အျပံဳးေလး (တတိယပိုင္း)

ညေနခင္းေလေျပေလးက ညွင္းသ့ဲသ့ဲလည္းမဟုတ္ အားရိွရွိတိုက္ေနျခင္းလည္းမဟုတ္သာမန္တုိက္ေနက်ပုံစံမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ တည္ျငိမ္ ေနသည့္ ေတးသြားတစ္ပုဒ္လိုခပ္မွန္မွန္ေလးတိုက္ခတ္လွ်က္ရိွသည္။ လူေတြကလွပသည္ဟု တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုေလ့ ရၾိွကေသာ ညေနခင္းအလၾွကီးသည္ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ေတာ့ မတင္မက်ၾကီးျဖစ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ သည္လိုညေနခင္းမ်ိဳးကို မုန္းသည္။ မုန္း သည္ဆိုသည္ထက္ သည္လိုညေနခင္းမ်ိဳးမွ ရရိွလာတတ္သည့္ခံစားခ်က္မ်ိဳးၾကီးကို ရင္မဆိုင္ခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္လိမ့္မည္ထင္သည္။ ညေနခင္းတစ္ခုေရာက္တိုငး္၀င္ေတာ့မည့္ ေနလုံးနီနၾီကးီ ကို ေတ႕ြ ျမင္လိုက္တိုငး္ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ ရိုက္ခတ္တိုးေ၀ွ႕လာသည့္ ခံစားခ်ကၾ္ကီးကို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ နာမည္မေဖာ္တတ္သလို အဓိပြါယ္လည္းမသိပါ။ သို႕ေပမယ့္ ထိုသိ႕ု ထိုညေနခင္းေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေကာင္းေကာင္းညင္းပန္းႏွိက္စက္ေနၾကသည္ပဲ။

ေစာေစာက ခပ္မွန္မွန္ေလးတိုက္ခတ္လွ်က္ရိွေသာ ေလကနည္းနည္းျပင္းလာကာ အနားရိွ ဗန္ဒါပငၾ္ကီးကို တြန္းတိုက္တးို ေ၀ွ႕လိုက္ ေလသည္။ ထိုအခါဗန္ဒါပငၾ္ကီးသည္ တစ္ခ်က္ေလးေဘးသို႕ယို္င္ထိုးသြားကာ သစ္ရြက္ေျခာက္တစ္ခ်ိဳ႕ ေျမၾကီးေပၚကို ခါခ်လိုက္သလို ေလႏွင့္တလြင့္လြင့္ေၾကြက်လာသည္။ ထိုသစ္ရြက္ေၾကြေလးေတြသည္ ေျမျပင္ေပၚသို႕ ႏူးညံညင္သာစြာ က်ဆင္းလာၾကျပီး ေျမၾကီး မ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္ ထိခါနးီ မွ ပင့္သက္ေပြ႕ေလတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ မြကနဲ ေလထဲသို႕ျပန္တက္သြားျပန္သည္။ ထိုေလၾကမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ဆံပင္တစ္ခ်ိဳ႕ပင္ပုံစံပ်က္ခ်င္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ နဖူးထက္မွ၀ဲက်လာေသာ ဆံပင္စေတြကို သပ္တင္လိုက္သည္။

ညေနသုံးနာရီထိုးေတာ့မည္။ ခဏေနလွ်င္ ေက်ာင္းသြားေနသည့္ ေက်ာင္းသားေတြအေဆာင္ကိုျပန္လာ ၾကေတာ့မည္။စာသင္ခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲပ်င္းရိစြာ ထိုင္ေနရင္းမွကြ်န္ေတာ္ တစ္ခ်က္သန္းေ၀လိုက္ရငး္ အေၾကာဆန္႕ကာ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ျပီး ပုဆိုးကို ဟန္ပါပါျပင္၀တ္လိုက္သည္။ ဖရက္ရွာေတြေက်ာင္းဆင္းလာပါကရက္ပီတာေတြႏွင့္ေပါင္းကာစာသင္ရေတာ့မည္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့မဟုတ္ Physic ဆရာမတစ္ေယာက္၏အခ်ိနျ္ဖစ္သည္။ လက္မွလက္ပတ္နာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရငး္အျပင္ဖက္တြင္ ျခင္းခတ္ေနသည့္ ရက္ပီတာေက်ာင္းသားေတြကို ေခၚရန္ဆုံးျဖတ္လိုက၏္ ။

”ဆရာေလးေရ ဆရာေလး လုပ္ပါဦးဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီဆရာမက မတရားအႏိုင္က်င့္ေနတယ္”

စာသင္ခန္းအေပါက္၀အေရာက္ ရုတ္တရက္ေျပး၀င္လာေသာ ဇင္မင္းသူေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ပင္လန္႕သြားသည္။သူ႕ လက္ထဲတြင္လည္း ျခင္းလုံးတစ္လုံးကို ကိုင္ထားေသးသည္။ ဇင္မင္းသူ၏ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဂိုက္ဆရာမေလးက သစ္သားေပတံကို ကိုင္ျပီး အူယားဖားယား ျဖင့္ေျပးလိုက္လာသည္။

”ဘာေတြျဖစ္လာတာလည္းကြာ ေျဖးေျဖးသက္သာေျပာစမး္ ပါ ”

”အ့ဲ…………..အဲ့ …..အ့ဲဒီဆရာမေပါ့ဆရာေလးရာ ကြ်န္ေတာ့္ဖာသာကြ်န္ေတာ္ ျခင္းခတ္ေနတာကို ဇင္မင္းသူတ့ဲ ေနပူထဲမွာ ျခင္းမခတ္နဲ႕တ့ဲ အသားေတြမဲကုန္လိမ့္မယ္တ့ဲ သူနဲ႕ဘာဆိုင္တာက်ေနတာပဲ ေနာ္ဆရာေလး”

”အမယ္ေလးေတာ္ ေယာက်္ားေလးျဖစ္ျပးီ စကားကို ဗေလာင္းဗလဲနဲ႕ ေနပူထဲမာွ ျခင္းမခတ္ဖို႕ေျပာတာ နင့္ကိုေစတနာန႕ဲ ေျပာတာဟ့ဲ။ စာသင္ခ်ိန္နီးေနလို႕ အတနး္ ထဲ၀င္ခိုင္းတာ က်ေတာ့ ငါ့ကိုဖုတ္ေလတ့ဲငါးပိ ရိွတယ္လ႕ို ေတာင္မထင္ဘူး။ နင္တို႕ေယာက်ာ္းေလးေတြက ေျပာရဆိုရသိပ္ခက္တာပဲ ပါးစပ္န႕ဲ ေျပာရင္ နားမေထာင္ခ်င္ဘူး ေပတံနဲ႕ေျပာမွ နားေထာငၾ္ကတာေလ”

”ကဲပါ ဆရာမၾကီးရယ္ ဆရာမၾကီးကလည္း စိတၾ္ကီးပဲ ေဒါသေလးဘာေလးေလွ်ာ့ပါဦး ေဒါသမ်ားရင္ အပူေတြမ်ားလာမယ္ အပူေတြ မ်ားလာရင္ လူကိုေလာင္ျမိဳက္လာမယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ရုပ္ၾကီးကလည္းအဖြားၾကီးလို အိုစာလာျပးီ မ်က္ႏွာမွာ တပ္ထားတ့ဲ မ်က္မွန္က ပါ၀ါေတြ ဒီဂရီေတြ တိုးလာလိမ့္မယ္။ စိတ္ေလွ်ာ႕ေနာ္ ”

ကြ်န္ေတာ့္ စကားဆုံးေတာ့ သူမကကြ်န္ေတာ့္ကို မ်က္ေစာငး္ ထိုးသည္။ မ်က္ေစာင္းကေတာ္ေတာ္မၾကည္သည့္မ်က္ေစာင္း။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အေရွ႕မွကာျပးီ အေနာက္တြင္ ပုန္းေနသည့္ဇင္မင္းသူက ေခါင္းေလးျပဴၾကည့္ကာ သူမကိုေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ လုပ္ျပေနသည္။ သူမကထိုအျဖစ္ကို ၾကည့္ကာ မရိုးမရျြဖင့္ ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရျဖစ္ေနသည္။ ဇင္မင္းသူကို ရိုက္လည္းရိုက္ခ်င္သည္ ကြ်န္ေတာ္က ေရွ႕က ကာဆးီ ကာဆီးလုပ္ေနသျဖင့္ သူမမာွ အခက္ေတြ႕ေနသည္။

”ေျပာလိုက္ရင္ အျမဲတမ္းသူ႕တပည့္ေတြ ဖက္ကပဲ ခ်စ္ရဲေအာင္ ခ်စ္ရဲေအာင္ နင္လည္းဆရာျဖစ္ေနလို႕သာရယ္ သူတို႕ေတြန႕ဲ အတူတူပဲ။ ဆရာေကာ တပည့္ေကာ ေမ်ာက္ေတြက်ေနတာပဲ။အျမဲတမး္ တပူးပူးတတဲြတဲြန႕ဲ နင့္ကို ေဘာဒ္ ါအုပ္နဲ႕ကိုတိုင္ဥးီ မယ္ ၾကည့္ေန”

”အလို မယ္မင္းၾကီးမရယ္ ျမွားဦးကကြ်န္ေတာ့္ဖက္ကို လွည့္လာပါေရာလား ခင္ဗ်ားေလးကလည္းဆရာမဆျိုပးီ အိေျႏၵေလးသိကာၡ ေလးနဲ႕ေနမွေပါ့။ ဘယ္ႏွယ့္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ တရုန္းရုန္းတ၀ုန္း၀ုန္းေျပးလိုက္လႊားလိုက္လုပေ္ နရင္ ခင္ဗ်ားေလးကို ဘယ္သူက ေၾကာက္ေတာ့မာွ လဲ။ ေက်ာငး္ သားေတြ မေလးစားတာလည္းမျမင္နဲ႕ေလ ပုံစံက………..”

”ခ်စ္ရဲေအာင္ နင္ေနာ္ ……….ေနဦးနင့္ကို အန္တီနဲ႕ကိုတိုင္မယ္ ဒီကျပန္ရင္နင့္အိမ္ကို ၀င္ဦးမယ္။ သူမ်ားသားသမီးကို မိုခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳး ေျပာပါတယ္လို႕။”

”တိုင္ေပါ့ကာြ တိုင္ တိုင္ တိုင္ …………………..”

”တိုင္မယ္ တိုင္မယ္……….ဟြနး္ …………………..”

ထို႕ေနာက္သူမ ေဆာငၾ့္ကီးေအာငၾ့္ကီးျဖင့္ မ်က္ႏာွ ၾကီးစူပုတ္လွ်က္ မေက်နပ္မႈမ်ားစာြ ျမိဳသိပ္ကာကြ်န္ေတာ့္ေရ႕ွ မွ ထြက္သြားသည္။ ေတာ္ေတာ္မလြယ္သည့္ မိန္းကေလးပါ။ သူမႏွင့္ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာင္းတက္စဥ္ကတည္းက ရင္းနီးခ့ဲၾကသည္ဆိုေတာ့ သူမအေၾကာငး္ ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းသိေနသည္။ သူမထြက္သြားေတာ့ အေနာက္မွဇင္မင္းသူက ကြ်န္ေတာ့္ကို သိုင္းဖက္ကာ …..

” ဒါမွတို႕ဆရာေလးကြ ဟား ဟား အဒ့ဲ ါေၾကာင့္ ဆရာေလးကို ခ်စ္တာ”

အေရွ႕မွ ခပ္လွမ္းလွမ္းကို မေရာက္ေသးသည့္ သူမက ၾကားသြားသည္ထင္သည္။ ရုတ္တရက္ေျခလွမ္းေတြကို ေဆာင့္ရပ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာ မဲ့ကာရ႕ဲြ ကာျဖင့္ ေျပာသည္။

”ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ လိုက္လည္းလိုက္တယ္ လင္မယားေတြက်ေနတာပဲ ”တ့ဲ။ သူမကေတာ့ မည္သ႕ို ေသာရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ေတာ့ ရွတတၾကီးျဖစ္သြားသည္။ ဇင္မင္းသူ ကၾိုကည့္လိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပံဳးလွ်က္ မ်က္ခးုံ ပငျ့္ပသည္။သူလည္းဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးဆို္ေသာ ပုံစျံဖစ္သည္။ သူ႕ကၾိုကည့္ရသည္မွာ ထိုသို႕ေျပာသြားသည္ကို ေက်နပ္ေန သည့္ ဟန္ပါပင္။ ဒီေကာင္ေလး ငါ့အေပၚမာွ မရိုးေတာ့ဘူးထင္တယ္ ဟူး……………………။

စာသင္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ဆရာမေရာက္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ ေက်ာင္းဆင္းလာေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြႏွင့္ အျပင္ေျဖ သမားေတြကို ေရာကာ စာသင္ေလေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့အားေနေသာေၾကာင့္ ေဘးနားကေနထိုင္ေနရင္း ေက်ာင္းသားေတြ စာသင္ေနသည္ကိုေငးေမာေနမိသည္။ ခဏေနေတာ့ အိမ္သာတက္ခ်င္လာ သလိုလိုျဖစ္လာသျဖင့္ အိမ္သာရိွသည့္ အေဆာင္ ေနာက္ေဖးေပါက္သို႕ ထြက္လာခ့ဲသည္။ အေဆာင္၏ေယာက်ာ္ေလး အိမ္သာသည္တစ္လုံးတည္းသာရိွသည္။အေဆာင္တြင္ေက်ာင္းသား နည္းေသာေၾကာင့္ အိမ္သာတစ္လုံးျဖင့္သာလုံေလာက္ပါသည္။ ေယာက်ာ္းေလး အိပ္ေဆာင္ကိုပတ္ကာ အေဆာင္ေနာက္ေဖးသို႕ ကြ်န္ေတာ္ေလွ်ာက္လာခ့ဲသည္။ ထမင္းစားေဆာင္ေဘးရိွ ထင္းပၾုံကီးကို အနည္းငယ္ေက်ာ္လိုက္ေသာအခါအိမ္သာနားသ႕ို ေရာက္လာ သည္။

ကြ်န္ေတာ္အိမ္သာနားသို႕ တစ္ေျဖးေျဖးေလွ်ာက္လာခ့ဲသည္။ အိမ္သာနားသို႕ေရာက္ေသာအခါ အိမ္သာနံေဘးရိွ အထက္ေလေပါက္မွ မီးခိုးေငြ႕တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕ လိုက္ရသျဖင့္ေျခလွမ္းေတြတုန္႕ဆိုင္းသြားသည္။ ထ႕ို ေနာက္မ်က္ေမာွ င္က်ဴံ ႕ကာ စဥ္းစားၾကည့္သည္။ အိမ္သာတံခါးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေလာ့ခ်မထားပါ ေစ့ရံုသာေစ့ထားသည္။ ကြ်န္ေတာၾ္ကည့္ရငး္သေဘာေပါက္သြားသည္။ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္ေနတာ ျဖစ္ရမည္။ ေျခသံကိုလုံႏိုင္သမွ်လုံေအာင္ ေလွ်ာက္လာရငး္ အိမ္သာအနားနားသို႕ အသာ ကပ္လိုက္သည္။ သူခးို ဖမ္းရသလိုနည္းနည္းေတာ့ ရင္ခုန္စရာေကာင္းေနသည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ ရယ္ခ်င္လာသျဖင့္ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းမ်ိဳသိပ္ထားလိုက္သည္။ ထ႕ို ေနာက္ အသက္ကို မွန္မွန္ရႈကာ ေခတၱမွ်ျငိမ္ေနလိုက္ျပီး ေစ့ထားေသာ တံခါးကို အသာေလး လကျ္ဖင့္ကိုင္ ကာ ေဆာင့္တြန္းထည့္လိုက၏္ ။

”ကြ်…ီ …………………၀ုနး္ …………………………………..”

”ဟာ………….ဆ……ဆ…ရာေလး…….”

”မင္းဒီထဲမာွ ဘာလုပ္ေနတာလဲ”

”ဟို………ဟိုဒင္း………..ေဆး…အ့ဲ ေသးေပါက္မလို႕ေလ ဆရာေလးရဲ႕။ ဘာျဖစ္လို႕ အိမ္သာတံခါးကို မေျပာမဆိုနဲ႕ ဖြင့္လိုက္တာတုန္းဗ်။ လန္႕သြားတာပဲ ဟးူ …………..”

ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို မ်က္လုံးျဖင့္ တစ္ခ်က္ ေစ့ေစ့စပ္စပၾ္ကည့္လိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္ကအေနာက္သ႕ို ဖြက္ထားျပးီ မ်က္လုံးမွာ မလုံမလျဲဖင့္ က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ဟၾိုကည့္သညၾ္ကည့္လုပ္ေနသည္။ အခုမွေသခ်ာၾကည့္မိသည္ သူေဘာင္းဘီကိုဇစ္ဖြင့္ထားသည္။ ေဘာင္းဘီၾကယ္သီးကိုျဖဳတ္ထားျပီး ဇစ္ကတစ္၀က္ခန္႕ေလွ်ာေနသည္။ ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနသည္မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြကို အၾကည့္လဲႊလိုက္၏။

”ဇင္မင္းသူ မင္းအေနာက္က လက္ထဲက ဘာလဲ ငါ့ကျိုပ မင္းအိမ္သာထဲမာွ ဘာလုပ္ေနတာလဲဆိုတာငါသိတယ္ေနာ္”

”ဟို……….ဆရာေလး…………..”

”ျပေလကာြ ………………”

”ဟုတ္…………………..”

သူ႕မ်က္ႏာွ က အျပစ္လုပ္မျိပးီ မေက်နပ္သည့္ကေလးတစ္ေယာက္လို မ်က္လႊာခ်ထားျပီး တြန္႕ဆုတ္တြန႕္ ဆုတ္ျဖင့္ အေနာက္ တြင္ဖြက္ထားသည့္ မီးေသေနသည့္ ေဆးလိပ္တိုကိုကြ်န္ေတာ့္ကိုေပးသည္။

”ဇင္မင္းသူရာ ေဆးလိပ္ေတြေတာ့ မေသာက္ပါနဲ႕ကြာ။ ဒါလက္တည့္စမ္းရမယ့္ အရာမဟုတ္ဘူးကြ။ ေဆးလိပ္ေၾကာင့္လူေတြ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ေနၾကရလဲ မင္းသိလား။ ေဆးလိပ္ထဲမွာလူကိုက်န္းမာေရး ထိခိုက္ေစတ့ဲဓာတ္ပစၥည္းေတြ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး ေတာင္ပါတယ္ထင္ေနသလဲ။ ”

”ဆရာေလးရယ္ ကြ်န္ေတာ္ေနာက္ကို မေသာက္ေတာ့ပါဘူး ေဘာဒ္ ါအုပ္နဲ႕ေတာ့ မတိုင္ပါနဲ႕ဗ်ာေနာ္။ မေကာင္းမွန္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဟ…ို …..ကြ်န္ေတာ္ စိတ္……….”

”ကဲပါကြာ မင္းဆင္ေျခဆင္လက္ေတြကို ေနာက္မွေပးေတာ့ စာသင္ေနတုန္းၾကီးကို ေနာက္ကိုဒါမ်ိဳးမလုပ္န႕ဲ ျမန္ျမန္သြားေတာ့။ ဟိုမာွ ဆရာမသင္ေနတာ ဘာမွန္းမသိလိုက္ပဲေနလိမ့္မယ္”

”ဆရာေလး ေဘာ္ဒါအုပ္န႕ဲ တိုင္မာွ လား”

”မတိုင္ပါဘူး မင္းသာ ေနာက္ကိုထပ္မေသာက္နဲ႕ေတာ့။ မင္းငါ့စကားကို နားေထာင္မယ္မဟုတ္လား”

သည္ေတာ့ သ႕ူ မ်က္ႏာွေလးျပံဳးလာသည္။ ထို႕ေနာက္ အျပင္ဖက္ကို လူရိပ္လူေျခခဏလွမ္းၾကည့္လိုကျ္ပးီ အိမ္သာတံခါးကို ဆဲြေစ့လိုက္ကာ ေလာ့ခ်လိုက္၏။

”မင္း ……………ဘာလုပ္ဦးမလို႕လ”ဲ

သူကြ်န္ေတာ္ေမးတာကို မေျဖပါ အျပံဳးျဖင့္သာ တုန္႕ျပန္သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ေဘာင္းဘီ အိတ္ကပ္ထဲမွ တစ္စုံတစ္ခုထုတ္လာျပးီ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေပးသည္။

”ဘာၾကီးတုန္း ေဆးလိပ္လား။ ဘာလဲငါ့ကိုပါေဆးလိပ္ေသာက္ဖို႕ စည္းရုံးမလို႕လား”

”မဟုတ္ပါဘးူ ဆရာေလးရယ္ ေသခ်ာၾကည့္ ေဟာဒီမာွ ………………………”

သူစကၠဴဘူးေလးကိုဖြင့္လိုက္ျပးီ အထဲမွ ပစၥည္းကို ကြ်န္ေတာ့္ကိုထုတ္ေပးသည္။ သည္တစ္ခါလည္းဘာေတြထပ္ေပးဦးမည္ မသိပါ။ အထဲမာွ ပစၥည္းထြက္လာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ခ်င္သြားသည္။ ကေလးေတြ စားသည့္ lollipop ခ်ိဳခ်ဥ္ေလး……………

“ဒါကြ်န္ေတာ့္ကို ေဘာဒ္ ါအုပ္နဲ႕မတိုင္လို႕ ဆရာေလးကိုေကြ်းတာ လဘ္ထိုးတာ မဟုတ္ဘးူ ေနာ္။ ဟဲ ဟဲ ဟဲ။”

ကြ်န္ေတာ္ သူေပးသည့္ lollipop ေလးကို ေစ့စပ္စာြ ၾကည့္လိုက္သည္။ အလယ္တြင္ အနီေရာင္အရစ္ေလးပါရိွျပီး အစိမ္းေရာင္ အျပာေရာင္ေတြကို ေဘးမွ စက္၀ိုင္းပုံသဏာၭ န္ပတ္ျပီးေဆးခ်ယ္ထားသည္။

”ကေလးကလားကာြငါက ဒီအသကဒ္ ီအရြယ္ေရာက္မွ ေလာ္လီေပါ့ စားရဦးမာွ လား”

”ဆရာေလးကလည္း ဒါရိုးရိုး lollipop မဟုတ္ဘူးဗ် အဂၤလန္ကလာတ့ဲ lollipop ။ ျမန္မာျပည္မာွမေရာင္းဘူးဗ်။ ကြ်န္ေတာ့္အမကို ၾကိဳက္ေနတ့ဲ ငနဲက လက္ေဆာင္လာေပးသြားတာ။ ျပီးရင္ အိမ္မာွ salmon ငါးေတြရိွေသးတယ္။ ဘရာဇီးလ္ latte coffeeလည္းရိွတယ္။ ဒီလိုလုပ္ မနက္ျဖန္ေန႕လည္က်ရင္ ေန႕လည္စာကို ဆရာေလးကြ်န္ေတာ့္ အိမ္မာွ လိုက္စားပါလား။ ဆရာေလးကိုေကြ်းခ်င္လို႕ပါ။”

”မင္းငါ့ကၾိုကြားေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ ဖားေနတာလား”

”ဟား ဟား ဖားတာမဟုတ္ပါဘူး ဆရာေလးကို ကြ်န္ေတာ္က ေစတနာရွိလို႕။ က်န္တ့ဲသူေတြဆို

ေတာင္းစားရင္ေတာင္မေကြ်းဘူး။ လိုက္ခ့ဲပါဗ်ာ ေနာ္ လိုက္ခ့ဲမယ္မဟုတ္လား”

”ေအးပါ လိုက္ခ့ဲပါ့မယ္ ဒါနဲ႕ မငး္ ………………….”

”ဟင…္ ……..ဘာလဲဆရာေလး………..”

ကြ်န္ေတာ္ သ႕ူ ေဘာင္းဘီ ဇစ္မတတ္ရေသးသည္ကို ၾကည့္ျပးီ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ကို မ်က္လုံးျဖင့္ ေမးေငါ့ျပသလို စိုက္ၾကည့္ျပလိုက္သည္။

”ဟာ…………….ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္ကို ခိုးၾကည့္ေနတာလား။ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ေမ့ေနတာေတာ္ေသးတယ္ ဒီအတိုင္းၾကးီ ထြက္သြားေတာ့ မလို႕ ဟီးဟးီ ”

”ၾကည့္လည္းလုပ္ဦး အျပင္ေရာက္မွ အရွက္ကဲြေနဦးမယ္။ ကဲအိမ္သာထဲမာွအၾကာၾကီးေနလ႕ို မေကာင္းဘးူ သြားရေအာင္။ ေတာၾ္ကာ တစ္ေယာက္ေယာကျ္မင္သြားရင္တစ္မ်ိဳးထင္ေနဦးမယ္။”

ကြ်န္ေတာ့္စကားဆုံးေတာ့ သူေဘာင္းဘီကိုမကာ ဇစ္ကဆဲြတင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ တစ္ခုခုကိုသတိရသြားဟန္ျဖင့္ မတင္ထားသြားဇစ္ ကျိုပန္ဆဲြခ်လိုကျ္ပန္သည္။

”ဆရာေလး ဒီမွာၾကည့္ ဆရာေလးန႕ဲ ဆင္တူေဘာင္းဘီေလးေလ အခုကြ်န္ေတာ္၀တ္ထားတယ္”

ကြ်န္ေတာ္သူျပသည့္ေနရာကို ၾကညလ့္ ိုက္မိသည္။ ေဘာငး္ ဘီေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကိုေပးသည့္ေဘာင္းဘီေလးႏွင့္ ပုံစံတူျဖစျ္ပးီ အေရာင္ေတာ့ကဲြသည္။ ေမွ်ာၾ့ကိဳး ရံႈ႕ရံႈ႕ေလးေအာက္တြင္ ေၾကာင္ရုပ္ႏာွ ေခါင္းေလးကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုအထက္တြင္ေတာ့ တင္းရင္း ေနသည့္ သူရဲ႕ေပါင္တံသားေလးကိုအတြင္းခံႏွင့္ထပ္လွ်က္ေတြ႕ေနရသည္။ ထို႕ထက္နည္းနညး္ အထက္တြင္ေတာ့ ေျပာင္ေခ်ာေနေသာ ဗိုက္သားျပင္ႏွင့္ ခ်က္ေအာက္ရိွ စီတန္းေနေသာေမႊးညွင္းေလးေတြကိုအသည္းယားဖြယ္ရာ ျမင္ေနရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ တံေတြးတစ္ခ်က္ သူမျမင္ေအာင္ မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ကြ်န္ေတာ့္မာွ ဒုကၡငရဲတြင္းထဲ ေရာက္ေနသူတစ္ေယာက္ပမာ ေနရထိုင္ရခက္ေနသည္။ သူကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာသေဘာႏွင့္ ဒီလိုလုပ္ျပေနရပါသနည္။ သေဘာရိုးနဲ႕လား ဒါမွမဟုတ္ တမင္သက္သက္လုပ္ျပေနသည္လား။ ဒီေကာင္ေလးေတာ့ မလြယ္ပါ ဆရာကို အိေျႏၵပ်က္ေအာင္လုပ္ေနသည္။

”ရျပီ ရျပီ ဒီထက္ေတာ့ ေအာက္ဆက္မေလွ်ာပါနဲ႕ေတာ့ မဖြယ္မရာေတြ ေတြ႕ေနရေတာ့မယ္ ”

”ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ရိွပါတယ္ ဆရာေလးရဲ႕။ ၾကည့္မလား ကြ်န္ေတာျ္ပမယ”္

”ဘာကိုလ…ဲ .”

”ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလ ”

ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏာွ ကို သူ႕ေရွ႕မွ လဲႊလိုက္ျပီး တစ္ဖက္သို႕လွည့္လိုက၏္ ။ မျဖစ္ေတာ့ ဒီအထဲမာွဆက္ေနလွ်င္ မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကလည္းထိုကိစၥမ်ိဳးကိုအလြန္အရွက္အေၾကာကၾ္ကီးသည္။ အဲ……….မၾကိဳက္ဖူးလား ဆိုေတာ့ လည္းမဟုတ္၊ၾကိဳက္ေတာၾ့ကိဳက္သည္။ သ႕ို ေပမယ့္ ယခုကဲ့သို႕ အေျခေနႏွင့္ အခ်ိန္ခါမ်ိဳးမာွ ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးဟုယူဆသည္။ ထ႕ို ေၾကာင့္ မိမိစိတ္ကို တက္ႏိုင္သမွ် ထိန္းထားရမည္။

”ခဏေနဆရာမ အခ်ိန္ျပီးေတာ့မယ္ ျမန္ျမန္သြားေတာ့။ ငါစာအုပ္ေတြစစ္စရာရိွေသးတယ္”

”ဟား ဟား ဆရာေလး ရွက္သြားျပီ။ အလကားစတာပါဗ်ာ”

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ သူကြ်န္ေတာ့္နားသို႕ ကပ္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္မွ်ေစာင္းင့ဲၾကည့္ျပးီ အိမ္သာတံခါးကို ဖြင့္ကာ ထြက္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲအိမ္သာထဲတြင္က်န္ခ့ဲ၏။ လက္ထဲမွ သူေပးခ့ဲသည္ တုတ္ထိုးခ်ိဳခ်ဥ္ေခၚ lollipop ေလးကို ၾကည့္ရငး္ဟက္ဟက္ပက္ပက္ျပံဳးလိုက္မိသည္။

ကြ်န္ေတာ္ရူးသြားျပီလား……………………..

X          x           x

တိမ္တိုက္ေတြ ငိုတ့ဲအခါ …….ညေနခင္းေတြ ရိႈက္တ့ဲအခါ…………….

ကြ်န္ေတာရ့္ င္ထဲ အနာရိႈနတ္ က္ကာ ႏွလုံးသားမွာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြ……ပန္းထြက္လာသည္

အခ်ိဳသတ္ထားတ့ဲ ေ၀ဒနာတစ္ခုကို စားသုံးမိတ့ဲ အခ်ိန္မာွ ေတာ့

ကြ်န္ေတာ္ဟာ အခ်စ္ရဲ႕လက္ပါးေစ ျဖစ္မွန္းမသျိဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို

အသိေနာက္က်စြာ သိလိုက္ရပါသည္

ဒီေန႕ ကြ်န္ေတာ္ ေရမိုးခ်ိဳးျပီးသည္ႏွင့္ ေသတာၱ ထဲမွ စိတ္တိုင္းက် အ၀တ္စားတစ္စံုကို ေရြးခ်ယ္ရငး္အခိ်န္နည္းနညး္ လင့္သြားသည္။ အ၀တ္စားက တစ္ကယ္တန္း၀တ္မည္ဆိုမွ စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ႏွင့္မကပ္သည့္ အ၀တ္စားေတြသာ ေတ႕ြ ေနရသည္။ ေနာက္ဆုံး အေကာင္းဆုံးႏွင့္ စိတ္အကပ္ဆုံးတစ္စုံအျဖစ္ ခ်ည္ဆဲြသား အၤက်ီလည္၀ိုင္းကေလးကို ၀တ္ျပီး အေပၚမွ လက္ရွည္အကြက္တစ္ထည္

ကိုထပ္လိုက္သည္။ မွန္ထဲတြင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာျ္မင္ေနရသည္မာွ သိပ္ေတာ့ အံ၀င္ဂြင္က်မျဖစ္ခ်င္ေသး။ သ႕ို ေပမယ့္ အခ်ိန္ကေနာက္က်ေနျပီမို႕ ေထြေထြထူးထူး ျပန္ျပင္မေနေတာ့ပဲအျပင္ဖက္တြင္ လွန္းထားသည့္ ေျခာက္ကာစ ဂ်င္းေဘာငး္ ဘီတစ္ထည္ကို ေကာက္စြပ္ျပးီအိမ္မွထြက္လာခ့ဲသည္။

ေလာေလာ ေလာေလာျဖင့္ထြက္လာခဲ့သျဖင့္ လက္ပတ္နာရီပတ္လာဖို႕လည္းေမ့သြားသည္။စားပဲြေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ဖုန္းကိုလညး္ ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္ေမ့ခ့ဲသည္။လက္တစ္၀က္ေရာက္မွ သတိရသျဖင့္ ဆိုင္ကယ္ကို ေနာကျ္ပန္လွည့္မေနေတာ့ပဲ အေရွ႕ကိုသာ

ဦးတည္ျပီးေမာင္းလာခ့ဲသည္။ ေနကျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေခြ်းေတျြပန္ခ်င္လာသည္။၀တ္လာသည္က ဂ်င္းေဘာငး္ ဘီ အၤက်ီကလည္းႏွစ္ထပ္။ မတက္ႏိုင္။ ေနပူမာွ ေၾကာက္လွ်င္ေတာ့သည္ေလာက္ေတာ ့ ခံရေပဦးေတာ့မည္။ ကားေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြ တ၀ီး၀ီးျဖင့္ ရႈပ္ရႈက္ခတ္ေနသည့္လမ္းမၾကီးေပၚတြင္ သတိထားရင္း ဆိုင္ကယ္ကို ထိန္းေမာငး္ လာခ့ဲသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ေတာ့

လူေတြရႈပ္ေထြးမ်ားျပားေနျခင္းက မ်က္စိေနာက္စရာေကာငး္ ေလာက္ေအာင္ စိတ္ရႈပ္ေစသည္။အတန္ငယ္ ၾကာေမာင္းလာချ့ဲပီးေနာက္ လမ္းခ်ိဳးတစ္ခုထဲသို႕ ေကြ႕၀င္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ဆိုင္ကယ္ကို စက္သက္လိုက္ကာ ျခံ၀န္းတံခါးရိွ ခ်ိတ္ထားေသာ ဆိုင္းဘုတ္ကို

ၾကည့္ရင္းေရရြတ္မိလိုက္သည္။

”ေရႊလမငး္ သစ္သီးပြဲရံု”

ေမးသိုင္းၾကိဳးကိုျဖဳတ္လိုက္ျပီး ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကို ခြ်တ္လိုက္ကာ အိမ္ေလးကိုတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ အိမ္ေလး၏ ပုံစံႏွင့္ ူ landscape ကၾိုကည့္ရသည္မာွ ေတာ္ေတာ္ေလး ကိုစိတ္ကူးယဥ္ဆန္ျပီး romantic ျဖစ္လြန္းသည္။ ဤအိမ္ေလးကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္

ေငြေၾကးအသင့္အတင့္ ခ်မး္ သာသည့္ မိသားစုတစ္ခုေနထိုင္ေနသည္ကို မေျပာပဲႏွင့္သိႏိုင္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္ကို ေဒါက္ေထာက္ထားလိုက္ျပီး ျခံတံခါးနားသို႕ ကပ္သြားကာ လူေခၚဘဲလ္ကိုႏိွပျ္ပီးေခၚလိုက္သည္။

”တ…ီ ……………တီ…………………………..”

ခဏၾကာေတာ့ အိမ္တံခါးမၾကးီ ပြင့္လာျပးီ အတြင္းမွ quarterေဘာင္းဘီ အတိုႏွင့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္ပဲ။ သူ…..သူကြ်န္ေတာ့္ကျိုမင္ေသာ အခါအျပံဳးျဖင့္ ဆီးၾကိဳသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုျမင္လွ်င္ အျမဲတမး္ အျပံဳးတစ္ပြင့္ဖန္ဆင္းတတ္သည္က သူ႕အက်င့္လား မသိပါ။ သို႕မဟုတ္တမင္လုပ္ယူေနတာမ်ားလား။

”ဆရာေလး ေရာက္လာသားပဲဗ်။ ကြ်န္ေတာ္က ဆရာေလးလာမွလာရဲပါမလားလို႕”

”မလာရဲဘူးထင္ေနလို႕လား ကမာၻ ေပၚမာွ ငါမလုပ္ရဲတာ ဘာမွမရိွဘူး။ အထူးသျဖင့္ ငါအေလးေပးျပးီဂရုစိုက္တတ္တ့ဲ အရာေတြဆိုရင္ ငါကမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တယ္”

”ဟုတ္ပါျပီ ဆရာေလးရယ္ က…ဲ …………အိမ္ထဲကိုလာေလ။ ဆိုင္ကယ္ပါတစ္ခါတညး္ သြင္းလိုက္။အိမ္ထဲမွာ အေဖရိွတယ္။ အေဖန႕ဲ မိတ္ဆက္ေပးမယ္”

”မင္းအေဖကို ငါနဲ႕ဘာလုပ္ဖိ႕ု မိတ္ဆက္ေပးမာွ လဲ။ ဟို……….ငါက မသိရင္ ကိုယ့္ေယာကၡမကိုလာေတြ႕တာန႕ဲ တူေနဘူးလား”

”အေဖန႕ဲ မေတြ႕လိ႕ု မျဖစ္ဘးူ ဗ်။ ဆရာေလးကို အိမ္ကိုေရာက္ေအာင္ေခၚခိုင္းတာကြ်န္ေတာ့္အေဖကိုယ္တိုင္ပဲ။”

”ဘယ္လုိ ……..”

” က…ဲ …….ေနပူပါတယ္ဗ်ာ။ လာပါ………..အိမ္ထဲေရာက္မွ ဆက္ေျပာၾကရေအာင္။”

ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ပဲ သိခ်င္စိတ္ကိုမ်ိဳသိပ္ကာ ဆိုင္ကယ္ကို သူဖြင့္ေပးသည့္ျခံတံခါးေပါက္မွ တြင္းျပးီ ၀င္လာခ့ဲသည္။ အိမ္ေရွ႕သို႕ေရာက္ေသာအခါ ဆိုင္ကယ္ကိုဆင္၀င္ေအာက္နားတြင္ ေဒါက္ေထာက္ကာ ရပ္ထားလိုက္သည္။ အိမ္ထဲသို႕၀င္ရန္ တံခါးေပါက္သို႕ေရာက္ေသာ္။ ကြ်န္ေတာ္ဖိနပ္ခြ်တ္ရန္ ဒူးေခါင္းကိုေကြးခ်လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ သိုင္းခ်ည္ထားသည့္

ဖိနပၾ္ကိဳးေတြကို ျဖည္ရနျ္ပင္လိုက္သည္။

”ဆရာေလး ဘာလုပ္မလို႕လဲ”

”အိမ္ထဲ၀င္မာွ ဆိုေတာ့ ဖိနပ္ခြ်တ္မလို႕ေလ”

”မခြ်တ္ပါန႕ဲ ဗ်ာ ခြ်တ္စရာမလိုပါဘးူ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ စီးထားတာမျမင္ဘူးလား”

သူ႕ေျခေထာက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္သည္။ သူဖိနပ္ခြ်တ္မထားပါ။ ထို႕ေနာက္သူ ဒူးေခါင္းကိုေကြးညြတ္လိုကျ္ပးီ ကြ်န္ေတာ္နားသိ႕ု လာထိုင္လိုက္သည္။ ေျပေနသည့္ ဖိနပၾ္ကိဳးေတြကိုကိုင္ထားသည့္ ကြ်န္ေတာ့္လက္ေတြကို သူ႕လက္ကေလးႏငွ ့္ဖယ္လိုကျ္ပးီ ကြ်န္ေတာ့္ကိုဖိနပၾ္ကိဳးခ်ည္ေပးသည္။ သ႕ူ ရ႕ဲ ရုတ္တရက္ အျပဳအမူေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ၾကက္ေသေသသြားသည္။ ဘာေျပာရမွန္းလည္း မသိေတာ့။ ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွနး္ လဲမသိေတာ့ပါ။ သူကြ်န္ေတာ့္ကိုဖိနပၾ္ကိဳးခ်ည္ေပးေနသည္ပဲ။ ကြ်န္ေတာ္အိမ္မက္မက္ေနသည္ မ်ားလား။

”ရျပီ ဆရာေလး အထဲ၀င္ရေအာင္”

”အင္း”

အိမ္တံခါးမၾကီးကို တြန္းျပီးအထဲကို ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ ေအးစိမ့္ေနေသာ ေလေအးပက္စက္ေလေတြက ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏာွ တစ္၀ိုက္ကို ရိုက္ခတ္သြားသည္။ အိမ္ထဲကို မ်က္စိတဆံးု လွည့္ပတၾ္ကည့္ရႈ လိုက္၏။လွလိုက္သည့္ အိမ္ကေလး။ Interior Design နဲ႕ Decoratoin မာွ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ရိွသည္။ ထို႕ေနာက္ ျပတင္းေပါက္ရိွ ခန္းစးီ နားတြင္လည္း ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ေလးေထာင့္ သစ္သား ဘီရိုေလးတစ္ခုရိွကာ ထိုအထဲတြင္ Indoor plantေလးေတြကိုစိုက္ထားသည္။ ထိုအနားမွ ျဖတ္သြားေသာအခါ ပန္းပင္ေလး ေတြကိုကြ်န္ေတာ္ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္မွန္းတာ မလဲြဘူးဆိုလွ်င္ေတာ့ Moth Orichid ေလးေတျြဖစ္မည္ထင္သည္။ အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ေတာ့ အျမင့္ ၁၂ ” လက္မခန္ရိွျပီး့ Indoor plant တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည့္ Angel ivy ကိုေၾကြပန္းအိုးၾကီးႏွင့္စိုက္ ထည့္ထားသည္။ ၾကမ္းျပင္ေတြကလညး္ မနင္းရက္စရာ Liminated Floor အမ်ိဳးအစားကို ခင္းထားသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ အားလုံးကရင္သပ္ရႈေမာ အၾံသဖြယ္ရာေတြခ်ည္းပါပင္။ ကြ်န္ေတာ္အရင္က စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးသည့္ Lake Front House (ေရကန္ကို မ်က္ႏာွ မူထားသည့္အိမ္) ေလးကိုပင္ မလိုခ်င္ေတာ့သလိုလျိုဖစ္လာသည္။

ဇင္မင္းသူတိ႕ု အိမ္တြင္ အႏုပညာဆန္သည့္ အိမ္သားတစ္ဦးေတာ့ ပါကိုပါရမည္ဟုကြ်န္ေတာ့္ခန႕္ မွန္းမိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္၏စိတ္ကို သိေနသည့္အလား ဇင္မင္းသူထံမွ ကြ်န္ေတာ္မေမးပဲစကားသံေတြထြက္လာ၏။

”ဒီအိမ္ေလးက ကြ်န္ေတာ့္အမလက္ရာေပါ့ ဆရာေလးရာ။ ကြ်န္ေတာ့္အမက သိပျ္ပးီ esthetical ရွိတာဗ်။ အခုေတာ့ အိမ္မွာမရွိဘူး ျမိဳ႕ထဲက သူ႕အလွျပင္ဆိုင္မွာ ဒီအခ်ိန္ဆိုအလုပ္ေတြရႈပ္ေနေလာက္ျပီ။အမက ကြ်န္ေတာ့္ကို သိပ္ဂရုစိုက္လြန္းတယ္။ ဒီအသက္ဒီ

အရြယ္ေရာက္တ့ဲ အထိအ၀တ္အစားကို သူဆင္ေပးတာပဲ ၀တ္ရတယ္။ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကို ၀တ္ခြင့္မရွိဘူး။ ျပီးေတာ့အမက ကေလး ကလားဆန္တာမ်ိဳးသိပ္မၾကိဳက္ဘူး။ ကဲဟိုမွာ အေဖေစာင့္ေနတယ္ သြားရေအာင္”

ဧည့္ခန္းထဲသို႕ ေရာက္ေသာအခါ အသက္ေလးဆယ္ခန္႕လၾူကီးတစ္ဦးက မိန္႕မိန္႕ၾကးီ ထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ သည္လၾူကီးကို ကြ်န္ေတာ္ျမင္ဖူးပါသည္။ ဇင္မင္းသူ အေဆာင္စအပ္သည့္ေန႕ကဇင္မင္းသူ၏ ဖခင္ဆိုသူပငျ္ဖစ္သည္။ ဤမွ်ေလာက္ေနႏိုင္ ထိုင္ႏိုင္ေသာ သူတို႕သည္ ဘာျဖစ္၍မ်ားေသးသိမ္ႏုံခ်ာသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ဆရာ႕အေဆာင္တြင္ ေရာက္လာသည္မသိပါ။ သည္ျမိဳ႕တြင္ကြ်န္ေတာ္တ႕ို အေဆာင္ထက္ ေျမာက္မ်ားစာြ ေစ်းၾကီးျပီးအဆင့္တန္းျမင့္သည့္ အေဆာင္ေပါင္းမ်ားစာြရိွပါသည္။ အငး္ …………ကိုယ္နဲ႕ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူးေလ။

”လာၾကေဟ့သားတို႕ လာ………………….ထိုငၾ္က။ သား သူသူက သားရဲ႕ဂိုက္ဆရာေလးအတြက္ေသာက္စရာတစ္ခုခုေလာက္ ယူေပးလိုက္ေလ”

”ဟုတ္က့ဲ အေဖ။”

ကြ်န္ေတာ္ကို ျပံဳးၾကည့္ျပီး ဇင္မင္းသူက အိမ္ေနာက္ထဲ ကို၀င္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕အေဖျပသည့္ဆိုဖာေပၚတြင္ အသာက်ံဳ႕က်ံဳ႕ ေလး၀င္ထိုင္လိုက၏္ ။ ဆိုဖာၾကီးက ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္လူတစ္၀က္ေလာက္ ျမဳပ္၀င္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေနရထိုင္ရခက္ကာ ေရပဲငတ္သလိုလိုဗိုက္ပဲဆာသလိုလို အိမ္သာတက္ခ်င္သလိုလျိုဖစ္ေနသည္။ ဇင္မင္းသူ၏အေဖက ကြ်န္ေတာ့္ကို ၾကညျ့္ပီး

စကားစေျပာသည္။

”သားကိုေခၚခိုင္းတ့ဲ ကိစၥက ဒီလိုသားရဲ႕။ ဦးသားက အခုဆယ္တန္းဆိုေတာ့ နည္းနည္းဂရုစိုက္မွတန္ကာက်မယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဦးမာွ ကလညး္ အလုပ္ကိစၥေတြ ပဲြရုံကိစၥေတြက တစ္ေန႕နဲ႕တစ္ေန႕နပန္းလုံးေနရတာနဲ႕ ဦးသားကို လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕အမကလည္းအလျွပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားတာဆိုေတာ့ အလုပ္ကမိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္တစ္ေနကုန္နီးပါးပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလဆိုညဥ့္နက္မွ အိမျ္ပန္ေရာက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဦးတို႕မာွ သားကိုဂရုစိုက္မယ္ ဆိုတာစိတ္ပဲ ရိွတယ္ဘာမွလက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဦးတို႕က အခ်ိန္ျပည့္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ ဒီေကာင္ကအရမ္းေပါ့လာတယ္။ စာလည္းမွန္မွန္မက်က္ဘူး။ သူလုပ္ခ်င္လာ လုပ္ေနေတာ့တာပဲ။

တစ္ခါတစ္ေလဆို အိမ္ကေန ညၾကီးမင္းၾကီးလညး္ ထြက္သြားတာပဲ။ အဒ့ဲ ါသားရယ္……………..ဟ.ို .ေလ”

”ေျပာမွသာေျပာပါဥးီ ကြ်န္ေတာ္ဘာကူညီေပးရမလဲ။ ဦးကြ်န္ေတာ့္ကို ေခၚတယ္ဆိုတာ ခဏတုန္းကမွကြ်န္ေတာ္သိရတာပါ။ ဇင္မငး္ သူက ကြ်န္ေတာ္ကို အလည္ပဲေခၚသလိုလို ထမင္းစားပဲဖိတ္သလိုလိုနဲ႕ေခၚထားတာဗ်”

”အဒ့ဲ ါသာ ၾကည္ေတာ့သားေရ။ ဒီေကာင္က မိတဆိုးေလးလျဲဖစ္ အိမ္မာွ အငယဆ္ ုံးလဲ ျဖစ္ဆိုေတာ့ ဦးတို႕နည္းနညး္ အလို လိုက္ထားရတယ္။ သားကိုေျပာမယ္ဆိုတာက တစ္ကယ္လို႕ သားအေနနဲ႕အပန္းမၾကီးဘူးဆိုရင္ ဦးရ႕ဲ သားကို အိမ္မာွ စာက်က္ခ်ိန္ေတြ စာလုပ္ခ်ိန္ေလးေတြကို အနးီ ကပ္ၾကည့္ေပးဖိ႕ု ေတာင္းဆိုခ်င္တ့ဲသေဘာမ်ိဳးပါ။ သားက အေဆာင္က guide တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့

သားအတြက္ အခက္အခဲရိွမယ္မထင္ဘူး။ ေနာက္ျပီး ဦးရဲ႕သားအတြက္ေပးရတ့ဲ အခ်ိန္ေတြအတြက္ ဦးကသားကို အဆင္ေျပေစ ေလာက္မယ့္ အခေၾကးေငြေပးပါ့မယ္။ တစ္ကယ္လို႕သားသေဘာတူမယ္ဆိုရင္ေပ့ါ”

”ဟို…………..ကြ်န္ေတာ္………”

”Sorry သား ဦးနည္းနည္းေလာဘၾကီးသြားသလိုမ်ားျဖစ္ေနလားမသိဘူး။ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခ်ိန္ေတြကို ဦးဇြတ္အတင္းယူဖို႕ ၾကိဳးစားေနသလျိုဖစ္သြားတယ္”

”ဟာ………..အ့ဲလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ မာွ ကအေမတစ္ေယာက္ထဲရွိတာေလ။ အဒ့ဲ ါေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္က ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေမ့ကိုအသိေပးခ်င္တာမ်ိဳးေလးပါ။ အေမမသိပဲ ေကာငး္ တာျဖစ္ေစမေကာင္းတာျဖစ္ေစ ကြ်န္ေတာ္ဘာတစ္ခုမွမလုပ္ခ်င္ဘူးဗ်။ အခုဦးေျပာတဲ့ကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္အေမကိုအရင္ေျပာၾကည့္ပါရေစ။ အေမကခြင့္ျပဳမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္သေဘာက ေတာ့လုပ္ေပးဖို႕

အဆင္သင့္ပါပဲ။ ျပီးေတာ့ဇင္မင္းသူနဲ႕ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြလို ခင္ခင္မင္ခင္ရင္းရင္းနီးနီးျဖစ္ေနေတာ့ ပိုျပီးအဆင္ေျပပါတယ္ဥးီ ”

”ေအးကြယ္ မိဘစကားနားေထာင္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ဦးသားနဲ႕ေတာ့ ဆီနဲ႕ေရလိုပဲ။ သားအေမကခြငျ့္ပဳေပးလိမ့္မယ္လို႕ ပဲဦးေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါမွလညး္ ဦးတို႕အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ေျဖာင့္မာွ သားရဲ႕။ဦးသားကိုေလ ေျပာလို႕မရရင္နားအုံသာက်င္းပစ္လိုက္။ ဦးစိတ္မဆိုးဘးူ မႏွစ္ကလည္းဒီေကာင္ဒီလိုန႕ဲ ပဲက်ေနခဲ့တာ။ သားကိုဦးက က်န္းမာေရးေၾကာင့္နားရတယ္ဆိုတာ သူ႕ကအ့ဲလို ညာခိုင္းလို႕ဦးမာွ ေျပာရတာ။ စာေမးပဲြက်ေတာ့ ေအာင္ေအာင္မေျဖပဲနဲ႕ သူမ်ားက့ဲရဲ႕မာွ ေတာ့ေၾကာက္သတ့ဲသားေရ။”

ကြ်န္ေတာ္ မခိုးမခန္႕ေလးျပံဳးမိလိုက္သည္။ ဇင္မင္းသူ၏ အေဖက ပညာတတ္ျဖစ္ပုံရသည္။ စကားကိုစိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ဦးစည္းဦးေဆာင္လုပျ္ပီးေျပာသြားႏိုင္သည္။ ေနာက္ျပီး စကားကိုသင့္တင္ေလွ်ာက္ပတ္ေအာင္ မွ်မွ်တတရိွေအာင္လည္းေျပာသည္။ ပညာတတ္ျပီသပါေပတယ္ဟုကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ ခ်ီးက်ဴးမိလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ စကားေကာင္ေနတုနး္ဇင္မင္းသူေရာက္လာကာ ယူလာေသာ CocaCola တစ္လးုံ ကို ဖန္ခြက္ထဲေဖာက္ျပီးထည့္ကာကြ်န္ေတာ့္ကိုေပးသည္။ ထ႕ို ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ နားတြင္ လာကပ္ထို္င္သည္။

”ကဲ ဆယ့္ႏွစ္နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မယ္။ ဦးသြားရေတာ့မယ္သားေရ။ အခ်ိန္ကသိပ္မရိွေတာ့ဘူး။ဒီေန႕ဖရဲသီးကားေတြ ၀င္ဖ႕ို ရိွတယ္။ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ရႈပ္ရဦးမာွ ။ သားတို႕စကားေျပာၾကဦး။ထမင္းေလးဘာေလးစားျပီးမွ ျပန္ေနာ္သား။ မနက္ျဖန္ေလာက္ကို သားဆီက အေျဖတစ္ခုခုရလိမ့္မယ္လို႕ ဦးထင္တယ္။ ကဲ ဦးကိုခြငျ့္ပဳပါဥးီ ………”

”ဟုတ္က့ဲပါဥးီ အဒ့ဲ ီကိစၥအတြက္ စိတ္ခ်ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ဖက္က ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္နီးပါး ေသခ်ာပါတယ္”

”ဒါဆိုရင္ ပိုအိုေကတာေပါ့သားရယ္.။ ဦးသြားေတာ့မယ္ေနာ္သား”

”ဟုတ္က့ဲပါဥးီ ”

ကြ်န္ေတာ္တိ႕ု ႏွစ္ေယာက္ကို ထားချ့ဲပးီ ဇင္မင္းသူ၏ အေဖက အျပင္ကိုကားျဖင့္ထြက္သြားသည္။သူ႕အေဖထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဇင္မင္းသူက ကြ်န္ေတာ္အနားကပ္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ကြ်န္ေတာ္လက္ထဲ တြင္ရိွသည့္ အေအးဖန္ခြက္ကို လာလုကာ ေမာ့ ေသာက္လိုက္၏။ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖင့္သာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ သူ႕လုပ္ရပ္ေတြက

ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အထူးတဆန္းျဖစ္လို႕ခ်ည္းေနသည္။ သူနဲ႕ပက္သက္ သမွ်အရာအားလုံးကကြ်န္ေတာ့္အတြက္ စိတ္၀င္စား စရာေတြခ်ည္းပါပဲ။

”ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ့္ အခနး္ ထဲသြားရေအာင္။ ေနာက္ဆိုရင္ ဆရာေလးကကြ်န္ေတာ္နဲ႕အတူတူေနရေတာ့မာွ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အခနး္ အရင္လိုက္ေလ့လာထား။လာ ……..သြားမယ္”

ကြ်န္ေတာ္ သူဆဲြေခၚရာေနာက္သိ႕ု ဆိတျ္ငိမ္စာြ ႏွင့္လိုက္ပါလာခ့ဲသည္။ ဤအိမ္ေလးထဲတြင္သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုသည့္ အသိကကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို ထိတ္လန္႕တုန္လႈပ္ေအာင္ေျခာက္ျခားေနေစသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ တက္လိုက္ က်လိုကျ္ဖင့္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ေမာွ ္အတက္ပညာေတျြဖင့္ ျပဳစားထားသလို ကြ်န္ေတာ့္ကို သူညိဳ႕ႏိုင္လြန္းအားၾကီး သည္။ သူသည္ကပဲ ဆဲေြ ဆာင္မႈစြမး္ ပကားေတြ ၾကီးမားေနသည္လားသို႕မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ သူ႕ကို သိပ္ေပ်ာ္၀င္လြန္းခ်င္ ေနသည္လား ေတာ့မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ေတြသူ႕ေပၚတိမ္းယိုင္ယစ္မူးေနတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။

အေပၚထပ္သို႕တက္လာချ့ဲပးီ သူ႕အခန္းထဲသို႕ သူကဦးေဆာင္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကိုေခၚသြားသည္။သူ႕အခန္းထဲသ႕ို ေရာက္ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လုံးျပဴးရျပန္ပါသည္။ အခန္းထဲတြင္ ျပင္ဆင္ထားသည့္အိ္မ္ေထာင္ပရိေဘာဂ ပစၥည္းေတြႏွင့္ အခန္းပုံစံကို ၾကည့္ရသည္မာွ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ေစ်းၾကီးသည့္ေဟာ္တယ္တစ္ခုကိုေရာက္သြားသလို ခံစားရသည္။ သူ႕အခန္းေလးက ရိုးရွင္းသည္ ေသသပ္သည္လွပ သည္။ အခန္းထဲတြင္ lavender ရနံ႕ေလးက သင္းျပန္႕စြာ လြင့္ျပန္ေနသည္။ သူ႕၏ ျမင့္မားသည့္ေနထိုင္မႈအဆင့္ အတန္းကျိုမင္ေတြ႕ရ ေသာ အခါကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္သိမ္ငယ္သလိုခံစားလာရသည္။ သူ႕ကိုခ်စ္မိတာ မွားမ်ားမွားသြားျပီလား။ ကြ်န္ေတာ့္အခ်စ္က သူ႕ကို ဒီေလာက္မွေႏြးေထြးမႈေပးႏိုင္ပါ့မလား။ ကြ်န္ေတာ္ စိုးရိမ္လာသလို ရင္၀ယ္မတင္မက်ၾကီးခံစားလာရသည္။

”ဆရာေလး ေငးလွခ်ည္လားဗ်။ ဒီအခန္းေလးထဲမာွ ဆရာေလးနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ အတူတူေနရမွာေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာေလးန႕ဲ အတူတူေနရမာွ ကို ေပ်ာ္တယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ေလ ဆရာေလးကိုခင္လြန္းေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ အကိုမရိွခဲ့လို႕ ဆရာေလးကို အကိုတစ္ေယာက္လိုသံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာလား ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ္ မသဲကဲြဘူးဗ်ာ”

သူကြ်န္ေတာ့္ကို ေတြေတၾြကီးေငးၾကညျ့္ပီးေျပာေနသည္။ သူ႕မ်က္၀န္းေတြကဘာကိုဆိုလိုခ်င္ေနတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ခန္႕မွန္းၾကည့္သည္ သို႕ေပမယ္ ခန္႕မွန္းလို႕မရ။သူ႕မ်က္၀န္းေတြက နက္ရိႈငး္ လြန္းသည္ ေလးနက္လြန္းသည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္လြန္းေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို

ဘယ္လိုနားလည္ရမာွ လဲ။ သူလိုခ်င္ေနတာဘာလဲ။ သူကြ်န္ေတာ့္ဆီကဘာေတြ လိုခ်င္ေနတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ဘာေတြေပးဆပ္ ရမာွ လဲ။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕စကားကို လမ္းေၾကာင္းလဲႊပစ္လိုက္ပါသည္။

”မင္းကုတင္ကအၾကီးၾကီးပဲေနာ္ တစ္ခန္းလုံးလည္းေမႊးေနတာပဲ။ မိုက္တယ္ကြာ………”

”ဆရာေလး ၾကိဳက္လား ကြ်န္ေတာ့္အခန္းေလးကို”

”ၾကိဳက္တယ္ အရမ္းၾကိဳက္တယ္”

”ၾကိဳက္ရင္ဆရာေလး ကြ်န္ေတာ္န႕ဲ ပဲအတူတူေနေတာ့ေလ။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္စဥ္းစားမိတယ္သိလား။ ဆရာေလးကို ပိုက္ဆံေပးျပီး ကြ်န္ေတာ့္အေဖကို၀ယ္ခိုင္းလ႕ို ရရင္ေကာင္းမာွ ပဲလို႕ေလ။ ကြ်န္ေတာ္ဆရာေလးကို အရမ္းလိုခ်င္တယ္ဗ်ာ”

”အင…္ ………….ငါကအရုပ္မွမဟုတ္ပဲ။ ငါ့ကိုဘာျဖစ္လို႕လိုခ်င္တာလဲ။”

”မသိဘူးဗ်ာ…………….”

သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ကုတင္ေပၚသို႕ ေျခပစ္လက္ပစ္လဲွ်ခ်လိုက္၏ ။ သူ႕ရင္ထဲမာွ ဘာေတြေလာင္ျမိဳက္ ေနသည္လဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မာွ ထိုးေဖာက္သိျမင္ႏိုင္စြမး္ရိွလွ်င္ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပမည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ရင္ထဲကို ၀ငၾ္ကည့္ခ်င္သည္။

စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနေသာ သူ႕အနားသို႕ကြ်န္ေတာ္ သြားထိုင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အာရုံကစားပြဲေပၚတြင္တင္ထားသည့္ သ႕ူ laptop computer ေလးဆီသို႕ေရာက္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ ္laptopေလးကိုကိုင္ကာ ဟိုကလိဒီကလိ ကလိေနလိုက္သည္။

အခ်ိန္အခိုက္အတန႕္ မွ် ကြ်န္ေတာ္တ႕ို ႏွစ္ေယာကၾ္ကားမာွ စကားသံတိတ္ဆိတ္သြားျပီးျငိမ္သက္သြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္လညး္ ကြန္ပ်ဴတာထဲကို စိတ္ေရာက္ေနသျဖင့္ သူ႕ကိုေခတၱမွ်ဂရုမစိုက္မိေတာ့ပါ။

”ဂ်ိမ္း……………………………..ဂ်ိမ္း……….”

ျပင္ပမွ မိုးခ်ိမ္းသၾံကားရေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိျပန္ရလာသည္။ အျပင္ဖက္တြင္မိုးေတြမဲေမာွ င္ေနသည္။ မၾကာမီ မိုးရြာေတာ့မည္ထင္သည္။ ျပတင္းေပါက္မွေလေတြတဟူးဟူးတိုက္ခတ္လာသျဖင့္ အသာထျပီးဆဲြပိတ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ အမွတ္မထင္ဇင္မင္းသူကို တစ္ခ်ကၾ္ကည့္လိုက္မိသည္။ ဘုရားဘုရား သူအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။သူဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ပါလိမ့္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕အနားသို႕တျဖည္းျဖည္းတိုးသြားလိုက္သည္။ နက္ေမာွ င္ေရးညီေနသည့္ သူ႕မ်က္ခုံးႏွစ္ခုေအာက္တြင္

အနည္းငယ္အေရွ႕သိ႕ု ေကာ့ေနသည့္ သူ႕မ်က္ေတာင္ေလးေတြက ဂီတ၏တူရိယာေလးေတြအိပ္စက္ေနသလို ၾကည့္လ႕ို ေကာင္း လြန္းေနသည္။ႏူးည႕ံ ေခ်ာမြတ္ေနသည့္ သ႕ူ မ်က္ႏာွ ျပင္ေလးက ေလာကၾကးီ ႏွင့္ေခတၱ အဆက္သြယ္ျဖတ္ထားသည့္

ပမာ ဘာကိုမွမသိပဲ လိပျ္ပာငယ္ေလးတစ္ေကာင္လို အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ သၾူကည့္လို႕ေကာင္းလြန္းသည္။

သူ႕မ်က္ႏာွ ေလးကို တစိမ့္စိမၾ့္ကည့္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ခုန္သံအပိုင္းအစေတြ စတင္ႏိုးထခုန္ေပါက္လာပါေတာ့သည္။ ျပဇာတ္ထဲမွ ၾကိဳးတန္းေလွ်ာက္ေနရသည့္ ဆပ္ကပ္သမားတစ္ဦးလိုကြ်န္ေတာ့္ ႏွလုံးေသြးေတြက တဟူးဟူးဆူပြက္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ့္လည္ေခ်ာင္း ေတြ ကဲြရွလာသလိုတစ္ခုခုကိုပဲ စိတ္ရိွလက္ရွိလုပ္ ပစ္လိုက္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္လက္ေတြတုန္ရီစာြ ျဖင့္ သူ႕ မ်က္ႏာွ ေလးေပၚေရာက္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ ညီညာေနသည့္ သူ႕မ်က္ခုံးေလးကိုအသာအယာပြတ္သပၾ္ကည့္မိသည္။ုသူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးက ပန္းႏုေရာင္ယွက္ေျပးေနကာ ရႊန္းလ့ဲစိုစြတ္ေနသည္။ အရစ္လိုက္အရစ္လိုက္ျဖစ္ေနသည့္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို ၾကည့္ရငး္ ကြ်န္ေတာ္ မက္မက္ေမာေမာ နမ္းရိႈက္ခ်င္လာသည္။

ပူေႏြးစိုစြတ္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့ႏွလုံးသားက တဒိတ္ဒိတ္ေအာ္ျမည္သံေတြကို ကြ်န္ေတာ္အဆက္မျပက္ၾကားေနရသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ ႏာွ ေခါင္းႏွင့္ပါးစပ္မွ အခိုးအေငြ႕ေတြ ထြက္ေနသလို ကြ်န္ေတာ္ဂနာမျငိမျ္ဖစ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ရင္ခုန္သံေတၾြကားထဲကပင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ သူ႕မ်က္ႏာွ နားသို႕တိုးကပ္သြားလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏာွ ကို သူ႕မ်က္ႏာွ ျဖင့္အပ္ကာ နမ္းရနျ္ပင္လိုက္သည္။ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ဆဲြေဆာင္လြန္းေနသျဖင့္ကြ်န္ေတာ္ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ရိႈက္မက္စာြ နမ္းဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္မိသည္ပဲ။

ကြ်န္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ သ႕ူ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ထိရန္ အနည္းငယ္သာလိုေတာ့သည့္ အခ်ိန္မာွ ေတာ့သူရုတ္တရက္မ်က္လုံးေတြ ပြင့္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာက္ရုပၾ္ကီးတစ္ခုလို ျငိမ္သက္စာြမလႈပ္မယွက္ ရပ္တန္႕သြားသည္။ သ႕ူ မ်က္လုံးေလးက ၀ိုငး္ စက္ကာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ႏြမ္းလ်ေသာအျပံဳးေလးျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခ်က္ မ်က္ႏာွ ပူကနျဲဖစ္သြားကာသူ႕ကိုအၾကည့္လဲႊလိုက္ျပီး ခါးကိုခတ္ မတ္မတ္ေလးျပန္ထိုင္လိုက္၏။ ထို႕ေနာက္ ကုတင္ေပၚမွထကာအခန္းအျပင္ဖက္သို႕ ထြက္သြားရန္ျပင္လိုက္သည္။ သို႕ေပမယ့္ ရုတ္တရက္ ကြ်န္ေတာ့္လက္ကိုတစ္စုံတစ္ခုက လာဆဲြထားသည္။

”မသြားပါနဲ႕ ဆရာေလးရယ္ …………မသြားပါနဲ႕ဗ်ာ…………………………”

သူ႕ထံမွ တိုးတိုးေလးထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံေလးထဲတြင္ ေၾကကဲရြ ိပ္တို႕ စြတ္စိုလွ်က္ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို ေဆြးေျမ႕နာက်င္သြားေစ သည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ဖက္သို႕ လွည့္ကာေစာင္းငၾ့ဲကည့္လိုက္သည္။ သ႕ူ မ်က္လုံးေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကို လိုလိုလားလားရိွေနမွန္း သိသာသည္။ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက တစ္စုံတစ္ခုကို ျမိဳသိပ္ထားရသလို တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနဟန္ရိွသည္။

”ဆရာေလး………………….ကြ်န္………ေတာ…့္ …….ကို………..နမ္း……………မ………….လို႕………..

မ……….ဟုတ…္ …….လား……………”

ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ေတာင္းပန္သည့္အၾကည့္ေတြ ျဖငၾ့္ကည့္လိုက္မိသည္။ ကြ်န္ေတာ္မွားသြားျပီလား။ သူရိပ္မိသြားျပီ ကြ်န္ေတာ္ဘာဆက္ လုပ္ရပါမည္နည္း။ ကြ်န္ေတာ့္ႏႈတ္က ဆံြ႕အလွ်က္မည္သည့္စကားတစ္လုံးမွ် ထြက္ေပၚမလာေတာ့ပါ။ ေတြေ၀ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကို

သူရုတ္တရက္ဆဲြယူလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ရင္ခြင္ထဲသို႕ ေရာက္သြားမွန္းမသိေရာက္သြား၏။လွ်င္ျမန္ေသာ ေအးစက္ျခင္းေတြ ကြ်န္ေတာ့္အသားအရည္ေတြကို တဆစ္ဆစ္ကိုက္ချဲပးီကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးကို ေတာင့္တင္းသြားေစသည္။ ေယာက်ာ္းေလး တစ္ေယာက္၏ရင္ခြင္ထဲတြင္ပထမဦးဆုံး ခို၀င္မိေသာအခါ ကြ်န္ေတာ့္ကိုကြ်န္ေတာ္အားငယ္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္လာကာ စိုးရံြ႕လာမိသည္။ သူ႕ရဲ႕တဒိတဒ္ ိ္တ္ခုန္ေနသည့္ ဘယ္ဖက္ရင္အုံက ႏွလုံးခုန္သံကိုကြ်န္ေတာ္အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။

ကြ်န္ေတာ္သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္ဖို႕မၾကိဳးစားမိေတာ့။ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္လိုစာြ ေပ်ာ္၀င္ေနမိပါသည္။ သူ႕ရဲ႕ေႏြးေထြးမႈက ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလုံးသားထဲအထိစိမ့္၀င္လာကာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရစ္ပတ္လႊမ္းျခံဳလိုက္ျပးီ တေျမ႕ေျမ႕ တေငြ႕ေငြ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဖန္တီးေပးလာသည္။ ထ႕ို ေနာက္သ႕ူ ဆီမွစကားသံထြက္လာ၏။

”ကြ်န္ေတာ္ဆရာေလးကို ခ်စ္ေနမျိပီဗ်…………..”

”ဘယ္……………………….လို ……………………..”

”ဟုတ္တယ္ဆရာေလးရယ္ ဆရာေလးကိုေလ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေနမျိပီ။ ဆရာေလးကိုေလအခုလိုမ်ိဳးကြ်န္ေတာ္ တစ္ခ်ိန္လုံးဖက္ထား ခ်င္တာ။ ျပီးေတာ့ ဆရာေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကိုထည့္ျပီး ဆရာေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းခ်င္ေနတာ။ ဆရာေလးရယ…္ ……..”

ကြ်န္ေတာ္မက္မက္ေမာေမာ သူ႕မ်က္ႏာွ ေလးကိုတစ္ခ်ကၾ္ကည့္လိုက္မိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးကို သူတင္းၾကပ္စာြ ဖက္ထား သည္။

”ေျပာပါဦး ဆရာေလးရယ္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရဲ႕လား………”

”မခ်စ္ဘးူ ……….မင္းကိုငါမခ်စ္ဘးူ …………မင္းဟာငါ့ညီေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ။ငါ………ငါ……………..”

”မညာပါနဲ႕ဗ်ာ ဆရာေလးက ညာေနေပမယ့္ ဆရာေလးမ်က္လုံးေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာေနတယ္။ဇင္မင္းသူကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္တဲ့”

“ဟာ……………မငး္ …………….”

”ေျပာပါဗ်ာ………..ကြ်န္ေတာၾ္ကားခ်င္လျွပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ဟုတ္…………”

”ငါမင္းကို မခ်စ္……………………”

ကြ်န္ေတာ့္စကားမဆုံေသးခင္မာွ ပဲ သူကြ်န္ေတာ့္ကိုဆဲြနမ္းလိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္သ႕ူ ႏႈတ္ခမ္းတို႕ ထိေတြ႕လိုက္သည့္အခါ တီေကာင္ကို ဆားျဖင့္တို႕လိုက္သလိုကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးတြန္႕သြားရကာ ရိွနး္ တိန္းတိန္းခံစားသြားရသည္။ သူ႕အနမ္းေလးက ပူေႏြး စိုစြတ္ကာသူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ပိုကတီၱပါစေလးလို ႏူးညံလြန္းေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေယာင္ရမး္ ျပီး မ်က္လုံးကိုပိတ္ထား လိုက္မိ သည္။ သ႕ူ ရဲ႕အနမ္းထဲတြင္ နစ္မြန္းေပ်ာ္၀င္ေနရငး္ ကြ်န္ေတာ္ေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးကို ေမ့ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားသည္။ သူ႕အနမ္းက ခ်ိဳျမိန္ ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္လွ်ာထဲတြင္ စဲြမက္စြာသူ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြႏွင့္ ထိေတ႕ြ ရသည္ကို အရသာေတြ႕လာသည္။

ထို႕ေနာက္ကြ်န္ေတာ္သ႕ူ ကို ကုတင္ေပၚသို႕လဲွခ်လိုက္ကာ အေပၚမွတက္ခြလုိက္ျပီးအငမ္းမရနမ္းရိႈက္မိလိုက္သည္။ သူ႕ရဲ႕ေႏြးေနေသာ လွ်ာေလးကြ်န္ေတာ့္ခံတြင္းထဲ၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္လိုက္သလိုယစ္မူးထုံရီေ၀၀ါးသြားသည္။ အနမ္းတစ္ပဒု ္၏ဆဲြေခၚရာကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေရာက္ ရူးသြပ္စာြ ကခုန္ရင္းတစ္ေယက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စိုကၾ္ကည့္ေနလိုက္မိသည္။ ထို႕ေနာက္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ကြ်န္ေတာ့ႏႈတ္ခမ္းကို ခြာလိုက္သည္။ ေစးကပ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ပန္းပြင့္ေလးတစ္ခုအလာႊ ခ်င္းခြာ လိုက္သလို ကဲြကာြ သြား၏။ ထို႕ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္သူ႕နား နားသို႕ တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာလိုက္သည္။

”ခ်စ္…………..တယ္ …………..”

Written by LoveAlone

(www.boylovealone.co.cc)

Re-Edited by Alex Aung

ဆက္ရန္….