အခုေလာေလာဆည္ ျမစ္ျပင္က်ယ္ၾကီးတစ္ခုရဲ႕ ကမ္းပါးမွာ အိမ္ယာအေဆာက္အဦးၾကီးတစ္ခုေဆာက္လုပ္ေန ပါတယ္။ ပံုၾကမ္းထုတ္ ကတည္းက ေျမငလ်င္၊ေရဒဏ္၊ေလတိုက္ခတ္မႈ စသျဖင့္စဥ္းစားတြက္ခ်က္ျပီးေဆာက္လုပ္ျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ကို ၂၄နာရီနီးပါးရေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးဖို႔ျပင္ဆင္ထားျခင္းစတာေတြေၾကာင့္ ၀ယ္ယူလိုသူမ်ားၾကားမွာ စိတ္၀င္စားမႈႏႈန္းက အေတာ္ျမင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔မနက္မွာ ေတာ့ ၾကီးၾကပ္ေရးအဖြဲ႔က ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းၾကန္႔ၾကာမႈ၊ အားကစားခန္းမထည့္မည့္အျခမ္းက မျပီးစီးေသးမႈေတြကို အေၾကာင္းၾကား လာတဲ့အတြက္ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈေျဖရွင္းဖို႔ ကြၽန္ေတာ္သြားရပါမယ္။
ေသာၾကာေန႔မနက္ (၁၁)နာရီမွာ အေဆာက္အအံုရွိရာကိုေရာက္အသြားမွာေတာ့ ေနမင္းၾကီးႏွင့္အျပိဳင္ မ်က္လံုးျပဴး သြားရေလာက္ ေအာင္ သေဘာက်ခဲ့ရပါတယ္။ အေဆာက္အဦးၾကီးက တကယ့္ကို အၾကီးၾကီးပါပဲ။ ေျမပိုင္ရွင္ေတြက တစ္ဦးတည္းမွမဟုတ္တာပဲေလ။ ျပီးေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးအင္ဂ်ီနီယာေတြကိုက ၆ဦးဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္။ ေျမပိုင္ရွင္ေတြ၊ အခန္းကိုၾကိဳပိြဳင့္ႏွင့္ ၀ယ္ထားသူမ်ားက ျပီးေစခ်င္လွျပီ။ ဒီအျခမ္းကို အေခ်ာသပ္ျပီးရင္ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္နီးပါး ျပီးျပီလို႔ဆိုႏိုင္မယ္ထင္တယ္ဗ်။ ဆိုဒ္ထဲကို၀င္သြားေတာ့ အလုပ္သမား အခ်ိဳ႕ သူ႕ေနရာနဲ႕သူ နားေနၾကတာကိုျမင္ရပါတယ္။ 'ဆိုဒ္ရုံးခန္း'ထဲ၀င္သြားေတာ့ ဆိုဒ္မန္ေနဂ်ာက ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ရွင္းျပျပီး မၾကာခင္ ျပီး စီးေစရမယ္လို႔ အာမခံတယ္။ သူေပးတဲ့ delivery note ရဲ႕ေအာက္ေျခကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္းထိုးထားတဲ့ေနရာက 'ဘရန္ ဆိုင္း' တဲ့။ ဘာလူမ်ိဳး ပါလိမ့္။
အခုတာ၀န္က်ေနတဲ့ ဆိုဒ္မန္ေနဂ်ာက အဲဒီလက္မွတ္ဟာ မျပီးေသးတဲ့ အားကစားခန္းမဘက္ျခမ္းက တာ၀န္ယူတဲ့ ဆိုဒ္မန္ေနဂ်ာေလးရဲ႕ လက္မွတ္ပါတဲ့။ အခုေလာေလာဆယ္ သူအျပင္သြားေနတဲ့အတြက္ ဆိုဒ္ထဲမွာ သူမရွိပါ။
'မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ဗ်ာ၊ ဆိုဒ္ထဲလွည့္ပတ္ၾကည့္ဖို႔ေရာ၊ အားကစားခန္းမဘက္ကိုသြားၾကည့္ဖို႔ အားလံုးသိေနတဲ့ အဲဒီဆိုဒ္ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ လက္ ေထာက္ေလးရွိပါတယ္။'
သူ႕ေ၀ၚကီေတာ္ကီေလးကိုထုတ္ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕အသာကပ္ကာ ခပ္တိုးတိုးစကားေျပာျပီးေနာက္မွာ 'ညီညီ'ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးေရာက္လာ တယ္ ဆိုဒ္တစ္ခြင္လွည့္လည္ျပသဖို႔ေပါ့။ ညီညီဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးဟာ အသက္(၂၀) ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ ဆံပင္အေရာင္က နက္ေမွာင္လို႔ မ်က္ ႏွာကေတာ့ၾကည့္လို႔အဆင္ေျပေပမယ့္ ခပ္တင္းတင္းမ်က္ႏွာ ထားနဲ႕၊ ေဘာ္ဒီကလည္း ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိသား။ ေဆာက္ လုပ္ေရး ေဆာင္းဦးထုပ္ေဆာင္းထားသလို ကုမၸဏီလိုဂိုပါ ဂ်က္ကက္ကိုတီရွပ္အႏြမ္းေပၚထပ္၀တ္ထားေလရဲ႕။ သူ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီ ကအတို အနားကဖြာေနေရာ။ ညစ္ေပေပေျခအိတ္ေတြႏွင့္ ေတြကိုစြပ္ထားပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ၾကြက္သားအျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႕ လူမ်ိဳးေတြ ကို ရွာေဖြ ေတြ႕ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မၾကိဳက္ခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အၾကိဳက္ထံုးစံကေတာ့ သူလိုကိုယ္လို လူငယ္ေလးေတြပဲၾကိဳက္တာ။ (အမွန္တကယ္ အစစ္အမွန္ကိုေျပာရရင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြကို အေကာင္းဆုံးေတြ ထဲက အၾကိဳက္ဆံုးပဲဗ်။) ဒါေပမဲ့ ညီညီက် ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနသလိုပါ။ ခပ္တင္းတင္းမ်က္ႏွာထား၊ အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္း၊ မ်က္ရစ္မေပၚတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ ေၾကာင့္မ်ားလား။
ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႕လိုပဲ ဦးထုပ္တစ္ခုဆြဲယူေဆာင္းလိုက္ကာ သူႏွင့္အတူအေပၚထပ္သံုးလႊာဆီကို လွမ္းျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေဆာက္လုပ္ ေရးလုပ္ငန္းခြင္အေၾကာင္း၊ အေျခအေနသဘာ၀ ျပီးေတာ့ လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ခမ္းနားေတာက္ပေသာ ျမစ္ျပင္က်ယ္ၾကီးရဲ႕ အလွအပပါ မက်န္ေျပာျပပါေလ့။
သူသြားတဲ့ေနာက္လိုက္ရင္း အလႊာလႊာအထပ္ထပ္ သြားလာတာမွာ တစ္ခါတေလ အနီးကပ္ရခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ကိုယ္နံ႔ျပင္းျပင္းကို ရွဴမိ ရတယ္။ စစခ်င္းေတာ့ အေတာ္မႏွစ္ျမိဳ႕မိေပမဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုဆန္းစစ္မိေတာ့ နည္းနည္းမ်ား စြဲမက္ေနမိသလားပဲ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနာက္တစ္လႊာကိုအေရာက္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက အစမသတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ အားကစားခန္းမဘက္ျခမ္း။ မိုးေရေတြစိုရႊဲေန ေတာ့ ဆက္လက္ေဆာက္လုပ္ဖို႔ နည္းနည္းအႏၲရယ္ရွိေနတဲ့သေဘာပါ။ ေသခ်ာဆန္းစစ္ျပီးလိုအပ္ခ်က္၊ ျဖစ္ေနမႈအေျခအေနေတြကို Notebook မွာေရးမွတ္ရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေအာက္ဆံုးအထပ္ကိုျပန္ေရာက္ခဲ့ၾကခ်ိန္မွာေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္က လူေတြ သိပ္မေတြ႕ ရေတာ့။ အင္း..... ကြၽန္ေတာ့္အတြက္လည္း လာေရာက္ဆန္းစစ္တဲ့ကိစၥျပီးဆံုးသြားေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လူငယ္တစ္ေယာက္ကြၽန္ေတာ္ တို႔ရွိရာလွမ္းလာျပီး ညီညီ့ကိုေမးတယ္ ေန႔လည္စာတစ္ခုခုစားခ်င္ရင္ canteen လာခဲ့ပါလားတဲ့။ ဆိုင္က ပိတ္ခါနီးျပီတဲ့။ ဒီေန႔ေသာၾကာ ေန႔ဆိုေတာ့ အားလံုးလုပ္ငန္းခြင္ကို ေစာေစာသိမ္းက်တာေလ။
ညီညီက သူနဲ႕အတူ ဆိုဒ္ canteen ကိုေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနရာက ဆိုဒ္နဲ႕သိပ္မလွမ္းပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စားဖို႔အဆင္ေျပမဲ့ ဟာ တစ္ခ်ိဳ႕မွာခဲ့ၾကတာေပါ့။ အစားအေသာက္ေတြေရာက္လာဖို႔ထိုင္ေစာင့္ေနခ်ိန္မွာ သူက ခပ္တိုးတိုးေျပာေလရဲ႕ အိမ္သာသြားခ်င္လို႔ တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း လိုက္မယ္အတူေပါ့။ အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ သန္႔စင္ခန္းကတစ္ျခားမွာပါ။ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးဗ်ာ...ဆီးသြား ေၾကြကမုတ္က ႏွစ္ခု၊ အိမ္သာခန္းက သံုးခုထဲရယ္။
ကြၽန္ေတာ္က ေၾကြကမုတ္တစ္ခုမွာဆီးသြားေတာ့ သူလည္းေဘးက တစ္ခုမွာရပ္ျပီးသြားသေပါ့။ ညီညီသူ႕ေဘာင္းဘီတို ကိုေလ်ာ႔ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုဟကာ သူ႕ငပဲကိုဆြဲထုတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ အအံၾသၾကီးအံ့ၾသသြားရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ။ It was huge. ေပ်ာ့ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ ၆လက္မခြဲေလာက္ရွိတယ္။ အတုတ္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္၀တ္နီးပါးဆိုေတာ့ မ်က္လံုးျပဴး ခ်င္စရာ။ ကြၽန္ေတာ္အဲဒီအခ်ိန္ဘာမ်ားလုပ္မိသလည္း...သိလား။ မမာတစ္၀တ္ မာတစ္၀က္ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းကို ေဘာင္းဘီထဲအသာ ျပန္ထည့္ ဇစ္ပိတ္ျပီး လက္ေဆးဖို႔ေဘစင္ကိုသြားေလသတည္းေပါ့။ လက္ေဆးရင္း မွန္ကေနတစ္ဆင့္ျမင္ရတာက တစ္၀က္တစ္ပ်က္ ေလ်ာ႔ေနတဲ့ ခါးကေဘာင္းဘီေၾကာင့္ တင္းရင္းေနတဲ့ တင္ပါးၾကားက ခ်စ္သူ႕လမ္းသြယ္ေလးကိုျမင္ေနရတယ္။ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္း နဲ႕ေငးေနတာ သူဆီးသြားျပီးလို႔ေဘာင္းဘီထဲ သူ႕ဟာကိုျပန္ထည့္ဇစ္ပိတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဟန္မပ်က္ေခါင္းငံု႔ျပီး လက္ေဆးရသေပါ့ဗ်ာ။
သူေဘစင္မွာ လက္လာေဆးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္အေျခာက္ခံစက္မွာ ေလသလပ္ခံရင္း စကားစျမည္ေျပာ စပ္စုရပါေသးတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ canteen ကိုျပန္လာျပီး ကိုယ္စီမွာထားတာေတြကို စားေသာက္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ စားေသာက္ရင္းမသိမသာ ေအာက္ကို ၾကည့္ေနမိတာမွာ သူ႕ငပဲဟာ ခဏေနကထက္စာရင္ ပိုၾကီးၾကီးလာေနသလိုပဲ။ သူ႕ဒူးေခါင္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ခြဆံုကိုမထိတထိပြတ္သပ္ ေနမိတာေလ။ ဒါကိုသူသိလား မသိဘူးလား မဆိုသာေပမဲ့ သာယာေနပံုပါ။ ေျပာဆိုျဖစ္ၾကတဲ့ စကားလမ္းေၾကာင္းဟာလည္း လက္ထပ္ ျခင္းေတြ၊ လက္မထပ္ဘဲအတူေနျခင္းဆိုတဲ့ အေၾကာင္း အရာေတြဖက္ေျပာင္းသြားေနပါေပါ့ မသိမသာ။ လက္ထပ္ျပီး အတူေနတဲ့ကိစၥမွာ ကြၽန္ေတာ္က မျဖစ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ေျပာေတာ့ သူကျပံဳးလိုက္ကာ 'No' တဲ့။ ျပီးေတာ့ 'ကြၽန္ေတာ္ဒီကိစၥမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မတိမ္းညႊတ္ ဖူးဘူးဗ် အျမဲတမ္းလိုလို....အခု'
သူေျပာတဲ့စကားေတြအေပၚ မတုန္႔ျပန္မိေပမဲ့ သူ႕ဒူးေခါင္းႏွင့္ဖိထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားက အတင္းတြန္းကန္ေနပါရဲ႕။ ဘယ္လုိမ်ား အဆံုးသတ္လာမလည္း ကြၽန္ေတာ္သိစျပဳလာပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္မဖယ္ရွားဘဲ ကပ္ထားမိေတာ့ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ကာျပံဳးေယာင္ ေယာင္ျပဳရင္း 'ညီတို႔တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔လိုေနျပီလို႔ ေျပာရမလားမသိဘူးဗ်ာ' ေျပာလာပါရဲ႕။ မၾကားတၾကားအသံခပ္တိုးတိုးနဲ႕ ၀ဲတဲတဲအသံက ဆက္ျပီးေျပာတာက 'come to bed' ဆိုပဲ။
'Yes' လို႔ဆိုလိုက္ေတာ့ သူ႕လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ဒူးကိုအသာဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း သေဘာညီပါတယ္ေနာ္လို႔ ထပ္မံအတည္ျပဳသည့္ သေဘာျပသပါတယ္။ ဒီေတာ့လည္း သူလက္ကိုျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း အသာဖ်စ္ညႇစ္လိုက္တာေပါ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး။
'ညီတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခဏေလာက္ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ဖို႔ေနရာက လူလစ္မလစ္မေသခ်ာဘူးဗ်'
'အင္း......သိပ္ေတာ့လည္းမခက္ပါဘူး'
'ညီအေတြ႕အၾကံဳေတာ့သိပ္မရွိဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့အစ္ကိုေက်နပ္ေအာင္ေတာ့လုပ္ေပးႏိုင္မွာပါ။'
သူကေျပာေသးတယ္ သူသတိရျပီ အခန္းတစ္ခန္းရွိတဲ့ေနရာကို။ အဲဒီအခန္းက ယူနီေဖာင္းအေဟာင္းေတြထားတဲ့အခန္းပါတဲ့။ သူအရင္ သြားႏွင့္ျပီး အရိပ္အေျခၾကည့္မယ္၊ ခဏေနမွ သူ႕ေနာက္လိုက္ခဲ့ပါဆိုျပီး canteen ကေနထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ သူသြားရာေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္မိေတာ့ အခန္းတစ္ခုထဲ သူ၀င္သြားတာကိုေတြ႕ရတာ။ မိနစ္အနည္းငယ္ျငိမ္သက္ျပီးေနာက္ တံခါးမေလးအသာဟလာကာ သူ႕လက္အစံုကို လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း canteen ကိုစြန္႔ခြာကာ သူ႕ေျခလွမ္းေတြအတိုင္းလိုက္၀င္သြားပါတယ္။ ယူနီေဖာင္း စတုိခန္းထဲ ေရာက္သြားေတာ့ အခန္းအလယ္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေမြ႕ယာတစ္ခုခင္းထားတာကို အဆင္သင့္ေတြ႕ရသလို ဆိုဖာ အစြန္မွာ တီရွပ္နဲ႕ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီသာပါတဲ့ ညီညီ့ကိုေတြ႔ရတယ္ေပါ့။ 'ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္လို႔ဗ်....ဟဲ' ရယ္ျဖဲျဖဲနဲ႕ေျပာေသး တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ျပတင္းတံခါးကေန အျပင္ဘက္ကို ဘယ္သူေတြရွိမလည္း တစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့ သူက 'Ah, ၾကည့္မယ့္လူေတြရွိမယ္ လို႔မထင္ပါဘူးဗ်ာ အားလံုးအိမ္ျပန္ကုန္ျပီေလ' ဆိုျပီးတံခါးကိုပိတ္ပစ္လိုက္တယ္။
ေမြ႕ယာေပၚခင္းထားတဲ့ အိပ္ယာခင္းဟာလည္း သေဘၤာေဆးစက္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ေပက်ံေနျပီး သန္႔စင္ပံုမရ။ ညစ္ေပေပ ထိုေကာင္ေလး ညီညီ ႏွင့္ပင္တူမိေသးေတာ့။ 'Ah well' သူ႕ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို တစ္လႊာျခင္းရွိသမွ်ခြၽတ္ပစ္ထားလိုက္ တာ ရွင္းကနဲပါပဲ။ တီရွပ္ေတြကို ေခါင္းေပၚ ေျမႇာက္ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အေျမႇာင္းေျမႇာင္းထေနတဲ့ ရင္အုပ္ေတြေပၚလာသလို၊ ေဘာင္းဘီက ၾကယ္သီးကိုျဖဳတ္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေတာ့လည္း စူပါ ၾကီးက ခံုးထလို႔ ေပ်ာ့ေနခ်ိန္ကႏွင့္မတူ ထြားလာလိုက္တာ မ်က္လံုးျပဴးခ်င္စရာ။
'ငါ့မွာ ပါးစပ္ေသးေသးပဲရွိတာကြ၊ မင္းဟာနဲ႕ဆန္႔ပါ့မလားေတာင္ မသိဘူးေနာ္'
'ဟား.....ဟား အဲဒါလည္းအဆင္ေျပပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတြ႕ဖူးတဲ့ေကာင္ေတြက လက္နဲ႕ထုေပးတာထက္မပိုၾကပါဘူး'
သူ႕ခမ်ာ သေဘာတက်ကိုျဖစ္လို႔ပါ။ ဒီေလာက္ထြားတာျမင္မွ မျမင္ဖူးဘဲဥစၥာ။ မထခင္ကနဲ႕ လားလားမွမဆိုင္ အေတာ့္ကိုၾကီးလာတဲ့ သူခိုးပဲ သူ႕ငပဲက။ ေဘးမွာ အသာလွဲေလ်ာင္းလိုက္ရင္း သတိျပဳမိတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ ႏူးညံ့ၾကင္နာမႈမရွိ တက္မက္မႈ သာရွိေန တယ္ဆိုတာပါပဲ။ လိုအပ္လို႔ အတြက္ပဲဦးတည္ေနၾကတာပဲေလ။ ႏူးည့ံၾကင္နာတဲ့ အနမ္း၊ ေႏြးေထြးတဲ့ ဖက္တြယ္မႈေတြ အေ၀းကရွား။ သူ႕ငပဲကို လက္ႏွင့္အသာဆြဲကိုင္လိုက္ျပီး ပြတ္သပ္ဖိညႇစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႕ဆီကညည္းတြားမႈအခ်ိဳ႕ရလိုက္ပါရဲ႕။ အရွိန္နည္း နည္းျမႇင့္ကာထုေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ အဲဒီေလာက္ၾကီးမျမန္နဲ႕ဗ်ာတဲ့ေလ။
'အလုပ္ခ်ိန္မျပီးခင္ ေနာက္ထပ္တစ္နာရီေလာက္ဆြဲလို႔ရေအာင္ေျပာတာပါ... ဟီး'
ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရယ္ေမာျပီး သေဘာက်မိေသးေတာ့တာ။ သြက္ေနတဲ့လက္ကို အရွိန္ေလ်ာ့ျပီး သူ႕သေဘာက်လုပ္ေပးမိရေပါ့။
'အား.....အာ...ဒီဖီးလ္ကအရမ္းဂြတ္တာပဲ.....ဟုတ္တယ္ ထိပ္ဖ်ားေလးကိုပြတ္ေပးတာေကာင္းတယ္...အ...အာ'
သူကလည္းအားက်မခံ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ႕ရဲ႕ၾကီးမားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ကြၽန္ေတာ့္ ခေရပြင့္ကို လက္ခလယ္ႏွင့္ ထိုးထိုးကလိေသးတာ။ အင္း....အဲဒါလည္းဖီးလ္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ခေရပြင့္ကို လက္ခလယ္ေလးႏွင့္ မသိမသာထိုးသြင္းလိုက္ ျပန္ႏႈတ္လိုက္လုပ္ရင္း ဖီးလ္အရွိန္ျမင့္လာဟန္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပီး အထက္ေအာက္ ကစားပါေတာ့တယ္။ မာေထာင္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာ မေသးေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ထြားၾကိဳင္းတဲ့လက္ၾကားမွာ ျမႇဳပ္ေနပါရဲ႕။
'Oh my, ညီအရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားလာျပီဗ်ာ အကိုထုေပးေနတာကို နည္းနည္းအရွိန္ျမႇင့္ေပးလို႔မရဘူးလား....ရွီး'
သူႏွစ္ၾကိမ္သံုးၾကိမ္ေလာက္ေတာင္းဆိုေပမဲ့ မသိက်ိဳးကြၽံျ႔ပဳထားရင္း ခပ္ျဖည္းျဖည္းသာ ထုေပးေနလိုက္တယ္။ သူ႕မ်က္ႏွာက အေမရဲ႕အ လိုလိုက္ျခင္းမခံရတဲ့ ကေလးငယ္ရဲ႕ မူဟန္ျဖစ္ေနလိုက္တာမ်ား ရယ္ရတယ္။
'Oh....Please, please faster, faster.'
'ဒါ ဂြင္းထုေပးတဲ့အခ်ိန္မွာသံုးတဲ့ ငါ့အရွိန္ႏႈန္းက ဒီေလာက္ဘဲကြ၊ မေျပာင္းေပးႏိုင္ဘူး'
ေျပာျပီးျပီးျခင္းအရွိန္ႏႈန္းမေျပာင္းဘဲ ျဖည္းျဖည္းသာထုေပး လက္ကစားေပးေနျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕အေသြးအသားေတြ တရွိန္ထိုး တက္ၾကြ လာဟန္က အထင္းသားျဖစ္ကာ အသံေတြဟာလည္း က်ယ္ေလာင္လာတာေပါ့။ 'အာ...အ..အား' ဆိုတဲ့အသံက်ယ္က်ယ္ ႏွင့္အတူ အေျမႇာက္ပစ္ထည့္လိုက္တာ ေလထုထဲကို တန္းကနဲ တန္းကနဲပါ။ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ climax ျဖစ္တာဒီေလာက္ အသံက်ယ္ က်ယ္ ေအာ္စရာလား။ အခုမွပဲၾကားဖူးရတယ္ေလ။ ပန္းထုတ္ျပီး မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ သူ႕ငပဲဟာ တစ္၀က္ေလာက္ျပန္ မာလာ တာဗ်....
'အံ့ၾသစရာပဲဗ်၊ ခပ္ျဖည္းျဖည္းလႈပ္ရွားတာကလည္း ညီ့ကို ေက်နပ္မႈေပးႏိုင္တယ္ဆိုတာကို မယံုႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေန႔တစ္ခုခု ဒါမွ မဟုတ္ ႏွစ္ခုေလာက္ေတာ့ သင္ယူခဲ့ရတာပဲဗ်....ဟီး...ဟီး ထပ္ျပီးစမ္းခ်င္ေသးတယ္'
ငါေတာ့ျပီးခါနီးေနျပီ ဒါေပမဲ့ မင္းသက္လံုေကာင္းေသးရင္ ၊ ငါ့ကိုလုပ္ခ်င္ေနရင္ မင္းလုပ္လို႔ရတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုေျပာမိရပါတယ္။
'အစ္ကိုအေတာ္ရဲတင္းတာပဲ '
'ေကာင္ေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဆုိက္ကိုျမင္သြားၾကရင္ အဲဒီလိုေနေပးဖို႔ျငင္းဆိုၾကေရာ၊ ျပႆနာက ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေခ်ာဆီမရွိတာပဲဗ်'
'Oh, ငါအျမဲတမ္းတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ့ယူလာတယ္ အေရးေပၚသံုးရေအာင္လို႔'
ေျပာျပီးျပီးျခင္းထရပ္လိုက္ကာ ဂ်က္ကက္အိတ္ထဲက အေဖာ္ေခ်ာဆီႏွစ္ထုပ္ကိုယူလိုက္ပါတယ္။ 'တစ္ထုပ္က မင္းအတြက္ တစ္ထုပ္က ငါ့အတြက'္။ ကြၽန္ေတာ့္အထုပ္ကိုေဖာက္ ခေရတြင္း၀မွာ တစ္ထုပ္စာလံုးညႇစ္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒါမွ သူ႔ပစၥည္းကိုေကာင္းေကာင္းလက္ ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္လား။သူကေတာ့ ကြမ္းသီးေခါင္းေပၚအကုန္ညႇစ္ခ်လိုက္ ရင္းတစ္ေခ်ာင္းလံုးကိုမံလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမ်က္ ႏွာခ်င္းဆိုင္ပဲ ခ်ခ်င္ဟန္တူရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ေတာင့္တင္းလွတဲ့ သူ႕ပခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္တယ္။ ခပ္ဟဟျဖစ္သြားတဲ့ ခေရပြင့္ထဲ သူ႕ငပဲကိုခပ္သာသာတြန္းထိုးရင္း စတင္လႈပ္ရွားပါျပီ မၾကာခင္။
'ခဏ....ခဏေလး ငါနည္းနည္းျပင္လိုက္မယ္အေနအထား၊ ဒါမွတစ္ေခ်ာင္းလံုး၀င္မွာ'
'ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္လည္း ခဏေလးေျပာဦးမယ္၊ ပထမက ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္မနက္ခင္းလံုးအတူရွိေနၾကတာ အခုထိနာမည္မသိေသးဘူး၊ ဒုတိယက ညီလုပ္တာ နာသြားရင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာေနာ္ ဆြဲထုတ္လို႔ရေအာင္'
'ငါ့နာမည္က Kevin ၊ ျပီးေတာ့အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ မင္းထက္ၾကီးတာေတြႏွင့္ အေတြ႕အၾကံဳရွိျပီးသားကြ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကေပါ့'
'OK, Kev'
'ေလ်ာ့ထားေနာ္ ညီဘြားလာျပီ'
ဦးဆံုးအေနနဲ႕ သူ႕ခပ္ထြားထြားငပဲရဲ႕ေသြးတိုးစမ္း၀င္လာတာကို ကြၽန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ ထိုးထည့္ၾကည့္လိုက္ ျပန္ေလွ်ာ့လိုက္သူလုပ္ ေနတာေလ ခဏေတာ့ သူခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုးထည့္ဖို႔စိတ္မပါလက္မပါျဖစ္ေနဟန္တူပါရဲ႕။
'မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ညီရ နည္းနည္းအရွိျမႇင့္လိုက္ပါဦး'
သူနည္းနည္းထိုးသြင္းလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းသူ႕ငပဲ၀င္လာတာကို အသာဖိသြင္းလိုက္ရင္း ၾကိဳဆိုရသည္ေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္းေရာ တစ္ေခ်ာင္းလံုးပါ ေတာင္ၾကားလမ္းက ဂူထဲကို၀င္ေရာက္သြားေလသတည္းေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသေက်နပ္ ရပါတယ္ မနာမက်င္အဆင္ေျပသြားရတာကို။ ညင္သာစြာ အထုတ္အသြင္းလုပ္ရင္း သူ႕မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးပန္းပြင့္လာတယ္ ေက်နပ္ျပံဳး ေပါ့။
'လြယ္ေတာ့လြယ္သားပဲဗ်ာ...ဟူး'
'အင္းၾကီးေတာ့ၾကီးသားေနာ္ ငါ့ဟာကိုျပည့္ေနေရာ'
သူ႕ငပဲထြားထြားကို အသာျပန္ဆြဲႏႈတ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အံုလိုက္မ်ားပါသြားသလားထင္ရေအာင္ခံစားရလိုက္တယ္ ျပည့္သိပ္ေနတာဆို ေတာ့။ ေခ်ာဆီကေတာ္ေတာ္ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္တာပါပဲ။သူတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဆိမ့္ဆိမ့္သြားရသလို သူလည္းပဲ ဖီးလ္ အျပည့္ယူေနပါေလ့။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕အသက္ရွဴသံေတြဟာ ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့သလို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကလည္း ေအာ္ညည္းသံကက်ယ္ လာရျပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္းကိုယ့္ဖာသာလက္ကစားေနတာ အရွိန္ရေနျပီေပါ့။
'ညီညီ...သူငယ္ခ်င္း ငါေရာက္ျပီကြ....Wow!'
'Ahhhh.....ahhhhh, Wwwwooowwww!'
ညီညီ႔ႏႈတ္ဖ်ားက အသံျမင့္သြားျပီး ကြၽန္ေတာ့္ဂူထဲကို ေကာ့ေကာ့ျပီး လရည္ေတြသြင္းလိုက္ေတာ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူႏွင့္မေရွး မေႏွာင္း ပန္းထည့္လိုက္တာ ရင္ဘတ္ေတြဗိုက္သားေတြေပၚရႊဲကနဲ။ တံခါးမကေရာက္လာတဲ့ ေကာင္ေလးကိုႏွစ္ဦးသား လ်စ္လ်ဴရႈထား မိၾကရင္းျဖစ္ေနၾကတာေလ။
'ညီညီ မင္းငပဲဆိုက္နဲ႕ အဆင္ေျပတဲ့လူကိုေတြ႕သြားျပီေပါ့ဟုတ္လား? အံ့ၾသစရာပဲကြာ' အဲဒီေကာင္ေလး အခန္းထဲ၀င္လာျပီး ကုလားထိုင္မွာထိုင္လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုၾကည့္ေနပါေရာ
'Can I see your ticket?' ညီညီ ရွက္ရယ္ရယ္ရင္း အဲဒီေကာင္ေလးကို လွမ္းစလိုက္ေသးတယ္။
'ရွက္မေနပါနဲ႕ကြာ၊ ငါအားလံုးျမင္ျပီးျပီ'
'Kev, သူကရာဇာေလ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း'
'ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ ရာဇာ၊ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ၾကိဳဆိုရတာေဆာရီးေနာ္' ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲလွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ ရာဇာတဲ့ အရပ္၅ေပ ၆ေလာက္ရွိမည့္ေကာင္ငယ္ေလး၊ ၾကည့္လို႔အဆင္ေျပျပီး ညီညီထက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ဟန္နဲ႕။ သူ႕ငပဲကေတာ့ ေဘာင္းဘီထဲမွာ ထိုးထိုး ေထာင္ေထာင္နဲ႕ ပစ္ကြင္းရွာေနဟန္။
'ငါ့ေကာင္မင္းလည္း ငါတို႔လို ႏို႔ညႇစ္ဖို႔၀ါသနာပါလား'
'မင္းမေမးခင္ကတည္းကပဲ၊ ျငင္းဖို႔အစီအစဥ္မရွိ' ေျပာေျပာဆိုဆို အ၀တ္ေတြကို ခြၽတ္ပါေတာ့တယ္။
ေကာင္ငယ္ေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဦးၾကား အိပ္ယာေပၚလွဲေလ်ာင္းရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔မ်က္၀န္းေတြကို ဘယ္လိုလည္း လွမ္းအေမးထုတ္ တယ္။ ညီညီက ကြၽန္ေတာ့္နားအသာကပ္ရင္း 'အစ္ကိုက ကြၽန္ေတာ့္ဧည့္သည္ေနာ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလုပ္ေပးသလို သူ႕ကိုလည္း အခြင့္ေပးႏိုင္မလား?'
'ဘာေျပာတာလည္းညီညီ?'
'မင္းမၾကာခင္ေတြ႕မွာပါကြာ'
ကြၽန္ေတာ္ မိုးေပၚခ်ိန္ေနတဲ့ ရာဇာ့ညီဘြားကို အသာဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း သူ႕အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလည္းေမးလိုက္တယ္။ အလြန္ဆံုး ရွိမွ အသက္၁၆ႏွစ္ေလာက္ပဲလို႕ သံသယရွိေနလို႔ေလ။
'ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ၁၈ႏွစ္ရွိျပီဗ်၊ လူတိုင္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုကေလးလို႔ပဲ ထင္ေနတတ္ၾကေတာ့ တကယ့္စိတ္ကုန္စရာဗ်'
၅လက္မခြဲေလာက္ရွိတဲ့ သူ႕ငပဲေလးကို ညင္ညင္သာသာဆြဲႏႈတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႕ရင္ခုန္သံလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးေတြကို တဒုန္း ဒုန္း စၾကားရတယ္။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္ သူ႕ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ တြန္႕ေကြးစျပဳလာျပီ။ ျပီးေတာ့မယ္ လို႔ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိ ရေပါ့။
'Oh, yes' 'ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးထူပူလာျပီဗ်ာ ျပီးေတာ့မယ္.......အာ...အ ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္'
အရွိန္ႏႈန္းမေျပာင္းမွန္တန္းေလးပဲ ထုေပးေနတာမွာ သူ႕တင္ပါးေလးေတြ က်စ္သြားလိုက္ ေလ်ာ့သြားလိုက္ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရတယ္။ သူ႕ climax ေရာက္ဖို႔ အရွိန္ျမႇင့္ေနဟန္တူပါ့။ 'ျမန္ျမန္၊ ျမန္ျမန္' ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြထဲ စိုက္ၾကည့္ရင္းေတာင္းဆိုေနေတာ့ သူ႕ကိုေခါင္း ျငိမ့္ျပမိေပါ့။
'အကိုလုပ္တာကို အသာျငိမ္ေနပါကြာ ျပီးရင္မင္းၾကိဳက္မွာပါ။'
သူ႕ေက်ာျပင္ဟာ တုန္ခါျပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာလည္း ေခြၽးစက္အခ်ိဳ႕စိမ့္ထြက္လာတယ္။ ၀က္ေပါက္စေလးတစ္ေကာင္ ေအာ္ညည္းသံလို အသက္ရွဴသံလို ျဖစ္စျပဳလာတယ္။ ေနာက္မွာေတာ့ သူ႕ညည္းတြားသံေတြ အသံေတြ က်ယ္လာေတာ့တာေပါ့။
'Oooooooooooooohhh, Oooooooooohhhh, Aaaaaahhhh, Yes....YES.....oh, YEESSS'
ေကာင္ငယ္ေလး သူ႕အရည္ေတြကို ပန္းထည့္လိုက္တာ သူ႕ေခါင္းေပၚကိုေက်ာ္ျပီး ျပတင္းေပါက္က မွန္ခ်ပ္ေတြကို ပက္ကနဲ ပက္ကနဲ။ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ေက်နပ္မႈနဲ႕အတူ 'Oh, thank you, thank you, thank you' တဲ့သူ႕ခမ်ာေမာလ်သံႏွင့္ ရြတ္ဆိုေလရဲ႕။
သူေလးရဲ႕ဟန္က ေသမင္းႏႈတ္ခမ္း၀က လြတ္လာသလိုပါပဲ။ အတန္ၾကာမ်က္၀န္းေတြေမွးမွိတ္သြားရင္း ျပန္ပြင့္လာကာ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ လွိမ့္လိုက္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို အသာအနမ္းပြင့္ေျခြတယ္။
အစ္ကိုအေတာ္ဆိုးတဲ့သူပဲ ဒါေပမဲ့ အဲဒါကလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္
'Ya, ငါလည္း အဲဒီလိုခံစားခဲ့ရတာကြ'
ညီညီက ေထာက္ခံမႈေပးရင္း တဘက္တစ္ထည္ကို ထရွာေလရဲ႕။ သံုးဦးသား အိပ္ယာကထလိုက္ရင္း ရလာတဲ့ တဘက္အစုတ္နဲ႕ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾကတာေပါ့။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ညစ္ပတ္တာေတြဘာေတြ ဂရုစိုက္မေနၾကပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသန္႔ရွင္းျပီးသြားၾကျပီး ေနာက္ မလွမ္းမကမ္းမွာခ်ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္ကုလားထိုင္ေတြေပၚမွာ ကိုယ္စီထိုင္ျဖစ္ၾကတယ္။ အခုမွပဲ ပံုမွန္အသက္ရွဴျဖစ္ရတယ္။ ခံုေတြလြတ္ေနေပမဲ့ ရာဇာေလးက ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚထိုင္ ရင္ခြင္ထဲမွီကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြထပ္နမ္းကာ 'Thanks again' တဲ့ေျပာ ျပန္ေရာ။
ညီညီတစ္ေယာက္ အိပ္ယာခင္းေတြကိုစုျပီးသိမ္း၊ အခန္းထဲေနသားတက်လုပ္ျပီးေနာက္ သံုးေယာက္သားအျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ဆင္ၾက ပါတယ္။
'အား...အခုမွေတြးမိတယ္ ေတာ္ေတာ္ေသာင္းက်န္းတဲ့ ငါပါလားေနာ္၊ အလုပ္အတြက္လာတဲ့ဟာကို'
'အခုမွသိလား?' ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရယ္ေမာလိုက္မိၾကပါေရာ။
အ၀တ္အစားေတြ၀တ္ဆင္ၾကျပီးေနာက္ ဆိုဒ္ကေနထြက္ခြာလာခဲ့ၾကပါတယ္ အတူတူေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို အနီးအနားကစား ေသာက္ဆိုင္တစ္ခုခုမွာ သြားျပီးဗိုက္ျဖည့္ၾကရေအာင္ေျပာဆို လိုက္ျပီး အဆင္ေျပမယ့္ဆိုင္ရွာထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သံုးေယာက္သား ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္ရႈပ္ခဲ့ၾကျပီး ျပန္လည္လန္းဆန္းေစဖို႔ အနားယူၾကမယ္ေလ။
လံုး၀ေက်နပ္သာယာတဲ့ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုပါပဲ။
Wrote by Alex Aung (13 February 2010)
No comments:
Post a Comment