``အလြမ္းသည္းသည္း မိုးသည္းသည္း"

လူႏွစ္ဦး လူႏွစ္ေယာက္ သံ​ေယာဇဥ္​ ၊ ေမတၱာ ၊ တက္မက္မႈ ၊ ခ်စ္ခင္မႈေတြကတစ္ဆင့္ တြယ္ၿငိမႈေတြနဲ႔အတူ အလြမ္းစိတ္ကို ဖန္​တီးေပးခဲ့သည္ဟု က်ေနာ္ ထင္ျမင္ယူဆမိသည္။

သြပ္​ျပားမိုးထားတဲ့ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ခုန္ေပါက္ေနေသာ မိုးစက္သံမ်ားေၾကာင့္  ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို အိပ္လုဆဲဆဲ က်ေနာ္ အိပ္စက္ရာ ခုတင္ေပၚမွ ထထိုင္လိုက္သည္။ ေျမသင္းနံ႔နဲ႔အတူ ေရေငြ႕အခ်ိဳ႕က ဆြဲဟလိုက္ေသာ ျပတင္းတံခါးက ၀င္လာသလို ခပ္ဟဟ ​ေရခ်ိဳးခန္​း တံခါးရြက္မွာ ေလတိုးမႈေၾကာင့္ အသံျမည္သြားရသည္။

တဖြားဖြား လြင္​့စင္​ေနေသာ မိုးမႈံမ်ား က်ေနာ့္မ်က္ႏွာအႏွံ႔ စြတ္စိုလာေသာ္လည္း ျပတင္းတံခါးကို မပိတ္မိသည့္အျပင္ ခပ္ေသာေသာ ၀မ္းသာလိႈက္လွဲမႈမ်ား ရင္ထဲ ျဖစ္တည္လာရသည္။ တဖန္ လမ္းမီး ခပ္၀ါး၀ါးေအာက္ မိုးစက္မ်ားေအာက္ ဖိနပ္မစီးဘဲ ခပ္ပါးပါး ညအိပ္၀တ္စံုမ်ားနဲ႔ တခစ္ခစ္ရယ္ေမာ ခုန္ေပါက္ခဲ့ေသာ ညသန္းေခါင္ယံတစ္ခုကို လြမ္းစာေခြရသည္။

`အေအးမိမယ္ေလ´ ဘယ္သူေျပာလိုက္သလဲ မသိစြာ အသံတစ္ခုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ျပတင္းတံခါးကို ေစ့ပိတ္လိုက္ရင္း အ၀တ္စိုမ်ားကို လဲလွယ္​လိုက္သည္။ မီးဖိုခန္းက ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေကာ္ဖီအိုးေလးက ရနံ ့မွာ က်ေနာ္နဲ႔အတူ လိုက္ပါခဲ့ေတာ့သည္။ ရင္မတုန္ပါဘူး ရင္ခုန္လာခဲ့သည္ေလ။

မီးဖြင့္ရမလား ၊ တီဗီ Channel ေတြေမႊရမလား ေတြေ၀ေနရင္းမွ စားပြဲခံုေပၚတင္ထားတဲ့ ပန္​းသီးဖုန္းေလးက ဖြင့္လက္စ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ဆက္သြားေစလိုက္သည္။ Sia သီခ်င္းသံေတြ လြင့္ပ်ံ႕လာမႈမွာ အခ်စ္စိတ္တိုးလာေတာ့သည္။

`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´

`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´

`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´

`ဘယ္သူလဲ.. ...ဥကၠာလား´

`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´

x x x

ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ က်ေနာ္ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ သူ႔ကို က်ေနာ္ခ်စ္သည္။ အခ်စ္စိတ္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔  အသြင္ကြဲ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္အေပၚသာ က်က္စားရမည္ဟု ေျပာေသာ သင္ေသာ လူမႈ အ၀န္းအ၀ိုင္းမွာ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္ တစ္သက္လံုးအတူတူေနဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ၊ မင္းက ငါ့ရဲ႕ လင္ေယာက်္ားမျဖစ္ႏိုင္သလို ငါဟာ မင္းရဲ႕ ဇနီးမယားတစ္ေယာက္ မျဖစ္လာႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာေသာ ခ်စ္ဦးသူမ်ားျဖင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ အရြယ္ေရာက္လာခဲ့သည္။

`ဟယ္....ဥကၠာ ထီးမပါဘူးလားမသိ´အလုပ္က ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ အာမဋိတ္အသံကတစ္ဆင့္ က်ေနာ္သူ႕ကို ျမင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္က အစျပဳရင္း သေဘာက်မိခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ရင္​ခုန္​သံေတြ ဗရမ္းဗတာ ျဖစ္လာသည္မွာ အလုပ္ဆင္းရေသာ ရံုးဖြင့္ရက္တိုင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။

လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ျခင္း ခ်စ္သူရည္းစား မထားရေသာ ရံုးစည္းကမ္းသည္ က်ေနာ္တို႔အတြက္ တစ္​မ်ိဳးတစ္​ဖံု Excuse ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူ ရံုးကိစၥအတြက္ လိုအပ္ေသာ စာရြက္​စာတမ္​း ၊ သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအတြက္ လိုအပ္ေသာ ကိစၥအ၀၀ ပါးစပ္ဟစရာမလို က်ေနာ္ျပင္ဆင္ေပးခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးေတြရဲ႕ တီးတိုးတီးတိုး သဖန္းပိုး ေျပာသံ၊ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းဟန္ေတြအေပၚ က်ေနာ္ မျမင္မၾကားခဲ့သည္ေလ။

ညေနခင္း ရံုးဆင္းခ်ိန္ Gym သြားလည္း အတူူတူ၊ ညစာသြာစားလည္း အတူတူ ၊ ရံုးပိတ္ရက္ ဘုရားသြားလည္းအတူတူ ဘယ္ေနရာသြားလည္းအတူတူျဖစ္လာသည္။ အစကေတာ့ နယ္မွာက်န္ခဲ့ေသာ မိသားစုရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာမ်ိဳးကို က်ေနာ့္စီမွာ အာရံုစိုက္မိရံုသက္သက္ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း   မွာေတာ့ေခတ္လူငယ္ျဖစ္ေသာ သူသည္ က်ေနာ့္စိတ္ ဆႏၵ အေပၚ မျငင္းဆန္သလို ထူးျခားေနသည္ဟု သေဘာမထား။

ထူးထူးျခားျခား Overtime ဆင္းရေသာည သူေနထိုင္ရာအခန္းကို မျပန္ျဖစ္ က်ေနာ့္အိမ္လိုက္အိပ္ေသာ သန္းေခါင္းယံမွာ မိုးေတြ သည္းသည္းထန္ထန္ရြာသြန္းခဲ့သည္။ မအိပ္ၾကဘဲ ထိတ္လန္႔သည္းဖို ႐ုပ္႐ွင္ေတြ ၾကည့္ေနၾကရင္း အျပင္ကို ေျပးထြက္ကာ ခုန္ေပါက္ေအာ္ဟစ္မိတာ မတိုင္ပင္ရပါ။

`ဥကၠာ.. ...မင္းႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ရဲေနတာပဲေနာ္´
`အင္း....အဲ့ဒီေတာ့´
`ေကာ္ဖီ....ေသာက္..မလား´
`No...ေကာ္ဖီက ခါးတယ္´
`ဆိုေတာ့ကာ.. .ခ်ိဳ...ေအာင္´
`ေဟ့ေဟ့.. ..´

x x x

`ဘယ္သူလဲ ´

`လာၿပီ.....လာၿပီ´

ေဘးျခံမွာေနေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ညီေလးတစ္ေယာက္ ကတုန္​ကယင္​နဲ႔ ေျပာျပေနေသာ သတင္းစကားမ်ားအေပၚ က်ေနာ္ မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္ပါ။ က်ေနာ့္ ပခုံးကို တစ္ခ်က္ဖ်စ္ညႇစ္အားေပးရင္းမွ ထြက္ခြာသြားေသာ သတင္းေပး ညီေလးကို ေငးေနရင္းမွ အတန္ၾကာသည္အထိ အိမ္တံခါးမကို က်ေနာ္ မပိတ္မိဘဲ ေငါင္ေနခဲ့သည္။

`ဟင့္အင္.. ..မဟုတ္ဘူး.. ..လာေနာက္ေနတာေနမွာပါ´

တေျဗာင္းေျဗာင္းျမည္လာေသာ ေခါင္မိုးထက္က အသံေတြကို က်ေနာ္ စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ခ်င္လာသည္။ တတီတီ ႏွိပ္မိေနေသာ တယ္​လီဖုန္​းကလည္း လူႀကီးမင္းပဲေျပာေနတာ တစ္ခါ တစ္ခါ လိုင္းပ်က္သြားေသးသည္။ တရႊီးရႊီးမည္ေနေသာ ေကာ္ဖီအိုးကိုလည္း ပလပ္ခံုကေန ဆြဲျဖဳတ္ပစ္သည္။ အိမ္တစ္အိမ္လံုးက မီး​ေတြ အကုန္ဖြင့္ပစ္လုိက္ကာ ၀ရန္​တာက မိုးစက္ေတြကုိ က်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။

`ဟင္...´ ဘယ္အခ်ိန္က အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မသိ ႏိုးလာခိ်န္မွာ ေရာင္နီသမ္းေနသည္။ က်ေနာ့္ အခန္းတစ္ခန္းလံုး သန္႔႐ွင္းကာ ေနရာတက်ျဖစ္ၿပီ။ ျပတင္းတံခါးက ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဥကၠာစားေနၾက ေမာ္လၿမိဳင္မုန္႔ဟင္းခါးသည္ေလး ဆိုင္ခင္းေနသည္။ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္မွျဖစ္မည္ ဗိုက္ထဲတြင္ ပိုးမ်ိဳး႐ွစ္ဆယ္က တဂြီဂြီ ေအာ္ေနၾကသည္ေလ။

ရံုးေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားက သနားသလိုလိုအၾကည့္ေတြ စကားတီးတိုးေတြေျပာဆိုၾကည့္႐ႈေနၾကသည္။ ထူးထူးျခားျခား က်ေနာ္ ဟန္မပ်က္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ အလုပ္ႀကိဳးစားေသာ တက္ႂကြလန္းဆန္းေသာသူကို ဥကၠာက သေဘာက်သည္ မဟုတ္​လား။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တံခါးေသာ့မဖြင့္မီ ေကာ္ဖီ ရနံ ့က ႀကိဳတင္ ေစာင့္စားေနသည္။ ဖိနပ္ထားရာေနရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုစိစိ ႐ွဴးဖိနပ္တစ္ရံကို ေတြ႕သည္။ ဒါဆို ဒါဆို ဥကၠာျပန္ေရာက္ေနၿပီျခအိပ္ခနဆက္သ္းတံခါးကခပ္ဟဟျဖစ္ေနသည္။   ညမီးကိုလည္း ဖြင့္ထားသည္ပဲ။

`ကလင္ ကလင္ ´
`ကလင္ ကလင္ ´
`ဗ်ာ...ဟုတ္.. .ကဲ့.....ေက်းဇူး.. .တင္ပါတယ္´

မလာတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ႀကိဳးဖုန္းက ​ေဆးရံုတစ္ခုမွ ဆက္သြယ္မႈကုိၾကားရသည္။ သူ႔အေဖ..ဥကၠာ အေဖ ဖုန္းဆက္လာသည္ `သူ ဆံုးျပီ ´။ နံနက္က်ရင္ လုိက္သြားဖုိ႕ျပင္ဆင္ရမည္။

ဟိုက္... အိပ္​ခန္​းထဲက ဘယ္သူလဲ။

x x x

ခပ္စိမ့္စိမ့္ေအးေနေသာ အခန္းအပူခ်ိန္ေၾကာင့္ အျပင္မွာ မိုးသည္းေနသည္ဆိုတာ က်ေနာ္သိသည္။ ညသန္းေခါင္ယံထိ မအိပ္ေသးေသာ က်ေနာ္ ျပတင္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ ၀ရန္​တာမွာ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စံပယ္​ပန္​းအိုးစီက ရနံ ့သည္ မိုးေငြ႕နဲ႔အတူ တိုး၀င္လာသည္။ ေလအတိုးေၾကာင့္ ျပတင္းအထက္ေဘာင္မွာ ခ်ိတ္ထားေသာ ခ်ဴသည္ တလြင္လြင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အခန္းအႏွံ႕ ဆူညံသြားေတာ့သည္။

အခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိုးသည္းသည္းထဲ ခ်စ္သူနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ ခုန္ေပါက္ သြားလာရတာ ႀကိဳက္သည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မိုးစက္​မ်ားထက္ ႏွင္းမႈန္ေတြရဲ႕ စိုစြတ္မႈကို ခံစားရတာ ပိုႀကိဳက္သည္။ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ည၀တ္စံုေၾကာင့္ ေႏြးေထြးတဲ့ ခ်စ္သူရင္ခြင္ကို တမ္းတမိသည္။ ၀ိုင္ခ်ိဳ တစ္ခြက္နဲ႔ အတူ လြမ္းေတးဆိုမိရသည္။

ဖြင့္ထားေသာ တံခါးေတြ အကုန္ပိတ္၊ ေလေအးေပးစက္ကိုလည္း အနိမ့္ဆံုးေလ်ာ့၊ သီခ်င္းေတြပိတ္ မီးေတြပိတ္   နားရြက္အစံုကိုတုးိေ၀ွ႔ေနေသာေလတိုးသံကိုသာ သားေခ်ာ့ေတးအလား နားဆင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။

`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´
`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´
`ဘယ္​သူလဲ.. .ညီေဇာ္လား´
`ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ´

(Alex Aung - 21 August 2017)