Thursday, December 30, 2010

My Friend and the Jacuzzi

ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ထြန္းထြန္းက အထက္တန္းေက်ာင္းကတည္းက သိခဲ့ခင္မင္ခဲ့ၾကတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္က gay ျဖစ္ျပီးသူက straight ျဖစ္တာ ကို ႏွစ္ေယာက္
သားသိျပီးပါျပီ။ သူလက္ထပ္ျပီးခ်ိန္ထိလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ
အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ဇနီး အိခ်ိဳက လည္း
ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ့တာေတာင္ ႏွစ္အနည္းငယ္ေတာ့ရွိျပီေပါ့။
အျပင္ကို ညစာထြက္စားၾကတာ၊ ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္ၾကတာ၊ တစ္ေယာက္အိမ္မွာ
တစ္ေယာက္ အလွည့္က်လိုကို အသင္းကင္လုပ္စား၊ ဘီယာအ၀ေသာက္ၾကတာေတြကို သံုး
ေယာက္သား တတြဲတြဲ သြားလာေသာက္စားလုပ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕
အျမဲတမ္းသံုးေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ အိခ်ိဳက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စိတ္
ထားေကာင္းျပီး ႏွစ္လိုဖြယ္ရွိတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ လက္ထပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္
စုံတြဲႏွစ္တြဲအျဖစ္ေပ်ာ္ရႊင္ ရ မယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ထြန္းထြန္း
ႏွစ္ေယာက္သား အၾကည့္ျခင္းဆံုျပီး ျပံဳးမိၾကပါတယ္ အဲဒီစကားၾကားရေတာ့။
သူႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္က လိင္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ျပီး
နည္းနည္းအရႈပ္အေထြးရွိခဲ့ပါတယ္။ အျပင္းအထန္ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္
အခန္းက လြတ္လပ္တာ ဆိုေတာ့ စာလာက်က္ရင္း လူၾကီးေတြ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာ
အျပာကားကို ခိုးၾကည့္ၾကရင္း အတူတူ -ြင္းထုခဲ့ၾက တယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ
လက္ကစားၾကတာပါ။ အဲဒီ့စည္းထက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မေက်ာ္လႊားခဲ့ၾကပါဘူး။
သူ႕ဘက္က စည္းေက်ာ္ခဲ့ရင္ ေတာ့?? ထြန္းထြန္း အရပ္ က ၅ေပ၈လက္မရွိျပီး
သူ႕ဆံပင္ေတြက နဂိုသဘာ၀အေကြးအေကာက္ေတြႏွင့္ပါ။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ခႏၶာ
ကိုယ္ႏွင့္ ႏွစ္လိုဖြယ္ မ်က္ႏွာ ပိုင္ရွင္ေလးေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္တို႕အရြယ္ေရာက္ တကၠသိုလ္မတူ တျခားစီတက္ရကတည္းက သူ႕ညီဘြား
ေခါင္းေထာင္တာကို မျမင္ဖူး ေတာ့ပါဘူး။

အိခ်ိဳ အလုပ္သဘာ၀အရ ခရီးေတြထြက္ရတဲ့အခါ ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ သူ႕အိမ္မွာ
တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနရစ္တတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဟိုးအရင္ ကြၽန္ေတာ့္မိဘအိမ္မွာ
ေနေနတုန္းကေတာ့ သူ႕ကိုလွမ္းေခၚ မာမီခ်က္ေကြၽးတဲ့ အစားအစာေတြ အတူစား၊
အျပင္သြား ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ေပါ့။ သြားခ်င္တဲ့ေနရာ အတူတူသြားျဖစ္ၾကတာေလ။
အခုကြၽန္ေတာ္တို႕ျမိဳ႕မွာ အဆင့္ျမင့္ condo ေတြေဆာက္လုပ္လာရာမွာ Jacuzzi
ပါထည့္ သြင္းေပးတာေၾကာင့္ အေတာ္ good ပါတယ္။ အခုကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့
'ေရႊတိမ္ျဖဴ' မွာ Jacuzzi ပါတယ္။

အခုလည္း အိခ်ိဳတစ္ေယာက္ ထိုင္းကို သင္တန္းသြားတက္ရတာေၾကာင့္
ထံုးစံအတိုင္း ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္တည္း။ ဒီေန႕ ေသာၾကာ ေန႕ညဆိုေတာ့
အလုပ္ျပီးရင္ ဘာလုပ္ဖို႕ အစီအစဥ္ရွိလဲလို႕ သူ႕ကိုဖုန္းေခၚျပီး
ေမးလိုက္တယ္။ သူကမရွိဘူးဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အခန္း ကိုလာျပီးရင္
အသားကင္ႏွင့္ ဘီယာကို၀ိုက္ျပီး Jacuzzi ၀င္ၾကတာေပါ့လို႕ေျပာလိုက္ပါရဲ႕။
သူကေမးတယ္ သူလာရင္ ေရကူးေဘာင္းဘီ တို တစ္ထည္ယူခဲ့ရမွာလား Jacuzzi
အတြက္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္သူပဲ စိမ္မွာဆိုေတာ့
မရွိလည္းရတယ္လို႕ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အရင္ အခ်ိန္....ဟိုးအရင္
ကအခ်ိန္တစ္ခုကိုျပန္လည္ ပိုင္ဆိုင္ရမည္လားမသိ။ ကြၽန္ေတာ္ဘာေတြ
အစီအစဥ္ေတြခ်လုပ္ေဆာင္ျဖစ္ေနမွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မရိပ္မိခဲ့ ေသးပါ။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကိုေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားျဖစ္ေတာ့မယ္....။

သူမလာခင္ အလုပ္က ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာျပီး ေရအေသအခ်ာခ်ိဳးရင္း ညီဘြားက
ေခါင္းေထာင္ထလာပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္ကစားဖို႕ အာရံုမေရာက္ဘဲ
သူ႕ကိုေသြးေဆာင္ဖ်ားေယာင္းဖို႕ အစီအစဥ္ေတြ စိတ္ကူးထဲက
စတင္လုပ္ေဆာင္ေနပါေတာ့တယ္။
ထြန္းထြန္းေရာက္လာေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့ အသားေတြသီထားတဲ့
အတံေတြကို မီးကင္လိုက္ရင္း ဘီယာေသာက္ၾကပါ တယ္။ ညစာ စားေသာက္ၾကျပီးေနာက္
သူေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားကာ အ၀တ္မပါ ကိုယ္ဗလာႏွင့္ ျပန္ထြက္လာပါေရာ။

'Jacuzzi ၀င္ဖို႕ အခ်ိန္တန္ျပီလား?'

'အင္း...အခ်ိန္ေကာင္းတစ္ခုပဲေပါ့ အခု'

ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းရဲ႕ ေနာက္ဘက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီ ေရြ႕လာၾကရင္း ထြန္းထြန္း
Jacuzzi ထဲတက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ ရဲ႕ ေနာက္ပါးကလိုက္ကာ
တင္းရင္းေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ သူ႕တင္သားေတြျပီးေတာ့ ေရႊဥ၀ိုင္း၀ိုင္းေတြေပၚ
တြဲလြဲခိုေနတဲ့ ငပဲေပ်ာ့ေပ်ာ့တို႕ကို ေငးရင္းလိုက္၀င္ခဲ့တာ။
ကြၽန္ေတာ္လည္း အ၀တ္ေတြအားလံုးခြၽတ္။ Jacuzzi ရဲ႕
ေရပူေတြပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ထဲ မစိမ္ခင္ ကြၽန္ေတာ့္ ညီဘြား
ေခါင္းမေထာင္လာေစဖုိ႕ ၾကိတ္ဆုေတာင္းမိရဲ႕ေလ။

ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာမီွထိုင္တဲ့ ေနရာမွာထိုင္ေတာ့ သူလည္းအလားတူ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕
ပူေႏြးေနတဲ့ ေရပူႏွင့္ ေရပူေပါင္းေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ မိၾကသလို
ကြၽန္ေတာ့္အေနႏွင့္ ေလထုထဲမွာ လိင္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ခံစားခ်က္အခ်ိဳ႕
ရွဴရႈိက္ရမိသလိုပါပဲ။ ထြန္းထြန္း ကြၽန္ေတာ့္ကို
ခပ္ေငးေငးၾကည့္ရင္းေျပာတာက 'မင္းသိလား၊ ဒီေန႕မင္းေခၚတာ အရမ္းေပ်ာ္သြားတာ။
ငါတို႕အတူတူ မၾကာခဏဆံုရင္ ေကာင္းမယ္ လို႕ေတြးေနခဲ့တာေလ' ပါတဲ့။
ခ်ီတံုခ်တံုႏွင့္ စကားမဆက္ဘဲေနျပီးမွ 'မင္းၾကားရင္
အဆန္းတၾကယ္မျဖစ္သြားဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျပာရရင္
မင္းငါ့ကိုဖုန္းေခၚကတည္းက ငါ့-ီးက မာေနခဲ့တာ။ အခုလည္း မာေနတာအရမ္းပဲ။
ကိုင္ၾကည့္ပါလား' ဆိုပဲ။ သူ႕ရဲ႕ မာေတာင္ေနတဲ့ -ီးကိုေရေအာက္ကေနပဲ
သြားကိုင္ျပီး ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ နည္းနည္းေလာက္ လက္ကစားေပးျပီးေနာက္
ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုရုတ္သိမ္းလိုက္တာေပါ့။ 'ကိုယ္ဟာလည္းအတူတူပဲ'
သူကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို လွမ္းထိကိုင္တြယ္ပါရဲ႕။ 'Shit! မင္း-ီးအဲဒီ
ေလာက္ၾကီးတာ ငါမိသိဘူးကြ။ ေနာက္ဆံုး ငါျမင္ခဲ့တုန္းကထက္စာရင္
ေတာ္ေတာ္ၾကီးလာတာပဲ'

သူမတ္တပ္ရပ္လုိက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ရင္း 'ငါအခုစိတ္ထဲ
တစ္ခုခုျဖစ္လာေနတယ္ကြ။ -ီးစုပ္ၾကည့္ခ်င္သလိုပဲ။ မင္းဟာကို စမ္းျပီး
လုပ္ၾကည့္မယ္ေလ'
ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ပါးစပ္က အဲဒီစကားလံုးေတြ ထြက္လာခဲ့တာကို မယံုႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
သူကြၽန္ေတာ့္ဆီ လွမ္းလာျပီး vice versa အေနအထား ျဖစ္ေအာင္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေနခိုင္းတယ္
'ကိုယ္ကလည္း မျငင္းပါဘူး' ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပီးျပီးျခင္း
သူ႕အနားအလိုက္သင့္ေနလိုက္ပါရဲ႕။

ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ကားထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္တံေတြၾကား ၀င္လိုက္ကာ
ထြားၾကိဳင္းတုန္ခါေနတဲ့ ငပဲကို သူ႕လက္နဲ႕အားရပါးရကိုင္လိုက္ပါတယ္။
'ငါအရင္တုန္းက တစ္ခုမွမလုပ္ဖူးဘူး။ မင္းၾကိဳက္မယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္တာပဲ၊
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငါတို႕ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တုန္းက လူတစ္ေယာက္
မင္း-ီးကိုစုပ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ ၾကိဳက္တယ္လို႕ ခဏခဏ
ငါ့ကိုေျပာေနခဲ့တာ မဟုတ္လား' စကားလည္းေျပာ ကြၽန္ေတာ့္ ငပဲ ခပ္ထြားထြားကို
သူ႕ခံတြင္းထဲ သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ခပ္ေျဖးေျဖး စုပ္မႈတ္ရင္း တစ္ေခ်ာင္းလံုး
သူ႕ပါးစပ္ထဲ ထည့္ဖို႕ၾကိဳးစားေတာ့တာပါ။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ဦးေခါင္းကို ျငင္ျငင္သာသာကိုင္လိုက္ရင္း
ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါကြာ.... 'မင္း-ီးကို စုပ္ရင္ၾကိဳက္တဲ့
ပံုစံမ်ိဳးငါ့ဟာကိုလည္း စုပ္ ေပးေလကြာ' ေျပာလိုက္ေတာ့
သူကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းကို လက္ႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္ကစားေနရင္းက
ကြမ္းသီးေခါင္းေနရာကို လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ ၀ဲလွည့္ပါတယ္။
ကြမ္းသီးေခါင္းေအာက္ဖက္ အေၾကာဆိုင္းေနတဲ့ေနရာတေလွ်ာက္ကိုလည္း
လွ်ာေလးႏွင့္ဖိဖိျပီး လ်က္ကစားတာအျပင္ သူကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းရဲ႕
ကြမ္းသီးေခါင္းကို သူ႕ပါးစပ္ထဲထည့္ သူ႕ပါးျပင္ေတြကို အားျပဳကာ
ေရခဲေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကို အားရပါးရစုပ္ျမိဳ သလိုမ်ိဳးလုပ္ေဆာင္ပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ေမ်ာေနရင္း အိမ္ေထာင္သည္
straight သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စုပ္မႈတ္ေနမႈကို ငံု႕ၾကည့္မိပါရဲ႕။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္ သူ႕ဦးေခါင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကေန
စြဲဖယ္လိုက္ကာ မျပီးခ်င္ေသး လို႕ဆိုျပီးေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္
ေနရာေျပာင္းမလားလို႕ေမးၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းျငိမ့္ျပတာႏွင့္ သူ႕ေနရာကို
ကြၽန္ေတာ္အစား ထိုးလိုက္သေပါ့။
ထြန္းထြန္း အစြန္းတစ္ဖက္ေပၚ တက္လာျပီး ေျခေထာက္ေတြကားထိုင္တာ
ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္သင့္ေနရာယူလိုက္တာေပါ့။ အရင္း အဖ်ား အတုတ္ညီတဲ့
သူ႕ငပဲကို ေအာက္ေျခကေန ကိုင္လိုက္ကာ သူ႕ကြမ္းသီးေခါင္းကို
လွ်ာနဲ႕ရစ္ပတ္ျပီး စတင္စုပ္မ်ိဳလိုက္ပါတယ္။ သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားက စတင္ညည္းညဴရင္း
ခံစားရတဲ့ ဖီလင္အရမ္းေကာင္းေၾကာင္း ခပ္တိုးတိုးေျပာပါေသးတယ္။
'မင္းျပဳစုတာ အရမ္းေကာင္း တာပဲကြာ....တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ tempo
မျမင့္ခဲ့ရဖူးဘူး'

သူ႕အသံၾကားရမိေတာ့ ခဏျငိမ္ျပီး ဆက္မလုပ္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားမိပါေသးရဲ႕။
ဒါေပမဲ့ သူ႕မ်က္၀န္းကို ေမာ့အၾကည့္ ရီေ၀ေ၀ႏွင့္ ညႇိဳ႕
ေနသည့္အလားခံစားမိတာေၾကာင့္ သူ႕ငပဲကို ပါးစပ္ထဲထည့္ မမာ့တမာကေန
သံေခ်ာင္းျဖစ္ေအာင္ စတင္စုပ္မ်ိဳတာ ကြၽန္ေတာ္ေလ ...ရင္ထဲ။

ထြန္းထြန္း...ငရႈတ္ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေခါင္းကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္
စုံကိုင္ကာ ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုး လည္မ်ိဳထဲ အေရာက္သြင္းေတာ့တာပဲ။ ေရပူထဲ
စိမ္ေနခဲ့ရတာေရာ၊ ဘီယာကိုနည္းနည္းေမာ့ထားတာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုး relax
ျဖစ္ေနတာနဲ႕အမွ် သူ႕ငပဲအ၀င္အထြက္သြက္ ေန တာကို စိတ္အခန္႕မသင့္ မျဖစ္ဘဲ
အလိုက္သင့္ေနႏိုင္တာပါ။ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြကတစ္ဆင့္
သူ႕ငပဲအ၀င္အထြက္ျပဳေနတုန္း ေရႊဥေတြ ကို လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
ညႇစ္ေပးမိတယ္။ ထြန္းထြန္းခမ်ာ ကြၽန္ေတာ့္အပြတ္အသပ္
အေခ်ာ့အျမဴမ်ားေၾကာင့္ေရာ လွ်ာေစာင္းထက္မႈ ေၾကာင့္ထင့္
သူ႕တင္ေတြတုန္ခါလာသလို အသက္ရႈသံလည္းျပင္းလာပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္
သူမၾကာခင္ျပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ၊ ျပီးေတာ့ သူ႕ငပဲ ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲအရည္ေတြကိုလည္း
မ်ိဳခ်ၾကည့္ခ်င္သား။

ငပဲကို ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းထဲ ခပ္သြက္သြက္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတာ
ခံစားရတဲ့ဖီလင္က မဆိုးဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္သူ႕ေရႊဥေတြကို ပြတ္ သပ္တာအျပင္
ခပ္မာမာျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို အသာကလိေပးေတာ့
သူ႕မ်က္လံုးေတြကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ဖြင့္လိုက္ ရင္း 'သတိထား၊
ငါ....ျပီး...ျပီးေတာ့မယ္' တဲ့။

ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားကာ သူ႕ငပဲကို
ကြၽန္ေတာ္အေကာင္းဆုံးျပဳစုသလို သူကလည္း တင္ပါးေတြကို အစြမ္းကုန္
လႈပ္ရွားပါ ေတာ့တယ္။ သူ႕ႏႈတ္ဖ်ားက အသံကက်ယ္က်ယ္လာျပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
ေအာ္ညည္းလိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ သူ႕ေခ်ာကလက္ ရည္ေတြႏွင့္
အျပည့္ျဖည့္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ငပဲကေနာက္ဆံုး တစ္စက္က်န္တဲ့အထိ
လွ်ာႏွင့္ ရစ္ပတ္ျပီး ဆက္လုပ္စုပ္မ်ိဳလိုက္ပါ တယ္။

သူကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြထဲမွ သူ႕-ီးကိုဆြဲထုတ္ရင္း ႏွစ္လိုစြာ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပကာ 'မင္း ငါ့လရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်တယ္? အဲဒါဘယ္လို ေနလဲ?'
ေမးသလို သူ႕ငပဲကို သူငံု႕ၾကည့္လိုက္ကာ ငါေတာ့ မ်ိဳခ်ႏိုင္မယ္မထင္
လို႕စကားဆက္ေသးတယ္။ သိပ္မစိုးရိမ္ပါနဲ႕လို႕ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္ျပီး
သူ႕ဦးေခါင္းကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ကာ သူ႕ပါးစပ္ကို မာေထာင္ေနတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲအား ငံုခိုင္းလုိက္တာေပါ့။ အစကေတာ့ သူ႕ကိုညႇာျပီး
ျဖည္းျဖည္းပဲ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတာ သူက မျဖံဳတာေၾကာင့္ သူ႕လည္မ်ိဳထဲ
တျဖည္းျဖည္း ဖိဖိသြင္းလိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြလည္း အရမ္းလႈပ္ရွားကာ တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ခါလာျပီး climax
ေရာက္ကာနီးမွာ ငပဲကို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြထဲက ဆြဲ ထုတ္လိုက္ ပါရဲ႕။ ျပီးေတာ့
သူ႕လက္ကို ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ကိုင္ခိုင္းလိုက္ကာ 'ခပ္သြက္သြက္ပဲ
-ုေပးေတာ့ကြာ' သူလည္းမဆိုးပါဘူး အလိုက္သင့္ လက္ကိုလႈပ္ရွားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္
သူ႕ရင္အုပ္ေပၚ ပန္းထုတ္ခ်င္တယ္လို႕ အသိေပးလိုက္ပါရဲ႕။ သူကြၽန္ေတာ့္ငပဲရဲ႕
ကြမ္းသီး ေခါင္းကို သူ႕ ရင္အုပ္နဲ႕ ပြတ္သပ္ကာ လက္ႏွင့္
ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္းထုေပးပါေရာ။
'အား...အ...ျပီးျပီ...အား...ျပီး...ရွီး' ကြၽန္ေတာ္ လည္း အသံ
ထြက္ညည္းညဴလိုက္ရင္း သူ႕ရင္အုပ္ေပၚ အမ်ားအျပား ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ေျခေခ်ာင္းေတြ နည္းနည္းတုန္ခါရင္း
မတ္မတ္ရပ္ခ်င္စိတ္နည္းလာသလိုပဲ။ ထြန္းထြန္းလည္း သူ႕ရင္အုပ္ေပၚက
ကြၽန္ေတာ့္ အရည္ပ်စ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး 'ငါတို႕ေရခ်ိဳးမွထင္တယ္' တဲ့။

'သိပ္ေကာင္းတဲ့ Idea ပဲေပါ့'

ကြၽန္ေတာ္တုိ႕ ေရပန္းေအာက္ကို၀င္မိၾကစဥ္ခဏမွာလဲ ဆက္လက္ျပီး ခဏေနကလို
အလုပ္ျဖစ္ၾကပါေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ငပဲကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္ စုပ္မ်ိဳမိသလို
သူလည္း မတ္တပ္ရပ္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ကာ ဒီတစ္ခါေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ေရႊရည္ေတြကို မ်ိဳခ် ပါတယ္။
အ၀တ္အစား ကြၽန္ေတာ္တို႕လဲလွယ္ျပီးေနာက္ ဘီယာႏွစ္ခြက္ေလာက္ကစ္ၾကေသးရဲ႕။
အဲဒါျပီးေတာ့ သူ႕အိမ္ျပန္ဖို႕ျပင္ပါေတာ့တယ္။

'ဒီည ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ကို
ကိုယ့္ကိုေျပာျပပါလားသူငယ္ခ်င္း'

'ငါ မသိဘူးကြာ....တကယ္မသိဘူး...' ဒါပဲေျပာျပီး ထြန္းထြန္းသူ႕အိမ္ကိုျပန္သြားပါတယ္။

သူက ဘာမွမသိဘူး ဘာမွန္းမသိဘူး အေျဖလည္းေပးမသြားဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာ
ဒီညေလးရဲ႕အျဖစ္ကို ဘယ္လိုသေဘာေပါက္အေျဖ ထုတ္ရမည္လဲမသိ။ ေနာက္ေန႕ေတြအတြက္
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘယ္လို ေရွ႕ဆက္..... မသိဘူး ကြၽန္ေတာ္လည္း တကယ္မသိဘူးဗ်ာ။

စာဖတ္သူတို႕ေကာ ေနာက္ဘာျဖစ္မယ္ ဘာဆက္ျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ၾကပါသလဲ?

Alex Aung (30-12-2010)

စာၾကြင္း။ ။ လတစ္လရဲ႕ ကုန္ခါနီးရက္ေတြမွာ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးေတြ
မေရးဖြဲ႕ႏိုင္တာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။

Friday, December 24, 2010

The Dream

အိပ္မက္သံစဥ္တစ္ခုကေနလာခဲ့တဲ့ သူဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ့္အစစ္အမွန္ပါ။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေသးငယ္လွေသာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ခုတင္ေလးကေန မွန္းဆၾကည့္ရရင္
အေတာ့္ကို ေ၀းလွေသာ သစ္ေတာအုပ္ၾကီးရဲ႕ အလယ္မွာ
ေရအိုင္ငယ္ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ မၾကာခဏဆိုသလို သစ္ေတာအုပ္အလယ္က ေရကန္ေလးဆီ
လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွ တစ္ဆင့္ ကားေမာင္းသြားရင္ အရာအားလံုးကေန
ခဏပုန္းကြယ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္မွတ္လဲ။ သစ္ပင္ၾကီးေတြ အံု႕ဆိုင္း ေနတဲ့
အလယ္မွာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလးမွတစ္ဆင့္ ၾကည္လင္က်ယ္ေျပာေသာ ေရကန္ငယ္တေလွ်ာက္
လမ္းေလွ်ာက္ရတာ တကယ္ ျငိမ္းတယ္။

ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ညတစ္ညမွာ အဲဒီသစ္ေတာအုပ္အလယ္က
ေရကန္မွာ ေရာက္ေနခဲ့တယ္လို႕ အိပ္မက္ပါရဲ႕။ မၾကာ ခဏအနားယူလွဲေလ်ာင္းတဲ့
ေက်ာက္ဖ်ာေပၚမွာ အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္တည္းလွဲေလ်ာင္းလို႕။ ေရခဲပံုး၊
စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြထည့္ ထားတဲ့ျခင္း၊ ျပီးေတာ့ ေန႕လည္ခင္းမွာေသာက္ဖို႕
၀ိုင္ခ်ိဳခ်ိဳေတြပါသတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ငါးမွ်ားမေနခဲ့ပါဘူး။ ကမ္းေျခကို
ႏုညံ့စြာပုတ္ခတ္ေန တဲ့ ေရလႈိင္းခတ္သံႏွင့္ သဘာ၀ေတာေကာင္ငယ္ေတြရဲ႕
ေအာ္မည္သံ သဲ့သဲ့ေတြကို နားေထာင္ရင္း ေရကန္အစပ္က ၀က္သစ္ခ်ပင္
ေအာက္မွာလွဲေလ်ာင္းေနတာေပါ့။

လူသူအလာနည္းတဲ့ ေနရာျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ေနရာလို
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႕ရတာအမွန္ပါပဲ။ ေရကန္တစ္၀ိုက္ ကြၽန္ေတာ္
တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာဆိုေတာ့ အဦးဆံုးကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တာက ၀တ္ဆင္ထားတဲ့
အ၀တ္ဟူသမွ် ခြၽတ္ကာ အ၀တ္မပါ စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ေနလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေႏြရာသီကာလရဲ႕ အလယ္ပိုင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေႏြးေထြးေသာ
ေန႕ေလးတစ္ေန႕ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ကန္ေရျပင္က ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေတြက
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အ၀တ္မပါ အသားဆိုင္ေတြကို အံ့အားသင့္ဖြယ္ ခံစား
မႈေတြေပးရဲ႕။

ေအးေဆးျငိမ္သက္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးအခ်ိန္
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းနားက ရိပ္ကနဲလႈပ္ရွားမႈတစ္ခုျမင္လိုက္ရပါ
တယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူဟာ ျခံဳပုတ္ေတြကို တိုး၀င္ ေရကန္ရွိရာကို
လာေနျခင္းပါပဲ။ အေပၚစီးေရာက္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္လွဲ ေလ်ာင္းရာေနရာေလးေၾကာင့္
က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာသူကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ရမယ့္ အေနအထားျဖစ္ပါတယ္။ သူ
သို႕မဟုတ္ သူမ ေတာ့ အရိပ္ထဲပုန္းေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို
ရုတ္တရက္ျမင္ႏိုင္မယ္မထင္။

ရုတ္တရက္ ျမင္ကြင္းထဲကို အသက္၁၈ႏွစ္ထက္မပိုေသးေသာ
အလြန္ေခ်ာေမာသန္႕စင္သည့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာပါ တယ္။ ဒီေနရာကို
ငါးမွ်ားဖို႕လာဟန္မတူ လက္ထဲမွာ ဘာငါးမွ်ားတံမွ မပါလာ။ တကယ့္ကို
သူ႕လက္ထဲမွာ ဘာမွယူေဆာင္လာျခင္းမရွိပါ ဘူး။ ပိန္ပိန္ပါးပါးအရြယ္အစား
ကိုယ္ခႏၶာထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ အရပ္အျမင့္က ၅ေပ ၆လက္မေလာက္ဆိုေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္အရပ္အျမင့္ ၆ေပထက္စာရင္ နိမ့္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့
က်စ္လစ္ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ၾကြက္သားေတြႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။
အညိဳရင့္ေရာင္ဆံႏြယ္ေတြက သူ႕ပခံုး တ၀ိုက္မွာေနေရာင္ေတြႏွင့္
ေတာက္ပလို႕ပါပဲ။ သူ႕ရဲ႕သမင္မ်က္လံုးေတြထဲ မ်က္ဆံအေရာင္ကိုေတာ့
ေသခ်ာမျမင္ရပါဘူး အညိဳေဖ်ာ့ ေရာင္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႕အသြင္အျပင္က
အရာအားလံုး perfect ျဖစ္လုနီးပါးေပါ့ေလ။ လွပေအးခ်မ္းတဲ့ေန႕ေလးထဲမွာ
အျပဳံး လွလွနဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲေပၚထြက္ေနတာက ပန္းေသြးေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးရဲ႕
ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္က ခ်စ္စရာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ပြင့္ေၾကာင့္။

ေကာင္ငယ္ေလးက သူ႕အေပၚတီရွပ္ကို ေခါင္းေပၚကေနဆြဲခြၽတ္လိုက္ကာ
ေျမျပင္ေပၚခ်လိုက္ပါတယ္။ ေခ်ာေမြ႕ျဖဴေဖြးတဲ့ ရင္အုပ္ေတြကို လွစ္ဟျပရင္း။
ေနာက္ေတာ့ သူ႕ဂ်င္း(န္)ေဘာင္းဘီ ခပ္က်ပ္က်ပ္က ၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္တာ
ေျခေထာက္က ေျခညႇပ္ဖိနစ္ ဒီဇိုင္းဆန္း ဆန္းကို ကန္ထုတ္အျပီးမွာေပါ့။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို သန္မာတဲ့ေပါင္တံေတြကေန အတင္းခြာရင္း ခဏေနက
အက်ႌေပၚထပ္ပံုလိုက္တယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၀တ္မထားတဲ့
သူ႕ေအာက္ပိုင္းျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အသက္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ
ကြၽန္ေတာ္ရွဴသြင္းမိရဲ႕။ သူ႕ငပဲမာျပီးေတာင္ လာရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ
ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခ်င္မိပါျပီ။ ပံုသဏၭာန္လွပ တစ္ရစ္တဲ့
ေပါင္တံႏွစ္ခုၾကားမွာေတာ့ ၾကက္မေလးရဲ႕ ဥေတြလို ေရႊဥ ႏွစ္လံုးက
ကပၸယ္အိပ္ထဲတြဲက်လ်က္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သတိထားမိစဥ္မွာေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းအစံုက ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကို ျပဴးၾကည့္ေနမိတာ ျပီးေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းလႊာထဲမွ သြားရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ရွက္လိုက္တာ..။

ဘယ္ကေနစျပီးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဦးေခါင္းထဲ ရွင္းသြားဖို႕
ေခါင္းကိုခါရမ္းမိပါတယ္။ မ်က္၀န္းမ်ားကို ျပန္ဖြင့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့
ကန္ေရ ျပင္က်ယ္မွာ သူကူးခတ္ေနပါျပီ။ ေရျပင္မွာ ကူးခတ္ေနတဲ့ ေျခတံေတြရယ္
လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ရင္ခုန္ဖြယ္ျမင္ရတာက ၀ိုင္းစက္ျပည့္တင္း တဲ့
တင္ပါးအစံုပါပဲ။ ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေရျပင္ထဲ အားရပါးရ ေဆာ့ကစားကူးခတ္ေနတာ
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ အေပၚကိုတက္လာျပီး ေရစပ္မွာ အသာရပ္ ေရစစ္ျပီးမွ
အ၀တ္ပံုရွိရာကို လွမ္းလာပါတယ္။ အ၀တ္ကိုေကာက္ျပီးေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွ
ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္ သြားပါေရာ။ သူ႕ပါးျပင္မွာ
ရဲရဲနီရွက္ေသြးျဖန္းသြားေပမဲ့ အ၀တ္မဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ဖံုးကြယ္ဖို႕
မၾကိဳးစားတာေတာ့အမွန္။

ကြၽန္ေတာ္ ထထိုင္လိုက္ရင္း သူ႕ဆီလက္လွမ္းျပလိုက္ကာ 'ေဟး...ညီေလး...
ကိုယ္နဲ႕အတူ လာစားပါလား။ ႏွစ္ေယာက္စာ အစားအစာ ေတြ ျခင္းထဲမွာအျပည့္၊
ျပီးေတာ့ ၀ိုင္ေအးေအး ဒါမွမဟုတ္ ေရ ေသာက္ခ်င္ရာေရြး'

အံ့အားသင့္ဖို႕ေကာင္းစြာ ေကာင္ေလး ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ေနတဲ့
ေနရာကိုလွမ္းလာတယ္။ ခ်ီတံုခ်တံုေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
က်န္ခဲ့တဲ့ သူ႕အ၀တ္ပံုကို တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္ေသးရဲ႕။ သူ
ပခံုးတစ္ခ်က္တြန္႕လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ္ကမ္းလွမ္းတာကို သေဘာညီ ေၾကာင္း
'ညီ...ခဏေနရင္ စားပါ့မယ္။ နည္းနည္း ၀မ္းဟာေနျပီဗ်' ေျပာပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ေျခလွမ္းနည္းနည္းအကြာမွာ ရပ္ရင္းေျပာ ေနတာေလ။

'ညီ့တစ္ကိုယ္လံုးစိုေနတာ'

ျခင္းေတာင္းထဲက တဘက္အသန္႕ကိုယူျပီး သူ႕ကိုပစ္ေပးလိုက္တယ္။ ေလထဲေျမာက္ကနဲ
လြင့္လာတဲ့ တဘက္ကိုယူျပီး ပါးခ်ိဳင့္ႏွစ္ ဖက္ေပၚလာေအာင္ သူျပံဳးလိုက္ကာ
'ေက်းဇူး..အစ္ကို' လို႕ေျပာရင္း တစ္ကိုယ္လံုးေျခာက္ေသြ႕ေအာင္
သုတ္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ နံေဘးကို သူအသာ၀င္ထိုင္ခ်ိန္မွာေတာ့
တဘက္အစိုကို ကြၽန္ေတာ္လွမ္းယူလိုက္ကာ
ကြၽန္ေတာ့္အ၀တ္အစားေတြပံုထားတဲ့နားကို ပစ္ ထည့္လိုက္ပါရဲ႕။

'ဘာကိုသံုးေဆာင္မလဲ? အေအးလား ဒါမွမဟုတ္ ေရသန္႕?'

'အေအးတစ္ပုလင္းဆို ပိုျပီးေကာင္းမွာ' အဲဒါေလာက္ဆိုေတာ္ပါျပီဆိုတဲ့ ေလသံႏွင့္ဆိုတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ အေအးပံုးထဲက Coke ႏွစ္ဘူးယူလိုက္ကာ တစ္ဘူးသူ႕ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သား toast လုပ္လိုက္ၾက ရင္း နည္းနည္းစီ
ေသာက္လိုက္ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိတ္ဆက္ၾကပါတာေပါ့။

'ကိုယ္က ေက်ာ္ဇင္'

'ညီက Andy, ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္'

ႏွစ္ဦးသားလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ 'မၾကာခဏ ကိုယ့္ေရကန္ကို
မင္းေရလာကူးတာလားညီ? ကိုယ္ကေတာ့ အလုပ္အားခ်ိန္ တိုင္းလာျဖစ္ပါရဲ႕။
ဒီေန႕လည္း ရာသီဥတုက သာယာတာနဲ႕ေလ'
သူ႕မ်က္၀န္းေတြျပဴးက်ယ္သြားကာ သက္ပ်င္းခ်လိုက္ရင္း 'ဒီေနရာက အစ္ကို႕ေနရာ?
အိုး...sorry အစ္ကိုရယ္၊ ညီမလာပါဘူး ဒီေနရာ ဟာ တစ္ဦးဦးပိုင္....'

'Relax. ညီ ဒီေနရာမွာ ေရလာကူးႏိုင္တယ္ ဒါမွမဟုတ္
ကိုယ့္သစ္ေတာအုပ္ေလးထဲမွာ လာပုန္းႏိုင္ပါတယ္ကြ။ ဒီသစ္ေတာလမ္းေလးရဲ႕
အဆုံးက ကိုယ့္အိမ္မွာလည္း လာနားႏိုင္ပါတယ္ အလည္ေပါ့။ ေရခဲေသတၲာထဲမွာ
၀ိုင္ေအးေအးေတြ ဘီယာေတြ အဆင္သင့္ မင္းၾကိဳက္ တတ္တယ္ဆိုရင္ေပါ့ေနာ္'

'ညီၾကိဳက္တယ္'

ေကာင္ေလး အျပံဳးေတြေပးျပန္ျပီ။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြဟာ
မသိမသာကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးကို ၾကည့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ဂြဆံုကို
တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ရင္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္းက စကားသံတိုးတိုးေပၚထြက္လာပါေရာ။

'ေရကန္ထဲမွာ ကူးေနတုန္းကတည္းက ညီ့ကိုၾကည့္ေနတာ ျမင္တယ္ဗ်။
ဘာကိုသေဘာက်လို႕ ၾကည့္တာလဲဟင္'

ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္ေတြ ရွက္ေသြးေၾကာင့္ ပူေႏြးသြားသလားခံစားရကာ
ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ သူျမင္ရတဲ့
ျမင္ကြင္းကိုၾကိဳက္မွန္း။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ သူ႕ထက္
၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကီးတဲ့ အရပ္ ၆ေပနဲ႕ညီေအာင္ ေလ့က်င့္ထားတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာပံုရိပ္ကို သေဘာက်ေနတဲ့ဟာ။ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲက သူ႕ညီဘြား
မာေတာင္လာတဲ့ အေျခအေနရဲ႕ တစ္လက္မေလာက္ေတာ့ ပိုရွည္မွာ။
ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြက အံုထူျပီး မည္းနက္ပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက
ႏုညံ့တဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာ ထက္စာရင္ ပါးသိုင္းေမႊးေရးေရးရွိေတာ့
ၾကမ္းတယ္ေပါ့ေလ။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြက အညိဳေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြက အနက္ေရာင္ စစ္စစ္။

သူ႕အၾကည့္သူခိုးေတြက မမာ့တမာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဆီေရာက္ေရာက္ေနသား။
ကြၽန္ေတာ့္ျခင္းၾကီးကို အလယ္ခ်ေပးလိုက္ျပီး စားခ်င္တာ
စားလို႕ေျပာလိုက္တယ္။ လတ္ဆတ္တဲ့ေပါင္မုန္႕ခ်ပ္ေတြ၊ သုတ္ျပီးစားဖို႕
ခ်ိ(စ္)၊ စေတာ္ဘယ္ရီယို၊ ၀ိုင္နဲ႕အတူျမည္းဖို႕caviar ၊ ခပ္တုတ္ တုတ္
၀က္အူေခ်ာင္းေက်ာ္ေတြအျပင္ အိမ္နားက ေဒၚနန္းစိန္လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့
နာနတ္ယိုပါပါေသး။ ေဒၚနန္းစိန္က သူ႕အိမ္လုပ္ ဂ်ယ္လီ ေတြ၊ ယုိေတြကို အျမဲ
ကြၽန္ေတာ္စားဖို႕ေပးတယ္။ ပန္းကန္ျပားတစ္ခ်ပ္၊ ဓားႏွင့္ခက္ရင္း၊
လက္သုပ္ပ၀ါသန္႕သန္႕ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ တို႕ ေပ်ာ္ပြဲစားအေသးေလးကို
ခင္းက်င္းလိုက္ပါေရာ။

ကြၽန္ေတာ္တို႕ စကားမဆိုဘဲ စားေသာက္ေနက်တာ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခိုးၾကည့္လိုက္။ ဗိုက္၀ ေအာင္စားျပီးေနာက္
ကြၽန္ေတာ္အားလံုးျခင္းထဲသိမ္းလိုက္ျပီး ေနာက္ထပ္အေအးဘူးေလးေတြကို
ယူလိုက္ပါတယ္။ အေအးေမာ့ေနတုန္း မွာပဲ သူ႕လက္သြယ္သြယ္ေတြဟာ
ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံဆီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ဦးၾကား စကားလံုးေတြမွ မလိုတာပဲ။
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကို သူ႕ရင္အုပ္ဆီ ထားလိုက္ကာ သူ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို
အသာအယာပြတ္သပ္မိပါျပီ။ ခပ္တိုးတိုးညည္းညဴသံေပးလိုက္ရင္း သူ
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းအစံုထဲ အသာခို၀င္လာပါေရာ။ အတူေဘးခ်င္းယွဥ္
လွဲေလ်ာင္းလက္ေပါ့ေလ။

ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာ ဒီလိုေရာင့္ရဲတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးတစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးဘူး။
အဲဒါျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ကႏိုးထလာပါတယ္။ မနက္ခင္း
ေတာင္ကုန္ေတာ့မွာပါလား။ ေနာင္တသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီ
ေရခ်ိဳးဖို႕ ပါးသိုင္းေမႊးရိတ္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ေရြ႕ရပါရဲ႕။ အ၀တ္ေဟာင္းေတြ
အ၀တ္ျခင္းထဲထည့္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ နံနက္စာျပင္ဆင္ဖို႕
၀င္လာခ်ိန္နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ ၁၁း၀၀နာရီ ထိုးေန ပါေပါ့။
ေကာင္းလိုက္တာ ဒီေန႕ စေနေန႕ပဲ။

ေဒၚနန္းစိန္ပဲေပးထားတဲ့ သူ႕ျခံထြက္ ၾကက္ဥလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႏွစ္လံုးကို
မက်က္တက်က္ေၾကာ္လုိက္တယ္။ ပန္းကန္ျပားထဲ စေတာ္
ဘယ္ရီယိုသုတ္ေပါင္မုန္႕ႏွစ္ခ်ပ္ႏွင့္ အတူထည့္လိုက္ရတာေပါ့။ တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့
ဒီအန္တီၾကီးရဲ႕ ေမတၲာေစတနာအတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ေပးဦးမွပါ။ မနက္စာအျဖစ္
မီးဖိုေခ်ာင္စားပြဲမွာ ေပါင္မုန္႕၊ ၾကက္ဥေၾကာ္၊ လိေမၼာ္ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္၊
ေကာ္ဖီခါးခါး တစ္ခြက္တို႕ကို ထိုင္ျပီး စားေသာက္ျဖစ္ပါတယ္။ Jelly
ကိုျမင္ေတာ့ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္ကို သတိရမိရပါ၏။

အိပ္မက္ထဲက လူငယ္ေလးဟာ တကယ္မဟုတ္ေပမဲ့ ေတြးမိလိုက္တာနဲ႕ ေပါင္ၾကားက
ညီဘြားကို ေခါင္းေထာင္လာေစေရာ။ ေတြးမိတာ ေလးေပ်ာက္သြားေအာင္
ေခါင္းကိုရမ္းၾကည့္ေပမဲ့ ေပ်ာက္မသြားပါဘူး။ ၾကိမ္ျခင္းၾကိးထဲ
မုန္႕ပဲသြားေရစာေတြထည့္၊ ျပီးေတာ့ အေအးပံုး ထဲ ေဖ်ာ္ရည္ဗူးေတြျဖည့္ကာ
ေရကန္ေလးဆီ သြားဖို႕ ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ဂိုေထာင္ထဲက
ဂ်စ္ကားကို အသာထုတ္ သစ္ေတာထဲက ဖုန္ထူထူလမ္းကတစ္ဆင့္ ေရကန္ရွိရာဘက္ကို
ခပ္ေျဖးေျဖး လိမ့္သြားမိပါရဲ႕။

ခါတိုင္းရပ္တဲ့ေနရာမွာပဲ ကားကိုပါကင္လုပ္၊ ယူေဆာင္လာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို
ဆြဲကိုင္ကာ ေရကန္နားက ကြၽန္ေတာ္နားခိုေနက်ေနရာ ေလးကို လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း
လမ္းေလွ်ာက္လာလိုက္ပါတယ္။ သစ္ခြပန္းေတြအမ်ားအျပားရွိေနတဲ့ အပင္ကို
ေက်ာ္လိုက္တာနဲ႕ ျမင္ လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ
တကယ္အသက္ရွဴမွားေလာက္ေအာင္လွပပါရဲ႕။ ဟိုးအရင္ သံုးေလးပတ္ေလာက္က ကြၽန္ေတာ္
သစ္ေတာတခြင္ လွည့္ၾကည့္တုန္းက ဒီေရကန္ေနရာကို ရွာေတြ႕ခဲ့တာ။ ခပ္အုပ္အုပ္
၀က္သစ္ခ်ပင္ၾကီးနားေရာက္ေတာ့ ၀တ္လာတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ဆြဲခြၽတ္၊
သားေရရွဴးကို ကန္ခြၽတ္၊ျပီးေတာ့ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ညီညာႏုညံ့တဲ့
ျမက္ခင္းေပၚလွဲလိုက္ပါတယ္။

အခ်ိန္အတန္ၾကာ ျငိမ္သက္ေအးေဆးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ေလးမွာ ေမ်ာေနျပီးေနာက္
ကြၽန္ေတာ္ထထိုင္လိုက္ကာ ေရခဲဗူးကိုဖြင့္လိုက္ပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အၾကိဳက္
၀ိုင္ပုလင္းတစ္ခုဆြဲေဖာက္ ငံုေသာက္လိုက္ရင္း
ေရကန္တစ္၀ိုက္ျခံဳငံုၾကည့္ေနမိပါရဲ႕။ Andy ဆိုတဲ့ ဘိုဆန္ ဆန္ေကာင္ကေလး
ကြၽန္ေတာ့္ဆီလွမ္းလာတာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့
တစ္ေယာက္တည္း။ သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ် ပုလင္းေလးထဲက လက္က်န္ကို ေမာ့ကာ
ပက္လက္အိပ္လိုက္ပါတယ္။ မ်က္၀န္းမ်ားကို အသာမွိတ္လိုက္စဥ္မွာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ကို အိပ္ေမာက်သြားရတာ။

ေႏြးေထြးတဲ့ အေပြ႕အဖက္၊ စိုစြတ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစံုႏွင့္ အားရပါးရ
အနမ္းခံရတာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးထရပါျပီ။ အိပ္မက္ဟာ ဘယ္ေနရာမွာ ရပ္
ဘယ္ေနရာက ဆက္ဆိုတာ အလိုလို ျဖစ္ေနတာလို႕ ထင္ပါရဲ႕။ သူ႕အာခံတြင္းထဲမွ
ပူေႏြးေနတဲ့ လွ်ာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အာခံတြင္းအႏွံ႕ ထိေတြ႕ေနတာ
တကယ့္အစစ္အမွန္အတိုင္း ခံစားရပါတယ္။ ဒါအိပ္မက္တစ္ခု မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ေသးသြယ္က်စ္လစ္တဲ့ သူ႕ကိုယ္ေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းေတြထဲ ေရာက္ေနသလို
မာျပီးေတာင္ေနတဲ့ သူ႕ညီဘြားဟာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ျခံက အေျမႇာက္တံႏွင့္
ပြတ္တိုက္ေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕လက္ေတြဟာ ႏွစ္ဦးသားခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႕ပြတ္သပ္၊ ဖ်စ္ညႇစ္
ခံစားမႈေတြ ျမႇင့္တင္ေနၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္း ေတြဟာ
ရွည္ရွည္ထြားထြား သူ႕ငပဲ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ပြတ္သပ္ရင္း အံ့အားသင့္စဖြယ္
ေရႊဥေတြကို ကလိေပါ့။ ဖေယာင္းတိုင္ေတြလို အရြယ္ညီတုတ္ခိုင္တဲ့
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ကို ေကာင္ေလးပါးစပ္ထဲ စုပ္ျပဳဖို႕ ပန္းႏုေရာင္
ႏႈတ္ခမ္းေပၚတင္ေပးလိုက္တာ သူ တကယ့္ကို စိတ္ႏိုးထလာေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ
လွ်ာေတြႏွင့္ ကစားတယ္ေလ။ စိုစြတ္ေနတဲ့ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျဖိဳးျဖိဳးအိအိ
သူ႕ တင္ပါးအလယ္က ခေရေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ေျဖးေျဖး
ဖိထည့္လိုက္မိပါတယ္။

'Damm...မင္းေလးက အရမ္းေဟာ့တ္တာပဲ။ I want to fuck you'

'ညီလည္း အဲဒါကို လိုခ်င္ေနတာ' ခပ္တိုးတိုး သူညည္းညဴလိုက္ရင္း
ကြၽန္ေတာ့္ကို ရီေ၀ေ၀ၾကည့္ တယ္။
Andy ပက္လက္အေနအထားမွာ ဒူးကိုရင္ဘတ္ဆီေကြးတင္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္
ထိန္းထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က တံေတြးေခ်ာဆီကို လက္ထဲေထြးထည့္
ငပဲကိုမံလိုက္ျပီး ကြမ္းသီးေခါင္းကို ခေရေပါက္ဆီ ေတ့လိုက္ပါတယ္။
ႏွစ္ဦးသား အသက္ရွဴသံေတြက ျမန္လာသလို ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္
တေျဖးေျဖးျခင္းဖိသြင္းေနစဥ္ သူရုတ္တရက္ ဖင္ကိုလႈပ္ျပီးေဆာင့္လိုက္တာ
ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုးနီးပါး ၀င္သြားေရာ။ သူ လည္း ေအာင့္သြားတယ္ထင္ရဲ႕
ခဏျငိမ္သြားသလို ကြၽန္ေတာ္လည္း ေသြးေၾကာထဲထိ ဆိမ့္ကနဲျဖစ္သြားရကာ
ဆက္မလႈပ္ရွားျဖစ္။

ဟူး....ခပ္ေအးေအး ေလတစ္ခ်က္ တိုက္လိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္
သက္ျပင္းေမာႏွင့္အတူ ႏိုးထရပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြ မာန္
ဟုန္ျပင္းေနျပီး ကြၽန္ေတာ့္ငပဲဟာလည္း အရမ္းမာေနတာေၾကာင့္
လက္ကစားလိုက္ရပါျပီ။ အိပ္မက္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြဟာ အျမင့္ဆံုး orgasm
ျဖစ္တဲ့အထိ ေပးစြမ္းပါေသးတယ္။ ေအာက္ကခင္းထားတဲ့ အခင္းလည္း ေခြၽးႏွင့္အတူ
သုတ္ရည္ေတြျဖင့္ ရႊဲသြားရပါေရာ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေအာက္အခင္းနဲ႕ပဲ
တစ္ကိုယ္လံုးသုတ္သင္သန္႕ရွင္းလိုက္ပါတယ္။ ျခင္းၾကီးထဲကို
ယူေဆာင္လာတဲ့ပစၥည္းေတြ ျပန္ထည့္ေတာ့မွ ယူလာတဲ့အစားအေသာက္ေတြထဲ စားစရာေတြ
တစ္ခုမွမထိမိေၾကာင္း သတိထားမိေတာ့တာပါ။ ရွပ္အက်ႌ၀တ္၊ ဂ်င္း(န္)
ေဘာင္းဘီကို ေကာက္စြတ္၊ ျပီးေတာ့ ညစ္ပတ္ေနတဲ့အခင္းကို ေခါက္လိုက္ကာ
ျခင္းထဲကိုထည့္လိုက္ပါတယ္။ မလွမ္းမကမ္းမွာ ခြၽတ္ ထားတဲ့
သားေရဖိနပ္ကို၀တ္ျပီးေတာ့ ကားဆီအျပန္ေျခလွန္းေတြစခဲ့ပါရဲ႕။
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ တံခါး၀အေရာက္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ တည္း အထီးက်န္တဲ့
ခံစားမႈၾကီး စတင္ခံစားမိပါ၏။

ကြၽန္ေတာ့္မွာသူငယ္ခ်င္းအမ်ားၾကီးမရွိ။ အလယ္တန္းေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္း
တိုင္းရင္းသားဆိုလို႕ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း။ တကၠသိုလ္တက္ေနတုန္းမွာေတာ့
မိသားစုက ရပ္ေ၀းေျမျခားထြက္ခြာသြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အသြင္အျပင္က
အေတာ္ၾကည့္ေကာင္း တဲ့ အထဲမွာပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ boyfriend
တစ္ေယာက္ပဲရွိခဲ့ဖူးျပီး မိန္းကေလးေတြဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ
turn-on မျဖစ္ေစခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ bf က
တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းရွာဖို႕ဆိုျပီး သေဘၤာလိုက္သြားေလရဲ႕။
အဆက္အသြယ္ကေတာ့မျပတ္ ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ရွင္သန္မႈႏွင့္
သူ႕အသက္ေမႊးမႈကကြာျခားၾကတာကိုး။ အခုေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ထက္သာတာ
ရသြားျပီထင္ပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က နည္းပညာကြၽမ္းက်င္၀န္ထမ္းေတြ ဦးစီးေပးေသာ
အၾကီးစားစက္ပစၥည္းေတြ ျပင္ဆင္ေပးႏိုင္တဲ့ ဆိုင္ၾကီးတစ္ခုဖြင့္ ထားပါတယ္။
ဆိုင္က အေျခအေနေကာင္းတာေၾကာင့္ ျမိဳ႕၀န္းက်င္မွာ
ဆိုင္ခြဲႏွစ္ခုဖြင့္ထားပါ၏။

အသက္၃၀၀န္းက်င္အမ်ိဳးသားအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆးအျငိမ္းစားေနဖို႕
စဥ္းစားတာေစာမ်ားေနသလား ထားပါ...အ၀တ္ေတြ အားလံုးခြၽတ္ ေရပန္းေအာက္
၀င္ေနခ်ိန္မွာ ေရစက္ေတြရဲ႕ ထိေတြ႕မႈက ပိုသာယာပါတယ္။
အင္း...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လုပ္သက္ ၅ႏွစ္နီးပါးရွိျပီ ျဖစ္တဲ့ မန္ေနဂ်ာ
ေဇာ္ဦးလြင္ကို ေခၚျပီး စီစဥ္စရာရွိတာ စီစဥ္ဦးမွပါပဲ။ အဓိကဆိုင္မွာ
လည္းေကာင္းေကာင္း စီမံခန္႕ ခြဲႏိုင္သလို ဆိုင္ခြဲႏွစ္ခုမွာလည္း
အလားတူေကာင္းေကာင္း စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေပးႏိုင္သူျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ထဲမွာမေနပဲ
သစ္ေတာအစပ္က ဒီအိမ္ မွာ ေနျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ သူလာလို႕အဆင္ေျပပါ့မလားမသိ။
ခရီးရွည္ၾကီးတစ္ခုထြက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.....ကြၽန္ေတာ္သြားခ်င္ေနတဲ့
ေနရာေတြကို ကမၻာတစ္ပတ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မေပါ့။

တနဂၤေႏြည၊ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္က ျပန္လည္ခရီးဆက္ပါေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ Andy ကို
-ိုးေနခဲ့တာေလ ၀က္သစ္ခ်ပင္ၾကီးေအာက္မွာ။ အိုး....ဖီလင္အရမ္းမိုက္တယ္
ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ခေရေပါက္ထဲ အားႏွင့္ အရွိန္မျပတ္ေဆာင့္ခ်ိန္မွာ
သူလည္းနာက်င္မႈကို ၾကိတ္မွိတ္စရာမလို စိတ္တိုင္းက် ေအာ္ဟစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္
ခ်ဳပ္တည္းမႈမရွိသူ႕အသံက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားေစပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲက သူ႕ခေရ၀ ထဲအ၀င္အထြက္ျပဳခ်ိန္မွာ သူ႕ငပဲဟာ
ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ၾကြက္သား အန္စာတံုးေတြႏွင့္ ပြတ္သပ္ေနေရာ။ ခဏအၾကာမွာေတာ့
ႏွစ္ဦးသား အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ကို မေရွ႕မေႏွာင္းေရာက္ၾကပါျပီ။
ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္သားႏွင့္ ရင္အုပ္ေတြမွာ
ေဖြးေနပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားအတူလွဲေလ်ာင္းရင္း
အသက္မွန္ေအာင္ရွဴကာအျပင္ကိုဆြဲထုတ္ျပီးတဲ့အထိမာေနဆဲ
ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကိုၾကည့္ျပီး ရယ္ေမာ မိပါတယ္။

'အစ္ကိုရယ္....အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ညီတို႕ေန႕တိုင္းအတူတူရွိရင္ေကာင္းမွာ။ ညီ
သိတယ္...ေတြ႕ဆံုရုံေလးပဲရွိေသးတာ အစ္ကိုနဲ႕ေလ။ ဒါေပမဲ့
ညီ...အစ္ကို႕ကိုခ်စ္မိသြားျပီဗ်ာ'

သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ္သူ႕စကားကိုဆက္ျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။
'ညီ့ကိုခ်စ္ပါတယ္ အစ္ကိုလဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာအိပ္မက္တစ္ခုပါ။
ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာရွိေနတတ္တဲ့ ျပီးျပည့္စံုအေဖာ္မြန္ ပုံသဏၭာန္ေလးတစ္ခု
ထင္ပါရဲ႕။ ညီဟာ အစစ္အမွန္လူသားျဖစ္ပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္'
သူ႕ရဲ႕ လွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးမွာ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ ေပၚလာတာကို
ေနာက္ဆံုးေငးၾကည့္ရင္း ေခြၽးအရႊဲသားနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာပါတယ္။

'Noooooo!' ကြၽန္ေတာ့္အသံ တဆံုးေအာ္လိုက္မိသံဟာ မနက္ေစာေစာ
ေမွာင္ရိပ္ထိုးေနဆဲမွာ ေပၚထြက္လာရေပါ့။

တနလၤာ ၊ ဗုဒၶဟူးေန႕မ်ားမွာ ကြၽန္ေတာ့္စီးပြားေရးကို ေကာင္းေကာင္း
ဂရုတစိုက္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္ခဲ့လို႕ေတာ္ပါေသးတယ္။ ကိုယ့္စီးပြား
တိုးတက္ဖို႕ မစိုးရိမ္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္ခ်င္မိေအာင္ အိပ္မရခဲ့တာ
ႏွစ္ညရွိခဲ့ျပီ။ အိပ္မက္ထဲကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ကြၽန္ေတာ္မသြား
ခ်င္ေတာ့ဘူး။အိပ္မက္က ႏိုးထလာတာနဲ႕ Andy ကထြက္သြားမွာပဲ မဟုတ္လား။
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြျဖင့္ စိုစြတ္ျပီး
က်န္ရစ္ျဖစ္ေနခဲ့ရတာ။

ေအးေအးသက္သာၾကည္ႏူးဖြယ္အရာတစ္ခုကေန အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုအသြင္ျဖစ္လာေနျပီ။
နည္းနည္းေလး အိပ္ေပ်ာ္လိုက္တာနဲ႕ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ျပည့္ေတာ့မွာ။ Andy က
သူ႕သဏၭာန္ ဟန္ဟာ တကယ့္အစစ္အမွန္ ထပ္ထူညီတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးထဲက
ခ်စ္သူဆိုတာ နားလည္ေစဖို႕ ၾကိဳးစားေနမႈမ်ားလား။ သူႏွင့္လိင္ဆက္ဆံရတာ
ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ခါေနေအာင္ ေက်နပ္ရသလို ႏိုးထလာ ခ်ိန္ထိ
ဘယ္လိုမွ မရပ္တည္ႏိုင္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အဲဒါ အစစ္အမွန္ မဟုတ္မွန္း
ကြၽန္ေတာ္သိေနခဲ့ခ်ိန္ေတြရဲ႕အဆံုးစြန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြဟာ
ေလဟာနယ္ျဖစ္သြားပါျပီ။ ဟင့္အင္....ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အထီးက်န္ေနခဲ့ရတာ
အခုေရာ အထီးက်န္ေနရေတာ့မွာလား။
ၾသဂုတ္လရဲ႕ ေတာက္ပတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ ၾကိမ္ျခင္းၾကီးကို
ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္ အရင္တစ္ခါထည့္တဲ့
ပစၥည္းမ်ားႏွင့္မတူေသာအရာေတြကိုေပါ့။ ပစ္စတို တစ္လက္ရယ္ က်ည္ဆန္တစ္ဘူးရယ္
ျမိဳ႕ထဲက ကြၽန္ေတာ္၀ယ္ခဲ့တယ္။ ေသနတ္ ထဲမွာ က်ည္ဆန္ျဖည့္ျပီးသားပါ။
အိပ္မက္က ကြၽန္ေတာ္တဖန္ႏိုးထလာတာနဲ႕ ပစ္စတိုက ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲမွာဆိုေတာ့
ပစ္ဖို႕အသင့္ ေပါ့ေနာ္။

ေဒၚနန္းစိန္ရဲ႕ အိမ္ေဘးက အျဖတ္ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ လက္ေ၀ွ႕ရမ္းျပ
ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ကားပါကင္ထိုး၊ ေရကန္ရွိရာ ကြၽန္ေတာ္
ခပ္ေႏွးေႏွးေျခလွမ္းေတြျဖင့္ သြားေနပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလံုးေတြဟာ
အရင္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေန႕မ်ားထက္ ပိုေပါ့ ပါးေနသေယာင္။ ၀က္သစ္ခ်ပင္ရဲ႕
အရိပ္ေအာက္ ကြၽန္ေတာ့္ Andy ေလး ယိုင္နဲ႕နဲ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ
ထာ၀ရေတြ႕ဆံုျဖစ္ေတာ့မယ့္ အစီ အစဥ္။ ကမၻာတပတ္ ခရီးစဥ္မထြက္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ
အိပ္မက္ကမၻာထဲ သြားေတာ့မယ့္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ေလ။
လမ္းသြယ္ေလးထဲ ၀င္လာရင္း ကြၽန္ေတာ့္အေတြးစိတ္အလ်ဥ္ဟာ ေလဟာနယ္ထဲ
ပိုေရာက္လာသလိုပဲ။ သာယာလွပတဲ့ ဒီေရကန္ ဒီ၀န္းက်င္
ေနာက္တစ္ခါ...အား...ဘာမွမေတြးေတာ့ဘူး စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္။
ေနာက္ဆံုးခရီးတစ္ခုကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ ပါတယ္။
လမ္းအတိုင္း မေႏွးမျမန္လာလိုက္တာေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရကန္နားကို
နီးကပ္ေရာက္ရွိလာပါျပီ။

၀က္သစ္ခ်ပင္ေအာက္ အၾကည့္ကိုေရြ႕မိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြ ရုတ္တရက္
ရပ္တန္႕သြားခဲ့ပါျပီ။ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခဲ့ရတာကို မယံုႏိုင္ ပါဘူး။
သစ္ပင္အိုၾကီးရဲ႕ ေအာက္က ျမက္ခင္းကမၺလာမွာ Andy လွဲေနတာ။
ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကို ခါရမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ အိပ္မက္တစ္ခု
လံုး၀မဟုတ္ဘူး။ ပက္လက္အိပ္လ်က္၊ လက္တစ္ဖက္ကို သူ႕မ်က္၀န္းေပၚေမွးတင္ကာ
အ၀တ္မဲ့ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ။ လက္က သယ္လာတဲ့ပစၥည္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ပစ္ခ်ျပီး
သူ႕ဆီေျပးသြားမိကာ လႈပ္ႏိုးမိပါေရာ။

လွဲအိပ္ေနရာက ထထိုင္၊ သူ႕မ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို
တည့္တည့္ၾကည့္တယ္။ မ်က္၀န္းေတြ ျပဴးက်ယ္ ပါးစပ္က အံ့ၾသ၀မ္းသာသံထြက္ကာ
'ကိုေက်ာ္ဇင္...အိပ္မက္မဟုတ္ပါဘူးေနာ္'
သူ႕နံေဘးကို ကြၽန္ေတာ္၀င္ထိုင္ျပီး အေပ်ာ္ေတြအျပည့္ျဖင့္ သူ႕ကိုဖက္ကာ
အေမးကိုေျဖလိုက္ပါတယ္ 'No, အခ်စ္ေလးရယ္ ဒါတကယ့္ အစစ္အမွန္ပါ'

ပတ္၀န္းက်င္ကို သူလွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနဟန္။

'ေရကန္....ဒါအိပ္မက္တစ္ခုပဲျဖစ္မယ္။ ဒီေနရာကို ညီဘယ္လိုေရာက္လာလဲ?'

'ေနာက္ဆံုးဘာတစ္ခုကို ညီမွတ္မိလဲ အစ္ကို႕ကိုေျပာျပၾကည့္'

'ညီ့အထင္ တီဗီေရွ႕က ဆိုဖာေပၚ ဇာတ္လမ္းတြဲထိုင္ၾကည့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။
ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာလားအစ္ကို'

ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုသြက္သြက္ ျငိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္။
'အိပ္မက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ မႏိုးထခ်င္ေတာ့ဘူး။ မင္းဟာ အစစ္အမွန္ဆိုတာ
ယံုၾကည္ ဖို႕ ကိုယ့္အတြက္ခက္ခဲခဲ့တယ္။ မင္းနဲ႕အတူ အျမဲေနႏိုင္ဖို႕ဆို
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသလိုက္တာ တစ္နည္းပဲရွိတယ္လို႕ေတြးခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္
ဒီေနရာကို ကိုယ္ေရာက္လာတာေလ'

'မဟုတ္ဘူး!! အခုမဟုတ္ေတာ့ဘူးေလဗ်ာ။ အစ္ကို တကယ္ပဲ ဒီအနားမွာ ေနတာလား?'
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲဖက္ျပီး သူငိုတယ္။

ေခါင္းကို အသာဆတ္ျပလိုက္ရင္း 'ဟုတ္တယ္..လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္းဆင္းသြားရင္
သစ္ေတာ့ၾကီးရဲ႕ အစပ္က အိမ္မွာေနတာ။ ဒါေပမဲ့ ...ညီ...မင္းဘယ္မွာေနတာလဲ
အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းဘယ္မွာေနလဲ မေမးခဲ့ဖူးဘူးကိုယ္'

'ညီ ဒီေရကန္နဲ႕ဆို မိုင္ငါးဆယ္ေလာက္ေ၀းမယ္ေနတာ။ ဒါေပမဲ့ ညီ့ဦးေလးအိမ္ကို
လာလည္ေနတာ ႏွစ္ပတ္မကေတာ့ဘူး။ သူ႕အိမ္က အစ္ကို႕အိမ္နဲ႕ နည္းနည္းပဲေ၀းတယ္။
ညီေရကန္နားေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ဦးေလးအိမ္မွာ မရွိႏိုင္ဘူး ဟုတ္တယ္ဟုတ္'

အေၾကာင္းရင္းကို ရွာဖို႕နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကားေပၚ
သူ႕ကိုတင္ ေရကန္ကိုထားပစ္ခဲ့လိုက္တာေပါ့။ ကားေပၚ အတက္ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ
အ၀တ္မရွိမွန္း သတိထားမိသြားျပီး သူ႕မ်က္ႏွာ ရဲရဲနီသြားပါတယ္။

'ေကာင္းျပီ' ေဒၚနန္းစိန္ အျပင္ထြက္သြားေလာက္ပါတယ္။ 'ရာသီဥတုက အရမ္းပူေတာ့
ဥယ်ာဥ္ထဲထြက္ျပီး အလုပ္လုပ္လား မထြက္ဘူး လား မေသခ်ာဘူး။ သူ႕အိမ္က
ကိုယ့္အိမ္ႏွင့္ သစ္ေတာလမ္းအၾကားမွာရွိတယ္။ တကယ္လို႕ သူအျပင္မွာဆို
ကိုယ္တို႕ အေျခအေန ၾကည့္ျပီး ကိုယ့္အိမ္ထဲေရာက္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကတာေပါ့'
အိမ္နားကိုအေရာက္ ေဒၚနန္းစိန္အိမ္ဘက္ကို တစ္ခ်က္ check လိုက္တာ
သူ႕အိမ္မွာျမင္ေနက် လိပ္ခံုးကားေလးမရွိဘူးဆိုေတာ့ အျပင္ ထြက္သြားပါျပီ။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္ေအးေအး ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ဆီ ၀င္လို႕ရသည္ေပါ့။
Andy ေျပာတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ဖုန္း ခြက္ကိုအသာမ ျပီး ႏွိပ္လိုက္ပါတယ္။
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ ခပ္ၾသၾသအသံႏွင့္ တုန္႕ျပန္သံကိုၾကားရပါရဲ႕။

'ဟယ္လို ?'

'ဟယ္လို, Andy အိမ္မွာရွိပါသလားခင္ဗ်ာ? သူနဲ႕စကားေျပာခ်င္လို႕ပါ'

'မရွိဘူးကြ၊ ဦးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူထြက္သြားျပီ။ သူ႕ကားက ဦးျခံထဲက
ဂိုေထာင္ထဲမွာပဲဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ အျပင္ထြက္ သြားတာျဖစ္မယ္။
ဘယ္သူေခၚတယ္လို႕ ေျပာေပးရမလဲ?'

'သူ႕....သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါပဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ ေက်ာ္ဇင္ပါ။
ဦးအိမ္နဲ႕ သိပ္မေ၀းတဲ့ ေနရာမွာေနပါတယ္'

'ေကာင္းျပီေလ Andy ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဦး သူ႕ကိုေသခ်ာေျပာလိုက္ပါ့မယ္'

'ေက်းဇူးပါ ခင္ဗ်ာ့'

ဖုန္းလက္ကိုင္ခြက္မွာ ေနသားတက်ျပန္ထားလိုက္ကာ Andy ဘက္ကို ကြၽန္ေတာ္
ရႊင္ပ်ေသာအျပံဳးမ်က္ႏွာျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။

'မင္းအိမ္မွာ မရွိဘူး။ အစစ္အမွန္ပဲ ညီ'

ဖြင့္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ Andy အေျပးေလးခိုနားပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ မသိခဲ့ ဘယ္လုိထူးဆန္းတဲ့အရာက အိပ္မက္ေတြကို
အမွန္တရားျဖစ္ေစခဲ့သလဲဆိုတာ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။
သူကြၽန္ေတာ့္ကို အိပ္မက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကို
အိပ္မက္ေနခဲ့တာ။ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ ကမၻာေပါင္းစပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ရွာေတြ႕ခဲ့ပါ၏။

Alex Aung (23-12-2010)

Tuesday, December 21, 2010

သက္တန္႔ ဒိုင္ယာရီ - မိႈင္းညိွဳ့မိုးစက္(ကပူခ်ီႏို)

တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ႔ မိုးစက္တစ္ခ်ိဳ႕က ေလ၏ ေဆာ႔ကစား ပုတ္ခတ္မွဳေၾကာင္႔
သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ လြင္႔စင္ရိုက္ခတ္ လာပါသည္။ ဘယ္အရာႏွင္႔မွ
ကာရံထားျခင္းမရွိေသာ ဝရန္တာတြင္ သူရပ္ေနသည္႔အတြက္ မိုးပက္ျခင္း ကိုေတာ႔
ခံရပါသည္။ သူေမွ်ာ္လင္႔ႀကီးစြာျဖင္႔ ဝရန္တာ အျပင္ ဘက္သို႔
ေခါင္းအနည္းငယ္ထုတ္ကာ လမ္းထိပ္ဘက္ကိုေမွ်ာ္ၾကည္႔လိုက္ပါသည္။ ဆရာ……
မလာေသးေပ….။

ဆရာ ဒီေန႔မွ ေနာက္က်ေနသည္။ အရင္ကဆို အခ်ိန္မွန္မွန္လာေနက်ဆရာက ဒီေန႔မွ
ေနာက္က်ေနသျဖင္႔ သူဆရာ႔ကို ဝရန္တာဘက္ထြက္ေမွ်ာ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဒီက်ဴရွင္ဝိုင္းတြင္ သင္သမွ် ဆရာေတြအကုန္လံုးထဲတြင္ အဂၤလိပ္စာသင္ေသာ
ဆရာ႔ကို သူခ်စ္ေၾကာက္ေလးစားမွဳ အရွိဆံုးျဖစ္ပါသည္။ ဆရာ႔ကို
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင္႔ အရာရာ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ သူ
စံထားခဲ႔ပါသည္။ သူတင္မက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း
ဆရာ႔ကို စံထားရေလာက္သည္အထိ ဆရာက ဘက္စံု ထူးခၽြန္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။
အသက္အရြယ္ႀကီးလာတဲ႔ တစ္ေန႔ ဆရာ႔လိုျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္ဟု
သူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားခဲ႔ပါသည္။

သူေစာင္႔ေနခဲ႔ေသာ္လည္း အဲဒီ႔ေန႔က ဆရာ.. မလာခဲ႔ပါ။ ေနာက္ဘယ္ေတာ႔မွလည္း
ဆရာ က်ဴရွင္ကို မလာေတာ႔ပါေခ်။ ဆရာ က်ဴရွင္က
ထုတ္ပယ္ခံရသည္ဟုၾကားရတာကလြဲရင္ တျခားဘာမွ ေသခ်ာမသိရခဲ႔ေပ။ ေနာက္တစ္ေန႔
ဘိုင္အိုဆရာႏွင္႔ ျမန္မာစာ ဆရာမ တို႔ တီးတိုး ေျပာသံကို
သူနားစြင္႔လိုက္မွ ဆရာ၏ အိမ္စာေပးမည္႔စာရြက္ထဲတြင္ The Advantages of a
Homo ဆိုတဲ႔ Essay ေခါင္းစဥ္ ကိုေတြ႔လို႔ က်ဴရွင္ဝိုင္းမွ
ထုတ္ပယ္လိုက္ရသည္ ဟု သူၾကားလိုက္ရပါသည္။

ဟိုမို ဆိုေသာ စကားလံုးကို သူအဲဒီ႔မွာ စၾကားဖူးတာျဖစ္ပါသည္။ ဆရာ႔ကိုကား
ဘယ္ေတာ႔မွ မေတြ႔ရေတာ႔ေပ………….။

x x x x

ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူပိုၿပီး ရင္႔က်က္လာသလို
သူ႔ကိုယ္သူထင္မိပါသည္။ အရာရာကို သူခြဲျခား ဆင္ျခင္လာႏိုင္ ပါသည္။
ေက်ာင္းၿပီးၿပီးခ်င္း စိတ္မေလေနေစရန္ အေမက သူ႔ကို အလုပ္တစ္ခုေပးသည္။ အေမက
Giffarine အလွကုန္မွာ member ဝင္တစ္ဦးျဖစ္သည္႔အတြက္ Giffarine product
မ်ားကို အသိမိတ္ေဆြမ်ားထံ လိုက္ၿပီးျပသ ေရာင္းခ်သည္။ အစပိုင္းက
အေမ႔ေနာက္က ပစၥည္းမ်ား ဝိုင္းဝန္းသယ္ယူေပးရံု လိုက္ေပးရျခင္း
ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း အေမက သူ႔ကို ပစၥည္းမ်ား၏ အာနိသင္ႏွင္႔
ေစ်းႏွဳန္းမ်ား ကို ေျပာျပကာ သြားေနက် အသိမ်ားဆီ ဝင္ထြက္ေရာင္းခ်ေစေလသည္။
မပင္ပန္း မခက္ခဲေသာ နီးစပ္ရာ အလုပ္တစ္ခုကို အေမကေရြး
ခ်ယ္ေပးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္ရက္.. Giffarine အလွကုန္မ်ားထည္႔ထားေသာ အိတ္ကိုကိုင္ၿပီး သူျပန္အလာ၊
လမ္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္းပင္ ခလုတ္တိုက္ၿပီး အိတ္ထဲမွ အလွကုန္ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕
လမ္းမေပၚသို႔ ထြက္က်ကုန္သည္။ ပစၥည္းမ်ားကို သူျပန္ေကာက္ေနဆဲ လမ္းထိပ္တြင္
ညေနေစာင္း ဆို ထိုင္ေနက်ျဖစ္ေသာ ရြယ္တူလူငယ္တစ္အုပ္၏
ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာသံကို သူၾကားလိုက္ရပါသည္။
'အေျခာက္ႀကီး' …. တဲ႔။

ထိုအဖြဲ႔ထဲမွ တစ္ေယာက္က စူးစူးဝါးဝါးထေအာ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုစကားလံုးကို စတင္ အသံုးႏွဳန္းခံလိုက္ရျခင္းႏွင္႔ အတူ သူ႔ရင္ထဲတြင္
စူးရွေသာ အရွက္တရားကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခံစားလိုက္ရပါသည္။ တစ္ကိုယ္လံုး
တဆတ္ဆတ္တုန္သည္ အထိ ေဒါသ မွန္းမသိ၊ ရွက္တာမွန္းမသိ ျဖစ္သြားမိသည္။
သို႔ရာတြင္ အေမ႔ဆံုးမစကားေတြကို အျမဲမွတ္မိေနသည္႔အတြက္ သူရန္ကိုေရွာင္ကာ
ျပန္ လာခဲ႔ပါသည္။

…………………………………….

ထိုေန႔ညက ေတြေဝစြာ ထိုင္ေတြးေနရင္း သူအိပ္မေပ်ာ္ပါ။ သူ႔မ်က္စိထဲတြင္
ငယ္စဥ္က သူတို႔ ဝိုင္းဝန္းရယ္ေမာခဲ႔သည္႔ ေရွာက္သီးေဆးျပားသည္
အေျခာက္မ်ားကို ျမင္ေနမိပါသည္။ သူ႔ကိုေရာ?... တျခားသူေတြက ထိုကဲ႔သို႔
ျမင္ေနသည္လား။ ဒါမွမဟုတ္ ထိုေရွာက္သီးေဆးျပားသည္မ်ားလို သူ.. အျမဲ
ရယ္ေမာေလွာင္ေျပာင္ခံရမည္လား။

အေျခာက္မ်ား အဘယ္႔ေၾကာင္႔ တည္ရွိေနပါသနည္း။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔
ျပဳမူေနထိုင္ႏိုင္ျခင္းမရွိသည္႔ အတြက္ အေျခာက္အျဖစ္ေနထိုင္ေနၾကျခင္းလား။
ထိုအတိုင္းသာဆိုရင္ အေျခာက္အျဖစ္ႏွင္႔ဆိုလွ်င္ ဘဝကို ပိုမိုလြယ္ကူစြာ
ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္းလား။ အေျခာက္ဆိုသည္မွာ သာမာန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ႏွင္႔
အဘယ္သို႔ကြာျခားပါသနည္း....။

ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ၾကားမွာ 'အေျခာက္'ဟု ေခၚခံလိုက္ရသည္ႏွင္႔
ဘယ္ေလာက္ထိ ကြာျခားသြားသလည္း။ အေျခာက္ဟု အေခၚခံရသူတစ္ေယာက္မွာ
သာမာန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ထက္ နိမ္႔က်သြားသည္လား၊ စြမ္းရည္ဆုတ္ယုတ္သြားသည္
လား၊ အေရးအရာမဝင္ေတာ႔သည္လား။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ပိုၿပီး ျမင္႔တက္သြားသည္ဟု
မည္သူမွ် မခံယူၾကျခင္းပင္….။
ေတြးရင္း အေတြးတို႔က ပိုမိုရွဳပ္ေထြးလာပါသည္။ ထိုညက ထြက္ေပၚလာခဲ႔ေသာ
ေမးခြန္းမ်ားကို သူအေျဖရွာမရခဲ႔ပါ။

ေသခ်ာတာက သူ.. ခါးသီးစြာပင္ အေျခာက္တစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ခဲ႔ပါ။

x x x x

တကၠသိုလ္စတက္ေတာ႔ အေဖက သူ႔ကို dictionary စာအုပ္တစ္အုပ္ဝယ္ေပးပါသည္။
စာမ်က္ႏွာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ရွိသျဖင္႔ အေတာ္အသင္႔ထူေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ဟု
ေျပာ၍ရသည္။ စာအုပ္ရရျခင္း သူဘယ္စာလံုးကိုရွာေဖြရေကာင္းမွန္း မသိေသးပါ။
စာအုပ္ ကိုသာ လွန္ေလွာရင္း စိတ္ဝင္စားစရာ စာလံုးေတြကိုသာ က်က္ေနလိုက္သည္။

တစ္ရက္ ေက်ာင္းရဲ႕ အိမ္သာထဲမွာ ေရးထားေသာ `ဟိုမို တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝက
မလြယ္ပါဘူး။ ပိုၿပီး သတၱိရွိရပါတယ္။ ပိုၿပီး ရင္ဆိုင္တတ္ရတယ္..'
ဟုေရးထားေသာ စာလံုးမ်ားကိုေတြ႔ရမွ ငယ္စဥ္က ဆရာ႔၏ Essay ေခါင္းစဥ္မွ
ဟိုမိုဆိုေသာစကားလံုးကို ရွာေဖြ ၾကည္႔ရန္ သူသတိရမိပါသည္။ H ႏွင္႔စေသာ
စာလံုးမ်ားကို ရွာေဖြရင္း တစ္ေနရာမွာ homo ဆိုေသာ
စကားလံုးကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရပါသည္။
Homo /ဟိုမို/ n. (pl.-s) colloq. offens. - လိင္တူျခင္း စပ္ယွက္ေသာ တဲ႔…………..။
သူစာအုပ္ပင္လြတ္က်သြားသည္ အထိ အံ႔အားသင္႔မိသြားပါသည္။ ဆရာ…….။ ဆရာက
ဘာ႔ေၾကာင္႔ လိင္တူဆက္ဆံသူမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ေရးခိုင္းဖို႔
စဥ္းစားခဲ႔ပါသနည္း။ ဆရာက ဟိုမိုတစ္ေယာက္လား။ ေက်ာင္း အိမ္သာထဲမွာ
စာေရးသြားသူကေရာ ? ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာေရာ ဟိုမိုေတြရွိေနတာလား….။
လိင္တူျခင္းဆက္ဆံတယ္ဆိုေတာ႔ ဟိုမိုေတြဟာ အေျခာက္..၊ အေျခာက္ေတြ လား……..။

Homo ဆိုတာနဲ႔ ပါတ္သတ္ၿပီး သူ႕ရင္ထဲတြင္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ
တျဖည္းျဖည္းျဖစ္ေပၚလာသည္။ အေျဖမရွိေသာ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ျဖင္႔ homo
ဆိုတာကိုသာ သူအထပ္ထပ္အခါခါေရရြတ္ေနခဲ႔မိသည္။
သူ Homo ဆိုတာကို အရမ္း စိတ္ဝင္တစားရွိလာခဲ႔ပါသည္။

x x x x

သူ႔မွာ ငယ္စဥ္ထဲက ေပါင္းသင္းလာခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိသည္။
မူလတန္းထဲက အတူသြား အတူစား ေပါင္းသင္းလာ ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သျဖင္႔
သူတို႔ႏွစ္ဦး အရမ္းကို ခင္တြယ္ၾကပါသည္။ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ႔မွ
ကြဲသြားၾကတာျဖစ္ေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ဆီကို အျမဲလာလည္ေလ႔ရွိသည္။
လာလည္တိုင္းလည္း ရယ္စရာအျမဲေျပာတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေၾကာင္႔ သူအျမဲ
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရပါသည္။ ေဖာ္ေရြၿပီး အျမဲ သူ႔အေပၚနားလည္ေပးတတ္တဲ႔
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သျဖင္႔ သူတို႔ႏွစ္ဦးေတြ႔ရင္ ရန္ျဖစ္ရတယ္ဟူ၍ မရွိေပ။

တစ္ေန႔ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ေရာက္လာေပမယ္႔ အရင္လို လန္းလန္းဆန္းဆန္း မရွိေပ။
တစ္စံုတစ္ခုကို ေတြေဝေငးေမာေနၿပီး စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္သလိုျဖစ္ေနခဲ႔ပါသည္။
အျမဲရႊင္ရႊင္လန္းလန္းရွိေနတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ထိုကဲ႔သို႔ျဖစ္ေနတာကို
သူလံုးဝမေနတတ္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ပခံုးကို ခပ္ဖြဖြေလးဖက္ရင္း
သူေမးလိုက္ပါသည္။
"သက္ပိုင္.. မင္းဘာျဖစ္ေနတာလည္း….။"

သူဖက္ၿပီးေမးလိုက္မွပဲ သူငယ္ခ်င္းက ငိုပါေတာ႔သည္။ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္
ငိုတာကို ပထမဆံုးျမင္ဖူးျခင္းႏွင္႔ အတူ၊ အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းက
ငိုတယ္ဆိုတာကို သူအရမ္း ထိတ္လန္႔သြားမိပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းကို
သူေပြ႔ဖက္ထားရင္း ႏူးညံ႔စြာ ေမးလိုက္ပါသည္။
"သူငယ္ခ်င္းေလး ဘာျဖစ္တာလည္းေျပာကြာ….။"
သက္ပိုင္က သူ႔ကိုမွီကာ ေခါင္းကို ငံု႔ထားရင္း တိုးညွင္းေသာ အသံျဖင္႔ေျပာပါသည္။

"HM တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝက မျဖစ္သင္႔တာေတြ ျဖစ္တယ္ ေဝလင္းရာ….။"
"HM????"
သူမသိေသာ စကားလံုးတစ္လံုးျဖစ္သျဖင္႔ သူေမးခြန္းျပန္ထုတ္လိုက္ပါသည္။
ျပန္ေမးလိုက္သည္႔ ခ်က္ျခင္းပင္ သူ႔ေခါင္းထဲ စကားလံုးတစ္လံုးဝင္လာပါသည္။

"HM ဆိုတာ homo ကိုေျပာတာလား သက္ပိုင္….။"
သက္ပိုင္က သူ႔ကို အလန္႔တၾကားေမာ႔ၾကည္႔ပါသည္။
"မင္း.. ဘယ္လို..၊ ဘယ္လို သိေနတာလည္း။ ေဝလင္း……..။"

မွန္သြားခဲ႔ပါၿပီ။ သူစိတ္ထဲ တအားရွဳပ္ေထြးသြားမိသည္။ သက္ပိုင္က
ဟိုမိုတစ္ေယာက္တဲ႔..။
သူနဲ႔အနီးဆံုးေနရာမွာ သူအလြန္ စိတ္ဝင္တစားရွိခဲ႔ေသာ
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ရွိေနတာ သူမသိခဲ႔ေပ။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝတြင္
သက္ပိုင္တစ္ေယာက္ ဘာမ်ား ေျပာင္းလဲ သြားလည္းဆိုတာ သူေသခ်ာစြာ
ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည္႔ေသာ္လည္း သက္ပိုင္က အရင္ကအတိုင္း မေျပာင္းလဲေပ။
သက္ပိုင္ကိုယ္တိုင္ဖြင္႔ မေျပာလွ်င္ သူဟာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ပါလို႔
သူကိုယ္တိုင္ပင္မေျပာႏွင္႔ မည္သူမွ သိလိမ္႔မည္မဟုတ္ေပ။
"ငါ ခန္႔မွန္းေျပာလိုက္တာပါ.. သက္ပိုင္ရာ…။"

သက္ပိုင္က ေခါင္းကို ငံု႔ထားၿပီး ခပ္တိုးတိုးထပ္ေျပာပါသည္။

"မင္း.. ငါ႔ကို အထင္ေသးမွာလားဟင္….။"

သူ သက္ပိုင္ရဲ႕ အျပဳအမူကိုၾကည္႔ၿပီး အရမ္းသနားသြားမိပါသည္။
လိင္တူဆက္ဆံသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တာနဲ႔ အခင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းအေပၚ
အထင္အျမင္ေသးရေအာင္၊ ႏွိမ္႔ခ်ဆက္ဆံရေအာင္ သူ႔စိတ္ဓာတ္ေတြ မေနာက္က်ိေသးဟု
သူထင္မိပါသည္။

"မဆိုင္တာပဲ သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္။ မင္းအဲဒီ႔လိုေျပာလိုက္လို႔ ငါ႔စိတ္ထဲ
ဘာအေရာင္မွ မေျပာင္းလဲသြားပါဘူး။ မင္းဘာေတြျဖစ္ လာတာလည္းဆိုတာပဲ ငါ႔ကို
ေျပာျပပါလား…."
သက္ပိုင္က သူ႔ကို ယံုၾကည္ရန္ခက္ခဲသလိုလို၊ ေက်းဇူးတင္သလိုလိုျဖင္႔
ေဝခဲြမရစြာ ၾကည္႔ရင္း မ်က္ရည္စမ်ားကို သုတ္ျပစ္ကာ စေျပာပါသည္။

"ငါ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ႔တာ ၾကာခဲ႔ပါၿပီ ေဝလင္း….။"
…………………………………………………………………………..
…………………………………………………………………………..

x x x x

"ငါ႔ကိုယ္ငါ ဟိုမိုလို႔ ခံယူလိုက္ထဲက ငါ.. ေယာက္်ားေလးေတြအေပၚသာ အရင္ကထက္
ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားရဲလာခဲ႔တယ္။ အထူး သျဖင္႔ ငါက အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ ေခ်ာတဲ႔
ေကာင္ေလးေတြကို ပိုသေဘာက်ခဲ႔တယ္"

သက္ပိုင္က ေျပာေနရင္း ရွက္သြားသလိုျဖစ္ကာ သူ႔ကို တစ္ခ်က္ အကဲခတ္ၿပီး
ၾကည္႔လိုက္သည္။ သူက ဘာမွ မထူးျခားသလို ေနမွန္း ေတြ႔ရမွ ဆက္ေျပာပါသည္။

"ငါ႔ ဟိုမိုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးလို႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔
ငါရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ခဲ႔တယ္။ ေကာင္ေလးက ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးဆိုေတာ႔
ငါတအားသေဘာက်ခဲ႔တယ္ဆိုပါေတာ႔။ ရင္းႏွီးၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူကေျပာတယ္။
သူအိမ္ေပၚက ဆင္း လာတာ ေနစရာမရွိဘူးတဲ႔။ အခုဆို
သံုးစရာပိုက္ဆံလည္းမရွိဘူးတဲ႔။ ေျပာရရင္ကြာ ငါက အဘိုးနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ
ေနတာဆိုေတာ႔ သူ႔ကို အိမ္ကိုေခၚထားခဲ႔မိတယ္။ ငါသူ႔ကိုေခၚထားခဲ႔တယ္ဆိုတာ
ငါသူ႔အေပၚ သေဘာက်ရံုသပ္သပ္ေခၚထားခဲ႔တာပါ။ သူအနားမွာ ရွိေနရင္၊
ျမင္ေနရရင္ကိုပဲ ငါေက်နပ္ေနခဲ႔တာ………။"
သက္ပိုင္က စကားေျပာရင္းရပ္နားကာ သူ႔ကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အကဲခတ္သလိုၾကည္႔ပါသည္။

"ငါနားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္ သက္ပိုင္။ ဆက္ေျပာပါ….။"

သူက နားလည္ေပးႏိုင္ေသာ အျပံဳးႏွင္႔ သက္ပိုင္၏လက္ေမာင္းကို ပုတ္ၿပီးေျပာမွ
သက္ပိုင္က ဆက္ေျပာပါသည္။

"ငါသူ႔ကို ယံုၾကည္ခဲ႔၊ ေကာင္းမြန္ခဲ႔ေပမယ္႔ သူ….. ငါ႔အေပၚ
မေကာင္းခဲ႔ဘူးကြာ။ ငါစုထားတဲ႔ ပိုက္ဆံေတြေရာ ငါ႔ရဲ႕ laptop ကိုပါ
သူယူသြားခဲ႔တယ္။ သူအစအနေပ်ာက္သြားခဲ႔တယ္ ေဝလင္းရာ….။"
ေျပာရင္း သက္ပိုင္ မ်က္ရည္ထပ္က်သည္။ သူသက္ပိုင္ကို ေပြ႔ဖက္ထားရင္း
ႏွစ္သိမ္႔ေနလိုက္ပါသည္။ သက္ပိုင္က တစ္ခ်က္ ရွိဳက္လိုက္ကာ ေျပာပါသည္။
"ဟိုမိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝဟာ.. အဲလိုပဲလားမသိပါဘူးကြာ။ လူေတြရဲ႕ အႏိုင္ယူတာကို………။"
"သက္ပိုင္မွားေနၿပီ………။"

သူစကားကို ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္႔အတြက္ သက္ပိုင္ေျပာလက္စ
စကားမ်ားရပ္တန္႔သြားကာ သူ႔ကို ေမာ႔ၾကည္႔ေလသည္။

"ဟိုမိုတစ္ေယာက္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ထားႏူးညံ႔တဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို လူေတြက
ႏိုင္ကြက္ရွာၿပီး အႏိုင္ယူခ်င္ၾကတာပဲ။ လြယ္ ရင္သူၾကြယ္ေတာင္မေနဘူးလို႔
ဆိုထားတယ္မဟုတ္လား။ သက္ပိုင္ရဲ႕ ယံုၾကည္လြယ္မွဳကို သူက
အခြင္႔ေကာင္းယူသြားတာပါ။ ဒါဟာ သက္ပိုင္မွ မဟုတ္ဘူး။ လူတစ္ဖက္သားအေပၚ
ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ႔ အျခားတစ္ေယာက္၊ ယံုလြယ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္
ဒါမ်ိဳးျဖစ္မွာပဲ။ သက္ပိုင္ ေျပာတာကိုနားေထာင္ၿပီး သက္ပိုင္ေနရာမွာ
ငါ႔ကိုယ္ငါ အစားထိုးေတြးၾကည္႔တယ္။ ငါသာဆိုလည္း ကူညီခဲ႔မိမွာပဲ
သက္ပိုင္..။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကိုယ္ဟာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႔တဲ႔ အတြက္ ဒီလို
အႏိုင္ယူခံရတယ္ဆိုတာမ်ိဳး စိတ္ထဲမေတြးပါနဲ႔။ ဒါက လူ႔ေလာကမွာ ျဖစ္ေနက် လူ
လူခ်င္း လွည္႔စားအႏိုင္ယူတဲ႔ ကိစၥေတြပဲေလ။ ငါ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔
ဒီလိုေတြျဖစ္ေနရပါလားလို႔ေတြးမယ္႔ အစား ဒါကို ငါသင္ခန္းစာ ယူရမယ္လို႔
ေတြးရမယ္ သက္ပိုင္…။"

သူ႔စကားမ်ားက သက္ပိုင္၏ အေသြးအသားထဲ အားအင္မ်ားအျဖစ္
စီးဆင္းသြားသည္လားမသိ၊ သက္ပိုင္၏မ်က္လံုးမ်ားထဲတြင္ မွဳန္မွိဳင္းေသာ
အရိပ္အေယာင္မ်ား ရုတ္ခ်ည္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ပါသည္။
သက္ပိုင္က တုန္ယင္ေသာ အသံျဖင္႔ေျပာကာ သူ႔အား တင္းက်ပ္စြာ ေပြ႔ဖက္ထားလိုက္ပါသည္။
"ေက်း.. ေက်း.. ဇူးတင္လိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းရယ္…………..။ ငါတဒဂၤ
စိတ္ရွဳပ္ေထြးသြားမိတယ္။ ငါ႔ကို နားလည္ေပးတာ တအား……. ေက်းဇူး..
တင္လိုက္.. တာ………."

သူကိုယ္တိုင္ပင္ မ်က္ရည္မ်ားဝဲလာသည္အထိ သက္ပိုင္၏ အသံမ်ားက သူ႔ရင္ကို
လွဳပ္ရွားသြားေစခဲ႔ပါသည္။ ေသခ်ာတာက ဟိုမိုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို
ပိုင္ဆိုင္ရသည္႔အတြက္ သူစိတ္ရွုပ္ေထြးလိမ္႔မည္မဟုတ္ပါေခ်…။

x x x x

အဲေန႔ညက သက္ပိုင္ေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္သြားပါသည္။ သက္ပိုင္က မျပန္ခင္
သူ႔ကို ခင္ေသးရဲ႕လားလို႔ ေမးသြားခဲ႔ေသး သည္။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင္႔
မခင္ေတာ႔မွာကို သက္ပိုင္စိုးထိတ္ေနသည္ထင္သည္။ သူ သက္ပိုင္ကို နားလည္စြာ
ၾကည္႔ရင္း ေခါင္းၿငိမ္႔ျပခဲ႔သည္။ သူတကယ္လည္း သက္ပိုင္ကိုခင္ပါေသးသည္။

သက္ပိုင္ျပန္သြားေတာ႔ ေတာ္ရံုနဲ႔ သူအိပ္မေပ်ာ္ေသးေပ။ ဆယ္တန္းတုန္းက
ဆရာ႔အေၾကာင္းကို သူျပန္စဥ္းစားမိသြားပါသည္။ အထူးသျဖင္႔ ဆရာ႔ရဲ႕
ေမ႔မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အစစအရာရာတြင္ ထက္ျမက္ေနျခင္းမ်ားကို သူသတိရမိသည္။

ဆရာက စာသင္တာ အရမ္းေကာင္းပါသည္။ စာသင္သည္႔အခါ နားဝင္ေအာင္သင္တတ္သည္။
ဆရာ႔အခ်ိန္ဆိုလ်င္ အိပ္ငိုက္သည္႕ေက်ာင္းသားဟူ၍ မရွိေပ။ စာသင္ရင္း
စိတ္ဝင္စားစရာမ်ား၊ ရယ္ရႊင္စရာေလးမ်ားကို ၾကားညွပ္ေျပာသြားတတ္သျဖင္႔
ဆရာစာသင္သည္မွာ စာသင္သည္ႏွင္႔မတူပဲ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကိုနားေထာင္ေနရသည္ႏွင္႔
ပိုတူေနပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပ ေသာေၾကာင္႔ ဆရာက
ဘြဲ႔သံုးခုရထားသည္ ဟုပင္ ၾကားဖူးပါသည္။

ဆရာက ထက္ျမက္ရံုတင္မက ျဖတ္ထိုးဥာဏ္လည္း တအားေကာင္းသည္။ တစ္ခါက ေက်ာင္းမွာ
ဝန္ႀကီးလာမယ္႔အခ်ိန္ မိန္႔ ခြန္းေျပာမယ္႔ စင္ေပၚမွာတင္စရာ အလွပန္းျခင္း
မစီစဥ္မိတာႏွင္႔႔ ၾကံဳရသည္။ ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာ ေပါက္ေနတဲ႔ပန္းမ်ားကလည္း
စကၠဴပန္း မ်ားျဖစ္သျဖင္႔ ပန္းထိုးရန္ အဆင္မေျပေပ။ အခ်ိန္နီးမွ
သတိထားမိသည္႔အတြက္ အားလံုး ေခါင္းမီးေတာက္ေနသည္႔အခ်ိန္တြင္ ဆရာက
ထိုအခက္အခဲကို ေအးေဆးစြာ ကူညီႏိုင္ခဲ႔ေလသည္။

ဆရာက ရႊ႕ံမ်ားကို ခပ္ႀကီးႀကီးလံုးကာ ရြံ႔လံုး၏ေအာက္ပိုင္းကို
ခ်ထားလို႔ရေအာင္ ျပားလိုက္သည္။ စိမ္းစိုသန္႔ရွင္းေသာ ျမက္ပင္
ရွည္ရွည္မ်ားကို ထိုရြံ႕လံုးထဲ ခပ္စိပ္စိပ္ စိုက္လိုက္သည္။
ျမက္မ်ားၾကားတြင္ သစ္ရြက္ဖယ္ၿပီးသား စကၠဴပန္းအနီမ်ားကို ထိုးထိုး ေထာင္
ေထာင္ျဖစ္ေနေအာင္ ထိုးပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေရစက္ေလးမ်ားျဖင္႔
ခပ္ေဝးေဝးကလွမ္းေတာက္လိုက္ပါသည္။ စိမ္းစိမ္းစိုစိုျမက္ခင္းလံုး
ေလးၾကားတြင္ စကၠဴပန္းနီမ်ား ခပ္က်ဲက်ဲေပၚေနသည္မွာ အလွပန္းျခင္းမ်ားထက္ပင္
ပို၍ အျမင္ဆန္းကာ အလြန္ပင္ၾကည္႔ေကာင္းေန ေလသည္။
ထိုျမက္ခင္းလံုးမ်ားႏွင္႔ပင္ ဆရာက မိန္႔ခြန္းစင္ကို အလွဆင္ႏိုင္ခဲ႔ပါသည္။

တစ္ခါကလည္း ေက်ာင္းက ဝတ္ရြတ္သည္႔ ေက်ာင္းသူအသင္း ၿပိဳင္ပြဲဝင္ဖို႔
ေက်ာင္းမွ ထြက္ခါနီးမွ ဆံပင္မ်ားကို တူညီထံုးဖြဲ႔ရန္ စဥ္းစားမိၾကသည္။
ေက်ာင္းမွဆရာ၊ ဆရာမမ်ားက ဆံထံုးေလးေတြတူညီထံုးႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္လို႔
စဥ္းစားမိေသာ္လည္း ဆံပင္တို သည္႔ ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ အဆင္မေျပႏိုင္သျဖင္႔
ထိုအစီအစဥ္ကို လက္ေလ်ာ႔ထားလိုက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆရာက အနီး အနားမွ
ပင္ေပါင္ေဘာလံုးေလးမ်ား သြားဝယ္လာကာ ဆံပင္တိုသည္႔ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္
ဆံပင္အထဲမွ ပင္ေပါင္ေဘာလံုးမ်ားခံကာ ဆံထံုးထံုးရန္ အၾကံျပဳခဲ႔ေလသည္။
ဆရာ႔အၾကံေၾကာင္႔လည္း ေက်ာင္းသူမ်ား
ဆင္တူဆံထံုးမ်ားထံုးႏိုင္သြားၾကပါသည္။ဆရာ႔၏ ပင္ကိုယ္ စြမ္းရည္မ်ား၊
ထက္ျမက္မွဳမ်ား၊ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္မ်ားသည္ ေက်ာင္းသား၊
ေက်ာင္းသူမ်ားေပၚတြင္မကပဲ ေက်ာင္းအတြက္ပါ အက်ိဳးရွိခဲ႔ေလ သည္။

ရုတ္တရက္ သူစဥ္းစားမိသည္က ဆရာ႔လို ေတာ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္က ဘာ႔ေၾကာင္႔
ဟိုမိုျဖစ္ေနရပါသနည္း။ အဘယ္႔ေၾကာင္႔ လိင္တူခ်င္း စိတ္ဝင္စားတဲ႔
သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရပါသနည္း။ ဆရာဟာ ေယာက္်ားခ်င္းကိုမွ ဘာ႔ေၾကာင္႔
သေဘာက်တတ္ သူျဖစ္ေနရသနည္း။

ဒါေပမယ္႔ ဒါဟာ ဆရာ႔မွာ အျပစ္ရွိသည္ဟုလည္းေျပာ၍မရ။
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းဟာ အျပစ္ရွိတဲ႔ ကိစၥတစ္ခုမဟုတ္ဟု သူ
ထင္ျမင္မိပါသည္။ အျပစ္ရွိသည္ဆိုလွ်င္ ဆရာသိမ္ငယ္ေနရမွာ၊ အျပစ္အတြက္
ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနရမွာျဖစ္သည္။ အခုေတာ႔ ထိုကဲ႔ သို႔ မဟုတ္ေပ။ ဆရာက
အရာရာတြင္ ေတာ္လြန္းေနသည္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ရွိေနခဲ႔ပါသည္။
သူ.. ငယ္စဥ္က အေျဖရွာမရခဲ႔ သည္႔ ေမးခြန္းတစ္ခု၏ အေျဖကို ဆရာ႔ကိုၾကည္႔ရင္း
သူေျဖလိုက္ႏိုင္ပါသည္။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္တာႏွင္႔ သာမာန္ေယာက္်ား
တစ္ေယာက္ထက္ ပိုၿပီး နိမ္႔က်မသြားပါ၊
စြမ္းရည္ဆုတ္ယုတ္သြားျခင္းမရွိပါေခ်။ ဟိုမိုျဖစ္တာနဲ႔ပဲ
ပင္ကိုယ္စြမ္းရည္က တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားျခင္း
ရွိလိမ္႔မည္မဟုတ္ေၾကာင္း သူ.. ယံုၾကည္လိုက္မိပါသည္။

ထိုညက သူအိပ္မက္မက္ပါသည္။
ဆရာက သူ႔ကို ႀကိဳးစတစ္စ ကမ္းေပးသည္။ အနီေရာင္ ႀကိဳးစေလးတစ္စျဖစ္သည္။ သူ..
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ ထိုႀကိဳးစေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။
သူတစ္ခုခုကို ေမးလိုက္မည္ဟု ၾကံစည္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဆရာက သူ႔ကို ၾကည္လင္စြာ
ျပံဳးျပလွ်က္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသည္။
တျဖည္းျဖည္း ေဝ…… ဝါး…….စြာ………..။
…………………………………………………..

x x x x

ဟိုမိုဟု ဝန္ခံလိုက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ သက္ပိုင္က သူ႔ကို
ဟိုမိုကိစၥမ်ားႏွင္႔ပါတ္သတ္ၿပီး ရင္ဖြင္႔လာပါေတာ႔သည္။ သူထင္ခဲ႔ေသာ
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ဟာ ဘဝကို သာမာန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကဲ႕သို႔
ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္းမရွိသျဖင္႔ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ တည္ရွိေနပါသည္ ဆိုေသာ
အေတြးသည္ သက္ပိုင္၏ စကားမ်ားကိုနားေထာင္ရင္း တျဖည္းျဖည္း
လြင္႔စင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ သက္ပိုင္မွာ ေယာက္်ား
ခ်င္းစိတ္ဝင္စားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း ငယ္စဥ္က သူေတြ႔ခဲ႔ဖူးသည္႔
ေရွာက္သီးေဆးျပားသည္ အေျခာက္မ်ားလို မိန္းမဆန္ျခင္း မ်ိဳးမရွိေပ။
ေယာက္်ားဆန္ေသာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါသည္။
သာမာန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကဲ႔သို႔ ျပဳမူေနထိုင္ပါသည္။ သက္ပိုင္
ေျပာပံုအရဆိုရင္ေတာ႔ ဟိုမိုစကားႏွင္႔ 'အပုန္း' ဟုေခၚရမည္ျဖစ္သည္။

သက္ပိုင္ေျပာျပသျဖင္႔ ဟိုမိုလူတန္းစားမ်ားသည္ အလုပ္ကိုင္မ်ိဳးစံု၊
ေနရာမ်ိဳးစံုႏွင္႔ ရာထူးဂုဏ္ရွိန္မ်ိဳးစံုတို႔တြင္ တည္ရွိေနေၾကာင္း
သိရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ သက္ပိုင္ေျပာျပသူမ်ားထဲတြင္ လံုးဝထင္ရက္စရာမရွိေသာ
သူ႔သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ပင္ ပါေနေသးပါ သည္။ သူ ထူးျခားစြာ
အံ႔ၾသသြားျခင္းေတာ႔ မရွိခဲ႔ေပ။ ဆရာကိုယ္တိုင္ပင္ ထက္ျမက္ေသာ
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႔သည္မဟုတ္ပါလား။ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
လက္ခံႏိုင္လာခဲ႔သည္။ သိလာခဲ႔ပါသည္။

သက္ပိုင္ေျပာေသာ ဟိုမိုမ်ားအေၾကာင္းကို နားေထာင္ရသည္မွာ
မ်ားေသာအားျဖင္႔ ရယ္စရာမ်ားက မ်ားေနသည္။ သက္ပိုင္က အေစာႀကီးထဲက ရယ္စရာ
တအားေျပာတတ္သူျဖစ္သည္႔အျပင္ ဟိုမိုမ်ား၏ ဟာသဥာဏ္ရႊင္မွဳမ်ားကို
အမူအရာႏွင္႔ပါ ျပန္လည္လုပ္ျပ တတ္သျဖင္႔ သူ.. အူလိမ္႔ေနေအာင္ကို
ရယ္ရပါသည္။ တျဖည္းျဖည္းျဖင္႔ သူသိလာသည္က ဟိုမိုမ်ားသည္
သူတပါးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ပညာသားပါပါႏွင္႔ ရယ္စရာေျပာတတ္သည္၊
ေပ်ာ္ေအာင္အျမဲေနတတ္သည္၊ စကားအရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာသည္။ ဝကၠဝုတၱိအလကၤာ၊
ျမည္သံစြဲအလကၤာ၊ အတိႆယဝုတၱိအလကၤာ စသည္မ်ားကို ပိုင္ႏိုင္စြာ
ထည္႔သြင္းအသံုးျပဳကာ ဟာသေျမာက္ေအာင္ ေျပာဆိုႏိုင္သည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

သက္ပိုင္ေျပာသလို ဟိုမိုေတြ တစ္ဖြဲ႔ႀကီးေတြ႔ရသည္ေတာ႔
ဘယ္လိုမ်ားေနလိမ္႔မလည္းမသိေပ။ သက္ပိုင္တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔တင္ သူေတာ္ေတာ္ကို
ေပ်ာ္ရႊင္စြာရယ္ေမာေနႏိုင္ရသည္။ သက္ပိုင္ကို
ဟိုမိုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေပါင္းသင္းရျခင္းကို သူပိုၿပီးႏွစ္
ၿခိဳက္လာပါသည္။

သူတစ္ခါက ေတြးခဲ႔ဖူးေသာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္… ခါးသီးစြာ
မျဖစ္ခ်င္ခဲ႔ျခင္းကိုလည္း ေမ႔ေလ်ာ႔သြားၿပီျဖစ္သည္။

x x x x

စာေမးပြဲနီးလာၿပီျဖစ္သျဖင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စာစုက်က္ရန္ စီစဥ္ရပါသည္။
အထက္တန္းတုန္းက အဘိုးႏွင္႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေန ေသာ သက္ပိုင္အိမ္တြင္ ညအိပ္ကာ
စာက်က္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းခ်င္းမတူသျဖင္႔ သက္ပိုင္ကို ဒုကၡမေပးခ်င္ေပ။
ၿပီးေတာ႔ သူနား မလည္သည္႔ အပိုင္းေတြကို ရွင္းျပဖို႔
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုပါသည္။ စာစုက်က္ျခင္းက
တစ္ဦးထဲက်က္ျခင္းထက္ပိုထိေရာက္သည္ ဟု ထင္မိသည္။ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ
သူဂုဏ္ထူးထြက္ခ်င္ပါသည္။

သူထင္ထားခဲ႔သလို စာစုက်က္တဲ႔ အစီအစဥ္က အဆင္မေျပပါ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားက
သူ႔အိမ္ကိုညအိပ္လိုက္ၿပီးစာက်က္ရန္ မိဘမ်ားက ခြင္႔မျပဳသည္႔အျပင္
သူတို႔ကိုယ္စီ၏အိမ္မ်ားသို႔လည္း ေခၚဖို႔ အဆင္မေျပျဖစ္ေနၾကသည္။
သူတစ္ေယာက္ထဲစာက်က္လွ်င္ အဆင္မေျပႏိုင္ေသာေၾကာင္႔ သူစိတ္ညစ္ေနမိပါသည္။

သူစိတ္ညစ္ညစ္ႏွင္႔ အတန္းေထာင္႔က ထိုင္ခံုမွာထိုင္ၿပီး ျပတင္းေပါက္မွ
အျပင္ကို ေငးေနမိဆဲတြင္ စူးရွခ်ိဳၿမိန္ေသာ ေရေမႊးရနံ႔ တစ္ခုကို
ေဘးနားမွရရွိလိုက္ပါသည္။ သူလွည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အတန္းထိပ္ဆံုးတြင္
ထိုင္ေလ႔ရွိေသာ ေကာင္ေလးျဖစ္ပါသည္။ ထို ေကာင္ေလးကို သူအစက
အနည္းငယ္ေတာ႔သတိထားမိပါသည္။ သူ႔ၾကည္႔ရသည္မွာ မည္သူႏွင္႔မွ
ေသခ်ာစြာေပါင္းသင္းျခင္းမရွိပဲ သီးျခားဆန္ေနသည္ဟု ထင္ရပါသည္။
အရပ္ရွည္ရွည္ မျဖဴမညိဳေလးႏွင္႔ သူ႔မ်က္ႏွာက ေခ်ာတဲ႔ဘက္ေရာက္သျဖင္႔
မာနႀကီးေနသည္ဟု သူထင္ခဲ႔မိတာျဖစ္သည္။
ေကာင္ေလးက ခ်ိဳရွစြာ ျပံဳးျပလွ်က္ သူ႔ကိုစကားစေျပာပါသည္။

"စာအတူက်က္မယ္႔အေဖာ္ရွိလား သူငယ္ခ်င္း….။"
သူေခါင္းခါျပလိုက္မိသည္။

"မရွိဘူးကြ.. မင္းေရာ…….?"

ေကာင္ေလး၏မ်က္ႏွာက ခ်က္ျခင္းၿပံဳးရႊင္သြားသည္။

"ဟာ ဟုတ္လား။ ေအးကြာ ငါစာအတူက်က္ရမယ္႔အေဖာ္မရွိတာနဲ႔အေတာ္ပဲ။ မင္းငါနဲ႔
အတူစာလိုက္က်က္လို႔ရမလား။ ငါမပိုင္ တဲ႔ ဘာသာေတြရွိေနတယ္ကြ။ ၿပီးေတာ႔
ငါဂုဏ္ထူးလိုခ်င္ေသးတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ ငါတစ္ေယာက္ထဲအဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး။
မင္း ငါ႔အိမ္မွာစာလိုက္က်က္ႏိုင္မလား။ ေၾသာ္ by the way, ငါ႔နံမည္က
ေက်ာ္ဇင္လတ္ပါ။ ကိုလတ္လို႔ေခၚၾကပါတယ္။"

"ငါနံမည္က ေဝလင္းပါ။ ငါလည္း စာက်က္ဖို႔အေဖာ္ရွာေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲကြ။ Ok ေလ
ငါမင္းအိမ္မွာ စာလိုက္က်က္ပါ႔မယ္။"

သူတို႔ႏွစ္ဦး လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္လိုက္မိၾကသည္။
လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ထူးျခားစြာ ေက်ာ္ဇင္လတ္၏ လက္မ်ားက
ႏူးည႔ံလြန္းေနတာ သတိထားမိသြားပါသည္။ အရင္က တျခားသူမ်ားႏွင္႔
လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္သည္႔အခါတိုင္း သူ ထိုကဲ႔သို႔သတိထားမိခဲ႔ျခင္း မရွိခဲ႔ေပ။
ေက်ာ္ဇင္လတ္၏ လက္ေတြကေတာ႔ သတိထားမိရေလာက္ေအာင္ ထူးျခားစြာ ႏူးညံ႔ေနပါသည္။

သူ႔ဘဝတြင္ လိင္တူေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ခႏၶာကိုယ္အေပၚ ဦးစြာ
ခံစားမိျခင္းႏွင္႔ အတူ.. ေက်ာ္ဇင္လတ္တစ္ေယာက္ သူ႔ ဘဝထဲ သူမထင္မွတ္ခဲ႔ေသာ
ေနရာကေနဝင္လာလိမ္႔မည္ဟုလည္း သူထိုစဥ္က
မထင္ထားခဲ႔မိပါ…………………………………………..။။။

x x x x

ကို္လတ္က နယ္ကေက်ာင္းလာတက္ရတာျဖစ္သျဖင္႔ တစ္ဦးထဲ
တိုက္ခန္းခပ္ေသးေသးေလးတစ္လံုးကို ငွားေနတာျဖစ္သည္။
တစ္ေယာက္ထဲေနသူျဖစ္သည္႔အတြက္ စာက်က္သည္ကိုေႏွာင္႔ယွက္မည္႔သူ မရွိေပ။
ထို႔ေၾကာင္႔ အစပိုင္း ညေနပိုင္းမ်ားမွသာ ကို္လတ္ ဆီ
သူစာသြားက်က္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းပိတ္သြားတာနဲ႔ မနက္ပိုင္းေရာ
ညေနပိုင္းပါ ကို္လတ္ဆီ သူစာသြားက်က္ျဖစ္ပါသည္။

တစ္ရက္.. စာအတူက်က္ေနရင္း အေတာ္ေလးကိုမိုးခ်ဳပ္သြားသည္။ ကို္လတ္က
သူ႔အခန္းမွာပဲ ေနလိုက္ပါေတာ႔ဟု ဆိုသျဖင္႔ သူအိမ္မျပန္ျဖစ္ေတာ႔ပါ။
ညပိုင္းစာက်က္တာၿပီးေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္သား TV ၾကည္႔ရင္း
စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ စကားေျပာရင္း ကိုလတ္က တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သူ႔ကို
ေငးငိုင္စြာ ၾကည္႔ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ကို ထူးဆန္းေသာစကားတစ္ခု
စေျပာပါသည္။

"မင္း နမ္းဖူးလား ေဝလင္း" တဲ႔…….။

သူေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္မိသည္။ ကိုလတ္က သူ႔ပံုအတိုင္း ခ်ိဳရွစြာ
ၿပံဳးရင္း 'ငါသင္ေပးမယ္' ဟုေျပာကာ သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ရုတ္တရက္
နမ္းရွိုက္လိုက္ပါသည္။

"……………………………………."

သူရုတ္တရက္ မင္တက္မိသြားကာ ဘာျပန္တံု႔ျပန္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားခဲ႔ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ကိုလတ္၏ နမ္းရွိဳက္မွဳကို သူမရုန္းမိ ေပ။ ငတ္္မြတ္စြာ
နမ္းရွိဳက္ေနေသာ ကိုလတ္၏ ျပင္းထန္ေသာ အနမ္းမ်ားထဲတြင္ ျငင္သာစြာ
အလိုက္သင္႔ေျမာပါရင္း ရင္ထဲေက်နပ္ေန သလိုလို……။

ဟာ… ငါ……. ငါ…………..။ ငါသာယာမိတယ္ဆိုတာ………………။

သူ ကိုလတ္ကို ရုတ္တရက္ တြန္းဖယ္လိုက္မိပါသည္။ ထို႔ေနာက္ေသခ်ာစြာ
စိုက္ၾကည္႔ကာ ေမးလိုက္မိသည္။

"မင္း ဟိုမိုတစ္ေယာက္လား ကိုလတ္။"

ကိုလတ္က ေခါင္းကိုငံု႔ကာ ေျပာပါသည္။

"ေအး ဟုတ္တယ္.. ေဝလင္း….. ငါဟိုမိုတစ္ေယာက္ပါ………..။ ငါမင္းကို သေဘာက်တယ္
ေဝလင္း။ မင္းကို နမ္းရွိဳက္ရတာကိုလည္း ငါႏွစ္သက္မိတယ္…။"

သူ႔စိတ္ထဲေနာက္က်ိသြားသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း
ကိုလတ္အေပၚနမ္းရွိဳက္ရျခင္းကို ႏွစ္သက္မိသြားခဲ႔သည္မဟုတ္လား..။ ဒါ..
ဒါဆို…… သူကိုယ္တိုင္ဟာလည္း ဟို.. မို……. တစ္.. ေယာက္…..။

ရွဳပ္ေထြးျခင္းမ်ားျဖင္႔ သူေခါင္းကို တြင္တြင္ခါယမ္းကာ ကိုလတ္၏
တိုက္ခန္းထဲမွ ေျပးထြက္ခဲ႔ပါသည္။ ႏွဳတ္ဆက္စကားပင္ မဆိုမိ..။ ထိုညက
လမ္းမေပၚတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ေျခဦးတည္႔ရာ ေလွ်ာက္သြားရင္း သူ႔ကိုယ္သူ
ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည္႔မိပါသည္။

သူ…. ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနခဲ႔ၿပီလား။
လိင္တူေယာက္်ားေလးတစ္ဦးကို သူ သေဘာက်တတ္ေနၿပီလား။ ေသခ်ာ တာက ကိုလတ္ႏွင္႔
ထိေတြ႔ခဲ႔ရျခင္းကို သူႏွစ္သက္ခဲ႔တာေတာ႔ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဟိုမိုေတြကို သူနားလည္ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း သူ႔ကိုယ္သူ
ဟိုမိုတစ္ေယာက္အေနႏွင္႔ေတာ႔ လက္ခံႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းေနပါေသးသည္။ သူ႔ဘဝရဲ႕
ပထမဆံုးရည္းစားဦးဟာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလိမ္႔မည္ဟု သူဘယ္တုန္းကမွ
မေတြးၾကည္႔မိဖူးခဲ႔ေပ။ သည္႔အတြက္ လူေတြရဲ႕ ရွဳံ႕ခ်ကဲ႔ရဲ႕မွဳကို
သူမခံယူခ်င္ပါ။

အေတြးမ်ားစြာျဖင္႔ သူ ေကာင္းကင္ကိုေမာ႔ၾကည္႔ရင္း
ၾကယ္ေတြကိုေငးေမာေနလိုက္မိပါသည္။ ဓူဝံၾကယ္၊ ေမာင္ရင္ဆိုင္းထမ္း ၾကယ္၊
ခုနစ္စဥ္ၾကယ္ စသည္ျဖင္႔ နံမည္ရွိေသာ ၾကယ္ေလးမ်ားက သူ႔ေနရာႏွင္႔သူ
ေတာက္ပေနၾကပါသည္။ နံမည္မရွိေသာ ၾကယ္ေတြ ထဲမွ ခပ္မွိန္မွိန္
ၾကယ္ေလးတစ္လံုးကို ေရြးခ်ယ္ကာ သူေငးေမာေနလိုက္မိသည္။ ခဏၾကာေတာ႔
ထိုၾကယ္ေလးမွာ တျဖည္းျဖည္းမွိန္ကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသည္။

သူကိုယ္တိုင္လည္း ထိုၾကယ္ေလးကဲ႔သို႔ မွိန္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔ခ်င္ပါသည္။

x x x x

ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္လာေသာ ေနေရာင္ျခည္တန္းေလးက မ်က္စိတည္႔တည္ေပၚထိ
ေရာက္လာသျဖင္႔ သူႏိုးလာရသည္။ သူႏိုးႏိုး ျခင္း ကုတင္ေဘးမွာ ထိုင္ေနေသာ
သက္ပိုင္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ သက္ပိုင္က သူ႔မိဘေတြႏွင္႔ တအားရင္းႏွီးသျဖင္႔
အိမ္ကို ထိုကဲ႔သို႔ တံခါးမရွိ ဓားမရွိ ဝင္ထြက္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
သက္ပိုင္က မနက္အေစာႀကီး သူျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေတြ႔ရာ
စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲတြင္ ဆြဲျခစ္ေရးထားေသာ 'ငါသည္
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ႔ၿပီ၊ ငါ႔ကိုယ္ငါ မုန္းသည္' ဆိုေသာ
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေရးမိမွန္းမသိသည္႔ စာလံုးမ်ား ကို ထိုင္ဖတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

သူႏိုးလာတာကို ျမင္တာႏွင္႔ သက္ပိုင္က သူ႔ကို ေႏြးေထြးစြာ ေပြ႔ဖက္လိုက္ပါသည္။
"ေဝလင္းရယ္… မင္းကိုယ္မင္းမုန္းစရာမလိုပါဘူး။ မင္းဟာ
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ဆိုတာ ေသခ်ာၿပီဆိုရင္ မင္းကိုယ္မင္း အတင္း အက်ပ္
ခ်ဳပ္တည္းမထားသင္႔ဘူး သူငယ္ခ်င္း။ မင္း အဲဒါကို လက္ခံႏိုင္ရမယ္။ ဒါဟာ
အမွားအယြင္းတစ္ခုမွ မဟုတ္တာပဲ။ အခုေခတ္မွာ ဆိုရင္ ကမၻာတဝွမ္းလံုးက
ဟိုမိုဆိုတဲ႔ လူတန္းစားကို လက္ခံေနၾကၿပီပဲေလ။ ဒါဟာ…. ေၾကာက္မက္ဖြယ္၊
ထူးဆန္းထိတ္လန္႔ဖြယ္ အရာ တစ္ခု မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး……။"

သူ လွဲေနရာမွ ထထိုင္ရင္း သက္ပိုင္ကို တင္းက်ပ္စြာ ျပန္ဖက္ထားလိုက္မိပါသည္။
"ငါ နားလည္ပါတယ္ သက္ပိုင္ရယ္။ ဒါ….. အမွားတစ္ခုမဟုတ္မွန္း ငါသိေပမယ္႔..
ငါ.. ငါ…….. ငါ႔ကိုယ္ငါလက္မခံခ်င္ေသးဘူး။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ငါ႔ကို
လူေတြက ျမင္မယ္႔ အျမင္ကိုငါေၾကာက္တယ္။ ပါတ္ဝန္းက်င္က ငါ႔ကို
ေလွာင္ေျပာင္ၾကမွာ ငါေၾကာက္မိ တယ္။ ငါ.. ငါ႔ဘဝကို အဲလို မျဖစ္ခ်င္ဘူး
သက္ပိုင္ရာ….။"

"ဒီမွာ ေဝလင္း။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မင္း ငါ႔အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ခဲ႔လည္း။
ငါ႔အေပၚ မေျပာင္းလဲစြာ အရင္အတိုင္း သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႔
ေပါင္းသင္းႏိုင္ခဲ႔တယ္ မဟုတ္လား။ အကယ္၍ မင္းေျပာင္းလဲခဲ႔တယ္ဆိုရင္ေတာင္
ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲျခင္း ပဲျဖစ္ခဲ႔တယ္ မဟုတ္လား။ မင္းငါ႔ကို
ပိုနားလည္ဖို႔ႀကိဳးစားလာခဲ႔တယ္ေလ။"

"ဒါ… ဒါေပမယ္႔ ငါက နားလည္ေပးႏိုင္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာကိုး။
နားမလည္ေပးႏိုင္တဲ႔သူေတြ ဆိုရင္………….။"

သူ စကားကိုဆက္မေျပာပဲ သက္ပိုင္၏ ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ
သက္ပိုင္ကိုၾကည္႔ၿပီးေျပာလိုက္သည္။ သက္ပိုင္က ၾကည္လင္ ၿပီး
အားအင္ျပည္႔ဝေသာ မ်က္လံုး အစံုႏွင္႔ သူ႔ကို စူးစိုက္ၾကည္႔ရင္း
ျပန္ေျပာပါသည္။

"ငါတို႔ နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္းရယ္။
ေၾကာက္ရင္လြဲ ရဲရင္မင္းျဖစ္တဲ႔။ ငါတို႔ အရာရာကို ေတြး
ေၾကာက္ေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ။ ငါေက်ာင္းနံရံေတြေပၚမွာ ေရးျခစ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔
စာသားေတြလိုေပါ႔။ ဟိုမို တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝက မလြယ္ပါဘူး။ ပိုၿပီး
သတၱိရွိရပါတယ္။ ပိုၿပီးရင္ဆိုင္တတ္ရတယ္.. ဆိုတဲ႔စာသားအတိုင္းပဲ။
ငါတို႔……. ရင္ဆိုင္တတ္ရမယ္။ ရင္ဆိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားစမ္းပါ သူငယ္ခ်င္းရယ္။"

တစ္ခါက ေက်ာင္းအိမ္သာထဲတြင္ ေတြ႔ခဲ႔ဖူးေသာ စာသားတစ္ခ်ိဳ႕ကို
သူျပန္သတိရမိပါသည္။ ဒါဆို ဒါေတြက သက္ပိုင္ေရးခဲ႔ တာေတြ႔ေပါ႔။ အရာရာဟာ
သတ္မွတ္ထားတဲ႔အတိုင္း အခ်ိတ္အဆက္မိစြာ အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေနခဲ႔သလိုပင္။
သူဟိုမိုျဖစ္ဖို႔ အေစာႀကီး ထဲက ကံပါလာခဲ႔သည္ထင္ပါသည္။
"ေနာ္… ေဝလင္း.. မင္းရင္ဆိုင္ဖို႔ သတိၱေမြးမယ္ဟုတ္လား။"

သူဘာမွ ျပန္မေျဖပဲ သက္ပိုင္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ဖက္ထားလိုက္မိပါသည္။
ဒီေန႔မွ ထူးထူးျခားျခား သက္ပို္င္၏ ရင္ေငြ႔က ပိုၿပီးေႏြးေထြးေနသည္ဟု
ထင္ရေလသည္။

ထိုညက သက္ပိုင္၏ လက္ေမာင္းေပၚတြင္ သူမီွရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႔ပါသည္။
ႏွစ္သိမ္႔ေသာ အေနႏွင္႔ ေပြ႔ဖက္ေပးထားေသာ သက္ပိုင္၏ လက္မ်ားဆီမွ
ထူးျခားေသာ ေႏြးေထြးမွဳကို သူေမ႔လို႔ရေတာ႔မွာ မဟုတ္ေတာ႔ပါ….။
သက္ပိုင္ကေတာ႔ လက္တစ္ဖက္ႏွင္႔ သူ႔ေက်ာျပင္ကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးေနပါသည္။
သူအိပ္ေပ်ာ္သည္အထိ….။

သူ…….. အိပ္……….ေပ်ာ္………… သည္………. အထိ…………….။
…………………………………………………………………………………………..

x x x x

'လာ.. မင္းကို တစ္ေနရာေခၚသြားမယ္' ဆုိလို႔သာ လိုက္လာရသည္။
သက္ပိုင္ေခၚသြားမည္႔ေနရာကို သူမသိေပ။ ရွစ္မိုင္ကို ေရာက္ေတာ႔ Top Centre
ဆိုေသာ အေဆာက္အဦးထဲ သူ႔ကိုေခၚသြားေလသည္။ အထဲကိုဝင္လိုက္သည္ႏွင္႔
ဟိုတစ္စု ဒီတစ္ခု ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေနေသာ ေကာင္ေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ဖိနပ္ထားတဲ႔ဘီဒိုေတြထဲ ဖိနပ္ေတြထည္႔ရင္း သက္ပိုင္က
'အဲဒါေတြ အကုန္ ဟိုမိုေတြခ်ည္းပဲ' ဟုေျပာျပပါသည္။

သူ အံ႔ၾသသြားမိပါသည္။ ထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလးမ်ားမွာ မ်ားေသာ အားျဖင္႔
သူတို႔အရြယ္ လူငယ္ေလးမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ သူ႔ထက္အသက္ႀကီးသူမ်ား
ငယ္သည္႔သူမ်ား စသည္ျဖင္႔လည္းရွိပါသည္။ စဝင္လာခ်င္းတုန္းက
ေယာက္်ားေလးတစ္အုပ္ဟု ထင္ခဲ႔မိ ေသာ္လည္း ေသခ်ာၾကည္႔မွသာ
ဟိုမိုမွန္းသိသာသူမ်ား၊ မသိသာသူမ်ား စသည္ျဖင္႔ ေတြ႔ရပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဟိုမိုပါဟု လက္ခံထားသူမ်ား ျဖစ္သည္ကို သူ အနည္းငယ္ေတာ႔
အံ႔အားသင္႔ေနမိပါသည္။

သက္ပိုင္က သူ႔ကို အားလံုးႏွင္႔ မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ အားလံုးက သူ႔ကို
ေႏြးေထြးစြာပင္ စကားေျပာၾကပါသည္။ ေနာက္မွ ေရာက္လာသူတစ္ေယာက္ အေနျဖင္႔
လိုအပ္ေသာ အကူအညီရွိလွ်င္ေျပာဖို႔လည္း ရင္းႏွီးစြာ ေျပာၾကပါသည္။
လာမိတ္ဆက္ၾက သည္လည္းရွိသည္။ ေဆးေက်ာင္းသားေလးမ်ား၊ ဆရာဝန္မ်ား၊
အင္ဂ်င္နီယာမ်ား စသည္ျဖင္႔ အားလံုးက သူ႔အလုပ္အကိုင္ႏွင္႔သူ သူ႔ဘဝႏွင္႔သူ
ျမင္႔မားေအာင္ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ေနၾကသူခ်ည္းမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။
လာမိတ္ဆက္သူမ်ားရွိသလို နံမည္ေမးၿပီး လာစေနာက္တဲ႔သူလည္းရွိသည္။
သူတစ္ေယာက္ထဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္မေန ပဲ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနသလို
သူေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔ရပါသည္။ ခဏတြင္းမွာပင္ အားလံုးႏွင္႔
သူငယ္ခ်င္းအရင္းမ်ားလို သူရင္းႏွီးသြားပါသည္။ သူ သိခဲ႔သလို ဟိုမိုမ်ားသည္
သူတပါးအားရယ္ေမာေအာင္ ပညာသားပါပါႏွင္႔ စကားေျပာတတ္သည္ ဆိုတာပိုၿပီး
ေသခ်ာသြားခဲ႔သလို၊ ဟိုမို မ်ားက သူတပါးရင္ထဲထိ ထိုးထြင္းျမင္ႏိုင္ကာ
ခင္မင္ရင္းႏွီးလြယ္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်မိပါသည္။

ခဏၾကာေတာ႔ အားလံုးကို ဥာဏ္စမ္းေမးခြန္းမ်ားေမးကာ game ကစားၾကပါသည္။
ကိုယ္စီ အဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔ေပးကာ ဗဟုသုတ ေမးခြန္းမ်ား၊
က်န္းမာေရးႏွင္႔ပါတ္သတ္ေသာ ေမးခြန္းမ်ား၊ သမိုင္းနဲ႔ပါတ္သတ္ေသာ
ေမးခြန္းမ်ား၊ ျပည္ပအႏုပညာရပ္ဝန္းမွ ေမးခြန္းမ်ား စသည္ျဖင္႔
ေမးခြန္းမ်ိဳးစံုေျဖရပါသည္။ အားလံုး အၿပိဳင္အဆိုင္ အလုအယက္ေျဖၾကပါသည္။
အဖြဲ႔သားမ်ားအားလံုးတေပ်ာ္တပါးတိုင္ပင္၍ ေျဖၾကရျခင္းျဖစ္သည္။
ေမးခြန္းမ်ားထဲတြင္ သူတစ္ခါမွ မသိခဲ႔ဖူးေသာ ေမးခြန္းမ်ားလည္းပါသလို
ထိုေမးခြန္းမ်ားကို တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္က ေျဖႏိုင္ၾကသည္ခ်ည္းပင္။

သူဒုတိယအႀကိမ္ အံ႔အားသင္႔မိသြားပါသည္။ ဟိုမိုမ်ားအေနျဖင္႔ ဘဝကို
ျပစ္စလတ္ခတ္မထားၾကပဲ ႀကိဳးစားေနၾကသည္။ ပညာဗဟုသုတျပည္႔ဝေအာင္
ေနထိုင္ၾကသည္ကို သူသိလိုက္ရပါသည္။ သူအေတြးမ်ား မွားယြင္းခဲ႔ပါသည္။
ဟိုမိုျဖစ္တာႏွင္႔ ဘဝကို ထိခိုက္ျခင္းမရွိဟု သူသိလာရပါသည္။
အားလံုးမွာရွိေနေသာ ယံုၾကည္မွဳမ်ားသည္ သူ႔ဆီကို
တျဖည္းျဖည္းစိမ္႔ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသလိုပင္။ ဒီအခ်ိန္မွစ၍ သူ႔ကိုယ္သူ
ဟိုမိုတစ္ေယာက္အေနႏွင္႔ လက္ခံရန္ သူ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။
သူ မေၾကာက္ရြံ႕ေတာ႔ပါ။

x x x x

"PSI လိုေနရာမ်ိဳးရွိေနတာ ေကာင္းတယ္ေနာ္.. သက္ပိုင္။
က်န္းမာေရးအတြက္လိုအပ္တာေတြ ေဆြးေႏြးႏိုင္တဲ႔အျပင္၊ ဗဟုသုတေတြလည္းရတယ္။
အရြယ္ေရာက္ခါစေတြ ၊ မသိနားမလည္ေသးတဲ႔သူေတြ အတြက္လည္း HIV, AIDS
ကာကြယ္တားဆီး ေရးနဲ႔ တျခား က်န္းမာေရးဗဟုသုတေတြကို ေဆြးေႏြးေပးတာ၊
အၾကံေပးတာ၊ ပညာေပးတာ၊ လက္ေတြ႔လုပ္ျပတဲ႔ အစီအစဥ္ေတြရွိတာ တအားေကာင္းတယ္ကြ။
ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္ေပးႏိုင္လို႔ အားလံုးက စိတ္ခ်ရေသာ နည္းလမ္းနဲ႔
လိင္ဆက္ဆံဖို႔နည္းလမ္းကို သိရွိလာတယ္ ေနာ္။ HIV, AIDS နဲ႔ပါတ္သတ္ၿပီး
မွားယြင္းစြာ ယူဆေနတာေတြလည္း သိရွိလာရတယ္။ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ေတြကိုလည္း
အရင္က ၾကားဖူးနားဝထက္ ပိုနားလည္လာတယ္။ ဥပမာကြာ ငါ႔လို အခုမွ
ဟိုမိုစျဖစ္တဲ႔သူေတြအတြက္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္သိလာရတယ္။ ဒီေန႔ရွင္းျပခဲ႔တဲ႔
ဖဲႀကိဳးနီ သေကၤတေလး အေၾကာင္းဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ကို နားေထာင္လို႔
ေကာင္းခဲ႔တာကြ……….။"

သူေဘးမွ တဖြဖြႏွင္႔ေျပာလို႔မၿပီးတာကို သက္ပိုင္က
ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးႏွင္႔နားေထာင္ေနပါသည္။ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ႔ သက္ပိုင္က
ခဏလိုက္ခဲ႔ဦးဟုဆိုကာ Internet ဆိုင္တစ္ဆိုင္ထဲေခၚသြားသည္။ ထို႔ေနာက္
website ႏွစ္ခုတြင္ သူ႔နံမည္ႏွင္႔ Sign up လုပ္ေပးေလ သည္။
www.myanmarlgbt.org ႏွင္႔ www.mymgedu.com ျဖစ္သည္။

"အဲဒါဘာ Website ေတြလည္းသက္ပိုင္ရ…."

"ဟိုမိုေတြပဲရွိတဲ႔ Website ေတြေလ ေဝလင္းရ။ မင္းသံုးၾကည္႔ရင္သိမွာေပါ႔။
သိပ္မသံုးတတ္ရင္ ငါ႔ကိုေမးေလ။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီ site ထဲကလူေတြကိုလည္း
ေမးၾကည္႔လို႔ရတယ္။ သူတုိ႔ေျပာျပပါလိမ္႔မယ္။"
သက္ပိုင္ေျပာတဲ႔အတိုင္း သူ ထိုေန႔က စသံုးၾကည္႔မိပါသည္။ အဆင္မေျပတာေတြကို
သက္ပိုင္ကိုေမးလိုက္၊ လုပ္ၾကည္႔လိုက္ႏွင္႔ ေတာ္ေတာ္ေတာ႔သူသံုးတတ္သြားသည္။

ေနာက္ပိုင္း သူသံုးရင္း တစ္ခ်ိဳ႕က သူ႔ကို စကားလာေျပာရင္း
အျပင္မွာေတြ႔ဖို႔ခ်ိန္းပါသည္။ သူ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ သက္ပုိင္ဆီ
သြားေမးရသည္။

"မင္းေတြ႔ခ်င္ရင္သြားေတြ႔ေလ။ Online ေပၚကေန အျပင္မွာ ေတြ႔ဖို႔ခ်ိန္းတာက
Internet ေပၚမွာျဖစ္ေနက်ကိစၥေတြပဲ။ မထူး ဆန္းပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔
အဲဒါေၾကာင္႔ေတာ႔ မင္းတစ္မ်ိဳးထင္မသြားေစခ်င္ဘူး။
ခင္လို႔ခ်ိန္းတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ရည္းစားျဖစ္ခ်င္လို႔ခ်ိန္း
တာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အားလံုးက ဒီထဲမွာ dating
လုပ္ဖို႔ရွိေနတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေလ။ လူတစ္ကိုယ္အႀကိဳက္တစ္မ်ိဳးေပါ႔။
ငါမင္းကိုဘာျမင္ေစခ်င္လည္းဆိုတာ မင္းသိလာပါလိမ္႔မယ္။"

ဒီလိုနဲ႔သက္ပိုင္ေၾကာင္႔ သူသံုးရတာပိုအဆင္ေျပလာပါသည္။ Forum ထဲက
ေဆးခန္းထဲတြင္ က်န္းမာေရးႏွင္႔ပါတ္သတ္တာေတြ ေမးႏိုင္သည္။
ေယာက္်ားေလးမ်ားျဖစ္တတ္သည္႔ ေရာဂါမ်ားကအစ၊ အကုန္လံုးကို ထိုforum တြင္
ေသခ်ာစြာ ျပန္လည္ေျဖၾကားေပး သည္။ ထို forum ထဲတြင္ ေမးထားသည္ႏွင္႔
ေျဖၾကားထားသည္မ်ားကို ၾကည္႔ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္မ်ားကိုပင္
သူမွတ္ထားလိုက္ ေသးပါသည္။ အခက္အခဲရွိလွ်င္ ေမးျမန္းဖို႔လည္း forum
မ်ားရွိသည္။ ေရာက္တတ္ရာရာ ဟာသမ်ားေျပာဖို႔ရန္လည္းရွိသည္။ တျဖည္း
ျဖည္းသံုးရင္း အားလံုးက ညီညြတ္ေနကာ မိသားစုဆန္သည္ဟု သူထင္လာမိပါသည္။
တစ္ခါတစ္ခါ သူစိတ္ညစ္စရာရွိလို႔ ဒီေန႔လို forum
မ်ိဳးမွာေရးလိုက္ၿပီဆိုရင္ အားလံုးက ဝိုင္းၿပီးႏွစ္သိမ္႔ေပးၾကသည္။
အၾကံဝိုင္းေပးၾကေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ တစ္သိုက္ႀကီး
ရုတ္ခ်ည္းေပၚလာသလို တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးထားေသာ ေႏြးေထြးသည္႔ ေစတနာကို
ခံစားလာႏိုင္ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္း site ထဲမွာ သူတို႔ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႔ဖြဲ႔ထားသည္႔ group
တစ္ခုကို ေတြ႔သျဖင္႔ သူဝင္ေရာက္လိုက္မိပါသည္။ စာေမးပြဲနီးေတာ႔
သူလိုအပ္သည္မ်ားကို group ထဲမွ သူမ်ားကို ဆက္သြယ္ၿပီး
သူေမးျမန္းခဲ႔ပါသည္။ ဘယ္သူနဲ႔မွ စာစုမလုပ္ပဲ site ထဲမွ လူမ်ား၏
အကူအညီျဖင္႔ စာေမးပြဲကို ေကာင္းစြာ ေျဖႏိုင္ခဲ႔ေလသည္။ Website ထဲမွ
ဟိုမိုမ်ားအၾကားတြင္ သူ႔ဘဝမွာ တစ္ခါမွ မရရွိဖူးခဲ႔ သည္႔ ၾကည္ႏူးမွဳမ်ား၊
ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ားရရွိလာခဲ႔ပါသည္။

တစ္ရက္…. ညဘက္ႀကီးမွ သက္ပိုင္ သူ႔ဆီလာလည္ပါသည္။ သူ႔အခန္းထဲမွ ဝရန္တာတြင္
ႏွစ္ဦးသားမတ္တပ္ရပ္ စကားေျပာ ရင္း သက္ပိုင္က သူ႔ကို `ငါျမင္ေစခ်င္တာေတြ
ျမင္ၿပီလား' ဟုေမးပါသည္။ သူက ေခါင္းကို ျငင္သာစြာၿငိမ္႔လိုက္ရင္း
ေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ၾကည္႔ကာေျပာလိုက္ပါသည္။

"တစ္ခါက ငါေကာင္းကင္ေပၚက နံမည္မရွိတဲ႔ မထင္မရွားၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔လို
ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ပဲ မွဳန္ဝါးၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခ်င္ခဲ႔တယ္ကြ။ ငါ….
ဟိုမိုတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တုန္းကေပါ႔။ အခုေတာ႔ အဲဒီ႔အေတြးကို
ငါေမ႔လိုက္ႏိုင္တယ္။"

"မင္းသိလား ေဝလင္း။ နံမည္မရွိတဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြကိုၾကည္႔ရင္း
မင္းနံမည္ရွိတဲ႔ ၾကယ္ေလးျဖစ္ဖို႔ ဆုေတာင္းမိခ်င္ ဆုေတာင္းမိ လိမ္႔မယ္။
ဒါေပမယ္႔ အရာရာဟာ အက်ိဳးအေၾကာင္းမဲ႔ျဖစ္တည္ေနတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
မင္းသိလာတဲ႔ တစ္ေန႔မွာ မင္းဆုေတာင္းကို မင္း ျပင္လိုက္မိမွာ ေသခ်ာတယ္။
မင္းစဥ္းစားၾကည္႔စမ္း။ ဒီနံမည္မရွိတဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြေၾကာင္႔လည္း
နံမည္ရွိတဲ႔ၾကယ္ေလးေတြက ပိုၿပီး ထင္ရွားလာရတာေပါ႔။
ဒီၾကယ္ေလးေတြေၾကာင္႔လည္း ေကာင္းကင္ႀကီးက စည္ကားျပည္႔စံုစြာ လွပေနတာေပါ႔။
ၾကယ္စံုတဲ႔ ညတစ္ည ျဖစ္ဖို႔ရာ ဒီၾကယ္မွဳန္ၾကယ္မႊားေလးေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြက
ပါဝင္ေနတာ မင္းျငင္းလို႔မရဘူး။"

ယံုၾကည္ခ်က္ျပည္႔ဝစြာ စကားေျပာေနေသာ သက္ပိုင္ကို သူေငးေမာေနမိသည္။
သက္ပိုင္သည္ ရဲရင္႔ေသာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါသည္။

"Homo ဆိုတဲ႔ အသံုးအႏွဳန္းကို၊ gay ဆိုတဲ႔ အသံုးအႏွဳန္းကို လူေတြက
မခံယူခ်င္ၾကဘူး။ ျပစ္တင္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူ တို႔ တအားသေဘာက်တဲ႔
အႏုပညာရွင္ မင္းသားမင္းသမီးေတြေနာက္က မိတ္ကပ္ပညာရွင္အေျခာက္ေတြက
သူတို႔ရဲ႕ အလွအပေပၚ ျမင္ႏိုင္စြမ္းနဲ႔ ပံ႔႔ပိုးေပးေနရတယ္။ အားလံုးရဲ႕
မ်က္စိထဲ perfect ျဖစ္သြားဖို႔ အလွအပကိုေဖာ္ထုတ္ေပးေနရတယ္။
က်ရာဇာတ္ရုပ္မွာ လိုက္ဖက္တဲ႔ ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ
သူတုိ႔ေမ႔ေလ်ာ႔ေနတယ္။ မိတ္ကပ္ဆရာအေျခာက္တစ္ေယာက္ဟာ ေယာက္်ား
တစ္ေယာက္လိုလဲ ျမင္ႏိုင္တယ္၊ မိန္းမတစ္ေယာက္လိုလဲခံစားႏိုင္တဲ႔အတြက္
သူျပင္ရမယ္႔ အႏုပညာရွင္ကို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က လည္း ခ်ီးမြမ္းေအာင္၊
မိန္းမခ်င္း လည္ျပန္ေငးရေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးႏိုင္တယ္။ ဒီလို
ပင္ကိုယ္ပါရမီမ်ိဳးကို လူေတြက လက္ခံႏိုင္လို႔ပဲ မိတ္ကပ္ ဆရာေတြကို
အႏုပညာရွင္ေတြက ကိုင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီ အမွီျပဳေနရတာေပါ႔။ ဒါက
အမ်ားႀကီးထဲကမွ ငါက ဥပမာတစ္ခုကိုေျပာတာပါ။ လူ႔ပါတ္ဝန္းက်င္
အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဟိုမိုေတြက သူတို႔ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ပါရမီနဲ႔
တစ္ေထာင္႔တစ္ေနရာက ပါဝင္ပါတ္သတ္ေနတယ္ဆိုတာ ေမ႔ ထားလို႔မရပါဘူး။

မေကာင္းျမင္တတ္တဲ႔ လူေတြကိုက အျပစ္တင္ ေျပာခ်င္ရင္ စကားကို
ရွာၾကံေျပာလို႔ရတာပဲေလ။ တကယ္တမ္း အဲလို လိုက္လံ ကဲ႔ရဲ႕ေနတဲ႔သူတစ္ေယာက္ဟာ
အသက္အႏၱရာယ္ အေရးႀကီးေနၿပီဆိုရင္ သူျပရမယ္႔ဆရာဝန္ဟာ homoလား၊ straight
တစ္ေယာက္လား ဆိုတာ သူစဥ္းစားေနပါေတာ႔မလား။ ဘာပဲျဖစျ္ဖစ္ ဟိုမိုေတြရဲ႕
ပင္ကိုယ္ အရည္အခ်င္းကို အားလံုးက လက္ခံေအာင္ ငါတို႔ႀကိဳးစားရမယ္။
အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ရမယ္။ မင္း ရင္ဆိုင္မယ္မဟုတ္လား….. ေဝလင္း"
သက္ပိုင္စကားကို ေထာက္ခံသည္႔အေနႏွင္႔ သူေခါင္းကိုျငိမ္႔လိုက္မိပါသည္။
သက္ပိုင္က တက္ၾကြစြာေျပာေနရင္း ေမာသြား သျဖင္႔ သူ႔ကို လွည္႔ၾကည္႔ရင္း
ခပ္တိုးတိုးေျပာပါသည္။

"ကဲ……. မင္းအခု မင္းကိုယ္မင္း.. မုန္းတီးေသးလား"

သူ စဥ္းစားေနစရာမလိုပဲ ေခါင္းကိုခါႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္။ သက္ပိုင္က သူ႔အနားကို
ပိုမိုတိုးကပ္လာကာ ထပ္ေမးပါသည္။

"မင္း……. ကိုလတ္ကိုေရာ သတိရေသးလား……..။"

ကိုလတ္ဆိုမွ ျပန္ေတြးမိပါသည္။ ေက်ာင္းပိတ္သြားၿပီျဖစ္၍ ကိုလတ္ႏွင္႔
မေတြ႔ျဖစ္ေတာ႔ေပ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခါက္ ကိုလတ္ဆီမွ
ထြက္လာခဲ႔ၿပီးသည္႔ေနာက္ပိုင္း ကိုလတ္က သူ႔ဆီဆက္သြယ္ေသာ္လည္း သူကိုလတ္ကို
ျငင္းဆန္ခဲ႔ပါသည္။ တဒဂၤသာယာမိေသာ ကိုလတ္ထက္ ရင္ထဲတြင္ တစ္သက္တာ
ခ်စ္ရမည္႔သူကို သူေစာင္႔ဆိုင္းခ်င္ေသးသည္။ ထိုသူသည္ ကုိလတ္လည္း
ျဖစ္ခ်င္မွလည္း ျဖစ္လိမ္႔မည္….။

အနည္းငယ္ေတြေဝၿပီးမွ သူေခါင္းကို ခါႏိုင္ပါသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ
ကိုလတ္အေၾကာင္းေတြးမိေသာ္လည္း သတိရျခင္းေတာ႔ မဟုတ္မွန္း သူသိေလသည္။

သက္ပိုင္က သူ႔ပခံုးကို ခပ္ဖြဖြ လာဖက္ကာ အၾကာႀကီးတိတ္ဆိတ္သြားေလသည္။
ထို႔ေနာက္မွ တိုးညွင္းေသာ စကားတစ္ခြန္း ကို ဆိုပါသည္…….။

"မင္း……. ငါ႔ကိုေရာ…………။"

ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကယ္တစ္စင္းေၾကြသြားသျဖင္႔ သူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာထေအာ္လိုက္ပါသည္။

"ဟာ….. ဟိုမွာ ၾကယ္ေၾကြသြားၿပီ သက္ပိုင္။ ငါတုိ႔ ဆုေတာင္းၾကစို႕…………"

သူေရာ သက္ပိုင္ မ်က္လံုးမ်ားမွိတ္ကာ ဆုေတာင္းလိုက္မိပါသည္။ တစ္ဦးႏွင္႔
တစ္ဦး ဘာကိုဆုေတာင္းလိုက္သည္ဟု၍ မသိ ေသာ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ဦးသား၏
ဆုေတာင္းမ်ားမွာ သူတို႔ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးမွဳကို စိမ္႔ဝင္သြားေစေၾကာင္း
ၾကည္လင္သြားၾကေသာ မ်က္ႏွာမ်ားက သက္ေသျပေနပါသည္။

x x x x

ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုးသြားခဲ႔သည္။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ဟု
ခံယူခဲ႔ေသာ္လည္း သူအခုအခ်ိန္ထိ ခ်စ္သူမထားခဲ႔ရ ေသး။ ဟိုမိုေတြရဲ႕
အေၾကာင္းကိုသာေလ႔လာရင္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွလည္း သူ႔ဘဝကို သူႀကိဳးစားခဲ႔သည္။
အခုဆိုလွ်င္ သူက နံမည္ႀကီး Web Designer တစ္ဦးျဖစ္ေနၿပီ။ Web Design
ဆြဲရာတြင္ အေရာင္ေရြးခ်ယ္မွဳ မွန္ကန္ျခင္း၊ layout ေတြကို လွပစြာ
တည္ေဆာက္ႏိုင္ ေသာ အျမင္ရွိျခင္းေၾကာင္႔ သူဆြဲေသာ Web Design ေတြကို
လူႀကိဳက္မ်ားလာခဲ႔ပါသည္။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္၏ ပင္ကိုယ္စြမ္းရည္ျဖစ္ေသာ
အလွအပကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ျခင္း ဆိုေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးကို သူေကာင္းမြန္စြာ
အသံုးခ်ႏိုင္သြားခဲ႔သည္ဟု သူ႔ကိုယ္သူ ထင္မိပါသည္။ ယခု အခ်ိန္တြင္ သူသည္
သက္ပိုင္ကဲ႔သို႔ပင္ ရဲရင္႔ေသာ၊ ယံုၾကည္မွဳမ်ားစြာျဖင္႔
ရင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

တစ္ရက္… ဟိုမိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ပါလာေသာ
ပါရမီမ်ားအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း ငယ္စဥ္က ဆရာေရးခိုင္းခ်င္ခဲ႔သည္ the
Advantages of a Homo ဆိုေသာ အေၾကာင္းအရာကို သူေရးရန္စဥ္းစားခဲ႔ပါသည္။
Internet ကိုအျမဲထိေတြ႔ေနရသူျဖစ္သျဖင္႔ အ ေၾကာင္းအရာမ်ားကို internet
ေပၚမွာပင္ ရွာယူၾကည္႔မိေလသည္။ ေတြ႔ရေသာ အရာမ်ားက
သင္ဟိုမိုျဖစ္ေနသည္႔အတြက္ မိန္းကေလး မ်ားႏွင္႔ ပိုမိုရင္းႏွီးစိတ္ခ်စြာ
ေပါင္းသင္းႏိုင္သည္၊ သင္႔ဝတ္စားဆင္ယင္မွဳေၾကာင္႔ လူၾကားထဲေပၚလြင္ေစမည္
စေသာ အရာမ်ားသာျဖစ္ေန ေလသည္။ အဆင္ေျပေလာက္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို
သူရွာမေတြ႔ခဲ႔ေပ။

ေနာက္ဆံုး သူကိုယ္တိုင္ နားလည္သေလာက္ ေရးၾကည္႔မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ
စာရြက္တစ္ရြက္ကိုယူၿပီး ခ်ေရးၾကည္႔ရန္ သူဆံုးျဖတ္မိပါသည္။ အရင္ဆံုး
ဟိုမိုတို႔၏ ပင္ကိုယ္စြမ္းရည္မ်ားကို ေရးၾကည္႔မိသည္။

Talents of a Homo
(၁) ဟိုမိုတစ္ေယာက္ဟာ သာမာန္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ထက္ အလွအပကို
ပိုၿပီးမက္ေမာျခင္း၊ သာမာန္မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ အလွအပတရားကို
ပိုမိုျမင္တတ္ျခင္း

(၂) တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ အရာမ်ား၊ လူအမ်ားသတိမထားမိသည္႔ အရာမ်ားကို
အလြယ္တကူျမင္ႏိုင္ျခင္း၊ ထိုအရာကို မည္ကဲ႔သို႔ အသံုးခ်ရမည္ဆိုတာကို
အလြယ္တကူသိျမင္ျခင္း

(၃) လူတစ္ဖက္သား၏ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ထိုးေဖာက္ျမင္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း

(၄) စကားေျပာရာတြင္ ရယ္ေမာစရာမ်ားကို ပညာသားပါပါႏွင္႔ ေျပာႏိုင္ျခင္း၊
ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူကို ပိုမိုေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သလို စိတ္ညစ္ ေနသူကုိ
စိတ္သက္ရာရေစႏိုင္ျခင္း

(၅) အလင္းအေမွာင္သေဘာတရားကို ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းျဖင္႔ပင္ ပိုမို
နားလည္သိျမင္ျခင္း၊ အေရာင္ေတြကို နိုင္နင္းစြာ အသံုးျပဳ ႏိုင္ျခင္း

(၆) မိန္းမတစ္ေယာက္က အဆင္းျပည္႔စံုရမည္၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က
အခ်င္းျပည္႔စံုရမည္ဟုဆိုပါက ဟိုမိုတစ္ေယာက္မွာ အဆင္း ေရာ
အခ်င္းပါျပည္႔စံုသူတစ္ေယာက္ဟု ေျပာႏိုင္ျခင္း

(၇) မိသားစုထဲတြင္ မိဘမ်ားႏွင္႔ ပိုမိုနီးကပ္ရင္းႏွီးသူတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနတတ္ျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းထဲတြင္ အေလးထားရသူ
တစ္ေယာက္အျဖစ္တည္ရွိေနတတ္ျခင္း

(၈) ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ေျဖရွင္းခ်က္ကို ျမန္ဆန္စြာ
စဥ္းစားႏိုင္ျခင္း၊ ထိုေျဖရွင္းခ်က္က တျခားေသာသူမ်ားထက္ ပိုမိုထိေရာက္
ေသာ ေျဖရွင္းခ်က္ျဖစ္ေနတတ္ျခင္း

(၉) အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါကို အလိုလိုနားလည္ျခင္း၊ လုပ္သင္႔သင္႔အရာကို
အခ်ိန္ကိုက္သိျခင္း

(၁၀) သာမာန္လူမ်ားထက္ အႏုပညာတြင္ ပိုမိုစိတ္ဝင္တစားရွိတတ္ျခင္း၊
ပိုမိုထူးခၽြန္ျခင္း၊ ပိုမိုေကာင္းေအာင္တိုးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ ႏိုင္ျခင္း

(၁၁) အခ်ိန္ကို တျခားသူမ်ားထက္ ပိုမို တန္ဖိုးထား အသံုးခ်တတ္ျခင္း

(၁၂) အၿမဲေတြးေတာေနတတ္ျခင္း၊ ထိုအေတြးမ်ားကို အက်ိဳးရွိေအာင္
အေကာင္အထည္ေဖာ္တတ္ျခင္း

(၁၃) ေကာင္းမြန္ေသာ အရသာကိုေရြးခ်ယ္ႏိုင္ျခင္း၊ ေကာင္းေသာ အသံကို
ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ျခင္း၊ ပစၥည္းေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ျခင္း
(၁၄) လိုက္ဖက္မည္႔အရာဝတၳဳမ်ား၊ အေရာင္မ်ားကို အလိုလို သိျမင္တြဲဖက္ႏိုင္ျခင္း

(၁၅) ဆန္းျပားရွဳပ္ေထြးေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ရွင္းလင္းစြာ သိျမင္ႏိုင္ျခင္း

(၁၆) မသိေသာ ကိစၥတစ္ခုကို သိဟန္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ဟန္ကိုယ္႔ဖို႔
ဆိုသည္႔ေနရာတြင္ ပိုမိုပီျပင္ျခင္း

(၁၇) ေက်ာ္ၾကားေသာအရာမ်ား၊ ေခတ္စားေနေသာ အရာမ်ား၊ လူစိတ္ဝင္စားေနေသာ
ကိစၥမ်ား၊ နံမည္ႀကီးေသာ တံဆိပ္မ်ားကို အားလံုးထက္ဦးစြာ သိရွိတတ္ျခင္း၊
သိရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ျခင္း
(၁၈) ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ေကာင္းျခင္း

(၁၉) အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကို နားလည္လြယ္ျခင္း၊ ကိုယ္နားလည္ထားသည္မ်ားကို
အလြယ္တကူ ျပန္လည္ ေဝမွ်ေပးတတ္ျခင္း

(၂၀) မိမိကိုယ္မိမိ ဒုကၡမေရာက္ေအာင္ မည္ကဲ႔သို႔ေနထိုင္ရမည္ဆိုတာ သိျခင္း

(၂၁) ေဝဖန္ႏိုင္စြမ္း ျမင္႔မားျခင္း

(၂၂) မိတ္ေဆြအျဖစ္၊ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ လြယ္ကူစြာ ေပါင္းသင္းႏိုင္ျခင္း၊
သူငယ္ခ်င္းေကာင္း အေနျဖင္႔ တည္ရွိတတ္ျခင္း

(၂၃) မိမိ၏ ပါတ္ဝန္းက်င္တြင္ အျခားသူမ်ားထက္ သိသာထင္ရွားေနတတ္ျခင္း

(၂၄) အျခားေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ႏွင္႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္တို႔၏
အခ်စ္ေရးတြင္ အဆင္ေျပေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ျခင္း၊ ထိေရာက္ေသာ
အၾကံေပးႏိုင္ျခင္း

(၂၅) အနစ္နာခံၿပီး ထိေရာက္ေအာင္ ကူညီတတ္ျခင္း

(၂၆) ဟိုမိုအခ်င္းခ်င္း တအား စည္းလံုးညီညြတ္မွဳရွိျခင္း
ေရးရင္း အခ်က္အလက္မ်ားက မ်ားျပားလာပါသည္။ သူဘာဆက္ေရးရမွန္း
မသိျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ရုတ္တရက္ သူ႔ပါးျပင္သည္ ႏူးညံ႔ေသာ အရာတစ္ခုေၾကာင္႔
သိမ္ေမြ႔စြာေႏြးေထြးသြားပါသည္။ သူအလန္႔တၾကားလွည္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔
သက္ပိုင္……။

သက္ပိုင္က စာထိုင္ေရးေနေသာ သူ႔ကို အေနာက္မွ သိုင္းဖက္ကာ သူ႔ပါးျပင္ကို
နမ္းရွိဳက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စာေရးေနတာ ကို အာရံုစိုက္ေနသျဖင္႔
သက္ပိုင္ေရာက္ေနသည္ကို သူမသိလိုက္ပါ။ ဘြဲ႔ရၿပီးသြားထဲက သက္ပိုင္ကလည္း
ဆရာျဖစ္ရန္ႀကိဳးစားေနသျဖင္႔ တစ္ေယာက္ႏွင္႔တစ္ေယာက္ ေတြ႔တစ္ခ်က္
မေတြ႔တစ္ခ်က္ႏွင္႔ ေနာက္ပိုင္း မေတြ႔ျဖစ္တာ အေတာ္ကို
ၾကာေနခဲ႔ၿပီျဖစ္ေလသည္။ သူတစ္ ခုခုေျပာမည္ဟု ၾကံလိုက္ခ်ိန္တြင္ သက္ပိုင္က
ေဘာပင္ကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ကို အုပ္ကိုင္ကာ စာရြက္ေပၚတြင္ ေနာက္ထပ္စာ
တစ္ေၾကာင္းေရးလိုက္ေလသည္။

(၂၇) သာမာန္သူမ်ားထက္ ပိုၿပီး ခ်စ္တတ္ျခင္း၊ အခ်စ္ႀကီးျခင္း၊
ခ်စ္သူအေပၚနားလည္ဖုိ႔ႀကိဳးစားတတ္ျခင္း၊ ခ်စ္သူအား သူမတူေသာ
အခ်စ္မ်ားႏွင္႔ ႏွလံုးသားအတြင္းထဲထိ ေဖာက္ထြင္း ခ်စ္တတ္ျခင္း…..
ဟူ၍ျဖစ္သည္။ သူဘာမွ ဆက္မေျပာႏိုင္ေသးခင္မွာပင္ သက္ပိုင္က သူ႔ေပါင္ေပၚကို
အရုပ္တစ္ရုပ္ တင္လိုက္ေလသည္။ အရုပ္ ကိုျမင္ေတာ႔ သူတအားေပ်ာ္ရႊင္သြားကာ
တအားလည္း အံ႔အားသင္႔သြားေလသည္။ မႏွစ္က သူ.. သက္ပိုင္ႏွင္႔ အတူ
ေစ်းဝယ္ထြက္ခ်ိန္ တြင္ သူအရမ္းသေဘာက်ကာ လိုခ်င္ခဲ႔ေသာ
လူတစ္ဖက္စာထက္ႀကီးသည္႔ ျဖဴေကာင္ အရုပ္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။ အညိဳရင္႔ေရာင္ အေမႊး
ၾကမ္းေလးမ်ား တစ္ေထာင္ေထာင္ႏွင္႔ ဝတုတ္တုတ္ အရုပ္ႀကီးကို သူတအားသေဘာက်ကာ
လိုခ်င္ခဲ႔ေသာ္လည္း ေစ်းတအားႀကီးသျဖင္႔ သူေရာ
သက္ပိုင္ပါမဝယ္ႏိုင္ခဲ႔ၾကပါ။ အခုဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ထိုအရုပ္ကို
သက္ပိုင္ရွာဝယ္လာခဲ႔သည္မသိေပ။ သူအေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ ကာ
အံ႔အားသင္႔ေနမိေလသည္။

"ငါ ဒီအရုပ္ကို သိမ္းထားတာ တစ္ႏွစ္နီးပါးရွိၿပီ ေဝလင္း၊
မင္းအရမ္းလိုခ်င္ေနမွန္းသိလို႔ ငါ ပိုက္ဆံစုၿပီး ဝယ္ထားခဲ႔တာပါ။
မင္းေမြးေန႔မွာေပးဖို႔ ငါဆံုးျဖတ္ထားခဲ႔တာေလ။ ဒီေန႔မင္းေမြးေန႔မို႔လို႔
ငါေပးတာ…….."

ဟုတ္သားပဲ။ သူ႔ေမြးေန႔ကို သူကိုယ္တိုင္ပင္ ေမ႔ေလွ်ာ႔ေနခဲ႔မိသည္။ တေလာက
project ေတြတအားက်သျဖင္႔ အလုပ္ေတြပိ ကာ သူအရာရာကို ေမ႔ထားခဲ႔သည္မွာ
ကိုယ္႔ေမြးေန႔ပါ ကိုယ္ေမ႔သြားသည္႔အထိပင္။ သက္ပိုင္က သူေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္ကို
ၾကည္႔ၿပီး ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ၿပံဳးကာ စကားကိုဆက္ပါသည္။

"ၿပီးေတာ႔ ငါလာႏွဳတ္ဆက္တာ ေဝလင္း….။ ငါဒီတစ္ေခါက္ နယ္မွာ တာဝန္က်တယ္။
နယ္သြားရမယ္။ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ေနမွ ျပန္လာရမယ္ထင္တယ္။ အဲဒါ….. မင္းကို
လာႏွဳတ္ဆက္တာပါ။ ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္ ေဝလင္း။ ငါတို႔ ျပန္ဆံုၾကတာေပါ႔…………"

သက္ပိုင္က ညွိဳးႏြမ္းေသာမ်က္ႏွာျဖင္႔ သူ႔ပခံုးကို ပုတ္ၿပီး ႏွဳတ္ဆက္ကာ
ထြက္ခြာသြားပါသည္။ သူတစ္ခုခုေျပာတာကိုပင္ မေစာင္႔ပဲ ေလးလံေသာ
ေျခလွမ္းမ်ားျဖင္႔…………

"မင္းသိလား သက္ပိုင္။ ဟိုတစ္ခါ ၾကယ္ေၾကြတုန္းက ဆုေတာင္းခဲ႔တာေတြ မင္းမွတ္မိေသးလား"
သူ႔စကားေၾကာင္႔ အခန္းေပါက္ဝတြင္ တံခါးကို ဖြင္႔ၿပီးထြက္ခါနီးမွ
သက္ပိုင္ရပ္တန္႔သြားကာ သူ႔ကိုလွည္႔ၾကည္႔ပါသည္။

"ဒီအရုပ္ေလးကို ရဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ႔တာလို႔ ငါထင္ခဲ႔တာ ေဝလင္း။ အဲဒီ႔တုန္းက
မင္းဒီအရုပ္ေလးကို အရမ္းလိုခ်င္ေနခဲ႔တာ မဟုတ္လား။"

သူဘာမွ ျပန္မေျဖမိပါ။ စိတ္ထဲမွာတစ္ခုခု လစ္ဟာသြားသလို ေတြေဝစြာ
မတ္တတ္ရပ္ေနမိသည္။ သက္ပိုင္လည္း သူ႔မ်က္ႏွာ ကို အၾကာႀကီးေငးၾကည္႔ေနၿပီးမွ
အခန္းတံခါးကို ဖြင္႔ၿပီး ထြက္ခြာသြားပါသည္။
အိမ္ေရွ႕မွ တစ္လွမ္းျခင္း ထြက္ခြာသြားသည္႔ သက္ပိုင္ကို အေပၚထပ္ သူ႔အခန္း
ျပတင္းေပါက္မွ ေငးၾကည္႔ရင္း သူ႔ရင္ဘတ္ထဲမွ တစ္ခုခုကို အရွိန္ျပင္းစြာ
ဆြဲထုတ္ခံလိုက္ရသလို ဟာတာတာျဖစ္သြားပါသည္။ ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ကို
လက္ေထာက္ကာ ျပတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္သို႔ ေခါင္းကို ထုတ္၍
သူေအာ္ဟစ္လိုက္မိပါသည္။

"ငါဆုေတာင္းခဲ႔တာက…….။ ငါဆုေတာင္းခဲ႔တာက မင္းနဲ႔ တစ္သက္လံုး
မခြဲရဖို႔ပဲ….. သက္ပိုင္………။"

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္မိပါသည္။
သက္ပိုင္ထြက္ခြာသြားသည္လား၊ ထုိေနရာတြင္ပဲ ရပ္တန္႔ေနလိမ္႔မည္လား
သူမျမင္ရေတာ႔ပါ။ ခဏၾကာေတာ႔မွ အခန္းတံခါးဖြင္႔သံႏွင္႔အတူ
သူ႔ေက်ာျပင္တစ္ခုလံုးေရာ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးပါေႏြးေထြးသြားပါသည္။ သက္ပိုင္က
သူ႔ကို အေနာက္မွ သိုင္းၿပီး တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

"ငါဆုေတာင္းခဲ႔တာေရာ မသိခ်င္ဘူးလား ေဝလင္း………။"

သူေခါင္းကိုခါလိုက္ပါသည္။ သူသိရန္မလိုေတာ႔ပါ။ ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း
သူမ်က္ႏွာကို အေနာက္ဖက္သို႔လွည္႔ကာ သက္ပိုင္၏ ေမႊးညွင္းႏုေလးမ်ားရွိေသာ
ပါးျပင္ေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းရွိုက္လိုက္မိပါသည္။

"ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္…… သက္ပိုင္…………။"

သက္ပိုင္က သူ႔ပါးကိုတစ္ခ်က္နမ္းကာ ႏွဳတ္ခမ္းဖ်ားခ်င္းထိသည္႔
အနမ္းတစ္ရွိုက္ကို ႏူးညံ႔စြာေပးလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္
သူ႔ပခံုးေပၚေမးတင္ထားကာ တိုးညွင္းျငင္သာလြန္းေသာ အသံျဖင္႔ေျပာပါသည္။

"ငါ႔ဆုေတာင္းကို ျဖည္႔ဆည္းေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဝလင္း။ ငါလည္း မင္းကို
တအားခ်စ္ပါတယ္"

သက္ပိုင္က သူသံုးေနက်ျဖစ္တဲ႔ 'တအား'ဆိုေသာ စာလံုးကို
အသံုးျပဳၿပီးေျပာလိုက္သျဖင္႔ သူသေဘာက်ကာ ျပံဳးမိပါသည္။ ႏွစ္ဦးသား
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ၾကည္႔ကာ ၾကည္ႏူးစြာ ျပံဳးေနမိၾကပါသည္။
ထိုညကလည္း သက္ပိုင္အိမ္မျပန္ခဲ႔ေပ။ သူ႔လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းတင္ကာ
သူႏွင္႔အတူ ငယ္စဥ္ကအေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာရင္း ႏွစ္ဦးသား
ရယ္ေမာေနခဲ႔မိၾကပါသည္။ မိုးခ်ဳပ္မွ သက္ပိုင္အရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ႔
သူသက္ပိုင္၏ နဖူးျပင္ေလးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းကာ goodnight kiss ေပးၿပီး
အိပ္ယာဝင္ခဲ႔သည္။

ထိုညအိပ္မက္ထဲတြင္ ဆရာက gay အလံျဖစ္ေသာ သက္တန္႔ေရာင္ အလံကို
ျခံဳလႊားလာကာ သူ႔ဆီကိုလာၿပီး အနီေရာင္ ဖဲႀကိဳးစေလး ကမ္းေပးျပန္ပါသည္။
ဖဲႀကိဳးေလးကိုကိုင္ၿပီး အရင္ကလို သူေတြေဝမေနေတာ႔ေပ။ ဖဲႀကိဳးနီေလးကို
အလယ္မွဝိုင္းလိုက္ၿပီး အစႏွစ္စကို အျပင္ဘက္ကိုထြက္သည္႔ ဖဲျပားပံုစံေလး
လုပ္လိုက္ပါသည္။

"အနီေရာင္ ဖဲျပားသေကၤတေလးဟာ ႏိုင္ငံတကာ AIDS ေရာဂါ အသိၾကြယ္ဝေစဖို႔
စာနာစိတ္နဲ႔ လူတိုင္းဝတ္ဆင္ၾကတဲ႔ အထိမ္းအမွတ္သေကၤတျဖစ္တယ္။
အမ်ားျပည္သူေတြကို HIV ကို စိုးရိမ္ေစဖို႔ ပါဝင္ကူညီလာၾကဖို႔
တိုက္တြန္းရာက်ေစပါတယ္။ ဆရာဆိုလိုခ်င္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟိုမိုေတြ
ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အဓိပၸာယ္ကိုလည္း နားလည္သြားပါၿပီ
ဆရာ…..။ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳးစားပါ႔မယ္။ ရင္ဆိုင္ပါ႔မယ္ဆရာ……..။"

ဆရာက ဖဲႀကိဳးေလးကို ကိုင္ကာ သူ႔ႏွလံုးသားရွိရာဆီသို႔
တို႔ထိႏွစ္ျမွဳပ္လိုက္ပါသည္။ အနီေရာင္ ဖဲႀကိဳးစေလးမွာ သူ႔ရင္ဘတ္ ထဲ..၊
ႏွလံုးသားထဲ တမဟုတ္ခ်င္း စိမ္႔ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားေလသည္။ ဆရာက ေက်နပ္ေသာ
အၿပံဳးတစ္ခုျဖင္႔ သူ႔ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြေလး ပုတ္လွ်က္
ေဝဝါးေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္ပါေတာ႔သည္။

………………………………………………..

x x x x

ဟိုမိုေတြဘက္တြင္ ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ားကို သူတတပ္တအားပါဝင္ခဲ႔သလို၊
တစ္ဖက္မွလည္း အမ်ားတကာက ဟိုမိုေတြကို နားလည္လာႏိုင္ေအာင္
သူအားႀကိဳးမာန္တက္ႀကိဳးစားခဲ႔ပါသည္။ သူေရးသားေသာ သက္တန္႔ဒိုင္ယာရီ ဆိုေသာ
ဟိုမိုလူတန္းစား စိတ္ဓာတ္ျမင္႔တင္ေရးႏွင္႔ HIV, AIDS ပညာေပး
စာအုပ္ကိုလည္း ဟိုမိုအသိုင္းအဝိုင္းမွ ဦးေဆာင္ေနသူ အခ်ိဳ႕က
ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝေပး သည္။ ဟိုမိုတစ္ေယာက္ဘဝကို အစပ်ိဳးခဲ႔ေသာ သူ႔ရဲ႕
သက္တန္႔ေရာင္လႊမ္းေသာ ဘဝေနာက္ခံကို ဇာတ္လမ္းဖြဲ႔ကာ ပညာေပးအေၾကာင္း
အရာမ်ား အေသးစိတ္ထည္႔သြင္းေရးသားထားသျဖင္႔ ထိုစာအုပ္ထူထူေလးမွာ
ဟိုမိုမ်ားအၾကားတြင္မကပဲ အမ်ားျပည္သူမ်ားအၾကားတြင္ ပါ ထိုစာအုပ္က..
ေျပာစမတ္ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ အေရာင္းသြက္ခဲ႔ပါသည္။

သက္တန္႔ေရာင္ အဖံုးေလးႏွင္႔ ထိုစာအုပ္ေလး၏ အဆံုးစာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္
Talents of a Homo ဆိုေသာ ဟိုမိုမ်ား၏ ပင္ကိုယ္ ပါရမီမ်ားကို
တစ္ခ်က္ျခင္း ဥပမာမ်ားႏွင္႔တကြ အက်ယ္တဝင္႔ရွင္းျပထားသည္႔အျပင္၊
ေက်ာဘက္အဖံုးမွာေတာ႔ Advantages of a Homo ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ကိုလည္း
ထည္႔သြင္းထားသည္။ ထုိေခါင္းစဥ္ေလး၏ ေအာက္တြင္ေတာ႔
စာပိုဒ္ေလးတစ္ပုိဒ္ကိုသာ အရိုးရွင္း ဆံုးေရးသားထားေလသည္။

"ဟိုမိုျဖစ္ရျခင္း၏ အေရးသာမွဳအမ်ားအျပားရွိေသာ္လည္း အႏွစ္သာရကို
ၿခံဳေျပာရရင္ျဖင္႔ ဟုိမိုတစ္ေယာက္မွာ ေယာက္်ား တစ္ေယာက္၏စြမ္းရည္ေရာ၊
မိန္းမတစ္ဦးကဲ႔သို႔ေသာ အျမင္ေရာျပည္႔ဝေနပါသည္။ ထိုစြမ္းရည္ျဖင္႔ပင္
လူ႔ေလာကႀကီးကို ရွဳေထာင္႔ အသစ္တစ္မ်ိဳးကေနၾကည္႔ရွဳႏိုင္ပါသည္။
ထိုအစြမ္းျဖင္႔ ဆန္းသစ္မွဳမ်ားကို တီထြင္လာႏိုင္ၾကပါသည္။ မည္သုိ႔ေသာ
အက်ိဳးေက်းဇူးရွိ သည္ျဖစ္ေစ ထိုအက်ိဳးေက်းဇူးကို သင္႔ေတာ္ရာတြင္
အသံုးခ်တတ္ကာ မိမိတို႔တြင္ရွိေသာ ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းပါရမီတို႔ကို အသံုးခ်
တတ္ဖို႔ အဓိကက်သည္ဟု ကၽြႏု္ပ္ယူဆပါသည္။

ဒီစာအုပ္ေလးထြက္လာသည္ကပင္ ဟိုမိုမ်ားတြင္ရွိေသာ တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး
စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္းအားကို သက္ေသျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္….။"

ဟူ၍ျဖစ္သည္။ အခုဆိုလွ်င္ သူသည္ ၾကယ္စံုေသာ ညတစ္ညအတြက္
ၾကယ္ေလးတစ္ပြင္႔ျဖစ္ေနခဲ႔ပါသည္။ မွိန္ၿပီးေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေစဦးေတာ႔၊
သူသည္ ညကို အားျပဳခဲ႔သည္ကိုေတာ႔ မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္ပါ။

"ေဝလင္း…….."

ရုတ္တရက္အေနာက္မွေခၚသံေၾကာင္႔ သူအေတြးစတို႔ရပ္တန္႔သြားသည္။
အေတြးစတို႔ရပ္တန္႔သြားေသာ္လည္း ရင္ခုန္သံမ်ားက ပိုမို ျပန္ဆန္လာသလိုပင္။
အိမ္ခန္းထဲက ဝရန္တာျပတင္းေပါက္မွ ေငးေမာရင္း
အေတြးတို႔လြင္႔ပ်ံေနခဲ႔သျဖင္႔ ထံုးစံအတိုင္း သူ ပါတ္ဝန္းက်င္ကို
ေမ႔ေလွ်ာ႔စြာ သတိမထားမိခဲ႔တာေလ..။ ဒါေပမယ္႔ သူ႔အေနာက္မွာ
ဘယ္သူေရာက္ေနလည္းဆိုတာ လွည္႔ၾကည္႔စရာ မလိုပဲ ႏွလံုးသားျဖင္႔
သူျမင္ႏိုင္ေနပါသည္။
ႏွစ္ႏွစ္ ျပည္႔ခဲ႔ၿပီျဖစ္သည္……..။

သူအျပင္ကို ၾကည္႔ေနရာမွ ရင္ခုန္စြာ အေနာက္ဘက္သို႔ တျဖည္းျဖည္း
လွည္႔ၾကည္႔လိုက္မိပါသည္…….။ သူ၏ သက္တန္႔ ဒိုင္ယာရီေလးကို
လင္းလက္ေတာက္ပေအာင္ မြမ္းမံေပးခဲ႔သူ………..၊ သူ႔ဘဝကို
ယံုၾကည္မွဳရွိေစခဲ႔သူ……၊ သူ႔အားေႏြးေထြးေစ ခဲ႔သူ………..၊ သူ႔လက္ထဲ
တန္ဖိုးရွိေသာ စကားလက္ေဆာင္မ်ား ကမ္းေပးခဲ႔သူ၊ သူ႔ရင္ထဲက တစ္ပြင္႔ထဲေသာ
ၾကယ္မွဳန္ေလး တစ္မွဳန္……………..ျဖစ္သူ၊

သူ႔…………. ခ်စ္…………..သူ။

…………………………………………………..

x x x x

သက္ပိုင္ စာသင္ခန္းထဲဝင္သြားတာကို အခန္းေပါက္ဝမွ သူရပ္ၾကည္႔ေနမိသည္။
ေက်ာင္းသားေတြအၾကား ယံုၾကည္မွဳရွိစြာ ဝင္ေရာက္သြားေသာ
သက္ပိုင္ကိုၾကည္႔ရင္း သူၾကည္ႏူးစြာ ျပံဳးမိေလသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း
သက္ပိုင္ကို အေတာ္ေလးပင္ ေလးစားခ်စ္ပံုေပၚပါသည္။ သက္ပိုင္ဝင္သြားသည္ႏွင္႔
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ စကားေတြလာေျပာၾကသည္၊ ေမးျမန္ၾကသည္၊
မုန္႔ေတြလာေကၽြးၾကသည္၊ စာလာေမးၾကပါသည္။ သက္ပိုင္ကိုၾကည္႔ၿပီး
သူဆရာ႔ကိုပင္ သတိရမိသြားပါသည္။

သက္ပိုင္လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ စာရြက္တစ္ထပ္ကိုၾကည္႔ရင္း
သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင္႔ ျပင္ဆင္ခ်က္ကို ဆရာနားလည္ပါလိမ္႔ မည္ဟု
သူထင္မိပါသည္။ ဆရာက Advantages of a Homo ဆိုေသာ Essay
ကိုေရးခိုင္းဖို႔ႀကိဳးစားခဲ႔သည္။ သူက Definition of a Red Ribbon ဆိုေသာ
ေခါင္းစဥ္ျဖင္႔ HIV/AIDS တားဆီးကာကြယ္ေရး Essay ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပရန္
သက္ပိုင္အား အၾကံေပးခဲ႔ပါသည္။ ၿပိဳင္ပြဲ အတြက္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား
HIV/AIDS တားဆီးႏွိမ္နင္းေရးအတြက္ ေလ႔လာရင္း ဗဟုသုတမ်ား
ျပည္႔စံုသြားလိမ္႔မည္ဟု သူ ခိုင္မာစြာယံုၾကည္သည္။ ငယ္စဥ္ထဲက
သူတို႔ရင္ထဲတြင္ ထိုဗဟုသုတမ်ားရွိေနျခင္းသည္ HIV/AIDS
ကိုႀကိ္ဳတင္ကာကြယ္ျခင္းနည္းလမ္း ထဲမွ ထိေရာက္ေသာ
နည္းလမ္းတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာ၏ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ လမ္းေၾကာင္း
အနည္းငယ္မွားယြင္းသြားမွဳကို သူ ျပင္ဆင္ခဲ႔ပါသည္။ ဆရာကိုယ္တိုင္လည္း
ျပင္ဆင္ခ်င္ခဲ႔သည္ဟုထင္ပါသည္။ သူႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ျပံဳးေနလိုက္ပါသည္။

ဆရာ ဘယ္ဆီေရာက္ေနမွန္းသူမသိရေသာ္လည္း ဒီတစ္ေခါက္ အိပ္မက္ထဲကို
ဆရာေရာက္လာခဲ႔လွ်င္ေတာ႔ သူ႔ကို ဖဲႀကိဳးအနီ ေလးကမ္းေပးေတာ႔မည္မဟုတ္ပဲ
သူ႔အားခ်ီးက်ဴးေသာ အျပဳံးျဖင္႔ ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြ
ပုတ္လိမ္႔မည္ဟုထင္ပါသည္။ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ေစခ်င္တာမ်ားကို
ေျပာျပလိမ္႔မည္ထင္ပါသည္။

ထိုအရာမ်ားသည္လည္း သူ၏ ေနာက္ထပ္ေသာ သက္တန္႔ ဒိုင္ယာရီမ်ား ျဖစ္လာပါလိမ္႔မည္။
……………..
အျပင္မွာေတာ႔ မိုးတစ္ဖြဲဖြဲရြာေနသည္။ မိုးရြာၿပီးလွ်င္ သက္တန္႔တစ္စင္းကို
ျမင္ရပါလိမ္႔မည္။ အားလံုးကို လွပေသာ အသြင္ျဖင္႔ လႊမ္းျခံဳထားမည္ျဖစ္ေသာ
သက္တန္႔ တစ္စင္းပင္…… ျဖစ္ပါေတာ႔သည္……….။ ။

ဖတ္ရွဳတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္
မွိဳင္းညိဳ႕မိုးစက္ (cappuccino)

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေပါင္ေပါင္ ကမကထျပဳတဲ့ ဟိုမုိအက်ိဳးျပဳ
၀တၳဳတိုျပိဳင္ပြဲမွ စာမူတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ သူ႕ထဲေတြပါ၀င္ေသာ စကားလံုးဖြင့္
ဆိုခ်က္အခ်ိဳ႕ကို သေဘာက်ေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ ဘေလာ့ခ္တြင္
ျပန္လည္တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Friday, December 17, 2010

Christmas on a Stick

ခရစ္စမတ္ ညေနခင္းေလးတစ္ခုက ကိုယ္ဘ၀မွာမေမ႕ႏိုင္စရာပါပဲ။ မင္းအိမ္ကေန
တျခားလူေတြ ျပန္သြားလ်င္ျပန္သြားျခင္း ခရစ္စမတ္
လက္ေဆာင္ကိုယ့္အတြက္ေပးထားတာကို ဖြင့္ၾကည့္ခိုင္းခဲ့တာကလည္း အလန္႕တၾကား။
ကိုယ္က လက္ေဆာင္ထုပ္ကို မဖြင့္ခ်င္ေသး လို႕ ဟိုအေၾကာင္းျပ သည္အေၾကာင္းျပ
မဖြင့္ဘဲေနတာ မင္းစိတ္ဆိုးသြားေသးတယ္။ ကိုယ္က မင္းႏွင့္အတူ ရွိေနရရင္၊
ျပီးေတာ့ မင္း မ်က္ႏွာေလးကို တစ္နည္းနည္းနဲ႕ ျမင္ခြင့္ရေနရင္ပဲ
ေပးဖို႕လက္ေဆာင္မလိုဘူးဆိုတာ မင္းက သိပ္လက္မခံခ်င္ခဲ့ဘူး။

Christmas Eve Party ေလးမင္းအခန္းမွာက်င္းပျပီးတဲ့အခ်ိန္ ရွင္းလင္းဖို႕
ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကူညီေနတုန္း အေလးအနက္ ေတာင္းဆိုေနခဲ့တာ။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသြားျပီးဖြင့္ၾကည့္ဖို႕ မင္းတြန္းလႊတ္ေနတာက
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းၾကည့္ေစခ်င္တာကိုး....။

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကို
ကိုယ္ျပန္ၾကားေနရသလိုပါပဲ။ မင္းက တျခားအခန္းမွာ ဖန္ခြက္အလြတ္ေတြ၊
အစားအေသာက္ထည့္ခဲ့တဲ့ ပန္းကန္ေဟာင္းေတြ သိမ္းဆည္းေနတာ။ လက္ေဆာင္ထုပ္က
အရြယ္အစား အလယ္အလတ္ဆိုေတာ့ ဘာမ်ားပါလိမ့္ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းအတြက္
လက္ေဆာင္ဆိုျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ျပဖို႕ တစ္စံုတစ္ခု ဟုတ္တယ္ တစ္စံု
တစ္ခုမပါလာခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းလိုခ်င္ေနတဲ့ အေျဖကေလးပါလာခဲ့တယ္။
အဲဒါေလးကို ေျပာျပဖို႕ မင္းလိုအင္ကိုျဖည့္ဖို႕ ဘယ္ဘက္ ရင္အုံထဲက
အသဲႏွလံုးက တဆတ္ဆတ္ခုန္လို႕။

'အိုး....ရယ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ သူရရယ္'
'Candy Cane အေရာင္ condom ေတြလည္းရွိတယ္ဆိုတာ ကိုယ္တကယ္မသိဘူး'

လက္ေဆာင္ထုပ္ေဖာက္ျပီးျပီးျခင္းျမင္ရတဲ့ ပစၥည္းေရာင္စံုေလးေတြေၾကာင့္
ကိုယ္အရမ္းရယ္ခ်င္သြားခဲ့ရတာ။ မင္းရွိတဲ့အခန္းဘက္ကို အသံျပဳလိုက္ေတာ့လည္း
မင္းရဲ႕တုန္႕ျပန္ေျဖဆိုတာကို မၾကားရ။ ဘာျဖစ္လုိ႕ဘာလိမ့္ဆိုျပီး
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ခပ္သြက္သြက္ေျခလွမ္း ေတြႏွင့္ ကိုယ္မင္းဆီလာလိုက္ရတယ္။

တံခါးမၾကီးကို အသာတြန္းျပီး အခန္းတြင္းလွမ္း၀င္လိုက္စဥ္မွာပဲ
မင္းေပးတဲ့လက္ေဆာင္ထုပ္ကို သတိရျပီး ျပံဳးမိရေသးတယ္။ ဟင္.... ရင္ထဲ
ထိတ္သြားတာပဲ အခန္းတစ္ခုလံုး မီးလင္းဖိုကလာတဲ့ မီးေရာင္ကလြဲလို႕
ဘာမွထြန္းမထားဘူးေလ။ မီးလင္းဖိုႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေမႊးပြေကာေဇာၾကီး၊
ျပီးေတာ့ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ၾကီးက အေရာင္တဖ်က္ဖ်က္။ ေကာ္ေဇာၾကီးကို
ဖြဖြနင္းျပီး ေလ်ာက္လာတာ ကိုယ္ရင္ ေတြ ပိုျပီးခုန္ ေသြးေတြေႏြးေစေရာ
မင္းကိုျမင္ရတာ။ က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းလွတဲ့ မင္းတစ္ကိုယ္လံုး ေခါင္းမွာ
Santa ဦးထုပ္တစ္လံုး၊ အနီေရာင္ ဖဲၾကိဳးၾကီးတစ္ေခ်ာင္းကို
မင္းတစ္ကိုယ္လံုး အစိတ္အပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕မွာ စည္းထားတာရယ္၊ ျပီးေတာ့
မင္းတင္ပါး ခပ္အိအိထဲမွာ Candy Cane ခပ္ၾကီးၾကီးတစ္ေခ်ာင္းျမႇဳပ္ေနတာရယ္
ေတြပဲျမင္ေနရတယ္။

'ဘာလုပ္ေနတာလဲ...' ကိုယ္စိတ္လည္းရႈပ္ အံ့အားသင့္ျပီး
မင္းကိုေမးျမန္းျဖစ္ရပါျပီ။ 'မင္းဖင္ထဲ အဲဒါၾကီးကိုဘာထည့္လုပ္ေနတာလဲ'

'Christmas အတြက္မင္းဘာလိုခ်င္ခဲ့တယ္လို႕ ငါ့ကိုေျပာခဲ့တာ မွတ္မိေသးလား
Alex?' မင္းကိုယ့္ဘက္လွည့္ျပီး ရီေ၀ေ၀ အၾကည့္ေတြႏွင့္
ျပန္ျပီးေမးခြန္းထုတ္တာ ျမင္ရသူမွာ ပိုမုိရင္ခုန္ရတယ္ သိလား။

'ေအး...ကိုယ့္ရင္ထဲ ခံစားေနရတာ လိုအပ္တာအကုန္လံုးေျပာခဲ့တာပဲ'

'မဟုတ္ဘူး....အဲဒါျပီးေတာ့...အဲဒါျပီးေတာ့ ငါလိုအပ္ေနတာကိုလည္း
ေပးမယ္ဆိုတဲ့ အေျဖ မေပးခဲ့ဘူး မဟုတ္လား'

'အဲဒါ....အခုလို ခပ္မာမာ အရာ၀တၳဳပစၥည္းတစ္ခုႏွင့္ အာသာေျဖေနခ်င္ခဲ့တာလို႕
မင္းကိုေျပာခဲ့ေသးတယ္ မဆီမဆိုင္'

'ကိုယ့္ကို စေနာက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား သူရ' အရိပ္အေယာင္
မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပံဳးျပီး ေမးသမွ်ကိုေျဖတယ္ မင္းကေတာ့။

'အခု ငါစေနာက္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မင္းလိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ အေျဖအတြက္
ေဆြးေႏြးဖို႕ လုပ္ေနတာေလ'

'အေတာ္ဆုိးတဲ့ေကာင္....' ငါႏွာေခါင္းရႈံ႕မိရုံကလြဲလို႕
ဘာမွဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ျပီးေတာ့ ေကာ္ေဇာေပၚလွဲေလ်ာင္းေနတဲ့
မင္းခႏၶာကိုယ္ အေနအထားရယ္၊ ရီေ၀ေ၀ၾကည့္ေနတဲ့ မင္းမ်က္လံုးေတြက ကိုယ့္ကို
ေသြးေတြဆူပြက္လာေစဖို႕ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ပါေပရဲ႕။ တေစာင္းမက်တက် လွဲေနတဲ့
မင္းနံေဘးကို အသာ၀င္လွဲ ကိုယ့္လက္ႏွင့္ မင္းနံေစာင္းၾကြက္သားေတြ
တင္ပါးေတြ ကို အေရျပားျခင္း ထိကပ္ရတဲ့ ဖီလင္၊
မင္းႏႈတ္ခမ္းေတြ၊လွ်ာဖ်ားေတြႏွင့္ ျဖဴျဖဴေဖြးသြားေတြကို ထိခတ္ရတဲ့အခါ
candy cane ရဲ႕ ခ်ိဳျမမႈ ဖီလင္ေတြက ေသြးေၾကာထဲ တစိမ့္စိမ့္ပါ။ မင္းလည္း
ကိုယ့္ရဲ႕ မြတ္သိပ္တဲ့ အနမ္းေတြၾကားမွာ မိန္႕မူးသံေလးေတြထြက္လာတာ candy
အရသာေတြႏွင့္ ဖံုးလႊမ္း ထားတဲ့ ကိုယ့္လွ်ာဖ်ားက မင္းခေရေပါက္ကို
ကလိစဥ္မွာေတာ့ အက်ယ္ဆံုးပဲေနာ္။

၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္ေတြကို ဆြဲခြၽတ္မင္းဘက္ကိုျပန္လွည့္ကာေစ့ထားတဲ့
မင္းေပါင္ၾကားကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနီေရာင္ဖဲၾကိဳးႏွင့္ bow တစ္ခုက
မတ္ေနတဲ့ ငပဲတ၀ိုက္ခပ္ရႈပ္ရႈပ္။ ဖဲၾကိဳးအစြန္းမွ ေခါင္းေလာင္းေသးေသးေလး
တစ္ခုခ်ိတ္ထားတာျမင္ရေတာ့ ကိုယ့္မွာရယ္ေမာ မိရေသးရဲ႕။ ငပဲကိုခ်ည္ထားတဲ့
bow ကို ကိုယ္သြားႏွင့္ကိုက္ျပီးေျဖခ်လိုက္ေတာ့ ေခါင္းေလာင္းသံေလးျမည္ကာ
ေျပသြားစဥ္မွာ မင္းငပဲ လဲ ကိုယ့္ရဲ႕ပူေႏြးတဲ့ အာခံတြင္းထဲေရာက္ကေရာ။
မင္းရဲ႕ညည္းတြားသံ ပါးစပ္က ထြက္လာသလို ေျခေထာက္ေတြက ေမႊးပြေကာ္ေဇာကို
ကန္ေက်ာက္ကာ ကိုယ့္ဆံပင္ေတြကို မင္းလက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ဖြေတာ့တာပဲ။
စိတ္ထဲက ခံစားမႈေတြ ဖီလင္ေတြကို အျပင္းျပဆံုး မင္း ေဖာ္ျပရင္း
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြနဲ႕ ခဏတာအခ်ိန္ေပါ့။

မီးလင္းဖိုက မီးေတာက္ေတြေၾကာင့္ လင္းပေနတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာကို
ကိုယ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သိမ့္မိန္႕မူးမႈကအျပည့္။ မင္း
ရင္ဘတ္ေပၚခ်ည္ေႏွာင္ထားတာေတြ႕ရေတာ့ အဲဒါေတြကိုျဖည္
ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို ကိုက္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာတယ္ ရုတ္တရက္။ ဒါေၾကာင့္
ကိုယ့္ဖာသာ အေပၚကိုေရြ႕ မင္းရင္ဘတ္မွာ စည္းေႏွာင္ထားတဲ့ ဖဲၾကိဳးနီကို
သြားႏွင့္ဖယ္ရွား ခပ္မာမာျဖစ္စျပဳေနတဲ့ ႏို႕သီးေခါင္း ေလးေတြကို
ခပ္ဖြဖြကိုက္လိုက္မိတာေပါ့။ မင္းကလည္း ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ကိုယ့္ခါးကို
ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္တာ မတ္ေထာင္ေနတဲ့ မင္း ငပဲက ခ်က္ကိုထိကေရာ။

ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို လွ်ာနဲ႕ကလိလိုက္ ရင္အုံေတြကို
ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္လုပ္ေပးတာမွာ မင္းပခံုးေတြ တဆတ္ဆတ္ခါေနသလို မင္း
တင္ပဆံုေတြကလည္း ေမႊးပြေကာေဇာၾကီးကို အေပၚကိုေရြ႕သြားေစတယ္ေနာ့။
မင္းငပဲကလည္း ကိုယ့္ဗိုက္ၾကြက္သားေတြကို စည္း ခ်က္က်က် ပြတ္သပ္လို႕။

'ငါလည္းလိုခ်င္တယ'္ 'ငါလည္း မင္းကိုေပးတဲ့လက္ေဆာင္မ်ိဳးလိုခ်င္တယ္'

'ဘာ....' ကိုယ္မင္းႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို မွ်ဥ္းစုပ္ေနရာကေနဖယ္ျပီး
မင္းမ်က္၀န္းေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်နပ္မိန္႕မူးမႈအျပည့္။ 'Christmas
အတြက္' မသဲမကြဲ တိုးတိုးမင္းေျပာတာ။ '..လက္ေတာင္အျပင္ တျခားလက္ေဆာင္ကို
လိုခ်င္ေသးတာ'
'တျခားလက္ေဆာင္....အိုး...ဒါေတြ' ကိုယ္အခုမွျပန္ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဖြင့္ၾကည့္ခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ထုပ္ထဲက candy cane အေရာင္ေတြထဲ
condoms တစ္ခုကိုလွမ္းယူလိုက္မိျပီေပါ့။

'မင္းငါ့ကို...ဟို...လုပ္ေစခ်င္....'

'ဟုတ္တယ္....ဟုတ္တယ္....အခုမင္းရဲ႕ candy ေခ်ာင္းၾကီးကိုလိုအပ္ေနတာ....အ'

မီးလင္းဖိုရဲ႕ မီးေရာင္ေၾကာင့္ အလင္းသဲ့သဲ့ လင္းေနတဲ့ အခန္းထဲ
တဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ေနတဲ့ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ၾကီးေဘးက ေမႊးပြ ေကာ္ေဇာၾကီးထဲ
အ၀တ္မပါ လူသားႏွစ္ေယာက္ လြန္႕လူးၾကတာေပါ့ကြာ ဟုတ္လား။မင္းေပးတဲ့ condom
ကိုတဆတ္ဆတ္ ေသြးတိုးျပီး ေပါင္ျခံ ၾကားမွာ ခုန္ေနတဲ့ ကိုယ့္ညီဘြားကို
စြပ္လိုက္ေတာ့ မင္းခဏေနက အာသာေျဖထည့္ထားခဲ့တဲ့ candy cane ထက္
ပိုထူပိုတုတ္တဲ့ candy ေခ်ာင္းၾကီးက အသင့္ျဖစ္ျပီ။

မင္းတင္ပါးအကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ တဖတ္ဖတ္ရိုက္ရင္း ခေရေပါက္မွာ အသာေတ့ကာ
ဖိသြင္း လိုက္ေတာ့ ညည္းတြား လိုက္တဲ့ မင္းအသံရယ္
ေသြးေၾကာထဲတိုင္စိမ့္ေအာင္ေကာင္းတဲ့ မင္းတင္ပါးေတြရဲ႕အေတြ႕ေၾကာင့္
မင္းကိုပိုမို ႏွစ္သက္သြားပါတယ္။ အိုး...မင္းကို
ခပ္ျမန္ျမန္ေဆာင့္သြင္းရတာေလာက္ ေကာင္းတဲ့အရသာမရွိခဲ့ဘူး တကယ္..။
ႏွစ္ဦးသား မ်က္ႏွာ ေတြလည္း အရသာထူး မွာေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတာေပါ့။

'မင္း...ငါ့ကိုေျပာေတာ့ ခရစ္စမတ္အတြက္ဘာမွ မလိုခဲ့ပါဘူးဆို။ အဲဒီလို မင္းခံစား....'

'ရွဴး.....ရွဴး...' ႏႈတ္ခမ္းမွာ လက္ညႇိဳးတင္ မင္းကိုတိတ္တိတ္ေနဖို႕
အခ်က္ျပရတာက စကားေျပာဖို႕ေတာင္မလိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ရွိအခ်ိန္ေလး ရေနလို႕ပါ။
မင္းလည္တိုင္ ႏုႏုည့ံညံ့မွာ ကိုယ္အနမ္းေတြေခြၽ၊ မင္းတင္ပါးေတြ
ေပါင္တြင္းသားေတြကို လက္နဲ႕ပြတ္သပ္ေပးေနရတာ ေၾကာင့္လည္း အပါအ၀င္ေပါ့။

'ကိုယ္ စကားမဆိုခဲ့ဘူးေနာ္။ ခရစ္စမတ္အတြက္ မင္းကိုပဲလိုအပ္ခဲ့တာပါ။ you
are all of the Christmas that I needed'

'အဲဒီစကားထက္ ခ်ိဳျမိန္တာရွိဦးမလားဟင္...' မင္းအိပ္မက္ထဲမွာ
ကေယာင္ကတမ္းေျပာေနတဲ့ ေလသံမ်ားလားထင္မိပါရဲ႕။

'ငါသိေနတာကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ မင္းအျပဳအစုေတြက
အရမ္းေကာင္းေနတာ...ထပ္ျပီး...ထပ္ျပီး ျပင္းျပင္းေလးေဆာင့္...ရွီး'
မင္းလိုအင္ေတြထဲ ကိုယ္ေမ်ာပါမွာပါ။ ကိုယ္မျငင္းႏိုင္ပါဘူးေလ။

ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ဦး လိုအပ္ခ်က္၊ လိုအပ္ေနမႈေတြက မတူညီၾကသလိုပဲေနာ္။
ကိုယ္ရွက္ျပီးလက္တြန္႕သြားရတယ္။ 'ကိုယ္ေတာင္းပန္ ပါတယ္၊ မင္းအတြက္
ကိုယ့္လက္ေဆာင္တစ္ခု မရွိခဲ့ဖူးဘူး'

ကိုယ့္စကားၾကာေတာ့ မင္းရယ္သြမ္းေသြးတယ္။ 'မင္း...ငါ့အတြက္ လက္ေဆာင္အျဖစ္
အကုန္ေပးေနျပီပဲ ဟုတ္တယ္ဟုတ္'

ကိုယ္မင္းေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုျဖဲ Candy Cane ၾကီးကို
အတြင္းက်အဆံုးထိသြင္းကာ မင္းလိုခင္ေနတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ေကာ္ေဇာၾကီး ပိုမို
တြန္႕ေခါက္ သြားတဲ့အထိေပးပစ္တာေပါ့ကြာ ဒီေတာ့လည္း။ မင္းခါးစပ္တ၀ိုက္မွာ
ခ်ည္ေႏွာင္ေထားတဲ့ ဖဲၾကိဳးအစြန္းက ေခါင္းေလာင္းသံ ေလးက မင္းရယ္သံ၊
သက္ျပင္း ခ်သံႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားသံေတြက ဟာမိုနီကိုျဖစ္လို႕ေနာ္။

ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အေျဖကေရာ မင္းဆီမွာရွိရဲ႕လား...

'Ah...Ah...Ahhhhh!'

*Alex Aung (16-12-2010)*

Thursday, December 16, 2010

အစြမ္းထက္ေသာ AIDS ကာကြယ္ေဆးေတြ႕ရ

AIDS ေရာဂါကို ကူးဆက္ခံေနရတဲ့ ေ၀ဒနာသည္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ေနရတဲ့ လုပ္အားေပးသူမ်ားကို ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ေဆးကို ပထမဦးဆံုး ေတြ႕ခဲ့ပါၿပီ။ ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ စမ္းသပ္ခ်က္ အမ်ားအျပားအရ ေဆးထိုးျခင္းမွ ကူးဆက္ျခင္းကို ၃၁.၂% ေအာက္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္က ေထာက္ပံ့ၿပီး လုပ္အားေပးသူ ၁၆၄၀၂ ေယာက္အေပၚ ေလ့လာခဲ့တဲ့ ဤေတြ႕ရွိခ်က္ ေတြဟာ HIV/AIDS အတြက္ ကာကြယ္ေဆး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ သုေတသန ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ၆ ႏွစ္ၾကာ ေလ့လာေတြ႕ရွိမႈေတြဟာ HIV/AIDS ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး ေဖာ္ထုတ္ရန္္အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး Witthaya Kaewparadai က ဘန္ေကာင္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဤေရာဂါ စတင္ျဖစ္ေပၚေသာ ၁၉၈၀ ျပည္ႏွစ္ေတြက စၿပီး ကုသျခင္းႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ ကာကြယ္ျခင္းမ်ားမွာ တိုးတက္မႈေတြ ရရွိခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း ယခုအထိေတာ့ ကာကြယ္ေဆးနဲ႕ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏိုင္တဲ့ေဆး မေတြ႕ေသးပါ။


စမ္းသက္ခဲ့ပံု ႏွစ္မ်ိဳး

AIDS ကူးဆက္ျခင္း လံုး၀မရွိႏိုင္တဲ့ လိင္ဆက္ဆံျခင္း အေလ့အထရွိေသာ ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းအားလံုး အနက္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း တစ္၀က္ေလာက္ကို ပထမေနနဲ႔ placebo ေဆးကို ေပးၾကည့္ပါတယ္။ ဒုတိယ အေနနဲ႔လည္း Alvac နဲ႔ AidsVax ေဆးကို ထိုးေပးၾကည္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီေဆး ႏွစ္မ်ိဳးလံုးဟာ သူတို႔တစ္မ်ိဳးတည္း အေျခအေနမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိပါဘူး။ Sanofi-Pasteurရဲ႕ Alvax ေဆးဟာ ေက်ာက္ေရာဂါကာ ကြယ္ေဆးျဖစ္ၿပီး HIV မ်ိဳးေစ့ထဲကို ခိုး၀င္ေရာက္သြားၿပီး ေရာဂါ ကာကြယ္တဲ့ T-cells ထုတ္လုပ္မႈကို အားေပးပါတယ္။ ကမာၻတစ္၀ွမ္း ကူစက္ေရာဂါ ကာကြယ္ေရး လုပ္ငန္းက ပိုင္ဆိုင္တဲ့ AidsVax ကေတာ့ proteins ဆဲ(လ္) စု ပါ၀င္ၿပီး HIV cells ေတြကို ခုခံေပးႏိုင္တဲ့ ေရာဂါကာကြယ္တဲ့ ပဋိပစၥည္း (ကိုယ္ခံအားစနစ္) Antibody ကို ႏိုးဆြ ေပးႏိုင္ပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။


မေမွ်ာ္လင့္ေသာရလဒ္ေတြ႕ရွိ


လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ခန္႔က ေရာဂါကူးစက္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရးရွိတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕ကို ထိုးေပးခဲ့ေသာ Merck စမ္းသပ္ခ်က္တြင္ အသံုးျပဳသည့္ Ad5 ကာကြယ္ေဆးကို ျပန္လည္ ေလ့လာခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရာတြင္ ေတြ႕ရွိရေသာ ရလဒ္သည္ လံုး၀ ေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္း မရွိေသာ အက်ိဳးရလဒ္မ်ားကို ေတြ႕ရွိရတယ္လို႔ သုေတသန ပညာရွင္မ်ားက ဆိုပါတယ္။ ထိုေတြ႕ရွိခ်က္မွာေတာ့ ယင္းကာကြယ္ေဆးဟာ ကိုခံအားစနစ္ႏွစ္ဆ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အခုလိုေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ စမ္းသက္မႈ ျပဳလုပ္ေသာသူႏွင့္ စမ္းသပ္ခံေသာ သူမ်ားအတြက္ မဟာေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ စမ္းသပ္မႈကို ျပင္းထန္ေသာ ေ၀ဖန္မႈမ်ားအၾကား ေထာက္ခံသူမ်ားက ဆိုပါတယ္။

"အခုလို ကာကြယ္ႏိုင္မႈ အရမ္းေကာင္းၿပီး ထိေရာက္လိမ့္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့ကိုယ္ ကြ်န္ေတာ္ လံုး၀ မထင္ခဲ့ပါဘူး" ဟု အေမရိကန္ အမ်ဳိးသား ကူးဆက္ေရာဂါႏွင့္ ေဆး၀ါး ထိေရာက္မႈ တိုင္းတာေရးဌာနကို ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့သူ Anthony Fauci က ဒါ႐ိုက္တာ သတင္းဌာနကို ေျပာပါတယ္။

Alvac နဲ႔ AidsVax ဒီကာကြယ္ေဆး ၂ မ်ဳိးကို စမ္းသပ္မႈတြင္ ပါ၀င္ေသာ ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ၆ လၾကာ ထိုးေပးခဲ့ၿပီး ၃ ႏွစ္ၾကာကာလအထိ ေဆာင့္ၾကည့္ခဲ့တာပါ။ သူတို႔ကို လံုၿခံဳစိတ္ခ်ေသာ လိင္ဆက္ဆံေရးအတြက္ လမ္းညြန္မႈမ်ားေပးခဲ့ၿပီး ထိုေဆးေၾကာင့္ ျပင္းထန္တဲ့ တန္ျပန္ တုန္႔ျပန္မႈ မေတြရခဲ့ေၾကာင္း သုေတသီမ်ားက ေျပာၾကားထားပါတယ္။

Resource: http://myanmargay.socialgo.com/magazine/read/-aids-_2979.html

http://www.standardmedia.co.ke/InsidePage.php?id=2000023938&cid=4&ttl=Researcher%20hopeful%20Aids%20vaccine%20will%20be%20found%20soon

http://www.metro.us/newyork/international/article/706350--vaccine-steps-touted-as-groundbreaking