Thursday, October 20, 2016

သူစိမ္းသက္သက္ နင္


တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းတက္လာရေသာေၿခလွမ္းမ်ား၏အဓိပၸါယ္မဲ့မႈကုိသတိထားမိခ်ိန္သည္ ေသာ့ခတ္ထားေသာတံခါးကုိမ်က္နွာခ်င္းဆုိင္လုိက္ရခ်ိန္တြင္ၿဖစ္သည္။မုိးေရေတြစုိရႊဲေနေသာတစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိၾကိဳဆုိေနမည့္အရာသည္ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ေသာ့ခေလာက္တစ္ခုေတာ့မၿဖစ္သင့္ဘူးထင္သည္။

ေရေတြစုိရႊဲေနတာပဲ အထဲၿမန္ၿမန္၀င္စမ္း ဟုဆူပူေငါက္ငမ္းမည့္သူတစ္ေယာက္သုိ့မဟုတ္ ေႏြးေထြးေသာအၿပဳံးတစ္ခုၿဖင့္ၾကိဳဆိုလ်က္ ေရသုတ္ေပးကာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ယူလာေပးမည့္သူတစ္ေယာက္ကုိၿပင္းၿပင္းၿပၿပေတာင့္တမိသည့္အခါ..ကုိ..ကမာနသိပ္ၾကီးတာပဲဟု မွတ္ခ်က္ခ်ဖူးသူတစ္ေယာက္၏အသံကုိၾကားေယာင္လာသည္။ အၿပဳံးကုိၿမင္ေယာင္သည္ၿဖစ္ေစ မ်က္နွာေလးကုိၿပန္ေတြးမိသည္ၿဖစ္ေစ ထုိမာနၾကီးစြာတင္းတင္းေစ့ထားေသာႏူတ္ခမ္းမ်ားတစ္ဆတ္ဆတ္လႈပ္ခါေၾကကြဲလာတတ္တဲ့ေ၀ဒနာကုိမင္းကုိယ္ခ်င္းစာႏုိင္မည္လား။

မုိးေရ၏အရွိန္ၿဖင့္တုန္ယင္ေနေသာလက္မ်ားေၾကာင့္ေသာ့ေပါက္ထဲသုိ့ေသာ့တံကေၿဖာင့္ေၿဖာင့္တန္းတန္းမ၀င္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ဆဲေရးပစ္လုိက္သည္။

ၾကိဳဆုိမည့္သူမရွိေသာအိမ္ထဲကုိမ၀င္ခ်င္ေသာေရာဂါလူေခၚေခါင္းေလာင္းကုိနွိပ္လုိက္ရုံၿဖင့္အဆင္သင့္တံခါးလာဖြင့္ေပးမည့္သူရွိေသာသူမ်ားကုိအားက်မိေသာေ၀ဒနာက ဘယ္အခ်ိန္ကစခဲ့ပါလိမ့္..။

xxxxxxx

အသက္နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာစ လူငယ္တစ္ေယာက္အဖို႔ ညကုိးနာရီဟူေသာအခ်ိန္သည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ သုိ႔မဟုတ္ခ်စ္သူလက္ကုိဆြဲ၍သူမ၏အိမ္အၿပန္လမ္းေပၚတြင္ရွိေနရမည့္အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အားလုံးနွင့္ဆန္႔က်င္စြာအိပ္ယာေပၚတြင္ပုံခ်ထားေသာအ၀တ္စတစ္စလုိလဲေလ်ာင္းလ်က္ရွိ၏။

 ညေနၿပန္ေရာက္ကတည္းကအိပ္ေပ်ာ္သြားေသာေၾကာင့္အေစာၾကီးၿပန္နုိးလာသည္။

ၿပဴတင္းတံခါးမ်ားကုိမပိတ္ပဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေသာေၾကာင့္ မ်က္နွာကုိလာေရာက္ထိမွန္ေသာမုိးစက္မ်ားေၾကာင့္လန္႔နုိးလာၿခင္းၿဖစ္သည္။ေစာင္နွင့္ကင္းကြာေနေသာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီတုိ၀တ္ထားေသာေၿခေထာက္မ်ားသည္ေအးစက္ထုံက်င္ေနသည္။ ညေနၿပန္ေရာက္ကတည္းက ဘာမွမစားထားသၿဖင့္ ၀မ္းထဲမွာ ပူေလာင္နာက်င္ေနေသာ္လည္းအိပ္ယာထဲမွလဲမထခ်င္ ေစာင္ကုိလဲထယူခ်င္စိတ္မရွိပါ..။

 ခ်စ္ေလးေရ..ဟုကြ်န္ေတာ္ေခၚလိုက္လ်င္ သူေရာက္လာၿပီးၿပဴတင္းတံခါးကုိလာပိတ္ေပးမည္လား။

ေစာင္လာၿခဳံေပးမည္လားဟုေတြးမိေသာ္လည္း ၿပင္းထန္စြာတုိက္ခတ္လာေသာေလၿပင္းတြင္အေတြးတုိ့လြင့္ၿပယ္သြားသည္။ ကုိ..က ကေလးဆန္လုိက္တာ ဟု သူေၿပာလ်င္ကြ်န္ေေတာ္ခံႏုိင္ရည္ရွိမည္မထင္ပါ။ တစ္ၿခားမည္သူမဆုိ၏မွတ္ခ်က္ကုိအေရးမစုိက္ဂရုမထားတတ္ေသာကြ်န္ေတာ္သည္ပတ္၀န္းက်င္ဟူေသာအရာကုိဘယ္တုန္းကမွထည့္မတြက္တတ္သူၿဖစ္သည္။

 လက္ကေလးကုိကုိင္ဖုိ့ခြင့္ေတာင္းလ်င္ပင္ လူေတြနဲ့ဟူေသာအေၾကာင္းၿပခ်က္ၿဖင့္ပယ္ခ်တတ္ေသာ သူ႔ကုိခ်စ္မိသြားၿခင္းသည္ မွားယြင္းမႈတစ္ခုၿဖစ္သည္။ ထုိမွားယြင္းမႈကုိေမ့ေပ်ာက္ဖုိ႔ၾကိဳးစားလ်က္ သူ႔ကုိတစ္သက္စာလက္တြဲယုံၾကည္သြားဖို႔ဆုံးၿဖတ္ခဲ့မိၿခင္းကေတာ့ မုိက္မဲမႈတစ္ခုၿဖစ္သြားသည္။သြားစမ္းပါ..။

ေခါင္းကုိခါယမ္းလုိက္ေတာ့ေခါင္းရင္းၿပဴတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္မ်က္နွာကုိလာေရာက္ထိမွန္ေသာမုိးစက္တစ္ခ်ိဳ႔လြင့္စင္သြားသည္။အခုေလာေလာဆည္ၿပဴတင္းေပါက္ထပိတ္မွၿဖစ္မည္။ၿပီးေတာ့ ဆာေလာင္ေနေသာ၀မ္းကုိၿဖည့္ဖုိ့တစ္ခုခုလုိအပ္သည့္အတြက္ေအာက္ခဏဆင္းရမည္။

 နံရံတြင္ကပ္ထားေသာနာရီ က ကုိးနာရီခြဲကုိညႊန္ၿပေနေသာေၾကာင့္စိတ္နည္းနည္းညစ္သြားသည္။

သည္အခ်ိန္သည္တုိက္ခန္းေအာက္ရွွိက်ဳရွင္မွကုိးတန္းဆယ္တန္းေကာင္မေလးေတြအတန္းဆင္းေသာအခ်ိန္ၿဖစ္သည္။လူကုိၿမင္လ်င္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားၿဖစ္သြားကာ မၾကားတၾကားေနာက္ေၿပာင္ၾကၿခင္းသည္..

ပထမတစ္ၾကိမ္ႏွစ္ၾကိမ္တြင္ရင္ခုန္စရာလုိလုိေပ်ာ္စရာလုိလုိၿဖစ္ေသာ္လည္း ၾကာေတာ့စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ၿဖစ္လာသည္။တစ္ခါကေတာ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္ၿဖင့္ ဒါေလးေတြထဲကတစ္ေယာက္ေလာက္ပဲဆြဲစားရင္ေကာင္းမယ္ဟု သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုခပ္ရိုင္းရုိင္းေၿပာမိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ဂဏန္းသုံးလုံးကုိရြတ္ၿပသည္။ အရြယ္မေရာက္ေသးသူကုိခုိးယူေပါင္းသင္းေသာၿပစ္မႈ၏ပုဒ္မၿဖစ္ႏုိင္သည္။

 မသြားေတာ့ပါဘူးေလ ဟုကုိယ့္ကုိယ္ကုိႏွစ္သိမ့္လ်က္အဆင္သင့္ရွိေနေသာ ေခါက္ဆြဲေၿခာက္တစ္ထုပ္တစ္ေလကိုသာၿပဳတ္စားရန္ၿပင္လုိက္ရသည္။ ေရေႏြးအုိးကုိတည္ထားဆဲမွာ မုိးစက္မ်ားအဆက္မၿပတ္တုိး၀င္ေနေသာၿပဴတင္းေပါက္မ်ားကုိလုိက္ပိတ္ပစ္လုိက္သည္။ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ထုံက်င္ေနေသာေၿခေထာက္မ်ားကုိအခ်င္းခ်င္းပြတ္သပ္ကာအခ်မ္းေၿဖရင္းေတြ႔ရာထုိင္ခုံတစ္ခုေပၚတြင္ထုိင္ခ်လုိက္ရင္း ေဘာင္းဘီရွည္တစ္ထည္ယူ၀တ္ဖုိ႔ပ်င္းရိေနေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ရုပ္၀တၴဳပစၥည္းမ်ား နွင့္ ေငြေၾကးကုိ မရွိမၿဖစ္လုိအပ္ေသာအသုိင္းအ၀ုိင္းသုိ႔၀င္မဆန္႔နုိင္ခဲ့ၿခင္းသည္သဘာ၀က်ပါသည္။ တကယ္ခ်စ္ရင္ၾကိဳးစားေလ ဟုေၿပာေသာ နုတ္ခမ္းမ်ားကုိတစ္ခါတစ္ေလေတာ့မုန္းတီးစိတ္ၿဖင့္ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္။

 ပါးလ်ားနီးၿမန္းေသာႏူတ္ခမ္းမ်ားကုိသာလွပသည္ဟုတပ္မက္ခံစားတတ္ေသာကြ်န္ေတာ္သည္အနည္းငယ္ထူအမ္းကာ ပန္းေသြးေရာင္နည္းပါးေသာ သူ႔ႏူတ္ခမ္းမ်ားကုိၿမတ္နုိးစိတ္သက္သက္ၿဖင့္နမ္းခဲ့ဖူးသည္။

သူ႔ပါးၿပင္ေလးႏွစ္ဘက္ကုိလက္၀ါးၿဖင့္ပြတ္သပ္၍ႏူးညံ့ေသာမ်က္၀န္းကေလးမ်ားဆီသုိ႔တစ္ရူိက္မက္မက္ၾကည့္ၿဖစ္သည့္အခါ..သူနွင့္ပတ္သက္သမွ်ခံစားနာက်င္မႈမ်ားအားလုံးလြင့္ၿပယ္လ်က္စြန့္လႊတ္ရမွာေၾကာက္ေသာစိတ္တစ္ခုသာလႊမ္းမိုးလာတတ္ၿခင္းသည္ကြ်န္ေတာ့္၏အၾကီးမားဆုံးအားနည္းခ်က္တစ္ခုၿဖစ္ႏုိင္ပါသည္။..

 တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ သူ႔လက္ဖ၀ါးေလးကိုဆုပ္ကုိင္လ်က္ ငါ့ကုိထားမသြားပါနဲ႔ေနာ္ ဟုကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ခဲ့ဖူးပါသည္..။

 “ ကုိ႔ ကုိဘယ္လုိနားလည္ရမလဲ ” တဲ့..။

သူေၿပာခဲ့ေသာအၿပစ္တင္စကားမ်ားစြာထဲမွတစ္ခုၿဖစ္သည္။ထုိစဥ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ေမာခဲ့သည္။နားမလည္ႏိုင္ရင္နားမလည္နဲ႔ေပါ့။ကြ်န္ေတာ္သည္ ဘာသာစကားတစ္ခုမဟုတ္ ပညာရပ္တစ္ခုမဟုတ္။ကြ်န္ေတာ္ကုိ နားလည္လုိ႔လဲ ဘာအက်ိဳးမွမရွိ..။ရင္ထဲမွသာေၿပာၿဖစ္ေသာစကားမ်ားၿဖစ္ပါသည္။

 ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးဘာတစ္ခုမွတူညီၿခင္းမရွိေသာပတ္၀န္းက်င္နွစ္ခုတြင္ၾကီးၿပင္းခဲ့သည့္လူနွစ္ေယာက္အဖုိ့တစ္ေယာက္စိတ္ကူးနွင့္ေနာက္တစ္ေယာက္၏သေဘာထားတူညီမႈမရွိၿခင္းသည္သဘာ၀သာၿဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းခဲ့ေသာပတ္၀န္းက်င္သည္ ရုပ္၀တၴဳပစၥည္းမ်ားထက္ နွလုံးသား၏လုိအပ္ခ်က္ကုိဦးစားေပးတန္ဖုိးထားေသာ၀န္းက်င္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္၏ေမေမသည္ ေငြေၾကးဥစၥာအတြက္သူမ၏ခင္ပြန္းကုိလည္းေကာင္း သားကုိလည္းေကာင္းအေ၀းတစ္ေနရာကုိေစလႊတ္ကာ ေငြရွာခုိင္းဖုိ႔စိတ္မ၀င္စားသူၿဖစ္သည္။ထားပါေတာ့ေလ။ေငြေၾကးမွလြဲ၍ဘာကုိမွမၿမင္တတ္သူမ်ားသည္ကြ်န္ေတာ္အစက္ဆုပ္ဆုံးလူအမ်ိဴးအစားမ်ားၿဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္ကုိနားမလည္ႏုိင္ၿခင္းအတြက္သူ႔အားအၿပစ္မဆုိပါ။ကြ်န္ေတာ့္ကုိဘယ္သူမွနားလည္ရန္မလုိပါ။ကြ်န္ေတာ့္ကုိနားလည္နုိင္ပါသည္ဟုဆုိလာေသာလူမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္အားနာသၿဖင့္ၿပဳံးၿပကာတုံ႔ၿပန္ခဲ့ဖူးသည္။ သူတုိ့အၾကီးအက်ယ္လိမ္ညာေနၿခင္းသာၿဖစ္နုိင္သည္။

ကြ်န္ေတာ့္သည္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၏ေထာင့္ဆုံးခုံမ်ားအေမွာင္ရိပ္က်ေသာခုံမ်ားကုိႏွစ္သက္သည္။

အမ်ားသူငါၾကိဳက္နွစ္သက္ေသာေရာ့ခ္သီခ်င္းမ်ားကုိမုန္းသည္။ေကာ္ဖီခြက္ေအာက္ခံပန္းကန္ၿပားထဲသို႔စီးကရက္ၿပာေခြ်ခ်တတ္သူၿဖစ္သၿဖင့္ကုိယ့္ကုိယ္ကုိအဆင့္အတန္းၿမင့္သည္ဟုထင္သူမ်ားကြ်န္ေတာ္နွင့္ေပါင္းသင္းဖုိ႔မၿဖစ္ႏုိင္ပါ။

စိတ္ထဲတြင္မြန္းက်ပ္ကာထြက္ေပါက္မဲ့လာသည့္အခါနံရံကုိလက္သီးႏွင့္ထုိးကာ စိတ္ေၿဖတတ္သူၿဖစ္သည္။သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္စကားေၿပာသည့္အခါ မိန္းမမ်ားအေၾကာင္းထက္ေခတ္ေပၚအ၀တ္အစားမ်ားထက္ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္း ကဗ်ာအေၾကာင္း နွင့္ မူးယစ္ေသစာမ်ားအေၾကာင္းကုိစိတ္၀င္စားသည္။ဂ်င္းေဘာင္းဘီကုိ ခ်က္ေအာက္ တစ္မုိက္ခန့္အကြာမွာေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ၀တ္ဆင္တတ္သူၿဖစ္သည္။ၾကည့္မရေသာ ငနဲမ်ားကုိပုခုံးခ်င္း၀င္တုိက္ၿပီး `ဟေယာင္ -ီးၾကည့္တာလား´ ဟုရန္စေသာအလုပ္မ်ားကုိအသက္ႏွစ္ဆယ္မေက်ာ္ခင္ကလုပ္ခဲ့ဖူးသည္။

 ရန္ၿဖစ္ေသာအခါ ကုိယ္မည္မွ်ခံရသည္ၿဖစ္ေစ ရန္သူမ်က္ခြက္ ကုိတစ္ခ်က္ေလာက္ ထိထိမိမိထုိးခ်လိုက္ရသည့္ေက်နပ္နွစ္သိမ့္ဖြယ္ခံစားမႈကုိႏွစ္သက္သည္။ ဂစ္တာသံသက္သက္ၿဖင့္ဆိုထားေသာကန္းထရီးသီခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႔ကုိသေဘာက်သည္။

Lust For Life ၀တၴဳထဲတြင္သူခ်စ္ေသာေကးအတြက္ ကုိယ့္လက္ဖ၀ါးကုိယ္မီးႏွင့္ရွုိ႔ခဲ့ေသာဗန္ဂုိးကို ကြ်န္ေတာ္မအံ့ၾသပါ။သူအတြက္ခံစားခ်က္တုုိ႔ၿပည့္က်ပ္ကာထြက္ေပါက္မဲ့လာသည့္အခါတုိင္းနံရံကုိလက္သီးႏွင့္ထုိးမိသည့္အတြက္ကြ်န္ေတာ့္ညာဘက္လက္ခုံေပၚတြင္ဒဏ္ရာတုိ႔ၿပည့္ႏွက္လ်က္ရွိသည္။

သူ႔အတြက္တကယ္လုိအပ္လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တတ္ႏုိင္သမွ်ၿဖည့္စြမ္းေပးခ်င္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ထက္အစစ အရာရာသာလြန္ေနၿပီးၿဖစ္ေသာ သူ႔အေၿခအေနတြင္ ကြ်န္ေတာ့္အကူအညီကုိသူဘယ္ေတာ့မွလုိအပ္လာမည္မဟုတ္ပါ။

 မၿပီးေသးေသာပန္းခ်ီကား ဟူေသာစကားလုံးကုိ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္တြင္စၾကားဖူးခဲ့တာလား၀တၴဳတစ္ခုတြင္ဖတ္ဖူးခဲ့တာလားမေသခ်ာေတာ့ေသာ္လည္းထုိစကားလုံးကုိအလြန္အမင္းနွစ္သက္သည္။

သူနွင့္ကြ်န္ေတာ္၏ဇာတ္လမ္းသည္လည္းမၿပီးေသးေသာ သုိ႔မဟုတ္ အၿပီးမသတ္ရဲေသးေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ၿဖစ္သည္။ၿဖစ္သင့္ေသာ ဇာတ္သိမ္းကုိကြ်န္ေတာ္တုိ႔နွစ္ေယာက္လုံးေတြ႔ၿမင္နုိင္ေသာ္လည္း ထုိလမ္းကုိမေရြးခ်ယ္ရဲသည္မွာ ကြ်န္ေတာ့္၏ေတြေ၀မႈေၾကာင့္ ဒါမွမဟုတ္ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ၿဖစ္ႏုိင္သည္။

မုိးစက္မ်ားမွန္ၿပဴတင္းကုိရုိက္ခတ္သံသည္ပုိမုိက်ယ္ေလာင္လာသည္။အေတြးမွန္သမွ်ကုိၾကိဳးစားရပ္တန္႔လ်က္အိပ္ယာထဲသုိ႔သြားရန္ၾကိဳးစားသည္။ဘာအရသာမွန္းမသိပဲ ၿပီးၿပီးေရာမ်ိဳခ်လုိက္ေသာေခါက္ဆြဲမ်ားေၾကာင့္၀မ္းၿပည့္သြားေသာ္လည္းအိပ္ေပ်ာ္ရန္တစ္စုံတစ္ခုလုိအပ္ေနေသးသည္။

တစ္ရက္မၿမင္ရလ်င္မေနႏုိင္ေသာသူ႔မ်က္ႏွာကေလးၿဖစ္ႏုိင္သည္။ၾကားလုိက္ရုံၿဖင့္ ရင္ထဲရွိအပူမွန္သမွ်ေမ့ေလ်ာ့သြားေလာက္ေအာင္စြမ္းႏုိင္သည့္သူ႔အသံေလးၿဖစ္ႏုိင္သည္။သူ႔ကုိတစ္ေန႔မေတြ႔ရလ်င္မေနႏုိင္သူတစ္ေယာက္ သူမရွိလ်င္ဘ၀ကုိဘယ္လုိရင္ဆုိင္ၿဖတ္သန္းသြားရမလဲဆုိတာကုိ သူနည္းနည္းၿဖင့္ကုိယ္ခ်င္းစာခဲ့ဖုိ႔ေကာင္းသည္။

‘ ကုိ က ဘာလုိ႔မပြင့္လင္းရတာလဲ’ ဟုသူမၾကာခဏေၿပာခဲ့ဖူးသည္။လုိခ်င္ေသာအရာတစ္ခုကုိဖြင့္ေၿပာေတာင္းဆုိတတ္ေသာလူအမ်ိဳးအစားထဲတြင္ကြ်န္ေတာ္မပါ၀င္ပါ။

ကြ်န္ေတာ့္ကုိတစ္စုံတစ္ခုသူလုိက္ေလ်ာေတာ့မည္ဆုိလ်င္ထုိလုိက္ေလ်ာမႈသည္အားနာေသာေၾကာင့္မၿဖစ္ေစရ..သနားေသာေၾကာင့္မၿဖစ္ေစရ။ သူ႔ဆႏၵသက္သက္ၿဖင့္နားလည္မႈသာၿဖစ္ေစခ်င္သည္။ဖြင့္ေၿပာမွရႏုိင္မည္ၿဖစ္ေသာအခြင့္အေရးကုိဘယ္တုန္းကမွမလုိခ်င္ခဲ့သူၿဖစ္သည္။တစ္ခါတစ္ေလ ရင္ထဲရွိဆႏၵကုိဖြင့္ေၿပာေတာင္းဆုိခ်င္သည့္စိတ္နွင့္ ဖြင့္မေၿပာခ်င္ပဲတင္းတင္းေစ့ထားခ်င္ေသာမာနတုိ႔သည္ရင္ထဲတြင္ပူေလာင္မြန္းက်ပ္ေစေအာင္ကြ်န္ေတာ့္ကုိႏွိပ္စက္တတ္သည္။ထုိအခါေမးခြန္းတစ္ခုကုိထပ္တလဲလဲ သူ႔ကိုေမးမိသည္။

“ ငါတုိ့ကဘယ္သူေတြလဲဟင္”

 ခ်စ္သူေတြဆုိရင္ကုိယ့္ခ်စ္သူနဲ႔အတူတူေနမယ့္လမ္းကုိသူဘာလုိ႔

မေရြးခ်ယ္နုိင္ရတာလဲ။ကုိယ့္ခ်စ္သူထက္ ပတ္၀န္းက်င္ေတြစီးပြားေရးေတြအိမ္ကလူမႈေရးေတြဘာၿဖစ္လုိ႔

ေရွ႔တန္းတင္ရတာလဲ။ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႔အၿမင္ကကုိယ့္ခ်စ္သူ႔ရဲ႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈထက္အေရးၾကီးသလား။

ထုိေမးခြန္းမ်ားစြာကုိကြ်န္ေတာ္မေၿပာၿဖစ္ေအာင္အတတ္ႏုိင္ဆုံးခ်ုဳပ္တည္းခဲ့သည္။မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေတာ့ပဲ စကားလုံးအၿဖစ္ထြက္က်သြားေသာအခါမ်ားတြင္သူ႔တုံ႔ၿပန္မႈသည္ကြ်န္ေတာ္ ကုိထိခုိက္နာက်င္ေစေသာစကားမ်ားသာၿဖစ္သည္။

 ကြ်န္ေတာ္သည္ ဘ၀ေရွ႔ေရးကုိ နည္းနည္းမွ မစဥ္းစားတတ္သူၿဖစ္သည္။

အရွက္ကင္းမဲ့သူၿဖစ္သည္။တစ္ခ်ိဳ႔စကားလုံးမ်ားသည္ၿဖတ္ရုိက္ပစ္လုိက္တာထက္နာက်င္ေစႏုိင္ေၾကာင္းသူသိဖုိ႔ေကာင္းသည္။လူမၿမင္ရေသာအတြင္းဒဏ္ရာသည္ပုိ၍ေသရာပါႏုိင္ေၾကာင္းသူနားလည္သင့္သည္။

ေလာဘနည္းပါးေသာ စာဖတ္၀ါသနာပါေသာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္သူအၿဖစ္ကြ်န္ေတာ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့သင့္သည္။

 ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားေသာ ကလပ္တက္ရန္ ရွုိးပြဲနွင့္အၿခားအေပ်ာ္အပါးမ်ားကို၀ါသနာထုံေသာ မိတ္ကပ္ဆံပင္အလွၿပင္ဆုိင္မ်ားႏွင့္မွန္တင္ခုံကုိစိတ္၀င္စားေသာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကုိကြ်န္ေတာ့္ကုိယ္စား သူေရြးခ်ယ္ခဲ့သင့္သည္။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နွစ္ေယာက္ကုိမွ ဆုံဆည္းကာမခြဲႏုိင္မခြာရက္ခ်စ္ၿမတ္ႏုိးေစခဲ့ၿခင္းသည္ ကံၾကမၼာ၏ရက္စက္ေသာက်ီစယ္မႈၿဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့နွစ္ေယာက္လုံးအတြက္ၿပင္မရေအာင္ၾကီးမားေသာအမွားအယြင္းတစ္ခုလဲၿဖစ္ပါသည္။

 ဒါေတြထားပါေတာ့ေလ။အခုေလာေလာဆည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ႏုိင္ဖုိ႔တစ္ခုခုလုိအပ္ေနေသးသည္။အခန္းထဲတြင္မ်က္လုံးကစားရွာေဖြမိေသာ္လည္းဖတ္စရာစာအုပ္တစ္အုပ္တစ္ေလမွရွိမေနပါ..။

ဒါဆိုနားေထာင္စရာသီခ်င္းေကာ..အခန္း၏ညာဘက္ေထာင့္တြင္အထပ္လုိက္တင္ထားေသာ ႐ုပ္႐ွင္စီဒီမ်ားရွိသည္။တစ္ခ်ိဳ႕ကားၾကမ္းၿပင္တြင္သည္အတုိင္းလဲက်ကာၿပန္႔က်ဲလ်က္..စည္းကမ္းရွိပါဟု သူ႔ကုိမၾကာခဏဆုံးမတတ္ေသာကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ခုလုိေနထုိင္တာကုိေတြ႔လ်င္သူဘယ္လုိမွတ္ခ်က္ခ်မွာပါလိမ့္။

ငါမေတြးခ်င္တဲ့အေတြးေတြထဲမင္း၀င္မလာပါနဲ့အခ်စ္ေလးရယ္။

 ကုိစိတ္ဆင္းရဲတာကုိမၿမင္ခ်င္ ဘူးဟု မၾကာခဏေၿပာဖူးေသာႏူတ္ခမ္းေလးမ်ား ကုိရုတ္ခ်ည္းၿမင္ေယာင္လာေသာအခါေယာင္ယမ္း၍မ်က္လုံးကုိမွိတ္ပစ္လုိက္ရသည္။သြားစမ္းပါ..။ငါ့ကုိဒီထက္ပုိၿပီးမႏွိပ္စက္ပါနဲ႔။ ဘာနာမည္မွတပ္မထား ေသာစီဒီတစ္ခ်ပ္ကုိစက္ထဲထည့္လုိက္ေသာအခါ.. သူၾကိဳက္၍ကြ်န္ေတာ္မုန္းေသာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထြက္ေပၚလာသည္။

Enrique Iglesia ၏ ၀မ္းနုိက္စတန္း ဟူေသာသီခ်င္းၿဖစ္သည္။

အေခြတစ္ခုခုပဲၾကည့္ကာအိပ္ေပ်ာ္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေတာ့မည္ဟုဆုံးၿဖတ္ကာ အဆင္သင့္ရွိေနေသာအေခြပုံကုိရွာေဖြၾကည့္မိသည္။အိပ္မေပ်ာ္သူတစ္ေယာက္ကုိပုိ၍စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားေစႏုိင္ေသာ ထိတ္လန္႔သည္းဖုိကားမၿဖစ္ေစရ သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္၏အၿဖစ္အပ်က္ကုိတုိက္ဆုိင္သတိရေစႏုိင္ေသာ How to deal, View from top
လုိဇာတ္ကားမ်ိဳးလဲမၿဖစ္ေစရ..။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နွစ္ေယာက္နွင့္အလားတူၿပႆနာကုိရင္ဆုိင္ေနရသူမ်ားဇာတ္လမ္းအဆုံးတြင္အဆင္ေၿပသြားသည့္အခါခံစားရေသာခံရခက္သည့္ေ၀ဒနာကုိကြ်န္ေတာ္ထပ္မံမခံစားလုိပါ။

There's something about mary, tora tora, Just like heaven, sliver ဟုတ္သားပဲ။

ရွယ္ရြန္စတုံး၏ေ၀ဒနာတစ္၀က္နွင့္ငုိညည္းသံကုိကြ်န္ေတာ္မၾကားရတာၾကာၿပီ..။

ကြ်န္ေတာ္၏အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ေသာေရာဂါကုိသူမ ကေတာ့ကုစားေပးႏိုင္လိမ့္မည္။အေခြကုိစက္ထဲထည့္လ်က္အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကည့္ၿပီးေသာဇာတ္၀င္ခန္းမ်ားကုိေက်ာ္ပစ္လုိက္ၿပီး လုိရာေရာက္ေတာ့ရပ္လုိက္သည္။ဖန္သားၿပင္ေပၚတြင္

ရွယ္ရြန္စတုံးသည္သူ႔ခ်စ္သူ၏ခႏၶာကုိယ္ေပၚတြင္ မွီႏြဲ႔ကာခပ္တုိးတုိးငုိရွုိက္ေန၏။သူ႔ခ်စ္သူကသူ႔ပုခုံးသားကုိဆုပ္ကုိင္လ်က္ မေၾကာက္နဲ့ အနားမွာကုိယ္ရွိတယ္ေလ ဟုအားေပးေနသည္။ဘ၀ကုိလက္တြဲရင္ဆုိင္ရန္ေတာ့မဟုတ္။

ခဏေနေတာ့ရွယ္ရြန္စတုန္းၿငိမ္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ရင္ေတြကေတာ့အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာခုန္လာသည္။

 `ဘုရားဘုရား´ ဒီညအိပ္ေပ်ာ္ႏုိင္ပါေတာ့မလား။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းၿပဴတင္းတံခါးမွန္တြင္စုေ၀းလာေသာေရခုိးေရေငြ႔မ်ားစုေ၀းမ်ားၿပားလာေသာအခါေရစီးေၾကာင္း အၿဖစ္ေအာက္ေၿခသုိ႔စီးဆင္းသြားသည္။ရင္ထဲတြင္ခံစားရေသာ

ေ၀ဒနာမ်ား ဒဏ္ရာမ်ားစုေ၀းမ်ားၿပားလာေသာအခါမ်က္ရည္မ်ားအၿဖစ္စီးဆင္းလာတတ္ပါသည္။

တစ္ခါတစ္ရံေပါက္ကြဲေအာ္ဟစ္ကာနံရံကုိလက္သီးနွင့္ထုိးမိေသာေဒါသ တစ္ခါတစ္ေလေၾကကြဲနာက်င္စြာမ်က္ရည္က်ရေသာ ေသာကတုိ႔အတြက္ကြ်န္ေတာ္လက္ခံရရွိေသာအရာသည္အၿပစ္တင္ၿငဴစူေသာစကားလုံးတခ်ိဳ႔သာၿဖစ္တတ္သည္။ၿပသနာတစ္ခုၿဖစ္ၿပီးတုိင္း သူ႔ကုိဆုံးရႈံးရမွာပုိေၾကာက္လာတတ္ၿခင္းသည္လည္းကြ်န္ေတာ့္၏အားနည္းခ်က္တစ္ခုၿဖစ္ႏုိင္သည္။တကယ္ဆုိ သူ႔ကုိခြင့္လႊတ္ဖုိ႔ဒါမွမဟုတ္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔စဥ္းစားသင့္သည္မဟုတ္လား..။

 ရင္ထဲတြင္တစ္စုံတစ္ခုလုိအပ္ေသာခံစားခ်က္သည္ပုိမုိၿပင္းထန္လာသည္။ အနားတြင္ရွိေသာေရပုလင္းကုိေကာက္ေမာ့လုိက္ေသာ္လည္း အာေခါင္ထဲတြင္ေၿခာက္ေသြ႔ေနဆဲၿဖစ္သည္။

အေနွာင့္အယွက္တစ္ခုလုိၿဖစ္သြားေသာ တီဗြီကုိအညိွဳးတစ္ၾကီးပိတ္ပစ္လုိက္သည္။နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာေက်ာပုိးအိတ္ထဲတြင္ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခ်ိဳ႔ရွိသည္။ အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ကြ်န္ေတာ္ဘယ္တုန္း ကမွ်အသုံးမၿပဳခဲ့ေသာဖုန္းတစ္လုံးရွိသည္။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိလုိအပ္ေနတာေသခ်ာသည္။

 သူဘယ္တုန္းကမွ်အလုိမလုိက္ခဲ့ေသာကိစၥအတြက္ လုိအပ္ေသာတစ္စုံတစ္ေယာက္သည္သူေတာ့မၿဖစ္ႏုိင္ဘူးေပါ့။

‘သစၥာရွိေၾကးေနာ္..’။စကားလုံးမ်ားစြာၿဖင့္နာက်င္ေစခဲ့ေသာ ႏူတ္ခမ္းတစ္ခုမွထြက္က်လာေသာစကားမ်ားၿဖစ္သည္။ထုိစဥ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လက္သန္းတစ္ဖက္သည္သူ႔လက္သန္းကေလးတစ္ဖက္ကုိခ်ိတ္တြယ္လ်က္ရွိခဲ့သည္။သူ႔မ်က္၀န္းကေလးေတြကဖြင့္ေၿပာေသာစကားမ်ား စြာကုိယုံၾကည္ေက်နပ္စြာၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္အလြန္ခ်စ္ၿမတ္ႏုိးေသာလက္သန္းကေလးတစ္ဖက္ကုိ ၾကည္ႏူးစြာနမ္းရႈိက္ခဲ့သည္။ေမ့ထားခ်င္ေသာကြ်န္ေတာ့္အေတြးေတြထဲသုိ႔သူဘာလုိ႔ဒီေလာက္ေနရာယူထားရတာလဲ။ အိပ္ယာေဘးကစားပြဲေလးေပၚရွိဓာတ္ပုံထဲရွိခ်ိတ္တြယ္ထားေသာလက္ႏွစ္ဖက္သုိ႔အၾကည့္ေရာက္သြားေသာအခါ နာက်င္ေသာေ၀ဒနာ သက္သက္သည္ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကုိဆုပ္ေခ်လာသည္။ဓာတ္ပုံထဲရွိတြဲလက္နွစ္ဖက္က ေတာ့ခုခ်ိန္တုိင္ခုိင္ၿမဲဆဲၿဖစ္ပါသည္။ ‘ဘယ္ေတာ့မွမခြဲသြားဘူး..ကတိေပးတယ္’ တဲ့လား။

 သူ႔ကုိ ကြ်န္ေတာ္ဆုိၿပခ်င္ေသာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရွိသည္။သုိ႔ေသာ္လည္းဘယ္ေတာ့မွ မဆုိၿပၿဖစ္မွာေသခ်ာပါသည္။ ‘Eagle’ အဖြဲ႔၏ Love will keep us alive ဟူေသာသီခ်င္းၿဖစ္သည္။ ‘when we hungry..love will keep us alive' ဟူေသာေနရာေရာက္လ်င္သူကြ်န္ေတာ့္ကုိရယ္ေမာလိမ့္မည္။

 အခန္းနံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာနာရီမွ အခ်က္ေပးသံနွစ္ခ်က္ၿမည္သြားသည္။ဒီလုိညေတြကြ်န္ေတာ့္ဘ၀မွာဘယ္ႏွစ္ညထပ္မံေတြ႔ၾကံဳရဦးမွာပါလိမ့္။မနက္ၿဖန္မုိးလင္းေတာ့ေရာ..ဘ၀ကုိဘာအဓိပၸါယ္နဲ့ဘာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ့ကြ်န္ေတာ္အသက္ဆက္ေနခဲ့တာပါလဲ။ဒါေတြထားပါေတာ့ေလ။

အခုေလာေလာဆည္လုိအပ္ေနတာကအရာရာကုိေခတၲေမ့ေလ်ာ့ထားႏုိင္ဖုိ႔ပါပဲ။

စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားေသာေဆးဘူးတစ္ဘူးထဲတြင္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ေထာက္ခံခ်က္ၿဖင့္၀ယ္ထားေသာကြ်န္ေတာ့္ေမ့ေလ်ာ့ၿခင္းအားကူညီနုိင္မည့္ေဆးၿပားတစ္ခ်ိဳ႔ရွိသည္။ ေရလည္ေကာင္းတယ္ေဟ့ေယာင္ ဟုအရယ္တစ္၀က္နွင့္ေၿပာလာေသာထုိေဘာ္ဒါ၏အသံကုိၿပန္သတိရမိသည္။ဘူးအဖုံးကုိဖြင့္လုိက္ေသာအခါ..

ေဆးၿပားအ၀ါတစ္ခ်ိဳ႔ထြက္က်လာသည္။ဒီေဆးေတြရဲ့အာနိသင္ကမည္ေရြ႕မည္မွ်လဲ..။အရာရာကုိထာ၀ရေမ့ေလ်ာ့ေစႏုိင္ဖုိ႔ေဆးဘယ္ႏွစ္ၿပားဆုိလုံေလာက္မွာလဲ..။ေဆးမ်ားကုိတစ္ၿပားခ်င္းေရတြက္ေနမိသည္။

အာရုံတုိ႔ရႈပ္ေထြးလာကာေဆးဘူးကုိအဆုံးထိသြန္ခ်လုိက္ေတာ့သည္..။

******************

 သစ္ကုိင္းတစ္ကုိင္းေပၚတြင္ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္နားေနေသာရုပ္ရွင္ၿပကြက္ေလးတစ္ခုကုိကြ်န္ေတာ္

စြဲလမ္းႏွစ္သက္ခဲ့ဖူးသည္။အေညာင္းေၿပ၍ၿဖစ္ေစအခ်ိန္တန္၍ၿဖစ္ေစအေတာင္အလက္မ်ားကုိအားယူၿဖန္႔ခါလ်က္

သစ္ကုိင္းကေလးကုိေၿခကန္အရွိန္ယူကာငွက္ကေလးပ်ံတက္သြားပါသည္။သူခဏတာခုိနားခဲ့ေသာသစ္ကုိင္း

ကေလးကေတာ့တစ္ဆတ္ဆတ္လႈပ္ရွားတုန္ယင္လ်က္က်န္ခဲ့သည္။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ တစ္ပါးသူေခတၲနားခုိရာ သစ္ကုိင္းကေလးတစ္ခုကြ်န္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္..။ 

 (ေ၀ဟံ)

No comments: