Friday, February 11, 2011

My Step – Dad the Cop

ကြၽန္ေတာ့္ပေထြးက ရဲအရာရွိတစ္ေယာက္ပါ။ စံျပအားက်ရတဲ့ တစ္ေယာက္ေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေလ။ ဦးရဲလြင္ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ မိသားစု၀င္ျဖစ္ခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ၁၀ႏွစ္ကတည္းကပါပဲ။ သူဟာ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ အသားညိဳညိဳ၊ ၆ေပ၂လက္မႏွင့္ ေပါင္ ၂၀၀ ေလာက္ရွိမယ္။ အလြန္ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္မွာၾကြက္သားေတြအျပည့္ဆိုရေလာက္ေအာင္ ၾကံ႕ခိုင္ေရးေလ့က်င့္ခန္းေတြ အျပင္းအထန္ လုပ္သူ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အရပ္၀တ္ျဖင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးတဲ့အလုပ္ကို အဓိကလုပ္ပါတယ္။ သူ႕မွာရွိတဲ့ ရဲ၀တ္စံုယူနီေဖာင္းကို ၀တ္လိုက္ တဲ့အခ်ိန္မ်ားဆို အလြန္႕ကိုၾကည့္ေကာင္း ေယာက္်ားပီသတာဗ်။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒါကို ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာျပခဲ့ဘူး သူ႕ကို။ ေျပာ လို႕လဲ မျဖစ္ဘူးေလ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးထဲ သူဟာ လိင္သေကၤတတစ္ခုအျဖစ္ ေတြးထင္မႈကပိုခဲ့တာဆိုေတာ့။


ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကို အားက်ေနတယ္ဆိုတာ သူသိတယ္။ သူႏွင့္အတူ ေလ့က်င့္ကစားရင္း ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ဟာ ဖြံ႕ျဖိဳးၾကီးထြားလာတာ တျဖည္းျဖည္းေပါ့။ သူ မၾကာခဏ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာေနတာကေတာ့ သူ႕လူၾကီးလိုပဲ ၾကည့္ေကာင္းလာျပီတဲ့။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕လူၾကီးလို တိုးတက္လာျပီ ေျပာျပန္ေရာ။ အျမဲတမ္း သူ႕ကိုယ္သူ ရည္ညႊန္းေနျခင္းေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ၾကားေတာ့ အထူးတလည္ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္မႈမ်ိဳး မရွိခဲ့ၾကပါဘူး။ သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ သူ႕ရုပ္ရည္ေတြကို အားက်ရေကာင္းမွန္းသိခ်ိန္မွာမွ သတိျပဳမိတယ္ ျမင္ဖူးသမွ် အမ်ိဳးသား ေတြထဲ ဦးရဲလြင္ဟာ အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသူဆိုတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆံႏြယ္ေတြက အညိဳရင့္ျဖစ္ေပမဲ့ သူ႕ဆံပင္ေတြက အနက္ေရာင္စစ္ စစ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခႏၶာကိုယ္ပံုရိပ္ေတြက mold တစ္ခုထဲႏွင့္ ပံုသြင္းထားသူမ်ားလို ဆင္တူလာပါျပီ။


ကြၽန္ေတာ္တို႕ဟာ ခင္မင္ကြၽမ္း၀င္သူ၊ ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြလည္း ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထူးထူးျခားျခား နီးကပ္သူမ်ား ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့တာ အခု၁၀ေက်ာ္သက္ရြယ္ထိ လို႕ေျပာလို႕ရတာေပါ့ေနာ္။ ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္က သားတစ္ေယာက္ကို လိုအပ္တဲ့ ေထာက္ပံ့မႈ၊ လမ္းညႊန္မႈေတြကို အျပည့္၀ဆံုးေပးသလိုမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္လိုအပ္ခ်ိန္တိုင္း သူအဆင္သင့္။ ကြၽန္ေတာ္ အသက္၁၈ႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္ မွာ မာမီႏွင့္ ဦးရဲလြင္တို႕က သူတို႕ႏွင့္ တစ္ခန္းထဲေနရာက အခန္းက်ယ္တစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာင္းေနဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ အိမ္ အေနာက္ဘက္ျခမ္း ကားဂိုေထာင္ အေပၚထပ္ကအခန္းေပါ့။ သူတို႕ႏွင့္ နည္းနည္းလွမ္းတဲ့ ေနရာေလ။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိရတာက ဆယ္ေက်ာ္သက္ကြၽန္ေတာ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္မွန္း၊ ျပီးေတာ့ သူတို႕အိမ္ေထာင္ေရး လြတ္လပ္ခြင့္ ပိုရခ်င္တာလည္းပါမယ္ထင္ တယ္။ ကားဂိုေထာင္ အေပၚဘက္က အခန္းက အၾကမ္းထည္ပဲရွိေသးရဲ႕။ ေဆးသုတ္ဖို႕၊ ပစၥည္းေတြ ေနရာခ်ထားဖို႕ လိုေသးတာ။ မွတ္မိ သေလာက္က မာမီ့ အ၀တ္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းက ပစၥည္းေတြထားတဲ့ စတိုခန္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ပစၥည္းေသတၲာေတြ၊ ပရိ ေဘာဂ မသံုးေတာ့တာေတြပါ။ ရက္ရွည္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ဦးရဲ ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းေတြ အခန္းသစ္မွာ ေနရာခ်ဖို႕ အိမ္မွာေနရစ္ခဲ့ၾကတယ္။


ခပ္ေစာေစာေလး မနက္စာစား ပစၥည္းေတြ၊ ခုတင္ေတြကို ဘယ္လိုေနရာခ်ၾကမယ္ဆိုတာ တိုင္ပင္ၾကျပီး စတင္လႈပ္ရွားလိုက္ၾကတာ တေနကုိကုန္ေရာ။ ညေနေစာင္းမွာေတာ့ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕တဲ့ အခန္းလစ္ခုကိုရပါတယ္။ အခန္းေထာင့္မွာေတာ့ မွန္ခ်ပ္အၾကီးၾကီးကို Slide တံခါးအျဖစ္လုပ္ထားတဲ့ အ၀တ္ဘီရိုၾကီးထဲရွိတဲ့အ၀တ္ေဟာင္းေတြရွင္းဖို႕က်န္ေသးတယ္။ ဦးရဲက ဒီဘီရိုၾကီးရွင္းျပီးရင္ေတာ့ ကိစၥျပတ္ ပါျပီလို႕ ေျပာတာပါပဲ။ အ၀တ္ေတြကို ထုတ္ပိုး ဂိုေထာင္ထဲသြားထည့္၊ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေနမယ့္ အခန္းဆီျပန္လာေတာ့ ဦးရဲက ရဲယူနီေဖာင္း တစ္စံုကိုကိုင္ျပီး ရပ္ေနတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာခဲ့ျပီျဖစ္တဲ့ ၀တ္စံုတစ္စံုျဖစ္မွာ။ သူ...ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပံဳးျပျပီး အဲဒီ ၀တ္စုံကိုျပ သူ႕ဦးဆံုး၀တ္ဆင္ခဲ့တဲ့ ယူနီေဖာင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတာေပါ့။ ဒီ၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္တုန္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္ေကာင္း တယ္လို႕ ခံစားခဲ့ရသတဲ့။ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို ၀တ္ျပပါလားဆိုေတာ့ သူ အခုခ်ိန္မွာ ၀တ္စံုႏွင့္ Fit ျဖစ္ဖို႕ မေသခ်ာေတာ့ ဘူးေျပာျပီး ကြၽန္ေတာ့္အလိုကို လိုက္ပါတယ္။


သူ႕ရွပ္အက်ႌႏွင့္ ေဘာင္းဘီရွည္တို႕ကို အသာခြၽတ္လိုက္တာအခုေတာ့ အျဖဴေရာင္ brief ေဘာင္းဘီတိုေလးသာ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာရွိ ေတာ့တယ္။ 'ဦးေတာ့ မထင္ဘူ ညီေဇာ္ ဒါေပမဲ့ စမ္း၀တ္ၾကည့္ၾကတာေပါ့' ခ်ိတ္က အက်ႌကိုျဖဳတ္ျပီး လက္လွ်ိဳလိုက္ကာ ၾကယ္သီးေတြ တပ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာမွာ လံုး၀အဆင္မေျပ။ သူ သေဘာတက်ရယ္ေမာကာ ေဘာင္းဘီရွည္ကိုလည္း ၀တ္ဖို႕ၾကိဳးစားျပန္တယ္။ ဟျပဲ ျဖစ္ ေနတဲ့ ရင္ဘတ္မွာ အေမႊးႏုတခ်ိဳ႕ဖံုးလႊမ္းလ်က္ သန္မာတဲ့ၾကြက္သားၾကီးေတြက ေနရာယူထားတာကိုး။ ေဘာင္းဘီက်ေတာ့လည္း အခု ခါးဆိုဒ္က ယူနီေဖာင္းေဘာင္းဘီရဲ႕ခါးဆိုဒ္ထက္ၾကီးေနေရာ။ အဲဒါနဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ျပန္ခြၽတ္လိုက္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ ၾကည့္ကာ 'ညီေဇာ္ ဒီ၀တ္စံုက မင္းနဲ႕ဆို အံကိုက္ျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္ ၀တ္ၾကည့္ပါလား' တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း 'ေကာင္းျပီ'လို႕ ဆိုလိုက္ျပီး ကြၽန္ေတာ့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္ တီရွပ္တို႕ကို ျမန္ျမန္ခြၽတ္ကာ ခုတင္ေပၚတင္လိုက္တယ္။ ယူနီေဖာင္းေဘာင္းဘီထဲ ေျခေထာက္ေတြကိုလွ်ိဳ၊ ျပီးေတာ့ ရွပ္အက်ႌေတြကို ၾကယ္သီးတပ္လိုက္တာနဲ႕ အေဆာတလ်င္ သိလိုက္ပါျပီ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ရာဘာလက္အိပ္စြပ္ထား သလို fit ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဘာင္းဘီ ခါးပတ္ေခါင္းကို အျမန္ခ်ိတ္ မွန္ခ်ပ္ထဲ ကိုယ့္ဖာသာ ဘယ္လိုေနလဲ ၾကည့္ရတာ ေပါ့။ ဦးရဲက ၀တ္စံုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးရင္း ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေတြကို ပြတ္သပ္ကာ 'ညီေဇာ့္ တင္ပါးေတြက တင္းေန တာပဲ' ေျပာရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ရႈေထာင့္မ်ိဳးစံုက ၾကည့္ေပးပါတယ္။


'ညီေဇာ္....မင္း၀တ္ထားတာ ဘက္မမွန္ဘူးကြ'


ကြၽန္ေတာ္က ဘာဆိုလိုမွန္း သေဘာမေပါက္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သူက အားရပါးရျပံဳးလိုက္ျပန္ကာ 'ကဲ...ဦးရဲျပမယ္' ဆိုျပီး ေဘာင္းဘီ ခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ ဇစ္ကိုေအာက္ဆြဲခ်ကာ အထုပ္အထည္ျဖစ္ေနတဲ့ ေရႊဥေတြကို အေနအထားျပင္ေပးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျပန္ ဆြဲတင္ေပးကာ မွန္ကိုျပန္ၾကည့္ခိုင္းတာေပါ့။ 'ေတြ႕လား....ဒါမွေဘာင္းဘီက ခ်ဳပ္ထားတဲ့အတိုင္း မင္းနဲ႕အံကိုက္ပဲ' ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ကြၽန္ေတာ့္ ေပါင္ခြဆံုကို အာရုံစိုက္ျပီးၾကည့္ေနၾကတာမွာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြေသာင္းက်န္းျပီး ေပါင္ၾကားက ညီဘြားက မာေတာင္လာ တယ္ ဂရုမထားလို႕မရေအာင္။ ကြၽန္ေတာ့္ ရွက္စိတ္ေတြ ၀င္လာေပမယ့္ ဘာမွမေျပာျဖစ္ပါဘူး။ မာေတာင္လာတဲ့ ငပဲျပန္ျပီး ေနသားက် သြားဖို႕ပဲ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။ ဦးရဲရဲ႕ေရွ႕မွာ သိပ္ျပီး မရွက္ခ်င္ဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥက သိသိသာသာၾကီး သတိျပဳမိေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာ တာ။ သူက အဲဒါကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးေတြပိုလာတယ္။


'တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါ့ငပဲႏွင့္ ေရႊဥေတြကို ဒီလိုကိုင္ျပီး ျပန္ေနရာခ်ေပးရင္ျဖစ္တာပါပဲ ဦးရဲလဲ။ မင္းေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဆက္ၾကီးခြင့္ေပးလိုက္စမ္းပါ ညီေဇာ္ရာ'


ကြၽန္ေတာ့္ပေထြးျဖစ္သူနဲ႕ အတြင္းက်က် သို႕မဟုတ္ ဒီလိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးအရင္က မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္လုပ္ လိုက္ပါတယ္။ ယူနီေဖာင္း ေဘာင္းဘီရွည္ထဲက ေျခေထာက္ေတြကို ထြက္လိုက္ျပီးေတာ့ အတြင္းခံပါးပါးမွာ ထြားသထက္ထြားကာ ေခါင္း ေထာင္လာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို ၾကည့္ျပီး 'ညီေဇာ္ရ.....မင္းငပဲက ထြားသလို ဦးရဲ ပစၥည္းကလည္းထြားတယ္' တဲ့။ သူ၀တ္ထားတဲ့ အျဖဴ ေရာင္အတြင္းခံရဲ႕အတြင္းမွ ခုန္းထေနတာကို ၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ငပဲ ဆိုဒ္နဲ႕ စိတ္ထဲက ယွဥ္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အဲဒါကို သူလည္းရိပ္မိ ဟန္တူပါရဲ႕။ သူ႕ရဲ႕မ်က္၀န္းညိဳၾကီးေတြျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြစီ စိုက္ၾကည့္ရင္း အနားကို တိုးကပ္လာေတာ့တယ္။


အဲဒီအခ်ိန္ေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္ေလးရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွား အထၾကြရဆံုး အခိုက္အတန္႕ေလးပါပဲ။


x x x


ဦးရဲတစ္ေယာက္ မလႈပ္မရွားရပ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္နားတိုးကပ္သထက္ကပ္လာျပီး ေဖာင္းၾကြေနတဲ့ ေပါင္ၾကားက အထုပ္အထည္ကို သူ႕ လက္၀ါးၾကီးႏွင့္ အုပ္ကိုင္လိုက္သလို ကြၽန္ေတာ့္လက္အစံုကိုလည္း သူ႕ေပါင္ျခံဆီေနရာခ်ေပးပါေတာ့တယ္။ 'အ၀တ္ေတြအားလံုး မခြၽတ္ ခ်င္ဘူးလား ညီေဇာ္?' သူခပ္တိုးတိုးေလး ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးလိုက္ျပီး သူကိုယ္တုိင္ကေတာ့ ၀တ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီတိုကို ဒူးေခါင္းထိဆြဲခ်။ ျပီးေတာ့မွ ေျခခ်င္း၀တ္ကတဆင့္ ဖယ္ရွားပစ္တယ္။ မာေတာင္ျပီး ထြားလွတဲ့သူ႕ငပဲဟာ အေပၚကိုမတ္ေထာင္ေနတာမ်ား အံစာတံုးလို ဖုထစ္ေနတဲ့ သူ႕ belly ၾကြက္သားေတြႏွင့္ ထိကပ္ေတာ့မတတ္။ ႏွစ္ေယာက္သားေပါင္ၾကားထဲက အေျမႇာက္ၾကီးေတြကို မိုးေပၚအတူခ်ိန္ ရြယ္ၾကရင္း မ်က္၀န္းေတြက ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းေတြရဲ႕ အရြယ္အစားႏွင့္ တပါးသူရဲ႕ငပဲအရြယ္အစားကို ႏႈိင္းယွဥ္မိၾကေသးတယ္။


'Damn....ညီေဇာ္....မင္းပစၥည္းက ဦးရဲပစၥည္းကို မွန္ထဲမွာျမင္ရတဲ့အတိုင္းပါလားကြ' ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း သိပါရဲ႕ သူေျပာ တာမွန္တယ္ဆိုတာ။ သူ႕ငပဲရဲ႕မတ္ေထာင္ေနတာကို ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို မွန္ထဲျပန္ျမင္ရသလိုပါပဲလား။ သူ႕ငပဲက ပိုၾကီးျပီး ပိုတုတ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ေရႊဥေတြက ပိုျပီးလံုး၀န္းေနတယ္ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာမလိုပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ပစၥည္းေတြက တစ္ခုတည္းကလာတဲ့အတိုင္းတူေနရဲ႕။


ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ့္ပစၥည္းကို လက္ႏွင့္ကိုင္ျပီး ခပ္ဖြဖြကစားၾကရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ျပေနၾကတယ္။ ရိုးရိုးေလးပါ၊ အေျခ ခံနည္းေလးပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထြားတယ္ ဘယ္လုိအေျခအေနရွိတယ္ဆိုတာ လက္နဲ႕ကစားရင္း သူ႕ကိုျပသလို သူက လည္း ထို႕အတူေပါ့။ နံရံေပၚက မွန္ခ်ပ္ၾကီးေရွ႕ ေဘးခ်င္းယွဥ္ရပ္ ကိုယ္စီ ဗံုတံေခါက္ေနၾကတာ စကားေတာင္မေျပာျဖစ္ၾကဘူး။ ခဏေန ေတာ့ သူ႕လက္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကို အသာဆုပ္ကိုင္ရင္း ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ ကစားတယ္။ နဂိုထဲကမွ ေသြးေတြဆူပြက္လာေနတာ သူ႕ လက္ကစားမႈေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲကြမ္းသီးေခါင္းက အရည္ၾကည္ေတြရႊဲရႊဲစိုလာေရာ။ သူအရည္ၾကည္ေလးေတြကို လက္ႏွင့္အသာပြတ္ ၾကည့္ေနျပီး ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲတစ္ေခ်ာင္းလံုးကို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြမွတစ္ဆင့္ အာခံတြင္းထဲ သြင္းထည့္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေပါင္ၾကားက မတ္ေထာင္ျပီး ဟိုရိမ္းဒီရိမ္းကေနတဲ့ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ ငပဲကိုလည္း ပြတ္သပ္ေသးေတာ့တာ။ ဦးရဲရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြ လွ်ာေတြႏွင့္ ျပဳစုေနမႈကို တကယ္သေဘာက်ရပါတယ္။ 'ညီေဇာ္....ဦးရဲ ဒစ္ကိုေရာ မကိုင္ခ်င္ဘူးလား' ဒီေတာ့ စကားဆိုရင္း မတ္တပ္ရပ္လာတဲ့ ဦးရဲ ငပဲကို ျဖည္းျဖည္းညင္သာ ကိုင္တြယ္ၾကည့္မိတာေပါ့။ 'ညီေဇာ္...... ႏွစ္ေခ်ာင္းလံုးကို ပူးကိုင္လိုက္ ဘယ္သူ႕ဟာက ပိုၾကီးလည္း ၾကည့္ရ ေအာင္' ႏွစ္ေယာက္လံုးသိေနတာပဲ သူ႕ဟာကပိုၾကီးတယ္ဆိုတာ။ မတ္တပ္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရပ္ ငပဲႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးကိုင္ျပီး အသာလႈပ္ ရွားကစားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ခႏၶာကို သူ႕ဆီဆြဲယူျပီး ပြတ္သပ္လိုက္ေသးတာေလ။ 'ဦးရဲ....ကြၽန္ေတာ္ျပီးခ်င္လာျပီဗ်'


သူ အားရပါးရျပံဳးလိုက္ကာ 'လုပ္ေပါ့ေကာင္ေလးရ' လို႕ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္းထိန္းထားတာကို လႊတ္လိုက္တာ သူ႕ငပဲေပၚေရာ ဗိုက္ၾကြက္သားေတြေပၚပါ ရႊဲရႊဲစိုသြားေအာင္ ပန္းထည့္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ေရွ႕ကေနခြာလိုက္ကာ အသက္ရွဴမႈျပင္းျပင္းျပျပနဲ႕ ခံုအလြတ္တစ္ခုမွာ ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းေပၚ စိုရႊဲေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သုတ္ရည္ေတြကို ေခ်ာဆီသဖြယ္ပြတ္သပ္ျပီး သကာလ ဆက္လက္ -ြင္းထုေတာ့တာ။ မွန္ခ်ပ္ေတြပါတဲ့ အ၀တ္ဘီရိုၾကီးေရွ႕ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ ငပဲထြားထြားကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး အားရပါးရ -ြင္းထုေနတာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ တစ္ခုခုႏွင့္ ညိႇဳ႕ငွင္ေနသလို အၾကည့္က မလႊဲဖယ္ႏိုင္ပါဘူး။ အားရပါးရ သုတ္ ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ျပီးေပမဲ့ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းမွာ သာယာျပီး ငပဲက ေအာက္မငိုက္ဘဲ မိုးေပၚေထာင္ျမဲ။ ဒါကို သူသတိထားမိဟန္ ရွိျပီး ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕တည့္တည့္လာရပ္က လႈပ္ရွားျပပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးကို ဖိျပီး ဒူးေထာက္ေစကာ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းနား သူ႕ငပဲကို ခ်ိန္ရြယ္ကစားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာလုပ္ေစခ်င္တယ္ဆိုတာ။ ႏႈတ္ခမ္းလႊာမ်ားၾကားအသာဖိကပ္တိုးေပး ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ မေသခ်ာေသးဘူးလို႕ သူ႕ကိုေျပာလိုက္ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာသိတယ္၊ လုပ္လဲ လုပ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ေဆာင္ရမွာကို ေၾကာက္ေနတယ္လို႕ ဦးရဲ ထင္ျမင္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္ခဲ့ပါျပီ။


သူကေတာ့ သူ႕ငပဲကို စုတ္မႈတ္ေပးဖို႕အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါေတာင္းဆိုေခ်ာ့ေမာ့တာေပါ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးက ၾကမ္းျပင္ ေပၚ ဒူးေထာက္လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကို ဆြဲဖက္ကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လွဲအိပ္ေစကာ သံေခ်ာင္းအလား မာေတာင္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲ ကို ပါးစပ္ထဲ အားပါးတရ စုပ္ယူလိုက္တယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ ေအာ္မိေတာ့မလိုျဖစ္ျပီး သုတ္ရည္ေတြ ကြမ္းသီးေခါင္းထိပ္ ေဆာင့္တက္လာသေယာင္ခံစားရပါရဲ႕။ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို လွဲေနတဲ့အေနအထားအရ သူႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ဟာ 69 အေနအထားျဖစ္လာတာမွာ သူ႕ငပဲၾကီးက အားရစဖြယ္ႏႈတ္ခမ္းနားကပ္ကပ္လာတာေၾကာင့္ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဆြဲယူျပီး စုပ္မႈတ္ေတာ့တယ္။ သူျပဳစုေပးသလို ကြၽန္ေတာ္လည္း ဖြဖြေလးစုပ္လိုက္ ကြမ္းသီးေခါင္းေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ရစ္၀ိုက္ကစားလိုက္လုပ္ေနတာေပါ့ ခဏတာ။ မိနစ္အနည္း ငယ္အၾကာမွာေတာ့ သူရုတ္တရက္ ထရပ္လိုက္ကာ သူ႕ဖာသာသူ ငပဲကိုခပ္သြက္သြက္ကစားရင္း ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ေရျပြတ္ႏွင့္ ျဖန္းသလို ပန္းပါတယ္ အမ်ားအျပား။


ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ အားလံုးအေပၚ ကြၽန္ေတာ္သိတာက စိတ္လႈပ္ရွားေနဆဲ ေပါင္ၾကားကညီဘြားကလည္း အရွိန္မေသ ေခါင္းေထာင္လွ်က္ပါ။ ဦးရဲကေတာ့ သူ႕ဖီလင္ အဆံုသတ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ေပၚ ေနာက္ဆံုးတစ္စက္ခ်လိုက္ရင္း ရုတ္တရက္ အခန္းေပါက္၀ဘက္ေလွ်ာက္ သြားလိုက္ကာ အခန္းမီးကိုပိတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဘာလုပ္တာ.....ဘာျဖစ္ေနတာလည္းဆိုျပီး နည္းနည္းလန္႕သြားမိေပမဲ့ အေမွာင္ခန္း အတြင္း ကြၽန္ေတာ့္အျဖဴေရာင္အတြင္းခံကို စမ္းမိပါရဲ႕။ မာေနဆဲ ငပဲကို အဲဒီေဘာင္းဘီနဲ႕ ၀တ္ျပီး ဆြဲဖံုးရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ငပဲ က အရမ္းမာျပီးေတာင္ေနဆဲဆိုေတာ့ ဆက္မထိန္းခ်င္ေတာ့ပဲ လက္နဲ႕ခပ္သြက္သြက္ကစားပစ္လိုက္တယ္။ ရပ္တန္႕လို႕မွမရ....မရခ်င္ ေတာ့တာေလ။


ရုတ္တရက္ အခန္းအေမွာင္ထဲမွာ ဦးရဲတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးလွဲေလ်ာင္းလိုက္ျပီး သန္မာတဲ့ သူ႕လက္ေမာင္းေတြျဖင့္ က်စ္က်စ္ ပါေအာင္ဖက္လိုက္ပါတယ္။ သူဆြဲဖက္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္လက္ကစားေနတာကိုရပ္လိုက္တာပါပဲ။ သူအဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာေတာ့တာ ကြၽန္ေတာ္သိပ္မမွတ္မိပါဘူး ဘာေတြေျပာေနမွန္း။ ဒါေပမဲ့ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာင္းပန္ဖို႕ၾကိဳးစားေနခဲ့ျခင္းႏွင့္ မလုပ္သင့္တဲ့အရာကို လုပ္ခဲ့မိတဲ့ သူ႕အျပစ္ေတြအတြက္ ၀မ္းနည္းပါေၾကာင္းစတာေတြလည္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ႏုညံ့ခ်ိဳသာတဲ့ သူ႕စကားေတြၾကား စိတ္ခုတဲ့စကားမဆို အလိုက္သင့္ေမ်ာပါေနတာဆိုေတာ့ စိတ္အမွတ္မရွိေၾကာင္း ျပရာေရာက္သေပါ့ေနာ္။ ႏွစ္ဦးသား ဆက္လက္ဖက္တြယ္ရင္း ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕ကိုယ္စီပြတ္သပ္မိၾကတဲ့ ခဏ သူ႕ေပါင္ၾကားက ငပဲဖုဖုကို စမ္းမိခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေအာက္ ဘက္ကို ေလွ်ာခ် သူ႕ငပဲကို ႏႈတ္ခမ္းေတြႏွင့္ ခပ္ဖြဖြနမ္းမိပါတယ္။ သူ႕တုန္႕ျပန္ခ်က္ကလည္း မိုက္ပါတယ္ သူ႕ေဘာင္းဘီကိုေလွ်ာခ်ျပီး ငပဲကို ကြၽန္ေတာ္ အာေခါင္ထဲထိ တဆံုးထည့္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ႏွစ္ဦးသား စည္းခ်က္ညီညီေပါ့။


'ညီေဇာ္.....ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကိုအခ်ိန္တိုင္း ဦးရဲမလုပ္ဘူး။ ဦးရဲဘ၀မွာ အၾကိမ္အနည္းငယ္ေလာက္ဘဲ ရွိခဲ့တာ။ ဦးရဲဆိုလိုတာက ဒါဟာ ပထမ ဆံုးအၾကိမ္မဟုတ္သလို အခ်ိန္တိုင္းလိုလို မလုပ္ျဖစ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဦးရဲမွာ အဲဒီလိုလုပ္ဖို႕ ေဘာ္ဒါအခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြကိုေတာ့ ညီေဇာ္ သိခ်င္သိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေန႕တိုင္းမေတြ႕ျဖစ္....ျပီးေတာ့'


သူ႕စကားလံုးေတြႏွင့္ ရွင္းလင္းဖို႕ၾကိဳးစားရင္း ဆက္မေျပာဘဲ ရပ္လိုက္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ျပံဳးျပတဲ့အလွည့္ေပါ့။ 'ဦးရဲေရ... သားလည္း ဒီလိုလုပ္တာ ဦးဆံုးမဟုတ္သလို အမ်ားၾကီးေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ တတြဲတြဲျဖစ္တဲ့လူေတြကို ဦးရဲလည္း သိမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ sexy အျဖစ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႕ေကာင္းတဲ့အထိ မဆက္ဆံခဲ့ဖူးတာေတာ့ေသခ်ာ တယ္'


သူ....ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပံဳးၾကည့္လိုက္ကာ ေမးျမန္းပါရဲ႕။ 'အိုေက...ဘယ္သူနဲ႕လုပ္ခဲ့တာလဲ?' ကြၽန္ေတာ္လည္း ျပန္ျပံဳးျပလိုက္ကာ 'အိုေက ပါ..ကြၽန္ေတာ္ေျပာမွာေပါ့ ဦးရဲ ဘယ္သူနဲ႕လုပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာကို ေျပာျပရင္ေလ...ဦးရဲ အရင္ေျပာ....'


Alex Aung ( 10-2-2011)

To be Continued....

No comments: