မုံရွာမြို့ရဲ့ဘုရားစျေးပွဲည
ရေးသားသူ - ကို Top Man
...................
မုံရွာမြို့ရဲ့အထင်ကရ ဘုရားနှစ်ဆူဖြစ်တဲ့ ရွှေစည်းခုံနဲ့ ဆုတောင်းပြည့်ဘုရား နှစ်ဆူ၏ ပွဲတော်များကို နှစ် စဉ် သီတင်းကျွတ်လပြည့်ကျော် ၈ ရက်က စတင်ပြီး တန်ဆောင်မုန်းလတိုင်အောင်ကျင်းပခဲ့ကြပါသည်။
အလွန်စည်ကားတဲ့ ပွဲတော်ဖြစ်တာမို့မုံရွာဒေသခံတွေ အတွက် အား ထားမျှော်လင့်ကြတဲ့ ပွဲတော်တခုဖြစ်ပါသည်။ ဗလာဇာတ်။ ရုံသွင်းဇာတ်၊ မျောက်ပွဲ မြန်မာရိုးရာခြင်းးလုံးအလှပြပွဲ တို့အပြင် မိုးကြိုးငှက်ငယ်ကပွဲ စသည်ဖြင့် ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲများစုံသလို အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကလာရောက်ရောင်းချကြသော စျေးသည်များ စုံလင်တာမို့၊ မုံရွာဒေသခံတွေအားထား မျှော်လင့်ကြတဲ့ပွဲ တော် တခုဖြစ်ပါသည်။
ဒေသအခေါ်အရ ၈ရက်နေ့မှာစတင်တာမို့၊ ၈ ရက်ပွဲ လို့လဲ လူသိများပါတယ်။ မုံရွာနှင့် အနီးတဝိုက်က လူတွေမှာ၊ နေ့စျေးဝယ် ညပွဲကြည့်လင်းမှပြန်သလို၊ ရပ်ဝေးကလာသူများကတော့နီးစပ်ရာအိမ် ဘုန်း ကြီး ကျောင်းတွေမှာ တည်းခိုပြီးစျေးဝယ်လည်ပတ်ကြပါသည်။
မုံရွာနှင့် မဝေးလှတဲ့ ညောင်ပင်သာဆို့တဲ့ရွာလေးက လူပျို အပျိုတော်တော်များများကတော့ ဘုရားပွဲကိုနေ့ချင်းပြန် ညအိပ်သွားကြတာအ မျိုးမျိုးမို့၊ ရွာမှာတော်တော် တိတ် ဆိတ်နေပါပြီ။
ရွာက လူချမ်းသာ စာရင်းဝင်ဦးဖိုး
ေမာင်၏ သားအငယ်လေး မှာတော့ခုချိန်ထိ ပွဲတော်သို့မသွားရသေး ပါ။ ယခင်နှစ်များက သူဖခင် မိခင်တို့လိုက်ပို့သော်လည်း ယခုနှစ်တွင်သူ့ မိခင်ကျန်းမာရေးမကောင်းပါ ၍ မသွားရသေးပါ။ သူကလည်း လူတိုင်းနဲ့ မလိုက်ခြင်ပါ။ သူတိတ်တခိုးစွဲးလမ်းရသော ကိုထွန်းဇော်နှင့်သာသွားခြင်ပါသည်။ အငယ်လေးရဲ့မိဘမျာကတော့ စီးပွားရေးချောင်လည်ပေမဲ့ နှစ်စဉ်တိုင်းလိုမိခင်ဖြစ်သူကျန်းမာရေး မကောင်းလို့လိုက်မပိုနိုင်ပါ။
ဘုရားပွဲ မတိုင်ခင်ကတည်းကလိုက်မပို့နိုင်တာကြောင့်တရုတ်ဆိုင်ကယ်တစီးဝယ်ပေးပြီးဘုရားပွဲးကိုအဖော်နဲ့သွားရန် အဖေက ပြောထားခဲ့ပါ သည်။ အခုဆို ဆိုင်ကယ်ကိုကျွမ်း ကျင်စွာစီးတက်ခဲ့သော်လည်း ပင် ကိုယ်စိတ်ကခပ်နွဲ့နွဲ့နေတက်ကာ၊အပေါင်းသင်းနဲသောကြောင့်မသွားရသေးပါ။
ရွာတောင်ပိုင်းက ကိုထွန်းဇော်ကလည်းသူအပေါင်းသင်းများနဲ့သွားနေ၍အခက်ကြုံနေပါသည့်။ ငယ်လေး တိတ်တခိုးကြွေနေသော ကိုထွန်းဇော်ဆိုတဲ့ လူပျိုကြီးသည် အ သက်၂၈နှစ်အရွယ်၊ အသားညိုညို၊ဗလတောင့်တောင့် နှုတ်ခမ်းမွှေးယဉ်စစဖြင့်ရင်ခုန်စရာကောင်းလှပါသည်။ နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဆိုင်ကယ်လျောက်စီးရင်းရွာတောင်ပိုင်းသို့ရောက်လာစဉ်
" ဟေ့...ငယ်လေး...မင်း၈ရက်ပွဲသွားမို့လား...မင်ဆိုင်ကယ်မိုက်တယ်နော်...အသံကညက်နေပြီးအရောင်လဲလှတယ်ကွာ..."
ကိုထွန်းဇော်ကိုတွေရသဖြင့် ဆိုင်ကယ်ကို သူအိမ်တွင်းသို့မောင်းဝင်ပြီး
" မသွားရသေးဘူးကိုကြီးရ..အနော်မှာအဖော်မရှိ့ဘူး အဖေကလည်းလိုက် မပို့ဘူး တယောက်ထဲလဲမသွားရဲဘူး...."
" ဒီနှစ်ဘုရားပွဲက..အရမ်းစည်တယ်မောင် တို့တော့တရက်နဲ့တည..သွား
ကဲးပြီးပြီး..လည်ရတာအားမရသေးဘူးကွာ...အဖော်ကောင်းရင်ထပ်သွားခြင်သေးတယ်.."
" အကိုကြီးနဲ့ဆိုရင်တော့ အဖေစိတ်ချမယ်ထင်တယ် အနော်ကိုလိုက်ပို့ပေးပါလား..ကိုကြီး.."ဲ
" အေး....ငါကလဲထပ်သွားချင်နေတာနဲ့အတော်ပဲ ညနေကြတော့သွား ကြတာပေါ့ ငါ တရေးတမောအိပ်လိုက်ဦးမယ် ၄နာရီလောက် လာခေါ်လှဲ့...."
.
" ဟုတ်ကိုကြီး.....အနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားရအောင်နော်...ဟိုမှာကိုကြီးအသိရှိ့လား..ဆိုင်ကယ်အပ်ရအောင်လို့... "
" ဆိုင်ကယ်အပ်စရာများ ပူမနေနဲ့ဆိုင်ကယ်စတင်းမှာ အပ်ရင်ရပါတယ်..မင်ပြန်ချင်တဲ့အချိန်ပြန်လိုရတာပေါ့..."
" ဟုတ်ကိုရီး....ဒါဆိုညနေလာခေါ်မယ်နော်...."
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧
အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး အဖေကိုခွင့်တောင်းကာ ရေမိုးချိုးဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ကာ ကိုထွန်းဇော်အိမ်သို့ထွက်လာခဲ့ပါသည်။
အငယ်လေးမှာ သူတိတ်တခိုးချစ်ရတဲ့ချစ်သူနဲအတူသွားရမည်မို့ ဝရိယကောင်းကာ စောစီးစွာ ၃နာရီထိုး အချိန်မှာ ထွန်းဇော်အိမ်သို့ရောက် လာခဲ့ပါ၏။ အိမ်အောက်တွင် လူရိပ်အယောင်မတွေရသဖြင့်
" ကိုထွန်းဇော်..ကိုကြီး...အငယ်ရောက်ပြီဗျို့..သွားကြစို့...."
အိ်မ်အောက်ထပ်မှာ ထမင်းချက်နေသော ကိုထွန်းဇော်အမေက သူကိုကြည့်ပြီး
" ဟဲ့ငယ်လေး စောလှချည်လား နင်အကိုကမှာထားတယ် နင်လာရင်သူကုိနှိုးလိုက်ပါတဲ့..ငါမအားသေးလုိ့..နင်အစ်ကိုအ်ိမ်ပေါ်မှာအိပ်နေတယ်ဟဲ့...နင်ဖာသာတက်နှိုးသွားး...."
" ဟုတ် အရီးညို အနော်တက်နှိုးလိုက်မယ်...."
အငယ်လေး အိမ်ပေါ်သို့တက်သွားရာ၊ အိပ်မောကျနေသော ကိုထွန်းဇော် ကိုမြင်တွေ့ရပါသည်။
ကိုကြီးထွန်းဇော်သည် အင်္ကျီချွတ်လျက်ပုဆိုးမှာ ရင်ဘက်ပေါ်သို့လန်တက်နေပြီးဒူးတဘက်ထောင်လျက် အိပ်မောကျနေပါ၏။ အငယ်လေးခြေကိုဖွနင်းလျက် အနားသို့ကပ်သွားကာ ထိုင်ချပြီး စူးစိုက်ကြည့်နေပါသည်။
ကိုထွန်းဇော်၏ အမွှေးနက်များဝန်ရံနေတဲ့ ကြီးမားသော ဥကြီးများမှာ၊ဥစားကြက်ဥအရွယ်ရှိ့နေပြီး အငယ်လေးတသက်မှာ ဒီလောက်ကြီးမားသည့် ဥမျိုးမတွေးဘူးပါ။
လီးကြီးမှာ သွေးကျောများရစ်ပတ်ကာ အပြည်အဝ မတောင်သေးသော်လည်း လီးဒစ်ကားကြီးမှာအ ဖြူရောင် သမ်းနေရာ ကိုထွန်းဇော်သည် သူလီးကို နေ့စဉ်ဂရုစိုက်ကာသန့်ရှင်းသူဖြစ်ကြောင်းသိရပါ၏။အငယ်လေး ရင်ခုန်စွာ စိုက်ကြည်နေရာမှ ကိုထွန်းေဇာ်ကို နှိုးဖို့သတိရပြီး..
" ကိုကြီးထွန်းဇော် ကိုကြီးထတော့လေ ဘုရားပွဲသွားမယ်ဆို..."
ငယ်လေးက ကိုထွန်းဇော်၏် ကြွတ်သားများဖြင့် တောင့်တင်းနေသောကိုကြီး လက်မောင်းအုံကို လှုပ်နှုိးလေ ရာ....
" အင့်..အီ..အ....အီး.....ခူး...ဖလူး...ဖလူး..."
အသံထွက်ကာ ညီးပြီးလီးမွှေးများကိုလက်ဖြင့်ကုတ်ပြီး ထောင်နေသော ဒူးတဘက်ကိုလှဲချကာလီးတံညိုညိုတုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်လိုက်ပ ါသည်။ သူလီးကြီးမှာ ပို၍ထောင်လာပြီး ပုတ်သင်ညိုခေါင်းညိမ့် သ လို တဆတ်ဆတ်ဖြင့် အငယ်လေးညှုိ့ယူဖမ်းစားနေရာ ငယ်လေးစိတ်တွေထိန်းလို့မရသဖြင့် စိတ်ကိုလွတ်ပြီး ကိုကြီးထွန်းဇော်၏ ပေါင်တံတုတ်တုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးမိလေသည်။
လူကအိပ်နေသော်လည်း နူးညံ့သော လက်၏ အထိအတွေ့
ကြောင့် ဖီးလ်တက်ကာ ကိုထွန်းဇော်မှာ
" အား..အား..အ..ရွှီး..ရှီး."
လို့ ပါးစပ်က ရောင်ရမ်းရင်းအငယ်လေး၏လက်ကိုဆွဲကာ သူ့လီးကြီးပေါ်သို့ အုပ်မိုးပြီးဂွင်းတိုက်ပေးနေ ရာ လီးဒစ်ကြီးမှာ အစွမ်းကုန်ထောင် မတ်၍လာပါတော့သည်။
အငယ်လေးလက်ကို လွတ်ကာ သူဗိုက်သားပြင်ကို ပွတ်ရင်းဖြင့်ခါးကိုကောပေးထားပါ၏။ အငယ်လေးမှာကြိတ်ကြွေနေသူ၏လီးကို၊ စိတ် တိုင်းကျကိုင်နေရ၍ကျေနပ်စွာ၊ဂွင်းတိုက်ပေးစဉ်အောက်ထပ်မှအရီးညိုအသံကြားရပါတော့သည်။
" ဟဲ့..ထွန်းဇော်တို့..နင်တို့ဘုရားကြီးပွဲသွားမယ်ဆို...နောက်ကျနေမယ်..ထတော့လေ...
လို့ပြောကာ အိမ်ပေါ်သိုတက်လာသဖြင့် အငယ်မှာ လီးကြိးကိုလွတ်၍ ပု ဆိုးကိုအုပ်ပေးစဥ် ကိုကြီးထွန်းဇော်မှာ ရုတ်တရက်ထထိုင်ကာ....
" ထပြီ အမေရေ..ထပါပြီ....အိမ်ပေါ်တက်မလာနဲ့ ထပီဗျို့ "
လို့ပြောပြီး အိမ်အောက်သို့ဆင်းပြေး ပါတော့သည်။ အငယ်လေးမှာကိုထွန်းဇော် သူအကြောင်းသိသွားလေသလားလို့ မျက်နှာပူကာ ကိုထွန်းဇော် အိပ်ယာကို ခေါက်သိမ်းရင်းတွေးမိနေပါသည်။
ကိုထွန်းဇော်ရေချိုးပြီးစ၊ ရေမှုန်များကပ်လျက် ဆံပင်ကိုရမ်းခါရင်း၊ တက်လာသောကိုကြီးထွန်းဇော်ကို မြင်ရသောအခါ ခေါင်းငုံနေစဉ်
" ငယ်လေးက အရမ်းလိမ္မာတာပဲ ကိုကြီးဆိုခုချန်ထိ...အိပ်ယာကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်..မခေါက်တတ်ဘူး...ကျေးဇူးပါညီရာ......"
" ဘုရားပွဲလိုက်ပို့မဲ့သူမို့...ဖားတာလေကိုကြီးရ..နောက်ရက်လဲပို့ဦနော်..."
" ဒီကလည်း ပွဲဆိုရင်.ပုဂံထဲဇွန်းကျတာကို ပွဲထင်ပြီးခေါင်ထောင်ကြည့်တဲ့လူ စိတ်ချဟေ့ မင်းဆိုင်ကယ် နဲ့ဆိုတော့ သွားရတာပိုအဆင်ပြေတယ် နေတိုင်းသွားမယ်ကွာလိုက်မလား "
" တကယ်ပြောတာနော်ကိုကြီး ကိုကြီးနဲ့ဆို အဖေတို့လဲ စိတ်ချပါတယ် ပွဲးမပြီးမချင်းလိုက့်ပို့ရမှာနော်...."
" ရပါတယ်ကွာ....အလုပ်လဲအားနေတာ ပို့ပေးပါ့မယ် ကဲနောက် ကျနေမယ်ကွာ သွားကြစို့ "
အိမ်အောက်ထပ်သို့ နှစ်ယောက်အ တူဆင်းလာပြီး အရီးညိုကို လှမ်းပြောကာ
" အမေ ကျုပ်တို့သွားပြီဗျို့...ငယ်လေးမင်းရှေ့က မောင်းမှာလား.."
ကိုကြီးရှေ့က စီးနော်..အနော်ကမုံရွာကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ မသွားဘူးသေးလို့ပါ"
" အေးပါကွာ ငါလဲ မင်းကိုစိတ်မချပါဘူး..လာတက် "
" ဟုတ်ကိုကြီး..ရပြီမောင်းတော့.."
ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကို နောက်မှ ကားခွတက်ပြီး၊ ဖင်ထိုင်ခုံနောက်ကိုင် ဂွင်းကို ကိုင်ပြီးထိုင်လိုက်ရာ..
" ဟ..မင်းကဘာကြောင့် အတင်းနောက်ဆုတ်ထိုင်ေနတာလဲ...ရှေတိုးငါခါးကိုဖက်ထား..ငါကဆိုင်ကယ်ကို...အမြန်စီးနေကျ ပြုတ်ကျနေမယ်...."
" ကျပါဘူးကိုကြီးရ ရပါတယ်အနော်သေချာကိုင်ထာပါတယ် "
" အောင်မာ မင်းက..မိန်းကလေးကျနာပဲ.ဖက်ထားစမ်းပါကွ ငါခါးကိုရှက်မနေပါနဲ..ယောင်္ကျားခြင်းကို "
ပြေားရင်းဆိုင်ကယ်ကို မောင်းထွက်ရာ ၄မိုင်ခရိးကို.၁၀မိနစ်ကျော်ဖြင့်ရောက်လေသည်။ ဆိုင်ကယ်အပ်ကာ ရွှေစည်းခုံမြောက်ဘက်မုဒ် မှဝင်ကာ ဘုရားဖူးပြီး တောင်ဘက်မုဒ်မှထွက်ကာ ပွဲစျေးတန်းသို့လျောက်ငေးရင်း ဆုတောင်းပြည့်ဘုးရားကို ဝင်ဖူးကာ အရှေ့မုဒ်ကပြန်ထွက်ပြီး....
" ငယ်လေး မင်းဘာဝယ်ဦးမလဲ မိုးတော့နဲနဲချုပ်နေပြီ..ဒီအချိန်ကလူများတော့..ဝယ်လို့တော့မကောင်းတော့ဘူး.."
" ဝယ်သေးပါဘူးဗျာနောက်ရက်ကြမှ စောစောလာပြီးဝယ်ရအောင် "
" မင်းဗိုက်ဆာနေလား..ဆာရင်တခုခုစားရအောင်...နားရင်းပေါ့..."
" ဆာသေးပါဘူး ကိုကြီးရ..အနော်ခြင်းဝိုင်းကြည့်ခြင်သေးတယ် သွား ကြည့်ရအောင် "
" အေးလေသွားကြတာပေါ့ အရှေ့ဆက်သွားရင် ဗိုလ်ချုပ်လမ်းရောက် ပြီဟ အဲဒီလမ်းဘေးကခြင်းဝိုင်းတွေ...စည်နေလောက်ပြီ "
ဗိုလ်ချုပ်လမ်းတလျောက် ခြင်းဝိုင်းများကိုကြည့်ရင်းဆက်လျောက်လာရာ ဇရပ်ဝိုင်းဘုရားရှိ ခြင်းဝိုင်းသို့ဝင်ကြည်စဉ် သူတို့ရွာက ကာ လသား တသိုက်နဲ့ဆုံပြီး...
" ဟေ့ကောင် ထွန်းဇော်..မင်းတို့ကနှစ်ယောက်ထဲပါလား..ဘယ်ကလာကြလဲဟ..."
" ဘုရားပွဲေစ်း ပါတ်ကြည်လာတာဟ ကျော်ထက်ကြီး အပြတ်ရှိုင်းထားပါလား ကာလသားတွေနဲ့ပေါင်းပြီးလူပျိုလုပ်နာပေါ့ ဟုတ် လား "
" ခွေးကောင် လူကြားကုန်မယ်ဟတိုးတိုးပြေားပါ မိန်းမ မရှိ့တော့လူ ပျို ပဲဟ....မိန်မဆုံးသွားတာ..တနှစ်ပြည်ပြီ အခုဂွင်လေး ဘာလေးများ ရမလားလို့ နေတိုင်းလာနေတာကွဟား..ဟ..ဟ..မင်းတို့ဘာနဲ့လာကြလဲ ဘယ်တော့ပြန်မလဲ "
" ငယ်လေးဆိုင်ကယ်နဲ့ လာတာလေပြန်ဖို့တော့ မသိသေးပါဘူးကွာ မင်းတို့ပွဲကြည့်ဦးမလား "
" ကြည့်တော့ဘူး...မင်းတို့ရောကြည့်မှာလား "
" ခနနေရင် စားသောက်ပြီး မိုးကြိုးငှက်ငယ် ကတဲ့ ပွဲကြည့်ပြီးရင်...၁၂ လောက်ဆိုပြန်မှာ "
" ဒါဆိုရင် ငါလည်းလိုက်မယ် ဟ ကောင်လေးတွေ အခြောက်ပွဲကြည်ကြဦးမလား "
" ကြည့်ချင်ပါဘူးဗျာရွံတယ် ကျုပ်တို့ကဆော်ကြောင်ဖို့လာကြတာ ကိုကြီးတို့ သွားခြင်သွားကြလေ "
" အေး...ဒါဆိုရင် ငါလိုက်သွားမယ် ၁၂လောက်ကြမှ..ဘီးစတင်းမှာပြန်ဆုံကြစို့..."
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီးကျော်ထက်..."
ရွာမှ ကာလသားများနဲ့ ခွဲကာရုံးကြီးလမ်းအတိုင်းလာကြရာ ဘုရားကြီးရဲ့မြောက်ဘက်က၊ အမေညို ဆိုင်မှာ စားကြသောက်ကြဖို့ ဝင်ခဲ့ကြပါသည်။
ကိုကြီးထွန်းဇော်တို့က ဝီစကီတစ်တောင့်ကိုမှာကာ၊ အမြည်းအဖြစ်ဝက်ခေါက်သုပ်မှာပြီး အငယ်အ တွက်ခေါက်ဆွဲ ကျော်တပွဲမှာပေးကာ စားသောက်ရင် နဲနဲမူးလာသောအခါ ကိုကျော်ထက်က
" ဟေ့ရောင်ထွန်းဇော် မင်း အရင်နှစ်က အခြောက်ဇာတ်ထဲက အ ချောဆုံးကောင်မနဲ့..တော်တော်ငြိလိုက်သေးတယ်မို့လား "
ကိုကျော်ထက်၏ အမေးစကားကြောင့် ပါတ်ကျင်ကိုကြည့်ပြီး
" လီးဘဲ...စကားကိုတိုးတိုးပြောပါဟ....လူကြားထဲမှာ....မင်းကလဲ..."
" အောင်မာ ခုမှရှက်မနေနဲ့ ပွဲပြီးတဲ့အချိန်မှာ မင်းတို့နှစ်ယောက် ဖက်ပြီး စျေးထဲလျှောက်ပတ်နေတာ..မမြင်ချင်မှအဆုံး..."
" ဒီကောင်ပြောေလေ.ဆိုးလေပါလား အဲဒီတုန်းကမူးနေလို့ဟ တော်ပါတော့ကွာ လက်ကျန်မြန်မြန်ရှင်း သွားကြစို့...ပိုက်ဆံရှင်းမယ်ဟေ့ "
" ကိုကြီး အနော်ပေး လိုက်မယ် "
" နေပါစေ..မင်းကကလေပဲ..ကိုကြီးတိုရှင်းမယ် "
ပိုက်ဆံရှင်းကာ ရွှေစည်းခုံဘုရားကိုဖြတ်ပြီး တောင်ဘက်မုဒ် အထွက်ရှိအချောက်တွေ ကသောပွဲသို့ဝင်ကြည့် ကြရင်း စတိတ်ရှိုးပြီးသောအခါရုပ်မြင်သံကြား ပြဇာတ် ကစဉ်
" အငယ် ကိုကြီးတို့ ဇာတ်ခုံနောက်ဘက် သွားဦးမယ် မင်းဒီမှာစောင့်နေခဲ့ "
" အနော်တယောက်ထဲ နေရဲပါဘူးအနော်လဲလိုက်မယ်ကိုကြီး "
" ဒါဆိုလည်း လိုက်ခဲ့လေ....အရိပ်အခြေတော့ကြည့်နော်...ဘုန်းကြီးတွေလာရင်လွတ်အောင်ပြေး ကြိမ်နဲ့အဆော်ခံရမယ်..
" ဟုတ် ကိုကြီး....ငယ်လေးဂရုစိုက်နေပါမယ် "
ကိုကြိးတို့၂ယောက် ရှေမှာထွက်သွားပြီး ဘုန်းကြီးကျောင်းမြောက်ဘက် တံတိုင်းဘေး မှာသေးရပ်ပေါက်ရင်း၊ အခြေအနေကို အကဲခပ်ကာ ရပ်ကြည်ပြီး။
" ငယ်လေး မင်းဇာတ်ခုံနောက်ထိလိုက်မလား ငါတို့အခြောက်မတွေကို...သွားဖန်မယ် "
" အဲဒီထဲတော့ လိုက်ချင်ဘူးဗျာအ နော် ဒီမန်ကျီးပင်နားက စောင့်နေမယ် "
" အေး ဒါဆိုရင်လဲသွားပြီ အခြေ အ နေမကောင်းရင် အရင်လစ်နော်တော်ကြာဘုန်းကြီးတွေ ကြိမ်စာမိနေမယ် "
ခနအကြာ ကိုထွန်းဇော်တို့ အ ခြောက်မနှစ်ယောက်ကို ခေါ်လာကာ ငယ်လေးအနားက မန်ကျီးပင်မှောင်ရိပ်ကို ခိုလျက် ဖင်လိုးဖို့လုပ်နေတာကို ကြည့်ကာ ငယ်လေးဝမ်းနည်းလာပါသည်။
ကိုထွန်းဇော်က ပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်းပြီး အငယ်လေး မြတ်နိုးတန်းဖိုးထားရသောလီးကြီးကိုအခြောက် မက ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်၍ ပေးေန၏။
အငယ်လေးစိတ်တွေ ဆောက်တည် ရာမရအောင်ဖြစ်နေပြီး ကိုကြီရဲ့စိတ်တွေ အခုလိုရှိ့မှန်း မသိခဲ့လို့ပါ ဒီလိုမှန်းသိရင် ညနေကတည်းက ငယ်လေး ပြုစုပေးပါတယ်။
" အ..အ..အား..ရွှီး.ရှိ့း....ကောင်းတယ်ကွာ...စုပ်...စုပ်..."
ဆိုပြီး အခြောက်မ ပါးစပ်သို့ တရ စပ်ကော့ညောင့်နေစဉ်။ ကိုကျော်ထက်မှာ အခြောက်မ၏ဆေးထိုးနို့ကြီးများကို လက်ဖြင့်ဆုပ်ချေကာပါစပ်ဖြင့်ငုံစုပ်ပေးပြီး
" လိုးချင်ပြီကွာ ဖင်ကုန်းပေးတော့မြန်မြန်လုပ်...တအားထန်နေတာ "
အခြောက်မကို ဖင်ကုန်ခိုင်းပြီး၊ တံထွေးဖြင်စွတ်ကာ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ပြီး လီးကြီးကို စိုရွှဲနေအောင်သုပ်ပြီးလီးကြီးဖြင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာအခြောက်မ ခမျာကျိတ်အော်ပြီး။
" အကိုဟာက အရမ်းကြီးတယ်ဂေါ်လီတွေနဲ့..သူများဖင်စုပ်ပြတ်သွားပြီးထင်တယ် ကျွတ်..ကျွတ်...
နာလိုက်တာ ခနချွတ်ပေးပါကိုရယ်အမလေးသေပါပြီတော် သေပါပြီ..."
ကျော်ထက်က တားမရဘဲဆက် လက်၍ကြမ်းတမ်းစွာဆောင့်လိုးနေရာ မခံနိုင်တော့ပဲ။
" အမလေး..သေပါပြီ...နာလိုက်တာ...ကယ်ကြပါဦး..ဘုန်းဘုန်းတို့...ဘုရား တပည်တော်ကိုကယ်ကြပါအုန်း ဒီမှာ အတင်းအကျပ်မုဒိန်းကြင့်နေပါတယ် ကယ်ပါဘု ရားကယ်ကြပါ "
ဟု အသံကုန် အော်လေရာ ဘုန်း ကြီးများမှကြိမ်လုံးကိုင်ပြီးလိုက်တာကြောင့် သုံးယောက်သား ကမ်းနားဘက်သို့ ထွက်ပြေးရလေသည်။
ကမ်းနားလမ်းပေါ်ရှိ ညောင်ပင်ကြီးအောက်သို့ ရောက်မှ အမောဖြေနေစဉ်..ကိုကြီးထွန်ဇော်မှ...
" ငိုးမသား ကျော်ထက် ကိုယ်အကြောင်း..ကိုယ်လည်းသိရဲ့သားနဲ့ ညင်ညင်သာသာချော့...့မလုပ်ဘူး....ဒီမှာဟပ်ကေားကြီး....ဖီးလ်ပျက်တယ်..ဟ..အ..ဟား.."
အမောဖြေရင်း ပြောရာငယ်လေးကကျိတ်ပြီး ဝမ်းသာနေမိပါသည်။
" အေးကွာ..ငါလည်းငတ်နာကြာပြီဆိုတော့...အတင်းကြုံးမိတာ...ငါလည်မပြီးလိုက်ဘူ..ဟူး...ဟူး..ဟဲး..
ဟဲး...မေားထာကွာပြေးလိုက်ရတာ...လီးမှပဲ..."
ကိုကြီးထွန်းဇော် ပို၍ဒေါသထွက်လာကာ
" အေလိုးရ...မင်လီးနဲ့ဂေါ်လီတွေ ကြောင့်..ဒဏ်မခံနိုင်လို့...မိန်းမလဲရှုနာရှိက်ကုန်းနဲ့..ဆုံးပြီးတာတောင်ဂေါ်လီတွေ မဖြုတ်သေးဘူး မိန်းမမပြေားနဲ့. အခြောက်မတွေတောင်လက်လန်ကုန်ပြီ..မင်းတော့ဒီဘဝအပေါက်ထဲ မင်းလီးထဲ့ဖို့ဝေးပြီ ဟေ့ ရောင်..."
အငယ်လေးမှာ ကိုကြီးစကားကြောင့်ရီချင်လာကာ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲရီလိုက်မိရာ
" ဟိ..ဟီဟိ..ကိုကြီးကတော့...ပြောတတ်လိုက်တာ..အဟိ..အဟိ.အဟီး..."
" တောက် ဒီမှာမောရတဲ့ အထဲပျော့စိစိနဲ့ အခြောက်လိုကောင်က...တမှောက်.ငါဆွဲထိုးလိုက်လို့ ...သွားကျိုးကုန်မယ်..."
" ဟေရောင်ကျော်ထက် မင်းအသုံးမကျလို့...အဆင်မပြေတာကလေးကို...လာမဲမနေနဲ့..အငယ့်ကိုထိရဲထိကြည် ငါ့အကြောင်း..သိသွားစေရမယ်..."
" ဪ မင်းတို့ကဒီလိုကို..ဒီိလိုဖြစ်နေရင်လည်း ဘာလို့အခြောက်မကိုအကြံဖန်လုပ်နေသေးလည်း ဪသိပြီ...ငါသိပြီ...နေ့တိုင်းစားနေရလို့ဝလာလို့ဆိုပြီး..အပြောင်းအလဲလေးဖြစ်အောင် အခြောက်မကိုစားဖို့ကြံတာမို့လား မင်းဝ ရင်လည်း ငါ့ကိုနဲနဲ လောက်မျှကြွေးကွာ..ဒီမှာတင်းနေလို "
ဟုပြောကာ လီးကြီးကို လှန်ပြရာ။ကိုထွန်းဇော်မှာဒေါသဖြစ် အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး
" ငိုးမသားကျော်ထက် မင်းတော်တောမိုက်ရိုင်ပါလား သူများသား သမီးကို ကိုယ်ချင်းမစာမနာ ပြောဦးကွာ..ပြောဦး..ခွပ်..ခွပ်...."
ပြောကာ ကျော်ထက်ကို လက်သီးဖြင့်ထိုးလေရာ။ ခွပ်.မြည်ကာလဲကျသွားစဉ်။ ကိုကျော်ထက်က ပြန်ရန် ပြုဖို့ ပြင်နေရာ ငယ်လေးက
" တော်ပါတော့ကိုကြီးရာ...ကိုယ့်ရွာသားအချင်းချင် အနော်တောင်း ပန်ပါတယ် ကိုကျော်ထက် ခင်များသွားတော..့ခင်များဆက်ပြောရင် ဒီအကြောင်းတွေကို တရွာလုံးသိ အောင် ဖွင့်ပြောမှာနော်...သွားပါတော့ဗျာ...."
ကိုကျော်ထက်မှာ မကျေနပ်ပဲ ပေစောင်းစောင်း ဖြင့်ထွက်သွားပါတော့သည်။ ကိုထွန်းဇော်မှာဒေါသထွက် ကာ
" ငိုးမသား ကျော်ထက်သူသေ ကိုယ်သေသေချရဲတယ် တောက်..."
" တော်ပါတော့ ကိုကြီးရာ..အနော်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကြီးနဲ့ လိုက်လာမိလို့ အနော်ကိုလည်း စော်ကားခံခဲ့ရပြီးပြီ...အနော်ကို...နောက်ထပ်ဒုက္ခမပေးပါတော့နဲ့ဗျာ..ဟ.ဟင့်ဟင်..ဟီး..အိ..အီး...."
့အငယ်ခမျာ ဝမ်းနည်းကာငိုချလိုက်ရာ ကိုကြီးထွန်းဇော်ကအငယ့်ကိုဖက်ပြီး ချော့လိုက်ပါ၏။
" ဟား.အငယ်လေး...ညီဘာလို့ငိုေနတာလဲကွာ ငိုပါနဲ့ကိုကြီးကြောင့်ဖြစ်ရတာ...စိတ်မဆိုးပါနဲ့...တိတ်တော့နော်...တိတ်ပါတော့..ကိုကြီးနောက်ဆို...ငယ်မကြိုက်တာမလုပ်ဘူး.."
ပြောကာရင်ခွင်ထဲသွင်းပြီး အငယ်ကိုဖက်ထားရင်းက
" တိတ်ပါနော်အငယ်ရာ..ကိုကြီးမင်မကြိုတ်တာ မလုပ်တော့ဘူး ကတိ ပေးတယ်ကွာ "
အငယ်လေး ကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးစဉ် အငယ် ရုတ်တရက်ကိုထွန်းဇော်၏ ပုဆိုးခါးပုံစကိုဆွဲဖြည်ကာ၊သူအလွန်မြတ်နိုးလှသော ကိုထွန်းဇော်ရဲ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ဖြင်စုပ်လိုက်ပါသည်။
စုပ်ရင်းဖြင့်အရေပြားထိပ်ကိုနောက် သို့လှန်ကာ ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုငုံစုပ်လိုက်ရာ ထွန်းဇော်အံဩမင်တက် လျက်။
" အငယ်..အ..အ..အငယ်မလုပ်ပါနဲ့.မလုပ်နဲ့ကွာ...မရွံဘူးလား..မင်းကိုကြီးရဲ့ တဏှာစိတ်အတွက်...အဲလောက်အနစ်နာ..မခံပါနဲ့ အ..အ.
အား..ရှီး..ရှီ့..ရွှီ..."
ပါးစပ်က ငြင်းသော်လည်း.ဖင်ကိုကြွကာ ကော့ပေးရင်းဖြင့် မရုန်းနိုင်ဘဲငြင်းနေသောကြောင့်
" တော်ပါတော့ကွာ...ဟ..အ..အ..
အငယ်ရာ...စိတ်မပါပဲ နဲ့တော...ကိုကြီးကို...အဲးလောက်ထိ..ပေးဆပ်စရာမလိုပါဘူး..အ.ရွှီး.ရွှီ.ရွှီး...
အငယ်မှာခုနကမြင်ဘူးလိုက်သောအခြောက်မလုပ်သလို လျာအစွမ်းဖြင့် ချစ်ရသူကို ပြုစုပေးရင်ဖြင့့်ဖီးတက်နေသော မျက်နှာကို မော့ကြည့်ကာ မျက်နှာကုန်းနမ်းပြီး..
" ကိုကြီးရယ် အနော်ခမျာကို တိတ် တခိုးချစ်နေရတာ ကြာပါပြီ အကိုကြီးမှာ ခုလိုဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝအောင်တသက်လုံးပြုစုပေးချင်ပါတယ် "
ထွန်းဇော် အံဩဝမ်းသာကာအငယ်လေးကိုစိုက်ကြည်ရင်း
" တကယ် ပြောေနတာလား အငယ်ဒါဆိုရင် အငယ်...ကိုကြီးပျော်လိုက်တာ...စိတ်ကြိုက်သာ ပြုစုပါတော့အချစ်ရာ.."
ပြောပြီး အငယ်လေး နို့တွေကို ပါး စပ်ဖြင်ငုံစုပ်ပေးပြီး ပါးပြင်ကိုနမ်းးလိုက်ကာ
" ငယ်ရာ....မင်းပြုစုတာ...အရမ်းကောင်တာပဲ...မနေနိုင်တော့ဘုးကွာ..အငယ်ခန္တာကိုယ်ထဲကို...ကိုယ်အချစ်ရေတွေ...လောင်းထည်ချင်တယ်...ခွင့်ပေးနော်ချစ်လေး..."
ကိုထွန်းဇော်က အငယ် တင်သားလုံးလုံးလေးကို ဆုပ်ချေပြီးရမ္မတ်ထန်သောမျက်လုံးများဖြင့်စိုက်ကြည့်ကာခွင့်တောင်းနေ၍
"ကိုကြီးသဘော ကိုကြီးဆန္ဒကိုဖြည့်ပေးပါမယ်...အငယ်ချစ်တဲ့ကိုကြီးစိတ်တိုင်းကျပါနော်..."
လိုပြောကာချစ်သူလီးကိုထပ်ပြီးငုံစုပ်ပေးပြန်ပါ၏။
" အ..အ..အားတော်ပါတော့..ငယ်လေးရာ...ရွှီး..ကောင်းထာ...ရှိ..
ရွှီး..အာ...အရမ်းကောင်းတယ် "
" ကိုကြီး..ထိန်းမထားနဲ့နော်...ပန်းသာထုပ်လိုက် အငယ်...ကိုကြီးအလိုကျ မျိုချပေးပါမယ်..."
" အ..အ..အား..အာ..အ ရွှီး တော်ပါတော့...တော်တော့ကွာ...ထွက်တော့မယ်.အ..အဟား...ကိုကြီိး..လေ ကိုကြီး..ဟို.ဟို..အငယ် ပါးစပ်ထဲပြီးချင်တာမဟုတ်ဘူး...ချစ်လေးရဲ့ခန္တာကိုယ်ထဲ..အချစ်ရေတွေပန်းထည့် ချင်တာနော်..လိမ္မာပါတယ်ချစ်လေးရာ...အချစ်လေးခရေထဲထည့်ပါရစေကွာ..."
" ငယ်..နာမှာကြောက်တယ်..ကိုကြီး..တခါမှမခံဘူးလို့ပါနော်..ကိုကြီးဟာက အရမ်းကြီးတယ်...."
ကြောက်ပါနဲ့ကွာ.....ချစ်လေးကိုနာအောင်လုပ်ပါ့မလား..ဒီမှာတွေလားဂျယ်ဘူးပါတယ်...မနာအောင်ဒါနဲ့ထည့်မှာ..."
ပြောပြီး ငယ်ဖင်လေးကို သူ့ဘက်လှည့်ကာ ဂျယ်တွေညှှစ်ပြီး ငယ်ဖင်စအိုဝလေးကို လက်လေးနဲ့ ပွတ်ပြီးမွှေပေးနေတယ်။ ပြီးတော့ ငယ်အပေါက်လေးထဲ ဝင်လာသော ကိုကြီးထွန်းဇော်ရဲ့ လက်ခလယ်အရ သာကို ခံစားမိပြီးဖီးလ်တက်ကာ အ လိုက်သင့် ပေါင်ကိုကားပေးမိ၏။
ခရေနှုတ်ခမ်းသားများကို ပိုကျယ်အောင် အစွမ်းကုန်ဖွင့်လျက် သူလီးကိုကုန်းစုပ်နေသော ငယ်လေးပုဆိုးကို လှန်ကာ ခရေဝကို ဂျယ်များလောင်းထဲ့ကာ လက်ဖြင့်ထိုးထည်ရာ ချောပြီးဖင်ထဲးသိုဝင်လာပါသည်။
အငယ့်လေးခမျာ တဖြေးဖြေးစိတ် ပါလာပြီး အရသာတွေနေပါ၏။ ကိုထွန်းဇော်က တဖြေးဖြေးလက်ကိုဝိုက် မွှေထိုးကာချဲ့ပေးပြီးပုဆိုး၂
ကွင်းစလုံးကို အငယ့် ဖင်အောက်မှာထပ်ခင်းပြီး၊ ဒူးထောက်လျက်အနေအထားဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူပုခုံး တဖက်ဆီသို့ထမ်းကာ သူလီးကြီးကို အရင်းမှကိုင်ပြီး၊ အငယ်ဖင်နှင့် ဥကြားနေရာကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်ကာ အငယ်လေး စိတ်ကြွလာအောင် နှိုးဆွပါတော့ သည်။
အငယ်လေးစိတ်တွေ ထကြွကာခံချင်စိတ်ဖြစ်လာစဉ် ဂျယ်ထပ် လောင်းကာ ခရေဝနှင့်သူလီး ကိုရွှဲအောင်သုတ်ပြီး ဒစ်ကိုခရေဝသို့ထောက်ကာ နှုတ်ခမ်းများကိုဆွဲစုတ်ပြီး
" အချစ်လေး..ခုချိန်ကစပြီးမင်းနဲ့ကိုယ်.....လင်မယားဖြစ်တော့မယ်နော် မြန်မာထုံးတမ်းဥပဒေမှာ...ကိုယ်လီ်းဒစ်ခေါင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားရင်...လင်မယားအရာမြောက်သွားပြီ ခုချိန်ထိကတော့ ချစ်သူတွေပဲ ကိုယ့်ရဲ့တရားဝင်မိန်မအဖြစ် ကျူး ကျော်ခွင့်ပေးပါနော် ချစ်လေး "
အငယ်မှာ လီးဒစ်ဖြင့်တေ့ထားခံရပြီး ခရေမှာ ယားယံလာကာအငယ်အသွင်းခံချင်နေပြိမို့ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ
" ခွင်ပြုပါတယ်အကို..ဖြေးဖြေးနော်....ငယ်ခရေလေးက အပျိုစင်လေးပါ....သူကိုအရမ်းချစ်လို့..ခွင့်ပြုပေးတာနော်..အရမ်းကြောက်တယ်...ကိုရယ်...."
" ကြောက်ပါနဲ့ချစ်ရ ခနနေကောင်းသွားမှာပါ အပျိုစင်ခရေ လေးကို ပွင့်အာသွားအောင် ချွေပြီ ချစ်ရေ "
ပြောကာ လက်တဖက်က ခရေဝကိုဖြဲ တဖက်က လီးထစ်ကို ကိုင်ကာ၊ထိုးသွင်းရာ တရစ်ရစ် တိုးဝင်လာပြီး လီးကြီး၏ တဝက်လောက်အ ရောက်တွင် ခရေဝမှာ ပြည့်အင့်သလိုခံစားရပြီးနာလာရာ
" အား...ကျွတ်..ကျွတ်...အ..အ..
ကျွတ်...ကျွတ်..."
" ချစ်တော်တော်နာနေလား....နာနေရင်ခနငြိမ်ပေးမယ်...ခုဆိုရင်ငယ်နဲ့ကိုယ်က....လင်မယားဖြစ်သွားပြီမောင့်မိန်းမလေး..နာနေလားဟင်.."
ဖီးလ်တက်စေမည့် စကားများပြောကာ ငယ်လေးကို ချော့၍လိုးပါ သည်။
ပြောရင်းဖြင်မသိမသာ ရှေ့ထိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ကာ နို့စူစုလေးများကို့ပါးစပ်ကိုငုံစို့ရား အရသာတွေ့ပြီး ငယ်လေးခါးကို ကော့ပေးမိလေသည်။
" ကောင်းလာပြီကို ကောင်းတယ်ဆောင့် ဆောင့်ပေးပါ..သွတ်သွက်ဆောင့်..."
ကိုထွန်းဇော်က လီးတဝက်ခန့်ခပ် သွက်သွက် လိုးဆောင့်ပေးရင်းကအားမရတော့ဘဲ
" မိန်းမရာ ကောင်းလိုတ်ထာ.အရမ်းကောင်းတာပဲ....အားမရတော့ဘူးအဆုံထိထည့်မယ်နော်....ချစ်...."
ပြောရင်းဖြင့် ထိုးသွင်းရာ အဆုံးထိ ရောက်လာပြီး အရမ်းနာလာရာ ကိုကြီး၏ကျောကိုဖိကုတ်ရင်း....
" အား..ကျွတ်..ကျွတ်.ခနနားပါဦးကို.အရမ်းနာလိုပါ...အ..အ..ကျွတ်
....ကျွတ် "
မျက်ရည်များကျကာ အံကျိတ်ခံနေသော အငယ်လေးကို ကြည့်ကာသ နားမိ၍
" မိန်းမနာတယ် တဝက်လောက်ပဲအ သွင်းအထုတ် လုပ်ပေးမယ်နော်ချစ်မချိမဆန့်ခံစားနေတာ မောင်မ
ကြည့်ရက်ဘူး "
" ဟင့်အင်း ထုတ်နဲ့...အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကြီးရဲ့လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးကို အနော်ခရေထဲမှာအဆုံးထိ ထိုးသွင်းထားတဲ့...ခံစားချက်ကိုအရမ်းကြိုက်တယ်..အ..အ..အား...
နာပေမဲ့လည်း အရမ်းကောင်းလို့အဆုံးထိထိုးသွင်းထားပေးပါ ကိုကြီးရာ "
" မိန်မသဘောပါဗျာ..သဘောပါဗျ...မောင်မယားလေး စိတ်တိုင်း ကျ ကျေနပ်စေရမယ်..."
ပြောကာ အဆုံးထိထိုးသွင်းလျက်မှိန်းနေပြီး ငယ်လေးပါးစပ်ကိုငုံလျက် ကစ်ပေးကာ
" ကျေနပ်ပြီလာချစ် ကျေနပ်ပြီဆိုရင် လူတွေလာလို့တွေ့နေမယ်..ဒီတခါအပြီ ဆော်မယ်ကွာ နာရင်အံ ကြိတ်ထားနော် ချစ် အချစ်ရဲ့ပါကင် ခရေထဲ မောင်အ့ချစ်ရေတွေသွန်းလောင်းတော့မယ်ကွာ..."
ပြောကာ တဖြေးဖြေးလိုးညှောင့်ရာက မြန်လာကာ ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာ ချိန်တွင် အငယ်လေး ခရေထဲသို့ လီးရေတွေ ပန်းထုတ်ကာပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်ပါတော့သည်။
ပုခုံးပေါ်မှ ခြေနှစ်ချောင်းကိိုချကာကြီးကို မဖြုတ်ပဲငယ်လေးကိုပွေ့ယူကာ ထွန်းဇော်ပေါင်ပေါ်မှာ တင်ထားပြီး ဖက်လျက်နားနေကြကာ၊ ခနအကြာ၌ငယ်လေးကသူကိုယ်ပေါ်မှ ထရပ်ပြီး ကိုထွန်းဇော်က ပုဆိုးများကို ဖုန်ခါပြီး ဝတ်လိုက်ရာ
" အား ကျွတ် ကျွတ် နာထာ ရှီး စပ်တယ်ဟ...."
ပုဆိုးလှန်ကာ ဒူးခေါင်း လှန်ကြည့်လိုက်ရာ
" ဘာဖြစ်တာလဲ ကိုကြီးရ ဒူခေါင်းမှာ ပွန်းနေတာလား "
" ခိ...ခိ...ခိ...ဟုတ်တယ် ချစ်ရ အ ချစ်ကပေးတဲ့ ဒဏ်ရာတွေလေခုန ကဇော နဲ့ဆိုတော့ နာရမှန်းမသိဘူး..ဟိ..ဟီ ဟီ..."
ကိုကြီး ဒူးခေါင်မှာ မတ်စေ့ အရွယ်ခန့်အပွန်းရာ၂ခုကို လှန်ပြရင်းအူ မြူးနေသော ကိုကြီးထွန်းဇော်ကိုပြုံးကြည့်နေရာ ဆက်ပြီးသူက
" အချစ်က ထူးဆန်းတယ်နော် ပွန်းလို့ပွန်းမှန်းမသိဘူး .ဟ..ဟ..ဟား...
ဟား "
" ရီမနေနဲ့ ပြန်ကျစို့ ကိုကြီး မနက် ဖြန်လာဖို အိပ်ရေးပျက်နေမယ် အ ဖေ့ကို နှိုးရမှာလည်း...မိုးချုပ်သွားရင်အားနာတယ် "
" မိန်းမကလည်းကွာ လင်မယားဖြစ်သွားပြီးပဲ အိမ်ပြန်ဦးမှာလား မောင်အိမ်လိုက်အိပ်ပေါ့နော် မိန်းမရာ နော်လို့...."
" ဒီ ဘုရားပွဲတွင်းတော့...အဖေကိုပြောရပါတယ် ဘုရားပွဲပြီးရင်တော့တစိမ်းအိမ်ပေးမအိပ်လောက်ဘူး "
" ဒါဆိုရင်...မုံရွာဘုရားစျေးပွဲညမှာပဲ..မောင်နဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းကအဆုံးသတ်ရတော့ မှာလားဟင် "
" သူတော်တော် အတာဘဲ အနော်လားမအိပ်ရလည်း..အနော်ဆီကိုမောင်လာခဲ့ပေါ့ဗျ..ဟ..ဟ..ဟ..."
" အော်ဂလိုလား....နို့မသိပဲကိုဟင်း..ဟင်း..ဟင်း...ဒါနဲ့ ယောက္ခမကြီးက..မောင့်ကိုလက်ခံပါမလား "
" သူတို့မသိအောင် ညမှတိတ်တိတ်လာပေါ့...နောက်ကျရင်အဆင်ပြေသွားမှာပါစိတ်ချ....."
" တကယ်..ဝမ်းသာလိုက်တာအချစ်ရာ....ခုညက..မိန်းမကို မောင်အိမ်ကို ခိုးပြေးတဲ့မင်္ဂလာဦးညနော်....သိတယ်မို့လား..."
ကိုထွန်းဇော်က အငယ်လေးကိုဖက်ကာ ကြင်နာစွာ နမ်းလိုက်ပြီး
" မင်္ဂလာဦးည ဆိုတော့ ဘာဖြစ်လဲမောင်....ပြောပါဦး..."
" အိမ်ရောက်ရင် ဟောဒီက မယားအလှလေးကို...မောင်လီးကြီးနဲ့တအားချဦးမှာခမျ..သိလား..."
" ဟင်း.မောင်နော်ေတာ်တော်နှာဘူး ထ လူတွေမြင်ကုန်မယ်...ရှက်စရာကွာ..ဖယ်ပါတော့လို့ "
" ရှက်ပါဘူးကွာ မရှက်လို့ဘဲ ဟော ဒီကတ္တရာပေါ်လူမြင်ကွင်းမှာအချစ် ပါကင်ခရေလေးကို ဗျင်းလိုက်တာ
ချစ်ခရေဖူးလေး..ပွင်အာသွားသလိုမောင့်ဒူးလည်း အရမ်းနာသွားတယ် ဒါပေမယ့် မလျော့သေးဘူးနော် အိမ်ရောက်ရင် ချစ်ခရေကို ထပ်လိုးဖို့ခွင့်ပေးဦးနော် ချစ်နဲ့မောင် မင်္ဂ လာဦးညမှာ ဟောဒီမောင့်လီးကြီးက အစာဝဝစားခြင်ပါသတဲ့ ခမျ "
ပြောကာ အငယ်လေးလက်ကို ဆွဲယူ၍ သူလီးကြီးပေါ်သို့တင်ပေး လိုက်ပါ တော့သည်။
...........
နောက်ရက်မှာတော့ ငယ်လေးနဲ့ကိုထွန်းဇော်တို့ ညနေ၃နာရီက စျေးပွဲသွားကြကာ လိုချင်သောပစ္စည်းများ ဝယ်ယူကာ စားသောက်ပြီးရွာကလာကြသောသူများ စုံချိန်တွင်
" ငယ်လေး ဒီနေ့ကိုကြီးအရမ်းအိပ်ချင်နေတယ်...စေားစေားပြန်အိပ်ရ အောင်နော်...နောက်ရက်လည်ပွဲကမပြီးသေးပါဘူး..နောက်ညကျမှ ရုံပွဲကြည်ကြစို့...."
" ကိုကြီးသဘေေလေ..ပြန်ကျတာပေါ့.."
ထွန်းဇော်က ဆိုင်ကယ်အပ်ထားရာသို့သွားပြီး ယူကာ ပြန်ခဲ့ကြလေသည်။
" ကိုကြီး ဒီနေ့စောစောရွာကိုရောက်မယ်..အဖေတို့ မအိပ်လောက်သေးဘူး..အိမ်ကိုတန်းမောင်းနော် ပစ္စည်းတွေထားပြီးမှ အနော်ကိုကြီးကိုအိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ် "
" ဒါဆိုရင်ငယ်လေး ကိုကြီးဆီလိုက်မအိပ်ဘူးပေါ့ဟုတ်လား ကိုကြီးအိပ် ချင်တယ်ပြောပြီး စောစော ပြန်လာတာက ငယ်လေးကို တဝကြီးချစ်မလို့ ငယ်လေးပစ္စည်ကုန်းရွေးနေတာကြည့်ပြီး အရမ်းထန်နေတယ်..ဒီမှာကိုင်ကြည့်ပါဦး "
လို့ပြောကာ ခါးကိုဖက်ထားသောလက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ခိုင်းရာလီးကြီးမှာထောင်မတ်လျက်ရှိ့နေပါသည်။
" ကိုကြီးတော့နော် သိပ်ကဲတာပဲ ည က သုံးခါဆွဲတာကို ခုထိထောင်နိုင်တုန်းပဲ..တော်တော်ဆိုးတဲ့လူဆိုး "
" ချစ်လို့ဆိုးတာပါကွာ ငယ်လေးကအရမ်းလှနေတော့ ညီလေးကအ ရမ်းထကြွနေတာ ငယ်လေးလိုက်မအိပ်ချင်တော့ အရိပ်ကောင်းတဲ့ကုက္ကိုပင်အောက်မှာ ညီလေးငြိမ်သာအောင်အဝကြွေးခဲ့..တခါထဲတော့မရဘူးနော်..သုံးချီလောက်ဆွဲးမှငြိမ်သွာမှာ.."
" ကဲပါကိုကြီးရာ ခများအိမ်ကိုသာမောင်းပါတော့ အိမ်ကျမှစိတ်ကြိုက်ဆွဲ "
" လိမ္မာလိုက်တာ ငယ်လေးရာ ဒီညအမေလည်း သူညီမရွာကိုသွားတယ် မရှိ့ဘူး တေားကြက်ဥနဲ့အ ရက်ဦးရေလည်း ရှာထားခဲ့တယ်..
ဒီညတော့ ချစ်ခရေလေးထဲ ကိုယ်ကောင်ကြီး မချွတ်တမ်း စိမ်ထားလိုက်မယ်ကွ..ဟ..ဟ..ဟ.."
ထိုညက ငယ်လေးကိုပါ အရက်တိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားလိုးပွဲဆင်နွှဲကြရာဘယ်နှစ်ကြိမ်ထိအလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြလဲဆိုတာမမှတ်မိတော့ပေမယ့်ငယ်လေး ဖင်ကွတတဖြင့်လမ်းလျောက် ခက်လောက်အောင် နာကြင်လျက်ရှိ့ပါတော့သည်။
ဘုရားပွဲပြီးတော့ သုံးရက်လောက်ကိုထွန်းဇော်နဲ့ မတွေရသဖြင့်ငယ်လေး နေမထိထိုင်မသာဖြစ်ကာညနေပိုင်းတွင် ကိုထွန်းဇော်အိမ်သို့သွားကာ
" အကို..ညလူခြေတိတ်ချိန်နောက် ဖေးခြံစည်းရိုးကိုကျော်ပြီး..လာခဲ့နော်..ငယ်လေးအကို့ကို..အရမ်းလွမ်းတာပဲ "
" ငယ်လေးက လွမ်းယုံလွမ်းတာအကိုမှာကဒီကောင်ကြီးကို ထိမ်းမနိုင်ဘူး..ကိုင်ကြည့်ပါဦး...ညထိမ အောင့်နိုင်လို့ပါကွာ..ခုတချီလောက်ကြွေးသွားပါဦး.."
ကိုထွန်ဇော်ကသူလီးကြီးကိုငယ်လေးပြလိုက်ရာ လီးထိပ်မှာအရေကြည်များစိမ့်လျက် ထောင်မတ်နေတာကို ကြည့်ပြီး ခရေဝမှာ ယားယံလျက်ခံချင်လာသော်လည်း
" အကိုကလည်း နေ့ခင်းကြီး..အရီးညိုသိသွားမယ်..ညကြမှလာခဲ့နော်..ငယ်စောင့်နေမယ်.."
" အမေမရှိ့ပါဘူး..ငယ်ရလာပါကိုယ်မနေနိုင့်တော့လို့ပါ..ခနလေးပါကွာ..."
ကိုထွန်းဇော်က ငယ်လေးကိုနောက် မှ သိုင်းဖက်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ဆွဲတင်ပြီး အပေါ်ထပ်သို့ ရောက်ချိန်၌သူပုဆိုးကို လှေးခါထိပ်မှာချွတ်ချ ထားရစ်လိုက်ရာ
" အကိုနော် ဘာဖြစ်ေနတာလဲအိန္ဒြေ ကိုမရဘူး ဘာလို့ပုဆိုးကြီးချွတ်ခဲ့တာ လဲ အကို့ အမေပြန်လာရင်ဘယ် လိုလုပ်မလဲ..သွားပြန်ယူပုဆိုးကို..."
" ချစ်ကလည်းကွာ..မောင်အရမ်းထန်နေလို့ပါ..နဲနဲကုန်းလိုက်..ထည့်ချင်ပြီ"
ကိုထွန်းဇော်က ငယ်လေးပုဆိုးကိုတင်သား ပေါ်အောင်လှန်တင်ပြီးခရေဝကို တံတွေးဆွတ်ကာ လီရည်ကြည်များစိုနေသော လီးဒစ်ဖြင့်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ ဒစ်ခေါင်းမှာ အရေကြောင့် အလွယ်တကူဝင်လာသော်လဲးကျန်အပိုင်းက ချောက်သွေ့နေ၍ တင်းကျပ်စွာဖြင့် ခရေနံရံကိုပွတ်တိုက်ကာ တဝက်ေလာက်ဝင်လာစဉ် ငယ်လေးခမျာ နာလွန်းပါ၍
" အ...အား..နာလိုက်တာအကို..
ကျွတ်ကျွတ်..ဘာချောဆီမှမပါတော့အရမ်းနာတယ်..."
" ဆောရီးချစ်ရာ..မောင်လောသွားလို့ပါ မနာအောင်တံတွေးထပ်ဆွတ်လိုက်မယ်.."
ကိုထွန်းဇော်က သူ့လီးကို ပြန်ထုတ်ကာ တံတွေးဖြင့်စိုရွှဲအောင်သုပ်
လိမ်းပြိး ခပ်ဟဟ ခရေတွင်းသို့တ ဖြေးဖြေး ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လက်က ငယ်လေး ရင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လျက်
" ကောင်းလိုက်တာချစ်ရာ..ချစ်ခရေလေးက ဘယ်အချိန်လိုးလိုးကျပ်ထုပ်နေတာ နာတော့ဘူးမို့လာချစ်..."
" မနာပါဘူး မောင်ရ..စိတ်ကြိုတ်လိုး..တော်ကြာအရီးပြန်လာရင်မိနေမယ်.."
" သိပါတယ် ချစ်ရာ လိုးပြီကွာ
မောင်လဲ ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်ပါဘူး ကြမ်းမယ်နော်..နာရင်အောင့်ခံ..အဲဒါမှ မြန်မြန်ပြီးမှာ.."
ကိုထွန်းဇော်က ငယ်လေးခါးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသားကုန်ဆုတ်ကိုင်လျက် စက်သေနတ် ပစ်သလိုတဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် ဆောင့်လိုးလိုက်ရာအချက်၅၀ လောက်တွင် သူခန္တာကိုယ်တခုလုံးရှိ့ အကျောများကိုအသားကုန် ညစ်ကာ လီးရေတွေ မြောက်များစွာ ပန်းလျက်ပြီးသွားပါတော့သည်။
ငယ်လေးကို အသားကုန်ဖက်ကာသူလီးကြီးကို ခရေတွင်းသို့သွင်းလျက်ဖြင့်
" ကောင်းလိုက်တာမိန်းမရာ...ငတ်နေတာကြာလို့ထင်တယ် အရေတွေအများကြီးထွတ်သွားတယ် လီးမွှေးတွေပေါ်တောင်စိုရွှဲနေပြီး..ကောင်းလိုက်တာ..."
" ကောင်းမနေနဲ့ မောင်ရေ..ဖယ်တော့..အရီးပြန်လာလို့တွေ့နေမယ်ပြီးရင်ချွတ်လိုက်တော့နော်.."
ထိုစဉ် အောက်ထပ်မှ အရီးညိုအသံကြားလိုက်ရာ
" ဟဲ့ သား...ငထွန်း..ငယ်လေးအိမ်ရောက်နာမို့လား...နင်တို့ဘာလုပ်နေကြတာလဲ မြန်မြန်ဆင်းခဲ့ကြ ငယ်လေးအမေ သတိလစ်သွားလို့ဆရာ သွားပင်နေကြတယ် နင်တို့နှစ်ယောက် မြန်မြန်လာခဲ့လို့ ငယ်လေး အဖေကမှာလိုက်တယ်..."
အရီးညို အသံကြောင့် ကိုထွန်းဇော်လီးကိုဗျွတ်ကနဲဆွဲချွတ်ကာအောက် ထပ်သို့ ဆင်းပြေးလေရာ လှေခါးလယ်လောက် အရောက်တွင် ငယ်လေးက ခပ်တိုးတိုးသတိပေး
" အကို..အကို..ပုဆိုးမပါပဲအောက်ထပ်ဆင်းမို့လာ..ဒုက္ခပါဘဲ..အရှက် ကွဲ တော့မယ်..ရော့ပုဆိုးဝတ်လိုက်"
" အဟီး..မေ့သွားလို့...ပေး..
ပေး..ပုဆိုး..."
ကိုထွန်းဇော် ပုဆိုးကို ခေါင်းမှ စွတ်ကာ ရုတ်ရက်ဆင်းသွားရာ အရီးညိုကမြင်သွားပြီး..
" ဟင်း...ငါသားငထွန်ုးး....လုပ်လိုက်ရင်..အလွဲလွဲအချော်ချော်နဲ့...မြန်မြန်သွားကြ...ကိုဖိုးမောင်ကမျှော်လှပြီ...."
ကိုထွန်းဇော်က ပုဆိုးကို ဖြစ်သလိုဝတ်ပြီးဆိုင်ကယ်ကို ရှေ့ကစီလျက်ငယ်လေးနဲ့ အတူ ထွက်လာကြပါ သည်။
ဆရာက အမေကို အတက်ပျောက်အောင် ဒိုင်ရာစီပင် ထိုးပေးကာပြန်သွားပါသည်။ အမေကို ညဘက်မှာစောင့်အိပ်ဖို့ အဖေက ကိုထွန်းဇော်ကို အကူညီတောင်းပါသည်။
ကိုထွန်းဇော် ဝမ်းသာစွာဖြင့် ကူညီမည်ဟု ကတိပေးရာ ငယ်လေးတို့ အိမ်တွင် အိပ်ဖို့ တရာဝင်ခွင့်ပြုချက်ရသွားသဖြင့် နစ်ယောက်လုံးပျော်ကြပါသည်။
အမေ ကျန်းမာရေးကိုအကြောင်းပြုလျက် ကိုထွန်းဇော် ငယ်လေးတို့အိမ်လာအိပ်တာနှစ်လကျော်လောက်တွင် ကျန်းမာရေးပိုဆိုးလာပါသည်။
မိန်မသားမရှိ့သဖြင့် တောင်ဘက်ရွာက အမေတူမ နှင်းမြကို ပြုစုဖို့ခေါ်ထားရပါတော့သည်။ မနှင်းမြက ေယာင်္ကျားရပြီး တလလောက်မှာ သူယောင်္ကျားက အရင်ရီးစားနှင့် ဗိုက်ပေါ်လာသောကြောင့်ဆက်မပေါင်းတော့ဘဲနေခဲ့ပါသည်။
အငယ်လေး၏ ဝမ်းကွဲ အမဖြစ်သော်လည်း ကိုထွန်းဇော်က ခပ်မှန်မှန်သာ ဆက်ဆံပါသည်။ မနှင်းမြက ကိုထွန်းဇော်ကို စိတ်ဝင်စားပုံရ သော်လည်း ကိုထွန်းဇော်၏ အနေ အထိုင်တည်ကြည်မှု့ကြောင့်ငယ်လေးရင်အေးရပါသည်။
ကိုထွန်းဇော်က ငယ်လေးတယောက် မှလွဲ၍သူတသက် ဘယ်မိန်းမးဘယ်ယောင်္ကျား ကိုမျှမချစ်နိုင်ပါဟု ကတိပေးထားရာ ငယ်လေးအလွန် ပျော်ရွှင်မိပါတော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
---------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment