A Broken Heart

'တကၠသိုလ္၀င္တန္းတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ားဟာ ဘ၀ရဲ႕အေကာင္းဆံုး ႏွစ္ကာလမ်ားျဖစ္သည္'

အဲဒါလံုး၀မဟုတ္ဘူး။ သူတို႕ေတြလိမ္ေနတာ။ အဲဒီစကားေျပာသူေတြအားလံုး လိမ္ညာေနၾကတာ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူတို႕ေတြေျပာသလို အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ကာလေတြ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေသြးသားေျပာင္းလဲလာစကတည္းက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ပံုမွန္မဟုတ္သလိုခံစား ခဲ့ရတယ္။ စကားအေျပာအဆို ညင္သာႏုညံ့တာ၊ အသြားအလာလႈပ္ရွားမႈမွာ သိမ္ေမြ႕ေနခဲ့တာ၊ သူမ်ားေတြရန္စကားဆိုရင္ေတာင္ ေဒါသမထြက္တတ္ခဲ့တာေတြေလ။ အျပင္ထြက္လို႕ လူေတြအၾကည့္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာရင္ပဲ အလိုလိုေၾကာက္လန္႕ေနေရာ။ ညတိုင္းအိပ္ခ်ိန္ေတြေရာက္တိုင္း ကိုယ့္အျဖစ္ကိုေတြးရင္း ငိုေၾကြးခဲ့ရတယ္ အျမဲတမ္း။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေၾကာက္လန္႕ျပီး လူေတာ မတိုးတဲ့စိတ္ေတြနဲ႕ ေနာက္ေန႕မွာ မရွင္သန္ဖို႕ ဆုေတာင္းရင္း အိပ္စက္ခဲ့ရတာ။

ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြက အရမ္းစိုးရိမ္ခဲ့ရတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ေရးအတြက္။ လူေတြကို ရင္မဆိုင္ရဲတဲ့ကိစၥ၊ ရွက္ေၾကာက္ေနတဲ့ကိစၥေတြ အတြက္ သူတို႕အတတ္ႏိုင္ဆံုးနည္းလမ္းေတြေပး ေျဖရွင္းေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ..... တကၠသိုလ္၀င္တန္းကာလမ်ားဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ အခက္အခဲဆံုးကာလမ်ားျဖစ္တယ္ဆိုတာ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သူငယ္ခ်င္းမရွိဘူး။ ဟုတ္တယ္... တစ္ေယာက္မွကို မရွိတာပါ။ သူတို႕အားလံုး ကြၽန္ေတာ့္ဆို အစြန္႕ပစ္ခံပစၥည္းတစ္ခု အျဖစ္သာယူဆၾကတယ္။ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် တကၠသိုလ္၀င္တန္းက ေက်ာ္ျဖတ္ခ်င္လွျပီ။

တကၠသိုလ္ကို ၾသဂုတ္လ ၁၂ရက္ေန႕မွာ စတင္တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒီ့ေန႕ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ လြတ္လပ္ေရးေန႕ေပါ့။ အထက္တန္းေက်ာင္းက ေပးခဲ့တဲ့အက်င့္ဆိုးေတြ အားလံုးကေန လြတ္ေျမာက္ျခင္းေလ။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ့္ ဘ၀သစ္တစ္ခုအတြက္ အစပ်ိဳးေနျခင္းျဖစ္ခဲ့ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ိဳ႕၀ွက္ခံစားမႈေတြကို ဘယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ ေျပာျပဖို႕ ခဲယဥ္းပါျပီ။ အခန္းေဖာ္က အေတာ္ၾကင္နာတတ္တဲ့သူတစ္ဦးပါ။ သူ႕နာမည္က 'ညီညီ'။ အားကစား ၾကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္ျဖစ္ျပီး အျမဲတေစ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူျဖစ္ ပါတယ္။ ညီညီ ကအားကစား မ်ိဳးစံုကို အကြၽမ္းတ၀င္ရွိလွသူပါ။ ဒါေပမဲ့ အဓိက အားသန္တာက ေဘာလံုးကန္ျခင္းျပဳတဲ့ ေဘာလံုးသမား ဘ၀။ အေဆာင္မွာရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕အခန္းရဲ႕ သူ႕ဖက္ျခမ္းမွာဆိုရင္ နံရံမွာ David Beckham ရဲ႕ပိုစတာေတြ၊ ျပီးေတာ့ သူငယ္စဥ္ကရရွိ ခဲ့တဲ့ ေအာင္ပြဲရပစၥည္းေလးေတြနဲ႕ ျပင္ဆင္ထားတာ။ အားကစားသမား ညီညီဟာ ေက်ာင္းမွာဆို ေနာက္ႏွစ္ေတြအတြက္ ပညာသင္ဆု ေတာင္ရရွိထားပါပေကာ။

အတန္းခ်ိန္ေတြဟာ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာတုန္းက အတန္းခ်ိန္ေတြႏွင့္ ကြာမွကြာ။ multiple choice test ေတြအျမဲေျဖေနရတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူး။ အစဦးကာလေတြမွာ စိုးရိမ္နႈနည္းနည္း ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့လည္း ပံုမွန္လည္ပတ္မႈတစ္ခုျဖစ္သြားေရာ တကၠသိုလ္ ဘ၀မွာ။ မနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထတယ္ စားေနက် ကဆိုင္ကိုသြား မနက္စာစားေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မနက္ေစာေစာ အတန္းခ်ိန္ တစ္ခုခုကို မွီေအာင္တက္တယ္ English ဒါမွမဟုတ္ Math။ အတန္းခ်ိန္ျပီးရင္ေတာ့ ေန႕လယ္စာစား ေနာက္ေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ကိုသြား တျခားေလ့လာစရာေတြ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းကစာေတြကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေလ့လာ ဖတ္ရႈျဖစ္ပါရဲ႕။ ေနာက္တစ္နာရီေလာက္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္သေဘာက်တဲ့ biology ႏွင့္ chemistry လို သိပၸံခ်ိန္တစ္ခုခုကို တက္ပါတယ္။ အတန္းခ်ိန္ေတြ အားလံုးျပီးရင္ေတာ့ ကြန္းခိုရာ အေဆာင္ဘက္ကို ျပန္ ညမွာ က်က္မွတ္ေလ့လာဖို႕ျပင္ေပါ့။ ေက်ာင္းသားေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ဘာသာရပ္တစ္ခုအတြက္ အခ်ိန္ႏွစ္နာရီေပးေလ့လာသင့္တယ္လို႕ ဒယ္ဒီေျပာဖူးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ညကို ရွစ္နာရီထက္မနည္း စာၾကည့္ခ်ိန္ယူပါတယ္။ အဲဒီ ေလာက္အခ်ိန္ယူေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္မယ္ထင္လား ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီ့ကိစၥကို ေကာင္းေကာင္းကိုင္တြယ္ ႏိုင္တာေပါ့။ ေလ့လာက်က္ မွတ္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္၀ါသနာ။

ညီညီ့ ေန႕စဥ္လည္ပတ္ေနထိုင္မႈေတြကို သတိထားၾကည့္မိေတာ့ အံ့အားသင့္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ အားကစားလႈပ္ရွားမႈေတြႏွင့္ျပည့္ ႏွက္ေနတာပါပဲ။ မနက္တိုင္း ၅နာရီဆိုထျပီ။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ရန္သူပဲဗ် သူ႕ႏႈိးစက္ျမည္သံေၾကာင့္ အျမဲလန္႕ႏိုးရတာ။ တစ္ နာရီေလာက္ မွာ ၀ိတ္မတယ္၊ ျပီးရင္ ၅မိုင္ေလာက္ ရြရြေျပးပါလိမ့္မယ္ ပံုမွန္။ အတန္းခ်ိန္ေတာ့ ပံုမွန္တက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အ ေဆာင္ျပန္မေရာက္ခင္ သူအရင္ေရာက္ႏွင့္ေနတတ္တယ္။ ကိရိယာလြတ္ ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ရင္း ေရခ်ိဳးဖို႕ျပင္ဆင္ရင္းေလ။

သူ႕အတြက္ေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္တာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕က လံုး၀ကိုဆန္႕က်င္ ဘက္။ သူကတက္ၾကြဖ်တ္လတ္ အေပါင္းအသင္းမင္သေလာက္ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ျပန္ စာအုပ္ကိုင္ ျငိမ္ျငိမ္ေနဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးဆိုေတာ့ေလ။ အေပါင္းအသင္းထားဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မရွည္သလို သူတို႕ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ စိတ္မရွည္ေလာက္ပါ။ ဒီလိုဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေန ေပမဲ့ သူက အရမ္းၾကင္နာတတ္သူ အကူအညီလိုရင္ အဆင္ေျပတတ္ေစသူတစ္ဦး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၾကားခံ ဆက္သြယ္ေရးကေတာ့ အမ်ားသား။ အျပင္တစ္ေယာက္ေယာက္ ထြက္ရင္ notepad မွာ တစ္ခုခုေရးျပီး အသိေပးထားတတ္တာ ပံုမွန္။

ေသာၾကာေန႕ည တစ္ရက္ ညီညီ့ကို မနက္ျဖန္ ဘာေတြလုပ္စရာရွိလည္း ေမးမိေျပာမိပါေရာ။ 'မနက္ခင္းတိုင္း ငါလုပ္ေနက် အလုပ္ ေတြပဲလုပ္ျဖစ္မယ္ အေစာပိုင္းေတာ့။ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႕ ေန႕လယ္က်ရင္ ေဘာလံုးကန္ျဖစ္မလား မသိဘူးကြ။ မင္းဘာလုပ္ဖို႕ အစီအစဥ္ရွိလို႕လဲ?'

'Umm...မေသခ်ာပါဘူးကြာ။ တေနကုန္စာလုပ္ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မယ္ ကင္မရာကိုင္ျပီး ပတ္၀န္းက်င္ေလ့လာေရးလည္း ထြက္ျဖစ္ ခ်င္ျဖစ္မယ္'

'အာ...မင္း ငါနဲ႕လိုက္သင့္တယ္....တစ္ရက္ေလာက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေနစမ္းပါဦးကြာ'

ကြၽန္ေတာ္ သူ႕အေျပာမွာ သေဘာက်စြာျပံဳးမိရင္း သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ ခုတင္ၾကီးလႈပ္ေနတာႏွင့္အတူ ညီညီရဲ႕ 'ေဟး ငါ့ေကာင္ ထေတာ့ေလကြာ' ဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ ႏိုးလာရပါ့။ မ်က္လႊာပင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက အားလံုး အဆင္သင့္ ျဖစ္ ေနျပီ။ အခ်ိန္က ၅နာရီ ၁၀မိနစ္ဆိုေတာ့ အျမန္ဆံုး ျပင္ဆင္ရေတာ့တာေပါ့။ႏွစ္ေယာက္သား ေဘးျခင္းယွဥ္ေလွ်ာက္ကာ Gym ကိုသြား ၾကတယ္။ သူမနက္တိုင္း မေနက် ၀ိတ္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကို ေျပာျပျပီး ကစားပါရဲ႕။ ေနာက္ေတာ့ စိမ္းစိုတဲ့ ေတာလမ္းတေလွ်ာက္အေျပး ေလ့က်င့္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ ေျပးခိုင္းရင္း။ ငါးမိုင္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ့္ ထရိန္နင္ပါပဲ။ အေဆာင္ျပန္ျပီး အိပ္ပစ္ခ်င္မိတာမွ အရမ္း။ ဒါေပမဲ့ ညီညီႏွင့္အတူရွိရတာ ေနာက္ျပီး သူ႕ေဘာ္ဒါေတြႏွင့္ ေဘာလံုးကန္သြားၾကဦးမွာ ဆိုေတာ့ သူႏွင့္အတူ လိုက္သြားဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

တစ္ေနကုန္ ေဘာလံုးကစားေနၾကတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္ဖားတာပဲ။ ေနလံုးၾကီးလည္း အေနာက္အရပ္ကို ေရြ႕ေတာ့့ ညီညီႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ အေဆာင္ျပန္ျပီး relax ေပါ့။ အိပ္ယာေပၚ ေျခကားယားလက္ကားယား လွဲေနလိုက္တာ ခဏေနေတာ့ အိပ္ေမာက်သြားရပါရဲ႕။

ဒီလိုနဲ႕တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ညီညီနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ရင္းႏွီးခင္မင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္လာပါေရာ။ မနက္ခင္းတိုင္း သူအားကစား လုပ္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္တယ္။ ေကာ္ဖီေသာက္ စကားေတြေျပာၾကေပါ့။တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေဘာ္ဒါ က႑ဆြဲေဆာင္မႈရွိၾကေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သူ႕အတြက္ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈေတာ့ ရွိမယ္မထင္။ ညေတြတိုင္း ရယ္ေမာ ေအာ္ဟစ္ရင္း သူ႕ကိုဖက္တယ္၊ သူ႕အိပ္ယာမွာလွဲတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီထက္ပိုျပီး ထူးတဲ့ကိစၥ မလုပ္ မေႏွာင့္ယွက္ဘဲ ႏွစ္ဦးၾကား ဆက္ဆံ ေရးေကာင္းဖို႕သာ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ဖို႕ဆံုးျဖတ္ထားပါရဲ႕။

Science class ျပီးလို႕ျပန္လာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေသာၾကာေန႕ ညေနခင္းအေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ note တစ္ခုေရးထားတဲ့ စာရြက္ေလးကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ခပ္ေသာ့ေသာ့လက္ေရးႏွင့္အတူ ေအာက္ေျခမွာ သူ႕နာမည္ကိုေရးထားပါ၏။ 'Meet me by my car' စာအုပ္ေတြ၊ ေက်ာပိုးအိတ္ေတြ အသာထားခဲ့ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ကာ ကားပါကင္ရွိရာသြားလ်က္ ကားကိုရွာေတာ့ ေထာင့္ခ်ိဳးနားက ျပိဳင္ ကားေလးေပၚမွာ ညီညီရယ္ေလ။ သူရွိရာကို လက္လွမ္းျပျပီး'Hey!' လို႕ အသံျပဳမိရုံရွိေသး ကားကာ ကြၽန္ေတာ့္နားေရာက္လာကာ တံခါးကိုဖြင့္ကာ 'Get in the car' တဲ့။

သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရတာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနတဲ့ အသြင္အျပင္။ ဘာမ်ားမွားမိလို႕လည္း ကြၽန္ေတာ္မသိ။ ဒါေပမဲ့ ဘာေမးခြန္းမွ မဟုတ္ ဘဲ ကားထဲ၀င္လိုက္ပါတယ္။ ကားကို ေကြ႕ထြက္လိုက္ကာ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္းေနလိုက္တာ ဘာစကားမွမဆိုဘဲ။ နာရီ၀က္ေက်ာ္ ၾကာ တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ တိတ္ဆိတ္မႈကို ျဖိဳခြင္းရေတာ့တာပ။ 'ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ညီညီ?' ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္စြာ ေမးမိ ပါတယ္။

ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ ခဏျငိမ္သက္ေနျပီးမွ 'ဒီေန႕ ငါ့ေမေမဆီက ဖုန္းလာတယ္....ငါသြားကိုင္ေတာ'့ သူ႕ခံစားခ်က္ေတြရင္ထဲ တစ္ဆို႕ေန ဟန္ အသံတိတ္ေနေသးရဲ႕။ ျပီးမွ 'ငါ့ေဖေဖ...ေဖေဖ ဆံုးျပီတဲ့ကြာ' ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ကို လက္သီးပစ္သြင္းလိုက္သလို ခံစားရပါတယ္ စိုးရြား စြာ။ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေတြ ငိုက္စိုက္က် ကာ မ်က္လံုးမွိတ္ထားမိျပီးေနာက္ ျပန္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညီညီ့မ်က္၀န္းေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြ သြင္သြင္စီးေနပါေရာ။

စိတ္ထဲရင္ထဲက အရင္းႏွီးဆံုး ခ်စ္ခင္ခင္မင္ရေသာ သူတစ္ေယာက္ အခု နာက်င္မႈေတြနဲ႕ ခံစားေနရပါလား။ သူ႕ပခံုးကို ကြၽန္ေတာ္သိမ္း ဖက္လိုက္ကာ ႏွစ္သိမ့္ဖို႕ၾကိဳးစားေပမဲ့ ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္။ ႏွစ္ဦးသားတိတ္ဆိတ္ေနၾကျပီးေနာက္ အေဆာင္ကိုပဲျပန္လာျဖစ္ၾကပါ တယ္။ သူကေတာ့ အိပ္ယာဆီတန္းသြားျပီး ေျခပစ္လက္ပစ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းစာနည္းနည္း လုပ္ျဖစ္ပါေသးရဲ႕။

အခ်ိန္တိုင္းလိုလုိ ညီညီ့ကို မသိမသာၾကည့္မိေတာ့ ရႈိက္သံသဲ့သဲ့ၾကားေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ။ ဘယ္လိုမွ မရပ္တည္ႏိုင္ ေတာ့မွ စာၾကည့္ရာမွ ထကာ အိပ္ယာဆီ ကြၽန္ေတာ္လွမ္းျဖစ္ပါရဲ႕။ တစ္ခါမွ မခံစားခဲ့ဖူးတဲ့ အာရုံအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ညလယ္ေလာက္ မွာ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ပိုင္းဆီမွာ တစ္ခုခု.....ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ညီညီ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ လာအိပ္ရင္း သူ႕ လက္ေမာင္းမ်ားျဖင့္ ဖက္ထားျခင္းပါ။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ဘက္ကို ေစာင္းလွဲ႕လိုက္ျပီး မ်က္ႏွာေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ျငင္ျငင္သာ သာ လႈပ္ႏႈိးမိပါရဲ႕။

သူ ႏုိုးထလာျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ ဘာမွန္းမသိခံစားရသလို အသက္ျပင္းစြာ ရွဴမိရပါတယ္။ သူ႕မ်က္ႏွာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီတိမ္းညႊတ္ လာျပီး အနမ္းမ်ားေခြၽပါေရာ။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဟာ ပူေႏြးစြာ ရင္ေတြ တဆတ္ဆတ္ခုန္လာရင္း ဒီေရအလား ခံစားမႈေတြ ျမင့္တက္လာရကာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ တက္မက္စြာနမ္းျဖစ္ၾကပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ့္လက္မ်ားဟာ သူ႕ရင္အုပ္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေနမိတာကလြဲလို႕ တျခားဒီထက္ မပိုျဖစ္ရပါ။

ညီညီေလ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပက္လက္လွဲေစလိုက္ရင္း အေပၚကေနအုပ္မိုးကာ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းႏွင္းဆီဖူးကို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းထူထူမ်ားျဖင့္ နမ္း ရႈိက္သည္သာမက လည္တိုင္မ်ားဆီပါ အနမ္းေခြၽတာ။ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး လြင့္ေမ်ာတိမ္တိုက္ျဖစ္ေနသလို ၾကက္သီးမ်ားလည္း ထ မိပါရဲ႕။ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စြာ လွဲေလ်ာင္းရင္း မ်က္လံုးမ်ားကေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာေရႊလမင္းက အၾကည့္မေျပာင္း။ သူ....သူ ဘာလုပ္သလဲသိ လား? သူ႕တီရွပ္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္၊ သူ႕ Levi' 501ကိုၾကယ္သီးတစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး ဆက္ျပီး ေတာ့ အနမ္းေခြၽတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ရွဴသံေတြ တုန္ခါေနသလို ျဖစ္ေနရတာ သူ အက်ႌကိုဆြဲခြၽတ္ေပးေတာ့ ပိုျပီးဆိုးေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာဆီေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းျငိမ့္ျပမိတာနဲ႕ ညီညီ ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီကို အသာခြၽတ္တယ္ ေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္ရင္း ေပါ့။ သူ႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္ကာ အေ၀းကိုေရာက္ေစေရာ။ ႏွစ္ေယာက္သား boxer ေဘာင္းဘီတိုေလးမ်ားျဖင့္ ရင္ခုန္သံ ဆူညံစြာ အၾကည့္ေတြဖလွယ္ လက္ကေလးေတြ ဟိုသည္ေရြ႕လ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း ပိုပို ႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုးလာမိသလို ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ခ်စ္မိသြားျပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္မိပါရဲ႕ ဘာျဖစ္မလည္းဆိုတာကိုေလ။ ဘယ္ေယာက္်ား ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္မွ ကြၽန္ေတာ္ လိင္မဆက္ဆံမပတ္သက္ခဲ့ဖူးဘူး။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဘာလုပ္မိေနမွန္း မသိ ေမ်ာေနမိတယ္ ညီညီ့ အနမ္းေတြ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္သားမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ေပါင္ျခံဆီေရြ႕လ်ားသြားခ်ိန္မွာေလ။ သူ႕လက္အစံုဟာ boxer ေဘာင္းဘီေမွ်ာ့ၾကိဳးကို အသာဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာ ဆတ္ကနဲ ေငါက္ေတာက္ေပၚလာပါေရာ။အလ်ားအနံ ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ပစၥည္းကို သူလက္ လက္ေတာက္ေနသည့္ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ေသခ်ာၾကည့္ကာ ေခါင္းကို အသာငံု႕ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ တို႕ထိလ်က္ တျဖည္းျဖည္း ကြမ္းသီးေခါင္း မွတစ္ဆင့္ လိင္တံတစ္၀က္အထိ အာခံတြင္းထဲ စုပ္ငံုကာ ျပဳစုပါေတာ့တယ္။

ဒီခံစားခ်က္မ်ိဳး ဘယ္တုန္းကမွ မရရွိခဲ့ဖူးပါ။ တစ္ကိုယ္လံုးေသြးေတြဆူပြက္ျပီး တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္လာရသလိုမ်ိဳး ခံစားရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားလာရတာ သူ႕ရဲ႕ပူေႏြးေနတဲ့ ခံတြင္းထဲ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြား အ၀င္အထြက္ခပ္သြက္သြက္ေလး ျဖစ္ရစဥ္မွာေပါ့။ အိုး.....ေျမာက္သြားတဲ့ခံစားမႈတစ္ခုေပးတဲ့ သည္ဖီလင္မ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္တန္႕ေစခ်င္မိပါဘူး။ ခဏေသာ အခ်ိန္မွာ သူကြၽန္ေတာ့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သလို သူ႕အတြင္းခံကိုလည္း ဖယ္ရွားလိုက္ရာမွာ လွပထြားက်ိဳင္းတဲ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ပစၥည္းကို မမာ့တမာ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ရျပီျဖစ္ပါတယ္။ ညာလက္ႏွင့္ အသာဆုပ္ကိုင္ -ြင္းထုရင္း မာေအာင္သူၾကိဳးစားေတာ့ ပစၥည္းက မတ္သထက္မတ္လာရင္း မ်က္လံုးျပဴးခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ရွည္ထြက္လာပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြကို ေလထဲေျမာက္ေအာင္ သူမျပီး ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ ကို သူေလ့လာတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ဆက္လုပ္ရမလား? ခြင့္ေတာင္းဟန္ တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ မျငင္းဆန္ႏိုင္စြာ ေခါင္းျငိမ့္ျပမိပါျပီ။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႕ပခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ရင္း ေလထဲေျမာက္လာတဲ့ တင္ပါးေတြကို အသာျဖဲကာ ဒစ္ထိပ္ပိုင္းကို ခေရ၀ဆီတိုးေ၀ွ႕ျပီး တစ္ထစ္ျခင္း ဖိသြင္းပါရဲ႕။ နာက်င္ေပမဲ့ ေခ်ာဆီညႇစ္ထည့္လိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ တင္ပါးဆံုကိုကိုင္ရင္း ေဆာင့္လိုက္တဲ့ သူ႕ပစၥည္း ကြၽန္ေတာ့္ခေရတြင္းထဲက ဘာကို သြားသြားထိသည္မသိ လိႈက္ကနဲ လိႈက္ကနဲ ဆီးသြားခ်င္သလိုျဖင့္ တရွိန္ရွိန္ ခံစားမႈအဟုန္ျမင့္ လာပါ၏။ ညီညီဘယ္လိုမ်ားလုပ္သလဲ? နာက်င္မႈကိုေမ့ေလ်ာ့ကာ သူ႕လႈပ္ရွားမႈေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ေမ်ာပါရတာ။ ေနာက္ဆံုးၾကာရွည္ မထိန္းႏိုင္ဘဲ ပူေႏြးေနတဲ့ အရည္ပ်စ္မ်ား ညီညီ့ဗိုက္သားဆီ ျဖန္းပက္မိပါတယ္။ သူလည္းပဲ အသြင္းအထုတ္ ခပ္သြက္သြက္လုပ္ရင္း ကြမ္းသီးေခါင္းထိ အျပင္ထုတ္လိုက္ကာ ဥျဖင့္တင္သားေတြ ထိကပ္တဲ့အထိ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ျပန္ဖိသြင္းလိုက္ရင္း ေခ်ာကလက္ ရည္ပူမ်ားကို ပန္းထည့္ပါေတာ့တယ္။ တစ္စက္က်န္တဲ့အထိ သူဖိကပ္ထားရင္း ခဏေနေတာ့ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ လွဲအိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ႏွစ္ဦးသားတစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ဖက္ကာ အိပ္ေမာက်သြားရတာ။ အိပ္ေမာမက်ခင္ေနာက္ဆံုးအေတြး ကေတာ့ 'ဒီလူနဲ႕ အျမဲအတူေနသြားခ်င္ရဲ႕' လို႕ေတာင့္တစိတ္အေတြးေလး ပါပဲ။

x x x

မနက္ခင္းအိပ္ယာႏိုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးကိုလွည့္လိုက္တာ ဟာတာတာ၊ ခုတင္ေဘးစားပြဲေပၚ ေျပာစကားေလးေတြေရးမွတ္ထား ခဲ့တတ္တဲ့ စာရြက္ေလးရွိေနလား.....နတၳိ။ ဟိုသည္ လွည့္ၾကည့္ရင္း ေခါင္းကိုငဲ့လိုက္ခ်ိန္ ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္မ်က္စိက်ိန္းသြားရကာ လက္ျဖင့္ကာျပီး ၾကည့္မိေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ယာေပၚျပန္လွဲေလ်ာင္းလိုက္ရင္း မေန႕ညကဘာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေခါင္းထဲ တရိပ္ ရိပ္ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာမိေပါ့။

ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ျပံဳးရပါျပီ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ လမ္းသြယ္ေလးမွတစ္ဆင့္ အျခားတစ္ဖက္ကို ျဖတ္သန္းသြားမိတာ ျပန္ျပီး ေနာက္ျပန္မလွည့္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

အိပ္ယာကအသာထ အေဆာင္ေရခ်ိဳးခန္းဆီလွမ္းလာကာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚစီးဆင္းလာတဲ့ ေရမ်ားႏွင့္အတူ စိတ္ထဲမွာညစ္ညဴးေနတဲ့ အေတြးေတြကို အေ၀းႏွင္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ငနဲအုပ္စုတစ္ခု ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လာတာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးတာကို လက္စသတ္ကာ အ၀တ္လဲ လိုက္ပါရဲ႕။ ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာေသာအေတြးေတြ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ ေျပးလႊားသြားရင္း သူတို႕ေတြႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ဘာကြာျခားသြား မွန္းမသိ ကြာျခားသြားတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးရရွိလာကာ မေန႕ညကလို အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္သင့္.....

ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို တစ္ေယာက္က ရုတ္တရက္ဆြဲကိုင္ျပီးျခဳပ္လိုက္တာေၾကာင့္ မလႈပ္မရွားႏိုင္ေတာ့။ ဘာျဖစ္တာလည္း ကြၽန္ေတာ္ မသိေပမဲ့ ဒါဟာ.....ဒါဟာ ေကာင္းဖို႕ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္ဟာ လွမ္းလာျပီး ၾကီးမားတဲ့ လက္သီးဆုပ္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ထိုးႏွက္လိုက္ပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားစဥ္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္အရႈိက္၊ ျပီးေတာ့ ေပါင္ျခံကို ထပ္မံ ထိုးႏွက္ကန္ေက်ာက္မႈေတြ ခါးသက္စြာရရွိလိုက္ပါေရာ့။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးညြတ္က်သြားရင္း လက္သီးနဲ႕ထိုးသူကို ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရတာလည္း ကြၽန္ေတာ္ေမးမိပါတယ္။

'မင္းတို႕ေတြ ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကိုထုိးရတာလဲ? ဘာျဖစ္တာလည္းကြ?'

'ေစာက္ေျခာက္ေတြကို ေသာက္ရမ္းမုန္းတယ္၊ ငါတို႕အားလံုး မင္းနဲ႕ ညီညီ မေန႕ညက ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိတယ္ကြ'

စိတ္အလ်ဥ္ဟာ ညီညီ့ဆီကို ေျပးသြားကာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ ျဖစ္ရပါပေကာ။ သူေရာ ဒီလိုပဲ အထိုးအႏွက္ခံရျပီလား? သူသာဆိုရင္ ျပႆနာျဖစ္ျပီေလ။ အားကစားအသင္းအဖြဲ႕ေတြကေန ေဘာ္ဒါ အေပါင္းအသင္းေတြကေန ဖဲက်ဥ္ခံရမည္လား?

'မင္းတို႕ သူ႕ကိုေရာ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ေသးလဲ?'

'ဘာမွမလုပ္ဘူး၊ သူကသာ မင္းကို ငါတို႕ကထိုးေစခ်င္တာ'

ကြၽန္ေတာ့္ ကမၻာေလး အဆံုးသတ္ျပိဳကြဲသြားသလိုခံစားရပါတယ္။ အသည္းေတြ ေၾကမြသြားျပီးထင္ပါရဲ႕။ ခ်စ္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္က နာက်င္မႈေတြေပးစြမ္းသလား? အရာအားလံုးမွ်တမႈမရွိဘူးလို႕ ခံစားရတယ္။ သူ႕အိပ္ယာမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏႈိးခဲ့ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကိစၥကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာမဟုတ္သလို လိင္ဆက္ဆံဖို႕ကိုလည္း သူပဲဖိတ္ေခၚခဲ့တာေလ။

ၾကမ္းျပင္ေပၚလဲေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားျပီး ထြက္သြားၾကတယ္။ ေျဖးညႇင္းစြာထျပီးေနာက္ တဘက္ေတြ ဆပ္ျပာခြက္ေတြ ေကာက္ယူျပီး အခန္းရွိရာကို ကၽြန္ေတာ္အေျပးႏွင္လာခဲ့ပါရဲ႕။ တစ္ကိုယ္လံုး အတြင္းေၾကသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ ေဆးရုံသြားျပဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ ညာဘက္ေမးရိုးဆီကလည္း နာက်င္မႈကို ခံစားရပါ၏။ notepad ကစာရြက္တစ္ရြက္ ယူလိုက္ကာ ညီညီအတြက္ စာတစ္ ေၾကာင္းေရးရင္း စားပြဲခံုေပၚ ဖန္တံုးႏွင့္ ဖိထားခဲ့သည္။

'မင္းကို ငါမုန္းတယ္'

သူဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမယ္ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။ သူဘာေတြျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တယ္ ထိုးႏွက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားေတြက ဘယ္သူေတြဆိုတာ သိဖို႕ စံုစမ္းျပီးေသခ်ာဆံုးျဖတ္ရမယ္ 'ဘာလုပ္ရမလဲ ေရွ႕ဆက္ျပီး?'ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ သူတို႕ေျပာတာက ေမးကြဲသြားတာခ်ဳပ္ရမယ္တဲ့။ ဒယ္ဒီ တို႕ဆီ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားလိုက္တယ္ သား ေခ်ာ္လဲျပီး ထိခိုက္မိတာ စိုးရိမ္ဖို႕မလိုဘူးဆိုတာကိုေရာ။ မာမီက ပိုက္ဆံနည္းနည္း လႊဲလိုက္မည္ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ဟာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျဖစ္သြားခဲ့ျပီျဖစ္သလို ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ဟာလည္း အနာတရျဖစ္သြားခဲ့ရပါျပီ။ 'ငါဒီလိုအေစာ္ကားခံ ထိုးႏွက္ခံရတာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္မျဖစ္ေစရဘူး' 'ငါဘယ္ေတာ့မွ အခ်စ္မွာက်ဆံုးမခံေတာ့ဘူး' ႏွစ္ဦးသားၾကားအဖုအထစ္ျဖစ္ရမယ္လို႕ မေတြးယူခဲ့ဖူးသလို ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ဦးသားခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ႏွင့္ အျမဲေနထိုင္သြားရမယ္လို႕ထင္ျမင္ခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ဘာမ်ားျဖစ္ခဲ့ပါလိမ့္ အဲဒီ့အေတြးေတြ။အေဆာင္အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ note ကေလးတစ္ခု စာရြက္ေပၚမွာေရးထားရဲ႕'Sorry'

သက္ျပင္းအခါခါ ခ်မိရရင္း အိပ္ယာေပၚ၀ုန္းကနဲ ပစ္လွဲလိုက္ပါရဲ႕။ အရိႈက္ကိုေနာက္တစ္ၾကိမ္ လက္သီးႏွင့္ အထိုးခံရသလို ခံစားေနရ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ခံစားမိေနျခင္း။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ေသးေသးေလးမ်ားပါပဲ။ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ဂရု တစိုက္ရွိတုန္းဆိုႏိုင္သလို ခံစားခ်က္မ်ား မသုဥ္းေသးဘူးဆိုတာ။ အိပ္ယာက ႏိုးထလာေတာ့ သူအလန္႕တၾကားျဖစ္ရင္း သူ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြကို ေျပာျပမိတာျဖစ္မွာ။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ လိင္ဆက္ဆံမိဖို႕ဆိုတာလည္း ရည္ရြယ္ဟန္မတူဘူးျဖစ္မွာပါ။ ေနာင္တအျပည့္ႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ ျခင္းထင္ရဲ႕။ အဲဒီ 'ျဖစ္ႏိုင္တယ္'ဆိုတာေတြကို ယံုၾကည္ေနဖို႕ အခ်ိန္နည္းနည္းေတာ့ ယူရမွာေပါ့ေလ။

စိတ္ေတြၾကည္လင္ဖို႕ လတ္တေလာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြက ရုန္းထြက္ဖို႕ တကၠသိုလ္ campus park ဆီေျခက်င္ေလွ်ာက္ရင္း ေလေအး ေအးေတြကို ရွဴရႈိက္လိုက္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္စတက္ခါစက အခ်ိန္ေတြကို လြမ္းမိပါရဲ႕။ မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနတတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီတတ္ တဲ့ ညီညီ၊ စိတ္ကူးထဲမွာ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ေနခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ထြန္းလာေအာင္ စြမ္းတဲ့ ညီညီ့ကို ျပန္ရွာေတြ႕ႏိုင္ပါသည္ေလ။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေငးေနရင္း အေဆာင္ကို ျပန္ဖို႕ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မေမွ်ာ္လင့္ ထားတဲ့ တစ္စံုတရာကို ေတြ႕လိုက္ရေပါ့။ ညီညီ အိပ္ယာမွာ လွဲေနရင္း ကြၽန္ေတာ္၀င္အလာကို ၾကည့္ေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္အခန္း ပတ္ ၀န္းက်င္ကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ကာ အခန္းတံခါးဆီေနာက္ျပန္လွဲ႕ရင္း ကန္႕လန္႕ထိုးပိတ္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ညီညီဆီ အၾကည့္ ျပန္ေရႊ႕ျဖစ္ပါသည္။ ညီညီ....ညီညီ့ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ။ ကြၽန္ေတာ္ ထပ္ျပီးေတာ့.......ထပ္ျပီးတင္းမထားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ညီညီ့ဆီ အျမန္သြားကာ လက္ေမာင္းမ်ားျဖင့္ ေပြ႕ဖက္မိပါျပီ။

'I'm sorry! I'm sorry'

'It's alright. I forgive you.'

မ်က္ရည္ေတြ အဆက္မျပတ္က်ရင္း ေတာင္းပန္စကားဆိုေလေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွလည္း အလိုလို ေက်နပ္တဲ့စကားထြက္သြား ျဖစ္ပါ၏။

'ငါ...ငါ ေၾကာက္လန္႕စိတ္ေတြျဖစ္ျပီး ဘာလုပ္မိမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ သူတို႕မင္းကို ထိုးႏွက္တာေတြ မလုပ္ေစခ်င္ေပမဲ့ ငါမတားႏိုင္ခဲ့ဘူး'

'It's alright'

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြခိုတြယ္ခဲ့ရျပီ။ ညီညီ့ကို တင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္ရင္းေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ သူ႕အိပ္ယာေပၚလွဲလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ ျငိမ္သက္ေနမိၾကပါတယ္။

သူ႕လက္အစံုဟာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းသားမ်ားကို ျငင္သာစြာပြတ္သပ္ေနျပီး ခဏအၾကာမွာေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြ မခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ေတာ့ ဟန္ျဖင့္ ရင္အုပ္ဆီကို စတင္ပြတ္သပ္ပါေရာ။

'ေဟး....မင္း ငါနဲ႕ ထပ္ျပီး ပတ္သက္ဖို႕ ေသခ်ာျပီလား?'

'ငါ.....ေသခ်ာတယ္ဆိုတာထက္ပိုတယ္'

ေဘးတေစာင္းလွဲေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပက္လက္ျဖစ္ေစျပီးေနာက္ သူကြၽန္ေတာ့္ေပၚကို တက္ခြျပီးထိုင္တယ္။ ေနာက္ျပီး သူႏွင့္အတူ အားကစားလုိက္လုပ္ျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ထူထူေပၚက ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းအစံုျဖင့္ ခပ္ရြရြပြတ္သပ္တာ တေမ့တေမာ။ ျမင္းစီးသည့္အလား ခြထားတာဆိုေတာ့ တင္ပါးအိအိေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံကိုဖိကပ္ထားတဲ့အတြက္ ညီဘြားကို တျဖည္းျဖည္း ေကာင္းကင္ကို ပစ္လႊတ္မယ့္ ဒုံးပ်ံျဖစ္ေစသည္။ သူ႕ T-shirt ကိုဆြဲခြၽတ္ျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္တသိ လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြႏွင့္ ခပ္ဖြဖြမမွီ႕တမွီ။ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို မာျပီးေတာင့္ေစလိုက္တယ္။

မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ မိန္းေမာေနၾကျပီးေနာက္ သူကြၽန္ေတာ့္ေပၚကေန ဖယ္ကာ ၀တ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီက ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လံုးျခင္းျဖဳတ္၊ ဇစ္ကိုခပ္ေျဖးေျဖး ဆြဲဟေပးတာ တပ္မက္စြာ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ခါးေနရာကကိုင္ ေအာက္ကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားဟာ မိုးေပၚသို႕ boxer ေဘာင္းဘီထဲမွ ခ်ိန္ရြယ္လ်က္။ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ မ်ိဳခ်ရခက္ေနတဲ့ တံေတြးမ်ားကို အသာမ်ိဳခ်လိုက္ရင္း သူဘာဆက္လုပ္မလည္း ကြၽန္ေတာ္ ငံ့လင့္ေနမိပါရဲ႕။

'မင္းနဲ႕ Sixty-nine လုပ္ခ်င္တယ္'

ဒီေတာ့လည္း ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ျငိမ့္ျပလိုက္တာ ကြၽန္ေတာ္ ပုတ္သင္ညိဳျဖစ္သြားတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ ဦးေခါင္းနား ကားယားခြ လိုက္ကာ ေပါင္ျခံကို နီးကပ္ေစသလို ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားကိုလည္း သူမ်က္ႏွာမူလိုက္ပါရဲ႕။ သူ႕ေဘာင္းဘီက ၾကယ္သီးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျဖဳတ္ေပးေနခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ ပူေႏြးေနတဲ့ အာခံတြင္းထဲထည့္ကာ အလုပ္စတင္ေနပါျပီ။ ခပ္ထြားထြားငပဲကို ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ အလ်င္စလိုထည့္မိေတာ့ သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္းဟာ သြားႏွင့္နည္းနည္းထိမိေသးတယ္။ ဒါကပဲ သူ႕ကိုဖီးလ္တက္ေစ သလားမသိ။သူ႕ငပဲ ပါးစပ္ထဲသြင္းတာ အဆင္ေျပဖို႕ ကြၽန္ေတာ္အေနအထားနည္းနည္း ျပင္လိုက္ရာ ညီညီက သူ႕တင္ပါးမ်ားကို ေနာက္ နည္းနည္း ဆုတ္လိုက္ရင္း ဖိသြင္းလိုက္တာ လည္ေခ်ာင္းထဲကိုေရာက္ရာ။ ညီညီ့ပစၥည္းက အေတာ္ထြားတာပါ။ ပထမဆံုးေသာ Oral sex အေတြ႕ အၾကံဳဆိုေတာ့ မကြၽမ္းက်င္ေပမဲ့ သူေက်နပ္ေအာင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ၾကိဳးစားျဖစ္ပါတယ္။

လည္ေခ်ာင္းထဲ တိုးတိုး၀င္လာတဲ့ ပစၥည္းရဲ႕အရသာေၾကာင့္ေရာ သူ႕လွ်ာဖ်ားရဲ႕ အေ၀့အ၀ိုက္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားရဲ႕ ႏုညံ့မႈတို႕ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္က ညည္းတြားသံေတြ က်ယ္ေလာင္လာရကာ တစ္ကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း ညီညီ့ပါးစပ္ တြင္းကို အားရစြာပန္းထည့္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ သူလံုး၀မလႊတ္ေသးဘဲ ဆက္ျပီး တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေနတာ လံုး၀ေပ်ာ့သြားသည္အထိ။ သံုး ေလးစကၠန္႕အၾကာမွာေတာ့ ပါးစပ္တြင္းက သူ႕ပစၥည္းက ပိုျပီးၾကီးလာသလိုထင္ရကာ လည္မ်ိဳထဲဖိသြင္းလိုက္ရင္း သူလည္းပဲ ေခ်ာကလက္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ပါေရာ။

sixty-nine အေနအထားအတိုင္း ႏွစ္ဦးသား အိပ္ယာေပၚမွာ အတန္ၾကာလွဲေလ်ာင္းေနျပီးေနာက္ သူကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္လာျပီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ အသက္မွန္မွန္ရွဴရိႈက္ကာ ျငိမ္သက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ဆံႏြယ္ေလးေတြ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း ပါးတစ္ဖက္က နာက်င္မႈကိုလည္း သတိရမိရင္း အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးပါ။

ညီညီ သူနဲ႕ ဒီလိုေနရခ်ိန္ ခဏေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ျပည့္စံုမႈဆိုတာကို ခံစားရတဲ့ အခ်ိန္ေလးရယ္ပါ။ ဘယ္အရာေတြကမွ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သြားတဲ့ခရီးကို ရပ္တန္႕ဖို႕ မတတ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ကြၽန္ေတာ္ခံစားမိခဲ့သလို ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွလည္း မရပ္တန္႕ခ်င္ပါ။

'ဒင္'

ညတစ္နာရီထိုးျပီ.....မနက္ေစာေစာထရဦးမွာဆိုတာ့ အိပ္ရဦးမွာပါ။ မင္းကိုကိုယ္ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါျပီ ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္။ 'အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ ညီ.....ေကာင္းေသာညပါ'

Alex Aung ( 26/7/2010)