Green Lake (Part III)

 

Thanks for all the encouragement, guys.

ကျွန်တော်ရေးသားတဲ့ ပုံစံမကြိုက်ဘူး သို့မဟုတ် မဖတ်ချင်သူများ ကျော်သွားကြပါလို့။ ဖတ်ချင်အားပေးချင်သူများအတွက်  ဆက်လက်ရေးသားနေဦးမှာပါ။ I Love You Guys. Mwah Mwah ….

အခန်း (၃)

“လာတာ နောက်ကျပေမယ့် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျေးဇူးပါဗျာ။ I’m really appreciate it."

ကျွန်တော် အိမ်ကြီးရဲ့ အဝင်ဧည့်ခန်းထဲ ခြေလှမ်းမှန်မှန်နဲ့ဝင်သွားရင်း ဝတ်လာတဲ့  ကုတ်အင်္ကျီကို ဖြည်းဖြည်းချွတ်လိုက်ပါတယ်။ 

‘ရပါတယ်ဗျ။ အကူအညီပေးနိုင်တာကိုပဲ ဝမ်းသာလှပါပြီ။ တစ်ခါတရံ ရုတ်တရက်ဖြစ်ဖြစ် သည်လိုလာနိုင်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ်။ သူက…..’

‘သူက အိပ်ခန်းထဲမှာပါ။  သူ အခုမှအိပ်ပျော်ရုံပဲရှိသေးတယ်။ ခင်ဗျား….ဝီစကီတစ်ခွက် ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုသောက်ဦးမလား’

‘အဲ…ဘီယာရှိရင်တော့ ဘီယာတစ်ဘူးလောက်ဆိုရတယ်’

အိမ်ထဲကို အဝင် ကျွန်တော့်ကို ကြိုဆိုနှုတ်ဆက်တဲ့လူရွယ်က အသက်သုံးဆယ်ကျော်၊ မျက်မှန်ထူထူတစ်လက်တပ်ထားသလို boxers ဘောင်းဘီလေးနဲ့ ဘာမှအထူးအထွေဝတ်မထားဘူး။ နိုနိုဆိုတဲ့သူကို အရင်က ကျွန်တော်တစ်ခါမှမတွေ့ဆုံဖူးဘူးရယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းဆက်ကတော့ သူ့အကြောင်း မကြာခဏညွှန်းဆိုပြောဖူးပါတယ်။ အာရှအရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသဘက်က လူတွေရဲ့ အသားအရေ မျိုးပိုင်ဆိုင်ပြီး ရုပ်ရည်ချောမောသူပါ။ မို့မောက်တဲ့ ရင်အုပ်အစုံမှာ အမွှေးနုအနည်းငယ်ဖုံးအုပ်နေတာလည်း သတိထားမိတယ်။ သူ့ပါတနာလို့ပဲဆိုကြပါစို့ အောင်အောင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးက သားဦးမွေးရန် due date နှစ်ပတ်လောက်အလိုမှာ အကူအညီရယူဖို့ ခပ်ရှက်ရှက်နဲ့ ပြောပြတာကြောင့် အကြောင်းဖန်တွေ့ဆုံကြရတာပါပဲ။ ဒေါက်တာ သန့်စင်ရဲ့ စာရင်းသွင်းထားမှု၊ မှတ်ချက်ကောင်းပေးမှု အကျိုးဆက်လည်းပါမယ်။

     

ကျွန်တော့်အိမ်သား သက်ဇော်လေးက သည်လို The Top Registry မှာ Join ခွင့်ပေးသလို သဝန်တိုတာလည်းမရှိဘူး။ သူ့ကြည့်ရတာ သူ့လင်ရဲ့ပစ္စည်းကြီးဟာ Green Lake ဒေသမယ် အကြီးဆုံးဆိုဒ်ထဲပါတယ်ဆိုပြီး ဂုဏ်ယူနေတဲ့သဘောရှိပါတယ်။ နိုနိုနဲ့ အောင်အောင် အတွဲဟာ ကျွန်တော့်အတွက် စတုတ္ထမြောက် assignment ပေါ့နော်။

အနည်းငယ်ထူးဆန်းတယ်လို့တော့ ကျွန်တော်ခံစားရတယ်။ အတူအိပ်ပေးရမယ့် ပါတနာအကြောင်းကို သူ့ပိုင်ရှင်နဲ့ဘီယာလေးသောက် ပြီး စကားစမြည်ပြောနေရတာလေ။ ဒါပေမယ့် အိပ်စက်နေတဲ့ အောင်အောင့်ကို ကျွန်တော်တို့အနှောက်အယှက်လည်းမပေးချင်ဘူးရယ်။ ပြီးတော့ တစ်ခါတည်းနဲ့ ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ကျွန်တော်နည်းမှန်လမ်းမှန်အမြန်ပြုလုပ်ချင်တာပါပဲ။ အိမ်နီချင်းတွေထဲက စုံတွဲတစ်တွဲနဲ့ တွေ့ဆုံ ပတ်သက်ရတာ ဝမ်းသာလားမေးရင် ဝမ်းသာပါတယ်။ အစတုန်းက နိုနိုနဲ့ အောင်အောင် အတူတကွနေထိုင်ခြင်းမရှိကြပေမယ့် အောင်အောင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ရတဲ့အချိန်မှာမှ သည်ဒေသမယ် နေထိုင်ကြဖို့ဖြစ်လာတာ။ မြိုင်မဟာမှာ နေထိုင်ခဲ့ကြပြီး နောက်ပိုင်း Green Lake မှာ နေထိုင်တာ လအနည်းငယ်ပဲရှိပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ သက်ဇော်လေးရောက်ရှိချိန်နဲ့ ရတ်သတ္တပါတ်သိပ်မကွာဘူး ဆိုရမယ်။ နိုနိုက အင်ဂျင်နီယာတစ်ယောက်ဖြစ်သလို ကျွန်တော်နဲ့စကားစမြည်ပြောကြရာမှာလည်း ပညာတတ်ဆန်ဆန် ဦးဆောင်သွား တတ်သူပါ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ သက်ဇော်လေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားမှုကိုလည်း ဝမ်းမြောက်ကြောင်း သူပြောတယ်။ သူပြောမှ သက်ဇော်လေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်တာ အခုဆို ခုနှစ်လထဲရောက်နေကြောင်း သတိပြုမိရတယ်။ 

‘မကြာခင် သက်ဇော်လည်း ထူးဆန်းတာတွေ စခံစားရ တော့မယ့်…တကယ်ပြောတာဗျ’ သူက သတိပေးပါရဲ့။

အပေါ်ထပ်မှ အသံဗလံတစ်ချက်ထွက်လာတာမို့ အောင်အောင်အခြေအနေကို နိုနိုတက်ကြည့်ပါတယ်။ စက္ကန့်သုံးဆယ်အတွင်းမှာပဲ အပေါ်ထပ်အခန်းတံခါးဝကနေ နိုနိုထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို ငုံ့ကိုင်းကြည့်လာတယ်။ ‘Okay, yeah….he’s ready.’

            

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ထပ်တက်သွားရတာပေါ့။ အိပ်ခန်းမီးကို လင်းအားအတော်လျော့ထားတာပြီး ခုတင်ဘေးက စားပွဲပုပေါ်မယ် ဖယောင်းတိုင်ကြီးတစ်တိုင်ထွန်းကာ ချောဆီပုလင်းခပ်ကြီးကြီးတစ်ခု အရန်သင့်တင်ထားပါတယ်။ နုနုညံ့ညံ့ အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ် အနမ်းအရှုံ့လေးတွေ ကောင်းကောင်းပေးလိုက်ရင် ပြင်ပချောဆီဖြည့်စွက်စရာမလိုဘဲ အောင်အောင့်အင်္ဂါအဝက စိုစွတ်လာမှာပဲဟာ။ အောင်အောင်က အိပ်ရာပေါ်မှာ ညာဘက်ကို ကပိုကရိုလေးစောင်းကာ လဲလျောင်းနေတာပါ။ သူ့ဝမ်းဗိုက်ကို တွန်းတိုးနေတဲ့ ကလေးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း ငြိမ်နေဟန်တူတယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ အသက်အရွယ်က နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်ရှိမယ်၊ အသားအရေ ညိုပြီး အမွှေးနုလေးတွေ အများအပြားတွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ညည်းညူသံအနည်းငယ်ကြားခဲ့သလိုပဲ။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ရှိရာဘက်ကို တစောင်းလှည့်လာပုံအရ ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိတဲ့ မျက်နှာအမူအရာတစ်ချက်တွေ့လိုက်ရတယ်။ဝမ်းနည်း နောင်တလား မလိုလားတာလား မပြောတတ်ဘူး။

‘တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် အောင်အောင်’ 

ကျွန်တော်ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို စဖြုတ်ကတည်းက ပေါင်ကြားထဲမှ ညီဘွားက အဆင့်သင့်လှုပ်ခါစပြုလာပါပြီ။

‘မင်းလေးကို ဂရုတစိုက်ပြုလုပ်ပေးမှာပါ…မစိုးရိမ်နဲ့နော်’

ကျွန်တော့်ဟန်ပန်အတိုင်း အတတ်နိုင်ဆုံး ယဉ်ကျေးပျူငှာဖို့ကြိုးစားသလို ဗလက်ကာယလုပ်သည့်သဘောမသက်ရောက်အောင်ထိန်း ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဘာကြောင့် ရောက်လာရတယ်ဆိုတာ သူတို့စကားစမြည်ပြောဆွေးနွေးပြီးဖြစ်မှာပါ။ သူတို့အဓိကလိုအပ်တာက စံချိန်လွန် -ီးတစ်ချောင်းပဲဟာ လူမှမဟုတ်တာ။

ပညာကုန်သုံးပြီး ပြုစုနှိုးဆွပေးလိုက်တဲ့နောက်မှာ အောင်အောင် လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ညည်းညူသံပြုသလို ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မြောက်လျက် တင်ပါးများကိုကြွကာ ခရေဝကို ရှင်းရှင်းမြင်ရဖို့အထာပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခရေဝတဝိုက်ကို  အသာအယာ ပွတ်သပ်ပြီး လက်ညှိုးလေးနဲ့ထိုးဆွလျက် နိုနိုရှိရာဘက်လှည့်ကြည့်ရင်း ‘အာ…မင်း စောင့်ပြီးကြည့်ချင်လား ဒါမှမဟုတ်….’

‘Yeah, ကျုပ် ဘယ်မှမသွားဘူး’ အခန်းထောင့်ရှိ  ထိုင်ခုံတစ်လုံးမှာ သွားထိုင်ရင်း ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲ သူစကားခွန်းတုန့်ပြန်လာတယ်။

‘အဲတာဆိုလည်း သဘောအတိုင်းပါ’ ကျွန်တော်ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံ boxers ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ငပဲကြီးက ဖောင်းကားတန်းမတ်လျက်ပေါ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံက ငပဲကြီးကိုမြင်ရချိန် အောင်အောင်တစ်ယောက် ဝက်မြည်သံလိုမျိုး စိတ်အားထက်သန်စွာ အသံပြုတယ်။ ‘ခင်ဗျားဟာကြီးကို အရင်နမ်းကြည့် ကိုင်ကြည့်ချင်တယ်’ ကျွန်တော်လည်း  အိပ်ရာတဘက်ကို လှမ်းသွားလိုက်ပြီး   ငပဲကြီးအား သူ့မျက်နှာရှေ့မယ် ရမ်းခါပြလိုက်တာပေါ့။ သူ မရဲတရဲကိုင်ကြည့်ကာ  ငပဲထိပ်လေးကို အသာအယာ နမ်းသလို ထိပ်ဝတဝိုက်အား လျှာနဲ့ရစ်ဝိုက်လျက်ပြုပါတယ်။

သူ့လိုအင်ဆန္ဒက အတော်ဆိုးဆိုးပါ။ ကျွန်တော်ဖြတ်သန်းခဲ့သမျှ  လိင်မှုအတွေ့အကြုံခရီးထဲမှာ ရမ်းကားကြမ်းတမ်းတဲ့ ကားမောင်းသူလို့ သတ်မှတ်ရမယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ နောက်ကျောဘက် အခန်းထောင့်တစ်နေရာမှာတော့ နိုနိုတစ်ယောက် မထိန်းနိုင်စွာ စိတ်ကြွလျက် ထိုင် ကြည့်နေပါတယ်။ ကြည့်မြင်ရသလောက် နိုနိုသည် ရုပ်ရည်ချောမောပြီး သန်မာတောင့်တင်းတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း ဘောင်းဘီထဲက  ငပဲကိုဆွဲထုတ်ကိုင်ကာ အံစာခေါက်နေပုံအရ အရွယ်အစားက  သာမန်ပျှမ်းမျှဆိုဒ် ဒါမှမဟုတ် နည်းနည်းသေး သလားလို့။ ကျွန်တော်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်ထားတဲ့ လူရွယ်ကတော့ ပြင်းပြတောက်လောက်ပြီး မျက်လုံးထဲမှာ ဘာမှမမြင်တော့တဲ့သူ ဖြစ်နေတယ်။

အောင်အောင်တစောင်းမှောက်လျက်သားအနေအထားလဲလျောင်းနေသည်မို့ သူ့နောက်ကျောဘက်သွားလိုက်ရင်း လည်တိုင်အနှံ့ နမ်းရှိုက်ကာ တင်သားထိအောင်  ပွတ်သပ်ကလူကျီစယ်မိတယ်။ သူစိမ်းနှစ်ယောက် အခုမှအထိအတွေ့စတယ်ဆိုပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီး ထိတွေ့နှိုးဆွလိုက်တာနဲ့ မိနစ်မခြား ကိုယ့်လူဖြစ်သွားအောင် ကျွန်တော်စွမ်းပါတယ်။ မိနစ်အနည်းငယ်လောက် ကလိလိုက် နှိုးဆွလိုက်လုပ်ရင်းမှ ကျွန်တော့်ငပဲကို သူ့ခရေထဲ ထိုးသွင်းရင်း ပြန်ဆွဲနှုတ်ရင်း အကြိမ်အနည်းငယ်လောက် ကစားပစ်တယ်။ ကိုယ့်သိုင်းလောက လူမှုအဝန်းအဝိုင်းရဲ့ လိုအပ်ချက်ကို ကူညီတယ်ဆိုပေမယ့် လိင်ဆက်ဆံရတဲ့ကိစ္စ ငြင်းဆန်စရာမဟုတ်ဘဲ ကျွန်တော်ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ အလုပ်တစ်ခုလို့ပြောရမယ်။ ပါကင်မဟုတ်သော်လည်း သိပ်မကျယ်သေးတဲ့ အောင်အောင်ရဲ့ ခရေဟာ ကျွန်တော့်နှိုးဆွကလိမှုကို ကောင်းကောင်း ပျော်ဝင်လိုက်လျောလာတယ်။ သိပ်များမကြာခင်မှာ သေချာအလုပ်ဖြစ်တော့မှာ။

ကျွန်တော့်တင်ကြွက်သားကို အားယူပြီး ငပဲကိုအောင်အောင့်ခရေထဲ မျောသွင်းချလိုက်တာ သူ့ပါးစပ်ကြီးဟကာ မိန်းမောညည်းညူတယ်။ ပထမတော့ ကျွန်တော် အသာအယာလေး လမ်းကျောင်းမှန်အောင် အထုတ်အသွင်းလုပ်ရတာပါပဲ။ နိုနို့သုက်ရည်တွေ စိုလူးနေမယ့် အောင်အောင့် ခရေကြွက်သား တနည်း အူမကြီးနံရံတွေကို ကျွန်တော့်ငပဲကြီးနဲ့ပြည့်ကြပ်နေအောင် ပွတ်တိုက်ခံစားလိုက်တယ်။ သည်လိုအခြေအနေ သည်လိုပြည့်ဝမှုမျိုး မခံစားဖူးလို့ထင်တယ် အောင်အောင်ခမျာ မျက်လုံးများမှေးမှိတ်ရင်း  နှစ်ကြိမ်မက ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး တုန်ခါပြီး ခရေကြွက်သားများကို ဖျစ်ညှစ်လာတယ်။ သူ့လိုအင်ကို ကျွန်တော်ရိပ်မိသော်လည်း  သိပ်မကြမ်းရဲဘူးမို့ အလိုက် အထိုက် ခပ်သွက်သွက်လေးသာ ငပဲကိုထိုးသွင်းဆက်ဆံရပါတယ်။ ငပဲတဝက်လောက်ပဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်၊ တဆုံးထိုးထည့်ပြီး မွှေလိုက်၊ တဆုံးပြန်ဆွဲထုတ်ရင်း ကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံပဲထည့်သွင်းကစားလိုက် ပညာကုန်သုံးရတာပါ။ တင်းကြပ် ပြည့်ကြပ်နေတဲ့ အောင် အောင့်ခရေထဲ အရွယ်လွန်ငပဲကြီးကို တဆုံးအထုတ်အသွင်းလုပ်တာကြောင့် သူ့ညည်းညူသံဟာ တအင့်အင့်နဲ့သိပ်မကျယ်ဘဲ အဆက် မပြတ်ထွက်နေလေရဲ့။ တစ်ခါတစ်ခါ အထုတ်အသွင်းမလုပ်ဘဲ ခဏရပ်ပြီးနားလိုက်တာလုပ်သလို ငပဲကိုဆွဲထုတ်ပြီး တင်အကွဲကြောင်း တဝိုက် အစုန်အဆန်ပွတ်သပ်တာလည်းလုပ်တော့ အဲသလိုအချိန်ဆို အောင်အောင့်ညည်းညူသံ မကြားရဘဲ  တိတ်ဆိတ်သွားပါတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်အကြာမှ ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကို တနှုံ့နှုံ့နဲ့ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ချိန်မှာ အောင်အောင့်တကိုယ်လုံး တွန့်လိန်တုန်ခါသွားပြီး သူ့ကိစ္စအထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားပုံပြတယ်။ သူပြီးသွားချိန်မှာတော့  ကျွန်တော့်ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့ လည်ပြန်ကြည့်တယ်။

သူ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စိတ်နဲ့ အနည်းငယ်ငြိမ်သက်ချိန်မှ မပြီးသေးတဲ့ ကျွန်တော့်ကိစ္စကိုရှေ့ဆက်ပါတယ်။ ခဏကပြောခဲ့သလို ကျွန်တော့် ငပဲအရှည်ကြီးကို တဆုံးအထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်းစတာပေါ့။ တဆုံးထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်ငပဲကိုညှစ်ညှစ်ပေးတဲ့ အောင့်အောင့် တုန့်ပြန်ချက်ကြောင့် စိတ်ပိုထန် အထွဋ်အထိပ်ပိုရောက်ရတယ်။ အောင်အောင့်ကို အင်္ဂလန်ပို့နေချိန် ကျွန်တော့် နောက်ပါးမှ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အံစာခေါက်နေတဲ့ နိုနို့ဆီက အသံတွေကြားမိတယ်။ ညည်းညူသံတွေရော တဘတ်ဘတ်နဲ့ အသံတွေရောပေါ့။ အိပ်ရာပေါ် ခပ်စောင်းစောင်းလဲလျောင်းနေတဲ့ အောင်အောင်သည်လည်း အထွဋ်အထိပ်ရောက်ဖို့ လှေကားများကို နောက်တဖန် နင်း တက်တယ်။ သာမန်စုံတွဲများလို အနေအထား position တွေမပြောင်းဖြစ်ဘဲ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်အဆင်ပြေစေမယ့် အနေအထားကို သုံးပြီး လုပ်ရတာမို့ အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ နာရီဝက်လောက်ကြာချိန်မျာတော့ ကိစ္စပြီးအောင်လုပ်ကာ သက်ဇော်လေးရှိရာ ပြန်ဖို့ ကျွန်တော်အသင့်ဖြစ်ပြီ။ ခပ်မြန်မြန်လေး အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း ညည်းညူသံကျယ်ကျယ်ညည်းလျက် ကျွန်တော့် သုက်ရည်တွေ ကော့ပန်းထည့်လိုက်တယ်။

အောင်အောင် ပြောနိုင်တာဆိုလို့ "Oh! Oh! Oh!" လို့အော်ရုံလေးပါ။ ကျွန်တော့်သုက်ရည်တွေကို ခရေလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွလုပ်ရင်း လက်ခံပါတယ်။ သူ့သားအိမ်ထဲ တိုက်ရိုက်ရောက်လောက်အောင် ၉ကြိမ်ထက်မနည်း သုက်ရည်တွေကို တစ်လျော့ပြီးတစ်လျော့ ကျွန်တော့်တိုးကပ်ထည့်ပစ်တာ။ ကျွန်တော့်လိင်တံတဝိုက်နဲ့ အခြားအစိတ်အပိုင်းများကို တဘက်တစ်ထည်နဲ့သုတ်သင်မသန့်ရှင်းခင် အောင်အောင့်လည်တိုင်လေးကို အနမ်းပေးခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကြီး တစ်ရစ်ခြင်းဆွဲထုတ်ချိန်မှာတော့ သူ့နှုတ်ဖျားက တအင့်အင့် အသံထပ်ထွက်လာကာ  ခန္ဓာကိုယ်ငြိမ်သက်သွားရှာတယ်။ အိပ်ငိုက်သွားသလိုမျိုးထင်ပါ့ ရုတ်ခြည်းအိပ်ပျော်သွားသယောင် ပုံစံပေါ့။

ကျွန်တော့်ငပဲကို ဆွဲထုတ် တဘက်နဲ့သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ဘောင်းဘီအကုန်ပြန်ဝတ်ရင်း နိုနို့ကို ‘ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပြန်သွားလိုက်မယ် လိုက်မပို့နဲ့တော့ ကောင်လေး။ အခုတော့ သူနဲ့အတူတူ မင်းနေပေးလိုက်ဦး’လို့ ငြင်ငြင်သာသာပြောလိုက်ပါတယ်။

‘Thank you, ကျုပ်သဘောမပေါက်ခဲ့ဘူး….Wow. သူသည်ကိစ္စကို အမှန်အကန်လိုချင်နေခဲ့တာပဲ’ နိုနို သူ့ပါတနာရဲ့အခြေအနေအား ဆန်းစစ်ကြည့်ရှုရင်း အိပ်ရာပေါ်လှမ်းတက်ဖို့ဟန်ပြင်တယ်။

‘ရပါတယ်ကွာ….သည်နေ့ကိစ္စပြီးသွားရင် ရက်အနည်းငယ်လောက်တော့ သူပျော်နေ သာယာနေလိမ့်မယ်။ တကယ်လို့ သူလိုအပ်တယ် ဆိုရင် မင်းဆီမှာ ကိုယ့်ဖုန်းနံပါတ်ရှိတာပဲ ဖုန်းခေါ်လိုက်နော်’

အခန်းတံခါးကို ကျွန်တော်အသာစေ့ပိတ်လိုက်ချိန်မှာ နိုနိုတယောက် အိပ်ရာပေါ်လှမ်းတက်ရင်း သူ့ငပဲကို အောင်အောင့်ခရေထဲ ထိုးသွင်း ဆိုက်ချပစ်တာ မြင်ခဲ့ရပါရဲ့။ အိပ်ပျော်နေတဲ့  အောင်အောင်တစ်ယောက် တစ်ဖန်ပြန်နိုးထလာဦးမလားဘဲ။ 

ကားတံခါးကိုဖွင့်လျက် ညသန်းခေါင်းလေညှင်းခံရင်း အိမ်ကို ကားဖြေးဖြေးမောင်းကာ ကျွန်တော်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

*

နှစ်ရက်လောက်အကြာမှာတော့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နှင့် ကလေးအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်တစ်ခုမှာ နိုနိုနဲ့ဆုံခဲ့တယ်။

ကလေးသုံး diapers အထုပ်ကြီးတစ်ထုတ်လက်မှာကိုင်လို့ပါပဲ။ မမျှော်လင့်ဘဲ သည်နေ့မနက်စောစော အောင်အောင်မီးဖွားကြောင်း ကျွန်တော့်ကို သူပြောပြတယ်။ ပေါင်ပြည့်လပြည့် ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သတဲ့။ သူ့ကြည့်ရတာ အိပ်ရေးမ၀ ပင်ပန်းပုံ ပေါက်နေပေမယ့်  အားပါးတရပြုံးပြတာမို့ ကျွန်တော်လည်း ဝမ်းသာဂုဏ်ယူပါကြောင်းပြောပြီး စကားစဖြတ်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း အိမ်အောက်ထပ် တီဗီကြည့်ရာအခန်းဘက်စီက ကြားနေကြ သက်ဇော်ရဲ့ မိန့်မူးညည်းညူသံအချို့ ကြားလိုက်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဝယ်လာတဲ့ပစ္စည်းပစ္စယအထုပ်တွေကို မီးဖိုချောင်စားပွဲပေါ် တင်ကာ အသံထွက်ရာအခန်းဘက်ကို ခပ်သွက်သွက်လှမ်းမိတာပေါ့။

သက်ဇော်တစ်ယောက် ကောင်းဆက်ရဲ့  သားအကြီးဆုံးဖြစ်တဲ့ နိုင်ဝင်းနဲ့ ဆက်ဆံရေးဟာ သူငယ်ချင်းဆိုတာထက် ပိုပိုပြီးရင်းနီး လာသလိုပဲ။ အခုအချိန်မှာ သက်ဇော်ဟာ သူ့ကျောင်းက ဘောလုံးအသင်းနဲ့အတူ ပုံမှန်အားကစားမပြုလုပ်ဖြစ်ဘဲ  ထိခိုက်မှုနည်းတဲ့ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားလေ့ကျင့်ခန်းလေးတွေကို လုပ်နေခဲ့တာ ခုနှစ်လကြာခဲ့ပါပြီ။ နိုင်ဝင်းက သူလေ့ကျင့်ကစားရာ ကျောင်းအားကစား အသင်းမှာ အချိန်သိပ်မကုန်ဘဲ သက်ဇော်လေးနဲ့အတူ အကြောလျော့လေ့ကျင့်ခန်းတွေအတူလုပ်တာမျိုး၊ ဗီဒီယိုဂိမ်းတွေအတူဆော့ ကစားတာမျိုးတွေ ပိုလုပ်လာတယ်။  နိုင်ဝင်းကို တွေ့မိကာစက ကို့ရို့ကားယားနိုင်ပေမယ့် အခုစိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းရှိပုံရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အနေကြာလာတော့ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ သူ့ဟန်ပန်တွေ အတွေ့ရနည်းသွားတယ်။ ကောင်းဆက်ရဲ့သား ဟိန်းမင်းလေးအပေါ် ဖခင်တာဝန်ကျေပွန်သလို လူကြီးဆန်ရင့်ကျက်ပုံလည်းပြလာတယ်။ အခု  သက်ဇော်လေး မီးမဖွားခင်  အစောပိုင်း ရက်သတ္တပါတ်တွေမှာ ခင်ခင်မင်မင်ရင်းရင်းနီးနီး  အတူရှိနေချင်ပုံပေါက်တယ်။  သက်ဇော်နဲ့ နိုင်ဝင်းက သက်တူရွယ်တူဖြစ်ပေမယ့် နိုင်ဝင်းက ကောင်းရာမွန်ရာကို ညွှန်ပြထိန်းကျောင်းပေးသူတစ်ယောက်ဖြစ်ပုံရတာမို့ ကျွန်တော်ဝမ်းသာရပါတယ်။

ကြည့်ရမြင်ရတာ သူတို့အခုမှ အိပ်ရာဇာတ်လမ်းစတာ သိပ်မကြာသေးဘူးထင်ပါရဲ့။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်တွေ ကိုယ်လက်နှီးနှော နေကြတာကို အပြစ်တင်ပြီး ကျွန်တော်အတင်းဆွဲခွာလို့လည်းမသင့်တော်ဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက် အဆင်ပြေပြီး ကိုယ်ဝန်ဆောင် ထားခြင်းအပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိ ပြဿနာမဖြစ်ရင် ပြီးတာပါပဲ။ ပြီးတော့ ပထမအကြိမ် ကျွန်တော်တို့တွေ့ဆုံခဲ့ချိန်ကတည်းက နိုင်ဝင်းရဲ့ စံချိန်မှီ ငပဲထွားထွားကြီးကို မြင်ဖူးတာမို့ အဆင်ချောလောက်မယ်ထင်ရတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သည်မြင်ကွင်း သည်ပုံစံကို ထူးထူးခြားခြားရင်မခုန်ခဲ့ပေမယ့် သက်ဇော်လေးကတော့ မငြင်းဆန်နိုင်ခဲ့ဘူးထင်တယ်။

 တစ်ညသား သက်ဇော်လေးက ကျွန်တော့်ကို နိုင်ဝင်းနဲ့သူတို့အကြောင်း အရိပ်အမြွက်ပြောပြလာတယ်။ သူတို့ဂိမ်းတစ်ခုအတူစဆော့ နေကြတာ ဘယ်သူရှုံးရှုံး ရှုံးတဲ့သူက နိုင်တဲ့သူကျေနပ်မယ့် ဝန်ဆောင်မှုတစ်ခုခုကို အပြည့်အဝလုပ်ပေးရမယ်လို့လောင်းထားသတဲ့။ တကယ်လို့ သက်ဇော်လေးရှုံးခဲ့ရင် မိနစ်အနည်းငယ်လောက် နိုင်ဝင်း -ိုးတာကိုခံရမယ်၊ နိုင်ဝင်းရှုံးရင်တော့ သက်ဇော်လေး ငပဲကို ကီးပေးကြေးလို့လေ။ အဲသည့်ကိစ္စတစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် သူတို့နှစ်ယောက် Video Game ကစားကြတာ ဒါမှမဟုတ် လိင်စိတ်ထန် လာကြချိန်ဆို အိပ်ရာပေါ်တက်ဖြစ်ကြတယ်ဆိုပါလား။    

သည်နေ့လည်း သတိပြုမိစရာ သက်ဇော်လေးရဲ့ မိန်းမောညည်းညူသံကို ကျွန်တော်သတိပြုမိပြန်ပြီ။ သူက ခပ်တိုးတိုးလေး ညည်းညူ နေပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက် နားနဲ့ကြားရလောက်အောင်ကျယ်ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်သတ္တပါတ်တွေကတော့ သူတို့ကိုသည်အတိုင်း လွှတ်ထားဖို့ ကျွန်တော်အကောင်းဆုံးကြိုးစားခဲ့တယ်။ အခုအကြိမ်မှာတော့ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ အောက်ထပ်ကို ခြေသံ တဒေါက်ဒေါက်အဆက်မပြတ်မည်အောင် ဆင်းသွားမိတယ်။ အခန်းတံခါးဝမှာ ကျွန်တော် မားမားကြီးမတ်တပ်ရပ်နေခြင်းကို သူတို့တွေ့သွားတယ်ဆိုပါတော့။

မြင်ကွင်းကတော့လှပါတယ်။ ကျွန်တော့် ချစ်ချစ် သက်ဇော်လေးက အနီရောင်ဆိုဖာအစွန်မှာ ပက်လက်ကလေးလှန် ပေါင်တံနှစ်ချောင်း ကို ကားပြီး မျက်ဖြူဆိုက်လျက် ပါးစပ်က အသံထွက်ညည်းညူနေတာ။ သူ့ဘယ်ဘက်လက်ကတော့ cushion တစ်ခုကို ဖျစ်ညှစ်အားပြု နေပြီး ညာဘက်လက်ကတော့  ညာဘက်နို့သီးခေါင်းကို အသာအယာကလိနေတယ်လေ။ ခပ်မို့မို့ သူ့ဝမ်းဗိုက်သားအောက်ဘက် ဆီးစပ်နားမယ် ဆံသားခပ်တိုတို ဦးခေါင်းတစ်ခုက တလှုပ်လှုပ်နဲ့အထက်အောက်လှုပ်ရှားလျက်ပါ။ နိုင်ဝင်းခမျာ ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ် အကျီကိုလည်းမချွတ် ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီက ဒူးခေါက်ခွက်မှာ၊ ပြီးတော့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ရင်း ပုလွေကောင်းကောင်းပေး နေရတာ။ ကျွန်တော်ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီထဲမှ ညီဘွားက အတင်းရုန်းကန်ထလာတာများ အခန်းထဲ သက်ဇော်လေး လိင်စိတ်ထန်ပြီး မရိုးမယွဖြစ်နေတာကို အနံ့ရတဲ့ အမဲလိုက်ခွေးတစ်ကောင်အတိုင်းပဲ။

နိုင်ဝင်းက သဘာဝအရကို ပုလွေကောင်းကောင်းမှုတ်တတ်တဲ့  ပုလွေသမားတစ်ယောက်လို့ ကျွန်တော်ပြောနိုင်တယ်။ သူ့နည်းက အဆန်းတကြယ်မဟုတ် အရှိန်နှေးနှေးလေးသုံးပြီး လိင်တံတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲ အထည့်အသွင်းလုပ်နေတာ မြင်ရသူတောင် မရိုးမရွ ခံစားရပါတယ်။ သက်ဇော်ရဲ့ ဆံပင်တွေ ကပိုကရိုဖြစ်နေသလို ခံစားမှု သာယာမှုကြောင့် မျက်နှာကို ဘယ် ညာ ဟိုသည်ယိမ်း နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဝတ်ထားတဲ့ အားကစားဘောင်းဘီတိုထဲက ကိုယ့်ငပဲလေးကိုထုတ်ကာ အသာအယာပွတ်သပ်ဆွကိုင် နေမိတယ်လေ။ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာမှာတော့ နိုင်ဝင်းရဲ့ခေါင်းလှုပ်မှုအရှိန်မြင့်လာသလို သက်ဇော်ရဲ့ညည်းညူသံက ပြင်းထန် လာတယ်။ နိုင်ဝင်းဦးခေါင်းကို သက်ဇော်က လက်နှစ်ဖက်နဲ့လှမ်းထိန်းကိုင်ရင်း ငပဲကို ပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ပြီး တဆုံးသွင်းတယ်။ သူမကြာခင် အထွဋ်အထပ်ရောက်တော့မယ်ထင်ပါတယ်။

များမကြာခင်မှာပဲ လှေကားထိပ်ဆုံးကို ရောက်သွားကြပါပြီ။ သက်ဇော်လေးရဲ့ မျက်နှာဟာ နိုင်ဝင်းရဲ့မျက်နှာရှိရာ ကုန်းထသွားပြီး နဖူးချင်းထိ ပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့ပါရော။ နိုင်ဝင်းနှုတ်ဖျားမှ ကျေနပ်မိန့်မူးကာ ညည်းညူသံတစ်ချက်ထွက်လာလျက် သက်ဇော်ငပဲမှ အားရပါးရ ပန်းထွက်လာတဲ့ သုက်ရည်များကို ပါးစပ်ဟအသင့်ခံယူပြီး မျိုချပစ်တယ်။ သက်ဇော်လေးရဲ့ သုက်ရည်ပန်းထွက်ချိန်ဖြစ်သွားတဲ့ မျက်နှာ အမူအယာကို စောင့်ကြည့ရတာ ကျွန်တော်သဘောကျတယ်။ ပထမတော့ အသံတိတ်ငြိမ်သက်သွားပြီးမှ မျက်တောင်တဖျပ်ဖျပ်ခတ်ကာ ဦးခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းလျက် သုက်ရည်တွေကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်ရင်း သက်ပျင်းလေးလေးကြီးချ အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်တာ မျိုးပေါ့။ သူ့မျက်ဝန်းများကို တဖန်ပြန်ဖွင့်ချိန်မှာတော့ နိုင်ဝင်းကို ချစ်ခင်နှစ်သက်စွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုမြင်တွေ့သွားတယ်။

‘အန်ကယ်…’

နိုင်ဝင်း တကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွားပြီး ကျွန်တော်ရှိရာဘက်လှည့်ရပ်ကာ ကြမ်းပြင်ကိုပဲကြည့်ရင်း ‘God, အန်ကယ်ဝင်လာတာ သား မသိလိုက်ဘူး။ ဟို ဟို….သည်လိုလုပ်ဖို့မရည်ရွယ်ပါဘူးဗျ’ လို့အသံခပ်တုန်တုန်နဲ့ပြောလာတယ်။

သို့သော်လည်း ကျွန်တော် သူ့လက်တစ်ဖက်ကိုလှမ်းထိန်းကိုင်လိုက်ကာ ‘အန်ကယ်ကြားဖြတ်မဝင်ပါဘူးကွာ…..မင်းတို့နှစ်ယောက် ကနေတဲ့ ရှိုးကိုနည်းနည်းစောင့်ကြည့်နေခဲ့တာ..ဆက်လုပ်။’

‘Fuck….ကျေးဇူးပါဗျ…..အပြီးသတ်ဖို့ထိပ်ဝရောက်နေလို့ပါ’ နိုင်ဝင်းတစ်ယောက် စိတ်သက်သာရာရသွားဟန်တူပါတယ်။

‘ဆက်လုပ်ပါကွ…နိုင်ဝင်း….ကောင်လေး’

ကျွန်တော့်ခွင့်ပြုချက်အသံကြားတာနဲ့ သက်ဇော်က ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုမြှောက် တင်ကိုပင့်တင်ကြွပြုပေးကာ အသင့်အနေအထား ပြင်လိုက်တော့ ပန်းသွေးရောင် ခရေဝက ဟစိဟစိလှတပတပေါ်လာတယ်။ နိုင်ဝင်းက ခပ်တုတ်တုတ်သူ့ငပဲကို လေးငါးချက်လောက် ကိုင်ပြီး အံစာခေါက်ပြီး ချောဆီအနည်းငယ်သုတ်လိမ်းလိုက်ကာ သူ့ရှေ့က တွင်းထဲကို တရစ်ခြင်းလျောသွင်းပါတယ်။ ရုတ်ခြည်း သက်ဇော်လေးနှုတ်ဖျားမှ ကျေနပ်ညည်းညူသံထွက်လာတယ်။ နိုင်ဝင်းရဲ့ချော့သွင်း မွှေသွင်း ပညာပြမှုကြောင့်လည်း ပွဲကပိုမြိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ရှက်မနေတော့ဘူး ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီကို ဒူးအထိဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး  ကိုယ့်ငပဲကိုယ်ကိုင်ကာ အံစာခေါက်တာရော ငရုတ်သီးထောင်းတာရော မြင်ကွင်းထဲက Live Show  ကိုအရသာခံရင်း လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။

နိုင်ဝင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်က နင့်နင့်သီးသီးရှိလှပါတယ်။ ကျွန်တော်ပြောနိုင်တာက သက်ဇော်လေး အသက်ရှူမှားကာ မျက်ဖြူဆိုက်လျက် သာယာနေပြီဆိုတာပါပဲ။ နိုင်ဝင်းဟာ အသက်ငယ်သော်လည်း လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံမှာတော့ အတော်အထာကျပါတယ်။ နည်းနည်း လေးမြန်လိုက် တစ်ချက်ခြင်းနှေးသွားလိုက် တဆုံးထည့်ပြီး တစိမ့်စိမ့်ထိုးမွှေလိုက်နဲ့ စည်းချက်ညီသလို သူ့ထိန်းချုပ်မှုအောက် မှာ မြောသွားရမယ့် မောင်းချက်တွေ အသားကုန်လွှတ်နေတယ်။ ပြည့်တင်းဖောင်းကားတဲ့ နိုင်ဝင်းတင်သားဆိုင်များက အားယူလိုက်တိုင်း ကျစ်ကျစ်သွားတာ ကြည့်နေရသူ ကျွန်တော့်စိတ်ကို ပိုထန်လာစေတယ်ဗျ။ နောက်ပါးကနေ ပွတ်သပ်ပေး အီစီကလီလုပ်ပေးရင် သေချာ ပေါက်သူပြီးသွားမှာ။ ကျွန်တော် သူတို့ရှိရာလှမ်းသွားလိုက်ကာ နိုင်ဝင်းရဲ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို တို့ထိမိတော့ ဦးခေါင်းကိုငဲ့စောင်းကြည့်လျက် ရာနှုန်းပြည့်မတ်ထောင်နေသော ငပဲကြီးကိုမြင်သွားတယ်။

‘အချိန်နည်းနည်းလောက် အန်ကယ်ဖြတ်ယူလို့ဖြစ်မလား ကောင်လေး’

နိုင်ဝင်း ဘာမှမပြောဘဲ သက်ဇော်ရဲ့ ခရေထဲက သူ့ငပဲကြီးကို အသာဆွဲနှုတ်ကာ  ညာဘက်ကိုရွှေ့မတ်တပ်ရပ်ပါတယ်။ သက်ဇော် တစ်ချက်ညည်းလျက် ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ပြုံးကာမော့ကြည့်တယ်။ ကျွန်တော် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သက်ဇော်ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့ခရေထဲကို ညီဘွားအား တွန်းထိုးဝင်ရောက်စေတယ်။ အစပိုင်းတော့ ထိပ်ဖျားလေးပါပဲ၊ နောက်တော့ တစ်ဝက် လောက်နော်၊ ပြီးလည်းပြီးရော တဆုံးထည့်ပစ်လိုက်တာပါ။ သက်ဇော်ရဲ့ ခရေအတွင်းပိုင်းကြွက်သားများဟာ ကျွန်တော့်ငပဲကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပေးလို့ တဆုံးထိုးထည့်ပြီး ခါးကိုဇကောဝိုင်းပေးတွန်းထည့်အားပြုချိန် သက်ဇော်လေးနှုတ်ဖျားမှာ တဟင်းဟင်း အဖျားတက်သလို ညည်းညူသံတွေထပ်ထွက်လာတယ်။ နိုင်ဝင်းလည်း ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ အနားတိုးကပ်လာကာ သက်ဇော်လေးရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ပူပူကို ဗုံတံနဲ့ခေါက်လေရဲ့။ နိုင်ဝင်းရင်အုပ်အစုံက မွှေးညှင်းနုလေးတွေဟာ သူ့ဆီးစပ်ရှိရာကို တန်းနေအောင်ဆင်းချသွားတာ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ဗိုက်သားပြင်များမှတဆင့် ငပဲကြီးနဲ့ထိစပ်နေသလိုထင်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်ချစ်ချစ် သက်ဇော်လေးကို သည်ပစ္စည်း ကြီး နဲ့ အဆာပြေ နို့တိုက်နေတာ လွန်ခဲ့သော ရက်သတ္တပါတ်များကပေါ့ အင်း…။ သူ့ငပဲက ကျွန်တော့်ငပဲထက် သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ပုံစံကတော့ အတူတူပဲ။ ဆီးစပ်မှာ ခြုံထူတာရော ဂေါက်သီးလိုလုံးဝန်းတဲ့ ရွှေဥတွေပိုင်ဆိုင်တာရောပေါ့။ အခြေအနေအချိန်အခါကိုကြည့်ရ တာ များမကြာခင် သည်ကောင်လေး သုက်ထွက်တော့မယ်။

ကျွန်တော့်အနေနဲ့က လိင်ဆက်ဆံမှုဘယ်လိုကျွမ်းကျွမ်း အရှိန်ကိုထိန်းရသလို မင်္ဂလာဦးညမှာ ချစ်သူကို ပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့ရတဲ့အဖြစ်လို အသာအယာလုပ်ကိုင်ရပါတယ်။ အခုလည်း သက်ဇော်လေးရဲ့ ခရေထဲ ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကို အသာအယာထိထိမိမိ အထုတ်အသွင်း လုပ်နေရင်း သူ့လည်တိုင်အနှံ့ ငြင်ငြင်သာသာအနမ်းပေးပြီး မတ်ထောင်နေတဲ့ ငပဲကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးလိုက်တယ်လေ။ ကျွန်တော်လုပ်ကိုင်နေတာတွေကို Live ကြည့်ကာ မထိန်းနိုင်တော့ဘူးထင်တယ် နိုင်ဝင်းရဲ့ ဗုံခေါက်သံ ပိုကျယ်လာသလို ခပ်တိုးတိုး ညည်းညူသံကိုလည်း အဆက်မပြတ်ကြားလာရတယ်။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို နိုင်ဝင်းရဲ့ သုက်ရည်အချို့ ကျွန်တော့်ပေါင်တံပေါ် လာရောက် ထိခတ်တာကို ခံစားမိတယ်။ အားရပါးရ ညည်းညူသံနဲ့အတူ လိင်စိတ်အထွဋ်အထိပ်ရောက်ကာ တစ်လျော့ပြီး တစ်လျော့ ပန်းထုတ် လိုက်ပုံပါပဲ။

သည်လိုအခိုက်အတန့် သည်လိုအတွေ့အကြုံအရ ကျွန်တော်ထိန်းထားတဲ့လိင်စိတ်ကို အစွန်ဆုံးထိဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ တစ်မျိုး  တစ်မည် ပြောင်းလဲလာတဲ့ ကျွန်တော့်အမူအယာများကြောင့် သက်ဇော်လေးလဲ အထာပေါက်စွာ မျက်ဝန်းများကိုစုံအောင်ကြည့်သလို သူ့ဦး ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းခါလျက် အားပေးအားမြောက်လုပ်တယ်။ သူ့အမူအယာ သူ့ညည်းညူသံများကြောင့် ကျွန်တော့်ငပဲက ပိုမိုတုတ်ခိုင်လာပြီး ကပ္ပာယ်အိပ်ထဲက ရွှေဥတွေကလည်း ပေါင်ခြံကိုပြေးပြေးကပ်တယ်လေ။ သက်ဇော်လေးရဲ့ prostate တနည်း ကျား G-Spot ကို ထိထိမိမိ ထိုးကလော်ပေးမိတာကြောင့် နှစ်ယောက်သားပါးစပ်က အော်ညည်းသံတွေဟာ အပြာရုပ်ရှင်တွေထဲကအသံထက် ပိုပြီး မာန်ပါနေသလိုပဲ။ သက်ဇော် သူ့ခရေကို ရှုံ့ပွရှုံ့ပွလုပ်ကာ ကျွန်တော့်ငပဲကို ညှစ်သလို ခပ်ကားကားလုပ်ထားတဲ့ ခြေထောက်တွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လာတာကို ခံစားမိတယ်။ နောက်ဆုံး ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကိုလွှတ်ချကာ သုက်ရည်အများအပြားကို သက်ဇော် ခရေထဲ ပန်းထည့်ပစ်ပါတယ်။

အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ သုံးယောက်စလုံး ခဏကြာ အသံတိတ်သွားကြပြီး ကျွန်တော့်ငပဲ မပျော့တပျော့ကို သက်ဇော်လေး ခရေတွင်းထဲမှ တဖန်ပြန်ဆွဲထုတ်ချိန် အသံမျိုးစုံထွက်လာကြတယ်။ ပါးစပ်က ညည်းညူသံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ငပဲတစ်ခုလုံးလည်း ချောဆီတွေနဲ့ စိုရွှဲလို့။ နိုင်ဝင်းခမျာ သက်ဇော်လေးအနား ပြန်တိုးကပ်လာရင်း သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို သက်ဇော်လေး ခရေထဲ အသာအယာ အထုတ် အသွင်းလုပ်ပေးလာတယ်။ သက်ဇော်လေး အံစာခေါက်ပြီး လိင်စိတ်အထွဋ်အထိပ်ဖြစ်နေခြင်းကို ကူညီတဲ့သဘောပါပဲ။ များမကြာခင် သက်ဇော် ငပဲမှ သုက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။

*

“Excellent,” ဒေါက်တာသန့်စင်က ultrasound screen ကိုကြည့်ပြီး ရေရွတ်လိုက်တယ်ဗျ။

‘ကလေးအနေအထားလည်းမှန်တယ်၊ ကျန်းလည်းကျန်းမာတယ်’

သက်ဇော်လေးရဲ့ မွေးမယ့်ရက် due date မတိုင်ခင် ဆေးခန်းနောက်ဆုံးပြတဲ့ရက်မှာ ဒေါက်တာသန့်စင်နဲ့တွေ့ဆုံနေရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အစိမ်းဖျော့ရောင် စမ်းသပ်ခုံပေါ် အသာလဲလျောင်းနေတဲ့ သက်ဇော်ကတော့ သက်သောင့်သက်သာခံစားရပုံပါပဲ။ ကျွန်တော်ကသာ စမ်းသပ်ခုံ ထောင့်စွန်းမှာ စိုးရိမ်မကင်းတဲ့စိတ်နဲ့စောင့်ကြည့်နေမိတာ။ အပေါ်အင်္ကျီပင့်တင်ထားတဲ့ သက်ဇော်လေး ဝမ်းဗိုက်တဝိုက်ကို ဒေါက်တာသန့်စင်က ultrasound wand နဲ့အသာအယာ ရွေ့လျားစေကာ အနီးနားက screenအားကြည့်လျက်  ကြည့်ရှုစစ်ဆေးတဲ့ကိစ္စ ကို ဆက်လုပ်နေတယ်။ အချိန်အနည်းငယ် လုပ်စရာရှိ မေးစရာရှိတာတွေ ပြီးတဲ့နောက် ဒေါက်တာသန့်စင် ကျွန်တော့်ကိုမော့ကြည့်တယ်။

‘ကလေးမွေးဖွားဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်မဖြစ်ရယ် မင်းရဲ့ anus အခြေအနေ ဘာညာစမ်းသပ်ရအောင် အဝတ်အစားလေးတွေ ချွတ်လိုက်ပါ လားကောင်လေး။ ဆရာ ခပ်မြန်မြန်လေး စမ်းသပ်ကြည့်ရှုပေးပါ့မယ်။’

‘ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် ဒေါက်တာ’ ခုံပေါ်ကဆင်းလျက် မတ်တပ်ရပ်ကာ  ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီကို မချွတ်ခင် ကျွန်တော့်ကို  သက်ဇော် တစ်ချက်ကြည့်တယ်။

သက်ဇော် ဘောင်းဘီချွတ်ပြီးချိန်မှာ ဒေါက်တာသန့်စင် ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်လာတယ်။ ‘မွေးဖွားဖို့ due date က တစ်လ သို့မဟုတ် သည်ထက်ပိုချင်လည်းပိုမယ် ဆိုသော်လည်း မမျှော်လင့်တဲ့အချိန်မှာ ကလေးမွေးဖို့ကြုံချင်လည်းကြုံလာနိုင်တယ်နော်…။ ဒါကြောင့် လိုအပ်တဲ့ အဝတ်အစား၊ ပစ္စည်းပစ္စယလေးတွေကို အိတ်တစ်ခုနဲ့ အဆင်သင့်ပြင်ဆင်ထုတ်ပိုးထားဖို့ အကြံပေးချင်တယ်’

‘နားလည်ပါပြီ။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါက်တာ’ 

‘ဟိုလေ…ကလေးမွေးဖွားတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ သိသင့်သိထားသင့်တာလေးတွေရှိရင်လည်း ပြောပြပေးပါ ဒေါက်တာ။ လူတွေကပြောတယ် ကျွန်တော်တို့သိထားတာက နည်းနည်း….’

ဒေါက်တာသန့်စင်က ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ပါတယ်။ ‘ဟုတ်တယ်…. ဆရာ့အထင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်တွေကို ပြောပြထားဖို့ သိပ်မလို ဘူး အကူအညီမဖြစ်ဘူးလို့  တွေးထားလို့ပါ။ ယေဘုယျအားဖြင့်….’ သူ ပြောလက်စ စကားကို ခဏရပ်တယ်။ ပြီးမှ ‘သက်ဇော် မီးဖွားဖို့ ရက်အနည်းငယ်လောက်လိုတဲ့အချိန်ရောက်ရင် ခင်ဗျားနားရမှာမဟုတ်ဘူး။ ကလေးမီးဖွားတဲ့ ယောက်ျားသားအတော်များများက အဲ့အချိန်မှာ လိင်စိတ်အလိုလိုနှိုးဆွခံရသလို ထန်နေတတ်တယ်။ ခင်ဗျား လိင်စိတ်ကြွလို့ ငပဲမတ်တာနဲ့တပြိုင်နက် အနီးအနားက သူလည်း လိင်စိတ်ကြွပြီးသားပဲ။ ပြီးတော့ ခင်ဗျား အစားအသောက်လည်းပျက်လိမ့်မယ်။ ကလေးချောချောမွေ့မွေ့မီးဖွားဖို့ လုံးပမ်းရတာ နဲ့တင် ပုံမှန်စားသောက်လို့မရတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သေချာတာကတော့ ခင်ဗျား ရေသန့်ဗူးတစ်ဗူးလက်ထဲအမြဲကိုင်သောက်နေရလိမ့် မယ်။’

သက်ဇော် စမ်းသပ်ခုံစီကို ဘောထိန်းဘောင်းဘီလေးပဲ အဲလေ G-String ဝတ်ဆင်လျက်ပြန်ရောက်လာကာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ကားကားလုပ်ပြီး သူ့ခရေဝကို မြင်သာထင်သာစမ်းသပ်လို့ရအောင် လုပ်ပေးပါတယ်။ ဒေါက်တာသန့်စင်က အနီးကပ် ငုံ့ကိုင်းကြည့် စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်ရင်း စကားဆက်ပြောတယ်ဗျ။

‘ကလေးမီးဖွားဖို့တစ်နာရီ (သို့မဟုတ် တစ်နာရီထက်ပိုချင်လည်းပိုမယ်) အလိုမှာ မွေးလမ်းကြောင်းက စတင်ပျော့ပြောင်းလာလိမ့်မယ်။ သည်လိုပြောင်းလဲတဲ့အဆင့်က တစ်ရက် သို့မဟုတ် သည့်ထက်ပိုကြာချင်လည်းကြာတတ်တယ်။’ ဒေါက်တာက မီးဖွားမှုသဘာဝကို ပါးစပ်ကပြောလည်းပြော  သက်ဇော်ရဲ့ ခရေဝတဝိုက်ကို လက်အိပ်မစွပ်ထားတဲ့ လက်နဲ့ တို့ထိစမ်းသပ် တွင်းနှိုက်ပါတယ်။

‘ကလေးက မွေးလမ်းဝရောက်လာလေ ပိုပြီး ပျော့ပြောင်းလာလေ ဝမ်းဗိုက်တဝိုက်နာကျင်မှုကလည်း တိုးလာလေဖြစ်တတ်တယ်။ ဆရာ့  လူနာတွေ အပြောအရတော့  ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး နာကျင်သလိုမျိုးခံစားရတယ်လို့ဆိုတယ်။ ကြွက်တက်တဲ့၊ ဗိုက်အောင့်တဲ့ ခံစားမှုမျိုး အတိအကျမဟုတ်သော်လည်း ခပ်ဆင်ဆင်ခံစားမှုမျိုး ခံစားရတာပေါ့။ သေချာတာကတော့ နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းတဲ့ ခံစားချက်မျိုး မဟုတ်ဘူး။ တကယ်တမ်း နောက်ဆုံးကလေးထွက်သွားပြီးချိန်ကျရင်တော့ ခံစားရတာတွေအကုန် ပြေပျောက်သွားသလိုပါပဲ။ ဒါကြောင့်လည်း ဆေးရုံ ဆေးခန်းကို တဖန်ပြန်ပြန်လာချင်ကြတယ်။’

အဲသည်အချိန်အခိုက်အတန့်မှာပဲ သက်ဇော်လေးရဲ့ ခြေအစုံဟာ အနည်းငယ်တုန်ခါလာသလို မတို့မထိမကိုင်တွယ်ထားတဲ့ သူ့ငပဲဟာ လည်း ဝံ့ဝံ့ကြွားကြွား မတ်ထောင်လာခဲ့ပါတယ်။ တဖန့်သူ့မျက်နှာဟာလည်း တစ်စုံတစ်ခုကို ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ဟန်အမူအယာ မျိုးပြလာ တယ်။ ကျွန်တော်သိတာပေါ့ သူ အော်ဟစ်ညည်းညူတာမျိုးမလုပ်မိအောင် ကြိုးစားနေတာလေ။ ဒေါက်တာသန့်စင်က သူ့လက်ချောင်း နှစ်ခုကိုပူးပြီး သက်ဇော်လေးရဲ့ ခရေထဲအနည်းငယ်ထည့်ကာ ဟိုသည်လှည့်နေ ပွတ်သပ်ကလိသလိုလုပ်နေတာကြောင့် အပြစ်တင်လို့ တော့မရပြန်ဘူး။ ‘ကြွက်သားတုန့်ပြန်မှုနဲ့ သန်မာမှုက Excellent ပဲကွာ သက်ဇော်’ ဒေါက်တာက ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့ပြောတယ်။ ‘စက္ကန့်နည်းနည်းလောက်ပဲ သည်းခံလိုက်ကွာ နော်’

တိုးညှင်းနုညံ့တဲ့လေသံ  ကျွမ်းကျင်တဲ့အကိုင်အတွယ် အပြုအစုကြောင့် သက်ဇော်ခမျာ မထိန်းနိုင်စွာ ညည်းညူသံတစ်ချက်ပြုလိုက်သလို မွေးလမ်းကြောင်းထဲက ချောဆီအချို့စိမ့်ကျလာတာကို ဒေါက်တာ့လက်ချောင်းပြန်အထုတ်မှာမြင်ရပါတယ်။ ဒေါက်တာရဲ့ လက်ချောင်း တွေ အထုတ်အသွင်းလုပ်တာကြာလာလေ အရည်ကြည်တွေပိုစိမ့်ထွက်လာလေပါပဲ။

‘ကောင်းတယ် သက်ဇော်….ထွက်ပါစေ။ အသက်ကို ပုံမှန်ရှူ။ ဆရာာမင်းရဲ့ prostate ကို အခုစမ်းသပ်ကြည့်တော့မယ်’ 

ဒေါက်တာသန့်စင်က အခြားလက်တစ်ဖက်ကို သက်ဇော်ရဲ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်ပေါ်ထိန်းတဲ့သဘောတင်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်မှ လက်ချောင်းနှစ်ခုပူးက ခရေအတွင်းကျကျထဲကို တွင်းနှိုက်တယ်။ မတ်ထောင်နေတဲ့ သက်ဇော်ရဲ့ ငပဲဟာ လှုပ်ခါရမ်းရသည့်အပြင် မျက်ဝန်းများဟာလည်း မှေးမှိတ်ကာ ပါးပြင်မှာတော့ ပြုံးယောင်သမ်းမှုကြောင့် ပါးချိုင့်တစ်ချက်ပေါ်လာတယ်။

‘Good, နီရဲရောင်ရမ်းတာလည်းမရှိဘူး ၊ ဒဏ်ရာအနာတရဖြစ်နေတာလည်းမရှိဘူး။ ဆရာတို့ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခဲ့ကြသလိုမျိုး အကြမ်းပတမ်းမဟုတ်တဲ့ ပုံမှန်လိင်ဆက်ဆံတာမျိုးပြုလုပ်ခြင်းရဲ့အကျိုးဆက်ထင်ပါတယ်။ ကောင်းတယ် ပုံမှန်လေးလုပ်တာ မွေးလမ်းကြောင်းအနေအထားမှန်ဖို့ရယ်၊ ကျန်းမာနေဖို့ရယ် အထောက်အကူဖြစ်တာပေါ့။ ပြီးတော့ လိင်ကိစ္စအတွက် နှိုးဆွကလိရာ မှာလည်း လုံလောက်တဲ့ သဘာဝချောဆီ ကောင်းကောင်းဆိမ့်ထွက်တယ်။’

တကယ်တမ်း သက်ဇော်တယောက် ဒေါက်တာရှင်းပြ ပြောပြနေတာကို နားထောင်မနေဘဲ သူ့တင်ပဆုံအားကိုသုံး တင်ကိုအသာအယာ ကြွလိုက် ချလိုက်နဲ့ ဆရာဝန်ရဲ့လက်ချောင်းအစုံအား ခရေထဲအထုတ်အသွင်းလုပ်နေတာပါ။ ကျွန်တော် ထိုင်နေရာမှ အသာထရပ်ပြီး ‘ဟို….သည်နေ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဒေါက်တာနဲ့တွေ့ဖို့ ချိန်းထားတဲ့အချိန် ဆေးခန်းကိုမလာခင် လိင်ဆက်ဆံခဲ့ကြသေးတယ်။ သက်ဇော်လေး အဲအရှိန်မသေသေးတာလည်းပါမယ်။’

ဒေါက်တာသန့်စင်ရဲ့မျက်နှာမှာ စိုးရိမ်မှုအရိပ်အရောင်အနမည်းငယ်ပေါ်လာတယ်။ ‘အင်း….သူ့လိင်စိတ်ကြွမှု ထန်မှုအနေအထားက မဆိုးရွားပါဘူး။ သူ ကလေးမီးမဖွားခင်အချိန်ထိတော့ စိတ်အလိုမလိုက်ဘဲ ပုံစံအနေအထားနဲ့ အရှိန်ကိုထိန်းကြဦးပေါ့။ ဒါပေမယ့် သက်ဇော် စိတ်ရှုပ်ထွေးတာ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တာမျိုး ခံစားချက်တွေ မကြာခဏဖြစ်မယ်ဆိုတာတော့ ဆရာပြောနိုင်တယ်။ ဆရာတို့ တခြား စမ်းသပ်တာ ဆွေးနွေးတာမလုပ်ခင် နောက်ထပ် orgasm ဖြစ်ဖို့လုပ်လိုက်တာ ပိုကောင်းတယ်။ သက်ဇော် အာရုံ စိုက်ကြည့်လို့ရမလား’

သက်ဇော် ထိတ်ထိတ်ပျာပျာနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။

‘ကောင်းပြီ။ သည်ကိစ္စမှာ အခြားတန်ဆာပလာတွေ သုံးတာထက်စာရင် ဆရာ့ဘာသာဆရာ စစ်ဆေးကြည့်ရာလည်းရောက်သလို အထိအတွေ့အပေါ်တုန့်ပြန်မှုကို သေချာသိရအောင်လုပ်ဖို့ အခွင့်အရေးရလာတယ်ပြောရမယ်။ မင်းတို့သိပါတယ် ဆရာ့ငပဲက လက်ချောင်းအရွယ်အစားတွေထက် နှစ်ဆကြီးပြီးတုတ်တယ်ဆိုတာ။ မွေးလမ်းကြောင်းအတွင်းပိုင်းထဲက အနေအထားကောင်းမကောင်း အာရုံခံစားနိုင်ဖို့ လိင်ဆက်ဆံကြည့်တာ အဆင်ပြေလောက်တယ်။ ဆရာ့လူနာတွေရဲ့ အတွေ့အကြုံ အနေအထားကို သည်လိုပဲ ရှာကြံ စမ်းသပ်ကြည့်လိုက်တာ။’

သက်ဇော်လေး ကျွန်တော်ရှိရာဘက်ကို လိုချင်တာဝယ်ပေးဖို့ပူဆာတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့မျက်လုံးမျိုးနဲ့ လှည့်ကြည့်လာတယ်။ ‘အဆင်ပြေသလို လုပ်ပါ ဒေါက်တာရယ်…ဆက်လုပ်’ လို့ ကျွန်တော်ပြောလိုက်တယ်။

ဒေါက်တာသန့်စင် သူဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီ (the loose scrub pants) ကိုသာမက အတွင်းခံ boxer briefs ကိုပါ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချပစ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အပေါ်ကဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီနဲ့တကွ Duty ကုတ်အင်္ကျီအဖြူရောင်ကိုသာမက နားကြပ် stethoscope အား ခုံတစ်လုံးပေါ် တင်ထားလိုက်တယ်။ သူ့ငပဲကြီးက ရာနှုန်းပြည့် မတ်ထောင်မှုမရှိသေးသော်ငြား သက်ဇော်လေးရဲ့ pheromones လှုံ့ဆော်မှုကြောင့်ထင့် ကျွန်တော်တွေးထင်ထားတာထက် အထင်ကြီးလောက်အောင် ထွားကျိုင်းနေပါတယ်။ သက်ဇော်လေးရဲ့ သဘာ၀ ချောဆီအချို့ စိုလူးနေတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ငပဲကြီးကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်ကာ သုံးလေးချက်လောက် အံစာခေါက်တာ စုတုတု ဆီးခုံမွှေးတွေကြားကနေ လေးတံကြီး ခပ်ကွေးကွေးငေါထွက်လာသလိုမျိုး ရာနှုန်းပြည့် မတ်ထောင်မာတောင့်လာရော။ ကပ္ပာယ်အိပ်ထဲမှ သူ့ရွှေဥတွေကလည်း အားရစရာ လုံးဝန်းပြည့်တင်းကာ သုက်ရည်အပြည့်ဖြည့်နေသလားထင်ရတယ်။ တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ ချိုချိုသာသာ ပြောဆိုနေတဲ့ သူ့စကားသံများက တစ်မျိုးတစ်ဖုံ စိတ်ကိုသက်သောင့်သက်သာရှိစေသလို သက်ဇော်လေးရဲ့ ခရေထဲ ငပဲတစ်ထစ်ခြင်း ဖိသွင်းနေပုံက နံဘေးကကြည့်နေသူကိုပင် စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ 

‘တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တဆုံးထည့်လိုက်မယ် သိပ်ပြီးလန့်မသွားနဲ့ဦးနော် သက်ဇော်’

 

ဒေါက်တာသန့်စင်က သူပြောသလို ငပဲကြီးကို ခရေထဲ သပ်လျိုသလိုသွင်းလိုက်တာနဲ့ သက်ဇော်လေးရဲ့ ခြေအစုံဟာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလာသလို ပါးစပ်ကလည်း ညည်းညူသံအချို့ထွက်လာတယ်။ ဒေါက်တာသန့်စင်ရဲ့ မျက်နှာကို ကျွန်တော်အကဲခတ်ကြည့်ရတာ တော့ သူ့ပစ္စည်းတဆုံးမသွင်းဘဲ တစ်ဝက်လောက်သာထည့်ပြီး အထုတ်အသွင်းလုပ်နေပုံရပါတယ်။ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်လှုပ်ရှားမှု၊ ပုံစံယူ အနေအထား၊ အခြားသော performance များက အပြာသရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ထက်မညံ့တဲ့အထဲပါပါတယ်။ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာ မှာ သူ့ဆီးစပ်မှ ခြုံပုတ်ကလေး သက်ဇော်ရဲ့ခရေဝပြေးကပ်ချိန် ငပဲကြီးကို ခရေကြွက်သားနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ခံရသလားပဲ မျက်နှာကိုအပေါ် မော့ ခါးကော့တက်သွားတယ်။

"Excellent," လို့ ဒေါက်တာသန့်စင်မှ  အသက်ပြင်းပြင်းရှူထုတ်ရှူသွင်းရင်း ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်ပါတယ်။

‘ဆရာ့ -ီးကို နောက်တစ်ကြိမ်လောက် ဖျစ်ညှစ်ပေးလို့ရမလား သက်ဇော်’ သူတို့နှစ်ယောက် စကားလည်းပြောရင်းလုပ်စရာရှိတာဆက် လုပ်ကြတာ ညည်းညူသံ ခပ်တိုးတိုး တပြိုင်နက်ကြားလိုက်ပါတယ်။ ‘Perfect, မင်းရဲ့ စအိုဒွာရအလျားတစ်လျောက်လုံးက  ကောင်း ကောင်း သန်မာပြီး ကျန်းမာပါတယ်။ ပထမတစ်ချက် စအိုထဲ ပြင်ပပစ္စည်းထိုးသွင်းတာကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်တာကောင်းတယ်။ သဘာ၀ ညှစ်အားအတိုင်း သန်မာစွာညှစ်ပြုနိုင်သလို ချောဆီလည်းထွက်ပြုတာ အဆင်ပြေတယ်။ အရာအားလုံး သက်ဇော်မီးဖွားရာမှာ ပိုမိုလွယ်ကူစေဖို့ဆရာအကြံပေးရရင် ပျော်စရာကောင်းအောင်နေပါ။’

သက်ဇော်က ကျွန်တော့်ကို ရှက်သွေးဖြန်းတဲ့မျက်နှာနဲ့ဂုဏ်ယူပြုံးပြုံးရင်း လှမ်းကြည့်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူကြာကြာမပြုံးနိုင်ဘဲ ခရေထဲ တဆုံးမြုပ်ပြီးမွှေနေသော ဒေါက်တာသန့်စင်ရဲ့ငပဲကြီးစီ အာရုံပြန်ရောက်သွားပါတယ်။ ဒေါက်တာက ထိပ်ပိုင်းတဝက်လောက်ထိ ပြန်ဆွဲ ထုတ်လျက် အဲတာလေးကိုပဲ ခရေထဲအထုတ်အသွင်းလုပ်နေတော့တာ။ ‘ကဲ…အခု….ဆရာ့အထင် ….အင်း…ရှီး…’ ဒေါက်တာ စကားစ ရင်းမှ သူ့ငပဲကြီးကို လေး ငါးချက် တဆုံးအသွင်းအထုတ် နင့်နင့်နဲနဲလုပ်ပါရော။

သက်ဇော်တယောက် မျက်လုံးများပြူးကျယ် ပါးစပ်ကလည်း ကယောင်ကတမ်းအော်ဟစ်ရင်း သူ့ငပဲကို ကိုင်ထားလျက်မှ သုက်ရည်တွေ ဗိုက်သားပြင်ပေါ် လေး ငါး ခြောက်ခါလောက် ပန်းထုတ်ပါတော့တယ်။

ဒေါက်တာသန့်စင်က ငါသိပါတယ်ဆိုတဲ့အပြုံးမျိုး အားရပါးရပြုံးတယ်ဗျ။ 

‘Yes…အဲတာ trick သုံးလိုက်ခြင်းရဲ့ အကျိုးကျေးဇူး’ သက်ဇော် အသက်မျှင်းမျှင်းရှူရှိုက်ရင်း ငြိမ်နေတယ်။ 

သိပ်မကြာခင်မှာ ဒေါက်တာက သက်ဇော်ရဲ့ ခရေထဲမှ သူ့ငပဲကြီးကို အသာအယာဆွဲထုတ်လျက် ရေစိုတစ်ရှူးနဲ့ သုတ်သင်သန့်ရှင်းကာ ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပါတယ်။ 

‘ကဲ သက်ဇော်ရေ စားပွဲပေါ်က ရေစိုတစ်ရှူးကိုယူပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ဦး။ ပြီးရင် မင်းရဲ့ ဦးနဲ့အတူ ဆရာ့ရုံးခန်းထဲလိုက်လာခဲ့နော်။ ဆရာတို့ Project Helix အကြောင်း မင်းတို့မပြန်ခင် ဆွေးနွေးကြတာပေါ့။’

Alex Aung (19 November 2024)

To be continued…..