A Tale of the Dark
ဖေဖော်ဝါရီလရဲ့ အေးငြိမ်းတိတ်ဆိတ်သော ညနေခင်းဆိုပေမဲ့ ၇နာရီကျော်ပြီဆိုတော့ နည်းနည်းမှောင်စပြုနေပြီ။ မော်တော်ကားတွေက တော့ သူတို့သွားနေတဲ့ ခရီးလမ်းအတိုင်း ဥဒဟိုသွားလာနေကြပါတယ်။ နှစ်မိုင်လောက်ကွာဝေးတဲ့ လေဟာပြင်ကြီးက တစ်ဆင့်မြင်ရတဲ့ လမင်းကြီးဆီက လရောင်အချို့ကတော့ ကမ္ဘာမြေပေါ် ဖြာဆင်းကျနေရဲ့။ လရောင်ကိုလှုံရင် အမျိုးသမီးတွေကို လှပစေတယ်ဆိုတဲ့ မနုစာရီဝတ္ထုထဲက ဇာတ်ကောင်၊ လရောင်ရဲ့ဆွဲငှင်အားဟာ ကမ္ဘာပေါ်က ဒီရေလှိုင်းတွေကို အတက်အကျဖြစ်အောင် ဆွဲငှင်နိုင်တယ် ဆိုတာတွေထက် ကားကိုအေးအေးသက်သာမောင်းလာရင်း လရောင်ဟာ ကျွန်တော့်မသိစိတ်ထဲက လိင်စိတ်ဆန္ဒကို အကြောင်းမဲ့ ထကြွစေသလိုပါပဲ။ ဒါကြောင့် ကြားဖူးနေကြနေရာတစ်ခုစီကို သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော် ကြောက်ကြောက်နှင့်ပဲ ကားရပ်နေရာသေးသေးလေးထဲ ရပ်တန့်လိုက်ပါတယ်။ ကားအတွင်းမီးကို မှိတ်လိုက်ပြီး အမှောင်ထု ကဲရာဘက်ကို မျက်လုံးအကြည့်တွေကို စူးရှလိုက်မိပါရဲ့။ အရာအားလုံးတိတ်ဆိတ်နေကြတယ်လေ။ ဒီရပ်နားရာနေရာမှာ အခြားသော ကားလေးစင်းက ရပ်နှင့်နေကြပြီ။ ကားတွေကလည်း သူတို့အကြောင်းပြချက်နှင့် သူတို့ ရပ်နေကြတာဖြစ်မှာပေါ့နော်။
ကျွန်တော် နောက်ဘာဆက်လုပ်ဖြစ်ဦးမယ်ဆိုတာ အခုထိမသေချာချင်သေးဘူးဗျ။ ဘဲတစ်ပွေ သူ့ကားထဲကဆင်းပြီး လမ်းသွယ် လေးတစ်ခုရှိရာဆီလမ်းလျှောက်သွားတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်သူ့နောက်ကို လိုက်သွားမယ်လို့စဉ်းစားပြီး ချီတုံချတုံနှင့် ကားပေါ်မှာငြိမ်နေမိစဉ်မှာပဲ အဲဒီလူပြန်လာပြီး ကားပေါ်တက်မောင်းထွက်သွားပါရော။ လျှောက်လှမ်းကြည့်ဖို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆုံးဖြတ် လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကားပေါ်ကဆင်းပြီး သော့ခတ်ကာ စထွက်တော့ ကားတစ်စီးစက်နှိုးထားတာ သတိပြုမိပေမဲ့ ကားအတွင်းပိုင်း ကို မမြင်ရပါဘူးလေ။ နည်းနည်းဝေးဝေးလျှောက်လာတော့ လူရိပ်နှစ်ခု ထပ်ရက်သဘောမြင်ရတယ်။ သေချာပေါက်ပြောနိုင်တာ တစ် ယောက်က အခြားတစ်ယောက်ရဲ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး အလုပ်များနေတယ်ဆိုတာကိုပေါ့။ကျွန်တော် လျှောက်လှမ်းလာတာကို သူတို့သတိပြုကြားမိသွားချိန် လန့်မပြေးသွားအောင် ကျွန်တော့်မှာ အကြောဆန့်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သယောင်ယောင်၊ ခုန်ဆွဆွလုပ် သလိုလိုပြေရင်း လှုပ်ရှားပြလိုက်ရသေးတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲကတော့ 'ဟေး....ဘော်ဒါတွေ ဆက်လုပ်လေဗျ' လို့ပြောချင်စိတ် ဖြစ်မိသေး။
ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ဆက်ပြီးလမ်းလျှောက်ကာ လမ်းသွယ်လေးတစ်လျှောက်သွားပြီးမှ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်မိပါရဲ့။ မြင်လိုက်ရတာ လူ နှစ်ယောက်က သူတို့ကားရှိရာပြန်သွား၊ ကားပေါ်တက်ကာ မောင်းထွက်သွားတာကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ဟိုသည် လျှောက်လှမ်းကြည့် ပြီးကာမှ မထူးခြားလာတာနဲ့ ကျွန်တော့် ကားဆီကိုပဲ ပြန်လျှောက်လာလိုက်ပါတယ်။
ကားရပ်တဲ့နေရာမှာ နှစ်စင်းပဲကျန်တော့တယ်။ ကျွန်တော့်ကားရယ် ကားစက်နှိုးထားတဲ့ တစ်စင်းသောကားရယ်ပေါ့။ ကားက ခပ်ကြီး ကြီးနဲ့ အထဲကိုဘာမှမမြင်ရဘူးဆိုတော့ သူ့နားကဖြတ်လျှောက်အသွားမှာ ကျွန်တော့်ခြေလှမ်း တစ်လှမ်းခြင်းလျှောက်မိတယ် ဘာ လုပ်ရမလဲ၊ မသိတာလည်း ပါတာပေါ့နော်။ ကားဘရိတ်မီးတစ်ချက်လက်သွားသေးတယ်။ ဒါဘာကို အချက်ပြမှန်း ကျွန်တော်မှမသိတာ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ကားပေါ်ပြန်တက်ထိုင်ပြီးစောင့်ကြည့်လိုက်ရော။ ကျွန်တော့်ကားဘရိတ်မီးကိုလည်း လက်သွားအောင်လုပ်လိုက် သေးပေမဲ့ ဘာမှမထူးခြားသေးပါဘူး။ဘာမှမထူးခြားတာ ဒုက္ခဘဲ ကျွန်တော့်လိင်စိတ်တွေ သောက်ရမ်းသောင်းကျန်းနေပြီ။ အိမ်ပြန်ရ တော့မယ်ထင်တယ် သောက်ရူးကျနေတာပဲဗျာ။ ကျွန်တော်ငြိမ်မိနေဆဲခဏ တစ်စုံတစ်ယောက်ဟာ သူ့ကားထဲကထွက်ပြီး လမ်း လျှောက်သွားတာကို မြင်လိုက်ရတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်က သွက်သွက်ဆင်းကာ လိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။
သူ တော်တော်လှမ်းလှမ်းကို လျှောက်သွားကာ သစ်ပင်ခပ်ကြီးကြီးရဲ့ဘေးမှာ ရပ်တန့်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ပစ္စည်းသူ ဘောင်းဘီထဲက ထုတ်ပြီးကိုင်ထားတာဗျ။ ကျွန်တော်လည်း ရပ်တန့်လိုက်ကာ ကိုယ့်ဘောင်းဘီကို ဇစ်ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့ဆီလှမ်းသွားလိုက်တယ်ပေါ့နော်။ သူ ကျွန်တော့်အနားကပ်လာပြီး သူ့ငပဲကိုကိုင်ဖို့ အထာပေးပါတယ်။ကျွန်တော်ထင်နေတာက အသက်ခပ်ကြီးကြီး ၀၀ငနဲတစ်ပွေလား လို့ပါ။ အခုတော့ တော်တော်ကောင်းတဲ့ အဝတ်အစားတွေဝတ်ဆင်ထားသလို၊ မျက်မှန်အကောင်းစားနှင့် အသက်သုံးဆယ်လောက် ရှိမယ့် လူထွားတစ်ယောက်ပဲဗျ။ ဘော်ဒီနှင့်လိုက်တဲ့ ခပ်တုတ်တုတ်ငပဲကိုပိုင်ဆိုင်ပြီး ထိပ်အရေပြားဖြတ်မထားဘူး။ သူ့လက်နုနုညံ့ ညံ့က ကျွန်တော့်ငပဲကို ပြန်ကိုင်လာပါတယ်။ ခဏနေက တော်တော်ထန်နေတဲ့ငပဲဟာ လက်တွေ့လည်းကြုံရော ပျော့နေသေး။ အ မှောင်ကဲ နေသောနေရာမှာ ဒီဘဲရဲ့အကိုင်အတွယ်ကြောင့် သိပ်မကြာပါဘူး ပြန်ပြီးမာတောင်လာပါတယ်။
သူ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ငပဲကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ စိုစွတ်ပြီး ပူနွေးနေတဲ့ သူ့အာခံတွင်းထဲ မာတောင့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲဝင်သွားရတဲ့ဖီလင်က အတော့်ကို တသိမ့်သိမ့်ခံစားရပါတယ်။ ခပ်လှမ်းလှမ်း ကားလမ်းမပေါ်က ကားတွေဖြတ်သန်းမောင်း နှင်သွားလာနေတာကြောင့် မီးရောင်တစ်ချက်တစ်ချက် ရောက်လာပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ ငပဲကို သူစိမ်းရဲ့အာခံတွင်းထဲထည့်ထား တာ ဟန်မပျက်ပါဘူး။ လေနုအေးတစ်ချို့တိုက်ခတ်တာကြောင့် နည်းနည်းအေးပေမဲ့ ကျွန်တော့်သွေးတွေက ဆူပွက်နေပါပြီ။
ကျွန်တော့်အတွက်တော့ အန္တရာယ်ရှိသောလုပ်ရပ် သို့မဟုတ် လက်တည့်စမ်းသောလုပ်ရပ်တစ်ခုအဖြစ် ခံစားနေရပေမယ့် သူ့အတွက် တော့ သိပ်မထူးဆန်းသလိုပါပဲလား။ သူ -ီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ကစားနေတာများ တကယ့် expert ။ တဖြည်းဖြည်း ဒီဂရီမြင့်သထက်မြင့် အောင် သူစွမ်းနိုင်တယ်။ ငပဲတစ်ချောင်းလုံးကို သူမျိချတယ်၊ rhythm ကျကျလှုပ်ရှားတယ်၊ မြန်လိုက်နှေးလိုက် အရှိန်နှုန်းညှိတာတွေနှင့် အဆုံးစွန်ကို နီးသထက်နီးအောင်မောင်းတင်ပါရဲ့။ သူ့လက်အချို့ကတော့ ကျွန်တော့်တင်ပါးတွေကို ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်သပ် ဖျစ်ညှစ် သေးတယ်။ သူ့ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်မှုတွေဟာ လျှပ်စစ်ဓာတ်လိုပဲ ကျွန်တော့်ကို တုန်တုန်သွားစေသားဗျ။ သူ့ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကို ပိုပိုမတ်စေတာတော့ အမှန်လို့ပြောရမယ်။
သစ်ပင်ခပ်အုပ်အုပ်တွေရှိတဲ့ တောတန်းလေးတလျှောက်ဟာ တိတ်ဆိတ်နေတာများ မလှမ်းမကမ်းက ဖြတ်ဖြတ်သွားတဲ့ ကားမောင်းသံ အချို့၊ ငပဲကိုစုပ်မှုတ်နေတဲ့ ငနဲရဲ့နှုတ်ဖျားက တပြွတ်ပြွတ်ထွက်နေသောအသံများ၊ ကျေနပ်မိန့်မူးနေတဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းက ညည်းညူ သံလေးတွေသာ ကြားနေရတယ်ပေါ့။ သူ့အနေနဲ့ ကြွားနိုင်တာက သူဟာ ကျွန်တော့်အထာကိုသိသွားပြီး အရှိန်ပိုပိုမြှင့်ပေးနိုင်လိုက် တယ်ဆိုတာ။
'အာ.....အ' ကျွန်တော့်နှုတ်ဖျားက ညည်းတွားမိရပြီ။ 'အာ....ပြီး..ပြီးချင်လာသလိုပဲ...အာ'
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အမှောင်ထုထဲဝယ် ကျွန်တော့်အသံသည်သာ ကြားနေမယ့်အထာ။ သူ့စုတ်မှုတ်နေတဲ့ အရှိန်နှင့်အတူ ကျွန်တော့် တင်ပါးကိုကျစ် အားပြုကာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ကျွန်တော်ကလည်း အထုတ်အသွင်းပြုပါတယ်။ သူကလည်း ပိုမိုစုပ်မျိုသလို ကျွန်တော်ကလည်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်-ိုးတော့တာပဲ။ သူ့လည်မျိုထဲထိ ဖိဖိသွင်းပြီး -ိုးတာကို သူဆွဲမထုတ်ဘဲ ကျွန်တော့်သဘောကျလုပ်ခွင့်ပေးပါတယ်။ သူ့ပါးစပ်ထဲအဝင်အထွက်ပြုနေတဲ့ ကိုယ့်ငပဲကို ငုံ့ကြည့်ပြန်တော့ အဝင်အထွက်ခပ်မြန်မြန်နှင့် ထဲထဲဝင်ဝင်ဖြစ်နေတာကို ဝိုးတဝါးမြင်ရ ရော။ ကျွန်တော့်နှုတ်ဖျားက ညည်းညူသံဟာ ပိုပိုကျယ်လာပြီး ထိန်းချုပ်ထားသမျှ တစ်ချက်လွှတ်ကာ အော်လိုက်ရင်း သူ့လည်မျိုထဲကို သုတ်ရည်တွေ ဒလဟောသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ ကျွန်တော့်ငပဲကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တာကြောင့် လက်ကျန်ကိုအပြင်မှာ ထပ်ပန်းထုတ်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကျေနပ်မှုနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါမိပါရဲ့။ သူ ကျွန်တော့်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတွေကို သူ့ဘောင်းဘီအိတ် ထဲက အဝတ်တစ်မျိုးဆွဲထုတ်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါတယ်။ အရာအားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သလို ဘောင်းဘီနှစ်ခုရဲ့ ဇစ်ဆွဲပိတ် သံရယ်၊ အမှောင်ထဲမှာ လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ အမျိုးသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ခြေသံတွေရယ်ကလွဲလို့ဘာမှမကြားရပါ။
ကျွန်တော့်ကားဆီပြန်ရောက်တော့ ခပ်ဆဆအတွေးနှင့်အတူ မောင်းထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ဘယ်လောက်ရူးသွပ်ခဲ့သလဲ? ဒီလောက် အန္တရာယ် များတဲ့ လတ်တလောအခြေအနေတစ်ခုထဲ ဘာကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သွပ်သွင်းဖြစ်ခဲ့ရသလဲဆိုတာတွေကိုဆက်တွေးမိပါရော။ ကျွန်တော်သိတယ် ဒါမျိုးနောက်တစ်ကြိမ် လုံးဝမလုပ်သင့်ဘူးဆိုတာ။
အနည်းဆုံးတော့....နောက်တစ်နေ့ ညနေခင်းအထိလေ..။
Alex Aung (10 June 2012 - 10:30 pm)
Note: မကြာခင်ရေးဖြစ်မယ့် Dark Series ၂ ပုဒ် ၃ပုဒ်လောက်အတွက် ယခင်ကရေးဖူးတဲ့ အတိုလေးကို အပျိုးအဖြစ်ပြန်တင်ခြင်းပါ။
(Zawgyi)
A Tale of the Dark
ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ေအးျငိမ္းတိတ္ဆိတ္ေသာ ညေနခင္းဆိုေပမဲ့ ၇နာရီေက်ာ္ျပီဆိုေတာ့ နည္းနည္းေမွာင္စျပဳေနျပီ။ ေမာ္ေတာ္ကားေတြက ေတာ့ သူတို႕သြားေနတဲ့ ခရီးလမ္းအတိုင္း ဥဒဟိုသြားလာေနၾကပါတယ္။ ႏွစ္မိုင္ေလာက္ကြာေ၀းတဲ့ ေလဟာျပင္ၾကီးက တစ္ဆင့္ျမင္ရတဲ့ လမင္းၾကီးဆီက လေရာင္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကမၻာေျမေပၚ ျဖာဆင္းက်ေနရဲ႕။ လေရာင္ကိုလံႈရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို လွပေစတယ္ဆိုတဲ့ မႏုစာရီ၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္၊ လေရာင္ရဲ႕ဆြဲငွင္အားဟာ ကမၻာေပၚက ဒီေရလႈိင္းေတြကို အတက္အက်ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲငွင္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာေတြထက္ ကားကိုေအးေအးသက္သာေမာင္းလာရင္း လေရာင္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္မသိစိတ္ထဲက လိင္စိတ္ဆႏၵကို အေၾကာင္းမဲ့ ထၾကြေစသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၾကားဖူးေနၾကေနရာတစ္ခုစီကို သြားဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ပဲ ကားရပ္ေနရာေသးေသးေလးထဲ ရပ္တန္႕လိုက္ပါတယ္။ ကားအတြင္းမီးကို မွိတ္လုိက္ျပီး အေမွာင္ထု ကဲရာဘက္ကို မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြကို စူးရွလိုက္မိပါရဲ႕။ အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနၾကတယ္ေလ။ ဒီရပ္နားရာေနရာမွာ အျခားေသာ ကားေလးစင္းက ရပ္ႏွင့္ေနၾကျပီ။ ကားေတြကလည္း သူတို႕အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ သူတို႕ ရပ္ေနၾကတာျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဘာဆက္လုပ္ျဖစ္ဦးမယ္ဆိုတာ အခုထိမေသခ်ာခ်င္ေသးဘူးဗ်။ ဘဲတစ္ေပြ သူ႕ကားထဲကဆင္းျပီး လမ္းသြယ္ ေလးတစ္ခုရွိရာဆီလမ္းေလွ်ာက္သြားတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ေနာက္ကို လိုက္သြားမယ္လို႕စဥ္းစားျပီး ခ်ီတံုခ်တံုႏွင့္ ကားေပၚမွာျငိမ္ေနမိစဥ္မွာပဲ အဲဒီလူျပန္လာျပီး ကားေပၚတက္ေမာင္းထြက္သြားပါေရာ။ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးျဖတ္ လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကားေပၚကဆင္းျပီး ေသာ့ခတ္ကာ စထြက္ေတာ့ ကားတစ္စီးစက္ႏႈိးထားတာ သတိျပဳမိေပမဲ့ ကားအတြင္းပိုင္း ကို မျမင္ရပါဘူးေလ။ နည္းနည္းေ၀းေ၀းေလွ်ာက္လာေတာ့ လူရိပ္ႏွစ္ခု ထပ္ရက္သေဘာျမင္ရတယ္။ ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္တာ တစ္ ေယာက္က အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ျပီး အလုပ္မ်ားေနတယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ကြၽန္ေတာ္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတာကို သူတို႕သတိျပဳၾကားမိသြားခ်ိန္ လန္႕မေျပးသြားေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေၾကာဆန္႕ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သေယာင္ေယာင္၊ ခုန္ဆြဆြလုပ္ သလိုလိုေျပရင္း လႈပ္ရွားျပလိုက္ရေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲကေတာ့ 'ေဟး....ေဘာ္ဒါေတြ ဆက္လုပ္ေလဗ်' လို႕ေျပာခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိေသး။
ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ကာ လမ္းသြယ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္သြားျပီးမွ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိပါရဲ႕။ ျမင္လိုက္ရတာ လူ ႏွစ္ေယာက္က သူတို႕ကားရွိရာျပန္သြား၊ ကားေပၚတက္ကာ ေမာင္းထြက္သြားတာကို ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ဟိုသည္ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကည့္ ျပီးကာမွ မထူးျခားလာတာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ ကားဆီကိုပဲ ျပန္ေလွ်ာက္လာလိုက္ပါတယ္။
ကားရပ္တဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္စင္းပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကားရယ္ ကားစက္ႏိႈးထားတဲ့ တစ္စင္းေသာကားရယ္ေပါ့။ ကားက ခပ္ၾကီး ၾကီးနဲ႕ အထဲကိုဘာမွမျမင္ရဘူးဆိုေတာ့ သူ႕နားကျဖတ္ေလွ်ာက္အသြားမွာ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္း တစ္လွမ္းျခင္းေလွ်ာက္မိတယ္ ဘာ လုပ္ရမလဲ၊ မသိတာလည္း ပါတာေပါ့ေနာ္။ ကားဘရိတ္မီးတစ္ခ်က္လက္သြားေသးတယ္။ ဒါဘာကို အခ်က္ျပမွန္း ကြၽန္ေတာ္မွမသိတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကားေပၚျပန္တက္ထိုင္ျပီးေစာင့္ၾကည့္လိုက္ေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကားဘရိတ္မီးကိုလည္း လက္သြားေအာင္လုပ္လိုက္ ေသးေပမဲ့ ဘာမွမထူးျခားေသးပါဘူး။ဘာမွမထူးျခားတာ ဒုကၡဘဲ ကြၽန္ေတာ့္လိင္စိတ္ေတြ ေသာက္ရမ္းေသာင္းက်န္းေနျပီ။ အိမ္ျပန္ရ ေတာ့မယ္ထင္တယ္ ေသာက္ရူးက်ေနတာပဲဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ျငိမ္မိေနဆဲခဏ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ကားထဲကထြက္ျပီး လမ္း ေလွ်ာက္သြားတာကို ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကားေပၚက သြက္သြက္ဆင္းကာ လိုက္သြားလိုက္ပါတယ္။
သူ ေတာ္ေတာ္လွမ္းလွမ္းကို ေလွ်ာက္သြားကာ သစ္ပင္ခပ္ၾကီးၾကီးရဲ႕ေဘးမွာ ရပ္တန္႕လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ပစၥည္းသူ ေဘာင္းဘီထဲက ထုတ္ျပီးကိုင္ထားတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရပ္တန္႕လိုက္ကာ ကိုယ့္ေဘာင္းဘီကို ဇစ္ဖြင့္လိုက္ျပီး သူ႕ဆီလွမ္းသြားလိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္အနားကပ္လာျပီး သူ႕ငပဲကိုကိုင္ဖို႕ အထာေပးပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္ထင္ေနတာက အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး ၀၀ငနဲတစ္ေပြလား လို႕ပါ။ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၀တ္ဆင္ထားသလို၊ မ်က္မွန္အေကာင္းစားႏွင့္ အသက္သံုးဆယ္ေလာက္ ရွိမယ့္ လူထြားတစ္ေယာက္ပဲဗ်။ ေဘာ္ဒီႏွင့္လိုက္တဲ့ ခပ္တုတ္တုတ္ငပဲကိုပိုင္ဆိုင္ျပီး ထိပ္အေရျပားျဖတ္မထားဘူး။ သူ႕လက္ႏုႏုညံ့ ညံ့က ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ျပန္ကိုင္လာပါတယ္။ ခဏေနက ေတာ္ေတာ္ထန္ေနတဲ့ငပဲဟာ လက္ေတြ႕လည္းၾကံဳေရာ ေပ်ာ့ေနေသး။ အ ေမွာင္ကဲ ေနေသာေနရာမွာ ဒီဘဲရဲ႕အကိုင္အတြယ္ေၾကာင့္ သိပ္မၾကာပါဘူး ျပန္ျပီးမာေတာင္လာပါတယ္။
သူ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူ႕ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။ စိုစြတ္ျပီး ပူေႏြးေနတဲ့ သူ႕အာခံတြင္းထဲ မာေတာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲ၀င္သြားရတဲ့ဖီလင္က အေတာ့္ကို တသိမ့္သိမ့္ခံစားရပါတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း ကားလမ္းမေပၚက ကားေတြျဖတ္သန္းေမာင္း ႏွင္သြားလာေနတာေၾကာင့္ မီးေရာင္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေရာက္လာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ငပဲကို သူစိမ္းရဲ႕အာခံတြင္းထဲထည့္ထား တာ ဟန္မပ်က္ပါဘူး။ ေလႏုေအးတစ္ခ်ိဳ႕တိုက္ခတ္တာေၾကာင့္ နည္းနည္းေအးေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေသြးေတြက ဆူပြက္ေနပါျပီ။
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အႏၲရာယ္ရွိေသာလုပ္ရပ္ သို႕မဟုတ္ လက္တည့္စမ္းေသာလုပ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္ ခံစားေနရေပမယ့္ သူ႕အတြက္ ေတာ့ သိပ္မထူးဆန္းသလိုပါပဲလား။ သူ -ီးကိုပါးစပ္ထဲထည့္ျပီး ကစားေနတာမ်ား တကယ့္ expert ။ တျဖည္းျဖည္း ဒီဂရီျမင့္သထက္ျမင့္ ေအာင္ သူစြမ္းႏိုင္တယ္။ ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုးကို သူမ်ိခ်တယ္၊ rhythm က်က်လႈပ္ရွားတယ္၊ ျမန္လိုက္ေႏွးလိုက္ အရွိန္ႏႈန္းညႇိတာေတြႏွင့္ အဆံုးစြန္ကို နီးသထက္နီးေအာင္ေမာင္းတင္ပါရဲ႕။ သူ႕လက္အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီေပၚကေန ပြတ္သပ္ ဖ်စ္ညႇစ္ ေသးတယ္။ သူ႕ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညႇစ္မႈေတြဟာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္လိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို တုန္တုန္သြားေစသားဗ်။ သူ႕ပါးစပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲၾကီးကို ပိုပိုမတ္ေစတာေတာ့ အမွန္လို႕ေျပာရမယ္။
သစ္ပင္ခပ္အုပ္အုပ္ေတြရွိတဲ့ ေတာတန္းေလးတေလွ်ာက္ဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတာမ်ား မလွမ္းမကမ္းက ျဖတ္ျဖတ္သြားတဲ့ ကားေမာင္းသံ အခ်ိဳ႕၊ ငပဲကိုစုပ္မႈတ္ေနတဲ့ ငနဲရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားက တျပြတ္ျပြတ္ထြက္ေနေသာအသံမ်ား၊ ေက်နပ္မိန္႕မူးေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းက ညည္းညဴ သံေလးေတြသာ ၾကားေနရတယ္ေပါ့။ သူ႕အေနနဲ႕ ၾကြားႏိုင္တာက သူဟာ ကြၽန္ေတာ့္အထာကိုသိသြားျပီး အရွိန္ပိုပိုျမႇင့္ေပးႏိုင္လိုက္ တယ္ဆိုတာ။
'အာ.....အ' ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားက ညည္းတြားမိရျပီ။ 'အာ....ျပီး..ျပီးခ်င္လာသလိုပဲ...အာ'
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အေမွာင္ထုထဲ၀ယ္ ကြၽန္ေတာ့္အသံသည္သာ ၾကားေနမယ့္အထာ။ သူ႕စုတ္မႈတ္ေနတဲ့ အရွိန္ႏွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ့္ တင္ပါးကိုက်စ္ အားျပဳကာ သူ႕ပါးစပ္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အထုတ္အသြင္းျပဳပါတယ္။ သူကလည္း ပိုမိုစုပ္မ်ိဳသလို ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္-ိုးေတာ့တာပဲ။ သူ႕လည္မ်ိဳထဲထိ ဖိဖိသြင္းျပီး -ိုးတာကို သူဆြဲမထုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္သေဘာက်လုပ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ သူ႕ပါးစပ္ထဲအ၀င္အထြက္ျပဳေနတဲ့ ကိုယ့္ငပဲကို ငံု႕ၾကည့္ျပန္ေတာ့ အ၀င္အထြက္ခပ္ျမန္ျမန္ႏွင့္ ထဲထဲ၀င္၀င္ျဖစ္ေနတာကို ၀ိုးတ၀ါးျမင္ရ ေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားက ညည္းညဴသံဟာ ပိုပိုက်ယ္လာျပီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားသမွ် တစ္ခ်က္လႊတ္ကာ ေအာ္လိုက္ရင္း သူ႕လည္မ်ိဳထဲကို သုတ္ရည္ေတြ ဒလေဟာသြင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ပါးစပ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္တာေၾကာင့္ လက္က်န္ကိုအျပင္မွာ ထပ္ပန္းထုတ္ရင္း တစ္ကိုယ္လံုး ေက်နပ္မႈႏွင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါမိပါရဲ႕။ သူ ကြၽန္ေတာ့္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြကို သူ႕ေဘာင္းဘီအိတ္ ထဲက အ၀တ္တစ္မ်ိဳးဆြဲထုတ္ကာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါတယ္။ အရာအားလံုး တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သလို ေဘာင္းဘီႏွစ္ခုရဲ႕ ဇစ္ဆြဲပိတ္ သံရယ္၊ အေမွာင္ထဲမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားတဲ့ အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခသံေတြရယ္ကလြဲလို႕ဘာမွမၾကားရပါ။
ကြၽန္ေတာ့္ကားဆီျပန္ေရာက္ေတာ့ ခပ္ဆဆအေတြးႏွင့္အတူ ေမာင္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ရူးသြပ္ခဲ့သလဲ? ဒီေလာက္ အႏၲရာယ္ မ်ားတဲ့ လတ္တေလာအေျခအေနတစ္ခုထဲ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သြပ္သြင္းျဖစ္ခဲ့ရသလဲဆိုတာေတြကိုဆက္ေတြးမိပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ဒါမ်ိဳးေနာက္တစ္ၾကိမ္ လံုး၀မလုပ္သင့္ဘူးဆိုတာ။
အနည္းဆံုးေတာ့....ေနာက္တစ္ေန႕ ညေနခင္းအထိေလ..။
Alex Aung (10 June 2012 - 10:30 pm)
Note: မၾကာခင္ေရးျဖစ္မယ့္ Dark Series ၂ ပုဒ္ ၃ပုဒ္ေလာက္အတြက္ ယခင္ကေရးဖူးတဲ့ အတိုေလးကို အပ်ိဳးအျဖစ္ျပန္တင္ျခင္းပါ။
No comments:
Post a Comment