"ခ်စ္​​ေသာ ေမရီ "

(2017 Color Rainbow LGBT ဝထၳဳရွည္​ၿပိဳင္​ပြဲ ပထမဆုရ )
                 
တေ႐ြ႕​ေ႐ြ႕ထြက္​သြားတဲ့ ​ေမာင္​့​ေက်ာျပင္​ကို ၾကည္​့ၿပီး က်မ စိတ္​​ေတြ ရႈပ္​​ေထြးလာသည္​။ ​ေမာင္​က​ေတ့ ဘာမွ မ​ေျပာ​ေပမဲ့ ဝတ္​​ေက်တန္​း​ေက်ပဲ နႈတ္​ဆက္​ၿပီး ျပန္​သြားတာကို ၾကည္​့ကတည္​းက ​သူလည္​းစိတ္​ထဲ​ေတာ့ သိပ္​မ​ေက်နပ္​တာ က်မ သိသည္​။

က်မကို က်မလည္​း မ​ေက်နပ္​။ တကယ္​ဆို ​ေမာင္​နဲ႔ က်မက ငယ္​ငယ္​​ေလးကတည္​းက ကစား​ေဖာ္​ကစားဖက္​၊ ​က်မတို႔ နွစ္​​ေယာက္​လံုး နယ္​က၊ အလယ္​တန္​း​ေရာက္​မွ ရန္​ကုန္​​ေရာက္​လာၾကသူ​ေတြ။ မိဘခ်င္​းကလည္​း ငယ္​​ေပါင္​း၊ ရန္​ကုန္​​ေရာက္​​ေတာ့လည္​း တနယ္​ထဲသားဆုိၿပီး ပိုခင္​တြယ္​မိသည္၊ ခု ဆယ္​တန္​းၿပီး​ေတာ့လည္​း သူကရုတ္​တရက္​ႀကီး က်မကို ခ်စ္​​ေၾကာင္​း​ဖြင္​့​ေျပာလာသည္​။ သူ​ေျပာသည္​ကပင္​ ​ေနာက္​က်​ေန​ေသးသည္​။ တကယ္​​ေတာ့ က်မတို႔၏ နွစ္​ဘက္​ မိသားစုအပါအဝင္​ သူငယ္​ခ်င္​း မိတ္​​ေဆြမ်ားကပါ က်မတို႔ကို သမီးရည္​းစားအျဖစ္​ ထင္​​ေနၾကၿပီးသား ျဖစ္​သည္​။ မဟုတ္​​ေသး​ေၾကာင္​းကိုလည္​း က်မအ​ေနျဖင္​့ အထူးတလည္​ မရွင္​းျပမိ။ ထိုကိစၥနွင္​့ ပတ္​သတ္​၍ ဘယ္​သူမွ ​ေရးႀကီးခြင္​က်ယ္​ မလုပ္​ၾ​က​ေသာ​ေၾကာင္​့ စိတ္​အ​ေနွာင္​့အယွက္​ ျဖစ္​စရာမလိုျခင္​း​ေၾကာင္​့လည္​း ပါသည္​။ ရည္​းစားရွိသည္​ဟု ထင္​ခံရျခင္​း​ေၾကာင္​့ တျခား ​ေကာင္​​ေလး​ေတြ၏ ​ေနွာင္​့ယွက္​ျခင္​း မခံရသည္​မွာလည္​း ​ေကာင္​းတယ္​ဟု ထင္​မိသည္။

ဆယ္​တန္​းစာ​ေမးပြဲ​ေတြ ​ေအာင္​စာရင္​းထြက္​လာ​ေတာ့ တကယ္​ပဲ ​ေမာင္​ဖြင္​့​ေျပာလာသည္​။ ဆယ္​တန္​းမၿပီးမခ်င္​း ပညာ​ေရးမွ လြဲ၍ တျခား စိတ္​မဝင္​စားဟူ​ေသာ ​ေက်ာင္​းသူ​ေလးမ်ား ​ေႂကြး​ေၾကာ္​​ေနက် လက္​သံုးစကားနည္​းတူ က်မ ​ေႂကြး​ေၾကာ္​ခဲ့​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဆယ္​တန္​း​ေအာင္​စာရင္​း​ေတြ ထြက္​တဲ့ထိ ​ေစာင္​့ခဲ့ျခင္​းျဖစ္​သည္​ဟု ​ေမာင္​က ​ေျပာသည္​။ တကယ္​​ေတာ့ က်မကိုယ္​တို္​င္​ပင္​ အဲ့ဒိ့စကား​ေျပာခဲ့မိသလား က်မမမွတ္​မိ။

​ခ်စ္​တယ္၊ ခ်စ္​လား ​ေျပာ​ေတာ့ က်မ နွစ္​ခါမစဥ္​းစားပဲ ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ခဲ့သည္​။ က်မ ​ေမာင္​့ကို ခ်စ္​လား၊ မခ်စ္​လား က်မ မသိပါ။ ​က်မ သိတာက ​ေမာင္​့နွင္​့ အတူရွိ​ေနလ်ွင္​ စိတ္​ခ်မ္​းသာသည္​။ ငယ္​သူငယ္​ခ်င္​းလည္​း ျဖစ္​သည္​မို႔ လိ်ႈ႕ဝွက္​ခ်က္​မရွိ ဘာမဆို အကုန္​ဖြင္​့ဟ တိုင္​ပင္​သည္​။ သူ႔ကို အားကိုးသည္​ ယံုၾကည္​သည္​။ ခ်စ္​သည္​ မခ်စ္​သည္​ကို က်မ အ​ေရးတယူ မစဥ္​းစားမိ။ ​ေမာင္​က က်မကို ဖြင္​့မ​ေျပာလ်ွင္​​ေတာင္​ အခ်ိ္​န္​တန္​လ်ွင္​ မိဘမ်ားက စီစဥ္​မည္​ဟု က်​မ​ေတြးမိသည္။ ​ေရွးရိုးဆန္​​၍ လင္​​ေယာက်ာ္​းကို ရိ​ု​ေသ​ေသာ က်မအ​ေမ နွင္​့ ထက္​ျမက္​သ​ေလာက္​ သူတပါးကို ၾသဇာလႊမ္​းမိုးခ်င္​​ေသာ က်မ အ​ေဖတို႔က က်မ ခ်စ္​ျခင္​း၊ မခ်စ္​ျခင္​းကို ထည္​့တြက္​မည္​ မဟုတ္​ပဲ လုပ္​ရိုးလုပ္​စဥ္​အတိုင္​း သင္​့​ေတာ္​ရာနွင္​့သာ ​ေနရာခ်မည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​္​းလည္​း က်မသိသည္​။ ထို သင္​့​ေတာ္​ရာမွာ ​ေမာင္​ ျဖစ္​​ေန​ေသးသ​ေ႐ြ႕လည္​း ျပႆ     နာ မရွိဟု က်မထင္​သည္​။

တကယ္​တမ္​း​က်​ေတာ့ ျပႆ     နာ ရွိလာျပန္​သည္​။ ထိုျပႆ     နာမွာ တျခား​ေတာ့ မဟုတ္​။ က်မ ကိုယ္​တိုင္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။ တသက္​လံုး နင္​နဲ႔ငါ ​ေျပာခဲ့ရာမွ ရည္​းစားျဖစ္​​ေတာ့ ​ေမာင္​ရယ္​ ယြန္​းရယ္​ ဆိုၿပီး ​ေျပာင္​း​ေခၚတဲ့ထိလည္​း ျပႆ     နာမရွိ။

တကယ္​တမ္​း သမီးရည္​းစားရယ္​ ခ်ိန္​း​ေတြ႕ၾက​ေတာ့ ထူးျခားတဲ့ ခံစားမႈကို က်မ စခံစားရသည္​။ ​ေမာင္​က က်မကို ပထမဆံုး လက္​ကိုင္​ဖို႔ ႀကိဳးစား​ေတာ့ က်မျငင္​းမိသည္​။ အစက​ေတာ့ ​ေမာင္​က က်မရွက္​​ေနသည္​ထင္ၿပီး ရယ္​က်ဲက်ဲ နဲ႔ ​အ​ေႀကြးမွတ္​ထားမည္​ဟု သာ​ေျပာသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ရွက္​၍ မဟုတ္​​ေၾကာင္​း က်မသိသည္​။ ထို​ေန႔မွစ၍ ​ေမာင္​နွင္​့ ​ေတြ႕ရတိုင္​း က်မစ္​ိတ္​ထဲ တင္​းက်ပ္​လာသည္​။ တစ္​ခုခုကုိ ဟန္​​ေဆာင္​​ေနရသလို ထိန္​းခ်ဳပ္​ထားရသလို ျဖစ္​လာသည္​။

​ေရအနက္​ႀကီးထဲ​တြင္​ အသက္​​ေအာင္​့ၿပီး​ေရငုပ္​​ေနရသလို၊ အနွစ္​ခံ​ေနရသလို အသက္​ရႈမဝ ျဖစ္​လာသည္​။ ရင္​ထဲတြင္​ တင္​္​းက်ပ္​လာၿပီး ​​ေျပး​ေျပး ​ေရ​ေပၚ ​ေရာက္​​ေအာင္​​ေျပး အကုန္​လံုးကို လႊတ္​ခ်ခဲ့ဟု ၾကား​ေယာင္​​ေနသလို ျဖစ္​လာသည္​။ ​ေမာင္​အနားတြင္​မရွိ​ေတာ့သည္​နွင္​့ တစ္​ၿပိဳင္​နက္​ ဟင္​း ခနဲ သက္​ျပင္​းရွည္​ႀကီး ခ်ၿပီး အသက္​ကို အလုအယက္​ ရႈရသည္​မွာ လုပ္​ရိုးလုပ္​စဥ္​ တစ္​ခုလိုျဖစ္​လာသည္​။

​ေမာင္​့ကို က်မ သံ​ေယာဇဥ္​ ရွိပါသည္​။ ခ်စ္​သည္​ဟုလည္​း ထင္​ခဲ့မိသည္​။ ခုလည္​း မခ်စ္​ မဟုတ္​ ခ်စ္​သည္​။ သို႔​ေသာ္​ ​ေမာင္​့ကို ခ်စ္​ျခင္​းသည္​ အဓိပၸာယ္​ကြဲသည္​ဟု ထင္​မိသည္​။ ဒီ​ေန႔ ျဖစ္​တဲ့ ကိစၥအတြက္​​ေတာ့ က်မ အရမ္​းစိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​မိသည္​။

ျဖစ္​ပံုက ​ေမာင္​က က်မဆီကို အလည္​လာသည္​။ အိမ္​တြင္​ ဘယ္​သူမွ မရွိ၊ ဒါကလည္​း အဆန္​း​ေတာ့ မဟုတ္​၊ အရင္​ကလည္​း နွစ္​​ေယာက္​တည္​း အႀကိမ္​မ်ားစြာ အတူရွိဖူးသည္​။ ​ေမာင္​့ရဲ႕ ကိုယ္​က်င္​့တရားကို ဘယ္​တုန္​းကမွ ​ေမးခြန္​း မထုတ္​ခဲ့။

ဒီ​ေန႔လည္​း ​ေမာင္​​ေရာက္​လ​ာ​ေတာ့ ဧည္​့ခန္​း ဆို​ဖာ​ေပၚတြင္​ အတူတူထိုင္​ၾကသည္​။ ​ေမာင္​က နည္​းနည္​းပိုၿပီး ပူးကပ္​လာ​ေတာ့ စိတ္​မသက္​မသာ ျဖစ္​လာသည္​့တိုင္​ ဖြင္​့မ​ေျပာခဲ့၊ ​ေနာက္​ ​ေမာင္​က က်​မလက္​ကို ကိုင္​ကာ နမ္​းရႈံ႕သည္​ထိလည္​း က်မ ၿငိမ္ခံ​ေနခဲ့သည္​။ စိတ္​ထဲ​တြင္​​ေတာ့ မအီမသာ ျဖစ္​လာသည္​။ ႐ြံရွာ မိသလို၊ မုန္​းတီးမိသလို။ ​ေမာင္​့ကိုလား၊ က်မကိုယ္​ က်မလား က်မလည္​း မသိ​ေတာ့။ ​​ေမာင္​က တဖန္​ သူဘယ္​လက္​ကို က်မ ပုခံုး​ေပၚ သိုင္းကာ က်မကို ဆြဲယူၿပီး နမ္​းရွံု႔ရန္​ ႀကိဳးစားသည္​။ တကယ္​​ေတာ့ ရည္​းစားသက္​တမ္​း ၃လအတြင္​း ဒီတစ္​ခါသာ အနီးစပ္​ဆံုးျဖစ္​ခဲ့သည္​။ အရင္​ကဆို လက္​ကိုင္​ရံုမ်ွျဖင္​့ပင္​ စိတ္​ရႈပ္​လာၿပီး ရုန္​းကန္​ခဲ့သည္​။ အဲ့ဒိ့အတြက္​လည္​း က်မမွာ အားတံု႔အားနာ ျဖစ္​ရသည္​။ လူၾကားထဲမို႔ ရွက္​ျခင္​းလား က်မကိုယ္​တိုင္​ပင္​ မသဲကြဲခဲ့။
ခု​ေတာ့ ​အိမ္​မွာ ဘယ္​သူမွ မရွိ၊ ​ေမာင္​က က်မကိုနမ္​းရွိုက္​ရန္​ ႀကိဳး​စား​ေနသည္​။

" ဟင္​့အင္​း ဟင္​့အင္​း " က်မကို္​ယ္​ က်မ မသိလိုက္​ခင္​မွာပင္​ အလန္​႔တျပား ျငင္​းဆန္​ၿပီး ​ေမာင္​့ကို တြန္​းဖယ္​လိုက္​ကာ ဆိုဖာ​ေပၚမွ ခုန္​ထမိလုိက္​သည္​။

" ယြန္​း... ယြန္​း ... ဘာျဖစ္​လို႔လဲဟင္​ " ​ေမာင္​့အသံက ဇ​ေဝဇဝါ နွင္​့ ရွက္​သြားပံုလည္​း ​ေပၚသည္​။

" ​ေဆာရီးပါ ​ေမာင္​ရယ္​၊ ယြန္​း တစ္​​ေယာက္​ထဲ ​ေနပါရ​ေစ၊ ျပန္​ပါ​ေတာ့​ေနာ္​ "

" ​ေၾသာ္​... အင္​းပါ ယြန္​းရယ္.. ဘာအဆင္​မ​ေျပတာရွိလဲ၊ တစ္​ခုခုဆို ​ေမာင္​့ကို ​ေျပာ​ေနာ္​ "

" ဟုတ္​ကဲ့ပါ ​ေမာင္​.. ဒီတိုင္​းပဲ.. ဒီလိုပါပဲ "

ဒီလိုနဲ႔ ​အစမွာ က်မ​ေျပာခဲ့သလို ေမာင္​ျပန္​သြားခဲ့သည္​။ က်မက​ေတာ့ စိတ​္​​ေတြ ရႈပ္​​ေထြးၿပီးက်န္​ခဲ့သည္​။

ထိုကိစၥ​ေတြ ျဖစ္​ၿပီး တစ္​ပတ္​ၾကာ​​ေတာ့ က်မတို႔ သင္​တန္​းကလူ​ေတြ စုၿပီး ပုဂံသြားဖို႔ ျဖစ္​လာသည္​။ ​ေမာင္​က​ေတာ့ ထိုအ​ေတာအတြင္​း သိပ္​ၿပီး ႐ႊင္​႐ႊင္​ျမဴ းျမဴ းမရွိလွ။ က်မကလည္​း ခပ္​ခြာခြာ​ေန​ေနမိသည္​။

ပုဂံသြားမဲ့ ခရီးစဥ္​ကိုလည္​း ​ေမာင္​ မလိုက္​ခဲ့။ အဲ့ဒိအတြက္​​ေတာ့ စိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​မိသလို တဖက္​ကလည္​း စိတ္​သက္​သာရာ ရမိသည္​။

မိုးတြင္​းႀကီး ပုဂံသြားရတာ တမ်ိဳး​ေတာ့ ​ေကာင္​းသလိုပင္​၊ စိမ္​းစို​ေန​ေသာ အညာ​ေဒသကို ျမင္​ရသည္​မွာ တမ်ိဳးဆန္​းသည္​။ က်မက ​ေမရီဆို​ေသာ မိန္​းက​​ေလးနွင္​့ တခန္​းထဲ အတူတည္​းရသည္​။ အားလံုးက ၃​​ေယာက္​ခန္​းရသည္​။ ၂​ေယာက္​တည္​း အစြန္​းထြက္​​ေနသျဖင္​့ က်မနွင္​့ ​ေမရီ နွင္​့သာ တစ္​ခန္​းလံုးမွာ နွစ္​​ေယာက္​တည္​း ​ေနရသည္​။ က်မတို႔ သင္​တန္​းက လူမ်ားသျဖင္​့ တည္​းခိုခန္​းတစ္​ခုလံုး သင္​တန္​းမွ လူမ်ားျဖင္​့ ျပည္​့သြားသည္​။ က်မတို႔ နွစ္​​ေယာက္​ခန္​းအတြက္​ Twin bed ပါ​ေသာ အခန္​းမရ၊ Double  bed သာရသည္။ ဆရာမကလည္​း ​မိန္​းမက​ေလးခ်င္​းပဲ ​ေနလိုက္​ပါ သမီးတို႔ရယ္​ ဟုဆိုလာသည္​။ က်မ​အ​ေနျဖင္​့လည္​း သိပ္​ျပႆ     နာ မဟုတ္​ဟု ထင္​မိသည္​။ ​ေမရီက​လည္​း လိုလိုလားလားပင္​ လက္​ခံသည္​။

​ေမရီ က နည္​းနည္​း​ေတာ့ ထူးျခားသည္​။ သူက ဆယ္​တန္​းနွစ္​နွစ္​က်၊ အသက္​က ၁၈ ေက်ာ္​​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။ စာ​ေမးပြဲက်သည္​ဆို​ေပမဲ့ အ​ေတာ္​ညဏ္​ထက္​သူျဖစ္​သည္​။ ၾကားရသည္​မွာ​ေတာ့ မိသားစု ျပသနာမ်ားျဖင္​့ အၿမဲစိတ္​ညစ္​​ေနရျပီး အ႐ြဲ႕တိုက္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ က်ရသည္​ဟု ၾကားသည္​။ က်မတို႔ နယ္​မွာက ​ေက်ာင္​းတက္​​ေနာက္​က်သျဖင္​့ ဆယ္​တန္​းနွစ္​နွစ္​က်ၿပီးမွ ​ေအာင္​လာ​ေသာ ​ေမရီနွင္​့ က်မက အသက္​တစ္​နွစ္​သာကြာသည္​။ အသက္​ ၁၈ ​ေက်ာ္​ ​ေမရီက က်မထက္​ ပိုညႇက္​သည္​။ က်မက​ေတာ့ ငယ္​စဥ္​က နယ္မွာ လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​ ​ေျပးလႊား​ေဆာ့ကစားခြင္​့ ရခဲ့သူမို႔ သန္​မာသည္​။ အၾကမ္းခံသည္​ဟု ​ေျပာရမည္​။ ​ေမရီ္​က​ မ်က္​နွာ​ေလးက​ေတာ့ ႏုႏုနယ္​နယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ သူ႔ပံုက ထက္​ျမက္​ပံု​ေပၚၿပီး အၿမဲတက္​ႂကြ​ေနသည္​။ သူ႔ထက္​ႀကီး​ေသာ ဂ်င္​းဂ်ာကင္​ အ​ေဟာင္​းျကီးကို မၾကာမၾကာ ဝတ္​တတ္​သည္​။ ဆံုးသြာ​းေသာ သူ႔အ​ေဖဟာဟုလည္​း ၾကားမိသည္​။ မ်က္​လံုး​ေတာက္​​ေတာက္​၊ အသားျဖဴျဖဴ၊ ႏုႏု နွင္​့ ဂ်ာကင္​ႀကီးၾကားမွာ တစ္​ကိုယ္​လံုး ျမဳပ္​ဝင္​​ေန​ေသာ ခပ္​စြာစြာ ​ေကာင္​မ​ေလး ​ေမရီကို က်မ သတိထားမိ​ေသာ္​လည္​း တရင္​းတနီွး​ေတာ့ မရွိလွ။ တကယ္​​ေတာ့ ​ေမရီ္ နွင္​့သာ မဟုတ္​။ တျခားသူမ်ားနွင္​့လည္​း သိပ္​တရင္​းတနွီး မရွိလွ။ က်မအတြက္​ သူငယ္​ခ်င္​းလို​ေရာ ရည္​းစားလု​ိ​ေရ ​ေပါင္​းလို႔ရသည္​့ ​ေမာင္​က အနားမွာ တစ္​ခ်ိန္​လံုး ရွိ​ေန၍ ျဖစ္​သည္​။

" ယြန္​း ဟုတ္​တယ္​မလား၊ အစ္​မက ​ေမရီ ပါ၊ ျမင္​​ေနက်​ေပမဲ့ တခါမွ ​ေသခ်ာမိတ္​မဆက္​ဖူးဘူး "  အခန္​းထဲ ​ေရာက္​​ေရာက္​ခ်င္​း ​ေမရီက နႈတ္​ဆက္​သည္​။ သူကသာ သူ႔ကိုယ္​သူ အမလို႔ နာမ္​စားသံုး​ေန​ေသာ္​လည္​း က်မ မ်က္​စိထဲ​ေတာ့ ​ေကာင္​မ​ေလး​ေသး​ေသး​ေလးသာ ျဖစ္​သည္​။

"ဟုတ္​. က်မ က ယြန္​း ပါရွင္​့၊ ​ေသခ်ာ မနႈတ္​ဆက္​ျဖစ္​​ေသးဘူး​ေနာ္​ "
" ဟုတ္​တယ္​ ယြန္​းက ​ေဘးမွာ ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​နဲ႔ အၿမဲ အလုပ္​ရႈပ္​​ေနတာ​ေလ၊ ရည္​းစားမဟုတ္​လား၊ သူ​ေရာ ပါမလာဘူးလား "

"​ေၾသာ ဟုတ္​တယ္​။ ​ေမာင္​က ​ေနသိပ္​မ​ေကာင္​းလို႔ လိုက္​မလာတာ၊ သူနဲ႔က က​ေလးဘဝတည္​းက တူတူ​ေလ "

​ေမရီက က်မကို ၿပံဳး၍သာ ၾကည္​့​ေနသည္​။ သူမရဲ႕ ၿပံဳး​ေနပံုက အဓိပၸာယ္​​ေဖာ္​ရခက္​သည္​။ ရုတ္​တရက္​ ရင္​ထဲမွ ထူးထူးျခားျခား လႈပ္​ရွားလာသည္​။ ဘာ​ေၾကာင္​့ရယ္​မသ္ိ။

အခန္​းထဲမွာ ပစၥည္​းမ်ား ​ေနရာခ်ၿပီး​ေတာ့ ​အလည္​အပတ္​ ခရီးစဥ္​က စ​ေခ်ၿပီ။
တ​ေန႔လံုး က်မ ​ေမရီနွင္​့ တူတူရွိ​ေနသည္​။ ​ရင္​ခုန္​စရာ၊ ​ေပ်ာ္​စရာဟု က်မ ခံစားမိသည္​။ ည​ေန​ေစာင္​း၍ အခန္​းျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့ ညစာမစားခင္​ ​ေရမိုးခ်ိဳး ၿဖီးလိမ္​းရသည္​။
​ေမရီက တူတူခ်ိဳးမလားဟု ​ေျပာ​ေတာ့ ခပ္​​ေအး​ေအးပင္​ ျငင္​းလိုက္​သည္​။ အရွက္​အ​ေၾကာက္​ႀကီး၍ ​ေရွးရိုးဆန္​လာ​ေသာ အ​ေမ၏ အုပ္​ထိန္​းမႈ ​ေအာက္​မွ က်မသည္​ မဟုတ္​မခံ၊ ​ေျပာရဲဆိုရဲ ရွိ​ေသာ္​လည္​း တခ်ိဳ႕နရာမ်ားတြင္​ အ​ေမ၏ နည္​းတူ ရွက္​႐ြ႔ံၿမဲ၊ ​ေရွးဆန္​ၿမဲပင္​။

​ေမရီက က်မကို အရင္​ခ်ိဳးခိုင္​းသည္​။ က်မ ​ေရခ်ိဳးသည္​က အ​ေတာ္​ျမန္​သည္​။ ​ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ​ေမရီဝင္​သည္​။ သူ​ေရခ်ိဳးခန္​းထဲ ဝင္​သြားၿပီဆို​ေတာ့ က်မလည္​း လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​ပင္​ အဝတ္​လဲသည္​။ ​ေပါ့​ေပါ့ပါးပါး ​အားကစားေဘာင္​းဘီရွည္​ ဝတ္​ၿပီး ဘယာကို ဝတ္​သည္​။ အ​ေပၚမွ ​ဝတ္​ရန္​ တီရွပ္​ တစ္​ထည္​ကို ယူလိုက္​ခ်ိန္​မွာပင္​ ဖ်တ္​ခနဲ ​ေရခိ်ိဳးခန္​းတံခါး ပြင္​့လာသည္​။

​ေမရီက သဘက္​​ကိုရင္​လ်ွားရင္​း တံခါးဝမွ ​ေန၍ က်မကို ​စိုက္​ၾကည္​့​ေနသည္​။ က်မစိတ္​ထဲ ဒုတိယအႀကိမ္​ ရင္​​ေတြခုန္​ၿပီး စိတ္​လႈပ္​ရွားလာျပန္​သည္​။ ​ေရငတ္​သလိုလို၊ အသက္​ရႈပ္​ ၾကပ္​သလိုလိုျဖစ္​သည္​။

​ေမရီက ​က်မ​ေဘးမွ ျဖတ္​ကာ ကုတင္​​ေပၚသို႔ သဘက္​ပတ္​လ်က္​ပင္​ လွဲခ်လိုက္​သည္​။ ဆံပင္​ဖ်ားမ်ားမွာ ​ေရစိုလ်က္​ရွိသည္​။

"ယြန္​းက ကိုယ္​လံုးလွတယ္​​ေနာ္​၊ ကစားထားတာလား၊ ခုလို အားကစား​ေဘာင္​းဘီပြနဲ႔ ဘယာနဲ႔ ဆို​ေတာ့ ၾကည္​့ရတာ လက္​​ေဝွ႔သမားႀကိီးက်​ေနတာပဲ "
​ေမရီကအိပ္​ယာ​ေပၚမွာ ပက္​လက္​လွန္​ကာ က်မ​ကို ​ေငးၾကည္​့ရင္​း​ေျပာသည္​။

အျပင္​မွာ ရုတ္​တရက္​ မိုး​ေတြ ႐ြာခ်လာသည္​။
မိုး​မ်ားက တဝုန္​းဝုန္​းနွင္​့၊ အိပ္​ယာ ​ေခါင္​းရင္​း ျပတင္​း​ေပါက္​မွ မိုးစက္​မ်ား ဝင္​လာသည္​။

" ဟယ္​ မိုးပက္​​ေနၿပီ၊ ​ေမရီ​ ​ေရ ျပတင္​း​ေပါက္​ ပိတ္​လိုက္​ပါဦး "
" အင္​့ဟင္​း... ​ေမရီ ကို္​​ယ္​​ေတြကိုက္​ၿပီး မလႈပ္​ခ်င္​ဘူး။ ယြန္​းပဲ ပိတ္​လိုက္​ပါကြာ...​ေနာ္​ "

က်မလည္​း အိပ္​ရာ​ေပၚ အပ်င္​းတစ္​​ေန​ေသာ ​ေမရီကို တခ်က္​ၾကည္​့ကာ အိပ္​ယာ​ေပၚသို႔ ကုန္​းတက္​ၿပီး ​ေမရီ႕ကို ​ခြမိုးလ်က္​ပင္​၊ လက္​ကို ဆန္​႔ထုတ္​၍ မွန္​တံခါးကို ဆြဲပိတ္​သည္​။
" ဒီည​ေတာ့ မိုး​ေအး​ေအးနဲ႔ ​ေကြးၿပီ​ေလ၊ အဲကြန္​း​ေတာင္​မလို​ေတာ့ဘူး "

လက္​ကို ရုတ္​၍ ​ေရွ႕သို႔ ဒူး​ေထာက္​ကာ ကုန္​းထား​ေသာ ခါးကို ​ေနာက္​သို႔ ​ေ႐ႊ့ရင္​း​ေျပာသည္​။

" ​ေနာ႔ ​ေမရီ "

​ေမရီက ဘာမွ ျပန္​မ​ေျပာ၊ က်မ ငံု႔ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ​ေမရီက က်မ​ေအာက္​မွ ​ေန၍ က​်မကို ရီ​ေဝ​ေဝ ​ေမာ့ၾကည္​့​ေနသည္​။ က်မက သူ႔ကို အ​ေပၚမွ မိုး၍ ​ေလးဘက္​ ခြလ်က္​သား၊ ​ေမရီက ​ေခါင္​းကို ​ေဘးသို႔ ​ေစာင္​းၿပီး က်မ လက္​​ေမာင္​းမ်ားကို ပြတ္​သပ္​သည္​။

" ယြန္​းရဲ႕ လက္​​ေမာင္​း​ေတြက သန္​တယ​္​​ေနာ္​၊ ကစားလား ယြန္​း "
" ​ေထြ​ေထြထူးထူး​ေတာ့ မကစားပါဘူး။ ဒီတိုင္​း အိမ္​အလုပ္​​ေတြ ဝိုင္းလုပ္​​ေပးရလို႔​ေနမွာ၊ ​အ​ေဖက စည္​းကမ္​းႀကီးတယ္​၊ မိန္​းမပီသမွ ႀကိဳက္​တာ၊ ​ေမရီ႕ ​အ​ေဖက​ေရာ "

က်မ မရည္​႐ြယ္​ပဲ ​ေမးၿပီးမွ ရုတ္​တရက္​ အမွားႀကီးလုပ္​လိုက္​မိၿပီဟု သိလိုက္​ရသည္​။ ​ေမရီ႕ အ​ေဖက ဆံုးသြားၿပီပဲ။ သူ႔အ​ေဖ​ေသဆံုးကမွဴက သူတို႔ မိသားစုတြင္​း အရႈပ္​အ​ေထြး​ေပါင္​းမ်ားစြာ​ ျဖစ္​​ေစခဲ့သည္​​ေဘ။  က်မ အလန္​႔တၾကား ငံု႔ၾကည္​့လိုက္​မိ​ေတာ့ ​ေမရီမွာက်မ လက္​​ေမာင္​း​ေတြကို တို႔ထိထားလ်က္​ကပင္​ ၾကက္​​ေသ​ေသ​ေနဟန္​ျဖင္​့ က်မကို ​ေမာ့ၾကည္​့​ေနျပန္​သည္​ ။ မ်က္​လံုး အိမ္​ထဲတြင္​ မ်က္​ရည္​မ်ား ​ေဝ့တက္​လာသည္​ဟု ထင္​မိသည္​။

" အို .. ​ေမရီရယ္​.. ​ေမရီ ​ေဆာရီးပါ၊ က်မ မရည္​႐ြယ္​ပါဘူး "
​ေမရီက က်မကို ​ေငးၾကည္​့​ေနဆဲ ျဖစ္​သည္​။ ​​ေမရီ႕ပါး​ေလးကို က်မ အသာအယာ ကိုင္​လိုက္​သည္​။ လက္​မျဖင္​့ ​စီးက်လာ​ေသာ မ်က္​ရည္​စက္​ကို ပင္​့သုတ္​လိုက္​သည္​။
​ေမရီရယ္​ ​ေမရီ႕ နွဖူး​ေလးကိုက်မ ဖြဖြ​ေလး နမ္​းလိုက္​သည္​။ ​ေနာက္​ ပါးကို  ​ေမႊးသည္​။
ဘာရည္​႐ြယ္​ခ်က္​မွ မရွိ၊ သည္​အတိုင္​း​ ​ေမရီ႕ကို ခံစားရ သက္​သာ​ေစရန္​သာျဖစ္​သည္​။

ပါ​း​ေလးကို ​ေမႊးၿပီး ​ေမရီ႕ကို ငံု႔ၾကည္​့မိသည္​။ ​ေမရီ႕မ်က္​လံုး​ေလးမ်ား​ေမွးစင္​း​ေနသည္​။ က်မ စိတ္​ထဲတတိယ အႀကိမ္​​ေျမာက္​ ရင္​​ေတြ ခုန္​လာျပန္​သည္​။
​ေမရီက က်မကို လက္​​ေမာင္​းကို ထိထား​ေသာ သူ႔လက္​ကို ​ေျမာက္​ကာ က်မလည္​ပင္​းကို သိုင္​း၍ ​ေနာက္​တစ္​ဖက္​ျဖင့္​ ​ေက်ာ​ေနာက္​မွ သိုင္​းယူကာ က်မကို သူ႔မ်က္​နွာဆီ ဆြဲခ်သည္​။

" ဟင္​့အင္​း အဲ့ဒိ့လို မဟုတ္​ဘူး​ေလ၊ မဟုတ္​ဘူး "
က်မ စိတ္​ကမွ အသံကုန္​​ေအာ္​ဟစ္​​ေန​ေသာ္​လည္​း အသံမ်ားက လည္​​ေခ်ာင္​းထဲတြင္​သာ ​တစ္​​ေနသည္​။
မွန္​ျပတင္​း​ေပါက္​ကို မိုးစက္​​ေတြ တဝုန္​းဝုန္​း ရိုက္​သံ​ေတြၾကားတြင္​ ​ေမရီ႕ ညည္​းသံထြက္​လာသည္​။
က်မ နႈတ္​ခမ္​းမ်ားက တသက္​တာတြင္​ အႏူးည႔ံဆံုးရ အခ်ိဳၿမိန္​ဆံုး အရာတစ္​ခုကို ခံစား​ေနသည္​။ ပါးျပင္​မွ လည္​ကုပ္​၊ ထိုမွတဆင္​့ ​ေမရီ႕ လက္​​ေခ်ာင္​းမ်ားက က်မ​ေက်ာ​ေပၚတြင္​ ​ေလွ်ာက္​သြား​ေနၿပီး က်မ ဘယာခ်ိတ္​ကို လွမ္​းကိုင္​လိုက္​သည္​။

" ကလစ္​၊ ကလစ္​ " တံခါး လက္​ကိုင္​လွည္​့သံ​ေၾကာင္​့ က်မ ထူူပူသြားမိၿပီး ​ေမရီ႕ကို တြန္​းဖိခ်ကာ အျမန္​ထရပ္​ၿပီး ​နီးရာအဝတ္​တစ္​ခုကို ဆြဲယူသည္​။

" ​ေဟ့ တို႔ ဝင္​လာမယ္​​ေနာ္​ "တံခါးက ဟလာၿပိီး အဖြဲ႕​ေခါင္​း​ေဆာင္​ သီရိ အသံက ထြက္​လာသည္​။ ​မ​ေရွးမ​ေနွာင္​းမွာပင္​ သီရိ လူကိုယ္​တိုင္​ အခန္​းထဲ ​ေရာက္​လာသည္​။

" ဟိတ္​ ဘာ​ေတြ လုပ္​​ေနၾကတာလဲ၊ မၿပီးၾက​ေသးဘူးလား၊ ညစာစားဖို႔ လူစံု​ေနၿပီ " သီရိက စပ္​ၿဖဲၿဖဲျဖင္​့ ​ေျပာသည္​။ သူ႔မ်က္​နွာမွာ မခ်ိဳမခ်ဥ္​ ျဖစ္​​ေနသည္​ဟု က်မ စိတ္​ထဲ ထင္​မိသည္​။ က်မ မ်က္​နွာမွာ ထူပူ​ေနၿပီး ​ေခါင္​းႀကီး ႀကီးလာကာ ​ေပါက္​ကြဲထြက္​​ေတာ့မည္​ဟုခံစား​ေနလ်က္​ကပင္​ မသိသာဖူးဟု ​ေမ်ွာ္​လင္​့လ်က္​

" အင္​း က်မက ၿပီးၿပီ၊ ​မ​ေမရီ​ေလ ၊သူ ​ေခါင္​းဆံပင္​​ေတြ မ​​ေျခာက္​​ေသးလို႔ ကူညီ​ေပး​ေနတာ "

"အင္​း..ဟုတ္​တယ္​။ အမ ဆံပင္​​ေတြ​ေျခာက္​ေအာင္​လုပ္​ၿပီး ျမန္​ျမန္​ ဆင္​းခဲ့မယ္​​ေနာ္​ " ​ေမရီကပါ သဘက္​ ရင္​လ်ားျဖင္​့ ကုတင္​​ေပၚ ထိုင္​​ေနရင္​း ဝင္​​ေျပာသည္​။ ​ေမရီ ဘယ္​တုန္​းကပင္​ ထထိုင္​လိုက္​မွန္​း က်မ မသိလိုက္​။

သီရိ ထြက္​သြားသည္​နွင္​့ က်မ အရုပ္​ႀကိဳးပ်က္​ ထိုင္​ခ်လိုက္​မိသည္​။ သီရိ သီရီ ၊ အဖြဲ႕​ေခါင္​း​ေဆာင္​ သီရိ၊ သီရိ အဖြဲ႕​ေခါင္​း​ေဆာင္​ ျဖစ္​​ေနရျခင္​းမွ စပ္​စုတတ္​ျခင္​း၊ စကားမ်ားျခင္​း၊ သတင္​းစံုျခင္​း၊ ဖင္​​ေပါ့၍ ခိုင္​း​ေကာင္​းျခင္​းတို႔​ေၾကာင္​့ ျဖစ္​သည္​။
ခု သူက်မတို႔ကို ျမင္​သြား​သလား၊ မျမင္​ဖူးလား က် မ မသိ၊ တံခါး​လက္​ကိုင္​ကို လွည္​့သံ ၾကားၾကားျခင္​း ထထိုင္​ လိုက္​သည္​မွာ ​ေသခ်ာ​ေသာ္​လည္​း သူအျပင္​က ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့ ​​ေနမလားဟု ​ေတြးမိသည္​။

​​ေခ်ာင္​ၾကည္​့​ရင္​​ေရာ၊ က်မ တို႔ မ​ေတာ္​တဆ နမ္​းမိျခင္​းသာ ျဖစ္​သည္​ဟု ​ေျပာမည္​။ ဟုတ္​သည္​။ တကယ္​လည္​း မ​ေတာ္တဆျဖစ္​ၿပီး စကၠန္​႔ပိုင္​​း​ေလာက္​သာ ၾကာခဲ့သည္​။ ​​ေမရီ႕ကို က်မ စူးစူးရဲရဲ ၾကည္​့မိသည္​ဟု က်မထင္​သည္​။ ​ေမရီက ဂါဝန္​ ပြပြကို ​ေကာက္​စြပ္​ၿပီး တံခါးဝကို ​ေလ်ွာက္​သြားသည္​။

" ​ေမရီ.. ​ေလ်ွာက္​မ​ေျပာနဲ႔​ေနာ္​ " က်မက အံႀကိတ္​သံျဖင္​့ သတိ​ေပး​ေတာ့ ​ေမရီက အင္​းပါ ဟု စိတ္​မပါလက္​မပါ ​​ေျပာၿပီး ထြက္​သြားသည္​။

ညစာစားပြဲတြင္​အားလံုး လူစံု​ေနၿပီမို႔ အားလံုး၏ မ်က္​လံုးမ်ားက ​ေနာက္​ဆံုးမွ ဝင္​လာ​ေသာ က်မနွင္​့ ​ေမရီ နွစ္​​ေယာက္​ဆီသာ ​ေရာက္​​ေနသည္​။

က်မပဲ စိတ္​ထင္​၍လား မသိ၊ အားလံုးက စပ္​ၿဖဲၿဖျဖစ္​​ေနသည္​။ အထူးသျဖင္​့ ​ေယာက်္​ား​​ေလးမ်ားက အလြန္​ရယ္​စရာ​ေကာင္​း​ေသာ တစ္​ခုခုကို ခ်ဳပ္​တည္​းထားရဟန္​ျဖင္​့ ၿပီတီတီ ျဖစ္​​ေနၿပီး မိန္​းက​ေလးမ်ား အခ်င္​းခ်င္​း တီးတိုးတီးတိုးလုပ္​​ေနသည္​။

" ဟာ ဒီအတြဲ ​ေနာက္​က်လွခ်ည္​လား၊ ဘာ​ေတြ လုပ္​​ေနၾကတာလဲ " ဘယ္​သူ႔ဆီကမွန္​း က်မ သတိမထားမ​ိ​ေသာ ​ေယာက်ာ္​း​ေလး အသံတစ္​သံထြက္​လာၿပီး ဝါးခနဲ ရယ္​သံ အၿပံဳလိုက္​ႀကီး ထြက္​လာသည္​။

က်မ တစ္​ကိုယ္​လံုး ပူသထက္​ ပူလာၿပီး အ​ေငြ႕ပ်ံ​ေတာ့မည္​ဟု ထင္​မိသည္​။ စိတ္​​​ေတြ ရႈပ္​​ေထြးလာၿပီး ​ဘာကို ​ေဒါသထြက္​မွန္​း မသိထြက္လာသည္​။
က်မကိုယ္​က်မလား၊ ​ေမရီ႕ကိုလား၊ ႐ြာခ်လာသည္​့ မိုးလား၊ သီရိလား၊ ရယ္​​ေနၾကသည္​့ လူ​ေတြလား။
ညစာစားပြဲက တစ္​သက္​တာတြင္​စိတ္​အဆင္​းရဲ ရဆံုးညစာစားပဲြ ျဖစ္လာသည္​။
​ေျပာသမ်ွ စကားလံုးတုိင္​း၊ ​လုပ္​သမ်ွ အျပဳအမူတို္​င္​းသည္​ က်မနွင္​့ ​ေမရီတို႔ ကိစၥကို သီရိက ျမင္​သြားၿပီး အားလံုးကို ​ေျပာျပလိုက္​၍ က်မတို႔ ​ေစာင္​း​ေျမာင္​း ​ေလွာင္​​ေျပာင္​​ေနသည္​ဟုသာ ထင္​​ေနမိသည္​။

အင္​မတန္​စည္​းကမ္​းႀကီး၍ မဟာပုရိသ ဝါဒရွင္​ျဖစ္​​ေသာ အ​ေဖ့ကိုလည္​း မ်က္​လံုးထဲ ျမင္​လာမိ၍ က်မ စိတ္​ထဲ ​ေၾကာက္​လန္​႔လာသည္​။ ငယ္​စဥ္​ နယ္​မွာ ​ေနတုန္​းက မီး​ေသြးဆိုင္​ဖြင္​့ထား​ေသာ ​ေယာက်ာ္​းလ်ွာတစ္​​ေယာက္​ တရက္​ အိမ္​အျပန္​လမ္​းတြင္​ သူနဲ႔ အတူ​ေပါင္​းသင္​းလ်က္​ရွိ​ေသာ ​ေယာက်ာ္​း​ေလးသူငယ္​ခ်င္​းအုပ္​စုထဲမွ သံုး​ေယာက္​က သူ႔အား မုဒိမ္းက်င္​့ၿပီး ရက္​ရက္​စက္​စက္​ သတ္​ျဖတ္​ခဲ့ၾကသည္​ကို ျပန္​အမွတ္​ရသည္​။ သူ အသတ္​ခံရ​ေတာ့ သနား​ေသာ  လူမ်ားထက္​ အျပစ္​တင္​သူမ​်ားက ပိုမ်ားခဲ့သည္​။
ထိုလူမ်ားထဲတြင္​ က်မ ​အ​ေဖက ထိပ္​ဆံုးက ျဖစ္​သည္​။

မိန္​းက​ေလးတန္​မဲ့ ​ေယာက်္​ားတရံုးရံုးနဲ႔ ​ေနတယ္​။
သဘာဝကို လြန္​ဆန္​တယ္​။ မိန္​းမက မိန္​းမပဲ ခု​ေတာ့ ခံရၿပီမလား၊ စသျဖင္​့ အမ်ိဳးစံု​ေန​ကာ အဓိကက​ေတာ့ မိန္​းမျဖစ္​ၿပီး သဘာဝကို လြန္​ဆန္​၍ သည္​လို အျဖစ္​ဆိုးနဲ႔ ႀကံဳရသည္​ဟု က်မအား ဆံုးမခဲ့သည္​။ က်မကိုယ္​တိုင္​လည္​း ထိုအတိုင္​းပင္​ လက္​ခံထားခဲ့သည္​။ ​​ေရွးရိုးစြဲ အတၱႀကီး​ေသာ အ​ေဖသည္​ အ​ေမ့ကိုလည္​း သူ႔စိတ္​တိုင္​းက် ပံုသြင္​းၿပီး က်မအားလည္​း သူ႔သ​​ေဘာအတိုင္​း ​ေန​ေစခဲ့သည္​။

ခု​ေတာ့ က်မကပါ မိန္​းမခ်င္​းနမ္​းခဲ့သတဲ့။ အ​ေဖမ်ားသိရင္​ ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​ ​ေဒါသထြက္​မလဲဟု က်​မ​ေတြးရင္​း ​ေက်ာထဲ စိမ္​့လာသည္​။

​ေမရီ႕ကို ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့​ေမရီက ​ေခါင္​းႀကီး ငံု႔လ်က္​ အစားသာ တြင္​တြင္​စား​ေနသည္​။ ထိုည အခန္​းထဲ ျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့ နွစ္​​ေယာက္​သား ​ေက်ာခိုင္​းကာ ကိုယ္​စီ အိပ္​ရာဝင္​ခဲ့သည္​။

မီးမ်ားပိတ္​၍ ​ေမွာင္​မဲ​ေန​ေသာ အခန္​းထဲတြင္​ မိုးသံတ​ေျဖာက္​​ေျဖာက္​သာ ၾကား​ေနရသည္​။
​အ​ေမွာင္​ထဲကို ​ေငးရင္​း ဒီ​ေန႔ျဖစ္​ခဲ့တာ​ေတြကို စဥ္​းစားမိသည္​။ ​ထိုအခ်ိန္​က က်မစိတ္​​ေတြ ဘယ္​လိုျဖစ္​​ေနခဲ့သလဲဟု ျပန္​​ေတြးသည္​။ ​ေၾကာက္​စရာ​ေကာင္​း​ေလာက္​​ေအာင္​ပင္​ က်မ ကိုယ္​တိုင္​က စိတ္​အားထက္​သန္​​ေနခဲ့သည္​။ ​ေမာင္​နွင္​့ အတူ ရွိ​ေနစဥ္​က ခံစားမႈမ်ိဳးမဟုတ္​၊ ​ေမာင္​ က်မ လက္​ကိုကိုင္​တဲ့အခ်ိန္​တိုင္​း၊ ​ေ​ပြ႕ဖက္​သည္​့အခါတုိင္​း၊ ​ေနာက္​ဆံုး နမ္​းရန္ႀကံခဲ့သည္​့အခါမ်ိဳး ထိုအခါမ််ဳိးတိုင္​း စိတ္​ရႈပ္​ရသည္​။ မသိစိတ္​က မနွစ္​ၿမိဳ႕၊ ခု​ေတာ့ က်မကိုယ္​တိုင္​က လိုလိုလားလား ျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​။

​အ​ေမွာင္​နွင္​့ က်င္​့သားရလာသည္​နွင္​့ အမ်ွ အခန္​းထဲရွိ အရာမ်ားကို တျဖည္​းျဖည္​း သဲကြဲလာသည္​။
​ေက်ာခိုင္​း​ထား​ေသာ ​ေမရီ႕ကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ​ေမရီက ကုတင္​အစြန္​းထိ ​ေရာက္​​ေနကာ ​ေက်ာခိုင္​း၍ ​ ​ေကြး​ေကြး​ေလး အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနသည္​။ သူ႔ခႏၶာ​ေလးမွာ နိမ္​့လိုက္​ ျမင္​့လိုက္​ျဖင္​့ ခပ္​မွန္​မွန္​ အသက္​ရႈ​ေနၿပီး အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနပံုရသည္​။

​ေသး​ေသး​ေကြး​ေကြး ​ေမရီ​ေလးနွင္​့ ည​ေနက နမ္​းခဲ့​ေသာ အ​ေၾကာင္​း​ေတြးမိခဲ့​ေသာအခါ က်မ ရင္​​ေတြ ပူလာၿပီး ​ေရငတ္​သလိုလိုျဖစ္​လာသည္​။ က်မ၏ ဘဝတြင္​ ပထမဆံုး အနမ္​းသည္​ အျခားမိန္​းမ​တစ္​​ေယာက္​ အတြက္​ ျဖစ္​​ေနသည္​။ ​ေမာင္​နွင္​့ပင္​ တခါမွ မခံစားရဖူး​ေသာ ခံစားမႈကို အ​ေတြးျဖင္​့ပင္​့ တလိမ္​့လိမ္​့​ေန​ေအာင္​ ခံစား​ေနသည္​။ ခႏၶာကိုယ္​တြင္​း ​တ​စ္​​ေနရာမွ ဆူဆူညံညံ​ေအာ္​ဟစ္​ လ်က္​ရွိျပ​ီး ​ေမရီ႕ကို ​ေပြ႕ဖက္​ပစ္​ရန္​၊ နမ္​းရွံု႔ပစ္​ရန္​ ​ေအာ္​ဟစ္​ အမိန္​႔​ေပးလ်က္​ရွိသည္​။

"ဟင္​့အင္​း လံုးဝ အဲ့လို မျဖစ္​​ေစရဘူး " တစ္​​ေယာက္​တည္​း စိတ္​ထဲမွ က်ိတ္​သႏၵိဠာန္​ခ်ၿပီး အိပ္ယာထဲကေန ထြက္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သည္။ လက္ေဆးကန္က ေရေတြ တဆံုးထိဖြင့္ခ်ၿပီး မ်က္နွာကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေရနဲ႔ ပင့္ရိုက္မိသည္။

မွန္ထဲက ေရေတြစိုေနတဲ့ က်မကို ၾကည့္မိသည္။ မ်က္ခံုး ခပ္ထူထူ၊ ဆံပင္ ရွည္ရွည္ ထူထူႀကီးက တခါမွပင္ ေဆးမဆုိးဖူး။ အသားလတ္လတ္၊ အညာသူ မ်က္နွာေပါက္နွင့္က်မ၊ မွန္ထဲမွ ျမင္ေနရေသာ က်မက အလြန္ မိန္းမဆန္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းသည္ဟု က်မ ထင္သည္။ ဒီလိုလူက ညေနခင္းကပင္ မိန္းမခ်င္းနမ္းခဲ့သည္မွာ မျဖစ္နိုင္။ က်မသည္ မိန္းမခ်င္းနွစ္သက္သူ တစ္ေယာက္မဟုတ္။

က်မစိတ္ေတြက က်မကိုယ္က် မသိလိုက္ခင္မွာပင္ ေမရီနွင့္ နမ္းခဲ့သည့္ အျဖစ္အပ်က္ကို ေတြးမိေနျပန္သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေမရီနွင့္ တေန႔လံုး အတူတူ ရွိကာ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရပံုမ်ားကို သတိရလာျပန္သည္။ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့၊ ၾကည္ႏူးခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး နမ္းမိစဥ္ စကၠန္႔ပိုင္ေလးမွာတင္ က်မရင္ေတြ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ စိတ္လႈပ္ရွား ေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့သည္။

မဟုတ္တာ ဒါက်မ ပထမဆံုးအနမ္းခံလိုက္ရလို႔ စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္တာ။ စိတ္လႈပ္ရွားမိတာ၊ မိန္းကေလးတိုင္း ပထမအနမ္းမွာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ၾကမွာပဲ..က်မေတြးမိျပန္သည္။
ဒါျဖင့္ က်မက ဘာလု႔ိ မိန္းမခ်င္းနမ္းခဲ့တာလည္း ?
ဟင့္အင္း က်မ အျပစ္မဟုတ္၊ ေမရီက ဆြဲေဆာင္၍သာ ျဖစ္သည္။

ေမရီ က က်မကုိ တစ္ခုခုျဖင့္ ဆြဲေဆာင္တာ ျဖစ္နိုင္သည္။ ေသြးရိုးသားရိုးသာဆိုလ်ွင္ အေဖအလြန္ ရွံု႔ခ်ေသာ၊ က်မကိုယ္တိုင္လည္း မနွစ္သက္ေသာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကပါ အားမေပးေသာ မိန္းမခ်င္း ႀကိဳက္သူတစ္ေယာက္ မျဖစ္လာနိုင္ပါ။

က်မ စိတ္ေတြ ရႈပ္ေထြးသထက္ ရႈပ္ေထြးလာၿပီး ဘာကို အလိုမက်မွန္းမသိ၊ အလိုမက်ျဖစ္လာသည္။
အေပၚသြားနွင့္ ေအာက္သြား အခ်င္းခ်င္း ထိၿပီးသြားဖံုးထဲ ကြၽံဝင္မတတ္ အံကို ႀကိတ္ၿပီး လက္ဖေနာင့္ထဲသို႔ လက္သည္းမ်ား စိုက္ဝင္သည္ အထိ လက္သီးကို ဆုပ္ထားမိသည္။

က်မ သည္ သာမန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၊ အခ်ိန္တန္လ်ွင္ ေမာင္နွင့္လက္ထပ္မည္။ က်မကိုက်မ အားေပးၿပီး သန္႔စင္ခန္း အျပင္သို႔ ျပန္ထြက္လာသည္။
အခန္းထဲတြင္ မီးျပန္လင္းေနၿပီး ေမရီက က်မကို ထူးဆန္းေသာ အၾကည့္ တစ္မ်ိဳးျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။
တစ္ခုခုကုိ ေတာင့္တေနသေယာင္၊ ဖိတ္ေခၚေနသေယာင္ျဖင့္ က်မကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ဟင္ ဒီမိန္းမ လုပ္ျပန္ၿပီ။ က်မရဲ႕ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေဒါသေတြ သူ႔အေပၚ ခ်က္ခ်င္းေရာက္ကုုန္သည္။ ပထမတစ္ခါနွင့္ပင္ လံုေလာက္ေနၿပီကို ထပ္ၿပီး ျမဴဆြယ္ေနၿပီ။

" နင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ ေျပာ" က်မက အံႀကိတ္သံ ခပ္မာမာျဖင့္ ေျပာရင္း လက္မွလည္း အိပ္ယာေပး ထိုင္ေနေသာ ေမရီ႕ကိုတြန္းလိုက္မိသည္။ အသံမက်ယ္ေစရန္ေတာ့ သတိထားရသည္။ ေဘးခန္းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ား နိုးလာ၍ မျဖစ္ေပ။

ေမရီမွာ ထိုင္ေနလ်က္မွ ေနာက္သို႔ ယိုင္သြားၿပီး က်မကို အံ့အားသင့္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ျပန္ၾကည့္သည္။
" ယြန္း.. ယြန္း ဘာျဖစ္တာလဲ.. ေမရီကေလ... "
" ေတာ္ေတာ္.. နင္ပိတ္ထား၊ ငါ ေျပာမယ္ ေသခ်ာနားေထာင္၊ ညေနက ကိစၥက မေတာ္တဆ ျဖစ္သြားတာ၊ ငါက မိန္းမခ်င္း မႀကိဳက္တတ္ဘူး။ အဲ့တာမ်ဳိးကိုလည္း ႐ြ႕ံတယ္၊ သဘာဝကို လြန္ဆန္တာ ၊ ငါ့ကို ျမဴဆြယ္တဲ့ နင္ကလည္း ေအာက္တန္းက်တယ္ ၊ နင့္လုပ္ရပ္ေတြ ဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္ေတာ့၊ မဟုတ္ရင္ အားလံုးကို ငါေျပာၿပီး နင့္ကို ငါ အရွက္ခြဲ ျပမယ္ "

က်မကိုယ္က်မ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ က်မ ရိုင္းစိုင္းေနသည္။ က်မ သစၥာဆိုဝံ့ပါသည္။ က်မ ေမရီ႕ကို မမုန္းပါ၊ ထို႔အတူ မနာၾကင္ေစခ်င္ပါ။ က်မ တကယ္မုန္းသည္မွာ မိန္းမခ်င္း နမ္းမိခဲ့ေသာ ကိစၥနွင့္ ထိုကိစၥကို သူမ်ားေတြ သိကုန္မည္ကိုပင္ ျဖစ္သည္။ က်မ အရမ္းလြန္ေနၿပီဆိုတာလည္း က်မသိသည္။ နင္ေတြငါေတြနဲ႔ က်မအရိုင္းျဖစ္လာေနသည္။

" ေကာင္းၿပီေလ " ေမရီ႕ မ်က္နွာထားမွာ ရုတ္တရက္ ေျပာင္းသြားေတာ့ က်မ အံ့ၾသသြားသည္။ တကယ္ေတာ့ ဆံုးသြားေသာ အေဖ၏ ဂ်ာကင္အႀကီးႀကီးကို ဝတ္တတ္ေသာ ျဖဴျဖဴေသးေသး ေမရီမွာ ေပေပေတေတ ေနတတ္ ၿပီး ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္တတ္တာ က်မေမ့ေနသည္။ က်မ စိတ္ထဲညေနက အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္ေလး လွန္ၿပီး မ်က္ရည္ဝဲေနေသာ ေမရီကသာ လႊမ္းမိုးထား၍ ျဖစ္သည္။

" ရတယ္ ယြန္း၊ ရတယ္၊ မေတာ္တဆပဲ ၿပီးၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ ေမရီက စၿပီး ဆြဲေဆာင္တယ္၊ ေအာက္တန္းက်တယ္လို႔ေတာ့ မစြပ္စြဲပါနဲ႔၊ ခ်ိတ္ ခ်ိတ္ ခ်င္းမွခ်ိတ္တာ။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမခ်င္းျကိဳက္တာ ႐ြံတယ္ဆိုတာေရာ ေသခ်ာရဲ႕လား၊ ေသခ်ာ ျပန္ေမးၾကည့္ပါဦး၊ ေမရီနဲ႔ တေနကုန္ အတူူတူရွိခဲ့တာေတြ မေပ်ာ္ဘူးလား၊ ေမရီ ထင္ခဲ့တာ ယြန္းကလည္း ေမရီ႕ကို စိတ္ဝင္စားတယ္လို႔ ထင္ေနခဲ့တာ "
ေမရီက အစပိုင္းတြင္ ေလသံမာသြားၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေပ်ာ့ေျပာင္းလာသည္။

"ဟင့္အင္း.. ေဆာရီးပါ ေမရီ၊ က်မက ေမရီ ထင္သလို မဟုတ္ပါဘူး "  အသံကို အတတ္နိုင္ဆံုးႀကိဳးစားထိန္းရင္း  ကုတင္ေပၚသို႔တက္ကာ နံရံထိတိုးကပ္ၿပီး ေမရီ႕ကို ေက်ာခိုင္းကာ လွဲခ်လိုက္သည္။

"ဂြတ္နိုက္ပါ ေမရီ"

မနက္မိုးလင္း၊ စားေသာက္၊ ဖီးလမ္းျပင္ဆင္ ထုပ္ပိုးၿပီး ကားေပၚတက္သည္ထိလည္း စကားမေျပာ၊  တေန႔လံုးလည္း ေမရီနွင့္ ခပ္ခြာခြာ သာေနခဲ့သည္။ ညေနေစာင္း၍ ရန္ကုန္ျပန္ရင္ တညလံုးကားစီးရမည့္ အခ်ိန္တြင္ က်မက အတင္းပင္ သီရိနဲ႔ ေမရီကို ေနရာလဲခိုင္လိုက္သည္။ ေမရီက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ  အသာတၾကည္ လဲေပးလိုက္သည္။

သီရိက အံ့ၾသေနၿပီး ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဟု ေမးသည္။
က်မက ဒီလိုပါပဲဟု ေျပာရင္း ခပ္မဆိတ္သာ ေနလိုက္သည္။

ကားကပုဂံမွထြက္လာေတာ့ ညေန ၆နာရီေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကားထြက္သည္နွင့္ က်မ အေတြးေတြ ေတာင္စဥ္ေရမရာ ျဖစ္ေနသည္။ က်မ လူသိမခံနိုင္။ က်မကိုယ္က်မ ကာကြယ္ရမည္။
က်မလည္း မိုက္မဲစြာျဖင့္ပင္ သီရိ႕အား ေမရီသည္ မိန္းမခ်င္းႀကိဳက္တတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ က်မအားျမဴဆြယ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ မေန႔က သီရိသာ မလာရင္ က်မ ဘဝေတာ့ တစ္ခုခုျဖစ္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း လီဆယ္၍ ေျပာခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔အတြက္ အျပစ္မကင္းဟုလည္း ခံစားရသည္။

" က်မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ေမရီရယ္၊ က်မ ေမရီ႕ကုိ မုန္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မကိုယ္ က်မ ကာကြယ္ခ်င္ရံုပါ။ တကယ္လို႔ မေနကအျဖစ္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ျမင္ခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္ေနရင္ က်မအလိုမပါပဲ ေမရီဆြဲေဆာင္တယ္လို႔ ထင္ေအာင္ပါ၊ က်မကို နားလည္ေပးပါ ေမရီ " က်မစိတ္ထဲမွေန၍ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နွစ္သိမ့္ျခင္းလား၊ ေမရီ႕ကို ေတာင္းပန္ျခင္းလား မသဲကြဲေသာ အေတြးေတြ တလမ္းလံုး ေတြးလာခဲ့သည္။

မနက္အေစာပိုင္း ရန္ကုန္ျပန္ရာက္လာၿပီး အိမ္ျပန္ရာက္ေတာ့ က်မ တစ္ခ်ိဳးတည္း အိပ္လိုက္မိသည္။ အိပ္ေနရာက နိုးေတာ့ ေနလည္း အေတာ္ျမင့္ၿပီ။ အေမက အခန္းတံခါးကို ခပ္ဖြဖြ ေခါက္ရင္း ေမာင္ေရာက္ေနေၾကာင္း ေျပာသည္။ က်မ ေမာင့္ကို ခ်စ္သူအေနျဖင့္ စိတ္ထဲ သိပ္မလိုလားလွေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းအေနျဖင့္ အားကိုးဆဲ ယံုၾကည္ဆဲ ျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ပုဂံတြင္ ျဖစ္ခဲ့သမ်ွမ်ားကိုမေျပာခဲ့မိခဲ့။ ၁၅မိနစ္ေလာက္ပင္ စကားေျပာၿပီး အလိုက္တသိပင္​ ေမာင္ျပန္သြာခဲ့သည္ ။ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး နက္ျဖန္ သင္တန္းအတြက္ျပင္ဆင္ရသည္။ ေမရီေရာ ဘာလုပ္ေနမည္လဲဟုေတြးမိသည္​။

​ေတြးရင္​း ​ေမရီ႕ကို လြမ္​းလာသလုိ၊ ၾကည္​ႏူးလာသလို ျဖစ္​လာ၍ ​ေခါင္​းကို ယမ္​းၿပီး အ​ေတြး​ေတြကို ​ေမာင္​းထုတ္​လုိက္​ရသည္​။

​ေနာက္​​ေန႔ မနက္​က် စိတ္​ပင္​ပန္​း လူပင္​ပန္​းၿဖင္​့ အိပ္​ယာထ​ေနာက္​က်ၿပီး သင္​တန္​း​တစ္​ခ်ိန္​​ကုန္​မွ ​ေရာက္​သြားသည္​။ ​သင္​တန္​းခန္​းမထဲ ​ေရာက္​သည္​နွင္​့ မွားယြင္​း​ေနသည္​ဟု ခံစားရသည္​။ အားလံုးရဲ႕ မ်က္​လံုးကကိ္ုယ႔္​ဆီမွာ။ တခ်ိဴ႕က သနားသ​​ေယာင္​၊ တခ်ိဴ႕က စပ္​ၿဖဲၿဖဲ မထီတရီ။ ရုတ္​တရက္​ မ်က္​စိ​ေရွ႕တည္​့တည္​့မွ အရိ္ပ္​တစ္​ခု အရွိန္​ျပင္​းျပင္​းျဖင္​့ က်မဆ​ီ ဦးတည္​လာသည္​။

​ေမရီ ျဖစ္​သည္​။ ​ေမရီက သူဝတ္​​ေနက် သူ႔အ​ေဖဂ်ာက္​ အႀကီးႀကီးကိုဝတ္​ထားၿပီးမ်က္​လံုးမ်ားက စူးရဲ​ေနကာ က်မဆီကို မာန္​ျဖင္​့ ​ေဆာင္​့​ေအာင္​့ၿပီး ​ေလ်ွာက္​လာ​ေနသည္​။
" မ​ေမရီ ​ေဟ့ အမ ​ေမရီ ...အမ​ေနာ္​.. " ​ေမာင္​က ​ဗလံုးပ​ေထြး​ေအာ္​ဟစ္​ရင္​း ​ေမရီ႕ကို လုိက္​ဆြဲသည္​။
 ​ေမရီကက်မ​​ေရွ႕တည္​့တည္​့ရပ္​ရင္​း မ်က္​နွာနွင္​့ နီးႏိုင္​သမ်ွ နီး​ေအာင္​​ေမာ့ကပ္​ရင္​း က်မကို စူးစူးရဲရဲၾကည္​့သည္​။ ​ေမရီ႕ မ်က္​လံုးမွာ စူးလွသလို မ်က္​ရည္​အခ်ိဳ႕ ဝဲ​ေနသည္​။

" ယြန္​း နင္​ကို ငါ သိပ္​႐ြံတယ္​" ​ေမရီက က်မကို တည့္တည္​့ႀကီး စိုက္​ၾကည္​့ရင္​း တလံုးခ်င္​း ပီပီသသ ​ေျပာကာ ​ေျပးထြက္သြားသည္​။ သူငို​သြား​ေသးလား က်မ မသဲကြဲပါ။ ​ေမာင္​က သာ က်မ ပခံုးကို တြင္​တြင္​လွုပ္​ခါၿပီး ယြန္​းရ​လား ဘာမွ မျဖစ္​ဘူးဟု တတြတ္​တြတ္​ ႐ြတ္​​ေနသည္​။

ထို႔​ေန႔အတြက္​ မည္​သို႔မည္​ပံုပင္ အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​လာမွန္​း မသိ၊ ၾကားရသည္​့ သတင္​းမ်ားကဆိုးလွသည္​။ သီရိက ​သင္​တန္​း မဖြင္​့ကတည္​းကပင္​ သင္​တန္​းသား​ေစ့ တစ္​​ေယာက္​ခ်င္​းစီ ​က်မ​ေျပာျပသည္​့ ​ေမရီ႕ အ​ေၾကာင္​း ​ေဖာက္​သည္​ခ်ၿပီး ျဖစ္​သည္​။ သူ မေျပာခဲ့သူဆို၍​ ​ေမာင္​တစ္​​ေယာက္​သာ ရွိသည္​။ ​ေမာင္​့ကို​ေတာ့ က်မခ်စ္​သူမို႔ က်မ ​ေျပာၿပီးသားျဖစ္​မည္​ အထင္​နဲ႔ မ​ေျပာခဲ့ျခင္​းျဖစ္​သည္​။
​​ေမရီ သင္​တန္​းကို​​စဝင္​လာသည္​နွင္​့ မိန္​းက​ေလးမ်ားက အိုင္​းစ္​ ​ေၾကာက္​တယ္​ ​ေၾကာက္​တယ္​ဟု အသံ​ေသး အသံ​ေၾကာင္​ျဖင္​့ ​ေအာ္​ၿပီး ပတ္​​ေျပးၾကသည္​။ ​ေမရီက မိန္​းက​ေလးဘက္​ အျခမ္​းမွာ ဝင္​ထိုင္​​ေတာ့ ​ေယာက်ာ္​​း​ေလးအုပ္​မွ တစ္​​ေယာက္​က ​ေဟ့​ေကာင္​သားႀကီး​ေမရီ ဒီဘက္​လာထိုင္​​ေလကြာ ၊ တူတူ ​ေဆာ္​​ေၾကာင္​ၾကမယ္​​ေလ ဟု ​ေအာ္​ၿပီး တစ္​တန္​းလံုး ဝိုင္​းရယ္​ၾကသည္။
ပထမပိုင္​း စာသင္​ခ်ိန္​ တစ္​​ေလ်ွာက္​လံုး တစ္​တန္​းလံုး၏ အာရံုက စာတြင္​မရွိ၊ ​ေမရီ႕ကိုသာ ၾကည့္ရင္​းတီးတိုး သဖန္​းပိုးျဖစ္​​ေနသည္​။ ​
​ေမရီလည္​း ထိုအထိ ဘာျဖစ္​​ေနမွန္​း မသိ​ေသး။ ​ေမရီ႕ နည္​းတူဘာမွ မသိ​ေသာ ​ေမာင္ကတခ်ိန္​ၿပီးခ်ိန္​တြင္​ ဘာျဖစ္​ၾကတာလဲ ဆိုၿပီး ​ေမးကာမွ ​ေမာင့္သငယ္​ခ်င္​း ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​မွ

" သားႀကီး​ေရ မင္​း​ေဆာ္​နဲ႔​ေမရီ စ​ေလာင္​းဖံုးခ်င္​းတီးလို႔ဟ " ဟု ထ​ေအာ္​ခဲ့သည္​ဟု ဆိုသည္​။
​ေမရီလည္​း ထိုအခါမွ သ​ေဘာ​ေပါက္​ဟန္​ျဖင္​့ ဝုန္​းခနဲ ထရပ္​သည္​။ အသား​ေတြ တဆတ္​ဆတ္​တုန္​ၿပီး မ်က္​ရည္​​ေတြ ဝဲ​ေနခဲ့သည္​ဟု ဆိုသည္​။ ထိုအခ်ိန္​တြင္​မွ က်မ​ေရာက္​လာခဲ့ျခင္​းျဖစ္​သည္​။

​ေမာင္​က က်မကို ​ခု​ေန​ေမးရန္​ မသင္​့ဟု သ​​ေဘာထားသည္​လား​ေတာ့ မသိ၊ ​​က်မ မလာခင္​ျဖစ္​ပ်က္​ခဲ့သည္​့ ​သူျမင္​ခဲ့​ေသာ ေမရီနွင္​့ပတ္​သတ္​သည္​မ်ားကုုိ ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး ရွင္​းျပၿပီး က်မကို စိတ္​ထဲမထားရန္​ နွစ္​သိမ့္​သည္​။ က်မတို႔ ဘာ​ေတြျဖစ္​ခဲ့သနည္​းဟု ​ေမာင္​မ​ေမး၊ ခု မ​ေမး​ေသးတာလား၊ တမင္​ မ​ေမးပဲထားတာလား က်မလည္​း မ​ေတြးတတ္​​ေတာ့။ ​ေမာင္​​ေျပာသမ်ွ အလိုက္​သင္​့သာ ​ေၾသာ္​ အင္​း လုပ္​​ေနရၿပီး စိတ္​ထဲ ပူ​ေလာင္​​ေနသည္​။ ​ေမရီ႕အတြက္​လည္​း စိုးရိမ္​​ေနမိသည္​။

​ေမရီက ပ​ေထြးျဖစ္​သူနွင္​့ ​ေနရၿပီး အမ်ိဳးစံုစိတ္​ဒုကၡ​ေပးခံရသည္​ဟု ​ေမာင္​က​ေျပာသည္​။ ​ေမရီ႕အ​ေမက ​ေမရီ႕ကို မကာကြယ္​​ေပးသည္​့အျပင္​ တခါတရံ လင္​​ေယာက်ာ္​းဘက္​က ​ေန၍ပါ ​ေမရီ႕ကို ဆူပူႀကိမ္​း​ေမာင္​း​ေသးသည္​ဟုလည္​း  ၾကားရသည္​။
က်မလည္​း ခုမွ ​ေမရီ​ေျပာသလုိ ႐ြံစရာ မိန္​းမတစ္​​​ေယာက္​ျဖစ္​​ေနၿပီဟု ခံစားရသည္​။ ​မိန္​းမခ်င္​း ခ်စ္​ႀကိဳက္​ျခင္​းနွင္​့ သူတစ္​ပါးအား ပ်က္​ဆီးရာပ်က္​ဆီး​ေၾကာင္​း ဒုကၡ​ေပးျခင္​းတြင္​ ဘယ္​တစ္​ခုက ေအာက္​တန္​းက်၊ ႐ြံစရာ ​ေကာင္​းသနည္​းဟု က်မ ​​ေတြးမိသည္​။
​
"ယြန္​းရယ္​ ကိုယ္​့အျမင္​က​ေတာ့ ​ေယာက်ာ္​းနဲ႔ မိန္​းမပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​၊ အခ်င္​းခ်င္​းပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​၊ လူလူခ်င္​းပဲ​ေလ၊ ခ်စ္​တယ္​ဆိုတာ ​ေကာင္​းတဲ့ ကိစၥပဲ၊ တစ္​​ေယာက္​နဲ႔ တစ္​​ေယာက္​ တိုက္​ခိုက္​​ေနတာထက္​စာရင္​ ခ်စ္​ၾကတာက ပို​ေကာင္​းတာ​ေပါ့ " ​ေမာင္​က ​ေလသံ​ေအး​ေအးျဖင္​့ ရုတ္​တရက္​​ေျပာလာ​ေတာ့ က်မ လန္​႔သြားမိသည္​။ ​ေမာင္​ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္​တာပါလိမ္​့။

" တကယ္​လို႔မ်ား ယြန္​းသာ lesbian တစ္​​ေယာက္​ ျဖစ္​​ေနမယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ ​ေမာင္​က​ေတာ့ ခ်စ္​​ေနမွာပါပဲ၊ ခ်စ္​သူ ရည္​းစားတစ္​​ေယာက္​လို ခ်စ္​ဖို႔ မျဖစ္​နိုင္​​ေတာ့ရင္​​ေတာင္​ သူငယ္​ခ်င္​း​တစ္​​ေယာက္​လို၊ ​ေမာင္​နွမလို ခ်စ္​ဦးမွာ၊ ​ေစာင္​့​ေရွာက္​ဦးမွာပါ၊ ​ေမာင္​တို႔က က​ေလးဘဝကတည္​းက ​ေပါင္​းသင္​းလာတာ။ ​ေမာင္​တို႔ အခ်စ္​က ​ေအးခ်မ္​းပါတယ္​။ ယြန္​း အ​ေနအထားကိုလည္​း တကယ္​​ေတာ့ ​ေမာင္​ရိ္​ပ္​မိ​ေနခဲ့ပါတယ္​။ "

" ​ေနပါဦး ​ေမာင္​ ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနတာလဲ " က်မ အသံ​ေတြ တုန္​ယင္​​ေနသည္​။ ​ေၾကာက္​တာလား၊ စိတ္​လႈပ္​ရွားတာလား၊ ဘာလား က်မလည္​း မသိ​ေတာ့။

" ​ေၾသာ္​ ယြန္​းရယ္​၊ ယြန္​းနဲ႔ ​ေမာင္​နဲ႔က က​ေလးတည္​းက ​ေပါင္​းလာတာလို႔ ​ေျပာၿပီးပါ​ေရာလား၊ ဒီမယ္​ယြန္​း ကာယကံရွင္​ ကိုယ္​တိုင​္​​ေတာင္​မသိပဲ ​ေဘးလူျကည္​့မွ ျမင္​ရဲ႕ တခိ်ဳ႕ကိစၥ​ေတြရွိတယ္​။ ​ေမာင္​့အ​ေပၚမွာ ယြန္​း​ခ်စ္​သူရည္​းစားလို သ​ေဘာထားလို႔ မရမွန္​း​ ​ေမာင္​ ရိပ္​မိ​ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါ​ေပမဲ့လည္​း​ေလ.. ဒါ​ေပမဲ့လည္​း​ေပါ့ ​ေျပာင္​းမ်ား ​ေျပာင္​းလဲမလားဆိုတဲ့အ​ေတြးနဲ႔ ​ေစာင္​့​ေနခဲ့တာ။ ​​ဘယ္​လိုပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​ပါ ​ေမာင္​့အတြက္​​ေတာ့ ယြန္​းကယြန္​းပါပဲ "
​ေမာင္​့ အသံက တိမ္​ဝင္​သြားၿပီး မ်က္​နွာလြဲသြားသည္​။

" သမီး​ေရ ယြန္​း ဒီမွာစာတဲ့ " ​အ​ေမက​ေခါင္​း​ေလးျပဴလာၿပီး စာ​ေလးတစ္​​ေစာင္​ကမ္​း​ေပးသည္​။

" ဒီ​ေခတ္​ႀကီးမွာ ဘယ္​သူက စာပို႔တာပါလိမ္​့ " ​ေမာင္​က စာကို ထယူရင္​းက်မလက္​ထဲ ထည္​့​ေပးသည္​။

" မသိဘူးကြယ္​၊ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လာ​ေပးတာ"
အ​ေမကထြက္​သြားရင္​းမွ ​ေျဖသြားသည္​။

စာက သာမန္​ စာအိတ္​​ေလး။ ခပ္​ထူထူျပည္​့ျပည္​့ျဖစ္​​ေနသည္​မို႔ ပိုက္​ဆံ​ေတာ့ မဟုတ္​။ ​ေမရီ႕ဆီကမ်ားလား၊ က်မ ​ေတြးမိသည္​။

" ​ေမာင္​ အျပင္​ထြက္​​ေပးရမလား၊ လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​ ဖတ္​ရ​ေအာင္​ "
က်မ ​ေခါင္​းညိတ္​မိသည္ထင္​့ ​ေမာင္​က အသာအယာ ထသြားကာ အျပင္​သို႔ ထြက္​သြားၿပီးတံခါးကို ​ေသခ်ာပိတ္​သြားသည္​။

စာအိတ္​​ေဘးအသားကို ၿဖဲလိုက္​​ေတာ့ က်မထင္​ထားသည္​့အတိုင္​းပင္​ အထဲက​ေခါက္​ထား​ေသာ စာ႐ြက္​တစ္​႐ြက္​ ကို​ေတြ႕ရသည္​။

" သို႔.. ခ်စ္​​ေသာယြန္​း "
လက္​​ေရးမ်ားက ခပ္​​ေသာ့​ေသာ ​ေရးထား​ေသာ မိန္​းက​ေလးလက္​​ေရး၊ ​ေမရီပင္​ျဖစ္​မည္​။ သူက်မကို ရစရာမရွိ​ေအာင္ အျပစ္​တင္​မည္​ဟု က်မ​ေတြးမိသည္​။
တုန္​ယင္​​ေန​ေသာ လက္​ကို ၿငိမ္​​ေအာင္​ထိန္​းရင္​း ဝဲ​တက္​ေန​ေသာ မ်က္​ရည္​မ်ားၾကားမွ စာကို ဖတ္​သည္​။

" ယြန္​း ဒီစာကုိ ဖတ္​ရတဲ့ အခ်ိန္​ ​ေမရီ ဒီၿမိဳ႕​မွာ မရွိ​ေတာ့ပါဘူး။ ​ေမရီ႕ အသက္​လည္​း၁၈နွစ္​​ေက်ာ္​ပါၿပီ။ အ​ေမနဲ႔ သူ႔​ေယာက်ာ္​း​အ​ေပၚ မွီခိုရတာ ​ေတာ္​​ေလာက္​ၿပီလို႔ထင္​တယ္​။ ခု အ​ေဖ့​ေဆြမ်ိဳး​ေတြ ရွိရာ ၿမိဳ႕​ေလးတစ္​ၿမိဳ႕ကို သြားမယ္​။ ​အ​ေဖ့ဘက္​က ေဆြမ်ိဳး​ေတြကို ​ေတြ႕ဖူးခ်င္​ရံုပါ။ ​ေမရီ ဘယ္​မွာ​ေနမလဲဆိ​ုတာ​ေတာ့ မစဥ္​းစားရ​ေသးဘူး။ ​ေမရီထြက္​သြားတာ ယြန္​း​ေၾကာင္​့ မဟုတ္​တာမို႔ စိတ္​ထဲ မထားဖို႔ ​ေျပာခ်င္​တယ္​။ ဒါ​့​ေၾကာင္​့မို႔လည္​း ခုလို စာ​ေပးခိုင္​းလိုက္​တာပါ။ ​ေမရီ ​ေန႔လည္​ကတည္​းကထြက္​သြားပါၿပီ။ ခု ယြန္​းဒီစာဖတ္​​ေနခ်ိန္​ဆို အ​ေဝး​ေျပးလမ္​းမႀကီးရဲ႕ တစ္​​ေနရာ​ေပၚမွာ ​ေမရီ​ေရာက္​​ေနပါၿပီ။

​အမွန္​​ေျပာရရင္​ မနက္​က ​ေမရီအရမ္​းလည္​းရွက္​၊ အရမ္​းလည္​း ဝမ္​းနည္​းၿပီး စိတ္​တိုမိတယ္​။ မနက္​က ​ေမရီ ​သင္​တန္​းလာတာ ယြန္​းကို နႈတ္​ဆက္​ခ်င္​လို႔ပါ။ ပုဂံက အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တဲ့​ေန႔ရဲ႕ ညမွာပဲ ​ေမရီတို႔ အိမ္​မွာျပသနာ တက္​ၾကတယ္​။ ​​ေမရီ႕ရဲ႕ အပူ​ေတြ ယြန္​းကို မ​ေပးခ်င္​ပါဘူး။ အဲ့​ေတာ့ အတိုခ်ံဳး​ေျပာရရင္​ ​ေမရီအိမ္​​​ေပၚက ဆင္​းတယ္​​ေပါ့။ အထုပ္​ပိုး ဘာညာ အကုန္​အဆင္​သင္​့ျပင္​ၿပီးသား၊ ယြန္းကို သက္​သက္​ လာ​ေတြ႕တာ။

​ေမရီ ယြန္​းကို သ​ေဘာက်တယ္​။ အဲ့လိုပဲယြန္​း​ ​ေမရီ႕ကို သ​ေဘာက်တယ္​ဆိုတာ သိရ​ေတာ့ ဝမ္​းသာတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ယြန္​းက ကို္​္​ယ္​့ကိုကိုယ္​ ထိန္​းခ်ဴပ္​ထားတယ္​။ မနက္​ကျဖစ္​ခဲ့တဲ့ ကိစၥဟာ သိပ္​အရုပ္​ဆိုးလြန္​းတယ္​။ ​ေမရီ စိတ္​နာမိမလို​ေတာင္​ ျဖစ္​မိတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ​ေသခ်ာ​ေတြးၾကည္​့ရင္​ ယြန္​းကို​ေမရီ နားလည္​​ေပးနိုင္​ပါတယ္​။ ယြန္​းမိသားစု၊ ႀကီးျပင္​းခဲ့ရတဲ့ ပတ္​ဝန္​းက်င္​အရ ယြန္​းလက္​မခံနိုင္​တာကို ​ေမရီ နားလည္​တယ္​။

ဒါ​ေပမဲ့ ယြန္​းကို ေျပာခ်င္​တာ​ေလ​းေတြ ရွိတယ္​။ ယြန္​းရဲ႕ျဖစ္​တည္​မႈ၊ စိတ္​ဆႏၵကို ဖံုးကြယ္​ၿပီး ​​ေနမယ္ ဆိုရင္​ ယြန္​းကိုဘယ္​သူမွ ဘာမွ​မ​ေျပာဘူး။ ဒါ​ေပမဲ့ယြန္​းစိတ္​ဆင္​းရဲရမယ္​။ တခ်ိန္​လုံး ဟန္​​ေဆာင္​ဖံုးကြယ္​​ေနရၿပီး စိ္​တ္​ပင္​ပန္​းရမယ္​။
ယြန္​းကိုယြန္​း လက္​ခံထားရင္​​ေတာ့ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကလည္​း လက္​ခံ​ေအာင္​ႀကိဳးစားရလိမ္​့မယ္​။ ယြန္​းကို ​ေဝဖန္​ၾကလိမ္​့မယ္​။ တိုက္​ခိုက္​ၾကလိမ္​့မယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ယြန္​း​ေပ်ာ္​ရလိမ္​့မယ္​။ တကယ္​​ေတာ့လည္​း လူ႔အသိုင္​းအဝိုင္​းမွာ ​ေနရင္​ တစ္​ခုမဟုတ္​ တစ္​ခု ​ေဝဖန္​တိုက္​ခိုက္​ၾကမွာပါပဲ ယြန္​းရယ္​။
ၿပီး​ေတာ့ ယြန္​းကို ဘယ္​သူက ခြဲျခား​ေနတယ္​ ရႈံ႕ခ်​ေနတယ္​လို႔ ထင္​လဲ?
အတန္​းထဲက လူ​ေတြ​လည္​း မဟုတ္​ဘူး။ ယြန္​းမိဘ​ေတြ၊ ပတ္​ဝန္​းက်င္​က လူ​ေတြလည္​း မဟုတ္​ဘူး။ တကယ္​တမ္​းယြန္​းကို ရွံု႔ခ်​ေနတာ၊ ခြဲျခား​ေနတာ ယြန္​းကိုယ္​တိုင္​ပဲ။ ယြန္​း​ေဖ​ေဖက ယြန္​းကို လက္​မခံရင္​ လက္​ခံတဲ့သူဆီ သြားလို႔ရတယ္​။ ခု ပတ္​ဝန္​းက်င္​က ယြန္​းကို ကဲ့ရဲ႕ရင္​ ယြန္​းကို ႀကိဳဆိုမဲ့ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ရွိကိုရွိတယ္​။ ယြန္​း အဲ့ဒိ့မွာ ​ေနလို႔ရတယ္​။
ဒါ​ေပမဲ့ ယြန္​း၊ ယြန္းကိုယြန္​း လက္​မခံရင္​၊ အထင္​​ေသး​ေနရင္​ ယြန္​းဘယ္​မွာ​မွ ေနလို႔မရဘူး။
ယြန္​းကို တကယ္​တမ္​း ဖိနွိပ္​​ေနတာ ယြန္​းကုိယ္​တိုင္​ပါ၊ ဒါ​ေတြ အားလံုး ယြန္​း ရင္​ထဲကလာတာ။

ြယြန္​းဘဝကို ယြန္​းပိုင္​တယ္​။ ယြန္​းသာ ထက္​ျမက္​ၿပီး ​ေအာင္​ျမင္​တဲ့သူျဖစ္​​ေနရင္  လူ​ေတြက ယြန္​းကို မခ်စ္​ရင္​​ေတာင္​​ ​​ေအာင္​့ကာနမ္​းႀကလိမ္​့မယ္​။
ကို္​ယ္​လုပ္​ခ်င္​ရာ ကိုယ္​လုပ္​မယ္​၊ ဘယ္​သူ ဘယ္​လိိုထင္​ထင္​ဆိုၿပီး ​ေမရီ႕လို ထင္​ရာ စိုင္​းတာလည္​းမ​ေကာင္​းဘူး။ ​ေမရီက​ေတာ့ ကိုယ္​့ကိုကိုယ္​ ယံုၾကည္​မႈ ရွိရွိနဲ႔ ဘဝအတြက္​ လုပ္​စရာရွ္​ိတာ​ေတြကို ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္​​ေစခ်င္​တာပါပဲ။ ယြန္​းဘဝကို ယြန္​းပိုင္​ပါတယ္​ကြယ္​။

ခ်စ္​ျခင္​းမ်ားစြာျဖင့္​
​ေမရီ

စာကို အ​ေခါက္​အ​ေခါက္​ အခါခါဖတ္​သည္​ ဖတ္​ရင္​း က်မ သ​ေဘာ​ေပါက္​လာသည္​။ နားလည္​လာသည္​။
စာ႐ြက္​​ေ​ပၚသို႔ က်မ မ်က္​ရည္​မ်ား က်မလာ၊ က်မ​စိတ္လည္​း ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ ရွပ္​​ေထြးမ​ေန။ ​ေမာင္​့ကို အခန္​းထဲ​ေခၚၿပီး ​ေမရီ႕စာကို ျပသည္​။ ပုဂံမွာျဖစ္​ခဲ့သမ်ွ အားလံုးကိုလည္​း က်မ ဝန္​ခံလိုက္​သည္​။ ဘယ္​လိုပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​ ခုခ်ိန္​မွာ ​ေမာင္​က တစ္​ဦးတည္​း​ေသာ ယံုၾကည္​နိုင္​ရာ၊ ရင္​ဖြင္​့နိုင္​ရာ​ေလ။

" က်မ သိပ္​မ်ား ​ေနာက္​က်​သြားလား​ "
" မဟုတ္​တာပဲ ယြန္​းရယ္​၊ မွတ္​ထား ယံုၾကည္​ရာကို လုပ္​ဖို႔အတြက္​ ​ေနာက္​က်တယ္​ဆိုတာ မရွိပါဘူး "

၁၀ နွစ္​အၾကာ

၁၀နွစ္​ဆုိ​ေသာ အခ်ိန္​မွာျပန္​​ေတြးၾကည္​့လ်ွင္​ ခဏ​ေလးဟု ထင္​ရသည္​။ သို႔​ေသာ္​လည္​း က်မအတြက​္​​ေတာ့ ​ေျပာင္​းလဲမႈ မ်ားစြာ ျဖစ္​ခဲ့သည္​။
​ေမရီထြက္​သြားၿပီး ၃နွစ္​အၾကာ၊ က်မ အသက္​၂၀ ျပည္​့​ေမြး​ေန႔တြင္​ က်မ အိမ္​​ေပၚက ဆင္​းခဲ့ရသည္​။ အ​ေၾကာင္​းမွာ က်မ၏ ျဖစ္​တည္​မွဴကို မိဘ​ေတြကို ဖြင္​ခ်လိုက္​၍ ျဖစ္​သည္​။ အ​​ေမက​ေတာ့ ငါ့သမီး​ေလးစိတ္​ခ်မ္​းသာ​ေနသ​ေ႐ြ႕ အ​ေမ​ေပ်ာ္​ပါတယ္​ ​ေျပာ​ေသာ္​လည္​း အ​ေဖက​ေတာ့ ျပတ္​သားသည္​။ ရစရာမရွိ​ေအာင္​ ဆူပူဆဲဆိုသည္​။ ရိုက္​နွက္​ၿပီးအိမ္​​ေပၚက နွင္​ခ်သည္​။ က်မ ႀကိဳတြက္​ထားၿပီးသားမို႔ တံု႔ဆိုင္​းမ​ေနပဲ အသင္​ျပင္​ၿပီးသား အထုပ္​အပိုးမ်ားဆြဲကာဆင္​းခဲ့သည္​။ ထိုအခ်ိ္​န္​တြင္​ က်မမွာ အ​ေတာ္​အသင္​့ လစာ​ေကာင္​း​ေသာ အလုပ္​ရွိသည္​့တိုင္​ တကယ္​တမ္​းတစ္​​ေယာက္​ထဲ ရပ္​တည္​မည္​ဆို​ေတာ့ ခက္​ခဲလွသည္။

​ေနာက္​ ၂နွစ္​ခန္​႔ထပ္​ၾကာ​ေတာ့ က်မ အတန္​အသင္​့ ​ေခ်ာင္​လည္​လာသည္​။ စားဝတ္​​ေန​ေရးအတြက္​သာ မက၊ က်မ ဝါသနာပါရာ စာ​ေရးျခင္​း၊ မွတ္​တမ္​းရုပ္​ရင္​ ရိုက္​ကူးျခင္​းတို႔ကိုပါ လုပ္​လာႏုိင္​သည္​။ ထိုအ​ေတာအတြင္​း အ​ေမက ​အ​ေဖမသိ​ေအာင္​ တိတ္​တိတ္​​ေလး ​ေထာက္​ပ့ံဖု႔ိ ႀကိဳးစားခဲ့​ေပမဲ့ က်မ လက္​မခံခဲ့။
​ေနာက္​၂နွစ္​ထပ္​ၾကာ​ေတာ့ က်မ ​လံုးဝႀကီး ​ေျပာင္​းလဲလာသည္​။ နဂိုက မဟုတ္​မခံစိတ္​ရွိ​ေသာ္​လည္​းအ​ေန​ေအးသည္​့ က်မ​ေျပာင္​းလဲလာသည္​။ ​ေမရီ​ေပး​ေသာ သင္​ခန္​းစာမ်ားျဖင္​့ က်မကို က်မ​ေျပာင္​းလဲသည္​။ အရင္​ဆံုး က်မရဲ႕ အငံု႔စိတ္​ကိုအရင္​တိုက္​ယူသည္​။ ​ေမရီထြက္​သြားၿပီး ငါးနွစ္​၊ က်မ အသက္​ ၂၂ တြင္​ က်မ LGBTအသို္​င္​းအဝန္​းထဲတြင္​ စက်င္​လည္​လာသည္​။ ရင္​းနွီးသူမိတ္​​ေဆြ တခ်ိဳ႕ကို က်မ lesbian ျဖစ္​​ေၾကာင္​း ဖြင္​့​ေျပာနိုင္​သည္​ထိ က်မကိုက်မ ယံုၾကည္​မႈရွိလာသည္​။
ထိုအခါမွ ​ေမရီ​ေျပာခဲ့သည္​့ ခြဲျခားမႈသည္​ ကိုယ္​့ရင္​ထဲမွ လာသည္​ဟူ​ေသာ စကားကို သတိရမိသည္​။ က်မတို႔သည္​ ပတ္​ဝန္​းက်င္​၏ ​ေဘာင္​ခတ္​မႈတြင္​ ပိတ္​မိ​ေနၿပီး ကိုယ္​တိုင္​ကိုက ခြဲျခားမႈကို လက္​ခံထားၾကသည္​။

ခုလိုက်မ ဝန္​ခံလိုက္​​ေတာ့ ပိုလြတ္​လပ္​လာသည္​။ ယံုၾကည္​မႈ ပိုရွိလာသည္​။ က်မကို လက္​မခံနိုင္​သည္​့ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ရွိလ်ွင္​ လက္​ခံနိုင္​သည္​့ပတ္​ဝန္​းက်င္​သို႔ သြားမည္​။ ဘယ္​​ေနရာကမွ လက္​မခံလ်ွင္​ က်မကို္ယ္​တုိင္​ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ တစ္​ခုဖန္​တီးမည္​။ က်မကိုက်မ လက္​ခံ​ေနသ​ေ႐ြ႕ က်မ မက်ရွံးဟု ယံုၾကည္​သည္​။

လိင္​ခြဲျခားမႈ၊ လူ႔အခြင္​့အ​ေရးနွင္​့ အမ်ိဴ းသမီး အခြင္​့​ေရး လႈပ္​ရွားမႈမ်ားတြင္​ က်မ အၿမဲတက္​ႂကြပါဝင္​သည္​။ သတင္​းစာ အခ်ိဳ႕နွင္​့ မီဒီယာမ်ားတြင္​ အမ်ဳိးသမီး အခြင္​့အ​ေရး လႈပ္​ရွားသူအျဖစ္ ႀကိဳၾကားႀကိၾကား ပါဝင္​လာသည္​။ က်မ​ေရး​ေသာ ​ေဆာင္​းပါးမ်ား  လူသိလာသည္​။
ထို႔​ေနာက္​ ​အ​ေဖမွ က်မကို ထမင္​းစားျပန္​ဖိတ္​ခဲ့သည္​။

" ယြန္​းသာ​ေအာင္​ျမင္​​ေနရင္​ လူ​ေတြက မခ်စ္​ရင္​​ေတာင္​ ​ေအာင္​့ၿပီးနမ္​းၾကလိမ္​့မယ္​" ဟု ​ေမရီ​ေျပာခဲ့ဖူးသည္​။ ခု​ေရာ အ​ေဖ ​ေအာင္​့ၿပီး နမ္​း​ေနသလား က်မ မသိ။ ​ေသခ်ာသည္​က​ေတာ့ အ​ေဖက က်မအတြက္​  ဂုဏ္​ယူ​ေလ့ရွိၿပီး အ​ေပါင္​းအသင္​းစံုတိုင္​းက်မ အ​ေၾကာင္​း ႂကြားဝါ​ေလ့ရွိသည္​ဟု အ​ေမက ျပန္​​ေျပာျပသည္​။

​ေမရီထြက္​သြားၿပီး ၁၀ နွစ္​အၾကာ၊ ခု က်မ အသက္​ ၂၇တြင္​​ေတာ့ က်မ​ေျပာသလုိ အရာအားလံုး ​ေျပာင္​းလဲ ​ေန​ေပၿပီ။ ခု က်မ စင္​​ေပၚ​ေရာက္​​ေန​ေလၿပီ။ အမ်ိဴ းသမီးမ်ားနွင္​့ LGBT အဖြဲ႕အစည္​းမွ လူမ်ားသည္​ က်မ၏ ​ေျပာစကားမ်ားကို ​နား​ေထာင္​​ေနၾကသည္​။

" က်မတို႔ အားလံုးမွာ  ဟာ မဟုတ္​ဘူး၊ ​သိပ္​​ေနာက္​က်သြားၿပီ လို႔ ​ေတြးမိတဲ့ အခ်ိန္​​ေ​တြ ရွိၾကမွာပါပဲ။ ဒါ​ေပမဲ့ တကယ္​​ေရာ ​ေနာက္​က်ရဲ႕လား၊ က်မက​ေတာ့
ယံုၾကည္​ရာကို လုပ္​ဖို႔ ​ေနာက္​က်တယ္​ဆိုတာ မရွိဘူးလို႔ ​ေျပာရင္​း နိဂံုးခ်ဴပ္​ခ်င္​ပါတယ္​ "
လက္​ခုပ္​သံမ်ားကို အၿပံဳးျဖင္​့တံု႔ျပန္​ရင္​း စင္​​ေပၚမွ ဆင္​းခဲ့သည္​။ ​ေနာက္​ဆံုး က်မ​ေျပာခဲ့​ေသာ စကားမွာ တခ်ိန္​က က်မ​ရဲ႕ ​ေမာင္​၊ ခု အခ်စ္​ဆံုး အားအကိုးရဆံုး၊ အယံုၾကည္​ရဆံုး သူငယ္​ခ်င္​းက က်မကို ​ေျပာခဲ့​ေသာ စကားျဖစ္​သည္​။​

​ေမရီ၏ စာက က်မကို ဒီဘဝ ​ေရာက္​​ေအာင္​ ပို႔​ေဆာင္​​ေပး​ေသာ ​ေလာင္​စာအျပည္​့ျဖင္​့ ကားတစ္​စီးဆိုလ်ွင္​ ထိုစကားကို စက္​နွိုး​ေပးသည္​့​ေသာ့မွာ ခုက်မသူငယ္​ခ်င္​း၊ တခ်ိန္​က ​ေမာင္​၏ စကား​ပင္​ ျဖစ္​သည္​။ သူက​ေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ အိမ္​​ေထာင္​မျပဳ၊ ရည္​းစားလည္​း မထား​ေသးပဲ လူပ်ဳိႀကီးဘဝ ျဖင္​့ပင္​ရွိ​ေသးတယ္​။ သူရည္​းစားမရွိသည္​့ အ​ေၾကာင္​းကို က်မ​ေနာက္​လ်ွင္​​ေတာ့  ငါ နင္​့ကို​ေစာင္​့​ေနတယ္​ ထင္​​ေနတာလား ဟု ျပန္​ပက္​တတ္​သည္​။
က်မက​လည္​းခုခ်ိန္ထိ တကိုယ္​တည္​းပင္​၊ ၾကားကာလမွာ က်မကို စိတ္​ဝင္​စားသူ အမ်ိဳးသား၊ အမ််ိဳးသမီး အခ်ိဳ႕ရွိ​ေသာ္​လည္​း က်မစိတ္​မဝင္​စားခဲ့။
​က်မဘဝ အ​ေျခက်သည္​မွ စ၍ ​ေမရီ႕ကို ​ေန႔စဥ္​ ရွာ​ေဖြလ်က္​ရွိသည္​။ ​ပြဲမွန္​သမ်ွ​တြင္​လည္​း​ေမရီ႕အ​ေၾကာင္​း အရိပ္​အႁမြက္​ ထည္​့​ေျပာကာ ​ေမရီၾကားပါလာ လာလိုလာျငား ႀကိဳးစားမိသည္​။ ​ေမရီ႕ကို ခ်စ္​​ေန၍လားဆို​ေတာ့ မဟုတ္​​။ မသိဟု ​ေျပာလ်ွ်င္​ ပိုမွန္​မည္​။ မိမိနွင္​့ ​ေမရီ အတူတူရွိခဲ့သည္​မွာ ၁ရက္​တာသာ၊ သို႔​ေသာ္​ ထိုတစ္​ရက္​တာအတြင္​းမွာ ​ေပ်ာ္​ခဲ့​ေသာ အ​ေပ်ာ္​​ေလာက္​ ဘယ္​​ေသာအခါမွ မ​ေပ်ာ္​မိခဲ့၊ အပ်ိဴ​ေပါက္​အ႐ြယ္​ ၁၇ နွစ္​တြင္​ တရက္​သာ တူတူအခ်ိန္​ျဖဳန္​း​ဖူး​ေသာ မိန္​းက​ေလးကို တကယ္​ခ်စ္​ၿပီး ၁၀နွစ္​ၾကာ၊ခုခ်ိန္​ထိ ​ေစာင္​့​ေနျခင္​းက ရုပ္​ရွင္​ဆန္​လြန္​သည္​ဟု ထင္​မိသည္​။ မၿပီးျပတ္​​ေသး​ေသာ စိတ္​ဆႏၵမ်ားကို အၿပီးသတ္​ရန္​ ​ေမရီ႕ကို လိုအပ္​​ေနသည္​။ ​ေမရီ႕ကို ​ေတာင္​းပန္​ခ်င္​သည္​။ ​ေမရီ​ေပးခဲ့​ေသာ စိတ္​ဓတ္​ခြန္​အားမ်ားအတြကက္​ ​ေက်းဇူးတင္​လိုသည္​၊ ​မ​ေအးခ်မ္​းခဲ့​ေသာ ​ေမရီ႕ဘဝ​ေလးကို ​ေစာင္​့​ေရွာက္​ခ်င္​သည္​။ ​ခု ​ေမရီ႕ဘဝမွာ က်မ ထက္​သာလြန္​ ​ေအးခ်မ္​း​ေနတာလည္​းျဖစ္​နိုင္​သည္​။ မည္​သို႔ဆို​ေစ ​ေမရီကုိ မ​ေသခင္​ တစ္​​ေခါက္​​ေတာ့ ​ေတြ႕ကို ​ေတြ႕ရမည္​ဟု ဆံုးျဖတ္​ထားသည္​။

​ေတာင္​ခနဲ မက္​​ေဆ့ခ်္​ ဝင္​သံ​ေလးနွင္​့အတူ စာဝင္​လာသည္​။
" ​ေမရီရွိတဲ့ ​ေနရာကို သိၿပီ။ နင္​လိုက္​သြားဖို႔ အားလံုးစီစဥ္​ၿပီးၿပီ၊ ​ေလဆိပ္​မွာ ငါ​ေစာင္​့​ေနမယ္​ "

က်မ ရင္​​​ေတြ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​မႈျဖင္​့ တလွပ္​လွပ္​ ခုန္​လာသည္​။ ​
" ​ေက်းဇူးပါ သူငယ္​ခ်င္​း " ဟု စာျပန္​ပို႔လိုက္​ၿပီး Sms ​ေလးကို သတိလက္​လြတ္​ နမ္​းလိုက္​မိသည္​
​ေက်းဇူးပါကြာ၊ နင္​ ဟာ တကယ္​ပဲ ခ်စ္​တတ္​သူပါ၊ သူငယ္​ခ်င္​းလို၊ ခ်စ္​သူလို ​ေမာင္​နွမလို။  က်မစိတ္​ထဲက​​ေနၿပီး လွိုက္​လွိုက္​လွဲလွဲ ​ေက်းဇူးတင္​မိသည္​။
တဆက္​တည္​းမွာပင္​ ​သူလႊတ္​လိုက္​တဲ့ ကား​ေပၚတက္​ၿပီး ​ေလဆိပ္​သြားရာ လမ္​းတစ္​​ေလ​်ွာက္​လံုး ​ေမရီ ဘယ္​ပံုစံ ျဖစ္​​ေနမည္​။ ဘာ​ေတြ လုပ္​​ေနမည္​ဆိုတာ စိတ္​ကူးယဥ္​​ေနမိသည္​ ။
ရုတ္​တရက္​  က်မ​ေတြးမိသည္​။ သည္​အတို္​င္​း ​ေတြ႕ရျခင္​းထက္​​ ေမရီ႕ကို အ႔ံၾသသြား​ေအာင္​ တစ္​ခုခု လုပ္​ရန္​ျဖစ္​သည္​။

ကား​ေနာက္​ခန္​းထဲတြင္​ ထိုင္​္​​ေနရင္​းမွ ​​ေပါင္​​ေပၚကိုစာအုပ္​တစ္​အုပ္​တင္​၊ အျဖဴဆံုး အ​ေတာက္​ပဆံုး စာမ်က္​နွာကို ​ေ႐ြးကာ က်မ တစ္​သက္​တာ ​ေရးခဲ့သမ်ွ ထဲတြင္​ အလွဆံုးလက္​​ေရးျဖစ္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားရင္​း တစ္​လံုးခ်င္​း ခ်​ေရးသည္။

​ေတာင္​​ေပၚ နယ္​ၿမိဳ႕​ေလး တစ္​ၿမိဳ႕ရွိ စာသင္​​ေက်ာင္​းထဲသို႔ ဆရာ​မ ​ဝင္​​လာ​ေသာအခါ အတန္​းထဲရွိ က​ေလးမ်ားက တညီတညာတည္​း နႈတ္​ဆက္ၾကသည္​။ ဆရာမ​က ျဖဴ ျဖဴ ပုပု​ေသး​ေသး​ေလးျဖစ္​သည္​။ အတန္​းထဲမွ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​က ဆရာမ နာမည္​​ေခၚစာရင္​း မလုပ္​ခင္​မွာပင္​ ​ဆရာမဆီ ​ေျပးသြားၿပီး ​ေက်ာင္​းရွိရာ လမ္​းထိပ္​မွ ဦး​ေလးႀကီးနွင္​့ အန္​တီႀကီး စံုတြဲမွ ဆရာမကို ​ေပးခိုင္​းလိုက္​​ေသာ စာအိတ္​​ေလးကို လွမ္​း​ေပးသည္​။
ဆရာမ​က ဘယ္​သူမ်ားပါလိမ္​့ဟု ​ေရ႐ြတ္​ရင္​း စာအိတ္​ကို ​ေဖာက္​၍ အထဲမွ မိန္​းမလက္​​ေရး ခပ္​ဝိုင္​းဝိုင္​း​ေလးျဖင္​့ ​ေရးထား​ေသာ စာ​ေလးမွ ထိပ္​ပိုင္​းကို တစ္​လံုုးခ်င္​း အသံထြက္​ဖတ္​သည္​။

" သို႔  ခ်စ္​​ေသာ ​ေမရီ "

      ---------------------။-----------------------

#Teno

(Teno စာသားေလးကို Click လိုက္ပါ။ မူရင္​း စာေရးသူ Teno ရဲ႕စာမ်က္ႏွာကို ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။