ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ "သူ"
သူ႔ကိုသတိရတဲ့စိတ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ကို အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ထုရိုက္ေနၾကသည္။
အရာအားလံုးဟာ သဘာ၀ကို လြန္ဆန္ဖို႔ မလြယ္ကူဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္အစကတည္းက ယံုၾကည္
ျပီးသားပါ။ လြန္ဆန္ဖို႔လည္း ဘယ္တုန္းကမွ မၾကိဳးစားခဲ့။ ဒါေပမယ့္ ခုလိုအျဖစ္မ်ိဳးကိုေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္
ခဲ့တာအမွန္။
စတိတ္ေက်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ သူအခ်စ္ဆံုးက ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသလို တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့လည္း
သူ႔အခ်စ္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္ပင္။
ခုမွ ဘာေၾကာင့္မ်ား....။ ကြၽန္ေတာ္ေပးတဲ့အခ်စ္ေတြက သူ႔အတြက္ မလံုေလာက္ေတာ့လို႔လား။ ကြၽန္ေတာ္
မသိဘဲ သူဘယ္တုန္းက တျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ရႈပ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနခဲ့တာလဲ။
ဟိုတစ္ေန႔က မေမွ်ာ္လင့္ဘ ဲ တည့္တည့္တိုးမိေတာ့မ ွ သူသတ္မွတ္ထားတ ဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အဆင့္က ို ကြၽန္ေတာ ္
ကိုယ္တိုင္သိလိုက္ ရေတာ့သည္။
" ဒါ....ကိုယ့္ခ်စ္သူေလ။" ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးက ို ရင္ဆိုင္ၾကည့္ရင္း မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တ ဲ့ သူ႔ရဲ႕အၾကည့္ေတ ြ
ထဲမွာ အားနာတာေတြေရာ၊ ဂုဏ္ယူေနတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးေတြ ေရာယွက္ပါ၀င္ေနသလို ကြၽန္ေတာ္ခံစားရ
သည္။
အဲဒီ့ေကာင္မေလးက သူ႔ရဲ႕ခ်စ္သူဆိုရင္ ငါကဘာလဲ။ အဆက္မျပတ္၀င္လာတဲ့ အေတြးေတြက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔
သူတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးကို ပံုမွန္ထက္ မာထန္ေအာင္ တြန္းပို႔ေပးေနသလိုပင္။
"ဒီေကာင္က ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလ....."တဲ့။
ရက္စက္လိုက္တဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ပဲ။ သူငယ္ခ်င္းတဲ့လား။တကၠသိုလ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး သူငယ္ခ်င္းအသစ္
ေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတဲ့အခါ ေတြမွာေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ခ်စ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အခ်စ္ဆံုးလို႔သာ
ေျပာေလ့ရွိခဲ့တဲ့ သူက ခုေတာ့အေျပာင္းအလဲၾကီး ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ျပီ။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက အသံုးအႏႈန္း၊အေခၚအေ၀ၚေတြကိုေတာ့ သူ ဆက္သံုးစြဲေန
ဆဲပင္။ "ကို"...။ အဲ့ဒါ သူ႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ေပးခဲ့တဲ့ နာမည္ေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္နည္းနည္း
ၾကီးတာေၾကာင့္ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ဒီနာမည္ေလးကိုေရြးခ်ယ္ေပး ခဲ့သည္။ ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းသာ
ေခၚဆိုခဲ့တဲ့ ဒီနာမည္ေလးက သူ႔ရဲ႕ခ်စ္သူေခၚဆိုဖို႔ နာမည္ျဖစ္သြားတာ စိတ္မေကာင္းစရာ။
ခက္ေတာ့ခက္သား။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ထူးျခားတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြက သူ႔အေပၚကိုသာ ခုခ်ိန္ထိ တိမ္းညႊတ္မိ
ေနသည္။ သတိရေနမိသည္။
သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စတင္ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက အခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း သူ႔ကို လက္ခံၾကိဳ
ဆိုခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ ကြၽန္ေတာ္ ခုအျပစ္တင္ေနမိျပီ။
"ေဟ့ေကာင္....မင္းကို ဟိုေကာင္ေလးက စာေပးခိုင္းလို႔....."။ နားမလည္ ပါးမလည္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း
ေကာင္ေလးယူလာေပးတဲ့ စာကိုဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္လုပ္ဖို႔ေျပာတဲ့စာ။ စာထဲမွာ
ကြၽန္ေတာ့္ကို သူဘယ္ေလာက္ေၾကြေၾကာင္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ေၾကာင္း
စတာေတြကိုက်ေလာက္ေအာင္ ေရးထားခဲ့သည္။
သူနဲ႔ သိကြၽမ္းျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္တိုးလာခဲ့သည္မို႔
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာကလြဲရင္ ႏွစ္ဦးသား သံေယာဇဥ္က ဘာမွအေျပာင္းအလဲမရွိခဲ့။
ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ႏွစ္ဦးသားတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ထဲက အျပီးအပိုင္
ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတဲ့ ဖခင္ေၾကာင့္ သူဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀မွာ မသိမသာအေရးပါလာခဲ့သလို
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္း သံေယာဇဥ္ပိုတြယ္လာခဲ့ ၾကသည္။
ကြၽန္ေတာ္ အားငယ္ခ်ိန္ေတြတိုင္း အားေပးတတ္တဲ့ သူက ကြၽန္ေတာ္ ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕
ခ်ိန္တိုင္းလည္း တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ကူညီေျဖရွင္းေပးတတ္ျပန္သည္။
စားအတူ၊သြားအတူ အခ်ိန္တိုင္းနီးပါး အတူရွိခဲ့ၾကတဲ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးေတြက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့
တကယ့္ကိုၾကည္ႏူးစရာပင္။ အသက္ေတြၾကီးရင့္လာတဲ့အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခက္အခဲမွန္သမွ်
အတူလက္တြဲရင္ဆိုင္သြားၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသလို ရည္းစားမထားေၾကး၊ မိန္းမမယူေၾကးဆိုျပီးေတာ့ေတာင္
ကတိထားခဲ့ဖူးၾကသည္။
အဲဒီ့စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္က မိန္းမစိတ္၀င္ေနသူလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စလံုး သဘာ၀ကိုဆန္႔က်င္ဖို႔ လံုးလံုးစိတ္မကူးခဲ့။ ဒါေပမယ့္....။
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထ ဲ သူ႔က ို တစ္ဘ၀လုံးအခ်စ္ဆုံးအျဖစ ္ သတ္မွတ္ထားခ်င္ခဲ့သည္။ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ
တစ္သက္လံုးနားလည္ေပး ေစခ်င္ခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးအနားမွာလည္း အျမဲရွိေစခ်င္ခဲ့သည္။ အဲ့ဒီလို
သဘာ၀ကို လြန္ဆန္တဲ့ အေတြးေတြကေတာ့ ခုထက္ထိပင္ ကြၽန္ေတာ့ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ေနရာယူထားဆဲ။
"နင္ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက...." ေမးခြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွာ တစ္တစ္ဆို႔ဆို႔ၾကီး။ "အဲဒီေကာင္မေလး
နဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက.."။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုဆက္ေမးရမွန္းမသိေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်က္ႏွာခ်င္း
ဆိုင္ဆံုျပီး ေနာက္တစ္ရက္ သူ႔ဆီ အရဲစြန္႔ ဖုန္းဆက္ၾကည့္မိသည္။
ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းခြက္ကို လြတ္မက်ေအာင္ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ရင္း ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းတစ္ခု ထုတ္လိုက္
သည္။
"မင္း ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ငါ့ကို သစၥာေဖာက္ေနခဲ့တာလဲ။"
ကြၽန္ေတာ့္ေမးခြန္းဆံုးေတာ့ သူ႔ဆီက ရယ္သံသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရသည္။ အဲဒီလိုခနဲ႔သလိုလို၊ အႏိုင္ပိုင္းသလို
လို ရယ္သံမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္မုန္းသည္။ ရယ္သံတစ္၀က္နဲ႔ သူဆက္ေျပာသြားတာက " ငါတို႔က သဘာ၀ကို
လြန္ဆန္လို႔မွ မရတာ၊ ငါ့ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ ငါ့ေနာင္ေရးအတြက္ သူမကိုခ်စ္ခဲ့တာ။ မင္းကိုခ်စ္တာနဲ႔
မတူဘူးေလ။ မင္းကိုလည္း ငါခ်စ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔။ ပါတနာတစ္ေယာက္ အေန
နဲ႔ေပါ့...။သူ႔ကိုေတာ့......ငါတျဖည္းျဖည္း နားလည္လာတယ္၊ အစားထိုးလို႔မရဘူးဆိုတာ...။"
သူကိုယ္တိုင္က ဒီလိုစကားမ်ိဳးေတြေျပာလာခဲ့ျပီ။ ကြၽန္ေတာ္အ့ံၾသရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားခ်က္ေတြကို
နားအလည္ဆံုး သူကိုယ္တိုင္ကပင္ ဒီလို......။
တရစပ္ေျပာေနတ ဲ့ သူ႔ရဲ႕စကားသံေတြက ကြၽန္ေတာ့္နားထ ဲ မၾကားတစ္ခ်က္၊ ၾကားတစ္ခ်က္ပင္။
အစြဲအလန္းၾကီးလြန္းတဲ့၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးလြန္းတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က သူေျပာသလို သဘာ၀ကို လြန္ဆန္ဖို႔
ၾကိဳးစားခဲ့မိသလား။ နားကိုပိတ္၊ ေခါင္းကို ခါရမ္းမိလိုက္ ေပမယ့္ အာရုံထဲမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ပံုရိပ္အထိအေတြ႕
ေတြကိုသာ ျမင္ေယာင္လာမိျပန္ပါသည္။" ငါတကယ္လို႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္သြားလည္း
ဘာျဖစ္လည္း။အိမ္ေထာင္ေဖာက္ျပန္တာမွမဟုတ္တာ ငါတို႔ဆက္ခ်စ္သြားလို႔လည္း ရတာပ.ဲ ..."...အား...
ဘာေတြလည္း။
သူ႔ကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကို အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ထိုးႏွက္ေနၾကသည္သာ။
ကြၽန္ေတာ္က်ိန္ေျပာရဲ႕ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွ သဘာ၀ကိုဆန္႔က်င္လိုစိတ္ ဆန္႔က်င္ဖို႔
မၾကိဳးစားခဲ့ပါ။ အကယ္၍သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္က သဘာ၀ကို ဆန္႔က်င္တဲ့အရာပါလို႔
ဆိုပါရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သဘာ၀ကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ အခါေပါင္းမ်ားစြာ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနသူ
တစ္ဦးအျဖစ္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သတ္မွတ္ရေပေတာ့မည္။
ဇာနည္။
Ref: ေမေသာ္ - ကၽြန္မခ်စ္ေသာ“သူမ”
No comments:
Post a Comment