ကျောက်ဘိစကားဝိုင်း (အပိုင်း - ၂)

ကျောက်ဘိစကားဝိုင်း (အပိုင်း - ၂)

............

(တကယ်တော့ ကျောက်ဘိက ရဲစခန်းရှေ့မှာ ဖွင့်ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး။ ရှေ့ဆောင်ရုပ်ရှင်ရုံဘေးကပ်ရက် အရင်ရဲစခန်းအဟောင်းရဲ့ တိုက်တန်းက လှေကားခွင်ထဲမှာဖွင့်တာ။ ရှေးတိုက်ဆိုတော့ လှေကားခွင်ကျယ်တာမို့ ဆိုင်ခန်းလိုဖြစ်နေတာ။ လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ သစ္လိမ္လား ကျောက်လိမ်လားမသိဘူးချိတ်ထားတာရယ်၊ လှေကားအပေါ်နဲ့ အပေါ်ထပ်လှေကားခွင်တွေမှာ ခွေးခြေပုစားပွဲဝိုင်းတွေက အတွဲတွေအတွက်တကယ့်ကို နေရာကောင်း၊ အောက်က လဘက်ရည်ဆိုင်ကလူတွေလည်းမမြင် သီးသန့်လိုဖြစ်နေလို့ ဘိတစ္ခုလိုပဲ၊ အာ့ကြောင့်ကျောက်ဘိလို့နာမည်တွင်တာပါ။ ညရောက်ရင် ပလက်ဖောင်းမှာ စားပှဲ၀ိုငျးတှထေုတျခငျးထားတတျတော့ အဲနေရာတွေက ကိုယ်တွေထိုင်နေကြ ကိုယ်တွေစုရပ်ပါပဲ။ ခုခေတ်လို လက်ကိုင်ဖုန်းလည်းမရှိကြပေမယ့် ကြိုတင်ချိန်းစရာမလို၊ ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင် တွေ့ချင် ညနေပိုင်း ကျောက်ဘိလာလိုက်ရုံနဲ့ လူစုံနေပြီးသားပါ။) 

ကျမတို့တစ်တွေ လူစုံရင် ခွီကြနှောက်ကြ၊ သူ့ငယ်ကျိုး ငယ်နာကိုယ်ဖော်လိုက်၊ ကိုယ့်ငယ်ကျိုးငယ်နာ သူဖော်လိုက်၊ ဆဲလိုက် ဆိုလိုက်နဲ့ ကျောက်ဘိလဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ရခြင်းဟာ ဘယ်တော့မှ ပျင်းရိသွားတယ်ဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

တစ်ယောက်တစ်မျိုး မရိုးရအောင်ကြုံစုံခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ၊ ဗဟုသုတေတြ၊ သင်ခန်းစာယူစရာတွေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဝေမျှမှန်းမသိ ဝေမျှနေကြသလိုပါပဲ။ တကယ့်တကယ် ကျမတို့ ဝိုင်းတွေကိုကြည့်လိုက်ရင် အခြောက်တွေ ဟီလာတိုက်နေတယ်၊ သူငယ်ငမ်းနေကြတယ်၊ ထောင်နေကြတယ်လို့ ထင်စရာပေမယ့် ကျမတို့တစ်တွေက ကိုယ်တွေရဲ့အတွေ့အကြုံဗဟုသုတတွေကို မျှဝေနေကြသလိုမျိုးပါနော်။ 

 

ကျမတို့ အကြောင်းအရာပေါင်းများစွာ ပြောကြဆိုကြတဲ့အထဲမှာ တစ်နေ့ ပုလင်းကွဲရှခြင်း၊ မှန်နန်းဆောင်ကွဲတဲ့ အကြောင်းအရာလေးကို စကားစပ္မိရာ တစ်ယောက်သောအခြောက်မက တစ်ဝိုင်းတည်းထိုင်နေတဲ့ အခြောက်မ စိုး ကို 

" ဒီကောင်မပေါ့ ကျမပို့တာ..ပို့တာ.. ဟားဟားဟား သူ့ခမျာမသိရှာဘူးအဲတုန်းက "လို့စကားစရုံရှိသေး မမစိုးက 

`` ဟဲ့ဖော်လော်မော်.. ရတယ် ရတယ်. ကျမဖာသာပြောမယ် ကိုယ်ရှခဲ့တာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပြောမယ်ဟဲ့ 

လို့ဆိုပြီး.. 

ဒီလိုဟယ် က်မ အခြောက်ဖြစကာစကပေါ့ လျှမ်းကလည်းလျှမ်းချင်... အခြောက်အပေါင်းအသင်းတွေကလည်းသိပ်မရှိတော့. တစ်ယောက်တည်း ဟိုသွားဒီသွားပေါ့ဟယ်။ အပျိုပေါက်ဆိုတော့လည်း သွေးသားလေးက တောင့်တတာပေါ့။

ဒါနဲ့ တစ်ရက်မှာ လေးရုံတန်းက ဘုရင့်ရုပ်ရှင်ရုံကို ရုပ်ရှင်ဝင်ကြည့်ဖြစ်တယ်။ အဲမွာ ရုပ်ရှင်မပြသေးခင် ကိုယ့်ဘေးနားကို သူငယ်အဆင် ကျပါစေပေါ့ဟယ် ထုံးစံအတိုင်းဆုတောင်းပြီး ဘယ်သူလာမလည်းပေါ့ ဘေးကို။

အဲဒီ့အချိန်မှာဟယ် လည်ကတုံးအဖြူနဲ့ ပုဆိုးနဲ့ အဆင်တစ်ယောက်လာထိုင်ကော။ ဒီကောင်မ မိနေပေါ့.. အဲတုန်းကတော့ အ ခြောက်မှန်းမသိဘူးပေါ့။

ဟယ် ကျမဆင် ကျမဆင်ဆိုပြီး စိတ်ထဲကပျော်နေလိုက်တာ။ရင်ကလည်း တဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့။ ရုပ်ရှင်က ပြနေပြီ ဘယ္လိုစကားစ ရမလည်းပေါ့။ လက်ကလည်း ထိန်းလို့မရတော့ဘူး ဟိုဘက်ကိုရောက်ချင်နေပြီ။

အဲဒီ့အချိန်မှာပဲ စားပါဦးလားဆိုပြီး နေကြာစေ့လာကျွေးတော့ အမေလး ဒီကအခြောက်က အရည်ပျော်ပြီပေါ့။ ဒါနဲ့ နာမည်ဘယ်လိုခေါ် လည်း ဘာလည်းညာလည်းနဲ့ စကားတွေပြော.. လိတ်ဖတ်သရဇ္ဈယ်၊ ရုပ်ရှင်လည်းပြီးရော က်မက မရမက တည်းခိုခန်းသွားမယ်ပေါ့။

သူကလည်း အင်တင်တင်နဲ့ နောက်ဆုံးလိုက်မယ်ဆိုပြီး တည်းခိုခန်းကိုသွားစားလိုက်ရော။ အမေလး ကောင်းလိုက်တာပေါ့.. ပြတ္စပါးကအစ ပို့တာအဆုံး ဒီလို Detail ကောင်းပါလေရောလား။

အဲလိုနဲ့ ကိုနေရယ် နောက်ဘယ်နေ့တွေ့မယ် ဘာညာနဲ့ချိန်း ချက်ပြီးတော့ သာယာဝေစီ စိုးတို့တိုင်းပြည်ဖြစ်ပြီး အိမ်ပြန်တာပေါ့ဟယ်။ 

 နောက်နှစ်ရက်လောက်ကျတော့ ရေကူးမယ်ဆိုပြီး အမျိုးသားရေကူးကန်ကိုသွားကူးတော့ အဲမွာ အဆင်တွေကလည်း မ်ားသားမလား။

ကျမကလည်း တစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ ကြောင်တောင်တောင်၊ သူငယ်တွေငမ်းရင်းနဲ့ကူးနေတာပေါ့။ အဲဒီမွာ တစ်ယောက်က 

" ဟေ့ တစ်ယောက်တည်းလား တူတူကူးတာပေါ့ "

ဘာညာဆိုတော့ ကြည့်လိုက်တော့ ဒီကောင်မ မိထူးလေ ကျမမှာတော့ သူငယ်ပဲထင်တာပေါ့။ အေမလး ကျမဆင် ကျမဆင် ဆိုပြီး အသားညိုညို အတောင့်ဆိုတော့ ဖွာပြီး .. အခြောက်မ ကူးလိုက္တာ မောလို့မောမှန်းတောင် မသိဘူး။ ရေထဲမှာ လိပ်ဖတ်သရဇ္ဈယ်တော့လည်း ကိုယ့်အကြိုက်အကိတ်၊ အမလေးပေါ့.. တယ်ဆန်းထနေတဲ့ငါပါလားပေါ့။

ဒါနဲ့ ရေကူးပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား တည်းခိုခန်းသွားပြီး.. ချစ်ကြတာပေါ့ဟယ်။အမလေး သူလည်း ကိုနေ့အတိုင်းပဲ ကောင်းလိုက်တဲ့ ပြတ္စပါး၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ ပို့ချက်တွေဟယ်.. အခြောက်မ သာယာတော့တာပဲ။ ဒါနဲ့ပဲ ကိုထူးရယ် ဘယ်နေ့ထပ်တွေ့ကြရအောင်နော် ဘာနော်နဲ့ ချိန်းတော့တာပါပဲ။ 

အဲလိုနဲ့ ကိုနေနဲ့ တွေ့လိုက် ကိုထူးနဲ့ ကဲလိုက်နဲ့။ တစ်နေ့ကျတော့ ဗိုလ်ချုပ် ဈေးကို ဈေးဝယ်စရာရှိလို့ သွားဝယ်ပြီးပြန်လာ ဗိုက်နာလာတာနဲ့ သိမ်ကြီးဈေးနားက မြေအောက်အိမ်သာကိုတွေ့တာနဲ့ ဆင်းပြီး အိမ်သာသွားလိုက်တယ်။

အိမ်သာတက်ပြီး ပြန်ထွက်တော့ ဟိုကောင်မ မိကြည်ပေါ့ဟယ်။ ကျမမှာတော့ ဟယ် အတောင့်ဆင်တစ်ယောက် အိမ္သာဝမွာ ရပ်နေတာတွေ့တော့ ဆင်ကလည်း ဆင်တော့ ဘာလည်းပေါ့။

ကြည့်နေတုန်း သူက မျက်လုံးနဲ့ အပေါ်သွား မလားပေါ့ဟယ်။ အဲလိုမျိုး.. ကျမကလည်း အဲတုန်းက ရွာတွေဘာတွေနားမလည်သေးဘူး လေ။ ရွာထဲမှာ ဒီလိုဒီလိုတွေရှိတယ်ဆိုတာ သိတောင်မသိဘူး၊ ကြားလည်းမကြားဖူးဘူးဆိုတော့။ သူငယ်အဆင်ပေါ့ အရပ်ကြီးကလည်း မြင့်နေတာပဲပေါ့ဆိုပြီး ပျော်ပြီးသူ့အနောက်ကလိုက်သွားလိုက်တာပေါ့။

တစ်နေရာရောက်တော့သူက ရပ်စောင့်ပြီး ကျမလည်းအနားရောက်သွားရော။ အိမ်လိုက်မလားတဲ့.. ကျမကလည်း တစ်ခါမှ အဲဒါတွေ မကြုံဖူးတော့.. ဟွန်ဘာလိုက်လုပ်ရမှာလည်းဘာလည်းဆိုတော့ ..ချစ်ကြမယ်လေကွာ ဘာညာပေါ့။ ဒါနဲ့ အခြောက်မလည်း အေမလး အဆင်စားရချည်ရဲ့ပေါ့.. ပျော်ပြီး သူ့အိမ်လိုက်ပြီး စားလိုက်သောက်လိုက်တာပေါ့ဟယ်။

လက်ရာကတော့ အမေလး မပြောပါနဲ့တော့ ကိုနေတို့ ကိုထူးတို့လက်ရာလိုပါပဲလား ဘယ်နေ့တွေ့မယ်ဘာမယ်ပေါ့ဟယ် ထပ်ပြီးချိန်းတော့တာပဲပေါ့။

အဲလိုနဲ့ ကျမလည်း ကိုနေနဲ့ချိန်းလိုက် စားလိုက်သောက်လိုက်၊ ကိုထူးနဲ့ချိန်းလိုက်. စားလိုက်သောက်လိုက်၊ ကိုကြည်နဲ့ ချိန်းလိုက် စားလိုက်သောက်လိုက်နဲ့ တဂျိမ်းဂျိမ်းပေါ့ဟယ်။ အခြောက်မက သာယာနေတာပေါ့ဟယ်။ 

အဲလိုနဲ့ တစ်ရက် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က နတ်ကန္နားပွဲသွားမယ် လိုက်မလားဆိုတော့ အခြောက်ဖြစ်တာကလည်း မကြာသေး နတ္ပြဲဆို အရင်ကတည်းကစိတ်ဝင်စားပြီးသား။ ခုတော့ နတ်ပွဲသွားမယ်ဆိုတော့ ပျော်ရွှင်ပြီးတော့ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ကြည့်တော့တာပါပဲ။

အဲလိုနဲ့ နတ္ပြဲမွာ ထိုင်ပြီး ကသမွ် ပါးစပ်အဟောင်းသားလေးနဲ့ ကြည့်လိုက်၊လက်ခုတ်လေးတီးလိုက်နဲ့ပေါ့ဟယ်။အဲအချိန်မှာ နတ်ချော့မယ့်သူတွေကမယ်ပေါ့ဆိုပြီး နတ်စင်အောက်က ကန့်လန့်ကာလေးကို ပင့်ပြီး နတ်ဝတ်နတ်စားနဲ့ မျက်နှာက Detail အပြည့်အချယ်အသနဲ့ တစ်ယောက်ထွက်လာတယ်။ ကျမလည်းကြည့်နေရင်း ဟယ် ငါမြင်ဖူးပါတယ်ပေါ့။ သေချာလည်း ကြည့်လိုက်တော့ အမေလး.အမေလး. ကိုနေတော့ ကိုနေအမလေး ကျမဆင်နင်းခံရပါပေါ့လား။

အမေလး ကျမနဲ့ကျတော့ ကျားလိုက်တဲ့အကျား ခုကျတော့လည်းပွင့်လိုက်တဲ့အပွင့် နတ်တောင်ကလိုက်ပါရောလား။ တွေးလို့မှ မဆုံးသေးဘူး ကန့်လန့်ကာကိုဖယ်ပြီး နောက်တစ်ယောက် ထပ်ပြီးထွက်လာတော့ ဟယ် သူ့လည်းငါမြင်ဖူးပါတယ်ပေါ့။ ဘယ်မှာမြင်ဖူး ပါလိမ့်ပေါ့စဉ်းစားရင်း အမလေးလေး. ကိုထူးကြီးတော့ အမလေးတော့ အမေလး ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်ကြတာတုန်းဟဲ့.. ငါတော့ ဆင်တင်မကဘူး ဂေါ်ဇီလာပါ အနင်းခံရပါပေါ့လားအမလေး ငါ့ဘ၀ ဆိုပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဆဲနေတုန်း၊ နောက်တစ်ယောက် ထွတ်ပြုလာတာကို မဖြစ်နိုင်ပါဘူးဆိုပြီး ထပ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ အေမလး မဖြစ်နိုင်စရာလားတော် ကိုကြည်..အမလေးတော် အမေလး က်မဘဝက ရစရာကိုမရှိတော့ပါလားတော့၊ ဆင်ရော..ဂေါ်ဇီလာ တင်မကတော့ဘူး ကင်းကောင်ပါ ခြေစုံနင်းခံရတော့ တာပါပဲလား ဆိုပြီးတော့ဟယ် ငါ့မွာ ဒီဖော်လော်မော်တွေပေါ့.. ယောကျ်ားယောင်ဆောင်ပြီးတော့ ပို့တာခံလိုက်ရတာဟယ်။မှန်နန်းဆောင် သုံးသိန်းနဲ့ ငါးဆယ့်လေးဆောင် ပေါက်ကွဲသွားတော့တာပါပဲဟယ်။ 

 

ဆိုပြီး ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ ကိုကြည်ရယ်၊ ကိုနေရယ်ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး တစ်ချိန်ကအဖြစ်အပျက်လေးကို ပြောပြပါတယ်။ ကျမတို့မှာ အမူအရာနဲ့ ဒီတေးပြောပြတာကို ရီလိုက်ရတာလေ။ ဒါနဲ့တစ်ယောက်က 

`` ဟားဟားတစ်ချိန်ကတော့ လင်မယား..ခုတော့ ညီအမတွေဖြစ်ကုန်ကြတာပေါ့ 

`` အမေလး ကျမထင်တော့ထင်သား. ဒီလောက်ပွတ်စပါးတွေကောင်းပြီး အပို့တော်တာ..ယောကျ်ား တစ်ယောက်ဆိုရင် ဒီလိုတွေကောင်းမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ`` 

`` အောင်မယ် ဖော်လော်မော် အဲတုန်းကတော့ ကိုနေရယ် ကောင်းလိုက်တာ ကိုနေရယ်နဲ့။ ဘာခုမွ ဒီစကား ပြောတာလည်း တဏှာထွဋ်ခေါင်မရဲ့ 

 အားလုံးလည်းပွဲကျသွားတော့ ဝိုင်းထဲကတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ မမသိန်းက 

" ဟဲ့ စိုးရယ်.. ဒီကောင်မ မိဆက္ဆို သာစိုးသေး.. " ဆိုပြီးပြောတော့ မမဆက္က ဖော်လော်မော် ကျမဘက်လှည့်လာပြီဆိုပြီး ဆဲပါလေရော။ အဲဒါနဲ့မမသိန်းကဆက်ပြီး မိထူးနဲ့ မိကျော်က ငယ်သူငယ်ချင်းခြောက်မတွေ။ဒီကောင်မနှစ်ယောက်က သိတဲ့အတိုင်းပဲ အရမ်းချစ်ကြတဲ့ ညီအမတွေဆိုတော့ တစ်အိမ်တည်းတူတူနေပြီး သူငယ်တူတူထောင် တူတူစားနေကြပေါ့။

အဲလိုနဲ့ တစ်ရက်မှာ မိထူးက အလုပ်ကအပြန်ကားပေါ်မှာ သူ့ဘေးနားရောက်နေတဲ့သူငယ်ကို ကြည့်ချလိုက်တော့ အေမလး.အညိုဆင်ပေါ့ ဒါနဲ့ ကားပေါ်မှာ လိပ်ချလိုက်ရော ဟိုကလည်း ငြိမ်ခံနေတာပေါ့။

ဟားဟားဟား မငြိမ်ခံပဲနေမလား အဲသူငယ္က ဟိုအခြောက်မလေ၊ နင်တို့သိလား မိဇော်လေဟယ်.. ဟိုက ရပြီပေါ့ ပို့ရချည်သေးရဲ့ဆိုပြီး လိပ်သမျှငြိမ်ခံပြီး ကားပေါ်ကဆင်းတော့ တူတူဆင်း၊ စကားတွေဘာတွေပြောပြီး.ချိန်းချက်ပြီး စားကြတာပေါ့။ မိဇော်ကလည်း ဒီလို အပို့တော်သော.. ရုပ်ကလည်းဆင်သောဆိုတော့.. သူ့သူငယ်ပေါ့..တွဲတော့တာပေါ့။

အဲဒါ တနေ့တနေ့အိမ်ရောက်ရင် မိကျော်ကို ပြောရတာအမော သူ့လင်ဘယ်လောက်ချောကြောင်း..ဘယ်လိုတွေတော်ကြောင်းပေါ့။ ကြွားရတာအမော။

အဲအချိန်မှာ မိကျော်ကလည်း တစ်ရက်သောအခါမှာ ပုဂံပေါ်ကို သွားရင်းနဲ့ အပုန်းမတစ်ယောက်ကလာထောင်တာနဲ့ အဲအပုန်းမကို ပို့ပြီး..အဲအပုန်းမလေးနဲ့ပဲ သာယာနေတော့ မိထူးကလည်း သူ့လော်ကင်အကြောင်းကြွား၊ မိကျော်မကလည်း သူ့မယားအကြောင်း ကြွားနဲ့။

တစ်ရက်မှာ မိထူးက သူ့လင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်ပေါ့ ဘာညာဆိုပြီး သူ့လင်ကိုခေါ်လာရော။ မိကျော်ကလည်း သူ့လင် မိဇော်ကို လည်းတွေ့ရော... ဒါနင့်လင်... ဟားဟားဟား... အမလေးမိထူးရယ်... နင့်လင်တဲ့ ... ဆိုလည်းဖြစ်ရော...မိဇော်ခမျာ.... ပြန်တော့ မယ်... ပြန်တော့မယ်နဲ့ ပြေးရော။ မိထူးခမ်ာ နားမလည်တော့ဘူး။ အဲမွာ မိကျော်က ဟဲ့..အဲဒါ နင့်လင်လားဟယ် အဲဒါ က်မ တဂျိမ်းဂျိမ်းပို့နေတယ်ဆိုတဲ့ က်မ မယားပါဟယ်၊ ရှင်က က်မမယားကို ခံတာအမေလး..အမေလး ဆိုပြီး မိထူးကိုပြောလို့မဆုံးတော့ဘူး လေ။

 

မမသိန်းစကားလည်းဆုံးရော ကျမတို့မှာ အော် ဒီလောကကလည်း ဒီလိုတွေပဲ ပတ်လည်ရိုက်နေကြသလို သလိုပါပဲလားပေါ့။

သည်အချိန်မှာ မစိုးက အမေလး ကျမတို့က တော်ပါသေးတယ် ဟိုကောင်မ မဂျူးရယ် သိန်းထွန်းမရယ်က ကျမတို့ အဖြစ်ထက်ဆိုးသေးတယ် ဆိုပြီး

 ဒီလိုဟယ် တစ်ရက်သောအခါမှာပေါ့ ကျမဆူးလေရွာကို ဆင်းလိုက်တယ်ဟယ်။ မီးကပျက်နေတော့ ရွာထဲမှာ မှောင်နဲ့မဲမဲပေါ့။ ဖယောင်းတိုင်လေးတွေပဲထွန်းထားတာလေ။

အဲဒါ ရွာထဲမှာ မိဂျူးကို တွေ့ရော။ သူက အခန်းမရလို့ စောင့်နေတာတွေ့တော့ ဟဲ့ အိမ်သာတက်မလို့လားပေါ့ဆိုတော့ အင်းဟုတ်တယ်ဘာညာနဲ့။အေး ငါလည်းတက်မလို့ ဘာညာနဲ့ပေါ့။ သူစောင့်နေတဲ့အခန်းကလူ ထွက်လာတော့ သူက အဲအခန်းထဲကိုဝင်သွားပါလေရော။

ကျမလည်း အခန်းစောင့်ပြီး အခန်းရတာနဲ့ အခန်းထဲဝင် ဗိုက်ထဲက ဝန်ထုပ်ကိုဖြေချပြီးလို့ ပြန်ထွက်၊ လက်ရေဆေး၊ ဘာညာနဲ့ ပြန်တက်လာခဲ့တယ်။

အဲအချိန်မှာပဲ မိဂျူးက အနောက်ကနေပြန်တက်လာပြီး က်မကို ဟယ် မစိုးရယ် ဘေးအခန်းကသူငယ်က အညိုဆင်..အတောင့် ဆင်တော့ ဆိုတော့ က်မက ဟဲ့ ဒီလောက် မီးမှိန်မှိန်မှာ နင်ကဘယ်လိုလုပ်မြင်ရတာတုန်းဆိုတော့ ဟိ..သေချာတော့ မမြင်ဖူးပေါ့ မှန်းကြည့်တာ..ရှပ်အင်္ကျီ အဝါကျားလေး ဝတ်ထားတယ်.. ဒီလိုကိတ်တာတော်..အဲတာကီးခဲ့တယ်ဆိုပြီး ဝမ်းသာအားရပြောပြနေတုန်း အိမ်သာလှေကားပေါ်ကို ပြန်တက်လာတဲ့ သိန်းထွန်းမကို တွေ့တော့တာပါပဲ။ ဝတ်ထားတာကလည်း ရှပ်အင်္ကျီအဝါကျား။ အဲဒါနဲ့ကျမက 

" ဟဲ့ သိန်းထွန်းမ နင်ခုနက ဟိုဘက်ဘေးက အခန်းမှာတက်တာမလား"ဆိုတော့ 

" အင်းးးးဟုတ်တယ် " လည်းဆိုရော.. က်မက 

" ဟယ်..အေမလး မိဂျူး နင်က သူ့ကို.. အေမလး နင်ကသူ့ကိုကီးလိုက်တယ်.. ဟားဟားဟား သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းကြီးကို ကီးလိုက်တယ်။ ဟားဟားဟား ကိတ္တယ္ဆို သူငယ်အဆင်ဆို ဟားဟားဟား" နဲ့ ကျမပြောလို့မဆုံးတော့ဘူး။ ဟိုကောင်မ မိဂျူးခမျာလည်း ခံဖော်ခံဖက်သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးကို ပြန်ကီးမိလိုက်တဲ့အဖြစ်ကိုရောက်သွားတာဆိုတော့ အမလေးမပြောပါနဲ့ ရှက်တာ ရွက္တာ တစ်လလောက် ပျောက်သွားတယ်..လာကို မလာရဲတော့ဘူး.. ဟားဟားဟား

 

ကျမတို့မှာလည်း ရီလိုက်ရတာ.. ရွာဆင်းခြင်းရဲ့ အကျိုးလေးပေါ့လေ ဖြစ်တတ်တဲ့ ဟာလေးတွေပေါ့ဆိုပြီး ကိုယ်ရွာဆင်းတဲ့အခါကျရင် သတိထားရေတာ့တာ။

 

အဲလိုနဲ့ စကားပြောနေရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်လာတာနဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ မတွေ့တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းမလေး တစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ အားလုံးကဝိုင်းပြီး ဟဲ့ ပိန်သွားလိုက်တာဟယ် CD4 တွေ အရမ်းကျလို့လားပေါ့မေးကြ..ပြုကြ... အားပေးကြနဲ့ပေါ့။

သူရှိနေတာလည်း ကိုယ်တွေသိပြီးသားဆိုတော့ ဒါမျိုးတွေအားပေးကြ ဖေးမကြတွေက ကျမတို့ တွေအတွက် အဆန်းမဟုတ် တော့ဘူးလေ။

သူကအရမ်းသနားဖို့ကောင်းတဲ့ အခြောက်မလေးပါ။

သူစပြီး လိင်ဆက်ဆံခါစက သူအရမ်းချစ်တဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းကောင်လေးနဲ့ပဲ စပြီးဆက်ဆံခဲ့တာပါ။ သူ့ဘဝမှာ အဲကောင်လေးနဲ့ပဲ လိင်ဆက်ဆံမှုရှိခဲ့ပြီး တခြားဘယ်သူနဲ့မှ မဆက္ဆံခဲ့ဘူး။

အဲကောင်လေးနဲ့ ဆက်ဆံတာတောင်မှ ၂ ခါပဲလိင်ဆက်ဆံခဲ့ပြီး အဲနှစ်ခါလုံး ကွန်ဒုံးကိုသုံးတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ သူ့ သူငယ်ချင်းချစ်သူလေးက ဆေးသမားမလို့ ကြောက်လို့တဲ့လေ။ ဒါပေမယ့် ကံဆိုးတာက အဲကောင်လေးက No.4 ချနေပြီ၊ ဆေးထိုးတဲ့ အဆင့်ရောက်နေပြီ။ သူနဲ့က သူငယ်ချင်းတွေကနေပြီး ချစ်တယ်ကြိုက်တယ်ဖြစ်တာဆိုတော့ သူကလည်း မကော်ခံဖူးတော့ မကော်ခံရဲ။ အဲလိုနဲ့ တစ်နေ့မှာ ကောင်လေးက ဆေးချပြီး ဆေးမူးနေတဲ့အချိန် သူ့ကို ဖြစ်ချင်တယ်ဘာညာဆိုတော့ သူကလည်းချစ်လည်း ချစ်ဆိုတော့ ဖြစ်လိုက်တာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကွန်ဒုံးသုံးပြီးဆက်ဆံတာပေါ့လေ ပထမ ဆုံးအကြိမ်ဆိုတော့ နာကလည်းနာ..ဖော်ကင်ကလည်းကွဲလို့ သွေးတောင် ထွက်တယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ကောင်မလေးက ပြီးပြီဆိုတော့ ကွန်ဒုံးကိုချွတ်မယ်ပေါ့လို့ဆိုပြီး ကောင်လေးလော်ကီးကိုကြည့်လိုက်တော့ ကွန်ဒုံးက မရှိတော့ဘူး။

ဟဲ့ဘယ်ရောက်သွားတာလည်းပေါ့.. အဲအချိန်မှာပဲ ကောင်လေးက ငါချွတ်လိုက်တာဟာ ဒီအတိုင်းပဲကောင်းလို့ဆိုပြီးပြောတော့.. ဟဲ့ငါကိုယ်တိုင်သေချာစွပ်ပေးလိုက်တာကို ဘယ်အချိန်ကချွတ်လိုက်တာလည်းပေါ့။ မေးတော့ နင်လေးဘက်ထောက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ငါချွတ်လိုက်တာတဲ့လေ။ အဲဒါနဲ့ သူလည်း အိမ်သာပြေးပြီး ဆေးပေါ့.. စပ်လိုက်တာလည်း မပြောနဲ့တော့.. တခါမွ အဲလောက်ဖြစ်တာ မကြုံဖူးဘူး။

အဲလိုနဲ့ နောက်တစ်ခါ ကောင်လေးနဲ့ ထပ်ဖြစ်ပြီး မကြာဘူး ကောင်လေးလည်း ဆေးမှုနဲ့ အဖမ်းခံခဲ့ရတော့တယ်။

သူလည်း ကောင်လေးကို မမေ့နိုင်ဖြစ်ပြီး လွမ်းလိုက် ဆွေးလိုက်နဲ့ပေါ့ တစ်နှစ်လောက်အကြာမှာ နိုင်ငံခြားကျောင်းတစ်ခုမှာ စေကာလား ရှစ်ရတာကြောင့် သွေးစစ်ဘာစစ်ညာစစ်တော့ သူ့မှာ HIV က ပေါ့စတစ်ဖြစ်နေပြီ။ အဲအချိန်မှာ သူ့မှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် သတ်သေဖို့ ကြံစည်မိတဲ့ အထိ သွေးပျက်သွားတော့တာပဲ။

ရှက်ကလည်းရှက် ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းဖွင့်မပြောရဲနဲ့ စိတ်ဓာတ်တွေကျပေါ့။ သွေးအေးသွားမှ အော် ချက်ချင်းကြီးမှမသေနိုင်ပဲဆိုပြီး အားတင်းပြီး ဘဝကိုပြန်လျှောက်ရတာ။ နောက်တော့ အ၆ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေရလာ၊ နောက်ပိုင်းတော့ ဒါတွေကမဆန်း တော့ဘူးဆိုတော့ အချင်းချင်းဖွင့်ပြောတိုင်ပင်ပေါ့လေ။

အော် သူ့ကျတော့လည်း ကွန်ဒုံးဆောင်ခဲ့ရဲ့သားနဲ့ မထင်မှတ်တဲ့အချိန်မှာ တစ်ဖက်ဆက်ဆံသူရဲ့ တာဝန်ပျက်မှုကြောင့် ဒီရောဂါကို လက်ခံရရှိလိုက်တာ။

သနားစရာ ကောင်းပါတယ် ဒါကြောင့် ကွန်ဒုံးဆောင်တယ်ဆိုရင်တောင် ကျမတို့မှာ သူငယ် ပိုစရှင်(Position)ပြောင်းတာနဲ့ ကွန်ဒုံးပါသေးရဲ့လား ကြည့်တတ်သွားတာ သူ့ကျေးဇူးတွေကြောင့်လို့ ပြောမယ်ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူးပေါ့ရှင်.....

ရေးသားသူ - ပါဝါ

ဆက်ရန် .......

 ေက်ာက္ဘိစကားဝိုင္း (အပိုင္း - ၂)

............

(တကယ္ေတာ့ ေက်ာက္ဘိက ရဲစခန္းေရွ႕မွာ ဖြင့္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ေရွ႕ေဆာင္႐ုပ္ရွင္႐ုံေဘးကပ္ရက္ အရင္ရဲစခန္းအေဟာင္းရဲ႕ တိုက္တန္းက ေလွကားခြင္ထဲမွာဖြင့္တာ။ ေရွးတိုက္ဆိုေတာ့ ေလွကားခြင္က်ယ္တာမို႔ ဆိုင္ခန္းလိုျဖစ္ေနတာ။ လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ သစႅိမႅား ေက်ာက္လိမ္လားမသိဘူးခ်ိတ္ထားတာရယ္၊ ေလွကားအေပၚနဲ႕ အေပၚထပ္ေလွကားခြင္ေတြမွာ ေခြးေျခပုစားပြဲဝိုင္းေတြက  အတြဲေတြအတြက္တကယ့္ကို ေနရာေကာင္း၊ ေအာက္က လဘက္ရည္ဆိုင္ကလူေတြလည္းမျမင္ သီးသန႔္လိုျဖစ္ေနလို႔ ဘိတစၡဳလိုပဲ၊ အာ့ေၾကာင့္ေက်ာက္ဘိလို႔နာမည္တြင္တာပါ။ ညေရာက္ရင္ ပလက္ေဖာင္းမွာ စားပွဲ၀ိုင်းတွေထုတ်ခင်းထားတတ်တော့ အဲေနရာေတြက ကိုယ္ေတြထိုင္ေနၾက ကိုယ္ေတြစုရပ္ပါပဲ။ ခုေခတ္လို လက္ကိုင္ဖုန္းလည္းမရွိၾကေပမယ့္ ႀကိဳတင္ခ်ိန္းစရာမလို၊ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္ ေတြ႕ခ်င္ ညေနပိုင္း ေက်ာက္ဘိလာလိုက္႐ုံနဲ႕ လူစုံေနၿပီးသားပါ။) 

က်မတို႔တစ္ေတြ လူစုံရင္ ခြီၾကေႏွာက္ၾက၊ သူ႕ငယ္က်ိဳး ငယ္နာကိုယ္ေဖာ္လိုက္၊ ကိုယ့္ငယ္က်ိဳးငယ္နာ သူေဖာ္လိုက္၊ ဆဲလိုက္ ဆိုလိုက္နဲ႕ ေက်ာက္ဘိလဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရျခင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ပ်င္းရိသြားတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ႀကဳံစုံခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြ၊ ဗဟုသုေတၾတ၊ သင္ခန္းစာယူစရာေတြ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ေဝမွ်မွန္းမသိ ေဝမွ်ေနၾကသလိုပါပဲ။ တကယ့္တကယ္ က်မတို႔ ဝိုင္းေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ အေျခာက္ေတြ ဟီလာတိုက္ေနတယ္၊ သူငယ္ငမ္းေနၾကတယ္၊ ေထာင္ေနၾကတယ္လို႔ ထင္စရာေပမယ့္ က်မတို႔တစ္ေတြက ကိုယ္ေတြရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံဗဟုသုတေတြကို မွ်ေဝေနၾကသလိုမ်ိဳးပါေနာ္။ 

 

က်မတို႔ အေၾကာင္းအရာေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာၾကဆိုၾကတဲ့အထဲမွာ တစ္ေန႕ ပုလင္းကြဲရွျခင္း၊ မွန္နန္းေဆာင္ကြဲတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကို စကားစပ္မိရာ တစ္ေယာက္ေသာအေျခာက္မက တစ္ဝိုင္းတည္းထိုင္ေနတဲ့ အေျခာက္မ စိုး ကို 

" ဒီေကာင္မေပါ့ က်မပို႔တာ..ပို႔တာ.. ဟားဟားဟား သူ႕ခမ်ာမသိရွာဘူးအဲတုန္းက "လို႔စကားစ႐ုံရွိေသး မမစိုးက 

`` ဟဲ့ေဖာ္ေလာ္ေမာ္.. ရတယ္ ရတယ္. က်မဖာသာေျပာမယ္ ကိုယ္ရွခဲ့တာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ေျပာမယ္ဟဲ့ 

လို႔ဆိုၿပီး.. 

ဒီလိုဟယ္ က်မ အေျခာက္ျဖစကာစကေပါ့ လွ်မ္းကလည္းလွ်မ္းခ်င္... အေျခာက္အေပါင္းအသင္းေတြကလည္းသိပ္မရွိေတာ့. တစ္ေယာက္တည္း ဟိုသြားဒီသြားေပါ့ဟယ္။ အပ်ိဳေပါက္ဆိုေတာ့လည္း ေသြးသားေလးက ေတာင့္တတာေပါ့။

ဒါနဲ႕ တစ္ရက္မွာ ေလး႐ုံတန္းက ဘုရင့္႐ုပ္ရွင္႐ုံကို ႐ုပ္ရွင္ဝင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ အဲမွာ ႐ုပ္ရွင္မျပေသးခင္ ကိုယ့္ေဘးနားကို သူငယ္အဆင္ က်ပါေစေပါ့ဟယ္ ထုံးစံအတိုင္းဆုေတာင္းၿပီး ဘယ္သူလာမလည္းေပါ့ ေဘးကို။

အဲဒီ့အခ်ိန္မွာဟယ္ လည္ကတုံးအျဖဴနဲ႕ ပုဆိုးနဲ႕ အဆင္တစ္ေယာက္လာထိုင္ေကာ။ ဒီေကာင္မ မိေနေပါ့.. အဲတုန္းကေတာ့ အ ေျခာက္မွန္းမသိဘူးေပါ့။

ဟယ္ က်မဆင္ က်မဆင္ဆိုၿပီး စိတ္ထဲကေပ်ာ္ေနလိုက္တာ။ရင္ကလည္း တဒိန္းဒိန္းနဲ႕ေပါ့။ ႐ုပ္ရွင္က ျပေနၿပီ ဘယ္လိုစကားစ ရမလည္းေပါ့။ လက္ကလည္း ထိန္းလို႔မရေတာ့ဘူး ဟိုဘက္ကိုေရာက္ခ်င္ေနၿပီ။

အဲဒီ့အခ်ိန္မွာပဲ စားပါဦးလားဆိုၿပီး ေနၾကာေစ့လာေကြၽးေတာ့ အမေလး ဒီကအေျခာက္က အရည္ေပ်ာ္ၿပီေပါ့။ ဒါနဲ႕ နာမည္ဘယ္လိုေခၚ လည္း ဘာလည္းညာလည္းနဲ႕ စကားေတြေျပာ.. လိတ္ဖတ္သရဇၩယ္၊ ႐ုပ္ရွင္လည္းၿပီးေရာ က်မက မရမက တည္းခိုခန္းသြားမယ္ေပါ့။

သူကလည္း အင္တင္တင္နဲ႕ ေနာက္ဆုံးလိုက္မယ္ဆိုၿပီး တည္းခိုခန္းကိုသြားစားလိုက္ေရာ။ အမေလး ေကာင္းလိုက္တာေပါ့.. ပြတ္စပါးကအစ ပို႔တာအဆုံး ဒီလို Detail ေကာင္းပါေလေရာလား။

အဲလိုနဲ႕ ကိုေနရယ္ ေနာက္ဘယ္ေန႕ေတြ႕မယ္ ဘာညာနဲ႕ခ်ိန္း ခ်က္ၿပီးေတာ့ သာယာေဝစီ စိုးတို႔တိုင္းျပည္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ျပန္တာေပါ့ဟယ္။ 

 ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္က်ေတာ့ ေရကူးမယ္ဆိုၿပီး အမ်ိဳးသားေရကူးကန္ကိုသြားကူးေတာ့ အဲမွာ အဆင္ေတြကလည္း မ်ားသားမလား။

က်မကလည္း တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္၊ သူငယ္ေတြငမ္းရင္းနဲ႕ကူးေနတာေပါ့။ အဲဒီမွာ တစ္ေယာက္က 

" ေဟ့ တစ္ေယာက္တည္းလား တူတူကူးတာေပါ့ "

ဘာညာဆိုေတာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္မ မိထူးေလ က်မမွာေတာ့ သူငယ္ပဲထင္တာေပါ့။ အေမလး က်မဆင္ က်မဆင္ ဆိုၿပီး  အသားညိုညို အေတာင့္ဆိုေတာ့ ဖြာၿပီး .. အေျခာက္မ ကူးလိုက္တာ ေမာလို႔ေမာမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ေရထဲမွာ လိပ္ဖတ္သရဇၩယ္ေတာ့လည္း ကိုယ့္အႀကိဳက္အကိတ္၊ အမေလးေပါ့.. တယ္ဆန္းထေနတဲ့ငါပါလားေပါ့။

ဒါနဲ႕ ေရကူးၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တည္းခိုခန္းသြားၿပီး.. ခ်စ္ၾကတာေပါ့ဟယ္။အမေလး သူလည္း ကိုေန႕အတိုင္းပဲ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပြတ္စပါး၊ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပို႔ခ်က္ေတြဟယ္.. အေျခာက္မ သာယာေတာ့တာပဲ။ ဒါနဲ႕ပဲ ကိုထူးရယ္ ဘယ္ေန႕ထပ္ေတြ႕ၾကရေအာင္ေနာ္ ဘာေနာ္နဲ႕ ခ်ိန္းေတာ့တာပါပဲ။ 

အဲလိုနဲ႕ ကိုေနနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ ကိုထူးနဲ႕ ကဲလိုက္နဲ႕။ တစ္ေန႕က်ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဈးကို ေဈးဝယ္စရာရွိလို႔ သြားဝယ္ၿပီးျပန္လာ ဗိုက္နာလာတာနဲ႕ သိမ္ႀကီးေဈးနားက ေျမေအာက္အိမ္သာကိုေတြ႕တာနဲ႕ ဆင္းၿပီး အိမ္သာသြားလိုက္တယ္။

အိမ္သာတက္ၿပီး ျပန္ထြက္ေတာ့ ဟိုေကာင္မ မိၾကည္ေပါ့ဟယ္။ က်မမွာေတာ့ ဟယ္ အေတာင့္ဆင္တစ္ေယာက္ အိမ္သာဝမွာ ရပ္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ဆင္ကလည္း ဆင္ေတာ့ ဘာလည္းေပါ့။

ၾကည့္ေနတုန္း သူက မ်က္လုံးနဲ႕ အေပၚသြား မလားေပါ့ဟယ္။ အဲလိုမ်ိဳး.. က်မကလည္း အဲတုန္းက ႐ြာေတြဘာေတြနားမလည္ေသးဘူး ေလ။ ႐ြာထဲမွာ ဒီလိုဒီလိုေတြရွိတယ္ဆိုတာ သိေတာင္မသိဘူး၊ ၾကားလည္းမၾကားဖူးဘူးဆိုေတာ့။ သူငယ္အဆင္ေပါ့ အရပ္ႀကီးကလည္း ျမင့္ေနတာပဲေပါ့ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ၿပီးသူ႕အေနာက္ကလိုက္သြားလိုက္တာေပါ့။

တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့သူက ရပ္ေစာင့္ၿပီး က်မလည္းအနားေရာက္သြားေရာ။ အိမ္လိုက္မလားတဲ့.. က်မကလည္း တစ္ခါမွ အဲဒါေတြ မႀကဳံဖူးေတာ့.. ဟြန္ဘာလိုက္လုပ္ရမွာလည္းဘာလည္းဆိုေတာ့ ..ခ်စ္ၾကမယ္ေလကြာ ဘာညာေပါ့။ ဒါနဲ႕ အေျခာက္မလည္း အေမလး အဆင္စားရခ်ည္ရဲ႕ေပါ့.. ေပ်ာ္ၿပီး သူ႕အိမ္လိုက္ၿပီး စားလိုက္ေသာက္လိုက္တာေပါ့ဟယ္။

လက္ရာကေတာ့ အမေလး မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ ကိုေနတို႔ ကိုထူးတို႔လက္ရာလိုပါပဲလား ဘယ္ေန႕ေတြ႕မယ္ဘာမယ္ေပါ့ဟယ္ ထပ္ၿပီးခ်ိန္းေတာ့တာပဲေပါ့။

အဲလိုနဲ႕ က်မလည္း ကိုေနနဲ႕ခ်ိန္းလိုက္ စားလိုက္ေသာက္လိုက္၊ ကိုထူးနဲ႕ခ်ိန္းလိုက္. စားလိုက္ေသာက္လိုက္၊ ကိုၾကည္နဲ႕ ခ်ိန္းလိုက္ စားလိုက္ေသာက္လိုက္နဲ႕ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းေပါ့ဟယ္။ အေျခာက္မက သာယာေနတာေပါ့ဟယ္။ 

အဲလိုနဲ႕ တစ္ရက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က နတ္ကႏၷားပြဲသြားမယ္ လိုက္မလားဆိုေတာ့ အေျခာက္ျဖစ္တာကလည္း မၾကာေသး နတ္ပြဲဆို အရင္ကတည္းကစိတ္ဝင္စားၿပီးသား။ ခုေတာ့ နတ္ပြဲသြားမယ္ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ၿပီးေတာ့ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ၾကည့္ေတာ့တာပါပဲ။

အဲလိုနဲ႕ နတ္ပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး ကသမွ် ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႕ ၾကည့္လိုက္၊လက္ခုတ္ေလးတီးလိုက္နဲ႕ေပါ့ဟယ္။အဲအခ်ိန္မွာ နတ္ေခ်ာ့မယ့္သူေတြကမယ္ေပါ့ဆိုၿပီး နတ္စင္ေအာက္က ကန႔္လန႔္ကာေလးကို ပင့္ၿပီး နတ္ဝတ္နတ္စားနဲ႕ မ်က္ႏွာက Detail အျပည့္အခ်ယ္အသနဲ႕ တစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္။ က်မလည္းၾကည့္ေနရင္း ဟယ္ ငါျမင္ဖူးပါတယ္ေပါ့။ ေသခ်ာလည္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမေလး.အမေလး. ကိုေနေတာ့ ကိုေနအမေလး က်မဆင္နင္းခံရပါေပါ့လား။

အမေလး က်မနဲ႕က်ေတာ့ က်ားလိုက္တဲ့အက်ား ခုက်ေတာ့လည္းပြင့္လိုက္တဲ့အပြင့္ နတ္ေတာင္ကလိုက္ပါေရာလား။ ေတြးလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး ကန႔္လန႔္ကာကိုဖယ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ၿပီးထြက္လာေတာ့ ဟယ္ သူ႕လည္းငါျမင္ဖူးပါတယ္ေပါ့။ ဘယ္မွာျမင္ဖူး ပါလိမ့္ေပါ့စဥ္းစားရင္း အမေလးေလး. ကိုထူးႀကီးေတာ့  အမေလးေတာ့ အမေလး ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာတုန္းဟဲ့.. ငါေတာ့ ဆင္တင္မကဘူး ေဂၚဇီလာပါ အနင္းခံရပါေပါ့လားအမေလး ငါ့ဘ၀ ဆိုၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဆဲေနတုန္း၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ ထြတ္ျပဳလာတာကို မျဖစ္နိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ထပ္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမလး မျဖစ္နိုင္စရာလားေတာ္ ကိုၾကည္..အမေလးေတာ္ အမေလး က်မဘဝက ရစရာကိုမရွိေတာ့ပါလားေတာ့၊ ဆင္ေရာ..ေဂၚဇီလာ တင္မကေတာ့ဘူး ကင္းေကာင္ပါ ေျခစုံနင္းခံရေတာ့ တာပါပဲလား ဆိုၿပီးေတာ့ဟယ္ ငါ့မွာ ဒီေဖာ္ေလာ္ေမာ္ေတြေပါ့.. ေယာက်္ားေယာင္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ပို႔တာခံလိုက္ရတာဟယ္။မွန္နန္းေဆာင္ သုံးသိန္းနဲ႕ ငါးဆယ့္ေလးေဆာင္ ေပါက္ကြဲသြားေတာ့တာပါပဲဟယ္။” 

 

ဆိုၿပီး ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ ကိုၾကည္ရယ္၊ ကိုေနရယ္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး တစ္ခ်ိန္ကအျဖစ္အပ်က္ေလးကို ေျပာျပပါတယ္။ က်မတို႔မွာ အမူအရာနဲ႕ ဒီေတးေျပာျပတာကို ရီလိုက္ရတာေလ။ ဒါနဲ႕တစ္ေယာက္က 

`` ဟားဟားတစ္ခ်ိန္ကေတာ့ လင္မယား..ခုေတာ့ ညီအမေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ့” 

`` အမေလး က်မထင္ေတာ့ထင္သား. ဒီေလာက္ပြတ္စပါးေတြေကာင္းၿပီး အပို႔ေတာ္တာ..ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဒီလိုေတြေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ`` 

`` ေအာင္မယ္ ေဖာ္ေလာ္ေမာ္ အဲတုန္းကေတာ့ ကိုေနရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေနရယ္နဲ႕။ ဘာခုမွ ဒီစကား ေျပာတာလည္း တဏွာထြဋ္ေခါင္မရဲ႕” 

 အားလုံးလည္းပြဲက်သြားေတာ့ ဝိုင္းထဲကတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မမသိန္းက 

" ဟဲ့ စိုးရယ္.. ဒီေကာင္မ မိဆက္ဆို သာစိုးေသး.. " ဆိုၿပီးေျပာေတာ့ မမဆက္က ေဖာ္ေလာ္ေမာ္ က်မဘက္လွည့္လာၿပီဆိုၿပီး ဆဲပါေလေရာ။ အဲဒါနဲ႕မမသိန္းကဆက္ၿပီး မိထူးနဲ႕ မိေက်ာ္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေျခာက္မေတြ။ဒီေကာင္မႏွစ္ေယာက္က သိတဲ့အတိုင္းပဲ အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ညီအမေတြဆိုေတာ့ တစ္အိမ္တည္းတူတူေနၿပီး သူငယ္တူတူေထာင္ တူတူစားေနၾကေပါ့။

အဲလိုနဲ႕ တစ္ရက္မွာ မိထူးက အလုပ္ကအျပန္ကားေပၚမွာ သူ႕ေဘးနားေရာက္ေနတဲ့သူငယ္ကို ၾကည့္ခ်လိုက္ေတာ့ အေမလး.အညိုဆင္ေပါ့ ဒါနဲ႕ ကားေပၚမွာ လိပ္ခ်လိုက္ေရာ ဟိုကလည္း ၿငိမ္ခံေနတာေပါ့။

ဟားဟားဟား မၿငိမ္ခံပဲေနမလား အဲသူငယ္က ဟိုအေျခာက္မေလ၊ နင္တို႔သိလား မိေဇာ္ေလဟယ္.. ဟိုက ရၿပီေပါ့ ပို႔ရခ်ည္ေသးရဲ႕ဆိုၿပီး လိပ္သမွ်ၿငိမ္ခံၿပီး ကားေပၚကဆင္းေတာ့ တူတူဆင္း၊ စကားေတြဘာေတြေျပာၿပီး.ခ်ိန္းခ်က္ၿပီး စားၾကတာေပါ့။ မိေဇာ္ကလည္း ဒီလို အပို႔ေတာ္ေသာ.. ႐ုပ္ကလည္းဆင္ေသာဆိုေတာ့.. သူ႕သူငယ္ေပါ့..တြဲေတာ့တာေပါ့။

အဲဒါ တေန႕တေန႕အိမ္ေရာက္ရင္ မိေက်ာ္ကို ေျပာရတာအေမာ သူ႕လင္ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေၾကာင္း..ဘယ္လိုေတြေတာ္ေၾကာင္းေပါ့။ ႂကြားရတာအေမာ။

အဲအခ်ိန္မွာ မိေက်ာ္ကလည္း တစ္ရက္ေသာအခါမွာ ပုဂံေပၚကို သြားရင္းနဲ႕ အပုန္းမတစ္ေယာက္ကလာေထာင္တာနဲ႕ အဲအပုန္းမကို ပို႔ၿပီး..အဲအပုန္းမေလးနဲ႕ပဲ သာယာေနေတာ့ မိထူးကလည္း သူ႕ေလာ္ကင္အေၾကာင္းႂကြား၊ မိေက်ာ္မကလည္း သူ႕မယားအေၾကာင္း ႂကြားနဲ႕။

တစ္ရက္မွာ မိထူးက သူ႕လင္နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေပါ့ ဘာညာဆိုၿပီး သူ႕လင္ကိုေခၚလာေရာ။ မိေက်ာ္ကလည္း သူ႕လင္ မိေဇာ္ကို လည္းေတြ႕ေရာ... ဒါနင့္လင္... ဟားဟားဟား... အမေလးမိထူးရယ္... နင့္လင္တဲ့ ... ဆိုလည္းျဖစ္ေရာ...မိေဇာ္ခမ်ာ.... ျပန္ေတာ့ မယ္... ျပန္ေတာ့မယ္နဲ႕ ေျပးေရာ။ မိထူးခမ်ာ နားမလည္ေတာ့ဘူး။ အဲမွာ မိေက်ာ္က ဟဲ့..အဲဒါ နင့္လင္လားဟယ္ အဲဒါ က်မ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းပို႔ေနတယ္ဆိုတဲ့ က်မ မယားပါဟယ္၊ ရွင္က က်မမယားကို ခံတာအမေလး..အမေလး ဆိုၿပီး မိထူးကိုေျပာလို႔မဆုံးေတာ့ဘူး ေလ။”

 

မမသိန္းစကားလည္းဆုံးေရာ က်မတို႔မွာ ေအာ္ ဒီေလာကကလည္း ဒီလိုေတြပဲ ပတ္လည္ရိုက္ေနၾကသလို သလိုပါပဲလားေပါ့။

သည္အခ်ိန္မွာ မစိုးက “အမေလး က်မတို႔က ေတာ္ပါေသးတယ္ ဟိုေကာင္မ မဂ်ဴးရယ္ သိန္းထြန္းမရယ္က က်မတို႔ အျဖစ္ထက္ဆိုးေသးတယ္” ဆိုၿပီး

‘ ဒီလိုဟယ္ တစ္ရက္ေသာအခါမွာေပါ့ က်မဆူးေလ႐ြာကို ဆင္းလိုက္တယ္ဟယ္။ မီးကပ်က္ေနေတာ့ ႐ြာထဲမွာ ေမွာင္နဲ႕မဲမဲေပါ့။ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြပဲထြန္းထားတာေလ။

အဲဒါ ႐ြာထဲမွာ မိဂ်ဴးကို ေတြ႕ေရာ။ သူက အခန္းမရလို႔ ေစာင့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ဟဲ့ အိမ္သာတက္မလို႔လားေပါ့ဆိုေတာ့ အင္းဟုတ္တယ္ဘာညာနဲ႕။ေအး ငါလည္းတက္မလို႔ ဘာညာနဲ႕ေပါ့။ သူေစာင့္ေနတဲ့အခန္းကလူ ထြက္လာေတာ့ သူက အဲအခန္းထဲကိုဝင္သြားပါေလေရာ။

က်မလည္း အခန္းေစာင့္ၿပီး အခန္းရတာနဲ႕ အခန္းထဲဝင္ ဗိုက္ထဲက ဝန္ထုပ္ကိုေျဖခ်ၿပီးလို႔ ျပန္ထြက္၊ လက္ေရေဆး၊ ဘာညာနဲ႕ ျပန္တက္လာခဲ့တယ္။

အဲအခ်ိန္မွာပဲ မိဂ်ဴးက အေနာက္ကေနျပန္တက္လာၿပီး က်မကို ဟယ္ မစိုးရယ္ ေဘးအခန္းကသူငယ္က အညိဳဆင္..အေတာင့္ ဆင္ေတာ့ ဆိုေတာ့ က်မက ဟဲ့ ဒီေလာက္ မီးမွိန္မွိန္မွာ နင္ကဘယ္လိုလုပ္ျမင္ရတာတုန္းဆိုေတာ့ ဟိ..ေသခ်ာေတာ့ မျမင္ဖူးေပါ့ မွန္းၾကည့္တာ..ရွပ္အကၤ်ီ အဝါက်ားေလး ဝတ္ထားတယ္.. ဒီလိုကိတ္တာေတာ္..အဲတာကီးခဲ့တယ္ဆိုၿပီး ဝမ္းသာအားရေျပာျပေနတုန္း အိမ္သာေလွကားေပၚကို ျပန္တက္လာတဲ့ သိန္းထြန္းမကို ေတြ႕ေတာ့တာပါပဲ။ ဝတ္ထားတာကလည္း ရွပ္အကၤ်ီအဝါက်ား။ အဲဒါနဲ႕က်မက 

" ဟဲ့ သိန္းထြန္းမ နင္ခုနက ဟိုဘက္ေဘးက အခန္းမွာတက္တာမလား"ဆိုေတာ့ 

" အင္းးးးဟုတ္တယ္ " လည္းဆိုေရာ.. က်မက 

" ဟယ္..အေမလး မိဂ်ဴး နင္က သူ႕ကို.. အေမလး နင္ကသူ႕ကိုကီးလိုက္တယ္.. ဟားဟားဟား သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းႀကီးကို ကီးလိုက္တယ္။ ဟားဟားဟား ကိတ္တယ္ဆို သူငယ္အဆင္ဆို ဟားဟားဟား" နဲ႕ က်မေျပာလို႔မဆုံးေတာ့ဘူး။ ဟိုေကာင္မ မိဂ်ဴးခမ်ာလည္း ခံေဖာ္ခံဖက္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးကို ျပန္ကီးမိလိုက္တဲ့အျဖစ္ကိုေရာက္သြားတာဆိုေတာ့ အမေလးမေျပာပါနဲ႕ ႐ွက္တာ ရွက္တာ တစ္လေလာက္ ေပ်ာက္သြားတယ္..လာကို မလာရဲေတာ့ဘူး.. ဟားဟားဟား’

 

က်မတို႔မွာလည္း ရီလိုက္ရတာ.. ႐ြာဆင္းျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေလးေပါ့ေလ ျဖစ္တတ္တဲ့ ဟာေလးေတြေပါ့ဆိုၿပီး ကိုယ္႐ြာဆင္းတဲ့အခါက်ရင္ သတိထားေရတာ့တာ။

 

အဲလိုနဲ႕ စကားေျပာေနရင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာတာနဲ႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါနဲ႕ အားလုံးကဝိုင္းၿပီး ဟဲ့ ပိန္သြားလိုက္တာဟယ္ CD4 ေတြ အရမ္းက်လို႔လားေပါ့ေမးၾက..ျပဳၾက... အားေပးၾကနဲ႕ေပါ့။

သူရွိေနတာလည္း ကိုယ္ေတြသိၿပီးသားဆိုေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြအားေပးၾက ေဖးမၾကေတြက က်မတို႔ ေတြအတြက္ အဆန္းမဟုတ္ ေတာ့ဘူးေလ။

သူကအရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတဲ့ အေျခာက္မေလးပါ။

သူစၿပီး လိင္ဆက္ဆံခါစက သူအရမ္းခ်စ္တဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးနဲ႕ပဲ စၿပီးဆက္ဆံခဲ့တာပါ။ သူ႕ဘဝမွာ အဲေကာင္ေလးနဲ႕ပဲ လိင္ဆက္ဆံမႈရွိခဲ့ၿပီး တျခားဘယ္သူနဲ႕မွ မဆက္ဆံခဲ့ဘူး။

အဲေကာင္ေလးနဲ႕ ဆက္ဆံတာေတာင္မွ ၂ ခါပဲလိင္ဆက္ဆံခဲ့ၿပီး အဲႏွစ္ခါလုံး ကြန္ဒုံးကိုသုံးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူ႕ သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူေလးက ေဆးသမားမလို႔ ေၾကာက္လို႔တဲ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ကံဆိုးတာက အဲေကာင္ေလးက No.4 ခ်ေနၿပီ၊ ေဆးထိုးတဲ့ အဆင့္ေရာက္ေနၿပီ။ သူနဲ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြကေနၿပီး ခ်စ္တယ္ႀကိဳက္တယ္ျဖစ္တာဆိုေတာ့ သူကလည္း မေကာ္ခံဖူးေတာ့ မေကာ္ခံရဲ။ အဲလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာ ေကာင္ေလးက ေဆးခ်ၿပီး ေဆးမူးေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႕ကို ျဖစ္ခ်င္တယ္ဘာညာဆိုေတာ့ သူကလည္းခ်စ္လည္း ခ်စ္ဆိုေတာ့ ျဖစ္လိုက္တာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ကြန္ဒုံးသုံးၿပီးဆက္ဆံတာေပါ့ေလ ပထမ ဆုံးအႀကိမ္ဆိုေတာ့ နာကလည္းနာ..ေဖာ္ကင္ကလည္းကြဲလို႔ ေသြးေတာင္ ထြက္တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ ေကာင္မေလးက ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ကြန္ဒုံးကိုခြၽတ္မယ္ေပါ့လို႔ဆိုၿပီး ေကာင္ေလးေလာ္ကီးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြန္ဒံုးက မရွိေတာ့ဘူး။

ဟဲ့ဘယ္ေရာက္သြားတာလည္းေပါ့.. အဲအခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္ေလးက ငါခြၽတ္လိုက္တာဟာ ဒီအတိုင္းပဲေကာင္းလို႔ဆိုၿပီးေျပာေတာ့.. ဟဲ့ငါကိုယ္တိုင္ေသခ်ာစြပ္ေပးလိုက္တာကို ဘယ္အခ်ိန္ကခြၽတ္လိုက္တာလည္းေပါ့။ ေမးေတာ့ နင္ေလးဘက္ေထာက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါခြၽတ္လိုက္တာတဲ့ေလ။ အဲဒါနဲ႕ သူလည္း အိမ္သာေျပးၿပီး ေဆးေပါ့.. စပ္လိုက္တာလည္း မေျပာနဲ႕ေတာ့.. တခါမွ အဲေလာက္ျဖစ္တာ မႀကဳံဖူးဘူး။

အဲလိုနဲ႕ ေနာက္တစ္ခါ ေကာင္ေလးနဲ႕ ထပ္ျဖစ္ၿပီး မၾကာဘူး ေကာင္ေလးလည္း ေဆးမႈနဲ႕ အဖမ္းခံခဲ့ရေတာ့တယ္။

သူလည္း ေကာင္ေလးကို မေမ့နိုင္ျဖစ္ၿပီး လြမ္းလိုက္ ေဆြးလိုက္နဲ႕ေပါ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ နိုင္ငံျခားေက်ာင္းတစ္ခုမွာ စေကာလား ရွစ္ရတာေၾကာင့္ ေသြးစစ္ဘာစစ္ညာစစ္ေတာ့ သူ႕မွာ HIV က ေပါ့စတစ္ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲအခ်ိန္မွာ သူ႕မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ သတ္ေသဖို႔ ႀကံစည္မိတဲ့ အထိ ေသြးပ်က္သြားေတာ့တာပဲ။

ရွက္ကလည္းရွက္ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္းဖြင့္မေျပာရဲနဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေပါ့။ ေသြးေအးသြားမွ ေအာ္ ခ်က္ခ်င္းႀကီးမွမေသနိုင္ပဲဆိုၿပီး အားတင္းၿပီး ဘဝကိုျပန္ေလွ်ာက္ရတာ။ ေနာက္ေတာ့ အ၆ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြရလာ၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဒါေတြကမဆန္း ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အခ်င္းခ်င္းဖြင့္ေျပာတိုင္ပင္ေပါ့ေလ။

ေအာ္ သူ႕က်ေတာ့လည္း ကြန္ဒုံးေဆာင္ခဲ့ရဲ႕သားနဲ႕ မထင္မွတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္ဆက္ဆံသူရဲ႕ တာဝန္ပ်က္မႈေၾကာင့္ ဒီေရာဂါကို လက္ခံရရွိလိုက္တာ။

သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ဒုံးေဆာင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်မတို႔မွာ သူငယ္ ပိုစရွင္(Position)ေျပာင္းတာနဲ႕ ကြန္ဒုံးပါေသးရဲ႕လား ၾကည့္တတ္သြားတာ သူ႕ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူးေပါ့ရွင္.....

ေရးသားသူ - ပါဝါ

ဆက္ရန္ .......