Thursday, December 31, 2009

Life and Love

လူႏွစ္ဦး ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆံုမိၾကဖို႔ဆိုတာ ေနရာေဒသတစ္ခုေတာ့ အတိအက်လိုမယ္ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ စိတ္ေအးလက္ ေအး မၾကာခဏဆံုၾကရမယ္ ျပီးေတာ့ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈတိုးတက္ဖို႔အခြင့္အလမ္းလည္းရွိရမယ့္ ေနရာမ်ိဳးေလ။ ကြၽန္ေတာ္ 'ေနပိုင္'ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႕ Myanmar Info Tech ရဲ႕သင္တန္းခန္းမတစ္ခုမွာ အတန္းတူ ေဘာ္ဒါအျဖစ္ စတင္ေတြ႕ခဲ့ၾက တယ္။ စာသင္ခ်ိန္မွာ စိတ္ပါလက္ပါ သင္ယူၾကျပီး ပ်င္းရိျငီးေငြ႕ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ အားလပ္ခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့ တစ္ခုခုအ ေၾကာင္းကို စိတ္ကူးေန မိၾကတယ္ဗ်။ သူကေတာ့ ေဘာလံုးကန္ဖို႔ ၊ ကစားဖို႔အျမဲစိတ္ကူးေနသလို ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စာဖတ္တာကလြဲရင္ သူ႕ အေၾကာင္းကို ပိုျပီးစိတ္၀င္စားတယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ အသားျဖဴျဖဴ ဆံပင္က အေျဖာင့္မဟုတ္ဘဲ သဘာ၀အတိုင္းကို ဆံႏြယ္ ေခြေလးမ်ားျဖင့္ခ်စ္ခင္စဖြယ္ပါ။ သင္တန္းရဲ႕ အစပိုင္းကာလေတြတုန္းကေတာ့ သိပ္မဟုတ္ ေသးေပမယ့္ အခု သူ႕အေပၚရွိ ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြက သူငယ္ခ်င္းဆိုတာထက္ ပိုျပီး ျငိတြယ္သံေယာဇဥ္ပို ေနျပီဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔သင္တန္းက သင္တန္းသူသင္တန္းသားအသစ္ေတြကိုၾကိဳဆိုတဲ့ေမာင္မယ္သစ္လြင္ၾကိဳဆိုပြဲ ကို ခမ္းနားစြာ က်င္းပခဲ့တယ္။ အစားအေသာက္ေတြကို ဘူေဖးစနစ္နဲ႕တည္ခင္းေကြၽးေမြးတာ အလွ်ံပဲ။ ေဖ်ာ္ရည္ကေသာက္လို႔ေကာင္း ေတာ့ ထပ္ယူဖို႔သြားရင္း ေနပိုင္မွန္းမသိေသးတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕ စတင္ စကားေျပာမိၾကတယ္ဆိုပါေတာ့။ ေနရာအစိမ္း လူ ေတြကလည္း သူစိမ္းေတြဆိုေတာ့ မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနမိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ေပါ့။ လူေတြအမ်ားၾကီးထဲမွာ ေအးေအး ေဆးေဆးသြားလာလႈပ္ရွားစကားဆို ေနတဲ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို သတိထားမိတယ္။ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ မွန္းသူသိေနသလား ေတာ့ မဆိုတတ္ဘူး။ ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ကုန္ေနရင္ ကြၽန္ေတာ္ျဖည့္ေပးမယ္ေလဆိုတဲ့ စကားသံနဲ႕အတူ မိတ္ဆက္စကားဆိုလာတဲ့ခဏ အားလံုး အထာက်သြားသလိုခံစားခဲ့ရပါတယ္။

စာသင္ခန္းမက လူ၃၀ေလာက္ဆံ့တယ္ဗ်။ ခံုေတြကသပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႕ အစီအစဥ္တက်တစ္ေယာက္ထိုင္ခံု ေလးေတြ။ ၾကိဳက္တဲ့ခံု ၾကိဳက္တဲ့ေနရာမွာထိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးနားမွာ အျမဲထိုင္တတ္ တယ္။ တကယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကပ္ရက္ကခံုမွာလူရွိရင္ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕က ခံုမွာသူထိုင္တယ္ေလ။ ေျပာရရင္ေတာ့ အတန္းထဲမွာ အတြဲမ်ားဆံုးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါပဲ။ အတန္းနားခ်ိန္မွာ ကန္(န္)တင္းသြားလည္းအတူတူ၊ စာသင္ခ်ိန္ျပီးသြား လို႔ ေက်ာင္း၀င္းထဲေလွ်ာက္ပတ္ ေနရင္လည္းအတူတူပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္စိတ္အထင္ လူတစ္ေယာက္မွာသာယာတဲ့အခ်ိန္ေလးတစ္ခုေတာ့ ရွိတတ္ သတ္မွတ္မိၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အခ်ိန္အခါသမယေလးကေတာ့ ရုပ္ရွင္တစ္ခုခုကိုထည့္လာတတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ iPod ကိုအတူထိုင္ ၾကည့္ၾကခ်ိန္ေလးပါပဲ။ ႏွစ္ဦးသားေဘးခ်င္းကပ္ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ ရုပ္ရွင္ကိုၾကည့္ ေ၀ဖန္ေလကန္ၾကတာ ပံုမွန္။ သူဟာဘာ လည္းဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သတိမမူမိသလို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပီး မစူးစမ္းမိခဲ့တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေကာင္ေလးဟာ တစ္မူေတာ့ ထူးသလိုပါပဲ။ ရုပ္ရွင္တစ္ခု ထဲမွာ ဇာတ္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႕ ဟန္မူပါပါသရုပ္ေဆာင္တဲ့အေပၚ သူ႕အျမင္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေယာက္်ားေလးေတြလို တက္မက္မႈမပါ မလိုလားတဲ့အၾကည့္ တစ္မ်ိဳးျဖင့္ သူျမင္သည္။ ဟာသကားေတြၾကည့္ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္ရယ္ေမာသေဘာက်သည့္ ဟာသကြက္ကို သူကရယ္ခ်င္မွ ရယ္သလို သူရယ္ေမာသည့္ ဟာသကြက္မ်ားဟာလည္း တစ္မူထားသည္ပဲ။ ထားပါေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြထက္ ဘာကိုမ်ားပိုလိုခ်င္ေနၾကမွန္းမသိ လိုအပ္ေနၾကတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။

ညအခ်ိန္ေတြမွာ မၾကာခဏဆိုသလို သူ႕အေၾကာင္းေတြးမိရင္း အိပ္ယာေပၚမွာလဲေလ်ာင္းေနျဖစ္ပါတယ္။ ခြေခါင္းအံုးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္မိရတာေပါ့ ရင္ခြင္ထဲမွာ သူျဖစ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ေလ။ ႏူးညံ့တဲ့ အထိ အေတြ႕၊ ညင္သာတဲ့ သူ႕ အနမ္းေလးေတြကို ေတာင့္တမိရရင္းေပါ့။ အဲဒီလိုခံစားေနရတဲ့ အေပ်ာ္ဟာ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကမွ ပိုမိုမေပ်ာ္ရႊင္ ေစတာအမွန္။

တစ္ေန႔ေတာ့ သူ႕အိမ္ကို လမ္းၾကံဳလိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလာတယ္။ အိပ္မက္ထဲက ကြၽန္ေတာ့္မင္းသားေလး ဘယ္မွာ မ်ားေနသလဲ ကြၽန္ေတာ္သိရေတာ့မွာ။ အတန္းခ်ိန္ျပီးဆံုးသြားခ်ိန္မွာ ကားပက္ကင္ကို အတူ ေလွ်ာက္သြားရင္း ေမာင္း ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္ အဲဒီေန႔ခင္းတစ္ခုမွာ။ ရင္ထဲမွာ ဘယ္လို ေႏြးေထြးမွန္း မသိ ေႏြးေထြးမႈကိုခံစားရပါတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ ထဲက ခ်စ္တဲ့သူကို မိမိနံေဘးမွာ ထားျပီး ကားေမာင္းရတဲ့ ဖီလင္ကို ကားေမာင္းတဲ့လူတိုင္း ခံစားဖူးၾကတယ္ဟုတ္... ဘယ္ ေလာက္မ်ား ေႏြးေထြးရင္ခုန္လိုက္သလဲ ရင္ထဲမွာေလ။ သူ႕အိမ္ကို သူလမ္းညႊန္တဲ့အတိုင္း ဟိုေကြ႕သည္၀ိုက္ ေမာင္းသြား လိုက္တာ မၾကာပါဘူး ေရာက္သြားေရာဗ်။

'ေကာင္းျပီ'

'နက္ျဖန္ေတြ႕ၾကတာေပါ့'

'ေနပိုင္'ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ ဒူးေပၚကို ကြၽန္ေတာ္လက္ဖ၀ါးနဲ႕ ညင္သာစြာကိုင္ျပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ ဒူးကို ညင္ညင္ သာသာကိုင္ျပီး အညိဳေရာင္မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္မိစဥ္ခဏ သူ႕မ်က္၀န္းထဲမွာ တစ္ခုခု ေတာင့္တတဲ့ အၾကည့္ေတြ နဲ႕ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနတာကို ျမင္ရတယ္။ သူတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေန သလိုပဲ။ အတန္ၾကာမ်က္၀န္းခ်င္းဆံုၾကည့္ေနမိၾကရင္း နစ္ေမ်ာေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အနမ္းတစ္ခုေၾကာင့္ လန္႔ႏိုးသြားရေပါ့။

'Oh my god, I'm so sorry. Please don't tell anyone. I didn't mean to, it's just.......'

ျပီးေတာ့မွ အနမ္းတစ္ခ်က္ခပ္သြက္သြက္ ေျခြျပီးေတာ့မွ သူအမွားတစ္ခုျပဳမိသလိုအမူအယာေတြေပၚလာတယ္။ သူ႔ပါးျပင္ကို ညင္ညင္သာသာကိုင္တြယ္ျပီး အသာဆြဲယူလိုက္ကာ ေႏြးေထြးစိုစြတ္ေနတဲ့ အနည္းငယ္တုန္ယင္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို တျဖည္းျဖည္းကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ငံုစုပ္လိုက္ပါေတာ့ တယ္။ အနမ္းတစ္ခုဟာ အဆံုးအဆမဲ့ ခံစား ခ်က္တစ္ခုကိုေပးႏိုင္မွန္းသူ႕ကို နမ္းမိတဲ့ခဏ ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ပါျပီ။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြကလည္း ဒီအခ်ိန္ခဏေလးကို တက္မက္မႈတူညီေနပံုပါ။

စကၠန္႔အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ သူဘာျဖစ္သြားတယ္မသိ ခ်က္ခ်င္းအမူအရာေတြ ေျပာင္းသြားျပီး ခပ္သြက္သြက္ 'bye' လို႔ႏႈတ္ဆက္ကာ အိမ္ထဲ၀င္သြားပါေတာ့တယ္။ 'Oh god, ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုေျခာက္လွန္႔လိုက္သလို မျဖစ္ပါေစနဲ႕လို႔ေမွ်ာ္ လင့္မိ' တာပဲ။ သူ႕အနမ္းကိုျပန္လည္ တုန္႔ျပန္မိတာနည္းနည္းမ်ားလြန္သြားသလား ေတြးရင္းအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဟူး.... .ျပန္လည္ေတြ႕ရဖို႔ ဘယ္လိုမ်ားေစာင့္ရပါ့မလဲ တစ္ရက္တိတိေလ။ သူ႕မွာ Facebook account လည္းမရွိ၊ Myspace account လည္းမရွိ။ ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တာဘဲ....သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္ မေတာင္းထားမိဘူး။ သူနဲ႕စကား မေျပာ အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ မေနႏိုင္ ေတာ့ဘူး။

ျပတင္းေပါက္နားက ခံုမွာသြားထိုင္လိုက္၊ လမ္းမကိုလွမ္းေမွ်ာ္လိုက္လုပ္ရင္း အတန္ၾကာလမ္းေလွ်ာက္ မိေသးေတာ့။ တျခားလူေတြလိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို မွတ္မိေလ့ အမွတ္ထင္ထင္ထားေလ့ မရွိပါဘူး။ ပံုမွန္အားျဖင့္ မနက္ခင္း ေတြမွာ ခြေခါင္းအံုးကို ခြလ်က္ေစာင္ေတြ ခုတင္ေဘးေရာက္လ်က္ ႏိုးထလာတတ္ပါတယ္။ အခုမနက္မွာေတာ့ အိပ္မက္ ေတြထဲေရာက္လာတဲ့ သူ႕အသြင္ ၊ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ကို ႏူးႏူးည့ံညံ့နမ္းသတဲ့ေလ။ မနက္ ႏိုးထခ်ိန္ထိေက်နပ္ ၾကည္ႏူးေနမိတုန္းပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြထဲ သူပါလာျပီျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့အမွတ္ထင္ထင္ မွတ္မိေနျပီ ပဲ။

အိပ္ယာကထ မ်က္ႏွာသစ္ရင္း မွန္ကိုၾကည့္မိစဥ္ခဏမွာေတာ့ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးတစ္မည္ျဖစ္လာမိသည္ေလ။ ေက်ာင္းအုပ္ ၾကီးရုံးခန္းကို သြားရမည့္ေက်ာင္းသားငယ္တစ္ေယာက္လို ခံစားမိေနတာ။ ေက်ာင္း အုပ္ၾကီးမ်က္ႏွာ၊ သေဘာထား ဘယ္ လိုမ်ားျဖစ္ေနမွာပါလိမ့္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားအတန္ၾကာ မ်ားတိတ္ဆိတ္ေနမလား။ သူေရွာင္ဖယ္သြားရင္ေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲက နာက်င္မႈေတြျဖစ္ေပၚရမည္ပင္။

စာသင္ခန္းတံခါးမကို အသာတြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဦးဆံုးျမင္ရတာက မွန္ေၾကာင္ စိုးဦး။ စာကိုကုန္းေရးေနတာကိုေတြ႕လိုက္ ရသည္။ တစ္တန္းလံုးစာအလုပ္ဆံုးသူျဖစ္ဟန္ ပုံစံဖမ္းထားသည္မွာ အျမင္ကပ္စရာ။ စာေမးပြဲအေျဖရလဒ္မ်ားက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕သိပ္မကြာပါ။ ဒီေန႔အတန္းထဲ လူသိပ္မမ်ားခပ္က်ဲက်ဲျဖစ္ေနသည္။ ရင္ဘတ္ထဲကနည္းနည္းနာျပီး စိတ္ထဲမွာ လည္း ၀မ္းနည္းေနမိသလိုခံစားေနရသည္ထင့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုထက္ေစာျပီး အတန္းထဲေရာက္ေနမိသည္။ ပထမ ဆံုးေန႔ေတြက ထိုင္ေနက်ေနရာေလးမွာပဲ ထိုင္ကာ လူေတြ၀င္ထြက္သြားလာေနတာကို ၾကည့္ေနျဖစ္ေတာ့သည္။

'Great!' ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးခုန္သံေတြမ်ား ရုတ္တရက္ရပ္သြားသည့္အလား ခံစားလိုက္ရသည္မွာ သူစာသင္ခန္းထဲကို လွမ္း ၀င္လာတာကိုျမင္လိုက္ရစဥ္အခ်ိန္ေလးမွာေပါ့။ ဘယ္လိုမ်ားျပန္ဆက္ဆံရမွာလည္း၊ စကားစေျပာရမွာလည္း၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာနမ္းတာမဟုတ္ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိရုံနမ္းတာကို ကြၽန္ေတာ္က အားပါးတရျပန္နမ္းမိခဲ့တာေလ။ သူ႕ မ်က္ႏွာကိုေမာ့မၾကည့္ဘဲ စာဖတ္ေနသလိုလို နဲ႕ေအာက္ကိုငံု႔ထားသလိုႏွင့္ နားအစံုကေတာ့ေျခသံ ကိုသာနားစြင့္ထား ရင္း ေနမိရစဥ္ သူ႕ကိုယ္သင္းနံ႔က တျဖည္းျဖည္းသင္းလာသလို သူေျခအစံုေဖြးေဖြးကိုလည္း စာသင္ခံုနားရပ္လိုက္တာကို ျမင္လိုက္ရသည္မွ အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့တာ။ ပါးျပင္မို႔မို႔မွာ ပါးခ်ိဳင့္ကေလးေတြေပၚေအာင္ အျပံဳးတစ္ပြင့္ေပးရင္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကိုသူစိုက္ၾကည့္တယ္။ ခရစ္မတ္ကာလမွာ သူလိုခ်င္တာကိုရတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕အျပံဳး မ်ိဳးေပါ့။

'ေဟး'

'စာသင္ခ်ိန္ျပီးရင္ ညီတို႔စကားနည္းနည္းေလာက္ေျပာၾကရေအာင္ေလ'

စကားေျပာတာမ်ားဘာျဖစ္တယ္မသိ တျခားသူေတြ နားေထာင္ေနလား၊ ဂရုထားေနလားၾကည့္ျပီးမွ ကြၽန္ေတာ့္နားထိုင္ရင္း ခပ္တိုးတိုးေျပာတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာ ျငင္းမတဲ့လား သူေျပာတဲ့စကားဆိုရင္။ ဒီေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းမွာ အျပံဳးပန္းေတြေပၚထြန္းရင္း 'No problem, I'm always be here to listen.' လို႔ေျပာမိရေပါ့ဗ်ာ။

ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ေကာင္ေလးပါလဲ။ ပန္းေသြးေရာင္ထေနတဲ့ ပါးျပင္မို႔မို႔၊ အညိဳေရာင္မ်က္လံုးရြဲၾကီး ေတြ၊ ျပီးေတာ့ ကေလးဆန္ဆန္သူ႔ရဲ႕အျပဳအမူေတြႏွင့္ ၁၈ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးေနပိုင္ပါ။ စကားေျပာေနတာကိုနား ေထာင္ေနရတာလည္း နား၀င္ခ်ိဳေနသလိုပါပဲ။

စာသင္ခ်ိန္ကေတာ့ ပုံမွန္အတိုင္းသင္ရင္းျပီးဆံုးသြားတာပါ။ စာသင္ေနတာကို အာရုံသိပ္မစိုက္မိဘဲ စိတ္ထဲဘာကိုၾကည္ႏူး ေနမိမွန္းမသိပါဘူး။ ရက္သတၲပတ္ရဲ႕ အဦးဆံုးေန႔ တနလၤာဟာအေတာ္ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းသားပါ။ စာသင္တာကို အာရုံစိုက္ လိုက္ သူ႕ကိုအၾကည့္သူခိုးလုပ္လိုက္ေနမိေတာ့ သူ႔ရဲ႕သတိမမူမိတဲ့ အခ်က္ေလးေတြကိုသိလိုက္ရပါတယ္။ အဟင္း....... အတန္းခ်ိန္ျပီးဆံုးသြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားျပိဳင္တူထရပ္မိရရင္း အတန္းထဲက ထြက္ခြာလာၾကတာေပါ့။

'So, ဘယ္သင္တန္းသြားဖို႔ရွိေသးလဲ ဒီေန႔?'

'မရွိဘူးကြ။ ပံုမွန္ကေတာ့ ဒီသင္တန္းခ်ိန္ျပီးသြားရင္ ေက်ာင္းမွာ Assignment ေတြသြားတင္စရာရွိရင္သြားတယ္၊ မရွိရင္ Gym ကိုသြားတယ္။ ဒီေန႕ေတာ့ အနားယူမယ္လို႔ စဥ္းစားထားတာ' ။ ပထမႏွစ္ အေ၀းသင္စတက္ရျပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုလုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ေတြ ေျပာျပေနမိပါပေကာ။

'ညီ့သင္တန္းကေတာ့ ခုႏွစ္ခ်ိန္ေလာက္ရွိတယ္ တစ္ပတ္မွာ။ ဒါေပမဲ့ ေန႔တိုင္းေစာျပီးဖို႔ပဲစိတ္ထဲေရာက္ေန တတ္တာဗ်'။

'ကိုယ္ကေတာ့ တစ္ပတ္တစ္ၾကိမ္ေတာ့လစ္တာပဲ သိလား။ ဒီသင္တန္းကိုေတာ့ ခုႏွစ္ၾကိမ္လံုးပံုမွန္လာ တယ္၊ ျပီးရင္ မင္းကို ကားေမာင္းပို႔ေပါ့ေလ'

စကားေျပာရင္း ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ျပံဳးရင္းေျပာတတ္တာ၊ ျပီးေတာ့ သူ႔ရင္းႏွီးေႏြးေထြးတဲ့ဆက္ဆံမႈ ေတြအေပၚ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာကို မေပၚေအာင္ဖံုးကြယ္ရင္းေျပာဆိုေနရတယ္....ဟိ။

'I'd love that' တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ပုခံုးေပၚလက္ကိုေႏြးေႏြးေထြးေထြးတင္ရင္းေျပာတယ္။ ျပီးေတာ့ 'ရန္မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အိုေကတာေပါ့ေနာ္' တဲ့ရယ္ပြဲဖြဲ႕ပါေသးတယ္။

'အဲဒါက အေရးၾကီးကိစၥမဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ မင္းအားရင္ အျပင္ကိုအတူေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့'

'ေဟး...ညီ့စကားေတြက အဆင့္ေက်ာ္သြားသလိုမ်ားျဖစ္ေနျပီလားမသိဘူး'

သူ႔စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့အတိုင္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမိျပီးကာမွ ရွက္ေနသလားမသိပါးျပင္ေပၚ စေတာ္ဘယ္ရီ ေရာင္ေတြသန္း လို႔ပါ။ ဒီေတာ့လည္း သူ႕လက္ေတြကို အသာျပန္ကိုင္ရင္း ခ်စ္သေကၤတျပလိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကားဆီလွမ္းလာခဲ့ၾက ပါတယ္။ ကားတံခါးကိုဖြင့္ျပီး ႏွစ္ေယာက္သား၀င္ထိုင္လိုက္ၾက တာတစ္ ျပိဳင္နက္ကိုျဖစ္လို႔။ ကားေရဒီယိုကိုဖြင့္ျပီးမွ ျပန္ပိတ္လိုက္ကာ 'မင္း ကိုယ့္ကိုဘာေျပာခ်င္လို႔လဲကြ' လို႔သတိတရေမးလိုက္မိတယ္။

'Well....um' သူရွက္ရႊံ႕မႈျဖစ္ေနသလားမသိ မ်က္ခံုးကို ကုတ္လိုက္၊ ေဘာင္းဘီထဲလက္ႏိႈက္လိုက္နဲ႕။ ျပီးမွ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ထြက္လာတယ္ စကားေတြက 'Well, I'm .......gay'

'Ah...no shit! ေနပိုင္၊ ကိုယ္မင္းကို တျခားေကာင္ေလးေတြနဲ႕ ဒီလိုမ်ိဳးနမ္းတယ္လို႔ မထင္ပါဘူးကြာ'

သူ႔ပခံုးကို လက္သီးနဲ႕ညင္ညင္သာသာထိုးလိုက္ရင္းအားတံု႔အားနာစကားဆိုလိုက္မိသည္။ အဲဒီအနမ္းတစ္ခုေၾကာင့္ သူကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ဆက္ဆံရာမွာ သိပ္မပြင့္လင္း မရင္းႏွီးခ်င္ေတာ့သလို ျပဳမူလာမိသလားလို႔ ကြၽန္ေတာ္ခံစားရသည္ကိုး။

'Well, ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစကားၾကားရလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္ဗ်ာ'

'I'm sorry Nay Paing, really. I am too, as I sure you know now. I mean.....I didn't exactly hesitate to kiss you again.'

'I just...'သူ႕မ်က္၀န္းေတြဆီမွ မ်က္ရည္တစ္ပြင့္ေၾကြက်လာသည္။ သူဘာကိုခံစားေနမွန္း ကြၽန္ေတာ္နားလည္ရပါသည္။ 'ညီ...ညီေလ အဲဒီအေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုး ကလည္း နားလည္မႈေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ I just.....need someone' သူ႕စကားသံေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ စိတ္ ၀ိညာဥ္ထဲအထိ ထိခတ္ရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ကေရာ ထို႔အတူပဲ မဟုတ္ပါလား။

ေကာင္ေလးရဲ႕ပခံုးအစံုကို လက္နဲ႕ညင္ညင္သာသာကိုင္တြယ္ျပီး ရင္ခြင္ထဲအျပည့္ဖက္တြယ္လိုက္ကာ သူ႕ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးမိရသည္။ 'အဲဒီအတြက္ မင္းသိပ္မခံစားပါနဲ႕ကြာ၊ အိုေကသြားမွာပါ' သူ႔ မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္ရစ္၀ဲေနဆဲအျပင္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြဆီ အနက္ရႈိင္းဆံုးစိုက္ၾကည့္ေနျပန္သည္။

'ကိုယ္မင္းကိုဘယ္ေတာ့မွ ခြဲခြာသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ငါ့ကိုေျပာျပႏိုင္ပါတယ္။ ကဲမင္းဖုန္းကို ခဏေလာက္ ၾကည့္ရေအာင္'

အိတ္ကပ္ထဲက ဖုန္းကိုဆြဲထုတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအသာေပးသည္။ Hand Phone ကမဟူရာေရာင္ေတာက္ေနသည္မွာ လက္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းလို အျဖဴဆြတ္ဆြတ္မဟုတ္။ဖုန္းနံပါတ္ကို သူ႕ဖုန္းရဲ႕ လိပ္စာမွတ္တမ္းမွာ ထည့္လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းကိုတစ္ခ်က္ေခၚလိုက္သည္။ vibrate လုပ္ထားရုံဆိုေတာ့ အသံမမည္ သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ကိုရလိုက္ျပီေပါ့။

'ေရာ့....ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ဖုန္းေခၚခ်င္ေခၚ message ပို႔ခ်င္ပို႔ေပါ့။ ဖုန္းအျမဲကိုင္ထားတယ္'

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္စရာညီငယ္ေလးလိုေရာ သူ႔အေပၚသေပါထားမိတာေၾကာင့္ ပါးျပင္အိေထြးေထြးကို တစ္ခ်က္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္မိရရင္း သူ႕မ်က္၀န္းက ေအးျငိမ္းသက္သာသြားမႈကို စူးစမ္းရေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္တြယ္ျငိစရာ ေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးမွန္းကိုမသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကားကိုေက်ာင္း၀င္းထဲက ေအးေဆးသက္သာေမာင္းထြက္လိုက္ျပီးသကာလ သူလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတတ္တဲ့ လမ္းဘက္ကိုေမာင္းလာမိေပါ့။

'So, မင္းဘယ္မွာေနတာကို အတိအက်ျပန္ေျပာျပပါဦးကြ'

သူ႕ကိုျပန္ျပီးေမးရပါတယ္ သူ႕လိပ္စာကိုေပါ့။ မေန႔ေတြက သူ႕အနမ္းကိုပဲ တမ္းတေနျဖစ္ေတာ့ အရာအားလံုးေမ့ေလ်ာ့ကုန္ တာေတာ့အမွန္။ ဒီေတာ့လည္း ေကာင္ငယ္ေလးက သူ႕အိမ္ကိုလမ္းညႊန္ေပးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကထိုင္ကာ လိုက္ပါလာ ပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္း၀င္းနဲ႕သိပ္မေ၀းတဲ့ လႈိင္ထဲမွာပဲေနတာပါ။ သူ႕အိမ္၀င္းထဲက စဥ္႔၀င္ေအာက္မွာ အသာေဘးကပ္ရပ္ ေပးလိုက္ရင္း ကားကိုစက္သပ္လိုက္တာေပါ့ေလ။

'အစ္ကို.....အိမ္ထဲလိုက္ခ်င္မလားပဲ?'

သူ႔အေမးက ကြၽန္ေတာ့္ကိုလိုက္ခဲ့ေစခ်င္တဲ့ ေလသံမ်ိဳး။ ဒီေတာ့လည္း 'Sure' လို႔တုန္႔ျပန္မိရသေပါ့။

အိမ္ေလးကႏွစ္ထပ္တိုက္ပုေလးပါ။ ႏွင္းဆီပန္းရုံေတြနဲ႕အျပည့္၊ အိမ္ေနာက္ဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ပိႏၷဲပင္ ႏွစ္ပင္သံုးပင္ ဒါန္းေလးေတာင္ ဆင္ထားလိုက္ေသးတယ္။ အတူတူ သူ႕အိမ္ထဲေလွ်ာက္လွမ္းသြားခဲ့ၾကတယ္၊ ျပီးေတာ့ သူ႕အိပ္ခန္းရွိရာစီ ကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္ေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေလ။ သူ႕အိပ္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္လို႔ေျခစလွမ္း၀င္ျပီးတာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ခုတင္ဆီကို တန္းေျပးသြားျပီး အိပ္ယာေပၚကိုခုန္တက္ပစ္လိုက္တယ္။ တကယ့္ဆယ္ေက်ာ္သက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခန္းအစစ္အမွန္ပဲ။ IC တီး၀ိုင္းရယ္၊ ျပီးေတာ့ Aerosmith တီး၀ိုင္းႏွစ္ခုရဲ႕ ပိုစတာၾကီးေတြက နံရံမွာ ခပ္ေစာင္းေစာင္း ကပ္ထားသလို ဓာတ္ပံုေသးေသးေလးေတြလည္း အမ်ားသား။ အိပ္ယာေပၚမွာ queen size ေမြ႕ယာကအထူၾကီး၊ ခုတင္ ေဘးမွာလည္း ကအလန္းသား။ အိပ္ယာေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္လွဲေနမိေတာ့ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ အသာေဘး တေစာင္းလွဲေလ်ာင္းေလရဲ႕။

'အစ္ကိုနဲ႕ စကားပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာခ်င္တယ္ ရမလားဗ်?'

'Sure'

'အစ္ကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ gay ဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္က အဦးဆံုး သတိထားမိလဲ?'

'အမ္.... ကိုယ္ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သံသယရွိခဲ့တာပါ။ အင္တာနက္မွာ ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႕ေယာက္်ားေလးေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ကို ပထမဆံုးျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ နည္းနည္းေသခ်ာလာသလိုပဲ။ သူ႔ပံုကိုပဲၾကည့္ျပီး ျငိမ္ေနမိတာ။ အေတြးထဲမွာ ဘယ္လိုရွိလဲဆိုေတာ့ 'hell, မိန္းကေလးေတြထက္ ပိုမိုက္တယ္ေပါ့'

' မင္းကေရာ ဘယ္လို စသတိျပဳမိလဲ?'

'တျခားေယာက္်ားေလးေတြ မိန္းကေလးေတြကို ဘယ္လိုျမင္သလည္းေတာ့မသိဘူး။ ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါေစ သန္႔ရွင္းမႈမရွိဘူးလို႔ပဲ စိတ္ထဲထင္ေနမိတယ္။ ကိုယ္နံ႔၊ သူတို႔အျပဳအမူေတြကအစေပါ့ဗ်ာ။ မူယာမာယာမ်ားေနသလိုပဲ။ ေယာက္်ားေလးေတြကိုပဲ သေဘာက်တယ္။ သူတို႔ရဲ႕က်စ္လစ္သန္မာတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအသားအေရ၊ ျပီးေတာ့ သူတို႔အစိတ္အပိုင္းအားလံုးကို သေဘာက်တယ္။'

မလႈပ္မေရြ႕ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုတစ္ျခမ္းေစာင္းျပီးေငးေန စကားေျပာေနတဲ့သူ႕ဘက္ကို လွိမ့္သြားကာ မ်က္၀န္းညိဳေတြ ကိုစိုက္ၾကည့္ကာ စိတ္ထဲရႊင္ျမဴးေနတဲ့အေတြးနဲ႕ 'You fag!' လို႔ေျပာပစ္လိုက္တယ္။

ဟာ....ဟ ကြၽန္ေတာ့္ပခုန္းကို တြန္းလွဲျပီးေတာ့သူကလည္း 'Shut up, you are too!' တဲ့။ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ယာ ေပၚမွာ လံုးေထြးေနမိၾကျပီး အနမ္းတစ္ခုနဲ႕အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကေပါ့။အို....မီးရႈးမီးပန္းေတြေပါက္ကြဲေနသလိုပဲ အနမ္းေၾကာ ရွည္မိၾကသလို ႏွစ္ဦးသားလက္ေတြက တစ္ေယာက္စီရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ၾကတာေလ။ ဒါေပမဲ့သူရုတ္တရက္အနမ္းကိုဖ်က္လိုက္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႕ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ထားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ အသဲထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္မိသြားသလဲ ေျပာျပလို႔မရေလာက္ေအာင္ပါ။ ဒီလိုအခ်ိန္ေလးကို ကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ စားခဲ့ မိတာၾကာလွေပါ့။ သူ....သူ႕မ်က္ရည္ေတြ၀ဲျပီး ေျပာတဲ့စကားေတြက တုန္ယင္စျပဳလာတယ္။ 'ညီ...ညီ' စကားတစ္ခု ေျပာဖို႔ တုန္႔ေႏွးေနတယ္။ 'ညီ...အစ္ကို႕ကိုခ်စ္မိျပီထင္တယ္'

'I love you too.' သူ႕နားရြက္နားကို အသာတိုးကပ္ရင္း တုန္႔ျပန္မိရေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုခ်စ္ခဲ့သည္မွာ ၾကာျပီပဲ။ အခုမွတုန္႔ျပန္မိသည့္အျဖစ္။ 'ကိုယ္ ဒါကို ဒီစကားကို ေစာင့္စားေနတာေမွ်ာ္လင့္ေနတာ ၾကာလွပါျပီ။ မင္းကို ကိုင္တြယ္ဖက္တြယ္ခြင့္ေလးရယံုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့'

ႏွစ္ေယာက္သားေႏြးေထြးစြာ တင္းက်ပ္စြာ တက္မက္မႈအျပည့္ျဖင့္ ဖက္တြယ္ထားမိၾကတယ္ လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးသည့္ အလား။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူ႕ရင္ခြင္ထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ေနာက္ဆံုး သတိထားမိလိုက္ရတယ္။ ဟိုးအရင္ကလိုပဲ ႏိုးလိုက္ အိပ္ေပ်ာ္လိုက္ျဖင့္ ဖက္လံုးကိုဖက္တြယ္ထားသတဲ့ မသိစိတ္မွာ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒါေနပိုင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးျဖစ္ေနခဲ့တာ။ ဒါ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး၊ သူမွသူအစစ္အမွန္ျဖစ္ေနျပီေပါ့။ သူ႕ကိုရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ပစ္ေတာ့ သူႏိုးႏွင့္ေနျပီပဲ။

'မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ......အမ္း...မဂၤလာရွိတဲ့ ေန႔လည္ခင္းျဖစ္ပါေတာ့မယ္' ခ်စ္စဖြယ္အသံေလးနဲ႕ စေနာက္တယ္။

'ကိုယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာကို မင္းတစ္ခုခုအခြင့္အေရးမယူလိုက္ပါဘူးေနာ္'

'Hmm...May be'

ႏွစ္ဦးသားရယ္ေမာလိုက္ၾကတယ္။ ကလူက်ီစယ္မႈေတြႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားဆီ အနမ္းမ်ားဖူးပြင့္ၾကျပန္ေပါ့တစ္ခါ။

'ညီေလ အစ္ကို႔ကို ရွာေတြ႕ခဲ့တာကို၀မ္းသာတယ္၊ ျပီးေတာ့ အစ္ကို႕ကို gay လို႔ဘယ္တုန္းကမွမထင္ခဲ့မိဘူး။ ပိုျပီး ခင္မင္ရင္းႏွီးဖို႔ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာ'

'ကိုယ္လည္းမင္းလိုပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းကိုသံသယနည္းနည္း၀င္ခဲ့တယ္' ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႕ ပြင့္ပြင့္လင္း လင္းေျပာလိုက္ေတာ့လည္း သူ႕ပါးေတြပန္းေသြးေရာင္ေျပာင္းကာ ရွက္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။

'Shut up!'

ရုတ္တရက္ ျငိမ္သက္သြားရင္း သူဘယ္လိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာကို ေျပာဖို႔ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနျပီးကာမွ 'အစ္ကို႔ကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာေနာ္၊ အစ္ကိုလည္းကြၽန္ေတာ့္လိုပဲ ခံစားရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။'

ဘယ္ေလာက္ေက်နပ္မိသလည္း မေျပာျပတတ္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္လည္းသူ႕ကိုတကယ္ခ်စ္ခဲ့ျပီေပါ့။ 'ခ်စ္ပါတယ္၊ ကိုယ့္ရင္ထဲကလည္းမင္းနဲ႕ထပ္တူပါပဲ။ မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ေနပိုင္ရာ'

'ဘာအေၾကာင္းပဲရွိရွိ မင္းအတြက္ အျမဲကိုယ္ရွိေနမယ္၊ မင္းသိေနတဲ့ကိုယ္ပဲျဖစ္ေနရေစမယ္၊ ဘယ္လိုိေၾကာင့္ မင္းနဲ႕ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတယ္ဆိုတာ မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ ဒီသင္တန္းတက္ရင္းနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္'

'အခုေတာ့ ဒီထက္ပိုလာျပီလား?'

ကြၽန္ေတာ္အတိတ္က အျဖစ္ေတြကို ျပန္ေျပာင္းေျပာရင္း စကားဆိုေနမိျပန္ေတာ့ သူက အတိတ္အေျခအေနကို ျပန္မလွန္ ခ်င္ဟန္။

'ညီတို႔အခ်စ္က အေပါင္းအသင္းစိတ္ဓာတ္အေပၚအေျခခံခဲ့တယ္ဆိုတာ ၀န္ခံေနျပီလို႔ထင္တာပဲ'

ကြၽန္ေတာ္အိပ္ယာေပၚကေန အသာထ သူ႕ကိုလည္းအသာဆြဲထူရင္း စကားမဆိုမ်က္၀န္းေတြ စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကေရာ။ သူ႕ပုခုန္းေပၚလက္တစ္ဘက္တင္လိုက္ကာ 'မင္းငါ့ရဲ႕ bf ျဖစ္သင့္တယ္' ျပီးေတာ့လက္တစ္ဖက္ကို သူ႔ပုခုန္းေပၚထပ္တင္ လိုက္ရင္းဆြဲညႇစ္လိုက္ကာ 'and my bitch' လို႔ဟာသေႏွာမိရေပါ့။

ေကာင္ေလးရွက္ရမ္းရမ္းကာ တြန္းထုတ္ျပန္ေတာ့လႊတ္မေပးဘဲ ဆြဲဖက္ပစ္လိုက္တာ။ သူ႕ပုခုန္းထက္ေခါင္းကိုမွီလိုက္ရင္း နားရြက္ကိုအသာကိုက္၊ နားရြက္ဖ်ားေလးကိုလွ်ာနဲ႕ကစားရင္း ကလူ၏သို႔ျမဴ၏သို႔ လုပ္ေနမိတာေတြဟာ ဟန္ေဆာင္ျငိမ္ သက္ေနတတ္တဲ့ လူေအးၾကီးကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္စိတ္ပြင့္လင္းလာမႈေပါ့သူ႔အေပၚကို။

'မင္းကို ဘ၀ဆိုတဲ့ဟာထက္ ပိုခ်စ္တယ္ယံု'

ေနာက္ဆံုး....ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္အျမဲေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့၊ တစ္ေယာက္ေသာသူကို ကိုင္တြယ္ခ်င္၊ ဖက္တြယ္ခ်င္ခဲ့၊ တစ္ေယာက္ေသာသူကို ခ်စ္ခ်င္ခဲ့၊ အခ်စ္ခံခ်င္ခဲ့တဲ့၊ တစ္ေယာက္ေသာသူက ေက်နပ္ၾကည္ႏူးေစသလို ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေက်နပ္ေစခ်င္ခဲ့တဲ့ဆႏၵေတြ ခံစားခ်က္ေတြကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပါျပီ။

ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ခံစား......

ဘ၀တစ္ခုလံုးစာကို ကြၽန္ေတာ္ခံစားလိုက္ရပါျပီ.....။


စာၾကြင္း။             ။ ဘာရယ္မဟုတ္စိတ္ထဲခံစားမိတာေလးကိုေရးလိုက္မိတာပါ။ ဖတ္ရတာအဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ေတာ့ စာဖတ္သူေတြကို I'm sorry for your time.


Wednesday, December 23, 2009

Phoe Din's village (Ending)

ဖိုးဒင္တို႕ရြာ   (အပိုင္း - ၃)

            ` ပူလိုက္တာဗ်ာ....´  ဖိုးဒင္ေတာင္ ျပန္ေရာက္လာၿပီ။ လက္ထဲမွာလည္း ဘာငါးမွန္းမသိတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္ပါလာသည္။
            ` ဟုတ္တယ္ကြ...ဒီေန႕ ပိုပူတယ္...´ ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားကို ၀င္ထုိင္သည္။ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ။ စူးရွတဲ့ ကိုယ္နံ႕ျပင္းျပင္းကို
ဖုိးဒင္ဆီကရလိုက္သည္။ ေလေပြရိုင္းေသးေသးေလးတစ္ခု က အိမ္ေရွ႕က သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြကို ေပြ႕ပိုက္ကာ သိမ္းပိုက္သြားသည္။ အလင္းေရာင္က ပုဇြန္ဆီေရာင္
ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့။ အခုမွပဲ ညေနဆည္းဆာကို ေသခ်ာေတြ႕ရေတာ့သည္။
            ` အစ္ကို...ခဏထိုင္ဦး...ငါထမင္းဟင္းခ်က္ၿပီးရင္ စားလို႕ရၿပီ..´
            ` မဆာေသးပါဘူးကြ...ဖိုးဒင္ခဏနားအံုးေပါ့...အခုမွျပန္လာတာ...´ ဖိုးဒင္က မတ္တပ္ရပ္လုိက္ၿပီးပုဆိုးကို ျပင္၀တ္လိုက္သည္။ အျပာေရာင္ရင့္ရင့္ပုဆိုးက
တကယ့္ကို ေဟာင္းႏြမ္းေနေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ မျပန္ခင္ ဖုိးဒင္ကို အ၀တ္အစား၀ယ္ေပးအံုးမည္။
            ` ထမင္းအိုးက်က္ဖို႕ေစာင့္ရအံုးမယ္ေလ...အစ္ကို႕ဖာသာ စာဖတ္ေနပါ...ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ၿပီးက်က္ရင္ေခၚလိုက္မယ္...´ ႏွီးနဲ႕ခ်ည္ထားတဲ့ငါးကိုပါတစ္ပါတည္း
ယူသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္လက္စ စာအုပ္ထဲတြင္ အာရံုနစ္ေနလိုက္သည္။တေအာင့္ၾကာေတာ့
            ` ေမာင္ရင္...ဘာစာေတြဖတ္ေနတာတုန္း´ ဦးတုတ္ႀကီးက ေရထပ္ခ်ိဳးလိုက္လို႕လားမသိ။ နည္းနည္းေတာ့ သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္းျဖစ္သြားသလုိပင္။
            ` ဦးေလး...ထန္းေတာမသြားဘူးလား...´ ခပ္တုိတုိ၀တ္ထားေသာ ပုဆိုးကိုမွအားမနာဘဲ ဒူးကို ေထာင္ၿပီးအားရပါးရထိုင္သည္။ ပုဆိုးစေအာက္က လြတ္သြားေသာ
မည္းနက္ၿပီးေပ်ာ့ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ထပ္ေတြ႕လိုက္ရသည္။
            ` ဒီေန႕မသြားေတာ့ပါဘူး...ထန္းရည္ထက္ေကာင္းတဲ့အရာကို ဦးေတြ႕သြားၿပီ...´ ပုဆိုးၾကားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးတုတ္ရဲ႕ ပစၥည္းက အနည္းငယ္လႈပ္သြားသလို
ပင္။
            ` ေန႕တိုင္းေသာက္တာမေကာင္းပါဘူးဦးရယ္...ေလ်ာ့ေသာက္ေပါ့...´ ကၽြန္ေတာ္ စကားကို လြဲလိုက္သည္။
            ` ဒီေန႕လို...ေန႕တုိင္းမဟုတ္ေတာင္ ရက္ျခားေလာက္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ေသာက္ျဖစ္မယ္မထင္ပါဘူးကြာ...´ ကၽြန္ေတာ္မေျပာလို႕မျဖစ္ေတာ့။ ေတာ္ၾကာထမင္း၀ိုင္းမွာ
ေျပာလို႕ ဖိုးဒင္က ေမးရင္မလြယ္။
            ` ဦး...´
            ` ေျပာေလ...´ ကၽြန္ေတာ္က ဦးတုတ္နားကို ကပ္သြားၿပီး
            ` ဒီအေၾကာင္းေတြကို ထပ္မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ...ဖိုးဒင္သိသြားရင္ မေကာင္းဘူး...´ ဦးတုတ္က အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ညစ္တစ္တစ္ရီလိုက္သည္။ ေျပာင္စျပဳေနၿပီ
ျဖစ္တဲ့ႏွဖူးေပၚက ဆံပင္ပါးပါးေလးေတြက ေလအတိုင္မွာ ဦးတုတ္ရဲ႕ႏွဖူးကို ပိုၿပီးေျပာင္သြားေစသည္။
            ` ေအးပါကြ...ေမာင္ရင္သာ...ဦးကို ဒီေန႕ကလို အလုိက္သိရင္ မေျပာပါဘူး....´ ဦးတုတ္က လီးသာတုတ္သာမဟုတ္။ လူကိုလည္းအၿပီခ်ဳပ္တတ္သည္။ ဒါလား...
ေတာသားဆိုတာ။ ဦးတုတ္ရဲ႕စကားေတြက ရင္ေတြခုန္ေစတာေတာ့အမွန္။
            ` ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္ကတိေပးပါတယ္...´
            ` ကဲ...ေမာင္ရင္ ဖတ္စရာရွိဆက္ဖတ္ေန...ဦးေနာက္ေဖး၀င္ၿပီးထမင္းအိုးသြားၾကည့္လိုက္အံုးမယ္...´
            ` ဟုတ္ကဲ့....´ ဦးတုတ္က ဖုိးဒင္ အေဖဆိုတာ ေျပာလို႕သာယံုရသည္။ ဖိုးဒင္နဲ႕ တစက္မွမတူ။ အရပ္အေမာင္းေကာ...ရုပ္ရည္ေကာ။ ဖုိးဒင္က သူ႕အေမနဲ႕တူပံုရ
သည္။ ေကာင္းကင္ႀကီးက ေမွာင္ရိပ္သန္းလာသည္။ ပုဇြန္ဆီေရာင္မရွိေတာ့ဘဲ ညိဳေမွာင္းလာသည္။ ေလအေ၀ွ႕မွာ ျခံေရွ႕နားမွာ အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ ပန္းတမ်ိဳးရဲ႕ အနံ႕ကို ကၽြန္ေတာ္
ရလိုက္သည္။ ေလးေအးေအး ထဲတြင္ ေမြးပ်ံလာသည္။ သည္လုိ ေန၀င္ခ်ိန္ဆည္းဆာက လူကို ႏူးညံ့သြားေစသည္။ လြမ္းေဆြးသြားေစသည္။ ဒီရြာမွာ အင္တာနက္မရွိ။ မီးမရွိ။
သို႕ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ မီးမလာတဲ့အခ်ိန္ ဓာတ္ဆီအနံ႕ေတြရယ္၊ မီးစက္သံတဒုန္းဒုန္းေတြရယ္၊ စက္က ထြက္တဲ့မီးခိုးနံ႕ျပင္းျပင္းေတြထက္ေတာ့ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာသည္။ ပူအိုက္ေပမယ့္
ေလေအးေပးစက္မလို။ ဘယ္ကေနဘယ္လုိ အရပ္မ်က္ႏွာမ်ိဳးစံုက တုိက္တဲ့ ေအာက္စီဂ်င္အျပည့္ပါတဲ့ ေလႏုေအးေလးေတြက တကယ့္ကိုေအးခ်မ္းေစသည္။ ဒီရြာကေလးကို ကၽြန္ေတာ္
အမွန္ပင္ခ်စ္မိသြားသည္။
            ` အစ္ကို...ထမင္းစားလို႕ရၿပီ...´ ဖိုးဒင္က အိပ္ထဲကေနလွမ္းေခၚသည္။ စာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကို၀င္သြားလိုက္သည္။ ညက ေမွာင္ရီ၀ိုးတ၀ါးျဖစ္လာသည္။
အိမ္ခန္းထဲက မီးအိမ္ေလးက သူ႕ဟာနဲ႕သူ အစြမ္းကုန္ထြန္းလင္းေနသည္။ စားပြဲ၀ုိင္းေလးမွာ ဖိုးဒင္က က်က်နနျပင္ထားသည္။ ဖိုးဒင္ယူလာေသာ ငါးေလးကို ဆီက်န္ေရက်န္အစပ္ခ်က္
ထားသည္။ ငါးဟင္းပူပူေပၚတြင္ နံနံပင္ေလးအုပ္ထားသျဖင့္ ငါးဟင္းေလးမွာ မစားခင္ကတည္းက နံနံပင္အနံ႕ေလးေမြးပ်ံ႕ေနသည္။ ငါးပိရည္နဲ႕ တို႕စရာက တခြက္။ ေနာက္ ပဲႀကီးကို ဟင္း
ရည္ခ်က္ထားေသးသည္။ ပဲႀကီးဟင္းရည္ေပၚအုပ္ထားေသာ ဆူးပုပ္ရြက္၏ အနံ႕ကလည္း တမ်ိဳးတဖံု ထမင္းစားခ်င္စိတ္ကို တဖြားဖြားေပၚေစသည္။
            ` အစ္ကို...ဒီဘက္မွာထိုင္...´
            ` ဟား....ေမြးေနတာပဲ...ဗိုက္ေတာင္ဆာလာၿပီ...´ ဖိုးဒင္ ကလက္ေဆးဇလံုေလးေပးသည္။ ဆပ္ျပာႏွင့္ေဆးပံုမေပၚ။ ဦးတုတ္ႀကီးကေတာ့ စားေတာင္ေနၿပီ။ ငါးပိရည္နဲ႕
အားရပါးရနယ္ဖတ္စားသည္မွာ ၾကည့္ေနတာနဲ႕တင္ ဗိုက္ဆာလာသည္။
            ` စား....ေမာင္ရင္...ထည့္စား...ငါ့သားက ဟင္းခ်က္ေတာ္တယ္...´
            ` ဒီတိုင္းပါပဲဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္တတ္သလိုခ်က္ထားတာ....မသိရင္ ေအးျမကိုေမးတယ္ေလ...´ ဖိုးဒင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပံဳးျပလိုက္သည္။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဖိုးဒင္ရဲ႕
ေမးရိုးေတြက ထင္းေနသည္။ ေယာက်ာ္းပီသတဲ့ေမးရိုးေတြ ႏွာတံျမင့္ျမင့္ေတြကို ဖုိးဒင္ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ဖိုးဒင္ကို ၾကည့္ေလ...ဦးတုတ္နဲ႕ဘယ္လိုမွမတူေလ။ ဖိုးဒင္ခ်က္တဲ့လက္ရာက
ေအးျမ လက္ရာကိုမွီသည္။ တို႕စရာအစံုႏွင့္ငါးပိရည္ကလည္း တကယ့္ကို ထမင္းၿမိန္ေစသည္။
            ` အရမ္းကိုစားေကာင္းတယ္....ေအးျမ ခ်က္တာနဲ႕ေတာင္စားေကာင္းေသးတယ္...´
            ` ဟာ...အစ္ကိုကလည္း....ေအးျမက ပိုေကာင္းတာ...´ ဖိုးဒင္က ရိုးရိုးသားသားေျပာေပမယ့္ ဦးတုတ္က တခ်က္ဟက္ခနဲရီလိုက္သည္။
            ` ကဲ...ငါ ေရေႏြးၾကမ္းသြားေသာက္လိုက္အံုးမယ္...´ ဦးတုတ္ႀကီးက စားၿပီးသြားလို႕ ထသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းလက္စသက္ၿပီး ထမင္းပန္းကန္ေတြကို ေနာက္ေဖး
ကိုသယ္သြားလိုက္သည္။ ဖုိးဒင္က သူလုပ္မယ္ေျပာေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေနာက္ေဖးမွာ ဆီမီးေလးယူၿပီး ပန္းကန္းေတြသြားေဆးလိုက္သည္။ ေနာက္ေဖးတြင္ ေလတခ်က္တိုက္လိုက္တုိင္း
ရင္ထဲကို ေအးစိမ့္သြားသည္။
            ` အစ္ကို ကလည္းဗ်ာ...ငါေဆးပါ့မယ္...သြား...အိမ္ေရွ႕မွာ အၾကမ္းသြားေသာက္ခ်ည္´
            ` ရပါတယ္ကြ...ဖုိးဒင္က ခ်က္လည္းခ်က္ ေဆးလည္းေဆးဆိုပင္ပန္းမွာေပ့ါ...´
            ` ငါ လုပ္ေနက်ပါ....´
            ` ကဲ...ထားခဲ့...အစ္ကိုေဆးၿပီး ထြက္လာခဲ့မယ္...ဖိုးဒင္လည္းနားၿပီးေရမိုးခ်ိဳးေတာ့...မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ...´
            ` အစ္ကို...ကခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္...အစ္ကိုသာ ေအးျမျဖစ္ရင္ ေကာင္းမွာပဲ...´
            ` ေဟာဗ်ာ...မလုပ္လုိက္ပါနဲ႕...ေအးျမေတာ့မျဖစ္ပါရေစနဲ႕....´
            `အစ္ကို...´ ဖိုးဒင္က အသံတိုးလိုက္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္နားကပ္ေျပာသည္။
            ` ဘာလဲ...´
            ` ဒီည...အစ္ကို ေအးျမ ဟန္ေဆာင္ေပးရမယ္...မေမ့နဲ႕ေနာ္...´
            ` ဟာ....ေနာက္ေန႕မွ....´ ဒီေန႕ ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏုိင္ေတာ့။ ခ်ယ္ရီေပါက္ေလး တခုလံုးက်ိန္းစပ္ေနေသးသည္။
            ` မရဘူး....ဒီေန႕ပဲ...မေန႕ညက ကတိေပးထားတယ္ေလ...´ ကၽြန္ေတာ့္နားအတင္းကပ္ေျပာသျဖင့္ ဖိုးဒင္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ျပင္းျပင္းကႏွာေခါင္းထဲ စူးခနဲ၀င္ေရာက္လာသည္။
            ` မျဖစ္ဘူး...ဦးတုတ္ႀကီးလည္းရွိတယ္...အဲ့ဒါလုပ္ရင္...ေဘးနားမွအိပ္ေနတာႏိုးသြားလိမ့္မယ္...´
            ` ဟာ...အေဖက မိုးႀကိဳးပစ္တာေတာင္မႏိုးပါဘူးဆို...´ မႏိုးလို႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ဖိုးဒင္ေျပာတာေတြအကုန္ၾကားတာမဟုတ္လား။
            ` မေန႕ကဘဲ....ဖိုးဒင္ ထုထားတယ္ေလ...ဒီေန႕ေတာ့ အားယူလိုက္အံုး...မနက္ျဖန္...တကယ္ကတိေပးတယ္...´
            ` ဟင္း...ဒါဆို...ဒီေန႕ဘာမွမသင္ေပးဘူးလား....´
            ` ဟို....နမ္းတာသင္ေပးမယ္...´
            ` နမ္းတာေလာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းနမ္းတတ္ပါတယ္...´
            ` မဟုတ္ဘူးကြ....ျပင္သစ္အနမ္း...ႏႈတ္ခမ္းျခင္းနမ္းတာ...´ ဖုိးဒင္က အနားပိုကပ္လာသည္။
            ` ဘာထူးျခားလို႕လဲ...´
            ` ထူးျခားလို႕သင္ေပးတာေပ့ါ...ကဲ...တေအာင့္ေန ေရသြားခ်ိဳး....သြားပါေသခ်ာတိုက္ထား...´
            ` ေကာင္းၿပီ...ကတိတည္ေနာ္...´
            ` ေအးပါကြ....´ ဖိုးဒင္က ခုန္ေပါက္ၿပီးအိမ္ေရွ႕ကိုထြက္သြားသည္။ ကေလးစိတ္လည္းကုန္ေသးပံုမေပၚ။ မဟူရာေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လျခမ္းေလးက ေကြးေကြး
ေလးလင္းေနသည္။ ၾကယ္ေတြေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမေတြ႕ေသး။ ရန္ကုန္မွာဒီအခ်ိန္ဆို Gtalk မွာ chat ေနေလာက္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္အရင္တုန္းက အၿမဲတမ္းစကားေတြေျပာျဖစ္တဲ့ ဘလက္ဒရိုဂ်န္(blacktrojan)
ကိုသတိရသည္။ ခ်စ္လို႕ေခၚခြင့္ရွိေပမယ့္ အထင္လြဲမႈတစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို blocked လိုက္သည္။ သူနဲ႕စကားေျပာရတာကို ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္သည္။ ဘ၀အေမာေတြကို ေခတၱေမ့သြားသည္။
အိမ္ေနာက္ေဖးရဲ႕ေဒါင့္ေလးမွာ အသီးေတြျပြတ္ေနတဲ့သေဘာၤပင္ေလးကို အခုမွသတိထားမိသြားသည္။ ခ်စ္ (ဘလက္ဒရိုဂ်န္)က သေဘာၤေဖ်ာ္ရည္အရမ္းႀကိဳက္သည္။ အနက္ေရာင္ႀကိဳက္သည္။
ေဘာင္းဘီဆိုရင္ skinny ႀကိဳက္သည္။ ကတံုးေလးလည္းတံုးထားသည္။ webcam နဲ႕ရိုက္ထားတဲ့ ခ်စ္ပံုေလးမွာ ခ်စ္ရဲ႕ ေအာက္ႏွာခမ္းေလးက အိတြဲတြဲေလးျဖစ္ေနသည္။ ေခါင္းေလးကို ငံုၿပီး တခုခုကို ၾကည့္
ေနတဲ့ပံုစံေလး။ ကိုယ္မွန္တာကို ေျဖရွင္းခ်က္မထုတ္ခ်င္ေတာ့လည္း နားလည္မႈလြဲမွားတာကို အဲ့ဒီ့အတုိင္းကၽြန္ေတာ္ထားျဖစ္ခဲ့သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အင္တာနက္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္ လို႕ေခၚခဲ့ေသာ
အၿမဲလိုလို စကားေတြအၾကာႀကီးေျပာျဖစ္တဲ့ ခ်စ္ကို သတိတရရွိေနသည္။ လြမ္းမိေနသည္။
                                       

                                        +++
            ဖိုးဒင္ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ဦးတုတ္ႀကီးရယ္ အိမ္ေရွ႕က ကြပ္ပ်စ္ေလးမွာ ေရာက္တက္ရာရာစကားေတြေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္ထင္။ ဦးတုတ္ႀကီးက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး
            ` သားတို႕မအိပ္ေသးဘူးလား...အေဖေတာ့သြားအိပ္ေတာ့မယ္...´ ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ လေရာင္ေၾကာင့္သာ ၀ိုးတိုး၀ါးတား ျမင္လိုက္ရသည္။ ဘာကို
ဆိုလိုမွန္းကၽြန္ေတာ္မသိ။ ေန႕လည္က ပင္ပန္းထားလို႕ကၽြန္ေတာ္ပါ တကယ့္ကို အိပ္ခ်င္ေနသည္။
            ` ဟုတ္ကဲ့...ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေတာ့မယ္...´
            ` ဟာ...အစ္ကိုကလည္း အေစာႀကီးရွိေသးတယ္...´ ဖိုးဒင္က သူ႕အေဖ အိပ္တာကို ေစာင့္ေနပံုရသည္။
            ` ဘယ္ကေစာရမွာလည္း...ေမာင္ရင္က မနက္ျဖန္စာသြားသင္ရအံုးမွာ...အိပ္ေရး၀မွ ေခါင္းၾကည္မွာေပါ့...´ ဦးတုတ္ႀကီးက ပုဆိုးကို ျဖန္႕၀တ္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က ထိုင္ရမွာထ
လိုက္သည္။ဖိုးဒင္က
            ` ကဲ...ဒါဆို..ငါလည္းအိပ္ေတာ့မယ္...´ ဦးတုတ္က ဦးေဆာင္ၿပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားသည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဖ်ာႏွစ္ခ်ပ္ကို ဦးတုတ္ကပဲခင္းလုိက္သည္။
            ` လာ...ေမာင္ရင္...ဒီဘက္ေဒါင့္မွာအိပ္...ထရံကေလတိုက္ေတာ့ ေအးေအးေလးနဲ႕အိပ္လို႕ေကာင္းတယ္...´ ဖုိးဒင္က ခ်က္ခ်င္းပဲ
            ` ဟာ..အေဖကလည္း...မေန႕က အစ္ကိုအလယ္မွာအိပ္တာ...´
            ` ဟ...မေန႕က ငါကမူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕...ထရံမွာက ေလတိုက္ေတာ့ ေအးေအးေလး အိပ္လို႕ရတာေပါ့...အေဖ အလယ္မွာပဲအိပ္ေတာ့မယ္...´ ကၽြန္ေတာ္က ၀င္မေျပာခ်င္ဘဲနဲ႕
ေျပာလိုက္ရသည္။   
            ` ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မွာအိပ္အိပ္ရပါတယ္ ဦး..´
            ` ေတြ႕လား....လာ..အစ္ကို..အလယ္မွာပဲအိပ္...´ ဦးတုတ္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး
            ` ဖိုးဒင္...မင္းက အေဖလား...ငါက အေဖလား...´ ဖိုးဒင္က မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားေပမယ့္ ဘာမွမေျပာရွာဘူး။ အေဖကိုေတာ့ေၾကာက္ပံုရသည္။
            ` ၿပီးေရာ...အိပ္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာအိပ္...´ ဖိုးဒင္ စိတ္ေကာက္သြားတဲ့ပံုေလးက ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းစူ၊ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ေျခေထာက္ကိုေဆာင့္ၿပီး ႏြဲ႕ေနတဲ့ ေဂးေတြလိုမဟုတ္ဘဲ
မာန္ဖီေနတဲ့ အိမ္ေမြးေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လုိ ဖိုးဒင္မ်က္ႏွာနဲ႕မလိုက္ဖက္တဲ့ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းေလး။
            ` ကဲ...ေမာင္ရင္...အိပ္ေတာ့...´ ကၽြန္ေတာ္ အလယ္မွာအိပ္ပါရေစလို႕ မေျပာေတာ့။ ဖိုးဒင္ကေတာ့ အခုဆို စိတ္ထဲက ခုလုခုလုျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ။
            ` ဟုတ္ကဲ့...´ ကၽြန္ေတာ္က မေန႕က ဦးတုတ္အိပ္တဲ့ လေရာင္က်ေနတဲ့ေအာက္မွာပဲအိပ္လိုက္တယ္။ ရန္ကုန္က တခါတည္းသယ္လာတဲ့ေခါင္းအံုးေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ၿပီး ျပတင္းေပါက္
ကေန ေကာင္းကင္ႀကီးကို ၾကည့္မိသည္။ မည္းနက္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ LED မီးသီးျဖဴျဖဴေလးေတြလို စူးရွရွ ေတာက္ပေနတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ဒီေန႕မွ ထူးထူးျခားျခား ၾကယ္ေတြက
ျပြတ္သိပ္ေနတာလား။ဒါမွမဟုတ္ မီးခုိးေတြ အခိုးအေငြ႕ေတြ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ ကင္းတဲ့ ဒီရြာေလးေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလံုးၾကည္လင္ေနပံုရသည္။ ၾကယ္ေၾကြတာကို ျမင္တဲ့အခါဆုေတာင္းရင္
ဆုေတာင္းျပည့္သည္တဲ့။ လူမ်ိဳးစုတစ္စုရဲ႕အယူအဆတစ္ခုကေတာ့ ၾကယ္ေၾကြတာကို ျမင္တဲ့သူဟာ...သူနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ဆံုးပါးသြားလို႕တဲ့။ အယူအဆ ေတြက လူေတြပဲလုပ္တာမဟုတ္
လား။ အကယ္လို႕ ၾကယ္ေၾကြတာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရင္ေကာ ဘာကိုဆုေတာင္းမိမွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ pron star ေတြနဲ႕ porn movie တကားေလာက္ရိုက္ခြင့္ရွိပါေစဟု ဆုေတာင္းရမွာလား။ သို႕တည္းမဟုတ္
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာရွိခဲ့ရင္...ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးဘယ္ေသာ ဘယ္ေသာ အခါမွ မရပါေစနဲ႕လို႕ဆုေတာင္းမိမွာလား။ ကၽြန္ေတာ့္အနာဂတ္ကေကာ ဘယ္မွာလဲ။ ၾကယ္ေတြလို ျပြတ္သိပ္ေနတဲ့လူေလာက ႀကီးမွာ အထြန္းလင္း
ဆံုးၾကယ္တစ္ပြင့္ျဖစ္ဖို႕အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ အစြမ္းကုန္ေလာင္ကၽြမ္းပစ္ရမွာလဲ။ ေလာကႀကီးမွာ လူတန္းေစ့ေနႏိုင္ဖို႕...ေနာက္ၿပီး မနက္ႏိုးထလာတိုင္းမွာ သံပတ္ေပးထားတဲ့
နာရီျမည္သံနဲ႕မႏိုးထဘဲ ေအးခ်မ္းစြာ တိတ္ဆိတ္စြာ သဘာ၀အတိုင္းႏိုးထဖို႕ကို ဘယ္ေလာက္ထိႀကိဳးစားရအံုးမွာလဲ။ ေလာကႀကီးကလည္း ဘာလို႕မ်ား လိုခ်င္တဲ့အရာေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ မ်ားျပားေနတာလဲ။
၀ါးတားတားသာရွိေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို အခုေနရာကပဲလွမ္းၾကည့္ေနမိသည္။ အခုထိေတာ့ အိပ္မက္ေတြဟာ ေကာင္းကင္မွာ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္လင္းတုန္းပါပဲ။ ကဲ...စာဖတ္သူမ်ားေရာ...
အိပ္မက္ေတြဟာ ပီျပင္ေနၿပီလား။

                                        +++

            ဒီေန႕မနက္ခင္းက အရင္ေန႕ေတြထက္စာရင္ ပုိပူသည္။ အိပ္ယာက ထတုန္းကလည္း တကိုယ္လံုးေခၽြးေတြႏွင့္စိုရြဲေနသည္။ အခု စာသင္ရသည္မွာလည္း ႏွဖူးက ေခၽြးေတြတသီးသီး။
ရြာဦးေက်ာင္းေလးက အပင္ေတြ အရိပ္ေတြေပါေပမယ့္ မေန႕ကထက္ပိုပူသာ ေသခ်ာသည္။ ေအးျမေတာင္ ႏွႈတ္ခမ္းစပ္နားမွာ ေခၽြးေတြစို႕ေနသည္။ လက္ဖမိုးႏွင့္တခ်က္သုတ္လိုက္ေသးသည္။ အစိမ္းေရာင္
ႏုႏု ၀တ္ထားေသာ ေအးျမရဲ႕အက်ၤ ီရဲ႕ ရင္ဘတ္နားမွာပင္ေခၽြးေၾကာင့္အကြက္လိုက္ေလးျဖစ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္မိေအာင္ေနေပမယ့္ ၾကည့္ျဖစ္သြားသည္။ မေန႕ကထက္ေစာေစာလြတ္ေပးလိုက္သည္။
ေအးျမက မေန႕က ထမင္းစားဖိတ္တဲ့ ၀င္းထြန္းဆိုတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္နားေရာက္လာသည္။
            ` ဆရာ...၀င္းထြန္းက ဆရာ့ကိုေျပာစရာရွိလုိ႕တဲ့...´
            ` ေျပာေလ...ဘာေမးမလို႕လဲ...´ ၀င္းထြန္းက ေအးျမကို မ်က္ရိပ္တခုျပလိုက္တာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ေတြ႕လိုက္ေသးသည္။ ေအးျမက
            ` ဆရာ...ကၽြန္မ အရင္ျပန္ႏွင့္မယ္...´
            ` ေအး...´ ထူးျခားတာေတာ့အမွန္။ ေအးျမက ခါတိုင္းလို ထမင္းလာစားဖို႕မေျပာ။ အခုဆို ၁၁နာရီေလာက္ေတာ့ရွိမည္ထင္။
            ` ဆရာ...မေန႕က ...ကၽြန္ေတာ္....လာေခၚမယ္ေျပာၿပီး ...´
            ` ေအာ္....ရပါတယ္...ကိစၥမရွိပါဘူး...အစ္ကိုဖိုးဒင္တို႕ဆီမွာပဲစားျဖစ္သြားတယ္ေလ...´ သူေျပာမွသတိရသည္။ မေန႕က လာေခၚမယ္ေျပာၿပီး မလာ။ ကၽြန္ေတာ္တကယ္ပင္ေမ့ေတာင္ေနၿပီ။
            ` မေန႕က အေမေနသိပ္မေကာင္းတာနဲ႕ ဆရာ့ကို လာမေခၚျဖစ္တာ...´
            ` ဟုတ္လား...အခုေကာ..ေကာင္းသြားၿပီလား...´ ၀င္းထြန္းရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက တစ္ခုခုကိုေတာင္းဆိုေနသလိုပဲ။
            ` အခုသက္သာသြားပါၿပီ။...ဆရာ အဆင္ေျပရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕တခါတည္းလိုက္ခဲ့ၿပီး ထမင္းလုိက္စားပါလား´
            ` ရပါတယ္....ဆရာ့ကိုအားနာစရာမလိုပါဘူး။ ၀င္းထြန္းအေမလည္းေနမွမေကာင္းတာ...ေနာက္မွဆရာလိုက္စားမယ္ေလ..´ ၀င္းထြန္းရဲ႕မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားသည္။ ရြာသားေတြက
ဟန္ေဆာင္မႈမရွိတာကို ၀င္းထြန္းဆီမွာေတြ႕လိုက္ရသည္။
            ` ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ခ်က္ထားတာပါ....ဆရာ့ကို စားေစခ်င္လို႕ပါ..´ ကၽြန္ေတာ္မျငင္းခ်င္ေတာ့ပါ။
            ` ေကာင္းၿပီေလ...အစ္ကိုလုိက္စားမယ္...´ ၀င္းထြန္းမ်က္ႏွာကအခုမွ ျပံဳးႏိုင္ေတာ့သည္။
            ` ဆရာ...ေပး...´ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ဖိုင္တြဲေလးကိုလွမ္းေတာင္းသည္။ မေပးဘူးလို႕စိတ္ကူးလိုက္ေပမယ့္ ၀င္းထြန္းလက္ထဲကိုထည့္ေပးလုိက္မိသည္။ ၀င္းထြန္းက ဖိုးဒင္တုိ႕ေလာက္
အသားမမည္း။ ညိဳရံုေလးသာရွိသည္။ နဂိုအသားျဖဴပံုရသည္။ တခုထူးျခားသည္မွာ စကားအေျပာအဆို ယဥ္ေက်းသည္။ ဖိုးဒင္လို `ငါ...ငါ´ နဲ႕မေန။ ရြာဦးေက်ာင္းကေနေတာ္ေတာ့ကို ေလွ်ာက္ရေသးသည္။
ဖိုးဒင္တို႕အိမ္နဲ႕ ဆို ေတာင္နဲ႕ေျမာက္။ အဂၤလိပ္အကၡရာ (Y) ၀ိုင္ ပံုစံ ျဖစ္ေနသည္။ ရြာဦးေက်ာင္းက၀ုိင္ ရဲ႕ေျခေထာက္နားမွာဆိုရင္ ဖိုးဒင္နဲ႕ ၀င္းထြန္းအိမ္က ၀ိုင္ ရဲ႕ထိပ္ပိုင္းႏွစ္ပိုင္းမွာ။ ၀င္းထြန္းတို႕အိမ္က
ေအးျမ အိမ္ထက္ေတာင္ သားနားေသးသည္။ သစ္သားအိမ္ေလးျဖစ္သည္။ ၀ါးထရံကိုမေတြ႕ရ။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးႏွင့္အိမ္ေလးမွာ ေနခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ ေသေသသပ္သပ္ စီထားေသာ ျခံစည္းရိုးေလးမွာ အစိမ္း
ေရာင္အိမ္သုတ္ေဆးေလးကို သုတ္ထားေသးသည္။ ျခံထဲမွာလည္း အပင္ငယ္ေလးမ်ားကို သူ႕ေနရာႏွင့္သူ စိုက္ထားသည္။
            ` အေမ....ဆရာပါလာတယ္...´ သစ္သားအိမ္ေလးက ေျခတံရည္အိမ္မဟုတ္။ ၀င္းထြန္းက လွစ္ခနဲ အိမ္တခါး၀ေရွ႕က အုတ္ခံုေလးကကို ေက်ာ္ၿပီးအိမ္ထဲကို၀င္သြားသည္။ သူ႕ေနာက္ကေန
ကၽြန္ေတာ္ ေျခလွမ္းမွန္မွန္ႏွင့္လိုက္သြားသည္။ အိမ္ထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႕ အသက္ ၅၀ နီးပါးရွိပီျဖစ္တဲ့ ၀င္းထြန္းအေမက အျပံဳးႏွင့္ဆီးႀကိဳေနသည္။
            ` သား...လာ....ဒီမွာလာထိုင္..´
            ` ဟုတ္ကဲ့...´ ၀င္းထြန္းအေမက ေနေကာင္းေသးပံုမေပၚ။ ရႈေဆးဘူးအနီေလးကို လက္ထဲမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ ၀င္းထြန္းက သူ႕အေမလုိမ်က္ႏွာက ခပ္၀ိုင္း၀ိုင္း။ ဧည့္ခန္းမွာခ်ိတ္ထားတဲ့
၀င္းထြန္းအေမနဲ႕အေဖ မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ရိုက္ထားတဲ့အျဖဴအမည္း ဓာတ္ပံုေပၚမွာ ၀င္းထြန္းအေဖကို အေ၀းကေန ျမင္လိုက္ရသည္။ ႏွာတံျမင့္ျမင့္၊ မ်က္ခံုးထူထူ၊ မ်က္လံုးအိမ္ႀကီးႀကီး၊ အားလံုးကိုျခံဳၾကည့္လိုက္
ရင္ အိႏၵိယလူမ်ိဳးလိုလို၊ အဂၤလိပ္လိုလို။
            ` သား...ထမင္းဆာၿပီလား...´
            ` မဆာေသးပါဘူးေဒၚေဒၚ...´ ေဒၚေဒၚက ရႈေဆးဘူးအနီေလးကို ႏွာ၀မွေတ့လိုက္ၿပီး တခ်က္ရႈလိုက္ေသးသည္။
            ` ဆရာ...ေရေႏြးနဲ႕..ဒါက...ဆီးထန္းလ်က္ (ဆီးသီးထန္းလ်က္)...´ ၀င္းထြန္းက စြပ္က်ယ္လက္ျပက္ကေလးကို ၀တ္ထားသည္။ ဖိုးဒင္ထက္စာရင္ အသားက ျဖဴသည္။ ေရေႏြးၾကမ္းကို ခြက္ထဲ
ထည့္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာေပးသည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕ အမူအယာေတြက မိန္းမဆန္ေနသည္။ သိသိသာသာႀကီး ႏြဲ႕ေနတာေတာ့မဟုတ္။ တခ်က္တခ်က္ ႏွာေခါင္းက ေခၽြးကိုသုတ္လိုက္ရင္ လက္ကေလးက ႏြဲ႕ႏြဲ႕သြား
သည္။
            ` ဆရာ...ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းပြဲျပင္လိုက္ေတာ့မယ္...´ ေရေႏြးက ေႏြးရံုေလးေႏြးသည္။ ၾကက္သီးေႏြး ဆိုလား။ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းတခ်က္ညိတ္ျပလိုက္သည္။ ပါးစပ္ထဲက ဆီးထန္းလ်က္ေၾကာင့္
ပါးစပ္ကိုဟၿပီးမေျဖေတာ့။ ဆီးထန္းလ်က္ရဲ႕အခ်ိဳအရသာက တမ်ိဳးတဖံုစားလို႕ေကာင္းသည္။ ၀င္းထြန္းက ေနာက္ေဖးကို တခါတည္း၀င္သြားသည္။ ပုဆိုးကို က်ပ္က်ပ္၀တ္ထားေပမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း
ဘယ္ညာ ခါသြားေသာ ၀င္းထြန္းဖင္ႀကီးမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြက လိုက္ပါသြားသည္။ (ဂလု...ဂဠဳ...)
            `သား ကဒီရြာမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမွာလဲ...´
            ` ဟိုက ျပန္ေခၚတဲ့အခ်ိန္အထိေတာ့ ေနရအံုးမွာပါေဒၚေဒၚ...´
            `  ဒီမွာေနတာေကာ...ေနသားက်သြားၿပီလား...´ ေဒၚေဒၚက ေျပာရင္းနဲ႕မတ္တပ္ရပ္လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ပါ ေယာင္ၿပီးမတ္တပ္လိုက္ရပ္လိုက္သည္။
            ` သား...ထိုင္...ေဒၚေဒၚ က ေနာက္ေဖးမွာဘာလုပ္ေပးရမလဲသြားၾကည့္မလို႕....´
            ` ဟုတ္ကဲ့...´ ေဒၚေဒၚက ေနာက္ေဖး၀ေရာက္ရံုရွိေသး ၀င္းထြန္းကထြက္လာသည္။
            ` ဆရာ...လာစားလို႕ရၿပီ..´ ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသည္မွာ ဒီရြာကေကာင္ေလးေတြေရာ ေကာင္မေလးေတြေရာ ဟင္းခ်က္ေကာင္းၾကသည္။ အခုလည္း ၀င္းထြန္းခ်က္တယ္လို႕ေျပာတဲ့လက္
ရာက ေအးျမတို႕ ဖိုးဒင္တို႕လက္ရာလိုမ်ိဳးစားေကာင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကၽြးဖို႕တကယ့္ကို ဖြယ္ဖြယ္ရာရာခ်က္ထားသည္။ အသားဟင္းက ႏွစ္ခြက္။ ေရွာက္သီးသုပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလးကတပြဲ၊ ၾကာဇံဟင္းခါးေလး
ႏွင့္...ေနာက္ ငါးပိေထာင္းစပ္စပ္ေလးကပါေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ထမင္းပန္းကန္ထဲကို ဟင္းေတြ ထည့္ထည့္ေပးတဲ့ ၀င္းထြန္းကို မနည္းတားယူရသည္။ ၀င္းထြန္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုလိုက္တုိင္း ၀င္းထြန္းက
မ်က္လြာကို သိသိသာသာခ်သြားသည္။ ဒီေကာင္ေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိတ္၀င္စားေနလားမသိ။ စားေသာက္ၿပီးေတာ့
            ` ဆရာ...အိမ္ေရွ႕မွာ အေမနဲ႕စကားေျပာႏွင့္..ကၽြန္ေတာ္သိမ္းဆည္းၿပီးရင္ ဆရာ့ကို အိမ္လိုက္ပို႕ေပးမယ္...´ အိပ္လိုက္ပို႕လို႕...ဦးတုတ္ႀကီးရွိေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
            ` ရတယ္....အစ္ကို ျပန္တတ္ပါတယ္...´ ၀င္းထြန္းက သူ႕ပါးစပ္မွာ ေပေနတဲ့ဆီေတြကို လက္ဖ၀ါးနဲ႕သုတ္လိုက္ၿပီး
            ` ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ပို႕ၿပီး ဆရာ့ကို စာေမးစရာရွိတယ္...´ ဒီမွာပဲတခါတည္းေမးလိုက္ေလ လို႕ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္သည္။ ရြာသားေတြရဲ႕ေစတနာကို ကၽြန္ေတာ္အေရာင္မဆိုးခ်င္။
            ` ေကာင္းၿပီေလ....ဆရာေစာင့္ေနမယ္...ျဖည္းျဖည္းလုပ္..´ ေဒၚေဒၚက ေရေႏြးၾကမ္းခြက္ေလးကတဖက္၊ ရႈေဆးဗူးေလးကတဖက္။ ေဒၚေဒၚ့ကိုၾကည့္ရသည္မွာေမာေနပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္စကား
ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ေရေႏြးၾကမ္းကိုေသာက္ေနလိုက္သည္။ ကြမ္းတညက္ခန္႕ၾကာတဲ့အခါ ၀င္းထြန္းက ေနာက္ေဖးကေနထြက္လာသည္။ စာအုပ္ေလးပါတခါတည္းပါလာသည္။
            ` အေမ...သားဆရာ့ကိုျပန္လုိက္ပို႕ေပးရင္း စာသင္ခိုင္းအံုးမယ္...ေနမ၀င္ခင္ သားျပန္ခဲ့မယ္...´
            ` ေအး...ျဖည္းျဖည္းသြား...သား ဆရာ့ကိုလည္း ေနာက္ထမင္းစားဖို႕ေခၚခဲ့အံုး...´ ကၽြန္ေတာ္က ေဒၚေဒၚကို ျပံဳးျပလိုက္သည္။
            ` သား...ေနာက္ေန႕ေတြလည္း ၀င္းထြန္းနဲ႕လိုက္လာၿပီး အေမတို႕နဲ႕လာစား...´ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဟိုးအရင့္အရင္က ရုပ္ရွင္ထဲက ေက်ာင္းဆရာေတြလို တေလးတစားဆက္ဆံၾကသည္။ ထမင္းကို
ဘယ္အိမ္၀င္စားစားေတာင္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေမက ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို စားေရးေသာက္ေရးအဆင္မေျပမွာစိုးရိန္ေနေသးသည္။
            ` ဟုတ္ကဲ့ပါေဒၚေဒၚ...ကၽြန္ေတာ့္ ျပန္လိုက္ပါအံုးမယ္...´
            ` ေအးကြယ္...ငါ့သား ဘုန္းႀကီးပါေစ ...အသက္ရွည္ပါေစ...´
            ` ေပးတဲ့ဆုနဲ႕ျပည့္ပါေစ ေဒၚေဒၚ...´ ၀င္းထြန္းက ေရွ႕ကသြားသည္။ ျခံ၀နားမွာကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနသည္။
            ` ဆရာ...ေပး...´  ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ဖုိင္တြဲကိုလွမ္းေတာင္းျပန္သည္။
            ` ရတယ္...အစ္ကိုပဲကိုင္ထားေတာ့မယ္...´ အတင္းေတာ့လုၿပီးမယူ။ ၀င္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ထက္စာရင္ နည္းနည္းပုသည္။ ၀ သည္ဟုေျပာလို႕မရေပမယ့္ အသားစိုင္ေတြနဲ႕ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ရွိသည္။
            ` ဆရာ ကို ကၽြန္ေတာ္ ေမးစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္...´
            ` ေမးေလ...ဆရာသိသေလာက္အကုန္ေျဖေပးမယ္...´ ကၽြန္ေတာ္က အဂၤလိပ္စာနဲ႕ပတ္သတ္လို႕ သိသင့္သေလာက္သိေပမယ့္ အသံုးနည္းတဲ့ အီဒီယမ္ တစ္ခုကို ေမးပါက ကၽြန္ေတာ္မသိႏိုင္။
ဒါမွမဟုတ္လည္း ေရွးေဟာင္းစာေတြမွာသာ ပါတတ္တဲ့ စာလံုးမ်ိဳး။ အသံုးအႏႈန္းမ်ိဳး။ ၀င္းထြန္းက စာႀကိဳးစားသည္။ စာသင္တဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ၿပီး နားေထာင္သည္။
            ` ဟို....ဆရာ့မွာ ရည္းစားရွိလား...´ မွားပါတယ္ဗ်ာ လို႕ေအာ္လိုက္ရမွာလား။ တခါတေလ ေမးခြန္းကို ေမးခြန္းနဲ႕ျပန္ေျဖတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။
            ` ၀င္းထြန္း ဘာလို႕ေမးတာလဲ... ´
            ` ကိုယ့္ဆရာမွာ ရည္းစားရွိမရွိသိခ်င္လို႕ပါ...´ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ၀င္းထြန္းမ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ ၀င္းထြန္းက ေရွ႕တည့္တည့္ကိုသာၾကည့္ေနသည္။
            ` အစ္ကို မေျဖခင္...၀င္းထြန္းကို အရင္ေမးမယ္..၀င္းထြန္းမွာေကာ ေကာင္မေလးေတြရွိလား...´
            ` အခုထိ လံုး၀ကိုမရွိေသးပါဘူး...ေနာင္လည္းရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး...´ အေျဖကတမ်ိဳးပါလား။ ၀င္းထြန္းဟာ ကၽြန္ေတာ္ထင္သလို ကၽြန္ေတာ့္ကို ႀကိဳက္ေနတာမ်ားလား။
            `ဘာျဖစ္လို႕...´
            ` မသိဘူး....ကၽြန္ေတာ္...ခ်စ္လို႕ကိုမရဘူး...´ ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္၀င္းထြန္းမ်က္လံုးခ်င္းဆံုသြားသည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ခုနက အိမ္မွာနဲ႕တျခားစီ။ မ်က္လြာမခ်သြားတဲ့အျပင္
စူးစူး၀ါး၀ါးကို ၾကည့္ေနေတာ့သည္။
            ` ၀င္းထြန္းစိတ္ႀကိဳက္...မေတြ႕ေသးလို႕ေနမွာပါ...ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့ အေခ်ာအလွေတြအမ်ားႀကီး...´ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္ရသည္။
            ` မထင္ပါဘူးဗ်ာ...ဒါနဲ႕..ဆရာေကာ...ရည္းစားရွိလား...´
            ` အင္း....ရန္ကုန္မွာ ရွိတယ္...´ ဖိုးဒင္ကိုေျပာထားတဲ့အတိုင္း ဆက္ၿပီးလိမ္လိုက္ရသည္။ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ ဖိုးဒင္လို ကၽြန္ေတာ့္ကို သင္ခိုင္းမယ့္ပံုမေပၚ။
            ` ေအာ္...ဒါဆို ဆရာ လြမ္းေနမွာေပါ့..´ ၀င္းထြန္းရဲ႕ ေလသံကေျပာင္းသြားသည္။ မသြက္လက္ေတာ့။
            ` ဒီလိုပါပဲကြာ...ၾကာရင္ေတာ့လည္း ေနသားက်သြားမွာပါ...´
            ` ....´ အနည္းဆံုး မိနစ္ ၂၅ ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္ရသည္ထင္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ၀င္းထြန္းပါ တကုိယ္လံုးေခၽြးေတြစိုရြဲေနသည္။ ေန႕လည္၁၂နာရီေက်ာ္သြားေပမယ့္ ေနအပူရွိန္ကေတာ့ ပိုၿပီးျပင္းလာ
သလားထင္ရသည္။ ဖိုးဒင္တို႕အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ တံခါးကပိတ္ထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲေရွ႕ကသြားၿပီး တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္သည္။ အိမ္ထဲတြင္ ဘယ္သူမွမရွိ။ ဦးတုတ္ဒီေန႕ျပန္မလာ။
            ` လာ...ခဏထိုင္အံုး...အစ္ကို အက်ၤ ီလဲလိုက္အံုးမယ္...´ ၀င္းထြန္းက အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ပိတ္လုိက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္နားတြင္၀င္ထိုင္သည္။ ႀကိဳးတန္းမွာလွန္းထားတဲ့ စြပ္က်ယ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္
ယူ၀တ္လိုက္သည္။ ၀င္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။
            ` ဆရာ ဒီရြာမွာေနသားေကာက်ၿပီလား...´ ကၽြန္ေတာ္ အတြင္းခံကိုခၽြတ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရွိေပမယ့္ ၀င္းထြန္းက ၾကည့္ေနေတာ့ မခၽြတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။
            ` အင္း...ေနသားက်ပါၿပီ...´
            ` ဒီေန႕မွ ပိုပူသလားလို႕...´
            ` ဟုတ္တယ္....ကမၻာႀကီးက ပူေႏြးလာၿပီေလ...´ ၀င္းထြန္းက သူ႕ရွပ္အက်ၤ ီကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ ထိုင္ရာကထၿပီး ကၽြန္ေတာ့္နားေလွ်ာက္လာသည္။ သူ႕အက်ၤ ီကို ႀကိဳးတန္းမွာလာလွမ္းသည္။
၀င္းထြန္းရဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးမွာ မည္းနက္မေနဘဲ ပန္းေရာင္နဲ႕အနီေရာင္စပ္ၾကား နီတီတီေလးျဖစ္ေနသည္။ ခ်က္ေအာက္နားကေန ပါးဆိုးခါးပံုစအထိ မည္းနက္ၿပီးတန္းေနေသာ အေမြးေကြးေကြးေလးေတြက ၀င္းထြန္း
ရဲ႕ အနည္းငယ္ပူေနေသာ ဗိုက္နဲ႕သိပ္မလိုက္။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကို ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေတာ့ ၀င္းထြန္းရဲ႕ဖင္ႀကီးေတြက တုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႕ဘယ္ညာယိမ္းသြားသည္။
            ` ေရေသာက္အံုးမလား...´
            ` ရတယ္ဆရာ...ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ့္ကို ခပ္ေသာက္မယ္...´ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ေဖးနံရံမွာေထာင္ထားတဲ့စားပြဲ၀ိုင္းေလးကို သြားယူဖို႕ေနာက္ေဖးကို၀င္သြားလိုက္သည္။ ၀င္းထြန္းကလည္းေရေသာက္
ဖို႕အေနာက္ကေနလိုက္လာသည္။
            ` ဆရာ...ထား...ကၽြန္ေတာ္သယ္ခဲ့မယ္....´
            ` ရပါတယ္ကြ...မေလးပါဘူး...´
            ` ဟာ...မဟုတ္တာ...ေပး...ကၽြန္ေတာ့္ကိုေပး...´ ၀င္းထြန္းရဲ႕ေက်ာျပင္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကို အတင္းတိုး၀င္လာသည္။ အိစက္ေနေသာ ၀င္းထြန္းဖင္ႀကီးေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ညီငယ္နဲ႕ပြတ္မိ
သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ၿပီး စားပြဲခံုကို သူ႕လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။ ေရကလည္းငတ္လာသည္။ ၀င္းထြန္းခံုကိုအေရွ႕မွာသြားထားတုန္း ကၽြန္ေတာ္ ေရေသာက္ၿပီး အေပါ့သြားလိုက္သည္။
အခုမွ ေနသာထုိင္သာရွိသြားသည္။ အိမ္ထဲျပန္၀င္လာေတာ့ ၀င္းထြန္းက ေရေသာက္ေနသည္။
            ` အခုမွပဲ ရင္ထဲေအးသြားေတာ့တယ္...´
            ` အင္း...´ ျပတင္းေပါက္နဲ႕မ်က္ႏွာမူေနတဲ့ဘက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေရြးၿပီးထိုင္လိုက္သည္။ ဒါမွ ေလတိုက္ရင္ နည္းနည္းေအးမွာ။ ၀င္းထြန္းက ေရွ႕တည့္တည့္လာမထိုင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာ၀င္ထိုင္
သည္။
            ` ကဲ...၀င္းထြန္း နားမလည္တာရွိရင္ေမးေလ...´
            ` ကၽြန္ေတာ္က အဂၤလိပ္စာလံုးအေခၚအေ၀ၚနည္းနည္းသိခ်င္တာ...´
            ` အင္း...အစ္ကိုသိသေလာက္ေျပာျပမယ္ေလ...အစ္ကိုက အခုမွစာသင္ေတာ့ ဆရာႀကီးေတြလိုေတာ့ ေမးတုိင္းမသိႏိုင္ဘူးေလ...´
            ` ဟုတ္ကဲ့...ဆရာသိသေလာက္ပဲေျပာပါ...´ ၀င္းထြန္းက သူယူလာတဲ့ဗလာစာအုပ္ေလးကိုဖြင့္လုိက္သည္။ အထဲမွာ ဘာမွေတာင္မေရးရေသး။ အသစ္စက္စက္။
            ` ဟို...ဆရာ...မရိုမေသ...လီးကို ဘယ္လိုေခၚလဲ...´ အိုးမိုင္ေဂါ့ လို႕ေအာ္ရမလား။ စာေရးဆရာမ ဂ်ဴး လို `ဘုရားေရ´ လို႕ေျပာလိုက္ရမလား။ သို႕တည္းမဟုတ္...တရုတ္ကားေတြထဲကလို မိုးနတ္မင္း
ေရ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကိုကယ္ပါအံုးလို႕ ဒူးေထာက္ၿပီး ေအာ္လိုက္ရမလား။ ဒီရြာက ရြာသားေတြက တကယ့္ကို အာဂ ေယာက်ာ္းေတြပါပဲလား။ ကၽြန္ေတာ္က တကယ့္ကို စြဲေဆာင္မႈရွိေနလို႕လား။
            ` ၀င္းထြန္းက ဘာလုပ္မလို႕လဲ...´ ၀င္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြကို မ်က္ေတာင္မခတ္လဲၾကည့္တယ္။ (ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မ်က္ေတာင္ခတ္ပါသည္)
            ` ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္စားလို႕ပါ...´
            ` စိတ္၀င္စားလို႕....´ ကၽြန္ေတာ္က အံ့ၾသတႀကီးေျပာေပမယ့္ ၀င္းထြန္းကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္သလို မထံုတတ္ေသး။
            ` ဟုတ္...´
            ` ေခၚနည္းေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ...penis, cock, dick, ေနာက္ၿပီး prick...သိပ္မသံုးတာေတြလည္းရွိေသးတယ္..Chopper, knob, pecker, tool...ရွိရင္လည္းရွိအံုးမယ္...ယူေက (UK) ကခေလးေတြေခၚတာက်ေတာ့ willy...´
            ` အမ်ားႀကီးပဲ...ဆရာေတာ္ေတာ္ေလ့လာထားတာပဲ....´ဆရာလည္းမင္းလိုစိတ္၀င္စားလို႕ေပါ့ကြာ...လို႕ ကၽြန္ေတာ္ျပန္မေျဖပါ။
            `ဒီလိုပါပဲကြ...စာေတြမ်ားမ်ားဖတ္ရင္ မ်ားမ်ားေတြ႕ေလပဲ...´
            ` ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရးေပးပါလား...´ စာအုပ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကိုထိုးေပးသလို လူကလည္း ကၽြန္ေတာ့္နားကပ္လာသည္။ ရန္ကုန္သား (အကုန္လံုးကိုမဆိုလိုပါ..)ေတြလို ေခါင္းလိမ္းဆီနံ႕ေတြ၊ေရေမြး
နံ႕ေတြ၊ ေနာက္ ပီေက (chewing gum)စားလို႕ထြက္လာတဲ့ပါးစပ္က ပူရွိန္းနံ႕ေအးေအးေတြေတာ့မရ။ ၀င္းထြန္းကုိယ္ေပၚက ေခၽြးနံ႕ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတာ့ရသည္။
            ` အစ္ကိုလည္း စာလံုးေပါင္းသိပ္မရဘူး...မေသခ်ာရင္ dictionary လွန္ၾကည့္..´
            ` ရပါတယ္ အစ္ကို...မသိတာထက္စာရင္ေတာ္ေသးတာေပါ့...´ ကၽြန္ေတာ္က ေရးေနတုန္း ၀င္းထြန္းရဲ႕လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ကိုလာကိုင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ မသိမသာ ေပါင္ကိုေရြ႕လိုက္ေပ
မယ့္ ေနာက္မဆုတ္သြား။ ၀င္းထြန္းက ေဂးပါလို႕ေျပာစရာမလိုေအာင္ကို ေဂး ေနပါသည္။
            ` ေရာ့..ၿပီးၿပီ... ေနာက္ေကာ ဘာသိခ်င္ေသးလဲ...´ စာအုပ္ကုိ လွမ္းမယူေသးဘဲ လက္က ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ရင္းနားအထိေတာင္ေရာက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ညီငယ္က ေခါင္းထခ်င္ေနၿပီ။ ဟူး...။
            ` ဒါဆိုရင္...ဟို...ေယာက်ာ္းခ်င္း ႀကိဳက္တဲ့...လိင္တူဆက္ဆံတဲ့ေယာက်ာ္းကိုေကာ ဘယ္လိုေခၚလည္း...´ ကၽြန္ေတာ္ေျဖသင့္သလား။ ၀င္းထြန္း က ေနတဲ့ ဇာတ္ကို ကၽြန္ေတာ္သိသည္။ ဒီယုန္ျမင္လို႕
ဒီျခံဳထြင္ေနသည္။ (စကားပံုမွန္လားမသိပါ...မွားရင္ စာဖတ္သူမ်ားျပင္ေပးၾကပါ) ။
            ` သူလည္းအမ်ားႀကီးပဲ...ရင့္ရင့္သီးသီး ေခၚတာလည္းရွိတယ္၊ သာမန္ေခၚတာလည္းရွိတယ္...ဗန္းစကားေတြလည္းရွိတယ္...ငါတို႕ႏိုင္ငံမွာေတာင္ေခၚတာေတြကနည္းတာမွမဟုတ္တာ...´ ၀င္းထြန္း
လက္ေတြက သိသိသာသာကိုလာပြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕လက္ကို ဖယ္ခ် မပစ္ခ်င္။ သိပါလ်က္နဲ႕မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။
            ` ဟုတ္တယ္ေနာ္.... အေျခာက္..ဂ်ီပုန္း...ေဂ်ာ္...အပုန္းမ....တခ်ိဳ႕ေတြဆိုရင္...အဲ့ဒီလူမ်ိဳးေတြကို က်က္သေရယုတ္တယ္လို႕... ေရာဂါပိုးျဖန္႕သမားေတြလို႕ ေျပာၾကေသးတယ္...ၿပီးရင္ ေျပာတဲ့သူေတြ
ကပဲ အဲ့ဒီ့ အေျခာက္ေတြနဲ႕ ပလူးပလဲ... ဆရာေကာ...အေျခာက္ေတြကိုရြံလား...´ ၀င္းထြန္းအသံက သိသိသာသာကို မိန္းမဆန္လာသည္။ လက္ညိႈးထိပ္ေလးကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ညီငယ္ကို မထိတထိ လုပ္ေနသည္။
            ` အစ္ကို..ရြံရင္...အခု ၀င္းထြန္းကို ေမာင္းထုတ္လုိက္တာၾကာၿပီ...´ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ အံ့ၾသတယ္ဆိုတာထက္အံ့ၾသရသည္။ ဘာလို႕မ်ားဒီလိုစကားေတြထြက္လည္းဆိုတာ မယံုၾကည္ႏိုင္
ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြရဲ႕ညိႈ႕ဓာတ္ေတြေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ မူးယစ္မိၿပီလား။ ၀င္းထြန္း ေဒါသထြက္မယ္လို႕ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ထင္လိုက္ေပမယ့္ ေဒါသမထြက္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ညီငယ္ကို
လက္နဲ႕အျပည့္အ၀ကို ကိုင္ေနေတာ့သည္။ ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ၀င္းထြန္းမ်က္လံုးေတြကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
            ` ဆရာ...ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ခ်င္တယ္...´
            ` ဒီတုိင္းေတာ့မရဘူး...´ ၀င္းထြန္းမ်က္၀န္းေတြက တကယ့္ကို ညိႈ႕ဓာတ္ေတြျပည့္ေနသည္။
            ` ဒါဆိုရင္....´
            ` အစ္ကို လုပ္ခိုင္းတာလုပ္ေပးရမယ္...´ ဦးတုတ္ရဲ႕ေလသံအတိုင္း ခပ္ၾသၾသ ေျပာလိုက္သည္။
            ` လုပ္ေပးမွာေပါ့ ဆရာရယ္...´
            ` တကယ္ေျပာတာ...´
            ` ကၽြန္ေတာ္ကလည္းအတည္ေျပာတာ...ဆရာခိုင္းတာအကုန္လုပ္ေပးမယ္...´ ကၽြန္ေတာ့္ညီငယ္ေလးကို အစြမ္းကုန္ဖ်စ္ညစ္ေနသည္။ အတြင္းခံထဲတြင္ အစြမ္းကုန္ေခါင္းေထာင္ေနေသာ ညီငယ္ က
ေတာင္အားႀကီးလို႕ နာေတာင္နာလာသည္။ စြပ္က်ယ္ကိုေတာ့ မခၽြတ္ေတာ့ဘဲ ပုဆိုးခါးပံုစကို ကၽြန္ေတာ္ေျဖခ်ေပးလိုက္သည္။ ေနာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဖင္ကိုၾကြၿပီး အသာခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီထဲက
ေငါက္ခနဲထလာေသာ ကၽြန္ေတာ့္ညီငယ္က ၀င္းထြန္းရဲ႕ဖ်စ္ညစ္မႈေတြေၾကာင့္ သာမန္ထက္ႀကီးေနသည္။ အေၾကာေတြက ခါတိုင္းထက္ ေဖာင္းကားေနသလိုပင္။
            ` ဆရာ့ဟာက အႀကီးႀကီး....´
            ` ႀကိဳက္လား...´
            ` အင္း...´ ၀င္းထြန္းရဲ႕လက္ကေလးေတြက ေတာသား သာေျပာတယ္ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ရယ္။ လီးရဲ႕အရင္းနားကေန ဒစ္ဖ်ားထိ အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးသည္။ ကၽြန္ေတာ္သာတျခားသူေတြရဲ႕လီးကို ကိုင္
ေပမယ့္ ၀င္းထြန္းလို အသာအယာ မကိုင္တတ္။
            ` ၀င္းထြန္း ဆရာခိုင္းတဲ့အတုိင္းလုပ္မယ္ဆို...´
            ` ဟုတ္....ေျပာေလ...မေျပာဘဲ ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ...´ ကၽြန္ေတာ္ေျပာရမွာအားနာေပမယ့္ ေျပာလိုက္ရသည္။
            ` please suck my dick...´
            ` yes, sir´ ၀င္းထြန္းက ထုိင္ေနရာကေန သူ႕ကိုယ္ကို ေမွာက္အိပ္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လီးဆီကို မ်က္ႏွာအပ္ထားလိုက္သည္။ လွ်ာဖ်ားေလးက ဒစ္အဆံုးနားေလးကို ထိရံုေလး ထိသြားသည္။
ကၽြန္ေတာ့္တကိုယ္လံုး အေၾကာေတြေတာင့္တင္းသြားသည္။ ၀င္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္လီးကို သူတန္ဖိုးအထား    ဆံုးအရာတစ္ခုကို ၾကည့္သလို တသသ ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကိုအသာဟ ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ေတ့ကာ သြင္းယူလိုက္သည္။
            ` ဟူး..........ကၽြတ္....´ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ခ်ိဳင့္ေအာင္ အားနဲ႕စုပ္ယူလိုက္တဲ့ ၀င္းထြန္းရဲ႕စုပ္ခ်က္ေတြက တခ်က္တည္းနဲ႕တင္ လရည္ေတြထြက္ေလာက္သည္။ မ်က္လံုး ႏွစ္ဖက္ကိုမွိတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္
ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္သည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕ ျပဳစုမႈေအာက္မွာ မွိန္းေမာေနလိုက္သည္။ တျပြတ္ျပြတ္နဲ႕ ကေလးတေယာက္ lollipop စုပ္သလို စုပ္ေနေတာ့သည္။ အရင္တခါ အစုပ္ခံဖူးတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာေကာင္းသည္။
            ` ရၿပီ...၀င္းထြန္းရၿပီ...´ ႏႈတ္ခမ္းတ၀ိုက္မွာ တံေတြးေတြနဲ႕ စိုေနသည္။
            ` ကၽြန္ေတာ္ မ၀ ေသးဘူး...´ ေဟာဗ်ာ...လီးစုပ္တာေတာင္ ၀တယ္ မ၀ဘူးရွိေသးတယ္။
            ` ဒီ့ထက္ေကာင္းတာ ေကၽြးမယ္...´
            ` ဆရာ...ass ကို fuck မွာမလား...´ အဂၤလိပ္စာလံုး ညွပ္ၿပီးေျပာေတာ့ နား၀င္ခ်ိဳသလိုေတာ့ရွိသား။ ဆရာ ဖင္လုိးမွာလား လို႕ေမးတာထက္ေတာ့ ေကာင္းပါေသးသည္။
            ` yes´  ၀င္းထြန္းက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ၀တ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ေျဖခ်လိုက္သည္။ အတြင္းခံမ၀တ္ထားသျဖင့္ အဆီေတြရွိေသာ အိေနတဲ့ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာ ၀င္းထြန္းလီးက အစြမ္းကုန္ေခါင္း
ေထာင္ေနသည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕ ဒစ္ကအရင္း လီးတေခ်ာင္းလံုးထက္စာရင္ေသးေနသည္။ အရင္းက ခပ္တုတ္တုတ္။ ၾကံေတြရဲ႕ ခ်ိဳ (ဂ်ိဳ) ေတြလို ေကာ့ေနသည္။
            ` မင္း ဟာကလည္း မေသးပါလား...´
            ` အေဖ ေပးတဲ့အေမြေပါ့..´
            ` ဒါဆို...၀င္းထြန္းအေဖရဲ႕ cock က အႀကီးႀကီးေပါ့..´
            ` ဟုတ္တယ္...အႀကီးႀကီးပဲ..´
            ` ေနအံုး...အစ္ကို ကြန္ဒံုး သြားယူလိုက္အံုးမယ္...´
            ` ဟုတ္...ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို ေနေပးထားရမလဲ....ေလးဘက္ေထာက္ေပးထားရမွာလား...ပက္လက္လွန္ေပးထားရမွာလား...´ ကၽြန္ေတာ့္ အိတ္ထဲက ရန္ကုန္ကပါလာတဲ့ ကြန္ဒံုးကို ထုတ္လိုက္သည္။
ပိုပို လိုလို ယူလာတာမွန္သြားသည္။
            ` ေလးဘက္ေထာက္ေပးထား...´ ၀င္းထြန္းက ျပတင္းဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး အိၿပီး ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ ဖင္ႏွစ္လံုးႀကီးကို ေလထဲတြင္ ေျမာက္ထားသည္။ ဖင္ႏွစ္မြာၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္လုိက္သည္။
ဖင္ၾကားထဲတြင္ မည္းနက္ေကြးေကာက္ေနေသာ အေမြးမ်ားက ၀င္းထြန္းရဲ႕ခ်ယ္ရီေပါက္ေလးကို ၀ိုင္းရံထားသည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕ ခ်ယ္ရီေပါက္ေလးက ပါကင္ မဟုတ္။ ဟတတ ျဖစ္ေနသည္။ ကြန္ဒံုးကို လီးတြင္မစြပ္ခင္
ဖင္ေပါက္ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
            ` အား...ေကာင္းတယ္ ဆရာ...´
            ` ၀င္းထြန္း ဖင္ခဏခဏ ခံဖူးတယ္ထင္တယ္...´ ၀င္းထြန္းက သမင္လည္ျပန္ (၀ိုင္၀ိုင္း သီခ်င္းမဟုတ္ပါ) ၾကည့္သည္။
            `  အင္း ...ခံဖူးတယ္...ခဏခဏေတာ့မဟုတ္ဘူး...´
            ` စပ္စုတယ္လို႕ေတာ့ မထင္နဲ႕....ဘယ္သူနဲ႕ျဖစ္တာလဲ...´
            ` ဦးညိဳနဲ႕...´ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္လန္႕သြားသည္။ ဒစ္ဖ်ားတြင္ စြပ္ေနေသာ ကြန္ဒံုးပင္ မ၀င္ခ်င္သလိုျဖစ္သြားသည္။
            ` ေနာက္မေနနဲ႕...အတည္ေမးတာ...´
            ` ေဟာဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အတည္ေျပာတာ...ဆရာ...ထည့္လုိက္ပါေတာ့ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး....´  ကၽြန္ေတာ္က မထည့္ေသးဘဲ လီးကို ေဒါင္လိုက္ ဖင္ၾကားထဲမွာ ထည့္ၿပီး ပြတ္
ဆြဲေပးလိုက္သည္။   
            ` ဦးညိဳ ဆိုတာ ေအးျမ အေဖမလား...ဘယ္လိုက ဘယ္လိုစျဖစ္တာလဲ...´
            ` ဆရာ အရမ္းသိခ်င္ေနပံုရတယ္...ေျပာၿပီးရင္ေတာ့ထည့္လိုက္ေတာ့ေနာ္.....ကၽြန္ေတာ္တို႕ထန္းေတာထဲမွာ ဦးညိဳက တခါတေလ လာေသာက္တယ္...ဦးတုတ္ႀကီးနဲ႕ သူ႕ေဘာ္ဒါေတြကေတာ့
ေန႕တိုင္းနီးပါး...ဦးညိဳအဲ့ဒီေန႕က ေသာက္တာမ်ားသြားၿပီး ထန္းေတာထဲက တဲေလးထဲမွာ အိပ္တယ္...အဲ့ဒီ့မွာ ျဖစ္တာပဲ...ကၽြန္ေတာ္ကပဲစတာပါ...´
            ` ၀င္းထြန္းက ဆရာႀကီးပဲ...´ ဒစ္ဖ်ားကို ခ်ယ္ရီ၀ေလးတြင္ေတ့ၿပီး အဆီေတြနဲ႕ အိေနေသာ၀င္းထြန္းခါးကို ကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ သံုးၿပီးသား အေပါက္မို႕ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ၀င္သြားသည္။
            ` အား....ဆရာက မေျပာမဆို...´
            ` မင္းပဲ ေျပာၿပီးတာနဲ႕ထည့္ဆို...´
            ` အား...စိတ္ထဲက မျပင္ဆင္ရေသးေတာ့နာတာေပ့ါ ဆရာရ...´ သံုးၿပီးသားအေပါက္ေပမယ့္ အနည္းငယ္ေတာ့က်ပ္သည္။ စီးပိုင္ေနသည္။ တျပြတ္ျပတ္နဲ႕ တဘက္ဘက္ (ဖင္နဲ႕ ေပါင္ရိုက္သံ)
ေတြဟာ ညီညာစြာထြက္ေပၚလာသည္။ အခ်က္ ေလးငါးဆယ္သာ ေဆာင့္ရအံုးမည္ထင္...ကၽြန္ေတာ္ၿပီးခ်င္လာသည္။
            ` အား...ေကာင္းလာၿပီ....ဆရာ ...ျပင္းျပင္းေလး...´
            ` ျပင္းလို႕မရေတာ့ဘူး....ၿပီးေတာ့မယ္...´
            ` ဟာ...ဆရာ..ေနအံုး...ခဏနားမယ္...´ ၀င္းထြန္းကမေျပာမဆို ေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ သူ႕ဖင္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္လီးက ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ ကြန္ဒံုးေပၚတြင္ ေပေနေသာ အက်ိအခၽြဲအျပင္
အ၀ါရင့္ရင့္ အဖတ္မ်ားပါ ကပ္ေနသည္။ ( စာဖတ္သူမ်ာ ရြံသြားရင္ ခြင့္လြတ္ပါ)။ ဒီေကာင္ေလး ေသေသခ်ာခ်ာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္လာခဲ့ပံုမရ။ ၀င္းထြန္းက ပက္လက္လွန္လုိက္ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္ကို V ပံုစံကား
ထားလိုက္သည္။
            ` ဆရာ...ထည့္လို႕ရၿပီ....´
            ` အင္း...´ ဒီတခါ ကၽြန္ေတာ္ လီးကို မကိုင္ဘဲ ၀င္းထြန္းရဲ႕ ဖင္ေပါက္ကိုၿဖဲကာထည့္လိုက္သည္။ ပက္လက္ျဖစ္လို႕ ၀င္းထြန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက ကြက္တိ။ ၀င္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္
လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရလာနမ္းသည္။ အလုိက္သင့္ ျပန္နမ္းေပးလိုက္သည္။ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္အနမ္း၊ (ပထမ အနမ္းက ေက်ာင္းတတ္တုန္းကျဖစ္သည္)
ကၽြန္ေတာ့္ ဖင္ကို နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္လုပ္ၿပီး ၀င္းထြန္းရဲ႕ခ်ယ္ရီေပါက္ေလးကို အားရပါးရ ဇိုးဇိုးဇက္ဇက္ ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။ ပက္လက္အေနအထားက အထဲကို ပို၀င္သည္။ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိ ကၽြန္ေတာ္
ေအာင့္ထားၿပီး ေနာက္ဆံုး...
            ` အား....အား....´ ကၽြန္ေတာ္ခါးအားေတြကို အစြမ္းကုန္သံုးၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို အားနဲ႕ဖိကပ္လိုက္သည္။ လရည္ေတြက ကြန္ဒံုးအိတ္ေလးထဲတြင္ေတာ့ အျပည့္ျဖစ္သြားမည္ထင္။
            ` ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာရယ္....ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မၿပီးေသးဘူး...´ ၀င္းထြန္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အားရပါးရ စုပ္သပ္လိုက္ၿပီး ၀င္းထြန္းကုိယ္ေပၚမွ ေအာက္ကို ေလ်ာဆင္းသြားလိုက္သည္။
အစြမး္ကုန္ေထာင္မတ္ေနေသာ ၀င္းထြန္းရဲ႕လီးကို ပါးစပ္ျဖင့္အသာအယာစုပ္သြင္းလိုက္သည္။
            ` ဆရာ...ဟာ...မလုပ္နဲ႕...ငရဲေတြႀကီးကုန္မယ္...´
            ` အခု အခ်ိန္မွာ အစ္ကိုက ၀င္းထြန္းဆရာမွမဟုတ္တာ...စာသင္ခန္းထဲမွာသာ ဆရာ´ လက္တဖက္က အေပၚေအာက္ အတက္အဆင္းလုပ္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႕ ျပန္ျပဳစုေပးလိုက္သည္။ ၀င္းထြန္းက
ကၽြန္ေတာ္ စုပ္တာကို ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ..
            ` ဆရာ....ရၿပီ...ကၽြန္ေတာ္ထြက္ေတာ့မယ္....ပါးစပ္ကိုဖယ္လိုက္...´ ဒီတခါေတာ့ ပါးစပ္ကို လီးနားကေနခြာလိုက္သည္။ လက္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ ထုေပးလုိက္ရာ ပူေႏြးခၽြဲပ်စ္ေနတဲ့ သုတ္ရည္ေတြက
ကၽြန္ေတာ့္ပါးျပင္ေပၚကို တပ်စ္ပ်စ္နဲ႕ ပက္လိုက္သည္။ ပါးျပင္ေပၚကစီးက်လာတဲ့ လရည္ေတြကို လက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္သုတ္ပစ္လိုက္သည္။
            ` ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာ....´
            ` ကဲ...ဇိမ္ခံမေနနဲ႕ေတာ့...ထေတာ့...ဖိုးဒင္ အေဖ ျပန္လာေတာ့မယ္...´ ကၽြန္ေတာ့္လီးမွာ အခုထိ တြယ္ကပ္ေနတဲ့ ကြန္ဒံုးကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ေဖးမွာသြားေဆးေၾကာလိုက္သည္။ ၀င္းထြန္းရဲ႕
ဖင္ေတြေတာ့ ဘယ္လိုေနမွန္းမသိ။ ကၽြန္ေတာ့္လီးကေတာ့ အားရပါးရ လုပ္လိုက္ရလို႕ျဖစ္မည္။ ေခြေခြေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ဒစ္ထိပ္ဖ်ားေလးကေတာ့ စစခ်င္းထိုးထည့္ထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ နည္းနည္း နာေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ဖိုးဒင္တို႕ရြာေလးကို အမွန္ပင္ခ်စ္မိသြားသည္။ အရာအားလံုးၿပီး ျပည့္စံုေနေသာ ရြာေလးကေန ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတာင္ မျပန္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ေအးခ်မ္းေသာ ေဖာ္ေရြေသာ...အိုး...ေျပာစရာမရွိေအာင္ ျပည့္စံုေနေသာရြာ...ဖိုးဒင္တို႕ရြာကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီတသက္ ဘယ္ေတာ့မွေမ့ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။

 ( စာဖတ္သူ ညီအစ္ကို မ်ားကိုလည္း ဖိုးဒင္တို႕ရြာကို လာလည္ဖို႕ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါသည္။)



22.12.2009 (9:09 pm) တြင္ အၿပီးသတ္ေရးသည္။

မွတ္ခ်က္။    ။ မၿပီးေသးပါ...သိုးငယ္ ဆက္ေရးပါအံုးမည္။ ဘယ္ေတာ့ဆက္ေရးျဖစ္မည္ကို သိုးငယ္ ကိုယ္တုိင္မသိပါ။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တႏွစ္လံုး သိုးငယ္ကို ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြေပးေသာ သိုးငယ္သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္ညီအစ္ကို
အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။ ႏွစ္သစ္မွာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္အားလံုး ( မဖတ္သူမ်ားလည္းပါသည္) ေပ်ာ္ရြင္ၿပီး လိုရာဆႏၵေတြ တလံုးတ၀ႀကီး ျပည့္၀ပါေစဟု ဆုေတာင္းလ်က္....


Tuesday, December 22, 2009

Heaven (Ending)

အိစက္ေနတဲ့အိပ္ယာရဲ႕အေတြ႕မွာေမ်ာပါေနတုန္း ခပ္လႈပ္လႈပ္ျဖစ္မႈအေနအထားေၾကာင့္ေရာ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ပါ ကြၽန္ေတာ္ႏုိးထလာရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာတာကိုသတိျပဳမိတဲ့ Staci က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုအသာလွမ္း ဆြဲကိုင္လိုက္ ရင္း 'come on and join us' ဆိုတဲ့အေျပာနဲ႕အတူ ႏႈတ္ခမ္းအိေထြးေထြးနဲ႕ နမ္းစုပ္မႈကိုခံလိုက္ရပါသည္ေကာ။ သူမ အနမ္းကို ၾကာရွည္မရလိုက္ပါဘူး။ သူ႕ေယာက္်ားဘက္ျပန္လွည့္သြားရင္း French kiss နမ္းေနၾကတာ အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာတယ္။

သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းေငးေနတဲ့ ေနရာမရျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေခါင္းကို လက္နဲ႕အသာဆြဲကိုင္ကာ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းဆီ ေနရာခ်ေပးရင္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကေတာ့ Ray ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ေသာ့ခတ္ထားလ်က္။ အိုး...အားရစရာေကာင္းလိုက္ တာ ေပါက္စီအၾကီးၾကီးေတြ၊ ႏို႔သီးေခါင္းတစ္ဖက္ကို အသာလွ်ာနဲ႕ကလိရင္း အျခားတစ္ဖက္ကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ျဖည္း ျဖည္းညႇစ္ၾကည့္ရတာေပါ့ဗ်ာ။

'Mmmmmmm… your mama must have had a hard time weaning you,'

Ray နဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းဂေဟဆက္ရာကေန ကြၽန္ေတာ့္ကလိမႈကို အားေပးလာတာေၾကာင့္ ပိုၾကိဳးစားမိရတာ 'ရွလြတ္...ရွလြတ္'။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာဖ်ားေတြက ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ကလိတာသာမက ငံုစုပ္မိတာေၾကာင့္ Staci ဖီးလ္အရမ္းလာတာေသ ခ်ာတယ္။ Ray ကလည္း အားက်မခံဘယ္ဘက္က ႏို႕သီးေခါင္းကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႕အျပိဳင္ျပဳစုေတာ့တာေပါ့။ ပါးစပ္ကညည္း တြားသံေတြထြက္လာသလို ခႏၶာကိုယ္ကလည္း လူးလြန္႔ကာ အားကိုးအားထားအျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒစ္ေတြကို လက္ႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ အေသဆုပ္ကိုင္ထားသေပါ့။

အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ Staci က Ray ရဲ႕ Dick ကိုငံုစုပ္ေနသလို Rayကကြၽန္ေတာ့္ Dick ကို အားရပါးရစုပ္ျပဳေပးရင္း ကြၽန္ေတာ္ကလည္း Staci ရဲ႕ Dick အေသးစားအစိေလးကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္လ်က္ ၀ိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ျဖစ္ကေရာ။

Staci ကသူမအပိုင္ Rayရဲ႕ Dick ကို အစြမ္းကုန္ျပဳစုေနတာကို မ်က္စိနဲ႕နည္းယူမွတ္သားရတာေပါ့ဗ်။ ထိပ္ဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႕ကလိလိုက္၊ ကြမ္းသီးေခါင္းကိုငံုစုပ္လိုက္၊ ေခါင္းကိုခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားကာ အဆံုးထိသြင္းလ်က္ တစ္မ်ိဳး အိုး...မိုက္မွမိုက္။ Ray ကလည္း တစ္မ်ိဳး ခပ္ရြရြေလးတစ္ကယ့္ကို ရြရြေလး ကြၽန္ေတာ့္ဒစ္ကိုစုပ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္ေလ ေကာင္းကင္ဘံုကိုေရာက္ေနတဲ့အတိုင္းပါပဲ။

ကေလးငယ္ေလးရဲ႕ ဒစ္အေသးစားေလးအတိုင္း ျပဴးေေနတဲ့ Staci အစိေလးကိုကြၽန္ေတာ္ လွ်ာဖ်ားခပ္မာမာေလးနဲ႕ ကလိသလို ငံုငံုစုပ္မိတာ မိနစ္အေတာ္ၾကာပါတယ္။ လက္ခလယ္ကိုသံုးလို႔ အတြင္းသားဆီကိုလည္း ရွန္တိန္တစ္ျပိဳင္ တည္း ကစားမိတာလည္းရွိတယ္၊ဗီဒီယိုကားေတြထဲကအတိုင္း ထပ္တူျဖစ္ေစရမယ္ေလ။

'ရွိး...အ.အ' Rayကရွလြတ္ကနဲေနေအာင္ သူ႔ပါးစပ္ထဲ My dick စုပ္သြင္းလိုက္တာ 'အားပါးပါး'.

လက္ခလယ္ကို ခပ္သြက္သြက္ အသြင္းအထုတ္လည္းလုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ Staci ရဲ႕အတြင္းသားေတြဟာ ရႈံ႕ပြရႈံ႔ပြျဖစ္ကာ အရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕ထြက္လာေတာ့တယ္။ အဲဒါကလည္း ကြၽန္ေတာ္ဖီးလ္ေကာင္းသြားခ်ိန္နဲ႕ မေရွးမေႏွာင္းပါ။ ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ မိုးေပၚကသိၾကားမင္းက ဆက္မလုပ္ဖို႔ ဆင္းတားေတာင္မရေတာ့ပါဘူး။

Ray ေခါင္းဟာလည္း ခပ္သြက္သြက္ အထက္ေအာက္ ေရြ႕လ်ားေနသလို သူ႕လွ်ာဖ်ား၊ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဟာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ Rock တံၾကီးကို ရစ္ပတ္လိုက္ မ်ိဳခ်လိုက္ အသြင္းအထုတ္ကစားေပးတာေၾကာင့္ Staci ရဲ႕အစိကိုမစုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ အိပ္ယာေပၚလဲေလ်ာင္းျပီး ဖီးလ္တက္ရပါျပီ။ 'အား...အား ..အ'

ထို႔အတူ Stici ရဲ႕စုပ္ယက္ေပးမႈေၾကာင့္ Rayရဲ႕ Rocket ၾကီးဟာ အဆမတန္ေထာင္မတ္ေနတာ မိုးေပၚပစ္လႊတ္ ေတာ့မယ့္အတိုင္း။ ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း သူမရဲ႕ေယာက္်ားကို ျပဳစုေနတာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားကို သူလာျပီးျပဳစု ေနတယ္လို႔ စိတ္ထဲထင္လာမိတဲ့အထိစြမ္းပါတယ္။

'Oh! Oh…hhh! My God!'

ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ မထိန္းတတ္ေသးပါဘူး။ တပ္ထြက္ေတာ့လည္းမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ အထာေတာ့မက်ေသးဘူးလို႔ ဆိုရမယ္။ လွ်ာေတြ အာေတြ အစုပ္အယက္ေတြ အရမ္းကိုေကာင္းတာေၾကာင့္ Ray ရဲ႕ပါးစပ္ထဲ ပန္းထည့္မိျပန္တာေလ။ ထြက္သြားေပမယ့္ မေပ်ာ့ေသးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို သူဆက္ျပီးစုပ္ေနေသးတာေပ်ာ႕သြားတဲ့အထိ။ အသက္ကို ပံုမုန္ရွဴ ျပီးေတာ့ ေဘးကို ေစာင္းျပီး အေမာေျဖရတယ္။

'He's even better fresh from the spout,'

Ray ကအျပံဳးတစ္ခ်က္ျပံဳးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမွတ္ခ်က္ခ်ပါရဲ႕။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေခြၽးေတြထြက္စျပဳရင္း ၾကြက္သားေတြ လည္း အေျမႇာင္းကိုထလို႔ပါပဲ။ Staci ကဒူးႏွစ္ဖက္ကိုေကြး သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ထားလိုက္ျပန္ေတာ့ Rayက အဆင္သင့္ေနရာယူ pussy ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို အသာျဖဲကာ Rocket ၾကီးကို တထစ္ခ်င္းတြင္းေအာင္းေတာ့တာပါပဲ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ တင္ပါးေတြကို ဇေကာ၀ိုင္းလုပ္လိုက္နဲ႕ ၾကည့္သူ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ ရင္ေတြေတာင္ ျပန္လုန္လာတယ္။

Ray တစ္ေယာက္ ခုတင္ေဘးစားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ KY Jellyကိုယူ သူ႕အတံေပၚညႇစ္ခ်ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ကို အရွိန္ျမႇင့္ ပါေတာ့တယ္။

'Oh, Ray…'

'Ommmm.. I'm Cumming, baby. I'm Cumming….."

Staci ရဲ႕ညည္းတြားသံေၾကာင့္ Rayရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြဟာ ေႏွးမသြားပါဘူး။တင္ပါးက်စ္က်စ္ေတြကို အားယူရင္း အသားကုန္ ေဆာင့္ေနေတာ့တာဗ်။

ရုတ္တရက္ အသာေငးၾကည့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကို Staci အသာဆြဲကိုင္ကာ သူ႔ရဲ႕ႏို႔သီးေခါင္းစီေနရာခ် စုပ္ျပဳခိုင္းပါရဲ႕။ ဘာရမလဲ ေပါက္စီေတြကို ညႇစ္ ႏို႔သီးေခါင္းကိုစုပ္လိုက္တာ သူမရဲ႕ဖီးလ္ ကိုပိုျမႇင့္လိုက္သလိုျဖစ္သေပါ့။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူမရဲ႕ ခ်က္ေပါက္ေလးေတြ ဆီးစပ္ေမႊးေလးေတြကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ကလိ Rayရဲ႕ Rockတံၾကီး အသြင္းအထုတ္လုပ္ေန တဲ့ အေပါက္၀က အစိေလးကိုလည္း ငံုစုပ္မိရေတာ့ အနံ႔တစ္မ်ိဳးကိုရတာ စိတ္ကိုပါၾကြေစလိုက္တာမ်ား 'ဂလု' ။

'Ever taste can't juice, Alex?'

Ray ရဲ႕အေမးကို မေျဖမိပဲ စုပ္ယက္ေနမိတဲ့ အခ်ိန္ သူ႕ Rocket ၾကီးကို Staci's pussy ထဲက စြဲႏႈတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ထဲ ရုတ္တရက္ ထိုးထည့္ေပးတာမွာ လန္႔ျပီး ပါးစပ္ဟလိုက္မိျပန္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းထဲေတာင္ ေလ်ာကနဲ ၀င္သြားရပါတယ္။ အသက္မနည္းရွဴျပီးျငိမ္ေနမိတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုကိုင္ကာ အထုတ္အသြင္းသြက္သြက္လုပ္ဖို႔ Staci ညႊန္ၾကားတယ္ေလ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုဖိဖိျပီးေပါ့။

မ်က္စိေရွ႕မွာ လတ္တေလာျမင္ထားတာေရာ ဗီဒီယိုေတြၾကည့္ထားတာေၾကာင့္ သိေနတာေတြေရာ အခု Rayရဲ႕ငပဲကို စုပ္မႈတ္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ္သံုးပါေတာ့တယ္။ ေခါင္းကိုခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားရင္း ပါးစပ္ထဲအသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္ ေအာက္ေျခထိေအာင္ အာေခါင္ထဲထိမ်ိဳလိုက္ ကြမ္းသီးေခါင္းကို ငံုေပးလိုက္ စသျဖင့္ေပါ့။

'Oh, geez!' 'This kid's a natural-born cocksucker!'

'၀ူး' ခပ္ထြားထြားအသားဆိုင္ကို ကြၽန္ေတာ္စုပ္မ်ိဳေနစဥ္မွာပဲ Staciက သူ႕အစိေလးကို လက္နဲ႕အသာပြတ္ျပီး ဖီးလ္ယူ ေနသလို သူ႕မ်က္လံုးေတြက အေရာင္ေတြေတာက္လို႔။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္တစ္ခုလံုးလည္း ေရႊနီငွက္ေပ်ာသီးၾကီးက အျပည့္ ေနရာယူထားတာေပါ့။

'I'm about to cum!'

'This kid's about to blow my wad!

 Ray အသည္းခိုက္ေနျပီ ကြၽန္ေတာ့္ျပဳစုမႈကိုေလ။ သူ႕လႈပ္ရွားမႈေတြေၾကာင့္ his rocket အာေခါင္ထဲေရာက္ေရာက္ လာတာ အသက္ကို မွန္ေအာင္ရွဴရတယ္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ။

'In me, Ray!' ' Cum in me'

သူ႕မိန္းမရဲက အမိန္႕အတိုင္းပါပဲ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲက ဆြဲထုတ္ျပီး အရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ အေပါက္ထဲကို ထိုးထည့္ လိုက္တယ္။ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ Rayရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြဟာ ေလွေလွာ္သမားေတြလို ေရွ႕ထိုးေႏွာက္ငွင္ ခပ္ျပင္းျပင္းေလွာ္ခတ္သလို  Staciရဲ႕ဗိုက္သားေတြဟာ ေရျပင္အလား လႈိင္းထေနပါျပီ။ ႏွစ္ဦးသားျပိဳင္ပြဲ၀င္ေနတဲ့အတိုင္း တက္ညီလက္ညီ ခပ္ျပင္းျပင္း ေလွာ္ခတ္ေနၾကတာ သူတို႔ပါးစပ္ကညည္းတြားသံမ်ားဟာ chorusေတြလိုပဲ၊ သူတို႔အရွိန္ ျမင့္သံ တက္က်သံေတြဟာ ဟာမိုနီကို မိလို႔။ ကကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း အနားမေပးခ်င္ဘူး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို သူ႕ဆီ ဆြဲယူရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္စုပ္ယူနမ္းလိုက္ရင္း ျပီးေတာ့တစ္ခါ သူ႕မိန္းမေပါင္ၾကားဆီ မ်က္ႏွာမူ ေစေတာ့တယ္။

Staciရဲ႕ဗိုက္သားေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ အသာတို႔ထိရင္း ထန္းလ်က္ခဲဆီလွ်ာနဲ႕ကလိရျပန္ေပါ့တစ္ခါ။ ေရႊနီၾကီးက အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနသလို Staci ကလည္းျပန္ျပီး ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေနတာ အရည္ၾကည္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာဆီ ငံက်ိက်ိအရသာေတြေပးပါေတာ့တယ္။ ထိုစဥ္ခဏ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ဘက္ကို Rayေနရာေရႊ႕ကာ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါး ေတြကို အသာဖ်ဲ သူ႕လွ်ာကိုအရွည္ၾကီးထုတ္ကာ အလ်ားလိုက္ကလိပါေတာ့တယ္။ ဘယ္လိုဖီးလ္ၾကီးလည္း အား....ဘယ္ လို...ဘယ္လို ဖီးလ္မွန္းမသိေပမဲ့ အရမ္းကိုေကာင္းပါတယ္။ အေပါက္၀ေလးကို ကလိတယ္၊ တင္ပါးေတြကို သြားႏွင့္ခပ္ဖြဖြ ကိုက္တယ္ အိုး..... ဖီးလ္အရွိန္အရမ္းျမင့္လာတာေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ Staciရဲ႕အစိေလးကို အားရပါးရစုပ္ယူ ကလိမိရပါျပီ။

'Oh, honey…..the kid can suck pussy, too!'

မိန္းမူးေနတဲ့ခဏ အာရံုေ၀၀ါးေနတာ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာသြားပါတယ္။ သတိမူမိခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္၀က္မာေနတဲ့ သူ႕ဒစ္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ေလးကို အေပါက္ခ်ဲ႕စျပဳေနတဲ့ ရဲ႕ၾကိဳးစားမႈကို တန္းျပီးခံစားရေတာ့တာပဲ။ ထိပ္ေလးကို သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ကစားေနတာမွာ သူ႕ဒစ္က အရမ္းမမာေနလို႔ေတာ္ပါေသးရဲ႕။

'အာ...အ'

Rayသူ႕ဒစ္မွာ သုတ္လိမ္းကာ ကြၽန္ေတာ့္ခေရ၀ထဲႏွဲ႕ျပီးသြင္းခ်လိုက္ပါတယ္။ အစပိုင္းကေတာ့ျဖည္းျဖည္းေပမယ့္ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ သူ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြ သြက္လာပါေတာ့တယ္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာမ်ားဟာလည္း Staci's pussy ထဲေလွ်ာကနဲ ေလွ်ာကနဲပါ။ ဘယ္တုန္းကမွ မခံစားခဲ့ဖူးတဲ့ ဖီးလ္မ်ိဳး အခုခံစားေနရပါျပီ။ ခပ္မိုက္မိုက္စံုတြဲမွာ ေယာက္်ားလုပ္သူရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြခံယူရင္း မိန္းမလုပ္သူရဲ႕ အသားႏုေတြ ကိုစုပ္ယူမိေနတဲ့ဖီးလ္ေလ။

'He's gonna make me cum again, Ray!'

'I'm there too, baby!'

တင္းျပီးက်စ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို အေသအခ်ာကိုင္ျပီး အထုတ္အသြင္းလုပ္ေနတာ ခုတင္ၾကီးကို လႈပ္ရမ္းေနလို႔ပါပဲ။ Staciလည္းကြၽန္ေတာ့္အလ်က္ခံယူရင္း သူ႕ဘာသာအစိကို ကလိလွ်က္ climaxေရာက္ဖို႔လုပ္သလို Rayလည္း အသက္ရွဴသံလႈပ္ရွားမႈေဆာင့္ခ်က္ေတြကအျပင္းထန္ဆံုးေတြျဖစ္လာပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အသားထဲက ဘယ္လိုလႈပ္ရမ္းမႈေတြလည္းမသိ နာက်င္မႈေတြမသိ ဖီးလ္အရမ္းေကာင္း...ေကာင္းလာျပီ...အ...အ..အား။ ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ျဖစ္မႈ ေမႊခ်က္ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ အရမ္းေကာင္းသြားသလို Staciလည္းတြန္႕လိန္ေကာက္ေကြး အို..အို႔အား အားေတြ ျဖစ္လို႔။

ကြၽန္ေတာ့္ခေရတြင္းထဲက Rayရဲ႕ငပဲၾကီး တျဖည္းျဖည္းထုတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲ ဟာကနဲခံစားလိုက္ရပါတယ္။ နာတာလား....ထပ္လိုခ်င္ေသးတာလားမသိတဲ့ တစ္မ်ိဳးေသာခံစားခ်က္ပါ။

ခဏအၾကာ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာသြားခ်ိန္မွာေတာ့ သံုးဦးသား အိပ္ယာေပၚမွာျငိမ္သက္သြားကာ အနားယူမိၾက ရပါေတာ့တယ္။ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေပမဲ့ ေက်နပ္ၾကတဲ့ျပိဳင္ပြဲ ကစားပြဲေလးေပါ့။

ဟူး....။

X          x           x

'ေဒါင္...ေဒါင္' ဆိုတဲ့ သံုးနာရီထိုးတဲ့တိုင္ကပ္နာရီသံေၾကာင့္ သံုးေယာက္အတူေရပန္းေအာက္မွာ ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ ခဲ့ၾကပါ တယ္။ Rayဟာကြၽန္ေတာ့္ကိုအနမ္းမ်ားစြာေပးသလို ညီငယ္ေလးလို ကေလးတစ္ေယာက္လို ဆပ္ျပာတိုက္သန္႔စင္ မႈကို လုပ္ေပးပါေသးတယ္။

ျပီးေတာ့ အနည္းငယ္ေပ်ာ့ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားကို အာေငြ႕ေပးရင္း ေျခာက္ေသြ႕မႈေပးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ပါးစပ္ထဲ စိုစြတ္မႈကိုျဖစ္ေစလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒီေန႔သံုးၾကိမ္ေျမာက္ဆိုပါေတာ့။

ဟိုးေရကူးကန္ၾကီးကိုစီးမိုးျမင္ေနရတဲ့ Rayတို႔အခန္းက အခုေတာ့ ျပတင္းေပါက္လိုက္ကာေတြဖြင့္ျပီ။ Staciလည္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေရာက္ျပီ၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ Rayရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာေႏြးေႏြးေထြးေထြးစကားအတန္ၾကာေျပာေနျဖစ္ျပီေပါ့။ အံ့ၾသေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ ေန႔လည္ခင္းအခါသာမယေလးကို ကြၽန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရတာပါပဲ။

ဓာတ္ေလွကားနဲ႕အသာဆင္း တံခါး၀အထိ ေန႔အလင္းေရာင္ႏွင့္အတူ လိုက္ပို႔ပါတယ္။အိမ္ျပန္ဖို႔အခ်ိန္ နည္းနည္း ေနာက္က်ေနေပမဲ့ ခါတိုင္းလည္း ေနပိုင့္အိမ္ကို၀င္ေနက်ဆိုေတာ့ အိုေကပါတယ္။

တံခါးမၾကီးကေန အသာထြက္ အေပၚေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Staciက ျပတင္းေပါက္ကေန လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေန တာေတြ႕ရေပါ့။ ဟင္း….ဟင္း..ၾကိဳက္သြားျပီ bi sex လုပ္ရတာကို။

အိုး…'that's one of wonderful afternoon in heaven.'


You can also read at http://mycutestories.blogspot.com


Monday, December 21, 2009

Heaven (Part I)

ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြျပည့္ေနတဲ့ ေမလရဲ႕ ပူေႏြးတဲ့ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပတင္းကတစ္ဆင့္ က်ယ္ ေျပာလွတဲ့ ေကာင္း ကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အျပာေရာင္ျပင္က်ယ္ၾကီးမွာ အျဖဴေရာင္တိမ္ဆိုင္ေတြ အနား သတ္နဲ႕။ တိမ္ဆိုင္ေတြကလည္း ပံု သဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းေနတာမ်ား ဆင္ေတြျဖစ္လိုက္၊ ဂဠဳန္ျဖစ္လိုက္၊ နဂါးျဖစ္ လိုက္နဲ႕။ တိမ္ပန္းခ်ီဆိုတာ ဒါပဲထင္ပါရဲ႕ေလ။ ညေနခင္း လိုေတာ့ ေရာင္စံုမျခယ္သႏိုင္ေသးတာပ။

၀ရံတာ သစ္ခြစင္ဘက္က တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလႏုေအးေလးက ေကာင္းလိုက္တာ အနံ႔သင္းသင္းတစ္ခ်ိဳ႕ခိုတြဲလို႔။ မာမီစိုက္ထားတဲ့ ႏွင္းဆီနံ႔ေလးေတြလည္းပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္လတ္ဆတ္တဲ့ေလေတြလည္း....'အား..ပါး...ရွဴး'။

ေတာ္ျပီ...ဒီေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းသင္တန္းတစ္ခုကိုမသြားေတာ့ဘူး။ ေရကူးကန္သြားျပီးအခ်ိန္ျဖဳန္းေတာ့မယ္။ အဲဒီမွာ အလန္းဇယားေလးေတြ ေရြ႕ ေနတတ္တယ္။ ေရစိုေဘာင္းဘီေလးေတြနဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္း ေတြကိုအတိုင္း သာ ျပသျပီး ဟန္ေရးျပေနၾကတဲ့ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြေကာ ဘူထြားၾကီးေတြေရာရွိတယ္ေလ။သူတို႔ကို ၾကည့္ျပီး ရင္ထဲတဖိုဖိုျဖစ္ရတာ ေကာင္းမွေကာင္း။

ေရကူးကန္ဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပိုင္ဆိုင္တာမဟုတ္သလို ျပည္သူပိုင္ေရကူးကန္လည္းမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေနတဲ့ တိုက္ခန္းနဲ႕ ဘေလာက္သံုးခုေလာက္ေ၀းတဲ့ apartment complex တစ္ခုရဲ႕ေရကူးကန္လို႔ေျပာရမွာပါ။ ေအးျမ ေနတဲ့ေရထဲ ငါးကေလးလိုကူးခတ္ လိုက္ ေရငုပ္လိုက္နဲ႕ေန ရတာ ကြၽန္ေတာ္အေတာ္ႏွစ္သက္တဲ့ အပန္းေျဖမႈပါ။ စာက်က္ရလို႔ေခါင္းရႈပ္တဲ့အခါ အရမ္းေညာင္းလာတဲ့အခါ စိတ္ရႈပ္ေထြးတဲ့အခါ ေတြတိုင္း အားရပါးရေရကူးလိုက္မွ ေျပေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုတာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိ သတိထားမိတာ မၾကာေသးပါဘူး ေျပာရရင္ေတာ့။

ဟိ....ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနတယ္ စိတ္ထဲမွာ။ မာမီတက္ခိုင္းလို႔သာတက္ေနရတဲ့ ပန္းခ်ီသင္တန္းကိုမသြားဘဲ လစ္လာရတာကိုေပါ့။ GCE 'A' Level ေျဖဖို႔လုပ္ေနရတာအျပင္ အဲဒီ့သင္တန္းကိုသြားခိုင္းေနတာေလ။ ေနာက္ႏွစ္ Australia သြား ေက်ာင္းတက္ဖို႔ဆိုပါေတာ့။ ေက်ာင္းေတြရုံးေတြပိတ္တဲ့ စေန၊တနဂၤေႏြမဟုတ္ဘဲ ၾကားရက္ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ လူေတြ အမ်ားၾကီးမရွိဘဲ လူနည္းနည္းကိုသာ ေရကူးကန္ ၀န္းက်င္မွာေတြ႕ရတယ္။ အဖြားျဖစ္ပံုရတဲ့ အမ်ိဳး သမီးၾကီးရယ္ သူ႔ေျမးႏွစ္ေယာက္ရယ္က ေရကူးကန္အစပ္မွာ ေရကစားေနၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားစံုတြဲတစ္တြဲက တျခားတစ္ဘက္မွာ ေနပူစာလႈံေနၾကတယ္။ ဗိုက္ရႊဲရြဲငနဲတစ္ေပြကေတာ့ အသည္းအသန္ေရကူးေနေလရဲ႕။

ႏိုင္ငံျခားသားစံုတြဲက အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းၾကတာဗ်။ ေစာ္ၾကီးကလည္းအယ္ေနတာပဲ ၀တ္ထားေပမဲ့ အသားက ေဘာ္ဒီမွာကပ္ေနတာ။ ေရစိုေနတဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာၾကည့္လို႔အေကာင္းဆံုးက ခပ္ထြားထြားရင္သားက မမာ့တမာ ႏို႔သီးေခါင္းရာေလးေတြေပါ့။ေရကန္ထဲကူး ေနရာကေန ေဘာင္ေပၚခုန္တက္လိုက္ေတာ့ အညိဳေရာင္ သူမဆံေက သာေတြ၀ဲပ်ံသြားသလို သူ႔ထြားအိတဲ့ကိုယ္လံုးကိုျမင္ရေတာ့ ရင္ထဲ ဂြတ္ထ...ဂြတ္ထ။ သူ႕ေဘးနားက ဘဲကေတာ့ အသက္၄၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ အရပ္ကေတာ့ အေတာ္ျမင့္တာ ၆ေပ ေက်ာ္မယ္ထင္ရဲ႕။ သူ႕ခႏၶာ ကိုယ္ကလည္း Fit ပဲ ဖက္တီးမဟုတ္ဘူးဗ်။ ေနာက္ကိုပိေနေအာင္လွန္ဖီးထားတဲ့ ဆံေကသာေရႊညိဳေရာင္မွာ ၾကာဆံ တစ္ခ်ိဳ႕ေရာလို႔ပါ။ ရင္အုပ္ကားကားကေန သူ႕ဆီးစပ္ထိေမႊးညႇင္းႏုေတြေပါက္ေနတာကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ရတဲ့အျပင္ ေရစို ေနတဲ့သူ႕ေရကူးေဘာင္းဘီက အေျမႇာင္းၾကီးကိုထလို႔။

ေရကန္ထဲ ကူးခတ္ျပီးေရငုပ္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ျပီထင္ပါရဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔အသြင္အျပင္အေပၚ အၾကည့္သူခိုးလုပ္ေနတာ သတိထားေကာင္း သတိထားမိႏိုင္သလို သတိမူစရာအျဖစ္လည္း သူတို႔သေဘာထားခ်င္မွထားမွာပါ။ အနည္းဆံုး သူတို႔ မၾကည့္ေစခ်င္ မျမင္ေစခ်င္ရင္ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဒီလိုပံုစံနဲ႕ လာေနစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးထင္ပါတယ္။ ကြၽတ္.....ကြၽတ္ ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္ ေနၾကတယ္။ ေရကူးလိုက္ ကန္ေဘာင္ေပၚ တက္ထိုင္ လိုက္နဲ႕ သူတို႔ေတြ။ အမ်ိဳးသမီးကလည္း ေရႊရင္ထြားထြား ႏို႔သီးေခါင္းထင္းကနဲျဖစ္ ေနေအာင္ ေရကူး၀တ္စံုပါးပါးကို အသားေရာင္၀တ္ထားေသးတယ္။ ဘဲၾကီးကလည္း အျပာေရာင္ Speedo နဲ႕ေလ ဟန္ေရးျပ္ေနတာ ...ဟူး။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေပါင္ၾကားက ငထြားက မတားႏိုင္မစီးႏိုင္ ေခါင္းေထာင္လာေတာ့ boxer ေဘာင္းဘီတိုေလးသာ ၀တ္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေရကန္ထဲကို ၀ုန္းကနဲ ခုန္ခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီနည္းက အလြယ္ဆံုးဖံုးကြယ္နည္း တစ္ခု ျဖစ္တာပဲေလ။ အခုခ်ိန္မွာ ေရထဲမွာ ဂြင္းထု ဖို႔ကမျဖစ္ႏိုင္ေသးတဲ့ကိစၥဗ်။ လူေတြ မလစ္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ မၾကာခင္ မွာမ်ား လုပ္ဖို႔လိုအပ္လာမလားမသိ ျမင္ကြင္းထဲက ေဘာ္ဒီေရစိုစို ေတြက ဒံုးပ်ံကိုေလာင္စာျဖည့္ေနၾကသေလ။

ရုတ္တရက္ ေက်ာင္းကားဟြန္းသံကိုၾကားလိုက္ရပါတယ္။ Damm.. ေရကူးကန္ထဲက ထြက္သြားဖို႔အခ်ိန္တန္လာျပီ ေပါ့။ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ကိုလိုက္ပို႔မယ့္ မိဘေတြက မွတ္မိသြားႏိုင္တယ္ေလ သူတို႔တိုက္ ခန္းေတြက ထြက္လာၾကတဲ့အခါ မွာေပါ့။ ဘာေၾကာင့္ဆို တစ္ခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီတိုက္အိမ္ယာမွာ ေနထိုင္ၾက တာမို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေရကန္ထဲက ျမန္ျမန္တက္ တဘက္ေလးခါးမွာခ်ည္ျပီး ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေကာက္ယူကာ ေရခ်ိဳး ခန္းရွိရာဘက္ကို လွမ္းခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္။ ဟိုစံုတြဲက ဘာကို သေဘာက်ေနတာလည္းမသိ ကြၽန္ေတာ့္ေအာက္ပိုင္းကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ဟီး....ဟီးျဖစ္ေနၾကေရာ။

'ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဘယ္သူမွ မရွိတာ'

ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရပန္းေခါင္းေတြက အစီအရီပါ။ အကာအရံေတာ့မရွိပါဘူး။ ခပ္လွမ္းလွမ္း အခန္းရဲ႕အဆံုးမွာေတာ့ သန္႔စင္ခန္းေတြရွိပါ တယ္။ ကိုယ္ေပၚက ေရစိုေနတဲ့ေဘာင္းဘီတိုကို အသာခြၽတ္မေနေတာ့ဘူး ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရင္း တဘက္အၾကီးနဲ႕ ပြတ္သပ္ေျခာက္ေသြ႕ ေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ အိတ္ထဲက ခပ္မိုက္မိုက္ တီရွပ္နဲ႕ဂ်င္းတစ္စံုကို ထုတ္ယူလိုက္ကာ လဲလွယ္ဖို႔ ေဘာင္ေပၚကိုတင္ထား လိုက္ပါတယ္ ရွဴးရွဴးဖလား၀ါးလို႔မျပီးေသးလို႔ေလ။ ခဏေနက စံုတြဲရဲ႕ ပံုရိပ္ကိုမ်က္စိထဲက ထုတ္လို႔မရေသးဘဲျမင္ေနမိေသးပါရဲ႕။

ေၾကြကမုတ္မွာ ေရႊျပြန္ကေရသြန္ေနစဥ္မွာ ေျခသံတဖ်ပ္ဖ်ပ္ကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ လူတစ္ေယာက္၀င္လာတယ္ ေလာက္ပဲ သတိျပဳမိျပီး ကြၽန္ေတာ့္ေဘးက ေၾကြကမုတ္တစ္ခုမွာ ဆီးသြားတဲ့အသံၾကားမွ ေအာက္ပိုင္းကို မသိမသာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရစိုေနတဲ့ navy blue Speedo.

'အဲဒီေစာ္က လန္းတယ္ေနာ္'တဲ့ သူကေျပာတယ္။ကြၽန္ေတာ္က ဘာျပန္ေျပာႏိုင္မွာလည္း 'Huh?' ဟုတ္လည္းဟုတ္ေနတာပဲဗ်ာ။

'အဲဒါ ငါ့မိန္းမကြ'

'ငါျမင္တယ္ မင္းသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ'

Oh, Shit! သူ႕မိန္းမကို ၾကည့္ေနတာ သူ႕ေယာက်္်ားက သိေနသတဲ့ ေသေတာ့မွာပဲ။ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္လည္ပင္း ထဲ အသံေတြ တစ္ဆို႔ကုန္ပါျပီ။ ဒီဘဲၾကီးဘက္ကသာ စကားေတြဆက္ေျပာေနတာ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ့ ဘာမွမတုန္႔ျပန္မိဘဲ အသံတိတ္ ေနမိပါတယ္။ ခဏအၾကာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ဘက္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ ေရာက္လာတဲ့ အာရံုကိုခံစားရတယ္ လွည့္မၾကည့္မိေပ မယ့္ေလ။

'ဘာျဖစ္သြားတာလည္းကြ အသံတိတ္ေနပါ့လား'

ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႕စကားေျပာသံၾကားမွ တျခားသူမဟုတ္မွန္းသိလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာလည္းထူပူေနျပီး 'ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ရ မလဲ၊ ဒါေပမဲ့ရင္ဆိုင္ရမွာပဲေလ'ဆိုျပီး သူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္လိုက္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ က စိတ္ဆိုးေနတဲ့ မနာလိုမႈေတြနဲ႕ ျပည့္ ေနတဲ့မ်က္ႏွာတစ္ခု။ ဒါေပမဲ့ သူကေတာ့ ျပံဳးစိစိ။ ဒီေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္က မ်က္ႏွာကိုခပ္တင္းတင္းလုပ္ျပီး ကိုယ္ကပဲမမွားသလို ျပန္အုပ္လိုက္ရပါတယ္။

'ခင္ဗ်ား ရူးေနလား'

'ရူးေနလား၊ ဘာေၾကာင့္ငါက ရူးရမွာလည္းကြ?'

ခါးမွာေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲပတ္ထားတဲ့ သူ႕တဘက္ကိုျပင္ပတ္လိုက္ရင္း ရယ္ဟဟ စကားဆိုတာမ်ား ဘာမွမခံစား ရသလိုဘဲ။ ဘယ္လိုလူ မွန္းကိုမသိဘူး။

'ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ေတာ့ ေယာက္်ားေတြက သူတို႔ရည္စား ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ဇနီးေတြကိုၾကည့္ရင္ စူးစမ္းရင္ မနာလို၀န္တိုျဖစ္ ေလ့ရွိ ၾကတယ္ေလဗ်ာ ခင္ဗ်ားလည္းအဲဒီလိုပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေတြးထင္ထားတာ'

'ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ ငနဲေတြပဲ သူတို႔ေကာင္မေလးေတြကိုၾကည့္ရင္မၾကိဳက္ၾကမွာ။ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့သူေတြဆိုၾကည့္မိ မွာပဲကြ၊ အထူးသျဖင့္ ေဘာ္ဒီမိုက္တဲ့တစ္ေယာက္ဆိုပိုအာရံုစိုက္မိမွာပဲ၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား'

'ကြၽန္ေတာ္ဆိုလိုတာကဗ်ာ ကိုယ့္မိန္းမလွလွကို တစ္ျခားသူေတြကမၾကည့္ရင္ ဂရုျပဳမၾကည့္ရင္ ပိုေကာင္းမလားလို႔'

'ငါေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ အဲဒီလိုမေတြးမိဘူး၊ ၾကည့္လည္းဘာျဖစ္လည္း မၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာထူးမွာမို႔လဲကြ'

'ဒါဆို ငါက လွတဲ့ဇနီးရထားတယ္ေပါ့?'

'သူ....သူက ေတာ္ေတာ္လွတာဗ်' ကြၽန္ေတာ္ မရဲတရဲစကားဆိုလိုက္မိရပါတယ္။ တကယ္လည္းအေတာ့္ကိုလွပဆြဲ ေဆာင္မႈရွိတဲ့ ေရေဆးငါးၾကီးမဟုတ္လား။ ဒီလူကေတာ့ ဒါကို မထိတထီအျပံဳးျပဳံးလိုက္ရင္း 'သူ႕ tits ေလးေတြကိုလည္း ၾကိဳက္တယ္ ဟုတ္တယ္ဟုတ္'

'ဘယ္သူက မၾကိဳက္ရွိမလည္းဗ်'

ေယာက္်ားေလးဟာ ေယာက္်ားေလးပါပဲေပါ့ဗ်ာ။ စိတ္ထဲဘယ္လိုရွိရွိ ခပ္သြက္သြက္ပဲျပန္ေျဖလိုက္မိပါတယ္။ ေပါင္ၾကားက ကြၽန္ေတာ့္ ညီေလးကလည္း အဲဒါမွန္ကန္ေၾကာင္း အေျဖေပးေနပါျပီ။ ေဘာင္းဘီ၀တ္မထားဘဲ တဘက္ သာပတ္ထားမိေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ အေၾကာင္းေတြးမိေျပာမိတဲ့အခါမို႔ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္စြာ ခံုးထ လာတာ သတိျပဳမိရေပါ့။ အဲဒါကို ဟိုလူလည္း သတိျပဳမိဟန္ျဖင့္ျပံဳးရင္း 'ငါလည္းထင္ပါတယ္ မင္းၾကိဳက္တယ္ဆိုတာ' လို႔ျပန္ ေျပာေလရဲ႕။

'ဒါဆို မင္း ကစားပြဲတစ္ခုဆင္ႏႊဲခ်င္ေနတယ္ေပါ့'

'ကစားပြဲ'

ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်က္၀န္းခ်င္းဆံုၾကည့္မိၾကရင္း အတန္ၾကာစကားမဆက္ဘဲျငိမ္သက္ေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲမာမာ ဆီ သူ႕လက္က ေရာက္လာျပီး ခပ္ဖြဖြႏွစ္ခါေလာက္ညႇစ္ရင္း မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္ကာ ဘယ္လိုလည္းတဲ့။ တံေတြးမ်ားကို 'ဂလု' ဟုမည္ေအာင္ ခက္ခက္ ခဲခဲျမိဳခ်မိရင္း 'Yes' တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္က တုန္႔ေႏွးစြာထြက္သြား မိပါတယ္။

သူႏူးညံ့စြာျပံဳးရင္း'I thought so.'  ျပီးေတာ့ခါးမွာခပ္တည္းတည္း၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီကို အသာခြၽတ္ ခါးေပၚ အသာပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီလွမ္းေပးရင္း မိုးေပၚေထာင္ေနေသာ သူ႕ငပဲဆီမ်က္စပစ္ျပကာ ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္သုတ္ေပးပါလားတဲ့ ေလ။ သူေျပာတဲ့ အတိုင္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ သုတ္ေပးမိရရင္း ႏွစ္ဦးသား မ်က္၀န္းေတြက ေဘာ္ဒီေတြကို အျပန္အလွန္ စူးစမ္းေနၾကမိပါေရာ။ အတန္ၾကာ ေတာ့မွ သူ႕တဘက္ကိုျပန္ေပး လိုက္ပါတယ္။ တစ္ျခားသူရဲ႕ပစၥည္းကို ပထမဦးဆံုး အၾကိမ္ေသခ်ာကိုင္တြယ္ရတာ ရင္ထဲဘယ္လိုၾကီးမွန္း မသိပါ။

'ကဲ.....မင္းအ၀တ္အစားလဲခဲ့ေတာ့။ စိတ္၀င္စားရင္ေတာ့ တိုက္နံပါတ္ 5 အခန္းနံပါတ္ (D-17) ကိုလိုက္ခဲ့အခု'

ကြၽန္ေတာ္...ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလည္း၊ ဘာျဖစ္ေနတာလည္းအခု မိန္းကေလးေတြကို စိတ္၀င္စားရမွာ မဟုတ္ လား ေယာက္်ား တစ္ေယာက္အေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္မ်ားရင္ခုန္ေနမိပါလိမ့္။ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲက ထၾကြေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တမႈ အာသီသ တစ္ ခုအတြက္ ဆက္လက္လႈပ္ရွားရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးေတြ အရမ္းခုန္ေနတာမ်ား....ဗံုတစ္လံုးအလား။

နည္းနည္းမ်ားယိုင္ေနေရာ့သလားပဲ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြက။ အိမ္နံပါတ္ ၁၇ ၊ တိုက္ခန္းနံပါတ္ ဒီ......။ ဆယ္ေက်ာ္ သက္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို ဒီလူ ဟာသလုပ္သြားတာလား၊ တကယ္လားလို႔ ရုတ္တရက္အေတြး ၀င္မိေသး ပါတယ္။ တိုက္နံပါတ္ကေတာ့ေတြ႕ပါျပီ အခန္းနံပါတ္က ဘယ္မွာလည္း ရွာစမ္း....ရွာစမ္း။ ကြၽန္ေတာ္ သူေနတဲ့ တိုက္ နံပါတ္ကိုေတြ႕ေပမဲ့ခ်က္ခ်င္းအေပၚတက္မသြားေသးဘဲ ေအာက္ထပ္မွာရွိတဲ့ shopping mall ထဲေယာင္နနလွည့္ပတ္ ေန မိေသး ေတာ့။ ျပီးမွ အခန္း(၁၅)ရွိရာကို ေႏွးတုံ႔ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ မ၀ံ့မရဲတက္သြားမိပါေလရဲ႕ဗ်ာ။

တံခါး....အခန္းတံခါးကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ အသာျငိမ္လိုက္လုပ္ေနရင္း ဒုတိယအၾကိမ္ေခါက္ဖို႔ လက္အ လွမ္းမွာ 'ကြၽီ'ဆိုတဲ့ တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္လူတစ္ေယာက္ရပ္ေနတာကို မသဲမကြဲျမင္ရတယ္။ အခန္း မီးေတြဖြင့္မထားဘဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ Dim Light တစ္ခုသာဖြင့္ထားတာေၾကာင့္ေလ။

ျဖဴေဖြးတဲ့ညာလက္တစ္ဖက္က ကမ္းလာရင္း 'Hi, come in' တဲ့။ ကမ္းလာတဲ့သူ႕လက္ကိုလွမ္းကိုင္မိေတာ့ အေတာ္ႏူး ညံ့တဲ့လက္ အေတြ႕ကို ရရွိရပါတယ္။ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရုံသာမက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုမလႊတ္ေတာ့ဘဲ အခန္းထဲကို ညင္ညင္သာသာဆြဲေခၚပါ ေတာ့တယ္။ သူ႕ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကို ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပါသြားရင္း ဘာမွန္းမသိ ေၾကာက္ စိတ္ေပၚမိရေသးတယ္။

'Glad you could make it,'

သူ႕ရဲ႕အေပၚရံုအ၀တ္ကို ဆိုဖာလက္ရန္းေပၚ အသာလွမ္းတင္လိုက္ရင္း မ၀ံ႔မရဲျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အသြင္အျပင္ကို စူးစမ္းလိုက္ေသးကာ 'You turn' တဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြကို restroom မွာတုန္းက သူျမင္ခဲ့ ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ေရွ႕မွာအ၀တ္အစားေတြကို တစ္လႊာခ်င္း ခြၽတ္ျပရမွာ ကိုေတာ့ေၾကာက္ေနမိတုန္းပါ။

အ၀တ္ေတြကို အသာခြၽတ္ ဆိုဖာေပၚတင္ျပီး တစ္ကိုယ္လံုးအ၀တ္ကင္းမဲ့သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူကြၽန္ေတာ့္နား လွမ္းလာ ရင္း ႏူးညံ့တဲ့သူ႕ လက္ေတြနဲ႕ ေခ်ာမြတ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လာပါေတာ့တယ္။

'Very nice' သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးေတြ ဆံႏြယ္ေခြေတြကို အသာကိုင္ၾကည့္ရင္းဆိုတယ္။ သူ႔ လက္ဖ၀ါးေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းေအာက္ပိုင္းစီဆင္းလာရင္း လံုး၀ိုင္းေနတဲ့ ခပ္က်စ္က်စ္ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြ ကိုဆုပ္ကိုင္လာပါေရာ။

'Very nice' သူအဲဒီစကားကို ထပ္ဆိုျပန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေဘာ္ဒီကိုသူ႕ဆီကိုဆြဲယူလိုက္ရင္းေပါ့။ သူ႕ရဲ႕မာေထာင္ ေန တဲ့ငပဲဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ညီဘြားရဲ႕အေပၚ ဗိုက္သားဆီေထာက္ေနပါရဲ႕။ ခပ္ေမာ့ေမာ့ျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာစီ ငံု႔ကိုင္းလာရင္း ထူအမ္း အမ္းႏႈတ္ခမ္းအစံုကို အသာငုံေထြးလာပါေတာ့တယ္။

အို...ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ။

'How old are you?'

'Sixteen'

'Good age...and what's your name?'

'Alex'

'Well, Alex, my name is Ray'

'Hi, Ray'

အနမ္းေတြဖလွယ္ၾကရင္း သူ႔လွ်ာဖ်ားေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲ အသာေမႊကာေနရာအႏွံ႔သြားလာေတာ့ အသည္းထဲ ေအးလာ သလိုခံစားရပါတယ္။ျပီးေတာ့ တုတ္ခိုင္တဲ့ သူ႕လက္ေမာင္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္တြယ္ဖက္လာေလ သတည္းေပါ့။

အခု....ကြၽန္ေတာ့္ ငပဲဟာရာႏႈန္းျပည့္ မတ္ေထာင္ေနပါျပီ။ ႏူးညံ့တဲ့ Ray ရဲ႕ေပါင္ၾကားထဲကိုထိုး၀င္ထားလ်က္ေပါ့။ သူကြၽန္ေတာ့္ ငပဲကို အသာငံု႕ ၾကည့္လိုက္ရင္း သူ႕လက္နဲ႕ညင္ညင္သာသာဆုပ္ကိုင္ျပန္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ား ကိုင္တယ္မသိ ေႏြးျပီး ဖီးလ္တစ္မ်ိဳးရတယ္ေလ။

'That is a nice cock you have there, Alex'

အသာဆုပ္ကိုင္ရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ သူ႕အာခံတြင္းထဲအသာငံုလိုက္ပါေရာ။ အိုး.....ေႏြးျပီးစိုစြတ္ထဲ့ အေတြ႕က အသစ္ပဲ။ အား.....ရွီး။

'မင္းေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္မယ့္ပံုပဲ'

'Come with me'

နံရံကပ္ပန္းခ်ီေတြျပည့္ေနတဲ့ လမ္းသြယ္ေလးဆီ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအသာေခၚသြားရင္း အိပ္ခန္းတစ္ခုစီ ဦးတည္လိုက္ပါ တယ္။ အခန္းတစ္ခု ရဲ႕အ၀မွာ အသာရပ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္နမ္းရင္း တံခါးရြက္ကိုျဖတ္သန္းလ်က္ အတြင္းဘက္ ဆီ အသံျပဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။ 'Baby, we have company!'

အခန္းထဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚေဆာင္သြားေတာ့ ျမင္လိုက္ရတာက ေရကန္ေဘးမွာ သူ႕ရင္သားထြားထြားကိုဟန္ေရးျပတဲ့ ခပ္လွလွမိန္းမ တစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚမွာလွဲေလ်ာင္းေနတာကိုေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေႏြးေထြးတဲ့ ၾကင္နာမယ့္ အျပံဳး ေတြနဲ႕ ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပရင္း အသိအမွတ္ျပဳႏုတ္ဆက္တယ္ေပါ့။

'Honey, this is Alex. He wants to play with us. Alex, this is Staci'

Staci အိပ္ယာေပၚကထရင္း အ၀တ္ေတြမပါဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလွမ္းလာပါတယ္။ သူမ....သူမဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခြၽးျပန္ေအာင္လုပ္ ေနသလိုပါပဲ။ ရင္သားခပ္ထြားထြားေတြဆီ မ်က္စိက်ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမရဲ႕လက္ေမာင္း ေတြနဲ႕ ဖက္ရင္း အသာညႇစ္လိုက္တာ 'Oooh!' သူမ ရင္သားေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေတြမွာထိကပ္လာတာမ်ား အိေနတာပဲ။ ဆီးခံုေမႊးေတြဟာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ညီဘြားဆီမထိ တထိကလိေနတာမ်ား ဂြတ္ထ...ဂြတ္ထ။

'You are a cutie!'

ေကာင္းကင္ဘံု....ဟုတ္တယ္ ေကာင္းကင္ဘံုကိုေရာက္သြားသလို ကြၽန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ငနဲက ကြၽန္ေတာ့္ ညီဘြားကိုသူ႕လွ်ာ၊ သူ႕အာေတြနဲ႕ျပဳစုေနခ်ိန္မွာ သူ႕ရဲ႕ sexy wife က ကြၽန္ေတာ့္ႏုိ႕သီးေခါင္းေလး ေတြ၊ ႏႈတ္ခမ္းေတြ နားေပါက္ေလးေတြ ကိုသူ႕လွ်ာဖ်ားနဲ႕ ကလိေနတာ တစ္ျပိဳင္နက္တည္းဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္လက္က လည္းဘယ္အျငိမ္ေနပါ့မလည္း အိပ္ယာေပၚကိုေဘးတေစာင္း လွဲေလ်ာင္းသြားတဲ့ ႏူးည့ံတဲ့အသားေတြနဲ႕ ျပည့္ေဖာင္း ေနတဲ့ သူမရဲ႕ pussy ကိုကလိေတာ့တာေပါ့။

အိပ္ယာေဘးက ဘီဒိုေလးရဲ႕အံဆြဲထဲက condom ကိုလွမ္းယုကာ Ray က ကြၽန္ေတာ့္ငပဲမွာစြတ္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ Staci ကကြၽန္ေတာ့္ ကို အိပ္ယာေပၚအသာထိုင္ခိုင္းရင္း သူ႕အေပါက္၀မွာေတ့ကာ အေပၚကတက္ေဆာင့္ပါေတာ့ တယ္။ အိုး....ရင္ထဲဘယ္လို မွန္းမသိေတာ့ ေအာင္ေကာင္းပါတယ္။ သူမရဲ႕အတြင္းၾကြက္သားေတြကလည္း အညႇစ္ အျပဳသန္မွသန္။ အစစ္အမွန္ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕ မလုပ္ဖူးေသး တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူမရဲ႕ေဒါမာန္ပါပါ ေဆာင့္ ခ်က္မ်ားဟာ အျမန္ကို climax ေရာက္ေစခဲ့တာေပါ့။

'အို...အို....အ...အာ....အ'

'အား..'

'I... I'm sorry!' ကြၽန္ေတာ္အားနာျပီး ေတာင္းပန္စကားဆိုမိပါတယ္။ ကကြန္ဒံုးကိုအသာခြၽတ္ ခပ္ျဖဴျဖဴအရည္ေတြကို လက္နဲ႕အသာ ကိုင္တြယ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပံဳးပဲေပးတယ္ ကဲ့ရဲ႕မႈမဆိုဘူး။

'First time with a woman?' သူမရဲ႕ အေမးစကားသံမွာ နားလည္ေနတဲ့ ခံစားမႈေတြပါသလိုပဲ။ အဲဒီ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ျငိမ့္ျပမိရင္း 'ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ ကစားဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလို အတြင္းက်က် ထဲထဲ၀င္၀င္မလုပ္ ဖူးဘူးဗ်။'

'ေကာင္းပါတယ္၊ ငါတစ္ေယာက္ေယာက္ ေက်နပ္သြားေအာင္စြမ္းႏိုင္ေသးတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတာေပါ့'

'မစိုးရီမ္ပါနဲ႕ ေနာက္အၾကိမ္ေတြမွာ မင္းဒီထက္စြမ္းလာမွာပါ'

Staci ကြၽန္ေတာ့္ cum ေတြကို ဒစ္ကေန လွ်ာနဲ႕လ်က္ျပီးယူသလို ကြန္ဒံုးကဟာေတြကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ အသာယူတယ္ သူ႕ၾကည့္ရတာ ၀ိုင္ရဲ႕အရသာကိုျမည္းစမ္းေနသလိုပါပဲ။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ Ray ကိုနမ္းတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ cum ေတြနဲ႕ျပည့္ေနတဲ့ တျခားလက္ကို Ray ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကိုထည့္ေရာ။ ကလည္းသူမရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ ကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္မ်ိဳတာမ်ား...အိုး။

သံုးဦးသား ခဏတာအနားယူရင္း ေန႔လည္စာစားၾကတယ္။ သူတို႔လင္မယားဟာ ေနတာထိုင္တာ အေတာ္သပ္ရပ္ တာပါ။ အစား အေသာက္ခ်က္ျပုတ္ထားတာ၊ ထားသိုတာ၊ အမိႈက္စြန္႔ပစ္ဖို႔စီစဥ္ထားတာေတြကိုၾကည့္ ျမင္ရတာေလ။

Air-con ေလေအးေအးက တျဖဴးျဖဴး စားေသာက္ထားတဲ့အစားအစာေတြေၾကာင့္ ငိုက္ျမည္းလာခ်ိန္ ႏို႕တစ္ခြက္ Ray ကယူလာေပးေတာ့ ယူေသာက္လိုက္ရင္း မ်က္စိတျဖည္းျဖည္းေမွးလာတာ ဘယ္အခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္းမသိပါ။

To be continued....