ကြ်န္ေတာ့္စကားမဆုံေသးခင္မွာပဲ သူကြ်န္ေတာ့္ကိုဆဲြနမ္းလိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္သူ႔ ႏႈတ္ခမ္းတို႕ ထိေတြ႕လိုက္သည့္အခါ တီေကာင္ကို ဆားျဖင့္တို႕လိုက္သလိုတြန္႕သြားမိျပီး
ကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး ရိွနး္ တိန္းတိန္းျဖစ္သြားမိသည္။ သူ႕အနမ္းေလးက ပူေႏြး စိုစြတ္ကာသူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း
ပိုကတီၱပါစေလးလို ႏူးညံလြန္းေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေယာင္ရမး္ ျပီး မ်က္လုံးကိုပိတ္ထားလိုက္
မိသည္။ သ႕ူ ရဲ႕အနမ္းထဲတြင္ နစ္မြန္းေပ်ာ္၀င္ေနရငး္ ကြ်န္ေတာ္ေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးကို ေမ့ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားသည္။
သူ႕အနမ္းက ခ်ိဳျမိန္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္လွ်ာထဲတြင္ စဲြမက္စြာသူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတႏြ ွင့္
ထိေတ႕ြ သည္ကို အရသာေတြ႕လာရသည္။
ထို႕ေနာက္ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ ကို ကုတင္ေပၚသို႕လဲွခ်လိုက္ကာ အေပၚမွတက္ခြလုိက္ျပီးအငမ္းမရနမ္းရိႈက္မိလိုက္သည္။
သူ႕ရဲ႕ေႏြးေနေသာ လွ်ာေလးကြ်န္ေတာ့္ခံတြင္းထဲ၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္လိုက္သလိုယစ္မူးထုံရီေ၀၀ါးသြားသည္။ အနမ္းသီခ်င္းတစ္ပဒု ္၏ဆဲြေခၚရာကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေရာက္
ရူးသြပ္စာြ ကခုန္ရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စိုကၾ္ကည့္ေနလိုက္ မိသည္။ ထို႕ေနာက္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ကြ်န္ေတာ့ႏႈတ္ခမ္းကို
ခြာ လိုက္သည္။ ေစးကပ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ပန္းပြင့္ေလး တစ္ခု အလႊာျခင္းခြာလိုက္သလို
ကဲြကာြ သြား၏။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္သူ႕နား နားသို႕ တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာလိုက္သည္။
”ခ်စ္…………..တယ…္
…………..”
သူ႕ဆီမွ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ လြင့္ျပန္လာသည္က အျပံဳးေလးတစ္ပြင့္ပါပင္။
သူ႕အျပံဳးထဲတြင္ ခ်ိဳျမိန္သည့္သကာရည္ေတြ ေရာစပ္ထား သည့္အလား ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို ခ်ိဳျမသြားေစသည္။
ကြ်န္ေတာ့္သ႕ူ ပါးေလးကို မရဲတရဲျဖင့္ အသာအယာကိုငၾ္ကည့္လိုက္သည္။ ေခ်ာမြတ္ ေနေသာသူ႕ပါးျပင္ေလးကို
ကြ်န္ေတာ္ထိရမာွ တြန္႕ဆုတ္တြန္႕ဆုတျ္ဖစ္ေနမိသည္။ တုန္ရီေနေသာ ကြ်န္ေတာ္လက္ေတြကို သူဖမ္းဆုပ္
လိုက္၏။ ထို႕ေနာက္သူ႕ပါးျပင္နားသို႕ ကပ္ေပးလိုက္ေလသည္။
ကြ်န္ေတာ္ ပိုးပါ၀ါစေလးလိုႏးူ ညံေနသည့္ သူ႕ပါးျပင္ေလးကို
ပြတ္သပၾ္ကည့္မိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္လက္ေတြကိုေတာ့ သူကဆက္လက္ဆုပ္ ကိုင္ ထားဆဲပင္။
”ဆရာေလး
ကြ်န္ေတာ္တ႕ို ႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားျပီေပါ့ေနာ္။ ဟုတ္လား ဆရာေလး”
ခ်စ္သူေတြတ့ဲ။ သည္အသုံးအႏႈန္းၾကးီ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးၾကီး
ျဖစ္သြားသည္။ ေယာက်္ားေလးခ်င္း ခ်စ္သူေတြဟု သတ္မွတ္ရမာွ ကြ်န္ေတာ္၀န္ေလးေနသည္မ်ားလား။
ကြ်န္ေတာ္ သတိၱနည္းျပးီ သူရဲေဘာေၾကာင္ေနသည္လား သို႕မဟုတ္ မရင့္က်က္ ေသးသည့္ စိတ္ေၾကာင့္ရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားသည့္
အေျခအေနေပၚ လက္သိပ္မခံႏိုင္ေသးသည့္စိတ္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲတြင္ တစ္ခုခုကိုစိုးရိမ္ေနသလို
စူးရွရၾွကီးေၾကာင့္ၾကစိတ္၀င္ေနမိသည္။
”ေျဖပါဦး ဆရာေလးရယ္……ကြ်န္ေတာ္တို႕က ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားျပီမဟုတ္လား”
”ဟုတ္တယ္
အခုမင္းန႕ဲ ငါနဲ႕က ခ်စ္သူေတျြဖစ္သြားျပီ။ ငါ………. ငါ……….ေလ
ငါ့ရင္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲကြာ။ ရင္ဘတ္ေအာင့္ သလိုလို ဗိုက္ပဲဆာသလိုလို ၀မ္းပဲပူသလိုလိုနဲ႕။
ဒီလိုခံစားမႈမ်ိဳးၾကီးတစ္ခါမွ မခံစားဖူးဘူး။ မင္းေရာဘယ္လိုေနလဲ"
”ကြ်န္ေတာ္က
ဘယ္လိုေနလဲဆိုေတာ…့ ………”
”အင္း
ဘယ္လိုေနလဲ"
ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့ သူျပံဳးျပန္သည္။ လတ္တေလာသျူပံဳးလို႕ခ်ည္းသာ
ေနသည္မွာ အေခါက္ေပါင္းမေရႏိုင္ေတာ့။ ထို႕ေနာက္သ႕ူ လက္တစ္ဖက္က ဘယ္ဖက္ရင္အံုကို ပုတ္ျပသည္။
”ဒီရင္ဘတၾ္ကီးထဲမွာေလ
ဒိတဒ္ ိတ္………ဒိတဒ္
ိတ္နဲ႕ ဆရာေလးရယ္။ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြ ဒီေလာက္က်ယ္ေနတာ
ဆရာေလးမၾကားရဘူးလား”
ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ ရင္ဘတ္နားသို႕ ကပ္ျပီးနားေထာငၾ္ကည့္သည္။ ဟုတ္ပါရဲ႕……….။သူေတာ္ေတာ္ေလးကို
ရင္ခုန္ေနသည္ပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ေျခေတြလက္ေတြတုန္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနသည္။ ဘ၀မွာတစ္ခါမွမၾကံဳဖူးတ့ဲ
အခ်စ္ဆိုတ့ဲအရာၾကီးကို ပထမဦးဆုံးစတင္ခံစားလိုက္ ရသည့္အခ်ိန္မာွ ေတာ့ သူေရာကြ်န္ေတာ္ေရာ
အခ်စ္ရဲ႕ေအာက္တြင္ ဒူးေတြေထာကျ္ပးီ လက္ေျမာွ က္အရံႈးေပးကာ အခ်စ္ျပဳသမွ် ႏုရေတာ့မည့္
မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ေလးေတြ ျဖစ္ေနေခ်ျပီေလ။ ကြ်န္ေတာ္ယၾုံကည္ရူးမိုက္စာြ ကိုးကြယ္မိေနသည့္
အခ်စ္က ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ယခုလို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးသည့္ ရလဒ္ ေတြကို ဖန္တီးေမြးဖြားေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု
ကြ်န္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွ မေမွ်ာ္လင့္ ခဲ့ဖူးပါေခ်။
”မင္းရင္ေတြေတာ္ေတာ္ခုန္ေနတာပဲ။
”
”ဆရာေလး
မေနာက္နဲဗ်ာ..။ ကဲေျပာ…………ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရဲ႕လား”
”ခ်စ္တယ္ဆိုကာြ
”
”ဘာျဖစ္လ႕ို
ခ်စ္တာလဲ"
”ဘာျဖစ္လ႕ို
ခ်စ္တာလဲ ဆိုေတာ့။ မင္းရဲ႕အျပံဳးေလးေၾကာင့္ေပါ့ကာြ ။ မင္းေလးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္တိုငး္
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ လႈပ္ခတ္သြားလဲသိလား။ မင္းရဲ႕ အျပံဳးထဲမွာကိုယ့္အသည္းႏွလုံးပါသြားတယ္။
ကိုယ္မင္းကို ပထမဦးဆးုံ စေတြ႕တ့ဲေနကပဲ မင္းကို စခ်စ္ခဲ့တာ။ မင္းသိပ္ေတာ္တယ္ သိလား။
ေက်ာက္တုံးလို မာေက်ာေနတ့ဲကိုယ့္အသည္း အခ်စ္ဆိုတာဘာမွန္းမသိတ့ဲကိုယ့္အသည္း တံခါးမပြင့္ေသးတ့ဲ
ကိုယ့္အသည္း ေသာ့ပိုင္ရွင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ကိုယ့္အသညး္ မင္းေလးနဲ႕ေတ႕ြ မွပဲ အရာရာကို သိနားလည္လာခ့ဲတယ္။
အခုေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ၾကီးကသိပ္ကိုအဓိပၸါယ္ရိွသြားျပီေပါ့ကာြ ”
ကြ်န္ေတာ့္စကားဆုံးေတာ့ သူသေဘာက်ျပးီ ရယ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာရယ္စရာေကာင္းေနလ႕ို
လားမသိပါ။ ထို႕ေနာက္ သူကြ်န္ေတာ့္ကို ကုတင္ေပၚသို႕ လဲွခ်လိုကျ္ပးီကြ်န္ေတာ့္ဗိုက္သားျပင္ေပၚတြင္
ကန္႕လန္႕ျဖတ္ေခါင္းအံးု အိပ္လိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ေခါင္းေလးကို ယုယစာြ ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။
သူ႕ဆံစေတြက ႏူးညံစာြ ေပ်ာ့အိေနသည္။
”ကြ်န္ေတာ္လည္း
အတူတူပါပဲဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ဖုန္းထဲမာွ ေလ ဆရာေလးကို ခိုးရိုက္ထားတ့ဲဓာတ္ပုံေလးေတာင္ရိွေသးတယ္။
ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္ကို ပစ္မသြားပါနဲ႕ဗ်ာေနာ္။ ဆရာေလးပစ္သြားရင္ေလ ကြ်န္ေတာ္ရင္ကဲျြပီး
က်န္ခ့ဲမွာဗ် သိလား။ ကြ်န္ေတာ္ေလ ဆရာေလးကို သိပ္ခ်စ္တယ္ဗ်ာ အရမ္းခ်စ္တယ္ တအားၾကီးခ်စ္တယ္။
ဆရာေလးေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ရူးေတာ့မာွပဲဗ်ာ”
”မင္းကို
ကတိေပးတယ္ ဘယ္လိုအေၾကာင္းမ်ဳိးေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္မင္းကို ဘယ္ေတာ့မွခဲမြ သြားဘူး။
အိုေကလား”
”ဆရာေလး
ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္လို႕ေျပာဦးဗ်ာ။ ၾကားခ်င္ေသးတယ္”
”ဟားဟား
ခ်စ္ပါတယ္ကြာ ခ်စ္ပါတယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ အမ်ားၾကီးခ်စ္တယ္ မိုးေလာက္ၾကီးခ်စ္တယ္
အၾကီးၾကီးခ်စ္တယ္"
ကြ်န္ေတာ္ေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္ သူ႕ပါးေလးကိုငုံ႕နမ္းလိုက္ပါသည္။
သူ႕ပါးေလးက ေဖာင္းအိေနလွ်က္ ဆဲြညွစ္ခ်င္စရာေကာင္းလွသည္။ သိပ္ျပီးခ်စ္စရာေကာင္းသည့္
သူ႕ကိုအခုမွပဲ ကြ်န္ေတာ္တစ္၀ၾကီးခ်စ္ခြင့္ရေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ၏့္ အနာဂတၾ္ကီးသည္ သာယာ
ေအးျမလွ်က္အခ်စ္ပန္းေတြေ၀ေ၀ဆာေနေတာ့မည္။ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ၾကးီ က သူ႕အတြက္လိုရာျဖည့္ဆည္းေပးဖို႕ဖန္ဆင္းထားသလို
ျဖစ္ေနေစရမည္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ပက္သကျ္ပးီ သူနည္းနည္းေလးမွ စိတ္မဆင္းရဲ႕ေစရ ေအာင္ကြ်န္ေတာၾ္ကိဳးစားမည္။
သ႕ူ အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲမာွ ရွိတ့ဲအခ်စ္ေတြ အကုန္လးုံ ပံုလို႕ေပးအပ္လိုက္ပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ
ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္။
သူကြ်န္ေတာ့္ကို ေမာၾ့ကည့္ရငး္ သူ႕လက္ေပၚသို႕ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္
ကြ်န္ေတာ့္လက္ေတြေပၚသို႕ထပ္မံအုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္ လိုက္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ကြ်န္ေတာ့္လက္ေတြကို
သူ႕လက္ေခ်ာငး္ ေလးေတြျဖင့္ေျဖးေျဖးေလး ညွစ္ကာ သ႕ူ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ကပ္ကာ နမ္းလိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲ ၾကည္ႏူးရိပ္ေတြတျမညျ့္မည့္ မွ်င္းတက္လာျပးီ လိႈက္ဖိုေနေသာ လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖိုရင္ခုန္သံေတြႏွင့္အတူ
ျပံဳးေပ်ာ္ေနမိ သည္။ သူလည္းကြ်န္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္သည္ပဲ။
”သိပ္ခ်စ္တယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ဗ်ာ…………………..”
x x x
ခ်စ္သျူဖစ္ခါစ ခ်စ္နလန္ထခါစ သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္သည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ၾကည္ႏူးမဆုံးႏိုငျ္ဖစ္ေနရင္း
အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားသည္။ ေန႕လည္အခ်ိန္မွသည္ညအခ်ိန္သိ႕ု ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားသည္။
ေနလုံးၾကီးသည္လညး္ အေနာက္ေဂၚယာကြ်န္း သို႕ စုန္းစုန္းျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ သာြ းေခ်ျပီ။
တိမ္တိုက္ညိဳညိဳေတၾြကားထဲတြင္ ခမ္းေကြးေကြးလျခမ္းေလးပင္ခပ္ေရးေရးေပၚေနျပျီဖစ္သည္။ ညအခ်ိန္၀င္ခါစ
ဆိုေပမယ့္ အိုက္စပ္စပ္ေတာ့ ႏိုင္ေနေသးသည္။
ကြ်န္ေတာ္ ၀ရံတာေပၚမွ အျပင္ဖက္သ႕ို ေငးေနမိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ
တဒုန္းဒုန္းေမာင္းႏွင္သြားေသာေထြလာဂ်ီအသံမ်ားက ပတ္၀န္းက်င္ ကို အသက္၀င္လႈပ္ရွားေနေစသည္။အခုထိအိမ္မျပန္ေသးေသာ
ကြ်န္ေတာ့္ကို အေမစိတ္ပူေနျပီလားမသိပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေတြေ၀လြင့္ ေမ်ာစြာစဥ္းစားေနမိပါသည္။
ခဏၾကာေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေလတစ္စီးျခံ၀န္းေလးထဲသို႕ ၀င္လာသည္။ သျူပန္လာျပီထင္သည္။ ညစာသြား
၀ယ္မည္ဟုဆိုကာ အျပင္ထြက္သြားသည္မွာနာရီ၀က္ခန႕္ ရိွေနျပျီဖစ္သည္ ယခုမွျပန္ေရာက္လာသည္။
ကြ်န္ေတာ္ေအာက္ထပ္သို႕ ဆင္းသြားျပီးသူ႕လက္ထဲမွ အထုတ္ေတြကို ကူဆဲြေပးလိုက္သည္။
”ဆရာေလး
ဒီညအိမ္မျပန္ရဘူးေနာ္ ဆရာေလးအေမကို ဖုန္းဆက္လိုက္ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို႕။ကြ်န္ေတာ့္အေဖလညး္
အလုပ္ေတြ မ်ားေနတာ အိမ္ျပန္ေနာက္က်လိမ့္မယ္။အိမ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ မေနခ်င္ဘူး”
”အုိေက
ဒါဆိုရင္ခဏေနက်ရင္ ဆက္လိုက္မယ္ေလ။ ေနပါဥးီ အခုက ဘာေတြ၀ယ္လာတာလဲ။ အထုပ္ေတြကလည္းမနည္းပါလား”
”ေျမအိုးျမီးရွည္ေလ။ ျပီးေတာ့ ၀က္သားေခါက္ကင္ရယ္။ ၾကက္ေျခေထာက္သုပ္ရယ္၊
ေသာက္ဖို႕ chives ေတြရယ္၀ယ္လာတယ္။ ေရခဲေသတာၱထဲမာွ ဟင္းေတြရိွေသးတယ္။”
”စားစရာေတြက
မ်ားလွခ်ည္လား”
”ကဲပါ
ဆရာေလးရယ္ အိမ္ထဲကို၀င္ရေအာင္ပါ။ အိမ္ထဲေရာက္မွ ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာရင္းစားၾကတာေပါ့
မဟုတ္ဘူးလား”
”ဟုတ္...”
”အဟငး္
လိမာၼ တယ္ ဒါမွငါ့မိန္းမ …………..လာသြားမယ္”
သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ အထုတ္ေတြဆဲြရင္း အိမ္ေရွ႕တံခါးမၾကီးမ
ျဖတ္သန္းကာ ထမင္းစားခန္းထဲသို႕၀င္လာခ့ဲသည္။ ထမင္းစားခန္းထဲ သို႕ေရာက္ေသာ္ စားစရာေတြကို
စားပဲြေပၚတင္ျပးီ ပန္းကနု္ေတျြဖင့္လွယ္ထ့ဲလိုက္၏။ ေျမအိုးျမီးရွည္ေတြက ပူပူေလာင္ေလာငျ္ဖင့္
အေင႕ြ ေတြတေထာင္းေထာငး္ ထေနသည္။ ငရုတ္ေကာင္းခတ္ထားေသာေၾကာင့္ လားမသိေတာ္ေတာ္ေလးကိုေမႊးေနသည္။
ကြ်န္ေတာ္ဗိုက္ေတြ တၾကဳတၾ္ကဳတ္ဆာလာသည္။
”ဆရာေလး
ေရာ႕ အ၀သာဆ…ဲြ
……”
သူ႕ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕ကို ျမီးရွည္ပန္းကနၾ္ကီး ခ်ေပးသည္။ ထို႕ေနာက္
ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္ထဲမွတူတစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္ကာေပး၏။
”ေက်းဇူးပဲ
……..မင္းလညး္စားေလကြာ ”
”ကြ်န္ေတာ္ဗိုက္သိပ္မဆာေသးဘူး။
စားခ်င္စိတ္လည္းသိပ္ မရိွဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ရင္ဘတ္ထဲမာွ တစ္ခုခုခံေနသလိုပဲ ေနရထိုင္ရခက္ေနတယ္”
”ရငျ္ပည့္
ရင္ကယ္ ျဖစ္ေနတာမ်ားလား။ ဒီေန႕တစ္ျခားဘာေတြ စားထားေသးလဲ"
”မဟုတ္ဘူး
ဆရာေလး အဲလိုျဖစ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘးူ အခုျဖစ္ေနတာက ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာၾကီးျဖစ္ေနသလို တစ္ခုခုပဲလိုေနသလို
မတင္မက်ၾကီးဗ်”
ကြ်န္ေတာ္သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ သူလည္းကြ်န္ေတာ့္လို ျဖစ္ေနတာျဖစ္မည္။
အင္းေလ ႏွစ္ေယာက္လုံးက အခ်စ္ဦးေတြဆိုေတာ့ သည္ေလာက္ေတာ့ရိွမည္ေပါ့။ အခ်စ္ဆိုတာအခုမွ
စတင္ခံစားဖူးတ့ဲ သူေတြဆိုေတာ့ အခ်စ္ရဲ႕ထူးဆန္းမႈေတြကို တအံ့တၾသျဖစ္ေန တာျဖစ္မည္။
ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ဟန္ပါပါေလးျပံဳးျပလိုက္သည္။
”ဘာျပံဳးတာလဲ
ဆရာေလးရ”
”ျပံဳးခ်င္လ႕ို
ျပံဳးတာကာြ ”
”အင္းေလ
ဘာျဖစ္လို႕ျပံဳးတာလဲ”
”အေသသတ္လိုက္
မေျပာဘးူ ”
”ဟာ………..ညစ္ျပီ
ၾကည့္စမး္ ”
”ဟား…………
ဟား……………….
ဟား ”
အစားအေသာက္ေတြက ေတာ္ေတာ္စားလို႕ေကာင္းသည္။ စားလိုက္ေသာက္လိုက္ေသာအခါဗိုက္တင္းျပီး
ေနရထိုင္ရခက္ခ်င္သလိုပင္ ျဖစ္လာသည္။ စားလို႕ေသာက္လို႕ ျပီးသြားေသာအခါေခြ်းေတျြပန္ လာသည္။
ျမီးရွည္က စပ္ကလည္းစပ္ ပူကလည္းပူဆိုေတာ့ လူတစ္ကိုယ္လံးုအပူထုတ္ထားသလို ျဖစ္လာသည္။ ဇင္မင္းသူက
ပန္းကန္ေတြသိမ္းျပးီ ကြ်န္ေတာ့္ကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးစိစိလုပ္ေနသည္။
”ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္အခနး္ ထဲသြားေနေလ အဒ့ဲ ီမာွ အဲယားကြန္းဖြင့္ထားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ပန္းကန္ေတြ သိမ္းျပီးတာနဲ႕ တက္လာ ခ့ဲမယ္။ Chivas ပုလင္းေတြပါတစ္ခါထဲ ယူသြားလိုက္”
ကြ်န္ေတာ္ သ႕ူ ကို တစ္ခ်ကၾ္ကည့္လိုကျ္ပးီ စားပဲြေပၚရိွ
Chivas ပုလင္းေတြကိုကိုင္ကာ အေပၚထပ္သို႕တက္လာခ့ဲသည္။ အခန္းထဲ ေရာက္မွ ေလးေအးေပးစက္ေၾကာင့္
ေခြ်းနည္းနည္းတိတ္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ဟၾိုကည့္သညၾ္ကည့္ ၾကည့္ေနရငး္ မ်က္လုံးေတြက
အမွတ္မထင္အျပင္ဖက္သို႕ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အျပင္ဖက္တြင္ မဲေမွာင္ေနျပးီ မိုးစုံးစုံးခ်ဳပ္ေနေခ်ျပီ။
ကြ်န္ေတာ္အိမ္ကိုသတိရကာ အေမ့ထံ ဖုန္းဆက္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ ေဘာငး္ဘီအိတ္ကပ္ထဲတြင္ ဖုန္းကိုရာွ ၾကည့္သည္။ မေတြ႕။ ကြ်န္ေတာ္အခုမွ သတိရသည္။
ဖုန္းကအိမ္မာွ က်န္ခ့ဲသည္ပဲ။ အခန္းပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ရငး္ ကုတင္ေခါင္းရင္းရိွ
တယ္လီဖုန္းကိုေတြ႕သည္။ ဖုန္းေဘးနားသိ႕ု ေလွ်ာက္သြားကာ နံပါတ္ေတြကို သြက္လက္စာြ ႏိွပ္လိုက္ရင္းအေမ့ဆီဖုန္းေခၚလိုက္၏။
”ဟယ္လ…ို
…..”
”သား……..အခုထိျပန္မလာေသးဘူးလား
မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ။ နင့္ကိုအေမဖုန္းဆက္ေသးတယ္ဖုန္းကနင့္အခန္းထဲက ထျမည္မွ အိမ္မာွ ဖုန္းက်န္ခ့ဲမွန္းသိတာ။
အခုဘယ္ေရာက္ေနတာလ”ဲ
”………………
………………………”
”ေၾသာ္
ဟုတ္လား။ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလား သားရယ္။ ဒီမာွ အေမက ထမင္းစားမလို႕ေစာင့္ေနတာ”
”…………
………… ……………… ……………..”
”ေအးေအး
ျပီးတာပါပဲ ဒါဆိုရင္လညး္ အေမစိတ္မပူေတာ့ပါဘူး။ သူမ်ားအိမ္မာွ ဆိုေတာ့အေနအထိုင္က်ဥ္းက်ပ္ေနမာွ
ပဲစိုးတယ္။”
”…………..
………………. ……………….. …………..”
”ေအးေအး
ဒါဆို ဒါပဲေနာ္သား ……”
”……………..”
ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းခြက္ကို ခ်ျပးီ သက္ျပင္းခပ္ဖြဖြေလး ခ်မိသည္။
အေမ့ကို သနားေတာ့သနားသည္။ အခုလိုက်ေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ ပစ္ထားသလိုမ်ားျဖစ္ေနမလား မသိပါ။
အေမတစ္ခုသားတစ္ခု ဘ၀မို႕အေမ့ႏွင့္ကြ်န္ေတာ္က သာမန္သားအမိေတြထက္ ပိုျပီး ခ်စ္ၾကသည္။
အေမကလညး္ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚမိခင္၀တၱရားမပ်က္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္ကေလးမွ
မ်က္ႏာွ အညိဳးမခံပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အျမဲတမ္းအရိပ္တၾကညၾ့္ကည့္ရိွေနခ့ဲသည္။ ကြ်န္ေတာ္
ဘာေတြလိုအပ္ေနသည္ ဘာလုပ္ခ်င္ေန သည္ကို အေမက ေျပာစရာမလိုပဲ အကုန္သိသည္။ အျမဲတမ္းလိုလိုလဲအခ်ိန္မီျဖည့္ဆည္းေပးတတ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ အေမ့ကို ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသသည္။
”ေဒါက္
…………ေဒါက…္
…………..ေဒါက…္
………ဆရာေလး တံခါးဖြင့္ပါဥးီ ”
တံခါးေခါက္သၾံကားရသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ကုတင္ေပၚမွ ထကာ တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ ျပီးရုတ္တရကျ္မင္လိုက္ ရသညျ့္မင္ကြင္းေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က်က္ေသေသသြားသည္။
”ဇင္မင္းသူ……….အီ
………..အ…ီ
….အၤက်ီလဲ၀တ္မထားပါလား”
”ဟုတ္တယ္
အရမ္းပူလို႕ ေအာက္ထပ္မာွ ခြ်တ္ထားခ့ဲျပီ။ ပန္းကန္ေတြသိမ္းရတာနဲ႕ေခြ်းေတြေတာင္ျပန္တယ္
ဟးူ ………”
သူေျပာေျပာဆိုဆျိုဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေက်ာ္ကာ အခန္းထဲသို႕၀င္သြားသည္။
ပိန္ပိန္ပါးပါးသ႕ူ ခႏာၶ ကိုယ္ေလးက ေတာင့္ေတာင့္ တင္းတင္းေတာ့ရိွပါေသးသည္။ ဒါေပမယ့္နံရိုးႏွစ္ခုကေတာ့
ပုခုံးေနာက္ကို နည္းနည္းထြက္ေနသည္။ ခါးေသးျပးီ ဗိုက္မွာ ျပားကပ္ကပ္ျဖင့္ ႏို႕သီးေလးမာွ
နီရဲေနသည္။ ခါးပတ္အထက္တြင္ အနည္းငယ္စြန္းထြက္ေနေသာ သူ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီစေလးကို ၾကည့္လိုက္ရငး္
ကြ်န္ေတာ္တစ္ခ်ကျ္ပံဳးလိုက္မိသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားစရာပဲ ဇင္မင္းသူေရ႕။
”ဆရာေလး
Chivas ေသာက္ရေအာင္ လာေလဗ်ာ။ ခဏေနရင္ စေလာင္းက မန္ယူပဲြလာလိမ့္မယ္အတူတူ ၾကည့္ရင္းေမာ့ရေအာင္”
ကြ်န္ေတာ္စကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုပဲ သ႕ူ အနားသို႕ သြားထိုင္လိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ရင္ခုန္သံေတြ သမင္ပ်ိဳေလး တစ္ေကာင္လို တကၾ္ကြ ေနသည္။ သူအသက္တစ္ခ်က္ရႈလိုက္တိုငး္
ထြက္ေပၚလာသည့္ညွင္းသဲ့သ့ဲေလတိုးသံေလးကို နားေထာင္လိုက္တိုငး္ ြ်န္ေတာ္ရင္ထဲတြင္ ယားက်ိယားက်ိျဖစ္လာသည္။
သူ႕၏ေခ်ာမြတ္ေနေသာ ေက်ာျပင္ေလးကို ၾကည့္ရငး္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာ
ျပန္သည္။ သူကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလို ေအးေအးေဆးေဆးျဖင့္တီဗြီဖြင့္ကာ Chivas ပုလင္းေလးကိုေမာ့ျပးီ
လိုင္းေတြတစ္လိုင္းျပီး တစ္လိုင္း ခ်ိန္းေနသည္။
သူကြ်န္ေတာ့္ကို ဂရုမျပဳသည္လား သ႕ို မဟုတ္ တမင္ဟန္ေဆာင္ေနသည္လား။
ကြ်န္ေတာ္ စားပဲြေပၚတြင္တင္ထားေသာ အထုတ္ထဲမွ Chivas တစ္လုံးကို ထုတ္ကာကိုငၾ္ကည့္လိုက္သည္။
Chivas ပုလင္းေလးသည္ ေရခဲစိမ္ထားေသာေၾကာင့္ ေအးစက္ေနျပီး ေရစက္ေလး ေတြ ပုလင္းတြင္ တဲြသီေနေလသည္။
ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ပုခုံးေနာက္သို႕ သြားထိုင္လိုက္ကာ Chivas ပုလင္းေလကို ကိုင္ျပီး မခို႕တရို႕ျပံဳးလိုက္
မိသည္။ ထို႕ေနာက္ ေအးစက္ေနေသာ Chivas ပုလင္းျဖင့္ ေခ်ာမြတ္ေနေသာ သူ႕ေက်ာျပင္ကို အသာေျဖးျဖးခ်င္း
ကပၾ္ကည့္လိုက္သည္။
” အား…………………………………………………”
သူေက်ာေကာ့သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ဖက္သို႕လွည့္ကာ
ထူးဆန္းေသာ မ်က္ႏာွ ျဖင့္ၾကည့္သည္။ ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ ကို အေရ႕ွ ဖက္သို႕ ျပန္လွည့္ေစလိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ ေအးစက္ေနေသာပုလင္းျဖင့္ ထပ္ျပီးကပ္လိုကျ္ပးီ ပုခုံးတစ္ေလွ်ာက္ အသာေျဖးေျဖးခ်င္း
ေအာက္ပိုင္းသို႕ပြတ္တိုက္ေလွ်ာဆင္း လိုက္သည္။
”အာ…………….အား……………အာ…့
……..ဆ……ဆရာ………ဆရာေလး…….ေအး
……….ေအးတယ္ဗ်။ ဟိဟိ။ ယားက်ိ ယားက်ိ ေအးစက္စက္နဲ႕။ မေနတတ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ အာ…………….အာ့…………”
”ဟား
……….ဟား………….အရူးေလးရဲ႕
ျငိမျ္ငိမ္ေန မငး္ ကိုနတျ္ပည္ပို႕ေပးမလို႕”
ေအးစက္ေနေသာ ခ့ငလေ် ပုလင္းေလးမွ ေရစက္ေရဥေလးေတြက သူ႕ပုခုံးတစ္ေလွ်က္
ေလွ်ာကနဲဆင္းသြားျပီး ေဘာင္းဘီအစပ္သို႕ ေရာက္သြားကာ အထဲသို႕ ဆက္လက္စီး၀င္သြားသည္။ဘယ္ေနရာထိ
စီးသြားသည္ေတာ့ မျမင္ရေတာ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ေနေသာပုလင္းကို ဖယ္လိုက္ကာ
ေရေတြစိုစြတ္ေနေသာ သူ႕ေက်ာကို အသာအယာလက္ျဖင့္ပြတ္သပၾ္ကည့္သည္။ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ထဲတြင္
ဗုံအလးုံ တစ္ေထာင္ေလာက္ တီးေနသလိုတတုန္တုနျ္ဖင့္ ျမည္ခတ္ေနေလသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ အာေခါင္ေတြ
ေျခာက္လာခ်င္ သလိုလိုျဖစ္လာသည္။ သ႕ူ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပၾ္ကည့္ရင္းမွ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္
ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္မိသည္။ သူ၀ုန္းကန႕ဲ ထခုန္သည္။
”ဆရာေလး
မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနတာလဲ။ မေနတတ္ေတာ့ဘူး။စိတ္ထဲမာွ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ
ယားက်ိ ယားက်ိနဲ႕။ ဟိဟိ”
မတ္တတၾ္ကီးျဖစ္ေနေသာ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္ေမာၾ့ကည့္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုပဲ သူ႕ကို လက္မွဆဲျြပီး ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲသို႕
ဆဲြထည့္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္သူ႕ဆံပင္စေတြကို နမ္းရိႈက္မိလိုက္သည္။ သူကြ်န္ေတာ့္ကို ေမာၾ့ကည့္လာသည္။
သူ႕မ်က္ႏာွ ကေက်နပ္ေနသည့္ အရိပ္အေယာင္ေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနသည္။ သျူပံဳးစိစိ လုပ္ေနကာ မည္သည့္စကားမွ
မဆိုေတာ့ပါ။ ထ႕ို ေနာက္ သူကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွ ထြက္ကာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကုတင္ေပၚသို႕လဲခ်လိုက္သည္။
ျပီးေတာ့ သူကြ်န္ေတာ့္အေပၚမွ ၀မ္းလ်ား ေမာွက္ တက္ခြကာ မ်က္ႏွာ ကကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္နားသို႕
ကပ္လာျပးီ ကြ်န္ေတာ့္အၤက်ၾီကယ္သီးေတြကို တစ္ခုခ်င္းျဖဳတ္ေနသည္။
ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ေခါင္းေထာင္ျပီး
ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူကြ်န္ေတာ့္ကို ျပံဳးျပသည္ ထိုအျပံဳးထဲတြင္ကြ်န္ေတာ္တ႕ို ႏွစ္ေယာကၾ္ကား
အသိစိတ္နွစ္ခုက တစ္စုံတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ရန္ညိွႏိ္ႈင္းတိုင္ပင္လိုက္သည္ဟု ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္
ခံစားရသည္။
အၤက်ီေတြ ခြ်တ္ျပီးသြားေသာအခါ သူကြ်န္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီကို
ခြ်တ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ခါးပတ္ေခါငး္ ကို ကိုင္ကာ သူအၾကာၾကီးေတြေ၀ေနသည္။
သူ႕လက္ေလးေတြကမထိရဲထိရျဲဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ ခါးပတ္နားတြင္ တုန္ခ်ိတုန္ခ်ိ လုပ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕လက္ေတြကို
ဖယ္လိုက္ျပီး ေဘာင္းဘီခါးပတ္ေခါင္းကို ဆဲြဖြင့္ေပးလိုက္ကာ ဇစ္ကိုဆဲြလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ေဘာင္းဘီကို
ေပါင္တစ္၀က္ေလာက္ထိေလွ်ာခ်ေပးလိုက္၏။ က်န္သည့္အပိုင္းက သူ႕ဖာသာသူဆက္လုပ္ေစရန္ထားလိုက္သည္။
သူကကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာလို႕အကုန္မခြ်တ္တာလဲ ဟူေသာအၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္သည္။ ကြ်န္ေတာ္က မင္းဖာသာမင္းခြ်တ္ဟူေသာ
အၾကည့္ျဖင့္ျပနၾ္ကည့္လိုက္ သည္။
သူတစ္ခ်က္ျပံဳးကာ ကြ်န္ေတာ္ေဘာင္းဘီကို ေျခေထာက္မွကြ်တ္ေအာင္
ဆဲြခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ သူ႕ေဘာင္းဘီကိုလည္း ကဗ်ာကရာ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ယခုေတာ့ သူေရာကြ်န္ေတာ္ေရာ
အတြင္းခံေလးေတြႏွင့္ျဖစ္သြားသည္။ သူ႕ကြ်န္ေတာ္ဗိုက္ေပၚခြထားရင္းမွ ၀မ္း လ်ားေမာွ က္ခ်လိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲေအးစက္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ေတြ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုငျ္ဖစ္လာကာ မရိုးမရြျဖစ္လာ
သည။္ ပူေႏြးေနသည့္ သူ၏ဗိုက္သားျပင္ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္၏ဗိုက္သားျပင္က ထိကပ္ေနျပီး အသက္ရႈလိုက္တိုငး္
အထက္ေအာက္ပိန္ လိုက္ျပားလိုက္ ထိေနကာ ႏူးညံ့သည့္အထိေတြ႕ တစ္ခုကိုခံစားေနရသည္။ သူကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
နမ္းရိႈက္လိုက္ျပီး တေျဖး ေျဖးေအာက္သို႕ ေလွ်ာဆင္းသြားသည္။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ႏို႕သီးေခါင္းနားသို႕
ေရာက္ေသာအခါ သူရပ္တန္႕သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လုံးမွိတ္ထားလိုက္၏ ။
ခဏၾကာေသာအခါ စိုစိစိုစိ လွ်ာကေလး၏အထိအေတြ႕က ကြ်န္ေတာ့္ႏို႕သီးေခါင္းေပၚသို႕ေရာက္လာသည္။
ကြ်န္ေတာ္ တြန႕္ မသြား ေအာင္ မနည္းသိထားရသည္။ သူလွ်ာျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုဆက္ညွင္းဆဲေနေသာအခါ
ကြ်န္ေတာ္မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ရယ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာသည္။
”ဟိဟိဟ…ိ
………ေဟ့ေကာင္ ယားတယ္ကြ အာ…့ ………အာ့……အိးု …………ဟား…………ဟား………….”
ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ ေခါင္းကို ကိုင္ကာ ေမာ့ယူလိုက္သည္။ သူကေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပံဳးၾကည့္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ့္အေပၚမွ တြန္းခ်လိုက္ျပးီ
သူ႕အေပၚမွ ခြကာ ထပ္လဲွ လိုက္သည္။
သူ႕လက္ေတြကို ကြ်န္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုကျ္ပးီ
ကုတင္ေပၚသို႕ ဆဲဆြ န္႕လိုက္သည္။ သူ႕ေျခေထာက္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ေျခေထာက္ေတြျဖင့္ လိမ္လိုက္ျပးီ
က်စ္ေနေအာင္ ဖိထားလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ အေပၚထပ္ေမာွ က္လိုက္မွ ကြ်န္ေတာ့္ တို႕ႏွစ္
ေယာကၾ္ကား သတိထားစရာတစ္ခုကေပၚလာျပန္သည္။ အျခားေတာ့မဟုတ္ သူ႕ခ်က္ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ကြ်န္ေတာ့္ခ်က္ေအာက္ပိုင္းတို႕
ထိကပ္ေနသည့္ ေအာက္နားတြငး္ ပူေႏြးမာေက်ာေနေသာပစၥည္းႏွစ္ခုထိေတ႕ြ မႈကို သတိျပဳမိလာျခင္းျဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ေရာသူေရာ ထိုေနရာသို႕ျပိဳင္တၾူကည့္လိုက္မိကာ ကိုယ္စီျပံဳးလိုက္မိသည္။ သူ႕လက္ေတြက
ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ လက္ကို ဖယ္ကာ ထိုေနရာသို႕ ထိကိုင္ရန္ တေျဖးေျဖးလွမး္ လာသည္။
ကြ်န္ေတာ္သူ႕လက္ေတြကိုျပန္ဖမ္းဆုပ္လိုက္သည္။
သူကြ်န္ေတာ့္ကို ၾကည့္လာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို မထိရဘူး
ဟူေသာအၾကညျ့္ဖင့္ ျပံဳးစိစိလုပ္ကာ ေခါင္းရမ္းျပလိုက၏္ ။
ကြ်န္ေတာ့္ အမူအရာကို ျမင္ေသာအခါ
သူသြားေပၚေအာငျ္ပံဳးလာသည္။ ပူေႏြးေနေသာ ထိုေႏြးေတးေတးေနရာၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကို ခံစားမႈ
အရိွန္ျမင့္တက္လာေစျပးီအသည္းေတြအူေတြယားလာေစသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ထိုႏွစ္ေနရာကို ပြတ္သပ္မႈအၾကိမၾ္ကိမ္ျပဳလုပ္
ၾကည့္ေသာ အခါ သူမ်က္လုံးေလးမိွတ္သြားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
ကြ်န္ေတာ္ က်န္ရိွေနေသးသည့္ သူ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို
ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ သူေရာကြ်န္ေတာ္ေရာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ယၾုံကည္မႈ အျပည့္အ၀ျဖငၾ့္ကည့္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္သူ႕လက္ေတြကို ကိုင္ကာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ပ်ားရည္လိုခ်ိဳျမေသာအခ်စ္၀တ္ရည္ခရီးၾကီးတစ္ခုကို
ရင္ဆိုင္ဖို႕ရန္ဆုံးျဖတ္လိုကၾ္ကသည္။ သာယာခ်ိဳျမိန္ေသာ၊ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ စူးရွရွ
ရမၼက္ဆန္ဆန္ ရင္ခုန္သံေတြႏွင့္အတူအၾကင္နာႏွင္းဆီရနံ႕သင္းေနသည့္ အခ်စ္ေရယဥ္ေၾကာၾကးီ
ထဲတြင္ေျမာပါရင္း ေမာဟိုက္ လာသည့္အခါတစ္ဦးကို တစ္ဦးယုယအနမ္းေတြျဖင့္ နမ္းရိႈက္ရငး္
အေမာေျဖလိုက္နားလိုက္ ခရီးဆက္လိုက္ျဖင့္ေနာက္ဆုံးပန္းတိုင္သိ႕ု ေရာက္ေအာင္ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ခၾ့ဲကသည္။
ခရီးဆုံးသြားေသာအခါသူေရာကြ်န္ေတာ္ေရာ ေမာဟိုက္ပင္ပန္းကာ ေခြ်းေတြရဲႊစိုေနသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဥးီလြတ္ထြက္သြားမလား
စိုးရိမ္ကာ တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားျပးီ တစ္ေယာက္မ်က္ႏာွ တစ္ေယာက္ၾကည့္မ၀ျဖစ္ေနရသည္။ ႏြမ္းလ်ေနေသာသူ႕မ်က္ႏွာေလးကို
ၾကည့္ရငး္ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲ ေဆြးေျမ႕ေနသည့္ ထင္းတုန္းၾကီးကို မီးရ႕ိႈ ေနရသလို စိုထိုင္းထိုင္းျဖင့္
မႈန္မိႈင္းေနမိသည္။ သူ႕လက္ကေလးေတြကိုလညး္ နမ္းရိႈက္ေနမိသည့္အၾကိမ္အေရတြက္က မရည္ႏိုင္ေတာ့။
ႏူးအိအိ သူ႕အသားေလးႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္အသားေလးထိေနရသည္က ပဲေလာက၏အၾကးီ မားဆုံးေသာ စည္းစိမၾ္ကီးတစ္ခုကို
ခံစားေနရသလို ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာေကာင္းေနသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲတြင္သူ႕မ်က္ႏာွ
ေလးကို ဖြက္ထားျပီး ျငိမ္သက္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ ေက်ာျပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးရငး္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို
ခက္သ့ဲသဲ့တိုးညွင္းစာြ ညည္းဆိုေနလိုက္သည္။ သူ႕နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္ သူ႕ဆံပင္ေလးကို
နမ္းလိုက္ျဖင့္ ညသည္ အဓိပၸါယျ္ပည့္၀စြာ လမင္းၾကီးႏွင့္အတူသာယာလွပေနေလသည္။
အျပင္ဖက္တြင္ ကာရန္မ့ဲ လိပျ္ပာငယ္ေလး၏ မူးမိုက္ေနသည့္ ရင္ခုန္သံေတြလို
စိမ့္စိမ့္ေလးတိုက္ခတ္ေနသည့္ ညေလေျပေလးသည္ ေအးျမလွ်က္ေလာကၾကီးတစ္ခုကို အေမာေျပေအာင္ေဆာ္ေ၀့တိုက္ခတ္လွ်က္ရိွသည္။
ႏ႕ို ရည္ဆမ္းထားသည့္ ေလာကၾကီးသည္လညး္ တိတ္ဆိတ္ျခငး္အႏုပညာေျမာက္စာြ ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းတစ္ပဒု
္လို ကမာၻ ၾကီးကို အလြမ္းနာက်ေအာင္ျပဳစားေနသည္။အရာအားလးုံ သည္ ျပီးဆုံးျခင္း ေက်နပျ္ခငး္
အာ၀သီေတျြဖင့္ ေငြမံႈရည္က်ေအာင္ရဲႊနစ္ေနေသာ ႏွလုံးခုန္သံေတြ ေအာက္တြင္ မႈန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္
ကုနၾ္ကသည္။
အခ်စ္ရ႕ဲ ကန္႕သတ္ထားသည့္ နယ္ေျမတစ္ခုမွ သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္
စည္းေက်ာ္ခၾ့ဲကျပီးေနာက္ ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ယၾုံကည္စာြ ျဖင့္ ဘ၀ခ်င္းပုံအပ္လိုကၾ္ကသည္။
အမွားတစ္ခုမဟုတ္ေပမယ့္မွန္သည့္ဟုလည္း ယူဆ၍မရေသာ ဤရမၼက္ယဥ္ေက်ာၾကးီ ထဲတြင္ သူေရာကြ်န္ေတာ္ေရာ
စိတ္ရိွလက္ရိွလက္ပစ္ကူးခၾ့ဲကေပျပီ။ ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ၾကယ္ကေလးေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ျပးီ
ရွက္စႏိုးျဖင့္ သေရာ္ကုနၾ္ကသည္။ အခ်စ္နဲ႕ေလာက အဘိဓမၼာၾကားက သိမ္ေမြ႕ျခင္းတစ္ခုကိုကြ်န္ေတာ္တ႕ို
မိုက္မဲစြာ ရိုက္ခ်ိဳးမိလိုကၾ္ကျပီ။ သိကာၡ တရားေတြ လူ႕က်င့္၀တ္ေတြ ခ၀ါခ်ေလွ်ာ္ဖြတျ္ပီးေနာက္
အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈ ထုံးတန္းစဥ္လာ ေတြလို ရင္ခုန္စရာေကာင္းသည့္အခ်စ္စစ္ပဲြတစ္ခုကို မီးေမာငး္
ထိုးတိုက္ပဲ၀ြ င္ခ့ဲေခ်ျပီ။ ယေန႕သည္သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သျူဖစ္ သည့္ေန႕လည္း ဟုတ္သလို
ႏွစ္ဦးႏွစ္ေယာက္၏ ပထမဦးဆုံးေသာ ပန္းပြင့္ေတြကို ေျမေပၚသို႕ေခြ်ခ်ခ့ဲသည့္ေန႕ဆိုလွ်င့္လည္းမမွားပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေၾကြက်ခ့ဲပါျပီ……………………….။
x x x
မနက္မိုးလင္းသည့္အခါ အနမ္းတစ္ချုဖင့္သူ႕ကို ႏႈတ္ဆက္ချ့ဲပးီ
ကြ်န္ေတာျ္ပန္လာခ့ဲသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ္ အိမ္မက္မွ လန႕္ ျပီးႏိုးထလာသူ တစ္ေယာက္လို
ေ၀း၀ါးစာြ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ခ်င္ေနေသး သည္။ အျဖစ္ပ်က္ေတြ၏ လွ်ငျ္မန္စာြ ေျပာင္းလဲမႈ
ေအာက္တြင္မယၾုံကည္ႏိုင္ဖြယ္ရာ အေျခအေနေတြကို ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ကြ်န္ေတာ္ေတြ႕ၾကံဳခ့ဲရသည္။
ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ၾကီးသည္ အခ်စ္န႕ဲ ပက္သကျ္ပးီ လိႈင္းမသင့္ မုန္တိုင္းမမိခ့ဲဖူးပါ။ တစ္စုံတစ္ရာေသာခ်စျ္ခင္းသကၤတေတြက
အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေခ်ာ႕ျမဴျပးီ သူလိုရာသို႕ ညိဳ႕ငင္ဆဲေြ ခၚသြားေလသည္။
ကြ်န္ေတာ္ မိန္းေမာစာြ ေမ်ာပါသြားမိသည္။ ပြင့္သစ္စေလာက
ၾကီးကၾိုကည့္ရင္းကြ်န္ေတာ္ တစ္ခ်က္ ေတြးမိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္မာွ ခ်စ္သူရိွေနျပီ။
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္သည့္အခါ မ်က္ႏာွ သစ္လိုကျ္ပးီ အေမျပင္ေပးသည့္
မနက္စာကို ျမိန္ရည္ယွက္ရည္စားေသာက္လိုက္သည္။ ထ႕ို ေနာက္ အ၀တ္စားလဲကာ အေဆာင္သို႕ထြက္လာခ့ဲသည္။သူႏွင့္ေတြ႕ရေပဦးမည္။
ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏာွ ေတာ့ နည္းနည္းပူခ်င္ေနသည္။ ေရွ႕ဆကျ္ပးီ ရင္ဆိုင္ရမည့္ကြ်န္ေတာ္တ႕ို
ႏွစ္ေယာက္၏ ဘ၀ကၾကိဳးသစ္ေတြက မည္သို႕မည္ပုံလာဦးမည္ မသိပါ။ လူေတြသည္အခ်စ္န႕ဲ ပက္သက္ျပီးေတာ္ေတာ္
ဒုကၡမ်ားၾကသည္။ ဤအခ်စ္ဆိုေသာ အရာၾကီးသာမရိွလွ်င္လူသားေတြ ကမာၻ ၾကီးေပၚတြင္ ဆက္လက္အသက္
ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ပါေတာ့မည္လား မသိပါ။ အခ်စ္ကလူေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲေစႏိုင့္သည့္
ေမာွ ္ဆရာေလးတစ္ဦးလိုပါပင္။ အခ်စ္တြင္ ပင္ကိုယ္သိႏိၶႏွင့္စြမ္းအားေတြရိွေနသည္။ အခ်စ္၏တန္ဖိုးသည္
ျမငျ္မတ္ေနျပးီ အခ်စ္ကို ႏွလုံးသားဆိုေသာ ေနရာတစ္ခုမွလဲြ၍ အျခား မည္သည့္ေနရာတြင္မွ
ရာွ ေတြ႕ႏိုင္မည္မဟုတ္လိမ့္။
အခ်စ္သည္အရာအားလုံးႏွင့္ ေရာယွက္ေနျခင္းမရိွပဲ သည္းသန္႕ရပ္တည္ေနေသာသန္႕ရွင္းစငၾ္ကယ္သည့္
ေလာကအလွရတနာ တစ္ပါးျဖစ္သည္။ အခ်စ္သည္သာ အရာအားလုံး၏အရွင္သခင္ျဖစ္သည္။ လူေတြအားလံးု
အခ်စ္၏ေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ခစားကာ အရံႈးေပးရစျမျဲဖစ္သည္။အခ်စ္သည္ အရာအားလုံးကို ပိုင္စိုးႏိုင္သလို
အမ်ိဳးမ်ိဳးျခယ္လွယ္ႏိုင္ျပီး ေစလိုရာညႊန္းႏိုင္ေလသည္။ လူေတြ အားလုံးအခ်စ္၏ အမိန႕္
ေတာ္အတိုင္း အခ်စ္၏ညႊနး္ ၾကားခ်က္အတိုင္း တေသြမတိမ္းလိုက္နာေဆာင္ရြက္တတ္သည္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ
ကမာၻ ၾကီးက သာယာလွပလာသလိုရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္သည့္ အခါလည္းရိွသည္။
ကြ်န္ေတာ့္၏ေန႕စဲြတိုင္းတြင္လညး္ ယခုဆိုလွ်င္ အခ်စ္က ပါ၀င္ပက္သက္ေတာ့မည္
ျဖစ္သည္။
x x x
ဇင္းမင္းသူတို႕ အိမ္တြင္ Guide လုပ္မည့္ကိစၥ အေမ့ကိုေျပာျပေသာအခါအေမက
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴျဖင့္သာ ခြငျ့္ပဳေပးခ့ဲသည္။ ဤသည္ ကပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို အျမဲတမ္းအတူရိွေနေစဖို႕တြန္းအားေပးခ့ဲသလို
ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ စားအတူသြားအတူ အိပ္အတူ ျဖင့္ ေန႕ရက္ေတြကိုကုန္ဆုံးေစခ့ဲသည္။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မေတြ႕ရလွ်င္မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္အခ်စၾ္ကိဳးေတြက တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္
ပိုမိုခိုင္မာလာခ့ဲသည္။
သူႏွင့္ကြ်န္ေတာၾ့္ကားတြင္ထူးထူးဆန္းဆနး္ ဆက္သြယ္မႈေလးေတြလဲ
ရိွေနပါေသးသည္။ သူကတစ္ခါတစ္ခါ ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ထဲတြင္ “ဒီေန႕ ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာလို႕အရမ္းၾကည့္တာလဲ”
ဟူသည့္ စာမ်ိဳးေလးေတြ။ “ ဆရာေလးဒီေန႕ ၀တ္လာတ့ဲ အၤက်ီေလးကဆရာေလးနဲ႕လိုက္တယ္ ” ဟူသည့္
စာမ်ိဳးေလးေတြ လာေရးထားတတ္သည္။ ထိုသို႕ သူ၏ထူးဆန္းသည့္ အမူအက်င့္ေလးေတြကို ျမင္ရေသာအခါ
ကြ်န္ေတာ္ အၾံသ၀မ္းသာ ျဖစ္ခ့ဲရသည္။
သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေန႕ရက္ေလးေတြသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခငး္
ၾကည္ႏူးျခင္း အခ်စ္ရဲ႕အႏွစ္အရသာေတြျပည့္စုံ လွ်က္ဘ၀ၾကီးသည္ သာယာ နာေပ်ာ္ဖြယ္အတိျပီးေနေလသည္။မေတြ႕ျဖစ္သည့္အခါမ်ားတြင္
ညအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေသာ အခါဖုန္းေတြတစ္၀ၾကီးေျပာျဖစၾ္ကသည္။ ဖုန္း ေျပာလွ်င္လညး္ အနညး္ ဆုံး
တစ္နာရီခန္႕ၾကာျမင့္တတ္သည္။ ဤသို႕ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ခ်စ္သူဘ၀ေလးသည္ သက္တန္းတစ္လ ၾကာျမင့္ခ့ဲေလသည္ေငျြခည္ေရာင္ေဖ်ာ့ေနသည့္
ျမစ္ျပင္က်ယၾ္ကီးသည္ အေ၀းမၾွကည့္ေနသူအဖို႕ စိတ္ႏွလုံးကိုဦးညြတ္သြားေလာက္ ေအာင္လွပေနသည္။
ေနလုံးၾကီးသည္လည္း ေရာင္နီပ်ိဳးကာ ျမစျ္ပငၾ္ကီးထဲသို႕နစျ္မဳပ္လုနီးေနျပီျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ
ေကာင္းကင္ ယံတြင္ လႈပ္ရွားျပန္သန္းေနေသာငွက္ကေလးမ်ား၏ က်ီက်ီက်ာက်ာ ျမည္သံကိုလည္း ၾကားေနရသည္။
ဤကဲ့သို႕ တစ္စုံတစ္ခုေသာ လြမ္းေမာဖြယ္ရာရႈခင္းၾကီးေတြကို ျမင္ရတိုင္းကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္အျမဲတမ္းကသိကေအာကျ္ဖစ္မိသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕အခုေရာက္ေနသည္ကျမိဳ႕အစြန္ရိွေတာင္ကုန္း ဘုရားေပၚတြင္ျဖစ္သည္။
ေစတီငွကျ္မတ္နားေတာ္မွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဆည္းလည္းသံေလးမ်ားသည္ ပတ္၀န္းက်င္ကို တိုးေ၀ွ႕ရိုက္ခတ္လွ်က္
ေလညွင္းႏွင့္အတူေဆာျ့မဴးေနေလသည္။ေတာင္ကုန္းေပၚမွေန၍ ေအာက္သိ႕ု ငုံ႕ၾကည့္လိုက္လွ်င္
ျမဴမံႈအနည္းငယ္ ရီေ၀ေနေသာခပ္က်ဲက်ဲလူေနအိမ္တစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ စမ္းညိဳ႕ေနသည့္ လယ္ကြင္းျပင္
ၾကီးေတြကို စပ္ဆက္လွ်က္ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ေနသျဖင့္ တစ္ခါတစ္ခါတိုက္ခတ္လာေသာေလျပင္းျပင္းတစ္ခ်ိဳ႕က
ဘုရားပတ္၀န္းက်င္တစ္၀ိုက္ကို ၀င္ေရာက္ေမႊေနာက္သြားျပီး ဆိတျ္ငိမ္မႈကိုတစ္ခဏတာမွ် ျဖိဳခြင္းလိုက္သည္။
ညေနခင္းအလွသည္ အလြန္လြမ္းေမာဖြယ္ရာေကာင္းလြန္းသည္။
ကြ်န္ေတာ္ သည္လိုညေနခငး္ မ်ိဳးကို နည္းနည္းမွ မၾကည့္ခ်င္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ညေနခင္းေတြကို မုန္းသည္သို႕ေပမယ့္ ဇင္မင္းသူ၏ အလိုဆႏၵအရ သည္ေနရာကိုကြ်န္ေတာ္
လိုက္လာချ့ဲခင္းျဖစ္သည္။ Romantic ဆန္သည့္ ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္သူက Sunset ၾကည့္ခ်င္သည္ တ့ဲေလ။
သည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လိုက္ေလ်ာရမည္ေပါ့။ သူ႕အတြက္ဆိုလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ ဘာမဆိုအဆင္သင့္ျဖစ္ေနရမည္။
သူလိုအပ္တာ မွန္သမွ် ကြ်န္ေတာျ္ဖည့္ဆည္းႏိုင္ရမည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ သူ႕အတြက္လိုအပ္တာမွန္သမွ်ဆုေတာင္းလိုက္ရုံႏွင့္ရႏိုင္သည့္
ေမာွ ္၀င္ နတ္သားတစ္ဦးျဖစ္ေနရမည္။ ေနာက္ဆုံးသူကြ်န္ေတာ့္ရင္ကိုခဲ ြ ျပီးကြ်န္ေတာ့္အသည္းကို
လိုခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္ေတာင္ သူပင္ပန္းမာွ စိုးလိ႕ု ကြ်န္ေတာ္ကိုတိုင္ ဓားနဲ႕ခဲျြပီးထုတ္ေပးလိုက္မည္။
အ့ဲသည္ေလာက္ထိေအာင္သူႏွင့္ပက္သကျ္ပးီ အရာရာကို ဆုံးရံႈအနစ္နာခံ စြန္႕လႊတ္ဖို႕ ကြ်န္ေတာ္ဆုံးျဖတ္ထားသည္။
”ဆရာေလး
Sunset အ ၾကည့္ရတာ မိုက္တယ္ဗ်ာ။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ ဘာလို႕ကြ်န္ေတာ့္ကို
အေစာၾကီးေခၚ မလာတာလဲ။ ကြ်န္ေတာဒ္ ီေနရာေလးကိုခ်စ္တယ္”
ငါက ညေနခင္းေတြကိုမုန္းတယ္ေလ အ့ဲဒီေတာ့ Sunset ၾကည့္ရတာကိုလညး္
မၾကိဳက္ဘးူ ။အ့ဲဒီ၀င္ခါနီးေနလုံးနီနၾီကီးကို ၾကည့္ရတာ တစ္ခုခုက်ရံႈးေတာ့မလိုခံစားရတယ္။
ေနာကျ္ပးီ ေတာ့ အဒ့ဲ ါေနမင္းၾကီးရဲ႕ တစ္ေန႕တာေနာက္ဆုံးခ်ိန္ေလ။ သူ႕ရဲ႕ ေသဆုံးခါနီး
ဘ၀ ၾကီးကိုျမင္ေတြ႕ရတာ ငါစိတ္မခ်မ္းသာဘူး။”
”ဆရာေလးက
ေတာ္ေတာ္ထးူ ဆန္းတာပဲ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ညေနခင္းတစ္ခုရဲ႕အလွနဲ႕ ေနမင္းၾကီးရဲ႕ တစ္ေန႕တာအတြက္
ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္ကို သေဘာက်တယ္။ ဒီအခ်ိန္ေလးက ေလာဘေဒါသေတျြငိမ္းေအးျပီး စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတယ္။
ျပီးေတာ့ Sunset ကရလာတ့ဲ feelings ေတြကလညး္
ဘာန႕ဲ မွလဲလို႕မရဘူး။ အရမ္းသစ္တယ္"
ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ စကားကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပစ္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ ေက်ာ္တက္ကာ ေရ႕ွ ေလးငါးလွမ္း ေလာက္တြင္ ရပ္တန္႕လို္က္သည္။
သူ႕ကိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္ေက်ာခိုင္းထားသည္။ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြက ကြ်န္ေတာ္မုန္းသည့္ ညေနခင္းေနကိုစူးစူးရဲရၾဲကီးၾကည့္ေနမိသည္။
”ဒါကေတာ့
လူတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ခံစားခ်က္ခ်င္းမတူညီတာလို႕ ေျပာလို႕ရတယ္ ဇင္မင္းသူရဲ႕။ထူးဆန္းတာမဟုတ္ဘူး။
ဒူးရင္းသီး ဘယ္ေလာက္အနဲ႕ျပင္းျပင္း ၾကိဳက္တဲ့သူက ၾကိဳက္တာပဲမၾကဳိက္တ့ဲသူက်ေတာ့ လုံး၀အန႕ံ
ေတာင္မခံႏိုင္ဘူးေလ။ ၾကိဳက္ခ်င္းနဲ႕ မၾကိဳက္ခ်င္းၾကားမွာ မ တစ္လုံးပဲ ျခားတယ္ဆိုေပမယ့္
အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အမ်ားၾကးီ ကာြ သြားတယ္။”
”အင္း………..ဟုတ္ေတာ့လညး္
ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေတာ့ ဒီေနရာေလးကိုမၾကာမၾကာလိုက္ပ႕ို ပါဗ်ာေနာ္။ ဆရာေလးမပါရင္ကြ်န္ေတာ္
အိမ္ကထြက္လို႕မလြယ္ဘူးဆိုတာသိတယ္မဟုတ္လား။ အေဖက ကြ်န္ေတာ့္ကို နည္းနည္းမွ အလြတ္ေပးခ်င္တာမဟုတ္ဘးူ
”
ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ စကားကို မတုန႕္ ျပန္ပဲခဏေလာက္ေနလိုက္သည္။
တိုက္ေနေသာ ေလေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ဆံပင္ေတြ ေလတြင္ တလြင့္လြင့္လႈပ္ခတ္ေနေလသည္။ ေၾကးနီေရာင္ေနေရာင္ကလည္း
ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏာွ ေပၚတြင္ ျဖာဆင္းေနျပီး ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံးု နီျမန္းေနသည္။
”လာတာေတာ့
လာမွာေပါ့ ဇင္မင္းသူရယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလစာေတြကလညး္ ရိွေသးတယ္။ အျမဲတမ္းေတာ့
လာလို႕မရဘူးေပါ့ အဆင္ေျပမယ္အခါက်ရင္ငါမင္းကိုေခၚလာပါ့မယ္”
”………………….
…………………………….”
ကြ်န္ေတာဆ့္ ီသို႕ မည္သည့္စကားမွ သျူပန္မေျပာပါ။ သူလည္းကြ်န္ေတာ့္လိုပဲ
ေခတၱေလာကၾကီးကိုေငးၾကည့္ေနသည္လားမသိပါ။ သို႕ေပမယ့္ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို လွည့္မၾကည့္မိပါ။ေငြေရာင္တလက္လက္
လင္းေနသည့္ ျမစ္ျပင္က်ယ္ၾကီးကိုသာ ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ျမစၾ္ကီးသည္လင္းေျမြတစ္ေကာင္ပမာ
ေက႕ြ ေကာက္ေနျပးီ အေ၀းရိွမႈန္ျပျပ ေတာငၾ္ကားေတြထဲသို႕စီး၀င္သြားသည္ကို ေတ႕ြ ရသည္။ မယာမ်ားသည့္
ေလာကၾကီးသည္ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ေတာ့သန္႕ရွင္းစင္က်ယ္ေနတတ္ေသးသည္ပါလား။ ထို႕အတူ ေကာက္က်စ္
တတ္သည့္ ကၾံကမာၼ သည္လည္းသဘာ၀တစ္ရားၾကီး၏ လွပမႈေအာက္တြင္ ငုတ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္ေနတတ္သည္။
သူ႕ဆီမွ အတနၾ္ကာ သည္အထိ မည္သည့္စကားသံမွ် ထြက္ေပၚလာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္ေနာက္သို႕လွညၾ့္ကည္လိုက္မိသည္။
ရုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက ကြ်န္ေတာ့္ကိုေခါင္းနပန္းၾကီးသြားေစ ျပီးထိန္႕လန္႕ေျခာကျ္ခားသြားေစသည္။
”ဇင္မင္းသူ …………………ဇင္မင္းသူ …………….ဘာျဖစ္တာလ”ဲ
ေျမၾကီးေပၚတြင္ ေမ့လဲေနေသာ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္အေျပးသြားထူလိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ့္စးို ရိမ္မႈေတြငယ္ထိပ္သို႕ေရာက္လာသည္။ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ့္ ေပြ႕ထူလိုကျ္ပးီ
သူ႕ပါးေလးကိုအသာလႈပ္ခတၾ္ကည့္လိုက္သည္။
”ဇင္မင္းသူ
ကိုယ္ေျပာတာၾကားရလား ဘာျဖစ္သြားတာလ…ဲ ………….”
သူ႕မ်က္ေတာင္ေလးေတြ ျပန္လႈပ္ခတ္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း
မ်က္လုံးေလးပြင့္လာသည္။ စိုးရိမ္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေသာအခါ သျူပံဳးလာသည္။
သူ႕အျပံဳးကိုျမင္လိုက္ရမွ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲအပူလုံးၾကီးက်သြားေတာ့သည္။
”ဘာျဖစ္သြားတာလဲ
ဇင္မငး္ သူ မူးလဲသြားတာလား။ မငး္ ညက အိပ္ေရးမ၀ဘူးလား။ ဒီေန႕မင္းကိုၾကည့္ရတာ သိပျ္ပီးမလန္းသလိုပဲ။
မ်က္ႏာွ လည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္နဲ႕”
”အင္း
………..ကြ်န္ေတာ္ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ေခါင္းထဲမာွ မိုက္ကနဲျဖ
စ္သြားတာပါ”
”ဒီကေနျပန္ရင္
ငါတို႕ေဆးခန္းကို ၀င္ရေအာင္ေနာ္။ ဆရာ၀န္နဲ႕ျပၾကည့္ရေအာင္”သူရယ္ပါသည္။
သူရယ္လိုက္ေသာအခါ ပါးျပင္မွ ပါးခ်ိဳင့္ေလးက ခြက္၀င္သြားသည္။
”ဒီေလာက္ေသးေသးမႊားမႊားေရာဂါေလးကို
ဆရာ၀န္ေတြဘာေတြသြားျပေနရင္လူရယ္စရာျဖစ္ေနမာွ ေပါ့ ဆရာေလးရယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘးူ
မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ ဟုတ္ျပီလား”
”ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ဂရုစိုက္ေနာ္ ဇင္မင္းသူ။ မင္းကိုငါ ဘယ္လိုအေၾကာင္းမ်ိဳးနဲ႕မွ အဆုံးရံႈးမခံႏိုင္ဘးူ
”
”တစ္ကယ္လိ႕ု
ကြ်န္ေတာ္ေသသြားမယ္ဆိုရင္ေရာ…………………”
”ဟာ……….နမိတ္မရိွ
နမာမရွိတာေတြ မင္းကဘာျဖစ္လို႕ေသရမာွ လဲ။ အဓိပၸါယ္မရွိတာေတြမေျပာစမ္းနဲ႕ကာြ ။ ”
”ဆရာေလးစိတ္ဆိုးသြားတာလား”
”ဟုတ္တယ္
အဓိပၸါယ္မရိွတဲ့ကိစၥေတြနဲ႕ မစနဲ႕။ ငါမၾကိဳက္ဘူး။ မင္းသိလား မင္းေျပာလိုက္တ့ဲ စကားကငါ့ကိုဘယ္ေလာက္ထိ
တုန္လႈပ္ေျခာကျ္ခားသြားေစတယ္ ထင္သလဲ။ မင္းနဲ႕ပက္သက္တာမွန္သမွ်ေသးေသးေလးပဲ ျဖစျ္ဖစ္
အၾကီးၾကီးပဲ ျဖစျ္ဖစ္ ငါအတြက္ အကုန္လုံးေလးနက္တ့ဲအရာေတြခ်ည္းပဲ။ မင္းကို ငါဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္
ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ မင္းသိတယ္ မဟုတ္လား”
”ကဲပါဆရာေလးရယ္
ကြ်န္ေတာ္ကပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဆရာေလးကြ်န္ေတာ့္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲ ဆိုတာကြ်န္ေတာ္ဘာလို႕
မသိရမာွ လဲသိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဆရာေလးကိုလည္းကြ်န္ေတာ္က အေလးနက္ထားျပီးခ်စ္ခ့ဲတာပါပဲ။ ဆရာေလးနဲ႕
ရင္းနီးဖို႕ ကြ်န္ေတာ့္မာွ ဘယ္ေလာကၾ္ကိဳးစားခ့ဲရတယ္ ထင္သလဲ။ ဆရာေလးေနတ့ဲ အေဆာင္ကို
ေရာက္ေအာင္ကြ်န္ေတာ့္အေဖကို မနည္းေျပာယူထားရတယ္။ ျပီးေတာ့ ဆရာေလးနဲ႕ အခုလိုခ်စ္သူေတျြဖစ္လာေအာင္
ကြ်န္ေတာ္ကပဲ အားထုတ္ခ့ဲတာပဲေလ။ ”
”လတ္စသတ္ေတာ့
မင္းက ငါေနတ့ဲအေဆာင္ကမွလိုက္ျပီး တမင္လိုက္တက္တာကိုး။ဒါဆို မင္းငါ့ကို ခ်စ္ေနခ့ဲတာၾကာျပီေပ့ါ
ဟုတ္လား”
”အင္း”
သူ႕ရဲ႕ အျပံဳးေလးေအာက္တြင္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ေက်နပ္လို႕ သြားခ့ဲပါသည္။
သူ႕ဖက္က ကြ်န္ေတာ့္ကို စျပီးရင္းနီးေအာငၾ္ကိဳးစားခဲ့တာကို ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိေသးပါသည္။
သည္ေလာက္ဆိုလွ်င္ သူကြ်န္ေတာ့္ေပၚထားတ့ဲအခ်စ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ခြ်င္းခ်က္မရိွ ယၾုံကည့္လို႕ရ
သြားျပီေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ဖက္ကလည္း သူ႕ကိုထိုက္ထိုက္တန္တန္ အခ်စ္ေတြျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီးသားပါပင္။ ထို႕ေနာက္သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ျပန္လာခၾ့ဲကသည္။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ေတာ့
တစ္ခုခုကို ထင့္ေနသလိုပင္။
ဒီညသူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ အတူတူအိပ္ေနၾက ညအတိုင္းအိပ္ရမည္
………………………………………….။
x x x
အခန္းထဲတြင္ နာရီသံေလးက တစ္ခ်က္ခ်ကျ္မည္ေနသည္။
ညသည္လည္း လမင္းပ်ိဳေလးႏွင့္ အတူတည္ရိွေနသည္။ စာၾကည့္စားပဲေြ ပၚတြင္ စာက်က္ေနေသာ ဇင္မင္းသူကို
ကြ်န္ေတာ္ ကုတင္ေပၚမွၾကည့္ေနမိသည္။ သူစာကို စိတ္ပါ၀င္စားစာြ က်က္ေနပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္
အိုက္စပ္စပ္ႏို္င္လွသည္မို႕ေရခ်ိဳးရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္ကာ အေပၚအၤက်ီကို ခြ်တျ္ပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို
၀င္လာခ့ဲသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႕ ေရာက္ေသာ္ အျပင္ဖက္မွ သီခ်င္းဖြင့္သံကို ၾကားလာသည္။
ဇင္မင္းသူ လူလစ္သည္ႏွင့္စာမက်က္ေတာ့ဘူးလား မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ျပန္ခ်လိုက္ျပီး
ေရခ်ိဳဳးခနး္ ထဲမွျပန္ထြက္လာခသ့ဲ ည္။
အိပ္ခန္းထဲသ႕ို ျပန္ေရာက္ေသာ္ အခန္းေထာင့္ရိွကတ္ဆက္နားတြင္
ဇင္မင္းသူက အေခြေတြကိုေရြးကာၾကည့္ေနသည္။ ထို႕ေနာက္ စိတၾ္ကိဳက္တစ္ေခြေတြ႕ေသာ အခါစက္ထဲကိုထည့္လိုက္ျပီးထိုင္ရာမွထလာသည္။
ထ႕ို ေနာက္ကြ်န္ေတာ့္နားမွ ျဖတ္သြားကာ ကြ်န္ေတာ္ကို ပုခုံးခ်င္းတိုက္သြားျပီးေစ့ထားသည့္
တံခါးကိုေလာ့ခ်လိုက္သည္။
အျပင္ဖက္မွ ေလတျဖဴးျဖဴး၀င္ေနေသာ ျပတင္းေပါက္ ေတြကိုလည္း အားလုံးပိတ္ပစ္လိုက္သည္။
ျပီးေတာ့ အခန္းထဲရိွ ေလေအးေပးစက္ကိုအရိွနျ္မွင့္လိုက္ျပီး ကတ္ဆက္ sound box ကိုလည္း
အဆးုံ ထိအသျံမွင့္လိုက္သည္။ ထ႕ို ေနာက္ ရီမျုဖင့္သူစိတၾ္ကိဳက္သီခ်င္းတစ္ပဒု ္ကို
album ကၾိုကည့္ကာ ႏိွပ္ထည့္လိုက္သည္။ ဘုရားဘုရားသူဘာလုပ္မလ႕ို ပါလိမ့္။ စာက်က္တာမ်ားလို႕
ေဂါက္မ်ားေဂါက္သြားျပီလားမသိပါ။ ကတ္ဆက္ထဲမွ ဂီတသံ ေတြက စတင္ ထြက္ေပၚလာသည္။ အစြမ္းကုန္ျမွင့္ထားေသာ
sound box အသံေၾကာင့္သီခ်င္းသံက ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလးုံ ကိုတုန္လႈပ္သြားေစျပးီ ရင္ထဲကို
ျမဴးၾကြလာေစသည္။ သူဖြင့္လိုက္သည္က Akon ရ႕ဲ don’t matter သီခ်င္းေလး။
Nobody wants to see us together
But it don't matter, no ('cause I
got you)
Nobody wants to see us together
But it don't matter, no ('cause I
got you)
”ဇင္မင္းသူ မင္းစာက်က္ရငး္ ကေန ဘာျဖစ္သြားတာလဲ
ေဖာက္သြားတာလား”
Believe we gonna fight (we gonna
fight)
Fight for our right to love, yeah
(right to love, yeah)
သူကြ်န္ေတာ္ေမးတာကို မေျဖပဲ ကြ်န္ေတာ့္အနားသို႕ေလွ်ာက္လာကာ
အေနာက္မွေန၍ ကြ်န္ေတာ့္ခါးကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ရုတ္တရက္မို႕ ဆံြ႕အသာြ
းသည္။ ထို႕ေနာက္သူ ကြ်န္ေတာ့္ကိုသူဖက္သ႕ို ဆဲြလွည့္လိုကျ္ပးီ ကြ်န္ေတာ့္ခါးကို ကိုင္ကာ
က်န္လက္တစ္ဖက္က ကြ်န္ေတာ့္လက္တစ္ဖက္ကို ပူးကိုင္လိုက္ျပီး ေလထဲတြင္အနည္းငယ္ေျမာွ က္လိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္အလိုက္ သင့္ေလး ေနေပးလိုက္ကာ သူပခုံးကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ အေျခအေနအရ
dinner စားပဲေြ တြက ကေတာ့မည့္စုံတဲေြ တြလို ျဖစ္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ရယ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္။
သူကေတာ့ ျပံဳးရံုသာျပံဳးသည္။
Nobody thought that we'd last
forever
I feel them hoping and praying
Things between us don't get
better
အခန္းထဲတြင္သီခ်င္းသံက အျပည့္ေနရာယူထားျပးီ
ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို တဒိတဒ္ ိတ္ခုန္ေနေစသည္။ သူကြ်န္ေတာ့္ခါးကို တင္းတင္းဖက္ကာ သူႏွင့္တဲြကပ္လိုက္ျပးီ
သူေျခေထာက္ေတြစတင္လႈပ္ရွားလာသည္ ။ သူေရွ႕ကိုနည္းနည္းတိုးလာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္ေနာက္ကို
နည္းနည္းဆုတ္ေပးလိုက္သည္။ သူေနာက္ကိုနည္းနည္းဆုတ္သြားေသာ
အခါကြ်န္ေတာ္ေရွ႕ကိုနည္းနည္းတိုးေပးလိုက္သည္။ အေပး အယူက မွ်တေနသည္။
And they've been watching
everything I've been doing
Just to hurt you
သူ႕မ်က္ႏာွ က ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏာွ နားသို႕နီးကပ္လာျပးီ
ဂီတ ၏ေတးသြားႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ့္၏ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္မ်က္စိမိွတ္လိုကျ္ပးီ
သူ႕အနမ္းကို အလိုက္သင့္တုန္႕ျပန္လိုက္သည္။ ကဗ်ာဆန္သည့္ လိႈင္း wave ေတြထဲတြင္လြင့္ေျမာေနရ
သည္လား။ခပ္အုပ္အုပ္ တိမ္တိုက္ေတၾြကား ရြက္လႊင့္ေနရသည္လား။ ေအးျမေသာ ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္ေတၾြကားထဲ
ေရာက္ေနရ သည္လား မသိေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးေတြ ကြ်န္ေတာ့္ကိုရက္ရက္စက္စက္ မင္းမူေနသည္။ သူ႕အနမ္းထဲတြင္
နစ္၀င္စီးေျမာရငး္ ဂီတ၏ ေတးသြားေတြကကြ်န္ေတာ္တ႕ို နွစ္ေယာက္ကို သယ္ယူေပြ႕ေဆာင္ကာ ေလာကၾကီးကို
ေခတၱမွ်ေမ့သြားေစသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ နွလုံးခုန္သံေတြသည္ အေတာင္တဖ်က္ဖ်က္ခတ္ကာ ေ၀ဟင္ဆီသို႕ျပန္တက္ကုန္သည္။
သီခ်င္းသျံပီးဆုံးသြားေသာအခါ သူကြ်န္ေတာ့္ကို
ကုတင္ေပၚသို႕ လဲွခ်လိုကျ္ပးီ အေပၚမွတက္ခြကာအငမ္းမရ နမ္းပါေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ အနမ္းကို
ငတ္မြတ္စာြ လိုလိုခ်င္ခ်င္ လက္ခံလိုက္သည္။ သူနွင့္ကြ်န္ေတာ္ အနမ္းဥယဥ္ထဲတြင္ အနမ္းပန္းေတြ
ေ၀ဆာစြာပြင့္လန္းေနၾကသည္။ သူ႕လက္ေတြကကြ်န္ေတာ့္ ခႏာၶ ကိုယ္အႏ႕ံွ အျပားကို ကိုင္ကာပြတ္သပ္ေနသည္။
ကြ်န္ေတာ့္ လက္ေတြကသူ႕ပုခုံးကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္ထားမိသည္။ ထိုအခိုက္ ကြ်န္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္
ႏာွ ေခါင္းၾကားေနရာသို႕ အရည္တစ္ခုခုစီး ဆင္းလာသလို စိုစြတ္မၾႈကီးကို ခံစားလာရသည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို
အနမ္းခာြ လိုက္ကာကုတင္ေပၚမွေခါင္းေထာင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းနားသို႕
လကျ္ဖင့္ပြတ္သပ္ကာၾကည့္လိုက္မိသည္။
”ဟင…္ ……………………..ေသြး……………..ေသြးေတြပါလား…………………”
ကြ်န္ေတာ္ဇင္မင္းသူကို ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ
သူ႕ႏာွ ေခါင္းတြင္ေသြးေတြ စီးက်ေနသည္။ သူလည္းသူႏွာေခါင္းကို ျပန္လည္ပြတ္သပ္ လိုက္ျပီး
ေသြးစေတြကို ျမင္ရေသာအခါ မ်က္လုံးျပဴးေနသည္။
”ေသြးေတြထြက္လာတယ္ ဘာျဖစ္တာလဲ ဇင္မင္းသူ။
မငး္ အဆင္ေျပရဲ႕လား”
”ဟား ဟား ဟား………..ႏာွ ေခါင္းေသြးထြက္တာေလးကို
ဆရာေလးကလဲ။ ေန႕လည္ကအပူရွပ္သြားတယ္ထင္တယ္။ အခုအဲယားကြန္းက အရမ္းေအးေတာ ေရာွ ႕ျဖစျ္ပးီႏာွ
ေခါင္းေသြးလွ်ံလာတာ ထင္တယ”္
ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ အနားသို႕သြားကာ သူ႕ႏွာေခါင္းတြင္ေပက်ံေနသည့္
ေသြးေတြကိုတစ္ရူးျဖင့္သုတ္ေပးလိုက္သည္။ သူကလည္းကြ်န္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းနားတြင္ေပေနသည့္
ေသြးေတြကိုတစ္လွည့္ျပန္သုတ္ေပးေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို စိုးရိမ္မႈေတြျဖငၾ့္ကည့္လိုက္မိသည္။
”ေနာက္ဆိုရင္ ေနပူထဲသြားမယ္ဆိုရင္ ထီးေလးဘာေလးေဆာင္း။
ေနပူထဲကျပန္လာရင္လဲေရေလးဘာေလး ၀ေအာင္ေသာက္ဦး။ မင္းကလူေနာ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်ာက္တုံးမ်ားမွတ္ေနလားဂရုစိုက္မွေပါ့ကြာ”
”ဟား…………..ဟား……………………..ဟား………………………”
”ဘာရယ္တာလဲ အေကာင္းေျပာေနတာ။ ”
ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ရင္ေမာစာြ ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ တစ္ခုခုကိုစိုးရိမ္ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။ သူကေတာ့ ဘာကိုမွအေလး နက္မထားပဲ
ေပါ့ေပါ့တန္တန္သာသေဘာထားပုံရသည္။ ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲမိပါသည္။ သိပ္ခ်စ္ရေတာ့
လဲသိပ္ျပီး
တန္ဖိုး ထားျမတ္ႏိုးမိသည္က ကြ်န္ေတာ့္အျပစ္ဟုတ္မည္မထင္ပါ။
လူသားတိုင္းခ်စ္တတ္လာလွ်င္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူအတြက္ အစစအရာရာ ဂရုစိုက္တတ္တာ စးို ရိမ္ပူပန္တတ္တာ
သဘာ၀ပါပင္။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ရူးစ တြင္ေပေနသည့္ ေသြးတစ္ခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထိုေသြးစတစ္ခ်ိဳ႕သည္ကြ်န္ေတာ္တ႕ို
ႏွစ္ေယာကၾ္ကားသိ႕ု ၀င္ေရာက္ေမႊေနာက္မည့္ ကၾံကမာၼ ဆိုး၏ လက္ပါးေစဆိုတာကို
ထိုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္မသိခ့ဲပါေခ်။
x x x
ဒီေန႕ ဆန္းေဒးျဖစ္သျဖင့္ကြ်န္ေတာ္ အေဆာင္သို႕
ေနလည္မသြားပဲေနလိုက္သည္။ အိမ္တြင္ေအးေအး လူလူနားမည္ဟုစိတ္ကူး
လိုက္သည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႕၀င္ကာ အေမသုပ္ထားသည့္ လက္ဖက္သုပ္ေတြကို ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ႏွင့္
ထိုင္စားေနရင္း ၀တၳဳ စာအုပ္တစ္ကိုဖတ္ကာဇိမ္က်ေနခ့ဲသည္။ သ႕ို ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္ဇိမ္က ဘယ္ေလာက္မွ
မၾကာလိုက္ပါ အနားသို႕အေမေရာက္လာျပးီ သူ႕စက္ခ်ဳပ္ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ေပးဖို႕ျမိဳ႕ထဲသို႕ လႊတ္ေလသည္။
ကြ်န္ေတာ္တစ္ခ်က္ညည္းညဴလိုကျ္ပးီ အိမ္မွဆိုင္ကယ္ျဖင့္ထြက္ လာခ့ဲသည္။ အျပင္တြင္ေနကလူကိုက်က္သြားမလားေအာင့္ေမ့
ရေအာင္ပူျပင္းလြန္းေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကို အရိွနျ္မွင့္ ေမာင္းႏွင္လာချ့ဲပးီ အေမ့စက္ခ်ဳပ္ပစၥည္းေတြ၀ယ္ေပးရန္
ျမိဳ႕ထဲရိွ ေဂၚရခါးေတြ ဖြင့္ထားသည့္စက္ခ်ဳပ္အပိုပစၥည္းဆိုင္သု႕ိ ေရာက္လာခ့ဲသည္။
အေမေပးလိုက္သည့္ စာရြက္ကျိုဖန္႕ၾကည့္လိုက္သည္။
စာရြက္ေပၚတြင္ေရးထားသည္က ”ေျခာက္လက္မ
ရိုးရိုးဇစ္ ႏွစ္ေခ်ာင္း (အနီ)၊ အထက္ဆင္ ငါးခု(ေရႊမိတံဆိပ္) ၁၆ လက္မဇစ္ေျပာက္ တစ္ေခ်ာင္း၊
ေဒါင္းတံဆိပ္ အပ္ခ်ည္၂ လံးု ( ပန္းေရာင္ႏွင့္ ခရမ္း) သမီးမိုက္ ပိတ္စ၈ ကိုက္၊ ရိုကၾ္ကယ္သးီ
တစ္ဗူး၊ ေကာ္တစ္ထုတ္၊ ဒါးစက္အပ္ သုံးေခ်ာငး္ ”
ဟူ၍ျဖစ္သည္။ သည္ပစၥည္းေတြအားလံးု ကြ်န္ေတာ္စိတ္ႏွင့္မွတ္သြားရမည္ဆိုပါကလမ္းတစ္၀က္တြင္ေမ့ေနေလာက္ေရာ့မည္။
ထို႕ေၾကာင့္အေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ပစၥည္း၀ယ္ခိုင္းလွ်င္ယခုလို စာျဖင့္ေရးေပးေနက်ျဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ့္တြင္အေမ့လြယ္တတ္သည့္ အက်င့္တစ္ခုႏွင့္အျပင္သြားလွ်င္ ပိုက္စံထ့ဲမသြားတတ္သည့္
အက်င့္တစ္ခုရိွသည္။ ထို႕ေၾကာင့္အေမကကြ်န္ေတာက့္ ိုေျပာသည္ လမး္ သြားရင္ပိုက္ဆံေလးဘာေလးထည့္သြားဦးတ့ဲ
ေတာၾ္ကာ ဆင္တစ္ေကာင္ကိုတစ္ရာနဲ႕ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ေတာင္ မ၀ယ္ႏိုင္ပဲေနဦးမယ္တ့ဲ။
ဆိုင္ကယ္ကို စက္သတ္လိုက္ကာ ဇက္ေသာ့ခတ္လိုက္ျပီး
စတိုးဆိုင္ထဲသို႕ ကြ်န္ေတာ္၀င္လာခ့ဲသည္။
ထို႕ေနာက္ လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယျူပီးအထုတ္ျဖင့္ထည့္ကာ
ဆိုင္ထဲမျွပန္ထြက္လာခ့ဲသည္။ ေနကေတာ္ေတာ္ပူေနသျဖင့္ အိမ္မျပန္ခင္ အေအးေလးတစ္ခြက္ေလာက္
အေမ့အတြက္၀ယ္သြားဦးမည္ဟုေတြးကာ အေအးဆိုင္ရိွသည့္ဖက္ကို ျပန္ေလွ်က္ လာခ့ဲသည္။ အေအးဆိုင္ေရွ႕သို႕
ေရာက္ေသာအခါဆိုင၏္ မွန္တံခါးကို တြန္းျပီးအထဲသို႕၀င္လာခ့ဲသည္။ သည္ဆိုင္ကေထာပတ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ကေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။
အေမ့အတြက္ကြ်န္ေတာ္ သည္ဆိုင္ကပဲ၀ယ္ေပးေနက်ျဖစ္သည္။ဆိုင္ထဲသို႕ေရာက္ေသာအခါ ေကာင္တာရိွရာသို႕သြားျပးီ
လိုခ်င္တာေတြကို မာွ လိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ ေကာင္တာရိွေကာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ္မာွ ထားတာ ေတြကို
ပါဆယ္ထုတ္ျပီးေပးသည္။ ကြ်န္ေတာ္က်သင့္ေငြကို ရွင္ေပးလိုက္ျပီး ဆိုင္ထဲမွျပန္ထြက္မည္အျပဳ
ဆိုင္ေထာင့္တြင္ ထိုင္ေနေသာ
တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို သတိျပဳမိသြားသည္။
”ဇင္မင္းသူ ……………..”
ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ တိုးညွင္းစြာေရရြတ္လိုကျ္ပးီ
ဇင္မငး္ သူရိွရာသို႕ ေလွ်ာက္သြားရန္ျပင္လိုက္စဥ္ သူ႕ေဘးနားမွ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကိုပါ
ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႕သြားသည္။ကြ်န္ေတာၾ္ကည့္ေနတုန္းမာွ ပင္ ဇင္မင္းသူကို
ထိုေကာင္မေလးက ေရခဲမုန္႕ခံြ႕ေကြ်းေနသည္။ဇင္မင္းသူက ထိုေကာင္မေလးခြင့္ေကြ်းေသာ ေရခဲမုန္႕ကို
ပါးစပ္ဟေပးလိုက္သည္။ ထိုေကာင္မေလးက
ေရခဲမုန္႕ခံြ႕ျပီးသြားေသာအခါ သူ႕ပါးကို
ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ေလသည္။
”ဟာ…………………………………”
ကြ်န္ေတာ့္လက္ထဲမွ အထုတ္တစ္ခ်ိဳ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႕
ျပဳတ္က်သြားရသည္.....။
Written by LoveAlone
(www.boylovealone.co.cc)
Re-Edited by Alex Aung
ဆက္ရန္….
4 comments:
ၾကာတယ္ဗ်ာ။ ဖတ္လို႔အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ျမန္ျမန္ဆက္တင္ေပးပါဗ်ာ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းလည္းေရးေပးပါေနာ္
Wow! Its really romantic arts of a complete and complex feeling of our homo's love. Just keep going on Alex.
Thans A ton... Sue Sha...
မိုက္တယ္ဗ်ာ
အရမ္းမိုက္တယ္ဗ်ာ ဘယ္နွခါဖတ္ဖတ္
Post a Comment