Saturday, April 13, 2024

ဂေးတစ်ယောက်ရဲ့ဖွင့်ဟဝန်ခံချက် (စ-ဆုံး)

 


- နုနုရည်(အင်းဝ)


  ချယ်တို့က 'ဂျယ်' ဆိုတော့၊ မိန်းမလျှာဆိုတော့ အဲ...အဲ…ရိုင်းရိုင်းခေါ်ရင် အခြောက်မ၊ ဂျီမတွေဆိုတော့ ကိုယ့်စကားကိုယ် အထင်အမြင် သေးချင်ကြတယ်။ စကားပေါ့၊ စကားပို၊ စကားလျှံ ထင်ကြတယ်၊ ဖိနပ်ကြားက နတ်စကားထွက်မလားပေါ့…ဒီလို…သူတို့က။

  

ပြောပါစေ…ပြောပါစေ…ထင်ပါစေ…။ တနေ့တော့ ဂျီမ စေတနာကို သိလာမှာပါ။ ဘယ်သူက ဘာတွေထင်လည်း ဂရုမစိုက်သေးဘူး။ ဂျီမဘဝကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ခံယူလိုက်ပြီးကတည်းက ချယ်တို့ (အချစ်ဝတ္ထုတွေထဲက ခပ်တေတေ ဇာတ်လိုက်မ လေသံနဲ့ ပြောရရင်) “ချယ်တို့ ဘာကိုမှဂရုမစိုက်ပြီ၊ သေမှာမကြောက်လို့ ပေတရာ လျှောက်နေတာ…၊ ဘယ်အရာကို ချယ်ဂရုစိုက်ရမည်နည်း။ ချယ် ဂရုမစိုက်လိုပြီ…။

  

ချယ် သိပ်နားလည်သည်ပေါ့…။ လေးငါးတန်းမျှသာတတ်တဲ့ ပညာမဲ့မှ မဟုတ်ဘဲ။ ဘွဲ့ရ ပညာတတ်တယောက်အနေနဲ့ သိပ်နားလည်သည်ပေါ့။

  

ဒီဘ၀ ဂျီမဖြစ်ရတာဟာ ဟိုအရင်ဘဝက သူများသားမယားကို စော်ကားပစ်မှားခဲ့လို့ဆိုတဲ့ ဗုဒ္ဓတရားတော်အလိုအရလည်း ချယ်သိတယ်။ သိပ္ပံနည်းကျကျ လေ့လာပြီး စိတ်ပညာရှင်တွေက ပြောတဲ့ (Homo Dysfunction) ဟိုမုန်းပြောင်းလဲတဲ့ ရောဂါ၊ ဟိုမုန်း ကမောက်ကမ ဖြစ်တဲ့ရောဂါဆိုတာကိုလည်း ချယ် သိတယ်။

  

ရောဂါပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဝဋ်ခံရတာပဲဖြစ်ဖြစ် ဂျီမဘဝဟာ မကောင်းဘူးဆိုတာလည်း ချယ်သိတာပါပဲ။ ကိုယ့်ကိုမြင်သူတိုင်းက ရယ်စရာ သတ္တဝါတယောက်လို သဘောထားကြတယ်။ တချို့ကလည်း ရွံစရာ သတ္တဝါတယောက်လို ကြည့်ကြတယ်။ ကိုယ်ပြောတဲ့စကားကို ဘယ်သူမှ မလေးစား ချင်ဘူး။ အထင်သေးကြတယ်။ ယောကျ်ားတန်မဲ့နဲ့ ရေသာခိုအချောင်လိုက်နေကြတယ်လို့ ထင်ကြတယ်။ ခုဆို ပိုဆိုးသေး၊ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ ချယ်တို့နဲ့ လူတွေက တွဲမထိုင်ချင်ကြတော့ဘူး။ အေအိုင်ဒီအက်စ် ရောဂါပိုး ဖြန့်ဝေသူလို့ ထင်ကြပြန်တယ်။ ကဲ…စဉ်းစား…ဂျီမ၊ အခြောက်မ ဖြစ်ရတဲ့ဘ၀ ဘယ်မှာကောင်းလို့လဲ။ ဘယ်သူဖြစ်ချင်မလဲ။ တကယ်ပါ ချယ်လည်း ဖြစ်ချင်ပါ့မလား၊ ချယ်မဖြစ်လိုပါ …။ ချယ် မဖြစ်လိုတာ သေချာပါသည်ကွယ်…။

  

ချယ် ရောဂါစတာ ငါးနှစ်သမီး။ အဲ…ငါးနှစ်သားလောက်ကပေါ့။ ချယ့်ဒက်ဒီက အစိုးရအရာရှိတယောက်၊ မာမီက ဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ် ပွဲစားမပေါ့။ ချယ်က အကြီးဆုံးသား သြရဿ၊ သားကြီး သြရဿအခြောက်ဖြစ်တာလေ ကောင်းကြရော။ ချယ်တို့အိမ်က ဂျယ်လီ…ဂျယ်လီနဲ့ ချစ်စနိုးခေါ်ကြတယ်လေ။ ယောကျ်ားနာမည် မှည့်ထားတာက တော့ ‘အောင်ပြည်စိုး’ တဲ့။ ထားလိုက်ပါတော့ ဒါက တကပ်။ ရုပ်ရှင်စကားနဲ့ ပြောတာလေ… ကပ် ချိန်းလိုက်ဦးမယ်။

  

အဲ…ငါးနှစ်သားလောက်မှာ ချယ်ဆိုတဲ့ ဂျီမပေါက်စလေးက၊ မာမီ့မိတ်ကပ်တွေ၊ နှုပ်ခမ်းနီတွေ ယူလိမ်း၊ ယူဆိုး၊ ပြီးတော့ မာမီ့ထမီကြီး ဝတ်ပြီး တိုက်ခန်းဝရန်တာမှာ ဆယ့်နှစ်ရာသီ ကနေတာပဲ။ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဘာဖြစ်မှန်းလည်းဘယ်သိမလဲ။ အဲဒါ လမ်းပေါ်က ရှောက်သီးဆေးပြားရောင်းတဲ့ အခြောက်မကြီးတွေက မြင်တော့ ‘သမီးလေး…သမီးလေး…’ နဲ့ လှမ်းလှမ်းခေါ်ကြတယ်။ ဇာတ်သွင်းတာလေ…၊ အခြောက်မကြီးတွေလုပ်ပုံ လုပ်စရာလား…။

  

ချယ်ကတော့ အဲလိုခေါ်ရင် ရှက်ရှက်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ပြေးတာပဲ။ ချယ် အဲလို ကကနေတာကို အစကတော့ ဒယ်ဒီရော၊မာမီရော ကလေးပဲဆိုပြီး ကြည့်နေသေးတယ်။ ဆယ်နှစ်သားကျော်လာတော့ ဒယ်ဒီတို့ မာမီတို့ လန့်လာပြီ ဘောင်းဘီရှည်မချွတ်တမ်းဝတ်ပြီး ဖင်လေးလိမ်ကျစ်လိမ်ကျစ်နဲ့ ဂျယ်လီကလေ…၊ ဂျယ်လီကလေ…နဲ့ပြောရာကနေ ချယ်က…ချယ်က…နဲ့ဖြစ်လာပြီလေ။ ကျောင်းစာအုပ်အဖုံးမှာလည်း ‘ပန်းချယ်ရီမမ’ တဲ့ နာမည်တွေပြောင်းလို့...။ အဲတင် ဒယ်ဒီက အိမ်ရှေ့ဝရန်တာမှာ ကြိုးနဲ့တုတ်တော့တာပဲ။ ပြီးတော့ ကြိမ်လုံးနဲ့ ‘ဟေ့ကောင်…မင်း…မိန်းမ လား…၊ ယောကျ်ား လား…ပြောစမ်း’ ဆိုပြီး ‘ရွှမ်း’ ဆိုတချက်ချ။ ချယ်က ကျောလေးကော့ပြီး ‘အမယ်လေး…မိန်းမပါဒယ်ဒီရဲ့...’ ဆိုပြီး အော်တာပဲ။

  

ဒယ်ဒီကလည်း “ယောကျ်ားပါ” လို့ မပြောမချင်း ချတယ်။ ဘယ်ခံနိုင်မလဲ ကြာတော့ လက်မြှောက် ဒူးထောက် အညံ့ခံလိုက်ရတာပေါ့။ သဲ့သဲ့မျှသော လေသံလေးနဲ့... ‘ယောကျ်ားပါ ဒက်ဒီရယ်’ လို့သာ ပြောလိုက်ရတယ်။ နောက်နေ့ကစပြီး ဒယ်ဒီ အမိန့်အတိုင်း ယောကျ်ားလေးလို ပုဆိုးဝတ်ရတယ်။ ရှပ်အင်္ကျီဝတ်ရတယ်။ မိန်းကလေးတွေနဲ့ မကစားရဘူး။ ညနေတိုင်း ဒယ်ဒီနဲ့ လက်သီးထိုးရတယ်။ ချယ် ကြိုးစားပြီး စိတ်ကိုပြောင်းပါတယ်။ ဒယ်ဒီကို ကြောက်လည်း ကြောက်တယ်။ မာမီကိုလည်း သနားပါတယ်။

  

ချယ် ခုနှစ်တန်းလောက်မှာ တော်တော် ဟုတ်သွားသေးတယ်။ ယောကျ်ားလေးလို ပြန်ဖြစ်သွားတယ်။ တခါတလေ ပေါ်လာတဲ့ ကနွဲ့ကလျ နေချင်စိတ်တွေကိုလည်း အတင်း မောင်းထုတ်ပစ်တာကိုး။ ဒါပေမယ့် ဒယ်ဒီတို့ အမှားကြောင့် ချယ်ဒုက္ခရောက်သွားပါတယ်။ ဒယ်ဒီပေါ့၊ ချယ်ပိုပြီး ယောကျ်ားပီသအောင် ယောကျ်ားလေး၊ မိန်းကလေး ရောနေတဲ့ကျောင်းကနေ ယောကျ်ားလေးကျောင်းကို ပြောင်းပစ်တယ်လေ။ ပြောင်းစရာလား…။ သူက ထင်တာလေ…။ ထင်တာ…။ ယောကျ်ားလေးတွေချည်းဆိုတော့ ယောကျ်ားပိုဖြစ်မယ် ထင်တာ။ ဖြစ်လိမ့်မယ်… ဖြစ်လိမ့်မယ်…။ အရွယ်လေးက ဆယ့်လေး၊ ဆယ့်ငါး၊ စိတ်ကစားတဲ့အရွယ်။ ပြီးတော့… စိတ်ကလေး မခိုင့်တခိုင်ကို အတင်း ကျားကန်ခိုင်းထားရပါတယ်ဆိုမှ အထာကျွမ်းနေတဲ့ ကျောင်းသားဆိုးတွေက ချောင်တွေမှာ အတင်းလိုက်လိုက် ဖက်နမ်းတော့ သွားရော…။ ‘အောင်ပြည်စိုး’ ကနေ ‘ပန်းချယ်ရီမမ’ ပြန်ဖြစ်ရော…။

  

မပြောနဲ့တော့... ကျောင်းမှာတော့ ချယ်ရီတို့က စူပါစတားပေါ့။ တနေ့တနေ့ စာအစောင် နှစ်ဆယ်လောက်ရတယ်။ အကုန်လုံး ကြီးကြီးမာစတာ့ သားတွေချည်းပဲ။ ဒါပေမယ့် ပြန်မကြိုက်ပါဘူး။ “ပညာသင်နေတုန်း အချစ်ရေးကို မစဉ်းစားသေးဘူး…” လို့ စဉ်းစားရင်း ရှေ့ဆုံးကထည့် စဉ်းစားပါ့မယ် လို့ စာပြန်လိုက်တာပေါ့…။

  

ဒက်ဒီတို့ မာမီတို့ မသိအောင် မုန့်ဖိုးစုပြီး မိတ်ကပ်၊ နှုတ်ခမ်းနီဝယ်၊ ကျောင်းမုန့်ဆိုင်က အဒေါ်ကြီးဆီမှာ အပ်ထားရတယ်။ ကျောင်းစောစော လာပြီး မုန့်ဆိုင်အကွယ်မှာ မိတ်ကပ် ပါးပါးလိမ်း၊ နှုတ်ခမ်းနီ ပါးပါးဆိုးပြီးမှ အတန်းထဲဝင်တာ၊ ချယ်တို့များ အတန်းထဲ ဝင်လာပြီးလားဆိုမှဖြင့် လက်ခေါက်မှုတ်သံ၊ လေချွန်သံတွေမှ ဆူညံလို့။ “ချယ်လေးရေ…ချစ်ချစ်” နဲ့ အသံမစဲဘဲ။ ကြည်နူးရတာများ မပြောနဲ့တော့။ တကယ်ပြောတာ။ မိန်းမအစစ်တွေလိုပဲ ကြည်နူးသာယာတာ၊ ချယ် ‘စပိမတွေ’ ကိုမေးကြည့်ဖူးတယ်။ စပိမဆိုတာ မိန်းမအစစ်ကို ခေါ်တာလေ။ ခုဆို ‘စပိမ’ လို့ မခေါ်တော့ဘူး။ ‘ငံပြာရည်’ လို့ခေါ်တယ်။ ထားပါတော့ ဒါကတကပ်။

  

အဲဒီ့စပိမတွေက ပြောတယ် သူတို့လည်း ယောကျ်ားလေးတွေက ကိုယ့်ကိုလှတယ်ပြောရင်၊ ချစ်တယ်ပြောရင် ကြည်နူးသာယာတာပဲတဲ့။ အဲဒီခံစားမှုဟာ တမျိုးဘဲတဲ့၊ ကိုယ်ကချစ်နေတဲ့သူဆို ပိုတောင်ခံစားရသေးသတဲ့။ အဲဒီခံစားမှုဟာလည်း ဘာနဲ့မှမတူဘူးတဲ့။ သိပ်မှန်တာပေါ့ကွယ်။ အချစ်ရဲ့ ခံစားမှုကို ချယ်တို့လည်း ခံစားခဲ့ဖူးသည်ပေါ့။ ရင်ထဲက အသည်းနှလုံး ပေါက်ခုန်ထွက်မတတ် တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်မောဟိုက်လာစေအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်စေတာလည်း အချစ်၊ ကမ္ဘာလောကကြီး တခုလုံးကျွမ်းထိုး မှောက်ခုံဖြစ်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်တာလည်း အချစ်ပေါ့။ ပန်းမမချယ်ရီ တယောက် အချစ်၏ ကျေးကျွန်ဘ၀ အကြိမ်ကြိမ် ရောက်ဖူးသည်ပေါ့ကွယ်။ အကြိမ်ကြိမ် ရှုံးနိမ့်ဖူးသည်ပေါ့ကွယ်…။

  

ဒါပေမယ့် ချယ် အချစ်ဦးကို တက္ကသိုလ်ရောက်မှ စတွေ့တာပါ။ ဆယ်တန်းမှာ တယောက်တွေ့သေးတယ်။ ဒါပေမယ့်… ချယ် မျိုသိပ်လိုက်ပါတယ်။ ဘာကြောင့်လည်းဆို ကိုးတန်းနှစ်မှာ ချယ့် အမူအရာတွေကို အိမ်က ပြန်ရိပ်မိပြီး တိုက်ဝရန်တာ လူမြင်ကွင်းမှာ ဒယ်ဒီက ပုဆိုးချွတ် ရိုက်တယ်ရယ်လို့။ ရိုက်စရာလား…။ အပျိုဖားဖားကြီးကို လုံးချည်ချွတ် ရိုက်တယ်ရယ်လို့။ ရှက်လိုက်တာ။ ဒယ်ဒီရဲ့ ကြိမ်ဒဏ်ရာတွေကတောင် ချယ့်အရှက်ကို မဖုံးလွှမ်းနိုင်ဘူး။ ငိုနေတဲ့ မာမီ့ကိုသနားပြီး ဒယ်ဒီကို ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ပြောရပြန်တယ်။ ‘ကျနော် ယောက်ျားပါခင်ဗျ၊ အောင်ပြည်စိုးပါခင်ဗျ…’ လို့ ဆယ်ကြိမ် ပြောရပြန်တယ်။ အဲဒီတခါ ချယ် တော်တော်စိတ်ညစ်သွားတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း စိတ်ပျက်မိတယ်။ ချယ် စာတွေလည်း တော်တော်ဖတ်နေပြီဆိုတော့ သိလည်း သိနေပြီလေ။ ရခဲလှတဲ့ ယောက်ျားဘဝကို ချယ် တကယ်လိုချင်ပါတယ်။ ရနေလျက်သားနဲ့ ချယ်မလိုချင်နေတာက ချယ့် အမှား၊ ချယ်ညံ့လို့ဆိုပြီး ချယ်ကြိုးစားပြန်တယ်။

  

ချယ် ဘာလုပ်တယ်မှတ်လဲ…။ အောင်ပြည်စိုး၊ လူချောလေး၊ အမိုက်အခိုက်လေး အောင်ပြည်စိုးအဖြစ်နဲ့ ကောင်မလေးတွေကို လျှောက်လိုက်တယ်။ သိတယ် မဟုတ်လား… ဒီက အရပ် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ မျက်လုံးကောင်း၊ မျက်ခုံးကောင်းရယ်။ နေအောင်ရယ်၊ ကျော်သူရယ်၊ ရန်အောင်ရယ်၊ ပေါင်းထားတဲ့ရုပ်မျိုး။ စဉ်းစားကြည့်…။ စပိမတွေ၊ ငံပြာရည်တွေ ဘယ်လောက် ခိုက်လိုက် ကြိုက်လိုက်မလဲ…။

  

တလလောက် စပိမချောချောလေးတွေနောက်ကို လိုက်တာ စွံရော၊ စပိမလေးတယောက်နဲ့။ ချောချောလေးပါပဲ။ နာမည်တောင် မေ့နေပါပြီ။ သူ့ကိုချစ်ဖို့ အောင်ပြည်စိုးခမျာ အတော်လေး ကြိုးစားကြည့်ပါတယ်။

  

သမီးရည်းစားတို့ ဘာသာဘာ၀ အင်းလျား ကန်တော်ကြီး၊ တိရိစ္ဆာန်ရုံ လျှောက်သွား ချိန်းတွေ့။ ဘယ်လိုမှ မကြည်နူးဘူးရှင်… ကဲ…။ ဒါနဲ့ မဖြစ်ချေဘူး ဆိုပြီး ရုပ်ရှင်ရုံနောက်ဆုံးတန်းဝင်ကြည့် ပစ်တယ်။ ပြောဦးမယ် ရုပ်ရှင်ပြတာနဲ့ သူက ကိုယ့်ပခုံးကို နွဲ့မှီလာတယ်။ ကိုယ့်လက်ကို ကိုင်လာတယ်။ မီးရောင်မှိန်လဲ့လဲ့မှာ ချစ်သူနှစ်ဦး ဘယ်လောက်ကြည်နူးဖို့ ကောင်းလဲ။ တခါတည်း စိတ်တွေ မွန်းကျပ်ပြီး ချွေးတွေပြန်လာတယ်။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲကနေ ထွက်ပြေးချင်လာတယ်။ မိန်းမချင်းလိုပဲ ချယ့် စိတ်ထဲမှာ ခံစားလာရတယ်။ ခက်တာက ကိုယ်နွဲ့မှီချင်နေတာက ကိုယ့်ရှေ့ တခုံကျော်မှာလေ။ ရုံထဲဝင်ကတည်းက မြင်လိုက်ပြီးပြီ။ မျက်လုံးချင်းဆုံလိုက်ပြီးလို့ ဒိတ်ကနဲတောင် ခုန်သွားခဲ့ပြီးပြီ။ သူကကိုယ့်လို ဂျင်းပင် နဲ့ တီရှပ်နဲ့ ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူက ယောက်ျားစစ်၊ ကိုယ်က ကျားယောင်ဆောင်ထားတဲ့ ကျားအတုကိုး…။

  

အဲဒီစပိမနဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံကအပြန် လမ်းခွဲကြတာပဲ။ ဟုတ်တယ် ချယ်ဘယ်လိုမှ သူ့ကို ချစ်လို့မှမရတာ။ ညီမလိုပဲ ခင်တယ်။ ညီအမချင်းတွေလိုပဲ သဘောထားလို့ရမယ်။ သူကတော့…ချယ်က အသဲစား ဘုရင်ကြီးတဲ့။ ရက်စက်မှုအပေါင်း သရဖူဆောင်းတဲ့ ကိုစိမ်းပင်ကြီးတဲ့…။ ခက်လိုက်တာများဆိုတာ စိတ်ကိုမရှည်ဘူး။ အော်လိုက်ချင်ပါတယ်… “ငါချစ်တာက ခန္ဓာသုခ…” လို့။ ဟုတ်တယ်။

  

သနားတော့ သနားပါတယ်။ သူ့ခမျာ ကိုယ့်ကို ချစ်သက်လက်ဆောင်တွေ ဘာတွေပေးလို့။ ပေးတာက ယောပုဆိုး အဆင်လှလှလေး။ အဲ…ကိုယ်လိုချင်နေတာက…ဟော့ရှော့ ဇာအင်္ကျီလက်ပွ အတွန့်နဲ့ ကြိုးသိုင်းဒေါက်ဖိနပ်။ မခက်ဘူးလား…။

  

အချစ်ဦးလေးနဲ့က တက္ကသိုလ်မှာ တွေ့မယ့်သာတွေ့တာပါ။ တက္ကသိုလ်လေးနှစ် တလျှောက်လုံး ချယ် ယောက်ျားပုံဖမ်းပြီး သိုသိုသိပ်သိပ် နေခဲ့ပါတယ်။ အောင်ပြည်စိုး ဘဝနဲ့ဘဲ နေခဲ့ပါတယ်။ အချစ်ဦးကို အဝေးကနေ ကျိတ်ချစ်ခဲ့တာပါ။ သူက ချယ်တို့ မေဂျာကင်း ပေါ့။ အလှဘုရင်မောင့်ကို မိန်းကလေးတိုင်း ချစ်ချင်ကြမှာပါ။ မောင်က ဂျင်းပင်နဲ့စပို့ရှပ်ကို အမြဲဝတ်တတ်ပြီး မော်တော်ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့။ တခါတလေကျ ကားအဖြူလေးနဲ့။ မောင်ဟာ ဆင်စွယ်နန်းပေါ်က မင်းသားလေးတပါးပါ။ ချယ်နဲ့ ကွာဝေးလွန်းပါတယ်။

  

မောင်ထိုင်တတ်တဲ့ အတန်းနောက်မှာထိုင်ပြီး မောင့်ကိုယ်သင်းရနံ့ကိုပဲ မသိမသာ နမ်းရှုံ့ရတယ်။ မောင် ကျောင်းလာတာကို စောင့်ကြည့်ရတယ်။ ကင်တီးမှာ မောင့်စားပွဲကပ်လျက်ကို ထိုင်စားပြီး စိတ်ကူးနဲ့ လက်ဆုံစားရတယ်။ ဒါလောက်ပါပဲ။ ချယ် ဒီထက်မပိုခဲ့ပါဘူး။ အဝေးကပဲ ချစ်ခဲ့ပါတယ်။

  

နောက်ဆုံးနှစ်မှာ မောင်အတွဲရသွားတော့…အို…ချယ် အသဲကွဲခဲ့ရတယ်။ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေအောင် ခံစားခဲ့ရတယ်။ ဟိုစပိမရဲ့ဝဋ်ချယ် ကောင်းကောင်းလည်ပြီပေါ့။ အသည်းကွဲဝေဒနာကို ချယ် တော်တော်ကျက်အောင် ကုလိုက်ရတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ဂျီမ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့ အလှပြင်ဆိုင်ကိုသွားပြီး မိတ်ကပ် ဆံပင် သင်လိုက်တယ်။

  

ချယ်ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အဲဒီမိတ်ကပ်ဆံပင် ကိစ္စကို အရမ်းစိတ်ဝင်စားတယ်လေ။ ဒါတောင် အဲဒီဆိုင်က ဂျီမတွေက ကိုယ်က ယောက်ျားပုံဆိုတော့ ပထမစိတ်ဝင်စားကြသေးတယ်။ ဂျီမကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ အမိုက်အခိုက် ကောင်လေးဆိုပြီးပေါ့။ နောက်မှ ဂျီပုန်းမမှန်း သိသွားကြပြီး အဖုံးကိုပွင့်အောင် သင်းတို့ပဲ လုပ်လိုက်တာလေ။

  

ကျောင်းပြီးတာနဲ့ ချယ် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။ ချယ်…ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းပဲ ဂျီမဘဝကို ခံယူလိုက်တော့မယ်…။ ဟုတ်တယ်လေ…ချယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသိပြီ။ ချယ် ဘယ်လိုမှ ယောကျ်ား မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။ ချယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အမျိုးမျိုး ကြိုးစားကြည့် ပြီးပါပြီ။ ချယ်ဟာ မိန်းမပဲ။ ချယ့်စိတ်က မိန်းမပဲ။ ချယ် မိန်းမလိုပဲနေချင်တယ်။ မိန်းမတယောက်အနေနဲ့ပဲ ဘဝကို ဖြတ်သန်းချင်တယ်။ စိတ်မချမ်းမသာနဲ့ ဟန်ဆောင်နေရတဲ့ဘဝမှာ ချယ်မနေပါရစေနဲ့။ ချယ့်မှာ သတ္တိရှိပါတယ်။ အခြောက်မ ဂျီမတယောက်အနေနဲ့ ဘဝကိုရင်ဆိုင်ဖို့ သတ္တိရှိပါတယ်။ ဖြစ်လာသမျှကို ချယ် ရင်ဆိုင်မယ်။ “လောကကို မျက်နှာအသစ်နဲ့ ရင်ဆိုင်တော့မယ်ဟဲ့” ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ပြီးတဲ့ နောက်တနေ့မနက်မှာပဲ ခြေသလုံးမွှေးတွေ အကုန်ရိတ်၊ ထမီကို ဝတ်ချလိုက်တယ်။


ဂျီမဘဝနဲ့ ချယ် လောကကြီးထဲမှာ စတင်လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ပထမဆုံး ချယ် အိမ်ပေါ်က ဆင်းခဲ့ရတယ်ရှင်…။ ဂျီမသူငယ်ချင်း တယောက်နဲ့ ချယ် သွားနေတယ်။ ချယ် ဆံပင်အငှားညှပ်ပြီး အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတယ်၊ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ။ ချယ် မိန်းမတယောက်လို နေလို့ရပြီ၊ လွတ်လပ်စွာနေလို့ရပြီ။ ဒါပေမယ့် ထင်သလို မနေပါဘူး။ အဆင့်အတန်းမြင့်မြင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ဂုဏ်သရေရှိ ကတော်မတွေလိုပဲ နေပါတယ်။

  

ကိုယ် လမ်းထွက်လို့လမ်းမှာ ပြုံးစိပြုံးစိ ကြည့်ကြပြီ၊ ရတယ်ရှင်…ကြည့်ပါ…။ စိတ်မဆိုးတတ်ပါဘူး။ အသားလည်းပဲ့မပါပါဘူး ‘မမ သိပ်လှတာပဲ၊ ညီမ သိပ်မိတာပဲ’ ပြောပါရှင်…ရပါတယ်…ကျေးဇူးတင်ပါတယ်…လို့တောင် ချယ်ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်၊ အဲ…အဲလိုမဟုတ်ဘဲနဲ့ “ဘာပုံကြီးတုန်း ဂန်ဒူးမ အရှက်မရှိဘူးလား…ဘာလား” နဲ့တော့ မရိုင်းနဲ့ ချယ့် အကြောင်းကောင်းကောင်း သိသွားမယ်။ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှာ အမြဲထက်မြက်နေတဲ့ ဆံပင်ညှပ်တဲ့ ကပ်ကြေး အမြဲတမ်းပါတယ်။ ချယ့်ကို ထမင်းလည်းကျွေးသော စော်ကားမော်ကားလုပ်သူတွေရဲ့ အန္တရာယ်မှလည်း ကာကွယ်ပေးသော သက်တော်စောင့် ကတ်ကြေးကလေးပေါ့ရှင်…။

  

ချယ် ဒုတိယအချစ်နဲ့တွေ့တဲ့ကောင်လေးဟာ ဒီကတ်ကြေးလေးက အောင်သွယ်တော်လေးပေါ့။ ချယ်က သူ့ကို ‘ချာတိတ်’ လို့ပဲခေါ်တယ်။ ချယ့်ထက် ငယ်တယ်။ ဆယ်တန်းကျောင်းသားလေး။ နုနုကလေးနဲ့ ချောချောကလေး။ သူက ချယ်တို့ဆိုင်မှာ ဆံပင်လာလာညှပ်တယ်။ ပြီးတော့ ချယ်ညှပ်ပေးတာကိုမှ သဘောကျတယ်။ ချယ် ညှပ်ပေးမှ ဆိုပြီး လာကြတဲ့သူတွေရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါတွေထဲမှာ ချယ်ကလည်း သူ့ကိုမှ ချစ်မိသည်။ မြင်မြင်ချင်းပင် စွဲလမ်းမိပါသည်ဖြစ်တာ။ ကဲ…ဟုတ်ပြီ။ စွဲလမ်းတာကတော့ ဟုတ်ပြီ။ ကိုယ်ချစ်နေတာ သူသိအောင် သူကကိုယ့်ကိုပြန်ချစ်အောင် ချယ်စွမ်းဆောင်စမ်း။ ဂျီမတို့ တတ်အပ်တဲ့ အဌာရသတွေနဲ့ ကြံစမ်း…ကြံစမ်းပေါ့။

  

ချယ်တို့ဘဝဟာ အောက်ကျ နောက်ကျ နိုင်လှပါတယ်။ မိန်းမအစစ်တယောက်အနေနဲ့တောင် ကိုယ်က တဖက်သက်ကြိုက်မိရင် ယောက်ျားလေးကို စဖို့ ခက်ပါဘိသနဲ့။ ဂျီမ တယောက်အနေနဲ့ဆိုရင်တော့ တွေးသာကြည့်တော့…။ ချယ့်မှာလေ…အနူးညံ့အသိမ်မွေ့ဆုံးနည်းတွေနဲ့ ချာတိတ် သဘောကျလာအောင် ကြိုးစားလိုက်ရတာ။ ဆံပင်လေးကို ကတ်ကြေးလေးနဲ့ တယုတယညှပ်ပေးရင်း၊ ကတ်ကြေးလေးအကြောင်း ပြောပြလိုပြောပြရ၊ ချာတိတ် မျက်နှာပေါ်က မရှိတဲ့ ဆံပင်မွှေးလေးတွေကို သေသေချာချာ ကောက်ပေးလိုကောက်ပေးရနဲ့။ ချာတိတ်ကအိန္ဒြေရှင်မပုံစံကို ကြိုက်တတ်တယ်ဆိုတော့လည်း နေပြလိုက်ရတာ အိန္ဒြေရှင်မပုံစံ၊ ကျစ်ဆံမြီး အရှည်ကြီးထားပြီး ရင်ဖုံးနဲ့ ချိတ်ထမီတောင် ဝတ်နေလိုက်ချင်သေးတယ်။ ချာတိတ်ကြိုက်သလို ချယ် နေမယ်။ ချယ် ချာတိတ်ကို တကယ်ချစ်နေမိပြီကိုး…။

  

ချယ်နဲ့ ချာတိတ် ချစ်သွားကြတော့ ချာတိတ်ကလေ ချယ့်ဆီလိုက်နေတယ်။ ချယ့်သူငယ်ချင်း အိမ်မှာပေါ့၊ ဂျီမသူငယ်ချင်းက ကိုယ်ချင်းစာရှာပါတယ်။ သူလည်း ချစ်ဖူးသူ၊ ရူးဖူးသူကိုး။

  

ချာတိတ် ချယ့်ဆီလာနေတဲ့ ရက်တွေဟာ ချယ့်အဖို့ ဘယ်လိုမှ မေ့မရတဲ့ ရက်တွေရယ်ပါ။ မနက်လင်းရင် ချာတိတ်အတွက် မျက်နှာသစ်ရေအဆင်သင့်၊ သွားတိုက်တံလေးပေါ်မှာ ဆေးလေး ညှစ်လို့၊ မျက်နှာသုတ်ပဝါလေး ပုခုံးတင်ပြီး ချာတိတ် မျက်နှာသစ်နေတာကို စောင့်ကြည့်ရတာ ဘယ်လိုကြည်နူးမှန်း မသိဘူး။ ချာတိတ် မနိုးခင် အိန္ဒြေရှင်မ ဈေးလည်းသွားပြီးပြီ၊ ချာတိတ် ကြိုက်တတ်တာလေးတွေ ချက်မယ်၊ ထမင်းလက်ဆုံစားမယ်၊ ချာတိတ် သတင်းစာဖတ်၊ စာအုပ် ဖတ်နေတဲ့နားမှာ ကြမ်းတိုက်ရတာ၊ ဘုရားပန်းလဲရတာ ဘယ်လို အရသာရှိမှန်းမသိဘူး။ သာယာတဲ့ အိမ်ထောင်ရှင် မိန်းမတယောက်ရဲ့ ခံစားမှုမျိုးကို အပြည့်အ၀ ခံစားရတယ်ကွယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ ချယ် သိနေတာက ဒီကြည်နူးချမ်းမြေ့စရာ ရက်လေးတွေဟာ ခဏပဲ ဆိုတာ ချယ် သိနေတယ်လေ။ ဒီရက်ကလေးတွေဟာ မကြာခင် ပျောက်ဆုံးရတော့မှာကို ချယ်သိနေတယ်။ ချယ်တို့ဟာ မိန်းမအစစ်မှ မဟုတ်တာဘဲ။ ဒါပေမယ့် ချယ်တို့ရင်ထဲမှာ သားကိုသခင်၊ လင်ကို ဘုရားဆိုတဲ့ မိန်းမမျိုးစိတ် အပြည့်ရှိနေတယ်။ ဒါကို ဘယ်ယောကျ်ားမှ မယုံကြပါဘူး။ အလေးအနက် မထားကြပါဘူး။ ဘယ်လောက်များ ကြေကွဲဝမ်းနည်းဖို့ ကောင်းလိုက်ပါသလဲ…။

  

ချယ် သိပ်ကြောက်တဲ့အချိန်ဟာ မကြာလှပါဘူး ခြောက်လလောက်အတွင်းမှာ ရောက်ရှိလာခဲ့တာပဲ။ သူတို့ ယောကျ်ားတွေကတော့ လွယ်လိုက်တာ။ ချာတိတ် သူ့အိမ် ခဏဆို ပြန်သွားပြီး တပတ်လောက်ကြာမှ ချယ်တို့ဘေးအိမ်က ဖုန်းကို လှမ်းဆက်ပြောတယ်လေ။ ချယ့်ဆီ သူပြန်လာလို့ မရတော့ဘူးတဲ့၊ သူ့အမေက ချယ့်ဆီ ပြန်မသွားရဘူးဆိုပြီး ငွေတထောင် မုန့်ဖိုးပေးတယ်တဲ့လေ။ ကြည့်ပါဦး ချယ်နဲ့ငွေတထောင် လဲလိုက်တာပေါ့။ လဲစရာလား…။ အမယ်လေး- ဖုန်းဆက်ပြီးအပြန် ထမင်းစားပွဲပေါ် မှောက်ငိုချပစ်လိုက်တာ မျက်ရည်တွေ လက်ခုပ်နဲ့သပ်ချပစ်ရတယ်။ ပူဆွေးသောကတွေ ရောက်ပြီး အချစ်အတွက် လေလွင့်နေတာ တော်တော်ကြာတယ်။


‘မေ့ကွက်ကိုရှာ’ မာမာအေး အခွေလေးကိုင်ပြီး ကက်ဆက်ကောင်းကောင်းရှိတဲ့ ဂျီမသူငယ်ချင်းတယောက် အိမ်သွားသွားပြီး ငိုရတယ်။ နောက်ခံပလေးဘက်နဲ့ မင်းသမီးလွမ်းခန်းပေါ့။ ဘာဆေးမှ ကူစရာ မလိုဘဲ မျက်ရည်အစစ် တောက်ကနဲ တောက်ကနဲနေအောင် ကျတယ်။

  

အချစ်ကံ ခေလိုက်ပုံများတော့ လွမ်းစရာလေးတွေ အရမ်းတိုက်ဆိုင်ပြီး သိပ်ငိုချင်တဲ့အခါမျိုး ဖီလင်တွေစုပြီး တိတ်ခွေလေးကိုကိုင်ပြေးသွား၊ တခါတည်း ဟိုအိမ်မှာ တံခါးကြီးက သော့ခတ်လို့။ ဒီကကောင်မမှာ ဖီလင်တွေ အီလည်လည်ကြီးနဲ့ ဘာလုပ်လိုက်ရမှန်းမသိဘူး။ ပန်းမမချယ်ရီရဲ့ ဖြစ်အင်ကို မြင်လှည့်စေချင်ပါတယ် ချာတိတ်ရယ်…။ ကမ္ဘာလောကကြီးထဲမှာ အသက်ရှင်မနေလိုတော့ဘဲ အချစ်အတွက် ဂျူးလိယက်ဆန်မလို့တောင် စိတ်ကူးမိတယ်။ အဲဒီအခါ ကျ ချာတိတ်က ရိုမီယိုလို ချယ့်ဆီပြေးလာမလား။ ချယ့်နောက် လိုက်သေလိမ့်မလား။ ချယ် သိပါတယ်။ မသေပါဘူး။ ပြေးလာမှာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဘယ်သူကလည်း အချစ်အတွက် အသက်အသေခံတဲ့ ဂျီမတယောက်ကို သနားမှာလဲ။ သနားစရာလား…။ ဒီတော့ ငြိမ်ငြိမ်နေ၊ ဂျီမတိုင်း ခံစားဖူးတဲ့ဝေဒနာကို အချိန် ဆိုတဲ့ သမားတော်ကြီးနဲ့ကု…။ ဒါပဲ။

  

အချစ်ဇာတာ စန်းလာဘ်ညှိုးမှိန်နေချိန်မှာပဲ ချယ့်ရဲ့အလုပ်ဇာတာစန်းလာဘ်က တက်လာခဲ့တယ်လေ။ ဗွီဒီယိုလောကထဲ ခြေချဝင်ရောက်ရတော့မယ် ကပ်ပေါ့။

  

ဆိုင်မှာ ဆံပင်လာလာညှပ်နေကျ ချောချော စပိမ တယောက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးလုပ်မလို့တဲ့။ သူ့ကို မိတ်ကပ်ဆံပင် ချယ် လုပ်ပေးပါတဲ့။ တကားကို ဘယ်လောက်ယူမလဲတဲ့။

  

သူငယ်ချင်းဂျီမနဲ့ ခေါင်းချင်းရိုက်ရတော့တာပေါ့။ လုပ်ပါဟဲ့ သူငယ်ချင်းမရဲ့...၊ လုပ်ပါဟဲ့…၊ စုံစမ်းစမ်း…။ ဗွီဒီယိုဆိုတဲ့အကြောင်း။ အဲဒီတုန်းက ဗွီဒီယိုခေတ်ဦးလေ။ ခုလောက် အုန်းအုန်းကြွက်ကြွက် မညံသေးဘူးကိုး။ ရုပ်ရှင်၊ မိတ်ကပ် ဆံပင်လောက်ပဲကိုယ်ကသိတာ။ ပြီးတော့ ရုပ်ရှင်၊ မိတ်ကပ် ဆံပင်မှာ ကိုယ့်အနေနဲ့ တိုးဖို့ဆိုတာ မလွယ်တော့ အေးအေးပဲ အလှူမင်္ဂလာ ဆောင်ဝိုင်း ဝင်မယ်လို့ ဒုန်းဒုန်းချထားတာ။ ခုလိုဆိုပြန်တော့ ရုပ်ရှင် မိတ်ကပ်လိုင်း ဝင်ကြည့်ရသေးတာပေါ့ဆိုပြီး ရုပ်ရှင်မိတ်ကပ်ဘုရားတွေဆီ သွားပြီး ဆည်းပူးနည်းနာယူရသေးတယ်။ ကိုယ့်မာမီဆန်တို့၊ မာမီစိုးတို့ဆိုတာ မိတ်ကပ်ဆန်နီ၊ မိတ်ကပ်မာမီစိုးတို့ဆိုပြီး နာမည်တလုံးနဲ့နေတာတွေ။ ဘုရင်မကြီးတွေ။ သူတို့ကလည်း လုပ်ကြည့်ပေါ့တဲ့။ “ ဟဲ့…ငါတို့တုန်းကဆို နင်တို့လို လွယ်တယ်မထင်နဲ့။ ရုပ်ရှင်မိတ်ကပ်လေး လိမ်းရပါ့မယ်အကြောင်း ဒါရိုက်တာကိုကပ်ရ၊ မင်းသမီးကိုကပ်ရ၊ ရှူတင်က မနက်အစောကြီး ထွက်မှာ၊ ကိုယ့်အိမ်က ဝေးတော့ ညကတည်းက ဒါရိုက်တာ့အိမ် သွားအိပ်ပြီး၊ လိုက်ရတာ လိမ်းချင်လွန်းလို့၊ မင်းသမီးမတွေကလည်း သောက်ကဲပါလိုက်တဲ့အမျိုး ခေါင်းကိုက်ရင် ဖြည်းဖြည်းကိုင် မျက်ခုံးမွှေးဆွဲတာကဘယ်လိုကြီးနဲ့ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မနဲ့ သည်းခံပြီး လုပ်ခဲ့ရတာ” တဲ့။

  

မာမီတို့ပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကိုယ်လုပ်ကြည့်တော့ အတွေ့အကြုံလည်းရ၊ နာမည်လည်း ရ၊ ပိုက်ဆံလည်း ရတာပေါ့။ ဆိုင်က ဂျီမသူငယ်ချင်းဆီက လက်ခစားရတဲ့ ပိုက်ဆံက ချယ့်အတွက် ဘယ် မည်မည်ရရဟုတ်မလဲ။ ထားလိုက်ပါတော့ တကပ်။

  

ဟိုမင်းသမီးနဲ့ ဈေးစကားပြောကြတော့ တကားတထောင်နဲ့တည့်တယ်။ သူစွံလို့ နာမည်ကြီး မင်းသမီးဖြစ်ရင် တိုးပေးမယ်ပေါ့။ ဟုတ်ပြီပေါ့။

  

ပြောဦးမယ်…။ ကိုယ်နာမည်ရအောင်ပေါ့… မိတ်ကပ်ပစ္စည်းကတော့ အကောင်းစားတွေ သုံးမယ်ဆိုပြီး လျှောက်ဝယ် အရင်းထောင်တာ ငွေတထောင် ကျော်ကျော်ချောရော၊ မင်းသမီးဆီက ရသေးတာမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်စုထားတာလေးနဲ့ ဂျီမသူငယ်ချင်းဆီက ချေးဝယ်တာ။


ကဲလေ…ကုန်ချင်ကုန် ကိုယ့်တက်လမ်းအတွက်ပဲဆိုပြီး ပြင်တုန်းဆင်တုန်း…ဒယ်ဒီ အလုပ်ပြုတ်တယ်ဆိုတဲ့သတင်း ကြားရတော့တာပဲ။ မာမီကလည်း နေမကောင်းဘူးတဲ့။ ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ။ ကိုယ်က အကြီးဆုံးသား။ ချယ့်အောက်မှာ သုံးယောက်ရှိသေးတယ်။ ကျောင်း တပိုင်းတစတွေနဲ့ချည်းပဲ။ ချယ် အိမ်ပြန်လာခဲ့တာပေါ့။ ဒယ်ဒီရော မာမီရော မျက်ရည်တွေကျလို့။ စိတ်ဓါတ်တွေလည်း ကျလို့။ ကဲ…ဘာမှ စိတ်ဓါတ်ကျစရာမလိုဘူး ဒယ်ဒီ။ ကိုယ်တယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး။ အများ။ ဒယ်ဒီ လုပ်ရဲရင် ခံရဲရမယ်။ ဒယ်ဒီတာဝန်ကျေတယ်။ မာမီလည်း မငိုနဲ့။ ချယ် လုပ်ကျွေးမယ်။ ဒယ်ဒီတို့ ဘာမှမပူနဲ့လို့ ကိုယ့်မိဘကို အားပေးရတာပေါ့။

  

ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရင်ထဲမှာတော့ ပူလို့။ ဗွီဒီယို မိတ်ကပ်လိုင်းမှာ ဝင်ဆံ့ပါ့မလား။ ကိုယ့်မင်းသမီး အောင်မြင်ပါ့မလား။ သူ မအောင်မြင်ရင် ငါ့ ဘယ်သူက ငှားပါ့မလဲ။ ဆိုင်လက်ခစား ဆံပင်ညှပ်ခနဲ့ကတော့ ဘယ့်နှယ်လုပ်မိသားစု စားလောက်ပါ့မလဲနဲ့ ပူလိုက်ရတာ…တော်ပါသေးရဲ့ …တော်ပါသေးရဲ့...ပန်းချယ်ရီမမ စန်းထဖို့ ချိန်တန်ပြီခေတ်ကိုရောက်လို့...။

  

ကိုယ့် မင်းသမီးကလည်း အောင်မြင်၊ ဗွီဒီယိုခေတ် အုန်းအုန်းထတဲ့အချိန်လည်း ရောက်လာနဲ့ မိတ်ကပ် ‘ချယ်’ ဆိုတဲ့ နာမည်လေး ထွက်သွားတယ်။ ပိုက်ဆံလည်း တထောင့်ငါးရာထိ ရလာတယ်။ ကားရိုက်ရက်တွေကလည်း ဆက်လို့။ မရောက်ဖူးတဲ့ မြို့တွေလည်း အကုန်ရောက်၊ ပျော်လို့၊ ချစ်သူအသစ်တွေလည်းတွေ့၊ စန်းက အကုန်ထတာအကုန်။ ဒါပေမယ့် ချယ် တခါသေဖူး လို့ ပျဉ်ဘိုး၊ ဂူဘိုး နာလည်ခဲ့ပြီ။ ရူးခဲ့ မူးခဲ့ ဖူးပြီ။ တော်ပြီကွယ် ‘ချယ်’ အရူးချစ် မချစ်တော့ဘူး။ ဘီလူးချစ်ပဲချစ်တော့မယ်။ ချစ်ပြီးရင် သွား…။ ကိုယ်ပစ်လိုက်တဲ့ ခုံဖိနပ်စုတ်၊ ဘယ်ခွေးဝဲစားမ ချီချီပေါ့လို့ သဘောထားလိုက်…။ ဒါပဲ။

  

ချယ်ရဲ့ရွှေရောင်လက်တွေတလက်လက် ဖြစ်စပြုလာတာကို ဒယ်ဒီကလည်း မြင်လာတယ်နဲ့တူပါရဲ့။ အမယ်…ချယ့်လက်တွေကို ကြည့်ပြီး မချီးမွမ်းစဖူး ချီးမွမ်းလို့။ “မင်းလက်တွေ ငါ အခုမှ သေချာကြည့်မိတယ်။ တယ်လှတဲ့ လက်တွေပါလား…” တဲ့။ ဒယ်ဒီက…ဒယ်ဒီက…။ ပြောလိုက်ရတယ် “ ဒယ်ဒီတင်မဟုတ်ဘူး၊ လူတကာကပြောတာ” လို့ပြီးတော့ပြောရသေးတယ် “ဒီမှာဒယ်ဒီ” လို့ “အခုတော့ ချယ် အဖိုးတန်မှန်းသိပြီမို့လား၊ နှစ်မျိုး အားကိုးရတယ် မဟုတ်လားဟင်။ ချက်ရမလား ပြုပ်ရမလား။ လျှော်ဖွတ် မီးပူတိုက်ရမလား။ အိန္ဒြေရှင် ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ မလေးလိုလည်း ရတယ်၊ အပြင်ကိစ္စဝိစ္စ ယောက်ျားလေးလိုနေရာမျိုးတွေ သွားရမလား၊ ပြောရဆိုရမလား ရတယ်။ ဒီလို နှစ်မျိုးအားထားရတဲ့ သားသမီးမျိုး ရတာ ဒယ်ဒီ တကယ်ကံကောင်းတယ်မှတ်ပါ…” လို့။


✍ နုနုရည်(အင်းဝ)

Friday, April 5, 2024

''ဗုဒ္ဓဘာသာမှာ Gay တွေကို ခွဲခြားခြင်း၊ နှိမ်ချခြင်းမရှိဘူး၊ မလုပ်ရဘူး''

 ''ဗုဒ္ဓဘာသာမှာ Gay တွေကို ခွဲခြားခြင်း၊ နှိမ်ချခြင်းမရှိဘူး၊ မလုပ်ရဘူး'' လို့ အောက်စဖို့ဒ်ဆရာတော်က အောက်ပါအတိုင်းပြောကြားထားပါတယ်။




Gay or Heterosexual ? There is no Discrimination in Buddhism.

ဗုဒ္ဓဘာသာတွင် ခွဲခြားဆက်ဆံမှုမရှိပါ။ အမေးအဖြေ။


မေး။ ကျွန်တော်က ခရစ်ယာန်မိသားစုမှ မွေးဖွားလာသူတစ်ယောက်ပါ။ မကြာသေးခင် လအနည်းငယ်က ကျွန်တော်ဟာ ရတနာသုံးပါးအရိပ်ကို ခိုလှုံခွင့်ရခဲ့ပြီး ယခုနှစ် Vesak -ဗုဒ္ဓနေ့ အခမ်းအနားကို ပထမဆုံးအကြိမ်တက်ရောက်ပြီး ပါ၀င်ဆင်နွဲခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်က ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်ဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့လည်း လာလှည့်ရှုလှည့်ပါဆိုတဲ့ လက်တွေ့ကျတဲ့ ဓမ္မကို တစ်နည်းမဟုတ် တစ်နည်းနဲ့ လေ့လာဆည်းပူးဖို့ ယုံကြည်မှုတွေရခဲ့ပါတယ်။ (ကျွန်တော့မိသားစုကတော့ ဒီဘာသာကို မယုံကြည်ဖို့တားမြစ်ခဲ့တာပေါ့)။ အဲဒီနောက်တော့ အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ 

ကျွန်တော် ရိုသေနှိမ့်ချစွာဖြင့် မေးခွန်းတစ်ခုမေးပါရစေ အရှင်ဘုရား၊ ကျွန်တော်ဟာ လိင်တူစိတ်ဝင်စားသူ (Gay)တစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ဘဝမှာ မိမိကိုယ်တိုင်နှင့် မိမိပတ်ဝန်းကျင်မှသူများအားလုံးကို နားလည်နိုင်အောင် ကျွန်တော် အမြဲအားထုတ်ကြိုးပမ်းခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိလက်လွတ် နေထိုင်တာမျိုးမလုပ်ခဲ့ပဲ ကိုယ့်ရဲ့အရည်အသွေးကို အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် နေထိုင်ဖြတ်သန်းခဲ့ပါတယ်၊ (Gay ဆိုတိုင်းလဲ ညစ်ညမ်းတဲ့အပြုအမူနဲ့ ကလေးသူငယ်ဆိုင်ရာ ကာမအကြမ်းဖက်မှုလုပ်နေသူချည်းမဟုတ်ကြပါ။) 

ကျွန်တော့်ရဲ့မေးခွန်းကတော့ ရတနာသုံးပါးအနေနဲ့ ကျွန်ေတော့လိုလူမျိုးကို ဗုဒ္ဓကို သက်ဝင်ယုံကြည်တဲ့ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းသော ဗုဒ္ဓဘာသာကောင်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ လက်ခံနိုင်ပ့ါမလားဆိုတာ ဖြေပေးပါဘုရား။ (ပီတာ၊ ၁၉၉၉ ဇန် ၁၃)


Question: I am from a Christian background and recently celebrated my first Vesak/ Visakha (Buddha Day) this year after taking the Triple Refuge on my own a few months before the Vesak Day. I have to say that the Buddha Dharma has somehow always found a way to come to me though I was a Christian, and finally I took the courage to study it; ( my family forbids me to embrace this faith) and I became so wonderfully peaceful and that I was made whole again. 


I have a question which I ask in all humility before the Venerable: I am a gay person and have always strived for an understanding of myself and others and tried to live according to

the best of my ability without involving myself in unmindfulness (as not all gays are perverts or paedophiles). My question is: can the Triple Gem accept me as a faithful follower? (Peter: 13 June 1999)


ဖြေ။ ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ အဓိက သင်ကြားမှုမှာ သစ္စာလေးပါး အမြတ်တရားဖြစ်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဗုဒ္ဓဘာသာလို့ခံယူလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ ရှာဖွေရမဲ့ အမှန်တရား ၄ပါးရယ်၊ ထိုသစ္စာလေးပါးကို ဖော်ဆောင်တဲ့ လမ်းကြောင်း မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးက ဗုဒ္ဓဘာသာရဲ့ အနှစ်သာရဖြစ်ပါတယ်။ အလယ်အလတ်လမ်းစဉ်လို့လဲ သိပြီးကြတဲ့ မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးဟာ လိုက်နာကျင့်ကြံရမဲ့ လမ်း ၈ ခု ရှိပါတယ်။ မှန်ကန်စွာ နားလည်ခြင်း၊ မှန်ကန်စွာ တွေးခေါ်ခြင်း၊ မှန်ကန်သောပြောဆိုမှု၊ မှန်ကန်စွာ ပြုမှုခြင်း၊ မှန်ကန်စွာ အသက်မွေးခြင်း၊ မှန်ကန်စွာ အားထုတ်ခြင်း၊ မှန်ကန်စွာ အောက်မေ့ခြင်း (သတိ) နှင့်မှန်ကန်စွာ တည်ကြည်ခြင်း (သမာဓိ)တို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလမ်း ၈သွယ်မှာပါတဲ့ တစ်ခုချင်းစီကို သေသေချာချာခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာကာ နားလည်မယ်ဆိုရင် ဒီမှာမင်း တွေ့နိုင်တာက ဘဝနေထိုင်မှုပုံစံကွဲပြားခြားနားတာတွေ၊ လိင်ခွဲခြားဆက်ဆံမှုတွေ၊ အသားအရောင် ကွဲပြားတာတွေ၊ နိုင်ငံနဲ့ လူမျိုး၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ ပညာရေးအဆင့်အတန်းမတူတာတွေ ဒါတွေအားလုံး ခွဲခြားဆက်ဆံတာ မပါဘူးမဟုတ်လား။


 ဗုဒ္ဓရဲ့တရားတော်က လူပုဂ္ဂိုလ်နဲ့သူတို့ရဲ့ ဘဝနောက်ကြောင်းတွေ ပြောနေတာထက်စာရင် လူတိုင်းရဲ့ ဘဝမှာ ပင်ကိုယ်စရိုက်မှာပါလာခဲ့တဲ့ ဒုက္ခဆိုတဲ့ ပြဿနာကြီးနဲ့ ထိုဒုက္ခမှ ငြိမ်းရာငြိမ်းကြောင်း လွတ်ရာလွတ်ကြောင်း မဂ္ဂင်ရှစ်ပါး လမ်းကြောင်းမှန်ကိုသာ ညွှန်ပြသင်ကြားပါတယ်။ အချုပ်ပြောရရင် ဗုဒ္ဓဘာသာကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်ဖို့ရန် အတားအဆီးမရှိပါ။ ဗုဒ္ဓ၏ တရားတော်ဟာ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးမပါတဲ့ လွပ်လပ်သော သင်ကြားမှုသာဖြစ်ပါတယ်။ ဆရာတော်တို့ဘက်ကလည်း ပုဂ္ဂိုလ်ရေးမပါဘဲ ကိုးကွယ်ယုံကြည်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ မှန်ကန်စွာ လိုက်နာကျင့်သုံးမယ်ဆိုရင် မည်သူမဆို ကောင်းကျိုးလက်တွေ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင့်ခြောက်ရာကျော်ခဲ့ပြီးပြီ၊ တွယ်တာမှုကင်းစွာဖြင့် ပိုစွန့်နိုင်သူတွေဟာ သံသရာမှာ မွေးရာပါဘဝရဲ့ ပြဿနာတွေကို ဒီနည်းနဲ့ ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့ပြီဆိုတာ သက်သေပြလို့ရပါတယ်။ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခွဲခြားမှုတွေနဲ့ ၀ိသေသလက္ခဏာအဖြစ်ခွဲခြားကြပြီး၊ လိင်တူစိတ်ဝင်စားသူ၊ လိင်ကွဲစိတ်ဝင်စားသူ စသဖြင့် လူတွေကိုခွဲခြား သတ်မှတ်မှုများက နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းအသားကျနေတဲ့ စွဲလမ်းမှု သညာတစ်ခုသာ ဖြစ်တဲ့အတွက် မိမိကိုယ်တိုင်က ဒီအမြင်ကို စွန့်ခွါကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။ 


Answer: The main teaching in Buddhism is the Four Noble Truths, the fourth factor of which is the path that we who consider ourselves as Buddhists have to follow; this path is called the Noble Eightfold Path because it is the path that is made of eight factors. The Eightfold Path is also known as the Middle Path. The eight factors are: right understanding, right thinking, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness and right concentration. If you examine these eight constituents of the Path, you will see that it bears no discrimination between people of different life styles, sexual orientation, colour, nationality, social and education status. It talks

not about person or their background. Rather, the Path teaches us as individuals to understand life's inherent problem (dukkha) and the way to overcome it. In brief, there isn’t a chosen block. The Dhamma is an impersonal teaching. We should follow it in an impersonal way. Anybody can benefit from it, if practised correctly. Having said that, it has been proven over two and half

millennia that people who can let go more have more chance in overcoming life's inherent problems. One of those deep-rooted attachments that we have to let go is the perception of oneself which includes identifying oneself strongly either as a gay or heterosexual, an identity based of sexual orientation. (15 June 1999)

 အောက်စဖို့ဒ်ဆရာတော်ရေးသားသော "Your Queries and some Dhamma Answers on Life and Buddhism" စာအုပ် စာမျက်နှာ (၁၀-၁၁) မှ ကောက်နှုတ်တင်ပြပါသည်။


-------------------------------------


ဗုဒ္ဓ ဟောသွားခဲ့တဲ့ LGBT အကြောင်း  

=====================+======


ယောင်္ကျားချင်းချစ်ကြိုက်တဲ့သူ 

မိန်းမချင်းချစ်ကြိုက်တဲ့သူတွေဟာ ကမ္ဘာဦးကာလ လူ့အသက်တမ်းငါးရာရှည် စဉ်တုန်းက စတင်ပေါ်ပေါက်ခဲ့တယ်လို့ ဘုရားရှင်က ပါထိက၀ဂ္ဂပါဠိတော် အဂ္ဂညသုတ်မှာ ဟောကြားခဲ့ပါတယ်။ 


ကမ္ဘာဦးကထဲက ရှိလာခဲ့တဲ့အရာကို အခုချိန်ထိ လက်မခံနိုင်သေးတာဟာ လူအတ္တကြောင့်ဖြစ်တယ်လို့ ထင်မြင်မိပါတယ်။ လက်ခံချင်သည်ဖြစ်စေ လက်မခံချင်သည်ဖြစ်စေ တချို့သောအရာကမဖြစ်မနေကို လက်ခံပေးရမှာပါ။  ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ငြိမ်းချမ်းနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။


၁။ ကာမေသုမိစ္ဆာရကံ အားကြီးသောသူ၌ မလိုမုန်းထားသူ ပေါများခြင်း 

၂။ မုန်းရုံမက ရန်သူလည်းများခြင်း

၃။ လာဘ်ပစ္စည်းများ ရှားပါးတိတ်ဆိတ်ခြင်း။

၄ ။ ချမ်းသာမှကင်းဆိတ်ခြင်း။ 

၅။ မိန်းမဖြစ်ရခြင်း။ 

၆။ မိန်းမမဟုတ် ယောကျာင်္းမဟုတ် 

ပဏ္ဍုတ်ဖြစ်ရခြင်း။ 

၇။ ယောကျာ်းဖြစ်လျှင်လည်း 

အမျိုးယုတ်၌ဖြစ်ရခြင်း  ။

၈ ။ မျက်နှာပျက်၍ အရှက်ကွဲရတတ်ခြင်း။

၉ ။ အင်္ဂါလက္ခဏာ ဣနြေ္ဒတို့ ပျက်ယွင်း

သွေချို့သေးသိမ်ခြင်း။

၁၀။ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြ အားကြီးရခြင်း။ 

၁၁ ။ ချစ်သူနှင့် ကွေကွင်းရခြင်း  ဆိုတဲ့ 

ဆိုးကျိုးတွေကို ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံ ကျူးလွန်သူများဟာ ၀ဋ်အနေနဲ့ ခံစားရတယ်လို့ ရှင်တော်မြတ်ဘုရားက ဟောကြားတော်မူခဲ့တယ်။ 


ဒီဟောကြားချက်ကြောင့် မိန်းမဖြစ်သူတိုင်း 

Gay ဖြစ်နေသူတိုင်းဟာ ကာမေသုမိစ္ဆာရကံ

ကျူးလွန်ခဲ့သူတွေဖြစ်တယ်လို့ တစ်ထစ်ချထင်မှတ်နေကြကာ ယုတ်ညံ့သူများအဖြစ် သတ်မှတ်ထားကြပါတယ်။ 


တကယ်တော့ ဘုရားရှင်က ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံ ကျူးလွန်ကြများ ဒီအကျိုးဆက်တွေကို ၀ဋ်အနေနဲ့ ခံစားရတတ်တယ်လို့သာ ဟောကြားလိုရင်းဖြစ်ပါတယ်။


မိန်းမဖြစ်နေသူတိုင်း Gayဖြစ်နေသူတိုင်းဟာ 

ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံကြောင့်သာ ဖြစ်နေကြရတယ်လို့ ဟောကြားလိုရင်း မဟုတ်ပါဘူး ။ 

အကြင်မိန်းမသည် မိမိ၏ မိန်းမဣန္ဒြေ၊မိန်းမအမူအရာ၊ မိန်းမအသွင်အပြင်၊ မိန်းမမာန်၊ မိန်းမဆန္ဒ၊ မိန်းမအသံ၊ မိန်းမဣန္ဒြေ အ၀တ်တန်ဆာတို့ကို နှလုံးသွင်း၏။ ထိုစသည်တို့၌ တပ်မက်မွေ့လျော်၏။ ယောင်္ကျား၏ ယောင်္ကျား ဣန္ဒြေတို့၌လည်း တပ်မက်မွေ့လျော်၏။ယောင်္ကျားနှင့် ပေါင်းဖော်ရန်အလိုရှိ၏။ 


ထိုမိန်းမသည် မိန်းမအဖြစ် (မိန်းမဘ၀) ကို

မလွန်မြောက်သေး။ အကြင်မိန်းမသည်ကား 

မိမိ၏ မိန်းမဣန္ဒြေစသည်တို့ကို နှလုံးမသွင်း၊ 

မိန်းမဣန္ဒြေစသည်တို့၌ တပ်မက်မွေ့လျော်ခြင်းမရှိ၊ ယောင်္ကျား၏ ယောင်္ကျားဣန္ဒြေစသည်တို့ကိုလည်း 

နှလုံးမသွင်း တပ်မက်နှစ်သက်ခြင်း မရှိယောင်္ကျားနှင့်ပေါင်းဖော်ရန်လည်း အလိုမရှိ၊ ထိုမိန်းမသည်ကား

မိန်းမအဖြစ်ကို လွန်မြောက်၏။ 

(မိန်းမဘ၀မှ ယောင်္ကျားဘ၀သို့ ပြန်လည်ရရှိ၏) 


အကြင်ယောင်္ကျားသည် မိမိ၏ ယောင်္ကျားဣန္ဒြေ

ယောင်္ကျားအမူအရာ စသည်တို့ကို နှလုံးသွင်း၏။ ထိုယောင်္ကျားဣန္ဒြေ စသည်တို့၌ တပ်မက်မွေ့လျော်၏။ 

ထိုမိန်းမဣန္ဒြေစသည်တို့ကိုလည်း တပ်မက်မွေ့လျော်၏ 

မိန်းမနှင့်ပေါင်းဖော်ရန်လည်း အလိုရှိ၏။ 

ထိုယောင်္ကျားသည်ယောင်္ကျားအဖြစ်ကို မလွန်မြောက်ချေ ။


အကြင်‌ ယောင်္ကျားသည် မိမိ၏ ယောင်္ကျားဣန္ဒြေ စသည်တို့ကို နှလုံးမသွင်း၊ အကြင်ယောင်္ကျားသည် မိမိ၏ ယောင်္ကျားဣန္ဒြေ စသည်တို့၌ တပ်မက်မွေ့လျော်ခြင်းမရှိ ။ ထိုမိန်းမဣန္ဒြေ စသည်တို့ကိုလည်း နှလုံးမသွင်း၊ ထိုမိန်းမဣန္ဒြေ စသည်တို့၌လည်း တက်မက်မွေ့လျော်ခြင်းမရှိ ။ 

မိန်းမနှင့် ပေါင်းဖော်ရန်လည်း အလိုမရှိ။ ထိုယောင်္ကျားသည်ကား ယောကျာ်းအဖြစ်ကို လွန်မြောက်၏ လို့ အင်္ဂုတ္ထိုရ်ပါဠိတော် သံယောဂသုတ်တော်မှာ ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါတယ်။ 

(နောင်ဘ၀ ယောကျာ်းမဖြစ်တော့ပဲ 

သူ့နှစ်သက်ရာ မိန်းမ Gayစသည်

ဖြစ်သွား၏-ဟူလို ) 


ဒီဟောကြားချက်နှစ်ခုကို နှိုင်းယှဉ်သုံးသပ်ကြည့်လိုက်ရင် မိန်းမတိုင်းဟာ Gayတိုင်းဟာ ကာမေသုကံကြောင့် ဖြစ်နေရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အချို့က ကာမေသုကံကြောင့် အချို့က မိန်းမဖြစ်ရတာကို Gay ဖြစ်ရတာကို ကြိုက်နှစ်သက်တပ်မက်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့် မိန်းမဖြစ်နေရတယ် Gay ဖြစ်နေရတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားပါတယ်။ ယသော်ဓရာဟာ လေးအသင်္ချေနဲ့ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး မိန်းမချည်းပဲဖြစ်ခဲ့ရတာ ကာမေသုမိစ္ဆာစာရကံကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး။ 


ဘုရားအလောင်းကို ချစ်တဲ့ အချစ်စိတ်ကြောင့် 

မိန်းမဖြစ်ရတာပါ။ ဘုရားအလောင်းတော်ဟာ လေးအသေင်္ချနဲ့ ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး ယောင်္ကျားပဲဖြစ်တော့မှာပါ။ ဒီတော့ ဘုရားအလောင်းတော်ကို ချစ်မိသွားပြီး ဘ၀ဆက်တိုင်း ဘုရားအလောင်းတော်နဲ့အတူ လက်တွဲနေထိုင်လိုတဲ့ ယသော်ဓရာအဖို့ မိန်းမဘ၀တစ်ပါး ရွေးချယ်စရာနည်းလမ်းမရှိတော့ပါဘူး။


Gayတွေလည်း ဒီသဘောတရားအတိုင်းပဲဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ 

မယ်တော်မာယာ မိထွေးတော်ဂေါတမီ 

ယသော်ဓရာ ခေမာထေရီ ဥပ္ပလ၀ဏ်ထေရီ ဓမ္မဒိန္နာထေရီ ဝိသာခါစတဲ့ အကျော်အမော် ပညာရှိသူတော်ကောင်းအမျိုးသမီးကြီးများဟာယောင်္ကျားဖြစ်ခဲ့တယ်လို့ ကျမ်းဂန်များ မတွေ့ရှိရပါဘူး။ သူတို့လို ပညာရှိသူတော်ကောင်း အမျိုးသမီးကြီးတွေ 

မိန်းမဘ၀ချည်းပဲဖြစ်နေကြတာ ကာမေသုကံကြောင့် မိန်းမဖြစ်နေကြရတာမဟုတ်ပဲ မိန်းမဘ၀ကို သူတို့ကိုယ်တိုင်က ကြိုက်နှစ်သက်လို့ မိန်းမဖြစ်နေကြရတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားပါတယ် ။ 


ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတစ်ယောက်ဟာ ကာမေသုကံကြောင့် မိန်းမဖြစ်တယ် Gayဖြစ်တယ်ဆိုပါစို့။ သူဟာ အထက်မှာ ဘုရားရှင်ဟောခဲ့သလို မိန်းမဖြစ်ရတာကို မကြိုက်ဘူး မနှစ်သက်ဘူး။ Gay ဖြစ်ရတာကို မကြိုက်ဘူး မနှစ်သက်ဘူးဆိုရင် ကာမေသုကံအကျိုးဆက်ကုန်တာနဲ့ သူအလိုရှိတဲ့ ဘ၀ကို ပြန်ရရှိမှာဖြစ်ပါတယ်။ 


ဒီလိုမဟုတ်ပဲ မိန်းမဖြစ်ရတာကြိုက်တယ် 

နှစ်သက်တယ်။ Gayဖြစ်ရတာ ကြိုက်တယ်

နှစ်သက်တယ်ဆိုရင်တော့ ကာမေသုကံရဲ့ 

အကျိုးဆက်ကုန်သွားပေမယ့်လည်း 

သူ့စိတ်ဆန္ဒအရ သူ့ကြိုက်နှစ်သက်ရာ ဘ၀ကို ဆက်ဖြစ်နေဦးမယ်ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။


 `` သတ္တာ နာမ ဝဋ္ဋေ ဝိစရန္တာ နိစ္စကာလံ 

အပ္ပမတ္တော ဟုတြာ ပုညကမ္မမေ၀ န 

ကရောန္တိ, ပမာဒိနော ဟုတြာ 

ပါပကမ္မမ္ပိ ကရောန္တိ 


`` သံသရာ၀ဋ်၌ ကျင်လည်ကျက်စားနေကြ

ကုန်သော သတ္တဝါတို့သည် အမြဲတစေ

မမေ့မလျော့သော သတိတရားဖြင့် 

ကောင်းမှုချည်းပဲ ပြုလုပ်နေကြကုန်သည်မဟုတ်။ တစ်ရံတစ်ခါမေ့လျော့သည်ဖြစ်၍ မကောင်းမှုကိုလည်းပြုမိတတ်ကြကုန်၏ ။


လို့ ရှင်တော်မြတ်ဘုရား ဟောကြားတော်မူခဲ့တဲ့ အတိုင်း အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်အလောင်းလျာဟာလည်း တစ်ခုသော ရွှေကုန်သည် သူဌေးသားဖြစ်စဉ်မှာ ကာမေသုမိစ္ဆာရကံအမှုကိုပက်ပက်စက်စက် ကျူးလွန်ပြုကျင့်ခဲ့ပါတယ်။ 


အဲဒီကျူးလွန်ခြင်းရဲ့ အကျိုးဆက်အနေနဲ့ ငရဲရောက်ပါတယ်။ ငရဲလွတ်တော့ ဆိတ် နွားမျောက်ဖြစ်ပြီး ဝှေ့စေ့ထုတ်ခံရ ၊သင်းကွပ်ရစတဲ့အကျိုးဆက်ကို ခံစားရတယ်။

ပြီးတော့ Gay ဖြစ်ပြန်တယ် ။ ပြီးတော့ သိကြားမင်းရဲ့ မိဖုရားငါးဘ၀ဆက်ဖြစ်တယ်။ပြီးတော့ နတ်သားတစ်ယောက်ရဲ့ မိဖုရားဖြစ်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့ အင်္ဂတိမင်းကြီးရဲ့သမီးတော် ရုစာမင်းသမီးဖြစ်ပြန်တယ်။ 

ရုစာမင်းသမီးဘဝပီးတော့ ယောင်္ကျားပြန်ဖြစ်တယ်။


အရှင်အာနန္ဒာအလောင်းလျာဟာကာမေသုကံကြောင့် မိန်းမဖြစ်တယ် Gay ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီဘဝတွေကို သူမသာယာ မနှစ်သက်ဘူး။ ဒါကြောင့် ကံရဲ့အကျိုးဆက်ကုန်တာနဲ့ ယောင်္ကျားပြန်ဖြစ်တယ်။


အကယ်၍ အဲဒီဘဝတွေကို နှစ်သက်တပ်မက်သွားမယ်ဆိုရင် သူဟာ ကာမေသုကံရဲ့ အကျိုးဆက်ကုန်သော် လည်း သူ့နှစ်သက်တဲ့ အဲဒီဘဝတွေကို သူ့စိတ်ဆန္ဒအရ ဆက်ဖြစ်နေဦးမှာပါပဲ။ တကယ်တော့ ကာမေသုကံဆိုတာ မိန်းမဖြစ်ရခြင်း Gayဖြစ်ရခြင်း အကြောင်းရင်းများစွာထဲက တစ်ခုသာဖြစ်တယ်။ 


မိန်းမတိုင်း Gayတိုင်းဟာ ကာမေသုကံကြောင့်ချည်း ဖြစ်နေရတာမဟုတ်ပါဘူး။ 


နောက်ပြီးတော့ ဘ၀သံသရာခရီးရှည်ကြီးကို လျှောက်လှမ်းနေစဉ်မှာ လိင်မပြန်တော့တဲ့သူဆိုလို့ သေချာပေါက် သဗ္ဗညုဘုရားဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ သက်တော်ထင်ရှား သဗ္ဗညုဘုရားရှင်ဆီကနေ နိယတဗျာဒိတ်တော်ရပြီးထားတဲ့ ဘုရားအလောင်းတော်များကလွဲရင် သတ္တဝါတိုင်းဟာ လိင်ပြန်နိုင်ပါသေးတယ်။ 


ဒါကြောင့် လက်ရှိပစ္စက္ခအခြေအနေလေးကိုပဲကြည့်ပြီး ငါယောကျာ်းပဲဆိုပြီး လိင်အပေါ်မှာ အမှီပြုပြီး မာန်တက်နေစရာမလိုပါဘူး။ 


ဒီဘဝယောကျာ်း နောက်ဘ၀ မိန်းမ Gay ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ် ။ ဘုရားရှင်ကလည်း Gayတွေကို ကိုယ့်ကိလေသာကိုယ်ထိန်းနိုင်တဲ့ Gayဆိုရင်ရဟန်း၀တ်ခွင့်ပြုခဲ့ပါတယ်။ 


ဒါဟာ Gay တွေကို ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်တိုင်ကနားလည်လက်ခံပြီး အသိအမှတ်ပြုတဲ့သဘော၊ လူတစ်ယောက်အတွက် ရသင့်ရထိုက်တဲ့ အခွင့်အရေးကိုပေးတဲ့သဘောဖြစ်ပါတယ်။ သိမ်ထဲမှာ ``သင်ဟာ ယောင်္ကျားစင်စစ်ဧကန်ဖြစ်ရဲ့လားဆိုတဲ့ မေးခွန်းကြောင့် အချို့က Gayတွေကို လုံး၀ ရဟန်းပြုခွင့်မရှိလို့ ထင်မှတ်နေတတ်ကြတယ်။ ဒါနဲ့ပတ်သက်လို့ 

၀ိနယပိဋက မဟာဝါပါဠိတော်ကနေ ထုတ်နှုတ်ပြီး ရှင်းပြလိုပါတယ်။ 


ဘုရားရှင်လက်တော်က ပဏ္ဍုတ်တစ်ယောက်ဟာရဟန်းပြုတယ်။ ရဟန်းပြုပြီး သူရာဂစိတ္ကို 

သူမထိန်းနိုင်တော့ ညအခါမှာရဟန်းငယ်တွေဆီသွားပြီး သူ့ကို လိင်မှုကိစ္စပြုလုပ် ပေးဖို့ တောင်းဆိုတယ်။ 

ရဟန်းငယ်တွေက နှင်ထုတ်လိုက်တယ်။ 

ဒီတော့ ကိုရင်ကြီးတွေဆီသွားပြီး တောင်းဆိုပြန်တယ်။ ကိုရင်ကြီးတွေကလည်း မလိုက်လျောဘူး။ ဒါနဲ့သူဟာ ကြံရာမရတဲ့အဆုံး မြင်းထိန်းတွေဆီသွားပြီး တောင်းဆိုတယ်။ မြင်းထိန်းတွေက သူ့ဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်တယ်။ မြင်းထိန်းတွေဟာ နောက်နေ့ကြတော့ ဘုရားသား ရဟန်းသာမဏေဆိုသူတွေဟာ ယောကျာ်းမဟုတ်ကြဘူး အခြောက်တွေပဲဆိုပြီး ကဲ့ရဲ့ကြတယ်။ ဒါကြောင့် ဘုရားရှင်က Gay တွေကို ရဟန်းခံမပေးနဲ့လို့ တားမြစ်ခဲ့တာဖြစ်တယ်။


ပြီးတော့ ရဟန်းခံခါနီးမှာ ယောကျာ်းစင်စစ်

ဧကန်ဖြစ်ရဲ့လားလို့လည်း မေးခိုင်းခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ပဏ္ဍုတ်ငါးမျိုးရှိတယ်။ ဘုရားရှင်ရဲ့ တားမြစ်ချက်ဟာ ငါးမျိုးလုံးကို တားမြစ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး။ 


၁။ အာသိတ္ထပဏ္ဍုတ်=သူတစ်ပါးရဲ့ 

အင်္ဂါဇာတ်ကို ပါးစပ်ဖြင့် သုတ်သွေးအား 

စုတ်ယူရမှ ကိလောသာပူပန်မှု 

ငြိမ်းအေးသောသူ။ 


၂။ ဥဿုယပဏ္ဍုတ်=သူတစ်ပါး မှီဝဲပေါင်းဖော်

နေတာကို ချောင်းမြောင်းကြည့်ရမှ 

ကိလေသာပူပန်းမှု ငြိမ်းအေးသောသူ။ 


၃။ သြပက္ကမိကပဏ္ဍုတ်=ဝှေးစေ့ကို 

သင်းကွပ်ထုတ်ပစ်ထားသောသူ။ 


၄။ ပက္ခပဏ္ဍုတ်=အကုသိုလ် ဝိပါက်အာနုဘော်

ကြောင့် လဆုတ်ပက္ခမှာ ကိလေသာထ

ကြွသောင်းကျန်း၍ လဆန်းပက္ခမှာ 

ငြိမ်းအေးတဲ့သူ။ လဆန်းပက္ခမှာ 

ကိလေသာထကြွသောင်းကျန်း၍ 

လဆုတ်ပက္ခမှာ ငြိမ်းအေးသူ။ 


၅။ နပုံသကပဏ္ဍုတ်=မိန်းမအင်္ဂါဇာတ် 

ယောင်္ကျားအင်္ဂါဇာတ် နှစ်ပါးလုံး 

ထင်ထင်ရှားရှား မပါသောသူ။ လို့ 

ပဏ္ဍုတ်ငါးမျိုးရှိတယ်။ 


ဒီငါးမျိုးမှာ နံပါတ်တစ်နှစ်ဖြစ်တဲ့ အာသိတ္ထပဏ္ဍုတ်နဲ့ ဥဿုယပဏ္ဍုတ်ကို ရဟန်းပြုပေးကောင်းတယ်။.

ရဟန်း၀တ်လိုက ၀တ်နိုင်တယ်။ နံပါတ်သုံးငါးဖြစ်တဲ့ သြပက္ကမိကပဏ္ဍုတ်နဲ့ နပုံသကပဏ္ဍုတ်က 

လုံး၀ရဟန်းမ၀တ်ကောင်းဘူး။ ရဟန်းလဲ ပြုမပေးကောင်းဘူး။ အကယ်၍ မသိလို့ ရဟန်းပြုပေးမိခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် သိတဲ့အချိန်မှာ ချက်ခြင်းပဲ လူထွက်စေရမယ်။ 


နံပါတ်သုံးဖြစ်တဲ့ ပက္ခပဏ္ဍုတ်ကတော့ သူကိလေသာငြိမ်အေးတဲ့ ပက္ခမှာရဟန်းပြုပေးကောင်းတယ်။ ၀တ်ကောင်းတယ်။ရဟန်းမပြုကောင်းတဲ့ ပဏ္ဍုတ်နှစ်မျိုးကတော့ 

ရဟန်းမှမဟုတ်ဘူး ကိုရင်ခေါ်သာမဏေလဲ မပြုကောင်းဘူး။ ပဏ္ဍုတ်တွေကို ဘာလို့ ရဟန်းမပြုစေတာလဲဆိုတော့ ကိလေသာကို မထိန်းသိမ်းနိုင်လို့ဖြစ်တယ်။ကိလေသာကို ထိန်းနိုင်ရင် ရဟန်း၀တ်နိုင်ပါတယ်။


ယောကျာ်းစင်စစ်ဧကန်ဖြစ်ရဲ့လားဆိုတဲ့ မေးခွန်းက သြပက္ကမိကပဏ္ဍုတ်=ဝှေးစေ့ကို သင်းကွပ်ထုတ်ပစ်ထားသောသူနဲ့ နပုံသကပဏ္ဍုတ်=မိန်းမအင်္ဂါဇာတ် ယောင်္ကျားအင်္ဂါဇာတ် နှစ်ပါးလုံး ထင်ထင်ရှားရှား မပါသောသူနှစ်ဦးကိုသာ ရည်ရွယ်ပြီးမေးရင်းဖြစ်တယ်။ 


တကယ်တော့ ဗုဒ္ဓဘာသာအလိုအရယောင်္ကျားဖြစ်နေသူတိုင်းဟာ မမြင့်မြတ်သလိုမိန်းမဖြစ်နေသူတိုင်း လိင်ပြန်နေသူတိုင်းဟာလည်း ယုတ်ညံ့သူများ မဟုတ်ကြပါဘူး။


မြင့်မြတ်ခြင်း ယုတ်ညံ့ခြင်းဟာ လိင်နဲ့အသွင်သဏ္ဍာန်နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး။အပြုအမူအပြောအဆိုစိတ်နေသဘောထားနဲ့သာ သက်ဆိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ယောင်္ကျားချင်းချစ်ကြိုက်နေသူ မိန်းမချင်းချစ်ကြိုက်နေသူတိုင်းဟာ 

ယုတ်ညံ့သူတွေလို့ထင်နေရင် အဲဒီထင်မြင်မှုဟာ မှားယွင်းသော ထင်မြင်မှုသက်သက်သာဖြစ်ပါတယ်။ 


***Amazing Burma - The Golden Land စာမျက်နှာမှကူးယူဖော်ပြသည်။

Monday, April 1, 2024

'အခန်းငယ်လေးထဲမှာကဲခဲ့တယ်'



ရေးသားသူ - ချစ်သူလူဆိုး
☆▪☆▪☆▪☆▪☆
☆▪☆▪☆▪☆▪☆

" တီတီတီ..."

" ခြံတံခါးဖွင့်လေ..."

အော်ဟစ်လိုက်သည့် အသံကြောင့် မြက်ပင်များ ရေဖျန်းနေသည့် ညီလင်းအောင်တစ်ယောက်အပြေးအလွှားဖြင့် တံခါးလာဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

" ဝေါ...."

ကားကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းမောင်းနှင်လိုက်ရင်း ပေါ်တီကိုအောက်မှာ ရပ်လိုက်သည်။

" ဟူး...မောလိုက်တာ..."

အသံထွက်ညည်းတွားလျက် ရေခဲသေတ္တာဖွင့် ရေဗူးတစ်ဗူးယူဖွင့်သောက်လိုက်သည်။

" အကိုဖြိုးမောင် ထမင်းစားတော့မလား"

" ကြီးသန်းက ဘယ်သွားတာမို့လဲ..."

" ဟိုလေ...အကိုဖြိုးမောင်အမဗိုက်နာလို့တဲ့ အဲ့ဒါ...အန်တီကစိတ်ပူပြီး လိုတာခိုင်းရအောင် ကြီးသန်းကိုပါခေါ်သွားတာ"

ဘာမှပြန်မပြောပဲ ခပ်တည်တည်ဖြင့် ကြည့်နေသည့် ဖြိုးမောင်ကြောင့်...

" ဟို...ဟိုလေ...အန်တီက အိမ်ထဲကစောင့်နေဆိုလို့..."

" ရပြီ...လိုအပ်ရင် လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်..."

ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြောလာသည့်ဖြိုးမောင်စကားကြောင့် ခေါင်းတချက်ညိတ်ကာ နောက်ဖေးတန်းလျားသို့ ထွက်သွားသည့် ကောင်လေး ကျောပြင်ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။

။။။။။။။။။။။။

ဖေဖေ့ဇာတိဖြစ်သော မုံရွာနယ်ဘက်မှ ရွာလေးသို့အလည်သွားရင်း ရွာဦး ဘုန်းကြီး ကျောင်းတံတိုင်းခတ်ရန်အတွက်ဖေဖေကငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သောရွာဦးကျောင်း ဆရာတော်နှင့် ဝင်တွေ့လျှောက်ထားပြော ဆိုရင်း မိဘမဲ့သွားသဖြင့်ဘုန်းကြီး ကျောင်း သို့ခေါ်ယူကျွေးမွေးထားသောသူ့တူကိုကွန်ပျူတာသင်ရန်နှင့်အလုပ်ရှိပါကခိုင်းစေရန်ဖေဖေနှင့်ထည့်လိုက်သည့်အ တွက် ထိုကောင်လေး အိမ်သို့ ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

" ညီလင်းအောင်..."

" လာပြီဗျ..."

စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နှင့် ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားသော ညီလင်းအောင်ဟန်က ရိုကျိုးမှု့အပြည့်ဖြင့်ရပ်နေသည်။

" ဒီပန်းပင်တွေ ဟိုဘက်ရွေ့ပေးစမ်းပါကွယ်..."

" ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ"

ခါးလေးညွတ်ကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည့် ဟန်ကြောင့် ဘေးမှကြည့်နေသည့် ဦးမင်းအောင် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။

" ညီလင်းအောင်...မနက်ဖြန်ကစပြီးစျေးလိုက်ရမယ်နော် ဆိုင်အကူပေါ့ သင်တန်းတက်တာက ညနေပိုင်းမှတက်လို့ ဖြစ်လား"

" ဟုတ်...ရပါတယ်ဗျ"

ဘာလေးခိုင်းခိုင်း မခိုကပ်ပဲဖင်ပေါ့သည့်အတွက် ဖေဖေနှင့်မေမေကလည်း ညီလင်းအောင်ကို သဘောကျနေကြသည်။

တိုက်နောက်ဘက်မှ အုတ်ရေကန်နံဘေးတွင် ညီလင်းအောင် တစ်ယောက်ရေမချိုးသေးပဲ ရောက်တတ်ရာရာတွေးနေမိ သည်။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေသော မိမိခန္ဓာကိုယ်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ဗိုက်ကြောတို့ကို ရှုံ့လိုက်ပွလိုက် လုပ်ကြည့်နေ သည်။

" ညီလင်းအောင် ငါနဲ့အပြင်ခနလိုက်ခဲ့ဦး"

ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည့်အသံကြောင့် ညီလင်းအောင် လန့်သွားသည်။

" ဟုတ်...အကို ဟုတ် အခု ရေချိုးပြီးပြီးချင်းထွက်ခဲ့မယ်"

ဖြိုးမောင်နဲ့တွေ့တိုင်းသူ့ရဲ့အထက်စီးဆန်ဆန်အကြည့်တွေကြောင့် ညီလင်းအောင်တစ်ယောက် နေရထိုင်ရတကယ်ခက်လှသည်။

" အခုချက်ခြင်းမြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ထွက်လာခဲ့ ရေဇိမ်ခံချိုးမနေနဲ့"

မထိတထိပြောသွားသောဖြိုးမောင်စကားကို ဘာမှ ခွန်းတုံ့မပြန်ရဲပဲ ရေကိုမြန်မြန်ချိုးလိုက်သည်။


" အစည်းရေတွေသေချာစစ်နော်...မနက်စျေးတခါထဲသယ်မှာမို့..."

ဖြိုးမောင်တို့က စျေးချိုထဲမှာ ပုဆိုးလက် လီလက္ကားရောင်းသည့်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။ ဖြိုးမောင် အမကို စာရေးကိ ရိယာဆိုင် တဆိုင်ဖွင့်ပေးထားကာစီးပွားခွဲပေးထားသည်။ အမဖြစ်သူ မီးဖွားနေချိန်လိုအပ်သည့်ပစ္စည်းဝယ်ပေးဖို့က ဖြိုးမောင် တာဝန်ဖြစ်လာသည်။

စက္ကူဖာများတင်နေတာကို စာရင်းမှတ်ပေးနေသည့် ညီလင်းအောင်ကို ဂရုစိုက်မှတ်ရန်မှာထားပြီး ဖြိုးမောင်အလုပ်ရုံမန်နေဂျာနှင့် စကားပြောနေသည်။

ကားနောက်ခန်းထဲပစ္စည်းများပြည့်သွားချိန် နောက်ဖုံးတံခါးကို ပိတ်လိုက်ကာ ညီလင်းအောင် ဖြိုးမောင်ရှိရာသို့ လျှောက်လာလိုက်သည်။

" အကို...အကုန်ပြီးပြီဗျ...ဒီမှာ စာရင်းစာအုပ်..."

" ဒီမယ်အလုပ်ကိစ္စစကားပြောနေတယ်လေ တော်တော်အလိုက်ကန်းဆိုးမသိတဲ့တောသားပဲ သွား မင်းအလုပ်ပြီးရင် ကားနားကပဲစောင့်..."

ကမ်းပေးနေသောစာအုပ်ကိုမယူပဲ ပြောချလိုက်သည့်စကားကြောင့် ညီလင်းအောင်ရှက်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားကာ မျက်ရည်များဝဲတက်လာပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ချလိုက်သည်။

" ဘာစားမှာလဲ မှာလေ"

" ရပါတယ် အိမ်ကြမှ ထ္မင်းစားတော့မယ်"

ပြန်ဖြေသည့်လေသံက ပုံမှန်ဆိုပေမဲ့ ညီလင်းအောင် မျက်နှာပျက်နေတာ သိသာလှသည်။

" ခုနက အော်တာ စိတ်ထဲမထားနဲ့ မန်နေ ဂျာက ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးမထားလို့ စကားအချီအချပြောနေတုန်း မင်းကဝင်ပြောလိုက်တော့ စိတ်တိုတိုနဲ့အော်လိုက်မိတာ ငါ့ကို စိတ်မဆိုးနဲ့ကြားလား..."

တောင်းပန်တာလားအထက်စီးလေသံဖြင့်အမိန့်ပေးတာလားမသိပေမယ့် ဖြိုးမောင်လေ သံကအနည်းငယ်တင်တင်စီးစီးပြောနေမှန်းသိသာလှသည်။

" ဟုတ်...ရပါတယ်...ဟိုလေ...အဲ့...အဲ့ဒါတွေမစားတော့ဘူး ကားပေါ်ကပဲ ထိုင်စောင့်တော့မယ် အကို"

" လျှာမရှည်နဲ့ကွာ မှာထားတာတွေ တူတူစားမယ်..."

ဖြိုးမောင်ရဲ့ခပ်တည်တည်အပြောကြောင့်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရသည်။ ထမင်းပန်း ကန်ထဲ ဟင်းတွေ ခပ်ထည့်ပေးနေတော့ ဖြိုးမောင်ကို အားနာမိရပြန်သည်။ ဒီလိုတော့လည်းဂရုစိုက်သား ဟု တွေးလိုက်မိသေးသည်။

။။။။။။။

ညီလင်းအောင်တစ်ယောက် ဖြိုးမောင်အ ကြောင်းပြန်တွေးမိရင်း အခုနောက်ပိုင်းဖြိုးမောင်အကြည့်တွေ သူ့အပေါ် ပြောင်း လဲ လာတာသတိထားမိလာသည်။

စိတ်ထဲ စနောင့်စနင်းဖြစ်ပေမဲ့ ဖြိုးမောင်ရဲ့အနေအထိုင်တည်ကြည်မှု့ကြောင့် ရှေ့ ဆက်တွေးရမဲ့အတွေးတွေကို ခနခန ဖြတ်ချခဲ့ရသည်။

အုတ်ကန်ဘေးဒိုက်ထိုးလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေသည့် ညီလင်းအောင်တစ်ယောက်ချွေး စက်တို့စိုရွှဲနေတာကို ပုဆိုးဖြင့်သုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပုဆိုးကို ရေလောင်း၍ ဆပ်ပြာဖြင့်ပွတ်ကာလျှော်လိုက်သည်။

" ညီလင်း....အပြင်သွား ဟင်းဝယ်ပေးစမ်းပါ"

ဘေးနားကပ်ရပ်ကာ ပြောလာသည့် အသံကြောင့် ညီလင်းအောင် မော့ကြည့်လိုက်သည်။

ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်အဝတ်လျှော်နေရာမှရုတ်တရက်ထရပ်လိုက်ချိန် ဘောင်းဘီတိုအပျော့လေးသာ ဝတ်ထားသည့် ညီလင်းအောင်၏ ငယ်ပါလေးကရေစိုဘောင်းဘီအောက်မှာ ထင်ရှားစွာကပ်နေတာမြင်လိုက်ရသည့် ဖြိုးမောင်မျက်လုံးတွေ ပျာကနဲဖြစ်သွားသည်။

ဖြိုးမောင်ရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေကြောင့် ရေ စိုပုဆိုးကိုပေါင်ခွကြားရှေ့ဖြန့်ကာထားပြီး တုန်ရင်ရှက်ရွံ့စွာဖြင့်

"ဟုတ်...ရေချိုးပြီးချင်း သွားဝယ်ပေးပါ့မယ်"

ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ဖြိုးမောင်စိတ်ထဲ ရေစိုနေသည့် ဘောင်းဘီအောက်က မဲမဲအဖုလေးကို မျက်စိထဲ မြင်ယောက်မိလာတော့ ဟက်ကနဲ တချက်ရယ်လိုက်သည်။

။။။။။။။။

" အကို ဒီဘောက်ချာထဲကအတိုင်းဆို တစ်စည်းလိုသေးတယ်"

" ပြစမ်း..."

ဆိုင်ပေါ်မှာမတ်တပ်ရပ်လျက် စာရွက်ပေါ်မှ စာရင်းနှင့်ပုဆိုးအစည်းအရေအတွက်ကို ပြန်စစ်နေချိန် မျက်လုံးက ဘာရယ်မ ဟုတ် ဆိုင်အောက်သို့ ကြည့်လိုက်မိ သည်။

ဆိုင်အောက်မှာ ရပ်နေသည့်ညီလင်းအောင် ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်လိုက်ချိန် ဖျတ်ကနဲပေါ်သွားသော လမွေးမဲမဲများကို ထင်လင်းစွာ မြင်လိုက်ရတော့ ဖြိုးမောင်မျက်လုံးတွေ ပြူးသွားသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီလည်းမဝတ်ပါလားဟု တွေးရင်း စာရွက်ကိုပြန်ပေးလိုက်သည်။

" တခါထဲ ကားဂိတ်ထိ ထမ်းပို့လိုက်မယ်အကို"

မော့ကြည့်ပြောလာသည့်မျက်ဝန်းတွေထဲ စူးစိုက်ကြည့်မိပေမဲ့ ညီလင်းအောင်ကဘာမှနားလည်ဟန်မတူပဲ ပြန်ကြည့်နေ သည်။

" ကိုယ်က ကုန်ထမ်းဘာထမ်းနဲ့ နောက်ဆို အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်ထားကြားလား"

ရဲကနဲဖြစ်သွားသောမျက်နှာညိုညိုလေးက အောက်သို့ငုံ့သွားသည်။

" ကဲ...ပိုစရာရှိတာပို့ မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့"

ပီနံအိတ်ဖြင့်ထုပ်ထားသော ပုဆိုးထုပ်ကို ထမ်းထွက်သွားသည့် ညီလင်းအောင်ကို မျက်လုံးတစ်ချက်ဝေ့ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းမောလေး ချလိုက်မိသည်။

။။။။။။။။

ဒီနေ့ နေအတော်ပူသလို စျေးချိုထဲ စျေးဝယ်မရှိသလောက်ပါးလှပ်နေသည်။

" သား ကိုဖြိုးမင်းအမရဲ့စာရေးကိရိယာဆိုင်ဘက်ကိုသွားသိမ်းပေးလိုက်ဦး မင်းယောက်ဖက ဆေးရုံသွားမလို့တဲ့ မနက်ကထဲက ညီလင်းအောင်လည်းအဲ့ဒီဆိုင်ဘက်ကူလုပ်ပေးနေတာ စျေးလည်းပါးတဲ့အတူ တူ ဒီဆိုင်ဘက်ပြန်မလာခဲ့နဲ့တော့ ညီလင်းအောင်နဲ့ အတူဆိုင်သိမ်းပြီးပြန်လိုက်တော့ "

စိတ်ညစ်လိုက်တာ။ ယောက်ဖနဲ့က မျက် နှာကြော လုံးဝမတည့် ကိုယ့်အမမျက်နှာကြောင့်သာ သွားရမှာ...အလကားကောင် မိန်းမကလေးမွေးနေတော့ ညတိုင်းလှည့်ပတ်တဏှာရူးနေတဲ့ကောင်....

အတွေးတချို့နှင့် ပထမထပ်သို့တက်လာခဲ့လိုက်သည်။

" ကိုဖြိုးဆိုင်ပိတ်လိုက်တော့မယ်...စတိုခန်းထဲ ခုနကမှပစ္စည်းအသစ်တွေချထားတာ အကိုစာရင်းမစစ်ရသေးဘူး မင်းစစ်ပြီး ပိတ်ခဲ့လိုက်တော့ အကို မင်းအမဆီသွားမလို့..."

အောင်မလေး...သွားသွား...ဆောက်ပိုတွေစာရင်းဇယားတွေ မစစ်ချင်တိုင်း...ဟွန်းးး
စိတ်ထဲမှ မဲ့ရွဲ့ပြောလိုက်ပေမဲ့အပြင်မှာ မျက် နှာတစ်ချက်မပျက်ပဲ....

" စာရင်းစာရွက်က ဘယ်မှာလဲ"

" ညီလင်းအောင် စတိုခန်းထဲ ရှိတယ် သူစာရင်းတွေစစ်နေတယ်ထင်တာပဲ...သွားလိုက်တော့နော်"

ဖြိုးမောင်တို့က အောက်ထပ်မှာ ပုဆိုးဆိုင်ဖွင့်ထားပြီးအပေါ်ထပ်က ဆိုင်တဆိုင်ကိုစာရေးကိရိယာဆိုင်ဖွင့်ထားပြီး နောက်တဆိုင်ကိုဆိုင်မဖွင့်ပဲ အလုံပိတ်ပုံစံလုပ်ကာကုန်ပစ္စည်းသိုလှောင်သည့်အခန်းလုပ်ထားသည်။

စေ့ထားသော တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်ကာ ကိုယ်တစ်ချမ်းစောင်းဝင်ပြီး တံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

စာအုပ်ထုပ်များ စက္ကူလိပ်များအစီအရီတင်ထားသောကြားမှ ကွေ့ပတ်ကာ အထဲဝင်လိုက်သည်။

တံခါးဖွင့်ထားလျင်တောင်မှ စက္ကူထုပ်ပုံများကြောင့် အတွင်းပိုင်းကို အပြင်မှမမြင်ရနိုင်ပေ...။

ပန်ကာလေတိုးသံ တရွှီးရွှီးမြည်နေသံကြောင့် ဖြိုးမောင်ခြေလှမ်းတို့ကို ရှေ့ ဆက် လှမ်းလိုက်သည်။

စက္ကူထုပ်ပုံပေါ်ပက်လက်အိပ်နေသောလူတစ်ယောက် ပုဆိုးက ပေါင်ခွကြားထိလုံးစုထားကာ ဘယ်ခြေတဘက်ဆင်းကာညာဘက်ခြေတဘက်ထောင်အိပ်နေတာမြင်ရသည့်ခဏဖြိုးမောင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိသည်။

တင်းရင်းကျစ်လစ်သော ပေါင်သားဖွေးဖွေးများကို ကြည့်နေချိန် ပန်ကာလေအရှိန်ကြောင့် ပုဆိုးစလေးက လွင့်ကနဲ လန်တက်သွားသည်။


" အိုး...မိုင်ဂေါ့ဒ်..."

ညိုမည်းမည်း လီးတန်ကြီးက ပေါင်ကြားမှတွဲလောင်းကျနေတာ လျှပ်တပျက်မြင်လိုက်ရသည်။

ပန်ကာက တခြားတဘက်သို့ လှည့်သွားချိန် ပုဆိုးစလေးက အောက်သို့ပြန်ကျသွားကာ ခုနက တွဲလောင်းကျနေသော လီးကို ပြန်ဖုံးအုပ်သွားသည်။

။။။။။။။။။။

ဖြိုးမောင် စိတ်ထဲ ညီလင်းအောင်ရဲ့ လမွေးမဲနက်နက်များနှင့် လီးတန်ညိုညိုကို ထပ်မြင်ချင်လာသည်။

မီးရောင်မလင်းတလင်းအခန်းလေးထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုသည့် အသိကြောင့် ဖြိုးမောင်စိတ်တို့က လှုပ်ရှားသထက်လှုပ်ရှားလာကာ ညီလင်းအောင် ပုဆိုးစလေးကို အသာအယာမတင်လိုက်သည်။

အသက်ရှုလိုက်တိုင်း တွဲလောင်းကျနေ
သည့် လအုနှစ်လုံးက အထက်မြောက်လိုက်အောက်ကျလိုက်ဖြင့် လှုပ်ရှားနေတာမြင်လိုက်ရသည့်အချိန် ဘာကိုမှမတွေးပဲ ညီလင်းအောင် လအုလေးများကို လက်ဖျားလေးဖြင့် လှမ်းထိလိုက်သည်။

☆▪☆▪☆▪☆▪☆
☆▪☆▪☆▪☆▪☆

" အင်း...."

ညည်းညူသံတချက်နှင့်အတူခြေထောက် တို့က ဆန့်တန်းသွားကာ စက္ကူထုပ်တွေပေါ် ကားယားကြီးဖြစ်သွားသည့် ညီလင်းအောင် ခါးမှပုဆိုးက ပြေလျောကျနေပြန် သည်။

ဆီးစပ်တဝိုက် မဲနက်နေသော လမွေးကောက်ကောက်များက တစွန်းတစပေါ်လာချိန် ဖြိုးမောင် လက်ချောင်းတို့က ညီလင်းအောင်ပေါင်သားတို့ကိုပွတ်သပ်ပေးနေရင်း တရွေ့ရွေ့ဖြင့် အထက်သို့တက်လာကာ လီးတံညိုညိုကြီးကို ဆွဲဆွကိုင်ပေးလိုက်သည်။

ဗိုက်သားအောက်ခြေဆီးစပ်နားဆီမှ လမွေးမဲမဲနက်နက်များကို လက်ချောင်းများဖြင့်ဖွပွတ်ကစားပေးနေချိန် ညီလင်းမောင် ခြေထောက်တို့ ဆတ်ကနဲ တုန်ခါသွားသည်။

လီးထိပ်ဖူး ဒစ်နားဆီမှကိုင်ကာ အောက်မှနေမတ်တပ်ရပ်၍ ညီလင်းအောင်လီးကို ဗြုန်းစားကြီး ငုံ့ စုပ်ပေးလိုက်မိသည်။

" ရွှတ်...ရှလွတ်...ပြွတ်"

" အ...ရှီးးးးး"

လန့်ကနဲဖြစ်ကာမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့် ညီလင်းအောင် ကိုယ့်မျက်စိကို မယုံနိုင်ဖြစ်သွားသည်။

သူ့လီးထိပ်ဖူးလေးကို ပါးစပ်ထဲစုပ်ယူလျက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ရက်ပေးနေသော အကိုဖြိုးမောင်ကို မြင်လိုက်ရချိန် ရုတ်တရက် ထထိုင်လိုက်သည်။

" မ...မလုပ်နဲ့...အကို..."

ဗိုက်သားတို့ကို လက်ဖြင့်တွန်းဖိရင်း ပြန်အိပ်ဖို့ အချက်ပြလိုက်သည့် ဖြိုးမောင်ကြောင့် ညီလင်းအောင် ဘာရယ်မသိ ပက် လက်ပြန်လှန်ပေးလိုက်မိသည်။

စိတ်ထဲမှာ ဇဝေဇဝါဖြင့် အတော်လေး တုန်လှုပ်နေကာ ပြန်ထထိုင်လိုက်ပြီး အောက်သို့ ခုန်ဆင်းလိုက်သည်။

" ညီလင်း ပုဆိုးချွတ်လိုက် မင်းလီးကို စုပ်ပေးမယ်"

နားထဲကြားလိုက်ရသည့်စကားကြောင့် ညီလင်းအောင်အလန့်တကြားဖြစ်သွားမိ သည်။ ပုဆိုးစကို ဆွဲဖြည်ကာပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးတုပ်ထိုက်လိုက်သည့် ဖြိုးမောင်မျက်နှာက သူ့လီးကို ထိလိုက်ချိန် စိတ်တွေကြွတက်လာကာ တစစတောင်ထလာသည့် သူ့လီးကြောင့် လည်းအံ့ဩနေမိပြန်သည်။ မလုပ်နဲ့လို့ပြောဖို့ စိတ်ကူးမရှိပဲ အလိုက်သင့်နေဖို့ တွေးလိုက်သည်။

ဖြိုးမောင်လက်ချောင်းလေးများက ထက်အောက်လှုပ်ရှားကာ ဂွင်းထုပေးသလိုလုပ်ပေးနေခြင်းကြောင့် ညီလင်းအောင် လီးတန်က တဖြည်းဖြည်း တင်းမာလာသည်။

" စုပ်ဗျာ..."

အလောတကြီးဟန်ဖြင့်ပြောရင်း လီးကော့ပေးသည့် အပြုအမူကြောင့် ဖြိုးမောင် လီး ဒစ်အောက်ခြေကို လက်နဲ့သေချာညှစ်ကာ ထိပ်ဖူးလေးကို လျှာဖျားဖြင့်တပျက်ပျက်မြည်အောင်ယက်လိုက် လီးထိပ်ဖူးဒစ်နားလောက်ထိ ဆွဲငုံလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။

" ပြွတ်...ပလွတ်...အ...ရှီး...."

" အားးးးးး အဲဒီလို.. ဟုတ်တယ်...လျှာ လေးနဲ့ လီးဂေါင်းထိပ်ကိုထပ် လျက်ပေးဦး...အူးးးးနောက်လက်တစ်ဖက်က လချောင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဂွင်းတိုက်ပေးး”

" ပြွတ်....ပြွတ်...အွန့်...အ...ရှီး..."

“ အမယ်လေးကွာ...ရှီးးးအိုးးးးးးကောင်းချက်နှယ်...စုပ်...လချောင်းအဆုံးထိစုပ်ပေး...အူးးးးကျွတ်စ်...အားလားလား...လအုလေးတွေရောစုပ်ပေးလေ..."

ခြေထောက်တို့ ကားလျက်ကော့ကော့ဆောင့်ထိုးကာ ဖြိုးမောင်ဆံပင်တို့ကိုညင် သာစွာပွတ်ပေးနေရင်း ညီလင်းအောင် တီရှပ်အင်္ကျီကို လက်မြောက်ချွတ်လိုက်သည်။

အဝတ်အစား ကင်းမဲ့သွားသည့် ညီလင်းအောင်ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားတို့ကိုလက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ပွတ်ပေးနေရင်း ရက်ဘတ်တွေထိလှမ်းပွတ်ချေပေးနေသည်။

ပါးစပ်ထဲ ဖောင်းကားထကြွလာသော လီးတံကိုလည်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖြင့် မှုတ်ပေးနေသည့် ဖြိုးမောင်ပုံစံက လီးစုပ်သည့် အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်သူမှန်းသိသာလှသည်။

ဖြိုးမောင်ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးတံမှာ တံတွေးတို့ဖြင့် တင်းပြောင်လာလျက် အကြောဆိုင်လေးများ ထောင်ထကြွတက်လာတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ညီလင်းအောင် မိမိလီးကို မိမိမယုံနိုင်ဖြစ်ရသည်။

ကိုယ့်လက်ဖြင့် ဂွင်းထုတုန်းကဒီလောက်မကြီး ဖြိုးမောင်ပါးစပ်ထဲရောက်မှ ပိုကြီးလာသည်လို့ထင်မိသည်။ နူးညံ့ စိုစွတ်သည့် လျှာဖျားနှင့်အာငွေ့တို့ကြောင့် မိမိလီးတချောင်းလုံး တုန်တက်နေအောင်ကောင်းလှသည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရတော့ ခြေဖျားတို့ထောက်ကာ ဖြိုးမောင်ပါးစပ်ထဲ လီးကို ဆောင့်ဆောင့်ကော့ပေးလိုက်သည်။

" ပလွတ်..."

ဖြိုးမောင်တစ်ယောက် ညီလင်းအောင် လီးတံကို ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်နေရာမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ညီလင်းအောင်စိတ်တွေမယိုးမယွဖြစ်ကာ

" အာ...စုပ်ပေးလေ...ကောင်းနေတာကို..."

" ဖင်လိုးပေးတော့..."

ပြောလည်းပြော ညီလင်းအောင် လီးတံကိုကိုင်ကာမတ်တပ်ရပ်အနေအထားဖြင့် ဖင်ဝသို့ တေ့ပေးလိုက်သည်။

နွေးထွေးသောရင်အုပ်သားကျစ်ကျစ်တို့က ချွေးစက်တချို့ခိုတွဲနေလျက် ဖြိုးမောင်နောက်ကျောကို အိကနဲ လာထိတော့ ဖြိုးမောင် မျက်နှာမော့ကာ ညီလင်းအောင် ပါးပြင်နှင့်ကပ်လိုက်သည်။

မိန့်မူးသော အနမ်းစက်တို့က ညီလင်းအောင်ပါးပြင်ထက်မှ နှုတ်ခမ်းသားတို့ဆီအရောက် အောက်မှ လီးတံက ဖြိုးမောင် ဖင်ဝထဲဝင်ရန် တွန်းတိုက်ကြိုးစားနေ သည်။

ပူနွေးအိစက်နေသည့် လီးထိပ်ဖူးကြီးရဲ့အ ထိအတွေ့ကြောင့် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာ ဖြိုးမောင်လေးဘက်ထောက်အနေ အထားသို့ ပြောင်းပေးလျက်ဖင်ကိုနောက်သို့ ကော့ပေးထားလိုက်သည်။

" ဗျစ်..."

ဖင်ပေါက်သို့ လီးထိပ်ဖူးတေ့လျက် လက်တဘက်ကဖြိုးမောင်ဖင်ကိုဖြဲလျက် ကျန်လက်တဘက်က လီးထိပ်ဖူးနောက်နားမှကိုင်၍ လီးကိုဖင်ထဲဝင်ရန် ခါးအားသုံးပြီးဆောင့်လိုက်သည်။

" ဗျစ် ပတစ် ဗျိ အိ အား ဟားးးးး"

ဆတ်ကနဲကုန်းထဖို့ပြင်လိုက်သော ဖြိုးမောင်နောက်ကျောကိုလက်နှစ်ဘက်ဖြင့် တွန်းဖိထားရင်း ညီလင်းအောင် ခါးအားကိုအသုံးပြု၍ တစစဖြင့်ညှောင့်လိုးလိုးနေရာမှအားစိုက်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

" ဗွတ်...ဘလွတ်...ဖွတ်...ဘု...ဘွိ...."

" အားးးးရှီးးးးးအမလေး....နင့်သွားတာပဲ "

ဖင်ထဲလီးတဆုံးဝင်သွားသံ ဘွိဆိုသည့် အသံကို ကြားလိုက်ရသည့်အချိန် ညီလင်းအောင်ရဲ့လီးတံက ဖင်ထဲတွင်ပိုမိုပြီးတင်းကနဲထောင်ကနဲဖြစ်သွားသည်။

" လိုး...လိုးတော့မယ်နော်အကို..."

ပုခုံးသားတို့ကို ဆုပ်ကိုင်၍တီးတိုးပြောလိုက်သည့် အသံကြောင့် ဖြိုးမောင် ဖင်အတွင်းသားတို့ကို ညှစ်ချလိုက်ရင်း

" အင်းးးးးလိုးးးးးကြိုက်သလိုသာလိုးတော့..."

ခွင့်ပြုမိန့်ရသည်နှင့်တပြိုင်ထဲ ညီလင်းအောင်လက်တို့က ဖြိုးမောင် ခါးကို တင်းတင်းညှစ်လျက် လီးကို အပြင်သို့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းဆွဲထုတ်ကာ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" ဗျစ်  ဗျစ်   ဒုတ် ဘွတ်  ဗျစ် "

ဖင်စအိုအတွင်းသားလေးတွေက နုညံ့ပေမဲ့အထဲသို့ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသည့် လီးညိုညို ရှည်ရှည်ကြီးကို အကြောက်အကန်ဟန့်တားနေခြင်းကြောင့် လိုးနေရတဲ့ ညီလင်းအောင် လီးတချောင်းလုံးတင်း ကျပ်ထုပ်စေးနေကာ တချက်လိုးတိုင်းတခါပိုပိုအားစိုက်မိရအောင် လိုးရတာ ကောင်းလာသည်။

လီးကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေးဆွဲညှစ်ထားသည့် စအိုကြွက်သားတွေကြောင့် လီးပြန်အထုတ်မှာလည်းတမျင်းမျင်းဖြင့်ညှစ်ခံရသည့်လီးတချောင်းလုံး ကျင်ကနဲဖြစ်သွားအောင် ကောင်းလှသည်။

ဖြိုးမောင် ဖင်သားတို့ကိုလက်နဲ့ပွတ်ချေပေးနေရာမှ လက်ချောင်းတို့က နောက် ကျောပြင်တလျောက်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ဖြိုးမောင်ရဲ့ နို့သီးလေးတွေကို ချိုင်းအောက်မှ လက်လျှိုကာ ညှစ်ပေးလိုက်သည်။

" အင့်..အင့်..အ...အင်းဟင်းးး  းးးး   အင့်...ဟာ  အားး ရှီးးး  အ   အ  ဟူးးး "

အော်သံဟစ်သံသဲ့သဲ့ထွက်ပေါ်လာပြီး ညီလင်းအောင် လီးကို အဆုံးသွင်းလိုက်ရင်း လီးအရင်းနှင့်ဖင်ဝသို့ ပွတ်ကျိတ်ချေလိုက်သည်။

" အ...အ...နာ...တယ်...ညီ...ညီ...လင်...
ရ..."

" နာရင်မလိုးတော့ဘူး..."

ရုတ်တရက် အလိုးရပ်လိုက်သည့်အတွက် ဖြိုးမောင်အလန့်တကြားဖြင့်....

" မရပ်နဲ့ လိုးးးးးလိုးးးးကြိုက်သလိုလိုး"

ဖင်ထဲမှလီးကိုဒစ်ဖျားလေးကျန်ရုံထုတ်ပြီး နောက်မှနေ ဖင်သားနှစ်ဘက်ကိုင်ကာ ခြေထောက်တို့ ကားလျက် ညီလင်းအောင် သူ့လီးကို ဖင်ထဲဖိသွင်းချလိုက်သည်။

" ဗွတ်...အားးးး အ ကောင်းးး ကောင်းးတယ် ညီလင်းရယ် "

" ဒီလိုလေး မွှေလိုးလိုးတာကောင်းလား"

ပြောလည်းပြော လီးကို ဘယ်ညာခါရမ်းလိုးလိုက်သည့် ညီလင်းအောင် လီးတချောင်းလုံး နူးညံ့သည့်စအိုနံရံများကို ပွတ်ချေထိုးခွဲလိုက်တော့ ဖြိုးမောင် လက် သီးဆုပ်တို့ကျစိနေအောင်ဆုပ်လျက် ဖင်လိုးခံရသည့်အရသာ ကောင်းကောင်းကို ခံစားနေလိုက်သည်။

" အားးးးး အ  အီးးဟီးးး အ ဟားးးရှီးးးး အူးးးး "

" ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ် စွပ် ဘွတ် ဘွတ်"

" အားးးးရှီးးးးဟူးးး အအ ကောင်းလိုက်တာ ညီလင်းရာ ဆောင့် နာနာ လေးးလိုး
အင်းးးး ဟုတ်တယ် အဲ့ဒီလိုလေး  အင့် အင့် အားးးရှီးးးး ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် "

လိုးသံ ညည်းသံများက အခန်းလေးထဲ မြိုင်ဆိုင်စွာပျံ့လွင့်နေသည်။

" ညီလင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက် အပေါ်က တက်စောင့်ပေးမယ်"

အနေအထားပြင်ပြီး ကမန်းကတမ်းဖြင့် ညီလင်းအောင်လီးကို ဖင်ဝတေ့လျက် ဖင်ကိုအောက်သို့ဖိချလိုက်သည်။

မျက်တောင်လေးများ စင်းကျသွားအောင် ဖီးလ်တက်နေတဲ့ ညီလင်းအောင်ရဲ့ ရင် ဘတ်ပေါ်မျက်နှာအပ်လျှာနဲ့ရက်ပေးလိုက်ရင်း ဖင်ကိုကြွလိုက်ချိန် ဝင်နေသည့်လီးကျွတ်ထွက်မှာစိုးသည့်အလားညီလင်းအောင်ဖင်က ကြမ်းပြင်ထက်မှကြွတက်လာရင်း ဖြိုးမောင်ခါးကိုစုံကိုင်ဆောင့်ချလိုက်သည်။

" ဘွတ်...ပလွတ်...ဖောင်း....ဘွိ..."

" ရွှတ်...ပလွတ်...အွန်းးးးးပြွတ်...ပြွတ်...
အင်းးးးကောင်းလိုက်တာ ညီလင်းရာ..."

နှုတ်ခမ်းချင်းကုန်းစုပ်လိုက်ပြီး ညီလင်းအောင် လည်ပင်းတို့ကို မနာ့တနာကိုက်ခဲထားလျက် အပေါ်မှနေ ဖင်ကြွလိုက်ချလိုက်ဖြင့် အလိုးခံနေမှု့ကြောင့်အသံဗလံတချို့ထွက်ပေါ်လာတာကိုက နားထဲငြိမ့်ကနဲဖြစ်သွားကာ ရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုပြင်း ထန်လာသည်။


 " အကိုနေရာကျဉ်းတော့ ခြေထောက်ကွေးထားပြီးအောက်ကနေပင့်လိုးရတာရတာစိတ်ထဲမှာ အားမရဘူးဖြစ်နေတယ် စက္ကူထုပ်တွေမှီပြီး မတ်တပ်ကုန်းပေးထားကျနော် ကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်"


မောဟိုက်သံလေးဖြင့် ပြောလာသည့် ညီလင်းအောင် အသံကြောင့် ဖြိုးမောင် ဘေးဘက်လှိမ့်ဆင်းကာမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး စက္ကူထုပ်များကို လက်ထောက်၍ ဖင်လေးအနောက်သို့ကော့ပေးလိုက်သည်။

ဖင်ကိုနောက်သို့အသာလေးကြွကော့ပေးထားကာ ဖင်ထဲဝင်လာမည့်လီးကို မျှော်လင့်နေချိန် လီးဒစ်ကြီးက ဖင်ဝသို့ ကြမ်း တမ်း စွာ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသည်။

" အွန့်...အာကွာ...ညီလင်းကလဲ ကောင်း ကောင်းသွင်းလေ...အင့် အင့် အမလေး ကောင်းလိုက်တာ..."

ကောင်းလိုက်တာဆိုသည့် စကားသံအ ဆုံးမှာ ညီလင်းအောင် ပေါင်သားတွေပိုကားလိုက်ပြီး ဖြိုးမောင်လက်မောင်းတစ်ဘက်တစ်ချက်ဘေးဘက်စီ သူ့လက်တွေထောက်လိုက်ပြီး အနောက်မှခွ၍ လီးကို အရှိန်မြှင့် လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။

" ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ဗျစ် အားးးး ရှီးးဗျစ်   ဘွတ် ဗျစ်ရှီးပြွတ်ပြွတ်  အားးး အ  အ
 အ ဟူး ရှီး  ဘွတ် အား ရှီး အင့် အင့်ဟူး ဗျစ် ဗျစ် "

ညီလင်းအောင်အံကြိတ်လျက် ဖြိုးမောင်ဖင်ကို တဖုန်းဖုန်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးနေသည်။

လိုးဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလွန်းလို့လားမသိ ဖြိုးမောင် အောက်ကနေအံကျိတ်ခံနေရသည်။

" ဖောင်း...ဘွိ...ဖွတ်... လောက်...ဖောက်...
စွိ...ပြွတ်..ပလွတ်...ပလွတ်...စွပ်. ပလွတ်
...ပြွတ်. .အိုး...လိုး. .လိုး. .ကောင်းနေပြီ..."

" အင်းပါ...လိုးနေတယ်လေ...ကျနော့်လီးကြိုက်လားအကို..."

" ကြိုက်တယ်...အ..အင်း...ဟင်း...အင့်ဖင်ထဲကိုအောင့်သွားတာပဲကွယ်..."

လိုးနေရင်း ဖြိုးမောင်လည်ကုပ်လေးဆီအနမ်းပေးလိုက်တော့ ဖြိုးမောင် ဖင်ကို ရှုံ့ကနဲ ညှစ်ပေးလိုက်မိသည်။

" အကို...ပြီး...ပြီး...တော့မှာ"

" အင်း...မြန်မြန်သာလိုး တအားလိုး အကိုခံနိုင်တယ်...သိလား...မင်းလရေတွေ အကို့ဖင်ထဲ ပန်းပေးနော်"

စိတ်ထဲရှိသည့်အတိုင်း ထွက်သွားသည့်စကားလုံးများက တားဆီးလို့မရနိုင်သေးခင်မှာပဲ လွင့်ပျံထွက်သွားသည်။ ဒုက္ခပါပဲ...ဘာလို့တအားလိုး....လရေတွေပန်း ပေး လို့ပြောလိုက်မိပါလိမ့်...

အတွေးတို့ အဆုံးမသတ်နိုင်သေးခင်မှာပဲ ညီလင်းအောင်ရဲ့ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းဖြင့်ပြောလိုက်သော အသံကထွက်ပေါ် လာသည်။

" စိတ်ချ..."

" အို့...အင့်...စွပ်...ပြွတ်... ဖွတ်...ဟင်း..ရှီး
...ရှီး...ဖောင်း...ဖောင်း...အ..အ...အီး..."

တချက်တချက်အားအပြည့်စိုက်လိုးသည့်အရှိန်ကြောင့်ဖြိုးမောင်နာကျဉ်ပေမဲ့ ကျေ နပ်စွာ အော်ဟစ်ညည်းလိုက်မိသည်အထိ ကောင်းလာသည်။

အသက်ရှုသံတဟင်းဟင်းဖြင့် အသံတွေထွက်လာခြင်းနှင့်အတူ လိုးနေသည့်အရှိန်က မြင့်တက်လာသည်။

ဖင်ထဲက လီးအဝင်အထွက်အတိုင်း အ လိုက်သင့်အောက်ကနေ ကော့ခံပေးရင်း ဖင်ထဲမှ လီးတံ တဖြည်းဖြည်း ပိုမာလာခြင်းကို ခံစားလိုက်ရခြင်းနှင့်အတူ...

" အင့်...ဟင်း....ဟင်း...အ...အ...ပြီး...
ပြီး...ပြီးးးပြီ...အကို....ပြီး...ပြီ"

ပုခုံးသားတဘက်ကို လက်တဘက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်းညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း လိုးဆောင့်နေသည့် အရှိန်က တရှိန်ထိုးဖြစ်လာကာတဇပ်ဇပ်တုန်ရင်လာသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ရှေ့သို့ဖိစိုက်ချလိုက်ရင်း ဖြိုးမောင်ဖင်ထဲလီးတဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီးလီးတန်တလျှောက်ပြေးထွက်လာသောပူပူနွေးနွေးပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲ သုတ်ရေတို့ကို ဖင်ထဲသို့ တ ရစပ်ပန်းထည့်လိုက်သည်။

" အား...အိုး....ရှီး..."

" ဗျစ်...ပတစ်...ဗျိ...ဗျိ...ဗျိ...."

လီးတစ်ချောင်းလုံး စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူ တကိုယ်လုံးမှ သွေးများက လီးထိပ်ဖူးကနေ ပန်းထွက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ညီလင်းအောင် သုတ်ရေတို့တစ်စက်မှမကျန်အောင် ဖြိုးမောင်ဖင်ထဲပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။

။။။။။။။။။

နောက်မှသိုင်းဖက်ထားရင်း အသက်ရှုသံတရှီးရှီးဖြင့် အမောဖြေနေသည့် ညီလင်းအောင် ရင်ခွင်ထဲ ငြိမ်သက်စွာနေရင်း ဖြိုးမောင် ညီလင်းအောင်ရဲ့ဆံပင်တို့ကို လက်နောက်ပြန် ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။

" အကို့ဖင်ထဲက လီးထုတ်လိုက်တော့မယ်နော်"

" ဖွတ်...ပြွတ်...ဘု...ဘွိ..."

လီးချွတ်လိုက်ချိန်ထွက်ပေါ်လာသည့်အ သံနှင့် ဖင်ထဲမှ လေအံသံတဘုဘုထွက်ပေါ်လာတော့ ညီလင်းအောင်မီးရောင်ဖျော့ဖျော့အောက် ပြုံးလိုက်မိသည်။


" ဘာလို့ ပြုံးတာလဲ...."


မျက်နှာချင်းဆိုင်မတ်တပ်ရပ်အနေ အထားမှ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသည့် ဖြိုးမောင် နောက်ကျောကိုသိုင်းဖက်ထားရင်းနောက်ကျောပြင်ကို ငြင်သာစွာ ပွတ်ပေးနေရာမှ...

" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး...ဒါနဲ့ အပြင်သွားကြစို့လားအကို..."

" ဟင့်အင်း....ညီလင်းရင်ခွင်ထဲ ဒီလိုလေး အမြဲဖက်နေချင်တယ် ညအိပ်ရင်လည်း ညီလင်းကို ဖက်အိပ်ချင်တယ်"

" ရပါတယ်ဗျာ...အကိုသာ ကျွန်တော့်ခြင်ထောင်ထဲ အိပ်နိုင်ပါ့မလားအရင် တွေးထား အကိုနေချင်တယ်ဆို ကျနော့်ဘက်က အဆင်သင့်ပါပဲအကိုရာ"

ပြောလည်းပြော လူတကိုယ်လုံး တင်းကနဲနေအောင်ဖက်လိုက်သည့် ညီလင်းအောင်ရဲ့ အပြုအမူကြောင့် ဖြိုးမောင် ညီလင်းအောင် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲကိုက်ပြစ်လိုက်သည်။

" အ...အား...နာ...တယ်.."

" ဒါလေးကျနာတယ်တဲ့...ခုန သူအသေလိုးတာကျ မနာဘူးထင်နေလား"

" နာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်း နာကောင်းကြီးနေမှာပါ...ဟဟားဟား..."

" သွား...အခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာ လူကိုလှိမ့်ပိန့်နေအောင်လိုးလိုက်တာများ ပူထူနေတာပဲ...အကိုတော့ မင်းလီးကို စွဲလန်းသွားပြီ နောက်လည်းလိုးပေးရမယ်နော်..."

" စိတ်ချပါ...ဒီလိုချောင်မှောင်မှောင်လေးထဲ လိုးရတာ အရမ်းကောင်းလို့ နောက်ဆို ချောင်ကျကျနေရာတွေမှာပဲ အမြဲလိုးပေးမယ်...အိုကေလား..."

ရင်ချင်းအပ် လီးချင်းကပ်လျက် လမွေး လမွေးချင်းထပ်အောင် ဖက်နေကြတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကတော့ အခန်းကျဉ်းလေးထဲက ထောင့်တစ်နေရာမှာချိုမြိန်သော အနမ်းတွေကို ဖလှယ်နေကြရင်း....

ပြီး။

---------------------------------------------------
*** လစဥ် သို့မဟုတ် ကျွန်တော် စာရေးဖို့ အဆင်မပြေရင် အခြားသော စာရေးသူ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ စာကို ကူးတင်ပေးတာမျိုးပြုလုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ရေးနေကြ စာရေးဟန်ကို ဖတ်ရတာ ငြီးငွေ့သူများအတွက် အဆင်ပြေအောင်လို့ပါ။

Thursday, March 28, 2024

Traveling Alone (Ending)

 



***Note that the following story is a work of semi-fiction, or maybe "inspired by a true story." Part is 100% true, and part is fantasy, and I leave it to the reader to determine which is which. Certain details have been tweaked to protect the "innocent."***


သူ့ကို အချိန်ဘယ်လောက်ကြာအောင် ကျွန်တော် စားသုံးနေမိမှန်းမစဉ်းစားတတ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့် မေးရိုးတွေနာလာသော်လည်း ဆက်လက်ပြုလုပ်မိနေဆဲလို့ပြောရမယ်။ မေးရိုးတွေလိုအပ်သည်ထက် ဖြဲကားထားတဲ့အချိန်အတော်ကြာသွားပုံရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိရတာက Jesse ရဲ့လိုအင်ဟာ သည့်ထက် သည့်ထက်ပိုကောင်းနေခဲ့တာပါ။

Jesse သူ့ဘာသာသူ ခံစားချက်တွေမြင့်ပြီး ညည်းညူတွန့်လိမ်စပြုနေခြင်းကို ကျွန်တော် မကြာခဏ ငေးကြည့်မိတယ်ဗျ။ မျက်ဝန်းတွေ မှေးမှိတ်တဲ့အပြင် မျက်ဖြူလန်ချင်သလိုလိုတွေပါ ဖြစ်သေးတာပါ။ ကျွန်တော့်အပြုအစု ကယုကယင်အပေါ် သူခဏတာ သာယာပြီးနောက် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ကာ ကျွန်တော့်ပခုံးကိုဆွဲထူပြီး မတ်တပ်ရပ်စေခဲ့ပါတယ်။ စက္ကန့်မဆိုင်း ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းအစုံကို မက်မက်မောမော မွတ်သိပ်စွာ နမ်းပါရောလား။ Fuuuuuuck... သူ့မေးစိရှိ မုတ်ဆိတ်မွှေးငုတ်စိတွေဆီမှ ချွေးနံ့မဟုတ်တဲ့ အနံ့ပြင်းပြင်းအချို့ကို ကျွန်တော် ရှူရှိုက်မိတယ်။ အတန်ကြာနမ်းရှိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ပါးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နဲ့ထိမ်းကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း မျက်နှာချင်း ခွဲခွာပါတယ်။ သူ့မျက် နှာကို ကျွန်တော်ကြည့်ကြည့်တော့ ထူးခြားတဲ့အဓိပ္ပာယ်တစ်စုံတရာမပါဘဲ ရှေ့ဆက်ဖို့သာတာစူနေသယောင် အရိပ်အငွေ့များကိုမြင်ရရော။ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားကိစ္စကို လုပ်မယ့်ပုံနဲ့ အကြည့်များက ခိုင်မာကာ ကျွန်တော့်ကို ခုတင်ပေါ်မှာ ခပ်ကားကားထိုင်ချစေပါတယ်။ နောက်တော့ သူ ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်။

Oh holy shit. သူ …သူ ဟိုဟာလုပ်တော့မယ်…

Fuck! Holy fuck! မတ်ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို သူ့လက်နဲ့အသာဆွဲကိုင်လိုက်ရင်း အခြားလက်တစ်ဖက်က သူ့ခရေဝကို တံတွေး ရွှဲစိုအောင် ဆွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ငပဲကို သူ့ခရေဝမှာ အသာတေ့လျက် တဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချနှဲ့သွင်းပါတယ်။

UNghAAAAAAAAAAAAAAAA!

တစ်ယောက်မျက်နှာကို တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း နှစ်ယောက်သား အသားကုန် အော်ညည်းခဲ့ကြတယ်။ Holy shit... holy shit, holy shit,

HOLYSHIT HOLY SHIT HOLY SHIT! The heat! The fire! The fucking PRESSURE! ကျွန်တော်ထိုးသွင်းဆက်ဆံခဲ့တဲ့ မိန်းကလေး တွေ ရဲ့ စမူဆာထက် ပိုမိုကြပ်သိပ်လွန်းပါတယ်။ အို….ပြောရရင်….ဘယ်မိန်းကလေးရဲ့ စမူဆာထက်ပိုကြပ်တယ်လို့ မညွှန်းတတ်တော့တဲ့အ ထိပါ။ သူ့ တင်ပါးအစုံ ပင့်ကြွလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး အသည်းလှိုက်အူလှိုက်ဖြစ်သွားရသလို ပြန်ထိုင်ချလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားပါတယ်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် Jesse လေ အစပိုင်းတုန်းက နာကျင်မှာ သေချာတယ်။ အံကိုကြိတ်ကာ မျက်ဝန်းများကို မှေးမှိတ်ထားရင်း သူဆက်လုပ် တာပါ။ မလုပ်တော့ဘဲ ရပ်တန့်လိုက်ရမလား စထားတဲ့အလုပ်ကိုဆက်လုပ်ရမလားလို့ အနည်းငယ်သော်မှ မတွေဝေဘဲလုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်ရီနေတာကလွဲလို့ သာသာယာယာပါပဲ။ သူဆက်လုပ်တယ်။ အထိုင်အထ ခပ်ကြမ်း ကြမ်းမဟုတ်ဘဲ ဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန် သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်ငန်းစဉ်ကို တသိမ့်သိမ့်လုပ်တာမျိုးပေါ့။ တင်သားဆိုင်ကို ဆန်ကောဝိုင်းသလို နည်းနည်းတော့လုပ်သလို ဆောင့်ချတာမျိုးကိုလည်း ခပ်ပါးပါးလေးလုပ်တယ်။  တကယ့်ကို အသာအယာပါပဲ။

ကျွန်တော့် သူ့နံဘေးတဖက်တချက်ကို လက်အစုံနဲ့ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်တာမျိုး သူ့ကျောပြင်တဝိုက် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ တို့ထိကုတ်ခြစ် တာမျိုးလုပ်မိပါတယ်။ အရှိန်ရ လမ်းကြောင်းဖြောင့်လာမှုနဲ့အတူ Jesse ရဲ့ အထိုင်အထအရှိန်နှုန်းကမြင့်လာတယ်။ God, သူလုပ်ပေးနေတာ သောက်ရမ်းကောင်းတယ်။ ကျွန်တော် အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှဲမချဘဲ သူ့ရင်အုပ်အစုံက နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကုတ်ခြစ်ဖျစ်ညှစ်ပေးတာ လုပ်ပေးရင်း ရင်အုပ်ကြီးကိုပါ ပွတ်သပ်နှိပ်နယ်တာမျိုးလုပ်ပါတယ်။ ကြွက်သားတွေရဲ့တောင့်တင်းသန်မာမှုက မိန်းကလေးတွေရဲ့ နို့သီးခေါင်း တင်းတောင့်လာပုံနဲ့လုံးဝကွဲပြားတယ်ဗျ။ သူ့ဗိုက်သားပြင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းက အောက်ဘက်ကို တဖြေးဖြေးလျောချကာ သူ့ငပဲကို ကျွန်တော်ဆုပ်ကိုင်လျက် လက်ကစားပေးမိတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ငပဲကိုပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ထုထောင်းပေးချိန်တိုင်း သူ့ခရေဝရဲ့ ဖျစ်ညှစ် အားဟာ တိုးတိုးလာပါတယ်။ သူ့ရဲ့ခံစားချက်ပွိုင့်တွေကို သိလာတာမို့ အဲသည့်ခလုပ်တွေကိုပဲ ကျွန်တော်တို့ထိကစားရင်း အောက်ပိုင်းအား အင်ကိုသုံးကာ ခရေထဲကို ငပဲအား ဆောင့်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်။ သူ့တင်သားဆိုင်များဟာလည်း ခါရမ်းတုန်ခါလာကာ ကျွန်တော့် ဆီးစပ်နဲ့ရိုက်ခတ်မတတ်ထိ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်လေ။ Fuckkkk! FUUUUCK!

ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ထိုင်ချပြီး မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် Jesse ငြိမ်နေသေးတယ်။ အဲ့အချိန် ကျွန်တော့် ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ပြတ်ထွက်လုမတတ် နမ်းရှုံ့ထားတာပါ။ God…သူ့လက်များက တကယ့်ကို ယောက်ျား လေးလက်နဲ့မတူဘူးထူးဆန်းပါဘိ။ မိန်းကလေးတွေထက် ညှစ်အားသန်ပေမယ့် လက်ဖဝါးနဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက အတော် နုညံ့ပါ တယ်။ ငြိမ်နေရင်းက ခပ်ဖြည်းဖြည်းခြင်း တင်သားဆိုင်ကို ကြွလိုက် ချလိုက်ပြန်လုပ်တယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲထိပ်ကနေ အဆုံးထိ ဖိဖိချရင်း ခဏကြာတော့ စက်မော်တာဆွဲသလို တရစပ် ခုန်တော့တာပဲ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းကိုပွတ်သပ်သလို၊ ပခုံးတွေကို ဖျစ်ညှစ်တယ်၊ နှုတ်ခမ်းအစုံကိုနမ်းတယ်၊ ပြီးတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး Fucking me.

ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ထိန်းလို့မရ အထွဋ်အထိပ်ရောက်လုနီးပါး ဖြစ်လာတယ်။ ကျွန်တော့်လက်အစုံဟာလည်း သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း အနှံ့ရောက်သည့်အပြင် ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအစုံဟာလည်း သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းအနှံ့ရောက်နေပါတယ်။ Fuck. ယောက်ျားတစ်ယောက် နဲ့လိင်ဆက်ဆံတာကလည်း သည်လို သည်အတိုင်း ခံစားရနိုင်ကြောင်း ဘယ်တုန်းကမှ မသိခဲ့ဘူးရယ်။ သည်အထိအတွေ့ကို မသိခဲ့ဘူး ဆိုတာ မှားတယ်တော့မဆိုသာပေမယ့် စမ်းသပ်ရကောင်းမှာလို့ အတွေးထဲမဝင်တာ အမှန်ပါပဲ။ ခပ်ပေါပေါ အချစ်ဝတ္ထုတွေထဲပါတတ်တဲ့ အချစ်စိတ် ခံစားချက်ဖွဲ့ဆိုမှုတွေက အထွဋ်အထိပ်ရောက်အောင်ခေါ်နိုင်မယ်လို့ မထင်တာလည်းပါတယ်။ ကျွန်တော် အသက်ငယ်စဉ်တုန်း က မိန်းကလေးချင်း ချစ်သူရည်းစားဖြစ်ကြတယ်ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုမှာ လိင်ကိစ္စအတွက် ဘယ်လိုဖော်ပြသလည်း စကားလုံး ရှာမရခဲ့ဘူး။ အခုတော့ အဲသည့်ထက် ပိုပိုပြီး နက်ရှိုင်းတယ်ဆိုတာ Jesse ကြောင့် တစ်ချက်တည်းနဲ့ ကျင်းဝင်သွားပါတယ်။

သူ့ပါးပြင်တလျောက် ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ပွတ်တိုက်တယ်၊ သူ့လည်တိုင်ကို လျှာနဲ့သရပ်တယ်၊ ချွေးစို့နေတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ် အစိတ် အပိုင်းတိုင်းကို အသာအယာလျက်ပြုကလိတာ မေးရိုးတွေတောင်ညောင်းပါတယ်။ သူ့နှုတ်ဖျားက ညည်းညူသံတွေထွက်လာတာ ကျွန်တော့် အတို့အထိနဲ့အပြိုင်အဆိုင်ပါပဲ။ ငံကျိကျိ သူ့ချွေးအရသာအပြင် သူ့အရေပြားရဲ့ အရသာတစ်မျိုးရယ် ကိုယ်သင်းနံ့ရယ် ရလာတယ်။ Oh GOD …သူ့ကိုယ်သင်းနံ့က ရင်းနှီးနေသလိုရှိတဲ့အပြင် ဟိုးယခင်ဆယ်ကျော်သက်က ရဖူးတဲ့ရနံ့တမျိုးကို  ပြန်သတိရစေတယ်ဗျ။ အမွှေးနု ခပ်စုစုရှိတဲ့ သူ့ရင်အုပ်အစုံကိုလည်း မျက်နှာကိုအပ်ပြီး တိုးခွေ့ရှလူးမိတယ်။ အရေပြားချင်း ပူးကပ်မတတ် ပွတ်သပ် တိုးဝှေ့ နေတာကြောင့် ယောက်ျားဆန်လွန်းတဲ့ သူ့ကိုယ်သင်းနံ့ကို စူးစူးရှရှရလာပါတယ်။ သည်အခိုက်အတန့်မှာ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားက ညီဘွားခမျာ မတ်ထောင် ရလွန်းလို့ အထက်အောက် တုန်ခါနေတာပါပဲ။ ကြပ်တည်းစိုစွတ်တဲ့ သူ့ခရေဝထဲ ရောက်သထက်ရောက်သွားသလို ပြန်ဆွဲထုတ်ချိန်မှာတော့ လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်တာထက် တင်းကြပ်လွန်းတယ်လေ။

Holy shit...လိင်တူအမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ကိစ္စဟာ ကျွန်တော့်အတွက် အတွေ့အကြုံ ကမ္ဘာသစ်တစ်ရပ် ဖွင့်လှစ်လိုက် ခြင်းပါပဲ။ သူ့လိင်စိတ်ပြင်းပြမှုက အစွန်ဆုံးထိရောက်အောင် ခေါ်ဆောင်သွားတဲ့သဘောဖြစ်မယ်။ အမျိုးသမီးတွေဆိုရင် ထုံးစံအတိုင်း ငပဲကို ထိုးထည့်လိုက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ကြာပေမယ့် Jesse ကတော့ တဆုံးထိုင်ချပစ်တာပါ။ အထိုင်အထ အဖိအကြွ လမ်းကြောင်းဖြောင့်သွားတာနဲ့ တရကြမ်း ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားတာများ အားအင်အပြည့်ဗျ။ အစကတော့ သူပြုလုပ်တာကို အလိုက်သင့်စီး မျောပေမယ့် နောက်ပိုင်း သူလှော် ကိုယ်လှော် တက်ညီလက်ညီ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ရှားကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့လက်တွေ၊ ကျွန်တော်တို့ အရေပြားတွေ၊ ကျွန်တော်တို့ပါးစပ်တွေ၊ ကျွန်တော်တို့ဆံနွယ်တွေ အရာအားလုံး ရောယှက်ကုန်ပါတယ်။ အကြမ်းပတမ်းပြုလုပ်ကြပြီးနောက် ခဏတာ တငြိမ့်ငြိမ့် တသိမ့်သိမ့်အရှိန်လျှော့လိုက်ချိန်ဆို ကျွန်တော်ဖြင့် ကြက်သီးမွှေးညှင်းများထထောင်ပါရော။

ကျွန်တော့်ကို ထွေးဖက်ပြီး အပေါ်ကနေ ထိုင်ထ ဆောင့်ချနေတဲ့ Jesse ဟာ ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကို သူ့မျက်နှာနဲ့ပွတ်သပ်သေးတာပါ။ မသိရင် ကျွန်တော်ဟာ အကြမ်းဖက် မုဒိမ်းကျင့်ခံနေရတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ မောပန်းချိန်ဆိုရင် ကျွန်တော့်လည်တိုင်ဆီ် သူ့မျက်နှာကိုအပ်ထား တတ်ပါတယ်။ လျှာသိုင်းကျင့်ခြင်းကြောင့်ထင်ရဲ့ သူ့ပသိုင်းမွှေးငုတ်တိုတွေဟာ တံတွေးများဖြင့် စိုစွတ်နေရော။ အစပျိုးကတည်းကနေ မရပ်မနား ဆက်တိုက်ကြုံးတဲ့ Jesse ကြောင့် ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးရွှဲပြီး ချောကျိကျိဖြစ်လာတယ်။ သူ့တင်သားဆိုင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းထိမ်းကိုင်လျက် အောက်ကနေ ကျွန်တော်ပင့်မြှောက်လော်ကိုးချိန်မှာ Jesse စိတ်အစဉ်လေထဲလွင့်သယောင် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမထား အော်ချင်သလို  အော်ပါတော့တယ်။ သူအော်လေ ကျွန်တော်ကြမ်းလေပေါ့ ဘာရမလဲ။

ကျွန်တော်ငြိမ်ချလိုက်ချိန်ဆို သူက ဖင်ကို ပြန်ကြွပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဆောင့်ချပါတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ အရှိန်ပြန်တင်ဖို့အားယူတဲ့ သဘောထင်တယ် မိနစ်အနည်းငယ်ကြာရင်တော့ မြင်း ဒုန်းစိုင်းစီးသလို စီးနင်းတာ အမှန်ပါ။ ကျွန်တော့်လိင်တံတစ်ခုလုံးလည်း ပူထူနေပြီ။ Oh God… ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ကြမ်းတမ်းကြပုံက မိန်းကလေးတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံရင် မညှာမတာ ကျွန်တော်တို့လိုအင်ကို ဖြည့်ကြတာနဲ့ တူနေတယ်။ အဲသည့်ထက်တောင်ပိုဦးမယ်ထင်တယ်။ Jesse နဲ့အခုလို အမြဲတမ်း လိင်ဆက်ဆံချင်ပါတယ်။ သည်နေရာမှာ ကျွန်တော် ကိုယ့် သက်လုံကိုကိုယ် ဂုဏ်ယူမိတယ်။ သို့သော်လည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အထိအတွေ့များက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုတိုးမြှင့်စေလျက် ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါရမ်းပုံများ OH GOD OH GOD OH GOD…

ဘဝတသက်တာမှာ အများဆုံးပမာဏလို့ဆိုရမယ့် သုက်ရည်တွေကို အားရပါးရပန်းထုတ်ပစ်ပါတယ်။ အပေါ်က တငြိမ့်ငြိမ့်ထိုင်နှဲ့နေတဲ့ Jesse ရဲ့ ခရေထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တာပါ။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကလည်း ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် အော်ဟစ်မိပါသေးတယ်။

Jesse လည်း မူးမေ့သတိလစ်သွားသလိုမျိုး ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ အသာအယာဖင်ကိုပြန်ကြွပြီး ကျွန်တော့်ငပဲကိုဆွဲထုတ်တယ်။ ပြီးတော့ သုက်ရည်တွေ သူ့ကိုယ်တွင်းအရည်တွေ ပေလူးနေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို နှာခေါင်းနဲ့ပွတ်သတ်နမ်းရှုံ့ပစ်တာ မရွံမရှာပါ။

Holy...! ကြားရသမျှ သူ တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ပဲ အော်ညည်းလိုက်တာပါ။ ကျွန်တော်လည်း အားကုန်ပန်းထုတ်ပြီး အိပ်ရာပေါ် ပက်လက် ကလေး ပစ်လဲချမိပါတယ်။ အော်ညည်းမိတဲ့ ကိုယ့်အသံကိုယ်တောင် ဘယ်လိုအသံမျိုးလို့မပြောပြတတ်ဘူးရယ်။ What the fuck, what the FUCK was he doing?!? သူ ကျွန်တော့်လိင်တံတဝိုက် အလုပ်များပြီးနောက် ကျွန်တော့်ကပ္ပာယ်အိတ်ရှိရာစီ နေရာပြောင်းတယ်။ တဖန် အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပြန်ပြောင်းပါတယ်။ ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိတဲ့ အထိအတွေ့များကြောင့် ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းထဲမယ် ခံစားချက်တွေ တံဆိပ်တပ်မရဖြစ်ကုန်တယ်လေ။

ရုတ်ခြည်းဆိုသလို ကျွန်တော့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား တွန်းမကာ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ရင်အုပ်စီကွေးတင်စေပါတယ်။ ကျွန်တော်ဘာမှ မတုန့်ပြန် နိုင်ခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ခရေဝစီ သူမျက်နှာအပ်လိုက်တယ်ဗျ။


စက္ကန့်မခြား ကျွန်တော့်နှုတ်ဖျားကနေ လရောင်ဆမ်းတဲ့ ဝံပုလွေရဲ့အူသံလိုမျိုး မထိန်းသိမ်းနိုင်စွာ ထွက်လာရပါတယ်။

Holy SHIT! HE WAS EATING MY ASS! အိုး….လားလား…အ… ကျွန်တော် သူ့ကိုပြုစုတုန်းကလည်း သည်လိုပဲ ခံစားခဲ့ရတယ်ထင်ပါရဲ့။ ဘုရားတရတဲ့ အဖြစ်အပျက်ဆိုတာ ဒါမျိုးလားနော်။ သူ့ပါးစပ် သူ့လျှာအကုန် ကျွန်တော့်ခရေဝထဲကိုထိုးမြုပ်ထားတာဗျ။ ကျွန်တော့် ကိုယ့် ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းဟူသမျှ သန့်ရှင်းအနံ့အသက်ကင်းအောင်ပြုလုပ်ထားမိတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးက တပါးသူအတွက် ဘာလုပ်လုပ် စိတ်ရှင်း စေတာအမှန်ပဲ။ သည်အစိတ်အပိုင်းကို ဟိုယခင် ချစ်သူမိန်းကလေးတွေနဲ့ ဆက်ဆံချိန်တိုင်း တို့ထိကိုင်တွယ်တာမျိုး ဘယ်တော့မှ မလုပ်ခဲ့ဖူး ဘူး။ အခုတော့ Jesse က ပယ်ပယ်နယ်နယ် တို့ထိကလိနေပါပြီ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့အပြားကို သူကိုင်တွယ် နေတာလို့ပြောရမယ်။ အမွှေးငုတ်စိလေးတွေပေါက်နေတဲ့ သူ့မေးရိုးက ကျွန်တော့်အရေပြားကို ပွတ်ထိကလိနေတာပါ။ တောင်ပူစာလို့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ ကျွန်တော့် တင်သားဆိုင်နှစ်ခုကြားရှိ အကွဲကြောင်းတလျောက်ကို တံမြက်စည်းလှည်းသလို လှည်းကျင်းတာမို့ ကြက်သီးများပင် ထရပါတယ်။ Fuck, သူ မတို့မထိတဲ့နေရာကို မရှိတော့ဘူး။ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားက အရှိန်မသေသေးတဲ့ ငပဲကို ပြန်လည်မာတောင့်လာစေပါတယ်။ ခွေးရူးတစ် ကောင်လိုပဲ လျှာကြီးထုတ်ပြီး အရူးအမူးလျက်ပြုသေးတာ။ တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ရဲ့အကြမ်းဖက်တာ ခံနေရသလိုပဲ။ အိပ်ရာခင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်မိရင်းကနေ ကိုယ့်ငပဲကိုကိုယ် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိပါတယ်။ ခဏလေးအနားပေးချိန်တောင် ကျွန်တော့်တင်သားတွေကို  ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်ပြန်ရော။

သည်လို လျှာသိုင်းကျင့် လျှာမုန်တိုင်းမွှေတာများ အမြဲလိုလို ခံစားချင်မိပါတယ်။ အခုတော့ အခြားပုံစံတစ်ခုခုလုပ်ဖို့သူကြံစည်လာပြီ။ ပေါင်ကြားက သူ့ငပဲကို အစာကျွေးဖို့ ပြင်ဆင်တာကို ပြောတာပါ။ သူ့လက်ချောင်းတွေထဲ ချောဆီတွေညှစ်ထည့်ပြီး ငပဲကိုကိုင်ကာ ဆွတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် တင်အကွဲကြောင်းထဲကို ပွတ်သပ်လိမ်းကျံလာတယ်။ ဘာတွေလာတော့မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိပေမယ့် ဘယ်လို ခံစားရတော့မယ်ဆိုတာ မှန်းဆရင်း နည်းနည်းတော့ ကြောက်မိပါတယ်။ ကျွန်တော် အဲတာကို လက်ခံနိုင်ပါ့မလား လိုချင်မလား မသေချာဘူး။

ငြင်းဆန်စကားမဆိုနိုင်ခင်မှာပဲ ကွန်ဒုံးတစ်ခုကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် သူ့ငပဲအားစွပ်လိုက်ကာ ကျွန်တော့်ခရေဝထဲ တရစ်ခြင်းဖိသွင်းပါတော့ တယ်။ ငယ်သံပါအောင် အော်တာတော့မဟုတ်ပေမယ့် သူ့နားမခံသာအောင်တော့ ကျွန်တော်အော်ညည်းပစ်တယ်။ Jesse ကတော့ မာန်ဖီ သံလိုလို အော်တာ။ ‘အတင်းညှစ်မထားနဲ့….စိတ်ကိုလျှော့ထား……ပါးစပ်ကိုဟပြီး အသက်ရှူလိုက်…..မိနစ်နည်းနည်းကြာရင် အဆင်ပြေ သွားလိမ့်မယ်’ ခပ်တိုးတိုး ငြင်ငြင်သာသာလေသံနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုချော့ပြောသံကြောင့် လုပ်မိလက်စကို ရပ်ကာ စိတ်ကိုမနည်းလျှော့ရပါတယ်။ အိုး….သူ အသာလေးဖိသွင်းလိုက် အသာလေးပြန်ဆွဲထုတ်သယောင်လုပ်လိုက်နဲ့ ငပဲကို တဆုံးသွင်းရဖို့အရေး ကြိုးစားလာတယ်။

နာကျင်မှုကြောင့် သူ့လက်မောင်းကို ကျွန်တော်ကုတ်ခြစ်မိသော်လည်း မရပ်တန့်ဘဲ သူ့ငပဲကိုဆက်သွင်းပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ ပါးစပ်ကိုဟ ပြီး အတင်းအသက်ရှူရတယ်။ အသက်ရှူစမ်း….အသက်ရှူ…။ Jesse သူ့တင်ကို ဇကောဝိုင်းသလို လှုပ်ရှားပြီး ကျွန်တော့်ခရေထဲငပဲကို ထိုးမွှေပါတယ်။ ရှေ့တိုးလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက် နံဘေးရောက်သွားလိုက်နဲ့။ သူ့အပြုအမူက ခပ်ကြမ်းကြမ်းမဟုတ်ဘဲ လမ်းကြောင်းတည့် အောင်ပြုလုပ်သလိုမို့ ကျွန်တော် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ချိန်ညှိဖို့ အကူအညီဖြစ်ပါတယ်။ စူးရှရှ နာကျင်မှုဟာ တဖြည်ဖြည်း သက်သာလာတယ် ပေါ့။

ဒါပေမယ့် တနေရာရာ….ဘယ်နေရာမှန်း ကျွန်တော်မသိဘူး။ အဲဒီ့နေရာက တယွယွနဲ့ ခံစားချက်အသစ်ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးလည်း အဖျားတက်ချင်သလိုလို တုန်ရီလာရော။ အပြင်းအထန်မဟုတ်ပေမယ့် အတွင်းထဲကနေ အသာအယာလေး ဖြစ်ပျက်နေတာ ခံစားနေရတာ။ ခပ်နွေးနွေးလေး….အ… Oh fuck …ခရေဝထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်တိုးဝင်လာတဲ့ Jesse ရဲ့ငပဲကြီးက ဘယ်လို ခံစားချက်မျိုး ပေးနေတယ်လို့ ပြန်မပြောပြတတ်ဘူးရယ်။

ပုံစံမမှန် ဘယ်လိုအသံမှန်းမသိတဲ့ မိန်းမောညည်းညူသံတချို့ ကျွန်တော် အော်ညည်းမိပါတယ်။ ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်ထဲ သူ့ငပဲကြီး တိုးဝင် သထက်တိုးဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ခံစားရပါတယ်။ Jesse က ညစ်တစ်တစ်အပြုံးတစ်ချက် ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြ ရင်း…’ဘယ်လို ခံစားရလဲ ဘော်ဒါ။ ဒါ အစပဲရှိသေးတယ်နော်’ လို့ပြောတယ်။

‘Oh….God. Jesse. မင်း….မင်း ဘာလုပ်တာလဲ။ အ…အာ…အဲ့ဖီလင်က သောက်ရမ်းကောင်းတယ်’

သူ ကျွန်တော့်မျက်နှာရှိရာကို ငုံ့ကိုင်းပြီး အနမ်းတွေပေးလာတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက ကလိမှုကြောင့် တုန်ခါနေတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် သည်အနမ်းက ရူးခါသွားစေရော။ God. သူ့အပြုအမူ သူ့ကိုယ်သင်းနံ့ သူ့အားအင် သူ့အနမ်း သူ့တပ်မက်မှုတွေ ကျွန်တော်ခံစားလို့ရပါ တယ်။ သူ့ငပဲခေါင်းကြီး တွန်းတိုက်ဝင်လာတာကိုရော….ကျွန်တော့်စအိုကြွက်သားတွေကို သူ့ငပဲကြီးတိုးဝင်သွားတာကိုရော ခံစားမိတယ်။ အား…..သူ့မြွှေကြီး ကျွန်တော့်ခရေထဲ တဆုံးစိုက်ထည့်ပြီးမွှေတာများ…ရှီး။ အိပ်ရာပေါ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ကြမ်းပြင်ပေါ်ပဲဖြစ်ဖြစ် လှဲလျာင်းနေချိန် တစ်စုံတစ်ယောက်က အပေါ်ကနေစီးမိုးကြည့်တာမျိုးကို မကြိုက်တတ်တဲ့ကျွန်တော်ဟာ အခုတော့ Jesse ရဲ့ငုံ့မိုးကြည့်ကာ အနမ်းပေး တာကို ရင်ခုန်နေသလို ရင်ဘတ်ချင်း၊ နို့သီးခေါင်းချင်း ချွေးတစိုစိုနဲ့ပွတ်သပ်နေတာကို အသည်းယားနေတယ်။ နေရာတိုင်း  ချွေးတွေရွှဲစို လောက်ပါရဲ့။

Oh GOD. Jesse ရဲ့ ခရေဝကို ဝလုံးကလေးလို ပွင့်ဟနေအောင် ပါကင်ဖွင့်စဉ်က ကျွန်တော် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုရလိုက်ပြီလို့ ခံစားရပေမယ့် အခု ကျွန်တော် ပါကင်အဖွင့်ခံရတဲ့အလှည့်မှာတော့ * multiverse.* ကြီးတစ်ခုလုံး ကဏ္ဍသစ်တစ်ရပ် ပိုင်ဆိုင်လိုက်ပြီလို့ ဝမ်းသာအယ်လဲ ခံစားရပါတယ်။ HOLY SHIT. ကိုယ့်ငပဲကိုကိုယ်ကိုင်တွယ်မကစားရပါဘဲ နောက်တစ်ကြိမ် အထွဋ်အထိပ်ရောက်တော့မယ်။ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်လာပါတယ်။ Jesse ရဲ့ ထိုးသွင်းဆက်ဆံတဲ့အရှိန်နှုန်းဟာလည်း လျှပ်စီးလက်သလိုသွက်လာတယ်။ Jesse ရဲ့ချွေး၊ Jesse ရဲ့လက်အစုံ၊ Jesse ရဲ့ ဆံပင်တွေ၊ Jesse ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ ပြီးတော့ သူ့လှုပ်ရှားမှု အရှိန်…အို လေထဲမှာလွင့်နေ သလို ပဲ။ ကျွန်တော့် စိတ်အစဉ်ဟာ လေထဲကြွတက်နေသလို ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်ဟာ တောက်လောင်  ပူပြင်းနေသယောင်ပါ။ အိပ်ရာခင်းကို ဆွဲညှစ်ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေကြောင့် မပြဲတာကံကောင်း။ 

ဆတ်ကနဲ ဖင်ကိုအပင့် ကျွန်တော့်ငပဲထိပ်ဝကနေ သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတယ်။ ဘယ်လိုအားအင်တွေကြောင့် ပန်းထွက်လာတယ် မသိ ထိန်းချုပ်ထားတဲ့စိတ်တွေလည်း လွတ်ထွက်ကုန်သလို ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး စက္ကန့်ပိုင်းလောက်တောင့်တင်းသွားကာ အိပ်ရာပေါ်က ကြွတက်လုနီးပါးဖြစ်ရသေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား ခန္ဓာကိုယ်တွေကြား အကုန်စိုလူးစရာ ပေလူးစရာဖြစ်သွားပါတယ်။ Jesse လည်း ကျွန်တော့် အမူအယာခံစားချက်အတိုင်း တရှိန်ထိုးကပ်လိုက်ကာ သူ့ခါးကို စက်သေနတ်လိုဆွဲချရင်း ပါးစပ်က အော်ဟစ်လျက် သုက်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားအောင်၊ ခံစားချက်အသစ်ကို လက်ခံစီးမျောနိုင်အောင် သူလုပ်နိုင်စွမ်းရှိတယ်လို့ပြောရပါမယ်။ အတွေ့အကြုံကမ္ဘာ သစ်ကို အတူရောက်အောင်သွားခြင်းပါ။

နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အတန်ကြာစိုက်ကြည့်နေမိကြပါတယ်။

အဲသည့်ညက ဘယ်နှစ်ကြိမ်လောက် ကျွန်တော်တို့တွေ အပြန်အလှန်လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့သလဲဆိုတာ ရေတောင်မရေတွက်နိုင်ဘူးရယ်။ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျပြီး အိပ်ပျော်သွားမှသာ ရပ်တန့်သွားတယ်ထင်ပါတယ်။ ခြေလက်အင်္ဂါအစုံ၊ ချွေးစက်တွေ၊ သုက်ရည်တွေ ပြီးတော့ အော်ညည်းသံတွေနဲ့အတူ လေမုန်တိုင်းဝင်သလို  အခန်းထဲမှာမွှေနှောက် နေရာအစုံရောက်သော လေနီကြမ်းပါပဲ။ အဆက်မပြတ် ရွေ့လျားမှုများ၊ အဆက်မပြတ်သော လိုအင်များအပြည့်ပေါ့။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ကိုင်မှုတွေကိုမပြောနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် အမျိုးသမီးများနဲ့ စိတ်လိုလက်ရဆက်ဆံသလိုမျိုး တပ်မက်မှုအပြည့်ဖြစ်ပြီး အမျိုးသားချင်းလုပ်ကိုင်တာကြောင့် အားနာစရာမလိုဘူးရယ်။

ပြတင်းပေါက်မှ တိုးဝင်လာတဲ့ အသံအချို့ကြောင့် ကျွန်တော်နိုးထလာတော့ မနက်ခင်းရောက်နေပါပြီ။ တစ်ခုတည်းသော ပြတင်းပေါက်က နေရောင်များပင် ထိုးကျလို့။ အိပ်ရာပေါ်မှ ထထိုင်ပြီး အကြောအချဉ်ဆန့်လိုက်တာ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ကြွက်သားအချို့ဟာ ဘာကြောင့် မှန်းမသိ နာကျင်ကိုက်ခဲနေပါတယ်။ ကိုယ်တုံးလုံး…ဟုတ်တယ် အခုအချိန်ထိ ကိုယ်ပေါ်အဝတ်မကပ်သေးဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ။ အိပ်ရာပေါ် ကနေ ခြေအစုံကိုလွှဲလျက် ခပ်အေးအေးကြမ်းပြင်ပေါ်ချလိုက်ကာ အချိန်အနည်းငယ်ကြာအောင် ထိုင်နေမိတယ်။ မိနစ်အနည်းငယ် လောက်ကြာချိန် ကျွန်တော့်နောက်ကျောဘက်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိသေးကြောင်း သတိပြုမိပါတယ်။ ဟုတ်တယ်၊ Jesse တစ်ယောက် ကျွန်တော့်ဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် လှဲအိပ်နေတုန်း။ ခပ်ပါးပါးစောင်တစ်ထည်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုလွှမ်းခြုံထား တယ်ပေါ့။

သူ့တကိုယ်လုံးကို အဝတ်အစားမကပ်ဘဲ ကျွန်တော်မမြင်ရတာက ကောင်းပါသေးရဲ့။ အဲလိုမဟုတ်ရင်….

Fuck.

ဘာတွေ သောက်စမ်းကြီးဖြစ်နေတာလဲ။ ကျွန်တော် အခုအချိန်ထိ အရက်မူးပြီး ရေချိန်ကိုက်တာ မပြယ်သေးတာလား စိတ်လွတ်နေတာလား။

Shit.

ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်အကြောင်း အပြောင်းအလဲဘာရှိလဲ အကုန်သိပါတယ်။ ပထမဆုံး သတိရတာက ချောဆီကောင်းကောင်းအသုံးခံရလို့ သိပ်မနာကျင်တဲ့ ခရေတဝိုက်ပါ။ အာ….ပူထူပြီး ကြိမ်းသလိုတော့ ခံစားရတယ်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဖင်ချထိုင်ထားတာမို့ အရင်အာရုံစိုက်မိခြင်း လား မပြောတတ်။ ယမကာ အတော်များများသောက်ခဲ့သော်လည်း အရက်နာကျတာမျိုး မဖြစ်တာ ထူးဆန်းသလားလို့။ ကျွန်တော့်မေးရိုး တဝိုက်ကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် လက်နဲ့ပွတ်သပ်ကိုင်ကြည့်လျက် လက်ချောင်းတွေကို အနံ့ခံကြည့်တယ်။ Mmm….လူပျိုနံ့အပြည့်ပါ။

Yeah... fuck.

အဆီအငေါ်မတည့်တဲ့ အတွေးတွေလည်း ကျွန်တော်တွေးမိပါတယ်။ မနေ့ညက ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ မသိ မဖြစ်ဘူးတာတွေကို အကုန် လှည်းကျင်းသယ်ဆောင်သွားခဲ့ပြီ။ စိတ်ကြွဆေးတွေ မသုံးပါဘဲ နှစ်ယောက်သား အားအင်အပြည့်နဲ့ ကိုယ်လက်နှီးနှောပစ်ကြတာ တားမြစ်ချိန် မရလောက်ဘူးရယ်။ ကောင်းပါပြီ။ အခုအချိန် အသိ သတိပြန်ကပ်ချိန်မှာတော့ အရာရာနောက်ပြန်ဆုတ် နောင်တရဖို့ အခွင့်မသာတော့ပါ။ Shit. Shit shit shit.

ကျွန်တော် ဂေးမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် ဂေးမဟုတ်ဘူးဗျာ။

သည်လိုကိစ္စ သည်လိုအပြုအမူမျိုး ဖြစ်ခွင့် ပြုလုပ်ခွင့် ဘာကြောင့် ကျွန်တော်ကျူးလွန်ခဲ့တာလဲ။ သည်လိုဖြစ်အောင် ဘာကြောင့် ကျွန်တော် ဖန်တီးခဲ့ရသလဲ။ ပြီးတော့ အခု ကျွန်တော် ရှေ့ဆက် ဘာလုပ်ရတော့မှာလဲ ပြော…။

ကျွန်တော် အတန်ကြာထိုင်လျက် ဘုရားသခင်ကို တမ်းတပြီး တဖန်တလည်းလည်း ခံစားမိတဲ့ အပြစ်ဝင်စိတ်တွေ၊ မှတ်ဉာဏ်တွေ၊ တွေးလို့ မဆုံးတော့ဘဲ သူ့ဘာသာသူ ရှေ့ဆက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အတွေးတွေကို ဝန်ခံတောင်းပန်နေတာပါ။

ကျွန်တော့်အနောက်ဘက်က လှုပ်ရှားမှုတစ်ခု ခံစားရတာကြောင့် ငဲ့စောင်းကြည့်မိပါတယ်။ Shit. Jesse အိပ်ရာနိုးထစပြုပြီ။ သူ့ကို ကျွန်တော် စိုက်ကြည့်မိပြန်တော့ အမျိုးသားဆိုရင် သူလိုဖြစ်ချင်စိတ်၊ အမျိုးသမီးဆိုရင်လည်း အတူတကွနေထိုင်လိုစိတ် ပြင်းပြစေမယ့် မြင်ကွင်းကို မြင်ရလေတယ်။ ဟူး….ပြောစရာ စကားလုံးမဲ့သွားကာ ဘာပြောရမှန်းမသိ သည်အတိုင်းကြည့်နေမိတယ်ဗျ။ ဟော… နောက်တစ်ကြိမ် Jesse လှုပ်ရှားလာကာ သူ့မျက်နှာကို လက်အစုံနဲ့ပွတ်သပ်ရင်း မျက်ဝန်းတဝိုက်ကို အသာအယာပွတ်ပါတယ်။

"Hey," သူက အဲ့သလို ရိုးရိုးလေး အသံပြုပါတယ်။ မတိုးမကျယ် သူ့အသံရယ်၊ ခပ်ဖွဖွပွင့်ဟနေတဲ့ သူ့မျက်ဝန်းအကြည့်တွေရယ် ပေါင်းစပ်တော့ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲဖြစ်သွားတယ်။

‘ဟေး….ငါ့ကောင်။ Morning.’

‘အိပ်ရာနိုးပြီလား’

‘ဟုတ်တယ်’ သည်စကားလုံးလေးနဲ့ ခွန်းတုန့်ပြန်ပြီးနောက် အတန်ကြာ စကားဆက်မပြောဘဲ ရပ်ဆိုင်းနေခဲ့ကြတယ်။ မြစ်ရေအလျဉ်လို အမျှင်မပြတ် စကားပြောဖြစ်ခဲ့တဲ့ မနေ့ကအချိန်တွေလို မဟုတ်ဘဲ အခုတော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်က ဘာစကားလုံးမှမထွက်ပါ။ တစ်ခုခု… တစ်ခုခုပြောစမ်းကွာ။ ‘San José ကိုပြန်ဖို့ စပြင်နေတာ၊ သည်မနက်ခင်း ဘတ်စ်ကားမှီအောင် ငါသွားရမယ်’

Jesse သူ့အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေကို ယူဆောင် ဝတ်စရာရှိတဲ့ အဝတ်တွေဝတ်လျှက် ‘Yeah…..got it.’ လို့ လေသံအေးအေးနဲ့ ပြန်ပြော ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ခဏစိုက်ကြည့်လိုက် အခန်းကြမ်းပြင်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်လုပ်ရင်းက ‘ငါတို့…ငါတို့ contact info ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခု အပြန်အလှန်လဲလှယ်ကြမလား’ မေးလာတယ်။

နဖူးကြောတွေတွန့်ခေါက်သွားအောင် ကျွန်တော်မျက်ခုံးတွေကို ပင့်မြောက်ပြီး စဉ်းစားမိပါတယ်။ လမ်းပေါ်က ရည်ရွယ်ရာမဲ့ ခရီးသွားနှစ် ယောက်အတွက် အဆက်အသွယ်လုပ်ဖို့လိုအပ်ပါသလား။ အဆက်အသွယ်မပြတ်ရှိသည်ထားဦး ဘာလုပ်ကြမှာပါလဲ။ Smart Phone တွေ၊ Social Media တွေကတော့ အနည်းဆုံး အနာဂတ်မှာ အဆက်အသွယ်တစ်ခုရဖို့ သေချာလောက်ပါတယ်။ အနည်းဆုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဘာလုပ်နေကြသလဲဆိုတာတော့ သိနိုင်တယ်လေ။ ကျွန်တော် အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှူရှိုက်ကာ သူပြောတဲ့ စကားကို ခွန်းတုန့် ပြန်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ချိန် သူက ‘Sorry, sorry. အဲလိုလုပ်ဖို့က….အင်း….ငါသဘောပေါက်ပါတယ်’လို့ စကားဖြတ်ပြောလာတယ်။ နောက်တော့ အချိန်အတော်ကြာ စကားသံတိတ်သွားပါတယ်။ သူအိပ်ရာပေါ်ကထထိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ထိုင်နေရာ အိပ်ရာစွန်းတဖက်စီလှမ်းလာပြီး နောက်ပါးမှာ အသာထိုင်ချပါတယ်။ 

‘မနေ့ညက….အဲဒါ….ဟို’ စကားသံတိတ်သွား ပြန်ပါတယ်။

‘Yeah,’ လို့ရိုးရိုးပဲ ကျွန်တော်ပြောလိုက်တယ်။ နှစ်ဦးသားကြား တိတ်ဆိတ်မှုဟာ လေးလေးလံလံ ကျရောက်နေတယ်ဗျာ။

‘ငါ….ငါဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။ ငါတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်လက်နှီးနှောမယ့်ကိစ္စ အဆင်ပြေမပြေ ရိုးရိုးသားသားတောင်းဆိုသင့်တာ။ ခင်ဗျား ပြန်ဖြေမယ့် အဖြေကိုမကြားရဲခဲ့တာတော့အမှန်ပဲ။ ခင်ဗျား ‘Yes’ or ‘No’ ဘယ်လိုဖြေမယ်လို့ မသေချာနေတာကိုပဲ ငါ့ကိုထိတ်လန့်နေ စေတာ’

ဟာသမမြောက်တဲ့စကားအတွက် ဘာရယ်မဟုတ် ကျွန်တော် တစ်ချက်ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်မိတယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကျွန်တော်တို့ မကြည့်မိ မျက်နှာချင်းမဆိုင်မိကြပါဘူး။ သည်လိုကိစ္စမျိုးကို စကားထဲထည့်ပြောရတဲ့အတွက် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ပြဿနာ တစ်ရပ်လို့ ထင်သွားရမှာ စိုးရိမ်တယ်။ Jesse က လူရှုပ်လူပွေစရိုက်ရှိသူမဟုတ်ဘဲ ဗီဇကောင်းသူတစ်ယောက်ပါ။ ကျွန်တော်ပြောဆို ဆက်ဆံဖူးတဲ့ လူများစွာကို ယှဉ်တွဲကြည့်ရုံနဲ့သိသာပါတယ်။သူတပါးကို နှိမ်ချဆက်ဆံတတ်သူမျိုး မဟုတ်သလို သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှု လွန်ကဲသူမျိုးလည်း မဟုတ်ပါ။ သူနဲ့ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သားကြား ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ် ဖြစ်ပျက်သွားတယ်ဆိုတာ ပုံဖော်ဖို့ ကြိုးစားရုံထင်ပါတယ်။ Shit. ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ကိစ္စကလည်း ကွေ့ဝိုက်တာမျိုးမရှိ လွယ်ကူလွန်းခဲ့တယ်။ ဘယ်လိုပြောပြော….အခု…..

နောက်ဆုံး Jesse သက်ပြင်းမောကြီးတစ်ချက် လေးလေးပင်ပင်ချလိုက်တယ်။ ‘မနေ့ညက ဖြစ်ပျက်တဲ့ကိစ္စမှာ အလိမ်အညာတစ်ခုမှ မပါဘူး။ ငယ်ငယ်ကတည်းကနေ အခုထိ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ အဲသလိုမလုပ်ဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားကို ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ ပြောရမယ်။ အဲ…ဟို… ကျေးဇူး…ဗျာ’  ကျွန်တော့်ပခုံးပေါ် သူ့လက်ကို အသာမှေးတင်ရင်း ပြောလာပါတယ်။ ဘာမှလည်း မတောင်းဆိုသလို ဘာလုပ်ပါလို့လည်း မပြောဘဲ ဝန်ခံရုံသက်သက်ပါ။ သူ့နဂိုဗီဇအတိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရိုးရိုးသားသားပေါ့။

‘အဆက်အသွယ် သို့မဟုတ် ရင်းနှီးမှုမရသေးသူတစ်ယောက် သက်သက်ပါ။ အခုမှ ကြိုးစားနေဆဲ အဆင့်။’

ဟူး…..ကျွန်တော့်ဘ၀ အခန်းကဏ္ဍအသစ်အတွက် တံခါးတစ်ခုဖွင့်ခဲ့ပြီ။ လိင်အာသာဆန္ဒကို ပြည့်ပြည့်၀၀ဖြစ်အောင် ခံစားဖူးအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သူတစ်ယောက်က သူဘာလုပ်ခဲ့တယ် ဘယ်လိုခံစားခဲ့ရတယ်ဆိုတာ ဝန်ခံနေသံကို ကြားရပါတယ်။ အော်ကျယ်ဟစ်ကျယ် ကမူးရူးထိုးမဟုတ်ဘဲ အေးဆေးညင်သာတဲ့ လေသံမျိုးနဲ့ပြောနေတာ။ သည်လေသံ သည်အချိန်အခိုက်အတန့်လေးမှာ ကျွန်တော့်မသိစိတ် ထဲ ခုနေတဲ့ အစိုင်အခဲအချို့ပြေပျောက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကြား အချိန်၊နေရာ၊လိုအင်ဆန္ဒတွေကြောင့် ငြိတွယ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်နဲ့ စိတ်တွေကို ဆေးကြောလိုက်သလိုပါပဲ။

မသေချာချင်လည်း မသေချာဘူး ခက်ခဲရင်လည်း ခက်ခဲကောင်းခက်ခဲပေမယ့် သူ့ကို ကျွန်တော်သည်အတိုင်း ပစ်ပယ်တာမျိုး မလုပ်နိုင်ဘူးရယ်။

‘Jesse.’ ကျွန်တော် အခန်းမျက်နှာကျက်ကို မော့ကြည့်လိုက် အခန်းကြမ်းပြင်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်ထဲမယ် မှတ်ဉာဏ်များ ပြေးလွှား နေပါတယ်။ ‘ငါ….ငါလည်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အကြောင်းအရာတွေကို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် ပြောဖြစ်မလားဆိုတာ မသိပါဘူး။ ငါ့ဘဝတသက်တာလုံး ရေငုံနှုတ်ပိတ်မနေလိုက်ခင် တစ်ကြိမ်တော့ ပြောပါရစေ။ အဲဒါ…အဲဒါ သောက်ရမ်းမိုက်တယ်။ မင်းက အကောင်းဆုံးပဲ’ ကျွန်တော့်ပါးစပ်က ထွက်လာတဲ့အသံက ခပ်တိုးတိုးလည်းမဟုတ် ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်လည်းမဟုတ် သူ့နားထဲမှာတော့ စူးစူးရှရှကြားရ လောက်တယ်။ ‘ငါ….ငါ အသက်ပြန်ရှင်သန်လာသလို ခံစားခဲ့ရတယ်။ အဲဒါ လိင်ကိစ္စတစ်ခုသက်သက်မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ မင်းနဲ့ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ရုံ သက်သက်မဟုတ်ဘူး…မင်းဟာ..’

ကျွန်တော့်ပခုံးပေါ်ကို သူ့နဖူးနဲ့မှေးမှီလာခဲ့တဲ့အတွက် စကားစပြတ်သွားပါတယ်။ သူ့အသက်ရှူငွေ့နွေးနွေးကို ကျွန်တော့်အရေပြားကနေ ခံစားလာရတယ်။ ကျွန်တော် သူ့မျက်နှာဘက်လှည့်လိုက်ပြီး သူ့မေးစိက မုတ်ဆိတ်မွှေးခပ်စုစုကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဖွမိပါတယ်။ နုနုညံ့ညံ့နဲ့ အသာအယာကုတ်ခြစ်လိုက်တာပေါ့။ ကျွန်တော့်ရဲ့အခြားလက်မောင်းတဘက်ကတော့ သူ့ပခုံးအစုံကိုပွေ့ပိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲဆွဲ ပွေ့မိတယ်။ သူ့မျက်နှာကို မော့စေလျက် မျက်ဝန်းတွေကို ကျွန်တော် စိုက်ကြည့်ပါတယ်။ အို….မျက်ဝန်းတွေက စွဲငြိစေပါရဲ့။ ကျွန်တော့်တို့ နှုတ်ခမ်းအစုံဟာ ခပ်ပြင်းပြင်းတို့ထိလျက် စိုစွတ်မွတ်သိပ်စွာ အနမ်းပေးဖြစ်ကြတယ်ဗျာ။

သူ့အနမ်းတစ်ချက်နဲ့တင် ထောင်သောင်းမကသောလိပ်ပြာတွေ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ နိုးထပျံသန်းကုန်ဖို့ဖြစ်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့နှုတ်ဖျားကနေ အသံမထွက်ဘဲ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေကို သူ့အလိုလို စကားလုံးတွေရေရွတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ အဲတာက ပိုကောင်းတဲ့နည်းလမ်းတစ်ခုလို့ထင်ပါတယ်။ သူ့လက်အစုံ၊ သူ့အရေပြား၊ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အမွှေးအမျှင်တွေ၊ ခြောက်သွေ့သွားတဲ့ ချွေးစက်တွေနဲ့ ခြောက်သွေ့သွားတဲ့သုက်ရည်တွေ။ အရာအားလုံး ကျွန်တော့်ဟာတွေနဲ့ ဒွေးရောယှက်တင်ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။ မီးတောင် တစ်ခုလို ပူပြင်းတောက်လောင်နေပါပြီ။ နောက်ဆုံး ဘယ်အချိန်က ကိုယ်လက်နှီးနှောလိင်ဆက်ဆံခဲ့တယ်ဆိုတာရေတွက်ဖို့စိတ်ထဲမရှိ တော့ပါဘူး။ တစ်ယောက်စိတ်ဆန္ဒနောက်ကို နောက်တစ်ယောက်က ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ဖြစ်သွားတယ်။

ကျွန်တော့်မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ သူဘယ်လောက်အားပြင်းပြင်းဝင်ရောက်နေပြီဆိုတာ၊ သူ့အပေါ် အာရုံစူးစိုက်မှုဘယ်လောက် ပေးမိနေပြီဆိုတာ ကို မနေ့ညက ကျွန်တော် ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ပြသမိခဲ့တယ်။ အတူပိုင်ဆိုင်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေအတွက် ၈ုဏ်ယူမိတာအမှန်ပဲ။ သူ့စီကရတဲ့ ရနံ့မျိုးစုံ ဟုတ်တယ် ရနံ့မျိုးစုံဟာ ကျွန်တော့်လိုအင်ဆန္ဒကို ပိုမိုတောက်လောင်စေပါတယ်။ သူ့လက်အစုံရဲ့ သန်မာမှုရယ်၊ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းဖျား ကိုတို့ထိလိုက်တဲ့ အနမ်းတွေဟာလည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုကိုရစေတယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပြုစုယုယချိန်မှာ သုံးခဲ့တဲ့ အားအင် အပြည့်ဟာလည်း တမင်လုပ်ဆောင်ခြင်းမဟုတ် နှစ်လိုလက်ရဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ရင်အုပ်ချင်းပွတ်တိုက်လို့ ခြေထောက်ချင်းရောယှက်လို့ ချွေးစက် တွေ ပေလူးခဲ့လဲ စိုးရွံ့စိတ်လုံးဝမ၀င်ခဲ့ပါဘူး။ သူသည်လည်း အလားတူ စိတ်လိုလက်ရ ပြုမူလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် သားစီမှ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသက်ရှူသံတွေဟာ စက်နာရီလက်တံလိုပဲ တချပ်ချပ်ပုံမှန်လည်ပတ်သွားတာ ထူးဆန်းသော။

တောက်လောင် မွှန်ထူ လောင်ကျွမ်းခဲ့ရသမျှ အကုန်သူ့ကြောင့်ပါ။ ကျွန်တော့်စိတ်ခန္ဓာအတွင်းထဲက တစ်စုံတရာဟာလည်း လျှပ်တပြက် ထွက်ပြူလာခဲ့ပါတယ်။ အခန်းထဲ သို့မဟုတ် အိပ်ရာပေါ် နေရာအစုံမှာ နပမ်းပွဲကျင်းပသလို ပုံစံမျိုးစုံ လုံးထွေးဖြစ်မိမှာ သေချာတယ်။ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုရဲ့နောက် နှစ်ယောက်သားလိုက်ပါသွားတာ တကယ် သြချလောက်တယ်။

သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ကျွန်တော်ကောင်းကောင်းချုပ်ကိုင်ပြီး သူဘာလိုအပ်နေတာ သူဘာလုပ်ချင်တယ်ဆိုတာ ဖြည့်စွမ်းပစ်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကိုလည်း သူ့တင်သားဆိုင်တွေကြားတဆုံးမြုပ်သွားတဲ့အထိလုပ်တယ်။ ကျွန်တော့်ဆီးခုံမွှေးကြမ်းရှရှနဲ့ သူ့ခရေဝတဝိုက် ပွတ်သပ်ပစ်ခဲ့သလို ကျွန်တော့် ငပဲရဲ့ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးဟာလည်း ခရေအတွင်းထဲထိ တရစ်ရစ်တိုးဝင်ပစ်ခဲ့တာပါ။ သူ့နှုတ်ဖျားက နာနာ ကျင်ကျင် အော်ဟစ်ခဲ့သလို အိပ်ရာခင်းကိုလက်အစုံနဲ့ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်တွန့်လိန်သွားသေးတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့်ငပဲကြီး တဆုံးမဝင်အောင် အတင်းညှစ်ထုတ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် မလုပ်ခဲ့တာ ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ရင်ချင်းအပ်လှဲလျောင်းပြီး အမောဖြေတဲ့အခါဖြေသလို အပြန်အလှန် အချိန်ကြာရှည်စွာ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ကြတယ် မနေ့ညကလေ။ စိတ်အလိုကို အစွမ်းကုန် လိုက်လံ လုပ်ကိုင်ဖြည့်စွမ်းနိုင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်တို့ခန္ဓာကိုယ်တွေကလည်း အံ့အားသင့်ဖို့ကောင်းပါတယ်။ လွတ်လပ်ရေးနေ့ ပြည့်သူ့ယျာဉ်ပြင်မှာ ညပိုင်း မီးရှူးမီးပန်းတွေ ပြိုင်လွှတ်ကြသလိုမျိုး တဖွားဖွားနဲ့ကောင်းကင်ထက်မှာ အများကြီး။ Jesse ကိုညှာတာရကောင်းမှန်း ကျွန်တော် မစဉ်းစားမိဘူး ကြမ်းနိုင်သမျှ ရမ်းခဲ့ပါတယ်။

တင်းမို့နေတဲ့ သူ့တင်သားဆိုင်တွေကြား ကျွန်တော့်လက်တွေ အတော့်ကို ဖြဲယဲခဲ့သေးတယ်။ သူ့ငပဲကိုကိုင်ကစားခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်လက် ချောင်းများဟာ ပရိဘောဂတစ်ခုလုပ်နေတဲ့ လက်သမားသုံးတူကို စွဲကိုင်ထားသလိုပဲ တဒိုင်းဒိုင်းထုနှက်ခဲ့ပါတယ်။ တစ်ယောက်ရဲ့လိုအင်ကို တစ်ယောက်ဖြည့်စွမ်းဖို့ အကြမ်းဖက်သလိုမျိုး ဖြစ်ခဲ့သလားပဲ။ သူသည်လည်း ကျွန်တော့် စိတ်အထန်နဲ့ ကပ်လျက်လိုက်နိုင်သူပါ။ စိုးရိမ် စိတ်မရှိ စိတ်ခုစရာ စကားတစ်ခွန်းမှမဟဘဲ ကျွန်တော် သူ့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံခဲ့သလိုမျိုး စွမ်းအားအပြည့်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြန်လည် ကလိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကြားမှာ ဘာလိုအပ်နေတယ် ဘယ်လိုဖြည့်ရမယ်ဆိုတာ သူသိနေတယ်။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် လိင်ကိစ္စ ပတ်သက်ရခြင်းအပေါ် ဂုဏ်ယူမိသလိုပါပဲ။ စိတ်အလိုကိုလိုက်နိုင်ပြီး စိတ်တိုင်းကျလှုပ်ရှားခွင့်ပေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုလည်း ကျွန်တော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

Power ပေါ့။

Jesus. လိင်တူခြင်းဆက်ဆံမယ့်ကိစ္စကို တွေးမိတိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အားနည်းသူ အစွမ်းအစမဲ့သူအဖြစ် အရင်တချိန် မသိစိတ်က ယူဆ ခံယူခဲ့ပါတယ်။ အခုလက်ရှိဘဝရဲ့ အမှန်တရားတစ်ခုအဖြစ် တကယ်ရင်ဆိုင်ရယူချင်တာကတော့ Power စွမ်းအားပါ။

Holy fucking shit. ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးကြား ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုတွေ ဖြစ်ရအောင် ဘယ်လိုစွမ်းအားတွေက ဖန်တီးလိုက်ပါလိမ့်။ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေရဲ့ အထိအတွေ့ကလား၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း စိတ်လိုလက်ရ အပြုအမူတွေကလား၊ လူပျိုပေါက်ကတည်းကနေ Jesse နဲ့ မပတ်သက်ခင်အချိန်ထိ ထိတွေ့ဆက်ဆံခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးတွေစီမှာ မရခဲ့တဲ့ လိုအင်တွေ ရနိုင်ခြင်းကြောင့်လား စွမ်းအားတွေပေါက်ဖွား လာတာ။ Fucking masculine POWER.

တခါတည်း ဂေါက်သီးလိုလုံးဝန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရွှေဥတွေဟာ ဖြိုးအိနေတဲ့ သူ့တင်သားဆိုင်တွေကို တဗြန်းဗြန်းရိုက်ခတ်သံများ တူရိယာ တစ်ခုကိုတီးခတ်သလို စည်းချက်ကိုညီနေရော။ ကျွန်တော့်ငပဲဟာလည်း သူ့ခရေတွင်းထဲ စအောင်းရပြီဆိုတာနဲ့ ရာနှုန်းပြည့်ထွားကျိုင်း မတ်ထောင်လာတာမို့ အားနာစရာကောင်းလောက်အောင် ကြပ်ညှပ်သွားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်က ကြွက်သားတွေဟာလည်း လှုပ်ရှား ချင်သလို လှုပ်ရှား အလိုက်သင့်လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ပိုနှေးမလား ပိုပိုမြန်စေမလား ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးကို မေ့ပစ်ထားမိသည်အထိ။ ကျွန်တော့်လည်တိုင် အသံအိုးကလည်း ယခင်က မအော်ညည်းဖူးတဲ့ အထူးတဆန်းညည်းညူသံတွေကို ထွက်လာစေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ဦးသား အခန်းထဲ မုန်တိုင်းထန်ကြတာ နတ်ဆိုးတွေ ဝင်သောင်းကြမ်းတဲ့အတိုင်းပါ။ တစ်မြို့လုံးကလူတွေ ကြားလောက်မယ့်အသံ။ ယောက်ျားနှစ်ယောက် အတူပြန်လာပြီး အခန်းထဲမှာ အော်ဟစ်ညည်းညူကြတာမို့….God Damn….သည်အခိုက်အတန့် သည်အမှတ်တရ အဖြစ်အပျက်ကို ကျွန်တော်တို့ မှတ်ဉာဏ်ထဲကနေ ထာဝရ ပယ်ဖျက်လိုက်ချင်ပါရဲ့။

ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူလိုလို သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်ကဆို ကျွန်တော့်မှာ မျက်ဖြူစိုက်သွားမတတ် ခံစားခဲ့ရပါတယ်။


*

ကျွန်တော် ခရီးသွားဘတ်စ်ရှိရာကို တစ်ရာမကသော လေးလံတဲ့ခြေလှမ်းပေါင်းများစွာက ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ ရှေးကျောင်းကားအိုကြီး ကို ပြန်လည်အသက်သွင်းထားတဲ့ ထိုင်ခုံမှာအသာထိုင်ရင်း လိပ်တစ်ကောင်လို အိပဲ့အိပဲ့ထွက်ခွာခြင်းအား သည်းခံစီးနင်းရပါတယ်။ အထူးသဖြင့် လေတိုက်ကြမ်းတဲ့ ကားလမ်းတလျောက် သည်လိုမောင်းနင်ပုံမျိုးနဲ့ကားစီးသွားရတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အပြိုင်အဆိုင် နင်ပဲငဆ မောင်းနှင်ကြတဲ့ ဘတ်စ်ကားတွေစီးရတာထက်တော့ စိတ်ထဲကျေနပ်မိတာအမှန်ပါ။ 

သည်လို လမ်းကြမ်းတဲ့ခရီးကို ကားစီးသွားရချိန်တိုင်း ဘယ်တုန်းကမှမလုပ်ခဲ့ဖူးတာကို လုပ်မိလုနည်းပါး မကြာခဏဖြစ်ရပါတယ်။ နှစ်နှစ်ခြိုက် ခြိုက် ထိုင်လျက်ငုတ်တုတ်အိပ်ပျော်လုလုဖြစ်ခြင်းပါ။ ပြီးတော့ နယ်မြို့လေးကနေ လူစည်ကားတဲ့မြို့ပြကို စနေ တနင်္ဂနွေ ကျောင်းပိတ်ရက် တိုင်း ပြန်တယ်ဆိုတဲ့ အိပ်မက်ကို မက်သလိုလိုဖြစ်သေးတာ။

Yeah…လူတွေပြောတာမှန်တယ်။ လူတိုင်း လူတိုင်း တစ်ယောက်တည်း တကိုယ်တည်း ခရီးထွက်သင့်တယ်။ တကိုယ်တည်း….နေ့စဉ်နဲ့အမျှ သန်းပေါင်းများစွာသော လူမှုပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကျင်လည်ကျက်စားရင်းက အခြားနေရာဒေသတစ်ခုကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်သွားလာခြင်းကို လေ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ချုပ်တည်းထားရတဲ့ စိတ်အခြေအနေကနေ လွတ်လပ်မယ်၊ အကန့်အသတ် အတားအဆီးတွေကနေ ဝေးကွာမယ်၊ နောက်ဆုံး ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့အတွေ့အကြုံကို အစစ်အမှန်ထိတွေ့ခွင့်ရမယ်။ အဲဒါကို အရသာခံကြည့် ၊ စားသောက်ပွဲကြီး တည်ခင်း ကျင်းပလိုက်ပါ။ သည်လိုလုပ်ဖို့ကိုလည်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချပစ်။ ကျွန်တော်တို့ အတွင်းစိတ်တစ်နေရာ အမှောင်ဘက်ခြမ်းက ရေသောက်မြစ်ကို ကြီးထွားခွင့်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် စိတ်ထဲမှာ အမှောင်ဆိုတာ မရှိတော့ကြောင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရှာဖွေတွေ့နိုင်ပါတယ်။

အရွယ်ရောက် ကြီးပြင်းလာတယ်ဆိုတာ အသက်အရွယ်အပိုင်းအခြားတစ်ခုတည်း မဟုတ်ပါဘူး။ 

အရွယ်ရောက်ပြီး လူသားတစ်ယောက်အဖြစ် အိမ်ကိုပြန်ပါ။

Yeah……ကျွန်တော် လူကြီးတစ်ယောက်၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသော လူတစ်ယောက်လို စိတ်ခံစားချက်မျိုးနဲ့ပြန်လာနေပါတယ်။

ဟို….Jesse? အပြင်လောက တစ်နေရာရာမှာ ရှိနေမယ်ထင်တယ်။

Thank you.


* * *

ကျွန်တော်ရေးသမျှ စာလေးတွေကို ဖတ်ပေးကြတဲ့ သူငယ်ချင်း အယောက်စီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ တစ်ပုဒ်နဲ့ တစ်ပုဒ် ပိုပြီး ဖတ်လို့ကောင်းအောင်ကြိုးစားရေးပေမယ့် အဆင်မပြေဘူးဆိုရင်လည်း တောင်းပန်ပါတယ်နော်။

ပျော်ရွှင်ကြပါစေ။


Alex Aung (27 March 2024)

Wednesday, March 13, 2024

Traveling Alone (Part Two)

 


***Note that the following story is a work of semi-fiction, or maybe "inspired by a true story." Part is 100% true, and part is fantasy, and I leave it to the reader to determine which is which. Certain details have been tweaked to protect the "innocent."***


ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက နှစ်ယောက်သားကြား အချိတ်အဆက်တစ်ခုရှိသွား ဖြစ်သွားသလားလို့။ သိပ်မတောက်ပတဲ့ အလင်းရောင် တွေကြားမှာ သူ့မျက်ဝန်းထဲက အရောင်တွေထွက်လာအောင် ကျွန်တော်ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ တစ်မျိုးတစ်မည်သော ရွှေရောင်အလင်း တောက်တောက် အရောင်အဝါလို့အမည်တပ်ရမလား မပြောတတ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့်ပခုံးအစုံကို သူကိုင်တွယ်ထားပါတယ်။ Yeah…Jesse ဟာ ခင်ဗျားကို ဆော့ကစားသွားမယ့်သူမျိုး မဟုတ်သလို၊ ခံစားလဲကျသွားအောင် ပြုလုပ်မယ့်သူမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။ 


သူဟာ…..

သူူဟာ…

အင်း…အကြောင်းအရာ ခံစားချက်တစ်ခုကို ညွှန်းဆိုချက်အသစ်တွေပြလာပြီထင်ရဲ့။ လရောင်အောက်မှာ တလက်လက်ဖြစ်နေသော ပင်လယ်ရေလှိုင်းတွေ၊ တစ်ချက် တစ်ချက်ကြားလိုက်ရသော ဂီတသံအချို့နဲ့အတူ တိတ်ဆိတ်စ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် ဘာတွေ အူမြူးလာတယ်မသိ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ရယ်မောနေတော့တာပါ။ မသိမသာ Jesse ဘက်ကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။ ကျွန်တော်လှည့်ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ အဝေးကိုပြောင်းကြည့်ပြီး မလှမ်းမကမ်းရှိ ကလပ်ထဲမှ လျှံကျလာတဲ့ ဂီတသံ စည်းချက်အမှားအချို့အပေါ်ရယ်သွမ်းသွေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာနေရာကနေ လုံးဝမရွေ့ဖြစ်ကြသေးပါ။ လက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ သောက်စရာတွေကလည်း တစ်ဝက်တပျက်ပေါ့နော်။ ကျွန်တော့် ကို သူနောက်တစ်ကြိမ် စိုက်ကြည့်လာတာ အလိုလိုခံစားမိတယ်။ ဖျက်ကနဲ သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီးမှ ကျွန်တော်ပြုံးလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ကျွန်တော့်ကို ဆက်လက်ကြည့်နေပြီးနောက် သူ့ဘာသာသူ ရယ်ပြုံးခဲ့တယ်ပေါ့။ ပါးပြင်ပေါ်က ပါးချိုင့်ခပ်ပါးပါးပေါ်တဲ့အထိ အပြုံးတစ်ပွင့်ပြုံးလိုက်ပြီးမှ ပင်လက်ဘက်ကို ပြန်လည်မျက်နှာမူသွားပါတယ်။

သောက်စားထားတဲ့ ယမကာကြောင့်ပဲလားမသိ ရီဝေေ၀ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့်တော့ ကျွန်တော်ဟာ တော်တန်ရုံမမူးတတ်ဘူး။ မူးယစ်လာသော်လည်း ကျွန်တော်ဘာလုပ်မယ် ဘာလုပ်နေတယ် ဘာလုပ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ အသေအချာသိသူပါ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက် နဲ့ ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံလျှင်လည်း အမူးလွန်သွားလို့လုပ်ရပါတယ်ဆိုတဲ့ကိစ္စမျိုးမရှိပါဘူး လုပ်ချင်လို့လုပ်တာမျိုးပဲရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် Jesse ဆိုတာ လိင်တူ အမျိုးသားတစ်ယောက်ဗျာ။ ထင်သာမြင်သာကြီးပဲ ကျွန်တော်ကော သူကော ယောက်ျားပီပီသသကြီးတွေ။ ဘာဖြစ်နေ တာလဲ။ အခု ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ အရက်အတူသောက်ရင်း ဘာတွေ ခံစားဖြစ်ပျက်နေပါလိမ့်။ သူက Straight တစ်ယောက်ဖြစ် သလို ကျွန်တော်သလည်လည်း Straight တစ်ယောက်လေ။ တနေကုန် တနေခန်း စော်တွေကို ဘယ်လိုစားခဲ့ကြောင်း ဖွန်ခဲ့ကြောင်းပဲ ထိုင်ပြောခဲ့ကြတာ။ သည်လိုဖွင့်ဟပြောဆိုနေကြခြင်းက တစ်ခုခုသော အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်မှုများရှိသွားသလား။ ဘယ်လိုအဓိပ္ပာယ် မျိုးစီရောက်ပါစေကြောင်း ဆွယ်တရားဟောတာမျိုး မဟုတ်ခဲ့ မရှိခဲ့ဘူးနော်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်က ဘယ်လိုသတင်းအချက်အလက်တွေကို လက်ခံသဘောပေါက်လိုက်သလည်းမသိ။ 

Jesse နဲ့ ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက်ကြား အပြောင်းအလဲတစ်ခုခုကတော့ စတင်နေပါပြီ။ သူ့နံဘေးမှာ ကျွန်တော်ထိုင်နေတာ၊ သူ့ကို ကျွန်တော်စကားစမြည်ပြောနေခဲ့တာတွေကို သိပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခြေထောက်အစုံက အပျိုဖြန်းလေးတစ်ယောက် ရှက်အားပိုနေချိန် ဟိုသည်လွှဲရမ်းသလိုမျိုး လုပ်နေမိတာတော့ ထိန်းမရတာအမှန်။ သူပြောသမျှစကားလုံးအဓိပ္ပာယ်ကို ကျွန်တော်သဘောပေါက်တယ်။ ပြန်လည်တုန့်ပြန်ဖြေကြားတယ်။ လေဟာပြင် ခုံအစွန်းမှာ ထိုင်ပြီး စကားပြောနေရသလို ရင်တဖိုဖိုခံစားနေရတာက အကြောင်းပြချက် မရှိ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ အချိတ်အဆက်တစ်ခု ရှိနေခဲ့ပြီပဲ။

သည်နေရာမှာ....

Jesse ရဲ့လေးလေးနက်နက်ပြောနေတဲ့စကားတွေထဲမှာ ကျွန်တော့်အတွေးအာရုံများ နစ်မြုပ်နေရင်းက လျပ်တပြက် ‘ခဏကွာ…ငါ ရှူး သွားပန်းလိုက်ဦးမယ်’ လို့ပြောသံကြားရမှ လက်ရှိကာလကို သတိပြန်ကပ်ပါတယ်။ သူမတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ ဒယီးဒယိုင်ဖြစ်သွားတာ ကြောင့် ခြေလှမ်းဆက်မလှမ်းဘဲ ခပ်မတ်မတ်ရပ်ကာ ကိုယ်ဟန်ထိန်းတယ်။ ခဏအကြာမှ ခပ်လှမ်းလှမ်းက ခြုံပုတ်ငယ်လေးတွေရှိရာ ဘက်ရောက်အောင်သွားပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကိုလျောချွတ်ကာ ကိစ္စရှင်းပါတယ်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်အကြာ သူ့ရွှေပြွန်မှ ရေသွန်သံကို ကျွန်တော်ကြားလိုက်ရတယ်။ 

ကျွန်တော့်စိတ်အစဉ်ကို တစ်ခုခုလာရိုက်ခတ်နေသလိုပဲ။ ယောက်ျားသားတစ်ယောက်အတွက် အတော် ဆိုးရွားတဲ့စိတ်ခံစားချက်ကြီးပါ။ မနေ့ညက ကျွန်တော်ရှိရာဘက် သူပြေးလာတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ ငပဲကြီး တန်းလန်း တန်းလန်းကို သတိ ရသွားတယ်။ ရှည်လျားသလို တုတ်ခိုင်လှပြီး တွဲလျားကျနေသေးတာတောင် အမြှောင်းလိုက်ကြီးရယ်။ ထိန်းစမ်း…စိတ်ထိန်းစမ်း….bitch. ရှည်လျားပြီး ထွားကျိုင်း တယ်…။ 

Shit, Noah. စိတ်ထိန်းစမ်း။ သူက မင်းသူငယ်ချင်းလေ။ စိတ်ကူးအကြံတွေ ဖြတ်ပစ်လိုက်စမ်းကွာ။

ကျွန်တော်လည်း ထိုင်နေရာက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံးလည်း အမည်မတပ်နိုင်တဲ့ ခံစားချက်ကြီးတစ်ခုက ဖုံးလွှမ်းနေသလိုပဲဗျာ။ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းနဲ့ ထူးဆန်းလိုက်တာ။ ဗိုက်ဆာလို့ ခံစားရတာမျိုးလည်း မဟုတ် ရိုလာကိုစတာစီးလို့ခံစားရတာမျိုးလည်းမဟုတ်ပါဘူး။ ဘယ်လိုခံစားမှုမျိုးလည်းဆိုတာပြောပြဖို့ကို မစွမ်းတော့ပါ။

Jesse တယောက် ကျွန်တော့်ဘက်ကိုပြန်လှည့်ပြီး လျှောက်လာတယ်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို အပြည့်အဝပြန်မဆွဲတင်ထားဘဲ ပင်လယ်လေ ရှူခိုင်း ထားပုံရတယ်။ ဟူး….ရင်အုပ်အစုံ…ဟုတ်တယ် အဲသည့်ရင်အုပ်အစုံကြီးဟာလည်း ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းထဲ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ဖြစ်နေသယောင် နီးကပ်သွားသလိုလို ပြန်ဝေးသွားသလိုလိုနဲ့။ ကျွန်တော့်အနားရောက်တော့ ယိမ်းထိုးပြီး လဲကျလာတာမို့ လှမ်းအပွေ့ နှစ်ယောက်သား သဲသောင်ပြင်ပေါ် လဲကျသွားရပါတယ်။ အန္တရာယ်ကင်းကြောင်း ဘာမှမဖြစ်ကြောင်း သေခြာသော်လည်း သူ့ကိုပွေ့ ဖက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့် လက်အစုံက မပြေလျော့သလို ရင်ထဲက ခံစားချက်ကလည်း တထိတ်ထိတ်ခုန်ပေါက်နေတယ်ဗျ။

သူ့ဘာသာသူ ဟန်ချက်ပြန်ထိမ်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် ကျွန်တော့်ပခုံးအစုံအပေါ် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုတင်ကာ ဘာမှမပြောဘဲ ခဏငြိမ်နေပါတယ်။ သူ့မျက်ဝန်းတွေက ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်တယ်။ သူ့အတို့အထိ အကိုင်အတွယ်တွေက အား…Fuck.

သည်အကြည့် သည့်အထိအတွေ့အကိုင်အတွယ်လေးကိုက ကျွန်တော့်ရင်ထဲ လိပ်ပြာလေးတွေ တဖျတ်ဖျတ်ပျံသန်းသွားသလို ခံစားရပါ တယ်။

Shit. သည်အခိုက်အတန့်လေးတစ်ခုမှာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ကြောက်စိတ်မွှန်သွားသလိုပဲ။ သူ့မျက်နှာကိုပြန်စိုက်ကြည့်မိနေရာက အကြည့် အောက်ချလိုက်ရင်း နောက်အနည်းငယ်ဆုတ်ပြီး ရပ်လိုက်ပါတယ်။ Jesse လည်း ခပ်သဲ့သဲ့ ရယ်သွမ်းသွေးရင်း အကြည့်လွှဲ ပါရော။ ခဏတာ အချိန်အခိုက်အတန့်လေးကနေ ကျွန်တော်လွတ်မြောက်ချင်ခဲ့ပါတယ်။ ဂီတစည်းချက်သံအချို့ကြားရပြီးနောက် ခပ်တိုး တိုးလေသံနဲ့ သူ့ကို ‘Hey man, ငါတို့နှစ်ယောက်သား ရေချိန်ကိုက်ပြီထင်တယ် ထပ်မသောက်တော့ဘူးကွာ။ သွားလာစရာ ဘာမှ လည်းမရှိတော့ဘူး သည်ညအတွက် ငါတော့တော်ပြီ။ မနက်ကျရင် ငါ San José ကိုပြန်ဖို့ Bus Car တစ်စီးစီးမှီအောင် ထရမှာမို့ ပြန်ကြစို့ကွာ’လို့ပြောလိုက်။

Jesse က အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်အနှံ့ သူ့အကြည့်တွေကို ရွှေ့လိုက်ရင်း ‘Yeah, မင်းနဲ့ ငါတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကံကလည်းကွာ ထူးဆန်းပါ့။ ငါ့ရဲ့ကံကိုလည်း မယုံနိုင်တော့ဘူး။ နှစ်ညလောက်ရှိပြီ ဘယ်စော်နဲ့မှချိတ်လို့မရ။ သည်လိုနေရာမှာ ဘယ်စော်ကိုမှ မရနိုင်တဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်က ဘာလုပ်ရမှာလဲ? Damn’ လို့ပြောလာတယ်။

နားလည်ပါတယ်ဆိုတဲ့သဘော သူ့ကိုကျွန်တော်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ‘အိမ်း….ဒါကြောင့် ယောက်ျားသားတွေအတွက် လိင်အာသာဖြေဖို့နည်း တွေ အလိုလိုတတ်လာတာပေါ့ကွာ။ သည်အချိန်လေးတော့ စိတ်လျော့’ လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သူ လျှို့ဝှက်ချက်ဆန်သော ရယ်မောမှုမျိုး တစ်ချက်ရယ်မောခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား အိမ်ပြန်ဖို့လုပ်စရာ ရှင်းစရာ လက်စသပ်စရာတွေ လုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။ Punch တွေသောက်ကောင်းတိုင်း သောက်ထားတဲ့အရှိန်က ကျွန်တော့်မှာရှိသေးသော်လည်း Jesse ဘေးကထိန်းပေးလို့တော်သေးတယ်။ သူရယ် ကိုယ်ရယ် ယိုင်တိုင် တိုင်နဲ့ ဖုန်မကင်းတဲ့ လမ်းမအတိုင်း လမ်းလျှောက်ပြန်ခဲ့ကြတယ်ဗျ။ အတော်ထူးဆန်းတယ်။ ယခင်က သည်လိုရေချိန်လွန်အောင် သောက်ခဲ့ဖူးသော်လည်း အိပ်စက်ရာစီ ဘယ်ငနဲတစ်ပွေနဲ့အတူပြန်ခဲ့ဖူးလဲဆိုတာမျိုး မမှတ်မိ မသိတော့ဘူးရယ်။ ထွေးပွေ့ထားတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကိုယ်မဟုတ်တဲ့ သူတပါးရဲ့ ကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးကို ခံစားနေရပါတယ်။ ကိုယ့်ထက် အရပ်ရှည်တဲ့လူနဲ့တွဲပြန်ရတဲ့ အထာက အရပ်အမြင့်တူတဲ့လူနဲ့ပြန်ရတဲ့ အထာနဲ့ကွာခြားလောက်တယ်။ ကျွန်တော့်ဘက် ပြန်ယိုင်လာတဲ့အချိန် သူ့ကိုယ်အလေးချိန်ကို မှန်းဆမိ သလို သူ့ကြွက်သားများရဲ့ တောင့်တင်းသန်မာမှုကိုလည်း သိရပါတယ်။ ကျွန်တော့်ပခုံးတဝိုက် သူ့လက်မောင်းကြီးနဲ့ထွေးဖက်ထား တာက အကာအကွယ်ပေးခြင်း လုံခြုံစိတ်ချရခြင်းတွေကို ခံစားရစေတယ်လေ။

အိမ်ကိုပြန်တဲ့ လမ်းတစ်ဝက်အရောက်မှာ ထူးခြားတဲ့ကိစ္စရပ်တွေ အစပျိုးလာခဲ့ပါတယ်။ အိက်မက်ဆန်ဆန်ပါပဲ။ သူ ကျွန်တော့်ပခုံးကို ဖက်ပြီး လမ်းလျှောက်လာရင်း တစ်ခုခုကို ခပ်တိုးတိုး နုညံ့စွာပြောလာတယ်။ လုံးဝမမှားဘူး စူးစမ်းမိလုနည်းပါးပါ။ ‘မင်း ကိုယ်သင်းနံ့ လေးက မွှေးနေတာပဲ’ တဲ့။

Shit. ဒါကြီး….ဒါကြီးကတော့ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆန်တယ်၊ ရင်းနှီးလွန်းသလိုလိုပဲလို့ ကျွန်တော်ခံစားရပါတယ်။ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ သည်လို ကျွန်တော့်ကို မပြောဖူးဘူး။ ကောင်မလေးတွေ သို့မဟုတ် လိင်ကွဲအမျိုးသမီးတွေကို ဆွဲဆောင်ဖို့အတွက် Polo ဖြစ်ဖြစ် Drakkar ဖြစ်ဖြစ် ဆွတ်ဖြန်းလေ့ရှိတာတော့ အမှန်ပါပဲ။ ဒါ လူရင်းတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီးအရိုးသားဆုံးပြောပြတာပါ။ ကျွန်တော် သည်လည်း သူ့ကိုယ်သင်းရနံ့ထူးခြားတာကို ရှူရှိုက်မိတာမှန်ပေမယ့် ဘာမှမပြောမိပါဘူး။ ထူးပြီးတော့လည်း တွေးတောမနေဘူး။ စိတ်မလုံခြုံသလို မပြောအပ် မလုပ်အပ်ဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် သူပြောလိုက်တဲ့ စကားလုံးက ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းထဲ အတွေးထဲမှာ တဝဲ လည်လည် ဖြစ်နေပါတယ်။ သင်းရနံ့…သူ့ကိုယ်နံ့ အား….ကျွန်တော် စူးစမ်းချင်လာပြီ။ ဘာမှမတွေး ဘာမှမဆင်ခြင်တော့ဘဲ ကျွန်တော့် မျက်နှာကို သူ့ဘက်လှည့်လိုက်ကာ အနံ့ခံလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ မလုပ်ဖူးတဲ့အလုပ်ကို ကျွန်တော်လုပ်ပစ်ပါတယ်။ Fuuuuuuuck.

ဒါရူးတာပဲ။ ကျွန်တော့်ပခုံးနှစ်ဖက်ကို သူဆုပ်ကိုင်ထားနေစဉ်မှာပဲ ခပ်ဟဟ ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်၊ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့ ရင်အုပ်အစုံမှာ ပွတ်သပ်ပြီးနောက် အမွှေးခပ်စုစုရှိတဲ့ ချိုင်းတွေစီရွှေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်သင်းနံ့ကို ကျွန်တော်အားရပါးရ မွှေးကြူရှူရှိုက်ခဲ့ပါတယ်။ တစ်ဘဝလုံးလိုလို သက်သောင့်သက်သာ အေးအေးဆေးဆေးနေခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် သည်အပြုအမူဟာ အရိုင်းအစိုင်းပဲ။ ဒါပေမယ့် မလုပ်ဘဲ မနေနိုင်ပါဘူး။ God help me... it wasn't.

ပြောရရင် လိင်တူအမျိုးသားတစ်ယောက်ရဲ့ လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်လိုက်မှုပါ။ Fuuuuuuuck.

ညှို့တို့တို့နဲ့  အမည်မတပ်နိုင်တဲ့ ရနံ့မျိုးပဲ။ စူးစူးရှရှနဲ့ အမွှေးနံ့သာခဲတွေကို မီးရှို့ထားတဲ့ ရနံ့လိုမျိုးပါ။ ပြီးတော့ အမျိုးသားချွေးနံ့။ Fuuuuuuuck..

တမင်မဟုတ်ဘဲ သဘာဝအလျောက်ကို ကျွန်တော့်လက်အစုံဟာ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေပေါ် လက်ရောက်မှုကျူးလွန်ပါတယ်။ ပွင့်ဟသွားတဲ့ သူ့ ရှပ်အင်္ကျီထဲ လက်ကိုလျောကနဲထည့်ကာ ရင်အုပ်အစုံကို ပွတ်သပ်ဆွဲညှစ်ခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့အရာရာကို စိတ်ကူးနဲ့ ခံစားကြည့်ပါတယ်။ တင်းရင်းနေတဲ့ သူ့အရေပြားအထိအတွေ့က အား….ဘယ်လိုခံစားချက်ကြီးပါလိမ့်…. Shit.

ကိုယ့်ပေါင်ကိုလည်း အားနဲ့ပြန်လိမ်ဆွဲကြည့်ရသေးတယ် အရက်မူးပြီး ထင်ယောင်ထင်မှား လုပ်ချင်ရာလုပ်မိနေသလားလို့။ သူ ကျွန်တော့် အမူအယာအပေါ် ခပ်တိုးတိုးရယ်မောခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ပခုံးအစုံကို အားနဲ့ပြန်ဆုပ်ကိုင်ပြီး မတ်မတ်ရပ်အောင် သူလုပ် ပေးတယ်။ ရှက်စိတ်ဝင်ပြီး  ဆက်မလုပ်ဘူးလားလို့ မမေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်အစုံက သူ့ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းအနှံ့ခရီးသွားနေတုန်းပါ။ နှစ်ယောက်သားကြား အကွာအဝေးကလည်း ရင်ခြင်းအပ်လုနီးပါးဖြစ်နေပြီ။ . Shit. Shit shit shit.

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ သူ့ရဲ့ကိုယ်သင်းရနံ့တွေစီကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်ဘူးရယ်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ယောက်ျားဆန်ဆန် ရနံ့မျိုး။

ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စရာကောင်းတာက ပေါင်ကြားက ကျွန်တော့်ညီဘွားဟာ သွေးတိုးခုန်ပေါက်ပြီး ပူနွေးလာတာကို ခံစားရတယ်။ ဟာကွာ အဲဒါ ဘာဖြစ်ရတာပါလိမ့်။ သောက်ရမ်းကွာ…..ငါ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။

‘ကဲ…ငါ့ကောင် စမ်းသပ်စစ်ဆေးတာ ပြီးလုနီးပြီလား’ Jesse က တိုးတိုးကပ်မေးတယ်။ Fuck.

ကျွန်တော့်စိတ်အလျဉ်ဟာ မုန်တိုင်းတစ်ခုလို သောင်းကြမ်းပြီး ဟိုရောက်သည်ရောက်ဖြစ်နေပါပြီ။ ကျွန်တော် တကယ့်ကို ဟန်ချက် ညီအောင် မထိန်းနိုင်တဲ့ကိစ္စက Rum Punch  တွေအသောက်များရုံသက်သက်မဟုတ်တော့ဘူးထင်တယ်။လည်ဂုတ်တဝိုက်ကနေ စီးကျတဲ့ ချွေးစီးကြောင်းဟာလည်း ကျောပြင်တလျောက် အေးကနဲ အေးကနဲစိမ့်သွားအောင်လုပ်နေသလားထင်ရတယ်။ ကျွန်တော့် နှလုံးခုန်သံဟာလည်း မာရသွန်အပြေးပြိုင်ပွဲဝင်သူတစ်ယောက်လို ခုန်ပေါက်နေပြီ။

နှစ်ယောက်သား ကိုယ်နေတဲ့အခန်းကိုရောက်အောင်တန်းတန်းမတ်မတ်ပြန်လာနိုင်လို့တော်ပါသေးတယ်။ အခန်းကလည်း ပူနွေးပြီး လေထုက စိုစွတ်နေသယောင်မို့ ကျွန်တော်တို့တွေ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပစ်မိကြပါတယ်။ တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးစီးတွေ ပြန်လို့ပါ။ အခန်းထဲရောက်မှ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို မတ်မတ်ရပ်ရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကြည့်နေကြတာ မိနစ် အနည်းငယ်လောက်ကြာမယ်။ Jesse က မတိုးမကျယ် ရယ်မောပါရော။ ဘာလို့ရယ်မောလိုက်မှန်း ကျွန်တော်မစဉ်းစားတတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်အတွက် တွေးမြင်မိသမျှက သူပဲ။ သည်လို အရပ်အမြင့် သည်လို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် သည်လိုစွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ Jesse ပါ လားပေါ့။ သူ့မျက်ဝန်းများကို စိုက်ကြည့်မိချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်အတွေးကိုဖြတ်တောက်ပစ်လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်အကြည့်ကိုတော့ အခြားကိုမလွှဲဖယ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူ နောက်တစ်ကြိမ် အသံထွက်ရယ်မောပြန်တယ်။ အမူးရှိန်ကြောင့် ယိမ်းယိုင်တာမျိုး မဖြစ်တော့ပေမယ့် သူ့ကိုယ်လုံးကို ကျွန်တော် ကိုင်တွယ်ထားတုန်းဆိုတာ သတိထားမိသား။ သူနဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ယောက်သားကြား အကွာအဝေးမများ တာမို့ သူ့ကိုယ်သင်းနံ့ပြင်းပြင်းကို ရယူရှူရှိုက်ရတာ အမှန်ပါ။

Damn. ကျွန်တော့်နှလုံးခုန်သံဟာ ပြိုင်ကားမောင်းနေသလိုပဲ သူတောင်ကြားချင်ကြားရမှာ။ သူ့မျက်ဝန်းအကြည့်တွေ၊ သူ့ကိုယ်သင်းနံ့ တွေ၊ သူ့လက်အစုံ….ကျွန်တော်တို့….ကျွန်တော်တို့လေ….။

ခန္ဓာကိုယ်ချင်းအတွေ့အကြုံရယူပြီးသားဆိုတာထက် ခံစားချက်ကပိုပါတယ်။ ကျွန်တော့်လက်အစုံရဲ့ တို့ထိကိုင်တွယ်မှုတွေကို စောင့်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ ပုံစံကျကျ သူ့မေးရိုးအစုံကို ကျွန်တော်သေချာကိုင်ကြည့်တာပါ။ ရိတ်သင်ထားတဲ့ ပသိုင်းမွှေးငုတ်စိတွေကို ကျွန်တော်ပွတ်သပ် ခံစားကြည့်တာမျိုးကောပဲ။ ယခင်က ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေကို သည်လိုနှစ်လို လက်ရ မတို့ထိ မကိုင်တွယ်ဖူးဘူး။ ကွဲပြားခြားနားတဲ့ ခံစားမှုများလားပဲ။ ကိုယ့်လက်ချောင်းကိုကိုယ် ကုတ်ခြစ်မိတော့ မတတ်ပါ။

ကျွန်တော့်မျက်နှာအနားကို သူငုံ့ကိုင်းလာပြီး ခပ်တိုးတိုးစကားဆိုပါတယ်။ နီးကပ်လာတဲ့ သူ့မျက်နှာကြောင့် ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး တောင့်တင်းကာ မလှုပ်ရှားနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်။ အ….ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို သူ ငုံခဲပြီးကိုက်လိုက်တာပါ။ သူ့နှုတ်ခမ်းသား တွေက ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားအနှံ့တို့ထိပွတ်သပ် နမ်းရှိုက်တယ်။ အာ…Jesus. သူ့နှုတ်ခမ်းသားတွေက နုညံ့လွန်းတဲ့အပြင် သူ့မုတ်ဆိတ်မွှေးငုတ်တိုတွေက ကြမ်းရှရှနဲ့ရယ်။ သူ့…

ကျွန်တော့်မှာ အသက်ကောင်းကောင်းမရှူနိုင်ဘဲ ပါးစပ်ကိုကျယ်ကျယ်ဟ သူ သူလုပ်သမျှ အထာကိုက်အောင်ကြိုးစားမိပါတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းသားတွေရဲ့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖိကပ်စုပ်မျိုတာကို ခံစားရတဲ့ ခံစားချက်က ရင်ဖိုရတယ်။ Fuck….အိပ်ရာပေါ်ကို ပက်လက်ကလေး ကျွန်တော် လဲကျသွားပါတယ်။ သူ့အသက်ရှူငွေ့နွေးနွေးနဲ့ သူ့မုတ်ဆိတ်မွှေးရဲ့ကြမ်းရှမှုတွေက ကျွန်တော့်ဗိုက်သား ပြင်တဝိုက် ယွစိယွစိဖြစ်စေတယ်။ Fuck….ဘယ်လို ခံစားချက်ကြီးပါလိမ့်။

ကျွန်တော် သူ့ဦးခေါင်းကို လက်အစုံနဲ့ထိန်းကိုင်ဖယ်ရှားလိုက်ပါတယ်။ "Jesse. I... I can't. I'm... I'm not gay. I

can't..."

သူလုပ်လက်စအလုပ်ကို ရှေ့ဆက်မတိုးဘဲ ရပ်တန့်သွားပါတယ်။ သူ့နဖူးကို ကျွန်တော့်နဖူးပေါ်မှေးတင်ရင်း ငြိမ်သက်နေတာပါ။ ကျွန်တော် ရှေ့ကို တစ်လက်မ တစ်စိပ်လောက်ရှေ့ဆက်မတိုးရဲတာကို သူကောင်းကောင်းအထာပေါက်တယ်ဗျ။ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ထိကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်အစုံကလည်း ရွေ့လျားမှုမရှိပါဘူး။ သူ့လက်အစုံကတော့ ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းနောက်ပိုင်း အဲ နောက်စိ ဘက်ကို  ရစ်သိုင်းဖေး မကိုင်ထားတယ်။ သူ့လက်ချောင်းများဟာ ကျွန်တော့်ဆံနွယ်များကြားတိုးဝင်နေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဦးရေပြားကို တို့ထိထားတာ သူ့လက်ချောင်းထိပ်တွေကလေ။ ကျွန်တော့် ဆံနွယ်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးစေချင်မိတာတော့ အလွန်မင်းပဲ။

‘Jesse. ငါမလုပ်နိုင်ဘူးကွာ။ သည်လို စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုး သည်လိုအပြုအမူမျိုး အရင်က တစ်ခါမှ ငါမလုပ်ဖူးဘူး။’

‘ငါလည်းအတူတူပဲ…တကယ်မလုပ်ဖူးဘူးရယ်’

Fuck. ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြန်လည်ထိခတ်ပြန်ပြီ။ သူ့အနမ်း သူ့နှုတ်ခမ်းသားရဲ့အထိအတွေကို စမ်းသပ်မိတယ်ထင်ပါ့။ Fuck. ဘာကြောင့် သူ့နှုတ်ခမ်း သူ့အထိအတွေ့ သူ့အသက်ရှူငွေ့ကရတဲ့ ရနံ့တွေက သည်လောက်ရင်ခုန် တိမ်းမူးချင်စရာ ကောင်းနေတာလဲ။ နောက်ပြန်ဆုတ်….ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ ကျွန်တော်….နောက် ပြန်ဆုတ်….Mwah.

သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံပွင့်ဟလာကာ လျှာကြီးကိုထုတ်လျက် ကျွန်တော့်အာခံတွင်းအတွင်းပိုင်းအထိ တိုးဝင်မွှေနှောက်တယ်။ သည်အပြု အမူက ကျွန်တော့်ငြင်းဆန်လိုအင်ကို လုံးဝအဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာ လိပ်ပြာလေးတွေ ပျံ့ဝဲနေသလို တလှပ် လှပ်ခံစားနေရကာ လွတ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး တုန်ရီနေသလိုပဲ။ အသိစိတ်မှာ သည်လိုလုပ်နေတာက အမှားကြီးပဲလို့ သိပေမယ့် ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားက ညီဘွားကတော့ မတ်ထောင်ထလာတာ တောကြီးမြွေဟောက်တစ်ကောင်လိုပါ။ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကို ထိုးခွဲတော့မယ့် အတိုင်းထင်ရတယ်။ ကျွန်တော် အဲဒါကြီးနဲ့သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို တိုးကပ်ဖိလိုက်ပါတယ်။ Close. အား….လိင်တူယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ကယုကယင်လုပ်ရုံနဲ့ စိတ်အထွဋ်အထိပ် ဘယ်တုန်းကမှမဖြစ်စဘူး။ ပြီးတော့ holy shit... သူ့ငပဲကြီးလည်း အမြှောင်းလိုက် ခုန်းထလာပါတယ်။

ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်လိုအင်က ကျွန်တော့်ဦးနှောက်ရဲ့ ညွှန်ကြားချက်တွေကို မလိုက်နာတော့ပါဘူး။ ရင်ဘတ်ဟပြဲလုပ်ထားတဲ့ သူ့ ရှပ်အင်္ကျီထဲ လက်လျှိုသွင်းကာ ကျွန်တော်ဆွဲဖက်ပစ်မိတယ်။ သူ့အရေပြားတလျောက် ချွေးစေးတွေပြန်ကာ စိုစွတ်နေပါတယ်။ လှုပ်လှုပ် ရွရွ ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းများအောက်မှာ သူ့တကိုယ်လုံး ပူလောင်အိုက်စပ်နေတယ်ထင်ပါ့။ လေထဲလွင့်နေတယ်ဆိုတာ သည်လို ခံစားချက်မျိုးထင်တယ်။ လိင်မတူ အမျိုးသမီးများနဲ့ သည်လို သည်အနေအထား သည်အထိအတွေ့ကို အကြိမ်ရေတွက် လို့တောင်မရ လောက်ဘူးရယ်။ ဒါပေမဲ့ Jesse ကတော့ ခန္ဓာကိုယ်ရှိ တောင့်တင်းကွဲပြားနေတဲ့ ကြွက်သားများကြောင့် တမူထူးပါတယ်။ သူ့ကျောပြင် တဝိုက်မှာလည်း အမွှေးနုလေးတွေရှိနေတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အနေအထားကတော့ ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစားနဲ့ ထပ်တူထပ်မျှပါ။

ကျွန်တော့်လက်တွေ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့အလုပ်များနေစဉ်မှာ နှုတ်ခမ်းချင်းအပ် အနမ်းဖလှယ်တာကိုဖယ်လိုက်ကာ သူ့လည်တိုင် တလျောက် အနမ်းဖွဖွပေးလျက် စတင်အလုပ်လုပ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့နားရွက်နောက်ပါးက အထိအခိုက်မခံတဲ့ ဧရိယာအနားတဝိုက်ကို ကျွန်တော့်လျှာကြီးနဲ့ ကလိခဲ့တယ်။ 

သူ့ရဲ့အပြုအမူ အမူအကျင့်တွေအားလုံး ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။ သူ့အသက်ရှူသွင်း ရှူထုတ်သံဟာ ပိုမိုပြင်းထန်လာ သလို ခန္ဓာကိုယ် လှုပ်ရှားမှုဟာလည်း တစ်မျိုးတစ်ဖုံ အသွင်ကွဲလာတယ်။ ကျွန်တော့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပွေ့ဖက်လိုက်တာများ သန်မာ လှပါရဲ့။ လက်အစုံကို ရစ်သိုင်းထွေးဖက်ထားတာမို့ ကျွန်တော်အလွယ်တကူရုန်းဖယ်လို့ မလွယ်ပါဘူး။ Fuck.

သည်အပွေ့အဖက် ခံစားချက်က တကယ့်ကို အံ့သြရင်ဖိုစရာကောင်းနေပါတယ်။ သူ့ချွေးစက်တွေရဲ့ ငန်ကျိကျိအရသာကို ကျွန်တော် ခံစားရရော။ ဒါပေမယ့် သည့်ထက်ပိုတာက သူ့ကိုယ်သင်းရနံ့ထက်ပိုတဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်းရနံ့တွေက စိတ်ပိုလှုပ်ရှားစေတယ်။ ယောက်ျားလေး အများစုရဲ့ကိုယ်နံ့ကို ကျွန်တော်သိနေ ရင်းနီးနေပေမယ့် Jesse ဆီကရတဲ့ ရနံ့ကတော့ next level ရောက်နေပါတယ်။ ကိုယ်ရေး ကိုယ်တာဆန်သော်လည်း သူ့ကိုယ်သင်းရနံ့ကို ထပ်ကာ ထပ်ကာရှူရှိုက်မိတယ်။ ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းတံခါးကို လာခေါက် နေတဲ့ အနံ့တွေ ထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် favorite baseball gloveအစုံကို ပြန်လည်အမှတ်ရစေတဲ့ ရနံ့လို့ပြောရမယ်။ လယ်သာ အဟောင်း၊ ဆီ၊ ဖုန်နဲ့ ချွေးနံ့တွေရောယှက်နေတာပါ။ The smell of man. The smell of Jesse.

သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ကျွန်တော်စမ်းသပ်ဖွေရှာနေစဉ် Jesse တယောက်ရဲ့ အစီအစဉ်ဆွဲထားတာကြီးသထက်ကြီးမားလာပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား ခန္ဓာကိုယ် အနည်းငယ်ကွာ ဟလိုက်တုန်း ကျွန်တော့်ပေါင်ခွဆုံရှိ အထုပ်အထည်ကြီးကို ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်နေတာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ မာတောင့် ဖြောင့်တန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပဲ အထက်အောက် အစုန်အဆန် ပွတ်သပ်ပါ တယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲကတော့ မလုပ်နဲ့ မလုပ်သင့်ဘူး မလုပ်ပါနဲ့လို့ငြင်းဆန်နေပေမယ့် ပေါင်ကြားကညီဘွားက ရာနှုန်းပြည့်ခေါင်း ထောင်ထလာတာ အားရစရာပါတဲ့။ ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေကြည့်ရင်ကိုပဲ အခုံးလိုက်ကြီး အမြှောင်းလိုက်ကြီးမြင်နေရတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းသလဲ…ဘယ်လိုခံစားရသလဲ ကျွန်တော် ဂရုမထားမိတော့ပါ။ 

Shit. ကျွန်တော်တို့သည်လိုလုပ်လို့မဖြစ်ဘူးလေ။ သည်စည်းကို မကျော်သင့်ဘူး…အ။

Fuck. FUCK! သူ့စိတ်အားထက်သန်မှုက ကျွန်တော့်ကို ဖုံးလွှမ်းသွားပါတယ်။ ပတ်သက်ဖူးသမျှ မိန်းကလေးတွေရဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှု တွေထက် Jesse ကသာတယ်….။ သူလည်းလိုချင်….ကျွန်တော်လည်းလိုအပ်ခဲ့ပြီ။

Fuck it. တားထားတဲ့စည်းကိုကျော်ဖြတ်ခဲ့ပြီ။ ရုတ်ခြည်းဆိုသလို ဝတ်ထားတဲ့  ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်တယ်၊ ဂျင်းဘောင်းဘီက ဇစ်ကို ကျွန်တော် ဆွဲဖွင့်တယ်။ Jesse သည်လည်း အလားတူ အဝတ်ချွတ်ပြိုင်ပွဲဝင်တဲ့အတိုင်း တရှိန်ထိုးချွတ်တာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်ကရော။ လက်ကျန်အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကနေ ကျွန်တော့်ညီဘွားကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲအရွယ် အစားက သေးတဲ့အထဲမပါသလို လူမည်းတွေရဲ့အရွယ်အစားလောက်လည်းမရှိပြန်ပေမယ့် အရွယ်ကောင်း ကြည့်ရှုမြင်လို့ကောင်းတဲ့ အရွယ်အစားပါ။ တုတ်တာတော့ အတော်တုတ်တယ်။ မြင်ကွင်းထဲ ထင်းကနဲပေါ်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ငပဲကို Jesse က လက်နဲ့ အသာအယာဆုပ်ကိုင်ပါတယ်။ လုံးပတ်တို့ အရှည်တို့ကို စစ်ဆေးနေတဲ့အတိုင်း လက်နဲ့အသာအယာဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတာ မိနစ် အနည်းငယ်လောက်ကြာမယ်။ ငပဲထိပ်ဝက အရည်ကြည်အချို့ဟာ သူ့လက်အစွမ်းကြောင့် အနည်းငယ်စိမ့်ထွက်လာတာမို့ ပေလူးသွား တယ်ထင်ပါရဲ့။ အမွှေးနု အနည်းငယ်ရှိတဲ့ ကျွန်တော့် ကပ္ပအိတ်ကိုလည်း လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပြီး စူးစမ်းနေသေးတာပါ။ Fuck. မိန်းကလေးအတွက်တော့ သည် လို ယောက်ျားတွေရဲ့ ရွှေဥများကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်အသုံးပြုရမယ်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ သိမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် Jesse ကတော့ လုံး၀ သိတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ခါးတဝိုက်မှ နောက်ဆုံးလက်ကျန် ဘောင်းဘီတိုနဲ့တကွ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ အသာအယာဆွဲချွတ်ပေးလိုက် ပါတယ်။ ကိုယ်မဟုတ်တဲ့ တခြားအမျိုးသားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကို ကိုင်တွယ် ခံစားကြည့်ချင်းပါပဲ။ သူ့လိင်တံကို ပွတ်သပ်ကိုင် တွယ်ကြည့်တော့ ကျွန်တော့်လောက် အတုတ်မရှိပေမယ့်  နည်းနည်းပိုရှည်ပါတယ်။ ကျွန်တော်မျှော်လင့်ထားသလိုပါပဲ နှစ်ယောက်စလုံး လိင်စိတ်ထန်ကာ မတ်ထောင်နေခဲ့ပေမယ့် ထိပ်ကကွမ်းသီးခေါင်းကတော့ အနည်းငယ် နုညံ့ပါသေးတယ်။ သူ့ဆီးစပ်က ခြုံပုတ်အသေး လေးက ကြမ်းရှတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ချောမွေ့လို့ ကိုင်တွယ်တာ အဆင်ပြေပါတယ်။ Fuck yeah. ယောက်ျားတွေအကုန်၊ တကယ့် ယောက်ျားတွေပုံစံ ဟာသည်လိုမျိုးလား။ နောက်တစ်ခါတော့ ပေါင်ခြံမှာ တောရှင်းတာမျိုး ကျွန်တော်  မလုပ်တော့ဘူး။ အဲ…ဘယ်သူ့ ကိုမှလည်း မရှင်းပေးဘူး။ 

Jesse က ကျွန်တော့်ငပဲကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရုံသာမက အထက်အောက် ငရုတ်ဆုံထောင်းသလို စတင်လက်ကစားပေးလာတယ်။ ငပဲခေါင်း ကနေ အောက်ခြေအထိလျောတိုက်နေတဲ့ သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းရှရှကြောင့်ရယ် ထိုက်သင့်တဲ့ ဖိညှစ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်ရယ် ရင်ဖိုရပါတယ်။ Date ဖူးတဲ့ မိန်းကလေးတွေထဲ တစ်ယောက်မှ သည်လိုစိတ်လှုပ်ရှားအောင်း လက်မကစားပေးတတ်ဘူးလို့ ပြောရင်ရတယ်။

သည်အခိုက်အတန့်မှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးသားရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံဟာ နမ်းရှုံ့ရုံသာမက အာခံတွင်းထဲက တံတွေးတွေရော လျှာအစုံရော ဝေမျှကာ သိုင်းချတန်းကစားကြပါတယ်။ နှစ်ဦးစလုံးရဲ့ ပါးစပ်မှာ အော်ညည်းသံခပ်တိုးတိုးမဟုတ်ဘဲ ကျယ်ကျယ်ထွက်လာကြတာ ထိန်း လို့မရခဲ့ ပါဘူး။ Hot. Feeling on fire. Hotter than hell. ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှ နောက်ဆုံးလက်ကျန် တီရှပ်အကျီၤကို ကျွန်တော် ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး  မရှိမဲ့ရှိမဲ့ ရင်အုပ်ပေါ်က အမွှေးခပ်စုစုအား Jesse ကိုပြလိုက်ပါတယ်။ အခုတော့ ချွေးစေးတစိုစိုနဲ့ပေါ့။ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းက ဘောင်းဘီတိုနဲ့အတွင်းခံကတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မယ် ပုံလျက်သားပါပဲ။ ဝတ်လစ်စလစ်မဟုတ်ဘဲ တုံးလုံးကြီး မတ်တပ်ရပ် နေတာ ငပဲက ဒုံးပျံတစ်စင်းလို မတ်ထောင်နေလို့ ထင်းကနဲမြင်ရမှာသေချာတယ်။ Jesse လည်း နောက်ကိုအနည်းငယ်ပြန်ဆုတ်ကာ ဝတ်ထားသမျှ အင်္ကျီကော ဘောင်းဘီကော အကုန်ချွတ်ကာ ခုံတစ်လုံးပေါ်လှမ်းတင်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ငပဲကြီးကို ကျွန်တော် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်တွေ့ရပါပြီ။ တကယ့်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပါ။ မာကျောတောင့်တင်းနေပုံက စတီးချောင်း၊ ကွမ်းသီးခေါင်းကတော့ မှိုပွင့်တစ်ပွင့်၊ ဆီးစပ်နဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက် က အမွှေးနုတွေ  တောထနေပါတယ်။

ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ဘယ်လိုအရာက ဖြတ်သန်းစီးမျောသွားသလဲမသိဘူး သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ငပဲတစ်ခုလုံး အာခံတွင်းထဲထိ မျိုချပစ်တာပါ။ တကယ်တမ်း BJ ကို လက်တွေ့ကျကျ ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ အတွေ့ အကြုံမရှိသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ယောက်မို့ သိနေခဲ့တယ်ပြောရမယ်။ ကျွန်တော့် BJ ပြုလုပ်ပေးပုံက နည်းနည်းတော့ အလုပ်ဖြစ်ပုံ ရတယ်  Jesse ပါးစပ် က ညည်းညူသံထွက်လာသလိုငပဲကလည်း ပိုပိုမတ်လာတယ်။ သူဘယ်တုန်းကမှ မရဘူးတဲ့ BJ ပုံစံမျိုးလို့ နောင်တစ်ချိန်မှာ ပြန်ပြောပြတယ်လေ။ အားရပါးရနဲ့ စိတ်လိုလက်ရ BJ ပေးလိုက်တာ အာရေသွားရေတွေရွှဲရွှဲစိုထွက်လာတယ်။

ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် သူ့ကိုပုလွေကောင်းကောင်းပေးခဲ့ပါတယ်။ ကွမ်းသီးခေါင်းလေးကိုပဲ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်မျိုသလို ငပဲချောင်းတစ်ခုလုံး အာခံတွင်းထဲထိ အသွင်းအထုတ်အနှေးအမြန်အချိန်ကိုက်ပြုလုပ်တယ်လေ။ ကွမ်းသီးခေါင်း သို့မဟုတ် မှိုပွင့်ပုံစံကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်း သားတွေနဲ့ဖိညှပ်ပြီး ခေါင်းခါလည်ခါဖြစ်တဲ့အထိ BJ ပေးတာအပြင် ထိပ်ဝလေးကို တစ်ချက် တစ်ချက် လျှာထိပ်လေးနဲ့ကလိသေးတာပါ။ Jesse တယောက် တရှီးရှီးနဲ့ ညည်းညူရင်း "Oh fuck YEAH,dude!"လို့ အော်ဟစ်လာပါတယ်။ သူ့လက်အစုံကတော့ ကျွန်တော့် ဦးခေါင်းကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ထိန်းကိုင်ထားတာပါ။ ကျွန်တော့်ပခုံးအစုံကို ဖျစ်ညှစ်လား ဖျစ်ညှစ်ရဲ့၊ ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကြား လက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဖွလား ထိုးဖွရဲ့ အငြိမ်ကိုမနေဘူး။ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတွေကိုလည်း လှမ်းလှမ်းတို့ထိ ကိုင်တွယ် ဖျစ် ညှစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော် သူ့ငပဲကို အသေအချာဆုပ်ကိုင်လျက် ခပ်ပြင်းပြင်း လက်ကစားပေးလျက် လိင်တံတလျောက်ကို လျှာနဲ့သရပ်လိုက် ထိပ်ဝကို ငုံစုပ်လိုက် လုပ်ပေးဖြစ်တယ်။ တကယ့်ကို စိတ်လိုလက်ရင် BJ ခပ်ပြင်းပြင်းလုပ်ပေးတာ တစ်ခါတလေ အော့အံမိမလို ဖြစ်လာချိန်မှ ပါးစပ် ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် လက်ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။ အားမရဘူးထင့် ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့ဆီးစပ်က ခြုံပုတ် လေးဆီ ဖိနှိပ်ပြီး ပွတ်သပ်တယ်။ HOLY FUCK. သူ့ကိုယ်သင်းနံ့လား လိင်အင်္ဂါကရနံ့တစ်မျိုးလား သူ့ musk ရနံ့ဟာ ကျွန်တော့်စိတ်အတွင်းထဲ ထိ တလှိုက်လှိုက်ရင်ဖိုလာစေပါတယ်။ ရှူရှိုက်မဝသလို ခံစားရတာမို့ အရူးအမူးပဲ နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သည့်ထက်ပိုပြီး လိုချင်နေသလိုပဲ။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာမှ ခေါင်းပြန်မတ်လျက် သူ့ရွှေဥတစ်လုံးချင်းစီကို ငုံစုပ်လိုက် လျှာနဲ့လျက်ပြုလိုက် လုပ်မိတယ်။ နောက်မှ သူ့ငပဲ လိင်တံကို မျက်နှာအနှံ့ပွတ်သပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲထည့် ငုံစုပ်ပစ်ပါတယ်။

သည်အခိုက်အတန့်မှာ Jesse တစ်ယောက် သူ့အစွမ်းကို စထုတ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပုံရတယ်။ ကျွန်တော် ရုန်းဖယ်ပြေးလို့မရအောင် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွေ့ပိုက်လျက် အိပ်ရာပေါ်ကို ပစ်တင်ပါရောလား။ ရုတ်ခြည်းမို့ ဘာမှ ကြိုတင်စဉ်းစားပြင်ဆင်တာမျိုး လုပ်ချိန်မရဘဲ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ရယ်။ သားကောင်ကို အားရပါးရ  စားဝါးတော့မယ့် အစာငမ်းနေတဲ့ ကျားရဲ တစ်ကောင်အတိုင်း Jesse အိပ်ရာပေါ်ကို တွားတက်လာကာ ကျွန်တော့်ငပဲကို ဆုပ်ကိုင်ပါတယ်။

HOLY FUCK. စိုစွတ်ပြီး စုပ်အားကောင်းတဲ့ ခပ်နွေးနွေးအာခံတွင်းထဲကို ကျွန်တော့်ငပဲကြီး နစ်မြုပ်သွားတာ လုံး၀ ကြက်သီးမွှေးညှင်းထမိ  တယ်။ သူ့ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်တဲ့ အကြိမ်တိုင်း မျက်ဖြူဆိုက်မတတ် ကျွန်တော်ခံစားရပါတယ်။ ဘယ်မိန်းကလေးမှ သည် လောက် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် BJ မလုပ်ပေးခဲ့ဖူးဘူး။ အထူးသဖြင့် Jesse ပြုလုပ်ပေးနိုင်သလိုမျိုးပေါ့။ သူပြုလုပ်ပေးပုံက စိတ်လိုလက်ရ ရှိသလို အားပြင်းပြင်းနဲ့ စုတ်မှုတ်နေခဲ့တာပါ။ တကယ့်ကို လေစုပ်စက်တစ်ခုပါပဲ။ စိုစွတ်ပူနွေးပြီးတင်းကြပ်နေတာ။ ကျွန်တော့်ငပဲ ကွမ်းသီးခေါင်းကို ငုံခဲတဲ့အပြင် လိင်တံတလျောက်ကိုလည်း သူ့လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ပွတ်သပ်မွှေနှောက်ပါတယ်။ ကွမ်းသီးခေါင်းထိပ်ဝလေးကိုလည်း လျှာပြား လေးနဲ့ကလိသေးတာ။ ကွမ်းသီးခေါင်းထိပ်ကနေ ဟိုးအောက်ခြေ ကပ္ပာယ်အိတ်နဲ့ထိတဲ့ အထိ ပါးစပ်ထဲကို တစ်စစစုပ်မျိုရင်း အထုတ် အသွင်းလုပ်လျက် သူမောပန်းသွားရင် လက်နဲ့အားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပြီး အာသာဖြေသလို လက်ကစားတာ အချိန်ကိုက်ပါပဲ။ သူ့လျှာရည် အာရည်တွေ ကျွန်တော့်ငပဲတလျောက်စိုစွတ်စီးကျစပြုပါပြီ။ ချွေးစေးပြန်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လက်တွေဟာ ချွေးစိုနေတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လှမ်းကိုင်ထားရပါတယ်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့အထိအတွေ့၊ ခံစားချက်တွေကို ကျွန်တော် အာရုံခံတဲ့သဘောပါ။ ဘဝတလျောက်လုံးမှာ သည်ညဟာ အကောင်းမွန်ဆုံး၊ လေထဲလွင့်တဲ့ ညတစ်ညဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သည်ထက်ပိုတဲ့ ခံစားချက်မျိုးတွေ ကျွန်တော်ထပ်လိုချင်သေးတယ်။ အချိန်အနည်းငယ်ကြာတော Jesse က သူ့ငပဲကို ကျွန်တော် စုတ်မှုတ်လို့အဆင်ပြေအောင် 69 အနေအထားလဲလျောင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့ငပဲကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာစီ ချိန်ရွယ်နေတာမို့ ဆာလောင်စိတ်ကို ပိုမိုပြင်းပြစေပါရဲ့။ ခံစားချက်က သပ်သပ်စီပါ။ ကိုယ့်ကိုပေးတဲ့  ခံစားချက်နဲ့ သူ့ကိုပြန်ပေးရတဲ့ ခံစားချက်တွေက ကွဲပြား ပါတယ်။ လဲလျောင်းနေတဲ့ အနေအထားအရ သိပ်အဆင်မချောသော်လည်း သူ့ငပဲခေါင်းကိုတော့ အားရပါးရ စုတ်မှုတ်လို့ရပါတယ်။ တတ်နိုင်သမျှ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကိုအသုံးပြုအရသာခံတာ သိပ်မဆိုးတဲ့ သူ့အရသာကို ရတယ်ဆိုပါတော့။ ဒါပေမဲ့ လက်ရှိအနေအထားက သိပ်အဆင်မပြေတာကြောင့် အနေအထားတစ်မျိုးပြောင်းကြတော့ အမွှေးနုအချို့ရှိတဲ့ သူ့ကပ္ပာယ်အိတ် ကျွန်တော့်မျက်နှာနဲ့ ထိခတ်တဲ့ပုံစံ ဖြစ်သွားရော။ Fuck yeah. ကျွန်တော် သူ့ငပဲကြီးတဝိုက်ကော အတံကြီးတလျောက်ကော လျာကိုအသုံးပြု အာရုံခံတယ်၊ စုတ်မှုတ်တယ်ဗျာ။ နည်းတွေကတော့ လုပ်တတ်သလိုလုပ်ပစ်တာပဲ။ သူ့ဆီးခုံမွှေးရဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ရလိုက်တဲ့ ကိုင်သင်းနံ့တွေက အနံပြင်းတာကော မပြောတတ်တဲ့ ရနံ့တမျိုးကော ပေါင်းစပ်နေပါတယ်။ သူ့ဆီးစပ်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာ ဖိကပ်လုနီးပါး တစ်ကြိမ်ထက် တစ်ကြိမ် ခပ်သွက်သွက် လေး လှုပ်ရှားပါတယ်။

ပြီးတော့ မရဘူးတဲ့ ရနံ့တမျိုးနဲ့လည်း ယဉ်ပါးလာခဲ့ရတယ်။ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ ရေမွှေးနံ့မဟုတ်တဲ့ ရနံ့တစ်ခုပေါ့ ကိုယ်သင်းနံ့လို မျိုးပဲ။ ကျွန်တော့်အကြည့်ကို ပြန်အာရုံစိုက်တော့ သူ့ငပဲအရှည်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ တဆုံး အထုတ်အသွင်းလုပ်မိနေတာရယ် ကျွန်တော့် နှာခေါင်းက သူ့ခရေဝအနားကို တို့ထိနေတာရယ်ကို သတိပြုမိပါတယ်။ တင်သားဆိုင်တွေက နုညံ့အိစက်နေတာမို့ ကျွန်တော့်နှာခေါင်း နဲ့တို့ထိပွတ်သပ်လိုက်သလို အမွှေးနုအချို့ရှိတဲ့ သူ့ခရေဝတဝိုက်ကိုလည်း ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ကြည့်လိုက်တယ်။ Fuck. တိုးကပ်ကြည့် တယ်…ပိုပိုပြီး တိုးကပ် ကြည့်ပစ်တယ်။

FUUUUUUUUCK.  အမျိုးအမည်မတပ်တတ်တဲ့ ရနံ့တစ်မျိုးဆိုတာ သည်ကလာတာပဲ။ FUCKING MASCULINE…..အား….ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းအကျဆုံးနေရာတစ်ခုက ရတဲ့ရနံ့ပါ။ အဲဒါကြီးထဲ ကျွန်တော့်ငပဲကြီးကိုထိုးမြုပ်လိုက်ရရင် Oh fuck. ကျွန်တော် ဘာတွေ လုပ်မိခဲ့ပါလိမ့်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့တင်သားဆိုင်ပေါ် မှောက်အပ်လိုက်ပြီး ပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့မိပြန်တယ်။ OH FUCK!!! သည်လို မလုပ်သင့်ဘူးလေ။ ယောက်ျားချင်းကို သည်လိုစိတ်လှုပ်ရှားတာမျိုး မဖြစ်သင့်ဘူး။

Fuck it. ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့တင်သားဆိုင်တွေ တဆတ်ဆတ်ခုန်တဲ့အထိ ရိုက်ခတ်ကစားသလို သူ့ခရေဝတဝိုက်ကို လျှာနဲ့ မုဒိမ်းကျင့် ပစ်ပါတယ်။

Jesse တစ်ယောက် အသိစိတ်ပျောက် မိန်းမောသွားပါတယ်။ မိန်းကလေးတွေအပေါ် နှိုးဆွကလိတဲ့ပညာဟူသမျှ ကျွန်တော်အသုံးချ တာမို့ Jesse မိန်းမောသာယာသွားတာ အသေအချာပြောနိုင်တယ်။ ဘဝနဲ့ချီပြီးပြောရရင် အခုလိုပြုလုပ်မိတဲ့အတွေ့အကြုံဟာ မယုံနိုင်ဖွယ်ရာ ကောင်းလွန်းလှပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဘက်က တုန့်ပြန်ပုံကလည်း စိတ်လိုလက်ရ အားရစရာမို့ ကျွန်တော့်ကို တိမ်အစွန်ထိမြောက်တက်သွားအောင် စိတ်လှုပ်ရှားစေတာ အမှန်ပဲ။ သူ့ခရေဝတဝိုက်ကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ပွတ်သပ်သလို ခရေဝကိုလည်း ခရုစုပ်သလို ရှလွတ် ရှလွတ်မြည်စေတော့ Jesse ပါးစပ်က အော်ညည်းသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော့် ငပဲက သူ့လည်မျိုထဲထိတိုင် ပြည့်ကြပ်နေစေအောင် ရောက်ရှိ ဝင်ထွက်နေတာမို့ ထင်သလောက် အသံမကျယ်ပါဘူး။ 

သူ့တင်သားဆိုင်တွေကို မနာကျင်အောင် အသာအယာကိုက်ခဲတာမျိုး၊ တင်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ထိုးမွှေတာမျိုးအပြင် လက်အစုံကိုသုံးပြီး ဂျုံသားကိုနယ်နှပ်သလိုမျိုး တင်သားတွေကို ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်တာတွေ လုပ်တဲ့အပြင် မျက်နှာနဲ့ ဖိကပ်တွန်းတိုက် သေးတာပါ။ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်သားဆိုင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲရဲပြီး အကွဲကြောင်းပေါ်အောင်လုပ် လျှာနဲ့အပြန်အလှန် သရပ်တာလည်းပါ တယ်။

‘အ..’



Alex Aung (13 March 2024)


To be continued…..