ကြၽန္ေတာ္ နံရံတစ္ခု အုတ္နံရံတစ္ခ်ပ္ကိုမီွျပီးရပ္ေနပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ၅၉လမ္း ဘူတာရဲ႕ တစ္ခုေသာ နံရံမွာပါ။ အမွတ္(၁) ရထားကိုေစာင့္ေနျခင္းေလ။ ပူေႏြးေနတဲ့ စေနေန႕ တစ္မနက္ခင္းလံုး ျမိဳ႕လယ္ပန္းျခံမွာ ပတ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိခဲ့ေသး တာ။ ေႏြဦးရာသီေန႕ရက္ေတြမွာ ေအးေအးသက္သာျဖတ္သန္းသြားရမလား ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕ရႈေနေပမဲ့ ဒီေျမေအာက္ဘူတာကေတာ့ ေခြၽး ေတြရႊဲ၊ ကိုယ္နံ႕ျပင္းျပင္းေတြရမယ့္ ပူျပင္းေႏြရာသီေန႕ရက္ေတြရဲ႕ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္တစ္ခုအျဖစ္ ပိုေပၚလြင္ေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္မတ္တပ္ရပ္ေနတုန္း လူတစ္ေယာက္ ပလက္ေဖာင္းစီကို ေလ်ာက္လွမ္းဆင္းသက္လာတာေတြ႕ရပါရဲ႕။ အေရာင္ကြၽတ္ ဂ်င္း ေဘာင္းဘီ၊ အနက္ေရာင္ ဘြတ္ဖိနပ္ႏွင့္အတူ အညိိဳေရာင္သားေရဂ်က္ကက္ကို၀တ္ဆင္ထားပါတယ္။ အေပၚဘက္က ရွပ္အက်ႌတစ္ခုခု ကို ေအာက္ခံ၀တ္ထားျခင္းမရွိဘဲ ရင္ဘတ္တစ္၀က္ေလာက္ထိ ဟျပီး၀တ္ထားတာဗ်။ အဲဒီလူ တျဖည္းျဖည္းကြၽန္ေတာ္ႏွင့္နီးလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ဖက္ရွင္ကို စူးစမ္းအၾကည့္ၾကည့္ေနသလို သူ႕မ်က္၀န္းေတြကလည္း ကြၽန္ေတာ့္၀တ္ဆင္မႈကို အာရံုေရာက္ေနၾကဟန္ ပါပဲ။ သူေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတာ၊ ရင္းနီးကြၽမ္း၀င္သူမဟုတ္ သူစိမ္း။ ျပီးေတာ့ အျဖဴရုပ္သိပ္မေပါက္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႕လို အာရွသား ရုပ္ရည္ဗ်။
ကြၽန္ေတာ့္အသက္က ၂၀ျပည့္လုနီးပါျပီ။ အနက္ေရာင္ဆံပင္ႏွင့္မ်က္၀န္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ အသားအေရျဖဴ၀င္းျပီး ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြအေျပာကေတာ့ အေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းပါသတဲ့။ ဒီလူ႕မ်က္၀န္းေတြက အညိဳေရာင္ျဖစ္ျပီး ၾကည္လင္ေတာက္ပေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္ အညိုေရာင္မ်က္၀န္းေတြကိုျမင္ဖူးေပမဲ့ သူ႕မ်က္လံုးလို ၾကည္လင္ျပီး အရည္လဲ့ေနတာမ်ိဳးကိုမျမင္ဖူးပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အသြင္အျပင္က တူညီေနသလားပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ထက္စာရင္ ကပိုကရိုဆန္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ဆံႏြယ္ေတြက လႈိင္းထေနျပီး သူ႕ဆံပင္ကေတာ့ ေျဖာင့္စင္းေနတာ။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကလည္း ထူးျခားတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းေတြ မိသားစု၀င္ေတြက ညိႇိဳ႕ငွင္ေနသလိုပဲလို႕ မၾကာခဏမွတ္ခ်က္ေပးၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဆို ကြၽန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေတြကို သေဘာအရမ္းက်ၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ့္အသားအေရက ျဖဴ၀င္းတယ္ဆိုေပမဲ့ အာရွသားျမန္မာဆိုေတာ့ အေရာင္ ပါတဲ့ျဖဴ၀င္းမႈေပါ့။ ဒါကလည္းဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုအသြင္ေဆာင္ပါတယ္။
သူစိမ္းက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လမ္းေလွ်ာက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ကျဖတ္ျပီး ခုံတန္းတစ္ခုမွာထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ပလက္ေဖာင္းအစြန္း ကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း ရထားအရိပ္အေယာင္ကို အေတာ္ခပ္လွမ္းလွမ္းထိသြားၾကည့္လိုက္တာ ဘာကိုမွမျမင္ရ။ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ ျပန္လွည့္ရင္း ဟုိလူရဲ႕မ်က္၀န္းေတြစီတစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္မိတဲ့မ်က္၀န္းေတြကိုျမန္ျမန္လႊဲသြားတာ သိလိုက္ရပါတယ္။
ရထားၾကီးကေတာ့ လွိမ့္ျပီး၀င္လာတာ ကြၽန္ေတာ္တက္လိုက္ကာ စီးႏွင္သူမ်ား ရထားေပၚက မဆင္းတတ္တဲ့ဘက္က တံခါးနားမွာသြား ရပ္ခဲ့ပါတယ္။ မြန္းတည့္ဖို႕ေစာေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ အံ့ၾသဖို႕ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပည့္ႏွက္ေနတာ ဒီအခ်ိန္မွာ။ ရထားထဲ၀င္သြားခ်ိန္မွာ တိုးတိုးေ၀ွ႕ေ၀ွ႕ပါပဲ။ အရွိန္ျမင့္ျမင့္မဟုတ္ေပမဲ့ ျမန္ျမန္ေလးေမာင္းတာေၾကာင့္ ခပ္ေ၀းေ၀း မၾကည့္ျဖစ္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္စီးႏွင္လာတဲ့ေနရာ ၀န္းက်င္ကိုအၾကည့္ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ခပ္ေခ်ာေခ်ာသူစိမ္းကိုမေတြ႕ရေတာ့....သြားပါျပီဗ်ာ။
၅၅လမ္းမွာ ရထားရပ္ေတာ့ လူအုပ္အလံုးအရင္းလိုက္ဆင္းသြားၾကတယ္ေလ။ အခုမွရႈပ္ေထြးေနတဲ့ျမင္ကြင္း လင္းသြားတာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ႕ညာဘက္ တစ္တန္းတည္းမွာ ခဏေနကလူ ထိုင္ေနတာကိုျမင္ခဲ့ရတာေပါ့။ ေနကာမ်က္မွန္ခပ္ၾကီးၾကီးကို ကြၽန္ေတာ္တပ္ထားလိုက္တာ ေၾကာင့္ သူ႕ကိုေသခ်ာရႈိးေနတာ မသိႏိုင္ေတာ့ပါ။ ေျခဖ်ားစီၾကည့္ေတာ့ အေကာင္းစားအားကစားဘြတ္ဖိနပ္၊ ေပါင္စီမွာေတာ့ Levis' ေဘာင္းဘီ။ ေနာက္ဆံုး တင္ပါးအစံုကိုအၾကည့္ေရာက္ေတာ့ အျခားေနရာေတြကို မ်က္စိမေရႊ႕ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလူနဲ႕ရင္ခုန္ စရာ ကစားပြဲတစ္ခုဆင္ႏႊဲဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရလားဆိုျပီး ျပႆနာရွာလို႕မရပါဘူးေလ။ ေရွ႕တည့္တည့္ကိုပဲ အာရံုစိုက္ေနတယ္လို႕ ထင္မွာပါ။
ကြၽန္ေတာ့္နားသယ္စပ္က ဆံႏြယ္ေတြကို ခါသလုိလုိနဲ႕ ဦးေခါင္းေဘးဘက္ကို လက္အသာေျမႇာက္လိုက္ပါတယ္။ လက္ေခ်ာင္းေတြေဖာ္ ထားတဲ့ သားေရလက္အိတ္က သန္မာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္အစံုမွာရွိေနပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ နားထင္စပ္က မ်က္မွန္ ကိုင္းတစ္ဖက္စီကိုအေရာက္သြားျပီး မ်က္မွန္ကိုစတိုင္လ္ပါပါခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ စပ္ျဖဲျဖဲအၾကည့္မ်ိဳးႏွင့္ အဲဒီလူ စီၾကည့္ေနလိုက္ပါရဲ႕။
အဲဒီလူကလည္း တုန္႕ျပန္မႈႏွစ္ခုႏွင့္တန္ျပန္ပါတယ္။ ဘယ္တစ္ခုက ပိုအေရးပါမွန္း မေသခ်ာပါဘူး။ သူရုတ္တရက္လိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္၀န္းမွွာျငိမ္သက္ေနပါတယ္။ မ်က္၀န္းလဲ့ျပာျပာမွာ အာရံုျငိသြားျခင္း။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕မ်က္၀န္းေတြကို အဓိပၸာယ္ေဖာ္ၾကည့္ေတာ့ ႏိုင္လိုမင္းထက္အရိပ္အေယာင္ေတြေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလူ ကြၽန္ေတာ့္ကို တမင္ေၾကာက္လန္႕သြားေအာင္ ဇာတ္လမ္း မဆက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျခင္းလား? သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက မထီတရိအျပံဳးမ်ိဳးႏွင့္ သြားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြကို ေဖာ္ျပပါတယ္။ လွမ္းႏႈတ္ဆက္ဟန္အေပၚေျမႇာက္ မိတဲ့လက္ကို ေျမျပင္စီျပန္ညႊန္ျပလိုက္ျပီး စပ္ျဖဲျဖဲမ်က္ႏွာကိုလည္း ျပန္တည္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေနကာမ်က္မွန္ကို အသာျပန္ တပ္လိုက္တာေပါ့။ ေစ့ေစ့ငုငုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီလူရဲ႕ လက္ထဲမွာ ကဒ္ေတြကိုင္ထားတာကို သတိထားမိပါတယ္။ ရထားက ၄၂လမ္း လည္းဆိုက္ေရာ သူမတ္တပ္ရပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕အရပ္အျမင့္က သိပ္မကြာ အတူတူေလာက္ပဲ။ သူရပ္ဖို႕ အေသအခ်ာမျဖစ္ခင္ မွာပဲ ရထားက ရုတ္တရက္ ရပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ကာ ကြၽန္ေတာ့္စီ ေျပး၀င္လာေတာ့တာဗ်။
'ေဟး...ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ' ကြၽန္ေတာ္သူ႕ပခံုးကိုထိန္းကိုင္ထားလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။
'မင္းလက္ေတြ ငါ့ပခံုးေပၚကဖယ္လိုက္စမ္း' မာန္ဖီတဲ့အတိုင္းေအာ္တယ္ေလ သူက။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုၾကည့္မိကာ ေခါင္းအသာရမ္းမိပါ တယ္။
'ဆင္းကြာ...လမ္းသာစေလွ်ာက္'
ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ဘက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ျပီး 'ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာေနတာလား' ေမးမိပါတယ္။
'ဟုတ္တယ္ ,အခုမင္းေျခလွမ္းေတြကို ေရွ႕ကေန ခပ္မွန္မွန္တစ္လွမ္းျခင္းေလွ်ာက္စမ္းပါ'
လူေတြက အဲဒီလူရဲ႕ လက္သီးဆုပ္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရထားအဆင္းတံခါးစီ တြန္းထုတ္ေနတာတို႕ကို ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ အလုပ္မ်ားလွ တဲ့ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈတစ္ခုကို နည္းနည္းသတိျပဳမိျပီး၊ အဲဒါကိုက New York ျဖစ္ေနျခင္းပါပဲ။ အနည္းငယ္ေသာ လူေတြကသာ သူတို႕ျမင္ခဲ့ရမႈအေပၚ ဂရုစိုက္မွာ။
'ခင္ဗ်ားသိလား, စီစီတီဗီ ကင္မရာေတြမွာ ခင္ဗ်ားပံုရိပ္ေပၚလို႕ကေတာ့ ရထားရဲေတြလာျပီး ဖမ္းမွာေနာ္'
'မင္းသေဘာပဲ။ လမ္းသာဆက္ေလွ်ာက္' သူအံၾကိတ္သံနဲ႕သတိေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ဖက္ကေန အေတာ္ကပ္ျပီး လိုက္လာတာ က ေဘးကေနၾကည့္ရင္ ေရွ႕ကလူက လမ္းပိတ္ေနလို႕ ေနာက္ဘက္ကလူဆင္းဖို႕မလြယ္ျဖစ္ေနတဲ့ပံုပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ပလက္ေဖာင္း တေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္းမွ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးကို ခပ္တင္းတင္း လွမ္းတင္လိုက္တာကို ခံစားရခ်ိန္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္မိပါတယ္။
'ေဟ့လူ....ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားသေဘာအတိုင္းလုပ္ေနတယ္ေလ မၾကမ္းတမ္းနဲ႕ဗ်ာ'
'လွည့္' ခပ္မာမာပဲေျပာရဲ႕။
'ဘယ္ေနရာ?'
'လွည့္ ငါေျပာေနတယ္' သူကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကိမ္း၀ါးသလိုေျပာျပီး သူ႕ဘယ္ဘက္မွာရွိတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္ဖက္ကို အားႏွင့္တြန္းကာ သြားေစပါ တယ္။ အတြင္းဘက္ကိုေရာက္ေတာ့ စၾကၤလမ္းတိုတစ္ခု၊ ေနာက္ျပီး အျခားေသာတံခါးတစ္ခ်ပ္။ သန္မာတဲ့ သူ႕ေျခတစ္ဖက္ႏွင့္ တံခါးကို ကန္ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရတာက ရွည္လ်ားလွတဲ့ သတၳဳေလွကားတစ္စင္းကိုပါ။
မိုးခ်ိန္းသံေၾကာင့္ တုန္ခါသြားရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံနည္းတူစတင္ အလႈပ္ၾကမ္းလာပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကို တံခါးေဘာင္ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ေစျပီး ေရွ႕ဆက္မသြားဘဲေတြေ၀ေနမိပါတယ္။
'ဆက္ေရႊ႕ေလကြာ' ထပ္ျပီး အမိန္႕ေပးရဲ႕။
'ခင္ဗ်ား ရူးေနျပီလား? ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ'
ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးေတြကို သူ႕လက္အစံုႏွင့္ တြန္းျပီးေလွကားထစ္ေတြစီဆင္းဖို႕တြန္းအားေပးပါတယ္။
'C'mon man, ဘယ္ေနရာသြားမွာလဲ? ကြၽန္ေတာ္တို႕ အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္လား'
'မင္း ငါ့ကိုစိတ္ရႈပ္လာေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူးေနာ္'
'ဘာကိုလုပ္လို႕....' အေမးသာထုတ္ေနမိေပမဲ့ New York ရဲ႕အတြင္းက်ဆံုးအပိုင္းစီ ပိုပိုျပီး နက္ရႈိင္းမႈကို ၾကည့္လာရပါျပီ။
'ရထားေပၚမွာ....ခင္ဗ်ား ရထားအျမဲစီးတာလား'
'ကြၽန္ေတာ္အေပ်ာ္သေဘာမ်ိဳးလုပ္ခဲ့တာပါ။ ဘာအဓိပၸါယ္နဲ႕မွ မသက္ဆိုင္ပါဘူးဗ်ာ'
'အေတာ္ေနာက္က်သြားျပီ' သူ႕စကားကိုအဆင္ေျပေျပမေျပာတတ္ဘူးလားမသိ။ 'ဆက္ေရႊ႕'
'Aww...fuck' ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေျမျပင္ကိုထိျပီး ရပ္တန္႕ခ်ိန္မွာ ႏႈတ္ကထြက္သြားမိပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည့္မိေတာ့ မိုင္းတြင္းတစ္ခု ထဲေရာက္ေနတဲ့အတိုင္းျမင္ရပါရဲ႕။ သစ္သားျငမ္းစင္မ်ား၊ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႕ ဖုန္မႈန္႕ေတြ။ ၾကည့္ရတာ သိပ္မေကာင္းဘူး။
'အခု ဘာလဲ?'
'မင္းလက္ေတြကိုေနာက္ျပန္ခ်ိတ္ထားျပီး ေရွ႕က နံရံစီေရႊ႕'
'ဟူး....' ကြၽန္ေတာ့္မ်က္စိထဲျမင္ရတာေတြေၾကာင့္ သူ႕ကိုျပန္ ဂ်စ္တိုက္မိပါတယ္။
'ခင္ဗ်ား တကယ္ရူးေနလား? ဘယ္မလဲနံရံ? အားလံုးေက်ာက္ေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲ'
အဲဒီေတာ့လည္း ဘာမွထပ္မေျပာဘဲ 'ေလွ်ာက္မွာသာေလွ်ာက္ လမ္းကို' လူကိုတြန္းလႊတ္ပါတယ္။
'ကြၽတ္..ခင္ဗ်ားမွာေသနတ္ပါတယ္?' လည္ေခ်ာင္းထဲ တစ္ဆို႕သြားတဲ့ေလသံႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ေမးမိပါေလ့။
'ငါ့မွာပါတာေပါ့'
ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကို ခပ္ေျဖးေျဖးတစ္လွမ္းျခင္းေရႊ႕သြားလိုက္ေတာ့ ေနာက္ဖက္က ေျခသံခပ္စိပ္စိပ္ႏွင့္ လိုက္လာသံကိုၾကားရပါ တယ္။ ဘာေတြျဖစ္မလဲ ေနာက္ကိုျပန္လွည့္မၾကည့္ႏိုင္စဥ္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးေပၚက လက္တစ္ဖက္က ေနာက္ဘက္ျပန္လွည့္ေစတာ ခံစားလိုက္ရေရာ။ ျပီးေတာ့ သစ္သားျငမ္းစင္ေတြဖက္ ေနာက္ျပန္ကပ္သြားေအာင္လုပ္ပါ၏။
'ဘာလဲဗ်....ခင္ဗ်ား....' ကြၽန္ေတာ့္ေျပာစကား တစ္၀က္တစ္ပ်က္ႏွင့္အတူ ရပ္ကာ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ ပူးကပ္သြားရပါတယ္။ သူ႕ပါးစပ္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းအစံုအေပၚ ငတ္မြတ္စြာ...။
သူ႕လက္အစံုဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေခါင္းမ်ားကို ထိန္းကိုင္ထားတာဗ် ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ လွ်ာေတြေမႊေနစဥ္မွာေပါ့။ စိုစြတ္၊ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္တဲ့အနမ္းမ်ား၊ အသက္ရွဴသြင္းရွဴထုတ္သံခပ္ျပင္းျပင္းမ်ားျဖင့္ ႏွစ္ဦးသားကိုယ္ခႏၶာေတြက ပူးကပ္စြာ။ ကြၽန္ေတာ္ တိမ္တိုက္ ေတြေပၚ အျမင့္ဆံုး၀ဲပ်ံေနပါျပီ။ 'အႏၲရာယ္' ကစိတ္လႈပ္ရွားဖို႕ေကာင္းသားပါ။ သူလည္း ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ေနပံုပါပဲ။ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို ပိုမိုနီးကပ္ေစဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ လက္ေမာင္းေတြႏွင့္ပါ ဖက္တြယ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ ဒီလူၾကမ္းေလးရဲ႕ ဂ်က္ကက္ကိုဖြင့္ဟကာ သူ႕ရဲ႕ခပ္မို႕မို႕ရင္အုပ္ေတြကို ေပၚလြင္ေစပါတယ္။ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာဘက္ကို ကြၽန္ေတာ္ယိမ္းယိုင္လိုက္ရင္း သူ႔ညႇပ္ရိုးေတြကို လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္လ်က္ျပဳမိပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ရဲ႕လည္စိကို ႏႈတ္ခမ္းအစံုႏွင့္ ပြတ္သပ္ စုပ္ျပဳေတာ့ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ အလိုက္သင့္ သူေနေပးတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ခါးအစံုကိုဆြဲကာ ရင္ခ်င္းအပ္တာမဟုတ္ ေအာက္ပိုင္းျခင္း ပူးကပ္ေအာင္လုပ္ထားတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူ႕လွ်ာေတြကို လည္ေခ်ာင္းထဲက စုပ္ယူေတာ့မယ့္အတိုင္း အနမ္းေပးမိျပန္တယ္။ ျပီးေတာ့လည္း ေမးရိုးတေလွ်ာက္ႏွင့္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းတ၀ိုက္ကို ႏူးႏူးညံ့ညံ့နမ္းသလို လွ်ာႏွင့္လည္းပြတ္ဆြဲေရာ။
'အာ....Fuck yeah' လႈိက္ေမာသံႏွင့္ သူညည္းညဴတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုျပင္းျပင္းပ်ပ်ျပန္နမ္းေနျဖစ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေတြက သူ႕ဂ်က္ကက္ကိုပိုမိုဖြင့္လွစ္ျဖစ္တာပါ။ သူ႕ရွပ္အက်ႌေတြဖြင့္တာ ဂ်က္ကက္ေတြဖယ္တာကို အသာတၾကည္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ သူ႕ရွပ္အက်ႌေတြဖြင့္တာ ဂ်က္ကက္ေတြဖယ္တာကို အသာတၾကည္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ခါးအစံုကိုဆြဲကိုင္ထားဆဲျဖင့္ ေနာက္ ဖက္ေက်ာက္ဆိုင္ကိုေနာက္ေက်ာျဖင့္ ကပ္မိေအာင္လုပ္တာ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ အသက္ကိုအငမ္းမရစုပ္မ်ိဳမိပါ၏။
'မင္းက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုၾကိဳက္တယ္ေပါ့'
'ၾကိဳက္တယ္....စကားမစပ္...ခင္ဗ်ားဆႏၵရွိရင္ အဲဒါေတြ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပး' ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ဖ်က္ကနဲျဖစ္ကာ ျပန္ေျပာမိပါတယ္။
သူ႕လက္တစ္ဖက္ကို လႊတ္လိုက္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ၀တ္အက်ႌကို ဖြင့္လွစ္ေနစဥ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြက သူ႕ေပါင္ျခံႏွင့္ ေဖာင္းဖုေန တဲ့ခြဆံုတို႕ကိုပြတ္သပ္လက္လွ်ိဳလိုက္တာေပါ့။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီသားကို တြန္းကန္ေနတဲ့ သူ႕ငပဲရဲ႕မာေတာင့္မႈကို ခံစားမိပါတယ္။ ညင္ညင္ သာသာ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးမိေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းက ညည္းတြားသံသဲ့သဲ့ျပဳကာ မာေတာင့္တဲ့သူ႕ငပဲႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္အစံုကို ပိုမိထိကပ္ေစ ပါရဲ႕။
သူကလည္း အားက်မခံ ကြၽန္ေတာ့္ဂ်င္းေဘာင္းဘီက ၾကယ္သီးေတြကို ဖြင့္ျပီးဆြဲလိုက္တာ ခဏျခင္းမွာ ေဘာင္းဘီက ခါးမွေလ်ာကနဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ႕လက္နဲ႕ကိုင္ျပီးၾကည့္တာ ရွက္သလိုျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႕ခါးကို ကြၽန္ေတာ့္လက္ႏွင့္ဆြဲျပီး ငပဲျခင္းဖိကပ္ထားလိုက္ ပါတယ္။
'ကြၽန္ေတာ္တို႕ အဖမ္းခံရရင္ ဘယ္လို?'
'စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း အပိုင္က႑ေပါ့၊ စြန္႕စားလိုက္စမ္းပါကြာ' အသက္ကိုပံုမွန္ရွဴရင္း သူကေျပာေသးတာ။
'ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဒီလိုဇာတ္လမ္းခင္းေနၾကလို႕ အဖမ္းခံရလိမ့္မယ္'
'မင္းစခဲ့တာကို အဆံုးသတ္မွာလား ဒါမွမဟုတ္...'
'ဒါမွမဟုတ္ ဘာလဲဗ်ာ'
'ငါ့ေသနတ္ကိုဆြဲထုတ္မိျပီး မင္းကို အဆံုးသတ္ေပးမိမယ္'
'ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္မွာေပါ့၊ ဒီလိုလား?'
'ငါ အခုေတာ့ မဆံုးျဖတ္ရေသးဘူး..စကားေသာက္ရမ္းမ်ားတယ္ ငါ့-ီးေတာင္တာေပ်ာ့သြားျပီ'
ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႕ေဘာင္းဘီကိုခပ္ျမန္ျမန္ဆြဲဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သားခႏၶာကိုယ္မွာ အျဖဴေရာင္အတြင္းခံ ကိုယ္စီကလြဲလို႕ သိသာတာက ငပဲႏွစ္ခုရဲ႕အေျမႇာင္းၾကီးေတြ။
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို သူစိုက္ၾကည့္ေငးေမာရင္း သူ႕ငပဲဟာတျဖည္းျဖည္းျပန္မာလာပါတယ္။ မ်က္၀န္းအၾကည့္ကိုယ္စီျငိျပီးေနာက္ အနမ္းေတြျပန္လည္လႈပ္ရွားမိၾကတာေပါ့။ ႏွစ္ဦးသားလံုးလံုးေထြးေထြးလႈပ္ရွားမိတာ ကြၽန္ေတာ့္နဖူးနဲ႕ သစ္သားေဘာင္တန္းတစ္ခု ရိုက္ခတ္မိပါေရာ။
'အ'
ကြၽႏ္ေတာ္တစ္ခုခုလုပ္ဖို႕ေနရာရွာလိုက္ပါတယ္။
'မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ' သူက မေက်မနပ္ေမးသား။ 'လာစမ္းပါဗ်ာ' ၾကက္ေျခခတ္ ယက္မတန္းႏွစ္ခုရွိတဲ့အေပၚ ေျခေထာက္ေတြ လႊဲျပီး တင္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားရဲ႕။ သူ႕ေပါင္ျခံဟာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာႏွင့္ တည့္တည့္ျဖစ္သလို သူ႕မ်က္ႏွာဖက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ခြဆံ vice versa.
'ခင္ဗ်ား ဒီနည္းလမ္းကိုၾကိဳက္မယ္ထင္တယ္' သူခပ္တိုးတိုး သေဘာတက်ရယ္လိုက္သံဟာ သူ႕ငပဲကိုဆြဲထုတ္ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ ႏွင့္အနားသတ္လိုက္ခ်ိန္မွာေပၚထြက္လာတယ္။ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္အတြင္းခံပါးပါးေပၚက တစ္ဆင့္ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ႏႈတ္ခမ္းေတြႏွင့္ ပြတ္ဆြဲရဲ႕။
'ရွီး...အာ'
ခဏေတာ့ ညည္းတြားလိုက္မိေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ငပဲကြမ္းသီးေခါင္းတစ္၀ိုက္ကိုလွ်ာျဖင့္ ေျပးလႊားကစားျဖစ္ပါ၏။ ျပီးမွ ကြမ္းသီးေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြ ႏွင့္ တျပြတ္ျပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။
'ရပ္...ရပ္...ရပ္ငါ့ေကာင္ ျပီးေအာင္မလုပ္ေသးနဲ႕၊ ငါမျပီးခ်င္ေသးဘူး' အခုလိုၾကေတာ့ အလန္႕တၾကားသူတားေရာေလ။
ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ငပဲကို -ုပ္မႈတ္တာရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဟာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲထိပ္နားအနီးကပ္လွ်ာေလးျပဴတစ္ျပဴတစ္နဲ႕ ကြမ္းသီး ေခါင္းကိုလ်က္ျပဳျပီး ထိပ္ပိုင္းတစ္ခုလံုး ပါးစပ္ထဲသြင္းလိုက္ပါတယ္။ မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ သူ႕ျပဳစုမႈရဲ႕ အထိအေတြ႕မ်ားကို ခံစားလိုက္ရ ပါေရာ။ ၾကိဳတင္မစီစဥ္ မခ်ိန္းဆိုပဲ ခုလိုမေတာ္တဆအျဖစ္ဇာတ္လမ္း တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူးခဲ့ေပမဲ့ အခုဟာက ဖီးလ္ေကာင္းသားပါ။ ခပ္ကုန္း ကုန္းျဖစ္သြားတဲ့ သူ႕တင္ပါးကို ကြၽန္ေတာ့္လက္ႏွင့္ျပန္ဆြဲယူျပီး လံုး၀န္းတဲ့ေရႊဥေတြ႕ို လ်ာႏွင့္လ်က္ရင္း တစ္လံုးျခင္းငံုစုပ္လိုက္ပါတယ္။ သူ၀တ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဟာ ေျခခ်င္း၀တ္မွာရွိေနဆဲဆိုိေတာ့ သူ႕ေျခေထာက္ေတြေကာင္းေကာင္းမေျမႇာက္ႏိုင္ပါ။
'ခင္ဗ်ားေျခေထာက္ေတြကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲကေန ထုတ္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ'
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ႕ပါးစပ္ကေန မခြၽတ္ဘဲရွိေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ေျခေထာက္ကိုဆြဲကိုင္ ဘြတ္ဘိနပ္ေရာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုေရာ ဖယ္ရွားပစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ေျခေထာက္ကို ကားေစလိုက္ျပီး မလိုင္လံုးေတြလို လံုး၀န္းတဲ့အရာကို လွ်ာေတြအာေတြျဖင့္ ျပန္ ျပဳစုေတာ့ သူ႕ပါးစပ္က ညည္းတြားသံထြက္လာရင္း ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားပါရဲ႕။
'ေဆာရီး'
'ရပါတယ္ဗ်ာ...'
'မင္းအိုေကရဲ႕လား? ဒီအေနအထားနဲ႕ တင္ကိုၾကြလိုက္ခ်လိုက္လုပ္ရတာ' ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို သူ႕ငပဲဘက္ျပန္ျပီးမူလိုက္ကာ လက္ ႏွင့္လွမ္းကိုင္ရင္း အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
'အခုခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္လုပ္လို႕အဆင္ေျပမေျပ စိုးရိမ္ေနတာလား'
'Fuck you" ရယ္ရသားပဲ သူ႕စိတ္ရင္းေပၚမွာေတာ့စိုးရိမ္သား။
'ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္ရင္ေပါ့' သူ႕ကိုအေျဖေပးလိုက္ရင္း ရွည္လ်ားတဲ့ သူ႕ငပဲကိုကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းက တစ္ဆင့္အာေခါင္ထဲထိသြားကာ သူ႕ ဆီးစပ္ကျခံဳပုတ္ငယ္ကြၽန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းေတြႏွင့္ထိေစလိုက္ပါတယ္။
'ဟူး....' သက္ျပင္းေငြ႕ေငြ႕ သူခ်ရဲ႕။
'ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို -ိုးခ်င္ေနတာလား'
'မင္းငါနဲ႕ မကစားခ်င္စမ္းနဲ႕' သူပ်က္ရယ္ျပဳတယ္အဲဒီစကားကို။
'လာစမ္းပါ ဗလၾကီးရာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခင္ဗ်ားမလုိအပ္ဘူးလား? Take me, ဘယ္ေနရာကို ခင္ဗ်ားလိုခ်င္လဲ ခင္ဗ်ားသေဘာအတုိင္း ရမယ္ေလ ဘာအတြက္ေစာင့္ေနတာလဲဗ်ာ' ခပ္တိုးတိုးညႇိဳ႕ျမဴတဲ့အသံႏွင့္ ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထား ျပင္လိုက္ျပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုဆြဲယူလိုက္တာ ကြၽန္ေတာ့္စီကိုေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ေပါင္ၾကားက ငပဲမာမာေတြ မီးပြင့္ကုန္သလားပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းအျပည့္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုတက္မက္စြာနမ္းတယ္။ သူ႕ငပဲကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံမွာ ပြတ္သပ္ေနတာ အရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕အမွ်င္တန္းပါျပီ။
'မင္း...ငါ့ကိုလိုအပ္ေနလား'
'Um hum' ကြၽန္ေတာ္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေက်ာက္သားေတြေပၚ ေက်ာမီွရင္းအေျဖေပးမိရဲ႕။ ျပီးေတာ့ျမင္လိုက္ရတာက ညစ္ေပတဲ့သူ႕ လက္အစံုက ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္ကာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကို သူၾကည့္တယ္။
'မင္းဘာလိုခ်င္တာလဲ' သူကဆက္ေမးတယ္။
'ခင္ဗ်ားကို' ကြၽန္ေတာ္ေျဖႏိုင္တာက အဲဒါပဲေလ။ 'ခင္ဗ်ားကိုလိုခ်င္ေနတာ'
'ငါ့ကိုေျပာေလ'
'I want you to fuck me' ကြၽန္ေတာ္မရွက္ေတာ့ပါဘူး။ 'အခုပဲ -ိုးေပးဗ်ာ ကြၽန္ေတာ့္ကို'
သူကြၽမ္းက်င္လိမၼာစြာျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးအကြဲေၾကာင္းထဲ ငပဲထိပ္ပိုင္းကိုသြင္းတယ္။
'C'mon ...ဒီထက္ပိုျပီးေကာင္းေအာင္ ခင္ဗ်ားလုပ္ႏိုင္ပါတယ္' ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုဒီထက္ပိုျပီးလုပ္ေစခ်င္ေသးတာဗ်။ သူက ထိပ္ပိုင္းေလး ပဲ၀င္ေအာင္ထည့္ရင္း ျငိမ္ေနတာကိုး။
ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးအစံုကို သူ႕လက္ႏွင့္ကိုင္ျပီး အသာဟကာ သူ႕ခါးကိုေကာ့ရင္း ရွည္လ်ားမတ္ေထာင္ေနတဲ့ သူ႕ငပဲကို တျဖည္းျဖည္းဖိ သြင္းလိုက္ပါတယ္ ခဏအၾကာမွာ။ ရင္ထဲမွာ နင့္ကနဲေနသြားတာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြမွိတ္ကာ ျငိမ္သြားမိေသးတာေပါ့။ ပူေႏြးတဲ့ သူ႕ငပဲၾကီးတစ္စစတိုး၀င္သြားတာ သိပ္မနာတာေၾကာင့္ ခံစားရတာေကာင္းတာ။ 'ကြၽတ္' အဆံုးထိသြင္းထားရင္း ႏွဲ႕ေနတာ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြကို မရိုးမရြပိုျဖစ္ေစပါတယ္။
'ငါမင္းမ်က္လံုးလွလွကို ပိုျပီးေငးၾကည့္မိခဲ့ယုံပါ။ အခုေတာ့ ခံစားမႈစြက္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြကိုပဲ ၾကည့္ေနခ်င္ေတာ့တာပဲ' သူ႕အသံက ႏူးညံ့ျငင္သာေနသလို သူ႕လက္အစံုဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ကို ျဖည္းျဖည္းသက္သာပြတ္သပ္ေနပါတယ္။
'ကြၽန္ေတာ္က အေလာင္းအစားတစ္ခုလုပ္ခ်င္ခဲ့တာ'
ကြၽန္ေတာ့္ခေရတြင္းထဲ သူ႕ငပဲကိုအဆံုးထိဖိသြင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ခပ္ဖြဖြကိုက္လုိက္ကာ 'ငါ ေငါ့တာတို႕ သေရာ္တာတို႕ကို မၾကိဳက္ဘူး' တဲ့ေျပာ၏။
'ကြၽန္ေတာ္ေလွာင္တာ သေရာ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေလသေဘာက' ကြၽန္ေတာ္ပင့္သက္ရႈိက္မိပါရဲ႕။
'ေဘာ္ဒါ အလုပ္သိပ္မျဖစ္ေသးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေနေနရတဲ့ အေနအထားက ကို႕ရို႕ကားယားနဲ႕ ျပဳတ္က်သြားႏိုင္တယ္'
'မင္းျပဳတ္မက်ပါဘူး'
'ေဟ့လူ ကြၽန္ေတာ့္လက္နဲ႕ဆြဲကိုင္ထားဖို႕ ဘာမွမရွိဘူး ဟင္းလင္းျပင္ၾကီး'
သူကြၽန္ေတာ့္ဦးေခါင္းရဲ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းကိုေက်ာ္ၾကည့္လိုက္ရင္း အဆင္ေျပေျပလွဲလို႕ရမယ့္ ေက်ာက္သားျပင္ကိုျမင္လို႕ လက္ညႇိဳးထိုးကာ 'ဟိုေနရာမွာ' ေျပာလည္းေျပာ ရွည္လ်ားလွတဲ့ သူ႕ငပဲကိုအသာဆြဲထုတ္တာေလ ရင္ထဲဟာဆင္းသြားပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ဦးသား ျမင္လိုက္ရတဲ့ေက်ာက္သားျပင္ကိုသြားျပီးေနာက္ ဆင္ေျခေလ်ာေလးေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္ တစ္၀က္လွဲ တစ္၀က္ ထိုင္အေနအထားေလးလိုလွဲေလ်ာင္းလိုက္ပါတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ခပ္စြင့္စြင့္တင္ပါးေတြရွိရာဘက္ပိုင္းမွာ ေနရာယူလိုက္ျပီးမွ ျငိမ္ သက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
'ဒီကိစၥက မင္းေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တဲ့အရာလား' သူခပ္တိုးတိုးေမးျပန္ေရာ။
ႏႈတ္ခမ္းအစံုက စပ္ျဖဲျဖဲအျပံဳးထပ္ေပၚလာျပီး 'အားလံုး ႏွင့္ ပိုျပီးခပ္ၾကမ္းၾကမ္း' 'Fuck me' လို႕ ကြၽန္ေတာ္လႈိက္ေမာတုန္ယင္စြာေတာင္း ဆိုရင္း သူ႕ရဲ႕ မြတ္သိပ္ၾကမ္းတမ္းမႈကိုေတာင့္တမိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ေျခခ်င္း၀တ္ေတြကို သူဆြဲကိုင္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာစီ ငံု႕ကိုင္းကာ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို ျငင္ျငင္သာသာနမ္းပါ၏။ အရိုင္းဆန္ တဲ့ တက္မက္မႈအရသာေတြကို သူႏွစ္သက္သြားေၾကာင္း အနမ္းေတြက သက္ေသထူေနပါျပီ။ ပူေႏြးဆဲ သူ႕ငပဲမွာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ရာဘာ အစြပ္စြပ္လိုက္ဟန္တူတယ္ အေမႊးခပ္အုပ္အုပ္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြ ဖိကပ္သြားမွ နည္းနည္းနာတယ္။ သူ႕အၾကည့္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းကေန မလႊဲပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေက်နပ္တဲ့အျပဳံးေတြေ၀မိကာ 'ခင္ဗ်ား အိုေကရဲ႕လား' ေမးမိပါတယ္။ သူက ေခါင္းကိုအသာအယာျငိမ့္ျပျပီး 'ငါတစ္ခါမွ ဒီလိုဖီလင္မ်ိဳး မခံစားရဖူးဘူး' ဆိုျပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေတြကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ကာ လည္တိုင္ကိုနမ္းတယ္ဗ်။
ေက်နပ္ျခင္းေတြ ႏွစ္သိမ့္မႈေတြက ဘယ္လိုေၾကာင့္ ရင္ထဲျဖစ္ထြန္းလာရတယ္ မသိပါဘူး။ သူ႕မူအတိုင္း ခပ္ေျဖးေျဖးအဆံုးထိဖိသြင္းျပီး ျငင္သာမႈႏွင့္ တလွိမ့္လွိမ့္ တျငိမ့္ျငိမ့္ျဖင့္ လႈိင္းလံုးတစ္ခုထဲေမ်ာပါသြားေစပါတယ္။
'မင္း...အာ...အ...ရွီး ငါ့စိတ္ေတြေပါက္ကြဲသြားေတာ့မလားပဲ' သူကြၽန္ေတာ့္နားကိုကပ္ျပီး တိုးတိုးေလးညည္းတြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့နားရြက္ေတြကို လွ်ာနဲ႕သရပ္ျပီး နားရြက္ဖ်ားေလးကို သြားႏွင့္ကိုက္တာ...။
'ကြၽန္ေတာ္လည္း အတူတူပဲ....' ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္က အဲဒီစကားလံုးထြက္သြားမိေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေက်နပ္တဲ့ ရယ္က်ဲက်ဲအျပံဳးေပၚလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္မေနႏိုင္စြာျဖင့္ ခပ္ဖူးဖူး သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြျဖင့္ လွမ္းျပီးပြတ္သပ္ျပန္ေတာ့ ပါးစပ္အတြင္းထဲသြင္းကာ လွ်ာျဖင့္ကစားပါေရာ။
'ေဟ့လူ လုပ္ဗ်ာ...ခင္ဗ်ားအရည္ေတြ ထုတ္ေတာ့'
'C'mon ...အ....အ ကြၽန္ေတာ္အဲဒါကို လိုခ်င္ေနျပီ ေပးဗ်ာ....အ'
'Umm...ငါ့ငပဲကို မင္းပါးစပ္ထဲထည့္ျပီးမွ ပန္းထုတ္ခ်င္တာ'
'အဲဒီ့ဖီလင္ပဲ...အဲဒါပဲမဟုတ္လား ခင္ဗ်ားသုတ္ရည္ေတြ...အာ..အ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပး'
'အတြင္းထဲမွာျပီးရမွာလား?'
ကြၽန္ေတာ္ခပ္သြက္သြက္ ေခါင္းျငိမ့္ျပမိရဲ႕။ အရင္ကၾကံဳဖူးခဲ့ရသလို ခပ္သြက္သြက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မဟုတ္ဘဲ တစိမ့္စိမ့္ သူ႕ရဲ႕ျပဳစုခ်က္မ်ား ဟာလည္း ခံစားခ်က္ကို ေကာင္းကင္ထိေရာက္ေအာင္ ေျမာက္သြားေစပါတယ္။ ခါးေလးကိုႏြဲ႕ကာႏြဲ႕ကာ ေမႊတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေတာင့္တင္းသြားရင္း ပန္းထုတ္မိပါေတာ့တယ္ သုတ္ရည္ေတြ။ ဒီအခါမွာေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ ႏွင့္လွမ္းဆြဲကာ အနည္းငယ္ျမန္ျပီး အဆံုးထိဖိသြင္းလိုက္ရင္း ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့တာ သူ႕သုတ္ရည္ေတြကိုေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူႏွင့္အတူ အားရပါးရေအာ္ဟစ္ညည္းတြားရင္း သူလက္ဖ်ံေတြကို ျပန္လ်ည္ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးအစံုကို သူစိုက္ ၾကည့္တယ္။ ၾကည္လင္ရႊန္းစိုေနတဲ့ မ်က္၀န္းမ်ားဟာ တျဖည္းျဖည္း အရည္လဲ့လာရင္းျပံဳးေယာင္သမ္းလာတယ္ေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲ သူေမွာက္လွဲျငိမ္သက္ပါတယ္ ခဏအၾကာမွာေတာ့။
'ငါ မင္းကိုခ်စ္သြားျပီကြာ'
ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႕ကိုျပန္လည္ေထြးေပြ႕ရင္း 'ကြၽန္ေတာ္လည္း ခံစားခ်က္အတူတူပဲ'
ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတြ ဖက္လ်က္လွဲေလ်ာင္းကာ ျငိမ္သက္ေနမိၾကတယ္ေပါ့။
'ငါ ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မခံစားခဲ့ဖူးဘူးကြာ' ရင္ထဲတလႈိက္လႈိက္တက္လာတဲ့အသံႏွင့္ သူစကားဆိုပါတယ္။
'ခင္ဗ်ား အရင္က ဒီလိုမဆက္ဆံဖူးပါဘူးေနာ္? ကြၽန္ေတာ္တို႕ Public area မွာလုပ္ခဲ့ၾကတယ္နဲ႕တူတယ္'
' Public ေနရာအတိအက်မဟုတ္ပါဘူးကြာ'
'ကြၽန္ေတာ္တို႕အဖမ္းခံရႏိုင္တယ္ဗ်'
'ေတာ္ေတာ္နည္းတဲ့အခြင့္အေရးပါ' သူ႕ေလသံက မမာထန္ေတာ့။ 'မင္းေခါင္းဘယ္လိုေနေသးလဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးရုိက္မိလို႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ အဲဒီလိုၾကမ္းတမ္းမိဖို႕မရည္ရြယ္ပါဘူး'
'ကြၽန္ေတာ္ အိုေကပါတယ'္ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ဆံႏြယ္ေတြကို ပြတ္သပ္ရင္းအေျဖေပးမိပါရဲ႕။
'ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘယ္ေနရာေရာက္ေနတာလဲ ရထားဘူတာ၀န္းက်င္မွာပဲလား?' ညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သူ႕ဆံႏြယ္ေတြကို ဆက္လက္ကိုင္တြင္ရင္း ေမးမိျပန္တယ္။
'Park Ave, ၄၁ ႏွင့္ ၄၂လမ္းၾကား'
'ဘယ္လိုမ်ား ဒီေနရာကိုရွာေတြ႕ခဲ့တာလဲဗ်' ကြၽန္ေတာ္စူးစမ္းမိေရာ။
သူတခစ္ခစ္ရယ္ေမာကာေျဖတယ္ 'အင္တာနက္ထဲက'
စကားေျပာရင္းနဲ႕ တကယ့္ကို ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို ႏွစ္ျခိဳက္စြာၾကည့္ေနျပန္ေသးတာ။ 'မင္းခႏၶာကိုယ္ေပၚက ဟာေတြကို သန္႕ရွင္း ေရးလုပ္ေပးရမလား' ဆိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္။ အစက 'အခုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေသနတ္နဲ႕ပစ္လိုက္ေတာ့မလားထင္ေသး တာဗ်'
'အခုေတာ့ ငါ့ကေလးေလးႏွင့္ မင္းဗိုက္ထဲ သုတ္ရည္ေတြပစ္ထည့္လိုက္ျပီ' သူသေဘာတက်ရယ္ေမာပါတယ္။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သားပါ။
သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ေအာက္ဖက္အနည္းငယ္ေလ်ာလိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္သားေပၚက သုတ္ရည္ေတြကို လ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ လ်က္ကာ လ်က္ကာ သန္႕ရွင္းေစပါတယ္။
'ကြၽန္ေတာ္တို႕ညစ္ပတ္ကုန္ျပီ'
'ဒီပံုစံအတိုင္း ငါသေဘာက်ပါတယ္' သူရယ္ရယ္ေမာေမာျဖင့္ လက္သီးကိုခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ဆုပ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုထိုးဟန္ျပဳ ၾကည္စယ္ပါ၏။
'ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘီယာသြားေသာက္ရေအာင္ ဘယ္လုိလဲ?' ကြၽန္ေတာ့္အေမးကို သူက အ၀တ္အစားေတြ ျပန္လည္၀တ္ဆင္ဖို႕ျပင္ဆင္ရင္း 'သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ အခ်စ္ေလး' တဲ့ျပန္ေျဖပါတယ္။
'ဒီေနရာေလးက ေပးေနသလားပဲ' သူ႕ေဘာင္းဘီဇစ္အနားကို လက္နဲ႕ေထာက္ျပျပီး ၾကည္စယ္လိုက္ေတာ့ သူပ်ာပ်ာသလဲ ငံု႕ၾကည့္ရင္း 'ေပပါဘူး'ဆိုပဲ။ အ၀တ္ေတြအကုန္လံုး ေသခ်ာသူၾကည့္ျပီးမွ ၀တ္ေတာ့တယ္ တစ္ကိုယ္လံုး။ အေတာ္သေဘာက်စရာေကာင္းတဲ့လူ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အ၀တ္ေတြကို ေသေသသပ္သပ္၀တ္ဆင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲဖက္ကာ အနမ္းတစ္ခု တမ္းတမ္းတတ ေပးပါတယ္။
'ငါ မင္းအေၾကာင္းကိုမသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေတြ႕ဖို႕ဆႏၵရွိေသးတယ္'
'Yeah, ကြၽန္ေတာ္တို႕ ရထားစီးတဲ့အခါ တြဲလြတ္တစ္ခုရွာၾကံျပီး အလုပ္ျဖစ္ၾကတာေပါ့'
'အမ္...ရထားတြဲက ဘာေၾကာင့္ လြတ္ေနရာမွာလဲ ဟာ ဟ' သူက ညစ္က်ယ္က်ယ္ႏွင့္စေသးရဲ႕။
'ခင္ဗ်ားက အႏၲရာယ္ပဲ' ကြၽန္ေတာ္လည္း သေဘာတက်ရယ္ေမာမိပါျပီ။ ႏွစ္ဦးသားတစ္ေယာက္ပခံုးေပၚ တစ္ေယာက္လက္တင္ အေပၚ ပလက္ေဖာင္းရွိရာစီျပန္ေလွ်ာက္လာျဖစ္ၾကပါတယ္။
နံပါတ္တစ္ရထားဆိုက္ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရထားေပၚ ရႊင္ရႊင္ျမဴးျမဴး ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္စေနာက္ရင္း စီးနင္းျဖစ္ၾကပါတယ္။ ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို ျဖတ္သန္းၾကျခင္းပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရထားကို ၄၂လမ္းကစီးႏွင္းျပီး Chirstopher လမ္းမွာဆင္း ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘားတစ္ခုစီဦးတည္ျပီးေနာက္ မြန္းလြဲခ်ိန္ ဘီယာပြဲေလးတစ္ခု က်င္းပျဖစ္ပါေရာ။
'Cheer!"
Alex Aung (26 May 2011)
No comments:
Post a Comment