(ရေးသားသူ - ပြည့်ဖြိုး)
...........
.....
မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်နဲ့ မည်သည့်အဖွဲ့အစည်းကိုမှ စော်ကားလိုစိတ်မရှိပဲ စာရေးသူရဲ့ စိတ်ကူးယဥ် ဇာတ် လမ်းဖြစ်လို့ ဇာတ်လမ်းလိုသာ ရသခံစားကာ ဖတ်ပြီး၊ ထိခိုက်စော်ကားမိသလို ဖြစ်သွားရင်းလည်း ခွင့်လွှတ် ပေးပါလို့ပြောရင်း ....
ချစ်သော
Freddy
................
ဝါဆိုဝါခေါင်မို့ လေသရမ်းတို့က မြူးလို့.. .
မန္တလေး-မတ္တရာသွား ကားလမ်းကနေ ခွဲထွက်သွားတဲ့ တောင်ပြုန်း လမ်းလေးတစ်လျှောက်မှာတော့ အစီအတန်းကားများရယ်၊ အပြည့်အသိပ်လူများရယ် တောင်ပြုန်းအရှင် ၂ပါးပွဲတော် နွှဲပျော်ဖို့ အလုအယက်သွားနေကြတာ...
"ပိုက်ဆံကျဲပါဗျို့...ပိုက်ဆံကျဲပါဗျို့"
နဲ့ တစ်စာစာအော်နေကြတဲ့ နေလောင်ညိုမွဲ အသားရည်များနဲ့ ကလေးတစ်တန်းကလည်း တစ်စီတစ်တန်းကားတန်းကြီးများကြား မကြောက်မရွံ့ပြေးလို့လွှားလို့။ ဝါခေါင်လဆန်း ၈ ရက်ကစလို့ လူထူထူ ဖုံထူထူနဲ့ ရိုးရာနတ်ပွဲ အပြေးလေး ခ နေကြပုံက မြန်မာမှာသာမက ကမ္ဘာမှာပါ ဒီတစ်နေရာ တောင်ပြုန်းဆိုသောထိုနေရာ။
အနှစ်နှစ်အလလက ငရဲနုတ်ခမ်းပါးဝ လှမ်းလျှောက်လို့ ဟုတ်တာရော မဟုတ်တာရော သောင်းပြောင်းဟောစား နတ်ကတော်မမများရဲ့ ရှိသမျှအကုန် အိတ်သွန်ဖာ မှောက် ပွဲထုတ်ကြတဲ့ နေရာမို့လား...
" ရွှေတပိဿာ မ ပါဘုရား.. ရွှေ ၂ပိဿာ မ ပါဘုရားနဲ့ တိုင်တည်ဆုတောင်းသံများကြား "
ပုဂံခေတ် အနော်ရထာမင်းလက်ထက်တည်းက အမူတော်ထမ်းရာ အုတ် ၂ချပ်လပ် ပျက်ကွက်တဲ့ ရာဇဝင်လာ ကိုယ်တော်ကြီး ကိုယ်တော်လေးတို့တော့ နားငြီးတော့မှာပေါ့.. ...
ဒီနှစ်တော့ အရှင် ၂ပါး မ လို့ ရွှေရောင် ငွေရောင် တစ်ပြောင်ပြောင်နဲ့ နတ်ကတော် ငွေဖော့ တစ်ယောက် ရွှေတွေကျော့လို့ နတ်ပွဲလာလေရဲ့.....
မန္တလေး-မတ္တရာ အစုန်အဆန်ရထား အထူးတွဲပေါ် အ တက် ပုံတော်တွေ ထည့်ထားတဲ့ ဖာတောင်းကြီးရယ်၊ နုတ်ခမ်းနီပါးနီကအစ အဝတ်အထည်အဆုံး အကုန်ရောပြွန်းထည့်လာတဲ့ လက်ဆွဲအိတ်ကြီးကတစ်လုံး..
ပရိုးပရီ ကို့ရို့ကားရားနိုင်လွန်းနေတဲ့ ငွေဖော့လက်ကို အတင်းဆွဲလို့ ရထားပေါ် တင်ပေးလိုက်သူက စိုးမောင်..
"ဟဲ့..အို..ဖြေးဖြေးလုပ်ပါရှင်.."
ငွေဖော့က ကြွက်သားအပြည့် လက်ကြမ်းကြီးနဲ့အတင်း ဆွဲတင်နေတဲ့ လူညိုထွားကို ကြာမျက်စောင်း တစ်ချက် အပီအပြင်ကျွေးလို့ နုတ်ခမ်းဆူကာ ပြောလိုက်တာ။
"အို အမိရယ်.. ရထားကဖြင့် ထွက်တော့မယ်.. တော်နေကြာ ကျန်ရစ်ခဲ့မယ် စိုးလို့ တင်ပေးထားပါဗျာ အသားယူ ချင်လို့များမှတ်သလား."
အို...အမိ တဲ့လား...
ငွေဖော့က နတ်ကတော်မိန်းမလျာ ဆိုပေသိ.... ဝတ်တက်စားတက် ပြင်တက်ဆင်တက်ရုံမက ဆံပင်အရှည်ကလည်း အစစ်၊ အသားရည်လည်း ခပ်လပ်လပ်နဲ့ မိန်းမချောပေမို့ မိန်းမအစစ်နဲ့တောင် အမြဲမှားရတာ။
ခုလည်းပဲ စိုးမောင်က မိန်းမအစစ်အမှတ်နဲ့ အမိလို့ ပြောလိုက်မှုအပေါ် သဘောခွေ့သွားပုံရတယ်။ မခွေ့ရောလား။ စိုးမောင်ပုံစံကိုလည်း ကြည့်လေ၊ လူကောင်က ခပ်ထွားထွား ခပ်တောင့်တောင့်ကိုမှ အသားကညိုပြာညက်၊ နှာရောင်ကောက်ကောက်နဲ့ အလိုက်အဖက် မဲ နက်နက်မျက်ဆံ၊ နုတ်ခမ်းမွှေးပါးမွှေးခစစနဲ့ ကွမ်းစားလို့ ရဲမှည့်နေတဲ့ နုတ်ခမ်းထူပိန်းကြီးများက အသည်း ယားစရာ.. အိုရ်..ပြောရရင် နော်ကတက် နတ်ကတော်မမတို့ အကြိုက် ကျားစီးဝါးစီ ယောက်ျားသားကြီး ......
ရထားတစ်တွဲလုံးမှ လူကုန်ကလည်း ရင်ချင်းဆက်၊ ကျောချင်းဆက်၊ ပုခုံးချင်းဆက် အမြွှာတွေလား ထင် မှတ်မှားရလောက်အောင် အပြည့်အသိပ်... ကိုရွှေစိုးမောင်နဲ့ မငွေဖော့တို့ကလည်း တိုင်ပင်ထားရင်လွဲဦးမယ်..ဘေးချင်ယှဉ်လျက်သားခဗျ။ စိုးမောင်က လက်အလွန်သွက်တာ။ ပုခုံးချင်ယှဉ်ထားရာက လက်ကိုအ နောက်သွင်းလို့ ငွေဖော့ ဖင်ကားကားကို လက်နဲ့ တို့ကာထိကာ သွေးတိုးစမ်းနေတော့တာအသည်းတစ်လှပ်လှပ် ရင်တစ်လှပ်လှပ် မငွေဖော့ကလည်းငြိမ်ချက်သား ကောင်း လို့ပါပဲ...
" အို့..အမေ့..ဘယ်လိုလူကြီးပါလိမ့်.."
ငြိမ်နေမှန်းသိတော့ တစ်ဆင့်တက်လို့ ဖင်ဝထိ အရောက်လှမ်းလို့ နှိုက်လိုက်တော့ ငွေဖော့ တစ်ချက်တွန့်လို့ မူတူတူ ငြူစူကလူ ဆိုလာတယ်။ စိုးမောင်လည်း လက်ကိုပြန်သိမ်းလိုက်ပီး ခပ်ငြိမ့်ငြိမ့်တွဲရထားစီးလို့ လိုက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
" မနိုင်မနင်းနဲ့ဗျာ ကျုပ်ကိုပေးပါဗျ၊ အော်..လူကို မယုံလို့လား..ခဗျားလေး ပစ္စည်းတွေ ထမ်းပြေးမယ့်ကောင် မဟုတ်ပါဘူးဗျ"
ဘူတာရုံကနေ ကနားတဲထိက တစ်မျှော်ကြီး သွားရဦးမှာမို့ အားကိုးရာရ နည်းလား အမှတ်နဲ့ ငွေဖော့တစ်ယောက် စိုးမောင် အလိုလိုက်လို့ အကြိုက်ဆောင်လို့ပါပဲ...
" ဒါနဲ့ ရှင့်နာမည်က..နောက်ပီး ရှင်လည်း နတ်ဆက်ဖို့ပဲလား"
"ကျုပ်နာမည်က စိုးမောင်.. သပြေကုန်းရွာဇာတိ၊ အဘတို့ အမတို့ (အဖေတို့ အမေတို့) က တောင်ပြုန်းမင်းအ ဆက်တွေလေအသက်ကြီးလာတော့ နန်းထိနန်းရောက် မလာနိုင်လို့ ကျုပ်က သူတို့ကိုယ်စား ပန်းဆက်ရင်း ပြန်ပန်းလာယူတာ"
နတ်ကတော်နဲ့ နတ်မျိုးအဆက် ဆိုတော့ စိုးမောင်နဲ့ ငွေဖော့က နေနဲ့လ ရွှေနဲ့မြလို လိုက်ဖက်ညီပီပေါ့ဗျာ......
ယာယီ နတ်ကနားတဲအထိ အားကောင်းမောင်းသန် ယောက်ျားသားကြီး လက်ဆွဲလို့ (လက်တော့မဆွဲဘူး အပိုထည့်ရေးတာ) ဝင်လာတဲ့ နတ်ကတော် အ၆မ ငပေါက်စလေးကို အိုကြီးအိုမ နတ်ကတော်ကြီးများက အားကျတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ရှိုးလိုက်ကြတာ မျက်စိတွေဆွေမတက်ပါပဲ😂😂 ဒါကိုသိတော့ ငွေဖော့ကလည်း အကဲစိန်လုပ်ကာ ...
"ကိုစိုးမောင် ချက်ချင်းကြီးမပြန်နဲ့နော်၊ နားဦး သလား.. ငွေဖော့ အိတ်ထဲမယ် ယိုးဒယား မုန့်ပုံးတွေပါတယ် စားသွားချေဦး"
တကယ်က နတ်ဆက်ဖို့ယူလာတဲ့ဟာတွေ....
"နေပါစေဗျ.. ကျုပ် တောင်ပြုန်းရွာထဲက အမျိုးအိမ်တွေဝင်ရဦးမှာမို့ သွားဦးမယ်ဗျ.. မပြန်ခင် ထပ်ဆုံကြတာပါ့"
"အော် ဟုတ်ပါပီတဲ့ရှင်.. အရီးတို့ကိုလည်း ပြောလိုက်ပါဦး ငွေဖော့က သတိရပါတယ်လို့.."
သိလည်း သိပဲနဲ့ ဖောလ်တာ ဖောလ်တာ...
"အော်..ဟုတ်..ဟုတ်.."
စိုးမောင်လည်း ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့ ဖြေရင်းထွက်သွားလေရဲ့.. ချွေးတွေရွှဲလို့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကပ်နေတဲ့ အဖြူရောင် အင်္ကျီအပါးအောက်က V ပုံသဏ္ဍန်ကျောပြင် ကျယ်ကြီးကို ငေးလို့ ငွေဖော့ တစ်ယောက် အကြောအချဉ်များရှုံ့လာတဲ့အထိ ရမက်တွေ ထန်ကာ တက်လာလိုက်တာ တစ်လိပ်လိပ်နဲ့ပါပဲ.. ....
" ဟဲ့ ငွေဖော့ ဘာတွေဖြစ်နေတာတုန်း ချွေးတွေလည်း ပျံလို့.."
" ရေ..ရေ.ပေးစမ်းပါတော်..မြန်မြန်.."
ကနားတဲ ဘေးချင်းကပ်လျက်က နတ်ကတော် မမိလှက ရေတစ်ခွက် ကမ်းလိုက်တော့ အပြေးယူကာ..
"ဂလု.."
ကနဲမြည်အောင်သောက်ရင်း ဆန်တက်လာတဲ့ တဏှာတွေကို မျိုချလိုက်ရပါတော့တယ်.....
.................
ဝါခေါင်လဆန်း ၉ ရက်
အကန်တော့ခံရာနေ့မှာတော့ သဘောကောင်းပီး လက်သွက်တဲ့ စိုးမောင်ဆိုတဲ့ လူညိုထွားကို မျှော်တော်ယောင် မယ်ဖော့ ရွှေလည်တိုင်ကျော့ကျော့ ရှည်ရော့မယ်တကယ်...
နန်းကြီးပေါ်က နတ်ဆိုင်းမြိုင်မြိုင်တီးလိုက်ရင်ပဲ မိန်းမ လျာ အပေါင်း သူတော်ကောင်းတို့က နဖူးပေါ်လက်ဦး အထူးတင်လို့ ပပါတယ် သပါတယ် မပါ စပါ တွေ လုပ်ကြတော့တာ။ ဒီတစ်နှစ်က ငွေဖော့အတွက်ကတော့ ဆုတစ်ခု ပိုတောင်းရမယ့် ဖြစ်ပုံ
" သမီးတော်ကြီးနဲ့ ရထားပေါ်မှာ ဆုံခဲ့တဲ့ အဂါင်္သားကြီး မောင်စိုးမောင် ဆိုသူနဲ့ ပြန်ဆုံပါရစေပါဘုရား.."
" ဒုန်း..ဒုန်း..အုန်း..အုန်း..ဝုန်း.ဝုန်း..."
နတ်ဆိုင်းသံနဲ့အပြိုင် ငွေဖော့ တစ်ယောက် ရင်တွေ ခုန်နေလိုက်တာ ဖြောင်းကိုဆန်လို့... မဆန် ရိုးလား.. နတ်ကြီးသံတံခါးအနီးမှာ ပန်တော်ကျပန်းတွေ လက်မှာ ကိုင်လို့ မူးရူး ကခုန်နေတဲ့ စိုးမောင်ကို လှမ်းမြင်နေရတာလေ...
" ဟယ်..အရှင်၂ပါးတန်ခိုး ကျွန်တော်မျိုးမ သံသယမဝင်ဝံ့ပါဘုရား..မဝင်ဝံ့ပါဘုရား.."
နုတ်တက်ရွရွပြောနေရင်းက ရင်တွေဖိုနေတော့တာ.. မကြာပါဘူး အရက်နံ့ခပ်သင်းသင်းနဲ့ စိုးမောင်တစ်ယောက် ငွေဖော့ ရှိရာ ရောက်လာပါရောလား..
" မငွေဖော့.. အဆင်ပြေကဲ့လားဗျ"
" ပြေပါတယ် ကိုစိုးမောင်ရယ်.. ကိုစိုးမောင်ရော ပန်တော်ကျ ဗောင်းတော်ကျ ရခဲ့ရဲ့လား"
" ပန်တော်ကျတော့ ရပီဗျ၊ ဗောင်းတော်ကတော့ ညညီလာခံ နေ့မှပဲ ယူတော့မယ်ဗျ"
လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့ ပန်းတွေကို ပြရင်းပြောနေတာ၊ မျက်လုံးတွေကလည်း ရီဝေလို့...
" ညနေကျရွာထဲ အလည် လိုက်ခဲ့လေဗျာ.. ကျုပ်နှမအိမ် ရှိတယ်.."
" အော် ဟုတ်လား.. လိုက်ခဲ့ရတာပါ့"
ငွေဖော့တို့က ၂ခါခေါ်စရာမလို..ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်တောင် မငြင်းတော့ညနေရောက်တော့ မမိလှကို ကနားတဲအပ်လို့ စိုးမောင်ခေါ်ရာနောက် ကောက်ကောက် ပါအောင် အဆီဖူးခါကာ လိုက်သွားလိုက်ပုံက လူမြင်လို့တောင်မကောင်း.....
အချိန်က မှောင်ရီပျိုးစ... ရွာကိုဆိုပီး နတ်ပွဲနဲ့ဝေးရာ ပြောင်းတောဖက် သွားနေတာမို့ ငွေဖော့က
" ကိုစိုးမောင်..ငွေဖော့ကို ဘယ်ခေါ်လာတာတုန်း.."
" ခဏပါငွေဖော့ရယ်.. ကျုပ်က ငွေဖော့ကို ချစ်ချင်လို့ပါ"
"ပြွတ်..ပြွတ်.."
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပဲ ခေါင်းကို ကိုင်လို့ နဖူးကို ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် နမ်းလိုက်တဲ့ စိုးမောင်... ငွေဖော့ကိုယ်ခန္ဓာကို ဆွေ့ကနဲနေအောင် ပွေ့ချီလိုက်ပီး လူတစ်ရပ်ကျော်ရှည်တဲ့ ပြောင်းခင်းထဲ ဆွဲသွင်းသွားပါတော့တယ်.....
ကွမ်းစားထားလို့ ထူပြိန်းနေတဲ့ လျှာကြမ်းကြီးကို ငွေဖော့ပါးစပ်ထဲ အားရပါးရထိုးထည့်လို့ မွှေပေးနေတာ...
" အွင်း..အွင်း..အင်း..အဟင်း...အင်း..."
" ပြွတ်...ပြတ်..ပလတ်...ပြတ်..."
အပေါ်နုတ်ခမ်းပြောင်းကိုက် အောက်နုတ်ခမ်းပြောင်းကိုက်ရင်း ဖင်တွေညစ် နို့တွေချေ၊ ငွေ့ဖော့တစ်ယောက် ဖျတ်ဖျတ်တွေကို လူးလို့နေပါပဲ... နှိပ်စိအင်္ကျီကျယ်သီးများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဖြုတ်လို့ ချွတ်၊ ပြေလျော့လျော့ဖြစ်နေတဲ့ ထဘီလည်းချွတ်ကျ၊ ယောက်ျားတန် ဆာနဲ့ ဆေးလူး နို့အုံခပ်စူစူရယ်၊ မိန်းမဆန်တဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တို့ရယ်နဲ့ ငွေဖော့ရဲ့ ဖားတစ်ပိုင်း ငါးတစ်ပိုင်းအလှက စိုးမောင်အတွက်တော့ အဖီးလ်တစ်လိုင်းနဲ့ အရသာပေါ်လွင်နေစေတော့တာ...
" ပြတ်..ပတ်...ပလတ်...ပြတ်..ပြွတ်..ပြတ်.."
ခပ်ဖွဖွလေးငုံကိုက်ပီး စုပ်စို့နေတာမို့...
" အိုး...အား...အား..နာတယ်..အိုး...တအားမကိုက်နဲ့..အား..အင်း.."
ကိုက်ရင်း စို့ရင်း စုပ်ရင်းနဲ့က လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ပွတ်သပ်ထိုးဆွနေတဲ့ စိုးမောင်ရဲ့ ပုဆိုးအောက်က တင်း မာထွားကြိုင်းလွန်းတဲ့ လီးကြီးကို ဆွဲညစ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ငွေဖော့..
စွတ်ကျယ်ကို အထက် မ,ဆွဲချွတ်၊ ပုဆိုးကို ဖြည်ချချွတ်လိုက်တဲ့အခါ ပုဆိုးအောက်မှာ တင်းမာထောင်ထနေတဲ့ လိင်တံကြီးက ငေါက်ကနဲနေအောင်တောင်လာတာ.. အမို့အမောက်နဲ့ ကြွက်သားအပြည့်ရင်ဘက်ပြင်ကြီးကိုညစ်ရင်း လမွှေးထူပြိန်းရှည်ရှည်မဲမဲများခြံရံထားတဲ့ စိုးမောင်ရဲ့ ဧရာမလီးကြီးကို ပွတ်ပေးရင်း လက်ပြန်ဆွဲလျက် ဂွင်းထုပေးနေတော့တာ။ ယောက်ျားချွေးနံ့ခပ်သင်းသင်းကလည်း ငွေဖော့စိတ်ကို အတော်လေး ထကြွလာစေပြန်ပါတယ်..
အောက်ဖက်ဆင်း ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း မျက်နှာရှေ့က အာဂလီးကြီးကို လက်၂ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ကာ အားပါးတရ မှုတ်တော့တာ။ ပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ်ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးက ပူနွေးတဲ့ အာခံတွင်းရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ပိုလို့ ပိုလို့သာ ထွားကြိုင်းသန်မာလာတော့တယ်....
" အိုး...အိုး..အား..အူး...အား...ကောင်း.ကောင်းလိုက်တာ..ငွေဖော့ရာ..အား.."
" အွင့်..အင့်..အင့်..ဟွန့်..အင့်.."
ခေါင်းကို ကိုင်လို့ အာခံတွင်းပူပူထဲ အတင်းထိုးထည့်လို့ စောင့်လိုးနေတဲ့ စိုးမောင် ချွေးတွေကို ရွှဲလို့... အဝေးဆီမှ နတ်ဒိုးသံတွေက သူတို့ ၂ဦးသားရဲ့ အသက်ရှူသံခပ်ပြင်းပြင်းကိုမလွှမ်းမိုးနိုင်ခဲ့...
" လေးဖက်ကုန်းလိုက်...ထည့်တော့မယ်."
ပုဆိုးဖြန့်ခင်းလိုက်ပီး အကျအန လေးဖက်ကုန်းပေးထားတဲ့ ငွေဖော့ ဖင်ဝနောက်မှာ လီးကြီးကိုတေ့ထားကာ နေရာယူလိုက်ပီး စတယ်သွင်းပါတော့တယ်..
" ဖွတ်..ပြွတ်..ဗျစ် ဖျစ်"
"အိုး...."
ငွေဖော့ရဲ့ ဖင်ခေါင်းထဲ ဒစ်ပြဲကားလီးကြီး တစ်ရစ်ချင်းနစ်ဝင်သွားတာနဲ့ တပြိုင်နက် တစ်ဖောင်းဖောင်း တစ်ဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင် လိုးတော့တာ... ပြောင်းခင်ကြီးအတွင်း ချွေးသံတစ်ရွှဲရွှဲနဲ့ ၂ဦးသား တုံးလုံးပက် လက် လိုးနေလိုက်ကြတာ မိုးမမြင်လေမမြင်ပါပဲ.....
" ဖောင်း....ဖောင်း..ဖြောင်း..ဖောင်း..ဖုတ်..ဖုတ်..ဖက်
..ပတ်.."
" အိုး..အား..အား..ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ..ကိုစိုးမောင်ရယ်..အိုး..အား.."
" အား..အား..အင်း..အွင်း...အင်း..အင့်..အင့်...."
လေးဖက်ကုန်းလို့ လိုးနေရင်းက ငွေဖော့ရဲ့ ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လို့ ပက်လက်လှန်လိုက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အ နေအထား လှေကြီးထိုးပေါင်ထမ်းဆော် ဒီဇိုင်းနဲ့ အ ပြတ် ဗျင်းနေတော့တာ.....
" ဖွတ်..ဘွတ်...ဇွပ်..ဇွပ်..ဖြောင်း.ဘက်..ပက်..ပက်.."
လဥတွဲကြီး ၂လုံးကလည်း တစ်ပက်ပက်ရိုက်လို့... ပါးကြောနားကြောကြီးများထောင်ထ တစ်ကိုယ်လုံးက အားကုန်သုံးကျုံးလိုးနေရင်းက ရှေ့တိုးနောက်ငင် နတ် ပူးသလို ယိမ်းထိုးရင်း ညစ်အားကောင်းတဲ့ ငွေဖော့ရဲ့ ဖင်ခေါင်းကြွက်သားတို့အစွမ်းကြောင့် စိုးမောင်တစ်ယောက် လရည်ပူအများအပြား ငွေဖော့ဖင်ခေါင်းထဲထောင်ပန်းလို့ ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်...
" ဟဲ့..ငွေဖော့ ညည်းဟာက ဘယ်ကပြန်လာတာတုန်း.. ရွာကမှ ဟုတ်ကဲ့လားအေ.. အဝတ်အစားတွေလည်း ဖရိုဖရဲနဲ့."
မမိလှရဲ့အမေးစကားကို မခို့တရို့လေး ပြုံးပြပီး
" အိုအေ.. ကျမက ကိုစိုးမောင်ရွာကို ဆွေပြမျိုးပြလိုက်သွားတာပါတော်.. ဘယ်မှ သွားရပါဘူး.."
" ဟုတ်ပါပီအေ.. ညည်းတို့ခေတ်ပါအေ.. ညည်းတို့ခေတ်ပါ"
....................
ဝါခေါင်လဆန်း ၁၀ ရက်နေ့
ညညီလာခံနေ့ တစ်နေ့လုံး ကိုစိုးမောင်က ပေါ်မလာ.. စားပီးနားမလည် ဝါးပီးထွေးထုတ်များ လုပ်သွားပီလား မတွေးတတ်...
" ဟဲ့.. ငွေဖော့၊ အဝတ်မလဲသေးဘူးလား နန်းရင်းပေါ်တက်ဖို့ရှိတာကို.."
ကြက်ပျံမကျ ကြိတ်ကြိတ်တိုးနေတဲ့ နန်းရင်းပေါ် ငွေ၁သောင်းခွဲပေးလို့ အတီးခိုင်းထားတဲ့ နတ်ဒိုးကလည်း မြိုင်နေပီ..
" မျှော်မနေတော့ပါဘူးအေ"
စိတ်ကိုဒုန်းဒုန်းချလို့ ဝတ်မယ်စားမယ် လုပ်တော့မှ
"ဟယ်တော့ ကျမ ဆွဲကြိုး.."
ဆွဲသီးပြားကြီး ရင်ဘက်ရိုက်လို့ အလှကြီးလှ အတောက်ပကြီးတောက်ပနေတဲ့ ဆွဲကြိုးကြီးမရှိတော့ပီ..
" ဟယ်တော်.. ရွှေကြယ်သီး အစုံလိုက်လည်း ပျောက်ပီတော့ ဟီး..."
အဟုတ်ပါပဲ.. မနေ့ညက လင်စိတ်မွှန် လင်တရူးပီး ခေါ်ကံ လိုက်သွားတာ ရွှေငွေ လက်ဝတ်လက်စားတွေ ဝတ်လာမှန်း သတိမရခဲ့.. စိုးမောင်ကလည်း ကာမပိုင်မိန်းမလိုကို ပြုစုပေးနေတာဆိုတော့ ယုံလို့ပုံလို့ မှတ်ယူခဲ့တာ ဖွက်ထွက်မှ တောင်ပို့မှန်း သိရတော့တယ်.. ...
" အမလေးကုန်ပါပီတော့ အရှင်နှစ်ပါးတို့ မ,ထားကြတဲ့ ရွှေတွေ ဟို သေနာ မ,သွားပီတော့ ဟီး..ဒီအတိုင်းကြည့်မနေပါနဲ့ တနင်္လာသမီးကြီးရဲ့ ရတနာတွေ ခိုးသွားတဲ့ စိုးမောင်ဆိုတဲ့ အကောင်ကို အသေသာ ကိုင်လိုက်ပါဘုရား.. ကိုင်လိုက်ပါဘုရား..အီး..အဟီး..."
နဖူးပေါ် လက်အုပ်တင်လို့ ငိုကြီးချက်မနဲ့ ငွေဖော့ပုံက ငိုရအခက် ရီရအခက်.. ကိုယ်တော်ကြီး ကိုယ်တော်လေးက ကိုင် မကိုင်တော့မသိ၊ ဘုရားလည်းဖူးရင်း လိပ်ဥလည်းတူးရင်းနဲ့ စိုးမောင်ကတော့ ရွှေဆွဲကြိုးနဲ့ ရွှေကြယ်သီးတွေကို သူခိုးစျေးနဲ့ထုခွဲလို့ ဖာတန်းမှာ ဖာသယ်မနဲ့ ကိုင်ရင်း ဇိမ်ကျလို့နေပါပြီခင်ဗျ။
(The End.)
No comments:
Post a Comment