ေပါက္ကဲြသံစဥ္မ်ားႏွင့္ တြန္ဘိြဳင္းမ်ားရဲ့ စကား၀ိုင္းအစီအစဥ္

အခုတပတ္ သက္တံ့ေရာင္ စကား၀ိုင္းက႑ေလးမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ပြင့္ပြင္လင္းလင္း လိင္တူခ်စ္သူအမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုထားတာေလးကို တင္ျပလိုက္ပါရေစ။

ေတြ႔ဆံုျဖစ္ၾကပံုေလးကေတာ့ သက္တံ့ေရာင္အဖဲြ႔ကေန ဦးစီးၿပီးေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလမွာ အမ်ိဳးသမီး ခ်င္း ခ်စ္သူေတြရဲ့ အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ႏီွးေႏွာဖလွယ္ၾကတဲ့ သင္တန္းတစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႔ေလးေတြကေနၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနထိုင္ေနၾကရတဲ့ အေျခအေနေလးေတြကို သက္တံ့ေရာင္မဂၢဇင္းကေန ရင္ဖြင့္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ အခုလို တင္ျပလိုက္ရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လိင္တူခ်စ္သူ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚမွာ ေ႐ွး႐ုိးစဲြအျမင္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ျမန္မာ့လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့ သူတို႔ေတြရဲ့ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြကို သက္တံ့ေရာင္ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီး မွ်ေ၀ခံစားေပးႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါေနာ္။ ပထမဦးဆံုး သက္တံ့ေရာင္ စာဖတ္ပရိသတ္္ႀကီးကို သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ့ နာမည္နဲ႔ ေနရပ္ လိပ္စာေလးေတြကို အရင္ဦးဆံုး မိတ္ဆက္ေပးပါလား။

ဇ။          ။ က်ေနာ့္ကို ရင္းႏီွးခ်စ္ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ဇ လို႔ပဲ ေခၚၾကတာမ်ားပါတယ္။ မိန္းကေလး နာမည္ေတာ့ ရိွတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္နာမည္လို႔ကို ယူဆမထားလို႔ မေျပာေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္က ရန္ကုန္ၿမိ႕မွာ ေနထိုင္တာပါ။

တီဇတ္။           ။ က်ေနာ့္နာမည္က တီဇက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာပဲ ေနထိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။

သားငယ္။          ။ က်ေနာ္ကိုေတာ့ သားငယ္လို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။ က်ေနာ္က သကၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကပါ။

စီ၀ိုင္။            ။ ခ်စ္တဲ့သူေတြကေတာ့ စီ၀ိုင္ လို႔ပဲေခၚၾကပါတယ္ဗ်။ ရန္ကုန္ကပါ။

ဖိုးမူ။            ။ က်ေနာ့္နာမည္ကေတာ့ ခ်စ္စနိုးေလးနဲ႔ ဖိုးမူလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္က ေနျပည္ေတာ္ကေန လာတာျဖစ္ပါ တယ္။

ဂိ်မ္း။            ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဂိ်မ္း ပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ပါတယ္။

ေထာင္ခမ္း။              က်ေနာ့္နာမည္ကေတာ့ ေထာင္ခမ္း ပါ။ ရွမ္း လူမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ခ်င္းမိုင္ ၿမိဳ႕မွာ ေနပါတယ္။

ဘယ္အ႐ြယ္ေလာက္ကတည္းက ကိုယ္ဟာ အမ်ိဳးသမီးအခ်င္းခ်င္းကိုပဲ စိတ္၀င္စားတယ္ဆိုတာကို သိခဲ့ၾကတာ လဲ။ အဲဒီလို သိလိုက္တဲ့အခိ်န္မွာ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚသြားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ေျပာျပေပးပါလား။

ဇ။      ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကပဲ သိေနခဲ့တာပါ။ လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ေဘာင္းဘီးပဲ ၀တ္ခ်င္တယ္။ စိတ္ကစား တဲ့ အ႐ြယ္ကို ေရာက္လာေတာ့လည္း ေကာင္မေလးေတြကိုပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ေပ်ာ္ပါတယ္။

တီဇက္။         ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၁၀ တန္းေလာက္မွ လံုး၀ကို ေသခ်ာသြားခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ပဲ ေနပါ တယ္။

သားငယ္။       ။ ေလးတန္း၊ ငါးတန္းေလာက္မွာ လံုး၀ေယာက်ာ္းေလးပံုစံပဲ ေနေတာ့တယ္။ ေယာက်ာ္းေလး တေယာက္ လိုမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ခ်င္ပါ တယ္။

စီ၀ိုင္။         ။ က်ေနာ္လည္း ၈ တန္းေလာက္ကတည္းက ေယာက်ာ္းေလး တေယာက္လိုပဲ ၀တ္စားေနထိုင္ေတာ့တာပါ။ အဲဒီလို ေယာက်ာ္းေလးလို ၀တ္စားရမွ စိတ္တိုင္းက်တယ္ဗ်။

ဖိုးမူ။          ။ ငယ္ငယ္ေလး လူမွန္းသိတတ္စကတည္းက ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ေနခဲ့တာ။ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္က မိန္းကေလးဆိုေပမယ့္ က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္တာက ေယာက်္ားေလးပါ။

ဂိ်မ္း။         ။ က်ေနာ္လည္း ေယာက်ာ္းေလးလိုမ်ိဳး ငယ္ငယ္ကတည္းက ေနထိုင္လာခဲ့တာပါ။ ေယာက်ာ္းေလးေက်ာင္းမွာပဲ တက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခိ်န္ထိ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာမွန္းေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့ေသးဘူး။ ေလးတန္းေလာက္မွာ မိန္းကေလး ေက်ာင္းကို ေျပာင္းတက္ခိုင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီကတည္းက မိန္းကေလးေတြကို တန္းတန္းစဲြႀကိဳက္ခဲ့တယ္။ ေယာက်ာ္းေလး ေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္္မ၀င္စားခဲ့ဖူးဘူး။ ေယာက်ာ္းေလးလို ေနရတာကိုပဲ စိတ္ထဲမွာလံုၿခံဳတယ္။ ေက်နပ္တယ္ဗ်။

ေထာင္ခမ္း။         ။ ေမြးကတည္းက ေယာက်ာ္းေလးလိုပဲ။ မိန္းကေလး အ၀တ္အစားေတြဆိုရင္ မ၀တ္ခ်င္ဘူး။ ဖိနပ္ေတာင္ မိန္းကေလး ဖိနပ္ မ၀တ္ခ်င္ဘူး။ ေယာက်ာ္းေလးေတြစီးတဲ့ ဘြတ္ဖိနပ္ပဲ ၀တ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီလို၀တ္ျပန္ရင္လည္း အႏူလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အႏူလို႔ ေျပာခံၿပီး ၀တ္တယ္။ ကစားရင္လည္း မိန္းကေလးေတြ ကစား တဲ့ဟာေတြကို မကစားဘူး။ ေယာက်ာ္းေလးေတြ ကစားတဲ့ဟာနဲ႔ပဲ ကစားတယ္။ မိဘေတြကေတာ့ ဘာမွမေျပာပါဘူး။ အဲဒီအခါတုန္းက ေက်ာင္းလည္း မေနရဘူး။ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ အ႐ြယ္ေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြကို စာလိုက္ေပးခိုင္းတယ္။ အဲဒီလိုေနရတာပဲ လြတ္လပ္တယ္။ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈလည္း ႐ိွတယ္။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုလည္း ယံုၾကည္မႈ႐ိွတယ္ေလ။

အခုလိုမ်ိဳး တြန္ဘိြဳင္းတေယာက္ပါဆိုၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ ေယာက်္ားေလးလို ေနထိုင္၀တ္စားလာခဲ့တဲ့ အခိ်န္ကေန စၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုခက္အခဲေတြ ႀကံဳခဲ့ရလဲ။

ဇ။          ။ ဒီလိုျဖစ္တာကို တခ်ိဳ႕က အိမ္မွာေယာက်ာ္းေလး႐ိွလို႔ ျဖစ္တာဆိုၿပီး ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ အိမ္မွာကလည္း အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပဲ႐ိွတာဆိုေတာ့ အစ္ကို႔အက်ၤီေတြ ယူ၀တ္လို႔လားေပါ့ေနာ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေျပာခံရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမြးကတည္းကကို အဲဒီမိန္းကေလးကိုပဲ ႀကိဳက္တဲ့စိတ္က ျဖစ္ေနတာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမက အရမ္းကို ျပင္ေပးခဲ့ တယ္။ အိမ္မွာကလည္း မိန္းကေလးတေယာက္၊ ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္ပဲ ႐ိွတာဆိုေတာ့ မိန္းကေလး အရမ္းျဖစ္ေစခ်င္ တာ။ အျပင္ေတြ ဘာေတြ ေခၚသြားေတာ့မယ္ဆိုရင္လည္း အေမက မိတ္ကပ္ေတြျပင္ေပးတာ။ အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ ေသ ေအာင္ ေအာ္ငိုပစ္တာ။ အျပင္ကုိလည္း မလိုက္ေတာ့ဘူး။

တီဇက္။           ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ဘယ္သူမွလည္း အထူးတလည္ ကိုယ့္ရဲ့ေနထိုင္မႈပံုစံကို လာ ေျပာေနတာမ်ိဳးေတာ့ မႀကံဳခဲ့ဖူးဘူး။

သားငယ္။          ။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ေနရတာပဲ လြတ္လပ္တယ္၊ ေအးခ်မ္းတယ္။ မိဘေတြကလည္း ဘာမွမေျပာပါဘူး။ အခက္ အခဲရယ္လို႔ေတာ့ အရမ္းႀကီးမ႐ိွပါဘူး။ က်ေနာ့္ေနထိုင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က အကုန္လံုးက သေဘာက်ၾကပါတယ္။

စီ၀ိုင္။            ။ မိဘေတြကေတာ့ ဘာမွထူးထူးေထြေထြ မေျပာပါဘူး။ ကိုယ္ေနခ်င္သလို ေနတာပဲ။

ဖိုးမူ။          ။ မိသားစုမွာ အခက္အခဲရယ္လို႔ အရမ္းႀကီးေတာ့ မ႐ိွဘူး။ အေဖက ေယာက်ာ္းေလး အရမ္းလိုခ်င္တဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက က်ေနာ္လိုခ်င္တာကို အကုန္လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ အမ်ားႀကီး အား႐ိွတယ္။ က်ေနာ့္အေဖတေယာက္ပဲ က်ေနာ့္ကို အားေပးခဲ့တယ္။

ဂိ်မ္း။           ။ က်ေနာ့္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခဲခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ အေဖက သမီးမိန္းကေလးဆိုၿပီး မိန္းကေလးလိုပဲ ေပးေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က ေယာက်ာ္းေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္သံုးတဲ့ ေယာက်ာ္းေလး အသံုးအေဆာင္ မွန္သမွ် အေဖက ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစိတ္က ေမြးကတည္းကပါလာတာ ဘယ္လိုမွ ျပဳျပင္ၿပီး လုပ္ယူလို႔ မရဘူး။ အခုေတာ့ မိဘေတြက လက္ခံသြားပါၿပီ။

ေထာင္ခမ္း။           ။ က်ေနာ့္ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းကေတာ့ မေျပာဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ေျပာဆိုမႈကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခံခဲ့ရတယ္ဗ်။ မိန္းမမဟုတ္ ေယာက်ာ္းမဟုတ္၊ ဘာမွန္းလည္း မသိဘူး။ ေဘာင္းဘီ၀တ္၊ ပုဆိုး၀တ္နဲ႔ေပါ့ ေနာ္။ က်ေနာ့္ကိုေတြ႔ရင္ ေလွာင္ၾကေျပာင္ၾက ရယ္ေမာၾကတယ္။ မိန္းမလား ေယာက်ာ္းလားဆိုၿပီး ေျပာဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ တယ္။

ျမန္မာ့လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ တြန္ဘိြဳင္းေတြအေပၚမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ႐ိွလား။ ႐ိွရင္ ေျပာျပေပးပါဦး။

ဇ။        ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေယာက်ာ္းလ်ာေတြဆိုရင္ အထင္ ေသးတယ္။ ႐ႈတ္ခ်ၾကတယ္။ စီးပြားေရးအပိုင္းမွာဆိုရင္လည္း ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ား ထိခိုက္တယ္။ ေဂး ေတြကေတာင္မွ ပိုၿပီးေတာ့ စီးပြား႐ွာ နိုင္ေသးတယ္။ မိတ္ကပ္ဆိုလည္း မိတ္ကပ္၊ ဒီဇိုင္နာလုိ႔ဆိုရင္လည္း ဒီဇိုင္နာေပါ့။ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြကေတာ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမွာ အရမ္းကိုနည္းပါးတယ္။ ၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြမွာဆိုရင္လည္း ၀တ္စံုကိစၥ ေနထိုင္မႈ ပံုပန္းသ႑ာန္ေတြနဲ႔ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြကို ခဲြျခားဆက္ဆံၾကတာ ႐ိွတယ္။ ဒီေကာင္ေတြ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး အထင္ေသးတဲ့ အစဲြေတြနဲ႔လည္း အခြင့္အလမ္း ေတာ္ေတာ္ေလး နည္းပါတယ္ေပါ့။

တီဇက္။        ။ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး ႐ိွၾကတယ္။ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ေပါင္းျပန္ရင္လည္းတမ်ိဳး၊ ေယာက်ာ္းေလးေတြနဲ႔ အေပါင္းအသင္း လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း တမ်ိဳးေျပာၾကတာဆိုေတာ့ ခက္ ခဲပါတယ္။

သားငယ္။          ။ က်ေနာ္နဲ႔တဲြတဲ့ တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းမေတြရဲ့ မိဘေတြက အရင္ကေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္ၾကဘူး။ ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ့ သူတို႔ေတြက ကိုယ့္ရဲ့အေနအထားကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ နားလည္လာၾကတယ္၊ လက္ခံလာၾကတာမ်ိဳးေတာ့ ႐ိွတယ္။

စီ၀ိုင္။       ။ လူတိုင္းကေတာ့ အထင္လဲြၾကတာပါပဲ။ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ တဲြရင္လည္း ေကာင္မေလး မိဘေတြက မႀကိဳက္။ အေျပာခံရတာတို႔ေတာ့ ႐ိွတာေပါ့ဗ်ာ။ တခါတေလမွာ အဆင္ေျပသလို တခါတေလမွာ ေတာ့လည္း အဆင္မေျပမႈေတြက ႀကံဳရမွာပါပဲ။ လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ႐ိွၾကတယ္ေလ။ တေယာက္ကို ဒီလိုေျပာလို႔ နားလည္ေပမယ့္ တျခားတေယာက္က နားလည္ခ်င္မွ နားလည္မွာကိုး။

ဖိုးမူ။           ။ က်ေနာ့္တို႔ကို ပတ္၀န္းက်င္က ေယာက်ာ္းလည္း မဟုတ္၊ မိန္းမလည္း မဟုတ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ပဲ ေလွာင္ေျပာင္ခ်င္ၾကတာ မ်ားတယ္။ လမ္းသြားရင္လည္း ဟိုမွာ ေယာက်ာ္းလ်ာ လာၿပီဆိုၿပီး စေနာက္ၾကတာေပါ့။ အဲဒါ ေတြကို နားလည္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္ကလည္း ဒီလိုေနရတာကိုပဲ ႀကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ေျပာရင္လည္း ေျပာပါေစေပါ့။ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ေနရဖို႔က အေရးႀကီးတယ္ေလ။

ဂိ်မ္း။          ။ ျမန္မာျပည္မွာက အထင္လဲြၾကတာ မ်ားတယ္။ မိန္းကေလးရည္းစားနဲ႔တဲြရင္ မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္း မတဲြရ ဘူး။ မိန္းကေလးဆိုတာ ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔ပဲ တဲြရမယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွာ အထင္အျမင္ လဲြမွား မႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႐ိွၾကတယ္။

ေထာင္ခမ္း။           ။ က်ေနာ္က ျမန္မာျပည္မွာ အသက္ႀကီးတဲ့အထိ မေနခဲ့ရဘူး။ အသက္ (၁၇) ႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္အထိ ပဲ ေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေယာက်္ားလ်ာေတြဆိုတာ သိပ္မ႐ိွဘူးေလ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာဆိုရင္လည္း သံုးေလးေယာက္ ေလာက္ပဲ ေတြ႔တာ။ ေပၚေပၚထင္ထင္ သိပ္မ႐ိွၾကဘူး။ တေယာက္ကေတာ့ သူ ေယာက်ာ္းေလးလိုေနလို႔ ဓါးနဲ႔ခုတ္ခံရတယ္။ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ ရန္ျပဳတဲ့သူေတာ့ မ႐ိွဘူး။ ထိုင္းကို ေရာက္လို႔ အလုပ္လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္ခဲြျခားခံရေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြက ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးကို လက္မခံဘူးေလ။ ေဆးသုတ္တာတို႔၊ လက္သမားအလုပ္ေတြမွာေတာ့ လက္ခံတယ္။ ဆိုင္ေတြမွာဆိုရင္ေတာ့ လက္မခံဘူးဗ်။

အဲဒီလို တြန္ဘိြဳင္းေတြအေပၚမွာ လဲြမွားေနတဲ့အျမင္ေတြ၊ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ့္ရဲ့ခံစားခ်က္ ေတြကို ဘယ္လိုမ်ိဳး ေျပာျပခ်င္လဲ။

ဇ။          ။ တြန္ဘိြဳင္းေတြအားလံုး အကုန္လံုးစည္းလံုးရင္ေတာ့ ေကာင္းမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက တြန္ဘိြဳင္းအစစ္ မဟုတ္တဲ့သူေတြ ႐ိွတယ္။ ဟိုဖက္ေျပာင္းလိုက္ ဒီဖက္ေျပာင္းလိုက္နဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းထဲက တခ်ိဳ႕ေကာင္ေတြေတာင္ ႐ိွတယ္။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ သူမ်ားက ပိုၿပီးေတာ့ ေျပာစရာျဖစ္တာေပါ့။ တြန္ဘိြဳင္းေတြအားလံုးက စည္းစည္း ႐ံုး႐ံုးေနၿပီးေတာ့ သူမ်ားကဲ့ရဲ့တာကို မခံရေအာင္ေနမယ္ဆိုရင္ ဒီကိစၥက ပေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

တီဇက္။         ။ အခုေတာ့ နည္းနည္းေလး အျမင္က်ယ္လာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေျဖ႐ွင္းခ်က္ရယ္လို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နားလည္လာၾကမွာပါ။

သားငယ္။           ။ အခု က်ေနာ္က တြန္ဘိြဳင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အခုသင္တန္းကေန ရလာတဲ့ အသိပညာေတြကို နီးစပ္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာဆိုေဆြးေႏြးသြားခ်င္တယ္ဗ်။ ဘယ္လိုေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ရင္ လူေတြနဲ႔ ပိုမိုၿပီးေတာ့ သင္တင့္ေအာင္ ေနထိုင္မယ္ဆိုတာေတြက အစေပါ့ေနာ္။

စီ၀ိုင္။           ။ လူတေယာက္ကို တနည္းေပါ့ေလ။ လူေတြကလည္းအမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ေျဖ႐ွင္း သြားမယ္ဆိုရင္ ၾကာလာရင္ေတာ့ နားလည္လက္ခံမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ဖိုးမူ။          ။ တြန္ဘိြဳင္းေတြ အားလံုးပဲ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေလးေတြ နည္းနည္းအားစိုက္ေစခ်င္တယ္။ လူေတြရဲ့အေ႐ွ႕မွာ အေကာင္းဆံုး ေနျပဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ လူေတြ အထင္ေသးတဲ့ အျပဳအမူေတြ မလုပ္ ရဘူး။ ေယာက်ာ္းေလးလို ေနထိုင္တယ္။ ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္ ကို လုပ္ရင္းနဲ႔ပဲ လူေတြရဲ႕ေ႐ွ႕မွာ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြဟာလည္း အကုန္လံုး ကို လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ျပသရမယ္။ အဲဒီလို အေကာင္းဆံုးေနျပမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အားလံုးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေတာ့ နားလည္လက္ခံလာ မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ဂိ်မ္း။             ။ အခုဆိုရင္ တြန္ဘိြဳင္းေတြကို ကမၻာ့ကေတာင္ အသိ အမွတ္ျပဳ လက္ခံလာတဲ့အတြက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ႐ိွလာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အေထြအထူးႀကီး လိုက္႐ွင္းျပေနစရာ မလိုဘူး။ တြန္ဘိြဳင္းေတြအားလံုးက အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ လူေတြလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာမွာပါ။

ေထာင္ခမ္း။           ။ ကိုယ့္ကို စတယ္၊ ေနာက္တယ္ဆိုရင္ ေျပာလိုက္။ ကိုယ့္၀ါသနာဗီဇေၾကာင့္ ျပင္လို႔ မရဘူး။ နင္တုိ႔ မႀကိဳက္တာကို အတင္းလုပ္ခိုင္းရင္ နင္တို႔ဘယ္လိုေနမတုန္းဆိုၿပီးပဲ ေမးလိုက္။ အခုဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာေပါက္ လာၿပီ။ သူမ်ားျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥကို မေကာင္းဘူး သြားမထင္နဲ႔။ ကိုယ္ျဖစ္တဲ့အခါက်မွ ေကာင္းလားဆိုၿပီး ေမးခံေနရမယ္။

တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ေျပာၾကတယ္။ တြန္ဘိြဳင္းေတြကို ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံေပးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ မိန္းကေလးျဖစ္သြားမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့။ အဲဒီအျမင္အေပၚမွာေရာ ဘယ္လိုထင္လဲ။

ဇ။          ။ တြန္ဘိြဳင္းေတြထဲမွာလည္း စစ္တဲ့သူ႐ိွတယ္။ မစစ္တဲ့သူ ႐ိွတယ္။ သူေပါင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြက တြန္ဘိြဳင္းျဖစ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္း မ႐ိွလုိ႔ လိုက္လုပ္ေပးတဲ့သူေတြ ႐ိွတယ္။ အဲလိုလူေတြက နဂိုကတည္းက မိန္းကေလးစိတ္ဓါတ္ အခံပါလာတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ လိင္မႈကိစၥဆိုတာ ေ႐ွာင္လဲႊလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလို ေတြ႔လိုက္ရင္ ဘယ္သူမဆို သာယာတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ မိန္းကေလး စိတ္ခံ႐ိွတဲ့သူဆိုရင္ ပါသြားႏိုင္တယ္။ တကယ့္ တြန္ဘိြဳင္းအစစ္ေတြကို ေတာ့ လာလုပ္လို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး။

တီဇက္။         ။ ဘယ္လိုမွကို မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ အတင္းအဓမၼ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ ေတြလို ပံုစံေနၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ မိန္းကေလးပံုစံ ေျပာင္းသြားတာလည္း ႐ိွတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္ေပါ့ေနာ္။

စီ၀ိုင္။           ။ အဲဒီလို ေစာ္ကားလိုက္ရင္ မိန္းကေလးျဖစ္သြားမယ္လို႔ ေျပာလို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ေနာ္။ အဓမၼက်င့္ရင္ေတာ့ ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဓါတ္ကိုေတာ့ ေျပာင္းလဲလို႔ မရဘူးေပါ့။

ဖိုးမူ။       ။ အဲဒီလို ေစာ္ကားလိုက္ရင္ မိန္းကေလးျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့စကားႀကီးက တစ္မ်ိဳးပဲ။ က်ေနာ္တိုေတြ ေယာက်ာ္းလ်ာျဖစ္ၿပီ ဆိုကတည္းက ေယာက်ာ္းစိတ္ဓါတ္ အျပည့္ပါၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေစာ္ကားခံလိုက္ရတယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ မိန္းမျပန္ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္ ပါဘူး။

ဂိ်မ္း။            ။ အဲဒီလိုလုပ္လိုက္လို႔ မိန္းကေလး ျပန္ျဖစ္သြားမယ္ ဆိုရင္ ေယာက်ာ္းလ်ာစစ္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ႏွစ္ဖက္ခြ်န္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္မယ္။ ေယာက်ာ္းေ႐ွ႕ေရာက္ရင္ မိန္းကေလးျဖစ္မယ္၊ မိန္းကေလး ေတြ ေ႐ွ႕ကုိ ေရာက္ရင္ ေယာက်ာ္းျဖစ္မယ္။ အဲလို လူမ်ိဳးေတြကေတာ့ ျဖစ္သြားႏိုင္ တယ္။

ေထာင္ခမ္း။           ။ အဲလိုလူေတြက ကိုယ့္အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္ ေလ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ႐ိွတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ႐ိွတယ္။ သူမွာ အတူေနတဲ့ မိန္းမလည္း ႐ိွတယ္ေနာ္။ အဲဒါကို ညေစာင့္လုပ္တဲ့ ထိုင္းေတြက သူ႔ကိုလာၿပီးေတာ့ ယီးတီးယားတား လုပ္ခ်င္တယ္။ သူက ေၾကာက္ခီ်းပန္းၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ေျပးဖို႔ပဲ၊ ဘာမွ ျပန္မလုပ္ရဲဘူး။ အဲေတာ့ ဟိုေကာင္ေတြက အတင့္ရဲတာေပါ့။ က်ေနာ္ဆိုရင္ေတာ့ လာခဲ့။ ဆဲလႊတ္ပစ္လိုက္မယ္။ မင္းတုိ႔ လုပ္ရဲရင္ လုပ္ၾကည့္ေပါ့။ ေပ်ာ့ညံ့မေနဘူး။ အဲလိုဆိုရင္ သူတို႔ကလည္း မလုပ္ရဲပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေပ်ာ့ညံ့မေနဘူးဆိုရင္ မျဖစ္ပါဘူး။ တကယ့္ တြန္ဘိြဳင္းစိတ္႐ွိရင္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

ျမန္မာ့လူမႈအဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ မိန္းမလ်ာေတြထက္ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ လက္ခံၾကတယ္လို႔ ေျပာၾက တယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုမ်ိဳး ေျပာခ်င္လဲ။

ဇ။          ။ မိန္းမလ်ာေတြမွာလည္း မိန္းကေလးျဖစ္ခ်င္တာ ႐ိွသလို၊ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြမွာလည္း ေယာက်ာ္းေလး ျဖစ္ခ်င္ ၾကတယ္ေလ။ မိန္းကေလးျဖစ္ခ်င္လို႔ မိန္းကေလးေတြလို သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေနၾကတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ လက္ခံၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ မိန္းမလ်ာေတြကေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြထက္ ကျမင္းေနၾကတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြဆိုရင္ ဘယ္မွာမွ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲလိုမ်ိဳးပဲ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြလည္း ေယာက်ာ္းတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုေပမယ့္ သာမန္ေယာက်ာ္း ျဖစ္ခ်င္တာလား၊ ေယာက်ာ္းေကာင္း ျဖစ္ခ်င္တာလားဆိုတာ ႐ိွေသးတယ္။ သာမန္တခ်ိဳ႕ေယာက်ာ္းေတြလိုပဲ ေဟးလား၀ါးလားနဲ႔ အေလ လိုက္ေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လူမႈအဖဲြ႔အစည္းကမွ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ကိုယ့္အေပၚမွာပဲ မူတည္မွာေပါ့။ ကိုယ္ ေကာင္းေအာင္ ေနရင္ေတာ့ လက္ခံၾကမွာပါပဲ။

တီဇက္။         ။ မိန္းမလ်ာေတြထက္စာရင္ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြကို ျမန္မာျပည္တြင္းက လူမႈအဖဲြ႔အစည္းေတြက ပိုၿပီးေတာ့ လက္ခံလာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္က တေယာက္တည္းပါေတာ့ ကိုယ့္ကို အားကိုးတယ္။

သားငယ္။          ။ တခ်ိဳ႕ လက္စဘီယံေလးေတြမွာက မိန္းကေလးလို၀တ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႐ိွတယ္ေလ။ သူတို႔ေတြ အျပင္သြားတဲ့အခါက်ရင္ သူတို႔မိဘေတြက ကိုယ္ပါေတာ့ စိတ္ခ်တယ္။ ယံုၾကည္ရတယ္။ ေယာက်ာ္းေလးေတြထက္စာရင္ ကိုယ္ပါေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ခ်ၾကတယ္။

စီ၀ိုင္။          ။ သူ႔ေနရာနဲ႔ သူပါပဲ။ အသံုး၀င္မယ့္ေနရာက်ရင္ လက္ခံရတာပါပဲ။

ဖိုးမူ။           ။ မိန္းမလ်ာေတြကို ဘာျဖစ္လို႔ လက္မခံၾကဘူးလဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမွာက ေယာက်ာ္းေလးကို မိန္းကေလးထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ျမင့္ျမတ္တယ္၊ အထြဋ္အျမတ္ ထားၾကတာဆိုေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြက ဘာပဲေျပာေျပာ ဘုန္း႐ိွတယ္၊ ကံ႐ိွတယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ၾကတယ္ေလ။ အဲလိုအခါက်ေတာ့ ေယာက်ာ္းကေန မိန္းမျဖစ္ခ်င္တဲ့ မိန္းမလ်ာေတြ ဆိုတာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေယာက်ာ္းျဖစ္ေနပါရဲ့နဲ႔ ဘုန္းကံနိမ့္တဲ့ မိန္းမဘ၀ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူေတြဆိုၿပီး လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းက သတ္မွတ္ တယ္ေလ။ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြက်ေတာ့ ဘုန္း႐ိွတဲ့ ေယာက်ာ္းဘ၀ကို ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူေတြဆိုၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာသာ ပိုေပးၿပီး ေတာ့ လက္ခံတဲ့အပိုင္းေတြ ႐ိွတယ္။

ဂိ်မ္း။          ။ မိန္းမလ်ာေရာ၊ ေယာက်ာ္းလ်ာေတြေရာ ဒီလိုမ်ိဳးလူေတြ ကို လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းက အတူတူပဲ သတ္မွတ္ၾကတာပါ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ အျမင္အရေတာ့ လက္မခံဘူး၊ လက္ခံတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ့ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ႐ိွၿပီး သူမ်ားေလးစားေအာင္ ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူတိုင္းက လက္ခံမွာပါပဲ။ ေယာက်ာ္းလ်ာမွ မိန္းမလ်ာမွဆိုၿပီး ခဲြျခားေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေထာင္ခမ္း။         ေတာ႐ြာဓေလ့နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ႐ွမ္းလူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္း အရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိန္းမလ်ာထက္ ေယာက်ာ္းလ်ာက ပိုၿပီး ေတာ့ ထူးျမတ္တာေပါ့။ မိန္းမလ်ာဆိုတာ သိကၡာက်တယ္ေပါ့။ ေယာက်ာ္း ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္းေျပာေနၾကတာဆိုရင္ မိန္းမလ်ာလုပ္တာ ေယာက်္ားသိကၡာက်တယ္ဆိုၿပီး လက္မခံခ်င္ၾကဘူး။

တြန္ဘိြဳင္းတေယာက္ျဖစ္ရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂုဏ္ယူမိတဲ့ အခ်က္ေလးေတြကို ေျပာျပေပးပါလား။

ဇ။         ။ ဂုဏ္ယူတယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက ဒါမ်ိဳးႀကီးကို သိပ္လက္မခံၾကေသးဘူး ဆိုေတာ့ နည္းနည္း အားငယ္တာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အခုလိုမ်ိဳး လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ့ အခြင့္ အေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေန တဲ့ ဒီကာလာရိန္းဘိုးအဖဲြ႔ႀကီး ႐ွိတယ္ဆိုတာ သိတာမၾကာေသးဘူး။ အဲဒီအခိ်န္မွာ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ အားတက္မိ တာ အမွန္ပဲ။ တကယ္လို႔သာ လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းက အကုန္လံုး လက္ခံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဂုဏ္ယူမိမွာအမွန္ပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုေတာ့ သေဘာက်တယ္၊ ျမတ္ႏိုးတယ္၊ အားရတယ္။ အရမ္း ဂုဏ္ယူတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး။

တီဇက္။         ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔သြားရင္ နင္ ေ႐ွ႕က သြားလိုက္ကြာ။ နင္က ေယာက်ာ္းေလးပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ အားကိုးခံရတဲ့ အခိ်န္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရမ္းကို ဂုဏ္ယူတယ္။

သားငယ္။        ။ မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္တာေတာင္မွ ကိုယ္က အခုလို ေယာက်ာ္းလ်ာ ျဖစ္ရတယ္။ အဲလို စိတ္႐ွိတယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ဂုဏ္ယူတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိဘသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္လို အားကိုးလို႔ ဂုဏ္ယူတယ္။

စီ၀ိုင္။          ။ ျမင့္ျမတ္တယ္လို႔ ထင္တာေပါ့။ ဘယ္အခိ်န္ ဘယ္သြားသြား ကိုယ့္မွာ အႏၱရာယ္မ႐ိွဘူး။

ဖိုးမူ။           ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရမ္းကို ဂုဏ္ယူတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ေယာက်ာ္းေလး တေယာက္လို အလုပ္လုပ္တယ္။ သူတို႔ေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္း လုပ္ႏုိင္တယ္။ ႀကိဳးစားတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ယံုၾကည္ တယ္။ အဲဒီအတြက္ ဂုဏ္ယူတယ္။

ဂိ်မ္း။          ။ ကိုယ္က ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္လို ခံယူထားတဲ့အတြက္ ဘယ္အရာကိုမဆို ဦးစီးဦးေဆာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီစိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂုဏ္ယူတယ္။

ေထာင္ခမ္း။           ။ ဟိုး အရင္တစ္ခါ ဘန္ေကာက္မွာ ေဆးသုတ္တဲ့လုပ္ငန္းကို လုပ္တုန္းကေပါ့။ တိုက္က ၄၉ ထပ္ေတာင္ ႐ိွတယ္။ အဲဒီမွာ ေယာက်ာ္းေလးေတြေတာင္ မတက္ရဲဘူး။ က်ေနာ္က တက္တယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ စက္ပ်က္သြားတာ ေတာင္ မေၾကာက္လန္႔ပဲနဲ႔ ထိုင္ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ေနတာ။ ေအာက္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေတြကို ေျပာလိုက္တယ္။ မိန္းကေလးေတြကို အထင္ေသးတယ္။ ငါတို႔လိုလူေတြကိုေရာ အထင္ေသးရဲလားလို႔။ သူတို႔ကလည္း ဟုတ္ပါၿပီေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာလည္း မိန္းကေလးေတြက ကိုယ့္ကိုဆို အားကိုးၾကတယ္၊ ယံုၾကည္ၾကတယ္ေလ။ အဲဒီအတြက္လည္း ၀မ္းသာတယ္။

ျမန္မာ့လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းက လိင္တူခ်င္းခ်စ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ၊ လက္ခံမႈ အရမ္းနည္းတယ္။ အဲဒါေတြ ပေပ်ာက္ၿပီး လက္ခံႏိုင္လာေအာင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုအပ္မယ္လို႔ ထင္လဲ။

ဇ။        ။ ဒီကာလာရိန္းဘိုးအဖဲြ႔ႀကီးကို ဒီထက္မက ေအာင္ျမင္လာေစခ်င္တယ္။ အခုဆို သိပ္ၿပီးေတာ့ မက်ယ္ျပန႔္ေသးဘူး။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံလာၾကၿပီ။ ဒီလိုမ်ိဳး လိင္တူခ်စ္သူေတြနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္ေဆာင္ရင္း တေယာက္ကိုတေယာက္ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေ၀သြားမယ္ဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လက္ခံလာၾကမွာပါ။

တီဇက္။        ။ အမ်ိဳးသမီးခ်င္း ခ်စ္တဲ့သူေတြကို လက္ခံလာေအာင္ ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားရဦးမွာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ လက္မခံနိုင္တဲ့ အေျခအေနေတြက ပိုမ်ားေနတယ္ေလ။

သားငယ္။         ။ အမို်းသမီးအခ်င္းခ်င္း အတူတူေပါင္းသင္း ေနထိုင္ တာကို လက္မခံၾကဘူး။ မိန္းကေလးနဲ႔ ေယာက်ာ္းေလးေပါင္းသင္းမွ သဘာ၀က်တယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ေတြ အသိအမွတ္ျပဳလာ ေအာင္ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားသြားပါ့မယ္။

စီ၀ိုင္။            ။ ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ လက္ခံႏိုင္မႈ နည္းပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္နည္းကိုယ္ဟန္နဲ႔ေတာ့ လက္ခံႏိုင္လာေအာင္ လုပ္ေန ၾကတာပဲ။ ဘယ္အခိ်န္မွာ ျဖစ္လာမလဲေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ကိုယ္ ကေတာ့ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ သူတို႔ေတြ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ပညာေပး ေဆြးေႏြးပဲြေတြနဲ႔ တိုင္တိုင္ပင္ပင္ ခဏခဏ ေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့။

ဖိုးမူ။           ။ လူေတြက လက္မခံတာ မေျပာနဲ႔။ မိဘေတြကေတာင္ လက္မခံတာ။ ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ဆိုရင္ ပိုဆိုးမယ္။ အရင္ဦးဆံုး မိဘေတြက လက္ခံလာေအာင္ က်ေနာ္တို႔  အရင္ႀကိဳးစားရမယ္။ မိဘေတြက အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလာၿပီ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ အား႐ိွေနၿပီ။ မိဘၿပီးရင္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ရင္ဆိုင္တယ္ဆိုတာ ဒီအတိုင္းမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္က ႀကိးစားရမယ္။ သူမ်ားႏိွမ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ကိုယ္က သည္းခံရမယ္။ ခြင့္လႊတ္ရမယ္။ အဓိက ေမတၱာနဲ႔ပဲသြားရင္ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ လူေတြက မိန္းမအခ်င္းခ်င္းပဲကြာ၊ ေရထဲမွာ ပန္းခီ်ဆဲြရင္ ဘာျဖစ္မလဲလို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုေျပာတာကို ကိုယ္ကမရ ရေအာင္ လုပ္ျပရမယ္။ ပန္းသတင္း ေလညွင္းေဆာင္သလို လူသတင္းကိုေတာ့ လူခ်င္း ေဆာင္မွ ရမယ္။ က်ေနာ္က ဒီလိုမ်ိဳး လိင္တူခ်စ္သူေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေတြကို လုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြ ႐ိွလာၿပီဆိုတာရယ္၊ အခြင့္အေရးေတြ အေၾကာင္းကို လူေတြပိုၿပီးေတာ့ သိလာေအာင္ စည္း႐ံုးမယ္၊ လက္ခံလာေအာင္ တဖက္တလမ္းက ပါ၀င္ၿပီေတာ့ လုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ။

ဂိ်မ္း။          ။ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္လက္လွမ္းမီွသေလာက္ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေျပာျပမယ္။ သူတို႔ေတြ လည္း ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္ကို စိတ္၀င္စားသလို ငါတို႔ကလည္း ငါတို႔ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာကို ခ်စ္ႀကိဳက္ပိုင္ခြင့္ ႐ိွတယ္ဆိုတာ ကို လက္ဆင့္ကမ္း ပညာေပးသြားမွာပါ။

ေထာင္ခမ္း။          ။က်ေနာ္ကေတာ့ ခ်က္ျခင္းသြားေျပာေတာ့မွာ။ မင္းတို႔ ငါကို အထင္ေသးတယ္။ အခု ငါတို႔မွာလည္း မင္းတို႔လိုပဲ အခြင့္အေရး႐ွိတယ္ဆိုတာကို သိရၿပီ။ လူသားခ်င္းအတူတူပဲလို႔ လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေ၀သြားမွာပါ။

လိင္တူခ်စ္သူ မဟုတ္တဲ့သူေတြကို ဘာစကားမ်ား ရင္ဖြင့္ခ်င္ပါသလဲ။

ဇ။          ။ ဒါေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ပါ။ နွလံုးသားနဲ႔ ခ်စ္ၾကတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးခ်င္းကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခ်စ္ၿပီးေတာ့မွ ဦးေႏွာက္ပါလာၿပီး ကဲြခဲ့ၾကရတယ္။ ကဲြတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း လိင္တူခ်စ္သူေတြအတြက္ ဥပေဒေတြမွာ ျပဌာန္ၿပီးေတာ့ အကာအကြယ္ေပးမႈေတြ လုပ္ထားမေပးဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေပါ့ေပါ့ေလးခ်စ္ၿပီး ေပါ့ေပါ့ေလး ျဖတ္သြားခဲ့ၾက တယ္။ အဲဒါကို သူတို႔က ေပါ့ေပါ့ေလး ထင္ေနတယ္။ ေယာက်ာ္းေလးန႔ဲ မိန္းကေလးျပတ္ၾကမွ သူတို႔က ဒါကိုတရား၀င္လို႔ သတ္မွတ္ေနၾကတာ။ လိင္တူခ်စ္သူေတြကို ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ တရား၀င္ဥပေဒေတြသာ ႐ိွလာရင္ ဒီျပႆနာေတြဟာ အလိုလို႐ွင္းသြားမွာပါ။ အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ လိင္ကဲြပဲခ်စ္ခ်စ္၊ လိင္တူပဲခ်စ္ခ်စ္ ဘာမွေျပာစရာမ႐ိွေတာ့ပါဘူး။

တီဇက္။         ။ မတူဘူးေပါ့ေနာ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီးရင္ ကိုယ္ခ်င္းစာခိုင္းေစခ်င္ပါတယ္။

သားငယ္ ။         ။ လိင္တူခ်စ္သူေတြရဲ့ အခ်စ္ေတြကိုလည္း အေလး အနက္ထားၿပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

စီ၀ိုင္။         ။ အခ်စ္ဆိုတာ မ်က္စိမ႐ိွဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုမ်ိဳးပဲ ခ်စ္ေနခ်စ္ေန အျပစ္မျမင္ၾကဖုိ႔ပဲ က်ေနာ္ကေတာ့ ေျပာ ခ်င္တယ္။

ဖိုးမူ။         ။ လူသားထဲက လူသားေတြပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ေတြလည္း ခ်စ္တတ္ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ မခဲြျခားထားပါဘူး။ အကုန္လံုးကို ခ်စ္လို႔ ရပါတယ္။ လိင္တူပဲခ်စ္ခ်စ္၊ လိင္ကဲြပဲခ်စ္ခ်စ္ အခ်စ္ကို အခ်စ္လုိ႔ပဲ သတ္မွတ္ထားေပးေစခ်င္ပါတယ္။

ဂိ်မ္း။          ။ မကူညီခ်င္ေနပါ၊ မေႏွာက္ယွက္ၾကပါနဲ႔။ မတားဆီးၾက ပါနဲ႔။ အားမေပးခ်င္ေနပါ၊ မ႐ႈတ္ခ်ၾကပါနဲ႔လုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ေထာင္ခမ္း။        ။ လူလူခ်င္း နားလည္စာနာေပးေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္တို႔ က ေယာက်ာ္းေလးေတြလို ကေလးရေအာင္ မလုပ္ေပး ႏုိင္ေပမယ့္ အခ်စ္ကေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြ ခ်စ္တာထက္ မေလွ်ာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ စာနာစိတ္ကေလးနဲ႔ ဒီလိင္တူခ်စ္သူေတြ အေပၚကို နားလည္ေပးၾကပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

သက္တံ့ေရာင္စာေစာင္ကေန လိင္တူခ်စ္တဲ့သူေတြကို ပါးခ်င္တဲ့အမွာစကားေလးေတြကိုလည္း ေျပာၾကားေပး ပါဦး။

ဇ။         ။ အားမေလွ်ာ့ၾကပါနဲ႔။ စိတ္မပ်က္ၾကပါနဲ႔လို႔။ ဒီ သက္တံ့ေရာင္အဖဲြ႔ႀကီးက ဒီထက္လုပ္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္လာ မွာပါ။ အဲဒီအခိ်န္ေရာက္ရင္ လိင္တူခ်စ္သူေတြကို ကာကြယ္ေပးတဲ့ ဥပေဒတစ္ခုခု ထြက္ေပၚလာလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္ ေလ။ လိင္တူခ်စ္သူေတြလည္း ကိုယ္သိထားတဲ့ အသိပညာ ဗဟုသုတေလးေတြကို အခ်င္းခ်င္း လက္ဆင့္ကမ္း ျဖန္႔ေ၀ၾကရင္းနဲ႔ အားလံုးပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

တီဇက္။         ။လိင္တူခ်စ္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာဗဟုသုတေပးတဲ့ သင္တန္းေတြကို မ်ားမ်ား လုပ္ေဆာင္ေပး လာရင္ေတာ့ အားလံုးက စိတ္ပါ၀င္စားၿပီးေတာ့ နားလည္လာၾကမွာပါ။

သားငယ္။         ။လိင္တူခ်စ္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခြင့္အေရးသင္တန္းေတြက ရန္ကုန္မွာ လူသိနည္းေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို လူေတြပိုမိုသိလာၿပီးေတာ့ အေနအထိုင္ အျပဳအမူ အေၾကာင္းေတြကို အကုန္လံုးကို သိခိုင္းေစခ်င္ပါတယ္။

စီ၀ိုင္။         ။အားမေလွ်ာ့ၾကပါနဲ႔လုိ႔။ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခိ်န္ခိ်န္မွာေတာ့ အားလံုးက အသိအမွတ္ျပဳလာမွာပါ။

ဖိုးမူ။         ။အားေပးစကား ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အားမေလွ်ာ့ၾကပဲနဲ႔ ကိုယ္က ဒီလမ္းကို ေလွ်ာက္ၿပီဆိုရင္လည္း အဆံုးထိကုိ ေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္ၾကပါလို႔။ အဲဒီလိုေလွ်ာက္ေနတဲ့အခါမွာလည္း အခုလို အဖဲြ႔အစည္းေတြကေန ေဘးကေနၿပီးေတာ့ ဟိုးလမ္းဆံုးထိေရာက္ေအာင္ ကူညီပံ့ပိုးေပးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အားမေလွ်ာ့ၾကပဲ အားလံုးပါ၀င္ၾကပါလို႔။

ဂိ်မ္း။          ။က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို စိတ္ထဲမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာထားၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ေစခ်င္တယ္။ သူမ်ားေျပာတာကို လမ္းလဲြယူၿပီး ေဘးမေခ်ာ္ေစခ်င္ဘူး။ တစ္ေန႔က်ရင္ ကိုယ္ကေအာင္ ျမင္လာမွာပါ။

ေထာင္ခမ္း။            ။က်ေနာ္အႀကံျပဳခ်င္တာကေတာ့ ဗမာေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ပဲ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုကို ဒီလိင္တူခ်စ္သူ ေတြရဲ့ အခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ သင္တန္းေတြကို ရေစခ်င္ပါ တယ္။

ေနာႏြဲ႔ရီ စီစဥ္တင္ဆက္သည္။

Credit: http://www.colorsrainbow.com/index.php?/Straight-Talk/talk-with-ton-boys/Page-1.html