Green Lake (Part II)

 

အခန်း (နှစ်)

ယုံကြည်ဖို့ခက်ခဲတဲ့အကြောင်းအရာဖြစ်တဲ့အတွက် ‘ရက်သတ္တပါတ် ၂၂ ပတ်’ ကျွန်တော်တို့စောင့်ကြည့်ခဲ့ကြတယ်။ 

ဟုတ်ပါတယ် ဓမ္မတာမဟုတ်သော အမျိုးသားတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ကိစ္စကို သေချာအောင် ဆန်းစစ်ချင်တာမျိုးကြောင့်ပါပဲ။

*

မြကန်သာ (Green Lake) အနားမှ ကျွန်တော်တို့နေထိုင်ရာ Apartment တိုက်ခန်းရဲ့ ဝရန်တာအနီးရှိ အညိုရောင်စားပွဲမယ် ချစ်ရ သော မွေးစားသား သက်ဇော်လေး တနည်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားသော သားဖြစ်သူထိုင်နေတာကို အမှတ်တမဲ့ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ အိမ်နီးချင်း ဘော်ဒါသစ်ဖြစ်သူ ကောင်းဆက်နဲ့အတူ စကားစမြည်ပြောရင်းထိုင်နေကြတာပါ။ 

ကျွန်တော်က သူတို့သောက်ဖို့အတွက် အိမ်ဖျော် လဖက်ရည်ဖျော်စပ်ပေးရင်း လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း ငေးကြည့်မိတယ် ဆိုပါတော့။ သက်ဇော်လေးက ယခင်အတိုင်းပဲ မြင်ရသူတိုင်းရဲ့ မြင်းကွင်းထဲမှာ တောက်ပနေပါတယ်။ အိမ်နီးချင်းအသစ် ကောင်းဆက်က ကျွန်တော့်ထက် အသက်အနည်းငယ်ပိုကြီးမယ်ထင်တယ်ဗျ။ ဒါပေမယ့် ကျစ်လစ် တောင့်တင်းတဲ့ ရေကူးသမားခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်သလို ကြည့်ကောင်းတဲ့ ရုပ်ရည်သွင်ပြင်လည်းရှိပါတယ်။ သူဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီလည်ဂုတ် နဲ့ အင်္ကျီလက်အစမှာ မီးခိုးရောင် သမ်းနေတဲ့ အမွှေးနုအချို့လျှံထွက်နေသလို မေးရိုးတဝိုက်မှာရှိတဲ့ မုတ်ဆိတ်မွှေးအချို့ဟာလည်း မီးခိုး ရောင်သမ်းနေပါပြီ။ ကောင်းဆက် ထိုင်နေတဲ့ ထိုင်ခုံနံဘေးမှာတော့ ငါးလသားအရွယ် သူ့သားငယ်ကိုထည့်ထားတဲ့ လက်တွန်းလှည်းလေးက အခန့်သားပါ။ ချစ်စရာ ကလေးလေးက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်နေလေရဲ့။

မိတ်သစ်ဆွေသစ်တစ်ယောက်ရဖို့ အခွင့်အရေးရတဲ့အတွက် ကျွန်တော်ဝမ်းသာပါတယ်။ မြကန်သာအိမ်ရာကို ကျွန်တော်တို့ပြောင်းလာ တော့ ယူနီဖောင်းဝတ်လူတွေ အချိန်ပြည့်မြင်နေရတာကြောင့် ကွန်ကရစ်အပြည့် စစ်တန်းလျားတစ်ခုအလားထင်ရတာမို့ သူတို့နဲ့မတူ တဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို သိကျွမ်းရတာ အတော်ပဲဖြစ်သွားတယ်။ ကောင်းဆက်ရယ် ရွှေမြို့တော်မှ ပြောင်းလာနေတာ မကြာသေးသော သူ့သားအကြီးနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ နိုင်ဝင်းနဲ့ မင်းဆက်ရယ် သည်အိမ်ယာမှာနေတာ တစ်နှစ်ဝန်းကျင်ပဲရှိဦးမယ်။ ကောင်းဆက် ပြော စကားအရ ယခုလက်ရှိနေထိုင်ရာအိမ်ကို အမြဲတမ်းနေဖို့ဆုံးဖြတ်ထားကြောင်းသိရတယ်ဗျ။ ကလေးတွေမွေးဖွားတဲ့အချိန်တိုင်း သူတို့ အတွက် အထောက်အပံ့ပစ္စည်းများ၊ ကုန်ကျစရိတ်များကို အုပ်ချုပ်ရေး တနည်း တာဝန်ရှိသူများဘက်က ကျခံပို့ပေးလေ့ရှိသတဲ့။ သည်လို သတင်းတွေကြားတော့  သက်ဇော်လေးအတွက် ကောင်းကောင်းအထောက်အကူရပေမယ့် သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေအားလုံးနဲ့ ကျွန်တော့် စီးပွားရေး အလုပ်အကိုင်အားလုံးက ရွှေမြို့တော်မှာ ကျန်ခဲ့တာဆိုတော့ တစ်မျိုးတော့ တစ်မျိုးကြီးပါ။ သက်ဆိုင်ရာ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ကို  ကျွန်တော်တို့ ရေရေရာရာအဖြေမပေးရသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သာမန်ကြားနေကြ သားဖွားကိစ္စရပ်နဲ့မတူတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက် ကလေးမွေးဖို့ဆိုတာ သည်အရပ် သည်ဒေသမှာ အဆင်ပြေဆုံးဖြစ်နေတာပါ။ သဘာဝလွန်အမျိုးသားများ မီးဖွားရာမှာ အထောက်အကူဖြစ်တဲ့ ဆရာဝန်၊ သူနာပြု၊ ဆေးအဖွဲ့အကုန်လုံး သေချာလေ့ကျင့်သင်ကြားထားကြပြီး ကျွန်တော်တို့ လက်ထဲ ကလေးကိုထည့်ပေးမယ့် နောက်ဆုံးအဆင့်ထိ ပြင်ဆင်ထားတဲ့ နေရာဖြစ်ပါတယ်။

ရုတ်ခြည်းဆိုသလို ကလေးလက်တွန်းလှည်းထဲက ငိုသံအချို့နဲ့အတူ လှုပ်ရှားမှုတွေဖြစ်လာတယ်။ ဟိန်းမင်းလို့ အမည်ပေးထားတဲ့ ကလေး နိုးထလာပြီး နည်းနည်းငိုသံပေးတာပါ။

‘အာ…သူ့ကိုမချီရင်   ငိုတာမရပ်တော့ဘူး။ ဗိုက်ဆာတာကို ဘာမှမကျွေးလို့ငိုတဲ့အတိုင်းပဲ’ ကောင်းဆက်က နှစ်လိုလက်ရ အားရပါးရ ပြုံးကာ စကားဆိုတယ်။ လက်တွန်းလှည်းထဲ သူ ငုံ့ကိုင်းကြည့်ရှုရင်း ကလေးရင်ဘတ်အစုံကို အသာအယာပွတ်သပ်ပါတယ်။ သူ တစ်စုံ တစ်ခုကို အလိုမကျသလိုလိုနဲ့ လေထဲကို  လက်သီးဆုပ်ဝှေ့ယမ်းလျက်မှ မျက်လုံးများပြူးလာတယ်။ ‘စိတ်မရှိပါနဲ့ဗျာ….ကျုပ်…’ ကောင်းဆက်ပြောပြောဆိုဆို ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီထိပ်က ကြယ်သီးတွေဆီ လက်လှမ်းကာ တစ်လုံးခြင်းစဖြုတ်တယ်။

အဲ…ကျွန်တော်တို့ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရမလား ထူးဆန်းအံ့သြရမလား မတွေးတတ်စွာနဲ့ လူတွေကြားထဲ ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီ လက်တစ်ဖက်ကို ချွတ်လိုက်တဲ့ ကောင်းဆက်ရဲ့ အပြုအမူကို ငေးကြည့်မိကြတယ်။ အမွှေးနုတွေနဲ့ ရင်ခုန်စရာ ရင်အုပ်အစုံ  လှစ်ဟပေါ် ထွက်လာသလို  ခပ်စူစူဖြစ်နေတဲ့ သူ့နို့သီးခေါင်းကိုမြင်ရပါတယ်။ ဟိန်းမင်းလေးက အမွှေးနုတွေတောထနေတဲ့ သူ့ဖခင်  ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝှေ့ပူးကပ်လျက် နို့စို့ပါရော။ ရုတ်ခြည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံထဲက ငပဲကြီး သွေးတိုးကာ ဆတ်ဆတ်ခုန်သယောင် ခံစားမိလာတယ်။

‘Wow’ သက်ဇော်လေးက ဘာစကားမှမဆို ဝိုးတစ်လုံးပဲ နှုတ်မှအသံထွက်တယ်။

‘မယုံနိုင်စရာကောင်းတယ်ဟုတ်….အန်ကယ်ကောင်းအတွက်လည်း မယုံနိုင်စရာဖြစ်ခဲ့တာပဲ။ အခုတော့ အသားကျဖို့အချိန်လုံ လောက်ပါပြီ’

‘အံ့သြဖွယ် ဖြစ်ရပ်တစ်ခုအတိုင်းပဲဗျ’

ကောင်းဆက် တစ်ယောက် အားရပါးရပြုံးနေရော။ 

‘အဲ…သက်ဇော်….ကောင်လေး….မင်းလည်း မကြာခင်သည်လိုပဲ တွေ့ကြုံခံစားရတော့မှာ’

ကျွန်တော့်ငပဲက  တဖန်ပြန်ပြီး လှုပ်ခါလာခဲ့ပြန်တယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ဆိုင်းလျက် ကောင်းဆက် စကားဆက်ပြောပါတယ်။

‘ကြုံဆုံရတဲ့ အထာမကျမှာတွေကို ပြောပြတာရပ်မှပါလေ။ သက်ဇော်လေး အားမငယ်ဖို့ အန်ကယ်ကောင်းတို့က ခွန်အားပေးရမှာ မဟုတ်လား။ ဒေါက်တာကတော့ ကလေးမွေးဖွားရမယ့် ပုံစံ၊ အခြားအခြေအနေတွေရယ် ဘာတွေ ဘယ်လိုပြင်ဆင်ထားရမယ်ဆိုတာ ပြောပြလိမ့်မယ် မျှော်လင့်တာပဲ။ ကလေးမွေးဖွားဖို့ကြောက်စိတ်ဝင်တာကတော့ သဘာဝထင်ပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် သက်ဇော်လေး မေးစရာ ရှိရင် အကူအညီလိုရင် အန်ကယ့်ကို အချိန်မရွေး ပြောဆိုတိုင်ပင်လို့ရတယ်နော်။ အန်ကယ်ကောင်းတို့အိမ်က ဟိုမှာမြင်နေရတဲ့ လမ်းထိပ်က အိမ်နံပါတ် 402 ပါ။’

‘ကျေးဇူးအထူးပါ အန်ကယ်ကောင်း။ တကယ့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကလေးမွေးရမယ့် အကြောင်းအရာနဲ့ပါတ်သက်တဲ့ ခံစားချက်တွေက သား ကြောက်သင့် စိုးရိမ်စိတ်ဝင်သင့်တဲ့အရာတွေလို့ ခံစားရသလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် သားစိတ်တွေက ထူးထူးခြားခြား ငြိမ်နေတယ် တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ’ သက်ဇော်လေးက ဟာသနှောသလိုမျိုးလေသံနဲ့ စကားခွန်းတုန့်ပြန်တယ်။

‘အေး…ကောင်လေး…နောက်ဆို မေးမြန်းစရာတွေများလာတော့မှာ’ ကောင်းဆက်ကတော့ စကားအတည်အတံ့ပြောဆိုလျက်  ဟိန်းမင်းလေးထည့်သိပ်ထားတဲ့ ကလေးတွန်းလှည်းလေးကို အသာလှုပ်ခါပေးနေပါတယ်။ 

‘ပြောရဦးမယ်…. လွန်ခဲ့တဲ့ရက်သတ္တပါတ် တစ်ပတ်လုံး အဲ….ရက်အနည်းငယ်လောက်အထိ  လိင်စိတ်အတော်ထန်တာ။ ကလေးတွေနဲ့ ခဏခွာပြီး ဒိတ်တင်လုပ်ချင်ခဲ့တယ်။ နိုင်ဝင်းအပြင်ထွက်လည်တာ ကျောင်းစာကိစ္စသင်တန်းတက်တာသွားမှ လုပ်လို့ရမှာဆိုတော့ သိပ်မလွယ်ဘူးရယ်။’

နိုင်ဝင်းဆိုတာ ကောင်းဆက်နဲ့အတူနေတဲ့ ကလေးများထဲမှ အကြီးဆုံးယောက်ျားလေးလို့ပြောရမယ်။ ကောင်းဆက်ကတော့ သားလို့ပြောပေမယ့် တူတော်စပ်ပုံရပါတယ်။

‘သည်တော့ ကျုပ်စိတ်တွေငြိမ်သွားအောင် ခပ်လန်းလန်းဘဲ နှစ်ပွေ သုံးပွေလောက် အိမ်အလည်ခေါ်လိုက်ရတယ်။’

‘ခင်ဗျားဆိုလိုတာက သူစိမ်းအမျိုးသားအချို့နဲ့လိင်ဆက်ဆံလိုက်တယ်ပေါ့။ အဲလိုအိပ်တဲ့ကိစ္စက  နိုင်ဝင်းနဲ့အဆင်ပြေရဲ့လား။’

‘အိုကေမှ စိုပြေပါပဲ။ သူတို့တွေက သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေသဘောဖြစ်သွားကြတာ။ နိုင်ဝင်းက မိတ်ဖွဲ့တာ အတော်ကျွမ်းကျင်တယ်။ သူ့ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျုပ်ဗိုက်ထဲ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ရချိန်ထိ မနာလိုရမလား စိတ်တိုရမလား အခက်တွေ့နေလေရဲ့။’

ကောင်းဆက်ပြောစကားကြောင့် သက်ဇော်လေးက သဘောပေါက်ပါတယ်ဆိုတဲ့အထာနဲ့ ပြုံးတယ်။ ကျွန်တော်တို့သည် လည်း ဒေါက်တာရန်နိုင်ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ သုံးဦးသုံးဖလှယ် ပတ်သက်ဖူးကြတာပဲမဟုတ်လား။

‘ကောင်းဆက်ရေ….စိတ်မရှိပါနဲ့။ ခင်ဗျား ကိုယ်ဝန်စရှိကြောင်း ဘယ်လိုသတိထားမိခဲ့တာလဲ ပြောပြနိုင်မလားဟင်။ ကိုယ်ဝန်ကိစ္စ ဆရာဝန်ကို စကားပြောဖို့ ကျွန်တော်တို့ထူးဆန်းသလို ဖြစ်နေလို့ပါ။’

‘ဟာ…ရပါတယ်ဗျ…ပြောပြပါ့မယ်’ သူ့မျက်နှာက မှတ်မိသမျှပြောရမယ်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ဝင်းပလာခဲ့ပါတယ်။

‘ပြောစရာတော့ သိပ်မများပါဘူး။ ဝမ်းဗိုက်တဝိုက်မှာ ဘယ်လိုနာကျင်တယ်လို့ အတိအကျပြောလို့မရတဲ့ ခံစားမှုမျိုးနဲ့စခဲ့တာပဲ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုနာကျင်လာတာမျိုး၊ ကြွက်တက်တာ ဒါမှမဟုတ် ဖျတ်ကနဲအကြောဆွဲသလိုမျိုး ရုတ်ခြည်းဖြစ်တာဗျ။ ဒါပေမယ့် အပူလှိုင်းတစ်ခု တဖြေးဖြေးရိုက်ခတ်လာတာမျိုးနဲ့လည်းဆင်တယ်။ ခင်ဗျား ဘယ်လိုမှ အမှတ်မမှားမယ့် ခံစားမှုမျိုးပဲ။ သာမန်ဖြစ်နေကြ ခံစားမှုပါလို့ ဆရာဝန်ကတော့ ခင်ဗျားကိုပြောလိမ့်မယ်။ အဲသည့်ခံစားချက်ကဗျာ လိင်စိတ်အထွဋ်အထိပ်ဖြစ်လာတဲ့ ပုံစံမျိုး တက်တက် လာတယ်။ ကျုပ်တော့ စခံစားရတာကနေ ပျောက်သွား ပြီးသွားတဲ့အထိ အချိန် လေးနာရီလောက်ကြာတယ်။ ကျုပ်အထင် သည်ထက် ပိုပြီးကြာချင်လည်း ကြာနိုင်တယ်။’

သက်ဇော်လေး ဘာတွေအတွေးဝင်သည်မသိ သူ့ဗိုက်ကလေးကိုသူ အသာအယာပွတ်သပ်ပြီးငြိမ်နေပါတယ်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က အခန်းတံခါးကို ခေါက်လာတယ်။ သက်ဇော် ထရပ်ပြီး အခန်းတံခါးသွားဖွင့်ဖို့ဟန်ပြင်ပေမယ့် အသာ ထိုင်နေ ကျွန်တော်သွားဖွင့်မယ့်အကြောင်း အမူအယာပြပြီး တံခါးရှိရာသွားလိုက်ပါတယ်။ အရပ်မြင့်မြင့် ကျစ်လစ်တောင့်တင်း သော ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် ဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးတစ်ယောက် ရပ်စောင့်နေတာကိုတွေ့ရတယ်ဗျ။ Gym ဘောင်းဘီတိုရယ်၊ ချွေးတွေ စိုရွှဲနေတဲ့ အင်္ကျီတစ်ထည်ရယ် ဝတ်ဆင်ထားပြီး သဘာဝအလျောက် ကောက်ကွေးနေတဲ့ သူ့ဆံပင်တွေဟာ မျက်ဝန်းတဝိုက်မှာ ဝေ့၀ဲကျ နေတယ်လေ။ သူ့ကြည့်ရတာ သက်ဇော်လေးထက် အသက်နှစ်နှစ်လောက်ပိုကြီးပုံရပြီး အိမ်အတွင်းဘက်ကို စူးစမ်းချင်စိတ်ပြင်းပြစွာနဲ့ လှမ်းကြည့်နေရဲ့။

‘Um….မင်္ဂလာပါ အန်ကယ်၊ သား  ဒယ်ဒီသည်မှာရှိလားမသိဘူး’

‘သားက နိုင်ဝင်းဖြစ်မယ်….အိမ်ထဲဝင်ပါဦးကွ’ ကျွန်တော်ပြောပြောဆိုဆို အခန်းတံခါးဖွင့်ဟပေးရင်း နံဘေးကိုကပ်ပြီးရပ်ပေးလိုက်တယ်။

‘ဟုတ်ကဲ့….ကျေးဇူးပါ။ ဒယ်ဒီ….သည်မှာရှိတယ်ဆိုတာ ဂျစ်တူးပြောပြလို့သားလိုက်လာတာပါ’ သူက မီးဖိုချောင်ဘက် တိုက်ရိုက်ဝင် သွားပြီး စကားလှမ်းပြောတယ်။

‘အေး…ဟုတ်တယ်။ ကိုဇေယျာနဲ့ သူ့သား သက်ဇော်တို့ လွန်ခဲ့တဲ့အပတ်က သည်အိမ်ယာကိုပြောင်းလာကြတာ သားမှတ်မိတယ် မဟုတ်လား။ သူတို့နဲ့သားကို ဒယ်ဒီမိတ်ဆက်ပေးမလို့တွေးနေသေးတယ်။ အခုတော့ အတော်ပဲ’

"Uh-huh….တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျ’ နိုင်ဝင်းက စိတ်ရှုပ်ထွေး စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေပုံရတယ်။ ကောင်းဆက်ရဲ့ နောက်ပါးမှာ ကပ်ရပ်ရင်း ပခုံးကို မသိမသာလက်နဲ့တို့နေရဲ့။ ‘…ဒယ်ဒီ’

ကောင်းဆက်က သူ့သားငယ်လေးကို သက်ဇော်လေးရဲ့လက်ထဲကမ်းပေးရင်း သိသာထင်ရှားတဲ့အကြည့်တစ်ချက်နဲ့အထာပေးကြည့် လျက် ထိုင်နေရာမှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စားပွဲခုံပေါ်ကို လက်နှစ်ဖက်တင် တင်ကိုနောက်ပစ်ရင်း ခပ်ကုန်းကုန်းအနေ အထားပြင်လိုက်တယ်။ ‘Sorry ဗျာ…ဘော်ဒါတို့။ နိုင်ဝင်းလေး Gym ကနေ ရေးကြီးသုတ်ပြာပြေးလာတာမို့ အလျင်စလိုဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ်တို့ကိစ္စကို….မမြင်သလို…အိုး….အမ်ဟမ်….ရှီး’

ကောင်းဆက်နောက်ပါးကနေ နိုင်ဝင်းက လက်အသာလျှိုကာ သူ့ဒက်ဒီရဲ့ခါးက ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြုလုပ်ပုံက အသားကျနေပုံရတယ် တစ်ချက်တည်းနဲ့ ဆွဲချွတ်ချပစ်တာ။ နောက်တော့ အခန်းထဲမှာ လူတွေရှိလား မရှိလား ဂရုမစိုက်ဘူး သူဝတ်ထားတဲ့  Gym   ဘောင်းဘီတိုကိုပါ ချွတ်ပြန်ရော။ အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက် ကြီးထွားရှည်လျားတဲ့ ငပဲကြီး တထောင်ထောင် ပေါ်လာတော့ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ  သူ့ဒက်ဒီရဲ့ ခရေထဲကို ထိုးမြုပ်ပစ်ပါတယ်။ ဆီးသွားချင်လို့ အိမ်သာထဲကိုတန်းဝင်ပြီး ဆီးသွားကြွေ ကမုတ်ထဲ ပန်းထည့်တဲ့ သာမန်ပြုလုပ်နေကြပုံစံမျိုး အေးဆေးလုပ်သွားတာ အတိအကျပဲ။

ကောင်းဆက်တစ်ယောက် သူ့ တူ/သား နိုင်ဝင်းရဲ့ အားပါးပါးဆောင့်သွင်းချက်များကို အလိုက်သင့်တုန့်ပြန်ရင်း ‘Mmmm….တစ်ခါတရံ  သူ့ကျောင်းပရောဂျက်တွေ ပြုလုပ်ရင်း စိတ်တင်းကြပ်တာကို ဖြေလျော့ဖို့လိုတိုင်း အတင်းလုပ်တော့တာ။ အိုး….အမ်….နည်းနည်း သွက်သွက်လေး….အ…ရှီး’ နိုင်ဝင်းရဲ့ မျက်နှာသွင်ပြင်ဟာ သူ့ဒက်ဒီလိုအင်ကို အစွမ်းကုန်ဖြည့်ပေးရင်း ထန်နေရာမှ ပါးစပ်ကြီးဟ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းလိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်ကာ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ ခပ်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်အဆုံးဖိချပြီး သုက်ရည်တွေကို ကော့ကော့ပြီး ပန်းထည့်ပါတယ်။ သူ့ဒက်ဒီရဲ့ ခါးအစုံကို ထိန်းကိုင်ထားကာ အတန်ကြာ ကျင်းစိမ်လျက် စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာမှ ငပဲကြီးကို ခရေထဲမှ ဆွဲထုတ်တယ်။ ခဏနေက နိုင်ဝင်းမဟုတ်တဲ့အတိုင်း အနည်းငယ်ရှက်သွားတဲ့ မျက်နှာသွင်ပြင်ပုံပြောင်းသွားကာ အပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း "Thanks dad," တဲ့လေ။ ပြီးမှ အခန်းထဲဝင်လာတုန်းက ဝတ်လာတဲ့ Gym ဘောင်းဘီတိုကို ကောက်စွပ်ကာ အခန်းထဲကနေ ဘာစကားမှထပ်မပြောဘဲ ခပ်သွက်သွက်ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။

ရှက်သွေးဖြန်းလို့ နီရဲနေတဲ့ သူ့မျက်နှာအစုံကို တည်ငြိမ်အောင်ပြန်ပြင်လျက် ကြမ်းပြင်မှာပုံကျနေတဲ့ဘောင်းဘီကို ကောင်းဆက် ပြန်ဝတ်တယ်။ ‘တစ်ခါတလေ သိပ်မရင်းနီးတဲ့ သူစိမ်းတွေရှိချိန်ဆိုရင်တော့ အိပ်ခန်းထဲပြေးဝင်ရတာပေါ့။ သိသာသိစေ မမြင်စေနဲ့ လုပ်ရတာပါပဲ။ ပြီးတော့ သည်အိမ်ယာဝန်းကျင်ကလူတွေကို ကျုပ်အကြောင်း သိပ်ပြောပြလေ့မရှိဘူး။ ခင်ဗျားကတော့ ကျုပ်အကြောင်း  သိတဲ့လူတွေထဲက ဒုတိယမြောက်လူပဲ။ အခု ဒုတိယမြောက်ကိုယ်ဝန်ဆောင်ဖို့ဖြစ်လာပြန်ပြီ။ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းလုပ်တတ်တဲ့ နိုင်ဝင်းကြောင့် လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်သတ္တပါတ်အကြာက သတိထားမိခဲ့တာ။ သူ့သွေးသားကိုကိုယ်ဝန်ဆောင်လိုက်ရမှန်း ကျုပ်ခံစားရတယ်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ကလေးအဖေ ဖြစ်တော့မှာလေ။’ ဟိန်းမင်းကလေးကိုထည့်ထားတဲ့ လက်တွန်းလှည်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့လှမ်းကိုင်လှုပ်ရမ်းပြီး သူ့ဗိုက်သားပြင်ကို အသာပွတ်သပ်ကာ အပေါ်ကစကားတွေကို  ကောင်းဆက် ညည်းညူပြောဆိုပါတယ်။

*

အဲသည့်ညက ထုံးစံအတိုင်း သက်ဇော်လေးနဲ့ ကျွန်တော် လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ စိတ်ကြိုက်အဖြစ်ဆုံး အနေအထား  လေးအတိုင်း ခပ်ဖြေးဖြေးပေါ့။ ခပ်ကွေးကွေးလှဲအိပ်နေတဲ့ သူ့နောက်ပါးကနေ အသာကပ်ပြီး  ဂိုးသွင်းသလိုသွင်းရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ငပဲကို ကိုင်တွယ်ကစားပေးတာ စည်းချက်ညီနေရော။ အမလေး ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ ခပ်ပူပူဖြစ်နေတဲ့ သူ့ဝမ်းဗိုက်ကလေး ကို ထွေးဖက်ထားရတာပေါ့။ သက်ဇော်လေး လည်တိုင်ကို အနမ်းပေးတာအပြင် နားရွက်နားကပ်ပြီး ‘နိုင်ဝင်းရဲ့ ငပဲထွားထွားကြီးကို သည်နေ့ မြင်ခဲ့ရတာ ဘယ်လိုနေလဲ ကြိုက်လား ဘေဘီ’ လို့တိုးတိုးပြောရသေးတယ်။

‘Yeah…အန်ကယ်…သားသဘောကျတယ်…ကြိုက်တယ်…အ..အ…အန်ကယ်….ရှီး’

အစဦးပိုင်းကတည်းက ဦးလို့ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်နေကြ သက်ဇော်လေးဟာ ထူးထူးခြားခြား ‘အန်ကယ်”လို့ ထပ်ကာ ထပ်ကာ ညည်းညူ ရင်းခေါ်ဆိုလာတာမို့ ဘာများပြောနိုင်ဦးမှာလည်း။ အဲသလို ခေါ်သံလေးက ကျွန်တော့်စိတ်ကို ပိုကြွစေသလို ပိုပြီးလည်း လိင်စိတ်ထန် စေပါတယ်။

‘မင်းရဲ့ အန်ကယ်လေးက ဗိုက်ထဲက ကလေးလေးမွေးထုတ်ပြီးချိန်ကြရင် စူပွပွ ခရေကြပ်ကြပ်လေးကို စံပယ်ဖြစ်သွားအောင် နေ့တိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း-ိုးပေးဦးမှာ တနေကုန်…တနေကုန်….ကြိုက်လား…သား…အ..အ’

‘Mmmm….Yeah  အန်ကယ်….Yeah! မရပ်လိုက်နဲ့ …မရပ်လိုက်နဲ့နော်….အိုး….အန်ကယ်…အန်ကယ်’ သူ နောက်တစ်ကြိမ် လိင်စိတ် အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားခဲ့ပုံရပါတယ်။ ခရေထဲ တဆုံးဖိသပ်မွှေနေတဲ့ အရှိန်ကိုမရပ်ဘဲ ငပဲကို အသာအယာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း  သူ့ငပဲကို ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ကိုလည်း အနားမပေးဘဲ ဆက်လက်လှုပ်ရှားကလိပေးရတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာမှသာ ငပဲ အထုတ်အသွင်းကို ထိထိမိမိပြန်လုပ်ရင်း သုက်ရည်တွေကို  သူ့ခရေထဲ အားရပါးရပန်းထည့်မိပြန်ရော။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်ချိန်မှ ကျွန်တော့်ပါးကို သူ့လည်ပြန်လှည့်ကာ  မွတ်သိပ်တပ်မက်စွာ အနမ်းပေးပါတယ်။ ပြီးနောက် ခေါင်းအုံးပေါ်ပြန်လှဲလျောင်းလျက် ခပ်တိုးတိုး ညည်းညူကာ ခဏငြိမ်သက်သွားတယ်။

‘အန်ကယ်…သား အထင်…သူ ကန်နေတယ်….သားတို့ကလေး ကန်နေတယ်’ သက်ဇော်လေး ဝမ်းသာအယ်လဲ ပြောရှာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ချစ်ရသောသူလေးရဲ့ ဗိုက်သားပြင်ကို ကြည့်နေတာမို့ လှုပ်ရှားတွန်းတိုက်နေတာကိုမြင်တော့ သူနဲ့ထပ်တူ ဝမ်းသာမိတာအမှန်ပါ။ သက်ဇော်လေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ကျွန်တော် ကျစ်နေအောင်ထွေးဖက်မိပါရဲ့။ 

ဗိုက်သားပြင်လေးကို အသာအယာ တို့ထိပွတ်သပ်ပေးရင်း သူ့ရင်ခုန်ပျော်ရွှင်မှုကို ကျွန်တော် ထပ်တူခံစားရပါတယ်။

*

ရက်အနည်းငယ်အကြာမှာ ကျွန်တော်တို့ ‘Green Lake Pregnancy Center’ မှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ရက်ချိန်းယူခဲ့ကြပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား Green Lake  က တိုက်တန်းလျားအခန်းတစ်ခုမှာ  သက်ဇော်လေး ကလေးမီးဖွားပြီးသည့်တိုင် ဘယ်မှ မပြောင်းမရွှေ့ဘဲ နေထိုင်ရတယ်။ ကိုကောင်းဆက်နဲ့ သူ့သားတွေလို ပိုက်ဆံတတ်နိုင်တိုင်း အိမ်ငှားနေတာ၊ အိမ်ဝယ်တာမျိုး ပြုလုပ်ခွင့် မရှိသေးဘူး။ ကောင်းဆက်နဲ့ သူ့သားတွေအပြင်အခြားသော ဒေသခံမိသားစုအနည်းငယ်နဲ့  ကြုံဆုံခင်မင်ခဲ့တယ်ပြောရမယ်။ သက်ဇော်လေးက သည်ဒေသရှိ ကျောင်းမှာ လူမှုအနှောင့်အယှက်နဲ့ အနိုင်ကျင့်တာ Blame တာတွေမကြုံရဘဲ ကျောင်းဆက်တက် တယ်။ ဒေသခံလို့သာပြောတာ ကျွန်တော်တို့ထက်အရင် ရောက်ရှိနေထိုင်နေဆဲ မိသားစုများကိုကြည့်ပြီး အတွေးထဲမှာ  ချာချာလည် ပိတ်မိနေပါတယ်။ မိသားစုဝင်တွေအတော်များများဟာ ဘယ်လိုများသွေးသားတော်စပ်ကြပါလိမ့်မလဲ။ ကိုယ်တွေသာ အခြားသူရဲ့ သွေးသားကို သားအဖြစ်မွေးစားခဲ့ရင်း မဖြစ်သင့်တဲ့ စည်းကျော်တဲ့ကိစ္စကို ကျော်ခဲ့မိတာလေ။ ယောက်ျားချင်း လိင်တူချင်း ဆွဲဆောင်မှု အားပြင်းပြင်းနဲ့ ပတ်သက်ဆက်နွယ်ကြတာတော့ ပုံစံတူမယ်။ ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက အဖေများ၊ သားများ၊ ဦးလေးများ၊ တူများ  စသဖြင့် အမျိုးအဆွေတွေထဲမှာ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုတွေရှိခဲ့ကြတယ်ဆိုရင် သည်လူမှုအဖွဲ့အစည်းဟာ ကျိန်စာများသင့်နေရော့လား။ ဒါပေမယ့်  သည်ဒေသမှာနေထိုင်ကြတဲ့ လူတိုင်းကတော့  အခြေအနေ ပုံစံအနေအထား မတူကြပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့နေတဲ့ တိုက်တန်းလျား အနီး အနားမှာ ဂေးစုံတွဲ နှစ်တွဲအတူတကွနေထိုင်လာကြတာ နှစ်နှစ်နီးပါးရှိပါတယ်။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို သူတို့နှစ်တွဲထဲက တစ်တွဲဟာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကြရော။ သူတို့တွေရဲ့   ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှု့ဘယ်လိုရှိလို့ ဘယ်လိုအခြေအနေကြောင့် အခုမှ ကိုယ်ဝန်ရလာသလဲ မသိဘူး။ သည်လို လိင်တူလူမှုအဝန်းအဝိုင်းမှာက အိမ်နီးချင်းတွေရဲ့ ရဲဘော်ရဲဘက်စိတ်အားပြင်းပြင်းနဲ့ ကူညီဖေးမလိုစိတ်များကြတာ ထုံးစံမို့ စပ်စုသလိုအထင်ခံရတယ်။ သည်လို အမျိုးသားစုံတွဲ တနည်းအားဖြင့် လိင်တူကြိုက်အမျိုးသားစုံတွဲတွေ ဘုံသဘောတွေ့ဆုံကြ တဲ့ နေရာကတော့ Green Lake မြို့ရဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နဲ့ သားဖွားမှုကိစ္စကို တာဝန်ယူကြီးကြပ်သော ဒေါက်တာသန့်စင်ရဲ့ ဒေသတွင်း ဆေးခန်းမှာဖြစ်ပါတယ်။

ဆေးခန်းရှိရာ အဆောက်အဦးထဲ ကျွန်တော်တို့ဝင်သွားလိုက်တာနဲ့ ဖော်ရွေသလိုနှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ Receptionist လေး  ကောင်းကြိုက်မှ ဆီးကြိုနှုတ်ဆက်လာတယ်။ မျက်နှာသွင်ပြင်က ချစ်စဖွယ်ကောင်းပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကာယဗလမောင်အလား ကြွက်သားများနဲ့ပြည့်နှက်တောင့်တင်းနေပါတယ်။ ပခုံးကြွက်သားများနဲ့ လည်တိုင်က ထင်းနေရော။ သူအလုပ်လုပ်ရာ စားပွဲမှာ ထိုင်လျက် စာရွက်စာတမ်းများကို ပြင်ဆင်ဖြည့်စွက်ခြင်း အလုပ်လုပ်နေချိန် ချပ်ရပ်သော ဗိုက်သားပြင်နဲ့ ပေါင်ခြံက အထုပ်အထည်က ငေးသူတိုင်း လည်ပြန်ကြည့်ချင်စိတ်  ဖြစ်စေတယ်။ အခန်းတွင်း ဝင်လာတဲ့ သူနာပြုကတော့ အသက်အရွယ်အနည်းငယ်ကြီးသလို ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ကောင်းကြိုက်လိုမဟုတ်ဘဲ ကျစ်လစ်သွယ်လျတယ်လေ။ သူက သက်ဇော်လေးရဲ့ ကိုယ်အလေးချိန်၊ သွေးပေါင်ချိန် တိုင်းတာ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တွေကို ဆရာဝန်နဲ့မတွေ့ခင်၊ မေးမြန်းရမယ့် မေးခွန်းများ မမေးခင် ခပ်သွက်သွက်လုပ်ဆောင်ပါတယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခြင်းအကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး စုံစမ်းမေးမြန်းရာမှာ ကျွန်တော်ကတော့ အထောက်အကူမရသလိုမျိုး သိပ်အမေးမခံရဘူး။ 

‘ခင်ဗျားကြည့်ရတာ ကျွန်တော်တို့နဲ့မရှေ့မနှောင်းလိုက်လာတဲ့ တစ်ယောက်ထင်တယ်’ ကျွန်တော် ခပ်တိုးတိုးစကားဆိုလိုက်တယ်။

သူ့ပါးပြင်ရှက်သွေးဖြန်းသွားပြီး ‘ဟုတ်တယ်ဗျ။ ကျုပ်တို့အထင်  လေးလလောက်ရှိပြီ။ ကျုပ်အတွက် သားဦးကိုယ်ဝန်ပါ။’

‘ဒါဆိုလည်း ကောင်းသားပဲ။ ခင်ဗျားလည်း သည်မြို့ထဲမှာ နေရတာပေါ့’ ကျွန်တော် သည်စကားကိုစပြီးမှ နောက်မေးခွန်းအတွက် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ အတွေးထဲ စာစီမိတယ်။ ‘ကလေး….ကလေးရဲ့ဖခင်ရောအတူတူလိုက်လာတယ်လား။ အဲ ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက အခြားဖခင်တစ်ယောက်ပေါ့’

သက်ဇော်လေးက တုန့်ဆိုင်းစွာ မေးခွန်းထုတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်စကားကြောကို ရုတ်ခြည်းစကားဖြတ်ပြောလာပါတယ်။ ‘အန်ကယ်…သား အထင် ဒေါက်တာ သန့်စင်က ကလေးတွေရဲ့ ဖခင်ဖြစ်မယ်.’

သူနာပြုဖြစ်သူက နှစ်လိုလက်ရပြုံးရယ်ကာ ‘ဟုတ်တယ်…အမှန်ပဲ။ ကျုပ်နဲ့ ကောင်းကြိုက်နှစ်ယောက်စလုံးက ဒေါက်တာသန့်စင်ရဲ့ ကလေးတွေကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားကြတာပဲ’

ခပ်သန့်သန့် ရုပ်ရည်နဲ့ ဒေါက်တာလို့ ငမ်းကြောထနေမိတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဆေးခန်းရှိ ဝန်ထမ်းတွေကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်စေသူလို့ သိရတော့ ပါးပြင်နှစ်ဖက်စလုံးရဲသွားတဲ့အထိ ရှက်သွေးဖြန်းမိပါတယ်။ များမကြာခင် စမ်းသပ်ခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ဒေါက်တာသန့်စင်ကို အနီးကပ်မြင်ရချိန်မှာ အနည်းငယ်အံ့သြသွားတယ်။ ပိန်သွယ်ပြီး အရပ်ရှည်သလို အသားအရေ ဖြူဖျော့ဖျော့နဲ့ အသက်အရွယ် ၃၂နှစ် ထက်ပိုမကြီးသော လူငယ်အမျိုးသားဖြစ်နေတာပါ။ သူနာပြုဖြစ်သူက ပြင်ဆင်ပေးစရာရှိတာ၊ အသိပေးစရာရှိတာ လုပ်ကိုင်ပေးပြီးနောက် ဒေါက်တာသန့်စင်ကို အပြုံးတစ်ချက်ပေးရင်း ကျွန်တော်တို့ကိုထားခဲ့ပါတယ်။ ဒေါက်တာသန့်စင်ကတော့ ရှင်းတယ် ကျွန်တော့်လက်တစ် ဖက်ကို ဆွဲကိုင်လှုပ်ရမ်းနှုတ်ဆက်ပြီးနောက် စကားတစ်ခွန်းမဆိုဘဲ သက်ဇော်လေးရဲ့ ဆေးစစ်ချက်စာရွက်စာတမ်းတွေကို သူ့ Tablet ထဲကတစ်ဆင့် မိနစ်အနည်းငယ်လောက် ငုံ့ဖတ်နေပါတယ်။ ဒေါက်တာသန့်စင်က နုညံ့ချိုသာနွေးထွေးပြီး ကြင်နာတတ်ဟန်ရှိပါတယ်။ ကိုယ်ဝန်နဲ့ပတ်သက်တာ၊ ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးချက်နဲ့အတူ အခြားအကြောင်းအရာတွေကို ချိုသာကြည်လင်တဲ့ အသံနဲ့ သူရှင်းပြတယ်။ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းတွေကလည်း တကယ့်ကိုတည့်တိုးဆန်သလို သက်ဇော်လေးကို  စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်ရာမှာလည်း ကျွမ်းကျင်မြန်ဆန် ပါတယ်။ သူတပါးထိကိုင်တာ သိပ်အထာမကျတဲ့ သက်ဇော်လေးတောင် တစ်ချက်ကလေးမှ မျက်နှာမပျက်သွားတာမို့ ကျွန်တော်လည်း အသာငြိမ်ကြည့်နေရတယ်လေ။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်မှုတွေပြုလုပ်ပြီးမှ စမ်းသပ်ခုတင်ဘေးက ခုံပုလေးမှာ ဒေါက်တာ  ထိုင်ချလိုက်တယ်။

‘လူကြီးမင်းတို့ ပုံမှန်မြင်နေကြားနေကြ အမျိုးသမီးကိုယ်ဝန်ဆောင်တာထက် ပိုထူးခြားနေတဲ့ အခုလိုကိုယ်ဝန်ဆောင်ရတဲ့ အကြောင်းအရာနဲ့ပတ်သက်ပြီး လေ့လာတာတွေ ဆွေးနွေးပွဲတွေ အတော်များများတက်ရောက်ခဲ့ကြောင်း သိရလို့ အထူးအထွေ ဒေါက်တာပြောပြဖို့မလိုပါဘူးနော်။ ဒါပေမယ့် သက်ဇော်ရေ…ဒေါက်တာပြောနိုင်တာကတော့ သားကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားတဲ့ အခြေအနေ အကုန်ကောင်းတယ် ဘာပြဿနာမှမရှိဘူးရယ်။ နောက်တစ်လလောက်ကြာရင် ထပ်မံစမ်းသပ်စစ်ဆေးကြတာပေါ့။ တကယ်လို့ နေရထိုင်ရတာ အဆင်မပြေတာ ဒါမှမဟုတ် နာကျင်တာတွေ ခံစားရတယ်ဆိုရင် အချိန်မရွေး ဒေါက်တာနဲ့ ရက်ချိန်းယူပြီးလာတွေ့ပါ။ နောက် ရက်ချိန်းကျရင်တော့ မီးဖွားတဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လိုပြင်ဆင်ထားရမယ် ဘာတွေလုပ်ထားရမယ်ဆိုတာ ဒေါက်တာတို့ ဆွေးနွေးကြမယ်။ အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား သား’

သက်ဇော်လေး စိတ်လိုလက်ရပြုံးကာ ဒေါက်တာသန့်စင်ပြောသမျှ လိုက်နာသဘောတူလေရဲ့။

‘Good, အခု သက်ဇော်လေး ရှေ့ကောင်တာက ကောင်းကြိုက်နဲ့သွားပြီး Schedule တွေဘာတွေ  သွားလုပ်လို့ရပါပြီ။ ဒေါက်တာ မင်းရဲ့ အန်ကယ်နဲ့ စကားနည်းနည်းလောက် ပြောလိုက်ဦးမယ်။ ရတယ် မဟုတ်လား’

ဒေါက်တာသန့်စင် ညွှန်ကြားချက် စကားဦးသန်းနေတုန်း ‘ဒေါက်တာ…ကျွန်တော့်ကို ပြောမယ့်စကားတွေကို သက်ဇော်လေးကြားလည်း ကိစ္စမရှိပါဘူး အဆင်ပြေပါတယ်’ လို့ ကျွန်တော် စကားဖြတ်ပြောလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် သက်ဇော်လေးက အလိုက်တသိ ‘ရပါတယ် အန်ကယ်လ်ရဲ့၊ သားအဆင်ပြေပါတယ်။ ကောင်းကြိုက်နဲ့သား သွားပြီးစကား ပြောလိုက်ဦးမယ်’ လို့ပြောပြောဆိုဆို အဝတ်အစားတွေ ပြင်ဆင်ဝတ်စားလျက် ကျွန်တော့်ကို မျက်စိတစ်ချက်မှိတ်ပြပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားပါတယ်။

‘ကောင်လေး ထွက်သွားတာကောင်းတယ် ဇေယျာ။ တစ်ခါတလေ အုပ်ထိန်းသူ ဖခင်တွေနဲ့ သီးသန့်စကားပြောဖို့လိုတယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားတဲ့သူနဲ့ အုပ်ထိန်းသူရဲ့ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိရအောင်ပါ။’ ဒေါက်တာသန့်စင်က ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်ကာ လည်ချောင်းရှင်းရင်း တစ်ဦးတစ်ယောက် ဝင်လာမလာ အခန်းတံခါးကိုသေချာအောင်ကြည့်လျက် စကားဆက်ပါတယ်။

‘ပထမဆုံးပြောချင်တာကဗျာ….သည်ဆေးခန်းကို လာရောက်ပြသတိုင်ပင်တဲ့ လူနာအတော်များများမှာ  မျိုးရိုးဗီဇဆိုင်ရာ ပြဿနာရှိမရှိ အရင် ဆန်းစစ်ရပါတယ်။ အထူးသဖြင့် Green Lake မှ စုံတွဲအတော်များများဟာ  သွေးသားနီးစပ်တော်စပ်နေကြတာ အတော်များတယ်။ အဖြေက သွေးသားတော်စပ်မှုမရှိပါဘူးဆိုရင် ကိစ္စမရှိပေမယ့် သွေးသားတော်စပ်နေခဲ့ရင် အထူးတလည် ဂရုစိုက်ထိန်းကျောင်းပေးဖို့ အစီအစဉ်တွေ ရေးဆွဲရပါတယ်။  လူ့ခန္ဓာကိုယ်မျိုးရိုးဗီဇနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ Risk တွေကို ကိုင်တွယ်ရတာခက်သလို သိတဲ့အတိုင်း ထူးထူးခြားခြား အမျိုးသားတွေ ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ အဆန်းတကြယ်ကိစ္စမှာ ပိုတောင် သတိထားရဦးမယ်’

‘ကျွန်တော်လည်းပဲ သိချင် အဲ သိထားချင်တာတွေရှိပါတယ်။ Sorry Doctor, ကျွန်တော်က ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်မဟုတ်ပေမယ့် ‘New Genetic Material’ လို့ကြားလိုက်သလားလို့။ အဲဒါဘာကိုဆိုလိုတာလဲဗျ’

‘မေးတဲ့ မေးခွန်းကောင်းပါတယ်,  အဖြေကတော့ ကျုပ်တို့သေသေချာချာ မရှိသေးပါဘူး။ Project Helix လို့အမည်ပေးထားတဲ့ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာလေ့လာနေဆဲ ကိစ္စရပ်လို့ပြောလို့ရတယ်။ အခုလောလောဆည် ဆုံးဖြတ်ဖို့မလိုပါဘူး ရွေးချယ်ခွင့်ရှိပါတယ်။ Green Lake မှာ အဖွဲ့ဝင်သစ်စုံတွဲတွေကို  ကျုပ်တို့ပါဝင်ခွင့်ပေးထားတာမို့ ခင်ဗျားနဲ့ သက်ဇော်တို့ စိတ်ဝင်စားမယ်ဆိုရင် စီစဉ်ပေးပါ့မယ်။ အလွန်အမင်း စိုးရိမ်စိတ်ဝင်စရာတော့ မရှိပါဘူး။ ခင်ဗျားနဲ့ သက်ဇော်ရယ် မွေးလာတဲ့ ကလေးတို့ရဲ့ မျိုးရိုးဗီဇ (Genetic Samples) အနည်းငယ်လောက် ယူရုံပါပဲ။’ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်တော့်ကို လက်ကမ်းစာစောင်(a pamphlet) တစ်ခု သူလမ်းကမ်းပေးလာတယ်။ လက်ကမ်းစာစောင်ရဲ့  ရှေ့မျက်နှာဖုံးမှာ ဓာတ်ခွဲခန်းဝတ် ကုတ်အကျီနဲ့ အမျိုးသားနှစ်ယောက်ပြုံးရယ်နေပုံ အသုံးပြုဒီဇိုင်းလုပ်ထား ပါတယ်။

‘နောက်ထပ်လေ့လာစူးစမ်းနေတဲ့ကိစ္စက နည်းနည်းတော့ ပိုပြီးအနုစိတ်တဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ခုပါ။ သက်ဇော်လေး ကိုယ်ဝန်လရင့် လာတာနဲ့ ပိုပိုပြီး လိင်စိတ်လိုအင်တိုးမြင့်လာတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားသတိပြုမိကောင်းပြုမိမယ်ထင်ပါတယ်။’

‘ဟုတ်ကဲ့။ သာမန်ထက်ပိုပြီး လိင်စိတ်ထန်လာတယ်ဗျ’

‘မှန်တယ်။ ကျုပ်ဆိုလိုတဲ့အချက်က အဲဒါပဲ။ ကလေးမီးဖွားရက်နီးကပ်လာလေ သိရခက်တဲ့လိင်စိတ်ထန်မှုကပိုပြင်းလာလေဖြစ်နေတယ်။ ကလေးကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားတဲ့ ဖခင်အတွက်  အမြဲတစေ စူးစမ်းပြင်ဆင်ထားတဲ့ အကျင့် ကျုပ်မှာရှိတယ်။ သီးခြားလက္ခဏာအရ ကျုပ်ရဲ့လူနာအတော်များများဟာ ကိုယ့်ပါတနာ သို့မဟုတ် လင်ယောက်ျားနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရကော ခန္ဓာကိုယ်အထိအတွေ့ဆိုင်ရာ အရကော ပိုပိုလိုချင်လာတာ လိုအပ်လာတာက အဓိကဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားတဲ့ ဖခင်က ကလေးမီးဖွားရာမှာ အဆင်ပြေဖို့ စအိုကြွက်သားကျယ်ပြန့်ချင်တာကြောင့်လား ခန္ဓာကိုယ်ကလိုအင်ကြောင့်လားမသိ လိင်တံခပ်ကြီးကြီးနဲ့ထိုးသွင်း ဆက်ဆံခံရဖို့လိုလား လာကြတယ်ဗျ။ သည်ကိစ္စကို ကျုပ်ပြောရတာက ခင်ဗျားရဲ့မွေးရာပါပစ္စည်းပေါ်မူတည်ပြီး ပတ်သက်ရာအဖွဲ့အစည်းအတွင်းရှိ လူအချို့ အကူအညီ တောင်းခံဖို့လိုအပ်မလား မလိုအပ်ဘူးလား သိချင်တာ’

‘ဟုတ်ကဲ့…သဘောပေါက်ပါပြီ။ ကျွန်တော်တို့ကိုအသိပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါက်တာ။ သက်ဇော်လေးနဲ့ ကျွန်တော် ဒေါက်တာပြောတဲ့ အစီအစဉ်မှာ ပါဝင်ပါ့မယ်…ဒါပေမယ့်..’

‘Good, good. ခင်ဗျား သေချာနားလည်သဘောပေါက်စေချင်ရုံပါ။ အချို့စုံတွဲတွေကတော့  သည်ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး အတော် အထိအခိုက်မခံ sensitive ဖြစ်ကြတယ်။ ခံစားချက်နဲ့ လက်တွေ့ဖြစ်ပျက်နေတာကို သဘောမပေါက်သူ တစ်ယောက်မှ မရှိစေချင်ဘူး ရယ်။ သက်ဇော်လည်း သူ့လိုအပ်ချက်နဲ့ လုပ်ဆောင်ရမယ့်အချက်တွေကို လက်ခံဖို့လိုသေးတယ်။ Stress က ကိုယ်ဝန်ဆောင်အပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိနိုင်လို့ပါ။’ ဒေါက်တာ သန့်စင်က စကားပြောတာကို ခဏရပ်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ တစ်ချက်ကြည့် ပါတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ဆိုင်ပြီးမှ ‘အင်း…စိုးရိမ်စရာ ပြဿနာတစ်စုံတရာ မရှိနိုင်ပါဘူး။  ခင်ဗျားကို သီးသန့်ချန်နေခိုင်းတာက လိင်အင်္ဂါအရွယ်အစားကို ကျုပ်စစ်ဆေးဖို့လိုလို့ပါ။ ကျုပ်ပြောတဲ့ အခြေအနေ လိုအင်တွေအတွက် စိတ်ကျေနပ်အောင် လုံလုံလောက် လောက် ဖြည့်ဆည်းနိုင်ခြေ  ရှိမရှိ ကြိုတင်ဟောကိန်းထုတ်ရအောင်ပေါ့။ တစ်မျိုးတစ်မည်တော့ မထင်ပါနဲ့ ခင်ဗျားသက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်အောင် ကျုပ်စမ်းသပ်စစ်ဆေးမှာပါ’

‘အာ…ရပါတယ် ဒေါက်တာ။ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ အချိန်ယူစမ်းသပ်ပေးလို့လည်း ကျေးဇူးတင်တယ်’ ကျွန်တော့်မှာ ထူးထွေပြီး မအံ့သြနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျွန်တော်မတ်တပ်ထရပ်ကာ ဝတ်ထားတဲ့  Chinos Pants ကို ကြယ်သီးဖြုတ် ဇစ်ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံရော အပေါ်ကဘောင်းဘီကိုပါ ဒူးအထိဆွဲချွတ်ချပစ်ကာ ညီဘွားကို လေကောင်းကောင်းရှူခိုင်းပစ်တယ်။ သက်ဇော် လေး ကိုယ်ဝန်ရတဲ့အကြောင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကိစ္စတွေ ပျစ်နှစ်နေအောင်ဆွေးနွေးထားတာမို့ ရာနှုန်းပြည့်မဟုတ်တောင် တစ်ဝက် တပျက်တော့ငပဲက မတ်နေတာပါ။ အမွှေးနုအနည်းငယ်သမ်းနေတဲ့ ကပ္ပာယ်အိတ်နဲ့အတူ ငပဲကြီးက စမ်းသပ်ခန်းထဲမှာ ထိုးထိုးထောင် ထောင်ဖြစ်လို့။

ဒေါက်တာ သန့်စင်သည်လည်း အလားတူ သူဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကိုလျှောချွတ်ချလိုက်သလို အပေါ်ဝတ် ကုတ်အင်္ကျီအဖြူကို လည်းချွတ်လိုက်ပါတယ်။ မြင်ကွင်းရှေ့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးမြင်ရတော့မှ သူ့ဝန်ထမ်းတွေကြား  ဘာကြောင့် ဒေါက်တာသန့်စင်  ပေါ်ပြူလာဖြစ်ရသလဲဆိုတာ ကျွန်တော်သဘောပေါက်ပါတော့တယ်။ သိပ်မထွားကြိုင်းဘဲ ပိန်သွယ်ကျစ်လစ်တဲ့  သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနဲ့  မလိုက် ပေါင်ကြားက အမျိုးသားအင်္ဂါကြီးဟာ လှပထွားကျိုင်းလွန်းတယ်။ ကပ္ပာယ်အိတ်ထဲက   ရွှေဥတွေကလည်း ဂေါက်သီးလုံးတွေလို  ပဲ၊ ငပဲကြီးကလည်း တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလှပါတယ်။ ရှေ့ကိုတိုးကပ်လာရင်း ကျွန်တော်တို့ငပဲနှစ်ချောင်းခေါင်းချင်းဆိုင်မိချိန် သူ့လက်အစုံ နဲ့ စုံကိုင်ကာ စမ်းသပ်တိုင်းတာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲ ရာနှုန်းပြည့်မာတောင့်လာအောင် လက်နဲ့ပွတ်သပ်လျက် အနည်းငယ် ဖျစ်ညှစ်ကာ သူကစားပြန်တယ်။ 

သူ့အပြောအရ ‘Ah yes, good. ခင်ဗျား  ပစ္စည်းအရွယ်အစားအရ  ကျုပ်ပြောသမျှကိစ္စတွေမှာ စိုးရိမ်စရာမလိုတော့ဘူး။ ပျှမ်းမျှ အရှည် ထက်ကို ခင်ဗျားဟာက ပိုပိုပြီး ရှည်လျားသလို အတုတ်ကလည်း အံကိုက်ပဲ။ ကျုပ်တို့ မှတ်တမ်းမှတ်ရာအတွက် ခင်ဗျားပစ္စည်းအရွယ် အစားကို မြန်မြန်လေးတိုင်းတာလိုက်ပါ့မယ်  စိတ်မရှိနဲ့နော်။ သည်အဝန်းအဝိုင်း community ထဲက အခြားစုံတွဲတွေထဲ အကူအညီ လိုအပ်သူတွေအတွက် ကူညီလို့ရမယ့် အတိုင်းအတာကြီးပဲဗျ  ခင်ဗျားဟာက’

‘ရပါတယ် ဒေါက်တာ။ ကျွန်တော့်ပစ္စည်းအရွယ်အစားအပြင် ဒေါက်တာ့အင်္ဂါပစ္စည်းအရွယ်အစားကိုပါ သိမြင်ရတာပေါ့’ အခန်းထဲကစားပွဲ တစ်ခုရဲ့  အံဆွဲထဲက တိုင်းတာရာမှာသုံးတဲ့ ပေကြိုးကို သူယူနေတုန်း ကျွန်တော် တစ်ပိုင်းတစစကားပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ဆက်ပြီး  ‘ဒေါက်တာ patients တွေ အဆင်ပြေ သက်သာဖို့ အမြဲစီစဉ်ပေးပုံရတယ်။ ဟုတ်လား ဒေါက်တာ’

‘သင့်လျော် မှန်ကန်တဲ့အချိန်ဆို ကျုပ်စီစဉ်ပေးဖြစ်ပါတယ်။’ ပြောရင်းဆိုရင်း သူ  အနည်းငယ်ရယ်သွမ်းသွေးပါတယ်။ ‘ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ကျင့်ဝတ်အရတော့  မသင့်လျော်ဘူးဆိုပေမယ့်  သည်ဒေသ သည်အဝန်းအဝိုင်းရဲ့ ဆေးပညာဦးစီးခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ လုပ်နေရတာပါပဲ။ လိင်တူအမျိုးသားစုံတွဲတွေ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ပြီး မီးဖွားတဲ့ကိစ္စမှာ  သူတို့ကျေနပ်မှုပြည့်ပြည့်၀၀ဖြစ်အောင်လုပ်ရတာမို့ community  က သေးသော်လည်း အလုပ်များပါတယ်’

သူ တိုင်းတာတဲ့ ပေကြိုးနဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲ တစ်နည်းအားဖြင့် လိင်အင်္ဂါအရွယ်အစားကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်လျင်မြန်စွာတိုင်းတာပါတယ်။ 

‘Wow….အရှည်က 8.5 လက်မဝန်းကျင်ရှိတယ်။ ပြီးတော့ လုံးပတ်ကလည်း 6.5 လက်မနဲ့ဆိုတော့ Green Lake မှာ  အကြီးဆုံး မဟုတ်သော်လည်း Top 5 ထဲမှာပါတယ်ဗျ။ ကံအတော်ထူးတာပဲ’ အရှည်ကိုရော အတုတ်ကိုရောတိုင်းပြီး စာရွက်တစ်ရွက်မှာ သူရေးမှတ်တယ်။

‘ကျုပ်တို့ အစီအစဉ်စာရင်းထဲ ခင်ဗျားကို တရားဝင်မှတ်ပုံတင်ထားခွင့်ပြုပါလားဗျာ။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသားအချို့ မီးမဖွားခင် နောက်ဆုံးရက်သတ္တပါတ်  ဒါမှမဟုတ် နှစ်ပတ်အတွင်း အကူအညီလိုအပ်ရင် ကူညီနိုင်မယ့် အမျိုးသားများစာရင်းဆိုပါတော့။ Green Lake  အတွက် တကယ့်တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်သလို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရပြောရရင် ကျုပ်ကို အထောက်အပံ့ပြုတဲ့ လုပ်ဆောင်မှု တစ်ခုပါ။ ခင်ဗျား စိတ်တိုင်းကျ အချိန်ယူပြီး စဉ်းစားပါဗျာ။ ကျုပ်တော့ ခင်ဗျားကို သဘောကျမိတယ်။’

‘Thanks, Doctor. ကျွန်တော် သက်ဇော်လေးနဲ့ တိုင်ပင်ပြောဆိုပြီးရင် ဒေါက်တာ့ကို အသိပေးပါ့မယ်’

‘ကောင်းပါပြီ။ သက်ဇော်က ကံကောင်းသူလေးပဲဗျ’ သူ တိုင်းတာရာမှာသုံးတဲ့ ပေကြိုးခွေကို အံဆွဲထဲထားလိုက်ပြီး မှတ်သားစရာတွေကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ မှတ်စုစာအုပ်မှာ ချရေးလျက် စားပွဲခုံပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တဖန် ကျွန်တော့်အနားတိုးကပ်လာကာ မျက်ဝန်းများ အား စူးစိုက်ကြည့်တယ်။ စကားတစ်ခွန်မှမပြောဘဲ လိင်တံနှစ်ခုကိုပူးကိုင်လျက် သူလက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပါတော့တယ်။ သူ့ငပဲက ကျွန်တော့်ဟာထက် ပိုရှည်လျားပေမယ့် အတုတ်ကတော့ အတူတူလောက်ပါပဲ။ တထိတ်ထိတ်ခုန်နေတဲ့ သွေးကြောများအရ သူဟာ ကျားမာန်ဟုန်အတော်ပြင်းထန်သူဆိုတာ အမှားအယွင်းမရှိလောက်အောင် ခန့်မှန်း လို့ရနေတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးသားကြား စကားမဆိုဖြစ်ကြသော်လည်း အသက်ရှူသံနဲ့ နှလုံးခုန်သံစည်းချက်များက ကြိုးနှစ်ချောင်း ကိုချည်နှောင်လိုက်သည့်အတိုင်း ဆက်နွယ် သွယ်တန်းလာကြတယ်။ ဟင်း…ဟင်း…သူ့နှလုံးခုန်သံကို ဖောင်းကားနေတဲ့ ငပဲကြီးရဲ့သွေး ကြော တဆတ်ဆတ်ခုန်ပေါက်နေရာမှ ခံစားသိရှိရတာမို့ အထိအတွေ့ကို ကျွန်တော် မငြင်းဆန်မိတော့ဘူး။

အဲသည့်အခိုက်အတန့်မှာပဲ သက်ဇော်လေးက အခန်းတံခါးကိုမခေါက်ဘဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပါရော။

‘Hey အန်ကယ်….ကောင်းကြိုက်ကပြောတယ်..ဟို..’ အမျိုးသားနှစ်ယောက် အောက်ပိုင်းအဝတ်မပါ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ တစ်ယောက်ငပဲ တစ်ယောက်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့မြင်ကွင်းကို မြင်သွားပြီး သူပြောလက်စစကား ဆက်မပြောနိုင်ဘဲ ရပ်တန့်သွားတယ်။ ပါးစပ်ကြီး တစ်ဝက်တပျက်ဟလျက် လက်ကလည်း သူ့ပေါင်ခွဆုံရှိရာ လှမ်းကိုင်ပြီး ကျောက်ရုပ်ဖြစ်နေရော။ ဒေါက်တာသန့်စင်က နောက်ပြန်ဆုတ် ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံကျနေတဲ့ သူ့ဘောင်းဘီတွေကို  ပြန်လည်ဝတ်ဆင်ပါတယ်။

‘တောင်းပန်ပါတယ် သက်ဇော်ရယ်…မင်းရဲ့ အန်ကယ်နဲ့ ဒေါက်တာကိစ္စက ပြီးပါပြီ’

Alex Aung (17 October 2024)

To be continued…..