စာရေးသူ - ကာရံညီညီ
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×•×
သိမ်ကြီးဈေး ခုံးကျော်တံတား အကြောင်း ကြားဘူးကြမှာပါ။ ညပိုင်းတွေဆိုကိုယ့်လို လူတွေ တွေ့မြင်ရတဲ့ နေရာတစ်ခုဖြစ်တာ ကြာခဲ့ပါပြီ။ အိမ်နဲ့သိပ်မဝေးတဲ့နေရာတစ်ခု ဖြစ်တာရယ် အပြောင်းအလဲဖြစ်အောင် ရန်ကုန်ဆောင်းညတစ်ညရဲ့ အအေးဒဏ်ကို အနွေးထည်ပါးပါးလေး အကူအညီနဲ့ ၈ နာရီခွဲလောက်မှာ အပျင်းပြေ လမ်း လျှောက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။
အခုနောက်ပိုင်းမှာတော့ ပိုက်ဆံရဘို့ အ လုပ်လာလုပ်တဲ့ ကောင်လေးတွေ ကျက် စား ရာနေရာတစ်ခု ဖြစ်သွားတော့ ဒီနေရာဟာ တစ်ယောက်တည်းလာတဲ့ သူတွေအ တွက် အဆင်မပြေဖြစ်တတ်သေးတယ်ဗျာ။ ခပ်ကဲကဲ ခပ်လည်လည် ယောင်္ကျားလေးတွေ ဆရာလုပ် ကျက်စားတဲ့ နေရာဖြစ်သွားသလိုပါ။ ဒါကြောင့် ဦးထုပ် ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းပြီး လှေကားအဆင်း တနေရာမှာ လူတွေအကဲခတ် အချိန် ဖြုန်းနေလိုက်တာ အချိန်ကြာကာစဖြစ်နေပါပြီ။ တံတားပေါ် တစ်ပတ်ပတ်ပြီး အိမ်ပြန်ဘို့ စိတ်ပိုင်းချလိုက်ပါတယ်။
ကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေလောက်သော လူမတွေ့မိ။ ဒီထက်နောက်ကျရင်လည်း ပိုအေးလာတော့မယ်လေ။
မတ်တပ်ထရပ် တံတားပေါ်ကိုတစ်ချက်ဝေ့အကြည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့စကားပြောနေတဲ့ အသားပြည့်ပြည့် ခပ်ထွားထွားတစ်ယောက်ကို သတိထားမိလိုက်ပါတယ်။
သူ့ကို အလုပ်လုပ်တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်က စကားပြောရောနေတာ နည်းနည်းသိသာနေတယ်လေ။ တစ်ပတ်လျှောက်ရင်း သူတို့အနားမှာ ခဏရပ်ကြည့်ဖြစ်သေးတယ်ဗျ။ သူအရပ်က ၅ပေ ၇လက်မ ကိုယ်နဲ့အတိမ်းမယိမ်း၊ အသား ပြည့် ခပ်တောင့်တောင့်၊ အချောကြီး မ ဟုတ်ပေမယ့် သန်ပြန့်တဲ့ မျက်နှာဖွဲ့စည်း ပုံ၊ အသားကတော့ ညိုညိုလေးပါ။
သူဝတ်ထားတဲ့ Police ကိုယ်ကျပ်အနက်ရောင်နဲ့ သရီးကွားတားဘောင်းဘီအကျပ် မီးခိုးရောင်က ခပ်လုံးလုံးခန္ဒာကိုယ်နဲ့ တင် သားတွေကို ပုံဖော်ပေးထားသလိုပါ။
စားချင်စရာကောင်းတဲ့ အဆင်ဒီဇိုင်းလေးဗျာ။ ကိုယ့်အကြည့်တွေကြောင့် ဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်။ သူကကျနော့်ကို ပြန်ကြည့်တာ မျက်လုံးတဆုံး ကြည့်လိုက်တာတင်မဟုတ် ဘယ်ဘက်မျက်စိကို မျက်နှာ မလွှဲခင် မှိတ်ပြသွားသေးတယ်။ အထာပေးတာပေါ့။ အခြေနေမဆိုးလှ စကားပြော ကီးညှိကြည့်ပြီးတော့ အဆင်ပြေရင်ဗျင်းဘို့ စိတ်ကူးထဲ တေးထားလိုက်တယ်။
ကိုယ်က အသားဖြူပြီး ဒီဇိုင်းမိမိ ပြင်ဆင်တတ်တဲ့ ၃၀ကျော် ခေတ်လူငယ်တစ်ယောက် ပါ။ သူနဲ့ယှဉ်ရင်တော့ ကိုယ့် အ သက်က ကြီးမှာပေါ့။ သူက ၂၄ ၂၅ လောက် ပဲရှိဦးမယ်ထင်ပါတယ်။ သူရပ် နေတဲ့ နေရာနားတိုးကပ် ပြောင်းရပ်လိုက်မှ တော်တော်ဖြိုရမယ့်သူ ဆိုတာ သိရှိခံစားမိပါတယ်။ ကျားကျားယားယား အ မူအရာ မျက်နှာထား တည်တည်ကြီးက မတင်းမချို လူရှိန်စရာ။ ခဏလောက်ရပ်ကြည့်ပြီး သူကစကားစပြောမှပဲ စိတ်အေးအေး အသက်ရှူမိတော့တယ်လေ။
" တစ်ယောက်ထဲ လာတာလား "
" အင်း ဟုတ်တယ် မင်းရော "
" ဟုတ် တစ်ယောက်ထဲပါ "
" ဒီမှာစကားပြောလို့ မကောင်းဘူး ဟိုဘက် လမ်းကြားလေးထဲ သွားပြောကြမယ် ခုန ကောင်လေးတွေက အဖွဲ့နဲ့ ကြောက်ဘို့ကောင်းတယ် "
" ဟုတ်တယ် အတင်းလိုက်ရောလိုက်မေးနေတာပဲ "
စကား ပြောရင်း လှေကားအတူ တူ ဆင်းဖြစ်ကြပါတယ်။
" မင်းက ဘာလဲညီ အပေါ်လားအောက်လား"
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ သိချင်တာကို မေးပြစ်လိုက်တယ်ဗျာ တော်ကြာ လိုင်းတူနေရင်ဒုက္ခ အလဲ့ သူကလဲ ခေသူတော့မဟုတ် ကိုယ့်ကို မေးခွန်းပြန်ထုတ်လိုက်သေးတယ်ကွာ ။
" ခန့်မှန်းကြည့်ပါဦး " တဲ့
" ကိုယ်ကအပေါ်ပါ ဒါနဲ့ မင်းကဘာလူမျိုးလဲ အသံဝဲတယ်စကားပြောတာ "
" ကျနော် က Versitile ပါ အဆင်ပြေပါတယ် အခုဘယ်သွားမလို့လဲ ကျနော်လိုက်လို့ဖြစ်လား "
" မင်းကို လုပ်မလို့ကွ ဒီနားအခန်းကို ခဏသွားပြီးပြန်ကြမယ် အဆင်ပြေမလားညီ"
" ရတယ်လေ ဒါနဲ့ အစ်ကို့ဟာကကြီးလား"
ဟုတ်ပြီ။ တိုင်းရင်းသား ပီပီပွင့်လင်းစွား မေးချလိုက်တာ မျက်နှာတောင်ထူပူသွားလေရဲ့။ နှလုံးသွေးတွေလည်း ရေမြုပ်ရေညစ်ချလိုက်သလိုပြင်းထန်စွာ သွေးကြော ထဲ စီးဆင်းလာသလိုပါ။ စကားသံ မပီကလာ ပီကလာနဲ့ ပြောလိုက်တိုင်း နားထဲတမျိုးဖြစ်နေသေးတယ်။ နားထောင်လို့တော့ ကောင်းသားပဲ။
" အင်း ညီကြီးပါတယ် အဆင်ပြေမှာပါ တစ်ခုက ကိုယ်အရမ်းမြန်တယ် အပြီး နှေးချင်တယ်ကွာ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိဘူး အထဲထည့် လိုက်တာနဲ့ပြီးသွားတတ်တယ်။ တစ်ခါတစ်လေ မှုတ်ရင်းနဲ့တောင် ပြီးသွားတတ်တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအားမရဘူး မထိန်းနိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်"
" ဪ ပြီးချင်ပြီဆို စိတ်ကို တခြားပို့ပြီး ဒီအာရုံကိုမေ့ထားမှ အဆင်ပြေတယ်ဗျာ"
" အေးကွာ ကိုယ်တော့ လုပ်ကြည့်ဘူးပါတယ် မရဘူးထွက်သွားတာပဲ မင်းမှာ အ စွပ်ပါလား"
" ဟုတ် ပါတယ် အစ်ကို "
အတွေ့အကြုံရှိပေမယ့် အပြောင်းအလဲလေးတွေ ရင်ခုန်တပ်မက်သောယောင်္ကျားသားများ သဘာဝအရ နောက်ကနေလိုက်တက်ရတာ ခြေထောက်က မြောက်ကြွကြွ စိတ်အားထက်သန်နေသလိုပါ။
သူ့ကိုလှေကားအရင်တက်ခိုင်းရင်း အခန်း ခရှင်း ရေဘူးဝယ် ခပ်ခွာခွာလိုက်ပြီး သူ့တင်ပါးတွေကို မော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အနေတော် အရွယ်အစားဖြစ်ပေမယ့် ဘာကြောင့်စိတ်တွေ ပိုလှုပ်ရှားနေမိသလဲ မသိတော့။ ခဏနေ ကိုယ်ဖြိုချရမယ့် သူမို့များလား။ ကိုယ်မျှော်လင့်ထားတာ ထက်ပိုပြီး အတွေ့အကြုံရော အပြုစုရော လုံးဝမခေတာ အခန်းထဲရောက်မှ သိလိုက်ရတယ်လေ။
ပြောပြမယ် ဒီလိုတွေ ဘယ်လိုတွေဖြစ်တယ်ဆိုတာ။
အဝတ်အစားတွေ နှစ်ယောက်သားချွတ်ရင်း နိဒါန်းပျိူးအစမှာ ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းပေမယ့် လှည့်လိုက်တာ ပါးချင်းသာအပ်မိသွားပါတယ်။ နောက်တော့ ပါးကနေလည်ပင်းနားကို နူးညံ့ညံံ့လေးနဲ့ ထွက်သက်လေနွေးနွေးနဲ့ ပွတ်သပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာ ကြက်သီးတွေထ စိတ်တွေနိုးကြားတာ ခက်ခက်ခဲခဲ ထိန်းချုပ်နေရတယ်ဗျာ။
နို့ကို အားပါပါ ပြွတ်ကနဲစုပ်ချလိုက်ပြီး နို့ သီးလေးကို သွားနဲ့ မနာအောင်ကိုက်ပေး လိုက်တာ တကယ်မိုက်တဲ့ ဖီးလ်။ အား နို့နားပတ်လည်ကို လျှာနဲ့ပတ်ဝိုင်းလျှက်ပေတာ အရမ်းအရမ်းကောင်းလွန်းလို့ ရင်ကိုအစွမ်းကုန် ကော့ပေးလိုက်ရသေးတယ်။
ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ချလိုက်ပါတယ်။ နို့ကနေ ဗိုက်သားတစ်လျှောက်လျှာကစားရင်း အဆင်းမှာ ပိုအသည်းယားစရာ တစ်ခု က ရိတ်ကာစ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးတိုတိုလေးတွေ ကိုယ့်အသားတွေကို ကုတ်ဖဲ့နေသလိုလို ယားပြီးနာသလိုလိုစိတ်တွေကိုတော်တော် ကသိကအောင့်ဖြစ်စေတာပဲ။
ခံစားမှုအရသာမှာလည်း မတရားကောင်း နေတာကြောင့် ဘာမှမလုပ်ပဲငြိမ်ခံနေရမလား။ မစဉ်းစားတတ်တော့။
မျက်လုံးမှိတ်ရင်း သူပြုသမျှ နုနေရတဲ့ အခြေအနေမှာ သာယာကျေနပ်နေတာလဲ ပျော်စရာမင်္ဂလာတစ်ပါးပါပဲလေ။
ထောင်နေတဲ့အတံနား အရောက် ကိုယ့်ပေါင်ကိုကားစေပြီးပေါင်ရင်းသားအတွင်း ပိုင်းကို လျှာနွေးနွေးနဲ့ လျက်လိုက်တာ အ သံလုံးဝမထွက်သော်လည်းစကားလုံးများ စွာ သုံးပြီးဖော်ပြရင်တောင် မလုံလောက်နိုင်။ အသက်တောင် အောင့်ရှူနေရတဲ့ အ နေအထားပါ။
" အား ညီ အား ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အား ကောင်းတယ်"
မမေးပဲ မနေနိုင်တော့။ မခံစားဘူး သော အရသာနဲ့မတွေ့ဘူးသောလူ သူများမရောက်ဘူးသော အစိတ်အပိုင်း တွေကို လျှာလေးဖြင့် ရောက်အောင်သွားပြီး လုပ်နေတာ အံ့သြရသလို တစ်ဖက်မှာ တော်တတ်လွန်းသော သူကို ချီးကျူးရသေးတယ်ဗျာ။ မလွယ်ပါ။ တကယ့်ပညာရှင် အစစ်အလား စိတ်ရှည်ရှည် ပုံမှန်ပြုစု လုပ်ပေးတာ နည်းတဲ့အတွေ့အကြုံတော့မဟုတ်။ ဆရာတင်ခေါ်ရမယ့် ပါရမီရှင်အဆင့်ပါ။
အဓိကအတံကို လုံးဝမထိသေး သော် လည်း သူထိတွေ့ကိုင်တွယ်မှုတိုင်းမှာ အရ သာ သုခတစ်မျိုးစီ ရှိနေတာ သူလည်း သိနားလည် သဘောပေါက်မှာပါ။ စအိုဝ အ နား တစ်ချက်အရောက်မှာတော့ ကိုယ် မအော်ပဲမနေနိုင်တော့။
လျှာချောင်းရဲ့ ပူနွေးအထိအတွေ့တွေနဲ့ အတူ နူးညံံညင်သာသော အလှုပ်အရှားလေးကြောင့် အင်း အား အော်ချမိပါတယ်။ မျက်လုံးတွေ အသားကုန်မှိတ်ပြီး ခြေလက်တွေကို အားတင်းဆုပ်ထားရတာတောင် စအိုနားအထိအတွေ့တွေမှာတော့ ခံစားဖို့ တစ်နင့်တပိုး များပြားလွန်းလှသေးတာ သူ့အထိအတွေ့ကြောင့်သော် လည်းကောင်း ၊ အသက် ၃၀ ကျော် အထိတစ်ခါမှ မခံစားဘူးသော သုခဘုံအထိအ တွေ့ကြောင့် သော်လည်းကောင်း၊ ပါရမီရှင်လေး ကျွှမ်းကျင်မှုကြောင့် သော်လည်း ကောင်း ပိုကောင်းစိတ်ထန်နေတာ ကိုယ်မငြင်းဆန်နိုင်။
အထဲအထိ ထိုးထည့်လိုက်တာ အပေါ်နေတတ် တဲ့ ကိုယ်တောင် ခံချင်စိတ်ပေါ်လာသလိုလိုပါ၊ ဟာ မဖြစ်တော့။ တော်ကြာ ကိုယ်လည်း အောက်လိုင်း ကူးသွားဦးမယ်။ ကိုယ့်ကိုမှောက်ခိုင်းပြီး တင်သား ဖင်သားတွေကို ဖွဖွကိုက် တစ်ချက်တစ်ချက် စုပ်ပေးတာ နှလုံးသားက ယွသလိုလို ကြွပ်ချင်သလိုလိုနဲ့ဗျာ။
ကျောရိုးတစ်လျှောက် လျှာလေးနဲ့ကစားပေးရင်း ထွက်သက်နွေးနွေးလေးတွေနှုတ်ခမ်းမွှေးလေးတွေရဲ့ အခြစ်မှာ လကမ္ဘာကို ရောက်လိုက် ပြန်ဆင်းလိုက်ရသူလို မောပန်း ပြီး အသက်ရှူတာ မြန်ဆန် သွေးတွေပြောင်းပြန် လှည့်ပတ်စီးဆင်းသလိုပါ။
တကယ် အတိုင်းမသိကောင်းပြီး ရင်ဖိုစိတ်မောစရာတွေချည်းပါပဲ။
ဟူး မောချင်လာတယ်....။
ကိုယ့်ဘေးမှာ သူခန္ဒာကိုယ် ပစ်ချအိပ်ပစ်တာ ဂရုဏာတကယ်သက်မိသလို၊ ကျေး ဇူး လည်း တင်မိပါတယ်။ ဒါတောင် အခုထိ ကိုယ့်အင်္ဂါကို ဘာမှမလုပ်ရသေးပါ။ အကြိုအဆင့်မှာပင် ကိုယ့်က အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေပြီ။
ဘာမှမလုပ်ရရင်နေပါစေ အပြုစုမှာ တင်းထားတဲ့စိတ်တွေ အများစုက ပျော်ဝင် အ ငွေ့ပြန်ကုန်သလို ဖြစ်ပြီးသားပါ။ လုပ် ရရင်တော့ လိုက်ပွဲနဲ့ အဝအီနေ အောင် စားရသလိုဖြစ်မှာပါ။ လုပ်လိုက် ဗျင်းလိုက်မှပဲ စိတ်ကျေနပ်တာမဟုတ်မှန်း သူ့လုပ် ဆောင်ချက်မှာ သိလိုက်ရပြီဗျာ။
ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အပြုအစုကို အခုပထမဆုံးအဖြစ် ခံစားဘူးတာ သူရော သိနေလား မပြောတတ်ပေမယ့် ကိုယ် သူ့ကို သိစေချင်သေးတယ်။
ကိုယ်ထိုးထားတဲ့ တက်တူးတွေကို သူအား ကျကျငေးနေတယ်ဆိုတာ မသိစိတ်ရဲ့ လှုံ့ ဆော်မှုကနေ သိရှိခံစားနေရပါတယ်။
ကိုယ့်အသားကဖြူတော့ တက်တူးတွေကထင်ပြီး ပိုပေါ်တတ်ကြောင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း သိထားတယ်လေ။
" ညီ လုပ်ရ အောင်လေ အပြန်နောက်ကျမယ် ကိုယ့်ကို မှုတ်ပေးပါဦး "
သူ ကျနော့် အတံကို ငုံလိုက်မှ အထိ အ တွေ့ အာရုံတွေပြန်လည်နိုးထတာ နှစ်ဦးသား အသိတင် မဟုတ် တဖြည်းဖြည်းတုတ်လာတာ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပါပဲ။
" အင်း ကောင်းလိုက်တာကွာ "
သူက လျှာကိုအဓိကဦးစားပေး အသုံး တော်ခံသွားတာ မူးမေ့စေလောက်ပါရဲ့။ အခုလည်းကြည့် သူ့ခေါင်းကိုလုံးဝမလှုပ်ပဲ ဒစ်ဖျားနဲ့ အရေပြားလေးဆက်နွယ်ရာ အကြောလေးကို လျှာအလည်မှာ ထားရင်း လျှာနဲ့သပ် ထိုးတွန်းလုပ်နေတာလား မပြောတတ်ပါ။ ကောင်းတာတစ်ခုပဲ သိတယ်ဗျာ။
တစ်ခါတစ်လေ အဆုံးထိ အာခေါင်ထဲပို့လိုက် လုပ်နေတာ ပြီးချင်သလိုလိုတောင် ဖြစ်မိတယ်လေ။ သူကလည်း အလိုက်တသိ အာထဲထည့်တလှည့် လျှာနဲ့တစ်လှည့် လုပ်နေတာ ကြာနေပါပြီ။
" အစွပ်စွပ်ပေး ညီလေး ထည့်ချင်ပြီ ထည့်တော့မယ် "
ကျွမ်းကျင်သောလက်အစုံနဲ့ စွပ်ပေးရင်း တံတွေးတွေပါ တစ်ခါတည်းလိမ်းချလိုက်ပါတယ်။ အပေါက်ဝမှာတေ့ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ အဖျားတုတ်ပြီး အရင်းသေးသော ကိုယ့်ပစ္စည်းက အဝင်သိပ်မလွယ်လှ။တစ်ဝက်ကျော်ကျော် အဝင်မှာ ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်သွားပါတယ်။
ဒါပေမယ့် မပြီးဖြစ်။ ကိုယ့်နို့သီးကို သူဆွဲဆိတ်လိုက်တာ နာသွားလို့ ပြောင်းသွားသောအာရုံကြောင့်ပါ။ ဪ သူက အာရုံလွှဲပေးလိုက်တာကိုး၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လေးငါးချက်အဆောင့်မှာ အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့တယ်။ သိပ်တော်တဲ့ လူပါလားကွာ ဆရာကြီးပဲ။
" မလုပ်နဲ့ဦး ဆောင့်တာရပ်ထားလိုက် အစ်ကို ခဏ ဒီအတိုင်းပဲထား "
သူပြောသလို ခဏနားထားတာတောင်မှ အတွင်းပိုင်းနူးညံ့ ပူနွေးမှုကြောင့် သာယာမှုများစွာ ခံစားဖြစ်ပါတယ်။ ညှစ်ချလိုက်သော အတွင်းပိုင်း နံရံများကြောင့်လည်း အမြင့်ဆုံးသာယာမှု အခြေအနေကို လက် ယက်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။
ကိုယ့်အထဲမှ အရည်များစုဝေးရာ အစိတ် အပိုင်းမှလည်း ကိုယ်ကို ဆောင့်ချ လှုပ် ရှားစေပြီး ပန်းထွက်ခွင့်ပေးဘို့ တောင်းဆိုနေကြပြီ။ သူကတော့ လှုပ်ခွင့်တောင် မပေးသေး။ အသက်ပြင်းပြင်းသာ ရှူလိုက်မိပါတယ်။ ဆီးခုံနားတစ်ဝိုက်မှာ ဗဟိုပြု လှုပ်ရှားလောသော သာယာမှု အထွဋ်အ ထိပ် မုန်တိုင်းကို ဦးနှောက်အထိန်းအချုပ်အားဖြင့်တင်းခံထားသော်လည်း မရတော့ ပါ။ လုံးဝမရတော့ပါ။
အတံတစ်လျှောက် တုန်ခါစေတဲ့ ငလျင်ကြောတစ်ခု အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲပေးရင်း ကိုယ့်ကို လောကကြီး အဝေးတစ်နေရာဆီသို့ ပို့ဆောင်နေပြီလေ။ သာယာမှုမုန်တိုင်း အကူညီယူထားသော ကျေနပ်ခြင်း တုန်ခါမှု ငလျင်လည်း ကိုယ့်အတွင်းထဲမှ ချော် ရည်ဖြူနွေးနွေးတွေကို ဒုတ်တံမှတစ်ဆင့်ဖြတ်သန်း ပန်းထုတ်လိုက်သေးတယ်ဗျာ။
အား အား အား....
ဘယ်နှကြိမ်မြောက်တောင် ပန်းထုတ်လိုက်သလဲမရေတွက်မိ။ သာယာမှု သာ ရေတွက်မိပါတယ်လေ။ ဆက်နွယ်မှုတွေ အပြန်လှန်ကုန်ဆုံးစေရင်း facebook နဲ့ဖုန်းနံပါတ်အပြန်အလှန် လဲဖြစ်ကြပါတယ်။
ဟိုဘက်လမ်းထိပ်က လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ဆုန်သင်းပါရ်ရဲ့ နောင်တစ်ချိန်မှာ ဆက်ရန်ရှိ ဆိုတဲ့ ဆက်ရန် သီချင်းလေးကလဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် လွင့်ပျံ့နေချိန်မှာ သူနဲ့ လမ်းခွဲခဲ့ဘူးပါတယ်။
တကယ်ပဲ သူနဲ့ ပြန်ဆုံဖြစ်မှာပါ။
---------------------------------------------------
Note: ကျွန်တော်စာရေးပြီး အဆက်မပြတ် တင်ဖို့အဆင်မပြေချိန်မှာ စာဖတ်သူသူငယ်ချင်းတွေမပျင်းရအောင်အခြားသော စာရေးသူများ ရေးတဲ့စာတွေကို ကူးယူမျှဝေ ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
No comments:
Post a Comment