ကြၽန္ေတာ့္အေဖက တျခားျမိဳ႕ကို တာ၀န္အရေျပာင္းျပန္ျပီ။ ေနရာသစ္ ေဒသသစ္ကို ေႏြဦးရာသီမွာ ေရႊ႕ျဖစ္ပါမယ္။ ေနထိုင္ရမယ့္ အိမ္ အသစ္ကေရာ ဘယ္လိုရွိမယ္မသိဘူးဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ျပႆနာပါပဲ။ ေက်ာင္းအသစ္စတက္ရတဲ့အခ်ိန္က အားလပ္ရက္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္နဲ႕ အေတာ္ကပ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြရဖို႕ မိတ္ဖြဲ႕ခ်ိန္ေတာင္ အခြင့္အေရးမရခဲ့ဘူးဆိုေတာ့ ေႏြရာသီရက္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရမယ္မသိေတာ့။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြရဲ႕ ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႕ေရာက္လာေတာ့အေတာ္ ပ်င္းလာပါျပီဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ရဲ႕အေရွ႕က ရွည္ခ်င္တုိင္းရွည္ ေနတဲ့ ျမက္ခင္းေတြကိုရိတ္ျပီး ပံုေဖာ္၊ မာမီ့ ႏွင္းဆီပ်ိဳးပင္ေတြကို ေနရာခ်စိုက္ စသျဖင့္ လုပ္အားေပးေနျဖစ္ပါတယ္။ အျဖဴေရာင္ ေဘာင္းဘီတိုႏွင့္ အီမ္ေနရင္း တီရွပ္အစုတ္တစ္ထည္၀တ္လို႕ေပါ့။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေတြကို ၾကည့္ရင္း ျမက္ ရိတ္စက္ကို ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ခဏခ်ထားလိုက္ပါတယ္။
အသံၾကားရလို႕။ ဟုတ္တယ္ ေခၚသံေတြၾကားလိုက္ရလို႕ပါ။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုဦးနဲ႕ ထြန္းထြန္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ဗ်။ ေက်ာင္းရဲ႕ ေဘာ လံုးအသင္းမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ႏွစ္ေယာက္။ ေက်ာင္းေရာက္ကာစမွာ သူတို႕ကစားတဲ့ပြဲေတြကို ၾကည့္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ကို တကယ္မရင္းႏွီးျဖစ္ခဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီမေရာက္ခင္ ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြေလ။
ကိုဦးကေမးတယ္ သူတို႕ရဲ႕ အခ်ိန္ျဖဳန္းမယ့္အစီအစဥ္တစ္ခုအေပၚ ကြၽန္ေတာ္သေဘာတူရင္ ေခါင္းျငိမ့္ပါဆိုပဲ။ 'ထြန္းထြန္းႏွင့္ ငါ နက္ျဖန္ ေခါင္းေလာင္းျပာ သစ္ေတာထဲ သြားမလို႕၊ မင္းလိုက္ခ်င္ရင္ လိုက္လို႕ရေအာင္ေျပာတာ။ ငါတို႕ စားစရာမုန္႕ေတြ၊ေဖ်ာ္ရည္ဘူးေတြ၊ ကန္ ဖို႕ေဘာလံုးတစ္လံုးလည္းပါမယ္၊ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းမွာကြ'
ကြၽန္ေတာ္က ဟုတ္ကဲ့လို႕ေတာင္ ပါးစပ္က မေျပာႏိုင္ေသးဘဲ ခပ္ျမန္ျမန္ သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ ဒီလူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ အခ်ိန္သံုးရတာ က ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း အခ်ိန္ျဖဳန္းရတာထက္ ပိုျပီး အပ်င္းေျပမယ္မဟုတ္ဘူးလား။ ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ျပင္ဆင္ထားတာ ယူစရာရွိတာယူျပီး ရြာလယ္ လမ္းမၾကီးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္လာၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လမ္းသြယ္ေလး တစ္ခုအတိုင္း ဆက္သြားလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သစ္ေတာအုပ္ၾကီးရဲ႕ အစပ္ကိုေရာက္ေတာ့တာေပါ့။ ပထမေတာ့ လမ္းသိပ္မရႈပ္တဲ့ လမ္းကေနေတာထဲနက္သထက္နက္ေအာင္ ၀င္လာလုိက္တာ ေရေတြအရမ္းၾကည္တဲ့ ေရကန္ငယ္ေလးတစ္ခုအနားအေရာက္မွ အဆံုး သတ္လိုက္ၾကပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕သံုးေယာက္လံုး အေပၚ၀တ္အက်ႌေတြခြၽတ္ျပီး ေဘာလံုးကို အားရပါးရကန္ၾကပါတယ္။ နည္းနည္းေမာေတာ့ ျမက္ခင္းေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ကာေန႕လယ္စာကို ေလြးၾကပါတယ္။ ခပ္ပါးပါးေျမျပင္ကို ထိုးက်ေနတဲ့ ေနေရာင္အလင္းတန္းမ်ားေအာက္မွာ ႏုပ်ိဳတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေတြဟာ ေခြၽးေတြရႊဲေနၾကတာဗ်။ ထြန္းထြန္း သူ႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါမက်န္ ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ရာသီ ဥတုအေၾကာင္းျပျပီး ခပ္သြယ္သြယ္ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ထိပ္အေရျပားမျဖတ္ထားတဲ့ ခပ္တုတ္တုတ္ ငပဲကို ၾကြားတာေနမွာ။ ကိုဦးလည္း အလားတူပဲ ထြန္းထြန္းကိုၾကည့္ျပီး အ၀တ္ေတြ ဖယ္ရွားပစ္တယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ အ၀တ္အစားပါသူဆိုလို႕ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ပဲရွိ ေတာ့တာေပါ့ေနာ္။
ကြၽန္ေတာ္ကပဲ အ၀တ္မခြၽတ္ရင္ ေယာက္်ားမဟုတ္သလိုလို အၾကည့္နဲ႕ အဲဒီႏွစ္ေယာက္ကၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီ၊ အတြင္းခံႏွင့္ေျခေထာက္မွာ၀တ္ထားတဲ့ ရွဴးပါမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ လံုးတီးျဖစ္ကေရာ့။ ထြန္းထြန္းျမက္ခင္းေပၚ ပက္လက္လွန္ျပီး သစ္ပင္ေတြၾကားက ထိုးက်လာတဲ့ေနေရာင္ေတြကို လေရာင္မ်ားေအာက္ေမ့ေနသလားမသိ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ေအးေအးေဆးေဆးျပေန တယ္။ ခဏေနေတာ့ သူ႕ငပဲကို ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ႏွင့္ စတင္ပြတ္သပ္ပါေရာ့။ ျမက္ခင္းေပၚမွာ လွဲေနစဥ္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ ေလးက ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးကို ကလိေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကလိတာကေန ငပဲကိုကိုင္ျပီး -ုတာအျဖစ္ေျပာင္းသြားရဲ႕။ ထြန္း ထြန္းက ဒူးအ ထက္ပိုင္းကိုကစားေနျပီး ကိုေဇာ္က ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ေတြကို ကစားေနတာ သူတို႕လက္ေတြ အလယ္ပိုင္းမွာ မဆံုခင္ အထိ ဆိုပါေတာ့။
ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မတရားထြားလာတဲ့ ေပါင္ၾကားက ညီဘြားကို ကိုယ့္ဘာသာကိုင္ျပီး ကစားလိုက္တယ္။ အထူးအဆန္းတစ္ခုကို အံ့ၾသမွင္တက္မေနေတာ့ဘူး။
ဒီႏွစ္ေယာက္လံုး စျပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အနမ္းေပးၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ေပၚရွိ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ျငင္ျငင္သာသာပြတ္ သပ္ ေသးတာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးေတြ ဆူပြက္လာျပီး ရင္ေတြ တဆတ္ဆတ္ခုန္လာပါျပီ။ ကိုဦးက မာေတာင္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကိုကိုင္ တြယ္ဖိညၶစ္ေနသလို၊ ထြန္းထြန္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တင္သားဆိုင္ေတြၾကားက အပ်ိဳစင္ ခေရပြင့္ကို စမ္းသပ္ရွာေဖြေနတယ္။
ရုတ္တရက္ ကိုဦး ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ၾကားထဲမွာ သူ႕ဒူးအစံုကို ေထာက္လိုက္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္ငပဲရဲ႕ ကြမ္းသီးေခါင္းကို လွ်ာေႏြးေႏြးနဲ႕ စလ်က္ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ႏီုင္မွာလဲ ဒီအခ်ိန္ခဏ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို စိတ္ထဲအေတာ္မေပ်ာ္သလို ျဖစ္မိေနသလို တစ္ဖက္ကလည္း ယံု ၾကည္မႈရဲ႕အလြန္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈထက္ကို မ်ားေနပါတယ္။ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကရပ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္လည္တိုင္ကိုနမ္းရင္း တင္ သားဆိုင္ေတြကို ပြတ္သပ္ပါရဲက သူ႕သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ႕လည္မ်ိဳထဲ တဆံုးသြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာ။
ကိုဦးက ကြၽန္ေတာ့္ေရႊဥေတြကို ပြတ္သပ္တယ္ လက္တစ္ဖက္က၊ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို အရင္းက ဆုပ္ကိုင္ ရင္း ကြၽမ္းက်င္သူ႕ပါးစပ္ထဲ အထုတ္အသြင္းလုပ္ေနတာ တကယ့္ဆရာက်ေနတာပဲ။ သူတို႕ရဲ႕ ဒီလုိျပဳစုမႈေကာင္းေကာင္းေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ၾကာရွည္မထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ေရႊဥေတြ ေပါင္ျခံမွာကပ္သြားရင္း ပူေႏြးစိုစြတ္တဲ့ သူ႕ပါးစပ္ထဲ သုတ္ရည္ေတြ ျဖည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အသစ္ေတြ႕တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေလးေတြက ဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ? သူတို႕ငပဲကေန သုတ္ရည္ေတြထုတ္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ့္အလွည့္ တဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ သူတို႕လာျပီး မတ္တပ္ရပ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္တာမွာ မတ္ေထာင္ေနတဲ့ သူတို႕ငပဲေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို တည့္တည့္ခ်ိန္ရြယ္ ေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူတို႕ငပဲေတြကို ခဏေတာ့ စိုက္ၾကည့္ေနမိေသးတာက ႏွစ္ေခ်ာင္း လံုဟာ ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းထက္ ပိုျပီးရွည္သလို တုတ္လည္းပိုတုတ္တယ္ထင္ရတာေၾကာင့္ပါ။ အားရပါးရႏွစ္ခုလံုးကိုဆုပ္ကိုင္ ကိုဦး ငပဲ ထိပ္ကိုလွ်ာႏွင့္ ေကာင္းေကာင္းေကြၽးလိုက္ေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ဦးေခါင္းကို ျပန္ကိုင္ျပီး သူ႕ငပဲကို ကြၽန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲေရာက္ ေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။ ကြမ္းသီးေခါင္းကို လွ်ာနဲ႕ေကာင္းေကာင္းလ်က္သလို ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႕လိင္တံကို ကိုင္ကာ -ု ေပးလိုက္ရုံအျပင္တျခားလက္က ေရႊဥေတြကို အလုပ္မ်ားေစတာေပါ့ေနာ္။
အခ်ိန္ခဏၾကာေတာ့ ထြန္းထြန္းငပဲကိုေျပာင္းျပီး အလုပ္ရႈပ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ဟာက ထိပ္အေရျပားမျဖတ္ တုတ္လိုက္တာလြန္ေရာ။ ပါး စပ္ထဲမဆန္႕မျပဲေပမယ့္ -ုပ္ရတာေတာ့ေကာင္းပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ကိုဦးက သူ႕ငပဲကို ခပ္ျမန္ျမန္ပဲေျပာင္းျပီး -ုပ္ေစတာက ပူေႏြးတဲ့ေခ်ာ္ရည္ ေတြ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲအျပည့္ျဖည့္တာ သည္းေတာင္သည္းတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ သူ႕ငပဲထိပ္က အရည္ပ်စ္ေတြ သန္႕စင္သြားေအာင္ လ်ာႏွင့္ သန္႕ရွင္းေပးအျပီးမွာ ထြန္းထြန္းငပဲကိုျပန္ျပီး -ုပ္ရတယ္။ ထြန္း ထြန္းက သူ႕ငပဲကို ပါးစပ္ထဲ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္လုပ္ျပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေတြေပၚျဖန္းပက္ပါေရာ သူ႕အ ရည္ပ်စ္ေတြ။
ေနေရာင္တန္းေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ေပၚျဖာက်ေစရင္း ျမက္ခင္းေပၚလွဲေလ်ာင္းေနၾကပါတယ္။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြကို ေလ့လာဖို႕အခြင့္အေရးေပးပါရဲ႕။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႕ေတြက ၁၉ႏွစ္ျဖစ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ထက္တစ္ႏွစ္ၾကီးတယ္။ အားကစားလိုက္စားတဲ့ သူတို႕ခႏၶာကိုယ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ပိုမိုေတာင့္တင္းသလို ပစၥည္းကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ငပဲထက္ထြားသလိုပဲ။ သူတို႕မ်က္ႏွာကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ကေလးဆန္တဲ့ မ်က္ႏွာထက္စာရင္ ေယာက္်ားပိုဆန္တယ္ ကြာျခားတယ္ ထင္တာပဲဗ်ာ ၾကည့္ရတာ။
တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေဘာ္ဒါႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ငပဲေတြျပန္ျပီး ေခါင္းေထာင္ထလာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူတို႕မ်က္၀န္းေတြကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲခံစားရကာ ၾကက္သီးေတြျဖန္းကနဲထလာပါေရာ။ သားေကာင္ကို ခုန္အုပ္ေတာ့မယ့္ က်ားသစ္နက္ေတြရဲ႕ မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြအတိုင္းပါပဲ။ ရုတ္တရက္ သူတို႕ကြၽန္ေတာ္လွဲေနရာဆီ ခ်ဥ္းကပ္လာၾကကာ ကြၽန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ခပ္ကုန္းကုန္းအေနအထားကို ေနေစပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲေတြးမိရတာက သူတို႕ကို ေတာင္းပန္ျပီး အိမ္ကိုျပန္ပါရေစေတာ့လို႕ေျပာမယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့သူတို႕ေတြ အားပါးတရရယ္ေမာကာ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္း ပိုင္းကိုခ်ဳပ္ကိုင္သလို ကိုဦးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒူးေထာက္ျပီး ကုန္းတဲ့အေနအထားျဖစ္ေအာင္ အတင္းအၾကပ္။ သူတို႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို-ိုး ေတာ့မယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွာလဲ မသိေတာ့သလို ရုန္းကန္ျခင္းလည္း မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။
ကိုဦးတစ္ေယာက္ သူ႕လက္ဆြဲအိတ္ထဲက ဘူးကိုယူလိုက္ကာ ဘာလုပ္ေနတယ္မသိ။ ခဏေနေတာ့ သူ႕လက္ေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အပ်ိဳစင္ခေရပြင့္ထဲ တိုး၀င္လာတာကို ခံစားရပါတယ္။ သူတို႕လုပ္ေဆာင္ေနတာကိုၾကည့္ရတာ အစကတည္းက အစီ အ စဥ္ေတြရွိထားသလိုပဲ။ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ႏႈိက္ေနျပီးမွ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ သူ႕ငပဲေခါင္းကိုေခ်ာ့ျပီးသြင္းပါ ေတာ့ တယ္။ ပထမေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးအစံုကိုျဖဲျပီး အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ သူ႕ငပဲႏွင့္ပြတ္သပ္ေနေသးတာပါ။ ျပီးမွ ထြန္းထြန္းကို 'အိုေက...လႈပ္ရွားစို႕' တဲ့လွမ္းေအာ္လိုက္တယ္။ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကို မရုန္းႏိုင္ေအာင္ခ်ဳပ္ကိုင္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ခေရ၀ ဆီက တိုး၀င္လာတဲ့ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရပါရဲ႕။ ကိုဦးရဲ႕ဆီးစပ္ကအေမႊးေတြႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြဖိကပ္တာကို ခံစားရတဲ့ အထိေပါ့။ 'အာ...အ' သူ႕ခါးကိုလႈပ္ရမ္းျပီး ေမႊေနေသးတာဗ်....အထုတ္အသြင္းမလုပ္ဘဲ။
သူကေျပာေသးတယ္ နာက်င္တာ ခဏပဲခံစားရမွာတဲ့။ ျပီးေတာ့ သူ႕ငပဲအရွည္ၾကီးကို ခေရ၀ထဲ ပိုနက္သထက္နက္ေအာင္ တြင္းတူး ျမႇဳပ္တယ္။သူစျပီးသြင္းကာစက အရမ္းနာမယ္ဆိုျပီး ကြၽန္ေတာ္အရမ္းလန္႕ခဲ့ေပမဲ့ အခုေတာ့ နည္းနည္းသာယာလာသလို စတင္ခံ စားရပါျပီ။
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြ မပြန္းရွကုန္လို႕ေတာ္ေသးတာပါ။ ကိုဦးက ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို အားရပါးရကိုင္ကာ လႈပ္ရွားေနသလို ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ ပခံုးေတြကိုခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ေနာက္ပိုင္းဆီကို ပိုမိုေရာက္ေအာင္ လႈပ္ရွားမိေအာင္ ဖိဖိတြန္းေပးပါတယ္။ ကိုဦးငပဲက ကြၽန္ေတာ့္ ခေရ၀ထဲ ပိုမိုေရာက္ေရာက္ေစတာ။ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးလည္း လႈပ္ရမ္းေနရေပါ့။
သူ -ိုးေနတာကို ဒီပံုစံအတိုင္း ဘယ္အခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ္လက္ခံႏိုင္မလဲ ကြၽန္ေတာ္မသိေပမဲ့ ကိုဦးအသက္ရွဴသံေတြျပင္းလာသလို ေဆာင့္ သြင္းခ်က္ေတြျမန္လာကာ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ ခါးေကာ့သြင္းလိုက္ရင္း အရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ပန္းထည့္ပါေတာ့တယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ ထဲက ငပဲကိုဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ျမက္ခင္းေပၚကို ႏြမ္းလ်စြာ ပစ္လွဲမိပါ၏။ ကိုယ့္ေပါင္ၾကားကို ကိုယ္ျပန္ၾကည့္မိျပန္ေတာ့ အံ့အား သင့္စြာ မာေတာင့္ေနတာကိုလည္း ျမင္လိုက္ရပါျပီ။
ထြန္းထြန္း ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ကို သူ-ိုးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႕ငပဲက အရမ္းမာမေနဘဲ မမာ့တမာအေျခအေနျဖစ္ေနတာကိုးေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ ကို ခဏေနက အေနအထားအတိုင္း ေနေစခ်င္ေပမယ့္ ရုန္းကန္တာေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြကိုဆြဲယူ သူ႕ပခံုး ေပၚတင္လိုက္ကာ တင္ပါးေတြကို ၾကြေစသေပါ့။ ကိုဦးက ကြၽန္ေတာ့္လက္အစံုကို ျမက္ခင္းေပၚဖိကိုင္ထားပါတယ္ တစ္ခုခုမလုပ္ႏိုင္ ေအာင္။ သူ႕ငပဲ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးအကြဲေၾကာင္းကိုျဖတ္သန္းလ်က္ ခေရ၀ထဲတိုး၀င္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္မႈနဲ႕ေရာေနတဲ့ သာယာမႈကို ခံစားရပါတယ္။ ကိုဦးေျပာတာမွန္တယ္ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးခပ္ထူထူေတြနဲ႕ဆို သူတို႕ငပဲကို ေကာင္းေကာင္းလက္ခံႏိုင္တယ္ဆိုတာ။
ထြန္းထြန္း အရွီန္ျပင္းစြာ လႈပ္ရွားေနရာကေန ရပ္တန္႕လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ကိစၥကို အဆံုးမသတ္ခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ သူ႕စိတ္သူထိန္း လို႕ရေသးခ်ိန္မွာ ၾကိဳးစားလိုက္ျခင္းပါပဲ။ ခဏေလးရပ္တန္႕ေနျပီးေနာက္မွ ထပ္ျပီးကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ကိုေႏွာင့္ယွက္တာမွာ ကြၽန္ေတာ္သည္ လည္း ဘယ္လိုမွမေနႏိုင္စြာ ကိုယ့္ငပဲကို ကိုယ္ကိုင္ကာ ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားလိုက္တာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္သားေတြ ရင္အုပ္ေတြမွာျဖင့္ ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြစိုရႊဲကုန္ပါျပီ။ အဲဒီလိုျဖစ္လိုက္ျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါအသစ္ေတြရဲ႕စိတ္ကို ဆြေပးတဲ့ သေဘာျဖစ္သြားသလား မသိ။ ဘာေၾကာင့္ဆို ခေရ၀ထဲကို ငပဲထည့္သူက မျပီးေသးခင္ အထြဋ္အထိပ္ခံစားမႈရဲ႕အဆံုးသတ္ကို သူတို႕ျမင္သြားရျခင္းေၾကာင့္ေလ။ အခ်ိန္ခဏမွာပဲ ထြန္းထြန္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတြလြတ္သြားတယ္ထင္ပါတယ္ ေန႕မြန္းလြဲအခ်ိန္ ႏုပ်ိဳတဲ့ ခေရပြင့္ထဲ အရည္အမ်ားအျပား ျဖည့္ေပးပါေရာ။
ဒါဟာ စြန္႕စားခန္းေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕ အဆံုးသတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အ၀တ္ေတြျပန္လည္၀တ္ဆင္ျပီး အိမ္ကိုေျခလ်င္ေလွ်ာက္ ျပန္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အိမ္ကိုျပန္တဲ့လမ္းမွာ လွမ္းတဲ့ေျခလွမ္းတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ျပန္သတိရေနေစတာက မနက္က ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အခု မတူေတာ့ ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ပါးစပ္ထဲမွာ ငံက်ိက်ိအရသာကို ခံစားလို႕ရဆဲျဖစ္သလို တင္ပါးဆံုကလည္း ထူပူျပီး ေတာ္ေတာ္နာေနသလို ခံစားရေနဆဲပါ။ မာမီက ေတာထဲသြားၾကတာေပ်ာ္ရဲ႕လားတဲ့။ 'အေပ်ာ္ဆံုးေန႕ပဲမာမီ' လို႕ကြၽန္ေတာ္ေျဖလိုက္တယ္။
'ဒါဆို ဒီေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕ အျပင္ထြက္ဦးမယ္ေပါ့' ကြၽန္ေတာ့္အေျဖအျပီးမွာ မာမီက ထပ္ေမးတယ္။
'ေလာင္းလိုက္ေလ မာမီ! ဒီသစ္ေတာ္အုပ္ၾကီးအေၾကာင္း သားသင္ယူရရွိခဲ့တာ အမ်ားၾကီးပဲ၊ ျပီးေတာ့ သူတို႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေန႕တိုင္းလို လို ေခၚသြားမယ္လို႕ ကတိေပးထားၾကျပီးျပီဗ်' လို႕ထပ္ေျပာလိုက္တယ္။
'မာမီက သား ေပ်ာ္တယ္မဟုတ္လား? သားေပ်ာ္ဖို႕ အဲဒီကိစၥက မွန္တယ္ဆိုရင္ မာမီက ခြင့္ျပဳရမွာေပါ'့ တဲ့ေလ။
Alex Aung (21 July 2011)
စာၾကြင္း။ ။ ဒီေန႕ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းကိုခံစားေနရတဲ့ေန႕တစ္ေန႕ပါ။ ခ်စ္တတ္လြန္းတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေၾကာင့္ ခ်စ္သူရဲ႕လမ္းခြဲမႈစာကို လက္ခံရရွိပါတယ္။ျပီးေတာ့ အလိုက္မသိမႈေၾကာင့္ ျငိဳျငင္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ သူခ်စ္ကိုယ္ ခ်စ္ဆိုျပီး အရမ္းစူးစူးနစ္နစ္ခ်စ္ခဲ့တာအမွန္ပါ။ ဘယ္လိုပဲခံစားေနရပါေစ....ဒါကိုခံစားျပီး စာေရးေႏွးသြားတာအတြက္ စာကိုၾကိဳးစား ရိုက္ျပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
1 comment:
so sorry to hear abt ur love news. anyway thx for uploading new post
Post a Comment