♥ Lucky ♥

နံနက္ ၁၀နာရီ ၃၀မိနစ္တိတိတြင္ ႏိႈးစက္ျမည္သံ တိတ္သြားၿပီ။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ႏိႈးစက္သံကို ဘယ္လိုမွ သည္းမခံႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အခု ျမည္ခ်င္သလိုျမည္ လႊတ္ထားလိုက္တယ္ေလ။ မေန႔ညက ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ႏိႈးစက္ကို ခ်ိန္ကိုက္ခဲ့ေသာ္ျငား က်ြန္ေတာ့္အစား ဥကၠာအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူး ႐ွိဖို႔ဆိုပါေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ နံနက္ ၇နာရီ ၅မိနစ္ကတည္းက ႏိုးထေနခဲ့တာပါ။ ျပန္လည္အိပ္စက္ေနခ်င္မိေလာက္ေအာင္ ရစ္ပတ္ေထြးဖက္ထားျခင္း ကြၽန္ေတာ္ခံထားရတယ္။ေထြးရစ္ဖက္တြယ္ထားတဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အေတြ႕ေႏြးေႏြးခံစားခ်က္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အိပ္ရာထဖို႔ထက္ အလြန္တရာ ဇိမ္​ရွိ ေနခဲ့ေတာ့တာ။အိပ္ရာကထသင့္ရဲ႕သားနဲ႔.....ကြၽန္ေတာ္ အရာအားလံုး အဆင္သင့္ျဖစ္ခ်ိန္ေရာက္ရဲ႕သားနဲ႔.....တေန႔တာ အလုပ္အတြက္ အစီအစဥ္​ေတြကို ခ်ိန္ညႇိဖို႔ မိနစ္အနည္းငယ္ေတာင္ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီဆိုေပမဲ့ အဲဒါေတြက မလႊဲမေ႐ွာင္သာ ကိစၥေတြမွ မဟုတ္တာဘဲေလ။ ေန႔ေကာင္းရက္သာ တစ္ရက္ျဖစ္လာေတာ့မွာ။

နံနက္က ၁၀နာရီ ၃၃မိနစ္။ သူ႔သက္ျပင္းခ်မႈ ေလေငြ႕ေငြ႕က က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို ထိခတ္လာတာေရာ 6'5" ႐ွိတဲ့ သူ႔ကိုယ္ထည္ႀကီး ခပ္ေျဖးေျဖး ဆန္႔ထုတ္လာမႈအရေရာ ႏိုးထလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အေရျပားေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အေရျပားေတြ ပြတ္တိုက္မိတာကေန ဓာတ္လိုက္သလို တဆတ္ဆတ္တုန္လာသလိုခံစားရတာေၾကာင့္ နာရီ ႏိႈးစက္ျမည္သံ တိတ္ဖို႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႀကိဳးစားတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူႏိုးလာတာကို သိ​ေနတယ္​​။

"Good Morning," လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ နားရြက္နား တိုးကပ္ကာ သမ္းေ၀ရင္း သူကေျပာရဲ႕။

ျပံဳးေနမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ဖို႔ ေစာင္းငဲ့လိုက္ရင္း မေနႏိုင္စြာ ကြၽန္ေတာ္လည္း ျပံဳးမိကာ `You too. ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား?´
`ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ´ သူ အိပ္တစ္၀က္ ႏိုးတစ္၀က္နဲ႔ ျပံဳးျပၿပီး စကားျပန္တယ္ေလ။ မေန႔ညက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို စိတ္ထဲက မေပ်ာက္ဘဲ သူ႔စိတ္ထဲ ပူပူေႏြးေႏြး ႐ွိတုန္းထင္ပါတယ္။ `ဘာလို႔ နာရီ ႏိႈးစက္ကို alarm လုပ္ထားတာလဲဗ်ာ။ ေနာက္ထပ္ နာရီ နည္းနည္းေလာက္ က်ဳပ္ ထပ္အိပ္လို႔ရႏိုင္ေသးတာကို။´

`အစ္ကိုတို႔အတြက္ အစီအစဥ္​ ဆြဲထားတယ္ေလကြာ´ ဖက္တြယ္ထားတဲ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေန ကိုယ့္ဘာသာ မနည္း႐ုန္းထလိုက္ၿပီး အိပ္​ရာေပၚက က်ြန္ေတာ္ေလ်ွာထြက္လိုက္တယ္။ အဆင္​သင္​့ ေတြ႕ရတဲ့ boxer ​ေဘာင္​းဘီကိုဆြဲ၀တ္ၿပီးေနာက္ လိုက္ကာေတြကို ဖြင့္လိုက္ကာ ေန႔အလင္းေရာင္ကို အခန္းတြင္း၀င္ေစတာေပါ့။ ေနေရာင္ထိုးတာေၾကာင့္ သူ တြန္႔ဆုတ္ေနရင္း  မ်က္စိ ေပကလပ္ ေပကလပ္လုပ္ကာ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ ခႏၶာကိုယ္​ႀကီးကို ေနမထိထိုင္မသာ ဟိုသည္ေရြ႕ေသးတာ။ စစ္မႈထမ္းရင္း စိုက္​ပ်ိဳး​ေရး အလုပ္ႏွစ္ခ်ီလုပ္ခဲ့ရတဲ့အက်ိဳးက ေယာက်္ားသားအမ်ားစုမနာလိုစရာ ခႏၶာကိုယ္​ပံုရိပ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တာေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ အေတြးကေတာ့ သူနဲ႔ ၾကံဳဆံုရတာ အေတာ္ကံေကာင္းတဲ့ ငါပါလားလို႔။

`လာကြာ.....စိုေျပရာ.....က်ဳပ္ မေန႔က တေနကုန္ ေလ်ွာက္သြားေနရတာ....အခုမွ အိမ္ျပန္ေရာက္တာမလား၊ က်ဳပ္တို႔ တစ္ရက္လံုး အနားယူသင့္တယ္ေလ´ သူ႔ၾကည့္ရတာ က်ြန္ေတာ္ေမ်ွာ္လင့္ထားသလို နည္းနည္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနပံုရတယ္။ အံ့အားသင္​့စရာ သို႔မဟုတ္ အိပ္ေရးပ်က္တာ သူမႀကိဳက္ဘူးေလ။

`အစ္ကို ကတိေပးတယ္ကြာ....အလဟႆ
အခ်ိန္မကုန္ေစရဘူး´ ကြၽန္ေတာ္ တီ႐ွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုတစ္ထည္ကို လ်ွိဳလိုက္ရင္း ေလာေဆာ္ရတယ္။

`ဘယ္ဟာက က်ဳပ္တို႔အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္မလဲဆိုတာ ခင္​ဗ်ား သိပါတယ္´ သူက အျပစ္ကင္းစြာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္း ေစာင္ပါးေလးအုပ္ထားဆဲ ေပါင္ၾကား႐ွိ နံနက္ခင္း ဖိုးေထာင္ကို ငံု႔ၾကည့္ျပတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ရယ္ေမာကာ အျပင္ကို မ်က္လံုးနဲ႔ အခ်က္ျပရင္း `လာကြာ ငါ့ေကာင္ ....အစ္ကိုတို႔ အျပင္မွာ ငါးမိနစ္ထက္ပိုမၾကာပါဘူး။ ၿပီးမွ အဲ့ကိစၥ အစ္ကိုတို႔ ေျဖ႐ွင္းၾကတာေပါ့´ လို႔ေျပာလိုက္ေရာ။

ဥကၠာက သက္ျပင္းေတြခ် သူေျပာတာ  အခ်ည္​းအႏွီး ျဖစ္ပါၿပီဆိုတဲ့သေဘာ ဟန္ေဆာင္ကာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ လႊမ္းထားတဲ့ ေစာင္ပါးကို လွန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ဦးေခါင္းထက္မွာ လက္ယွက္တင္ရင္း မခ်ိဳမခ်ဥ္ ျပံဳးစိစိ လုပ္ေနေရာ။ သူလုပ္ျပေနတဲ့ ဟန္ေတြ အမူအရာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က အေျဖတစ္ခုခုထြက္လာမလား သူေမ်ွာ္လင့္ဟန္႐ွိေပမယ့္ အဲ့သလိုလုပ္ေနဖို႔ အခ်ိန္သိပ္မွမ႐ွိတာကို။ သူက ကြၽန္ေတာ္ ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီကိုေရာ အက်ႌ ကိုေရာ ဟိုသည္ဆြဲ တုန္႔ျပန္မႈကို ငံ့လင့္ရင္း ရယ္သံထြက္လာေအာင္ ႀကိဳးစားပါတယ္။ သူ အိပ္ရာထေအာင္ လုပ္မိတာ ရလဒ္​က သည္လို။

သူကလိုက္ ကြၽန္ေတာ္ကေျပးနဲ႔ ကုတင္ကို ပတ္​ခ်ာလည္​ေနေရာ ခဏ။ ေနာက္ဆံုး ကြၽန္ေတာ့္ကို ကလိထိုးၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲက်ေအာင္ သူလုပ္ႏိုင္သြားတယ္။ ဘာ​ေတြဆက္​ျဖစ္​မွာလဲ ရိပ္စားမိသလိုထင္ပါရဲ႕။ အရပ္ ၅ေပ ၁၁လက္မ အျမင့္နဲ႔ လိုက္ဖက္ညီတဲ့ ေဘာ္ဒီ frame ကြၽန္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ေပမယ့္ သူနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ပုၿပီး ပိန္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားမႈက အခ်ည္​းအႏွီး သို႔ေသာ္လည္း ေ႐ွာင္တခင္ သူ႔တိုက္ခိုက္မႈ၊ ခြန္​အား နဲ႔ ဖိကပ္ထားမႈေအာက္မွာ စကၠန္​႔ နည္းနည္းေလာက္ ၿငိမ္သြားမိသား။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဦးေခါင္းအထက္ ထားကာခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလို သူ႔ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္နဲ႔ ဖိထားတာေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ ပိုၿပီး မ႐ုန္းကန္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

`အ႐ႈံးေပးၿပီလား....ကိုကိုေျခာက္´ သူက ျပံဳးစိစိနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို နမ္းဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့မယ္ဟန္ပါ။

ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လွည့္လိုက္ရင္း `ငါ့ေကာင္.....ေတာ္ၿပီ စမေနနဲ႔ေတာ့´ လို႔ေအာ္ရတယ္။

`ရပ္ရမယ္?´သူက ဇ​ေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားသေယာင္ ဟန္ေဆာင္ရင္း `က်ဳပ္လုပ္သမ်ွ Bro ႀကီးႀကိဳက္တယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့တာ´ လို႔ေျပာကာ မာေတာင့္ေနဆဲ သူ႔ငပဲႀကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ခေရ၀ကို တို႔ထိ စေနာက္သလိုလိုနဲ႔ ကလိတယ္ေလ။

`ဟား....ဟား....အရမ္းကို ဟာသ´

ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္ ရယ္ေမာမျပဘဲ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို ခပ္တည္တည္ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ `အ၀တ္၀တ္ဖို႔ မလုပ္ေတာ့ဘူးလား? အ၀တ္၀တ္မွ အကိုတို႔ အျပင္သြားလို႔ရမွာေလ´
`အိုေကဗ်ာ...ဟုတ္ကဲ့ပါ ´ သူ စိတ္လက္မပါ တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ခါးကိုလႊတ္ေပးတယ္။ `က်ဳပ္လည္း....ခင္ဗ်ားကို မနမ္းခ်င္ပါဘူးဗ်ာ....အာပုပ္နံ႔ ရေနတာႀကီးကို´ သူ ဟာသလုပ္ေျပာရင္း စကၠန္​႔ အနည္းငယ္ေလာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကလိထိုးဖို႔ ႀကိဳးစားၿပီးမွ မတ္တပ္ထရပ္ခြင့္ ရပါေရာ။

႐ုတ္တရက္ အလြန္တရာ သတိထားၿပီး ၾကမ္းျပင္က ထရပ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ သြားတိုက္ဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ဥကၠာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ လမ္းေလ်ွာက္၀င္လာကာ သူ႔ကိုပစ္ေပးခဲ့တဲ့ ေဘာင္းဘီနဲ႔ တီ႐ွပ္ကို ၀တ္လာေၾကာင္း ျပေရာ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေနာက္ပါးမွာမတ္တပ္ရပ္ လက္တံ႐ွည္ႀကီးနဲ႔ သူ႔သြားပြတ္​တံကို လွမ္းယူရင္း ေရပိုက္ေခါင္းက ေရနဲ႔ဆြတ္ေလရဲ႕။ သြားတိုက္ေဆးကို အသာညႇစ္ၿပီး တင္ေပးလိုက္မွ ကြၽန္ေတာ့္ နံေဘးမွာ လာရပ္ၿပီး အတူတူသြားတိုက္ပါတယ္။

သည္ခဏမွာ သြားအတူတကြတိုက္ေနၾကတဲ့ မွန္ထဲက ပံုရိပ္​ကို ေစာင့္ၾကည့္မိရင္း ဘာမွန္းမသိ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္လာကာ မထိန္းလိုက္ႏိုင္ဘဲ ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ သူ႔မ်က္၀န္းေတြက မွန္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အၾကည့္ဆံုၿပီးေနာက္ စိတ္လိုလက္ရပဲ ျပံဳးပါေရာ။

`ခင္ဗ်ား....ဘာေၾကာင့္ ျပံဳးတာလဲေျပာ´ သူကေမးတယ္။
သြားတိုက္ေဆးျမဳပ္ေတြကို ေဘစင္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ေထြးထုတ္ရင္း `အစ္ကို ဒီေန႔ အတြက္ စိတ္​လႈပ္​ရွား ေနတာ´လို႔ စိတ္ထဲက လာခဲ့တဲ့အတိုင္း ပထမဆံုးစကားတုန္႔ျပန္လိုက္ရင္း ေရနဲ႔ ပလုပ္က်င္းၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္  သြားတိုက္ေဆးျမဳပ္ေတြကို ေထြးပစ္လိုက္တယ္။

သြားတိုက္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔ အိမ္သာေႂကြကမုတ္ကို သူေလ်ွာက္လွမ္းသြားတယ္။ `ခင္ဗ်ား ဘာအစီအစဥ္ေတြ႐ွိလို႔လဲ´ ေမးၿပီး ေရႊႁပြန္က ေရသြန္တာေပါ့။ ေဘာင္းဘီ အျပင္ဘက္ကို ငပဲဆြဲထုတ္ထားခ်ိန္ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္စြာ က်ြန္ေတာ္စိုက္ၾကည့္မိတယ္။ ရင္းနီးသူ ရင္းနီးတဲ့ ပစၥည္​းဟာကို ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္ မထိန္းႏိုင္လိုက္စြာ ကြၽန္ေတာ္ စူးစမ္းခ်င္ေသးတာပါ။

-----------

ဥကၠာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘာဆို ဘာမွမျဖစ္ၾကေသးခင္ကတည္းက သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ငယ္ၿပီး တကယ္ဆို သူ႔အစ္ကို ခ်မ္းေျမ့နဲ႔ အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက အရင္ခင္တာပါ။ ဥကၠာကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျမင္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ ဦးဆံုး ထင္​ျမင္​ခ်က္​ေပးမိတာေလးေျပာျပရရင္ ခပ္ပိန္ပိန္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ႏွစ္လက္မေလာက္ အရပ္နိမ့္တဲ့ေကာင္ေလး၊ သူ႔အိမ္သြားရင္ အျမဲလိုလို အကိုျဖစ္သူနားမွာ တရစ္၀ဲ၀ဲ႐ွိေနတတ္တဲ့ ကေလးေပါ့။ ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ သူတို႔ တစ္မိသားစုလံုးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ရင္းနီးသူ ျဖစ္လာသလို ဥကၠာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အႀကိဳက္သေဘာက ခ်မ္းေျမ့ထက္ေတာင္ ထပ္တူက်ေနေသးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တကၠသိုလ္​ သြားတက္စဥ္ကာလတေလ်ာက္လံုးလည္း အခ်ိန္တိုင္း ဥကၠာနဲ႔ အဆက္​အသြယ္​ မျပတ္ခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္ေတာ့္ ေက်ာင္းကို သူလာလည္ေလ့႐ွိပါတယ္။

အခ်ိန္ခဏအတြင္းမွာပဲ ေက်ာင္းမွာ သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ေလာက္ရရ ဥကၠာသည္သာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အနီးကပ္​ဆံုး အရင္းႏွီးဆံုးသူျဖစ္ေနတာ သိသာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ အင္တာနက္က Video Game ေတြ အတူေဆာ့တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ Skype နဲ႔ လွမ္း Chat ၾက အျပင္အတူထြက္ၾကတာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ၾကေသးတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရာရာမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသလို သူကလည္း အၾကံဉာဏ္ တစ္ခုခုလိုခ်ိန္ဆို ေရာက္ေရာက္လာေရာ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူ တျဖည္းျဖည္း အရြယ္ေရာက္လာတာမွာ ခပ္ပိန္ပိန္ မဟုတ္ေတာ့၊ သူ႔အစ္ကိုနွစ္ေယာက္ထက္ အရပ္လည္းျမင့္လာသလို ႂကြက္သားေတြလည္း႐ွိလာတာေၾကာင့္ အ၀တ္အစား ၀တ္ရင္ၾကည့္ေကာင္းလာတယ္။ ႐ုပ္ရည္ေလးက တျဖည္းျဖည္း တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ ေခ်ာေမာလာခဲ့တယ္ေပါ့။ အျမဲတမ္း ေကာင္မေလးေတြ သူ႔အနား႐ွိေနတတ္ေတာ့ မၾကာဘူးဆိုေပမယ့္ အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ ျဖစ္စရာပါ။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ကေတာက္ကဆတ္ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ သူတို႔​နဲ႔ ျပတ္ေတာက္ဖို႔ ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အလြယ္​တကူ အားေပးအားေျမႇာက္လုပ္တယ္။ SMS ေတြပို႔ Instant Messangeေတြကေန စကားေျပာတာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဇာတ္လမ္းျပတ္ေအာင္လုပ္ေပးတာေပါ့ေနာ္။ (တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ျပတ္ေတာက္ဖို႔ လုပ္တဲ့နည္းေတြက မေကာင္းမွန္း ကြၽန္ေတာ္ သိေသာ္ျငား သူလုပ္ခ်င္တာပဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တယ္ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။)

ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးက႑မွာ အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္သြားခ်ိန္ကေတာ့ တခုေသာ ေႏြဦးကာလ ဥကၠာတို႔မိသားစုနဲ႔ ငပလီကမ္းေျခကို ခရီးအတူသြားဖို႔ ေမးျမန္းခဲ့ခ်ိန္ပဲျဖစ္မယ္။ သူတို႔မိသားစုက ကမ္းေျခနားက အခန္းအမ်ားႀကီးပါတဲ့ အိမ္တစ္လံုးကို ရက္သတၱပါတ္ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ ငွါးခဲ့ၾကတာမွာ ဥကၠာနဲ႔ အခန္းမ်ွသံုးဖို႔ျဖစ္လာတယ္။ အခုအခ်ိန္မွ သူနဲ႔ အခန္းမ်ွသံုးဖူးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္း႐ွိ ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ အေဆာင္က အခန္းထဲ အိပ္ရာတစ္ခု သို႔မဟုတ္ ခုတင္တစ္လံုးကို သူလာလည္ခ်ိန္တိုင္း အတူမ်ွသံုးခဲ့ရတာပါပဲ။

ငပလီေရာက္ၿပီး သံုးရက္ေလာက္အၾကာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ပိုက္ဆံအိပ္ တစ္ေနရာရာမွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါတယ္။ ပါသမ်ွပိုက္ဆံ၊ ID ကဒ္နဲ႔ ဘဏ္ကဒ္ေတြ ပါသြားေရာ။ က်န္သမ်ွ တစ္ပတ္လံုး ဥကၠာက အကုန္ေကြၽးေမြးရတာ။ သူတို႔မိသားစုနဲ႔ အနားယူဖို႔က်ေတာ့လည္း ပ်င္းတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သပ္သပ္ေလ်ွာက္လည္ ေလ်ွာက္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စားသမ်ွေကာ ႏွစ္ေယာက္သား ျပဳလုပ္သမ်ွ ကုန္​က်စရိတ္​ေကာ သူေပးတာေပါ့။ ဘာေတြလုပ္လုပ္ ကုန္​က်တာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေပးမယ့္အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ `ခင္​ဗ်ားအတြက္ ေပးရ ကုန္ရတာ က်ဳပ္ သေဘာက်ပါတယ္ ´ လို႔ သူေလးေလးနက္နက္ စကားျပန္ေျပာတယ္ဗ်။

အဲဒီခရီးကျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ဥကၠာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ျဖစ္ၾကရင္လည္း ထပ္​တူထပ္​မွ် ေကြၽးေမြး ဒကာခံျမဲပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ငံု႔ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ကာယထြားတဲ့သူတစ္ေယာက္ေလာက္က အျမဲဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္ေနဖို႔ လိုေနတယ္လို႔ သူစဥ္းစားမိသတဲ့။

ဥကၠာက အထက္​တန္​းေက်ာင္းလည္းၿပီးေရာ ျပည္တြင္း႐ွိ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ ​ေကာလိပ္​​တစ္ခုကို တစ္ႏွစ္ေလာက္ သြားတက္ခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ အဆင္​သင္​့ မျဖစ္ေသးဘူးထင္ျမင္ၿပီး စစ္မႈထမ္းဖို႔ စာရင္းေပးလိုက္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးလို႔ အိမ္နဲ႔ နည္းနည္းလွမ္းတဲ့ ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္တစ္ခုစလုပ္ေနပါၿပီ။ သူ အိမ္ကေနထြက္ခြာသြားတဲ့ ေန႔ကစၿပီး သူတို႔အိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္ မသြားျဖစ္ေတာ့၊ အျခားမိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ မေတြ႔တာေကာ ဥကၠာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ မေတြ႕ႏိုင္ၾကတာမ်ား ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္မယ္။ ကံေကာင္းစြာပဲ အင္တာနက္ ဂိမ္းအက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ ရက္သတၱပါတ္ တစ္ပတ္လ်ွင္ နာရီ အနည္းငယ္ေလာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စကားေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့႐ွိၿပီထင္တယ္ စေနေန႕တစ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ အခန္းတံခါးေ႐ွ႕ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ေရာက္လာရင္း Surprise လုပ္တယ္ေလ။ တံခါးေခါက္သံၾကားခ်ိန္က က်ြန္ေတာ္
နံနက္ခင္း ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ၿပီးစအခ်ိန္ပါ။ ဘတ္စကတ္ေဘာ ေဘာင္းဘီတိုရယ္ အားကစားဖိနပ္တစ္စံုရယ္ တကိုယ္လံုး ေခြၽးရႊဲၿပီးကပ္ေနတဲ့ အေနအထားနဲ႔ တံခါးကိုဖြင့္ အသံျပဳလိုက္တာေပါ့။ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာမသိခင္မွာဘဲ ေျမျပင္ေပၚကေန ေျမာက္ကနဲပါသြားေအာင္ ေပြ႕ဖက္ခံလိုက္ရပါတယ္။

`ဟာ....ငါ့ေကာင္ ´ သူဘယ္သူမွန္း မွတ္မိလိုက္တဲ့ခဏ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားက အာေမဋိတ္သံထြက္လာသလို သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ႀကီးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပန္ခ်ေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာေပၚက အံ့အားသင္​့ကာ အခုမွ ဘယ္သူမွန္းသိတဲ့အေပၚ ထံုးစံအတိုင္​း သနားစဖြယ္ဆိုတဲ့ ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပံဳးနဲ႔ သူႏႈတ္ဆက္သမႈျပဳတယ္ေလ။

`ကိုယ့္ညီ ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲကြ´

`က်ဳပ္ကို ေတြ႔ရတာ မေပ်ာ္ဘူးေပါ့´

တီ႐ွပ္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၀တ္ထားတဲ့ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႕ထြားေသာ သူ႔အသြင္အျပင္ရယ္ ရင္းနီးတဲ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ သူ႔႐ုပ္ရည္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေငးမိပါတယ္။

`ေပ်ာ္တာေပါ့ကြ.....ကိုယ့္ညီ မဟုတ္ဘူးထင္မိရံုပါ´
ကြၽန္ေတာ္ စိတ္လိုလက္ရပဲ သြားေတြ ေပၚတဲ့အထိျပံဳးရင္း စကားျပန္​ေျပာရတယ္။

`အဲတာပဲ.......အဲတာပဲေလ.....surprise တစ္ခုလုပ္တာေပါ့ဗ်....တံုးလိုက္တာ´

`အစ္ကို သေဘာေပါက္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္ surprise လုပ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာတာလဲ အစ္ကို ထူးဆန္းေနသလိုပဲ။ အခုအခ်ိန္ ညီက ထင္း႐ွဴ းၿမိဳင္မွာ ႐ွိသင့္တာ မဟုတ္လား´

`ဟုတ္တယ္.. ...ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္က သံုးပတ္နားခြင့္ရတယ္ေလ၊ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားကို မေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီမလား´ သူ ခပ္ေသာေသာ ရယ္ေမာရဲ႕။

လူ႔ဦးေဏွာက္က တကယ္စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပဲဗ် ။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအား သက္ေရာက္မွုရွိေစတဲ့ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ ဓာတုပစၥည္းေတြကို လြတ္​ၿငိမ္​းခြင့္ေပးသလို၊ စည္းကမ္းျဖင့္လည္း ထိန္​းကြပ္​ျပန္တယ္။ အဲဒီ ဓာတုပစၥည္းေတြက ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွား အားကစားလုပ္တာ သို႔မဟုတ္​ အမွန္တကယ္ စိတ္​လႈပ္​ရွားေနခဲ့တဲ့အခါမ်ိဳးလို ကြဲျပားတဲ့ လႈပ္႐ွားေဆာင္ရြက္မႈေတြအရ ဂ႐ုတစိုက္႐ွိဖို႔ စည္းကမ္းတက် အခြၽန္နဲ႔မၿပီး ထိန္​းကြပ္​ေနသလားပဲ။ အခုအခ်ိန္ေလးမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ဦး​ေဏွာက္​ရဲ႕ ဓာတုပစၥည္းေတြက စိတ္ေဖာက္ျပန္ေစေတာ့မယ္ထင္တာပဲ ၊အရင္းနီးဆံုး သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ကားေမာင္းလာၿပီး လာေတြ႕တဲ့အေပၚ ၀မ္းသာပီတိေတြက တႂကြႂကြတရြရြနဲ႔ အမည္တပ္လို႔မရဘူး။ သူ႔ကိုႀကိဳဆိုပါေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရတဲ့အတြက္ တကယ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ရပါေၾကာင္း ေျပာခ်င္ ခြန္းတုန္႔ျပန္ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္ မထူးျခားသေယာင္ ပစ္​ပယ္​မိပါေရာ။

ကိုယ္လက္ၾကံ့ခိုင္ေရး ျပင္​းျပင္​းထန္​ထန္​ ကစားထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဟိုသည္အေတြးမမ်ားခင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အေျပး၀င္လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ေ႐ွ႕မွာ live show ျပဖို႔သေဘာေရာက္တဲ့ လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​  အ၀တ္ေတြ ခြၽတ္ပစ္တာကို ​ေရခ်ိဳးခန္​း တံခါး၀မွာ မတ္တပ္ရပ္ကာၾကည့္ရင္း ဥကၠာ တစ္ေယာက္ ရယ္ေမာေနေရာ။ သန္႔႐ွင္းေရးအတြက္ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့ပါတယ္။ သြားတိုက္​ ေရခ်ိဳးၿပီး အခ်ိန္အနည္းငယ္အၾကာ ခါးမွာ တံဘက္ပတ္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ အျပင္ထြက္ၿပီး ဥကၠာကို ႐ွာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲက တီဗီေ႐ွ႕မွာ သူ႔ကိုေတြ႕ရဲ႕။ သူ႔ ႐ွဴးဖိနပ္ႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္ ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚ တင္လ်က္သား။

`လန္းဆန္းသြားၿပီလား´ တီဗီမ်က္ႏွာျပင္ကေန အၾကည့္မေရြ႕ဘဲ သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားက ေမးခြန္းထြက္လာတယ္။

`အင္း.......နည္းနည္း လန္းသြားၿပီ....ဟိုဟာကို....ေဆာရီးကြာ ´
`ဘာကို ေဆာရီးတာလဲ´ သူကေမးေသး။
`Uhh´ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္​ႏွာအမူအယာက ႐ွင္းေနေရာ အေျဖတစ္ခုမွ မ႐ွိဘူးေလ။

`ခင္ဗ်ား....ပိုၿပီး ေျမာလို႔ေကာင္းေစမယ့္ တစ္ခုခု က်ဳပ္မွာ႐ွိတယ္´ ခံုေပၚ ေနာက္မွီခ် သူ႔ေပါင္ခြဆံုကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို ျပန္ၾကည့္တယ္ ...ဘာလဲဟ။

`ဟူး....´

သူ ခပ္ဟဟ ရယ္ေမာကာ သူ႔ေဘာင္းဘီ ေ႐ွ႕အိပ္ကပ္ထဲက ပလတ္စတစ္အိတ္ေသးေလးတစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။
`အဲတာ ဘာလဲ´ အိတ္အဖံုးကို သူဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အမ်ိဳးအမည္မသိ အနံ႔တစ္ခုရပါရဲ႕။

`ငါ့ညီ  တပ္ထဲမွာ တခ်ိန္လံုး ေဆးေတြလိုက္စမ္းသံုး ၾကည့္ခဲ့ထင္တယ္´

`က်ဳပ္တို႔ လုပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္ေျပာတယ္မလား ျပန္မသြားခင္ အခ်ိန္သံုးပတ္ရတယ္ဆိုတာ။ အဲဒီေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ စည္းကမ္းမဲ့ ေနလို႔မရတာေၾကာင့္ က်ဳပ္နဲ႔ မပတ္သက္သလို ထားရတာေပါ့ေလ။´ တင္ထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို ေအာက္ခ်ၿပီးေနာက္ တစ္ခုခုကို စားပြဲေပၚမွာ စေျခပါတယ္။ `ခင္ဗ်ား ေဆးလိပ္ နည္းနည္းေတာ့ ဖြာဖူးတယ္မလား´

` မဖြာဘူး.....ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူးကြ´ ကြၽန္ေတာ္က ေဆးလိပ္ေသာက္သူ မဟုတ္ဘူးေလ။

သူက ျပံဳးလိုက္ရင္း ` ဒါက ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္ကို ပိုၿပီး high ေအာင္ လုပ္ေပးလိမ့္မယ္´ အစက သူဘာေျပာေနမွန္း ကြၽန္ေတာ္ သေဘာမေပါက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ၾကည့္ရတာ McGuiver ႀကီး ေဆးစပ္ပစၥည္းေတြသံုးျပီး ေဆးလိပ္လိပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာနဲ႔တူေနတယ္။ သံုးစြဲဖို႔ တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ လုပ္သြားလိုက္တာ ျမန္ခ်က္။

`ဒါေလးနဲ႔  ေဆးလိပ္ေသာက္တာ တကယ္ Good တယ္ဗ် ၊ ဒါေပမဲ့ လႈပ္႐ွားၿပီးရင္ တစ္ခုခုလုပ္မွျဖစ္မွာ အခန္းထဲ အနံ႔မစြဲေအာင္´
`ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္....က်ဳပ္တို႔ ဘယ္လို ေ႐ွာင္လႊဲလို႔ ရမလဲ.....ပန္​းသီး တစ္လံုးေလာက္ ခင္​ဗ်ားမွာ႐ွိလား´ သူ႔ဘာသာသူ ျပင္ဆင္ေနတာ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းကို မေရာက္ဖူးဘူးဆိုတာ ေမ့ေနတယ္။ အခန္းေလးက က်ဥ္းေတာ့ အိပ္ခန္းကိုလည္း လွမ္းျမင္ေနရၿပီး မီးဖို​ေခ်ာင္​ကိုလည္း ေျခလွမ္း သံုးေလးလွမ္းနဲ႔ ေရာက္ေနၿပီ။ မီးဖိုေခ်ာင္ကို သူ႔အားၫႊန္ျပရင္း ေရခဲေသတၱာထဲက ပန္းသစ္ေတာ္သီးတစ္လံုးေလာက္ဆြဲယူ လိုက္တယ္။
`ပန္​းသီး မ႐ွိဘူး....ဒါနဲ႔ဆို အလုပ္ျဖစ္မလား´ သူ႔ကို ပန္းသစ္ေတာ္သီးတစ္လံုး ပစ္ေပးလိုက္ရင္းေမးလိုက္တယ္။

`ကိုင္တြယ္လို႔ရမယ္ ထင္ပါရဲ႕´ သူ ေျပာလည္းေျပာ အိတ္ထဲက စစ္တပ္သံုး ဓားေျမႇာင္တစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္ကာ ပန္းပုထုသလို အခြံႏႊာပါေရာ။

အခုထိ တဘက္ပတ္လ်က္အေနအထားနဲ႔ ႐ွိေသးတာ ကြၽန္ေတာ္ သတိကပ္မိတာေၾကာင့္ `အစ္ကို မီးျခစ္တစ္လံုးေလာက္ သြား႐ွာရင္း အ၀တ္၀တ္လိုက္ဦးမယ္´လို႔ေျပာလိုက္တယ္။

`မီးျခစ္ေတြက ေကာင္းပါတယ္.. ..အေခၚအေဝၚေကာင္းပဲ။ အ၀တ္အစားေတြက က်ဳပ္အတြက္ အေရးစိုက္စရာကိစၥ မဟုတ္ပါဘူးေလ။´ လုပ္လက္စအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အား ေမာ့မၾကည့္ဘဲ စကားတုန္႔ျပန္သဗ်။

ထြင္းေဖာက္ျမင္ေနရတဲ့ အိပ္ခန္းတံခါးကေန အခန္းထဲ ကြၽန္ေတာ္ ၀င္လိုက္ရင္း ခါးမွာပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ခုတင္ေပၚပစ္တင္ကာ အ၀တ္ဘီ႐ိုဘက္ကို ေလ်ွာက္သြားခဲ့တယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္တာေျကာင့္ အားကစားေဘာင္းဘီတို တစ္ထည္ဆြဲယူလိုက္တုန္း ေနာက္ဘက္ကို ျပန္​လွည္​့ၾကည့္​တာ ဥကၠာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတာ သတိျပဳမိသဗ်။သူစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အေပၚ ကြၽန္ေတာ္ သတိျပဳမိသြားေၾကာင္း ရိပ္မိပံုပဲ လုပ္လက္စ ပန္းသစ္ေတာ္သီးနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတဲ့ ကိစၥမွာ ျပန္အာရံုရသြားတယ္ေလ။ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ ဟိုသည္႐ွာရင္း ဧည့္ခန္းထဲက မီးျခစ္ေဟာင္းတစ္လံုးေတြ႔ တာေၾကာင့္ ယူျပီး အျပင္ကို ျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္။

`Sweet....ခင္​ဗ်ား တစ္လံုးေတာ့ ေတြ႕သား´ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ထဲက မီးျခစ္ကို ယူလိုက္ရင္း `အခ်ိန္ကိုက္ပဲ´တဲ့ေလ။
သူ ပန္းသစ္ေတာ္သီး ကြၽန္ေတာ္လက္ကမ္းေပးေတာ့ လက္ရာကို စစ္ေဆးၾကည့္မိတာ `အထင္ႀကီးေလာက္စရာပဲကြ´

`က်ဳပ္ကို ဘယ္အဆင့္ေလာက္ေမ်ွာ္လင့္ထားလို႔လဲ´ ကြၽန္ေတာ့္ကို ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ရင္း သူျပံဳးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ထဲက ပန္းသစ္ေတာ္သီးကို လွမ္းယူၿပီး ေလထဲပစ္ေျမာက္ကစားသလို လက္တစ္ဘက္က စီးကရက္ကို သူဖြာတယ္။ စကၠန္​႔ အနည္းငယ္ေလာက္ ဖြာ႐ိႈက္ၿပီး ပန္းသစ္ေတာ္သီးကို ျပန္ကမ္းမေပးခင္ စီးကရက္အေငြ႕ေတြကို ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာစီ အလံုးအရင္းလိုက္ မႈတ္ထုတ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ အႀကိမ္အနည္းငယ္ေလာက္ ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးရင္း သူ မီးခိုးေငြ႔မႈတ္ထုတ္တာကိုရပ္
လိုက္ခ်ိန္မွာ ရင္ထဲ တခုခုခံစားလို႔ေကာင္းလာတာ သတိထားမိတယ္။

`ခင္ဗ်ား ဗိုက္ထဲ ဘယ္လိုေနလဲ အခု´ သနားခ်င္ဟန္ေဆာင္သည့္ အျပံဳးသူျပံဳးသဗ်။

မရယ္ခ်င္ရယ္ခ်င္ ရယ္သံတစ္ခု ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းက လြတ္ထြက္လာၿပီး `ေနလို႔ေကာင္းသားပဲ...´ ေနာက္ေတာ့ ပန္းသစ္ေတာ္သီးကို သူအႀကီးႀကီးကိုက္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ကိုက္စားဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္။ `ေနာ္.....လုပ္ပါ ေဘာ္ဒါႀကီး၊ က်ဳပ္က သိပ္မႀကိဳက္ဘူး အာ့ေၾကာင့္ ´

`လာဗ်ာ.....တစ္ကိုက္..တစ္ကိုက္´

`မစားခ်င္ဘူးကြာ....သည္အခ်ိန္ႀကီးကို´ ကြၽန္ေတာ္ စကားျပန္ေျပာၿပီးၿပီးျခင္း အိပ္ခန္းဘက္ လွည့္လိုက္တယ္။

ခပ္ေ၀းေ၀းမေရာက္ခင္ ကြၽန္ေတာ့္ ပခံုးေတြကို ကိုင္ျပီး သူ႔ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဒါသမဖက္ ရန္ပြဲမဆင္ခ်င္တာနဲ႔ အလိုက္သင့္ေနေတာ့ `တစ္ကိုက္တည္းဗ်ာ´ ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာနား ပန္းသစ္ေတာ္သီးကို လႈပ္ရမ္းျပေနေရာ။

`အိုေက´ သူ႔လက္ထဲက ပန္းသစ္ေတာ္သီးကို လွမ္းအယူ ကြၽန္ေတာ္ မမွီေအာင္ လက္အေပၚေျမာက္ပစ္တယ္။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်လိုက္ေတာ့ သူက မ်က္ႏွာအနားကို တိုးကပ္ေပးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ကိုက္ကိုက္ဖို႔ ေျပာျပန္တယ္။ `ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စားႏိုင္တယ္ကြာ...ေတာ္ၿပီ´

`Yeah.....ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ပါ့မယ္´ သူက ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ကာ ေျပာတယ္။

`Pass´ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဂ႐ုတစိုက္လုပ္ဖို႔ သူႀကိဳးစားမႈအေပၚ အမွန္​တကယ္​ ေပ်ာ္ရႊင္ရေပမယ့္ တလိုင္းသမားေလ ကြၽန္ေတာ္က။ အိပ္ခန္းထဲဘက္ ျပန္လွည့္သြားဖို႔ လုပ္မိေပမယ့္ သူ႔လက္အစံုက ကြၽန္ေတာ့္ ပခံုးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲပါ။

`Fuck....ခင္​ဗ်ား.. ..ဟာသလုပ္တာကို သေဘာမေပါက္ဘူးပဲ´ အေနာက္ဖက္ကေန သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲယူကာ လက္ေမာင္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္လံုးကို ရစ္သိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ပန္းသစ္ေတာ္သီးကို လြႊတ္ခ်ၿပီး ကပ္သပ္ေနေအာင္ ဆြဲဖက္ထားေတာ့ သူ႔ပါးျပင္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာေတြက ထိကပ္ေနေရာ။ ေႏြးေထြးတဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အထိအေတြ႔က မယံုႏိုင္စရာပဲ လံုျခံဳတယ္​ ၊ ႐ုန္းကန္သင့္ရဲ႕နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းေလးမွ မလႈပ္မိ။ အာ....ကြၽန္ေတာ္ high ​ေနလို႔လား ဒါမွမဟုတ္​ ကာလအေတာ္ၾကာ မေတြ႕ၾကတာေၾကာင့္ သူ႔အေတြ႕အထိကို ငံ့လင့္မိလို႔လားပဲ။ စကၠန္​႔အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတို ေ႐ွ႕ပိုင္းက မိုးကာတဲလို ျမင္သာထင္သာ ေဖာင္းထလာပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္မွာ bff ႀကီးေ႐ွ႕၀ယ္ ေပါင္ၾကားက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္အေနအထားနဲ႔ သူပခံုးကိုဆုပ္ကိုင္ထားတာကို ၿငိမ္ေနမိေၾကာင္း သတိထားမိ သြားေတာ့ အတင္း႐ုန္းၿပီး အေ၀းကို ေျခလွမ္းလိုက္တယ္။ သူလည္း အလြယ္​တကူ လႊတ္ေပးလိုက္ေရာ ကြၽန္ေတာ္ ေျခလွမ္း အနည္းငယ္ေလာက္ သြားၿပီးမွ တစ္ခ်က္ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္မိတာ သူ႔အေတြးနဲ႔သူ ၿငိမ္သြားပံုရတယ္ဗ်။

`အစ္ကို ေတာင္းပန္တယ္.. .အစ္ကို.. .´  စကားဆံုးေအာင္ မေျပာမိလိုက္ခင္မွာပဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအစံုဟာ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို ေစ့ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။

 သူ႔ေျခလွမ္းေတြက လွပ္ျပက္သလို ျမန္ေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ႏုညံ့ၿပီး ျငင္သာေနပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာက အံ့အားတသင့္ အသြင္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတာ စိတ္ကူးလို႔ရသလို သူ႔မ်က္၀န္းေတြမွာေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ျပည့္ေနတဲ့ ပံုေပါက္ပါတယ္။

`က်ဳပ္....သည္လို နမ္းခ်င္ေနတာ ၾကာ..ၾကာလွၿပီဗ်´ ကြၽန္ေတာ့္ အနားကပ္ကာ ခပ္တိုးတိုးေျပာၿပီးေနာက္မွ ပူးကပ္ေနတာကို ခြာေတာ့တယ္။

`တကယ္ႀကီးလား ´ အံ့​ၾသမိသလို နည္းနည္းလည္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မိသလိုပါပဲ။

`ဟုတ္တယ္.. ....က်ဳပ္က ၀မ္းနည္းပါတယ္လို႔ ေျပာသင့္တဲ့ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္စရာ႐ွိသူမ်ားလား´ သူက မလံုမလဲ ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းနဲ႔ စကားျပန္ေျပာတယ္ဗ်။

`Sorry? မင္း...ငဂြၽတ္ေလးပဲ....အစ္ကို႔ကို နမ္းခ်င္လို႔ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးေစာင့္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒါေလးပဲလား ?´ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ခ်စ္သူကို ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းနဲ႔ လက္ေမာင္းကို လက္​သီးဆုပ္​ေတြသံုး ထုႏွက္တဲ့ ဟန္အတိုင္း သိစိတ္ကမထိန္းႏိုင္လိုက္ခင္ ကြၽန္ေတာ္ ထုႏွက္မိလိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ အဲသလို ေျပာလိုက္ရင္ ဥကၠာမ်က္ႏွာ ဘယ္လိုပံုနဲ႔ ျပန္ေမာ့ၾကည့္လာမယ္ဆိုတာ အျမဲ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ သည္ႏွစ္ ေန႔ရက္တိုင္းဟာ ခရစ္စမတ္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ၾကားလိုက္ရတဲ့ ၈ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အၾကည့္နဲ႔ တူေနေရာ။ ရင္ခြင္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆြဲဖက္၊ ​ေပြ ့ခ်ီကာ ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ခန္းထဲ သူ
ျပန္ေခၚလာသည့္အခ်ိန္ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း ဂေဟဆက္တယ္ဗ်ိဳ႕။

အိပ္ခန္း အလယ္မွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္သား အနမ္းပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေပးၾကတာ ေနာက္ေန႔ မ႐ွိေတာ့သလိုပါပဲ။ သူ႔လ်ွာ ေႏြးေႏြးႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လာခ်ိန္ဟာ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္အစဥ္ကို တတိတိ လွစ္ဟသလို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တပ္မက္စိတ္ ျပင္းထန္လာေစပါတယ္။ အငမ္​းမရ နမ္းမ၀တဲ့ အနမ္းမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္ အရင္က မနမ္းခဲ့စဖူး။ ကြၽန္ေတာ့္ အေရျပားအႏွံ႔ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ပြတ္သပ္သလို ရင္ခြင္ထဲ ေထြးဖက္ထားတဲ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အထိအေတြ႔က ကြၽန္ေတာ္ ေမ်ွာ္လင့္မိတာထက္ တပ္မက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။

အသက္ျပန္႐ွဴဖို႔ ႏွစ္ဦးသား ခြာလိုက္ၿပီးေနာက္မွ စတင္ ရယ္ေမာမိၾကပါတယ္။ သူ႔ပခံုးေတြကလည္း ခပ္ေတာင့္ေတာင့္အေနအထားမဟုတ္ေတာ့ဘဲ စိတ္​က သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္သြားဟန္ ေပါက္လာတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးမသြားတာကို သတိျပဳမိသလို ကြၽန္ေတာ္က အစျပဳၿပီး မသြားေစခ်င္မိပါ။

`က်ဳပ္တို႔ သည္လိုလုပ္ျဖစ္တာ ယံုေတာင္မယံုဘူး´ ပင္​့သက္​ရွိဳက္​ရင္း သူ႔လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ ေက်ာျပင္တေလ်ာက္ ေလ်ာခ်ကာ ေဘာင္းဘီ ေမ်ာ့ႀကိဳးမွာရပ္သြားတယ္။

`အင္း.....အစ္ကိုလဲ အတူတူပဲကြ´ သူ၀တ္ထားတဲ့ တီ႐ွပ္ကို ဆြဲဆုပ္လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ ျပန္မလႊတ္မိေတာ့။ `ဒါေပမဲ့ အစ္ကို မရပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး အခု´ ေျပာလည္းေျပာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္နမ္းပစ္မိတယ္။


`က်ဳပ္လည္း အတူတူပဲ ´ ႏုႏုရြရြ အနမ္းတစ္ခ်က္ေပးကာ `ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ......ဒီကိစၥ ျဖစ္ၿပီးရင္လည္း သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ဆက္႐ွိေနဖို႔ ေသခ်ာခ်င္တယ္ဗ်ာ´ လို႔စကားဆက္ေျပာရင္း သူ၀တ္ထားတဲ့ တီ႐ွပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ခြၽတ္တာအဆင္ေျပေစဖို႔ လက္ႏွစ္ဖက္ အလိုက္သင့္ေျမႇာက္ေပးပါေရာ။


ဟုတ္တယ္.. ...ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အေပၚပိုင္း အ၀တ္မပါတဲ့သူ႔ကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာမွ ျမင္ရတာပါ။  ေတာင့္တင္း က်စ္လစ္ေနတဲ့ ႂကြက္သားဆိုင္ေတြကို သူပိုင္ဆိုင္ထားတာ ျမင္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္က သေဘာအက်ႀကီး က်ရတာေပါ့ဗ်ာ။ သူ႔ရင္အုပ္ေတြ ဗိုက္သားေတြကို အႏုပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္က ထြင္းထုထားသလိုပဲ လက္ေမာင္းဆံုႀကီးေတြေကာေပါ့။ ရင္အခုန္ရဆံုးကေတာ့ ရင္ဘတ္ေမႊး ခပ္စုစုရယ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ ညႇပ္ၿပီး ကလိေပးဖို႔ ငံ့လင့္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြပါ။

သိပ္အၾကာႀကီး ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္ မထိန္းႏိုင္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္ဘက္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ခပ္ဖြဖြ လ်ွာနဲ႔ လ်က္၊ အနမ္းေပးၿပီးေနာက္ ညာဘက္တစ္ခုကို ေႏွးေကြးစြာ လ်ွာနဲ႔ ဆက္ကလိပါတယ္။ အထိအေတြ႕၊ ႏုညံ့မႈနဲ႔ အရသာက ေကာင္းလြန္းေတာ့ သည့္ထက္ သည့္ထက္ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ထန္လာခဲ့တာ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ စုပ္တာ ခပ္သာသာ ကိုက္ခဲတာပါ လုပ္ပစ္တယ္။ သန္မာတဲ့ သူ႔လက္အစံုကလည္း အလားတူ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္​က အေရျပားအႏွံ႔ရယ္ ရင္အုပ္ရယ္ကို ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညႇစ္တာေၾကာင့္ ပိုမိုစိတ္လႈပ္႐ွားရၿပီး ေလထဲေျမာေနေရာ။


သူ႔အသက္႐ႈသံေတြ ျမင့္လာသလို သူ႔လက္တစ္ဘက္က ကြၽန္ေတာ့္ဂုတ္ေပၚတင္ကာ ေအာက္ပိုင္းတေနရာစီေရြ႕ေပးဖို႔ အနည္းငယ္ဖိအားေပးလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ သူ႔ဗိုက္သားျပင္အႏွ႔ံ တႁပြတ္ႁပြတ္ အနမ္းေခြၽရင္း သူ႔ေဘာင္းဘီခါးပတ္ေခါင္းနဲ႔ ၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီက ၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ေပးပစ္တာေလ။ သူကလည္း ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဖြင့္ကူေတာ့ အေပၚက ေဘာင္းဘီေကာ ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ အတြင္းခံကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္ ၾကမ္းျပင္အထိဆြဲခြၽတ္ခ်ပစ္တယ္။ အိုး.....ဂုဏ္ဆာစဖြယ္ သူ႔ငပဲႀကီးက ေ႐ွ႕တည့္တည့္ႀကီး ခႏၶာကိုယ္​ကေန ေငါထြက္လာတာ အားရပါးရ ႐ွိလိုက္တာ။


လက္နဲ႔ အေသအခ်ာကိုင္တြယ္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ ေစ့ငုေလ့လာမိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေခ်ာင္းေတြထဲ ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔အသားေခ်ာင္းႀကီးရဲ႕ လက္မတိုင္းကိုေပါ့ေနာ္။ မာေတာင့္ေနတဲ့ အသားေခ်ာင္းႀကီးက ပူေႏြးေနသလို ထိပ္အေရျပားကလည္း ကြမ္းသီးေခါင္းနဲ႔ အားၿပိဳင္တင္းရင္းေနပါတယ္။ ကြမ္းသီးေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ရင္း လိင္တံ အေရျပားနဲ႔ အသားဘယ္လိုကြာလည္း စူးစမ္းတာလည္း လုပ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္လံုးနဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြက အခ်ိန္သိပ္မဆြဲႏိုင္ခဲ့ဘူးဗ်ာ ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ ေသြးေၾကာေတြကို လ်ွာနဲ႔ သရပ္ပစ္ေတာ့တာပဲ။

`Marshmallow´အသားလို ႏုညံ့တဲ့ သူ႔ငပဲေခါင္းႀကီးကို ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္ငံုထားၿပီး လ်ွာနဲ႔ရစ္ဆြဲမိတာ ထိပ္၀အေပါက္ေလးက ငန္က်ိက်ိ အရသာ႐ွိတဲ့ အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြမ္းသီးေခါင္းတ၀ိုက္လ်ွာနဲ႔ ကလိသလို ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုး ပါးစပ္ထဲ ၀င္ႏိုင္သမ်ွ သြင္းထုတ္လုပ္မိပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳက္လို႔ပါ။ အကုန္​လံုးပဲ။

`အာ...႐ွီး....ခင္ဗ်ား ပါးစပ္က က်ဳပ္_ီးကို ေ_ာက္ရမ္းမာေအာင္ လုပ္ေနၿပီ.....ဒုကၡေရာက္ဦးမယ္´ ဘာေၾကာင့္မွန္းမေျပာတတ္ သူ႔မွတ္ခ်က္ သူ႔ညည္းညဴသံေတြက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို အလြန္အက်ဴ း ထန္လာေစပါတယ္။ ဒါေပသိ ဆက္လုပ္တာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ စြမ္းသမ်ွ ႏွစ္ႀကိမ္ သံုးႀကိမ္မက ႀကိဳးစားၿပီးေနာက္ လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ကာ င႐ုတ္​သီးေထာင္းေပးရင္း ထိပ္၀ကို လ်ွာဖ်ားနဲ႔ကလိလိုက္ ငံုစုပ္လိုက္ လုပ္ေသးတာပါ။ ယခင္က အေတြ႕အၾကံဳ မရဘူးေသးတဲ့ Deep throat လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္တာ တစ္၀က္ေလာက္မွ ျပန္ထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ အလုပ္႐ႈပ္သြားေရာ။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ညည္းသံနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္တုန္ခါမႈအရ ကြၽန္ေတာ့္ အျပဳအစုကို သာယာေနတုန္းပါပဲ။ ႏွစ္မိနစ္ သံုးမိနစ္မၾကာလိုက္ဘူး ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြကို ဆြဲထိန္းလိုက္ရင္း အ႐ွိန္ေလ်ာ့ေပးဖို႔ အခ်က္ျပပါတယ္။


`Oh.....Oh....ေဘာ္ဒါႀကီး.....​ေျဖး​ေျဖးလုပ္ပါဗ်.....မဟုတ္ရင္....က်ဳပ္ၿပီးသြားလိမ့္မယ္´
အသနားခံတဲ့ေလသံနဲ႔ သူေျပာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာစကားနားမေထာင္ခဲ့ပါဘူး။ သူၿပီးသြားတာကို လိုခ်င္​တယ္​ သူၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုေတြျဖစ္မလဲ ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ထဲ အထုတ္အသြင္းလုပ္တာေကာ ၊ သူ႔ငပဲ ေအာက္ဘက္ ေသြးေၾကာေဖာင္းေဖာင္းေတြကို လ်ွာနဲ႔ပြတ္သပ္တာေကာ မ်ိဳးစံုကိုဆက္လုပ္တာပဲ။ သူေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြမွန္ေၾကာင္း ခႏၶာကိုယ္က ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္ျပလာသလို ကြၽန္ေတာ့္ ပခံုးေပၚေထာက္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ကိုယ္လံုးအားႀကီးနဲ႔ ဖိျပလာပါတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္​ထဲမွာပဲ သူ႔ဇာတ္လမ္း အဆံုးသတ္ပါေရာ။ သူက ငပဲကို ဆြဲထုတ္ဖို႔ ကိုယ္​လံုးႀကီးေနာက္ဆုတ္ကာႀကိဳးစားလုပ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔တင္ပါးတ၀ိုက္ရစ္သိုင္းဖက္ထားလိုက္ၿပီး ႐ွိျမဲအတိုင္းေနေစတယ္ေလ။ အရင္​က သုက္ရည္ေတြကို မထုတ္ဘဲသိမ္းထားသလားမသိ ကြၽန္ေတာ္ သီးေတာ့မတတ္ အမ်ားအျပားပဲ အာေခါင္ထဲထိ ၀င္ခ်လာတယ္။ ေထြးထုတ္ဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္ေပမယ့္ တတ္ႏိုင္သမ်ွ မ်ိဳခ်လိုက္ကာ ပိုတာေတြက ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေမးေစ့ေတြစီ စီးက်ကုန္တာပါပဲ။


သူ႔ငပဲ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္က ပလြတ္ကနဲထြက္ထြက္ျခင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ခဲ့တယ္ဗ်။ `ဘယ္လို...ေန....လဲ´


ေျပာလက္စ စကားကို ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖိပိတ္ပစ္တာကိုး။ ကြၽန္ေတာ့္ ခ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္တစ္ဖက္ကို သူလ်ွိဳသြင္းရင္း ခ်ီမကာ မတ္တပ္ရပ္ေစပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြ အကြာမခံသလို သူ႔လ်ွာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြထဲ ထိုးေမႊတာကိုလည္း ဆက္လုပ္ပါတယ္။ ရစ္သိုင္းခ်ီမထားတဲ့ အေနအထားမွာ ရင္ဘတ္ျခင္းထိကပ္ေနရၿပီး ရင္​ခုန္​သံေတြကို အတိုင္းသားၾကားေနရတာပါ။ မာေတာင့္ေနဆဲ သူ႔ငပဲက ကြၽန္ေတာ့္ ဗိုက္ကိုလာလာထိသလို ထိတဲ့ေနရာမွာ အရည္စိုေလးေတြ ေပက်ံေစပါတယ္။ သူ႔လက္ေတြက ခါးမွာ ပတ္ထားတဲ့ တဘက္အထံုးနား ပြတ္တိုက္မိၿပီးဆြဲခ်လိုက္သလိုျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ တင္သားဆိုင္ေတြကို လင္းကနဲ ေဖာ္ခြၽတ္ပစ္တယ္ေလ။ အလန္႔တၾကား ကြၽန္ေတာ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေျခေထာက္ခ်လိုက္ေတာ့ သူကလည္းေရာင္ရမ္းၿပီး လက္အစံုနဲ႔ တင္ပါးအစံုကို ဖိကိုင္ကာ ရင္အုပ္ျခင္း အပ္ေနတာ အကြာမခံရဖို႔လုပ္တယ္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက အေတြ႕အၾကံဳ သိပ္မ႐ွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ တင္သားအကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ တစမ္းစမ္းနဲ႔ ကလိတိတိ တြင္းေပါက္႐ွာပါတယ္။ အနမ္းေပးရတာကို အကြာမခံသလို လက္ေခ်ာင္းေတြက တြင္းကိုေတြ႕ေတာ့လည္း အသာဖြဖြ ဖိၿပီး ႏိႈက္စားပါေရာ။

`ခင္​ဗ်ား...ႀကိဳက္​တယ္​ မဟုတ္လား? ´ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ငံုခဲရင္း သူကေမးတာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲေနာ္။

--------

"စိုေျပ?"
"အင္း?" ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေဆာင္းအိပ္မက္ မက္ေနရာက ​ေယာင္​နန ျပန္အသံျပဳခဲ့ပါတယ္။
`က်ဳပ္ေျပာတာက သည္အိမ္ရဲ႕ အေ႐ွ႕မွာ ဆလြန္းကားအျဖဴတစ္စင္းေတြ႕တယ္လို႔´
`႐ွိေနလား´ ကြၽန္ေတာ္ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ခဲ့ေရာ။

ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အ၀တ္ေတြ ၀တ္လ်က္ျပန္၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ၀တ္ထားတဲ့ ႐ွပ္အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြက ဖြင့္လ်က္သားပါ။  သူေနာက္ကေန ကပ္လိုက္လာၿပီး ေဖာင္းကားေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီ ခြဆံုကို ဖမ္းကိုင္ပါတယ္။ `ဒီေနရာက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေဘာ္ဒါႀကီး´ မွန္ထဲကေန က်ြန္ေတာ္ တစ္ခ်က္အကဲခတ္လိုက္ေတာ့ သူျပံဳးေနတာျမင္ရပါရဲ႕။ `ဘာေတြစိတ္လႈပ္႐ွားၿပီး ငပဲကေထာင္ေနရတာလဲ၊ က်ဳပ္ေခၚေနတာ ခင္​ဗ်ား မၾကားဘူးေပါ့´

`အစ္ကို.. ..အစ္ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္....´ ကြၽန္ေတာ္ စကားဆံုးေအာင္ မေျပာလိုက္ရပါဘူး သူက သိၿပီးသား ျဖစ္ေနၿပီ။

`က်ဳပ္တို႔ _ိုးခဲ့တဲ့ ပထမဆံုးအခ်ိန္ကိုလား´သူ႔ကိုယ္သူ အထင္ႀကီးတဲ့ ေလသံနဲ႔ေျပာတယ္။ ႐ွက္တက္တက္စိတ္နဲ႔ သူ႔နံ႐ိုးေတြကို တံေတာင္နဲ႔တြက္လိုက္မိေသာ္လည္း သူက ရယ္ေမာမပ်က္ပါဘူး။ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မခုဘူးဆိုတာ သူသိသလို ပံုမွန္​ပဲဆိုတာ ရိပ္မိတယ္။ဒါကပဲ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ေတြ ထႂကြေနေစတာေပါ့။ `ဒီေန႔အတြက္ မင္းဘာေတြမ်ား မေျပာမဆို အစီအစဥ္​ေတြဆြဲထားလဲလို႔ အစ္ကိုေတြးေနတာ။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုတို႔ သည္အိမ္မွာပဲ ႐ွိေနေသးတာေလ။ အ၀တ္ေတြ အကုန္ျပန္ခြၽတ္ၿပီး မေန႔ညေနကလို တေနကုန္ လုပ္ၾကမလား?´

`ေဘာ္ဒါႀကီး.....သည္ေန႔က အထူးစပါယ္႐ွယ္ ရက္တစ္ရက္ျဖစ္ေတာ့မွာဗ်။ ခင္​ဗ်ားလည္း လက္လႊတ္မခံခ်င္ေလာက္ပါဘူးေလ´
`ၿပီးမွ ခင္ဗ်ား လုပ္ခ်င္တာကို က်ဳပ္တို႔လုပ္ႏိုင္တာပဲဟာ´
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ျပန္​လွည္​့ၾကည့္​မိတယ္။

`ဘာေၾကာင့္ အဲ့သည့္ကားက အျပင္မွာရပ္ထားရတာလဲ က်ဳပ္ကို တိတိက်က် ေျပာဗ်ာ´ သူက ျပံဳးစစနဲ႔ နားမလည္ႏိုင္သလိုေမးတယ္။

`အေမးေကာင္းပဲ.....ေညးသြားၾကည့္သင့္တယ္ေနာ္´

သူ သက္ျပင္း တစ္ခ်က္ခ်ရင္း `က်ဳပ္ surprise ကိစၥ အလြန္မုန္းတာ ခင္​ဗ်ား သိတယ္မဟုတ္လား? ´တဲ့။

"ဟုတ္ပါတယ္.....အစ္ကို႔ကို မယံုႏိုင္ဘူးလားေျပာ´ ဘာအေရာင္မွမပါ အျပစ္ကင္းတဲ့ မ်က္၀န္းအၾကည့္ေတြလႊတ္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ​ေမးခြန္​း ျပန္ေမးလိုက္တယ္။

သူ႔မ်က္လံုး အေရြ႕အေျပာင္းေတြအရ ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ အေျဖအားလံုးပါပဲေလ။ `ခင္ဗ်ား ကံေကာင္းတယ္.. ...က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကို အလြန္အမင္း ခ်စ္ေနတာမို႔´ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးျပင္ကို အနမ္းမေႁခြခင္ အဲဒီ စကားကိုေျပာၿပီးေနာက္ သန္႔စင္ခန္းဘက္ လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။

သူ႔စိတ္ထဲက စကားလံုးေတြနဲ႔ ျပည့္နွက္ျပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပါတ္ တစ္ပတ္လံုး စိတ္ထဲၿငိေနေစခဲ့ေသာ စာတစ္ေစာင္ပါ စာအိတ္ေသးေသးေလးကို အက်ႌ အိတ္ကပ္အတြင္း သိမ္းထားမိတာ အခု လက္ႏိႈက္ၿပီး တစမ္းစမ္းျဖစ္မိေရာ။ သူ ေနာက္ေျပာင္ေနတာမဟုတ္ဘူး၊ တကယ္ခ်စ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္သိခဲ့ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ဖိုးကံေကာင္းပဲလို႔ ခံစားရတယ္​။

စာအိတ္ကေလးကို ထုတ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေရႊလက္ပတ္ႀကိဳးေလး ေလ်ွာထြက္ကာ လက္ထဲေရာက္လာတယ္။

ကံေကာင္းျခင္းေတြ ဆက္လက္တည္တံ့ပါေစလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆႏၵျပဳ မိပါရဲ႕။

Alex Aung (18 October 2018)

“ဆူးေလလမ္းက… အထက္တန္းစား”

ညေနတစ္ပိုင္းလံုး ၀ါးလံုးထုိးရြာေနတဲ႔မိုးက တိကနဲ႔ရပ္သြားေတာ႔ ကုိယ္႔ရင္ထဲမွာလည္း ထိတ္ကနဲေပ်ာ္သြားတယ္။ ဘုရားစင္ေအာက္နားမွာကပ္ထားတဲ႔ တုိင္ကပ္နာရီလက္တံက ေၿခာက္နာရီတိတိကိုညြန္ၿပေနလို႔ လုပ္စရာရွိတာေတြ ခပ္သြက္သြက္ပင္လုပ္ရတယ္။ ဒါမွ ရွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ဆုိ အလုပ္လုပ္တဲ႔ေနရာေလးကိုေရာက္မွာ။

အက်ီနဲ႔ေဘာင္းဘီကို ေသသပ္ေအာင္၀တ္ၿပီး စပေရးကို အသာၿဖန္းၿပီးဆံပင္ကိုပံုက်ေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအရို္င္းေလးသြင္းလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ႔ လည္ပင္းနဲ႔ပုခံုးအစြန္းနွစ္ဖက္ကို ေရေမႊးေလးတစ္ခ်က္နွစ္ခ်က္ဆြတ္တယ္။ ဒါဆိုရင္ဒီစေနအတြက္အားလံုးၿပည္႔စံုၿပီ။ အၿပင္ထြက္ခါနီးမွာ ကေလးကိုေပြ႕ၿပီး

“ ေစာေစာၿပန္လာမယ္”

လုိ႔ေၿပာကာ သူမပါးကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္တယ္။ ဒီေန႔မွစိတ္ေတြေလာေနတာ။ပံုမွန္ဆို
ေရေမႊးအနံ႕ေတြကို သူမသိပ္မၾကိဳက္လို႔
“ ေစာေစာၿပန္လာမယ္ေနာ္”

လို႔ေၿပာၿပီးမွ ေရေမႊးဆြတ္ေနၾက။ မိုးရာသိီမို႔ မုိးရြာတာ မဆန္းေပမယ္႔ ေန၀င္ခ်ိန္ေနာက္ပိုင္းမိုးရြာမွာကိုေတာ႔ အသဲသန္စိတ္ပူမိတာအမွန္ပါ။ အထူးသၿဖင္႔ ဒီလိုပိတ္ရက္ေလးေတြေပါ့။ အခန္းေသာ႔ကိုေဘာင္းဘီအိပ္ထဲထည္႔ၿပီး ဟိုဘက္လမ္းထိပ္ကို ကြမ္းရာဆုိင္ဘက္ကိုသြားဖုိ႔လုပ္ရတယ္။ ကြမ္းယာဆုိင္မွာ ကေလးကိုထားၿပီးမွ ဒီကထြက္ရမွာ။ မဟုတ္လို႔ အခ်ိန္ဆြဲေနရင္ အလုပ္ေနာက္က်ၿပီး အၿပန္မိုးခ်ဳပ္ရင္ ကေလးကူထိန္းေပးတဲ႔ အိမ္က နည္းနည္းညိဳၿငင္တာခံရတယ္။ ညေနတစ္ပိုင္းကို ေငြနွစ္ေထာင္ေပးၿပီးထိန္းေပးေပမယ္႔ မိုးခ်ဳပ္ရင္ သူတို႔လည္းတစ္ေနကုန္ေစ်းေရာင္းၿပီးညေစာေစာမနားရတာမို႔ ေနာက္က်ၿပန္သူေတြရဲ႕ ကေလးကိုသိပ္ထိန္းမေပးခ်င္။

ကိုယ္လိုလူေတြရဲ႕ ကေလးေတြကို ေစတနာပါပါထိန္းေပးေနတာမို႔သာ ကိုယ္႔လိုေနာက္ကၿပန္သူအတြက္ သည္းခံၿပီး ဘာေၿပာေၿပာၿပန္မေၿပာပဲ အဆင္ေၿပေအာင္ေနရတာေပါ့။ ကေလးဗိုက္ဆာမွာလည္းမပူရဘူး။ နုိ႕ဘူးကအစ ထမင္းပါေက်ြးေပးၾကလို႔ ကေလးေတြကိုေတာ႔ သူတုိ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကတယ္လို႔ဆိုရမယ္။ ဒါေၾကာင္႔တတ္နုိင္သေလာက္ ေစာေစာၿပန္လာနုိင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနရတာ။ အိမ္ကသူမကို စိတ္မခ်တာ လည္းပါတာေပ့ါ။

ညေနက ရြာထားတဲ႔မိုးရဲ႕ အရွိန္ေၾကာင္႔ ရပ္ကြက္ရဲ႕ေရနုတ္ေၿမာင္းကေရေတြလ်ွံၿပီး အမိႈက္နဲ႔ အညစ္အေၾကးေတြ လမ္းမရဲ႕ေဘးက အုပ္ဖိနပ္ခံုေလးေပၚလ်ံွေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ထင္ပါရဲ႕ ဒီလမ္းေဘးအုပ္ခံုေလးမွာ မင္းမူေနၾက ညိဳမတစ္ေကာင္ေတာင္ ေပညစ္ညစ္လမ္းမထက္မွာ ေတာင္ေလ်ာက္ေၿမာက္ေလ်ာက္နဲ႔ လမ္းသလားေနတာၿမင္ေနရတယ္။ ညမိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ အလုပ္ကၿပန္လာလို႔ ေမာပန္းနံေစာ္ေနတဲ႔သူကို အၿမွီးေလးတလႈပ္လႈပ္နဲ႔ ရင္းရင္းနီးနီးၾကိဳတာဆုိလို႔ သူတစ္ေကာင္ပဲ။

သူအိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ ကိုယ္က သူ႔ေဘးက အသာေလးေက်ာ္သြားရင္ေတာင္ ကိုယ္ေရာက္ေနတာ သူသိတယ္ဆုိတဲ႔ အထာနဲ႔ မဖြင္႔တဲ႔မ်က္လံုးကို မ်က္ေတာင္ေလးေပကလပ္ ေပကပ္နဲ႔ နားရြက္ေလး ေလာက္ေတာ႔ လုပ္ၿပနုတ္ဆက္တတ္ေသးတယ္။ ကြမ္းယာဆုိင္မွာ ထားထားတဲ႔ ကေလးကိုယူၿပီးညအလုပ္ၿပန္ခ်ိန္ သူတစ္ေယာက္ပဲ ကုိယ္႔ကို ၀မ္းပမ္းတသာၾကိဳတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ကိုယ္ေရာက္ေနၾကေနရာေလးေရာက္ေတာ႔ မိုးရဲ႕တန္ခိုးနဲ႔ စက္စက္စိုေအာင္ရြဲခဲ႔တဲ႔ တံတားက အနည္းငယ္ေၿခာက္ေနၿပီ။ စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔ တက္ရတဲ႔ ဆူးေလတံတားရဲ႕ သံုဆင္႔ၿမင္႔ ေလွခါးထွစ္ေလးေတြက ေရာက္လာၿပီလားဆုိတဲ႔သေဘာန႔ဲ ကိုယ္႔ကုိရင္းရင္းနီးနီးခရီးဦးၾကိဳနုတ္ဆက္ၾကတယ္။ ဖိနပ္ေအာက္မွာ ကပ္ပါလာတဲ႔ သဲမႈံေလးေတြကို ေလွခါးထစ္မွာ အားစိုက္ပြတ္ေလ်ာက္ၿပီး ဆူးေလတံတာေပၚေရာက္တဲ႔ အခ်ိန္ မီးေရာင္စံုနဲ႔ သပၸါယ္လွတဲ႔ ဆူးေလေစတီေတာ္ၾကီးကို စိတ္ထဲကဦးခုိက္ကန္ေတာ႔ ၿပီး

“ ဒီေန႔လုပ္ငန္းေလးအဆင္ေၿပပါေစ”

လို႔ေတာင္းတဲ႔ဆုကို ၿဖည္႔ဆည္းေပးမေပးေတာ႔ မသိေပမဲ႕ ရုန္းကန္ၿခင္းနဲ႔ ေနသားက်လာ တဲ႔ကိုယ္႔ကိုေတာ႔ တံတားအလယ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ အိုမီဂါနာရီၾကီးက ခပ္တည္တည္စိုက္ၾကည္႔ေနေလတယ္။

ၿပီးတာနဲ႔ လမ္းဟိုဘက္ၿခမ္းဒီဘက္ၿခမ္းကို အမိုးမိုးထားတဲ႔ ေခါင္မိုးအခံုးကိုးခုနဲ႔ တံတားရဲ႕ အၿမင္႔ကို သတိေပးထားတဲ႔ ၄.၅ အမ္ ဆုိတဲ႔စာသားကို ပထမဆံုးၿမင္ရေတာ႔တာပါပဲ။ ဘာလို႔ လည္းဆိုရင္ ဒီတံတားကို တစ္ရက္တစ္ရက္ အၾကိမ္ေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာပတ္ရင္း မ်က္လံုး ေတြကိုလည္း အေရွ႕အေနာက္ အေပၚေအာက္ကို ဒိုင္းကနဲ ဒိုင္းနဲ႔ ေၿပးလႊားကစားရေသး တယ္။

တစ္ရက္တစ္ရက္ ဒီတံတားကို ဘယ္ကပတ္လိုက္၊ ညာကပတ္လိုက္ အေပၚတက္ လိုက္ ေအာက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ ေတာသံုးေတာင္ အပိုင္းစားရထားတဲ႔ ၿခေသၤတစ္ေကာင္လို အမဲလိုက္ ရတဲ႔ဘ၀က ထင္ထားသေလာက္ေတာ႔ ဘယ္လြယ္လိမ္႔မတုန္းဗ်။

ကိုယ္႔ကုိယ္ကို မုဆုိးတစ္ေယာက္လို သေဘာပိုက္ၿပီးသားေကာင္လုိက္ရေပမယ္႔ အမွတ္မထင္ မုဆုိးက သားေကာင္ၿဖစ္သြားရတာမ်ိဳးလည္းရွိတတ္ေတာ႔ ပိုပိုၿပီးသတိထား ရတယ္။ ေတာင္ဘက္ကို ၾကည္႔လုိက္တဲ႔ မ်က္လံုးေတြမွာ အညဳေလးေတြပါရသလို ေၿမာက္ဘက္ကိုလွမ္းတဲ႔ ေၿခလွမ္းမွာလည္း ေမ်ာ္လင္႔ၿခင္းအရိပ္အေယာင္ေတြထည္႔ထား ရတယ္။ ကိုယ္လုိက္မယ္႔ သားေကာင္ရဲ႕ အေၿခေနကိုၾကည္႔ၿပီး အႏုလား၊ အၾကမ္လား၊ အရိုင္းလား အယဥ္လားဆိုတာကို မ်က္လံုးရဲ႕ အၾကည္႔နဲ႕အသိတရားက သတိထားၿပီး ကပ္ပါဒြန္တြဲေနရတာ။ မဟုတ္လို႔မ်ား အနုၾကိဳက္သူကို အၾကမ္းသေဘာပိုက္မိရင္ ဒီေန႔အတြက္ သားေကာင္ရွံးၿပီ။

ဒါေၾကာင္႔ မ်က္လံုးေလးတစ္ခ်က္အ၀င္႔၊မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ခ်က္အခတ္မွာကို တစ္ခ်က္ ကေလးမွ အမွားယြင္းမရွိေအာင္ သားေကာင္ကို ထိလုိ႔ၿငိမယ္႔အကြက္ေလးေတြ ဖန္တီးခင္းက်င္းထားရတယ္။ ၿမန္ၿမန္ၿငိလို႔ ၿမန္ၿမန္ထိတာနဲ႔ ခပ္ေစာေစာ ကစားပြဲသိမ္းၿပီး အိမ္ၿပန္မယ္။

ေဟာ…ပညာေတြထုတ္သံုးေနရင္းက ခပ္ထိိထိၿငိ္ေလာက္မယ္႔ သားေကာင္တစ္ေကာင္ ညြတ္ကြင္းထဲတုိး၀င္လာၿပီ။ ကိုယ္နဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ကို တည္႔တည္႔ေလ်ာက္လာတဲ႔ သားေကာင္က လမ္းေလ်ာက္ေနရင္းနဲ႔ ကိုယ္႔မ်က္နွာကိုတစ္ခ်က္ၾကည္႔တယ္။ သားေကာင္ ၾကည္႔ေနတာကိုသိေပမယ္႔ မသိသလိုဟန္ေဆာင္ၿပီး တံတားကိုတစ္ပတ္ပတ္လုိက္တယ္ ။

ၿပီးေတာ႔ တံတာေအာက္မွာ လူပ္ရွားသြားလာေနတဲ႔ လူေတြကိုအသာေလးရပ္ၿပီးၾကည္႔ေန တယ္။ သားေကာင္အၿမင္မွာ ကိုယ္႔ကိုသတိထားမိေစနုိင္တာက ဒီနည္းပဲ။ လူဆိုတာမ်ိဳးက လိုက္ရင္ေၿပးတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ပညာေတြသံုးတဲ႔ေနရာမွာ ခပ္ပါးပါးေလးသံုးတာ အေကာင္း ဆံုးပဲ။ ေအာက္ကိုၾကည္႔ေနရင္း တံတားေအာက္က မ်က္မွန္းတန္းမိေနတ႔ဲ အစ္မတစ္ေယာက္ကို လက္တစ္ခ်က္ၿပၿပီး နုတ္ဆက္တယ္။ဆူးေလတံတားမွာေႏြးေႏြး၊ သိမ္ၾကီးေစ်းမွာ ေဒလီယာ၊ ပန္းဆိုးတန္းမွာ ေသာ္တာ၊ဆိုျပီး အစ္မရဲ႕နာမည္ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေလ။ ကိုယ္ကေတာ႔ အမည္နာမရယ္လို႔ ေထြေထြထူးထူးသိပ္မရွိပါဘူး။ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္မွာ အထူးခ်ဳပ္ခိုင္းထားတဲ႔ ေမ်ာ႔ၾကိဳးတပ္ အက်ီေလးကို ပန္းနုေရာင္ဇာအပါးေလးထပ္၀တ္ထားျပီး တံတားေအာက္မွာ လူေမ်ာ္ေနတဲ႕ အစ္မရဲ႕သဘာ၀အလွက က်ားအို၊ က်ားပ်ိဳေလးေတြ တံတားေပၚကေန ေအာက္ကိုၾကည္႔မိတာနဲ႔ ထင္းကာ၊ ၀င္းကာ၊ လင္းကာ၊လက္ကာ ၿဖစ္သြားေအာင္ အရာအားလံုးကို ေအာက္ကပင္႔တင္တားတယ္။

ကိုယ္နဲ႕သူမ အမူယာသာမက မ်က္လံုးခ်င္းပါ အခ်င္းခ်င္းစကားေၿပာမိလိုက္ၾကၿပီ။ သူမလည္း ကိုယ္႔လိုပဲ ဒီေန႔ ေစ်းဦးမေပါက္ေသးေပမယ္႔ မိန္းမသားမုိ႔ ကိုယ္႔ထက္ေတာ႔ အခြင္႔ေရးပိုတယ္လို႔ေၿပာရင္လည္းရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ခုခ်ိန္မွာေတာ႔ ကိုယ္ကခံသာတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိရင္ ကုိယ္႔ခ်ထားတဲ႔ အစာကိုလာဟတ္မယ္႔ သူကရွိေနၿပီ။ အစာကို လာမခဲေသးလို႔ ကိုယ္ကမဆြဲေသးတာ။

သူမကိုနုတ္ဆက္ေနရင္းနဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ သားေကာင္ေလးက တံတားကိုတစ္ခ်က္ပတ္ၿပီး ကိုယ္ရွိရာ အရပ္ကိုလာေနပါၿပီ။
“ ဓါတ္ပံုေလးတစ္ပံုေလာက္ရိုက္ေပးပါလား”

ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ အညွိီနံ႕ေလးေၾကာင္႔ ခ်ိတ္ေလးထည္႔႔ထားတဲ႔ အစာကို အသာေလးလာနမ္းတယ္။

“ ဟုတ္ကဲ႔”
မရီမၿပံဳးေလးေၿပာၿပီး မ်က္လံုးေတြကို အထက္ေအာက္စုန္ဆန္ၾကည္႔ေပးလုိက္ ေတာ႔ အဓိပၸါယ္ပါတဲ႔ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ခပ္ဖြဖြေလး သားေကာင္ကထုိးတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ရိုက္ေပးထားတဲ႔ ပံုေလးေတြၾကည္႔ရင္း
“ပံုရိုက္ေပးခက ေစ်းေတာ႔မမ်ားပါဘူးေနာ္”

“ မမ်ားပါဘူးဗ်ာ"
လို႔ေၿပာရင္း ဘယ္လက္က လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းေကြးကာညြတ္ရင္း ညာလက္က လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ၿပလိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ႔ ကိုယ္အဆင္သင္႔ ၿမဳပ္ထားတဲ႔ ခ်ိတ္ေသးေသးေလးက သူ႔အာေခါင္မွာစူးစိုက္သြားေလတယ္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ဒုတိယအေက်ာ႔ တံတားေပၚၿပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ အရာအားလံုးဟာ ေနသားတက်ၿဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္လည္းသိပ္စိတ္ပူပူပန္ပန္မရွိေတာ႔ဘူး။ ဘာလို႔ဆုိရင္ ဒီေန႔ အတြက္တစ္ေသာင္းခြဲနဲ႔မုန္႔ဖုိးေပါင္းရင္ နွစ္ေသာင္းေက်ာ္ရၿပီ။ဒါဆုိ ဒီေန႔အတြက္ ဖူလံုၿပီလုိ႔ ေၿပာလို႔ရတယ္။ အိပ္ကိုၿပန္ရင္ သူၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ကိတ္မုန္႔ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ေလးနဲ႕ ကုန္ေနတဲ႔ ႏြားနီတစိတ္နုိ႔မံႈထုတ္ ၀ယ္ၿပန္မယ္လို႔ ေတြးေနခ်ိန္ တံတားေပၚကို ေ၀ွ႕ကနဲတက္လာတဲ႔ အနံ႔ေလးေၾကာင္႔ စိတ္မေနာနဲ႕ သားေကာင္လား မုဆိုးလားခြဲၿခာေနတုန္းမွာပဲ တက္လာတဲ႔သူနွစ္ေယာက္ထဲ က တစ္ေယာက္က ၿဖတ္ဆိုတစ္ခ်က္ ကိုယ္႔ကုိၿပံဳးၿပနုတ္ဆက္တယ္။ကိုယ္႔အတြက္ ဒုတိယေၿမာက္ ထိၿပီးၿငိရမယ္႔ ပြဲေလးတစ္ခုရွိၿပန္ၿပီေပါ့။

က်န္တစ္ေယာက္က ဆူးေလေစတီကိုလက္အုပ္ခ်ီၿပီး ရွိခိုးအာရံုၿပဳတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ေဘးလာ ရပ္ၿပီး
“ တစ္ဆက္ရွင္ကိုဘယ္ေလာက္လဲညီေလး”

ကုိယ္႔လို သားေကာင္လုိက္ေနပါတယ္ဆုိတဲ႔ သူရဲ႕စိ္တ္ထဲမွာေတာင္ ဟာကနဲၿဖစ္သြားတယ္။ ဒီလိုရဲတင္းတဲ႔ ပြဲခင္းမ်ိဳးကိုေစာင္႔ေနတာ။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသာေလး လႈပ္ၿပလိုက္ေတာ႔ တစ္ေသာင္းတန္ အသစ္နွစ္ရြက္ကုိ Arrow ပိတ္ဆံအိပ္အရွည္ေလးထဲ ကခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးလုိ႔နည္းနည္းအံ႔အားသင္႔သြားတယ္။ ဒီလူေတြက မုိက္လွေခ်လားေပါ႔။
“ ဘယ္ေနရာကိုသြားခ်င္သလဲ”

“ဘယ္မွမသြားပါဘူး။ ဒီမွာပဲ”
စိတ္ထဲ ဘယ္လိုလူ…အူေၾကာင္က်ားေတြနဲ႔ လာေတြေနမွန္းမသိဘူးလို႔ ေတြးလိုက္မိေပမယ္႔ သူတုိ႔ေပးထားတဲ႔ ေငြနွစ္ေသာင္းက ကုိယ္႔လက္ထဲေရာက္ေနၿပီေလ။ ဘာပဲ လာလာ ေဒါင္းလိုက္ယံုေပါ့ ။

သူတုိ႔သိခ်င္တာေတြ အေသးစိတ္ေမးၿပီးခ်ိိန္မွာ ကိုယ္႔ကုိနုတ္ဆက္ၿပီးၿပန္သြားတယ္။ သူတိ႔ု ၿပန္သြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ခံစားရတဲ႔ ကုိယ္႔ရဲ႕ ရုိးသားစြာသိမ္ငယ္ၿခင္းကိုေတာ႔ သူတုိ႔သိၾကမယ္ မထင္ဘူး။ သူတုိ႔အၿမင္မွာ ကိုယ္ဟာ ေငြေၾကးကို မရိုးမသားရွာေဖြတဲ႔သူ၊ လက္ေက်ာမတင္းတဲ႔သူဆုိၿပီး ၿမင္ရင္လည္းၿမင္ၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဘ၀ဒီေရလႈိင္းက နို္မ္႔ၿမင္႔ တက္က်ရွိေနတတ္ေတာ႔ ပတ္၀န္းက်င္က ၿမင္ခ်င္ရာကြက္ၿမင္ၿပီး ထင္ခ်င္ရာကြက္ထင္ၾက တဲ႔ သူတစ္ပါးေရးဆြဲတဲ႔ ပန္ခ်ီကားခ်ပ္မွာ ကုိယ္ေတြက ေဆးအၾကမ္းစပ္ခံရတဲ႔ေနရာေလ ။
ကုိယ္႔ရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ အခ်စ္ရဲ႕ ရင္ခုန္ၿခင္းေတြရွိတယ္။ ဘ၀ရဲ႕ ပူပန္ရၿခင္းေတြရွိတယ္ ။ အိမ္ေထာင္ေရးရဲ႕ တာ၀န္ယူရၿခင္းေတြရွိတယ္။မ်ိဳးဆက္သစ္အတြက္ရင္နာရၿခင္းေတြပါတယ္။ ဒါေတြကို ညည္းၿပိီး မရိုးမသား လိမ္ညာရွာေဖြမေနခ်င္ေတာ႔။

တနလာၤကေန ေသာၾကာအထိ ကုန္စိမ္းတန္းက ကုန္စိမ္းေရာင္းသမားေလးဟာ စေနတနဂၤေႏြလိုညမ်ိဳးမွာ ေႏြးေႏြး၊ေဒလီယာ၊ေသာ္တာ အစရွိတဲ႔ နာမည္ေတြအတိုင္းပဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေပ်ာ္ပါးေငြရွာေနတယ္လို႔ေတာ႔ မသမုတ္ၾကပါနဲ႔။ သူစိမ္းသူေတြ ကိုယ႔္ဘ၀ရဲ႕ အပူေတြကိုနားလည္ေပးၾကတယ္ဆုိတာက ခဏပါ။ လက္ေတြ႔ရုန္းကန္ ေနရတဲ႔ဘ၀ေတြက စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းေတြထဲကလို မခ်ိဳၿမိန္တာေတာ႔ အမွန္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကိုယ္႔ရဲ႕ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းေလးေတြကိုေမးၿပီး ဒီလိုေငြေလးေပးေတာ႔လည္း ေနာက္အပတ္ စေနတစ္ရက္ကုိယ္နားရတာေပါ့။ ၿပီးရင္ သူတုိ႔ေတြ ကေလးေမြြးၿပီး သဲတန္းေလးမွာ မီးယပ္က်ိဳးေနတဲ႔ ကိုယ္႔မိန္းမအေၾကာင္းကိုလည္း စာဖတ္သူေတြမ်က္ရည္ က်ေအာင္ ေမတၱာေတြခ်ဴၾကပါလိမ္မယ္။ ဒါတင္မက မိဘမဲ႔ ကုိယ္တို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္ေလးကိုလည္းအသက္သြင္းရင္သြင္းၾကပါဦးမယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး စေနတနဂၤေႏြနွစ္ရက္မွာ မိဘနဲ႔အတူမေနရဘဲ ကြမ္းယာသည္လက္ထဲ ဘ၀အပ္ထားရတဲ႔ သမီးေလး အေၾကာင္းကိုလည္း အမွတ္တရ ေရးခ်င္ေရးၾကပါလိမ္႔မယ္။

သူတို႔ေရးတဲ႔ ဒီစာေတြကို ဖတ္မိတဲ႔ စာဖတ္သူေတြကလည္း မၿဖစ္သင္႔ဘူး၊ ၿဖစ္သင္႔တယ္၊ မလုပ္သင္႔ဘူး၊ လုပ္သင္႔တယ္။ မတရားဘူး၊တရားတယ္၊မလိမၼာဘူး၊ လိမၼာတယ္ စသၿဖင္႔ သူတို႔ကမၻာနဲ႔ယွဥ္ထိုးၿပီး ၿငင္းၾက၊ခုန္ၾက၊ေၿပာၾက၊ဆိုၾကပါဦးမယ္။

ဒီလိုပဲ ဆူးေလတံတားေပၚက တစ္ေသာင္းခြဲတန္ ကိုယ္႔ရဲ႕လုပ္အားခေလးေတြအေၾကာင္းကိုလည္း စေန၊ တနဂၤေႏြပံုၿပင္ဆိုၿပီး ေဖးေဖးမမ ၿဖည္႔ေတြးၿပီးေရးရင္လည္းေရးၾကလိမ္႔မယ္လို႔ ေတြးရင္ ကိုယ္႔ရဲ႕ အၿပန္လမ္းေလးဟာ ေပါ့ပါးေနခဲ႔ေပမယ္႔ လက္ေတြ႔နဲ႔ ကင္းကြာလြန္းတဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္အနာဂတ္ဟာ ကိုယ္႔လိုလူေတြအတြက္ အင္အားတစ္ခုမၿဖစ္တာေတာ႔ အမွန္။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

မိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္အိမ္ၿပန္လမ္းမွာ သမီးေလးကိုေပြ႕ၿပီးၿပန္လာေတာ႔ နုတ္ဆက္ေနၾက ညိဳမကလည္း အၿမီွးေလးတရမ္းရမ္းနဲ႔ နုတ္ဆက္ေနလို႔ မိန္းမအတြက္၀ယ္လာတဲ႔ထဲက ကိတ္ေလးတစ္ခု ကိုေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲက ထုတ္ေကြ်းလိုက္တယ္။ ဒါမွ ညိဳမလည္းသန္႔စင္တဲ႔ေငြနွစ္ေသာင္းထဲက၀ယ္လာတဲ႔ ၿဖဴစင္တဲ႔အရသာေလးကို စားၿပီး ဟိုလူေတြလည္းကုသိုလ္ရမွာ။

ကုိယ္႔လုိဖခင္တည္ေထာင္ထားတဲ႔ မိသားစုဘ၀မို႔ ဒီလိုေငြၿဖဴေတြကို သံုးဖုိ႔မထုိက္တန္ဘူးလို႔ သူတုိ႔ေရးတဲ႔စာေတြဖတ္ၿပီးသတ္မွတ္ၾကမယ္႔ စာဖတ္သူေတြရွိရင္ေတာင္ ညိဳမကိုေကြ်းလုိက္တဲ႔ ကိတ္မုန္႔တစ္ခုအတြက္ေတာ႔ သူတုိ႔ေတြ ၀မ္းပမ္းသာေပးၾကလိမ္႔မေပါ့။
အနက္ေရာင္မုိးေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္က ပိတုန္းေရာင္ေၿမသားေတြေပၚ ၿဖတ္ေလ်ာက္ေနရတဲ႔ ကိုယ္နဲ႔သမီးေလးရဲ႕ အိမ္အၿပန္လမ္းဟာ အရာရာေမွာင္မုိက္ေနတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ညေနက ခ်က္ထားခဲ႔တဲ႔ ထမင္းနဲ႔ဟင္းေလး သူမစားမွစားပါ႔မလားလုိ႔ေတြးေနမိတယ္။ ဒီလိုေလ်ာက္ေနရင္း သမီးေလးမ်က္နွာကိုၾကည္႔မိေတာ႔ ပါးစပ္က တလႈပ္လူပ္နဲ႔နုိ႔ေတာင္းေနတယ္။သူမရဲ႕ အိပ္မက္ကမၻာမွာ ခဏေတာ႔ နုိ႔ဆာေၿပပါေစဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္႔လက္ညိဳးတစ္ခ်ာင္းကို ပါးစပ္ထဲအရင္စုပ္ ....ထြက္လာတဲ႔တံေတြးကိုအၿပင္ကိုေထြးၿပီးမွ သမီးေလးပါးစပ္ထဲအသာထိုးထည္႔လုိက္ေတာ႔ သမီးေလးက လက္ညိဳးကိုအသာေလးစုပ္တယ္။

ကိုယ္႔လက္ညိဳးက ဘယ္ေတာ႔မွထြက္မလားနုိင္တဲ႔ နုိ႔ကိုေမ်ာ္ၿပီး သမီးေလးက စုပ္ေနရာကေန စိတ္တုိၿပီး ကိုယ္႔လက္ကိုသူကိုက္လိုက္တာမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလာဘၾကီးတဲ႔ ေကာင္ မေလးလို႔ၿပံဳးၿပီးေၿပာလိုက္ခ်ိန္မွာ တံတားေပၚက အစ္ကိုနွစ္ေယာက္ရဲ႕ မင္းကေတာ္ေတာ္ ေလာဘၾကီးတာပဲဆုိတဲ႔ စကားနဲ႔အၿပံဳးကိုၿပန္ၾကားမိတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိရင္ သူတုိ႔ေရးတဲ႔ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ နာမည္ကို အဆင္႔ၿမင္႔ၿမင္႔ေလးေပး….ေပးပါလို႕ ကုိယ္ကေၿပာလို႔တဲ႔။

ဒါေၾကာင္႔ အဲ႔အစ္ကိုရဲ႕ ဇာတ္လမ္းထဲမွာကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္က

“ တိမ္မိုးယံ” ။

ေဇာ္ညီညီ(ေနၿပည္ေတာ္)
၆.၅.၂၀၁၇
12: 30 AM

Color Rainbow Magazine
Volume (31) November 2017
အခမဲ႕ ေ၀တဲ႕စာအုပ္မို႕ Colours Rainbow
ကိုဆက္သြယ္ျပီး ရယူနိုင္ပါတယါ

➳ လိင္စိတ္သဘာဝကြဲျပားသူေတြ ႏွင့္ ျမန္မာ့လူမႈအဖြဲ႔အစည္း ➳

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ အစီအစဥ္မွာ LGBT လို႔ေခၚတဲ႔ လိင္စိတ္သေဘာသဘာဝ ကြဲျပားသူေတြကို အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ခြဲျခားဆက္ဆံခဲ့ၾကပါတယ္။ လူအခြင့္အေရးကို အထူးဦးစားေပးေျပာဆိုလာၾကတဲ့ ဒီကေန႔ေခတ္ကမာၻႀကီးမွာ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြဆိုရင္ လိင္တူခ်င္း ထိမ္းျမားလက္ထပ္ခြင့္ကိုေတာင္ တရားဥပေဒနဲ႔ ျပဌာန္းခြင့္ျပဳထားၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေကာ သူအေပၚ တရားဥပေဒအရ လူမႈေရးအရ တန္းတူထား ဆက္ဆံၾကပါသလား။ သူကိုယ္တိုင္ လိင္စိတ္သဘာဝ ကြဲျပားသူတဦးျဖစ္တယ္လို႔ လူသိ႐ွင္ၾကား ေဖၚထုတ္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္႐ွားသူ Equality Myanmar ဒါ႐ိုက္တာ ဦးေအာင္မ်ိဳးမင္းနဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာတုိ႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီေန႔ ေဆြးေႏြးခ်င္တာကေတာ့ တရားဥပေဒနဲ႔ ျပဳျပင္လို႔မရႏိုင္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ဆံုးရႈံးမႈေတြ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရိွတဲ့ LBTQ ေတြရဲ ႔ အေၾကာင္းလည္း ပါဝင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စကားမစပ္ LBTQ ေတြကို ျမန္မာလို တခြန္းထဲ လြယ္လြယ္ကူကူ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေျပာလို႔ ျဖစ္ႏုိင္ပါလဲ။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ လိင္စိတ္သေဘာသဘာဝ ကြဲျပားသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီ လိင္စိတ္ သေဘာသဘာဝ ကြဲျပားသူမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီလူေတြကိုေတာ့ တရားဥပေဒအရ ခြဲျခားထားတာေတာ့ မရိွဘူး ထင္ပါတယ္။ တရားဥပေဒအရေနာ္ ပထမဦးဆံုးက။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ဥပေဒအရ ခြဲျခားထားတာ မရိွေပမယ့္ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္တာေတာ့ ပုဒ္မ ၃၇၇ ကေတာ့ ရိွပါတယ္။ ဒါကေတာ့ လိင္စိတ္ကြဲျပားသူမ်ား မဟုတ္ဘဲ၊ သဘာဝမဟုတ္ေသာ ဓမၼတာမဟုတ္ေသာ လိင္ဆက္ဆံသူမ်ားကို ရာဇဝတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ LGBT က အဲဒီေအာက္မွာ အက်ဳံးဝင္မယ့္သေဘာမ်ဳိးေတာ့ ရိွတယ္။ ဒါကေတာ့ ရာဇာတ္ႀကီးပုဒ္မ နံပတ္ ၃၇၇ က ျပႆနာရိွႏိုင္ေသာ အပိုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီကိစၥက တိုင္းတန္သူမရိွရင္ အေရးယူႏိုင္သလား။ လူတေယာက္ကို အတင္းစစ္ေဆးၿပီးေတာ့ အေရးယူႏိုင္သလား။ သို႔တည္းမဟုတ္ သက္ေသအေထာက္အထားနဲ႔ တစံုတရာ တိုင္းၾကားမွဳရိွမွ အေရးယူႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးလား။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ တိုင္းၾကားမႈရိွမွ အေရးယူႏိုင္တဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခါတေလၾကရင္ ဒီဥပေဒကို ျပဌာန္းထားတဲ့ေနရာမွာ တိတိက်က် မရိွတဲ့အတြက္ ….

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ လိင္စိတ္ကြဲျပားသူေတြ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရိွဖို႔အတြက္ ဥပေဒအေၾကာင္းအရာ ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔လိုတာေပါ့။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒါကေတာ့ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာအပိုဒ္ကို ရာဇဝတ္မႈ မဟုတ္ေသာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ လုိအပ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီဥပေဒက လူ႔အခြင့္အေရးအရ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူဆႏၵ၊ အသက္လည္းျပည့္ၿပီသားသူေတြအေနနဲ႔ လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင့္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ဘက္အျဖစ္၊ ခ်စ္သူအျဖစ္ ေနထိုင္ခြင့္ကို ထိခိုက္တဲ့သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဒါက အခြင့္အေရးအရ ေျပာမယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ အဲဒီအခ်က္ပါ။ ဒီလိုမ်ဳိး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အသက္အရြယ္လည္း ေရာက္ၿပီသား၊ ႏွစ္ဦးသေဘာတူဆႏၵ ျဖစ္တဲ့ကိစၥတခုကို ဝင္ေရာက္ၿပီးေတာ့ စြက္ဖက္ျခင္း မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲဒါကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ရႈေထာင့္ကေန ေျပာမယ္ဆို ေျပာလို႔ရတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဥပေဒအေၾကာင္းအရအျပင္ လူမႈေရးအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံလူထုအသိုင္းအဝိုင္းက ဒီကိစၥကို ဘယ္ေလာက္လက္ခံၾကပါလဲ။ အဲဒါကို ျပဳျပင္ႏိုင္တဲ့နည္းရိွလား။ ဘယ္လို ျပဳျပင္သင့္လဲဆိုတာကို ဆက္ၿပီးေတာ့ ေမးခ်င္ပါတယ္။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ဥပေဒအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ဥပေဒ ဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း၊ ျမန္မာျပည္သူလူထုၾကားထဲမွာ လိင္စိတ္သေဘာသဘာဝ ကြဲျပားသူမ်ားကို မွားယြင္းစြာ ျမင္ေနတဲ့ ႏိွမ့္ခ်မႈေတြ၊ မုန္းတီးမႈေတြ၊ အသိအမွတ္မျပဳမႈေတြကေတာ့ ေျပာင္းဖို႔ေတာ္ေတာ္ခက္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဥပေဒထဲမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အခ်က္က စာအုပ္ထဲမွာ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြရဲ ႔ ႏွလံုးသားနဲ႔ လူေတြရဲ ႔ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြက ဘာသာေရးေတြလိုမ်ဳိး၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာမ်ဳိး၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ မိရိုးဖလာသြန္သင္ဆံုးမခ်က္ေတြမ်ဳိးနဲ႔ စြဲၿမဲေနၾကတယ္။ အဲဒီကိစၥကို လူေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခက္ခဲေနၾကတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဒီဟာကို အမွန္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ဥပေဒ ေျပာင္းလဲတာက စာအုပ္ေျပာင္းတာ လြယ္ကူေပမယ့္၊ လူေတြရဲ ႔ အသိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ မွားယြင္းေနတဲ့ စိတ္ထားပိုင္းဆိုင္ရာ ခံယူခ်က္ေတြ ေျပာင္းဖိုိ႔အတြက္က ဥပေဒေျပာင္းတာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ခက္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီလိုေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ အားထုတ္မႈေကာ ဘယ္ေလာက္ရိွပါသလဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အသိပညာၾကြယ္ဝတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ပရိသတ္အေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈရိွတဲ့ စာေရးဆရာေတြ၊ အႏုပညာသမားေတြက လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ လုပ္လို႔ရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အႏုပညာပိုင္းကိုေျပာရင္ တခ်ဳိ ႔ရုပ္ရွင္၊ ဇာတ္လမ္းတို႔ဘာတို႔မွာ ဒီလို လိင္စိတ္သေဘာသဘာဝ ေျပာင္းလဲတဲ့လူေတြကို ဟာသအျဖစ္နဲ႔ ခ်ဳိးႏိွမ္ထားတယ္ ဇာတ္ေကာင္္စရိုက္မ်ဳိးနဲ႔ ေဖာ္ျပၾကတာရိွတယ္။ အခုေကာ အဲဒါေတြကို ျပဳျပင္ဖို႔ လုပ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါသလား။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ဒီလိုမ်ဳိး အေနအထားေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ ေျပာင္းလဲပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လိင္သေဘာသဘာဝ ေျပာင္းလဲသူကိုယ္တိုင္က ဒီလိုမ်ဳိး သံုးသပ္ခ်က္ေတြ မဟုတ္ဘူး၊ ပံုစံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ထိုးေဖာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ အေတြးအျမင္ပိုင္းဆိုင္ရာ စြမ္းရည္ျမွင့္တင္ေပးတဲ့အပိုင္း၊ ဒါေတြကို သူတုိ႔ကိုယ္တိုင္ အစဥ္အလာေဟာင္းေတြကို ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီးေတာ့ ပံုစံခြက္ကို ဆန္႔က်င္ႏိုင္မႈတခု ရိွပါတယ္။ ေနာက္ထပ္တခုကေတာ့ တျခားလူေတြရဲ ႔အျမင္ ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ ပညာေပးမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ဒါေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုနေျပာသလိုပါပဲ သတင္းမီဒီယာနဲ႔ အႏုပညာက႑က မွန္ကန္တဲ့ သတင္းစကားေတြ မပါဘဲနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိး လိင္စိတ္ကြဲျပားသူေတြအေပၚ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆျဖစ္ေအာင္၊ အုတ္ျမစ္ေတြ ခိုင္မာေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ရိွေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူထုက အႏုပညာကိုၾကည့္တယ္။ ၾကည့္တဲ့အခါမွာ လူထုရဲ ႔ ခံစားခ်က္ေတြမပါဘဲနဲ႔ လူေတြရဲ ႔ ဦးေႏွာက္ထဲကို မွားယြင္းစြာနဲ႔ ဝင္သြားႏုိင္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေတြ၊ လိင္တူခ်င္းခ်စ္တဲ့သူေတြ၊ လိင္သေဘာသဘာဝ ကြဲျပားတဲ့သူေတြကို ဟာသလိုမ်ဳိး၊ အၾကမ္းဖက္သလိုမ်ဳိး၊ လူေတြနဲ႔ မတူညီေသာထူးျခားသူမ်ားအျဖစ္ ပံုေဖာ္ေနတဲ့အရာေတြ ရိွေနတယ္။ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔ တားျမစ္ဖို႔အတြက္ ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုး၊ ဂီတအစည္းအရံုးတို႔နဲ႔ တခ်ဳိ ႔ေနရာေတြမွာ တားျမစ္ဖုိ႔လုပ္ေပမယ့္ ဒါႀကီးကို ပေပ်ာက္သြားေအာင္ လုပ္လို႔မရဘူး။ ထုတ္လုပ္သူေတြ၊ ဖန္တီးသူေတြကိုယ္တိုင္က ဒီလိုမ်ဳိးကိစၥမ်ဳိးနဲ႔ ေငြရေအာင္ လုပ္စားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ရိွေနတယ္။ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အျမင္မေျပာင္းႏုိင္တဲ့ကိစၥေတြက အဟန္႔အတားေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက ဒီလူေတြဟာ လိင္စိတ္ကြဲျပားတဲ့ သေဘာသဘာဝ ရိွတယ္ဆိုတာကို ျမန္မာေတြထဲမွာ တခ်ဳိ ႔ကေတာ့ အေပါင္းအသင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာတယ္။ Nurture ေၾကာင့္၊ Nature ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ယူဆတဲ့ အယူအဆလည္း ရိွတယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒါကို ဘယ္လိုေျပာလိုပါလဲ။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ အခုအခ်ိန္အထိ ဘာေၾကာင့္ လိင္စိတ္ကြဲျပားမႈရိွလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တိက်မွန္ကန္ေသာ သီအုိရီ မရိွေသးပါဘူး။ တခ်ဳိ ႔ကေတာ့ Nurture ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ တခ်ဳိ ႔က ဟိုမုန္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ တခ်ဳိ ႔ကေတာ့ အတိတ္ကံေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ယူဆခ်က္ေတြနဲ႔ သက္ေသျပႏိုင္တဲ့အရာလဲ မရိွေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ေျပာႏိုင္တာတခုက ဒီကိစၥက ေရာဂါေတာ့မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ေရာဂါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကူးစက္တတ္တဲ့ေရာဂါလည္း မဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္လာတဲ့ကိစၥတခုကို က်ေနာ္တို႔က ျဖစ္လာတဲ့ပံုစံအတိုင္း လက္ခံဖုိ႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္။ အေျဖရွာလို႔မရတဲ့ကိစၥ ဒီအရာက လူမႈေရးအရ၊ သိပၸံနည္းအရ အေျဖရွာလို႔မရတဲ့ ကိစၥကို အျငင္းပြားေနမယ့္အစား ျဖစ္လာတဲ့ကိစၥကို ပကတိအတုိင္း ရႈျမင္ၿပီးေတာ့ ဒါကို ျမင္ႏုိင္ဖုိ႔က ပိုၿပီးအေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံလို႔ ခံယူထားတဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဗုဒၶဘာသာ တရားထဲမွာ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာ ဒီလို လိင္စိတ္ကြဲျပားေနတဲ့ လူေတြဟာ ေယာက်္ားေတြကို ရဟန္းဝတ္ခြင့္မေပးဘူးလို႔ တားျမစ္ခ်က္ ရိွတယ္လို႔လည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာသာေရးအသိုင္းအဝိုင္းမွာ လက္ခံႏိုင္တဲ့၊ တိုးတက္တဲ့အျမင္ရိွတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား ေတြ႔ရပါသလား။ အဲဒီအယူအဆေကာ ေတြ႔ရပါသလား။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ဗုဒၶကေန လိင္စိတ္ကြဲျပားသူမ်ားကို ရဟန္းခံဖို႔ ဝင္ခြင့္မရိွဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဓိက (၂) မ်ဳိး ကြဲျပားေနပါတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒါက ကိုယ့္ရဲ ႔အဓိပၸယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ Interpretation ပိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္လုိ႔ထင္တယ္။ တခ်ဳိ ႔က ေယာက်ာ္မက်၊ မိန္းမမက်ေသာ လူမ်ားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ကေန ဝင္ခြင့္မေပးဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္။ တခ်ဳိ ႔က ဒီလိုမ်ဳိး သိမ္ဝင္ဖို႔ေမးျမန္းတဲ့ ေယာက်္ားစစ္စစ္ျဖစ္ျခင္း အရာကေတာ့ အခုနေျပာတဲ့ လိင္စိတ္သေဘာသဘာဝ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လူသားကဲသို႔ လူသားစစ္စစ္ျဖစ္ရဲ ႔လား။ ဖန္ဆင္ၿပီးေတာ့ လူေယာင္ဖန္ဆင္ၿပီးေတာ့ ဝတ္တာလား အဲဒီလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ေမးတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ ႏွစ္မ်ဳိးေတာ့ ရိွေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ့ကိစၥတခုက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရဟန္းဝတ္နည္းနဲ႔ က်င့္ႀကံၿပီးေတာ့ ဒီလုိမ်ဳိး သိကၡာပုဒ္ေတြ မခ်ဳိးေဖာက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီဟာမ်ဳိးကို လူသားအေနနဲ႔ ျမင္ေစခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လိင္စိတ္ကြဲျပားမႈေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြကို အသိအမွတ္မျပဳသင့္ဘူးဆိုတဲ့ ေထာက္ျပခ်က္ေတြ ေျပာလာပါတယ္။ သံဃာေတာ္တခ်ဳိ ႔ကလည္း ဒီလိုဝိနည္းနဲ႔ ေဟာေျပာခ်က္ေတြကို ပံုေဖာ္ၿပီးေတာ့ ဒါတကယ္တမ္းဆိုရင္ အဲဒါမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ေရးသားေျပာဆိုခ်က္ေတြ ရိွလာပါၿပီ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ ေနာက္တခု စပ္စုခ်င္တာက ကိုေအာင္မ်ဳိးမင္းတို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲက တေယာက္ေယာက္မ်ား ရဟန္းဝတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းဖူးပါသလား။ လက္ခံခဲ့တာ ရိွပါသလား။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ရိွပါတယ္။ ဒါကေတာ့ သိမ္မတက္ခင္မွာ ေမးတဲ့ေမးခြန္းကိုေျဖေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္လာဆိုေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ေျဖၾကားတဲ့သူေတြ ရိွတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လိင္စိတ္မတူဘူးေျပာေျပာ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္က အမ်ဳိးသား ခႏၶာကိုယ္ပဲျဖစ္ေနေတာ့ ေယာက်္ားဆုိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ကိုက္ေနပါတယ္။ ဒီဟာက ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ လိင္စိတ္ဆိုတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ လိင္စိတ္ခံယူမႈအပိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့အတြက္ ဒါမ်ဳိးနဲ႔ ေယာက်္ားလို႔ေျပာၿပီးေတာ့ ရဟန္းဝတ္ခဲ့တာေတြ၊ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီေတာ့ သာသနာေဘာင္ ဝင္ခဲ့တာေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္ဆံုးေမးခ်င္တာက ကိုေအာင္မ်ဳိးမင္း ျမန္မာျပည္ထဲဝင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဒီလို လိင္စိတ္ကြဲျပားသူေတြရဲ ႔ အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တိုးတက္မႈတစံုတရာ ေတြ႔လာရၿပီလို႔ ယူဆပါသလား။ ဘယ္အပိုင္းမွာ တိုးတက္လာပါလဲ။

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း ။ ။ ဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို တရားဝင္အဆံုးအထိ မေရာက္လာေသးေပမယ့္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ၊ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြ ရိွလာတယ္။ လိင္စိတ္ကြဲျပားသူေတြ အယူအဆနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရး လုပ္ေဆာင္သူေတြရဲ ႔ ဝိုင္းဝန္းပံ့ပိုးမႈေတြ၊ ေရွ ႔ေနေတြ ဥပေဒပညာရွင္ေတြရဲ ႔ ပံ့ပိုးမႈေတြ ဒါေတြအားေကာင္းလာပါတယ္။ လိင္စိတ္ကြဲျပားသူေတြနဲ႔ လိင္စိတ္ကြဲျပားသူ မဟုတ္ေသာသူေတြ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္မႈေတြ ရိွလာတယ္။ ဒါက ပထမတခ်က္ပါ။ ေနာက္တခုကေတာ့ လူထုၾကားထဲမွာ အသိျမင္ေျပာင္းလာမႈပါ။ တခ်ဳိ ႔ေသာမီဒီယာေတြ တီဗီသတင္းေတြမွာ သူတို႔ရဲ ႔အားမာန္ေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို လူ႔အခြင့္အေရးရႈေထာင့္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့…ေတြ ေပၚလာၿပီးမွ က်ေနာ္တုိ႔ အရင္တုန္းက ဘယ္လိုမွမရိွခဲ့တဲ့ကိစၥေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ထပ္တခုက ကိုယ့္ရဲ ႔လိင္စိတ္ကို မဖံုးမကြယ္ ေျပာႏုိင္သူမ်ား ဌာနစံုမွာ ေပၚလာပါၿပီ။ အရင္တုန္းက ဒီလိုမ်ဳိး လူေတြကို မိတ္ကပ္၊ ဆံပင္၊ နတ္ကေတာ္စတဲ့ ေနရာေတြမွာ ရိွေနခဲ့ေပမယ့္ အခုဆိုရင္ NGO အသိုင္းအဝိုင္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအသိုင္းအဝိုင္း၊ ထူးခၽြန္တဲ့ စီးပြားေရးအသိုင္းအဝုိင္းစတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းေတြမွာ လူသိရွင္ၾကား ေျပာလာတဲ့လူမ်ဳိးေတြ ရိွလာတာကို ဂုဏ္ယူစရာ ေတြ႔လာရပါၿပီ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ (VOA)

စာႂကြင္း ။ ။ ပထမဆံုး စာပိုဒ္​က ဦးေအာင္မ်ိဳးမင္းဆိုတဲ့ စာသားရယ္ ေအာက္ဆံုးက ဦးေက်ာ္ဇံသာ(VOA) ဆိုတဲ့စာသားမ်ားမွာ မူရင္း သတင္းစာမ်က္ႏွာျဖင့္ Links လုပ္ေပးထားပါေၾကာင္း

"မူးယစ္ေဆးစြဲသူတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာနည္း"

ေဆးစြဲတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မူးယစ္​​ေဆး၀ါးတစ္ခုခုကို စြဲလမ္းေနတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဆိုဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘ၀င္ႀကီးနဲ႔ အထာကိုင္ကာ သူ႔ကိုေတာ့ ႏွိမ္​ခ်တဲ့ စိတ္သေဘာျဖင့္ မဆက္ဆံဖို႔ အဦးဆံုး သတိေပးပါရေစ။

ဘယ္သူမွေတာ့ ေဆးစြဲေနသူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုစကားမ်ိဳး ေျပာရမလဲဆိုတာ အလိုအ​ေလ်ာက္​ သိပါ့မလဲ။ သို႔ေသာ္လည္း မူးယစ္​​ေဆး၀ါး စြဲေနသူမ်ား၊ ေဆး၀ါးတစ္ခုခု စြဲလမ္းေနသူမ်ား အ၀န္းအ၀ိုင္းမွာ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာသူမ်ားကေတာ့ ဘယ္လိုေျပာဆိုဆက္ဆံတာက ထိေရာက္မႈ႐ွိတယ္ဆိုတာ ႐ွာေဖြေတြ႕႐ွိခဲ့ၿပီးျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက အျမဲတေစ အခက္​အခဲတစ္ခုပါ။ သူတို႔ ပတ္​၀န္​းက်င္​က ဘယ္သူသည္ မူးယစ္​​ေဆး၀ါး စြဲျငိေနတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမသိရဘူးေလ။ စာဖတ္သူနဲ႔ အေျပာအဆို အဆက္ဆံ သိပ္အဆင္မေျပေသာ ခ်စ္ခင္ရသူတစ္ေယာက္က မူးယစ္​​ေဆး၀ါး စြဲလမ္းေနသူျဖစ္ေၾကာင္း ေဖြ႐ွာေတြ႕လိုက္ရင္ အထိတ္​တလန္​ ့ ျဖစ္ရမွာ ေသခ်ာသလို အဆက္အဆံ ျပန္အဆင္ေခ်ာဖို႔ ေဆးနည္းတစ္ခု ႐ွိရမွာမဟုတ္လား။

ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမ်ွာ္လင့္နိုင္ခဲ့တာထက္  ေကာင္းမြန္တဲ့ ရလဒ္ထြက္ေပၚမယ့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံတဲ့ နည္​းလမ္​းေတြ႐ွိပါတယ္။ ေဆးစြဲတဲ့သူကို ေဆးဆက္သံုးနိုင္ေအာင္ အကူအညီအေထာက္အပံ့ေပးေနတဲ့ အေနအထား႐ွိသူက ေဆးစြဲသူကို ဆက္ဆံမႈခဲယဥ္းတာထက္ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္ရင္ ပိုေကာင္းတဲ့ ဆက္ဆံေရးနည္းလမ္းေတြေပါ့ဗ်ာ။ ေဆးစြဲေနတဲ့သူကို ျငင္းပယ္ရင္ လိမ္ညာေနရင္ေတာ့ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ အဆံုးသတ္သြားပါလိမ့္မယ္။ စာဖတ္သူက သူ႔ကို ဘယ္လိုေတြ ဂ႐ုစိုက္ေၾကာင္း အေလးထားေၾကာင္း ျပသေနတာေတာင္မွ ဇာတ္လမ္းဆံုးသြားမွာပါ။

ၾကင္​နာမႈ႐ွိပါ (Always Be Kind to Someone With an Addiction)

အျမဲတေစ ၾကင္နာျခင္းနဲ႔ စာနာ႐ိုင္းပင္းတတ္မႈလုပ္ရပ္ ျပဳမူက်င့္ၾကံမႈေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ ျပသလိုက္ပါ။ ဒါက ေဆးစြဲသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တုန္႔ျပန္မႈကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ရႏိုင္ေသာ နားလည္ရခက္တဲ့ လ်ိွဳ႕၀ွက္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး၀ါး စြဲလမ္းျခင္းဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္းမွာ အလြန္ အသေရပ်က္ေစပါတယ္။ ေဆးစြဲသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အျခားသူေတြက အျပစ္႐ွာၾက၊ ဆဲေရး ေစာ္ကားမွာ၊ ေသးသိမ္ သိမ္ငယ္ေစမွာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ မိသားစု၀င္ေတြရယ္က သူတို႔ကို ျငင္းပယ္ ကန္ထုတ္မွာ ေမ်ွာ္လင့္ၿပီးသားပါ။ သူတို႔ရဲ႕ အမူအက်င့္ အားလံုးကို လက္မခံႏိုင္ေသာ္ျငား ကြၽန္ေတာ္တို႔က ျဖစ္တည္ေနမႈကို လက္ခံေပးလိုက္လ်ွင္ ႏွစ္ဦးသားၾကား အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ ျပန္လည္က်န္းမာ နလံထူဖို႔ တံတားတစ္စင္း စေဆာက္ႏိုင္ပါၿပီ။

ကိုယ္ကေျပာသေလာက္ သူကေျပာတာကိုလည္း နားဆင္ေပးပါ (Listen to Person With the Addiction at Least as Much as You Talk)

သူတို႔သည္ စာဖတ္သူ ခ်စ္ခင္ရေသာသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ မူးယစ္​​ေဆး၀ါး စြဲလမ္းလာတယ္ဆိုေသာ ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုကို သေဘာမတူတာေတာင္မွ စကားျဖတ္ေျပာျခင္း သို႔မဟုတ္ အျပစ္႐ွာျခင္းေတြ မျပဳလုပ္ဘဲ နားေထာင္ေပးမွသာလ်ွင္ ေဆးစြဲသူ တစ္ေယာက္က ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာ ဖြင့္ေျပာလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚက သူတို႔ေတြ စြဲလမ္းေနတဲ့ မူးယစ္​​ေဆး၀ါးအေၾကာင္း ႐ွာေဖြဖတ္႐ႈၿပီးေနာက္ ေဆးစြဲသူမ်ားရဲ႕ဘက္က အျမင္ကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါ။

ေ႐ွ႕ေနာက္ညီပါ (Always Be Consistent)

ေဆးစြဲသူ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ က်ြန္ေတာ္တို႔ ေျပာဆိုဆက္ဆံတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း ေျပာဆိုတဲ့ စကားလံုးမ်ားနဲ႔ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ခ်က္ ညီၫြတ္ေနရပါမယ္။ သူတို႔ကို ေပးခ်င္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္က အေျပာင္းအလဲမ႐ွိစြာ က်န္ေနရတာမ်ိဳးေလ။ ဒါမွသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလိုခ်င္တယ္ သို႔မဟုတ္ သူတို႔အေပၚ ဘာေမ်ွာ္လင့္သလဲဆိုတာ နားလည္မႈ မလြဲမွာ မဟုတ္လား။ ဥပမာ - ကြၽန္ေတာ့္ ပါတနာက အရက္ေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာျပႆ နာ တစ္ခု႐ွိေနတယ္လို႕ က်ြန္ေတာ္ထင္မိေၾကာင္းမေျပာလိုက္ဘဲ ညစာစားၿပီးေနာက္ ၀ိုင္တစ္ပုလင္း ေ၀မ်ွလိုက္ပါတယ္။

ခန္႔မွန္းရမခက္ေစနဲ႔ (Try to Be Predictable)

ေဆးစြဲသူမ်ားရဲ႕ စကားလံုးမ်ားရယ္ ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုေတြရယ္က ေတာ္ေတာ့္ကို ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းရမလြယ္ကူတဲ့အထဲမွာပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဥပမာေကာင္း တစ္ခုျဖင့္ ခ်ိန္ညႇိျပျခင္းက သူတို႔အတြက္ အကူအညီ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေဆးစြဲသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္​၀န္​းက်င္​မွာ စာဖတ္သူအေနျဖင့္ အလိမ္အလွည့္ စကားမေျပာ မွန္​ကန္​႐ိုးေျဖာင့္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုသာ ေျပာဆို ျပဳမူျခင္းျဖင့္ ခန္႔မွန္းရလြယ္ကူသူျဖစ္ေနပါေစ။ အံ့အားသင္​့စရာ အံ့ၾသစရာဆိုတဲ့ ကိစၥရပ္မ်ားဟာ သူတို႔ကို ႀကီးမားေသာ အခက္အခဲနဲ႔ ေၾကာင့္ၾကစိတ္မ်ားေပးတယ္လို႔ ခံစားတတ္ၾကပါတယ္။

ေမတၱာေပးပါ ၊ ေမတၱာျပပါ (Show Unconditional Love or Concern)

မူးယစ္​​ေဆး၀ါးအေပၚ သူတို႔ဘယ္ေလာက္ ျပင္းျပင္းျပျပ စြဲလမ္းေနသည္ ျဖစ္ပါေစ စာဖတ္သူအေနျဖင့္ ခ်စ္ခင္ေနဆဲ သို႔မဟုတ္ ဂ႐ုစိုက္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔သိပါေစ။ အစစ္အမွန္ သို႔မဟုတ္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် မ႐ွိေသာ္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ သူတို႔ရင္ထဲက မိမိအေပၚ ယံုၾကည္​မႈ ရပါတယ္။ သူတို႔ အတြက္ အကူအညီ ရမွာလား မရလား မေသခ်ာေသာ္လည္းေပါ့ေနာ္။ သည္ဟာက မိမိအေနနဲ႔ မည္ကဲ႔သို႔ျဖစ္ျဖစ္ သည္းခံရလိမ့္မယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ေဆးစြဲသူ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုအေျခအေနေတြဆို စာဖတ္သူ သည္းမခံဘူးဆိုတာလည္း သိပါေစ။

ကန္႔သတ္ခ်က္ေလးေတြထားဖို႔လိုသလို အဲသလိုထားတဲ့အတြက္လည္း မေၾကာက္လန္႔ရပါ။ သူတို႔ ေဆးစြဲတဲ့ ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုအရ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ စာဖတ္သူက မျပဳလုပ္ပါဘူးဆိုတာျပဖို႔ လိုက္နာရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္​ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ  သူတို႔ကို အျပစ္ေပးတာမ်ိဳးလည္း ေ႐ွာင္႐ွားရပါမယ္။

ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္မွာ ၀ိုင္​း၀န္​းကူညီ (Support the Process of Change)

စာဖတ္သူအေနျဖင့္  မူးယစ္သံသရာက ႐ုန္းထြက္တဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္း အေပၚ ေထာက္ခံေၾကာင္း ၀ိုင္​း၀န္​းကူညီဖို႔ လိုလိုလားလား႐ွိေၾကာင္း ေဆးစြဲသည့္လူအား သိခြင့္ေပးပါ။ ဥပမာ - သူတို႔​နဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြစီ အတူလိုက္ေပးတာ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဦးသား အနာဂတ္အတြက္ အလံုးစံု တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကျခင္းမ်ိဳးေပါ့။ သို႔ေပမယ့္ မိမိကိုယ္တိုင္က ေျပာင္းလဲမႈကိစၥ အေၾကာင္းရင္းခံမွာ အားတက္​သ​ေရာ ႐ွိေနမႈသည္ ေဆးစြဲေနသူရဲ႕ အားတက္​သ​ေရာ ႐ွိမႈထက္ ျမင့္ေကာင္း ျမင့္ေနႏိုင္ပါတယ္။

ေဆြးေႏြးႏွစ္သိမ့္ျခင္းႏွင့္ နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္းမွ အက်ိဳးအျမတ္တစ္ခုစတင္တာနဲ႔ ေဆးစြဲေနသူရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ေျပာင္းလဲျခင္း စေကာင္းစတင္ႏိုင္တာပါပဲ။ စာဖတ္သူတို႔အေနနဲ႔  အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ၿပီး ဘယ္လိုအေျခအေန႐ွိေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႐ွာၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵမ်ိဳး သူတို႔လဲ ထပ္တူ႐ွိပါတယ္။

သူတို႔ နိယာမအတိုင္းလုပ္ပါ (Do It Their Way)

ေဆးစြဲသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အမူအက်င့္ ျပဳမူေနထိုင္ပံု ဥပမာ - အသက္မျပည့္ေသးဘဲ အရက္ေသစာေသာက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ စာဖတ္သူရဲ႕ အိမ္မွာ မူးယစ္​​ေဆး၀ါး လာေရာက္သံုးစြဲေနျခင္း စသည္တို႔နွင့္ ပတ္သက္၍ ဘယ္အရာက လက္မခံႏိုင္ဘူးလဲဆိုတာ မိမိအေနျဖင့္ ႐ွင္းလင္းခိုင္မာစြာ အျပည့္အ၀ သိထားေသာ္လည္း အေရးပါတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ရပ္အတြက္ သူတို႔ဘယ္လိုေဖာ္ေဆာင္မလဲဆိုတာမွာ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘာဘယ္လိုလုပ္ဟု အမိန္႔ေပးျခင္းမ်ိဳး မသက္ေရာက္ေစဘဲ သူတို႔ဘယ္လိုနည္းလမ္းမ်ိဳးကို သေဘာက်လည္းဆိုတာ ဆန္းစစ္ၿပီးမွ အဲ့သလိုနည္းလမ္းနဲ႔ အကူအညီေပးခြင့္ကို ကမ္းလွမ္းပါ။ ေဆးစြဲသူတို႔ကိုယ္ပိုင္တြက္ဆျပဳလုပ္ ေျပာင္းလဲသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ ထိခိုက္နစ္နာမႈ နည္းႏိုင္သည္ဆိုပါက စာဖတ္သူ ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူး ထပ္တူအေျဖထြက္ဖို႔ အတြက္ သူတို႔ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေဖာ္ေဆာင္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ။

အကူအညီရႏိုင္မယ့္ ေနရာ႐ွာပါ (Seek Information on Where to Get Help)

လူေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ေတြ မူးယစ္​​ေဆး၀ါး စြဲလမ္းတဲ့ ကိစၥအေပၚ ႐ွက္စိတ္၀င္တတ္ၾကၿပီး ရဲဌာန သို႔မဟုတ္ အျခားအာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို အေၾကာင္းၾကားခံရမွာ ေၾကာက္လန္႔ၾကပါတယ္။ ဒါကလည္း သူတို႔ေတြကို အကူအညီေပး သူတို႔ေတြအကူအညီ႐ွာၾကတဲ့အခါ အႀကီးမားဆံုး အတားအဆီး အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ပါ။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္လိုဌာနမွာ အကူအညီ ရယူႏိုင္တယ္ဆိုေသာ သတင္းေတြ ႐ွာေပး စံုစမ္းေပးခြင့္ ကမ္းလွမ္းပါ။ ေဆးသံုးစြဲမွုစြန္႔လႊတ္ မယ့္သူကို `ဒါဟာ မင္းကိုယ္ကို မင္း ကယ္တင္တာပဲ´လို႔ နားလည္ေအာင္ ဦးတည္ခ်က္ထားေျပာျပရပါမယ္။အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါလိုက္ၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ အကူညီေပးျခင္း၊ အကူအညီေတြ ရရွိေနမွုကို ျမင္ေတြ႕ရျခင္း၊ သူ႕ရဲ႕အတြင္းစိတ္ဓာတ္ေရးရာနဲ႔ ျပင္ပလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြတိုးတက္လာျခင္း တို႔ကို ရရွိခံစားသိရွိလာရျခင္းျဖင့္ `ဤသို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိ႐ွိေျပာင္းလဲရတာျဖစ္ေၾကာင္း´ ျမင္ေတြ႕ေစလိုက္ပါ။

ကိုယ့္အတိုင္းအတာကို သိခြင့္ေပးပါ (Always Let an Addict Know Your Limits)

ေဆးစြဲသည့္လူက ေျပာင္းလဲဖို႔ စိတ္မပါသည့္ လကၡဏာေပၚေနမယ္၊ စာဖတ္သူကလည္း သူတို႔ မူးယစ္ေဆးစြဲလန္းမႈအေပၚ စြဲမက္ေနစဥ္ကာလအတြင္း ေစာင့္ၾကည့္လိုစိတ္ မ႐ွိေတာ႔ဘူးလို႔ ခံစားရတဲ့အခါ ေအးေဆးသက္သာ သူသိသြားပါေစ။ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျခင္းက အဲ့သလိုအခ်ိန္မွာျပဳလုပ္ဖို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ ေဆးစြဲတဲ့ လူတစ္ေယာက္က သူတို႔ရဲ႕ ျပဳမူက်င့္ၾကံပံုမွာ စာဖတ္သူအေပၚ အဘယ္ကဲ့သို႔ ဒုကၡမ်ားေစတယ္ဆိုတာ မသိဟန္ေပါက္ေနလ်ွင္ သို႔မဟုတ္ မသိက်ိဳးကြၽံျပဳေနလ်ွင္ သူတို႔မွာ တစ္ခုခုေကာင္းေအာင္ အေျပာင္းအလဲလုပ္ရန္ ဘာအက်ိဳးအေၾကာင္းမွ မ႐ွိပါဘူး။

Alex Aung (1 Oct 2018)

Ref: Communicating With Someone Who Has an Addiction
Be Supportive Without Letting Yourself Down
By Elizabeth Hartney, PhD | Reviewed by Steven Gans, MD