4:00 am

'သူရိန္ မင္းေျပာေနတာအမွန္ေတြဆိုရင္ ဘယ္ကေန ဘယ္ အထိကအလိမ္အညာလဲ ျပီးေတာ့ ဘယ္ကေန ဘယ္အထိက အမွန္လည္း ငါ့ကိုေျပာပါ'

'ဟုတ္ပါတယ္.....ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့တာေတြက အမွန္ေတြ ခ်ည္းပါပဲ'

'ဒါဆိုတေလွ်ာက္လံုး လိမ္ညာခဲ့တာေပါ့ဟုတ္လား'

'မွန္ပါတယ္'

'မင္းလူယုတ္မာပဲ၊ အသံုးခ်ရုံသက္သက္နဲ႔ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကား ကိုသံုးျပီး ငါ့ကို.....'

အေတာ့္ကိုစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ေလာကၾကီးပါ၊ အခ်စ္ဆိုတဲ့ စကားလႈိင္လႈိင္သံုးျပီး လူတစ္ေယာက္ကိုခ်ဥ္းကပ္တယ္။ ကိုယ့္ အတြက္ အရာရာအဆင္ေျပျပီဆိုေတာ့ အမွန္ေတြက ပါလာ ေတာ့တာပဲ။ ခ်ိဳသာတဲ့စကားမွာနစ္ေမ်ာမိတဲ့ကြၽန္ေတာ္ကသာ အရူးသက္သက္ျဖစ္ခဲ့ရတာ။

'ေတာက္!' ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္လည္းေဒါသျဖစ္မိတယ္။ ေယာက်္ားျခင္းခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အေျပာစကားအေပၚ အယံု လြယ္ခဲ့မိတာကို။ သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္ေခါင္ ေျပာတာကိုေတာင္ ဂရုစိုက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ 'မင္းက အဲဒီ ေကာင္ကို အမ္းေနတာလားကြ၊ ဒီေကာင္က ခ်ဴဆီဆိုတာ မင္းတကယ္မသိတာလား...ဟင္?'

'အစ္ကို႔ကိုသတိရေနတာ၊ အစ္ကိုနဲ႕ေတြ႔ရတာ ညီ့အတြက္ အရမ္းကံေကာင္းတာပဲဗ်ာ၊ အစ္ကို....အစ္ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ ဗ်ာ.....ေနာ္'

သြားစမ္းကြာ.....အဲဒီလိုအပ်ိဳးေလးေတြနဲ႕ ငါေမ်ာခဲ့ရတာ မင္း flow ေလးေတြၾကားမွာ။ ဘာတဲ့....အခ်စ္ဆိုတာ အစ္ကိုနဲ႕ မွသိလာတာဆို လား....ဟား....ဟား။

x x x

'မင္းမရွိဘဲနဲ႕...မင္းရွိမေနဘဲနဲ႕ ငါမေနတတ္ဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား?'

'မင္းဘာေၾကာင့္ ဒီလိုဆက္လုပ္ေနတာလည္းကြ?'

ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္စြာ ေအာ္ဟစ္ ပစ္ လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အနီးမွာရွိတဲ့ ပန္းအိုးနဲ႕ သူ႕ဆီ ပစ္ေပါက္ လိုက္တာ ေခါင္း နားက ကပ္လြဲျပီး နံရံကိုမွန္ကာ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာျဖစ္သြားေရာ။

'ေဟး...ငါ့ေကာင္ ရူးေနလား ကိုယ့္ကိုမွန္ရင္အကြဲပဲေနာ္၊ စိတ္ ကိုထိန္းမွေပါ့ကြ' တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ နား အသာခ်ဥ္းကပ္ျပီး ေဖ်ာင္းျဖပါေလ့။

အျမဲတမ္းပဲကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုဖိုက္တင္ျဖစ္ေနခဲ့ၾကတာ ညတိုင္း လိုလိုကိုျဖစ္ေနျပီ အခုတေလာ။ သူဘယ္ေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ကို နားမလည္ဘူး။ သူအျပင္ထြက္ထြက္ေနတာ မုန္း တယ္ဆိုတာကိုေရာ။ အထူးသျဖင့္ ညညဆိုရင္ နာရီအေတာ္ မ်ားမ်ား အျပင္ကိုထြက္ေနတာ ကလပ္ေတြ ဘားေတြဆီ။ သူအျမဲတေစ အခိုင္အမာေျပာေနတာကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႕ အေပ်ာ္သြားလာ အပန္းေျဖရုံသက္သက္ပါတဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဘယ္လုိသိႏိုင္မွာလဲ အမွန္လားဆိုတာကို။ ဘာေၾကာင့္ညညဆို အျပင္ထြက္ဖို႔ဒီေလာက္ အားသန္ေနရ တာလည္း? တစ္ေယာက္တည္းအိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေစာင့္ေနရတာကိုမေတြးဘူးလား? အျမဲတမ္း သူအိမ္ျပန္အလာ ကိုေမွ်ာ္ေန ရတာ။

သူကြၽန္ေတာ့္ဆီလွမ္းလာျပီး သူ႕လက္ေမာင္းၾကီးေတြနဲ႕ ဖက္ တြယ္ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ၾကိဳးစားတာမွာ သူ႕လက္ေတြကို ပုတ္ထုတ္ပစ္ လိုက္တာေပါ့။

'မနက္ ၄း၀၀နာရီထိုးေနျပီ...အဲဒါမင္းသိလား?'

ဘယ္ေလာက္ပဲေဒါေဖာင္းေဖာင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ အငိုပြဲဆင္ ျပီး ရန္ပြဲကိုအဆံုးသတ္လိုက္ရတာပဲ သူ႔ရင္ခြင္မွာ၊ သူ႔အေပြ႕ အဖက္မွာ။ သူ႕မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္မိတယ္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ၀မ္း နည္းမႈအခ်ိဳ႕နဲ႕ေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း မုန္းပါတယ္ စိတ္တို ရင္ လက္ထဲရွိတာတစ္ခုခုနဲ႕ ပစ္ေပါက္လိုက္ရမွ ေက်နပ္တတ္ တာကို။ သူဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ဟာ မူးယစ္ေဆးလိုပါပဲ ရီရီေ၀ေ၀နဲ႕ တိမ္းမူးတက္မက္ေစတာ။ သူနဲ႕မခြဲႏိုင္ဘူး...... သူ႔ရင္ခြင္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေလးကို သူ႕လက္ေလးႏွင့္ ျငင္ျငင္သာသာ ဆြဲေမာ့ေစကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ႏုႏုညံ့ည့ံအနမ္းပြင့္ေျခြ ပါတယ္။ 'ေဘဘီ....ကိုယ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ၊ မင္းစိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ ကိုယ္တကယ္မသိခဲ့ဘူး'

စိတ္ထဲေထာင္းကနဲျဖစ္သြားျပီး သူ႔ရင္ခြင္ကိုတြန္းဖယ္လိုက္ မိျပန္ေရာ။ ဒီပံုျပင္ေတြၾကားေနရတာအျမဲေလ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ ျပန္လည္ဆြဲဖက္ ျခင္းကိုခံရျပီး ေခ်ာ့ေမာ့မႈေလးေတြၾကားေမ်ာ ရေတာ့တာ။

'Ok, alright!ကိုယ္မွားတာသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကတိေပး တယ္ မင္းစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္မလုပ္ေတာ့ ဘူးဆိုတာ၊ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုလည္း မင္းကတိေပး ေဒါသထြက္ တိုင္း တစ္ခုခုကို ပစ္ေပါက္ခြဲတာ ေအာ္ဟစ္တာေတြ မလုပ္ ေတာ့ပါဘူးလို႔။ ကိုယ္တို႔ ခြဲႏိုင္တာလည္းမဟုတ္ဘူး ပစၥည္း ေတြပဲ အလကားျဖစ္တယ္'

စကားလံုးေတြၾကား ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ေတြ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္း တယ္။ ပူေႏြးေနတဲ့ သူ႕အနမ္းကို တစ္ခ်က္ေရွာင္လိုက္ရင္း သူ႕ ရင္ခြင္မွာ မွီတြယ္ခိုကပ္မိပါရဲ႕။ သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ကိုယ္နံ႔ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေမ့ေဆးမ်ားလား။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ေက်ာျပင္ ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ သိုင္းဖက္မိရေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို အသာဆြဲေမာ့...သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ ႏူးည့ံစြာ.....အမွန္တကယ္ႏူးညံ့စြာ ထိခတ္ပါေတာ့တယ္။ ရင္ခြင္ထဲ ရွိန္းတိန္း ဖိန္းတိန္းနဲ႕ အနမ္းဦးကိုရသည့္အလား ရင္ခုန္မိရေပါ့။ ရန္ျဖစ္ျပီးျပန္ခ်စ္ၾကေတာ့ ဒီလိုပဲ ခံစားရသ လားမသိ။ အိုး....ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္သား ႏွင့္ထိေနတဲ့ သူ႕ငပဲဟာ တျဖည္းျဖည္းေဖာင္းၾကြလာတယ္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီထဲမွာ ရုန္း ကန္စျပဳလာျပီ။ အျပင္ကိုေဖာက္ထြက္ခ်င္လာျပီ ထင္ပါတယ္။ မာေထာင္လာတဲ့ သူ႕ငပဲကို ေဘာင္းဘီအေပၚကေန အသာ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္မိေတာ့ ကြမ္းသီးေခါင္းက တဆတ္ဆတ္ခုန္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီက ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လံုးျခင္းျဖဳတ္ကာ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ငပဲဟာ ကြၽန္ေတာ္ရွိရာဆီတန္းကနဲ ညႊန္ေနေရာ။ ေကာင္းတယ္ အၾကာၾကီးမေစာင့္ရေတာ့ဘူးေပါ့။

x x x

ကြၽန္ေတာ္တို႔အဆင္မေျပဘူး။ အဲဒါအမွန္ဘဲ။ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ညာတယ္ မခ်စ္ဘူး ဒါကိုကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ တို႔မေတြ႕ဘဲလည္းမေနႏိုင္ဘူး။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုရွာျပီးေတြ႕ ၾကျမဲ။ ရန္ျဖစ္ၾကျမဲ။ ျပီးေတာ့ လိင္ကိစၥကို ရွာေဖြအရသာခံျမဲ ပါပဲ။

ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွေတြးမထားမိတဲ့ ျမကြၽန္းသာရဲ႕ ကားပက္ကင္မွာ ညအခ်ိန္ကားထဲ အရွက္မရွိ အလုပ္ ျဖစ္ခဲ့ ၾကေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ အတြဲေတြသြားတတ္ၾကတဲ့ ေနရာ ေမွာင္ရိပ္ေတြမွာ ဆက္လက္ျဖစ္ပ်က္ၾကေသးတယ္။

အေတြ႕ကိုမေရွာင္ႏိုင္တာမ်ားလား၊ ဟုတ္မယ္ထင္ပါရဲ႕.....သူ ေပးတဲ့သာယာမႈမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွ မရဖူးဘူး။ အေပြ႕အဖက္၊ အနမ္းအျပဳ....အို ကြၽမ္းက်င္လိုက္တာ။ သူဟာ လိင္နတ္ဘုရားပါပဲ။

သူ႕မိဘေတြမရွိတဲ့ တစ္ပတ္ေသာအခ်ိန္ေလးဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ေလာကနိဗၺာန္ပါ။ ဘယ္မွမသြားဘူး တစ္ေနကုန္ အိမ္ ထဲမွာပဲ။ တစ္သက္မွာ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ တစ္မိုးေအာက္ေနရျပီဆိုျပီး ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေပါ့။ အစ္ကို႔ကိုခ်စ္တယ္တဲ့....တိမ္းမူးမႈသက္သက္နဲ႕ေျပာခဲ့တဲ့စကား လား အခုခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားမိရပါတယ္။

'သိပ္လွခ်င္ေနတယ္ေပါ့ေလ?'

'ဓာတ္ပံုေတြဖ်က္ အြန္လိုင္းေပၚတင္တာမၾကိဳက္ဘူး'

'အစ္ကို႔ Passwords ေတြသိခ်င္တယ္'

လူတစ္ေယာက္မွာ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးဆိုတာ မရွိရဘူးလား။ ရည္းစားျဖစ္ရုံႏွင့္ အရာရာပိုင္စိုးခြင့္ေပးရေရာလား?။ တစ္ကိုယ္ ေရသန္႔ ရွင္းဖို႔ သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ေနတာ ၀တ္တာစားတာမွာ သူ ေျပာသလို စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားမိဘူး။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဆို တာေရာ မရွိရဘူးလား?။ သူကေရာ သူေျပာသလို ေစာင့္ထိန္း ရဲ႕ လား?။ ကုိယ့္ထက္ငယ္တာဆိုေတာ့ ကေလးဆန္သလားလို႔ ထင္မိေပမဲ့ စိတ္ထဲ ခုမိသားပါပဲ။

ဒါေပမဲ့လည္းေလ လမ္းခြဲျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေစ့စပ္လက္စြပ္လို မ်ိဳးတစ္ေယာက္တစ္ကြင္း ၀ယ္၀တ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဆင္တူလက္စြပ္ ေလးကို သူမေပးခ်င္ေပးခ်င္နဲ႕ ျပန္ေပးတယ္။ အေတာ္ဆိုးတဲ့ငါ လို႔ အျပစ္တင္ရမလားပါပဲ လမ္းခြဲတဲ့ေနမွာေတာင္ သူနဲ႕ လိင္ ကိစၥပက္သက္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္........ဟူး။

သူ႕ကိုတမ္းတမိေနသလား....ဟင့္အင္.....ေတာင့္တမိေနဆဲပါ။

x x x

ျငင္သာစြာ သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္းကိုပြတ္သပ္မိေတာ့ pre-cum ေလးေတြလက္မွာစိုစြတ္ရတယ္။ သူ႕ငပဲကို ဆုပ္ညႇစ္ပစ္မိခ်ိန္မွာ သူ႕အနမ္း ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္လည္တိုင္၊ ပါးျပင္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္း အႏွံ႔ျပန္လည္က်ေရာက္လာေရာ။ သူ႕လွ်ာဖ်ားေလး ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ထဲ ထိုးေမႊလာရင္း တစ္ခုခုကိုေဖြရွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေတြက ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားပစ္တယ္ မာသထက္မာ လာေအာင္။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ တုန္႔ျပန္မႈေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကို ရပ္တန္႔လိုက္တယ္။ သူ႕ကိုမျပီးေသး ေစခ်င္ဘူး။

ႏူးညံ့လွပတယ္လို႔ သူေျပာေျပာေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ဖ၀ါး အစံုနဲ႕ သူ႔ရွပ္အက်ႌေအာက္ကို အသာလက္လွ်ိဳလိုက္ကာ ေျပပ်စ္ေခ်ာမြတ္ ေနတဲ့ ဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္သပ္သလို ရင္ခုန္ဖြယ္ အသည္းယားေစတဲ့ ရင္အုပ္အလယ္ကေန ဆီးစပ္ အထိ ဆက္ေနေအာင္ေပါက္ ေနတဲ့ ေမႊးညႇင္းႏုေလးေတြကို လည္း အသာပြတ္သပ္မိသည္ေပါ့။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြကို အသာညႇစ္ညႇစ္ေပးလိုက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း နဲ႕မာလာတယ္။

'အင္...ဟင့္အင္...အာ'

ကြၽန္ေတာ္တို႔အနမ္းပြဲဆင္ေနရင္း ကစားေနတာကိုလည္းရပ္ လိုက္ကာ သူ႕အက်ႌကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ရွပ္အက်ႌမရွိ ခပ္ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေဘာင္းဘီႏွင့္ သူ႕အသြင္အျပင္ဟာ အသက္ရွဴ မွားေစတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အသည္းစြဲ။

လက္အစံုကိုေဘးခ်ကာ သူ႔ကိုေငးမိေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို အသာစြဲကိုင္ကာ အိပ္ခန္းရွိရာစီေခၚေဆာင္ပါေတာ့တယ္။ သူ ဆြဲေခၚရာ ေနာက္ကို လွမ္းလိုက္လာရင္း ေျခလွမ္းတိုင္းတင္း ကားေနတဲ့ တင္ပါးလွလွေတြကို ေနာက္ကေန အသာငမ္းမိရပါ တယ္။ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ မိတဲ့ သူ႕ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းတိုင္း မွာ ဒီအပိုင္းကို ရင္ခုန္ရဆံုးပါ။ အစြမ္းကုန္လွပတဲ့ တင္သားဆိုင္ မ်ားေပါ့။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ခုတင္ေပၚကြၽန္ေတာ့္ကို တြန္း လွဲကာ အ၀တ္ေတြခြၽတ္ေပးပါေတာ့တယ္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအ တြင္းက ၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတိုပါမက်န္ သူဆြဲခြၽတ္ပစ္ လိုက္တာ။

ျပင္းပ်တဲ့ သူ႕လႈပ္ရွားတက္ၾကြမႈေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုမို ရင္ခုန္ပူေႏြးေစပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း ဂေဟဆက္ကာ ဖက္ တြယ္ထားမိၾက တယ္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ။ ျပီးေတာ့ တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔အၾကိဳက္ အေနအထား ခုတင္ေပၚလွဲလိုက္ၾက တယ္။ သူ႔ငပဲဟာ လံုး၀န္းရွည္ လ်ားလွပပါတယ္။ ေမႊးရနံ႔ သင္းေနတဲ့ သူ႔ငပဲကို ကြမ္းသီးေခါင္းေလး ငံုစုပ္ေပးရာကေန အဆံုးထိမ်ိဳခ်လိုက္တာ ကြၽန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းနဲ႕ အေမႊးႏု တစ္ခ်ိဳ႕ ေပါက္ေနတဲ့ ေရႊဥေတြထိတဲ့အထိေပါ့။ သူလည္းပဲ ထို႕အတူ အာေခါင္ထဲထိသြင္းလိုက္ရင္း လွ်ာနဲ႕ရစ္ပတ္ကစားေပးတာ ...အာ...ဖီးလ္ပဲဗ်ာ။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ပုေလြ အျပိဳင္ မႈတ္ၾကရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သူ႕balls ေတြကို ပြတ္ သပ္ေပး မိတယ္။ လံုး၀န္းၾကီးမားလိုက္တာမ်ား man juice ေတြအျပည့္ ထင္ပါရဲ႕။ ေရႊဥေတြကို တစ္လံုးျခင္းငံုေထြးလိုက္ရင္း လွ်ာကစား မိေတာ့ အေၾကာ ေတြတင္းကနဲ တင္းကနဲျဖစ္ကာ ေပါက္ကြဲဖို႔ အသင့္ျဖစ္ျပီ ထင္ပါရဲ႕။ မာေထာင္ေနတဲ့ သူ႕ငပဲကို စုပ္ယူေန မိေတာ့ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဟာ ကို မ်ိဳခ်ေနရာကေန ကြမ္းသီး ေခါင္းထိ ဆြဲထုတ္ျပီး ထိပ္အေရျပားကို လွ်ာကစားေနတာမ်ား ...ေလ။

အတူတကြ စြဲလမ္းတက္မက္မႈေတြ အဆံုးစြန္ထိ ခံစားစြဲလန္း ၾကျပီး ခဏအၾကာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ ေတာ့ဘူး ပန္း ထုတ္ခ်င္လာမိျပီ။ သူ႕အျပဳအစုက ဆရာက် တယ္မဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို ပြတ္သပ္ျပီး ကြမ္းသီးေခါင္းကို 'ပလြတ္'ကနဲ အထုတ္အသြင္းလုပ္တာမွာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကင္းစြာနဲ႕ သူ႔ပါးစပ္ထဲအျပည့္ ေရႊရည္ေတြ ျဖည့္ ေပးမိပါေတာ့တယ္။ တစ္စက္မက်န္ညႇစ္ထုတ္ျပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕အလွည့္ေလ။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကို အသာထိန္း ကိုင္ကာ သူ႕တင္ပါးေတြကိုအားယူလ်က္ mouth-fucking လုပ္ပါေတာ့တယ္။ သူ႕ငပဲအသြင္းလုပ္ခ်ိန္မွာ၊ ျပန္အထုတ္မွာ လွ်ာနဲ႕သရပ္ေပးမိေတာ့ သူ႕အတြက္ tempo ျမင့္ရသေပါ့။

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သူ႕ငပဲကို အာေခါင္ထဲထိ ေလွ်ာကနဲ ဖိ သြင္းတတ္ေသးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အသက္ရွဴမွားရေသး။ သူ႕အရွိန္ျမင့္လာ ခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ဖက္သားအေပၚ သူအာရုံ မစိုက္ေတာ့ပါဘဲ ဖီးလ္အျမင့္ရဖို႔သာသူလုပ္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကြၽန္ေတာ္ေလ ကိုက္ ပစ္ခ်င္မိေသးေတာ့။ သူ႕ တင္ပါးေတြအဆံုးထိတစ္ခ်က္ေကာ့အျပီးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ထဲ မလိုင္အဖတ္ေတြ အမ်ားအျပား ခြံ႕ေကြၽး ပါေတာ့ တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာေပၚ ႏႈတ္ခမ္းေတြအေပၚမွာ သူ႔အရည္ ေတြေဖြးေနေရာ။ သူ႕ငပဲကို မလႊတ္ေပးဘဲ အတန္ၾကာဆက္ စုပ္ေပး မိရင္း တကယ္ေပ်ာ့ေခြသြားမွ လႊတ္ေပးတာေပါ့။

ႏွစ္ဦးသားဇာတ္လမ္းဆံုးေတာ့ သူကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာကို သူ႕နံ ေဘးဆြဲယူကာ လက္ေမာင္းထြားထြားေတြႏွင့္ ဖက္တြယ္ထား ပါေတာ့ တယ္။ ေနာက္ေတာ့ နူဖူးေလးေတြကို ျငင္သာစြာ အနမ္းေပးသလို ႏႈတ္ခမ္းကိုလည္း ရြရြေလးေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လွ်ာေတြေပါင္းစပ္မိ ၾကခ်ိန္မွာေတာ့ ငန္က်ိက်ိ အရသာအရည္ ႏွစ္ခု ေရာေႏွာျပီး ငန္ခ်ိဳခ်ိဳ အရည္အပ်စ္ေတြျဖစ္ေစေရာ။ ခဏ အၾကာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ရင္ခြင္မွာေမွးမွိတ္မိရပါတယ္။

'See baby? ကိုယ္တို႔ေတြ အျဖစ္ကိုစဥ္းစားၾကည့္၊ ကိုယ္ဘယ္ သူနဲ႕မွ မင္းကိုမလဲႏိုင္ဘူးဆိုတာ။ ျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ မရွိဘူး ဆိုတာေလ'

သူ႕ႏို႔သီးေခါင္းမာမာေလးေတြကို ဘာရယ္မဟုတ္ကလိမိရရင္း ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ကာ ဟုတ္ေၾကာင္း သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ ရန္ျဖစ္ လိုက္ စိတ္တိုလိုက္နဲ႕ ေနာက္ဆံုးအိပ္ယာေပၚမွာပဲ အေရးအခင္းျပီးဆံုးသြားတတ္တာ စက္၀ိုင္းတစ္ခု ပတ္ခ်ာ လည္သလိုျဖစ္ေနျပီဆိုတာ ေတြးျဖစ္ရေသးေပါ့။ အျမဲ လိုလို အတူတူပဲျဖစ္စဥ္မ်ားဟာ။

ေနာက္တစ္ၾကိမ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ဦးတည္ ခ်က္ထားရမယ္.........။

x x x

ဦးတည္ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြႏွင့္အတူပါပဲ ဦးေလးေတြရွိရာ ကေနဒါကို ကြၽန္ေတာ္သြားျဖစ္ခဲ့ရပါျပီ။ ေရာက္စမွာ သိပ္အဆင္ မေျပ ပါဘူးဗ်ာ။ အလုပ္ေရြးေနလို႔ေလ။ အခုေတာ့ အဆင့္ျမင့္ ဟိုတယ္ၾကီးတစ္ခုရဲ႕ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာ Front Desk Manager ရာထူးႏွင့္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ခဲ့ရေပါ့။

ပိုက္ဆံေတြကို စနစ္တက်သံုး၊ အိမ္ကိုပို႔၊ အားလပ္ခ်ိန္မွာ ေနရာ အႏွံ႔ခရီးေတြထြက္ ေဒသႏၲရဗဟုသုတေပါ့။ ညပိုင္းအင္တာနက္ သံုးရင္း တစ္ခါတေလ အိမ္ကမိသားစုနဲ႕စကားေျပာရ၊ မာမီႏွင့္ သတင္းစံုေျပာၾကနဲ႕ အပန္းေျဖရတယ္။ သူတို႔ကို ဘုရားသခင္ ေစာင့္ေရွာက္ပါ ေစ.....။

ကိုယ့္စိတ္ကူးေတြ အိပ္မက္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ဒီႏိုင္ငံေရာက္လာေပမယ့္ တစ္ခါတေလေတာ့ ျမန္မာျပည္ ကိုလြမ္းပါတယ္။ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ဆို ဒီမွာ ႏိုင္ငံသားခံယူခြင့္ ရျပီေလ။ အသက္ၾကီးလာရင္ ကေနဒါမွာေျခာက္လ ျမန္မာ ျပည္ခဏ တစ္လွည့္စီေနမလားလို႔ စိတ္ကူးထားပါေသးတယ္။

စကားမစပ္ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္သီခ်င္းဆိုတာ အရမ္း၀ါသနာ ပါပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့သိတာေပါ့ ဘုရားေက်ာင္း မွာ သီခ်င္းဆို ေနက်မို႔။ ျမန္မာျပည္က မထြက္ခြာခင္မွာ ပရိုဂ်ဴဆာတစ္ဦးရဲ႕ စီစဥ္ေပးမႈနဲ႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႔စံုတြဲေတး အယ္လ္ဘမ္တစ္ခုမွာ မဇမ္ႏူးနဲ႕တြဲဆို ျဖစ္ပါတယ္။ အသံအား ေကာင္းတဲ့ သူမကေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္အသံပါ၀ါကို ခ်ီးၾကဴး သေဘာက်ၾကတယ္။ ၀ါသနာအစပ်ိဳးမိေတာ့လည္း ကေနဒါကို မသြားခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ေပၚလာမိေသး။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ေရွ႕ေရး ခိုင္မာမႈဆိုတာ အေရးပါတယ္မဟုတ္လား။

ဒီမွာခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေကာင္ေလးအခ်ိဳ႕ ႏွင့္ ေတြ႕မိရေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာလမ္းခြဲခဲ့တဲ့ ခ်စ္ဦးသူကို သတိရမိ ေသး။ ရယ္ ေတာ့ရယ္စရာပါ.....တကယ္လို႔ ကေနဒါမွာ အဆင္ ေျပတဲ့အခါ သူ႕ကိုစပြန္ဆာေပးျပီးေခၚမယ္ ဆိုတဲ့ စကားမွတ္ ထားျပီး အခုအခ်ိန္ က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ G-talk ထဲ အေကာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ၀င္ကာျပန္ခ်ဥ္းကပ္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိ တယ္ဆိုတာ ရိပ္မိေတာ့ ျပန္ခ်စ္ ပါရေစ အစ္ကိုရယ္တဲ့..... ေလ။

ဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာမယ္။ မာမီတို႔ကိုေခၚျပီး ထိုင္းကိုသြားလည္မယ္လို႔ စဥ္းစားထားတယ္။ မိဘဆိုတာ ခ်စ္သူထက္ပို အေရးပါပါတယ္။ မာမီတို႔စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ပိုအေရး ၾကီးတာပဲ။ ျမန္မာျပည္ကမျပန္ခင္ေတာ့ ညီေလးလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္လိုက္လာႏိုင္ ေအာင္ သင္တန္းေတြတက္ခိုင္း ခဲ့မယ္။ စီစဥ္ေပးခဲ့မယ္ေလ။

အိုး....ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြကို ေျပာျပမိတာက ခင္လို႔ ယံုၾကည္လို႔ပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ခံစားရတာကို ရင္ဖြင့္တဲ့ သေဘာပါ။ အလုပ္သြားရေတာ့မယ္ဗ်ိဳ႕....ေနာက္မွဆက္ေျပာၾကတာေပါ့။

'ေကာင္းေသာ နံနက္ခင္းပါ....ေဆာရီး....ညေနခင္းပါဗ်'

'Bye bye ....see you later'

Alex Aung (18.2.2010)

စာၾကြင္း။ ။ ကေနဒါေရာက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အမွတ္ရလို႕ျပန္တင္လိုက္ျခင္းပါ။