Monday, June 12, 2017

Finding Mother


စိုးစိုးက ကြၽန္ေတာ္တို႕အခန္းရဲ႕ ေဘးကအခန္းကို
ေျပာင္းလာတာတစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါျပီ။ သူမက ခမ္းနားထည္၀ါတဲ့ အရွိန္အ၀ါ၊ ရင့္က်က္တည္ျငိမ္မႈ၊ အရပ္ရွည္သြယ္ျမင့္မားမႈအျပင္ ႏုညံ့တဲ့ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြပိုင္ဆိုင္သူပါ။ အျမဲတေစ ခပ္ျမင့္ျမင့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေတြႏွင့္ ကိုယ္လံုးအလွေပၚလြင္ေစတဲ့ အ၀တ္အထည္ေတြကို ၀တ္ဆင္တတ္ပါတယ္။
ၾကည့္လိုက္ရင္ မိတ္ကပ္နည္းနည္းမ်ားျပီး ေရေမႊးနံ႕က ပူထူေနတာပဲ။

အစကနဦးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕စကားသိပ္မေျပာျဖစ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မၾကာခဏေလွကား အတက္အဆင္းမွာ ေတြ႕ဆံုမိတတ္ေလ့ရွိျပီး သူမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုႏုညံ့ေသာအျပံဳးျဖင့္ 'မဂၤလာပါ' လို႕ ခပ္တိုးတိုးႏႈတ္ဆက္ ေလ့ရွိပါတယ္။

ေသာၾကာေန႕ညတစ္ညမွာ ကြၽန္ေတာ္၀ယ္လာတဲ့ ညအိပ္ခ်ိန္ထြန္းတဲ့မီးအိမ္ႏွင့္အတူအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ကပ္ ေတြထဲ တံခါးေသာ့ကို ဟိုႏႈိက္ဒီႏႈိက္ရွာေဖြရာ မီးအိမ္ဟာ လက္ထဲကေလွ်ာက်ျပီး အသံက်ယ္က်ယ္ကို ရုတ္တရက္
ဖန္တီးလိုက္ သလိုျဖစ္သြားတယ္ဗ်။ အိမ္နီးခ်င္းရဲ႕ တံခါးပြင့္ဟလာျပီးစိုးစိုးတစ္ေယာက္ အလန္႕တၾကားမ်က္ႏွာႏွင့္ ရပ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရပါရဲ႕။

'ေဟ့...မင္း..အိုေကရဲ႕လား?' သူမက လွမ္းေမးတယ္။

'ဟုတ္ကဲ့....အဆင္ေျပပါတယ္၊ ေဆာရီးဗ်ာ လန္႕ေအာင္လုပ္မိသြားရင္'

'အို..ရ႔ပါတယ္၊ မင္း အနာတရ တစ္ခုခုမျဖစ္တာပဲ ၀မ္းသာလွပါျပီကြယ္' သူမႏႈတ္ဖ်ားမွာ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳ တြဲခိုရင္းေျပာပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ကပ္ေတြအားလံုးႏႈိက္ျပဳရွာေဖြေပမဲ့ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းမွမေတြ႕။ ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္ေသာ့မယူဘဲ ေလာ့ခ်္လုပ္ျပီး အျပင္ ထြက္သြားမိတာပဲ။
ေသာ့ပိုတစ္ေခ်ာင္းေပးထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူ႕မိဘအိမ္ခဏျပန္သြားတာေနာက္ေန႕မွျပန္လာမွာ။

'အင္း....ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ထဲမွာ ေသာ့ေတြေမ့ထားျပီး ပိတ္ခဲ့မိျပီထင္တယ္ဗ်။
ေသာ့အပိုကလည္း နက္ျဖန္မွ သြားယူလို႕ရမွာ' ကြၽန္ေတာ္
သူမကိုၾကည့္ျပီးေျပာမိပါတယ္။ သူမကိုၾကည့္ရတာ အေရာင္စံုႏွင့္ေတာက္ပေနသလိုပဲ။သူမကိုၾကည့္လိုက္ရင္ ၇၀ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အထက္တန္းက်က်ဖက္ရွင္မ်ိဳးကိုႏွစ္သက္၀တ္ဆင္တတ္ပံုပါ။ အနီေရာင္မွာအျဖဴေရာင္ေဘာလံုးေျပာက္ေတြ ပါတဲ့ ညအိပ္အက်ႌရွည္နဲ႕ ေျခေထာက္ကေတာ့
ေတြ႕ရာေကာက္စြပ္ထားသလားမသိ အနီေရာင္ high-heel ဖိနပ္တစ္ရံျဖင့္ပါ။

'သနားစရာ သားရယ္၊ ဒီအခ်ိန္မွ ေသာ့ျပင္သမားေခၚရင္လည္း
ေစ်းၾကီးေပးရေတာ့မွာ။ စကားမစပ္ မာမီ့နာမည္က စိုးစိုးတဲ့။ သားရဲ႕အိမ္နီခ်င္းအသစ္ေပါ့' ကမ္းေပးတဲ့ သူမလက္ကို
ကြၽန္ေတာ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ လွပျပီး ႏုညံ့သလို လက္သည္းရွည္မ်ားကအနီေရာင္။ 'ဟုတ္ကဲ့..ကြၽန္ေတာ္က ေဇယ်သူပါဗ်' ကြၽန္ေတာ္သတိျပဳမိတာက သူမ နည္းနည္းေရခ်ိန္မွန္ေနပံုကိုပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္လိုဖြယ္ေတာ့ေကာင္းပါတယ္။

သူမ ကြၽန္ေတာ့္ကို စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္ႏွင့္ ၾကည့္ေနေသးတယ္။ ျပီးေတာ့သူမႏႈတ္ခမ္းမွာအျပံဳးေတြေပၚလာရင္း 'အထဲ၀င္ေလကြယ္? သား ေသာ့ျပင္ဆရာမလာခင္ေစာင့္ေနလို႕ရတာပဲ။ သူလာမလာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေနာ္'

'ေက်းဇူးဗ်၊ မာမီက သေဘာအရမ္းေကာင္းတာပဲ'

'အထဲ၀င္ကြယ္' သူမေျပာစကားေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ သူမတိုက္ခန္းထဲကိုလိုက္၀င္သြားပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ သူမေနာက္ကေန ေလွ်ာက္လွမ္းလိုက္တာ သူမရဲ႕လႈပ္ရွားမႈတိုင္းဟာႏွစ္သက္စရာပါ။ သူမ တိုက္ခန္းက တကယ့္ကိုအပ်ံစား။ တျခားေသာအခ်ိန္ကာလတစ္ခုထဲ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရသလိုပါပဲ။ ၁၉၇၀ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားကအျပင္အဆင္မ်ားပါ။ ေနာက္ဆံုးေပၚ တီဗီ အျပားၾကီးႏွင့္ ဒီဗီဒီစက္ၾကီးေတြကသာ
၇၀ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားကႏွင့္မတူတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို
ဆိုဖာတစ္ခုေပၚမွာထိုင္ဖို႕ သူမကေျပာတယ္။ သူမက
စားပြဲငယ္ေလးတစ္ခုဆီလွမ္းသြားရင္း ေသာက္စရာ ယမကာတစ္ပုလင္းဆြဲလာတယ္။

'တစ္ခုခုေသာက္ဖို႕ ေတာင္းဆိုလို႕ရမလား သား?'

'ေရခဲ မထည့္ထားတဲ့ ၀ီစကီတစ္ခြက္က သားအၾကိဳက္ပဲဗ်'

'မာမီ့မွာ Tullamore Dew ပဲရွိတယ္ကြယ္၊ ၀ီစကီေသာက္တဲ့သူမဟုတ္တဲ့ Sherryမမတစ္ေယာက္ကြ မာမီက'

' Tullamore လဲ အဆင္ေျပပါတယ္ဗ်ာ'

ေသာက္စရာခြက္ေတြယူျပီး ျပန္လာတဲ့ သူမက ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးမွာ ၀င္ထိုင္ပါတယ္။
သူမဆီကရေနတဲ့ ေရေမႊးနံ႕က ညႇိဳ႕ယူဖမ္းစား ေနသလို ခံစားရတယ္ဗ်။ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေအးေဆးသာယာတဲ့ စကားေျပာေလးေတြႏွင့္ အဓိကေျပာဆိုၾကရာ သူမ
တတိယေျမာက္ sherry ခြက္ကိုေသာက္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူမအေၾကာင္းကိုစတင္ေျပာဆိုပါေတာ့တယ္။ သူမစိတ္ထဲမွာ အျမဲကေလးတစ္ေယာက္လိုခ်င္ ေနခဲ့တာ။
ဒါေပမဲ့ သူမ မရႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။ ဘာေၾကာင့္ဆို
မိန္းမအစစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ့လို႕ပဲ။ သူမဟာ အမ်ိဳးသမီးအစစ္တစ္ေယာက္မဟုတ္တာကို ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိခဲ့သလားတဲ့ေမးေသးတယ္။
မေရမရာအေတြးမ်ိဳးေတာ့၀င္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တာေပါ့ေနာ္။ သူမ ကကြၽန္ေတာ့္လက္ဖ၀ါးအစံုကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း
'ရိုးရိုးသားသားပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိတာ မာမီ၀မ္းသာတယ္ကြယ္၊ ဒါေပမဲ့ မာမီလွတယ္လို႕ သားမထင္ဘူးလား' တဲ့ေမးရဲ႕။

'အိုး....မာမီက သိပ္ကို...' သူမႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးတယ္။ ဟုတ္တယ္ သူမဟာ တကယ့္ကိုလွပေခ်ာေမြ႕သူပါပဲ။

သူမကေျပာျပေသးတယ္ သူမတစ္ဘ၀လံုး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လိုသာေနထိုင္အသက္ရွင္ခဲ့တာတဲ့။ ဘာခြဲစိတ္ျပဳျပင္မႈမွမလုပ္ခဲ့သလိုဘာေဟာ္မုန္းေဆးကိုမွလည္း မမွီ၀ဲ မသံုးစြဲခဲ့ပါဆိုပါတယ္။ သူမရင္သားေတြကလည္း သဘာ၀ကဖန္ဆင္းေပးထားတာ။ ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိ သတိထားေနတာကေတာ့သူမ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြ အေၾကာင္းေျပာေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ေတြဟာရဲတြတ္နီေဆြးကာ ရွက္ မိေနျခင္းကိုေလ။ 'အင္း..ဒါဆို
သားအသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ ေဇယ်ေလးရဲ႕'

'ကြၽန္ေတာ္ ....အသက္ ၂၁ရွိျပီဗ်၊ နက္ျဖန္ဆို ၂၁ႏွစ္ျပည့္တာ'

'အို....သားေမြးေန႕က နက္ျဖန္လား မာမီ့အသက္က ၄၀၀န္းက်င္ရွိျပီ။အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က သူ႕အသက္ကို မေျပာျပသင့္ဘူးေနာ္ ဟဲ ဟဲ'

'အသက္အရြယ္ထက္ အမ်ားၾကီးႏုပါတယ္ဗ်ာ မာမီက'

'ေက်းဇူး...ေဇယ်...သားက အေတာ္စကားေျပာတတ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ မာမီကသားအေမအရြယ္ေလာက္ အသက္ရပါျပီကြယ္။ သား ေမေမက မာမီလိုပဲလွရဲ႕လား'

'ကြၽန္ေတာ္ ေလးႏွစ္သားမွာ ေမေမဆံုးသြားတာဗ်'

'Oh My God! Sorry ပါသားရယ္။ သားေလးက သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ' စိုးစိုးကကြၽန္ေတာ့္မွာ ေမေမရွိမေနေတာ့ျခင္းကို ေတာ္ ေတာ္ခံစားသြားရတယ္ထင္ပါရဲ႕။
ႏုညံ့ေႏြးေထြးတဲ့ သူ႕မ်က္၀န္းေတြႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ရႈပါတယ္။
ျပီးေတာ့ ရုတ္တရက္ဆိုသလို သူမလက္ေမာင္းေတြဟာ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေထြးဖက္လိုက္ျပီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ေႏြးေထြးေစေရာ။
နည္းနည္းေလးေတာ့ ကသိကေအာက္ ႏိုင္ေပမဲ့ ၾကည္ႏူးရပါတယ္။ စိုးစိုးရဲ႕မ်က္ေမွာက္မွာ အၾကင္နာနဲ႕ ေထြးဖက္ခံရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တကယ့္သက္ေသာင့္သက္သာပါပဲ။ စိုးစိုးက ကြၽန္ေတာ့္နဖူးေလးကို ႏုညံ့တဲ့အနမ္းပြင့္ကိုေျခြျပီး ကြၽန္ေတာ့္နားရြက္နားတိုးကပ္ကာ ခပ္တိုးတိုး 'မာမီကသားရဲ႕ ေမေမျဖစ္ႏိုင္ခ်င္ပါရဲ႕။ မာမီ..အေမတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာၾကိဳက္တယ္'လို႕ဆိုပါတယ္။

'ေဆာရီးသားရယ္....မာမီက နည္းနည္းေရွးရိုးဆန္တယ္ေျပာေျပာ ကိုယ္ခံစားရတာကိုအမွန္အတိုင္းေျပာတတ္တာ'

'မဟုတ္ပါဘူး, မာမီက တကယ့္ကို အံ့အားသင့္ဖို႕ေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ထင္ပါတယ္ဗ်' ကြဲျပားျခားနားျပီး ထူးဆန္းတဲ့ ခံစားမႈေတြ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲေျပးလႊားေနပါျပီ။

အမ်ိဳးသမီးအစစ္မ်ားစြာထက္ ပိုျပီး လွပကာ sexy ျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္တဲ့သူမႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ျငိမ္သက္စြာ ဆက္လက္ထိုင္ေနျခင္းက ကြၽန္ေတာ့္အာသာဆႏၵတစ္ခုခုကို စတင္ႏႈိးဆြလာေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ ေတြေပၚသူမေျခတံ ႏုႏုညံ့ညံ့ေတြကို ကန္႕လန္႕ျဖတ္တင္ထားရင္း လႈပ္ရွားေနတာက
ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္တံကို လက္နဲ႕ပြတ္သပ္ေနသလို ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာေသာက္ရမ္း မာေတာင္လာပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ေျခေထာက္ေတြကို အသာဆြဲဖယ္တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္ရင္း 'အင္း.... ကြၽန္ေတာ္ ေသာ့ျပင္သမားကိုေခၚဖို႕ေကာင္းမယ္ေနာ္...အခ်ိန္ေနာက္က်ေနျပီ'

'ဒီည မာမီအခန္းမွာအိပ္လို႕မရဘူးလား? မနက္မွေသာ့သြားယူေပါ့။ပိုက္ဆံကုန္သက္သာတာေပါ့ကြယ္။ ဧည့္သည္ေတြအိပ္တဲ့အခန္းမွာသားအိပ္လို႕ရပါတယ္' စိုးစိုးေျပာခဲ့ျခင္း။

ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ျငင္းဆန္ႏိုင္မလဲဗ်ာ။ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ထားတဲ့အခန္းကလည္းမဆိုးပါဘူး သက္ေသာင့္သက္သာအနားယူလို႕ ရပါတယ္။

ဟူး....ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြေသာက္ရမ္းထန္ေနျပီ မတတ္ႏိုင္ဘူး လက္ကစားျပီးအဆံုးသတ္ရမွာပဲ။ ငပဲကိုေဘာင္းဘီထဲ လက္လွ်ိဳျပီး ပြတ္သပ္ေနစဥ္မွာပဲအခန္းတံခါးေခါက္သံတိုးတိုးႏွင့္အတူ တံခါးပြင့္လာျပီး စိုးစိုးတစ္ေယာက္၀င္လာပါတယ္။ သူမ အိပ္ ယာဆီကို လွမ္းလာပါတယ္ အနီေရာင္ ခပ္ပါးပါးညအိပ္အက်ႌႏွင့္။

၀ိုင္းစက္ျပည့္တင္းေနတဲ့တင္ပါးေဖြးေဖြးၾကီးကိုျမင္ေနရျပီ။ သူမ
ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေနတဲ့ခုတင္ရဲ႕ေဘးအစြန္းမွာ အသာ၀င္ထိုင္ရင္း
အသံတိုးတိုးျဖင့္ေျပာပါတယ္ 'အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေျပာျပဖို႕ေမ့သြားတယ္ ကြယ္။

အေမေကာင္းတစ္ေယာက္က သားကို အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ေခ်ာ့သိပ္သင့္ တယ္မဟုတ္လား' ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္း ထူအမ္းအမ္းကို သူမႏုညံ့စြာနမ္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြက ျပည့္တင္းေနတဲ့ သူမေပါင္တံေတြႏွင့္တင္ပါးအစံုကို ပြတ္သပ္ျပီး တုန္႕ျပန္မႈျပဳလိုက္တာေပါ့။ သူမလွ်ာကိုရွည္လ်ားစြာထုတ္ ကြၽန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲဖိသြင္းကာ အံ့အားသင့္ဖြယ္....တမ္းတစြဲမက္ ဖြယ္အနမ္းကို သင္ေပးပါရဲ႕။ 'မာမီ့ေပါင္တံေတြကိုသေဘာက်တယ္ႏွင့္တူတယ္ မာမီ့ကိုယ္လံုးက လွလို႕လားဟင္' သူမလွ်ာေတြကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲေမႊရင္း ခပ္တိုးတိုးေမးတာေပါ့ေနာ္။

'အမ္း...ဟုတ္တယ္...အာ' ကြၽန္ေတာ့္မွာသက္ျပင္းခ်ျပီးမွ အေျဖေပးရတယ္။

'ဒါေလးကိုေရာ ကိုင္ၾကည့္ကြယ္' ကြၽန္ေတာ့္လက္ တစ္ဖက္ကို သူမဆြဲကိုင္ျပီးရင္သားဆီေနရာခ်ေပးတယ္။ သူမရင္သားေတြဟာ ႏုညံ့တယ္၊ သိပ္မၾကီးေပမဲ့လက္ႏွင့္ျပည့္သလိုပဲ။ 'အာ...မာမီ့ ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြ အရမ္းမာေနျပီ။

လာပါ ကေလးရယ္ မာမီ့ႏို႕ေတြစို႕စမ္းပါ' သူမက လႈိင္းထျပီး တက္ၾကြတဲ့ အသံတစ္မ်ိဳးႏွင့္ေျပာတယ္။ စိုးစိုးက ေခါင္းအံုးေပၚမီွခ်လိုက္တာေၾကာင့္
သူမႏို႕သီးေခါင္းေတြကို ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ႏွင့္ထိေတြ႕ရျပီေပါ့လြတ္လြတ္လပ္လပ္။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္သားေတြကို တကယ့္ႏုႏုညံ့ညံ့ထိေတြ႕တယ္ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြႏွင့္ေပါ့ေနာ္။ ျပီးေတာ့ ခပ္မွ်ဥ္းမွ်ဥ္းစုပ္ယူလိုက္ေသးတယ္။ စိုးစိုး အသက္ရွဴသံေတြဟာ ျပင္းထန္ပါရဲ႕။ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚလႊမ္းထားတဲ့ ေစာင္ကိုသူမဆြဲဖယ္ရွားပစ္ျပီးတိုးညႇင္းေသာအသံျဖင့္ 'မာမီ့အတြက္ သားမွာဘာရွိလဲၾကည့္ရေအာင္'

ကြၽန္ေတာ့္ လိင္တံရဲ႕ မာေတာင္မႈဟာ အရင္ႏွင့္မတူ။
ခပ္ပါးပါးအတြင္းခံသာ၀တ္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္မေကာင္းေအာင္ပဲ ေဘာင္းဘီကို မိုးကာတဲလိုျဖစ္ေနေစတာအစြမ္းကုန္။ ကြၽန္ေတာ္ စိုးစိုးရဲ႕ႏို႕သီးေခါင္းေတြကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ျပီးေနလိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာနည္းနည္းေတာ့ ေပါက္ကြဲသမႈျဖစ္လာသလိုပင္။ ကြၽန္ေတာ္၀တ္ထားေသာအတြင္းခံကိုဆြဲမခြၽတ္ေသးဘဲ အေပၚကေန သူမလက္ႏု ႏုညံ့ညံ့ေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ကစားေနပါတယ္။

'အို...အၾကီးၾကီးပဲကြာ၊ မာမီၾကိဳက္တယ္၊ သားဟာတစ္ခုလံုး
မာမီ့အပိုင္ေပးေနာ္' သူမက စကားဆိုရင္း ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို အက်ဥ္းေထာင္ကေနလႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ Oh My God! ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူမ ကစားပံုကမယံုႏိုင္ဖြယ္ပါပဲ။ သူမဘာလုပ္ေနတယ္ ဘယ္ေနရာကိုကိုင္ရမယ္ဆိုတာသိေနျပီးသား။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြဟာ ေပါင္တံေတြကိုပြတ္ သပ္ေနရာကေနေပါင္ျခံဆီအလွမ္း စိုးစိုးက သူမရဲ႕လက္ႏွင့္ အသာကိုင္ျပီး'No,အခုမဟုတ္ေသးဘူးကေလးရယ္...မင္းအသင့္မျဖစ္ ေသးဘူး' သူမေပါင္တံေတြဆီေရႊ႕တင္ေပးရင္း 'မာမီ့ေပါင္တံေတြႏွင့္ကစားစမ္းပါကြယ္။ သားလက္ကေလးေတြႏွင့္ ပြတ္သပ္တာ ၾကိဳက္လြန္းလို႕ပါ' တဲ့ေတာင္းဆိုတယ္။

ႏုညံ့အိေထြးတဲ့ သူမေပါင္တံအစံုက အသားဆိုင္ေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္ရတာအေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားဖို႕ေကာင္းသလားလို႕။ ရုတ္တရက္ စိုးစိုးကကြၽန္ေတာ့္ကိုတမ္းတမက္ေမာစြာ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို နမ္းရိႈက္ရင္း အိပ္ယာေပၚကိုေက်ာခင္းလိုက္ဖို႕ သူမရင္သားအစံုႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကို ဖိတြန္းျပီးလုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းက တစ္ဆင့္ လည္တိုင္၊ရင္အုပ္၊ ျပီးေတာ့
ဆီးစပ္ဆီကို တျဖည္း ျဖည္း သူမအနမ္းေတြက တေရြ႕ေရြ႕။ သူမလက္အစံုကကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ေဘာင္းဘီေပၚကေနပြတ္သပ္ေနရင္းမွ သူမႏႈတ္ခမ္းေတြႏွင့္ႏုညံ့စြာတို႕ထိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲလြင့္ေနသလိုပါပဲ။

ၾကက္သီးမ်ားလည္းတျဖည္းျဖည္းထမိသလိုပဲဗ်။ ေဘာင္းဘီ ေမွ်ာ့ၾကိဳးကိုတျဖည္းျဖည္း ေအာက္ကိုဆြဲခ်ေတာ့ေပၚလာတဲ့ ငပဲထိပ္ေလးကို လွ်ာႏွင့္လ်က္တယ္။

ျပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္းစုပ္မ်ိဳလိုက္ရင္း ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာ
သူမစားေသာက္ပါေရာ။ အိုး...ဘယ္လို အမည္တပ္ရမည္မသိတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာအခ်ဥ္ေတြထဲ က တစ္ဆင့္ခံစားရပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ကာ သုက္ရည္ေတြဟာ ငပဲထိပ္ကေနပန္းထြက္ဖို႕ ဘယ္လို လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သူမ သိလြန္းလုပ္တတ္လြန္းပါတယ္။

'အာ...အ...အ' ေနာက္ဆံုး ကြၽန္ေတာ့္ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ေကြးညႊတ္၊ ျပီးေတာ့ေနာက္ဆံုးတစ္စက္က်န္တဲ့အထိ သူမလ်ာေတြက လ်က္ျပဳပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာေရေဆးစရာမလို သန္႕ရွင္းသြားတာေပါ့ေနာ္။ ရီေ၀ေ၀ ေက်နပ္တဲ့မ်က္လံုးေတြႏွင့္
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း 'သားၾကိဳက္လား? ဒီလိုလုပ္ေပးတာ' ေမးတယ္ဗ်။

'အာ...အရမ္းေကာင္းတယ္ မာမီ'

'မာမီ မင္းရဲ႕ သုက္ရည္ေတြကိုၾကိဳက္တယ္။ မာမီ့ကို ထပ္ျပီးတုိက္ႏိုင္ဦးမလား သား?'

'အိုး..ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တိုက္ႏိုင္ပါတယ္'

စိုးစိုး မတ္တပ္ထရပ္ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကိုကား ရင္အစံုကိုဖြင့္ျပီး 'ဒီကိုလာပါ
ကေလးရယ္၊ မာမီ့ရင္ခြင္ထဲကို။ ဒီည မာမီ့အိပ္ရာမွာ
သားအိပ္ဖို႕သင့္ပါတယ္ကြယ္' တဲ့။

ကြၽန္ေတာ္ အအိပ္ေနာက္က်မႈမျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေႏြးေထြးတဲ့ရင္ခြင္အစံုမွာ
ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ခဲ့ရတဲ့ညေလးေပါ့။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို
ဖက္လွဲတကင္းႏွင့္ အိပ္စက္တာမ်ိဳးကို လက္မခံတတ္ခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္ အခုေတာ့
Lavender နံ႕သင္းသင္းေလးရေနတဲ့ စိုးစိုးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာေတာ့
ေမွးစက္လို႕ရခဲ့ပါတယ္။

ဘာပဲေျပာေျပာ.....စိုးစိုးလို႔ေခၚေသာ.ေႏြးေထြးတဲ့ မာမီရဲ႕ရင္ခြင္ကို ကြၽန္ေတာ္......။

Alex Aung (24 Oct 2011)

No comments: