ဒီကေန႔ ကမၻာတလႊား ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လိင္တူခ်င္း ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕ အခြင့္အေရး ေတာင္းဆုိလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ႐ွည္လ်ားတဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းေတြ ႐ွိခဲ့ပါတယ္။
LGBT Rights Movement လုိ႔ေခၚတဲ့ လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေပၚ ႐ြံ႐ွာ မုန္းတီးမႈေတြ ပေပ်ာက္ဖုိ႔နဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ လိင္ကြဲခ်စ္သူေတြလုိပဲ တန္းတူအခြင့္အေရးရၿပီး လူမ်ားစုမွ လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳလာဖုိ႔ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ ေတာင္းဆုိတဲ့ လႈပ္႐ွားမႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ႐ုပ္႐ွင္၊ ဗြီဒီယုိနဲ႔ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူမ်ား လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး ခ်ီတက္ၾကတာ၊ လူျမင္ကြင္းမွာ စုေဝးၿပီး ေဟာေျပာလႈံ႔ေဆာ္ၾကတာမ်ိဳးဟာ ေနာက္ပုိင္းေခတ္က်မွ ေပၚေပါက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမတုိင္ခင္ ေ႐ွးေခတ္ကတည္းက လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အခြင့္အေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြ ႐ွိခဲ့ၾကပါတယ္။
အေစာဆံုး လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အခြင့္အေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ စာေပအေရးအသားပံုစံနဲ႔ စတင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိ ေရးသားခဲ့တဲ့သူေတြထဲမွာ ပထမဦးဆံုးလုိ႔ ဆုိရမယ့္သူကေတာ့ ေသာ္မဆင္ကင္ႏြန္လုိ႔ေခၚတဲ့ အဂၤလိပ္စာေရးဆရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္အခါက အျပစ္႐ွိတယ္လို႔ ယူဆထားၾကတဲ့ လိင္တူဆက္ဆံသူေတြဘက္ကေန ကာကြယ္ေရးသားထားတဲ့ Ancient and Modern Pederasty လုိ႔ ေခၚတဲ့ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ကို ၁၇၄၉ ခုႏွစ္မွာ ေရးသားၿပီး ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ၎အျပင္ ဂ်ာရယ္မီ ဘန္သမ္လုိ႔ေခၚတဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး လူမႈေရးပညာ႐ွင္ကလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြကို အျပစ္ေပးထားတဲ့ ဥပေဒေတြကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔ ၁၇၈၅ ခုႏွစ္မွာ ေရးသားေတာင္းဆုိခဲ့ပါေသးတယ္။
အဲဒီေနာက္ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွာ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္စနစ္နဲ႔ တည္ဆဲ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တရပ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဆုိပါ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔အတူ “လိင္တူခ်စ္သူ ႏုိင္ငံသားမ်ား” လုိ႔ အမည္ေပးထားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားတစ္စုဟာ အသစ္ေပၚထြန္းလာခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္သမၼတႏုိင္ငံမွာ လိင္တူခ်စ္သူေတြကို အျပစ္ေပးတဲ့ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ၁၇၉၁ ခုႏွစ္မွာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံဟာ လိင္တူဆက္ဆံတာကို ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဥပေဒကို တရားဝင္ ဖ်က္သိမ္းလုိက္တဲ့ ပထမဦးဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဘရားဇီးႏုိင္ငံဟာလည္း ၁၈၃၀ ခုႏွစ္မွာ အလားတူဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ပုိင္း ေခတ္ေတြမွာ လိင္တူခ်စ္သူေတြဖက္က ကာကြယ္ေရးသားတဲ့ စာေပေတြ၊ လိင္တူခ်စ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ၊ ဝတၳဳေတြ၊ ကဗ်ာနဲ႔ ျပဇာတ္ အေရးအသားမ်ိဳးေတြ အေျမာက္အမ်ား ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အထင္႐ွားဆံုးကေတာ့ စာေရးဆရာနဲ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေအာ္စကာဝုိင္းဒ္ျဖစ္ၿပီး၊ သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအဖြဲ႔ဟာ လိင္တူဆက္ဆံျခင္းကို အဂၤလန္ႏုိင္ငံမွာ တရားဥပေဒအရ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံဖုိ႔ စတင္ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၁၇ ခုႏွစ္မွာလည္း ႐ု႐ွားႏုိင္ငံမွာ ေဘာ္႐ွီဗစ္ေတြရဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ဇာဘုရင္ လက္ထက္က ႐ွိခဲ့တဲ့ လိင္တူဆက္ဆံမႈကို ရာဇဝတ္မႈျဖစ္ေစတဲ့ ဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ခဲ့ၿပီး လိင္တူခ်င္း ေပါင္းဖက္မႈကို တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အဆုိပါ အျဖစ္ပ်က္ေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဘက္ဘက္က ေခတ္ေနာက္က်ေနခဲ့တဲ့ ႐ု႐ွားႏုိင္ငံအတြက္ ေခတ္ေ႐ွ႕ေျပးတဲ့ တုိးတက္မႈတစ္ခု ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အလားတူပဲ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာလည္း လိင္တူဆက္ဆံသူေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကား တူရာတူရာေတြနဲ႔ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္အဖြဲ႔ေတြ ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားလာခဲ့တဲ့အခါမွာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ဟာ လံုးဝ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ လိင္တူဆက္ဆံသူေတြကို ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့သူေတြ၊ လူပုိေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဖက္ဆစ္နာဇီေတြ အာဏာရလာခဲ့ၿပီးေနာက္ ဥေရာပမွာ က်ဴးေက်ာ္ေရး စစ္ပြဲေတြကုိ ဆင္ႏြဲခဲ့ၾကပါတယ္။ ဂ်ာမနီ နာဇီေတြရဲ႕ သိမ္းပုိက္ခံခဲ့ရတဲ့ ဥေရာပႏုိင္ငံေတြမွာ လိင္တူခ်စ္သူေတြဟာ အက်ဥ္းစခန္းအသီးသီးကို ဖမ္းဆီးပုိ႔ ေဆာင္ခံခဲ့ရၿပီး ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းကာ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေဆးပညာသုေတသန လုပ္ငန္းေတြအတြက္ စမ္းသပ္တာမ်ိဳးကုိ ခံခဲ့ရပါတယ္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ နယ္သာလန္နဲ႔ ဆြီဒင္ႏုိင္ငံေတြမွာ လိင္တူခ်စ္သူ အခြင့္အေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ တဖန္ျပန္လည္ ေခါင္းေထာင္လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္က လွ်ိဳ႕ဝွက္အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔သာ လႈပ္႐ွားခဲ့ေပမယ့္ ကမၻာစစ္ႀကီးအတြင္းမွာ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြနဲ႔ အမ်ားဆံုး ခံစားလုိက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္ လိင္တူခ်စ္သူေတြဟာ ပုိၿပီး တက္တက္ႂကြႂကြ လႈပ္႐ွားလာခဲ့ၾကပါတယ္။ အေမရိကန္မွာ ဝမ္းအင့္ခ္လုိ႔ေခၚတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူလႈပ္႐ွားမႈအဖြဲ႔ဟာ ပထမဦးဆံုး လူသိ႐ွင္ၾကား ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္မွာ ေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။ အလားတူပဲ ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္ကဲ့သုိ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္သူ အပြင့္မေတြကလည္း Transvestia လုိ႔ ေခၚတဲ့ ပထမဦးဆံုး အပြင့္မမဂၢဇင္းကို ၁၉၅၂ ခုႏွစ္မွာ စတင္ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ အေစာဆံုး လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ ခ်ီတက္ပြဲကို ဖီလာဒဲဗီးယားၿမိဳ႕ လြတ္လပ္ေရး ခန္းမေ႐ွ႕မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတဝွမ္းက လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ အဖြဲ႔ေတြ၊ စာေစာင္မဂၢဇင္းေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ကြန္ယက္အဖြဲ႔ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတုိးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို မီဒီယာေတြမွာ အေရးလုပ္ ေဖာ္ျပျခင္းမ႐ွိပဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခံခဲ့ၾကရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ေတြအတြင္း အေမရိကန္ႏုိင္ငံမ်ာ လူမဲေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ တန္းတူညီမွ်မႈ အခြင့္အေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ အ႐ွိန္ရလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ အလားတူ လူနည္းစုအျဖစ္ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ ခံေနၾကရတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူေတြအတြက္လည္း ဥပမာေကာင္းေတြ ျဖစ္လာေစခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ရဲေတြရဲ႕ အင္အားသံုး ႏွိမ္ႏွင္းမႈကို မေက်နပ္ၾကတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူေတြဟာ အရင္တုန္းကလုိ႔ ငံု႔ခံမေနၾကေတာ့ပဲ လူစုလူေဝးေတြနဲ႔ ခ်ီတက္ဆႏၵျပမႈေတြ၊ ဆူပူမႈေတြကို ရက္ဆက္ ျပဳလုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ မီဒီယာေတြမွာလည္း စတုန္းေဝါ အဓိက႐ုဏ္းအေၾကာင္းကို အက်ယ္တဝင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကၿပီး လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵျပ ဆူပူမႈေတြဟာ ခ်ီကာဂုိ၊ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္နဲ႔ ဆန္ဖရန္စစၥကုိတုိ႔လုိ႔ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးေတြကိုပါ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားပါတယ္။ အရင္က တစ္ေနရာရာမွာ စုေဝးၿပီး ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ေနခဲ့ၾကတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူေတြဟာ လမ္းမေတြေပၚ ထြက္လာၿပီး ထင္ထင္ေပၚေပၚ ခ်ီတက္ဆႏၵျပတာေတြ လုပ္လာၾကပါတယ္။ ၎အျပင္ လိင္တူခ်စ္သူ အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆုိ႐ံုသာမကပဲ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ အကာအကြယ္ ေပးႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ Gay Liberation Front လုိ အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳးေတြကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စတုန္းေဝါ အဓိက႐ုဏ္း ျဖစ္ပြား ခဲ့တဲ့ ဇြန္လ ၂၈ ရက္ကုိလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ ခ်ီတက္လႈပ္႐ွားမႈ Prade Day အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ခ်ီတက္ပြဲေတြကို ဒီကေန႔အထိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။
စတုန္းေဝါ အျဖစ္အပ်က္ေနာက္ပုိင္း လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ေတာင္းဆုိလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ပုိမုိပြင့္လင္း ရဲတင္းလာသလုိ၊ မလုိလားသူေတြဘက္ကေန ဆန္႔က်င္မႈေတြဟာလည္း တန္ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ လိင္တူခ်စ္သူ ႏုိင္ငံေရးသမားတဦးျဖစ္တဲ့ ဟာေဗးမစ္ခ္ဟာ ဆန္ဖရန္ စၥကုိၿမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔မွာ ရာထူးတစ္ေနရာစာ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာ ပထမဦးဆံုး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လိင္တူခ်စ္သူ အာဏာရ ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးအျဖစ္ စတင္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္တုန္းမွာပဲ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွာ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ မလုိလားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ေဖာ္ျဖစ္သူ ႏုိင္ငံေရးသမား ဒန္ဝႈိက္ဆုိသူက လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္လုိ႔ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။
၎အျပင္ ဟာေဗးမစ္ခ္အေနနဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔မွာ ေ႐ြးေကာက္ခံရခ်ိန္မွာပဲ မယ္အေမရိက ၿပိဳင္ပြဲဝင္တစ္ဦးအျဖစ္ ထင္႐ွားခဲ့တဲ့ အန္နီတာ ဘ႐ုိင္ယန္ဆုိသူ အမ်ိဳးသမီးဟာလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြကို တန္းတူ အခြင့္အေရးေတြ မေပးဖုိ႔ လႈံ႔ေဆာ္တဲ့ လႈပ္႐ွားမႈေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ သူမရဲ႕ အဆုိအရ လိင္တူခ်စ္သူေတြဟာ ကေလးငယ္ေတြကို အတုယူမွားေစတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းေတြမွာ လိင္တူခ်စ္သူ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို မခန္႔အပ္ႏုိင္ဖုိ႔အေရး ဥပေဒတရပ္အေနနဲ႔ ျပဌာန္းေပးဖုိ႔ အဓိကထား ေတာင္းဆုိ လႈပ္႐ွားခဲ့ပါတယ္။ အဆုိ ပါ လႈပ္႐ွားမႈရဲ႕ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ လိင္တူခ်စ္သူလုိ႔ အထင္ခံရသူ ေက်ာင္းဆရာ အမ်ားအျပားဟာ အလုပ္ကေန ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၎အျပင္ သူမဟာလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရး ဆန္႔က်င္မႈအတြက္ တန္ျပန္လႈပ္႐ွားတဲ့ အမွတ္သေကၤတတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
၁၉၇၉ ခုႏွစ္မွာ ဆြီဒင္ႏုိင္ငံဟာ လိင္တူခ်င္း တပ္မက္တာကို စိတ္ေရာဂါအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျခင္းမွ ပယ္ဖ်က္ေပးလုိက္တဲ့ ပထမဦးဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ အျခားႏုိင္ငံေတြမွာလည္း အလားတူ သတ္မွတ္ခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ေပးဖုိ႔ ဆက္လက္လႈပ္႐ွားခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာလည္း လိင္တူခ်စ္သူ အခြင့္အေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ေမွးမွိန္မသြားသလုိ စိန္ေခၚမႈအသစ္ေတြလည္း ထပ္မံေပၚထြက္လာခဲ့ျပန္ပါေသးတယ္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေနာက္ ပုိင္းမွာ လိင္တူခ်စ္သူ အမ်ိဳးသားေတြၾကားမွာ ထူးဆန္းၿပီး ကုသဖုိ႔ ခက္ခဲတဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္ပြားလာပါတယ္။ ေနာင္အခါမွာ AIDS လုိ႔ လူသိမ်ားလာတဲ့ ဒီေရာဂါေၾကာင့္ လိင္တူခ်စ္သူအေရး လႈပ္႐ွားမႈအဖြဲ႔ေတြဟာ AIDS ေရာဂါ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ကုသေရးအပုိင္းကို အာ႐ံုစုိက္လာခဲ့ၾကရပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ လယ္စဘီယံလုိ႔ေခၚတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာလည္း ပင္မ လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အခြင့္အေရး လႈပ္႐ွားမႈ ေရစီးေၾကာင္းေအာက္မွာ ပုိမုိပါဝင္လာခဲ့ၾကသလုိ လယ္စဘီယံ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို သီးသန္႔ဖြဲ႔စည္းၿပီး သီးျခားအခြင့္အေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြကိုလည္း လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ လိင္တူခ်စ္သူ လူနည္းစုအားလံုးကို ၿခံဳငံုမိေစဖုိ႔ LGBT၊ LGBTIQ စတဲ့ စကားလံုးေတြကိုလည္း စတင္သံုးစြဲလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ သမုိင္းဝင္ ေအာင္ျမင္မႈတရပ္အေနနဲ႔ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ကမၻာ့က်န္းမာေရး အဖြဲ႔အစည္းႀကီးဟာ လိင္တူခ်င္း တပ္မက္သာယာမႈကို စိတ္ေရာဂါ အမ်ိဳးအစားတရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာကေန ပယ္ဖ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဆုိပါ ပယ္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ေန႔ကို အစြဲျပဳၿပီး IDAHO (လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အေပၚ ႐ြံ႐ွာမုန္းတီးမႈမ်ားအား ကန္႔ကြက္ ဆန္႔က်င္ေရး အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေန႔) အခမ္းအနားေတြကို ကမၻာနဲ႔ အဝွမ္းက ၿမိဳ႕ႀကီးအသီးသီး၊ ေဒသအသီးသီးမွာ ယေန႔ခ်ိန္အထိ ႏွစ္တုိင္းႏွစ္တုိင္း က်င္းပေလ့႐ွိပါတယ္။
ယခင္က လိင္တူခ်စ္သူမ်ား အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္ဥေရာပ ႏုိင္ငံေတြမွာပဲ အမ်ားစု ျဖစ္ေပၚေနခဲ့တာကေန လြတ္လပ္ပြင့္လင္းလာတဲ့ အာရွႏုိင္ငံေတြနဲ႔ အျခားေဒသအသီးသီးက ႏုိင္ငံေတြဆီကိုလည္း စတင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေရာက္႐ွိလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ အာ႐ွတုိက္ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး လိင္တူခ်စ္သူမ်ား ခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္ပြဲကို ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံမွာ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာလည္း ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္လုိ ဝတ္စားဆင္ယင္ ေနထုိင္ၾကတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူေတြကို တတိယလိင္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖုိ႔ Hijra လုိ႔ေခၚတဲ့ တက္ႂကြလႈပ္႐ွားသူေတြက ေတာင္းဆုိလာၾကပါတယ္။ လက္တင္အေမရိကႏုိင္ငံေတြမွာလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြ အထူးသျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္လုိ ဝတ္စားဆင္ယင္တဲ့ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ ရဲေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးယူ ႏွိပ္ကြပ္မႈေတြကို အေရးယူေပးဖုိ႔ Travesti ဆုိတဲ့ အဖြဲ႔ ေတြက ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အထိ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြမွာ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံမႈနဲ႔ ဖိႏွိပ္တားဆီးမႈဆုိတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္လံုးကို ေတြ႔ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ နယ္သာလန္ႏုိင္ငံဟာ လိင္တူခ်င္း လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈကို တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ ပထမဦးဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဆြီဒင္၊ ဘယ္ဂ်ီယံ၊ အာဂ်င္တီးနား၊ ကေနဒါ၊ အုိက္စလန္၊ ေနာ္ေဝ၊ ေတာင္အာဖရိက၊ စပိန္၊ ျပင္သစ္၊ အဂၤလန္၊ ေပၚတူဂီ၊ ဒိန္းမိတ္၊ ဥ႐ုေဂြး၊ ဘရားဇီးနဲ႔ နယူးဇီလန္ႏုိင္ငံေတြဟာ လိင္တူခ်င္း လက္ထပ္ ထိမ္းျမားခြင့္ကို တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံခဲ့ပါၿပီ။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာ ျပည္နယ္ေပါင္း တစ္ဆယ့္ေလး ျပည္နယ္ဟာ လိင္တူခ်င္း လက္ထပ္ခြင့္ကို တရားဝင္ လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကစၿပီး ကမၻာ့တဝွမ္း လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ လႈပ္႐ွားမႈေတြဟာ ပုိမုိ တုိးတက္ ျမန္ဆန္လာခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆုိပါႏွစ္အတြင္း အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ လက္ထက္ကတည္းက ျပဌာန္းထားခဲ့တဲ့ ပုဒ္မ ၃၇၇ ကို အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒလာ ျပဌာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ပုဒ္မအျဖစ္ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ ေဒလီအထက္တန္းတရား႐ံုးက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အလားတူပဲ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာလည္း လိင္တူခ်စ္သူ စစ္သည္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တပ္မေတာ္ဆုိင္ရာ ေပၚလစီ တရပ္ျဖစ္တဲ့ Don’t Ask, Don’t Tell ေပၚလစီကို သမၼတအုိဘားမား အာဏာရလာၿပီးတဲ့ေနာက္ ပယ္ဖ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာေတာ့ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ စာနာနားလည္ လက္ခံေပးႏုိင္စြမ္း႐ွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အာဏာစင္ျမင့္ေပၚကို ေရာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အဆုိပါ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အာဏာရလာၿပီးတဲ့ေနာက္ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ လူ႔အခြင့္အေရးအရ အကာအကြယ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဥပေဒေတြကုိ ျပဌာန္းႏုိင္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ၊ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၊ စေကာ့တလန္ႏုိင္ငံ၊ ဥ႐ုေဂြးႏုိင္ငံ၊ နယူးဇီးလန္ႏုိင္ငံေတြက လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာ လိင္တူခ်စ္သူေတြအတြက္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင့္ ခံစားခြင့္ျပဳေရးဥပေဒနဲ႔ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးဆုိင္ရာ ဥပေဒေတြကို ေရးဆြဲအတည္ျပဳမႈေတြ ျပဳလုပ္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အလားတူပဲ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာဆုိရင္လည္း သမၼတကလင္တန္ လက္ထက္ကတည္းက လႊတ္ေတာ္မွာ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ DOMA (Defense of Marriage Act) လုိ႔ေခၚတဲ့ လက္ထပ္ ထိမ္းျမားမႈဆုိင္ရာ ကာကြယ္ေရး ဥပေဒကို ဖယ္ဒရယ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒလာ ျပဌာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ မကုိက္ညီတဲ့ ဥပေဒအျဖစ္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဆုိပါ သမုိင္းဝင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတဝွမ္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ လိင္တူခ်စ္သူ စံုတြဲေတြဟာ အာမခံေၾကး၊ ပင္စင္နဲ႔ အခြန္ဆုိင္ရာ အက်ိဳးခံစားခြင့္ေတြမွာ အျခားလိင္တူခ်စ္သူ မဟုတ္ၾကတဲ့ လင္မယားစံုတြဲေတြနည္းတူ ရ႐ွိခံစားခြင့္ ႐ိွသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
အျခားတစ္ဖက္မွာလည္း ဥေရာပအေ႐ွ႕ပုိင္း၊ အေ႐ွ႕အလယ္ပုိင္းေဒသနဲ႔ အာဖရိကႏုိင္ငံအခ်ိဳ႕မွာ လိင္တူခ်င္း လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈကိုေတာင္ မဟုတ္ေသးပဲ လိင္တူခ်င္း ဆက္ဆံမႈအတြက္ေတာင္မွ ေသဒဏ္နဲ႔ ႀကီးေလးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ၿပီး အေရးယူေနတာကို ေတြ႔႐ွိေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ု႐ွားႏုိင္ငံဟာ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ ပုိမုိတုိးျမွင့္ၿပီး ဖိႏွိပ္လာတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ Gay Propaganda Law လုိ႔ ေခၚတဲ့ အမ်ားျပည္သူ ျမင္ကြင္းမွာ လိင္တူခ်င္း ခ်စ္တာကို ေဖာ္ျပမႈအား တားျမစ္အေရးယူႏုိင္မယ့္ ဥပေဒ၊ လိင္တူခ်စ္သူေတြအေပၚ ကေလးေမြးစားခြင့္ကို တားျမစ္ႏုိင္မယ့္ ဥပေဒေတြကို ႐ု႐ွားႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ျပဌာန္းခဲ့ပါတယ္။ လိင္တူခ်င္း လက္ထပ္ခြင့္ကို တရားဝင္ ခြင့္ျပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေတြအပါအဝင္ လိင္တူခ်င္း ဆက္ဆံမႈကို ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အျပစ္ေပးေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကို ILGA (International Lesbians and Gay Association) အဖြဲ႔က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေျမပံုမွာ အေသးစိပ္ ၾကည့္႐ႈႏုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ၿဗိတိသွ်အစုိးရ လက္ထက္ကတည္းက ႐ွိေနခဲ့တဲ့ သဘာဝမက်ေသာ နည္းလမ္းနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈအေပၚ ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္အေရးယူႏုိင္တဲ့ ပုဒ္မ ၃၇၇ လုိ႔ေခၚတဲ့ ဥပေဒကို ပယ္ဖ်က္ဖုိ႔ က်န္႐ွိေနဆဲ ျဖစ္ေပမယ့္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တုိးတက္မႈေတြကို အမ်ားႀကီး ေတြ႔လာရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအေပၚ ႐ြံ႐ွားမုန္းတီးမႈမ်ား ပေပ်ာက္ေရး အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေန႔ (IDAHO) အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္အပါအဝင္ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ စတင္က်င္းပခြင့္ ရ႐ွိခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ႐ွိတဲ့ မီဒီယာအသီးအသီးမွာ ေဝေဝဆာဆာ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရပါတယ္။ လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သင္တန္းေတြ၊ ေဟာေျပာလႈပ္႐ွားမႈေတြဟာလည္း သိသိသာသာ တုိးပြားလာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ပုိမုိနားလည္ လက္ခံလာၿပီ ျဖစ္တာမို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံက လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္ေတြ ပုိမုိေတာက္ပလာၿပီလုိ႔ ဆုိႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနေရာင္လင္းခန္႔
No comments:
Post a Comment