယ်။ ရူးနေတယ်ထင်လည်းထင် ငါလုပ်နေတာရပ်လိုက်ဖို့ ဒေါင်းက သည်နေရာအရောက် မင်းကို ခေါ်လာပုံပဲ။ သူ့ကြောင့်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အမှတ်မထင် ထင်းခွေမကြုံ ရေခပ်ကြုံတာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းအခန်းတံခါးဖျက်ဝင်လာနေတဲ့အတွက် ငါ့ကိုယ်ငါ မသတ်သေဖြစ်ခဲ့ဘူးလေ’ ကျွန်တော် သည်လိုပြုလုပ်ဖို့ မရည်ရွယ်သော်လည်း မင်းအောင်ကို ထွေးဖက်လိုက်ပါတယ်။

‘အစ်ကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သတ်မသေဖြစ်တာကိုပဲ ကျွန်တော်ဝမ်းသာရပါတယ်။ သည်နေရာကို ဒေါင်းက ခေါ်လာသလား မခေါ်လာသလား ကျွန်တော် မသိပေမဲ့ သူကတော့ အစ်ကို သတ်သေတာမျိုးလုပ်တာကို ကြိုက်မယ်မထင်ဘူး။ ကျေးဇူးပြုပြီး အဲသလို မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ’ ကျွန်တော် မင်းအောင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ထွေးဖက်ထားလိုက်တာမို့ လည်ပင်းညှစ်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။

‘ငါမလုပ်တော့ပါဘူးကွာ။ အထူးသဖြင့် အခု ငါ့အနားမှာမင်းရှိနေပြီပဲ။ မင်းအတွက်ပဲဖြစ်ဖြစ် မကြံစည်တော့ဘူး’ 

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား အဝတ်မဝတ်ဘဲ အတန်ကြာထွေးဖက်ရင်း မတ်တပ်ရပ်နေကြတာ အစားအစာတွေ အေးစက်ကုန်ပါတယ်။ သူစိတ်ခံစားမှုတွေ ပြေလျော့စေပြီး သတ်သေတယ်ဆိုတဲ့အတွေးမျိုး မဝင်အောင် ကျွန်တော် ဖျောင်းဖြနေတာရယ်၊ အဲသလိုမလုပ်ဖို့ ထွေးဖက်ရင်း တားမြစ်နေပုံက အချိန်ကြာသွားတယ်။ နောက်ဆုံး အသက်ရှင်သန်မှုရဲ့ အရေးပါပုံကို သူခံစားလက်ခံသွားပြီး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေထိုင်သွားဖို့ ကတိပေးလာပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သား အစားအသောက်တွေကို အသံမထွက် စကားမပြောဘဲ အေးအေးဆေးဆေး စားသောက်ကြပါတယ်။ အစားအသောက်တွေ စားသောက်ပြီးချိန် စားပွဲခုံကိုရှင်းကာ ထရပ်ချိန်မှာတော့ မင်းအောင်က ကျွန်တော့်ကို တစ်ခုခုပြောချင်ပုံရပေမယ့် ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေပုံရတယ်။ ခဏကြာချိန် မင်းအောင် နှုတ်မှ ‘ဒါဆို….အမ်….မင်းကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိဘူး။ မြန်လွန်း တယ်လို့ ဆိုနိုင်မလားမသိပေမဲ့…. ဟိန်းမင်း ငါနဲ့ အခန်းအတူတူ မျှသုံးကြမလား’

‘ကျွန်တော်တို့ အတူတူမျှသုံးနေကြတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား’ 

‘ငါ့အခန်းနဲ့ မျက်စောင်းထိုးက အခန်းလေးထဲမှာ မင်းအိပ်တာဆိုတော့ အခန်းခပေးပြီး မျှသုံးနေတဲ့ အခြားသူစိမ်းတစ်ယောက်လို ခံစားရတယ်။ ငါ့အခန်းထဲမှာ အတူနေ၊ ငါ့အိပ်ရာကို အတူမျှအိပ်တာမျိုးပေါ့။ မင်းကို ငါ့ boyfriend ဖြစ်စေချင်တာကွာ’

‘ကျွန်တော် …ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ သေသေချာချာ မဆုံးဖြတ်ရသေးဘူး’

"Please…ဟိန်းမင်း….I need you.” သူ့လက်အစုံအား ကျွန်တော့်ပခုံးနှစ်ဖက်မှာတင် မျက်လုံးတွေကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်း ပြောလာ တယ်။ သူ့ ညီနဲ့ပတ်သက်ခဲ့သူတစ်ယောက်မို့ အခန်းလွတ်တစ်ခုမှာနေဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း အမှန်တကယ် ဆန္ဒရှိတာက သူ့အခန်းထဲမှာ အတူနေထိုင်တာပါပဲ။ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ခုထက်ပိုစွာ အခုအချိန်မှာ ကျွန်တော့်ကို သူအမှန်တကယ်ဖိတ်ခေါ်သယောင် ခံစားခဲ့ရတယ် ပြောရမယ်။

‘နည်းနည်းလေးများ မစောလွန်းဘူးလား အစ်ကို။ ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အမှန်တကယ်သိကြတာ ရက်သတ္တပါတ် တစ်ပတ်ထက်မပိုသေးဘူးထင်တယ်’

‘ငါ မင်းအကြောင်းကို မသိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဆုံခဲ့ သိခဲ့တဲ့ သည်တစ်ပတ်ဟာ ကုန်ဆုံးခဲ့တဲ့ နှစ်တစ်နှစ်စာထက် အဖြစ်အပျက်များလွန်း တာတော့သေချာတယ်။’

‘အိုကေဗျာ၊ ကျွန်တော် အစ်ကိုနဲ့ အတူနေပါ့မယ်’

မင်းအောင် တစ်ယောက် ပြုံးပျော်သွားပုံက သိန်းထီဆုကြီး အခုထပေါက်တာထက်တောင် သာလွန်မယ်ထင်ပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဆိုဖာခုံရှည်မှာ ထွေးဖက်ထားကြပါတယ်။ တစ်ယောက်မှ အဝတ်အစားမဝတ်ထားဘဲ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့မို့ သူ့ရဲ့ ပျော့နေတဲ့ ငပဲဟာ ကျွန်တော်တင်သားတွေကို ဖိကပ်ထားတာ ခံစားနိုင်ပါရဲ့။ သူ့လက်မောင်းအစုံနဲ့ ကျွန်တော့်နောက်ပါးကနေ ထွေး ဖက်ထားတဲ့ ခံစားချက်ဟာ လုံခြုံလိုက်တာများ။ အရင်က မင်းအောင်ရဲ့ အိပ်ရာ၊ အခုများတော့ ကျွန်တော်တို့အိပ်ရာမှာ နှစ်ယောက်သား အိပ်စက်ကြရမှာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့စိတ်တွေထဲ နွေးထွေးနေကြတာကြောင့် ပြတင်းတံခါးက လေတွေ တိုးဝှေ့လာတာကို လစ်လျူရှုထား မိကြတယ်။ အထူထိုင် စကားစမြည်ပြောရင်း ကျွန်တော် မပြောချင် မဆွေးချင်တဲ့အကြောင်းအရာတစ်ခုစီ ရောက်လာပါရော။ 

တက္ကသိုလ် ကောလိပ် တက်ရမယ့်အကြောင်းပေါ့။ သည်အကြောင်းအရာက ကျွန်တော့်ကို သူ့စီကနေ ဆွဲခေါ်ထုတ်သွားမယ် ထင်မိတယ်။

‘သည်နှစ် မင်းအထက်တန်းကျောင်းပြီးပြီ ဟုတ်တယ်ဟုတ်’

‘ဟုတ်ကဲ့။ ဘာလို့လဲ’

‘ဘယ်ကောလိပ် သွားတက်မယ် စဉ်းစားထားလဲ’

‘ကျွန်တော် Columbia, Yale နဲ့ Harvard တက္ကသိုလ်တွေက လက်ခံကြောင်း အကြောင်းကြားစာတွေ  ရပြီးသားပါ။ ဒါပေမယ့် ကျောင်း သွားတက်ဖို့ ကျွန်တော့်မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူးဗျ။ ဘယ်ကျောင်းကို သွားတက်မယ်နဲ့ ဘယ်လောက်ကုန်ကျမယ်ဆိုတာတွေအတွက် အလုပ် နှစ်ခုလောက် လုပ်ပြီးငွေစုဦးမှရမယ်။ ကျွန်တော်တော့ Rochester ကိုသွားမှထင်တယ်။ သူတို့ ကျွန်တော့်ကို fulbright scholarship ပေးတယ်လေ။ ညစ်ပတ် ပွေလိမ်တဲ့ မွေးကတည်းကနေခဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ရပ်ကွက်ကနေ ထွက်သွားရမှာမို့ ကျွန်တော် တကယ်ကြီး ပျော်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ။ အစ်ကိုကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်မှာ ဘွဲ့ယူခဲ့တာ ဟုတ်တယ်မလား’ 

‘ဟုတ်တယ်။ Poli-sic (Political Science) နဲ့ I.R. (International Relations) မေဂျာတွေနဲ့ယူခဲ့တာ။ Harvard Law ကို ဝင်ခွင့်ရ ခဲ့သေးတာ။ ဒါပေမဲ့’ သူပြောလက်စ စကားကိုဖြတ်ပစ်ပါတယ်။ သူဘာပြောချင်တယ်ဆိုတာ အရှင်းသားပဲမဟုတ်လား။ အဲ့အချိန်မှာ သူ့မိသားစုဝင်တွေ အသတ်ခံခဲ့ရတယ်လေ။

‘အစ်ကို တက်ခဲ့သင့်တာ’

‘ဘယ်လိုတက်နိုင်တော့မှာလဲ။ မင်း စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုရင် Harvard for Law School ကို ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ အသိသူငယ်ချင်းတွေရှိတယ်။ တက်ဖို့ စုံစမ်းလို့ရမယ်။’ 

‘ကျွန်တော် ပြောခဲ့ပြီးပြီလေ အစ်ကို။ တက္ကသိုလ်ဆက်တက်ဖို့ မတတ်နိုင်ပါဘူးဆိုတာ’

‘မင်း ငါနဲ့နေလို့ရတယ်လေ။ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းလောက် ကျောင်းဝန်းကျင်မှာ ငှားလိုက်မယ်။ အဆောင်ငှားနေတာထက်စာရင် အဆင်ပြေ တာပေါ့။ ကျောင်းလခ လုံလုံလောက်လောက် မပေးနိုင်လို့ စိုးရိမ်မနေပါနဲ့ကွာ ငါပေးမှာပေါ့။ မာမီတို့ ဒယ်ဒီတို့နဲ့ အလုပ်အတူတူလုပ်ခဲ့ တာ အတော်ကျေးဇူးတင်ဖို့ကောင်းတယ်။ ပိုက်ဆံစောစောစီးစီး ရှာတတ် စုတတ်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ။ သူတို့က ဒေါင်းကိုချစ်သလိုမျိုး မင်းကို လည်းချစ်ခဲ့ကြတာပဲလေ။ မင်း အနာဂတ်ကောင်းဖို့ လုပ်ပေးချင်ကြမှာသေချာတယ်။ ငါလည်း အတူတူပဲ။ ဒါပေမဲ့ ငါနဲ့နေစေချင်တဲ့ ဆန္ဒ လည်းပါတယ်။ ကျောင်းနားက ရပ်ကွက်မှာ မင်းတစ်ယောက်တည်း အခန်းငှားနေလဲ ငါလာတွေ့လို့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါမပါဘဲ  အကြာကြီး မနေစေချင်တာမျိုး။’

‘Come one, မနောက်စမ်းပါနဲ့ အစ်ကိုရာ’

‘ငါ မင်းကို စနောက်နေတာမဟုတ်ဘူး။ ငါနဲ့အတူလိုက်ခဲ့စေချင်တယ်’

‘တကယ်ကြီး….အစ်ကိုဆိုလိုတာက’

‘အင်း…..ငါနဲ့အတူ Harvard ကို လိုက်ခဲ့တော့ ဘယ်လိုလဲ’

‘မနေ့ည အတူအိပ်ပြီးကတည်းက ကျွန်တော်တွေးနေတာရှိတယ်။ ကျွန်တော် ဆန္ဒရှိတဲ့အချိန်တိုင်း အစ်ကို -ိုးပေးရမယ်။ အဲဒါဆိုရင် အစ်ကိုဘယ်သွားသွား ကျွန်တော်လိုက်မယ်’ ကျွန်တော် သူ့ကို မျက်စပစ်ပြရင်း ပြောလိုက်တာပါ။

‘မင်းကို -ိုးမယ်လို့ ကတိပေးရင် အခုပဲ အိပ်ရာပေါ်လိုက်ခဲ့မလား ပြော’ သူ့မျက်နှာမှာ ပြီတီတီအပြုံးတစ်ချက်ပေါ်လာတယ်။ သူ့ငပဲကြီး လည်း တဖြည်းဖြည်းမတ်လာတာကို ကျွန်တော်မြင်ရပါရဲ့။

‘ကျွန်တော် လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်ထင်တာပဲ ဟဲ ဟဲ’ ကျွန်တော် သူ့လည်တိုင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ယှက်သိုင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့် တင်သားတွေပေါ် တင်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကလေးတစ်ယောက်ကို ခါးထစ်ခွင်ချီသလိုမျိုး သူ့ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်နဲ့လှမ်းချိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းပစ်ပါတယ်။

စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာချိန် မင်းအောင်က မီးဖိုခန်းကနေ အိပ်ခန်းစီကို ကျွန်တော့်ကို ပွေ့ချီသယ်သွားပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ငပဲတွေဟာ မာတောင့် ခါရမ်းလို့ပါ။

‘Damn…မင်းက အတော် Sexy ကျတာပဲ’ အိပ်ရာဘေးမှာ ယှဉ်ရပ်လျက် အနမ်းပေးရင်းက မင်းအောင်နှုတ်ဖျားက ထွက်ကျလာတယ်။ 

‘အစ်ကို့လောက် sexy မကျပါဘူးဗျာ’ မြင်တွေ့ သိရှိသူတိုင်း ကျွန်တော့်ပြောစကားကို သဘောတူကြမယ်ထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် အသွင်အပြင်က ကြည့်ကောင်းတာမှန်ပေမယ့် မင်းအောင်က လူကြားထဲ ထင်းနေအောင် ပိုကြည့်ကောင်းတယ်လေ။

‘အယ်….ဟုတ်ချင်လည်းဟုတ်မှာပေါ့….ဒါပေမဲ့ အခုအချိန်တော့ မင်းကလွဲပြီး အခြားဘယ်သူကိုမှ ငါမလိုချင်ဘူး’ အိပ်ရာပေါ်ကို သူလှဲချ လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုပါ တပါတည်းဆွဲယူကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ပွေ့ဖက်ပါတယ်။ 

‘ငါ မင်းကို တကယ် လိုအပ်တယ်ကွာ’

ကျွန်တော် သူ့နှုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးလိုက်ပြီး သူ့နားရွက်အနားကို ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့ ‘ကောင်းပါပြီဗျာ…။ ကံကောင်းစွာနဲ့ အကို ပိုင်ဆိုင်ရမှာပါ။ အစ်ကိုလိုချင်တာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့’

‘အဲ….ကံကောင်းတယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ ငါ မင်းကို -ိုးပေးမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တာကို သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သည်တစ်ကြိမ် Bottom နေခဲ့ရင် မင်းစိတ်မဆိုးဘူးမဟုတ်လား’

‘Sure, ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အရင်က ဘယ်သူ -ိုးတာကိုမှ မခံဖူးဘူးနော်’

‘ဟုတ်ပါတယ်။ ငါလည်း ဘယ်သူ-ိုးတာကိုမှ မခံခဲ့ပါဘူး’ 

‘အစ်ကိုကတော့ လူအတော်များများနဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖူးတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်မိတယ်’

‘အင်း….ဆက်ဆံဖူးတယ်။ သူတို့က ငါ့-ီး ၈လက်မကျော်ကျော်ကိုမြင်လိုက်တာနဲ့ -ိုးပေးပါ -ိုးပေးပါဖြစ်ကုန်တာ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့အကုန်လုံး က one night stands တွေပါကွာ။ ဘယ်တစ်ယောက်ကမှ ငါ့စိတ်သက်သောင့်သက်သာဖြစ်အောင် မဖြည့်စွမ်းပေး နိုင်သလို ငါ့ကို-ိုး ခွင့်ပေးချစ်စိတ်ဖြစ်အေင် ပုံမလာကြပါဘူး။ မင်း-ီးကြီး ငါ့-င်ထဲသွင်းတာကို တကယ်ခံစားကြည့်ချင်တယ်’

‘ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ ကျွန်တော်ကတော့ ပက်သက်ဖူးတဲ့လူတွေကို -ိုးဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံမရှိပေမယ့် အစ်ကိုလိုလားချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေး မှာပါ။ တစ်ဖက်သတ်လိုက်လျောပေးရတာထက်စာရင် ပိုပျော်တာပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်က သင်ကြားပေးတဲ့နေရာမှာ ဆရာတစ်ပါးနော်။ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း အသာတကြည်လိုက်လုပ်ရင် အစ်ကိုလည်း တဖြည်းဖြည်းသဘောကျလာမှာ’

‘အေး….ကြိုတင်မပြင်ဆင်ဘဲ ဒါမှမဟုတ် ချောဆီ Lube မသုံးပဲနဲ့ဆက်ဆံရင်တော့ ပျော်ရမှာမဟုတ်ဘူး ငါ့ကိုယုံ။’

‘ဟုတ်ပါပြီ….အစ်ကို သဘောကျအောင် ကျွန်တော်ဖြည့်စွမ်းပေးချင်ပါတယ်…ကြိုးစားမယ်’ ကျွန်တော် မင်းအောင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကို မှောက် လျက်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့နားရွက်အနားကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့ ‘အခုမှ အစပျိုးတဲ့သူ အတွက် ခရေဝကို စပြီးပြုစုပေးရသတဲ့။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သည်နေရာက စကလိကြည့်ရမယ်’

စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် တုန့်ဆိုင်းပြီးမှ သူ့လည်တိုင်ကို ကျွန်တော်တစ်ချက် နမ်းလိုက်ကာ သူ့ကျောရိုးတလျောက်အနမ်းပေးလျက် အောက်ဆင်းသွားက တင်သားဆိုင်အကွဲကြောင်းရောက်မှ နှုတ်ခမ်းနဲ့ပွတ်ဆွဲရင်း ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ခပ်မို့မို့တင်သားဆိုင် နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ အသာဖြဲကိုင်ရင်း ယင်ဖိုမသမ်းသေးတဲ့ အမွှေးအမျှင်မဲ့ သူ့ခရေဝအခြေအနေကို ကြည့်မိတယ်။ ခရေဝနဲ့အတူ အနီးအနား တဝိုက်ကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ နုနုညံ့ညံ့တို့ထိတယ်၊ နောက်တော့ လျှာအပြားလိုက်နဲ့ လျက်ပြုတယ်၊ ပြီးတော့ လျှာကို ခပ်တောင့်တောင့်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားရင်း ခရေဝထဲ ထိုးသွင်းပါတယ်။ အစကတော့ အနံ့အသက်တွေဆိုး အရသာပျက်မယ့် ခံစားချက် တွေရမလား ကျွန်တော်မျှော်လင့်မိပေမယ့် အရသာရှိတဲ့ အစားအစာတစ်ခုကို မြည်းစမ်းကြည့်ရသလို အိစက်ပြီး ကိုယ်သင်းနံ့ခပ်သင်း သင်းလေးက သွားနဲ့ကိုက်ဆွဲချင်စိတ်တောင် ဖြစ်စေပါရဲ့။ ခရေဝအနားတဝိုက်ကို ကျွန်တော်လျက်ပြုပေးချိန်မှာ မင်းအောင် မထိန်းနိုင်စွာ ညည်းညူသံတွေထွက်တဲ့အထိ ဖြစ်လာတယ်။ ‘Fuuck….အာ…အတော်ကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကွာ…ဟိန်းမင်း….အ’ 

‘ကျွန်တော့်လက်ချောင်းတွေ သွင်းဖို့အဆင်ပြေမလား အစ်ကို’ ဖောင်းဖောင်းအိအိ သူ့တင်သားဆိုင်တဝိုက် အရသာမြည်းနေတာကို ကျွန်တော်ရပ်တန့်လိုက်ရင်း ဆက်လုပ်မယ့်အရာကို အသိပေးလိုက်တာပါ။

‘Fuck...Yes’ 

ကျွန်တော့်လက်ခလယ်လက်ချောင်းကို တံတွေးစိုစွတ်အောင် လျက်ပြုပြီးနောက် သူ့ခရေဝထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းပါတယ်။ လက် တစ်ဆစ်လောက်သွင်းမိချိန် သူ့ခရေကြွက်သားတွေကို အလန့်တကြားရှုံ့ကြုံ့ပစ်ပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ ပြေလျော့ပေးကာ ဆက်သွင်း ခွင့်ပြုတယ်လေ။ သူ့ G-spot ကို ကျွန်တော်စတင်ကလိနှိပ်ပြုချိန်မှာတော့ မင်းအောင် မတိုးမကျယ်လေး ညည်းသံပြုပါတယ်။ သူ့ခရေ ကြွက်သား သက်သောင့်သက်သာ အထာကျလောက်ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်လက်ညှိုးကိုပါ ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။ လက်ချောင်းနှစ် ချောင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ကလိတာကို မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် ကျွန်တော် ဆက်လုပ်တယ်။

"So, are you ready for my dick, Babe?"

"Fuck me already!"

သူ့အိပ်ရာနံဘေး စားပွဲပုလေးပေါ်က ကွန်ဒုံးတစ်ခုနဲ့ ချောဆီဘူးကို ကျွန်တော်လှမ်းယူရပါတယ်။ ပြီးတော့ မင်းအောင်ကိုယ်လုံးကြီးကို ပက်လက်အနေအထားပြန်ပြောင်းပေးရင်း အိပ်ရာအစွန်ထိရောက်အောင် ခြေထောက်ကနေဆွဲယူရွှေ့ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကို ကွန်ဒုံးအကျအနစွပ်တာပေါ့။ ချောဆီ Lube အနည်းငယ်လောက် လက်ထဲလောင်းထည့်လျက် သူ့ခရေဝတဝိုက်နဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို လည်း ကောင်းကောင်းမွမ်းမံတယ်။ ငပဲတလျောက် ချောဆီရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်းတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကို သူ့ခရေဝမှာ တေ့တင် ပြီးနောက် သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံ့ပြီးနမ်းပါတယ်။ ‘ရပ်….ရပ်လိုက်ဦး မင်းဟိန်း။ ငါ …ငါ သည်လိုနေနိုင်ပါ့မလားမသိဘူး’

‘ဘာ..ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်ကို’

‘ငါမသိဘူး။ မင်းနဲ့သည်လိုနေပြီးရင်လည်း ငါ့ကိုယ်ငါ bottom တစ်ယောက်လို့ တွေးမှာမဟုတ်ဘူးနော်။ ငါ ရှေ့ဆက်ရမလား ရပ်ရမလား မသေချာသလိုခံစားရတယ်’

‘မစိုးရိမ်ပါနဲ့ဗျာ။ အစပိုင်းတော့ နာတာပဲ။ နည်းနည်းကြာရင် မနာတော့ဘဲ ကောင်းလာလိမ့်မယ်။ အစ်ကို့ကို ကျွန်တော် တကယ် -ိုးချင် တယ်။ အစ်ကိုကြိုက်မယ်ထင်ခဲ့တာ။ ကျွန်တော့်-ီးက တအားကြီးလို့ နာမှာစိုးရိမ်နေရင် အစ်ကို့-ီး ၈လက်မကျော်ကြီးကို မနေ့ညက စားခဲ့တဲ့သူကို အားနာပါဦးဗျာ။ အစ်ကို့ကို ကျွန်တော် ချစ်ပါတယ်။ အစ်ကို မလိုလားဘူးဆိုရင် ဆက်မလုပ်ပါဘူး ရပ်လိုက်မယ်။ ကျွန်တော် အဆင်ပြေတယ်’

‘အစ်ကို့ သဘောပါ။ ဒါပေမယ့် အစ်ကို့ကာမဆန္ဒပြည့်အောင် ခံစားလို့ကောင်းအောင် ကျွန်တော် လုပ်နိုင်ချင်တာတော့ အမှန်ပဲ’ ကျွန်တော့် သူ့နှုတ်ခမ်းကို တဖန်ပြန်နမ်းပစ်တယ်။

ဘာစကားမှမပြော ဘာလှုပ်ရှားမှုမှမလုပ်ဘဲ ခဏတာ သူငြိမ်သက်ကာ သေချာစဉ်းစားနေရင်းမှ နောက်ဆုံး ‘အင်း…အိုကေ’ တဲ့။

သူ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့် ပခုံးပေါ်ရောက်အောင် ထမ်းထားလိုက်ပြီး ငပဲကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းစသွင်းလိုက်တယ်။

 ‘Fuck….တအား နာတယ်….ဘယ်လို ခံကြလဲမသိဘူး’ 

သူ့သွားတွေ အံကြိတ်သံထွက်မတတ် တင်းတင်းစေ့တယ်။ ခရေဝကလည်း ကြပ်သိပ်နေတာမို့ ကျွန်တော့်ငပဲခေါင်းလေး ဝင်ဖို့အရေး မနည်းကြိုးစားရပါတယ်။ ‘Fuuuuuuck’ ကျွန်တော့် ငပဲခေါင်းတစ်ခုလုံး လုံးလုံးလျားလျားဝင်သွားချိန်မှာ သူ့နှုတ်ခမ်းဖျားက အော်သံတစ် ချက်ထွက်လာတယ်။ 

‘Fuck, အတော်နာတယ်ကွာ။ ငါ့ဖင်တစ်ခုလုံး ပူထူနေတာပဲ’

"ကျွန်တော့် -ီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်စေချင်လား…”

‘အေး….ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်’ ကျွန်တော့်မှာ ပြန်မဆွဲထုတ်ဘဲ နေရမလား ဆွဲထုတ်ရမလား ချိတုံချတုံဖြစ်သွားပါတယ်။ မျက်နှာအနည်းငယ် ပျက်သွားတာကို သူတွေ့မြင်သွားပုံရတယ်။

‘Sorry ဟိန်းမင်း’ မင်းအောင် အမှန်တကယ် ကျွန်တော့်ကိုအားနာသွားပုံပဲ။

‘အာ….ရတယ်။ အစ်ကို့ကို နာကျင်အောင် ကျွန်တော်မလုပ်ရက်ပါဘူး’ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက အမှန်အတိုင်း သူ့ကိုပြောတာပါ။ 

တကယ်တမ်းဆို သူ့ပါးစပ်က အော်ညည်းသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်တဲ့အထိ ကျွန်တော် ဆောင့်-ိုးပစ်ချင်တာ။ ဒါပေမဲ့ သူ့စိတ်ထဲ အဆင်သင့်မဖြစ် မလိုလားသေးဘဲ နာကျင်အောင် အကြမ်းပတမ်းဆက်တိုးမလုပ်ချင်ဘူး။

‘ငါလည်းမတွေးတတ်ဘူး။ ကလပ်မှာ အမှတ်မထင်တွေ့ခဲ့ဘူးတဲ့ ဘဲတစ်ပွေနဲ့တုန်းကလည်း သည်လိုပဲ ဆက်မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူးရယ်’

‘ဆက်လုပ်မယ်ကွာ’

‘မင်းပက်လက်အိပ်လိုက် ဟိန်းမင်း။ ငါအပေါ်ကနေ မင်း-ီးကိုထိန်းကိုင်ပြီးထိုင်ချမယ်။ တစ်ခုလုံး တဆုံးဝင်သွားမှ ဆက်လှုပ်ရှားတာပေါ့’ 

‘အစ်ကို သေချာလား။ အစ်ကို စိတ်ထဲမပါဘဲ အဆင်သင့်မဖြစ်ဘဲ ကျွန်တော် အတင်းအကြပ်မလုပ်ချင်ဘူးရယ်။ အစ်ကိုနာကျင်အောင် ကျွန်တော်မလုပ်ချင်ဘူး။ အစ်ကိုမလုပ်ချင်တဲ့ကိစ္စကို ကျွန်တော့်ကြောင့်ဆိုပြီး လုပ်ခိုင်းရမှာ အကြောက်ဆုံးပဲ’

‘ငါ လုပ်ချင်ပါတယ်ကွာ။ နည်းနည်း သက်သောင့်သက်သာမဖြစ်သလို ခံစားရပေမယ့် မင်းပျော်ရွှင်အောင် ကောင်းအောင် ငါလုပ်ချင် တယ်။ မင်းအတွက် လုပ်ရတယ်ဆိုပြီး ခံပြင်းတဲ့စိတ်လည်း ငါ့မှာမရှိပါဘူး’ ကျွန်တော့်ငပဲကို လုံးလုံးလျားလျား အပြင်ဆွဲထုတ် လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်အနမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော် အိပ်ရာပေါ်ကို အလိုက်သင့် ပက်လက်ကလေးလှဲလျောင်းပေးတော့ သူ အပေါ်ကနေ ခွပြီးထိုင်ချတယ်။ သူ့ခရေဝကို ကျွန်တော့်ငပဲခေါင်းနဲ့ တည့်အောင်ချိန်၊ အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှူရှိုက်ကာ ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ဖိထိုင်ချတာပါ။ နည်းနည်းယိုင်တိုင်တိုင် ဖြစ်သွားလို့ သူ့ကိုယ်လုံးကို လှမ်းထိန်းကိုင်ပေးရတယ်။ ကျွန်တော့် ငပဲခေါင်းတစ်ခုလုံး ဝင်သွားချိန်မှာ သူဆက်မထိုင်ဘဲ ရပ်သွားပြန်ရော။

"You ok, baby?"

‘Fuck….နာတယ်ကွ’ သူ အသက်ရှူသံတွေပြင်းထန်နေတာမို့ ကျွန်တော် ခဏစောင့်နေလိုက်တယ်။

‘အစ်ကို ဆက်ဖိချလို့ရလောက်ပြီ’

‘အင်း….ငါ ဆက်လုပ်ပါ့မယ်’ သူ့စိတ်သူငြိမ်အောင်ထိန်းရင်း တဆုံးထိုင်ချပစ်တာ ၇လက်မ ဝန်းကျင် ကျွန်တော့်ငပဲကြီး အကုန်ဝင်သွားတယ်။ ‘အိမ်း….ခံလို့ကောင်းမယ်ထင်တာပဲ….မင်း မကြမ်းရဘူးနော်’

‘ခဏငြိမ်လိုက် အစ်ကို…..ခဏငြိမ်လိုက်။ နာကျင်တာတွေ ပျောက်သွားလိမ့်မယ်’

‘ငါ အချိန်အကြာကြီး ခံနိုင် မခံနိုင်တော့ အာမမခံဘူးနော်…အ’

ကျွန်တော် သူ့ဦးခေါင်းကို ဆွဲယူငုံ့ကိုင်းစေပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင် နမ်းလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေ စေ့ထားတာမို့ ကျွန်တော့်လျှာကို အသုံးပြုထိုးခွဲရင်း အာခံတွင်းထဲထိသွင်းလျက် အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးခဲ့ပါတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ဆိုင်းပြီးမှ သူလည်း စိတ်လိုလက်ရ ပြန်တုန့်ပြန်လာတယ်။ နှစ်မိနစ်လောက်နမ်းလျက်က ရပ်တန့်ကာ ‘အစ်ကို့ -င် ဘယ်လိုနေလဲအခု’ လို့မေးလိုက်တယ်။

‘မင်းပြောတာမှန်တယ်။ အခုသိပ်မနာတော့ဘူး’ သူ့တင်ပါးဆုံကို အားပြုပြီး ယွတယွတ စလှုပ်ရှားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲတစ်ခုလုံး တဆုံး ဝင်နေတာမို့ ဇကောဝိုင်းမွှေသလိုမျိုးလောက်ပဲ အသာလုပ်နေတာလေ။ နောက်တော့ ငပဲတစ်ခုလုံး သူဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ 

‘မိုက်တယ်…အခု အဆင်ပြေသွားပြီ….ကွာ…Fuck me’ သူ အိပ်ရာအစွန်မှာ ပက်လက်ကလေး တင်ပါးကိုမှေးတင်လျက် ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို လေထဲမြောက်ပေးကာ ပြန်လဲလျောင်းပေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ရာပေါ်ကထ၊ သူ့ကိုယ်လုံးကို ကုတင်အစွန်ရောက် အောင်ဆွဲယူ၊ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ကာ ခုနှစ်လက်မကျော် ငပဲကြီးကို တစ်ချက်တည်းနဲ့သွင်းချလိုက်ပါတယ်။ 

‘Fuuuuuck!’ တစ်ကြိမ်တည်းနဲ့ အဆုံးသွင်းချလိုက်တာမို့ သူနည်းနည်းတော့ နာသွားလောက်တယ်။

"Sorry."

‘အာ….ရပြီ မင်းကြမ်းချင်သလောက်ကြမ်းကွာ’

‘သေချာလို့လား’

"Make me your bitch."

‘အဲသလို မပြောပါနဲ့ဗျာ။ အစ်ကို့ကိုချစ်တော့ ချစ်သူတစ်ယောက်လိုပဲ ဆက်ဆံပါရစေ။ အစ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်စေချင်တဲ့ အခါ ဆောင့်မယ်၊ နှေးစေချင်တဲ့အခါ နှေးမယ်။ နှစ်ယောက်သား ကောင်းဖို့ပဲမဟုတ်လား’ သူ့ကိုမျက်စိတ်တစ်ဖက်မှိတ်ပြရင်း ပြောရတာ ပေါ့။ ပြီးမှ ကျွန်တော့်ငပဲကို အထုတ် အသွင်း စလုပ်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ကြိမ် တစ်ကြိမ် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်သွင်းချိန်မှာ အရှိန်တင် တာမို့ ရိုက်ခတ်သံတွေ ထွက်လာတာပေါ့။ ကျွန်တော့် ခါးကို တသွင်သွင် လှုပ်ရှားရင်း လက်ကိုလည်း အနားမပေးဘဲ သူ့ငပဲ ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ စကစားပေးပစ်တယ်။ 

"Fuuuck that feels aaaweeeesooome." သူ့နှုတ်ဖျားက ထူးထူးဆန်းဆန်း ညည်းညူသံစကားလုံးတွေထွက်မလာပေမယ့် လိုလားသံ အပြည့်ပါ။ 

"သောက်ရမ်း….မိုက်တယ်ကွာ….ရှီး…" သူ့ဗိုက်သားပေါ်မှာ အရည်ကြည်တွေရွှဲစိုနေတော့ ကျွန်တော့်လက်လည်း ပေလူးပြီပေါ့လေ။

နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး လှော်ပေးချိန်မှာတော့ သူ့ကျောပြင်ကုန်းထလာသလို ပါးစပ်ကလည်း ကျယ်ကျယ် လောင်လောင် အော်ညည်းလျက် သုက်ရည်အများအပြားကို သူ့ရင်အုပ်ပေါ်ရွှဲစိုအောင် အားရပါးရပန်းထုတ်ပါတော့တယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာ သူ့ခရေကြွက်သားတွေက ကျွန်တော့်ငပဲတဝိုက်ကို ခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်တာမို့ ကျွန်တော်လည်း မထိန်းနိုင်စွာ အတွင်းထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်ပါတယ်။ 

သူ့ရင်အုပ်မှာစိုလူးနေတဲ့ သုက်ရည်တွေကို ကျွန်တော် လျှာနဲ့လျက်ပြုခဲ့သလို အချို့ကိုတော့ မျိုချပစ်တယ်။ ပြီးတော့ သုက်ရည်အနည်း ငယ်ကျန်နေဆဲ နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ သူ့ကိုနမ်းလိုက်တာ လက်ကျန်သုက်ရည်ကို အငမ်းမရ စုပ်မျိုပါရော။  ကျွန်တော် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို အသာ လဲလျောင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရင်အုပ်ပေါ်ကို ကျွန်တော့် ဦးခေါင်းအားမှေးတင်လျက် သာမက မပျော့သေးတဲ့ကျွန်တော့်ငပဲကိုလည်း မချွတ် သေးဘဲ သည်အတိုင်းထားကာ အတန်ကြာမှ အလိုလိုကျွတ်သွားစေတာမျိုး လုပ်တယ်ပေါ့နော်။ ကျွန်တော့်လည်တိုင်ကို လက်တစ်ဖက် နဲ့ သူထွေးဖက်ထားသလို အခြားလက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့် ကျောပြင်ကို အသာအယာပွတ်သပ်ပါတယ်။ ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ခံစားဖူးတဲ့ ခံစားချက်တစ်မျိုး ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ထဲမှာ ဖြစ်ရတယ်လေ။ 

ဒေါင်းနဲ့ ကျွန်တော် အချစ်ဆိုတာကို ခံစားဖူးခဲ့တာ မှန်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်နဲ့ မပတ်သက်ခဲ့မိရင် ဆိုးရွားတဲ့ကံကြမ္မာတွေ မကြုံဆုံရဘဲ အေးဆေးသက်သာ ဖြတ်သန်းသွားရလောက်မယ့် ဒေါင်းရယ်ပါ။ မင်းအောင်ကတော့ မတူဘဲ တစ်မူထူးပါတယ်။ ဟိုးအရင်က ရှိခဲ့ဖူးတဲ့ အရာတစ်ခုကို လိုအပ်နေသလိုမျိုး သူကရော ကျွန်တော်ကရော တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လိုချင်နေခဲ့ကြ တာပါ။  သူနဲ့နေရချိန် အရာရာလုံခြုံသွားသလို ခံစားရပါတယ်။ ကျောပြင်တဝိုက်နဲ့ ဆံပင်တွေကို အသာအယာပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကျွန်တော် အိပ်မောကျသွားခဲ့တယ်ဗျ။ 

နောက်တနေ့နံနက်ခင်း ကျွန်တော် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဦးခေါင်းမှေးတင်လျက်ပဲ နိုးလာပါတယ်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကက ကျွန်တော့် ခါးနဲ့ တင်အကွဲကြောင်း အစပ်အနားမှာ ရောက်နေပြီး အခြားလက်တစ်ဖက်ကတော့ အိပ်ရာပေါ်တွဲလျောင်းကျလျက်ပါ။ သူကတော့ အိပ်မော ကျလျက်ရှိဆဲ။ ကျွန်တော့် ဦးခေါင်းကို မတ်လိုက်တာ အိပ်စက်နေသော သူ့မျက်နှာကို မြင်ရပါရော။ လူတွေ အိပ်မောကျသွားချိန်မှာ မျက်နှာအမူအယာပဲဖြစ်ဖြစ် အမျိုးမျိုးဖြစ်နေတတ်ပေမယ့် သူကတော့ အိုကေတယ်။ ဟုတ်တယ် ကြည့်ကောင်းတဲ့ အသွင်အပြင်အပြည့်။ ကျွန်တော့်အတွက် Perfect ပါပဲ။ 

ခုတင်ဘေးက စားပွဲပုပေါ်ရှိ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ "10:13 AM, Sunday, April 23, 2011". အိမ်ခန်းငှားခ၊ ဆေးရုံတက်ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်နဲ့ အဲသည့်အဖြစ်အပျက်မတိုင်မီက ကြုံဆုံခဲ့တဲ့ အရာအားလုံး ခေါင်းထဲစုပြုံဝင်လာကာ စိုးရိမ် ထိတ်လန့်သွားမိတယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ကြုံဆုံခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက် အကြီးကြီးကို လုံးလုံးလျားလျား မေ့နေခဲ့တာပါ။ 

ပြောခဲ့သလို အဖေက ဘာမှာ အားထုတ်ကြိုးစားပေးတာမရှိတဲ့ ကျောင်းစာကိစ္စကို အမှန်တကယ်ကို ကျွန်တော် ကြိုးစားလေ့လာခဲ့တယ်။ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်မတက်ရောက်ခင် ကိုယ်လိုချင်တဲ့ ဘာသာရပ်မေဂျာရနိုင်ဖို့ ဖြေကြည့်ရတဲ့ six APs အကြိုသင်တန်းကို ယူထားတာ စာမေးပွဲက နောက်တစ်ပတ်စတော့မှာ။ Shit! ကျွန်တော် ဘာမှ စမလေ့လာရသေးဘူး။ စာသင်ချိန်လည်း ရက်သတ္တပါတ် တစ်ပတ် လောက် လွတ်ခဲ့ပြီ။ “Fuck my life." ကျွန်တော် ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်ရင် ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။ 

‘Good Morning to you too, Sunshine. ဘာဖြစ်နေတာလဲ’ မင်းအောင် တစ်ယောက် ကတုန်ကယင် အနည်းငယ်ဖြစ်သော်လည်း ဖြစ်ကတတ်ဆန်းမေ့လျော့ သွားဟန်တော့ မရှိပါဘူး။

‘ကျွန်တော် ဖြေရမယ့် စာမေးပွဲက နီးကပ်လာပြီ။ အကြိုသင်တန်း စာသင်ချိန်ကလည်း တစ်ပတ်လောက် လွတ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဘာမှ စမလေ့လာရသေးဘူး’

‘မင်းတို့ အတန်းထဲမှာ မင်းအခြေအနေက ဘယ်လိုရှိလဲ’

"Um... အမှတ်မြင့်တဲ့အထဲမှာပါတယ်။ 1 to 5 အတွင်းပဲ"

‘မင်းဖြေရမယ့် စာမေးပွဲအတွက် အခုမှ စလေ့ကျင့်မယ်ဆိုရင် စာမေးပွဲကောင်းကောင်းဖြေနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ထင်လား’

‘မပြောတတ်ဘူးဗျ။ ဘာသာရပ်အကုန် ပြန်နွှေးဖို့ဆိုရင် လေး ငါးရက်တော့ အချိန်လိုမယ်ထင်တယ်’

‘အဲ့တာကို မင်းက ဘာကို စိတ်ဖိစီးနေတာလဲ’ 

‘ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျွန်တော် ကောင်းကောင်းလုံလောက်အောင် အားမထုတ်နိုင်မှာစိုးရိမ်လို့’

‘ဘာကို လုံလောက်အောင် အားမထုတ်နိုင်မှာလဲ’

‘Harvard အတွက်ဆိုရင် တစ်ဘာသာတည်းအမှတ်များရုံနဲ့မရဘူးလေ။ ဘာသာရပ်အကုန် ပျှမ်းမျှအမှတ်တွေကောင်းနေမှရမှာ။ ကျွန်တော့်အမေက အသက် တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ်မှာ အဖေနဲ့တွေ့ပြီး အတူနေခဲ့တာ။ အဖေကတော့ သူ့အတွက်ဘဲ သူအမြဲ ကောင်းနေခဲ့တာပါ။ အစ်ကို့တိုက်ခန်းကို မလိုက်လာခင်အချိန်ထိ စနေ၊ တနင်္ဂနွေလို ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း McDonald’s ဆိုင်မှာ ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက မလုံခြုံတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေမှာ အသားကျနေရတာပဲ။ အခုတော့ အစ်ကိုက ကျွန်တော့် အနားမှာရှိပြီ။ ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် အစ်ကိုက ဘာမှပြောစရာမလိုအောင် ပြည့်စုံသူပါ။ ကျွန်တော်ကသာ အစ်ကို့အတွက် ပြည့်စုံ အောင် ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်သူမဖြစ်မှာ စိုးရိမ်မိတယ်။ ဒေါင်းရဲ့ ရုပ်ရည်နဲ့ နေထိုင်ပုံ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးက သားနားကြော့မော့ပေမယ့် ကျွန်တော်နဲ့ အကွာခြားကြီးမဟုတ်တာကြောင့် တွဲသွားတွဲလားလုပ်ရင်၊ အိမ်ကိုခေါ်သွားပြီး ထမင်းလက်စုံစားကြရင် အထူးတဆန်း ဖြစ်တယ်လို့ မခံစားဖူးဘူး။ အစ်ကိုနဲ့ကျတော့ အနေအထိုင်၊ အသွင်အပြင်ကအစ ကွာဟနေတာမို့ ကျွန်တော် ဘယ်ယှဉ်နိုင်ပါ့မလဲ’

သူ အနည်းငယ် ရယ်သွမ်းသွေးပါတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းတွေကနေ မျက်ရည်အနည်းငယ်စိမ့်ကျလာရော။ 

‘ရယ်စရာဘာပါလို့လဲဗျာ’ ကျွန်တော့် သူ့မျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ အခြားဘက်ကိုလှည့်ကာ စိတ်ကောက်မိရော။ အသက် ၈နှစ်အရွယ်ကလေးက လိုချင်တဲ့ပစ္စည်းကို အမေဖြစ်သူ မဝယ်ပေးချိန်မှာ ကဖျက်ကယက်လုပ်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။

‘မင်းလေ’ သူနောက်တစ်ကြိမ် ရယ်ပြန်တယ်။ 

‘မင်းနဲ့ ငါမတွေ့ခင်ကတည်းက ညီဖြစ်တဲ့ ဒေါင်းစီကနေ ဘယ်လောက် smart ကျကြောင်း ကြားခဲ့ရတယ်။ ငါ့ညီစီကတင်မကဘူး မိဘတွေကလည်း မင်းဟာ အနေအထိုင်အပြောအဆိုသာမက ရုပ်ရည်လေးကလည်း smart လို့ ထပ်ကြားရပြန်ရော။ အခုပြောခဲ့သလိုပဲ ငါကြုံဆုံဖူးခဲ့တဲ့ smartest လူတွေအားလုံးထဲမှာ မင်းက တစ်ယောက်ပဲကွာ ရှင်းရှင်းလေး။ မင်းက တက်ခဲ့တဲ့ အထက်တန်းကျောင်းမှာ လည်း စာတော်သလို ပေါ်ပြူလာဖြစ်တဲ့ ကျောင်းသားထဲမှာပါတယ်ကွာ။ နေထိုင်သွားလာရာမှာ ချို့ချို့တဲ့တဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ရရုံပဲမဟုတ် လား။ သည်တော့ မင်း မိဘတွေရဲ့ မှားယွင်းတဲ့ဆုံးဖြတ်လုပ်ကိုင်မှုတွေကြောင့် မင်းဘဝရှေ့ရေးအပေါ် အရိပ်ဖုံးနေပါတယ်လို့ မဆိုလိုဘူးကွ’ သူမတ်တပ်ထရပ်ပြီး ကျွန်တော်ထိုင်နေရာကိုလှမ်းလာတယ်။ ကျွန်တော် သူနဲ့မျက်နှာချင်း မဆိုင်ဘဲ တစ်ဖက်ကို လှည့်လိုက်ပြန်ပါတယ်။

‘ပြီးတော့ ငါဟာ အရာရာပြည့်စုံသူလို့ မင်းထင်မြင်တာက နည်းနည်းပင့်မြောက်သလို ခံစားရတယ်။ ငါက အဲသလောက် perfect မဖြစ်ပါဘူး။ မြို့ထဲက ငါ လိုလားတဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမဆို ရယူနိုင်တယ်ပေါ့။ အခု ငါလိုချင်တဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရပြီးပြီလေ’ 

သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့်ပခုံးအစုံပေါ် လှမ်းတင်ရင်း လည်တိုင်ကို အနမ်းပေးလာတယ်။ 

‘နောက်ပြီး မင်းနဲ့ငါ အရာရာ လိုက်နှိုင်းယှဉ်ဖို့ လိုတယ်လို့ ဘာကြောင့် တွေးထင်နေရတာလဲကွာ’

သူပြောခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေအကုန်လုံး မှန်ကန်ကြောင်း ကျွန်တော်သိပါတယ်။ စာမေးပွဲအတွက် ကျွန်တော် အလွန်အကျူးစိုးရိမ် နေစရာမလိုပါဘူး။ အနည်းအကျဉ်းလောက် လေ့လာရုံနဲ့ အေးဆေးဖြေနိုင်မယ်ဆိုတာ သေချာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ဟာလည်း အမေနဲ့ အဖေရဲ့ အမှားအယွင်းတစ်ခုသက်သက် မဟုတ်မှန်းသိတယ်။ အမေနဲ့ အဖေ လုပ်ခဲ့တဲ့ ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ အလုပ်အကိုင် လမ်းကြောင်းကနေ အမြဲသွေဖည်ဖို့ ကျွန်တော်ကြိုးစားခဲ့တယ်။ 

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း အမှားအယွင်းပြုလုပ်ဖို့သတိမထိန်းနိုင်သလို သူတပါးကိုလည်း တွေဝေစေမယ့် မူးယစ်ဆေးဝါး တစ်ခါမှ မစမ်းကြည့်သလို တစ်ဖွာမှမရှိုက်ကြည့်ပါဘူး။ ‘တစ်ဖွာရှူရှိုက်ရုံနဲ့ စွဲလမ်းဖို့ သေချာသလောက်ရှိတဲ့ ဆေးလိပ်နဲ့တကွ မူးယစ်ဆေးဝါး တွေ’ကို ကျွန်တော် ရှောင်ကြဉ်ပါတယ်။ မူးယစ်ရီဝေစေတဲ့ အရာကို သုံးစွဲပြီး အမေနဲ့ ချိန်းတွေ့မိလို့ အမှားအယွင်းအဖြစ် ကျွန်တော့် ကိုယ်ဝန်ကို ရရှိခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ စကားကို အခုထိ နားထဲကမထွက်ပါဘူး။ အဖေဟာ သူ့သားဆိုတဲ့ ဖြစ်တည်မှုတစ်ခုကလွဲလို့ ကျွန်တော့် ဘဝနဲ့ရှေ့ရေးကို လုံးလုံးစိတ်မဝင်စားခဲ့တာ အမှန်ပဲ။ သူ့ဘဝထဲ ဝင်ရောက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း မကြိုဆိုချင်ခဲ့တဲ့အတိုင်း ဆက်ဆံတာ အမေမဆုံးခင်အထိပါ။ 

ဟော အခုတော့ ကျွန်တော့်ကို လိုလားတဲ့ တစ်ယောက်အသက်ကို တစ်ယောက်ကယ်ဆယ်ရှင်သန်စေခဲ့သူတစ်ယောက်နဲ့ ကြုံဆုံခဲ့ရပြီ။ ကျွန်တော့်အတွက်နဲ့ ဆေးရုံမှာ သုံးရက်လောက် မအိပ်မနေစောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တယ်။ 

ကျွန်တော်တို့ ဒေါင်းနဲ့တကွ မိသားစုတစ်ခုလုံး ဆုံးရှုံးခဲ့ရတဲ့ ခံစားချက်ကို မျှဝေခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ မှန်တာတစ်ခုတော့ ရနိုင်ဟန်တူပါတယ်။ သူ့ဘဝအတွက် လိုအပ်တဲ့ လိုလားတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို သူပိုင်ဆိုင်ပါပြီဆိုလား။ 

အား….အဓိက အချက်က သူလိုလားတဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုတာ ကျွန်တော်လေ။ 

ကျွန်တော် မင်းအောင်ကို စကားပြန်မပြောဖြစ်ဘူး။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရအောင် ပြန်လှည့်လိုက်ကာ သူ့ခါးအစုံကို လက်နဲ့ထွေးဖက်ရင်း ပခုံးပေါ်ကို ကျွန်တော့် ဦးခေါင်းအားမှီချလိုက်ပါတယ်။ 

Alex Aung (21 November 2022)

*** Remember, Porn is Fantasy. In real life you can protect yourself by having safer sex.